„კვირის პალიტრა“: დონალდ ტრამპი ეკონომიკის „მოხვეულში“ // რა გავლენას მოახდენს საქართველოზე ცვლილებები მსოფლიოს უდიდეს ეკონომიკაში

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „რადიკალური ცვლილებების დრო ევროპაშიც დადგა“ // „მსოფლიოში მიმდინარე პროცესები ცხადყოფს, რომ ნატოში ყოფნა უკვე პანაცეა აღარ არის, რითაც შეიძლება თავი გადავირჩინოთ“ // „1995 წლიდან მოყოლებული, არ მახსენდება სპიკერი, რომელსაც ასეთი მწირი პოლიტიკური გამოცდილება ჰქონოდეს“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ უკრაინელ და ქართველ ექსპერტებთან: „მიშკა ქართველი“ მალე მოცურდება და თანაც იმაზე მძიმედ, ვიდრე საქართველოში“ // „მიხეილ სააკაშვილის ექსტრადირების საკითხის განახლებას არ გამოვრიცხავ“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ელენე ხოშტარიასთან: „მიხეილ სააკაშვილი პარტიის გადაწყვეტილებას უნდა დაემორჩილოს!“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გუბაზ სანიკიძესთან: „ჩვენ არა ვართ გვირილები, რომ პოლიტიკიდან გავქრეთ“ // „საბანი ყველას არ ეყო. ახლა დასკვნების დროა!“ // გია ხუხაშვილის კომენტარი პარტიებიდან წასული ლიდერების პერსპექტივის შესახებ

——

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ახალი მთავრობა – ვინ რჩება და ვინ მიდის // „წესიერი ადამიანები არიან, მაგრამ რეალურად იმ გამოწვევებს ვერ პასუხობენ, რომელიც ქვეყნის წინაშე დგას“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „თუ საზოგადოების გულგატეხილობა აგრესიაში გადაიზარდა, მერე უკვე ქუჩა იწყებს ფუნქციობას“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: ითანამშრომლებენ თუ არა „რესპუბლიკელები“ დავით უსუფაშვილთან? // „თუ ისეთივე პარტიას შექმნის, რომელშიც იყო, ცოტა გაუგებარი იქნება, ჩვენ რა დავაშავეთ“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ოპოზიციის გაერთიანების პირველი ცდა // „დემოკრატიულმა მოძრაობამ“, „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ და „თავისუფალმა საქართველომ“ კონსულტაციები დაიწყეს

——

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „ქართული ოცნება“ ერთგვაროვანი ვერ დარჩება“ // „ქვეყანაში პოლიტიკური სპექტრის გადაწყობა მიმდინარეობს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: „ეს ქვეყანა არავის შპს არ არის“ // „ითანამშრომლებს თუ არა გუბაზ სანიკიძე ეროვნულ ფორუმთან“ // „“ჩვენ ევროპული ტიპის პარტიას შევქმნით, რომელიც სხვანაირ საქართველოზე იქნება ორიენტირებული“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ზვიად კუპრავასთან: „ნაცმოძრაობის ახალი თავმჯდომარის არჩევა ბიძინას ივანიშვილის გამარჯვება იქნება“ // „პარტიამ ახალი პოლიტსაბჭო უნდა აირჩიოს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა გვაძაბიასთან: „დონალდ ტრამპი საქართველოსთვის ნატოსკენ მიმავალ გზაზე ტრამპლინი უნდა გახდეს“ // „ამერიკელ ლობისტებთან მუშაობაა საჭირო“

——

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ევროკავშირში უვიზოდ მიმოსვლა გაზაფხულამდე გადაიდო

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ქალაქი „სიტი-პარკის“ წინააღმდეგ // მერიას პირგასამტეხლოს გადახდასა და კომპანიასთან ხელშეკრულების გაწყვეტას სთხოვენ

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: უნდა გააუქმოს თუ არა თბილისის მერიამ კონტრაქტი “სითი პარკთან”?

——————-

„კვირის პალიტრა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

დონალდ ტრამპი ეკონომიკის „მოხვეულში“

რა გავლენას მოახდენს საქართველოზე ცვლილებები მსოფლიოს უდიდეს ეკონომიკაში

ემა ტუხიაშვილი

(შემოკლებით)

რა მიმართულებით შეიძლება შეიცვალოს ეკონომიკური პოლიტიკა ამერიკაში ახალი პრეზიდენტის პირობებში და როგორ შეიძლება ეს აისახოს საქართველოზე? მას შემდეგ, რაც აშშ-ის პრეზიდენტის არჩევნების დღეს დოლარის კურსი დაეცა და საფონდო ბაზრების ინდექსებმა ვარდნა დაიწყოს, გაჩნდა მოლოდინი, რომ ტრამპი, აწ უკვე პრეზიდენტის რანგში, არა მხოლოდ ამ ქვეყნის, არამედ გლობალურ ეკონომიკურ რეალობას შეცვლის.

ამერიკა საქართველოს ერთ-ერთი მსხვილი სავაჭრო პარტნიორია და მთლიან სავაჭრო ბრუნვაში 5-6% უკავია. ამერიკული ფულით, გრანტებისა და კრედიტების სახით, საქართველოში არაერთი პროგრამა და ინფრასტრუქტურული პროექტი ფინანსდება. დაუზუსტებელი ინფორმაციით, ამერიკაში 100 ათასამდე ქართველი ემიგრანტი ცხოვრობს, მათ შორის ნაწილი არალეგალურად და თუ დონალდ ტრამპი წინასაარჩევნო დაპირებებს აასრულებს, შედეგები შესაძლოა ჩვენც მოგვწვდეს.

პაატა შეშელიძე, „ახალი ეკონომიკური სკოლა საქართველოს“ პრეზიდენტი:

“ამერიკული დოლარის გაუფასურება ევროს მიმართ დროებითი მოვლენა იყო, ისევე როგორც საფონდო ბაზრების მაჩვენებლების ვარდნა, ის მალევე დასტაბილურდა, შემდეგ გაიზარდა და რეკორდულ პიკსაც მიაღწია. ლარის ვარდნა კი არ არის დამოკიდებული უშუალოდ ამერიკულ პროცესებზე, ეს ადგილობრივი პოლიტიკის ხარვეზების ბრალია, რაც კიდევ ერთხელ დაგვანახა ამერიკაში განვითარებულმა მოვლენებმა – ერთ მომენტში დოლარის გაუფასურების მიუხედავად, ლარმა დაცემა განაგრძო. დონალდ ტრამპი არჩევნების წინ ამომრჩევლებს დაჰპირდა ვითარების ამერიკელების სასარგებლოდ შემოტრიალებას. დაპირებები ხშირად არ სრულდება, თუმცა ტრამპი პოლიტიკაში ბიზნესიდან მივიდა, სადაც ტყუილი დაპირებები არ სჩვევიათ. ცხადია, დაპირებების შესრულება მხოლოდ მასზე არ იქნება დამოკიდებული, თუმცა ნამდვილად ღირს, განვიხილოთ იმ ადამიანის დანაპირები, ვისი გაპრეზიდენტების ბევრს არ სჯეროდა.

დონალდ ტრამპი დაჰპირდა ხალხს, რომ ბიუროკრატიას შეამცირებს და გამოთავისუფლებულ ფულს სამუშაო ადგილების შექმნას მოახმარს. გადაწყვეტილი აქვს, შეზღუდოს აშშ-ში ლობისტური კომპანიების საქმიანობა და მათ უცხოეთიდან დაფინანსების მიღება აუკრძალოს. ტრამპი ამბობს, რომ გადასახედია სავაჭრო ურთიერთობები სხვა­დასხვა ქვეყანასთან, რათა მეტი ასპარეზი მიეცეს შიდა ბაზარზე სამუშაო ადგილების შექმნას. მას უნდა, გააუქმოს შეზღუდვები აშშ-ში ადგილობრივი ბუნებრივი რესურსების გამოყენებასთან დაკავშირებით, არ სურს გაერთიანებული ერების ორგანიზაციის საქმიანობის დაფინანსება და უფრო მომთხოვნი იქნება უცხოელი პარტნიორების მიმართ. ტრამპს არ უნდა, რომ ამერიკაში თავისუფლად შემოდიოდნენ იმ ქვეყნების მცხოვრებლები, სადაც კონფლიქტური ვითარებაა და სურს, ქვეყანა დაატოვებინოს არალეგალურ კრიმინალებს (და არა ყველა არალეგალს, როგორც ადრე იყო გაცხადებული). ყველაზე რეალისტური გადაწყვეტილება, რომელსაც, ვფიქრობ, არ შეეწინააღმდეგება არც კონგრესი და არც სენატი, ის იქნება, რომ ხალხი, ვინც ამერიკაში მუშაობს და შესაბამისი დოკუმენტის წარდგენას შეძლებს, განსაზღვრულ სტატუსს მიიღებს. რა თქმა უნდა, არა მოქალაქისას, არამედ მუშაობის უფლებას და შესაბამისად, ამერიკაში მუშაობას განაგრძობენ.

პრეზიდენტობის პირველი 100 დღის განმავლობაში ტრამპი აპირებს, მოგების გადასახადი 35%-დან 15%-მდე შეამციროს. მისი აზრით, ეს ამერიკაში დააბრუნებს ინვესტორებს, მათ შორის ამერიკელებსაც. ძნელია თქმა, გადასახადის შემცირების გამო გადაიტანენ თუ არა ქარხნებსა და წარმოებებს ინვესტორები ჩინეთიდან ამერიკაში, მაგრამ ახალ საწარმოებს რომ ამერიკაში გახსნიან და ამისთვის ჩინეთს აღარ მიაშურებენ, ამის ალბათობა უფრო დიდია. გარდა ამისა, ტრამპის სურვილია, განათლებასა და ჯანდაცვაზე დახარჯული თანხა არ დაიბეგროს საშემოსავლო გადასახადით. შეეცდება კანონში ისეთი ცვლილებების შეტანას, რომ ბავშვებსა და მოხუცებზე ზრუნვასა და მოვლაზე დასაქმებულებმა საშემოსავლო შეღავათით ისარგებლონ”.

გია ხუხაშვილი, ექსპერტი:

“ბოლო ათწლეულებში ამერიკაში ფულის დიდი საპნის ბუშტი კეთდებოდა, რეალური სექტორი კი სხვა ქვეყნებში ინაცვლებდა. ამან დასაქმების პრობლემები გამოიწვია, გაჩნდა დეპრესიული რეგიონები. ტრამპის ერთ-ერთი წინასაარჩევნო დაპირება ჩინურ პროდუქციაზე 45%-იანი გადასახადის დაწესებაა. დღეს, როცა ეკონომიკა გლობალიზებულია, ასეთი დიდი ბაზრის შეცვლა და ნაციონალური ეკონომიკის სექტორზე ორიენტაციის აღება, მსოფლიო ეკონომიკის სტრუქტურასაც შეცვლის. საქართველოზე ეს პროცესები დიდ გავლენას ალბათ არ მოახდენს. თუმცა, მოსალოდნელი დივიდენდები ევროკავშირში ინტეგრაციისგან, შესაძლოა აღარ იყოს იმდენად საინტერესო. ამერიკის ბაზარი თუ ჩაკეტვისკენ წავა, ეს ძლიერად დაარტყამს ევროპას, გამოიწვევს ჩინეთ-ამერიკის ურთიერთობების მეტად დაძაბვას, რასაც შესაძლოა მოჰყვეს უძლიერესი რყევები იმ ეკონომიკურ სისტემაში, რომელშიც ბოლო ათწლეულებია ვცხოვრობთ. ერთადერთი რამის თქმა შემიძლია, ეს ყველაფერი ჩვენზე ბევრად ნაკლებ გავლენას მოახდენს, ვიდრე ევროპაზე, თუმცა ბუნებრივია, რყევებს უნდა ველოდოთ”.

„კვირის პალიტრა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „რადიკალური ცვლილებების დრო ევროპაშიც დადგა“ // „მსოფლიოში მიმდინარე პროცესები ცხადყოფს, რომ ნატოში ყოფნა უკვე პანაცეა აღარ არის, რითაც შეიძლება თავი გადავირჩინოთ“ // „1995 წლიდან მოყოლებული, არ მახსენდება სპიკერი, რომელსაც ასეთი მწირი პოლიტიკური გამოცდილება ჰქონოდეს“

ნათია დოლიძე

მსოფლიოს წამყვანი მედიასაშუალებები აშშ-ის 8 ნოემბრის საპრეზიდენტო არჩევნებს უკვე აფასებენ როგორც საეტაპოს, რომლის შედეგებმა, შესაძლოა, არა მხოლოდ აშშ-ში, არამედ მსოფლიოში ბევრი რამ შეცვალოს. არაპროგნოზირებადი ცვლილებების საფრთხე – ეს იყო ერთ-ერთი მთავარი ნეგატიური მხარე რესპუბლიკური პარტიის კანდიდატის, დონალდ ტრამპის წინასაარჩევნო კამპანიისას, რაზეც თვით რესპუბლიკური პარტიის ლიდერებიც მიუთითებდნენ, თუმცა ამერიკელები ამ საფრთხემ ვერ შეაშინა. ექსპერტთა უმეტესობის აზრით, ტრამპის გამარჯვება ერთგვარად “ბრექსიტის” გაგრძელებაა, რაც ლიბერალური დემოკრატიის კრიზისზე მიუთითებს მსოფლიოს. სწორედ ამ საკითხზე საუბრით დავიწყეთ ინტერვიუ ექსპერტ მამუკა არეშიძესთან:

- არის თუ არა დონალდ ტრამპის გამარჯვება ლიბერალური დემოკრატიის მარცხი?

- გარკვეულწილად არის. შესაძლოა, ეს მართლაც მივიჩნიოთ მსოფლიოში გაჩენილი სკეპტიციზმის გაგრძელებადაც. ლიბერალურ დემოკრატიას თავისი ფასეულობები აქვს, რომელიც მხოლოდ პოლიტიკურ ნაწილს, ადამიანის უფლებებს ან უმცირესობებთან ურთიერთობებს არ მოიცავს, ეს ფასეულობები დამკვიდრებულია ეკონომიკაშიც. სწორედ ამ ეკონომიკურმა შემადგენელმა განაპირობა ურთულესი ვითარება ამერიკის შეერთებულ შტატებში. ზუსტად ამიტომაც მოხდა, რომ ტრამპის დაპირებებმა, რომ ის გააჯანსაღებს ამერიკის ეკონომიკას, მის მიერ წარმოდგენილმა, ასე ვთქვათ, რეცეპტებმა იმისა, თუ როგორ ამუშავდება ამ ქვეყანაში გაჩერებული საწარმოები, როგორ დააბრუნებს ის ქვეყნიდან გასულ წარმოებას უკან, ხოლო აშშ-ში უცხოურ საწარმოებს შეზღუდავს, შეასრულა უმთავრესი როლი ამომრჩევლის გადაწყვეტილებაში.

ჩემი აზრით, სწორედ ეკონომიკური დაპირებები იქცა დონალდ ტრამპის გამარჯვების წინა პირობად. ასევე დიდი როლი ითამაშა მისმა ტრადიციონალისტურმა მიდგომებმა რელიგიასთან თუ ოჯახთან დაკავშირებით. საზოგადოების ინტელექტუალური ნაწილი დონალდ ტრამპის განცხადებებს და საზოგადოდ, ფიგურას, ყოვლად არასერიოზულად აღიქვამდა, ფაქტობრივად, გიჟად მიიჩნევდა, რაშიც ძალიან შეცდნენ.

მე დონალდ ტრამპის მოღვაწეობას ჯერ კიდევ გასული საუკუნის 90-იანი წლებიდან ვადევნებდი თვალს. 1991 წელს მომიწია მასთან, მისივე ოფისში, შეხვედრამ და დაახლოებით მაქვს წარმოდგენა, რა ტიპის ადამიანია. ნუ დაგავიწყდებათ, რომ მას გამოცემული აქვს 10-ზე მეტი სერიოზული ნაშრომი ეკონომიკაში, რომელთაგან რამდენიმე ბესტსელერად იქცა. ის მეტად ეპატაჟური პიროვნებაა, თუმცა მისი განვლილი ცხოვრების გზა არ გვაძლევს საშუალებას ვთქვათ, რომ არასერიოზული ადამიანია.

ტრამპს საკმაოდ დაძაბული ურთიერთობა აქვს ე.წ. უოლ-სტრიტის ლომებთან, მაგრამ მას მხარს უჭერენ კონსერვატორული ბიზნესის წარმომადგენლები, მაგალითად, მსხვილი ამერიკელი მენავთობეები. დიდ დროს წაგვართმევს იმის ახსნა, თუ რას ნიშნავს კონსერვატორული ბიზნესი ამერიკისთვის, ვიტყვი მხოლოდ იმას, რომ ეს არის უსერიოზულესი მოვლენა, რომელსაც დიდი გავლენა აქვს როგორც ეკონომიკაში, ისე პოლიტიკაში. ასე რომ, ტრამპის წარმატებას აქვს სერიოზული საფუძვლები.
მიუხედავად იმისა, რომ მან სერიოზულად შეუტია ემიგრაციასა და ემიგრანტებს, მოხდა პარადოქსული რამ – ესპანურენოვანმა ამერიკამ, რომელიც ყველას ეგონა, რომ ტრამპს მხარს არ დაუჭერდა, სწორედ ის აირჩია. არადა, ეს ხალხი გუშინდელი ემიგრანტების შთამომავალია. მათთვის გადამწყვეტი ტრამპის რელიგიური მიმართულებით გაკეთებული განცხადებები და ქრისტიანობის ხმალამოღებული დამცველის იმიჯი გახდა. მოკლედ,
ტრამპი, ერთი მხრივ, ემიგრაციას უტევდა, მეორე მხრივ კი ქრისტიანული ფასეულობების დაცვაზე ლაპარაკობდა. სწორედ ასეთი პარადოქსული პოზიციების დემონსტრირებამ მოუტანა ტრამპს წარმატება.

- ფაქტია, რომ ტრამპის გამარჯვების მოწინააღმდეგეთა საპროტესტო გამოსვლები ჯერაც არ ცხრება, დასავლურ პრესაში ბევრი იწერება ამერიკელი საზოგადოების ორად გახლეჩისა და აშშ-ში რადიკალური კონსერვატიზმის საფრთხეებზე...

- დარწმუნებული ვარ, აშშ-ს რადიკალური კონსერვატიზმი არ ემუქრება, ამას ვერც ერთი ხელისუფლება ვერ მოახერხებს. ნებისმიერს, ვინც მოვა აშშ-ის სათავეში, აუცილებლად მოუწევს, გაითვალისწინოს ის ფასეულობები, რომლებიც ამერიკაში წლების განმავლობაში იქმნებოდა. თუ აშშ-ის ახალი ადმინისტრაცია არ გაითვალისწინებს ამ ფასეულობებს, ამერიკას არა მხოლოდ საზოგადოების გახლეჩა, არამედ, შესაძლოა, სამოქალაქო დაპირისპირებაც დაემუქროს. უბრალოდ, ახალი ხელისუფლება შეეცდება ზოგან კოსმეტიკური, ზოგან კი ფუნდამენტური ცვლილებებით მოატრიალოს ამერიკელები კონსერვატორული ფასეულობებისკენ. ნუ დაგავიწყდებათ, რომ აშშ-ის სამეზობლო, კანადის გარდა, მეტ-ნაკლებად კონსერვატორული ქვეყნებისგან შედგება. თვითონ ამერიკაში ძალიან ბევრია კონსერვატორული შეხედულებების მქონე ჯგუფი. ასე რომ, ტრამპის ხელისუფლება შეეცდება, მოახდინოს ლიბერალური ფასეულობებისა და კონსერვატიზმის გარკვეული სიმბიოზი. ესეც პარადოქსულად ისმის, მაგრამ გონიერი მმართველის ხელში შესაძლებლად მიმაჩნია. წინასწარ ძნელად სათქმელია, რამდენად გონივრული იქნება ტრამპის ადმინისტრაციის მიდგომები, თუმცა ამის მცდელობა აუცილებლად ექნება.

- დონალდ ტრამპს დიდი კრიტიკოსები საკუთარ პარტიაშივე ჰყავს, რაც მთელი წინასაარჩევნო პერიოდის განმავლობაში აშკარა იყო. მოგეხსენებათ, ორივე პალატაში უმრავლესობა რესპუბლიკელების ხელშია. ასეთ ვითარებაში რამდენად მიეცემა ტრამპს ჩამორიგებული დაპირებების შესრულების საშუალება?

- მართალი ხართ, ტრამპმა საარჩევნო კამპანია ისე ჩაატარა, რომ საკუთარი პარტია გვერდით არ ედგა. ესეც ტრამპის სიძლიერეზე მიუთითებს, მან საკმაოდ იოლად მოახერხა ამ წინააღმდეგობების დაძლევა. კი, ის არ მოსწონდათ რესპუბლიკურ პარტიაში, როგორც პრეზიდენტობის კანდიდატი, მაგრამ დღეს ტრამპი უკვე პრეზიდენტია, მან რესპუბლიკურ პარტიას გამარჯვება მოუტანა, რომლითაც დიდ დივიდენდებს მიიღებენ. აქედან გამომდინარე, აუცილებლად მოუწევთ პოზიციის შეცვლა. ძალიან საინტერესო იყო მსახიობ რობერტ დე ნიროს პოზიციის ცვლილება, მოგეხსენებათ, ის ლამის ღორსა და ძაღლს ეძახდა წინასაარჩევნო კამპანიისას ტრამპს და ხელის გარტყმასაც კი უპირებდა, თუმცა ორიოდე დღის წინ განაცხადა, ხელის გარტყმას აღარ ვაპირებ, ტრამპი უკვე პრეზიდენტიაო.
მოკლედ, შიდაპარტიული ბრძოლის დრო დასრულდა, ახლა მუშაობის დროა და ეს რესპუბლიკურ პარტიაში, დარწმუნებული ვარ, კარგად ესმით.

