„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ირაკლი კობახიძესთან: „იქნებიან თუ არა “ოცნების” სიაში მეჭიაური და ჯაჭვლიანი?“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ირაკლი ალასანიასთან: „არანაირი პოლიტიკური ალიანსი ან კავშირი სხვა პოლიტიკურ ძალასთან არ გვაქვს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: როგორ აფასებთ “ნაცმოძრაობის”, ირაკლი ალასანიასა და ირაკლი ოქრუაშვილის ალიანს?

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „ირაკლი ღარიბაშვილი, კოალიციას, სავარაუდოდ, ნინო ბურჯანაძესთან და ირმა ინაშვილთან შექმნის, ლეონიდ ჩერნოვეცკი კი „ნაციონალებზე“ იმუშავებს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „ძმები გაჩეჩილაძეები ივანიშვილს გაურიგდნენ… კოტე კუბლაშვილის სასამართლო კატასტროფა იყო, მაგრამ დღეს  ორჯერ უფრო კატასტროფული სასამართლო სისტემა გვაქვს”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: “ნინო გვენეტაძეს “კორპორაცია მურუსიძე” მოერია”

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ადვოკატების თქმით, მაკა ასათიანი და გია გაჩეჩილაძე ერთმანეთს შეხვდებიან

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: “50-მილიონიან სესხს გაურკვეველი მიზეზებით და თანაც უვადოდ დღეს არავინ არავის აძლევს”

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: „ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახი “ოცნებას” ილუზიებს დაუმსხვრევს

„ალია//კვირის ქრონიკა“: ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: „ეს იქნება ყველაზე დიდი დარტყმა ივანიშვილისთვის! ამიტომ ის ახლა ძალიან შეშფოთებულია“ // რას უყვება ბადრი პატარკაციშვილის საარჩევნო შტაბის უფროსი „ალიას“ ირაკლი რუხაძეზე?

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: რუსები უკრაინაში დაგეგმილი „არჩევნებისათვის“ დამკვირვებლებს საქართველოში ეძებენ

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ირაკლი ალადაშვილთან: “საქართველო ნატო-ში შესასვლელად მზადაა, მაგრამ თავად ნატო არაა მზად მის მისაღებად”

„ახალი თაობა“: თინა ხიდაშელის ერევნული ვიზიტის ირგვლივ: ჩაერთვებიან თუ არა საქართველო და სომხეთი ნატო-რუსეთის დაპირისპირებაში?

————————-

„კვირის პალიტრა“, 8 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: “ნინო გვენეტაძეს “კორპორაცია მურუსიძე” მოერია“

“პრეზიდენტი თავის გამოსვლაში მაქსიმალურად შეეცადა, უფრო მეტი მომავალსა და პერსპექტივებზე ელაპარაკა, თუმცა არ დარჩა თითქმის არც ერთი არსებული პრობლემა, რასაც მარგველაშვილი არ გამოეხმაურა, დაწყებული სოციალურით და დასრულებული უსაფრთხოების საკითხებით. შეახსენა ხელისუფლებასაც და საზოგადოებასაც, რა პრობლემები შეიქმნა საბანკო თუ სასამართლო სისტემაში, ილაპარაკა “მოსმენების შესახებ” კანონისა და ვეტოს თემაზე, არც დადებითი შეფასებების გაკეთება გასჭირვებია. საგარეო პოლიტიკის გამოწვევებზეც გაამახვილა ყურადღება და საარჩევნო სისტემის გადაუჭრელ პრობლემებზეც, მათ შორის მაჟორიტარული სისტემის დროულად გაუქმების აუცილებლობაზე”, – აცხადებს ექსპერტი გია ხუხაშვილი გაზეთ “კვირის პალიტრისთვის” მიცემულ ინტერვიუში.

“მისი პოზიცია აბსოლუტურად სწორია – მართლაც გაუგებარია, თუ ყველა თანხმდება, რომ ქვეყნის საარჩევნო სისტემა მხოლოდ პროპორციული უნდა იყოს, რა საჭიროა ამ გადაწყვეტილების შესრულებისთვის ოთხი წელი? ნუთუ მხოლოდ იმიტომ, რომ ვიღაცას უნდა, კიდევ ოთხი წელი პარლამენტში მაჟორიტარად იჯდეს?! როგორც “ქართული ოცნების” წარმომადგენლების, ასევე ოპოზიციის რეაქცია პრეზიდენტის გამოსვლაზე იყო ძალიან საინტერესო – აშკარად ორივე უკმაყოფილო დარჩა. ოპოზიცია ამბობდა, რომ მარგველაშვილი არ იყო საკმარისად კორექტული, ხელისუფლებამ კი ჩათვალა, რომ პრეზიდენტმა საკმარისად პოზიტიურად არ შეაფასა ხელისუფლების საქმიანობა. ეს კი მხოლოდ იმაზე მიანიშნებს, რომ პრეზიდენტის გამოსვლა და დასმული აქცენტები აბსოლუტურად სწორი იყო. მან ამ გამოსვლით უთხრა როგორც ოპოზიციას, ისე ხელისუფლებას: ჩვენ არ ვართ მტრები, მაგრამ არც მეგობრები ვართო. ეს კი ნიშნავს, რომ მარგველაშვილის პოზიცია ზედმიწევნით ზუსტად განახორციელებს პრეზიდენტისთვის კონსტიტუციურად მინიჭებულ უფლება-მოვალეობებს – ის არის არბიტრი და არც ერთი პოლიტიკური ძალის მიმართ არა აქვს სიმპათია და არც ვინმეს მტრობს”, – აღნიშნავს გამოცემის კორესპონდენტთან საუბრისას გია ხუხაშვილი.

“ჩემი აზრით, “ქართული ოცნების~ პოზიცია – რომ მარგველაშვილი სწორედ მათმა გუნდმა აქცია პრეზიდენტად და.ა. შ. – ამხელს რამდენად არასწორად ესმით ამ გაერთიანებაში პოლიტიკის არსი. ისინი პოლიტიკაში პიროვნულ ვალდებულებებს უფრო დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ, ვიდრე სახელმწიფოებრივ ამოცანებს. რეალურად მარგველაშვილს კი არ გადაუხვევია იმ გზიდან, რაც ამ გუნდის მიერ იყო გაცხადებული, მისი კრიტიკული დამოკიდებულება განაპირობა იმანაც, რომ მეტ-ნაკლებად თავად “ქართულმა ოცნებამ” გადაუხვია საერთო გზიდან, მან ვერ მოახერხა სისტემური რეფორმების გატარება, ამიტომ “ქართულმა ოცნებამ” სჯობს, საკუთარ თავს უსაყვედუროს, ვიდრე მარგველაშვილს. რაც შეეხება თოფაძის ფრაზას, ეს უფრო მის არაკომპეტენტურობას უნდა დავაბრალოთ. მან არ იცის რაღაცების მნიშვნელობა და რომ სცოდნოდა, დარწმუნებული ვარ, სხვანაირად იტყოდა. მეტსაც ვიტყვი, – არა ვარ დარწმუნებული, რომ ის, რაც მისგან მოვისმინეთ, მარგველაშვილის საწინააღმდეგოდ იყო ნათქვამი”, – განაგრძობს რესპონდენტი.

“მიმაჩნია, რომ სასამართლო სისტემის საკითხზეც პრეზიდენტის პოზიცია სწორია და როდესაც ის საჯაროდ გამოთქვამს აზრს, მისასალმებელია. სასამართლო სისტემაში მართლაც გადაუჭრელია უმწვავესი პრობლემები. ამ ბოლო დროს ეს სისტემა ერთგვარ კორპორაციად მოგვევლინა. თვალი რომ გადავავლოთ მოსამართლეთა განცხადებებს კონფერენციებსა თუ სხვა ფორუმებზე, რჩება შთაბეჭდილება, რომ მათთვის მთავარია არა სამართალი, არამედ სწორედ კორპორაციული ინტერესი. ისინი ამაყობენ, რომ ყველანი თურმე მურუსიძეები არიან. საქმე ისე წავიდა, რომ ერთი მურუსიძის ნაცვლად მივიღეთ “კორპორაცია მურუსიძე”. ბათუმის საქალაქო სასამართლოს თავმჯდომარე იქამდეც კი მივიდა, რომ თქვა, მურუსიძეა ჩემი მომავლის გარანტიო. მოკლედ, მართლაც ფეთქებადსაშიში ვითარებაა, როდესაც მოსამართლეები სამართლის კი არა, საკუთარი და კორპორაციის ინტერესებიდან გამომდინარე ლაპარაკობენ და მოქმედებენ. ისინი მურუსიძის გადარჩენაში საკუთარი თავის გადარჩენასა და მომავალს ხედავენ, მურუსიძეს კი არ იცავენ, მხოლოდ საკუთარ თავზე ფიქრობენ”, – განმარტავს ექსპერტი.

“მოსამართლეების პოზიცია ასეთია: დღეს თუ მურუსიძე დათმეს, ხვალ თვითონაც მოუწევთ რაღაცაზე პასუხისგება. მრჩება შთაბეჭდილება, რომ მათ კლანური და ფსევდოსოლიდარობის ინტერესი დააყენეს სამართალსა და კონსტიტუციაზე მაღლა, რაც ძალიან შემაშფოთებელია და სასწრაფო სისტემურ ცვლილებებს მოითხოვს. რა და როგორ უნდა შეიცვალოს, ამაზე გამიჭირდება ლაპარაკი, რადგან ამ საკითხში კომპეტენტური არა ვარ. იმედია, ხელისუფლებაში არიან პირები, რომელთაც პრობლემის სიმძიმეც ესმით და მისი გადაჭრის გზებსაც ხედავენ” – დასძენს ხუხაშვილი და შეკითხვას – “უკვე დაუფარავად ლაპარაკობენ, რომ უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე ნინო გვენეტაძემ ვერ გაართვა თავი დაკისრებულ მოვალეობას” – პასუხობს:

“სამწუხაროდ, ასე ჩანს, ჩემი მისდამი დიდი პატივისცემის მიუხედავად, აშკარაა, რომ ის, როგორც მენეჯერი, სუსტია, მან ვერ მოახერხა გარდატეხის შეტანა ამ პროცესში. გვენეტაძეს “კორპორაცია მურუსიძე” მოერია. მოსამართლეების ფსევდოსოლიდარობა უფრო ძლიერი აღმოჩნდა და მან ვერ მოახერხა ამასთან გამკლავება, ვერ შეცვალა სისტემაში ატმოსფერო”.

“მაესტროსთან” დაკავშირებულ პროცესებში, ჩემი აზრით, გარკვეული კომერციული ლოგიკაა, თუმცა არის პოლიტიკური ელემენტიც. სრულიად ლოგიკურად შეიძლება მივიჩნიოთ, რომ ვიღაცას სურდეს, მოხდეს გარკვეული გაერთიანება სატელევიზიო ფრთაზე, რათა სრულფასოვანი კონკურენცია გაუწიონ, იმავე “რუსთავი 2-ს”, როგორც საზოგადოებრივი აზრის ერთგვარად ჩამომყალიბებელს, რა თქმა უნდა, თუ ვთანხმდებით, რომ სარეკლამო ბაზარი უნდა იყოს მედიის მთავარი დონორი. თუმცა, ვიმეორებ, იმასაც ვერ გამოვრიცხავ, რომ ამ ყველაფერს ირიბად პოლიტიკური კონტექსტი არა აქვს. ამ ვითარებაში ყველაზე მეტად მაწუხებს თავად ტელევიზიის, მისი ჟურნალისტებისა და შინაარსის ბედი. თუ მხარეები მართლაც ისე ფიქრობენ, როგორც ლაპარაკობენ, ანუ მათთვის მართლაც ძვირფასია “მაესტრო”, მაშინ ამ დავას ტელევიზია არ უნდა გადააყოლონ”, – მიიჩნევს რესპონდენტი.

“ეს დაპირისპირება უნდა გავიდეს ტელევიზიის სივრციდან და სასამართლოში გაირჩეს, მანამდე არ უნდა შეფერხდეს “მაესტროს” ფუნქციონირება. რომ ჰკითხო, სამივე მხარეს აქვს იმედი, რომ სასამართლო პროცესს მოიგებს, მაგრამ ისე არ ქნან, რომ გამარჯვებულს “მაესტროს” ნაცვლად ცარიელი ადგილი შერჩეს ხელში, უნდა დასხდნენ და დაილაპარაკონ. უნდა შედგეს მათ შორის ერთგვარი მემორანდუმი… ის, რომ “მაესტროს” პარალელურად “მაესტრო 24″-მაც დაიწყო ფუნქციონირება ეს არის ყველაზე დიდი შეცდომა. არ შეიძლება ასე მოექცე ტელევიზიას, თუ ოდნავ მაინც შეგტკივა მასზე გული. ახლა ერთი მხარე იჩემებს, რომ მისია შენობა და აპარატურა, მეორე გაიძახის, რომ სიხშირეა მისი, მესამეს საერთოდ ლოგოზე აქვს პრეტენზია. ასეთ ვითარებაში ტელევიზიის დაშლა-დაქუცმაცება გარდაუვალია, თუ მხარეები სასამართლო პროცესების დასრულების გარეშე გააგრძელებენ ომს. “მაესტროს” პროცესი “კავკასიური ცარცის წრის” სიუჟეტს დაემსგავსა, რომ ჰკითხოთ, ყველა მხარე ამტკიცებს, რომ `ბავშვი~ ძალიან უყვარს, მაგრამ მზად არიან, გაგლიჯონ”, დაასკვნის გია ხუხაშვილი.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირაკლი კობახიძესთან: „იქნებიან თუ არა “ოცნების” სიაში მეჭიაური და ჯაჭვლიანი?“

თიკო ოსმანოვა

პარტია “ქართული ოცნების” აღმასრულებელი მდივანი ირაკლი კობახიძე ჯერჯერობით ვერ აკონკრეტებს, ვინ მოხვდება “ოცნების” საარჩევნო სიაში და ვინ ვერა. მისი თქმით, თითოეულის ბედს გუნდურად და ბიძინა ივანიშვილთან ერთად კონსულტაციების საფუძველზე გადაწყვეტენ. მისივე განცხადებით, ძირითადად საგარეო და საფინანსო მიმართულებების გაძლიერებაზე მუშაობენ და აქედან გამომდინარე, საარჩევნო სიასაც ამ პრინციპით დააკომპლექტებენ.

რეგიონში “ოცნების” კიდევ ერთ მარცხზე და საარჩევნო სიის ფორმირებაზე “მთელი კვირა” პარტია “ქართული ოცნების” აღმასრულებელ მდივან ირაკლი კობახიძეს ესაუბრა.

„გორში საკრებულოს თავმჯდომარის გადაყენება მოსალოდნელი იყო, რადგან იქ უმრავლესობა მყიფე იყო, უმცირესობა კი – მყარი. აქედან გამომდინარე მყარად ვერ ხდებოდა საკითხების გადაწყვეტა. ამას ველოდით, თუმცა დეტალებზე არ მინდა საუბარი. საბოლოო ჯამში ცოტა სირთულეები გვაქვს, თუმცა ვითარება დარეგულირებას ექვემდებარება და ამას აუცილებლად დავარეგულირებთ. ანუ, რაიმე პრობლემა აღარ მგონია, რომ შეიქმნას“, – ამბობს ირაკლი კობახიძე.

- ხომ არ არის მოსალოდნელი, რომ გორის მერის იმპიჩმენტის საკითხიც დადგეს, რაც უკვე დაანონსდა?

- ამ ეტაპზე ეს არ არის მოსალოდნელი. იმპიჩმენტის საკითხის დაყენებას ესაჭიროება 10 ხმა და ამ ხმების მოგროვება დღევანდელი მდგომარეობით უმცირესობას გაუჭირდება.

- სხვა რეგიონებში თუ არის მსგავსი საშიშროება, რადგან კოალიციიდან “თავისუფალი დემოკრატების” გამოსვლის შემდეგ “ოცნების” მყარ უმრავლესობას პრობლემები შეექმნა?

- მსგავსი ტიპის ვითარება სხვაგან არსად არ არის. დანარჩენ რეგიონებში ჩამოყალიბებულია უმტესეს შემთხვევაში მყარი უმრავლესობა. ვითარება აბსოლუტურად კონტროლქვეშაა და იგივეს გამეორება მოსალოდნელი არ არის.

- რაც შეეხება “ოცნების” საარჩევნო სიას, თუ არის გადაწყვეტილი, ვინ იქნება სიის პირველი ნომერი?

- ჯერჯერობით სიაზე საერთოდ არ გამართულა კონკრეტული კონსულტაციები. აქედან გამომდინარე, ვერაფერს ვაკონკრეტებთ, მათ შორის ვერც სიის პირველ ნომერთან დაკავშირებით. ლოგიკურად ვარიანტებზე შეიძლება დღესაც ვისაუბროთ, მაგრამ ყველაფერი მსჯელობის საგანია, რომელიც აუცილებლად გაიმართება. მხოლოდ ამის შემდეგ შევძლებთ როგორც სიის პირველი ნომრის, ასევე სხვა წევრების დასახელებას.

- წინა არჩევნების დროს პირველი ნომერი კახი კალაძე იყო. იგეგმება თუ არა მისი შეცვლა?

- პირველი ნომერი სხვადასხვა ფაქტორზეა დამოკიდებული. ანუ, სხვადასხვა გარემოების გათვალისწინებით ავწონ-დავწონით და ამის მიხედვით განვსაზღვრავთ, თუ ვინ უნდა იყოს სიის პირველი ნომერი.

- თქვენ განაცხადეთ, რომ სიაში მსახიობები და სპორტსმენები აღარ იქნებიან…

- კიდევ ერთხელ გავიმეორებ – სახელ და გვარს დღეისათვის ვერცერთს ვერ დავაკონკრეტებ იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ ჯერ ცნობილი არ არის. ამიტომ ვერც პოზიტიური და ვერც ნეგატიური კუთხით ვერაფერს ვერ დავაკონკრეტებ. გვექნება აუცილებლად კონსულტაციები და ამის შემდეგ გვეცოდინება, თუ რა სახეს მიიღებს სია.

რაც შეეხება პროფესიას, ბუნებრივია, სხვადასხვა პროფესიის ადამიანები იქნებიან წარმოდგენილი. ჩვენთვის მთავარი ამოცანაა, რომ თვისობრივად გავაძლიეროთ ჩვენი ფრაქცია მომავალ პარლამენტში და ეს მიზანი აუცილებლად იქნება მიღწეული, ამაზე ვმუშაობთ ძალიან აქტიურად. მინდა გავაძლიეროთ საპარლამენტო მუშაობა. ამიტომ იურიდიული, კანონშემოქმედებითი რესურსი უნდა გაძლიერდეს ეკონომიკური, საფინანსო და საგარეო ურთიერთობების მიმართულებით. ამ მიმართულებით განსაკუთრებული გაძლიერება გვესაჭიროება და ამაზე აქტიურად ვმუშაობთ.

