„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: “ოცნება” და “ნაციონალები” ერთმანეთის გარეშე უკვე დაშლილები იქნებოდნენ”
„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ალექსანდრე მაისურაძესთან: „მანძილი MAP-ის მიღებიდან წევრობამდე საქართველოსთვის ძალიან მოკლე იქნება”
„რეზონანსი//მთელი კვირა“: რუსული დელეგაციის გზავნილი საქართველოს // “რუსი ჩამოდის და გეუბნება, რომ შენ უნდა მოინანიო შეცდომები, ჩვენ კი ამის შემდეგ დანაშაულს გაპატიებთო”
„რეზონანსი//მთელი კვირა“: შესაძლებელია თუ არა, რუსეთ-საქართველოს შორის ურთიერთობა გარკვეულწილად შეიცვალოს?
——-
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ტრისტან წითელაშვილთან: „ახმედ ჩატაევი სააკაშვილის პირადი აგენტი იყო“// „სტამბოლის ტერაქტზე პასუხისმგებლობა ნაციონალურმა მოძრაობამაც უნდა იკისროს“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ქართულ ოცნებას” არჩევნები მოგებული აქვს” // „პარტიები წინასაარჩევნო კამპანიას აგვიანებენ”
——-
„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ იაგო კაჭკაჭიშვილთან: „ხავერდოვანი“ და მით უფრო სიმულაციური რევოლუციების ხანა დასრულდა”
„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ირაკლი ალასანიასთან: „ნაცმოძრაობის” მილიარდერი სააკაშვილია”
„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ დავით თევზაძესთან: „პრემიერმა თინა ხიდაშელი თანამდებობიდან უნდა გადააყენოს!”
„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „პრეზიდენტის მოქმედება, სულ ცოტა, არაკორექტულია” // „საქართველოში ჩამოსული აჰმედ ჩატაევი ჩვენს სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობდა, რასაც თავადაც ამბობდა. მაშინდელი ხელისუფლება მას ისე იყენებდა, როგორც უნდოდა“
„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: „თურქეთში დღესაც ასზე მეტი შაჰიდი-დივერსანტია”
——————–
„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: “ოცნება” და “ნაციონალები” ერთმანეთის გარეშე უკვე დაშლილები იქნებოდნენ”
ელზა პაპოშვილი
პოლიტოლოგ სოსო ცისკარიშვილის განცხადებით, წინასაარჩევნოდ ჩატარებული ყველა კვლევა მხოლოდ დამკვეთების საამებლად ტარდება და ბოლო დღეებში “ნაციონალური მოძრაობის” და “ქართული ოცნების” მიერ გამოქვეყნებული კვლევები ერთმანეთთან ვაჯიბრებას უფრო ჰგავს, ვიდრე იმას, რომ მათ რეალური სურათის დანახვა სურთ. სოსო ცისკარიშვილი ფიქრობს, რომ მსგავსი სახის ცრუ კვლევები, რომლითაც პარტიები საკუთარი თავის წარმოჩენით და განდიდებით არიან დაკავებულები, საზოგადოებაში აგრესიას იწვევს და უკუქმედების ეფექტი აქვს. მისი აზრით, ამომრჩეველი, რომელიც ჯერ კიდევ ჩამოუყალიბებელია, არ იცის, ხმა ვის მისცეს, არჩევნებზე ჯიბრით წავა, რომ ამ ორი პარტიიდან არცერთი არ შემოხაზოს.
“მთელი კვირა”: გერმანულ-ამერიკულ ორგანიზაცია პალ-ს მიერ ჩატარებულ კვლევაზე მინდა გკითხოთ, რომლის მიხედვითაც, “ქართულ ოცნებას” 22,4% აქვს, ხოლო “ნაციონალურ მოძრაობას” 21,7%. როგორ ფიქრობთ, ეს მონაცემები შეესაბამება რეალობას?
სოსო ცისკარიშვილი: ადამიანი გულთმისანი უნდა იყო, რომ მაგ თემაზე ზუტი პასუხი გასცე. ბევრს საკუთარი თავი გულთმისანი ჰგონია და ამ თემაზე კომენტარებს არ იშურებს. თუმცა, რამე საფუძვლიანი შეფასება ამ კვლევებზე უპირველეს ყოვლისა დაუფიქრებელი საქციელი იქნება. ჩვენ ჩამოვაყალიბეთ სტანდარტი, რომ ასეთი ტიპის კვლევები დამკვეთისთვის საამებელი აბია. ვნახეთ, “რუსთავი 2″ თურმე როგორი თავმდაბალი ყოფილა, როდესაც ამ კვლევებში საკუთარი თავი მეორე ადილზე წარმოგვიდგინა. მათ ამით საზოგადოებას საბაბი არ მისცეს, რომ კვლევებში მოცემულ რეიტინგზე ეჭვი გასჩენოდათ. ყველაზე საინტერესო კი მეორე დღეს “ოცნების” მიერ უკან დადევნებული კვლევა იყო, რომელიც ადასტურებს, რომ ეს ხალხი თავისთვის ერთობა. ხოლო უპირველეს ყოვლისა თავგზას პოტენციურ დამკვირვებლებს უბნევს.
- ასეთმა წინასაარჩევნო კვლევებმა იმ ამომრჩეველზე, რომელიც ჯერ კიდევ ფიქრობს, ხმა ვის მისცეს, რა ზეაგავლენა შეიძლება მოახდინოს?
- ჩემი აზრით, ასეთი ურთიერთსაპირისპირო პასუხების გამომზეურება ნეიტრალური ამომრჩევლისთვის გარკვეული შეურაცხყოფის მომგვრელი უნდა იყოს. ეს კი პირიქით, მათში დამატებით მოტივაციას გააჩენს, რათა საარჩევნო უბნებზე წავიდნენ, საკუთარი აზრი გამოხატონ და შური იძიონ იმ სიცრუეზე, რომელიც მათ ასეთი კვლევების შედეგად მიიღეს.
ასეთი გაბრაზებული ამომრჩევლის განწყობა იგივეა, რასაც ამერიკის პრეზიდენტი ამბობდა, რომ საარჩევნო ბიულეტენი ტყვიაზე ძლიერიაო. დიახ, ეს არის თითოეული ამომრჩევლისგან იმ კანდიდატისთვის ტყვიის სროლა, რომელიც მას არ მოსწონს. ხოლო “ოცნება” და “ნაციონალები” ამ კვლევების გამოქვეყნებით ამ ხალხს უფრო აბრაზებენ და მათ მიმართ აგრესიულად განაწყობენ. ამიტომ საკუთარი პოლიტიკური ძალის განდიდების ცრუ მცდელობები ამომრჩევლის უფრო გაღიზიანებას იწვევს.
- თქვენ ფიქრობთ, რომ ამ ორ პარტიას ხალხის ამხელა მხარდაჭერა არ გააჩნია?
- ჩემი აზრით, ამ ორი კვლევის დამკვეთებს მხოლოდ ერთი სიმართლე აქვთ, რომელსაც მიხეილ სააკაშვილი და ბიძინა ივანიშვილი ჰქვია. სხვა საზომი ამ პარტიებს არ გააჩნია. ისინი მხოლოდ პოლიტიკური ფასეულობების წარმატების სურვილით მოქმედებენ და არა რეალობის გაგების სურვილით.
საინტერესოა ის გარემოება, რომ “ოცნების” მიერ რამდენიმე თვის წინ ჩატარებულ კვლევაში მათ ლიდერად საკუთარი თავის შემდეგ, მეორე ადგილი არა “ნაციონალურ მოძრაობას”, არამედ პაატა ბურჭულაძის პარტიას დაუთმეს. როგორც ჩანს, ეს მხოლოდ იმ მოტივით გააკეთეს, რომ ისინი მას ნაკლებ კონკურენტად თვლიან. ახლა კი ამერიკულ-გერმანული კვლევის მიმართ არც თუ დიდი უნდობლობა გამოიჩინეს და ბურჭულაძის პარტია ბიგვავას კვლევების მიხედვით საერთოდ გაქრა. ამ დალოცვილებს სახელისუფლო სკამისთვის ამდენი ხანი უწვალიათ და ცოტა კიდევ მოითმინონ. ისედაც ყველაფრით შეწუხებულ ხალხს თავს კიდევ ნუ მოაბეზრებენ.
