„რეზონანსი“: ექსპრემიერი: „მთავარი „ნაციონალური მოძრაობა“ პაატა ბურჭულაძის გაერთიანებაა“ // „ორი“ „ნაცმოძრაობა“, სადაც მთავარი პაატა ბურჭულაძეა
„რეზონანსი“: როგორ აპირებს ბიძინა ივანიშვილი 100 დეპუტატის გაყვანას
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ლალი მოროშკინასთან: „მიხეილ სააკაშვილი ლოტკინსა და ე.წ. „ნახალოვკას“ ყველაზე მეტად ერჩოდა“
„რეზონანსი“: არჩევნების შემდეგ სამართლიანობის აღდგენაზე საუბარიც კი შეწყდება // დაზარალებული ბიზნესმენები დანებებას არ აპირებენ, მაგრამ მთავრობიდან სულ სხვაგვარი გზავნილი მოდის
„რეზონანსი“: ნახევარი მილიონი ღარიბი სტატისტიკური ჭაობიდან „ამოძვრა“ // „გამოდის, რომ ჩვენ უკვე ტოტალური კეთილდღეობის ქვეყანაში ვცხოვრობთ“
„რეზონანსი“: გჯერათ, რომ სიღარიბე შემცირდა? (გამოკითხვა)
——
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ოცნებას“ მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილი თუ უშველის“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: „ნაციონალები“ და „ოცნება“ პარლამენტში ადგილებს იყოფენ“ // „ყოფილი ხელისუფლება რუსეთიდან იმართება“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თამარ ჩხეიძესთან: „რუსეთს „ოცნების“ იმედი უფრო აქვს, ვიდრე „პატრიოტთა ალიანსისა“ // „გიორგი კვირიკაშვილი რესპექტაბელური ბუტაფორიაა“
——————-
„რეზონანსი“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
ექსპრემიერი: „მთავარი „ნაციონალური მოძრაობა“ პაატა ბურჭულაძის გაერთიანებაა“
„ორი“ „ნაცმოძრაობა“, სადაც მთავარი პაატა ბურჭულაძეა
თიკო ოსმანოვა
ყოფილი პრემიერ-მინისტრის, ბიძინა ივანიშვილის განცხადებით, არჩევნებზე “ქართული ოცნების” მთავარ კონკურენტად “ნაციონალური მოძრაობის” “ორი ფრთა” იკვეთება – ბურჭულაძის გაერთიანება და მეორე, თავად “ნაციონალური მოძრაობა”.
“ქართულ ოცნებას” არჩევნებზე სერიოზული კონკურენტი არ ჰყავს. რაოდენ გასაოცარიც არ უნდა იყოს, მმართველი გუნდის მთავარ კონკურენტად მაინც “ნაციონალური მოძრაობის” ორი ფრთა იკვეთება – ბურჭულაძის გაერთიანება და მეორე, თავად “ნაციონალური მოძრაობა”.
“ვფიქრობ, რომ მთავარი “ნაციონალური მოძრაობა” სწორედ ბურჭულაძის გაერთიანებაა. იცით, რომ გიორგი ვაშაძე სააკაშვილის ფავორიტი იყო. ბურჭულაძის განცხადებებიც “ნაციონალური მოძრაობის” იდენტური იყო – მიშა მაჭავარიანი და მისი ძმა ულაგებდნენ სტრუქტურას და დღესაც, ნახეთ, როგორი გაერთიანება მოხდა.
“ბურჭულაძეზე სულ ვამბობდი, რომ არ იცრუოს-მეთქი და საბოლოოდ, მივიდა იქ, საიდანაც წამოვიდა. ამ მხრივ კითხვა აღარ არსებობს,” – განაცხადა ივანიშვილმა.
ბურჭულაძის გარშემო გაერთიანებული ძალები რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ახალგაზრდული ფრთაა, ამას “ახალი საქართველოს” ლიდერი გიორგი ვაშაძეც ნახვრად ხუმრობით ადასტურებს. ის ორიდე კვირის წინ “გირჩსა” და “ახალ მემრაჯვენეებთან” ერთად ბურჭულაძის პარტიას შეუერთდა და ერთობლოვი ბლოკი ჩამოაყალიბეს. თუმცა ამბობს, რომ ახლა “ნაციონალების” გამარჯვება ქვეყნისთვის კატასტროფა იქნება.
“თუ რეფორმები, იუსტიციის სახლების მშენებლობა, კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლა და ეკონომიკური წინსვლა არის “ნაციონალური მოძრაობა”… დიახ, მზად ვართ ვთქვათ, რომ ჩვენ ვართ ახალი “ნაციონალური მოძრაობა,” – ასე უპასუხა გიორგი ვაშაძემ ბიძინა ივანიშვილს.
“ჩვენ ბოლომდე ვცდილობდით “ნაციონალური მოძრაობის” რეფორმირებას, მის ცვლილებას, მაგრამ, სამწუხაროდ, ეს ვერ მოხერხდა. ამის მთავარი პრობლემა არის ის, რომ დღევანდელ ლიდერებს საერთოდ გააზრებულიც კი არ აქვთ ის პრობლემები და შეცდომები, რაც იყო დაშვებული თავის დროზე “ნაციონალური მოძრაობის” მხრიდან. უფრო მეტიც, ვფიქრობ, რომ არც მათ სჯერათ გამარჯვების და ვფიქრობ, რომ კატასტროფა იქნება ქვეყნისთვის, თუ “ნაციონალური მოძრაობა” გაიმარჯვებს,” – განაცხადა გიორგი ვაშაძემ.
მისივე თქმით, პირადად მას ბევრი იმ ლიდერისგან განსხვავებით, რომლებიც “ნაციონალურ მოძრაობაში” დარჩა, თავისი ხელით უკეთებია საქმე.
“მაგალითისთვის, დათო ბაქრაძე ერთ-ერთი რითიც გამოირჩევა, ყოველთვის თავს არიდებს ხოლმე ყველა საჭირბოროტო თუ პრობლემურ საკითხზე საუბარს. მე არ ვიცი, ამ ადამიანს კონკრეტულად რა ფუნქცია აქვს ქვეყანაში. რაც შეეხება ბიძინა ივანიშვილის განცხადებას რეფორმებთან დაკავშირებით – თუ რეფორმები, იუსტიციის სახლების მშენებლობა, კორუფციის წინააღმდეგ ბრძოლა და ეკონომიკური წინსვლა არის “ნაციონალური მოძრაობა”, დიახ – ჩვენ მზად ვართ ვთქვათ, რომ ჩვენ ვართ ახალი “ნაციონალური მოძრაობა”, რომელიც შეძლებს ქვეყანის წინ წაწევას და წინსვლას,” – აღნიშნა პარტიის ლიდერმა.
მისივე განმარტებით, “ქართული ოცნება” არის სრულიად უუნარო გუნდი, რომელსაც არაფრის კეთება არ შეუძლია, ძალიან ბევრი პრობლემა აქვს და ფაქტობრივად, ქვეყანა გაჩერებულია.
“სწორედ ამიტომ ვფიქრობ, რომ ისინი აუცილებლად უნდა დამარცხდნენ 8 ოქტომბრის არჩევნებში. ჩვენ კი ახლა გავერთიანდით, პაატა ბურჭულაძის გარშემო – პროფესიონალები, რომლებსაც რეალურად შეგვიძლია ქვეყნის წინსვლა და კონკრეტული რეფორმების განხორციელება, რომელიც შემოსავალს მოუტანს თითოეულ ოჯახს. ჩვენი კარი ყველასთვის ღიაა, ყველა პროფესიონალისთვის ნებისმიერი პოლიტიკური პარტიიდან, თუ სადაც არ უნდა იყვნენ ეს ადამიანები. ჩვენ მზად ვართ, ყველასთან ერთად ავიღოთ პასუხისმგებლობა ქვეყნის მართვის და ქვეყანა წავიყვანოთ წინ,” – აღნიშნა გიორგი ვაშაძემ.
პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი კი ბურჭულაძის ბლოკზე რომელიმე პარტიის სატელიტად საუბარს გადაჭარბებულად მიიჩნევს. ამბობს, რომ ამ პლატფორმაზე ორივე ძალის ირიბი გავლენა შეიმჩნევა.
“ბიძინა ივანიშვილი მთავარ მოწინააღმდეგებად ორ ძალას ასახელებს, რაც სიახლეა. ანუ, თავის პოლიტიკური ოპონენტების კლონირება მოახდინა და ერთის მაგივრად ორი დაასახელა. სხვათა შორის, მსოფლიო პოლიტტექნოლოგიურ თეორიაშიც კი არ მინახავს ასეთი რამ.
“რაც შეეხება არსებულ რეალობას, ჩემი აზრით, ბურჭულაძის ბლოკთან დაკავშირებით ორივე ძალის გავლენა შეიმჩნევა, როგორც “ნაციონალური მოძრაობის” მხრიდან, ასევე “ქართული ოცნების”. ამასთანავე, ორივე მხრიდან არის წინააღმდეგობები და მიუღებლობა.
“ბოლო კვირის განმავლობაში ვნახეთ, რომ “ნაციონალები” ბრალს სდებენ ბურჭულაძეს, რომ ის არის ივანიშვილის პროექტი. ამის დასადასტურებლად სურათებსაც დებენ, სადაც ხადური და გიორგი ვაშაძე ერთად არიან გადაღებული და მეორე მხრივ, “ქართული ოცნება” დებს სურათებს ბურჭულაძისას, მიშასთან ერთად გადაღებულს და ამტკიცებს, რომ ეს არის “ნაციონალური მოძრაობის” პროექტი. რეალურად ამ პოლიტიკურ ერთეულს ორივესთან აქვს ირიბი კომუნიკაცია, სატელიტობა გადაჭარბებული მგონია”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას გია ხუხაშვილი.
ამასთან, იგი ივანიშვილის იმ განცხადებას იხსენებს, როცა ყოფილმა პრემიერმა ზურაბ ჯაფარიძისა და გოგა ხაჩიძის გადაწყვეტილება “ნაციონალური მოძრაობის” დატოვებასთან დაკავშირებით დადებითად შეაფასა.
“კარგად მახსოვს, ბიძინა ივანიშვილმა ლამის გმირად შერაცხა “გირჩის” ლიდერები, როდესაც “ნაციონალური მოძრაობა” დატოვეს. ვფიქრობ, ეს არის პოლიტტექნოლოგის ნაწილი და ამის შეფასება ძნელია.
„რეზონანსი“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
როგორ აპირებს ბიძინა ივანიშვილი 100 დეპუტატის გაყვანას
თაკო მათეშვილი
მიუხედავად იმისა, რომ, ბოლო თვეების კვლევების მიხედვით, პარტია “ქართული ოცნების” რეიტინგი დაახლოებით 35%-ს შეადგენს, პოლიტოლოგებისა და სოციოლოგების ნაწილი დასაშვებად მიიჩნევს ბიძინა ივანიშვილის თამამ პროგნოზს იმასთან დაკავშირებით, რომ ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნების შედეგად “ოცნება” პარლამენტში 100 (ასი) დეპუტატით შევა. მათი თქმით, რეიტინგი, რომელსაც ესა თუ ის პარტია წინასაარჩევნო კვლევებში აჩვენებს, მხოლოდ პროპორციულ სიას ეხება და არა მაჟორიტარებს, რადგან, მაჟორიტარების შემთხვევაში ხალხი არჩევანს სხვაგვარი, გათვლებით აკეთებს. ანუ, შეიძლება ადამიანს არ მოსწონდეს ესა თუ ის პარტია და მას მხარი არ დაუჭიროს, მაგრამ მის მიერ წარმოდგენილ მაჟორიტარს ხმა მაინც მისცეს.
