„კვირის ქრონიკა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ხომ ხედავთ, რამხელა უბედურებაა ქვეყანაზე“

„კვირის ქრონიკა“: ინტერვიუ ვალერი ხაბურძანიასთან: „ჯეიმს აპატურაი საცემია“

„კვირის ქრონიკა“: ბიძინა ივანიშვილის საბედისწერო შეცდომები

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: “ოცნება” უნდა გამოფხიზლდეს”

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: დიდი წინასაარჩევნო მედიარყევები // როგორი იქნება მედია საპარლამენტო არჩევნებისათვის

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: საქართველო აღარც დასავლეთისთვისაა პრიორიტეტი და არც რუსეთისათვის

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნუგზარ წიკლაურთან: „შემოდგომაზე ნაციონალური მოძრაობა ხელისუფლებას გადაიბარებს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სოსო შატბერაშვილთან: „საქართველო პროდასავლური ნეიტრალური სახელმწიფო უნდა გახდეს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გია ცაგარეიშვილთან: „ამომრჩევლის 60% გაურკვევლობაშია“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: „რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება კავკასიაშიც გადმოვა“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სანდრო ბრეგაძესთან: „რეფერენდუმის ჩატარებაა საჭირო, რადგან ერთსქესიანთა ქორწინებაზე პარლამენტში აზრთა სხვადასხვაობაა“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ბიძინა ივანიშვილი საპროტესტო აქციაზე და შელაპარაკება “ნაციონალებთან” // ექს-პრემიერმა ციხისძირიდან 100-წლოვანი ხეების გადარგვის სამუშაოები დროებით შეაჩერა

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: უნდა შეეჩერებინა თუ არა ბიძინა ივანიშვილს ხეების გადარგვის სამუშაოები ციხისძირში?

„ახალი თაობა“: სოხუმელი კაზაკების ატამანი საეჭვო ვითარებაში დაიღუპა

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ მამუკა მამულაშვილთან: “ქართული ლეგიონი” უკრაინის არმიის ნაწილი გახდა

————————-

„კვირის ქრონიკა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ხომ ხედავთ, რამხელა უბედურებაა ქვეყანაზე“

ნინო სამხარაძე

„ალიას“ ექსპერტი კავკასიის საკითხებში, მამუკა არეშიძე ესაუბრა.

- ბატონო მამუკა, არის თუ არა გოგი თოფაძე მაცნე იმისა, რომ კოალიცია დაიშლება?

- ეს არის გამოხატულება იმ დამოკიდებულებისა, რაც კოალიციის შიგნით არსებობს. მაგრამ მთავარ კითხვაზე, რაც თქვენ გაგიჩნდათ, გოგი თოფაძის სკანდალურ ბრალდებას მოჰყვება თუ არა კოალიციის დაშლა, გიპასუხებთ:

ამ ეტაპზე გამოვრიცხავ, რადგან კოალიციის ეს შემადგენლობა ერთგვარი სავიზიტო ბარათია დანარჩენი მსოფლიოსთვის. კოალიციაში არიან ძალები, მაგალითად, „რესპუბლიკელების“ სახით, რომლებიც არიან მკვეთრად ორიენტირებული დასავლეთზე, არიან შუალედური ძალები, ე.წ. ანტიდასავლური, კოალიცია ჭრელია, მაგრამ დამბალანსებელი საერთო ვითარებისა.

- როცა გოგი თოფაძე თავდაცვის მინისტრს სისხლის სამართლის დანაშაულში ამხელს და აცხადებს, რომ მან გააყალბა არჩევნები, მინისტრად კი არა, პროკურატურაში უნდა იჯდეს და პასუხებს უნდა იძლეოდესო, ნიშნავს თუ არა, რომ პროკურატურა ამ საქმით უნდა დაინტერესდეს და მსვლელობა მისცეს. სხვა შემთხვევაში გამოდის, რომ საქმე გვაქვს უპასუხისმგებლო პოლიტიკოსებთან და ამ განცხადების გამო ვინმე არ უნდა დაისაჯოს, ან ავტორი, ან ადრესატი? კიდევ ერთხელ, უსამართლობას გვაგუებს ხელისუფლება?

- აი, ეს არის კითხვა, რომელიც საზოგადოებას უჩნდება. წინა პასუხში შევეცადე ამეხსნა, რის გამო არსებობს დღემდე ამ ჭრელი შემადგენლობით კოალიცია და რომ ჩვენს დასავლეთ პარტნიორებს აწყობთ კოალიციის ამ ფორმით არსებობა. მაგრამ საზოგადოება გაოგნებულია იმ კინკლაობით, რაც კოალიციის შიგნით ხდება. ჯერ დიდი ხნის განმავლობაში გაოგნებული იყო პრეზიდენტისა და ყოფილი პრემიერის გაუთავებელი კინკლაობითა და მითქმა-მოთქმით, რაც კოალიციიდან ჟონავდა. ახლა უკვე ჩვენს თვალწინ რინგზე ხდება დეპუტატების დაპირისპირება საკმაოდ მწვავედ. თან იმდენად მწვავედ, რომ ერთმანეთს სისხლის სამართლის დანაშაულში სდებენ ბრალს. თქვენს კითხვაზე, – სამართალი აღარ არის? გიპასუხებთ, – სამართალი აღარ არის! რისთვისაც ვიბრძოდით, ის შედეგი ვერ მივიღეთ.პოლიტსაბჭოზე, რომლის წევრებიც ეს სუბიექტები არიან, როგორც ჩანს, ასეთი მწვავე საკითხების განხილვა იქაც არ ხდება. საზოგადოების დიდი ნაწილი პროცესს უყურებს გაოგნებული და ხშირ შემთხვევაში, შეურაცხყოფილიც კი.

- საზოგადოება ხედავს ერთპიროვნულ, მონურ მორჩილებას ბიძინა ივანიშვილისადმი და მათი ქმედებებიდან გამომდინარე რჩება შთაბეჭდილება, რომ დეპუტატები, მინისტრები ივანიშვილის შიშით ვერ მოქმედებენ და ყველა განცხადებას თუ ქმედებას, მას უთანხმებენ…

- 2012 წლის წინასაარჩევნო პერიოდში მე ვიყავი იმ გუნდში, რომელიც პოლიტიკურ ამინდს ქმნიდა „ქართულ ოცნებაში“, იქაც არ იყო ბიძინას დიქტატი. მაგრამ იქ მყოფთა ნაწილი თვლიდა, რომ ყველა სიტყვა ივანიშვილთან უნდა შეეთანხმებინათ. ამიტომ დასდევდნენ მას ტელეფონით, იყო შუშის სასახლეში მისვლები. ეს ნაწილი პარლამენტშიც მოხვდა, მაგრამ ის ხალხი, ვინც თვლიდა, რომ პოლიტსაბჭოზე მიღებული განცხადება იყო საკმარისი, ემოქმედა და არ აწუხებდა ივანიშვილს, დარჩა პროცესების მიღმა. მართალი ხართ, თვითონ შექმნეს ისეთი სიტუაცია, როცა მეფის კარზე დაიწყეს თამაში.

- „ქართული ოცნებიდან» დაანონსდა, რომ თებერვლის ბოლოს საარჩევნო სიის მონახაზი გარკვეული იქნება. რა ინფორმაცია გაქვთ, დაწყებულია საარჩევნო პროგრამაზე მუშაობა?

- როგორც ვიცი, არა, რაც შეეხება საარჩევნო სიას, არც ამ მხრივ შეცვლილა არაფერი, წინა ინტერვიუში გითხარით, რომ რამდენიმე მინისტრი, კომიტეტის თავმჯდომარეები და ფრაქციის ხელმძღვანელები აღმოჩნდებიან სიაში, ვიცი, რომ მოლაპარაკებები მიმდინარეობდა უცხოეთში მყოფ ქართველებთან, რომლებიც არიან პროფესიონალი ეკონომისტები.

- ამერიკის დაზვერვამ საგანგაშო ანგარიში გააკეთა, რომ შესაძლოა, საქართველომ პროდასავლურ კურსს გადაუხვიოს და მათ ეს ქვეყანა ხელიდან გამოეცალოთ. ახლა მაინც არ არის დრო, ნატოში მიგვიღონ, თუკი ეშინიათ, რომ, ნებით თუ უნებლიეთ, რუსეთისკენ არ გადავუხვიოთ?

- ამ დოკუმენტში ერთ მნიშვნელოვან ფაქტორს აქვს ყურადღება მისაქცევი, ამ ანგარიშის ავტორი ყურადღებას ამახვილებს საქართველოს ეკონომიკაზე. ავტორი თვლის, რომ საქართველოს ეკონომიკის განვითარებისფორმატი არ არის სწორი. ეს შესაძლოა, ჩვენი ორიენტირის გადამწყვეტი ფაქტორი არ არის, მაგრამ მნიშვნელოვანი რამაა. აქ არის შიდა პოლიტიკის პრობლემები. ეს არის თემა, რომელიც ხელს უწყობს იმ პროცესების შესუსტებას, რასაც ჰქვია საქართველოს პროდასავლური ორიენტაცია. აი, ეს არის ავტორის დასკვნა. არასწორად განვითარებული ეკონომიკა, რომელიც შედეგზე არ არის ორიენტირებული და არ არის თანმიმდევრული. ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა საქართველოსთვის ძალიან ბევრი რამ გააკეთა, ფინანსური თუ ტექნოლოგიური დახმარების კუთხით. რა თქმა უნდა, მათ აქვთ მინუსები, მაგრამ სჭარბობს პლუსები. მხოლოდ მათი ნება რომ იყოს, კარგა ხნის გადაწყვეტილი იქნებოდა საქართველოს ნატო-ში გაწევრიანების საკითხი. მაგრამ არის სხვა წევრი ქვეყნები, მაგალითად, გერმანია და საფრანგეთი, რომლის აზრსაც არ შეიძლება თეთრმა სახლმა ანგარიში არ გაუწიოს.

- ამ კვირის სკანდალურ თემად კვლავ ტელეკომპანია „მაესტროს“ საქმე რჩება. თქვენ რა განცდა გაქვთ, ვინ დგას ამ პროექტის უკან - ხელისუფლება, პატარკაციშვილის ოჯახის წარმომადგენლის ირაკლი რუხაძის პოლიტიკური ინტერესები? რა ამოძრავებთ ძმებ გაჩეჩილაძეებს ამ საქმეში?

- ამას წინათ ვიხსენებდი, „საკნის“ პროექტი რომ ამუშავებულიყო, გია გაჩეჩილაძემ საკუთარი სახლი გაყიდა. ისიც კარგად მახსოვს, როგორ შექმნა მამუკა ღლონტმა ჩვეულებრივი, უმნიშვნელო ტელევიზიისგან ბრენდი. მე ვთვლი, რომ ის ერთ-ერთი საუკეთესო მედიამენეჯერია საქართველოში. ამ დროს გია გაჩეჩილაძის იმ პერიოდის დამსახურებაც არ მავიწყდება. ძალიან გული მწყდება იმის გამო, რაც ხდება, მით უმეტეს, მაკა ასათიანი და ლევან გაჩეჩილაძე ნათესავები არიან… მე ვერ გეტყვით, რომ ხელისუფლების გარკვეული ჯგუფი შორს დგას ამ პროცესისგან. როცა ეს თემა მოვიკითხე, ზოგი ისეთი გაკვირვებული მიყურებს, რაზე ლაპარაკობო, რომ ვხვდები, ამ პროცესში მთლიანად არ არის ჩართული ხელისუფლება. მე უფრო იმის განცდა მაქვს, რომ ირაკლი რუხაძეს პოლიტიკური ამბიციები აქვს. თუ გავითვალისწინებთ, მას სურვილი ჰქონდა, ყოფილიყო საქართველოს პრემიერი, რაზეც ივანიშვილისგან უარი მიიღო, არ არის გამორიცხული, მან პოლიტიკური თამაში წამოიწყოს.

- არანაკლებ მნიშვნელოვანი და მძაფრი თემა იყო ციხისძირში მრავალწლოვანი სამი ხის გადარგვა…

- ძალიან მინდა ახლა ვიყო ობიექტური და ვთქვა ასეთი რამ, როგორც ჩემთვის მიუღებელია პოლიტიკანობა ამ ხეების გამო, ასევე მიუღებელია პოლიტიკანობა ჩიორა თაქთაქიშვილის მამის გამო, რომელმაც მოიპარა თუ ხელს გააყოლა ერთი ფილა შოკოლადი და კარაქი სუპერმარკეტიდან. აღიძრა სისხლის სამართლის საქმე და ხელწერილის საფუძველზე გაათავისუფლეს, მაგრამ განა შეიძლება ამ საქმეს გამო გაუთავებელი ლაპარაკი?!. ჩიორა თაქთაქიშვილს რაც აქვს ჩადენილი, ეს ცალკე საკითხია, მაგრამ შეიძლება ამ მოხუცზე, რომელმაც ერთი ფილა შოკოლადი ხელს გააყოლა, ამხელა ამბავი იყოს ატეხილი? მოკლედ, არ შეიძლება ყველა წვრილმანზე დაღალო საკუთარი თავი და საზოგადოება პოლიტიკური ქულების მოსაპოვებლად.

- 75 წლის მოხუცს ერთი ფილა თუ გაჰყვება, ეს გასაკვირი სულაც არ არის, მაგრამ საქმე გვაქვს იმ ჩიორა თაქთაქიშვილთან და იმ პარტიასთან, რომლებიც გირგვლიანის დედას, პირდაპირი მნიშვნელობით, დასცინოდნენ და ხმამაღლა აცხადებდნენ, როდის ჩაძაღლდებაო, რომლებიც არასრულწლოვან ბავშვებს ბურთის მოპარვისთვის და ერთი ბოთლი ლიმონათის მოპარვისთვის ციხეში უშვებდნენ და ცხოვრებას უმახინჯებდნენ. ადამიანებს უდანაშაულო მამებს უჭერდნენ და ციხეში აუპატიურებდნენ, ქუჩაში უკლავდნენ და მაშინ არავის ჰქონდა უფლება, ჩიორასავით ეთქვა, რომ მამაჩემს რომ რამე დაემართოს, ამას არ გაპატიებთო. ამ პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას კი ჩიორა და „ნაცმოძრაობა“ არ იღებს, ქართველი ხალხი კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ ტოლერანტულია, რადგან ჩვენ შეგვიძლია ერთ ქვეყანაში, ერთ ქალაქში ვიცხოვროთ და ცხვირპირი არ ამოვუნაყოთ ამ „კოლექტიურ ჩიორებს“…

- გეთანხმებით პოზიციაში, მაგრამ მე არ ვეთანხმები იმ ადამიანებს, ვინც ჩიორა თაქთაქიშვილს ეუბნება, რომ შენ ხარ ქურდის შვილი. დიახაც, უნდა შევახსენოთ და ვუთხრათ, – გახსოვთ, პატარა ბიჭებს რომ ციხეში სვამდით ძეხვისა და ცარიელი ბოთლის მოპარვისთვის. მე ვიცი ფაქტი, როცა არასრუწლოვანს ცარიელი ბოთლის მოპარვისთვის ლამის 24 წელი მიუსაჯეს და შემდეგ სასჯელი 11 წლამდე ჩამოიყვანეს. ნახევარი საქართველო ციხეში ჰყავდათ გამოკეტილი, რისი გულისთვის? ხშირ შემთხვევაში იმის გამო, რაც დაემართა ჩიორას მამას. დღეს არ არის მთავარი საკითხი, ჩიორას მამამ ერთი ფილა შოკოლადი მოიპარა, რომ ივანიშვილის კომპანიამ სამი ხე გადარგო, დამერწმუნეთ, მოსახლეობას არც „მაესტროს“ გარშემო ატეხილი სკანდალი არ აინტერესებს, იმდენად მძიმე სოციალური და ეკონომიკური ფონია, ხალხი პურს ვეღარ ყიდულობს, კრედიტებს ვეღარ იხდის და სხვა რამე რაში აინტერესებს ვიღაცას რეგიონში, სენაკში, თელავში თუ სხვაგან. მას აინტერესებს, რა აჭამოს შვილებს, როგორი იქნება მისი ხვალინდელი ეკონომიკური მდგომარეობა და ანგარიშში, რაზეც ჩვენ გვქონდა საუბარი, ამერიკელებმა გაამახვილეს რბილად ყურადღება მძიმე სოციალურ-ეკონომიკურ სიტუაციაზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ არაჯანსაღი ეკონომიკური ვითარებაა ქვეყანაში და არ შეიძლება მუდმივად თითის გაშვერა მეზობელი ქვეყნებისკენ, რომ იქაც იგივე ხდება. მსოფლიო კრიზისი რომ არსებობს, ეს ჩვენ ძალიან კარგად ვიცით, მაგრამ რიგი ქვეყნები მოერგნენ სიტუაციას და მათმა მოსახლეობამ ეს პროცესი მძიმედ არ გადაიტანა. აზერბაიჯანი და რუსეთი ამ შემთხვევაში არ არის ჩვენთვის მაგალითი. შევხედოთ ამ თვალსაზრისით ესტონეთში რა ხდება. მე ერთი რამ მინდა გითხრათ, უამრავი გადასარევი საინვესტიციო პროექტი არსებობს საქართველოში, რომლის გადაწყვეტასაც არა და არ ადგება საშველი,  რადგან არავის სურს პასუხისმგებლობის საკუთარ თავზე აღება. ახლა ერთი რამ რომ არ მოგიყვეთ, არ შემიძლია, გული ვეღარ მომითმენს, ახალგაზრდა კაცი, რომელსაც აქვს ქართული ფესვები და ქართული არ იცის, რუსეთიდან ჩამოვიდა და ქუთაისთან ახლოს მინიქარხანა ააშენა, 130 ათასი დოლარის ინვესტიცია განახორციელა, მაგრამ მისთვის ეს ძალიან დიდი ფული იყო. ეს ქარხანა წარმატებით მუშაობდა, სპეციფიკურ ნაგავს ამუშავებდა, საიდანაც იღებდა მაზუთს და ყიდდა ადგილობრივ საწარმოებზე. ვიღაცას გაუჩნდა სურვილი, ეს ბიზნესი დაეთრია. ამ ბიჭმა რომ არ დათმო, ჯერ საშინლად სცემეს, მერე ქარხანა მთლიანად გადაუწვეს.

- როდის მოხდა ეს ამბავი?

- სულ ახლახან, ახალი წლის შემდეგ. სხვათა შორის, ობიექტურად მინდა გითხრათ, რომ, როცა იმერეთის გუბერნატორმა გივი ჭიჭინაძემ გაიგო მომხდარის შესახებ, შეძრა იქაურობა და კონკრეტული ზომებიც მიიღო, მაგრამ მაინცდამაინც გივი ჭიჭინაძეს უნდა გაეგო ეს ამბავი, რომ საკითხს მსვლელობა მისცემოდა? ხომ ხვდებით, რამხელა უბედურებაა საქართველოში, არის ხალხი, ვისაც არ უნდა, ეს ქვეყანა ფეხზე დადგეს. ეს ხალხი მარტო ქუჩაში კი არ არის, ასეთები არიან ჩინოვნიკურ აპარატში, ძალოვან სტრუქტურაში, ამ ბიჭის ცემის ფაქტის გამოძიება არავის არ უნდოდა.

