„რეზონანსი“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „ბათუმის ამბებში ნამდვილად იყო „ნაცმოძრაობის“ კვალი“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „ახალ პოლიტიკურ კონფიგურაციას არ ველოდები“
„რეზონანსი“: უნდა აიკრძალოს თუ არა უცხოელებზე მიწის მიყიდვა?
„რეზონანსი“: უნდა აიკრძალოს თუ არა სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის უცხოელებზე გასხვისება? (თვალსაზრისები)
„რეზონანსი“: ფსოუსა და როკზე შვეიცარიელი მებაჟეების განლაგების საკითხი თვის ბოლოს გაირკვევა
„რეზონანსი“: დიმა ობოლაძე: „ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთი უმძიმესი გადაწყვეტილება მივიღე“
„რეზონანსი“: გაზის გაძვირების შემდეგ უამრავი ოჯახი გათბობის გარეშე დარჩება // „ამას აუცილებლად მოჰყვება ხმაური“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გელა ნიკოლაიშვილთან: „ელისო კილაძის და ხატია დეკანოიძის შვილებს ნარკოტიკი შეიძლება ჩაუდეს“ // „ჩადების“ ტენდენცია გაძლიერდა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „საქართველოში შესაძლოა რელიგიურ ნიადაგზე კონფლიქტი დაიწყოს“ // „მოსკოვმა სომხეთთან ერთად მზაკვრული გეგმა მოამზადა“
„ვერსია“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „აჭარაში სეპარატისტული საფრთხის შექმნას ვერავინ მოახერხებს, ვერც პუტინი!“
„ვერსია“: ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „პატრიარქის დაცვის სამსახურის წარმომადგენლის სახელით ვიღაც ფიზიკური ანგარიშსწორებით დამემუქრა“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „დეკანოზმა პატრიარქის დაცვას ჩემზე ზემოქმედებისკენ მოუწოდა“
——————–
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „ბათუმის ამბებში ნამდვილად იყო „ნაცმოძრაობის“ კვალი“
სალომე სარიშვილი
“არ გამოვრიცხავ, რომ აჭარაში განვითარებული მოვლენები ნამდვილად სოციალური პროტესტი იყო, რადგან ამ კუთხით ფეთქებადსაშიში მდგომარეობაა როგორც აჭარაში, ისე სხვა რეგიონებშიც, უბრალოდ, აქ სხვა ფაქტები იკვეთება, უფრო ზუსტად კი, ამ პროცესში კონკრეტული ძალის შესაძლო ჩართულობა,” – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას პოლიტოლოგი და ფსიქოლოგი რამაზ საყვარელიძე. მისივე თქმით, გააჩინა თუ არა რეალურად სოციალური პროტესტის ნაპერწკალი “ნაციონალურმა მოძრაობამ”, ეს მაინც გამოძიების საქმეა, მაგრამ ის, რომ ამ პოლიტიკურმა ძალამ გააქტიურებულ პროცესში ჩართვა და დესტაბილიზაცია სცადა, საყვარელიძის აზრით, ნამდვილად გამოჩნდა.
მიმდინარე სიახლეებზე “რეზონანსი” რამაზ საყვარელიძეს გაესაუბრა.
რამაზ საყვარელიძე: სიმართლე გითხრათ, ბათუმის მოვლენების თავდაპირველი შეფასებისას ამ პროცესს პოლიტიკურად მართულად არ ვაფასებდი და არც ამ ვერსიას ვიზიარებდი იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ ნებისმიერი პოლიტიკური ძალისთვის ეს ვერსია მეტისმეტად წამგებიანი მეჩვენებოდა. აქედან გამომდინარე, არც მჯეროდა, რომ ამგავრი მოვლენები შესაძლოა ვინმეს ინტერესში შედიოდა, შემდეგ ეს აზრი შემეცვალა.
- კერძოდ, რა ფაქტობრივმა გარემოებამ განაპირობა თქვენი აზრის ცვლილება?
- ფაქტების ამოტივტივებამ, რაც ძირითადად პერსონებთანაა დაკავშირებული. აგრეთვე იმ ფაქტმა, რომ აქციაზე მყოფი ხალხის ნაწილი ბათუმელი არ იყო, აზრი შემიცვალა. მნიშვნელოვანია თავად ქვებისა და ალკოჰოლის ფაქტორიც, რომელზეც ითქვა, რომ აქტივისტებისთვის ეს ვიღაცამ მოიტანა. ტომრებით ქვების მოტანის ვერსია კი ამყარებს აზრს იმის შესახებ, რომ ეს პროცესი ხელოვნურად იყო შექმნილი.
- კი მაგრამ, ეს ფაქტები ჯერ დადასტურებული არაა…
- რა თქმა უნდა, ამას მტკიცებით ფორმაში არ ვამბობ და არც ვიტყვი, ვიდრე არ დადასტურდება, მე მხოლოდ ვერსიებზე ვსაუბრობ. ანუ, ამით იმის თქმა მსურს, რომ ეს ფაქტები ერთობლიობაში სხვადასხვა ლოგიკური დასკვნის გაკეთების შესაძლებლობას იძლევა.
- თქვენი აზრით, ხელოვნურად შექმნილ პროცესში ვისი გავლენა გამოიკვეთა?
- შემდგომა მოვლენებმა აჩვენა ისიც, რომ აქ ნამდვილად იყო “ნაციონალური მოძრაობის” კვალი. მაგალითად, ეს გამოჩნდა მხარდაჭერისა და სოლიდარობის გამოხატვაში, რომელიც მათი წარმომადგენლების მხრიდან იმ ღამით, საკმაოდ გაუგებრად ისმოდა. გვახსოვს ძველი ჩანაწერებიც, რომელიც “ნაციონალების” შტოებს შორის კამათის დროს გავრცელდა და სადაც “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლები გარკვეულ დესტაბილიზაციაზე და პარლამენტში შესვლაზე საუბრობენ. ანუ, თუ ამას ადრინდელი ლოგიკით შევხედავთ, ჯერჯერობით ეს ვერსია ჩანს. “ნაციონალებმა” თავისი აბსოლუტურად უპერსპექტივო გეგმის შესრულება სცადეს. სააკაშვილსაც და სხვებსაც დესტაბილიზაციის ვერსია იმის ფონზე ჰქონდათ, რომ არჩევნებით ისინი ვერ მოვიდოდნენ, ამიტომ მათი ხელისუფლებაში მოსვლა რევოლუციური გზით იგეგმებოდა. ეს იყო ვერსია, რომელიც ჩვენ ყველას გვახსოვს.
- ანუ, ფიქრობთ, რომ შესაძლოა “ნაციონალურმა მოძრაობამ” ეს გზა გააგრძელოს და აქციები კვლავ გამართოს?
- შეიძლება მათ თავში ასეთი იდეა იყოს, თუმცა იმდენი არასწორი ნაბიჯი გადადგეს და იმდენი შეცდომა დაუშვეს, რომ ამ ვერსიასაც აქვს არსებობის უფლება. შე კაი კაცო, თუ რეიტინგი არ გაქვს, იმაზე იზრუნე, რომ გაზარდო, ხოლო თუკი აკეთებ ისეთ რამეს, რომლისგანაც დაბალი რეიტინგი კიდევ უფრო დაგივარდება, ეს ფაქტობრივად ბუმერანგზე, საწინააღმდეგო გზით წასვლაა, წესით, ამაზე უნდა ეფიქრათ. მათ რომ ამ პროცესის ჩაქრობა და ნორმალურ ჩარჩოში მოქცევა ეცადათ, სულ სხვა რამ მოხდებოდა, ამით შესაძლოა მათი რეიტინგიც კი აწეულიყო. თუკი მათ ასეთ პოლიტიკურ მდგომარეობაში ყოფნა გააგრძელეს, მაშინ ამ პროცესს შესაძლოა გაგრძელებაც ჰქონდეს, თუმცა ცხადია, მცდელობა უშედეგო იქნება.
- ხელისუფლების ამ მოვლენებზე რეაგირებაზე რას გვეტყვით?
- ამ რეაგირების შეფასების დროს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ სამართალდამცველებს შესაძლოა ჰქონდათ გარკვეული შიში. შიში იმისა, რომ არ მომხდარიყო 7 ნომებრისა და 26 მაისის მოვლენების რაიმე სახით განმეორება. ეს პროცესი რომ პიკში შესულიყო, მაშინ უფრო მძიმე შეჯახება გარდაუვალი იქნებოდა, ასეთ შემთხვევაში კი ოპოზიციური ძალა ამაში იგივე ხარვეზს დაინახავდა, რასაც 7 ნოემბერს ვუყურეთ. ასე რომ, ამ ნაბიჯს პოლიტიკური სარჩულიც ჰქონდა და წმინდა ორგანიზაციულიც, პოლიტიკური თვალსაზრისით კი გადამწვარი მანქანები ნამდვილად სჯობდა ადამიანის სიცოცხლის კითხვის ნიშნის ქვეშ დაყენებას. ამდენად, არჩევანი ორ ცუდ ვარიანტს შორის სწორად გაკეთდა.
- სტრასბურგის სასამართლოში მოსამართლეთა შერჩევის კონკურსზეც მინდა გკითხოთ. ოპოზიცია ფიქრობს, რომ ამ პროცესს იუსტიციის მინისტრი პირადი ინტერესით ხელმძღვანელობს და ის მიკორძოებულია. პოლიტიკური თვალსაზრისით ამის ნიშნებს თქვენ ხედავთ?
- წმინდა პოლიტიკური თვალსაზრისით მოსამართლეთა შერჩევის პროცესში პრობლემები იკვეთება. თქვენი ნებართვით, გავიხსენებ იმ მომენტს, რომ სტრასბურგის სასამართლოში ნაციონალების კანდიდატზე გარკვეულ ლობირებაზეა საუბარი, რაც ნიშნავს, რომ ამ დეტალს პოლიტიკური მნიშვნელობა ნამდვილად აქვს. ხოლო თუ ამას პოლიტიკური დატვირთვა აქვს, მაშინ სავსებით შესაძლებელია ამ პროცესს ვიღაც აბრკოლებდეს. ყოველ შემთხვევაში თავს უფლებას არ მივცემ, რომ ეს მტკიცებით ფორმაში ვთქვა, მაგრამ ვერსია არის და ვფიქრობ, მას ანგარიში უნდა გავუწიოთ. თუკი თეორიულად მაინც დასაშვებია, რომ სტრასბურგის სასამართლოში ლობისტების ყოფნა ვინმემ პოლიტიკური მიზნებისთვის გამოიყენა, ე.ი საკითხი პოლიტიკურად მგრძნობიარეა.
- მოსმენის კანონზე შექმნილ აჟიოტაჟზე რას ფიქრობთ?
- ვეტოს დადება ალბათ ნაკლები პრობლემაა პრეზიდენტის მხრიდან, არსებითად ამ საკითხში არასამთავრობოებისა და ოპოზიციის შენიშვნების გაზიარება მიჭირს. დავუშვათ, გადაწყდა, რომ “გასაღები” დამოუკიდებელი ორგანოს ხელში აღმოჩნდა, მერე რა მოხდება? – არ მგონია, რომ ამით პრობლემა გადაწყდება. ჩემი აზრით, არსებითი მნიშვნელობა არ აქვს, გასაღები 5 კაცის ხელში იქნება თუ ერთის, ვფიქრობ, აქ სხვა პრობლემასთან გვაქვს საქმე.
მგონია, რომ ასეთ შემთხვევაში მნიშვნელოვანია, ვის დაეკისრება პასუხისმგებლობა. ჩემთვის გადამწყვეტი აზრი არ ენიჭება იმას, რომ მართვის ბერკეტი ხელისუფლებას ექნება, მნიშვნელოვანი პასუხიმგებელი პირი. რა თქმა უნდა, მნიშვნელობა არ აქვს, ვინ მომისმენს, რადგან შეიძლება ეს იყოს პირი, რომელიც სახელწიფოს სულაც არ ეკუთვნის, მაგრამ პოლიტიკური ინტერესი აქვს. მიმაჩნია, რომ ამ აჟიოტაჟს თავად “ქართული ოცნება” აჰყვა, რადგან თუკი გასაღების მქონე ორგანოს მიმართ ნდობა არაა, მაშინ მას დამატებითი პასუხისმგებლობა უნდა დაეკისროს. ვგულისხმობ, რომ თუკი მართვის ბერკეტი სახელწიფო ორგანოს ექნება, მაშინ პასუხისმგებლობა უშუალოდ იმ უწყების მინისტრს უნდა დაეკისროს, რომლის ქვეშაც გასაღები იქნება.
მგონია, რომ ამ ერთი კონკრეტული ორგანოს ირგვლივ შექმნილი მღელვარება ისევ აჟიოტაჟის შედეგია, რადგან პროცესი იმისკენ არაა მიმართული, რომ კანონი უფრო ქმედუნარიანი გახდეს.
- ანუ, მიიჩნევთ, რომ კანონი მაინც საჭიროებს კორექტირებას?
- თუკი აღმოჩნდა, რომ მოქალაქეს შინაგან საქმეთა სამინისტრო უსმენს, მაშინ ლოგიკურია პასუხისმგებლობა ამ უწყების მინისტრს დაეკისროს. რაც უფრო მაღლა აწევ პასუხისმგებლობის ნიშანს, მით უფრო მეტი ნდობის მოპოვების გარანტია გაქვს. მეჩენება, რომ პასუხისმგებლობის გაფანტვა არასწორი დამოკიდებულებაა და ამ მხრივ კანონი კორექტივებს მართლაც საჭიროებს.