- რბილად რომ ვთქვათ, ევროპა ტრამპის გამარჯვებას დიდი ენთუზიაზმით არ შეხვდა. არაერთი განცხადება მოვისმინეთ, მათ შორის ევროკომისიის თავმჯდომარე ჟან-კლოდ იუნკერისა, რომლის თქმითაც, დონალდ ტრამპის აშშ-ის პრეზიდენტად არჩევა საფრთხეს უქმნის აშშ-ისა და ევროკავშირის ურთიერთობას. ბი-ბი-სის ინფორმაციით, ის უფრო შორსაც წავიდა და განაცხადა: “უნდა ვასწავლოთ ახალარჩეულ პრეზიდენტს, რა არის ევროპა და როგორ მუშაობს ის“… ისმის კითხვები: რა ურთიერთობა ექნება თეთრი სახლის ახალ ადმინისტრაციას რუსეთთან, ნატოსთან, ევროკავშირთან?

- როცა საქმე ევროპას შეეხება, მე მაინც მგონია, რომ აქაც რადიკალური ცვლილებების დრო დადგა. ევროპელებს აქვთ თვისება, იკეკლუცონ ყველასთან, მათ შორის რუსეთთან, და ევროატლანტიკური საქმე აკეთებინონ ამერიკელებს, ანუ აშშ-ის ზურგს უკან დაიმალონ. მოკლედ, ევროპელ ლიდერებს აშშ-ის ახალი ადმინისტრაცია აუცილებლად მიანიშნებს, რომ ყველამ თავისი საქმე უნდა აკეთოს. თუ ისინი მიიჩნევენ, რომ რუსული პოლიტიკა არასწორია, მაშინ შესაბამისად უნდა მოიქცნენ… ისე კი არა, ცალი ხელით რუსეთში ბიზნესი აკეთონ, მეორე ხელით კი ტრიბუნიდან­ მუშტი იქნიონ და თან აშშ-ისკენ იყურონ. ეს მკაცრი დამოკიდებულება ტრამპის გამოსვლებში აქამდეც ჩანდა და ვფიქრობ, ამიერიდან უფრო მეტად გამოჩნდება.

როდესაც ტრამპი ამბობდა, რომ ის რუსეთთან სხვაგვარი ურთიერთობის მომხრეა და პუტინს, როგორც ძლიერ პოლიტიკოსს, დადებითად აფასებს, ეს სულაც არ ნიშნავს, რომ აშშ-ის დამოკიდებულება რუსეთის მიმართ შეიცვლება. ტრამპი არ არის იმპერატორი, ის აშშ-ის პრეზიდენტია, ქვეყანას კი ჰყავს კონგრესი, რომელიც პრეზიდენტის უფლებებს საკმაოდ ზღუდავს. არსებობს ტრადიციული მიდგომა რუსეთის მიმართ, რომელშიც აშშ დომინანტი უნდა იყოს. ყველა ის, ვინც ხელს უშლის მის დომინირებას, მტერია… ასეთი მტრები რომ ჰყავს ამერიკას, ეს ტრამპს წინასაარჩევნო გამოსვლებისას არ დაუმალავს.

ტრამპი საჯაროდ ლაპარაკობდა ჩინეთზე, თუმცა ფარულად რუსეთსაც რომ გულისხმობდა, ეს გამოჩნდა მისი გამარჯვების შემდეგ ერთ-ერთ პირველივე განცხადებაში, როდესაც თქვა, რომ რუსეთის მიმართ სანქციები არათუ არ გაუქმდება, არამედ გაიზრდება.
ასეც რომ არ იყოს, კონგრესი ტრამპს არ მისცემს იმაზე მეტის უფლებას, ვიდრე მას აქვს, თუმცა ერთ რამესაც უნდა გაესვას ხაზი – აშშ-ის სათავეში მოვიდა ძლიერი პიროვნება და მიუხედავად ეპატაჟურობისა, დარწმუნებული ვარ, ტრამპი მინიმალურ კომპრომისზე წავა იმათთან, ვინც აშშ-ის ჰეგემონიას ხელს შეუშლის.

- ანუ ვარაუდები იმისა, რომ ტრამპი დაუშვებს მსოფლიოში ორპოლუსიანობას, უსაფუძვლოა?

- ეს გამორიცხეთ, დარწმუნებული ვარ, ყველაფერს გააკეთებს აშშ-ის ჰეგემონიისთვის, თუმცა სხვა საკითხია, ამას დანარჩენი მსოფლიო როგორ უპასუხებს. ადვილად სავარაუდოა, რომ რუსეთთან ერთად, ამას ჩინეთიც შეეწინააღმდეგება, შესაბამისად, ამერიკულ-რუსული კონფლიქტის პარალელურად, ვფიქრობ, ამერიკულ-ჩინურ კონფლიქტსაც მივიღებთ… მივა თუ არა ეს სამხედრო კონფრონტაციამდე, ამის თქმა ძალიან ნაადრევია.

- ჩვენში ბოლო ხანს ხშირად პროგნოზირებდნენ, რომ აშშ-სა და რუსეთს შორის გარკვეული კომპრომისების მიღწევისას, შესაძლოა, საქართველო გაწირულიყო...

- რუსეთი და აშშ იმ შემთხვევაში გაურიგდებიან ერთმანეთს, თუ ეს შევა ამ უკანასკნელის ინტერესებში. მარტივად რომ ვთქვათ, თუ რუსეთი დათმობს საკუთარ პოზიციებსა და ამბიციებს, შეიძლება გარიგება შედგეს, რაც ძალიან ძნელად წარმოსადგენია. შესაბამისად, ყოველგვარი ვაჭრობა იმ თემაზე, რაზეც თქვენ მიმანიშნეთ, გამორიცხულია. შესაბამისად, აშშ-ისა და საქართველოს ურთიერთობაში მნიშვნელოვან ცვლილებებს არ ველი.

- შექმნილ რეალობაში საქართველოს როლი და ევროატლანტიკური ინტეგრაციის პერსპექტივა რამდენად რეალურია? ბოლო ხანს ჩვენში ამასაც ბევრი სკეპტიკოსი გამოუჩნდა...

- რაც შეეხება ნატოს, ქართველი საზოგადოება მიეჩვია ტრადიციულ მიდგომას ნატოს მიმართ, ანუ ალიანსში უნდა შევიდეთ და ის ჩვენ დაგვიცავს. ამასობაში სულ სხვა პროცესი ვითარდება იმავე ჩრდილოატლანტიკური თანამშრომლობის პროცესში. საქართველოში ნატოს კონტინგენტის წვრთნები ტარდება… აქამდე არასდროს მომხდარა, ნატოს წევრის კი არა, პარტნიორის ტერიტორიაზე ჩაეტარებინოს წვრთნა, ეს პირველი შემთხვევაა, მოკლედ, ახალი მიდგომები გაჩნდა ნატოს წიაღში.

სკეპტიკურად განწყობილი ჩვენი ბევრი პოლიტიკოსი ამბობს, რომ თურმე ვერ გავხდებით ნატოს წევრი, რადგან ტერიტორიული პრობლემები გვაქვს, თუმცა ამის პრეცედენტი არსებობს უკვე მსოფლიოში და ეს რატომღაც ავიწყდებათ.
ვგულისხმობ გერმანიის ფედერაციულ რესპუბლიკას, რომელიც ისე გახდა ნატოს წევრი, რომ ქვეყნის ნახევარი დაკარგული ჰქონდა. ეს პრეცედენტი საქართველოსთან ურთიერთობაში არის სარეზერვო სვლა და გაკეთდება კიდეც, თუ ეს საჭირო გახდა, მაგრამ სხვა საკითხია, რამდენად სჭირდება ამ ეტაპზე საქართველოს მყისიერი გაწევრება. მსოფლიოში მიმდინარე პროცესები ცხადყოფს, რომ ნატოში ყოფნა უკვე პანაცეა აღარ არის, რითაც შეიძლება თავი გადავირჩინოთ. ჩვენთვის ახლა მნიშვნელოვანია სწორი პოლიტიკის წარმოება, რომელსაც ხან ვუახლოვდებით, ხანაც ვშორდებით. ვერაფრით მოვახერხეთ იმ რელსებზე შედგომა, რაც ამ სწორი პოლიტიკის წარმოებას რეალურს გახდიდა.

- ორიოდე სიტყვით შევეხოთ მიხეილ სააკაშვილის ბოლოდროინდელ გადაწყვეტილებებს. მან დატოვა ოდესის გუბერნატორის პოსტი და გადაბარგდა ოპოზიციაში, სადაც ახალ პოლიტიკურ პლატფორმას აყალიბებს და რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნებს ითხოვს… როგორ ხედავთ მის პერსპექტივას უკრაინაში და როლს ქართულ პოლიტიკაში?

- სააკაშვილმა შეგვაჩვია, რომ მას უსაზღვრო ენერგია აქვს, რომელსაც ხშირად საკუთარი თავისა და ქვეყნისთვის ხარჯავდა. ჩემი აზრით, სწორედ ამ უსაზღვრო ენერგიის ხარჯზე მოახერხებს ბრძოლას ერთდროულად ორ ქვეყანაში. უკვე კარგადაა ცნობილი ის, რაც “ნაციონალურ მოძრაობაში” ხდება, თუმცა, დარწმუნებული ვარ, სააკაშვილი შეძლებს ამ პროცესების დალაგებას. ჯერჯერობით კი სამ ფრონტზე იბრძოლებს: უკრაინაში, საქართველოსა და თავის პარტიაში.

- როგორც განაცხადა, “ნაციონალური მოძრაობის” ზოგიერთ წარმომადგენელთან არ სურს რაიმე ურთიერთობა ჰქონდეს, ვარაუდობენ, რომ შესაძლოა, მან ახალი პარტია საქართველოშიც დააარსოს..

- ბოკერიას გულისხმობდა, თუმცა მეეჭვება, ახალი პარტია შექმნას. “ნაციონალური მოძრაობა” მიხეილ სააკაშვილის პროდუქტია და ის აუცილებლად დარჩება სააკაშვილს, თუმცა არ არის გამორიცხული, ის ჯგუფი, რომელიც დღეს აქტიურია, წავიდეს პარტიიდან, მაგრამ ამას უახლოეს მომავალში არ ველი. საქმე ის არის, რომ ამ ადამიანებმა კარგად იციან – როგორც კი სააკაშვილი გამოაკლდება მათ რიგებს, ისინი ელექტორატის გადამწყვეტ მხარდაჭერას დაკარგავენ. რაც შეეხება სააკაშვილის უკრაინულ პერსპექტივას, რაიმე კონკრეტულის თქმა ჯერ ძნელია. ჩვენ არ ვიცით, რა კონტინგენტის შემოკრებას მოახერხებს და რა ხალხი დაუდგება გვერდით. ახალგაზრდობის დიდი ნაწილი რომ უჭერს მხარს, ცხადია, მაგრამ უკრაინა სხვა ტიპის ქვეყანაა, სადაც ტრადიციად ჩამოყალიბდა, რომ ქვეყნის სათავეში აუცილებლად უნდა იყვნენ გავლენიანი და ფულიანი ადამიანები, რომელთა დიდი უმრავლესობა დღეს სააკაშვილის გვერდით არ დადგება, მაგრამ ხვალ რა იქნება, არ ვიცი… თუმცა ამ ყველაფერში უმთავრესი ისაა, რამდენად საჭიროდ მიიჩნევს აშშ-ის ახალი ადმინისტრაცია სააკაშვილის ფაქტორის გამოყენებას უკრაინაში. თუ მიიჩნევენ, რომ ეს მნიშვნელოვანია და სააკაშვილი უკრაინაში უნდა იყოს, მაშინ მას ექნება სერიოზული პოლიტიკური ბრძოლის საშუალება.

- ქართული პოლიტიკის ოპოზიციურ ფლანგზე მოძრაობა შეინიშნება. დავით უსუფაშვილი, რომელმაც დატოვა რესპუბლიკური პარტია, ახალი პოლიტიკური ძალის ჩამოყალიბებაზე ლაპარაკობს, ამასვე ამბობს “ეროვნული ფორუმიდან” წასული გუბაზ სანიკიძე...

- ჯერ მნიშვნელოვანი არაფერი ხდება, მიმდინარეობს ძალების, ასე ვთქვათ, ინვენტარიზაცია, რის შემდეგაც შეიძლება გამოიკვეთოს ახალი პოლიტიკური ფრონტის კონტურები. საინტერესოა, ხომ არ აპირებს ბიძინა ივანიშვილი საკუთარი დაპირების შესრულებას, ვგულისხმობ მის ნათქვამს, რომ თუ საჭიროდ მიიჩნევს, “ქართული ოცნების” ოპოზიციასაც შექმნის. თუ ეს მოხდა, სხვანაირად განვითარდება მოვლენები, მაგრამ თუ ოპოზიციური სპექტრი დამოუკიდებლად შეიკრიბა, სწორედ შეაფასა ვითარება და სწორი სტრატეგია დასახა, მაშინ შეიძლება სულ სხვა სურათი მივიღოთ.

- უკვე ვიცით, ვინ დაიკავებენ უმნიშვნელოვანეს საპარლამენტო თანამდებობებს. “ქართულმა ოცნებამ” საკანონმდებლო ორგანოს თავმჯდომარის პოსტზე, როგორც მოსალოდნელი იყო, ირაკლი კობახიძე წარადგინა...

- 1995 წლიდან მოყოლებული, არ მახსენდება სპიკერი, რომელსაც ასეთი მწირი პოლიტიკური გამოცდილება ჰქონოდეს. კობახიძე სრულიად ახალი პირია ქართულ პოლიტიკაში, არ ვიცი, როგორ გაართმევს თავს ამხელა პასუხისმგებლობას. საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე ტრადიციულად წონიანი ფიგურა იყო ხოლმე, შეძლებს კობახიძე ასეთ ფიგურად ჩამოყალიბებას თუ არა, არ ვიცი. რაც შეეხება სხვა კანდიდატურებს, ზოგიერთი მომწონს, ზოგიერთი – არა. მაგალითად, ორივე ხელით მივესალმები ჯანდაცვის კომიტეტის ხელმძღვანელად აკაკი ზოიძის შერჩევას, თუმცა არ ვიცი, მარიამ ჯაში განათლების კომიტეტს როგორ გაართმევს თავს. მოკლედ, კითხვა ბევრია. პასუხებს კი, ალბათ, მაშინ მივიღებთ, როდესაც პარლამენტი შეუდგება მუშაობას.

„კვირის პალიტრა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ უკრაინელ და ქართველ ექსპერტებთან: „მიშკა ქართველი“ მალე მოცურდება და თანაც იმაზე მძიმედ, ვიდრე საქართველოში“ // „მიხეილ სააკაშვილის ექსტრადირების საკითხის განახლებას არ გამოვრიცხავ“

რუსუდან შელია

საქართველოს ექსპრეზიდენტი ოდესის გუბერნატორის პოსტიდან გადადგა, უკრაინაში პოლიტიკური პარტია – “ახალი ძალების პლატფორმა” დააფუძნა და რიგგა­რეშე არჩევნების დანიშვნას მოითხოვს. შეძლებს თუ არა მიხეილ სააკაშვილი ერთდროულად ორი ქვეყნის ოპოზიციის ლიდერის სტატუსის შენარჩუნებას და რა მოლოდინი აქვთ მის უკრაინელ კოლეგებს, “კვირის პალიტრას” უკრაინის რადას დეპუტატი, პოროშენკოს ბლოკის წევრი დმიტრი გოლუბოვი­ ესაუბრება:

- დიდი ხანია მიხეილ სააკაშვილს უკრაინაში შორს მიმავალი გეგმები აქვს – ჯერ კიდევ რამდენიმე თვის წინ ადამიანები ახალი პოლიტიკური პარტიის შესაქმნელად შემოიკრიბა, თუმცა ოპოზიციაში გადასვლას არ ჩქარობდა – ბუნებრივია, მისთვის ხელისუფლებაში კომფორტულად ყოფნა ბევრად ხელსაყრელი პოზიცია იყო, თუმცა, როდესაც მიხვდა, რომ პოროშენკო თავის გუნდში დიდხანს ვერ შეიფარებდა, ოდესის გუბერნატორის პოსტიდან გადადგა. დღეს სააკაშვილისთვის უკრაინა ერთადერთ თავშესაფრად იქცა, მაგრამ მერწმუნეთ, მალე მოცურდება და თანაც იმაზე მძიმედ, ვიდრე საქართველოში 2012 წელს მოხდა.

- ექსპერტთა ნაწილის აზრით, უკრაინაში უმრა­ვლესობა არც პოროშენკოს მმართველობით­ არის კმაყოფილი და ამ ფონზე, შესაძლოა, საქართველოს ექსპრეზიდენტს შანსი­ ჰქონდეს, მით უმეტეს, თუ რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნების დანიშვნას მიაღწია…

- სააკაშვილის შანსი უკრაინ­აში ნულის ტოლია. ოდესაში, ვინც “მიშკა ქართველის” წესებს არ დაემორჩილა, ყველას ბიზნესი­ წაართვა. ერთი შეხედვით, კორუფციასთან მებრძოლი სააკაშვილი უკრაინის ერთ-ერთ მთავარ კორუ­ფციონერად იქცა. დიდი ხანია ვამბობ,­ რომ სააკაშვილი ჩვეულებრივი ყბედია, რომლის ზღაპრებიც დღითი დღე საპნის ბუშტებივით სკდებოდა.

- გაქვთ მტკიცებულება, რატომ უწოდებთ სააკაშვილს უკრაინის მთავარ კორუფციონერს?

- მან უკრაინელი მეომრებისთვის ჩარიცხული ფულით მდიდრული ცხოვრება­ მოიწყო, ბოლო მოდელის ავტომობილები შეიძინა. პარალელურად, ხვდებოდა რადის დეპუტატებს, რომ მათგან პრემიერის პოსტზე დასაწინაურებლად მხარდაჭერა მიეღო, თუმცა ჩემი კოლეგები კარგად ხვდებიან მის მიზნებს და იმასაც, რომ სააკაშვილი ჩვეულებრივი თაღლითია. ჩვენი ქვეყანა უკვე საკმარისად დაიტანჯა იმისთვის, რომ კიდევ ერთი თაღლითი პოლიტიკოსი არ შეიფაროს.

—————

ექსპრეზიდენტის უკრაინულ გეგმებსა და პერსპექტივებზე უკრაინელი ჟურნალისტი ვლადიმერ ბოიკოც საუბრობს:

- სააკაშვილის უკრაინაში გამო­ჩენისთა­ნავე ცხადი გახდა, რომ ის მხოლოდ პოროშენკოს მრჩევლობას ან ოდესის გუბერნატორობას არ დასჯერდებოდა – მიზნის მისაღწევად ბოლომდე იბრძოლებს. თუმცა დაიგვიანა – სააკაშვილის უკრაინის პრემიერად არჩევაზე საუბარი უფრო რეალური­ იქნებოდა, თუ ის მიზნებს ქვეყანაში ჩამოსვლისთანავე დააფიქსირებდა. დღეს, როდესაც ის, როგორც პოროშენკოს მრჩეველი და ოდესის გუბერნატორი, საზოგადოებამ გამოცადა, უკრაინელები ხელისუფლებაში მის მოსვლას არ დაუშვებენ. ქვეყანაში ისევ კორუფცია ყვავის, ჯანდაცვის სისტემაში არაფერი შეცვლილა, არაფერს ვამბობ ძალოვან სტრუქტურებზე.

- როგორც ამბობენ, სააკაშვილს უკრაინაში­ არ ჰქონდა საკმარისი პოლიტიკური რესურსი­ კონკრეტული გადაწყვეტილებების მისაღებად...

- ის პრეზიდენტ პოროშენკოს­ ნდობით სარგებლობდა, თუმცა ოლიგარქებთან ბრძოლისას მათი გზები მაინც გაიყო. რეალურად, პოროშენკოს სააკაშვილი საკუთარი პიარისა და კონკრეტული პირების მოსაშორებლად სჭირდებოდა – საქმე­ გაკეთდა და ახლა უკრაინული პოლიტიკური სპექტრიდან სააკაშვილის მოშორების დრო დადგა.
უკრაინა საქართველოსგან განსხვა­ვებულ ვითარებაშია – აქ არსებულ­ პრობლემებს, მათ შორის კორუფციას,­ ტერორითა და ხალხის დაშინებით ვერ აღმოფხვრი. ვფიქ­რობ, ამას მიხეილ

სააკაშვილიც მიხვდა და ახლა ცდილობს, დრო მაქსიმალურად გაწელოს, რათა ქართველმა სამართალდამცავებმა კარზე არ მოუკაკუნონ.

ექსტრადირების საკითხის განახლებასაც არ გამოვრიცხავ, თუმცა პოროშენკო დღეს იმდენად რთულ პოლიტიკურ ვითარებაშია, შესაძლოა, უახლოეს მომავალში ამ ნაბიჯის გადადგმისგან თავი შეიკავოს.

————

„კვირის პალიტრა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ელენე ხოშტარიასთან: „მიხეილ სააკაშვილი პარტიის გადაწყვეტილებას უნდა დაემორჩილოს!“

რუსუდან შელია

უკრაინაში მიმდინარე მოვლენების პარალელურად, მიხეილ სააკაშვილი „ნაცმოძრაობის” ლიდერების ნაწილს ემიჯნება და ბრძოლის გაგრძელებას აანონსებს:

“რაღაცებს აქვეყნებენ, თითქოს ისინი გმობენ და ემიჯნებიან საკუთარ მომხრეებსა და აქტივისტებს, ვინც გადაგვაკვდა და გადააკვდა თავს საქართველოს საქმეს. დაიწყეს უაზრო ლაპარაკი – სააკაშვილი კერპი უნდა იყოს თუ არ უნდა იყოს. რა შუაშია სააკაშვილი და რა შუაში ვარ ამ დებატებში მე? აქ საუბარი სხვა რამეზეა. ივანიშვილმა გააყალბა არჩევნები და დედის რძესავით შევირგეთ ეს გაყალბება. ვურჩევდი, არ წასულიყვნენ მეორე ტურზე, რადგან ორმაგი იმედგაცრუება იქნებოდა, მაგრამ ერთ მანდატს მაინც წავგლეჯთო, თუმცა მოხდა ის, რასაც ვვარაუდობდი – ვერც ერთი მანდატი ვერ აიღეს და ამან გამოიწვია კიდევ უფრო დემორალიზება”.