„კვირის ქრონიკა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვალერი ხაბურძანიასთან: „ჯეიმს აპატურაი საცემია“

გელა ზედელაშვილი

ამ დღეებში ამერიკის დაზვერვის სამსახურის შეფმა, ჯეიმს კლეპერმა ჩვენს ხელისუფლებას ბნედა დასცა. არა, ამ ადამიანს ისეთი არაფერი უთქვამს, რასაც „ნაციონალები“ კარგახანია არ ლაპარაკობენ, მაგრამ, როგორც ჩანს, კლეპერი იმდენად წონიანი ფიგურაა, მისი შენიშვნები ყველა დონეზე შიშით მიიღეს. ერთნი ეგრევე გატყდნენ, ამერიკის დაზვერვის ხელმძღვანელი მართალიაო, მეორენი თავს იკატუნებენ – კაცმა გაგვაფრთხილაო, მესამენი მლიქვნელურად კუდებს აქიცინებენ – გამოგვაფხიზლა, ახლა მხარში ამოგვიდგება და პრევენციულ ზომებს გავატარებთო. რას ამბობს მისტერ კლეპერი, რამაც ასერიგად დააშინა ჩვენი ჩინოვნიკობა? მისი შეფასებით, საქართველოში თურმე ისე იზრდება რუსული პროპაგანდა, შესაძლოა, თბილისმა შეწყვიტოს ევროატლანტიკური ინტეგრაციის მცდელობა. კიდევ რას ამბობს ამერიკის კონგრესში მიბრძანებული კლეპერი? თურმე საქართველო რეფორმების თვალსაზრისით წინ მიიწევს, პოლიტიკური არასტაბილურობა იზრდება:

„ეკონომიკური გამოწვევები მთავრობისთვის, სავარაუდოდ, მთავარი პოლიტიკური სისუსტე იქნება. საქართველოს ელიტასა და საზოგადოებაში იმედგაცრუება, დასავლეთთან ინტეგრაციის შენელებისა და ეფექტური რუსული პროპაგანდის ზრდასთან ერთად, ზრდის იმის შესაძლებლობას, რომ თბილისმა შესაძლოა, შეანელოს ან შეწყვიტოს ევროატლანტიკური ინტეგრაციის მცდელობა. რუსეთთან დაძაბულობა კვლავ მაღალი იქნება და, ჩვენი შეფასებით, მოსკოვი უფრო მეტად გააძლიერებს ზეწოლას თბილისზე, რათა უარი თქვას ევროკავშირსა და ნატოსთან დაახლოებაზე“.

ირაკლი სესიაშვილის თქმით, ჩვენი პარტნიორები ისე არიან შეწუხებულნი, რომ ამერიკის 2017 წლის ბიუჯეტში რუსეთის აგრესიასთან ბრძოლისთვის სხვადასხვა ქვეყნებისთვის გამოყოფილი იქნება, საერთო ჯამში, 3,4 მილიარდი აშშ დოლარი, მათ შორის საქართველოსთვის. ვაშა! აი, სად არის დამარხული ძაღლის თავი, ჩვენ აუცილებლად გვჭირდება 3,4 მილიარდი დოლარიდან 1 მილიარდი მაინც, თუნდაც ნახევარი მილიარდი იყოს, რათა საქართველოში გავაჩაღოთ ანტირუსული პროპაგანდა და კიდევ ერთხელ, თუკი საჭირო იქნება, შევაკვდეთ რუსეთის „ჟანგიან“ ტანკებს. რაც მთავარია, ჩვენ ვერ გავიგებთ, რა „ატკატები“ გაკეთდება თანხების გადმორიცხვის პროცესში და რა მიმართულებით, ანუ რომელი არასამთავრობოები აითვისებენ მილიონებს რუსეთის ლანძღვაში. ამ თემაზე უფრო დეტალურად „ალიას“ საქართველოს უშიშროების ყოფილი მინისტრი, ვალერი ხაბურძანია ესაუბრება:

– ბატონო ვალერი, რა ხდება, რა ისეთი პროპაგანდა აქვს საქართველოში რუსეთს, რომ მის საწინააღმდეგოდ ამერიკელები ამდენ ფულს ხარჯავენ?

– საერთოდ, რუსეთის პროპაგანდა არის ის, რომ საერთოდ არ აქვს პროპაგანდა. საქართველოში ანტიდასავლურ პროპაგანდას ეწევა თავად დასავლეთი თავისი პოლიტიკით. რა თანხასაც სესიაშვილი ასახელებს, ეს ძალიან დიდი ფულია, სამზე რომ გავყოთ, მინიმუმ ერთი მილიარდი მაინც შეგვხვდება.

– რატომ უნდა გავყოთ მხოლოდ სამზე?

– ამერიკელებს აწუხებთ უკრაინა, საქართველო და მოლდოვა. სხვა რესპუბლიკებში და თუნდაც აზერბაიჯანში ან სომხეთში ამ ფულს მაგათ არავინ დაახარჯვინებს. მე საქართველოში რუსული პროპაგანდის ოდნავ ჩანასახსაც კი ვერ ვხედავ, რაც ხდება, ეს არის, უბრალოდ, საზოგადოების რეაქცია დასავლეთის ჩავარდნილ პოლიტიკაზე. აგერ, გამოდის აპატურაი და კვარტალში ერთხელ ბოდიალობს რაღაცას, ამ ადამიანს ნებისმიერი თავმოყვარე ერი ნამდვილად გალახავდა. ძალადობის მომხრე არ ვარ, მაგრამ აპატურაი საცემია! ამერიკა ისეთივე ჩინოვნიკურ-ბიუროკრატიული სახელმწიფოა, როგორც სხვა დიდი სახელმწიფოები, ეს მოხსენება კეთდება იმისთვის, რომ თავიანთი წარუმატებლობა სხვას გადააბრალონ, მეორე – მათ ახლა უნდა გამოძებნონ მტრის ხატი და თავი იმართლონ: აი, იცით, რუსები გვიშლიან ხელს, თურმე ე.წ. „რბილი ძალა“ მოდის და ასე შემდეგ. მათ ხალხი დარაზმული ჰყავთ საქართველოში ვითომლიბერალებისა და დემოკრატების სახით, საკმარისია, რაღაც თქვა, ეგრევე მოგდგებიან და ჩაგაქვავებენ, რომ შენ ხარ პუტინის მონა, პუტინის ჩექმების ამლოკავი და ქვეყნის მტერი. მე არასოდეს მითქვამს, რომ ისინი არიან ქვეყნის მტრები და ამერიკელების ჩექმების მლოკავები, ვისაუბროთ, ვილაპარაკოთ, მე თუ მტერი ვარ, რატომ ვარ? შენ თუ მოყვარე ხარ, რა გააკეთე? რა უნდა ამერიკას, ჩვენი მოკავშირეობის შედეგი სად ჩანს? ამ 3 მილიარდ-ნახევრიდან საქართველოს რა თანხასაც გამოუყოფენ, ის ფული რომ ეკონომიკაში ჩაიდოს, მე ტაშს დავუკრავ. მაჩვენონ ერთი წარმატებული ამერიკული პროექტი ჩვენს ქვეყანაში. რაში ხარჯავენ ისინი ფულს? სიტყვათფუჭობაში, ლაყბობაში, ჭორიკნობაში, ქართველი საზოგადოების გაბოროტებაში. ახლა ჩვენი იურისტები ამერიკაში ჩავლენ, ჩვენებური გაგებით „ატკატებს“ შესთავაზებენ, ახლა ნურავინ ნუ დამიწყებს ლაპარაკს, რომ იქ „ატკატები“ არ არსებობს, ამას ჰქვია ლობიზმი, ასევე ჰქვია სხვა სახელები და მშვენივრად აკეთებენ ფულს. თუ ნახევარი მილიარდი მოგვცეს, აქედან 100 მილიონი „ატკატებში“ წავა, დანარჩენი კი დაიხარჯება საქართველოში. დაახლოებით 25 მილიონი წავა „რუსთავი 2“-ში, ამდენი ჯდება ამ ტელეკომპანიის შენახვა წლიურად. შეიძლება ცოტა მეტიც მისცენ, სადღაც 30-40 მილიონი. დაახლოებით 10 ასეთ ორგანიზაციას დააფინანსებენ ამერიკელები საქართველოში… არც ნატოში გვიღებენ, არც ეკონომიკურად გვეხმარებიან, ისინი ცდილობენ, სიტყვით რუსეთი გააღიზიანონ. მე დანამდვილებით გეუბნებით, რაღაც მცირე რუსული ფონდები თუ არსებობს, ეს დახმარებები განისაზღვრება 5-10 ათასი ლარით წელიწადში. თუ ეს რუსული პროპაგანდის გაძლიერებაა და ამის გამო ამერიკელები აპირებენ, მილიარდები დახარჯონ, მაშინ ვერ ჰქონიათ კარგად საქმე. ვერ გავიგე, 1 რუბლი 100 ათასი დოლარი უღირთ?

– რატომ გამოდის ამ კუთხით დაზვერვის შეფი, რისი თქმა უნდათ ამით, საქართველო კარგად დავზვერეთ და საქმე ვერაა კარგადო?

– საქართველოში ერთიორი კაცი მეგულება, რომელიც ამერიკის დაზვერვას ჩემზე უკეთესად იცნობს. ეს სტრუქტურაც ისეთივე ბიუროკრატიული ორგანოა, როგორც სხვა მათი ორგანიზაციები – მოლაყბე, ძირითადად ღია წყაროებზე და მოტლიკინე პოლიტიკოსებზე დაყრდნობილი. დაუკვირდით, რა ინფორმაციასაც ამერიკის დაზვერვის შეფი ავრცელებს, განა „ნაციონალების“ ნალაპარაკებისგან რამით განსხვავდება? ყველაფერი ემთხვევა ერთიერთზე. რეზიდენტს, რომელიც ზის ამერიკის საელჩოში, ყოველდღიური კონტაქტი აქვს ამ ხალხთან, მათგან იღებს ინფორმაციას. საელჩოსაც აწყობს ამ ტიპის ინფორმაციების მიწოდება, რადგან შესაბამისად იზრდება მათი სუბსიდიები, იზრდება დაფინანსება. რამდენი უფრო მეტად იქნება სურათი მუქი, მით მეტ დაფინანსებას მიიღებენ. ამ თანხებს ვინ განკარგავს? ამერიკის დაზვერვის რეზიდენტი, რომელიც ზის საელჩოში. მე კიდევ მათ გონებრივ შესაძლებლობებზე დიდი წარმოდგენა არ მაქვს, რამდენიმე მათგანს კარგად ვიცნობ პირადად.

– ესე იგი, რაც უფრო კატასტროფულად დაიხატება სიტუაცია, მით მეტი დაფინანსება წამოვა ამერიკიდან?

– რა თქმა უნდა, წამოვა და ამით ისარგებლებენ კონკრეტული ჯგუფები.

– კი, მაგრამ ამერიკელების ანტირუსულ კამპანიას რა მოჰყვება, ჩვენ არაფერი მოგვივა?

– სამწუხაროდ, ესენი მხოლოდ ამით არ შემოიფარგლებიან, უახლოეს ხანში დაიწყება ძალიან დიდი კამპანია ვითომ რაღაც რუსული ძალის წინააღმდეგ არა მხოლოდ იდეოლოგიურად, არამედ რეპრესიული ღონისძიებებიც. ნუ გამოვრიცხავთ, რომ გარკვეულმა ძალებმა მოითხოვონ ცვლილებები სისხლის სამართლის კოდექსში, რომლის მიხედვითაც, აიკრძალება რუსეთის მხარდაჭერა სხვადასხვა ფორმებით.

– ამაზე ეს ხელისუფლება წავა?

– რატომ არ წავა? ამის ინიცირებას გააკეთებენ ე.წ. მოოპოზიციო ძალები და არასამთავრობო ორგანიზაციები. შემოიღებენ, რომ დაისაჯოს რუსული პროპაგანდა, მისი მხარდაჭერა. დარწმუნებული ვარ, რომ ამ მხრივ მოძრაობები მალე დაიწყება. როცა ირაკლი სესიაშვილი ამერიკელებს ყველაფერში ეთანხმება და იმას ორიოდე სიტყვითაც კი არ ამბობს, რომ საქართველოში რუსული პროპაგანდა არ მძლავრობს, რა თქმა უნდა, ამაზეც დასთანხმდება. დაშანტაჟებული ხელისუფლება ძალიან იოლად წავა ყველაფერზე დასავლეთთან პოზიორობის გამო. მოკლედ, ჩვენთან დაახლოებით ასეთი სიტუაციაა: უშიშროების მინისტრი ვარ, კონტრდაზვერვაში თათბირს ვატარებ და რუსეთის მიმართულების ხელმძღვანელი მოხსენებას აკეთებს, თურმე რუსეთის საელჩოში გამოავლინეს სპეცსამსახურების 198 თანამშრომელი. ციფრი შთამბეჭდავია და ვიკითხე, სულ რამდენი ადამიანი მუშაობს საელჩოში? 200, – იყო პასუხი. გავბრაზდი, ავჭარხლდი. მომითრიეთ აქ ეგენი-მეთქი. ყველაო? – შემომხედა გაკვირვებულმა. არა, ის დარჩენილი ორი, რუსეთს რომ სამშობლოდ არ თვლის და შეიძლება ღალატობს კიდეც-მეთქი! იმდენად ფორმალიზებული იყო ეს საკითხი, რომ ყველგან აგენტებს ხედავდნენ. მაშინ ავდექი და კონტრდაზვერვა ჩავაბარე ირაკლი ალასანიას. თუ მაშინ რაიმე წარუმატებლობა იყო და რუს „შპიონებს“ ვერ ვიჭერდით, ალასანიას სინდისზე იყოს. ალასანია იყო იქ, კონტრდაზვერვაში პირდაპირ ისხდნენ ამერიკელები. მათი თანამშრომლები ყველგან დადიოდნენ. ამერიკელებმა შექმნეს გარე მეთვალყურეობის სამსახური და მეც კი დამყვებოდნენ, ხშირად მამოწმებდნენ. ამ თვალსაზრისით ამერიკელები მივუშვი, მაგრამ შედეგი მაინცდამაინც ვერ დავინახე.

– თქვენ ამბობთ, ამერიკელები მეც დამყვებოდნენ და მამოწმებდნენო, გამოდის, ჩვენს მინისტრებს ახლაც დაჰყვებიან?

– ახლა არ ვიცი… კონტრდაზვერვა არის წმინდათაწმინდა სტრუქტურა, ის უნდა მუშაობდეს ამერიკელებზეც და არ უნდა მუშაობდნენ მხოლოდ ამერიკელები. უნდა მუშაობდნენ რუსებზეც, სომხებზეც, თურქებზეც, აზერბაიჯანელებზეც და ასე შემდეგ. ამერიკელები გიჟები ხომ არ არიან, ანგელა მერკელს რომ უსმენენ? იმიტომ უსმენენ, რომ ასეთი წესია, აქ მორიელის პრინციპი მუშაობს, რაც არ უნდა ზურგზე შეისვა, მაინც უნდა უკბინო. სააკაშვილივით სპექტაკლები კი არ უნდა დადგა და ჯაშუშები გამოიგონო. ეს ადამიანი ბევრ რამეში ამერიკელებსაც არ ემორჩილებოდა და საზღვრებს გადადიოდა. ალბათ, გახსოვთ, ერთ-ერთ ფარულ ჩანაწერში იდიოტებსაც კი უწოდებს. ის პრეზიდენტი იყო და საშუალო თუ ქვედა რგოლებს ანგარიშს არ უწევდა, თავისას უბერავდა. თუ ჩვენთან მიიღეს ანტიპროპაგანდისტული კანონი, მაშინ ამ მუხლით შეიძლება დაიჭირონ კახი კალაძე, რადგან ეხმარება და პროპაგანდას უწევს „გაზპრომს“. შეუძლიათ, დამიჭირონ მე, რადგან ერთხელ განვაცხადე, პრორუსული პარტია უნდა შევქმნამეთქი. ვნახოთ, დაველოდოთ მოვლენებს, იქნებ მართლაც გაარკვიონ, ვინ არის ამ ქვეყნის მტერი და ვინ – მოყვარე? არ მაქვს იმედი, მაგრამ მაინც.

„კვირის ქრონიკა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ბიძინა ივანიშვილის საბედისწერო შეცდომები

გელა ზედელაშვილი

სანამ ბიძინა ივანიშვილი პრემიერ-მინისტრი გახდებოდა, ხშირად ლაპარაკობდა  ქართულ მედიაზე და აღნიშნავდა, რომ ჟურნალისტიკაშიც ჩვეულებრივი ადამიანები მუშაობენ და ისინი კონტროლსა და კრიტიკას უნდა დაქვემდებარებოდნენ. როდესაც ბიძინა ივანიშვილი პრემიერ-მინისტრი გახდა, ტონი არც მაშინ შეუცვლია და მეტიც, ამ მხრივ, იდეებს არ გვაკლებდა:

„ძალიან ხშირად მიმიღია საყვედური, რომ ვბედავდი და მედიას ვსაყვედურობდი. მედია ვერ იქნება ტაბუდადებული თემა. მე მთელი ჩემი ცხოვრების მანძილზე ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის, რომ მედია თავისუფალი იყოს ხელისუფლებისგან, რადგან ყველაზე მეტად საშიშია, თუ ხელისუფლება ერევა და ძალადობს მედიაზე, მაგრამ ის, რომ ამ თემას ტაბუ დაადო – მედიას არ შეეხო და არ გააკრიტიკო, ეს ვერ მოხდება. მე ძალიან ხშირად შევეხები ამ თემას – ახლავე ვაფრთხილებ ჟურნალისტებს, შეიძლება, სპეციალური გადაცემა და საათებიც მივუძღვნა იმის ანალიზს, როგორია დღევანდელი მედია, ვინ არიან მეპატრონეები თუ ჟურნალისტები.

მე ამას არ მოვერიდები. ეს განწყობა ახლავე მიიღონ და შეეგუონ ჟურნალისტები, რომ ისინი არ არიან რაღაც განსაკუთრებული ხალხი, არიან საზოგადოების ჩვეულებრივი წევრები, მათაც შეიძლება, შეეშალოთ და მათზეც შეიძლება გააკეთონ რეაქცია. იმ სურათს ნუ დახატავენ, რასაც სააკაშვილი აკეთებს, რომ არის პოლიტიკურად დევნილი. მედია ჩვეულებრივი კერძო ბიზნესია და ამიტომაც შეიძლება, ის მიკერძოებული იყოს. ყველაფერს გავაკეთებ იმისთვის, რომ პროფესიონალიზმი გაიზარდოს, ობიექტური გახდეს. მედია, პირველ რიგში, ბიზნესია“.

