„ალია“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: რას მოუტანს ჩვენს რიგით მოქალაქეებს ვიზალიბერალიზაცია?
„რეზონანსი“: ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „ილიაუნიდან ივანიშვილთან თანამშრომლობისთვის გამიშვეს“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ოცნების“ საქმე ცუდადაა, „ნაციონალების“ – უარესად“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლევან მურუსიძესთან: „ჩემი ლანძღვით სასამართლო სისტემას ურტყამენ… მე არ ვიბრძვი ჩემი სკამის გამო. ჩემს სინდისთან მართალი ვარ და ამაზე ვაგებ პასუხს”
„ალია“: „თუ მურუსიძე მოსამართლე გახდება, ხელისუფლება კი არ დამარცხდება, როგორც ეს ხუხაშვილს ჰგონია, პირიქით, გაიმარჯვებს – პირადი მონა მოსამართლე ეყოლება და იმიტომ!“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მიხეილ დონდუასთან: „ასეთი ინფლაცია გიორგი ქადაგიძის ბრალია“
„ალია“: ინტერვიუ ზვიად ქორიძესთან // „ქართული ოცნების“ წევრები პატიმრების შეწყალებით ჯიბეებს ისქელებენ, რაც სცოდნიათ მარგველაშვილს, უსუფაშვილს, ხიდაშელს – ან ყველა წილშია, ან ესეც ფეხებზე ჰკიდიათ!
—————————-
„ალია“, 9 დეკემბერი, 2015 წელი
ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „რას მოუტანს ჩვენს რიგით მოქალაქეებს ვიზალიბერალიზაცია?“
გელა ზედელაშვილი
საქართველოში ყველა პოლიტიკური პარტია გაერთიანდა ვიზალიბერალიზაციის საკითხთან დაკავშირებით, მათი ხელმოწერილი მიმართვა უკვე ჩაბარდა ევროსაბჭოს წარმომადგენელს. დავით უსუფაშვილის თქმით, უახლოეს ხანში დაიდება ევროკომისიის დასკვნა, საიდანაც გავიგებთ, გვიმარტივებენ თუ არა სავიზო რეჟიმს ევროკავშირის ქვეყნებში.
რას ნიშნავს ჩვენთვის ვიზალიბერალიზაცია და რა სარგებელს მიიღებს ამით მოსახლეობა? „ალიას“ პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე ესაუბრება:
- ჩვენ ვიზა-ლიბერალიზაციას ოფიციალურად ვითხოვთ უკვე ბოლო 10 წელია, ჯერ კიდევ მიშას დროს დაიწყო ეს ამბავი. სულ სხვა იქნებოდა, ჩვენთვის ეს ლიბერალიზაცია 5-10 წლის წინათ მოეცათ, ვიდრე მოგვცენ თუნდაც 1 წლის შემდეგ. გავიხსენოთ, რა იყო ევროპა 10 წლის წინათ, რა ღირდა იქ მოგზაურობა და დასვენება, სამსახურის შოვნა თუ ფულის შოვნა და რა ხდება დღეს. ჩვენ რა ხეირსაც ველოდებოდით ადრე, იმის მეოთხედი ხეირი გვექნება წელს და გაისად. თუმცა ჩვენში ისიც არის ნათქვამი, ყვავს კაკალი გააგდებინეო, თუ ევროპას ამას მაინც გამოვტყუებთ, ესეც კარგი იქნება.
- ეს კაკალი რამედ გვიღირს თუ, უბრალოდ, სატრაბახო საქმეა?
- ჯერ ნუ გვიხარია, ევროკავშირის 28 ქვეყანამ უნდა მიიღოს პოლიტიკური გადაწყვეტილება.
- ერთიც რომ წავიდეს წინააღმდეგი, მორჩა, ყველაფერი ჩაიშლება, ხომ?
- მოგჭამა ჭირი, ევროკავშირში ყველა გადაწყვეტილება მიიღება კონსენსუსით. ევროპაში ყოველთვე შედის 300-400 ათასი მუსლიმანი, საქართველოში რამდენ ათას კაცს აქვს თვითმფრინავის ბილეთის ყიდვის თავი? არაფერს ვამბობ დანარჩენ თანხებზე, რაც საჭიროა.
- ვისაც ფული აქვს, ის ისედაც დადის ევროპაში.
- დიახ, მეც მაგას ვამბობ, გულახდილად თქვა ლევან ბერძენიშვილმა, თქვენთვის ვცდილობთ, თორემ ჩვენ ისედაც დავდივართო.
- ლიბერალიზაცია არ ნიშნავს უვიზო მიმოსვლას, კონკრეტულად რას მოგვცემენ, ოდნავ გაგვიმარტივებენ?
- ეგ უკვე დაკონკრეტდება, როცა დასკვნას დაწერენ. სავარაუდოდ, იქნება გარკვეული კატეგორიის ადამიანებისთვის გამარტივება. თუმცა აქ ერთი მომენტია, ამას აქვს თავისი უარყოფითიც, თუ ვინმე ვადაზე მეტხანს დარჩება, ან ნორმებს დაარღვევს, მათი უკან წამოყვანის ხარჯებიც უნდა ვიკისროთ. თუ ვინმე შენი ქვეყნის გავლით შევა ევროპაში, სირიელი, ეგვიპტელი თუ სხვა, აქაც პასუხისმგებლობა ჩვენ უნდა ავიღოთ. ჩვენ ჯერ კიდევ არ ვიცით, დამატებით რა მოთხოვნებს ჩაგვიწერენ. იანვარ-თებერვალში ევროპარლამენტში იქნება განხილვა, მერე ყველა ქვეყნის პარლამენტებმა უნდა განაცხადონ თანხმობა და ალბათ, მომავალი წლის ბოლოსთვის უკვე გვეცოდინება საბოლოო პასუხი. დღეს ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აღარ აქვს ჩვენთვის, ჩავთვალოთ, რომ კიდევ ერთი ნაბიჯია გადადგმული ევროკავშირისკენ. თუმცა გაწევრიანების თვალსაზრისით არაფერს ნიშნავს…
„რეზონანსი“, 09 დეკემბერი, 2015 წელი
ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „ილიაუნიდან ივანიშვილთან თანამშრომლობისთვის გამიშვეს“
თაკო მათეშვილი
პიარსპეციალისტი არჩილ გამზარდია პოლიტიურ დევნაზე საუბრობს და ამბობს, რომ ილიას უნივერსიტეტიდან მას განსხვავებული პოზიციისა და გადაცემა “2030″-ში მუშაობის გამო ათავისუფლებენ. უნივერსიტეტის ადმინისტრაცია, რომელიც გამზარდიასთან 9 წლის განმავლობაში თანამშრომლობდა, მომავალი სემესტრისათვის ლექტორს ხელშეკრულებას აღარ უფორმებს. როგორც არჩილ გამზარდია ამბობს, მის შევიწროებას ბიძინა ივანიშვილთან მუშაობის დაწყების შემდეგ ცდილობენ – ჯერ საათები შეუმცირეს, საგნები გაუუქმეს, სემესტრის დასასულს კი სტუდენტებთან გამომშვიდობება მოუწევს. მისი მტკიცებით, ამ ყველაფრის მიზეზი შეუძლებელია სხვა რამ იყოს, რადგან ყველა მაჩვენებლით წარმატებული ლექტორია და სტუდენტების დიდი მხარდაჭერით სარგებლობს.
