„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ქართული ოცნება“ საფუძვლიანად გადახალისდება“

„რეზონანნსი“: ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „რუსეთის მხრიდან ქართული ოპოზიციის წარმომადგენლების მიმართ ინტერესმა იკლო“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ კურტ ვოლკერთან: „რუსეთთან მიმართებაში თბილისის სიფრთხილეს აქვს აზრი, მაგრამ არ შეიძლება, საქართველო სხვადასხვა მიმართულებით პასიური იყოს“

„რეზონანნსი“: სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია შეიძლება გაუქმდეს // გია ვოლსკი: “აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს… ვმსჯელობთ”

———————-

„ახალი თაობა“, 10 სექტემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ქართული ოცნება“ საფუძვლიანად გადახალისდება“

შორენა მარსაგიშვილი

გლობალური კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელი ნანა დევდარიანი მიიჩნევს, რომ ქვეყანაში არაფორმალური მმართველობა არ არის. მავანს კი ფორმალური დიქტატორი არ გაუპროტესტებია და რატომღაც ეს სიტუაცია აწუხებს.

- მარტო ჩვენთან კი არა, იგივე შეერთებული შტატები რომ ავიღოთ, არიან ადამიანები, ვინც წავიდნენ პოლიტიკიდან, მაგრამ ისინი კვლავ სერიოზულ გავლენას ახდენენ პოლიტიკაზე. მათ გამოსვლას, ინტერვიუს და განცხადებას დიდი წონა აქვს. თუნდაც იგივე ჰენრი კისინჯერი.

დევდარიანის თქმით, ის ივანიშვილს და კისინჯერს ერთმანეთს არ ადარებს, მაგრამ თვლის, რომ ასეთი არაფორმალური გავლენები ყველგანაა და ის ამაში უცნაურს ვერაფერს ხედავს.

- როდესაც ხალხი გრძნობს ღია ჩარევებს?

- სიმართლე თუ გინდათ, ივანიშვილისგან ასე ღია და თვალსაჩინო ჩარევა არ ჩანს. პერიოდულად თავის მოსაზრებებს საჯაროდ აფიქსირებს, მაგრამ არ იგრძნობა მისი პროცესში ჩართულობა.

ექსპერტი არ გამორიცხავს, რომ ივანიშვილს ეპიზოდური შეფასებები ჰქონდეს, თუმცა ყოველდღიურ ჩარევაზე საუბარი რთულია.

- სხვა საქმეა, რომ მან პოლიტიკაში მოიყვანა ისეთი ადამიანები, რომლებსაც გამოცდილება არ ჰქონდათ. ვისაც ჰქონდა, ჰქონდა ნეგატიური.

დევდარიანისთვის გასაგებია იმ დეპუტატების თუ მინისტრების პოზიცია, რომლებიც სულ უკან იყურებიან, თუ როგორ შეხედავს ივანიშვილი მათ ამა თუ იმ გადაწყვეტილებას.

- ასევე ეს ის ადამიანია, რომელსაც არ ერიდება საჯაროდ იმის თქმა, რომ შეცდა რაღაცაში და მთელი აღიარებები ჰქონდა, რომ შევცდი ამა თუ იმ საკითხის შეფასებაშიო.

- რამდენად მისაღებია პირველი პირისგან ეს აღიარებითი შეცდომები? როდესაც აცხადებს, რომ ეს წამოცდომა იყოო?

- ამას ბიძინა ივანიშვილი წინასწარ ვერ განჭვრეტდა!

- თუ განჭვრეტის უნარი არ გაქვს, პოლიტიკაში რა გინდა?

- ყველაფერს წინასწარ ვერ განსაზღვრავ. მე არც იმის მჯერა, რომ აცხადებენ, აი, მიხეილ სააკაშვილი მოვიდა სათავეში იმისთვის, რომ დაეღუპა ქვეყანა. ქვეყნის არც ერთ მმართველს, არც ერთ ხელისუფალს არ უნდა ქვეყნის დაღუპვა! ან რატომ უნდა უნდოდეს? – კითხულობს ნანა დევდარიანი და თავადვე პასუხობს:

- რაღაცა არ გამოდის, რაღაცა ისე ვერ კეთდება. ზოგს უნარი არ ყოფნის, ზოგს საკადრო პოლიტიკა არ უვარგა. აბსურდია, ვიღაცას იმის აკვიატება ჰქონდეს, რომ ხელისუფლებაში მოვიდეს იმიტომ, რომ ქვეყანა გაანადგუროს!

გლობალური კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელი მიიჩნევს, რომ ივანიშვილს არანაირი პოლიტიკური გამოცდილება არ ჰქონდა და მისი პოლიტიკაში შემოსვლა იძულებითი იყო.