- კვლევებით და მათი განცხადებებიდანაც ჩანს, რომ ეს ორი პატია ერთმანეთის გარდა ვერცერთ სხვა ოპოზიციურ პარტიას კონკურენტად ვერ აღიქვამს. როგორ ფიქრობთ, მოსახლეობაც მათ მსგავსად ფიქრობს, საპარლამენტო არჩევნებზეც მსგავს სიტუაციას უნდა ველოდოთ?
- ეს ორი პარტია უერთმანეთოდ უკვე დაშლილი იქნებოდა. ერთმანეთთან ჭიდილსა და დაპირისპირებაში ისე არიან დაკავებულები, რომ ქვეყნის მომავალი საერთოდ დავიწყებული აქვთ. მოსახლეობა კი კარგად ხედავს, რომ 4 წელი ქვეყანამ მხოლოდ ამ ხალხის ჩხუბში დაკარგა. ორმა პარტიამ ეს წლები ერთმანეთის ლანძღვა-გინებაში გაატარა, რითაც ამომრჩეველი ძალიან დაიღალა. აბა წარმოიდგინეთ, “ნაციონალური მოძრაობა” “ქართული ოცნების” ოპონენტი რომ არ ყოფილიყო, სახელისუფლო გუნდი სად იქნებოდა?
ასეთი ურთიერთკრიტიკის გარეშე ისინი უფრო უსახურები იქნებოდნენ. ვფიქრობ, რომ არჩვენებზე სულ სხვა სიტუაცია იქნება. პარლამენტში სხვადასხვა პარტიებს მრავლად ვიხილავთ და ჩვენს პოლიტიკურ ორბიტაზე “ოცნება” და “ნაციონალები” მთავარ პლატფორმას დატოვებენ.
- რა იქნება წინასაარჩევნოდ პოლიტიკური პარტიების მთავარი გზავნილი, რომელიც ყველაზე კარგად “გაიყიდება”. 2012 წელს ვნახეთ, რომ მთავარ მესიჯებს სამართლიანობის აღდგენა წარმოადგენდა, რომელმაც ფაქტობრივად გაამართლა…
- წინა არჩევნებისგან განსხვავებით, მოსახლეობისთვის მთავარი გზავნილი სოციალურ-ეკონომიკური პირობების გაუმჯობესება იქნება. მმართველმა კოალიციამ, ვნახეთ, რომ დაპირებების უხვად გაცემა უკვე დაიწყო. მათ მასწავლებლების ხელფასები და პენსია 20 ლარით უკვე გაზარდეს. შესაბამისად, ცხადია, რომ “ქართული ოცნების” წამყვანი საარჩევნო მესიჯები სოციალური თემატიკის იქნება. “ნაციონალური მოძრაობის” პიარკამპანიაშიც პენსია ერთ-ერთი მთავარი თემაა, პარტიის წევრები პენსიის გაზრდის მოთხოვნით ხელმოწერებსაც აგროვებდნენ. უკვე აქტიურად ტრიალებს სატელევიზიო რეკლამებიც.
- რომელ პოლიტიკურ პარტიას აქვს ამ ეტაპზე ის მესიჯები, რომლითაც ამომრჩევლის გულის მოგებას შეძლებს?
- წინა არჩევნებისგან განსხვავებით, პოლიტიკურ პარტიებს წელს უფრო მეტი მუშაობა მოუწევთ. მათი დაპირებები უფრო ნათელი და კონკრეტული უნდა გახდეს. თუმცა სოციალური ნიშა მმართველ გუნდს უკვე დაკავებული აქვს. ძალიან ცოტა ნიშაა დარჩენილი იმისთვის, რომ პარტიებმა რაღაც განსაკუთრებული მოძებნონ. “ოცნებამ” პრინციპში შეძლო, რომ, იგივე, საყოველთაო ჯანდაცვით, სოციალური შემწეობების პაკეტების მოცულობის გაზრდით მთლიანად ეს ნაწილი დაეკავებინა. ალბათ პარტიების საარჩევნო დაპირებები უფრო უნდა იყოს კონკრეტულ მიმართულებებზე და პროგრამებზე აქცენტირებული. ყველაზე მთავარი იქნება ის, რომ წინა არჩევნებისგან განსხვავებით, პარტიებს მოუწევთ საარჩევნო პროგრამის ფინანსურად და დეტალურად დასაბუთება. მათ გასაგებად უნდა აუხსნან მოსახლეობას, საიდან მოაქვთ, ვთქვათ, იგივე გაზრდილი პენსიები.
„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ალექსანდრე მაისურაძესთან: „მანძილი MAP-ის მიღებიდან წევრობამდე საქართველოსთვის ძალიან მოკლე იქნება”
ზურაბ მაჭარაძე, (ბრიუსელი)
ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის 8-9 ივლისის სამიტი წლის ერთ-ერთ მთავარ მოვლენად შეიძლება ჩაითვალოს. “მთელ კვირასთან” ინტერვიუში ნატოსთან საქართველოს მისიის ხელმძღვანელმა, ალექსანდრე მაისურაძემ ცალსახად განაცხადა, რომ უმაღლესი დონის ფორუმზე ჩვენი ქვეყნის ჩართულობა იქნება ძალიან მნიშვნელოვანი, შეიძლება ითქვას, უპრეცედენტოც კი ნატო-საქართველოს ურთიერთობის ისტორიაში.
საუბრის დასაწყისში ნატოსთან საქართველოს მისიის ხელძღვანელმა ძალიან პოზიტიური მოლოდინის შესახებ ისაუბრა. იგი სამიტისაგან სერიოზული პოლიტიკური მხარდაჭერის გზავნილებსა და ნატოსთან პრაქტიკული თანამშრომლობის კიდევ უფრო გაღრმავების მიმართულებით მნიშვნელოვან პროგრესს ელოდება.
იგი დარწმუნებულია, რომ პრაქტიკული თანამშრომლობა კიდევ ერთი წინ გადადგმული ნაბიჯი იქნება საქართველოს თავდაცვისუნარიანობის, სტაბილურობისა და მდგრადობის გაუმჯობესების კუთხით.
ალექსანდრე მაისურაძე: მინდა დაგარწმუნოთ, რომ ვარშავაში საქართველოს ჩართულობა იქნება ძალიან მნიშვნელოვანი ნატო-საქართველოს ურთიერთობების ისტორიაში. გარდა იმისა, რომ ქართული დელეგაცია არაერთ შეხვედრაში მიიღებს აქტიურ მონაწილეობას, პირველად სამიტის ფარგლებში, საგარეო საქმეთა მინისტრების დონეზე გაიმართება ნატო-საქართველოს კომისიის სხდომა. მართალია, ასეთ მაღალ დონეზე კომისიის სხდომა ადრეც გამართულა, მაგრამ სამიტის ფარგლებში მსგავსი მოვლენა ჯერ არ ყოფილა.
- დღეისათვის თანამშრომლობა ვითარდება ნატო-საქართველოს კომისიის ფორმატში. საქართველოს აქვს წლიური ეროვნული პროგრამა, არსებითი პაკეტი, რამე ახალი ინსტრუმენტის შემოღება ხომ არ იგეგმება?
ა.მ: 2015 წლის დეკემბერში ნატოს საგარეო საქმეთა მინისტრების მიერ მიღებულ ღია კარის შესახებ დოკუმენტში მკაფიოდ არის დაფიქსირებული, რომ საქართველოს ნატოში გაწევრიანებისათვის მოსამზადებლად ყველა პრაქტიკული ინსტრუმენტი გააჩნია. აქედან გამომდინარე, ახალ ინსტრუმენტებზე ლაპარაკი არ არის. მაგრამ, იმავე დოკუმენტის მიხედვით, მუშაობა უნდა დაწყებულიყო და იდენტიფიცირებული უნდა ყოფილიყო ახალი მიმართულებები, მათ შორის თავდაცვისა და სტრატეგიული კომუნიკაციის სფეროებში და ჩვენ სწორედ ამ ვექტორს მივყვებით. დღეს ძალიან ინტენსიური მუშაობა მიდის, რათა განისაზღვროს ის ახალი მიმართულებები, სადაც კიდევ უფრო გავაღრმავებთ თანამშრომლობას.
