„რეზონანსი“: პოტენციური ჩინოვნიკები არასაპარლამენტო სიიდან // პარლამენტს მიღმა დარჩენილი “ოცნების” წევრები მმართველ გუნდს მათ მომავალთან დაკავშირებით კონსულტაციის დაწყებას სთხოვენ
„რეზონანსი“: დავით უსუფაშვილი და პარტნიორები // პარლამენტის ჯერ კიდევ მოქმედი სპიკერის მომავალ პარტიას პარლამენტს გარეთ დარჩენილთა უმეტესობა პერსპექტიულად მიიჩნევს
„რეზონანსი“: რატომ ჩამოიშალა ოპოზიცია
„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „პირველი თვეებში მანქანებისა და კაბინეტების განაწილება მოხდება“
—–
„ვერსია“: დავით ბაქრაძე და გიგი წერეთელი ნაცმოძრაობას ტოვებენ? // რა ფარული მოლაპარაკება გამართა ვიქტორ იუშჩენკომ გიგა ბოკერიასთან
—–
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: ვის დაემუქრა არჩევნების წინ ბიძინა ივანიშვილი // „ამერიკის კურთხევით, ორპარტიული სისტემისკენ წავედით“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა გამყრელიძესთან: „ივანიშვილმა ოპოზიცია მთლიანად გააფარჩაკა“ // „ქართული ოცნების~ პიარტექნოლოგებმა ნაციონალებისგან ბოროტების ხატი შექმნეს“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ავთანდილ დემეტრაშვილთან: „პრეზიდენტი პირდაპირი წესით უნდა იყოს არჩეული“ // „ორპალატიანი პარლამენტი იმ საკითხსაც გადაწყვეტს, პარლამენტი ქუთაისში უნდა დარჩეს თუ არა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კახა ოქრიაშვილთან: „დიახ, მე ვაფინანსებდი ნაციონალურ მოძრაობას“
——————-
„რეზონანსი“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
პოტენციური ჩინოვნიკები არასაპარლამენტო სიიდან
პარლამენტს მიღმა დარჩენილი “ოცნების” წევრები მმართველ გუნდს მათ მომავალთან დაკავშირებით კონსულტაციის დაწყებას სთხოვენ
სალომე სარიშვილი
“ქართული ოცნების” მაჟორიტარული და პროპორციული სიის მიღმა დარჩნილი პოლიტიკოსები, დიდი ალბათობით, სხვადასხვა საჯარო უწყებაში დასაქმდებიან. როგორც “რეზონანსს” პარლამენტის გარეთ დარჩენილმა დეპუტატების ნაწილმა განუცხადა, ამ საკითხზე კითხვები გუნდის ლიდერების მხრიდან ჯერ კიდევ არჩევნებამდე, “ოცნების” პროპორციული სიის ფორმირებისას დაისვა. კერძოდ კი კითხვა იმის შესახებ, თუ ვის რომელ უწყებაში წარმოედგინა საკუთარი მომავალი. თუმცა, საბოლოოდ როგორ გადანაწილდება კადრები საჯარო უწყებებში, ეს ჯერ კიდევ უცნობია.
თანაგუნდელების საჯარო უწყებაში დასაქმებას არც “ქართულ ოცნებაში” უარყოფენ და ამბობენ, რომ ბევრი მათგანის გამოცდილება და კვალიფიკაცია ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანია.
შეგახსენებთ იმასაც, რომ “ქართული ოცნების” იმ წევრებს, რომლებიც სიაში ვერ მოხვდნენ, დასაქმებას ყოფილი პრემიერი ბიძინა ივანიშვილი შეჰპირდა. როგორც ექპრემიერმა განაცხადა, აღნიშნული პოლიტიკოსები საჯარო უწყებებში, სსიპებ-სა და, დაინტერესების შემთხვევაში, მასთან, ბიზნესში დასაქმდებიან. ახლა კი მათ დასაქმებაზე უკვე “ქართულ ოცნებაშიც” საუბრობენ.
ვინ დარჩა პარლამენტს მიღმა
ცნობისთვის, პარლამენტს მიღმა დარჩენილი “ქართული ოცნების” ერთ-ერთი წევრის, სოსო ჯაჭვლიანის მომავალი უკვე გარკვეული – იგი კურორტ თეთნულდის განვითარების ფონდს უხელმძღვანელებს.
სხვებს რაც შეეხება, მათგან ზოგიერთი უკვე აანონსებს, რომ შესაძლოა უახლოეს მომავალში აღმასრულებელ ხელისუფლებაში ვიხილოთ, ზოგიერთმა კი თანამდებობაზე უარი სხვადასხვა მიზეზით საკუთარი ნებით თქვა.
მაგალითად, ომარ ნიშნიანიძის განცხადებით, შესაძლოა იგი აღმასრულებელ ხელისუფლებაში, ან პარტიულ თანამდებობაზე დაინიშნოს. ამის შესახებ დეპუტატმა გუშინ თავად ისაუბრა.
“ჯერ ერთი, რომ ვარ დოქტორი, პროფესორი, ლექციებს ვკითხულობ, დასაქმებული ვარ, მაგრამ გარდა ამისა, ვფიქრობ, რომ ჩემი გამოცდილება არ არის დასაკარგი “ქართული ოცნებისთვის.”
“ალბათ დავსაქმდები. არ ვაპირებ პოლიტიდან ჯერ წასვლას. ჯერ მაქვს რესურსი. ამიტომაც შეიძლება პარტიული თანამდებობა ან შეიძლება აღმასრულებელ ხელისუფლებაში რაიმე თანამდებობა მივიღო. ვერ დავიწყებ იმას – აქ დამნიშნეთ, ან იქ დამნიშნეთ-მეთქი.
“დაველოდოთ. რიგითი ჯარისკაცი რომ ვიყო, ამითაც არაფერი დაშავდება, არც იმით, სამოქალაქო სექტორში რომ ვიყო. მთავარია, რომ არ ვაპირებ პოლიტიკიდან წასვლას. ვრჩები პროფესორი და ვკითხულობ ლექციებს, შეთავსებაც შემიძლია, როგორც ვაკეთებდი. ვფიქრობ, რაღაც ადგილს დავიჭერ”, – აღნიშნა ნიშნიანიძემ.
თანამდებობის დაკავების მოლოდინშია დეპუტატი დავით ლორთქიფანიძეც, რომლის აზრითაც, მას საამისოდ საკმარისი დამსახურება აქვს. როგორც იგი “რეზონანსთან” საუბრისას ამბობს, პოსტების გადანაწილება პრემიერისა და გუნდის ლიდერების გადასაწყვეტია და შესაბამისად, ისიც სხვების მსგავსად მათთან კონსლუტაციას ელოდება.
“მთელი ჩემი შეგნებული ცხოვრება პოლიტიკასა და საჯარო სამსახურში ვარ. მთელი კამპანია ჩემს გუნდდთან ერთად წინასაარჩევნო ბატალიებში ვიყავი ჩართული და გამარჯვებაში ჩემი წვლილი შევიტანე. ილუზია რომ არავის გაუჩნდეს, აქვე ყველას შევახსენებ 4-წლიან მუშაობასა და და ჩემი გუნდის გვერდით დგომას. აქედან გამომდინარე, ახლა როცა საუბარი საპარლამენტო თანამდებობებსა და მთავრობის დაკომპლექტებაზეა, დროა კონსულტაციები ჩვენთანაც დაიწყოს,” – ამბობს ლორთქიფანიძე.
მისივე თქმით, ბევრ ღირსეულ კოლეგასთან ერთად, საკუთარი თავი აღმასრულებელ ხელისუფლებაში წარმოუდგენია. ამბობს, რომ ჯერჯერობით წინადადება არ მიუღია, თუმცა გუნდში ამაზე საუბარი არჩევნებამდე, სიის ფორმირებისას იყო.
“თუ სად და როგორ გადანაწილდება თანამდებობები, ეს პრემიერ-მინისტრისა და გუნდის ლიდერების გადასაწყვეტია და შესაბამისად, კონსულტაციებს მათთან ველით. თავის დროზე, სიის ფორმირებისას ამ საკითხზე კითხვები დაისვა და ჩემი პოზიცია მაშინაც დავაფიქსირე. ახლა კი, როცა არჩევნები 3 დღის დასრულებულია, კონსულტაციების მოთხოვნა არამართებული მგონია. თუმცა, ვფიქრობ, ამის დრო მალე მოვა,” – გვითხრა დავით ლორთქიფანიძემ.
პარტიის ლიდერებისგან საჯარო უწყებებში შესაძლო თანამდებობების დაკავების საკითხზე საუბარს ადასტურებს გოგლა ჟვანიაც, რომლის თქმითაც, მას არჩვნებამდე ჰკითხეს, თუ სად წარმოედგინა საკუთარი მომავალი.
“ამაზე საუბარი მაშინ იყო, როცა სიებს ადგენდნენ. სწორედ მაშინ მკითხეს, ხომ არ ვისურვებდი მუშაობას სახელმწიფო სამსახურში ან სხვა ალტერნატიულ მიმართულებაზე, თუმცა, მას შემდეგ ამ საკითხზე არანაირი კონსულტაცია არ გამართულა.
“ეს შეკითხვა მაშინ პარტიის ხელმძღვანელობიდან წამოვიდა. თუმცა, ეს იყო კითხვა და არა შემოთავაზება, რაზეც პრინციპში უარი განვაცხადე, რადგან საჯარო სამსახურში მუშაობას გამოვრიცხავ და ბუნებრივია, მას შემდეგ არავითარი მსჯელობა ამ საკითხზე პარტიასთან არ მქონია,” – განუცხადა “რეზონანსს” გოგლა ჟვანიამ.
კონსულტაციები “ოცნებაში”
“ქართული ოცნების” წევრის ზარაქია ქუცნაშვილის თქმით, თანამდებობების გადანაწილება იმაზე იქნება დამოკიდებული, თუ ვინ რა წინადადებას მიიღებს. მისი განცხადებით, ამჟამად პარტიაში კონსულტაციები მიმდინარეობს და შესაბამისად, კონკრეტულ ინფორმაციაზე საუბარი დეპუტატს არამართებულად მიაჩნია.
“ეს დაპირება ნამდვილად იყო და შემიძლია მეც დავადასტურო. თუმცა, ვის რა თანამდებობას შესთავაზებენ და როგორ გადანაწილდება კადრები, ეს თავად წინადადებებსა და შეთავაზებაზე იქნება დამოკიდებული. ამიტომ რაიმე კონკრეტულის თქმა გამიჭირდება.
“თანაც, მოგეხსენებათ, რომ პარტიული კონსულტაციების დასრულებამდე კონკრეტული კანდიდატების დასახელებაზე ჩვენ მორატორიუმი გამოვაცხადეთ. ასე რომ, ვიდრე მუშა პროცესი არ დასრულდება, სახელები და გვარები არ იქნება.
“რაც მთავარია, კონსულტაციების შემდგომ იქნება საჯარო განხილვები, ვინაიდან წინააღმდეგ შემთხვევაში ვერც მთავრობა იქნება ლეგიტიმური და ვერც პარლამენტი ჩამოყალიბდება. ამიტომ დავიცადოთ,” – განუცხადა “რეზონანსს” ზაქარია ქუცნაშვილმა.
“ქართული ოცნების” კიდევ ერთი დეპუატატის გუგული მაღრაძის თქმით კი, იმ ლიდერების საჯარო სამსახურებში გადანაწილება, რომელთაც გარკვეული პროფესიული გამოცდილება დააგროვეს, მისასალმებელი და ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანია. რაც შეეხება კონსულტაციებს, მაღრაძის თქმით, პოლიტიკოსებთან მოლაპარაკებას მთავრობის მეთაურები აწარმოებენ და შესაბამის წინადადებებსაც ისინი შესთავაზებენ.
“ცხადია, აქ ყველა კადრი არ მოიაზრება. ზოგიერთს თავისი ბიზნესი აქვს და უკვე დასაქმებულია. აქ საუბარია მათზე, ვისთვისაც საპარლამენტო საქმიანობა ძირითად საქმეს წარმოადგენდა და გარკვეული ნდობის ლიმიტი დაუგროვდათ. ბუნებრივია, კვალიფიციური კადრი ქვეყანას სჭირდება და მათი დასაქმება აუცილებელიცაა.
“რაც შეეხება მათ აღმასრულებელ ხელისუფლებაში დასაქმებას, ეს არ ნიშნავს მაინცდამაინც მინისტრობას, შეიძლება ეს იყოს სამინისტროს რომელიმე დეპარტამენტის ხელმძღვანელის თანამდებობა, ან სულაც თვითმმართველობები, რომელსაც ამა თუ იმ კადრის პროფესიული გამოცდილება ესადაგება. ამას ინდივიდუალურ რეჟიმში განიხილავენ. “ცხადია, შეთავაზება “ქართული ოცნების” მხრიდან იყო და ამას ჩვენი თანაგუნდელები ნამდვილად იმსახურებენ,” – აღნიშნა “რეზონანსთან” საუბრისას გუგული მაღრაძემ.
„რეზონანსი“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
დავით უსუფაშვილი და პარტნიორები
პარლამენტის ჯერ კიდევ მოქმედი სპიკერის მომავალ პარტიას პარლამენტს გარეთ დარჩენილთა უმეტესობა პერსპექტიულად მიიჩნევს
ეკატერინე ბასილაია
დავით უსუფაშვილმა გაზაფხულისთვის ახალი ევროპული პარტიის შექმნა დააანონსა და მის იდეას დიდი მოწონებით უკვე “ეროვნული ფორუმი” გამოეხმაურა იმ განცხადებით, რომ ჯერ კიდევ არჩევნების მესამე დღეს სწორედ მათი პარტიის თავმჯდომარე კახა შარტავამ გაახმოვანა, პარტიები გავაუქმოთ და ერთი ახალი და დიდი პროდასავლური პარტია შევქმნათო და ამიტომაც ისინი უსუფაშვილის გვერდით დადგომისთვის მზადყოფნას გამოთქვამენ.
უფრო მეტიც, ანი მიროტაძე “რეზონანსთან” საუბრისას ამბობს, რომ ახალ პარტიაში გაერთიანებაზე სხვა პარტიის ლიდერებიც ფიქრობენ და ეს მალე გამოჩნდება კიდეც.
“ფორუმის” გარდა იდეას მხარს უჭერენ “ახალი მემარჯვენეები” და თუ ის რეალურად მოეჩვენებათ, ამ თემის განხილვას ყველაზე მეტად ისინი არ გამორიცხავენ, თუმცა, ეჭვი ეპარებათ, რამე გამოვიდეს.
პარლამენტს მიღმა დარჩენილი ე.წ. პროდასავლური პარტიების სხვა ლიდერები ერთმნიშვნელოვნად საუბრობენ, რომ ერთი ძლიერი გაერთიანება საჭიროა, რადგან სხვანაირად გამარჯვება შეუძლებელია, თუმცა საკუთარი პარტიის გაუქმება არც ერთს არ ეთმობა და უფრო კოალიციის მომხრეები არიან, ვიდრე ახალი პარტიის წიაღში თითო-თითო პოლიტიკოსად შესვლის. გამონაკლისი ამ შემთხვევაში “გირჩია”, რომელსაც არანაირი კოალიციისა და ბლოკის ხსენებაც არ სურს, არათუ რაიმე პარტიაში გაერთიანების განხილვა.