- ის თავს პოლიტიკის გარეშე მშვენივრად გრძნობდა! მე მეტსაც გეტყვით, ის კი არ მოვიდა პოლიტიკაში, პოლიტიკა შევიდა მის ცხოვრებაში, ძალიან ცუდად და უშნოდ.

ექსპერტი თვლის, ის რომ ივანიშვილი პროცესში ჩაერთო, ეს მისი ბუნებრივი რეაქცია იყო იმაზე, რაც მოხდა.

- ივანიშვილი თავიდანვე აცნობიერებდა, რომ ეს არ არის ის სფერო, სადაც მან უნდა იღვაწოს და ამიტომაც წავიდა ასე ადრე!

- იმის თქმა გინდათ, რომ არ დაბრუნდება? კულუარებში ბევრს საუბრობენ მის ხელახალ დაბრუნებაზე.

- პირიქით, მე არ გამოვრიცხავ, რომ დაბრუნდეს და ეს არაერთხელ მითქვამს. შესაძლოა ისეთი სიტუაცია შეიქმნას, რომ ის იძულებული გახდეს დაბრუნდეს. ადამიანები ყოველთვის ჩვენი წარსულის, ჩვენი კონკრეტული მოქმედების მძევალი ვხდებით.

დევდარიანი მიიჩნევს, რომ დღეს ივანიშვილს გარკვეული ვალდებულებები აქვს ქართველი ხალხის წინაშე.

- იმის მიუხედავად, რომ ის თავად აღიარებს, რომ გარკვეულ პიროვნებებში შეცდა, რაღაცების პროგნოზი არ გამოვიდა ისეთი, როგორსაც თვითონ ელოდა, ამის ფონზე არ გამოვრიცხავ, რომ შეიქმნეს ისეთი ვითარება, ის დაბრუნდეს პოლიტიკაში!

- იქნებ ეს დაბრუნება „ოცნების“ გადასარჩენად სჭირდება?

- „ოცნების“ იქნება თუ რაღაც სხვა კონფიგურაციის, ამას დიდი მნიშვნელობა არა აქვს. უფრო ვითარების გადასარჩენად მოუწევს ამის გაკეთება, რადგან ძალიან უშნოდ მიდის ეს პროცესი.

ექსპერტის აზრით, ივანიშვილი დარწმუნებული იყო, რომ გარკვეული პიროვნებები იმის გაკეთებას ვერ გაბედავდნენ, რაც მათ გააკეთეს.

- რა გააკეთეს?

- ყველაფერი თავდაყირა დააყენეს. ამაზე ჩვენ თავიდანვე ვსაუბრობდით, თუმცა ივანიშვილმა არ დაგვიჯერა. ეგონა მას ამას ვერ გაუბედავდნენ, რადგან მაღალი ავტორიტეტი ჰქონდა. თუმცა პოლიტიკაში ყველაფერი ხდება.

- ანუ ივანიშვილს სერიოზულად გაუცრუვდა იმედები საკუთარი გუნდის მიმართ?

- დიახ და ამას თავადაც არ მალავს. საჯაროდ ამბობს.

ნანა დევდარიანი დარწმუნებულია, რომ კოალიცია „ქართული ოცნება“ საფუძვლიანად გადახალისდება. უკვე აქტიურად საუბრობენ ახალ სახეებზეც. ერთ-ერთი ასეთი პაატა ბურჭულაძეა.

- რამდენად უღირს მას პოლიტიკაში წასვლა? რადგან პოლიტიკა სუფთას აღარავის უშვებს.

- არც ეს არის სწორი ცნება. მე არაერთი ადამიანი ვიცი, ვინც პოლიტიკიდან სუფთა გამოვიდა. პოლიტიკა ბინძურიაო, რომ ამბობენ, პოლიტიკა რა შუაშია? სიბინძურეს ბინძური ადამიანები ჩადიან.

უღირს თუ არა ეს ბურჭულაძეს, ექსპერტი თვლის, რომ ყველა ადამიანის ცხოვრებაში დგება პერიოდი, როცა საკუთარი თავის გარდა, რაღაცაზე პასუხისმგებლობის აღება გინდა. „ადამიანი ამ გადაწყვეტილებას იღებს მაშინ, როცა უნდა, რომ რაღაც შეცვალოს. ეს ხან გამოსდის და ხან არა“, – ამბობს ექსპერტი.

კულუარებში იმაზეც საუბრობენ, რომ ივანიშვილს ძალიან უჭირს ახალი სახეების მოძიება და შევარდნაძის დროინდელ ჩინოვნიკებს აბრუნებს. იგივე ნიკო ლეკიშვილი გამოდის ასპარეზზე, რომელიც ამბროლაურში იყრის კენჭს მაჟორიტარ დეპუტატად.