როგორც “ნაციონალური მოძრაობის” ახალი სახე ელენე ხოშტარია აცხადებს, მოსწონს თუ არა სააკაშვილს, ის პარტიის გადაწყვეტილებას უნდა დაემორჩილოს:

- სააკაშვილს სურდა მეორე ტურებში მონაწილეობა არ მიგვეღო, რადგან არჩევნებზე არაერთ უსამართლობას წავაწყდით – ეს განცდა ამომრჩევლებშიც არსებობდა.­ მეორე ტურსა და პარლამენტში შესვლის საკითხზე ყველა არგუმენტი მოვისმინეთ, თუმცა საბოლოოდ, ვფიქრობ, ქვეყნისთვის ყველაზე სწორ გადაწყვეტილებამდე მივედით – ვიბრძოლოთ როგორც პარლამენტში და მის ფარგლებს გარეთაც დემოკრატიული ჩარჩოების ფარგლებში. კარგად უნდა გავაანალიზოთ, რა რეალობა მივიღეთ არჩევნების შემდეგ – ივანიშვილმა ყველა ოპოზიციური პარტიის ასპარეზიდან გაქრობა მოახერხა, რამაც ჩვენი პოლიტიკური პასუხისმგებლობა გააათმაგა. ჩვენ უნდა გავუწიოთ წინააღმდეგობა იმ საფრთხეებს, რაც თუნდაც მმართველი პარტიის საკონსტიტუციო უმრავლესობისა და არაფორმალური მმართველობის პირობებში გველოდება.

- არის თუ არა პარტია დაშლის ზღვარზე, ან როგორ წარმოგიდგენიათ ამ საჯარო კონფლიქტის შემდეგ ერთობლივი პოლიტიკური ცხოვრების გაგრძელება?

- პარტია დაშლის ზღვარზე ნამდვილად არ არის, ეს დემოკრატიული ჯანსაღი პროცესია და ხაზგასმით ვაცხადებ – ვამაყობ, რომ ვარ იმ პარტიის წევრი, სადაც არის აზრთა სხვადასხვაობა და სადაც სწორედ ამ გზით შეგვიძლია საერთო პოზიციაზე შეჯერება.

ჩვენ ვართ ცოცხალი პარტია, მეტიც, იმ მხარდამჭერებისაც კარგად მესმის, რომლებიც პარლამენტში შესვლის გამო უკმაყოფილო არიან. მათ უნდა ავუხსნათ ეს ყველაფერი, თუმცა, მეორე მხრივ, ხელისუფლება მიზანმიმართულად ცდილობს ეს კამათის პროცესი განხეთქილებად და გარიგებებად მონათლოს. ამას კამპანიური ხასიათი ჰქონდა, თუმცა ჩვენი მიზანი ყველასთვის გასაგებია და ბრძოლა აუცილებლად გაგრძელდება – შემდეგი არჩევნებისთვის ინტენსიურად მოვემზადებით, დარწმუნებული ვარ, ჩვენი მხარდამჭერების რაოდენობაც ისე გაიზრდება, რომ რეალობას ვერანაირი მანიპულაციებით ვერ შეცვლიან.

„კვირის პალიტრა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ გუბაზ სანიკიძესთან: „ჩვენ არა ვართ გვირილები, რომ პოლიტიკიდან გავქრეთ“ // „საბანი ყველას არ ეყო. ახლა დასკვნების დროა!“ // გია ხუხაშვილის კომენტარი პარტიებიდან წასული ლიდერების პერსპექტივის შესახებ

რუსუდან შელია

გუბაზ სანიკიძემ “ეროვნული ფორუმი” დატოვა და ახლა დიდი ოპოზიციური მოძრაობის დაწყებას აანონსებს – მისი განცხადებით, ამ მიზნით კონსულტაციების გამართვას უახლოეს მომავალში გეგმავს: „არჩევნები დასრულდა და მომავალი­ ოთხი წლის პოლიტიკური­ ვითარება გა­რ­კვე­ულია, გადაწყვეტილებაც ამ გარემოებამ მიმაღებინა. ფაქტია,”"ქართულ ოცნებას” საკონსტიტუციო უმრავლესობა აქვს, რაც “ნაცმოძრაობასთან” ერთად უსისხლო სახელმწიფო გადატრიალებით მოახერხა“, – ამბობს იგი.

- ფიქრობთ, რომ “ქართული ოცნება“­ გაურიგდა “ნაციონალურ მოძრაობას“?

- რა თქმა უნდა, ორივე პარტიას ცხვირ-პირზე ეტყობა, თუმცა ეს პროცესი მარტივად არ დასრულდება – ჩვენ არა ვართ გვირილები და პოლიტიკიდან არ გავქრებით. ყველაფერი იქით მიდიოდა – დანარჩენი პარტიები უნდა დასჯილიყვნენ და გარეთ დარჩენილიყვნენ.

- თუ ამ პროცესს პროგნოზირებდით, რატომ არ თქვით აქამდე? თქვენ ხომ კოალიცია­ ერთ-ერთმა ბოლომ დატოვეთ?

- თუ წესიერად მოქცევა პასიურობას ნიშნავს, კი ბატონო, ასე დავარქვათ, მეტიც, “ფორუმი” სანიმუშოდაც­ კი იქცეოდა – გარეთ პრობლემები არ გამოგვქონდა, თუმცა შიგნით არაერთი პრინციპული საკითხი დაგვიყენებია – სასამ­ართლოში მურუსიძის დანიშვნაზე და ა.შ. განაწყენებულიც რომ ვიყო, ახლა ამას რა აზრი აქვს?! სხვა რამეზე ვწუხვარ – როგორ განვითარდება მოვლენები,­ არავინ იცის.

- თქვენ თუ იცით, ვისთან აპირებთ მომავალში თანამშრომლობას – დავით უსუფაშვილმა თქვენთან ერთად გუნდში ყოფნა, ფაქტობრივად, გამორიცხა, თუმცა კონსულტაციებისთვის ნინო ბურჯანაძე მზად არის...

- ორივესთან უკვე მქონდა კონსულტაციები. დავით უსუფაშვილმა თქვა, რომ ის თანამშრომლობას გააგრძელებს და მართლაც, ჩვენ არაერთ საკითხზე საერთო პოზიციები გვექნება. პირადად მე ახალი პარტიის შექმნას არავის ვთავაზობ, ჯერ აუცი­ლებელია ვითარების ობიექტურად შეფასება. კონსულტაციებს ვგეგმავ პერსონებთან და არა პარტიებთან, თუმცა კონკრეტულად ვისთან, მომავალი გვიჩვენებს. მხოლოდ “ნაციონალურ მოძრაობასა” და “ქართულ ოცნებასთან” თანამშრომლობას გამოვრიცხავ.

- კოლეგებისთვის ადრეც მიგიმართავთ, თუმცა მათგან პოზიტიური გამოხმაურება არ მიგიღიათ, მაგალითად, უსუფაშვილსა და ალასანიას არჩევნებამდე ივანიშვილთან ვითარების გარკვევა შესთავ­აზეთ, თუმცა ორივე ლიდერმა­ უარი შემოგითვალათ. არჩევნების შემდეგ ბლოკების გაერთიანების ინიციატივითაც გამოხვედით და არც ამაზე დაგთანხმდნენ. ამჯერად “ფორუმიდან” წამოსულ გუბაზ სანიკიძეს რა პოლიტიკური რესურსი აქვს, რის გამოც კოლეგები კონსულტაციებზე უნდა დათანხმდნენ?

- ახლა მათ როგორც ერთი პირი, ისე ვხვდები. როცა პარტიის წევრი ხარ, გა­რ­კვეული პასუხისმგებლობაც გაკისრია. ახლა ჩემს ქმედებაზე – რამეს გავაფუჭებ თუ გამოვაკეთებ, მხოლოდ პირადად ვაგებ პასუხს.

- დიდი ოპოზიციური მოძრაობის დაანონსება ნიშნავს, რომ თქვენ ჩაუდგებით პროცესს­ სათავეში?

- ბანაკი არ დამიცია და არც ციხესიმაგრე ამიშენებია, მე ვარ ერთი ადამიანი­ და ჩემ გარშემო უნდა მოხდეს ყველაფერი-მეთქი, ამის პრეტენზია არა მაქვს, თუმცა ხელს შევუწყობ, რომ ადამიანებმა ერთმანეთთან ურთიერთობა გაარკვიონ. ამ დრომდე ყველა პოლიტიკური სპექტრი თავისთვის იქაჩებოდა, საბანი კი ყველას არ ეყო. ახლა დასკვნების დროა – რაც არ გამოდის ცალ-ცალკე, იქნებ ერთად გავაკეთოთ.

- ფიქრობთ, რომ ხელისუფლებაში უკვე გამოცდილ და თანაც პარტიიდან წასულ ლიდერებს ხალხი მხარს დაგიჭერთ?

- ნებისმიერ მოქალაქეს ანგარიშს გავუწევ და მათ გადაწყვეტილებასაც უპირობოდ მივიღებ. თუმცა, თუ წარუმატებელი აღმოჩნდა ჩემი ინიციატივა, უნდა დავრჩე თუ არა პოლიტიკაში, ამას პირადად გადავწყვეტ და სხვის­ აზრს არ გავითვალისწინებ.

———–

რამდენად პერსპექტიულია პარტიებიდან წასული ლიდერების მიერ ახალი ოპოზიციური მოძრაობის შექმნის იდეა, ექსპერტი­ გია ხუხაშვილი საუბრობს:

- ოპოზიციას უნიკალური შანსი ჰქონდა, ღირსეულად წარმოდგენილიყო პარლ­ამენტში, რადგან საზოგადოებაში­ მესამე ძალაზე დიდი მოთხოვნა არსებობდა. მიუხედავად ამისა, პოლიტიკური­ ელიტა უსუსური აღმოჩნდა და ქუჩა­ში დაგდებული ძალაუფლება ხელში ვერ აიღო. “ქართულმა­ ოცნებამაც”"აგრესიული წინასაარჩევნო პოლიტიკით ორპოლუსიანი გარემო შექმნა, თუმცა თავად პარტიებიც მოუმზადებლები აღმოჩნდნენ. ამ ყველაფრის შემდეგ ოპოზიცია დეპრესიაში ჩავარდა – პარტიები დატოვეს და ახალი ჯგუფის ძებნა დაიწყეს. დადგა დრო, როდესაც პოლიტიკური ელიტა, რომელიც ბოლო ორი ათეული წელი ტივტივს ახერხებდა, თამაშიდან გავიდეს ან დროებით შეისვენოს, რომ სივრცე ახალი პოლიტიკოსებისთვის გაიხსნას.

- დავით უსუფაშვილი კონსულტაციებს 2-3 თვეში­ აანონსებს, სანიკიძე კი – შუამავლის­ როლის­ მორგებას პარტიების კონსოლიდაციისა და დიდი ოპოზიციური მოძრაობის შექმნისთვის...

- დღეს ყველა ე.წ. პოლიტიკური ბრენდი ღრმა კომაშია ან გარდაცვლილია. რამდენიმე მკვდრის გაერთიანების შემთხვევაში ერთ ცოცხალ ორგანიზმს მაინც ვერ მივიღებთ. კარგი იქნება, თუ მემუარების წერით დაკავდებიან. მსგავს კოალიციებს ე.წ. ორთქლმავალი სჭირდება, რომლის ირგვლივაც პოლიტიკოსები გაერთიანდებიან. დასანანი იქნება, ქართულმა პოლიტიკამ დავით უსუფაშვილი დაკარგოს, თუმცა მას მინუსებიც აქვს – აუცილებლად სჭირდება ტანდემში ქარიზმატული და ზომიერად პოპულისტური პარტნიორი, რომელიც მას რეიტინგს მოუტანს. უსუფაშვილს ავტორიტეტი აქვს, თუმცა ამომრჩევლის კონსოლიდაცია არ შეუძლია.

- ანუ “ნაცმოძრაობის” გარდა ქართულ პოლიტიკაში ალტერნატიული ოპოზიციური გაერთიანების შექმნის რესურსი აღარ დარჩა?

- ახლა არ არსებობს. პერსპექტივა მას შემდეგ გაჩნდება, რაც პარტიიდან წასული ლიდერები სივრცეს გაათავისუფლებენ. ძალაუფლება ისევ ქუჩაში დარჩა – მოთხოვნა არსებობს ახალ ძალაზე, თუმცა ამას არსებული ელიტა ვერ პასუხობს.

———————

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ახალი მთავრობა – ვინ რჩება და ვინ მიდის

„წესიერი ადამიანები არიან, მაგრამ რეალურად იმ გამოწვევებს ვერ პასუხობენ, რომელიც ქვეყნის წინაშე დგას“

თიკო ოსმანოვა

ახალი მოწვევის პარლამენტი უახლოეს მომავალში მთავრობასაც ხელახლა დააკომპლექტებს, ამასთან დაკავშირებით მმართველმა პარტიამ კონსულტაციები უკვე დაიწყო. “მთელი კვირის” ინფორმაციით, “ოცნება” რადიკალური სამთავრობო ცვლილებების განხორციელებას არ აპირებს და ცვლილება მხოლოდ რამდენიმე მინისტრს შეეხება. ეს უკვე პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმაც დაადასტურა.

“რამდენიმე ცვლილება იქნება. იქნებიან ახალი სახეებიც, თუმცა ამის შესახებ უახლოეს პერიოდში გახდება ცნობილი. მეტი კონკრეტიკისგან თავს შევიკავებ”, – განაცხადა კვირიკაშვილმა და დასძინა, რომ ცვლილება ძალოვან მინისტრებს არ შეეხება.

ძალოვან მინისტრებთან ერთად, ჩვენი ინფორმაციით, ცვლილება არ შეეხება ენერგეტიკის მინისტრს – “ქართული ოცნების” შტაბის ხელმძღვანელი კახი კალაძე თავის თანამდებობას დაუბრუნდება. სავარძელს შეინარჩუნებს ასევე ჯანდაცვის მინისტრი დავით სერგეენკო, იუსტიციის მინისტრი თეა წულუკიანი, ლტოლვილთა და განსახლების მინისტრი სოზარ სუბარი.

“2030″-ის ინფორმაციით, თანამდებობას დატოვებს ფინანსთა მინისტრი ნოდარ ხადური, რომელსაც პირველი ვიცე-პრემიერი და ეკონომიკის მინისტრი დიმიტრი ქუმსიშვილი შეცვლის. ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრად დაინიშნება გიორგი გახარია, რომელიც ამ დროისთვის ეკონომიკური საბჭოს მდივანია.

ცვლილება ასევე შეეხება სოფლის მეურნების მინისტრს, ოთარ დანელიას, რომელიც მოპოვებული მანდატით პარლამენტში გააგრძელებს საქმიანობას.

მის პოსტს ლევან დავითაშვილი იკავებს, რომელიც საქმიანობას უკვე შეუდგა და ევროინტეგრაციის მინისტრს, დავით ბაქრაძეს, რომელიც ცოტა ხნის წინ პრეზიდენტმა აშშ-ში საქართველოს ელჩად დანიშნა. გავრცელებული ინფორმაციით, მის ადგილზე “თავისუფალი დემოკატების” ყოფილი წევრი ვიქტორ დოლიძე დაინიშნება.

თუმცა, როგორც ჩანს, ეს ცვლილება დროებითი იქნება, რადგან მომავალში პრემიერი სამინისტროების ოპტიმიზაციას აპირებს და ზოგიერთი სამინისტროს გაუქმებას. კერძოდ, საუბარია, დიასპორის სამინისტროზე, რომელიც საგრეო საქმეთა სამინისტროს შეერწყმება და შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრთა აპარატზე. „ძალიან დიდი ვარაუდით, მე მთავრობაში ვიქნები, თუმცა, რომელ პოსტზე, ამას პრემიერი განსაზღვრავს”, – განაცხადა ქუმსიშვილმა.

კითხვაზე – დაიკავებს თუ არა ის ფინანსთა მინისტრის თანამდებობას, მან უპასუხა, რომ ამაზე კომენტარს არ გააკეთებს.

ცნობისთვის: შაბათს “ქართული ოცნების” ოფისში მორიგი გაფართოებული შეხვედრა გაიმართა და როგორც შეხვედრის მონაწილეები აცხადებენ, პარტიაში საორგანიზაციო საკითხებზე ისაუბრეს და იმაზე, რომ მთავრობამ და პარლამენტმა კოორდინირებულად უნდა იმუშაონ. მათი განცხადებით, დისკუსია სამთავრობო ცვლილებებს არ შეხებია.

“გაიმართა გაფართოებული შეხვედრა, სადაც სამომავლო თემებზე ვსაუბრობდით. სამთავრობო ცვლილებებზე საუბარი, არ ყოფილა. სამთავრობო ცვლილებთან დაკავშირებით განცხადებას გააკეთებს პრემიერი, როცა გუნდს პარლამენტის წინაშე წარადგენს დასამტკიცებლად. მე პირადად ამასთან დაკავშირებით ვერაფერს გეტყვით. ამაზე უკვე ისაუბრა მან და თქვა, რომ ცვლილება მხოლოდ რამდენიმე მინისტრს შეეხება”, – უთხრა “მთელ კვირას” ფრაქცია “ქართული ოცნების” თავმჯდომარეობის კანდიდატმა მამუკა მდინარაძემ.

მოსალოდნელ სამთავრობო ცვლილებს პოლიტოლოგთა უმრავლესობა უკვე სკეპტიკურად უყურებს.

ვახტანგ ძაბირაძემ არ იცის, ვინ შეინარჩუნებს და ვინ ვერა სავარძელს, თუმცა ფიქრობს, რომ მოსალოდნელი სამთავრობო ცვლილებებით რეალურად არაფერი შეიცვლება. “თუ რა პარამეტრებით ახორციელებს “ოცნება” სამთავრობო ცვლილებებს, ვერაფრით გავარკვიე. შესაბამისად, ახლაც ვერ გეტყვით, რას გეგმავს მმართველი გუნდი – ვის გაუშვებს, ან ვის დატოვებს. მედიაში რაღაც ინფორმაციები ვრცელდება, თუმცა ვერ გეტყვით, მმართველი ძალა ამათ რატომ უშვებს და ვერც იმას ვერ ვიტყვი, რატომ უნდა დარჩნენ. არ ვიცი, როგორ და რის მიხედვით არჩევენ მინისტრებს. ვერ ვნახე პარამატრები, რის მიხედვით ხორციელდება ამ გუნდში ცვლილებები. “მიუხედავად იმისა, შეიცვლება თუ არ შეიცვლება მთავრობა, ვფიქრობ, მუშაობის ის სტილი, რაც 4 წლის განმავლობაში იყო, არ მგონია, შეიცვალოს და უფრო დინამიკური გახდეს. ვისურვებდი, მაგრამ მეეჭვება. დარწმუნებული ვარ ასე იქნება და მალე გამოჩდენა, ახალი მთავრობის დამტკიცებიდან 3-4 თვეში. არჩევნების ციებ-ცხელება ჩამთავრდება და ყველაფერი დაუბრუნდება ძველ კალაპოტს”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას ვახტანგ ძაბირაძე.

გია ხუხაშვილისთვის კი მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ შეიცვლება და ვინ – არა. მისი თქმით, მთავარია სისტემამ იმუშაოს, რასთან დაკავშირებითაც არ უნდა წინასწარ სკეპტიკურად იყოს განწყობილი.

„არ აქვს მნიშვნელობა სახელებსა და გვარებს, მთავარია სისტემა დალაგდეს და ინისტიტუციური მმართვის ელემენტები გამოჩნდეს, სისტემამ იმუშაოს ეფექტურად. როგორ მოხდება – ესაა მთავარი კითხვა და არა ის, თუ ვინ რა პოზიციაზე იქნება. სისტემამ ეფექტურად ფუნქციობა უნდა დაიწყოს. უნდა გვყავდეს ისეთი ადამიანები, რომლებსაც აქვთ უნარი მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები და საკუთარ თავზე აიღონ პასუხისმგებლობა. როცა რამეს გააფუჭებენ, პროტესტი არ გარბოდეს ბიძინა ივანიშვილთან, ეს უნდა დამთავრდეს ამ ქვეყანაში. ახლა ამას როგორ მოახერხებენ, ეს ცალკე თემაა. ამას გამოაჩენს ახლო პერიოდი – რამდენად გაჩნდება იმის განცდა, რომ ისინი დამოუკიდებლები არიან. ასე რომ, დღეს ჩვენ შეგვიძლია მათზე გავცეთ გარკვეული ავანსი, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ისინი ამის რეალიზებას მოახერხებენ. ყოველ შემთხვევაში, წარმატებას ვუსურებ. არ მინდა წინასწარ ზედმეტად სკეპტიკური განწყობა შევქმნა”, – გვითხრა გია ხუხაშვილმა. მისივე თქმით, მთვარობამ თუ ძველი ტემპით გააგრძელა მუშაობა, ეს მათთვის დრამატული შედეგის მომტანი იქნება.

