„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ბიძინა ივანიშვილის წინააღმდეგ დიდი აქციების აგორებას შეეცდებიან

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: “ოცნებას” უმრავლესობის მიღება გაუჭირდება

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „თუ პაატა ბურჭულაძე პოლიტიკაში მოვიდა, ხმას “ოცნებას” წაართმევს“

——–

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: “დანის პირზე გავდივართ, თუმცა უკან დახევა არ შეიძლება“ // “არ გამოვრიცხავ, რომ ‘ნაციონალთა“ დაშლის პროცესი გაღრმავდეს და გიორგი ვაშაძეს სხვა რამდენიმე ლიდერიც მიჰყვეს“

„კვირის პალიტრა“: “ნაციონალური” შეთქმულება სააკაშვილის წინააღმდეგ?! // ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: “დამისახელეთ თუნდაც სამი რეფორმა, რომლებიც დავით ბაქრაძემ პარლამენტის თავმჯდომარეობისას განახორციელა” //  ანდრო ბარნოვისა და დავით დარჩიაშვილის კომენტარები

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ირაკლი ალასანიასთან: “ჩვენს წინააღმდეგ შტურმი ვერ განხორციელდა… თუ სასამართლო ივანიშვილის ზეწოლას ვერ გაუძლებს, ქუჩის აქციებს დავიწყებთ!”

——–

„ყოველკვირეული ალია”: ინტერვიუ თამაზ მეჭიაურთან: „ქალბატონია და არ მინდოდა, მისთვის შეურაცხყოფა მიმეყენებინა, მაგრამ რადგან ეს ქალბატონი ყველაზე მამაკაცურ პოსტს იკავებს, თავს ვალდებულად ვთვლი, ვუპასუხო – “ქალი უნდა იყოს “კუხნაში”, თუ იქ მაინც გამოდგება”

„ყოველკვირეული ალია”: ინტერვიუ გია ხუხაშვილან: „ამბობენ, ივანიშვილი ქვეყნის დატოვებასდ აპირებს, თოთქოს ხელი ჩაიქნია საკუთარ პარტიასა და პროცესებზეო. ასეა?

„ყოველკვირეული ალია”: ინტერვიუ მიხეილ მაჭავარიანთან: „რეები მოიგონა, რეები მოჩმახა?! წარსულია უკვე ჩემთვის გიორგი ვაშაძე და ეგ კაცი არის ჩემთვის ცრუპენტელა, მატყუარა ადამიანი!»

„ყოველკვირეული ალია”: ინტერვიუ სანდრო ბრეგაძესთან: რა გეგმა აქვს გიგა ბოკერიას?

——–

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: “ქართული ოცნების“ მუშაობა რეგიონებში კრიტიკას ვერ უძლებს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თამაზ მეჭიაურთან: “მანახოს თინა ხიდაშელმა, სად ვახსენე მისი შვილები“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კონსტანტინე გამსახურდიასთან: „ორპარტიული სისტემა უნდა დასრულდეს… გერმანული მოდელი ამის შესაძლებლობას იძლევა”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მეგი გოცირიძესთან: „ქართულ ოცნებაში“ ერთმანეთს ფეხსაცმელები ესროლეს… ცოტა ხანში მიხეილ სააკაშვილი ჩამოვა“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ჯემალ გამახარიასთან: „მალხაზ პატარაიას მოწყენილი საზოგადოების გამხიარულება სურს“ // რა ცვლილებები იგეგმება აფხაზეთის კონსტიტუციაში?

———————

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 09 მაისი, 2016 წელი

ბიძინა ივანიშვილის წინააღმდეგ დიდი აქციების აგორებას შეეცდებიან

ეკატერინე ბასილაია

არჩევნებამდე დარჩენილი 5 თვე, შესაძლოა, ქუჩის აქციების ტალღამ მოიცვას, სადაც პროტესტის ადრესატი ძირითადად არა არსებული ხელისუფლების მოქმედება, არამედ ერთი კაცი – ექსპრემიერი ივანიშვილი იქნება. რამდენიმე ასეთი დიდი თუ პატარა საპროტესტო გამოსვლა უკვე დაანონსებულია და სტარტიც აღებული, მათგან პირველი “პანორამა თბილისის” მშენებლობის წინააღმდეგ გასულ შაბათს მოეწყო, რომელსაც ორგანიზატორთა მცირეხნიანი დაკავებაც მოჰყვა. ივანიშვილს აქციებით, “ნაციონალების” გარდა, ემუქრებიან: ალასანიაც, ინაშვილიც და გაერთიანებული ოპოზიციაც.

ანალიტიკოსების თქმით, საპროტესტო აქციები და მანიფესტაციები აუცილებლად იქნება, პარტიებისათვის არჩევნების წელს ეს ერთგვარად საკუთარი ამომრჩევლების მოზიდვის საშუალებაა, თუმცა რამდენად ხშირი და ხალხმრავალი იქნება ამგვარი შეკრებები, ეს უკვე რთული საპროგნოზოა.

მათი ვარაუდით, შესაძლოა, ბევრ პოლიტიკურ ძალას ხელისუფლების წინააღმდეგ ხალხის ქუჩაში გამოყვანისა და უკრაინული ევრომაიდანის მსგავსი პროცესის განვითარების სურვილი ჰქონდეს, მაგრამ არჩევნებამდე ეს გამორიცხულია, რადგან ცალკეულ პარტიებში ერთი ძლიერი ლიდერი არ ჩანს, ყველა ერთად კი არ გამოვა, თუმცა არჩევნების შემდეგ, გაყალბების ლოზუნგით, მთელი ოპოზიციური სპექტრის კონსოლიდაცია და ხელისუფლებისთვის სერიოზული პრობლემების შექმნის შესაძლებლობა ძალიან დიდია.

“ჩანს, რომ “ოცნება” არც ერთ პრინციპულ დათმობაზე წასვლას არ აპირებს, არც “პანორამის” გაჩერებას, არც საარჩევნო კოდექსის ცვლილებას და არც ე.წ. კაბელების საქმეზე გამამართლებელ განაჩენს. დასავლეთთანაც კი გაიფუჭებს ურთიერთობას და არაფერს დათმობს, ამ კრიტიკულ პერიოდში “რუსთავი 2″-იც შეიძლება გააუქმოს.

ყველაფერზე წავა, რომ ხელისუფლება შეინარჩუნოს. ეს კი ძალიან ცუდ ფონს ქმნის, ამიტომაც აქციების ტეხილი ზემოთ წავა და პროტესტის ფორმები გაიზრდება, მაგრამ მაიდანი არ გამოვა,” – აცხადებს სოსო ცინცაძე.

იგივეს პროგნოზირებს გია ხუხაშვილიც: “ახლა აქციები იქნება, მაგრამ ცალკეული პარტიების და ლოკალური. ხოლო უკვე პოსტსაარჩევნო პერიოდში, არჩევნების ლეგიტიმურობის ეჭვქვეშ დაყენების ლოზუნგით, დიდი შანსია ერთმანეთთან დაპირისპირებული ერთეულებიც კი თემატურად ერთად გამოვიდნენ და ისეთი კრიზისი შეიძლება განვითარდეს, რომლის გადატანაც ხელისუფლებას გაუჭირდება. ერთი საგარეჯოს მენეჯმენტი გაუჭირდათ და წარმოიდგინეთ, საგარეჯო გამრავლებული 75-ჯერ. წინასაარჩევნოდ აქციებს არ ეყოლება გამოკვეთილი ლიდერი და ამიტომაც დიდ პრობლემებს ვერ ვხედავ, მაგრამ პოსტსაარჩევნო პერიოდში ამის ალბათობა ძალიან დიდია,” – ამბობს გია ხუხაშვილი.

5 თვე არჩევნებამდე და უკვე დაანონსებული 5 აქცია

დღემდე დაანონსებული თითქმის ყველა აქციის ადრესატი ექსპრემიერი ბიძინა ივანიშვილია იმ მოტივით, რომ მთავრობას კულუარებიდან ის მართავს და არც ერთი გადაწყვეტილება მის გარეშე არ მიიღება. ამიტომაც მიიჩნევა, რომ მთავარია ხმა მას გააგონონ.

ქუჩაში გამოსვლისთვის პირველი თემად საარჩევნო გარემოს შეცვლის მოთხოვნა დაანონსდა. თუკი ხელისუფლება მაჟორიტარული სისტემის წელს შეცვლაზე არ დათანხმდება, არასაპარლამენტო ოპოზიცია დიდი საპროტესტო აქციების ტალღით იმუქრება და “პატრიოტთა ალიანსის” ერთ-ერთმა ლიდერმა, ირმა ინაშვილმა 10 პარტიასთან ერთად ამ ყველაფრის ორგანიზებისთვის საკოორდინაციო საბჭოც ჩამოაყალიბა. პროტესტის დაწყების თარიღი უცნობია. ჯერჯერობით პარლამენტში საარჩევნო კოდექსის საკონსტიტუციო ცვლილება განიხილება და თუ ხელისუფლება ოპოზიციის კანონოპროექტს ჩააგდებს და მაჟორიტარული სისტემის გაუქმებას არ დათანხმდება, ამის შემდეგ დაანონსებულის აღსრულების დროც დადგება.

მეორე გასაპროტესტებელი თემა “პანორამა თბილისის” მშენებლობა და ასევე ბოტანიკური ბაღისა და კრწანისი-შინდისის შემოვლითი გზის მიმდებარედ 29 ჰექტარი მიწის ექსპრემიერ ივანიშვილის კომპანიისთვის მიყიდვაა.

გაერთიანება “ერთად”, სადაც 24 გარემოსდამცველი ორგანიზაცია თუ მოძრაობა შედის, აცხადებს, რომ აქციებზე დაჭერები ვერ შეაშინებთ და არ გაჩერდებიან. შაბათს მათ “პანორამასთან” აქცია უკვე მოაწყვეს. მიუხედავად მოლოდნისა, ამ აქციაზე ბევრი ხალხი არ მისულა – მაქსიმუმ 150 კაცი. დააკავეს აქციის 6 მონაწილე, მათ შორის თბილისის საკრებულოს დამოუკიდებელი დეპუტატი ალეკო ელისაშვილი და ორგანიზატორი “პარტიზანი მებაღე” ნატა ფერაძე, ჯარიმის გადახდის შემდეგ კი რამდენიმე საათში გაუშვეს.

ფერაძე აცხადებს, რომ ივანიშვილს თბილისის ოკუპაციას არ დაანებებენ და წინააღმდეგობას არ გააჩერებენ. უფრო მეტიც, იმედი აქვთ, რომ თანდათან ოპოზიციაც შეუერთდებათ.

ივანიშვილის საწინააღმდეგოდ პროტესტს გეგმავს “ნაციონალური მოძრაობა”. პრინციპში, “ბოტანიკური ბაღის” 4 ჰექტარის გაცვლისა და კრწანისი-შინდისის გზის ახლოს 29 ჰექტარის გაყიდვის საკითხიც მათ წამოსწიეს და პირველი აქციებიც ამ მიმართულებით მათ დააანონსეს. გარდა ამისა, მოლოდინია, რომ საარჩევნო პროცესის თანდათან გახურების შემდეგ პარტია გასაპროტესტებლად წინა პლანზე კიდევ სხვა თემებსაც წამოსწევს.

ივანიშვილს ასევე ემუქრება “თავისუფალი დემოკრატების” ლიდერი ირაკლი ალასანიაც. თუკი ე.წ. კაბელების საქმეში თავდაცვის სამინისტროს ყოფილი 5 თანამშრომელი გამტყუნდება, ის ბრძოლის დაწყებას აპირებს “ქუჩის აქციებით და ფიზიკურადაც”.

“ეს იქნება რეალურად საბოლოო წვეთი, რომ მოვლენები გადავიდეს ახალ ფაზაში და ეს ფაზა იქნება ის, რომ მე მოვუწოდებ საზოგადოების დიდ ნაწილს, პირდაპირ დავიწყოთ ბრძოლა ბიძინა ივანიშვილის არაფორმალური მმართველობის წინააღმდეგ ფიზიკურადაც. მე დავიწყებ ხალხის მობილიზებას ქუჩის საპროტესტო აქციებში, იმიტომ რომ ეს იქნება ბოლო წვეთი მოთმინების, რომელიც დამოუკიდებლობის მოყვარე ხალხს დაეცემა,” – განაცხადა ალასანიამ.

პირადად ივანიშვილის წინააღდეგ არ იგეგმება, მაგრამ შესაძლოა ამ კვირიდან დაიწყოს სოციალური პროტესტი ზესტაფონში ფეროშენადნობთა ქარხანაში დასაქმებულების მხრიდან. ქსნის მინის ტარის ქარხნის მუშებისა და ტყიბულის მეშახტეების შემდეგ ეს უკვე მესამე დიდი სოციალური გაფიცვა იქნება წელს. პროფკავშირებში კი ასეთივე პროცესებს პროგნოზირებენ ჭიათურაშიც და კაზრეთშიც, რომელიც შესაძლოა პოლიტიკურმა ძალებმა ხელისუფლების სოციალური პოლიტიკის გასაკრიტიკებლად წარმატებულადაც გამოიყენონ.

მაიდანის სურვილი ოპოზიციაში

პოლიტოლოგები აცხადებენ, რომ ცხელი ზაფხული გველოდება, აქციები თანდათან უფრო მოხშირდება და იქნება უფრო მეტი, ვიდრე დღესაა დაანონსებული.

დიპლომატიის აკადემიის რექტორის, სოსო ცინცაძის თქმით, რაც დღეს ხდება, ეს ყველაფერი ცუდ ფონს აჩენს და დღევანდელ სიტუაციას “ვარდების რევოლუციის” წინა პერიოდს ადარებს, როდესაც შევარდნაძე საპროტესტო მუხტს არაფრად აგდებდა, მაგრამ საბოლოოდ ამ არხეინობამ ყველაფერი მისივე საწინააღმდეგოდ დაასრულა.

პროგნოზირებს, რომ დიდი ალბათობით დასასრული რევოლუციური არ იქნება, რადგანაც ოპოზიციის ფლანგზე ერთი ძლიერი ლიდერი არ ჩანს, ხალხი კი ჩვენთან ყოველთვის გადამრჩენელ მესიას ელოდება, როგორც ეს იყო 2003-ში სააკაშვილის და 2012-ში ივანიშვილის სახით. ხოლო რადგანაც ასეთი მესია არ ჩანს, დიდ სურვილის მიუხედავად ოპოზიციას სერიოზული შედეგის მიღწევა გაუჭირდება.

“ქართველებს უყვართ მიტინგებზე სიარული. ხალხი ოღონდ მიტინგებზე ატარე და თუ გინდა პურს ნუ აჭმევ. თუმცა მგონია, რომ აქციები უშედეგო იქნება. ოპოზიციიდანაც სურვილი დიდია, მაგრამ მაიდანი არ იქნება. ჩვენი საზოგადოება შორსაა უკრაინული პრინციპულობისგან და არც გარედან დახმარების ფაქტორი ჩანს. ჩვენთან თუ რამე მოხდება, ეს შიდა ძალებზე დაყრდნობით მოხდება და ამიტომაც ისეთი დიდი ძალა არ ექნება,” – ამბობს ცინცაძე.

პოლიტოლოგს უკვირს, რატომ ჯიუტობს ყველა საკითხზე ხელისუფლება და ივანიშვილი. ამბობს, რომ წესით, ივანიშვილს “პანორამას” მშენებლობის თუ მიწების ყიდვის პროცესი არჩევნების შემდგომი პერიოდისთვის უნდა გადაევადებინა, რადგანაც ადვილად პროგნოზირებადი იყო ოპოზიცია ამ ყველაფერს სათავისოდ რომ გამოიყენებდა. ასევე უკვირს კაბელების საქმეზე მთავარი პროკურორის განცხადება, რომ ბრალდების მხარე გაიმარჯვებსო, რადგან თვლის, რომ აღქმა იყო, თითქოს ხელისუფლება შეეგუა და თავდაცვის სამინისტროს თანამშრომლებს გაამართლებდნენ, პროკურორის განცხადებამ კი ყველაფერი არია.

სოსო ცინცაძე: “აშკარაა, რომ საპროტესტო მუხტი უფრო და უფრო ძლიერდება და ამ დროს არ ვიცი, რაში სჭირდება მთავრობას, რომ ცეცხლზე მუდმივად ნავთს ასხამს. ეტყობა არ ეშინიათ და ამიტომ დათმობებზე წამსვლელი არ არის. მათ სურთ დაანახონ ყველას, რომ იმდენად ძლიერები არიან, ეს პროტესტი მათ ვერაფერს დააკლებს. ეს პროტესტი ძალზედ სუსტია, ხელოვნურია და მას დასაყრდენი არ გააჩნია, ხალხის უმრავლესობა მისი მომხრეა, ეს პროტესტანტები კი მყვირალა, ხმაურიანი უმცირესობაა. ასეთი განწყობა ჰქონდა შევარდნაძესაც 2003 წელს, თუმცა ის გადააყოლეს ამ თავდაჯერებას. დღეს არის თუ არა მიმსგავსებული სიტუაცია, არ ვიცი. შესაძლოა ხელისუფლებას გათვალისწინებული აქვს შევარდნაძის ეპოქის შეცდომები და სხვა ბერკეტები, სხვა მონაცემები აქვს. თუმცა მაინც ისეთი შთაბეჭდილებაა, რომ მთავრობაში არავინ არაფერს არ ფიქრობს და ყველას მაგივრად ფიქრობს მარტი ერთი კაცი, რომელიც მესიის სახელით მოვიდა.

“ჩვენთან მიტინგი სანახაობაა და ამდენი “გაუმარჯოს” არსად არ ისმის. ხალხი ახლაც ახალ მესიას ეძებს, მესიის გარეშე კი პროცესებს სერიოზული ტალღა არ წაჰყვება და შესაძლოა ამიტომაცაა არხეინად “ქართული ოცნება”. მე საქართველოში არ მინახავს ორატორი, რომელიც საქმეზე ლაპარაკობს, რომელიც პროგრამაზე ლაპარაკობს და იმაზე, როგორ უნდა გაკეთდეს საქმე. ჩვენთან ლაპარაკია მხოლოდ იმაზე, რომ მოვალ და ყველაფერს გავაკეთებ. ჩვენი საზოგადოება 90-იანი წლებიდან ბრბოდაა ქცეული და რასაც იმსახურებს, ისეთი მთავრობა და პოლიტიკური პარტიები ჰყავს“, – დასძენს სოსო ცინცაძე.

საქართველოს განვითარების კვლევითი ინსტიტუტის დამფუძნებელი გია ხუხაშვილი აცხადებს, რომ ცხელი ზაფხული გველოდება, როგორც წმინდა სეზონური, ისე პოლიტიკური გაგებით. პროტესტის ფორმა მრავალფეროვანი იქნება. პროტესტი იქნება წმინდა პოლიტიკურიც და ტაქტიკურიც. “ტაქტიკურში ვგულისხმობ იმას, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” შეეცდება, საარჩევნო პროცესის მაქსიმალურად დელეგიტიმაცია მოხდეს. როგორც ჩანს, მოვლენების ასეთ განვითარებაზე უარს არც სხვა პარტიები იტყვიან,” – აღნიშნავს გია ხუხაშვილი.

მისი თქმით, როდესაც ხელისუფლებას საზოგადოებაში ძალიან დაბალი მხარდაჭერა აქვს, ამ პირობებში ბევრ საკითხზე დათმობაზე წაუსვლელობა და გაჯიუტება, მას ძვირი დაუჯდება. ეს ქმნის რეალურ საფუძველს, არჩევნებამდე მაქსიმალური ესკალაციით მივიდეთ, ხოლო არჩევნების შემდეგ პერიოდში კი უფრო რთულ პროცესებს უნდა ველოდოთ.

“არჩევნებამდე სულ მუდმივად იქნება გართულება. ველოდები კომრომატებით ბრძოლას. ახლა უბრალოდ გახურების პროცესი მიმდინარეობს. “ნაციონალურ მოძრაობას” ახლაც ჰგონია, რომ მათი ხელისუფლება კადრების გამო დასრულდა და ეცდებიან იგივე მეთოდი გამოიყენონ. მათ ექსკლუზიური სვლები მომზადებული ექნებათ და ამდენად სერიოზული კომპრომატის ხილვის მოლოდინი არის.

აქციებიც იქნება, თუმცა არჩევნებამდე დიდ აქციებს არ ვფიქრობ. ის ძალები, რომლებსაც ქუჩის პოტენციალი აქვთ, ახლა კონსოლიდირებულად ერთად ვერ დადგებიან. იგივე “პატრიოტთა ალიანსი” და “ნაციონალური მოძრაობა” ახლა ერთად არ დადგება. ცალ-ცალკე კი მასშტაბური გრძელვადიანი აქციები ყველას გაუჭირდება. ამიტომაც აქციები იქნება, მაგრამ ლოკალური და მუდმივი გახურების რეჟიმში. საკუთარი ძალების დემონსტრირებას მოახდენს “ნაციონალები”, ალასანიას პარტია და “პატრიოტთა ალიანსი” გაერთიანებულ ოპოზიციასთან ერთად, მაგრამ ეს არ იქნება სერიოზული და ქვეყანაში რეალური კრიზისის შემქმნელი აქციები. თუმცა არჩევნების შემდეგ გაყალბების ლოზუნგით კი თემატური თანამშრომლობით ყველა ძალის კონსოლიდაციაა მოსალოდნელი და, შესაძლოა, ხელისუფლებამ სერიოზული პრობლემა მიიღოს, რომლის გადალახვა მთავრობას გაუჭირდება. ასეთი განვითარება არ ნიშნავს, რომ ახალი ლიდერი გაჩნდება. ჩვენ შეიძლება პირველად მივიღოთ პოლიტიკური პროცესი, სადაც ორიენტაცია მესიებზე კი არ იქნება, არამედ პარტიებზე,” – დასძენს ხუხაშვილი.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: “ოცნებას” უმრავლესობის მიღება გაუჭირდება

ლიკა ამირაშვილი

კონსტიტუციონალისტი ვახტან ძაბირაძე მიიჩნებს, რომ მომავალ პარლამენტში, დიდი ალბათობით, უმრავლესობით ვერც ერთი პარტია ვერ შევა. როგორც ძაბირაძემ “მთელ კვირასთან” საუბრისას აღნიშნა, საპარლამენტო არჩევნებზე ბარიერის გადალახვის გარანტია მხოლოდ ორ პარტიას – “ქართულ ოცნებას” და “ნაციონალურ მოძრაობას” ექნება.

“პანორამა თბილისთან” დაკავშირებული მოვლენების შეფასებისას ძაბირაძე ამბობს, რომ აღნიშნულ პროცესს პოლიტიკური ელფერი აქვს.

ვახტანგ ძაბირაძე: პროტესტის უფლება, რა თქმა უნდა, ყველას აქვს, ამის უფლებას არავინ არ ართმებს, მაგრამ ეს პროტესტი ისე განახორციელონ, რომ მას პოლიტიკური ელფერი არ მიეცეს. ურბანისტი არ ვარ, მაგრამ ის ხალხი, ვინც “პანორამა თბილისს” აპროტესტებს, თავის დროზე მთაწმინდაზე ამომავალ რკინიგზის მშენებლობას თუ გააპროტესტებდა? ასეთივე აჟიოტაჟი მოჰყვა თავის დროზე ფილარმონიასთან მუზის ძეგლის დადგმასაც. არ მგონია, “პანორამა თბილისი” ქალაქის იერსახეს იმდენად ამახინჯებებდეს, რომ ამად ღირდეს. ჩემნაირი ადამიანისთვისაც ნათელია, რა ფინანსურ მოგებაზეა საუბარი. ქვეყანაში დღეს ისეთი სოციალური ეკონომიკური ვითარება გვაქვს, რომ ნებისმიერი ეკონომიკური აქტივობა მომგებიანია, არც ერთ ჩვენნაირ ქვეყანაში ამხელა ინვესტიციის განხორცილება, უბრალოდ, არ ხდება. იმის გამო, რომ ივანიშვილი პოლიტიკაში შემოვიდა და “ქართულმა ოცნებამ” “ნაციონალური მოძრაობა” დაამარცხა, საქართველოში ეკონომიკური საქმიანობა ავუკრძალოთ, რამდენად სწორია, არ ვიცი. რა თქმა უნდა, ისეთი საკითხია, რაზეც პროტესტი, შესაძლოა, გქონდეს, მაგრამ ადამიანს აუკრძალო საკუთარი ფული სადაც უნდა იმ საქმეში დახარჯოს, არ მგონია, რომ სწორი იყოს.

