„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ფრთხილად! – გეოპოლიტიკურ ხაფანგში არ აღმოვჩნდეთ“

„რეზონანსი“: “ოცნების” მხარდამჭერთა რიცხვი ორ წელიწადში 36%-ით შემცირდა

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ქართული ოცნება“ 2016-ში არჩევნებს წააგებს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნიკოლოზ მჟავანაძესთან: პაატა ბურჭულაძეს პოლიტიკაში მოსვლა ნაციონალებმა აიძულეს? // „ოდესაში პაატა ბურჭულაძე მიხეილ სააკაშვილს შეხვდა და მასთან ვალდებულებები აქვს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ შალვა ხაჭაპურიძესთან: „ირაკლი შოთაძე ხელისუფლების კანდიდატი არ არის“

„რეზონანსი“: როგორ შეაფასებთ „ვარდების რევოლუციას“ დღევანდელი გადასახედიდან?

—————————-

„კვირის პალიტრა“, 23 ნოემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ფრთხილად! – გეოპოლიტიკურ ხაფანგში არ აღმოვჩნდეთ“

ნათია დოლიძე

(შემოკლებით)

პარიზის 13 ნოემბრის ტერაქტებმა მნიშვნელოვნად შეცვალა მსოფლიო და ის პოლიტიკური ბალანსი, რაც მანამდე არსებობდა, ყველასთვის ცხადია, რომ ვეღარ შენარჩუნდება. საფრანგეთის პრეზიდენტმა ფრანსუა ოლანდმა “ისლამური სახელმწიფოს” წინააღმდეგ რუსეთთან კოორდინირებული მოქმედების აუცილებლობაზე განცხადება უკვე გააკეთა. ინტერვიუ ექსპერტ გია ხუხაშვილთან სწორედ ამ საკითხზე საუბრით დავიწყეთ:

- ჩვენში ბუნებრივად ისმის კითხვა, მსოფლიოს დიდ და მნიშვნელოვან მიზნებს ხომ არ შეეწირება პატარა საქართველოს ინტერესები, ხომ არ აღმოვჩნდებით რუსეთთან კვლავაც ერთი ერთზე, რითაც კრემლი ისარგებლებს?

- ცხადია, ამგვარი საფრთხე არსებობს. კარგად უნდა გვესმოდეს, რომ თანამედროვე პოლიტიკაში რომანტიკის ადგილი არ არის და დასავლური ქვეყნები, რომლებიც ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორები არიან, უპირველესად საკუთარი ინტერესების გათვალისწინებით მოქმედებენ. დიდ გეოპოლიტიკურ თამაშში გარიგებები და შეთანხმებები ყოველთვის იყო და მომავალშიც იქნება. პატარა ქვეყანა უნდა ეცადონ დააზღვიოს ამგვარი რისკები. ფრთხილად! – გეოპოლიტიკური გარიგების დახლზე, ანუ ერთგვარ ხაფანგში არ აღმოვჩნდეთ. რუსეთმა ოსტატურად ისარგებლა დასავლეთის ინერტულობით, სირიაში შექმნილი ვითარებით და მოახერხა დასავლური პოლიტიკის რაკურსით ისე ემოქმედა, რომ ხელში აეღო ინიციატივა. პუტინმა თავისი აქტიურობით სირიაში დიდი გეოპოლიტიკური თამაში დაიწყო, სადაც, ბუნებრივია, წამყვან პოზიციაზეა. ეს ეფექტი გააძლიერა საფრანგეთის ტრაგედიამ, რომელიც დაემატა სირიაში დასავლეთის არასწორ მოქმედებებსა და რუსეთის სამხედრო აქტიურობას, რამაც შექმნა ერთგვარი სინერგიული ეფექტი კრემლისთვის, რის მერეც ჩვენ უკვე მოვისმინეთ ოლანდის განცხადება, რაც რუსეთთან ერთად ფართომასშტაბიანი კოალიციის შექმნის შესაძლებლობას შეეხებოდა. ამერიკის შეერთებულ შტატებსაც უჭირს შექმნილ რეალობასთან დაპირისპირება და ისიც იძულებულია, რუსეთთან დათმობაზე წავიდეს. ვიმეორებ, ეს ჩვენი ქვეყნისთვის გარკვეულ საფრთხეებს აჩენს, ოღონდ არა იმდენს, რამდენიც შეიძლება წარმოქმნილიყო, დღეს საქართველოში ისევ სააკაშვილის ხელისუფლება რომ იყოს, რომელიც მუდმივად რუსეთთან ბრძოლის წინა ხაზისკენ მიისწრაფოდა.

დღევანდელი ხელისუფლების პირობებში ეს რისკი ნაწილობრივ მოხსნილია, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ ჩვენს გეოპოლიტიკურ ორიენტირებს დარტყმა არ ემუქრება.
აშკარაა, რომ ამ ყველაფერმა შეიძლება ჩვენი ევროინტეგრაციის პროცესი, სულ ცოტა, შეანელოს. აღარაფერს ვამბობ ევროატლანტიკურ ალიანსზე.

არ გამოვრიცხავ, რომ დასავლეთმა უფრო მეტად გაითვალისწინოს რუსეთის ინტერესები. სხვათა შორის, მე ამის სიმპტომად მივიჩნევ ევროკავშირის ზოგიერთი წარმომადგენლის ბოლოდროინდელ განცხადებებს. საფრანგეთის ყოფილი საგარეო საქმეთა მინისტრისა და დღეს გლობალური ალიანსის სამეთვალყურეო საბჭოს თავმჯდომარე ბერნარ კუშნერის განცხადებას გავიხსენებ, როდესაც თქვა, რა გეჩქარებათ ევროკავშირში, ევროპა ჯერ თვითონ უნდა შეიცვალოსო. მის ნათქვამში ნამდვილად არის სიმართლის მარცვალი.

პარიზის მოვლენების შემდეგ ევროპაში უკვე დაიწყეს ფუნდამენტურ ცვლილებებზე ლაპარაკი. ზოგიერთ ქვეყანას შორის უკვე საზღვრებიც კი გაჩნდა. ყველა ცდილობს, დაიზღვიოს თავი და საერთო-ევროპული ინტერესი ისევ ნაციონალურ ინტერესებად ქუცმაცდება. ევროპის ქვეყნებს შორის პოლემიკაა დაწყებული დევნილებისა და უსაფრთხოების საკითხების თაობაზე. ჩვენ მოწმენი ვართ, თუ როგორ იცვლება მსოფლიო, უპირველესად კი, ევროპა. ჩვენი ქვეყნის მორგება შექმნილ რეალობასთან სერიოზულ დაფიქრებასა და გონივრული გადაწყვეტილებების მიღებას მოითხოვს. ეს უნდა იყოს ფრთხილი და მოზომილი, მაგრამ, იმავდროულად, ძალიან ზუსტი გადაწყვეტილებები, რათა შექმნილი საფრთხეები მშვიდობიანად გადავლახოთ.

- როგორ ფიქრობთ, შესწევს კი ძალა ჩვენს ხელისუფლებას, გააანალიზოს მსოფლიოში მიმდინარე მოვლენები სათანადოდ და ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი ნაბიჯები გადადგას?

- სამწუხაროდ, ის დამოკიდებულება, რასაც ხელისუფლება ამ მიმართულებით ამჟღავნებს, ყოვლად არადამაკმაყოფილებელია! როგორ შეიძლება ამ უდიდესი გამოწვევების პასუხი ჭიკაიძე-ჯანელიძის ანაბარა დავტოვოთ?! ეს არის გლობალური პრობლემები, რომელთაც მთავრობის თუ კრიზისების მართვის საბჭოს ერთი შეკრება არ უშველის. შესაძლოა, იქ ზოგიერთი ოპერატიული საკითხი განიხილეს, მაგრამ დღეს ჩვენ ვდგავართ სტრატეგიული ამოცანების გადაწყვეტის პირისპირ, რაც დიდ მუშაობას მოითხოვს. ამ ყველაფერს კი მეტი კომპეტენცია სჭირდება! იმ ინტელექტუალური რესურსით, რა პოტენციალიც არის ე.წ. კრიზისების მართვის საბჭოში, ამ გამოწვევებზე სათანადო პასუხის გაცემა ყოვლად შეუძლებელი მგონია. მარტო იმაზე ლაპარაკი, საზღვარზე ვინ გადადის და გადმოდის, საქმეს არ შველის, თუმცა ისიც საკითხავია, ამას როგორ აკონტროლებენ… სამწუხაროდ, ჩემი აზრით, ამ მიმართულებით არათუ არ მიმდინარეობს პრობლემების გადაჭრის გზების ძიება, საერთოდ, ამ პრობლემებსაც ვერ ხედავენ ცხადად. ასეთ შემთხვევაში მათ გადაჭრაზე ლაპარაკიც კი ზედმეტია.აქვე უნდა ვთქვა, რომ ტერორიზმის საფრთხის თვალსაზრისით, ჩვენთან ნამდვილად არ არის განსაკუთრებულად რთული ვითარება, თუმცა უამრავი მიმართულებაა, რასაც უნდა მიექცეს ყურადღება.
ზედმეტი დრამატიზმი საჭირო არ არის, მაგრამ საჭიროა გონივრული მოქმედება, რადგან გრძელვადიანი რისკები მაღალია..

