„რეზონანსი”: „ოცნება” “რესპუბლიკელების წინააღმდეგ – ყოფილი თანაგუნდელების პირველი დაპირისპირება
„რეზონანსი”: დაშლა, როგორც პიარსვლა // “თითოეულ პარტიას შეუძლია შეუსრულებელ დაპირებებზე პასუხისმგებლობა მოიხსნას და თქვას, რომ კოალიციაში არ უჯერებდნენ”
„რეზონანსი”: ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: „ოცნებას” არჩევნების დამაჯერებლად მოგება გაუჭირდება“
„რეზონანსი”: ინტერვიუ გიორგი ახვლედიანთან: „ჩვენი პირველი კონკურენტი იქნება “ქართული ოცნება”
„რეზონანსი”: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „რესპუბლიკელი მინის-ტრები არჩევნებამდე გადადგებიან“
„რეზონანსი”: უნდა დარჩნენ თუ არა “რესპუბლიკელი” მინისტრები თანამდებობაზე?
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ზურაბ აბაშიძესთან: „ჩვენი რესპუბლი-კელებთან ალიანსი გამორიცხულია“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „რესპუბლიკელები ბიძინა ივანიშვილთან ჩაიჭრნენ… ივანიშვილმა მოახდინა რესპუბლიკელების სრული მარგინალიზაცია და მერე გაემიჯნა მათ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თენგიზ დიხამინჯიასთან: „რესპუბლიკე-ლებმა“ „ოცნებას“ კოლექტიური დარტყმა ააცილეს“
————————-
„რეზონანსი”, 02 აპრილი, 2016 წელი
“ოცნება” “რესპუბლიკელების წინააღმდეგ – ყოფილი თანაგუნდელების პირველი დაპირისპირება
ეკატერინე ბასილაია
კოალიცია “ქართული ოცნების” დაშლა გრძელდება, “რესპუბლიკელების” შემდეგ გასვლის გადაწყვეტილებას “ეროვნული ფორუმიც” არ მალავს და უკვე გაჩნდა ვერსიები როგორც საპარლამენტო უმრავლესობის, ასევე რაიონის მუნიციპალიტეტებში უმრავლესობის დაშლისა და საბოლოოდ პოლიტიკური კრიზისის დადგომის საფრთხეზე.
მართალია, ეს ორივე პარტია პირობას დებს, რომ ეცდებიან არჩევნებამდე კოალიციური რეჟიმი შეინარჩუნონ, თუმცა ამ დაპირების მიუხედავად, შესაძლოა, პროცესები სხვაგვარად განვითარდეს. მით უფრო, რომ “რესპუბლიკელებმაც” არჩევნებზე ცალკე გასვლის განცხადების დროს დააყენეს გარკვეული პირობა – ჩვენ შეიძლება მოვახერხოთ კოალიციური სახელისუფლებო პასუხისმგებლობის კიდევ გარკვეული ვადით ზიდვა პრემიერ-მინისტრ კვირიკაშვილთან და მისი ხედვის შესაბამისად მოქმედ გუნდთან ერთად, მაგრამ ამას ნამდვილად ვერ შევძლებთ, თუ პოლიტიკური დღის წესრიგის განსაზღვრა თავისუფალ რეჟიმში მოქმედი ინდივიდების საჯარო განცხადებებით გაგრძელდებაო.ასევე “ეროვნული ფორუმის” ერთ-ერთმა ლიდერმა გუბაზ სანიკიძემ განაცხადა, რომ არჩევნებში კენჭს ცალკე ვიყრით, მაგრამ ახლა 3 აპრილს უნდა გადაწყდეს პარტიის ყრილობაზე, კოალიციას ახლავე დავტოვებთ თუ მხოლოდ არჩევნების წინო.
პარლამენტში 87-წევრიანი უმრავლესობაა. “რესპუბლიკელების” ფრაქცია 10 დეპუტატისგან შედგება, “ეროვნული ფორუმის” – 6 დეპუტატისგან. 16 ადამიანის გამოკლება კი ნიშნავს უმრავლესობის დაშლას, რის შემდეგაც ოპოზიცია აუცილებლად დააყენებს მთავრობის ნდობის საკითხს.
გარდა ნდობის საკითხის დაყენებისა, პარლამენტში კრიზისული სიტუაცია შეიქმნება იმ მხრივადაც, რომ კანონების მიღება შეფერხდება და ეს შესაძლებელია მოხდეს იმ შემთხვევაშიც, თუ ეს ორი ფრაქცია ოფიციალურად არ დატოვებს უმრავლესობას.
როგორც პოლიტოლოგები ვარაუდობენ, “ფორუმსაც” და უფრო მეტად “რესპუბლიკელებს” უფრო დიდი საფუძველი ექნებათ რიგ საკითხებზე მათი აზრის გათვალისწინება მოითხოვონ, თუ არა და თემის დაბლოკვის საშუალება. თუმცა რადგანაც საპარლამენტო მუშაობის დასრულებამდე სულ რამდენიმე თვეა დარჩენილი, ანალიტიკოსები “ოცნებისთვის” უფრო დიდ საფრთხეს საკრებულოებში უმრავლესობის დაშლაში ხედავენ.
პირველი დაპირისპირება
ის, რომ საპარლამენტო უმრავლესობას არჩევნებამდე ერთიანი სახით მისვლა ძალიან გაუჭირდება, ამის კონტურები გუშინ უკვე გამოჩნდა. ჯერ ერთი დღეც არ გასულა მას შემდეგ, რაც “რესპუბლიკელებმა” ყველა სხვას დაასწრეს და საპარლამენტო არჩევნებზე ცალკე კენჭისყრაზე გააკეთეს განცხადება, რითაც კოალიცია დე ფაქტოდ უკვე დაშლილად გამოაცხადეს, რომ ამ განცხადებიდან მეორე დღესვე პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე ყოფილი თანაგუნდელების პირველი დაპირისპირებაც შედგა.
პარტია “ოცნების” დეპუტატ ეკა ბესელიასა და “რესპუბლიკელ” ნოდარ ებანოიძეს შორის დიდი შელაპარაკება ამ “გაყრის” გამოცხადებიდან პირველივე კანონპროექტის განხილვისას მოხდა. სხდომაზე საბავშვო ბაღების რეფორმასთან დაკავშირებით წარდგენილი კანონპროექტი განიხილებოდა. “ბატონო ნოდარ, ხელებს ნუ იშვერთ და ნუ ყვირიხართ. დღეს რაღაც მეტისმეტად გაცხარებული ბრძანდებით, ამ რეფორმას ახლა პირველად არ ისმენთ”, – ასე მიმართა ეკა ბესელიამ “რესპუბლიკელ” ნოდარ ებანოიძეს პარლამენტის ტრიბუნიდან.
როგორც ეკა ბესელიამ ჟურნალისტებთან საუბრისას აღნიშნა, შენიშვნები, რომლებიც მის კანონპროექტთან დაკავშირებით სხდომაზე გამოითქვა, პოლიტიკურ კონტექსტში იყო ნათქვამი, რის გამოც ნოდარ ებანოიძემ მას მოგვიანებით მოუბოდიშა კიდეც. ბოდიშის მოხდას კატეგორიულად უარყოფს ნოდარ ებანოიძე და წუხილს მხოლოდ იმის გამო გამოხატავს, რომ სესიაზე მიკროფონის გარეშე ისაუბრა.
თანაპარტიელს სხდომაზევე გამოექომაგა “რესპუბლიკელი” დეპუტატი თამარ კორძაიაც და ეკა ბესელიას შეფასებას მიუღებელი, უადგილო და ორაზროვანი უწოდა. მან პარლამენტს იმ მუხლის მიღების გადადება შესთავაზა, რაზეც ებანოიძემ სესიაზე შენიშვნები გამოთქვა და რასაც მასსა და ეკა ბესელიას შორის შელაპარაკება მოჰყვა.
პარლამენტი და საკრებულოები უმრავლესობის გარეშე?
როგორც “მშვიდობის, დემოკრატიის და განვითარების კავკასიური ინსტიტუტის” თავმჯდომარე გია ნოდია მიიჩნევს, ეს დაპირისპირება ერთადერთი არ იქნება და არ გამორიცხავს, რომ რაღაც საკითხებზე მოლაპარაკება შედგება, “ფორუმსა” და “რესპუბლიკელებს” უფრო დიდი საფუძველი ექნებათ რიგ საკითხებზე მათი აზრის გათვალისწინება მოითხოვონ. თუმცა მაინც თვლის, რომ პარლამენტში სესიების დასრულებამდე მაინც ცოტა დრო, მხოლოდ რამდენიმე თვე რჩება და კრიზისი ამიტომ ნაკლებად მოსალოდნელია.
გია ნოდიას თქმით, “რესპუბლიკელები” უმრავლესობაში არჩევნებამდე ვერ გაძლებენ, საპარლამენტო უმრავლესობა დაიშლება და გარკვეული კრიზისული მომენტები იქნება. დაშლა კი უფრო სერიოზულ შედეგებს საკრებულოებში გამოიწვევს. ისე, როგორც გორში მოხდა “ქართული ოცნების” დაშლა და ადგილობრივ დონეზე ხელისუფლების შეცვლა, ისე მოხდეს სხვაგანაც.
“რესპუბლიკელები” ისედაც უფრო ხშირად გამოთქვამდნენ უმრავლესობისაგან განსხვავებულ აზრს და, სავარაუდოდ, ახლა, როდესაც ერთიანი გუნდის ვალდებულებაც არ აქვთ, მათი მხრიდან მომავალში უფრო მეტი პრობლემებია მოსალოდნელი, იგივე რაღაც კანონების გატანისას,” – აღნიშნავს გია ნოდია. მისივე ვარაუდით, არჩევნებამდე “რესპუბლიკელი” მინისტრები შეიცვლებიან და ამის შემდეგ “ოცნებაში” იანგარიშებენ, მინისტრების საარჩევნო სიაში ჩასმა უღირთ თუ არა იმდენად, რომ მთავრობის ნდობის გამოცხადების პრობლემა არ გაითვალისწინონ.
“აანონსებენ, რომ ახალ სახეებს წარმოაჩენენ. ამდენად, შესაძლოა აქცენტი ახალ სახეებზე გააკეთონ და არა მინისტრების სიაში ჩასმაზე,” – აღნიშნავს გია ნოდია. მისი განცხადებით, “ოცნების” საწინააღმდეგოდ ძალიან იმოქმედებს საკრებულოებში უმრავლესობიდან “რესპუბლიკელების” გასვლა, რადგან ამით ძალიან ბევრგან დაკარგავენ უმრავლესობას. ეს კი არჩევნებზე იმოქმედებს, უფრო მეტად მაჟორიტარულ არჩევნებზე.
პოლიტოლოგი და კონსტიტუციის სპეციალისტი ვახტანგ ძაბირაძის თქმით, უმრავლესობის დაშლა არასტაბილურ გარემოს შექმნის და თუკი “რესპუბლიკელები” გადაწყვეტენ უმრავლესობის რიგების დატოვებას, ეს მათი მხრიდან დიდი უპასუხისმგებლობა იქნება. მისი თქმით, თუ “რესპუბლიკელები” უმრავლესობიდან გავლენ, ამან შესაძლოა “ნაციონალებიდან” პორტირებული დეპუტატების შეგულიანებაც გამოიწვიონ და უმრავლესობის დაშლა მოხდეს. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ოპოზიცია, თუნდაც პიარისთვის, მთავრობის უნდობლობის საკითხის აღძვრას აუცილებლად დაიწყებს.
