«Взгляд» (რუსეთი): ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან: „საქართველოში სულ უფრო მეტი საღად მოაზროვნე ადამიანი ხვდება იმას, რომ რუსეთთან კეთილმეზობლური ურთიერთობა უნდა დამყარდეს“
«НТВ» (რუსეთი): ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან: რუსეთ-საქართველოს შერიგების გზების ძიებაში
«Московский комсомолец» (რუსეთი): ინტერვიუ ჯონ ტეფტთან: „ვიცოდით და ვხედავდით, რომ საქართველო-რუსეთის დაპირისპირება მწვავდებოდა“
«Вести» (უკრაინა): მიხეილ სააკაშვილმა, როგორც ჩანს, თავისი მთავარი თამაში დაიწყო: პეტრო პოროშენკოს წინააღმდეგ?
«Today’s Zaman» (თურქეთი): აფხაზეთი და „ანიხა“-ს კულტურა
————————
«Взгляд» (რუსეთი), 9 ივლისი, 2015 წელი
http://www.vz.ru/politics/2015/7/9/755326.html
ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან: „საქართველოში სულ უფრო მეტი საღად მოაზროვნე ადამიანი ხვდება იმას, რომ რუსეთთან კეთილმეზობლური ურთიერთობა უნდა დამყარდეს“
რუსეთის სახელმწიფო სათათბიროს სპიკერის სერგეი ნარიშკინის მიწვევით მოსკოვში ვიზიტით მყოფმა ქართველმა პოლიტიკოსმა, საქართველოს პარლამენტის ექს-სპიკერმა და „დემოკრატიული მოძრაობის“ ლიდერმა ნინო ბურჯანაძემ ინტერვიუ მისცა პოპულარულ რუსულ გამოცემას „ვზგლიადის“ ჟურნალისტს იური ზაინაშევს და საქართველო-რუსეთის ურთიერთობებზე ესაუბრა. როგორც ცნობილია, 10-11 ივლისს ნინო ბურჯანაძე მონაწილეობას მიიღებს „მრგვალი მაგიდის“ მუშაობაში, რომლის თემაა „21-ე საუკუნის მსოფლიო და რეგიონული გამოწვევები“.
გთავაზობთ შემოკლებული სახით:
- ქალბატონო ნინო, ერთი წლის შემდეგ საქართველოში საპარლამენტო არჩევნები უნდა ჩატარდეს. განზრახული გაქვთ თუ არა „პრორუსული“ განწყობებით ისარგებლოთ და ელექტორატის იმ 30%-ს დაეყრდნოთ, რომლებსაც საქართველოს ევრაზიულ ეკონომიკურ კავშირში გაწევრიანება სურთ?
- სინამდვილეში საკითხი ეხება „პროქართულად“ განწყობილ ადამიანებს, რომლებიც აცნობიერებენ, რომ ჩვენი ურთიერთობების ნორმალიზება ეროვნული ინტერესების საკითხია. განსაზღვრება „პრორუსული ელექტორატი“ არასწორია, ეს იარლიყი ზოგჯერ ნეგატიური კონტექსტით იხმარება. სულ უფრო მეტი საღად მოაზროვნე ადამიანი ხვდება იმას, რომ რუსეთთან კეთილმეზობლური ურთიერთობა უნდა დამყარდეს. ასეთი ადამიანების რაოდენობა კიდევ უფრო გაიზრდება. რა თქმა უნდა, მე ასეთ ადამიანებს დავეყრდნობი. რაც შეეხება ევრაზიულ ეკონომიკურ კავშირში საქართველოს გაწევრიანების საკითხს, ამაზე საუბარი ჯერ-ჯერობით ნაადრევია.
- საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა თინათინ ხიდაშელმა ერთი თვის წინ განაცხადა, რომ ივნისის ბოლოს საფრანგეთთან ხელს მოაწერდა შეთანხმებას უახლესი ტიპის ჰაერსაწინააღმდეგო და ანტირაკეტული იარაღის შეძენის თაობაზე, თუმცა მას შემდეგ კონტრაქტის თაობაზე არაფერი ისმის. ხიდაშელის წინამორბედმა ირაკლი ალასანიამ განმარტა, რომ ფრანგული ჰაერსაწინააღმდეგო ანტირაკეტული სისტემები საქართველოს რუსული „ისკანდერების“ მოგერიებაში დაეხმარებაო… თქვენ როგორ შეაფასებდით ამ გარიგებას?