დავით უსუფაშვილის გეგმა
დავით უსუფაშვილმა “რესპუბლიკური პარტიის” დატოვებაზე განცხადება 29 ოქტომბერს გააკეთა და ახალი პოლიტიკური პარტიის შექმნაც დააანონსა.
მან განაცხადა, რომ მართალია, ჯერ მოლაპარაკება არავისთან დაუწყია და დეტალებზე, კონკრეტულად რას და ვისთან ერთად გააკეთებს, ვერ ისაუბრებს, მაგრამ ის არ აპირებს, შექმნას “უსუფაშვილის პარტია”, არამედ ახალი ევროპული პარტია და მომავალ 2-3 თვეში ექნება დიალოგი არა პარტიებთან, არამედ ყველა იმ ადამიანთან, ვინც თვლის, რომ საქართველოში დემოკრატიული ევროპული სახელმწიფო შესაძლებელია. ეს იქნებიან როგორც “რესპუბლიკელებიდან” წამოსული პოლიტიკოსები, ასევე სხვა პარტიების წარმომადგენლები და ახალი სახეები.
“ბევრთან მექნება საუბარი. ანბანის ან თანამდებობის მიხედვით სია არ მაქვს. გარდა იმ ხალხისა, ვინც წინა ხაზზე ჩანდა პოლიტიკურ სპექტრში, ეს ყოფილი “რესპუბლიკელები” იქნებიან თუ სხვა პარტიის წარმომადგენლები, ამ ხალხის გარდა მე ვიცნობ და ვხედავ ბევრ სხვა ადამიანს, ვისთანაც მექნება ამაზე საუბარი და ვნახავთ, რა იქნება,” – განაცხადა უსუფაშვილმა “რუსთავი 2″-თან საუბრისას აღნიშნავს, რომ თანახმა არ იქნება რამე საქმეს მოჰკიდოს ხელი ხალხთან, ვისაც ბოღმა ან დაუკმაყოფილებელი ამბიციები აქვს, სხვაგან ვერ რეალიზდა და ფიქრობს, მოდი, აქ ვცადოთ კიდევ ერთხელო.
მისი თქმით, რა გამოვა, ამაზე დეტალურად და კონკრეტულად სადღაც ადრე გაზაფხულზე შეძლებს საუბარს.
“რესპუბლიკელებიდან” უკვე 8 წამყვანი პოლიტიკოსი წამოვიდა. თავად დავით უსუფაშვილი, ასევე თინა ხიდაშელი, ვახტანგ ხმალაძე, პაატა ზაქარეიშვილი, ნოდარ ებანოიძე, თენგიზ შერგილაშვილი, ფრიდონ საყვარელიძე და თემურ ნერგაძე.მათი უმეტესობა ალბათ ისევ უსუფაშვილის გვერდით აღმოჩნდება ახალ პარტიაში და უსუფაშვილმა ესეც ერთგვარად დააანონსა.
მის ახალ პარტიაზე კი არასაპარლამენტო ოპოზიციის პროდასავლურ ფრონტზე სხვადასხვა მოსაზრებებია.
“ეროვნული ფორუმი” უსუფაშვილის იდეას უერთდება
“ეროვნული ფორუმის” წევრი ანი მიროტაძე ამბობს, რომ უსუფაშვილის მიერ გამოთქმული ახალი ევროპული ტიპის ოპოზიციური პარტიის შექმნის იდეა ზუსტად ეხმიანება იმ ინიციატივას, რომელიც მისი პარტიის ლიდერმა კახა შარტავამ გამოთქვა.
“კახა შარტავა იყო პირველი, ვინც არჩევნების დასრულებიდან მესამე დღეს ამ იდეით გამოვიდა, რაც იმას ნიშნავს, რომ “ფორუმი” მზად არის, საკუთარი პარტიის გაუქმების ხარჯზე უფრო უკეთესი, უფრო ეფექტური ახალი პროევროპული გაერთიანება შეიქმნას. როგორც ჩანს, დავით უსუფაშვილიც იმავეს ფიქრობს.
“ჯერჯერობით ჩვენ შორის რაიმე კონსულტაცია არ მიმდინარეობს, მაგრამ არ გამოვრიცხავ, სამომავლოდ იყოს. ვფიქრობ, პოლიტიკური ძალები საკუთარ თავში გამოძებნიან იმ რესურსს, რომ ახალი მოცემულობებიდან გამომდინარე ახალი რეალობა უნდა შექმნან.
“მინდა გამოიგიტყდეთ, რომ ძალიან ბევრი ადამიანი ძალიან სერიოზულად ფიქრობს ამ იდეაზე. უბრალოდ არ შემიძლია ის პოლიტიკური ლიდერები დაგიკონკრეტოთ, რომლებიც ფიქრობენ, რომ ერთი ძლიერი პოლიტიკური პარტია იქნება ძალიან კარგი საპირწონე ხელისუფლებისთვის. ეს ადამიანები არ არიან “ფორუმელები”, სხვა პარტიის ლიდერებზე ვსაუბრობ. უახლოეს ხანებში ისინი თავად იტყვიან, რას გეგმავენ,” – ამბობს მიროტაძე, რომლის თქმითაც, “ეროვნულ ფორუმი” სახელმწიფოებრივად აზროვნებს და ამიტომაც არ აქვს ამბიცია, რომ ახლადშექმნილ პარტიაში ლიდერი იყოს.
მისი პროგნოზით, თუ შეთანხმება მოხდება, ახალი პოლიტიკური გაერთიანება რამდენიმე თვეში უნდა შედგეს, რომ თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობა მიიღოს. მისი თანაპარტიელი, დეპუტატი სოსო ვახტანგაშვილი კი იმასაც არ გამორიცხავს, რომ ახალ პოლიტიკურ გაერთიანებაში “თავისუფალი დემოკრატებიც” შემოვიდნენ.
“თავისუფალი დემოკრატები” და უსუფაშვილის გეგმა
პარტიის გაუქმებას კატეგორიულად გამორიცხავს ლამის დაშლილ “თავისუფალ დემოკრატებში” დარჩენილი შალვა შავგულიძე. მისი თქმით, საერთოდ პროდასავლური პარტიების გარკვეული კოორდინაცია რომ საჭირო იყო და მომავალში კიდევ უფრო საჭირო გახდება, ეს ცხადია, მაგრამ რა სახით, რა ფორმით მოხდება ეს კოორდინაცია, ამას დრო გვიჩვენებს. პარტიის გაუქმების საკითხი მათთან არ დგას.
“ცოტა ხელოვნურად მიმაჩნია ბატონი შარტავას განცხადება – ყველამ გააუქმეთ საკუთარი პარტია და ახალ პარტიაში გავერთიანდეთო. ხელოვნურად ასეთი საკითხები არ ხდება. თუმცა, ვიმეორებ, რომ გარკვეული კოორდინაცია საჭირო იქნება.
“თავისუფალი დემოკრატები”, ვინც დავრჩით, პარტიის გაუქმებას და ახალ წარმონაქმნში თითო წევრად გაერთიანებას ნამდვილად არ ვაპირებთ. რა თქმა უნდა, ყველა პროდასავლურ გაერთიანებასთან გვექნება კომუნიკაცია, მათ შორის რომელიც არსებობს და თუ ახალი წარმოიქმნება, მასთანაც, მაგრამ პარტია არ გაუქმდება. ეს განხილვის საკითხიც კი არ არის”, – აცხადებს შავგულიძე. იგი ამბობს, რომ ახლა პარტიის ფეხზე დაყენებისთვის მუშაობენ აქტიურად და პარტიაში წინასაარჩევნოდ მხოლოდ გარკვეულ ბლოკებში გაერთიანებაზე შეიძლება იმსჯელონ. “უსუფაშვილთან დიალოგი შეიძლება, ვნახოთ რას გვთავაზობს და ასევე რა შემოთავაზებები იქნება სხვა ძალებისგან,” – დასძენს შავგულიძე.
“ახალი მემარჯვენეები” ახალ გაერთიანებას მიესალმებიან
“ახალი მემარჯვენეების” თავმჯდომარე მამუკა კაციტაძე შარტავასა და უსუფაშვილის იდეებს მიესალმება. მისი განცხადებით, ის ყოველთვის მოუწოდებდა პროდასავლურ პარტიებს ერთ დიდ ბლოკად გაერთიანებას და ამის საჭიროება დგას სამომავლოდაც, თუმცა, ეჭვი ეპარება, რომ ეს გამოვიდეს, მით უმეტეს, პარტიების გაუქმება და ერთი ქოლგის ქვეშ ყველა პროდასავლური ძალის თავმოყრა არარეალურად ეჩვენება.
“როდესაც კახა შარტავამ განაცხადა, ერთი ახალი პარტია შევქმნათო, ვთქვი, რომ ძალთა კონსოლიდაციის თვალსაზრისით კარგი იდეაა, მაგრამ ვიცნობ რა ქართულ პოლიტიკურ სპექტრს, რეალური არ არის. არ მგონია პარტიების ძირითად ნაწილს ეთმობოდეს პარტია იმისთვის, რომ ერთი ქოლგის ქვეშ მექანიკური გაერთიანება მოხდეს. თუ ეს ალიანსის კუთხით მოხდება, ამ იდეის განვითარება უფრო შესაძლებელია,” – მიიჩნევს კაციტაძე. იგი ამბობს, რომ თავად მას არც შარტავას და არც უსუფაშვილის იდეაზე ჯერ არ უფიქრია. აცხადებს, რომ ასეთი გადაწყვეტილებები სპონტანურად და ერთ თვეში არ რეალიზდება.
“მივესალმები ორივე ინიციატივას, მაგრამ დიდი ხანია პოლიტიკაში ვარ და ასეთი მოწოდებები ხშირად არ ხორციელდება ხოლმე. რეალურ ცხოვრებაში ერთი ითქმება, მეორე სრულდება. ჯერ სტრუქტურა შეიქმნას და შემდეგ ვნახოთ რა იქნება.
“ყველა ეს განცხადება ცხელ გულზე კეთდება. არჩევნების შემდეგ სიტუაცია უნდა გაგრილდეს და ამ თემას ცივ გონებაზე გააზრება სჭირდება. პარტიის გაუქმებაზე თუ მეკითხებით, ეს ჩემი გადასაწყვეტი არ არის. თუ პარტიის დატოვებაზე მეკითხებით, ამაზე არც მიფიქრია. თუ მეკითხებით რესურსთა გაერთიანებაზე, კონსოლიდაციაზე, ძალისხმევის ერთობაზე ამა თუ იმ ფორმით, იდეას ვეთანხმები. პრაქტიკულ ასპექტში, როგორც კი ეს იდეები შეიძენს რეალისტურ სახეს, გარწმუნებთ რომ, თუ ვინმე დაჯდება და ამ თემებზე თავის წიაღში სერიოზულად იფიქრებს, ეს “ახალი მემარჯვენეები” ვიქნებით, ყველა მიმართულებით მათ შორის.
“ნედლ იდეაზე საუბარი, რომ ჩვენ მზად ვართ და პარტიის ბეჭედსაც დავწვავთ, სიმბოლიკასაც გავაუქმებთ და ყრილობაზე ამ გადაწყვეტილებას ხვალვე მივიღებთ, გაცილებით არასერიოზული იქნება, ვიდრე “ახალი მემარჯვენეების” შედეგი იყო არასერიოზული 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე,” – აღნიშნავს კაციტაძე, რომლის თქმითაც, თუ რამე მოხდება ეს სამ, მაქსიმუმ ოთხ თვეში უნდა გადაწყდეს, რადგან მერე ადგილობრივი არჩევნებისთვის მზადებაა და უკვე ცაიტნოტი იწყება.
“სახელმწიფო ხალხისთვის” ჯერ ფიქრობს
პარტიის “სახელმწიფო ხალხისთვის” წევრი გიორგი პაპავა ამბობს, ამ ეტაპზე პარტიაში რეორგანიზაციის პროცესი მიმდინარეობს და ჯერ ამ კუთხით ფიქრი არ დაგვიწყიაო. “ჯერ შიდა პარტიული საკითხებია გადასაწყვეტი, რომ მერე განვსაზღვროთ, ვისთან ვითანამშრომლებთ და ა.შ.” – ამბობს პაპავა.
შეკითხვაზე, პარტიის გაუქმებასა და ახალ გაერთიანებაში პარტიის გარეშე შესვლას დათანხმდებიან თუ არა, პასუხობს, რომ პარტიის გაუქმებას არ აპირებენ, თუმცა უსუფაშვილის იდეა მიუღებელი არ არის. “არ მგონია, რომ დღეს ზოგადად ქართულ პოლიტიკაში დიდი ამბიციების დროა. ზოგადად, ჩვენ რამდენჯერმე ვთქვით, რომ ოპოზიციური პროდასავლური ძალების თანამშრომლობა და გაერთიანება აუცილებელია. ეს იქნება პარტიების კოალიციური ფორმატი, ინდივიდუალური ადამიანების თუ ა.შ., ამას მომავალი გვიჩვენებს. დღესვე მისაღები გადაწყვეტილება ეს არ მგონია იყოს,” – დასძენს პაპავა.
“გირჩი” არავისთან არ გაერთიანდება
“გირჩის” ლიდერ ზურაბ ჯაფარიძის განცხადებით, “გირჩს” ვერანაირ გაერთიანებაში ვერ ვნახავთ, ათემატური თანამშრომლობა კი შესაძლებელია.
“ჩვენ გვაქვს ჩვენი კონკრეტული ხედვები და რეფორმების რაღაც გზა, რომელიც ჩვენმა ქვეყანამ უნდა გაიაროს სხვადასხვა მიმართულებით. თუ ამ ხედვებში რომელიმე პოლიტიკოსი ან პოლიტიკური პარტია გამოგვყვება, ამ შემთხვევაში ნებისმიერთან ვითანამშრომლებთ. სხვა მხრივ რაიმე გაერთიანებებზე, ბლოკებზე, რაღაც პარტიების შერწყმაზე, “გირჩის” შემთხვევაში საუბარიც ზედმეტია. ჩვენ ამაში რაციონალურს ვერ ვხედავთ, მაგრამ ამასაც რომ თავი დავანებოთ, ჩვენი უახლესი წარსულით ძალიან ცუდი გამოცდილება გვაქვს ბლოკებში გაერთიანების და ახლა რომ რაღაც გაერთიანებებზე დავიწყოთ საუბარი, უბრალოდ სასაცილოც იქნება. არც განვიხილავთ. “გირჩი” დარჩება “გირჩად”. მით უმეტეს, “ეროვნულ ფორუმთან” თანამშრომლობა პრინციპულადაც გამორიცხულია იმის გამო, რომ ამ ადამიანების ხედვებსა და პრინციპებში დარწუნებული არ ვართ და მახსოვს, რამდენიმე წლის წინ ეს პარტია საქართველოს ნეიტრალიტეტის იდეით გამოდიოდა. უსუფაშვილი კი საერთოდ რას აპირებს, არ ვიცით,” – აცხადებს ჯაფარიძე.
„რეზონანსი“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
რატომ ჩამოიშალა ოპოზიცია
თაკო მათეშვილი
არჩევნების შემდგომ ოპოზიციურ სპექტრში განვითარებულ მოვლენებს პოლიტოლოგები ხელისუფლების უკონკურენტოდ დარჩენად აფასებენ და აცხადებენ, რომ დღეის მდგომარეობით, საქართველოში აღარ არსებობს პოლიტიკური ძალა, რომელიც “ქართულ ოცნებასთან” კონკურენციას შეძლებს.