- ნიკო ლეკიშვილი თუ კენჭისყრას აპირებს, ეს სულ არ ნიშნავს იმას, რომ მას ბიძინა ივანიშვილმა უთხრა, წადი, კენჭი იყარეო! რას ნიშნავს ძველი სახეები? აბა, სულ ხომ არ მოცარიელდება ეს მინდორი? ვიღაცა ძველია და ვიღაცა ახალი, – აცხადებს დევდარიანი და დასძენს: „ყველა სახე ძველია. რა, სააკაშვილი ახალი სახე იყო? რომელი ერთი იყო ახალი? ჩამოვყვეთ ნაციონალურ მოძრაობას და მათი უმრავლესობა მიბმულები იყვნენ წინა ხელისუფლებაზე“.

- არ გამორიცხავთ, რომ ეს ძველი სახეები კვლავაც ვიხილოთ პარლამენტში?

- ან ვინ თქვა, რომ არ უნდა იყვნენ ძველი სახეები? სამარცხვინო იყო სააკაშვილის პარლამენტი, რომელშიც 21 წლის დეპუტატები ისხდნენ.

„რეზონანსი“, 10 სექტემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „რუსეთის მხრიდან ქართული ოპოზიციის წარმომადგენლების მიმართ ინტერესმა იკლო“

ელზა პაპოშვილი

(შემოკლებით)

პარტია “თავისუფალი საქართველოს” თავმჯდომარე კახა კუკავა “რეზონანსის“ ჟურნალისტთან ელზა პაპოშვილთან რუსეთში ქართული ოპოზიციის წარმომადგენლების ჩასვლასა და კრემლში რუს მაღალჩინოსნებთან შეხვედრაზე საუბრობს. ინტერვიუში იგი აცხადებს, რომ რუსეთთან დიალოგი მისთვის მისაღებია, თუმცა თვლის, რომ ეს შეხვედრები და იქ გამართული საუბრების შინაარსი საზოგადოებისთვის ღია უნდა იყოს. მისივე აზრით, არ არის გამორიცხული რომ ასეთი მოლაპარაკებები მთლად სახელწიფოებრივ საქმეს არ ემსახურებოდეს, ამიტომ თვლის, რომ რუსეთში ჩასვლას თავისი მიზანი და შედეგი უნდა ჰქონდეს”, – წერს გაზეთი “რეზონანსი” სტატიაში სათაურით კუკავა: რუსეთის მხრიდან ქართული ოპოზიციის წარმომადგენლების მიმართ ინტერესმა იკლო.

“რუსეთის მთავრობის წარმომადგენლებისგან მსგავსი შემოთავაზება არ ყოფილა. თუმცა, როგორც ცნობილია, მე რუსეთთან დიალოგის მომხრე ვარ და შესაბამისად, არ ვეთანხმები ზოგიერთ პოლიტიკოსს და ექსპერტს, რომ მათთან საუბარი არაფრის მომცემი არ არის. თუ იქნება ჩასვლის შემოთავაზება, გააჩნია ეს შემოთავაზება ვისგან წამოვა და რა თემაზე სასაუბროდ დამიძახებენ. დიალოგი უნდა იყოს საქართველოსთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე – ეს არის ჩვენი ტერიტორიების ოკუპაცია და რუსეთთან სავაჭრო ურთიერთობები. ბუნებრივია, რო აქ შეხვედრა მთავრობის წარმომადგენლებსა და მაღალჩინოსნებთან უნდა იყოს. აბა, ახლა კერძო პირებთან შეხვედრას რა აზრი აქვს, ისინი ხომ ვერ გადაწყვეტენ ჩვენთვის მნიშვნელოვან თემებს”, – აცხადებს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას კახა კუკავა.

“მე არ ვიცი ბაღათურია მოსკოვში ვის ხვდება, რაზე ხვდება – ეს არავინ იცის. მოსკოვში შეიძლება ჩახვიდე და მეგობრებსაც შეხვდე. იქ უნდა ესაუბრო ისეთ ხალხს, რომლებსაც პოლიტიკური გადაწყვეტილებების მიღება შეუძლიათ. როცა ჩვენ 2011 წელს მოსკოვში ვიმყოფებოდით, შეხვედრები გვქონდა ძალიან კონკრეტულ და კომპეტენტურ პირებთან, გვქონდა ზუსტად გაწერილი განრიგი, ვისაუბრეთ ონიშჩენკოსთან სპირტიანი და გაზიანი სასმელები რუსეთის ბაზარზე დაბრუნების შესახებ. ჩვენ ვნახეთ, რომ ის შედეგი მიღწეული იქნა. ახლა მე აღარ მინდა კონკრეტულ გვარებსა და სახელებზე ჩაღრმავება, მოსკოვში სხვა პოლიტიკოსებიც ჩადიან, მაგრამ კონკრეტულად რაზე საუბრობენ – კაცმა არ იცის. ამიტომ ჩნდება ეჭვები, რომ იქ მთლად სახელწიფოებრივ გადაწყვეტილებებს არ იღებენ. ჩვენს შეხვედრებს მედია იღებდა და დაფარული არაფერი ყოფილა. არ არის გამორიცხული, რომ ქართული ოპოზიცია დიალოგისთვის მოსკოვში ჩავიდეს და ქართულ დიპლომატიას წაეხმაროს”, – განაგრძობს რესპონდენტი.

