„რეზონანსი”: რისთვის ამზადებს ბიძინა ივანიშვილი ირაკლი ღარიბაშვილს?

„რეზონანსი”: შეტევა თავდაცვის პროდასავლურ მინისტრებზე

„რეზონანსი”: ინტერვიუ დავით ბერძენიშვილთან: „ანტიდასავლური ძალის მკაფიო წარმომადგენელია პარლამენტში თოფაძე და პარლამენტს გარეთ ვასაძე”

„რეზონანსი”: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „რესპუბლიკელები” ვაბანკზე მიდიან”

„რეზონანსი”: შესაძლოა თუ არა კოალიცია “ქართული ოცნება” დაიშალოს?

„ალია“: გოგი თოფაძე მართალია – რატომ დუმს და რას ელოდება ბიძინა ივანიშვილი

„ალია“: ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: რა რეალური მიზეზები აქვს თოფაძე-„რესპუბლიკელების“ დაპირისპირებას?

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ოცნების“ სიაში არ ვიქნები… გარდაბნის მაჟორიტარობა მინდა“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნიკა მელიასთან: „მერიამ პროკურორის შვილს პარიზში ცხოვრება დაუფინანსა“

„რეზონანსი”: ზედმეტი რგოლი სამინისტროების საკონტროლებლად // „ხალხი შეაჩვიეს, რომ ერთი კაცია სათავეში და ყველა დანარჩენი არის მსმენელი”

„ალია“: „ქართული ოცნების» გასაუქმებელი სამინისტროების სია

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ჯემალ გამახარიასთან: „რუსეთი აფხაზეთს თურქეთის წინააღმდეგ გამოიყენებს“ // ვლადიმირ პუტინმა რაულ ხაჯიმბას ჩეკისტური დავალება მისცა?

————————-

„რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2016 წელი

რისთვის ამზადებს ბიძინა ივანიშვილი ირაკლი ღარიბაშვილს

თიკო ოსმანოვა

ირაკლი ღარიბაშვილის მიერ პარტიის შესაძლო შექმნასთან დაკავშირებით უმრავლესობის დეპუტატი ომარ ნიშნიანიძე ამბობს, რომ კვამლი უცეცხლოდ არ ჩნდება: “ქართველებს გვითქვამს, რომ კვამლი უცეცხლოდ არ ჩნდება, ამდენია ხანია, ამაზე მიდის საუბარი და შეიძლება მართლაც რაღაცას გეგმავს”.

ყოფილი პრემიერის სახით “ოცნება” მოინდომებს თუ არა არჩევნებზე დამატებითი ხმების მოზიდვას და დაუბრუნდება თუ არა ღარიბაშვილი აქტიურ პოლიტიკურ საქმიანობას, მალე გაირკვევა. მანამდე კი ღარიბაშვილის მიერ პოლიტიკური პარტიის ჩამოყალიბებაზე აქტიურად საუბრობენ, პოლიტოლოგებს კი ღარიბაშვილის მომავალთან და მის მისიასთან დაკავშირებით განსხავებული მოსაზრება აქვთ.შეგახსენებთ, რომ, ირაკლი ღარიბაშვილმა პრემიერ-მინისტრის თანამდებობასთან ერთად პოლიტიკური პარტია “ქართული ოცნება – დემოკრატიული მოძრაობის” თავმჯდომარის პოსტიც დატოვა, თანაც ისე, რომ ამის მიზეზებზე არ უსაუბრია. მას არც სამომავლო გეგმებზე უთქვამს რამე და მხოლოდ ის განაცხადა, რომ ახლა სახლში დასვენებას აპირებს.

ბიძინა ივანიშვილმა კი თემის კომენტირებისას აღნიშნა, რომ ღარიბაშვილის ორწლიანი საქმიანობა შედეგიანი იყო და იგი “წარმატების პიკზე წავიდა”. მიუხედავად ამისა, თანამდებობის დატოვების მიზეზებსა და მიზნებზე ბევრი მასაც არაფერი უთქამს და მხოლოდ ამ განცხადებით შემოიფარგლა: “თანამდებობა დატოვა მხოლოდ იმისთვის, რომ დაეტოვებინა. დღესაც მკითხაობენ, ძალიან ბევრი და ვერ გაუგიათ მიზეზი, რატომ წავიდა. სწორედ ეს იყო მიზეზიც და მიზანიც, მისი წასვლის,” – განაცხადა ივანიშვილმა.

რისთვის ამზადებს ყოფილი პრემიერ-მინისტრი ბიძინა ივანიშვილი ირაკლი ღარიბაშვილს?! ეს კითხვა უკვე 2 თვეა, პასუხგაუცემელია. მის მომავალთან დაკავშირებით კონკრეტული ინფორმაცია არ აქვს უმრავლესობის დეპუტატ ომარ ნიშნიაძეს. რაც შეეხება ინფორმაციას ღარიბაშვილის მიერ პარტიის შესაძლო შექმნაზე, ის ამბობს, რომ კვამლი უცეცხლოდ არ ჩნდება.

“არ მაქვს რამე ინფორმაცია, თუმცა უკვე დიდი ხანია, მისი მხრიდან პარტიის შექმნაზე მუსირებს აზრი. მისი წასვლის შემდეგ სულ ამაზეა საუბარი. მე პირადად ვერ დაგიდასტურებთ, მაგრამ თუ მართლა გეგმავს, უკვე უნდა გამოჩნდეს. დრო აღარ ითმენს, თუ მას უნდა სერიოზულად ჩაერთოს საარჩევნო მარათონში”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას ომარ ნიშნიანიძე. მისივე თქმით, კოალიაციის გაფართოება ან დაშლაზე საუბარი ჯერ არ ყოფილა.

“ქართველებს გვითქვამს, რომ კვამლი უცეცხლოდ არ ჩნდება, ამდენია ხანია ამაზე მიდის საუბარი და შეიძლება მართლაც, რაღაცას გეგმავს. მრეწველების გასვლაზე ჯერ საუბარი არ არის, თუმცა ვისაც გასვლა უნდა, თოკს ვერ მოვაბამთ. ჩვენ არავის არ ვუშვებთ და არ ვიწვევთ. თუ ვინმე განაცხადებს, რომ კოალიაციაში შემოსვლა უნდა, ამაზე ვისმჯელებთ და გადავწყვეტთ, ღირს თუ არა მათი კოალიაციაში შემოსვლა. “რესპუბლიკელებისა და მრეწველების” დაპირისპირება ვნებს კოალიაციის იმიჯს, კარგი იქნებოდა, ეს რომ არ მომხდარიყო. ვფიქრობ, ეს არ იყო ისეთი დაპირისპირება, რომ ამაზე დავიწყოთ საუბარი, ალბათ მორიგდებიან და იმედი მაქვს, ასეთი რამ მომავალში აღარ განმეორდება”, – გვითხრა ომარ ნიშნიანიძემ.

“ღარიბაშვილი თუ რამეს შექმნის, ის “ქართულ ოცნებასთან” იქნება კავშირში. ერთ რამეში დარწმუნებული ვარ, რომ ირაკლი ღარიბაშვილი ჩვენ არ დაგვიპირისპირდება”, – ეს განაცხადა ომარ ნიშნიანიძემ ცოტა ხნის წინ.

პოლიტოლოგებს ირაკლი ღარიბაშვილის პოლიტიკურ მომავალთან დაკავშირებით განსხავებული  მოსაზრება აქვთ.

ირაკლი კიკიანის აზრით, “ირაკლი ღარიბაშვილის სახით, “ოცნებამ” შესაძლოა დამატებითი ხმების მოზიდვა მოინდომოს, თუმცა აქვე დასძენს, რომ ეს წარუმატებელი იქნება. “იქიდან გამომდინარე, რომ პრემიერ ღარიბაშვილის მოღვაწეობა წარუმატებელი და უფერული იყო, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ მას ივანიშვილი პოლიტიკური მიზნებისთვის ამზადებდეს. მაგრამ თუ მართლაც პოლიტიკური მიზნებისთვის ამზადებენ, მაშინ ეს იქნება მორიგი წარუმატებელი პროექტი. ირაკლი ღარიბაშვილის მართველობის პერიოდში ქვეყანამ უკუსვლა განიცადა, აქედან გამომდინარე, ნაკლებად სავარაუდოა, მას პოლიტიკური მომავლისთვის ამზადებდნენ. თუმცა ვინაიდან და რადგანაც პარტიის ჩამოყალიბებაზე ვრცელდება ინფორმაცია, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ირაკლი ღარიბაშვილის სახით დამატებითი ხმების მოზიდვა მოინდომოს ბიძინა ივანიშვილმა “ოცნების” სასარგებლოდ. მაგრამ კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ირაკლი ღარიბაშვილი საკმაოდ წარუმატებლი იყო და მის პოლიტიკაში დაბრუნებაზე ნაკლებად ვფიქრობ. თუმცა, რა თქმა უნდა, შესაძლებელია”, – გვითხრა ირაკლი კიკიანმა.

ვახტანგ ძაბირაძეს კი ამ ეტაპზე რამე პროგნოზის გაკეთება უჭირს.

“ძალიან რთული საკითხია, ღარიბაშვილი წავიდა და წავიდა… ჯერჯერობით მის მიერ გადადგმული ნაბიჯი და მოძრაობა არ იგრძნობა, ამიტომ ასეთ ვითარებაში საუბარი იმაზე, რომ რაღაცისთვის ამზადებს და ვიღაცისთვის სჭირდება, ჩემთვის ცოტა გაუგებარია. რაღაც განცხადება რომ გააკეთოს, მერე შეიძლება საუბარი, ახლა რის საფუძველზე გავაკეთო შეფასება, არ ვიცი”, – უთხრა “რეზონანსს” ვახტანგ ძაბირაძე.

„რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2016 წელი

შეტევა თავდაცვის პროდასავლურ მინისტრებზე

თაკო მათეშვილი

თავდაცვის მინისტრის პოსტზე პროდასავლური აზროვნებისა და მისწრაფებების მქონე პოლიტიკოსები მავანთ განსაკუთრებულად აღიზიანებთ – ამ დასკვნამდე მიდიან პოლიტიკოსები ბოლო პერიოდის განმავლობაში თინა ხიდაშელისადმი გაძლიერებული კრიტიკის შეფასებისას. მათი თქმით, არც ისაა შემთხვევითი, რომ თავის დროზე, იმავე პოსტზე, სწორედ ასეთი კრიტიკისა და ზოგჯერ “თავდასხმების” ობიექტიც კი ირაკლი ალასანია იყო, რომელიც ასევე პროდასავლურ ღირებულებებს იზიარებს და ხიდაშელის მსგავსად, საქართველოს ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციას უჭერდა მხარს.პოლიტოლოგების თქმით, განსაკუთრებით სამწუხაროა ის, რომ პროდასავლურ მინისტრებს თავად ხელისუფლებაშივე ვერ ეგუებიან და მათი დისკრედიტაციისათვის ყველაფერს აკეთებენ. სწორედ ამის მაგალითია, მათი თქმით, ის კამპანია, რაც ბოლო დროს თინა ხიდაშელის წინააღმდეგაა აგორებული.

ისინი დარწმუნებულები არიან, რომ ამ ყველაფერში რუსული “რბილი ძალის” ხელიც ურევია, რაც წინასაარჩევნოდ განსაკუთრებულად გააქტიურებულია. თავდაცვის მინისტრის პოსტზე, პირველ რიგში, სწორედ მათ არ აწყობთ ისეთი მინისტრები, რომლებიც საქართველოს ნატოში შესაყვანად ყველაფერს გააკეთებენ.

პოლიტოლოგი ნიკა ჩიტაძე ამბობს, რომ მნიშვნელოვანია ის, თუ ვინ აკრიტიკებს ახლა თავდაცვის მინისტრს და ვინ აკრიტიკებდა თავის დროზე ირაკლი ალასანიას. მისი თქმით, საუბარი ძირითადად ერთი და იგივე ჯგუფებზეა – პრორუსულად და ანტიეროვნულად განწყობილ ადამიანებზე.

თინა ხიდაშელსა და “რესპუბლიკელებს”, მისი თქმით, “ქართულ ოცნებაში” მყოფი რეტროგრადები და “საეჭვო წარმომავლობის ე.წ. არასამთავრობო ორგანიზაციები” იხსენიებენ აუგად. პარალელურად კი, “ნაცმოძრაობის” ოფისებს წითელ საღებავს ასხამენ. ჩიტაძის აზრით, უფრო სწორი იქნება მათ ექსტრემისტული ჯგუფები ვუწოდოთ და არა არასამთავრობოები. იგი ამბობს, რომ სწორედ ისინი ატარებენ ხიდაშელს კრიტიკის ქარცეცხლიში, რადგან იგი საქართველოს ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციას ემხრობა.

“მანამდე კი კრიტიკა, იგივე მიზეზის გამო, ირაკლი ალასანიას მისამართით ისმოდა. ისინი ქვეყნის პროდასავლური კურსისადმი არიან უარყოფითად განწყობილნი. შესაბამისად, პროდასავლური პოლიტიკოსების დისკრედიტაციას ცდილობენ. პროდასავლური პოლიტიკოსები მათ განსაკუთრებულად თავდაცვის მინისტრის პოსტზე აღიზიანებთ, რადგან ეს პოსტი ქვეყნისათვის სტრატეგიულია. “რესპუბლიკელებისა” და “თავისუფალი დემოკრატების” საქმიანობა აღიზიანებთ ზოგადად”, – აღნიშნავს ნიკა ჩიტაძე.

იმის გათვალისწინებით, თუ ვისგან მოდის კრიტიკა, პოლიტოლოგი სერგი კაპანაძე ამბობს, რომ პროდასავლური მინისტრებისადმი უარყოფითი დამოკიდებულება ბუნებრივია. ბოლო დროს გაძლიერებულ ნეგატიურ დამოკიდებულებას კი იგი არჩევნების მოახლოებით ხსნის და ამბობს, რომ მათ კოალიციაში თავიანთი ადგილის პოვნის მცდელობა აქვთ.

“წინასაარჩევნოდ სიების ფორმირება მიდის და ცდილობენ ივანიშვილს თავი მოაწონონ და დაამახსოვრონ. მარტივად რომ ვთქვათ, ბოლოდროინდელი თამაში ესაა. ასე რომ, ამაში გასაკვირი არაფერია და სიტუაცია კიდევ უფრო გამწვავდება მანამ, სანამ საბოლოოდ ყველაფერი არ დალაგდება და ივანიშვილი არ გადაწყვეტს, ვინ იქნება კოალიციაში მომდევნო არჩევნებისათვის, ვინ რომელი ნომერი იქნება და ა.შ”, – აღნიშნავს სერგი კაპანაძე. იგი ანომალიურს უწოდებს იმ ფაქტს, რომ ფუნდამენტურ საკითხებზე “ქართულ ოცნებაში” რადიკალურად განსხვავებული მოსაზრებებია. ამბობს, რომ კოალიციაში შემავალი პარტიების ნაწილი ღია პრორუსული ძალაა, მეორე ნაწილი კი – ღია პროდასავლური. მისი აზრით, ასეთი განსხვავება კოალიციის დიდი პრობლემაა.