არჩილ გამზარდია: ილიას უნივერსიტეტში 2007 წლიდან ვმუშაობ. ბიზნესსკოლაში მოწვეული ლექტორი ვიყავი და ხელშეკრულება ყოველ სემესტრში ახლდებოდა. მოკლედ, უკვე მეცხრე წელია, 17 სემესტრი, ამ სასწავლებელთან უწყვეტად ვთანამშრომლობ. სხვადასხვა დროს ლექციებს ვკითხულობდი როგორც ბაკალავრიატის სტუდენტებთან, ისე მაგისტრებთან. სულ ხუთ საგანს ვასწავლიდი.სანამ ილიაუნიში ლექტორი გიგი თევზაძე იყო და სანამ ჩვენს ფაკულტეტზე დეკანი შეიცვლებოდა, მაქსიმალურად ცდილობდნენ, რომ ლექტორებისათვის სამუშაოდ ყველანაირი პირობა შეექმნათ. მიუხედავად იმისა, რომ მაშინაც განსხვავებულ პოლიტიკურ აზრს გამოვხატავდი, პრობლემა არასოდეს შემქმნია. პირიქით, ყველანაირად ცდილობდნენ, რომ უფრო მეტი მემუშავა და თავისუფალ აკადემიურ გარემოში ვთანამშრომლობდით. ეს ყველაფერი მიმდინარე შემოდგომამდე გაგრძელდა. ოგეხსენებათ, წელს გადაცემა “2030″-თან ვთანამშრომლობდი, მერე წამოვედი, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილის მოწადინებით, ვასილ მაღლაფერიძემ კონსულტანტობა შემომთავაზა და მრჩევლად დავრჩი. შემოდგომის დასაწყისში კი, როცა ახალი სემესტრი უნდა დაგვეგეგმა და ჩვეულებრივი, ტექნიკური სამუშაოები ჩაგვეტარებინა, აღმოჩნდა, რომ ილიაუნიში სიახლეები იყო. იმ ხუთი საგნიდან, რომელსაც მე ვკითხულობდი, სამი პროგრამული განაცხადიდან ამოღებული დამხვდა, ერთი კი – პიარი, რომელიც ჩემი ძირითადი საგანი იყო და რომლის სპეციალისტადაც ვარ ცნობილი, სხვა ლექტორისათვის იყო შეთავაზებული. დარჩენილ ერთ საგანშიც დატვირთვა განახევრებული და ისიც მხოლოდ შემოდგომის სემესტრზე იყო გათვლილი.
- რა იყო ამის მიზეზი?
- ამის მიზეზი არ არსებობდა. ვერავინ იტყოდა, რომ მე ჩემს საქმეს უპასუხისმგებლოდ ვეკიდებოდი, რომელიმე ლექცია არაკვალიფიციურად ჩავატარე, ან არასახარბიელო შედეგი მქონდა. ყოველთვის მაღალი შედეგი მქონდა, სტუდენტების გამოკითხვითაც ლექტორებში ერთ-ერთი ლიდერი ვიყავი, ყველა გამოკითხვაში დადებითი შეფასება მქონდა. ვერც იმას იტყვიან, რომ ლექციაზე სხვა საქმიანობას ან პოლიტიკურ პროპაგანდას ვეწეოდი. ყველამ იცის, რომ სასწავლო პროცესზე ვარ ორიენტირებული. მოკლედ, არანაირი წინაპირობა არ არსებობდა საიმისოდ, რომ ჩვენი თანამშრომლობა ჩვეულ რეჟიმში არ გაგრძელებულიყო და ის, რაც წლების განმავლობაში გრძელდებოდა, უცებ შეცვლილიყო. დეკანთან შეხვედრამდე პროტესტი არ გამომიხატავს. ჩვენი ახალი დეკანი ნინო პატარაიაა, რომელსაც ამ ყველაფერზე ვესაუბრე და პასუხად მითხრა, რომ მას ეს არ ეხება, რომ მისი საქმე არაა და ეს თემა არ აინტერესებს. მიუხედავად ამისა, თანამშრომლობა შევთავაზე და ვუთხარი, რომ ილიაუნი ჩემთვის განსაკუთრებულად ახლობელი და საყვარელი გარემოა, რომ ერთ-ერთი ყველაზე ძველი ლექტორი ვარ და მუშაობის გაგრძელების სურვილი გამოვხატე. თუმცა დეკანი არც ამით დაინტერესებულა. ჩემთვის მისი პოზიცია უკვე გასაგები იყო.
ოფიციალურად, ეს ყველაფერი შეფუთულია როგორც პროგრამის მეთოდური ცვლილება, რომელიც ხარიისხის სამსახურისგანაა ინიცირებული. ხარისხის სამსახურს კი ზურაბ ჭიაბერაშვილი ხელმძღვანელობს. შესაბამისად, როცა არ არსებობს მიზეზი და არგუმენტი იმისა, თუ რატომ აღარ თანამშრომლობს ლექტორთან უნივერსიტეტი, ყველაფერი ეჭქვეშ დგება.
- რას უკავშირებთ თქვენ?
- დიდი ალბათობით, ეს ყველაფერი ჩემს პოლიტიკურ აქტივობასა და განსაკუთრებით ბიძინა ივანიშვილთან თანამშრომლობას უკავშირდება. ჩემთან მიმართებაში დამოკიდებულება სწორედ ამ ყველაფრის მერე შეიცვალა. როცა ეს ხმამაღლა ვთქვი, მიპასუხეს, რომ უნივერსიტეტში მუშაობენ ადამიანები, რომელთაც განსხვავებული პოლიტიკური შეხედულებები აქვთ, მაგრამ აღსანიშნავია, რომ ეს ადამიანები კრიტიკას საჯაროდ არ გამოხატავენ და საკუთარი მოსაზრებებით ხალხისათვის არ არიან ცნობილნი.
- ანუ, მომავალი სემესტრიდან ილიას უნივერსიტეტში საერთოდ აღარ ასწავლით?
- მომავალი სემესტრისათვის არ არსებობს წინაპირობა, რაზეც შეიძლება შეთავაზება გაკეთდეს და ხელშეკრულება დაიდოს. როგორც ვთქვი, იმ ხუთი საგნიდან, რომელსაც მე ვკითხულობდი, ერთიღა დამიტოვეს და ისიც გამინახევრეს და თანაც, შემოდგომის სემესტრისაა. სხვათაშორის, ისიც ვიკითხე, მომავალი წლის შემოდგომაზე მაინც თუ მომეცემოდა ისევ ამ საგნის წაკითხვის საშუალება, მაგრამ პასუხი ვერც ამაზე მივიღე. შესაბამისად, ხელშეკრულება ვერ გაგრძელდება.
- ვინმესგან ახსნა-განმარტება არ მიგიღიათ და მიზეზები თქვენთვის არავის აუხსნია?
- არა, არანაირი. როცა ვიკითხე, თუ რატომ ამოიღეს ჩემი საგნები, ან ჩემი ერთი საგანი – პიარი სხვა ლექტორს რატომ შესთავაზეს, რომელიც სხვა მიმართულებას ასწავლის, პასუხი ვერ მივიღე. დეკანმა მითხრა, რომ მას ეს არ ეხება და ვერ ერკვევა.
არადა, მოწვეულ ლექტორებთან ურთიერთობა სწორედ მას ეხება და ინტერესიც უნდა ჰქონდეს. მით უმეტეს, როცა დიდი ხნის ლექტორი გთავაზობს თანამშრომლობას.
ბოლო პერიოდში ილიაუნიში წინა ხელისუფლების წარმომადგენლების განსაკუთრებულად დიდი რაოდენობა მუშაობს. ასეთები ადრეც ბევრი იყო, მაგრამ ლიბერალური გარემო გვქონდა. ახლა კი გარემო მკვეთრად შეიცვალა. ვფიქრობ, წინასაარჩევნოდ ემზადებიან და განსხვავებულად მოაზროვნე ადამიანებს, რომლებიც თავიანთ პოზიციას საჯაროდ გამოხატავენ, ითხოვენ. ეს ჩვეულებრივი პოლიტიკური დევნაა.
- ვის ინტერესში შედის თქვენი აზრით ეს?
- ამას “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლებს ვუკავშირებ, რომლებიც ილიას უნივერსიტეტში არიან. საქვეყნოდ ცნობილია, რომ მათდამი კრიტიკას გამოვხატავ. როგორც ზემოთ ვთქვი, ზურაბ ჭიაბერაშვილი ხარისხის სამსახურის უფროსია, აქ არიან გაბაშვილი, ქადაგიძე და ა.შ. ზოგი ადმინისტრაციაშია, ზოგი ლექტორია. ამიტომ მე აქ თეთრი ყვავივით ვარ. შესაბამისად, ერთადერთი ვერსია რჩება – იმ ადამიანების პირადი დამოკიდებულება, რომლებიც “ნაცმოძრაობის” კრიტიკის გამო ჩემში ოპონენტს ხედავენ.
- როგორც სოციალური ქსელებიდან ჩანს, სტუდენტები საკმაოდ აქტიურად გიჭერენ მხარს და თქვენ გარშემო განვითარებული მოვლენების გამო პროტესტს გამოთქვამენ.