“რაც შეეხება წინასაარჩევნოდ დაფინანსების მიღებას – რა თქმა უნდა, არაფერი არ არის გამორიცხული. ამაზე ბევრი იწერება და ითქმება, მაგრამ ამის არც დამადასტურებელი და არც უარმყოფელი საბუთი არ გაგვაჩნია. ამიტომაც, ეს ეჭვები რომ გაჩნდეს ხოლმე, ჩვენ მოსკოვში ჩასვლისას ყველა შეხვედრას ვასაჯაროებთ. როდესაც შეხვედრები დახურულ კარს მიღმა მიმდინარეობს, რთულია იქ დამტკიცებით ისაუბრო, რაზე მიდის მოლაპარაკებები”, – დასძენს “თავისუფალი საქართველოს” თავმჯდომარე და შეკითხვას – “როგორ ფიქრობთ, რუსეთის ხელისუფლების მხრიდან ქართველი პოლიტიკოსების მიმართ დაინტერესება გაიზარდა?” – პასუხობს:

“მე ვფიქრობ, პირიქით – რუსეთის მთავრობის მხრიდან ქართული ოპოზიციის წარმომადგენლების მიმართ ინტერესმა იკლო. მე მათი მხრიდან ვერანაირ დაინტერესებას ვერ ვხედავ. ბუნებრივია, რუსეთიც და სხვა მეზობელი ქვეყნებიც ეცდებიან, ხელსიუფლებაში მათ მიმართ ლოიალური განწყობილი ძალა მოვიდეს. ამას ექსპერტობა არ სჭირდება. მე ვერ ვხედავ, რომ რუსეთს უნდა საქართველოში რამე ბერკეტი. ისინი ჩვენ ქვეუყანაში არც ერთ არასამთავრობო ორგანიზაციას და არც მედიასაშუალებას არ აფინანსებენ. არ არსებობს არც საგრანტო და არც სტუდენტური პროექტები. მე ვფიქრობ, ეს არის ამერიკული ფულით დაფინანსებული ექსპერტების მიერ შემოგდებული თემა. რუსეთი თავის სიმპათიას ღიად ერთი პოლიტიკოსის – ნინო ბურჯანაძის მიმართ აფიქსირებს, ხოლო ამას იქით არ მიდის”.

“რუსეთისთვის, რა თქმა უნდა, საქართველოს დღევანდელი მთავრობა მისაღებია, რადგანაც ეს არის სუსტი და პასიური მთავრობა, რომელიც ადვილად თანხმდება ნებისმიერ მოლაპარაკებებს და არანაირი პრეტენზია არ გააჩნია. რუსეთის მიმართ ჩვენს მტავრობას არანაირი პოლიტიკა არ აქვს. ამიტომ ეს დამოკიდებულება მათთვის სწორედაც რომ მისაღებია, ოკუპირებული ტერიტორიები, წინა ხელისუფლებისგან განსხვავებით, ამათ არ აწუხებთ”, – დაასკვნის კახა კუკავა.

„რეზონანსი“, 10 სექტემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ კურტ ვოლკერთან: „რუსეთთან მიმართებაში თბილისის სიფრთხილეს აქვს აზრი, მაგრამ არ შეიძლება, საქართველო სხვადასხვა მიმართულებით პასიური იყოს“

(შემოკლებით)

თბილისში დასრულდა ორდღიანი კონფერენცია თემაზე “ევროპის ახალი გეოპოლიტიკურ ლანდშაფტი”, რომელიც მაკკეინის საერთაშორისო ლიდერობის ინსტიტუტის ინიციატივით გაიმართა. ამ ინსტიტუტის წარმომადგენელი და ნატო-ში აშშ-ის ყოფილი ელჩი კურტ ვოლკერი ევროპისა და საქართველოს უსაფრთხოებასთან დაკავშირებულ აქტუალურ საკითხებზე საუბრობს:

(…)

- როგორ დაახასიათებდით საქართველო-ნატოსა და აშშ-სა და საქართველოს სამხედრო სფეროში თანამშრომლობას?