- ანუ, სიაში ვერ ვიხილავთ ისეთ დეპუტატებს, რომლებიც 4 წლის განმავლობაში არ აქტიურობდნენ თუნდაც საკანონმდებლო ინიციატივების თვალსაზრისით?

ი.კ.: კიდევ ერთხელ გავიმეორებ – თითოეულის საკითხი განიხილება ინდივიდუალურად, გუნდურად და საბოლოო ჯამში ამის საფუძველზე მიიღება გადაწყვეტილება სიის ფორმირებასთან დაკავშირებით. პრინციპი უკვე ვიცით – ჩვენ გვჭირდება გაძლიერება. ამ მიმართულებით ვმუშაობთ და გადაწყვეტილებაც შესაბამისი იქნება.

- მაგალითად, თამაზ მეჭიაური ან სოსო ჯაჭვლიანი თუ მოხვდებიან მომავალ პარლამენტში?

ი.კ.: თითოეული სახელი და გვარი გუნდის მიერ არის განსახილველი. ამ ეტაპზე არ შემიძლია არაფრის დაკონკრეტება. კონსულტაციები აქტიურად არ დაწყებულა. სამუშაო პროცესი მიმდინარეობს. ინტენსიური სახე არ მიუღია. აქედან გამომდინარე ვერც ნეგატიური და ვერც პოზიტიური ფორმით ვერაფერს გეტყვით.

- სიაში ახალ სახეებს თუ ვიხილავთ? ჩვენი ინფორმაციით, ერთ-ერთი ასეთი სახე გიორგი მოსიძეა. დასრულდა თუ არა მასთან მოლაპარაკება?

- ახალი სახეები იქნება, თუმცა ჯერჯერობით ვერ დავაკონკრეტებ. თანდათანობით მომავალი თვების განმავლობაში გამოჩნდება. საბოლოო სახეს სია არჩევნების წინ მიიღებს. როგორც აღვნიშნე, საპარლამენტო საქმიანობის გაძლიერებაზე ვმუშაობთ და სწორედ ეს იგულისხმება. ახალი სახეებით უნდა გაძლიერდეს და ამ მიმართულებით ძალიან აქტიური მუშაობა მიმდინარეობს.

- ბიძინა ივანიშვილი სიის ფორმირებაში აქტიურადაა ჩართული?

- გვაქვს მასთან კონსულტაციები და იმედი მაქვს, რომ მომავალში კიდევ უფრო გაღრმავდება.

- გარდა ამისა, წინასაარჩევნო კამპანიაში რა ფორმით იქნება ივანიშვილი ჩართული?

- ბატონმა ბიძინა ივანიშვილმა განაცხადა, რომ წინასაარჩევნო კამპანიაში აქტიურად ჩაერთვება, თუმცა ფორმა ჯერჯერობით დაკონკრეტებული არ არის. ამაზეც მიმდინარეობს მუშაობა ეს ივანიშვილის პოზიციაზეა დამოკიდებული. იქნება მსჯელობა პარტიაში და ამის შემდეგ დაკონკრეტდება უშუალოდ ფორმა.

- კვოტებთან დაკავშირებით თუ არის საბოლოო გადაწყვეტილება მიღებული? როგორც წინა არჩევნების დროს, “ოცნება” ახლაც ათეულში 5 ადგილს ითხოვს?

- ამაზეც ზუსტად იგივე შემიძლია გითხრათ. კოალიციის ფარგლებში ჯერჯერობით კონსულტაციები არ დაწყებულა. საბოლოოდ გუნდურად პარტიების მიერ მიიღება გადაწყვეტილება.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირაკლი ალასანიასთან: „არანაირი პოლიტიკური ალიანსი ან კავშირი სხვა პოლიტიკურ ძალასთან არ გვაქვს“

ლიკა ამირაშვილი

“თავისუფალმა დემოკრატებმა” საარჩევნო მარათონი დაიწყეს. მათი ლიდერი ირაკლია ალასანია “მთელ კვირასთან” საუბრისას აცხადებს, რომ 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე პარტია არცერთ პოლიტიკურ ძალასთან ალიანსს არ აპირებს და არჩევნებში მონაწილეობას დამოუკიდებლად მიიღებს. მისი თქმით, გორში ოპოზიციური პარტიების “ოცნების” წინააღმდეგ გაერთიანება მხოლოდ ერთი კონკრეტული საკითხის ირგვლივ შეთანხმება იყო, რა ბუნებრივი პროცესია. ჩვენთან ინტერვიუში მან ასევე ინტერნეტ სივრცის რუსულ კომპანიაზე შესაძლო გადაცემაზეც ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ხელისუფლება სტრატეგიულ ოპტიკურ-ბოჭკოვანი არხის გასხვისებას რუსულ კომპანიაზე აპირებს.

- გუშინ “თავისუფალი დემოკრატების” საარჩევნო მარათონი გაიხსნა. 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის პარტიის გეგმა და სტრატეგია როგორი იქნება?

- ჩვენი პარტიისთვის “თავისუფალი დემოკრატებისთვის” 2016 წლის არჩევებისთვის მარათონი გაიხსნა. პრაქტიკულად ჩვენ ყოველდღე ვძლიერდებით და ვიზრდებით. ჩვენს პარტიაში უამრავი ახალი შემომატება გვაქვს. ჩვენ სწორედ ასეთი უტეხობით, პრინციპულობით, რომლითაც ეს 6 წელია მოვდივართ, ერთამანეთის გვერდში დგომით და ღირებულებების დაცვით დარწმუნებული ვარ, რომ ხალხის დიდ მხარდაჭერას მოვიპოვებთ და მხოლოდ ხალხის ძალა და არა ფული ან ყალბი დაპირებები 2016 წლის არჩევნებს მოგვაგებინებს. ჩვენ გვაქვს პროფესიონალების მიერ კარგად ჩამოყალიბებული ეკონომიური ხედვა, რომლითაც ჩვენს ინვესტიციებს გავზრდით და სამუშაო ადგილებს შევქმნით. რაც მთავარია, ბანკის ვალებით გატანჯულ ათასობით ჩვენს მოქალაქეებს გამოსავალს შევთავაზებთ და ზოგადად ქვეყანაში საშუალო ფენის შექმნას შევუწყობთ ხელს.

წელს ქვეყნის დამოუკიდებლობის 25 წელი სრულდება. ათასობით ჩვენმა მოქალაქემ ამ დამოუკიდებლობას თავი შეწირა. ჩვენი, “თავისუფალი დემოკრატების” ვალია, რომ ის საქმე, რაც მათ დაიწყეს, ბოლომდე მივიყანოთ. სწორედ ამიტომ 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის, ასე ერთად, რაც მთავარია ღირსების, პრინციპულობის, პროფესიონალიზმი პრინციპებით სვლას გავაგრძელებთ. ერთადერთი, რაც მნიშვნელოვანია ჩვენთვის, თავდაუღალავად ვიშრომოთ და არ გავჩერდეთ. გამარჯვების მოსაპოვებლად სხვა წინ ვერაფერი ვერ დაგვიდგება.

- გორის საკრებულოში ოპოზიცია “ქართული ოცნების” წინააღმდეგ გაერთიანდა და საკრებულოს თავჯმდონარე გადააყენეთ. რატომ დაიჭირეს სხვა პოლიტიკურმა პარტიებმა “ოცნების” მხარე?

- სხვა ოპოზიციურმა პარტიებმა მხარი “ოცნებას” რატომ არ დაუჭირეს, ვერ გეტყვით. მგონია, რომ ის პირობები, რაც პირობებშიც გორის საკრებულო მუშაობს და ზოგადად ადგილობრივი ხელისუფლება, კრიტიკას ვერ უძლებს. მოთხოვნები, რაც საზოგადოებას აქვს, დაუკმაყოფილებელია, მუშაობის ეფექტურობა ძალიან დაბალია. სწორედ ამიტომ აუცილებელია, რომ ოპოზიციურმა ძალებმა ხელისუფლებაში მყოფი ძალები ანგარიშვალდებული გახადონ, რომ იმ გამომწვევებს, რა არსებობს პასუხის გასცენ ან გადადგნენ. გორში სწორედ ეს ცვლილება მოხდა. საზოგადოების დიდი ნაწილი ამ ხელისუფლებას არ ენდობა როგორც ადგილობრივი, ისე ცენტრალურ დონეზე. საზოგადოებასა და ხელისუფლებას შორის კავშირი არ არის. მოკლედ რომ ვთქვათ, მთარობამ საკუთარ ხალხს ზურგი შეაქცია. ამიტომაცაა ეს პროცესი აბსოლუტურად ბუნებრივი. ჩვენ საკრებულოში ოპოზიციურ ძალებთან, ვისაც სურვილი და პოლიტიკური ნება აქვს, რომ ჭეშმარიტად ოპოზიციურ ძალად არსებობდნენ, ერთობლივი კოორდინირებული ნაბიჯი უნდა გადადგან.

- წინასაარჩევნოდ რამდენად რეალურია “თავისუფალი დემოკრატებისა” და ირაკლი ოქროაშვილის “ქართული პარტიის” ალიანსი? ან თუნდაც სხვა რომელიმე ოპოზიციურ პარტიასთან?

- ამის არანაირი შესაძლებლობა არ არსებობს. კიდევ ერთხელ ვიმეროებ – ჩვენ არანაირი პოლიტიკური ალიანსი ან კავშირი სხვა პოლიტიკურ ძალასთან არ გვაქვს. ესაა ტაქტიკური გადაწყვეტილება, რომ ოპოზიციურმა ძალებმა კონკრეტული საკითხზე ვთანხმდებით. ამ შემთხვევაში, გორში ადგილი სწორედ ამას ჰქონდა. 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებში დამოუკიდებლად გავდივართ და დამოუკიდებლად გავიმარჯვებთ.

- თქვენ განაცხადეთ, რომ გაქვთ ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ ხელისუფლება სტრატეგიულ ოპტიკურ-ბოჭკოვანი კაბელის გასხვისებას რუსულ კომპანიაზე აპირებს. რის საფუძველს გააკეთეთ ეს განცხადება და რა ინფორმაცია გაქვთ?

- ჩვენ ინფორმაცია მოგვივიდა, რომელიც გადავამოწმეთ და დადასტურდა, რომ სწორედ ის ოპტიკურ-ბოჭკოვანი არხი, რომელიც წლების განმავლობაში საქართველო უწყვეტი ინტერნეტ-კავშირით მარაგდება და დანარჩენ სამყაროსთან მონაცემების მიმოსვლას უზრუნვეყოფს და რომელიც ქართული კომპანიის ხელში იყო, ახლა მიმდინარეობს მოლაპარაკებები უცხო ქვეყნისთვის გადასაცემად. ჩვენ გადავამოწმეთ და ისიც დავადგინეთ, რომ ეს უცხოული კომპანია “ვიმპელკომია”, რომელიც რუსულია და რომელიც ოკუპირებულ ტერიდღესაც მოქმედებს. ვთვლით, რომ ეს ინფორმაცია სიმართლეს თუ შეესაბამება, პრევენცია უნდა გავაკეთოთ. ამიტომ ჩვენ წინა კვირას წერილობით მივმართეთ მარეგულირებელ კომისიას, რომ დაგვიდასტუროს ან უარყოს აღნიშნული ინფორმაცია, რადგან საბოლოო გადაწყვეტილება მაგისტრალის უცხო ქვეყნის კომპანიისთვის გადაცემაზე მან უნდა მიიღოს.

- იმ შემთხვევაში, თუ ინტერენეტ სივრცე რუსული კომპანიის ხელში ჩავარდა, რა საფრთხეები შეექმნება ქვეყანას?

- ჩვენ საზოგადოებრივ აზრს მობილიზებას გავუწევთ. იმიტომ კი არა, რომ რაიმე ბიზნეს შეთანხმების წინააღმდეგი ვართ, არავითარ შემთხვევაში, ჩვენ ვართ პარტია, რომელიც ბიზნეს მხარდამჭერი ვართ. რა თქმა უნდა, რუსულ ბიზნესთანაც ურთიერთობას არ გავურბივართ. თუმცა, სტრატეგიული დანიშნულების ობიექტები, ისეთი სტრატეგიული მნიშვნელობის ოპტიკური ბოჭკოვანი არხი, რომელიც საქართველოს ინტერნეტ სივრცით უზრუნველყოფს, ჩვენი ღრმა რწმენით, საქართველოს გამგებლობაში უნდა იყოს. საქართველოს პასუხისმგებლობაა, რომ მას სხვა ქვეყნის წარმომადგენელი არ დაეპატრონოს, იმიტომ, რომ ერთ წამში შესაძლოა კიბერ საფრთხე გაჩნდეს და საქართველოსზე კიბერ თავდასხმა არაერთხელ მომხდარა, მათ შორის ზუსტად რუსეთის ფედერაციის მხრიდანაც.

ჩვენი საბანკო ეკონომიკური სისტემა დამოკიდებულია ამაზე, ასევე ჩვენი თავდაცვითი სისტემაც. ჩვენი ინტეგრაცია ნატოში და ევროპაში სწორედ უსაფრთხოეობაზეა დამოკიდებული. აქედან გამომდინარე, ეს სტრატეგიული საფრთხეა, რომელიც აუცილებლად უნდა იყოს განხილვის საგანი და ორშაბათს ამასთან დაკავშირებით ბრიფინგს ჩავატარებთ.

- ბოლო დროს “მაესტროში” მიმდინარე პროცესებს როგორ შეაფასებდით და ამ პროცესებში ხელისუფლების კვალს ხომ არ ხედავთ?

- ბუნებრივია, არანაირი ღია მინიშნება არ მაქვს, რომ გინდა თუ არა სარედაქციო თავისუფლება შეიზღუდება ან მოხდება თვისობრივი ცვლა იმაზე, გვექნება თუ არა პოლიტიკურ ძალებსა და საზოგადოებას თანაბარი შეღწევა ამ არხზე, რაც პლურალისტური გარემოსთვის და წინასაარჩევნი პერიოდისთვის აუცილებელია.

ბუნებრივია, ჩვენთვის მთავარია, რომ მმართველი გუნდისგან დამოუკიდებლობა შეინარჩუნოს ყველა არხმა და მათ შორის “მაესტრომაც”. მაგრამ როდესაც ასეთი ცვლილება ამ დროს ხდება, როდესაც წილების გადათამაშება მიდის საარჩევნო წელს, აბსოლუტურად ბუნებრივი ეჭვი გვაქვს, რომ ეს არჩევნებს უკავშირდება. ერთადერთი გამოსავალია, რომ პროცესები გამჭვირვალედ წავიდეს, საზოგადოება საქმის კურსში უნდა იყოს და აკონტროლოს, რომ არ მოხდეს არხის ხელისუფლების დაქვემდებარებაში მოქცევა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

როგორ აფასებთ “ნაცმოძრაობის”, ირაკლი ალასანიასა და ირაკლი ოქრუაშვილის ალიანს?

ლიკა ამირაშვილი

გორის საკრებულოში “ქართულმა ოცნებამ” ჯერ უმრავლესობა, ხოლო რამდენიმე დღის წინ მმართველობაც დაკარგა. “ნაციონალურმა მოძრაობამ”, ირაკლი ალასანიას “თავისუფალმა დემოკრატებმა” და ირაკლი ოქრუაშვილის “ქართულმა პარტიამ” კოალიციური უმრავლესობა შექმნეს და საკრებულოს თავმჯდომარე პაპუნა კობერიძე გადააყენეს. საკრებულოში “ოცნებამ” უმრავლესობა მას შემდეგ დაკარგა, რაც ირაკლი ალასანიას “თავისუფალი დემოკრატები” ოპოზიციაში გადავიდნენ.

როგორ შეაფასებდით თავის დროზე ერთმანეთთან უკიდურესად დაპირისპირებული ძალების – “ნაციონალური მოძრაობის”, ოქრუაშვილის “ქართული პარტიისა” და ალასანიას “თავისუფალი დემოკრატების” “ოცნების” წინააღმდეგ გაერთიანებას? – ამ კითხვით “მთელმა კვირამ” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.

მიხეილ ცაგარელი (ასტროლოგი): “მათ ალიანსს, რასაკვირველია, უარყოფითად შევაფასებ. მთავრობისთვის ეს პირველი სიგნალია, რომ საკმაოდ რთული პერიოდი მოდის. მზად უნდა იყვნენ იმიტომ, რომ არჩევნებამდე სერიოზული დაპირისპირებები იქნება.

“რაც შეეხება გორელებს, მათ შევახსენებ მათი სათაყვანებელი იოსებ სტალინის ძეგლი ვინ ჩამოაგდო. გაიხსენონ ომის დროს გორი რა დღეში ჩააგდეს და ეს ყველაფერი ვინ გააკეთა. იმ შეცდომებს ნუ დაუშვებენ, რაც თავის დროზე დაუშვეს. და კიდევ, ნუ გაიმეორებენ და მისცემენ უფლებას, რომ იქ “ნაციონალურმა მოძრაობამ” იპარპაშოს, თორემ საქმეები კიდევ უარესად წაუვათ.

მიშა მშვილდაძე  (პროდიუსერი): “სხვადასხვა პოლიტიკურმა მოთამაშეებმა, რომლებიც ადრე რადიკალურ დაპირისპირებაში იყვნენ, ამის გადალახვა თუ მოახერხეს და საერთო ენის გამონახვა და გარიგება შეძლეს, ვფიქრობ, ქართული პოლიტიკისთვის ძალიან კარგია. ქვეყანაში როგორი მონოლითური მმართველობაცაა, მომავალში აღარ იქნება. შესაბამისად, მნიშვნელოვანი იქნება, რომ ჩვენს პოლიტიკურმა აქტორებმა, რომელთაც პროცენტულად სხვადასხვა მხარდამჭერთა რაოდენობა ჰყავთ, რაც ერთპიროვნული მმართველობისთვის საკმარისი არაა, ძალიან კარგი იქნება, რომ რაღაც საკითხებზე ერთმანეთთან შეთანხმება შეძლონ. “ეს ტენდენცია თუ გაჩნდება, რომ სხვადასხვა პოლიტიკური პარტიები ერთმანეთთან დიალოგის ფორმებს პოულობენ და ამას ახორციელებენ, ეს ძალიან კარგი იქნება.”