რაც შეეხება ბოტანიკურ ბაღს, არ მგონია, ფართობის გაცვლა ასეთი აურზაურის მიზეზი უნდა გამხდარიყო. თუ ბოტანიკური ბაღის ფართი არ მცირდება, არ მგონია, რომ ეს ქვეყანაში ნომერ პირველი პრობლემა იყოს. გარდა ამისა, საყურადღებოა ერთი ფაქტი, როდესაც ქვეყანაში არჩევნებთან დაკავშირებითაც და ზოგადადაც დაძაბული ვითარებაა, გარკვეული ძალების აქტივობა (“ნაცმოძრაობას” ვგულისხმობ) მაინც უფრო პოლიტიკური ელფერის მატარებელი მგონია, ვიდრე დარდი და ტკივილი ბოტანიკურ ბაღთან დაკავშირებით.

- “ნაციონალური მოძრაობა” გიორგი ვაშაძემ დატოვა. როგორ ფიქრობთ, რა არის ვაშაძის ამ გადაწყვეტილების რეალური მიზეზი?

- როდესაც ბატონი ვაშაძე აქცენტს კაბინეტურ მმართველობაზე აკეთებს, მთლად გულწრფელი არ მეჩვენება. ყველა პარტიაში არიან ადამიანები, რომლებსაც წესდება იმის უფლებას აძლევს, რომ გადაწყვეტილება მიიღონ და შესაბამისად იმოქმედონ. ამიტომ კაბინეტურ და ღია მმართველობაზე საუბარი, ცოტა ბუნდოვანი და გაუგებარია.

როგორც ჩანს, ვაშაძე ლიდერთა ჯგუფს არ წარმოადგენდა. მან 5%-იან გამსვლელ სიაში ადგილი ვერ მიიღო და წასვლის შესახებ გადაწყვეტილება ამიტომაც მიიღო. ამ შემთხვევაში ეს ვარიანტი უფრო რეალურად მიმაჩნია. თუმცა აქ პრობლემა მხოლოდ ეს არ იქნებოდა. ალბათ გახსოვთ, რომ თავის დროზე მან თბილისის მერობა სცადა, თუმცა გუნდში მხარდაჭერა მელიამ მოიპოვა. ეს უკვე მეორე შემთხვევაა, როდესაც ვაშაძე თამაშგარე რჩება.

შესაბამისად, არამარტო გამსვლელი ადგილი ვერ მიიღო, არამედ რწმენა დაკარგა, რომ ოდესმე ამ ორგანიზაციის ლიდერთა ჯგუფში იქნებოდა. აქედან გამომდინარე, მიიღო გადაწყვეტილება, რომ პოლიტიკაში დამოუკიდებლად იბრძოლოს. გარკვეული მინიშნება იმაზეც იყო, რომ ამ პროცესს ხელი ივანიშვილმა შეუწყო, მაგრამ არ მგონია, ქართულ პოლიტიკაში ვაშაძე ის ფიგურა იყოს, რომლის განეიტრალებაზეც “ქართული ოცნება” ფიქრობდეს. ვაშაძე ახალი ორგანიზაციის შექმნას თუ აპირებს და არჩევნებში წარმატების იმედი აქვს, ვფიქრობ, ძალიან ცდება.

- კიდევ თუ უნდა ველოდოთ “ნაციონალური მოძრაობის” რომელიმე წევრის პარტიიდან წასვლას, ეს ფაქტი პარტიის რეიტინგზე როგორი აისახება?

- რა თქმა უნდა, ამ ჯგუფში იქნებიან ვაშაძის მომხრეები, თუმცა არ მგონია, ეს “ნაციონალური მოძრაობისთვის” სერიოზული დარტყმა იყოს. სხვა საქმეა, რას იზამს “ნაციონალური მოძრაობის” მეორე ეშელონი, რომელიც ვაშაძისნაირად თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდება. ისინიც პარტიის დატოვებას და ახალი გაერთიანების შექმნას თუ აპირებენ, მაშინ შესაძლოა, პარტიისთვის სერიოზული მომენტი იყოს, მაგრამ ისინი თუ ფეხაკრეფით გავლენ, მაშინ მხოლოდ ვაშაძე დიდი დანაკლისი არ იქნება. ასე რომ, ვაშაძე და მისი ახალი გუნდი “ნაციონალურ მოძრაობას” სერიოზულ ზიანს ვერ მოუტანს. “ნაციონალურ მოძრაობაში” არიან ადამიანები, რომელთაც პარტიაში ყოფნა, შესაძლოა, აღარ სიამოვნებდეთ, მაგრამ მკვეთრ მოძრაობას ერიდებიან და შეიძლება პარტია ჩუმად დატოვონ.

- საპარლამენტო არჩევნებში ვის რა შანსი აქვს. რომელიმე პარტია თუ მიიღებს უმრავლესობას?

- პოლიტიკური სპექტი ჯერ ჩამოყალიბებული არ არის, წინასაარჩევნო პერიოდში პარტიები კიდევ უფრო გამოიკვეთება. ჯერჯერობით პოლიტიკური სპექტრის ჩამოყალიბება მიმდინარეობს. თუმცა შემიძლია გითხრათ, რომ ეს პოლიტიკური სპექტრი სამ ჯგუფად შეიძლება დაიყოს. პირველი, ვისაც ბარიერის გადალახვის გარანტირებული შანსი აქვს. ესენია “ქართული ოცნება” და “ნაციონალური მოძრაობა”. მეორე ჯგუფია ისინი, ვისაც შანსი აქვს 5 – პროცენტიანი ბარიერი გადალახონ. დანარჩენ პოლიტიკურ ორგანიზაციებს ბარიერის გადალახვის შანსი არ ექნებათ.

მომავალი პარლამენტი ჭრელი იქნება. “ქართული ოცნება” ნორმალურად თუ იმუშავებს და პროცესებს წესიერად წარმართავს, მას ყველაზე რეალური შანსი ექნება, რომ ლიდერი პარტია გახდეს. კოალიცია რომ არ დაშლილიყო, “ქართულ ოცნებას” საპარლამენტო უმრავლესობის აღების შანსი ჰქონდა, თუმცა ახლა ეს შანსი ნაკლებად აქვს. “ოცნებას”, რა თქმა უნდა, მაჟორიტარების იმედი აქვს, მაგრამ აქაც სერიოზული პრობლემა ექნება, იმიტომ რომ მაინცდამაინც ისეთი კარგი ფიგურები არ ჰყავს, რომ წარმატებას მიაღწიონ ისე, როგორც 2012 წელს მოხდა, როდესაც იმისათვის, რომ (კანდიდატს) ხმა მიეღო, “ოცნების” წევრობაც საკმარისი იყო. თუმცა მაინც მგონია, რომ 60 მანდატის მიღებას შეძლებენ, ანუ მთავრობის დაკომპლექების პრივილეგია ექნებათ.

- თქვენ ახსენეთ 6 პარტია, რომელთაც ბარიერის გადალახვის შანსი ექნებათ. რომელ პარტიებია ეს?

ვ.ძ: არ მინდა რომელიმე პარტია გამომრჩეს, მაგრამ მგონია, არასაპარლამენტო ფლანგზე ეს პარტიები იქნება – ბურნჯანაძე (“დემოკრატიული მოძრაობა”), “პატრიოტთა ალიანსი” და ლეიბორისტები. ბურნაჯაძისა და პატრიოტთა ალიანსის შემთხვევაში, შესაძლოა, 2014 წლის არჩევნების შედეგებითაც შეიძლება ვიმსჯელოთ. რაც შეეხება საპარლამენტო პარტიებს, პარლამენტში მოხვედრის შანსი აქვს – “თავისუფალი დემოკრატებს”, “რესპუბლიკელებს” და “ფორუმს”. მთელი მათი მოღვაწეობის გათვალისწინებით რეალური შანსი აქვთ, რომ 5-პროცენტიანი ბარიერი გადალახონ. დანარჩენ პოლიტიკურ ორგანიზაციებს ამის შანსი ნამდვილად არ აქვთ. ამიტომ ძალიან კარგი იქნება, თუ დანარჩენი პარტიები გაერთიანდებიან და მომავალ საპარლამენტო არჩევნებში ისე იბრძოლებენ.

- იმ შემთხვევაში, თუ უმრავლესობა ვერც ერთმა პარტიამ ვერ მიიღო, კოალიციის შექმნის აუცილებლობა დადგება. ამ შემთხვევაში პარტიები როგორ დაჯგუფდებიან და ვინ ვინსთან შექმნის კოალიციას?

- იმისათვის, რომ მთავრობა ჩამოყალიბდეს, 76 მანდატია საჭირო. ჯერ არავინ იცის, ბარიერს ვინ გადალახავს და ვინ რამდენ ხმას მიიღებს. 60 მანდატი რომ ვახსენე, ამასაც “ქართული ოცნება” ან მიიღებს ან არა. შესაძლოა მომავალ პარლამენტში ორსუბიექტიანი კოალიცია საკმარისი არ აღმოჩნდეს. ამიტომ გამორიცხვით არაფერს არ გამოვრიცხავ. თქვენ წარმოიდგინეთ, არც იმას გამოვრიცხავ, რომ “ქართული ოცნება” ოპოზიციაში დატოვონ და დანარჩენი პარტიები გაერთიანდნენ. თქვენ წარმოიდგინეთ, იმასაც არ გამოვრიცხავ, რომ “ოცნება” და “ნაცმოძრაობა” გაერთიანდეს.

როდესაც ქვეყანაში საპარლამენტო მმართველობაა და პარტიათა ასეთი განლაგება გვაქვს, მაშინ არაფრის გამორიცხვა არ შეიძლება. პოლიტიკის კანონდებიდან გამომდინარე, არაფერი გასაკვირი არ არის, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც არამსოფლმხედველური კოალიცია უკვე გამოვიარეთ. ხოლო პარლამენტში მეტად იქნება შესაძლებელი არამსოფლმხედველური მთავრობის შექმნა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „თუ პაატა ბურჭულაძე პოლიტიკაში მოვიდა, ხმას “ოცნებას” წაართმევს“

ელზა პაპოშვილი

პოლიტოლოგი და ფსიქოლოგი რამაზ საყვარელიძე “მთელ კვირასთან” საუბრისას ამბობს, რომ წინასაარჩევნოდ პაატა ბურჭულაძის პოლიტიკაში შემოსვლას ამომრჩეველი ბიძინა ივანიშვილის ალტერნატივად აღიქვამს. მისი თქმით, ბურჭულაძე საზოგადეობაში ივანიშვილის მსგავსად ავტორიტეტით სარგებლობს და ისიც ქველმოქმედებას ეწევა. მათი საქმიანობა და მოღვაწეობა იდენტურია, ამიტომაც მომღერალს “ქართული ოცნებისთვის” ამომრჩევლის წართმევა არ გაუჭირდება. მისი აზრით, ბურჭულაძე “ოცნების” მთავრი კონკურენტია და ის “ნაციონალური მოძრაობის” მომხრეების ყურადღებას ნაკლებად დაიმსახურებს.

- როგორ ფიქრობთ, “ნაციონალური მოძრაობიდან” გიორგი ვაშაძის წასვლა, ნიშნავს თუ არა იმას, რომ პარტიაში სერიოზული კრიზისია?

- “ნაციონალურ მოძრაობაში” პრობლემები უკვე დიდი ხანია, არსებობს. ამის ნათელი მაგალითი კი “გირჩის” შემთხვევაა, რომლის წევრებმაც პარტია გიორგი ვაშაძეზე ადრე დატოვეს. კრიზისი ნაკლებად ითქმის, უფრო თაობათა დაპირისპირებაა, თუმცა არც ის არის გამორიცხული, რომ ეს კრიზისის წინაპირობა იყოს. როგორც ჩანს, ძველ თაობას პოზიციების დათმობა არ სურს, ხოლო ახალგაზრდებს კი მეორეხარისხოვან წევრებად ყოფნა. როდესაც ადამიანში ლიდერობა თავს იჩენს, მას დამოუკიდელად ყოფნაც უნდება.

- შეიძლება წინასაარჩევნოდ “ნაციონალური მოძრაობა” სხვებმაც დატოვონ?

- პრესონალურიად ვერ გეტყვით, ვინ შეიძლება პარტიის დატოვება კვლავ გადაწყვიტოს, მაგრამ ზოგადი კლიმატი ისე გამოიყურება, რომ გამორიცხული არაფერი არ არის. თუმცა არც ის არის გამორიცხული, რომ პარტიის ძველმა თაობამ შეცდომების გამოსწორება სცადოს და ახალ თაობას უფრო გაუფრთხილდეს.

- პარტიაში მსგავსი რყევა წინასაარჩევნოდ “ნაციონალურ მოძრაობას”, როგორ ფიქრობთ, რამდენად დააზარალებს, შეიძლება სტაბილური ამომრჩეველი დაკარგოს?

- ნებისმიერი გუნდის გაყოფისას, რომელსაც ამომრჩეველი ჰყავს, თავისთავად იგულისხმება, რომ ის მხარდამჭერების გარკვეულ ნაწილს კარგავს. რა თქმა უნდა, ძალაუნებურად ხმების გამყოფია როგორც “გირჩი”, ასევე გიორგი ვაშაძეც. თუმცა ვაშაძის ერთ კონკრეტულ პიროვნებაში ამხელა პოტენციალს არ ვიგულიხმებდი, მაგრამ ის საკმაოდ ჭკვიანი და გამოცდილი პოლიტიკოსია, რომელიც ახალგაზრდების მობილიზებას მოახდენს. ეს კი უკვე სერიოზული ფაქტორი იქნება, რადგანაც ახალგაზრდები პარტიაში ყველაზე ძლიერი და დამრტყმელი ძალაა.

- ბოლო დროს ვნახეთ ყოფილი პრეზიდენტის, მიხეილ სააკაშვილის განცხადება, რომ ის ქვეყანაში არჩევნების შემდეგ დაბრუნდება. როგორ ფიქრობთ, ექსპრეზიდენტს რისი იმედი შეიძლება ჰქონდეს?

- არჩევნებში “ნაციონალური მოძრაობა”, რა თქმა უნდა, მისთვის სასურველ შედეგს ვერ მიიღებს. როცა საარჩევნო სცენარში მათთვის საჭირო განვითარება არ იქნება, ლოგიკურია სხვა სცენარის განხორციელებას მოინდომებენ. მიხეილ სააკაშვილმაც და ამ პარტიის სხვა წევრებმაც ირიბად თუ პირდაპირ განაცხადეს, რომ არჩევნების შემდეგ რევოლუციური სცენარი გამორიცხული არ არის. მათ ეს აწყობთ იმიტომ, რომ რევოლუციურ პირობებში ჩვენს საზოგადოებაზე ზეგავლენის მოხდენა ძნელი არ იქნება და არც ის არის გამორიცხული, რომ უმცირესობამ უმრავლესობა მიიღოს.

- პაატა ბურჭულაძის პოლიტიკაში შესაძლო მოსვლას მინდა შევეხოთ. ვნახეთ, რომ შკშ-ის გამოკითხვით ბურჭულაძე პოლიტიკოსებს შორის წამყვან პოზიციაზეა. როგორ ფიქრობთ, მას რა შანსი აქვს, თუ წინასაარჩევნოდ პოლიტიკაში შემოვა?

- პაატა ბურჭულაძის შანსი დიდწილად იმაზეა დამოკიდებული, რომ ის ცნობადია. ამას კი ქართულ პოლიტიკაში ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. რაც შეეხება ნიშას, სავარაუდოა, რომ ბურჭულაძე წინასაარჩევნოდ “ქართული ოცნების” ხმებს წამოიღებს და მმართველ გუნდს ამომრჩევლის გარკვეულ ნაწილს წაართმევს. ის, ვფიქრობ, “ნაციონალური მოძრაობის” კონკურენტი და მეტოქე არ არის. მის მხარეს უფრო “ოცნების” მომხრეები გადავლენ.

- ცნობადობა, ქველომოქმედება და საზოგადოებაში ავტორიტეტი – შეიძლება ბურჭულაძეს ბიძინა ივანიშვილის ადგილის დაკავების მცდელობა ჰქონდეს? ქართულ პოლიტიკაში შეიძლება მან ივანიშვილი ჩაანაცვლოს?

- ის კრიტერიუმები, რაც ახლა თქვენ ახსენეთ, რა თქმა უნდა, ბურჭულაძეს საშუალებას მისცემს, ამომრჩევლისთვის ივანიშვილის ალტერნატივა გახდეს. მისი პარტია შეიძლება აღქმული იყოს, როგორც “ქართული ოცნების” ჩამნაცვლებელი.

თუმცა მის წინაშე კითხვები გაჩნდება, შეძლებს კი ის იმ პრობლემების გადაწყვეტას, რომელიც “ოცნებას” აგერ უკვე 4-წელია ვერ მოუგვარებია? ამაში ამომრჩევლის დარწმუნება ბურჭულაძეს და მის გუნდს ძალიან გაუჭირდება, მითუმეტეს იმ შემთხვევაში, როდესაც ის ხელისუფლებაში არასდროს არ ყოფილა და ქვეყნის მართვის გამოცდილება არ გააჩნია. ასეთი ნდობის გაჩენა, საკამოდ დიდ ძალისხმევას მოითხოვს.

- არასაპრალამენტო ოპოზიციის გაერთიანებას მინდა შევეხოთ. როგორ ფიქრობთ, თუ გაერთიანდებიან, არჩევნებში რა შანსი ექნებათ?

- რთული მდგომარეობაა, როცა ოპოზიციას წინასაარჩევნოდ ძლიერი კონკურენტები ჰყავს. თუმცა გაერთიანება არ მგონია, რომ პანაცია იყოს, რადგან ამ დროს ძალაუნებურად მეტ-ნაკლებად განსხვავებული პლატფორმის მქონე პარტიები გაერთიანდებიან. თუ ეს განსხვავება გაჩნდა, მაშინ კითხვები ჩნდება, რა აერთიანებთ? მხოლოდ ხელისუფლებაში მოსვლის სურვილი? ამ კითხვაზე პასუხი ბევრ უხერხულობას ქმნის-ხოლმე.

———————–

„კვირის პალიტრა“, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: “დანის პირზე გავდივართ, თუმცა უკან დახევა არ შეიძლება“ // “არ გამოვრიცხავ, რომ ‘ნაციონალთა“ დაშლის პროცესი გაღრმავდეს და გიორგი ვაშაძეს სხვა რამდენიმე ლიდერიც მიჰყვეს“

ნათია დოლიძე

სამხედრო სწავლება “Noble Partner 2016″-ის ფარგლებში საქართველოში ნატოს ტექნიკა შემოვიდა. სწავლება ვაზიანში გაიმართება. რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო საქართველოში დაგეგმილ ქართულ-ამერიკულ წვრთნებს უკვე გამოეხმაურა და მას პროვოკაციული უწოდა. შესაბამისად, ისმის კითხვა, ნატოსა და რუსეთს შორის უკიდურესად გამწვავებული ურთიერთობის ფონზე, ამგვარი წვრთნები კიდევ უფრო მეტად ხომ არ გააღიზიანებს ჩვენს ჩრდილოელ მეზობელს და საქართველოს წინააღმდეგ უფრო აგრესიული ქმედებისკენ უბიძგებს? – გვესაუბრება ექსპერტი რამაზ საყვარელიძე:

- გასული საუკუნის 90-იან წლებს გაგახსენებთ, როდესაც ჩვენში ნატოზე არავინ ლაპარაკობდა და ქვეყნის ნეიტრალიტეტისკენ სწრაფვა აშკარა იყო, თუმცა, ამის მიუხედავად, რუსებმა თავზე დაგვამხეს სოხუმი… ასე რომ, ნაკლებად გაღიზიანებული იქნება თუ მეტად, რუსეთი ჩვენი მტერია. სხვათა შორის, აფხაზეთში მიმდინარე პროცესი და რუსეთის მოქმედება გახდა ერთ-ერთი უმთავრესი მიზეზი იმისა, რომ ჩვენს ქვეყანაში ნეიტრალიტეტის იდეა გადაიდო და საქართველოში ლაპარაკი დასავლეთისკენ სწრაფვასა და ნატოზე დაიწყეს. ეს იყო ჯერ ესკიზი, მონახაზი, რაც ნელ-ნელა პროგრამად იქცა.

დიახ, სწორედ რუსეთმა გვიბიძგა დასავლეთისკენ. ამას იმათ გასაგონადაც ვამბობ, ვინც დღესაც დროდადრო ისევ გაიძახის, ქვეყანა ნეიტრალიტეტისკენ უნდა წავიდესო.
ისტორია გვასწავლის, რომ მაგ მიმართულებით არავინ გაგვიშვებს… რაც მეტად ცდილობს რუსეთი ჩვენს დისტანცირებას დასავლეთისგან, ჩვენ მეტად მივისწრაფვით, რაც სწორია. რუსეთთან ამგვარ რეჟიმში ლაპარაკი გაცილებით მომგებიანია, რადგან იმასაც ისტორია გვაჩვენებს, რომ თუ ამ ქვეყანას ყველაფერში ეთანხმები და უსრულებ, კიდევ უარესია შენთვის. ამის მაგალითად სომხეთი გამოდგება, რომლის ინტერესებსაც ყოველ წუთს უგულებელყოფს კრემლი. ხომ ნახეთ, რა გაუკეთეს სომხებს, მთელი მათი წარმოება ენერგომატარებლების ვალში თვალის დაუხამხამებლად წაიღეს. ჩვენში ზოგიერთი ბრძნულად ამბობს ხოლმე, დათვი რომ მოგერევა, ბაბაია უნდა დაუძახოო. ეგ მაშინ ჭრის, როდესაც დაუძახებ, მერე თავს რომ დაგანებებს და აღარ შეგჭამს, რუსეთი კი არასდროს ჩერდება. იყავი და ეძახე ბაბაია, საბოლოოდ მაინც გადაგყლაპავს… სადამდეც შეძლებს საქართველო, უნდა გააძლიეროს იმ ფაქტორების ამუშავება თავის სასარგებლოდ, რომელსაც ანგარიშს გაუწევს რუსეთი. ამ სტრატეგიის ნაწილია ნატოს სასწავლო ცენტრის გახსნა, წვრთნების დაგეგმვა და ვიზალიბერალიზაციაც, რომელიც მატერიალურად, შესაძლოა, ბევრი არც არაფრის მომტანი იყოს ჩვენთვის, თუმცა პოლიტიკური თვალსაზრისით ძალიან მნიშვნელოვანია. თავდაპირველად, ესეც გააპროტესტა კრემლმა, გვახსოვს ლავროვის კრიტიკა და ჩვეულებისამებრ პროვოკაციებზე ლაპარაკი, შფოთი იმის გამო, რომ რუსეთთან დაპირისპირებულ რეგიონებს კარს უხსნის დასავლეთი და ა.შ. ილაპარაკეს და აქ დამთავრდა მათი რეაქცია, აშკარაა, რუსეთი, ჯერჯერობით, ვეღარ ბედავს სადამსჯელო ოპერაციების ჩატარებას, თუმცა ჩვენ ახლა დანის პირზე გავდივართ და განსაკუთრებული სიფრთხილე გვმართებს, თუმცა არა უკან დახევა…

- თუმცა ბოლო ხანს ჩვენში ხშირად გაიგონებთ ლაპარაკს იმაზე, რომ დასავლეთს დღეს საქართველოსთვის არ სცალია...

- ჩვენ ევროპის სივრცეში რეალურად უნდა შევიდეთ და არა რომანტიკული მოლოდინით… არადა, დღემდე ჩვენს სწრაფვას ევროპისკენ სწორედ რომანტიკული ელფერი დაჰკრავდა. ეს თითქოს აღთქმული ქვეყანა იყო, რომელსაც ოდესღაც მოგვწყვიტეს და ახლა ვუბრუნდებით, სივრცეს, სადაც საყოველთაო კეთილდღეობა სუფევს… არადა, ასე არ არის, დღეს ევროპა უმწვავესი პრობლემების წინაშე დგას. მოგეხსენებათ, ევროპული ტრადიციის თანახმად, ჯერ კიდევ განმანათლებლების ეპოქიდან მოყოლებული, უმთავრესი ღირებულება ადამიანის უფლებების დაცვაა, მისი ქვაკუთხედი კი მიგრაციის თავისუფლება, ანუ უფლება ადამიანისა, იცხოვროს იქ, სადაც სურს… დღეს სწორედ ეს ღირებულება დგას კითხვის ნიშნის ქვეშ. გაორებულია ტრადიციული ევროპელი საზოგადოება, რომლის ნაწილი, მას მერე, რაც ბებერ კონტინენტს არაბული მიგრაცია მიაწყდა, ამ მთავარი ღირებულების წინააღმდეგ გამოდის, ნაწილი კი, მათ შორის პოლიტიკური ელიტაც, მიიჩნევს, რომ აუცილებელია პრინციპების დაცვა, შესაბამისად, იმგვარი გასაღების პოვნა, რომელიც არც ღირებულებებზე ათქმევინებს ევროპას უარს და მოქალაქეების დაცვის მექანიზმსაც შექმნის. ეს გასაღები ევროპაში ჯერ ვერ იპოვეს.