რაც შეეხება თავად არსებითი პაკეტის იმპლემენტაციის პროცესს, იგი საკმაოდ წარმატებულად მიმდინარეობს. ერთი კვირა არაა გასული მას შემდეგ, რაც თავდაცვის ინსტიტუციური აღმშენებლობის სკოლის ინაუგურაცია გაიმართა, რომელშიც საქართველოს პრეზიდენტთან და თავდაცვის მინისტრთან ერთად მონაწილეობდა ნატოს გენერალური მდივნის თანაშემწე, ელჩი თაჯან ილდემი. მოგეხსენებათ, რომ ერთობლივი წვრთნებისა და შეფასების ცენტრი უკვე გაიხსნა და ქმედითუნარიანი ხდება. სულ მალე პირველი გამოშვების მომსწრენიც გავხდებით. სხვა პროექტების მიმართულებით თანამშრომლობა საკმაოდ დინამიკურია და არ იქნება გადაჭარბება, თუ ვიტყვით, რომ ეს არის სამაგალითო თანამშრომლობა ნატოსა და მის ასპირანტ ქვეყანას შორის.
- სამიტის წინ ექსპერტების ნაწილს მიაჩნია, რომ საქართველო მართლაც იმსახურებს წახალისებას და ასპირანტი ქვეყნისათვის მაპის გარეშე გაწევრიანების შესაძლებლობა ნატოს წევრი ქვეყნების მხრიდან ადეკვატური გადაწყვეტილება იქნებოდა. როგორია თქვენი თვალთახედვა?
- როგორც უკვე აღვნიშნე, ღია კარის შესახებ დოკუმენტში ხაზგასმულია, რომ საქართველოს გააჩნია ყველა საჭირო პრაქტიკული ინსტრუმენტი გასაწევრიანებლად, თუმცაღა MAP რჩება პროცესის ნაწილად. ეს ჩანაწერი ცხადყოფს, რომ MAP-ს საქართველოსთან მიმართებაში პრაქტიკული ფუნქცია დიდწილად დაკარგული აქვს.
ვნახოთ, თუ რა არის MAP? 1999 წლის დოკუმენტის თანახმად, ეს არის პრაქტიკულ ღონისძიებათა კრებული, რომელიც ქვეყანას ამზადებს გასაწევრიანებლად. ჩვენთან მიმართებაში კი ქფზ გახდა საქართველოს მიწვევასთან დაკავშირებით მისაღები პოლიტიკური გადაწყვეტილების ნაწილი. ხოლო საქართველოს გაწევრიანების შესახებ პოლიტიკური გადაწყვეტილება, როგორც მოგეხსენებათ, 2008 წელს ბუქარესტის სამიტზე იქნა მიღებული. თუ გადავხედავთ 1999 წლის შემდეგ ნატოს გაფართოების ისტორიას, არც ერთ ქვეყანას MAP-ის გარეშე წევრობა არ მიუღია. დღევანდელი მდგომარეობით ჩვენ გვაქვს პოლიტიკური დიალოგის ძალიან კარგი ინსტრუმენტი ნატო-საქართველოს კომისიის სახით, ჩვენ ვმონაწილეობთ თავსებადობის პლატფორმაში, ჩვენ ვართ ალიანსის ერთ-ერთი ყველაზე თავსებადი პარტნიორი სახელმწიფო.
როგორც დემოკრატიული განვითარების დონით, ისე სამხედრო თვალსაზრისით საქართველო ძალიან კარგად არის მომზადებული. ქართველი სამხედრო მოსამსახურეების მაღალი პროფესიონალიზმი, სამხედრო სული და თავდადება არაერთხელ არის ძალიან მაღალ დონეზე შეფასებული. ასევე, ავღანეთში ჩვენი მონაწილეობა, სადაც ერთ სულ მოსახლეზე ყველაზე დიდი, შთამბეჭდავი წვლილი შეგვაქვს. საქართველო ამ ოპერაციების ერთ-ერთი საიმედო მონაწილეა. ყოველივე ამის გათვალისწინებით, მიმაჩნია, რომ საქართველოსათვის მანძილი MAP-ის მიღებიდან წევრობამდე ძალიან მოკლე იქნება.
- როგორ ფიქრობთ. ნატო-საქართველოს კომისიის სხდომებში პრემიერ-მინისტრის მონაწილეობა ახალ იმპულსს ხომ არ მისცემდა არსებულ პროცესს?
ა.მ: ნატო-საქართველოს კომისიის მუშაობა რეგულირდება 2008 წლის დოკუმენტით, რომლის საფუძველზეც ჩამოყალიბდა ეს ფორმატი. ამ დოკუმენტის თანახმად, საქართველოს აქვს საშუალება, რომ შეხვედრა გამართოს ნებისმიერ დონეზე, მუშა დონიდან დაწყებული, სახელმწიფოსა და მთავრობის მეთაურთა დონით დამთავრებული.
რაც შეეხება პრემიერ-მინისტრის კომისიის სხდომებში ჩართულობას, ასეთი რამეც მომხდარა. ჩრდილოატლანტიკური საბჭოს საქართველოში ვიზიტებისას ჩვენს დელეგაციას სწორედ პრემიერ-მინისტრი ხელმძღვანელობს. ზოგადად, იგი აქტიურად არის ჩართული ინტეგრაციის პროცესის წარმართვაში. პრემიერ-მინისტრი ხშირად ხვდება ალიანსის ხელმძღვანელობას, ხოლო წევრი ქვეყნების უმაღლესი რანგის წარმომადგენლებთან მისი შეხვედრებისას საქართველოს ნატოში გაწევრიანება, როგორც წესი, განხილვის ერთ-ერთი მთავარი საკითხია.
- ნატოს ვარშავის სამიტზე დაგეგმილია აღმოსავლეთ ფლანგის გაძლიერება. ამის პარალელურად, საქართველო ასპირანტი ქვეყანაა და სურს, გახდეს ალიანსის წევრი. რიგი ექსპერტების მხრიდან გაიგონებთ მოსაზრებასაც, რომ ეს ორი მიზანი ურთიერთგამომრიცხავია და ჩვენ დიდი იმედი არ უნდა გვქონდეს…
- ნატო არის კოლექტიური უსაფრთხოების ორგანიზაცია, ვაშინგტონის ხელშეკრულების მეხუთე მუხლის შესაბამისად, ნატოს წევრი სახელმწიფოები ზრუნავენ ერთმანეთის უსაფრთხოებაზე. მაგრამ არასწორი იქნება ნატოს კოლექტიური თავდაცვის გაძლიერების აღქმა იმგვარად, თითქოს ნატოს საზღვარზე ვინმე ახალი რკინის ფარდის აღმართვას აპირებს და ნატოს არ აინტერესებს თავისი პარტნიორი და ასპირანტი სახელწიფოების უსაფრთხოება.
ალიანსი აღიარებს, რომ პარტნიორი ქვეყნების უსაფრთხოება პირდაპირ კავშირშია საერთო ევროატლანტიკურ უსაფრთხოებასთან და საერთაშორისო მშვიდობა და სტაბილურობა ერთობლივ ძლისხმევას მოითხოვს. სწორედ ამიტომ, ნატოს ერთ-ერთი მთავარი მიმართულებაა პარტნიორ ქვეყნებთან თანამშრომლობა მათი ეროვნული უსაფრთხოებისა და თავდაცვისუნარიანობის გაძლიერების მიზნით. ვარშავის სამიტი ალიანსის ამ პოლიტიკის კიდევ ერთი დემონსტრირება იქნება.
ნატოს ჩართულობა საქართველოს უსაფრთხოების გაუმჯობესებაში, ის ფორმატები, რაზეც ახლა ვმუშაობთ, თანამშრომლობის ახალი გზები, რაზეც ახლა, ამ წუთებსა და საათებში მიდის მუშაობა, ამის ნათელი დადასტურებაა.
ეს მოსაზრება არის ილუზიის შექმნის მცდელობა, გარკვეულწილად ეს არის ანტიდასავლური, ნატოს წინააღმდეგ მიმართული პროპაგანდის ნაწილი, როდესაც გარკვეული პოლიტიკოსების, ან სხვა დაინტერესებული პირების მხრიდან კეთდება განცხადებები იმ მიზნით, რომ ეს პროცესი რამე სახით წარმოაჩინონ ახალი რკინის ფარდის ჩამოშვებად. ეს ფაქტობრივად გავლენის სფეროების ლეგალიზაციისაკენ მიმართული მოწოდებებია.