“მათ ერთმანეთთან საერთო არაფერი აქვთ. სამწუხაროდ, როგორც ჩანს, კოალიციაში პრორუსული ნაწილი უფრო დიდი მხარდაჭერით სარგებლობს, ვიდრე პროდასავლური”, – დასძენს სერგი კაპანაძე.

„რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ დავით ბერძენიშვილთან: „ანტიდასავლური ძალის მკაფიო წარმომადგენელია პარლამენტში თოფაძე და პარლამენტს გარეთ ვასაძე”

ეკატერინე ბასილაია

“რომელიმე დეპუტატს, “ქართული ოცნების” რომელიმე მხარდამჭერს მოსწონს თუ არ მოსწონს რესპუბლიკური პარტია, პოლიტიკური პროცესი მიმდინარეობს ისე, რომ “რესპუბლიკელები” კოალიციაში საჭირო და სანდო პარტნიორები ვართ. კოალიციის შექმნის პირველივე წუთებიდან მოყოლებული იყო მუდმივი ლაპარაკი, არიქა, “რესპუბლიკელები” წავლენ ან “რესპუბლიკელებს” გააგდებენ. არც მივდივართ და არც გვაგდებენ, – აცხადებს ფრაქცია “რესპუბლიკელების” თავმჯდომარე დავით ბერძენიშვილი, რომელიც თვლის, რომ თოფაძე საპარლამენტო სიაში არ იქნება, ის არჩენებამდე თავისით დატოვებს პარლამენტს და ვლადიმირ პუტინის მტრობაზე პაატა ზაქარეიშვილის არაპოპულარული განცხადების შეხსენებისას, ეს შეკითხვა “არაკვალიფიციური” და მიზანმიმართულად შეკრებილი “ანტირესპუბლიკური კითხვაა”.

“პაატა ზაქარეიშვილის წვლილი ქართული საზოგადოების წინაშე და მისი ღვაწლი აფხაზეთის ომიდან მოყოლებული, განუზომლად მეტია, ვიდრე ასეთი კითხვის უკან რა ქვეტექსტიცაა”, – მიიჩნევს დავით ბერძენიშვილი. მისი თქმით, მთავარია ის, რომ თინა ხიდაშელი სამიზნედ ამოჩემებული ჰყავთ ანტიდასავლურ ძალებს. პარლამენტში მათი ყველაზე მკაფიო წარმომადგენელი არის თოფაძე, პარლამენტს გარეთ ლევან ვასაძე, რომელმაც ვაშინგტონი და ბრიუსელი ოკუპანტებად გამოაცხადა.

„გოგი თოფაძე დაუპირისპირდა არა “რესპუბლიკელებს”, არამედ კვირიკაშვილის მთავრობის ძალიან წარმატებულ მინისტრს, თინათინ ხიდაშელს, რომელიც მთავარი ფიგურაა საქართველოს ევროატლანტიკური ინტეგრაციის გზაზე, საქართველო-ნატოს ურთიერთობაში, ნატოს გენერალურ მდივანთან შეხვედრებში, ნატოს თავდაცვის მინისტრებთან შეხვედრებში. ანუ თინათინ ხიდაშელი ანტიდასავლელი ძალების მიერ გამორჩეულ სამიზნედაა ქცეული. გოგი თოფაძე “ობიექტივთან” აქებდა კიდეც “რესპუბლიკურ პარტიას” და ბევრ “რესპუბლიკელს”. მან თქვა, რომ ხიდაშელი პროკურატურაში დასაკითხია. მან ბრძანა, რომ საქართველო ნეიტრალური ქვეყანა უნდა იყოს და ნატო აგრესიული ბლოკია. ასე რომ, თოფაძე საქართველოს ევროატლანტიკური კურსის წინააღმდეგ ძალიან მკაფიოდ გამოვიდა.

საქართველო რომ ნეიტრალური ვერ იქნება, ეს ელემენტარული კვალიფიკაციის საკითხია პოლიტიკასთან წილნაყარი ადამიანისთვის, მაგრამ ამას თავი დავანებოთ. საქართველოს ხელისუფლებები, მთლიანად ქვეყანა, მათ შორის 2008 წლის პლებისციტითაც ადასტურებს, რომ საქართველოს ნეიტრალობა კი არ უნდა, არამედ თავის უსაფრთხოებას ნატოში ხედავს. ნეიტრალობაზე საუბრით გოგი თოფაძე საქართველოს სახელმწიფოს კურსს, მათ შორის ახლანდელი ხელისუფლების კურსს და ბიძინა ივანიშვილის მიერ შექმნილი კოალიციის სადამფუძებლო დოკუმენტებს ეწინააღმდეგება, რომელზეც გოგი თოფაძეს ხელი მოვაწერინეთ, რომ ნატოში გვინდა და კოალიციაში მერე მივიღეთ. ის, რომ დასავლურ არჩევანში მთლად სანდო არ იყო, ვიცოდით.

ასე რომ, გოგი თოფაძე არა “რესპუბლიკელებს”, არამედ საქართველოს ევროატლანტიკურ არჩევანს და ამ არჩევანის მთავარ დამადასტურებელ წამყვან ფიგურას, თინათინ ხიდაშელს ებრძვის. გოგი თოფაძემ თქვა, გოგლა აგულაშვილი მინისტრია და კარგი კაცია, ასევე თქვა, რომ რესპუბლიკელ დეპუტატებთან კარგი ურთიერთობა აქვს, ცუდი თქვა მხოლოდ თინა ხიდაშელზე.

- გოგი თოფაძეს რუსეთისა და სტალინის სიყვარულზე განცხადებები ადრეც გაუკეთებია და მაშინ კოალიციაში თუ უთხრეს მას, რომ, მინიმუმ, გაჩუმებულიყო საერთოდ და, მაქსიმუმ, კოალიცია დაეტოვებინა?

- რეაგირება მყისიერი იყო. როდესაც თოფაძემ თქვა, სტალინის სურათი ყველა ქართველს უნდა ეკიდოს, მაშინ სტრასბურგში თედო ჯაფარიძემ, ლევან ბერძენიშვილმა და ვიქტორ დოლიძემ ერთობლივ პოლიტიკურ განცხადებას მოაწერეს ხელი საკუთარი პარტიების სახელით და ეს სამპარტიული განცხადება გავრცელდა.

გოგი თოფაძე სხვებისაგან განსხვავებით ანტიდასავლურობას არ მალავს. ახლა სტალინის სურათებით და ძეგლებით ვერ შევალთ ევროკავშირში და ნატოში, გასაგებია ხომ? თოფაძე, ერთი კაცი, ძალიან მიზანმიმართულად ეწევა დასავლური კურსის დისკრედიტაციას. ამიტომ ვამბობს, რომ მას საკუთარ “მრეწველთა” პარტიასთან აქვს პრობლემა. გოგი თოფაძეს კოალიციის პოლიტსაბჭოზე ადრეც მისცეს შენიშვნა, მაგრამ ახლა, როდესაც მისი შემოტევა ყველანაირ ზღვარს გადასულია, ვთქვით, რომ ამ თემას პოლიტსაბჭოზე განვიხილავთ.

მე პარლამენტში გამოსვლისას პოლიტსაბჭოს წევრის სტატუსით ვილაპარაკე და არა ფრაქცია “რესპუბლიკელების” ხელმძღვანელის სტატუსით. ისევე, როგორც გია ვოლსკიმ ილაპარაკა პოლიტსაბჭოს წევრის სტატუსით, როდესაც თოფაძის ამ გამონათქვამებს მკვეთრად გაემიჯნა. იგივე გააკეთა უმრავლესობის ლიდერმა ზვიად კვაჭანტირაძემ.

საგარეჯოს არჩევნები იყო საბაბი იმისთვის, რომ ხიდაშელისთვის ჩირქი მოეცხოთ. ძირითადად, თინა ხიდაშელი სამიზნედ ამოჩემებული ჰყავთ ანტიდასავლურ ძალებს. პარლამენტში მათი ყველაზე მკაფიო წარმომადგენელი არის თოფაძე, პარლამენტს გარეთ ლევან ვასაძე, რომელმაც ვაშინგტონი და ბრიუსელი ოკუპანტებად გამოაცხადა. მათ საქართველო აქვთ ოკუპირებულიო, გამოგვიცხადა. ასე რომ, ადამიანები ანტიდასავლურ განწყობაზე არიან და საქართველოს კურსის ცვლილებას მოითხოვენ.

- პარლამენტში თოფაძის გარდა ანტიდასავლური განწყობის დეპუტატად კიდევ ვინმეს მიიჩნევთ?

- კონკრეტულად ვინც ილაპარაკებს, იმას გაეცემა პასუხი. ლაპარაკობს თოფაძე და პასუხი მას გავეცი. მარჩიელობას ხომ არ დავიწყებ?! ვისაც გულში უდევს რაღაც და ვერ ლაპარაკობს, იმის გულის ნადებზე მე არ ვფიქრობ და საჯაროდ ამაზე არ ვილაპარაკებ.

- თქვენი აზრით, საარჩევნო სიაში თოფაძე თუ იქნება და თუკი იქნება, “რესპუბლიკელებს” უხერხულობის გრძნობა არ შეგექმნებათ ანტიდასავლური განწყობის პოლიტიკოსთან ერთ გუნდში ყოფნის გამო?

- ნეტა, “ქართულ ოცნებას” ექნება უხერხულობა? ალბათ – კი. “მრეწველთა პარტიას” ექნება უხერხულობა? ალბათ – კი. გონივრული არ არის “რესპუბლიკური პარტიის” გამოყოფა ამჟამად კოალიციის რომელიმე სხვა პარტიისგან. გოგი თოფაძის ამ ანტისახელმწიფოებრივ განცხადებას ისევე გაემიჯნა პარტია “ქართული ოცნების” ხელმძღვანელობა, როგორც “რესპუბლიკელები”.

- თუმცა “მრეწველებიდან” ზურაბ ტყემალაძემ თქვა, რომ თოფაძე მისი მეგობარია, თავდაცვის მინისტრის მიმართ მისი დამოკიდებულება კი მისი სუბიექტური აზრია და უხერხულად თავის გრძნობაზე არაფერი უთქვამს.

- ზურაბ ტყემალაძე ფრაქცია “მრეწველების” თავმჯდომარეა. მე კი ვახსენე კოალიციის ყველაზე დიდი პარტიის ხელმძღვანელებმა ისეთივე პოზიცია დაიკავეს, როგორც მე.

- პირადად თქვენი აზრით, “მრეწველები”, რომლებიც პროდასავლურ ძალად სულაც არ აღიქმება, არჩევნებისთვის კოალიციის რიგებში უნდა იყვნენ?

- სატელეფონო ინტერვიუ რომ არ იყოს, დაინახავდით, რომ ძალიან მომღიმარი სახით გელაპარაკებით. თუ “მრეწველთა” პარტია პარტიის სახელით ევროატლანტიკურ არჩევანს ეჭვს ქვეშ დააყენებს და განაცხადებს, რომ ნატო და ევროკავშირი არ სურთ, მაშინ შესაბამისი დამოკიდებულება გვექნება. კონკრეტულად გოგი თოფაძეზეა ლაპარაკი და რა მნიშვნელობა აქვს, ის იქნება თუ არა. არ მგონია, რომ თოფაძე სიაში იყოს, მაგრამ ეს აქტუალური საკითხი ნამდვილად არ არის. ეტყობა, ამ კოალიციის შემქმნელი სუბიექტები უზრუნველყოფენ იმას, რომ მომავალი სიის დროს არ იყოს ისეთი ვითარება, რომ მისმა რომელიმე წევრმა სიურპრიზები დააყენოს. აქ ერთ კონკრეტულ ადამიანზე ლაპარაკი არ არის.

გოგი თოფაძემ თქვა, მომავალში კი არა, ამ პარლამენტშიც არ მინდა ყოფნაო და მისი ამ განცხადების შემდეგ მესამე თვე იწურება. ალბათ, რომელიღაც კანონის გატანას ელოდება და თავად დატოვებს პარლამენტს… ნაკლებ მოსალოდნელია ის იყოს მოწადინებული მომავალ პარლამენტში კიდევ შევიდეს. რომც იყოს მოწადინებული, ამის რეალიზების შესაძლებლობის ალბათობა კიდევ უფრო ნაკლები იქნება.

- თქვენ თქვით, ჩვენ არ გვჭირდება საბჭოთა პოლიტიკური გადმონაშთები 21-ე საუკუნეშიო, მანამდე არმაზ ახვლედიანმა თქვა, ბებერი პოლიტიკური ნიანგები ბევრ რამეს უშლიან ხელსო. ვინ არიან საბჭოთა მენტალიტეტის ადამიანები კოალიციაში და აქვთ მათ გავლენა?

- კოალიციაში გავლენა აქვს იმ ხალხს, ვინც ქვეყანას რეალურად ხელმძღვანელობს. ახვლედიანი პარტია “ქართულ ოცნებაში” ვის გულისხმობდა, არ ვიცი. გვარები არ დაუსახელებია. მე კი კონკრეტულად გოგი თოფაძეს ვუპასუხე. ერთი რამ ვიცი, კოალიცია თავისი ძირითადი შემადგენლობით არის პროდასავლური და ერთი-ორი განსხვავებული თუ გამოჩნდა, ის კოალიციის სახედ ვერ იქცევა.

- მეჭიაურმა განაცხადა, არც ერთი მხარე არ არის მართალი და თუ “მრეწველები” და “რესპუბლიკელები” ვერ ეწყობიან, ცალ-ცალკე იყარონ კენჭი და ღმერთმა მშვიდობაში მოახმაროთ ის მანდატები, რასაც მოსახლეობისაგან მიიღებენო. მეჭიაურმა ადრე ისიც კი თქვა, რომ მე ხალხი იმიტომ მლოცავს, რომ რესპუბლიკელებს ვლანძღავო. თქვენ აღიარებთ, რომ კოალიციაში თქვენი პარტიის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებაა და რა არის ამის მიზეზი?

- მეჭიაურის ამ ბოლო განცხადებიდან “ძირს რესპუბლიკელები” არ გამოდის. მეჭიაურს იდეა გაუჩნდა, რომ პარტიებმა ცალ-ცალკე იყარონ კენჭი. პარტია “ქართულ ოცნებას” დეკლარირებული აქვს, რომ საკუთარ თავს კოალიციაში ხედავს. თუკი მეჭიაური ამ დეკლარირებული კურსის საწინააღმდეგოდ მოიპოვებს მხარდამჭერებს უმრავლესობაში და “ქართული ოცნება” ქართულ საზოგადოებას ეტყვის, რომ ჩვენ გადავწყვიტეთ დამოუკიდებლად ვიყაროთ კენჭიო, თუმცა ამაში ეჭვი ძალიან მეპარება და ეს არ მოხდება, მაშინ მეჭიაურის ამ განცხადებას ექნება პოლიტიკური ფასი და იქნება საინტერესო. მანამდე კი მისი განცხადების ადრესატი მხოლოდ მისი პარტიის წევრები არიან. გახსნას შიდა პარტიული დისკუსია ამ თემაზე.