„ახალი თაობა“, 16 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „ახალ პოლიტიკურ კონფიგურაციას არ ველოდები“
პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ბოლო დროს ქვეყანაში განვითარებულ მოვლენებზე საუბრობს.
- ბატონო რამაზ, ექსპერტთა ნაწილი აცხადებს, რომ ბათუმში განვითარებული მოვლენების ფონზე ბევრი რამ გამოჩნდა. თქვენ როგორ შეაფასებთ, რა გამოიკვეთა?
- დიახ, მართლაც რამდენიმე მნიშვნელოვანი ასპექტი გამოიკვეთა: პირველი და უმნიშვნელოვანესი, ბეწვის ხიდზე გავიარეთ. როგორც აღმოჩნდა, კიდევ არიან ადამიანები, რომლებსაც შეუძლიათ ქვეყნისთვის სახელმწიფოებრივ საკითხებზე ითამაშონ ისე, რომ არც კი დაფიქრდნენ, არც კი გააცნობიერონ თუ რა შეიძლება ამას მოჰყვეს. კიდევ გამოჩნდა ის, რომ ოპოზიცია მთლად მოწოდების სიმაღლეზე ვერ დგას. კონკრეტულად ვგულისხმობ ნაციონალებს, რომლებიც მზად აღმოჩნდნენ, რაოდენ უცნაურიც არ უნდა იყოს, ბათუმის ქუჩებში მოთარეშე ადამიანებისთვის, მანქანების გადამწველებისთვისა და მოლოტოვის კოქტეილების მსროლელებისთვის სოლიდარობა გამოეცხადებინათ. ახლა რამდენიც არ უნდა უარყონ, ეს ასე იყო. ასევე გამოჩნდა, რომ მართალია, ხელისუფლების რეაქცია იყო დაგვიანებული, მაგრამ ის იყო ძალიან ზომიერი და ადეკვატური. ხელისუფლებამ ეს გამოცდა ჩააბარა.
- წინა ხელისუფლება აქციების დარბევას, არაპროპორციული ძალის გამოყენებას გადაჰყვა. შეიძლება, რომ ეს გამოცდილება გაითვალისწინა დღევანდელმა ხელისუფლებამ?
- როგორც ჩანს, მართლაც ითამაშა განსაკუთრებული როლი წინა ხელისუფლების ცუდმა გამოცდილებამ. აშკარად ჩანდა, რომ ხელისუფლებამ განსაკუთრებული სიფრთხილე გამოიჩინა, რაც უდავოდ მისასალმებელია. ძალოვნებმა დაკისრებულ მოვალეობას თავი გაართვეს. ეს კიდევ ერთ რამეზე მიუთითებს, რომ 7 ნოემბერსაც და 26 მაისსაც მაშინდელი ძალოვნების განსაკუთრებული აგრესიულობა და სიმკაცრე არ იყო შემთხვევითი ან გამოუცდელობით გამოწვეული. ეს იყო პოლიტიკური ვერტიკალიდან მომდინარე მითითება, რომ ხალხი დაესაჯათ ისე, რომ არასდროს განმეორებულიყო მსგავსი რამ, ადამიანებს პროტესტის სურვილი არ გასჩენოდათ.
დღეს ეს ამოცანა არ ჰქონია მოქმედ ხელისუფლებას მიზნად. მოსახლეობის დაშინების პოლიტიკა არ აქვს ხელისუფლებას. აშკარად გამოიკვეთა, რომ მთავრობას არ აქვს აღებული გეზი, რომ მოქალაქეები დააშინოს და მსგავსი მეთოდებით გადაჭრას პრობლემა. შიშის პოლიტიკა გამოირიცხა.
- მიუხედავად ამისა, ოპოზიცია უკმაყოფილოა და გარკვეული პრეტენზიები აქვს. ამაზე რას იტყვით?
- კმაყოფილი ოპოზიცია სადმე არსებობს?! ოპოზიცია იმის ოპოზიციაა, რომ ყველაფრით უკმაყოფილო იყოს და ხალხს უთხრას, რომ ის უკეთესად გააკეთებდა, ვიდრე ხელისუფლებამ გააკეთა, მაგრამ ეს არა მხოლოდ უნდა უთხრას, დააჯეროს კიდეც. ჩვენთან რამდენად ახერხებს ამას ოპოზიცია, ეს მეორე საკითხია.
- რამდენად არის მოსალოდნელი, რომ ოპოზიცია ქუჩაში გამოვიდეს?
- გააჩნია, როგორ განვითარდება მოვლენები. სიმართლე გითხრათ, ოპოზიციაზე მე უკეთესი წარმოდგენის ვიყავი. საერთოდ არ მეგონა, რომ ამ მიმართულებით წავიდოდნენ, რადგან წამგებიანი მიმართულებაა. ვაკონკრეტებ – საუბარია „ნაციონალურ მოძრაობაზე“. მათ წესით უნდა ემუშავათ იმაზე, რომ თავისი რეიტინგი აემაღლებინათ ხალხში და არა, პირიქით.
- რას გულისხმობთ?
- იმ აგრესიას, რომელიც გამოავლინეს. დესტაბილიზაციის მომენტებიც თავის თავში აგრესიას გულისხმობს. მე არ გამოვრიცხავ, რომ არსებობდეს ცხელი თავები და მათ გარკვეული სურვილები ჰქონდეთ, მაგრამ თუკი ცოტა ხნით მაინც გააკეთებენ დასკვნებს ბათუმში განვითარებული მოვლენებიდან გამომდინარე, მიხვდებიან, რომ აქცენტები სხვა მიმართულებით უნდა გადაიტანონ.
- რამდენად არის მოსალოდნელი ოპოზიციის გადაჯგუფება, თუნდაც ადგილობრივი არჩევნების წინ?
- ჯერჯერობით ვერ დავინახე ოპოზიციის რაციონალური ნაბიჯი. ამდენად, ამ მიმართულებით სიახლეს არ ველოდები.
- გიგა ბოკერიას ნაბიჯს არ მიიჩნევთ რაციონალურად?
- თუ გავაანალიზებთ იმ მოვლენებს, რაც წინ უძღვოდა გიგა ბოკერიას ჯგუფის გამოყოფას სააკაშვილისგან, შეიძლება ასეც ითქვას. წინ კი უძღვოდა ის, რომ სააკაშვილმა ოდესიდან მოინდომა პარტიის მართვა და შორიდან დაკვეთების უნაკლოდ შესრულება, რაზეც უარი მიიღო, ყოველ შემთხვევაში, იმ ნაწილისგან მაინც, ვინც გამოეყო. თუმცა, რაც შეეხება არჩევნების შედეგებს, ეს არის საკითხავი.
- როგორი იქნება?
- „ნაციონალები“ და მას გამოყოფილი ფრთა ხმებს გაიყოფენ. მათი ამომრჩეველი ერთია.
- ახალ პოლიტიკურ დაჯგუფებებს არ უნდა ველოდოთ?
- ჩვენი პოლიტიკური ცხოვრება ლამის ყოველდღე იცვლება, ძალიან დინამიურია, მაგრამ რაც გასაყოფი იყო და გადასალაგებელი, უკვე მოხდა. მე პირადად მეეჭვება, რომ ახალი კონფიგურაცია გამოიკვეთოს. ყოველ შემთხვევაში, ჯერჯერობით მაინც, ეს პროცესი ნაადრევი მგონია. დღეს ხელისუფლება სტაბილურია იმდენად, რომ მისი ადეკვატური საპირწონე არ ჩანს. მე, ცხადია, ვსაუბრობ იმ პოლიტიკურ პარტიებზე, რომლებიც მთელი ეს წლები არიან ავანსცენაზე და რომლებსაც არ შეუძლიათ დღეს ხელისუფლებას სერიოზული წინააღმდეგობა გაუწიონ სწორედ მათი რეიტინგიდან გამომდინარე. თუმცა, როგორც გითხარით, იმდენად დინამიურია პოლიტიკა საქართველოში, რომ არ ვიცი, რა წუთში რა შეიცვლება. დღეს კი სურათი ასეთი გვაქვს.
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
უნდა აიკრძალოს თუ არა უცხოელებზე მიწის მიყიდვა?
გვანცა ღვედაშვილი
სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის უცხოელებზე მიყიდვის საკითხი საკონსტიტუციო კომისიის წევრებმა კიდევ ერთხელ განიხილეს, თუმცა კონკრეტული გადაწყვეტილების მიღება მაინც ვერ მოხერხდა. კომისიის წევრები ვერ თანხმდებიან, სრულად უნდა აიკრძალოს თუ არა უცხოელებზე მიწის მიყიდვა. აზრთა სხვადასხვაობას იწვევს აღნიშნული ცვლილების კონსტიტუციაში ჩაწერის საკითხიც.
აღსანიშნავია, რომ საკითხზე რამდენიმე ინიციატივა არსებობს, მათ შორის, “ქართული ოცნების”, “დემოკრატიული მოძრაობისა” და “პატრიოტთა ალიანსის” წინადადებები, რომელთა კანონონპროექტების მიხედვით, უცხოეთის მოქალაქეებზე და მოქალაქეობის არმქონე პირებზე სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის საკუთრებაში გადაცემა უნდა აიკრძალოს. ამას კატეგორიულად ეწინააღმდეგება როგორც ოპოზიციის ნაწილი, ისე არასამთავრობო ორგანიზაციების წარმომადგენელები.
“საერთაშორისო გამჭირვალობა – საქართველოს” მთავარი იურისტი თეონა ზაქარაშვილი “რეზონანსთან” აცხადებს, რომ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის უცხოელებზე მიყიდვის სრულ აკრძალას ეწინააღმდეგება. ამასთან, აღნიშნავს, რომ საკითხთან დაკავშირებით საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებაც არსებობს, რომელმაც თავის დროზე უცხოელებისთვის აღნიშნული რეგულაციების დაწესება არაკონსტიტუციურად ცნო.
სასოფლო-”ვფიქრობთ, რომ ასე ცალსახად უცხოელებზე მიწის მიყიდვის აკრძალვა არ უნდა მოხდეს. ამ ბლანკეტური (სრული – რედ.) აკძალვის შესახებ არსებობს საქართველოს პარლამენტის წინააღმდეგ საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილებაც, რომელმაც არაკონსტიტუციურად ცნო უცხოელებისთვის მიწის საკუთრების უფლების შეზღუდვა იმ პირობებში, როდესაც ისინი (უცხოელები) ამ უფლებას მოიპოვებენ თავისუფალ ბაზარზე, სახელმწიფოს თუ კერძო პირის მიერ გამოხატული თავისუფალი ნების საფუძველზე; ასევე, იმ შემთხვევაში, თუ ისინი ამ ქონებას მემკვიდრეობით მიიღებენ ან საკუთრების უფლებას ფლობდნენ როგორც საქართველოს მოქალაქეები, მაგრამ ეს უფლება საქართველოს მოქალაქეობის დაკარგვასთან ერთად წაერთვათ.
ამასთანავე, თუ უცხოელებს არ მივცემთ შესაძლებლობას შეისყიდონ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწა, შემოიტანონ და დააბანდონ ინვესტიციები, ეს საქართველოს ეკონომიკას ძალიან ცუდ მდგომარეობაში ჩააყენებს. იჯარით ან სხვა სახით მიწის აღება და მილიონობით ინვესტიციის განხორციელება უცხოელებისთვის, როგორც წესი, მისაღები არ არის. თუ სახელმწიფო საჭიროებას დაინახავს, გონივრულობის ფარგლებში შესაძლებელია დაწესდეს გარკვეული შეზღუდვები, ოღონდ არა ცალსახად უცხოელებისთვის.
რეგულაციები შესაძლებელია იმ კუთხით დაწესდეს, რომ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწები გამოყენებული იყოს იმ მიზნით, რომელიც მას გააჩნია. მსგავსი ხასიათის რეგულაციები უნდა ვრცელდებოდეს როგორც უცხოელებისთვის, ისე საქართველოს მოქალაქეებისთვის. ის, რომ ადამიანები მოქალაქეობით გამოვარჩიოთ და არ მივცეთ მიწის ყიდვისა და მათ შორის მემკვიდერობის მიღების უფლება, ვფიქრობთ, რომ ეს, ერთი მხრივ, საკონსტიტუციო სასამართლოს მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებასთან მოდის წინააღმდეგობაში და მეორე – ეს ცუდად აისახება საქართველოს ეკონომიკაზე,” – განაცხადა, “საერთაშორისო გამჭირვალობის” იურისტმა.
კითხვაზე, ეთანხმებიან თუ არა მიწის შესახებ განხორციელებული ცვლილებების კონსტიტუციაში შეტანას, თეონა ზაქარაშვილი გვპასუხობს, რომ კონსტიტუცია არ არის მოქნილი დოკუმენტი და მასში ცვლილებების შეტანას მაღალი ლეგიტიმაცია სჭირდება. ამიტომ მიაჩნია, რომ უმჯობესია, აღნიშნული ცვლილებები კანონმდებლობაში შევიდეს.