ბატონმა ბიძინამ არაერთხელ გაიმეორა, რომ მედია ბიზნესია და შეიძლება იყოს მიკერძოებული. ჩვენ იმ პერიოდშივე ვწერდით, რომ მედია არ არის ჩვეულებრივი ბიზნესი და ეს „რუსთავი 2“-ისა თუ „მაესტროს» ამბებმაც ნათლად დაგვანახა. დაუკვირდით, ყოფილ პრემიერმინისტრს ორი იდეა ჰქონდა, მაგრამ ვერ განახორციელა:

პირველი – ერთი პერიოდი ამბობდა, რომ გახსნიდა რაღაც კურსებს, მოიყვანდა ახალ ჟურნალისტებს, „დაატრენინგებდა» და ასწევდა მათ პროფესიონალიზმს. ჩვენ ვწერდით, რომ ეს არ გამოვიდოდა, ეს შეუძლებელი იქნებოდა და ასეც მოხდა; მეორე – როდესაც „ჯიდიესის“ ეთერში გადაცემების ციკლს იწყებდა, აცხადებდა, საათებს მივუძღვნი მედიის თემას, გავაკეთებ ანალიზს და ყველას ვაჩვენებ, როგორი უნდა იყოს ქართული ჟურნალისტიკაო. არც ეს გამოვიდა, რადგან არ უნდა გამოსულიყო და თქვენ წარმოიდგინეთ, ის გადაცემები სწორედ იმ ჟურნალისტიკას ემსხვერპლა, რომელზეც თავად ბატონი ბიძინა ოცნებობდა – უღიმღამოს, მოზომილს, უფერულს, უფორმოსა და უშინაარსოს. მიხვდა ყოფილი პრემიერმინისტრი, რომ ჩვენ მართლები ვიყავით და გაჩერდა, საერთოდ აღარაფერს აკეთებს ამ სფეროში. მას რომ ერთი კარგი მრჩეველი ჰყოლოდა, არც მანამდე იტყოდა რამეს და არც ორიგინალურ იდეებს გადმოაფრქვევდა:

„სხვათა შორის, ვასიკო მაღლაფერიძესთან მქონდა შეხვედრა, აი, როდესაც ანალიტიკოსების მომზადებასა და ტრენინგებზეა საუბარი ექსპერტებისა და ჟურნალისტების, ერთ-ერთს მასაც გაუჩნდა სურვილი და ამ გუნდთან ერთად მქონდა შეხვედრა. მე იქვე დავუსვი მას კითხვა, რას შვრებით-მეთქი და ის მე მეკითხება, თქვენ რას შვრებითო? ერთადერთი ჩემი სურვილი რაცაა, რომ ემოციური და ზედმეტად აი, ვთქვათ, ანგაჟირებულის ნაცვლად მივიღოთ უფრო დახვეწილი მედია“.

აქაც შეცდა ბიძინა ივანიშვილი, უფრო დახვეწილი და არაემოციური მედია არ აღმოჩნდა დამოუკიდებელი. და მაინც, როგორი ბიზნესია მედია, რა აქვს განსაკუთრებული და რით გამოირჩევა ჩვეულებრივი ბიზნესისგან? ჩვენ სწორედ ამ მოსაზრების შემდეგ ვწერდით, რომ ყველაზე დამოუკიდებელი, საქართველოს სინამდვილეში, ბეჭდური მედიაა, რადგან მას პირდაპირ უხდის საფასურს მკითხველი საზოგადოება, მოსწონს – ყიდულობს, არ მოსწონს – არ ყიდულობს:

„ფინანსურად მოკვდება ყველა ტელეარხი, რადიო თუ ინტერნეტგამოცემა, თუ იქ რეკლამა არ მიიტანეს. ჩვენ – არა. როცა გამოცემას სპონსორი ინახავს, ის აუცილებლად გაატარებს „შემნახველის“ ინტერესს, იდეოლოგიას. სად ჯანდაბაშია ობიექტურობა, სამართლიანობა, თუნდაც ე.წ. ყბადაღებული კონსტრუქციულობა?! ანალიტიკაც ხომ ამ ყველაფერს დაემორჩილება? ასე რომ, მედიის ფინანსური დამოუკიდებლობა პირდაპირ კავშირშია მის თავისუფლებასთან. თუ ხალხი გაფინანსებს, მათთვის მუშაობ, თუ არადა, ვინც გიხდის – მისთვის. არადა, პრესას ნამდვილად სჭირდება განვითარებისთვის თანხები. ერთია გრანტი, რომელსაც, სამწუხაროდ, რატომღაც ყველა ხელისუფლების დროს მხოლოდ მართული გამოცემები იღებდნენ, რაშიც არ ვმონაწილეობდით.

მეორეა სარეკლამო შემოსავალი. ესეც ლამის მიუღწეველი იყო წინა ხელისუფლების დროს, რადგანაც ბიზნესმენებს „ზემოდან“ ავალებდნენ, რომ რეკლამა მხოლოდ მათ ტელეკომპანიებსა და გაზეთებში მიეტანათ. რადგან ივანიშვილს კვლევები ასე უყვარს, დაინტერესების შემთხვევაში, ნახავს, „სააკაშვილის ბიზნესმენები» ყველაზე მეტად რომელ გამოცემებს ანებივრებდნენ. იმედია, ახლა ეს მარწუხები მოიხსნება, ბიზნესმენებს არჩევანის თავისუფლება მიეცემათ. დაბოლოს, გაზეთი, სადაც ამდენი შრომაა ჩადებული, კონკრეტული თანხა ღირს, რომელსაც ადამიანი ფიზიკურად ვერ გადაიხდის, თუ სტაბილური შემოსავალი არ ექნება. ამიტომ შეასრულეთ მთავარი დაპირება, დაასაქმეთ ადამიანები, შექმენით სამუშაო ადგილები, წელი გაუმაგრეთ სიღარიბის ზღვარზე მდგომებს. ეს პირდაპირპროპორციულია მედიის კეთილდღეობასთან. ფინანსურად დამოუკიდებელი და წელგამართული გამომცემელი თავად გადაწყვეტს, მისი თანამშრომელი სად გადაამზადოს, თან ისე, რომ მისი დამოუკიდებლობის ხარისხი ისევ მაღალი დარჩეს“.

ჩვენ იმ პერიოდში გაზეთის კეთება მევენახის შრომასაც შევადარეთ: დავუშვათ, გლეხმა მოიწია ყურძენი, სად წაიღებს, ვის მიჰყიდის? რასაკვირველია, იქ წაიღებს, სადაც უფრო მეტს იძლევიან. გლეხს არ გააჩნია იდეოლოგია, ის საქმეს უდგება წმინდა ბიზნესისა და შემოსავლის თვალსაზრისით. გასულმა შემოდგომამაც გვაჩვენა, რომ ეს ასეა, როცა კახელი მევენახეები იმუქრებოდნენ, ყურძენს დავალპობთ და 60 თეთრად არ ჩავაბარებთო, მეტი გვეკუთვნისო. მაშინ მე პირადად ბევრთან მქონდა კამათი იმის თაობაზე, რატომ უნდა მიეღოთ მათ დამატებით 30 თეთრის ნაცვლად 50 თეთრი ბიუჯეტიდან, რა ვალდებულია სახელმწიფო, მევენახეს ჩემი ჯიბიდან უხადოს თანხები? თუ საკითხს ასე მივუდგებით, მაშინ მეც მეკუთვნის 1 გაზეთზე 30-50 თეთრი. არადა, ხვალ რომ ჩვენ გამოვიდეთ და ერთი ამბავი ავტეხოთ, ან გზები გადავკეტოთ იგივე მოთხოვნით, გიჟებად ჩაგვთვლიან. არ არის მედია ჩვეულებრივი ბიზნესი, არ არის გაზეთი ისეთი ბიზნესი, როგორც ბიძინა ივანიშვილს წარმოუდგენია, ეს გახლავთ „საკვები“, რომელიც ადამიანს აძლევს იმაზე მეტს, ვიდრე ყველი, პური და კარაქი. თუ ჩვენ ამ „მეტს“ შემოვაცლით, გავაუქმებთ, აღარაფრად ჩავთვლით, მაშინ კი ბატონო, იქნება ჩვეულებრივი ბიზნესი, მაგრამ ენდომები კი საზოგადოებას? გიყიდის კი ვინმე? ამ შემთხვევაში მივდივართ იქ, საიდანაც დავიწყეთ, ანუ ვიღაცის ინტერესებამდე. სხვათა შორის, ეს ძალიან საინტერესო და წონადი თემაა, ნამდვილად ღირს ამაზე წერა და დაფიქრება, რასაც აუცილებლად გავაკეთებთ. დღეს მედიაბაზარი, მედიაბიზნესი, მედიაპოლიტიკა უკვე აღრეულია და ვინ როგორ იყენებს, უკვე გაუგებარია…“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: “ოცნება” უნდა გამოფხიზლდეს”

თიკო ოსმანოვა

“ქართული ოცნების” შიგნით მიმდინარე პროცესებზე და საარჩევნო სიის ფორმირებაზე “მთელი კვირა” არმაზ ახვლედიანს ესაუბრა.

“მალე პარტია “ქართული ოცნების” ყრილობა გაიმართება და იმედი მაქვს, ეს იქნება შემობრუნების წერტილი დემოკრატიის თვალსაზრისით. მჯერა ასე მოხდება, თორემ სხვა შემთხვევაში ვერ ვხედავ პარტიის მომავალს”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას “ოცნების” პოლიტსაბჭოს წევრი და პარტიის ყოფილი ლიდერი არმაზ ახვლედიანი. მისი თქმით, “ოცნების” ცალკეული წევრები ხელს უშლიან ორგანიზაციაში დემოკრატიული პროცესის გაჯანსაღებას.

- კონკრეტულად ვის გულისხმობთ?

- ყველას, ვისთვისაც იდეოლოგიას და ფასეულობებს მნიშვნელობა არა აქვს, ვინც ცდილობს ყველა ხელისუფლების დროს იპოვოს მყუდრო თავშესაფარი, პოლიტიკური ქოლგა, რომელსაც ამოეფარება და აკეთებს საკუთარ საქმეებს. ამომრჩეველი კი მხოლოდ წინასაარჩევნოდ თუ გაახსენდება.

- თქვენი განცხადებით, პარტიაში საბჭოთა იდეოლოგია არსებობს…

- სამწუხაროდ არსებობს ამა თუ იმ ადამიანში ჩაბუდებული საბჭოთა იდეოლოგია. ეს მძიმე წარსული ჯერ კიდევ ცოცხალია. სწორედ მისი გამოძახილია, რომ ზოგიერთს ვერ წარმოუდგენია, რომ შეიძლება მასზე უკეთ სხვამ გააკეთოს საქმე. დღეს ქართული დემოკრატიის ყველაზე დიდი საფრთხე ისაა, რომ პოლიტიკაში ზოგიერთი მიდის იმიტომ, რომ ბრმად შეასრულოს სხვისი დავალება, ამის სანაცვლოდ კი მიიღოს კომფორტული სივრცე საკუთარი საქმეების საკეთებლად. ხშირად ეს საქმეები ეწინააღმდეგება საერთო ეროვნულ ინტერესებს.

- თქვენს პოზიციასთან დაკავშირებით რას ფიქრობენ თქვენი კოლეგები? ამაზე ხმამაღლა არაერთხელ გისაუბრიათ, გამოგხმაურებიათ თუ არა ვინმე პარტიიდან?

- თუ არ ვცდები პარტიის ერთ-ერთმა ხელმძღვანელმა გააკეთა განცხადება. მე არავინ დამკავშირებია.

- აქედან გამომდინარე, ხომ არ აპირებთ პარტიის პოლიტსაბჭოს დატოვებას?

- ამჟამადაც პოლიტსაბჭოს წევრი ვარ.

- რა პოლიტიკური გეგმები გაქვთ, აპირებთ თუ არა ამ მხრივ გააქტიურებას?

- აქტიურობას პოლიტიკაში მომავალშიც ვაპირებ. სხვებთან ერთად, ვისთვისაც მნიშვნელოვანია დემოკრატია, მინდა ყველაფერი გავაკეთო იმისათვის, რომ დემოკრატიული პროცესი შეუქცევადი გახდეს. სწორედ ამ მიზნით შევუერთდი თავის დროზე “ქართულ ოცნებას”.

- ანუ, მიუხედავად თქვენი შეხედულებისა თანაგუნდელებისადმი, მაინც პარტიაში რჩებით?

- პარტიის პოლიტსაბჭოს წევრი ვარ. მალე პარტიის ყრილობა გაიმართება და იმედი მაქვს, ეს იქნება შემობრუნების წერტილი პარტიული დემოკრატიის თვალსაზრისით. მჯერა ასე მოხდება, სხვა შემთხვევაში ვერ ვხედავ პარტიის მომავალს.

- სხვა პარტიაში ხომ არ გეგმავთ გადასვლას, ვთქვათ, “თავისუფალ დემოკრატებში”?

- არ ვადასტურებ. არ მაქვს ასეთი განწყობა. ჩემი სურვილია მაქსიმალურად შევუწყო ხელი პარტია “ქართული ოცნების” გამოფხიზლებას.

- მაშინ, თუ არის უკვე გადაწყვეტილი, ვინ მოხვდება “ოცნების” სიაში და ვინ არა?

- ჩემთვის გაცილებით მნიშვნელოვანია, თუ როგორი ადამიანები მოხვდებიან სიაში და არა კონკრეტული სახელები და გვარები. მნიშვნელობა აქვს იმას, რომ პარტიის საარჩევნო სიაში არსით განათლებული დემოკრატები მოხვდნენ, ისინი, ვისთვისაც უმთავრესია სამართლიანობა, თვითკრიტიკა და თვითკმაყოფილებასთან შეურიგებლობა.

- მაგალითად, სიაში მოხვდებიან თუ არა ისეთი ადამიანები, რომელთა განცხადებებმა პარტიის თუ კოალიციის რეიტინგზე უარყოფითი გავლენა მოახდინა?

- არ დაგვავიწყდეს როდის და როგორ პირობებში შედგა დღევანდელი საპარლამენტო შემადგენლობა. ეს იყო 2012 წელი, როცა “ქართულ ოცნებას” წარმოუდგენელი წნეხის ქვეშ უწევდა საარჩევნო კამპანიის წარმოება. ამიტომ არცაა გასაკვირი, თუ სია არ არის იდეალური. იდეალური ვერც ვერსადროს იქნება, მაგრამ მასთან მიახლოვებული კი ნამდვილად უნდა იყოს.

ეს მნიშვნელოვანია ერთი მხრივ თავად “ოცნებისთვის”, როგორც მმართველი პოლიტიკური ძალისთვის, რომ მან შეძლოს ღირსეულად დამკვიდრება ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში და მეორე მხრივ, ამით უნდა მოხერხდეს საერთო პოლიტიკური პროცესის შეუქცევად დემოკრატიულ რელსებზე დაყენება.

ასეთი ამბიციური ამოცანის წინაშე დგას დღეს პარტია “ქართული ოცნება” და შესაბამისად, კოალიციაც. მოგეხსენებათ, მასში პარტია “ქართული ოცნება” წარმმართველია და იმაზე, რამდენად დემოკრატიული იქნება ის თავად, დამოკიდებულია მთელი კოალიციის ბედიც.

- პარტიის აღმასრულებელი მდივნის განცხადებით, სიაში მსახიობები და სპორტსმენები აღარ იქნებიან…

- არავისთვის არ უნდა იყოს სია დახურული, არცერთი ადამიანისთვის, ვისთვისაც მნიშვნელოვანია დემოკრატიული ფასეულობები. მსახიობი იქნება, მასწავლებელი, თუ ქარხნის მუშა, მნიშვნელობა ნამდვილად არ აქვს. მთავარია ჯანსაღი სულისკვეთება და ქართული საქმის უანგარო მსახურება.

მადლობა ღმერთს, ასეთი ადამიანი ბევრია. უბრალოდ, უნდა მიმოვიხედოთ ირგვლივ და დავინახავთ იმაზე უკეთეს ადამიანებს, ვიდრე დღევანდელ ან წინა პარლამენტში ყოფილან.

- რაც შეეხება კოალიციას, მოსალოდნელია თუ არა მისი გაფართოება ან პირიქით?

- ვფიქრობ, ეს არ არის არსებითი თემა. არსებითი ისაა, რამდენად მოახერხებს კოალიცია ქვეყანაში არსებულ გამოწვევებზე სწორად და დროულად რეაგირებას. სწორედ ესაა ჩვენი საზოგადოების და სახელმწიფოს მთავარი ინტერესი. თუ ამას შევძლებთ, მაშინ კოალიციის ფორმას და სიდიდეს არავითარი მნიშვნელობა არ ექნება.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 15 თებერვალი, 2016 წელი

დიდი წინასაარჩევნო მედიარყევები

როგორი იქნება მედია საპარლამენტო არჩევნებისათვის

თიკო ოსმანოვა

პოლიტიკური ინტერესები თუ მეწილეებს შორის დავა – წინასაარჩევნოდ ქართულ მედიასივრცეში განვითარებული მოვლენები საზოგადოების ამა თუ იმ სექტორის წარმომადგენლების ინტერესისა და განხილვის საგანი კიდევ ერთხელ გახდა. მედიაექსპერტები ტელევიზიებში მიმდინარე პროცესებს პოლიტიკურ კონტექსტში განიხილავენ, თუმცა ამაში მარტო ხელისუფლებას არ ადანაშაულებენ.

აღსანიშნავია, რომ ქართულ მედიასივრცეში ვნებათაღელვა ჯერ კიდევ გასული წლის ზაფხულში ტელეკომპანია “იმედზე” პოლიტიკური თოქ-შოუების – “რეაქციის” და “იმედის კვირის” დახურვით დაიწყო. შემდეგ მას მოჰყვა საზოგადოებრივ მაუწყებელზე ეკა მიშველაძის “პირველი სტუდიის” დახურვა.

ამის მერე იყო “რუსთავი 2″-ის წილების დაბრუნებისთვის დაწყებული სამართლებრივი დავა, რომელიც ქვეყნის ფარგლებს გასცდა. პირველი ინსტანციის სასამართლოს გადაწყვეტილებით, ტელეკომპანიის 100% წილი ყოფილ მესაკუთრე ქიბარ ხალვაშს დაუბრუნდა. დავა ახლა სააპელაციოში გრძელდება, არხი კი ძველი მენეჯმენტით აგრძელებს მაუწყებლობას. ამასთან დაკავშირებით საკონსტიტუციო სასამართლომ დაუყონებლივი აღსრულების მუხლის მოქმედება შეაჩერა.

“რუსთავი 2″-ის გარშემო მოვლენები ახალი ჩამცხრალი იყო, რომ საზოგადოების ყურადღების ცენტრში, ორიდე კვირის წინ ტელეკომპანია “მაესტრო” მოექცა. ტელევიზიის საკონტროლო პაკეტის მფლობელი გია გაჩეჩილაძე, ანუ “უცნობი” გახდა, რამაც დანარჩენი მეწილეების უკმაყოფილება გამოიწვია, ამის მიზეზი კი წილებში გადახდილი თანხის წარმომავლობა გახდა. გაჩეჩილაძის თქმით, წილების შესაძენად ფული ბადრი პატარკაციშვილების ქონების განმკარგავმა ირაკლი რუხაძემ ასესხა. ყოველივე ამას განსაკუთრებულ დრამატულებას სძენს ის გარემოება, რომ ეს დიდი მედიაგადანაწილება საპარლამენტო არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე ხდება.

როგორი მედიასივრცე იქნება წინასაარჩევნოდ ქვეყანაში და გაუძლებენ თუ არა ფინანსურად მძიმე მდგომარეობაში მყოფი ტელევიზიები პოლიტიკურ წნეხს, ჯერჯერობით უცნობია.

მედიაექსპერტ ია ანთაძის თქმით, ამ გამოწვევებს ახლა ხელისუფლებამ უნდა უპასუხოს: “არჩევნების წინა პერიოდში ყოველთვის გარკვეული ცვლილებებია მედიაში, განსაკუთრებით საპარლამენტო არჩევნების დროს, სადაც ბევრი რამ წყდება ქვეყნის პოლიტიკურ ცხოვრებაში. რასაკვირველია, გავლენის გადანაწილება არის მნიშვნელოვანი ფაქტორი ტელევიზიაში და არც ეს წელიწადია ჯერჯერობით გამონაკლისი. აქ მთავარი როლი უნდა მიეკუთვნოს ხელისუფლებას იმ თვალსაზრისით, თუ რამდენად ისარგებლებს მთავრობა იმ ცვლილებებით, რაც ხდება მედიაში და რამდენად შეეცდება მის ინტერესებს მოარგოს წინა საარჩევნო გარემო განსაკუთრებით მაშინ, როცა ხელისუფლების მეორე წრეზე მიდის”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას ია ანთაძე. მისივე თქმით, ყველა ხელისუფლების დროს არჩევნების წინა პერიოდი მედიისთვის ყოველთვის რთულია, თუმცა, ამ ბოლო დროს ტელევიზიების გარშემო განვითარებულ მოვლენებს ერთიან კონტექსტში არ განიხილავს.