- თქვენ არ ადასტურებთ იმას, რომ კოალიციის შიგნით ვიღაცეებს “რესპუბლიკელები” არ მოსწონთ?

- იმის მიუხედავად, რომ ხანდახან რომელიმე დეპუტატს, “ქართული ოცნების” რომელიმე მხარდამჭერს მოსწონს თუ არ მოსწონს რესპუბლიკური პარტია, პოლიტიკური პროცესი მიმდინარეობს ისე, რომ რესპუბლიკელები კოალიციაში საჭირო და სანდო პარტნიორები ვართ. კოალიციის შექმნის პირველივე წუთებიდან მოყოლებული იყო მუდმივი ლაპარაკი, არიქა, “რესპუბლიკელები” წავლენ ან “რესპუბლიკელებს” გააგდებენ. არც მივდივართ და არც გვაგდებენ, დამთავრდა ეს პროცესი ხო?! თუ რესპუბლიკური პარტიის გარეშე წარმოგიდგენიათ კოალიციის პერსპექტივა და ასეთი განცდა გაქვთ, კი ბატონო, ეს თქვენი უფლებაა. მაგრამ გეუბნებით, რომ პოლიტიკური პროცესი ისეთია, რომ კოალიციაში რესპუბლიკელები სასარგებლო პარტნიორები ვართ. ჩვენ საკმაოდ მოკრძალებული პოლიტიკური ამბიცია გვაქვს. ჩვენ ვართ 10 კაცი პარლამენტში, გვყავს 3 კაცი მთავრობაში. ეს არის ჩვენი წვლილი და შენატანი ამ მრავალპარტიულ ხელისუფლებაში. ჩვენ ვემსახურებით ქვეყანას კვალიფიციურად და პატიოსნად. რა ვქნა, თუ არიან არ მომწონებლები.

- როდესაც თოფაძის განცხადებებზე საუბრობთ, შესაძლოა, ვიღაცამ თქვენ თქვენივე თანაპარტიელი მინისტრის, პაატა ზაქარეიშვილის ის განცხადებაც გაგახსენოთ, პუტინი ვერ იქნება სახელმწიფოს მტერი, პუტინი რა, ჩაჯდა ტანკში და ხალხი დახვრიტაო. მაშინ ამ განცხადებასაც მოჰყვა უარყოფითი რეაქცია და თქვენ რა კომენტარს გაუკეთებდით ამ განცხადებას და მაშინდელ რეაქციებს?

- მე მესმის ანტირესპუბლიკური კითხვების ნაკრები. ყოჩაღ “რეზონანსს”, რომ ამით ხართ დაკავებული. ზაქარეიშვილის წვლილი ქართული საზოგადოების წინაშე და მისი ღვაწლი აფხაზეთის ომიდან მოყოლებული, განუზომლად მეტია, ვიდრე ასეთი კითხვის უკან რა ქვეტექსტიცაა. მოიკითხეთ, რა ხდებოდა აფხაზეთში ტყვეთა გაცვლის დროს და ა.შ. რა პუტინისტები ვართ “რესპუბლიკელები”? “რეზონანსის” მხრიდან ამ ტიპის კითხვის დასმა, ეს ხომ არასერიოზულია?!

- მინისტრის მხრიდან ასეთი განცხადება სერიოზული იყო?

- რისი თქმა? ის, რომ ერთი ადამიანი ერთი ადამიანია და ჩვენი მტერი რუსეთის სახელმწიფოა. კი, პუტინი არის ამ სახელმწიფოს მეთაური, ნუ რა თქვა ამით პაატა ზაქარეიშვილმა? რაღაც მეტაფორული პასუხი გასცა ჟურნალისტების კითხვას და ვიღაცას მოეწონა და ვიღაცას – არა, მაგრამ აქიდან დასკვნა უნდა გამოვიტანოთ, რომ პაატა ზაქარეიშვილი რუსების აგენტია? ეს ხომ უამრავი თვის წინ იყო და რატომ არის შეკრებილი ანტირესპუბლიკური კითხვები? ვერ მოგილოცეთ…

- მოლოცვას არც ველოდებოდი. ეს განცხადება ძალიან გახმაურებული იყო, ისე როგორც თქვენ მიერ გახსენებული თოფაძის განცხადება სტალინზე…

- კვალიფიციურად დამისვით კითხვები. რაკი “რეზონანსი” ხართ, კარგი ხნის განმავლობაში ვგულშემატკივრობდი მაგ გაზეთს. კარგი, გისმენთ.

- დავასრულოთ. საბოლოოდ, თქვენ ამბობთ, რომ პატარ-პატარა დაპირისპირების მიუხედავად კოალიციის ერთობა შენარჩუნდება?

- ასეა. გოგი თოფაძე არ არის ის ოდენობა, რომელმაც შეიძლება განსაზღვროს კოალიციის ერთობის ყოფნა-არყოფნა.

„რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „რესპუბლიკელები” ვაბანკზე მიდიან”

ელზა პაპოშვილი

ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი აცხადებს, რომ “რესპუბლიკური” პარტია კოალიციაში საკუთარი ძალის დემონსტრირებას ახდენს, რაც “ოცნების” წევრების გაღიზიანებას იწვევს. იგი გოგი თოფაძესა და თინა ხიდაშელს შორის მიმდინარე დაპირისპირებას ბუნებრივ მოვლენას უწოდებს. მისი აზრით, ისინი ერთმანეთს კი არ ეჩხუბებიან, არამედ თავის წარმოჩენას მესამე ძალის წინაშე ცდილობენ, რომელმაც მომავალ არჩევნებზე მათი ბედი უნდა გადაწყვიტოს.

ექსპერტი ფიქრობს, რომ რაც უფრო მოახლოვდება საპარლამენტო არჩევნების დრო, კოალიციაში დაპირისპირება მით უფრო გამძაფრდება.

- რა ხდება “ქართული ოცნებაში”, რამდენად სერიოზულია დაპირისპირება და რა შედეგი შეიძლება მოიტანოს მან?

- ვფიქრობ, რომ განსაკუთრებული არაფერი ხდება. კოალიციის შექმნის დღიდან პრობლემა არსებობდა. ვიცით, რომ “ქართული ოცნება” მხოლოდ რეჟიმის დამარცხების მიზნით შეიქმნა. კოალიციის წევრებს შორის წინააღმდეგობა ყოველთვის არსებობდა. პარტიებს თავიდანვე არ უყვარდათ ერთმანეთი და მსოფლმხედველობით რადიკალურად განსხვავებულები იყვნენ. შესაბამისად, პრობლემა სისტემურია და მხოლოდ თოფაძისა და ხიდაშელის დაპირისპირებას არ წარმოადგენს.

- როგორ ფიქრობთ, კოალიციის შიგნით დაპირისპირება მოახლოებულ საპარლამენტო არჩევნებს ხომ არ უკავშირდება?

- რა თქმა უნდა, მათ შორის დაპირისპირება განსაკუთრებით წინასაარჩევნო პერიოდში მწვავდება, რადგანაც პარტიები საკუთარი ადგილების ძებნას იწყებენ. ამიტომაც გასაკვირი არ არის, რომ დაპირისპირება კიდევ უფრო გამძაფრდეს და სხვადასხვა სახის ბარლდებები ერთმანეთის მიმართ უფრო აქტიურ ფაზაში გადავიდეს.

- “რესპუბლიკური” პარტიის მისამართით ბოლო დროს კოალიციის წევრებისგან არაერთი მკვეთრი განცხადება მოვისმინეთ…

- მე ვფიქრობ, რომ საქმე ძალიან მარტივად არის, რადგანაც “მრეწველების” და “რესპუბლიკელების” მსოფლმხედველება ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავდება. ჩვენ ვხედავთ, რომ “მრეწველები” საერთო ენის გამონახვას “საქართველოს პატრიოტთა ალიანსთან” უფრო ახერხებენ, ვიდრე თინა ხიდაშელთან. ამიტომაც თავისუფლად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ საგარეჯოს არჩევნებზე ირმა ინაშვილს უფრო გულშემატკივრობდნენ, ვიდრე “რესპუბლიკურ” პარტიას. მათი შეფასება სწორედ ისეთი იყო, როგორსაც ბატონი გოგი თოფაძე ამბობს. ახალი არავისთვის არ არის, რომ თავდაცვის მინისტრი ამ არჩევნებში ძალიან და ზედმეტადაც აქტიურობდა.

თინა ხიდაშელი სოციალურ ქსელში არჩევნების დროს გადაღებულ ფოტოებს დებდა, სადაც ვხედავდით, თავდაცვის მინისტრი ხმებს როგორ ითვლიდა. მისი ეს აქტიურობა, რა თქმა უნდა, ბევრ ეჭვს და კითხვებს აჩენს. თავი რომ დავანებოთ სხვა ყველა დანარჩენ საკითხს. თავდაცვის მინისტრი როდესაც ერთ-ერთ რაიონში ღამით რიგითი მაჟორიტარი კანდიდატის მხარდასაჭერად ხმებს ითვლის და ამით ამაყობს, ეს ქვეყნისთვის ძალიან დიდ პრობლემას წარმოადგენს.

- ფიქრობთ, რომ გოგი თოფაძის განცხადება საფუძველს მოკლებული არ არის?

- რა თქმა უნდა, არა. ხიდაშელის ამ ქცევით, გამოჩნდა, რომ თავდაცვის სამინისტრო პოლიტიზირებულია. ამაზე თოფაძეს რომც არ გაეკეთებინა განცხადება, ეს ისედაც ყველამ ძალიან კარგად იცის. ასე რომ, ამ კაცს სენსაცია და საოცრება არაფერი უთქვამს. როდესაც ქვეყანაში ფონი ისედაც საკმაოდ მძიმეა და მინისტრი ასე იქცევა, არა მგონია, რომ მთლად ლამაზი საქციელი იყოს. პრინციპში თოფაძემ ამ პრობლემაზე გაამახვილა ყურადღება და არა სხვა რამეზე, რაშიც ფაქტობრივად მართალია.

- “მრეწველების” წევრმა ზურაბ ტყემალაძემ “რესპუბლიკელები” პირიქით, მათი პარტიის დისკრედიტაციაში დაადანაშაულა. თქვენ როგორ ფიქრობთ, შესაძლოა, რომ ასე იყოს?

- ვფიქრობ, რომ “რესპუბლიკური” პარტიის წარმომადგენლები კოალიციაში იმის დემონსტრირებას ახდენენ, რომ ისინი ვაბანკზე მიდიან. რაც კოალიციის შიგნით ცალკეულ პარტიებთან ურთიერთობისა და სიტუაციის მაქსიმალურ გამწვავებას იწვევს. ისინი თავიანთ ადგილს ძალიან მაღლა აფასებენ. სწორედ აქედან გამომდინარე ხდება ის დაპირისპირება, რაც თოფაძესა და ხიდაშელს შორის მიმდინარეობს. დამრჩა ისეთი შთაბეჭდილება, რომ ეს ხალხი ერთმანეთს კი არ ეჩხუბებოდა, არამედ მესამე გადაწყვეტილების მიმღები მხარისთვის საუბრობდნენ, რომელმაც მათ შორის არჩევანი უნდა გააკეთოს. საპარლამენტო არჩევნებზე გადაწყვიტოს, სიაში, რომელი მათგანი ჩაწეროს. არ აქვს მნიშვნელობა ვის ვგულისხმობ.

- თქვენ ფიქრობთ, რომ მესამე ძალას, არჩევნებისთვის “მრეწველებსა” და “რესპუბლიკელებს” შორის არჩევანის გაკეთება მოუწევს?

- არ არის გამორიცხული, რომ ორივე პარტიაზე უარი თქვას და მათ შორის არჩევანი სულაც არ გააკეთოს. კვოტებმა უნდა გადაწყვიტოს, არჩევნებზე ვინ როგორ და რა რაოდენობით იყოს წარმოდგენილი. ვფიქრობ, რომ “რესპუბლიკელები” საკუთარი სტატუსკვოს შენარჩუნებას ეცდებიან, თუმცა რამდენად მოსახერხებელია ამაზე საუბარი, ჯერ ძნელია. ბუნებრივია, რომ კოალიციაში ყველა არჩევნებისთვის იბრძვის. რა თქმა უნდა, “მრეწველების” შემდეგ სხვა დანარჩენი პარტიების გააქტიურებაც გამორიცხული არ არის. პირობითად რომ ვთქვათ, ყველა მსუყე ტორტის ნაჭრის მიღებას მოითხოვს.

„რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2016 წელი

შესაძლოა თუ არა კოალიცია “ქართული ოცნება” დაიშალოს?

გვანცა ღვედაშვილი

პარლამენტში დეპუტატები ზურაბ ტყემალაძე, გოგი თოფაძე და დავით ბერძენიშვილი ერთმანეთს სიტყვიერად დაუპირისპირდნენ, რაც დავით ბერძენიშვილის მიერ სხდომაზე გაკეთებულმა განცხადებამ გამოიწვია. მისი თქმით, თოფაძის მიერ ბოლო პერიოდში თავდაცვის მინისტრის, თინა ხიდაშელის წინააღმდეგ გაკეთებული განცხადებები არასახელმწიფოებრივია. “რესპუბლიკელი” დავით ბერძენიშვილი მიიჩნევს, რომ თოფაძე თავისი განცხადებებით კოალიციას და თვითონ უმრავლესობას დისკომფორტს უქმნის. მისივე თქმით, მმართველი გუნდის წევრმა გოგი თოფაძემ დეპუტატის მანდატის დატოვების თაობაზე მისი დანაპირები უნდა შეასრულოს.

აღნიშნულ დაპირისპირებაზე კომენტარი როგორც უმრავლესობის ისე უმცირესობის წარმომადგენლება გააკეთეს. პარლამენტის საფინანსო საბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარე თამაზ მეჭიაური მიიჩნევს, რომ “მრეწველებსა” და “რესპუბლიკელებს” შორის არსებული უთანხმოება ქვეყნის ინტერესებს აზიანებს.

“ამ პოლიტიკურ ძალებს აერთიანებთ მხოლოდ ერთი რამ, პარლამენტში მოხვედრის გარანტია. აქედან გამომდინარე, მერე თავს იჩენს შეუთავსებლობა, რაც აზიანებს არამხოლოდ კოალიციას, არამედ ქვეყნის ინტერესებსაც”, – განაცხადა თამაზ მეჭიაურმა.