“იქიდან გამომდინარე, რომ ეს შეზღუდვები შეიძლება ყოველდღიურად არსებული იმ გამოწვევების მიხედვით იყოს მოქნილი, რაც სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწების რეგულაციებთან იქნება გათვალისწინებული, ვფიქრობთ, კონსტიტუციაში ამ ცვლილების შეტანა საჭირო არ არის. კონსტიტუცია არ არის მოქნილი დოკუმენტი, რადგან მასში ცვლილებების განხორციელებას საკმაოდ მაღალი ლეგიტიმაცია სჭირდება. ამიტომ ვფიქრობთ, რომ მსგავსი აკრძალვის ან რეგულაციების შეტანა კანონმდებლობაში უნდა მოხდეს,” – გვითხრა თეონა ზაქარაშვილმა.
მიწის უცხო ქვეყნის მოქალაქეზე გასხვისების აკრძალვას არ ეთანხმება ოპოზიციის ნაწილი და მიაჩნიათ რომ ეს ქვეყანას სავალალო შედეგებს მოუტანს.
“ნაციონალურ მოძრაობაში” აცხადებენ, რომ აღნიშნული აკრძალვების დამტკიცების შემთხვევაში ეს ქვეყნის ეკონომიკას ჩამოანგრევს. აღნიშნულ აზრს იზიარებენ “ევროპული საქართველოს” წევრებიც. როგორც სერგი კაპანაძე აცხადებს, ქვეყანაში ბიზნესის კეთება მაქსიმალურად მარტივი უნდა იყოს, აღნიშნული წინადადებები კი ეკონომიკისთვის დამატებითი წნეხს წარმოადგენს.
“ჩვენთან ბიზნესის კეთება ყველასთვის მაქსიმალურად მარტივი უნდა იყოს, რათა შეიქმნას დოვლათი. ეს არის პრინციპული განსხვავება “ევროპულ საქართველოსა” და “ქართულ ოცნებას” შორის. ესენი, როგორც ჩანს, ისევ ძველ გზას ადგანან, ასეთი წნეხით ცდილობენ კიდევ უფრო მეტი დაბრკოლება შექმნან ეკონომიკაში,” – განაცხადა ფრაქცია “მოძრაობა თავისუფლებისთვის – ევროპული საქართველოს” წევრმა სერგი კაპანაძემ.
როგორც უმრავლესობის წევრი კობა ნარჩემაშვილი აცხადებს, უცხოელებზე მიწის გასხვისება უნდა აიკრძალოს. თუმცა უნდა არსებოდეს გამონაკლისი შემთხვევები, თუკი უცხოელზე მიწის გასხვისება განსაკუთრებით მომგებიან ეკონომიკურ ინიციატივებთან იქნება დაკავშირებული.
“ქართული ოცნების” კიდევ ერთი წევრის, თამარ ჩუგოშვილის თქმით, საკონსტიტუციო კომისია თანხმდება, რომ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის გაყიდვასთან დაკავშირებით გარკვეული შეზღუდვები ნორმალურია, თუმცა გადაწყვეტილი არ არის, ეს საკითხი კონსტიტუციაში უნდა ჩაიწეროს თუ არა.
“მიწის გასხვისებასთან დაკავშირებით რამდენიმე მოსაზრებაა. არიან კომისიის წევრები, რომლებიც ფიქრობენ, რომ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთის უცხოელებზე გასხვისება უნდა აიკრძალოს კონსტიტუციის დონეზე; არიან ისეთებიც, რომლებიც ფიქრობენ, რომ ეს არ უნდა მოხდეს. გარკვეული შეზღუდვები სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის გაყიდვასთან დაკავშირებით არის ნორმალური და ეს ბევრი ქვეყნისთვის მიღებულია. მე მგონი, კომისია ამაზე თანხმდება, თუმცა რამდენად მძიმე იქნება ეს შეზღუდვები და ჩაიწერება თუ არა ეს კონსტიტუციაში, ჯერჯერობით საბოლოო გადაწყვეტილება მიღებული არ ყოფილა, ამიტომ ამ საკითხთან მიბრუნება დაგვჭირდება,” – განაცხადა თამარ ჩუგოშვილმა.
შეგახსენებთ, რომ საკონსტიტუციო სასამართლომ არაკონსტიტუციურად ცნო უცხო ქვეყნის მოქალაქეების მიერ სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწების შეძენაზე საქართველოს პარლამენტის მიერ 2014 წლის 31 დეკემბრამდე გამოცხადებული მორატორიუმი (დროებითი აკრძალვა), რადგან იგი ეწინააღმდეგებოდა საქართველოს კონსტიტუციის 21-ე მუხლს, რომლის მიხედვითაც საკუთრების და მემკვიდრეობის უფლება აღიარებული და ხელშეუვალია. საკონსტიტუციო სასამართლოს თქმით ასევე, დაუშვებელია საკუთრების, მისი შეძენის, გასხვისების ან მემკვიდრეობით მიღების საყოველთაო უფლების გაუქმება.
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
უნდა აიკრძალოს თუ არა სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის უცხოელებზე გასხვისება?
ნინო ქეთელაური
(შემოკლებით)
უნდა აიკრძალოს თუ არა სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის უცხოელებზე გასხვისება? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.
ირმა სოხაძე (მომღერალი): მიწების გასხვისების მაინცდამაინც არ მეშინია და არ მიმაჩნია, რომ ამით რაიმე გვემუქრება იმიტომ, რომ უცხოელები ამას ვერსად წაიღებენ. პირიქით, შესაძლოა, ჩვენზე კარგად მოუარონ და ქართველებიც დაასაქმონ. მით უმეტეს, სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწები ისევ საქართველოს მოხმარდება და რატომ უნდა აიკრძალოს, ვერ ვხდები.
სერგო ვარდოსანიძე (ისტორიკოსი): არ ვეთანხმები მიწების გასხვისებას იმიტომ, რომ გაჭირვებულ ადამიანს, შესაძლოა, წაუცდეს ხელი და გაყიდოს, შესაბამისად, დარჩეს უსახლ-კაროდ და უმიწოდ. თავის დროზე, რომ არა ოქტომბრის რევოლუცია, ქართველი კაცი უმიწოდ დარჩებოდა და შეიძლება ახლაც იგივე მოხდეს.
თემურ ნანეიშვილი (ფიზიოლოგი): ვფიქრობ, რომ ისეთ მცირემიწიან ქვეყანაში, როგორიც საქართველოა, ასეთი რამ არ უნდა ხდებოდეს.
დოდო ხურცილავა ხელოვნებათმცოდნე): შეიძლება ვცდები, მაგრამ ვფიქრობ, რომ გასხვისება არ უნდა ხდებოდეს. ამჟამად საქართველოში ისედაც მძიმე ეკონომიკური მდგომარეობაა. შესაძლოა, გლეხებს მიწის გაყიდვა მართლაც დასჭირდეთ და მერე აღმოჩნდეს, რომ მყიდველ უცხოელებს ეს მიწები სრულიად სხვა მიზნებისთვის უნდოდეთ. ამიტომ, მე ვფიქრობ, არასწორია გასხვისება, განსაკუთრებით, საზღვრისპირა რაიონებში.
გიგა ნასარიძე (ა/ო “საქართველო არ იყიდება”): სასოფლო-სამეურნეო მიწების გასხვისების აკრძალვა, სრული სისულელეა და ეს ქართულ ეკონომიკას კიდევ უფრო უკან დასწევს, რადგანაც უცხოელების მხრიდან ინვესტიციების ჩადება შემცირდება.
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
ფსოუსა და როკზე შვეიცარიელი მებაჟეების განლაგების საკითხი თვის ბოლოს გაირკვევა
თიკო ოსმანოვა
საქართველო-რუსეთის საზღვარზე ტვირთბრუნვის მონიტორინგთან დაკავშირებით დადებული ხელშეკრულების იმპლემენტაციას რუსეთმა მწვანე შუქი აუნთო. ახლა ორივე მხარემ შვეიცარიულ კომპანიასთან კონტრაქტები უნდა გააფორმოს, რომლის დეტალების შესახებ დაახლოებით ორ კვირაში გახდება ცნობილი. პრემიერ-მინისტრის სპეციალური წარმომადგენლის, ზურაბ აბაშიძის თქმით, მოლაპარაკებებში შვეიცარიელები აქტიურად არიან ჩართულები და უკვე თვის ბოლოს გამოიკვეთება საბოლოო სურათი.
“შვეიცარიელები არიან ამ პროცესში აქტიურად ჩართული და სადღაც თვის ბოლოსკენ გაირკვევა, როგორ სურათს მივიღებთ და გვეცოდინება, როდის გაფორმდება კონტრაქტები. შვეიცარიელები ჩაერთვენ და ყველაფერი ნათლად გამოიხატება,” – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას ზურაბ აბაშიძე.
ცნობისთვის, რუსეთსა და საქართველოს შორის 6 წლის წინ მიღწეული შეთანხმება ტვირთების გადაადგილებაზე დაკვირვებისა და აუდიტის კომპლექსური, თანამედროვე სისტემის ჩამოყალიბებას ითვალისწინებს, რომლითაც კერძო კომპანიის მიერ ვაჭრობაზე საერთაშორისო მონიტორინგი განხორციელდება.
აღნიშნული ხელშეკერულება რუსეთმა მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში გაწევრიანებაზე საქართველოს თანხმობის სანაცვლოდ გააფორმა. აქედან გამომდინარე, პრაქტიკულად ეს ოფიციალური მოსკოვის მიერ ხელმოწერილი ერთადერთი შეთანხმებაა, რომლითაც რუსეთი საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას აღიარებს. შესაბამისად, ექსპერტთა უმრავლესობის აზრით, მის ამოქმედებას საქართველოსათვის დიდი პოლიტიკური მნიშვნელობა აქვს.
როგორც ცნობილია, ქართული მხარე ჯერ კიდევ გასული წლის თებერვალში აცხადებდა, რომ მათ ყველა დეტალი მზად ჰქონდათ და საბოლოო პასუხს რუსეთისგან ელოდებოდა.მ საკითხზე საუბარი თებერვლის დასაწყისში პრემიერ-მინისტრის სპეციალური წარმომადგენელ ზურაბ აბაშიძისა და რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე გრიგორ კარასინს შორისაც შედგა, და როგორც მაშინ აბაშიძემ განაცხადა, მოლაპარაკებები დასასრულს მიუახლოვდა და მხოლოდ მცირე ტექნიკური საკითხებიღა დარჩა მოსაგვარებელი.
“ხელშეკრულებაში დეტალურადაა ყველაფერი გაწერილი – პარამეტრები, სად როგორ დადგებიან შვეიცარიელები. ახლა საუბარია იმაზე, რომ უნდა დასრულდეს მოსამზადებელი სამუშაოები და უნდა მოხდეს კონტრაქტზე ხელმოწერა.
“მესაზღვრეები იდგებიან საქართველო-რუსეთის საზღვარზე, ფსოუზე, როკის იქით, ყაზბეგის მიმართულებით საზღვრის ორივე მხარეს. ასევე ჩვენთან, ზუგდიდის რაიონში. ეს ყველაფერი გაწერილია ხელშკერულებაში. თუმცა ძალიან ბევრი ნიუანსია და გამიჭირდება ამაზე საუბარი,” – გვითხრა აბაშიძემ.
მისგან განსხავებით კი თებერვალში სავაჭრო დერეფნის ამოქმედების დეტალებზე რუსმა დიპლომატმა კარასინმა ვრცლად ისაუბრა.
კარასინი ამბობს, რომ საუბარია, 3 დერეფნის ამოქმედებაზე. უფრო კონკრეტულად კი, კარასინის თქმით, სოჭთან ახლოს გაკეთდება ერთი დერეფანი, რომელიც ოკუპირებულ აფხაზეთს გაივლის და ზუგდიდთან გაჩერდება; მეორე დერეფანი სტარტს ჩრდილოეთ ოსეთში, სოფელ ნართან აიღებს, გაივლის ოკუპირებულ ცხინვალს და გორში დასრულდება. მესამე საბაჟო პუნქტის ამოქმედებას კი რუსული მხარე ყაზბეგში ზემო ლარსთან გეგმავს. თუმცა კარასინი აქვე განმარტავს, რომ მხარეები ზუსტ კორდინატებზე უნდა შეთანხმდნენ.
“ჩვენ მზად ვართ ეს გავაკეთოთ. მიღწეულია სერიოზული პროგრესი პრაქტიკული განხრით. ახლა გავაგრძელებთ მოქმედებას იმ მიმართულებით, რომ ყველაფერი ამუშავდეს,” – განაცხადა მაშინ კარასინმა. მისივე თქმით, აღნიშნული ხელშეკრულების ამოქმედება ხელს შეუწყობს საქართველოსა და რუსეთს შორის სავაჭრო-ეკონომიკური და სატრანსპორტო ურთიერთობების გამარტივებას.