შესაბამისად, ცხადად ჩანს, რომ ევროპას თავისი გაჭირვება აქვს, მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ კავკასიისადმი ინტერესი დაიკარგა, არა, ახლა ამისთვის არ სცალიათ… მეორე მხრივ, არის ამერიკის შეერთებული შტატები, რომელსაც მიგრაციული პროცესების პრობლემა არ უდგას. ეს ქვეყანა დიდი ხანია აცრილია ამ პრობლემატიკაზე, სამაგიეროდ, სხვა სახის საკითხებია წამოჭრილი. ხომ ფაქტია, რომ დღეს აშშ-ში ერთ-ერთი ყველაზე რეიტინგული პოლიტიკოსი უდიდეს შეცდომებს უშვებს, ტრამპს ვგულისხმობ, და თუ მას ხალხი მიჰყვება, ეს ამერიკელი საზოგადოების კრიზისზე მიუთითებს. რა დასამალია და, უკვე ევროპაშიც შეიმჩნევა საზოგადოების დაინტერესება მემარჯვენე, ძალისმიერი და უკომპრომისო ძალებით. ხანდახან ვფიქრობ, რომ დასავლეთში მიმდინარე პროცესი მოგვაგონებს იმ პერიოდს, როდესაც ჰიტლერმა დაიწყო სვლა ძალაუფლებისკენ… იმედია, ჩემი შეფასება ძალიან გაზვიადებულია და მსოფლიოს მსგავსი საფრთხე არ ემუქრება.

ამ ყველაფრის მიუხედავად, მიმაჩნია, რომ ჩვენი საგარეო ორიენტაცია აუცილებლად დასავლური უნდა იყოს, მაგრამ კარგად გავისიგრძეგანოთ, რომ დასავლური სივრცე არ არის სამოთხე, იქაც უამრავი პრობლემაა. შექმნილ ვითარებაში საქართველოს ინტერესი ყველაზე მეტად სწორედ ევროპულ ინტერესებს თანხვდება. ისევე როგორც მათთვის, ჩვენთვისაც საფრთხეა ისლამური ფუნდამენტალიზმი და რუსეთი. როგორც ევროპაში, ასევე ჩვენშიც დიდი ინტერესით ვაკვირდებით ჩინეთის მსოფლიო ახალ პოლუსად ჩამოყალიბებას… დასავლეთი დღეს ჩვენი ბუნებრივი მოკავშირეა და ეს მშვენივრად იციან მათაც. შესაძლოა, ქმედითი ნაბიჯების გადასადგმელად ევროპასა და აშშ-ში ჯერ არ სცალიათ, მაგრამ მათ სჭირდებათ კავკასია და საქართველო და როდესაც გაუმკლავდებიან საკუთარ უდიდეს პრობლემებს, რის გადაჭრაშიც როგორც შეუძლია, საქართველოც მონაწილეობს, ვფიქრობ, ურთიერთობები უფრო სხვა რეჟიმში წარიმართება. სწორედ ამისთვის ამზადებენ ნიადაგს, თუნდაც ამ წვრთნებით თუ ნატოს სასწავლო ცენტრის გახსნით. აშკარაა, ნატო ხვალ-ზეგ აპირებს საქართველოსთან გაცილებით მჭიდრო ურთიერთობას და ამისთვის ამზადებს ნიადაგს.

- თამაზ მეჭიაურის განცხადებით, საქართველო-ნატოს წვრთნები საფრთხის შემცველია, რადგან ამით შეიძლება რუსეთი გაბრაზდეს. მისი დარტყმის სამიზნე კი კვლავაც რესპუბლიკური პარტია აღმოჩნდა, შესაბამისად, საკმაოდ მწვავე პასუხიც მიიღო თავდაცვის მინისტრისგან…

- არ ვიცნობ იმდენად კარგად პარტია “ქართულ ოცნებას”, რომ დანამდვილებით ვთქვა მისი წევრების რა რაოდენობის აზრს ახმიანებს მეჭიაური. გამომდინარე კვირიკაშვილის და ნაწილობრივ ივანიშვილის ფიგურებიდან, ვფიქრობ, რომ ზოგადად პარტიის კურსი პროდასავლურია. მეტიც, ამ ცოტა ხნის წინ პარტიის აღმასრულებელმა მდივანმა ირაკლი კობახიძემ განაცხადა, ახალი სახეების შერჩევისას ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი მათი საგარეო ხედვა და პროდასავლური განწყობააო. რაც შეეხება პარტიის ე.წ. ნიანგებს, მათ პოზიციას აქვს გარკვეული საფუძველი – ეს არის განწყობა საზოგადოების ნაწილში, რომელთა აზრითაც, რუსეთი არ უნდა გავაბრაზოთ! ეს მიდგომა რომ არასწორია, ამაზე ზემოთ უკვე გესაუბრეთ. თუმცა საზოგადოების ნაწილის ამ განწყობის გამოყენებას პოლიტიკოსები ცდილობენ, მათ შორს მეჭიაურიც, რომელიც, სავარაუდოდ, აღარ იქნება “ქართული ოცნების” საარჩევნო სიაში და ახალი რეალობისთვის რაღაც საფუძველს იმზადებს. სხვათა შორის, მისი თუ თოფაძის მიერ მიზანში რესპუბლიკური პარტიის ამოღებაც საზოგადოების განწყობების მიხედვით მოხდა, რადგან იციან, რომ ჩვენში ეს პარტია მაინცდამაინც არ მოსწონთ.

თუ მეჭიაურის ტიპის პოლიტიკოსები კვლავაც მოხვდნენ “ქართული ოცნების” სიაში, დარწმუნებული ვარ, მათი რიცხვი ძალიან შემცირებული იქნება. რაც შეეხება დაპირისპირებას კოალიციის შიგნით, ვფიქრობ, არჩევნების მოახლოებასთან ერთად, ეს ალბათ უფრო გაღრმავდება. მოკლედ, წინ სერიოზული პოლიტიკური დუელები გველის.

- “ნაციონალური მოძრაობა” დატოვა მისმა ერთ-ერთმა აწ უკვე ყოფილმა ლიდერმა გიორგი ვაშაძემ. როგორც თავის დროზე პარტიიდან ამჟამინდელი “გირჩის” ლიდერების წასვლისას, “ნაციონალური მოძრაობა” ივანიშვილისკენ იშვერდა ხელს, ახლა მის სასარგებლო ქმედებებში უკვე გიორგი ვაშაძეს სდებენ ბრალს. თავად ვაშაძის მტკიცებით კი, “ნაცმოძრაობას” “კაბინეტურად მართავენ” გიგა ბოკერია, მიხეილ მაჭავარიანი და გოკა გაბაშვილი, მათ ფასადს კი დავით ბაქრაძე წარმოადგენს. თქვენი აზრით, რა ხდება “ნაციონალურ მოძრაობაში“?

- ვთქვი და გავიმეორებ, რომ ჩემი შეფასებით, “ნაციონალურ მოძრაობაში” “მამათა” და “შვილთა” პოლიტიკური ბრძოლა მიმდინარეობს და თუ პარტია პოლიტიკას არ შეცვლის, ანუ ყველაფერს გააკეთებენ, რომ პარტიული ძალაუფლება დარჩეს ძველი პოლიტიკოსების ხელში, ძველებსა და ახლებს შორის დაპირისპირება უფრო გამწვავდება. თუ არ ვცდები, “ნაციონალებისგან” იმ ვერსიამაც გაიჟღერა, რომ ვაშაძემ “ნაციონალური მოძრაობა” დატოვა, რადგან სიაში მისთვის სასურველი ადგილი ვერ მიიღო. ვფიქრობ, ეს ვერსია არ არის საფუძველს მოკლებული, თუმცა, ჩემი აზრით, ვაშაძისთანა აქტიური წევრების გაშვება, მით უფრო, წინასაარჩევნოდ, არასწორია. არ გამოვრიცხავ, რომ ეს პროცესი გაღრმავდეს და ვაშაძეს სხვა რამდენიმე ლიდერიც მიჰყვეს.

რაც შეეხება ივანიშვილისკენ ხელის გაშვერას, “ნაციონალური მოძრაობა” ამ შემთხვევაშიც დიდ შეცდომას უშვებს. ამ ლაპარაკით ისე წარმოაჩენენ, რომ ბიძინა ივანიშვილი ყოვლისშემძლეა, რომელსაც “ნაციონალური მოძრაობის” დაშლაც ხელეწიფება. “ნაციონალურ მოძრაობას” ურჩევნია, სხვისკენ ხელის გაშვერისა და მტრის ხატის წარმოდგენის ნაცვლად, კარგად დაფიქრდეს საკუთარ ხარვეზებზე და მათ გამოსწორებაზე იფიქროს…

- გიორგი ვაშაძემ პირდაპირ მიანიშნა, რომ თითქოს პარტიის დღევანდელი ბოსები სააკაშვილის ჩაჩოჩებას ცდილობენ, არადა, სააკაშვილმა თავისი განცხადებით ვაშაძეს სულაც არ დაუჭირა მხარი. ექსპრეზიდენტი ბოლოდროინდელ ინტერვიუებში პირდაპირ ამბობს, რომ აპირებს საქართველოში წინასაარჩევნო პროცესებში აქტიურად ჩართვას…

- ძალიან მეეჭვება, “ნაციონალურ მოძრაობას” არ სჭირდებოდეს სააკაშვილი, ისევე, როგორც ამ უკანასკნელს “ნაციონალური მოძრაობა”. NDI-ისა თუ IRI-ის (გაითვალისწინეთ, რომ ამ ორგანიზაციის კვლევებში მუდმივად ჩანს მცდე­ლობა, როგორმე “ნაციონალურ მოძრაობას” რაიმე არგოს) ბოლო კვლევებით, “ნაციონალურ მოძრაობას” 15-20%-იანი რეიტინგი აქვს და ის არ იზრდება, მიუხედავად იმისა, რომ არც “ქართული ოცნების” რეიტინგია მაღალი… მიხეილ სააკაშვილმა “ნაციონალურ მოძრაობას” ზურგი რომ აქციოს, წარმოიდგინეთ, რა მოხდება, – დარწმუნებული ვარ, ეს რეიტინგი განახევრდება. შესაბამისად, გაუგებარია, რაში უნდა აწყობდეთ მისი ჩაჩოჩება?! თავის მხრივ, სააკაშვილსაც სჭირდება ეს პოლიტიკური ძალა, რომელსაც გარკვეული გავლენა აქვს დასავლურ წრეებზე, სწორედ პოლიტიკური მხარდაჭერისთვის. კაცმა არ იცის, როგორ განვითარდება პროცესები უკრაინაში, სააკაშვილის პოზიციები იქ სულ უფრო და უფრო მყიფე ხდება. ბოლო ხანს ხშირად უწევს მას პრეზიდენტ პოროშენკოსთან დაპირისპირება და რა მოხდება ხვალ-ზეგ, არავინ იცის… სააკაშვილი სათავისოდ ძალზე წინდახედული პოლიტიკოსია, “ნაციონალურ მოძრაობას” ასე იოლად არ შეელევა.

- პარტია “ქართული ოცნება” ყრილობისთვის ემზადება, რომელზეც პარტიის თავმჯდომარე უკვე ოფიციალურად გახდება გიორგი კვირიკაშვილი. კარგა ხანია ეს ძალა გადახალისებასაც აანონსებს. თქვენი აზრით, აქვს კი ამის რესურსი?

- ეგ მეც ძალიან მაინტერესებს. ვნახოთ, ყველაფერი უახლოეს მომავალში გამოჩნდება. “ქართულ ოცნებას” საკმაოდ ბევრი პრობლემა აქვს, მათ შორის ისიც, რომ ჯერჯერობით ბოლომდე ვერ ჩამოყალიბდა ძლიერად სტრუქტუირებულ ძალად და მისკენ, როგორც მმართველი პარტიისკენ, საკმაოდ დიდია ლტოლვა, მათ შორის საეჭვო წარსულის პირებისაც. პრობლემაა ისიც, რომ ამ ძალას ქვეყნის მართვის გამოცდილება ნაკლებად აქვს. უდიდესი შეცდომა იყო, რომ კოალიცია “ქართულმა ოცნებამ” ხელისუფლებაში მოსვლისთანავე პიარზე ჯერ უარი თქვა, თუმცა მოგვიანებით შეეცადნენ რაღაცას, მაგრამ არ გამოუვიდათ.

ამას წინათ ძალიან ნიშანდობლივი რამ მოხდა “რუსთავი 2″-ის ეთერში – ეკონომიკის მინისტრმა მშვიდად, დამაჯერებლად და დოკუმენტურად წარმოადგინა ის წარმატებები, რასაც ქვეყანამ ამ ხელისუფლების მმართველობაში მიაღწია. მეორე დღეს არაერთი ამბობდა, თუ ეს ყველაფერი ასეა, აქამდე სად იყვნენო?! მართლაც სად იყვნენ აქამდე?! აქ იკვეთება, ერთი მხრივ, გამოუცდელობა და, მეორე მხრივ, კვალიფიციური კადრების დეფიციტი. იმედია, უკვე გამოფხიზლდნენ და როგორც ამბობენ, სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს.

- თბილისის მერის, დავით ნარმანიას განცხადებამ, რომ საკრებულოში დეკემბრის ბოლომდე არ აპირებს მისვლას, აღაშფოთა როგორც მისი ოპონენტები, ასევე თანაგუნდელებიც. ის მწვავედ გააკრიტიკეს, მათ შორის პარლამენტის თავმჯდომარემაც, ლაპარაკია მის შესაძლო იმპიჩმენტზეც…

- ნარმანიას კარგა ხანია ვიცნობ და პატივს ვცემ, როგორც კარგ მეცნიერსა და მკვლევარს. ეს არის ადამიანი, რომელმაც ეკონომიკა კარგად იცის. სხვათა შორის, ის კარგი მინისტრი იყო, თუმცა დღეს ვფიქრობ, რომ ეს აკადემიური ორიენტაციის ადამიანი არ აღმოჩნდა იქ, სადაც მისი ადგილია, ვგულისხმობ, მერიას. ეს სხვა სამყაროა, უამრავი მიმართულებით, ფაქტობრივად, სახელმწიფოა სახელმწიფოში, რომლის მართვა ძალიან რთულია და ნარმანიამ ამას, სამწუხაროდ, ვერ გაართვა თავი. ამაზე მეტყველებს მისი განცხადებები, რომლებიც დიდწილად კრიტიკას იწვევს, ასევე დედაქალაქში მომრავლებული პრობლემები. ვფიქრობ, თბილისის მერის იმპიჩმენტამდე საქმე არ მივა, ხელისუფლება შეეცდება, საკადრო თუ სხვა ცვლილებებით რამენაირად მოაგვაროს ეს საკითხი. იმპიჩმენტზე ლაპარაკი უფრო პოლიტიკური ოპონენტების წყალობით დაიწყო. გაგახსენებთ, ქალაქის რაიონების არაერთი გამგებელი შეიცვალა, რასაც მე კვირიკაშვილის პრემიერობას ვუკავშირებ. ვფიქრობ, ცდილობენ, დამატებითი სირთულეები საკადრო ცვლილებებით აიცილონ თავიდან.

- რამდენიმე დღის წინ არასამთავრობო ორგანიზაციებმა “პანორამა თბილისის” პროექტი გააპროტესტეს. იქ პოლიციის ჩარევაც გახდა საჭირო და რამდენიმე პირი დააკავეს. ისინი გაჩერებას არ აპირებენ და უფრო ფართომასშტაბიანი აქციებით იმუქრებიან…

- უკვე ვთქვი, რომ ამ პროექტის შესახებ ბევრი კითხვაა და რაც მალე გაეცემა მათ პასუხი, მით ნაკლები მიზეზი ექნება ამ ხალხს პროტესტისთვის. ცხადია, ამ თემის გამოყენებას ცდილობენ ოპოზიციური პარტიებიც, რომლებიც საკუთარ მოგებაზე ფიქრობენ. საზოგადოდ, ამგვარი თემების გაპროტესტება, როგორც წესი, იმ შემთხვევაში იქცევა ხოლმე მასშტაბური აქციების მიზეზად, როდესაც სხვა არაერთი პრობლემა უკვე დაგროვილია და ის ბოლო წვეთის ფუნქციას ასრულებს, ანუ ის ხვდება აისბერგის წვერში, თუმცა მის ქვედა ნაწილში უამრავი სხვა საპროტესტო მიზეზია. მე ამ ეტაპზე ვერ ვხედავ იმის საფუძველს, რომ პროტესტი მასშტაბური გახდეს. თუმცა ვიმეორებ,”"პანორამა თბილისის”"პრობლემა არსებობს, მის ავკარგიანობაზე ექსპერტთა წრეებში არ არის აზრი შეჯერებული და თუ მისი ავტორები უფრო ადეკვატურად იმოქმედებენ, საერთოდ მოსპობენ პროტესტის მიზეზს.

„კვირის პალიტრა“, 09 მაისი, 2016 წელი

“ნაციონალური” შეთქმულება სააკაშვილის წინააღმდეგ?!

ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: “დამისახელეთ თუნდაც სამი რეფორმა, რომლებიც დავით ბაქრაძემ პარლამენტის თავმჯდომარეობისას განახორციელა“ //  ანდრო ბარნოვისა და დავით დარჩიაშვილის კომენტარები

რუსუდან შელია

“ნაციონალური მოძრაობა” გიორგი ვაშაძემ დატოვა, თუმცა, წინამორბედებისგან განსხვავებით, მან პარტიაში არსებულ დაპირისპირებაზე დაუფარავად ისაუბრა:

- “ნაციონალური მოძრაობისგან” საზოგადოება ახალ ინიციატივას, სახეებსა და ენერგიას ელოდა, თუმცა დაჭაობებული პოლიტიკური პროცესი მიიღო. ეს ადამიანები თავიანთი უმოქმედობით “ქართული ოცნების” ხელისუფლებაში დარჩენას უწყობენ ხელს და არა მის შეცვლას.

- თქვენი აწ უკვე ყოფილი თანაგუნდელები კი, პირიქით, ამტკიცებენ, რომ ბიძინა ივანიშვილმა მოგისყიდათ, მათთან კი საარჩევნო ათეულშიც ვერ მოიძებნა თქვენთვის ადგილი….

- სწორედ ასეთი მიდგომების გამო ექმნება პარტიას ის პრობლემები, რომლებთან გამკლავება მომავალში უფრო გაუჭ­ირდება. ფინანსური დაინტერესება ჩემი მამოძრავებელი არასდროს ყოფილა. რაც შეეხება საარჩევნო სიას, ათეულში ყოფნა გარანტირებული მქონდა და შემეძლო, მომავალ პარლამენტშიც მშვიდად ვყოფილიყავი, მაგრამ ეს არ არის ჩემი მიზანი.­ მთავარია, ადამიანებმა, რომლებსაც­ არაფერი გაუკეთებიათ, ადგილი ახალ თაობას დაუ­თმონ.

- ვის არ გაუკეთებია არაფერი?

- დამისახელეთ თუნდაც სამი რეფორმა, რომლებიც დავით ბაქრაძემ პარლამენტის თავმჯდომარეობისას განახორციელა.

- მისი პოლიტიკური რეიტინგი საეჭვოა?

- დავით ბაქრაძის რეიტინგი არ სცდება საზოგადოების განცდას – კაი კაცია­ და იყოს, ვის რას უშლის. ადამიანები, რომლებმაც წარმატებას მიაღწიეს, მათ აღარ აინტერესებთ. გიგა ბოკერიას, დავით ბაქრაძესა და გოკა გაბაშვილს მიხეილ სააკაშვილის, როგორც აქტიური ლიდერის, პარტიაში ყოფნა აღარ სურთ.

- როდის დაიწყო ეს პროცესი? სააკაშვილმა­ც თქვენ ივანიშვილის პოლიტიკური თამაშის ნაწილად მოგიხსენიათ...

- ზუსტ დროს ვერ გეტყვით, როდის დაიწყო მიხეილ სააკაშვილის პარტიიდან ჩაჩოჩების პროცესი, მაგრამ ამის მცდელ­ობა იყო. რაც შეეხება სააკაშვილის განცხადებას, მიუხედავად ამისა, ის მაინც ჩემი მეგობარია.

- ითქვა, რომ ყოფილ პრეზიდენტთან ერთად ახალი პარტიის შექმნას გეგმავთ...

- უკრაინაში არაერთი მნიშვნელოვანი პროექტი მაქვს დასამთავრებელი და არც ერთი საქართველოს პოლიტიკურ ცხოვრებასთან დაკავშირებული არ არის. პარტიას კი აუცილებლად შევქმნი და სასწაულებსაც მოვახდენ, თუმცა ვინ იქნება ჩემ გვერდით, ამას უახლოეს მომავალში შეიტყობთ.

————

გიორგი ვაშაძესთან ერთად ახალ პარტიაში ყოფნას არც ანდრო ბარნოვი გამორიცხავს:

- ადამიანები, რომლებმაც პარტიის წარმატებისთვის ბევრი იშრომეს, მას ეტაპობრივად ტოვებენ. ქოქოლა კი, რომელსაც პარტიაში დარჩენილები გვაყრიან, ამაზრზენია. ამ ფონზე იმედიც კი დავკარგე, რომ პარტიაში ვითარების გამოსწორების შესაძლებლობა არსებობს. ამ პრობლემების მიზეზი ივანიშვილი კი არა, ის გუნდია, რომელიც ყოველგვარ სიახლეს ეწინააღმდეგება.

- უკვე დაბეჯითებით შეიძლება ითქვას, რომ პარტიაში ორი დაპირისპირებული ფლანგი­ არსებობს, თუმცა გაუგებარი დარჩა ამ პროცე­სში სააკაშვილის როლი. მან “წასულებს” “დარჩენილებთან” თანამშრომლობა ამჯობინა?

- მოუთმენლად ველოდები, როდის შეამჩნევს სააკაშვილი, რა ხდება პარტიაში. გიორგი ვაშაძის წასვლაზე მისი სახელით გაკეთებული განცხადება კი გაუგებარი იყო, მაგრამ საეჭვოდ მეჩვენა, რომ წერილი პარტიამ გაავრცელა, რადგან სააკაშვილის “ფეისბუკზე” ამის შესახებ არაფერი იყო ნათქვამი. რაც შეეხება ფლანგებს, დაპირისპირებული­ ძალა პარტიაში დიდი ხანია არსებობს.

- გიორგი ვაშაძე პარტიის შექმნას აპირებს. მასთან გაერთიანებას ხომ არ გეგმავთ?

- დრო გვიჩვენებს, ვინ როგორ დაჯ­გუფდება. გამარჯვების მოსაპოვებლად ბევრი შრომა და ენერგიაა საჭირო, რაც გიორგის ნამდვილად აქვს. პარტიაში ყოფნისას ყოველთვის ვამბობდი: საზოგადოებას პოლიტიკოსის უნდა სჯეროდეს, “ნაციონალურმა მოძრაობამ” კი ხალხს ვერასდროს დააჯერა, რომ ტყუილს არ ამბობს. უინტერესო და მოსაწყენია, რაც იქ ხდება.

———-

“პოპულიზმი და დემაგოგია“- ასე აფასებს გიორგი ვაშაძის განცხადებებს “ნაციონალური მოძრაობის” წევრი დავით დარჩიაშვილი:

- გიორგი ვაშაძეს მეტი ამბიცია აქვს, ვიდრე შესაძლებლობები. სააკაშვილი პარტიის თავმჯდომარეა, შესაბამისად, “ნაციონალური მოძრაობის” გუნდის ფლანგებად დაყოფაზე საუბარი არასერიოზულია. თავის დროზე, ვაშაძეს პარტიის აღმასრულებელი მდივნის პოსტის დაკავება სურდა, თუმცა ყრილობამ რატიანი აირჩია. როგორც ჩანს, ჯერ კიდევ მაშინ განაწყენდა, ბოლოს კი, პარტია ისე დატოვა, რომ პოლიტსაბჭოს განხილვასაც არ დაელოდა. გაემხილა ჩვენთვის საკუთარი პრეტენზიები და შემდეგ გადაედგა ეს ნაბიჯი.