მათი ნაწილის აზრით, თუკი პოლიტიკურ ასპარეზზე 2020 წლისთვისაც ისეთივე მდგომარეობა გვქონდა, როგორიც დღეს გვაქვს, “ქართული ოცნების” კიდევ ერთხელ გამარჯვება გარდაუვალია და ამაში სახელისუფლებო პარტიას, მათი აზრით, ყველაზე მეტად სწორედ კონკურენტები – ოპოზიცია “ეხმარება”.
მოგეხსენებათ, წამყვანი ოპოზიციური პარტიებიდან უმეტესობაში სიტუაცია არჩევნების შემდეგ მათთვის არცთუ სახარბიელოდ განვითარდა. თავდაპირველად “თავისუფალი დემოკრატები” დატოვეს ლიდერებმა, მოგვიანებით – “რსპუბლიკური პარტია”. გაურკვეველია პაატა ბურჭულაძის პარტიის “სახელმწიფო ხალისთვის” ბედიც. მას შემდეგ, რაც იგი თითქმის ყველამ დატოვა, პარტიის დაშლა არც დამფუძნებელმა გამორიცხა.
მთავარი ოპოზიციის სტატუსს კვლავ “ნაცმოძრაობა” ინარჩუნებს, თუმცა, როგორც ბოლოდროინდელი მოვლენებიდან ჩანს, აზრთა სხვადასხვაობამ განხეთქილებები აქაც გამოიწვია. ჯერ კიდევ არჩევნების პირველი ტურის შემდეგ პარტიის ლიდერები განსხვავებულ პოზიციებს აფიქსირებდნენ პარლამენტში შესვლის თაობაზე. აზრთა სხვადასხვაობამ თავი მას შემდეგაც არაერთ საკითხთან დაკავშირებით იჩინა, მაგალითად სანდრა რულოვსის მიერ არჩევნების მეორე ტურში უარის თქმაზე, ანდა მის პარლამენტში შესვლაზე და ა.შ.
მიზეზების ძიებაში
ოპოზიციიდან ხალხის “გაქცევის” მიზეზებზე საუბრისას სპეციალისტები არაერთ ფაქტორს ასახელებენ, თუმცა, პირველ რიგში, საზოგადოებასა და პარტიებს შორის კომუნიკაციის ნაკლებობასა და ხალხში არსებული მოთხოვნების ვერგაგებას.
ანალიტიკოსი ზაალ ანჯაფარიძე ამაში საზოგადოების ბრალეულობასაც ხედავს, რადგან იგი პასიურია და მისი წიაღიდან ძლიერი პოლიტიკური ლიდერები ვერ გამოდიან. პოლიტიკურ ველზე, მისი აზრით, ძირითადად ძველი, მოყირჭებული სახეები არიან. თითო-ოროლა ახალ სახეს თუ დავინახავთ, თორემ მთლიანობაში ამინდს მაინც ძველი სახეები ქმნიან.
“ჩვენ პოლიტიკურ სპექტრს კი ახალი სისხლის შემოდინება ნამდვილად სჭირდება, თუმცა, იმასაც გააჩნია, როგორი იქნება ახალი სისხლი. ისინი მაღალი კომპეტენციის, საზოგადოებაში ნდობის მქონე ადამიანები უნდა იყვნენ, რომელთაც საქმის კეთება შეეძლებათ,” – აცხადებს იგი.
რაც შეეხებათ ძველ ძალებსა და სახეებს, ანჯაფარიიძის აზრით, იმისათვის, რომ მათ 2020 წლისათვის შანსები ჰქოდნეთ, ყველა კუთხით უნდა განახლდნენ, რაც გულისხმობს ორგანიზაციულ განახლებას, ახალი ადამიანური რესურსების მოზიდვას, ხალხისათვის ახალი იდეოლოგიის შეთავაზებას ან ძველის გაუმჯობესებას და პოლიტიკურ ველზე თავისი ნიშის პოვნას.
ანუ, ყველა იმ საქმიანობას უნდა მიმართონ, რაც კლასიკურ პარტიულ აღმშენებლობას უკავშირდება. ეს კი, ანჯაფარიძის აზრით, ჩვენს პოლიტიკურ პარტიებს მაინცდამაინც კარგად არ გამოსდით.
“რა თქმა უნდა, დემოკრატიისათვის პოლიტიკური პარტიების დასუსტება და ოპოზიციური პარტიების დეფიციტი სასარგებლო არაა. ეს პოლიტიკურ სტაბილურობას საფრთხეს უქმნის, მაგრამ ამის მიზეზი პარტიებშია, რადგან მათ პარტიული მშენებლობის ხელოვნების ათვისება ვერ მოახერხეს. საკმარისი იყო დამოუკიდებელი ნაბიჯები გადაედგათ, რომ მათი მაღალი მოწყვლადობის ხარისხი მაშინვე გამომჟღავნდა,” – დასძენს იგი.
სპეციალისტი ყურადღებას ფინანსებზეც ამახვილებს და ამბობს, რომ პარტიების წარუმატებლობაში ამ საკითხსაც დიდი წვლილი მიუძღვის. იმისათვის, რომ პარტიებში ადამიანებმა ან ორგანიზაციებმა ფული ჩადონ, იგი მათთვის მიმზიდველი უნდა იყოს და ამისგან მოგებას უნდა მოელოდეს. თუკი პარტიაში პოპულარული სახეები არ არიან, სოციალური ბაზა და არანაირი მიმზიდველობა არ გააჩნიათ, მასში ფულის ჩადებას არავინ მოისურვებს.
“ასე რომ, ყველაფერი ისევ და ისევ პარტიების ხელშია,” -დასძენს იგი.
ეს ყველაფერი, სოციოლოგის, საკვლევ-საკონსულტაციო ცენტრის “ფსიქო-პროექტის” დამფუძნებლის ზურაბ ბიგვავას აზრით, პარტიების “არაადეკვატურობამ” გამოიწვია. მისი აზრით, ისინი საზოგადოებაში არსებული მოთხოვნების მიმართ იყვნენ არაადეკვატურები. სწორედ ამან განაპირობა ის არცთუ სახარბიელო შედეგი, რაც პარტიებმა მიიღეს.
ის, რომ ოპოზიციური პარტიების ბედი, არჩევნების შემდგომ, არცთუ მიმზიდველად განვითარდებოდა, ბიგვავას აზრით, პროგნოზირებადი იყო. მათი დაბალი რეიტინგი, სპეციალისტის თქმით, პარლამენტში მოხვედრის შანსებს აყენებდა ეჭვქვეშ, პარლამენტში ვერმოხვედრა კი – მათ შემდგომ საქმიანობასა და პერსპექტივებს.
“პოლიტიკოსები კი ამ საკითხშიც არაადეკვატურობას იჩენდნენ, რადგან ამ პროგნოზებს არათუ არ იზიარებდნენ, არამედ კატეგორიულად ეწინააღმდეგებოდნენ,” – აცხადებს ბიგვავა.
ოპოზიციურ პარტიებში განვითარებულ მოვლენებს პოლიტოლოგი, “ამერიკის მხარდამჭერთა ლიგის” პრეზიდენტი ირაკლი კიკიანი შემაშფოთებლად არ აღიქვამს და ამბობს, რომ რეორგანიზაცია და დაშლაც კი, ბუნებრივი პროცესია. მით უმეტეს იმ ფონზე, როცა ქვეყანაში უამრავი პარტიაა. მისი აზრით, ეს ყველაფერი იმის მანიშნებელიცაა, რომ პარტიები მივიდნენ დასკვნამდე – წარმატების შანსი მძლავრი გაერთიანების ჩამოყალიბების შემთხვევაში აქვთ.
შესაბამისად, მისი აზრით, მიმდინარე პროცესებში ტრაგედია არ უნდა დავინახოთ. შეშფოთება მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა გამოვთქვათ, თუკი აღმოჩნდება, რომ ამ ყველაფერში სახელმწიფოსადმი მტრულად განწყობილი გარე ძალების ხელი ურევია.
“პრობლემა პარტიებშიც უნდა ვეძებოთ და საზოგადოებაშიც. იგი არაა ინფორმირებული, ხშირ შემთხვევაში გაუთვითცნობიერებელია, მასში კრიტიკული უნარ-ჩვევები არაა ჩამოყალიბებული, არ იციან, თუ რისთვის უნდა დაუჭირონ მხარი ამა თუ იმ პარტიას.
“ამავდროულად, ვერც პოლიტიკური პარტიები წარმოადგენენ ჯეროვნად თავიანთ ხედვებსა და პროგრამებს. თუმცა, ისევ იმას ვიტყოდი, რომ საქართველოში დემოკრატიული ინსტიტუტები ახლა ყალიბდება, რაც ხანგრძლივი პროცესია და აქედან გამომდინარე, ეს გზა გასავლელია,” – აცხადებს კიკიანი.მისი აზრით, პარტიის ლიდერებიც მიხვდნენ, რომ ახალი მიდგომებია საჭირო, ახალი სახეები და ხედვები და სწორედ ამითაც შეიძლება იყოს გამოწვეული მათ მიერ გადადგმული ნაბიჯები.
პრობლემა, პროფესორ იგორ კვესელავას აზრით, ამ პარტიების მიმართ ხალხის დამოკიდებულებაშია. საზოგადოების ღირებულებებს, მისი თქმით, პოლიტიკოსებმა ყურადღება უნდა მიაქციონ, რათა მათ მოთხოვნებს ჯეროვნად უპასუხონ. საქართველო, სპეციალისტის შეფასებით, თავისებური ქვეყანაა და შესაბამისად, ხალხიც, მენტალობით, ემოციებით, შეხედულებებით, თავისებურია.
პარტიების ხმამაღალი განცხადებები იმის თაობაზე, რომ ისინი დასავლური ორიენტაციის პარტიები არიან, კვესელავას აზრით, ბევრმა უარყოფითად აღიქვა. სწორდ ამით აიხსნება ის ფაქტი, რომ განსაკუთრებულად ცუდ სიტუაციაში ის ძალები აღმოჩნდნენ, რომელთაც მკვეთრად დასავლური კურსი ჰქონდათ აღებული.
“საზოგადოების მნიშველოვანი ნაწილი ჯერ არაა მზად იმისათვის, რომ ამას ტაში დაუკრას.დასავლეთისა და ლიბერალიზმის ძახილმა ხალხს იმედები გაუცრუა. ამაში მიმზიდველი ვერაფერი დაინახეს,” – აცხადებს კვესელავა და დასძენს, რომ შესაძლოა პრობლემა დასავლური ღირებულებების არასწორად ახსნაშიც იყო, რადგან ადამიანთა გარკვეულმა კატეგორიამ ამაში მხოლოდ სექსუალური უმცირესობების პროპაგანდა და ქართული ტრადიციების დაკნინება მოიაზრა.
ეს მიზეზი რომ არა, კვესელავას თქმით, არც “რესპუბლიკელებს”, არც “თავისუფალ დემოკრატებს” და არც პაატა ბურჭულაძის პარტიას, წესით, პარლამენში მოხვედრის პრობემა არ უნდა ჰქონოდათ, რადგან მათ საკმარისი ინტელექტუალური პოტენციალი აქვთ.
“საზოგადოებას ის შესთავაზეს, რაც მისთვის მიუღებელი აღმოჩნდა. საპირისპიროდ მოიქცა თავის დროზე “ნაცმოძრაობაც” და ახლა ბიძინა ივანიშვილიც და ამიტომაც ჰქონდათ წარმატება. ამ პარტიებმა კი ერთიანი მიზანი ვერ შეიმუშავეს. ქვეყნის სოციალური განვითარების გეგმა ვერ დაგვანახეს. ამიტომაც ამჯობინა ხალხმა ისევ “ოცნებისა” და ივანიშვილითვის დაეჭირა მხარი, რომელმაც სწორი სვლები გააკეთა თუნდაც სოციალური კუთხით,” – დასძენს კვესელავა.
შესაბამისად, მისი თქმით, არც ფინანსები უნდა დავივიწყოთ, რაც პარტიების წარმატება-წარუმატებლობაში საკმაოდ დიდ როლს თამაშობს. სწორედ ამის მაგალითია მისი აზრით “ნაცმოძრაობის” მიერ პარლამენტში 27 ადამიანის გაყვანა.
2020 წლის პერსპექტივა
ჩვენს რესპონდენტებს შემდგომი, 2020 წლის საპრალემენტო არჩევებისათვის განსხვავებული მოლოდინები აქვთ. მათი ნაწილის აზრით, მანამდე დიდი დროა და არსებული რეალობიდან გამომდინარე რაიმე პროგნოზის გაკეთება შეუძლებელია. მეორე ნაწილი კი მოვლენების “ქართული ოცნების” სასარგებლოდ განვითარებას ელის.
“2020 წლამდე ბევრი რამ შეიძლება მოხდეს. მანამდე ადგილობრივიც და საგარეო კონიუნქტურაც შეიძლება ისე შეიცვალოს, რომ პოლიტიკური სიტუაცია მთლიანად “ამოტრიალდეს”,” – აცხადებს ზაალ ანჯაფარიძე.
ზურაბ ბიგვავა კი ელის, რომ არსებული ხელისუფლება თავის პოზიციებს 2020 წელსაც შეინარჩუნებს და განიმტკიცებს კიდეც. ამბობს, რომ მას ამისათვის საკმარისი დრო და რესურსი აქვს. შესაბამისად, არარეალისტურად მიაჩნია მოსაზრებები იმის თაობაზე, რომ 2020 წელს ხელისუფლების ცვლილება შესაძლებელია.
“თუ ყველაფერი ისე წავიდა, როგორც ახლა არის და როგორც ახლა მიდის, მაშინ ეს ხელისუფლება პოზიციებს 2020 წელსაც შეინარჩუნებს. თუკი რაიმე სერიოზული კატაკლიზმები არ იქნება, “ოცნება” კი ასეთივე შეკრული დარჩება, იმ გაცხადებული პრინციპებისა და წარმოდგენილი პროგრამის რეალიზაციას მოახდენს, ვფიქრობ, მას ყველაზე მეტი შანსი აქვს, რომ 2020 წელსაც ოთხი წლით დარჩეს ხელისუფლებაში,” – აცხადებს ბიგვავა.
მისი აზრით, ეს ოპოზიციური პარტიების “დამსახურებაც” იქნება, რომლებიც “ქართულ ოცნებას” კონკურენციას ვერ უწევენ. ამბობს, რომ დღეის მდგომარეობით არც ჩანს ისეთი ძალა, ვინც ამას შეძლებს.
“ოცნების” კონკურენტი, დღესდღეობით, ჰორიზონტზე არ ჩანს. იმ შემთხვევაში, თუ პოლიტიკურ ველზე ახალი პარტიები გაჩნდებიან, სავარაუდოდ, მათ არ ექნებათ იმის დრო და რესურსი, რომ ხალხის დიდი მხარდაჭერა მოიპოვონ. ამ გადასახედიდან, შესაბამისი რესურსი არც არსებულ პოლიტიკურ ძალებს გააჩნიათ,” – მიიჩნევს ზურაბ ბიგვავა.
2020 წლისათვის ოპოზიციური პარტიების, სამოქალაქო სექტორისა და საზოგადოების მაქსიმალურ გააქტიურებას ელის ირაკლი კიკიანი, რათა ხელისუფლება არჩევნების გზით, მშვიდობიანად შეიცვალოს.