„ეს სისტემა ნაკლებად ეფექტური იყო. წესიერი ადამიანები არიან, მაგრამ რეალურად იმ გამოწვევებს ვერ პასუხობენ, რომელიც ქვეყნის წინაშე დგას. თუ იგივე ტემპით გაგრძელდა, ეს იქნება ძალიან ცუდი, იმიტომ, რომ სამყარო იცვლება და ახლა მაქსიმალური მობილიზება გვჭირდება და მათაც მეტი ეფექტურობა მოეთხოვებათ. ადრე თითის გაშვერის საშუალება ჰქონდათ ვიღაცაზე, მძიმე მემკვიდრეობაზე ლაპარაკობდნენ და სისხლიან 9 წელზე. ახლა ამის “კომფორტი” აღარ აქვთ და შესაბამისად, თუ იმედგაცრუება მოვიდა, ეს იქნება ბევრად უფრო მკაცრი ფორმით მათ მიმართ და უფრო დრამატული შედეგების მომტანი”, – უთხრა “რეზონანსს” გია ხუხაშვილმა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „თუ საზოგადოების გულგატეხილობა აგრესიაში გადაიზარდა, მერე უკვე ქუჩა იწყებს ფუნქციობას“

ნინო ქეთელაური

“ქართული ოცნების” მიერ მიღებული 48% ქმნის საიმისო გარემოს, რომ თუ პოლიტიკური საქმიანობა არასწორად წარიმართა, პროცესის ქუჩაში გადასვლის ალბათობა ძალიან მაღალია”, – ამის შესახებ კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე “მთელ კვირას” ესაუბრა. მისი შეფასებით, მესამე პოლიტიკური ძალის ჩამოყალიბების მოთხოვნილება საზოგადოებაში უკვე არის და ის არ გამორიცხავს, რომ მივიღოთ ისეთივე გაერთიანებული ოპოზიცია, როგორიც 2008 წლიდან 2011 წლის ჩათვლით იყო.

როგორც ვახტანგ ძაბირაძე აღნიშნავს, თუ ოპოზიცია შეძლებს, რომ ყველაფერი ზუსტად ჩამოაყალიბოს, შანსი იმისა, რომ ეს წარმატებული გაერთიანება იქნება, ძალიან მაღალია. ოპოზიციური გაერთიანება, მისი პერსპექტივები, ახალი მთავრობისა და პარლამენტის მუშაობა, დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტების შემდეგ საქართველო-აშშ-ს ურთიერთობა – ეს ის საკითხებია, რაზეც “მთელი კვირა” კონსტიტუციონალისტს ესაუბრა.

ვახტანგ ძაბირაძე: მესამე ძალაზე მოთხოვნილება საზოგადობაში არის და კიდევ უფრო ჩამოყალიბდება. თუმცა, ეს რა კონფიგურაციას შეიძენს და როგორი იქნება, ჯერჯერობით ამის განსაზღვრა რთულია. არ გამოვრიცხავ პოლიტიკური პროცესი ისე წავიდეს, რომ მივიღოთ ისეთივე გაერთიანება, როგორიც 2008 წლიდან 2011 წლის ჩათვლით გაერთიანებული ოპოზიცია იყო. ახლა ოპოზიციურ პოლიტიკურ სპექტრში დუღილის პროცესი მიმდინარეობს. ჯერ-ჯერობით ბევრი რამ არ არის გარკვეული და კიდევ დრო სჭირდებათ საამისოდ. თითქოს არაფერი, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანია ის ფაქტი, რომ არც “ნაციონალურ მოძრაბაშია” ყველაფერი დალაგებული და დამშვიდებული. არ ვიცით, როგორი ვითარება იქნება სამომავლოდ. გარკვეული პერიოდია საჭირო, რომ სპექტრი ჩამოყალიბდეს და გამოიკვეთოს.

ერთი რამ გარანტირებულად შემიძლია ვთქვა, რომ აუცილებლად გაჩდება ოპოზიციური გაერთინება, ან ოპოზიციური პარტია, რომელიც შეეცდება “ქართულ ოცნებასა” და “ნაციონალურ მოძრაობას” დაუპირისპირდეს. ეს მოთხოვნა უკვე არის მოსახლეობაში და ვფიქრობ, კიდევ უფრო გაძლიერდება.

- ახალი ოპოზიციური გაერთიანების შექმნის ინიციატივა ყველაზე ადრე კახა შარტავამ დააანონსა. მას შემდეგ, რაც გუბაზ სანიკიძემ “ეროვნული ფორუმი” დატოვა, მანაც დაახლოებით მსგავსი იდეა გააჟღერა. მანამდე პარლამენტის ყოფილმა თავმჯდომარე დავით უსუფაშვილმაც დატოვა “რეპუბლიკური პარტია” და ახალი პარტიის შექმნაზე ისაუბრა. ვის უფრო აქვს შანსი, რომ მესამე ოპოზიციური ძალა ჩამოაყალიბოს?

- ამ ეტაპზე პროდასავლური ტიპის პარტიებში გადაჯგუფება მიმდინარეობს. ჯერ-ჯერობით სხვა პოლიტიკური ძალები სტაბილურობას ინარჩუნებენ. ახლა “ქართული ოცნება” სახელისუფლებო გუნდია და გასაგებია, რომ იქიდან ამ ეტაზე ოპოზიციაში წასვლას არავინ მოინდომებს. რაც შეეხება “ეროვნულ ფორუმიდან” გუბაზის წასვლას, ამით რაიმე ზოგადი ტენდენციიდან ამოვარდნილი არაფერი მომხდარა. ეს არის ბუნებრივი პროცესი, რომელიც ალბათ, მომავალში სხვა პოლიტიკურ ძალებშიც გაგრძელდება, სხვაგვარად წარმოუდგენელია. კონკრეტულად რა სახით ჩამოყალიბდება, ვინ იქნებიან გაერთინებულნი და ა.შ., ამაზე ცოტა მოგვიანებით დაიწყება საუბარი. მე მხოლოდ ერთი რამის თქმა შემიძლია, რომ თუ ოპოზიცია შეძლებს, რომ ყველაფერი ზუსტად ჩამოაყალიბოს, შანსი იმისა, რომ ეს წარმატებული გაერთიანება იქნება, ძალიან მაღალია.

- გუბაზ სანიკიძის თქმით, ის კონსულტაციებს გამართავს დავით უსუფაშვილთანაც და ნინო ბურჯანაძესთანაც. რამდენად რეალურად მიგაჩნიათ, რომ მოლაპარაკება ორივესთან შედგეს და ერთი გაერთიანება ჩამოყალიბდეს?

- ეს ძალიან რთული იქნება, მაგრამ თუ ვერ მოხდება მსოფლმხედველობრივი და იდეოლოგიური დალაგება, მაშინ იქნება დიდი კონგლომერატი. ზოგადად, ქართული სინამდვილისთვის ეს უცხო ნამდვიალდ არ არის. მაგალითად იმიტომ მოგიყვანეთ “გაერთიენებული ოპოზიცია”. მე ვფიქრობ, უცნაურია, რომ ერთდროულად უსუფაშვილსაც ესაუბრებოდე და ბურჯანაძესაც, მაგრამ ეს წარმოუდგენელი ევროპულ ქვეყნებშია, თორემ ჩვენთვის გასაკვირი არაფერია. ასე რომ, შეიძლება სწორედ ასეთი დიდი გაერთიანების შექნაც კი გახდეს აუცილბელი. თუმცა ამ ეტაზე დაბეჯითებით რამის თქმა რთულია, ჯერ გარკვეული პროცესები მიმდინარეობს.

- თქვენ ამბობდით, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” გაიყოფა და პარტიის იმ ნაწილთან, რომელიც საკუთარ ლიდერად სააკაშვილს არ მოიაზრებს, შესაძლოა, დანარჩენმა ოპოზიციამ ითანამშრომლოს. როგორ ფიქრობთ, თუ ეს მესამე ოპოზიციაური ძალა ჩამოყალიბდა, “ნაცმოძრაობის” ნაწილთან ითანამშრომლებენ?

- ჯერჯერობით, მოცემულ მომენტში ეს გარმორიცხულია. მე დარწმუნებული ვარ, უახლოესი ერთი წელიც ასე გაგრძელდება. ამას იმიტომ ვამბობ, რომ ამგვარი გაერთიანებები იქმნება მაშინ, როდესაც ამის საშუალებას პოლიტიკური პროცესი იძლევა. ჩვენ კი არ ვიცით, როგორ განვითარდება ეს პროცესი. “ნაციონალებთან” ამ ეტაზე თანამშრომლობას გამოვრიცხავ, მაგრამ პერსპექტივაში რა იქნება, ვერ გეტყვით. თუ საქმე იქამდე მივიდა, რომ პოლიტიკურ პროცესებში ისევ ქუჩა ჩაერთო, შეიძლება საერთოდ შეიცვალოს კონფიგურაცია. როგორც ოპოზიციის, ისე დაშლილი პარტიების გაერთიანება და უამრავი მოდიფიცირება შეიძლება მოხდეს. ამიტომ მომავალში ყველაფერი დამოკიდებული იქნება იმ მომენტში არსებულ პოლიტიკურ გარემოებაზე, მოსახლეობაზე, როგორი იქნება მათი დამოკიდებულება ასეთი ძალის მიმართ. ზოგადად, ბევრი ფაქტორი მუშაობს, მათ შორის შიდა და გარე პროცესები. ამ წუთში გაერთიანებული ოპოზიციის მხრიდან “ნაციონალურ მოძრაობსთან” თანამშრომლობა დიდი სისულელე იქნება.

- თქვენ ახსენეთ პროცესების ქუჩაში გადანცვლება. ეს რა შემთხვევაში შეიძლება მოხდეს?

- ეს ხდება მაშინ, როდესაც პოლიტიკური ვითარება არის ძალიან გართულებული და იწყება კრიზისი, როდესაც მმართველი გუნდის რეიტინგი ეცემა კატასტროფულად, მანდატების რაოდენობა კარგავს მნიშვნელობას, ირევა შიდა და გარე პროცესები და ა.შ.

- თქვენ ამის საფრთხეს ხედავთ?

- ჯერჯერობით იმის ალბათობა, რომ პროცესი ქუჩაში გადავა, არ არსებობს, მაგრამ “ქართული ოცნების” მიერ მიღებული 48% ქმნის საიმისო გარემოს, რომ თუ პოლიტიკური საქმიანობა არასწორად წარიმართა, პროცესის ქუჩაში გადასვლის ალბათობა ძალიან მაღალია. ძალიან ბევრი რამ იქნება დამოკიდებული მომავალი წლის ადგლობრვ არჩევნებზე. ასევე დიდი მნიშვნელობა აქვს ეკონომიკურ და სოციალურ გარემოს, ამას როგორ ჩამოაყალიბებს და შექმნის სახელისუფლებო გუნდი. ასევე ბევრი იქნება დამოკიდებული საგარეო ფაქტორებზე, ვიზალიბერალიზაციაზე. ბევრი რამ არის გასათვალისწინებელი და თუ ხელისუფლების მიმართ საზოგადოების გულგატეხილობა აგრესიაში გადაიზარდა, მერე უკვე დგება მომენტი, როდესაც ქუჩა იწყებს ფუნქციონირებას.

- როგორ წარმოგიდგენიათ პარლამენტის და ხელისუფლების მუშაობის პირველი წელი, რამდენად ნაყოფიერი იქნება?

- პარლამენტის მუშაობაზე და ნაყოფირებაზე საუბარი ცოტა რთულია. გააჩნია რით ვსაზღვრათ ამას. პარლამენტმა უნდა შექმნას ეფექტური მთავრობა, ეს არის საპარლამენტო მმართველობის ყველაზე დიდი მისია, მაგრამ ჩვენს შემთხვევაში, რომ ვქვა, პარალმენტი ქმნის მთავრობას და არა ვიღაც სხვა-მეთქი, ცოტა არასერიოზული იქნება ჩემი მხრიდან.

პარლამენტს რასაც წარუდგენენ, იმას დათანხდება. სამწუხაროდ, რეალობა ასეთი გვაქვს. თუ იმაზე ვისაუბრებთ, პარლამენტი იქნება თუ არა აღმასრულებელი ხელისუფლებისგან დამოუკიდებელი, ის ისეთივე მორჩილი იქნება, როგორიც იყო წინა პარლამენტი და ზოგადად, როგორიც არის ქართული პარლამენტარისზმის ისტორია. ამიტომ, მე აქ ეფექტურობაზე საუბარი ძალიან მიჭირს. მე პირადად, მის საქმიანობას შევაფასებ იმით, თუ რამდენად ეფექტურ აღმასრულებელ ხელისუფლბას ჩამოაყალიბებს. ჩაერევა თუ არა მთავრობის საქმიანობაში, თუ იქნება ნოტარიატის ფუნქციის მატარებელი. ვნახოთ, რა იქნება და როგორ წარიმართება პროცესები.

- საქართველო-აშშ-ის ურთიერთობის პერსპექტივებზე მინდა გკითხოთ. ამერიკის შეერთებულ შტატებს ახალი პრეზიდენტი ჰყავს, რომელიც საკმაოდ ხმამაღალი განცხადებებით გამოირჩევა. გარდა ამისა, რუსეთის ხელისუფლებაც დონალდ ტრამპის კანდიდატურას ემხრობოდა. როგორ ფიქრობთ, ეს ფაქტორები იმოქედებს თუ არა აშშ-საქართველოს ურთიერთობაზე?

- მე არ მგონია, რომ საქართველო-აშშ-ის ურთიერთობაში რაიმე სერიოზული ცვლილებები მოხდეს. რასაც მე ვუსმენ, რატომღაც თითქმის არ საუბრობენ იმაზე, რომ თავის დროზე პრეზიდენტი ბუშიც ძალიან აღფრთოვანებული იყო პუტინით და ფიქრობდა, რომ მასთან თანამშრომლობა შეიძლებოდა. მერე თქვა, რომ ასე არ ყოფილაო. შემდეგ ობამამ სცადა ურთიერთობის დასტაბილურება, მაგრამ ესეც უშედეგოდ დასრულდა.

დონალდ ტრამპს შეიძლება ჰქონდეს გარკვეული ილუზიები, მაგრამ მისი კი არა, არამედ, პუტინის პოზიცია იქნება გადამწყვეტი. სამწუხაროდ, აქ უკვე ვერ ვხედავ იმის რესურსს, რომ ეს ურთიერობა სასიკეთოდ შეიცვალოს. თუ ასე მოხდა, მაშინ ეს იმას ნიშნავს, რომ რუსეთმა უარი უნდა თქვას იმ აგრესიულ პოლიკაზე, რასაც ის აწარმოებს არ მხოლოდ საქართველოში, არამედ მსოფლიოში.

- დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტების პარალელურად, მიხეილ სააკაშვილმაც დაიწყო მის მიამართ კეთილგანწყობილი განცხადებების გაკეთება. როგორ ფიქრობთ, რა მიზანს ემსახურება მისი ეს ქმედება?

- არ მგოია, რომ ის ამით ტრამპს თავის თავს ახსენებდეს. როგორც ირკვევა, სააკაშვილი უკრაინაში რაღაც მოძრაობას იწყებს და ალბათ ეს იქნება იმ მიზნით, რომ მხარდაჭერა ჰქონდეს. ყოველ შემთხვევაში შექმნას ილუზია, რომ ამერიკასთან და ტრამპთან აქვს კარგი ურთიერთობა და რომ ის საჭირო კაცია. უკრაინაში მან იმაზე ბევრი შეცდომა დაუშვა, ვიდრე ჩვენთან. ამიტომ, ძალიან გამიჭირდება ვთქვა, ის დასავლეთთან ურთიერთობის შენარჩუნებას შეძლებს და იქიდან რაიმე სახის მხარდაჭერის მიღებს-მეთქი.

მე ვფიქრობ, დასავლეთში სააკაშვილისადმი დამოკიდებულება 2008 წლის მერე შეიცვალა და ინერციით 2012 წლამდე გაგრძელდა. ახლაც უკრაინაში აქვს საკუთარი გავლენის რეანიმაციის მცდელობები, მაგრამ ჯერჯერობით ეს შედეგს არ იძლევა. დიდი ალბათობით, არც მომავალში მოუტანს დადებით რეზულტატს.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: ითანამშრომლებენ თუ არა „რესპუბლიკელები“ დავით უსუფაშვილთან? // „თუ ისეთივე პარტიას შექმნის, რომელშიც იყო, ცოტა გაუგებარი იქნება, ჩვენ რა დავაშავეთ“

გვანცა ღვედაშვილი

“რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი პარტიის ყოფილ თავმჯდომარესთან თანამშრომლობას არ გამორიცხავს . მისი თქმით, მნიშვნელოვანი იქნება ის, თუ როგორ პარტიას ჩამოაყალიბებს უსუფაშვილი. რაც შეეხება ოპოზიციური ძალების გაერთიანების საკითხს, იგი აცხადებს, რომ პოლიტიკური სუბიეტები ამ საკითხზე ლაპარაკობენ, მაგრამ პრაქტიკული ნაბიჯები ჯერ არ ყოფილა გადადგმული.

- რას ფიქრობთ ოპოზიციური ძალების გაერთიანებასთან დაკავშირებით, დათანხმდება “რესპუბლიკური პარტია” მსგავს შემოთავაზებას?

- ჩვენთან ჯერ არავინ მოსულა მსგავსი წინადადებით, ამიტომ პარტიაში ეს საკითხი არც განხილულა. შესაძლოა, ვიღაცები ამაზე ტელევიზიაში ლაპარაკობენ, მაგრამ პრაქტიკული ნაბიჯები გადადგმული არ არის. ჩვენთან მსგავსი შემოთავაზებით არავინ მოსულა

- „ეროვნული ფორუმიდან“ შემოთავაზება არ გქონიათ?

- ერთი თვის წინ “ფორუმმა” შემოთავაზება ტელევიიზით ყველას მიმართ გააკეთა, მაგრამ კონკრეტული მომართვა ამ საკითხათან დაკავშირებით არ ყოფილა.

- რაც შეეხება დავით უსუფაშვილის მიერ ბოლო დროს გავრცელებულ განცხადებებს, რომელიც მის მიერ ახალი ძალის შექმნას უკავშირდება, ითანამშრომლებს თუ არა პარტია ყოფილ თავმჯდომარესთან?

- ვნახოთ. უსუფაშვილი ჩვენი პარტიის თავმჯდომარე და მეგობარი იყო, რომელიც ჩვენგან წავიდა და ახლა ვითანამშრომლებთ თუ არა იმ პარტიასთან, რომელსაც შექმნის, დამოკიდებულია იმაზე, თუ რას შექმნის. თუ ისევ იმას, რომელშიც იყო, ცოტა გაუგებარი იქნება, ჩვენ რა დავაშავეთ, თუ არადა შევხედავთ, რა თქმა უნდა. თუ საქმეს დასჭირდება, ამ საკითხზე ვისმჯელებთ. ახლა, როცა არც პარტია არსებობს და არც შემოთავაზება, ძნელია ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა.

- თავად “რესპუბლიკური პარტია” რა ეტაპზეა ახლა და რა გეგმები გაქვთ?

- პარტიამ ახლახან ჩაატარა ეროვნული კომიტეტის სხდომა. მზადდება კონფერენცია, ასევე ყრილობაც. ყველა პარტიული ორგანო მუშა მდომარეობაშია და ახლა იმაზე ვმსჯელობთ, როგორ წავა წინ პარტია. სამომავლო გეგმები დავსახეთ და ახლა, შეიძლება ითქვას, სასტარტო მდომარეობაში ვართ. ვემზადებით განახლებისთვის.

- ყრილობის ჩატარებას როდის გეგმავს პარტია?

- გეგმური ყრილობა გაისად გვეკუთნის, მაგრამ ჩვენ შევეცდებით უფრო ადრე ჩავატაროთ. ყრილობა იქნება ეს, თუ კონფერენცია, იმაზე იქნება დამოკიდებული, რა საშუალებებიც გვექნება.

- „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ განაცხადეს, რომ 15 ოპოზიციური პარტია არჩევნების შედეგებს შეაფასებს. თუ მიიღებს „რესპუბლიკური პარტია“ ამ პროცესში მონაწილეობას?

- პარტია ამაზე იმსჯელებს. ჩვენი თავჯდომარე ამჟამად უცხოეთშია და მისი ჩამოსვლის შემდეგ, ბუნებრივია, ამაზე საუბარი გვექნება და ის მიიღებს შესაბამის გადაწყვეტილებას.

- შემოთავაზება თუ გქონდათ ამ საკითხზე?

- არ ვიცი, ეს, ალბათ, თავმჯდომარესთან იქნებოდა, ჩემთან არ უნდა ყოფილიყო.

- როგორ შეაფასებდით “ქართული ოცნების” მიერ დასახელებულ საპარლამენტო კომიტეტების თავჯდომარეებს?

- მე შემიძლია გითხრათ ქალბატონ თამარ ხულორდავაზე, რომელიც იმ კომიტეტშია დასახელებული, სადაც მე ვმუშაობ. ეს არის უაღრესად მნიშვნელოვანი, პროგრესული კადრი, რომლის დანიშვნასაც მე მივესალმები და ძალიან მიხარია, რომ კომიტეტი ასეთი ღირსეული კადრის ხელში აღმოჩნდება. სხვა კომიტეტების შესახებ ბევრი არაფერი ვიცი. დადებითად შევაფასებდი საგარეო კომიტეტის თავმჯდომარესაც.

რაც შეეხება ხულორდავას, მას პირადად ვიცნობ და დარწმუნებული ვარ, კარგი თავმჯდომარე იქნება. საერთოდ, ევროპასთან ინტეგრაციის კომიტეტი, ჩემი აზრით, კარგად ყალიბდება.

- როგორ ფიქრობთ, რამდენად ეფექტური იქნება “ქართული ოცნების” პირველი წელი პარლამენტში?

- მიმაჩნია, რომ ამხელა უმრავლესობა საშიშია, პირველ რიგში კი, ისევ მათთვის. თუმცა ისინი ასე არ ფიქრობენ, ამიტომ უნდა დაველოდოთ მოვლენების განვითარებას.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ოპოზიციის გაერთიანების პირველი ცდა

„დემოკრატიულმა მოძრაობამ“, „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ და „თავისუფალმა საქართველომ“ კონსულტაციები დაიწყეს

სალომე სარიშვილი

არასაპარლამენტო ოპოზიცია სამომავლოდ გაერთიანებას არ გამორიცხავს და ამბობს, რომ მიუხედავად ამ საკითხზე არსებული აზრთა სხვაობისა, მოსაზრების დონეზე ეს იდეა არსებობს. ამასთან, ოპოზიციამ უკვე აქტიურად დაიწყო ერთობლივი კონსულტაციები, რომელიც მათი განცხადებით, ჩატარებული არჩევნების შეფასებასა და სამომავლოდ საარჩევნო გარემოს გასაუმჯობესებლად რამდენიმე მოთხოვნას შეეხება.

