„რეზონანსი“: ინტერვიუ ზურაბ აბაშიძესთან: „საზღვრის გადმოწევის ტერმინოლოგია ჩვენმა ოპონენტებმა შემოიღეს“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თორნიკე შარაშენიძესთან: „პუტინმა არ უნდა იფიქროს, რომ საქართველო ოკუპაციას შეეგუა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „ქვემო ქართლში ვაჰაბიტები საბრძოლო მზადყოფნაზე გადავიდნენ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ აკაკი ასათიანთან: „ქართული ოცნება“ ძველებურ უპირატესობას ვეღარ მოიპოვებს“
———————
„რეზონანსი“, 14 აგვისტო, 2015 წელი
ინტერვიუ ზურაბ აბაშიძესთან: „საზღვრის გადმოწევის ტერმინოლოგია ჩვენმა ოპონენტებმა შემოიღეს“
თეა ბეჟიტაშვილი
(შემოკლებით)
რუსეთის პრემიერმა დიმიტრი მედვედევმა 13 აგვისტოს ხელი მოაწერა ბრძანებას იმ ქვეყნების სიის გაფართოებაზე, რომელთა წინააღმდეგაც მოსკოვის მიერ დაწესებული სანქციები იმოქმედებს. ეს ქვეყნებია ალბანეთი, მონტენეგრო, ისლანდია და ლიხტენშტეინი. მოსალოდნელი იყო, რომ სიაში საქართველოც იქნებოდა, თუმცა მედვედევს საქართველო არ უხსენებია.
“რეზონანსთან” საუბრისას, რუსეთთან ურთიერთობის საკითხებში პრემიერ-მინისტრის სპეცწარმომადგენლის, ზურაბ აბაშიძის თქმით, ემბარგოდაწესებული ქვეყნების ჩამონათვალიდან საქართველოს ამოღების ერთ-ერთი მიზეზი ამ ორ ქვეყანას შორის ორმხრივი დიალოგია, რომელმაც სავაჭრო ბალანსი შედარებით დაარეგულირა.
ზურაბ აბაშიძის თქმით, „ჩვენ ვაგრძელებთ იმ პრაგმატულ მიდგომას, რომელიც ჯერ კიდევ ორი წლის წინ ავირჩიეთ. მხედველობაში მაქვს ორმხრივი დიალოგი რუსეთთან კონკრეტულ საკითხებზე – პრაღის ფორმატი, რამაც შესაძლებლობა მოგვცა რუსეთის ბაზარზე ქართული პროდუქციის ექსპორტის აღდგენისა, რადგან რუსეთის მხრიდან ჩვენი მიმართულებით იპმორტი არასდროს შეწყვეტილა, შეჩერებული იყო ჩვენი ექსპორტი. სავაჭრო ბალანსი შედარებით დარეგულირდა და, ვფიქრობ, ეს იმ დიალოგის შედეგია, რომელსაც ჩვენ ვაწარმოებთ. მისი მთავარი ამოცანა თავიდანვე კონკრეტული საკითხების მოგვარება იყო – ვაჭრობა, ტრანსპორტი, ჰუმანიტარული საკითხები და ა.შ. ასე რომ, ამ სფეროში წინ გადადგმული ნაბიჯები გვაქვს და ისე ვართ მოწოდებული, რომ ეს შედეგები შევინარჩუნოთ და თუ შესაძლებელი იქნება ნაბიჯ-ნაბიჯ წინ წავიდეთ. ამავე დროს გრძელდება საერთაშორისო კონსულტაციები ჟენევაში, რომელიც ყველაზე რთული საკითხების მოსაგვარებლად უმთავრესი ფორმატია.
- ამაზე გავლენა ხომ არ იქონია პრემიერ ღარიბაშვილის განცხადებამ, რომ პირადად ის იყო და არის წინააღმდეგი საქართველო რუსეთის წინააღმდეგ დაწესებულ ევროკავშირის სანქციებს მიუერთდეს.
- საქართველო შარშან შეუერთდა ერთ სანქციას, რომელიც უკრაინაში, კერძოდ ყირიმსა და სევასტოპოლში წარმოებულ პროდუქციას უკავშირდება. ჩვენთვის ეს თემა დაკავშირებულია აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის თემატიკასთან, ამიტომ ჩვენ ამ სანქციას რომ არ შევერთებოდით, სხვანაირად არ შეიძლებოდა. რაც შეეხება სხვა სანქციებს, როგორც პრემიერმა აღნიშნა, საქართველოს მთავრობა სხვა სანქციებთან მიერთებას არ გეგმავს.