კავკასიოლოგი მამუკა არეშიძე კი ამ ხელშეკრულებაში მხოლოდ პოლიტიკურ შედეგს ხედავს. “მონიტორები დადგებიან აფხაზეთის ზონაში, რუსეთის და ასევე სამხრეთ ოსეთის მიმდებარე ტერიტორიაზე. ხელშეკრულების მიხედვით, ყველა ტვირთი, რომელიც უნდა შევიდეს ოკუპირებულ ტერიტორიაზე, ექვემდებარება შემოწმებას. მაგრამ, ჩვენ ამით მხოლოდ პოლიტიკური ქულები დავიწერეთ, თორემ, ობიექტურად რომ გითხრათ, ამას რაიმე განსაკუთრებული შედეგი არ ექნება. უბრალოდ პოლიტიკურად ხაზი გაესმევა, რომ ტერიტორიები არის უკანონო და აქედან გამომდინარე ახორციელებენ ტვირთების შემოწმებას. მაგრამ ეს ეხება მხოლოდ საავტომობილო ტვირთს. მართალია, ცხინვალში სხვა გზით ტვირთი ვერ მოხდება, მაგრამ აფხაზეთის შემთხვევაში ეს არ ეხება საკრინიზგო ტვირთს. რუსულ პრესაში წერენ, რომ რუსეთს-საქართველოს ეკონომიკური თანამშრომლობისთვის დიდი მნიშვნელობა აქვს, რაც ტყუილია. ამას მთავარი, პოლიტიკური დატვირთვა აქვს. რუსეთს არ უნდა უბრალოდ ამის გამოაშკარევება და ამაზე ხაზგასმა. ქართულ მხარეს კი ზუსტად ეს სჭირდება,” – გვითხრა მამუკა არეშიძემ.
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
დიმა ობოლაძე: „ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთი უმძიმესი გადაწყვეტილება მივიღე“
თიკო ოსმანოვა
სპორტული ჟურნალისტი და კომენტატორი დიმიტრი ობოლაძე 21-წლიანი მუშაობის შემდეგ “რუსთავი 2″-ს ტოვებს. ჩვენი ინფორმაციით, ობოლაძესთან ერთად “იმედში” სპორტის პროდიუსერი როსტომ წულუკიძეც გადავიდა. დიმიტრი ობოლაძე ამბობს, რომ საინტერესო შემოთავაზება მიიღო და დათანხდა.
“რუსთავი 2″-ის გენერალური დირექტორი ნიკა გვარამია მის აწ უკვე ყოფილ თანამშრომელს წარმატებას უსურვებს და ამბობს, რომ არხისთვის ობოლაძის წასვლა დიდი დანაკლისი არ იქნება. რაც შეეხება თანამშრომლების გადაბირების მცდელობას, გვარამიას აზრით, ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა და ამისგან დაზღვეული არავინაა. “სხვებთან კი არა, უკვე თვებია, ჩემთანაც მიმდინარეობს მოლაპარაკება,” – ამბობს ნიკა გვარამია.
“ერთი არხიდან მეორეზე გადავიდე, არაფერი განსაკუთრებული არ ხდება. შემოთავაზება იყო “იმედიდან”, რომელიც მისაღები აღმოჩნდა ჩემთვის. ჩავთვალე 21 წელი ერთ ადგილზე მუშაობა საკმარისია და ამიტომ გადავედი. არავითარი პოლიტიკური ქვეტექტსი ამას არ აქვს. არხს სჭირდებოდა სპორტი საკმაოდ დიდი დოზით და მე მთხოვეს, მიმეხედა ამ საქმისთვის. ჩათვალეს, რომ შემეძლო ამის გაკეთება და მეც მივდივარ ჯერჯერობით სპორტის ახალი ამბების გასაკეთებელად,” – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას დიმიტრი ობოლაძე. იგი აღიარებს, რომ მის ცხოვრებაში ერთ-ერთი უმძიმესი გადაწყვეტილება მიიღო. ამბობს, რომ “რუსთავი 2″-ის გენერალურ დირექტორთან მშვენიერი ურთიერთობა აქვს და ნიკა გვარამია მის ამ გადაწყვეტილებას გაგებით შეხვდა.
“ჩემს ცხოვრებაში ერთ-ერთი უმძიმესი გადაწყვეტილება მივიღე. ნიკა გვარამიასთან მშვენიერი ურთიერთობა მაქვს. ვაფასებ იმ თვისებებს, რომელიც მას გაჩნია და პირიქით, მასთან არანაირი უთანხმოება, შელაპარაკება ან მსგავსი რამ არასდროს არ მქონია, არავისთან აბსოლუტურად. ბატონი ნიკა ამ გადაწყვეტილებას გაგებით შეხვდა. ვისაუბრეთ ამაზე, როგორც ნორმალური ადამიანი საუბრობს და შევთანხმდით,” – გვითხრა დიმიტრი ობოლაძემ.
თავად ნიკა გვარამია კი მიიჩნევს, რომ არხისთვის ობოლაძე დიდი დანაკლისი არ იქნება. მისი თქმით, ხელფასის მომატებაზე ობოლაძე ყოველ წელს ვაჭრობდა, წელს კი გადაწყვიტეს, რომ იგი ამდენი არ ღირს და, შესაბამისად, მან წასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.
რაც შეეხება თანამშრომლების გადაბირების მცდელობას, ნიკა გვარამიას აზრით, ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა და ამისგან დაზღვეული არავინაა. „მეწყინა მისი გადასვლა, მაგრამ არ მგონია, არხმა ამით დიდი დანაკლისი განიცადოს. სხვებთან კი არა უკვე თვებია, ჩემთანაც მიმდინარეობს მოლაპარაკება, მაგრამ ეს არ შედგა. დიმიტრი ობოლაძეს ყოველ წელს ჰქონდა პრეტენზია მაღალ ანაზღაურებაზე, წელს ეს პრეტენზია არ დავუკმაყოფილეთ, შესაბამისად, “იმედში” წავიდა. ტელეკომპანია “იმედს” ყოველთვის აქვს “რუსთავი 2″-ის თანამშრომლების გადაბირების მცდელობა, უბრალოდ, ეს არ გამოსდის. ეს უკვე რამდენიმე წელია, გრძელდება და ყოველ წელს ბატონი ობოლაძე შესაშური სტაბილურობით ვაჭრობს ხელფასის მომატებაზე. წელს გადავწყვიტეთ, რომ იგი ამდენი არ ღირს და წავიდა იქ, სადაც ბევრს უხდიან,” – უთხრა “რეზონანსს” ნიკა გვარამიამ.
ჩვენს კითხვაზე “იმედი” მსგავს მოლაპარაკებას სხვა ჟურნალისტებთანაც ხომ არ აწარმოებს, გვარამია გვპასუხობს: “ჩვეულებრივი კონკურენციაა, ბიზნესია, ასე რომ, დაზღვეული არავინ არ არის“.
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
გაზის გაძვირების შემდეგ უამრავი ოჯახი გათბობის გარეშე დარჩება
„ამას აუცილებლად მოჰყვება ხმაური“
თეო გუდავაძე
საქართველოში ახლო მომავალში გაზის ტარიფი რამდენიმე თეთრით გაიზრდება. მატება ზაფხულში იგეგმება. ჯერჯერობით უცნობია, ტარიფი კონკრეტულად როგორი იქნება. სპეციალისტები არ მალავენ, რომ გადასახადის გაზრდა, რა დოზითაც უნდა დაფიქსირდეს, მომხმარებლისთვის მტკივნეული იქნება. თუ წელს ოჯახების ნახევარს არ ჰქონდა ზამთარში ჩართული გათბობა თანხის დაზოგვის მიზნით, გაისად მათი რაოდენობა მკვეთრად გაიზრდება.
ბუნებრივი აირის გაძვირება პირდაპირ დაარტყამს მოსახლეობას. თავიდან ყველაფერი ნაკლებად შესამჩნევი იქნება, რადგან ფასი ზაფხულის პერიოდში გაიზრდება, მაგრამ როგორც კი აცივდება ქვეყანაში პანიკა დაისადგურებს. უამრავი ადამიანი გაზრდილ გადასახადთან გამკლავებას ვერ შეძლებს.
აკადემიკოსი ავთო სილაგაძე ამბობს, რომ გაკეთებული განცხადებებიდან გამომდინარე აშკარად მოსალოდნელია ტარიფის ზრდა. ეს არც მთავრობის წარმომადგენლებს დაუმალავთ. ზაფხულში გაძვირება არ იქნება დიდად შესამჩნევი და ეს, ასე ვთქვათ, თავისებური ხრიკია.
“გადასახადის ზრდა არა მხოლოდ მოსახლეობაზე იმოქმედებს, არამედ სამომხმარებლო ფასებზეც. ფასების ზრდა ამ ფონზე დაუშვებელია და მოსახლეობისთვის დიდი დარტყმაა. ვფიქრობ, სემეკი უნდა ეცადოს ხარჯების მინიმუმამდე დაყვანას, ქვეყანამ მაქსიმალურად უნდა გაითვალისწინოს მოსახლეობის მდგომარეობა.
უამრავი ადამიანი დაბალშემოსავლიანია და არ უნდა დადგეს საფრთხის წინაშე. გაზი ერთია, მაგრამ პარალელურად იზრდება ყველაფერის ფასი: საწვავი, საკვები, მგზავრობა და ა.შ. უკვე ყოველგვარ ნორმის ფარგლებს გადააჭარბა ამ ყველაფერმა. სახელმწიფოს დიდი დაკვირვება მართებს რამდენად ობიექტურია ეს ყველაფერი. ბუნებრივი აირის გაძვირების თაობაზე გადაწყვეტილებას იღებს სპეცალური კომისია და შესაბამისად, ისინი უნდა იყვნენ გადაწყვეტილების სისწორეში დარწმუნებულნი.
ტარიფის გაზრდა მოსახლეობისთვის ძალიან საზიანო იქნება, ეს პოლიტიკურადაც ძალიან ცუდი გათვლაა და არასახარბიელოა მათთვისაც. ერთადერთი რაზეც უნდა ვიზრუნოთ, მკვეთრი ცვლილება მაინც ავიცილოთ თავიდან, რომ ხალხმა ძალიან დიდი დარტყმა არ მიიღოს”, – განუცხადა “რეზონანსს” ავთო სილაგაძემ.
საქართველოში გათბობის პრობლემა ყოველთვის აქტუალური იყო, მაგრამ წელს აშკარად შესამჩნევი გახდა ის, რომ ხალხი ვეღარ უმკლავდებოდა გადასახადებს. ბევრს ოჯახს მოუწია ზამთრის გატარება ოთახის ტემპერატურაზე. მომავალი ზამთარი უფრო მეტად რთული იქნება, რადგან გაზრდილი ტარიფს კიდევ უფრო მეტი ოჯახი ვერ გაუძლებს.
ენერგეტიკოსი თემურ ჭიჭინაძე ადასტურებს, რომ ადამიანები ვერ მოახერხებენ სრულყოფილად გათბობას და წელს თუ ნახევარს არ ჰქონდა ჩართული გათბობა თანხის დაზოგვის მიზნით, გაისად ასეთი ოჯახების რაოდენობა მკვეთრად გაიზრდება.
“ზოგადად ჩვენი ხალხი სოციალური პრობლემების მიმართ პროტესტს არ ავლენს ასე მკვეთრად, შესაბამისად, მათ აზრს ნაკლებად ითვალისწინებენ. ბოლო დროს ისე მკვეთრად იცვლება ყველაფრის ფასი, რომ ვითარება აშკარად დაიძაბება. ჯერ არ ვიცით ტარიფი რამდენი თეთრით მოიმატებს, მაგრამ ამას აუცილებლად მოჰყვება ხმაური.
ზაფხული გასაძვირებლად “კარგი პერიოდია”. სწორედ ამ დროს აპირებენ გადახედონ ტარიფებს და ზრდის პროცესიც დაიწყება. ეს ყველაფერი შეგნებულად არის გაკეთებული, რადგან ზაფხულში გაზის მოხმარება ძალიან მცირეა. ერთი სიტყვით, კარგად არის შეფუთული ყველაფერი. სამწუხაროდ, უკვე მალე მოხდება ტარიფების გადახედვა. არასასურველ მოვლენას თავიდან ვერ ავირიდებთ. ასე ხელაღებით არ უნდა ძვიდრებოდეს, თითოეულ თეთრსაც აქვს მნიშვნელობა, მით უმეტეს დღეს და მით უმეტეს ჩვენს ქვეყანაში”, – აღნიშნა “რეზონანსთან” საუბრისას თემურ ჭიჭინაძემ.
ქართველი ეკონომისტები ადასტურებენ, რომ ქვეყანაში მდგომარება მკვეთრად გაუარესებულია და ხალხს უჭირს ყოფით პრობლემებთან გამკლავება. გაზის გაძვირება სოციალურ ყოფას კიდევ უფრო გააუარესებს.
——————–
„ახალი თაობა“, 16 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ გელა ნიკოლაიშვილთან: „ელისო კილაძის და ხატია დეკანოიძის შვილებს ნარკოტიკი შეიძლება ჩაუდეს“ // „ჩადების“ ტენდენცია გაძლიერდა“
ბოლო დროს გართულებული კრომინოგენური ვითარების შესახებ „ახალი თაობის“ კითხვებს უფლებადამცველი, ადვოკატი გელა ნიკოლაიშვილი პასუხობს.
- ბოლო ორი დღის განმავლობაში ჟურნალისტ ელისო კილაძის და ნაცმოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერის ხატია დეკანოიძის ვაჟები დააკავეს. ამბობენ, რომ მათ ნარკოტიკი ჩაუდეს. რას იტყვით თქვენ, როგორც ადვოკატი?