- რამდენადაც ვიცი (და ვთვლი, რომ საკმაოდ კარგად ვარ ინფორმირებული) არავითარ ჰაერსაწინააღმდეგო სისტემებზე ლაპარაკი არ მიდის. ფრანგული მხარის მონაცემებით, საუბარია მხოლოდ სამხედრო თანამშრომლობაზე, რაც ნორმალური მოვლენაა მეგობრულ სახელმწიფოებს შორის. ჩემი აზრით, ყველაზე საუკეთესო დაცვა ეს გაერსაწინააღმდეგო დაცვა კი არ არის, არამედ სწორი და ნორმალური ურთიერთობის აწყობა მეზობელ სახელმწიფოსთან. აი, ესაა საუკეთესო ფარი და თავდაცვა ყველნაირი თავდასხმისაგან. საუბარი ჰაერსაწინააღმდეგო დაცვაზე სპეკულაციებია, რომელშიც ჩვენმა პოლიტიკოსებმა საკმაო წარმატებას მიაღწიეს. უმჯობესი იქნებოდა მათ ურთიერთობის მოგვარებაზე ეფიქრათ და არა ანტირაკეტულ სისტემებზე.
- საქართველოს უსაფრთხოების რომელი „მტკივნეული“ საკითხებისა და თემების განხილვას აპირებთ მოსკოვში?
- ძალიან ბევრი საკითხია, რომელთა მოგვარებისათვის რუსეთთან შეიძლება საერთო ენა გამოვნახოთ. ესენია ტერორიზმის საფრთხე, „ისლამური სახელმწიფოს“ საფრთხე. აქ ჩვენი ინტერესები ერთმანეთს აბსოლუტურად ემთხვევა. მე მინდა რუსეთმა გაიგოს ის, რაც ქართველ ხალხს არელვებს, რაც ქარტველი ხალხისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია. ასეთი ურთიერთგაგება შეიძლება ბევრი პრობლემის გადასაწყვეტ გასაღებად იქცეს.
- შეეხებით უკრაინის მოვლენებსაც?
- რა თქმა უნდა. უკრაინის საკითხი ძალიან სერიოზული საკითხია, მით უმეტეს, რომ ქართველი ექს-ჩინოვნიკები, ოფიციალური თბილისის არაშორსმჭვრეტელური პოლიტიკისა და „ამერიკული პროექტის“ წყალობით, უკრაინას საკუთარი პოლიტიკური გვამების „გასაცოცხლებლად“ იყენებენ… უკრაინას ასეთი მიდგომა კარგს არაფერს მოუტანს. აბა, გაიხსენეთ, თუ რას ამბობდა ყოფილი პრეზიდენტი, ახლა კი ოდესის ოლქის გუბერნატორი მიხეილ სააკაშვილი დნესტრისპირეთის კონფლიქტთან მიმართებით… იგი ცეცხლზე ნავთ ასხამს.
- რას იტყვით „ქართველ ლეგიონზე“, რომელიც დონბასში კიევის მთავრობის მხარეზე იბრძვის?
- საქართველოს რამდენიმე მოქალაქე ამ ომში უკვე დაიღუპა, რაც ჩემთვის სამწუხარო ფაქტია. მე, ისევე როგორც ყოველ ნორმალურ ადამიანს, უკრაინის მოვლენები ძალიან მაღელვებს. ომის სიტუაციიდან გამოსავალი არ არის. კიევმა ძალიან დიდი შეცდომები დაუშვა, რაც უკრაინელ ხალხს ძვირად დაუჯდა. ქართველებს კი ამ ომში არაფერი ესაქმებათ. კი არ უნდა ვიომოთ, არამედ უნდა შევეცადოთ მშვიდობიანი გამოსავალი ვიპოვოთ.
- დღემდე ჩვენი ქვეყნების ოფიციალური პოზიცია „ევროინტეგრაციისა“ და აფხაზეთ-სამხრეთ ოსეთის საკითხების ირგვლივ არ შეცვლილა. თქვენი აზრით, მოახდენს თუ არა გავლენას არსებულ ვითარებაზე რუსეთ-დასავლეთის კონფლიქტი? შესაძლებელია თუ არა უახლოეს მომავალში რაიმე „გაცვლები“ თბილისსა და მოსკოვს შორის?