პარტიები, მისი აზრით, უნდა გაერთიანდნენ და გამსხვილდნენ, მეტად მოემზადონ. წინააღმდეგ შემთხვევაში შეიძლება ძალაუფლების მონოპოლიზაცია მივიღოთ.
“არის საფრთხე, რომ ერთპარტიული მმართველობა ავტორიტარულ რეჟიმში გადაიზარდოს. დიდი დემოკრატიული გამოცდილება არ გვაქვს და ამის საშიშროება ყოველთვის არსებობს. ამიტომაც უნდა გააქტიურდეს ყველა.
“პოლიტიკაც ცოცხალი ორგანიზმივითაა და განახლებები აქაც საჭიროა. ახალი სახეების შემოსვლა აუცილებელია ქვეყანას ახალი ხედვები, ახალი ლიდერები სჭირდება,” – დასძენს პოლიტოლოგი.
იგორ კვესელავა: “დარწმუნებული ვარ, 2020 წლისათვის პოლიტიკურ არენაზე ახალი პოლიტიკური გუნდი აუცილებლად გამოჩნდება, რომელიც ეროვნულ მიმართულებას განავითარებს, თუმცა ამავდროულად ევროპულ ღირებულებებსაც გაიზიარებს. ცალსახად ვინმესთან მიტმასვნა 2020 წლისთვისაც წამგებიანი იქნება”.
„რეზონანსი“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „პირველი თვეებში მანქანებისა და კაბინეტების განაწილება მოხდება“
გვანცა ღვედაშვილი
სამთავრობო სექტორში განსაკუთრებულ ცვლილებებს არ ელოდება პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი. როგორც მან “რეზონანსთან” საუბრისას განაცხადა, აღნიშნული ცვლილებების მიხედვით შესაძლებელი იქნება იმის გაგებაც, თუ როგორი ლიდერი იქნება კვირიკაშვილი. მისი თქმით, “ქართული ოცნების” პირველი თვეები იმის გარკვევაში გავა, თუ ვის რომელი კაბინეტი და მანქანა ერგება.
პოლიტოლოგმა პროდასავლური პარტიებიდან ლიდერების წასვლაზეც ისაუბრა და აღნიშნა, რომ პარტიებმა პოსტსაარჩევნო “პოლიტიკური შოკი” მიიღეს, რომელსაც ვერ გაუძლეს.
“რეზონანსი”: როგორ შეაფასებდით “რესპუბლიკურ პარტიაში” განვითარებულ მოვლენებს და ლიდერების პარტიიდან წასვლას?
გია ხუხაშვილი: უსუფაშვილის გადაწყვეტილება გასაგებია და ჩემი აზრით, კანონზომიერიც არის მისი პარტიიდან წასვლა. დღევანდელ ვითარებაში ახალი პოლიტიკური სტარტისთვის “რესპუბლიკური პარტია” არ არის კარგი პლატფორმა. ის ელექტორატთან კომუნიკაციას ტრადიციულად ისევ ვერ ამყარებს. უკანა კარიდან ხელისუფლებაში გადასვლა კი პრაქტიკულად გამორიცხულია, ეს კარი საბოლოოდ დაიხურა ქართულ პოლიტიკაში. პირდაპირი საარჩევნო გზით კი ამ პარტიის პერსპექტივა ძალიან ბუნდოვანია. უსუფაშვილს მოღვაწეობის უფრო სერიოზული დიაპაზონი აქვს და აქედან გამომდინარე, მან მოახდინა დისტანცირება და გარკვეულწილად გათავისუფლდა ამ ბალასტისგან, რითაც მან თეორიული შანსი გაიჩინა, რომ ქართულ პოლიტიკაში თავისი სიტყვა ისევ თქვას.
შეიძლება მას არ აქვს მაღალი რეიტინგი, მაგრამ ის უდავო ავტორიტეტია. აქვს შესაბამისი კომპეტენცია და პოლიტიკური წონა, იმისთვის, რომ მომავალში რაღაც შედეგი მიიღოს. “რესპუბლიკური პარტია” კი მისთვის ახლა ტვირთია.
“რ”: დავით უსუფაშვილი საუბრობს, რომ ის აქტიურ პოლიტიკურ ცხოვრებას გააგრძელებს. არ გამოირიცხება ისიც, რომ მან ახალი გუნდი შექმნას. თქვენი აზრით, შესაძლებელია, რომ მასთან ერთად “თავისუფალი დემოკრატების” უკვე ყოფილი ლიდერები ვიხილოთ?
გ.ხ.: ვისთან ერთად იქნება უსუფაშვილი, ამას ვნახავთ და შემდგომ გავაკეთებ კომენტარს. მის მაგივრად ამაზე ტვინის ჭყლეტას არ ვაპირებ. თუმცა, მგონია, რომ “თავისუფალი დემოკრატების” სრული დისკრედიტაცია მოხდა და მათ პოლიტიკურ პერსპექტივებს ძალიან ბუნდოვნად ვუყურებ, გარდა ირაკლი ალასანიასი, რომელმაც თქვა, რომ გარკვეული პერიოდით ის პაუზას აიღებს და პოლიტიკაში ყოფნას საერთოდ არ აპირებს.
“რ”: არჩევნების შემდგომ “რესპუბლიკური პარტია” უკვე მეორე პროდასავლური ძალაა, საიდანაც ლიდერები წავიდნენ. თქვენი აზრით, მოვლენების ასეთი განვითარება რამ გამოიწვია – მხოლოდ იმან, რომ მათ პარლამენტში შესვლა ვერ შეძლეს?
გ.ხ.: იყო გარკვეული მოლოდინი, რომ შედეგს მიიღებდნენ. საერთოდ, დიდ მოლოდინს დიდი იმედგაცრუება მოსდევს. მათ პოსტსაარჩევნო “პოლიტიკური შოკი” მიიღეს, რომელსაც ვერ გაუძლეს. ასეთი რაღაცები ხდება. თუმცა, სამწუხაროა, რომ პირველივე სერიოზულ მარცხზე ადამიანები კაპიტულირებას აცხადებენ, ეს მათზე მაინცდამაინც კარგად არ მეტყველებს, მაგრამ რეალობა ასეთია და რას ვიზამთ.
“რ”: რაც შეეხება სამთავრობო ცვლილებებს, “ქართულ ოცნებაში” ამ საკითხზე კონსულტაციები აქტიურად იმართება. როგორ ფიქრობთ, რამდენად რადიკალური იქნება ეს ცვლილებები?
გ.ხ.: კონკრეტული პერსონალიები, ვინ იქნება ამა თუ იმ უწყების მინისტრი, მე ნაკლებად მაინტერესებს. ჩემთვის მთავარია სისტემა იყოს ეფექტური, იყოს ერთი გუნდი, რომელიც კარგად იმუშავებს. ვფიქრობ, ეს არის ერთგვარი ტესტი გიორგი კვირიკაშვილისთვის, რამდენად მოახერხებს ის საკუთარი გუნდის ჩამოყალიბებას და რეალურ ლიდერად ქცევას. ამაზე კი მას შემდეგ და იმის მიხედვით ვისაუბრებ, როცა ის მინისტრთა კაბინეტს ჩამოაყალიბებს. რაც შეხება რადიკალურ ცვლილებებს, სიმართლე გითხრათ, არ ველოდები, მაგრამ ამის დიდი სურვილი მაქვს.
“რ”: თქვენი აზრით, რამდენად ეფექტური იქნება პირველ წელს პარლამენტში “ქართული ოცნების” საქმიანობა?
გ.ხ.: პირველი თვეები მათ ნორმატიული პერიოდი ექნებათ. მოხდება თანამდებობების, მანქანებისა და კაბინეტების განაწილება. ვუსურვებდი, რაც შეიძლება მალე გაეყოთ მანქანები და კაბინეტები, დელეგაციებისა და “პაეზდკების” გრაფიკი. ეს ყველაფერი რომ დამთავრდება, მერე არ ვიცი, ძნელი სათქმელია. ეფექტურობის მონაცემები აქვთ, რადგან კონსტიტუციური უმრავლესობა აძლევს იმის კომფორტს, რომ თეორიულად იყვნენ ეფექტურები. პრაქტიკულად, ამ აბსოლუტურ ძალაუფლებას როგორ გამოიყენებენ, ამას დრო აჩვენებს.
მე არ მინდა წინასწარ ზედმეტად სკეპტიკოსი ან ოპტიმისტი ვიყო, რადგან აბსულუტური ძალაუფლება შეიძლება გამოიყენო სახელმწიფოს სასარგებლოდ ან საკუთარი პოლიტიკური ინტერესების შესაბამისად და სახელმწიფოს საზიანოდ. მოძრაობა მათ ორივე მიმართულებით შეუძლიათ და წინასწარ გამიჭირდება იმის პროგნოზირება, თუ რას გააკეთებენ ისინი. მე რა თქმა უნდა ვისურვებდი, რომ მათთვის სახელმწიფო ინტერესი იყოს პრიორიტეტი. თუმცა, ჩვენ ასეთი გამოცილება ჯერ არ გვაქვს. უახლესი ისტორიის განმავლობაში ყველა ხელისუფლება აბსულუტურ ძალაუფლებას ბოროტად იყენებდა. თუ ეს მთავრობა ამას არ გააკეთებს, ეს ჩემთვის სასიამოვნო სიურპრიზი იქნება, რომელსაც მივესალმები.
“რ”: როგორ შეაფასებდით იმ საკონსტიტუციო ცვლილებებს, რომლებიც “ქართული ოცნების” წევრებმა დააანონსეს?
გ.ხ.: არის საკითხები, რომლებიც საინტერესოა. იგივე ორპალატიანი მოდელი, რომელზეც საუბრობენ. თუმცა, აქ სერიოზული ანალიზია გასაკეთებელი – ხომ არ იქნება ეს გარკვეული საფრთხის შემცველი ჩვენს ოკუპირებულ ტერიტორიებთან დაკავშირებით და თუ შეიძლება მოიძებოს ისეთი სამართებრივი გადაწყვეტა, რომელიც დააზღვევს ამ რისკს.
თუ მოიძებნა, მაშინ ვფიქრობ ორპალატიანი მოდელი საქართველოს ტიპის ქვეყნისთვის, რომელიც ბუნებრივი მხარეებით არის განაწილებული, შესაძლებელია, მით უფრო თუ, ეს მოდელი მახინჯ მაჟორიტარულ სისტემას ჩაანაცვლებს. თუმცა, გასათვლელია შესაბამისი რისკები. ორპალატიან პარლამენტზე მუშაობის გადასვლის შემთხვევაში, ალბათ უკვე პრეზიდენტის ირიბი არჩევნების საკითხიც დადგება, რაც პრონციპში უკვე ლოგიკურად გამომდინარეობს ამ მოდელიდან. მაგრამ დაველოდით მოვლენების განვითარებას. კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ თუ ხელისუფლებაში არსებული პირები სახელმწიფო ინტერესებიდან გამომდინარე ამ ცვლილებებს ფართო კონსენსუსის საფუძველზე მოახდენენ და საკუთარი პოლიტიკური ინტერესებიდან გამომდინარე არ დაიწყებენ კონსტიტუციის საკუთარ თავზე მორგებას, მაშინ მე ამასაც მივესალმები. ასე რომ, ყველა საკითხი განხლვადია, დახურული საკითხები არ არსებობს. მთავარი ის არის, რომ პრიორიტეტი იყოს სახელმწიფო ინტერესი და არა ვიწრო პარტიული.
“რ”: აუცილებლად უნდა გკითხოთ “ნაციონალურ მოძრაობაზეც”. არჩევნების შემდეგ პარტიაში აზრთა სხვადასხვაობა არაერთ საკითხზე გამოიკვეთა. თქვენი აზრით, თუ ასე გაგრძელდა, რა შედეგამდე შეიძლება მივიდეს პარტია?
გ.ხ.: ვფიქრობ, მათ კარგად ესმით, რომ პარტიაში როგორი დაძაბულობაც არ უნდა იყოს, ეს თუ სერიოზულ პრობლემამდე მივიდა, ყველა დაზარალდება. მათ აქვთ იმის პოლიტიკური კვალიფიკაცია, რომ მიხვდნენ – რაც არ უნდა ვერ იტანდნენ ერთმანეთს, ისინი თანამშრომლობისთვის განწირული არიან. ასე რომ ამ დაძაბულობის დიდ პრობლემებში გადასვლას არ ვვარაუდობ. “ნაციონალებს” თავისი სტიქია აქვთ. გააგრძელებენ პროვოკაციებს და რასაც აქამდე აკეთებდნენ, იმავეს იზამენ. ახლა “ნაციონალურ მოძრაობას” ამის იმაზე დიდი კომფორტი აქვს, ვიდრე აქამდე ჰქონდა. “ქართული ოცნების” დამსახურებით, ფაქტობრივად ოპოზიციურ ფრთაზე ისინი უკონკურენტოდ არიან დარჩენილი. ერთადერთი ოპოზიცია დარჩა – “ნაციონალური მოძრაობა”. შესაბამისად, ისინი შეეცდებიან ეს ახალი მდგომარეობა მაქსიმალურად გამოიყენონ.
“რ”: ასევე მინდა გკითხოთ ამ დღეებში გავრცელებულ ინფორმაციასთან დაკავშირებით. როგორ ფიქრობთ, რამდენად მოსალოდნელია, რომ პრეზიდენტმა ვადის ამოწურვამდე პოლიტიკური პარტია ჩამოაყალიბოს?
გ.ხ.: ეს აბსურდია. ამის არანაირი ნიშნები არ არსებობს. მე არ ვიცი საიდან მოდის ხოლმე მსგავსი ინფორმაცია. პრეზიდენტი, როგორც ვხედავ მე და არა მხოლოდ, ინარჩუნებს პოლიტიკურ ნეიტრალიტეტს. ის არათუ პოლიტიკურ გუნდს, არამედ თავის პოლიტიკურ გემოვნებასაც კი არ აფიქსირებს ღიად. აქედან გამომდინარე, ამაზე ლაპარაკი მინიმუმ ძალიან ნაადრევია. მე არ ვიცი საიდან მოდის მსგავსი თემები და არ მგონია პრეზიდენტი დღეს ამაზე ფიქრობდეს.
———————-
„ვერსია“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
დავით ბაქრაძე და გიგი წერეთელი ნაცმოძრაობას ტოვებენ?
რა ფარული მოლაპარაკება გამართა ვიქტორ იუშჩენკომ გიგა ბოკერიასთან
ნინო დოლიძე
ყოფილ მმართველ გუნდში, როგორც „ვერსიას“ ეუბნებიან, მოვლენები დრამატულად ვითარდება. ის, რომ მიხეილ სააკაშვილსა და თბილისში დარჩენილ ნაცელიტას შორის აზრთა სხვადასხვაობაა, ჯერ კიდევ 8 ოქტომბრის არჩევნების დასრულებისთანავე გამოჩნდა. მეორე ტურების შემდეგ კი, ჩვენი კონფიდენტის ინფორმაციით, დაპირისპირებამ კულმინაციას მიაღწია.