- დავიწყოთ ზოგადად, ამ ბოლო ხანებში გავრცელებული ტენდენციიდან. ძალიან ხშირად ისმის ამ ჩადებებთან დაკავშირებით. მე, ჩემი პროფესიიდან გამომდინარე, პირადადაც მქონია შეხება რამდენიმე ფაქტთან, რომელზეც ნამდვილად შემიძლია ვთქვა, რომ ეს იყო ჩადებული. ეს ადამიანები არიან ჩემი ნაცნობები, ყოფილი პატიმრები, გამორიცხულია, რომ მათ პირად საუბარში მაინც არ მითხრან სიმართლე, რეალურად ჰქონდათ თუ არა ეს ნარკოტიკული ნივთიერება. ეს ძალიან სამწუხარო ფაქტია და უკვე ბევრი ლაპარაკობს, რომ რაღა განსხვავებაა იმ ხელისუფლებისგან, რომელიც ასეთი ჩადებებით იყო დაკავებული. სტატისტიკა ასეთია, ძირითადად ყოფილ პატიმრებს, ადრე დანაშაულში შემჩნეულ პირებს ემტერებიან.
- ეს რამდენად ამართლებს სამართალდამცავების ქმედებას?
- ბუნებრივია, არანაირად არ ამართლებს! ვინც ამას აკეთებს, ეს მათი მხრიდან სისხლის სამართლის დანაშაულია. მე ვერ დავიჩემებ, რომ ეს მასობრივად ხდება, თუმცა რამდენიმე ფაქტი დანამდვილებით ვიცი. ამ ყველაფრიდან გამომდინარე, ბუნებრივია, მე არ შემიძლია თავი დავდო იმაზე, რომ თუნდაც ელისო კილაძის შვილს თუ ხატია დეკანოიძის შვილს არ ჩაუდეს.
- რატომ, რადგან ასეთი ტენდენციაა?
- დიახ. განსაკუთრებით თბილისში ეს აშკარად იგრძნობა. ვისაც ასეთ საქმეებთან შეხება აქვს, ის მე დამეთანხმება, რომ სამწუხაროდ, განსაკუთრებით ბოლო კვირების განმავლობაში, მსგავს ფაქტებს აქვს ადგილი.
- რას უკავშირებთ ამ ყველაფერს? რატომ იმატა მსგავსმა ფაქტებმა?
- ვერ გეტყვით. შესაძლოა მათ სწორად მიაჩნიათ ასეთი ტაქტიკა, რომ ქვეყანაში კრიმინოგენური ვითარება გართულდა და ყველა საეჭვო ადამიანს, ზოგს ეუბნებიან, რომ დატოვე ქვეყანა, ვინც ასწრებს, მიდის, ვინც ვერ ასწრებს წასვლას ან ამის საშუალება არა აქვს, იმას ასეთი ფორმით აკავებენ. სამწუხაროდ, ეს ტენდენცია არსებობს.
- ამ კონკრეტულ ფაქტებზე რას იტყოდით? შვილები იქცნენ სამიზნედ?
- ჩვენ გვესმის დაკავებულების განცხადებები, რომ ეს არის მათი მშობლების პოლიტიკური საქმიანობიდან გამომდინარე. ასე ხშირად რომ არ ხდებოდეს ჩადების ფაქტები, მე უფრო მეტად დავიჯერებდი, რომ ესენი ჩვეულებრივი დამნაშავეები არიან, ჩვეულებრივად აღმოაჩნდათ ეს ნარკოტიკი და არავითარ პოლიტიკასთან შეხება არ გვაქვს, მაგრამ როდესაც მე ვხედავ, რომ ეს გამონაკლისი შემთხვევა არ არის, აქედან გამომდინარე, მე ვერ გამოვრიცხავ იმას, რომ შესაძლოა ეს მართლაც იყოს მათი მშობლების პოლიტიკურ საქმიანობასთან დაკავშირებული. ეჭვის საფუძველი უბრალოდ არსებობს.
- ფიზიკური შეურაცხყოფის ფაქტებმა რამდენად იმატა წინასწარი დაკავების იზოლატორებში?
- ეს რომ მასობრივად ხდებოდეს, ამას ვერ ვიტყვი. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში კი ითქვა, რომ ელისო კილაძის შვილს შუბლზე დაზიანებები ჰქონდა, პოლიცია ამტკიცებს, რომ ეს მანამდე ჰქონდა. დაკავებულმაც თქვა, რომ მას ჰქონდა ძველი დაზიანებები და მხოლოდ ერთია ახალი, რომელიც დაკავების დროს მიაყენეს. ნამდვილად არ არის ეს მასობრივად გავრცელებული ფორმა. ეს არც სჭირდება პოლიციას. თუ სერიოზულ წინააღმდეგობას არ უწევს ადამიანი და თუ გაქცევას არ ცდილობს, ასეთ შემთხვევაში პოლიცია კორექტულად მოქმედებს ხოლმე.
- ეს ჩადება რამდენად არის კორექტული მოქმედება?
- ჩადებას კორექტულად მოქმედებას ნამდვილად ვერ დავარქმევ. ქუჩაში რომ მიდიხარ შენთვის, უცებ ხელს გტაცებენ, მანქანაში ჩაგტენიან და იქ ნარკოტიკს ჩაგიდებენ, ესეც ძალის გამოყენებაა! მერე რა, რომ იქ ფიზიკური ზემოქმედება და ცემა-ტყეპა არ ხდება და ფიზიკური დაზიანების კვალი არ რჩება. ეს მაინც არ ნიშნავს იმას, რომ ისინი კანონის ფარგლებში მოქმედებენ. ამ შემთხვევაში მათი მიზანი არის ჩადება და არა ის, რომ ფიზიკური ტკივილი მიაყენონ.
- რატომ იმატა სამართალდამცავი უწყების თანამშრომლების მხრიდან კანონდარღვევის ფაქტებმა? დამთავრდა დემოკრატიულობანას თამაში?
- მე ვფიქრობ, რომ ეს არაპროფესიონალიზმის შედეგია, ნაკლები კომპეტენციის, ძალიან არასწორი მიდგომის, რომ თითქოს რაუნდების მსგავსი და ერთიანი შტურმის მსგავსი პოლიტიკა გამოასწორებს კრიმინოგენურ ვითარებას. თუ დააკვირდებით, ეს ხდება ხოლმე მაშინ, როდესაც რამდენიმე დანაშაული მიყოლებით მოხდება, ძარცვა, ყაჩაღობა, მკვლელობა.
- პოლიციაც მაშინ აქტიურდება?
- სწორედ მაშინ აქტიურდება და მიადგებიან ხოლმე ისეთ ადამიანებს, რომლებიც მათი ყურადღების არეალში არიან მოქცეულები. პოლიცია ფიქრობს, რომ ესენი შეხებაში იქნებიან ამ კრიმინოგენური ვითარების გაუარესებასთან. მათ უკვე არ ჰყოფნით ის, რომ კანონიერ ქურდებს საერთოდ არ აჭაჭანებენ საქართველოში და ახლა პირიქით, გამკაცრებასაც მოითხოვენ ამ კანონმდებლობის. მე არ მგონია, რომ კანონმდებლობის გამკაცრება შველოდეს საქმეს. საქმეს შველის მაღალი პროფესიონალიზმი! მით უმეტეს, ტექნიკური აღჭურვილობა ისეთი მაღალია, რომ ვიდეოთვალი იქნება, კანონიერი მოსმენები, თვალთვალი თუ ასე შემდეგ, ამით უნდა იხსნებოდეს საქმეები და არა ხელოვნური ჩადებებით და არასასურველი პირის მოშორებით.
- ანუ არ ჰყავთ კონკრეტული დამნაშავე და ცდილობენ, საქმე ასე გახსნან?
- ეს ერთი და თან მიაჩნიათ, რომ რადგან ადრე შემჩნეული იყო, ესე იგი პოტენციური დამნაშავეა და მისი ადგილი ციხეშია. ან გავუშვათ საქართველოდან, ან პირდაპირ გავუშვათ ციხეში!
- ხელისუფლების ცვლილების შემდეგ საგრძნობლად იკლო პატიმრების რიცხვმა. როგორია სტატისტიკური მონაცემები? არის მატება?
- 9.500 პატიმრიდან 10.000 პატიმრამდე მერყეობს. ეს ნორმალური რაოდენობაა, თუ შევადარებთ 25 ათასს, როგორც იყო სააკაშვილის პერიოდში, დღეს ორნახევარჯერ ნაკლებია. თუმცა ვიმეორებ, რომ არ შეიძლება ხელოვნურად შევამციროთ, ან გავზარდოთ ეს რიცხვი. ეს ადეკვატური უნდა იყოს იმისა, რა დანაშაულიც ხდება და რაც იხსნება. ბუნებრივია, რომ დანაშაული მეტი ხდება და ყველა ვერ იხსნება, ყველას ვერ აკავებენ. ეს არის ის რიცხვი, ვისაც აკავებენ. სამწუხაროდ, ამ რიცხვში გვხვდებიან ისეთებიც, რომლებიც დამნაშავეები არ არიან, მაგრამ მაინც აკავებენ. მადლობა ღმერთს, რომ ასეთები ძალიან ბევრნი არ არიან, მაგრამ იმ 10 ათასიდან 100 და 200 კაცი არის ასეთიც, რომელსაც საერთოდ არა აქვს დანაშაული ჩადენილი და უკანონო პატიმრებად არიან მიჩნეულნი.
- ანუ უკანონო პატიმრებიც გვყავს?
- დიახ, შეიძლება ითქვას, რომ ესენი არიან უკანონო პატიმრები, მაგრამ ადვოკატებს ძალიან გვიჭირს ჩვენი კანონმდებლობის პირობებში, რადგან ორი ან სამი პოლიციელი ამბობს, რომ პირს ჰქონდა ნარკოტიკი, პოლიციის ჩვენება ამ შემთხვევაში საკმარისია. ადვოკატებს კი არაფრის უფლება არ გვაქვს.
- კონკრეტულად რისი უფლება?
- ვთქვათ, არსებობს ვიდეოთვალის ჩანაწერი, როდესაც ქუჩაში ხდება ასეთი დაკავებები, არც ამის ამოღების უფლება გვაქვს. ეს ფარული საგამოძიებო მოქმედებებიაო. არსებობს მტკიცებულება და ჩვენ ამას ვერ ვიყენებთ. მიუხედავად იმისა, რომ საკონსტიტუციო სასამართლომ დაადგინა, რომ არათანაბარი პირობებია მხარეებს შორის, ამას მაინც არ მოჰყვა შესაბამისი კანონის ცვლილება და ვართ ასე ჰაერში გამოკიდებულები. ადვოკატი ხელ-ფეხ შეკრულია, რომ დაამტკიცოს კლიენტის უდანაშაულობა!
„ახალი თაობა“, 16 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „საქართველოში შესაძლოა რელიგიურ ნიადაგზე კონფლიქტი დაიწყოს“ // „მოსკოვმა სომხეთთან ერთად მზაკვრული გეგმა მოამზადა“
ვის ინტერესებშია საქართველოში ახალი დაძაბულობის კერების შექმნა, რა მიმართულებაზე მუშაობენ უცხო ქვეყნების სპეცსამსახურები, რა ერთობლივი გეგმა მოიფიქრეს მოსკოვმა და ერევანმა? ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ანალიტიკოსი უსაფრთხოების საკითხებში ზაალ კასრელიშვილი ესაუბრება.
- თქვენ არაერთხელ გააკეთეთ განცხადება იმის შესახებ, რომ გარე ძალები საქართველოს რამდენიმე კუთხეში აპირებენ არეულობის მოწყობას. არის თუ არა ამ გეგმის ნაწილი ის, რაც 11-12 მარტის ღამით მოხდა ბათუმში?
- ამ თემაზე ზოგიერთი პოლიტიკოსის მსგავსად მკითხაობას არ დავიწყებ. ის, რაც ბათუმში მოხდა, ხელისუფლებისთვის ძალიან სერიოზული სიგნალი უნდა იყოს. თავიდან ყველაფერს პროტესტის ჩვეულებრივი ფორმა ჰქონდა. მერე კი ამაში ყველა ჩაერია და ქვეყანა სერიოზულ საფრთხეს გადაურჩა. ამ მოვლენების მიმართ განსაკუთრებულ ინტერესს ქვეყნის გარეთ ამჟღავნებდნენ. სადღაც საღამოს 8 საათზე, როცა ბათუმში ისეთი არაფერი ხდებოდა, სტამბოლიდან ჩვენმა ჩერქეზმა მეგობრებმა დაგვირეკეს და შეშფოთებულებმა გვკითხეს, საქართველოში რა ხდებაო.
- რატომ მოგეჩვენათ თქვენი მეგობრების კითხვა საეჭვოდ?