ამგვარი უცნაურობა, სპეციალისტების თქმით, იმის გამო ხდება, რომ პარტიები მაჟორიტარებად ისეთ ადამიანებს არჩევენ, რომლებიც კონკრეტული რაიონის მოსახლეობაში ნდობითა და ავტორიტეტით სარგებლობენ, ცნობილები არიან და ა.შ. ამის შედეგად, ვარაუდობენ, რომ “ოცნების” მიერ წარმოდგენილი მაჟორიტარებიდან გამარჯვებას უმეტესობა მოიპოვებს, მათ პროპორციული სიით გასული კანდიდატების მინიმუმ 35%-იც დაემატება და საბოლოო ჯამში, შესაძლებლად მიიჩნევენ, რომ “ოცნებამ” მომავალ პარლამენტში მართლაც შეძლოს 100 და შესაძლოა, უფრო მეტი მანდატის მოპოვებაც კი.
პოლიტოლოგების მეორე ნაწილი კი მომავალ პარლამენტში “ოცნების” ამდენი წარმომადგენლის ყოფნას შეუძლებლად მიიჩნევს, თუმცა ყველა თანხმდება იმაზე, რომ მაჟორიტარული სისტემა სახელისუფლებო პარტიის მთავარი კოზირია და მის გარეშე უმრავლესობის მოპოვებაც კი დიდი კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგებოდა, რომ აღარაფერი ვთქვათ საკონსტიტუციო უმრავლესობაზე.
100 დეპუტატი პარლამენტში
ბიძინა ივანიშვილმა ჯერ კიდევ სამი თვის წინანდელ შეხვედრაზე განუცხადა ჟურნალისტებს, რომ “ოცნებიდან” პარლამენტში 95 დეპუტატის შეყვანას ვარაუდობდა. გუშინდელ შეხვედრაზე მან ეს რიცხვი კიდევ უფრო გაზარდა და 100 მანდატის მოპოვება ივარაუდა. როგორც ბიძინა ივანიშვილმა ბათუმში, ჟურნალისტებთან შეხვედრაზე აღნიშნა, ვერ წარმოუდგენია, პარლამენტში “ქართული ოცნებიდან” 90-ზე ნაკლები დეპუტატი შევიდეს. “ოდესღაც მე ვთქვი, რომ 95 დეპუტატი იქნება პარლამენტში წარმოდგენილი, თუმცა დღეს ვფიქრობ, რომ საშუალოდ 100 დეპუტატი იქნება “ქართული ოცნებიდან”. უფრო ნაკლებად წარმომიდგენია, პარლამენტში “ქართული ოცნებიდან” იყოს 90 დეპუტატი, ვიდრე – 115,” – განაცხადა ბიძინა ივანიშვილმა. მის პოგნოზს “ოცნებაშიც” დაეთანხმნენ და ისიც დასძინეს, რომ 100 იმ მანდატების მინიმალური რაოდენობაა, რის აღებასაც პარტია ოქტომბრის არჩევნებში გეგმავს.
“საპარტნიორო ფონდის” თავმჯდომარე დავით საგანელიძემ განაცხადა, რომ მანდატების რაოდენობასთან დაკავშირებით იგივე მოლოდინი აქვს, რაც ექს-პრემიერ ბიძინა ივანიშვილს.
“მე ძალიან მიხარია და მეამაყება, რომ ბატონი ბიძინას და ჩემი აზრები აქაც ემთხვევა ერთმანეთს. მე, შეიძლება ცოტა უფრო ოპტიმისტი ვარ, თუმცა ჩემს გათვლებში 100-ის ქვემოთ ჩამოსვლას არ ვაპირებ. საპარლამენტო ცხოვრებისა და არჩევნების ძალიან დიდი გამოცდილება მაქვს. შესანიშნავად ვგრძნობ იმ სიტუაციას, რაც არის ქვეყანაში, ვინ არის ლიდერი პოლიტიკური ძალა, ვინ ჰყავს ოპონენტები, როგორ შეიძლება გადათამაშდეს ძალები, როგორია განწყობა საზოგადოებაში. ასე, რომ მიმაჩნია, 100 არის მინიმალური ოდენობა მანდატების, რომელიც “ქართულმა ოცნებამ” უნდა აიღოს,” – განაცხადა დავით საგანელიძემ.
ამ ყველაფერს ეჭვის თვალით უყურებენ კოალიციიდან ახლად გამოყოფილ რესპუბლიკურ პარტიაში, სადაც მიიჩნევენ, რომ ბიძინა ივანიშვილისადმი ნდობა დაწეულია და ამიტომ “ქართული ოცნების” ავტორიტეტს მისი გააქტიურებაც კი ვერ აამაღლებს.
პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი დარწმუნებულია, რომ რეალურად “ქართვეული ოცნება” პარლამენტში 100-ზე ბევრად ნაკლები მანდატით იქნება წარმოდგენილი. მისი აზრით, ბიძინა ივანიშვილის გუშინდელი განცხადება ამასთან დაკავშირებით სერიოზულად არ უნდა აღვიქვათ. “ბატონ ბიძინას თავისი მოსაზრებები აქვს. ის ამ პარტიის დამფუძნებელი და გულშემატკივარია და ამიტომ მისი ნათქვამი არ ითვლება, ამ შემთხვევაში თავის გუნდზე ლაპარაკობს და არ არის ექსპერტი. ამიტომ, ეს ნაწილი სერიოზულად არ უნდა აღვიქვათ. ეს, როგორც ჩანს, სურვილებს უფრო ჰგავს, ვიდრე შეფასებას,” – განაცხადა ლევან ბერძენიშვილმა.
35% = 100 მანდატს?
დღეს მოქმედი საარჩევნო კოდექსის მიხედვით, 150-კაციან პარლამენტში 77 მანდატი პროპორციული წესით მიიღება, ხოლო 73 – მაჟორიტარული წესით. ბოლო თვეებში ჩატარებული კვლევებით და მათ შორის შიდა კვლევებითაც კი, მმართველი პარტიის რეიტინგი საშუალოდ 35%-ს შეადგენს. უხეში გათვლითაც კი ჩანს, რომ 35%-იანი რეიტინგი პროპორციული წესით, 77-დან მხოლოდ 27 მანდატის მიღებას გულისხმობს.
მოგეხსენებათ, მაჟორიტარული წესით არჩევნები მუდმივად ოპოზიციასა და არასამთავრობოების კრიტიკის საგანია. სისტემის გაუქმებას ოპოზიცია წელსაც აქტიურად ითხოვდა, თუმცა მიუხედავად მათი მონდომებისა, ეს მაინც 2020 წლისთვის გადაიდო.
მათი განცხადებით, არც ერთ ხელისუფლებას არ ეთმობა მაჟორიტარული სისტემა სწორედ იმიტომ, რომ ასე ხმებით მანიპულირება ადვილია. შესაძლოა, პარტიას ამომრჩეველი ნაკლებად უჭერდეს მხარს, მაგრამ რეგიონებში მაჟორიტარი კანდიდატებიდან თითქმის ყოველთვის სახელისუფლებო იმარჯვებს ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენებისა თუ სხვა ფაქტორების გამო. ამ მოსაზრებას პოლიტოლოგებიც ეთანხმებიან.
საკვლევ-საკონსულტაციო ცენტრ “ფსიქო პროექტის” დამფუძნებელი ზურაბ ბიგვავა, რომელიც “ოცნების” შიდა კვლევებს ატარებს ხოლმე, ამბობს, რომ ბოლო თვეების განმავლობაში მას კვლევა აღარ ჩაუტარებია და ამიტომ არ იცის, შეიცვალა თუ არა ოცნების 35%-იანი რეიტინგი. იგი ვარაუდობს, რომ გაიზრდებოდა, რადგან წინასაარჩევნოდ ჩატარებული სამუშაოს შედეგად ყოველთვის ასე ხდება და არც იმას გამორიცხავს, რომ არჩევნებამდე დარჩენილ 1 თვეში იგი კიდევ უფრო გაიზარდოს. ამიტომ ფიქრობს, რომ “ქართული ოცნება” პროპორციულ არჩევნებში 50%-მდე აიღებს და მაჟორიტარულ ოლქებშიც საკმაოდ ბევრ მანდატს მოაგროვებს.
“რთული სათქმელია რაოდენობა საბოლოო ჯამში 115 იქნება თუ 110, მაგრამ მისთვის (ივანიშვილს გულისხმობს) შეიძლება იმაზე მეტია ცნობილი, ვიდრე ჩემთვის. ისე, ჟურნალისტები უნდა ჩაეკითხოთ ხოლმე, რა გათვლებს ეფუძვნება მისი ასეთი პროგნოზები,” – ამბობს ზურაბ ბიგვავა. მისი აზრით, “ოცნების” რეიტინგი რომც არ გაზრდილიყო და კვლავ 35%-ს რომ შეადგენდეს, ცოტა არც ესაა, რადგან აღნიშნული რეიტინგი მხოლოდ პროპორციულ სიას ეხება და არა მაჟორიტარებს. თანაც, მისი თქმით, მხედველობაში ისიც უნდა მივიღოთ თუ როგორი რეიტინგი აქვთ სხვა პარტიებს, რა არის მათი მიღწევის მაქსიმუმი და ა.შ.
“ოცნების” მაჟორიტარული სიის შეფასებისას კი ზურაბ ბიგვავა ამბობს, რომ მათ ძალიან სერიოზული შანსები აქვთ როგორც თბილისში, ისე რეგიონებში. ვერ ასახელებს ზუსტ რაოდენობას, თუ რამდენი მათგანი შეძლებს გამარჯვებას, მაგრამ ზოგად ტენდენციაზე გვესაუბრება.
“ტენდენცია კი ისაა, რომ ბიძინა ივანიშვილმა პარტიული მაჟორიტარული პრინციპით არ იმოქმედა. მან ცოტა სხვა პრინციპით იხელმძღვანელა – თუ ვინაა ამა თუ იმ რეგიონში ლიდერი. ეს ადამიანები ივანიშვილთან წამოვიდნენ და მისი, “ქართული ოცნების” მაჟორიტარები გახდნენ. ეს ძალიან ბევრ რამეზე მეტყველებს და დიდი ალბათობით, გაიმარჯვებენ კიდეც. რეგიონებში არჩევნებს ძალიან თავისებური სახე აქვს. ბევრ სიტუაციაში ეს თავისებურება შედეგს განსაზღვრავს. რეგიონის ლიდერები “ქართული ოცნების” წარმომადგენლები რომ არიან, ეს მათი გამარჯვების ალბათობას ძალიან ზრდის,” – დასძენს ზურაბ ბიგვავა. მიუხედავად ამისა, იგი ფიქრობს, რომ მეორე ტური ბევრგან გახდება საჭირო, რადგან ახალი კანონის მიხედვით მაჟორიტარმა პირველივე ტურში გასამარჯვებლად ხმების 50%-ზე მეტი უნდა მიიღოს. თუმცა, მეორე ტურში, მისი თქმით, გაცილებით მეტი ალბათობაა იმის, რომ სახელისეფლებო პარტიის კანდიდატმა მოიგოს.
“ქართული ოცნებიდან” პარლამენტში 100 დეპუტატის შესვლა შეუძლებლად არც პოლიტოლოგ რამაზ საყვარელიძეს მიაჩნია. იგი იზიარებს მოსაზრებას, რომ სოციოლოგიური კვლევების მიხედვით ნაჩვენები 35%-იანი რეიტინგი მხოლოდ პროპორციულ სიას ეხება და არა მაჟორიტარულს და თუ მაჟორიტარების უმეტესობა გამარჯვებას შეძლებს, არც იმას გამორიცხავს, რომ “ოცნების” მანდატების რაოდენობამ ასსაც კი გადააჭარბოს.