- მაგრამ ე.წ. საზღვარი კიდევ გადმოწიეს.
- საზღვრის გადმოწევის ტერმინოლოგია ჩვენმა ოპონენტებმა შემოიღეს და ამით მოწინააღმდეგის წისქვილზე ასხამენ წყალს. არანაირი საერთაშორისო საზღვარი არ გადმოწეულა. საზღვარი გადის იქ, სადაც გადიოდა – როკის გვირაბსა და ფსოუზე. თუმცა 2008 წლის ომის ტრაგიკული შედეგი ის გახლავთ, რომ რუსეთმა აღიარა სამხრეთ ოსეთისა და აფხაზეთის დამოუკიდებლობა და იმ ადმინისტრაციულ საზღვარზე, რომელიც ადრე ავტონომიურ წარმონაქმნს ჰქონდა, ახლა ე.წ. სახელმწიფო საზღვარს და სასაზღვრო ინფრასტრუქტურას ქმნიან. ეს არის შედეგი იმ სრულიად უგუნური პოლიტიკისა, რომელსაც წინა ხელისუფლება რუსეთის მიმართ ატარებდა.
- თუმცა ამ შემთხვევაში ბანერებს მაინც ამაგრებენ და იქ ხალხი ვეღარ შედის.
- ჩვენ ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ, რისი საშუალებაც გვაქვს. უნდა ავამოქმედოთ საერთაშორისო კავშირები, დიპლომატიური არხები, ეს საკითხი ყველგან უნდა დავაყენოთ, სადაც ამის შესაძლებლობა გვაქვს. ამასთანავე, რუსეთთან დიალოგი, რაოდენ რთულიც უნდა იყოს, უნდა გავაგრძელოთ. ჩვენს ამ პრაგმატულ მიდგომას დასავლელი პარტნიორები ცალსახად უჭერენ მხარს.
„ახალი თაობა“, 14 აგვისტო, 2015 წელი
ინტერვიუ თორნიკე შარაშენიძესთან: „პუტინმა არ უნდა იფიქროს, რომ საქართველო ოკუპაციას შეეგუა“
პოლიტოლოგი თორნიკე შარაშენიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში რუსეთის მიერ საოკუპაციო ხაზის გადმოწევაზე საუბრობს. შარაშენიძე აცხადებს, რომ ხელისუფლებამ საერთაშორისო საზოგადოებას უნდა მოუწოდოს, რუსეთზე ზეწოლა გააგრძელოს.
- ბატონო თორნიკე, მიუხედავად იმისა, რომ ახალმა ხელისუფლებამ რუსეთთან მიმართებით ტაქტიკა შეცვალა, რუსეთის მხრიდან მცოცავი ანექსია კვლავ გრძელდება. ეს არის რუსეთის მიზანმიმართული პოლიტიკა?
- ცხადია, ეს არის რუსეთის მხრიდან მიზანმიმართული პოლიტიკა, რომელსაც ხშირად აგრესიული ქმედებაც მოსდევს. რუსეთს საუკუნეების განმავლობაში აქვს შემუშავებული დოქტრინა, რომლის საფუძველზეც მოქმედებს. ეს დოქტრინაა მსოფლიოს დაპყრობა, მისი დომინანტობა და ჰეგემონია. რაც არ უნდა დიდი იყოს მისი ტერიტორიები, ის კვლავ დაპყრობისკენ არის მოწოდებული. რუსეთი ვერ იტანს, რომ ჩვენი ქვეყანა ცდილობს, ამერიკის შეერთებულ შტატებსა თუ ევროპაში იპოვოს თავისი თავი, სწორედ ამ გზაზე იაროს. ის ამბობს, როგორ უნდა გამექცეს საქართველო ხელიდან, თვალსაწიერიდან, ამას არ დავუშვებ და არ ვაპატიებ. ამას ემატება ისიც, რომ ჩვენი მხრიდან წინააღმდეგობა არ ხვდება, ჩვენი მოსახლეობა შეგუებულია ამ ყველაფერს და რუსეთიც მოიწევს წინ. ეს ყველაფერი ხდება იმიტომ, რომ რუსეთს ადეკვატური პასუხი არ გაეცა.
- რა შეიძლება ადეკვატური პასუხი იყოს? რუსეთს ომს ვერ გამოვუცხადებთ, ეს ხომ ცხადია.