“თვითონ ინგა გრიგოლია მისი გადაცემის დახურვას ბიზნეს ინტერესებს უკავშირებს. პოლიტიკაზე თავიდან საუბრობდა, მერე აღარაფერი უთქვამს. ამიტომ გამიჭირდება, რომ ყველაფერი, რაც ხდება, ერთიან კონტექსტში ჩავსვა. გარდა ამისა, ჩვენმა კოლეგა ეკა მიშველაძემ თვითონვე თქვა, რომ პირადად ჩემი გათავისუფლება პოლიტიკურ მოტივს უკავშირდება, მაგრამ მე ხელისუფლებას რითი ვუშლიდი ხელს, არ ვიციო. იგი ამას მის ოჯახურ მდგომარეობას უკავშირებს. ამიტომ ყველაფერი, რაც ხდება მედიაში, ხელისუფლებას რომ დავაბრალოთ, არ ვარ ამის მომხრე, მაგრამ დავაბრალოთ პოლიტიკურ კონტექსტს – კი, ბატონო. ტელეკომპანია “რუსთავი 2″-ში და “მაესტროში” მიმდინარე პროცესები არის მეწილეებს შორის დავა, მაგრამ ასევე ამას აქვს პოლიტიკური კონტექსტი. ხელისუფლება დაინტერესებული იყო “რუსთავი 2″ როგორღაც გაენეიტრალებინა, მაგრამ რა გააკეთა ამისთვის კონკრეტულად ხელისუფლებამ, რა არ გააკეთა და რა ვერ გააკეთა – აი, ამ სამ კითხვას შორის მკაფიო ზღვარს ვერ გავავლებთ, იმიტომ, რომ არ გვაქვს ინფორმაცია, მათ შორის თუნდაც კულუარული, რომ ზუსტად გავცეთ ამ კითხვებზე პასუხი.

ის, რომ ხელისუფლება იქნებოდა დაინტერესებული “რუსთავი 2″ არ ყოფილიყო ასეთი პოპულარული, რეიტინგული და ოპოზიციური, ამაში ეჭვის შეტანა არ შეიძლება”, – გვითხრა ია ანთაძემ და დასძინა, რომ ხელისუფლების სურვილი ერთია და რა გააკეთა მან – მეორე.

“რაც შეეხება “მაესტროს”, აქ დავა წილის მფლობელებს შორისაა, თუმცა, მეორე მხრივ, ერევა თანხა, რომელიც შემოდის გარედან. ეს არ არის ის თანხა, რომელიც თვითონ პირადად გაჩეჩილაძეს გააჩნია. ამიტომ, როდესაც ფული გარედან შემოდის, ეს ან ბიზნეს ინტერესი უნდა იყოს, ან პოლიტიკური. სხვა ინტერესებს ჩვენ არ ვიცნობთ. ასე რომ, ვფიქრობ პროცესები მიმდინარეა და არჩევნებამდე გარკვეული პერიოდით ადრე ეს ყველაფერი დალაგდება”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას ია ანთაძე.

ხოლო კითხვაზე, თუ როგორი მედიასივრცე იქნება წინასაარჩევნოდ ქვეყანაში, ია ანთაძემ გვითხრა, რომ ამ გამოწვევებს ხელისუფლებამ უნდა უპასუხოს. მისი თქმით, რამის აკრძალვას დღეს აზრი არ აქვს, რადგან ალტერნატიულ ინფორმაციაზე მოთხოვნა ყოველთვისაა.

“მედიამრავალფეროვნებას არ უნდა შეეშალოს, ხელი ეს გამოწვევა კი ხელისუფლებისაა. უნდა არსებობდეს ყველა ტელევიზია – “იმედიც”, “რუსთავი 2″-იც, “მაესტროც” და “ჯიდიესიც”. ახლა იცით, რომ ინგა გრიგოლია, ნინო ჟიჟილაშვილი და ვახო სანაია არიან სულ სხვა ტელევიზიაში და დარწმუნებული ვარ ამ ტელევიზიას გაეზარდა მაყურებელი. ამიტომ რამის აკრძალვას, დაქვემდებარებას აზრი არ აქვს. იმიტომ, რომ ციფრული მაუწყებლობის დროა და ყველას შეუძლია გააკეთოს ალტერნატიული ტელევიზია, თუკი მოთხოვნაა ალტერნატიულ ინფორმაციაზე, ამაზე კი საქართველოში მოთხოვნა ყოველთვისაა.

“ვფიქრობ ხელისუფლება შეძლებს ამ გამოწვევებს უპასუხოს, არა იმიტომ, რომ მას ეს უნდა, არამედ იმიტომ, რომ ასეთი ობიექტური პირობებია. ყველაფერს ვერ გააკონტროლებ. ერთს დაიქვემდებარებ – მეორე გაიხსნება. ასე რომ, საზოგადოებას ინფორმაცია ალტერნატიული გზებით მაინც მიეწოდება. აღსანიშნავია, რომ დღეს საქართველოში ტელევიზიის გახსნა ძალიან მარტივია. სააკაშვილის დროს კი ლიცენზია რომ მიგეღო თუნდაც თბილისის ფარგლებში, ეს იქნებოდა უდიდესი ტანჯვის შრომის და თავდადების შედეგი”, – განაცხადა ია ანთაძემ.

მედიასივრცეში მიმდინარე პროცესებს პოლიტიკურ ინტერესს უკავშირებს “ჟურნალისტთა დამოუკიდებელი ასოციაციის” ხელმძღვანელი ზვიად ფოჩხუა.

“არჩევნების წინ ყოველთვის მიმდინარეობს ასეთი პროცესები. ამის მთავარი მიზანია საზოგადოებრივ აზრზე ზემოქმედების მოხდენა და ამისთვის მედია ყველაზე კარგი საშუალებაა, ამიტომ გააქტიურება ამ კუთხით რა თქმა უნდა მოსალოდნელი იყო. ინტერესებს ორი პოლუსი აქვს – ოპოზიცია და მთავარი მმართველი ძალა. როგორც წესი, ერთ-ერთი აქედან ახდენს გავლენას. ამ ეტაპზე ხელისუფლების დადანაშაულება შეიძლება თუნდაც იმაში, რომ კანონმდებლობის თვალსაზრისით არ არის ისეთი გარემო, რომელიც უზრუნველყოფდა მედიის დამოუკიდებლობას. “საქართველოში მთავარი პრობლემაა ასევე ის, რომ ტელევიზიები არ არიან მომგებიანი. ამიტომ მუდმივად არის პოლიტიკური იარაღი გარკვეული წყაროების დაფინანსებით, რაც ნიშნავს პოლიტიკური მიზნების მიღწევას”, – უთხრა “მთელ კვირას” ფოჩხუამ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: საქართველო აღარც დასავლეთისთვისაა პრიორიტეტი და არც რუსეთისათვის

ელზა პაპოშვილი

პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე ამბობს, რომ საქართველოში რუსული პროპაგანდა არსებობს, თუმცა ის არც ისე ძლიერია. მიუხედავად ამისა, ის ფიქრობს, რომ პროპაგანდას ქვეყანამ კონტრპროპაგანდა უნდა დაუპირისპიროს. თუმცა, არა ისეთი რუსულენოვანი არხის გახსნით, რომელსაც არც რეიტინგი ექნება და არც მაყურებელი ეყოლება. სოსო ცინცაძის აზრით, რუსულ პროპაგანდას სახელმწიფომ იმ ტელეარხებიდან უნდა უპასუხოს, რომელიც მოსახლეობაში უფრო პოპულარულია და დიდი გავლენა აქვს. სხვაგვარად ასეთი არხის გახსნით, სახელმწიფო ბიუჯეტიდან ფულს გადაყრის.

„რა თქმა უნდა, საქართველოში რუსული პროპაგანდა არსებობს, მაგრამ მე არ მგონია, რომ ის ძალიან ძლიერია. თუმცა, პროპაგანდას აუცილებლად კონტრპროპაგანდა უნდა დავუპირისპიროთ. ვთქვათ, რომელიმე რუსულენოვანმა არხმა საქართველოში დაიწყო იმის მტკიცება, რომ ვლადიმირ პუტინი სირიაში მართალია. თუ სახელმწიფო რომელიმე არხზე საპირისპირო აზრს ვერ დაამტკიცებს, მაშინ ქვეყანა წაგებული გამოდის. თუმცა, არც მისი ჩახშობა არ შეიძლება, როგორც ამას თავის დროზე საბჭოთა კავშირი აკეთებდა“, – ამბობს სოსო ცინცაძე.

- რუსულ პროპაგანდასთან რუსულენოვანი არხით დაპირისპირება როგორ ფიქრობთ, საკმარისი იქნება?

- ჩვენთან რუსულენოვანი არხი წინა ხელისუფლების დროს იყო, თუმცა, იმდენად სუსტი, რომ “პიკ”-ს არავინ უყურებდა, რადგანაც უსუსური და არაფრის მომცემი გადაცემები ჰქონდათ. რუსეთიდან გამოქცეული ჟურნალისტები მიიყვანეს, მაგრამ მათაც დიდი ვერაფერი გააკეთეს. საფრთხე ის იქნება, თუ ჩვენი მთავარი ტელეარხები, რომლებიც ბევრად ყურებადია, რუსულ პროპაგანდას უფრო დამაჯერებელ არგუმენტებს არ დაუპირისპირებენ.

თუ რუსეთის გავლენის ქვეშ მყოფი რომელიმე მედია საშუალება დაიწყებს იმის მტკიცებას, რომ ნატო საქართველოსთვის ძალიან საშიშია და ამის საწინააღმდეგო არგუმენტი არ გვექნება, ეს რა თქმა უნდა საფრთხეს შეიცავს. მაგრამ, მიუხედავად ამ ყველაფრისა, მაინც წინააღმდეგი ვარ, რომ ასეთი მედიასაშუალების დახურვა მოხდეს. უბრალოდ, მას ძლიერი არგუმენტებით უნდა დავუპირისპირდეთ, რომ საზოგადოების კონტროლი ვერ შეძლონ.

- მთავრობა რუსული საინფრომაციო არხის გახსნის ერთ-ერთ მოტივად საქართველოში მცხოვრებ ეთნიკურ ჯგუფებს ასახელებს, რომლებსაც ქართულ ენაზე ინფორმაციის მიღება არ შეუძლიათ.

- აი, სწორედ ამ ხალხისთვის რუსულენოვანი საინფორმაციო საშუალების გახსნა ყველაზე დიდ შეცდომად მიმაჩნია, რადგანაც ისინი ქართულ ენას საერთოდაც აღარ ისწავლიან. ეს ადამიანები პოლიტიკურად ქართველები საერთოდ არ არიან და ასეთ შემთხვევაში ჩვენი ქვეყნის ენის შესწავლის სურვილს საერთოდ დაკარგავენ. მათ რაც აინტერესებთ, იმას რუსულენოვანი არხის გახსნის შემდეგ თავისუფლად მიიღებენ. ამით უკვე სახელმწიფო თავის სისუსტესა და უნიათობას ამჟღავნებს – მას საკუთარი მოქალაქეებისთვის ქართული ენა ვერ უსწავლებია, რის გამოც იძულებულია, რომ ინფორმაცია მათი ქვეყნის პოლიტიკური ცხოვრების შესახებ მეზობელი ქვეყნის ენაზე მიაწოდოს. აბა, ახალ მე გეკითხებით, რომელი პროპაგანდის წინააღმდეგ მებრძოლები ესენი არიან?

- თავდაცვის მინისტრმა თინა ხიდაშელმა განაცხადა, რომ თუკი დასავლეთის მხარდაჭერა არ იქნება, საქართველოს რუსულ პროპაგანდასთან ბრძოლა გაუჭირდება. თქვენ როგორ ფიქრობთ, რა სახის დახმარებაზე შეიძლება იყოს საუბარი?

- ჩვენი მთავრობის ყველა წევრს ხელი დასავლეთისკენ აქვს გაშვერილი. ყველაფერზე დახმარებას მათ სთხოვენ. შეიძლება გამოგვიცხადონ, რომ თუ დახმარება არ იქნება, ხვალ ამინდი უკეთესობისკენ ვერ შეიცვლება. ხიდაშელმა დასავლეთს ორი კაპიკი რომ წაართვას, ამისთვის რას არ იტყვის, ისევე, როგორც ჩვენი ნებისმიერი მინისტრი, რომელთაც სურთ, რომ დასავლეთმა მთელი ქვეყანა საკუთარ კმაყოფაზე ამყოფოს. ეს უკვე უთავმოყვარეობაა.

- არ ფიქრობთ, რომ დასავლეთმა საქართველოს მიმართ ყურადღება მოადუნა და ამიტომაც ხიდაშელი მსგავსი სახის განცხადებებით მათ გამოფხიზლებას ცდილობს?

- არც ეს არის უსაფუძვლო ვარაუდი. თუ მაისში, ნატოს სამიტის შემდეგ რომელიმე რუსულმა ტელეარხმა გადასცა, რომ ქართველები კიდევ ერთხელ მოატყუეს და კვლავ ცარიელი დაპირებებით გამოისტუმრეს, აი, აქ უკვე რა უნდა დავუპირისპიროთ, მთავრობაშიც აღარ იციან. რას იტყვიან? რომ კიდევ მოგვატყუეს? დაგვპირდნენ, რომ ხვალ აღარ მოგვატყუებენ? ამიტომ, რასაკვირველია, დასავლეთისადმი იმედგაცრუება ნოყიერ ნიადაგს ქმნის როგორც რუსული, ასევე ისლამური პროპაგანდის წარმოებისთვის. დასავლეთს საქართველოს მიმართ ინტერესი ისეთი მძაფრი აღარ აქვს და ეს ზედაპირზეც კარგად ჩანს.

- რა არის მათი ინტერესის შესუსტების მიზეზი?

- თავად დასავლეთს უამრავი პრობლემა და თავსატეხი გაუჩნდა. ამიტომაც ქველმოქმედებისთვის აღარ სცალიათ. ამ ქველმოქმედებათა ნუსხაში ჩვენი ქვეყანა პრიორიტეტი აღარ არის. მთელი ინტერესი უკრაინისკენ გადავიდა. მათ ფონზე საქართველოს პრობლემები ნულია. ისინი ჩვენი ქვეყნის სეპარატისტული რეგიონების დაკარგვას უკვე შეგუებული არიან. მხოლოდ არაღიარების პოლიტიკასღა ეწევიან. რა თქმა უნდა, ამაში დამნაშავე საქართველოს დიპლომატიის სისუსტეც არის.

- როგორ ფიქრობთ, დასავლეთის ინტერესის შემცირების ფონზე, წინასაარჩევნოდ რუსეთი თავის პროპაგანდას თუ გააძლიერებს და როგორ?

- სამწუხაროდ, აშშ-ისა და საქართველოს მომავალი არჩევნები ძალიან ცუდად დაემთხვა. ამიტომ მთელი ინტერესი ამერიკის მიმართ იქნება გადატანილი. განსაკუთრებით იმ ფონზე, როდესაც ამერიკაში ძალიან მწვავე საარჩევნო კამპანია მიმდინარეობს. ამ ფონზე რუსეთი, რასაკვირველია, პროპაგანდას გააძლიერებს, მაგრამ ისე არა, რომ აშკარად თვალში საცემი იყოს. მათაც თავისი შიდა პრობლემები აქვთ. საქართველო რუსეთისთვისაც ისეთი პრიორიტეტული აღარ არის. ახლა მათი მთავარი სატკივარი როგორმე სანქციების შემცირებაა.

„ახალი თაობა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ნუგზარ წიკლაურთან: „შემოდგომაზე ნაციონალური მოძრაობა ხელისუფლებას გადაიბარებს“

ღირს თუ არა სამი ასწლოვანი ხის გადარგვის გამო ამხელა აჟიოტაჟის ატეხა, რას ვერ იხსენებს ივანიშვილი, რა აქციებს გეგმავს ნაცმოძრაობა, რას აპირებს სააკაშვილი, არის თუ არა რაიმე გარიგებები ხელისუფლებასთან? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ნაციონალური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი, დეპუტატი ნუგზარ წიკლაური ესაუბრება.

- ნაციონალურ მოძრაობას ციხისძირიდან 3 ხის გადარგვაზე ერთი ამბავი აქვს ატეხილი. მესმის, რომ ეს ეკოლოგიას პრობლემებს შეუქმნის, მაგრამ მაშინ, როცა ქვეყანას ამდენი პრობლემა აქვს, როცა მტერი, როგორ ნაციონალებს უყვართ ხოლმე ამის თქმა, დედაქალაქიდან 40 კილომეტრშია, ამ თემისადმი ასეთი აჟიოტაჟი გამართლებულია?

- ოლიგარქის ხუშტურების დაკმაყოფილების გამო ციხისძირში ეკოლოგიას სერიოზული ზიანი მიადგა, მაგრამ აქ არის კიდევ ერთი საკითხი, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანია. დადასტურდა, რომ ეს სამუშაოები ყოველგვარი ნებართვის გარეშე ხორციელდებოდა.

სინამდვილეში დღეს ციხისძირი არის არა მხოლოდ ხეების დაზიანების ადგილი, არამედ ის არის ბიძინა ივანიშვილის თავგასულობის სიმბოლო, რომელიც ამბობს, რომ ამ ქვეყანაში იმას გააკეთებს, მხოლოდ კი არ ამბობს, აკეთებს კიდეც, რაც მოესურვება. ის ნებისმიერ გადაწყვეტილებას სახელმწიფო სტრუქტურებისგან კანონიერად გაცემული ნებართვის გარეშე იღებს.

ხეების გადარგვას, მოგეხსენებათ, საპროტესტო აქციები მოჰყვა. აქციის მონაწილე 7 პირი დააკავეს, 13 თებერვალს კი სამუშაოები შეაჩერეს, რადგანაც გაირკვა, რომ ხეების ამოთხრის პროცესი უკანონოდ ხორციელდებოდა. ეს იმაზე მეტყველებს, რომ ამ ქვეყანაში მოქმედებს არა კანონი, არამედ ერთი ადამიანის ნება. ჩვენ როდესაც არაფორმალურ მმართველობაზე ვსაუბრობთ, სწორედ იმას ვგულისხმობთ, რომ ქვეყანაში გადაწყვეტილებები ერთი ადამიანის ახირებების დასაკმაყოფილებლად მიიღება.

- თქვენ ამბობთ, რომ სამუშაოები უკანონოდ ხორციელდებოდა. ხელისუფლება საპირისპიროს ამტკიცებს. აჭარის მთავრობის მეთაური მაგალითისათვის აცხადებს, რომ ხე არის მოძრავი ნივთი და მისი გადატანა ყველგან შეიძლება...