- ასეთი ტერმინებით, როგორიცაა „გაცვლა“ და „ვაჭრობა“, არ ვისარგებლებდი. ასეთი მიდგომების კატეგორიული წინააღმდეგი ვარ. ამგვარი მიდგომა არაშორსმჭვრეტელური და შეუძლებელია, როცა საქმე აფხაზეთსა და ეგრეთ წოდებულ „სამხრეთ ოსეთს“ ეხება. ეს ჩვენთვის ყველაზე მტკივნეული თემაა. ის ადამიანები, რომლებიც იქ ცხოვრობენ, ჩემი სისხლი და ხორცია. მე ყოველთვის ვეცდები ვიპოვო გამოსავალი ამ სიტუაციიდან. პირველ რიგში, აუცილებელია აფხაზებთან და ოსებთან დალაპარაკება., საჭიროა ნდობის ხიდების გადება, თუმცა ეს ადვილი არ არის. ამ შემთხვევაში რუსეთს ძალიან პოზიტიური როლის შესრულება შეუძლია.
რაც შეეხება მოსკოვისა და დასავლეთის ურთიერთობას, მე, რასაკვირველია, არ მახარებს ის დაძაბულობა, რაც დღეს არსებობს. ძალიან შესანიშნავი იყო, როცა „ახალი მსოფლიო წესრიგი“ სუფევდა, დათბობა იგრძნობოდა. კონფრონტაციას არავისთვის სარგებლობა არ მოაქვს. ახლა შეიძლება ზოგიერთი ქვეყანა ამ დაპირისპირებით მოგებას ღებულობს, იგებს მათი ეკონომიკა, მაგრამ საბოლოო ჯამში ყველა წაგებულია, როცა საქმე სანქციებსა და ძალის მეშვეობით საუბარს ეხება. ვიმედოვნებ, რომ რუსეთ-დასავლეთის ურთიერთობა გამოსწორდება და თანამშრომლობა განახლდება. ამით პრობლემები უფრო ადვილად გადაწყდება, ფონი ხელსაყრელი იქნება.
საქართველოში არიან ადამიანები, რომლებიც თვლიან: რაც ცუდია რუსეთისათვის, ის კარგია საქართველოსთვის. ასეთი პოზიცია უპერსპექტივოა. ჩვენ უნდა გავიზიაროთ ერთმანეთის კანონიერი ინტერესები და გრძელვადიან პერსპექტივაში ჩვენი ხალხების საკეთილდღეოდ უნდა ვიმოქმედოთ.
სამწუხაროა, რომ ჩემი ქვეყნის ხელისუფლებამ ვერ გამოიყენა შესაძლებლობა საქართველო-რუსეთის ურთიერთობების უფრო მაღალ დონეზე განსახილველად. ჩვენი ხელისუფლებიდან ვერაავინ ვერ ბედავს მოსკოვში წამოსვლას, პრობლემების განხილვას უმაღლეს დონეზე, მათი მოგვარების გზების ძიებას…
————
კომენტარი:
ნადანა ფრიდრიხსონი, ევრაზიული კავშირის კვლევების ინსტიტუტის პოლიტიკური ანალიტიკოსი: როგორც ჩანს, ნინო ანზოროვნა რუსეთის წარმომადგენლებთან შეხვედრის დროს ისაუბრებს თბილის-მოსკოვის დაახლოების მნიშვნელობაზე, მის აუცილებლობაზე, ნინო ბურჯანაძეს შეუძლია ისარგებლოს ქართველი ხალხის ნაწილის იმედგაცრუებით „ევროპული ოცნების“ მიმართ და ამით ამერიკული პრესა შეაგულიანოს გამოაქვეყნოს სტატიები საქართველოს საგარეო კურსის შეცვლის თაობაზე.
გამორიცხული არ არის, რომ კულუარებში ნინო ბურჯანაძემ ფინანსური მხარდაჭერა ეძებოს სამშობლოში პოლიტიკური კამპანიის ჩასატარებლად, იმ მოტივით, რომ იგი თითქმის ერთადერთი პრორუსული კურსის მქონე პოლიტიკოსია საქართველოში. ამასტან არ უნდა დავივიწყოთ, რომ ნინო ბურჯანაძე ქართველების უმეტესობისათვის წარსულის პოლიტიკოსია, რომელიც სიტუაციაზე გავლენას ვეღარ მოახდენს.
«НТВ» (რუსეთი), 9 ივლისი, 2015 წელი
http://www.ntv.ru/novosti/1439357/
ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან: რუსეთ-საქართველოს შერიგების გზების ძიებაში
დელიკატური მისია: ნინო ბურჯანაძე რუსეთ-საქართველოს სერიგების გზებს ეძებს. მოლაპარაკების დეტალები ჯერ უცნობია. მოსკოვში მას პარლამენტის პალატების ხელმძღვანელები და საგარეო საქმეთა სამინისტროს თანამშრომლები შეხვდნენ.