როგორც რამდენიმე ოპოზიციური პარტიის ლიდერი ამბობს, დასაწყისისთვის შეიქმნება ერთობლივი ორგანო, რომელიც ხელისუფლების რეჟიმის წინააღმდეგ იმუშავებს და რომელშიც რამდენიმე პარტია შევა.

ცნობისთვის, არჩევნების შემდგომ რამდენიმე არასაპარლამენტო ოპოზიციურმა პარტიამ პირველი სამუშაო შეხვედრა უკვე გამართა, რომელიც, მათი განცხადებით, ტექნიკური ხასიათის იყო. როგორც “მთელ კვირას” პარტია “თავისუფალი საქართველოს” თავმჯდომარე კახა კუკავამ განუცხადა, უახლოეს მომავალში მსგავსი სახის შეხვედრა ისევ შედგება, სადაც ოპოზიციური პარტიები არჩევნების შესახებ ერთობლივი შეფასებაზე განცხადებას გააკეთებენ და სამომავლო გეგმებზე იმსჯელებენ.

შეგახსენებთ, რომ მისი პარტია საპარლამენტო არჩევნებში “პატრიოტთა” ალიანსთან იყო კოალიციაში, თუმცა მიღებული ხმები პარლამენტში “თავისუფალი საქართველოს” წარმომადგენელთა მოსახვედრად საკმარისი არ აღმოჩნდა.

“პირველ სამუშაო შეხვედრაზე თითქმის ყველა კვალიფიციური პარტია იყო წარმოდგენილი. შეხვედრა კი ჩატარებული არჩევნების შეფასებას ეხებოდა. ვინ რომელ პარტიასთანაა კოალიციაში, ამ შემთხვევაში ამას არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს. უახლოეს რამდენიმე დღეში ამ ტიპის სამუშაო შეხვედრა კიდევ იგეგმება, სადაც უკვე ერთობილივ შეფასებაზე განცხადებას გავაკეთებთ და სამომავლო გეგმებზე ვიმსჯელებთ,” – განუცხადა “მთელ კვირას” კახა კუკავამ.

მისივე თქმით, არასაპარლამენტო ოპოზიციის შესაძლო გაერთიანებაზე პარტიებში აზრთა სხვაობაა, თუმცა, მიუხედავად ამისა, კუკავა ფიქრობს, რომ გამორიცხული არაფერია, ვინაიდან მოსაზრების დონეზე ეს იდეა უკვე არსებობს.

“ამასთან დაკავშირებით სხვადასხვა მოსაზრება არსებობს. არის აზრი, რომ მეტი კოორდინაციაა საჭირო. თუმცა, ასე ყველა არ ფიქრობს და შესაბამისად, დაველოდოთ და ვნახავთ რა მოხდება. ყოველ შემთხვევაში, მოსაზრების დონეზე პარტიების გაერთიანების იდეა არსებობს და ამიტომ გამორიცხული არაფერია,” – დასძენს “თავისუფალი საქართველოს” ლიდერი კახა კუკავა.

“დემოკრატიული მოძრაობა – ერთიანი საქართველოს” ერთ-ერთი ლიდერი გიორგი ახვლედიანი, რომელიც სამუშაო შეხვედრაზე ასევე იმყოფებოდა, მიიჩნევს, რომ რაიმე ფორმით ოპოზიციის გაერთიანებაზე საუბარი ახლა ნაადრევია. მისი თქმით, პირველ სამუშაო შეხვედრაზე ამ საკითხზე მსჯელობა არ ყოფილა. იგი ამბობს, რომ არასაპარლამენტო ოპოზიციამ მხოლოდ არჩევნების თემატიკაზე ისაუბრა და სამომავლოდ რამდენიმე მოთხოვნის შესახებ შეჯერდა.

“ჩვენი საუბრის თემა ძირითადად საარჩევნო სისტემის საკითხსა და მისი გარემოს გაუმჯობესებას ეხებოდა. ამასთანავე, 8 ოქტომბრის არჩევნების ერთობლივი შეფასების საკითხი განვიხილეთ. ერთობლივს ვამბობ იმიტომ, რომ ეს შეფასება ერთობლივი ანალიზის კონტექსტში გაკეთდა. ბუნებრივია, ეს არჩევნები საშინელი გაყალბებითა და დარღვევებით ჩატარდა. მართალია, ამ საკითხზე განცხადებები ყველა ცალკეულ ოპოზიციურ პარტიას აქვს გაკეთებული, თუმცა, ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ახლა მნიშვნელოვანია ყველამ საერთო გზავნილი გავაკეთოთ, რომელიც არა მხოლოდ ქართულ საზოგადოებას, არამედ ქვეყნის გარეთ ჩვენი პარტნიორებისთვისაც იქნება განკუთვნილი,” – აღნიშნა “მთელ კვირასთან” საუბრისას გიორგი ახვლედიანმა.

რაც შეეხება საარჩევნო სისტემას და სამომავლოს მისი გარემოს გაუმჯობესებას, გიორგი ახვლედიანის თქმით, არასაპარლამენტო ოპოზიციას რამდენიმე მოთხოვნა ექნება, რისთვისაც ერთობლივ ბრძოლას გეგმავენ.

“ეს თემა ჩვენთვის ახალი არაა, ვინაიდან საარჩევნო თემატიკასა და მისი გარემოს გაუმჯობესების საკითხზე ძალიან ბევრი პროექტია გამზადებული, მაგრამ სანამ კონკრეტულ შედეგამდე არ მივალ, სანამ მაჟორიტარული სისტემა არ გაუქმდება, სანამ კონკრეტული პარტია მიღებული შედეგის პროცენტული მაჩვენებლით არ შევა პარლამენტში, ამაზე საუბარს აზრი არ ექნება და შესაბამისად, ბრძოლად ვერ ჩაითვლება. ზუსტად ამიტომ გადავწყვიტეთ ახლა ამ კუთხით გააქტიურება და მუშაობა. ჩვენი პირველი შეხვედრა მაინც ტექნკური ხასიათის იყო, რაც სამომავლოდ უკვე მუშაობაში გადაიზრდება,” – ამბობს გიორგი ახვლედიანი და იქვე უმატებს, რომ ჩატარებულ შეხვედრაზე ოპოზიციას რაიმე ფორმით გაერთიანებაზე არ უსაუბრია.

„მესმის, რომ ახლა მედიის ყურადღება გარკვეული ძალების გაერთიანებაზეა მიპყრობილი, მაგრამ ამ შეხვედრაზე აღნიშნულზე არ გვიმსჯელია, მხოლოდ საარჩევნო თემატიკაზე ვისაუბრეთ. ვფიქრობ, გაერთიანებისა და კოალიციების შექმნა ადგილობრივი არჩევნების მოახლოვებასთან ერთად უფრო გააქტიურდება. გაერთიანება ციდან არ ჩამოვარდება, ამისთვის ფორმატი უნდა შეიქმნას და შესაბამისად, ამ საკითხსაც მუშაობა სჭირდება. ეჭვი მაქვს, ეს პროცესი დაიწყება, თუმცა ალბათ უფრო გაზაფხულიდან. რაც შეეხება კახა კუკავას და მის პარტიას, მასთან ძალიან ხშირად მიწევს შეხვედრა, ვმსჯელობთ სხვადასხვა საკითხებზე, თუმცა, ჯერჯერობი კონკრეტულ საკითხსა და რაიმე ფორმით გაერთანებაზე საუბარი ნამდვილად არ ყოფილა,” – განუცხადა “მთელ კვირას” გიორგი ახვლედიანმა.

რაც შეეხება პარლამენტს მიღმა დარჩენილ რამდენიმე სხვა პარტიას, “მთელი კვირა” შეეცადა, აღნიშნულ თემაზე რამდენიმე პარტიის ლიდერის აზრიც მოესმინა. “ეროვნულ ფორუმში” გვითხრეს, რომ არასაპარლამენტო ოპოზიციასთან კონსულტაციების შესახებ ჯერ არ უმსჯელიათ და შესაბამისად, მომავალში გადაწყვეტენ როგორ მოიქცევიან.

რაც შეეხება “ქართულ დასს”, როგორც “მთელ კვირას” პარტიის ლიდერმა ჯონდი ბაღათურიამ უთხრა, მისთვის კონსულტაციებისა და მსჯელობისთვის ინფორმაცია არავის მიუწოდებია. “პირველ რიგში, მინდა გითხრათ, რომ ასეთი შეხვედრის შესახებ ჩემთვის არავის არაფერი უთქვამს და შესაბამისად, საქმის კურსში არ ვარ. ჩემთვის არც ისაა ცნობილი, რომელი პოლიტიკური ძალები იყვნენ კონსულტაციაზე შეკრებილი. რაც შეეხება რაიმე ფორმით ოპოზიციური პარტიების გაერთიანების იდეას, ამაზე ვერაფერს გეტყვით, ხოლო თუკი რაიმე საკონსულტაციო ორგანოს შექმნაზეა საუბარი, რატომაც არა? რა თქმა უნდა, ჩვენ ამ კონსულტაციებში მონაწილეობას აუცილებლად მივიღებთ,” – აღნიშნა ჯონდი ბაღათურიამ და წინადადების შემთხვევაში მისი სხვა პარტიებთან გაერთიანების თემასაც შეეხო.

„ზოგადად, ოპოზიციის 0%-იანი მაჩვენებელი არჩევნებზე იმის შედეგია, რომ გაერთიანება მანამდეც ვერ მოხერხდა. რა თქმა უნდა, ერთიანობა გამოსავალი იყო იმისთვის, რომ ჩვენ საზოგადოებისთვის “ნაციონალური მოძრაობისა” და “ქართული ოცნების” ალტერნატივა შეგვეთავაზებინა, მაგრამ ულტრაპროამერიკული “თავისუფალი დემოკრატებისა” და ჩემი გაერთიანება არც ახლა გამოვა. რამდენად მოსახერხებელია მათი სხვა პარტიებთან ერთობაც, ეს ჩემთვის გაუგებარია, თუმცა, გამორიცხული არაფერია,” – გვითხრა ჯონდი ბაღათურიამ.

——————–

„ახალი თაობა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „ქართული ოცნება“ ერთგვაროვანი ვერ დარჩება“ // „ქვეყანაში პოლიტიკური სპექტრის გადაწყობა მიმდინარეობს“

რესპუბლიკური პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ ოპოზიციურ პოლიტიკურ სპექტრში ახლა დუღილის პროცესი მიმდინარეობს.

- ბატონო ლევან, ოპოზიციურ პოლიტიკურ სპექტრში 8 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შედეგებმა ახალი რეალობა მოიტანა. პოლიტიკური ლიდერები საკუთარ პარტიას ტოვებენ. თქვენ როგორ აფასებთ ამ პროცესს?

_ ჩემი შეფასებით, ეს არის ერთგვარი დადუღების პროცესი. სიმართლე გითხრათ, სანამ ეს პროცესი სრულად არ დასრულდება, მისი შეფასება შეუძლებელია. მიდის ერთგვარი გადათამაშება, მაგრამ პირადად მე დარწმუნებული ვარ, რომ თუ ქვეყანას დასჭირდება ახალი პოლიტიკური ძალები, ალბათ, დასჭირდება ახალი პოლიტიკური ფიგურებიც. შესაკრებთა გადანაცვლებით ჯამი არ იცვლება. ასე რომ, ვინ სად წავა, ვინ სად გადავა თუ გადმოვა, ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა არ ექნება.

- შეიძლება ეს ყველაფერი მიმართულია იქითკენ, რომ მესამე პოლიტიკური ძალა ჩამოყალიბდეს?

- როგორც არჩევნების შედეგმა აჩვენა, არავითარი მესამე ძალის მოთხოვნილება საზოგადოებაში არ ყოფილა.

- თქვენ ამბობთ, რომ მესამე ძალის მოთხოვნილება არ დგას?

- 8 ოქტომბრის არჩევნების შედეგებმა აჩვენა, რომ საზოგადოება ორი ძალითაც არის კმაყოფილი და აბსოლუტურად არ დგას მესამე ძალის მოთხოვნილება. მესამე ძალაც იყო და მეჩვიდმეტეც საარჩევნო ბაზარზე, მაგრამ საზოგადოებამ ჩათვალა, რომ მხოლოდ ერთ პარტიას უნდა მიანიჭოს აბსოლუტური უპირატესობა. ამ ეტაპზე ასეთი მდგომარეობა გვაქვს.

- შეიძლება, მთელი ეს პროცესი ორპარტიულ სისტემად ჩამოყალიბდეს, როგორც აშშ-შია, სადაც ერთმანეთს ცვლიან დემოკრატები და რესპუბლიკელები?

- რა თქმა უნდა, არა. ეს შეუძლებელია. საქართველო არის ევროპული ქვეყანა და აქ შეუძლებელია, ჩამოყალიბდეს ორპარტიული სისტემა. აქ ჩამოყალიბდება ან ერთპარტიული სისტემა, ან მრავალპარტიული.

- მრავალპარტიული სისტემა რეალურად რომ ჩამოყალიბდეს, ამისთვის რა არის საჭირო?

- ამისთვის საჭიროა, პირველ რიგში, საზოგადოების ცნობიერების, განათლების დონის ამაღლება. ამისთვის ასევე საჭიროა დრო და პარტიების გაძლიერება.

- ნაციონალურ მოძრაობაში მიმდინარე პროცესებმა შეიძლება, რაიმე სახის დისონანსი შეიტანოს ოპოზიციურ ფლანგზე? შეიძლება, ორად გაიხლიჩოს პარტია და ერთს სათავეში მიხეილ სააკაშვილი ჩაუდგეს, მეორეს - გიგა ბოკერია. ეთანხმებით ამ მოსაზრებას?

- მე ცოტა ნაკლებად წარმომიდგენია, სააკაშვილი რაღაც უმცირესობას ჩაუდგეს სათავეში. ასევე არ მჯერა, რომ სააკაშვილმა ვინმეს რამე დაუთმოს, თუმცა ის, რაც ახლა ნაციონალურ მოძრაობაში ხდება, მათი საქმეა და თავად გაერკვევიან, მაგრამ ეს არის იმ ზოგადი პროცესის ნაწილი, რომელიც მთელ ქვეყანაში ხდება. მთელ ქვეყანაში კი ხდება პოლიტიკური სპექტრის გადაწყობა და გადამზადება. ახლა ყველა ამ პროცესშია ჩართული. ეს პროცესი არ ასცდება არც მმართველ პარტიას. სიხარულით უყურებენ ოპოზიციაში მიმდინარე ამ მოვლენებს და ვერ ხვდებიან, რომ ეს საერთო პროცესის ნაწილია. ზუსტად იგივე პროცესები, იგივე მისწრაფებები, იგივე ინტერესები აუცილებლად იჩენს თავს „ქართულ ოცნებაშიც“.

- შეიძლება, დაიშალოს „ქართული ოცნება“?

- ყოველ შემთხვევაში, ასეთი ერთგვაროვანი, როგორიც ახლაა, ვერ დარჩება, იმიტომ რომ ამას სულ სხვა ტიპის ქვეყანა სჭირდება, საბჭოთა კავშირი, თავისი რეპრესიული აპარატით. ერთპარტიული მმართველობა საქართველოში შეუძლებელია. როგორც კონსტიტუციაში იყო ჩადებული სტრუქტურული წინააღმდეგობა პრეზიდენტსა და პრემიერს შორის, ზუსტად ისეა ერთპარტიული სისტემა წინააღმდეგობრივი. ქვეყანაში არის ასი აზრი და ერთი პარტია ამ ას აზრს ერთდროულად ვერ გამოხატავს. ამიტომ, ბუნებრივია, იქაც გაჩნდება ნაპრალი.

- ბატონო ლევან, რესპუბლიკურ პარტიაში ახლა რა პროცესი მიმდინარეობს?

- ახლა რესპუბლიკურ პარტიაში ვინც დარჩა, ის ხალხი კონსოლიდირდა. ეროვნული კომიტეტის სხდომა ჩავატარეთ. ვემზადებით მომავალი კონფერენციისთვის. სამუშაო ორგანოები – ეროვნული კომიტეტი და პარტიის სამდივნო – ფორმაშია. პარტიის თავმჯდომარე ადგილზეა, პოლიტიკური მდივანი ადგილზეა. არცერთი არსად წასულა, შესაბამისად, მიმდინარეობს ის პროცესი, როდესაც პარტიის გაახალგაზრდავება უნდა მოხდეს, ახალგაზრდა კადრების დაწინაურება და ა.შ.

- პარტიაში ახალ სახეებს ელოდებით?

- ჩვენ გვყავს ახალი სახეები, მაგალითად, თამარ ხიდაშელი, თამარ კორძაია, პარტიის თავმჯდომარეც ახალი სახეა. კიდევ სხვა ახალ სახეებს ველოდებით.

- პარტიის მთავარი სამიზნე 2020 წლის არჩევნები იქნება თუ ადგილობრივი არჩევნებისთვის ემზადებით?

- ჩვენი მთავარი სამიზნე 2017 წლის ადგილობრივი არჩევნები იქნება. მერე, რასაკვირველია, საპარლამენტო არჩევნებიც იქნება, მაგრამ ადგილობრივ არჩევნებს არ გამოვტოვებთ. ეს არჩევნები ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება.

„ახალი თაობა“, 12 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: „ეს ქვეყანა არავის შპს არ არის“ // „ითანამშრომლებს თუ არა გუბაზ სანიკიძე ეროვნულ ფორუმთან“ // „“ჩვენ ევროპული ტიპის პარტიას შევქმნით, რომელიც სხვანაირ საქართველოზე იქნება ორიენტირებული“

რატომ დატოვა გუბაზ სანიკიძემ ეროვნული ფორუმი, რა ტიპის გაერთიანების შექმნას აპირებს პარლამენტს მიღმა დარჩენილი ოპოზიცია, ვისთან მიმდინარეობს მოლაპარაკებები? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ეროვნული ფორუმის ერთ-ერთი ლიდერი ანი მიროტაძე ესაუბრება.

- რამდენიმე დღის წინ გუბაზ სანიკიძემ თქვენი პარტია დატოვა. გაკეთდა განმარტებები, რომ ეს გადაწყვეტილება კონსულტაციების შედეგად იქნა მიღებული. ამის მიუხედავად, არის ვარაუდი, რომ ეს წასვლა 2012 წელს გამოქვეყნებულ აუდიოჩანაწერთან არის კავშირში, სადაც სანიკიძე ივანიშვილს არცთუ სასიამოვნო კონტექსტში მოიხსენიებს, ამბობენ, რომ ექსპრემიერი სანიკიძის გამო უქმნიდა ფორუმს პრობლემებს და ბოლოს ის აიძულა, წასულიყო. ამაზე რას იტყვით?

- ეს ჭორი საფუძველს მოკლებულია. ჩვენ ფარული ჩანაწერების გამო თანაპარტიელებს არ ვიმეტებთ, თანაც ის ჩანაწერი, რომელიც გამოქვეყნდა, გაყალბებული იყო, ამიტომაც არც მაშინ ვიმართლეთ თავი და არც მომავალში ვაპირებთ ამის გაკეთებას. ამ ჩანაწერების გამოქვეყნება ვიღაცის ინტერესებში შედიოდა და ეს კარგად გამოიყენა.

ალბათ, ყველას გახსოვთ, რა ვნებათაღელვა იყო იმაზე, თუ ვის ხელში უნდა ყოფილიყო ფარული მიყურადების გასაღები. მაშინ `ქართულმა ოცნებამ~ ყველაფერი გააკეთა, რომ ეს გასაღები ძალოვნების ხელში დარჩენილიყო. ხელისუფლებამ მიზნის მისაღწევად ზეწოლებიც გამოიყენა. რატომ დატოვეს გასაღები შსს-სა და უსაფრთხოების სამსახურში, ამის გამოცნობა ძალიან მარტივია. ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, ადამიანების პირად სივრცეში შეეღწია. ამ ცვლილებებიდან მოკლე ხანში პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრები გამოქვეყნდა, რის გამოც არავინ დაუსჯიათ. ნაციონალების ცუდი მემკვიდრეობა კარგად შეითვისა „ქართულმა ოცნებამ“ და, მგონი, არც აპირებს მის შეცვლას.

ახლა რაც შეეხება გუბაზ სანიკიძის გადაწყვეტილებას, ეს ჩვენთვის მოულოდნელი არ ყოფილა. ჩვენ ვიცოდით, რომ ის სიახლეზე ფიქრობდა.

- მხოლოდ იმიტომ წავიდა, რომ სიახლეს ეძებდა?

- ის ფიქრობდა, მომავალში სად ეპოვა საკუთარი თავი. ჩვენ ეს არჩევნები წავაგეთ და ეს მხოლოდ ჩვენ მიერ დაშვებული შეცდომის ბრალი არ ყოფილა. უზარმაზარი ფული და მთელი სახელმწიფო აპარატი მუშაობდა პარტიების წინააღმდეგ. ივანიშვილმა `ოცნებასთან~ ერთად შეძლო, პარტიები და პოლიტიკოსები დავემარცხებინეთ. ერთადერთი პარტია, რომელიც არ დაამარცხეს, იყო ნაციონალური მოძრაობა. რაც დრო გადის, უფრო მეტად მიღრმავდება ეჭვი იმასთან დაკავშირებით, რომ ეს ყველაფერი ერთიანი სქემით მიდიოდა. „ქართული ოცნება“ ნაციონალებთან თავს კომფორტულად გრძნობს. ეს კომფორტი დიდხანს არ გაგრძელდება, ნაციონალური მოძრაობა წარსულია და „ოცნებაც“ ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ ისიც მალე წარსულად გადაიქცეს. ჩვენ ჩვენი მხრიდან გადავაფასეთ ჩვენი შეცდომები, გავაანალიზეთ შესაძლებლობები და მივიღეთ პოლიტიკაში დარჩენის გადაწყვეტილება. გუბაზიც რჩება პოლიტიკაში და ახლა იმაზე ვფიქრობთ, როგორ არ უნდა მივცეთ ხელისუფლებას პარტიების დამარცხების შესაძლებლობა.