ასევე, მსგავს მიზნებს ემსახურება საქართველოს რეგიონების დეოკუპაციისა და ევროატლანტიკური ინტეგრაციის ერთმანეთთან დაკავშირება. ჩვენ არასოდეს არ უნდა დავაკავშიროთ ერთმანეთთან ეს ორი პროცესი. იმიტომ, რომ თუ დეოკუპაცია რამე სახით გაწევრიანების წინაპირობა გახდება, მაშინ მესამე მხარეს, რუსეთის ფედერაციას, ამ პროცესებზე გავლენის მოსახდენად საკმაოდ სერიოზული ბერკეტი გაუჩნდება. ეს კარგად ესმით ნატოს წევრი ქვეყნების წარმომადგენლებს.
არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ არსებობს ოკუპირებული ტერიტორიების ფარგლებში ნატოს გაფართოების პრეცედენტი – ასე მოხდა გერმანიის შემთხვევაში.
ნატოს გაფართოების საფუძველი არის ვაშინგტონის ხელშეკრულების მეათე მუხლი, სადაც აღნიშნულია, რომ ნებისმიერ ევროპულ დემოკრატიას, რომლის გაწევრიანებითაც გაძლიერდება ჩრდილოატლანტიკური სივრცე, აქვს უფლება, რა თქმა უნდა, ყველა წევრი სახელმწიფოს თანხმობის შემთხვევაში, გახდეს ნატოს წევრი სახელმწიფო.
პასუხად კითხვაზე, აძლიერებს თუ არა საქართველო ევროატლანტიკური სივრცის უსაფრთხოებას, უელსის სამიტის დეკლარაციის 93-ე პარაგრაფი გამოდგება, სადაც აღნიშნულია, რომ ავღანეთში მონაწილეობითა და ჩართულობით ნატოს ოპერაციებში, საქართველოს შეაქვს საკუთარი წვლილი ნატოს ერთობლივ უსაფრთხოებაში.
შესაბამისად, არსებობს განწყობა, რომ საქართველოს სწორი მიმართულებით განვითარებით, ინსტიტუტების კიდევ უფრო დახვეწითა და ოპტიმიზებით, საერთაშორისო ოპერაციებში მასშტაბური მონაწილეობით მნიშვნელოვანი წვლილი შეაქვს და ვფიქრობ, რომ საქართველოს გაწევრიანება ნატოში კიდევ უფრო გააძლიერებს ალიანსის უსაფრთხოებას.
„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
რუსული დელეგაციის გზავნილი საქართველოს
“რუსი ჩამოდის და გეუბნება, რომ შენ უნდა მოინანიო შეცდომები, ჩვენ კი ამის შემდეგ დანაშაულს გაპატიებთო”
სალომე სარიშვილი
“რუსული დელეგაციის წარმომადგენელთა განცხადებები სუფთა რუსული, “ნაჯახისებური” პროპაგანდაა, რომელიც სათავეს საბჭოთა კავშირიდან მოყოლებული იღებს, თუმცა ამ ურაპატრიოტიზმს ახლა სერიოზულად არავინ აღიქვამს, მათ შორის, არც ევროპელები, რადგან ყველამ იცის, თუ ვინ არის რეალური გადაწყვეტილების მიმღები პირი მოსკოვში”, – ამგვარია პოლიტოლოგთა ნაწილის შეფასება რუსი პოლიტიკოსების განცხადებებზე ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საზაფხულო სესიის მსვლელობისას.
შეგახსენებთ, რომ რამდენიმე დღის წინ თბილისში ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის 25-ე, საიუბილეო სესია გაიხსნა, რომელიც ოფიციალურად ხვალ დაიხურება. 57 ქვეყნის 600-ზე მეტ სტუმარს შორის რუსული დელეგაციაც იმყოფებოდა. დელეგატებმა თავიანთ გამოსვლებში ყურადღება სხვა საკითხებთან ერთად ოკუპაციის თემაზეც გაამახვილეს და ამ თემის ირგვლივ გაჩენილ შეკითხვებზე უპასუხეს.
რუსი დელეგატების გზავნილები
“ოკუპირებული ტერიტორია” და მასთან დაკავშირებული სიტყვა ოკუპაცია, რომელსაც რუსი პოლიტიკოსები არ იზიარებენ; აღნიშნულ თემაზე გაჟღერებული გზავნილები ქართველი პოლიტიკოსების მხრიდან და “რიგი საკითხებისა”, რასაც რუსები ასევე მხედველობაში არ იღებენ; აგრეთევე აჰმედ ჩატაევის (იგი სტამბოლის ტერაქტის ორგანიზების ერთ-ერთი მთავარი ეჭვმიტანილია) საქმე და მისი რუსეთისთვის “თავის დროზე” გადაცემა – ეს ის საკვანძო თემები გახლავთ, რომლის ირგვლივაც რუსული დელეგაციის წარმომადგენლებმა ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის სესიაზე ძირითადი ყურადღება გაამახვილეს.
პრინციპში, ეს გასაკვირიც არ ყოფილა, რადგან სხვა მნიშვნელოვან საკითხებთან ერთად, საზაფხულო სესიის მთავარი თემები სწორედაც რომ ზემოაღნიშნულზე მსჯელობასა და აზრთა გაცვლა-გამოცვლას შეეხებოდა. მათგან ყველაზე მნიშვნელოვანი კი რუსული დელეგაციის ხელმძღვანელის ნიკოლაი კოვალიოვის განცხადებები იყო, რომელმაც თქვა, რომ ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის სესიაზე რუსული დელეგაცია ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ საქართველოს მიერ მომზადებული რეზოლუციის ყველა პუნქტს შეეწინააღმდეგება. უფრო მეტიც, მისი თქმით, იმას, რაც ხდება, რუსეთი არცერთ შემთხვევაში ოკუპაციად არ აღიარებს.
“რა თქმა უნდა, არცერთ შემთხვევაში რუსეთი არ აღიარებს ოკუპაციად იმას, რაც ხდება. სესიების მსვლელობისას გაისმის სიტყვები “ოკუპირებული ტერიტორია”, მაგრამ ყველაფერი, რაც რუსეთმა გააკეთა, იყო ნაკარნახევი მხოლოდ ადამიანების სიცოცხლის გადარჩენის სურვილით. მოდით, გავიხსენოთ სიტუაცია სააკაშვილის პრეზიდენტობის დროს. თუ არ ვცდები, გამყოფ ხაზზე მყოფი 17 მშვიდობისმყოფელი მოკლეს, ისინი უბრალოდ გაანადგურეს. თქვენ მიიწვიეთ მშვიდობისმყოფელები გამყოფი ხაზის უზრუნველყოფისთვის, შემდეგ კი მოკალით და მათი შვილები ობლად დატოვეთ. რა თქმა უნდა, ასეთ სიტუაციაში რუსეთი თავისი ქვეყნის მოქალაქეების დასაცავად დადგა”, – განაცხადა ნიკოლაი კოვალიოვმა ჟურნალისტების კითხვების საპასუხოდ.
მანადე კი ჩვენ საშუალება მოგვეცა, რამდენიმე შეკითხვა რუსული დელეგაციის კიდევ ერთი წარმომადგენლისთვის, ლეონიდ სლუცკისთვის დაგვესვა, რომელმაც ჩვენი კითხვის საპასუხოდ – “იზიარებს თუ არა რუსული დელეგაცია ქართველი პოლიტიკოსების გზავნილებს ეუთოს როლის საქართველოში გაძლიერებასა და ოკუპაციის თემაზე”, ასეთი პასუხი გაგვცა.
“რა თქმა უნდა, ჩვენ პირველ რიგში, მჭიდრო დიალოგისა და კონსტრუქციული ურთიერთობის მომხრენი ვართ და ამაზე ღიად ვსაუბრობთ. რაც შეეხება ჩვენს ჩართულობასა და პოზიციას, ღონისძიებაზე ჩვენთან ერთად თქვენც მოისმინეთ მნიშვნელოვანი გზავნილები, თუმცა ცხადია, არსებობს რიგი საკითხებისა, რაზეც ჩვენი პოზიცია გაგვაჩნია. ოკუპაციაზე საუბარი ახლა მართებული არ იქნება, ამიტომ ნუ მიწყენთ, თუ ამ თემაზე საუბარს სხვა ფორმატში გთხოვთ”, – განგვიცხადა ლეონიდ სლუცკიმ.