- პარტიამ არ იცოდა, რომ გიორგი ვაშაძეს განსხვავებული პოზიცია ჰქონდა, მათ შორის გუნდის დაკომპლექტების თვალსაზრისითაც?

- არასერიოზულია მუდმივად აპელირება, რომ ნოვატორი ხარ. საბოლოო გადაწყვეტილება საბჭომ უნდა მიიღოს. წასულიყო პარტიიდან ერთი წლის წინ, შეექმნა დამოუკიდებელი პოლიტიკური ძალა და ყველანი ვნახავდით, როგორი ნოვატორია. პოლიტიკურ უმწიფრობას ამჟღავნებს მაშინაც, როდესაც ქვეყნის მთავარ მიღწევად იუსტიციის სახლებს ასახელებს – ამ შედეგამდე გუნდის ერთობლივი მუშაობის შედეგად მივედით.

- არ ფიქრობთ, რომ პარტიის გაყოფა არჩევნების შედეგებზეც აისახება?

- ბუნებრივია, ეს სასიამოვნო პროცესი არ არის. ვაშაძე პარტიის ენერგიული წევრი იყო, თუმცა პარტია რჩება პოლიტიკურ ორგანიზაციად, რომელიც ოპოზიციაში პოლიტიკურ ამინდს ქმნის, თანაც გიორგი ვაშაძის განცხადებები მხოლოდ პოპულიზმსა და დემაგოგიაზეა აგებული.

„კვირის პალიტრა“, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირაკლი ალასანიასთან: “ჩვენს წინააღმდეგ შტურმი ვერ განხორციელდა… თუ სასამართლო ივანიშვილის ზეწოლას ვერ გაუძლებს, ქუჩის აქციებს დავიწყებთ!”

რუსუდან შელია

თუ ე. წ. კაბელების საქმის განხილვა პროკურატურის გამარჯვებით დასრ­ულდა,­ “თავისუფალი დემოკრატები” ქუჩის აქც­იებს­ დაიწყებენ.

გვესაუბრება “თავისუფალი დემოკრატების” ლიდერი ირაკლი ალასანია:

- ახალი მოსამართლე ცდილობს, ბიძინა ივანიშვილის საბრალდებო დასკვნა გაამართლოს, რომელიც მას მთავარმა პროკურორმა შოთაძემ დაუწერა. წინასწარი განხილვისას ასეთივე ზეწოლა იყო მოსამართლე ჯუღელზეც,­ თუმცა მან პოლიტიკური კონიუნქტურისგან დამოუკიდებელი გადაწყვეტილება მიიღო.

- მედიაში ვრცელდებოდა ინფორმაცია, რომ მოსამართლე ჯუღელი თქვენი ახლობელია…

- ჯუღელი პირველად სასამართლო პროცესზე ვნახე. სწორედ იმის გამო, რომ ჯუღელი არ გატყდა, მოსამართლეობის ვადის ამოწურვის შემდეგ უფლებამოსილება აღარ გაუგრძელეს. ფარცხალაძე მის ხელდასხმულ ირაკლი შოთაძეს დღესაც სრულად აკონტროლებს, მთავარი შემკვეთი კი ივანიშვილია, რომელსაც პოლიტიკური შურისძიება სურს. თუ სასამართლო ივანიშვილის ზეწოლას ვერ გაუძლებს და ჩვენს წინააღმდეგ პოლიტიკურ გადაწყვეტილებას მიიღებს, ქუჩის აქციებს დავიწყებთ!

მივმართავ ივანიშვილს: ბალანსზე შვიდი მილიარდის ქონა არ ნიშნავს, რომ სახელმწიფო ინსტიტუციების ჯიბეში ჩასმას შეძლებს. სხვათა შორის, ივანიშვილისა და ღარიბაშვილის ახლო გარემოცვაში აღიარეს, ვიცით, ეს ადამიანები რომ უდანაშაულოები არიან, მაგრამ ალასანია უნდა დაისაჯოსო.

- რატომ უნდა “დასჯილიყავით“?

- ამ ბიჭების წინააღმდეგ უკანონობას ვერ შევეგუე! თანაც, კარგად ხედავენ, რომ ჩვენი რეიტინგი დღითი დღე იზრდება. როგორც წესი, ჩვენი პარტიის წინააღმდეგ ახალი შეტევა სხვადასხვა კვლევის შედეგების გასაჯაროების შემდეგ მზადდება. ვერაფერს დაგვაკლებენ! პოლიტიკა რომ გვერდზე გადავდოთ, ეს უკვე ღირსების საქმეა. თუ დადასტურდა, რომ ივანიშვილი სასამართლო სისტემის მუშაობაში ერევა, დარწმუნებული ვარ, უსამართლობის წინააღმდეგ ქუჩაში უამრავი მოქალაქე გამოვა.

- ცოტა ხნის წინ ირაკლი ოქრუაშვილსაც დაუპირისპირდით. რატომ ფიქრობთ, რომ “ქართული ოცნება” ყოფილ თავდაცვის მინისტრს თქვენს წინააღმდეგ იყენებს?

- კომისიის თავმჯდომარის გადაყენება მხოლოდ იმ მოტივით გადაწყვიტეს, რომ ის ჩვენი პარტიის წევრია, ინიციატორი კი ოქრუაშვილი გახლდათ. საბედნიეროდ, ჩვენს წინააღმდეგ შტურმი ვერ განხორციელდა.

- “ნაციონალური მოძრაობიდან” წამოსულ პოლიტიკოსებთან თანამშრომლობას გეგმავთ?

- არავისთან გაერთიანებას არ ვაპირებთ, არჩევნებში დამოუკიდებლად გავიმარჯვებთ.
———————–

„ყოველკვირეული ალია”, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ თამაზ მეჭიაურთან: „ქალბატონია და არ მინდოდა, მისთვის შეურაცხყოფა მიმეყენებინა, მაგრამ რადგან ეს ქალბატონი ყველაზე მამაკაცურ პოსტს იკავებს, თავს ვალდებულად ვთვლი, ვუპასუხო – “ქალი უნდა იყოს “კუხნაში”, თუ იქ მაინც გამოდგება”

ნინო სამხარაძე

„ქართული ოცნებისა» და „რესპუბლიკელების“ დაპირისპირება“ გადამწყვეტ ფაზაში შედის და შესაძლოა, ძალიან მალე გავხდეთ იმის მოწმე, რომ „რესპუბლიკურმა პარტიამ“ მოახდინოს პარლამენტის ხავერდოვანი გადატრიალება და მივიღოთ ახალი უმრავლესობა. ამ საშიშროებაზე ღიად საუბრობენ ექსპერტები და პოლიტოლოგები, ამის თქმის საშუალებას იძლევა თავად „რესპუბლიკური პარტიის“ ლიდერების განცხადებები.

დავით უსუფაშვილი, რომელიც აქამდე კონსტრუქციულ მედიატორად ითვლებოდა, რომელიც ბალანსის შენარჩუნებას ახერხებდა, უკვე გამაფრთხილებელ მესიჯებს ისვრის „ქართული ოცნების“ ლიდერების მისამართით, თუმცა აგრესიულობით მის მეუღლეს ნამდვილად ვერ გაუტოლდება და ამჯერადაც თინა ხიდაშელს ბადალი არ ჰყავს და შესაძლოა, ის სიტუაციის მთავარი ამყირავებელიც აღმოჩნდეს, მას შემდეგ, რაც ცნობილი გახდა, რომ ნატო-ს სამხედრო წვრთნები საქართველოში ჩატარდება და ფოთში შემოვიდა სამხედრო ტექნიკა, ამას მოჰყვა რუსეთის ფედერაციის საგარეო საქმეთა სამინისტროს აგრესიული განცხადება, ინფორმაციისა და ბეჭდვის დეპარტამენტმა 11-26 მაისს ვაზიანის სამხედრო პოლიგონზე დაგეგმილი ქართულ-ამერიკული სამხედრო სწავლების „ღირსეული პარტნიორი-2016“-ის შესახებ 6 მაისს განცხადება გაავრცელა, სადაც რუსული მხარე აღნიშნულ წვრთნებს ნატო-ს სამხედროების მიერ საქართველოს ტერიტორიის თანმიმდევრულად ათვისებას და პროვოკაციულ ნაბიჯად აფასებს, რომელიც მიმართულია კავკასიის რეგიონში სამხედრო პოლიტიკური ვითარების შეგნებულად გამწვავებისკენ.

პარტია „ქართული ოცნების“ წევრი თამაზ მეჭიაური ნატო-ს წვრთნებთან დაკავშირებით შეშფოთებას გამოთქვამს და აცხადებს: „არ გამოვრიცხავ ე.წ. წვრთნები სერიოზული პროვოკაციის მიზეზი გახდეს, რამაც შესაძლოა, 2008 წლის მსგავს კონფლიქტამდე მიგვიყვანოს. თუ იმის თავი გვაქვს, რომ რუსეთს რამდენიმე ტანკით დავამარცხებთ და ტერიტორიულ მთლიანობას აღვადგენთ, მაშინ ღმერთმა გაგვიმარჯოს. წვრთნები, რომელიც ვაზიანში მიმდინარეობს, საფრთხის შემცველია, ასევე, გასათვალისწინებელია რუსეთის მუქარის შემცველი განცხადებები, მეეჭვება, ამან რაიმე მნიშვნელოვანი შედეგი მოუტანოს ქვეყანას იმ პირობებში, როცა ჩვენი სამეზობლო ცეცხლის ალშია გახვეული…“.

თამაზ მეჭიაური აცხადებს, რომ კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფი ვიღაცას უმტკიცებს ერთგულებას და სანაცვლოდ ქვეყანას ცეცხლის ალში ხვევს.

რა თქმა უნდა, თავდაცვის მინისტრი თინა ხიდაშელი მეჭიაურის განცხადებას მყისიერად გამოეხმაურა „ფეისბუკის“ საშუალებით. გთავაზობთ ხიდაშელის იმპერატიულ მოთხოვნას, რომ ჟურნალისტებმა ვკითხოთ დეპუტატ მეჭიაურს, როდის და სად გახიზნა მისი შვილები, მისი განცხადების შინაარსი არის ასეთი: „არავითარი ვალდებულება არ მაქვს, ვიჯდე და ვისმინო აბდაუბდა. თამაზ მეჭიაურს უბრძანებია, ამ გადაწყვეტილებების მიმღებებისგან განსხვავებით, შვილები არ მყავს გახიზნული და ქვეყნის ბედი მაღელვებსო, ქვეყნის ბედზე, რუსულ არჩევანზე, შიშზე, „ბაბაია დაუძახე“-ზე სხვა დროს, ეს ამბავი პირველი რომ იყოს, გავატარებდი, ალბათ, მაგრამ ამ ბატონისგან კატეგორიულად მოვითხოვ პასუხს, სად და როდის გავხიზნე ჩემი შვილები, ან როცა მათ საფრთხე ემუქრებოდათ, ის თავად სად იყო, რომელი ჩირგვის ძირში? მე ყველა გავაფრთხილე, არავითარ კონტექსტში არასოდეს ჩემი შვილები არ ახსენოთ, პასუხს მოგთხოვ-თქო და ჰოდა, პატივცემულო მედია, იქნებ გადასცეთ ჩემი კითხვა და დაჟინებით მოსთხოვოთ ჩემი პასუხი…“.

პატივცემულო თინა, ფოსტალიონის ფუნქციას ნამდვილად ვერ შეგისრულებთ, დღემდე ამ ხელისუფლების მინისტრი ხართ, თუმცა ცდილობთ, აღმოჩნდეთ ოპოზიციურ სკამზეც, მაგრამ კარგად იცით, რომ ორ სკამზე ჯდომით შუაზე გაიხევით, ვიდრე შუაზე არ გახეულხართ, კეთილი ინებეთ და თავად მოითხოვეთ პასუხი, ვიდრე ჯერ კიდევ თავდაცვის მინისტრი ხართ. აგდებული ტონით და დაჟინებული მოთხოვნებით ესაუბრეთ თქვენს ხელქვეითებს. ახლა დაგჭირდათ ჟურნალისტები თქვენს პოლიტიკურ პარტნიორებთან საქმის გასარჩევად?!. ერთმანეთი თავად აირჩიეთ „რესპუბლიკელებმა“ და „ქართულმა ოცნებამ“, თავში ქვა გიხლიათ და მუცელში სამართებელი.

„ალია“ გთავაზობთ ინტერვიუს უმრავლესობის წევრ თამაზ მეჭიაურთანდა ვნახოთ, როგორ შეაფასებს თავდაცვის მინისტრის აგრესიულ და ნერვიულ განცხადებას.

- კიდევ ერთხელ ვრწმუნდები, რომ თინა ხიდაშელი არის არაადეკვატური და ასეთი პიროვნების თავდაცვის მინისტრად ყოფნა ქვეყნისთვის გაცილებით საფრთხის შემცველია, ვიდრე რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის ლავროვის განცხადება. ლავროვი ამოდის თავისი ქვეყნის ინტერესებიდან, აქ რა არის ახალი? აგრესორი ქვეყნის პოლიტიკის გამოძახილია. ჩვენი ქვეყნის 20 პროცენტზე მეტი ოკუპირებული აქვს, განლაგებული აქვს თავისი სამხედრო ნაწილები და ტექნიკა, რაც უფრო მეტ მიზეზსა და საბაბს მივცემთ, მეტად აგრესიული გახდება. მე რომ ჩემი შვილების მომავალი მაღელვებს, ეს თინიკოს შევუთანხმო, თუ რა ვქნა?!. მის შვილებს არ შევხებივარ, ღმერთმა დამიფაროს, აბა, ერთი ჰკითხოს კონფლიქტის საზღვრებზე ყოველდღე რომ უყურებენ მავთულხლართებს, შიშის ქვეშ რომ არიან ადამიანები და ამ განცხადების შემდეგ რუსეთის ჯარის ნაწილები რომ დაემატება, იმ ხალხს რა პასუხს გასცემს, ეს მაინტერესებს.

- თინა ხიდაშელი ამბობს, რომ არავითარი ვალდებულება არ აქვს, თქვენს აბდაუბდას უსმინოს ნატო-ს წვრთნებთან დაკავშირებით...

- ჯერ ერთი, მას ვალდებულება აქვს პარლამენტის წინაშე, აბდაუბდა კი მთლიანად მისი ეს განცხადებაა. ქალბატონია და არ მინდოდა, მისთვის შეურაცხყოფა მიმეყენებინა, მაგრამ, რადგან ეს ქალბატონი ყველაზე მამაკაცურ პოსტს იკავებს, თავს ვალდებულად ვთვლი, თუნდაც ორი სიტყვით ვუპასუხო – „ქალი უნდა იყოს „კუხნაში“, თუ იქ მაინც გამოდგება.

- თინა ხიდაშელმა მედიას დაჟინებით მოსთხოვა, გაგვერკვია, სად და როდის გახიზნა მისი შვილები, საერთოდ, როგორ ბედავთ და რატომ ახსენებთ მის შვილებს, როცა მე ვიბრძოდი, ის თავად სად იყო, რომელი ჩირგვის ძირში? ჩაბჟირებულ-დაჟინებული ვითხოვ თქვენგან პასუხს, როგორ გაბედეთ და როგორ ახსენეთ თინას შვილები და დაასაბუთეთ, სად ჰყავს თინას გახიზნული ბავშვები?

- მისი შვილები საერთოდ არ მიხსენებია, ჩემი განცხადება ეხება ყველას შვილებს, რომ ვინც ასეთ გადაწყვეტილებებს იღებს, ვინც სხვის შვილებს ცხელ წერტილში აგზავნის, საკუთარ შვილებს კი უცხოეთის უნივერსიტეტში ასწავლის და კომფორტულად აცხოვრებს, ამას ვგულისხმობ, ეს ეხება ყველას, ვინც არ უნდა იყოს, ვინც ასეთ უპასუხისმგებლო გადაწყვეტილებებს იღებს. ნატოს სამხედრო წვრთნებზე გადაწყვეტილება ხიდაშელს არ მიუღია, ის, უბრალოდ, შემსრულებელია. ძალიან ცუდია, როცა ასეთ საპასუხისმგებლო გადაწყვეტილებებს ქვეყანა ასეთ არაადეკვატურ ადამიანს ანდობს.

დამისახელოს თინა ხიდაშელმა, როდის ვიყავი ჩირგვებში და როდის ვებრძოდი რეჟიმს, ეგ სად იმალებოდა? კონკრეტულად რომელ პერიოდს გულისხმობს? 1974 წლის 14 აპრილი მახსოვს, 1989 წლის 9 აპრილი, ისიც მახსოვს, ამ სისხლიანი ღამის შემდეგ ზოგიერთები კომუნისტურ პარტიაში რომ შევიდნენ. ასევე, მახსოვს 2007 წლის 7 ნოემბერი, როცა მე სხვათა შორის, დამაპატიმრეს, კიდევ მახსოვს 2011 წლის 25-26 მაისის ღამე, როცა დაგვარბიეს და დღემდე შენახული მაქვს ის ბორკილები, როცა ერთმა ღვთისნიერმა კაცმა გადამარჩინა. მაშინ, უმოწყალოდ რომ გვარბევდნენ, ეს ქალბატონი არ მინახავს, მეტიც, არც კი გაუპროტესტებია. არასოდეს ჩირგვებში არ დავმალულვარ და დაჟინებით ჰკითხეთ, რომელ პერიოდს და რას გულისხმობს? ჩემი ცხოვრება, ასე თუ ისე, ყოველთვის ღია იყო, რადგან მე დასამალი არაფერი მაქვს. რაც ცოდვა მქონდა ღვთის წინაშე, არც იმას არ ვმალავ.

- „რესპუბლიკური პარტია“, რომელიც ასეა დაპირისპირებული „ქართულ ოცნებასთან“, რატომ არ ტოვებს აღმასრულებელ ხელისუფლებას, ეს პრემიერ-მინისტრის სისუსტეა?

- ჩემზე რომ იყოს დამოკიდებული, რა თქმა უნდა, ხიდაშელს გავათავისუფლებდი, არ შემიძლია გითხრათ, რატომ არ ხსნის პრემიერი ხიდაშელს, ეს უკვე მას უნდა ჰკითხოთ.

- ირაკლი ალასანია იმუქრება ქუჩის აქციებით და ამბობს, რომ ფიზიკურ ძალასაც კი გამოიყენებს ივანიშვილის წინააღმდეგ, «ქართული ოცნების“ ირგვლივ წრე ვიწროვდება, კოალიციის ყოფილმა სუბიექტებმა პირი შეკრეს, გადატრიალებას ხომ არ გეგმავენ?

_ მე მგონია, შეთანხმებულად მოქმედებს სხვადასხვა ინსტიტუტები თავისი არასამთავრობოებით, თავისი „ენდიაით“ და „აირაით“, გარკვეული პოლიტიკური ლობისტებით უცხოეთიდან. ქმნიან განწყობას, თითქოს ხელისუფლებას ხალხის მხარდაჭერა არ გააჩნია, ხოლო „ნაცმოძრაობას“ და მის სატელიტ პარტიებს აქვთ უმრავლესობა. ამის გარდა, ფაქტობრივად, ზეწოლა ხდება პრემიერ-მინისტრზეც, როგორც ვატყობ, ერთი მხრივ ამ პოლიტიკური ძალების მხრიდან, კერძოდ, „რესპუბლიკელებისგან“. ისინი აქტიურად მიუთითებენ კვირიკაშვილს, როგორ დააკომპლექტოს პარტიული სია და მოუწოდებენ, ჩემნაირი პოლიტიკოსებისგან განთავისუფლდეს. ჩემნაირში იგულისხმებიან ისეთი პოლიტიკოსები, ვინც გარედან არ იმართებიან, როგორც დასავლეთიდან, ასევე ჩრდილოეთიდან. ასეთებისგან უნდათ გაათავისუფლონ პარტიული სია. თავის დროზე დასავლეთმა „ქართულ ოცნებას“ შეაყვანინა ეს „ტროას ცხენი“ „რესპუბლიკელების“ და „თავისუფალი დემოკრატების“ სახით და ისინი გააყვანინა საარჩევნო ბლოკში. დღეს უკვე მეტ-ნაკლებად მომზადებულები არიან კოალიციის ხარჯზე, უკვე დამოუკიდებელ თამაშს აპირებენ. მაგრამ ახლა უნდათ, მეორე ტროას ცხენი ჩანერგონ შიგნით, რომელსაც ვუწოდე „დავარცხნილები“, სწორედ ასეთი დავარცხნილების შეყვანა უნდათ „ქართულ ოცნებაში“, რომელსაც ისევ ბიძინა ივანიშვილის ავტორიტეტით გაიყვანენ, მერე ეს მოძლიერებული ძალები – „ნაციონალები“, „რესპუბლიკელები» და „ქართულ ოცნებაში“ ჩანერგილები, რომლებიც „ოცნების“ სახელით გამოვლენ, გაემიჯნებიან „ქართულ ოცნებას», თუ კონკრეტული ძალის დავალებას არ შეასრულებენ. მერე შექმნიან უმრავლესობას, რომლის შექმნასაც ახლაც ცდილობდნენ.

უბრალოდ, ვეღარ მოხერხდა. თუ დაგეგმილი სცენარი არ განხორციელდა და მეორე და მესამე ადგილზე ვერ გავლენ «ნაციონალური მოძრაობა“ და მისი სატელიტი პარტიები, გაეპარებათ ეროვნულ-პატრიოტული ძალა, რომელიც დაიკავებს მეორე ადგილს, ამ შემთხვევაში, დასავლეთში კონკრეტული დაჯგუფება „ენდიაის“ და „აირაის“ საშუალებით შექმნის ფონს, თითქოს არჩევნები გაყალბდა, უცხოეთში კონკრეტული ჯგუფების დახმარებით, შეეცდებიან, გაიმეორონ ის სცენარი, რომელიც ერთხელ უკვე გვაქვს ნანახი „ვარდების რევოლუციის» სახით, დარწმუნებული ვარ, ამ სცენარის განვითარებას ისინი არ გამორიცხავენ. მათ უნდათ, ხავერდოვნად, თავისივე ხელით გადაატრიალონ „ქართული ოცნება“, წინააღმდეგ შემთხვევაში შექმნან იმის წინაპირობა, რომ ქუჩის აქციებით მოახდინონ ხელისუფლების აღება. ეს არის ჩანაფიქრი, რომელსაც, ჩემი აზრით, ზურგს უმაგრებს არცთუ ისე უმნიშვნელო პოლიტიკური ძალები უცხოეთიდან.

- რჩება შთაბეჭდილება, რომ ივანიშვილს პროცესებზე ხელი აქვს ჩაქნეული და ვითარება ძალიან ჰგავს შევარდნაძის მმართველობის ბოლო პერიოდს, რასაც „ვარდების რევოლუცია“ მოჰყვა...