- აშშ-საქართველოს ორმხრივი ურთიერთობები საკმაოდ კარგია. ბუშის ადმინისტრაციას საქართველოს ხელისუფლებასთან უფრო მჭიდრო ურთიერთობები ჰქონდა. ობამას ადმინისტრაციის პირობებში ურთიერთობების ისეთი მაღალი ინტენსივობა, როგორც ეს ბუშის დროს იყო, არაა. იყო პერიოდი, როცა “ქართული ოცნება” ხელისუფლებაში ახალი მოსული იყო, ამერიკაში გადაჭარბებულ რექციებს ჰქონდა ადგილი სააკაშვილის კრიტიკაზე, მაგრამ ეს გარკვეულწილად უკვე გამოსწორდა. ასევე უფრო მეტი სიცხადეა იმასთან დაკავშირებით, რომ საქართველოს მთავრობას უნდა ევროატლანტიკური მომავალი. ეს კი ქმნის ძალიან ბევრ საერთო პლატფორმას იმისათვის, რომ საქართველომ და ამერიკამ იმუშაონ ერთად.

როგორც გენერალმა ჰოდჯესმა განცხადება, ჩვენ საქართველოში დაგეგმილი გვაქვს ძალიან კარგი სამხედრო წვრთნები, რომლებიც მომავალი წლის მაისში გაიმართება. მისი მიზანია, გააფართოვოს და უახლოეს მომავალში კიდევ უფრო მნიშვნელოვანი გახადოს სამხედრო სფეროში აშშ-სა და საქართველოს თანამშრომლობა.

რაც შეეხება ნატო-საქართველოს თანამშრომლობას. უელსის სამიტზე ძალიან კარგ პაკეტზე შეთანხმდნენ. იგი ეხებოდა ერთობლივ საქმიანობას და აქტივობების გაფართოებას, ნატო-საქართველოს კომისიის ფარგლებში საქართველოსთვის ეროვნულ წლიურ გეგმას. ეს ძალიან კარგი გეგმაა და ეტაპობრივად ხორციელდება. იმედი მაქვს, რომ როგორც საქართველო, ისე ნატო განაგრძობენ მის განხორციელებას. ახალი არაფერი ისმის ნატო-ს გაფართოების თემაზე, იგივე MAP-ზე, ანუ წევრობის სამოქმედო გეგმაზე. არა მგონია, ამ მიმართულებით რაიმე შეიცვალოს და ახალი მოხდეს მომავალი ერთი წლის განმავლობაში. ამ საკითხში დასავლეთის სიფრთხილე უკავშირდება რუსეთს. დასავლეთი ცდილობს, რუსეთს საქართველოსთან მიმართებაში პროვოკაციის საშუალება არ მისცეს. ამით აისხნება ამ საკითხში დასავლეთის სიფრთხილე და თავად საქართველოს ფაქტორს არ უკავშირდება. მაგრამ, თუ ნატო და საქართველო ერთობლივად განაგრძიბენ პრაქტიკულ სფეროში თანამშრომლობას, ეს დაეხმარება საქართველოს, რომ მომავალში მივიდეს MAP-მდე და რა მომენტშიც კი ნატო იქნება მზად, საქართველო ამას უფრო მომზადებული შეხვდება.

- აშშ-ის სარდალმა ევროპაში თბილისში გამართულ კონფერენციაზე განაცხადა – “უნდა გამოვცადოთ, რამდენად სწრაფად მოვახდენთ რეაგირებას საჭიროების შემთხვევაში“. თავდაცვის მინისტრმა თინა ხიდაშელმა ამერიკელი გენერლის ეს განცხადება “ძალიან მნიშვნელოვანად” მიიჩნია. ვითარებაში, როცა ხიდაშელისვე მტკიცებით “რუსეთის აგრესია დღითი დღე მატულობს” და რუსეთს გორი-თბილისის ცენტრალური მაგისტრალის გადაკეტვა 15-20 წუთში შეუძლია, ცოტა გულუბრყვილოდ ხომ არ გამოიყურება მტკიცება, რომ ამერიკული სარდლობა, საჭიროების შემთხვევაში, საქართველოსათვის დახმარების შესაძლებლობას რუსეთის შესაძლო აგრესიის შემდეგ განიხილავს?