ნანა კაკაბაძე  (უფლებადამცველი): “მიმაჩნია, რომ ნებისმიერი პოლიტიკური ძალის ალიანსი “ნაციონალურ მოძრაობასთან” სამარცხვინოა. ეს ალიანსი, რასაც უნდა ემსახურებოდეს და მიზანი რაც უნდა ჰქონდეს, სამარცხვინო საქციელია.”

თემურ ნანეიშვილი (ფიზიოლოგი): “როგორც ჩანს, ოპოზიციამ მოახერხა და გაერთიანდნენ. კოალიცია “ქართულმა ოცნებამ” გაერთიანება ისე ვერ შეძლო, რომ უმრავლესობა შეენარჩუნებინა. უმრავლესობა რეგიონში თავის უპირატესობას ასე რომ კარგავს, დამაფიქრებელია.”

„ახალი თაობა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „ირაკლი ღარიბაშვილი, კოალიციას, სავარაუდოდ, ნინო ბურჯანაძესთან და ირმა ინაშვილთან შექმნის, ლეონიდ ჩერნოვეცკი კი „ნაციონალებზე“ იმუშავებს“

რატომ აღარ ღადაობენ ქართველ პოლიტიკოსებზე დასავლეთში, როგორ დაჯგუფდებიან არჩევნების წინ პარტიები, რა გადაწყვეტილებას ვერ იღებს კრემლი? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ კავკასიელ ხალხთა კონფედერაციის პრეზიდენტი ზაალ კასრელიშვილი ესაუბრება.

„დიდი გულისტკივილით მინდა აღვნიშნო, რომ გარედან ქართველი პოლიტიკოსების განცხადებები, ინტელექტი და ერთმანეთისადმი დამოკიდებულება ძალიან უსახურად გამოიყურება. ისეთი დაბალი დონის პოლიტიკა დამკვიდრდა საქართველოში, რომ უცხოურ მედიას გაშარჟების საშუალებასაც კი არ აძლევს. არადა, ეს მედიასაშუალებები პოლიტიკოსების გაშარჟებით არიან დაკავებული“, – ამბობს ზაალ კასრელიშვილი.

- იმის თქმა გინდათ, რომ ჩვენს პოლიტიკოსებზე ღადაობაც კი შეუძლებელია?

- სამწუხაროდ, ასეა. ამათ განცხადებებს დასავლეთში ღადაობასაც კი აღარ ექვემდებარება. ეს იმას ნიშნავს, რომ სიტუაცია აღარ არის კომიკური და მან ტრაგიკული სახე მიიღო. დღევანდელი ქართველი პოლიტიკოსები „ძველი ვოდევილების“ წიწაკაანთ მაგდანას გვაგონებს. რომელიც სწყევლეს და რომელმაც სწყევლა, რომელსაც ესროლეს აქანდაზი და რომელმაც ესროლა მაშა. თქვენი გაზეთის საშუალებით მინდა ვთხოვო ამ პოლიტიკოსებს, ცოტა უფრო სერიოზულად მოიქეცით და თავს ნუ სჭრით ქვეყანას. პოლიტიკოსების განცხადებების, ინტელექტისა და მანერების დამსახურებაა, რომ დღეს დასავლეთი საქართველოს უპერსპექტივო ქვეყნად მიიჩნევს. სერიოზული ეჭვი მაქვს, რომ 1992 წლის სამხედრო გადატრიალების შემდეგ ასეთი ხალხი პოლიტიკაში შეგნებულად მოჰყავთ.

- ამბობთ, მოჰყავთო და ვის მოჰყავს ეს ხალხი პოლიტიკაში?

- მათ პატრონებს. არავისთვის დასამალი არ არის, რომ საქართველოში პოლიტიკური პროცესები გარედან იმართება.

- რამდენიმე თვის წინ თქვენ განაცხადეთ, რომ გასული წლის შემოდგომისთვის უნდა დაწყებულიყო პრორუსული და პროდასავლური ძალების გაერთიანება. დაიწყო ეს პროცესები?

- კი ბატონო, ჩვენ მართლაც ვთქვით, რომ მოხდებოდა ე.წ. პროდასავლური და ე.წ. პრორუსული ძალების გაერთიანება. როგორც ჩანს, მათმა პატრონებმა დასავლეთსა და ჩრდილოეთში გადაწყვეტილება შეცვალეს. ახლა საქართველოში კოალიციები თუ პოლიტიკური გაერთიანებები სხვანაირად შეიქმნება. ქვეყნის გარეთ არსებული გეოპოლიტიკური ვითარება ყველას აიძულებს, რომ აქ მემარჯვენე, მემარცხენე და ცენტრისტული ძალები გაერთიანდნენ. იმ შემთხვევაში, თუ მარჯვენა ფლანგიც გაძლიერდება, მარცხენაც და ცენტრიც, საქართველო მის წინაშე არსებულ ყველა გამოწვევას გაუძლებს.

- თქვენ კი ამბობთ, უნდა გაერთიანდნენო, მაგრამ ამ ძალებს იქნება არ უნდათ გაერთიანება. ყველა მემარცხენე ან მემარჯვენე ძალებს ერთმანეთი ვერ ეყვარებათ...

- ერთმანეთის სიყვარული რა შუაშია? აქ მთავარი სახელმწიფოა და, თუ ქვეყანა უყვართ, გაერთიანებაც უნდა შეძლონ, თანაც ჯვარს ხომ არ იწერენ ერთმანეთზე, საკმარისია შეთანხმება სტრატეგიულ საკითხებზე. „ქართულ ოცნებას“ თავის სტრატეგიაში უწერია, რომ მემარცხენე ცენტრისტები არიან. ქვეყანაში არსებული სოციალურ-ეკონომიკური ვითარებით თუ ვიმსჯელებთ, ისინი არანაირად არ არიან მემარცხენეები. ნაციონალები თავს მემარჯვენე ძალად მიიჩნევენ და არც მათ გაუკეთებიათ ის, რასაც, წესით, მემარჯვენე ძალები აკეთებენ.

- ისევ გაერთიანების თემას დავუბრუნდეთ. თქვენი აზრით, მემარჯვენე ძალები ნაციონალებთან შევლენ ალიანსში და მემარცხენეები - „ოცნებასთან“?

- „ნაციონალები“ და „მეოცნებეები“ თავისთვის იქნებიან. გაერთიანებები სხვა ძალებს შორის მოხდება. ახლა ყველა ელოდება, როგორ დასრულდება რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება. შეხედავენ, ვინ მოიპოვებს გავლენას კავკასიაში და ასე აირჩევენ გზასა და პერსპექტიულ პარტნიორებს. ამას იმ ძალებზე ვამბობ, რომლებიც ჯერ ჩანასახში არიან და პარტიებად ჩამოყალიბებას ცდილობენ. კაცების ენაზე რომ ვთქვათ, ისინი ჩვეულებრივი „ვიგოდნიკები“ არიან და ხელისუფლებაში მოსასვლელად არცერთ ხერხს არ ითაკილებენ.

- უკვე ჩამოყალიბებული პარტიები, თქვენი აზრით, როგორ გადანაწილდებიან?

- ირაკლი ღარიბაშვილი თუ შექმნის პარტიას, ის ნინო ბურჯანაძესთან და პატრიოტთა ალიანსთან გაერთიანდება. მათი ხედვები ხშირ შემთხვევაში ერთნაირია.

- ერთნაირი რანაირად არის? ირაკლი ღარიბაშვილი თავს პროდასავლურად მიიჩნევს. ნინო ბურჯანაძე და პატრიოტთა ალიანსი პრორუსულად არიან მიჩნეული...

- მოდით, ასე ხელაღებით ნუ ვიტყვით, რომ ნინო ბურჯანაძე და ალიანსი პრორუსული ძალები არიან. ერთია, რას ეძახიან აქ მაგათ და მეორეა, რას ფიქრობს მათზე რუსეთი.

- თქვენ როგორ გგონიათ, რას ფიქრობს მათზე რუსეთი?

- თავის დასაყრდენ ძალად ნამდვილად არ თვლის ამათ.

- ირაკლი ღარიბაშვილის ჯერაც შეუქმნელ პარტიასა და ბურჯანაძე-ალიანსელებს კონკრეტულად რა აქვთ საერთო?

- სამივე ძალაში ძირითადად ედუარდ შევარდნაძის დროინდელ ჩინოვნიკებს ვხედავთ, მათ შორის ისეთებსაც, რომლებიც ჯერ კიდევ კომუნისტებიდან მოდიან. სამივე ძალაში მოიძებნებიან საბჭოთა კავშირის მიმართ ნოსტალგიით შეპყრობილები და ყოფილი კორუმპირებულები. მადლობა ღმერთს, ყველა ასეთი არაა, მაგრამ ძირითადად შავბნელი წარსულიდან მოდიან. ასე რომ, მათ ლაპარაკი და საერთო ენის გამონახვა არ გაუჭირდებათ.

- ირაკლი ღარიბაშვილის გუნდიო, ამბობთ, მისი წევრებიც დაახასიათეთ. ამ კაცს ჯერ პარტია არ შეუქმნია და თქვენ რა იცით, ვინ იქნება იქ ან საერთოდ შეიქმნება თუ არა ეს პარტია? რაიმე დამატებითი ინფორმაციები ხომ არ გაქვთ?

- მისი გუნდის მომავალი წევრების ვინაობის გარკვევა ძნელი არ არის. წინა კვირას პრეზიდენტი პარლამენტის წინაშე სიტყვით გამოვიდა. ამ გამოსვლას აღმასრულებელი ხელისუფლების ნაწილი დაესწრო მხოლოდ. ვინც იმ დღეს ქუთაისში არ წავიდა, თამამად შემიძლია, ექსპრემიერის გუნდში მოვიაზრო. ესენი არიან გუბერნატორები, რამდენიმე მინისტრი და მათი მოადგილეები. ისინი ღარიბაშვილს თავიანთ პრემიერად მიიჩნევდნენ.

- რას ნიშნავს, თავიანთ პრემიერად მიიჩნევდნენ?

- ისინი ირაკლი ღარიბაშვილს ყოველთვის ასე მოიხსენიებდნენ – ჩემი პრემიერი. ეს ადამიანები მისი პარტიის პოტენციური წევრები არიან. ასევე არ დაგვავიწყდეს ექსპრემიერის ნათესავები. ირაკლი ღარიბაშვილის პოლიტიკაში დაბრუნება ყველაზე მეტად მათ ინტერესშია.

- ყველაზე მეტად მათ ინტერესში რატომ არის?

- ამ ხალხმა სოლიდური კაპიტალი დააგროვა იმისათვის, რომ სერიოზული ამბიციები ჰქონდეთ. ისინი ახალი სისტემის ჩამოყალიბებასა და იქ საკუთარი ძალების რეალიზებას შეეცდებიან. ეს ასეც იქნება, თუ მათ რაიმე მითითება არ ექნათ თავის შეკავებასთან დაკავშირებით.

- ბიძინა ივანიშვილის გარეშე ირაკლი ღარიბაშვილი გადაწყვეტილებას, ალბათ, არ მიიღებს. დათანხმდება ოლიგარქი ამ შესაძლოა გაერთიანებაში ექსპრემიერის შესვლას?

- ბიძინა ივანიშვილის ქება არ გამომივიდეს, მაგრამ ის არავის უკრძალავს პოლიტიკურ აქტიურობას. არა გვგონია, მან კონკრეტულ პიროვნებებს მიუთითოს, ვინ საით წავიდეს. ის ბიზნესში რეალიზებულია და კარგად იცის, რომ ადამიანი ყოველთვის თავად აკეთებს არჩევანს, ოღონდ მერე ყველამ კეთილი უნდა ინებოს და თავისი არჩევანის გამო პასუხი აგოს. ამ შემთხვევაში ხალხის წინაშე პასუხისმგებლობას ვგულისხმობ.

- მარცხენა ფლანგი განვიხილეთ. რა ძალები გაერთიანდებიან მარჯვენა ფლანგზე?

- მარჯვენა ფლანგზე სიტუაცია უფრო ბუნდოვანია. გამოჩნდა, რომ მარგველაშვილს აქვს პრეტენზია, საპარლამენტო არჩევნებში მიიღოს მონაწილეობა მისმა გუნდმა. პრეზიდენტს პარლამენტში მინიმუმ ფრაქცია სჭირდება იმისთვის, რომ, ელემენტარულად, მოუსმინონ და მასხრად არ აიგდონ.

- რანაირად უნდა მიაღწიოს ამ მიზანს პრეზიდენტმა, რაიმე პარტიას შექმნის?

- ის შეეცდება, თავისი ხალხი სხვადასხვა პარტიის საარჩევნო სიებში გუგულის კვერცხებივით ჩაალაგოს. ეს ასევე შეეცდება კოალიციის შეკვრას. ძალიან საინტერესოა პატარკაციშვილების ოჯახის მენეჯერ ირაკლი რუხაძის გამოჩენა. მას მკვეთრად გამოკვეთილი პოლიტიკური ამბიციები აქვს. ის თავის დროზე პრემიერის პოსტზეც კი მოიაზრებოდა.

- როდის მოიაზრებოდა პრემიერის პოსტზე?

- იყო ვარაუდები, რომ მას უნდა შეეცვალა ბიძინა ივანიშვილი, მაგრამ მაშინ არჩევანი ირაკლი ღარიბაშვილზე შეჩერდა და პროექტი სახელწოდებით რუხაძე დაიხურა. გადაუჭარბებლად ვამბობ, რომ ივანიშვილმა პატარკაციშვილების ოჯახს დაუფასა ის უდიდესი მსხვერპლი, რომელიც მათ გაიღეს.  ეს ოჯახი ბიზნესითაა დაკავებული და ბიზნესის დასაცავად და გასაფართოებლად ყველაფერს გააკეთებენ. ამისათვის, მარგველაშვილის არ იყოს. პარლამენტში მათაც სჭირდებათ ფრაქცია.

- პატარკაციშვილის გუნდში, რუხაძის გარდა, ვის მოიაზრებთ?

- ალბათ, ის ადამიანები მოხვდებიან, რომლებიც ბადრის ედგნენ გვერდში და არ უღალატეს.

- ცალკე პარტიას შექმნიან?

- ცალკე პარტია შესაძლოა სულაც არ შექმნან და სხვადასხვა პარტიაში ჩასვან თავიანთი ხალხი. ამ გუნდის წევრები გადანაწილდებიან იმ პარტიებში, რომლებსაც მემარჯვენეობაზე აქვთ ამბიციები. რა თქმა უნდა, ამბიციები ექნება ირაკლი ალასანიას, რომელსაც ამბიცია მთელი ცხოვრება ჰქონდა და მისი რეალიზება ვერ მოახერხა. ეს არის ადამიანი, რომელიც სპეცსამსახურების საშუალო რგოლის ოფიცრის დონეზე დარჩა პოლიტიკაში. ბურჭულაძე, რომელსაც აქვს ძალიან კარგი ავტორიტეტი როგორც დასავლეთში, ასევე რუსეთში. მოკლედ რომ ვთქვათ, არის გამოკვეთილი ფეისი, რომელიც ნებისმიერ კოალიციას დაამშვენებს. მას ძალიან ბევრი მომხრე ეყოლება, თუმცა ეს საკმარისი არ არის იმისათვის, რომ მან დამოუკიდებლად გაიმარჯვოს ან ფრაქციის საჭირო რაოდენობა გაიყვანოს პარლამენტში.

- კიევის ყოფილ მერ ლეონიდ ჩერნოვეცკიზე რას იტყვით, ის და მისი გუნდი საით წავლენ?

- ეგენი „ნაციონალებზე“ იმუშავებენ.

- ცენტრისტებში ვის ვიხილავთ?

- იმათ, ვისთვისაც მთავარია ქართული სახელმწიფოს მშენებლობა. ასეთები, საბედნიეროდ, მრავლად არიან. მათ რიგებში ვართ ჩვენც. ჩვენ ვამბობთ, რომ ძალიან კარგია დასავლეთთან ურთიერთობა. ყველა ნორმალურ ქვეყანას უნდა ევროატლანტიკურ ძალებში ინტეგრაცია. ეს ამ ქვეყნის თავისუფლების ხარისხზეც მეტყველებს. ვამბობთ იმასაც, რომ რუსეთთან დიალოგიც აუცილებელია, რომელიც საჯარო და უკომპრომისო უნდა იყოს. ამასთან, იმასაც ვიტყვით, რომ ბოლომდე არც ერთის იმედად უნდა ვიყოთ და არც – მეორის. ჩვენ ჩვენი ქვეყანა თავად უნდა აგვეშენებინა. სამწუხაროდ, 1992 წლის გადატრიალების შემდეგ საქართველოს სათავეში სულ თაღლითები მოდიოდნენ. მოიპარავდნენ, წავიდოდნენ და მერე ისევ ბრუნდებოდნენ. ახლა გამოძვრნენ ხვრელებიდან და კიდევ უნდათ ჭამა.

პროდასავლურები გაიძახიან, რომ დასავლეთი გვიშველის. პრორუსულები ამბობენ, რომ რუსეთი გადაგვარჩენს. ორივე მიმართულება გულხელდაკრეფილი ზის და ელოდება, როგორც მოიყვანენ პატრონები ხელისუფლებაში და მოსახლეობის დაპურებაში დაეხმარებიან. ჩვენ ვამბობთ, რომ ვიშრომოთ, ვაშენოთ და ვაკეთოთ. ეს შეუძლებელი არაა. საქართველოს მიმართ საერთაშორისო თანამეგობრობა დიდ დაინტერესებაც იჩენს.

„ახალი თაობა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „ძმები გაჩეჩილაძეები ივანიშვილს გაურიგდნენ… კოტე კუბლაშვილის სასამართლო კატასტროფა იყო, მაგრამ დღეს  ორჯერ უფრო კატასტროფული სასამართლო სისტემა გვაქვს”

ქვეყანაში არსებულ პოლიტიკურ და სამართლებრივ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში „ნაციონალური მოძრაობის“ ერთ-ერთი ლიდერი გიორგი ვაშაძე აფასებს, რომელიც, პირველ რიგში, ტელეკომპანია მაესტროში მიმდინარე პროცესებზე საუბრობს. მისი თქმით, არჩევნები ახლოვდება და, შესაბამისად, გამოჩნდნენ ჯგუფები, რომლებსაც უნდათ, რომ მედიასივრცე გააკონტროლონ.

- რა მიზეზით?