საქართველოს პარლამენტის ექს-სპიკერს და პარტია „დემოკრატიული მოძრაობის“ ლიდერს ნინო ბურჯანაძეს, მოსკოვში ვიზიტის დროს, ჩვენმა კორესპონდენტმა სერგეი მოროზოვმა ინტერვიუ ჩამოართვა.
როგორც ქართველი პოლიტიკოსი მიიჩნევს, რუსეთთან დაახლოების მიზნით საქართველომ მაინც არ უნდა თქვას უარი თავის პროდასავლურ კურსზე, მაგრამ ქვეყნის უსაფრთხოებისათვის თბილისმა ნატოში გაწევრიანებაზე ოცნება უნდა დაივიწყოს.
ნინო ბურჯანაძე, ქართველი პოლიტიკოსი: „ჩვენ მიგვაჩნია, რომ საქართველო დასავლური ტიპის დემოკრატიული სახელმწიფო უნდა იყოს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ აუცილებლად რომელიმე ორგანიზაციის წევრი გახდეს. საერთოდ, მე ვთვლი, რომ ის, რაც დღეს ხდება საქართველოში, როცა ქვეყნის მთვარ მიზნად ნატოში და გინდაც ევროკავშირში გაწევრიანება გამოცხადდა, სავსებით არასწორია. როვა ვაღიარებთ იმას, რომ ნატოში არავინ არ გველოდება და იქ არც არავინ გვღებულობს, ლაპარაკი ალიანსში გაწევრიანებაზე არარეალურია და ეს არც შედის საქართველოს ინტერესებში“.
ქართულ პოლიტიკაში მომხდარ ჩავარდნებს ნინო ბურჯანაძე მიხეილ სააკაშვილს უკავშირებს. იგი არშფოთებულია იმითაც, რომ საქართველოს ექს-პრეზიდენტი ოდესის ოლქის გუბერნატორის თანამდებობაზე დაინიშნა.
ნინო ბურჯანაძე: მეცოდება უკრაინა და უკრაინელი ხალხი… ამას იმიტომ ვამბობ, რომ მე ძალიან კარგად ვიცი მიხეილ სააკაშვილისა და მისი რეფორმების ფასი. გარდა ამისა, ბევრი ქართველის მსგავსად, მეც მწყინს, რომ უკრაინის მთავრობამ ასეთი გადაწყვეტილება მიიღო, რითაც მან სილა გააწნა საქართველოს ხელისუფლებას და ქართველ ხალხს. მიხეილ სააკაშვილი კონკრეტულ დანაშაულში აქვს ბრალი წაყენებული და ასეთი ადამიანის დანიშვნა იმ სახელმწიფოს მიერ, რომელსაც საქართველო მეგობრად მიიჩნევს, საწყენიცაა და აღმაშფოთებელიც“.
სერგეი მოროზოვი, კორესპონდენტი: „მაშ, რატომ განახორციელა ასეთი დანიშვნები უკრაინამ?“
ნინო ბურჯანაძე: ძალიან მარტივად აიხსენბა. ესა არის იმ პროექტის ნაწილი, რომელიც დღეს უკრაინაში აბსოლუტურად ერთმნიშვნელოვნად ხორციელდება აშშ-ის გარკვეული წრეების მიერ, რომლის ნაწილს მიხეილ სააკაშვილი და მისი გუნდი წარმოადგენდა. ახლა იგივე გუნდი უკრაინაში იგივე პროექტს ახორციელებს. ეს პროექტი მიმართული იქითკენ, რომ რაც შეიძლება მეტი უსაიამოვნება მიაყენონ რუსეთს, შექმნან პრობლემური ზონა რუსეთის [საზღვრების] პერიმეტრზე“.
ნინო ბურჯანაძის თქმით, იგი მოსკოვში უკვე შეხვდა იმ პოლიტიკოსებს, რომლებიც მზად არიან თბილისთან დიალოგისათვის, მაგრამ რადგანაც საქართველოს ხელისუფლება ჯერ კიდევ ძალიან არის დამოკიდებული შეერთებულ შტატებზე, არაა გამორიცხული, რომ თბილისმა ეს შესაძლებლობა არ გამოიყენოს.
ნინო ბურჯანაძე: „თუ ჩვენი წარმომადგენლები მოისურვებენ და ისეთივე მზადყოფნას გამოიჩენენ, როგორიც მე დღეს რუსეთის ხელისუფლების წარმომადგენლებში დავინახე, მე პირადად მოხარული ვიქნები, რომ ამ საქმეს ხელი შევუწყო“.