“უნდობლობისთვის საკითხი აღძვრა პლენარულ სხდომაზე გავა. თუ მან 76 დეპუტატის მხარდაჭერა მიიღო, ითვლება, რომ პროცესი აღძრულია. მართალია, პროცესი დროში გაწელილია, შეიძლება ორ თვემდე გაიწელოს, მაგრამ აქ მთავარი მთავრობის შეცვლა არ არის, ამას ოპოზიცია ვერც მოახერხებს. პიარისათვის მთავარი პროცესის დაწყებაა, რაც ოპოზიციას თავისთავად მისცემს საშუალებას, რომ არასტაბილური გარემო შექმნას და სწორედ ეს იქნება პრობლემა. თუკი უმრავლესობა დაიშლება, წამყვანი ძალა “ნაციონალური მოძრაობა” გახდება. თანაც, თუკი უმრავლესობა პარლამენტში დაიშლება, ამას ავტომატურად მოჰყვება უმრავლესობების დაშლა თვითმმართველობის ორგანოებშიც. იმასაც თუ გავითვალისწინებთ, რომ არჩევნების პერიოდში ისედაც არასტაბილურობის განცდა ჩნდება, მაშინ ძალიან ცუდ სურათს მივიღებთ. ამიტომ არ შეიძლება უმრავლესობის დაშლა, რადგან ამით პოლიტიკური კრიზისის შექმნას, არასტაბილური გარემოს შექმნას შეუწყობენ ხელს და ეს ყველამ უნდა გააცნობიეროს. ამ არასტაბლური ვითარებით ვინ ისარგებლებს – ქვეყნის შიგნით თუ ქვეყნის გარეთ, ეს რთული მისახვედრი არ არის,” – მიიჩნევს ვახტანგ ძაბირაძე. მისივე აზრით, “ოცნებამ” პარლამენტის თავმჯდომარეც რომ გადააყენოს, “რესპუბლიკელებს” სახელმწიფოებრივი განცდა ეყოფათ, რომ თუნდაც ამას არ გადააყოლონ სტაბილური პოლიტიკური ვითარება.
ვახტანგ ძაბირაძე ამბობს იმასაც, რომ კანონით ისიც შესაძლებელია, რომ “რესპუბლიკელი” მინისტრები თანამდებობებზე დარჩნენ. ასე ხდება დასავლეთში და ვნახოთ, რა გადაწყვეტილებას მიიღებს კვირიკაშვილი.
“ჩვენ, უბრალოდ, მივეჩვიეთ იმას, რომ ოპოზიციამ ხელისუფლება აუცილებლად უნდა ლანძღოს. ჩვენ ხომ ოპოზიციას როგორც ხელისუფლების მტრებს ისე ვუყურებთ და რა ოპოზიცია ხარ, თუ არ იტყვი, რომ ივანიშვილი ჩირგვებიდან მართავს ხელისუფლებას, დაინგრა ქვეყანა და ა.შ. სხვა შემთხვევაში ოპოზიცია არ ხარ. ასე რომ, არ ვიცი, “რესპუბლიკელები” საარჩევნო კამპანიას როგორ წარმართავენ. ეს თავად უნდა დაგეგმონ,” – აღნიშნავს ვახტანგ ძაბირაძე.
აღსანიშნავია ისიც, რომ მთავრობისთვის ხელახალი ნდობის გამოცხადება ხდება მაშინ, თუკი მთავრობის 1/3 იცვლება. სულ 19 მინისტრია და მთავრობისათვის ხელახალი ნდობის საკითხი მხოლოდ 7 მინისტრის ცვლილებისას დადგება.
მთავრობაშია 3 “რესპუბლიკელი” მინისტრი, რომელთა თანამდებობიდან წასვლის მოლოდინიც არსებობს. ასევე არის ვარაუდი, რომ მთავრობიდან, დროებით მაინც, შესაძლოა, საარჩევნო სიაში გადმოინაცვლოს რამდენიმე მინისტრმა, მაგალითად, საუბარია პრემიერ გიორგი კვირიკაშვილზე, ასევე კახა კალაძეზე, სოზარ სუბარიზე და დავით სერგეენკოზე. ეს იმიტომ, რომ “ოცნებაში” თვლიან, რომ ეს პოლიტიკოსები საზოგადოებაში პოპულარულები არიან.
ვახტანგ ძაბირაძის ვარაუდით, თუკი ნდობის გამოცხადება გახდება საჭირო, “რესპუბლიკელებმა” და “ფორუმმა” პრობლემები არ უნდა შექმნან და როგორი გაბრაზებულებიც უნდა იყვნენ, ახლა ასეთი ნაბიჯი არ უნდა გადადგან.
“საქართველოს განვითარების კვლევითი ინსტიტუტის” დამფუძნებელი გია ხუხაშვილის თვალსაზრისით, “რესპუბლიკელ” მინისტრებს წასვლა აუცილებლად მოუწევთ, ასევე შესაძლოა დადგეს მინისტრთა გადახალისების საკითხიც, თუმცა წინასწარი კონსულტაციების ბაზაზე “ქართული ოცნება” ნდობის გამოცხადებისთვის საჭირო ხმების რაოდენობას მოაგროვებს.
გია ხუხაშვილის თქმით, თუ ეს ვერ მოხერხდა, მოვალეობის შემსრულებლებით მივალთ არჩევნებამდე და ესეც არ იქნება დიდი ტრაგედია. მისი განცხადებით, არჩევნებამდე იმდენად ცოტა დროა დარჩენილი, რომ თუკი ვინმემ ხელოვნურად არ დაძაბა სიტუაცია, სახელისუფლებო კრიზისის კუთხით შეგვიძლია საკმაოდ მშვიდობიანად გავიაროთ ეს პერიოდი. “რისკები არსებობს, ტენდენციებიც შეიმჩნევა, მაგრამ დიდი ნაციონალური დონის კრიზისი, მთავრობის უნდობლობის საკითხის, ან საპარლამენტო მუშაობის პარალიზების პერსპექტივა ნაკლებად სავარაუდოდ მიმაჩნია. თუმცა არ გამოვრიცხავ. ის, რომ ადგილობრივ საკრებულოებში პრობლემები იქნება, ეს ფაქტია, მაგრამ აქაც არ ვფიქრობ, რომ ეს სისტემურ ხასიათს მიიღებს”, – აღნიშნავს გია ხუხაშვილი.
„რეზონანსი”, 02 აპრილი, 2016 წელი
დაშლა, როგორც პიარსვლა
“თითოეულ პარტიას შეუძლია შეუსრულებელ დაპირებებზე პასუხისმგებლობა მოიხსნას და თქვას, რომ კოალიციაში არ უჯერებდნენ“
თაკო მათეშვილი
კოალიციაში შემავალ პარტიებს მოღვაწეობის სუფთა ფურცლიდან დაწყების შანსი აქვთ – ასე აფასებენ პიარსპეციალისტები კოალიციის პრაქტიკულად დაშლას და ამბობენ, რომ თითოეულ პარტიას შეუძლია ეს ყველაფერი მომგებიანად გამოიყენოს. ანუ, გაემიჯნოს ყველა იმ წარუმატებლობას, რაც “ოცნების” ხელისუფლებას ჰქონდა და საკუთარ თავზე მხოლოდ წარმატებები აიღოს.
შესბამისად, მათი თქმით, ახლა ყველაფერი იმაზეა დამოკიდებული, თუ როგორ ჩაატარებენ წინასაარჩევნო კამპანიას და რამდენად ჭკვიანურ პიარსვლებს გააკეთებენ.
იგივეს ამბობენ ისინი ოპოზიციურ პარტიებზეც და განმარტავენ, რომ ამომრჩეველთა უმრავლესობა არჩევნებამდე ჩამოყალიბებული არაა, თუ ვის უჭერს მხარს და პარტიებს შეუძლიათ ჭკვიანური წინასაარჩევნო კამპანიით ეს ელექტორატი საკუთარ მხარდამჭერად აქციონ.
პიარსპეციალისტი ელდარ პირმისაშვილი ამბობს, რომ კოალიციის დაშლა მასში შემავალი პარტიებისათვის მომგებიანიც შეიძლება იყოს და წამგებიანიც. მისი თქმით, საქართველოში რამდენიმე ტიპის საზოგადოება არსებობს. ნაწილი წინა ხელისუფლებისადმი უარყოფითად იყო განწყობილი და მათთვის “ქართული ოცნების” გაერთიანება ძალიან მნიშვნელოვან ალტერნატივას წარმოადგენდა. შესაბამისად, ასეთი ადამიანებისათვის კოალიციის ერთობა მნიშვნელოვანია მიუხედავად იმისა, რომ მასში შემავალი პოლიტიკური ჯგუფები ღირებულებებითა და მსოფლმხედველობით ერთმანეთისაგან ძალიან განსხვავდებოდნენ.
“ზოგადად, საქართველოში კომფორმიზმისა და კოლექტიური აზროვნებისადმი საზოგადოება ლოიალურადაა განწყობილი და შესაბამისად, მათ ეს გრძნობები გაერთიანებისაკენ უფრო უბიძგებს, ვიდრე დემოკრატიული მიდგომისაკენ, როგორიც პარტიების მრავალფეროვნებაა. ასე რომ, ეს დაშლა იმ ადამიანებისათვის, ვისაც “ქართული ოცნების” ერთობა მოსწონდა, იმედგაცრუება იქნება და შესაბამისად, პარტიებზე კარგად არ იმოქმედებს,” – აღნიშნავს პირმისაშვილი.
გარდა ამ პირველი ჯგუფისა, სპეციალისტის თქმით, არიან ადამიანები, რომლებიც კოალიციაში შემავალ კონკრეტულ პარტიას უჭერენ მხარს, მაგალითად, მხოლოდ “რესპუბლიკელებს” და მათთვის ეს პირიქით, ძალიან კარგი სიახლეა. თუმცა, მისი აზრით, ასეთი ადამიანების რიცხვი მცირეა.
პირმისაშვილის თქმით, ახლა პარტიებმა მთავარი ძალისხმევა იმაზე უნდა დახარჯონ, რომ მოიფიქრონ, როგორ შეფუთონ ეს ყველაფერი კარგად და როგორ მიიტანონ საზოგადოებამდე. მითუმეტეს იმის ფონზე, რომ დღემდე ვერ მოვისმინეთ ლოგიკური დასაბუთება იმისა, თუ რატომ გამოეყო კოალიციას “რესპუბლიკური პარტია”.
“თუ ამის მიზეზად აზრთა სხვადასხვაობა სახელდება, მაშინ რატომ გახდა ეს პრობლემა სწორედ ახლა, როცა აზრთა სხვადასხვაობა კოალიციაში შექმნის დღიდან იყო? საზოგადოებაში ინტერესი მაღალია, ინფორმაცია კი – ნაკლები. ამის გამო ჩნდება ჭორებიც,” – აცხადებს პირმისაშვილი.