- დღეს დასავლეთში უკვე ლაპარაკობენ, რომ მსოფლიოში შექმნილი ვითარება აშშ-ისა და ევროპის ქვეყნების არასწორი და უნიათო მოქმედების ბრალია.

- იმაში, რაც დღეს ახლო აღმოსავლეთში ხდება, და რის გაგრძელებაც მთელ მსოფლიოში ტერორიზმის გაზრდილი საფრთხეა, ნამდვილად არის დიდი დასავლური ქვეყნების ტაქტიკური და სტრატეგიული შეცდომების წილი. ეს უმეტესწილად სწორედ საფრანგეთსა და აშშ-ზე ითქმის. მთავარი პრობლემა ის არის, რომ დასავლეთმა დროულად ვერაფრით განსაზღვრა პრიორიტეტები. რაღაც ეტაპზე ისინი ერთნაირ პრობლემად აღიქვამდნენ ასადის რეჟიმსა და “ისლამურ სახელმწიფოს”. გარკვეულწილად ორი კურდღლის დაჭერას ცდილობდნენ. რჩებოდა შთაბეჭდილება, რომ ვერ აცნობიერებდნენ “ისლამური სახელმწიფოსგან” მომავალ საფრთხეებს. ასე მგონია, ფიქრობდნენ, რომ ექსტრემისტების ხელით დაამარცხებდნენ ასადს და მერე მოუვლიდნენ “ისლამურ სახელმწიფოს”. მოკლედ, ამ არეულმა პრიორიტეტებმა და იმან, რომ ორივე თანაზომიერ საფრთხედ მიიჩნიეს, დღევანდელ მდგომარეობამდე მიგვიყვანა. რუსეთმა ეს არასწორი სტრატეგია კარგად დაინახა და, შეიძლება ითქვას, რომ კრიზისის პიკზე, კარგად გათვლილ დროს ჩაერთო პროცესებში, რითაც რეგიონში მნიშვნელოვნად გაიძლიერა პოზიცია და, ფაქტობრივად, პუტინმა სრულიად შეცვალა მსოფლიოს დღის წესრიგი. მოვლენების განვითარებამ ცხადყო, რომ დასავლეთი დღესაც კი არ არის ჩამოყალიბებული, თუ როგორ შეიძლება მოუაროს უკვე მრავალწახნაგოვან პრობლემას. ახლა “ისლამურ სახელმწიფოსა” და ასადის რეჟიმს დაემატა ყველაზე მნიშვნელოვანი წინააღმდეგობა – გაძლიერებული რუსეთი, თან ისეთ ტალღაზე, როდესაც კრემლის საწინააღმდეგო არგუმენტი მაინცდამაინც ბევრი არა აქვთ. მიუხედავად იმისა, რომ დარწმუნებული ვარ, დასავლეთში გრძელვადიან საფრთხედ უფრო რუსეთს აღიქვამენ, ვიდრე “ისლამურ სახელმწიფოს” ან ასადს, იძულებული არიან, გარკვეულწილად დაჰყვნენ რუსეთის გეოპოლიტიკურ ტაქტიკას.

- ჟენევაში კარასინი-აბაშიძის ფორმატით მორიგი შეხვედრა გაიმართა. როგორც გაირკვა, მოლაპარაკება შეეხო სავიზო რეჟიმის გამარტივების საკითხს…

- საკითხავია, სავიზო რეჟიმის გამარტივება რას გულისხმობს. ვფიქრობ, ბევრს არაფერს. ჩემი აზრით, ალბათ, საქართველოს მოქალაქეების ერთ კატეგორიას შეუმსუბუქდება ვიზის მიღების პროცედურა და ამაში, რა თქმა უნდა, არის პოლიტიკური კონტექსტი. გამომდინარე იქიდან, რომ რუსეთის გავლენა დღევანდელ მსოფლიოში მზარდია, ბუნებრივია, ის უარს არ იტყვის საკუთარი გავლენის სფეროების შენარჩუნებასა და გაზრდაზე. რადგან რუსეთს მიაჩნია, რომ ჩვენი რეგიონი და საქართველოც მისი გავლენის სფეროა და დასავლეთმა მისი ინტერესებიც უნდა გაითვალისწინოს, არ გამოვრიცხავ, რომ ვიზების მიღების გამარტივებაში ეს კონტექსტიც იყოს. თუმცა ამ ეტაპზე ევროკავშირთან ვიზა-ლიბერალიზაცია და რუსული ვიზების გაცემის გამარტივება ნამდვილად არა მგონია არც ერთმანეთის საპირწონე და არც ერთმანეთისთვის ხელის შემშლელი ფაქტორები. რაც შეეხება ვიზა-ლიბერალიზაციას, ევროპიდან აშკარად უფრო დადებითი გზავნილები გვესმის, ვიდრე ნეგატიური. ვნახოთ. რა იქნება.

(…)

- ჩვენი საზოგადოების განსაკუთრებულ აღშფოთებას კვლავაც პრემიებისა და სახელფასო დანამატების თაობაზე გავრცელებული ინფორმაცია იწვევს. აუდიტის სამსახურის მონაცემებით, ბევრ სახელმწიფო უწყებაში პრემიების ოდენობა კი შემცირებულა, სამაგიეროდ, სახელფასო დანამატებია მნიშვნელოვნად გაზრდილი. ამ სფეროს დასარეგულირებლად მომზადებული კანონპროექტი პარლამენტმა მეორე მოსმენაზე ჩააგდო. როგორ ფიქრობთ, სად არის გამოსავალი?

- რთული საკითხია, ვერ ვიტყვით, რომ ის ხელფასები, რასაც ხელისუფლებაში მაღალი დონის მენეჯერები იღებენ, მაღალია, მაგრამ, მეორე მხრივ, სოციალური სამართლიანობის პასუხისმგებლობის საკითხი დგას, – როდესაც ჩინოსნის შემოსავალი საშუალო-სტატისტიკური ქართველის შემოსავალს ხანდახან 10-ჯერ ამეტებს, ბუნებრივია, ეს პრობლემაა. ამას ამძაფრებს ისიც, რომ ეს საკითხი მუდმივი მანიპულაციის თემაა, თუ პრემიებს არ გასცემენ, ეს თანხები ინაცვლებს სახელფასო დანამატებში და ა.შ. თუ მიიჩნევენ, რომ პრემია და სახელფასო დანამატი შრომის შესაფერისად არის გაცემული, იმის ვაჟკაცობა მაინც ეყოთ, რომ თქვან, საჭირო იყო და გავეცითო. აუტანელია, თავს რომ ისულელებენ და ყოვლად გაუგებარ კომენტარებს აკეთებენ. მაგალითად, კულტურის მინისტრმა მიხეილ გიორგაძემ საერთოდ აუდიტის სამსახურის კომპეტენციაში შეიტანა ეჭვი, რაც სასაცილოა… ვეჭვობ, ამას იმიტომ აკეთებენ, რომ ეშინიათ ბიძინა ივანიშვილის რისხვის, რომელმაც არაერთხელ თქვა, რომ ეს საკითხი ყველაზე მეტად აწუხებს.

- დასასრულ, ცნობილი საოპერო მომღერლის, პაატა ბურჭულაძის მიერ შექმნილ “საქართველოს განვითარების ფონდზეც” მინდა გკითხოთ. ყველა დარწმუნებულია, რომ ეს ახალი პოლიტიკური პარტიის ჩამოყალიბების წინა პირობაა...

- რაღა დაგიმალოთ და, მეც ასე ვფიქრობ. გამიჭირდება მის მოტივაციაზე ლაპარაკი, მაგრამ ამ ნაბიჯში განსაკუთრებულს ვერაფერს ვხედავ. ადამიანები გადიან ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპებს, აქვთ სხვადასხვა ამბიცია… როგორც ჩანს, ბურჭულაძე ფიქრობს­, რომ მოვიდა მისი პოლიტიკაში მოსვლის დრო. სხვათა შორის, პაატა ბურჭულაძე და ბიძინა ივანიშვილი რაღაცით ერთმანეთს ჰგვანან, ორივე წარმატებულია თავის საქმეში და წლების განმავლობაში ეწეოდნენ ქველმოქმედებას. ჩემი აზრით, უახლოეს მომავალში მარტო ბურჭულაძის ჯგუფს კი არა, არაერთ სხვა ახალ პოლიტიკურ პარტიას ვიხილავთ, რადგან დღეს პოლიტიკური ელიტის კრიზისია, ამომრჩევლის უდიდესი ნაწილი რომელიმე პოლიტიკურ ძალასთან საკუთარი თავის იდენტიფიცირებას ვერ ახდენს. შეიძლება ითქვას, რომ ხალხის ძალაუფლება ქუჩაში გდია და ამღები არავინ არის. ეს კი ამბიციურ ადამიანებს პოლიტიკაში მოსვლისკენ უბიძგებს.