შეკითხვაზე, აქვს თუ არა საქართველოში შანსები იმ პარტიას, რომელიც მხარს უჭერს რუსეთ-საქართველოს კავშირებს, ნინო ბურჯანაძე პასუხობს, რომ ადამიანთა განწყობა იცვლება, სულ უფრო მატულობს იმ ქართველთა რაოდენობა, რომლებიც რუსეთში მტერს არ ხედავენ.
«Московский комсомолец» (რუსეთი), 8 ივლისი, 2015 წელი
ინტერვიუ ჯონ ტეფტთან: „ვიცოდით და ვხედავდით, რომ საქართველო-რუსეთის დაპირისპირება მწვავდებოდა… ჩვენ შეიარაღებული კონფრონტაციის წინააღმდეგნი ვიყავით“
ინტერვიუში, რომელიც გაზეთ „მოსკოვსკი კომსომოლეცში“ ამ ორიოდე დღის წინ გამოქვეყნდა, აშშ-ის ელჩი რუსეთში ჯონ ტეფტი მრავალ საინტერესო მოვლენაზე და საკითხზე საუბრობს, მათ შორის საქართველოს შესახებაც (კორესპონდენტები – მიხეილ როსტოვსკი და ანდრეი იაშლავსკი).
გთავაზობთ ამონარიდებს:
„თუ მისი წინამორბედი ელჩი მაიკლ მაკფოლი „მოხალისე დიპლომატი“ იყო, ჯონ ტეფტი სრულიად საწინააღმდეგო ფიგურაა. ჯონ ტეფტი აგვისტოში 66 წლისა გახდება. იგი ამერიკული დიპლომატიის ნამდვილი „სტრატეგიული რეზერვია“. რუსეთში აშშ-ის ელჩის ვაკანტური ადგილის დასაკავებლად ჯონ ტეფტი დამსახურებული პენსიიდან გამოიძახეს. იგი ისე ხანგრძლივად მუშაობდა ყოფილ საბჭოთა კავშირში და რუსეთში, რომ მოსკოვში დემონური რეპუტაცია მოიპოვა – „ფერადი რევოლუციების გენიოსი“, თუმცა ელჩთან საუბრისას ჩვენ ვერანაირი დემონურობა ვერ შევამჩნიეთ.
- თქვენს მიერ საერთაშორისო პოლიტიკაში შეტანილი წვლილის შესახებ რუსეთში სპეციფიკური აზრია გამეფებული: თქვენ გაქვთ „ფერადი რევოლუციების“ ორგანიზატორის რეპუტაცია, თქვენ აწყობდით სახელმწიფო გადატრიალებებს… ასე არ არის?
- მე პროფესიონალი დიპლომატი ვარ (ეცინება). პროფესიონალი დიპლომატი ის ადამიანია, რომელიც თავის ქვეყანას წარადგენს ამა თუ იმ სახელმწიფოში და რომელიც აშშ-ის პრეზიდენტისა და ხალხის პოლიტიკას ცხოვრებაში ახორციელებს. მე ყოველთვის ამ პრინციპით ვმოქმედებ ჯერ კიდევ 1980-იანი წლებიდან, როცა საბჭოთა კავშირში არსებულ აშშ-ის საელჩოში დავიწყე სამსახური. შემდეგ მე ვმუშაობდი ელჩის მოადგილედ რუსეთში, ელჩად უკრაინაში, ლიტვაში და საქართველოში. (…)დემოკრატიისა და ადამიანის უფლებების დაცვაზე, სამოქალაქო საზოგადოების განვითარებაზე ზრუნვა ჩვენი პოლიტიკის ნაწილია მინიმუმ 1948 წლიდან, როცა გაეროს გენასამბლეის სხდომამ ადამიანის უფლებების საყოველთაო დეკლარაცია მიიღო…
- 2008 წელს თქვენ აშშ-ის ელჩი იყავით საქართველოში. თქვენ გქონდათ წინასწარი ინფორმაცია იმის თაობაზე, რომ მიხეილ სააკაშვილი სამხრეთ ოსეთზე შეტევას გეგმავდა?