- ამისთვის არსებობს რამდენიმე მიზეზი. პირველი, რომ არის ჯგუფები, რომლებსაც უნდათ, ფინანსური სარგებელი მიიღონ წინასაარჩევნოდ, მედიის კონტროლით. უფრო მეტი ნაწილია ის ჯგუფები, რომლებსაც უნდათ, რომ პოლიტიკური სარგებელი მიიღონ აქედან. რა თქმა უნდა, პოლიტიკურ კონტექსტშია ეს ყველაფერი კავშირში და ასევე მოახლოებულ არჩევნებთან. 7-8 თვე დარჩა არჩევნებამდე და, შესაბამისად, მნიშვნელოვანია, ვის ხელში ჩავარდება მედიარესურსები.

- თუმცა ხელისუფლება ამ ბრალდებებს უარყოფს. ამბობენ, რომ ეს არის დავა დამფუძნებლებს შორის წილების გადანაწილების თაობაზე...

- აბა, სხვას რას იტყვიან? ხელისუფლება იმასაც უარყოფდა, რაც რუსთავი 2-თან დაკავშირებით ხდებოდა. თუმცა არც ეს საქმეა დახურული და შეჩერებული. ხომ არ იტყვიან, ჩემი დავალებით ვიღაც მივიდა ან ფული მივეცი, რომ მედიასაშუალება ხელში ჩაიგდოსო. ჩვენ გვახსოვს, რუსთავი 2-თან დაკავშირებით რა გადაწყვეტილებებს იღებდა საქალაქო სასამართლო, რომელიც არანაირ სამართლებრივ ჩარჩოებში არ ჯდებოდა მაშინ. იგივე სიტუაციაა დღესაც. მთავარი პრობლემური საკითხი ის არის, რომ საქართველოში კვლავაც დიდი პრობლემაა კანონის უზენაესობა, რაც იმას ნიშნავს, რომ სიმართლის დაცვა სასამართლოს გზით კვლავაც შეუძლებელია, განსაკუთრებით შეუძლებელია გახმაურებულ საქმეებთან მიმართებით.

- სანამ სასამართლო სისტემაში მიმდინარე პროცესებს შევეხებით, მოდით, მაესტროს თემა ამოვწუროთ. რა აკავშირებთ ძმებ გაჩეჩილაძეებს ხელისუფლებასთან, ფიქრობთ, რომ გარიგებაში შევიდნენ?

- როგორც ჩანს, არცთუ შემთხვევით წამოსცდა უმცროს გაჩეჩილაძეს, რომ ის საკმაოდ ახლო კავშირშია ქვეყნის პრემიერთან. ვფიქრობ, მათ კავშირი აქვთ ბიძინა ივანიშვილთანაც, ამიტომაც იყვნენ ჩუმად და კონკრეტული ფუნქციაც ჰქონდათ.

- რა ფუნქცია?

- როგორც ვიცი, 2012 წლის არჩევნებამდე მათი ორგანიზაცია საარჩევნო სიებზე მუშაობდა და დიდი ფულიც მიიღეს ამაში. გაჩეჩილაძეები კვლავაც კონკრეტული დავალებით გამოჩნდნენ ასპარეზზე.

- მაინც რა დავალებით?

- რომ რეიტინგით მესამეა ტელეკომპანია „მაესტრო“ და მათ ეს ტელეკომპანია უნდა ჩაიგდონ ხელში.

- როგორც ცნობილია, ძმები გაჩეჩილაძეები აქტიურ პოლიტიკაში ჩართვას არ აპირებენ, თუ ესეც პოლიტიკაა?

- ჯერ ერთი, რომ ესეც პოლიტიკაა, მაგრამ მე უფრო ვფიქრობ, რომ მორიგი მცდელობაა, ფინანსური კაპიტალი დააგროვონ ამ საარჩევნო პროცესში. არ უნდათ, რომ არჩევნებმა ისე ჩაიაროს, მათ რაიმე სარგებელი არ მიიღონ.

- ანუ ტელევიზიით მიდის ვაჭრობა ხელისუფლებასთან?

- ტელევიზიით, მედიარესურსით, საინფორმაციო კამპანიით. ბევრი რამით ხდება ვაჭრობა ხელისუფლებასთან. როგორც ჩანს, ყველა სიტყვას თავისი ფასი ექნება, რადგან დღეს ხელისუფლება ძალიან რთულ მდგომარეობაშია.

- რთულში რა თვალსაზრისით?

- საკმაოდ რთულია, რომ პოზიტიური განრიგი შექმნა ხელისუფლებასთან დაკავშირებით.

- გადაინაცვლებს „მაესტროს“ საქმე სასამართლოში?

- სასამართლოში აშკარად წავა, როგორც ჩანს, იმიტომ, რომ აქ ბევრი საკითხია სადავო. ფაქტობრივად, მაესტრო არაფერი არაფერი არ არის, გარდა სახელისა. შენობაც და ქონებაც სხვას ეკუთვნის, ლოგო სხვას ეკუთვნის. არც ისე მარტივად არის საქმე, რომ ადგნენ ძმები გაჩეჩილაძეები, შევიდნენ და დაიწყონ პირდაპირ მაუწყებლობა. ბევრი დეტალისგან შედგება ეს საქმე და ასეთი რთული ამოცანის ამოხსნისთვის არსებობს სასამართლო, თუმცა, როდესაც ვამბობ სასამართლოს, აქ კიდევ უფრო რთულად არის საქმე.

- რატომ არის რთულად საქმე?

- დღეს საქართველოს მთავარი პრობლემა სწორედ ის არის, რომ სამართლიანი სასამართლო და კანონის შესაბამისი გადაწყვეტილებები არ არის გარანტირებული ჩვენი მოქალაქეებისთვის. თუ ვსაუბრობთ სამართლიანობის აღდგენაზე, ამ ყველაფრის ერთ-ერთი მთავარი კომპონენტი ნამდვილად არის სასამართლო ხელისუფლება.

- რატომ არაფერი შეიცვალა? მოეწონათ ის სიტუაცია, რომელიც თქვენი ხელისუფლების დროს იყო?

- სამწუხაროდ, ცდუნებას ვერც „ქართულმა ოცნებამ“ გაუძლო. ალბათ, ილუზია იყო ის, თუ ვინმეს ეგონა, რომ ბიძინა ივანიშვილს მართლაც თავისუფალი გარემო უნდა ქვეყანაში და თავისუფალი სასამართლო სჭირდება. მას უნდა თავისუფლება, რომელიც იქნება მის მიერ მართული. დიდი ილუზია იყო, თუ ვინმეს ეგონა, რომ ბიძინა ივანიშვილი სამართლიან სასამართლოს შექმნიდა ქვეყანაში. სასაცილოა, როცა ამბობენ, რომ რეფორმების მესამე ტალღა იწყება. თურმე სასამართლოს რეფორმის პირველი ორი ტალღა განხორციელებულა და ჩვენ ყველანი ვხედავთ, რომ კატასტროფული შედეგი გვაქვს სასამართლოში.

- რადგან სასამართლოს რეფორმაზე ვსაუბრობთ, აქვე გკითხავთ, რატომ აწინაურებს ოცნების ხელისუფლება სააკაშვილის დროინდელ მოსამართლეებს, თუნდაც ისეთ ოდიოზურ ფიგურებს, როგორიც ლევან მურუსიძეა? რა ხდება?

- როცა ადამიანის წინააღმდეგ გაქვს კომპრომატები ან კონკრეტული საქმე გიჭირავს ხელში, რითაც შეგიძლია, მასზე ზეგავლენა მოახდინო ანუ როცა გინდა, ეს ადამიანი მართო, ეს ყველაზე მარტივი იარაღია. როგორც ჩანს, ყველაზე მარტივად სამართავ ადამიანებთან პირდაპირ გარიგებაში შევიდა ხელისუფლება და უნდათ, რომ ასე მართონ სიტუაცია. არაფერი სასამართლო სისტემაში, გარდა გაუარესებისა, არ მომხდარა. მე მგონი შევარდნაძის დროსაც არ მომხდარა, რომ მოსამართლის ტესტები გაყიდულიყოს.

- იმის თქმა გინდათ, რომ დღეს უარესი მდგომარეობაა ამ მხრივ?

- ასეა. ის მოსამართლეები, რომლებსაც ეძახიან სააკაშვილის დროინდელ მოსამართლეებს, გაცილებით უფრო გავლენიანები და ოდიოზურები გახდნენ სასამართლო სისტემაში, ვიდრე ოდესმე იყვნენ.

- ეს რამ განაპირობა, ოცნების „რეფორმამ“?

- ეს განაპირობა „რეფორმამ“ და იმან, რომ პოლიტიკურმა ძალამ მათ მისცა სრული კარტბლანში. დღეს სასამართლო ხელისუფლებაში ისევ დაიწყო კორუფციის განგაში ანუ ფულის გადახდის შემთხვევაში შენ შეგიძლია იყიდო შენთვის სასურველი სასამართლო გადაწყვეტილება. ეს არის კატასტროფა, იმიტომ, რომ ეს ნამდვილად არ ყოფილა 2004 წლის შემდეგ.

- თქვენს დროს უკეთესი იყო სასამართლო?

- მე პირდაპირ გეტყვით, რომ მთავარი ჩავარდნა და მთავარი შეცდომა, თუ რამე ჰქონდა „ნაციონალურ მოძრაობას“, ჰქონდა ის, რომ სასამართლო რეფორმა ვერ ჩაატარა და კუბლაშვილის სასამართლო იყო კატასტროფა! ამას პირდაპირ გეტყვით, მაგრამ დღეს გვაქვს ორჯერ უფრო კატასტროფული სასამართლო სისტემა. პოლიტიკურად მოტივირებულ გადაწყვეტილებებს დაემატა კორუფცია.

- დღეს ამბობთ, რომ კუბლაშვილის სასამართლო კატასტროფა იყო, თუმცა მსგავსი განცხადება მანამდე არ გაგიკეთებიათ. რატომ?

- რას ლაპარაკობთ, მე არ გამიკეთებია?!

- მაშინ, როცა ხელისუფლებაში იყავით...

- მე პოლიტიკაში ვარ 2012 წლიდან. მანამდე კი პოლიტიკაში არ ვიყავი. [მიხეილ სააკაშვილის მმართველობის დროს] ვიყავი ჩვეულებრივად ტექნოკრატი, მენეჯერი, რომელიც საქმეს აკეთებდა. პირდაპირ გეტყვით, რომ კოტე კუბლაშვილს ჩემთვის საქმის კეთებაში ხელი არ შეუშლია და ვერც შემიშლიდა. დღეს როცა ვაფასებ, შემიძლია პირდაპირ და ღიად ვთქვა, რომ სასამართლო რეფორმის ჩავარდნა იყო ერთ-ერთი მთავარი განმაპირობებელი „ნაციონალური მოძრაობის“ დამარცხებაში, იმიტომ, რომ ადამიანი ვერ პოულობდა თავის სიმართლეს და, როცა ამ ადამიანების დიდი რაოდენობა ჩნდება, ამის შემდეგ, რა თქმა უნდა, ნებისმიერ პოლიტიკურ ძალას სერიოზული პრობლემა აქვს. დღეს ამ პრობლემას დაემატა აღებმიცემობა და კორუფცია. ჩვენს დროს ეს მოსამართლეები ფულის აღებას მაინც ვერ ბედავდნენ. დღეს სასამართლოში ძალიან დიდი ფული კეთდება.

- ანუ ქრთამი მაღალი დონითაა დღევანდელ სასამართლოში?

- დიახ. ეს საქმის გადაწყვეტის ერთ-ერთი მექანიზმი და საშუალებაა, მათ შორის სამოქალაქო დავებზე. ნებისმიერ ადვოკატს ჰკითხეთ და ამას დაადასტურებს.

- შექმნილი სიტუაციიდან გამოსავალი არსებობს? უშველის რამე სასამართლოს?

- 25 წელია იმაზე ვფიქრობთ, როგორ მოვახდინოთ სასამართლო რეფორმა და ვერანაირ შედეგზე ვერ გავდივართ. ასეთ შემთხვევაში ძალიან რადიკალურ ნაბიჯებზე უნდა წავიდეთ.

- რა იგულისხმება რადიკალურ ნაბიჯებში?

- 15-20 წლის ვადით უზენაესი სასამართლოს ფუნქცია უნდა გადავცეთ სამოქალაქო კუთხით, მაგალითად, ლონდონის საარბიტრაჟო სასამართლოს და სისხლის სამართლის კუთხით უნდა დაველაპარაკოთ გერმანიას ან ავსტრიას, რომ მათმა უზენაესმა სასამართლომ შეასრულოს ჩვენი უზენაესი სასამართლოს ფუნქცია ან, უკიდურეს შემთხვევაში, გერმანელი უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეები ჩამოვიყვანოთ.

- სხვა შემთხვევაში?

- სხვა შემთხვევაში ვიქნებით ამ მოჯადოებულ წრეში და შემდეგი 25 წელი კიდევ ვიწუწუნებთ, რომ ადამიანის უფლებები კვლავ არ არის გარანტირებული. ჩვენ უნდა წავიდეთ ამ რადიკალურ ნაბიჯებზე და ისიც უნდა გვესმოდეს, რომ განვითარებული ქვეყანა განვითარებამდე მიიყვანა სწორედ მართლმსაჯულების სისტემამ, რომელიც სანდო იყო და მიუკერძოებელ გადაწყვეტილებას იღებდა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ადვოკატების თქმით, მაკა ასათიანი და გია გაჩეჩილაძე ერთმანეთს შეხვდებიან

გვანცა ღვედაშვილი

ტელეკომპანია “მაესტროს” ირგვლივ ვითარება ნელ-ნელა მწვავდება და ორივე დაპირისპირებული მხარე მოქმედებათა აქტიურ ფაზაში გადადის. დღეს საჯარო რეესტრში სავარაუდოდ, არხის ახალ გენდირექტორად ლევან გაჩეჩილაძეს ოფიციალურად დაარეგისტრირებენ, ყოფილი დირექტორი ბაია გადაბაძე კი ტელეარხთან დაკავშირებულ სკანდალურ მასალებს გაასაჯაროებს, რომლის შესახებაც ინფორმაციას არც გია გაჩეჩილაძის ადვოკატი გიორგი გვენეტაძე და არც მაკა ასათიანის ადვოკატი ირაკლი კორძაია არ ფლობენ.

ამის პარალელურად, თბილისში “მაესტროს” საკონტროლო პაკეტის ყოფილი მფლობელი მაკა ასათიანი ჩამოდის და გამორიცხული არაა, საკონტროლო პაკეტის ახლანდელ მფლობელ გია გაჩეჩილაძეს შეხვდეს. ყოველ შემთხვევაში, ორივე მხარის ადვოკატები აცხადებენ, რომ ამ შეხვედრის ალბათობა საკმაოდ მაღალია.

“მაესტროზე” განვითარებულ მოვლენებს “მთელ კვირასთან” საუბრისას აფასებს ადვოკატი ალეკო ალაფიშვილიც, რომლის თქმით, მიმდინარე პროცესებში ნათალდ იკვეთება მმართველი ძალის ინტერესები.

როგორც ტელეკომპანია “მაესტროს” საკონტროლო პაკეტის მფლობელის გია გაჩეჩილაძის ადვოკატი ირაკლი კორძაია “მთელ კვირასთან” საუბრისას აღნიშნავს, გია გაჩეჩილაძე არხის კანონიერი მფლობელია, ხოლო მის წინააღმდეგ სასამართლოში შეტანილი სარჩელი, რომელიც ტელეკომპანიის 25%-იან წილს ეხება – სრულიად უსაფუძვლო.

რაც შეეხება ბაია გადაბაძის მიერ გავრცელებულ ინფორმაციას, რომ ის აპირებს გარკვეული სკანდალური ინფორმაციის გასაჯაროებას, კორძაიას თქმით, მას ამის შესახებ არანაირი ინფორმაცია არ აქვს და ამბობს, რომ უშუალოდ გაჩეჩილაძესა და გადაბაძეს შორის არანაირი მიმოწერა არ ყოფილა.

“სარჩელი არის უსაფუძვლო გამომდინარე იქიდან, რომ ხელშეკრულების მიხედვით, როცა სხვა პარტნიორებს უფლება ჰქონდათ 400 ლარად შეეძინათ ეს პაკეტები, ამ უფლებით არ ისარგებლეს. ეროსი კიწმარიშვილთან მართვის ხელშეკრულება შეწყდა 30 ნოემბერს, რის შემდეგაც დაახლოებით ერთი კვირის განმავლობაში მათ ჰქონდათ უფლება 400 ლარად შეეძინათ ეს პაკეტები, თუმცა მათ მხოლოდ 8 დეკემბერს მოითხოვეს ყადაღის დადება, ანუ ვადის გასვლის შემდგომ. შესაბამისად, არანაირი სამართლებრივი საფუძველი სარჩელს აღარ აქვს. დღეს გია გაჩეჩილაძეა კანონიერი მესაკუთრე. მათ მოითხოვეს ყადაღა სასამართლოში, თუმცა უარი მიიღეს.

“რაც შეეხება ტელევიზიაში შესვლა-არშესვლის საკითხს, კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ გია გაჩეჩილაძე ტელევიზიის კანონიერი მესაკუთრეა. ბაია გადაბაძე არის არხის ყოფილი დირექტორი და “მაესტროში” ყოფნის უფლება მას თავად არ აქვს. არანაირ შეფერხებას არ ველოდებით, რადგან ნებისმიერი შეფერხება კანონდარღვევა იქნება.

“ტექნიკასთან დაკავშირებით გეტყვით, რომ ის “მაესტროს” საკუთრებაშია, არის დაგირავებული, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მესაკუთრეს უნდა აეკრძალოს ტექნიკით სარგებლობა.

“რაც შეეხება შენობას, იგი არის მაკა ასათიანისგან “მაესტროს” მიერ იჯარით აღებული. “მაესტრო” არის რეგისტრირებული მფლობელი საჯარო რეესტრის ამინაწერში და შესაბამისად მას აქვს სრული უფლება ისარგებლოს თავის კუთვნილებაში არსებული შენობით.

“თუ მაკა ასათიანი მოინდომებს, მგონია, რომ გია გაჩეჩილაძე არ იტყვის უარს მასთან საუბარზე, რადგან მისთვის მაკა ასათიანი ძალზედ ძვირფასი ადამიანია. უბრალოდ მის უკან დგას კოტე გოგელია, რომელიც მართავს ამ უკანონო პროცესებს”, – განაცხადა კორძაიამ.

აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით “მთელი კვირა” ესაუბრა მაკა ასათიანის ადვოკატ გიორგი გვენეტაძესაც, რომელიც ამბობს, რომ მაკა ასათიანს სრული უფლება აქვს თავის კუთვნილ შენობაში ის შეუშვას, ვინც უნდა. ასევე აღნიშნავს, რომ შესაძლებელია მაკა ასათიანსა და გია გაჩეჩილაძეს შორის საუბარი შედგეს, თუმცა, აღნიშნული მდგომარეობის გათვალისწინებით რამდენად შესაძლებელი იქნება ეს, ამის შესახებ საუბრისგან თავს იკავებს.