რაც შეეხება ოპოზიციურ პარტიებს, მაგალითად “ნაციონალურ მოძრაობას”, “თავისუფალ დემოკრატებს”, “დემოკრატიულ მორაობას” და ა.შ. პირმისაშვილი ამბობს, რომ თუკი ისინი ამას ეფექტურად გამოიყენებენ, მაშინ მათი რეიტინგი ნამდვილად აიწევს, რადგან ესაა შანსი, რომ ჩამოუყალიბებელი ელექტორატი თავისკენ შეაბრუნონ.
“საქართველოში ამომრჩეველთა საკმაოდ დიდი ნაწილი გადაწყვეტილებას არჩევნების დროს ემოციურად იღებს. ესააა მერყევი ამომრჩეველი, რომელსაც ემოციური გზავნილები და მოწოდებები მოსწონს. თუ დააკვირდებით, პარტიები ბოლოსკენ ყოველთვის ამ ამომრჩეველზე ახდენენ აქცენტირებას და ეს ელექტორატი წყვეტს, თუ ვინ გაიმარჯვებს და ვინ – არა.
“ასე რომ, თუკი ისინი დარჩენილ პერიოდს ჭკვიანურად გამოიყენებენ, რაც საზოგადოების სეგმენტებად დაყოფას და მათზე იდნივიდუალურად მუშაობას გულისხმობს, ბევრს მოიგებენ.”პოლიტიკოსი ყველას ერთი და იგივე ენით არ უნდა ელაპარაკებოდეს. ზოგისთვის დასაქმებაა მნიშვნელოვანი, ზოგისთვის – საგარეო ურთიერთობა და ა.შ. ასე რომ, პოლიტიკოსები ცდებიან, როცა ხშირ შემთხვევაში აუდიტორიის სეგმენტირებას არ აკეთებენ,” – აღნიშნავს ელდარ პირმისაშვილი.
“პერიტუს გრუპის” დამფუძნებელი და პიარსპეციალისტი ნინა პერტენავა კოალიციის დაშლას გამართლებულად მიიჩნევს და ამბობს, რომ ოთხი წლის წინ, როცა ეს ჯგუფი ერთად იმის გამო შეიქმნა, რომ ცალ-ცალკე მაშინდელ ხელისუფლებას ვერ დაამარცხებდნენ, ამის გამო მათ შორის ინტერესთა კავშირი დამყარდა, კოალიცია შექმნეს და მიზანსაც მიაღწიეს. ცალ-ცალკე ამას, რა თქმა უნდა, ვერ შეძლებდნენ.
ახლა კი, სპეციალისტის თქმით, 4 წლის შემდეგ შედეგები შეჯერდა და ისეთი რეიტინგი, როგორიც ჰქონდათ, ნამდვილად აღარ აქვთ, რადგან ხალხში არის განცდა, რომ დაპირებები არ სრულდება, ან მათთან ვერ აღწევს. ამბობს, რომ ამას კოალიციის შიგნით ერთმანეთის მისამართით ქვების სროლაც დაერთო და ერთიანობის შენარჩუნება კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგა. აქედან გამომდინარე, დღეს მათი დაშლა ლოგიკური იყო, რადგან საერთო მიზნები აღარ გააჩნიათ.
ახლა უკვე, როგორც პერტენავა განმარტავს, ყველაფერი იმაზეა დამოკიდებული, თუ ვინ როგორ გამოიყენებს არჩევნებამდე დარჩენილ რამდენიმე თვეს და როგორ კამპანიას ჩაატარებს.
“ამ თვეებს გადამწყვეტი მნიშვნელობა ექნება. მე, როგორც პიარტექნოლოგმა, ზუსტად ვიცი, რომ თუკი კოალიციაში შემავალ პარტიებს კარგი პიარკამპანია ექნებათ, დამოუკიდებლადაც შეძლებენ მხარდაჭერის მოპოვებას. თუ მათი კამპანია ერთმანეთის მსგავსი იქნება, განსაკუთრებული შედეგების მიღწევა ნამდვილად გაუჭირდებათ.
“ჩამოუყალიბებელი ელექტორატის რიცხვი ყოველი არჩევნების წინ ძალიან მაღალია და მათი ჩამოყალიბება სწორედ საარჩევნო კამპანიაზეა დამოკიდებული. ფაქტობრივად, ახლა ყველაფერი განულდა და ეს პარტიები ახლიდან იწყებენ ხალხის გულის მოგებას.
ამიტომაცაა გადამწყვეტი არჩევნებამდე დარჩენილი რამდენიმე თვის ეფექტურად გამოყენება. თითოეულ პარტიას შეუძლია შეუსრულებელ დაპირებებს გაემიჯნოს, პასუხისმგებლობა მოიხსნას და თქვას, რომ მათ კოალიციაში არ უჯერებდნენ.
“სწორ კომუნიკაციას და საკუთარი თავის ეფექტურად წარმოჩენას ბევრი რამ შეუძლია. რა თქმა უნდა, ვერც ერთი მათგანი ვერ მოიპოვებს იმდენ ხმას, რაც კოალიციამ მოიპოვა, მაგრამ კარგი პიარტექნოლოგების აყვანისა და საარჩევნო კამპანიის ეფექტურად ჩატარების შემთხვევაში წარმატების შანსი ბევრად გაეზრდებათ,” – აცხადებს პერტენავა.
„რეზონანსი”, 02 აპრილი, 2016 წელი
ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: „ოცნებას” არჩევნების დამაჯერებლად მოგება გაუჭირდება
თიკო ოსმანოვა
“ჯანსაღ გარემოში პარტია “ქართულ ოცნებას” დამაჯერებელი გამარჯვების მიღწევა ძალიან გაუჭირდება. ამ შემადგენლობით ეს შეუძლებელიც კია. რაც შეეხება “ქართული ოცნების”, როგორც პარტიის, განახლებას, ამის სულ უფრო და უფრო ნაკლებ შანსს ვხედავ იმიტომ, რომ “ოცნებამ” ყველა შანსი გაუშვა, რომ რეალური განახლება და სწორი განვითარება აერჩია”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას “პარტია “ქართული ოცნების” პოლიტსაბჭოს წევრი არმაზ ახვლედიანი.
მმართველი კოალიაციის დაშლის შედეგებზე და საპარლამენტო არჩევნებზე სხვადასხვა პარტიების შანსზე “რეზონანსი” არმაზ ახვლედიანს ესაუბრა. „პარტია “ქართული ოცნების” ბედი დამოკიდებულია მხოლოდ იმაზე, რამდენად შეძლებს სწორი გზით არჩევნებამდე მისვლას. სწორედ ეს განსაზღვრავს პარტიის მომავალს“, – ამბობს არმაზ ახვლედიანი.
- თქვენი აზრით, მმართველი კოალიციის პრაქტიკულად დაშლის შედეგად რამდენად მაღალია ქვეყანაში პოლიტიკური კრიზისის ალბათობა?
- არ გამოვრიცხავ, რომ პოლიტიკური კრიზისის ნიშნები კრიზისში გადაიზარდოს. ამ ნიშნებს უკვე ვხედავ და კრიზისამდე არცთუ ისე დიდი გზაა. ეს დამოკიდებულია იმაზე, თუ როგორ გაუძღვება ახალ ვითარებაში საქმეს პარტია “ქართული ოცნება” და პრემიერ-მინისტრი. რამდენად ეყოფათ უნარი და შესაძლებლობა, რომ არსებულ გამოწვევებს დროულად და ადეკვატურად უპასუხონ.
- თქვენი აზრით, რამდენად მაღალია საპარლამენტო არჩევნებზე “ოცნების” გამარჯვების შანსი?
- ვფიქრობ, “ოცნებაში” რეტროგადებს ჯერ კიდევ აქვთ იმედი, რომ გამოიყენებენ ადმინისტრაციულ რესურს და მოხდება ყველა შესაძლო ძალის მობილიზება იმისათვის, რომ ნებისმიერი საშუალებით მოიპოვონ გამარჯვება. ჯანსაღ გარემოში “ოცნებას” დამაჯერებელი გამარჯვების მიღწევა ძალიან გაუჭირდება. ამ შემადგენლობით ეს შეუძლებელიც კია. რაც შეეხება “ქართული ოცნების,” როგორც პარტიის, განახლებას, სულ უფრო და უფრო ნაკლებ შანსს ვხედავ იმიტომ, რომ “ოცნებამ” ყველა შანსი გაუშვა, რომ რეალური განახლება და სწორი განვითარება აერჩია. ამდენად, თუ ასე გაგრძელდა, “ოცნების” მომავალი ძალიან ბუნდოვანია.
- რატომ, პოლიტიკური ნება არ არსებობს?
- მიზეზი ბევრია, მათ შორის ისიც, რომ “ოცნებაში” რეტროგადების ჯგუფმა შეიქმნა სასათბურე პირობები. ამ ვითარებაში ჩატარდა ბოლო პარტიული კონფერენციები რაიონებსა და ქალაქებში. როგორც ჩანს, ამავე სულისკვეთებით და საბჭოთა განწყობით ჩატარდება ყრილობაც. “ოცნებამ” ვერ მოახერხა ჩამოეყალიბებინა სწორად, საქართველოს დღის წესრიგით მოაზროვნე ადამიანების გუნდი. პარტია “ქართული ოცნება” პარტიად ვერ ჩამოყალიბდა. ის ახლა ხელისუფლებაზეა მთლიანად მიბმული და მხოლოდ ამით საზრდოობს. ძალაუფლების გარეშე “ოცნების” არსებობის შესაძლებლობას ვერ ვხედავ. ამის უმთავრესი მიზეზი თავიდანვე ისაა, რომ “ოცნებას” არ გააჩნდა სტრატეგია და იდეოლოგია.
- და მაინც, თქვენი აზრით, “ოცნება” შეძლებს ისეთი მაჟორიტარი კანდიდატების წამოყენებას, რომლის დახმარებითაც არჩევნებში უმრავლესობას მოიპოვებს?
- რაც შეეხება მაჟორატირულ სისტემას, იგი მანკიერ სისტემად იმიტომ კი არ ჩამოყალიბდა, რომ თავისთავად მაჟორატარული წესი ცუდია, არამედ იმიტომ, რომ საქართველოში პრაქტიკულად ყველა ხელისუფლების დროს და დღესაც მაჟორატარულ სისტემას იყენებენ მანიპულაციებით და ადმინისტრაციული რესურსების გამოყენებით სასურველი, ლოიალური კანდიდატების ასარჩევად. დღეს “ოცნება” მოახერხებს თუ არა ისეთი მაჟორიტარი კანდიდატების წამოყენებას, რომელიც საზოგადოებისთვის მისაღები იქნება, არ ვიცი, ეჭვი მეპარება.
- როდის გაიმართება პარტიის ყრილობა?
- არ ვიცი, ზუსტი თარიღი. როგორც თქვენც იცით, აპრილში უნდა ჩატარდეს.
- პარტიის ლიდერთა განცხადებით, “ოცნების” საარჩევნო სიაში ბევრი ახალი სახე იქნება. თქვენ თუ გაქვთ ამასთან დაკავშირებით რამე ინფორმაცია?
- ახალი და ძველი არაა მთავარი. საქმე ისაა, თუ რას ეძებ და რა გინდა. თუკი ამოცანაა, რომ შემოიკრიბო წინასაარჩევნოდ ჯანსაღად, დემოკრატიულად და სამართლებრივად მოაზროვნე ადამიანების გუნდი, ეს ერთი თემაა და სწორია; ხოლო თუ მიზანია, რომ საზოგადოებას მოაჩვენო, თითქოს განახლებაა, ეს, რა თქმა უნდა, დროებითია და სასიკეთო შედეგის მომტანი ვერ იქნება.