„რეზონანსი“, 23 ნოემბერი, 2015 წელი

“ოცნების” მხარდამჭერთა რიცხვი ორ წელიწადში 36%-ით შემცირდა

ეკატერინე ბასილაია

„ქართული ოცნების” რეიტინგი ისევ თავდაღმართშია, “ნაციონალები” კი მომავალ არჩევნებში ხელისუფლებაში დაბრუნებისათვის გეგმებს უკვე აწყობენ. “ოცნებისათვის” ნდობადაკარგული “ენ-დი-აის” შემდეგ უკვე მეორე კვლევა აჩვენებს იმას, რომ “ქართული ოცნების” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება შემცირებულია – ბოლო 2 წელიწადში 36%-ით და მათ “ნაციონალური მოძრაობის” გარდა ახლა უკვე “თავისუფალი დემოკრატებიც” უსწრებენ.

“ოცნების” ლიდერები რეიტინგის კლების ტენდენციას აღიარებენ, ოღონდ აცხადებენ, რომ უმნიშვნელო კლება აქვთ და იქვე კატეგორიულად გამორიცხავენ “ნაციონალების” რეიტინგის თუნდაც 1%-ით მატებასაც კი. “ნაციონალურ მოძრაობაში” კი ზეიმობენ და აღნიშნავენ, რომ მომავალ არჩევნებში უდიდესი შანსი აქვთ, ხელისუფლებაში ისევ დაბრუნდნენ.

“ჯერჯერობით არც ერთი კვლევა არ მახსოვს, რომელიც არჩევნების შედეგებს დაემთხვა. ასე რომ, მეტს ამ თემასთან დაკავშირებით ვერაფერს გეტყვით”, – აცხადებს საპარლამენტო ფრაქცია “ქართული ოცნების” ლიდერი გია ვოლსკი.

“ფაქტია, დღეს კვლევებით პირველ ადგილზე “ნაციონალური მოძრაობაა” და მეორე ადგილზე – “ქართული ოცნება”. სამუშაო კიდევ ბევრი გვაქვს, მაგრამ ჩანს ტენდენცია, რომ ჩვენ არჩევნებში პირველ ადგილზე გასვლის დიდი შანსი გვაქვს,” – ამბობს “ნაციონალური მოძრაობის” აღმასრულებელი მდივანი სერგო რატიანი.

ა/ო “ევრაზიის თანამშრომლობის ფონდმა” რამდენიმე დღის წინ გამოაქვეყნა კვლევა, რომელიც მოსახლეობის ევროკავშირისადმი დამოკიდებულებასა და ცოდნას ასახავს და სადაც ერთი შეკითხვა პოლიტიკური პარტიების მიმართ ამომრჩევლების დამოკიდებულებასაც შეეხებოდა. კვლევაში ნაჩვენებია, რომ “ოცნების” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება აქვს 18%-ს, ხოლო “ნაციონალებისა” და “დემოკრატების” მიმართ – 19-19%-ს. ფონდი მსგავს კვლევებს ორ წელიწადში ერთხელ ატარებს და, 2013 წლის მონაცემით, “ქართული ოცნების” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება ჰქონდა 54%-ს, “ნაციონალების” მიმართ კი – 13%-ს.როგორც კვლევის ავტორები აცხადებენ, ეს არ არის პოლიტიკური პარტიების რეიტინგის დადგენა, აქ მხოლოდ პარტიების მიმართ მოსახლეობის დამოკიდებულება გამოხატული. თუმცა, კვლევა ტენდენციას აჩვენებს და ეს ტენდენცია ისაა, რომ 2 წელიწადში “ოცნების” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება 36%-ით არის შემცირებული, ხოლო “ნაციონალების” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება 6%-ით გაზრდილი. 2015 წლის კვლევით, “ქართული ოცნება – დემოკრატიული საქართველოს” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება აქვს – 18%-ს; ნეიტრალური – 36%-ს; უარყოფითი – 33%-ს. “რესპუბლიკური პარტიის” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება აქვს – 10%-ს; კოალიციაში შემავალი სხვა პოლიტიკური პარტიების მიმართ დადებითი განწყობა კი არ აღემატება 7%-ს; “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება აქვს – 19%-ს; ნეიტრალური – 31%-ს; უარყოფითი 37%-ს; “თავისუფალ დემოკრატებს” აქვთ დადებითი – 19%; ნეიტრალური – 39, ხოლო უაყოფითი – 26%; “პატრიოტთა ალიანსის” მიმართ დადებითი დამოკიდებულება აქვს – 13%-ს; ხოლო “დემოკრატიული მოძრაობა – საქართველოს” მიმართ – 10%-ს. ამ კვლევამდე ზუსტად ერთი თვით ადრე აშშ-ის “ეროვნულ დემოკრატიული ინსტიტუტის” (ენ-დი-აი) მიერ გამოქვეყნდა პოლიტიკური პარტიების რეიტინგი, სადაც კითხვაზე, რომელი პოლიტიკური პარტია დგას თქვენს შეხედულებებთან ყველაზე ახლოს, გამოკითხულთა 14%-მა “ქართულ ოცნებას” დაუჭირა მხარი, 13%-მა კი “ნაციონალურ მოძრაობას”. ხოლო შეკითხვაზე, ხვალ რომ საპარლამენტო არჩევნები ტარდებოდეს, რომელ პოლიტიკურ ძალას მისცემდით ხმას, “ქართული ოცნება” 11%-მა დაასახელა, “ნაციონალური მოძრაობა” კი – 13%-მა.

გია ვოლსკის მსგავსად არც “ქართული ოცნების” წევრი მანანა კობახიძე ეთანხმება კვლევებში მოცემულ პროცენტებს. მიიჩნევს, რომ “ოცნებას” ცოტათი დააკლდა მხარდამჭერები, მაგრამ ალოგიკური იქნებოდა ის “ნაციონალებს” მიმატებოდა.

მანანა კობახიძე: “ევრაზიული თანამშრომლობის ფონდი” პატივსაცემი ორგანიზაციაა, თუმცა, არ ვიცით ეს კვლევა ადგილზე ვინ შეასრულა, რომელი ქართული კომპანია იყო უშუალოდ ინფორმაციის მომპოვებელი. ჩვენ ხშირად ვხედავდით, რომ კვლევა სხვას წინასწარმეტყველებდა და არჩევნებზე სხვა შედეგს ვიღებდით, ამიტომ ამ კვლევებით გატაცება და ამ პროცენტებზე გამოკიდება სწორი არ მგონია”.

კობახიძის თქმით, მათი რეიტინგი მცირედით დაკლებულია და მიზეზად ეკონომიკური და სოციალური მდგომარეობის გაუმჯობესების მიმართულებით კიდევ ბევრ გასაკეთებელ საქმეს მიიჩნევს. ამბობს, რომ მათ ბევრი დაასაქმეს, იგივე “აწარმოე საქართველოს” ფარგლებში, მაგრამ “3 წელიწადში რადიკალური ცვლილების შეტანა რეალისტური ვერ იქნებოდა, ამიტომ უკმაყოფილება და საყვედურები არის”. მისივე თქმით, ასევე არსებობს მოქალაქეების მეორე ნაწილი, რომელიც მათ იმის გამო საყვედურობს, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” არ აკრძალეს და გაასამართლეს. პლუს პრეტენზიებია სამართლიანობის აღდგენასთან დაკავშირებით, რომ ტემპები სახარბიელო არ არის. თუმცა, კობახიძე ხაზგასმით აღნიშნავს, რომ “ოცნების” მიმართ უკმაყოფილების არსებობა არ ნიშნავს იმას, რომ “ნაცონალურ მოძრაობას” მხარდამჭერები მოემატოს.

“ამ პოლიტიკურმა პარტიამ ხალხს თავი როგორც მოძალადე და აგრესიული ძალა, ისე დაამახსოვრა. მათი რეიტინგის ზრდა ალოგიკური და წარმოუდგენელია. ეს იგივეა, რომ საზოგადოებას ძალადობა და წამება მოენატროს. “ხელისუფლების მიმართ კრიტიკის მატების გამო არ მგონია “ნაციონალებს” მოემატოს ხმები. ძალიან კარგია, რომ “პატრიოტთა ალიანსი”, ასეთი აქტიური პოლიტიკური ძალა გამოჩნდა, რომელმაც დაამტკიცა, რომ მარტო “ნაციონალური მოძრაობა” არ არის ამ ქვეყანაში ოპონენტი და ხელისუფლებას სხვა ოპონენტებიც ჰყავს”, – დასძენს მანან კობახიძე.

“ნაციონალური მოძრაობის” აღმასრულებელ მდივანი სერგო რატიანი კვლევებს ენდობა და აცხადებს, რომ ორი ავტორიტეტული საერთაშორისო ორგანიზაციის კვლევის მიხედვით, “ნაციონალური მოძრაობა” დღეს ნომერ პირველი პარტიაა და მათ მომავალ არჩევნებში ხელისუფლების გასტუმრება შეუძლიათ.