- ფორუმთან ერთად ვერ იმუშავებდა სანიკიძე ამ მიმართულებით?

- ჩვენ ამ თემაზე არაერთხელ ვისაუბრეთ და გუბაზი ამბობდა, რომ მას თავისუფალ რეჟიმში გადასვლა სურდა. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ჩვენ შორის რაიმე უთანხმოება მოხდა. ჩვენ ისევ მეგობრებად და თანამებრძოლებად დავრჩით.

- არის იმის ალბათობა, რომ თავისუფალ რეჟიმში გადასული გუბაზ სანიკიძე ისევ დაბრუნდეს ფორუმში?

- ახლა ძნელია იმის თქმა, როგორ გადაიკვეთება ჩვენი გზები სამომავლოდ. იმაში დარწმუნებული ვარ, რომ ჩვენ პარტნიორებად დავრჩებით, სადაც უნდა წავიდეს გუბაზი. ამიტომაც მიიღო მან წასვლის შესახებ გადაწყვეტილება.

- გავრცელდა რამდენიმე ვერსია იმასთან დაკავშირებით, თუ სად წავა ის. ამაზე რა ინფორმაციას ფლობთ?

- რამდენადაც მე ვიცი, მას ამასთან დაკავშირებით საბოლოო გადაწყვეტილება არ მიუღია. როგორც ჩვენ გვითხრა, მას კიდევ სჭირდება დრო იმის გასაანალიზებლად, თუ სად ხედავს საკუთარ თავს. მთავარი ის არის, რომ პოლიტიკაში რჩება.

- გუბაზ სანიკიძის გარეშე დარჩენილი ფორუმი რას აპირებს? ძალაში რჩება ის შეთავაზება, რომელიც სანიკიძის წასვლამდე გააკეთეთ? საუბარია პროდასავლური ძალების გაერთიანებაზე...

- ჩვენს შეთავაზებაზე უარი არ გვითქვამს. ეს შეთავაზება არც იმისთვის გაგვიკეთებია, რომ თავი გადავირჩინოთ. ჩვენი აზრით, ეს არის ერთადერთი გამოსავალი იმ სიტუაციიდან, რომელშიც პოლიტიკური სპექტრი და საზოგადოება აღმოჩნდა. ძალიან უხერხულია, როცა ქვეყანას დემოკრატიულობაზე აქვს პრეტენზია და ერთპარტიული მმართველობა ჰყავს, თან ეს ყველაფერი 21-ე საუკუნეში ხდება. ახლა ყველაფერი 1 კაცის გადასაწყვეტია, რომელსაც საკონსტიტუციო უმრავლესობა ჰყავს. რაც უნდა ბრძენი იყოს ის ერთი კაცი და უმრავლესობა, ქვეყანა მაინც დიდი საფრთხის წინაშე დგას. პარტიამ, რომელსაც აქვს თავმოყვარეობა, ყველაფერი უნდა გააკეთოს, რომ ამ საფრთხეებს წინ აღუდგეს. არჩევნების შემდეგ პარტიები ხომ დატოვეს პოლიტიკოსების გარეშე, ახლა, შესაძლოა, პოლიტიკური პროცესები დარჩეს პოლიტიკოსების გარეშე. ის ადამიანი ყველაფერზე წავიდა, რომ საკონსტიტუციო უმრავლესობა მოეპოვებინა. აშკარაა, რომ ეს მხოლოდ კონსტიტუციის გასაკეთილშობილებლად არ სჭირდება.

- თქვენ ფიქრობთ, რომ საკონსტიტუციო უმრავლესობას რაღაც სხვა მიზნები უკავშირდება?

- რა თქმა უნდა, სხვა რაღაცისთვის სჭირდება, აბა, მხოლოდ ქორწინებასთან დაკავშირებით ჩანაწერის გასაკეთებლად არ გაირჯებოდნენ ასე.

- თქვენი აზრით, რისთვისაა საჭირო რეალურად საკონსტიტუციო უმრავლესობა?

- ზუსტად არ ვიცი, მაგრამ ის რაღაც, შესაძლოა, ჩემი ქვეყნისთვის კარგი არ იყოს. დაველოდოთ მოვლენებს და მალე გამოჩნდება, რისთვის იყო ეს ყველაფერი საჭირო. ის კი ნამდვილად ვიცი, რომ სააკაშვილის დროს ერთ კაცზე მორგებული კონსტიტუციის გასაკეთილშობილებლად არ შეუყვანიათ პარლამენტში 117 დეპუტატი. ამ ცვლილებებს სხვა ოპოზიციური ძალებიც დაუჭერდნენ მხარს, მაგრამ ისინი პარლამენტის მიღმა დატოვეს.

- ოპოზიცია ზედმეტად დრამატულად ხომ არ უყურებთ საკონსტიტუციო უმრავლესობას? თქვენი ოპონენტები ამბობენ, რომ ამ ქვეყანამ მოინელა აღა მაჰმად ხანი და 117 დეპუტატის როგორ უნდა შეეშინდეს...

- ამ ქვეყანამ, აღა მაჰმად ხანის გარდა, კიდევ ბევრი დამპყრობელი გადაიყოლა და ბევრ ქარტეხილს გაუძლო. 117 დეპუტატსაც გავუძლებთ, არ არის პრობლემა, მაგრამ უახლეს ისტორიაში საქართველოს ყველაზე რთული პერიოდი მაშინ დაუდგა, როცა სააკაშვილს საკონსტიტუციო უმრავლესობა ჰყავდა. აბა, გავიხსენოთ, რა პროცესებს ჰქონდა ადგილი 2008-2012 წლებში. იმედია, „ოცნება“ ამ გამოცდილებას გაითვალისწინებს. ეს მხოლოდ გამიხარდება, რადგან ქვეყნისთვის იქნება კარგი. იმისთვის, რომ ხელისუფლებამ რაიმე გამოუსწორებელი არ ჩაიდინოს, პარტიებმა და არასამთავრობოებმა მაქსიმალური ძალისხმევა უნდა გამოვიჩინოთ.

- მოდით, ისევ თქვენს ინიციატივას დავუბრუნდეთ. თავიდან ამაზე გამოხმაურება იყო, მერე ეს პროცესი თითქოს გაჩერდა...

- პროცესი არ გაჩერებულა. ყველა ძალიან კარგად აცნობიერებს, რომ პატარ-პატარა პარტიებს სისტემა ყოველთვის დაამარცხებს. ამიტომ უნდა შეიქმნას მძლავრი პოლიტიკური ძალა, სადაც პარლამენტის მიღმა დარჩენილი რესურსი გაერთიანდება. ამ გაერთიანებაში მთავარი იქნება იდეა.

- ამბობდით, რომ პროდასავლური ორიენტაციის პარტიების გაერთიანება უნდა მომხდარიყო. ახლაც ასევე ფიქრობთ?

- მიგვაჩნია, რომ უნდა შეიქმნას ევროპული ტიპის გაერთიანება, რომელიც იქნება კადრების სამჭედლოც. არ შეიძლება, ადამიანმა მაშინ ისწავლოს პოლიტიკა, თანამდებობაზე რომ დაინიშნება.

- ვინ შეიძლება ვიხილოთ ამ გაერთიანებაში?

- ამ ეტაპზე ამის შესახებ რამის თქმის უფლება არა მაქვს. მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ კონსულტაციები აქტიურად მიმდინარეობს. პირველ განაცხადს მას შემდეგ გავაკეთებთ, რაც ახალი პარლამენტი შეიკრიბება და მთავრობა დაკომპლექტდება. იმასაც დავამატებ, რომ ჩვენ კლასიკურად ევროპული პარტიის შექმნას ვაპირებთ, რომელიც სხვანაირ საქართველოზე იქნება ორიენტირებული.

- სხვანაირ საქართველოში რას გულისხმობთ?

- ისეთ ქვეყანას, სადაც დემოკრატიული პროცესები იქნება, სადაც სისტემა იმისკენ არ იქნება მიმართული, რომ ერთი კაცის სასარგებლოდ პარტიები და ადამიანები დაამარცხოს. ამის გარდა, სხვა საქართველოში ერთხელ და სამუდამოდ უარს ვეტყვით არაფორმალურ მმართველობას, რომლის მსხვერპლიც ახლა ვართ. ეროვნული ფორუმი ყოველთვის ამის წინააღმდეგი იყო და ეს იყო ერთ-ერთი მიზეზი იმისა, რომ კოალიცია დავტოვეთ. ჩვენ იქიდან არავის გავუგდივართ, მაგრამ არსებობს პრინციპები, რომლებსაც არ უნდა გადააბიჯო.

- რა პრინციპებზე საუბრობთ?

- მიგვაჩნდა და მიგვაჩნია, რომ ქვეყანა უკანა კარიდან არ უნდა იმართებოდეს. ხალხი არის ხელისუფლების წყარო და ხალხმა უნდა იცოდეს, როგორ იმართება ქვეყანა. ყველამ უნდა შეიგნოს, რომ ეს ქვეყანა არავის შპს არ არის.

„ახალი თაობა“, 12 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ზვიად კუპრავასთან: „ნაცმოძრაობის ახალი თავმჯდომარის არჩევა ბიძინას ივანიშვილის გამარჯვება იქნება“ // „დავით ბაქრაძეს შეუძლია, თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებელი გახდეს“ // „პარტიამ ახალი პოლიტსაბჭო უნდა აირჩიოს“

რა შეცდომები დაუშვა ნაციონალურმა მოძრაობამ არჩევნების წინ, რატომ უნდა ჩატარდეს მრავალათასიანი ყრილობა, ვინ და როგორ უნდა მართოს პარტია? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ სამართალდამცველთა რეფორმების ცენტრის თავმჯდომარე ზვიად კუპრავა ესაუბრება.

- თქვენ ერთ-ერთ სატელევიზიო გამოსვლაში განაცხადეთ, რომ ნაციონალებმა აუცილებლად უნდა ჩაატარონ გაფართოებული ყრილობა და იქ აირჩიონ პარტიის ახალი პოლიტსაბჭო. რატომ მიგაჩნიათ აუცილებლად ახალი პოლიტსაბჭოს არჩევა?

- პოლიტსაბჭოს ის შემადგენლობა, რომელიც დღეს პარტიას მართავს, ვერაფრით პასუხობს არსებულ გამოწვევებს, რომლებიც 2012 წლიდან შექმნა ივანიშვილმა. უფრო კონკრეტულად თუ ვიტყვით, პოლიტსაბჭო ვერ დაუპირისპირდა იმ რეჟიმს, რომელიც ბოლო 4 წელიწადში ჩამოყალიბდა. მათ ვერც იმ დაშინებებსა და გაყალბებებს შეუშალეს ხელი, რომლებიც ივანიშვილმა წინასაარჩევნო პერიოდში აწარმოა.

- ხელისშეშლა შესაძლებელი იყო. პარტიაში ზოგიერთი ამბობს, რომ მათ მაქსიმუმი გააკეთეს...

- ივანიშვილის გამოსვლებს თუ კარგად გააანალიზებდნენ, მარტივად დაინახავდნენ, თუ რა მეთოდების გამოყენებას აპირებდა „ოცნება“ საარჩევნოდ. ოპოზიციას, რომელსაც ხელისუფლების შეცვლაზე აქვს პრეტენზია, ეს ანალიზი უნდა გაეკეთებინა და ამაზე აეგო წინასაარჩევნო კამპანია. „ნაციონალური მოძრაობის“ ლიდერებმა თავიანთი შესაძლებლობა ბოლომდე გამოიყენეს, მაგრამ ანალიზის გასაკეთებლად ეს საკმარისი არ აღმოჩნდა. ამიტომაც ამ შეცდომებზე უნდა ვისაუბროთ და შესაცვლელი შევცვალოთ. ცალსახად ვამბობ, პოლიტსაბჭო, რომელმაც ბოლო წლების განმავლობაში მართა ნაციონალური მოძრაობა, უნდა შეიცვალოს. პოლიტსაბჭოს სხვაგვარად რომ ემოქმედა, არჩევნები სხვა შედეგით დასრულდებოდა, ამომრჩეველი ივანიშვილის შესაცვლელად მზად იყო. ამის თქმის საბაბს მაძლევს არჩევნებზე მისული 600.000 ადამიანი, რომლებმაც ხმა ნაციონალურ მოძრაობას მისცეს, ასევე ის ხალხი, რომელმაც სხვა ოპოზიციურ პარტიებს დაუჭირა მხარი. დაშინების, მოსყიდვისა და გაყალბების მიუხედავად, ძალიან საინტერესო შედეგი მივიღეთ _ არჩევნებზე მისული ამომრჩევლის 52%-მა ხმა ივანიშვილის წინააღმდეგ მისცა. აღარაფერს ვამბობ ათეულობით ათას გაბათილებულ ხმებზე. სამწუხაროა, რომ ნაციონალურმა მოძრაობამ ეს შანსი ხელიდან გაუშვა. იმავეს თქმა შემიძლია სხვა ოპოზიციურ პარტიებზეც.

- ამ პარტიებშიც ახალი პოლიტსაბჭოები უნდა აირჩიონ?

- მე ვარ „ნაციონალური მოძრაობის“ მხარდამჭერი და ამიტომ, პირველ რიგში, ეს პარტია მაინტერესებს. სხვა პარტიებს რაც შეეხება, ცვლილებები არც მათ აწყენთ. ფაქტია, რომ ოპოზიციური სპექტრის შემუშავებული სტრატეგია აღმოჩნდა არასწორი – ხალხის მხარდაჭერის პირობებში მათ ვერ შეძლეს რეჟიმის სახლში გაშვება.

- თქვენ მიგაჩნიათ, რომ ახალი პოლიტსაბჭო პარტიის გაფართოებულმა ყრილობამ უნდა აირჩიოს. გაფართოებული ყრილობის ჩატარება რატომ არის აუცილებელი?

- იმიტომ, რომ ძალიან მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებებია მისაღები. პოლიტსაბჭოში მე ძალიან ბევრი მეგობარი მყავს, მაგრამ მიმაჩნია, რომ მათ მეტის გაკეთება აღარ შეუძლიათ და ისინი უნდა წავიდნენ. მათი ადგილი უნდა დაიკავონ სხვებმა, ვინც ოლიგარქის რეჟიმთან შეძლებს დაპირისპირებას. ცვლილებები თუ არ მოხდა, საქართველოში კიდევ დიდხანს გვეყოლება არაფორმალური მმართველი, რომელიც დიქტატორზე უარესია. დიქტატორს იმის შიში მაინც აქვს, რომ ადრე თუ გვიან მას თავის ქმედებებზე მოუწევს პასუხის გაცემა, არაფორმალური მმართველი კი არაფერზე აგებს პასუხს.

- პოლიტსაბჭოს წევრები დათანხმდებიან გაფართოებული ყრილობის ჩატარებას?

- ამის გაკეთება აუცილებელია, პარტიის წევრები და განსაკუთრებით პოლიტსაბჭო ცივი გონებით უნდა მიუდგეს ამ საკითხს. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, პოლიტსაბჭომ საკუთარი შესაძლებლობები ამოწურა და ახალი ხალხია საჭირო.

- რამდენჯერმე ახსენეთ, რომ პოლიტსაბჭომ თავისი შესაძლებლობები ამოწურა. ბევრი პოლიტიკოსი ვარაუდობს, რომ ნაცმოძრაობის ლიდერების ნაწილი ხელისუფლებას გაურიგდა. ამაზე რას ფიქრობთ?

- ამაზე ნაციონალური მოძრაობის მხარდამჭერებშიც საუბრობენ. პირადად მე შორს ვარ იმ აზრისგან, რომ ვიღაცა ვიღაცას გაურიგდა. უბრალოდ, ამ ხალხმა მეტის გაკეთება ვერ შეძლო.

- პოლიტსაბჭო, რომლის შეცვლასაც თქვენ ითხოვთ, თავის მხრივ, პარტიის ახალი თავმჯდომარის არჩევას უჭერს მხარს. თქვენ რას ფიქრობთ ამასთან დაკავშირებით, უნდა მოხდეს თუ არა მიხეილ სააკაშვილის გადარჩევა?

- მიხეილ სააკაშვილი ქვეყნიდან არ წასულა თავისი ნებით. 2013 წლის საპრეზიდენტო არჩევნების დასრულებისთანავე ის ივანიშვილმა აიძულა, ქვეყნიდან წასულიყო. დღეს მიხეილ სააკაშვილი პოლიტიკურად დევნილია. რადგანაც ის თავისი ნებით არ წასულა ქვეყნიდან, თავისი ნებით არ უთქვამს უარი საქართველოს მოქალაქეობაზე, პრინციპულად მნიშვნელოვანია, რომ ნაციონალური მოძრაობის პარტიის თავმჯდომარის პოსტი იყოს თავისუფალი. სხვა ქვეყნის მოქალაქეს არ აქვს უფლება, საქართველოში რომელიმე პარტიას ხელმძღვანელობდეს. სააკაშვილი დღეს უკრაინის მოქალაქეა. „ნაციონალური მოძრაობის“ თავმჯდომარის პოსტი თავისუფალი იმიტომაც უნდა იყოს, რომ ამ პარტიის დამფუძნებელი სააკაშვილია.

- თავმჯდომარის პოსტი ვაკანტური თუ იქნება, ეს პარტიის მართვას პრობლემებს არ შეუქმნის?

- პარტიის მართვაში არანაირი პრობლემა არ შეიქმნება, რადგან მის მართვაში, თავმჯდომარის გარდა, კიდევ ბევრი ადამიანი მონაწილეობს. პარტიას მარტო 7 თუ 8 მდივანი ჰყავს. არსებობს პოლიტსაბჭო და, თუ ძალიან გაჭირდა, შეიძლება, თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებელი აირჩიონ. შეასრულოს ბაქრაძემ ეს მოვალეობა, სანამ სააკაშვილი დევნილობაშია.

- გადაწყვეტილია, რომ ბაქრაძე იქნება სააკაშვილის შემცვლელი?

- გადაწყვეტილი არ არის, მაგრამ მასზე საუბრობენ. შეასრულოს მოვალეობა, მაგრამ პარტიის თავმჯდომარე არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გახდეს. ამას პრინციპული მნიშვნელობა აქვს.

- პრინციპული მნიშვნელობა რატომ აქვს, რადგან პარტია სააკაშვილის დაფუძნებულია?

- ის არის ნაციონალური მოძრაობის სიმბოლო. ამასთან, კარგად გამოჩნდა, რომ ივანიშვილის მთავარი პრობლემა მიხეილ სააკაშვილია. ქვეყნიდან გააგდო, მოქალაქეობა წაართვა და ახლა ცდილობს, მის მიერ დაარსებულ პარტიასაც ჩამოაშოროს. ბიძინა ივანიშვილმა ძალიან კარგად იცის, რომ სააკაშვილი ერთადერთი ადამიანია, რომელსაც მისი რუსული იმპერიის დამარცხება შეუძლია. ამიტომაც ებრძვის ის სააკაშვილს ასე გამეტებით. ნაციონალურ მოძრაობას რუსი ოლიგარქის სახლში გაშვება თუ უნდა, პარტიის თავმჯდომარეს არ უნდა შეეხოს და ახალი პოლიტსაბჭო აირჩიოს.

- ეს მიხეილ სააკაშვილის კერპად ქცევას ხომ არ შეუწყობს ხელს? პარტიის რამდენიმე წევრმა ამაზე ღიად მიუთითა...

- არავითარი გაკერპება. მიხეილ სააკაშვილი ისევ პარტიისა და საქართველოს არის საჭირო, თორემ ის არ დაიკარგება. უკრაინაში გუშინ გუბერნატორი იყო, ხვალ, შესაძლოა, პრემიერი გახდეს. ნაცმოძრაობის თავმჯდომარის პოსტზე ახალი ადამიანის არჩევა ივანიშვილის გამარჯვება იქნება. ეს პოსტი სააკაშვილის საქართველოში დაბრუნებამდე ვაკანტური უნდა იყოს. როცა ის საქართველოში ჩამოვა, მერე შეიძლება ახალი თავმჯდომარის არჩევა.

„ახალი თაობა“, 12 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა გვაძაბიასთან: „დონალდ ტრამპი საქართველოსთვის ნატოსკენ მიმავალ გზაზე ტრამპლინი უნდა გახდეს“ // „ამერიკელ ლობისტებთან მუშაობაა საჭირო“

„ჩვენი ინტერესია, სტრატეგიული პარტნიორის, აშშ-ის ინტერესი საქართველოს მიმართ არ გაქრეს. ეს იქნება დამღუპველი, რადგან ამერიკა ერთადერთი სტრატეგიული მეკავშირეა ნატოში საქართველოს გაწევრიანების გზაზე“, – აცხადებს „ახალ თაობასთან“ ექსპერტი მამუკა გვაძაბია.

- ბატონო მამუკა, სუპერსახელმწიფოს ახალი, არაორდინარული ხელმძღვანელი ჰყავს. არსებულ მსოფლიო წესრიგში რაიმე ცვლილებებს ელოდებით?

- ცხელმა პერიოდმა გადაიარა. ტრამპის არჩევას ზოგი შიშით შეეგება, ზოგი _ სიხარულით, ზოგიც – ემოციურად. მან აშშ-ში პოლიტიკური პროცესის შედეგად, ხალხის ნების გამოხატულებით გაიმარჯვა. აშშ არის საქართველოს სტრატეგიული პარტნიორი. ჩემი იდეოლოგიური და ეროვნული ინტერესებიდან გამომდინარე, ამერიკას სტრატეგიულ პარტნიორად მაშინაც ვთვლიდი, როდესაც სრულიად ახალგაზრდა ინსტიტუტის სამხედრო კათედრაზე ამერიკისა და ნატოს შესახებ წარწერებიანი მაისურით მივედი. ამის გამო გამრიცხეს კიდეც ინსტიტუტიდან.