- არა, მე ასეთი ინფორმაცია არ მქონია. ასევე არ მქონდა ინფორმაცია იმაზეც, რომ რუსეთი რაღაც ისეთის ჩადენას აპირებდა, რომელსაც საერთაშორისო თანამეგობრობის ბევრმა წარმომადგენელმა მოგვიანებით „საქართველოში რუსეთის შეჭრა“ უწოდა. რა თქმა უნდა, ჩვენ ვიცოდით და ვხედავდით, რომ საქართველო-რუსეთის დაპირისპირება მწვავდებოდა, მაგრამ აშშ-ის პოზიცია, რომელიც ჩამოყალიბდა პრეზიდენტ ჯორჯ ბუშის, სახელმწიფო მდივნისა და ჩემს მიერ, ერთმნიშვნელოვანი იყო: ჩვენ შეიარაღებული კონფრონტაციის წინააღმდეგნი ვიყავით. ჩვენ ვცდილობდით თავიდან აგვეცილებინა ასეთი სეტაკება… და როცა ის დაიწყო, ჩვენ ვცდილობდით [საომარი მოქმედება] მაქსიმალურად სწრაფად შეგვეჩერებინა და სიტუაციის სტაბილიზება მოგვეხდინა.
- ცოტა გაუგებარია: თქვენ არ გჯერათ, რომ ომი პირველმა მიხეილ სააკაშვილმა დაიწყო? ამას უარყოფთ?
- მე ვფიქრობ, რომ თქვენ აუცილებლად უნდა წაიკითხოთ ის მოხსენებები და გამოკვლევები, რომლებიც აშკარად მიუთითებს იმას, რომ რუსეთის არმიის მასობრივი თავმოყრა საქართველოს საზღვრებთან ჯერ კიდევ მანამდე დაიწყო, სანამ სამხრეთ ოსეთში საქართველოს არმიის შეყვანის გადაწყვეტილება იქნა მიღებული. მაგრამ ამაზე ლაპარაკი ხანგრძლივი დისკუსია გამოგვივა და ინტერვიუსათვის განკუთვნილ დროს წაგვართმევს…
«Вести» (უკრაინა), 10 ივლისი, 2015 წელი
მიხეილ სააკაშვილმა, როგორც ჩანს, თავისი მთავარი თამაში დაიწყო: პეტრო პოროშენკოს წინააღმდეგ?
პუბლიკაციაში მიმოხილულია უკრაინის ოდესის ოლქის გუბერნატორის მიხეილ სააკაშვილის ბოლოდროინდელი საქმიანობა, ყურადღება განსაკუთრებით გამახვილებულია საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტის რეაქციაზე, რომელიც მან გამოხატა ოდესელი მილიციელების კორუფციისა და ნარკოვაჭრობის ფაქტზე დაპატიმრებასთან დაკავშირებით (ავტორი – ულიანა სკიბიცკაია).
„ოდესის მილიციის ორი ოფიცერი ქრთამის აღების დროს დააკავეს, მაგრამ სასამართლომ ისინი გაათავისუფლა და გირაოს შეტანით დაავალდებულა. ეს რომ მიხეილ სააკაშვილმა გაიგო, სასწრაფოდ პრეს-კონფერენცია გამართა და ჟურნალისტების წინაშე პროკურორები და მოსამართლეები „სირცხვილის ბოძზე გააკრა“: მოდით, ერთად გავარკვიოთ, რა ფულზე ცხოვრობენ აქაური მოსამართლეები, პროკურორები და მილიციის უფროსებიო, – მოუწოდა მან ჟურნალისტებს.
კიდევ ერთი საინტერესო ფაქტი მოხდა უკრაინის გუბერნატორების თათბირზე, რომელიც პეტრო პოროშენკომ, მიხოს ხათრითა და პატივისცემით, ოდესაში ჩაატარა. მიხეილ სააკაშვილის გამოსვლის შემდეგ, დნეპროპეტროვსკის საოლქო ადმინისტრაციის მეთაურმა (ანუ გუბერნატორმა) ვალენტინ რეზნიჩენკომ განაცხადა, რომ სხვა რეგიონების გუბერნატორები, მიხოსაგან განსხვავებით, განცხადებებს კი არა, საქმეს აკეთებენ და ამის დამადასტურებელ ფაქტად ხარკოვის ოლქი დაასახელა, სადაც სახელმწიფო სერვისების ელექტრონული რეესტრი ამუშავდა. გარდა ამისა, ვალენტინ რეზნიჩენკომ თავისი კოლეგის – მიხეილ სააკაშვილის მოქმედებაში კანონთან წინააღმდეგობაც (ანუ უკანონობის ფაქტებიც) დაინახა და ამის შესახებ თათბირზე დაუფარავად განაცხადა. მიხო წამოხტა და ვალენტინ რეზნიჩენკოს ჭკუის სწავლება დაიწყო:
- აბა, მითხარით, თქვენი აზრით, როგორ უფრო ჯობია – უკრაინა განვითარდეს და წინ წავიდეს, თუ კანონის დარღვევის გამო თქვენ პროკურორმა არ მოგაკითხოს?