“მაჟორიტარული არჩევნები ამ კუთხითაცააა სპეციფიკური – პარტია გარკვეულ როლს კი თამაშობს, მაგრამ იმ რეგიონისათვის მაჟორიტარად დასახელებული პიროვნება შეიძლება ცნობილი იყოს, მის მიმართ დადებითი დამოკიდებულება ჰქონდეთ და მიუხედავად პარტიული კუთვნილებისა, პიროვნებამ ხმების უდიდესი ნაწილი მიიღოს. არ ვიცი რამდენი მაჟორიტარი შეიძლება გაიყვანოს. თუ ნახევარი გაიყვანა და პროპორციულითაც 35%-ს მიიღებს, მაშინ არ შეგროვდება იმდენი მანდატი, რამდენსაც ივანიშვილი ვარაუდობს, მაგრამ თუკი მაჟორიტარების უმრავლესობა გაიმარჯვებს, მაშინ ივანიშვილის სიტყვა ნამდვილად შესრულდება. ასე რომ, ივანიშვილის მიერ დასახელებული პროგნოზი შეუძლებელი ნამდვილად არაა. ჯერ ერთი, ბრძოლის წინ პროგნოზი ყოველთვის მაქსიმალისტურია, ყველა მაქსიმუმისთვის იბრძვის და არც ამ შემთხვევაშია გასაკვირი, რომ “ქართულ ოცნებას” და მის დამფუძნებელ ბიძინა ივანიშვილსაც მაქსიმუმი ჰქონდეს ჩაფიქრებული,” – აცხადებს რამაზ საყვარელიძე.
იმ შემთხვევაში თუკი არჩევნები დემოკრატიულად ჩატარდება, თუკი ხელისუფლება მის გაყალბებას არ შეეცდება, თუკი ადმინისტრაციულ რესურსს არ გამოიყენებს, ივანიშვილის ვარაუდის ასრულებას პოლიტოლოგი ნიკა ჩიტაძე გამორიცხულად მიიჩნევს. იგი დამღუპველს უწოდებს ივანიშვილის სურვილს პარლამენტში სახელისუფლებო პარტიიდან 100-115 კანდიდატის გაყვანის თაობაზე და ამბობს, რომ ადამიანს, რომელსაც ქვეყანაზე გული შესტკივა და დემოკრატიის განვითარებით დაინტერესებულია, მსგავსი სურვილები არ უნდა ჰქონდეს.
“შეიძლება, “ოცნებას” პარლამენტში უმრავლესობა ჰყავდეს, მაგრამ ოპოზიციაც ღირსეულად უნდა იყოს წარმოდგენილი. ამ სურვილითაც ჩანს, რომ ივანიშვილს ქვეყანაში დე ფაქტო ლიდერის როლის შენარჩუნება უნდა და თავის პიროვნულ ამბიციებს ქვეყნის ინტერესებზე მაღლა აყენებს,” – აცხადებს ნიკა ჩიტაძე. იგი დარწმუნებულია, რომ “ოცნება” მანდატების უმეტესობის მოპოვებას სწორედ მაჟორიტარული სისტემის ხარჯზე შეძლებს და რომ არა ეს წესი, მას ძალიან გაუჭირდებოდა.
ნიკა ჩიტაძე არც ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენებას გამორიცხავს, განაკუთრებით რეგიონებში და ამბობს, რომ “ოცნებაში” ამის მეშვეობითაც შეეცდებიან ხმების მოგროვებას. “არც ისაა გასაკვირი რეგიონებში სოფლის თავკაცებს გაურიგდნენ და ამ ადამიანებმა ამომრჩეველზე ზემოქმედება მოახდინონ. აი ამ გზით შეიძლება გაიმარჯვონ არჩევნებში, მაჟორიტარულ ოლქებში და უმრავლესობა ამ გზით მოიპოვონ,” – დასძენს იგი.
„რეზონანსი“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ლალი მოროშკინასთან: „მიხეილ სააკაშვილი ლოტკინსა და ე.წ. „ნახალოვკას“ ყველაზე მეტად ერჩოდა“
ელზა პაპოშვილი
ჟურნალისტი ლალი მოროშკინა, რომელიც პარლამენტში კენჭს ნაძალადევის მაჟორიტარად “პატრიოტთა ალიანსიდან” იყრის, ამბობს, რომ დეპუტატად გახდომის შემთხვევაში, მისი მთავარი მიზანი სამართლიანობის აღდგენისთვის ბრძოლა იქნება.
ლალი მოროშკინას თქმით, ირმა ინაშვილი და დავით თარხან-მოურავი მისი ახლო მეგობრები არიან, რომლებთან ერთადაც წლების მანძილზე “მიხეილ სააკაშვილის რეჟიმს” ებრძოდა. მისი განცხადებით, “ოცნებამ” წინა ხელისუფლების დროს, ყველა დაზარალებულ ადამიანს იმედი გაუცრუა და ახლაც არჩევნებზე პარტიაში მაჟორიტარ კანდიდატად “ნაციონალებიდან” პორტირებული ადამიანები ჰყავს.
- რატომ გადაწყვიტეთ, რომ კენჭი ნაძალადევის რაიონში “პატრიოტთა ალიანსიდან” გეყარათ?
- “პატრიოტთა ალიანსის” წევრები ჩემი ახლო მეგობრები არიან. ჩვენ 12 წლის განმავლობაში “ნაციონალურ მოძრაობას” ერთად ვებრძოდით. “ობიექტივი” იყო ტელევიზია, სადაც რეჟიმის წინააღმდეგ პროტესტის ხმა პირველად გაისმა. აქ ვახერხებდით, რომ პატიმრებს დავკავშირებოდით და საზოგადოებისთვის მათი გაუსაძლისი ყოფის შესახებ გვემცნო. ეს ტელევიზია იყო ერთადერთი საშუალება, რომლითაც ამ უსამართლობისა და სისასტიკის შესახებ მთელმა ქვეყანამ პირველად გაიგო. მოხარული ვარ, რომ ამ ხალხთან ერთად ჩვენი სასჯელაღსრულების დაწესებულებები ევროპულ ციხეებად გადავაკეთეთ. ის ხელშეწყობა, რაც ამ მედიის მეშვეობით პატიმრებს ჰქონდათ, ფასდაუდებელია. ჩვენ მოვახერხეთ, რომ ბევრი პატიმრის სიცოცხლე გადაგვერჩინა. ირმამ და ბაჩომ მათ პარტიაში გაწევრიანება დიდი ხნის წინ შემომთავაზეს, თუმცა პარტიულობას ყოველთვის გავურბოდი, რადგანაც ვფიქრობ, რომ უფრო მარტოხელა მოთამაშე ვარ, ვიდრე გუნდური.
- ნაძალადევის რაიონი რატომ აირჩიეთ?
- ნაძალადევის რაიონი იმიტომ გადავწყვიტეთ, რომ აქ ყველაზე მეტი ყოფილი პატიმარი ცხოვრობს, რომლებიც რეაბილიტაციის გარეშე არიან დარჩენილი. ასევე ამ უბნის ეკლესიის მრევლი ვარ და ყველამ იცის, რომ თბილისის ზღვის კლუბი ჩემს ოჯახს ეკუთვნის. შესაბამისად, ტერიტორიას კარგად ვიცნობ და ადგილობრივების პრობლემების შესახებაც საკამოდ ბევრ ინფომაციას ვფლობ. პირველ რიგში რაც მაწუხებს, იმ ბიჭებისა და მათი ოჯახების ბედია, რომლებიც ციხიდან კი გამოვიდნენ, მაგრამ მათ რეაბილიტაციაზე არავინ ზრუნავს. ამიტომ, თავად ამ უბნის მცხოვრებლების მხრიდანაც იყო შემოთავაზება, რომ კენჭი ნაძალადევში მეყარა. ირმა ინაშვილსაც ეს უბანი ღიად ჰქონდა დატოვებული და მაჟორიტარად არავის ასახელებდა. პარალელურად, რა თქმა უნდა, მე მეჭიაურის პარტიის საინიციატივო ჯგუფში ვიყავი, რადგანაც ვფიქრობ, რომ “ნაციონალებს” რაც უფრო მეტი ადამიანი დაუპირისპირდება, მათი პოლიტიკური ორბიტიდან მოშორების დღე უფრო მალე დადგება.
- მეგობრობის გარდა, რა არის ის იდეოლოგიური შეხედულებები, რომლებიც თქვენ და “პატრიოტთა ალიანსს” გაკავშირებთ?
- პირველ რიგში ეს არის სამართლიანობის აღდგენა, რომელიც მე და “პატრიოტთა ალიანსს” გვაკავშირებს. თუ სამართლიანობა არ აღდგა, რეჟიმის წინააღმდეგ ბრძოლას აზრი ეკარგება. “ქართულმა ოცნებამ” დაპირებული სამართლიანობა არ აღადგინა და თავმოყვარეობაშებღალული ათიათასობით ადამიანი იმედგაცრუებული დატოვა. დღეს მთელ საქართველოს იმის აღქმა უჭირს, რომ “ქართულ ოცნებაში” ისევ “ნაციონალური მოძრაობის” ყოფილი წევრების პორტირება მოხდა. თანამდებობებზე ისევ ის ხალხია, რომელთა წინააღმდეგაც წლები ვიბრძოდით. რთულია იმის წარმოდგენა, რომ ხალხი, რომელიც წლები ქუჩაში იდგა, დღეს ისევ იმავეს აკეთებს. მათთვის სამართლიანობა არ აღდგა. ამიტომაც ვფიქრობ, რომ ბრძოლა არ დასრულებულა.
- ძალიან ბევრს საუბრობენ იმის შესახებ, რომ “პატრიოტთა ალიანსი” პრორუსული ძალაა და ის კრემლის სატელიტი პარტიაა. რას იტყვით თქვენ ამის შესახებ?
- ეს ჩვეულებრივად “ნაციონალური მოძრაობის” ხრიკია, რომ ამ პარტიას ასეთი იარლიყი მიაწებონ. დავით თარხან-მოურავს ისეთი შეხვედრები ჰქონდა ბრიუსელსა და ამერიკაში, რომ პრორუსული ძალის მქონე პარტიებს ასეთი შეხვედრები არ ექნებოდა. მაშინ მოსკოვსა და კრემლში ჩავიდოდნენ. ვინც ასეთ ბრადებებს უყენებს, მაშინ დადოს ფაქტები, რომ ინაშვილი რუსეთში ვინმეს ხვდებოდა. ასეთ შემთხვევას ვერავინ მოიყვანს, იმიტომ, რომ ბუნებაში არ არსებობს. “ნაციონალებს” დღეს იარლიყის მიკერების გარეშე აღარაფერი დარჩათ, რადგანაც მათი მთავრი მოწინააღმდეგე “პატრიოტთა ალიანსია”. ”ოცნებასთან” ისინი თავს ახლა ისე გრძნობენ, რომ ერთმანეთის გარეშე ვეღარც კი ძლებენ. “ობიექტივმა” რამდენი ადამიანიც გადაარჩინა, მართლაც დაუნახავი უნდა იყო, რომ ეს დაგავიწყდეს.