სერგო რატიანი: “ადამიანები ხედავენ, რომ ჩვენი პარტია არის ერთადერთი პოლიტიკური ძალა, რომელსაც უნარი შესწევს ქვეყანა ეკონომიკური კრიზისიდან გამოიყვანოს. მით უმეტეს იმ ფონზე, რომ ხელისუფლების მთავარი ალტერნატივა “ნაციონალური მოძრაობაა”. ამიტომაც ბოლო თვეების განმავლობაში პარტიის რეიტინგის მატება შეიმჩნევა. თავად “ოცნებაც” ხედავს, რომ მათი რეიტინგი იმდენად მცირდება, პლურალისტურ გარემოში დამარცხდებიან, ამიტომაც ღიად დაუპირისპირდნენ მედიას – იგივე “რუსთავი 2″-ს. გიგი უგულავას გამოშვების ერთმა დღემ და “რუსთავი 2″-თან დაკავშირებულმა მოვლენებმა აჩვენეს, რომ ჩვენ ამ ხელისუფლების გასტუმრება შეგვიძლია”.

ექსპერტები კონკრეტულ კვლევებზე კომენტარის გაკეთებისაგან თავს იკავებენ, თუმცა პოლიტიკურ ველზე არსებულ ტენდენციებზე საკუთარი დაკვირვებების მიხედვით საუბრობენ.

საკვლევ-საკონსულტაციო ცენტრ “ფსიქოპროექტის” ხელმძღვანელის, ფსიქოლოგ ზურაბ ბიგვავას თქმით, მის ორგანიზაციას დაახლოებით ერთი თვის წინ ერთ-ერთ რეგიონში აქვს კვლევა ჩატარებული, სადაც “ოცნების” რეიტინგი შემცირებული იყო, თუმცა მაინც 3-ჯერ მეტი დაფიქსირდა, ვიდრე “ნაციონალების”. “ნაციონალების” რეიტინგი 10%-საც არ აღწევდა. ზუსტად ციფრებს ვერ ვიტყვი, დამკვეთს ამის ნებართვა არ მოუცია”, – აცხადებს ზურაბ ბიგვავა. მისი განმარტებით, მისი ბოლო კვლევა მხოლოდ ერთ რეგიონში ჩატარდა და ამის გავრცელება მთელ საქართველოზე არ შეიძლება. მაგრამ უახლოეს ერთ თვეში ორი ახალი კვალიფიციური კვლევის გასაჯაროებას აანონსებს, რაც, მისი თქმით, უკეთ შედარების საშუალებას მოგვცემს.

ზურაბ ბიგვავა: “ოცნებას” რეიტინგი აკლდება, მაგრამ “ნაციონალებს” არ ემატება. ის ნაწილდება სხვა პარტიებზე. მაგალითად, მოემატა ხმები იგივე “პატრიოტთა ალიანსს”. ამომრჩეველი უფრო რადიკალიზმისკენ იხრება და ეს კარგ შედეგს არ მოიტანს. თუმცა, არჩევნებამდე დიდი დროა და ახლანდელი მონაცემები კიდევ შეიცვლება. [თუმცა მაინც ვფიქრობ, რომ] პირველ ადგილზე ისევ მმართველი კოალიცია გავა. “ნაციონალები” კი ბოლო ხნის აქტივობების გამო ცუდ შედეგს მიიღებენ, რეიტინგის კლების ტენდენცია უფრო ექნებათ, ვიდრე მატების და ის 10%-მდე იქნება.

“სიტყვის თავისუფლების ლოზუნგით “რუსთავი 2″-ის წინ ვნახეთ რამდენი კაცი იყო მხარდასაჭერად მისული. ეს არის რეალური მხარდაჭერა და ის ძალიან მცირე იყო. ამიტომ “ნაციონალურმა მოძრაობამ” პირველ ადგილზე გადაინაცვლოს, ამის შანსი ნულია. ვფიქრობ, რომ “ოცნებას” აქვს შანსი, ისევ უმრავლესობით მოვიდეს, ოღონდ აქ არის რამდენიმე “თუ”. თუ წინასაარჩევნო კამპანიას სწორად და ორგანიზებულად ჩაატარებს; თუ გამოცვლის სახეებს და ბევრ ახალს მოიყვანს; თუ ახსნის უარყოფით შედეგებს და რაც დადებითი აქვთ გაკეთებული ამას ეტყვის ხალხს. შედეგები არსებობს, იგივე ჯანდაცვაში, იგივე ინფრასტრუქტურაში და რატომ არ ამბობს, ეს არ ვიცი,” – აღნიშნავს ზურაბ ბიგვავა. მისივე განცხადებით, ის მონაცემები რაც აქვს და ის ტენდენციები, რასაც სწავლობს, აჩვენებს, რომ კოალიცია არჩევნებში პირველ ადგილზე გავა. „გამორიცხული არ არის კიდევ სხვა პარტიებიც შევიდნენ პარლამენტში. “ქართული ოცნება” იმდენ ხმას ვერ მოაგროვებს, “ნაციონალური მოძრაობაც” დაკარგავს ხმების რამდენიმე პროცენტს და ეს ხმები სადღაც ხომ უნდა წავიდეს. მგონია, რომ დარჩენილი პროცენტები უფრო რადიკალური პარტიების სასარგებლოდ გადანაწილდება”, – დასძენს ზურაბ ბიგვავა.

“დამოუკიდებელ ექსპერტთა კლუბის” პრეზიდენტ სოსო ცისკარიშვილის თქმით, ტენდენციაა, რომ “ქართული ოცნების” მხარდაჭერამ იკლო და სწორედ ამითია გამოწვეული “ნაციონალური მოძრაობის” რეიტინგის ზრდა.

“თვალს ნუ დავხუჭავთ იმ ფაქტზე, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ამომრჩევლებიც უფრო აქტიურები არიან და თავად პოლიტიკური ბირთვიც ბევრად უფრო აქტიურია, ვიდრე “ოცნების”. საიდუმო არავისთვისაა, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” თავისი ტყუილ-მართალი გზავნილებით დაახლოებით 10-ჯერ მეტი სივრცე აქვს დაფარული, ვიდრე ამის შესაძლებლობა გააჩნია “ქართულ ოცნებას” და ესეც ერთ-ერთი სერიოზული კომპონენტია იმ დაბეჩავებისა, რასაც “ოცნების” რეიტინგებში ვამჩნევთ. “ოცნება” დაბეჩავებულია ჩვენს პარტნიორებთან უცხოეთში, მაღალი გავლენის მქონე საერთაშორისო ორგანიზაციებთან კომუნიკაციის სიღარიბით. რატომღაც მათთან ურთიერთობა აღმოჩნდა ყველაზე ზედმეტი “ოცნების” მთავარი მეოცნებისთვის და შედეგი სახეზეა,” – აღნიშნავს სოსო ცისკარიშვილი. იგი აცხადებს, რომ თუკი მომავალ არჩევნებში ამომრჩეველთა მაღალი აქტივობა იქნება, ჩვენ კოალიციური მთავრობის მომსწრეები გავხდებით, რადგან ვერც “ოცნება” და ვერც “ნაციონალები” შეძლებენ უმრავლესობისთვის სამყოფი სავარძლების მოპოვებას.

სოსო ცისკარიშვილი: “თუ არჩევნებზე დასწრება მაღალი იქნება, ჩვენ კოალიციაური მთავრობის მომსწრე გავხდებით. ამ ორ გაფურჩქნილ პოლიტიკურ ძალას უმრავლესობაში ვერ ვიხილავთ, თუ არჩევნების შემდეგ რაიმე ერთიანი კოალიციის დაკომპლექტება ვერ შეძლეს. ვფიქრობ, ისეთი კოალიცია შეიქმნება, რომლის შექმნის მოლოდინი დღეს ქვეყანაში ნაკლებია და ეს სიურპრიზი იქნება, მანამდე კი ფარული თუ თვალსაჩინო კომუნიკაცია არაერთი იქნება. მეტ-ნაკლებად ზუსტი პროგნოზი კი მომავალი წლის ზაფხულში გაკეთდება”.

„ახალი თაობა“, 23 ნოემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ქართული ოცნება“ 2016-ში არჩევნებს წააგებს“

ცესკოს ყოფილ თავმჯდომარე ნანა დევდარიანს ეჭვი არ ეპარება, რომ პატრიოტთა ალიანსის ლიდერს, ირმა ინაშვილს საგარეჯოში არჩევნები მწარედ გაუყალბეს. ნანა დევდარიანს ეს არჩევნები 1998 წლის ლაგოდეხის შუალედურ არჩევნებს აგონებს.

- ხომ გახსოვთ ყველას, რა ამბავი მოაწყო მაშინ მოქალაქეთა კავშირმა?! პრაქტიკულად საკონსტიტუციო უმრავლესობა ჰქონდათ პარლამენტში და ამ ერთი მანდატის გულისთვის, ყველაფერი უკადრებელი იკადრეს, – იხსენებს ნანა დევდარიანი.