- ხაბაზის განცხადებაც იმაზე მეტყველებს, რომ ხელისუფლება, ბოდიშს ვიხდი ჟარგონისთვის, ყველა მეთოდით ცდილობს ივანიშვილის ხუშტურების გაპრავებას. ოღონდ ოლიგარქი გაამართლონ და იმასაც იტყვიან, რომ ხე საკუთარი სურვილით გადადის ციხისძირიდან სხვა ადგილას. ჩვენ ყველამ კარგად ვიცით, რომ საქართველოში პრემიერ-მინისტრებს ირჩევს არა პარლამენტი, არამედ ეს არის ივანიშვილის დავალება. ის თუ იტყვის, რომ კვირიკაშვილი აღარ უნდა იყოს მთავრობის მეთაური, რა თქმა უნდა, ახალს დასვამენ. დიქტატურა ქვეყნისთვის ყოველთვის მიუღებელია. გაცილებით უფრო საშიშია არაფორმალური დიქტატურა, როცა ადამიანს, წესით, არანაირი ბერკეტი არ უნდა ჰქონდეს გადაწყვეტილებების მისაღებად.

- გინდათ თქვათ, რომ ქვეყანაში დღეს არაფორმალური დიქტატურაა?

- არაფორმალური დიქტატურაა, ქვეყანას ჰყავს მთავრობა და პარლამენტი, მაგრამ ერთიც და მეორეც არის დისფუნქციური, რადგანაც გადაწყვეტილებებს მხოლოდ ერთი ადამიანი – ოლიგარქი ივანიშვილი იღებს.

- ამბობთ, დიქტატურააო, მაგრამ ამ დროს ოპოზიცია ძალიან ღიად აფიქსირებთ თქვენს პოზიციებს, აქციებსაც უწყობთ, როგორც თქვენ თქვით, არაფორმალურ დიქტატორს და ხეების გადათხრის პროცესიც შეუჩერეთ…

- როდესაც პარლამენტი და მთავრობა დისფუნქციურია, ასეთ შემთხვევაში ხალხი სულ უფრო აქტიურად ერთვება პოლიტიკურ ბრძოლაში. ეს გამოიხატება სხვადასხვა აქციებსა და თუ მიტინგებზე, საბოლოო ჯამში კი ხალხი თავის ნებას არჩევნებზე გამოხატავს. ის ხალხი, რომელიც 4 წლის წინ ბიძინა ივანიშვილმა ასე მწარედ მოატყუა არჩევნებზე, აუცილებლად გამოხატავს თავის ნებას შემოდგომაზე. ჩვენ შევძლებთ და არჩევნების გზით გავისტუმრებთ იმ ადამიანს, რომელმაც ქვეყანას რეგრესისა და უკანდახევის მეტი არაფერი მოუტანა.

- 13 თებერვალს ივანიშვილი იმყოფებოდა ციხისძირში. თქვენც გინდოდათ მასთან შეხვედრა, რომ რაღაც გეთქვათ. სოციალურ ქსელში წუხილს გამოთქვამდით, ვერ ჩავუსწარიო და რაიმე მნიშვნელოვანი უნდა გეთქვათ?

- კარგი იყო, ჩამესწრო, სათქმელს, რომ მენახა, პირადად ვეტყოდი. ახლა რა ვთქვა, როგორც ამბობენ, ჩხუბის შემდეგ მუშტების ქნევა არასწორი საქციელი მგონია.

- ეჩხუბეთო, არ მითქვამს, უბრალოდ, ის გვაინტერესებს, რატომ მიიჩქაროდით მისკენ ასე...

- სხვა დროს ვეტყვით სათქმელს. ახლა რადგან ვერ მივასწარი, დარჩეს ასე. მთავარ სათქმელს მას ხალხი შემოდგომაზე ეტყვის. ახლა ჩვენ ისევ ბათუმში ვრჩებით, ციხისძირში კი ხეების დასაცავად მორიგეობაა დაწესებული. იმ შემთხვევაში, თუ უგუნურ გადაწყვეტილებას მიიღებენ და იქაურობის გადათხრას განაახლებენ, ასეულობით ადამიანის მობილიზებას მოვახდენთ.

- ასეულობით ადამიანში ნაციონალური მოძრაობის წევრებს გულისხმობთ?

- დიახ. დარწმუნებული ვარ, ადგილობრივი მოსახლეობაც შემოგვიერთდება. გააქტიურდნენ სხვადასხვა არასამთავრობო ორგანიზაციებიც, მათ შორის არიან მწვანე ალტერნატივა და პარტიზანი მებაღეები. რამდენიმე ადგილობრივი არასამთავრობოც გეგმავს საპროტესტო აქციების გამართვას. საბოლოო ჯამში, მე ასე მგონია, ხალხი შეძლებს კონსოლიდაციასა და ოლიგარქის თავგასულობას აღკვეთას, რომელსაც თავისი საარჩევნო დაპირებები აღარც კი ახსოვს და ამტკიცებს, ასეთი რამ არსად მითქვამსო.

- იპოთეკარებთან დაკავშირებულ განცხადებას გულისხმობთ? ციხისძირში მან თქვენს თანაპარტიელებს უთხრა, იპოთეკარებს არაფერს დავპირებივარო...

- ამ შემთხვევაში იპოთეკარებზე ვსაუბრობ, მაგრამ ყველა დაპირება გადათქვა. ჯერ კიდევ გასულ წელს მან განაცხადა, რომ იმაზე მეტი გააკეთა, ვიდრე ხალხს დაჰპირდა. საბედნიეროდ, ყველას გვაქვს თვალები, ყურები, მეხსიერება და გვახსოვს, როგორი დაპირებები იყო. ოლიგარქი პირობას დებდა, რომ შემცირდებოდა გადასახადები, გაიზრდებოდა პენსიები. უამრავი დაპირება იყო და არცერთი არ შესრულდა. ბოდიშის მოხდის ნაცვლად უტიფრად იძახის, არ დავპირებივარო.

- ამის დამტკიცება ხომ მარტივად შეიძლება, იპოთეკარებთან დაკავშირებით გაცემული დაპირებაც მოინახა და გამოქვეყნდა...

- მერე რა, რომ მოიძებნა ეს დაპირება. ივანიშვილი არის ის ადამიანი, რომელიც საკუთარ სიტყვასაც კი არ სცემს პატივს. ძალიან სამწუხაროა, რომ ასეთი ადამიანი დღეს ქვეყნის არაფორმალური მმართველია. შექმნილი ვითარებიდან გამოსავალი არის ერთი _ ხელისუფლება უნდა შეიცვალოს. მოსახლეობა უნდა გამოფხიზლდეს და ცალკეულ პროცესებთან დაკავშირებით უფრო აქტიური უნდა გახდეს.

საბოლოო ჯამში, საქართველო დემოკრატიული ქვეყანაა და ჩვენ არ გვინდა, რომ რაიმე სახის ძალადობამ დაისადგუროს. ეს რომ არ მოხდეს, აუცილებელია დემოკრატიული და სამართლიანი არჩევნების ჩატარება. ჩვენ შევეცდებით, არჩევნები კარგი საარჩევნო კანონმდებლობით ჩატარდეს. შევეცდებით, ბევრგან გვყავდეს დამკვირვებლები, რათა ხელისუფლებას გაყალბების შესაძლებლობა არ მიეცეს და, რაც მთავარია, შემოდგომაზე შევეცდებით, დავასრულოთ ის მმართველობა, რომელიც ქვეყნისთვის დამღუპველია.

- თქვით, რომ შეეცდებით, არჩევნები კარგი საარჩევნო კანონით ჩაატაროთ. არის დრო ახალი კანონის მისაღებად? თანაც მმართველი ძალა ცვლილებებზე არ თანხმდება...

- პოლიტიკური ნების შემთხვევა თუ იქნა, კანონის შესაცვლელად დრო კიდევ არის დარჩენილი. დიდი ილუზია არა მაქვს იმასთან დაკავშირებით, რომ „ქართული ოცნება“ ისეთ ცვლილებებს შეიტანს კოდექსში, რომელიც მათ ნაკლებ შედეგს მოუტანს, მაგრამ ყველაფერი შეიძლება შეიცვალოს. ახლა ყველაფერი დამოკიდებული იქნება პოლიტიკური პარტიების, არასამთავრობოებისა და საერთაშორისო თანამეგობრობის აქტიურობაზე. შესაძლოა ცვლილებებზე არ წავიდნენ, მაგრამ ხალხის ნების გადასხვაფერებას ვერ მოახერხებენ.

- ხალხის ნების გადასხვაფერებაში რას გულისხმობთ?

- არჩევნებზე ისეთი შედეგის დადებას, რომელიც მხოლოდ მათ აწყობთ. ახლავე იცოდნენ, რომ ამას არავინ შეეგუება. 2012 წელს „ქართულ ოცნებასა“ და ივანიშვილს იმედები უკავშირდებოდა. ხალხს ეგონა, რომ ის რომელიმე დაპირებას მაინც შეასრულებდა. დღეს ყველა იმედგაცრუებულია. ისინი თუ არჩევნებზე მივლენ და სხვა პარტიებს დაუჭერენ მხარს, ხელისუფლება ვერავითარ შემთხვევაში ვეღარ შეძლებს არჩევნების გაყალბებას.

- ის ამომრჩეველი, რომელსაც „ქართულმა ოცნებამ“ იმედები გაუცრუა, გახდება ნაციონალური მოძრაობის მხარდამჭერი? თავის დროზე თქვენც ძალიან ბევრი მხარდამჭერი გყავდათ და თქვენც გაუცრუეთ მათ იმედები...

- ჩვენ ჩვენს შეცდომებზე პასუხი უკვე ვაგეთ. რაც შეეხება იმას, დაგვიჭერენ თუ არა „ოცნებაზე“ გაბრაზებულები მხარს, ახლა ამის პროგნოზირება შეუძლებელია. იმედგაცრუებული ამომრჩეველი მხარს სხვა პარტიებს დაუჭერს, მათ შორის იქნება ნაციონალური მოძრაობაც.

წინასაარჩევნოდ, ჩემი აზრით, იქნება ვითარება, როდესაც ხალხი დასვამს მთავარ შეკითხვას – ვის შეუძლია ქვეყანაში არსებული უმძიმესი ვითარების გამოსწორება. მომიტევოს ყველა პოლიტიკურმა ძალამ, რომელიც დღეს პოლიტიკურ ასპარეზზეა, მაგრამ ვერცერთ მათგანში ვერ ვხედავ იმის პოტენციალს, რომ მათ ქვეყნის ჭაობიდან ამოყვანა შეუძლიათ. ამის გამოცდილება მხოლოდ ერთიან ნაციონალურ მოძრაობას აქვს. ამის შესახებ ჩვენმა მოსახლეობამაც კარგად იცის და, დარწმუნებული ვარ, ბევრი მათგანი ჩვენ მოგვცემს ხმას. ხალხის გადაწყვეტილებით, შემოდგომაზე ხელისუფლებას გადავიბარებთ.

- ხელისუფლებას გადავიბარებთო, ამის შესახებ რამდენიმე თვის წინაც განაცხადეთ. ამასობაში ვრცელდება მოსაზრებები და ჭორები იმასთან დაკავშირებით, რომ „ქართული ოცნება“ იმიტომ იქცევა ასე, რომ საკუთარი ნებით აპირებს ნაციონალებისთვის ხელისუფლების გადაბარებას. ამაზე რისი თქმა შეიძლება?

- ხელისუფლებას აუცილებლად გადავიბარებთ, ოღონდ – ხალხის ნების შესაბამისად. სხვა ყველა განცხადება, რომელიც `ქართულ ოცნებასთან~ რაიმე გარიგებას ეხება, აბსურდული ჭორია.

- მართალია, ხელისუფლების გადაბირებას აპირებთ, მაგრამ, ფაქტობრივად, ლიდერის გარეშე ხართ დარჩენილი. მიხეილ სააკაშვილს საქართველოს მოქალაქეობა ჩამოართვეს და თანაც უკრაინაში დიდ ამბებშია ჩართული. შეძლებს პარტიის დახმარებას?

- ის ყოველთვის ჩვენ გვერდით არის. ყველაფრის მიუხედავად, ჩვენ ერთი გუნდი ვართ და ერთად გავიმარჯვებთ. ახლა მიხეილ სააკაშვილი უკრაინაში დიდ ბრძოლაშია ჩართული. 2 წლის წინ იქ ხალხმა იმიტომ მოაწყო მაიდანი, რომ რეალური ცვლილებები და კორუფციის დამარცხება სურდათ. უკრაინის ახალი მთავრობა, სამწუხაროდ, არამცთუ ეფექტური არ აღმოჩნდა, არამედ დიდწილად თავად არის კორუფციაში ჩართული. იქ არის დიდი საპროტესტო მუხტი, რომლის ერთ-ერთი ცენტრალური ფიგურა მიხეილ სააკაშვილია. ძალიან დიდი ალბათობაა იმისა, რომ უკრაინაში სერიოზული ცვლილებები მოხდეს. თუ ეს ცვლილება მოხდა, სააკაშვილის პერსონა პირველხარისხოვანი იქნება. უკრაინაში მიმდინარე მოვლენებს 2 მიმართულებიდან უნდა შევხედო. ის, რაც ხდება, თავად უკრაინელებისთვის არის უმნიშვნელოვანესი და მეორე, ის არანაკლებ მნიშვნელოვანია ჩვენთვის. უკრაინაში მოპოვებული გამარჯვება მთელი პოსტსაბჭოთა სივრცისთვის განვითარების ახალი ბიძგის მიცემის შესაძლებლობას ნიშნავს.

„ახალი თაობა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ სოსო შატბერაშვილთან: „საქართველო პროდასავლური ნეიტრალური სახელმწიფო უნდა გახდეს“

მემარცხენე ალიანსი მიიჩნევს, რომ რეგიონსა და მსოფლიოში შექმნილი სიტუაცია დიდ საფრთხეს უქმნის საქართველოს, რომელსაც ტერიტორიული პრობლემები აქვს. შექმნილ ვითარებაში მემარცხენეებს მიაჩნიათ, რომ საქართველომ პროდასავლური კურსის შენარჩუნებით სამხედრო ნეიტრალიტეტი უნდა გამოაცხადოს. „მსოფლიოში შექმნილია რთული სიტუაცია. გარდა ამისა, ერთმანეთს დაუპირისპირდა საქართველოს ორი მეზობელი _ რუსეთი და თურქეთი. ნატოსკენ გზა გადაკეტილი გვაქვს, მაპსაც კი არ გვაძლევენ, ამიტომ აუცილებელია გამოსავლის პოვნა. ჩვენი აზრით, ასეთი გამოსავალი სამხედრო ნეიტრალიტეტია“, – განუცხადა „ახალ თაობას“ მემარცხენე ალიანსის გენერალურმა მდივანმა სოსო შატბერაშვილმა. მისი თქმით, სიტუაცია რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირების შედეგად გამწვავდა. ორივე სახელმწიფო საქართველოს ერთმანეთის წინააღმდეგ აქეზებს. საქართველოს ჩარევა ამ დაპირისპირებაში დამღუპველია.

- ნეიტრალიტეტის თემა ახალი არ არის. ჯერ კიდევ მოქალაქეთა კავშირის მმართველობის დროს იყო საუბარი იმაზე, რომ საქართველოს შემთხვევაში ეს შეუძლებელია. გარდა ამისა, ამას მეზობელი სახელმწიფოების თანხმობაც სჭირდება...

- ნეიტრალიტეტის თემა მართლაც ძველია, მაგრამ აქამდე ვერავინ დაგვარწმუნა იმაში, თუ რატომ არის საქართველოსთვის ნეიტრალიტეტი შეუძლებელი. ცხელ წერტილში რომ ვართ და ტერიტორიული მთლიანობა დარღვეული გვაქვს, სწორედ ამიტომ სხვებზე მეტად გვჭირდება ნეიტრალიტეტი. ნატოშიც არ გვიღებენ. როგორმე ხომ უნდა დავიცვათ თავი? ჩვენ არცერთ სამხედრო კონფლიქტში არ უნდა ჩავერიოთ, მაგრამ პროდასავლური კურსი უნდა შევინარჩუნოთ. ავსტრია და შვეიცარია ნეიტრალურები არიან. საქართველოც უნდა, იყოს პროდასავლური, მაგრამ _ ნეიტრალური სახელმწიფო. ამას არც მეზობლები ეწინააღმდეგებიან. ევროინტეგრაციის პროცესი ამით არ შეწყდება.

- ვითომ მეზობელ სახელმწიფოებსაც სურთ საქართველოს სამხედრო ნეიტრალიტეტი?

- სააკაშვილის მმართველობის დროს რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი ლავროვი იყო ჩამოსული თბილისში. ჩვენ, ოპოზიციონერები, მას შევხვდით. კონსტანტინე გამსახურდიამ მას ნეიტრალიტეტის თაობაზე ჰკითხა. სერგეი ლავროვმა განაცხადა, რომ ეს შესაძლებელია, მაგრამ ამის შესახებ განაცხადი ჯერ საქართველოს ხელისუფლებამ უნდა გააკეთოს. სააკაშვილის ხელისუფლებამ ამას დუმილით უპასუხა. ამის წინააღმდეგი არც სხვა მეზობელი ქვეყნები არიან. ეს მის წარმომადგენლებთან შეხვედრებისას გამოიკვეთა. ერთხელ ბაქოში იქაური სოციალ-დემოკრატიული პარტიის ყრილობას დავესწარით. იქ, ადგილობრივი პოლიტიკოსების გარდა, შევხვდით ასევე თურქეთისა და რუსეთის პოლიტიკოსებს. ყველა მათგანმა შესაძლებლად მიიჩნია საქართველოს სამხედრო ნეიტრალიტეტი. ეს მხოლოდ მათი პირადი აზრები არ იყო.

- ანუ, თქვენი აზრით, სამხედრო ნეიტრალიტეტი აუცილებელია იმისათვის, რომ სამხედრო კონფლიქტებში არ ჩავერიოთ?

- პირველ რიგში, ამისათვის. ეს იქნებოდა ასევე ნაბიჯი ტერიტორიული მთლიანობისაკენ. სოხუმი და ცხინვალი სასტიკად ეწინააღმდეგებიან საქართველოს სწრაფვას ნატოსაკენ. ნეიტრალიტეტის შემთხვევაში ისინი ჩვენკენ მობრუნდებიან. ეს იქნებოდა პირველი ნაბიჯი, რომელიც გააჩენდა ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის შანსს უკვე მოსკოვის მონაწილეობით. გარდა ამისა, ნეიტრალურ სახელმწიფოში ინვესტორები უფრო ადვილად დააბანდებენ თანხებს.

- რას ნიშნავს აშშ-ის დაზვერვის სამსახურის დირექტორ ჯეიმს კლაპერის განცხადება იმის შესახებ, რომ საქართველო რუსეთის ზეწოლით სტრატეგიულ დასავლურ ორიენტაციას შეიცვლის?

- ამაში არის სიმართლის მარცვალი. სამწუხაროდ, საქართველოს მოსახლეობაში შეინიშნება იმედგაცრუება დასავლეთის მიმართ. ამას თავისი მიზეზები აქვს. ერთი მიზეზია ის, რომ დასავლეთი მხარს უჭერდა სააკაშვილის რეჟიმს, რომელიც საქართველოს მოსახლეობისათვის საძულველი იყო. მეორეც, ეს მხარდაჭერა გრძელდება. ხდება იმის ხელშეწყობა, რომ სააკაშვილი და მისი ნაცმოძრაობა დაბრუნდნენ ხელისუფლებაში. კარგი იქნება, თუ ვაშინგტონსა და ბრიუსელში ამაზე ჩაფიქრდებიან და ისინი გვერდით დაუდგებიან არა სააკაშვილს, არამედ საქართველოს.

„ახალი თაობა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ცაგარეიშვილთან: „ამომრჩევლის 60% გაურკვევლობაშია“

„თავისუფალი დემოკრატების“ ერთ-ერთი ლიდერი გია ცაგარეიშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ კოალიციაში დაპირისპირება არჩევნების მოახლოებასთან ერთად გამძაფრდება.