- ჩემთვის უფრო მნიშვნელოვანია, რომ ჩემმა ქვეყანამ კანონის მიხედვით იცხოვროს, – უპასუხა რეზნიჩენკომ. მათ დავაში პრეზიდენტი პეტრო პოროშენკო ჩაერია და ორივეს გასაგონად თქვა, რომ თათბირზე დაპირისპირებას არ დაუშვებს.
ალბათ, აუცილებელია ვთქვათ, რომ ვალენტინ რეზნიჩენკო რიგითი გუბერნატორი არ არის – იგი ბანკოვაიას ქუჩაზე მდებარე პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსის ბორის ლოჟკინის ნდობით აღჭურვილი პიროვნებაა. შესაბამისად, იგი ტყუილად არ დაიწყებდა მიხეილ სააკაშვითან პოლემიკას პეტრო პოროშენკოს თანდასწრებით, თუ ხელში მისგან მიცემული კარტ-ბლანში არ ექნებოდა. ბანკოვაიაზე ყველას არ უხარია და არ მოსწონს მიხეილ სააკაშვილის „საქმენი საგმირონი“. ნიშნავს თუ არა ეს იმას, რომ ნელ-ნელა ცივდება პირდაპირი ცხელი ხაზი უკრაინის პრეზიდენტსა და ოდესის ოლქის გუბერნატორს შორის, ან იქნებ ეს პეტრო პოროშენკოს გარემოცვაში არსებული უთანხმოების გამოძახილია?
ექსპერტთა თვალსაზრისები ამ საკითხის შესახებ ერთმანეთისაგან განსხვავდება.
პოლიტოლოგი ვლადიმირ ფესენკო თვლის, რომ პოროშენკოს და სააკაშვილს კორუფციასთან ბრძოლაში ერთნაირი მიდგომები აქვთ: „პრეზიდენტი მხარს უჭერს რა მიხეილ სააკაშვილს, ამით აჩვენებს, რომ კორუფციას ებრძვის, თან მიანიშნებს, რომ ხელშეუხებლები ამ ბრძოლაში არ არსებობენ – არც პროკურატურაში და არც სხვა ზალოვან სტრუქტურებში. ამიტომაც ჩატარდა სპეცოპერაცია, თუმცა გაუგებარია – იქნება თუ არა მომავალში ასეთი „წერტილოვანი დარტყმები“ და როგორი სიხშირით. თან როგორი იქნება ტაქტიკა, რომ იგივე პროკურატურის მორმ,ალური საქმიანობა არ დაირღვეს“.
პოლიტოლოგ სერგეი ბიკოვის აზრით, თათბირზე მომხდარი შელაპარაკება ნიშნავს იმას, რომ სხვა გუბერნატორებს წყინთ, რომ მათ ყურადღებას არ აქცევენ: „ისინი, პირობითად რომ ვთქვათ, პრეზიდენრის მხრიდან ღალატს გრძნობენ. თანაც ამ დროს მნიშვნელოვანია იმის გაცნობიერება, რომ ერთ ცალკე აღებულ რეგიონში სახელმწიფო შესყიდვების სისტემის ან ავიასამსახურის რეფორმის გატარება ძალიან რთული და თითქმის შეუძლებელიცაა. ასეთი რამ მთელ ქვეყანაში უნდა განხორციელდეს. მიხეილ სააკაშვილი კი, უბრალოდ, ხარისხიან საინფორმაციო ფონს ქმნის“, – ამბობს პოლიტოლოგი.
ვადიმ კარასევი კი მიიჩნევს, რომ პეტრო პოროშენკოსა და მიხეილ სააკაშვილს შორის ნელ-ნელა კონკურენცია იბადება. „პრეზიდენტი ხომ ტყუილად არ ჩაფრინდებოდა ოდესაში. იგი ხომ რეფორმების ავანგარდში უნდა იყოს, კორუფციასთან ბრძოლის წინა ხაზზე, – ამბობს პოლიტოლოგი, – ამასთან, აუცილებელია იმის გაგება, რომ მიხეილ სააკაშვილს, ოლქის ადმინისტრაციის მეთაურის და გნებავთ, გუბერნატორის რანგში, არ აქვს პროკურატურის რეფორმირების უფლება. ამის გაკეთება შეუძლიათ მხოლოდ პრეზიდენტს და პარლამენტს“.