უმცირესობაში უკვე საუბრობენ, რომ აღნიშნული დაპირისპირება და მეჭიაურის განცხადებები კოალიციის დაშლაზე მიუთითებს. როგორც საპარლამენტო უმცირესობის ერთ-ერთი წევრი სერგო რატიანი ამბობს, თამაზ მეჭიაურის განცხადება, რომ პარტიებმა ცალ-ცალკე იყარონ კენჭი, კოალიციის დაშლაზე მიუთითებს. “ეს ნიშნავს, რომ უბრალოდ იშლება კოალიცია. ჩვენ ყოველთვის ვამბობდით, რომ კოალიციას არ აერთიანებდა არაფერი, გარდა ძალაუფლების სურვილისა და ივანიშვილის ფულისა. თუ მას არ ექნება ეს სურვილი, მაშინ კოალიცია დაიშლება”, – აღნიშნა სერგო რატიანმა.

“შესაძლოა თუ არა კოალიცია “ქართული ოცნება” დაიშალოს”? – ამ კითხვით რეზონანსმა საზოგადოების ცნობილ წარმომადგენლებს მიმართა.

ლევან ღვინჯილია (ენათმეცნიერი): “ჩვენ არ ვიცით, რა პრინციპით არის კოალიცია შექმნილი, როგორი ურთიერთობა აქვთ ერთმანეთთან. ზოგჯერ კოალიციის წევრებს შორის საკმაოდ მწვავე, უხამსი და უხეში გამონათქვამები ვრცელდება. ამას წინათ კოალიციის ერთ-ერთი წევრი თავის კოლეგებს “ბებერ პოლიტიკოს ნიანგებად” მოიხსენიებდა. როცა ასეთ გამონათქვამს მიუსადაგებ შენს კოლეგას, შემდეგ შეხმატკბილებულად როგორ უნდა იმუშაო მასთან, არ ვიცი. სამწუხაროა, როცა ქვეყნისა და სახელმწიფოს ინტერესზე მაღლა პირად ინტერესს აყენებენ, ასეთი ადამიანებისთვის ზოგადად სტრუქტურა არის გარკვეული თავშესაფარი, რაც ქვეყნის ინტერესებს აზიანებს.”

ანზორ თოთაძე (დემოგრაფი): “არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება ამან კოალიციის დაშლა გამოიწვიოს. მთავარი ამ კოალიციაში არის “ოცნება” და თუ მან მოინდომა, ან რამე ისეთი დაინახა, რაც ხელს უშლის ქვეყბის განვითარებას, მაშინ შესაძლებელია. თავად “რესპუბლიკელებსაც” არ აქვთ სურვილი, გავიდნენ კოალიიდან. არ მგონია, რომ კოალიცია დაიშალოს. მითუმეტეს “რესპუბლიკელებმა” იციან, რომ დამოუკიდებლად ისინი ვერც ერთ შემთხვევაში ვერ მოხვდებიან პარლამენტში იმ რაოდებობით, როგორც ახლა არიან. თუ რამე განსაკუთრებული არ მოხდა და “ოცნებას” თავად არ მოუნდა კოალიციის დაშლა, ისე არ მგონია, რომ დაიშალოს.

ვფიქრობ, არჩევნებამდე კოალიცია არ დაიშლება, ხოლო წინასწარ ვერავინ იტყვის, რა მოხდება, ვინ გამოვა კოალიციიდან, დაიშლება თუ არა საერთოდ, ან რომელი პარტია ვისთან გაერთიანდება, ამის თქმა ძალიან ძნელია.”

ზაზა ხუციშვილი  მუსიკოსი): “ვთვლი, რომ მუშა პროცესი არის და იმ პარლამენტს, როცა ერთი კაცის აზრს ითვალისწინებდა, ამას ნამდვილად ჯობს. ყველა თავის პოზიციას ამჟღავნებს და საზოგადოებასაც საშუალება ეძლევა, გააკეთოს სწორი არჩევანი. ვფიქრობ, ძალიან სწორი პროცესია და ამდენ დისკუსიასა და კამათში ჯანსაღი აზრი იმარჯვებს. ერთ აზრზე მდგომი პარლამენტისგან ღმერთმა დაგვიფაროს.”

ლადო ვარდოსანიძე (არქიტექტორ-ურბანისტი): “არ მგონია, დაიშალოს, თუმცა, როგორც ჩანს, “მრეწველების პოზიცია ვერ ესადაგება საერთო ინტერესებს, ამიტომ შეიძლება ისინი გამოეყონ კოალიციას. დანარჩენები ძალიან მყუდროდ გრძნობენ თავს ამ “მატარებელიში”, რომლის თავშიც “ქართული ოცნება” დგას. ჯამში ეს მაინც, რომ იტყვიან, “ქარიშხალია ჭიქაში”. არ მგონია, ეს საზოგადოებისთვის ძალზედ მნიშვნელოვანი იყოს, სხვა გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანი საკითხები არსებობს, ვიდრე “მრეწველების” კოალიციიდან გამოყოფა არის. ასე რომ, მე ამაში ვერაფერ ტრაგიკულს ვერ ვხედავ.”

„ალია“, 19 თებერვალი, 2016 წელი

გოგი თოფაძე მართალია - რატომ დუმს და რას ელოდება ბიძინა ივანიშვილი

ნინო სამხარაძე

კოალიცია „ქართულ ოცნებაში“ დაპირისპირება პიკს აღწევს და სადაცაა ერთმანეთი თმებით ათრიონ, ბიძინა ივანიშვილი კი, რომელმაც კოალიცია შეაკოწიწა, დუმს. შეიძლება დახურულ შეხვედრებზე ზოგიერთებს თათხავს კიდეც, მაგრამ საჯარო განცხადება ჯერ არ გაუკეთებია. „მრეწველების“ ლიდერი გოგი თოფაძე ვა-ბანკზე მიდის და თავდაცვის მინისტრს ღია ომს უცხადებს. ჯერ იყო და ის სისხლის სამართლის დანაშაულში – საგარეჯოში შუალედური არჩევნების გაყალბებაში დაადანაშაულა, პროკურატურას მოუწოდა ამ საქმით დაინტერესება, თინას კი შეუთვალა, თავდაცვის სამინისტროში კი არ უნდა იჯდე, პროკურატურის კითხვებს უნდა პასუხობდეო…

გოგი თოფაძემ თინა ხიდაშელს „საგზური» გამოუწერა და უწინასწარმეტყველა, რომ ძალიან მალე ის თავდაცვის მინისტრი აღარ იქნება. თინა ხიდაშელის განცხადებების შემდეგ, ნატოში აუცილებლად უნდა შევიდეთო, რუსეთთან ჩვენ რა დიალოგის რეჟიმში უნდა გადავიდეთ ან რა ნატო, რის ნატო, აქ რომ ნატოს ჯარები ჩადგნენ, რუსეთი საქართველოს ჰაერში აწევსო, – გოგი თოფაძის ამ პოზიციას, ცხადია, მოსარჩელე მხარე გამოუჩნდა, „რესპუბლიკელი» დავით ბერძენიშვილის სახით, რომელმაც 17 თებერვალს გოგი თოფაძე ანტიკოალიციურ და ანტისახელმწიფოებრივ განცხადებებში დაადანაშაულა.

დავით ბერძენიშვილის განცხადებაში იყო შანტაჟის ელემენტები და კატეგორიული მოთხოვნა, ან გააჩერებთ გოგი თოფაძეს, ან კოალიციას დავტოვებთო, მაგრამ „რესპუბლიკელებს“ იმდენი ტვინი კი ყოფნით, რომ ივანიშვილის გარეშე ბარიერს კი ვერ გადალახავენ…

პარტია „ქართულ ოცნებაში» უმრავლესობის სურვილია, რომ გოგი თოფაძემ „ტროას ცხენის“ ფუნქცია შეასრულოს და კოალიცია მარტივ მამრავლებად დაშალოს? უკვე ძალიან დიდი ხანია ისმის კითხვა – როდის დაიშლება კოალიცია? დიდი ხანია, ვხედავთ იძულებით ერთობას, ერთმანეთისადმი ზიზღსა და სიძულვილს, მაგრამ ფორსმაჟორში შექმნილი კოალიციის ბედი მაინც ერთი კაცის ხელშია, თუმცა ბიძინა ივანიშვილი ამ საკითხში პრინციპული ვერ იქნებოდა რომ არა გარე ფაქტორები, რადგან დასავლეთისთვის კოალიციის ასეთი ფორმით არსებობაა მიზანშეწონილი.

ექსპერტი მამუკა არეშიძე „ალიასთან“ საუბარში აცხადებს: „კოალიციის დაშლაარდაშლის საკითხი არ არის მხოლოდ კოალიციის სუბიექტების თემა, სუბიექტებს შეუძლიათ გავიდნენ კოალიციიდან, ხოლო კოალიციის დაშლა, როგორც ასეთი, არ არის მხოლოდ კოალიციის წევრების გადასაწყვეტი. კოალიციის წინაშე ლომის წილი თავის დროზე ბიძინა ივანიშვილმა შეიტანა. კოალიციაში შემავალ ლიდერებთან მას პირადი ურთიერთობები აკავშირებს, ზოგ შემთხვევაში მეგობრულიც. 2012 წლის ვითარებიდან გამომდინარე, გუნდმა ასეთი კონფიგურაცია მიიღო, მაგრამ თუ გახსოვთ, მასში შედიოდნენ „თავისუფალი დემოკრატები“, რომლებიც დღეს ამ კოალიციის სუბიექტები აღარ არიან.

„თავისუფალი დემოკრატების“ არყოფნა ზუსტად იმ უთანხმოებით არის განპირობებული, რომელიც მათსა და დამფუძნებელს შორის მოხდა. ამიტომ, რასაც დაშალა ჰქვია, არ დაიშლება, თუკი შესაბამის გადაწყევტილებას არ მიიღებს კოალიციის დამფუძნებელი ბიძინა ივანიშვილი, ხოლო კოალიციიდან გასვლა ნებისმიერს შეუძლია.

რაც შეეხება აქტუალურ კითხვას, გავა თუ არა კოალიციიდან „რესპუბლიკური პარტია“, „რესპუბლიკური პარტიის“ იდეოლოგია წლების მანძილზე აპრობირებულია და ძალიან კარგად იცნობენ ამ ძალას დასავლეთში, ხოლო „ქართული ოცნების» იდეოლოგიის თაობაზე დასავლეთში ჩამოყალიბებული, ერთგვაროვანი აზრი არ არსებობს.

„ქართული ოცნება“ მაინც ცენტრისტულ ძალად შეიძლებაწარმოვიდგინოთ რომელიც რამდენიმე ფრონტზე ერთდროულად თამაშობს, სიტუაციიდან და პოლიტიკური კონიუნქტურიდან გამომდინარე. მოგვწონს თუ არა «რესპუბლიკური პარტია“, ეს ცალკე თემაა, მაგრამ ამ ეტაპზე მათი კოალიციაში ყოფნა, გარე ფაქტორებიდან გამომდინარე, აუცილებელია“…

„ალიას“ კითხვაზე, ვინ შეიძლება უკვეთდეს გოგი თოფაძეს „მუსიკას“, ხომ არ არის ბიძინა ივანიშვილთან შეთანხმებული „რესპუბლიკელებზე“ თავდასხმები, მეჭიაურის, თოფაძის, ქანთარიას მხრიდან? მამუკა არეშიძე პასუხობს:

„არ მეგულება ადამიანი, ვის შეკვეთასაც გოგი თოფაძე შეასრულებს, მას ყოველთვის ჰქონდა თავის მჭახე აზრი, გოგი სულ კონფრონტაციის რეჟიმში იყო მასთან, ვისი აზრებიც არ მოსწონდა, გოგი თოფაძემ გაახმოვანა ის აზრი, რომელიც კოალიციის ნაწილში არსებობს, მათ შორის „ქართული ოცნების“ წიაღში. ბიძინა ივანიშვილს შეიძლება გაღიზიანება ჰქონდეს „რესპუბლიკელების“ მიმართ, მაგრამ ის, რომ ღიად გაილაშქროს „რესპუბლიკელების“ წინააღმდეგ, ამ ეტაპზე გამორიცხულია“.

საინტერესოა, ახლა რატომ გაახსენდა „მრეწველთა“ ლიდერს, გოგი თოფაძეს თვეების წინ საგარეჯოში გაყალბებული არჩევნები და რას უკავშირდება მისი გააქტიურება? თოფაძე აცხადებს, რომ ვადაზე ადრე პარლამენტს არ დატოვებს, არადა, „რესპუბლიკელები»  კოალიციიდან მის გარიცხვას ითხოვენ, თუმცა 18 თებერვლის იუბილარს, ბიძინა ივანიშვილს თავისი სეფესიტყვა ჯერ კიდევ არ უთქვამს.

„საყველიეში“ რომ დიდი აურზაურია, ამაში ყოველდღიურად ვრწმუნდებით, ამ კოალიციას პატრონი რომ არ ჰყავს, პარტია „ქართული ოცნების» პოლიტსაბჭოს წევრი არმაზ ახვლედიანი თავისი შოკისმომგვრელ განცხადებით ამტკიცებს:

„გაერთიანებაში, სადაც გოგი თოფაძე სპიკერად მიიჩნევა, არც ერთი ჭკუათმყოფელი პროფესიონალი არ მივა, მინდა ვუსურვო კვირიკაშვილს, რომ რაც შეიძლება სწრაფად გაათავისუფლოს ბებერი პოლიტიკური ნიანგებისგან პარტია და მოახერხოს ჯანსაღი, დემოკრატიულად მოაზროვნე გუნდის შემოკრება. ასეთ შემთხვევაში, მის ლიდერობას პარტიაში აზრი ექნება, ყველა სხვა შემთხვევაში კი, ეს იქნება ისევ მოჯადოებულ წრეზე ყოფნა. ნიანგები საკუთარ თავს მარტივად ამოიცნობენ“…

არმაზ ახვლედიანმა, რომელიც კვლავ პოლიტსაბჭოს წევრია, სიტყვა დააგდო და ახლა ელოდება, მას როდის გააგდებენ პოლიტსაბჭოდან. როდესაც „მოქალაქეთა კავშირში“ ე.წ. რეფორმატორები აღმოცენდნენ, მაშინაც ასე დაიწყო, „სმკ“ ორად გაიყო – დრომოჭმულ „ბებერ ნიანგებად» და ე.წ. „რეფორმატორებად“, მაშინ შევარდნაძის ხელისუფლებაში მყოფმა ივანე მერაბიშვილმა ამერიკულ გამოცემა „ვაშინგტონ პოსტს“ ინტერვიუ მისცა, სადაც შევარდნაძეს და მის გუნდს დრომოჭმულ „ბებერ ნიანგებად“ მოიხსენიებდა. არმაზ ახვლედიანისა და მერაბიშვილის ინტერვიუების შინაარსი დიდად არ განსხვავდება, ვანო „სმკ“-ზე საუბრობდა, ახვლედიანი – „ქართულ ოცნებაზე“, მაშინაც არჩევნებისწინა პერიოდი იყო და შედეგად მივიღეთ „ვარდების რევოლუცია“, რომელიც, ფაქტობრივად, ხელისუფლების შიგნით დაიგეგმა და დასავლეთის დახმარებით განხორციელდა…

საინტერესოა, რა თამაშს თამაშობენ «რესპუბლიკელები“ არმაზ ახვლედიანთან ერთად და თუკი პარტია „ქართული ოცნება“ თამაზ მეჭიაურის ამოჩემებული გზით წავა და ყველა სუბიექტის არჩევნებზე ცალ-ცალკე გასვლა გადაწყდება, რა მოხდება ქვეყანაში?! უახლესი ისტორიიდან გვახსოვს, რომ ხელისუფლებაში მყოფი პროდასავლური ძალა დომინანტია და დასავლეთი მათ გადასარჩენად ფერადი რევოლუციების გზით მიდის…

„ალია“, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: რა რეალური მიზეზები აქვს თოფაძე-„რესპუბლიკელების“ დაპირისპირებას?