- ომს ნამდვილად ვერ გამოვუცხადებთ, მაგრამ ჩვენი ქვეყნის ოკუპაცია მუდმივად დღის წესრიგში უნდა იყოს ყველა დონეზე. ასევე საოკუპაციო ხაზის გასწვრივ მუდმივად უნდა იყვნენ ჩვენი ჟურნალისტები, აქტივისტები, პატრიოტები, დიპლომატიური კორპუსის, საერთაშორისო მისიები. რუსეთი მუდმივად უნდა შევაწუხოთ. პუტინმა არ უნდა იფიქროს, რომ საქართველო ოკუპაციას შეეგუა. ჩვენი რეაქციები მათ უნდა იგრძნონ და თან სერიოზულად. დღეს, სამწუხაროდ, ვერ გრძნობენ.
- გაეროში ჩვენს ელჩს კახა იმნაძეს ამ საკითხზე პრესკონფერენცია ჰქონდა მოწვეული.
- ძალიან კარგია, მაგრამ მეტი მუშაობაა საჭირო, ეს არ არის საკმარისი, მუშაობა ყველა ფრონტზე უნდა იყოს გამართული. საქართველოს ტერიტორიების ოკუპაციისთვის, მცოცავი ანექსიისთვის რუსეთი არანაირ ფასს არ იხდის.
- ხელისუფლება აცხადებს, რომ საოკუპაციო ხაზის გადმოწევა 2008 წელს მოხდა და არა ახლა, რომ 2008 წლის ომის შედეგია, რასაც დღეს ვიმკით.
- დიახ, 2008 წლის ომის შედეგია, მაგრამ ასეთი ინტენსიური ხასიათი არ ჰქონდა საოკუპაციო ხაზის გადმოწევას, როგორც ახლა აქვს. რატომ? იმიტომ, რომ ვერანაირი წინააღმდეგობა ვერ ხვდება. ჩვენ ავირჩიეთ მეგობრობა, მეგობრობის ხელი გავუწოდეთ და რა მივიღეთ? ვხედავთ, რომ ამ ტაქტიკამ ვერ გაამართლა. ერთი უკიდურესობიდან მეორე უკიდურესობაში გადავვარდით. ლანძღვა-გინება, რა თქმა უნდა, დაუშვებელია, მაგრამ არც ჩახუტებაა მისაღები, როდესაც ოკუპირებულია ჩვენი ტერიტორიები. ნუ შემოვუშვებთ რუსეთის აგენტურას, ნუ გავახარებთ აქ, ჩვენს ტერიტორიაზე რუსეთის საიდუმლო სპეცსაშუალებებს. რუსული პროპაგანდა გააქტიურდა და ეს სრულიად აშკარად ჩანს. დასავლეთის, დასავლური ღირებულებებისა და ფასეულობების დისკრედიტაცია, დევალვაცია ხდება. სრული მარაზმის ქადაგება ხდება: გეიქორწინება დაშვებულია ამერიკაში, ევროპაში, რაც რუსეთში დაუშვებელია, დასავლეთი ებრძვის მართლმადიდებლობას და ა.შ. ასეთ ფაქიზი, მგრძნობიარე თემებით ხდება საზოგადოების მანიპულირება. ამ ყველაფერს სათანადო ყურადღება უნდა მიაქციოს ხელისუფლებამ.
- ზოგადად დასავლეთის მხარდაჭერაც ხომ არ შემცირდა, რამაც რუსეთს ხელ-ფეხი გაუხსნა?
- რა თქმა უნდა, დასავლეთის მხარდაჭერა არ არის საკმარისი და სათანადო. დასავლეთმა ვერ შეაფასა ეს რისკები. რუსეთის ფაქტორი ადეკვატურად არ იყო აღქმული და შეფასებული. ახლა გამოფხიზლდნენ, მაგრამ ამ ეტაპზე ნატო დაკავებულია თავისი წევრი სახელმწიფოების დაცვით. მაგალითად, ბალტიისპირეთში ამერიკამ განალაგა რაკეტსაწინააღმდეგო თავდაცვითი იარაღი, რაც დიდი მიღწევაა.
- ერთ-ერთი სოციოლოგიური კვლევის შედეგებს თუ გავიხსენებთ, საქართველოს მოსახლეობის 79 პროცენტი უჭერდა მხარს ნატოში გაწევრიანებას. დღეს იგივე კვლევა რომ ჩატარდეს, იგივე მაჩვენებელს მივიღებთ?
- ალბათ ნაკლები იქნება, მაგრამ ნახევარზე მეტი მაინც დაუჭერს მხარს. ნატოს საინფორმაციო ცენტრის პირველი დირექტორი გახლდით, როდესაც მსგავს კვლევებს ვაწარმოებდით. პრობლემა უფრო სხვა მიმართულებით იყო. ადამიანების ეს მხარდაჭერა უფრო ემოციური იყო, ვიდრე გააზრებული. ნატოს უკან რა იდგა და რას ნიშნავს ნატო, ბევრს გაცნობიერებული დღესაც არ აქვს.