აჰმაედ ჩატაევის საქმე და რუსების პოზიცია
აღსანიშნავია, რომ გარდა ოკუპაციაზე წამოჭრილი კითხვებისა, ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის სესიაზე რუსულმა დელეგაციამ კიდევ ერთ მნიშვნელოვან თემაზე გააკეთა განცხადება და საკუთარი პოზიცია გამოხატა. კერძოდ კი ეს ეხებოდა, სტამბოლის ტერაქტის ორგანიზებაში ეჭვმიტანილ აჰმედ ჩატაევს, რომელიც 2012 წელს ხელისუფლების ცვლილებისთანავე ქართული საპატიმროდან მალევე გათავისუფლდა.
რუსული დელეგაციის განცხადებით, ჩატაევის რუსეთისთვის გადაცემას ისინი ჯერ კიდევ მისი პატიმრობაში ყოფნისას ითხოვდნენ, რაზეც შეთანხმება ვერ მოხერხდა.
ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის რუსული დელეგაციის ხელმძღვანელის ნიკოლაი კოვალიოვის თქმით, აჰმედ ჩატაევის რუსეთისთვის დროულად გადაცემით, სტამბოლის ათათურქის სახელობის საერთაშორისო აეროპორტში ტერაქტის აცილება შესაძლებელი იქნებოდა.
“ახლა ყველა თავის გამოსვლაში თურქეთს უსამძიმრებს მომხდარი ტერაქტის გამო, რაც სწორია. ჩვენც თანავუგრძნობთ, რადგან რაც მოხდა, საშინელებაა. თუმცა, მოდით, ობიექტურად შევხედოთ იმას, რაც ხდება. მოხდა კი შემდეგი: რუსეთი ტერაქტის ორგანიზატორის გადაცემას 13 წლის განმავლობაში მოითხოვდა – ავსტრიამ მას პოლიტიკური თავშესაფარი მისცა. მან მხოლოდ ის განაცხადა, რომ რუსულ ბანაკებში წამების შედეგად ხელი დაკარგა – ეს მისი ლტოლვილად აღიარებისთვის საკმარისი აღმოჩნდა. ამის შემდეგ ის ავსტრიის ტერიტორიაზე დააკავეს, ავსტრიამ ისევ უარი თქვა მის გადმოცემაზე, შემდეგ დააკავეს უკრაინაში, თანაც იარაღით, თუმცა ის უდანაშაულოდ ცნეს და გადასცეს საქართველოს, შემდეგ კი ის თურქეთში აღმოჩნდა”, – განაცხადა კოვალიოვმა.
თუმცა ნიკოლაი კოვალიოვი ამასთანავე იმ შენიშვნასაც დაეთანხმა, რომელიც ჟურნალისტებს ამ საკითხის ირგვლივ გაუჩნდათ. კერძოდ კი იმას, რომ ჩატაევის ბრალეულობა ტერაქტის ორგანიზებაში ჯერჯერობით ოფიციალურად დადასტურებული არაა. რუსული დელეგაციის ხელმძღვანელმა ჟურნალისტებს სიტუაციაში “ობიექტურად” გარკვევისკენ მოუწოდა.
“მოდით, თანამშრომლობა ტერორიზმთან ბრძოლის სფეროში მაინც დავამყაროთ. ის, რომ პოლიტიკური ამბიციების გამო ამ სფეროში თანამშრომლობაზე უარი ვთქვით, ევროპის კოლოსალური სტრატეგიული შეცდომაა, რომელიც ახალ მსხვერპლს გამოიწვევს. კიდევ ერთხელ ვიტყვი, რომ რუსეთი ტერორისტის გადაცემას 13 წლის განმავლობაში მოითხოვდა. ჩვენ გვქონდა ყველა შესაძლებლობა სტამბოლში მომხდარი ტერაქტის ასაცილებლად. საჭირო იყო მხოლოდ თანამშრომლობა”, – განაცხადა ნიკოლაი კოვალიოვმა.
პოლიტოლოგების შეფასება და მოსალოდნელი შედეგი
პოლიტოლოგების ნაწილის შეფასებით, რუსი დელეგატების მხრიდან გაჟღერებული გზავნილები ჩვეულებრივი, რუსული პროპაგანდის ნაწილია, რომელიც სათავეს ჯერ კიდევ საბჭოთა კავშირიდან იღებს და რომელშიც ცვლილებები ჯერ კიდევ არ მომხდარა.
პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე მიიჩნევს, რომ რუსების მხრიდან “ბევრი რამის წამოძახება” ქართველი პოლიტიკოსების დაუფიქრებელ განცხადებებს მოჰყვა, რაც, როგორც გასულ წლებში, ისე ახლაც ბევრ მაღალჩინოსანს ახასიათებს.
“გვახსოვს გამსახურდიას შემდეგ იგივე ოსებთან დაკავშირებულ საკითხზე მისი რეჟიმის სატანიზება დაიწყო, მაშინდელი გენერალური პროკურორი რაზმაძე გამოვიდა და თქვა, რომ გამსახურდიამ ოსებს გენოციდი მოუწყო, შემდეგ კი რა მოხდა? – ოსები ამას სულ ცხვირში გვადენდნენ. ახლაც, როცა გამუდმებული საუბარია იმაზე, რომ ომი სააკაშვილმა დაიწყო, იგივე შემთხვევას ვაწყდებით. 2008 წელს რაც მოხდა, ყველამ ვიცით, ეს იყო უდიდესი სტრატეგიული შეცდომა, თუმცა ამაზე საუბარს ცხადია, რუსები სათავისოდ, წამოსაძახებლად იყენებენ და ეს ჩვეულებრივი ამბავია”, – ამბობს სოსო ცინცაძე და ამგვარ დამოკიდებულებას შეცდომას უწოდებს. „მე ამ ყველაფერს უფრო შეცდომებს ვუწოდებდი. საერთოდ პოლიტიკაში ასეა: დღევანდელი მდგომარეობის გათვალისწინებით ისეთი რამ არ უნდა თქვა, რასაც წლების შემდეგ ისევ შენ წინააღმდეგ გამოიყენებენ”, – აღნიშნავს პოლიტოლოგი.
რაც შეეხება რუსული დელეგაციის წარმომადგენელთა განცხადებებს, მისი შეფასებით, ეს სუფთა რუსული, “ნაჯახისებური” პროპაგანდაა. სოსო ცინცაძის აზრით, საზოგადოებას, მიხედავად იმისა, რომ რუსეთ-საქართველოს ნორმალიზების პროცესი მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესის საგანია, სულაც არ აღელვებს, რას იტყვიან რუსი პოლიტიკოსები, რადგან ყველას კარგად ესმის, თუ ვინ არის მხარეებს შორის თანამშრომლობაზე რეალური გადაწყვეტილების მიმღები პირი.
“თქვენ რა გგონიათ, რუსული დიპლომატია და პროპაგანდა შეიცვალა საბჭოთა კავშირის შემდგომ? არა, ბატონო, ზუსტად ისეთივეა, როგორიც იყო უწინ და ეს მათი გენეტიკაა. მე, მაგალითად, ამ ურაპატრიოტიზმს დიდი ხანია სერიოზულად არ აღვიქვამ და არც ევროპელები უყურებენ სერიოზულად. რას იტყვის ლეონიდ სლუცკი და სხვა დანარჩენი, ეს სერიოზული არაა, მათი მოსაწონი მთავრობა ჩვენ დიდი ხანია არ გვყავს და ეს სუფთა რუსული პროპაგანდის ნაწილია. საზოგადოებას აინტერესებს რუსეთ-საქართველოს ნორმალიზების პროცესი, მაგრამ მათ არ აინტერესებთ, რას იტყვიან რუსი პოლიტიკოსები, რადგან გადაწყვეტილებას მხარეებს შორის ურთიერთობის ნორმალიზებაზე არც სლუცკის ეკითხებიან, არც პუშკოვსა და არც ჟირინოვსკის.