- ბიძინა ივანიშვილი მაშინაც კი, როცა ხელისუფლებაში იყო, მაქსიმალურად იზოლირებული იყო, ზუსტად არ მიეწოდებოდა ის ინფორმაციები, რაც რეალურად ხდებოდა ქვეყანაში, ახლა მით უმეტეს იზოლირებულია, ხანდახან სთხოვენ პოლიტიკაში ჩარევას, მაგრამ მგონია, რომ ის წრეები, ვინც საგარეო პოლიტიკით არიან დაკავებულები, ნატოსთან და სხვადასხვა საერთაშორისო ორგანიზაციებთან ვინც კონტაქტობს, ისინი ივანიშვილს გაცილებით ოპტიმისტურ სურათს უხატავენ, ვიდრე რეალურად არის და აქედან გამომდინარე, ივანიშვილი ამ პროცესებს მეტისმეტად პოზიტიურად უყურებს, იმ პროცესებს, რაც განსაკუთრებით ნატო-სთან ინტეგრაციასთან არის დაკავშირებული. იმ ინფორმაციაზე დაყრდნობით, რომელიც საჯაროა, ცალსახად ჩანს, რომ ამერიკის შეერთებული შტატებიდან დაწყებული, არც ერთი დიდი მოთამაშე ნატო-სი არ თვლის, რომ საქართველოს და უკრაინის ნატო-ში მიღება უახლოეს პერიოდში შესაძლებელია. ამ ფონზე ჩვენს შიგნით პოლიტიკოსების გარკვეული ჯგუფი თავგადაკლული უმტკიცებს მოსახლეობას, რომ უახლოეს მომავალში მიგვიღებენ ნატო-ში და თურმე ნატო-ზე უკეთესი კიდევ გვაქვს რაღაც, თურმე სადღაც ვართ მიღებული. შეიძლება ნატო-ს სამხედრო ტექნიკის შემოსვლაც ზუსტად ამასთან იყოს დაკავშირებული, რომ ჩვენი ქვეყნის რაღაც პოლიტიკური ჯგუფის თხოვნით მოხდა ამ ტანკების შემოყვანა. ნატო არანაირ პასუხისმგებლობას არ იღებს ჩვენი ქვეყნის უსაფრთხოებაზე, ტანკები შემოიყვანეს და ცოტა ხანში გაიყვანენ, მაგრამ ისევ ჩვენი პრობლემების პირისპირ დავრჩებით მარტო, მაგრამ, თუ რაღაც უბედურება მოხდება, მოვისმენთ შეშფოთებისა და აღშფოთების განცხადებებს მათი მხრიდან, ეს იქნება მათი მხარდაჭერა.

კითხვა მაქვს, ამ ტანკების შემოყვანის გამო ჩვენს ტერიტორიაზე რომ ომი დაიწყოს, რომელი მხარე დაზარალდება? გარწმუნებთ, არც ამერიკელები დაზარალდებიან და არც რუსები. დაიღუპება ისევ ჩვენი მოსახლეობა, ვინ იღებს ამაზე პასუხისმგებლობას, მიპასუხონ. ხის გადარგვაზე რომ ატეხეს ერთი ამბავი და ამხელა საფრთხის წინაშე ვდგავართ, შეიძლება ადამიანები შეეწირონ ამ ყველაფერს, პასუხისმგებელს კი ვერ ვხედავ. 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ გასაქცევად გამზადებულმა ხელისუფლებამ წითელ ხიდზე რომ რიგი დააყენა და დაუსჯელები დარჩნენ, ამიტომაც ბედავენ ამდენს ზოგიერთები.

- რატომ გაქვთ იმის განცდა, რომ შეიძლება 2008 წლის აგვისტოს ომი განმეორდეს?

- მიჩნდება იმის შიში, რომ შეიძლება ამას მოჰყვეს ძალიან მძიმე შედეგი. ერთი მხრივ, ვხედავთ ოკუპანტი ქვეყნის მუქარის შემცველ განცხადებას, მეორე მხრივ, ვხედავთ, როგორ შემოჰყავს ნატო-ს სამხედრო ტექნიკა ჩვენს ტერიტორიაზე. ვიღაცები კი შედეგზე არ ფიქრობენ, მათთვის მთავარია, თავისი საჭიროება და ფუნქცია დაუმტკიცონ იმ ხალხს, ვინც თავის დროზე ისინი პოლიტიკაში მოიყვანა.

- გამორიცხავთ შიდა გადატრიალებას? გამორიცხავთ, რომ “რესპუბლიკელებმა” ააყირაონ სიტუაცია, “ნაციონალებთან” და ირაკლი ალასანიასთან ერთად შექმნან უმრავლესობა, გადააყენონ მთავრობა და საკუთარი პრემიერ-მინისტრი დანიშნონ?

- არც არაფერს ვადასტურებ და არც არაფერს გამოვრიცხავ!

„ყოველკვირეული ალია”, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილან: „ამბობენ, ივანიშვილი ქვეყნის დატოვებასდ აპირებს, თოთქოს ხელი ჩაიქნია საკუთარ პარტიასა და პროცესებზეო. ასეა?

ნინო სამხარაძე

„ნაციონალური მოძრაობის» აქტიურმა სახემ გიორგი ვაშაძემ გასულ კვირას „ნაცმოძრაობა“ დატოვა. ეს პოლიტიკურად ბინძური ორგანიზაცია ნაწილნაწილად იშლება და გასაკვირი არ არის, ვაშაძის პარტიიდან გასვლა და როგორც ამბობენ, გიორგი ვაშაძე არ იქნება უკანასკნელი და „ნაცმოძრაობის“ რღვევა გარდაუვალია, მანამდე პარტია დატოვეს აღმასრულებელმა მდივანმა ზურაბ ჯაფარიძემ, პავლე კუბლაშვილმა, გოგა ხაჩიძემ და გიორგი მელაძემ. რა თქმა უნდა, გაჩნდა ლოგიკური ეჭვი, რომ ამ კვარტეტის უკან იდგა ბიძინა ივანიშვილი, რომელმაც გადაწყვიტა, „ნაციონალური მოძრაობა» ნაწილებად დაეშალა, ხოლო რაც შეეხება გიორგი ვაშაძის პარტიიდან წასვლას, „ნაციონალებმა“ ესეც ივანიშვილს მიაწერეს. თუმცა, ამ ბნელმა ძალამ ვისაც არ უნდა მიაწეროს პარტიის დაშლა, ფაქტია, რომ ასეც უნდა მომხდარიყო. გიორგი ვაშაძემ გააკრიტიკა „ნაცმოძრაობა“ და განაცხადა: «…ნაცვლად სიცოცხლისუნარიანი ღია

ორგანიზაციისა, ჩვენ მივიღეთ დახურული კაბინეტური მმართველობის სისტემა, რომელიც მისი ბუნებიდან გამომდინარე თავადაა მოკავშირე ივანიშვილის მავნებლური მმართველობის და ემსახურება მხოლოდ პარტიის ერთი მცირე ჯგუფის ინტერესებს. ამ კაბინეტურ მმართველობას აქვს თავისი სახელი და გვარი: გიგა ბოკერია, მიშა მაჭავარიანი, ხათუნა გოგორიშვილი, გოკა გაბაშვილი და მათ ფარად ქცეული – დავით ბაქრაძე. მე უარს ვამბობ გარანტირებულ ადგილზე საარჩევნო სიაში იმ ფასადური განახლებით, რასაც ეს ადამიანები აპირებენ და ვიწყებ ახალი მოძრაობის შექმნას, რომლის მთავარი პრინციპი იქნება – ახალი ადამიანები პოლიტიკაში…“.

ძნელად წარმოსადგენია ვაშაძემ არჩევნებამდე შექმნას ისეთი პარტია, რომელიც შეძლებს არჩევნებში ბარიერის გადალახვას. ამიტომაც არსებობს უამრავი ვერსია, სად შეიძლება იგი მოიაზრებოდეს. ერთ-ერთი ვერსიით, არ გამოირიცხება, ის პაატა ბურჭულაძის პარტიაში ვიხილოთ, რომელიც ჯერ არ შექმნილა, თუმცა ბურჭულაძე უკვე აანონსებს, რომ ხალხმა დაუკვეთა მას პარტიის შექმნა და, სავარაუდოდ, მაისის ბოლოს ვიხილავთ პაატა ბურჭულაძეს, როგორც პოლიტიკურ ლიდერს. თუმცა ქართულ პოლიტიკას ახსოვს ბევრი სატელიტური პარტია, რომელიც სახელდახელოდ შექმნილა და სახელისუფლებო ძალას მისთვის ბარიერი გადაულახვინებია… ასეთი იყო გიორგი თარგამაძის „ქრისტიან-დემოკრატიული პარტია“, რაც სააკაშვილმა 2007 წლის 7 ნოემბრის ტელეკომპანია „იმედის“ დარბევისა და ბადრი პატარკაციშვილის ლიკვიდაციის შემდეგ, გიორგი თარგამაძესა და პოლიტიკურ «პუტანკებს» უფეშქაშა იმის სანაცვლოდ, რომ გასუსულიყვნენ… ასე რომ, ამ ქალაქში ყველაფერი მოსულა და სულაც არ გამიკვირდება, თუკი ვაშაძე იქნება ხელისუფლების სატელიტი და მას გადაალახვინებენ ბარიერს.

„ნაცმოძრაობაში“ ცემა-ტყეპის სეზონი გახსნილია, ვრცელდება ინფორმაცია, რომ ზაზა კედელაშვილმა აკო მინაშვილი დაასისხლიანა, მიზეზი გახლავთ საარჩევნო სიაში ყოფნა-არყოფნის საკითხი. ამბობენ, რომ სააკაშვილმა პარტიას დაფინანსება საგრძნობლად შეუმცირა, ზაზა კედელაშვილი კი გამსვლელ სიაში ჩასმის სანაცვლოდ პარტიას 100 ათას დოლარს აძლევდა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც გაიგო, რომ შეთანხმების მიუხედავად, სიაში არ იყო, გაღიზიანებულმა სპორტსმენმა აკო მინაშვილი უმოწყალოდ სცემა.

არანაკლებ მნიშვნელოვანი პროცესი მიდის „ქართულ ოცნებაში“, როგორც იტყვიან, ისეთი ამბები ხდება, ძაღლი პატრონს ვერ სცნობსო… „ქართული ოცნება“ საარჩევნო სიას ვერ ადგენს, ყველას თავისი თეორიები აქვს, რეალურად კი არავის აქვს იმის უკანალი, თავისი სიტყვა ბოლომდე გაიტანოს. ამ ეტაპზე ბიძინა ივანიშვილი „ქართული ოცნების» ლიდერებისთვის მიუწვდომელია, მის გარეშე კი ნაბიჯს ვერავინ დგას, შესაბამისად, დეპუტატთა დიდი ნაწილი თავპირს იხოკავს, რადგან არ იცის, ხვალ სად იქნება. „ნაცმოძრაობის“ დაშლის პარალელურად ვხედავთ, რომ დაიშალა „ქართული ოცნებაც“, რამაც გარკვეულწილად „ქართულ ოცნებაში“ დაპირისპირება შეარბილა, რადგან ყველას გაუჩნდა შანსები, სია დაგრძელდება და ვინძლო, ზოგიერთებს გაუმართლოსო.

თუმცა არავინ იცის, ივანიშვილი საბოლოოდ რა კორექტივებს შეიტანს სიაში, ახლა ის ძალიან გაბრაზებულია, გაბრაზებულია როგორც საკუთარ გუნდზე, ასევე ხალხზე. ის თვლის, რომ ბევრს აკეთებს, მაგრამ არ უფასებენ. რჩება შთაბეჭდილება, თითქოს მას ხელი აქვს პროცესებზე ჩაქნეული…

თუმცა „ალიასთან“ საუბარში პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი, რომელიც ბიძინა ივანიშვილთან 2012 წლის არჩევნების პერიოდში ძალიან დაახლოებული პირი იყო და მის ხასიათს კარგად იცნობს, აცხადებს, რომ ივანიშვილი არის პასუხისმგებლიანი პიროვნება და კატეგორიულად ემიჯნება იმ მოსაზრებას, რომ მას პროცესებზე ხელი აქვს ჩაქნეული, თუმცა ადასტურებს, რომ ის გაბრაზებული ნამდვილად არის. გასული კვირის მოვლენებს ჩვენთან ერთად შეაჯამებს გია ხუხაშვილი და აი, რას აცხადებს „ნაცმოძრაობის“ სავარაუდო დაშლასთან დაკავშირებით:

- ვფიქრობ, კანონზომიერი ვითარებაა ის, რაც ხდება „ნაციონალურ მოძრაობაში“, ყველა კვლევა აჩვენებს, რომ მათ ზრდის პოტენციალი არ გააჩნიათ და ჰყავთ სტაბილური ელექტორატი, რომელიც ადგილიდან არ იძვრის, რაოდენობა არც იზრდება და არც იკლებს, შესაბამისად, «ნაცმოძრაობის“ პრეტენზია ხელისუფლებაში მოვიდნენ არჩევნების გზით, გამორიცხულია, ისინი ვერც პოლიტიკურ პარტნიორებს მოძებნიან, თუნდაც კოალიციური გზით მიიღონ შედეგი. როცა ეს ზეამოცანა ვერ სრულდება, ბუნებრივია, ეს ცუდი ენერგია გადადის შიდა დაძაბულობაში და ასეთი გამოტყორცნები დროდადრო მოხდება.

„ნაცმოძრაობის“ მიზიდულობის ცენტრად სააკაშვილი რჩება, პარტიიდან პოლიტიკოსების წასვლა სისტემურ ზიანს ვერ მიაყენებს. ისევე როგორც სისტემური ზიანი ვერ მიაყენა ზურაბ ჯაფარიძის ჯგუფის პარტიიდან გასვლამ. ასევე, „ოცნებაში“ ბიძინა ივანიშვილი არის ძალის ცენტრი და სისტემური ზიანი პოლიტიკურ დაშლას არ გამოუწვევია, პრემიერი ღარიბაშვილი წავიდა და თითქოს არაფერი მომხდარა, ბევრად უფრო მძიმე პროცესები განვითარდა კოალიცია „ქართულ ოცნებაში“, მაგრამ რეიტინგის მხრივ ცვლილება არ მომხდარა, რადგან ამომრჩეველი კონსოლიდირებულია არა  „ოცნების“, არამედ ივანიშვილის ირგვლივ ისევე როგორც „ნაციონალების“ ამომრჩეველია კონსოლიდირებული მიხეილ სააკაშვილის გარშემო, შესაბამისად, ვინც არ უნდა წავიდეს და მოვიდეს პარტიაში, სანამ არსებობს ილუზია, რომ სააკაშვილის სული ტრიალებს „ნაცმოძრაობაში“, მათი ელექტორატიდარჩება „ნაციონალების» გვერდით.

- გიორგი ვაშაძის პარტიიდან წასვლამ თავდაყირა დააყენა „ენდიაისა“ და „აირაის“ კვლევების შედეგები და წყალში ჩაყარა დასავლეთში კონკრეტული ჯგუფის წინასწარ დაწერილი სცენარი, რომ მინიმუმ „ნაცმოძრაობა» უნდა ყოფილიყო მეორე ოპოზიციური ძალა. თქვენ როგორ ფიქრობთ, ვინ გახდება მეორე ოპოზიციური ძალა პარლამენტში და არის თუ არა ეს პროცესი „ნაცმოძრაობის» დასასრულის დასაწყისი?

- პრობლემა არის უფრო სერიოზული და მოდით, პოლიტიკურ სურათს სიღრმისეულად შევხედოთ. დღეს გვაქვს ვითარება, როდესაც ამომრჩეველთა უმრავლესობა „ქართულ ოცნებასაც’ და „ნაცმოძრაობასაც“ ეუბნება უარს, ჯამურად „ნაციონალებიც» და „ოცნებაც“ უმცირესობაში არიან. ამას ყველა კვლევა ადასტურებს და არა აქვთ უფლება, ორივეს ერთად ჯამურად ჰქონდეთ სახელისუფლებო პრეტენზია. ჯამში, ორივე პარტიის რეიტინგი 50 პროცენტზე ნაკლებია. საინფორმაციო ველი არის მათი, დანარჩენი პარტიებისთვის დაკეტილია, ამიტომაც არის ორპოლუსიანი სისტემის ილუზია შექმნილი, თორემ რეალურად ქართული პოლიტიკა ორპოლუსიანი არ არის, სხვა პარტიები კიდევ უფრო რთული პრობლემის წინაშე დგანან, რადგან ისინი ალტერნატივას ვერ აყალიბებენ. დღეს ამომრჩეველი ამბობს, მე მყავს ცუდი ხელისუფლება, მაგრამ მყავს უარესი ოპოზიცია `ნაციონალების~ ხაზით და ვეძებ პარტიას, რომელსაც ხმას მივცემ. ამომრჩეველს უნდა არჩევნებზე წასვლა, მაგრამ არ იცის, ვის მისცეს ხმა, ეს დიდი პრობლემაა. ამომრჩეველი ასეთ ვითარებაში არასდროს ყოფილა. პოლიტიკურმა სისტემამ ამომრჩეველს უნდა მისცეს ამორჩევის საშუალება, ეს კომპონენტი გვაკლია. ყველა ერთად მოვახერხებთ თუ არა ამის გაკეთებას, ეს ცალკე საკითხია. თუმცა შემიძლია გითხრათ, რა სცენარი განვითარდება. დღეს არის იმის ვითარება, როცა ამომრჩეველი პოლიტიკურ ელიტას ეუბნება არას და 60%-ზე მეტი არჩევნებს ბოიკოტს უცხადებს. ეს ნიშნავს, რომ ჩვენ დაბალი აქტივობის არჩევნებს ვიღებთ. დაბალი აქტივობით მოსული ხელისუფლება იქნება ძალიან სუსტი ლეგიტიმაციის მატარებელი და შესაძლოა, არჩევნების შემდეგ მივიღოთ კრიზისი, რადგან სუსტი ლეგიტიმაციით მოსული ხელისუფლება იქნება ძალიან მყიფე და ისინი ვერ დაასრულებენ საარჩევნო ციკლს და გადაჰყვებიან ან არჩევნების გაყალბების ლოზუნგის კრიზისს, ან სოციალურ თემას. მაგრამ იმ შემთხვევაში, თუ მოხერხდა იმ 60%-ის არჩევნებზე მოყვანა, მერწმუნეთ, რომ ის უარს ეტყვის „ნაცებსაც“ და „ქართულ ოცნებასაც“ და მათი ხმები გადანაწილდება დანარჩენ ოპოზიციურ პარტიებზე, მიუხედავად იმისა, მოსწონთ თუ არა ისინი. ახლა კი ბევრი რამ დამოკიდებულია არასაპარლამენტო პარტიებზე, ვინ წამოიყვანს იმ 60%-იან ელექტორატს და ვის საარჩევნო ყუთში აღმოჩნდება მათი ხმები.

- საქართველოში მუდმივად ვეძებთ ახალ ლიდერს და შეიძლება, რომ პაატა ბურჭულაძე აღმოჩნდეს სწორედ ის პოლიტიკური ლიდერი, რომელიც თავისუფალ ხმებს წამოიღებს? ბურჭულაძე აცხადებს, ხალხმა პარტია დამიკვეთაო და სავარაუდოდ, სულ მალე პარტიულ ყრილობასაც ჩაატარებს...

- თეორიულად ყველაზე მაღალი შანსი პაატა ბურჭულაძეს აქვს, რომ ნეიტრალურ პოზიციაში დარჩენილი ამომრჩეველი მიიზიდოს და იცით, რატომ? არსებული პოლიტიკური ელიტა, რომელიც სახეზეა, ყველა დამძიმებულია წარსული ცოდვებით და ვერ დამისახელებთ პარტიას, რომელიც დამარცხებული არ არის, საქართველოში კი დამარცხებულები არ უყვართ. შესაბამისად, ვინც პოლიტიკას იწყებს სუფთა ფურცლიდან, მეტი შანსი უჩნდება ამომრჩევლის მოსაზიდად, მაგრამ ჩვენ ვსაუბრობთ თეორიულ შანსებზე. იმისთვის, რომ ბურჭულაძემ თეორიული შანსი რეალობაში გადაზარდოს, მან კითხვას უნდა უპასუხოს – შეუძლია თუ არა მას ქვეყნის მართვა?.. ამაზე პასუხის გაცემა ბურჭულაძისთვის იქნება რთული. პრაქტიკულად რამდენად მოახერხებს, ხელისუფლებას გაუწიოს წინააღმდეგობა და შემდეგ ქვეყანა მართოს, ეს უნდა გვაჩვენოს, რაც აქამდე არ გაუკეთებია და არ გვინახავს.

- სოციალურ ქსელში პერმანენტულად ვრცელდება პაატა ბურჭულაძისა და მიხეილ სააკაშვილის ერთობლივი ფოტოები, გაუთავებლად საუბრობენ, რომ ის არის ადეიშვილისა და სააკაშვილის პროექტი. არის თუ არა სააკაშვილი ბურჭულაძეში რეინკარნირებული?

- ეს ხმები, რა თქმა უნდა, მსმენია, ქართულ პოლიტიკაში გამორიცხული არაფერია, მაგრამ მთავარი ინდიკატორია გუნდი, რომელიც ბურჭულაძის გარშემო იკრიბება. მის გარშემო კი ვერ ვხედავ მიშასადმი პოზიტიურად განწყობილ ადამიანებს. როგორც წესი, გუნდიდან გამომდინარე ხშირად ჩანს, არსებობს თუ არა ფარული გეგმა, მაგრამ ეს გუნდი არ ტოვებს შთაბეჭდილებას, რომ კავშირი აქვთ მიშასთან. ერთადერთი წევრი, ვინც „ნაციონალებთან“ ასოცირდებოდა, ეს იყო ვანო მაჭავარიანი, რომელმაც დატოვა ბურჭულაძის ორბიტა.

- პოლიტიკური გვამების გაცოცხლების მომსწრენი ვართ, რაში სჭირდება ხელისუფლებას ირაკლი ოქრუაშვილის პოლიტიკურად გააქტიურება, რომელიც, წესით, პროკურატურაში დაკითხვაზე უნდა დადიოდეს და არა გორის საკრებულოში?! ირაკლი ალასანიასა და ირაკლი ოქრუაშვილს შორის დაპირისპირება კი მწვავე ფაზაში გადადის, ოქრუაშვილი იხსენებს, როგორ იყო დაპატიმრებული ალასანიას ცოლისძმა ნარკოტიკების ბარიგობის გამო და ახდენს მისი პარტიის წევრის დისკრედიტაციას საკრებულოში...

- ეს არის მეორე ლიგაში დაპირისპირება, ვფიქრობ, რომ ჩვენ პირველ ლიგაში ვთამაშობთ და ნუ ვისაუბრებთ მეორე ლიგაზე. ოქრუაშვილის გააქტიურებას არასერიოზულად ვუყურებ, მისმა პოლიტიკურმა ბიოგრაფიამ და პიროვნულმა ტრაგედიამ ჩვენს თვალწინ გაიარა. ჯერ მაჩოს როლში მოგვევლინა და შემდგომ საპირისპირო როლი მოირგო, ახლა ისევ მაჩოს თამაშობს. მას არასერიოზულად ვუყურებ. ბევრი ცუდი რამ, რასაც სააკაშვილი აკეთებდა, ამ სიბინძურის მთლიანი თანამონაწილე იყო ირაკლი ოქრუაშვილი და ყველა ის სიმახინჯე, რაც მიშამ დაიწყო, პირველი ნაბიჯები სწორედ ირაკლის მხრიდან გვახსოვს, საროსკიპოების დარბევიდან დაწყებული, ომის რიტორიკით გაგრძელებული და ასევე, კამერების წინ ბოდიშებით დამთავრებული. მის პოლიტიკურ პერსპექტივას სერიოზულად არ ვუყურებ.

- „პანორამა თბილისის“ წინააღმდეგ აქციის მონაწილეები დააკავეს, მათ შორის საკრებულოს დეპუტატი ალეკო ელისაშვილი. რაში სჭირდება ხელისუფლებას არჩევნების წინ მსგავსი სკანდალი?

- ალეკო ელისაშვილს, როგორც საკრებულოს დეპუტატს, იმუნიტეტი არ იცავს, თუმცა ის არის საჯარო ფიგურა და სამართალდამცავები ქმედებების დროს ჯობია იყვნენ უფრო კულტურულები. შეიძლება ივანიშვილის მიმართ ბევრი პრეტენზია გვქონდეს, მაგრამ, რაც შეეხება კონკრეტულად ამ კამპანიას, პოლიტიკური ხაზით ვიტყვი, რომ ივანიშვილი გამოაცხადო ბუნების მტრად, ეს არის წმინდა პოლიტიკური გზავნილი, რადგან მას კარგად ვიცნობ, ზუსტად ვიცი მისი დამოკიდებულება ბუნებისადმი. ამიტომ მიმაჩნია, ეს არის მის მიმართ უსამართლო პრეტენზიები, თუმცა პოლიტიკური ტექნოლოგიის თვალსაზრისით, გასაგებია, რატომ აკეთებენ ამას მისი ოპონენტები. საერთოდ, პოლიტიკაში ასეთი წესია – თუ გინდა, ადამიანი წყობიდან გამოიყვანო, უნდა დააბრალო ის, რაც მისთვის მტკივნეული და მწარეა. დამერწმუნეთ, ამ შემთხვევაში ივანიშვილისთვის ყველაზე მიუღებელია, დააბრალო ბუნების გაჩანაგება და რაც ხდება, ეს არის ნერვების თამაში და წმინდა პოლიტიკური თემა.