- რატომ არ ტარდება ამ მიმართულებით სამუშაოები?
- ტარდება, მაგრამ ეს პრობლემა ბოლომდე დაძლეული არ არის. ნატოში გაწევრიანება თვითმიზანი არ არის, ეს არის საშუალება, რომ თავი დავიცვათ. ამის გაცნობიერება თუ მოხდება, მერე უკვე თვითონ მოქალაქეები მშვენივრად გაარკვევენ, ვის უნდა დაუჭიროს მხარი. დრო ნატოსა და დასავლეთზე მუშაობს. მოდის ახალი თაობა, რომელიც ინფორმაციას ინტერნეტიდან იღებს, ყველას სწავლა-განათლების მიღება ევროპასა და ამერიკის შეერთებულ შტატებში უნდა. მოდის თაობა, რომელიც თეთრსა და შავს კარგად არჩევს. დრო რუსეთის წინააღმდეგ მუშაობს. თუმცა, ეს მოკლე პერიოდი ჩვენთვის კრიტიკული და სახიფათოა, ამიტომ ჩვენს თავს ჩვენ უნდა მივხედოთ. არ უნდა იყოს რუსეთის მიმართ ხოტბა. თუ მოსახლეობის უმრავლესობა იტყვის, რუსეთი კარგიაო, მაშინ რატომ დაგიცავენ? თუ კარგია, გყავდესო, გვეტყვიან. ევროპა თუ ცუდია, პუტინის ქალიშვილები ევროპაში რატომ ცხოვრობენ?! თუ აშშ ცუდია, ლავროვის შვილი ამერიკის მოქალაქე რატომ არის?! რუსეთის ორი ლიდერის შვილები რატომ ცხოვრობენ დასავლეთში? კიდევ უამრავის ჩამოთვლა შეიძლება. ამაზე ხომ უნდა დაფიქრდნენ. როდესაც დასავლეთი დაინახავს, რომ გული მაინც რუსეთისკენ მიგვიწევს, მაშინ ზურგს შეგვაქცევენ. ეს არ უნდა მოხდეს, ეს იქნება ჩვენი ქვეყნის ტრაგედია.
- კანცლერი ანგელა მერკელი მოგვიწოდებდა, რომ რუსეთთან დაგვერეგულირებინა ურთიერთობა.
- კი, კი, რა თქმა უნდა, დასავლეთი მოგვიწოდებდა, რომ არ გვინდა მუდმივი დაძაბულობა და საფრთხის, საომარი კონფლიქტის არსებობა, მაგრამ მეორე უკიდურესობაში გადავარდნა, აქ სრული თარეში რუსული აგენტურისა და სპეცსამსახურების და რუსული პროპაგანდის მოსმენა, ესეც მიუღებელია.
- თქვენ აღნიშნეთ, რომ დასავლეთმა უფრო გააცნობიერა რუსული საფრთხე, ამის შედეგია, რომ საფრანგეთმა უარი განაცხადა რუსეთისთვის მისტრალის გადაცემაზე?
- ერთი ეს ფაქტორია და მეორე – ფრანგული მისტრალი პირდაპირ არის უკრაინის საკითხთან მიბმული. უკრაინის ომი გაცილებით უფრო მასშტაბური იყო, ვიდრე საქართველოს 2008 წლის ომი. ყირიმი, დონბასი, შუაგულ კიევში განვითარებული მოვლენები, ბევრი ფაქტორი იყო და დასავლეთმაც სერიოზული ყურადღება მიაქცია ამ მოვლენებს. მე მაინც მგონია, რომ დრო რუსეთის წინააღმდეგ მუშაობს.
„ახალი თაობა“, 14 აგვისტო, 2015 წელი
ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „ქვემო ქართლში ვაჰაბიტები საბრძოლო მზადყოფნაზე გადავიდნენ“
რა ბრძანება მიიღეს საქართველოში ვაჰაბიტებმა, რა ჩაიფიქრა თინა ხიდაშელმა, რას უმიზნებს რუსეთი? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ კავკასიის ხალხთა კონფედერაციის პრეზიდენტი ზაალ კასრელიშვილი ესაუბრება. როგორც იგი ამბობს, „საქართველოში არსებული პოლიტიკური ძალები ორ ნაწილად დაჯგუფდებიან. მსოფლიო პოლიტიკური პროცესების მამები პროდასავლური ძალების გაერთიანებას ითხოვენ და საქართველოში ეს პროცესი უკვე დაწყებულია. ასევე დაწყებულია პრორუსული ძალების გაერთიანებაც. ქართულ პოლიტიკაში ორი პოლუსი შეიქმნება. სწორედ ეს არის იმის მიზეზი, რომ თინა ხიდაშელმა კაბელების საქმეზე დაკავებული ადამიანები თავდაცვის სამინისტროში აღადგინა. ეს არის პროდასავლური ძალების გაერთიანების დასაწყისი“.