- ორივე ნაწილში გეთანხმებით. რომ შევხედოთ გეოგრაფიას, არსებულ შესაძლებლობებსა და პოტენციალს, ეს იქნება საქართველო, ესტონეთი, ლიტვა თუ ლატვია, რუსეთს შეუძლია, ძალიან სწრაფად იმოქმედოს და ასეთ შემთხვევაში ნატო მართლაც ვერ შეძლებს ძალიან სწრაფ რეაგირებას. თუ ჩვენ გავითვალისწინებთ ჩვენს შესაძლებლობებს, ჯარის მცირე ნაწილების ადგილზე ყოფნას, ასევე გადაწყვეტილების მიღების პროცესს, საშუალებებს და ჩვენ ამას პრაქტიკაში გავივარჯიშებთ, მაშინ ჩვენ გავაძლიერებთ და გავზრდით ნატო-ს შესაძლებლობას, საჭიროების შემთხვევაში მაქსიმალურად სწრაფად განახორციელოს რეაგირება და მნიშვნელოვნად გაიზარდოს რეაგირების ეფექტიანობა. რუსეთმა ეს აუცილებლად უნდა მიიღოს მხედველობაში და გაითვალისწინოს. მთავარია არ არის ის, თუ რა მოხდება კრიტიკულ ვითარებაში პირველი 15-20 წუთის განმავლობაში. მნიშვნელობა აქვს იმას, თუ რა მოხდება ერთი ანაც ორი, ანაც სამი დღის განმავლობაში.
კოსოვოს მსგავსად, ჩვენ ვაპირებთ კ-4-ის სამშვიდობო მისიის შემოღებას. რუსეთმა გააგზავნა ჯარი პრიშტინაში და პრიშტინის აეროპორტი დაიკავა. მაშინ იქ მას არანაირი ჯარი არ ჰყავდა. მაშინ რუსული ჯარი პრიშტინას აეროპორტში გაიჭედა და კოსოვის სხვა ნაწილებში სხვა შენაერთები მივიდნენ და დაიკავეს. შეიქმნა ვითარება, რომლის დროსაც, რუსებს პრიშტინას აეროპორტიდან გამოსასვლელი სჭირდებოდათ. სწორედ მაშინ დავთახმდით ჩვენ, რომ რუსები სამშვიდობო ოპერაცია კ-4-ში ჩართულიყვნენ. რა თქმა უნდა, იქ და აქ განსხვავებული ვითარებებია, მაგრამ ის იდეა, რომ ნატო-მ უფრო ეფექტური რეაგირება მოხდინოს, ვიდრე ამის გაკეთება ახლა შეუძლია, რუსეთმა აუცილებლად უნდა გაითვალისწინოს.

- კონფერენციაზე ნათლად გამოჩნდა, რომ წინა ხელისუფლების წარმომადგენლები დღევანდელ ხელისუფლებას ევროპის ახალ გეოპოლიტიკურ ლანდშაფტის სრულად აუღქმელობასა და არაადეკვატურად მოქმედებაში ადანაშაულებენ. კონფერენციის მსვლელობისას არაერთხელ გამოითქვა მოსაზრება, რომ სსრკ-ს დაშლის შემდეგ რუსეთი ისეთი აგრესიული არასოდეს ყოფილა და შესაძლოა, სწორედ ამას უკავშირდება რუსეთის მიმართ საქართველოს ხელისუფლების სიფრთხილე. თქვენც გრჩებათ შთაბეჭდილება, რომ ახალ ევროპულ გეოპოლიტიკურ რეალობაში საქართველოს ხელისუფლება სრულ არააედკვატურობას ავლენს და გამოწვებებზე შესაბამისად არ რეაგირებს?

- რომ შევხედოთ იმას, თუ რას აკეთებს ახლა დასავლეთ ევროპა რუსეთთან მიმართეაბში, დავინახავთ, რომ რუსეთთან ყველა გარკვეულ დათმობებზე მიდის, ხოლო ამერიკა სცენაზე ფართოდ საერთოდ არ ჩანს. რუსეთის მიმართ საქართველოს ძალიან აგრესიული პასუხის შემთხვევაში საქართველო დიდწილად მაინც მარტო აღმოჩნდებოდა. ეს კი შემდეგ გამოიწვევდა იმას, რომ დასავლეთ ევროპა შემდეგ ყველაფერში, კერძოდ კი პროვოკაციული ქმედებების ავტორობაში საქართველოს დაადანაშაულებდა. 2008 წელს იგივე მოხდა. რუსეთის მხრიდან სიგიჟე იყო საქართველოში ფეხის შემოდგმა, მაგრამ პროვოკაციული მოქმედებები სააკაშვილს დაბრალდა. რა თქმა უნდა, რუსეთთან მიმართებაში ოფიციალური თბილისის სიფრთხილეს აქვს აზრი, მაგრამ იმავდროულად არ შეიძლება, საქართველო სხვადასხვა მიმართულებით პასიური იყოს. თუნდაც იმიტომ, რომ რუსეთი ძალიან აქტიურად მოქმედებს და წარმართავს გარკვეულ პროცესებს საქართველოს შიგნით. ვგულისხმობ ანტიდასავლურ პროპაგანდასა და ამგვარი განწყობების აქტიურ მხარდაჭერას. საქართველოს მთავრობას ორ რეკომენდაციას მივცემდი – პირველი – რუსეთის ქმედებებს მეტი გამჭირვალეობა შესძინოს, დოკუმენტურად დააფიქსიროს საქართველოში რუსეთის მოქმედებები და ისინი სააშკარაოზე გამოიტანოს. და მეორე – თუ ადგილი აქვს რუსეთის მხრიდან საქართველოში რაიმე ტიპის უკანონო ქმედებებს, აუცილებლად მიიღოს ამის წინააღმდეგ სამართლებრივი ზომები. ანუ, აჩვენოს, რომ მის წინააღმდეგ სამართლებრივი ბერკეტები აქვს. მესამე რეკონდაციაც მექნებოდა – ძალიან ფრთხილად უნდა ვიყოთ იმ ადამიანების მიმართ, ვინც მთავრობაში, თუ დედაქალაქის ხელმძღვანელობაში შეგვყავს და საერთოდ პოლიტიკაში მოგვყავს. უნდა ხდებოდეს აქცენტის იმაზე გაკეთება, რომ მთავრობაში, და სხვადასხვა დონეზე ხელმძღვანელობაში თუ პოლიტიკაში, ანაც სხვადასხვა სფეროებში არ იყოს რუსეთის პირდაპირი მონაწილეობა და არ გაიზარდოს მოსკოვის გავლენა.