- რა არის ის მოთხოვნა და დავალება, რომელიც ყოფილ პატიმრებსა და ნაძალადევის რაიონის ამომრჩევლებს აქვთ? რა იქნება პარლამენტში შესვლის შემთხვევაში, თქვენი მთავარი შესასრულებელი ამოცანა?
- ეს არის შელახული ღირსება, რომელიც ამ ადამიანებს ჯერ “ნაციონალურმა მოძრაობამ” შეულახა და შემდეგ – “ქართულმა ოცნებამ”, რომელმაც დაპირებული სამართლიანობა არ აღადგინა. მათი რეაბილიტაცია არ მოხდა. ყველა ქვეყანაში, სადაც ამ მასშტაბის ამნისტია ცხადდება ხოლმე, წინასწარ ხდება ნიადაგის მომზადება, რომ ციხიდან გამოსულ ადამიანს ხელშეწყობა სჭირდება.
ვიცით, რომ ამ უბანში დაზარალებული ოჯახებია, რომლებმაც სახლები დააგირავეს და დაყიდეს იმის გამო, რომ სააკაშვილის რეჟიმის დროს, მათი ოჯახის წევრებს ტყუილად იჭერდნენ. ამიტომაც არის, რომ ნაძალადევში ყველაზე მეტი იპოთეკით დაზარალებული ადამიანია. ძალიან ბევრი შემთხვევა იყო, როდესაც შვილს, დედას, მამასა და ოჯახის თითქმის ყველა წევრს იჭერდნენ. სააკაშვილი ლოტკინს და ე.წ. “ნახალოვკას” ყველაზე მეტად ერჩოდა. ეს იყო აუღებელი ციხესიმაგრე, სადაც სააკაშვილმა უბრალოდ ცეცხლი გახსნა და ეს ხალხი კიდევ ამ ნანგრევებზე ცხოვრობს. ამ ხალხს ელემენტარული ინფრასტრუქტურა და წყალი არ გააჩნია. ასფალტი არ არის დაგებული, პრიმიტიულ პირობებში ცხოვრობენ. ამიტომაც სურთ, რომ პარლამენტში იყოს ისეთი ადამიანი, რომელიც მათ პრობლემებს იცნობს და მისი შესრულებისთვის იბრძოლებს.
„რეზონანსი“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
არჩევნების შემდეგ სამართლიანობის აღდგენაზე საუბარიც კი შეწყდება
დაზარალებული ბიზნესმენები დანებებას არ აპირებენ, მაგრამ მთავრობიდან სულ სხვაგვარი გზავნილი მოდის
მარი ჩიტაია
“ქართული ოცნების” წინასაარჩევნო დაპირებებში სამართლიანობის აღდგენაზე საუბარიც არ არის. დიდი ალბათობით, წართმეული ქონების დაბრუნებას დაზარალებულები ვერც მომავალში შეძლებენ. პრემიერ-მინისტრმა აღიარა კიდეც, რომ სამართლიანობის აღდგენასთან დაკავშირებით ბრძოლა იმაზე რთული აღმოჩნდა, ვიდრე მმართველ პარტიაში ეგონათ. ამ დროისთვის არც ერთი მსხვილი და საშუალო სიმძიმის საქმე არ მოგვარებულა არც სახელმწიფოს მხრიდან და არც კერძო დავების საშუალებით, თუ არ ჩავთვლით, “ქართუ” ბანკის საქმეს, რამდენიმე მიწის ნაკვეთის, ერთი ბინისა და უკანონოდ მითვისებული ძველი მანქანების დაბრუნებას… დღევანდელი მთავრობის ძალისხმევა მეტს ვერ გასწვდა და სამართლიანობის აღდგენის კუთხით ძალიან ცუდი მდგომარეობაა.
გიორგი კვირიკაშვილმა მცირე და საშუალო ბიზნესის წარმომადგენლებთან განაცხდა კიდეც, რომ ვერ შეიქმნა სისტემა, რომელიც სამართლიანობას აღადგენდა. “სამართლიანობის აღდგენა გაცილებით რთული აღმოჩნდა, ვიდრე ვფიქრობდით. ჩვენ მოგვიწია, უარი გვეთქვა ამ პრობლემის სისტემურად მოგვარებაზე. არ შევქმენით მექანიზმი, რომელიც ერთიან კონტექსტში განიხილავდა სამართლიანობის აღდგენის პროცესს”, – განაცხადა პრემიერმა.
ქონებაჩამორთმეულ ბიზნესმენებს სამართლიანობის აღდგენაში ვერც პროკურატურაში შექმნილმა სპეციალურმა სამსახურმა უშველა. ბიზნესმენები ამბობენ, რომ მათი საქმეები ამ უწყებაში ისევ თაროზეა შემოდებული და სასამართლო პროცესებიც ჭიანურდება. ამასობაში კი ოთხი წელი გავიდა.
ანალიტიკოსი სოსო ცისკარიშვილი ფიქრობს, რომ სამართლიანობის აღდგენის პოლიტიკური ნება არ ყოფილა იმთავითვე, როგორც კი “ქართული ოცნება” მოვიდა ქვეყნის სათავეში. “სურვილი იყო, მაგრამ ფაქტია, რომ ასეთი ნება არ გამოვლენილა, პირიქით, ხელის შეშლაც იყო. შეიძლება ითქვას, თავის დროზე არჩილ კბილაშვილის გადადგომის მოტივიც ეს გახლდათ. ის გადადგა და შემდეგ ტემპიც დაიკარგა”, – აცხადებს სოსო ცისკარიშვილი. მისი აზრით, სამართლიანობის აღდგენა ვერც 2016 წლის არჩევნების შემდეგ მოხერხდება, ერთ-ერთი მიზეზი ზურაბ ადეიშვილის ირიბი გავლენაა, რასაც ის პროკურატურის მიმართ იჩენს.
“სამართლიანობის აღდგენის მცდელობის პარალელურად გვესმოდა ქება ისეთი ადამიანებისა, როგორიც არის, მაგალითად, ადეიშვილი, რომელიც უსამართლო ქმედებების ერთ-ერთი მთავარი წამომწყები გახლდათ. დღესაც, რაც არ უნდა გვიკვირდეს, ამ ადამიანის მიმართ ჩვენი პროკურატურა დიდი სიმპათიით არის გამსჭვალული. ნუ გაგვიკვირდება, რომ რამდენიმე ხნის შემდეგ ადეიშვილის მიერ პროკურაუტრაზე გავლენის ფაქტები გამოვამჟღავნოთ. ასეთ პირობებში, ცხადია, სამართლიანობის აღდგენა ვერ ხერხდება. მეტიც, მისი “აღდგენის” მცდელობა სწორედ მიმართული იყო იქითკენ, რომ უსამართლოდ აღდგენილიყო უსამართლობა”, – განმარტავს სოსო ცისკარიშვილი.
“რეზონანსი” რამდენიმე გახმაურებულ საქმეს მუდმივად თვალს ადევნებს და ბიზნესმენებთან ერთად ელოდება, თუ რა შეიცვლება ამ მიმართულებით. რჩება შთაბეჭდილება, რომ უკვე აღარაფერი შეიცვლება, თუმცა თავად დაზარალებული ბიზნესმენები ამბობენ, რომ არ დანებდებიან, ვიდრე არ მოიგებენ ბრძოლას.
ნავთობკომპანია “მაგნატის” დამფუძნებელი ჯემალ ლეონიძე ფიქრობს, რომ მისი საქმე როდისმე დასრულდება. მის საკუთრებაში იყო კომპანია “მაგნატი 2006″, რომლის ძირითად საქმიანობას ნავთობპროდუქტების შეძენა-რეალიზაცია წარმოადგენდა. ამისათვის კომპანიას ოთხი ნავთობტერმინალი, 42 ბენზინგასამართი სადგური და სხვადასხვა ტექნიკური საშუალებები ჰქონდა.
ლეონიძე 2009 წლის 13 აგვისტოს დააპატიმრეს და ქონება ჩამოართვეს. მას ბრალი ყალბი დოკუმენტების გამოყენებით თაღლითური ხელშეკრულების დადებაში დაედო.
“მე ჩემი სიმართლე მაქვს, ადრე იქნება თუ გვიან, სამართალი გაიმარჯვებს და ყველაფერს ვაკეთებ, რომ მიზანს მივაღწიო. 80 მილიონი დოლარით დავზარალდი, ძალიან დიდი დანაკარგია. რამდენიმე პროცესი მოვიგე კიდეც, ჩემი საქმე სტრასბურგის სასამართლომდეც მივიდა, სადაც ასევე რამდენიმე პროცესი მოვიგე.
ვინც არ უნდა მოვიდეს ხელისუფლებაში, არჩევნების შემდეგაც გავაგრძელებ ბრძოლას. მხოლოდ იმას ვშიშობ, რომ ქვეყანაში კლანური რეპრესიული მმართველობა არ ჩამოყალიბდეს. ყველაფერი მოსალოდნელია. ის ადამიანები, ვინც ჩემი და ჩემისთანების ქონებას თაღლითურად დაეუფლნენ, დაუსჯელები არ უნდა დარჩნენ. იმედი მაქვს, მთავრობას ეყოფა გონიერება, რომ საქმე ბოლომდე მიიყვანოს”, – აცხადებს ლეონიძე.
კიდევ უფრო რთულადაა საქმე ბიზნესმენ დავით ბეგიაშვილთან დაკავშირებით. იგი ჰოლდინგური კომპანია “ვაკე-5″-ისა და “ალბატროს ჯგუფის” დამფუძნებელია. დავით ბეგიაშვილის მიმართ სისხლისსამართლებრივი დევნა 2013 წელს შეწყდა, ბიზნესმენი უზენაესმა სასამართლომ გაამართლა და შემოსავლების სამსახურის მოთხოვნა, რომელიც შპს “ალბატროსს” 3 მილიონი ლარის გადახდას ავალებდა, ბათილად ცნო, ქონებას კი ყადაღა მოეხსნა. 2013 წლის თებერვალში ბიზნესმენი ამბობდა, რომ ქონება დაუბრუნდა. მოგვიანებით კი გაირკვა, რომ მისთვის ქონების დაბრუნება არ მომხდარა, ეკონომიკის სამინისტრომ ქონების დაბრუნება მხოლოდ 3 თვით მოახდინა.
ბიზნესმენი აცხადებს, რომ უახლოს პერიოდში საქართველოში სამართლიანობის აღდგენის მოთხოვნით საზოგადოებრივი მოძრაობა გააქტიურდება.
“ხელისუფლებას პოლიტიკური ნება არ აღმოაჩნდა, რომ ეს პროცესი დაეწყო, არათუ დაესრულებინა. ალბათ, რაღაც შეთანხმება არსებობს, უკვე აღარაფერს გამოვრიცხავ. საზოგადოებრივი პროტესტი უნდა გაძლიერდეს და მოსთხოვონ ხელისუფლებას, შეასრულოს დაპირება და სამართლიანობა აღადგინოს. ჩემი საქმე ჯერჯერობით სტრასბურგის სასამართლომდე არ მისულა, ადგილობრივ წარმოებაშია და წლობით ჭიანურდება. რამდენადაც ვიცი, მწიფდება საზოგადოებრივი მოძრაობა, იქნება კონსოლიდაცია ამ პრობლემის გარშემო და ხელისუფლებას დაპირების შესრულებას მოსთხოვენ. შეიძლება, მთავრობისთვის სამართლიანობის აღდგენა მართლაც რთული პროცესია, მაგრამ რაღაც პოზიცია მაინც გამოხატოს, რასაც ვერ ვხედავთ”, – ამბობს ბეგიაშვილი.