„ეს ცნობა შესაძლოა, გადაჭარბებულად მოგეჩვენოთ, მაგრამ ყურადღება ერთ გარემოებას მიაქციეთ _ სანდრა რულოვსმა არათუ მეორე ტურში მიიღო მონაწილეობა, არამედ, ის პარლამენტში, ალბათ, პარტიული სიით შესვლაზეც უარს იტყვის. სხვათა შორის, მედიაში უკვე გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ყოფილმა პირველმა ლედიმ საქართველო დატოვა, თუმცა როგორც ვიცი, უკრაინაში, მეუღლესთან კი არა, ევროპაში გაემგზავრა“, _ ეუბნება „ვერსიას“ პიროვნება, რომელსაც უშიშროების ორგანოებში მუშაობის რამდენიმეწლიანი სტაჟი აქვს.
ჩვენივე წყაროს მონაცემებით, სანდრას, შესაბამისად მიშას, სერიოზული უთანხმოება გიგა ბოკერიას ფრთასთან აქვს. კონფიდენტის თქმით, ამ გაუგებრობის აღმოსაფხვრელად, სააკაშვილმა, არჩევნების მეორე ტურის წინ, საქართველოში უკრაინის ყოფილი პრეზიდენტი, ვიქტორ იუშჩენკო გამოაგზავნა.
„მოგეხსენებათ, მიშა და იუშჩენკო ჯერ კიდევ იმ დროიდან მეგობრობენ, როცა სააკაშვილი უკრაინაში სწავლობდა. გარდა ამისა, თუ არ მეშლება, მათ ნათელმირონობაც აკავშირებთ. იუშჩენკოს თბილისური ვიზიტი გასაიდუმლოებული არ ყოფილა და ამის თაობაზე მედიაში მწირი ინფორმაცია გავრცელდა, მაგრამ ის კი, მგონი, არავის უთქვამს, რომ უკრაინის ყოფილი პირველი პირი, მიშას დავალებით, ნაცმოძრაობის ლიდერებს დახურულ კარსმიღმა შეხვდა. ამ საიდუმლო აუდიენციის დეტალები არც მე ვიცი, მაგრამ როგორც მითხრეს, იუშჩენკო ცდილობდა, ბოკერია, რომელიც ყოფილ მმართველ პარტიაში დღეს, პრაქტიკულად, პირველი ვიოლინოა, დაერწმუნებინა, რომ იმ შემთხვევაშიც კი, თუმეორე ტურში ნაციონალების რამდენიმე რაიონში გამარჯვებას მიაღწევდნენ, პარტიას პარლამენტში შესვლაზე უარი ეთქვა, მაგრამ ეს მცდელობა ამაო აღმოჩნდა.
არ ვიცი, ვის როგორ, მაგრამ ბოლო დროს განვითარებულმა მოვლენებმა პირადად მე, კიდევ ერთხელ გამიმყარა ეჭვი, რომ ბოკერიასა და სააკაშვილს, მართალია, ორივე პროდასავლურობას თამაშობს, მაგრამ სხვადასხვა მფარველი ჰყავს. ისე, ამ ეჭვის ფაქტებით დადასტურებაც შემიძლია _ ბოლოს და ბოლოს, იცით, წლები უშიშროებაში ვმუშაობდი და გარკვეულ ინფორმაციაზე მიმიწვდებოდა ხელი, თუმცა ამჯერად მხოლოდ იმას გეტყვით, რომ გიგა ბოკერია, თავიდან ბოლომდე, ამერიკული პროექტია. მიშა კი რუსული“, _ აღნიშნავს „ვერსიის“ კონფიდენტი, რომელიც აქვე ერთ საგულისხმო დაუდასტურებელ ცნობასაც გვაწვდის.
მოკლედ, როგორც ჩვენი ინფორმირებული წყარო ამბობს, 8 ოქტომბრის არჩევნების წინ, სააკაშვილს თავისმა მფარველებმა დაავალეს, საქართველოში, თურქეთის გავლით, ის ადამიანები შემოეყვანა, რომელთაც 2012 წლის პირველი ოქტომბრის არჩევნების შემდეგ ქვეყანა დატოვეს.
„ამ ადამიანების უმეტესობა თავის დროზე ზონდერი იყო. ზუსტად ვერ გეტყვით, გეგმა სისრულეში მოვიდა თუ არა, მაგრამ არ გამოვრიცხავ, რამდენიმე ათეული ექსზონდერი საქართველოში მართლაც შემოვიდა. მათ, როგორც მითხრეს, ევალებოდათ, არჩევნების დღეს და შემდეგ გარკვეული არეულობები მოეწყოთ და ამით 8 ოქტომბრის კენჭისყრის შედეგების ლეგიტიმაცია ეჭვქვეშ დაეყენებინათ. ყველაფერი ეს კი, დიდი მარჩიელობა არ უნდა, რომ საქართველოსადმი მტრულად განწყობილი ქვეყნის ანუ რუსეთის ინტერესშია _ ქვეყნისთვის, სადაც არჩევნები ფართომასშტაბიანი ცემა-ტყეპის ფონზე ტარდება, ევროატლანტიკური სივრცის კარი, ბუნებრივია, ვერ გაიღება. აი, სწორედ ეს უნდა ყოფილიყო იმ გეგმის მიზანი, რომელზეც გიყვებით, თუმცა ყველაფერი ეს მხოლოდ და მხოლოდ პირადი წყაროებით მოპოვებული ინფორმაცია და ჩემი ანალიზია, რასაც კარგი იქნება, შესაბამისმა სამსახურებმა ყურადღება მიაქციონ“, _ აღნიშნავს „ვერსიის“ კონფიდენტი, რომელიც თითქმის დარწმუნებულია, რომ ნაცმოძრაობის რღვევა გაგრძელდება და ყოფილ მმართველ გუნდს, მინიმუმ, ორი ადამიანი დატოვებს: „უკვე ცნობილია, რომ ნაცმოძრაობა მიხეილ მაჭავარიანმა დატოვა, რაც მნიშვნელოვანი სიგნალია. ზოგადად, მაჭავარიანი ის ტიპი არაა, გადაწყვეტილება, როგორც იტყვიან, ჰაერზე მიიღოს _ როგორც ჩანს, გარკვეული ინფორმაციები აქვს. ეს ეჭვი მას შემდეგ უფრო გამიმძაფრდა, რაც დავით უსუფაშვილმა რესპუბლიკელები დატოვა. მოკლედ, იმის თქმა მინდა, რომ პირადად მე, არ გამოვრიცხავ, „უსუფამ“ ახალი პარტია შექმნას, რომელშიც დიდი ალბათობით, მიხეილ მაჭავარიანის ძმა, ვანო მაჭავარიანი გაერთიანდება; ასევე ანალიზის საფუძველზე იმის თქმაც შემიძლია, რომ ამ ახალ პარტიაში, დიდი ალბათობით, იმ ნაციონალებს ვიხილავთ, რომლებიც პარტიას დღე-დღეზე დატოვებენ. ყოველ შემთხვევაში, მომაწოდეს ინფორმაცია, რომ ნაცმოძრაობიდან წასვლას დავით ბაქრაძე და გიგი წერეთელი ფიქრობენ. თუ ეს ინფორმაცია გამართლდა, უფრო ნათელი გახდება, რომ ნაცმოძრაობისთვის სააკაშვილი და ბოკერია ერთმანეთს სამკვდრო-სასიცოცხლოდ ებრძვიან“.
საერთოდ, ის, რომ ნაცმოძრაობაში რამდენიმე დაჯგუფება არსებობს, ახალი არაა, თუმცა, როგორც კულუარებში ამბობენ, ბოლო დროს განსაკუთრებით ორი ფრთა გამოიკვეთა _ ბოკერიასი და სააკაშვილის. ამ უკანასკნელის ინტერესებს ყოფილ მმართველ გუნდში, როგორც „ვერსიისთვის“ პირად წყაროებზე დაყრდნობით ხდება ცნობილი, აკო მინაშვილი და გოკა გაბაშვილი იცავენ. მეტ-ნაკლებად, ნეიტრალიტეტს ინარჩუნებს ირმა ნადირაშვილი, თუმცა საქმე საქმეზე რომ მიდგეს, ისიც, თურმე, სააკაშვილის გვერდით დადგება.
„ყველა დანარჩენი კი ბოკერიას ფრთის ქვეშაა. დააკვირდით, ბოლო დროს პარტიაში ბევრი ახალი სახე გამოჩნდა, თუნდაც ელენე ხოშტარია. ქალბატონი ხოშტარია მიშას დაჯგუფების წევრი რომ არაა, ეს შეუიარაღებელი თვალითაც ჩანს _ გარდა იმისა, რომ მის „ფანად“ ბოკერიას მეუღლე, თამარ ჩერგოლეიშვილი გვევლინება, ხოშტარიამ პირდაპირ განაცხადა, რომ იგივე მეორე ტური კი არ გაუყალბეს, არამედ, რეალურად წააგო მაშინ, როცა მიშა სულ ზეწოლასა და გაყალბებაზე ლაპარაკობს. ზოგადად, პოლიტიკაში დასკვნები იმის მიხედვით კეთდება, ვინ რა და როგორ აქცენტს სვამს. შეიძლება, ნაცები ცდილობენ, მათ რიგებში დაწყებული არეულობა, ასე თუ ისე, შეფუთონ, მაგრამ ქართული ანდაზა ხომ გაგიგიათ, ჭირმა თავი მალა, მალა, მაგრამ მაინც ვერ დამალაო. ზუსტად ასეა იმ ხალხის საქმე, რომელიც ერთ დროს ქვეყანას აზანზარებდა და შიშის ზარს სცემდა, მაგრამ რას ვიზამთ, ტყუილად კი არ არის ნათქვამი, დრონი მეფობენ და არა _ მეფენიო“, _ აღნიშნავს „ვერსიის“ კონფიდენტი.
ასე და ამგვარად, 2016 წლის შემოდგომის მეორე ნახევარი ნაცმოძრაობისთვის შესაძლოა, ფატალურად დასრულდეს. ისე, გიორგობისთვე ნაციონლებისთვის სიმბოლურია _ ნაცმოძრაობის ტრიუმფი სწორედ ნოემბერს უკავშირდება: 2003 წლის ნოემბერმა საქართველოს უახლესი ისტორია შეცვალა. შეცვლის თუ არა წლევანდელი ნოემბერი ყოფილი მმართველი პარტიის, უფრო სწორად, მიხეილ სააკაშვილის, როგორც პოლიტიკური ფიგურის მომავალს, დრო გვიჩვენებს, თუმცა როგორც „ვერსიას“ უთხრეს, მალე შესაძლოა, ნაცმოძრაობის ყრილობა ჩატარდეს, რომელზეც მიიღებენ გადაწყვეტილებას, სააკაშვილმა პარტიის თავმჯდომარეობა ოფიციალურად დატოვოს. მას შემდეგ, რაც საქართველოს მოქალაქეობა ჩამოერთვა, ყოფილ პრეზიდენტს, ჩვენი კანონმდებლობით, უფლება აღარ აქვს, პარტიის თავმჯდომარის პოსტი ეკავოს, მაგრამ ამ დრომდე ამ მოვალეობას, როგორც ცნობილია, სააკაშვილი არაფორმალურად ასრულებს. ყრილობის შემდეგ კი იგი პარტიის „სტაფიდან“ ამოიშლება. შესაბამისად, მის აზრს პარტიის ლიდერშიპისთვის მაინცდამაინც გადამწყვეტი მნიშვნელობა აღარ ექნება, თუმცა 8 ოქტომბრის შემდეგ განვითარებული მოვლენები ცხადყოფს, რომ მიშას „სიბრძნეებს“ ბოკერია და სხვები ყურადღებას არც ახლა აქცევენ.
P.s. სტატია დასაბეჭდად მზად იყო, როცა შევიტყვეთ, რომ ბოლო ინფორმაციით, სანდრა რულოვსი საქართველოში დაბ¬რუნდა და ნაციონალების ოფისში კონსულტაციებზეც მივიდა.
———————-
„ახალი თაობა“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: ვის დაემუქრა არჩევნების წინ ბიძინა ივანიშვილი
// „ამერიკის კურთხევით, ორპარტიული სისტემისკენ წავედით“
რა თათბირი ჩაატარა ივანიშვილმა არჩევნების წინ, რატომ დაიშალა პარტიები, რისი უნდა ეშინოდეს ხელისუფლებას, რატომ ამბობს „ოცნება“ საარჩევნო უბნების ხელახალ გადათვლაზე უარს, აპირებს თუ არა პოლიტიკიდან წასვლას? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ დემოკრატიული მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი გიგლა ბარამიძე ესაუბრება.
_ ბოლო პერიოდში პარტიებიდან ლიდერების წასვლამ მასობრივი სახე მიიღო. კარგა ხანია, არც თქვენ გამოჩენილხართ და პოლიტიკიდან წასვლა ხომ არ გადაწყვიტეთ?
_ არსად არ წავსულვარ და არც მომავალში ვაპირებ წასვლას. ჩვენი პარტია ბრძოლას აგრძელებს და მეც მათთან ერთად ვარ. რაც შეეხება ჩემს გაუჩინარებას, ეს დროებითია. ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით შემექმნა პრობლემები და ამიტომ აღარ ვაქტიურობდი. ამ დღეებში ისევ ისეთი აქტიური გავხდები და ვიღაცებს ტყუილად ნუ უხარიათ, რომ დემოკრატიულ მოძრაობაში რაღაც ცუდი ხდება. ყველაფერი კარგად არის და ჩვენი ბრძოლაც გრძელდება.
_ პარტიის ლიდერმა ნინო ბურჯანაძემ გადაცემა არჩევანში სკანდალური განცხადება გააკეთა. მან თქვა, რომ ივანიშვილმა პირველ ოქტომბერს გამართულ თათბირზე მოითხოვა, ბურჯანაძემ საარჩევნო ბარიერი არ უნდა გადალახოსო. უფრო დეტალურად შეგიძლიათ, რომ ამ შეხვედრის შესახებ გვითხრათ?
_ ეს შეხვედრა ივანიშვილმა ვიწრო წრეში გამართა. შეხვედრამდე რამდენიმე დღით ადრე, 27 სექტემბერს, დასრულდა კარდაკარი, რომლის დროსაც მოსახლეობის გამოკითხვა მიმდინარეობდა თუ ვის აძლევდნენ ისინი არჩევნებზე ხმას. `ქართულმა ოცნებამ~ შედეგები ბიძინა ივანიშვილს წარუდგინა. ივანიშვილმა პირდაპირ და ხაზგასმით განაცხადა, რომ დემოკრატიულ მოძრაობას საარჩევნო ბარიერი არ უნდა გადაელახა.
ერთ-ერთი თანამდებობის პირი ადგა და უთხრა, რომ ამის გაკეთება შეუძლებელი იყო, რადგანაც დემოკრატიულ მოძრაობას ამომრჩევლის 10%-იანი მხარდაჭერა ჰქონდა და ის ბარიერს აუცილებლად გადალახავდა. ამაზე ივანიშვილმა უპასუხა: შენ თუ არ იცი, რა უნდა გააკეთო, მაშინ შენი შემცვლელი იოლად მოიძებნებაო.
_ შეგიძლიათ დაასახელოთ, ვისზეა საუბარი ან რამდენად სერიოზულია ის წყარო, რომელმაც ეს ინფორმაცია მოგაწოდათ?