“რა თქმა უნდა მაკა ასათიანის ჩამოსვლა უკავშირდება “მაესტროს” საქმეს. ვნახოთ რა იქნება, დეტალებს მე ვერ მოგახსენებთ. მაკა ყოველთვის იყო დიალოგის მომხრე. არ მგონია მან უარი თქვას გია გაჩეჩილაძესთან საუბარზე, თუმცა, რამდენად იქნება ამის შესაძლებლობა არსებული მდგომარეობის გათვალისწინებით, არ ვიცი.

“საკითხავია, როცა გაჩეჩილაძე ასე ნაჩქარევად და ფორსმაჟორულად ცვლიდა არხის დირექტორს, ჰქონდა თუ არა გეგმა რას აპირებდა, მოელაპარაკა თუ არა მესაკუთრეს და გაარკვია თუ არა გარკვეული დეტალები. ვფიქრობ იქით უფრო უნდა დაისვას კითხვები.

“რაც შეეხება შენობაში შესვლის საკითხს, მაკა ასათიანი შენობის მესაკუთრეა და შეუძლია თავის საკუთრებაში არსებულ შენობაში მისი სურვილის შემთხვევაში არ შეუშვას ნებისმიერი პიროვნება. მაგრამ იქნება თუ არა ამის სურვილი, არ ვიცი. ვნახოთ როგორ განვითარდება მოვლენები”, – განაცხადა გიორგი გვენეტაძემ.

ტელეკომპანია “მაესტროს”ირგვლივ მიმდინარე მოვლენებზე “მთელ კვირასთან” ადვოკატმა ლევან ალაფიშვილმა ისაუბრა. მისი თქმით, აღნიშნული პროცესები გარკვეულწილად არჩევნებს უკავშირდება, რადგან მმართველ ძალას სურს გარკვეული ტელევიზიებისა და ელექტრონული მედიის კონსოლიდაცია, რითაც მას საშუალება ექნება წინასაარჩევნოდ მისთვის სასურველი სცენარით წარმართოს მოვლენები.

“დიდი ხანია ეს პროცესი დაწყებულია მათ შორის “მაესტროსთან” დაკავშირებით. მხედველობაში მაქვს პროცესები წინასაარჩევნოდ ე.წ. რესურსების კონსოლიდაცია. როგორც ჩანს, სხვადასხვა ძალები ცდილობენ წინასაარჩევნოდ სასტარტო პოზიციების მომზადებას, რათა შემდგომ სიტუაცია მათთვის სასურველი სცენარებით წარმართონ. შესაბამისად, ერთ-ერთი საშუალება მედიასივრცის კონსოლიდაციის პროცესის დაწყებაა, რომელიც განსაკუთრებით თვალსაჩინოა ელექტრო მედიასთან დაკავშირებით. როგორც ჩანს, მიმდინარე მოვლენები არჩევნებს და შესაბამისად პოლიტიკასაც უკავშირდება.

“შიგნით “მაესტროს” მეწილეებს შორის სამართლებრივი გამიჯვნის საკითხი რა თქმა უნდა აქტუალურია. მაგალითად, რამდენად არის ეს შესაძლო პოლიტიკური პროცესი სამართლებრივად სწორად წარმართული, რამდენად ობიექტურად მოიქცევა სასამართლო გადაწყვეტილებების გამოტანისას. მაგრამ სასამართლო განიხილავს მხოლოდ სამართლებრივ დავას, რომელიც მკაცრად რეგლამენტებულია – ქონებრივი დავა მეწილეებს შორის, აგრეთვე ლოგოსთან დაკავშირებული დავა, საავტორო თუ სხვა უფლებებთან დაკავშირებულ დავებს და ა.შ.

“საბოოლო ჯამში, ვფიქრობ, ეს ყველაფერი დალაგდება. სხვა მხრივ შეფასება, რამდენად სწორად მოიქცევა სასამართლო და რამდენად ობიექტური იქნება ის, ამაზე პასუხის გაცემა მიჭირს, რადგან ბოლო პერიოდში გავრცელებული ინფორმაციით, რამდენიმე სახის დავას განიხილავს სასამართლო.

“სხვათა შორის ამასთან დაკავშირებით ჯერ კიდევ გასული წლიდან პერიოდულად ჩნდებოდა ინფორმაციები მედიაში მეწილეებთან დაკავშირებით. თუმცა მალევე წყდებოდა ამის შესახებ საუბრები.

“მე იმედი მაქვს, რომ რეალურად ჟურნალისტები არ დაუშვებენ საკუთარი უფლებების შეზღუდვას და დაიცავენ შინაარსობრივ მედიას, რითაც შექმნიან ახალ პრეცედენტს ქართული დემოკრატიული საზოგადოების ფორუმებისთვის. რადგან მედია არ არის მხოლოდ ბიზნესი და მედიაპროდუქტის შემქმნელების გარეშე ის ვერ იარსებებს, ამიტომ ჟურნალისტებს განსაკუთრებული პასუხისმგებლობა ეკისრებათ და მეტსაც ვიტყვი, თუკი იქნებიან პრინციპულები, მათ აქვთ შესაძლებლობა მკაფიო გზავნილი გაუგზავნონ საზოგადოებასაც და სპონსორებსაც, რომ ჩვენ გავიზარდეთ იმ დონემდე, რომ არ დავუშვებთ, სხვადასხვა პოლიტიკური მიზნებისთვის ჩვენი დამოუკიდებლობისა და ობიექტურობის შელახვას”, – აღნიშნა ალაფიშვილმა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: “50-მილიონიან სესხს გაურკვეველი მიზეზებით და თანაც უვადოდ დღეს არავინ არავის აძლევს”

სალომე სარიშვილი

(შემოკლებით)

ტელეკომპანია “მაესტროს” ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებზე “მთელი კვირა” საპარლამენტო უმრავლესობის წევრსა და ყოფილ ჟურნალისტ ანი მიროტაძეს ესაუბრა.

„ვიდრე ხელისუფლების ამ პროცესში შესაძლო ჩართულობამდე მივალთ, იქამდე უფრო მნიშვნელოვანი საკითხებია გამოსარკვევი. პირველი, ესაა წილი, რომელიც გია გაჩეჩილაძემ შეიძინა. საკითხავია, როდესაც მეგობარი მეგობარს ამხელა თანხას აძლევს თუ სესხულობს, რა ინტერესია ამ ყველაფრის უკან. ვგულისხმობ ირაკლი რუხაძეს, რომელმაც რაღაც მოტივაციით გაჩეჩილაძეს ამხელა თანხა მისცა. არ ვიცი რამდენადაა მედიისთვის ხელმისაწვდომი თავად რუხაძე, თუმცა ვფიქრობ, რომ ახლა ნომერ პირველი რესპონდენტი სწორედ ის უნდა იყოს. მას უნდა ჰკითხოთ, რა ინტერესი და მიზანი ჰქონდა, როცა გაჩეჩილაძეს ამ თანხას აძლევდა. ყველამ ძალიან კარგად ვიცით, რომ 50 მილიონიან სესხს გაურკვეველი მიზეზებით და თანაც უვადოდ დღეს არავინ არავის აძლევს. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, რომ ვითარებაში უკეთ გარკვევის მიზნითა და საკითხის ღრმად ანალიზისთვის, საჭიროა გაირკვეს რა მოტივი აქვს და ვინ ხელმძღვანელობს ირაკლი რუხაძეს“, – ამბობს დეპუტატი ანი მიროტაძე ინტერვიუში.

- “მაესტროს” ყოფილი დირექტორი, ბაია გადაბაძე ფიქრობს, რომ მისი ამ თანამდებობიდან გადაყენება პოლიტიკური ინტერესი იყო. მისი თქმით, რუხაძემ გაჩეჩილაძეს თანხა არა ქველმოქმედების მიზნით, არამედ სხვა მოტივით ასესხა, რის დასამტკიცებლადაც, როგორც თავად ამბობს, სატელეფონო საუბრის ჩანაწერებიც გააჩნია. თქვენ რამდენად გამართლებულად მიიჩნევთ მის პროტესტს?

- რაც შეეხება გადაბაძის პროტესტს, ერთი რამ შემიძლია გითხრათ, რომ არ შეიძლება ასეთ დროს საჯარო რეესტრი უხერხულ სიტუაციაში ჩავარდეს. როდესაც საჯარო რეესტრში სრულყოფილი დოკუმენტაციაა წარდგენილი, როდესაც გადამოწმების შემდეგ არანაირი საფუძველი არ არსებობს იმისა, რომ რეგისტრაციის გატარება არ მოხდეს, რეესტრს მოთხოვნის იგნორირების არანაირი ბერკეტი და მექანიზმი არ გააჩნია.

ჩემი შეფასებით, ბაია გადაბაძის გადაყენება-არგადაყენების საკითხი არგუმენტებზე დაყრდნობით უნდა გადაწყდეს. როგორც ვიცი, ორშაბათს ის პრესკონფერენციას გეგმავს, სადაც ამ საკითხზე დეტალურად ისაუბრებს. უნდა დაველოდოთ, რას იტყვის. პირადადაც ძალიან მაინტერესებს რა ინფრომაციებს ფლობს ყოფილი გენერალური დირექტორი. ასეთ შემთხვევაში ბევრად უკეთ გავერკვევით, თუ რასთან გვაქვს საქმე.

რაც შეეხება იმას, არის თუ არა გამართლებული ეჭვი ხელისუფლების ამ საკითხში შესაძლო ჩართულობასთან დაკავშირებით, ასე ვიტყოდი – ეჭვის გამოხატვის უფლება ყველას აქვს, მაგრამ ამისთვის ერთი მიზეზი მაინც უნდა არსებობდეს. ასეთ ვითარებაში ვარაუდებზე დაყრდნობით საუბარი არ შეიძლება და მითუფრო ისეთ თემაზე, როგორიც მედიაში მიმდინარე საკითხებს ეხება. ეს სახელმწიფოს ინტერესებს აზარალებს, რადგან ძალიან კარგად ვიცი და მესმის, რომ ხელისუფლება, რომელიც მედიას ებრძვის, დამარცხებისთვისაა განწირული, რადგან არცერთ ხელისუფლებას მედიასთან ბრძოლა არ მოუგია. ეს არა მხოლოდ მე, არამედ ხელისუფლების ძალიან ბევრმა წარმომადგენელმა ძალიან კარგად იცის.

ამ პროცესებს აქტიურად ვაკვირდები, თუმცა, კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ პირველი კვანძი, ვინც შესაძლოა ამ პროცესში გახსნას, ირაკლი რუხაძეა. იმედს ვიტოვებ, რომ რუხაძე ამ შემთხვევაში მაინც დაარღვევს დუმილს და იტყვის, თუ რატომ, რა მიზეზითა და მოტივით ასესხა 50 მილიონი გია გაჩეჩილაძეს. სხვა შემთხვევაში ჩვენ აუცილებლად გვექნება გაურკვევლობა ხელისუფლების მისამართით. თუ ამის შემდეგ ერთი საფუძვლიანი ეჭვი მაინც გვექნება, რაც ამ პროცესში ხელისუფლების ინტერესებს გაამჟღავნებს, ამაზე აუცილებლად ხმამაღლა ვისაუბრებ.

თუმცა, აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ ირაკლი რუხაძე ბიზნესმენი და მედიამფლობელია, მისი ბიზნეს სესხების რევიზიის უფლება კი არავის აქვს.

ერთი რამ ვიცი, რომ რაც ხდება, ძალიან ცუდია არა მხოლოდ მედიისთვის, არამედ ჩვენი ქვეყნის დემოკრატიის განვითარებისთვისაც საზიანოა. მაგრამ ეს მაინც მოსალოდნელი იყო, რადგან გაუმჭვირვალობა და გაურკვევლობა ახლა არ დაწყებულა, ეს ჯერ კიდევ “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლებაში ყოფნის დროს დაიწყო, როცა ის მედიას როგორც იარაღს ისე იყენებდა. აქედან გამომდინარე, სხვადასხვა არხის პრობლემები ადრე თუ გვიან საზოგადოებამდე მაინც გამოვიდოდა და ასეც მოხდა. სხვა საკითხია, რამდენად პასუხისმგებლობით მოეკიდებიან საზოგადოებას მეწილეები, რადგანაც პოლიტიკური ვაჭრობა ამ საკითხში არ გამოვა.

- გია გაჩეჩილაძემ განაცხადა, რომ პრემიერ-მინისტრი მისი ახლო მეგობარია და ხშირად ხვდება. პრემიერსა და გაჩეჩილაძეს შორის შეხვედრა სწორედ იმ დროს დაემთხვა, როდესაც “მაესტროს” ირგვლივ უკვე სკანდალი ატეხილი იყო. როგორ ფიქრობთ, რამდენად სარწმუნოა ეჭვი იმის შესახებ, რომ შესაძლოა, ამ პროცესში თავად პრემიერი იყოს ჩართული?

- დიდი ხანია ეჭვებით საუბრის უფლება არ მაქვს, თუმცა, რომც მქონდეს მეტი უფლება, მაგალითად ისეთი, როგორიც გაქვთ თქვენ და ეს ბუნებრივიცაა, მაშინ შესაძლოა, დავფიქრებულიყავი. თუმცა, მიუხედავად ამისა, მოვუწოდებ ორივე მხარეს, როგორც მეგობრებს, აუცილებლად ისაუბრონ და კონკრეტულად თქვან, რა თემებზე ჰქონდათ საუბარი. არავის აქვს უფლება, ორი მეგობრის საუბრის დეტალებს იცნობდეს, თუმცა, როდესაც თემა აქტუალური და “ცხელია”, ხოლო ამ ყველაფერს პრემიერი უკავშირდება, რასაკვირველია, ისინი ვალდებულები არიან, მათი საუბრის დეტალები გაასაჯაროონ.

არ ვიცი, შესაძლოა, ამ თემაზე მართლაც არ უსაუბრიათ, მაგრამ მაშინ თქვან ეს საჯაროდ. ცხადია, თქვენთან ერთად, მეც, როგორც ყოფილ ჟურნალისტს, მაქვს ეჭვი, რომ პრემიერის მხრიდან მინიმუმ მოკითხვა მაინც იქნებოდა, თუ რა ხდება “მაესტროში”. არცერთ შემთხვევაში არ შეიძლება სიმართლე დაიკარგოს. სწორედ ამიტომ მოვუწოდებ ყველა დაინტერესებულ მხარეს – მიაწოდონ საზოგადოებას მაქსიმალური ინფორმაცია და რაც ყველაზე მთავარია – ყველა დოკუმენტაცია სასამართლოში უნდა დაიდოს, რათა ჩვენ დავამტკიცოთ, რა დავა მიდის მეწილეებს შორის.

- ტელეკომპანიის ახალმა დირექტორმა ლევან გაჩეჩილაძემ განაცხადა, რომ “მაესტროს” მთავარი მიზანია, მაყურებელთა უმრავლესობა “რუსთავი 2″-იდან ამ არხზე გადაერთოს. თქვენ როგორ შეაფასებდით მის ამ განაცხადს?

- ნებისმიერი ადამიანი, ვინც მედიის სათავეში მოდის, ფიქრობს იმაზე, რომ მეტი მაყურებელი მიიზიდოს. პარლამენტში რომ არ ვიყო და მედიასაშუალებას ვიბარებდე, რა თქმა უნდა, მექნებოდა ამბიცია, რომ დიახ, მე მინდა ყველაზე მეტი მაყურებელი მყავდეს, ეს ძალიან გასაგებია. ხოლო ამ შემთხვევაში “რუსთავი 2″-ის ხსენება მხოლოდ არხის რეიტინგულობიდან და მაყურებელთა სიმრავლიდან გამომდინარეობდა. მართალია, ეს ძალიან ამბიციური განაცხადი იყო, თუმცა ამავდროულად გასაგები.

- გია გაჩეჩილაძის განცხადებით, “მაესტროს” სარედაქციო პოლიტიკაში ჩარევა და გარკვეული ცვლილებები მოსალოდნელი არაა, თუმცა, ჟურნალისტებში ღელვა მაინც იგრძნობა. თქვენ როგორ უყურებთ ამ პროცესს?

- შფოთვა ჟურნალისტს ნებისმიერ მომენტში უნდა ჰქონდეს, მაშინაც კი, როცა არაფერი ხდება, რათა მისი თავისუფლების ხარისხი 1%-ითაც კი არასოდეს შეიზღუდოს. მაქსიმალურად უნდა იყოს ყურადღება გამახვილებული იმაზე, რომ ვინმე სარედაქციო პოლიტიკაში არ ჩაერიოს და ჟურნალისტებზე გავლენა არ მოახდინოს. ამ შემთხვევაშიც მოვუწოდებ ყველას – არ გაბედონ და არავინ ჩაერიოს სარედაქციო პოლიტიკაში, რადგან ეს პირდაპირპროპორციულად მათ დამარცხებას ნიშნავს.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: „ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახი “ოცნებას” ილუზიებს დაუმსხვრევს

თაკო მათეშვილი

ყოფილი დეპუტატი ვალერი გელბახიანი ამბობს, რომ ტელეკომპანია “მაესტროს” ირგვლივ განვითარებული მოვლენები 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებთან პირდაპირ კავშირშია. მისი თქმით, სულ მალე პოლიტიკურ ასპარეზზე პატარკაციშვილის ჯგუფი გამოვა. იქიდან გამომდინარე, რომ ფულადი კაპიტალის გარდა მათ ხელში უკვე ორი ტელევიზია – “მაესტრო” და “იმედი” იქნება, გელბახიანი დარწმუნებულია, რომ ეს ძალა “ქართულ ოცნებას” სერიოზულ კონკურენციას გაუწევს და დიდი რაოდენობით ხმებს წაართმევს. ამაში, მისი აზრით, პატარკაციშვილების გუნდს ბადრი პატარკაციშვილის სახელი და ავტორიტეტიც დაეხმარება.

„საარჩევნო წელია და ბუნებრივია, ის სუბიექტები, რომლებიც არჩევნებში ბრძოლას აპირებენ, ყველანაირი ძალის გამოყენებას ცდილობენ. შემთხვევითი არც “მაესტოს” გარშემო განვითარებული მოვლენებია. იგი 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებს პირდაპირ უკავშირდება», – ამბობს ვალერი გელბახიანი

- ვინაიდან გაჩეჩილაძეების დამფინანსებელი ირაკლი რუხაძე პარალელურად პატარკაციშვილის ოჯახის ქონების განმკარგავია, გაჩნდა ეჭვები, რომ ამ ყველაფრის უკან რეალურად სწორედ პატარკაციშვილების ოჯახი დგას. რამდენად სარწმუნოდ მიგაჩნიათ ხმები ამის შესახებ?