„რეზონანსი“, 10 სექტემბერი, 2015 წელი

სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია შეიძლება გაუქმდეს

გია ვოლსკი: “აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს… ვმსჯელობთ”

თიკო ოსმანოვა

(შემოკლებით)

“გააგრძელებს თუ არა სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია მუშაობას, ეს მთავრობაზეა დამოკიდებული. რასაც გადაწყვეტენ, ისე იქნება. ვფიქრობ, მისი არსებობა აუცილებელია”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელი დიმიტრი სანაკოევი.

საპარლამენტო ფრაქცია “ქართული ოცნების” თავმჯდომარე გია ვოლსკი აცხადებს, რომ ადმინისტრაციის გაუქმება საბოლოოდ გადაწყვეტილი არ არის, თუმცა, ამ თემაზე მსჯელობა მიმდინარეობს. მისი თქმით, კონფლიქტურ რეგიონებთან კოორდინაციის თვალსაზრისით, რაღაც ინსტიტუტი აუცილებლად უნდა არსებობდეს, თუმცა, რა სახით და როგორ – ამაზე მთავრობა იმსჯელებს და საბოლოო ვარიანტზე შეჯერდებიან.

შეგახსენებთ, რომ კულუარული ინფორმაციით, მთავრობა სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაციის გაუქმებას აპირებს, რასაც არ ადასტურებს თავად ორგანიზაციის ხელმძღვანელი. შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის უწყებაში კი პაატა ზაქარეიშვილის არყოფნის გამო კომენტარს არ აკეთებენ.

დიმიტრი სანაკოევის თქმით, ამასთან დაკავშირებით ადრე მისი და ზაქარეიშვილის ხედვა ერთმანეთს ემთხვეოდა. ამ ბოლო დროს კი მასთან აღარ უსაუბრია. “გააგრძელებს თუ არა სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია მუშაობას, ეს მთავრობაზეა დამოკიდებული. რასაც გადაწყვეტენ, ისე იქნება. ვფიქრობ, მისი არსებობა აუცილებელია. თუ ხელისუფლებას იქ მცხოვრებ მოსახლეობასთან ურთიერთობის გაგრძელება სურს, მაშინ ოფისი გვესაჭიროება. ამას ადმინისტრაცია ერქმევა თუ რაღაც სხვა, ეს უკვე მთავრობამ უნდა გადაწყვიტოს. თუმცა, როგორც ვიცი, მე და ზაქარეიშვილს ამასთან დაკავშირებით ერთნაირი ხედვა გვქონდა”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას სანაკოევი.

მისივე თქმით, ადმინისტრაციას აქვს ურთიერთობა ცხინვალის რეგიონში მცხოვრებ მოსახლეობასთან, თუმცა, პირდაპირი დიალოგი დე ფაქტო ხელისუფლებასთან შეუძლებლად მიაჩნია, ვინაიდან იქით მხარეს რუსეთის სპეცსამსახურები აკონტროლებენ.

გია ვოლსკის თქმით, ამ სტრუქტურის ყოფნა-არყოფნაზე ხელისუფლებაში იმსჯელებენ და საბოლოო გადაწყვეტილებას მიიღებენ. „რაღაც სტრუქტურა აუცილებლად უნდა არსებობდეს, რომელიც იქაურ მოსახლეობასთან კოორდინაციას განაპირობებს და ურთიერთობების რაღაც სეგმენტს უპასუხებს. ასე რომ, ამ თემაზე მოგვიწევს მსჯელობა. სიმართლე გითხრათ, მის გაუქმებაზე მკაფიო პოზიცია არ გამიგია, აზრთა სხდასხვაობა არსებობს… ვმსჯელობთ. ვფიქრობთ, რომ გარკვეული სტრუქტურა უნდა არსებობდეს. რა ერქმევა მას და მომავალში როგორ ჩამოყალიბდება – ეს მსჯელობის საგანია”, – გვითხრა ვოლსკიმ.