- სოფიო ხორგუანი იქნება თუ არა “ქართული ოცნების” საარჩევნო სიაში?
- არაფერი არ ვიცი ამის შესახებ.
- კოალიაციაში შემავალ სხვა სუბიექტებს არჩევნებში გამარჯვების შანსი თუ აქვთ?
- მეჩვენება, რომ სუბიექტებს ცალ-ცალკე შანსი არ აქვთ. თავად “ოცნების” შანსიც მცირეა მიუხედავად იმისა, რომ მის ხელშია სახელისუფლებო ბერკეტი. “ოცნების” ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა ისაა, რომ რეტროგრადი ლიდერები კატასტროფულად თვითკმაყოფილები და თავდაჯერებულები არიან. ასეთ დროს, როგორც წესი, მარცხი გარდაუვალია.
„რეზონანსი”, 02 აპრილი, 2016 წელი
ინტერვიუ გიორგი ახვლედიანთან: „ჩვენი პირველი კონკურენტი იქნება “ქართული ოცნება”
გვანცა ღვედაშვილი
“დემოკრატიული მოძრაობის” წევრი გიორგი ახვლედიანი “რეზონანთან” ინტერვიუში ამბობს, რომ 2016 წლის არჩვნებში პარტია არა საპარლამენტო უმრავლესობის მოსაპოვებლად, არამედ ხელისუფლებაში მოსასვლელად ემზადება. ამასთან, როგორც თავად ამბობს, არც ერთ პოლიტიკურ პარტიასთან ბლოკის შექმნის საკითხი არ განიხილება. არჩვენებში მთავარ კონკურენტად კი ახლანდელ ხელისუფლებას – პარტია “ქართული ოცნებას” მიიჩნევენ.
გიორგი ახვლედიანი: გასაგებია, რომ კოალიციის პრაქტიკულად დაშლის შემდეგ გააქტიურდა თემატიკა, რომელიც ახალ კოალიციურ ინტერესს წარმოაჩენს. მინდა გითხრათ, რომ “დემოკრატიულ მოძრაობას” დღესდღეობით არც კოალიციის ყოფილ წევრებთან და არც სხვა პოლიტიკური სპექტრის წარმომადგენლებთან არანაირი მოლაპარაკების რეჟიმს არ გეგმავს, მაგრამ თუ დაიწყება, ამის შესახებ საზოგადოებას აუცილებლად ვაცნობებთ და ეს არ იქნება კულუარული ფარული, ჩუმი მოლაპარაკებები. “დემოკრატიული მოძრაობის” დღის წესრიგში არ დგას საკითხი, რომ არჩევნებში მონაწილეობა ვინმესთან ერთად მივიღოთ.
- იყო საუბარი, რომ “დემოკრატიული მოძრაობა” არჩევნებზე “მრეწველებთან” და “პატრიოტთა ალიანსთან” ერთად გასვლის შესაძლებლობას განიხილავდა.
- ასეთი ჭორი მართლაც მრავლად იყო, არა მხოლოდ “პატრიოტთა ალიანსთან”, არამედ დაანონსებულ ახალ პოლიტიკურ პარტიასთან, რომელიც ირაკლი ღარიბაშვილს უნდა შეექმნა. აგრეთვე იმასთან დაკავშირებით, რომ “ეროვნული ფორუმი” უნდა შემოგვიერთდეს. მერწმუნეთ, ასეთი ხმები არჩევნების წინ იმდენი იქნება, რომ სათვალავი აგვერევა. ეს ჩვეულებრივი და ბუნებრივი პროცესია საარჩევნო კამპანიის დროს. ვიღაც იტყვის, რომ არ გამორიცხავს “დემორატიულ მოძრაობასთან” მოლაპარაკებას და პრესა მაშინვე აიტაცებს ამ თემას, რომ რაღაც კოალიციის შექმნაზეა საუბარი. ერთმნიშვნელოვნად შემიძლია დაგიდასტუროთ, რომ ჩვენ არც ერთ პოლიტიკურ პარტიასთან არ გვაქვს მოლაპარაკება კოალიციის შექმნასთან დაკავშირებით.
- რომელ პოლიტიკურ პარტიას მიიჩნევთ თქვენს მთავარ ოპონენტად?
- მთავარი ოპონენტი დღევანდელი რეალობიდან გამომდინარე, რა თქმა უნდა, ხელისუფლებაა. ხელისუფლება, ამ შემთხვევაში “ქართული ოცნება”, არის ის პოლიტიკური ძალა, რომელიც ქვეყნის განვითარებაზე იღებს პასუხისმგებლობას. ეს პროცესი პრაქტიკულად ჩიხშია შესული და, ბუნებრივია, “დემოკრატიული მოძრაობის” პოლიტიკა ამ ძალის ხელისუფლებიდან გაშვება და პასუხისმგებლობის თავის თავზე აღებაა. აქედან გამომდინარე, ჩვენი პირველი კონკურენტი იქნება და 2012 წლის შემდეგ არის პარტია “ქართული ოცნება”.
- თქვენი აზრით, რა შანსები აქვს დემოკრატიული მოძრაობას” არჩევნებში?
- პოლიტიკაში მარჩიელობა ნამდვილად არ არის კარგი საქმე, მაგრამ დარწმუნებით შემიძლია გითხრათ, რომ ჩვენ არ ვემზადებით იმისათვის, რომ პარლამენტში ძლიერი ოპოზიციური ფლანგით ვიყოთ წარმოდგენილი. “დემოკრატიულ მოძრაობას” ერთმნიშვნელოვანი გათვლა ქვეყანაში ხელისუფლების აღების კუთხით აქვს. ჩვენი საარჩევნო კამპანიის წარმართვა, მხარდამჭერების დარაზმვა, მობილიზება და ძალიან ბევრი კონკრეტული ქმედება სწორედ ამ მიმართულებით იქნება გადადგმული.
ეს არის იმ განწყობის შესაბამისი ნაბიჯი, რომელიც ჩვენს ამომრჩეველს “დემოკრატიული მოძრაობის” მიმართ აქვს. მათი განწყობა და მოლოდინი ძალიან მოტივირებულია, ამიტომ ჩვენ ვიბრძვით იმისთვის, რომ მოვიდეთ ხელისუფლებაში. რაც უფრო მეტხანს არ მოვა “დემოკრატიული მოძრაობა” ხელისუფლებაში, მით უფრო დიდხანს დაზარალდება ქვეყანა. ეს ყველამ უნდა გაიგოს. შეიძლება ძალიან ამბიციური განაცხადია, მაგრამ ეს რეალობაა.
„რეზონანსი”, 02 აპრილი, 2016 წელი
ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ არჩევნებამდე რესპუბლიკელი მინისტრები გადადგებიან“
სალომე სარიშვილი
პოლიტოლოგ სოსო ცინცაძის შეფასებით, “რესპუბლიკური” პარტიის გადაწყვეტილება – არჩევნებში დამოუკიდებლად მიიღოს მონაწილეობა, აბსოლუტურად მოსალოდნელი იყო, თუმცა ერთდროულად კოალიციაში დარჩენაცა და წინასაარჩევნო კამპანიის დამოუკიდებლად წარმოებაც ექსპერტს არაბუნებრივად მიაჩნია. ცინცაძის აზრით, “რესპუბლიკელები” ამგვარი დიპლომატიით მხოლოდ ადმინისტრაციული რესურსის შენარჩუნების მიზნით მოქმედებენ, რადგან ეს ტაქტიკა წინასაარჩევნოდ მათთვის საუკეთესო ბერკეტია.
პოლიტილოგი ვარაუდობს, რომ კოალიციის დაშლასთან ერთად, წინასაარჩევნოდ “რესპუბლიკელებისა” და “თავისუფალი დემოკრატების” ალიანსი გარდაუვალია, თუმცა ესეც მხოლოდ დროებით, რადგან, მისი შეფასებით, “რესპუბლიკელები”, მათივე პარტიის პოლიტიკიდან გამომდინარე, დიდხანს ვერავის გუობენ. ცინცაძე არც “რესპუბლიკელებისა” და “ნაციონალური მოძრაობის” ალიანსს გამორიცხავს, თუმცა ამ ვერსიას გარკვეულ მიზეზთა გამო მაინც ნაკლებად სარწმუნოდ მიიჩნევს.
მიმდინარე პოლიტიკურ საკითხებსა და წინასაარჩევნოდ მოსალოდნელ ცვლილებებზე “რეზონანსი” პოლიტოლოგ სოსო ცინცაძეს ესაუბრა.
სოსო ცინცაძე: ის, რომ კოალიცია კოალიცია არ იყო და ეკლექტიკური გაერთიანება იყო, ეს პირველი დღიდან ცნობილია. დღეს მხოლოდ იმაზე შეიძლება ვილაპარაკოთ, თუ როგორ აღმოჩნდა ასეთი ხანგრძლივი და სიცოცხლისუნარიანი ერთი დღით დაბადებული ბავშვი. რეალურად მისი ამოცანა სააკაშვილის გადაგდება იყო. ამის შემდეგ კოალიცია ან უნდა დაშლილიყო, ან სხვა ფორმატი მიეღო. “რესპუბლიკელები” “ოცნებასთან” დიდი ხნით გამჩერებლები რომ არ იყვნენ, ესეც ცხადი იყო, ვინაიდან ივანიშვილმა ეს გუნდი დროებით შეკრიბა და უთხრა: აბა, ბიჭებო და გოგოები, ახლა თქვენი უთანხმოება, გაუგებრობა და ყველა ძველი შუღლი უნდა დაივიწყოთ, რადგან ეს არჩევნებში გამარჯვებას მოგვიტანს. არჩევნებში მართლაც გაიმარჯვეს, მაგრამ ძველი შუღლი, უთანხმოება, უნდობლობა და ურთიერთეჭვიანობა მაინც ყველამ გაიხსენა.
- თუმცა, არჩევნებში დამოუკიდებლად მონაწილეობის სურვილი “რესპუბლიკელებთან” ერთად ახლა უკვე “ეროვნულმა ფორუმმაც” გამოთქვა. კოალიცია პრაქტიკულად დაშლილია. როგორ ფიქრობთ, რამდენად დიდია შანსი, თუნდაც “რესპუბლიკელებმა” დამოუკიდებლად შეძლონ ბარიერის გადალახვა?
ს.ც.: მოდით, ასე დავიწყოთ – ივანიშვილის პირადი ავტორიტეტის წყალობით ამ ჯგუფმა 4 წელი ერთად გაძლო, მაგრამ არჩევნების მოახლოებისას მთელი პარლამენტი იმდენად უჩვეულოდ დისკრედიტებული აღმოჩნდა, რომ ყველამ, ვისაც არ ეზარება, პარლამენტის კრიტიკა დაიწყო. რეალურად მოხდა ისე, რომ არჩევნებში ამ გუნდთან ერთად გასვლა ახლა აღარავის უნდა, მათ შორის არც “რესპუბლიკელებს”, რომლებიც ასე თუ ისე საკუთარ ავტორიტეტს უფრთხილდებიან. უნდა აღინიშნოს, რომ მათთვის პრიორიტეტი არჩევნებში გამარჯვება არაა. პარტია, რომელიც 30 წელზე მეტია არსებობს, უფრო ხანგრძლივ პერსპექტივებზეა ორიენტირებული. მართალია, დამოუკიდებლად მათ არჩევნებში არასოდეს გაუმარჯვიათ, თუმცა პარტია არ დაშლილა და ორგანიზაციულად სულ უფრო და უფრო ძლიერდებოდა.