_ ქალბატონ ნინოს ყველგან ძალიან ბევრი ნაცნობი ჰყავს და გამონაკლისი არც „ქართული ოცნებაა“. ეს ამბავი მას შეხვედრის ერთ-ერთმა მონაწილემ მიაწოდა. ამდენად, ინფორმაცია ზუსტია. რაც შეეხება იმას, თუ ვის დაემუქრა ივანიშვილი ჩანაცვლებით, ვერც მის ვინაობას დავასახელებ. ჩვენ ვიცით ვისზეა საუბარი, მაგრამ ამ ადამიანის უხერხულ მდგომარეობაში ჩაგდება არ გვინდა. არჩევნების შედეგების მიხედვით შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ ან იმ ადამიანმა გაითვალისწინა ივანიშვილის შენიშვნა, ან მისი შემცვლელი მოიძებნა.
ჩვენს ხელით არსებული ინფორმაციით, მორიგი თათბირი ყოფილმა პრემიერმა 4 ოქტომბერს გამართა, სადაც „ოცნების“ ლიდერებს კონკრეტული დავალებები მისცა. თქვა, რომ მომხდარიყო ფულის დარიგება და სუსიც უნდა გააქტიურებულიყო. ეს დავალებები პირნათლად იქნა შესრულებული და დემოკრატიული მოძრაობა პარლამენტს მიღმა დატოვეს.
არადა, ჩვენ იმაზე ბევრად მეტი ხმა მივიღეთ, ვიდრე ცესკომ დაგვიწერა. `ქართული ოცნება~ საარჩევნო უბნების ხელახალ გადათვლას სწორედ იმიტომ არ თანხმდება, იცის, რომ ძალიან აშკარა იქნება ის გაყალბება, რასაც 8 ოქტომბერს ჰქონდა ადგილი.
ჩვენ მსგავსად, დაბალი შედეგები დაუწერეს ლეიბორისტებს და თავისუფალ დემოკრატებსაც. არჩევნების წინ ჩატარებული გამოკითხვებით, რომელიც თავად `ოცნებამ~ ჩაატარა, ეს პარტიები ჩვენთან ერთად პარლამენტში არ უნდა შესულიყვნენ. ასეც მოხდა. პარლამენტს მიღმა დარჩენილი პარტიების ნაწილი დაიშალა, ჩვენი ბრძოლა კი სტრასბურში გაგრძელდება. აშკარაა, რომ აქ სამართალს ვერ ვიპოვით.
_ რა ჯინი უნდა ჭირდეს ყოფილ პრემიერს დემოკრატიული მოძრაობის?
_ მას პარლამენტში ჩვენნაირი ძალის მოხვედრა რამდენიმე მიზეზის გამო არ სურს. ჩვენ ვართ ის პოლიტიკური ძალა, რომელსაც არავის ვალი არა აქვს. `ქართულმა ოცნებამ~ შესანიშნავად იცის, რომ ჩვენ ყველანაირად შევეწინააღმდეგებით ნაციონალებთან კოაბიტაციას და დამნაშავეების დასჯას მოვითხოვთ. ხელისუფლებას კი ეს არ აწყობს, მას ნაციონალური მოძრაობა სჭირდება, რომ გამუდმებით მისკენ გაიშვიროს ხელი.
პარლამენტში ჩვენი შესვლა იმიტომაც არ უნდოდათ, რომ ჩვენ არც `ოცნების~ ქმედებებზე დავხუჭავდით თვალს და კონსტიტუციაშიც ასე მარტივად და უმტკივნეულოდ ვეღარ შეიტანდნენ ცვლილებებს.
- „ოცნების“ ერთ-ერთი ლიდერის, ირაკლი კობახიძის თქმით, კონსტიტუცია ისეთი დამახინჯებულია, ჩვენ თუ გავაკეთილშობილებთ მას, თორემ ვეღარ დავაზიანებთო. სხვები ამბობენ, რომ კარგი ხალხი ვართ და საკონსტიტუციო უმრავლესობას ბოროტად არ გამოვიყენებთო...
_ „ოცნების“ რიგებში ბევრი ახლობელი მყავს, ისინი კარგი ადამიანები არიან და გამიხარდა, პარლამენტში რომ მოხვდნენ. პოლიტიკაში კარგი ადამიანობა არაფერს არ ნიშნავს, თანაც მაშინ, როცა ისინი გადაწყვეტილებების მიღებაში დამოუკიდებლები არ იქნებიან. ჩვენ ყველა უნდა შევეგუოთ იმ აზრს, რომ პარლამენტი იმ გადაწყვეტილებას მიიღებს, რასაც ივანიშვილი მოითხოვს. ჩვენ დიდი ხნის წინ ვამბობდით, რომ „ოცნება“ ყველაფერს გააკეთებდა, რომ არჩევნებისთვის საპირწონედ მხოლოდ ნაციონალები დაეტოვებინა. ამას კატეგორიულად უარყოფდნენ ის პარტიები, რომლებიც კოალიცია :ქართულ ოცნებაში“ იყვნენ შეყუჟული. მაშინ არაფერს იმჩნევდნენ, თვალები მაშინ აეხილათ, იქიდან რომ გამოაპანღურეს. არჩევნების შემდეგ ისე გაიქცნენ საკუთარი პარტიებიდან, ოჯახის წევრებიც ვეღარ პოულობენ.
_ არჩევნები საქართველოში ოპოზიციურ პარტიებს სხვა დროსაც წაუგიათ, მაგრამ ასეთ მასობრივ გაქცევას პოლიტიკიდან ადგილი არ ჰქონია. თქვენ ამ გაქცევას რითი ხსნით?
_ ამ ადამიანებმა მიიხედ-მოიხედეს და მიხვდნენ, რომ ივანიშვილის გარეშე არაფერს წარმოადგენენ და ახალი გზების ძიება დაიწყეს. პაატა ბურჭულაძემ წლის დასაწყისში საქველმოქმედო ფონდი რომ დააფუძნა, ამბობდა, პოლიტიკაში მოსვლას არ ვაპირებო. მაშინ სწორედ „ახალი თაობისთვის“ მიცემულ ინტერვიუში ვთქვი, რომ რამდენიმე თვეში ბურჭულაძე გამოვიდოდა და იტყოდა, რომ ხალხის მოთხოვნით პოლიტიკურ პარტიად უნდა გადაკეთდნენ. ჩემი ინტერვიუდან რამდენიმე თვეში ბურჭულაძემ ზუსტად ასეთი განცხადება გააკეთა. დარწმუნებული ვარ, რომ ჩემი პროგნოზი ახლაც გამართლდება.
ჩემი პროგნოზი კი ასეთია: საკუთარი პარტიებიდან გამოქცეულები ახალ პარტიას შექმნიან. იტყვიან, რომ ეს ხალხის დაკვეთით გაკეთდა, რომ ამომრჩეველს დასავლური ორიენტაციის პარტია უნდოდა და კიდევ ბევრ წყალწყალა სიტყვებს მოაყოლებენ. მერე წავლენ და თავის თავს ბიძინას შესთავაზებენ.
_ რას ნიშნავს, ბიძინას შესთავაზებენ?
_ ეტყვიან, ჩვენ ვიქნებით ფსევდო-ოპოზიცია, მაგრამ `ოცნებაში~ არ შემოვალთ. სთხოვენ, ნუ გაგვწირავ. ზოგს თანამდებობა მოგვეცი, ზოგი დაგვაფინანსე. ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში საკრებულოებში გაგვიყვანე, ნუ გამოგვჭრი ყელს და 4 წლის შემდეგ პარლამენტშიც მოგვახვედრე.
მათ განცხადებებში ასეთი ქვეტექსტებია. ამიტომაც არის, რომ ახლა აღმოაჩინეს, თურმე საკუთარ პარტიასთან შედარებით განსხვავებული ხედვები აქვთ.
_ ხომ შეიძლება მართლაც იყოს?
_ როგორ არ შეიძლება, პარტია არის ცოცხალი ორგანიზმი, სადაც ადამიანები მიდიან და მოდიან, მაგრამ წასვლა-მოსვლის დროს გააჩნია. როდესაც არჩევნებამდე 2 დღით ადრე ბაქიბუქობ, არჩევნებზე კი ნახავ, რომ მართლაც 0%-ანი ხარ და ივანიშვილი მიგათრევდა ყველგან. ამ კაცს ეს ამბავი არ დაუფასეს კუ და მორიელის არაკისა არ იყოს, კბენა დაუწყეს. ახლა ცოტას დაისვენებენ, რაღაც ახალ პარტიას მოიფიქრებენ, ფასადად რამდენიმე მეტნაკლებად ცნობილ სახეს აიფარებენ და დაიწყება ბიძინას კარის ატალახება. შესთხოვენ, სხვა ოპოზიციას ჩაგვანაცვლეო.
_ ხომ სთავაზობდა რამდენიმე მათგანს ივანიშვილი თავისთან გადასვლას?
_ სთავაზობდა, მაგრამ იმ მომენტში ვეღარ გადაჯდნენ, ეგონათ, გაძვრებოდნენ და რაკი არ გამოუვიდათ, ახლა სხვა გზით ცდილობენ მასთან მოხვედრას. პარტიებიდან ლიდერების გაქცევაც ამისკენ გადადგმული ნაბიჯია.
_ თქვენ ფიქრობთ, რომ ეს ლიდერები შეთანხმებულად წავიდნენ, რომ ახალი პარტია შეექმნათ?
_ შეთანხმებული არ არიან, მაგრამ აქეთკენ მიდიან. აუცილებლად შესთავაზებენ თავის თავს.
_ მიიღებს ივანიშვილი ამათ შეთავაზებას? ზემოთ აღნიშნეთ, სულ მას კბენდნენო.
_ რატომაც არ მიიღებს? რატომ იუარებს ასეთ ერთგულ და სატელიტ პარტიას. თანაც ისინი იტყვიან, რომ აქვთ დასავლური ორიენტაცია და იმ ამომრჩევლის ხათრით გადაწყვიტეს პარტიის შექმნა, რომელმაც არჩევნებს ბოიკოტი გამოუცხადა.
_ დღეს ბევრი ექსპერტი ჩივის, რომ ივანიშვილმა პოლიტიკური ველი მოასუფთავა. ეთანხმებით ამ მოსაზრებას?
_ საქართველოში პოლიტიკური ველის მოსუფთავებაზე კურთხევა აშშ-ს სახელმწიფო მდივანმა ჯონ კერიმ მისცა. ის რამდენიმე თვის წინ იმყოფებოდა თბილისში და მხოლოდ რამდენიმე პარტიის წარმომადგენლებს შეხვდა. ჯერ ერთი, ვის გაუგია არჩევნების წინ ასეთი ღია ქმედებები და მეორეც, თუ პოლიტიკოსებს ხვდები, მიიღე ყველა პარტიის ლიდერი. ამ შეხვედრებიდან გამოჩნდა, რომ თავად `ოცნებამ~ შესთავაზა სახელმწიფო დეპარტამენტს და აშშ-ს საელჩოს, შუას გავკრეფთო. აშშ-ს საელჩო საქართველოში არის სასამართლოც, პარლამენტიც და მთავრობაც. აშშ-ს კურთხევით, ორპარტიული სისტემისკენ წავედით. პარლამენტს მიღმა კი ისეთ ძალებს დაიტოვებენ, რომლებიც ივანიშვილისთვის იქნება მისაღები. დღეისთვის ყველაზე მდიდარი ადამიანი ისაა საქართველოში. მსოფლიოში დემოკრატიულ წყობაში კი ყველაფერს ფინანსები წყვეტს.
და სწორედ ფინანსების არქონის გამო ვერ დაიწყო ოპოზიციამ გაყალბებული არჩევნების წინააღმდეგ აქციები. ხალხი შეიძლება გამოიყვანო, მაგრამ მას შენარჩუნება სჭირდება. ივანიშვილმა და `ოცნებამ~ ეს კარგად იცოდნენ და ამიტომაც გააყალბეს ეს არჩევნები. ამის იმედად ყოფნა დიდხანს არ შეიძლება, ხალხს შეიძლება ისე ამოუვიდეს ყველაფერი ყელში, რომ ლიდერების გარეშე გადაუაროს ყველას და ყველაფერს.
„ახალი თაობა“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ მამუკა გამყრელიძესთან: „ივანიშვილმა ოპოზიცია მთლიანად გააფარჩაკა“ // „ქართული ოცნების~ პიარტექნოლოგებმა ნაციონალებისგან ბოროტების ხატი შექმნეს“
რა ვერ გათვალა ნაციონალურმა მოძრაობამ? რა პრეტენზიები აქვს მამუკა გამყრელიძეს პირველ ოპოზიციურ ძალასთან? რატომ ფიქრობს, რომ ოპოზიციური პარტიების დაშლა ხელოვნური პროცესია? რა კავშირი აქვს ამ პროცესთან ბიძინა ივანიშვილს? – „ახალი თაობის“ ამ და სხვა კითხვებს ჩინეთში საქართველოს ყოფილი ელჩი, მამუკა გამყრელიძე პასუხობს.
_ ბატონო მამუკა, სერიოზული პრეტენზიები გაქვთ ნაციონალური მოძრაობის მისამართით, არადა მათ მხარდამჭერად მოიაზრებოდით. რა მოხდა, რას არ პატიობთ, რაშია პრობლემა?
_ ყველაზე დიდი პრობლემა ის არის, რომ მართლა სერიოზულ გაყალბებას ჰქონდა ადგილი. იყო ისეთი უბნებიც, სადაც გაყალბებაც არ იყო საჭირო, ისე წააგეს. მაგალითად, ვაკეში, ჩემი უბანია და ვიცი, რეალურად რა სიტუაციაა. ეს ვაკეა და საერთოდ არ აინტერესებდათ, რომ ბევრად უფრო კარგი იქნებოდა ელენე ხოშტარია გვენახა პარლამენტში, ვიდრე ბიძინა გეგიძე. ვაკეა და ნაციონალებს ჯორჯ ვაშინგტონი რომ მოეყვანათ, მაინც „ქართულ ოცნებას“ მისცემდა ხმას.
_ მერე რა, რომ ვაკეა? აქ თეთრს და შავს ვერ არჩევენ? ვაკეში ნაციონალებს არ გვაქვს მხარდაჭერაო. რატომ?
_ იმიტომ, რომ ვაკეა. აქ არ უყვართ ნაციონალები. ამას წინათ ძალიან საინტერესო რამ თქვა არჩილ გამზარდიამ, რასაც, სამწუხაროდ, ნაციონალური მოძრაობა არ ითვალისწინებს და არც მისი მხარდამჭერები _ „ქართული ოცნების“ პიარტექნოლოგებმა ბრწყინვალედ იმუშავეს და ბოროტების ხატი შექმნეს ნაციონალური მოძრაობისგან.
მე ვიზიარებ არჩილის შეხედულებებს, რომ გაცილებით უფრო უადვილდებოდა ოპონირება ნაციონალურ მოძრაობასთან `ქართულ ოცნებას~, ვიდრე სხვა რომელიმე პარტიასთან. ის, რომ მოხდა სტიგმატიზება ნაციონალური მოძრაობის, არ აძლევს საშუალებას ნაცმოძრაობას, რომ მიიმატოს ამომრჩეველი იმაზე მეტი, ვიდრე მას საზოგადოდ ჰყავს.
_ ვერ იმუშავა კარგად ნაციონალურმა მოძრაობამ? წინასაარჩევნოდ სერიოზული შეცდომები დაუშვა?