- იმიტომ, რომ იმ დროს ბათუმში ისეთი არაფერი ხდებოდა. სტამბოლში კი იმაზე საუბრობდნენ, რომ აქ დიდი არეულობა იყო. ამის საშიშროების წინაშე მართლაც იდგა საქართველო. იყო იმის ალბათობა, რომ მოსახლეობას და სპეცრაზმს შორის მომხდარიყო შეჯახება, რაც, შესაძლოა, მსხვერპლით დასრულდებოდა. ამის შემდეგ ხალხს უკვე ვეღარ გააჩერებდნენ. გონივრული ეჭვი გვაქვს, რომ გარე ძალებსაც და შინაურ მტრებსაც გათვლა მოვლენების ასეთ განვითარებაზე ჰქონდათ. საქართველოს მოსახლეობის გარდა, აჭარის რეგიონში სიტუაციის არევა ყველას უნდა. ამ შემთხვევაში მათ სასურველი შედეგი ვერ მიიღეს.
- რაკი სასურველი შედეგი ვერ მიიღეს, ალბათ კიდევ სცდიან ბედს.
- აუცილებლად შეეცდებიან მორიგი არეულობის მოწყობას. ეცდებიან, რომ მათთვის სასურველი შედეგი დადგეს.
- სასურველი შედეგი რა არის?
- მსხვერპლი, რასაც აჭარის რეგიონში პრორუსული ძალების გააქტიურება მოჰყვებოდა. ისინი ასლან აბაშიძის დროინდელ მოთხოვნებს გააჟღერებდნენ და მოითხოდნენ უფრო მეტ ავტონომიას. უკან არც პროთურქული ორიენტაციის ხალხი დაიხევდა. ისინი აუცილებლად იტყოდნენ, რომ მათ რელიგიური ნიშნით ავიწროვებენ. პრორუსულების და პროთურქულების აქტიურობას შეეწირებოდა საქართველოს სახელმწიფოებრივი ინტერესები. ხელისუფლებას იძულებულს გახდიდნენ, ბევრი რამ დაეთმო. ეს უკეთეს შემთხვევაში.
- უარეს შემთხვევაში რა მოხდებოდა?
- უარეს შემთხვევაში რესპუბლიკის სტატუსი და გამოყოფა.
- როცა საქართველოში მოსალოდნელ არეულობაზე საუბრობდით, რამდენიმე რეგიონი დაასახელეთ. ერთ-ერთი მათგანი იყო ჯავახეთი. რამდენიმე სომეხი პოლიტიკოსი უკვე წლებია, საქართველოდან ამ კუთხის გამოყოფას ითხოვს. ეს საკითხი ისევ აქტუალური ხომ არ გახდება?
- საქართველოში სხვა ქვეყნების ინტერესები შენელებული მოქმედების ნაღმების სახით დევს. საუბარია აჭარაზე, ქვემო ქართლსა და ჯავახეთზე. ქვემო ქართლში სიტუაციის დაძაბვის მცდელობას უკვე ჰქონდა ადგილი. ეს შარშანდელი არჩევნების წინ მოხდა. კავკასიის ხალხთა კონფედერაციამ ყველაფერი გააკეთა, რომ ეს ამბავი არ მომხდარიყო. ჩვენ ვიცოდით იმ ადამიანების ვინაობა, რომლებიც ამ პროცესებს მართავდნენ.
- მართვაში რას გულისხმობთ?
- ეს ადამიანები აღვივებდნენ შუღლს და აფინანსებდნენ ამ პროცესს.
- შეგიძლიათ მათი ვინაობის დასახელება?
-როგორ არ შემიძლია. კონკრეტულ სახელებს და გვარებს საგამოძიებო უწყებებს ვეტყვით, მედიისთვის კი მხოლოდ იმას ვიტყვით, რომ ეს ადამიანები რუსეთში მცხოვრები და ამ ქვეყნის მოქალაქე ეთნიკური აზერბაიჯანელები არიან. ამ მხარეში დაპირისპირება არც ბაქოს ინტერესებში შედიოდა. იქედან არჩევნების მეორე ტურში 2 მაღალჩინოსანი ჩამოვიდა და ყველაფერი გააკეთეს, რომ არეულობა არ მომხდარიყო. შემიძლია დაგარწმუნოთ, რომ ამ რეგიონში დაპირისპირება მოსალოდნელი არ არის. გაცილებით რთული ვითარებაა ჯავახეთში. ეთნიკურ ნიადაგზე კონფლიქტს არც იქ ველოდებით. ამ მიმართულებით უფრო სერიოზული საფრთხეებია. ეს საფრთხეები გაიზრდება, რაც მეტად დაუახლოვდება საქართველო დასავლეთს.
- რა საფრთხეებზე საუბრობთ და რატომ გგონიათ, რომ ეთნიკური კონფლიქტი არ იქნება?
- დღევანდელ მსოფლიოში ეთნიკური კონფლიქტები რეზონანსული აღარ არის. განსაკუთრებით მაშინ, თუ საქმე პოსტსაბჭოთა სივრცეს ეხება. მსოფლიომ იცის, თუ რა მარტივად ხდება ამ ნიადაგზე კონფლიქტის მოწყობა. ამ შემთხვევაში ძალიან ვერაგულ ჩანაფიქრთან გვაქვს საქმე. სომხეთის ხელისუფლება რუსეთთან ერთად შეეცდება საქართველოს ხელისუფლებაში მათთვის სასარგებლო ხალხის მოყვანას. ისინი მათ დავალებებს პირნათლად შეასრულებენ. ეს კი უფრო საშიშია, ვიდრე ეთნოკონფლიქტი.
- არის ამის საფუძველი საქართველოში?
- როგორ არ არის. ამ ქვეყანაში ძალიან ბევრი აგენტია. პოლიტიკოსები და ხელისუფლების წარმომადგენლები მხოლოდ საკუთარ სარგებელზე ფიქრობენ. ასეთ დროს კი ყველაფერი შეიძლება მოხდეს. არც ის დავივიწყოთ, რომ მოსახლეობას ძალიან უჭირს, გაჭირვებულის მოსყიდვა კი უფრო ადვილია. ჩვენს ქვეყანას შესაძლოა პრობლემები ბევრი მიმართულებით შეექმნას. ყველაზე მეტად მე რელიგიურ ნიადაგზე დაწყებული კონფლიქტები მაფიქრებს. ამ საფრთხეებზე ადრეც მისაუბრია, მაგრამ ახლა ეს საფრთხე გაცილებით უფრო რეალურია.
- არის ქვეყანაში ამის საფუძველი?
- სამწუხაროდ, საქართველოში ყველა ტიპის კონფლიქტისთვის ნოყიერი ნიადაგია შექმნილი. ჩვენ ქვეყანაში რამდენიმე რელიგიის ხალხი ცხოვრობს და შესაბამისად იოლი იქნება დაპირისპირების მოწყობა. ამ მიმართულებით გარკვეული სამუშაო უკვე შესრულებულია. ქვეყანაში ძალიან მძიმე ვითარებაა, საიდანაც მხოლოდ ერთი გამოსავალია. ქვეყანას სჭირდება ძლიერი პოლიტიკური ელიტა და, რაც მთავარია, ხელისუფლება საქართველოს ინტერესებით უნდა მოქმედებდეს.
- ეს ხელისუფლება არ მოქმედებს ქართული ინტერესებით?
- სამწუხაროდ, არა. ჩვენი პოლიტიკოსების დიდი ნაწილი სხვებისთვის ერთგულების დამტკიცებით არის დაკავებული. ზოგი პროდასავლურია, ზოგიც – პრორუსული. სანამ ისინი თავისი პროობით ამაყობენ, ქვეყანაში სხვადასხვა ქვეყნების აგენტურამ მოიკიდა ფეხი. აქედან გამომდინარე არ უნდა გაგვიკვირდეს თუ ბათუმის მოვლენები კიდევ სადმე განმეორდება. ხელისუფლებამ ყველა რეგიონში უნდა გამოიჩინოს ყურადღება, მაგრამ აჭარა, ჯავახეთი და ქვემო ქართლი განსაკუთრებულ კონტროლზე უნდა იყოს აყვანილი. ისიც გასათვალისწინებელია, რომ წელს არჩევნები ტარდება და ასეთ დროს უფრო იოლია სიტუაციის არევა.
————————
„ვერსია“, 15 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „აჭარაში სეპარატისტული საფრთხის შექმნას ვერავინ მოახერხებს, ვერც პუტინი!“
თათია გოჩაძე
(შემოკლებით)
საინტერესოა, როგორ აფასებს აჭარაში განვითარებულ მოვლენებს პოლიტიკოსი, რომელიც რეგიონს კარგად იცნობს. „ვერსიის“ კითხვებს რესპუბლიკური პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი, წარმოშობით ბათუმელი ლევან ბერძენიშვილი პასუხობს:
- ამ ფაქტის გამოძიება პროკურატურის საქმეა, ნაციონალებისა და ,,ოცნების” მხრიდან ერთმანეთზე ან რუსეთზე გადაბრალება კი უდანაშაულობის პრეზუმფციის დარღვევა. ადამიანები ცდილობენ, ეს ფაქტი პოლიტიკური თვალსაზრისით გამოიყენონ. მე კი შემიძლია ის ვთქვა, რაც ეჭვს არ იწვევს – სახელმწიფომ ვერ მოახდინა პრევენცია. ხელისუფლებას კარტბლანში კი აქვს, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ დროულად ვერ შეაფასა მოვლენების შესაძლო განვითარება, განუზომლად დიდი დრო დასჭირდა გადაწყვეტილების მისაღებად. დამრჩა შთაბეჭდილება, რომ მათ ვანდალებს ქალაქი დაარბევინეს და მხოლოდ იმის შემდეგ ჩააცხრეს მოვლენები, რაც პიკს მიაღწია და ადამიანები უბრალოდ გადაიღალნენ მანქანების დაწვით, მაღაზიების დარბევით. აჭარას რომ მთავრობა არ ჰყავს და არაფერს წყვეტს, გამოჩნდა. ბათუმს მერი რომ ჰყავს, უკვე ხუმრობაა, მაგრამ მთავარი ისაა, რომ გადაწყვეტილებას ცენტრალური ხელისუფლებაც ვერ იღებს. ვინ იღებს, არ ვიცი, შეიძლება, აშშ-ს პრეზიდენტს უთანხმებენ მოქმედებას. ჩვენ ყოველ წუთს მოვუწოდებდით ხელისუფლებას, ჩარეულიყვნენ და არ ჩანდნენ. ჩანს, უნდოდათ, მათი ჩარევა არ გაეკრიტიკებინათ, ხოლო როცა ჩაერივნენ, ადეკვატური ძალა გამოიყენეს და აქ კითხვები არ არის. პირიქით, ზოგს ისეთი აზრიც გაუჩნდა, რომ მეტად უნდა დაერბიათ.
- ამ აქციას ზოგი პარტიაც უცხადებდა სოლიდარობას. თქვენ რა პოზიცია გქონდათ?
- ამ პოლიტიკური ძალებისგან ზოგი იმდენად ბრიყვი აღმოჩნდა, რომ ვერ დაინახა, საით მიდიოდა პროცესი. შორს ვარ აზრისგან, რომ ეს პოლიტიკური ძალების მიერ ორგანიზებული იყო. რჩება შთაბეჭდილება, რომ ერთი პოლიციელის წინააღმდეგ მეორე პოლიციელმა რაღაც ჩაიფიქრა და ვიღაცამ ეს ფაქტი პოლიტიკური თვალსაზრისით გამოიყენა. ყოველთვის მოიძებნება ბრბო, რომელსაც რასაც გინდა გააკეთებინებ.
ვანდალებზე ლაპარაკიც არ მსურს, რადგან როცა ადამიანი მსგავს ვითარებაში ხვდება, პიროვნებას ტანსაცმელივით იხდის და მხეცად იქცევა. დავინახეთ გამხეცებული ბრბო და იმის თქმა, რომ ეს გამოხატვის თავისუფლება და პოლიტიკური ბრძოლა იყო _ არ შემიძლია. ვიღაცას მოეჩვენა, რომ ამით ქულების დაწერა შეიძლებოდა, ამიტომ ყველა ის მოღვაწე, ვინც ამას სოლიდარობა გამოუცხადა, პოლიტიკურად ბეცია. ნაცმოძრაობის წარმომადგენელი ლევან ვარშალომიძე პოლიტიკურად იმდენად ბეცი აღმოჩნდა, რომ ამ ფაქტის შემდეგ ისევ მხარდამჭერ მიტინგს აანონსებდა, თუმცა ალბათ იქაც მოიძებნა უფრო გარკვეული ადამიანები და უთხრეს, რომ ამის გაკეთება არ შეიძლებოდა.
- ისე, ზოგი სწორედ ვარშალომიძეს მოიაზრებს აქციის ორგანიზატორად…
- თუ ვინმეს ასეთი ეჭვი აქვს, ახლოსაც არ იცნობს ამ ადამიანს. რისი ორგანიზება შეუძლია, სხვა საკითხია. ორგანიზატორი რომ ყოფილიყო, ასეთი ტიპის სისულელეები, ალბათ არ მოხდებოდა და რამდენიმე დღეზე გათვლილი აქცია მაინც იქნებოდა. ფაქტი ერთია – ხელისუფლებამ გვაჩვენა უუნარობა, სწრაფად გაერკვეს ვითარებაში და ასევე გვაჩვენა, რომ თავდაცვის თვალსაზრისით უსაფრთხოების არანაირი სისტემა არ გაგვაჩნია. საინტერესოა, როგორ მოიყარა ქალაქში თავი ამდენმა ადამიანმა, მათ შორის ბევრმა მოყვანილმა სხვა ადგილიდან?