რასაკვირველია, ამ პარტიისთვის სასიცოცხლო მნიშვნელობა ხელისუფლებაში მოსვლას არ აქვს. ნებისმიერი პირობებისა და კომპრომისის საფასურად მათ ეს არ უღირთ. კოალიციის დანარჩენ წევრებსა და “რესპუბლიკელებს” შორის სწორედ ეს განსხვავებაა. როგორც ჩანს, ახლა თავმოყვარეობის გრძნობამ “ეროვნულ ფორუმშიც” გაიღვიძა. ალბათ გაიხსენეს, რომ იყო დრო, როცა ქართულ საზოგადოებაში ისინი ძალზედ მაღალი ავტორიტეტით სარგებლობდნენ. სააკაშვილის პერიოდში მათ მართლაც ჰქონდათ აღმავლობის, რენესანსის ეტაპი. ამდენად, ნოსტალგიის შედეგად “ფორუმმაც” გადაწყვიტა, რომ არჩევნებში ცალკე, სახის შენარჩუნებით სჯობს დამარცხება, ვიდრე კოალიციასთან ერთად პარლამენტში ადგილის შენარჩუნება. “ფორუმის” მხრიდან ეს ძალზედ კეთილშობილური გადაწყვეტილებაა.
- “რესპუბლიკელებმა” განაცხადეს, რომ კოალიციის რიგების დატოვებას არ გეგმავენ. ამასათანავე, პრემიერმა კვირიკაშვილმა ისიც თქვა, რომ “რესპუბლიკელი” მინისტრები მუშაობას ჩვეულ რეჟიმში გააგრძელებენ. თქვენი აზრით, რა ინტერესი უნდა ჰქონდეს “ქართულ ოცნებას”, რომ ისეთ გადამწყვეტ ეტაპზე, როგორიც წინასაარჩევნოა პერიოდია, ასე ვთქვათ, “რესბუბლიკელების” სახით უკვე კონკურენტი გააძლიეროს, ან რამდენად შესაძლებელია ერთდროულად კოალიციაში დარჩენაცა და დამოუკიდებლად წინაასაარჩევნო კამპანიის წარმოება?
- “რესპუბლიკელები” ცოტა დიპლომატობენ და 6 თვე კოალიციაში რჩებიან. როგორც ჩანს, ადმინისტრაციულ ბერკეტებს ვერ ელევიან. სამი მინისტრი და პარლამენტის თავმჯდომარე – ყველაფერი ეს წინასაარჩევნო კამპანიაში თავის წონა ოქროს ფასად ღირს. მით უმეტეს იმ პერიოდში, როცა წინასაარჩევნო კამპანია ფინიშის სწორზე გავა.
თავისი ნებით თანამდებობას არავინ დატოვებს, რადგან ეს წინასაარჩევნო პერიოდში ნებისმიერ შემთხვევაში ბერკეტია. თუმცა ამაზე ელემენტარულად ივანიშვილიც დაფიქრდება და გარდა ამისა, არ მგონია, რომ მათი ადგილების შენარჩუნებას მხარს გავლენიანი პარლამენტარები უჭერდნენ. ვგულისხმობ ივანიშვილის ახლო წრის წარმომადგენლებს. ეს არალოგიკურია – 6 თვე ჩემს კონკურენტს კიდევ უფრო გაძლიერებაში მივეხმარო, გამართლებული ნამდვილად არაა.
კონკურენტი აზრს აღარ შეიცვლის და დარჩება ისევ კონკურენტად. კონკურენტი რბილად ნათქვამია, რადგან სინამდვილეში რა ფორმებს ღებულობს კონკურენცია ქართულ პოლიტიკაში, ეს არაერთხელ გვინახავს. რასაც ქართულ წინასაარჩევნო კამპანიებს ვიხსენებ, ასეთი დრამატული, აჭრილი, დაუვარცხნელი და დაულაგებელი წინასაარჩევნო კამპანია, თანაც უკვე ისეთი ბინძური მეთოდებით, რომელმაც ბოლო პერიოდში თავი იჩინა, ვგულიხმობ, პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გამოქვეყნებას, ასეთი არჩევნები არ მახსენდება. ამასთან, წარმოდგენა არ გვაქვს, ხვალ და ზეგ კიდევ რა საშინელებებს შეიძლება წავაწყდეთ.
რაც შეეხება ერთდროულად კოალიციაში დარჩენასა და დამოუკიდებელ წინასაარჩევნო კამპანიას, მას შემდეგ, რაც ადამიანი გამოქვაბულიდან გამოვიდა, ასეთი რამ კაცობრიობის ისტორიაში არ მომხდარა. ორი ველური ერთმანეთს ეჩხუბებოდეს და თან თანამშრომლობდეს – ასეთი რამ არ ხდება. ასეთი რამ შესაძლებელია ოჯახში, პოლიტიკაში არა. ეს არაბუნებრივია და იქნება კიდეც, თუკი ფორმატი არჩევნებამდე ამგვარი ფორმით შენარჩუნდა.
- თუმცა “რესპუბლიკელები” ამბობენ, რომ ასეთი მეთოდი ევროპის ბევრ ქვეყანაში აპრობირებულია და დროა, საქართველოც ევროპულ ყაიდაზე გადაერთოს…
- “რესპუბლიკელების” ადგილას რომ სხვები იყვენენ, აუცილებლად ვიფიქრებდი, რომ ეს უვიცობით მოსდით. რბილად რომ ვთქვათ, ისინი ამით შეურაცხყოფას ჩვენ გვაყენებენ, რადგან ფიქრობენ, რომ თურმე მხოლოდ მათ იციან, რას ნიშნავს ევროპული მოდელი. ამაში მწარედ ცდებიან. არსად ევროპაში ასეთი რამ არ ხდება. მაშინ ერთი პრეცედენტი მაინც დაასახელონ, სად გაგონილა ერთდროულად კოალიციაში იყვნენ და თან წინასაარჩევნო კამპანია დამოუკიდებლად აწარმოონ.
- როგორ ფიქრობთ, როგორ აისახება კოალიციის დაშლა მთავრობის მუშაობაზე?
- მთავრობის მუშაობა იქამდეც არ იყო სახარბიელო. სანამ “რესპუბლიკელები” არ იტყოდნენ გავდივართო. იქამდე რა – სამუშაო ადგილები შეიქმნა, ცხოვრების პირობები გაუჯობესდა, ვალუტა გამყარდა, დედაქალაქს ქალაქის სახე მიეცა თუ რა გაკეთდა? არც არაფერი. ყველაფერი ისე გაგრძელდება, როგორც უწინ იყო. იგივე ნარმანია ავიღოთ – მას სხვანაირად მუშაობა არ შეუძლია, ისევე როგორც მთავრობას. პროცესები იმდენად უმართავია, გულითაც რომ უნდოდეთ და დღე-ღამე გაასწორონ, აბსოლუტურად არაფერი გამოუვათ. ნარმანიასგან ნორმალური მერი ქვეყნის გადატრიალების შემთხვევაშიც არ გამოვა.
ასეა ზოგიერთი მინისტრიც. მაგალითად, განათლების მინისტრი, რომელმაც განათლების სისტემას, მეცნიერებასა და უმაღლეს სასწავლებლებს ბოლო მოუღო. მან აწი როგორ უნდა იმუშაოს წარმატებულად, ან განა უმისობა დაეტყობა რამეს? სულაც არა.
თბილისი არც მოსკოვია და არც ვაშინგტონი, თითზე ჩამოსათვლელ საქმეებს ვერ უმკლავდებიან და აწი რა შეცვლება? არც არაფერი. მთავრობა ისედაც ხელოვნურ მართვაზეა გადასული და ავტომატურ რეჟიმში მუშაობს, ინერციით როგორმე ამ 6 თვესაც გადააგორებენ.
- რაც შეეხება წინასაარჩევნოდ პარტიების შესაძლო ალიანსს, რა სიახლეებს უნდა ველოდოთ, რამდენად შესაძლებელია, დავუშვათ, “რესპუბლიკელებისა” და “თავისუფალი დემოკრატების” გაერთიანება?
- ჩემი აზრით, დღევანდელი გადასახედიდან “თავისუფალი დემოკრატებისა” და “რესპუბლიკელების” გაერთიანება გარდაუვალია, რა თქმა უნდა, თუკი რაიმე არ შეიცვალა და გაუთვალისწინებელი არ მოხდა.
ეს ალინსიც მხოლოდ წინასაარჩევნოდ შეიძლება შედგეს, რადგან “რესპუბლიკელები” დიდხანს ვერავის ვერ გუობენ. მაგალითად, მათ თავის დროზე, დაწყებული გამსახურდიიდან, “ოცნების” ჩათვლით, ვერავინ იგუეს, რადგან უკიდურესად ინდივიდუალისტური პარტიაა.
მათი ფილოსოფიური პოლიტიკა დანარჩენი სხვა პარტიებისგან ბევრად განსხვავდება. შეიძლება იმიტომაც, რომ ასეთ უმაღლეს დონეზე დახვეწილი, დამუშავებული და ორგანიზებული პროგრამა სხვა არც ერთ პარტიას არ გააჩნია. აქედან გამომდინარე, “რესპუბლიკელების” სხვა პარტიებთან თანამშრომლობა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია წარმოსადგენი, თუკი ისინი სხვა პარტიას შთანთქავენ, ისიც ისე, თუ ამის სურვილი თავად “რესპუბლიკელებს” ექნებათ. სხვა, პარიტეტულ საწყისებზე ისინი ვერავის იგუებენ.
- რაც შეეხება “რესპუბლიკელებისა” და “ნაციონალური” მოძრაობის შესაძლო ალიანსს, არასაპარლამენტო ოპოზიციაში ფიქრობენ, რომ ბარიერის გადალახვის მიზნით ეს გაერთიანება ყველაზე უფრო ახლოსაა რეალობასთან. თქვენ რას ფიქრობთ?
- სრულიად დასაშვებია ასეც მოხდეს. რატომ იქმნება ჩვენთან ალიანსები? – იმიტომ, რომ, დავუშვათ, ივანიშვილი ხელისუფლებაში მოსულიყო, ხოლო სხვა დანარჩენებს პარლამენტში შესასვლელად ზღვარი გადაელახათ. თუმცა არასარლამენტო ოპოზიცია ამ აზრამდეც ვერ მიდის. ვერ მიდის იმიტომ, რომ იქ პარტიები არ არსებობს, იქ მხოლოდ ლიდერები არსებობს და ესეც ქართული სინამდვილეა. ამიტომ, თუ ახლა რომელიმე ორი პარტია გაერთიანდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ ორი ლიდერის ნაცვლად, ერთი ლიდერი უნდა მივიღოთ, თუმცა, ლიდერობის დაკარგვა არავის სურს. შესაბამისად, ამ ალიანსის შემთხვევაში სულ სხვა სიტუაცია იქმნება.