- ახლა ეს სტრატეგიული პარტნიორობა ხომ არ ჩაიშლება?

- საქართველო-ამერიკის სტრატეგიული პარტნიორობა არანაირად არ ჩაიშლება.

- ბარაკ ობამასთან შეხვედრის შემდეგ დონალდ ტრამპი სხვანაირი ჩანდა...

- ზოგი ამბობს, რომ ეს არის ლიბერალური დემოკრატიის კრახი. ასე არ არის. ლიბერალურ დემოკრატიასაც აქვს ზღვარი. გარკვეულწილად, ლიბერალიზმი სადღაც მთავრდება. მე თავს ნეოლიბერალად მივიჩნევ, მაგრამ, არ შეიძლება, ლიბერალიზმი ზღვარგადასული და უკონტროლო იყოს. უძლიერესი სახელმწიფოა ამერიკა, მაგრამ ცხოვრების დონით მსოფლიოში არც პირველ ადგილზეა და არც _ მეხუთეზე. განსაკუთრებით საშუალო ფენა ამ არჩევნებში რაღაც ახალს მოელოდა. ანგლოსაქსების ძირითადმა უმრავლესობამ (ეს არის საშუალო ფენა) ტრამპს მისცა ხმა.

- ამ ცვლილების გამო ევროპელი ლიდერები შეშინებული ჩანან...

- ქართული გამოთქმა არსებობს, შიშს დიდი თვალები აქვსო, მათ შორის, ევროპელი ლიბერალებისთვის. ევროპაში შეშინებული არიან ძირითადად მათი დამცავი ქოლგის, ნატოს, შესახებ ტრამპის განცხადებების გამო. ნატოს დამფინანსებელი არის აშშ. თუ არ ვცდები, ნატოს ფინანსების დაახლოებით 70% ამერიკის მიერ ირიცხება. ევროპელ პრეზიდენტებს შეეშინდათ, ვაითუ, მეტი ფინანსების გაღება მოგვიწიოსო.

- სამაგიეროდ პუტინია გახარებული, სანქციებს მოგვიხსნისო, თუმცა არჩევნების შემდეგ ტრამპს უთქვამს, პირიქით, სანქციები უნდა გავამკაცროთო...

- ძალიან სასაცილოა ის, რომ თურმე ამერიკის ინტერესების საზიანოდ ტრამპი გაურიგდება პუტინს და კოჭს გაუგორებს. ამას გამოვრიცხავ, მაგრამ, ტაქტიკური თვალსაზრისით, პოლიტტექნოლოგებმა მოკლევადიანი პერსპექტივისთვის შეიძლება ტრამპს ურჩიონ პუტინთან შეხვედრაც, რაღაც მომენტებზე თვალის დახუჭვაც.

- თავიანთი ინტერესებიდან გამომდინარე...

- როგორ წარმოგიდგენიათ ამხელა ქვეყნის ახლადარჩეული პრეზიდენტი, რომელმაც იცის, რომ თუ კონსტიტუციას დაარღვევს, თავისი რესპუბლიკური პარტიის წევრებიც არ დაინდობენ. სამხრეთ კორეაშიც არის სამხედრო ბაზები და იაპონიაშიც. ორივე ქვეყანაში ცხოვრების მაღალი დონე უსაფრთხოების გარანტირებული სისტემების გამო აქვთ.

- არის თუ არა ამერიკა იმპერია? სულ არის საუბარი იმაზე, იმპერიები ინგრევიანო.

- ამერიკა იმპერია არ არის. ხიროსიმისა და ნაგასაკის დაბომბვას არ ვამართლებ, ტრუმენის ბრძანებით დაბომბეს, მაგრამ საღი გონებით მოქმედებენ. ახლა იაპონიას აწყობს ამერიკული უსაფრთხოების გარანტირებული სისტემა და მასტაბილიზებელი როლი. ზუსტად ასე საქართველოც.

- საქართველო რას უნდა ელოდოს?

- ნახევრად ხუმრობით ვიტყვი, არა მგონია, ტრამპი ისეთი გულჩათხრობილი იყოს, რომ საქართველოს ხელისუფლების მიმართ წყენა გულში ჩაიდოს ტრამპთაუერის აშენებაზე უარყოფითი დამოკიდებულების გამო. ასევე ხუმრობით ვიტყვი, ძალიან კარგი იქნება, თუ ტრამპი საქართველოს ნატოში მისაღებად ტრამპლინი გახდება.

- ანუ დონალდ ტრამპი რუსეთს არ გაურიგდება?

- შეიძლება, მოკლევადიანი ტაქტიკური სვლები იყოს. გამორიცხულია, გრძელვადიან პერსპექტივაში ამერიკა რუსეთს დანარჩენი სამყაროს წინააღმდეგ გაურიგდეს და თავისი სახელმწიფო ინტერესები დათმოს.

- ამ სიტუაციაში საქართველოს რა ელოდება?

- საქართველო მსოფლიო მასმედიიდან თითქმის გამქრალია. დაჟინებით ვთხოვ საქართველოს ხელისუფლებას, ამ მიმართულებით იმუშაოს. ხშირად საუბრობენ ყირიმზე, დონბასზე. აფხაზეთსა და ცხინვალის პრობლემას ათასში ერთხელ თუ ახსენებენ. მოვუწოდებ ხელისუფლებას, ამ მიმართულებით დიპლომატიური კორპუსი ამუშაოს.

- ჩვენი ინტერესი რა არის?

- ჩვენი ინტერესია, სტრატეგიული პარტნიორის, აშშ-ის ინტერესი საქართველოს მიმართ არ გაქრეს. ეს დამღუპველი იქნება, რადგან ამერიკა ერთადერთი სტრატეგიული მეკავშირეა ნატოში საქართველოს გაწევრიანების გზაზე. ამერიკაში არის ლობისტთა ჯგუფი, რომელიც წინა ხელისუფლებასთან თანამშრომლობდა.

- რესპუბლიკური პარტიიდან?

- სხვადასხვა პარტიიდან არიან. ნუ ჩავთვლით ამ ხალხს ნაციონალების მხარდამჭერებად. არ არიან ისინი ნაცმოძრაობის მომხრეები. მათი აზრი ჩემთვის ცნობილია. მათ უნდათ, საქართველო მათი პარტნიორი ქვეყანა იყოს. ძალიან დიდ პატივს სცემენ ქართულ კულტურას.

- საქართველოს ხელისუფლებას არ უნდა ფულის დახარჯვა ლობისტებზე...

- ჩვენი ხელისუფლება ძალიან დიდ ფულს ხარჯავს ლობისტებზე და დახარჯოს იმ ლობისტებთანაც, რომლებზეც გითხარით. ამაში ცუდს ვერაფერს ვხედავ, გააჩნია, ლობისტები რა საქმეს აკეთებენ.

—————————-

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ევროკავშირში უვიზოდ მიმოსვლა გაზაფხულამდე გადაიდო

ეკატერინე ბასილაია

ევროპაში უვიზოდ მიმოსვლა ისევ გადაიდო, მინიმუმ სამი-ოთხი თვით. ამაზე საუბრობს “რადიო თავისუფლების” ჟურნალისტი ბრიუსელიდან და დაახლოებით იგივე მოლოდინი აქვს პარლამენტის ევროინტეგრაციის საპარლამენტო კომიტეტის თავმჯდომარე ლევან ბერძენიშვილსაც, რომელიც აცხადებს, რომ დიდი ალბათობით, გაზაფხულამდე მოცდა მოგვიწევს.

ლევან ბერძენიშვილის თქმით, ევროპარლამენტი და ევროკავშირის საბჭო ვერა და ვერ შეთანხმდნენ “სწრაფი შეჩერების მექანიზმის” მიღებას, რომელიც იმ ქვეყნისთვის ვიზალიბერალიზაციის დროებით შეჩერებას გულისხმობს, საიდანაც საგრძნობლად გაიზრდება არალეგალი მიგრანტების რიცხვი და რომლის მიღების გარეშეც უკვე მკაფიოდ გაცხადებულია, რომ უვიზო მიმოსვლა საქართველოს, უკრაინისა და კოსოვოსთვის არ ამოქმედდება.

როგორც ლევან ბერძენიშვილი ამბობს, ევროპარლამენტს სურს, რომ შეჩერების პროცესში ჰქონდეს როლი, სხვა სტრუქტურებს უნდათ, რომ ევროპარლამენტს გვერდი აუარონ და ამ საკითხზე მიმდინარეობს კამათი და ამიტომაც არის ჩვენი საკითხი გადადებული. ხოლო თუკი ამ მექანიზმის მიღება ნოემბერში მოხდება, მაშინ შესაძლებელია უვიზოდ ევროპაში მოგზაურობა მომავალი წლის გაზაფხულზე შესაძლებელი გახდეს.

“ჩვენ ვიცით, რომ კონკრეტულად ეს ჟურნალისტი რას და როგორც იტყვის, ყოველთვის ისე სრულდება ხოლმე. ამიტომ მე მჯერა, რასაც ის ამბობს და ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ, როგორც ჩანს, ეგ ამბავი ცოტა ხნით კიდევ გადავადდება. თუ ხვალ მიღწეული იქნება პროგრესი, მაშინ მოქალაქეები თებერვალ-მარტში წავლენ ევროპაში უვიზოდ. თუ ხვალ არ მიიღეს გადაწყვეტილება, მაშინ როდის ამოქმედდება ის, არ ვიცი”, – ამბობს ლევან ბერძენიშვილი.

ის, რომ საქართველოსა და უკრაინისთვის ვიზალიბერალიზაციის ამოქმედება თებერვალ-მარტამდე საეჭვოა მოხდეს, ამის შესახებ “რადიო თავისუფლების” ბრიუსელის კორესპონდენტს რიკარდ იოზვიაკი “ტვიტერში” საკუთარ, მიკრობლოგზე წერს. “განახლებული შეჩერების მექანიზმის დაწესების შესახებ მოლაპარაკებები მომავალ კვირას გაგრძელდება. მეეჭვება, საქართველოსა და უკრაინისთვის ვიზალიბერალიზაცია თებერვალ-მარტამდე ამოქმედდეს,” – აღნიშნავს ჟურნალისტი.

ეს ინფორმაცია რომ რეალობას დაემთხვევა, ამის დიდი შანსია, რადგან ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც ჟურნალისტის მიერ ნათქვამი მართლდება.

აღსანიშნავია, რომ ევროკავშირის ოფიციალური პირების მხრიდან გაკეთებული განცხადებების გამო მოლოდინი იყო საქართველოსთვის ვიზალიბერალიზაცია ზაფხულში, კონკრეტულად კი, 15 ივნისისთვის დასრულდებოდა, თუმცა 24 მაისს რიკარდ იოზვიაკმა “ტვიტერზე” დაწერა, რომ ევროკავშირის ელჩებმა არ მიიღეს გადაწყვეტილება საქართველოსთვის უვიზო მიმოსვლის უფლების მინიჭების თაობაზე და ის პირველი იყო, ვინც დაასახელა გადაწყვეტილების არ მიღების მიზეზიც. თქვა, რომ ზოგიერთი ქვეყანა (განსაკუთრებით, საფრანგეთი და ბელგია) უარზეა ვიზალიბერალიზაცია მანამ ამოქმედდეს, სანამ ევროკავშირში “უვიზო რეჟიმის შეჩერების მექანიზმის” გამარტივება არ მოხდება.

საგულისხმოა ისიც, რომ ევროპარლამენტში განხილვისას უვიზო მიმოსვლის ზაფხულში ამოქმედების წინააღმდეგ გერმანია და საფრანგეთი წავიდნენ და მაშინ არაოფიციალურ მიზეზად ამ ქვეყნებში ქართველი არალეგალების უკიდურესად მოხშირებული კრიმინალი, ოფიციალურ კი – მიგრანტთა კრიზისის გამო ევროკავშირის სიფრთხილე დასახელდა და ითქვა, რომ მიგრანტების კრიზისის გამო გადაწყდა, ახალი რეგულაციის – ე.წ. სწრაფი შეჩერების მექანიზმის მიღებაც.

შეჩერების მექანიზმი ითვალისწინებს ვიზალიბერალიზაციის რეჟიმის დროებით შეჩერებას იმ შემთხვევაში თუ მესამე ქვეყანამ პირობები დაარღვია და ეს რეგულაცია 2013 წლის ბოლოდან არსებობს, თუმცა, ახლა ახალი ვარიანტით მცირდება განხილვის ვადები და მარტივდება პროცედურები.

ცვლილების მიხედვით, “შეჩერების მექანიზმი” იმ შემთხვევაში ამოქმედდება ამა თუ იმ ქვეყნის მიმართ, თუკი, მაგალითად, “საგრძნობლად გაიზრდება” იმ მოქალაქეების რიცხვი, რომლებიც დაწესებულ ვადაზე უფრო ხანგრძლივად დარჩებიან ევროკავშირის ტერიტორიაზე; თუკი “საგრძნობად გაიზრდება” თავშესაფრის მაძიებელთა რიცხვი; ანდა, თუკი ქვეყანა უარს იტყვის თავისი მოქალაქეებისა თუ მისი ტერიტორიის გავლით ევროკავშირის ქვეყნებში გადასული სხვა ქვეყნის მოქალაქეების რეადმისიაზე.

მაისიდან მოყოლებული ე.წ. სწრაფი შეჩერების მექანიზმის მიღება არა და არ ხერხდება და უვიზო მიმოსვლის ამოქმედებაც უკვე რამდენჯერმე გადაიდო. მაგალითად, ივლისში გაცხადდა, რომ საქართველოს საკითხის ევროპარლამენტში განხილვა სექტემბრისთვის, ზაფხულის შვებულების დასრულებისთვის მოხდებოდა და ოქტომბრის დასაწყისში პროცესი დასრულდებოდა, თუმცა, ეს ვადა ისევ არ გამართლდა. ახლა კი საუბარი 2017 წლის თებერვალ-მარტზე.

ლევან ბერძენიშვილი აღნიშნავს, რომ ვიზალიბერალიზაციის ამოქმედებამდე სულ ორი ნაბიჯი დაგვრჩა. ესაა შეჩერების მექანიზმის მისაღებად სხდომა ევროკავშირს საბჭოში და ვიზალიბერალიზაციის ამოქმედებაზე კენჭისყრა ევროპარლამენტში.

ამ ორიდან კი მთავარია, როდის მიაღწევენ შეთანხმებას შეჩერების მექანიზმზე, რის შემდეგ მარტივი პროცედურებია: ვიზალიბერალიზაციის ამოქმედებაზე კენჭისყრა ევროპარლამენტში, რომლის გაჭიანურებას ბერძენიშვილი არ ელოდება; შემდეგ ხელმოწერები, გამოქვეყნება და უკვე ყველაფერი სრულდება, ევროპისკენ ბიომეტრიული პასპორტებით გზა ხსნილია.

თუმცა ყველა ამ პროცედურებს დრო სჭირდება და რადგანაც დეკემბრის მეორე ნახევრიდან საშობაო არდადეგები იწყება, პროცესი 2017 წლისთვის გადადის.

“მე ვფიქრობ, რომ ევროპარლამენტსა და ევროკავშირის საბჭოში ამ საკითხების განხილვა ახლა დაეტაკება საშობაო და შემდეგ იანვრის არდადეგებს. ამ დღეებში რომ შეფერხების მექანიზმზე დადებითი გადაწყვეტილება მიიღონ, ტექნიკურად უკვე ისე მივედით იმ ვითარებამდე, რომ დეკემბრის მეორე ნახევრიდან არდადეგები მოდის და ამიტომ ვიზალიბერალიზაციის ამოქმედებაზე გადაწყვეტილება იანვრის ბოლოს იქნება.

“გადაწყვეტილების მიღებიდან ამოქმედებამდე თვენახევარი მაინცაა საჭირო იმიტომ, რომ ჯერ გადაწყვეტილება უნდა მიიღონ, ხელი უნდა მოაწეროს ევროპარლამენტის თავმჯდომარე მარტინ შულცმა და იმ ქვეყანამ, რომელიც თავმჯდომარეა, ამის შემდეგ ის უნდა გამოქვეყნდეს, უნდა გავიდეს დრო და ამოქმედდეს. ჯამში, თვენახევარი მაინც სჭირდება. ვიზის გარეშე ევროპაში წასვლა შესაძლებელი ნამდვილად იქნება 2017 წლის გაზაფხულზე. სასურველია ზამთარშიც, მაგრამ გაზაფხულზე ნამდვილია უკვე. უფრო კონკრეტული ვადის მიცემა შეუძლებელია, რადგან ამ შეფერხების ვადით შეგვჭამეს, განსაკუთრებით გერმანიამ,” – აცხადებს ლევან ბერძენიშვილი.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

ქალაქი „სიტი-პარკის“ წინააღმდეგ

მერიას პირგასამტეხლოს გადახდასა და კომპანიასთან ხელშეკრულების გაწყვეტას სთხოვენ

თაკო მათეშვილი

კომპანია “სიტი-პარკი” მერიასთან ხელშეკრულების გაუქმებას არ აპირებს. თუკი მერია ამას ცალმხრივად მოინდომებს, მას სასამართლო დავა ელის, რომელიც გადაწყვეტს, თუ რა ოდენობის ჯარიმა უნდა დაეკისროს პირგასამტეხლოს სახით.

კომპანიაში აცხადებენ, რომ არ იციან, თუ საიდან მოიტანეს საკრებულოს დეპუტატებმა, თითქოს მერიას 25 მილიონი ლარი ექნება გადასახდელი და დასძენენ, რომ თანხა შეიძლება ბევრად მეტიც იყოს, რადგან “სიტი-პარკი” კონტრაქტით დაკისრებულ მოვალეობას პირნათლად ასრულებს და მერიას მასთან ხელშეკრულების გაწყვეტის სამართლებრივი საფუძველი არ გააჩნია.

აღნიშნულ საკითხზე მერია საკრებულოსთან მსჯელობის დაწყებას უახლოეს დღეებში გეგმავს. თუმცა, როგორ აღმოჩნდა, “სიტი-პარკისათვის” თანხის გადახდის თაობაზე თავად საკრებულოს დეპუტატებშიც აზრთა სხვადასხვაობაა. ყველა თანხდება იმაზე, რომ კომპანია “დედაქალაქს უნდა მოშორდეს”, ოღონდ ამისათვის მიზანშეწონილად სხვადასხვა გზა მიაჩნიათ.

მოგეხსენებათ, “სიტი-პარკის” გარშემო პრეტენზია მასთან ხელშეკრულების გაფორმების დღიდან არსებობს. ჯერ კიდევ წინა ხელისუფლების დროს, როცა კომპანიას დედაქალაქში პარკირების მოწესრიგების საკითხი ჩაბარდა, მაშინდელი ოპოზიცია ამას აქტიურად აპროტესტებდა. არაერთხელ გაიმართა აქციებიც სხვადასხვა ჯგუფის ორგანიზებით.

დეპუტატების მოთხოვნა

ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ კი კომპანიასთან ხელშეკრულების გაწყვეტის მოთხოვნით დედაქალაქის ახალ მმართველობას არაერთხელ მიმართეს. ამჯერად ინიციატივა საკრებულოს დამოუკიდებელმა დეპუტატმა ალეკო ელისაშვილმა და “რესპუბლიკელების” წარმოამდგენელმა დავით ზურაბიშვილმა წამოაყენეს.

აღნიშნულთან დაკავშირებით დეპუტატებმა პრესკონფერენცია გამართეს და საზოგადოებას მერიიდან გამოთხოვილი ინფორმაცია გააცნეს იმის თაობაზე, თუ რა რაოდენობის თანხა ჩარიცხა კომპანია “სიტი პარკმა” თბილისის ბიუჯეტში 2014 წლის აგვისტოდან 2016 წლის 18 ოქტომბრამდე.

ალეკო ელისაშვილის თქმით, 2014 წლიდან, ანუ იმ დროიდან, როცა დავით ნარმანია ქალაქის მერი გახდა, “სიტი პარკმა” თბილისის მოსახლეობის ჯიბიდან 62 მილიონი ლარი ამოიღო. თბილისის ბიუჯეტში კი აქედან 18 მილიონი ლარი ჩარიცხა, ხოლო 43 მილიონზე მეტი “სახლში წაიღო”.

ალეკო ელისაშვილის თქმით, “სიტი პარკს” არ აუშენებია არც ერთი ავტოსადგომი და არაფერი დაუხარჯავს პარკირების ინფრასტრუქტურის მოწყობისთვის.

“მისი ხარჯი არის მინიმალური და შემოიფარგლება თანამშრომელთა ანაზღაურებით, მათი ფორმებით, საღებავის ფულით და ევაკუატორებისთვის საწვავით. მხოლოდ ერთი წლის მანძილზე აღნიშნულმა კომპანიამ სახლში წაიღო 31 მილიონი ლარი,” – განაცხადა პრესკონფერენციაზე ალეკო ელისაშვილმა.

დეპუტატები მერიისგან მოითხოვენ, რომ გაწყვიტოს ხელშეკრულება “სიტი პარკთან”, პირგასამტეხლოს თანხა 25 მილიონი ლარი 2017 წლის დედაქალაქის ბიუჯეტში აისახოს და მომავალი ერთი წლის განმავლობაში პარკირება მერიამ მართოს. შემოსული თანხა კი დედაქალაქის პარკირების ინფრასტრუქტურის შექმნას მოხმარდეს.

იქიდან გამომდინარე, რომ “სიტი პარკთან” დადებულ კონტრაქტს ვადა 2025 წლამდე აქვს, ელისაშვილი აცხადებს, რომ კომპანია “მოსახლეობის ჯიბეებიდან კიდევ 270 მილიონ ლარის ამოიღებს”.