- ანუ ფიქრობთ, ეს ადამიანები სპეციალურად ჩაიყვანეს ბათუმში არეულობის მოსაწყობად?
- დიახ, მაგის მეტი არაფერი გვინახავს. ეს გაუკეთა ასლან აბაშიძემ ზვიად გამსახურდიას, შემდეგ სხვებსაც. მოიძებნება ხალხი, რომელთა დარწმუნებაც შეიძლება, რომ თბილისი მტერია და ქართველები ერთმანეთის მტრები ვართ. აჭარაში არასოდეს ყოფილა საქართველოს მთლიანობის პრობლემა და ვერანაირი ძალა ამას ხელოვნურად ვერ შექმნის, თუმცა ცალკეული ადამიანების მცირე ხნით გადარევა, შესაძლებელია. მადლობა ღმერთს, ამ ვანდალიზმს ახლა არავინ ამართლებს, ნაციონალებიც კი. სხვათა შორის, ნაციონალებიდან გამოყოფილმა ფრთამ თავიდანვე არ აუბა მხარი აქციას. მგონია, რომ ყოფილი და ამჟამინდელი პოლიციელების ურთიერთდაპირისპირება მოახდინა ვიღაცამ, არ მოსწონს ბათუმში ახლადდანიშნული პატრულის უფროსი და წავიდა ლაპარაკი, რომ ჩამოიყვანეს გორიდან… თითქოს მთვარიდან ჩამოიყვანეს! საქართველოში, ბათუმში გორიდან დაინიშნება თუ თელავიდან, რატომ უნდა იყოს პრობლემა?! ეს პრობლემები ხელოვნურია.
ამას აღვივებენ ვიღაცები და მათ შორის ერთი გვარი და სახელი ნამდვილად ვიცით – ღოღობერიძე, რომელიც როცა ამბობდა, მე გავაკეთე ეს ყველაფერიო, დაკითხულიც კი არ იყო.
- აჭარასა და კონკრეტულად ბათუმს კარგად იცნობთ. გსმენიათ, რომ პოლიციელები მოსახლეობას თათრებს უწოდებდნენ?
- არა, ასლან აბაშიძის გამოგონილი ამბავია, თითქოს ბათუმის მტერი თბილისელები აჭარლებს თათრებს ეძახიან. თუ ასეა, მოიყვანონ ფაქტები, მტკიცებულებები.
მობილურების ეპოქაში, ყველა პოლიტიკოსი შიშველი რომ გვყავს ნანახი, ამ ფრაზის ჩაწერა რა გახდა?! უბირი, გაუნათლებელი და ბნელი ადამიანი საქართველოში ყველგან მოიძებნება და შეიძლება ვინმეს რამე წამოსცდეს, მაგრამ ეს ჩვენი პრობლემა არაა. ხელისუფლებაზე ბევრი ცუდის თქმა შემიძლია, მაგრამ გიორგი კვირიკაშვილზე ვერ ვიტყვი, აჭარლებზე დაბალი აზრი აქვს-მეთქი, ამას ვერც კახა კალაძეზე ვიტყვი.
- იზიარებთ ზოგი ექსპერტის მოსაზრებას, რომ ,,ბათუმის სკანდალი” კიდევ ერთი სეპარატისტული რეგიონის შექმნის საფრთხე და ზოგადად სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობა იყო?
- ეს რაღაც პარანოიდური შიშია, აჭარლები ძირძველი ქართველები არიან. აჭარის ავტონომიური რესპუბლიკის არსებობა აფხაზეთისგან განსხვავებულმა პირობებმა განსაზღვრა. მტერი ყოველთვის ეცდება ყველა რესურსის გამოყენებას, მაგრამ აჭარაში სერიოზული სეპარატისტული საფრთხის შექმნას ვერავინ მოახერხებს, ვერც პუტინი – შეუძლებელია ჩვენი მოსახლეობის ამ ნაწილისთვის ტვინის გადაბრუნება. მეტიც, ამ ადამიანებს გაცილებით რადიკალური მიუღებლობა აქვთ საფრთხისშემცველი ხალხის მიმართ, რადგან დიდი ხანი იყო აჭარა დაპყრობილი. სამშობლოზე ფიქრით იცხოვრეს ამ ადამიანებმა და დაბრუნდა თავის წიაღში, იქ, სადაც მათი ადგილი იყო. ასე რომ, მსგავსი პრობლემა არც არსებობს და ვერც ვერავინ შექმნის.
„ვერსია“, 15 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „პატრიარქის დაცვის სამსახურის წარმომადგენლის სახელით ვიღაც ფიზიკური ანგარიშსწორებით დამემუქრა“ // რა კითხვები აქვს და რას ითხოვს პროკურატურისგან ანალიტიკოსი
თათია გოჩაძე
14 მარტს ანალიტიკოსმა არჩილ გამზარდიამ სოციალურ ქსელში გაავრცელა ინფორმაცია, რომ მიტროპოლიტი დიმიტრისა და ჭყონდიდის ეპარქიის გარემოცვისგან მისი ლიკვიდაციის მცდელობას არ გამორიცხავს. ამ განცხადების მიზეზი დაკავებული გიორგი მამალაძის ადვოკატების მიერ გავრცელებული ჩანაწერი/სტენოგრამა გახდა, სადაც დეკანოზი უცნობ მამაკაცს ტელეფონით საუბრისას ეუბნება, რომ 8 თებერვალს არჩილ გამზარდიას მიერ ინტერნეტში გავრცელებული ინფორმაცია პატრიარქის შესაძლო ლიკვიდაციის მცდელობის შესახებ, ყურადღებამისაქცევია და ამას პატრიარქის დაცვის სამსახურმა უნდა მიხედოს. იმის გასარკვევად, რა კავშირი აქვს „ციანიდის სკანდალთან“, ვისგან გრძნობს საფრთხეს და ზოგადად, როგორ აფასებს საპატრიარქოს ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებს, „ვერსია“ არჩილ გამზარდიას დაუკავშირდა.
- სამართალდამცავებს მოვუწოდე შეფასებისკენ და რამდენიმე ფაქტორის გათვალისწინებით, გამოვხატე ეს აზრი. დეკანოზის ადვოკატებმა გაავრცელეს სტენოგრამა, სადაც ასეთი ეპიზოდი იყო – 8 თებერვალს ფაცებოოკ-ზე დაწერილი ჩემი სტატუსის გამო, დეკანოზი ითხოვდა, პატრიარქის სამსახურის დაცვის უფროსის რეაგირებას. ეს მათი კი არა, სამართალდამცავი ორგანოების ფუნქციაა. აქ კიდევ ერთი დეტალია – 8 თებერვალსვე ჩემ მიერ გასაჯაროებულ ინფორმაციას დიდი რეზონანსი არ გამოუწვევია მედიაში, დეკანოზი კი ყურადღებით მოეკიდა და ცდილობდა, ლოკალურად მოევლოთ ამ საქმისთვის. მან ხომ მაშინ არ იცოდა, დააკავებდნენ თუ არა. აღმოაჩინა, რომ მე, ერთმა მოქალაქემ, ეს ინფორმაცია გავავრცელე და იქვე ითხოვა ამბის დალუქვა. რამდენიმე ხნის წინ კი, პატრიარქის დაცვის სამსახურის წარმომადგენლის სახელით დამემუქრა ვიღაც ფიზიკური ანგარიშსწორებით. ცოტა წინდაუხედაობა გამოვიჩინე, ეს კომენტარი წავშალე და ის პიროვნება დავბლოკე, რადგან გავბრაზდი. ზოგადად, ბოლო პერიოდში ე.წ. ტროლები ხშირად მსტუმრობენ პირად მიმოწერაშიც და კომენტარების ველშიც. ახლა უკვე სტენოგრამით დადასტურდა, რომ დაკავებულმა დეკანოზმა რეაგირებისკენ მოუწოდა დაცვის სამსახურს, რაც, ცხადია, სამართლებრივ სივრცეში არ ჯდება; ამასთან ვვარაუდობ, რომ სწორედ ჭყონდიდის ეპარქიის სასულიერო პირები გამოხატავდნენ აგრესიას ჩემ მიმართ, რაც იმან განაპირობა, რომ ფაქტობრივად, პირველმა გავასაჯაროე მოსაზრება პატრიარქის ლიკვიდაციის მცდელობის შესახებ, რის გარეშეც შესაძლოა, ეს პროცესები არც გასაჯაროებულიყო.
- სტენოგრამის გამოქვეყნების შემდეგ რა კითხვები გაგიჩნდათ?
- რატომ მიაქცია მამა გიორგიმ 8 თებერვალს ჩემ მიერ გავრცელებულ ინფორმაციას ასე ყურადღება, თუ ხელი არ ეშლებოდა ამით? რატომ მიმართავს დეკანოზი პატრიარქის დაცვას, როგორც მხარეს და რატომ მოიაზრებს დაცვის სამსახურს თავის მხარედ? რატომ არ მიმართავს პროკურატურას? ამ დიალოგით ხომ არ ცდილობს მამა გიორგი, დაცვის სამსახურს გადაუმისამართოს ჩემი ვინაობა ჩემი ლიკვიდაციის ან ჩემზე თავდასხმის მიზნით? მამა გიორგი ახსენებს – ვაითუ, პატრიარქმა წაიკითხოს, ოპერაცია არ გაიკეთოს და ტკივილისგან მოკვდესო. რატომ აქვს დეკანოზს აქცენტი გაკეთებული პატრიარქის სიკვდილზე? მამა გიორგი და უცნობი გადატრიალებაზე საუბრობენ, საიდან მოდის ეს მოტივაციები? ან მიპასუხონ ამ კითხვებზე, ან დააზუსტონ, რომ ცრუ ჩანაწერია.
- მიტროპოლიტ დიმიტრის გარემოცვიდან რატომ გრძნობთ ამ საფრთხეს?
- დაკავებული დეკანოზი, დაცვის სამსახურის უფროსი სოსო ოხანაშვილი მიტროპოლიტ დიმიტრის სივრცეა, ამიტომაც გამოვხატე აზრი, რომ შესაძლოა, მათგან იგეგმებოდეს ჩემი ლიკვიდაცია. წარმოიდგინეთ, ათასი რამ იწერება სოციალურ ქსელში, იმ დღეს, როცა ეს სტატუსი გამოვაქვეყნე, დეკანოზი ორჯერ ესაუბრა უცნობ მამაკაცს და გამიჩნდა კითხვები. სამართალდამცავმა ორგანოებმა შეაფასოს ვითარება – მემუქრება საფრთხე თუ არა, რადგან ახლაც აქტიურად გამოვხატავ ამ და სხვა ყველა პროცესზე მოსაზრებებს.
- „ციანიდის სკანდალზე“ როცა საუბრობთ, ყოველთვის შეინიშნება თქვენი უარყოფითი დამოკიდებულება მიტროპოლიტ დიმიტრის მიმართ. რაიმე ინფორმაციას ფლობთ მის შესახებ?
- დაკავებული პირით დაწყებული, პატრიარქის სამსახურის უფროსამდე და სიტუაციურ რეალობამდე გაგრძელებული, შეიკრა ჯაჭვი მიტროპოლიტ დიმიტრის გარშემო. თუ გგონიათ, ჩემთვის შეღავათი იქნება, მის ნაცვლად სხვა მიტროპოლიტი რომ იყოს, ცდებით. ხელისგულზე დადებული ფაქტებია, რაზეც ვსაუბრობ. არანაირი კონფიდენციალური ინფორმაცია არ მაქვს, თორემ ვიტყოდი. ვითარების გამო მაქვს მათ მიმართ კრიტიკული მოსაზრებები, თორემ პირადი რა ფაქტორი უნდა გამაჩნდეს?! მეუფე პეტრესაც ასევე, ზოგჯერ ვიცავ, ზოგჯერ კი მის მიმართ კრიტიკული ვარ.
- თქვენი ინფორმაციის საფუძველზე პროკურატურას საქმე ხომ არ აღუძრავს ხომ არ აპირებთ, უწყებას ოფიციალურად მიმართოთ?
- არა, ჯერჯერობით მხოლოდ რისკფაქტორი უნდა შეაფასონ. როცა ვფიქრობ, რა იდეით გავრცელდა ეს სტენოგრამა მაინცდამაინც ჩემთან მიმართებაში, მრჩება შთაბეჭდილება, რომ არსებობენ ადამიანები, რომლებიც რაღაც საკითხებზე ჩემ გაჩუმებას ცდილობენ. მხოლოდ აზრი გამოვხატე, რადგან სამართალდამცავებს მეტი ინფორმაცია აქვთ, ვიდრე მე. სტენოგრამის ნაწილი გავრცელდა, სადაც დეკანოზმა ჩემთან ანგარიშსწორება მოითხოვა, მაგრამ ამის გარდა ხომ კიდევ არსებობს ინფორმაცია? ამჯერად მხოლოდ იმას ვითხოვ, მეტი ყურადღებით იყვნენ და რისკების პრევენცია მოახდინონ. რა თქმა უნდა, დაცვის გამოყოფას კი არა, მხოლოდ ვითარების შეფასებას ვითხოვ. ფაქტია, დეკანოზმა მოითხოვა, პატრიარქის დაცვის სამსახურის მეშვეობით გავეჩუმებინე, რაც ფიზიკური ანგარიშსწორებით, მორალური ზეწოლით ან ჩემი ლიკვიდაციით უნდა მოეხერხებინათ.