_ კარგად იმუშავა „ქართულმა ოცნებამ“. იმუშავა ნეგატივზე, საერთოდ არ აინტერესებდათ პოზიტივი. ვინმემ მოისმინა მათი ნათქვამი, რომ ამას გავაკეთებთ, იმას გავაკეთებთ?! არა. უბრალოდ, აგინებდნენ ნაციონალურ მოძრაობას და დამთავრდა. დანარჩენი პარტიები, თავისთავად ჩამოდნენ. ერთადერთი ირმა ინაშვილი საიდანღაც ამოქაჩეს, ამოსწიეს ძირიდან და შეიყვანეს პარლამენტში. ისევ და ისევ თავისთვის, დამხმარედ.
_ ნაციონალებთან საბრძოლველად?
_ რა თქმა უნდა. ნაციონალური მოძრაობა დარჩა სრულიად მარტო ამ ველზე, რასაც თვითონვე შეუწყო ხელი. იმიტომ, რომ არასდროს ეხმარებოდა იმ `მესამე ძალას~, რომელსაც გამოჩენა უნდოდა. არ უნდოდა და იყოს ისე. `ოცნებამ~ შეძლო მისი სტიგმატიზაცია, ბოროტ ძალად ქცევა, ნაცებმა კი ეს დამღა ვერ მოიშორეს, ვერ დაანახეს საზოგადოებას, რომ კარგი მეტი გააკეთეს, ვიდრე ცუდი. მეორეც _ რომ იცი, რომ გაგიყალბებენ, ამისთვის წინასწარ უნდა მოემზადო. ნიკა რურუას შტაბი მუშაობდა ძალიან კარგად, მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ უამრავ გაყალბებას ჰქონდა ადგილი.
_ თუმცა არჩევნების დღეს სულ იმაზე კეთდებოდა განცხადებები, რომ ნიკა რურუა პროვოკაციებს აწყობდა...
_ ასეთი გადაბრალება რომ იქნებოდა, ეს ფაქტია, მაგრამ თუ შენ იცი, რომ გაგიყალბებენ, შენზე ზეწოლა იქნება, ამის პრევენცია უნდა მოახდინო. თუ ვერ ახდენ ამის პრევენციას, მაშინ ის მაინც უნდა გააკეთო, რომ უცხოელმა დამკვირვებლებმა, საერთაშორისო ორგანიზაციებმა ცნონ, რომ შენ მართალი ხარ, შენ გაგიყალბეს.
_ ყველა საერთაშორისო ორგანიზაცია, ასევე თეთრი სახლი საქართველოს ხელისუფლებას ულოცავს არჩევნების დემოკრატიულად ჩატარებას და აცხადებენ, რომ აქ დემოკრატია ყვავის. მაშინ ეს როგორ გავიგოთ?
_ ნაციონალურ მოძრაობას წინასწარ უნდა ემუშავა ამ საერთაშორისო ორგანიზაციებთან. შენ თუ თვითონ არ დაიწყებ ყვირილს და ამის ჩვენებას, რომ გიყალბებენ და მაქსიმალური საპროტესტო ტალღა არ იქნება შენი მხრიდან და ხალხიც არ აჰყვება ამ ტალღას, მაშინ საერთაშორისო ორგანიზაციებს საერთოდ არ აინტერესებთ, რა მოხდა.
ზეწოლას და მუქარას მართლა ჰქონდა ადგილი, ზუსტად ვიცი, რომ სანდრა რულოვსის უბანზე საშინელი ზეწოლა იყო. ტყის ძმები და დათო შენგელიას ჯგუფები დარბოდნენ და მოსახლეობას აშინებდნენ. მეტწილად სწორედ ამ მიზეზით თქვა სანდრა რულოვსმა მეორე ტურში მონაწილეობაზე უარი.
_ რომ დააკონკრეტოთ?
_ იმიტომ, რომ მას შეხვდა ერთ-ერთი ამომრჩეველი და უთხრა, გვცემენ, გვაშინებენო. სანდრამ უბრალოდ დაინდო ეს ხალხი. ნაციონალებს საერთოდ მეორე ტურშიც არ უნდა მიეღოთ მონაწილეობა.
_ ეს შეცდომა იყო?
_ მათ ძალიან კარგად იცოდნენ, რა შედეგიც დადგებოდა. გაჩერდნენ, მშვიდად მიიღეს მონაწილეობა მეორე ტურში, ახლა მშვიდად შედიან პარლამენტში, დაიჭირეს პასიური პოზიცია და ცხადია, რომ არავინ დაიწყებს შენთვის თავის გამოდებას. ყველას უნდა, რომ იყოს მშვიდი გარემო, ბიძინა ივანიშვილი კი ამ მშვიდ გარემოს აძლევს დასავლეთს. დღეს საქართველოში სრულიად მშვიდი გარემოა. ამას ყველანი ვხედავთ. რის ხარჯზეა, ეს სხვა საკითხია.
_ ანუ ნაციონალების მხრიდან შეცდომა იყო მეორე ტურში მონაწილეობის მიღება?
_ რა თქმა უნდა, დიდი შეცდომა იყო. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა მიეღოთ მეორე ტურში მონაწილეობა! ოღონდ ეს იმ შემთხვევაში, თუ მანამდე ისინი იმუშავებდნენ საერთაშორისო ორგანიზაციებთან და შეძლებდნენ მათი მხარდაჭერის მოპოვებას.
_ ანუ თქვენც სააკაშვილის პოზიციას იზიარებთ?
_ ახლა ამას აზრი აღარ აქვს. ახლა უნდა შევიდნენ. ახლა რომ არ შევიდნენ პარლამენტში, ეს გამოიწვევს პარტიის სრულ მარგინალიზაციას, ისედაც დასუსტებული პარტია სულ მთლად დაიშლება. ნათქვამია, ჩხუბის დასრულების მერე მუშტებს აღარ იქნევენო. ამას აზრი აღარ აქვს, ეს უნდა მომხდარიყო არჩევნების მეორე დღესვე. თუმცა გაჩუმდნენ. ჰოდა, თუ გაჩუმდნენ, შევიდნენ კიდეც პარლამენტში და იქაც ისხდნენ ჩუმად.
_ რატომ ჩუმად? პოლიტიკურ ამინდს ვეღარ შექმნიან?
_ რეალურად იქ მათი ხმა ჩაიკარგება. პოლიტიკურ ამინდს აბსოლუტურად ვეღარ შექმნიან. ის მომხიბვლელობა, რაც ნაციონალურ მოძრაობას ჰქონდა, ის აქტიური პოზიცია, წინსვლა დამთავრდა. ეს აღარ იქნება. თან სულ აკადემიური ტიპები შევიდნენ. ირმა ინაშვილი რომ დაუდგება სალომე სამადაშვილს ოპონენტად, რომელი გაიმარჯვებს?! რა თქმა უნდა, კანონშემოქმედებით საქმიანობაში სალომე სამადაშვილი და ელენე ხოშტარია აჯობებენ ინაშვილს, მაგრამ როდესაც საქმე მიდგება ტრიბუნასთან ოპონირებაზე, ინაშვილი ჯიბეში ჩაისვამს სუყველას!
_ საუბარია იმის თაობაზეც, რომ სანდრა რულოვსს არ უნდა პარლამენტში შესვლა და მას გუნდი აიძულებს, რომ შევიდეს. ასეა?
_ არ ვიცი, მე არ ვფლობ კულუარულ ინფორმაციებს. ეს პირადად სანდრას გადასაწყვეტია თუ არ შევა სანდრა, მაშინ მის მაგივრად შევა სხვა, შალიკო ან ვალიკო. ან რა უნდა გააკეთოს სანდრამ პარლამენტში, ხმას ამოიღებს და იბრძოლებს?! პრაგმატული ევროპელი ტიპია და ხვდება, რომ ვერაფერს გახდება და ეს საკითხი არც აინტერესებს. პირადად მე აბსოლუტურად უმნიშვნელოდ ვთვლი, სანდრა რულოვსი იქ შევა თუ არ შევა. ის მიშა სააკაშვილის ცოლია, თორემ სხვა თვალსაზრისით, ის რიგითი წევრია ნაციონალური მოძრაობის.
_ კარგად ვხედავთ, რაც ხდება ოპოზიციურ ფლანგზე. საუბარია, რომ არასაპარლამენტო ოპოზიცია თითქმის აღარ გვყავს. რა პროცესი დაიწყო? გვესმის შეფასებები, რომ ეს არის მიზანმიმართული პროცესი, რომ რაც დაიქადნა ივანიშვილმა, იმას ასრულებს. ასეა?
_ ივანიშვილი ასრულებს ყველაფერს ხუთიანზე. რაც თქვა, ზუსტად იმას აკეთებს! რაც ხდება, ეს შემოქმედებითი პროცესია ივანიშვილის. მან მთლიანად გააფარჩაკა ოპოზიცია თავიდან ბოლომდე. აჩვენა, რა ღირს თავისუფალი დემოკრატები, რა ღირს რესპუბლიკური პარტია, თურმე რა ღირს გირჩი. ერთადერთი პარტია, რომელიც შემორჩა, ეს არის ახალი საქართველო, რატომღაც ამაზე ხმას არავინ იღებს.
_ ვაშაძის პარტიას გულისხმობთ?
_ სწორედ. მე სულ ვიძახდი, რომ ეს პარტია არის მომავლის პარტია. უაღრესად საინტერესო პარტიაა. პირველივე დღესვე დაეტაკა ნაციონალური მოძრაობა და გამყიდველი და გათახსირებული ეძახა. გამყიდველია თუ რაც არის, ფაქტია, რომ ძალიან კარგ იდეებს აჟღერებს. ამინდს ნამდვილად შექმნის პოლიტიკურ ველზე.
_ დავით უსუფაშვილი აპირებს ახალი პოლიტიკური ძალის ჩამოყალიბებას.
_ ესეც იგივე იქნება, რაც იყო. გინდა შეწვი, გინდა მოხარშე. სრულიად გაკოტრებულმა დავით უსუფაშვილმა და რესპუბლიკური პარტიის ყოფილმა წევრებმა, რომლებიც ასევე სრულიად გაკოტრებულები არიან პოლიტიკურად, რა უნდა გააკეთონ?!
_ ითქვა, რომ ისევ ივანიშვილის დაფინანსებით შეიქმნება ეს ახალი ძალა...
_ რა თქმა უნდა, შეიქმნება, რომელიც იქნება ლეღვის ფოთოლი! ლეღვის ფოთლის როლში კი ძალიან ბევრი ისურვებს ყოფნას.
_ რატომ? ასე მომხიბვლელია?
_ იმიტომ, რომ გარკვეული დატვირთვა აქვს ლეღვის ფოთოლს, აქ მარტო უხერხულ მდგომარეობაში ყოფნის მომენტი არ არის, შესაბამისად, ბევრი მოისურვებს ამ პოზაში ყოფნას. ბიძინა ივანიშვილმა ჩაკლა პროცესი, არაფერი ხდება. ხომ ხედავთ, არავინ არაფერს აპროტესტებს. ხალხს ჩუმად სახლში ჯდომა ურჩევნია, თუნდაც ქვეყანაში იყოს ჭაობი.
_ ანუ ბიძინა ივანიშვილი კარგი პოლიტიკური მოთამაშე აღმოჩნდა?
_ ბრწყინვალე! მე ამას ყოველთვის ვაღიარებდი. ყოველთვის ვამბობდი, რომ ბიძინა ივანიშვილი არის ძალიან საშიში პიროვნება.
„ახალი თაობა“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ავთანდილ დემეტრაშვილთან: „პრეზიდენტი პირდაპირი წესით უნდა იყოს არჩეული“ // „ორპალატიანი პარლამენტი იმ საკითხსაც გადაწყვეტს, პარლამენტი ქუთაისში უნდა დარჩეს თუ არა“
კონსტიტუციაში შესატანი ცვლილებების შესახებ `ახალი თაობა~ კონსტიტუციონალისტ ავთანდილ დემეტრაშვილს ესაუბრა.
_ ბატონო ავთანდილ, თქვენ ხელმძღვანელობდით სახელმწიფო საკონსტიტუციო კომისიას, რომელმაც კონსტიტუციაში შეიტანა ცვლილებები, რომელთა მიხედვითაც სუპერ საპრეზიდენტო მმართველობა შეიცვალა. თუმცა, ბოლომდე მაინც გარკვეული არ არის, მმართველობის რა სისტემა, მოდელი გვაქვს დღეს...
_ დღეს გვაქვს სისტემა, რომელიც ახლოს არის საპარლამენტო რესპუბლიკასთან. რა თქმა უნდა, დაშორებული არის როგორც საპრეზიდენტო, ისე ნახევრად საპრეზიდენტო რესპუბლიკისგან და გადახრილი არის საპარლამენტო რესპუბლიკისკენ, მისი მმართველობის სისტემისკენ.
_ სრულ საპარლამენტო მოდელამდე რა ნაბიჯები აკლია ამ სისტემას, ორპალატიანი პარლამენტი?
_ ორპალატიანი პარლამენტი დამახასიათებელია როგორც საპრეზიდენტო, ნახევრად საპრეზიდენტო, ისე საპარლამენტო რესპუბლიკებისთვის. ამერიკის შეერთებული შტატები საპრეზიდენტო რესპუბლიკაა, მაგრამ ორპალატიანი პარლამენტი აქვს. ასევე, გერმანია არის საპარლამენტო ფედერაციული რესპუბლიკა და ორპალატიანი პარლამენტი აქვს. ამდენად, ორპალატიანი პარლამენტი არ არის საპარლამენტო რესპუბლიკის ნიშანი.
_ თქვენ, რამდენადაც ვიცი, ორპალატიანი პარლამენტისკენ იხრებით. ასეა?
_ კარგი იქნება, თუ 2020 წელს არჩევნები ორპალატიან პარლამენტში ჩატარდება. ეს ძალიან ბევრ რამეს შეუწყობს ხელს.
_ კონკრეტულად?
_ თუნდაც გადაწყდება პარლამენტის ადგილსამყოფლის საკითხი და აღარ იქნება დებატები ამ საკითხზე, უნდა დარჩეს პარლამენტი ქუთაისში თუ არ უნდა დარჩეს. ქვედა პალატა იქნება თბილისში და ზედა პალატა, სენატი, ქუთაისში, რაც ასევე არის ტერიტორიული მოწყობის ერთ-ერთი ნიშანი.
თქვენს კითხვას რომ დავუბრუნდე, თუ რა აკლია საპარლამენტო რესპუბლიკამდე არსებულ მოდელს, გეტყვით, რომ არსებული სისტემის ოპონენტები ამბობენ, რომ პრეზიდენტი აუცილებლად უნდა იყოს არა ხალხის მიერ არჩეული, არამედ პარლამენტის ან სხვა კოლეგიური ორგანოს მიერ.
_ თქვენი პოზიცია როგორია?
_ არის საპარლამენტო რესპუბლიკები, სადაც პრეზიდენტი პირდაპირი წესით აირჩევა. მაგალითად, ავსტრიაში. იგივე შეიძლება თურქეთზე ითქვას, ბოლოს ერდოღანი საყოველთაო-სახალხო წესით იქნა არჩეული. ამიტომ ვამბობ, რომ ეს არ არის აუცილებელი ნიშანი საპარლამენტო რესპუბლიკის. სხვა საკითხია პრეზიდენტის უფლებამოსილებები.
ამბობენ, რომ პრეზიდენტს არ უნდა ჰქონდეს ის დიდი უფლებამოსილებები, რომლებიც საომარი და საგანგებო მდგომარეობის დროს აქვს. საომარი მდგომარეობის დროს პრეზიდენტი გამოსცემს დეკრეტებს, კანონის ძალის დეკრეტებს, არის ერთპიროვნული მმართველი და მის აქტებს არ სჭირდება პრემიერ-მინისტრის კონტრასიგნაცია. ანუ საომარი მდგომარეობის დროს, დღევანდელი კონსტიტუციით, პრეზიდენტი ქვეყანაში ერთპიროვნული მმართველია.