- სტუდენტებს ძალიან ვუფრთხილდები. მეშინია, მათ მიმართაც არ განახორციელონ დევნა და არ გამოარჩიონ. ამიტომ, ვეუბნები, რომ მაქსიმალურად მშვიდად იყვნენ და ეს პროცესი ისე გადავაგოროთ. გამორჩეულ მხარდაჭერას ის სტუდენტები გამოხატავენ, რომლებმაც ჩემი საგანი უკვე გაიარეს.
წინა რექტორის პირობებში, რომელსაც მე არ ვიცნობ და პირველად შარშან შევხვდი, სტუდენტების აზრს დიდ ყურადღებას აქცევდნენ. ბოლო პერიოდში კი მათი აზრი უკვე აღარაა საინტერესო. ამიტომ ვფიქრობ, რომ მათ ძალისხმევას შედეგი არ ექნება. არ მინდა მათ ინერვიულონ, ჩემ გამო დაიძაბონ და რაიმე საშიშროება შეექმნათ. დაზღვეული ვერ იქნებიან.
„ახალი თაობა“, 09 დეკემბერი, 2015 წელი
ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ოცნების“ საქმე ცუდადაა, „ნაციონალების“ - უარესად“
ნონა ცაბაძე
გლობალური კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელი ნანა დევდარიანი მიესალმება პოლიტიკურ სარბიელზე ახალი ფიგურების გამოჩენას, ვინაიდან ეს ხელს უწყობს პოლიტიკური კონკურენციის გაძლიერებას. „ჯანსაღი პოლიტიკური ელიტა ყალიბდება სწორედ კონკურენციის პირობებში“, – აცხადებს ნანა დევდარიანი „ახალ თაობასთან“ საუბარში.
- ბევრს აეჭვებს კიევის ყოფილი მერის გააქტიურება და საქართველოში პოლიტიკური საქმიანობის დაწყება. თვლიან, რომ ეს ყველაფერი ხელოვნურადაა შექმნილი. თქვენ რას ფიქრობთ?
- ადამიანს თვითონ თუ არ უნდა, იძულებით ვერავინ გადაადგმევინებს ასეთ ნაბიჯს. რა არის გასაკვირი იმაში, რომ ჩერნოვეცკი უკრაინაში მომხდარი სახელმწიფო გადატრიალების შემდეგ იძულებით წამოვიდა და აქ ეწევა ქველმოქმედებას. იგი პოლიტიკაში ნამყოფია და კიდევ რომ ჰქონდეს ამის სურვილი, ამაში უცნაური არაფერია.
- სხვა ქვეყანაში?
- რატომაც არა. აგერ ამის მაგალითი აქვს ცხვირწინ. საქართველოს ყოფილი პრეზიდენტი ოდესის ოლქის ადმინისტრაციის უფროსად მუშაობს. ფიქრობს, ალბათ, იმისთვის თუ შეიძლება, მაგას რატომ არ შეუძლია, აქ ჩაერთოს პოლიტიკაში.
- ამ ფონზე რა შანსები აქვს „ოცნებას“? უკვე აქტიურად საუბრობენ ივანიშვილის პოლიტიკაში მობრუნებაზე. სხვაგვარად ვერ გადაირჩენენ თავს?
- სწორედ თქვენს გაზეთთან ინტერვიუში მაქვს ნათქვამი რამდენიმე თვის წინ, რომ ის ისევ იძულებული იქნება, სათავეში ჩაუდგეს „ქართულ ოცნებას“, იმიტომ, რომ ამ ლოკომოტივის გარეშე, ამ შემადგენლობით, “ქართული ოცნება“ ხმებს ვერ მოიპოვებს! ის გრძნობს, რომ იძულებული ხდება, გადადგას ეს ნაბიჯი. სხვანაირად წარმატება წარმოუდგენელია! ისევ ბიძინა ივანიშვილის ნდობისა და რესურსის ხარჯზე თუ მოიგებს „ქართული ოცნება“.
- მოიგებს კი?
- ამისთვის რომ ყველაფერს გააკეთებს, ამის დასტური იყო საგარეჯოს შუალედური არჩევნები. აქ არის კიდევ ერთი ძალიან საინტერესო მომენტი…
- რას გულისხმობთ?
- ერთია, როდესაც შენ გყავს ერთი პოლიტიკური ოპონენტი და მთლიანად ხარ კონცენტრირებული მის დამარცხებაზე, რაც იყო 2012 წელს, იმიტომ, რომ ძირითადად მხოლოდ ნაციონალურ მოძრაობასა და „ქართულ ოცნებას“ შორის იყო ბრძოლა. მეორეა, როცა ჩნდებიან ახალი მოთამაშეები პოლიტიკური პარტიების სახით. საპრეზიდენტოზე და ადგილობრივ არჩევნებზე გამოჩნდნენ ბურჯანაძისა და ირმა ინაშვილის პარტიები. ახლა ემატებიან ახალი მოთამაშეები, რაც იმას ნიშნავს, რომ „ქართულ ოცნებას“ გაუჭირდება ამდენ ოპონენტთან დაპირისპირება.
- არჩევნებს გააყალბებენო, აცხადებენ „ოცნების” ოპონენტები. შეძლებენ ამის გაკეთებას?
- ცოტა არ იყოს და გაუჭირდებათ. კონკურენცია იქნება მაღალი და ბევრ სუბიექტთან ბრძოლა რთულია. ყველასთან ერთსა და იმავეს ხომ ვერ გააკეთებ?! ელემენტარულად ამისთვის რესურსი არ გეყოფა.
- იმის თქმა გინდათ, რომ “ოცნება“ არ არის მაინცდამაინც სახარბიელო სიტუაციაში?
- არ არის და თავის თავს უნდა დააბრალოს. ქართველ ამომრჩეველს არ დაუვალებია მათთვის კოჰაბიტაცია. რამდენიც არ უნდა იძახონ ცალკეულმა ლიდერებმა, რომ ხალხის მოთხოვნა იყო ეს, ხალხს ნამდვილად არ მოუთხოვია, მკვდრეთით აღედგინათ ნაციონალური მოძრაობა! „ნაციონალები“ ახლა მოფერიანდნენ, ხვდებიან, რომ არაფერი ემუქრებათ და უკვე აქეთ არიან შეტევაზე გადმოსული. ესეც ძალიან მოქმედებს ამომრჩეველზე. როცა არამართალი კაცი გაკრიტიკებს, ეს უკვე შენი სისუსტის მაჩვენებელია! ამომრჩეველს კი სუსტი პოლიტიკური ძალები არ უყვარს.
- „ნაციონალები“ ახსენეთ და ვერც მათ აქვთ ყველაფერი რიგზე პარტიაში.
- დიახ, ასეა. ნაციონალებში დაპირისპირება სულ უფრო ღრმავდება და ამ ყველაფერმა უკვე გარეთ გამოჟონა. თუ „ოცნების” საქმე ცუდად არის, მათი კიდევ უარესადაა. თავადაც მშვენივრად იციან, რომ ეს მილევადი პოლიტიკური ძალაა.
- მით უმეტეს აღარ ჰყავთ, როგორც თავად ამბობდნენ, ქარიზმატული ლიდერი.
- კი, ნამდვილად ასეა. ქარიზმატული კი არა, ის იყო ავტორიტარული ლიდერი, რომელიც თვითონ წყვეტდა, სახლის ფასადი რა ფერად უნდა შეღებილიყო. ეს განვლილი ეტაპია კაცობრიობის ისტორიაში. რამდენიც არ უნდა იბრძოლოს სააკაშვილმა, ის წარსულის პოლიტიკური ლიდერია, თანაც – საუკუნეების წინანდელი წარსულის.
„ახალი თაობა“, 09 დეკემბერი, 2015 წელი
ინტერვიუ ლევან მურუსიძესთან: „ჩემი ლანძღვით სასამართლო სისტემას ურტყამენ… მე არ ვიბრძვი ჩემი სკამის გამო. ჩემს სინდისთან მართალი ვარ და ამაზე ვაგებ პასუხს”
ნონა ცაბაძე
საქართველოს იუსტიციის საბჭოს მდივან ლევან მურუსიძის ირგვლივ ატეხილი აჟიოტაჟი არ ცხრება. მურუსიძე სააკაშვილის ხელისუფლების პერიოდის მოსამართლეა და მის სახელს ბევრი გახმაურებული საქმე და სკანდალური გადაწყვეტილება უკავშირდება. ლევან მურუსიძის აზრით, ის ამდენ ტალახს არ იმსახურებს. „სხვა თუ არაფერი, მომისმინონ მაინც“, – აბობს იგი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში.