ვადიმ კარასევი არ გამორიცხავს, რომ პეტრო პოროშენკოს გუნდს ოდესის ოლქის გუბერნატორის ზედმეტად გააქტიურება არ მოსწონს: „მიხეილ სააკაშვილი სულ უფრო მეტ პრეტეზიას აცხადებს, რომ იგი საერთოუკრაინული ლიდერია და ოდესას ტრამპლინად განიხილავს კიევურ პოლიტიკურ მომავალში გადასახტომად. იგი თამაშს წესების გარეშე თამაშობს, იმ ტაბუს არღვევს, რომელიც უკრაინულ პოლიტიკაში არსებობს. მისი ასეთი მოქმედება ოპოზიციურ და სახელისუფლებო პოლიტიკოსების გაღიზიანებასა და დაძაბვას იწვევს, განსაკუთრებით კი ამ უკანასკნელებისას.. რასაკვირველია, საჯაროდ მიხეილ სააკაშვილთან ქოთნების ქვებით დამტვრევას არავინ დაიწყებს, მაგრამ მალული და შენიღბული ინტრიგები მიმდინარეობს. ასე რომ, წინ ბევრი საინტერესო მოვლენა გველოდება“, – ამბობს ვადიმ კარასევი.
«Today’s Zaman» (თურქეთი), 7 ივლისი, 2015 წელი
http://www.todayszaman.com/columnist/hasan-kanbolat/abkhazia-and-aniha-culture_393254.html
Abkhazia and aniha culture
აფხაზეთი და „ანიხა“-ს კულტურა
სტატიაში, რომლის ავტორია თურქი ჟურნალისტი პოლიტოლოგი, ანკარის პოლიტიკური კვლევების ცენტრის დირექტორი ჰასან კანბოლათი, განხილულია აფხაზური კულტურის მნიშვნელობა როგორც აფხაზებისთვის, ასევე სხვა ხალხებისთვისაც.
„ანიხა“ – ასე შეიძლება ეწოდოს ერთობლიობაში აფხაზურ კულტურას, რომელიც გულისხმობს ადამიანისა და მისი გარემომცველი გარემოსადმი, ბუნებისადმი, ცოცხალი არსებისადმი ღრმა პატივცემას. „ანიხა“ – აფხაზური ღვთაებაა, რელიგიური მიმდინარეობაა, რომელიც სულ უფრო პოპულარული ხდება ახალგაზრდობისათვის.
მიუხედავად იმისა, რომ აფხაზეთის მოსახლეობა (250 ათასი მცხოვრები) ძირითადად მართლმადიდებლები არიან, ტრადიციული სარწმუნოება მათთვის მაინც „ანიხას“ კულტურა რჩება. „ანიხა“ – მონოათეისტური სარწმუნოებაა, რომელიც უფრო დიდი ხნისაა, ვიდრე სხვა რელიგიები. „ანხუა“ – ღმერთს ნიშნავს. „ანხუამ“ შექმნა ყველაფერი და ის მარადიულია. აფხაზეთის დროშაზე გამოსახული შვიდი ვარსკვლავი შვიდ წმინდა ადგილს ნიშნავს, მათგან ექვსი აფხაზეთშია, ერთი კი რუსეთში, სოჭთან ახლოს, კრასნაია პოლიანაში.
1864 წლის 21 მაისს სწორედ აქ, ამ წმინდა ადგილზე, კრასნაია პოლიანაში, მეფის რუსეთმა კავკასიის დასავლეთ ნაწილში მცხოვრებ ხალხების წინააღმდეგ ომში თავისი გამარჯვება გამოაცხადა. გარდა ამისა, რუსეთმა სპეციალურად აირჩია სოჭი 2014 წლის ზამთრის ოლიმპიური თამაშების ადგილად, თუმცა აქ სუბტროპიკული ჰავაა და თოვლი ძალიან მცირე მოდის.
ამბობენ, რომ „ანიხა“-ს წმინდა ადგილები მაგნიტურია და შესაბამისი გამოსხივება აქვთ. ამიტომაც საბჭოთა პერიოდში მათი მდებარეობის არეალში თვითმფრინავების ფრენები არ ხორციელდებოდა. „ანხუა“-სთან მხოლოდ რაიმე სერიოზული საჭიროების გამო უნდა მიხვიდე, წინასწარ განწმენდილი. იქ ხდება მსხვერპლშეწირვა. ტერიტორიებს, რომლებიც „ანიხა“-ს კულტურად მიიჩნევა, სპეციალურად იცავენ. საინტერესოა, რომ მცველებს ჩაცმულობის უნიკალური სტილი გააჩნიათ.