2016 წლის არჩევნებისთვის ერთ-ერთი დაპირება ხელისუფლებისთვის სამართლიანობის აღდგენა აღარ არის, თუმცა ამას არსებითი მნიშვნელობა უკვე აღარ აქვს, რადგან საზოგადოებას ამ დაპირების აღარ სჯერა.
„რეზონანსი“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
ნახევარი მილიონი ღარიბი სტატისტიკური ჭაობიდან „ამოძვრა“
„გამოდის, რომ ჩვენ უკვე ტოტალური კეთილდღეობის ქვეყანაში ვცხოვრობთ“
ელზა წიკლაური
საქართველოში 4 წელია, სიღარიბის მაჩვენებელი ზედიზედ მცირდება. 2014 წელს, 2012 წელთან შედარებით, დაახლოებით, 500 000-მა ადამიანმა დააღწია თავი უკიდურეს სიღარიბეს – მსოფლიო ბანკის ეს მონაცემი გუშინ ქვეყნის მთავარმა ეკონომისტმა გვამცნო და თანაც მთავრობის მიერ გატარებული ღონისძიებების ჩამოთვლით გაამყარა. მართალია, სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ მყოფი მოსახლეობის რაოდენობა ბოლო 4 წლის განმავლობაში მართლაც შემცირდა, თუმცა უმნიშვნელოდ, შესაბამისად, ღარიბთა რაოდენობის ნახევარი მილიონით კლება მხოლოდ ოცნების სფეროს წარმოადგენს.
მსოფლიო ბანკის მნიშვნელოვანი კვლევის – “სიღარიბის შემცირების უკანასკნელი ტენდენციები საქართველოში” – თანახმად, ქვეყანაში სიღარიბის მაჩვენებლები 4 წლის განმავლობაში ზედიზედ მცირდება. ეკონომიკის განვითარების მინისტრის დიმიტრი ქუმსიშვილის ინფორმაციით, 2014 წლისთვის ქვეყნის მოსახლეობის მხოლოდ 32.3 (1.4 მლნ.) პროცენტია სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ, როდესაც ეს მაჩვენებელი 2013 წელს 36 პროცენტს (1.6 მლნ-ს), 2012 წელს 42.5 პროცენტს (1.9 მლნ-ს), ხოლო 2011 წელს 44.8 პროცენტს (2.0 მლნ-ს) უტოლდებოდა.
მთავარი ეკონომისტის განმარტებით, 2012 წელთან შედარებით, 2014 წელს დაახლოებით 500 000-მა ადამიანმა დააღწია თავი უკიდურეს სიღარიბეს. 2010-14 წლებში სიღარიბის მაჩვენებლების შემცირებაზე მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა ეკონომიკური საქმიანობიდან მიღებულმა შემოსავლებმა, რაც, მინისტრის შეფასებით, მნიშვნელოვნად განსხვავდება 2010 წლამდე არსებული მდგომარეობისგან, “როცა სოციალური ტრანსფერები თამაშობდა უფრო მნიშვნელოვან როლს სიღარიბის შემცირებაში”.
ქუმსიშვილის ინფორმაციით, 2014 წელს ქვეყნის მოსახლეობის 1.4 მილიონი 2.5 აშშ დოლარზე მეტს ვერ ხარჯავდა. ეს მაჩვენებელი 2010 წელს მნიშვნელოვნად მაღალი იყო და 2 მილიონ ადამიანს აღემატებოდა. როგორც ქუმსიშვილმა აღნიშნა, 2014 წლის მონაცემებით, საქართველოს მოსახლეობის 7%, რაც 314 ათას მოსახლეზე მეტია, დღიურად 10 აშშ დოლარზე მეტს ხარჯავს, რაც წინა წლებთან შედარებით მნიშვნელოვნად არის გაზრდილი. ასევე 1 მილიონს აღემატება იმ მოქალაქეთა რაოდენობა, რომლებიც დღეში, საშუალოდ, 10 აშშ დოლარამდე ხარჯავენ.
“მსოფლიო ბანკის შეფასებით, სიღარიბის მაჩვენებლების შემცირებაზე დადებითად მოქმედებს მოსახლეობის შემოსავლების ზრდა. კერძოდ, 2010 წელთან შედარებით, 2014 წელს ქვეყანაში 8%-ით გაიზარდა შემოსავალი ერთ სულ მოსახლეზე, თუმცა ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ასეთი მატება თბილისის გარდა, მნიშვნელოვნად შესამჩნევია როგორც ქვეყნის სხვა ქალაქებში, ასევე სოფლად. სიღარიბის შემცირების ფაქტორებად საშუალო თვიური შემოსავლის ზრდა (8%), ეკონომიკური აქტივობა (11.11%) და ტრანსფერები სახელდება (8.57%).
აღსანიშნავია, რომ 2010-14 წლებში ზრდა დაფიქსირდა ეკონომიკის ყველა სექტორში. ეკონომიკურმა ზრდამ კი ასახვა ჰპოვა როგორც ხელფასების ზრდაში, ასევე ახალი სამუშაო ადგილების შექმნაში, განსხვავებით 2010 წლამდე პერიოდისგან. 2010-14 წლებში ღარიბთა დასაქმების დონე გაიზარდა 50.7%-დან 56.6%-მდე, თუმცა შემცირდა ღარიბ დასაქმებულთა რაოდენობა, რადგან თავად ღარიბი მოსახლეობის რაოდენობა შემცირდა”, – აღნიშნა მინისტრმა.
მსოფლიო ბანკის კვლევის შედეგებს ეკონომისტებში აზრთა სხვადასხვაობა მოჰყვა. მაგალითად, ანალიტიკოსი ნოდარ კაპანაძე დასახელებულ ციფრებს ეთანხმება, თუმცა თვლის, რომ სიღარიბის შემცირებას ეპიზოდური ხასიათი აქვს და თუ ამ მიმართულებით სისტემური ცვლილება არ გატარდა, პრობლემა ვერ მოგვარდება.
“სიღარიბის შემცირების ტენდენცია არის რეალური. ღარიბთა რაოდენობა მცირდება. მოსახლეობაში გაჭირვებული ნაწილი ყოველთვის არის. სიღარიბე რომ გაქრეს, ეს შეუძლებელია. უპრობლემოდ შეიძლებოდა ნახევარი მილიონით შემცირებულიყო გაჭირვებულთა რაოდენობა, აქ მნიშვნელოვანია, რომელი ზღვრის მიმართ შემცირდა. რეალობასთან მიახლოებულია ეს მაჩვენებელი და ასახავს იმ ტენდენციას, რაც საქართველოში ბოლო 3 წლის განმავლობაშია.
მაგრამ არის ერთი პრობლემა. შემცირების ეს ტენდენცია მაინც არის ეპიზოდური შინაარსის და არა სისტემური. საქართველოში კი სიღარიბე სისტემური ხასიათის პრობლემაა, ამიტომაც ეპიზოდური ღონისძიებებით ვერ მოგვარდება”, – განუცხადა “რეზონანსს” ნოდარ კაპანაძემ.
აბსოლუტურად განსხვავებული მოსაზრება აქვს ეკონომისტ გია ხუხაშვილს. მისი თქმით, თუკი საერთო ფონს მივიღებთ მხედველობაში, შემცირების ტენდენცია ნამდვილად არ ჩანს. ამ მიმართულებით გარკვეული პოზიტივი გვაქვს, იგივე საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამა, რომლის ამოქმდების შემდეგ გარკვეული მიმართულებით საგრძნობლად იკლო რისკმა. ამ მხრივ არსებული ნეგატიური ტენდენცია მცირედით განეიტრალებულია.
“500 000 ძალიან დიდი ციფრია. არ ვიცი, რა მონაცემით სარგებლობდა მსოფლიო ბანკი, როდესაც ამ სტატისტიკას აქვეყნებდა. 3,5-მილიონიან ქვეყანაში გაჭირვებულთა რაოდენობის 500 000 შემცირებით გამოდის, რომ ჩვენ უკვე ტოტალური კეთილდღეობის ქვეყანაში ვცხოვრობთ. მართალია, მცირე გაუმჯობესება შეინიშნებოდა, მაგრამ ნეგატიური მოვლენები უფრო მეტი იყო, ინფლაციამ, ფაქტობრივად, “შეჭამა” დადებითი ფაქტორები. სისტემურად არც უმუშევრობის დონე დაწეულა. ამიტომ ამ მონაცემში ეჭვს შევიტანდი. რას ეყრდნობოდა მსოფლიო ბანკი, დეტალურად არ მაქვს შესწავლილი, ამიტომ კატეგორიული ვერ ვიქნები, მაგრამ ჩემი სუბიექტური განცდა არ არის ამ ოპტიმისტური მონაცემების შესაბამისი”, – განაცხადა გია ხუხфშვილმა.
„რეზონანსი“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
გჯერათ, რომ სიღარიბე შემცირდა?
ლიკა გურაბანიძე
2014 წელს, 2012 წელთან შედარებით, უკიდურეს სიღარიბეს თავი 500 ათასმა ადამიანმა დააღწია – ამტკიცებს ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრი დიმიტრი ქუმსიშვილი. მან გუშინ მსოფლიო ბანკის მიერ ჩატარებული კვლევის – “სიღარიბის შემცირების უკანასკნელი ტენდენციები საქართველოში” – შედეგები გაასაჯაროვა. “ამ მიმართულებით მნიშვნელოვანია მთავრობის პოლიტიკა,” – განაცხადა დიმიტრი ქუმსიშვილმა.
გჯერათ, რომ სიღარიბე შემცირდა? – ამ კითხვით, “რეზონანსმა” საზოგადოების ცნობილ წარმომადგენლებს მიმართა.
თაკო ჩარკვიანი (პუბლიცისტი): ხალხს რომ ჰკითხო, სიღარიბის შემცირებას არანაირად არ გრძნობენ. იძახონ ამათ და იყვნენ. შესაძლოა, ვიღაცამ კვლევებით თქვას, რომ ხალხში უკეთესობაა, მაგრამ ამას თვითონ ხალხი ვერ გრძნობს? საიდან მოაქვთ ეს კვლევები?! აჭარასა და გურიაში ვიყავი და ვნახე, რომ ხალხი ძალიან გაწვალებულია. ელემენტარულად, ქუჩაში გახვალთ და მიხვდებით, რომ ძალიან მძიმე მდგომარეობაა. საზოგადოება ასეთ განცხადებებზე ღიზიანდება იმიტომ, რომ აბსოლუტურად დინების საწინააღმდეგო განცხადებაა.
თემურ ნანეიშვილი (ფიზიოლოგი): ახლა გურიის ერთ-ერთ პატარა სოფელში ვარ და, სიმართლე გითხრათ, ყველა ოჯახს ჰყავს მანქანა, თანაც ორ-ორი. აქ ყველა დასაქმებულია. იმისი თქმა რთულია, რომ სიღარიბე მთელ საქართველოში შემცირდა. შესაძლოა, შემცირდა სიღარიბე, მაგრამ სრულიად აღმოფხვრილი არ არის.
ნუცა ჯანელიძე (მომღერალი): შემცირებით ნამდვილად შემცირდა. შესაძლოა გაგეცინოთ, მაგრამ ჩემს ოჯახში არავინ მუშაობდა, ახლა კი ოთხი ადამიანი პროფესიის მიხედვით მუშაობს. ქვეყანაში რომ სიღარიბეა, ეს ფაქტია. მე მივიჩნევ, რომ ამ მხრივ წინსვლაა, მაგრამ სიღარიბის სრულიად აღმოფხვრამდე ძალიან დიდი გზაა გასავლელი.