- ბატონო გია, გავრცელებული ხმებით, შეიძლება კოალიციაში `მრეწველები~ და „ფორუმი“ არ იყოს მომავალ არჩევნებზე წარმოდგენილი. ასევე არ არის გამორიცხული, სხვა ტიპის საარჩევნო ბლოკი შეიქმნას. ეს რამდენად იქონიებს გავლენას არჩევნებზე, მაგალითად, თქვენს პარტიაზე?

- მდგომარეობა აბსოლუტურად არაპროგნოზირებადია. მე რაც არჩევნებში ვმონაწილეობ, ასეთი არაპროგნოზირებადი სურათი არ მახსოვს. კონკურენცია საკმაოდ დიდია. ეს ძალიან კარგია, რაც ამომრჩეველს აძლევს საშუალებას, არჩევანი ობიექტურად გააკეთოს. ფორსმაჟორში უწევდა ხშირად ამომრჩეველს გადაწყვეტილების მიღება, არჩევნები 3-4 თვით ადრე ინიშნებოდა და სრული საარჩევნო კამპანიის წარმოების შესაძლებლობა არ იყო. ახლა მდგომარეობა შეცვლილია. ჩვენ ვიცით, რომ არჩევნები ოქტომბერში იქნება და მანამდე არჩევნები მოსალოდნელი არ არის. ასევე ამ არჩევნებს გამოარჩევს კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორი. ეს არ იქნება ზიზღის არჩევნები. ერთი ყველას წინააღმდეგ არ იქნება გაერთიანება. თუ ხელისუფლება ხელოვნურად არ ჩაერევა საარჩევნო პროცესში, შესაძლებელია ერთხელ და საბოლოოდ წარსულს ჩაბარდეს გაუგონარი წინასაარჩევნო ციებ-ცხელება, გაუგონარი ვნებათაღელვა და ერთმანეთის დაუნდობელი ლანძღვა-გინება.

- გამოდის, ყველაფერი კარგად არის?

- მიუხედავად ყველაფრისა, ხელისუფლება მაინც ცდილობს, თავისი წინამორბედის გარკვეული ნაბიჯები გაიმეოროს, გარკვეული ელემენტები სახეცვლილად შეინარჩუნოს და ჰქონდეს არსენალში.

- მაგალითად?

- ის, რაც საარჩევნო-საოლქო კომისიებში ხდება, ვგულისხმობ “ქართულ ოცნებასთან“ აპელირებული პირების ფარულ დანიშვნას თითქოს დამოუკიდებელ, ნეიტრალური კომისიის წევრებად. ეს ჩვენ გამოვიარეთ. ეს „ოცნების“ ძალიან დიდი შეცდომაა. ყველა მათგანი ან გამგეობის, ან საკრებულოს თანამშრომელია, ან „ქართული ოცნების“ აქტივისტები. ეს სურათს ტრაგიკულად ვერ შეცვლის, მაგრამ მსგავსი ნაბიჯები თუ მოხშირდა და „ქართულმა ოცნებამ“ გოგორიშვილ-მაჭავარიანის სტილში გადაწყვიტა არჩევნების ჩატარება, მაშინ ეს ძალიან მძიმედ შემოუტრიალდება „ოცნებასაც“ და ქვეყანასაც.

- თუ კოალიციის შემადგენლობა შეიცვალა, ეს არჩევნებზე გავლენას იქონიებს?

- რა თქმა უნდა, თუმცა ეს კარდინალურად ვერ შეცვლის რეალობას. კოალიცია შიგნით დეზორიენტირებულია, ყოველდღე ბატონები და ქალბატონები ფატალურ განცხადებებს აკეთებენ, ისე არიან ერთმანეთზე გადაკიდებული, რომ ოპოზიცია დუმილს ამჯობინებს. ჩვენ ვემიჯნებით ამგვარ ლანძღვა-გინებას. ერთ-ერთი ფრაქციის თავჯმდომარე გამოდის და თავდაცვის მინისტრზე ამბობს, პროკურატურაში უნდა დადიოდესო. ეს გაუგონარი და წარმოუდგენელია. ეს დაპირისპირება კიდევ უფრო გაღრმავდება.

- რატომ?

- არავის აქვს გარანტია არც საარჩევნო სიაზე, არც მაჟორიტარობაზე. ყველამ კარგად იცის, რომ მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილი გადაწყვეტს ამ ადამიანების ბედს, ვინ სად იქნება და როგორ.

- ამიტომაც იძაბება სიტუაცია შიგნით?

- ცხადია. ერთი მართვის რგოლი არ არის, ასე იყო მაშინაც, როდესაც ჩვენ კოალიციაში ვიყავით. ეს სიტუაცია დღესაც ვერ დალაგდა. ძალთა ბალანსი აბსოლუტურად მორღვეულია. ფორმალურად კოალიციას პოლიტსაბჭო მართავს, მაგრამ არავითარი მმართველი რგოლი ის არ არის.

- თქვენი პარტია კოალიციის შემადგენლობაში რომ იყო, მაშინაც ასე იყო?

- რა თქმა უნდა, მაგრამ ჩვენი წამოსვლიდან ეს ორი წელი განსხვავდება, როგორც ცა და დედამიწა. ჩვენ როდესაც ვიყავით კოალიციაში, ყველა თავისი საქმით იყო დაკავებული და ეს ადამიანები ასეთი დაპირისპირებისთვის ვეღარ იცლიდნენ. როდესაც არჩევნები მოახლოვდა, ეს ადამიანები ერთ გუნდად არავინ შეკრა და ბატონი ბიძინა აქტიურ პოლიტიკას განერიდა, მოხდა ის, რაც მოხდა. მე ყოველთვის ვეწინააღმდეგებოდი ბატონი ბიძინას ამ გადაწყვეტილებას. შეუძლებელია, სამ თვეში ერთხელ შეხვედრით ასეთი მდგომარეობა დაარეგულირო.

- რასთან გვაქვს საქმე?

- იდეოლოგიური დაპირისპირება, პიროვნული დაპირისპირება, ამბიციათა ჭიდილი და არსებული სიძნელეები. ეს არის ის, რასაც ვხედავთ. როდესაც ხელისუფლება დეზორიენტირებულია, ეს, ცხადია, ბუნებრივად ასხამს ოპოზიციის წისქვილზე წყალს. დღეს ამომრჩევლის 60 პროცენტი გაურკვევლობაშია, ვერ მიუღია გადაწყვეტილება, ვის დაეყრდნოს. ესეც ერთ-ერთი სიახლეა ამ არჩევნებზე, რაც არასდროს ყოფილა.

- ბატონო გია, ამ არჩევნებში თქვენი პარტიის ძლიერი მხარე რა არის?

- სხვები როდესაც ლაყბობდნენ, ჩვენ საქმეს ვაკეთებდით. ყოველდღიურ რეჟიმში ვხვდებით ადამიანებს და ჩვენს სათქმელს ვეუბნებით. 7-8 თვე ყოველდღიურ რეჟიმში ვაშენებდით ჩვენს პარტიას. თებერვალში ვასრულებთ შეხვედრებს და მარტიდან პარტია სხვანაირად გადაეწყობა. ახალი და გადახალისებული პროგრამა გვაქვს, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია.

„ახალი თაობა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: „რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირება კავკასიაშიც გადმოვა“

მსოფლიო მესამე მსოფლიო ომის ზღვარზეა. ბრძოლის მთავარი ველი სირიაშია. იქიდან ომის ქარცეცხლი შეიძლება გავრცელდეს მსოფლიოს სხვა ტერიტორიებზეც, მათ შორის კავკასიაშიც. ამის თაობაზე გვესაუბრება ექსპერტი სამხედრო-პოლიტიკურ და უსაფრთხოების საკითხებში ვახტანგ მაისაია.

- თურქეთსა და ამერიკას შორის უთანხმოებაა ქურთების გამო. თურქეთმა განაცხადა, რომ ის ჩაატარებს სპეცოპერაციას სირიის ქურთებით დასახლებულ რეგიონში. აღნიშნულ უთანხმოებას რა დონის გაგრძელება შეიძლება მოჰყვეს ნატოს წევრ ორ სახელმწიფოს შორის?

- საუბარია არა სპეცოპერაციაზე, არამედ სირიის ტერიტორიაზე ინტერვენციის მოწყობაზე. თურქეთი და საუდის არაბეთი აპირებენ, შეიჭრან სირიაში, შესაბამისად, ამით მოაგვარონ ასადის რეჟიმის გადაყენების საკითხი ძალისმიერი გზით. ამის შესახებ განცხადება გააკეთეს საუდის არაბეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა და თურქეთის პრემიერ-მინისტრმა, რომ თუ ისინი აიღებენ თურქეთის მოსაზღვრე ქალაქსა და სხვა მიმდებარე ტერიტორიას, ისინი მაშინვე განახორციელებენ ინტერვენციას. ისინი უკვე შეიჭრნენ და თურქეთის საზღვრისპირა რეგიონებში მიდის ბრძოლები ქურთ მეამბოხეებსა და თურქეთის სეკულარულ არმიას შორის. როგორც ისინი ამბობენ, შეიჭრებიან იმისათვის, რომ დაიცვან თურქულენოვანი მოსახლეობა.

- პარალელურად რუსეთი რომ ატარებს სახმელეთო ოპერაციებს?

- რუსებს სირიაში ჰყავთ 5.000 კაცი, თუმცა ისინი ამ ინფორმაციას არ ადასტურებენ. სხვადასხვა ინფორმაციით, სირიაში 5 ათასი რუსი სამხედრო მოსამსახურეა. მათგან ზოგს მოხალისის სტატუსი აქვს, ზოგი კერძო სამხედრო კომპანიის სახით. რუსეთში არის კანონი სამხედრო კომპანიების შესახებ, რომლის თანახმად, ნებისმიერ კერძო კომპანიის თანამშრომელს შეუძლია სამხედრო მოსამსახურეების დაქირავება სხვადასხვა მიზნით, იმავე სამხედრო ოპერაციაში მონაწილეობის მისაღებად.

- ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ სირიის ტერიტორიაზე რუსეთისა და თურქეთის დაპირისპირება შეიძლება მოხდეს?

- რუსეთსა და თურქეთს შორის ჯერ დაბალი ინტენსივობის სამხედრო კონფლიქტზეა საუბარი. რუსეთი, ფაქტობრივად, ეხმარება ქურთ მეამბოხეებს სირიელი ქურთების კომუნისტური პარტიის შენაერთებზე. აქვეა სირიის ქურთისტანის დემოკრატიული მოძრაობის სამხედრო ნაწილები, რომლებიც, ფაქტობრივად, შეეკვრნენ მოსკოვს, გააფორმეს ალიანსი და ახორციელებენ კოორდინირებულ ოპერაციებს იმისათვის, რომ თურქეთ-სირიის სასაზღვრო ზოლი გააკონტროლონ. ეს ყველაფერი რუსეთის ინტერესებში შედის.

- ამერიკაც ქურთებს უჭერს მხარს. როგორ შეესაბამება ამერიკის ინტერესი თურქეთისა და რუსეთის ინტერესებს?

- ქურთებმა ალიანსი ამჯობინეს რუსებთან, ვიდრე ამერიკელებთან. ეს უკვე ფაქტია. საუბარია სირიელ და არა ერაყელ ქურთებზე. ქურთებმა ფსონი დადეს მოსკოვზე და უკვე მიიღეს შეიარაღება, ფინანსური დახმარება. სირიის ქურთების დემოკრატიული მოძრაობის ლიდერი მოსკოვშია და ყველა ოპერაციას მოსკოვის ხელისუფლებასთან ათანხმებს.

- მაშინ თურქეთმა რატომ გააკეთა მკაცრი განცხადება ამერიკის მისამართით?

- აქ პრობლემა ზოგადად ქურთებთან დაკავშირებითაა, რადგან ქურთების ინტერესებს აშშ იცავს.

- თუ ამ ბრძოლაში ამერიკაც ქურთებს უჭერს მხარს, რუსეთს კარტბლანში ჰქონია…

- აბსოლუტურად გეთანხმებით, რუსეთს კარტბლანში აქვს. ამერიკა იძულებული გახდა, მოლაპარაკება დაეწყო ლავროვთან, რომ ცეცხლის შეწყვეტის შესახებ შეთანხმებისთვის მიეღწიათ, რაც იმით იყო განპირობებული, რომ რუსეთმა წარმატებით განახორციელა სამხედრო ოპერაცია სირიის ქურთისტანის ტერიტორიაზე.

- ვითარების ესკალაცია მოსალოდნელია?

- ამ ეტაპზე ვერაფერს გეტყვით. ლოკალური ტიპის სამხედრო ოპერაციებს რომ ექნება ადგილი, ფაქტია. სიტუაცია კონტროლიდან გამოდის.

- ესკალაციაში რუსეთსა და თურქეთს შორის ვითარების კიდევ უფრო დაძაბვა ვიგულისხმე.

- გასაგებია. აქ ყველა ვარიანტში საქმეში ამერიკელები ჩაერთვებიან, ამიტომ სირია შეიძლება საკმაოდ სერიოზული დაპირისპირების ადგილი გახდეს და პროცესები კავკასიაშიც გადმოვიდეს.

- კავკასიაში როგორ?

- რუსეთ-თურქეთს შორის დაპირისპირებამ შეიძლება კავკასიურ მასშტაბებსაც მიაღწიოს.

- რა სახით შეიძლება მოაღწიოს დაპირისპირებამ კავკასიაში?

- ეს რომ არ იქნება პოლიტიკურ-დიპლომატიური სახის დაპირისპირება, ფაქტია.

- შესაძლებელია, იმ რეგიონებში, სადაც ადრე ომის გარკვეული მაგალითები იყო, კონფლიქტებმა კვლავ იფეთქოს?

- ეს რეალური სცენარია. თუ თურქეთი და საუდის არაბეთი შეიჭრნენ სირიაში, ეს გამოიწვევს სერიოზული ომის მასშტაბებს. აქ უკვე საუბარია პროთურქულ, პროარაბულ და პრორუსულ კოალიციებს შორის დაპირისპირებაზე, სადაც ამერიკა ვერ იქნება გულხელდაკრეფილი, მით უმეტეს, რომ რუსეთსა და ნატოს შორის დაძაბულობა უკიდურეს მდგომარეობამდეა მისული.

- შეიძლება ამერიკაც სახმელეთო ოპერაციებში ჩაერთოს, როგორც რუსეთი?

- ამერიკამ გადაწყვიტა, შეზღუდული სამხედრო ოპერაციები განახორციელოს. სირიაში გადასროლილია 101-ე საჰაერო-სადესანტო დივიზიის ნაწილები, რომელიც ამერიკის მთავარი დამრტყმელი ძალაა. ბრიტანელებმა იორდანიაში გადაისროლეს 1400 სამხედრო და 400 საბრძოლო ტექნიკის ერთეული.

- თქვენ ბრძანეთ, შესაძლოა სირიის კონფლიქტის ტალღებმა კავკასიამდეც მოაღწიოსო. ამ ფონზე როგორ აღიქვით ამერიკის დაზვერვის დეპარტამენტის უფროსის მიერ სენატში გაკეთებული განცხადება, რომ საქართველოში რუსული პროპაგანდა ძლიერდება? რა საშიშროებას ხედავთ?

- ამერიკის დაზვერვის დეპარტამენტის უფროსმა ეს განცხადება ამერიკა-რუსეთის დაძაბული ურთიერთობებიდან გამომდინარე გააკეთა. რუსეთი და ამერიკა დღეს მტრული სახელმწიფოები არიან. ახლახან მიუნხენის კონფერენციაზე მედვედევმაც დაადასტურა, რომ რუსეთი ცივი ომის პირობებში იმყოფება. საკმაოდ სერიოზული განცხადებაა. საქართველო პირდაპირ ცივი ომის საზღვრისპირა ტერიტორია, ეპიცენტრია.

- თქვენ გრძნობთ რუსულ პროპაგანდას?

- რა თქმა უნდა. რუსული პროპაგანდა არის. გავლენა აშკარად იგრძნობა.

„ახალი თაობა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ სანდრო ბრეგაძესთან: „რეფერენდუმის ჩატარებაა საჭირო, რადგან ერთსქესიანთა ქორწინებაზე პარლამენტში აზრთა სხვადასხვაობაა“

მოძრაობა „ეროვნულების“ ერთ-ერთი დამფუძნებელი, სანდრო ბრეგაძე, ერთსქესიანთა ქორწინების წინააღმდეგ გამოდის და რეფერენდუმის ჩატარებას ითხოვს. როგორც სახელმწიფო მინისტრის მოადგილე „ახალ თაობასთან” ინტერვიუში აცხადებს, პარლამენტის მიერ კონსტიტუციაში ამ ცვლილების განხორციელება არჩევნებამდე ვერ ესწრება, რადგან ინიციატივას მოწინააღმდეგეებიც გამოუჩნდნენ, ამიტომ საჭირო გახდა რეფერენდუმის ჩატარება.

„ეს დიდი ისტორიაა, იმდროინდელი, როდესაც ე.წ. თავისუფლების ინსტიტუტი შეიქმნა, რომელსაც დასაბამიდან ხელმძღვანელობდა გიგა ბოკერია. ეს იყო უშუალოდ მიხეილ სააკაშვილის პატრონაჟის ქვეშ. სწორედ მათგან დაიწყო ეს ყველაფერი, ეს პროცესები და საკმაოდ სერიოზულად დაფინანსებული არიან ეს ძალები. მათი მთავარი მიზანია, რომ იარსებოს ტერიტორია საქართველომ, მაგრამ მასში არ იცხოვრონ ქართველებმა. სწორედ მათ მიერ არის ინიცირებული მთელი ეს პროპაგანდა და მთელი ეს პროცესები, რაც შეეხება ე.წ. ერთსქესიანთა ქორწინებას“, – ამბობს სანდრო ბრეგაძე.

- თქვენ რეფერენდუმის ჩატარების ინიციატივით გამოდიხართ და უფრო კონკრეტულად რომ გვითხრათ, რას მოითხოვთ?

- საბედნიეროდ, საქართველოს მოსახლეობის აბსოლუტური უმრავლესობა, თამამად ვიტყვი 95%, წინააღმდეგია ერთსქესიანთა ქორწინების. ეს არის თვალშისაცემი და ძალიან კარგი. რაც შეეხება პროცესებს, იმისათვის, რომ ქართველოფობთა და ქართველების მტრების ეს ვერაგული განზრახვა არ შესრულდეს, არ არის საჭირო არანაირი ეგზალტაცია, ჩხუბი და დავიდარაბა. ეს უნდა დარეგულირდეს კანონით, ხოლო ქვეყანაში ყველაზე დიდი კანონი კონსტიტუციაა.

- ანუ კონსტიტუციაში ცვლილების შეტანას ითხოვთ?

- მოძრაობა „ეროვნულებმა“, რომლის ერთ-ერთი დამფუძნებელიც მე გახლავართ, ბატონ ზვიად ტომარაძესთან ერთად შევიმუშავეთ კონსტიტუციური შესწორების პროექტი, რომელიც საქართველოს პარლამენტში შევიტანეთ.

- რას გულისხმობს ეს შესწორება?

- ის თავის თავში გულისხმობს, რომ 36-ე მუხლი განისაზღვროს შემდეგნაირად: ქორწინება არის მამაკაცისა და ქალის ნებაყოფლობითი ერთობა, რომელიც ემყარება თანასწორობის პრინციპებს. ეს არის იურიდიულად საკმაოდ გამართული ტექსტი, რისთვისაც ბატონ ზვიად ტომარაძეს დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა, რომელმაც უშუალო მონაწილეობა მიიღო ამ ტექსტის შედგენაში. სხვათა შორის, შესწორების ეს ვარიანტი დაახლოებით ექვსი თვეა უკვე პარლამენტშია.