ნინო ლაბარტყავა

რატომ შეიძლება დაიშალოს საპარლამენტო კოალიცია წინასაარჩევნოდ? რას ნიშნავს ჯეიმს აპატურაის ბოლოდროინდელი განცხადება, რომ საქართველო ნატოში ტერიტორიული კონფლიქტების მიუხედავადაც შევა? რატომ არ ენდობა პრემიერი გიორგი კვირიკაშვილი სამინისტროების მუშაობას? „ალიას“ „მართვის სტრატეგიული ინსტიტუტის“ ხელმძღვანელი, პეტრე მამრაძე ესაუბრება:

- გოგი თოფაძისა და „რესპუბლიკელების“ დაპირისპირების თემა ისევ აქტუალურია. 18 თებერვალს კინაღამ ხელჩართული ჩხუბი მოხდა პარლამენტში. ასე დაჟინებით რატომ უპირისპირდება თოფაძე თავდაცვის მინისტრს?

- დაპირისპირება კოალიციის შიგნით, ერთმანეთის აუტანლობა, თავიდანვე არსებობდა, როცა კოალიცია იქმნებოდა. ჩვენ გვახსოვს სატელეფონო საუბრები, როდესაც კოალიციის ცნობადი სახეები ერთმანეთს, მაპატიეთ და, დედის გინებით მოიხსენიებდნენ, მაგრამ ახლა არჩევნები ახლოვდება და კოალიციის შემადგენელი ყველა ძალა, ჯგუფი იბრძვის იმისთვის, რომ სიაში ადგილები გაინაღდოს. ყველამ იცის, რომ ერთი ადამიანი – ბიძინა ივანიშვილი წყვეტს, ვინ იქნება კოალიციის შემადგენლობაში, ვინ იქნება საპარლამენტო სიაში და რომელ ადილზე. აი, ამ ფონზე ვითარდება მოვლენები. „რესპუბლიკელები“ იბრძვიან თავისი ბერკეტების გამოყენებით და ერთ-ერთ ბერკეტად იყენებენ იმას, რაც დავით ბერძენიშვილმა უკვე ღიად გაახმოვანა – მათი აზრით, ისინი არიან ერთადერთი პროდასავლური ძალა კოალიციაში და ბერძენიშვილმა თქვა, თუ კოალიცია შედგება „რესპუბლიკელების“ გარეშე, ეს იმის ნიშანი იქნება, რომ კოალიციას სერიოზული პრობლემები ჰქონია პროდასავლურ ორიენტაციასთანო.

რაც შეეხება თოფაძეს, მე რაც მახსოვს, ის ყოველთვის ღიად გამოდიოდა იგივე სავალუტო ფონდის წინააღმდეგ, მსოფლიო ბანკის, ნატოსთან ურთიერთობის, ევროგაერთიანებასთან ურთიერთობის წინააღმდეგ და აცხადებდა, რომ ეს მხოლოდ საზიანოა საქართველოსთვის და ა.შ.

-         დავით ბერძენიშვილის აღნიშნული განცხადება ერთგვარი შანტაჟი ხომ არ არის?

- ეს, რა თქმა უნდა, სულ ცოტა, შანტაჟს უახლოვდება, ნუ ჩვენ უნდა გვქონდეს გარანტირებული ადგილებიო და მიაქციეთ ყურადღება: მეორე საჯარო განცხადება „რესპუბლიკელებისა“ იყო ეს – რაც შეეხება სიებს, კვოტებსა და მსგავს საკითხებს, ჩვენ ამაზე ვისაუბრებთ არა პოლიტიკურ საბჭოზე, არამედ პირდაპირ უშუალოდ ივანიშვილს დაველაპარაკებით და სხვას არავისო. რა გამოდის აქედან: ერთი მხრივ, თუ ჩვენს გარეშე იქნებით, გამოვაცხადებთ, რომ თქვენი პრორუსული ორიენტაციის გამო ზურგი შეგვაქციეთ და პროდასავლურს პრორუსული ამჯობინეთო.

არადა, თუ არსებითად ისაუბრებთ, რაც თოფაძემ თქვა, რაც საგარეჯოს არჩევნებზე მოხდა, სადაც ასე აქტიურად მონაწილეობდნენ მინისტრები, ხიდაშელი ბიულეტენებს ითვლიდა და სადაც მის მიერ განთავსებულმა 500-მა ჯარისკაცმა გადაწყვიტა, ფაქტობრივად, არჩევნების ბედი და მერე იმის მტკიცება, რომ კანონით ეს დაშვებულია, ან იმის მტკიცება, რომ ვინც წინააღმდეგია, ჯარმა მისცეს ხმა, ის ნატოს წინააღმდეგია, ამაზე მეტად დასავლური ღირებულებების ფეხქვეშ გათელვა და ამაზე მეტი დემაგოგია ძნელი წარმოსადგენია.

- პარლამენტის საფინანსოსაბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარე თამაზ მეჭიაური ამბობს, რომ „მრეწველებსა“ და „რესპუბლიკელებს“ შორის არსებული უთანხმოება ქვეყნის ინტერესებს აზიანებს, ყველამ იყაროს კენჭი დამოუკიდებლად, მერე დაწყვილდნენ და მშვიდობაში მოიხმარონ ის მანდატები, რომელსაც მოსახლეობა მისცემსო. მეჭიაური ივანიშვილის მეგობარია და მისი ნათქვამი ხომ არ ნიშნავს, რომ „ოცნება“ მომავალ არჩევნებში კოალიციის სახით აღარ მიიღებს მონაწილეობას?

- ამის შესაძლებლობა არსებობს, ვინაიდან იგივე „რესპუბლიკელები“, გრძნობენ რა თავის ძალას, მათი ხმების გარეშე შეიძლება მნიშვნელოვანი საკითხები ვერ გავიდეს, თავმჯდომარეც მათია… წარმოიდგინეთ, მათ რომ არ მიიღონ რაც უნდათ, შეტევაზე გადავიდნენ და არჩევნების წინ დემონსტრაციულად დატოვონ თანამდებობები, მათ შორის პარლამენტის თავმჯდომარემ, ეს იქნება, რა თქმა უნდა, დიდი პოლიტიკური სკანდალი და ქვეყნის იმიჯს დააზიანებს. ეს არის ჩვეულებრივი პოლიტიკური ვაჭრობა, რაც მხოლოდ საქართველოში არ ხდება.

- თავდაცვის მინისტრმა თინა ხიდაშელმა თურქეთში მომხდარი ტერაქტის კომენტირებისას განაცხადა: ტერორიზმის საფრთხე მთელ მსოფლიოშია გაზრდილი და საქართველო კოლბაში ვერ იცხოვრებსო. რას ნიშნავს მისი ეს განცხადება? გამოდის, რომ თავდაცვის მინისტრი ელოდება, ან არ გამორიცხავს აქაც ტერორისტულ აქტებს?

- ჩვენი თავდაცვის ვაი-მინისტრი ბევრ ისეთ რამეს ამბობს, რომ ასეთი რამის თქმისას ბევრი ანალიტიკოსი დაფიქრდება, ეს ქვეყნისთვის საზიანო ხომ არ არისო? კი, მე მთლიანად ვიზიარებ, რომ დღეს უდიდესი საფრთხეა მსოფლიოსთვის ისლამური სახელმწიფო და რუსეთი, მაგრამ ეს ხომ არამც და არამც არ უნდა თქვას საქართველოს მთავრობის წარმომადგენელმა? ეს შემიძლია ვთქვა მე, რადგან დღეს ვარ სრულიად თავისუფალი, დამოუკიდებელი ანალიტიკოსი. ის, რომ საქართველო, მთლიანობაში, ქრისტიანული ქვეყანაა, რომ არის კოალიციის წევრი, რა თქმა უნდა, ეს გარკვეულ რისკებს ქმნის, ამიტომ სამომავლოდ და ახლაც ჩვენი უსაფრთხოება ბევრად უკეთ იქნება დაცული, როდესაც ზომიერ, პრაგმატულ პოლიტიკას გავატარებთ.

- ჯეიმს აპატურაიმ სულ ახლახან განაცხადა: ტერიტორიული კონფლიქტის მიუხედავად, საქართველო ნატოს წევრი მაინც გახდება და ამ მოსაზრებას ალიანსის ყველა წევრი იზიარებსო. წინა კვირას სწორედ აპატურაიმ თქვა, მაპ-ი დაივიწყეთ და ისე შედით ნატო-შიო. არა და, როგორც ვიცით, მაპ-ის გარეშე ნატოში არავის იღებენ. რა შეიცვალა ახლა და რატომ აკეთებს ასეთ განცხადებას?

- ჯეირმს აპატურაი არ არის არც ნატო-ს გენმდივანი და ძალიან მაღალი თანამდებობის პირი, მაგრამ ის კურირებს ჩვენს რეგიონს და რა თქმა უნდა, ახმოვანებს იმას, რა განწყობაც მათთან, შიგნით არის. სტოლტენბერგმა, ახალმა გენმდივანმა, ღიად განაცხადა, – რა თქმა უნდა, საქართველომ ჯერ უნდა დაიმსახუროს მაპ-ი, შემდეგ უნდა გაიაროს შესაბამისი საფეხურებიო და ასე შემდეგ. მან საქართველოს მაგალითად დაუსახელა მონტენეგრო, შეასრულეთ დავალებები, მიუახლოვდით სტანდარტებს და ასე შემდეგ. ეს არის წმინდა ფორმალური დათქმა, რადგან ნატოს ხელმძღვანელობა უფრო უფრთხილდება საქართველოს, ვიდრე ჩვენი ზოგიერთი ქართველი ვაიპოლიტიკოსი, ამიტომ ამბობენ ასე ყველაფერს და ამიტომ დემონსტრირებენ რუსეთთან, – არა, საქართველოს ამ ეტაპზე მაპ-ს არ ვაძლევთ, არც გაწევრიანებასო, რადგან იციან, ეს რომ წამოსცდეთ, რუსეთი მაშინვე მიიღებს კონკრეტულ ზომებს, დაიკავებს ახალქალაქის ტერიტორიას თავისი ჯარებით, თუნდაც სენაკში ჩადგება ყოველგვარი ბრძოლის გარეშე და გამოაცხადებს – სხვა გზა არ გვქონდა, რადგან საქართველოში ნატო-ს ჯარები შედისო და ასე შემდეგ.

ახლა აპატურაიმ პირველად თქვა ღიად, რომ საქართველოს გაწევრიანების საკითხი შეიძლება გადაწყდეს კონფლიქტების მოგვარების კვალობაზე, რომელიც უნდა მოგვარდეს საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის გათვალისწინებით.

- პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი აცხადებს, რომ მთავრობის ადმინისტრაციის მონიტორინგისა და ანალიზის დეპარტამენტის ბაზაზე შეიქმნება სამინისტროების საკოორდინაციო სამსახური, რომელიც სამინისტროების მიერ ვალდებულებების შესრულებას გააკონტროლებს. ეს რას ნიშნავს, კვირიკაშვილი სამინისტროების მუშაობას არ ენდობა და მათ გაკონტროლებას ასე შეეცდება?

- რამდენადაც ვიცი, უცხოელი ექსპერტები ამას დადებითად აფასებენ და ამბობენ, რომ ეს საჭიროა, მაგრამ რეალურად, ეს, რა თქმა უნდა, არის აღიარება იმისა, რომ საქმე კარგად არ არის. „ოცნებას“ გამარჯვების შემდეგ უნდა მოეხდინა მართვის სისტემის ოპტიმიზაცია, დაეტოვებინა და რეორგანიზაცია მოეხდინა იმ სამინისტროებისა, რაც მართლაც საჭიროა და რომლებიც სადღეისოდ ორჯერ მეტია, ვიდრე საჭიროა ამ პატარა, ღატაკ ქვეყანაში. ამ სისტემამ, თუ სწორად მოიქცევიან, შეიძლება გაამართლოს ამ ეტაპზე. ძირეული, ღრმა რეფორმა უნდა ჩატარებულიყო ჯერ კიდევ 2012 წლიდან დაწყებული უკვე 2013 წლისთვის, ანუ დაახლოებით, ექვსთვიანი მომზადების შემდგომ შეიძლებოდა მისი გატარება. ეს უნდა შეხებოდა მთლიანად მინისტრთა კაბინეტს, უნდა გაუქმებულიყო საერთოდ ეს ხორცმეტი, გუბერნატორობის ინსტიტუტი, რადგან ის მხოლოდ აფერხებს ქვეყნის განვითარებას, თვითმმართველობას, ეკონომიკის, ქვეყნის განვითარებას… ეს ინსტიტუტი ერის ტვირთია და ამ მდგომარეობაში მყოფ ქვეყანას, კიდევ ეს ტვირთი გვინდა? სამ წელზე მეტია გასული და ახლა იწყებენ ამაზე საუბარს. კი, ბატონო, სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს, თუმცა მე არ მჯერა, რომ «ოცნებაში“ არსებობს ასეთი რესურსი, რომ თუნდაც ესგააკეთონ, რაც ამ ეტაპზე მათთვის, ცალკეული პიროვნებებისთვის, საზიანოა, რადგან შეიძლება დაკარგონ თანამდებობები, პრივილეგიები, ფუფუნება და ასე შემდეგ.

„ახალი თაობა“, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ოცნების“ სიაში არ ვიქნები… გარდაბნის მაჟორიტარობა მინდა“

ქვეყანაში განვითარებულ ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ექსპერტი მამუკა არეშიძე აფასებს.

- ბატონო მამუკა, არჩევნების მოახლოებასთან ერთად, კოალიციაში სიტუაცია სულ უფრო იძაბება. ამბობენ, რომ გაღიზიანების დონემ მათში აიწია, ვინც ეჭვობს, რომ სიაში ვეღარ მოხვდება. ასეა?

- გაღიზიანება, გარკვეულწილად, ყოველთვის არსებობდა კოალიციის სუბიექტებს შორის. განსაკუთრებით ეს გაღიზიანება მიმართული იყო რესპუბლიკელების წინააღმდეგ. თუმცა აქამდე შუბი ხალთაში იმალებოდა. მაქსიმალურად თავს იკავებდნენ, რომ გარეთ არ გამოსულიყო ეს გაღიზიანება, თუმცა ბოლო წლის განმავლობაში მაინც აქა იქ გამოჩნდებოდა ხოლმე „ქართული ოცნების“ ზოგიერთი დეპუტატის განცხადება რესპუბლიკელების კონკრეტული წევრის წინააღმდეგ.