კონფლიქტებზე მომუშავე ბევრი ინსტიტუციის არსებობასა და ფუნქციების დუბლირებაზე საუბრობს “კავკასიური სახლის” აღმასრულებელი დირექტორი გიორგი კანაშვილი. თუმცა, მისი თქმით, სანამ მთავრობა არ ჩამოაყალიბებს ამასთან დაკავშირებით სტრატეგიულ გეგმას, სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაციის ყოფნა-არყოფნაზე ვერაფერს იტყვის.

“თავის დროზე ამ სტრუქტურის შექმნასთან დაკავშირებით აზრთა სხდასხვაობა იყო, ძალიან ბევრი ადამიანი აკრიტიკებდა. მაგრამ პრაქტიკული თვალსაზრისით როგორც ვიცი კარგად მუშაობენ. იქიდან ვინც მოდის, სამედიცინო დახმარებით ამ უწყების გავლით ხდება მათი უზრუნველყოფა, დაბინავება, განთავსება შესაბამის სამედიცინო დაწესებულებებში. რაც შეეხება მის შესაძლოა გაუქმებას, ჩემი აზრით, ამ ეტაპზე რომელიმე უწყების გაუქმებაზე ან გაძლიერებაზე საუბარი რთულია, იმიტომ, რომ მთავრობას არ აქვს სტრატეგიული ხედვა. როდესაც ასეთი სტრატეგია შეიქმნება, მერე შეიძლება ამაზე ვისაუბროთ, უნდა არსებობდეს თუ არა ადმინისტრაცია. თუმცა, ზოგადად უნდა ითქვას, რომ სამწუხაროდ, ძალიან გაბერილია ინსტიტუციები, რომლებიც კონფლიქტებზე მუშაობს. ასე თუ ისე ეს საკითხი ყველა სამინისტროს ეხება, მაგრამ ცალკე არის კიდევ ავტონომიური ხელისუფლება აფხაზეთის მიმართულებით, უსაფრთხოების კრიზისების მართვის საბჭო და სხვა უწყებები, რაც ყველა თვალსაზრისით იწვევს ფუნქციების დუბლირებას და არაეფექტურობას. აშკარაა, რომ ინსტიტუციებს, რომლებიც კონფლიქტებზე მუშაობენ, სჭირდება მნიშვნელოვანი გადახედვა, გადახალისება და რაღაცების გაერთიანება. ყველაფერს თავი რომ დავანებოთ, ამდენი ინსტიტუციების შენახვა ძვირიც ჯდება. რამდენიმე ათას კაცზეა საუბარი, რომელსაც ჩვენ ვუხდით ბიუჯეტიდან ხელფასებს და შედეგები არ არის”, – განუცხადა “რეზონანსს” კანაშვილმა.

შეგახსენებთ, რომ სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია 2007 წელს პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის ბრძანების საფუძველზე შეიქმნა. ადმინისტრაციის ძირითადი ფუნქცია კონფლიქტის მშვიდობიანი დარეგულირების ხელშეწყობა იყო. სანაკოევის თქმით, მისი უწყება კონფლიქტურ რეგიონში მცხოვრებ მოსახლეობას სოციალური პრობლემების მოგვარებაში აქტიურად ეხმარება.

“ცხინვალსა და სამაჩაბლოში მცხოვრები მოსახლეობისთვის შეიქმნა სამხრეთ ოსეთის ადმინისტრაცია. იქ მცხოვრებ მოსახლეობას სახელმწიფოს დახმარებით სხვადასხვა სოციალური პრობლემის მოგვარებაში ვეხმარებით. მაგრამ თუ ხელისუფლებას არ სჭირდება ეს სტრუქტურა, მათი ნებაა. თუმცა, ჩვენ ამ ხნის განმავლობაში უსაქმურად არ ვყოფილვართ, ბევრი რაღაც გავაკეთეთ. მაგალითად, წელს 400-მდე ადამიანს რეფერალური პრობლემა მოვუგვარეთ. ჩვენი უწყების მეშვეობით ხდება სამედიცინო კლინიკებში მათი დაბინავება და მათთვის შესაბამისი მკურნალობის ჩატარება. დღეს ეს ხალხი რომ მოდის ჩვენთან, ამ უწყების დამსახურებაა. ცუდად რომ ვმუშაობდეთ, ხომ არ ჩამოვიდოდნენ?! უფრო მეტსაც გეტყვით – ჩვენი შუამდგომლობით მინიმუმ 5-მა კაცმა საქართველოს მოქალაქეობა მოითხოვა”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას სანაკოევი.