- ბატონო ლევან, ბევრი ბრალდება ისმის თქვენი მისამართით. ოპონენტები ამბობენ, რომ არ იმსახურებთ ვადის გაგრძელებას. როგორია თქვენი პოზიცია ამ ბრალდებებზე?
- ყოველთვის ვაცხადებ, რომ მე ვარ მოსამართლე, რომელმაც უნდა ვიმოქმედო ყოველთვის კანონის შესაბამისად. მოსამართლის გაკიცხვა შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც კანონს უხეშად დავარღვევ.
- მერე, არ დაგირღვევიათ კანონი? ყველა გახმაურებული საქმე თქვენს სახელთან არის დაკავშირებული...
- ყველა გახმაურებულ საქმეზე შემიძლია გავცე არგუმენტირებული პასუხი. როდესაც ლანძღავენ სასამართლოს და ამბობენ, რატომ მიიღო ასეთი გადაწყვეტილება, რატომ არ ითვალისწინებენ იმას, სხვა რა ალტერნატივა ჰქონდა სასამართლოს და რა გადაწყვეტილების მიღება შეეძლო მოცემულ შემთხვევაში? თუნდაც გირგვლიანის საქმე ავიღოთ. მე მოვუწოდებ ყველა მხარეს, აიყვანონ ის იურისტები, რომლებსაც ენდობიან, რომლებსაც აქვთ განათლება სისხლის სამართლის პროცესში. შემიძლია, მათ შევხვდე, ავუხსნა საქმის გარემოებები და, თუ ისინი იტყვიან ამის შემდეგ, რომ უზენაეს სასამართლოს ჰქონდა რაიმე ალტერნატივა იმისა, რომ თუნდაც დაეკმაყოფილებინა დაზარალებულების საჩივრები, საქვეყნოდ მოვიხდი ბოდიშს და ჩემი ნებით ვიტყვი უარს კონკურსში მონაწილეობაზე!
- ჩვენ გვესმის შეფასებები, რომ წინა ხელისუფლება იყო სისხლიანი რეჟიმი, რომ ყველა ეს საქმე იყო შეთითხნილი. მოსამართლეები კი, როგორც ნოტარიუსები, ისე ჰყავდათ და ყველა ამ შეთითხნილ საქმეს ხელს აწერდნენ. ამაზე რას უპასუხებდით?
- ამაზეც მოგიყვანთ მაგალითს: კოდექსში შეტანილი იყო ცვლილება, რომ მოსამართლეს შეეძლო, განსასჯელისთვის მიესაჯა, კოდექსით რაც იყო გათვალისწინებული, იმ სასჯელის მინიმუმი. ბევრს არ მოეწონა, რომ მოსამართლე იყენებდა ამ მუხლს და ეს კანონმდებლობით შეცვალეს, პარლამენტმა განახორციელა ცვლილება და მოსამართლეს ეს უფლება ჩამოართვეს. ამის შემდეგ მოსამართლე ამ უფლებას ვერ იყენებდა. თუ პარლამენტმა მიიღო კანონი და მოსამართლეს უფლებები შეუკვეცა, ეს მოსამართლის ბრალია?! ამიტომ თუ იყო რეჟიმი და ის ხელისუფლება თუ იყო დამნაშავე, ეს ხომ სასამართლოზეც აისახა?! პარლამენტმა ხომ ისეთი კანონები მიიღო, რაც მოსამართლეს არ აძლევდა უფლებას, სრულფასოვნად განეხორციელებინა თავისი მოვალეობები.
- ანუ აღიარებთ, რომ რეჟიმი იყო და დიდი ზეწოლის ქვეშ იყო სასამართლო?
- მე ვაღიარებ ერთ რაღაცას – სასამართლოზე განხორციელდა საკანონმდებლო ზეწოლა. ავიღოთ თუნდაც გირგვლიანის საქმე, შემოვიდა სასამართლოში, საზოგადოებაში ცნობილი იყო, რომ ეს იყო მკვლელობა და ეს იყო წამება. პროკურატურამ კი გამოიძია საქმე და სასამართლოში შემოიტანა სულ სხვა მუხლებით, არც მკვლელობის მუხლი იყო წაყენებული და არც – წამების. ადრე სასამართლოს ჰქონდა საშუალება _ თუ დარწმუნდებოდა, რომ ბრალი არასწორად იყო წაყენებული, საქმეს უკან აბრუნებდა გამოძიებაში. მათ ეს საშუალებაც მოუსპეს სასამართლოს. თუ უფლება არ გვქონდა, საქმე უკან დაბრუნებულიყო დამატებითი გამოძიების მოტივით, რა უნდა ექნა სასამართლოს?! სასამართლოს ჰქონდა ორი ალტერნატივა.
- რა ალტერნატივებზე საუბრობთ?
- რა მუხლებიც ჰქონდა ამ ოთხ პირს წაყენებული, იმ მუხლებით ან გამამართლებელი განაჩენი უნდა გამოეტანა, ან უნდა გაემტყუნებინა. სასამართლომ გაამტყუნა იმ მუხლებით, რომლებიც გამოძიების მიერ ჰქონდა წაყენებული. სხვა ალტერნატივა არ გვქონდა.
- ანუ აღიარებთ იმას, რომ მაქსიმალურად შეკვეცილი გქონდათ უფლებები წინა ხელისუფლების მიერ?
- საკანონმდებლო დონეზე სასამართლოს ძალიან ბევრი უფლება ჰქონდა შეკვეცილი! სასამართლოს თავისი ინიციატივით არ შეეძლო, საქმე უკან დაებრუნებინა, თუნდაც დარწმუნებული ყოფილიყო, რომ გამოძიება არასრულყოფილად იყო ჩატარებული. სასამართლოს არ ჰქონდა ინიციატივების უფლება!
- მერე, ეს არ არის ზეწოლა? რატომ გაურბიხართ ამ კითხვაზე პასუხს?
- ეს შეიძლება არის საკანონმდებლო ზეწოლა სასამართლოზე, მაგრამ არასწორია, დაადანაშაულო მოსამართლე იმაში, რომ მან კანონი შეასრულა და მოსამართლეზე გადმოიტანო მთელი თავდასხმა და მთელი ტვირთი იმისა, რაც მოსამართლის ბრალი არ არის. ჩვენ შეგვიძლია, ასეთი შეფასება მივცეთ – კანონები იყო მძიმე! ისეთი კანონები იყო, რომლებიც მოსამართლეს ხელ-ფეხს უკრავდა, მაგრამ არასწორია, ყველაფერი მოსამართლეს დავაბრალოთ და გავლანძღოთ იმის გამო, რომ მან კანონიერი გადაწყვეტილება მიიღო. გავერკვეთ საკითხში, თუ რა უფლება ჰქონდა მოსამართლეს და მერე გავაკრიტიკოთ.
- სხვაგვარად მოქცევა არ შეგეძლოთ?
- ვინმემ დამისახელოს ალტერნატიული გზა, მითხრან, როგორ უნდა მოქცეულიყო მოსამართლე და რაზეა საუბარი, მე მოვიხდი ბოდიშს!
- თუ ხვდებოდით, რომ შეზღუდული გქონდათ უფლებები და ეს სწორად არ მიგაჩნდათ, წინააღმდეგობას რატომ არ უწევდით? სკამების დაკარგვის გეშინოდათ?
- თქვენ გვთავაზობთ იმას, რომ იმ პერიოდის სასამართლოს უარი ეთქვა საერთოდ მართლმსაჯულების განხორციელებაზე და მასობრივად ყველას გვეთქვა, რომ რადგან კანონი არასწორია, ჩვენ უარს ვაცხადებთ მართლმსაჯულების განხორციელებაზე, უარს ვაცხადებთ საქმეების განხილვაზე, საერთოდ გაგვეხადა მანტიები და ყველა 200-300 მოსამართლე სახლში წასულიყო?! რა ალტერნატივა გვქონდა? რას გვთავაზობთ?!