- რატომ გაჭიანურდა ან როგორია საკანონმდებლო ორგანოს პოზიცია ამ საკითხთან დაკავშირებით?

- ჩვენდა სამწუხაროდ, თაროზე იყო შემოდებული. ამავე დროს, აუცილებლად უნდა აღინიშნოს ყოფილი პრემიერის დამოკიდებულებაც ამ თემაზე.

- სწორედ ირაკლი ღარიბაშვილმა არ გააჟღერა, რომ კონსტიტუციაში ეს ცვლილება უნდა შევიდეს? თუმცა არ დასცალდათ ამის განხორციელება...

_ ეს სწორედ ყოფილ პრემიერ ირაკლი ღარიბაშვილის ინიციატივა იყო, თუმცა შემდგომში სხვადასხვა მიზეზის გამო ხდებოდა ამ საკითხის გაჯანჯლება.

- დღეს რა პოზიციაა ხელისუფლებაში, იზიარებენ ყოფილი პრემიერის ინიციატივას?

- მე შემიძლია „ქართული ოცნების“ საპარლამენტო დეპუტაციასა და მთავრობის წევრებზე გითხრათ, რომ მათი აბსოლუტური უმრავლესობა, თითქმის ყველა, მომხრეა ამ საკონსტიტუციო შესწორების, მაგრამ არსებობს გარკვეული ფობია და შიში, ჩვენდა სამწუხაროდ და ამაზე ღიად შეიძლება ლაპარაკი, რომ თითქოსდა არსებობენ რაღაც ძალები, რომლებისთვისაც მიუღებელი იქნება ეს, რომ შესაძლოა კოალიციაში პრობლემები შეიქმნას და ასე შემდეგ. ამ შიშისა და გადაუწყვეტელობის გამო რატომღაც გაჩხერილი იყო ეს შესწორება საკმაოდ დიდი ხნის განმავლობაში.

- ანუ პარლამენტი და მთავრობა ვიღაცას უწევს ანგარიშს, ეშინიათ, ის ვიღაც არ გაანაწყენონ?

- ასეა. ჩვენ თავიდან მოვახდინეთ ამ საკითხის აქტუალიზაცია, ხელახალი ინიცირება და ამ ინიციატივით ჩვენ შევედით პარლამენტში. თუმცაღა დღეს პარლამენტში საკმაოდ უცნაურ შემთხვევას ვაწყდებით. მე გახლავართ მთავრობის წევრი, ერთ-ერთი მაღალჩინოსანი, მოძრაობა „ეროვნულები, რომელიც ინიციატორია ამისა, გახლავთ „ქართული ოცნების“ პარტნიორი ორგანიზაცია და, ჩემდა სამწუხაროდ, მე დავინახე გარკვეული კონკურენციის მომენტები.

- ეს რას ნიშნავს?

- ვიღაცებმა იფიქრეს, რომ მათ მიერ შემოტანილი არ უნდა იყოს ეს საკონსტიტუციო შესწორება და მოდით, ჩვენ შევიტანოთ, რომ ჩაგვეთვალოს ეს ყველაფერი. მე მანამდეც განვაცხადე და დღესაც ვაცხადებ თქვენი გაზეთის საშუალებით, მე მივმართავ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარეს, ბატონ დავით უსუფაშვილს, რომელიც საკმაოდ ჭკვიანი ადამიანია და სწორად გაიგებს ჩემს მიმართვას.

- რა მიმართვას?

- რომ ჩემთვის არანაირი მნიშვნელობა არა აქვს, ამ საკონსტიტუციო შესწორებას დაერქმევა სანდრო ბრეგაძის სახელი, დავით უსუფაშვილისა თუ გია ვოლსკის. ჩემთვის მნიშვნელობა აქვს იმას, თუ რა შედეგი დაგვიდგება, რადგანაც ეს შედეგი ძალზე მნიშვნელოვანია. ეს შედეგი ქართული სახელმწიფოებრიობისათვის სასიცოცხლო რამ არის. ოღონდ ეს კანონი მიიღონ და ვინც უნდათ, ის ჩათვალონ ამ კანონის ინიციატორად! თუ უნდათ, ერის მამადაც გამოვაცხადებ. ჩემთვის წინა პლანზე არ დგას პოლიტიკური ანგაჟირება და კონკურენციის მომენტები. ამით ქულების ჩაწერას არ ვაპირებ. ეს არ არის პოლიტიკური საკითხი. ეს არის მორალურ-ზნეობრივი და რელიგიური საკითხი. ვისი სახელიც უნდა დაარქვან, ოღონდ მიიღონ. 76 ხელმოწერას უკვე ვიხვეწები ერთი კვირაა.

- არის პარლამენტში ის განწყობა, რომ შეიტანონ ეს საკონსტიტუციო ჩასწორება?

- 76 ხმის პრობლემა პარლამენტში არ დგას. მე ვიცი, „ქართული ოცნების” დეპუტაციის აბსოლუტურ უმრავლესობას ერთი სული აქვს, ამას ხელი მოაწერონ, თუმცა იქ არის რაღაც პოლიტიკური ნიუანსები.

- რესპუბლიკელები რამდენად წავლენ ამაზე? ამბობენ, რომ ისინი ამის წინააღმდეგ მიდიან...

- მე ამიტომაც მივმართე უსუფაშვილს, რადგან ზუსტად ვიცი, რომ ერთადერთი რესპუბლიკელები არიან, რომლებიც ჭოჭმანობენ ამ საკითხზე. თავად გახდეს უსუფაშვილი ამის ინიციატორი და თავად გააკეთოს ეს ყველაფერი. ჩვენ ვერ გადავაყოლებთ პოლიტიკურ კინკლაობას იმას, რომ ასეთი მნიშვნელოვანი საკითხი არ გადავწყვიტოთ. საკითხი იმდენად გაჯანჯლდა, რომ ამის მიღება საპარლამენტო არჩევნებამდე უკვე შეუძლებელი ხდება. აქედან გამომდინარე, დღის წესრიგში დადგა საკითხი, რომ დავარეგისტრიროთ ცესკოში სარეფერენდუმო კითხვა. ძალიან მალე შეიკრიბება საინიციატივო ჯგუფი, რომელიც ძალიან საინტერესო ადამიანებით არის დაკომპლექტებული. ჩვენ შევალთ ამ ინიციატივით და გარწმუნებთ, 200 ათას ხელმოწერას ძალიან მალე მოვაგროვებთ, რადგან პარლამენტის გზით ვერ მოხერხდა, აუცილებლად გადავწყვეტთ რეფერენდუმის გზით!

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ბიძინა ივანიშვილი საპროტესტო აქციაზე და შელაპარაკება “ნაციონალებთან“

ყოფილმა პრემიერმა ციხისძირიდან 100-წლოვანი ხეების გადარგვის სამუშაოები დროებით შეაჩერა

სალომე სარიშვილი

ქობულეთის რაიონის სოფელ ციხისძირში ასწლოვანი ხეების გადარგვით გამოწვეული პროტესტი მას შემდეგ შეწყდა, რაც ყოფილი პრემიერი ბიძინა ივანიშვილი ადგილზე ვითარების გასაცნობად ჩავიდა და სამუშაოები შეაჩერა. ივანიშვილმა ეს გადაწყვეტილება ადგილობრივებთან გასაუბრების შემდეგ მიიღო და თქვა, რომ ვიდრე ყველა საჭირო ინფორმაციას თავად არ გადაამოწმებს, სამუშაოები აღარ გაგრძელდება.

ექსპრემიერის ამგვარ გადაწყვეტილებასა და საზოგადოებასთან უშუალო კომუნიკაციას დადებითად აფასებს პიარ-სპეციალისტთა ნაწილი, თუმცა, აქვე ამბობენ, რომ ივანიშვილის ამ პროცესში ჩართვა უმჯობესი არა ახლა, არამედ დავის დაწყებისთანავე იქნებოდა.

ცნობისთვის, გარემოს დამცველების, ადგილობრივებისა და “ნაციონალური მოძრაობის” წევრების პროტესტი ციხისძირის ყოფილი სანერგე მეურნეობიდან გიგანტური ხეების გადარგვას მოჰყვა. ასწლოვანი ხეების გადატანა ციხისძირიდან შეკვეთილში იგეგმება, სადაც ყოფილი პრემიერი ახალი პარკის გაშენებას აპირებს. აჭარის მთავრობის განცხადებით, პროექტი წვერმაღალასა და შეკვეთილის ტერიტორიაზე დენდროლოგიური პარკის მოწყობას მოიცავს, რისთვისაც საქართველოს სხვადასხვა რეგიონიდან ხე-მცენარეების გადარგვა იგეგმება.

გარემოს დამცველები ასწლოვანი ხეების გადარგვით გამოწვეულ შესაძლო ეკოლოგიურ ზიანზე საუბრობენ, “ნაციონალური მოძრაობის” წევრები კი სამუშოების კანონიერად წარმოებისთვის საჭირო დამამტკიცებელ, ოფიციალურ დოკუმენტაციას ითხოვენ.

შეგახსენებთ, რომ საპროტესტო აქციები ქობულეთში გასულ კვირას რამდენიმე დღე გაგრძელდა. აქციაზე სამართალდამცველებმა მოძრაობა “პარტიზანული მებაღეობისა” და “ნაციონალური მოძრაობის” რამდენიმე წარმომადგენელი დააკავა.

ორი დღის წინ კი ციხისძირში ხეების გადარგვის სამუშაოების დასათვალიერებლად ყოფილი პრემიერ-მინისტრი ბიძინა ივანიშვილი იმყოფებოდა. ადგილზე მყოფ “ნაციონალური მოძრაობის” წევრებსა და ყოფილ პრემიერს შორის მცირე შელაპარაკებაც მოხდა. როგორც ივანიშვილმა განაცხადა, ხეები კომპანია “ზიმომ” მისი დავალებით შეიძინა. “ნაცმოძრაობის” რამდენიმე წარმომადგენლის მოთხოვნის საპასუხოდ კი, რომელიც სამუშაოების უკანონო წარმოებასა და საჭირო დოკუმენტაციის უქონლობას ეხებოდა, ექსპრემიერმა განაცხადა, რომ საბუთებს გადაამოწმებდა, მისი არქონის შემთხვევაში კი სამუშაოებს შეაჩერებდა.

“მანამდე ვაჩერებთ სამუშაოებს, სანამ დოკუმენტაცია წესრიგში არ იქნება. აქვე გპირდებით, რომ ბუნებას კიდევ უფრო უკეთესად აღვადგენთ, ვიდრე იყო. არავითარი დაბინძურებული და დამღადასმული ბუნება აქ არ დარჩება. ერთი ხის ადგილზე მინიმუმ ათს დავრგავთ და პარკს ამით არაფერი არ დააკლდება. დიდი ეჭვი მაქვს, რომ ყველა საბუთი არსებობს, ამიტომ უნდა გადავამოწმო. თუ საბუთი არ იქნება შესატყვისი, ამას აქვს კანონიერი გაგრძელება და გავაგრძელებთ კიდეც,” – განაცხადა ადგილობრივებთან საუბრისას ბიძინა ივანიშვილმა.

მის შემდგომ ჟურნალისტებთან სამუშაოების შემსრულებელი კომპანია “ზიმოს” დირექტორმა ზურაბ კიკნაძემაც ისაუბრა და განაცხადა, რომ თუკი მისი პასუხისმგებლობის საკითხი დადგება, იგი ამისთვის მზადაა. როგორც კიკნაძემ ჟურნალისტებს განუცხადა, სამუშაოების წარმოებისთვის გარდა ერთი დოკუმენტაციისა, სხვა ყველანაირი ნებართვა გააჩნია.

“ერთადერთი საბუთი, რაც ხელთ არა მაქვს, კერძო მესაკუთრისგან ნებართვაა, რომელიც საქართველოს მოქალაქე არ არის. მისი კომპანია დარეგისტრირებულია ოფშორულ ზონაში, პანამაში, მეპატრონეს ვერ ვპოულობთ. ლიანდაგიდან ზღვის სანაპირომდე ტერიტორია ამ პირს ეკუთვნის. ბატონმა ბიძინა ივანიშვილმა სამუშაოები შეაჩერა. გვითხრა – გაარკვიეთ ყველაფერი და დაალაგეთ სიტუაცია. როგორც კი ყველაფერი მოგვარდება, შემდეგ სამუშაოები გააგრძელეთო,” – განაცხადა ზურაბ კიკნაძემ.

მოძრაობა “პარტიზანული მებაღეობის” წარმომადგენელი ნატა ფერაძე “მთელ კვირასთან” საუბრისას იმ მოსალოდნელ საფრთხეებზე საუბრობს, რომელიც შესაძლოა ასწლოვანი ხეების გადარგვას მოჰყვეს. იგი ამბობს, რომ საამისოდ მათ უკვე მიმართეს უცხოელ სპეციალისტებს, რათა მათი დასკვნის საფუძველზე მოსალოდნელ ზიანზე უფრო არგუმენტირებულად და მყარად ისაუბრონ. ფერაძის თქმით, ამ საკითხის იურიდიულ ნაწილზე ბათუმის ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაცია მუშაობს, რომელმაც ყველა საჭირო დოკუმენტაცია აჭარის მთავრობიდან უკვე გამოითხოვა.

“ჩვენ უკვე მივმართეთ უცხოელ სპეციალისტებს, სწორედ ისინი დაწერენ დასკვნას, თუ რამხელა ზიანი ადგება ეკოლოგიას 135 წლის ხეების გადარგვისგან და რამდენად დიდია მათი ხელახლა გახარების შანსი. ჩვენი აზრით, ამ ხეებს გახარების შანსი არ აქვთ, რადგან სრულიად განსხვავებული ნიადაგიდან აბსოლუტურად სხვაგვარში გადადის. მიუხედავად იმისა, რომ კილომეტრებით დიდი სხვაობა არ არის, იმ ტერიტორიაზე სულ სხვა ფესვთა სისტემა და გრუნტია, ასეთ შემთხვევაში კი მათი ხელახლა გახარების შანსი ნაკლებია.

გარდა ამისა, კიდევ უფრო დიდი პრობლემა ის ზიანია, რომელიც გიგანტური ხეების გადარგვის შემდეგ ტერიტორიას მიადგება. ესაა დაზიანებული ხე-ტყის საფრთხე. ამ ტერიტორიაზე უკვე 80-ამდე ხეა მოთხრილი, რაც ეკოსისტემის უხეში დარღვევაა. წელს ამ ხეებს მისთვის საჭირო სასიცოცხლო ელემენტები უკვე აღებული აქვს, ამიტომ დიდი ალბათობით, ფოთლებს მაინც გაშლის, რაც სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ გაიხარა. შეიძლება ხეებს გაისადაც კი ეყოს იმის რესურსი, რომ ფოთლები გაამწვანოს, თუმცა დიდი ხე გახარებულად გადარგვიდან მხოლოდ 2 წლის შემდეგ ითვლება. ამ დასკვნას, უახლოეს მომავალში უცხოელი სპეციალისტები მოგვაწვდიან.

“ახალი პარკის გაშენებისას, დიდი ხეების გადარგვა მსოფლიოში მიღებული პრაქტიკაა, მაგრამ ზრდასრული ხის ნებისმიერი ადგილიდან გარემოზე ზემოქმედების შეფასების გარეშე ამოგლეჯა და სხვა ადგილას გადარგვა დაუშვებელია. ამისთვის სპეციალური სანერგე ხე არსებობს, რომელიც საკმაოდ ბევრ შესწავლით პროცედურებს გადის და მერე იყიდება, თუმცა, ოლიგარქებს პირდაპირ დიდი ხეების ფლობის სურვილი ახასიათებთ და ეს მხოლოდ აქ არ ხდება,” – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას ნატა ფერაძე.

მისივე თქმით, “პარტიზანები” დანებებას არ აპირებენ და პროტესტს გააგრძელებენ. მისი ვარაუდით, აჭარის ბოტანიკური ბაღის სპეციალისტები მოსყიდულები არიან, რადგან ერთხმად ამბობენ, რომ ხეების გადარგვით მწვანე ზოლს ზიანი არ მიადება. სწორედ ამ ვარაუდის გამო, “პარტიზანები” ქართველ სპეციალისტებს არ ენდობიან.

“ბოტანიკურის სპეციალისტების ამგვარი აზრის მიუხედავად, არცერთი მათგანი შესაბამის დოკუმენტაციაზე ხელს არ გვიწერს, რადგან, სავარაუდოდ, ბიძინა ივანიშვილის მიმართ ძალიან დიდი შიში აქვთ. ამიტომ ქართველი სპეციალისტების იმედი დიდად არ გვაქვს. ამ პროცესის შეჩერება დიდწილად “პარტიზანი მებაღეების” დამსახურებაა, რადგან ხეების ამოთხრა პრაქტიკულად ორმა თითის ტოლა გოგომ შეაჩერა, რომლებიც ტრაქტორის კოვზში ჩაწვნენ. უცხოელი სპეციალისტები დასკვნას ჩვენი მონათხრობით ვერ გააკეთებენ, უნდა ჩამოვიდნენ და ნიადაგი ადგილზე შეამოწმონ, ამიტომ ეს 2 დღეში ვერ მოხერხდება, მანამდე კი პროტესტს გავაგრძელებთ. ეს შეუქცევადი პროცესია, რადგან ამგვარი ოაზისი აჭარაში ცოტა მოიძებნება,” – ამბობს “პარტიზანი მებაღე”.

რაც შეეხება ივანიშვილის საზოგადოებასთან კომუნიკაციასა და დავაში უშუალოდ ჩართვას, პიარსპეციალისტების ნაწილი მის ამ ნაბიჯს მისასალმებელს უწოდებს, თუმცა, ამბობენ, რომ ეს ინიციატივა გარკვეულწილად დაგვიანებულიც კი იყო.

ელდარ პირმისაშვილის შეფასებით, უმჯობესი იქნებოდა, საზოგადოებას ინფორმაცია დასაწყისშივე პირველი წყაროდან, თავად ივანიშვილისგან მიეღო, რაც, პიარსპეციალისტის თქმით, მის იმიჯსა და პასუხისმგებლობაზე დადებითად აისახებოდა.

“ვფიქრობ, ივანიშვილის ეს გადაწყვეტილება, ვგულისხმობ კონფლიქტისა თუ დავის ნაწილში უშუალოდ ჩართვას, ცოტა დაგვიანებულიც კია, რადგამ საზოგადოებაში ამ თემის ირგვლივ მისი სახელი დიდი ხანია მუსირებს. ეს ინფორმაცია ყოველთვის ცალმხრივი იყო, რადგან ზოგიერთი პოლიტიკოსი მის ამ პროცესში ჩართულობას ადასტურებდა, ზოგიერთი უარყოფდა, საზოგადოება კი გაურკვევლობაში იყო. სწორედ ამიტომ, უმჯობესი იქნებოდა იგი ამ კომუნიკაციაში თავიდანვე ჩართულიყო, რადგან საზოგადოებასთან ურთიერთობა ნიშნავს მასთან მუდმივ კავშირს და არა იმას, ამას მხოლოდ საკუთარი სურვილისამებრ შერჩეულ დროს აკეთებდე.