საიდან მოვიტანოთ 25 მილიონი

თემას დედაქალაქის მერი მალევე გამოეხმაურა. დავით ნარმანიამ განაცხადა, რომ ხელშეკრულების გაწყვეტისაგან ჯერჯერობით თავს იკავებენ, რადგან ამას მეტი არგუმენტი სჭირდება. მას ეჭვი ეპარება, რომ პარკირებისაგან ერთ წელიწადში 25 მილიონი ლარის ამოღება შესაძლებელი იქნება, თუკი პარკირების ადმინისტრირებას თავად მერია განახორციელებს.

დავით ნარმანიას თქმით, როდესაც დედაქალაქის ბიუჯეტის 2017 წლის პროექტს საკრებულოში წარადგენს, დიდი სიამოვნებით მოისმენს დეპუტატების კონკრეტულ მოსაზრებებს და გაანგარიშებებს, თუ რას მოაკლონ თანხები, რათა “სიტი პარკთან” ხელშეკრულების გაწყვეტის შემთხვევაში მერიამ მას პირგასამტეხლო 25 მილიონი ლარი გადაუხადოს.

“ვფიქრობ, რომ ქალაქი უპასუხისმგებლო და გაუაზრებელი განცხადებების მსხვერპლი არ უნდა გახდეს და ათობით მილიონი ლარის გადახდა არ უნდა მოუწიოს…ჩვენი წინამორბედების მიერ “სიტი პარკთან” კაბალური ხელშკრულება იყო გაფორმებული, რომელიც სამწუხაროდ, ამ ხელშეკრულების გაწყვეტის საშუალებას არ გვაძლევს”, – განაცხადა დავით ნარმანიამ.

მისივე თქმით, “სიტი პარკის” ინვესტიცია არის მხოლოდ და მხოლოდ საღებავი, რომლითაც ისინი ქუჩებს ხაზავენ და 5 თუ 6 ევაკუატორი, რომლითაც ავტომობილები საჯარიმო სადგომზე გადაჰყავთ. გამოსავალად კი მას “კაბალური ხელშეკრულების” გამფორმებლებისათვის პასუხის მოთხოვნა მიაჩნია.

“როდესაც ბიუჯეტი არ გვაძლევს საშუალებას, რომ 25 მილიონი ლარი გადავუხადოთ “სიტი პარკს”, გამოვივისყიდოთ მისგან კონტრაქტი, ერთი მხრივ, და მეორე მხრივ, როდესაც არ არის შესაბამისი ბერკეტები, უმჯობესია პასუხი მოვთხოვოთ იმ ხალხს, რომლებმაც ასეთი კაბალური ხელშეკრულება დადეს. ასე რომ, საკრებულოს ამ წევრების ადგილას მივუბრუნდებოდი იმ ადამიანებს და პასუხს მოვთხოვდი. როდესაც საკრებულოში მივალთ, მოვუწოდებ მათ, მიუბრუნდნენ თავიანთ კოლეგებს, რომლებმაც ასეთი კაბალური ხელშეკრულება დადეს თავის დროზე “სიტი პარკთან”. დარწმუნებული ვარ, ერთად მოვთხოვთ მათ პასუხს”, – განაცხადა დავით ნარმანიამ.

თუმცა რას გულისხმობს პასუხის მოთხოვნაში და რამდენად შეიძლება ამას შედეგი ჰქონდეს, მერს არ განუმარტავს.

კომპანიის პასუხი

“სიტი-პარკში” მორიგ ბრალდებებს მშვიდად ხვდებიან და ამბობენ, რომ მათ შესახებ საზოგადოებას არასწორი ინფორმაცია ხშირად მიეწოდება. პირველ რიგში იმას უსვამენ ხაზს, რომ კომპანიის შემოსავლებთან დაკავშირებით საკრებულოს დეპუტატების მიერ დასახელებული თანხები სიმართლეს არ შეესაბამება და რომ ეს “ფანტასტიკის სფეროდანაა და რეალურ მონაცემებთან ახლოსაც კი არაა”.

კომპანიის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი ლევან ტაბიძე ამბობს, რომ დეპუტატები ან საქმეში ჩაუხედავები არიან, ან მოსახლეობის შეცდომაში შეყვანას მიზანმიმართულად ცდილობენ.

თუმცა ჩვენს კითხვაზე, თუ რამდენია მათი წლიური შემოსავალი რეალურად, ლევან ტაბიძე ვერ გვპასუხობს. მხოლოდ იმას ამბობს, რომ იგი “ბევრად უფრო ნაკლებია, ვიდრე დასახელებული თანხები”.

“არც ერთი სიტყვა არ იყო ნათქვამი იმ ხარჯებზე, რომელსაც “სიტი-პარკი” სწევს. უნდა ვიცოდეთ, რომ თბილისის ბიუჯეტში შემოსავლების დიდი ნაწილი “სიტი-პარკს” შეაქვს და დარჩენილი თანხისგან გადასახადებს, ხელფასებს და ბევრ ხარჯს იხდის. მხოლოდ ამ ყველაფრის შემდეგ რჩება მას მოგება,” – აცხადებს იგი.

გარდა შემოსავლების ოდენობისა, მისივე თქმით, მოსახლეობას კომპანიის ვალდებულებებზეც ხშირად არასწორ ინფორმაციას აწვდიან. ანუ, ტაბიძე ამბობს, რომ ტყუილია თითქოს “სიტი-პარკს” მიწისქვეშა და მიწისზედა პარკინგები უნდა აეშენებინა. ამბობს, რომ კომპანიას ამის ვალდებულება არ აქვს და მისი მთავარი მოვალეობა პარკირების ოპერირებაა. ეს კი, მისი თქმით, ძალიან ბევრ ხარჯთანაა დაკავშირებული – “ხელფასებიდან დაწყებული, სხვადასხვა ხარჯებით დამთავრებული,” – ამბობს ტაბიძე.

კონტრაქტის გაწყვეტას რაც შეეხება, ტაბიძის განცხადებით, თავად მერიის მიერ დაქირავებული კომპანიის “ერნსტ ენდ იანგის” აუდიტორული დასკვნაც ადასტურებს, რომ “სიტი-პარკი” მასზე დაკისრებულ ყველანაირ მოვალეობას პირნათლად ასრულებს და შესაბამისად, კონტრაქტის ცალმხრივად გაწყვეტის სამართლებრივი საფუძველი არ არსებობს.

იმ შემთხვევაში კი, თუ მერია ამას ცალმხრივად მაინც მოინდომებს, ტაბიძის განმარტებით, მთავარი არა 25 მილიონის შოვნა, არამედ სასამართლო დავა იქნება. ამბობს, რომ მან არც იცის, თუ საიდან მოიტანეს საკრებულოს დეპუტატებმა, თითქოს მერიას ჯარიმის სახით 25 მილიონის გადახდა მოუწევს და დასძენს, რომ პროცედურები ბევრად უფრო რთული იქნება. კონტრაქტის პირობების მიხედვით, მისი თქმით, საქმე საერთაშორისო არბიტრაჟში გადავა.

“არ მგონია, საქმე ასე განვითარდეს და ხელშეკრულება შეწყდეს, რადგან კომპანია დაკისრებულ მოვალეობებს ასრულებს. საიდან მოვიდა ეს 25 მილიონი, არ ვიცი. ასე ცალსახად არ წერია, რომ თუ კონტრაქტი ცალმხრივად, უაპელაციოდ დაირღვევა, გადასახდელი 25 მილიონი იქნება. ალბათ ამ ინიციატივის ავტორებს უნდა ჰკითხოთ, თუ საიდან მოიტანეს ეს ციფრი,” – აცხადებს იგი.

ჩვენს კითხვაზე, თუ რა კონკრეტული საჯარიმო ღონისძიებებია გათვალისწინებული კონტრაქტში, ტაბიძე გვპასუხობს, რომ იქ კონკრეტული კალკულაციებია გაწერილი, რომლითაც ხელშეკრულების დარღვევის შემთხვევაში მიღებული ზიანი ითვლება. ჯარიმის ოდენობა კი წლების მიხედვით იზრდება. შესაბამისად, ზუსტ პასუხს გადასახდელ ჯარიმასთან დაკავშირებით ვერ გვაძლევს. იგი ასევე ვერ გვეუბნება, თუ რა შეთავაზებები ჰქონდა მერიას კომპანიასთან შეხვედრების დროს. ამბობს, რომ მერიასთან ხშირი კომუნიკაცია აქვთ და “სხვადასხვა შეხვედრის დროს სხვადასხვა წინადადებების განხილვა მიმდინარეობს”.

„გიგი უგულავას ვაგინოთ?“

ინიციატივის ერთ-ერთმა ავტორმა დავით ზურაბიშვილმა “მთელ კვირასთან” საუბრისას ახსნა, თუ საიდან მიიღეს 25 მილიონი ლარი, რომელიც მერიას ექნება გადასახდელი. მისი თქმით, “სიტი-პარკი” ინფრმაციას იმის შესახებ, თუ რამდენია მისი წლიური შემოსავალი, აქედან რამდენი შეაქვს ბიუეტში და ა.შ. არ იძლევა. აცხადებს, რომ ამ ინფორმაციის მოთხოვნით კომპანიას მიმართეს, თუმცა უშედეგოდ.

ამიტომ, დეპუტატის თქმით, მათ მერიისგან გამოითხოვეს ინფორმაცია იმის შესახებ, თუ რა თანხას ურიცხავს კომპანია მას ყოველწლიურად. შემდეგ მერიასა და “სიტი-პარკს” შორის გაფორმებული კონტრაქტი ნახეს, სადაც წერია, თუ რამდენი პროცენტი ერიცხება მერიას კომპანიის ყოველწლიური შემოსავლებიდან და რამდენი რჩება თავად.

“მერიისაგან მიღებული ციფრი ამ პროცენტებს შევუსაბამეთ და ჩვენი დაანგარიშებით დაახლოებით ის ციფრები მივიღეთ, რაც გვაქვს. შეიძლება ეს თანხა ცოტა მეტი იყოს, ან ცოტა ნაკლები, მაგრამ დაახლოებით 25 მილიონია გადასახდელი. თუ ვცდებით და “სიტი-პარკი” მართალია, მაშინ თავად წარმოგვიდგინოს ციფრები, რატომ გვიმალავს?” – აცხადებს დავით ზურაბიშვილი.

რაც შეეხება “სიტი-პარკის” წარმომადგენლის ნათქვამს იმის შესახებ, რომ ხელშეკრულების დასარღვევად საკმაოდ ხანრგრძლივი პროცედურებია გასავლელი, მათ შორის დავა არბიტრაჟში, ზურაბიშვილი აცხადებს, რომ ეს სიმართლე არაა და რომ კონტრაქტის გაწყვეტა ყველას შეუძლია. დავა კი, მისი თქმით, მხოლოდ იმ შემთხვევაში გახდება საჭირო, თუკი მერია კომპანიას ვალდებულებების შეუსრულებლობის გამო უჩივლებს.

“რა მნიშველობა აქვს საფუძველი არსებობს თუ არა? მერია კონტრაქტის მხარეა, ადგება და გაწყვეტს. რა თქმა უნდა, ასრულებენ კონტრაქტით გაწერილ ვალდებულებებს, მაგრამ თავად კონტრაქტი დედაქალაქისთვის და მერიისთვის საზიანოდაა დადებული. „სიტი-პარკს” შეუძლია საერთოდ არაფერი აკეთოს, არანაირი ინვესტიცია არ განახორციელოს, არც ავტოსადგომი ააშენოს, არც პარკირების ტერიტორიაზე იზრუნოს. მხოლოდ საღებავით ერთი-ორი ადგილი დახაზოს, ევაკუატორით მანქანა გადაიყვანოს და ჯარიმიდან თანხები ამოიღოს – მათი საქმე სულ ესაა. ყოველწლიურად ამხელა თანხები შესდით და ამ დროს პარკირების სისტემის მოწესრიგება მერიას თავის თავზე აქვს აღებული. თუ კომპანიას ასეთ მომგებიან სფეროს ვაბარებთ, რა თქმა უნდა, ის ვალდებული უნდა იყოს, რომ დედაქალაქისათვის გარკვეული ინვესტიციები განახორციელოს. მერიას მცდელობა ჰქონდა, რომ გარკვეული ინვესტირების ვალდებულება “სიტი-პარკისთვის” დაეკისრებინა, მაგრამ კომპანია ამაზე არ მოდის და კიდევ 9 წელი მისთვის ხელსაყრელი კონტრაქტით უნდა რომ იყოს. ამის გაგრძელება, ჩემი აზრით, აბსურდია,” – ამბობს დეპუტატი.

იგი არც ნარმანიას მიერ მოძებნილ გამოსავალს ეთანხმება იმის შესახებ, რომ პასუხი იმათ უნდა მოვთხოვოთ, ვინც ხელშეკრულება გააფორმა. ამბობს, რომ ამის გამკეთებელი უკვე ციხეში ზის და წარსულში ქექვა უშედეგო იქნება.

“იმან ცუდი თუ დადო, ჩვენ გავაუქმოთ და კარგი დავდოთ. უგულავას და წინა ხელისუფლებას რა მოვთხოვოთ, ვაგინოთ? საქმეა გასაკეთებელი. ჩვენ არ ვაპირებთ ამ თემას პოლიტიკური დატვირთვა შევძინოთ. ეს ყველას ინტერესებში შედის, შედეგი გვინდა და არა ჩხუბი. იმედი გვაქვს, უმრავლესობის წარმომადგენლებიც მხარს დაგვიჭერენ. როცა ბიუჯეტის განხილვა დაიწყება, ამ საკითხს აუცილებლად დავსვამთ. კომისიაზეც, წინასწარი განხილვების დროსაც და სხდომაზეც,” – აცხადებს დავით ზურაბიშვილი.

საუბრის დასასრულს იგი კიდევ ერთხელ უსვამს ხაზს იმას, რომ დედაქალაქის ბიუჯეტის ხარჯვითი ნაწილიდან 25 მილიონის გამონთავისუფლება თავისუფლადაა შესაძლებელი, რომ ამ პრობლემის მოგვარება უმტკივნეულოდ შეიძლება და რომ ამისთვის მხოლოდ პოლიტიკურ ნებაა საჭირო.

გადავუხადოთ, თუ არ გადავუხადოთ

როგორც აღმოჩნდა, ზურაბიშვილს საკრებულოს დეპუტატების სრული მხარდაჭერის იმედი ტყუილად აქვს, რადგან “გაერთიანებული დემოკრატები” კოლეგების იდეის განხორციელების კატეგორიული წინააღმდეგები არიან. პარტიის წევრი შალვა ოგბაიძე აცხადებს, რომ კომპანიასთან ასეთ ხელშეკრულების გაფორმებაზე დიდი “სისულელე და დანაშაული” მისთვის ფულის გადახდა იქნება.

“მას იმდენი კანონდარღვევა აქვს, რომ ფული აქეთ აქვს მოსატანი. ნამდვილად არ გვაქვს მისთვის გადასახდელი თანხა და არ ვარ თანახმა, გადასახადების გადამხდელებს ფული მოვაკლოთ და მათ მივცეთ იმის გამო, რომ ვიღაცამ ხელშეკრულება არასწორად გააფორმა. ეს კომპანია თბილისელების ხარკია და მან დედაქალაქი უნდა დატოვოს. მის ნაცვლად კი ოპერირება გამჭვირვალედ სხვამ უნდა დაიწყოს,” – აცხადებს ოგბაიძე.

კითხვაზე, თუ როგორ უნდა დატოვოს “სიტი-პარკმა” დედაქალაქი, ოგბაიძე გვპასუხობს, რომ ძალიან ბევრი სამართლებრივი საფუძველი არსებობს, რომელთა გამოყენებითაც კვალიფიციური იურისტები ამას შეძლებენ.

რაც შეეხება “სიტი-პარკის” წარმოამდგენლების განცხადებას იმის თაობაზე, რომ ისინი კონტრაქტით გათვალისწინებულ ვალდებულებებს პირნათლად ასრულებენ და ეს თავად მერიის მიედ დაქირავებულმა აუდიტორულმა კომპანიამაც დაადასტურა, ამას ოგბაიძე შემდეგნაირად პასუხობს:

“რადგან ეგენი იტყვიან… მერიის მიერ იმ კომპანიის დაქირავებაც დიდი შეცდომა იყო. საქართველოში მრავლად არიან კვალიფიციური იურისტები, რომლებმაც “სიტი-პარკის” საქმიანობასა და მასთან გაფორმებულ ხელშეკრულებაში ძალიან დიდი და სამართლებრივი დარღვევები აღმოაჩინეს. არ ვიცი, როდის გამოაცხადა მერიამ ტენდერი აუდიტორული კომპანიის მოსაძიებლად. მიმაჩნია, რომ ამ კომპანიისათვის გადახდილი თანხაც ჰაერშია გასროლილი. იმ აუდიტის დასკვნა “სიტი-პარკის” “გაპრავებას” უფრო ჰგავდა, ვიდრე კანონდარღვევების აღმოჩენას,” – აცხადებს დეპუტატი.

აქვე იმასაც ამბობს, რომ ის და მისი პარტია “სიტი-პარკის” “გაძევებასთან” დაკავშირებით უკვე მუშაობენ და ამიტომ მიზნის მიღწევას მაინც შეძლებენ. სამუშაო გეგმას, მის თქმით, უახლოეს მომავალში გაასაჯაროებენ.

“ესაა სადასამსჯელო ორგანიზაცია, რომლის მთელი ინვესტიციაც ორი სათლი საღებავი და სამი ფუნჯი იყო. მეტი თანხა მათ საქმეში არ ჩაუდიათ. ხელშეკრულებაში არანაირი ვალდებულება არ აქვთ მიწისქვეშა ან მიწისზედა პარკირების მოწყობასთან დაკავშირებით. ამ დროს კი ყველაზე ძვირფასი – დედაქალაქის ბიუჯეტის შევსების წყარო გადასცეს, ანუ პარკირების მოსაკრებლის ამოღება და ისინი ამას საკუთარი ჯიბისათვის არაჩვეულებრივად ასრულებენ,” – აცხადებს შალვა ოგბაიძე.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 14 ნოემბერი, 2016 წელი

უნდა გააუქმოს თუ არა თბილისის მერიამ კონტრაქტი “სითი პარკთან”?

სალომე სარიშვილი

(შემოკლებით)

უნდა გააუქმოს თუ არა თბილისის მერიამ კონტრაქტი “სითი პარკთან”? – ამ კითხვით საზოგადოების წარმომადგენლებს მივმართეთ.

ლადო ვარდოსანიძე (არქიტექტორ-ურბანისტი): “ჩემი აზრით, მერიამ რამდენიმე მიმართულებით უნდა იმუშაოს. პირველ რიგში კი, პასუხი მოსთხოვოს იმ ადამიანებს, ვინც ეს ხელშეკრულება გააფორმა. სულ ერთია, ციხეში მყოფი იქნება ეს, თუ მის გარეთ. რაც შეეხება აზრს იმის შესახებ, რომ ქალაქს 25 მილიონი არ აქვს, არ მგონია, ეს სიმართლე იყოს. როგორც ვიცი, გაისად ბიუჯეტი 800 მილიონია. გარდა ამისა, ქალაქს შეუძლია სესხიც აიღოს. თუ, რა თქმა უნდა, საკრებულოს წევრების – ბატონი ელისაშვილისა და ზურაბიშვილის გათვლა ამ საკითხთან დაკავშირებით სწორია. ეს ყველაფერი გასათვლელი და გასასტუმრებელია, რომელზეც მერიის ფინანსურმა სამსახურმა უნდა იზრუნოს. ისე, რა თქმა უნდა, ეს კომპანია კანონს უხეშად არღვევს და ამასთან დაკავშირებით აზრი არაერთი ადამიანისგან მსმენია. ვფიქრობ, ამ საკითხს მეტი ენერგია და დაინტერესება სჭირდება. რაც მთავარია, ჩვენთან, თბილისელებთან დიალოგის გამართვა და საზოგადოებრივი ჩართულობა აუცილებელია. ჩვენ მათ ხელფასს ვუხდით, ამიტომ მერია ვალდებულია, აზრი საზოგადოებას ჰკითხოს.

ნიკა ჩიტაძე (პოლიტოლოგი): “შესაძლოა, ეს განცხადება, უბრალოდ, ხელშეკრულების გაუქმების საბაბია, რადგან ამ კომპანიასთან წინა ხელისუფლება თანამშრომლობდა. არაა გამორიცხული, რომ მოტივი სწორედ ეს იყოს, რადგან მიმაჩნია, რომ გარკვეულწილად ეს საკითხი მაინც პოლიტიკას უკავშირდება.”

გელა სიორდია (ადვოკატი):“რაც ამ კომპანიასთან დაკავშირებით მსმენია და პირადი გამოცდილებიდან ვიცი, “სითი პარკი” კანონს უხეშად არღვევს. რა თქმა უნდა, ზოგადად ხელშეკრულება უნდა შესრულდეს, მაგრამ ეს გახლავთ ის გამონაკლისი შემთხვევა, როდესაც მერს ვეთანხმები და ვფიქრობ, რომ ამ ხელშეკრულების გაუქმება აუცილებელია, რადგან მათი ინვესტიცია მართლაც რომ მხოლოდ ის საღებავია, რომლითაც პარკირების ადგილს ღებავენ. სხვა არაფერი ამ კომპანიას ქალაქისთვის არ გაუკეთებია.”

ედიშერ გვენეტაძე  (ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი):“სითი პარკი” მუქთამჭამელი ორგანიზაციაა, რომელმაც ტროტუარები მხოლოდ რაღაც საღებავებით შეღება და ფულს ამაში იღებს. ეს ხელშეკრულება, რა თქმა უნდა, გადასახედია, ხოლო ის პირები, ვინც ამ ხელშეკრულების გაფორმებაში მონაწილეობა მიიღო, პასუხისგებაშია მისაცემი.”