იქ არის პატარა ჯგუფი, რომელიც გადაწყვეტილებას სულ სხვა მოტივაციით იღებს, ყველაფერი ერთ ადამიანზეა დამოკიდებული და ის ერთი ვინაა, თქვენც კარგად იცით. პუტინს კი სულ ერთ ადგილზე ჰკიდია, რას იტყვიან ეს ადამიანები, აბსოლუტურად სხვა მოტივაცია ამოძრავებს. რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზებას სულ სხვა დიპლომატია სჭირდება და არა ყველა არამკითხე მოამბის გამოსვლები, თითქოს მათ რუსეთთან ურიერთობის ნორმალიზება უნდათ. ამდენი მაიმუნობა, ტინგიცობა და დილეტანტიზმი ყელში ამოვიდა. თუ ურაპატრიოტიზმი გვინდა, კი ბატონო, იყოს ასე, ხოლო თუ სერიოზული ურთიერთობა გვინდა, მაშინ მოდით, სხვანაირად მოვიქცეთ. კი ბატონო, იაროს ზურა აბაშიძემ 3 თვეში ერთხელ ჩეხოსლოვაკიაში, ამით არაფერი შავდება, მაგრამ არც არაფერი იცვლება, ასე არაფერი გამოვა”, – აღნიშნავს სოსო ცინცაძე.
რაც შეეხება აჰმედ ჩატაევის საქმესა და მისი რუსეთისთვის გადაცემის შესაძლო საკითხს, პოლიტოლოგი ფიქრობს, რომ ამ თემას რუსეთი გარკვეული მიზეზით კარგად იყენებს და ეს ბუნებრივიცაა. სოსო ცინცაძე იმ პერიოდსაც იხსენებს, როცა რუსეთი ჩეჩენი ბოევიკების გადაცემას საქართველოს ჯერ კიდევ შევარდნაძის მმართველობის პერიოდში სთხოვდა.
“რაც შეეხება, ჩატაევის საკითხს, რუსები ჩეჩენი ბოევიკების გადაცემას ჯერ კიდევ შევარდნაძის პერიოდიდან მოყოლებული ითხოვდნენ, თუმცა საქართველოს ხელისუფლება ამ წინადადებაზე უხალისოდ მიდიოდა და ეს გასაგებიც იყო, რადგან ჩეჩნები და პანკისის ხეობა ჩვენთან უფრო ახლოა, ვიდრე რუსეთთან. თავის დროზე, როდესაც შევარდნაძის დროს 40 ათასი დევნილი ჩეჩენი პანკისის ხეობაში შემოუშვეს, არც სპეცტექნიკა გვქონდა და არც ბევრი რამ ვიცოდით მათი წარმომავლობის შესახებ. რასაკვირველია, მაშინ საქართველოს ხელისუფლება ორ ცეცხლშუა იყო: ერთი მხრივ კავკასიური სოლიდარობა, გნებავთ ჰუმანური პრინციპი, რომ ლტოლვილები უნდა მივიღოთ, რასაც ჩვენი დასავლელი მეგობრები გვირჩევდნენ, თუ არ გვაიძულებდნენ. მეორე მხრივ კი რუსები, რომლებიც ამბობდნენ, რომ ეს ადამიანები ტერორისტები იყვნენ და ხვალ თუ არა ზეგ მაინც შეიძლება აგვაფეთქონ. ამიტომ ისინი გვთავაზობდნენ ერთობლივ სპეცოპერაციას, გვახსოვს, ამას როგორი წინააღმდეგობა შეხვდა. ახლაც იგივე შემთხვევაა და ეს ძალიან დელიკატური საკითხია.
კვაჭანტირაძეს ვუსმენდი, რომელმაც ვერაფერი მოიფიქრა სხვა და თქვა, რომ შეწყალება უდიდესი ჰუმანური აქტია და თანაც ვერ დაიჯერა ჩატაევის ტერორისტულ აქტში მონაწილეობა, ეს კიდევ ერთი წინდაუხედავი განცხადებაა. რასაკვირველია, ეს ჰუმანური აქტია, მაგრამ არა ისეთი, რომ ერთი ხელის მოსმით ყველა გარეთ გამოვუშვათ. ასეთ ამნისტიას თავის დროზე ერთ-ერთი ორიგინალური პიროვნება ითხოვდა, რომელიც ამბობდა, მოდი, ახლა ყველა გავუშვათ და თუ მეორედ გაიმეორებენ, ჩვენს ხელში არ არიანო?! დიდი პოლიტიკისა და დიპლომატიური თვალსაზრისით, არის რაღაცები, რაც წინდახედულობას ითხოვს, რომ მომავალში სათქმელად არ გამოიყენოს ვინმემ, ამიტომ ენა წინ არ უნდა უსწრებდეს პოლიტიკოსს. გაკვეთილი, გაკვეთილი და სულ ვსწავლობთ, მაგრამ საბოლოო ჯამში მაინც ვერაფერი ვერ ვისწავლეთ და დღესაც ასეა”, – აღნიშნავს სოსო ცინცაძე და დასძენს, რომ აჰმედ ჩატაევის თემას რუსეთი გამოიყენებს და ეს ბუნებრივიცაა. „მართალია, მისი ტერაქტში მონაწილეობა დადასტურებული არაა, თუმცა ამერიკული მხარე დარწმუნებით ამბობს ამას, თურქეთი ცოტა თავშეკავებულია და ეს გასაგებიცაა. მთავარი აქ ისაა, რომ იგი ეჭვმიტანილია და რუსეთი ამას სათავისოდ იყენებს”, – ფიქრობს სოსო ცინცაძე.
მისგან განსხვავებით, ექსპერტი თორნიკე შარაშენიძე მიიჩნევს, რომ რუსი პოლიტიკოსების გზავნილებში როგორც უწინ, ისე ახლაც არავითარი ცვლილება არაა, რაც მისთვის გასაკვირი არ ყოფილა.
“რუსი ჩამოდის და გეუბნება, რომ შენ უნდა მოინანიო შენი შეცდომები, ჩვენ კიდევ ამის შემდეგ დანაშაულს გაპატიებთო – აი, ესაა მათი გზავნილიცა და დამოკიდებულებაც. სამწუხაროდ, ამ ყველაფერში მათ ბევრი ქართველიც ეხმარება. დავუშვათ, იმაში, რომ საქართველო ვერსად გაიქცევა და რომ ის არასერიოზული ქვეყანაა, რომელსაც ბევრი შეეშალა და უნდა მოინანიოს, თუმცა ტერიტორიების დაბრუნება არასოდეს აღარ შედგება. ესაა რუსების აზრი, თავს ძალიან ძლიერად მიიჩნევენ, ჩვენ კი იმაზე არასერიოზულად გვიყურებენ, ვიდრე წარმოგვიდგენია. ფიქრობენ, რომ საქართველო მაინც მათია და სხვა ვერაფერს გახდება, ესაა მათი უცვლელი ტონი. რაც შეეხება ჩატაევს, როგორც მახსოვს, 2012 წელს, როგორც კი “ქართული ოცნება” ხელისუფლების სათავეში მოვიდა, იგი პატიმრობიდან გაათავისუფლა. მაშინ რუსებს გადაცემა რომ ეთხოვათ, დიდი ეჭვი მაქვს, ასეც მოხდებოდა, ამიტომ ამაზე განცხადებები სისულელე მგონია. ახლა ისინი ჩატაევის ჩვენთვის მოწებებას ცდილობენ და ამის მიზეზიც ცხადია”, – უთხრა “მთელ კვირას” თორნიკე შარაშენიძემ.
„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
შესაძლებელია თუ არა, რუსეთ-საქართველოს შორის ურთიერთობა გარკვეულწილად შეიცვალოს?
გვანცა ღვედაშვილი
ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის სესიაზე რუსული დელეგაცია ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ საქართველოს მიერ მომზადებული რეზოლუციის ყველა პუნქტს შეეწინააღმდეგება, – ამის შესახებ დელეგაციის ხელმძღვანელმა ნიკოლაი კოვალიოვმა ჟურნალისტებს განუცხადა.