- ისეთი შთაბეჭდილება რჩება, ივანიშვილი აპირებს ქვეყნის დატოვებას, თითქოს ხელი ჩაიქნია საკუთარ პარტიასა და პოლიტიკურ პროცესებზე. ასეა?

- პარადოქსულ რამეს გეტყვით, ღმერთმა არ ქნას, ივანიშვილი ამ პროცესს გაემიჯნოს. ეს რომ მოხდეს, „ქართული ოცნება“ ერთმანეთს დაჭამს. ერთადერთი გარანტი „ქართული ოცნების“ სტაბილურობისა, რომ შიგნით ერთმანეთს არ დაერიონ, არის ივანიშვილი. მეტი გარანტი იქ არ არსებობს, რადგან რეალურად იქ ლიდერები არ არიან, თუმცა ამბიციები, იცოცხლეთ, იმხელა აქვთ. შესაბამისად, როგორც პარტიული სტაბილურობა, ასევე სახელმწიფო სტაბილურობა, ამ ეტაპზე, ვიმეორებ, ამ ეტაპზე დამოკიდებულია ივანიშვილზე. თუკი ამ პროცესს გაემიჯნება, მივიღებთ უმართავ პროცესებს. ივანიშვილი გაბრაზებულია, მას აქვს უსამართლობის განცდა, მაგრამ რამდენად უდგება თვითკრიტიკულად საკუთარ შეცდომებს და ხვდება თუ არა, რა შეცდომები დაუშვა, არ ვიცი, რადგან პირდაპირი კომუნიკაცია დიდი ხანია მასთან არ მქონია. ვისურვებდი, კრიტიკული ანალიზი გაეკეთებინა და საკუთარი შეცდომები ეღიარებინა, რადგან მან უამრავი შეცდომა დაუშვა.

- თქვენი აზრით, ყველაზე მძიმე შეცდომა, რაც დაუშვა, რა იყო?

- ვფიქრობ, მისი მთავარი მისია იყო სახელმწიფო ინსტიტუტების გამყარება, მათდამი პატივისცემის გაჩენა, შესაბამისად ინსტიტუციური პოლიტიკური მაგიდის ჩამოყალიბება, სადაც პიროვნებებზე კი არ იქნებოდა ინსტიტუტები დამოკიდებული, არამედ პირიქით, ან პრეზიდენტი მარგველაშვილი კი არ იქნებოდა როგორც პიროვნება თავის ცოდვებით, მინუსებით და პლუსებით, არამედ მარგველაშვილი იქნებოდა პრეზიდენტი, რომელსაც ეცოდინებოდა თავისი ადგილი, ისევე როგორც პარლამენტის თავმჯდომარეს, პრემიერ-მინისტრს და სწორედ მათგან შედგებოდა პოლიტიკური მაგიდა. ეს იყო მთავარიამოცანა და ამ თემებზე ვსაუბრობდით. სწორედ ამ მიმართულებით გვინდოდა წინ წასვლა, მაგრამ წინ კი არ წავედით, უკან დავიხიეთ. ვთვლი, რომ ივანიშვილმა ბევრი გააკეთა იმისთვის, რომ პრეზიდენტის ინსტიტუტის დელეგიტიმაცია მომხდარიყო. მან ისეთი ფონი შექმნა, რომ მთელი ხელისუფლება, ვისაც არ ეზარებოდა, ყველა ქოქოლას აყრიდა პრეზიდენტს და ეს არ იყო სწორი. შესაბამისად, არ მომხდარა პრემიერ-მინისტრის, როგორც ქვეყნის პირველი პირის განცდა. პრემიერი ვერ ჩამოყალიბდა ლიდერად და ეს დადასტურდა იმით, რომ ირაკლი ღარიბაშვილი, ორწლიანი მმართველობის შემდეგ, ისე წავიდა, დღეს აღარავის ახსოვს. ასეთი რამ არ უნდა ხდებოდეს.

აღარაფერს ვამბობ პარლამენტის თავმჯდომარეზე. ის საერთოდ რა განცხადებებს აკეთებს, ვერ გავიგე. ამ ბოლო პერიოდში უსუფაშვილი ძალიან გაუგებრობაშია და მახსენებს შევარდნაძეს, მასავით ჩაახუჭუჭებს რაღაცას ისე, რომ თავსა და ბოლოს ვერ გაუგებ, ვერ ხვდები ადამიანი, რა უნდა, მასაც დაეტყო ასაკი.

- დავით უსუფაშვილმა ქალაქის მერს უსაყვედურა, თუ შენ არ მიხვალ საკრებულოში და კითხვებზე პასუხს არ გასცემ, როცა მისვლა მოგინდება, უკვე გვიანი იქნებაო. მიანიშნებს თუ არა უსუფაშვილის ეს განცხადება ნარმანიას გადადგომისკენ?

- უსუფაშვილი ცდილობს, იაქტიუროს, მაგრამ ეს ვერ შეცვლის სიტუაციას. ნარმანია არც არასდროს ყოფილა ლიდერი და არც თბილისელებს აქვთ განცდა, რომ ნარმანიას სახით მათ ჰყავთ მერი. მე არ ვფიქრობ, ნარმანია მერიაში იღებდა ოდესმე რაიმე ტიპის გადაწყვეტილებებს. სხვადასხვა ეტაპზე, სხვადასხვა ადამიანები იღებენ გადაწყვეტილებას და ამას აფორმებს ნარმანია. სამწუხაროდ, ნარმანიამ უსუფაშვილის კრიტიკაზე ვერ გაბედა, რომ თვითონ ეპასუხა და მისმა მოადგილემ უპასუხა, რაც სუბორდინაციის დარღვევაა. ელემენტარულად, როცა პარლამენტის თავმჯდომარე მერს აკრიტიკებს და მერი პასუხის გაცემას ვერ ბედავს, ნიშნავს, რომ ის არის ნომინალური ფიგურა. ძალიან დიდი ალბათობით, ვფიქრობ, რომ მერის იმპიჩმენტი არც იქნება საჭირო, ნარმანია ძალიან მალე გადადგება და მერობის არჩევნები საპარლამენტო არჩევნების პარალელურად ჩატარდება. ამ ფონზე, ალეკო ელისაშვილის გააქტიურება არ არის გასაკვირი, მას აქვს ამბიცია, კენჭი იყაროს მერის პოსტზე და რატომაც არა. რაც შეეხება „ქართული ოცნებიდან“ სავარაუდო კანდიდატს მერის პოსტზე, ამის თქმა გამიჭირდება. ვისურვებდი მომავალი მერობის კანდიდატად ლიდერის თვისების მატარებელი ადამიანი აერჩიათ, რომელიც თბილისს ბავშვობიდან იცნობს.

„ყოველკვირეული ალია”, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ მიხეილ მაჭავარიანთან: „რეები მოიგონა, რეები მოჩმახა?! წარსულია უკვე ჩემთვის გიორგი ვაშაძე და ეგ კაცი არის ჩემთვის ცრუპენტელა, მატყუარა ადამიანი!~

მაკა დეკანოსიძე

კვირის ერთ-ერთი ყველაზე ხმაურიანი სკანდალი „ნაციონალური მოძრაობიდან“ გიორგი ვაშაძის წასვლა გახდა. პარლამენტარმა ჯერ იყო და სულ კაბინეტური მმართველები, კარჩაკეტილები და უიდეოები ეძახა ყოფილ თანაგუნდელებს, მერე „ნაცები’ სააკაშვილის „ჩაჩოჩებაშიც“ დაადანაშაულა დავით ბაქრაძის მეთაურობით, მის რეიტინგსაც ყალბი უწოდა და ახალი მოძრაობის შექმნა დააანონსა. „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ პარტიის განხეთქილებაშიც ივანიშვილის ინტერესები და ფული დაინახა, ვაშაძეს კი სიაში მოხვედრაზე დახამებულისა და მოღალატის იარლიყი მიაკრა.

„ალია“ ძირძველ „ნაციონალს“ მიხეილ მაჭავარიანს ესაუბრა.

- გიორგი ვაშაძის წასვლასთან დაკავშირებით ორი მიზეზი დაასახელა თქვენმა პოლიტიკურმა გუნდმა. ერთი ის, რომ სიის ათეულში ვერ მოხვდა. მეორე - ივანიშვილის სცენარი. გიორგი ვაშაძე კი სწორედ ბიძიან ივანიშვილს ასახელებს ქვეყნის მთავარ საფრთხედ…

_ რაც შეეხება პირველ ფაქტორს, იმას, რომ ვაშაძე სიის ათეულში ვერ მოხვდა – დაახლოებით 2 წელია, სულ ცდილობდა, ადგილი დაემკვიდრებინა, ოღონდ არა იმ თამაშის წესებით რომელიც არსებობს. გაიხსენეთ თბილისში მერობის კანდიდატის პრაიმერისი. მან უარი თქვა პრაიმერისზე, ვინაიდან წაგების შეეშინდა. გაიხსენეთ მისი მონაწილეობა პარტიის აღმასრულებელი მდივნის არჩევაში. მოკლედ, არანაირი გარანტირებული ადგილი არც ვაშაძეს და არც მაჭავარიანს სიაში არ აქვთ. ახლა დგება სია, ჩვენ მარტო იმ ადამიანებზე შევთანხმდით, რომელთაც აქვთ გამოცდილება, მაგრამ პოლიტიკისთვის ახლები არიან და ამიტომ ესეც ტყუილი ბრალდებაა, რომ მას ჰქონდა გარანტირებული ადგილი სიაში. ისიც ტყუილია, რაც ბატონმა ვაშაძემ თქვა, არანაირი პარტიის განახლების გეგმა მას არ მოუტანია, არსად არ განხილულა ეს ყველაფერი, ამიტომ, როცა ის საუბრობს ტყუილებით, რა უნდა ვუპასუხო?! რაც შეეხება ივანიშვილს, მისი კრიტიკა ახალი არ არის, მაგრამ ვაშაძის ქცევა, გამოეყოს „ნაციონალურ მოძრაობას“ და მუდმივად აკრიტიკოს ყოფილი გუნდი, ამით ზიანი მიაყენოს, ეს არის სწორედ ბიძინა ივანიშვილის ინტერესებში. ჩვენ გვაქვს კონკრეტული ეჭვები, ვინ დგას ამ ყველაფრის უკან და მოგვიანებით დავასახელებთ. იმიტომ რომ ის იყო დაჭმა! სწორედ განახლების საორგანიზაციო საკითხებში მდივანი და რეალურად არაფერი გაუკეთებია, მას არასამთავრობო ორგანიზაცია ჰქონდა შექმნილი, სადაც საკმაოდ დიდი თანხები იყო მობილიზებული.

მე როგორც ვიცი, პარტიის ლიდერები, იგივე აღმასრულებელი მდივანი რატიანი, იგივე თბილისის ორგანიზაციის თავმჯდომარე მელია, სთავაზობდნენ მას ამ ხალხის ინტეგრირებას პარტიაში. კონკრეტულად მელია სთავაზობდა, რომ მთლიანად ეს გუნდი გადასულიყო თბილისის ორგანიზაციაში და აღმასრულებელ, მმართველობით რგოლშიც მიეღოთ მონაწილეობა. იგივე ბანაკებს რომ აკეთებდა, მაშინ იყო საუბარი, რომ ეს ბანაკები კი არ ყოფილიყო უბრალოდ საზაფხულო ბანაკები, არამედ გამოეყენებინა პარტიას თავის კონკრეტული ტრენინგებისთვის, ეს ადამიანი მუდმივად იკავებდა თავს. მის დასახელებას ათეულში არავინ აპირებდა, ვინაიდან, ფაქტობრივად, ბოლო 4 თვის განმავლობაში ის პარტიაში სულ 15-ჯერ თუ იქნება ნამყოფი. უკრაინაში იყო ძირითადად, ჩამოდიოდა საპარლამენტო კვირაში ძირითადად და თუ თბილისში იყო, მიდიოდა თავის არასამთავრობოში.

- „ნაციონალურ მოძრაობაში“ დახურულ კაბინეტურ მმართველობაზეც ისაუბრა…

- რა დახურული კაბინეტური მმართველობა, ჩემო კარგო, კარგით რა, 2012 წლამდე ვაშაძე, თქვენი პარტიაო, გვეძახდა. მე 2001 წელს დავტოვე მინისტრის პოსტი, ვინაიდან მიმაჩნდა, რომ იყო კორუფცია შევარდნაძის მთავრობაში, 2013 წელს პარტიის გენერალური მდივნობა დავუთმე ვანო მერაბიშვილს და 2014 წლის ადგილობრივი არჩევნების შემდეგ გავიწიე და ვთქვი, რომ ახალი ხალხი უნდა მოვიდეს პარტიის მმართველობაში. რა კაბინეტური მმართველობა? რეები მოიგონა, რეები მოჩმახა?!

- მიხეილ სააკაშვილთან დაკავშირებითაც იცრუა? როცა თქვა, რომ დავით ბაქრაძის მეთაურობით, პარტია მის პოლიტიკურ ჩაჩოჩებას გეგმავს და „ნაციონალებს“ მისი საქართველოში დაბრუნება არ უნდათ?

- ისევ გიმეორებთ, წარსულია უკვე ჩემთვის ვაშაძე და ეგ კაცი არის ჩემთვის ცრუპენტელა, მატყუარა ადამიანი და მე ვერ გამოვიტან ჩვენს შიდა სამზარეულოს გარეთ, არც სურვილი არ მაქვს და ვერც საჭიროებას ვხედავ, ჩვენ იმ პრობლემებზე უნდა ვისაუბროთ, რაც ახლა მოსახლეობას აწუხებს. ვაშაძის ყოველი სიტყვის კომენტირებას არ ვაპირებ, რაც ვთქვი, ესეც ზედმეტი ყო, მე თუ მკითხავთ.

- რაც შეეხება სიას, ბევრ ბობოლა ნაციონალზეც ითქვა უკვე, რომ სიის ათეულში ვერ მოხვდებიან, იგივე გოკა გაბაშვილი, ნუგზარ წიკლაური და ა.შ…

- სიის ათეულში არ იქნება არც ერთი მოქმედი პარლამენტის წევრი, დავიტ ბაქრაძის გარდა.

- თქვენც არ იქნებით?

- ვერა, არა!

- გასაგებია თქვენი პოზიცია ვაშაძესთან მიმართებაში, მაგრამ ამავე მიზეზით დატოვა გუნდი ანდრო ბარნოვმა, კიდევ უფრო ადრე გამოგეყვნენ „გირჩები“, ყველას ეჩვენება ჩაკეტილად და დაპაუზებულად პარტიის განვითარება? და ყველა ივანიშვილის გადაბირებულია?

- ანდრო ბარნოვი არასოდეს არ ყოფილა ჩართული პარტიის საქმიანობაში, მთელი პასუხისმგებლობით ვაცხადებ ამას. თან პარტიაში ცხოვრება სულ სხვა რამეა… ჩვენ ვიყავით ზურაბ ჟვანიას გუნდში, დღემდე მოვდივართ ეს ხალხი. ანდრო ბარნოვი საერთოდ აქციებში იყო ერთ დროს ჩართული, კარვების პერიოდში. ჩვენთან ბარნოვი დადგა მხოლოდ მას შემდეგ, რაც აკადემიის რექტორად დაინიშნა.

გიორგი ვაშაძეც ბიუროკრატი იყო, იუსტიციის მინისტრის მოადგილე იყო და მხოლოდ მას შემდეგ მოვიდა ჩვენთან, რაც კენჭი იყარა. პარტიამ ძალიან ბევრი დრო და რესურსი დახარჯა ამ ადამიანის პრომოუშენისთვის, ისევე როგორც ზურა ჯაფარიძის პრომოუშენისთვის. ამიტომ ბარნოვზე საერთოდ ვერ მივიღებ ამ კითხვას, მას რა უნდოდა, არ ვიცი… „გირჩები» უფრო სპეციფიკური თემაა, როგორც ჩანს, უფრო დიდხანს მწიფდებოდა ეს თემა, მე შეხედულება გამოვთქვი „გირჩებზე“. 21 წელია პოლიტიკაში ვარ და ძალიან კარგად ვიცი, ვინ რაში დებს ფულს, ის, რომ დღეს მწვანე აქვს «გირჩებს“ თანხების თვალსაზრისით გახსნილი, ჩემთვის ძალიან ბევრის მანიშნებელია. მე კარგად ვიცი, დღეს როგორ აკონტროლებენ ყველა ბიზნესმენს, რომ „ნაციონალურ მოძრაობას“ არ დაეხმარონ.

ბიზნესში თუ ვინმეს რამის ცვლილება უნდა და ბევრს უნდა, უნდა რომ ინვესტიცია განახორციელოს ყველაზე ძლიერ ოპოზიციურ პარტიაში. მოსწონთ თუ არა, დღეს ჩვენ ვართ ყველაზე ძლიერი ოპოზიციური პარტია. ვინც აფინანსებს „გირჩს“, მე ხომ ვიცი, არა? ვენერი გვენეტაძე იყო ერთ-ერთი, ვინც «ნაციონალური მოძრაობისთვის“ „მაიკებსა“ და კედებს გვიკერავდა. ხომ ვიცი, რამხელა ბრუნვა აქვს და რა გაქანება ამ ადამიანს და შეუძლია თუ არა, რომ ამ პარტიას დაეხმაროს. ამაზე მეტს არ ვიტყვი.

- გიორგი ვაშაძის პოზიციაზე სხვებიც დგანან „ნაცმოძრაობაში“? უკრაინაში ბევრი მათგანია წასული და ხომ არ აპირებენ, თუ იცით, ისინიც პარტიის დატოვებას?

- მე ერთი რამე ვიცი, გუნდში სხვადასხვა დამოკიდებულება იყო ამ ხალხის მიმართ, ბოლო სუბიექტზე, ვისზეც იყო საუბარი, მას ჰყავდა რაღაცა ჯგუფი, რომელიც სულ ცდილობდნენ, რომ გაემართლებინათ, როცა ჩვენ ვამბობდით, რომ რატომ არ მოდის, რატომ არ გვთავაზობს იდეებს, რატომ არ არის ჩართული პარტიაში და ა.შ. რა კაბინეტური მმართველობა, მოდი, ერთი ნახეთ, სად არის კაბინეტური მმართველობა. არის რაღაცა ჯგუფები, მაგრამ გადაწყვეტილებას ერთპიროვნულად არავინ იღებს. უნდა ნახოთ ხოლმე, განხილვის დროს რა ხდება სხვადასხვა საკითხზე, რამხელა მსჯელობა მიდის. პარტია ცოცხალი ორგანიზმია და სჭირდება დისკუსია, ხალხთან ურთიერთობა, მხარდამჭერებთან. პარტია მაჭავარიანმა და ვაშაძემ, ბაქრაძემ და მელიამ კი არ გადაარჩინეს, ხალხმა გადაარჩინა. ეს ხალხის პარტია, მათ გარეშე ნული ვართ. ამიტომ პარტიული სია, ჩვენი აზრით, უნდა შეესაბამებოდეს: ა) ჩვენს მხარდამჭერებს სჭირდებათ განცდა, რომ ჩვენ ვისწავლეთ ჩვენს შეცდომებზე, არ გავიმეორებთ. ამიტომ საჭიროა ახალი ადამიანები, გამოცდილება აქვთ, მაგრამ არ დაუშვებენ რაიმე შეცდომას და ბ) რომ იყოს რაღაცა განგრძობითობა, პარტიული სტრუქტურის.

- რამდენიმე ახალი გვარი გაჟღერდა, მათ შორის სანდრა რულოვსი, ვერ გვეტყვით მათ გვარებს დადასტურებულად?

- ვერც სანდრა რულოვსს დაგიდასტურებთ ჯერ და ვერც უარვყოფ. ზოგიერთს, ალბათ, შეეშინდა, რომ ვერ აღმოაჩენდა სიაში თავს და განაწყენდა და გაქცევა არჩია.

„ყოველკვირეული ალია”, 09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ სანდრო ბრეგაძესთან: რა გეგმა აქვს გიგა ბოკერიას?

გელა ზედელაშვილი

რა ხდება „ნაციონალებში“? რა ხდება „ქართულ ოცნებაში“? რა ხდება ქვეყანაში? კარგი არაფერი, საარჩევნო სიებში მოსახვედრად ამტვრევენ ერთმანეთს თავ-პირს.

„ალიას“ სახელმწიფო მინისტრის ყოფილი მოადგილე დიასპორის საკითხებში, სანდრო ბრეგაძესაინტერესო ამბებს უყვება:

- ეს პროცესები იყო გარდაუვალი… მაგალითად, „ნაცმოძრაობა“ ის დაჯგუფებაა, სადაც ადამიანები არიან გარკვეული სარგებლის სანახავად. ასევე, სარგებლის სანახავად იყო მისული გიორგი ვაშაძეც, რომელიც გახლავთ 1930-იანი წლების ტიპური კომკავშირელი. ის ყოველთვის ადამიანების დაბეზღებით იყო დაკავებული და ამაში იღებდა გარკვეულ გასამრჯელოს.

- რა დაბეზღებაზე ლაპარაკობ, იქნებ დააკონკრეტო?

- ეს ადამიანი არის იმ სისტემის შემოქმედი, რომელიც შექმნეს სააკაშვილმა და ადეიშვილმა. ის ყოველთვის მოქმედებდა პავლიკ მოროზოვის პრინციპით, შინაურებსაც აბეზღებდა და გარეულებსაც. ვაშაძე გახლავთ ზურაბ ადეიშვილის კლანის წევრი, სადაც, ასევე, ფიგურირებს ყოფილი პროკურორი ზოდელავა. ვაშაძე და მისნაირები „ნაცმოძრაობაში“ იქნებიან თუ სხვაგან, ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა ნამდვილად არ აქვს, აქ საყურადღებოა მხოლოდ ის ფაქტი, რომ ამ მანქურთმაც კი დაინახა „ნაცმოძრაობაში“ ჩაბუდებული სიბინძურე და გადაწყვიტა სხვა ფლანგზე გადანაცვლება. გიგა ბოკერია ყოველთვის ცდილობდა და დღესაც ცდილობს, მიხეილ სააკაშვილი ჩამოაცილოს „ნაცმოძრაობას“ და ჰგონია, ასე უფრო მეტ ხმებს მიიღებს არჩევნებში. რომელ ახალ სახეებზეც ისინი საუბრობენ, არანაირი ახალი სახეები არ არიან.

ზურაბ ადეიშვილის მოწაფე და ადვოკატი ოთო კახიძეა ახალი? აქ საუბარია საკმაოდ დიდ თანხებზეც. ამ პარტიას, როგორც ყველა დანაშაულებრივ ორგანიზაციას, ჰქონდა და აქვს ე.წ. „ობშიაკი“, სადაც არის ათეულობით მილიონი დოლარი და ამ თანხებს პერიოდულად რიცხავს საქართველოდან გაქცეული დავით კეზერაშვილი, სააკაშვილის „კასსირი“. რასაკვირველია, სერიოზული ბრძოლა მიდის არა მხოლოდ საარჩევნო სიებში მოხვედრაზე, არამედ ამ ფულის ხელში ჩაგდებაზეც.

- სანდრო, რამდენიმე დღის წინ „ნაციონალებს“ ჰქონდათ საბჭოს სხდომა, სადაც „სკაიპის“ საშუალებით მონაწილეობდა მიხეილ სააკაშვილიც. ხომ არ გაქვს ინფორმაცია, კონკრეტულად რაზე იყო საუბარი?