იური მეჩითოვი (ფოტოგრაფი): ზოგადად სტატისტიკას არასდროს არ ვუჯერებ იმიტომ, რომ ჩემთვის სტატისტიკას მარკეტები წარმოადგენს. როდესაც მარკეტში შევდივარ და იქ ვალების რვეულებს ვხედავ, ზოგან კი წარწრეაა “ნისიად არ გაიცემა”, მე ამით ვასკვნი, გვყავს თუ არა ღარიბები. არ მგონია, რომ სიღარიბეს თავი 500 ათასმა ადამიანმა დააღწია.
ირმა სოხაძე (მომღერალი): ძალიან მინდა, რომ ასე იყოს, მაგრამ მე არანაირი მონაცემი არ მაქვს და არ ვიცი. მინდა დავუჯერო მინისტრს, ოპტიმისტი ვარ და რადგან ის ამბობს, ალბათ ასეა. ჩემ გარშემო ვერ ვამჩნევ იმას, რომ სიტუაცია გაუარესდა. ვამჩნევ იმას, რომ ხალხი უკეთესად არის, ვიდრე წინა წლებში იყო, შესაძლოა, მეჩვენება. რაღაც პროცენტი თავს უკეთესად გრძნობს.
———————-
„ახალი თაობა“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ოცნებას“ მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილი თუ უშველის“
ქვეყანაში არსებულ წინასაარჩევნო ფონს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ცესკოს ყოფილი თავმჯდომარე, გლობალური კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელი ნანა დევდარიანი აფასებს.
- ქალბატონო ნანა, არ იგრძნობა არჩევნების მოახლოება. რატომ არ დაიწყო ჯანსაღი წინასაარჩევნო კამპანია?
- კამპანია დაიწყეს, მაგრამ აქ სხვა მომენტიც არის. ბევრს ეგონა, რომ ეს კამპანია მუდმივად იქნებოდა რაღაც ექსცესების ფონზე და ყველა ელოდებოდა ქვების სროლას, იმიტომ, რომ ასე მიდიოდა პროცესი. ყოველ შემთხვევაში, „ნაციონალური მოძრაობა“ ცდილობდა ასე წაეყვანა. რადგან ასეთი პროცესი არ არის, ამიტომ ცოტა დუნე შთაბეჭდილებას ტოვებს, თანაც ახლა დაიწყო სექტემბერი, აგვისტო საერთოდ მკვდარი თვეა პოლიტიკური თვალსაზრისით. მოსახლეობა თითქმის მთლიანად გასულია დასასვენებლად. მესამე ფაქტორია ის, რომ ასეთი დაშლის პროცესი, რაც ამ არჩევნებზეა, არცერთ არჩევნებზე არ მახსოვს.
- რას გულისხმობთ?
- პაატა ბურჭულაძის პარტიიდან გადიან, რესპუბლიკელებიდან გადიან, თამაზ მეჭიაურის პარტიიდან გადიან.
- ამას რით ხსნით?
- ამას ვხსნი იმით, რომ ნაჩქარევი პროცესია, უცებ გამოყოფილი სუბიექტები… რესპუბლიკელებში რომ ეს მოხდებოდა, ჩემში ეჭვს არ იწვევდა…
- რატომ?
- იმიტომ, რომ ადრეც მითქვამს, რესპუბლიკურ პარტიაში შედიან იმიტომ, რომ იგრძნეს, მათ აქვთ გავლენა ხელისუფლებაში. ეს ხალხი გავიდოდა, რა თქმა უნდა. როგორც კი კოალიცია დატოვა რესპუბლიკურმა პარტიამ და დაიწყო ბიძინა ივანიშვილის კრიტიკა, რომლის წყალობითაც მოხვდნენ ხელისუფლებაში, ეს პროცესი აუცილებლად წავიდოდა.
- პაატა ბურჭულაძესთან რა ხდება?
- პაატა ბურჭულაძესთან ეს პროცესი მიდის იმიტომ, რომ სად სად და რაიონებში არ იმალება ეს ფაქტები. თუკი სადმე ყოფილი „ნაციონალი“ იყო, ყველა შეისრუტა პაატა ბურჭულაძემ. ზოგისთვის მიუღებელი აღმოჩნდა აშკარა „ნაცებთან“ გაერთიანება – გიორგი ვაშაძესთან, „გირჩ“-თან და ასე შემდეგ.
- ბიძინა ივანიშვილის მართული ხომ არ არის ეს პროცესები?
- ადვილია, რომ ყველაფერი ბიძინას დააბრალონ. ბიძინა, შესაძლოა, კიდევაც უწყობს რაიმე პროცესს ხელს, იმიტომ რომ ღიად აქვს ნათქვამი, ყველაფერს გააკეთებს „ოცნების“ გასამარჯვებლად, თუმცა ამას ობიექტური მიზეზებიც რომ არ ჰქონდეს, მარტო ბიძინას მცდელობა არაფერს იზამდა.
- ანუ ბიძინა ივანიშვილის მითითებით ხდება ხალხის გადმობირება ამ პარტიებიდან?
- ეს პროცესი ყოველთვის მიდიოდა. ჯერ კიდევ შევარდნაძის დროს როგორ ხდებოდა პარტიიდან პარტიაში ხალხის გადაბირება. სწორედ მაშინ არ დაიშალა ედპ?! პირდაპირ ხელს არ ადებდნენ ჟვანიას ამაზე?
- რესპუბლიკელებიც „ოცნებას“ აბრალებენ ამ პროცესს, ხალხი გადაიბირესო.
- როდესაც რესპუბლიკური პარტია იყო კოალიციაში და ჰქონდა იმაზე გაცილებით მეტი გავლენა, ვიდრე რეალური რეიტინგი აქვს, არ უკვირდათ, მასობრივად რომ შედიოდა ხალხი მათ პარტიაში?! რა, მათი იდეოლოგიით მოიხიბლნენ?! ამიტომ, სულ რომ არავინ ჩარეულიყო, ეს მაინც მოხდებოდა.
- სოციოლოგიური კვლევები არ იცვლება და მხოლოდ „ოცნება“ და „ნაციონალური მოძრაობა“ ლიდერობენ. სხვას ყველას გაუჭირდება ბარიერის გადალახვა?
- ასევე პრობლემა არ ექნებათ ნინო ბურჯანაძესა და „პატრიოტთა ალიანსს“. ყველა დანარჩენი კითხვის ნიშნის ქვეშ არის.
- ანუ ორპარტიულ პარლამენტს არ მივიღებთ?
- ეს გამორიცხულია! უბრალოდ, ვერ იქნება. „ნაციონალებს“ იმდენად შემცირებული აქვთ მხარდაჭერა, ამას არც სოციოლოგიური კვლევა სჭირდება და არაფერი. ეს პირდაპირ ჩანს.
- კვლევების მიხედვით რომ თანაბარია „ოცნებისა“ და „ნაციონალების“ რეიტინგი?
- მე ამ კვლევებს არ ვენდობი! იმაზე აღარ არის საუბარი, რომ ზოგიერთი ტელევიზია თვითონ უკვეთს ამ კვლევებს და შემდეგ ამ კვლევების მიხედვით გეგმავს, ვის როდის მოიყვანს დებატებში და რამდენ დროს მისცემს. ზუსტად ასეთი მანიპულაციები იყო 2003-შიც. დაახლოებით იმავე მეთოდოლოგიით მიდიან, მაგრამ მოძველდა ეს მეთოდოლოგია და ვეღარ აღწევს მიზანს.
- ხელისუფლებაც სერიოზული კრიტიკის ობიექტია, მისი რეიტინგიც საგრძნობლად დაეცა. ამაზე რას იტყვით?
- რასაკვირველია, დაეცემოდა. არჩევნების დროს ყველა დანარჩენი პარტია დაარტყამს ხელისუფლებას. ძალიან დიდი მოლოდინები იყო 2012-ში, რომ ყველაფერი შეიცვლებოდა ძალიან მალე. ეს არ მოხდა და ვერ მოხდა. განსაკუთრებით რაც ეხება „ნაციონალურ მოძრაობას“, არ დაერქვა იმას თავისი სახელი, რაც იმ წლებში ხდებოდა. ეს ფერწასული „ნაციონალები“ მოფერიანდნენ და იქით შეტევაზე გადავიდნენ. ადამიანები კი ამას არ პატიობენ!
- ასევე სერიოზული კრიტიკა გამოიწვია იმან, რომ „ოცნების“ სიები გაივსო ყოფილი „ნაციონალებით“. ეს რა სტრატეგიაა?
- ჩემთვის ამას ახსნა არ აქვს. რა, „ქართულ ოცნებაში“ ძირითადმა ბირთვმა არ იცის, ვინ რას აკეთებდა ბოლო წლებში?! იბადება კითხვა, რომელზეც ბევრი ლაპარაკობს.
- რა კითხვა?
- გარიგება ხომ არ შედგა 2012 წელს?! აბა, რანაირად შეიძლება ახსნა ის, რომ მთელი რიტორიკა მიმართული იყო დანაშაულებრივი რეჟიმის წინააღმდეგ, მოვიდნენ და, ერთეული შემთხვევების გარდა, არავინ პასუხი აგო არაფერზე. ახლა კი თავის საარჩევნო სიაში ჩასმით პოლიტიკაში აბრუნებენ. ზოგი „ნაციონალი“ შეიძლება „ნაციონალური მოძრაობის“ სიიდან გავიდეს, ზოგი „ნაციონალი“ პაატა ბურჭულაძის პარტიით შეიძლება გავიდეს და ზოგი – „ქართული ოცნების“ ხარჯზე. რომ შევლენ იქ და შეიკრიბებიან, მერე ითვალონ, რამდენი გამოვლენ.
- ეს გეგმის ნაწილია?
- „ნაციონალებისგან“, შესაძლოა, არის, მაგრამ, შენ რომ „ქართული ოცნება“ ხარ, რატომ მიჰყვები ამ სტრატეგიას?!
- ეს გარიგება ბიძინა ივანიშვილთან შეთანხმებით მოხდა?
- არაფერს გამოვრიცხავ, პოლიტიკაში ხდება გარიგებები, მაგრამ, გარიგებაზე რომ მიდიხარ, შენ მეტს ხომ უნდა იღებდე აქედან? ამ შემთხვევაში რა მოგება უნდა ნახოს „ქართულმა ოცნებამ“?! ამ ყველაფერს თუ ვერ ხედავ, მაშინ არც პოლიტიკაში უნდა იყო! მე მგონი, „ქართული ოცნება“ მსხვერპლია იმ პროპაგანდის, რომელსაც მიხეილ სააკაშვილი ეწეოდა, რომ მათზე წარმატებული ხელისუფალი არ გვყოლია. მე მგონი, ამათმაც დაიჯერეს. ბიძინა ივანიშვილს არაერთხელ წამოსცდა, ზურაბ ადეიშვილი რომ გადასარევი მინისტრი იყო, ვანო მერაბიშვილი კი გადასარევი მენეჯერი. ასე რომ გგონია, მერე მთავრდება მაგით!
- რით?
- შენი რესურსი რომ არ გყოფნის და არ იცი, ვინ მიიყვანო პარტიაში, მოგყავს ისინი, ვინც წარმატებული და ეფექტიანი გგონია.
- მაჟორიტარებითაც აჯობეს „ნაცებმა“ „ოცნებას“? სანდრა რულოვსი მოიგებს ზუგდიდს?