- თუმცა ბოლო კვირებში ყოველივე ამან იმატა...

- ახლა უკვე ასეთი მახინჯი ფორმა მიიღო, თუკი წინა დღის პარლამენტის სხდომის მიხედვით ვიმსჯელებთ. საერთოდ, უნდა ითქვას, რომ რაც უფრო ახლოვდება არჩევნები, მით უფრო მატულობს დუღილის ხარისხი ქართულ პოლიტიკურ სპექტრში და მათ შორის „ქართულ ოცნებაში“.

- რამ განაპირობა ეს?

- მე არ ვთვლი, რომ ის მიზეზი, რომელიც თქვენ დაასახელეთ ვინმეს ყოფნა-არყოფნასთან დაკავშირებით, მთავარი იყოს.

- აბა, რა არის მთავარი?

- ეს არის იმ განწყობის გამოძახილი, რომელიც საზოგადოებაში ზოგადად არსებობს. საზოგადოებაში ბევრს არ მოსწონს კოალიციის ასეთი კონფიგურაცია. ბევრს არ უყვარს რესპუბლიკელები და თვლიან, რომ ისინი არ უნდა იყვნენ კოალიციაში. ეს არის საზოგადოების ამ ნაწილის განწყობის ექო. მე თუ მკითხავთ, უნდა იყვნენ თუ არა კოალიციაში რესპუბლიკელები, გიპასუხებთ, რომ უნდა იყვნენ.

- რატომ?

- ერთი მხრივ, რესპუბლიკელები და, მეორე მხრივ, „ქართული ოცნება“ აბალანსებენ საერთო პოლიტიკურ სიტუაციას. რესპუბლიკელები ითვლებიან უაღრესად დასავლური ორიენტაციის მქონე პარტიად. „ქართული ოცნება“ უფრო ზომიერად ამჟღავნებს ამ ტიპის მიდგომებს. გარდა ამისა, თვითონ კოალიციაში არიან სხვა სუბიექტები, რომლებსაც ამ ბალანსში თავიანთი წვლილი შეაქვთ.

- მაგალითად?

- ეროვნული ფორუმი ავიღოთ, რომელიც ტრადიციონალისტური ორიენტაციის პარტიაა და მათაც თავიანთი წვლილი შეაქვთ.

- თუმცა ამბობენ, რომ ვეღარც ფორუმი მოხვდება კოალიციის სიით მომავალ პარლამენტში...

- ეს ყველაფერი საუბრებია. თუ მე მეკითხებით, უნდა იყვნენ თუ არა, გეტყვით, რომ ეს დასავლეთის პოლიტიკური ცხოვრებისთვის წარმოუდგენელი კონფიგურაციის კოალიციაა, თუმცა საქართველოში, სადაც პოლიტიკური კულტურა ჯერ კიდევ არ არის ჩამოყალიბებული ბოლომდე, ასეთი ტიპის კოალიციები დღეს საჭიროა.

- თოფაძესა და ხიდაშელს შორის ვინ არის მართალი?

- აქ მტყუან-მართალზე ლაპარაკი არ არის. საკუთარ ნათქვამს გავიხსენებ საგარეჯოს არჩევნებთან დაკავშირებით. მე ვთქვი, რომ `ქართულ ოცნებას~ არ სჭირდება ჯარის ხმები, ისედაც მოიგებს და აქედან გამომდინარე საჭიროა ამ მავნე კანონის გაუქმება. კახი კალაძეც გამოვიდა იმავე თემაზე და მანაც ეს აღნიშნა. თვითონ მაქვს ჩემს ზურგზე ნაწვნევი, რას ნიშნავს ჯარისკაცების ხმები.

- გარდაბანს გულისხმობთ?

- დიახ, 2012 წელს ზუსტად 4 ათასი ჯარისკაცის გამოყენებით წავაგე მაშინდელი არჩევნები გარდაბნის რაიონში. მაშინ კოალიციის ყველა ლიდერი ამბობდა, რომ ეს კანონი აუცილებლად უნდა შეიცვალოს. მაშინ „ქართულმა ოცნებამ“ ამ ფორმით წააგო არჩევნები ოთხ რაიონში. როდესაც გავიდა დრო, ყველამ მიივიწყა საკუთარი დანაპირები. მე ვიცოდი, რომ ასე მოხდებოდა საგარეჯოს რაიონში. მაშინ ხმას ამაზე არავინ იღებდა, ახლა, როგორც ჩანს, სიტუაციას დასჭირდა და ამიტომ თქვა ის მრეწველების ხელმძღვანელმა.

- უნდა ეთქვა?

- მე ვთვლი, რომ არა, რადგან ამას ზიანის მეტი კოალიციისთვის არაფერი მოუტანია. თუ იცოდი, მაშინ თავიდან გეთქვა და, თუ არ იცოდი, მაშინ რატომ ხარ პოლიტიკაში?! თუ საგარეჯოს არჩევნების წინ „ქართულმა ოცნებამ“ თავისი სიტყვა არ შეასრულა, ახლა ამის აფიშირება ნამდვილად აღარ ღირდა.

- ბიძინა ივანიშვილს ტყიბულის მაჟორიტარი ელისო ჩაფიძეც უპირისპირდება. რა ხდება?

- ახლა არჩევნები მოდის და ყველას უნდა, თავისი ბედი განსაზღვროს. ელისო ჩაფიძის განცხადებებს მე ვერ დავარქმევდი დაპირისპირებას. ელისო ჩაფიძემ დასვა შეკითხვა, რომელიც მეშახტეების ბედს ეხება. ეს აბსოლუტურად ნორმალური შეკითხვაა, მაგრამ რატომ იყო მიმართული ბიძინა ივანიშვილისადმი, ჩემთვის ცოტა გაუგებარია.

- აბა, ვის მიმართ უნდა ყოფილიყო?

- ჯობდა, ეს მიმართული ყოფილიყო პარტიისა და პარლამენტის ხელმძღვანელობისადმი, ან თუ რაღაც იცის დამატებით ელისო ჩაფიძემ, მაშინ უნდა მოეხერხებინა და მოეგვარებინა ეს საკითხი პირადად ბიძინა ივანიშვილთან. რამდენადაც მე მახსოვს, მათ გადასარევი ურთიერთობა ჰქონდათ თავის დროზე. თუ ეს ეხება კანონმდებლობას ან მთავრობის არასწორ ქმედებას, მაშინ ამაზე ლაპარაკი აუცილებელი იყო, მაგრამ საჭირო იყო სწორი მისამართის შერჩევა.

- მაქსიმალურად ცდილობენ, რომ სიები არ გახმაურდეს, თუმცა შიდა წრეებში ინფორმაცია მაინც ჟონავს და გაღიზიანების დონეც ამიტომ იმატებს. მაინც როდის გახდის საჯაროს „ოცნება“ საკუთარ სიას?

- ეს პროცესი ახლა მიმდინარეობს, მაგრამ – ძალიან დაბალი ტემპით, პროცესი იმისა, რომ განისაზღვროს კოალიციის ფორმატიც, სიაში მყოფი ადამიანებისაც, მაჟორიტარებისაც და ასე შემდეგ. სადღაც მარტის ბოლოსთვის რაღაც კონფიგურაცია უკვე უნდა იყოს. სხვანაირად არ შეიძლება. ახლა ვინმე თუ გულს იმშვიდებს, რომ ჩვენ მუშაობა დავიწყეთ 2012 წლის ზაფხულში და მაინც მივიღეთ შედეგი, ეს აბსოლუტურად კონტრპროდუქტიული არგუმენტია.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ მაშინ სულ სხვანაირი სიტუაცია იყო. მაშინ ნაციონალური მოძრაობის შეცდომებიც ეხმარებოდა „ქართულ ოცნებას“ გამარჯვებაში. გარდა ამისა, ოპოზიციური განწყობები ძალიან ძლიერი იყო საქართველოში და „ქართულმა ოცნებამ“ ამ განწყობებზე შექმნა ზედნაშენი. ახლა არ არის ეს სიტუაცია, პირიქით, ანტაგონიზმი არსებობს.

- რატომ აგვიანებს „ოცნება“ წინასაარჩევნო კამპანიის დაწყებას?

- ვერ გეტყვით, არ ვიცი. მხოლოდ ერთი სიტყვა შემიძლია ვიხმარო. ეს არის არაორგანიზებულობა. სხვას ვერაფერს ვხედავ.

- რამდენად შეძლებს „ოცნება“, კვლავ უმრავლესობით მოვიდეს?

- დღეს ნაციონალური მოძრაობის არსებობისა და იმ ნაბიჯების ფონზე, რომლებიც „ქართულ ოცნებას“ გადადგმული აქვს ამ წლების განმავლობაში, მას აქვს ეს უპირატესობა. თან ეს უპირატესობა გაიზრდება.

- როგორ?

- დაიწყება წინასაარჩევნო კამპანია და ამის ფონზე ათასი რამ გამომზეურდება ნაციონალური მოძრაობის ქმედებების თაობაზე.

- ანუ ისევ კომპრომატების ომს უნდა ველოდოთ?

- კომპრომატების ომი სულ მიმდინარეობს, არცერთი წუთით არ გაჩერებულა. ეს არის დღევანდელი პოლიტიკური ცხოვრების წესი.

- არის რამე ახალი, რითიც საზოგადოების გაოცებას შეძლებენ?

- გამოჩნდება რაღაც ახალი, თუმცა „ქართულ ოცნებას“ სერიოზული ძალისხმევა მართებს თუნდაც ეკონომიკურ გარღვევებთან დაკავშირებით. დღეს ეკონომიკური თვალსაზრისით არ არის ის სიტუაცია, რომელსაც საზოგადოება ელოდა.

- ამ სიტუაციაში მთავარ ინტრიგად მაინც „ოცნების“ საარჩევნო სია რჩება. ამბობენ, რომ მას ერთპიროვნულად ივანიშვილი შეადგენს. თქვენ რას ფიქრობთ?

- ჟურნალისტები ხელოვნურად ქმნიან ამ აჟიოტაჟს სიასთან დაკავშირებით. მე, მაგალითად, პირველი ოცეული წარმომიდგენია.

- და ვინ არიან ისინი?

- ესენი ის ადამიანები იქნებიან, რომლებიც ისედაც იყვნენ პარლამენტში, ან არიან მთავრობის წევრები და ასე შემდეგ.

- ანუ კვლავაც ნაცნობი სახეები იქნებიან ოცეულში?

- რასაკვირველია. შესაძლებელია, ორი-სამი კაცი დაემატოს ისეთი, რომლებიც არ ყოფილან. დანარჩენები იგივენი იქნებიან. ფრაქციის თავმჯდომარეებსა და მათ მოადგილეებს ხომ არ ამოიღებს სიიდან?! ისინი იქნებიან სიაში. ამას ემატება მთავრობიდან სამი-ოთხი კაცი. ჩემთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს არა ამ სიას, არამედ იმას, რა ტიპის ნაბიჯები იქნება გადადგმული ხელისუფლების მხრიდან და როგორ მივა თვითონ პარტია არჩევნებამდე. ამ მოკლე დროის განმავლობაში რაც უფრო შედეგიანი იქნება მთავრობა, მით მეტნი იქნებიან ისინი სიაში წარმოდგენილნი.

- თქვენზეც ამბობენ, რომ „ოცნების“ სიაში იქნებით. ასეა?

- მე “ოცნების“ სიაში არ ვიქნები. ეს ჩემთვის არავის შემოუთავაზებია, მაგრამ, მე თუ შემომთავაზეს გარდაბნის მაჟორიტარ დეპუტატად ყოფნა, ჩათვალეთ, რომ ჩემი თანხმობა წინასწარ ნათქვამია. ჩემთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, რომ დავარწმუნო ყველა, ვისაც გული შესტკივა ამ რაიონზე, რომ მე მაშინ არჩევნები წამაგებინეს და გამიყალბეს. უბრალოდ, მინდა დავამტკიცო, რომ ეს რაიონი მეტის ღირსია.

„ახალი თაობა“, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ნიკა მელიასთან: „მერიამ პროკურორის შვილს პარიზში ცხოვრება დაუფინანსა“

თბილისის მერია ახალ სკანდალში ეხვევა. რატომ მისცეს პროკურორის შვილს 5.400 ლარი, ვის მოუწევს თანამდებობის დატოვება, ვინ არის რეალურად დედაქალაქის მერი? _ ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ნაციონალური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი ნიკა მელია ესაუბრება.

„თბილისის მერიისგან სიურპრიზები აღარავის უკვირს, მაგრამ იმ დოკუმენტმა, რომელიც ახლახან ჩაგვივარდა ხელში, ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა. ეს არის ცინიზმის მწვერვალი და ნარმანიას ხელმოწერით უპრეცედენტოდ დამცინავი ბრძანება გამოიცა. დოკუმენტში ვკითხულობთ, რომ ისანი-სამგორის რაიონის პროკურორ ლეონიდე გერგედავას ოჯახს მძიმე სოციალური მდგომარეობა აქვს, მისი ქალიშვილი სწავლობს პარიზში და გზის ფული 5.400 ლარის ოდენობით ჩაურიცხა. ეს არ გახლავთ სწავლისთვის განკუთვნილი თანხა, რეალურად რომ ვთქვათ, ნარმანიამ პროკურორის ქალიშვილს მაკდონალდსის ფული მისცა. დავით ნარმანიამაც, მეც და მთელმა საქართველომ ვიცით, რომ ჩვენთან ათასობით ახალგაზრდას სტუდენტის სტატუსი მხოლოდ იმიტომ აქვს შეჩერებული, რომ სწავლის გადასახადი ვერ გადაიხადეს. ამ ახალგაზრდებმა, მათ შორის სოციალურად დაუცველებმაც, არაერთხელ მიმართეს მერიას და გამგეობებს დახმარებისთვის. მათი დაფინანსება ნარმანიამ არ ისურვა, ამ დროს პროკურორის ქალიშვილს პარიზში მაკდონალდსის ფულს აძლევს. საინტერესოა ისიც, რომ ეს თანხა სარეზერვო ფონდიდან გაიცა, საიდანაც სოციალურად დაუცველები და უსახლკაროები ფინანსდებიან. გავიგეთ ისიც, რომ პროკურორის მეუღლე და, ამავდროულად, პარიზში წასული სტუდენტის დედა არის მერიის თანამშრომელი ასმათ ლოგუა. ის თბილსერვის ჯგუფში მუშაობს“, – ამბობს ნიკა მელია.

- თქვენ თქვით, რომ თანხა სარეზერვო ფონდიდან გამოიყო და იქნებ მართლაც სოციალურად დაუცველია ეს ოჯახი...