- ამ სხდომაზე განიხილეს „რევოლუციური სცენარები… მაგალითად, გიგა ბოკერიას აქვს ასეთი გეგმა: სხვადასხვა წვრილი პარტიები უნდა გაერთიანდნენ  „ნაცმოძრაობის» ირგვლივ, აქ ჩაიდება დიდი ფული, გამოვლენ ქუჩაში და დაამხობენ არსებულ ხელისუფლებას. ამ სცენარს ემხრობა სააკაშვილი, რომელიც ბოლო დროს ხშირად ლაპარაკობს გამარჯვებაზე და საქართველოში დაბრუნებაზე, მაგრამ აქ ხელს უშლის დავით ბაქრაძე, ის უფრო ზომიერი დაჯგუფების წევრია. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ დღეს „ნაცმოძრაობა“ არჩევნებისთვის და მეორე ადგილისთვის ემზადება, ძალიან ცდება, სააკაშვილი ემზადება რევოლუციისთვის, ანუ რევანშისთვის. ამავე დროს, რა ხდება „ოცნებაში“? მოდი, პირდაპირ ვთქვათ: სამწუხაროდ, საქართველოს ხელისუფლების დიდი ნაწილი არის „ნაცმოძრაობის“ მომხრეებით დაკომპლექტებული. მე ორ სამინისტროში ვიყავი მოადგილე და ორივეგან ჩემი მისია იყო, რომ სააკაშვილის ნარჩენებისგან გამეწმინდა და ამას ვაკეთებდი კიდეც, მაგრამ, როცა წამოვედი, დეპარტამენტების უფროსებმა სუფრები გაშალეს, ბრეგაძე მოგვშორდაო. სხვათა შორის, ეს ის ადამიანები არიან, რომლებიც ბიძინა ივანიშვილს რუს ოლიგარქს ეძახდნენ და 24 საათი ლოცულობდნენ სააკაშვილის დაბრუნებაზე. მინისტრებისგან მე კატეგორიულად მოვითხოვდი ასეთების განთავისუფლებას, ბევრის გაშვება შევძელი, მაგრამ კიდევ ბევრი დარჩა, ისინი დღეს მაღალ თანამდებობებზე არიან. ზოგი დააწინაურეს კიდეც და ზოგზე ისიც გავიგე, „ნაცმოძრაობის“ საარჩევნო სიაში წერენო. „ქართულ ოცნებას“ საკმაოდ სერიოზული პრობლემები აქვს შიგნითაც და გარეთაც, ახლა რაღაცნაირად მოდაში შემოვიდა იმაზე საუბარი, რომ თურმე პარლამენტში უნდა შეიყვანონ „გაუსვრელი“ ახალი სახეები. ერთი უბნელი მყავს, რომელსაც დღემდე „ლაყეს“ ვეძახით და რომელსაც არასოდეს არავითარ საპროტესტო აქციაში არ მიუღია მონაწილეობა, კრიტიკულ მომენტებში სახლში იჯდა და გარეთ არ გამოდიოდა, მხართეძოზე იყო წამოწოლილი. ახლა გავიგე, თურმე ამ «ლაყეს“ „ქართული ოცნების“ საარჩევნო სიაში ჩასმას უპირებენ, სუფთა პიროვნებააო. ეს ერთი მაგალითი მოვიყვანე, თორემ ასეთები ბევრი შეყარეს „ოცნებაში“. ეს უკვე არის ელემენტარული მარაზმი, ასე „ქართული ოცნება“ წარმატებას ნამდვილად ვერ მიაღწევს და მომავალიც არ აქვს საერთოდ. ხალხმა თავი გადადო ამათი გულისთვის, ხალხი ყველა ფრონტზე იბრძოდა და ახლა „გაუსვრელები“ და მამა აბრამის ბატკნები მოჰყავთ? თუ გვინდა, რომ „ლაყეების“ ხელისუფლება მივიღოთ, კი, ბატონო, ასეთები ისედაც არ გვაკლია და კიდევ უფრო ბევრნი იქნებიან და ავშენდებით!

- მერე იტყვიან, ბიძინა ივანიშვილმა არ იცოდაო, ხალხს ვერ ცნობსო, შეაპარესო… მოკლედ, აშკარად ეტყობა, რომ უარესი მარაზმი მოდის და მერე გვიკვირს, რომ სააკაშვილს რაღაც იმედები უჩნდება...

- როდესაც ექსპერტებად და მრჩევლებად მოწვეული გყავს ადამიანები, რომლებიც ივანიშვილს რუს ოლიგარქს ეძახიან, რა თქმა უნდა, იმ ადამიანების რჩევებიც შესაბამისია. მე პირდაპირ გეტყვი, დასამალი არაფერია, ივანიშვილსაც და ამ ხელისუფლებასაც შიგნითვე ჰყავს ხალხი, რომელიც აფეთქებას უპირებს. საერთოდ, ასე ხდება, სპეციალურად მარაზმატიკულს ხდიან სიტუაციას, რომ ადამიანები ნიჰილიზმში გადაცვივდნენ. ჩვენს თვალწინ დაემხო ბევრი ხელისუფლება და ყველა დაემხო შიგნიდან. ზვიად გამსახურდიას ხელისუფლება ჩამოშალეს შიგნიდან, ძალოვანი სტრუქტურებიც და პარლამენტიც გატენილი იყო მოღალატეებით. ედუარდ შევარდნაძის ხელისუფლება შიგნიდან დაამხვეს სააკაშვილმა და ჟვანიამ. ისინი თავად იყვნენ ხელისუფლებაში, ეს მაინც გვახსოვს. მე პირადად აღარ მინდა, საქართველოში ვიხილო იგივე სიტუაცია. ვერ გავიგე, თუ ადამიანს ერთხელ მაინც არ გამოუთქვამს პროტესტი, ერთხელ მაინც არ გამოსულა ქუჩაში, ერთხელ მაინც არ შეწუხებულა ამ ქვეყნის ბედით და საერთოდ არის „ლაყე“, საიდან გამოდის სუფთა და უმანკო? მე თუ მკითხავთ, ასეთები არც საკუთარ ოჯახს გამოადგებიან, არც ქვეყანას და არც არავის, მათ შორის, არც „ქართულ ოცნებას“. დანარჩენი თავად გადაწყვიტონ, არავის საქმეში არ ვერევი!

———————-

„ახალი თაობა“,  09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: “ქართული ოცნების“ მუშაობა რეგიონებში კრიტიკას ვერ უძლებს“

ბოლო პერიოდში განვითარებულ პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ექსპერტი კავკასიის საკითხებში მამუკა არეშიძე აფასებს. იგი ამბობს, რომ ნაციონალურ მოძრაობაში 2012 წლის არჩევნების დასრულებისთანავე დაიწყო დაპირისპირებები, განსაკუთრებით მას მერე, რაც სააკაშვილი წავიდა საქართველოდან. თუმცა სააკაშვილი ჯერ კიდევ პრეზიდენტი იყო, როცა პარტიის ბევრი ფიგურა უცებ გაქრა პოლიტიკური ავანსცენიდან.

- კონკრეტულად ვისზე საუბრობთ?

- გავიხსენოთ გიორგი არველაძე, სააკაშვილის მარჯვენა ხელი, ლადო ვარძელაშვილი, რომელიც ძალიან აქტიური იყო, დავით კირკიტაძე და სხვები. ეს ჯერ კიდევ სააკაშვილის პერიოდში მოხდა. მათ ჩრდილში ყოფნა ამჯობინეს, სააკაშვილის წასვლის შემდეგ კი ღია დაპირისპირება დაიწყო სადეპუტატო კორპუსშიც კი. თუნდაც „გირჩის“ ეპიზოდი სწორედ ამის მაჩვენებელია. მანამდე კი კიდევ ერთი ჯგუფი გაემიჯნა ნაციონალურ მოძრაობას. მართალია, ისინი „ნაციონალური მოძრაობი“ წევრები არ იყვნენ, მაგრამ ასოცირდებოდნენ ხელისუფლებასთან.

- ნიკა რურუას ორგანიზაციას გულისხმობთ?

- დიახ, ნიკა რურუა და ის გუნდი, რომელიც ივერიაშია. იყო შემთხვევები, როცა ხმაურიანად მიდიოდნენ და იყო ისიც, რომ ეს ფართო საზოგადოებისთვის შეუმჩნეველიც კი რჩებოდა. ვაშაძის ეპიზოდი ყველაზე ხმაურიანი გამოდგა მთელ ამ სიტუაციაში.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ნაციონალებში კარგად იციან ვაშაძის რესურსი. აქედან გამომდინარე, ეს მათთვის მართლაც შემაშფოთებელი იყო.

- ასეთს რა რესურსს ფლობდა ვაშაძე?

- ვაშაძე, პრაქტიკულად, აკონტროლებდა ახალგაზრდულ გუნდს ნაციონალურ მოძრაობაში. ვაშაძის წასვლა ნიშნავს, რომ ეს ახალგაზრდებიც მას მიჰყვებიან.

- და რამ განაპირობა ეს ყველაფერი?

- მიზეზი ბევრია. დაპირისპირება პარტიის შიგნით თანამდებობებისთვის, სიების შედგენის პროცესი. ვიღაცას არ მოსწონდა ის, რომ გიგა ბოკერია იყო მთავარი ფიგურა. საბოლოო ჯამში კი ეს სურათი ჩამოყალიბდა. შესაძლოა, ეს პროცესი გაგრძელდეს.

- პარტიის დატოვების პროცესი გაგრძელდება? ამბობენ, რომ ნაციონალებს კიდევ რამდენიმე წევრი დატოვებს. თქვენც ეს ინფორმაცია გაქვთ?

- დიახ, არის საუბარი ამ ხალხზე, ნუ ავჩქარდებით, ასეთი აქტივობები პარტიაში გაგრძელდება, განსაკუთრებით მას მერე, როცა მავანი თავის თავს სიაში ან გამსვლელ სიაში ვერ დაინახავს.

- ანუ სია გახდება დაპირისპირების მიზეზი?

- რასაკვირველია! საქართველოში ძალიან უყვართ საკუთარი თავი თანამდებობაზე. როგორც კი მათი სურვილი დაკმაყოფილებული არ იქნება, მაშინვე იღვიძებს ამბიციები და ისმის ფრაზა: მე რომ გავაკეთე, იმდენი ვის გაუკეთებია. ეს ყველა პარტიას ეხება, არ ეხება მარტო ნაცმოძრაობას.

- საუბარია იმაზეც, რომ ნაციონალების პირველ ათეულში არცერთი ძველი სახე არ იქნება...

- ეს ტაქტიკური ნაბიჯია, ერთი მხრივ და ვითომ სიტუაციის გაჯანსაღებისთვის არის, მაგრამ ყველა ეს ადამიანი ასოცირდება ნაციონალურ მოძრაობასთან. აქედან გამომდინარე, ახალი სახეებისა და ახალი მიდგომების დემონსტრირებას ვერ მივიღებთ, იმიტომ, რომ ეს ასე არ არის.

- რა შანსები აქვთ იქიდან წამოსულებს ან დარჩენილებს?

- თუ გულისხმობთ პოლიტიკურ გუნდებს, გირჩსა და ვაშაძის გუნდს, ჯერჯერობით ვაშაძის გუნდის შანსებზე ადრეა ლაპარაკი. კონტურებსაც ვერ ვხედავთ, გარდა იმისა, რომ ახალგაზრდობა ჰყავს გარშემო შემოკრებილი. რაც შეეხება გირჩს, როგორც ჩანს, გირჩს აქვს სერიოზული ფინანსური რესურსი, ასევე – გარკვეული საშუალებებიც. ჩემი თვალით რომ არ მენახა, შეიძლება, არც მემსჯელა ამაზე.

- ასეთი რა ნახეთ?

- ვნახე, რომ ძალიან ინტენსიურად მიმდინარეობდა გირჩის რიგებში ადგილობრივი, ნაციონალური მოძრაობის აქტივისტების გადმობირება.

- საიდან აქვთ მათ ეს ფული?

- არ ვიცი, მათ ბუღალტერიაში არ ჩამიხედავს, თუმცა ეტყობათ, რომ ფული ნამდვილად აქვთ. შეიძლება ეს ფული საქართველოშიც იყოს მოპოვებული, შეიძლება იყოს უცხოეთიდანაც. ნაციონალურ მოძრაობას ჰყავს რამდენიმე მსხვილი დამფინანსებელი. ეს დაფინანსების წყაროები ხშირ შემთხვევაში საქართველოშიც არის.

- ქართველი ბიზნესმენები აფინანსებენ?

- ანუ აქ რაღაც ბიზნესები მუშაობს, საიდანაც ისინი ფულს იღებენ. ყველამ ვიცით, რომ ეს კონტროლდება ადეიშვილისა და სააკაშვილის მიერ, მაგრამ, არ არის გამორიცხული, რომ სხვა ბიზნესმენებიც იყვნენ, რომლებიც ასევე წლების განმავლობაში მიჩვეული არიან, ნაცმოძრაობას უხადონ ფული, თუმცა ისეთებიც არიან, რომლებიც ნაცმოძრაობაში შემავალ კონკრეტულ ჯგუფს უხდიან ფულს. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ გირჩის ზოგიერთი წევრი ამ კონკრეტული ჯგუფის წარმომადგენელი იყოს. წამოვიდნენ პარტიიდან და თან წამოიყვანეს კონკრეტული დამფინანსებლებიც. იმაზეც საუბრობენ, რომ ივანიშვილმა მისცა ფული, თუმცა ამ ვერსიის დამადასტურებელი საბუთი არ არსებობს.

- ამ ხმაურიანი გასვლების შემდეგ რა შანსები აქვს ნაციონალურ მოძრაობას?

- ნაცებს მაინც ჰყავთ თავიანთი ამომრჩეველი. პარტიიდან წასულ ჯგუფს, გარდა დამფინანსებლისა, კონკრეტული ჯგუფიც მიჰყავს მხარდამჭერებისა. ნაციონალური მოძრაობა ჯერჯერობით მაინც რჩება ორგანიზებულ პარტიად, მაგრამ პროცენტულად ეს რაოდენობა იკლებს. ნაცმოძრაობა გადალახავს 5%-ს, დანარჩენს ვერაფერს გეტყვით.

- არც „ქართულ ოცნებაშია“ სახარბიელო მდგომარეობა. რას იტყვით სახელისუფლებო პარტიის შესახებ?

- სახარბიელო მდგომარეობაზე რა გითხრათ, მაგრამ ფაქტია, რომ მომავალი გუნდის კონტურები ჩამოყალიბებული არ არის.

- 14 მაისს ელოდებიან?

- როგორც ამბობენ, ყრილობაზე ამ გუნდის კონტურები გამოიკვეთება და გაჟღერდება, სულ მცირე, პირველი ათეულის ან ოცეულის სიაც. მაგრამ, იმ მუშაობის მიხედვით, რომელსაც აწარმოებს „ქართული ოცნება“ რეგიონებში, მე ვერ ვხედავ, როგორ დალაგდება ეს ყველაფერი, იმიტომ, რომ ზოგ რეგიონში „ქართული ოცნების“ მუშაობა ვერანაირ კრიტიკას ვერ უძლებს.

- 14 მაისამდე ბევრი დრო აღარ დარჩა და „ოცნების“ სია ბევრ პროცესს განაპირობებს?

- გიორგი კვირიკაშვილი, რომელიც 14 მაისის მერე გახდება პარტია „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარე, ახალ ენერგიას შთაბერავს პარტიასა და საარჩევნო გუნდის მუშაობას. თუ ეს არ მოხდა, მძიმე სიტუაცია ელით. არ ჩანს „ქართული ოცნების“ იდეოლოგია და მათ ვურჩევდი, მკვეთრად გააკეთონ ამაზე აქცენტი.

- არ სრულდება კინკლაობა პრეზიდენტსა და „ოცნების“ უმრავლესობას შორის. კვლავ რატომ დაიძაბა ურთიერთობები?

- უკვე ძალიან დამღლელი და მომაბეზრებელია ეს საკითხი. ვერ მოახერხა „ქართულმა ოცნებამ” პრეზიდენტის მოსაწონი პრემიერის შერჩევა. ძალიან რთული და უსიამოვნო მდგომარეობაა ქვეყნისთვის. ეს ჩვენი ქვეყნის პრესტიჟს ლახავს.

- ეს დემოკრატიული პროცესიაო, ისმის შეფასებები. ამაზე რას იტყვით?

- არ უარვყოფ, რომ ეს დემოკრატიული პროცესია, მაგრამ ამ დემოკრატიული პროცესის უკან პრეზიდენტის პირადი ამბიციები დგას. ამას ნამდვილად ვხედავ და ეს ჩემთვის მიუღებელია!

„ახალი თაობა“,  09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ თამაზ მეჭიაურთან: “მანახოს თინა ხიდაშელმა, სად ვახსენე მისი შვილები“

თავდაცვის მინისტრი თინა ხიდაშელი კიდევ ერთხელ შევიდა კონფლიქტში დეპუტატებთან. ამჯერად მისი „ვიზავი“ უმრავლესობის ერთ-ერთი ლიდერი თამაზ მეჭიაური აღმოჩნდა, მათი დაპირისპირების მიზეზად კი საქართველოში დაგეგმილი სამხედრო წვრთნები იქცა.

პარლამენტის საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარე ქართულ-ამერიკულ სამხედრო სწავლებას საფრთხის შემცველად მიიჩნევს. მეჭიაურის თქმით, მაშინ, როდესაც რეგიონში დაძაბული ვითარებაა, საქართველოს ტერიტორიაზე სამხედრო ძალის კონცენტრაცია არ უნდა ხდებოდეს: „მე არ ვიცი, რა გარანტიები გვაქვს ჩვენ აღებული, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ასეთი განცხადებებისა და იმ ფონზე, როცა ჩვენ ირგვლივ ყველა ქვეყანაში დაპირისპირება და საომარი სიტუაციაა და ჩვენს ტერიტორიაზე ხდება კონცენტრაცია, არის დიდი საშიშროება იმისა, რომ დაპირისპირებამ ჩვენს ტერიტორიაზე გადმოინაცვლოს“, – განაცხადა მეჭიაურმა. მან არ იცის, იზიარებენ თუ არა მისი თანაგუნდელები მის ამ მოსაზრებას და აცხადებს, რომ ის საფრთხეს საკუთარ თავსა და ოჯახზე გრძნობს, რადგან, სხვა პოლიტიკოსებისგან განსხვავებით, მას ოჯახი დასავლეთის ქვეყნებში არ გაუხიზნავს:

„მე არ ვიცი, უმრავლესობა რას იზიარებს. მე მაქვს ჩემი აზრი და მიმაჩნია, რომ ვარ სწორი და ფრთხილი, გამომდინარე იქიდან, რომ, განსხვავებით ზოგიერთებისგან, შვილები არ გამიხიზნავს არც დასავლეთში და არც უფრო შორს, ამ ქვეყანაში არიან და მე საფრთხეს ჩემს თავსა და ჩემს შთამომავლობაზეც ვგრძნობ“, – განაცხადა თამაზ მეჭიაურმა.

ამ განცხადებამ თინა ხიდაშელი აღაშფოთა. თავდაცვის მინისტრი შვილების ხსენებით არის გადარეული. „ეს ამბავი პირველი რომ იყოს, გავატარებდი, ალბათ, მაგრამ ამ ბატონისგან კატეგორიულად მოვითხოვ პასუხს, სად და როდის გავხიზნე ჩემი შვილები, ან როცა მათ საფრთხე ემუქრებოდათ, ის თავად სად იყო, რომელი ჩირგვის ძირში? მე ყველა გავაფრთხილე, არავითარ კონტექსტში არასოდეს ჩემი შვილები არ ახსენოთ, პასუხს მოგთხოვთ-მეთქი. ჰოდა, პატივცემულო მედია, იქნებ გადასცეთ ჩემი კითხვა და დაჟინებით ითხოვოთ მისამართი“, – დაწერა თინა ხიდაშელმა ფეისბუქზე.

თავდაცვის მინისტრის კითხვაზე პასუხის გასაცემად „ახალი თაობა“ თამაზ მეჭიაურს დაუკავშირდა. დეპუტატი ხიდაშელს იქით სდებს ბრალს და მოითხოვს იმ განცხადების წარმოდგენას, სადაც მან მისი შვილები ახსენა.

„მოსალოდნელ საფრთხეებზე ღიად ვთქვი და კიდევ ვისაუბრებ, მაგრამ მაჩვენეთ, სად ვახსენე ხიდაშელის შვილები? მე ზოგადად ვთქვი, რომ ბევრს ოჯახის წევრები საქართველოდან ჰყავს გახიზნული. ეს რომ ასეა, ყველა დამერწმუნება. ხშირად მესმის განცხადებები, როცა ახალგაზრდებს ომში წასვლისკენ მოუწოდებენ. ასეთმა ხალხმა მინიმუმ საკუთარ შვილებს უნდა მოუწოდოს მსგავსი ქმედებისკენ. მათი შვილებიც იმავე მდგომარეობაში უნდა იყვნენ, როგორშიც სხვების შვილები არიან“, – აცხადებს „ახალ თაობასთან“ საუბარში მეჭიაური, მისი განცხადებებით აღშფოთებულ თინა ხიდაშელს კი კიდევ ერთხელ ურჩევს გონივრული გადაწყვეტილებების მიღებას. დეპუტატი შიშობს, რომ შესაძლოა საქართველოს ტერიტორია ზესახელმწიფოების დაპირისპირების ადგილად იქცეს.

„არავისზე ნაკლებად არ მიყვარს ქართული ჯარი და ძალიან მინდა, რომ ის ძლიერი ვიხილო. ამ ერთი სწავლებით საქართველოს თავდაცვისუნარიანობა ვერ ამაღლდება. სამაგიეროდ, ახლო აღმოსავლეთიდან კონფლიქტმა შესაძლოა საქართველოს ტერიტორიაზე გადმოინაცვლოს. რეგიონში ერთადერთი ქვეყანა, სადაც საომარი მოქმედებები არ მიმდინარეობს, საქართველოა. ამ ქვეყნის 20% რუსეთს აქვს ოკუპირებული. ამ ვითარებაში აქ ამერიკული ტანკების გამოჩენამ შესაძლოა რუსეთის გაღიზიანება გამოიწვიოს. არ გამოვრიცხავ, მოსკოვმა აქ გაცილებით მეტი სამხედრო ძალა გადმოისროლოს“, – ამბობს მეჭიაური. მას აინტერესებს, სიტუაციის გამწვავების შემთხვევაში საქართველო როგორ მოახერხებს თავის დაცვას.

„რუსეთმა აქ თუ რაიმე პროვოკაცია დაიწყო, ამერიკის ჩარევის იმედი ნუ გვექნება. რამდენიმე ამერიკული ტანკი, რომლებიც აქაა შემოსული, თუ დაზიანდა, ვაშინგტონში არ იდარდებენ, თანაც აქედან შორს არიან და არაფერი დაუშავდებათ. ჩვენ კი ეს სწავლება ტერიტორიების ფასად შეიძლება დაგვიჯდეს“, – აღნიშნავს ჩვენთან საუბარში დეპუტატი. მისი თქმით, საფრთხეები საქართველოს შესაძლოა სხვა მეზობელი ქვეყნებიდანაც დაემუქროს. „საქმე ძალიან სერიოზულად არის. რუსეთმა აქ თუ რაღაც დაიწყო, სხვა ქვეყნებსაც შესაძლოა გაუჩნდეთ რაღაც სურვილები და ჩვენი ტერიტორიები მიიტაცონ. ეს საქართველოს გაანადგურებს“, – აცხადებს „ახალ თაობასთან” საუბარში მეჭიაური.

საქართველოში დაგეგმილმა სამხედრო სწავლებამ ჩვენი მეზობლებიც გააღიზიანა. სერგეი ლავროვმა და მისმა უწყებამ თავი განსაკუთრებულად გაინერვიულეს. თინა ხიდაშელის გარემოცვა და უმრავლესობის სხვა დეპუტატები მეჭიაურისა და რუსეთის ერთ პოზიციაზე დგომის გამო შეშფოთებული არიან. მათი თქმით, ეს განცხადებები წინასწარ შეთანხმებულს ჰგავს. ამ ბრალდებას უსაფუძვლოდ მიიჩნევს დეპუტატი.

„სად ხედავენ შეთანხმებულ ქმედებებს? რუსეთი ღიად იმუქრება, მე მოსალოდნელ საფრთხეებზე ვაფრთხილებ ქვეყანას. ეს არის შეთანხმება? ჩვენი განცხადებები თუ ერთნაირია, ეს არაფერს ნიშნავს. მასე მე და პუტინს მესი მოგვწონს და ეგ იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ორივე ერთ აზრზე ვართ ან მე მისი გულშემატკივარი ვარ“, – აცხადებს პარლამენტის საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარე.

„ახალი თაობა“,  09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ კონსტანტინე გამსახურდიასთან: „ორპარტიული სისტემა უნდა დასრულდეს… გერმანული მოდელი ამის შესაძლებლობას იძლევა”

არასაპარლამენტო ოპოზიციის ერთ-ერთი ლიდერი კონსტანტინე გამსახურდია „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ 8 ოქტომბრის არჩევნების შედეგად მრავალპარტიულ პარლამენტს მივიღებთ და ეს პარტიები სამომავლოდ კოალიციურ მთავრობას ჩამოაყალიბებენ.