“რა თქმა უნდა, არც ერთ შემთხვევაში რუსეთი არ აღიარებს ოკუპაციად იმას, რაც ხდება. გუშინ და დღესაც გაისმის სიტყვები “ოკუპირებული ტერიტორია”, მაგრამ ყველაფერი, რაც რუსეთმა გააკეთა, იყო ნაკარნახევი მხოლოდ ადამიანების სიცოცხლის გადარჩენის სურვილით. მოდით, გავიხსენოთ სიტუაცია სააკაშვილის პრეზიდენტობის დროს. თუ არ ვცდები, გამყოფ ხაზზე მყოფი 17 მშვიდობისმყოფელი მოკლეს. ისინი უბრალოდ გაანადგურეს. თქვენ მიიწვიეთ მშვიდობისმყოფელები გამყოფი ხაზის უზრუნველყოფისთვის, შემდეგ კი მოკალით და მათი შვილები ობლად დატოვეთ. რა თქმა უნდა, ასეთ სიტუაციაში რუსეთი თავისი ქვეყნის მოქალაქეების დასაცავად დადგა”, – განაცხადა ნიკოლაი კოვალიოვმა. თბილისში ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის 25-ე ყოველწლიური სესია მიმდინარეობს, რომელსაც რუსეთის დელეგაციის წევრებიც ესწრებიან.
შესაძლებელია თუ არა, ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის შემდეგ რუსეთ-საქართველოს შორის ურთიერთობა გარკვეულწილად შეიცვალოს? – ამ კითხვით “მთელმა კვირამ” საზოგადოების ცნობილ წარმომადგენლებს მიმართა.
რამაზ საყვარელიძე (პოლიტოლოგი): ის განცხადებები, რაც რუსეთმა გააკეთა, მოსალოდნელი იყო. იგივე ოკუპირებულ ტერიტორიებთან დაკავშირებით რუსეთის პოზიცია რომ უარყოფითი იქნებოდა, ცხადია. მოულოდნელი ის უფრო იქნებოდა, ასე რომ არ მომხდარიყო. ჯერჯერობით ურთიერთობებში არ ჩანს ისეთი ნიშანი, რომ რუსეთის მხრიდან ცვლილებების მზაობაზე შეგვეძლოს საუბარი. საქართველოს პოზიცია იგივეა რაც წლების განმავლობაში იყო. რუსეთის მხრიდან თუ რამე ცვლილებას ველით, ეს უარყოფითია და როგორც წესი, სწორი ვართ. მხოლოდ იმიტომ რომ სესიაა, ამ მიზეზით რუსეთმა რამე ინიციატივა გამოიჩინოს, მე, ყოველ შემთხვევაში, არ ველოდები.
იური მეჩითოვი (ფოტოგრაფი): ჩემთვის ნაკლებად დამაჯერებელია რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობის ცვლილება და გამოსწორება, რადგან როგორც იცით, ისინი ამის წინაპირობად საქართველოს მხრიდან დასავლური ორიენტაციის უარყოფას და სამაჩაბლოსა და აფხაზეთის დათმობას აყენებენ. ამიტომ არ მგონია, რამე უკეთესობისკენ შეიცვალოს.
ლადო ვარდოსანიძე (არქიტექტორ-ურბანისტი): რუსეთის მხრიდან გარკვეული მცდელობები არის. როგორ შეიცვლება, ჩვენებს რა სტრატეგია აქვთ, ამას ვერ გეტყვით. ყოველ შემთხვევაში, ნახევარი ნაბიჯი რუსეთის დელეგატების მხრიდან გადადგმულია, თუმცა, რა შედეგებს გამოიწვევს, ამის პროგნოზირება მე ძალიან მიჭირს.
ავთო სულაბერიძე (დემოგრაფი): რატომ უნდა შეიცვალოს რამე, ვერ ვხვდები, არ მგონია, რამე გავლენა მოახდინოს რუსეთის დელეგატების საქართველოში ჩამოსვლამ. მე ამის ვერანაირ მიზეზს ვერ ვხედავ, ასე რომ, არ მგონია, რამე ცვლილება მოხდეს რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობაში.
გიგა ნასარიძე (ა.ო. “საქართველო არ იყიდება”): რუსეთ-საქართველოს დამოკიდებულება მანამდე არ შეიცვლება, სანამ არ დააბრუნებს იმას, რაც წაიღო საქართველოდან და არ გაიყვანს ჯარს ჩვენი ტერიტორიიდან. ყველა მთავრობის პირობებში ასე უნდა იყოს. თუ რუსეთი ამ ნაბიჯს გადადგამს და ჯარს გაიყვანს, შემდეგ უკვე შეიძლება ჩვენი მხრიდანაც გადაიდგას გარკვეული ნაბიჯები.
————————
„ახალი თაობა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ტრისტან წითელაშვილთან: „ახმედ ჩატაევი სააკაშვილის პირადი აგენტი იყო“// „სტამბოლის ტერაქტზე პასუხისმგებლობა ნაციონალურმა მოძრაობამაც უნდა იკისროს“
აქვს თუ არა კავშირი მოქმედ ხელისუფლებას ტერორისტებთან, ვისი აგენტი იყო სინამდვილეში ახმედ ჩატაევი, რატომ ამბობს პროკურატურა უარს გახმაურებული საქმეების გამოძიებაზე, რას აპირებენ ყოფილი პოლიტპატიმრები? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ყოფილი პოლიტპატიმარი, სამხედრო ექსპერტი ტრისტან წითელაშვილი ესაუბრება.
„რამდენიმე თვის წინ გავრცელდა ინფორმაცია, რომ მიხეილ სააკაშვილს კავშირი ჰქონდა ისლამურ სახელმწიფოსთან. უკრაინულმა ვიკილიქსმა ამასთან დაკავშირებით საუბრის ჩანაწერიც გამოაქვეყნა. ამ დაჯგუფების მებრძოლებს ამერიკული თვითმფრინავი უნდა ჩამოეგდოთ, რაც შემდეგ რუსებს დაბრალდებოდა. ამ ინფორმაციის გაჟღერებას სააკაშვილის პატრონები სერიოზულად მოეკიდნენ და განზრახვაზე ხელი ააღებინეს. საქართველოს ხელისუფლებამ კი, როგორც სხვა ყველა ფაქტი, ესეც „გაატარა“ და ახლა იმის მტკიცება უწევთ, რომ თავად არ აქვთ ისლამურ სახელმწიფოსთან კავშირი. არადა, მათ თავის დროზე ნორმალურად რომ ემუშავათ, სტამბოლის ტერაქტის შემდეგ მომხდარზე სრული პასუხისმგებლობა ნაციონალურ მოძრაობას დაეკისრებოდა”, – ამბობს ტრისტან წითელაშვილი
- ნორმალურად მუშაობაში რას გულისხმობთ? ხელისუფლება თავისი მუშაობით კმაყოფილია...
- მათ საქვეყნოდ დადეს პირობა, რომ ლაფანყურის სპეცოპერაციას გამოიძიებდნენ. ეს საქმე რომ სრულად გამოეძიებინათ და დამნაშავეები ემხილათ, ყველა გაიგებდა, ვის რა კავშირი ჰქონდა სტამბოლის ტერაქტთან. ამერიკული და თურქული მედიის მტკიცებით, ათათურქის აეროპორტის აფეთქების ორგანიზატორი ახმედ ჩატაევია, რომელიც ლაფანყურის სპეცოპერაციისას მომლაპარაკებლის სტატუსით მონაწილეობდა. ეს ადამიანი არის მიხეილ სააკაშვილის პირადი აგენტი. ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ „ქართულ ოცნებას“ ეს ყველაფერი უნდა გამოეტანა სააშკარაოზე და საქვეყნოდ უნდა ეთქვა, რას აკეთებდა მიხეილ სააკაშვილი.
- თუ მიხეილ სააკაშვილის პირადი აგენტი იყო, რატომ დააკავეს? მოქმედი ხელისუფლება ამტკიცებს, რომ მას იარაღი ჩაუდეს...
- ეგეც გასარკვევია, რატომ დააკავეს. ლაფანყურის საქმის გამოძიება ბევრ რამეს მოჰფენდა ნათელს. ამ ოპერაციას შს მინისტრის მაშინდელი მოადგილე გია ლორთქიფანიძე ხელმძღვანელობდა. ეს კაცი ახლა ოდესის ოლქის პოლიცმაისტერია და სააკაშვილთან ერთად ხლართავს ინტრიგებს. ერთ-ერთი ინტრიგის მომსწრენი ცოტა ხნის წინ გავხდით. ასეთი სიურპრიზები ახლო მომავალშიც მრავლად გვექნება, რაც `ქართულმა ოცნებამ~ საკუთარ თავს უნდა დააბრალოს.