- პირი, რომელიც ბადრი პატარკაციშვილის ქონებას მართავს, პრაქტიკულად ოჯახის წარმომადგენელია. დამოუკიდებლად ის ვერანაირად ვერ იმოქმედებდა. მისი ყველა გადაწყვეტილება, რა თქმა უნდა, ოჯახთან იქნება შეთანხმებული. ამ ყველაფრიდან გამომდინარე ჩანს, რომ პატარკაციშვილების ოჯახს პოლიტიკურ პროცესებში მონაწილეობის მიღება სურს.

- ელისო კილაძე ავრცელებს ინფორმაციას, რომ “მაესტროს” შესახებ მოლაპარაკებებში ივანიშვილის დეიდაშვილი, უჩა მამაცაშვილიც მონაწილეობდა, რაც, მისი აზრით, პირდაპირ მიუთითებს იმაზე, რომ ამ საქმეში ივანიშვილიც ჩართულია.

- უჩა მამაცაშვილი პატარკაციშვილის ოჯახის ივანიშვილთან დაახლოებაში იყო ჩართული. რა თქმა უნდა, აქ საგანგაშო არაფერია, მაგრამ საკითხავია რამდენად ჯდება დღეს ბიძინა ივანიშვილის ინტერესებში ის, რომ ეს ოჯახი პოლიტიკაში შემოვიდეს. ეს თემა ცოტა არ იყოს საჩოთიროა. არჩევნები პოლიტიკური ჰარმონიის დრო არაა. აქ ყველა ერთმანეთის მეტოქეა და ერთმანეთს ხმებს ართმევს. ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახი კი თავის ხმებს არ აიღებს და ივანიშვილს არ აჩუქებს. ეს გამორიცხულია.

- ანუ, მიუხედავად იმისა, რომ არსებობს ეჭვები, რომ “მაესტრო” გაჩეჩილაძეების ხელში გადასვლით პროსახელისუფლებო არხი გახდება, რეალურად პატარკაციშვილების ოჯახის ინტერესს გაატარებს, რომელიც არჩევნებში ბიძინა ივანიშვილისა და “ქართული ოცნების” კონკურენტი იქნება?

- რა თქმა უნდა. ეს აუცილებლად ასე იქნება.

- როგორი იქნება მათი შანსები, ან ვინ შეიძლება იყოს მათ გუნდში?

- გუნდის მოძებნა ძნელი არაა. მითუმეტეს, რომ ბადრის ოჯახი უცხო არც თბილისისთვისაა და არც საქართველოსთვის. პოლიტიკამ არც და იცის, არც ძმა და არც დედ-მამა. პოლიტიკა ამ ურთიერთობებისგან შორს დგას. ამ დროს მხოლოდ იმას აქვს მნიშვნელობა, თუ ვინ გჭირდება ამ პროცესში. პატარკაციშვილებიც იმას დაუძახებენ, ვისაც საჭიროდ ჩათვლიან.

- ანუ, არჩევნებისათვის, თქვენი აზრით, უფრო მრავალფეროვან პოლიტიკურ სპექტრსა და კანდიდატთა სიას მივიღებთ, ვიდრე დღეის მდგომარეობითაა მოსალოდნელი?

- ბუნებრივია. მიუხედავად იმისა, რომ თუნდაც პაატა ბურჭულაძე ამტკიცებს საზოგადოებრივი მოძრაობა მაქვს და არა პოლიტიკური პარტიაო, მალე ვიხილავთ, რომ პოლიტიკურ პარტიად გადაკეთდება.

ჯერ ისიც არ ვიცით რას აპირებს კიევის ყოფილი მერი, რომელსაც, როგორც თავად ამბობს, დიდი გეგმები აქვს. ძალიან ბევრი სერიოზული მოთამაშე შეიძლება გამოჩნდეს, თუკი ფინანსური რესურსის თავმოყრას მოახრეხებენ. ბევრი რამაა ისეთი, რასაც ჯერ აშკარად ვერ ვხედავთ, მაგრამ ველი, რომ მარტის ბოლომდე, ან მაქსიმუმ აპრილის შუა რიცხვებამდე ყველაფერი გაირკვევა – ვინ რა სახით წარდგება არჩევნებზე.

- შესაძლებელია თუ არა, თქვენი აზრით, რომ პატარკაციშვილების ოჯახმა უკვე არსებულ პოლიტიკურ ძალებთან დაიჭიროს საქმე, თუ ახალ გუნდს შექმნიან?

- თუ მათ უნდათ, რომ დამოუკიდებლები იყვნენ, ახალი სიტყვა თქვან და ახალი პოლიტიკური ორგანიზმი შექმნან, მაშინ მათ გზა თავიდანვე დამოუკიდებლად უნდა გაიარონ. მოსახლეობისაგან მხარდაჭერა ასე უნდა მიიღონ, რათა სერიოზული მოთამაშე ერქვათ. როცა ვინმეს ვინმეს ხარჯზე უნდა რამის გაკეთება, პრაქტიკა აჩვენებს, რომ ეს არაეფექტურია.

- ანუ, ფიქრობთ, რომ არჩევნებისათვის პატარკაციშვილების ოჯახს ფინანსების გარდა უკვე 2 ტელევიზია ექნება “იმედისა” და “მაესტროს” სახით, რაც მათ სხვა ძალებთან შედარებით მეტ უპირატესობას მიანიჭებს და შეძლებენ, რომ სახელისუფლებო პარტიას ხმები დიდი რაოდენობით წაართვან?

- დიახ, საქმე სახუმაროდ ნამდვილად არაა. იგი ძალიან სერიოზული ძალა იქნება, რომელიც დომინანტ “ქართულ ოცნებას” სერიოზულ პრობლემებს შეუქმნის. “ოცნებას” რომ ჰგონია, თავი ქუდში აქვს და არჩევნებს ისედაც მოიგებს, ამ მითებს დაუმსხვრევს, ვინაიდან პოლიტიკურ ასპარეზზე სერიოზულ სტარტს აიღებს.

- თუკი ორი ტელევიზია ერთი ძალის ხელში იქნება, ამით მედიაგარემო ხომ არ დაზარალდება, წინასაარჩევნოდ სიმწვავე ხომ არ მოაკლდება?

- არა, პირიქით. ვფიქრობ, რომ წინ ძალიან საინტერესო პროცესები გველის.

„ალია//კვირის ქრონიკა“, 8 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: „ეს იქნება ყველაზე დიდი დარტყმა ივანიშვილისთვის! ამიტომ ის ახლა ძალიან შეშფოთებულია“

რას უყვება ბადრი პატარკაციშვილის საარჩევნო შტაბის უფროსი „ალიას“ ირაკლი რუხაძეზე?

ნინო სამხარაძე

იურისტი ვალერი გელბახიანიიყო პირველი, ვინც დააანონსა ბიზნესმენ ირაკლი რუხაძის გააქტიურება პოლიტიკურ ვერტიკალში და განაცხადა, რომ ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახის ხელში სულ მალე მეორე ტელევიზია აღმოჩნდებოდა. უფრო დეტალურად, იგი „ალიასთან“ საუბრობს.

- რამდენიმე ხნით ადრე დააანონსეთ, რომ ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახი კონკრეტული გეგმით მოქმედებდა, ამ ყველაფერს კი სათავეში ირაკლი რუხაძე ედგა. უფრო დეტალურად, რას მიაწერთ ლევან გაჩეჩილაძის გააქტიურებას, მოგვაწოდეთ მეტი ინფორმაცია ირაკლი რუხაძის შესახებ, რა ინტერესები დგას ამ პერიპეტიების მიღმა? რატომ აქვთ სურვილი, ხელში ჩაიგდონ 54-მილიონიანი დავალიანებით „მაესტრო“, რა ხდება?

- რა თქმა უნდა, ვადასტურებ იმ განცხადებას, რაც ძალიან ადრე გავაკეთე, ვიდრე ეს ამბავი გახმაურდებოდა. მე ეს ინფორმაცია ტყუილად არ მითქვამს, მქონდა ამის საფუძველი. დადასტურდა, რომ ტყუილად არაფერი არ ხდება. მაგრამ საქმე ის გახლავთ, რომ ამ ყველაფერს წინ უძღოდა რამდენიმე ფაქტი. კერძოდ, იყო მცდელობა, ირაკლი რუხაძე პოლიტიკაში შემოსულიყო და საკმაოდ დიდი თანამდებობა დაეკავებინა, საუბარი იყო პრემიერ-მინისტრის პოსტზე, მაგრამ ამ იდეას „ქართული ოცნების“ აქტიური ლიდერები არ დასთანხმდნენ, რის გამოც გაკეთდა შემდეგი სვლა, საჭირო იყო ძალისხმევა პოლიტიკური მიმართულებით და მოსამზადებელი სამუშაოების ისეთი მხრიდან წარმართვა, რომ ჯერჯერობით ეჭვი არ გაჩენილიყო და პოსტფაქტუმ გაკეთდებოდა განაცხადი, რომელიც უეჭველი არ ესიამოვნებოდა „ქართულ ოცნებას“, მაგრამ ფაქტი ფაქტად იქნებოდა შემდგარი. რაც არ უნდა დამალონ დღეს, ეს ამბავი უკვე გახმაურებულია, როცა 5 მილიონს იხდი, უკან აღარ დაიხევ იმაზე, რაც უკვე ჩაფიქრებული გაქვს და დინამიკაშია. აქედან გამომდინარე, სულ მალე გაცხადდება, რა ამოძრავებდათ მათ, ეს იყო პოლიტტექნოლოგიური სქემა და ეს არ იყო მხოლოდ მედიასივრცეზე კონტროლის აღება. თქვენ ძალიან კარგად იცით, რომ ასეთი რაღაცები შემთხვევით არ ხდება.

- თქვენ ამბობთ, რომ ამ პროცესების უკან ბიძინა ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ ინტერესები არ დგას?

- არ დგას! როგორც ჩანს, ივანიშვილი დაარწმუნეს, რომ აქ არავითარი პოლიტიკა არ არის, შეიყვანეს შეცდომაში და დღეს აღმოჩნდა, რომ პირდაპირი მიმართულებით პოლიტიკაა. საკითხის ანალიზი გავაკეთოთ და ვთქვათ, რა ხდება ამ ყველაფრის გარშემო და რა იქნება შედეგი? მე ვადარებ 2012 წლის მდგომარეობას 2016 წლის მდგომარეობას, მიუხედავად იმისა, რომ სააკაშვილის რეჟიმი მოსახლეობას აშანტაჟებდა, ჟანდარმერიის ფუნქცია ჰქონდა, ატერორებდა, მხარდაჭერა მაინც არ ჰქონდა დიდი ამ შიშის მიუხედავად. მაშინ ხელისუფლება იდო მაგიდაზე, მისვლა და აღება უნდოდა, მაგრამ ხელისუფლების ამღები უნდა გამოჩენილიყო. სააკაშვილის რეჟიმი რომ არჩევნებს წააგებდა, ეს უკვე ჩანდა, მაშინ ამ ხელისუფლების ამღები გამოჩნდა, ეს გახლდათ ბიძინა ივანიშვილი.

ის მითოლოგიური პიროვნებაც რომ არ ყოფილიყო, რომლის შესახებაც საზოგადოებაში მხოლოდ ლეგენდებს ჰყვებოდნენ და ფიზიკურად ნანახიც არ ჰყავდათ, ვიდრე ის აქტიურ საარჩევნო პროცესში არ ჩაერთო, ისეთი მოცემულობა გახლდათ, რომ მამაცი ლიდერი რომ გამოჩენილიყო, თუნდაც უფულო, ხალხი გაჰყვებოდა. ჩვენ 2008 წლის იანვრის საპრეზიდენტო არჩევნებმა დაგვანახა, რომ სააკაშვილს საპრეზიდენტო არჩევნები რომ არ გაეყალბებინა, ის ვერ იგებდა. ლევან გაჩეჩილაძეც კი უგებდა მას არჩევნებს. ასე რომ, 2008 წლიდან მოყოლებული, 2012 წლით დასრულებული ხელისუფლება იდო მაგიდაზე და მას სჭირდებოდა აღება. მისი ამღები გამოჩნდა ბიძინას სახით. ახლა უფრო სუსტია ხელისუფლება, ვიდრე მიშას დროს. მაშინ ჟანდარმი და შიში მაინც იყო, ახლა ხელისუფლებას არც ჟანდარმის ფუნქცია აქვს და აღარც საზოგადოების მხარდაჭერა. ამიტომ დღეს ხელისუფლება მაგიდაზე კი აღარ დევს, მიწაზე აგდია, მიწაზე!.. ახლა ხელისუფლების ხელში ჩასაგდებად აღარ სჭირდება ისეთი ბრძოლები და ბარიერების გადალახვა, რაც სჭირდებოდა 2012 წელს, მთავარია, მიხვიდე და მიწიდან აიღო. ეს უნდა გაეაზრებინათ „ქართული ოცნების“ ლიდერებს და დღეს, როცა მთელმა საქართველომ და მსოფლიომ იცის, რომ ბადრი პატარკაციშვილი და მისი ოჯახი სააკაშვილის რეჟიმთან ბრძოლას ემსხვერპლა, ამიტომ მისი ოჯახი ქართველი ხალხისთვის აღიქმება, როგორც დაჩაგრული. და თუკი დავა წავა იმაზე, რომ პატარკაციშვილი იყო ოლიგარქი, არანაკლებ ოლიგარქია ბიძინა ივანიშვილი… და თუ მან შეძლო ხელისუფლების ხელში აღება, რატომ ვერ შეძლებს იგივეს პატარკაციშვილების ოჯახი? ამიტომ ორი ტელევიზიის ხელში ჩაგდება და საარჩევნო კამპანიის კონტროლის განხორციელება, ეს უკვე „ქართული ოცნებისთვის“ საგანგაშო სიგნალია, მით უმეტეს, რომ „რუსთავი-2“ მუშაობს „ნაციონალებზე“ და იკვრება წრე, როცა მთელი სატელევიზიო სივრცე განწყობილია „ქართული ოცნების» საწინააღმდეგოდ და ისეთი პიარკამპანია გაჩაღდება, რომ შესაძლებელია, ბიძინა ივანიშვილის ხალხთან შეხვედრები და „ოცნების“ საარჩევნო კამპანია არც ერთმა ტელევიზიამ აღარ გააშუქოს.

პირობითად ამ ვითარებას რომ დავარქვათ, „დინოზავრი გამოდის პოლიტიკურ ველზე“, ანუ ირაკლი რუხაძე პატარკაციშვილის ოჯახის სახით. ვეღარ იქნება ივანიშვილი მშვიდად, რაც არ უნდა ილაპარაკონ, რომ მათ შორის არის მეგობრობა. რაც არ უნდა ხაზი გაუსვან ძმებმა გაჩეჩილაძეებმა, რომ ისინი ძმაკაცობენ პრემიერ-მინისტრთან გიორგი კვირიკაშვილთან და რომ გაჩეჩილაძეს აკავშირებს ნათელმირონობა ივანიშვილთან, პოლიტიკურ კონკურენციაში კარგად იცოდეთ, რომ მეგობრობა არ არსებობს, თითოეულ ხმაზე მიდის ნადირობა. გეტყვით, რომ, თუკი ჩვენ ვნახეთ ახალი პოლიტიკური ძალა ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახის სახით, ისინი წაიღებენ ივანიშვილისა და „ქართული ოცნების“ ხმებს. ამიტომ ივანიშვილი არ უნდა გრძნობდეს თავს არხეინად, იმდენად დიდი საფრთხეა და თუ მან ახლავე რაღაც ზომები არ მიიღო, უკვე დაგვიანებულიც კია. თავის დროზე ტელეკომპანიის სარფიანად გაყიდვა უნდოდა მაკა ასათიანის მეუღლეს კოტე გოგელიას, მან ივანიშვილს შესთავაზა, ეყიდა წილი, მაგრამ ივანიშვილი იმ ეტაპზე არ თვლიდა საჭიროდ, „მაესტროს“ წილი ეყიდა. შეგახსენებთ, ივანიშვილის სლოგანი იყო ტელევიზიის გარეშე მოეგო არჩევნები. ახლა ეს საფრთხე წინ დაუდგა, რომ ტელევიზიების გარეშე არჩევნებს ვერ მოიგებს. ამ შემთხვევაში ძმები გაჩეჩილაძეები თუ პოლიტიკური გარიგებით არიან დაკავებულები, ეს მათთვის უცხო არ არის, ყველას კარგად ახსოვს საპრეზიდენტო არჩევნებში 2008 წელს გაჩეჩილაძეს საკმაოდ დიდი მხარდაჭერა ჰქონდა საქართველოს მოსახლეობის მხრიდან, რა თქმა უნდა, თუ დასჭირდებათ, აქტივობას განაახლებენ და წინა პლანზე წამოიწევენ. მისმა ტელევიზიებმა შეიძლება გაჩეჩილაძეები გმირებად გაიხსენონ, ვიდრე იმ ადამიანებად, რომლებმაც პრაქტიკულად არ გააგრძელეს ბრძოლა, ხალხი გაანაწყენეს, ლევან გაჩეჩილაძე შეხვდა კიდეც სააკაშვილს და დათმო პოზიციები.

- მიუხედავად იმისა, რომ გაჩეჩილაძეებთან ივანიშვილს ნათელმირონობა აკავშირებს, პოლიტიკაში მოსვლის შემდეგ ისინი გვერდით არ გაიკარა. გაჩეჩილაძეების თანამებრძოლები ზოგი პოლიტიკაში გადაანაწილა, ზოგი აღმასრულებელ რგოლში და ზოგსაც საზოგადოებრივი ფუნქცია მოუძებნა, ძმები კი პოლიტიკური თამაშიდან ამოვარდნენ. გაზეთ „ალიასთან“ ინტერვიუში ივანიშვილი არ მალავდა, რომ ის განაწყენებული იყო გაჩეჩილაძეებზე. დავიჯეროთ, რომ ირაკლი რუხაძე, ძმები გაჩეჩილაძეები ივანიშვილს ოპოზიციაში ჩაუდგებიან, თუ უშვებთ შანსს, რომ ეს მაინც ერთი დიდი თამაშის ნაწილია? გამოიყენებენ თუ არა ძმები გაჩეჩილაძეები „მაესტროს“ სავაჭრო თემად უფრო დიდი ფულისთვის?