- პროტესტი არასდროს მოუსმენია საზოგადოებას თქვენი, იმდროინდელი მოსამართლეების მხრიდან...
- გეტყვით, რატომ არ ყოფილა პროტესტი და რატომ ვლაპარაკობ ახლა.
- რატომ?
- იმიტომ, რომ მე მაშინ ვიყავი რიგითი მოსამართლე, არ მქონდა ადმინისტრაციული თანამდებობა და რიგითი მოსამართლე ვალდებული არ იყო, ესაუბრა. ან რა უნდა გველაპარაკა?! უნდა ელაპარაკა ხელმძღვანელობას. მე როდესაც გავხდი იუსტიციის საბჭოს მდივანი, ჩემი პირდაპირი მოვალეობაა ის, რომ ვაკეთო კომენტარები საქმეებთან დაკავშირებით და ზოგადად იმ თემებზე, რაც ეხება სასამართლოს. დღეს ჩემი ვალდებულებაა, დავიცვა სასამართლო სისტემა ამ თავდასხმებისგან. ამ შემთხვევაში ორ პირს აქვს უფლება, გამოვიდეს და სასამართლოს სახელით ილაპარაკოს – უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარეს და მე.
- უნდა გაგაწყვეტინოთ. თქვენ აცხადებთ, რომ სასამართლო უნდა დაიცვათ თავდასხმებისგან. ახლაა თავდასხმები და მაშინ არ იყო?
- კი, იყო, მაგრამ მაშინ მე ხომ არ ვიყავი საბჭოს მდივანი?! მე არ მქონდა მაშინ იმის უფლებამოსილება, რომ გამომეხატა პოზიცია. ამიტომ ძველი ტვირთის აკიდება ჩემზე, რატომ არ ვაკეთებდი მაშინ და ვაკეთებ ახლა, არასწორია. მაშინ სხვები იყვნენ ამ თანამდებობებზე და მათ შეეძლოთ, ეს გაეკეთებინათ.
- თქვენ თვლით, რომ აბსოლუტურად მართალი და სუფთა ხართ ყველა იმ გახმაურებული საქმის გადაწყვეტილებაში, რომლებსაც დღეს გედავებიან? რაზეც ამდენი კითხვაა, ყველაფერი კანონის შესაბამისობაში იყო?
- მე ყოველთვის ვცდილობდი, მემოქმედა კანონის შესაბამისად, არასოდეს დამერღვია კანონი. ყოველთვის გულწრფელად მიმაჩნდა, რომ იმ მომენტში ჩემი გადაწყვეტილება იყო სწორი და აბსოლუტურად შეესაბამებოდა იმ დროს მოქმედ საქართველოს კანონმდებლობას. ჩემს სინდისთან ამ შემთხვევაში ვარ მართალი და ამაზე ვაგებ პასუხს.
- დღეს რაში მდგომარეობს თქვენი პროტესტი?
- დღეს აქ არ არის საუბარი ლევან მურუსიძეზე. ლევან მურუსიძე სასამართლო სისტემაში იქნება თუ არ იქნება, ეს კი არ არის მნიშვნელოვანი. სასამართლო სისტემა 2012 წლის შემდეგ დაადგა დამოუკიდებლობის გზას, ბევრი რამე გაუმჯობესდა, მაგრამ ჩვენ თუ მივცემთ ადამიანებს იმის საშუალებას, რომ თავიანთი გაუგონარი პროტესტით ზეგავლენა მოახდინონ სასამართლოზე და საბჭოს საქმიანობაზე, მაშინ ისინი ამას მომავალშიც შეძლებენ და სასამართლო სისტემა გახდება მათი მძევალი. მე არ ვიბრძვი ჩემი სკამის გამო. მე პრობლემა არ მაქვს, წავალ სასამართლო სისტემიდან და ჩემს გზას მოვძებნი. მე ვიბრძვი იმისთვის, რომ ხვალ და ზეგ არ დადგეს ანალოგიური შემთხვევა და მოსამართლეებზე, რომლებსაც განხილული აქვთ ანალოგიური საქმეები, არ ატეხონ აჟიოტაჟი და სასამართლო სისტემა არ გადაიქცეს ამ ყველაფრის მძევლად. მე ამისთვის ბოლომდე ვიბრძოლებ.
- მოვისმინეთ ასეთი შეფასებაც, რომ ლევან მურუსიძის ციხეში გაშვება ყოველ წუთსაა შესაძლებელი.…
- თუ შეიძლება, თუ მე დავარღვიე კანონი, მე ნებისმიერ შემთხვევაში ჩემს მოქმედებებზე კანონის წინაშე ვაგებ პასუხს. მე ნებისმიერ ჩემს გადაწყვეტილებაზე მზად ვარ, პასუხი ვაგო. მე არაფრის მეშინია და პირდაპირ გეტყვით, რომ ჩემი თითოეული გადაწყვეტილება ეფუძნებოდა კანონს! საუკეთესო სპეციალისტები შეკრიბონ, ყველა საქმე თავიდან გავიაროთ და, თუ სასამართლოს შეეძლო, ამ საქმეზე სხვა გადაწყვეტილება გამოეტანა, მაშინ მე არანაირი პრობლემა აღარ მაქვს, ამოვწურავ ჩემს ვადას, რომელიც აპრილში გადის, წავალ სასამართლო სისტემიდან და არასოდეს მექნება პრეტენზია ამ სისტემაში მოტრიალების. სხვა შემთხვევაში ასეთ დაუსაბუთებელ და უარგუმენტო ლანძღვა-გინებას არ მივიღებ. ჩემი ლანძღვით სწორედ სასამართლო სისტემას ურტყამენ. მომისმინონ, ამას ხომ მაინც ვიმსახურებ!
„ალია“, 9 დეკემბერი, 2015 წელი
თუ მურუსიძე მოსამართლე გახდება, ხელისუფლება კი არ დამარცხდება, როგორც ეს ხუხაშვილს ჰგონია, პირიქით, გაიმარჯვებს - პირადი მონა მოსამართლე ეყოლება და იმიტომ!
რედაქცია
„გირგვლიანის საქმემ ქვეყანაში ყველაფერი შეცვალა - რეჟიმის განუკითხაობა, პოლიტიკური დაკვეთა, დევნა და ასე შემდეგ. ამიტომ, მურუსიძემ რაც არ უნდა ილაპარაკოს სამართლებრივად სწორი გადაწყვეტილება მიიღო თუ არა, მას მხრებზე მორალურად დიდი ტვირთი ადევს“, - აცხადებს გია ხუხაშვილი. ექსპერტი ამბობს, რომ, როდესაც ეს ადამიანი უვადო მოსამართლედ დანიშვნას ცდილობს, ეს კონტრრევოლუციაა.
- იმ შემთხვევაში, თუ ლევან მურუსიძე მოსამართლე გახდება, ეს იმის დადასტურება იქნება, რომ სისტემამ ხელისუფლება დაამარცხა. დღეს სისტემა ძალაუფლების ლეგალურად აღდგენას უტიფრად ცდილობს. მართალია, კულისებში ამ ძალაუფლებას ისედაც ფლობდნენ, მაგრამ ამის ლეგალიზება სურთ. ლევან მურუსიძე კი ამის ერთ-ერთი თვალსაჩინო ნიმუში იქნება. მართალია, ხელისუფლება ფორმალურად ამაში არ მონაწილეობდა, მაგრამ ჩემთვის ისიც გაუგებარია, ხელისუფლება მურუსიძესთან საერთოდ როგორ თანამშრომლობს?! მე არ ვამბობ, რომ ის დასასჯელია, მაგრამ მისი დრო დამთავრდა. თუმცა, ის მაინც მიისწრაფვის, რადგან ხელისუფლებებთან როგორ უნდა იმუშაოს, ეს კარგად იცის. არის კლასიკური ნიმუში ადამიანისა, რომელსაც შეუძლია, ნებისმიერ ხელისუფლებას მოერგოს. ასეთი ადამიანები სახელმწიფოს ყველაზე დიდ ხიფათს უქმნიან. რეალურად მათი მოღვაწეობა რაიმე პრინციპებს კი არ ეყრდნობა, არამედ ისინი ნებისმიერ ხელისუფლებას რყვნიან და ასეთ „კომფორტს“ აჩვევენ. ჩემთვის კატეგორიულად მიუღებელია ამ ადამიანის მოსამართლედ დანიშვნა. თუკი მაინც ასენ მოხდება, მაშინ საზოგადოება თავის დასკვნას გააკეთებს, - აცხადებს გია ხუხაშვილი.