“როდესაც ადამიანებს ინფორმაციის მიღების საშუალება პირველი წყაროდან აქვთ, ეს თავისთავად მეტ პასუხისმგებლობაზე მეტყველებს. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, რომ მისი მხრიდან ეს ნაბიჯი დაგვიანებული იყო, თუმცა, ამასთანავე, კარგია, რომ კონკრეტული გადაწყვეტილება მიიღო და სამუშაოები დროებით შეაჩერა, რადგან ამას საზოგადოება დადებითად შეხვდება,” – უთხრა “მთელ კვირას” ელდარ პირმისაშვილმა.

სოსო გალუმაშვილის აზრით კი, კომუნიკაციისა და დიალოგის უქონლობა არა მხოლოდ საჯარო მოხელეების, არამედ ზოგადად, საზოგადოების პრობლემად შეიძლება მივიჩნიოთ.

“როდესაც ასეთი ტიპის პრობლემები ჩნდება და არსებობს რამდენიმე მოდავე მხარე. როდესაც არსებობს გაურკვევლობა და საზოგადოების მაღალი ინტერესი, რასაკვირველია, ყოველთვის მნიშვნელოვანია დავის ერთი მხარე მეორე მხარეს აუცილებლად პირისპირ გაესაუბროს. ასეთ შემთხვევაში ტელევიზიითა და სხვადასხვა მედიასაშუალებებით საუბარი დავას არ აგვარებს. მოლაპარაკების სტრატეგიის ერთ-ერთი კლასიკური ნიმუში სწორედ ამგვარია, რათა გაირკვეს რა მოტივი ამოძრავებს დაპირისპირებულ მხარეებს.

“მოტივების ახსნა, ამაზე საუბარი და არგუმენტების გაცვლა-გამოცვლა ყოველთვის პირისპირ უფრო სჯობს, ვიდრე ამაზე ადვოკატებითა და საინფორმაციო საშუალებებით საუბარი. რეალურად მგონია, რომ თუ ამ დავას გარკვეული პოლიტიკური სარჩული არ ექნება, პრობლემა ძალიან მალე მოგვარდება, რადგან ინფორმაცია, რომელიც აქამდე ვრცელდებოდა, სულ სხვაგვარი იყო – თითქოს მას ეს ხეები პირად გარემოში, სახლში მიჰქონდა. ეს ინფორმაცია ნამდვილად ვრცელდებოდა, მაგრამ ახლა როცა ამაზე ღიად ისაუბრეს, მხარეთა შორის შეჯერება შესაძლებელია.

“ზოგადად, როგორც პიარის სპეციალისტი ვიტყვი, რომ საზოგადოებასთან კომუნიკაცია და დიალოგი, მითუფრო დავის დროს, პირველსავე ეტაპზე, მყისიერად სჯობს. მეტსაც გეტყვით – რასაც ტელესივრცეში ვაკვირდები, პოლიტიკოსების ძირითადი პრობლემა სწორედ კომუნიკაციაა, რომელიც იქამდე არ არის, ვიდრე პრობლემა არ წარმოიქმნება.

“პოლიტიკოსებს, მთავრობის წევრებს, კერძო და არასამთავრობო სექტორს კომუნიკაციის პრობლემა ნამდვილად აქვს, რადგან დიალოგი მხოლოდ პრობლემის წამოჭრის დროს გამართლებული არაა. პრინციპში, ეს ძალიან ადვილი მოსაგვარებელი პრომლემაა, თუკი საკუთარ სურვილებზე ყველა ღიად ისაუბრებს. ასეთ შემთხვევაში საზოგადოებას ეცოდინება, არის ეს კეთილი თუ ბოროტი განზრახვა. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში კი პრობლემის გამწვავება არ მოხდებოდა, მანამდე სწორი კომუნიკაცია რომ ყოფილიყო”, – განუცხადა “მთელ კვირას” სოსო გალუმაშვილმა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 15 თებერვალი, 2016 წელი

უნდა შეეჩერებინა თუ არა ბიძინა ივანიშვილს ხეების გადარგვის სამუშაოები ციხისძირში?

სალომე სარიშვილი

(შემოკლებით)

“უნდა შეეჩერებინა თუ არა ივანიშვილს ხეების გადარგვის სამუშაოები ციხისძირში? – ამ კითხვით საზოგადოების წარმომადგენლებს მივმართეთ.

მარინე მიზანდარი  (ხელონებათმცოდნე):“თუ სწორად მახსოვს, ეს ბოტანიკური ბაღის ტერიტორია იყო, სადაც უძველესი და ულამაზესი ხეები დგას. ამ ადგილას კი მსგავსი სახის ქმედება დაუშვებელია. როგორ შეიძლება ასეთი ტიპის რეკრეაციულ ზონაში ხეების ამოღება და გადარგვა? ვის გაუგია მრავალწლიანი ხეების ისეთი ადგილიდან ამოღება, სადაც წლებია ხარობს და მითუფრო სხვაგან გადატანა? აბსურდი და სისულელეა ეს ყველაფერი. გარდა ამისა, ამით ეკოლოგიას სერიოზული ზიანი ადგება, ეს დაუშვებელი შემთხვევაა.”

ნინო ჩხობაძე (ეკოლოგი): “ზოგადად, ხეების გადარგვა მსოფლიოში მიღებული პრაქტიკაა. განსაკუთრებით კი ისეთ ვითარებაში, როდესაც ქვეყნისთვის სტრატეგიული მნიშნელობის პროექტის განხორციელება იგეგმება. ასეთ შემთხვევაში კი თუკი რომელიმე იშვიათი ან ძვრადღირებული ხის განადგურების საშიშროება არსებობს, მისი გადატანა ხდება. “სამწუხაროდ, საქართველოში ეს პრაქტიკა არ არსებობს, არადა მისი ქონა ძალიან მნიშვნელოვანი იქნებოდა. “რაც შეეხება ციხისძირს, ეს დაცული ტერიტორია არაა, არსებობს გაველურებულად გაზრდილი ხეები, რომელთაც გარკვეული მოვლა სჭირდება. “როგორც ვიცი, ეს ორი ხე, რომელზეც საუბარია, არ გახლავთ იმ სახეობის, რომელთაც შესაძლოა შემდგომი გადარგვით პრობლემა შეექმნას. თუ გადარგვა სწორად იქნება დაპროექტებული, ეს შესაძლებელია, თუმცა, საამისოდ ტექნოლოგიის შემუშავებაა საჭირო, ეს კი ვინმემ უნდა სცადოს, რათა პრაქტიკა დაინერგოს.

“ამ კონკეტულ შემთხვევაში გადარგვა საზოგადოების აჟიტირების გამო შეაჩერა და ეს მისასალმებელია, თუმცა, ვიტყვი, რომ ამ ხეებს მოვლა სჭირდება.”

ლაშა ჩხარტიშვილი  (ა/ო “დემოკრატიული ინსტიტუტის” ხელმძღვანელი):“ვფიქრობ, ეს სწორი გადაწყვეტილება იყო, თუმცა, გარკვეულწილად დაგვიანებულიც კი. იმედი მაქვს, რომ ეს ყველაფერი საინფორმაციო ხასიათის არ იქნება და ამასთან ერთად, იმ ადამიანების პასუხისმგებლობის საკითხი დადგება, ვინც ხეების უკანონოდ გადარგვა დაიწყო. ზოგადად, გადარგვის იდეა არ მომწონს. გასარკვევია ისიც, თუ რამდენად ითვალისწინებს ამას მოქმედი კანონმდებლობა. ის, რომ პროცედურები დარღვეული იყო, ივანიშვილის ამ გადაწყეტილებითაც დადასტურდა. ვფიქრობ, ამაზე რეაგირება პასუხისმგებელ პირებს უფრო უნდა მოეხდინათ, ვიდრე თავად ივანიშვილს.”

თემურ ნანეიშვილი (ფიზიოლოგი):“რამდენადაც ვიცი, მან ეს გადაწყვეტილება ვითარებაში უკეთ გარკვევისა და საჭირო დოკუმენტაციის გადამოწმების მიზნით მიიღო. თუ კანონით აკეთებს ამას, არ მესმის რატომ უნდა შეაჩეროს სამუშაო, მაგრამ თუ ეს ნაბიჯი საზოგადოების ეჭვის გასაფანტად გადადგას, რა თქმა უნდა, მისასალმებელია.”

„ახალი თაობა“, 15 თებერვალი, 2016 წელი

სოხუმელი კაზაკების ატამანი საეჭვო ვითარებაში დაიღუპა

აფხაზეთში მცხოვრებმა კაზაკებმა გლოვა გამოაცხადეს. სოხუმის რაიონის სოფელ კამანში ქარაფიდან გადავარდა და დაიღუპა აფხაზეთში მოქმედი კაზაკების სპეცდანიშნულების დანაყოფის მეთაური ვლადიმირ მოსკალენკო.

აფხაზურ მედიას ეს ინფორმაცია საგანგებო სიტუაციების მინისტრის მოადგილე ტიგრან დელიბალტიანმა მიაწოდა. მისი ინფორმაციით, მოსკალენკოსთან ერთად მისი მოადგილე ვალერი ჯუმიადიც დაიღუპა.

_ ეს ტრაგედია შაბათს, 13 თებერვლის ღამით მოხდა. ამის შესახებ შეტყობინება გვიან მივიღეთ. მაშინვე გავემგზავრეთ შემთხვევის ადგილზე. სადაც 2 ცხედარი აღმოვაჩინეთ, _ აცხადებს დელიბალტიანი.

საგანგებო სიტუაციების მინისტრის მოადგილის ინფორმაციით, კაზაკთა ატამანი და მისი მოადგილე ფეხით გადაადგილდებოდნენ, როცა ეს ტრაგედია დატრიალდა.

_ მათი მანქანა სულ სხვა ადგილას იდგა, ისინი კი სხვა ადგილიდან გადავარდნენ ქარაფიდან. გვიჭირს იმის წარმოდგენა ეს როგორ უნდა მომხდარიყო, _ ამბობს მინისტრის მოადგილე.

ტიგრან დელიბალტიანს ახლა მხოლოდ იმის თქმა შეუძლია, რომ ქარაფის სიმაღლე, საიდანაც ატამანი და მისი მოადგილე გადაცვივდნენ, 30-40 მეტრს შეადგენდა.

იმ ფაქტმა, რომ მანქანა სხვა ადგილას იდგა და 2 ადამიანი ფეხით გადაადგილდებოდა, ეჭვები გააჩინა. დეტალებს ალბათ გამოძიება დაადგენს.

ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როცა აფხაზეთში 1992-1993 წლების ომის მონაწილენი საეჭვო ვითარებაში იღუპებიან.

სოხუმის კაზაკთა ატამანი ვლადიმირ მოსკალენკო აქტიურად მონაწილეობდა აფხაზეთში მიმდინარე საომარ მოქმედებებში.

აფხაზეთის კაზაკთა კავშირის თავმჯდომარე ვადიმ მირონენკო გამორიცხავს, რომ ატამანს აფხაზეთში მტრები ჰყოლოდა.

_ ის ძალიან მშვიდი, სამართლიანი და გაწონასწორებული ადამიანი იყო. მან აფხაზეთისთვის ბევრი რამე გააკეთა. მონაწილეობდა აფხაზეთში მიმდინარე საომარ მოქმედებებში. მისი დაღუპვა აფხაზებისთვის დიდი ტრაგედია იქნება, _ აცხადებს აფხაზურ მედიასთან საუბარში კაზაკთა კავშირის თავმჯდომარე.

მოსკალენკო გუდაუთის რაიონის სოფელ ბაკლანოვკაში დაიბადა. მისი მშობლები ყუბანელი კაზაკები არიან სოფელიც კაზაკებით და აფხაზებით ყოფილა დასახლებული. სოფლისთვის სახელი კაზაკი გენერლის ბაკლანოვის საპატივცემულად დაურქმევიათ, რომელიც რუსეთ-თურქეთის ომში დაიღუპა.

გამოძიების დასრულებამდე ატამანის და მისი მოადგილის დაღუპვის გამო ალბათ ბევრი ჭორი გავრცელდება.

რაც შეეხება მათი დაღუპვის ადგილ კამანს, ეს სოფელი ქართველებისთვის და აფხაზებისთვისაც ძალიან მნიშვნელოვანი იყო.

სოხუმის რაიონის სოფელი კამანი ხანგრძლივი ალყიის შემდეგ აფხაზებმა და რუსებმა 1993 წლის 5 ივლისს აიღეს. მოსახლეობის დიდი ნაწილი მოწინააღმდეგესთან შეტაკებისას დაიღუპა. მტერმა არც სოფლის ტაძრის წინამძღვარი მამა ანდრია ყურაშვილი დაინდო, როდესაც სიკვდილამდე მას მოსთხოვეს ეთქვა, რომ ის მიწა აფხაზების იყო. მან კი განაცხადა, რომ ის მიწა უფლის იყო. ამ პასუხის გამო მამა ანდრია დახვრიტეს.

კამანის ტაძარში წმინდა იოანე ოქროპირის სარკოფაგია და მორწმუნენი აქ ხშირად დადიოდნენ და ახლაც დადიან. ეს სოფელი არც კაზაკთა ატამანისთვის იქნებოდა უცხო და მას კარგად ეცოდინებოდა იქაურობა. ამიტომაც მისი და მისი მოადგილის დაღუპვა ბევრ ეჭვს ბადებს. აფხაზეთში სფეროების და გავლენების გადანაწილების პროცესს ბევრი შეეწირა. მათ შორის ყოფილი მებრძოლები სჭარბობენ, რომლებიც მიიჩნევენ, რომ რადგან იბრძოლეს, რაღაც უნდა მიიღონ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 15 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა მამულაშვილთან: “ქართული ლეგიონი” უკრაინის არმიის ნაწილი გახდა

თიკო ოსმანოვა

უკრაინაში მოქმედი ძირითადად ქართველებისაგან შემდგარი “ქართული ლეგიონი” ოფიციალურად გახდა უკრაინის შეიარაღებული ძალების ნაწილი. ამიერიდან იგი უკრაინის არმიის 25-ე მოტორიზებული ბატალიონის “კიევსკაია რუს”-ის (კიევის რუსეთი) შემადგენლობაშია, ქვეყანაში ლუსტრაციის კანონის ამოქმედების შემდეგ ქართველი სამხედროები პირველი უცხოელი მებრძოლები არიან, რომლებიც ოფიციალურად შევიდნენ უკრაინის შეიარღებული ძალების შემადგენლობაში. “ქართული ლეგიონის” ხელმძღვანელის მამუკა მამულაშვილის თქმით, ქართველები ბრძოლას საქართველოს დროშის ქვეშ გააგრძელებენ და ამით არაფერი შეიცვლება.

უკრაინაში არსებულ ვითარებაზე და იქ მებრძოლ ქართველებზე “მთელი კვირა” ქართველთა ლეგიონის ხელმძღვანელ მამუკა მამულაშვილს ესაუბრა: „კანონი უცხოელების ლუსტრაციის შესახებ დაახლოებით 2 თვის წინ მიიღეს. ახლა უბრალოდ პროცედურები გაიწერა, რომლითაც უცხოელების ინტეგრაცია მოხდა უკრაინულ არმიაში“, – ამბობს მამაუკა მამულაშვილი.

- ამით კონკრეტულად რა იცვლება ქართველი ლეგიონერებისთვის?

- როგორც სამხედრო დანაყოფი, შევინარჩუნეთ სახელი ვიბრძვით ჩვეულებრივ საქართველოს დროშის ქვეშ. გვაქვს ჩვეულებრივი სამხედრო ბილეთები და კოტრაქტი უკრაინის შეიარაღებულ ძალებთან. საქართველოში რატომღაც ეგონათ, რომ ჩვენ ვიყავით დაქირავებული და ამაზე მიდიოდა პროპაგანდა. მაგრამ ჩვენ დავამტკიცებთ, რომ ეს ასე არ არის. იქ იდეოლოგიური შეხედულების გამო წავედით და იქიდან ვიცავთ საქართველოს ინტერესებს. ახლა უბრალოდ ოფიციალურად მიიღეს შეიარაღებულ ჯარში. ამ ადამიანებს იცნობენ, ენდობიან და ყოველგვარი რეკომენდაციის გარეშე მიგვიღეს. აქვთ სამხედრო გამოცდილება და დაზვერვის ერთ-ერთ მოწინავე ქვედანაყოფში ვიმყოფებით.

- რამდენი ქართველია ამ ბატალიონში?

- ამ ბატალიონში სულ არის 21 სამხედრო პირი, აქედან 2 აშშ-ის მოქალაქეა. სხვათა შორის ეს პრეცედენტია, ვინაიდან ამერიკელები პირველად მოხვდნენ ოფიციალურად კონტრაქტის საფუძველზე უკრაინის შეიარაღებულ ძალებში. ისინი ჩვენი ქვედანაყოფის წევრები არიან. დანარჩენი 19 ქართველია.

- ამ კანონის შემდეგ სხვა უცხოელების გაწევრიანებაც ხომ არ იგეგმება?

- ეს კანონი რეალურად ამოქმედდა რამდენიმე დღის წინ და ჩვენ ვიყავით პირველები. როგორც დანაყოფს, გვინდოდა შეგვენარჩუნებინა “ქართული ლეგიონის” სახელი, რითაც აქამდე ვიბრძოდით. პრინციპში ვართ პირველები, ვინც მოახდინა ინტეგრაცია უკრაინულ არმიაში.

- ანუ გაგრძელდება ქართველების და უცხოელების მიღება უკრაინულ არმიაში?

- ჩვენ პირველი უცხოელები ვართ ამ ბატალიონში. გვექნება შემომატება და ლეგიონის რიგები გაიზრდება. ანუ, შემაკავებელი ფაქტორი იმის, რომ ლეგიონი ვერ იზრდებოდა, იყო სწორედ ეს პრობლემა, რომ ოფიციალურად არ ხდებოდა ინტეგრაცია უკრაინულ შეიარაღებული ძალებში. ახლა შეიქმნა ამის პრეცედენტი და შესაბამისად, ლეგიონი გააძლიერებს თავის შემადგენლობას.

- უკრაინაში ქართველი სამხედროების დამატებას კიდევ ელოდებით?

- მარტო საქართველოდან არა. ლეგიონი არ მოიცავს მარტო ქართველებს. იტალიის და საფრანგეთის მოქალაქეებიც გვყავდა ადრე. ალბათ ჩამოვლენ ეს ადამიანები და ისევ შეურთდებიან ჩვენს რიგებს.

- ამ ქვედანაყოფის გარდა სხვა დანაყოფებშიც თუ არიან ქართველი სამხედროები თუნდაც არაოფიციალურად?

- ვერ გეტყვით, არ ვიცი.

- უკრაინის მოქალაქეობის მიღებასაც ხომ არ აპირებთ?

- არა, ამაზე არ ყოფილა საუბარი, არც თავიდან არც ახლა. ეს არის უბრალოდ ოფიციალური კონტრაქტი.

- რამდენხნიანია ეს კონტრაქტი?

- კონტრაქტში არის მინიმალურ საცდელად ორი თვე და შემდეგ გაგრძელდება სამსახურის დამთავრებამდე.

- ამჟამად რა მდგომარეობაა უკრაინაში?

- უკრაინაში ახლა სიცივეებია და ამასთან დაკავშირებით ცოტა უფრო შენელებულია სამხედრო ოპერაციები. დათბობასთან ერთად ვფიქრობ გაქტიურდება თავდასხმები.

- როგორც ცნობილია, უკრაინაში პრორუსი სეპარატისტების მხარეს ასევე იბრძვიან ქართველები. თქვენ თუ იცით ამის შესახებ რამე, რამდენი ქართველია?

- ჩემი ინფორმაციით, 2-3 კაცია, მაგრამ მათ, როგორც ვიცი, რუსეთის მოქალაქეობა აქვთ მიღებული.