- ამ ქვეყანაში ასპროცენტიანი არაფერია, შეგახსენებთ, რომ ბატონმა პაატა ბურჭულაძემ 2013 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე მისი კანდიდატურა დააყენა, მაგრამ შემდეგ შეხვდა ივანიშვილს და შეთანხმდნენ, რომ კენჭი აღარ უნდა ეყარა. ახლა ვხედავთ, რომ ბურჭულაძე დღეს პოლიტიკურად კვლავ გააქტიურდა, თუ დადასტურდა, რომ ირაკლი რუხაძე პოლიტიკაში მოსასვლელად ემზადება, ძმები გაჩეჩილაძეები ნეიტრალურ პოზიციას ვეღარ დაიკავებენ და ვეღარ დაიწყებენ ვაჭრობას ხელისუფლებასთან, მათ გაუუქმდებათ ხელშეკრულება. მაშინ გამოდის, რომ ბიძინამ უნდა გადაუხადოს მეტი ფული. ეს არ არის მარტივი თემა, თქვენ იცით, რომ 55%-ია გაჩეჩილაძის სახელზე და დამოუკიდებლად ვაჭრობის საშუალება არ მიეცემა. ალბათ, ირაკლი რუხაძე იმ დარჩენილ პროცენტებსაც შეიძენს და რა კონფიგურაცია დალაგდება, არავინ იცის. მე არაფერს გამოვრიცხავ. ბადრიმ იცოდა ასეთი რაღაცის თქმა, – ის, რაც დღეს არ იყიდება, ხვალ გაიყიდება დიდ ფულზე.

- ვინ არის ირაკლი რუხაძე, მას ვიწრო წრეებში იცნობენ, ფართო საზოგადოებისთვის ის რჩება „რუხ კარდინალად“…

- ირაკლი რუხაძე ქართული პოლიტიკისთვის არის უცნობი სახე, რაც უფრო უცხო და უცნობია ადამიანი, მეტად საინტერესო ხდება ქართველი საზოგადოებისთვის, სანამ რუხაძე თავის სახეს არ აჩვენებს და თავის რესურსებს არ ამოწურავს, მანამდე მასზე ცუდის მთქმელი არა მგონია, ვინმე იყოს. ბადრის სიცოცხლეში ის გახლდათ მთაწმინდის პარკის პროექტის ხელმძღვანელი, შემდეგ იყო ბორჯომის მენეჯერი, აკონტროლებდა პატარკაციშვილის ბანკს და მის სიცოცხლეშივე ჩაიბარა მისი ბიზნესის ძირითადი მიმართულებები, რაც კი მას საქართველოში ჰქონდა. ხოლო ბადრის სიკვდილის შემდეგ ქალბატონ ინა გუდავაძეს დაეხმარა იმ სადავო ბიზნესთემებში, ეს ეხებოდა ბერეზოვსკისთან ურთიერთობას, ასევე სხვა დანარჩენ რუს ბიზნესმენებთან ბადრის პარტნიორობას, მათ შორის, ვანო ჩხარტიშვილთან სამართლებრივ დავაში. ფაქტობრივად, ირაკლი რუხაძე გახდა ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახის პირდაპირი დამცველი, ბადრის ოჯახმა მას ანდო ოჯახის ბიზნესის წარმართვა. არის კიდევ სხვადასხვა გარემოებები, რაზე საუბარიც ჯერ ნაადრევია, დადგება დრო და წამოიწევს ის სხვა ნიუანსები და გაირკვევა, რატომ გააფეტიშა ბადრის ოჯახმა ირაკლი რუხაძე.

- საინტერესო ინტრიგა შემოიტანეთ, არ არს დამალული, რაც არ გაცხადდეს… ჩვენ კიდევ ერთი საინტერესო მოვლენის წინაშე ვდგავართ, როცა ირაკლი რუხაძე ბრიტანეთში სასამართლო პროცესს უგებს ვანო ჩხარტიშვილს, ლონდონის სასამართლო ჩხარტიშვილს აკისრებს, 68 მილიონი დოლარი დროულად გადაუხადოს პატარკაციშვილის ქვრივს, ინა გუდავაძეს. საინტერესოა, ვის მხარეს დაიჭერს ივანიშვილი და ესეც იქნება ერთგვარი ლაკმუსის ქაღალდი, რისთვის სჭირდებათ „მაესტრო“ და დგას თუ არა რეალურად ხელისუფლება პროცესების უკან?

- ბიძინა ივანიშვილი ცდილობდა, რომ საქმე ინა გუდავაძის სასარგებლოდ გადაწყვეტილიყო, ეს არის დადასტურებული ფაქტი, რომ ასე იყო. მაგრამ დღეის იქით როგორ იქნება, არ ვიცი და შეიძლება შეიცვალოს პოზიცია ივანიშვილმა და ამ საქმემ ვანო ჩხარტიშვილის წისქვილზე დაასხას წყალი. არადა, ივანიშვილმა ჩხარტიშვილი შერისხა იმის გამო, რომ მან გადააგდო პატარკაციშვილების ოჯახი და ამის გამო ჩემი ინფორმაციით, ბიძინა ივანიშვილსა და ვანო ჩხარტიშვილს შორის კონტაქტებიც აღარ არის, დღეს ინტერესები ისე წამოვიდა პოლიტიკური მიმართულებით, რომ ივანიშვილის პოზიციები და შეხედულებები გადაისინჯება ვანო ჩხარტიშვილის მიმართ და შეიძლება ჩვენ პირიქით ვიხილოთ – ჩხარტიშვილი ივანიშვილის პარტნიორად პატარკაციშვილების ოჯახის საწინააღმდეგოდ.

- თქვენ ბრძანდებოდით ბადრი პატარკაციშვილის საარჩევნო შტაბის ხელმძღვანელი, თუკი ირაკლი რუხაძე შექმნის პარტიას, იქნება თუ არა პატარკაციშვილის პარტიის სამართალმემკვიდრე და თუ მოიაზრებით ამ კომბინაციაში… კიდევ, მაინტერესებს, რუხაძეს კონკრეტულად რა რესურსი აქვს პარტიის შესაქმნელად?

- ირაკლი რუხაძეს რესურსი აქვს, გარდა იმისა, რომ მის ხელშია ძალიან მძლავრი იარაღი, ორი ტელევიზია – „მაესტრო“ და „იმედი», აქვს ძალიან სოლიდური ფინანსური რესურსები იმისთვის, რომ დროულად მოხდეს პარტიული ორგანიზაციების შექმნა. მით უმეტეს, თუ გავითვალისწინებთ, რომ პატარკაციშვილმა თავის დროზე შექმნა ძალიან სერიოზული პარტიული სტრუქტურა და ის ადამიანები არც ერთ პარტიაში არ წასულან, მათ სურთ, გააგრძელონ ბადრის გზა, ეს რესურსი აქვს ირაკლი რუხაძეს, თუკი გამოაცხადებს ბადრი პატარკაციშვილის მხარდამჭერების მობილიზაციას. მაგრამ მარტო ეს არ კმარა, რუხაძემ უნდა გაიზიაროს ბადრი პატარკაციშვილის პოლიტიკური იდეოლოგია და თუკი მის მემკვიდრედ გრძნობს თავს ირაკლი რუხაძე, მაშინ ბადრის პროგრამაც უნდა აღიაროს. კონტინგენტი, რომელიც ბადრისთან ერთად იბრძოდა, ბუნებრივად იქნება რუხაძის დასაყრდენი ძალა, თუკი მოვლენები ასე განვითარდება, როგორც გითხარით… რაც შეეხება კითხვას, მივიღებ თუ არა პოლიტიკური პარტიის ფორმირებაში მონაწილეობას, ამ ეტაპზე ვერაფერს გეტყვით, ეს საკითხი მხოლოდ ჩემზე არ არის დამოკიდებული, ჩემს უკან ადამიანების ინტერესებია.

თავის დროზე პატარკაციშვილის ოჯახთან იყო გაუგებარი დამოკიდებულებები, განაწყენებაც იყო. თუმცა თუ ირაკლი რუხაძე გააკეთებს განცხადებას, რომ მას არ აინტერესებს ბადრი პატარკაციშვილი და მისი პოლიტიკური მემკვიდრე არ იქნება, ცხადია, იმ ადამიანებისგან, ვინც პატარკაციშვილის აქტიური მხარდამჭერები იყვნენ, უნდა ელოდონ ძალიან დიდ ნეგატივს.

- პატარკაციშვილის ოჯახს ვალდებულება აქვს, ბადრის პარტიის წევრებს გადაუხადოს კონკრეტული თანხა, გაააქტიურებთ თუ არა ამ საკითხის მოთხოვნას?

- პატარკაციშვილის საარჩევნო შტაბის სახელფასო ფონდი, რომელიც თანამშრომლებს არ მიუღიათ, შეადგენს 8 მილიონი დოლარის ეკვივალენტს ლარში. ასე იყო დამტკიცებული ბიუჯეტი განსვენებული ბადრი პატარკაციშვილის მიერ. მან ეს ფული თავის დროზე გადმორიცხა, მაგრამ გამოძიებამ დაადო ყადაღა, როცა დასრულდა გამოძიება, პატარკაციშვილი ცოცხალი აღარ იყო და მემკვიდრეობის სახით ეს თანხა წაიღო ბადრის ოჯახმა, თუმცა დღემდე გაურკვეველია, რის საფუძველზე წაიღეს მემკვიდრეობის სახით 8 მილიონი დოლარი მაშინ, როცა ეს იყო შრომითი ანაზღაურებისთვის გამოყოფილი თანხა და ამ ფულს ჰქონდა მიზნობრივი დანიშნულება და არა, მემკვიდრეობითი.

ვის მიმართაც პატარკაციშვილის ოჯახს აქვს დავალიანება, ეს ხალხი არ დუმს, ჩვენ გვანდეს უფლებამოსილება ან სასამართლოს ან მოლაპარაკების გზით გადაგვეწყვიტა ეს საკითხი, დღემდე ველოდებით იქნებ შედგეს მოლაპარაკება, სასამართლო პროცესი მიმდინარეობდა ვანო ჩხარტიშვილის წინააღმდეგ და ოჯახიდან იყო შემოთვლა, რომ პროცესის დასრულების შემდეგ დავილაპარაკებდით, სასამართლო დასრულდა სულ ახლახან, ჩვენთან დიალოგი არ გაგრძელებულა, თუ არც დიალოგი და არც პოლიტიკური მიწვევა არ შედგება და თუ იმ ხალხს შრომით ანაზღაურებას არ მისცემენ, ეს თქვენ ცოტა არ გეგონოთ, 42 ათას ადამიანზეა საუბარი. თუ ეს 42 ათასი ადამიანი გამოვა პატარკაციშვილის წინააღმდეგ და იტყვიან, რომ ესენი არიან აფერისტები და გადამგდებები, ბუნებრივია, ეს მათ რეიტინგსა და იმიჯზე ცუდად იმუშავებს. ამიტომ, ეს შრომითი დავალიანება თავისტკივილია ბატონი რუხაძისთვის, ხალხი ბრმა არ არის და უყურებს, რომ «მაესტროს“ საეთერო დრო იყიდა 5 მილიონად, 2 მილიონი გადაიხადა „მაესტროს“ წილების შესაძენად, რომ გაჩეჩილაძის წილი გამხდარიყო 55%, ამ დროს ხალხს, ვინც თავი გაწირა და სიცოცხლის ფასად იბრძოდა პატარკაციშვილის გვერდზე, არ აძლევ იმ ანაზღაურებას, რაც ეკუთვნის. რამდენიმე ადამიანი გარდაიცვალა პროკურატურის შენობაში და პატარკაციშვილი არ გასცა. ათობით ადამიანი ჩასვეს ციხეში, ათასამდე ადამიანი ემიგრაციაში გაიქცა, განადგურდა ეს ხალხი, მარტო ფულზე არ არის საუბარი, ჩვენ არ გვინდა ბადრის სახელს ზიანი მიადგეს და ამიტომ ვცდილობთ, ეს საკითხი მოლაპარაკების გზით გადაწყდეს. ეს ხალხი არის ძალიან ლოიალური, თორემ თუ გაცხარდა, თქვენ ნახეთ, რა აქციები მოაწყვეს ოქროყანაში ბადრის სახლთან, ფულს ითხოვდნენ, მაშინ ბადრის დედამ, ქალბატონმა ნათელამ გააკეთა განცხადება, რომ ოჯახს პრობლემები აქვს და ვალში არავისთან დავრჩებით, ყველას გავისტუმრებთ, როცა ამ პრობლემებს მოვაგვარებთო. მაგრამ ეს ხალხი დღეს ხედავს, რომ ოჯახს აღარ აქვს ფინანსური პრობლემები, ისინი მრავალმილიონიან ქონებას ყიდულობენ და გარდა ამისა, მათ ჩხარტიშვილს სასამართლო პროცესი მოუგეს.

- როგორ ფიქრობთ, თუკი ირაკლი რუხაძე შექმნის პოლიტიკურ პარტიას, ვინ შეიძლება ვიხილოთ პატარკაციშვილის ოჯახის წევრებიდან, ინა გუდავაძე თუ მისი დები?

- ინა გუდავაძეს პოლიტიკური ამბიცია არ აქვს, მეტსაც გეტყვით, ის არის ძალიან ჭკვიანი და განათლებული ადამიანი, გამოირჩევა ანალიტიკური გონებით და როცა ბადრი პატარკაციშვილი პოლიტიკაში ჩაება, სწორედ ქალბატონი ინა ეუბნებოდა, რომ მისი გადაწყვეტილება იყო ნაადრევი და მარცხით დაასრულებდა. მე მიანც მგონია, რომ ეს არის ირაკლი რუხაძის ამბიცია და თუკი ის გონებრივად იმოქმედებს, მერწმუნეთ, სერიოზულ საფრთხეს შეუქმნის „ქართულ ოცნებას“, მას არანაკლებ ფული აქვს, ვიდრე ივანიშვილს, არანაკლები გამოცდილება აქვს და ადამიანურ რესურსებსაც არ უჩივის. ეჭვი არ შეგეპაროთ, რომ ლევან გაჩეჩილაძე მას შემდეგ გამოვა პოლიტიკაში, როცა შიდა ვაჭრობები დასრულდება.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

რუსები უკრაინაში დაგეგმილი “არჩევნებისათვის” დამკვირვებლებს საქართველოში ეძებენ

გვანცა ღვედაშვილი

რუსეთი უკრაინის ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, ლუგანსკისა და დონეცკის ოლქებში 2016 წლის აპრილის ბოლოს ე.წ. საპარლამენტო არჩევნების ჩატარებას აპირებს. ამ პროცესის ლეგიტიმაციისათვის მოსკოვს რაც შეიძლება ბევრი საერთაშორისო დამკვირვებელი სჭირდება და, უკრაინული მედიის ცნობით, რუსეთი თავისი დიპლომატიური წყაროებით ასეთ “დამკვირვებლებს” მის მიერ აღიარებული სხვადასხვა სეპარატისტული რეგიონების გარდა, საქართველოშიც ეძებს.

უკრაინული მედიის ცნობით, უკრაინის სეპარატისტულ ტერიტორიებზე “არჩევნების” ჩატარებას რუსეთის პრეზიდენტის მრჩეველი ვლადისლავ სურკოვი კურირებს. “არჩევნები” აპრილის ბოლოსაა დაგეგმილი. რუსულ დიპლომატიურ კორპუსს კი დავალებული აქვს ლოიალური დამკვირვებლების მაქსიმალური რაოდენობის მოძიება.

ამასთან, უკრაინული გამოცემა “აპოსტროფის” ცნობით, ოკუპირებულ აფხაზეთში, სომხეთსა და საქართველოში მოქმედი არასამთავრობო ორგანიზაციები რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროდან სისტემატურად იღებენ შეთავაზებებს, რომ უკრაინელ სეპარატისტთა “არჩევნებს” დამკვირვებლების სტატუსით დაესწრონ.

ამავე წყაროს ცნობით, რუსული მხარე სოლიდურ ანაზღაურებასთან ერთად მათ ერთკვირიანი მივლინების განმავლობაში პირადი დაცვის გამოყოფასაც სთავაზობს.

როგორც “მთელ კვირასთან” საუბრისას საქართველოში არსებული პოლიტიკური პარტიები აცხადებენ, მათ შემოთავაზება რუსეთის მხრიდან ე.წ. არჩევნებში დამკვირვებლად მონაწილეობის შესახებ არ მიუღიათ. თუმცა, შეთავაზების შემთხვევაში ამბობენ, რომ კატეგორიულ უარს იტყვიან.

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრები გოგი თოფაძე და ზურაბ ტყემალაძე აცხადებენ, რომ მათ მსგავსი შემოთავაზება არ მიუღიათ. ამასთან, ისინი დონეცკსა და ლუგანსკში სეპარატისტების მიერ ჩატარებულ არჩევნებში დამკვირვებლის სტატუსით მონაწილეობის მიღებაზე კატეგორიულ წინააღმდეგობას აცხადებენ.

“თავისუფალი საქართველოს” ლიდერი კახა კუკავა “მთელ კვირასთან “საუბრისას” აღნიშნავს, რომ ისინი მონაწილეობას არ მიიღებენ აღნიშნულ არჩევნებში.

“საქართველოს უკრაინის ტერიტორიულ მთლიანობასთან დაკავშირებით ძალიან მკაფიოდ ჩამოყალიბებული პოზიცია აქვს. ვფიქრობ, ჩვენმა ქყვეყანამ ამ შემთხვევაში ნეიტრალიტეტი უნდა აირჩიოს. აქედან გამომდინარე საქართველო ამ არჩევნების აღიარებას ვერ მოახდენს, მათ შორის ვერც ოპოზიციური სპექტრი, ყოველ შემთხვევაში ამის იმედი მაქვს”, – განაცხადა კუკავამ.

აღნიშნულთან დაკავშირებით “ევრაზიული არჩევანის” თავმჯდომარე არჩილ ჭყონია აცხადებს, რომ უკრაინის ოკუპირებულ ტერიტორიაზე არჩევნებში დამკვირვებლის სტატუსით მონაწილეობის შესახებ შეთავაზება არ მიუღია.

“შეთავაზება ჩვენ არ მიგვიღია, თუმცა, რომ მიგვეღო, მაინც არ დავთანხმდებით, რადგან პირველ რიგში ეს კონფლიქტური რეგიონია და დონეცკისა და ლუგანსკის საკითხი ძალიან სადავოა. გარდა ამისა, ვფიქრობ უკრაინაში მიმდინარე მოვლენები ქართველი ხალხის საქმე არ არის. ჩვენმა ხალხმა არც კიევის მხარე უნდა დაიჭიროს და არც რუსეთის.