ვაახ, ბატონო გია, რატომ არ გინდათ, თქვათ, რომ ლევან მურუსიძე დასასჯელია, კაცო, თქვენც, მანანა კობახიძისა არ იყოს, საერთაშორისო მეგობრების „გიტყდებათ“? სხვა რაღა უნდა ექნა მურუსიძეს ისეთი, დასასჯელიაო, რომ თქვათ, ყურში მარილი უნდა ჩაეყარა მძინარე ხალხისთვის? და შხამსა და ბალღამს რომ ანთხევდა, უამრავ ადამიანს ამწარებდა, ეგ არ არის საკმარისი? არა, რა, როგორი მორიდებულები ვართ ეს ქართველები, ბატონო გია, როგორი მორცხვები და მიმტევებლები, გაგიჟება შეიძლება.
დანარჩენს რაც შეეხება, თავადაც კი ხვდებით თქვენი ამ მსჯელობიდან გამომდინარე, რატომ თანამშრომლობს ეს ხელისუფლება ამხანაგ მურუსიძესთან, მაგრამ არ ხსნით ბოლომდე „კარტს“. რას ვგულისხმობთ, ჩემო ბატონო და დიახ, როგორც „ნაცმოძრაობას“, „ოცნებასაც“ ზუსტად ასეთი მოსამართლეები აწყობს – ყველაფერზე ხელის მომწერი და წამსვლელი და იმიტომაც აქვთ სიამტკბილობა და დავიჯეროთ, ვერ ხვდებით ამას?
არა, ძალიანაც გადასარევად ხვდებით, მაგრამ ხმამაღლა არ ამბობთ ამას და რატომ, ბატონო გია, რატომ არ გინდათ, ბოლომდე თქვათ სათქმელი და გემოზე შემოულაწუნოთ „ოცნებას“, მარტო „ალია“-„ქრონიკამ“ უნდა აკეთოს საქმე, მარტო „ალია“ – „ქრონიკამ“ უნდა ამხილოს მავანთა მამაძაღლობები და მერე დანარჩენები ფონს იოლად გავიდნენ? ჯანდაბას, ჩვენ სათქმელს ყოველთვის ვამბობდით და მომავალშიც ასე გავაგრძელებთ, მაგრამ..
„ახალი თაობა“, 09 დეკემბერი, 2015 წელი
ინტერვიუ მიხეილ დონდუასთან: „ასეთი ინფლაცია გიორგი ქადაგიძის ბრალია“
გულიკო ბალაძე
ეროვნული ბანკის პრეზიდენტ გიორგი ქადაგიძეს თებერვალში უფლებამოსილება შეუწყდება. გასული 3 წლის განმავლობაში ახალი ხელისუფლების წარმომადგენლებსა და ეროვნული ბანკის პრეზიდენტს შორის დაპირისპირების არაერთი ფაქტი ვნახეთ გაუფასურებული ეროვნული ვალუტისა და გარკვეული ეჭვების გამო, რაც ლარის შეგნებულ გაუფასურებას უკავშირდებოდა.
20/30-ის წევრ მიხეილ დონდუას განცხადებით, ეროვნულმა ბანკმა თავის მიზანს ვერ მოაღწია, თავისი ფუნქცია ვერ შეასრულა და არ დაარეგულირა ინფლაციის მაჩვენებელი, რაც მისი პასუხისმგებლობაა.
- ბატონო მიხეილ, ეროვნული ბანკის პრეზიდენტმა გიორგი ქადაგიძემ განაცხადა, რომ ინფლაცია მომავალი წლის პირველ კვარტალში პიკს მიაღწევს. რას ნიშნავს ეს?
- ეროვნულმა ბანკმა ვერ მიაღწია თავის მიზანს, მოიქცა უპასუხისმგებლოდ. ინფლაციის ზედა ზღვარი უნდა ყოფილიყო 5%, ახლა 6,3%-ია და 25%-ით მაღალია იმ პასუხისმგებლობაზე, რა პასუხისმგებლობაც მან აიღო (5%). ახლა 5%-ს ემატება 25%. ქადაგიძემ ვერ მიაღწია ვერც ერთ მიზანს. გაუარესდა ფინანსური სტაბილურობის მაჩვენებელი, გაუარესდა ლარის კურსი, გაუარესდა ინფლაცია, ინფლაციის მიზნობრივი დონე, ზედა ზღვარი.
- ეს ყველაფერი გიორგი ქადაგიძის ბრალია?
- გიორგი ქადაგიძემ წინასწარ იცოდა, რომ ასე მოხდებოდა. როდესაც დევალვაცია წავიდა ძალიან დიდ მასშტაბზე, გარდაუვალი იყო ელეენერგიაზე ფასების მატება გამომდინარე დევალვაციიდან. ეს მომენტი უკვე დადგა. ახლა გარკვეული პერიოდია საჭირო, რომ დავუბრუნდეთ იგივე მაჩვენებელს.
- ეროვნულ ბანკს რა უნდა გაეკეთებინა?
- ეროვნულ ბანკს უნდა შეესრულებინა სავალუტო ფონდის რეკომენდაცია, რომელიც მას მოუწოდებდა შეეზღუდა სამომხმარებლო საცალო სესხები და შემოეღო კონტრციკლური კაპიტალბუფერის რეჟიმი და ისეთი პოლიტიკა ეწარმოებინა, რომელიც ეროვნული ადგილობრივი ეკონომიკის მხარდაჭერას, ეკონომიკის ზრდის განმაპირობებელი მიმართულებების მხარდაჭერას უფრო მეტად უზრუნველყოფდა, ხოლო იმ მიმართულებით, რომელიც ეკონომიკის ზრდასთან კავშირში არ არის და რისკის შემცველია, ნაკლები საკრედიტო მიწოდება განეხორციელებინა. ქადაგიძეს უნდა წარმოედგინა ფინანსური სტაბილურობის ანგარიში, რომელზე დაყრდნობითაც ბიზნესსექტორი და საბანკო სექტორი გააანალიზებდა თუ რა მიმართულებითაა უკეთესი მათი აქტივობა, რომ საფრთხე არ დადგეს.
- გიორგი ქადაგიძე ამბობს, რომ ინფლაცია მომავალი წლის მეორე ნახევარში თავის ნიშნულს დაუბრუნდება.…
- ინფლაცია მომავალი წლის მეორე ნახევარში თავის ნიშნულს დაუბრუნდება, მაგრამ მანამდე ხომ ვცხოვრობთ ადამიანები? ამაზე პასუხისმგებლობა ეროვნულმა ბანკმა უნდა აიღოს.
(…)
- ბატონო მიხეილ, რატომ ეთანხმება ეკონომიკის მინისტრი ქადაგიძეს?
- რაში ეთანხმება?
- ქუმსიშვილი ეთანხმება, რომ პირველ კვარტალში ინფლაცია თავის პიკს მიაღწევს.
- მინისტრი ეთანხმება, რომ სიტუაციაა ასეთი, თორემ ამით იმას კი არ ამბობს, ეროვნული ბანკი სწორად მოიქცაო.Eეროვნული ბანკის ცუდი მოქმედების შედეგად, პირველი კვარტილის განმავლობაში ინფლაცია მართლა მაღალ დონეზე იქნება, რადგან ეროვნულმა ბანკმა დააგვიანა თავისი მოქმედებები. ამიტომ ინფლაცია გარდაუვალია და ახლაც არის ინფლაცია. დამნაშავე კი ეროვნული ბანკია. ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი უახლოეს პერიოდში უნდა შეიცვალოს….
- დევალვაციის თაობაზე მისი განცხადებები კუდის მოქნევას ხომ არ ჰგავს?