გთავაზობთ ინტერვიუს შემოკლებით:
- კაბელების საქმეზე ბრალდებულების თავდაცვის სამინისტროში აღდგენას პროდასავლური ძალების გაერთიანებასთან რა კავშირი უნდა ჰქონდეს? თუ ფიქრობთ, რომ ამით ხიდაშელი ირაკლი ალასანიასა და მის თავისუფალ დემოკრატებს წაეკეკლუცა?
- თავდაცვის მინისტრი არავის წაჰკეკლუცებია. ის ფიქრობს, რომ ყველა ადამიანი, რომელიც მენტალურად პროდასავლურია, მისი ორბიტის გარშემო უნდა შემოიკრიბოს. რასაც ახლა ხიდაშელი აკეთებს, ამის გასაკეთებლად თავის დროზე არც ალასანიას ეყო ძალა და არც ჯანელიძეს – ინტელექტი.
(…)
- პროდასავლურ ორბიტას თუ ქმნის, კარგია, მაგრამ რუსეთის მიმართ მისი დამოკიდებულება რამდენად მისაღებია? რუსების მიერ საოკუპაციო ზოლის გადმოწევაზე დიდად არ რეაგირებს და ამბობს, ეს არაფერი არ არისო.
- ასეთი განცხადებების მოსმენა სასიამოვნო ნამდვილად არ არის, საწყალი პაატა ზაქარეიშვილი მეტს კი არაფერს აშავებს, ყველა მას რომ ლანძღავს. მეორე მხრივ, ხიდაშელი ამბობს, ჩვენი მიზანია ნატოში გაწევრიანება და რუსეთი პროვოცირების გზით ცდილობს ხელის შეშლას, ამიტომ ჩვენ ამას ყურადღებას არ ვაქცევთო. მისი თქმით, ნატოში რომ შევალთ, ყველაფერი თავისით მოგვარდება.
- ნატოში შესვლამდე რუსებმა ასე თუ გადმოსწიეს საოკუპაციო ხაზი, სადამდე ჩამოვლენ?
- ჯერ ისიც გასარკვევია, როდის შევდივართ ამ ნატოში. სანამ ამ ორგანიზაციაში მიგვიღებენ, რუსები ავტობანამდე ჩამოვლენ. საქართველოს შუაზე გახლეჩა რომ დასჭირდეთ, ამისთვის „მარშ-ბრასოკი“ აღარ დასჭირდებათ, ავტობანთან ახლოს იქნებიან. საოკუპაციო ზოლის გადმოწევის მიზანი ჩვენი პროვოცირებაცაა, მაგრამ მათი მთავარი სამიზნე ავტობანია. რასაც ვიტყვი, შესაძლოა, მკითხველს არ მოეწონოს, მაგრამ მოსკოვი საქართველოს ორ ნაწილად გაყოფისთვის ემზადება. ამ საკითხზე ჩვენს დასავლელ მეგობრებთან ერთად არაერთხელ გვისაუბრია. განვიხილეთ საერთო სიტუაციაც და მძიმე დასკვნამდე მივედით. 2016 წელს ან დამთავრდება რუსეთისა და დასავლეთის დაპირისპირება, ან ის ყველაზე მძიმე ფორმას მიიღებს. საქმე შესაძლოა წერტილოვან დარტყმებამდე მივიდეს. საშუალო დონის ჩქმეტა-ჩქმეტა დამთავრდება.