ალბათ პარლამენტში შესასვლელად ბურჯანაძის პარტიაც გადალახავს ზღვარს და “პატრიოტთა ალიანსიც”. ამასთანავე, რასაკვირველია, “ნაციონალური მოძრაობაც”, რომელმაც თავისი სიცოცხლისუნარიანობა დაამტკიცა. ვინაიდან მე პოლიტიკოსი არ გახლავართ და შესაბამისად, არც მიკერძოებული ვარ, მინდა ვთქვა, რომ უკანასკნელი წლების განმავლობაში ქართული დემოკრატიის ყველაზე დიდ მიღწევად სწორედ ეს მიმაჩნია. ეს იყო პირველი შემთხვევა, როცა მმართველი პარტია არჩევნებში დამარცხდა, მაგრამ სიცოცხლე მაინც შეინარჩუნა და წინა არჩევნებში მშვენიერი შედეგიც აჩვენა. 20-30%-ის ჩვენება არჩევნებში, თანაც იმ პირობებში, როცა მათ წინააღმდეგ ტოტალური უარყოფითი დამოკიდებულებაა, ეს სულაც არაა ცუდი მაჩვენებელი.
- ბურჯანაძე ახსენეთ. საინტერესოა, რას ფიქრობთ ბურჯანაძის პარტიისა და დავუშვათ “ეროვნული ფორუმის” შესაძლო გაერთიანებაზე?
- არ მგონია, რომ ბურჯანაძე ვინმესთან გაერთიანდება. ერთადერთი, თუკი ეს თეორიულად შესაძლებელი იყო, მხოლოდ “პატრიოტთა ალიანსთან” იყო შესაძლებელი, რადგან ეს ორივე პარტია რუსეთთან ურთიერთობის დარეგულირების მომხრეა. ეს არაა პრორუსული პარტიები, უბრალოდ, ორივე მათგანი რუსეთთან ურთიერთობის დარეგულირებას უჭერს მხარს, თუმცა ორი ქალი ლიდერი ქართულ სინამდვილეში, სამწუხაროდ, რთულად წარმოსადგენია.
- ოპოზიციაში ამბობენ იმასაც, რომ მმართველი კოალიციიდან “რესპუბლიკელების” გასვლა გარკვეული მიზეზების გამო “ოცნებასთან” წინასწარ იყო შეთანხმებული. თქვენ როგორ უყურებთ ამ იდეას?
- არ მგონია, ეს წინასწარ გათამაშებული სცენარი იყოს, რადგან საქართველოში ამისი ზღვარი წაშლილია. არ იციან, რას ნიშნავს ლიბერალი, ნეოლიბერალი, კონსერვატორი, ცენტრისტი თუ მემარცხენე-მემარჯვენე, აქ ზღვარი აბსოლუტურად წაშლილია.
არც “რესპუბლიკელები” არიან ლიბერალები, ზოგიერთ დელიკატურ საკითხებში თავიანთი მიდგომით უფრო ნეოლიბერალებს თუ ვუწოდებთ. “რესპუბლიკელების” ნეოლიბერალობის დამამტკიცებელი საბუთი მათივე დაბალი რეიტინგია. ამიტომ მგონია, რომ ეს მოსაზრება რეალობასთან ნაკლებადაა ახლოს.
„რეზონანსი”, 02 აპრილი, 2016 წელი
უნდა დარჩნენ თუ არა “რესპუბლიკელი” მინისტრები თანამდებობაზე?
ლიკა ამირაშვილი
“რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი წევრი, საკრებულოს დეპუტატი დავით ზურაბიშვილი მიიჩნევს, რომ “რესპუბლიკელი” მინისტრები დროებითი მინისტრები არიან. როგორც დავით ზურაბიშვილმა გუშინ გამართულ პრესკონფერენციაზე განაცხადა, იქნებიან თუ არა “რესპუბლიკური პარტიის” წარმომადგენლები მინისტრები არჩევნების შემდეგაც, ეს არჩევნების შედეგებზეა დამოკიდებული. “რა თქმა უნდა, დროებითი მინისტრები არიან. არჩევნების მერე იქნებიან თუ არა ისევ მინისტრები, ეს არჩევნების შედეგებზეა დამოკიდებული. თუ არჩევნებზე წარმატებით გამოვედით, რისი იმედიც აქვს “რესპუბლიკურ პარტიას”, მაშინ შეიძლება პრეტენზია გვქონდეს რაღაცაზე. თუ ვერ გამოვედით წარმატებით, ვინც გამოვა წარმატებით, მთავრობას ის დააკომპლექტებს. საპარლამენტო რესპუბლიკის თავისებურება ასეთია, მთავრობას აკომპლექტებს პარლამენტი”, – განაცხადა დავით ზურაბიშვილმა.
ექსპერტ, გია ხუხაშვილისთვის გაუგებარია, როგორ აპირებენ “რესპუბლიკური პარტიის” ლიდერები წინასაარჩევნო კამპანიის ჩატარებას, “იმ პირობებში, როდესაც სამთავრობო და საპარლამენტო თანამდებობები არ ეთმობათ”.
თქვენი აზრით, უნდა დარჩნენ თუ არა “რესპუბლიკელი” მინისტრები თანამდებობაზე? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოებისთვის ცნობილ ადამიანებს მიმართა.
თემურ ნანეიშვილი (ფიზიოლოგი): “ქართულ ოცნებასა” და “რესპუბლიკელებს” შორის ალბათ მოლაპარაკება არსებობს, რაც არარაციონალურად მეჩვენება იმიტომ, რომ “რესპუბლიკელებსა” და “ოცნებას” შორის კამათი დღესვე დაიწყო. ეს კამათი არასასიამოვნოა რიგითი მოქალაქეებისთვის იმიტომ, რომ შეიძლება ძალიან დაგჭირდეს კანონების მიღება და პარლამენტში სხდომებმა აზრი დაკარგოს. “რაც შეეხება ადგილებზე დარჩენას, ჩვენ ამის გამოცდილება გვაქვს, როდესაც ალასანიას პარტია გავიდა უმრავლესობიდან, თანამდებობა დაატოვებინეს. რა თქმა უნდა, “რესპუბლიკლების” გამოცდილება გამოსაყენებელია, მაგრამ ასეთი მდგომარეობა პარტიულ ცხოვრებას რამდენად შეესაბამება, არ ვიცი.”
ედიშერ გვენეტაძე (ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი): “მსოფლიოში აპრობირებული მეთოდია. ახალი არჩევნები მოდის, სადაც ყველანი დამოუკიდებლად გამოვლენ. ჩემი აზრით, ეს ქართული პოლიტიკური სპექტრისთვის ძალიან კარგი იქნება, გამოჩნდება, ვის რამდენი მხარდაჭერი ჰყავს. “რაც შეეხება, უნდა დატოვონ თუ არა თანამდებობები, ჯერ-ჯერობით რომ იმუშაონ კოალიციის რეჟიმში, როგორც მთავრობა იმუშავებს და არჩევნების პერიოდამდე მივლენ, ამაში განსაკუთრებულს ვერ ვხედავ, ჩვეულებრივი პროცესია, რომელშიც ქვეყანა ვითარდება. ჩემი აზრით, კიდევ ერთი დემოკრატიისკენ გადადგმული ნაბიჯია.”
გიგა ნასარიძე (ა.ო. “საქართველო არ იყიდება”): “ვფიქრობ, “რესპუბლიკელები” თანამდებობიდან თავისით უნდა წასულიყვნენ, რადგან იმ გაერთიანებიდან გამოვიდნენ, რომელშიც იყვნენ. თუმცა ისეთი სიტუაცია შეიქმნა, რომ “რესპუბლიკელებს” ადგილები არ ეთმობათ, თუმცა კოალიციიდან გადიან. ეს ცოტა კურიოზულია. “ვფიქრობ, ყველაფერი დალაგდება და ბუნებრივ ჩარჩოებში მოექცევა, ანუ ადამიანები, რომელებიც არ არიან გამარჯვებული ბლოკის წევრები, არ უნდა იყვნენ თანამდებობის წევრები.”
ლადო ვარდოსანიძე (არქიტექტორ-ურბანისტი): “რა თქმა უნდა, წავიდნენ, ამაზე ორი აზრი არ არსებობს. ასეთი პოლიტიკური შიზოფრენია პირველად მესმის და ვხედავ. აუცილებლად უნდა გადააყენოს და მინისტრები თავისი პარტიიდან შეარჩიოს, თუ უნდა, რომ არჩევნებში წარმატებას მიაღწიოს. ეს არის აუცილებელი, სასწრაფოდ გასაკეთებელი საქმე.”
„ახალი თაობა“, 02 აპრილი, 2016 წელი
ინტერვიუ ზურაბ აბაშიძესთან: „ჩვენი რესპუბლიკელებთან ალიანსი გამორიცხულია“
თავისუფალი დემოკრატების ერთ-ერთი ლიდერი, დეპუტატი ზურაბ აბაშიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ მისთვის გაუგებარია, რესპუბლიკელი მინისტრები ამომრჩევლის წინაშე როგორ წარდგებიან, როგორც ოპოზიციონერები თუ როგორც ხელისუფლების წარმომადგენლები.
„კოალიცია დაიშალა, რაც გუშინ და გუშინწინ არ დაწყებულა. რესპუბლიკური პარტია და „ქართული ოცნება“ არჩევნებზე ცალ-ცალკე გამოვლენ. დანარჩენი პარტიები თუ რა გადაწყვეტილებას მიიღებენ, ეს მათზეა დამოკიდებული, მაგრამ ისინი უკვე შემდგარი ფაქტის წინაშე აღმოჩნდნენ – კოალიცია აღარ არსებობს”, – ამბობს ზურაბ აბაშიძე.
- რესპუბლიკელები მინისტრთა კაბინეტში რჩებიან და პრემიერს დაემორჩილებიან. თუმცა, საპარლამენტო მუშაობას, როგორც თავად ამბობენ, საკუთარი დღის წესრიგით წარმართავენ…
- ეს არის აბსოლუტურად გაუგებარი და წარმოუდგენელი – დარჩე მინისტრის პოსტზე და საარჩევნო კამპანია წარმართო, როგორც ოპოზიციონერმა თუ როგორც ხელისუფლების წარმომადგენელმა?! რა უნდა უთხრა ამომრჩეველს, მე მომეცი ხმა, ეს ცუდი ხელისუფლებაა და ამ დროს მინისტრი ხარ. ვერ გავიგე! პარლამენტში კი გვექნება ჩვენი დღის წესრიგიო ანუ იქნებიან ხელისუფლებასთან კონკურენტულ რეჟიმში. ეს არასერიოზულად გამოიყურება. საზოგადოება ამას ადეკვატურად შეაფასებს. ქვეყანაში წარუმატებლობაზე პასუხისმგებლობა ერთიანად ეკისრება როგორც „ქართულ ოცნებას“, ისე რესპუბლიკელებს, კონსერვატორებს და დანარჩენებს.
- რამდენად შეიძლება არგუმენტი იყოს, რომ ეს არის ევროპული გამოცდილება?