- კუდი მან უკვე მოიქნია – 2015 წლის პირველ ნახევარში ყველაფერი გააკეთა ლარის დევალვაციისათვის. ახლა თითქოს ის აჩერებს სიტუაციას, მაგრამ გაკეთებული აქვს ისეთი საქმე, რომ ლარის კურსი არის გაფუჭებული. 2015 წლის პირველ კვარტლამდე ინფლაციასა და ლარის კურსთან დაკავშირებით ველოდით, რომ ის კურსი იქნებოდა შენარჩუნებული. ლარის კურსი დღეს გაფუჭებულია და უფრო უარესად აღარ გაფუჭდება, მაგრამ ინფლაცია იქნება მაღალი, ვიდრე 5%-ია პირველი კვარტლის ჩათვლით.
- ეროვნული ბანკის პრეზიდენტის მიზანი რა არის, როცა ამას აკეთებს?
- არ ვიცი, მას რა მიზანი აქვს. ის პოლიტიკურად ანგაჟირებული და მოტივირებული პირია, არაერთ საეჭვო მოქმედებებშია შემჩნეული, კავშირშია ნაცმოძრაობასთან. შესაბამისად, ყველა მისი ნაბიჯი დაგვიანებულია.
- რა საეჭვო მოქმედებებშია გარეული ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი ქადაგიძე?
- რამდენიმე ფაქტია. ვთქვათ, იგივე ქართუსთან, სტანდარტბანკთან, სახალხო ბანკთან დაკავშირებით მის მიერ განხორციელებული მოქმედებები, დევალვაციის საკითხის მოუგვარებლობა და ლარის კურსის მიღება. მთელი მოქმედებათა კრებულია.
- ანუ ეს არის ის ფაქტები, რომელიც ხელისგულზე დევს?
- დიახ, დანარჩენი პროკურატურის საქმეა.
- არის ეჭვები, რომ ეროვნული ბანკის პრეზიდენტს ფარული საეჭვო მოქმედებები ჰქონდეს?
- შეიძლება ჰქონდეს.
„ალია“, 9 დეკემბერი, 2015 წელი
ინტერვიუყ ზვიად ქორიძესთან
„ქართული ოცნების“ წევრები პატიმრების შეწყალებით ჯიბეებს ისქელებენ, რაც სცოდნიათ მარგველაშვილს, უსუფაშვილს, ხიდაშელს - ან ყველა წილშია, ან ესეც ფეხებზე ჰკიდიათ!
ნინო ლაბარტყავა
თბილისის საკრებულოს დამოუკიდებელი დეპუტატი ალეკო ელისაშვილი შეწყალების კომისიის თავმჯდომარეობის პერიოდში ხელისუფლების წარმომადგენელთა მხრიდან ზეწოლაზე ალაპარაკდა. მისი თქმით, „ქართული ოცნების“ წევრები მიუთითებდნენ, რომელი პატიმარი უნდა შეეყვანა შესაწყალებელ მსჯავრდადებულთა სიაში. ალეკო ელისაშვილი ამბობს, რომ ამ საქმეში ჩართული კონკრეტული მაღალჩინოსნები პატიმართა ოჯახის წევრებისგან ასი ათასობით ლარს იღებდნენ, თუმცა მათ ვინაობას საჯაროდ არ ასახელებს და აცხადებს, რომ აღნიშნული ინფორმაცია მან პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსს, პრეზიდენტს, პარლამენტის თავმჯდომარეს, მთავარ პროკურორსა და მის მოადგილეს მიაწოდა.
ალეკო ელისაშვილის მსგავსი განცხადება გააკეთა შეწყალების კომისიის ამჟამინდელმა თავმჯდომარემ ზვიად ქორიძემაც – მან განაცხადა, რომ ზეწოლის ფაქტები მოქმედი ხელისუფლების მხრიდან დღესაც ხორციელდება და თუ ეს ზეწოლა არ შეწყდება, მათ ვინაობას საჯაროდ დაასახელებს.
აღნიშნულ საკითხზე „ალიას“ ზვიად ქორიძე ესაუბრა:
- ბატონო ზვიად, არ ფიქრობთ, რომ ვალდებული ხართ, დაასახელოთ, „ოცნების“ კონკრეტულად რომელი მაღალჩინოსნები ახორციელებენ თქვენზე ზეწოლას?
- პირველ რიგში, გეტყვით, რომ ამ საკითხზე მიცემულ ინტერვიუში ინტერნეტ-გამოცემასთან მაღალჩინოსნები არ მიხსენებია, ეს შეცდომაა, მე პოლიტიკოსები, საჯარო პირები და ადვოკატები ვახსენე… „ოცნებას“ რაც შეეხება, იყო ცალკეული მცდელობები როგორც ალეკოს, ისე ჩემს დროსაც, როდესაც კომისიის მიმართ გამოთქმული იყო სურვილი ან პრეტენზია იმ ფორმით, რამაც თავის დროზე ალეკოშიც და ახლა ჩემშიც გააჩინა ეჭვები, რომ ცალკეული საქმეების მიმართ ინტერესი საკმაოდ მოძალებული იყო, რათა საქმეების ფინალი შეწყალების გადაწყვეტილება ყოფილიყო. საბოლოო ჯამში, მიგვაჩნია, რომ ეს დამოკიდებულება არაჯანსაღი იყო. არ ვიცი, ამას ზეწოლა თუ შეგვიძლია დავარქვათ, ზეწოლა მოქმედების ცოტა სხვა ფორმაა, თუმცა, რა თქმა უნდა, ცალკეულ საქმეებზე დაჟინებული სურვილები იყო, რამაც ეს კითხვები გააჩინა და მაშინ ალეკო ელისაშვილმა ამ კითხვებით პროკურატურას მიმართა.
როდესაც მე კომისიის თავმჯდომარე გავხდი, ეს ჩემთვის მოულოდნელი არ იყო, რადგან ალეკოსთან მე მაშინ მქონდა ამაზე საუბარი.
- იმ კონკრეტული საქმეებიდან ერთი-ორი მაინც რომ გვითხრათ?
- კონკრეტულ საქმეებზე, რა თქმა უნდა, საჯაროდ ვერ ვისაუბრებთ, რადგან ამ საქმეებზე ჩვენს ხელთ არსებული მტკიცებულებები მყარი არ არის, ჩვენ არ გვაქვს გამოძიებისა და მტკიცებულებების მოძიების ბერკეტები, ეს არ არის ჩვენი საქმე. თუმცა ჩვენ ვსვამთ კითხვის ნიშნებს და ეს კითხვის ნიშნები არის ლეგიტიმური, რადგან არ შეიძლება, თვეებისა და წლების განმავლობაში ერთი კონკრეტული საქმის გამო გაუთავებელი დაინტერესება იყოს, ესე იგი, იქ რაღაც ინტერესი არის, ხომ? ყველაზე კარგად ეს საკითხი საჯარო სივრცეში ჩნდება ხოლმე, განსაკუთრებით მედიაში, როდესაც ან ახლოვდება შეწყალების კომისიის სხდომები, ან კომისიის სხდომების შედეგად ხდება ისეთი გადაწყვეტილებების მიღება, როგორიც ამ ადამიანებს სურთ და მერე იწყება ცალკეული თემების გაუთავებელი ტრიალი, რისი მონიტორინგიც მედიას თავისუფლად შეუძლია.
- გასაგებია, მაგრამ მაშინ ის მაინც რომ დავაკონკრეტოთ, რა კატეგორიის პატიმრებზეა საუბარი? მით უმეტეს, ითქვა, რომ 2 მილიონზე იყო საუბარი და რომელ პატიმარს აქვს იმის საშუალება, 2 მილიონი გადაიხადოს?
- იცით, თვითონ მსჯავრდადებულები ისედაც რთულ ვითარებაში არიან, თავისუფლება აქვთ აღკვეთილი და ჩვენ დამატებითი პრესინგი არ უნდა ვაწარმოოთ იმით, რომ ამ ინფორმაციას ახლა გავავრცელებთ და მეტიც, მე შემიძლია პირდაპირ გითხრათ: ის პოლიტიკოსები, საჯარო პირები, ადვოკატები, რომლებიც პატიმრებს ცრუ იმედებს უჩენენ, ცრუ დაპირებებს აძლევენ და არწმუნებენ, რომ მათ მიმართ შეწყალების მექანიზმები იქნება გამოყენებული და როდესაც ეს ძალიან ხშირად მეორდება, ეჭვი მიჩნდება ამ ყველაფერში ანგარების საფუძვლის არსებობაზე. ეს ყველაფერი კი, ისევ მსჯავრდადებულებს აგდებს ძალიან რთულ ვითარებაში, რადგან მათ იმედი აქვთ და მიაჩნიათ, რომ, დიახაც, საქმეები ასე კეთდება.