- შეგახსენებთ, როდესაც მთელი ქვეყანა დადგა „ნაციონალების“ წინააღმდეგ, ირაკლი ალასანიამ წააგო როლანდ ახალაიასთან ზუგდიდში არჩევნები! მაშინ ამას შეფასება ვერ მისცა „ოცნებამ“. სწორედ ამის გამოძახილია, რომ სანდრა რულოვსს აყენებენ. ძალიან კარგად იცის „ნაციონალურმა მოძრაობამ“, რომ მთელი საქართველოს მასშტაბით ვერ იზამს ვერაფერს, ამიტომ ამორჩეული აქვთ რამდენიმე რაიონი, სადაც აქვთ გავლენა. მათ შორის ეს არის სამეგრელო და აჭარა და დარტყმას ახორციელებენ ამ მიმართულებით. შენ რომ ხელისუფლება ხარ და არაფერი იღონე 4 წლის განმავლობაში, ახლა ამასთან დაპირისპირება რთულია!
- ბიძინა ივანიშვილმა გადაწყვიტა, უფრო აქტიურად ჩაერთოს პროცესებში. უშველის რამეს „ოცნებას“ მისი აქტიურობა?
- თუ რამე უშველის, ეგ უშველის. ნურც ის დაგვავიწყდება, რომ მთლიანად ბიძინა ივანიშვილის დამსახურებაა, 2012-ში „ნაციონალების“ ხელისუფლებისგან ჩამოშორება რომ მოხდა. ეს უკვე მისი რეპუტაციის საკითხიც არის. ამიტომ, რა თქმა უნდა, გააქტიურდება.
- რას მივიღებთ არჩევნებზე?
- შეიძლება, ძალიან ოპტიმისტური პროგნოზია, მაგრამ, ჩემი აზრით, ეს იქნება მრავალპარტიული პარლამენტი. „ოცნება“ ცალკე და „ნაციონალები“ ცალკე უმრავლესობას ვერ შექმნიან.
„ახალი თაობა“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: „ნაციონალები“ და „ოცნება“ პარლამენტში ადგილებს იყოფენ“ // „ყოფილი ხელისუფლება რუსეთიდან იმართება“
ვინ არის სინამდვილეში პრორუსული ძალა, აღიარებენ თუ არა რუსეთს ოკუპანტად, რა გარიგება არსებობს „ოცნებასა“ და „ნაციონალებს“ შორის? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ „დემოკრატიული მოძრაობის“ ერთ-ერთი ლიდერი გიგლა ბარამიძე ესაუბრება.
- თქვენი პარტია ისედაც პრორუსულ ძალად ითვლებოდა. ნინო ბურჯანაძის ბოლო განცხადებამ, ვლადიმირ პუტინი მტერი არაა, ის დიდი პოლიტიკოსია, ეს აზრი კიდევ უფრო განამტკიცა. ამასთან დაკავშირებით რას იტყვით და რატომ არ არის პუტინი მტერი?
- ამ განცხადების გარშემო ატეხილ აჟიოტაჟს კოლექტიური მეძავის სინდრომად შევაფასებ. მეძავი, იმის შიშით, ვინმემ რამე არ დასწამოს, სხვას აბრალებს იმას, რაც თავად არის. ნინო ბურჯანაძემ ამათ ყველას „არჩევანში“ გამოსვლით მასტერკლასი ჩაუტარა, აჩვენა, როგორ უნდა აზროვნებდეს ნამდვილი პოლიტიკოსი და სახელმწიფო მოღვაწე. ესენი კი როგორ გამოდიან, თითქოს ვიღაცამ დაქოქა და ეთერში შეაგდო – მიდი, დაიწყე გინება, ეგება, ვინმე აგყვესო.
- ვლადიმირ პუტინზე რომ თქვა, მტერი არ არისო, ეგეც ამ მასტერკლასის ნაწილია?
- რა შუაშია ვლადიმირ პუტინი, ჩინგიზ-ხანი ან ალექსანდრე მაკედონელი? ნინო ბურჯანაძემ კარგად ახსნა, რას გულისხმობდა. როდესაც დიდ პოლიტიკაზეა საუბარი, იქ ცუდზე, კარგზე, ლამაზზე, მახინჯზე თუ კოხტაპრუწაზე არ საუბრობენ. საუბარი არის სახელმწიფოთაშორისო ინტერესებსა და ურთიერთობებზე. საერთოდ, პოლიტიკოსზე არასდროს უნდა თქვა, რომ ის არის კარგი ან ცუდი. პოლიტიკოსზე უნდა ისაუბრო იმის მიხედვით, რა ინტერესი აქვს შენი ქვეყნის მიმართ.
- ვლადიმირ პუტინისა და მისი ქვეყნის ინტერესები ხომ ვიცით?
- კი ბატონო, ვიცით. ჩვენ არასდროს გვითქვამს, რომ საქართველოს ტერიტორიები ოკუპირებული არ არის. ეს ტერიტორიები წაიღო რუსეთმა, რაშიც მას ხელი „ნაციონალებმა“ შეუწყვეს. ახლა ყველაზე მეტად ისინი კაკანებენ ოკუპაციაზე. კარგი, ვიტყვი, რომ ვლადიმირ პუტინი მტერია, ხოლო რუსეთი – ოკუპანტი. მაგრამ რა შეიცვლება ამით? ამის ძახილი ტერიტორიებს ვერ დააბრუნებს. ტერიტორიების დაბრუნებაზე, გვინდა თუ არა ეს, მოსკოვთან მოგვიწევს საუბარი. ჩვენი შეთავაზება – უბლოკო სტატუსი - ამ მოლაპარაკების დაწყების საწინდარი გახდება.
- ჩვენი პოლიტიკოსების დიდი ნაწილი ამ იდეის მიმართ უარყოფითად არის განწყობილი. კულტურის ყოფილი მინისტრი ნიკა რურუა, რომელიც მთაწმინდის საარჩევნო ოლქში თქვენი კონკურენტია, ამბობს, რომ უბლოკო სტატუსი არის ღალატი და ნინო ბურჯანაძე ღია მოღალატეა...
- მე მოხარული ვარ, რომ სწორედ მთაწმინდის ოლქში დამასახელა ჩემმა პარტიამ. ძირძველი ვერელი ვარ და ეს ჩემი მშობლიური უბანია. მთელი ცხოვრება აქ გავატარე, 2004-2013 წლებს თუ არ ჩავთვლით, როცა, სხვების მსგავსად, მეც საქართველოდან მომიხდა წასვლა. რაც შეეხება კონკურენტებს, არავის ვთვლი მეტოქედ და არც კი მაინტერესებს, ვინ არიან. მე ის ვიცი, რომ, ვიღაცებისგან განსხვავებით, ცუდი საქმეები არ მიკეთებია. ახლა რაც შეეხება ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლის შეფასებას, გულწრფელად გეტყვით, არ მაინტერესებს. რატომ უნდა მაინტერესებდეს იმ სექტის წარმომადგენლის აზრი, რომელიც ქვეყნის გაყიდვასთან, მკვლელობებთან და ათას სხვა უბედურებასთან არის ასოცირებული. სასაცილოა, როცა ესენი ვინმეს მოღალატეს ეძახიან. სხვისი ლანძღვით ცდილობენ ქულების დაწერას, მაგრამ არ გამოუვათ. ხალხს ისე ეზიზღება ისინი, რომ მკვდარი „ოცნების“ ფონზეც კი ვერ შეძლებენ ხმების მოგროვებას. „ქართულ ოცნებას“ დანაპირები რომ შეესრულებინა და სამართლიანობა აღედგინა, ეგენი ასე კი არ ილაპარაკებდნენ, არამედ ციხეში იქნებოდნენ. მათ საკუთარ ადგილს ჩვენ მივუჩენთ და ყველა ჩადენილი დანაშაულისთვის ვაგებინებთ პასუხს. ზოგიერთი მათგანი ხელისუფლებამ მაჟორიტარადაც კი წარადგინა, მაგრამ ეგ არ უშველით.
- რატომ წარადგინა „ქართულმა ოცნებამ“ ყოფილი ხელისუფლების წარმომად-გენლები მაჟორიტარებად?
- იმიტომ, რომ მკვდრები არიან და საერთო ინტერესები გამოუჩნდათ.
- რა ინტერესები?
- ერთობლივი ბიზნესები აქვთ – ხალხისთვის წართმეული ქონება გაიყვეს. ახლა უნდათ, პარლამენტში მოხვედრით გაათეთრონ სექტანტები და მერე ნაძარცვი ქონება გადაიფორმონ. არჩევნებამდე ერთ თვეზე მეტია დარჩენილი და მაგათ ადგილები უკვე გაიყვეს. არჩევნებში გარიგებებში გამოწრთობილები არიან.
- როდის გაურიგდნენ ერთმანეთს?
- საპრეზიდენტო არჩევნებზე. როცა ნახეს, რომ ჩვენი კანდიდატი ნინო ბურჯანაძე უალტერნატივო იყო, ჯერ მარგველაშვილს დასდევდნენ და მერე დავით ბაქრაძეს დაუწყეს გაპიარება, მეორე ადგილზე რომ გაეყვანათ.
- ამბობენ, მთაწმინდაზე „ოცნებამ“ იმიტომ არ დააყენა კანდიდატურა, რომ ნიკა რურუას უჭერს მხარს. ოფიციალურ მიზეზად სალომე ზურაბიშვილი დასახელდა...
- მეც მითხრეს ეს ამბავი. ოღონდ სხვები არ შეუშვან პარლამენტში და ბევრ კანდიდატთან დაკავშირებით გარიგდებიან. „ოცნება“ იმდენად უბედურია, რომ ამდენი ხნის განმავლობაში საარჩევნო სიის შედგენაც კი ვერ შეძლო. არ გამოვრიცხავ, იქაც შეიყვანონ ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლები.
- საარჩევნო სია არც თქვენს პარტიას წარუდგენია, მაჟორიტარებიც მხოლოდ თბილისში დაასახელეთ...
- სიის წარდგენა ამ დღეებში მოხდება. ის პრაქტიკულად დასრულებულია. შერჩეული გვყავს რეგიონების მაჟორიტარობის კანდიდატებიც. მათაც ამ დღეებში წარვადგენთ. ჩვენთან ის ხალხი იქნება, ვისთვისაც თავსართი „პრო“ მნიშვნელოვანი არ არის. ჩვენთვის მთავარი ეროვნული ინტერესებია.
- ძალიან არ გიყვართ თავსართი „პრო“, მაგრამ „პრორუსულის“ იმიჯი აქვს თქვენს პარტიას და ეს ამომრჩეველზე გავლენას არ მოახდენს?
- რა გავლენა უნდა მოახდინოს? ჩვენ არსად და არასდროს გვითქვამს, რომ ძირს აშშ და გაუმარჯოს რუსეთს. ჩვენ მხოლოდ იმას ვამბობთ, რომ რუსეთთან დიალოგი უნდა დაიწყოს. ტერიტორიების დაბრუნებაზე სხვასთან ვერ დავილაპარაკებთ და არც სხვა ილაპარაკებს ჩვენ ნაცვლად. ჩვენს პრორუსულობაზე ყველაზე მეტად „ნაციონალები“ ყვირიან, რომლებმაც ვარდების რევოლუცია რუსეთის უშიშროების საბჭოს მდივან იგორ ივანოვის დახმარებით მოაწყვეს. პრეზიდენტად არჩევის შემდეგ პირველ ოფიციალურ ვიზიტად სააკაშვილი რუსეთში წავიდა და პუტინს შეხვდა. ამ შეხვედრის შემდეგ რუსულ მედიას უმტკიცებდა, ამ კაცს თვალებში ჩავხედე, მას პატიოსანი კაცის თვალები აქვს, რომელსაც შეიძლება ენდოო.