მოსკოვი მის გარშემო სტრატეგიული სიმაღლეებისა და ობიექტების გაკონტროლებას ცდილობს. ფოთი-ბაქოს ავტომაგისტრალი რომ სტრატეგიული დანიშნულებისაა, ამას ნებისმიერი შუააზიელი დაგიდასტურებთ. 2016 წელი ძალიან ცხელი წელი იქნება საქართველოსთვის. არსებულ ვითარებას თურქეთში მიმდინარე დაპირისპირება კიდევ უფრო ამწვავებს. ეს ქვეყანა საქართველოსა და აზერბაიჯანის სტრატეგიული პარტნიორია. ის ახლა გრძელვადიან და ყველაზე ცუდ, პარტიზანულ ომში ჩაერთო. დამიჯერეთ, ფრონტალური ომი პარტიზანულს ბევრად სჯობია. კავკასიაში თურქეთის გავლენა აუცილებლად შესუსტდება. ამ ქვეყანაში ეკონომიკური ვითარებაც მკვეთრად გაუარესდება, რაც საქართველოსა და აზერბაიჯანში ვითარებას დაამძიმებს. ამით ისარგებლებს რუსეთი. თურქეთი მისი სერიოზული კონკურენტი იყო კავკასიაში. მოსკოვი მისი გავლენის სფეროების შესასუსტებლად ყველაფერს გააკეთებდა. ახლა ამ მიმართულებით არაფრის გაკეთება არ უწევს, მისი კონკურენტი ქვეყანა თავისით სუსტდება.
- მოჰყვება თუ არა ამას კავკასიაში რუსეთის გავლენის გაძლიერება?
- რუსეთი აუცილებლად გაიძლიერებს პოზიციებს, მაგრამ აქ ერთი ხსნაა. ჩვენი ეკონომიკისა არ იყოს, რუსეთის ეკონომიკაც საშინელ ვარდნას განიცდის. ეს პროცესი მომავალშიც გაგრძელდება. ჩვენი ვარაუდით, მომავალ წელს რუსული რუბლი კიდევ 20%-ით გაუფასურდება. ეს ჩვენც შეგვეხება და 2016 წელი ჩვენთვის ეკონომიკური თვალსაზრისით შესაძლოა წლევანდელზე უარესი იყოს. ეკონომიკური საფრთხეების გარდა, სხვა საფრთხეებიც გველოდება. ის, რაც დღეს თურქეთში ხდება, ჩვენ აუცილებლად შეგვიქმნის პრობლემებს. როგორც უკვე გითხარით, თურქეთი პარტიზანულ ომში აღმოჩნდა ჩათრეული. მის წინააღმდეგ ტერორისტული აქტები არ შეწყდება. დროთა განმავლობაში ის უფრო მასშტაბურ სახეს მიიღებს.
- რატომ გგონიათ, რომ უფრო მასშტაბურ სახეს მიიღებს, იქნებ აგვარებს თურქეთი ამ პრობლემას?
- სამწუხაროდ, კარგა ხანს ვერ მოაგვარებს. მის წინააღმდეგ ჯერჯერობით მხოლოდ ქურთი სეპარატისტების აქტიურობა ჩანს. ბრძოლის ავანსცენაზე რადიკალი ისლამისტები ჯერ არ გამოჩენილან. მათ აქვთ გეგმა, რომელიც იოლი გამოსაცნობია. ისინი ფიქრობენ, რომ ქურთი სეპარატისტებით დაასუსტებენ თურქეთის პოლიტიკურ ხელმძღვანელობას, რის შემდეგაც უკვე თავად გამოვლენ ავანსცენაზე და ერთმანეთთან დაპირისპირებით დასუსტებულ თურქებსა და ქურთებს დაიმორჩილებენ. თურქეთზე სრულ კონტროლს, ცხადია, ვერ დაამყარებენ, მაგრამ ქვეყანას ცუდ დღეში ჩააგდებენ.
- ადრე განაცხადეთ, რომ იქიდან ჩვენც გველოდება საფრთხეები. ისევ ამ აზრზე ხართ თუ შეიცვალა რამე?
- არაფერი არ შეცვლილა, საფრთხე რჩება და ყოველდღიურად იზრდება. იმისთვის, რომ თურქეთის წინააღმდეგ წარმატებულად იომოს, ხალიფატს საქართველოსა და აზერბაიჯანში რადიკალი ისლამისტების მობილიზაცია დასჭირდება. ადგილობრივ მუსლიმებზე ზეგავლენის მოსაპოვებლად ყველაფერს იღონებენ. მე ვერც კი წარმომიდგენია, როგორ უნდა მოიპოვონ ვაჰაბიტებმა შიიტ მუსლიმებზე გავლენა.
- რატომ ვერ წარმოგიდგენიათ? ქვემო ქართლში ხომ უკვე გამოჩნდნენ ვაჰაბიტები?