- რაც შეეხება ევროპულ გამოცდილებას, რომელიც უფრო სკანდინავიის ქვეყნებში არსებობს, იქ ამომრჩეველმა კარგად იცის, ვინ რომელ პარტიას უჭერს მხარს და მას არჩევანი იმთავითვე აქვს გაკეთებული. ასეთ ქვეყნებში არჩევანი იდეოლოგიის მიხედვით ხდება და არა ისე, როგორც ჩვენთან არის. საქართველოში იდეოლოგიებს ხომ არ უჭერენ მხარს. ჩვენთან მკვეთრად არის გამიჯნული – უჭერ მხარს ოპოზიციას, ან ხელისუფლებას.
- რატომ ახლა, რა მოხდა შიგნით, არჩევნები მოახლოვდა?
- კოალიციაში შიგნით ვერ შეთანხმდნენ კვოტებზე, თანამდებობებზე. პარტია „ქართული ოცნება“, რომელიც ყველაზე მეტად არის წარმატებული ამ შემადგენლობაში და იცის, რომ ყველაზე მეტი ხმის მოპოვება შეუძლია, ფიქრობს, რატომ უნდა გაუყო სხვებს ის შედეგი, რომელიც შეუძლია მოიპოვოს. 2012 წელს ჩვენ ყველა ბიძინა ივანიშვილის გარშემო გავერთიანდით, განსხვავებული პოლიტიკური შეხედულებისა და გემოვნების პარტიები, ადამიანები. მაშინ გვქონდა მიზანი, რომ უნდა დაგვემარცხებინა სააკაშვილი და ნაციონალური მოძრაობა, რაც წარმატებით განვახორციელეთ. ახლა რა საერთო აქვთ ამ ადამიანებს, გარდა თანამდებობებისა, კომფორტისა, ძვირადღირებული მანქანებისა და კაბინეტებისა? ეს არის რეალობა. აქვე უნდა აღვნიშნო საარჩევნო კანონმდებლობა, რომელსაც კენჭი უყარეს. ახლა ცალ-ცალკე იყარონ კენჭი იმ საარჩევნო სისტემის ფონზე, რომელიც მიიღეს და ვნახოთ, რა შედეგებს დადებენ. ასე აგებს ყველა პასუხს. ეს სამართლიანობის კანონზომიერებაა.
- რამდენად შესაძლებელია, რომ რესპუბლიკელებმა თავისუფალ დემოკრატებთან შექმნათ საარჩევნო ბლოკი?
- ეს გამორიცხულია. ჩვენ არავისთან ვაპირებთ საარჩევნო ბლოკის შექმნას, ამ არჩევნებზე ჩვენ თავისუფლად, ინდივიდუალურად გავდივართ. დღევანდელი გადმოსახედიდან ჩანს, რომ თავისუფალმა დემოკრატებმა სწორი გადაწყვეტილება მივიღეთ, რომ კოალიცია დავტოვეთ. ჩვენ ვნახეთ, რას ნიშნავს მათთან პარტნიორობა, ეს ყველაფერი გამოვიარეთ, დიდი მადლობა ამისთვის, დავამთავრეთ ამ ხალხთან საარჩევნო რეჟიმში რაიმე ალიანსებსა და კოალიციებზე საუბარი.
- რატომ?
- ჩვენ მკვეთრად ჩამოყალიბებული ოპოზიციური ძალა ვართ და არავისთან ვაპირებთ გამარჯვების განაწილებას და გაერთიანებას. ეს გამორიცხულია.
„ახალი თაობა“, 02 აპრილი, 2016 წელი
ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „რესპუბლიკელები ბიძინა ივანიშვილთან ჩაიჭრნენ… ივანიშვილმა მოახდინა რესპუბლიკელების სრული მარგინალიზაცია და მერე გაემიჯნა მათ“
ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში თავისუფალი საქართველოს ლიდერი კახა კუკავა აფასებს.
- ბატონო კახა, კოალიცია დაიშალა. რა პროცესები მიმდინარეობს?
- ეს არის დაახლოებით ის პროცესი, რომელიც განვითარდა 2000-იანი წლების დასაწყისში, როცა დაიწყო მოქალაქეთა კავშირის რღვევა, რასაც შედეგად მოჰყვა შევარდნაძის რეჟიმის დემონტაჟი.
- ახლა რა ხდება?
- ახლაც მიმდინარეობს „ოცნების“ რღვევა, რაც ლოგიკურად უნდა დასრულდეს ივანიშვილის რეჟიმის დემონტაჟით. ჯერ გამოიყენა ეს პოლიტიკური პარტიები ივანიშვილმა ოთხი წლის განმავლობაში. სანამ იყვნენ კომფორტში, ყველა მათგანი იყო გაჩუმებული, არცერთ მათგანს არ ჰქონდა არაფერზე პროტესტი და ახლა, როდესაც მათი საჭიროება აღარ არის, ივანიშვილმა ყველას მიუთითა კარისკენ.
- ანუ ივანიშვილს აღარ სჭირდება კოალიციაში შემავალი პარტიები?
- რა თქმა უნდა, აღარ სჭირდება, ამ პარტიებმა თვითონ დაიმარხეს საკუთარი თავი გასული წლის განმავლობაში, როდესაც პარლამენტში ეძინათ და არაფერზე პოზიცია არ გამოუთქვამთ. პარტია ფასეულია მაშინ და პარტიას ჰყავს ელექტორატი, თუ მას აქვს თავისი საკუთარი პოზიცია.
- რა გარანტია აქვს ივანიშვილს, რომ არჩევნებზე ამ პარტიების გარეშე შეძლებს უმრავლესობის მოპოვებას?
- ეს პარტიები მას არც პლუსს აძლევენ, არც მინუსს, უბრალოდ, მანდატები უნდა მიეცა მათთვის. ივანიშვილს არც მათთან ერთად ჰქონდა რაიმეს გარანტია. მან ჩათვალა, რომ რა პროცენტსაც აიღებს, ის ბოლომდე მის მიერ იყოს კონტროლირებადი და არ გაუყოს იმ პოლიტიკურ პარტიებს, რომელთა ერთგულებაშიც ბოლომდე დარწმუნებული არ არის.
- ამ მოცემულობით პარლამენტში უმრავლესობის დაშლის საშიშროება არ არის?
- ივანიშვილის მეთოდი ქართულ პოლიტიკაში არის ვაჭრობა, მატერიალური დაინტერესება პოლიტიკური ძალების. მაგალითად, რესპუბლიკელებს დაუტოვა მინისტრების პოსტები, სხვები შეიძლება ფინანსურად დააინტერესოს და ამის ხარჯზე ის იმედოვნებს და სწორად იმედოვნებს, რომ საპარლამენტო უმრავლესობა არ დაეშლება.
- ანუ მოისყიდის პარტიებს უმრავლესობის შესანარჩუნებლად?
- რასაკვირველია. ზოგს იმასაც დაჰპირდება, ელჩად გაგიშვებო, ზოგს მინისტრებად ტოვებს. გარდა ამისა, პრაქტიკულად მას უმრავლესობა არჩევნებამდე დარჩენილ რამდენიმე თვეში არც სჭირდება, რადგან პარლამენტი პრაქტიკულად წყვეტს მუშაობას.
- ხედავთ იმის საჭიროებას, რომ რესპუბლიკელი მინისტრები გადააყენონ?
- ხომ ითქვა, რომ ისინი არჩევნებამდე შეინარჩუნებენ ამ პოსტებს.
- თუმცა ისიც დააყოლეს, ვნახოთ, რა მოცემულობა იქნებაო. ეს კითხვის ნიშნებს არ ტოვებს?
- ზუსტად ეს არის. მოცემულობაში იგულისხმება ის, თუ პარლამენტში ჭკვიანად იქნებიან. თუ ჭკვიანად არ იქნებიან, მაშინ მინისტრების პოსტებს დაკარგავენ. აი, ამაზე ვაჭრობენ. ბიძინა ივანიშვილმა ზუსტად იცის მათი მართვის წერტილი, იცის, რაზე უნდა ევაჭროს. ეს ჩვენ ხომ უკვე ვნახეთ 2012-ში, როდესაც მან პოლიტიკურ პარტიებს ჩაურიცხა თითო მილიონი ლარი და მოითხოვა მათგან, რომ უარი ეთქვათ თავიანთ დამოუკიდებლობაზე, პრინციპებზე, გადააკეთა პრორუსული პარტიები პროდასავლურად, პროდასავლური – პრორუსულად და ეს ყველაფერი გააკეთა ფულის ხარჯზე. მან იცის, რომ ეს შესაძლებელია. შესაძლოა, ის ფიქრობს და ფიქრობს სწორადაც…
- რას ფიქრობს?
- იმას, რომ სხვა არჩევანი აღარც აქვთ ამ პოლიტიკურ ძალებს, რადგან თვითონვე შეიყვანეს თავი ჩიხში.
- პროცესების რა განვითარებას უნდა ველოდოთ? რამდენად მოითბობს ამ სიტუაციით ხელს ნაციონალური მოძრაობა? ექსპერტები არც იმას გამორიცხავენ, რომ ახალი ალიანსები ვიხილოთ. ეს „ოცნებას“ არ დააზარალებს?
- რაც შეეხება ახალ ალიანსებს, არა მგონია, რომ ეს რეალობასთან ახლოს იყოს. ეს უფრო „ოცნების“ მიერ გავრცელებული ხმებია.
- რისთვის?
- ავტორიტარული რეჟიმები ყოველთვის იგონებენ მტრის ხატს. დღეს „ქართულ ოცნებას“ ჰაერივით სჭირდება ნაციონალური მოძრაობა. „ქართული ოცნება“ არის ბოლომდე გაკოტრებული. ვერცერთი საარჩევნო დაპირება მან ვერ შეასრულა. გუნდში დარჩნენ დისკრედიტებული და გამარგინალებული სახეები. მისი ერთადერთი შანსი ამ არჩევნებზე არის ის, რომ დააშინოს ქართველი ამომრჩეველი – აი, ნაციონალები მოდიან.
- ეს არის ბიძინა ივანიშვილის დამოუკიდებელი თამაში და კოალიციაც მისი ინიციატივით დაიშალა?
- კი, რა თქმა უნდა. კოალიცია დაიშალა მისი ინიციატივით და დღეის გადასახედიდან ჩანს, რომ საგარეჯოს არჩევნებიც იყო წინასწარ დაგეგმილი.
- რას გულისხმობთ?
- ყველას უკვირდა, რატომ დაუთმო „ოცნებამ“ რესპუბლიკელებს საგარეჯოში მანდატი. აი, ბატონებო, ამიტომ დაუთმო. ეს იყო წინასწარ დაგეგმილი თამაში. ივანიშვილმა კარგად იცოდა, რომ რესპუბლიკელები სამართლიანად ვერ მოიგებდნენ ამ არჩევნებს, რომ მათ დასჭირდებოდათ გაყალბება და წინასწარ შეუქმნა მათ ის ფონი, რომელიც შეუქმნა. რესპუბლიკელებმა კი ვერ გამოიცნეს ეს თამაში და რეალურად მათ ერთი მანდატის საფასურად, რომელსაც არანაირი ფასი არ ჰქონდა, მიიღეს ბევრი პროპაგანდისტული მინუსი.
- ეს წინასწარ დაგეგმილი იყო და რესპუბლიკელებმა ვერ ჩააბარეს გამოცდა?