„ნაციონალები“ არ იყვნენ, აგვისტოს ომის დაწყების წინ რუსებს რომ აქებდნენ? მერე მიატოვეს ჯარი, იარაღი გაყიდეს და წითელ ხიდზე ოჯახიან-ქონებიან-საყვარლებიანად გაიქცნენ. მაგათი ერთ-ერთი თვალსაჩინო წარმომადგენელი იყო კახა ბენდუქიძე. ის მზად იყო, რუსეთისთვის მიეყიდა მაგისტრალური გაზსადენი. ამაზე ამერიკამ ატეხა ერთი ამბავი, ბენდუქიძე გამოვიდა და თქვა, აშშ-ს ვინ ეკითხება, ვისაც გვინდა, იმას მივყიდით გაზსადენსო. ვანო მერაბიშვილმა კი სულაც პარლამენტში განაცხადა – რუსულ ფულს სუნი არა აქვსო. აგენტურული პარტიები, რომლის კლასიკური მაგალითია ნაცმოძრაობა, ასე მუშაობენ – სხვას აბრალებენ იმას, რასაც თავად აკეთებენ. ჩვენ მხოლოდ დიალოგზე ვსაუბრობთ, ამათ კი ყველა სტრატეგიული ობიექტი რუსებს ჩააბარეს. ასეთ საქმეს მოსკოვს თავისი გენერალ-გუბერნატორიც კი ვერ გაუკეთებდა.
პოლიტიკური ძალა, რომლის ხელზეც სისხლი და მკვლელობებია, ხმას არ უნდა იღებდეს. „ოცნებამ“ რომ სამართალი არ აღასრულა, ეს არაფერს ნიშნავს, მათ მაინც არ შერჩებათ და თუ ჰგონიათ, რომ ყველაფერი „გაიასნებული“ აქვთ, ერთხელაც იქნება და ზევიდან მოხვდებათ წკიპურტი და იქ აღმოჩნდებიან, სადაც მათი ადგილია. ამას გეუბნებით, როგორც მეცნიერი და როგორც მისტიკოსი, რომელმაც კარგად იცის ეს ყველაფერი.
„ახალი თაობა“, 02 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ თამარ ჩხეიძესთან: „რუსეთს „ოცნების“ იმედი უფრო აქვს, ვიდრე „პატრიოტთა ალიანსისა“ // „გიორგი კვირიკაშვილი რესპექტაბელური ბუტაფორიაა“
წინასაარჩევნოდ გამოკვეთილ ტენდენციებზე „ახალი თაობა“ ილია ჭავჭავაძის საზოგადოების თავმჯდომარე თამარ ჩხეიძეს ესაუბრა.
- პარტიების უმეტესობა აქცენტს პენსიონერებზე აკეთებს. დაპირებები ეხება პენსიების გაზრდას, საპენსიო ასაკის შემცირებას, ასევე პენსიონერების დასაქმების ხელშეწყობას...
- ეს გასაკვირი არაა. პენსიონერები ძალიან მრავალრიცხოვანი ფენაა და პარტიებიც ცდილობენ მათ დაინტერესებას. გარდა ამისა, პენსიები აქტუალური თემაა. საქართველოში პენსია დაბალია და მის მომატებაზე საუბარი ბუნებრივია. ეს არარეალურიც არაა, თუ მთავრობა არასაჭირო ხარჯებს შეამცირებს. რაც შეეხება დასაქმებას, პენსიონერს სჭირდება, რომ ასაკის გამო სამსახურიდან არ გაათავისუფლონ, თუ ის მუშაობს და საქმიანობის გაგრძელება სურს. სხვა შეღავათებზე ვერაფერს ვიტყვი.
- წინასაარჩევნოდ გამოიკვეთა ისეთი თემა, როგორიცაა არაღიარება...
- ეს თემა ერთ-ერთი განცხადების შემდეგ გახდა აქტუალური. ზოგადად, არაღიარების პოლიტიკა შესუსტებულია. ეს დაიწყო 2012 წელს, „ქართული ოცნების“ მოსვლის შემდეგ, ოღონდ ამის მიზეზი არაა უნიათობა, რომელსაც ამ ხელისუფლებას ხშირად აბრალებენ. არაღიარების პოლიტიკა მიზანმიმართულად და გეგმაზომიერად სუსტდებოდა. თავიდანვე ითქვა, რომ საქართველო არ უნდა იქცეს დასავლეთსა და რუსეთს შორის ურთიერთდაპირისპირების საგნად, რომ ოკუპაციისა და დეოკუპაციის საკითხები პრიორიტეტული არ უნდა იყოს. ასეთ განცხადებებს აკეთებდა არა მარტო ივანიშვილი, არამედ ამას ამბობდნენ რესპუბლიკელებიც. მათ საერთაშორისო ტრიბუნაზე გამოსვლისასაც უთქვამთ, რომ სიტყვებს მნიშვნელობა არა აქვს და ტერმინ ოკუპაციაზე აპელირება საჭირო არ არის.
- რა შედეგი მოჰყვა ამ პოლიტიკას?
- საქართველოს პრობლემების დეაქტუალიზაცია. საქართველოს ხელისუფლების კოლაბორაციონისტული მოქმედებების შედეგია საოკუპაციო ზოლის მუდმივად გადმოწევა. იქ მცხოვრებმა ადამიანმა შეიძლება მოულოდნელად აღმოაჩინოს, რომ მისი ყანა საოკუპაციო ზოლის მეორე მხარეს აღმოჩნდა. ეს ყველაზე დამამცირებელია. საქართველოს ხელისუფლებას ამაზე თავიდანვე ხმაური უნდა აეტეხა, საოკუპაციო ზოლთან კი ძალოვნები ჩაეყენებინა.
- ეს პოლიტიკა გრძელდება? პრემიერი შეიცვალა...
- პრემიერის შეცვლით ძალიან ცოტა ცვლილება მოხდა. გამოიცვალა ტერმინები. გიორგი კვირიკაშვილი არ აკეთებს ისეთ კომიკურ და ოდიოზურ განცხადებებს, როგორსაც ღარიბაშვილი აკეთებდა. ირაკლი ღარიბაშვილისგან პირდაპირ ძალადობისკენ მოწოდებები ისმოდა. სხვა მხრივ არაფერი შეცვლილა. გიორგი კვირიკაშვილი, მაგალითად, არ საუბრობს „რუსთავი-2“-ის დევნა-შევიწროებაზე, რასაც აკეთებდნენ ივანიშვილი და კალაძე, თუმცა, მთლიანობაში, პოლიტიკა არ გამოსწორებულა. კვირიკაშვილი „ქართული ოცნებისათვის“ რესპექტაბელური ბუტაფორიაა. ის გადაწყვეტილებებს ვერ იღებს.
- მათ შორის, „ქართული ოცნების“ კანდიდატების შერჩევაშიც? კანდიდატებად სახელდებიან ყოფილი ნაციონალები, უბრალოდ, მდიდარი ადამიანები, ხელოვანები...
- ამ ადამიანებს ერთი რამ აერთიანებთ – უპრინციპობა. როგორც ლევან მურუსიძეა ბიძინა ივანიშვილისთვის მისაღები მოსამართლე, ისე ეს ადამიანები არიან შესაფერისი პარლამენტისათვის თავიანთი მონური მორჩილებით. ასეთი არ გამოდგა პრეზიდენტი. გიორგი მარგველაშვილი საკუთარ თავს პლასტილინს ადარებდა. მან ამით შეცდომაში შეიყვანა ივანიშვილი. პრეზიდენტი არ გამოდგა მორჩილი, ის გააქტიურდა კიდეც. მას იმდენი ბერკეტი კი აქვს, რომ უფრო მეტი გააკეთოს.
- მას პოლიტიკური მომავალი აქვს?
- გიორგი მარგველაშვილს აქვს შანსი, იყოს პოლიტიკაში და იმოქმედოს პოლიტიკურ პროცესებზე, თუ მასზე დიდი წნეხი არ იქნა.
- საუბრობენ ირაკლი ღარიბაშვილის პოლიტიკურ შანსებზეც...
- არა მგონია, ირაკლი ღარიბაშვილს რაიმე როლის შესრულება შეეძლოს პოლიტიკაში.
- არჩევნებს დავუბრუნდეთ. თქვენ რა ტენდენციები შენიშნეთ საარჩევნოდ?
- ზოგიერთმა პარტიამ აშკარად სახე იცვალა. ტელევიზიაში „პატრიოტთა ალიანსმა“ სულ სხვა ტიპის ძალად წარმოაჩინა თავი. ეტყობა, რუსეთის პოლიტტექნოლოგებმა ამ ხალხს სერიოზული რჩევები მისცეს და ტრენინგები გაატარებინეს.
- რუსეთის პოლიტტექნოლოგებმა?
- „პატრიოტთა ალიანსს“ რუსულ ძალად ვთვლი და რუსეთის სპეციალისტებზე იმიტომ ვამახვილებ ყურადღებას. ჯერ ერთი, აგრესიის ნაცვლად მისი ლიდერები სულ ღიმილს აფრქვევდნენ, მეორეც, ისინი პრორუსული პოზიციებით აღარ გამოდიოდნენ. არადა, გადაცემის წამყვანებს შეეძლოთ ეჩვენებინათ კადრები, სადაც ისინი ძალადობისკენ მოუწოდებენ და რუსეთის პოზიციებს ახმაურებდნენ. ერთადერთი, რაც ვერ დამალეს, ანტითურქული განწყობაა. თურქეთსაც აქვს მიტაცებული ჩვენი მიწები, მაგრამ ამას დე იურე ხასიათი არ გააჩნია. მსოფლიო საქართველოს ცნობს იმ საზღვრებში, რომელიც საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ დაფიქსირდა. რუსეთი „პატრიოტთა ალიანსს“ არ დაეყრდნობა. მას „ქართული ოცნების“ იმედი უფრო აქვს, მაგრამ უნდა, რომ ამ პარტიასაც რაც შეიძლება დიდი წარმომადგენლობა ჰყავდეს პარლამენტში. წინასაარჩევნოდ გაჩნდა, ერთი შეხედვით, ახალი უბლოკო სტატუსის იდეაც. ამ იდეით ნინო ბურჯანაძის პარტია გამოდის.
- ეს იდეა ახალი არ არის?
- სინამდვილეში, ესაა ხრიკი, რომლითაც უნდათ ნეიტრალიტეტის თემის შემოტანა. ეს რომ განხორციელდეს, საქართველო დაუცველი აღმოჩნდება. ეს რუსეთს უნდა. ნეიტრალიტეტს ნიღბავენ უბლოკო სტატუსით. ამით ხდება ხალხის მოტყუება. ჩვენნაირ ვითარებაში მყოფი ქვეყნისთვის ნეიტრალიტეტიც შეუძლებელია. კრავმა რომ გამოაცხადოს ნეიტრალიტეტი, მგელი აღარ შეჭამს? სამწუხაროდ, ჩვენში არიან მოქალაქეები, რომლებსაც მტერ-მოყვრის გარჩევა უჭირთ. მაგალითად, ზოგი ამბობს, უბლოკო სტატუსი ნატოსგან დასაცავად გამოგვადგებაო. რა დაუშავა ნატომ? დასავლეთს საქართველოს მიწები არ მიუერთებია, რუსეთი კი ოკუპანტია და თავის ოკუპაციას აგრძელებს. ინტერესები ყველა სახელმწიფოს აქვს, ჩვენ გამო თავს განსაკუთრებულად არავინ გამოიდებს, მაგრამ სწორი შეფასებები მაინც უნდა გავაკეთოთ და არ მოვტყუვდეთ.