- ბატონო კონსტანტინე, ამ კვირაში პარლამენტს ოპოზიციური პარტიები საარჩევნო სისტემის ცვლილებასთან დაკავშირებით ე.წ. გერმანულ მოდელს წარუდგენენ. რას ითვალისწინებს გერმანული მოდელი?

- გერმანულ მოდელს საკონსტიტუციო ცვლილება არ სჭირდება. ის არ იძლევა ხმების მოპარვის შესაძლებლობას. დღევანდელი სისტემით შეიძლება პარტიამ აიღოს 40%, მაგრამ პარლამენტში მიიღოს 65 მანდატი. მაჟორიტარების საშუალებითაც ხდება ხმების მანიპულირება და ა.შ.

- გასაგებია, რომ მაჟორიტარული სისტემა არ მოგწონთ.

- როგორ უნდა მომწონდეს, როდესაც მაჟორიტარები ხშირად არიან მონოპოლისტები. ისინი ახერხებენ უზარმაზარი ფინანსური რესურსის მობილიზებით ხმების მოსყიდვას. ისინი ადმინისტრაციულ ბერკეტებთანაც ახლოს მეგობრობენ. ამდენად, მათთან ხმები ავტომატურად მიდის. ეს ყველაფერი გერმანული მოდელის შემთხვევაში გამოირიცხება, რადგან გასული მაჟორიტარების რაოდენობა პარტიული, პროპორციული სიიდან გამოიქვითება. ამდენად, ყველა პარტია მიიღებს იმდენ მანდატს, რამდენიც მას ამომრჩეველმა მიანიჭა.

- მხარს დაუჭერს ხელისუფლება ამ მოდელს?

- არ ვიცი. შეიძლება არც დათანხმდეს, მაგრამ ასევე შესაძლებელია, რომ მოუწიოს დათანხმება. ისინი იმედოვნებენ, რომ სწორედ მაჟორიტარების საშუალებით მოიგონ ეს არჩევნები და ამიტომაც არ ეთმობათ არსებული სისტემა. ეს არის თავიდათავი. ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში ხელისუფლებამ თბილისის თითქმის ყველა ოლქი მოიგო.

- როგორია ოპოზიციის შანსები ამ არჩევნებზე? ექსპერტები ამბობენ, რომ იქნება მრავალპარტიული პარლამენტი. ეთანხმებით?

- ალბათ, ასე იქნება. რამდენიმე პარტია მართლაც გადალახავს ბარიერს და ეს იქნება ორპარტიული სისტემის დასასრული. ორპარტიული სისტემა უნდა დასრულდეს.

- ორპარტიული სისტემაა ამერიკის შეერთებულ შტატებში, სადაც ერთმანეთს ცვლიან დემოკრატები და რესპუბლიკელები. რატომ არის ორპარტიული სისტემა არადემოკრატიული?

- დღეს ჩვენს სახელისუფლებო გუნდს ძალიან აწყობს, რომ პარლამენტში ნაციონალური მოძრაობა იყოს წარმოდგენილი.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ნაციონალური მოძრაობა საზოგადოებაში დისკრედიტებული ძალაა და რა ინიციატივაც არ უნდა წარმოადგინონ, ის `ქართული ოცნებისთვის~ მიუღებელი იქნება. ისინი ყოველთვის იტყვიან, რომ ეს არის რევანშისტული ძალა, რომ მათ ხელისუფლებაში დაბრუნება უნდათ და მათი ყველა ქმედება ამით არის ნაკარნახევი. ამიტომაც აწყობთ ნაციონალური მოძრაობა.

- ხელისუფლებისთვის ნაციონალური მოძრაობა, როგორც ოპოზიცია, კომფორტულია?

- დიახ, ასეა. ნაციონალური მოძრაობა – ერთადერთი ოპოზიცია – ეს იქნებოდა იდეალური სიტუაცია „ქართული ოცნებისთვის“. ამიტომაც ვამბობ, რომ ჩვენ ამერიკის მაგალითი არ გამოგვადგება, თანაც ამერიკის შეერთებულ შტატებში ორპარტიული სისტემა ტრადიციულად ჩამოყალიბდა. საქართველოში ორპარტიული სისტემა უნდა დასრულდეს, რადგან აქ ბუნებრივად არის ბევრი პარტია.

- უფრო ევროპული მოდელია მისაღები, სადაც ბევრი პარტიაა, რომელიც არჩევნებში მონაწილეობს და შემდეგ უკვე გამარჯვებულები კოალიციურ მთავრობას აკომპლექტებენ?

- დიახ, ეს იქნებოდა საუკეთესო. ჩვენ უფრო ფრანგული, გერმანული, ბრიტანული პარლამენტის მოდელები უნდა გავითვალისწინოთ. ამ ევროპულ ქვეყნებში პარტიები არჩევნებში მონაწილეობენ, იმარჯვებენ, ისე, რომ ყველაფერი ერთს არ ხვდება, არამედ ინაწილებენ და შესაბამისადაც აკომპლექტებენ მთავრობასაც, რომელსაც ეწოდება კოალიციური და არა – საარჩევნო ბლოკის მიერ დაკომპლექტებული მთავრობა.

- როგორც ჩვენს შემთხვევაში.…

- დიახ. მე ვიმედოვნებ, რომ ჩვენთანაც დამკვიდრდება რეალური კოალიციური მთავრობა. თუ ეს ყველაფერი ისე მოხდა, როგორც ვსაუბრობთ, მაშინ ეს იქნება პირველი კოალიციური მთავრობა საქართველოს ისტორიაში. აქამდე მთავრობას აკომპლექტებდა არჩევნებში გამარჯვებული პარტია ან ბლოკი. კოალიციური მთავრობა იქნება ახალი პოლიტიკური კულტურის, ახალი პოლიტიკური ეტაპის შანსი. ჩვენი ქვეყნის ისტორიისთვის შეიძლება ვთქვათ, რომ ეს იქნება ერთგვარი საეტაპო მნიშვნელობის მისი დემოკრატიული განვითარებისთვის.

„ახალი თაობა“,  09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ მეგი გოცირიძესთან: „ქართულ ოცნებაში“ ერთმანეთს ფეხსაცმელები ესროლეს… ცოტა ხანში მიხეილ სააკაშვილი ჩამოვა“

საარჩევნო სიების ფორმირებასთან დაკავშირებით პარტიებში დიდი გაწევ-გამოწევაა. გავრცელებული ინფორმაციით, რამდენიმე დღის წინ ნაცმოძრაობის ოფისში აკაკი მინაშვილმა და ზაზა კედელაშვილმა ერთმანეთი გალახეს. ისინი პარტიის აღმასრულებელ მდივანს ძლივს გაუშველებია. პარტიასთან დაახლოებული პირები ამტკიცებენ, რომ ეს მხოლოდ დასაწყისია და მთავარი დაპირისპირება ახლა იწყება. ამ ამბის გადასამოწმებლად ჩვენ „ნაცმოძრაობის“ წევრს, ყოფილ დეპუტატ მეგი გოცირიძეს დავუკავშირდით.

- გავრცელებული ინფორმაციით, პარტიის სათავო ოფისში ზაზა კედელაშვილმა და აკაკი მინაშვილმა ერთმანეთზე გაიწიეს. მართალია ეს ინფორმაცია?

- პარტიაში ახლა საარჩევნო სიის ფორმირებაზე მიდის მუშაობა და არა მგონია, ამისთვის ეცალოთ.

- ამბობენ, რომ სწორედ სიაში ჩასმის გამო ეცნენ ერთმანეთს კედელაშვილი და მინაშვილი. როგორც ამბობენ, ისინი სერგო რატიანს გაუშველებია...

- მე პარტიის ოფისში ხშირად არ მივდივარ, არც პოლიტსაბჭოს სხდომებს ვესწრები. მსგავსი რამე რომ მომხდარიყო, მეცოდინებოდა. ვადასტურებ, რომ სიის ფორმირების გამო არის დაძაბულობა, მაგრამ ერთმანეთს არავინ სცემს. გაცილებით დრამატულად ვითარდება მოვლენები „ქართულ ოცნებაში“. ამ პარტიასთან დაახლოებული პირები მოძებნეთ და ისეთ ამბებს გაიგებთ, გადაირევით. ერთ-ერთი ასეთი ამბავი რამდენიმე დღის წინ მოხდა, მაგრამ ისე ჩაიარა, ვითომ არაფერი. ხალხის მთავარი ყურადღება ნაცმოძრაობისკენ არის მიმართული, რაც ნამდვილად სასიხარულო ამბავია.

- სასიხარულო რითია?

- “ქართულ ოცნებაში“ ერთმანეთს ხოცავენ, ხალხს კი ჩვენი სია უფრო აინტერესებს. ეს, იცით, რას ნიშნავს? ქვეყანაში მთავარი პოლიტიკური ძალა ნაციონალური მოძრაობაა, ხელისუფლებაში მყოფი ძალა კი ჩვენი ოპოზიციაა.

- რამდენჯერმე ახსენეთ, რომ „ქართულ ოცნებაში“ ერთმანეთს ხოცავენ. რამე კონკრეტული ინფორმაცია გაქვთ თუ ისე ამბობთ?

- ამდენი წელია, მიცნობთ და ისე ოდესმე რამე მითქვამს? რადგან ვამბობ, რომ „ქართულ ოცნებაში“ ერთმანეთს ხოცავენ, ასეა!

- ამ ხოცვა-ჟლეტის კონკრეტული მაგალითი შეგიძლიათ მოგვიყვანოთ?

- რატომაც არა. რამდენიმე დღის წინ გერგაძის კაბინეტში გუგული მაღრაძემ და ნუკრი ქანთარიამ იჩხუბეს. საუბარი სიის ფორმირებას შეეხებოდა. რაღაცაზე ვერ შეთანხმდნენ, ატყდა ხელების ქნევა. ქანთარიამ მაღრაძეს ხელი ჰკრა, გუგული ისე გამწარდა, ფეხსაცმელი გაიხადა და ამით უნდა ეცემა კოლეგა. ხედავთ, რა ხდება, „ქართულ ოცნებაში“ უკვე უკუღმა ისვრიან ქოშებს. ერთმანეთს ფეხსაცმელებს ესვრიან.

- ჩხუბი გერგაძის კაბინეტში მოხდაო და ვინ არის ეს გერგაძე?

- ვინ არის და გურჯაანის გამგებელია.

- გურჯაანის გამგებელი ისეთი გავლენიანი ფიგურაა, რომ სიის ფორმირება მის კაბინეტში ხდება?

- ქოცებში ერთადერთი ფიგურაა და ის შუშის სასახლეშია გამოკეტილი. ახლა ის ხეების ამოძირკვით არის დაკავებული და სიისთვის არ სცალია, ესენი კი სადაც დასხდებიან, იქ იწყებენ სიაზე ჩხუბს. არადა, ტყუილად ჩხუბობენ. საბოლოო გადაწყვეტილებას მაინც შუშის სასახლის პატრონი და ხეგლეჯია ივანიშვილი მიიღებს.

- საბოლოო გადაწყვეტილებას თუ მაინც ის მიიღებს, ესენი რატომ ინერვიულებენ თავს?

- ოლიგარქმა უთხრა, იმსჯელეთო. იცის, რომ ერთმანეთს დაჭამენ, მაგრამ ბოროტი კაცია და უხარია ასეთი რამეების ყურება. სანამ იმ კაცს ხეების თხრა მოსწყინდება, ესენი ცოცხლად დაჭამენ ერთმანეთს. მერე გამოვა ივანიშვილი და წარმოადგენს სიას. ახლა ქოცები დადიან სოფლიდან სოფელში, რაიონიდან რაიონში და ვის კაბინეტშიც გაჩერდებიან სულის მოსათქმელად, იქ იწყებენ ერთმანეთის ხოცვას.

- თქვენ ზემოთ ახსენეთ, რომ სიის ფორმირების გამო ნაციონალებშიც დაძაბულობაა...

- ეს ჩვეულებრივი ამბავია. ყველა პარტიაში ასე ხდება, ჩვენისთანა პარტიაში კი სიის ფორმირება უფრო ძნელია.

- თქვენისთანა პარტიაში რატომ არის სიის ფორმირება უფრო ძნელი?

- აქ თითქმის ყველა ლიდერია და ამიტომ.

- რამდენიმე დღის წინ გოგა ხაჩიძემ განაცხადა, სააკაშვილი პარტიას ვეღარ აკონტროლებსო და ასეა ეს?

- პარტიაში არ არის მარტივად საქმე. მიხეილ სააკაშვილი შორს არის და ყველაფრის კონტროლი უჭირს. არც ის ამბები დაგავიწყდეთ, რაც უკრაინაში ხდება. მას ძალიან ბევრი საქმე და საზრუნავი გამოუჩნდა.

- ისე საუბრობთ, შემთხვევით მიხეილ სააკაშვილმა კონტროლი სრულად ხომ არ დაკარგა?

- ეს არასდროს მოხდება. საბედნიეროდ, პარტიაში არის ხალხი, რომელიც იდეისთვის იბრძვის. ამ იდეას ჰქვია – რაც შეიძლება მაგარი ქვეყანა იყოს საქართველო. სამწუხაროდ, არიან ისეთებიც, რომლებისთვისაც მთავარია გრანტი.

- ვის ან რას გულისხმობთ?

- ზედმეტად არაფერს დავაკონკრეტებ, გამგები ისედაც გაიგებს. პარტიაზე კონტროლს რაც შეეხება, ყველა საკითხი პოლიტსაბჭოს სხდომაზე გადის და იქ წყდება. აქტიურად მიდის კონსულტაციები მიშასთან. კარგი იქნებოდა, მიშა აქ ყოფილიყო, მაგრამ ცოტასაც მოვითმენთ და ჩამოვა.

„ახალი თაობა“,  09 მაისი, 2016 წელი

ინტერვიუ ჯემალ გამახარიასთან: „მალხაზ პატარაიას მოწყენილი საზოგადოების გამხიარულება სურს“ // რა ცვლილებები იგეგმება აფხაზეთის კონსტიტუციაში?

ცოტა ხნის წინ აფხაზეთის კონსტიტუციის განხილვა ქუთაისში ხმაურით მიმდინარეობდა. „აფხაზთა კრების“ წარმომადგენლებმა განაცხადეს, რომ შემოთავაზებული ცვლილებებით აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატები, ფაქტობრივად, ავტონომიას დამოუკიდებლად აცხადებენ.

აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარის პირველი მოადგილის ჯემალ გამახარიას განცხადებით, არცერთი სამართლებრივი საკითხი არ არის ისეთი აფხაზეთის კონსტიტუციის ცვლილებების პაკეტში, რომელიც შეიძლება დავასა და კამათს იწვევდეს.

- ბატონო ჯემალ, აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატმა გივი ლომინაძემ „ახალ თაობასთან“ განაცხადა, რომ არანაირი ურთიერთობა არ გაქვთ კონსტიტუციით ცენტრალურ ხელისუფლებასთან, შემდეგ კი თქვა, რომ კონსტიტუციით, ავტონომიის მთავრობის თავმჯდომარის კანდიდატურაზე კონსულტაციები პარლამენტის უმრავლესობასთან იქნება სავალდებულო. რას იტყვით აფხაზთა კრების ლიდერ მალხაზ პატარაიას ბრალდებებთან დაკავშირებით? მოგეხსენებათ, ქუთაისში განხილვაზე აურზაური იყო...

- აურზაური ჭიქა წყალში.

- რატომ არის აურზაური ჭიქა წყალში?

- საკონსტიტუციო ცვლილებების შემუშავებას კომისია უძღვება. ჩემი კომპეტენციის ფარგლებში მეც ვმონაწილეობ განხილვებში.

- პატარაიასა და მის ჯგუფს, რომელიც ესწრებოდა ქუთაისის განხილვებს, აქვთ პრეტენზიები, რომ ამ ცვლილებებით, ფაქტობრივად, აფხაზეთი ცენტრისგან დამოუკიდებელი ხდება...

- ასეთი განცხადებები იუმორის სფეროს განეკუთვნება, მაგრამ არ არის ისეთი იუმორი, რომელიც ღიმილს გამოიწვევს. სასაცილოა, სატირალი რომ არ იყოს _ აფხაზეთის უმაღლესი საბჭო, რომელიც შექმნილია საქართველოს პარლამენტის გადაწყვეტილებით და თავიდან ბოლომდე ჩამოკიდებულია ცენტრალურ ხელისუფლებაზე, უნდა გამოეყოს მას. ამას მხოლოდ სულელი და ბრიყვი დაიჯერებს.

- გარდა მთავრობის თავმჯდომარის კანდიდატურაზე შეთანხმებისა, არიან თუ არა სხვა უფლებამოსილებებით დაკავშირებული ცენტრი და ავტონომია?

- დაწყებული პირველი მუხლიდან, დამთავრებული ბოლოთი, მთელი სულისკვეთება და კონკრეტული შინაარსი ამას ასახავს. უხერხულია იმის მტკიცება, რომ არ ხდება თბილისის შუაგულში მდებარე ავტონომიური რესპუბლიკის სტრუქტურების გამოყოფა ცენტრალური ხელისუფლებისაგან. ის ადამიანები, რომლებიც ამას ამტკიცებენ, ხუმრობენ. სულელები და ბრიყვები არ არიან, ალბათ, საზოგადოების გამხიარულება უნდათ.

- თუ ხუმრობენ, ძალიან ცუდი ხუმრობაა...

- დიახ, როცა ამ თემაზე ხუმრობენ, მხედველობაში აქვთ ის, რომ 2004 წლიდან 2013 წლამდე, სანამ ბატონ პრეზიდენტს, მიხეილ სააკაშვილს არ ამოეწურა უფლებამოსილების ვადა, აფხაზეთის მოქმედ კონსტიტუციაში ჩაწერილი იყო, რომ აფხაზეთის მთავრობის თავმჯდომარე თანამდებობაზე ინიშნებოდა და თავისუფლდებოდა პრეზიდენტის თანხმობით.

- რატომ არ გადავიდა ეს უფლებამოსილება პრემიერზე?

- 2004 წლამდე, თითქმის 10 წლის განმავლობაში, მსგავსი მუხლი კონსტიტუციაში არ ეწერა. ცენტრალურ ხელისუფლებაზე არ იყო მიბმული მთავრობის თავმჯდომარის დანიშვნა, თუმცა არც მანამდე და არც მის მერე არ დანიშნულა მთავრობის თავმჯდომარე ცენტრალური ხელისუფლების თანხმობის გარეშე.

- პრეზიდენტის უფლებამოსილებები გადავიდა პრემიერის ხელში.…

- სამწუხაროდ, არ გადავიდა.

- გარკვეული უფლებამოსილებები გადავიდა...

- ეს ფუნქცია ჰაერშია ჩამოკიდებული. პრეზიდენტს ეს უფლებამოსილება არ გააჩნია. პრემიერის უფლებამოსილებებშიც არ არის ჩაწერილი. წელიწადზე მეტია რამდენიმე წერილი გავაგზავნეთ პრემიერის სახელზე, მაგრამ პასუხი გაჭიანურდა. როგორც ირაკლი ღარიბაშვილს, ასევე გიორგი კვირიკაშვილს გავუგზავნეთ წერილი თხოვნით, დათანხმებოდნენ იმას, რომ აფხაზეთის მთავრობის თავმჯდომარის დანიშვნა მომხდარიყო პრემიერთან შეთანხმებით, მაგრამ არც ბატონი ირაკლი და არც ბატონი გიორგი არ გამოგვეხმაურნენ. წერილში ნათქვამია, რომ მომზადებულია ცვლილებები აფხაზეთის კონსტიტუციაში. ისინი განპირობებულია საქართველოს კონსტიტუციის ცვლილებით. ქვეყანაში წყობა შეიცვალა, საპარლამენტო მმართველობიდან გადავედით საპრეზიდენტო, საპარლამენტო მმართველობაზე. ამან გავლენა იქონია ჩვენზეც. ამიტომ საქართველოს კონსტიტუციასთან შესაბამისობაში გვაქვს მოსაყვანი მთელი რიგი მუხლები. ჩვენ ვითხოვდით თანხმობას მთავრობის თავმჯდომარის დანიშვნაზე. ამისთვის აუცილებელია საკანონმდებლო ცვლილება, რომელიც საქართველოს პარლამენტმა უნდა განახორციელოს კანონში საქართველოს მთავრობის შესახებ. ბატონი ირაკლი წავიდა თანამდებობიდან. მაინცდამაინც არც ბატონ გიორგის აქვს ინტერესი.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ამ საკითხში პრობლემა არ არსებობს.

- რატომ არ არის პრობლემა?

- იმის გამო, რომ ეს ჩანაწერი 2004 წლამდე არ არსებობდა, მაგრამ ყველაფერი ნორმალურად იყო. პრობლემა არ არსებობს დღესაც, რადგან არის მთავრობის თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებელი, რომელსაც იგივე ფუნქციები გააჩნია, რაც თავმჯდომარეს. თუმცა, ჩვენ თვითონ ვართ დაინტერესებული, ასეთი კავშირი იყოს – კანონში აისახოს და ცენტრალურ ხელისუფლებაზე ვიყოთ მიბმული.

აფხაზეთში რომ ვიყოთ, სხვა საკითხია. ჩვენ კიდევ გვაქვს დრო, თუ თანხმობა მოგვივა მთავრობისაგან და კანონში ცვლილება შევა, შეიძლება მოვასწროთ. ეს თეორიულად შეიძლება, მაგრამ პრაქტიკულად რამდენად გამოვა, არ ვიცი. ჩვენ გვაქვს სათადარიგო ვარიანტი, რომლითაც უზრუნველყოფილია აფხაზეთის მთავრობის თავმჯდომარის დანიშვნა ცენტრალურ ხელისუფლებასთან კონსულტაციის გზით. ეს შეიძლება მოხდეს საქართველოს პარლამენტში წარმოდგენილი უმრავლესობის პოლიტიკურ გუნდთან შეთანხმებით. საქართველოს პარლამენტში წარმოდგენილი პოლიტიკური გუნდის პოლიტიკური ხელმძღვანელი იგივე პრემიერია. ამ პროექტის შემუშავებაში ცნობილი კონსტიტუციონალისტები დაგვეხმარნენ. ამიტომ სამართლებრივი პრობლემა არ არსებობს.

- თუ იცით, აფხაზეთში ყურადღებას თუ აქცევენ აფხაზეთის კონსტიტუციის ახლანდელ ცვლილებასა და აქ მიმდინარე მოვლენებს?

- რა თქმა უნდა. ენგურს გაღმა ყურადღებას აქცევენ აქეთ მიმდინარე მოვლენებს. ძალიან უნდათ, ეს პროცესი ჩაიშალოს.

- კერძოდ?

- უნდათ აქეთ აფხაზეთის სტრუქტურები არ არსებობდეს. ისევე, როგორც ჩვენ არ გვინდა მათი არსებობა, მათ არ ვცნობთ ლეგიტიმურ ხელისუფლებად, ასევე ისინიც ჩვენ არ გვცნობენ, სამწუხაროდ. ამ პირობებში ზოგიერთი ჩვენთან ძალიან უშნოდ ხუმრობს. მე ამ დამოკიდებულებას შეგნებულად ვარქმევ ხუმრობას, რადგან ბატონი მალხაზი მაღალი დონის იურისტია და შესანიშნავად იცის, რომ აქ არავითარი იურიდიული პრობლემა არ არსებობს. ის ხუმრობს და ჩვენი მოწყენილი საზოგადოება უნდა გაამხიარულოს.

- რა ინტერესი უნდა ჰქონდეს ბატონ მალხაზს, თუ შემოთავაზებულ ცვლილებებში რაიმე ხარვეზს თუ არ ხედავს?

- არჩევნებია კარს მომდგარი. ამიტომ რაღაც თემა უნდა მოძებნო, იყვირო, ქვეყანას მხსნელად უნდა მოევლინო – ვიღაცები ღუპავენ ქვეყანას, მე უნდა ვიხსნა.

- მთლად ასე როგორ იქნება, მართლა სახუმარო თემა ხომ არ არის აფხაზეთი და მისი კონსტიტუცია?

- აფხაზეთი და მისი კონსტიტუცია სახუმარო თემა ნამდვილად არ არის, მაგრამ, თუ ხუმრობენ, რა ვქნათ. სადავო და საკამათო აქ არაფერია. არცერთი სამართლებრივი საკითხი არ არის ისეთი, რომელიც შეიძლება დავასა და კამათს იწვევდეს.