- ეს არჩევნები საგარეჯოს შუალედურ არჩევნებთან რა კავშირშია?

- ზუსტად იგივე სცენარით მოხდა საგარეჯოს შუალედური არჩევნები. ზუსტად იგივე მეთოდები, იგივე დაშინება, ყალბი ბიულეტენები, კარუსელები, ჩაყრა, ტერორი და ა.შ. მაშინდელი მოქალაქეთა კავშირის წევრები, ვინც ამას აკეთებდნენ, მერე გადავიდნენ ნაციონალურ მოძრაობაში და იგივეს აკეთებდნენ წლების განმავლობაში. ერთადერთი არჩევნები, როცა ყოფილ მოქკავშირელებს არ მიეცათ არჩევნების გაყალბების საშუალება, იყო 2003 წელი. ადგნენ და მოაწყვეს რევოლუცია, რადგან კანონით და არჩევნებით, უმრავლესობას ვერ მოიპოვებდნენ. ზუსტად იგივე მოხდა საგარეჯოს შემთხვევაში.

- იგივე როგორ? ნაციონალების მეთოდებით იბრძოლეს რესპუბლიკელებმა?

- ძალიან მინდა დავაცალკევო რესპუბლიკელები და კოალიცია „ქართული ოცნება“, მაგრამ თვითონ არც ემიჯნებიან და არც მკვახე შეფასებას არ აძლევენ ამ ყველაფერს და რანაირად შეიძლება გამოყო და მარტო რესპუბლიკელებზე ილაპარაკო?!

- თითქოს თავიდან საუბრობდნენ იმის თაობაზე, რომ „ოცნება“ ირმა ინაშვილს უჭერდა მხარს...

- გულში შეიძლება უჭერენ კიდეც, მაგრამ ხმას ვერ იღებენ და ვერანაირ ზემოქმედებას ვერ ახდენენ. რამდენი არჩევნები გვაქვს გავლილი?! ეს ის თინა ხიდაშელი არ არის, 2003-ში ოქმებს რომ აფრიალებდა და ყვიროდა, დაუშვებელია სპეციალური უბნების შექმნა სამხედროებისთვისო?! სხვათა შორის, მაშინ სამხედროებში ზუსტად ისევე გაიყო ხმები, როგორც ჩვეულებრივ უბნებში. სულ სხვადასხვა პარტიებს მისცეს ხმა და კიდევაც მოხვდა პარლამენტში 6 სხვადასხვა პარტია.

- ახლა არ გაიყო ხმები?

- წარმოუდგენელი შედეგია – სამხედროების 100% უჭერს მხარს რესპუბლიკელების კანდიდატს და, ამ ყველაფრის მიუხედავად, უბნიდან გამოვიდა ორი ბიულეტენით მეტი. მეტი რა მტკიცებულება გინდა იმისთვის, რომ გააუქმო უბნის შედეგები?! ეს არ გააკეთა არც საოლქომ და არც სასამართლომ.

- რა შეფასება შეიძლება მივცეთ ამ ყველაფერს?

- ეს ხომ არ არის მხოლოდ ირმა ინაშვილის წინააღმდეგ მიმართული?! ეს არის მკაფიო სიგნალი, რომ 2016-ში არჩევნებზე მოვიქცევი ზუსტად ასე! აქვე შევახსენებ ხელისუფლებას, რომ ლაგოდეხის შუალედური არჩევნების შემდეგ, რამდენიმე თვეში ჩატარდა ადგილობრივი არჩევნები და ამ ძალმომრეობას ამომრჩეველმა უპასუხა იმით, რომ ყველგან, მთელ საქართველოში, საკრებულოებში უმრავლესობით მოვიდა ოპოზიცია.

- ამით რისი თქმა გსურთ?

- იმის, რომ იგივე მოხდება 2016-ში. ამ ძალმომრეობამ ამომრჩეველს დაანახა, რომ ესენი ზუსტად ასევე მოიქცევიან 2016-შიც.

- ამით ვინ იხეირებს, ნაციონალები?

- არავითარ შემთხვევაში! ეს ნუ გაახარებს ნაციონალებს. არც ერთი ხმა მათ არ დაემატებათ. ეს ხმები წავა ბურჯანაძის კოალიციაში და წავა პატრიოტთა ალიანსში!

- პატრიოტთა ალიანსი დანებებას არ აპირებს. მათი მოთხოვნა უცვლელია - ითხოვენ თინა ხიდაშელის გადაყენებას. რა შედეგით დასრულდება მათი პროტესტის უკიდურესი ფორმა? ექნება ხელისუფლებას რეაგირება?

- ჯერ ერთი, ხელისუფლებაში რომ ხარ, უნდა გეყოს იმის გამბედაობა, რომ გახვიდე და დაელაპარაკო იმ ხალხს. ყველა პასუხისმგებლიანი პოლიტიკოსი მოიქცევა ასე. ამ სიტუაციაში ყველა შემთხვევაში წაგებაში იქნება ხელისუფლება. მოთხოვნები არის ძალიან მკაფიო და არც ისე რთული შესასრულებელი.

- და როგორია ეს მოთხოვნები?

- ეს არის თანასწორი გარემოს შექმნა, დაფინანსების საკითხი და კიდევ, უნდა აეკრძალოთ საჯარო მოხელეებს საარჩევნო პროცედურებში მონაწილეობა. რა არის ამაში შეუსრულებელი?! კომისიებში რომ წარმომადგენლები ჰყავდეთ პარტიებს, ან ამაში რა არის შეუსრულებელი?! აბსოლუტურად არაფერი. როგორც ვატყობ, დათმობას არ აპირებენ და რაც მეტს არ დათმობენ, მით მეტს წააგებენ 2016-ში!

- თქვენ ფიქრობთ, რომ გააყალბებენ?

- აბა რას იზამენ. 550 კაცს რომ მიაწერ და მინიმალური სხვაობით რომ მოიგებს შენი კანდიდატი, როცა მობილიზებული გყავს მთელი მთავრობა, მთელი ადგილობრივი ხელისუფლება, ხომ ადვილი მისახვედრია, რომ ვერ მოიგებ 2016-ში არჩევნებს?! რაც მეტს იჯიუტებენ, მით უფრო დაბალ მონაცემს მიიღებენ 2016-ში. დღეს ხელისუფლების წინააღმდეგ მთელი ოპოზიციაა კონსოლიდირებული და მათ შორის ისეთებიც არიან, რომლებსაც ერთმანეთთან საერთო არაფერი აქვთ.

- მოშიმშილეების შესახებ რას იტყვით?

- სწორედ მათი მოთხოვნების გარშემო მოხდა ეს კონსოლიდაცია. პირადად მათ რაც შეეხებათ, ძალიან სწორი ტაქტიკა აირჩიეს და ეს არის ერთმანეთის ჩანაცვლება. თორემ ხელისუფლება არ მოიკლავს თავს იმაზე დარდით, რომელიმე მოშიმშილეს რამე მოუვა თუ არა. რადგან არ იკლავს, შედეგსაც მალე მიიღებს!

„ახალი თაობა“, 23 ნოემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ ნიკოლოზ მჟავანაძესთან: პაატა ბურჭულაძეს პოლიტიკაში მოსვლა ნაციონალებმა აიძულეს? // „ოდესაში პაატა ბურჭულაძე მიხეილ სააკაშვილს შეხვდა და მასთან ვალდებულებები აქვს“

რატომ შეხვდა საზოგადოების დიდი ნაწილი პაატა ბურჭულაძის პოლიტიკაში შესაძლო მოსვლას უარყოფითად, რა კავშირი აქვს მის გადაწყვეტილებას ოდესაში ჩატარებულ კონცერტთან, რა კითხვებზე მოუწევს მსოფლიო ბანს პასუხების გაცემა? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ უფლებადამცველთა გაერთიანების თავმჯდომარე ნიკოლოზ მჟავანაძე ესაუბრება.

ნიკოლოზ მჟავანაძე:

- როცა მეცოცხეებს, ნაცისტებს, ფაშისტებს, „გირჩებს“ და ასეთი ჯურის ადამიანებს პოლიტიკურ სარბიელზე ყოფნის უფლება აქვთ, ბუნებრივია, ყველას გაუჩნდება კითხვა, რატომ არ აქვს ამის უფლება პაატა ბურჭულაძეს, რომელიც საქართველოში დიდი სიყვარულით და ავტორიტეტით სარგებლობს. მას პოლიტიკაში მოსვლას ვერავინ აუკრძალავს და თავისი მაღალი რეიტინგიდან გამომდინარე, პოლიტიკაში გარკვეული ნიშის დაკავების შანსებიც აქვს. ამ ეტაპისთვის ის პოლიტიკაში მოსვლასთან დაკავშირებით ორაზროვან განცხადებებს აკეთებს. მის მიერ დაფუძნებული ფონდის ერთ-ერთმა ხელმძღვანელმა ხათუნა ლაგაზიძემ განაცხადა, პოლიტიკაში მოსვლას ნუ გვაიძულებთო. ამ განცხადებებს გარკვეული მიზანი აქვს, ისინი ხალხის რეაქციასა და განწყობას ამოწმებენ.