- ვერ ჩააბარეს, ისევე, როგორც ვერ ჩააბარეს მეორე ტესტი, რომელიც ერთსქესიანთა ქორწინებასთან დაკავშირებით ჩაატარა ივანიშვილმა ანუ მოახდინა რესპუბლიკელების სრული მარგინალიზაცია და მერე გაემიჯნა მათ. ეს იყო ივანიშვილის თამაში და ამ ეტაპზე რესპუბლიკელები დამარცხდნენ.
- რატომ არ ტყდებოდნენ ბოლო წუთამდე რესპუბლიკელები? რატომ აჩვენებდნენ თავს საზოგადოებს ისე, თითქოს არაფერი შეცვლილა?
- სავარაუდოდ, იქ მიდიოდა ვაჭრობა, რესპუბლიკელებმა, ალბათ, შეამცირეს თავიანთი მადა, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილმა მიიღო გადაწყვეტილება და არანაირ წინადადებას, არც შემცირებულ კვოტებს არ დათანხმდა. ივანიშვილმა გადაწყვიტა, მანდატები აღარავის გაუყოს და რასაც აიღებს, თავისი იყოს. ივანიშვილს უმრავლესობა რომ ჰქონდა, იმიტომ ჰქონდათ პირში წყალი ჩაგუბებული ამ პარტიებს, თორემ ნახავთ, ცოტა ხანში იგივე რესპუბლიკელები როგორ დაიწყებენ მის ლანძღვას. ალაპარაკდებიან არაფორმალურ მმართველობაზე, ოდეერებზე, სუსზე და ასე შემდეგ.
- ანუ უახლოეს მომავალში უნდა ველოდოთ ამ დაპირისპირებას?
- ამისი პირველი ნიშნები უკვე ჩანს.
- ამბობენ, რომ რესპუბლიკელების შანსი არჩევნებზე ნულის ტოლია, თუ ახალი ალიანსი არ შექმნეს. ვისთან ვარაუდობთ მათ ალიანსს?
- რესპუბლიკელებს კოალიციის შექმნის შანსიც არ აქვთ, იმდენად მოახდინეს საკუთარი თავის მარგინალიზაცია. ნაციონალები უფრო მოახერხებენ კოალიციის შექმნას, ვიდრე რესპუბლიკელები, თუმცა ჩემთვის ესეც წარმოუდგენელია. ფაქტია, რომ რესპუბლიკური პარტია არანაკლებ მარგინალიზებულია, ვიდრე ნაციონალური მოძრაობა. მე მეეჭვება, ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში არსებობდეს პარტია, რომელიც რესპუბლიკელებთან ალიანსს დათანხმდება.
„ახალი თაობა“, 02 აპრილი, 2016 წელი
ინტერვიუ თენგიზ დიხამინჯიასთან: „რესპუბლიკელებმა“ „ოცნებას“ კოლექტიური დარტყმა ააცილეს“
ქორწინების შესახებ კანონპროექტის პარლამენტში ინიცირების პარალელურად, რესპუბლიკელების „ქართულ ოცნებასთან“ პოლიტიკური განქორწინება მოხდა. რა იყო რესპუბლიკელების კოალიციიდან გასვლის რეალური მიზეზი, კომპრომატები თუ ლიბერალური ღირებულებები? ექსპერტი თენგიზ დიხამინჯია აცხადებს, რომ რესპუბლიკელებისა და `ოცნების~ ცივილიზებული განქორწინების მოწმენი გავხდით და არჩევნებში მათი ცალ-ცალკე მონაწილეობა დადებითი პროცესია.
- ბატონო თენგიზ, რით იყო განპირობებული რესპუბლიკელების გასვლა კოალიციიდან?
- მიზეზი მმართველ გუნდში, დომინანტებში, უხილავ რეჟისორში უნდა ვეძებოთ.
- უხილავი რეჟისორი ვინ არის და რას ნიშნავს?
- უხილავ რეჟისორს მოთამაშე მწვრთნელი დავარქვათ. ეტყობა, რომ მოთამაშე მწვრთნელების მიღებული გადაწყვეტილებაა. რესპუბლიკელებიც დაემორჩილნენ მის გადაწყვეტილებას.
- ანუ რესპუბლიკელებს არ უნდოდათ არჩევნებში დამოუკიდებლად მონაწილეობა?
- რესპუბლიკელები ყველანაირ კომპრომისზე წავიდნენ, რაც კი შეიძლებოდა. მათ წინაშე იდგა ამოცანა, რამენაირად მოხვედრილიყვნენ პარლამენტში, რაც კომპრომისებთან იყო დაკავშირებული.
- რა კომპრომისებთან?
- რესპუბლიკელებს მკაფიოდ გამოკვეთილი მსოფლმხედველობა გააჩნიათ, „ოცნების“ სხვა სუბიექტებისგან განსხვავებით.
- ვითომ დასავლური ორიენტაცია?
- ვითომ არის თუ რა, მათ გააჩნიათ ლიბერალურ ფასეულობებზე დაყრდნობილი პოლიტიკური მსოფლმხედველობა. სხვები რატომ არიან იქ, ცოტა გაუგებარია. ამიტომ რესპუბლიკელები დილემის წინაშეც იდგნენ, რადგან, ერთი მხრივ, საზოგადოებაში ნეგატიური დამოკიდებულებაა მათ მიმართ (რასაც კარგად აცნობიერებენ), მეორე მხრივ, კომპრომისები თავიანთი გუნდელების მიმართ. კოალიციაც დასაშლელად მზად იყო. კოალიციის ამოცანა იყო სააკაშვილის გაშვება, რაც მიღწეულია.
- ანუ კოალიციამ თავისი მისია შეასრულა?
- სააკაშვილის დამარცხების შემდეგ კოალიციამ გარედან თუ შიგნიდან ხელი შეუწყო ნაციონალების ხელოვნურ გაცოცხლებას და მათ გაუხანგრძლივა არსებობა.
- კოალიციის რომელი სუბიექტის ფაქტორის გამო მოხდა ნაციონალების გაცოცხლება?
- არ ვიცი, მე მათ დიფერენციაციას ვერ მოვახდენ. დასავლელი პარტნიორებისა და კოალიციის დამსახურებით, მართვადი პოლიტიკური რეგულაციის საშუალებებით, აშკარად ხელოვნურად გახდა მეორე ნომერი ნაცმოძრაობა, რომელსაც მთელი საქართველო დასანახად ვერ იტანდა.
- მახსოვს, თქვენ უსუფაშვილს აბრალებდით ნაციონალების გაცოცხლებას და მის განცხადებასაც იხსენებდით...
- კი არ ვაბრალებდი, ვამბობდი.
- ჰო, ამბობდით, რომ რესპუბლიკელები უწყობდნენ ხელს ნაციონალების გაცოცხლებას...
- დავით უსუფაშვილის ოფიციალური პოზიცია იყო, ნაცმოძრაობა ყველანაირად უნდა შევინარჩუნოთო. დავით უსუფაშვილი შემთხვევით ფრაზებს არ ისვრის, თავდაჭერილი ადამიანია.
- დავით უსუფაშვილს რა ინტერესი ჰქონდა, რომ ნაციონალების გაცოცხლებას ხელი შეუწყო?
- წარსულში პარტნიორები იყვნენ და ერთი ხელმძღვანელი ჰყავდათ უცხოეთში, ან ოკეანის გაღმა, ან ჩრდილოეთით, ან სადღაც – მართვის პულტი ვისაც გააჩნია გარედან. ორივე ძალა ლიბერალებად იწოდება. მათ შორის განსხვავება ისაა, რომ ნაციონალები კრიმინალები არიან, რესპუბლიკელები კი არ იყვნენ კრიმინალები.
- რესპუბლიკელების კოალიციიდან გასვლითა და კვირიკაშვილის განცხადებით, რომ პარტია „ქართული ოცნება“ დამოუკიდებლად მიიღებს მონაწილეობას, დანარჩენი სუბიექტები თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდნენ ანუ კოალიცია დაიშალა...
- დასავლეთის მთელ რიგ ქვეყნებში ეს ბუნებრივი პროცესია. იქ წინასაარჩევნოდ სხვადასხვა პოლიტიკური პარტიები ბლოკს ქმნიან, მაგრამ, „ოცნებისგან“ განსხვავებით, ერთი ორიენტაციის პარტიები ქმნიან ბლოკს და არა – რადიკალურად განსხვავებული, როგორც „ოცნებაში“, რასაც პოლიტიკური აჯაფსანდალი დავარქვით თავის დროზე.
- „ოცნებისა“ და რესპუბლიკელების ცალ-ცალკე მონაწილეობა არჩევნებში და კოალიციის დაშლა დადებითი პროცესია თუ უარყოფითი?
- აბსოლუტურად დადებითი პროცესია. კარგია, რომ წივილ-კივილის, იარლიყებისა და ერთმანეთის ლანძღვის გარეშე დაშორიშორდნენ, რასაც ცივილიზებულად დაშორიშორებას დავარქმევდი. არის ქორწილი და არის განქორწინება.
- სხვათა შორის, ქორწინების შესახებ კონსტიტუციური კანონის მიღების პროცესს მოჰყვა რესპუბლიკელებისა და „ოცნების“ განქორწინება. რესპუბლიკელები ხომ წინააღმდეგი იყვნენ ამ პროექტის მიღებისა…
- ეს მაინც არ იყო ამ განქორწინების მთავარი მიზეზი.
- ჩვენი წინასწარი საუბრის დროს მთავარ მიზეზად რესპუბლიკელებისთვის გარკვეული კომპრომატების დადება დაასახელეთ...
- მე ვთქვი ის, რაც საზოგადოებაში იყო გავრცელებული. თუმცა, კომპრომატული შანტაჟის გამო არ მიიღეს რესპუბლიკელებმა ეს გადაწყვეტილება. მათი გადაწყვეტილება განპირობებულია იმით, რომ რესპუბლიკელებმა „ოცნებას“ კოლექტიური დარტყმა ააცილეს.
- დღემდე რესპუბლიკელები სულ კოალიციურ პროცესებში მონაწილეობდნენ, ბოლო პერიოდში ჯერ სააკაშვილთან და ნაციონალებთან იყვნენ და წამოვიდნენ, ახლა - „ოცნებასთან“. ..
- უფრო ადრე, 1992 წლის არჩევნებში, ნოდარ ნათაძის სახალხო ფრონტი იყო დომინანტი და მათთან იყვნენ, შემდეგ ირინა სარიშვილთან და სააკაშვილთან იყვნენ ახლოს. ყოველთვის სხვას გაჰყავდა რესპუბლიკელები პარლამენტში და ისე ხვდებოდნენ თანამდებობებზე.
- ახლა, არჩევნებში დამოუკიდებლად მონაწილეობის პირობებში, რა შანსები აქვთ რესპუბლიკელებს?
- არანაირი შანსები არ აქვთ, მაგრამ იძულებული გახდნენ, დამოუკიდებლად მიეღოთ მონაწილეობა.
- ჩვენს საზოგადოებაში ბევრს აწუხებდა რესპუბლიკელების ყოფნა „ოცნებასთან“. დამოუკიდებლად მონაწილეობის შემთხვევაში, „ოცნება“ ისევ იქნება მმართველი პარტია?
- რა თქმა უნდა, „ოცნება~“დომინანტი ყოველთვის იქნება. თუმცა, საზოგადოება „ოცნებისგან“ მოელის რეალურ რეფორმებს კონსტიტუციურ, სამართლებრივ და პოლიტიკურ-საარჩევნო სისტემაში.