სხვა რა უფლებამოსილებები უნდა წაერთვას, ჩემთვის წარმოუდგენელია. მისი საკანონმდებლო ვეტო მოკრძალებულია, რადგან ვეტოს გადალახვა, მით უფრო დღევანდელ პარლამენტს, ძალიან ადვილად შეუძლია. რაც შეეხება მის აღმასრულებელ ვეტოს, რომელიც მთავრობის ფორმირების პროცესს ეხება, ეს შეიძლება შეეზღუდოს. სულაც არ არის საჭირო, რომ პრეზიდენტს ჰქონდეს პარლამენტის დათხოვნის უფლება.
_ პირდაპირი წესით როდესაც არ იქნება პრეზიდენტი არჩეული, სახალხო ლეგიტიმაცია როდესაც არ ექნება მას, ასეთი პრეზიდენტის დატვირთვა მხოლოდ სიმბოლური იქნება?
_ თუ შევუნარჩუნებთ იმ უფლებამოსილებებს, რომლებიც აქვს დღეს, მაშინ არ იქნება სიმბოლური.
_ მაგრამ რამდენად უნდა შეუნარჩუნდეს პარლამენტის ან სხვა ორგანოს მიერ არჩეულ პრეზიდენტს ის უფლებამოსილებები, რომლებიც აქვს, მაგალითად, საომარ ვითარებაში იყოს ქვეყნის ერთპიროვნული მმართველი?
_ შეიძლება. თუ შევუნარჩუნებთ, მაშინ არ იქნება ნომინალური ფიგურა. დღევანდელი გაგებით პრეზიდენტი არის არბიტრი მშვიდობიან პერიოდში, საომარ ვითარებაში კი _ ერთპიროვნული მმართველი.
_ „ქართული ოცნების“ პოზიცია, თუ როგორი წესით უნდა იყოს პრეზიდენტი არჩეული, ჯერ ცნობილი არ არის, მაგრამ საუბარია არაპირდაპირი წესით არჩევაზე...
_ „ქართული ოცნების“ პოზიცია ჯერ აშკარად არ არის გამოხატული პრეზიდენტის პირდაპირი თუ ირიბი წესით არჩევასთან დაკავშირებით, მაგრამ ფაქტია, რომ 2018 წელს საპრეზიდენტო არჩევნებში „ქართულ ოცნებას“ თავისი კანდიდატი ეყოლება და ეს არ იქნება მარგველაშვილი.
_ თქვენ კალაძეზე მიანიშნებთ?
_ მე არა, პრესა. კახი კალაძე, მისი პოლიტიკური კაპიტალის, მისი მსოფლმხედველობის, ჯანსაღი ამბიციის მიხედვით არ დაეთანხმება, რომ სიმბოლურ ფიგურად იყოს წარმოდგენილი.
_ თქვენი პოზიცია როგორია, პრეზიდენტი პირდაპირი წესით უნდა იყოს არჩეული, ამ მოდელით მას სჭირდება ხალხის ლეგიტიმაცია?
_ 20 წელია, ვამბობ, რომ პრეზიდენტი პირდაპირი წესით უნდა იყოს არჩეული. ეს გავიტანე კიდეც 1995 წელს და 2010 წელსაც. იყო წინადადება, რომ პრეზიდენტი ყოფილიყო არჩეული არაპირდაპირი გზით. მათ შორის 2010 წელს ბერლინში ირაკლი კობახიძე ამბობდა, რომ პრეზიდენტი არ უნდა იყოს პირდაპირი წესით არჩეული, მაგრამ მე ახლაც ჩემს პოზიციაზე ვრჩები სახალხო სუვერენიტეტის პრინციპიდან გამომდინარე, რომ პრეზიდენტი პირდაპირი წესით უნდა იყოს არჩეული. მით უმეტეს, იმ სიტუაციაში, როდესაც პრეზიდენტის ინსტიტუტი რჩება ერთ-ერთ ინსტიტუციად, რომელსაც შეუძლია დააბალანსოს პოლიტიკური კონფიგურაცია.
_ რას გულისხმობთ?
_ პარლამენტში ერთ პარტიას აქვს კონსტიტუციური უმრავლესობა, აქედან გამომდინარე, სახელმწიფო ინსტიტუტებს შორის, საკონსტიტუციო სასამართლოსთან და საერთო სასამართლოებთან ერთად, მას შეუძლია დააბალანსოს ეს უმრავლესობა.
_ ჩვენნაირი ტიპის ქვეყნისთვის მმართველობის რა მოდელი იქნება ოპტიმალური?
_ ჩვენ უნდა ვიფიქროთ, თუ რა სჭირდება ქვეყანას ამ ეტაპზე. მე არ მიყვარს მოდელებით საუბარი.
_ რა სჭირდება?
_ წმინდა საპარლამენტო რესპუბლიკაზე რომ გადავიდეთ, ძალიან ღრმა და დამაჯერებელი არგუმენტები უნდა იყოს წარმოდგენილი, დიდი ანალიზი უნდა მოხდეს, სანამ ამ გადაწყვეტილებას მივიღებთ. მხოლოდ პოლიტიკური კონიუნქტურიდან არ უნდა გამოვიდეთ.
_ რატომ, რა რისკებს შეიცავს საპარლამენტო რესპუბლიკა? ოკუპირებულ რეგიონებს ხომ არ უკავშირდება ეს სიფრთხილე?
_ პოსტსაბჭოური ქვეყანა, გარდა მოლდოვისა, მე არ მეგულება, სადაც საპარლამენტო მოდელი იყოს. ჩვენ დამაბალანსებელი ძალა გვჭირდება და ეს შეიძლება იყოს მაღალი ლეგიტიმაციის პრეზიდენტი.
_ ბატონო ავთანდილ, ახალ სახელმწიფო საკონსტიტუციო კომისიაში თუ შემოთავაზება იქნება, მიიღებთ მონაწილეობას?
_ საკმაოდ რთული პროცედურა არსებობს კონსტიტუციის გადასინჯვის, პრეზიდენტსაც აქვს თავისი ვეტო. თუ მაინც სახელმწიფო კომისიის შექმნის გზით წავალთ, არავის უნდა ჰქონდეს გადამწყვეტი უმრავლესობა, კონსენსუსით უნდა მოხდეს გადაწყვეტილების მიღება.
_ თქვენ ითანამშრომლებთ?
_ „ქართულ ოცნებაში“ არიან ძლიერი კონსტიტუციონალისტები, პირველ რიგში, ირაკლი კობახიძეს დავასახელებ. თუ ასეთი პატივი იქნება ჩემ მიმართ გამოთქმული, მივიღებ მონაწილეობას, ეს ჩემი პროფესიული მოვალეობაა. მე ჩემი პოზიცია მაქვს, კონსტიტუციის სრული გადასინჯვა არ არის მიზანშეწონილი. რა თქმა უნდა, არის სეგმენტები, რომლებიც უნდა გასწორდეს.
„ახალი თაობა“, 03 ნოემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ კახა ოქრიაშვილთან: „დიახ, მე ვაფინანსებდი ნაციონალურ მოძრაობას“
აქვს თუ არა ნაცმოძრაობის ლიდერებთან კავშირი, რატომ აფინანსებდა ყოფილ ხელისუფლებას, როდის აგუგუნებდა საქართველო? _ ამის შესახებ „ახალ თაობას“ დმანისის მაჟორიტარი დეპუტატი კახა ოქრიაშვილი ესაუბრება.
_ რამდენიმე დღის წინ თქვენ ნაციონალური მოძრაობა დესტრუქციულ ოპოზიციურ ძალად მოიხსენიეთ. თქვენი ოპონენტები ამბობენ, რომ ასეთი შეფასების გაკეთების უფლება არ გაქვთ, რადგან წლების მანძილზე აფინანსებდით ამ პარტიას.
_ დიახ, მე ვაფინანსებდი ნაციონალურ მოძრაობას. ეს არ ყოფილა დაფარული. ჩემი ურთიერთობა ყოფილ ხელისუფლებასთან საყოველთაოდ არის ცნობილი. მე მქონდა საიმისო მიზეზი, რომ ნაცმოძრაობა დამეფინანსებინა. გულწრფელად ვიტყვი, რომ მომწონდა ის პროცესები, რომლებიც 2004 წელს დაიწყო.
_ მაინც რა მოგწონდათ?
_ თუნდაც ის, რომ უმაღლეს სასწავლებლებში მოსაწყობად ქრთამს აღარ იღებდნენ, მომწონდა პოლიციის რეფორმა, მომწონდა გზების მშენებლობა. ეს ყველას მოსწონდა, მათ შორის ბიძინა ივანიშვილსაც. ის ამ რეფორმების ერთ-ერთი ყველაზე მსხვილი დამფინანსებელი იყო. მერე დაიწყო ნეგატიური პროცესები, რამაც ყველა ის პოზიტივი გადაფარა, რაც ნაცმოძრაობის მოსვლას მოჰყვა. ამის შემდეგ ბევრი გაემიჯნა მათ.
_ თქვენ როდიდან შეამჩნიეთ ნეგატივი?
_ 2004-2008 წლებში უკვე გამოჩნდა ნეგატივი, მაგრამ პოზიტივი იმდენად მეტი იყო, რომ უარყოფითი გადაფარა. 2008-2012 წლებში პირიქით იყო ყველაფერი. უსამართლობამ კატასტროფული მასშტაბები მიიღო. ამან განაპირობა ის, რომ ხალხმა ნაციონალური მოძრაობა ქვეყნის მმართველობას ჩამოაშორა.
_ როდესაც ნეგატივზე საუბრობთ, ალბათ ბიზნესის შევიწროვებასაც გულისხმობთ. იმ პერიოდში ბევრს წაართვეს ბიზნესი, ბევრს წილში ჩაუჯდნენ. თქვენი ბიზნესი გადაურჩა ამ ყველაფერს?
_ ბიზნესი ისეა მოწყობილი, რომ არაა აუცილებელი, ეს ყველაფერი ჩემ მიმართ იყოს მიმართული. როცა გესმის, რომ ვიღაცას რაღაცას უსამართლოდ ართმევენ, ყველა ბიზნესმენისთვის ეს არის სტრესი. როცა სტრესია, მაშინ ყველაფერი მთავრდება, განვითარებაზე აღარავინ ფიქრობს.
_ ახლა აღარ გაქვთ ეს სტრესი? ნაციონალები ამბობენ, რომ `ქართული ოცნება~ ბიზნესს ავიწროვებს.
_ არა, ახლა ასეთ სტრესს აღარ განვიცდით. მე საქართველოში არ მეგულება არც ერთი ბიზნესმენი, რომელსაც აუდიტის სამსახურის შესვლის ეშინია.
_ მოდით, ისევ ნაციონალების და თქვენ ურთიერთობას დავუბრუნდეთ. ამბობენ, რომ დღემდე ახლობლობთ გიგა ბოკერიასთან და პარტიის დაფინანსებასაც აგრძელებთ...
_ ეს სისულელეა. ბოკერიასთან მაშინაც კი არ ვახლობლობდი, როცა ნაციონალების მიმართ სიმპათიები მქონდა. ისე, ნაცმოძრაობაში ბევრი ახლობელი მყავს, მაგრამ მათი დამფინანსებელი არ ვარ.
_ რა ურთიერთობა გაქვთ იმ ხალხთან, ვინც ნაცმოძრაობის პარტიული სიით მოხვდა პარლამენტში?
_ მათ გამარჯობა-გაგიმარჯოს დონეზე ვიცნობ. სალამის თქმა არის ელემენტარული ზრდილობა.
_ თქვენ უკვე მეოთხედ შეხვალთ პარლამენტში და რომელ კომიტეტში აპირებთ მუშაობას, ჯანდაცვის სფეროს აირჩევთ თუ ეკონომიკას?
_ ჯანდაცვის კომიტეტს არ ავირჩევ, ალბათ უფრო დარგობრივი ეკონომიკის კომიტეტში ვიქნები. ჯანდაცვაში არც წინა მოწვევის პარლამენტში ვყოფილვარ.
_ თქვენი პარტიის ლიდერმა, პრემიერმა გიორგი კვირიკაშვილმა, განაცხადა, რომ არჩევნებს თუ მოვიგებთ, უკვე პირველი ნოემბრიდან აგუგუნდება საქართველოო. არჩევნები მოიგეთ, ნოემბერიც დადგა და აგუგუნების შედეგები როდიდან იქნება?
_ საქართველოს მართლაც აქვს აგუგუნების შანსი. ჩვენ დღეს 3%-იანი ეკონომიკური ზრდა გვაქვს, მაშინ როცა, ჩვენს სამეზობლოში კრიზისია _ აზერბაიჯანიც, რუსეთიც და თურქეთიც მინუსებში არიან. ჩვენი შედეგი ცუდი არ არის, მაგრამ არც საკმარისია. კარგი შედეგი გვექნება მაშინ, როცა ეკონომიკური ზრდა 7-8%-ს მიაღწევს. ეს ნამდვილად იქნება ქვეყნის აგუგუნება. ეს ნიშნავს, რომ ბიუჯეტში თანხა გაორმაგდება, გაორმაგდება პენსია და სოციალური დახმარებები.
_ და როდისთვის უნდა ველოდოთ აგუგუნებას?
_ იმისათვის, რომ აგუგუნებული იყოს ქვეყანა, ყოველ წელს 7%-იანი ეკონომიკური ზრდა უნდა გვქონდეს, ოღონდ სესხების გარეშე. თუ ყოველ წელს ასეთი ზრდა გვექნა, 7-8 წელიწადში ძალიან ძლიერად ვიქნებით. შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ეს იქნება სუპერ-აგუგუნება.
_ ლარის კურსის ვარდნა აგუგუნებაში ხელს არ შეგვიშლის?
_ ეკონომიკის 7%-იანი ზრდა თუ არ დაფიქსირდა, სულ ლარის კურსზე იქნება ლაპარაკი. აქ ეკონომიკური სტაბილურობაა ძალიან მნიშვნელოვანი. ჩვენ ვართ ქვეყანა, რომელიც საზღვარგარეთიდან უფრო მეტს ყიდულობს, ვიდრე ყიდის, დისბალანსი იფარება ტურიზმით, კრედიტებით, ინვესტიციებით და საზღვარგარეთიდან გადმორიცხული თანხებით. აქ თუ ნაკლები ტურისტი შემოვიდა, ჩვენმა თანამოქალაქეებმა შეამცირეს ფულის გადმორიცხვა, ეგრევე ხდება დისბალანსი და ლარის კურსი ეცემა. ამიტომ უნდა განვითარდეს იმპორტის ჩანაცვლების და ექსპორტის განვითარების პროგრამა. ეს პროგრამა კარგად არის დაქოქილი. მე სერიოზულ შედეგს ველოდები ესტონური მოდელისგან, რომელიც ახალი წლიდან ამოქმედდება. საუბარია მოგების გადასახადის ადმინისტრირებაზე. სახელმწიფო მოგების გადასახადზე უარს ამბობს, თუ რეინვესტირება ხდება. ბიზნესს უტოვებს იმ ფულს, თუ მისი განვითარება ხდება.