- თქვენ დარწმუნებული ხართ, რომ ბურჭულაძე პოლიტიკაში აუცილებლად მოვა?

- ამ ფონდს, მარტო აპოლიტიკური მიზნები რომ ჰქონოდა, იქ არც ლაგაზიძე წავიდოდა, არც გიორგი რუხაძე და, მით უმეტეს, არ წავიდოდა ვანო მაჭავარიანი. სავარაუდოდ, ამ ფონდის შექმნა პოლიტიკურ მიზნებს უკავშირდება.

- პაატა ბურჭულაძის პოლიტიკაში შესაძლო მოსვლას უარყოფითი რეაქციები მოჰყვა. თქვენი აზრით, რამ გამოიწვია ეს უარყოფითი განწყობა? ამ ადამიანს, ბევრი პოლიტიკოსისგან განსხვავებით, სუფთა წარსული აქვს.

- მე ვერ ვიტყოდი, რომ ეს ადამიანი სუფთა ფურცლიდან მოდის. მას ყველა პატივს სცემს და ბევრი კარგი საქმეც აქვს გაკეთებული, მაგრამ მასთან ბევრი კითხვა ჩნდება. მისი მაღალი ავტორიტეტიდან გამომდინარე, ახლა ამ კითხვებს არავინ უსვამს, როგორც კი პოლიტიკაში მოვა, აუცილებლად მოუწევს პასუხების გაცემა. საზოგადოება დაინტერესდება, რატომ არ მოვიდა ის გაცილებით ადრე პოლიტიკაში, როცა ქვეყანას ძალიან უჭირდა. ამ დღეებში ცოტნე გამსახურდიამაც აღნიშნა, რომ პირველ პრეზიდენტს სურდა, პაატა ბურჭულაძე დახმარებოდა საქართველოს, მაგრამ მან ეს არ გააკეთაო.

- რაში უნდა დახმარებოდა ბურჭულაძე საქართველოს?

- საქართველოს, როგორც ქვეყანას, იმ პერიოდში არავინ იცნობდა, ის იზოლაციაში იყო მოქცეული. ამას ემატებოდა გავრცელებული მითები გამსახურდიას დიქტატორობასთან დაკავშირებით. პაატა ბურჭულაძეს იმ პერიოდში მთელი მსოფლიო იცნობდა. ზვიადს სურდა, რომ მსოფლიო ბანი მას დახმარებოდა, რომ მსოფლიოს საქართველოს შესახებ სიმართლე გაეგო. მან მისი თხოვნა არ გაითვალისწინა და საერთოდ განზე გადგა. წლების მანძილზე მას კარგი ურთიერთობა ჰქონდა ედუარდ შევარდნაძესთან. მისი პრეზიდენტობის დროს საქართველოში ხშირად მართავდა კონცერტებს. ხოლო როცა ის ხელისუფლებას გადატრიალების გზით ჩამოაცილეს, ბურჭულაძემ შეფასება არ გააკეთა. ყველაზე მეტ კითხვას მას ნაციონალების 9 წლიან რეჟიმთან დაკავშირებით დაუსვამენ. ჰკითხავენ, რატომ არაფერი თქვა, აქ რომ ტირანია იყო და უდანაშაულო ადამიანებს ქუჩაში ხვრეტდნენ.

- მაშინ პაატა ბურჭულაძე პოლიტიკაში არ იყო და რა აუცილებელი იყო, პოლიტიკური შეფასებები გაეკეთებინა?

- პოლიტიკურ შეფასებებს მისგან არც არავინ ითხოვდა, უბრალოდ, მას თავისი პოზიცია უნდა დაეფიქსირებინა. პოლიტიკური მოვლენების შეფასებას თავი დავანებოთ, მას ხმა არც მაშინ ამოუღია, როცა კულტურის მოღვაწეები პოლიტიკური ნიშნით იზოლაციაში მოაქციეს. ყველას კარგად გვახსოვს შესანიშნავი მომღერალი მაია თომაძე. ის საოპერო სცენიდან მხოლოდ იმიტომ გარიყეს, რომ ზვიად გამსახურდიას მხარდამჭერი იყო. სააკაშვილის დროსაც არაფერს ამბობდა ასეთ ფაქტებზე ბურჭულაძე, არადა, ამ პერიოდშიც ბევრი არამიშისტი მომღერალი ჩარეცხეს ნაციონალებმა. ამ წლების მანძილზე ის დუმდა, სამაგიეროდ, ახლა გადაწყვიტა პოზიციის დაფიქსირება. გამოვიდა და განაცხადა, რომ სიტყვის თავისუფლების სადარაჯოზე დგას და მხარდაჭერას უცხადებს ტელეკომპანია რუსთავი 2-ს. არადა, ამ ტელეკომპანიას არაფერი სჭირდა მხარდასაჭერი. მის განცხადებაზე ყურადღებას არ გავამახვილებდი, მაგრამ კარგად მახსოვს მისი დუმილი, როცა საქართველოში მიტინგებს ხვრეტდნენ. მას ხმა არც მაშინ ამოუღია, როცა სიტყვის თავისუფლებას მართლა დაცვა სჭირდებოდა. მაინტერესებს, რატომ არაფერი თქვა, როცა გამომცემლობა სამშობლოდან გაზეთები გამოყარეს, რატომ დუმდა, როცა ტელეკომპანიები იბერია და იმედი დაარბიეს. სამაგიეროდ, გამოვიდა და რუსთავი 2-ს მხარდაჭერა გამოუცხადა. ამ ტელეკომპანიის მხარდაჭერა ნაციონალური მოძრაობის მხარდაჭერად აღიქმება და ამიტომაც გააღიზიანა საზოგადოება.

- თქვენი აზრით, რატომ გააქტიურდა ახლა ბურჭულაძე?

- მის ამ გადაწყვეტილებას მიმდინარე წლის მაისში ოდესაში ჩატარებულ კონცერტს ვუკავშირებ. მაშინ მან საინტერესო ფრაზა თქვა, რომ მისი საოპერო კარიერა დაიწყო იმ ქალაქიდან. მისი პოლიტიკური კარიერაც ამ ქალაქში დაიწყო. მას ოდესაში კონცერტი წინასწარ დაგეგმილი არ ჰქონია და იქ მოულოდნელად ჩავიდა. იქიდან დაბრუნების შემდეგ მან განაცხადა, რომ პოლიტიკაში მოსვლას არ გამორიცხავდა. ყველაზე მთავარი ისაა, რომ ოდესაში პაატა ბურჭულაძე მიხეილ სააკაშვილს შეხვდა.

- ამით რისი თქმა გინდათ, რომ მან ურჩია პოლიტიკაში მოსვლა?

- ამას დაზუსტებით ვერ ვიტყვი. ფაქტია, რომ ოდესიდან დაბრუნების შემდეგ მან პოლიტიკაში შესაძლო მოსვლაზე დაიწყო საუბარი. არაა გასაკვირი, სააკაშვილის მხრიდანაც ყოფილიყო ასეთი რჩევა, შეთავაზება ან მოთხოვნა. საქართველოში ძნელად თუ იპოვი ისეთი მაღალი ნდობის მქონე პიროვნებას, როგორიც პაატა ბურჭულაძეა. თავისი ავტორიტეტიდან გამომდინარე მას თავისუფლად შეუძლია, გარკვეული ლოკომოტივის ფუნქცია შეასრულოს. რამდენიმე დღის წინ მასთან პოლიტიკური პარტიების წარმომადგენლებმა შეხვედრები გამართეს. მასთან რესპუბლიკელები და ალასანია მივიდნენ. დავით უსუფაშვილმა კი თქვა, ჰუმანიტარულ საკითხებზე ვისაუბრეთო, მაგრამ მეეჭვება, მას ან ალასანიას ბურჭულაძესთან კლასიკურ მუსიკაზე ესაუბრათ. გარკვეულ ძალებს პროექტი, სახელად ირაკლი ალასანია, ჩაუვარდათ. ვერც მისმა ვიზუალმა და ვერც ვოიაჟებმა შედეგი ვერ გამოიღო. დასავლეთი მიხვდა, რომ ის ხალხს ვერ აიყოლიებს. ნაციონალებს საერთოდ არავინ გაჰყვება, იგივე ითქმის რესპუბლიკელებზეც. ამ 3 ძალის წარმომადგენლები ცდილობენ, მაღალი რეიტინგის ადამიანებს ჩაებან. არაერთხელ თქმულა, რომ საარჩევნოდ ამ სამმა ძალამ შესაძლოა კოალიცია შექმნას. პაატა ბურჭულაძე შესაძლოა ამ კოალიციის ლიდერად ვიხილოთ. ძალიან მენიშნა ერთი განცხადებაც, რომელიც ფონდის პრეზენტაციაზე გაკეთდა. მათ თქვეს, რომ პოლიტიკაში მოსვლის შემთხვევაში, ისინი პროდასავლურ ძალად ჩამოყალიბდებიან. ყველა, ვინც პოლიტიკაში მოდის, პროდასავლურს ირქმევს და პროქართული ორიენტაციის რატომღაც რცხვენიათ. პროდასავლურ ძალებად მოიაზრებიან ნაციონალებიც, ალასანიაც და რესპებიც. ამიტომ მგონია, რომ პროდასავლურობაზე აქცენტი შემთხვევით არ გაკეთებულა.