- იანვარში გაავრცელეთ ინფორმაცია პატრიარქის ქორეპისკოპოს იაკობის შესაძლო ლიკვიდაციაზე. მაშინ პროკურატურამ საქმე აღძრა და დაგკითხათ. ეს საქმე „ციანიდის საქმესთან“ ხომ არ გაერთიანდა?
- არ ვიცი, გამოძიება არაა ვალდებული, ანგარიში მაბაროს. მაშინ ინფორმაცია გამომიგზავნა ფაცებოოკ-ზე წყარომ, რომელმაც შემდეგ დამბლოკა და ეს განვაცხადე პროკურატურაში. საჯარო პირი ვარ და მსგავს შემთხვევაში მივმართავ საჯაროობას.
- პრაქტიკულად, თქვენ გააჟღერეთ პირველად საპატრიარქოში არსებული საშიშროება და, გარკვეულწილად, მოვლენებიც დააჩქარეთ. ამ გადმოსახედიდან „ციანიდის სკანდალის“ როგორ ანალიზს გააკეთებთ?
- თუ 8 თებერვალს მოსაზრება გამოვთქვი, ხომ არ იყო პატრიარქის შესაძლო ლიკვიდაციის საშიშროება, მიმდინარე პროცესებმა ამაში დამარწმუნა. პროკურატურასაც მოვუწოდე, კვალიფიკაცია დააზუსტოს და ფორმულირება მისცეს პატრიარქის ლიკვიდაციის მზადებასთან დაკავშირებით. პერსონალია ჩემთვის მნიშვნელოვანი არაა. ჩემი მიზანია, პატრიარქი და ეკლესია იყოს დაცული.
- როგორ ფიქრობთ, მამა გიორგის მოტივი ამ შესაძლო დანაშაულში რა უნდა ყოფილიყო?
- მოსაზრებების გამოთქმისას ვცდილობ, დაკავებული დეკანოზი ამ საქმეს პირდაპირი მნიშვნელობით არ მივაბა, რადგან მისი ვინაობა უკვე ვიცით და საგამოძიებო ორგანოებმა უნდა დაადასტურონ, რასთან გვაქვს საქმე. დეკანოზი პირდაპირაა ჩართული ამ საქმეში თუ ირიბად, არაა მთავარი, მნიშვნელოვანია, მის უკან ვინ დგას ან პატრიარქის ლიკვიდაციით დაინტერესებული პირები ვინ არიან. ჩემი ვარაუდით, ისინი ეკლესიის წიაღში, ეპისკოპატში არიან, რასაც ისტორიული კანონზომიერება ამტკიცებს. მაინტერესებს, გამოძიება როდის მივა სინოდამდე, იპოვის ადამიანებს და ამხელს მათ.
- თუ ეთანხმებით მოსაზრებას, რომ დეკანოზის უკან ჯგუფი დგას, ვისგანაც ელის ციხიდან გაყვანას და ჯერჯერობით ამიტომ დუმს?
- ყველაფერი შეიძლება… ისიც, რომ თავს დაუცველად გრძნობს ან, შესაძლოა, რაღაც გაახმაურა და ჯერ გარეთ არ გამოსულა ეს ინფორმაცია, ან რაღაცას ელის, ან იმდენად მძიმეა პასუხი, რომ გასაჯაროებას თავს არიდებენ.
„რეზონანსი“, 16 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „დეკანოზმა პატრიარქის დაცვას ჩემზე ზემოქმედებისკენ მოუწოდა“
გვანცა ღვედაშვილი
“დეკანოზმა ეს ყველაფერი აკადემიურად გააფორმა, თუმცა სინამდვილეში, მამა გიორგიმ დაცვის სამსახურს ჩემთან “დალაპარაკებისკენ” მოუწოდა, რათა ჩემზე მომხდარიყო ფსიქოლოგიური, მორალური ან ფიზიკური ზეწოლა, უარეს შემთხვევაში ლიკვიდაცია,” – აცხადებს ანალიტიკოსი არჩილ გამზარდია “რეზონანსთან” მამა გიორგისა და უცნობი ადამიანის სატელეფონო ჩანაწერის კომენტირებისას, რომელიც “კვირის პალიტრასთან” ინტერვიუში ბრალდებული დეკანოზის ადვოკატმა მიხეილ რამიშვილმა გაასაჯაროვა.
ამ ჩანაწერში საუბარია არჩილ გამზარდიას პოსტზე, რომელიც მან ფეისბუქზე პატრიარქის შესაძლო ლიკვიდაციასთან დაკავშირებით გამოაქვეყნა. მამა გაიორგი უცნობ პირს ეუბნება, რომ გამზარდია უნდა დაიბაროს პატრიარქის დაცვამ და დაკითხოს, რათა გაირკვეს, რის საფუძველზე ამბობს ამას.
- გჯერათ იმ მასალების აუთენტურობის, რომელიც დეკანოზ გიორგი მამალაძის ადვოკატმა გამოაქვეყნა?
- ამ ჩანაწერთან დაკავშრებით ორი ეჭვი გამიჩნდა – თუ ეს ტყულია და ახლა ჩაწერეს, გამოდის პროცესის დეზორიენტაციას ცდილობენ, ხოლო თუ რეალურია, ამ შემთხვევაში უნდა ვივარაუდოთ, რომ ე.წ. ტექსტი ალიბის მიზნით იყო გაკეთებული. საქმე ისაა, რომ დეკანოზი, ჩანაწერის მიხედვით, იმდენად გაკვირვებულია, პრაქტიკულად ემიჯნება ამ პროცესს. გაკვირვებულია, თუ როგორ შეიძლება ეს აზრი არსებობდეს და ვინმეს პატრიარქის ლიკვიდაციის მცდელობის შესახებ გაუჩნდეს კითხვა. საკითხავია, ამ ხნის განმავლობაში რატომ არ გამოაჩინეს ეს ჩანაწერი, მას ხომ შეეძლო ეთქვა, როგორ შეიძლება, მე რაღაცის მონაწილე ვიყო მაშინ, როდესაც 8 თებერვალს ვილაპარაკე ტელეფონზე და ისეთივე გაოგნებული დავრჩი ამ ინფორმაციით, როგორც სხვა ნებისმიერი გარეშე პირიო – პროცესი ხომ უკვე ერთ თვეზე მეტია მიდის.
ამ ყველაფერმა თავისთავად გარკვეული ეჭვები გამიჩინა და ამის შესახებ დავწერე კიდეც. საბოლოოდ რამდენიმე ვარიანტია: ან მართალია ეს ჩანაწერი, ან არა, ანდაც შესაძლებელია ალიბისთვის წინასწარ იყოს ტექსტი გამზადებული. რეალურად რომ წარმოვიდგინოთ, ადამიანი, რომელიც გერმანიაში წასასვლელად ემზადება, ნახულობს სტატუსს, რომლის მსგავსსაც სხვადასხვა თემაზე ყოველდღიურად ძალიან ბევრს ვწერთ და ამ სტატუსთან დაკავშირებით 2-ჯერ ელაპარაკება ერთსა და იმავე პირს. ყველაზე აღმაშფოთებელი ის არის, რომ დაკავებული დეკანოზი თვლის, რომ საქმე უნდა “მოაგვაროს” საპატრიარქოს დაცვის სამსახურმა.
- რატომ გგონიათ, რომ, საქმის მოგვარებაში დეკანოზი გარკვეულ ზეწოლას გულისხმობს?
- არც სამართებრივად, არც უფლებამოსილებით და არც ვალდებულებით, დაცვის სამსახურს არ ეკუთნის მსგავს საჯარო ინფორმაციაზე რეაგირება. თუ მაინცდამაინც აინტერესებდა რაიმე, მაშინ უნდა მიემართა უშიშროებისთვის ან პროკურატურისთვის, როგორც ყველა სხვა გააკეთებდა. “დეკანოზმა ეს ყველაფერი აკადემიურად გააფორმა, თუმცა სინამდვილეში, მამა გიორგიმ დაცვის სამსახურს ჩემთან “დალაპარაკებისკენ” მოუწოდა, რათა ჩემზე მომხდარიყო ფსიქოლოგიური, მორალური ან ფიზიკური ზეწოლა, უარეს შემთხვევაში ლიკვიდაცია. ამ სამი ალტერნატივის გარდა, თეორიულად შეუძლებელია სხვა ვერსიის არსებობა. დაცვის სამსახურს არც ევალება და არც უფლება აქვს, საჯარო პირის მიერ საჯაროდვე გამოხატულ მოსაზრებაზე რეაგირების მოხდენა.
- გამორიცხავთ იმ ვარიანტს, რომ დეკანოზი მართლაც შეწუხებულიყო თქვენ მიერ გავცელებული ინფორმაციით და მხოლოდ საქმეში უკეთ გარკვევის მიზნით მოესურვებინა, პატრიარქის დაცვას ესუბრა თქვენთან?
- როგორ შეიძლება ეს იყოს მეტ-ნაკლებად მაინც ბუნებრივი წუხილის საგანი, როდესაც, კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ პატრიარქის დაცვას არ აქვს არავითარი უფლებამოსილება, გაესაუბროს ადამიანს, რომელიც გარკვეულ მოსაზრებებს გამოხატავს.
პატრიარქის დაცვის სამსახური არის შინაგან საქმეთა სამინისტროს წარმომადგენლობა. შესაბამისად, თუ ისინი ჩათვლიდნენ საჭიროდ, მაშინ ოფიციალურად უნდა დაწყებულიყო საქმე და დავეკითხეთ. რატომ უნდა არკვიოს დაცვის სამსახურმა რამე? ამისთვის ხომ შესაბამისი სამსახურები არსებობს.
რატომ გაამახვილა დეკანოზმა ჩემს სტატუსებზე ყურადღება, რატომ სურდა დაცვის თანამშრომლები დამლაპარაკებოდნენ და რატომ არ მიმართა პროკურატურას, ან რატომ არ დამისვა თავადვე კითხვა?! მე საჯაროდ მეწერა ჩემი მოსაზრებები და მას შეეძლო კომენტარი დაეტოვებინა და კითხვები დაესვა. ამიტომაც ეს კითხვები სავსებით ლეგიტიმურად მიჩნდება.
- პროკურატურის მხრიდან თუ იყო რამე რეაგირება, თქვენს განცხადებაზე?
- არა, რადგან ეს სტენოგრამა ძალიან აკადემიურ ჩარჩოშია ჩასმული. თავად ჩანაწერი არაკანონიერს არაფერს არ შეიცავს. უბრალოდ, ჩვენ თავისთავად ვხვდებით, თუ რა ტიპის შეიძლება იყოს ასეთი გასაუბრება. ერთადერთი, რაც მე საგამოძიებო ორგანოს ვთხოვე, არის ის, რომ შეაფასონ რისკის დონე ჩემთან მიმართებაში. გადაწყვეტით არ მითქვამს, რომ ვიღაც ჩემს შეჩერებას და ლიკვიდაციას ცდილობდა.
წინა პერიოდში ძალიან ბევრი მომხმარებელი, რომელიც შემდგომ აღმოჩნდა, რომ იყო, მაგალითად, ჭყონდიდის ეპარქიის მღვდელი, ზოგიერთი იღუმენია, სოციალურ ქსელში მუქარის შეცველ კომენტარებს მიწერდა. დაინტერესებული მხარისგან წამოვიდა აგრესია, თუ რატომ არ ვჩერდები, რატომ ვმსჯელობ და ვბედავ რომელიმე მიტროპოლიტზე კითხვების დასმას და ა.შ. შესაძლოა, პირდაპირი კრიმინალური შეტყობინება არ ყოფილა, თუმცა ამ სივრცეში მე დიდი ხანი ვიყავი. შეტყობინებები იყო, მაგალითად, იღუმენია ლაბაძისგან, მღვდელ-მონაზონი ანდრიასაგან, რომლებიც მიტროპოლიტ პეტრეს ეპარქიის მსახურები არიან. თავისთავად ცხადია, ეს ჩანაწერიც პირდაპირი მუქარა არ არის, თუმცა საბოლოო ჯამში, მე არაერთხელ მიმანიშნეს, რომ გავჩუმდე და ამ თემაზე საუბარს თავი დავანებო. სწორედ აქედან გამომდინარე განვაცხადე, რომ შესაბამისმა ორგანოებმა შეაფასონ ის რისკები, რომლის წინაშეც შეიძლება მე აღმოვჩნდე.
- ანუ იმის შეგრძნება გაქვთ, რომ, შესაძლოა, გარკვეული საფრთხე გემუქრებოდეთ?
- თავისთავად, ეს სურათები გაკვეულ ეჭვს ქმნის. როდესაც ხედავ, რომ პრაქტიკულად თავდასხმას გიმზადებდნენ, რადგან დაცვის სამსახური უნდა მოსულიყო და დამლაპარაკებოდა, ხოლო რას შეიცავდა ეს კომუნიკაცია, კაცმა არ იცის. ამავე დროს ამა თუ იმ მხარის წარმომადგენლები მძიმე აგრესიას გამოხატავენ ნებისმიერ ჩემს შეხედულებაზე – ეს ყველაფერი გარკვეულ სურათში ჯდება და რისკი მეტნაკლებად ხელშესახები გახდა.