- გამორიცხულია. საუბარია ისანი-სამგორის რაიონის პროკურორზე. მას მაღალი ანაზღაურება აქვს, ისევე, როგორც მის მეუღლეს. ამ სკანდალის გამო ბატონი პროკურორი უნდა გადადგეს დაკავებული თანამდებობიდან, ხოლო დავით ნარმანია უნდა გამოვიდეს და განმარტოს, რამ გაამწარა და რამ გადაარიცხვინა 5.400 ლარი. ჩვენ დარწმუნებული ვართ, რომ ფულის ჩარიცხვა რაღაც გარიგების შედეგია. თუ განმარტებებს არ მივიღებთ და პროკურორი არ გადადგება, ეს თემა არ დაიხურება. ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებთ, რომ გერგედავამ თანამდებობა დატოვოს.

- გერგედავას მხრიდან თანამდებობის დატოვება ასეთი აუცილებელია?

- თუ ნორმალურ სახელმწიფოზე პრეტენზია გვაქვს და ამ ხელისუფლებას რაიმე საღი აზრის ფარგლებში აქვს დარჩენილი, ბატონმა გერგედავამ თანამდებობა უნდა დატოვოს.

- თქვენ მხოლოდ გერგედავას გადადგომას ითხოვთ. ნარმანია განმარტების გაკეთებით უნდა შემოიფარგლოს?

- განმარტებები აუცილებელია. თანამდებობიდან მის გადადგომას მხოლოდ იმიტომ არ ვითხოვთ, რომ მას ეს თანამდებობა უკვე დატოვებული აქვს. ამის შესახებ მხოლოდ მაგან არ იცის. ის, უბრალოდ, ზის მერის სამუშაო კაბინეტში, თორემ დედაქალაქში არაფერს ეკითხებიან. თბილისის მერი სულ სხვა ვინმეა.

- ვინ არის თბილისის მერი?

- ვინ და ბიძინა ივანიშვილის კადრი, „ქართუ ჯგუფიდან“ გადმოსროლილი გიორგი ლილუაშვილი. ის ამ თანამდებობაზე ერთი თვის წინ დაინიშნა. ის არის რეალური მერი. ამ ვითარებას საპარლამენტო არჩევნების გარდა არაფერი გამოასწორებს.

- რატომ გგონიათ, რომ ამ სიტუაციას არჩევნები გამოასწორებს?

- ეჭვიც არ მეპარება, რომ ხალხი ამ ხელისუფლებას გაისტუმრებს. იმდენად ზღვარს გადავიდა „ქართული ოცნება“, რომ მას აღარავინ დაუჭერს მხარს. ამათ ქმედებებს რომ ვუყურებ, ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, რომ ვიღაცამ ჩვენი შეცდომები შეაგროვა და აკინძა, „ქართული ოცნება“ კი ამ შეცდომების მიხედვით მუშაობს. ხომ შეეძლოთ, ჩვენგან კარგი გადაეღოთ, მაგრამ არა, ესენი ჩვენს შეცდომებს თითქოს სპეციალურად იმეორებენ. სხვანაირად მათი გადაწყვეტილებების ახსნა, უბრალოდ, შეუძლებელია. ჩვენ ხელისუფლების მხილების პროცესს აუცილებლად გავაგრძელებთ და, დარწმუნებული ვარ, კიდევ ბევრ სკანდალურ დოკუმენტს მოვიძიებთ.

„რეზონანსი”, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ზედმეტი რგოლი სამინისტროების საკონტროლებლად

“ხალხი შეაჩვიეს, რომ ერთი კაცია სათავეში და ყველა დანარჩენი არის მსმენელი“

მაკა ხარაზიშვილი

სამინისტროების არაეფექტური მუშაობის გამო განუხორციელებელი ან გაწელილი პროექტების სიმრავლემ მთავრობა მათი მაკონტროლებელი სამსახურის შექმნაზე დააფიქრა. სპეციალისტები კი ქვეყნის პრემიერს მოუწოდებენ, რომ ახალი ველოსიპედის შექმნა საჭირო არ არის, ვინაიდან მისი ადმინისტრაციის მთავარი მოვალეობა სწორედ სამინისტროებთან კოორდინაცია და მათი საქმიანობის ანალიზია.

ახალი სამსახურის შექმნის ინიციატივა პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა პირველად ბიზნესმენებს გააცნო. “მომდევნო დღეებში პრემიერის აპარატთან ჩვენ შევქმნით სპეციალურ სამსახურს, რომელიც გააკონტროლებს სხვადასხვა სამინისტროსა თუ სააგენტოს მიერ პროექტების შესრულებას. რეფორმების კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი ბლოკი მოიცავს რეგიონული და ინფრასტრუქტურის განვითარების დაჩქარებას”, – აღნიშნა პრემიერმა.

პერმიერის ამ განცხადებას საზოგადოებაში, ძირითადად, უარყოფითი შეფასება მოჰყვა. სპეციალისტებმა მთავრობას შეახსენეს, რომ სამინისტროების საქმიანობის მაკონტროლებელი თავად მთავრობის ადმინისტრაციაა, ხოლო ფინანსურ მონიტორინგს უფლება-მოვალეობა აუდიტის სამსახურის ფუნქციაა. შესაბამისად, ახალი ბიუროკრატიის შექმნა საჭირო აღარ არის.

პრემიერის ინიციატივასთან დაკავშირებით საზოგადოების ამგვარი განწყობის შემდეგ, კვირიკაშვილმა ხელახლა განმარტა, რომ სამინისტროების საკოორდინაციო ერთეული ახალი სტრუქტურა არ არის და მისი შექმნა შტატების ზრდას არ გამოიწვევს. პრემიერმა დაადასტურა, რომ მთავრობის ადმინისტრაციაში უკვე არსებობს მონიტორინგისა და ანალიზის დეპარტამენტი და ახალი სამსახური მის ბაზაზე შეიქმნება.

“დუბლირება სამინისტროებსა და მას შორის არ იქნება. საუბარია მხოლოდ მაკოორდინირებელ სტრუქტურაზე, რათა სწრაფი რეაგირება მოხდეს სამინისტროებში შესულ განაცხადებზე. პარალელურად ეკონომიკისთვის დაჩქარდეს გადაწყვეტილებების მიღების პროცესი და გაცილებით ეფექტური გახდეს მთლიანად მთავრობის მუშაობა”, – განაცხადა კვირიკაშვილმა.

იურისტი ლევან ალაფიშვილი აღნიშნავს, რომ პრემიერ-მინისტრის განმარტებამ, რომ ახალი სამსახური ადმინისტრაციაში არსებული რესურსისა და მექანზმის გაძლიერებას გულისხმობს, ყველაფერი თავის ადგილზე დააყენა.

“შეიძლება ზოგადად 4-წლიან კონტექსტში დაგვიანებული, მაგრამ ამ პრემიერის პირობებში დროული გადაწყვეტილებაა. გავიხსენებ იმ პერიოდს, როდესაც მთავრობას მივუთითეთ ამ საჭიროების შესახებ. ჩვენი მოთხოვნა იყო საკოორდინაციო მექანიზმის შექმნა, როდესაც ინვესტორს ერთი დოკუმენტის გამო თბილისსა და სამეგრელოს შორის სიარული არ მოუწევდა და თუკი რამე პრობლემა ექნებოდა, მიმართავდა ერთ სამსახურს, რომელიც ინვესტორს ინფორმაციას ოპერატიულად მიაწვდიდა”, – ამბობს ლევან ალაფიშვილი.

ექსპერტი სოსო ცისკარიშვილი აღნიშნავს, ახლა მთავრობას დრო არ აქვს იმისთვის, რომ ახალი ველოსიპედი მოიგონოს. უკვე მრავალი წელია არსებობს სამსახური, რომელიც თითოეული სამინისტროს საქმიანობის მონიტორინგს ახორციელებს და ეს არის მთავრობის ხელმძღვანელის აპარატი. სოსო ცისკარიშვილი ამასთანავე ხაზს უსვამს, რომ საკუთარი ფუნქცია უნდა დაიბრუნოს ვიცე-პრემიერმაც.

“ვიცე-პრემიერებად ინიშნებიან საკუთარი პრობლემებით დაკავებული მინისტრები, ჩვენ ჩავკალით მთავრობის აპარატის უფლებამოსილება. პრემიერს ჰყავს მაქსიმუმ სამი ვიცე-პრემიერი, რომლებიც ამ თანამდებობაზე მუშაობენ. მათ სამსახურიდან თავისუფალ დროს არ უნდა ახსენდებოდეთ თავიანთი თანამდებობა”, – ამბობს სოსო ცისკარიშვილი და დასძენს, რომ თემატიკის მიხედვით სამინისტროები უნდა დაიყოს სამ ჯგუფად, რომელსაც კურირებას გაუწევს თითო ვიცე-პრემიერი და მათთან არსებული აპარატი, რომელიც შეაგროვებს, გადაამუშავებს ინფორმაციას და პრემიერ-მინისტრს სწრაფად წარუდგენს.

“ეს სქემა მუშაობდა, თუმცა როგორც ჩანს, ჩვენი უმაღლესი თანამდებობების პირებს სიტყვა “ვიცე” მაინცდამაინც არ ეხალისებათ. მიიჩნევენ, რომ თავად არიან პირველები ამ იერარქიის სათავეში და დისკომფორტს უქმნით რეალობა თუ ვინ იქნება მეორე პირი. როდესაც 1995 წელს მივიღეთ პირველი კონსტიტუცია, ეს იყო ამერიკული მოდელი ერთადერთი გამონაკლისით – კონსტიტუციაში არ უნდა ყოფილიყო ტერმინი ვიცე-პრეზიდენტი. ჩვენ გვყავს ვიცე-პერმიერები, მაგრამ არც ერთ მათგანს ერთი მთავრობის სხდომაც კი არ ჩაუტარებია”, – ამბობს ცისკარიშვილი.

ექსპერტის განცხადებით, საქართველოში იერარქია, ფაქტობრივად, მოშლილია – “ხალხი შეაჩვიეს, რომ ერთი კაცია სათავეში და ყველა დანარჩენი არის მსმენელი”.

„ალია“, 19 თებერვალი, 2016 წელი

„ქართული ოცნების» გასაუქმებელი სამინისტროების სია

ლევან ჯავახიშვილი

საქართველოს ეროვნული ბანკის პრეზიდენტმა, გიორგი ქადაგიძემ სატელევიზიო ინტერვიუში განაცხადა, რომ ქვეყანაში ლარის კურსის ვარდნის, ეკონომიკის რეცესიისა და სხვა ეკონომიკურ-ფინანსური პრობლემების ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი საქართველოში ძალიან ბევრი, 19 სამინისტროს არსებობაა, სამინისტროების გაუქმება-გამსხვილებით და ბიუროკრატიული აპარატის შემცირებით, ბიუჯეტს დიდი შეღავათი მიეცემაო. მაგალითიც მოიყვანა – შვეიცარიაში 8 სამინისტროა და საქართველოში ამის მეტი არ არის საჭიროო.

გიორგი ქადაგიძე მართალს ამბობს, მაგრამ ეს ადრე რომ ეთქვა, კარგი იქნებოდა, მაშინ, როცა ამ ქვეყანას „ნაციონალები“ მართავდნენ და თავად ამავე, ეროვნული ბანკის პრეზიდენტი იყო. სწორედ სააკაშვილის დროს მოხდა სამინისტროების მომრავლება, დეპარტამენტების სამინისტროებად გადაკეთება, ერთიდან ორი და სამი სამინისტროს შექმნა. თუმცა, „ნაციონალები“ 3 წელზე მეტია, წავიდნენ და ამ ხელისუფლებას ეს პროცესი აქამდე უნდა დაეწყო… სამინისტროების შერწყმა-გაუქმებით, მართლა ძალიან ბევრი თანხა დაიზოგება. არის სამინისტროები, რომელთა ფუნქცია გაურკვეველი ან არასაჭიროა, ზოგიერთი სამინისტრო კი, შერწყმის შემთხვევაში, უფრო მოქნილად და ეფექტურად იმუშავებს. მაგალითად, ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის დავით ბაქრაძის უწყება გასაუქმებელია იმიტომ, რომ მის ფუნქციებს ერთდროულად ორი სამინისტრო ახორციელებს – საგარეო საქმეთა და თავდაცვისა.

რაღაც მეეჭვება, ამ სამინისტროს არსებობის გარეშე, ევროკავშირთან და ნატო-სთან ინტეგრაციის პროცესს ჩამოვრჩეთ. კი მაგრამ, ამ უფუნქციო თუ პარალელური ფუნქციების სამინისტროს შენახვა რაღა საჭიროა? იგივე ითქმის პაატა ზაქარეიშვილის უწყებაზე – შერიგებისა და თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის აპარატზე. ესეც დუბლირებული სამინისტროა, მეტიც, ორმაგად დუბლირებული. მისი ფუნქციები საგარეო საქმეთა სამინისტროსა და დევნილთა და განსახლების სამინისტროს ფუნქციების პარალელურია.

გაურკვეველია დიასპორის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის თანამდებობის მართებულობაც. ამ საქმესაც საგარეო საქმეთა სამინისტრო აგვარებს, დიასპორებთან ისიც მუშაობს და გარდა ამისა, პარლამენტში დიასპორის საკითხთა კომიტეტი არსებობს და ეს კომიტეტიც მუშაობს ამ ხაზით.

კახი კახიშვილი ერთადერთი მინისტრი აღმოჩნდა, რომელმაც განაცხადა, თუ სასჯელაღსრულების სამინისტრო გაუქმდა და იუსტიციის სამინისტროს დაექვემდებარა, ეს ჩვეულებრივი ამბავი იქნება, ასეა ბევრ ქვეყანაშიო. აშკარაა, ეს კაცი მინისტრის სკამს არ არის გამოკიდებული და ფაქტობრივად, თავად დააყენა საკუთარი სამინისტროს დეპარტამენტად გადაკეთების საკითხი. გავიხსენოთ, რომ სწორედ იუსტიციის სამინისტროს ქვემდებარე დეპარტამენტი იყო სასჯელაღსრულება და მართლა ურიგო არ იქნება, თუ ძველებურად გადაკეთდება. თავის დროზე ამ დეპარტამენტის სამინისტროდ გადაკეთება მიხეილ სააკაშვილის ახირება იყო, მან ამბიციებმოძალებულ ბაჩო ახალაიას სამინისტრო შეუქმნა.

სოფლის მეურნეობისა და გარემოს დაცვის სამინისტროების შერწყმითაც არაფერი დაშავდება, სულ მცირე, მონათესავე პროფილის უწყებები არიან და თუ გიგლა აგულაშვილი ოთარ დანელიას მოადგილე გახდება, ან დეპარტამენტის უფროსი ამ სამინისტროში და გარემოს დაცვას იქიდან მიხედავს, ამით სახელმწიფო და ბიუჯეტი მხოლოდ იხეირებს.