- დავიჯერო, პაატა ბურჭულაძეს უნდა იმ კოალიციის ლიდერობა, რომლის შემადგენლობაშიც ნაციონალები, ალასანია და რესპუბლიკელები იქნებიან?

- თუ ასე მოხდა, პაატა ბურჭულაძემ უნდა იცოდეს, რომ ის მაღალი ავტორიტეტი, რომლითაც მრავალი წელია სარგებლობს, ერთი ხელის მოსმით ჩამოენგრევა და გამოუსწორებელ შეცდომას დაუშვებს. ხოლო თუ თავისი გუნდით შეეცდება პოლიტიკური ნიშის დამკვიდრებას, ეს მხოლოდ მისასალმებელი იქნება.

- იქნებ თავისი გუნდით აპირებს ახალი ნიშის დამკვიდრებას?

- ის პიროვნებები, რომლებიც მის გარშემო არიან, ამ ვარაუდს კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებენ. ვანო მაჭავარიანი სააკაშვილის გუნდის წევრია. სააკაშვილის თანაგუნდელია გიორგი რუხაძეც. მართალია, ის ქრისტიან-დემოკრატიული პარტიის წევრი იყო, მაგრამ ეს პარტიაც მიშასთან ასოცირდებოდა. მართლა თუ რამის გაკეთება უნდა პაატა ბურჭულაძეს, რატომ შეარჩია ასეთი წარსულის მქონე ხალხი?! ამ ქვეყანაში უამრავი წესიერი ადამიანია, რომლებიც მის ფონდს მხოლოდ დადებით შედეგს მოუტანდნენ. მან რატომღაც ნაციონალებთან დაახლოებული პირები შეარჩია და თანამდებობებიც ჩააბარა.

- რაკი მაჭავარიანი და რუხაძე დანიშნა თანამდებობებზე, ამიტომ გიჩნდებათ ეჭვი, რომ მათთან თანამშრომლობს?

- პოლიტიკაში შემთხვევითობების და დამთხვევების არ მჯერა. პოლიტიკაში შესაძლო მოსვლაზე ოდესიდან ჩამოსვლის შემდეგ ალაპარაკდა, რატომღაც ნაციონალებთან ასოცირებული რუსთავი 2-ის დასაცავად ალაპარაკდა მაინცდამაინც, თანამდებობები კი ნაციონალებს ჩააბარა. პაატა ბურჭულაძე ის ადამიანი არაა, პოლიტიკაში მოსვლის გადაწყვეტილება დამოუკიდებლად და რაღაც შეთანხმების გარეშე მიეღო. ამ ადამიანს პატივს ვცემ და ყველაფერს არ ვიტყვი, მაგრამ იმას აუცილებლად აღვნიშნავ, რომ მას სააკაშვილთან გარკვეული ვალდებულებები აქვს.

- რა ვალდებულებები?

- ამაზე მას პოლიტიკაში მოსვლის შემთხვევაში მოუწევს საუბარი. ამ თემაზე საუბრისგან მე თავს შევიკავებ.

- ამ ვალდებულებებით აიძულა მას სააკაშვილმა პოლიტიკაში მოსვლა?

- ასეთი ვერსიებიც გავრცელდა, დანამდვილებით ამის შესახებ არ ვიცი. ნაციონალები მისი ავტორიტეტის გამოყენებას რომ შეეცდებიან, ამაში დარწმუნებული ვარ. ის ძალიან ფრთხილად უნდა იყოს. პოლიტიკა მის დადებით რეიტინგს გააცამტვერებს. ამის ნათელი მაგალითია კახა კალაძე. პოლიტიკაში მოსვლამდე მას დიდი ავტორიტეტი ჰქონდა, ახლა კი ბევრი კრიტიკოსი გამოუჩნდა.

- ზემოთ რამდენჯერმე ახსენეთ, რესპები, ნაცები და ალასანია შესაძლოა ბურჭულაძის გარშემო გაერთიანდნენო. აქამდე ვრცელდებოდა ვერსიები, რომ ისინი პრეზიდენტ მარგველაშვილის გარშემო გაერთიანდებოდნენ...

- ისიც მათთან იქნება, ბოლოს და ბოლოს, ვანო მაჭავარიანი მისი მრჩეველი იყო. მარგველაშვილმა არაერთხელ განაცხადა, რომ პრეზიდენტობით მისი პოლიტიკური კარიერა არ დასრულდება. მასაც აქვს სამომავლო გეგმები. ისევ პაატა ბურჭულაძეს ვუბრუნდები და ვაფრთხილებ, რომ პოლიტიკაში მოსვლის შემთხვევაში, მისთვის ბევრ არასასიამოვნო კითხვაზე მოუწევს პასუხის გაცემა.

„ახალი თაობა“, 23 ნოემბერი, 2015 წელი

ინტერვიუ შალვა ხაჭაპურიძესთან: „ირაკლი შოთაძე ხელისუფლების კანდიდატი არ არის“

გასულ კვირას იუსტიციის მინისტრმა მთავარი პროკურორის სამი კანდიდატურა დაასახელა, რომელთაგან პარლამენტს დასამტკიცებლად ირაკლი შოთაძის კანდიდატურა გადაეცა. იურისტი შალვა ხაჭაპურიძე ამბობს, რომ მთავარი პროკურორის შერჩევის ახალი წესი ძველს სჯობს, თუმცა ხარვეზები მასაც აქვს. „კარგი იქნებოდა, თუ ამ არჩევნებში მონაწილეობს არ მიიღებდა ქალბატონი იუსტიციის მინისტრი“, – ამბობს შალვა ხაჭაპურიძე, – იმიტომ, რომ მისმა მონაწილეობამ ამ საკითხს პოლიტიზირებული სახე მისცა“.

- მისი მონაწილეობის გარეშე უნდა დასახელებულიყვნენ კანდიდატები?

- დიახ, მის გარეშე უნდა აერჩიათ და თვითონ საპროკურორო საბჭო წარუდგენდა პარლამენტს. ეს თავისუფლად იყო შესაძლებელი.

- ანუ ხელისუფლების სასურველი კანდიდატია შოთაძე?

- არა, მაგის თქმა არ მინდა. ბევრი კანდიდატი იყო დასახელებული და საპროკურორო საბჭო ვისაც უნდოდა, იმას მისცემდა ხმას. მე ამ საბჭოს წევრებს შეურაცხყოფას ვერ მივაყენებ, იქ ცნობილი და პატივსაცემი ადამიანები არიან.

- როგორ მიმდინარეობდა ეს პროცესი?

- არასამთავრობოებისგან გამოითქვა შეფასებები, რომ ეს პროცესი უნდა ყოფილიყო უფრო გამჭვირვალე და ასე შემდეგ, მაგრამ იმასთან შედარებით, რა მოდელებიც ადრე გვქონდა, ეს აშკარად წინგადადგმული ნაბიჯია.

- არის მოლოდინი, რომ შოთაძის კანდიდატურა არ ჩავარდება პარლამენტში.

- დიახ. ამის მოლოდინი არის, რომ არ ჩავარდება. იმიტომ, რომ შოთაძე ასოცირდება ბევრ გახმაურებულ საქმესთან. იგივე ვაზაგაშვილის საქმესთან და სხვა ბევრ გახმაურებულ საქმესთან, სადაც მან დადებითად წარმოაჩინა თავი.

- მიგაჩნიათ, რომ კარგი მთავარი პროკურორი იქნება? საუბარია, რომ ის ფარცხალაძის კადრია.

- არ ვიცი, ფარცხალაძეს საიდან უნდა ჰყოლოდა კადრი, ის მივიდა პროკურატურაში და ძალიან მალე თავადვე დაწერა განცხადება და წამოვიდა. სხვათა შორის, ფარცხალაძე რომ ყოფილიყო, დღეს ბევრი საქმე უფრო წინ იქნებოდა წაწეული და უფრო აქტიურად იქნებოდა განხილვაში, ვინაიდან საკმაოდ ორგანიზებული ადამიანია.

- ის სკანდალით წავიდა.