- მარტო გამოჩნდნენ კი არა, ნელ-ნელა ძლიერდებიან. მათი გაძლიერება სერიოზულ რელიგიურ დაპირისპირებაში შეიძლება გადაიზარდოს – ქვემო ქართლში მცხოვრებ შიიტ მუსლიმებთან. ამ საფრთხეზე განცხადება ორი წლის წინ ინტერვიუში გავაკეთე და ის დღესაც არსებობს, მაგრამ უმთავრესი საფრთხე შიიტებისა და ვაჰაბიტების დაპირისპირებაა. ახლო აღმოსავლეთში სწორედ ეს პროცესები მიდის. შიიტებისგან განსხვავებით, სუნიტებთან ვაჰაბიტები უფრო იოლად პოულობენ საერთო ენას, თუმცა ვაჰაბიტებს ჩვენებურ სუნიტებთანაც შეიძლება უთანხმოება მოუვიდეთ. არ დაგვავიწყდეს, რომ აჭარის რეგიონში მცხოვრები სუნიტების უკან თურქი სუნიტები დგანან. ქართველი სუნიტებისა და ვაჰაბიტების დაპირისპირება კი თურქეთის ინტერესებშია.
- რადიკალური ისლამის მიმდევრები აჭარის რეგიონში, როგორც ამბობენ, მრავლად არიან. ამასთან დაკავშირებით თქვენ ფლობთ რაიმე კონკრეტულ ინფორმაციას?
- ოფიციალური ინფორმაცია ამასთან დაკავშირებით არ არსებობს. ვიცით, რომ ვაჰაბიტები აჭარაშიც საკმაოდ არიან და ქვემო ქართლშიც. მეტსაც გეტყვით, ჩიტმა ამბავი მოგვიტანა, რომ საქართველოში ვაჰაბიზმის მიმდევრებს საბრძოლო მზადყოფნისკენ მოუწოდეს. თუ ვინ მოუწოდა, მათი სახელები და გვარები არ ვიცი, მაგრამ ეს ბრძანება ლიდერებისგან მოდის და ეს თურქეთში მიმდინარე პროცესებთან არის კავშირში.
- რადიკალური ისლამის მიმდევრები საქართველოდან სირიაში საომრად საქართველოს გავლით მიდიან. ეს თბილისსა და ანკარას შორის ურთიერთობას ხომ არ გააფუჭებს?
- ამ ლოგიკით თურქეთს მთელ ევროპასთან უნდა გაუფუჭდეს ურთიერთობა. სირიაში საომრად თურქეთის გავლით რადიკალური ისლამის მიმდევრები მთელი მსოფლიოდან მიდიოდნენ. ამის გამო ანკარასა და თბილისს შორის ურთიერთობა ნამდვილად არ გაფუჭდება. მოხდება პირიქით, თურქეთის სპეცსამსახურები იძულებული გახდებიან, ქართულ სპეცსამსახურებთან ითანამშრომლონ. ქართული და აზერბაიჯანული სპეცსამსახურების დახმარების გარეშე ისინი კავკასიაში სიტუაციას ვერ გააკონტროლებენ. ვერც ღიად გამოჩნდებიან. როგორც კი კავკასიაში თურქული სპეცსამსახურების წარმომადგენლების ყოფნა დაფიქსირდება, ეს კავკასიელი ვაჰაბიტების მკვეთრ რეაქციას გამოიწვევს. მოკლედ რომ გითხრათ, ძალიან რთული პროცესები გველოდება. ერთი მხრივ, ღმერთო, რა დავაშავეთო, უნდა ვიძახდეთ, მაგრამ, მეორე მხრივ, ამ პროცესების გამო გახარებული უნდა ვიყოთ, რადგან პროცესები ისე მიდის, რომ საქართველო თავის ფუნქციას იბრუნებს. საქართველო აუცილებლად გახდება რეგიონული პოლიტიკის მეტრი.
მართალია, დღევანდელ საქართველოს ამის გაკეთება არ შეუძლია, მაგრამ უამრავია შემთხვევა, როცა უვარგის მამას გადასარევი შვილები გამოსდის. უახლოეს 5-10 წელიწადში საქართველო ფუნქციასაც დაიბრუნებს და ავტორიტეტსაც.
„ახალი თაობა“, 14 აგვისტო, 2015 წელი
ინტერვიუ აკაკი ასათიანთან: „ქართული ოცნება“ ძველებურ უპირატესობას ვეღარ მოიპოვებს“
(შემოკლებით)
საქართველოში მიმდინარე შიდაპოლიტიკურ პროცესებსა და ქართულ-რუსულ ურთიერთობებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ტრადიციონალისტი აკაკი ასათიანი აფასებს.
- ბატონო აკაკი, ვითარება არც ისე სახარბიელოა. ყოველთვის იყო საუბარი იმის თაობაზე, რომ რუსული მხარე ასე მარტივად არ გაჩერდებოდა. რა ვითარებაა დღეს?