ბატონი ალეკო არ მალავს, რომ მას ჰქონდა შეხვედრა მთავარ პროკურორთან და ველოდებოდი, რომ ამ ინფორმაციებზე რეაგირება იქნებოდა. მეც ასევე მოვითხოვ მთავარ პროკურორთან შეხვედრას. იმედი მაქვს, იგი შემხვდება და ვეცდები, მას გარკვეული ინფორმაციები მივაწოდო, რადგან ეს ძალიან მნიშვნელოვანი თემაა და მის ირგვლივ მეტი ინტერესი, დაკვირვება და მეტი კონტროლი უნდა იყოს.
- ალეკო ელისაშვილი ამბობს, რომ თანამდებობის პირებს ასი ათასობით ლარი ჰქონდათ აღებული პატიმრების ოჯახებისგან. თქვენთვის თუ შემოუთავაზებიათ შეწყალების სიაში კონკრეტული პატიმრის ჩასმის სანაცვლოდ გარკვეული თანხა?
- არა, ასეთი ტიპის შემოთავაზებები არ ყოფილა, თორემ ამას აუცილებლად ვიტყოდი. რაც შეეხება კონკრეტულ ისტორიებს, რაზეც ბატონი ალეკო საუბრობს, რა თქმა უნდა, ეს ძალიან შემაშფოთებელია. თუმცა ინტერესი ამ საქმეების მიმართ მას მერეც არ განელებულა, რაც ბატონი ალეკო აღარ არის შეწყალების კომისიის თავმჯდომარე.
- ბატონო ზვიად, კიდევ ერთი საკითხია საინტერესო - შეწყალების კომისიაში პატრიარქის წარმომადგენლის შეწყალების რეკომენდაციებზე უარი უთქვამს პრეზიდენტს?
- საპატრიარქოს პოზიცია, როგორც ასეთი, ცალკე სიების სახით არ არსებობს. ქორეპისკოპოსი კომისიის სრულუფლებიანი წევრია და ბუნებრივია, იმ მსჯავრდადებულების საკითხების განხილვისას, რომლებიც არის კომისიის დღის წესრიგში შეტანილი, თავის მოსაზრებებს გამოთქვამს, ცალკე სიები კი, როგორც გითხარით, მისგან არ მზადდება.
—————
რაც შეეხება ალეკო ელისაშვილის კომენტარს, მასთან დაკავშირება არაერთი მცდელობის მიუხედავად, სამწუხაროდ, ვერ მოხერხდა. მოგვიანებით კი აღნიშნულ საკითხებზე მან „რუსთავი-2“-ის ეთერში ისაუბრა:
- შარს არ ვეძებ, თუმცა ამ ბოლო კვირის განმავლობაში ყველა გადავიმტერე, ვინც კი შეიძლებოდა… არ შემეძლო, დიდხანს მეყურებინა იმისთვის, რომ ყველაზე განსაკუთრებით ვინც აფუთფუთდა, იყვნენ ის პოლიტიკოსები, მმართველი ძალის ის წარმომადგენლები, რომლებიც ცდილობდნენ შეწყალების კომისიაში ჩემი ყოფნის დროს ჩემზე ზეწოლის მოხდენას და პატიმრების განთავისუფლების მოთხოვნით ფულის გაკეთებას. მათ ახლა დაინახეს, რომ პატრიარქმა ემოციური განცხადება გააკეთა და არიქა, ისევ შეძლებდნენ ფულის კეთებას პატრიარქს ამოფარებულები… ზოგი იქ ისეთია, ძალიან პრაგმატული მიზანი აქვს, რომ ისევ განაახლოს პატიმრების გამოშვებით ფულის კეთება. ამაზე ყველა ლაპარაკობს გამორთულ კამერებთან, ყველა პოლიტიკოსი, „ქართული ოცნების” ყველა ლიდერი, სახელებიც იციან და გვარებიც, მე არ ვიტყვი… შეწყალების წინ, ჩემთან კონკრეტული პოლიტიკოსების მხრიდან რამდენიმე პატიმართან დაკავშირებით, პირდაპირ მოთხოვნა ხდებოდა, ისტერიული მოთხოვნა, რომ „ეს ხალხი გაიტანეთ, ეს ხალხი გაიტანეთ კრიტერიუმების მიღმა განსაკუთრებული წესით“… ახლა ზუსტად ვიხსენებდი, წელიწად-ნახევრის წინათ, შარშან ზაფხულში პროკურატურას დავუსახელე მათი სახელები… ჯერ ამის შესახებ პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელს ვუთხარი… სულ მაწვალებდა განცდა, რომ რა უნდათ ამ ადამიანებს, რატომ ხდება კონკრეტულად ამ საქმეზე ზეწოლა? შემდეგ ძალიან სარწმუნო წყარომ (ის ადამიანი დღეს თანამდებობის პირია) მითხრა, რომ 200 ათასი ბე აქვთ აღებული კონკრეტული პატიმრების საქმეზე და ჯამში, მილიონ-ნახევარს აიღებენ, თუკი მოახერხებენ, რომ ეს ხალხი პრეზიდენტმა შეიწყალოს თქვენი მეშვეობითო. მე ეს ვუთხარი პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ხელმძღვანელს იმ წამსვე, ეს ვუთხარი უსუფაშვილს, პირადად ხიდაშელს, თუმცა რატომ ვერ გაიხსენა დღეს უსუფაშვილმა ეს ფაქტი, არ ვიცი… ვუთხარი ადამიანს, რომელიც ურთიერთობდა პრეზიდენტის ადმინისტრაციის სამართალდამცველ სტრუქტურებთან, ის ჩავაყენე დეტალურად საქმის კურსში. პრეზიდენტ მარგველაშვილს ვუთხარი და მესიჯები წავაკითხე, როგორი ისტერიული მესიჯები იყო კატეგორიული მოთხოვნით, რომ ეს საქმეები განგვეხილა და შემდეგ წავედი და მის კაბინეტში ველაპარაკე (სამი ადამიანი ვესწრებოდით ამ შეხვედრას) მთავარ პროკურორს გიორგი ბადაშვილს და მის პირველ მოადგილე გიორგი გოგაძეს. ვუთხარი იმ პოლიტიკოსების სახელები, გვარები, ინფორმაცია ვინც მომაწოდა, ისიც ვუთხარი, რა თანხაზე იყო ლაპარაკი, ვინ იყო გადამხდელი და შემკვეთი და ვინ იყვნენ ის პატიმრები, ვისზეც იყო ლაპარაკი. ის ადამიანები ისევ ციხეში იმყოფებიან. მე დღეს საყვედურებს ვისმენდი, რა მტკიცებულებები გაქვსო? მე პროკურორი კი არ ვარ, ეს დალოცვილი? ვიყავი შეწყალების კომისიის თავმჯდომარე და ვარ საკრებულოს წევრი. არაფერი დაინტერესება არ მოჰყოლია ამას, ერთ ყურში შეუშვეს და მეორედან გამოუშვეს…
ალეკო ელისაშვილის ეთერში შესვლამდე, პროკურატურამ განცხადება გააკეთა პროკურატურაში მის დაბარებასთან დაკავშირებით, კიდევ მოგვიანებით კი – ზვიად ქორიძის დაბარების შესახებაც გახდა ცნობილი.
მცდელობის მიუხედავად, ყოფილ მთავარ პროკურორ გიორგი ბადაშვილთან კონტაქტზე გასვლა ვერ მოხერხდა. პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში ჯერ თინათინ მჟავანაძეს დავუკავშირდით, რომელმაც გვითხრა, ამჟამად საქართველოში არ ვიმყოფებიო და სოფო ჯაჯანაშვილთან გადაგვამისამართა. სოფომ გვიპასუხა, – მაგ საკითხზე მე კომენტარს ვერ გავაკეთებ, ცოტა ხანში დაგირეკავთ და გეტყვით, ვის დაუკავშირდეთო, თუმცა როცა კიდევ ვცადეთ მასთან დალაპარაკება, ტელეფონი გამორთული ჰქონდა.