“ვფიქრობ, საქართველომ ნეიტრალური პოზიცია უნდა დაიკავოს უკრაინასთან მიმართებით. სჯობს ჩვენ თავსა და ქვეყანას მივხედოთ და ის მოვლენები დავარეგულიროთ. რაც ჩვენ გვაქვს, სხვა გლობალური პრობლემების გადაწყვეტაში მონაწილეობას კი თავი დავანებოთ. აქედან გამომდინარე მსგავს შემოთავაზებაზე ნამდვილად უარს განვაცხადებთ”, – განაცხადა ჭყოიძემ.

როგორც პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე აღნიშნავს, შეუძლებელია ქართული მხარე მსგავს შემოთავაზებას დათანხმდეს, რადგან ეს იმის აღიარება იქნება, რომ საქართველო დონეცკისა და ლუგანსკის ტერიტორიებს დამოუკიდებლად ცნობს. მსგავსი გადაწყვეტილება უკრაინასთან ურთიერთობას დაძაბავს, და შესაძლოა საქმე დიპლომატიური ურთიერთობის გაწყვეტამდეც კი მივიდეს.

“ქართული მხარე არავითარ შემთხვევაში არ დათანხმდება და ვერც დათანხმდება მსგავს შემოთავაზებას, რადგან გამოდის, რომ თუ საქართველო არჩევნებში დამკვირვებლის სტატუსს დათანხმდება, ის იმ არჩევნების ლეგიტიმურობას აღიარებს. შესაბამისად, ლოგიკურად თუ მივყვებით, მან უნდა აღიაროს ცხინვალსა და სოხუმში ჩატარებული ნებისმიერი არჩევნების ლეგიტიმურობაც, ამიტომ ეს გამორიცხულია.

“თვითონ რუსეთის მიერ არჩევნების ჩატარება, “მინსკი-2″-ის შეთანხმების ძალზედ უხეში დარღვევა იქნება, რაც იმას დაგვანახებს, რომ რუსეთმა მინსკში მიღწეული შეთანხმებების დაცვაზე ხელი აიღო.

“რუსეთის მხრიდან მსგავსი ქმედება შეიძლება განვიხილოთ, როგორც შანტაჟი, რომ თუ აპრილამდე არ მომიხსნით ან შეამსუბუქებთ სანქციებს, მე არჩევნებს ჩავატარებ. რუსეთს იქ არჩევნების ჩატარებას არავინ ეკითხება და მსგავსი ქმედება პირდაპირ ეწინააღმდეგება მინსკის ხელშეკრულებებს. თუ არჩევნები ჩატარდება, ის კიევმა უნდა ჩაატაროს. რუსეთს რა თქმა უნდა შეუძლია, დე ფაქტო არჩევნების ჩატარება, მაგრამ მე საქართველოს მონაწილეობას ამ არჩევნებში გამოვრიცხავ.

“თუ საქართველოს მთავრობა მიიღებს ასეთ გადაწყვეტილებას, მაშინ ბუნებრივი იქნება, რომ იქ მეთვალყურედ პაატა ზაქარეიშვილი გავგზავნოთ.

“მნიშვნელობა არ აქვს მთავრობა მიიღებს მონაწილეობას ამ არჩევნებში თუ ოპოზიციური სპექტრი. ამან შეიძლება დიპლომატიური ურთიერთობის გაწყვეტამდეც კი მიიყვანოს საქმე. როგორ გგონიათ, კიევი ტაშს დაგვიკრავს ჩვენ რომ დონეცკისა და ლუგანსკის დამოუკიდებლობა ვაღიაროთ?

“თუმცა, თუ უკრაინამ ჩაატარა არჩევნები, კიევის მთავრობაც იყოს მონაწილე და მათგან მივიღებთ მოწვევას, მაშინ შეიძლება. მაგრამ რუსეთისა და სეპარატისტული რეჟიმისგან მიღებულ მოწვევაზე აქედან დამკვირვებლის გაგზავნა გამორიცხულია.

“რა თქმა უნდა, საქართველოში არის რუსული ორიენტაციის პარტიები, მაგრამ ეს იმდენად ანტიუკრაინული დემონსტრაციული ნაბიჯი იქნება, რომ არ მგონია რომელიმე პარტიამ მსგავსი გადაწყვეტილება მიიღოს. ეს წითელი ხაზის გადაკვეთა იქნება.

“ერთია რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზაციის მომხრეობა, ამას ყველა ჩვენგანი მხარს უჭერს, მაგრამ მეორეა რუსეთის მიერ ჯარშეყვანილ სეპარატისტულ რაიონებში ჩატარებულ არჩევნებში დამკვირვებლის სტატუსით მონაწილეობა”, – აცხადებს ცინცაძე.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირაკლი ალადაშვილთან: “საქართველო ნატო-ში შესასვლელად მზადაა, მაგრამ თავად ნატო არაა მზად მის მისაღებად”

თაკო მათეშვილი

ჟურნალ “არსენალის” მთავარ რედაქტორ ირაკლი ალადაშვილის თქმით, მიუხედავად იმისა, რომ საქართველო ნატო-ში შესასვლელად მზადაა და რომ ალიანსის წევრები ისეთი ქვეყნებიც კი გახდნენ, რომლებიც მომზადების დონით საქართველოს ბევრად ჩამორჩებოდნენ, ვარშავის სამიტზე არც მაპ-ს მოგვცემენ და არც რაიმე მნიშვნელოვანი შეიცვლება. იგი ამბობს, რომ ამის მთავარი მიზეზი ალიანსის წევრ ქვეყნებში არსებული დისონანსია და ასევე ისიც, რომ რამდენიმე ქვეყანა ნატო-ს კიდევ უფრო გაფართოებისა და ამით რუსეთთან ურთიერთობის დაძაბვის სასტიკი წინააღმდეგია.

ირაკლი ალადაშვილი რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის, სერგეი ლავროვის განცხადებასაც ეხმაურება იმის თაობაზე, რომ პანკისში ტერორისტული საფრთხე არსებობს და რომ იქ არსებულ ბაზებში ტერორისტებს წვრთნიან და აცხადებს, რომ მსგავსი განცხადებებით რუსეთი საქართველოს ზიანს ვეღარ მოუტანს, რადგან მას დასავლეთში აღარ უჯერებენ.

- ხომ არ არის იმის საშიშროება, რომ ამ საბაბით რუსეთი პანკისში შეიჭრას?

- ამ თემით სპეკულირება 1990-იანი წლებიდან მიმდინარეობს. იმ პერიოდში სეპარატისტები მართლაც გადმოვიდნენ, თუმცა, 2001-2002 წლებიდან აღარაფერი ხდება ისეთი, რაც რუსეთს ასეთი რამის განცხადების საბაბს მისცემდა. ამჟამად პანკისის ხეობა თავისუფალია იმ გაგებით, რომ ნებისმიერს შეუძლია იქ ჩავიდეს და ნახოს რა ხდება. ამიტომაც ამ თემით აპელირება საფუძველს მოკლებულია. დღეს, როგორც ვხედავთ, ქართული და რუსული მხარეც ცდილობს, რომ მკაცრი ტონით არ ისაუბრონ. ასე რომ, საკითხი აქტუალური ნამდვილად არაა და ვფიქრობ, ლავროვმაც ეს განცხადება ძველი ინერციით გააკეთა. თუმცა, თუკი პოლიტიკურად ვინმეს დასჭირდება, რა თქმა უნდა, შეიძლება თემა ისევ გაააქტიურონ.

- ამით დასავლეთის თვალში საქართველო ხომ არ წარმოჩინდება ქვეყნად, სადაც ტერორისტებს ეფექტურად ვერ ებრძვიან?

- რუსეთს საქართველოსთვის ბევრი რამ დაუბრალებია და კიდევ ბევრი რამ შეიძლება დაგვაბრალოს, მაგრამ ცალმხრივი ბრალდებები არაფერს ნიშნავს. მითუმეტეს, რომ დღეს სიტუაცია შეიცვალა. თუ ადრე დასავლეთი ბევრ რამეზე ხუჭავდა თვალს, მათ შორის რუსეთის მხრიდან ჩვენზე პოლიტიკურ და სამხედრო ზეწოლაზე, ახლა თავად რუსეთი და დასავლეთი არიან ერთმანეთთან დაპირისპირებულები. ასე რომ, არ მგონია დასავლეთმა რუსეთის რაიმე ბრალდება დაიჯეროს. ყოველ შემთხვევაში, დღეს მეტი შანსია, რომ საქართველოს მხარი უფრო აქტიურად დაუჭიროს.

- და ეს მხარდაჭერა ნატოს ვარშავის სამიტზე რით შეიძლება გამოხატოს?

- თუკი დასავლეთი ამისთვის მოიცლის და მოისურვებს, რა თქმა უნდა, შესაძლებელია, რომ საქართველო ნატო-ს უფრო დაუახლოვდეს და ალიანსის სრულუფლებიანი წევრიც კი გახდეს. თუმცა, მე პირადად ეჭვი მეპარება ვარშავის სამიტზე საქართველოსთვის რამე მნიშვნელოვანი შეიცვალოს და მაპ-ი მოგვანიჭონ.

- მაქსიმუმ რა შედეგს ელით?

- კიდევ ერთხელ დააფიქსირებენ, რომ საქართველო შეიძლება ნატოს წევრი გახდეს. შესაძლოა რაღაც ახალ მექანიზმებზეც იყოს საუბარი. ძალიან მინდა შევცდე, მაგრამ ამას ველი. პირველ რიგში იმიტომ, რომ თავად ნატო-ს წევრ ქვეყნებს შორის არაა ერთობა. განსაკუთრებით კი, კარგად ვიცით, რომ რამდენიმე ქვეყანა ნატო-ს გაფართოების წინააღდმეგია, რადგან ეს მათ რუსეთთან კიდევ უფრო დააპირისპირებს.

- თავად საქართველო რამდენადაა მზად მინიმუმ მაპ-ის მისაღებად და მაქსიმუმ წევრობისათვის?

- ნატო-ს წევრები ბოლოს ისეთი ქვეყნები გახდნენ, საქართველოს დემოკრატიითაც და სამხედრო მომზადების დონითაც ბევრად რომ ჩამორჩებოდნენ. ამიტომ ვერ ვიტყვით, რომ საქართველო მზად არაა. აბსოლუტურ დემოკრატიას ვერ მოითხოვენ, რადგან ეს არც ევროპაშია და ვერც იქნება. ასე რომ, საქართველო ნატო-ში შესასვლელად მზადაა. მითუმეტეს, რომ 1999 წლიდან ნატო-ს და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების სამშვიდობო მისიებში მონაწილეობს. ეს იმას ნიშნავს, რომ ჩვენ ნატო-ს გვერდით ვდგავართ და ნატო-ს წევრობისათვის მზად ვართ. მთავარი კითხვა აქ ისაა, თავად ნატო მზადაა თუ არა იმისთვის, რომ საქართველო თავის რიგებში მიიღოს. საქართველოს მიღება ხომ იმას ნიშნავს, რომ მან ამ ქვეყნის უსაფრთხოებაზე პასუხისმგებლობა აიღოს. ამისთვის ალიანსი დღეს მზად ნამდვილად არაა. თუმცა, ამას არავინ აღიარებს.

- ნატო-ს გენერალურმა მდივანმა იენს სტოლტენბერგმა განაცხადა, რომ რუსეთის მიერ სირიაში განხორციელებული ავიადარტყმები სამშვიდობო პროცესს ხელს უშლის. ზოგადად, რამდენად შესაძლებლად მიგაჩნიათ სირიის კრიზისის მშვიდობიანი, მოლაპარაკების გზით მოგვარება?

- ამ ეტაპზე ეს კონფლიქტი მშვიდობიანი გზით ვერ მოგვარდება. იქ ძალიან ბევრი ინტერესია ერთმანეთთან გადახლართული. ბოლოს რაც გამოიკვეთა, რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირებაა, რომელიც სწორედ სირია-თურქეთის საზღვარზე დაიწყო. ამ ყველაფერმა შესაძლოა განვითარება ჰპოვოს და მეტ მასშტაბებს მიაღწიოს.

- შესაბამისად, თავდაპირველი მითი იმის თაობაზე, რომ რუსეთი სირიაში “ისლამურ სახელმწიფოს” ებრძვის და ამ გზით სირიის კრიზისის მოგვარებას ცდილობს, საბოლოოდ დაიმსხვრა?

- დიახ. ეს მხოლოდ საბაბია. ეს არაა ის მთავარი მიზეზი, რის გამოც რუსეთმა სირიაში საჰაერო ფრონტი გახსნა. მათი მიზანი ბაშარ ალ-ასადის ხელისუფლების შენარჩუნება და სირიაში საკუთარი პოზიციების გამყარებაა. სირიაში, ირანსა და ერაყში პოზიციების გამყარებით რუსეთი ახლო აღმოსავლეთში გავლენის განმტკიცებას ცდილობს. სწორედ ესაა მთავარი.

„ახალი თაობა“, 08 თებერვალი, 2016 წელი

თინა ხიდაშელის ერევნული ვიზიტის ირგვლივ: ჩაერთვებიან თუ არა საქართველო და სომხეთი ნატო-რუსეთის დაპირისპირებაში?

ამ დღეებში სომხეთში იმყოფებოდა საქართველოს თავდაცვის მინისტრი თინა ხიდაშელი. მისი ერევანში ჩასვლა ბუნებრივი მოვლენა იქნებოდა, საქართველოსა და სომხეთს ერთმანეთის საწინააღმდეგო საგარეო კურსი და სამხედრო-პოლიტიკური ხედვები რომ არ ჰქონდეთ არჩეული – საქართველო ნატოსკენ მიისწრაფვის, სომხეთი კი იმ კოლექტიური უსაფრთხოების ორგანიზაციის წევრია, რომელშიც რუსეთი, ბელარუსი, ყაზახეთი, ყირგიზეთი და ტაჯიკეთი შედიან.

ამ ვიზიტს გამოეხმაურა აზერბაიჯანი, რომელიც საქართველოს მეგობრად მიიჩნევს, სომხეთს კი – ოკუპანტად.

აზერბაიჯანელი ექსპერტი ელხან ალესკეროვი მიიჩნევს, რომ თინა ხიდაშელი ერევანში გარკვეული მისიით იმყოფებოდა. მისი წინადადებები კი შემთხვევითი არ არის. საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა მოუწოდა სომეხ სამხედროებს, საქართველოში ისწავლონ. ექსპერტის თქმით, იგულისხმება განათლების მიღება საქართველოში მოქმედ ნატოს სასწავლო ცენტრში.

- ნატოს უნდა, იქ მიიზიდოს სომხეთის სამხედროები, მიუხედავად იმისა, რომ ამის მიმართ ნეგატიური დამოკიდებულება აქვს რუსეთს. სომხეთის თავდაცვის მინისტრს ამ შემოთავაზებაზე პასუხი არ უთქვამს. მან მხოლოდ ის განაცხადა, რომ სომხეთსა და საქართველოს ერთნაირი მიზნები აქვთ – ესაა უსაფრთხოება და სტაბილურობა რეგიონში, – აღნიშნა ალესკეროვმა. მისი შეფასებით, საქართველოსა და სომხეთის სამხედრო-პოლიტიკური დაპირისპირება ბევრ რამეში ვლინდება. მაგალითად, ამ დღეებში გადაწყდა, რომ ვაშინგტონი საქართველოს გამოუყოფს 10 მილიონ დოლარს საქართველო-სომხეთის საზღვრის გასამაგრებლად. საქართველო ასევე მიიღებს საჰაერო თავდაცვის თანამედროვე საშუალებებს ნატოს წევრი საფრანგეთიდან. ფაქტობრივად, ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის თანამედროვე საშუალებები გაჩნდება სომხეთის საზღვართან. ეს ხდება იმ პირობებში, როცა სომხეთმა რუსეთთან ახლახან ხელი მოაწერა შეთანხმებას ერთობლივი საჰაერო თავდაცვის სისტემის შექმნის შესახებ.

- ერევანი ჩიხშია. სომხეთს არ სურს, უსაფრთხოების საკითხებში მარტო რუსეთს დაეყრდნოს. ამასთან, არ ძალუძს დამოუკიდებელი ნაბიჯების გადადგმა ნატოს მიმართულებით, – ამბობს ექსპერტი.

ერევანში თანამშრომლობის პერსპექტივებიც დაისახა. საქართველოსა და სომხეთის თავდაცვის უწყებებმა გააფორმეს ხელშეკრულება 2016 წელს სამხედრო სფეროში თანამშრომლობის შესახებ. ის ითვალისწინებს სამშვიდობო, განათლების, პროფესიული მომზადების სფეროებში გამოცდილების ურთიერთგაზიარებას.

აზერბაიჯანელი ექსპერტი იმასაც აღნიშნავს, რომ სომხეთი თავის პრორუსულ ორიენტაციას შანტაჟისთვისაც იყენებს. ერევანი ამით აშანტაჟებს არა მხოლოდ ბაქოსა და თბილისს, არამედ, თვით რუსეთსაც. სომხეთი რუსეთს აშინებს, რომ ერთხელაც ზურგს შეაქცევს და ორიენტაციას შეიცვლის.

ექსპერტის შეფასებით, რუსეთი თავის სამხედრო პოტენციალს ზრდის სირიისა და სომხეთის სამხედრო ბაზებზე, ნატო კი იღებს ზომებს კავკასიაში თავისი გავლენის გასაზრდელად. ანკარასა და მოსკოვს შორის ურთიერთობის გაუარესების ფონზე ვაშინგტონი ცდილობს, შეასუსტოს რუსეთის პოზიციები საქართველოსა და სომხეთში. შექმნილ სიტუაციაში აზერბაიჯანს პრაგმატული პოზიცია უკავია. ეკონომიკური პოტენციალი და დაბალანსებული საგარეო პოლიტიკა აძლევს აზერბაიჯანს იმის საშუალებას, რომ რუსეთსა და ნატოს შორის გეოპოლიტიკური დაპირისპირების იარაღად არ გადაიქცეს.

რუსეთსა და ნატოს, ასევე აშშ-ს შორის დაძაბულობის ზრდაზე მეტყველებს აშშ-ის სახელმწიფო მდივან ჯონ ქერის განცხადებაც. მან რუსეთი სირიის მშვიდობიანი მოსახლეობის განადგურებაში დაადანაშაულა. მისი თქმით, რუსეთის ავიადარტყმებისაგან ბევრი მშვიდობიანი მცხოვრები, მათ შორის ქალი და ბავშვი იღუპება.