- ახალი არაფერი, რუსეთი განაგრძობს ზემოქმედების პოლიტიკას ბანერებით, ემბარგოს მუქარით, მაგრამ, თუ ხელისუფლება სწორად გამოიყენებს ამ ვითარებას, შეიძლება ამის ჯერ შენელება და მერე როგორღაც მოგვარება, იმიტომ, რომ რუსეთი იმ მდგომარეობაში არ არის, ასე განაგრძოს და დაიმატოს პრობლემა, თუნდაც მისთვის პატარა, ჩვენი სახით.
- როგორ უნდა გამოიყენოს ეს მდგომარეობა ქართულმა მხარემ?
- ყველა მიმართულებით. არ არის საჭირო ნაციონალების განცხადებები, აგრესიული პოლიტიკა, თუმცა უნდა გაკეთდეს დიპლომატიური განცხადებები. არ უნდა ვასვენებდეთ დასავლეთს და სოლიდარობას ვითხოვდეთ.
- საზოგადოების ნაწილი მიიჩნევს, რომ აუცილებელია დიალოგის დაწყება რუსულ მხარესთან. რუსეთი გააღიზიანა იმან, რომ ქართული მხარე შეუერთდა საერთაშორისო სანქციებს რუსეთის წინააღმდეგ. რას ფიქრობთ თქვენ?
- ჯერ ერთი, არაფერს შეერთებია. ეს არის ძველი ამბავი, რამდენადაც მე მახსოვს, ყირიმში წარმოებულ პროდუქციასთან დაკავშირებით. ყირიმი აწარმოებს მარტო ღვინოს, შამპანურს, რომელიც ჩვენ თვითონ თავზე საყრელი გვაქვს და საჭიროება არ იყო იქიდან შემოტანის. რუსეთი ცდილობს, ამ ტერიტორიებით დამცავი სარტყელი გაიკეთოს. ეს არის სრულიად გაუგებარი ამბავი, რადგან, თუ ბირთვულ სარტყელზე მიდგა საქმე, არავითარი მნიშვნელობა დონბასს, აფხაზეთს, ცხინვალსა და ყირიმს არ აქვს, ხოლო თუ ნორმალური ცხოვრების გაგრძელებაზეა ლაპარაკი, მაშინ ის სხვანაირად უნდა მოქმედებდეს.
საჭიროა ღია კონტაქტი და დიალოგი რუსეთთან, სადაც ღიად იქნება ნათქვამი, რა მოთხოვნები აქვთ მათ, რა მიზნები აქვთ. ეს რუსეთშიც კი გასაგებს გახდის რუსეთის დღევანდელი ხელისუფლების ჩვენდამი პრეტენზიების უსაფუძვლობას.
- რატომ ვერ შეძლო ხელისუფლებამ, დაიწყოს ეს დიალოგი?
- აქ ცოტა გაუბედაობის პრობლემაცაა. ეშინიათ, როგორ ილაპარაკონ, არ იციან, ფიქრობენ ამაზე, რა რეაქცია იქნება დასავლეთში, თვითონ საქართველოში რა რეაქცია იქნება. რაღაცა სტერეოტიპების ტყვეობაში არიან, თან ნაციონალებს აგინებენ და თან თვითონ მაინც იმ გავლენის ქვეშ არიან, რომ ნაციონალები დაუძახებენ რაღაცას. ალბათ, ფიქრობენ, რომ უკეთესი მომენტი დადგება, როცა ლაპარაკი იქნება შესაძლებელი და მომგებიანი.
- იმ ფონზე, როცა ყოველდღიურად იწევს საზღვარი, შეიძლება, მომგებიან მომენტს ელოდო?
- მე ის მაკვირვებს, რომ “ოცნება” ვერც კი აფიქსირებს, რატომ ხდება საზღვრის გადმოწევა. თავისთავად ხომ ოკუპაციაა და უკანონობაა, მაგრამ ეს საზღვარი ამხანაგი ნაციონალების მიერ აღდგენილი სამხრეთი ოსეთის ავტონომიური ოლქის საზღვარია! ეს უნდა მოეკითხოს იმ ხალხს, რომლებმაც თავის დროზე ხმა მისცეს ამის აღდგენას! რუსები პირდაპირ ამბობენ, თქვენი აღდგენილია, თქვენი პარლამენტისო. ისინი არ გაჩერდებიან, ყოველთვის იდავებენ, სად გადის ეს საზღვარი. 100 მეტრი კი არ სჭირდება რუსეთს. ეს ზემოქმედების საშუალებაა.
(…)