- დღესაც არასწორ ნაბიჯად და არასწორ პოლიტიკად მიმაჩნია, რომ ფარცხალაძემ გაახარა ნაციონალების გული და წავიდა. დღემდე არავის უნახავს მისი საქმე, ან რა მოიპარა ამ კაცმა. ან იყო კი საერთოდ ბრალდებული?! ავანტიურა მოუწყვეს ამ ადამიანს.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ დაინახეს, რომ აქტიურად დაიწყო სამართლიანობის აღდგენის პროცესისთვის ბრძოლა. სისხლის სამართალში ვმუშაობ და ყველაფერი კარგად ვიცი. აიძულეს ეს ადამიანი, რომ წასულიყო! ფარცხალაძის პოლიტიკა რომ ვეღარ გაგრძელდა შემდეგ პროკურატურაში, ესეც ხომ ნათელია. პროკურატურა ვეღარ იყო ისე აქტიური.

- შოთაძეზე რისი თქმა შეგიძლიათ?

- მას პირველ რიგში ვულოცავ, რადგან დარწმუნებული ვარ, გავა ეს კანდიდატურა. შოთაძეს ისეთი საქმეები აქვს დაწყებული, კარგი იქნება, ეს საქმეები თავადვე მიიყვანოს ბოლომდე.

- ასაკით ცოტა პატარა ხომ არ არის ამ თანამდებობისთვის?

- რა გითხრათ, ასაკთან დაკავშირებით არა მარტო პროკურატურაში, არამედ მთლიანად საქართველოში ეს სენი შემოიტანა სააკაშვილმა და, სამწუხაროდ, ეს დღემდე იმ ინერციით მოდის. შოთაძეს მოუწევს სერიოზული მუშაობა თავის თავზეც და პროკურატურის სისტემის რეფორმირებაზეც. მას ბარდება უწყება, რომელიც სრულიად სხვა უწყებად უნდა გადაიქცეს და, რაც მთავარია, ის უნდა გამოვიდეს მთავრობის დაქვემდებარებიდან! ასევე მას მოუწევს სერიოზული საკადრო რეფორმის გატარება და სამართლიანობის აღდგენა.

- საუბარია, რომ სამართლიანობის აღდგენა დაწყებულია...

- ორი-სამი მანქანის დაბრუნება სამართლიანობას რომ ვერ აღადგენს, ეს ყველამ ვიცით.

- გამოუვა კი სამართლიანობის აღდგენის პროცესი?

- უნდა გამოუვიდეს! რომ მიდიხარ იმ სკამზე, ეს გაცნობიერებული უნდა გქონდეს. ეს რომ არ ჰქონოდა, საპროკურორო საბჭო მის კანდიდატურას არ აირჩევდა. მას წარმატებას ვუსურვებ, რადგან ეს ნამდვილად დასჭირდება. წინ არჩევნებია, უამრავი მოვლენისა და დიდი გამოწვევების წინაშე დგას. ვხედავთ, რა გამოწვევების წინაშე დგას მსოფლიო და საგამოძიებო უწყებებს საკმაოდ დიდი მნიშვნელობა ენიჭება. მთავარია, კარგი გუნდი შემოიკრიბოს გარშემო და სწორად შეარჩიოს მოადგილეები.

„რეზონანსი“, 23 ნოემბერი, 2015 წელი

როგორ შეაფასებთ „ვარდების რევოლუციას“ დღევანდელი გადასახედიდან?

ნინო ქეთელაური

დღეს “ვარდების რევოლუციიდან” 12 წელი სრულდება. 2003 წლის 23 ნოემბერს პრეზიდენტი ედუარდ შევარდნაძე საპროტესტო აქციების ფონზე გადადგა და მალევე ხელახლა დანიშნული არჩევნებით ხელისუფლებაში “ნაციონალური მოძრაობა” მოვიდა, რომელიც 9 წლის განმავლობაში მართავდა ქვეყანას. აღსანიშნავია, რომ “ვარდების რევოლუციის” თარიღი “ნაცმოძრაობის” მმართველობისას ყოველწლიურად აღინიშნებოდა.

დღევანდელი გადასახედიდან როგორ შეაფასებთ “ვარდების რევოლუციას” – ეს ქვეყნისთვის დადებითი მოვლენა იყო, თუ უარყოფითი? – ამ კითხვით “მთელმა კვირამ” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.

მერაბ კოკოჩაშვილი (რეჟისორი): “მთელი საზოგადოება მონაწილეობდა მაშინ “ვარდების რევოლუციაში”. დადებითად შეიძლება ჩაითვალოს ის, რომ ედუარდ შევარდნაძის პრეზიდენტობის დროს (და ამ პერიოდს ბევრი დადებითიც ჰქონდა) უარყოფითი მხარე განვითარდა, რაც კორუმპირებულობაში გამოიხატა და საზოგადოება ამას დაუპირისპირდა. თუმცა, ვფიქრობ, არჩევნებით რომ გამოხატულიყო, უკეთესი იქნებოდა და არა ისეთი მეთოდებით, რასაც გაგრძელება მოჰყვა შემდეგაც, რევოლუციური ბრძოლების სახით. სამწუხაროდ, საბოლოო ჯამში, “ვარდების რევოლუციამ” ვერც კორუფცია მოსპო”.

ჯემალ ჭკუასელი  (ანსამბლ “ერისიონის” ხელმძღვანელი): “როგორ შეიძლება, რომ “ვარდების რევოლუცია” დადებითი იყოს, როდესაც ათასი უბედურება მოგვიტანა?! როცა ადამიანის უფლებებს, შენს ტრადიციებს ეხებიან ცუდად, როგორ გინდა, შეაფასო. რომ არ მომხდარიყო, კარგი იქნებოდა”.

თაკო ჩარკვიანი  (პუბლიცისტი): “მე ასეთი უხეში ფორმები არ მომწონს. აქვე არ შემიძლია არ ვთქვა, რომ მაშინდელმა პრეზიდენტმა ძალიან ღირსეული გადაწყვეტილება მიიღო და მისი დამსახურება იყო, რომ არანაირი დაპირისპირება, სისხლისღვრა არ მოჰყვა და წყნარად თქვა – “მე მივდივარ სახლში”. ეს იყო ძალიან სწორი გადაწყვეტილება. ეს იყო ნიჰილისტური, ცინიკური ფორმები, რომელიც არ მომწონდა და მაშინაც ერთ-ერთმა პირველმა ვთქვი, რომ ეს დამოკიდებულება თაობებისადმი ჩვენ წინ დაგვხვდება-მეთქი და დაგვხვდა კიდეც. ტრიბუნაზე რომ ავარდები, იმ პრეზიდენტის ჩაი არ უნდა დალიო, რომელიც გაუშვი. მაშინაც ეს ვთქვი, რაც ბევრისთვის შოკისმომგვრელი იყო და უმცირესობაშიც ვიყავი. სწორედ ეს ჩემთვის მიუღებელი ფორმები იყო, რის გამოც სააკაშვილი შემდეგ წავიდა კიდეც. მიშა ძალიან ნიჭიერი კაცია, მაგრამ სწორედ მისმა დამოკიდებულებამ, ნიჰილიზმმა და სისასტიკემ დაღუპა. ეს არ აპატია ქართველმა ხალხმა. უარყოფითი ეს იყო და ამით წააგო “ნაციონალურმა მოძრაობამ”. რომ გააგდებ ყოფილ პრეზიდენტს, მისი დალეული მწვანე ჩაი შენ აღარ უნდა დალიო. ეს ნიუანსიაო – ვიღაცამ მითხრა, მაგრამ სწორედ ეს ნიუანსებია ჩემთვის მნიშვნელოვანი და აი, აქ შევიტანე ეჭვი მის გაწონასწორებულობაში, რომელმაც საბოლოო ჯამში, ძალიან ცუდ შედეგამდე მიიყვანა”.

ლაშა ჩხარტიშვილი  (დემოკრატიული ინსტიტუტის ხელმძღვანელი): “დადებითზე საუბარი რთული იქნება, რადგან საწყის ეტაპზე რაც კი დადებითი იყო, მალევე გაქარწყლდა. უფრო უარყოფითს გამოვყოფდი – ავტორიტარიზმის გაძლიერებას, ძალადობას ქუჩებში, ციხეებში, ყველგან. მცდელობა ერთმმართველობის უსასრულოდ შენარჩუნებისა, რაც წარუმატებლად დამთავრდა. ასევე იყო ხელისუფლების უზურპაცია, ერთპარტიულობის დამკვიდრება, სასამართლოს სრული დამორჩილება, მედიაზე კონტროლი, ძალადობა საზოგადოების ყველა ფენაზე, ადამიანების პოლიტიკური დევნა, უკანონო დაპატიმრებები, ყველაფერი ის, რაც ავტორიტარულ რეჟიმს ახასიათებს. ამ ფონზე, ძალიან გამიჭირდება დადებითის აღნიშვნა. თუნდაც ის, რითაც სააკაშვილი ასე ამაყობდა, რომ 24-საათიანი გრაფიკით გვქონდა დენი, რთულია განსაკუთრებულ მოვლენად შეფასო, როცა 21-ე საუკუნეა და უბრალოდ კორუფციული სქემა შეიცვალა ენერგეტიკის სფეროში. სხვა რაც წამოიწყო, არაფერი წარმატებით არ დასრულებულა”.