საქართველოში მართლა ზედმეტია ენერგეტიკის სამინისტრო. კი, ენერგეტიკაზე სახელმწიფო კონტროლ აუცილებელია, მაგრამ სხვა რანგის, უფრო პატარა მასშტაბის უწყებით შეიძლება ამის გაკეთება. ახლა ვინმემ შეიძლება მითხრას, ენერგეტიკა სტრატეგიული დარგია საქართველოსი და სამინისტრო აუცილებელიაო. ენერგეტიკა ყველა ქვეყანაში სტრატეგიული დარგია, მაგრამ მათ უმეტესობას ენერგეტიკის სამინისტროები არ აქვთ. რომელი ყატარი და ქუვეითი ჩვენ ვართ, ნავთობს მივქონდეთ, რომ მათსავით ამხელა სამინისტრო გვქონდეს? ისიც შესაძლებელია, ენერგეტიკის სამინისტრო ეკონომიკისას დაუქვემდებარონ დეპარტამენტის სახით.

ჩემი აზრით, გასაუქმებელია სპორტისა და ახალგაზრდულ საქმეთა სამინისტრო. ამ სამინისტროს მთავარი ფუნქცია, სპორტის განხრით, სპორტული ფედერაციებისთვის საბიუჯეტო დაფინანსების გადანაწილებაა. ეს სპორტული ფედერაციები დამოუკიდებლები არიან და სახელმწიფოსგან მხოლოდ ფულს იღებენ. რომელ ფედერაციას რამდენი თანხა უნდა გამოუყო ყოველწლიურად, ამას სამინისტრო რად უნდა? ამას, დავუშვათ, პრემიერ-მინისტრის აპარატში რამდენიმეკაციანი ორგანოც გააკეთებს. არ იქნება სამინისტრო? ფედერაციები ბევრად დამოუკიდებლები იქნებიან. რაც შეეხება ახალგაზრდულ საქმეთა კუთხით ამ სამინისტროს საქმიანობას, მე ამ მხრივ მისი გაკეთებული საქმები არ მაგონდება. ერთი ვიცი, სხვა სამინისტროს თანამშრომელთა მსგავსად, არ იკლებენ მაღალ ხელფასებს, დანამატებს, პრემიებს, მივლინებებს და აწყობენ ისეთ ღონისძიებებს, რომელთაც სპორტული ფედერაციებიც იოლად გაართმევენ თავს. უპრიანი იქნება, სპორტისა და ახალგაზრდულ საქმეთა სამინისტრო საერთოდ გაუქმდეს, ახალგაზრდულ საქმეთა სამსახური კი დეპარტამენტად ჩამოყალიბდეს და განათლების სამინისტროს შეუერთდეს.

რეგიონებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტრო ადრე ეკონომიკის სამინისტროს ექვემდებარებოდა და მერე გახდა სამინისტრო, ისევ სააკაშვილის პრეზიდენტობის დროს. რას აკეთებს ეს სამინისტრო? აცხადებს ტენდერებს სახელმწიფო მნიშვნელობის ინფრასტრუქტურულ პროექტებზე და მერე, აკონტროლებს მათ შესრულებას. ეკონომიკის სამინისტროს ფუნქცია კი ინვესტორთა მოზიდვა და სახელმწიფოს კუთვნილი ქონების განკარგვაა. კი მაგრამ, ეკონომიკის სამინისტროს ფრთებქვეშ ინფრასტრუქტურის დეპარტამენტი რომ იყოს, ამ ტენდერებს ვერ გამოაცხადებდა და ვერ გააკონტროლებდა?

ადრე ხომ ასე იყო და არაფერი შავდებოდა? თან, არ დაგვავიწყდეს, ვინც ჩამოვთვალე, იმ, ჩემი აზრით, გასაუქმებელი სამინისტროებიდან, ყველაზე დიდი ბიუჯეტი რეგიონებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტროს აქვს – 950 მილიონი, თითქმის მილიარდი. ამ თანხას ეკონომიკის სამინისტროს დეპარტამენტად ქცეულიც მშვენივრად განკარგავდა. თუ ეს მოხდება, საქართველოში 19 სამინისტროს მაგვარად 11 სამინისტრო გვექნება – თავდაცვის, შსს, იუსტიციის, საგარეო საქმეთა, შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის, განათლებისა და მეცნიერების, სოფლის მეურნეობისა და გარემოს დაცვის, ფინანსთა, ეკონომიკისა და ინფრასტრუქტურის, კულტურის და მეცნიერების, ლტოლვილთა სამინისტრო. მე თუ მკითხავთ, ეს უკანასკნელი, სოზარ სუბარის უწყებაც გასაუქმებელია და მისი ფუნქციები სხვა სამინისტროებზეა გადასანაწილებელი, მაგრამ მას ღრმა პოლიტიკური დატვირთვა აქვს და ცოტა არ იყოს, სადავო საკითხია.

მოდით, ახლა ვნახოთ, რამხელა დაფინანსება აქვთ 2016 წლის სახელმწიფო ბიუჯეტში ამ სამინისტროებს და რაც ზემოთ წაიკითხეთ, ამ რეორგანიზაციის შედეგად, სახელმწიფო ყოველწლიურად რამხელა თანხას დაზოგავს:

1. რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტრო – 950 მლნ ლარი;

2. ენერგეტიკის სამინისტრო – 135 მლნ ლარი;

3. სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის სამინისტრო – 153 მლნ ლარი;

4. გარემოსა და ბუნებრივი რესურსების დაცვის სამინისტრო – 40.7 მლნ ლარი;

5. შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის აპარატი – 1.35 მლნ ლარი;

6. ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის აპარატი – 3.1 მლნ ლარი;

7. დიასპორის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის აპარატი – 1.2 მლნ ლარი;

8. სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტრო – 75 მლნ ლარი.

საბოლოო ჯამში, ამ 8 სამინისტროს წლევანდელი დაფინანსება 1,5 მილიარდ 950 000 ლარია, თითქმის 1.6 მილიარდი.

ცხადია, ამ სამინისტროების შერწყმა-გაუქმებით ეს თანხა მთლიანად არ ჩამოეჭრება ბიუჯეტს, მაგრამ, მინიმუმ, 70% დაეზოგება. დავუშვათ, სასჯელაღსრულების სამინისტრო დეპარტამენტადაც რომ გადაკეთდეს და იუსტიციის სამინისტროს დაექვემდებაროს, მას მაინც სოლიდური თანხები დასჭირდება, რადგან სტრატეგიული მნიშვნელობის უწყებაა.

მოდით, ამ 1.6 მილიარდის 70% ავიღოთ. ეს 1 მილიარდ ლარზე მეტია. მილიარდი ლარი ვთქვათ და „ხურდას“ თავი დავანებოთ. ამ 8 სამინისტროს გაუქმებით, მილიარდი ლარი ყოველდღიურად არ ექნება ბიუჯეტს გასათვალისწინებელი სრულიად უაზრო და უსარგებლო ხარჯებისთვის, ამ ფულით კონკრეტული ჩინოვნიკები ვეღარ იგრიალებენ, ეს ფული არ მოხმარდება მათ მაღალ და დაუმსახურებელ ხელფასებს, სახელფასო დანამატებს, პრემიებს, მივლინებებს, პერსონალურ სახელმწიფო მანქანებსა და მათ შენახვას, ბენზინს, მობილურით საუბრის ხარჯებს, ყავის სმასა და ალა-ფურშეტებსა და ბანკეტებს. ეს ფული მთავრობას შეუძლია სოციალური პროექტების დაფინანსებისკენ მიმართოს – გაზარდოს პენსიები, სოციალური დახმარებები უმწეოთათვის და დევნილთათვის, გაზარდოს ომის ვეტერანთა დახმარებები და პენსიები, დააფინანსოს სხვადასხვა სახის ძვირად ღირებული ჯანდაცვის პროგრამები, ბოლოს და ბოლოს, ამ თანხის ნაწილი თავდაცვის, უსაფრთხოების, განათლების სფეროებში გადაისროლოს.

აი, ეს იქნება ნამდვილად „ქამრების შემოჭერა“, რასაც დღემდე გვპირდება „ქართული ოცნება», ეს იქნება ბიუროკრატიული აპარატის შემცირება და მე ვიტყოდი, მუქთახორა ჩინოვნიკების ფულით სახალხო პროექტების დაფინანსება.

„ახალი თაობა“, 19 თებერვალი, 2016 წელი

ინტერვიუ ჯემალ გამახარიასთან: „რუსეთი აფხაზეთს თურქეთის წინააღმდეგ გამოიყენებს“

ვლადიმირ პუტინმა რაულ ხაჯიმბას ჩეკისტური დავალება მისცა?

რატომ შეხვდნენ ერთმანეთს პუტინი და ხაჯიმბა? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ყოფილი დეპუტატი ჯემალ გამახარია ესაუბრება.

„პირველ რიგში, ბატონ პუტინს, რუსეთს უნდა მივულოცოთ, რომ მიუხედავად ცივილიზებული სამყაროსაგან თითქმის სრული იზოლაციისა, აგერ ჰყავს ისეთი მოკავშირე, როგორიც არის ბატონი ხაჯიმბა. ბუნებრივია, ეს პირველი დიდი „წარმატებაა“. შეხვედრის თაობაზე ძალიან ბუნდოვანი ინფორმაცია გავრცელდა. განცხადებაში არანაირი კონკრეტიკა არ არის. საუბარია ეკონომიკისა და უსაფრთხოების საკითხებზე დადებულ ხელშეკრულებებსა და მის შესრულებაზე“, – ამბობს ჯემალ გამახარია.

- ახლა პუტინს ამისთვის სცხელა?

- ალბათ, სასაუბრო თემა სულ სხვა იყო. შესაძლოა ეს დაკავშირებული იყოს ელექტროენერგიით მომარაგებასთან. ამ საკითხზე დიდი აჟიოტაჟია აფხაზეთში. შესაძლოა მათი შეხვედრა დაკავშირებული იყოს თანხების გამოყოფასთან. მართალია, აფხაზეთში პენსიების გაცემის საკითხი, ასე თუ ისე, გვარდება, მაგრამ რუსეთს თავისი ფინანსური დაპირება არ შეუსრულებია. ასევე, ვფიქრობ, ეს შეხვედრა რაღაც კუთხით თურქეთთანაც არის დაკავშირებული. ხაჯიმბას არაერთხელ განუცხადებია, რომ მან რუსეთის ერთგული მოკავშირეობა თურქეთისთვის სანქციების დაწესებით დაამტკიცა.

- პუტინს აფხაზეთის ტერიტორიის გამოყენება ხომ არ უნდა თურქეთის წინააღმდეგ ბრძოლაში?

- პუტინს აფხაზეთის ტერიტორიის გამოყენება უნდა თურქეთის წინააღმდეგაც და ევროპის წინააღმდეგაც. ამ ტერიტორიას, სადაც რუსეთის სერიოზული სამხედრო ძალებია განლაგებული, პუტინი გამოიყენებს თურქეთის წინააღმდეგ. აქ არის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი საკითხი – თურქეთში ძალიან ბევრი აფხაზური ეთნოსის წარმომადგენელი ცხოვრობს, ძველი მოჰაჯირების შთამომავლები. თურქულმა მხარემაც შესანიშნავად იცის, რომ მათ შორის არიან ადამიანები, რომლებიც რუსეთზე მუშაობენ, რუსეთის აგენტები არიან, ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით.

- პუტინმა ხაჯიმბას ჩეკისტური დავალება ხომ არ მისცა?

- შეხვედრის ერთ-ერთი საკითხი ესეც შეიძლება ყოფილიყო, ასევე ელექტროენერგიით მომარაგება და ფინანსური დახმარება, რაც შეთანხმებით იყო გათვალისწინებული.

- აფხაზეთში ელექტროენერგიის მიწოდებაზე გაკეთებულმა განცხადებამ აჟიოტაჟი გამოიწვიაო. ჩვენი მხრიდან ელექტროენერგიის მიწოდებას ეწინააღმდეგებიან თუ შესაძლო გამრიცხველიანებამ შეაშფოთა ისინი?

- ამ საკითხმა აქტუალობა შეიძინა, გამომდინარე იქიდან, რომ, ჯერ ერთი, ენგურზე წყლის დონემ კატასტროფულად დაიკლო, მეორეც, ენგურჰესზე სარემონტო სამუშაოები უნდა ჩატარდეს. მან გამოიწვია ელექტროენერგიის გამომუშავების მკვეთრი შემცირება. აფხაზეთში გრაფიკი იყო დაწესებული. დაახლოებით 10 დღის წინ, 9 თებერვალს, თვით აფხაზი ჟურნალისტები იყვნენ ჯვარში ჩამოსული და საკუთარი თვალით იხილეს. შემდეგ ქართულმა, რუსულმა და აფხაზურმა მხარეებმა მოილაპარაკეს, როგორ უნდა მოხდეს აფხაზეთის მომარაგება რუსული ელექტროენერგიით, მაგრამ, მას შემდეგ, რაც ჩვენმა მინისტრმა, ბატონმა კახი კალაძემ პრესკონფერენციაზე განაცხადა, აფხაზეთი იურიდიულად და სამართლებრივად ჩვენი ტერიტორიაა, იქ ჩვენი მოქალაქეები ცხოვრობენ, ამიტომ აუცილებლად ვიზრუნებთ იქ მცხოვრებ ჩვენს მოქალაქეებზე და აფხაზებისთვის შემოგვაქვს ელექტროენერგიაო, ამან აჟიოტაჟი გამოიწვია. აფხაზებს ჯერ ეგონათ, რომ რუსეთი აწვდიდა ელექტროენერგიას, არ იცოდნენ, ჩუქნიან თუ გადასახდელი იქნება. თუ გადასახადი იქნება _ აფხაზურ ფასებში თუ რუსულ ფასებში. ელექტროენერგია 40 კაპიკია აფხაზეთში, რუსეთში კი 4 – მანეთი. კახი კალაძის განცხადებამ გამოიწვია აჟიოტაჟი. გამოდის, საქართველო რუსეთისაგან ელექტროენერგიას ყიდულობს, რათა აფხაზეთი უზრუნველყოს.

- უარყოფითი აჟიოტაჟი გამოიწვია?

- არა, უარყოფითი აჟიოტაჟი არ გამოუწვევია, არავითარი მაგის მსგავსი. უბრალოდ, აფხაზური ე.წ. ხელისუფლება ამის გამო ჩაყენებულია უხერხულ მდგომარეობაში. ჯერ არანაირი განცხადება არ გაუკეთებიათ. შესაძლოა, რეალური სურათი რომ არ გამოჩნდეს, ხაჯიმბა ჩაიყვანეს, რუსებმა და აფხაზებმა ელექტროენერგიით მომარაგებასთან დაკავშირებით ერთობლივი განცხადება რომ გააკეთონ.

- შეიძლება პუტინმა გააფრთხილა ხაჯიმბა, რომ ახლა მას სჭირდება დათმობა (თუ შეიძლება, ამას დათმობა ვუწოდოთ) საქართველოსთან?

- საქართველოს კონტროლირებადი ტერიტორიის გავლის გარეშე აფხაზეთისთვის ელექტროენერგიის მიწოდება შეუძლებელია. ყველა შემთხვევაში ჩვენი მხრიდან უნდა იყოს მიწოდებული ელექტროენერგია.