- სიურპრიზიო, თქვით და რას გულისხმობთ?
- კანონიერი ქურდის დავით გერლიანის ამბავს. ეს კაცი თავისთვის კაფეში იჯდა ოდესაში, როცა მას გია ლორთქიფანიძის დაჯგუფება შეუვარდა. მათ ყოველგვარი ახსნა-განმარტების გარეშე დაიჭირეს გერლიანი, ჩასვეს თვითმფრინავში და თბილისში გამოუშვეს, სადაც რუსთავი 2-ის გადამღები ჯგუფი დაახვედრეს. ერთი ამბავი ატეხეს, ხელისუფლება კანონიერ ქურდებს მფარველობსო. გია ლორთქიფანიძესა და სააკაშვილს ოდესაში სერიოზული დაჯგუფება ჰყავთ და მსგავსი რამეების მოწყობა არ გაუჭირდებათ. ისინი კავშირში არიან ისლამური სახელმწიფოს მებრძოლებთან, მათ ამზადებდნენ კიდევაც. არ გამოვრიცხავ, რომ რამდენიმე მათგანი არჩევნების წინ საქართველოში გადმოისროლონ, თუ უკვე ჩამოსულები არ არიან.
- საქართველოში რისთვის უნდა გადმოისროლონ?
- არეულობის მოსაწყობად. სააკაშვილი მხოლოდ იმ შემთხვევაში დაბრუნდება საქართველოში, თუ აქ არეულობა იქნება.
- ისლამური სახელმწიფოს მებრძოლების გადმოსროლა ცოტა გადაჭარბებული ხომ არ არის?
- სავსებით რეალურია. მე მრავალი თვის განმავლობაში ვამტკიცებდი, რომ ნაციონალები უკრაინაში ზონდერებს ამზადებენ, რომ აქ არეულობა მოაწყონ. ეს ინფორმაცია გასული წლის ბოლოს ოფიციალურად დადასტურდა. არც ისლამური სახელმწიფოს მებრძოლების გადმოსროლა გაუჭირდებათ. ნაციონალებს მათთან მჭიდრო კავშირები აქვს. ახმედ ჩატაევი, როგორც უკვე გითხარით, სააკაშვილის პირადი აგენტი იყო. ამ ინფორმაციას საქართველოს ხელისუფლებაც ადასტურებს. ოდესაში წასვლამდე გია ლორთქიფანიძე საქართველოში ცხოვრობდა და ხელისუფლება ვალდებული იყო, ის დაეკავებინა. ლაფანყურის სპეცოპერაციას ეგ ხელმძღვანელობდა და მან ბევრი რამე იცის. ჩატაევი რომ მაგათი აგენტია, იმითაც დასტურდება, რომ მოსალაპარაკებლად მაინცდამაინც ეგ გაუშვეს. არადა, ასეთ დროს უხუცესებს სთხოვენ ხოლმე მოლაპარაკებას, ნაციონალებმა კი თავიანთი აგენტი აირჩიეს. თავიდან მისი მოკვლაც დააპირეს, შემდეგ კი ციხეში ჩასვეს.
- ციხეში რატომ ჩასვეს, თუ მათი აგენტი იყო?
- ჩვენ არ ვიცით, რა მოხდა ლაფანყურში. შეიარაღებული რაზმის წევრები იქ მაშინდელი ხელისუფლების ნებართვით მოხვდნენ. როგორც ამბობენ, ისინი რუსეთის ფედერაციის ტერიტორიაზე აპირებდნენ გადასვლას. მოხდა რაღაც გაუთვალისწინებელი და ამას მოჰყვა ის ხოცვა-ჟლეტა, რომელიც შემდეგ ვიხილეთ.
- რა გაუთვალისწინებელი შემთხვევა შეიძლება მომხდარიყო?
- ეს გია ლორთქიფანიძესა და ამ სპეცოპერაციის სხვა მონაწილეებს ეცოდინებათ კარგად. ბევრი მათგანი დღესაც ისევ ძველ თანამდებობაზეა. ეტყობა, ამ რაღაცის საქმის კურსში ჩატაევიც არ იყო და ამიტომ ცადეს მისი მოკვლა. რადგან ლიკვიდაცია არ გამოუვიდათ, დააკავეს. ყველაფერი გააკეთეს, რომ ამბის გამომტანი არ დარჩენილიყო. მებრძოლების ნაწილი დახოცეს, მეორე ნაწილი კი საქართველოდან გააპარეს. სიმართლის დადგენა „ქართულ ოცნებას” შეეძლო. მათ არ მოინდომეს და ახლა ამტკიცონ, რომ ტერორისტებთან კავშირში არ არიან. ჩვენ კი ვიცით, ვისი აგენტიც იყო ჩატაევი, მაგრამ ამაში დასავლეთის დარწმუნება ძნელი იქნება. მათ თავიდანვე უნდა ეთქვათ ამის შესახებ.
- ახლა ხომ ამბობენ, ირაკლი სესიაშვილის მტკიცებით, აგენტობის დამადასტურებელი დოკუმენტები, მათ შორის ვიდეომასალაც არსებობს...
- ეჭვიც არ მეპარება, რომ ასეთი დოკუმენტები არსებობს. მე ის ვერ გამიგია, რატომ არ თქვეს თავის დროზე ამის შესახებ.
- გასაგებია, რომ ჩატაევი მათი აგენტი იყო, მაგრამ ამ ხელისუფლებამ რატომ გაათავისუფლა?
- ვერაფერი დაუმტკიცეს. გამოძიების დროს მესაზღვრეებმა აღიარეს, რომ მას იარაღი არ ჰქონია. ჩატაევი საქართველოს მოქალაქეც არ ყოფილა და რა საბაბით უნდა დაეტოვებინათ ის ციხეში. ის იმ დროისთვის ისლამური სახელმწიფოს წარმომადგენელი არ ყოფილა. ძალიან ცუდია, „ქართულმა ოცნებამ“ ლაფანყურის საქმე ბოლომდე და თავის დროზე რომ არ გამოიძია, მაგრამ ამის გარეშეც ნათლად შეიძლება იმის თქმა, რომ ახმედ ჩატაევი არის მათთან დაკავშირებული პირი. აქედან გამომდინარე, სტამბოლის ტერაქტზე პასუხისმგებლობა, ისლამურ სახელმწიფოსთან ერთად, ნაციონალურმა მოძრაობამაც უნდა აიღოს.
- მხოლოდ იმიტომ უნდა დაეკისროთ პასუხისმგებლობა, რომ ახმედ ჩატაევს იცნობდნენ?
- მარტო კი არ იცნობდნენ, არამედ მათი აგენტი იყო. ეს ცოტა ამბავი არ არის. დარწმუნებული ვარ, ამით საერთაშორისო თანამეგობრობა დაინტერესდება და სააკაშვილს ძალიან უხერხულ კითხვებზე მოუწევს პასუხის გაცემა. ნაციონალები ბევრი სიტუაციიდან გამოძვრნენ, მაგრამ ახლა თავის მართლება გაუჭირდებათ.
- ამ ეტაპზე ისინი თავს სულაც არ იმართლებენ. თავის მართლების რეჟიმზე „ქართული ოცნებაა“ გადასული...
- „ქართული ოცნება“ სანამ „საბოტაჟნიკებისგან“ არ გათავისუფლდება, კიდევ დიდხანს მოუწევთ ამ რეჟიმში ყოფნა.
- “საბოტაჟნიკებში“ ვის გულისხმობთ?
- პროკურატურის რიგითი თანამშრომლებით დაწყებულს, უმაღლესი თანამდებობის პირებით დამთავრებულს. ალასანია თავისი პარტიითა და რესპუბლიკელები ყოველთვის ნაციონალების წისქვილზე ასხამდნენ წყალს, ყველანაირად ცდილობდნენ, გამოძიებისთვის ხელი შეეშალათ. მსგავს ქმედებებშია შემჩნეული პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილიც. თავისი ქმედებებით ის ნაციონალების მისიას ასრულებს. სხვა გამოსავალი არც აქვთ. დარწმუნებული ვარ, სააკაშვილს მაგაზე და კიდევ სხვა მაღალი თანამდებობის პირებზე კომპრომატები აქვს. ასეთი კომპრომატებით ჰყავს დაჭერილი წინა ხელისუფლებას უცხოელი დიპლომატებიც. საკმარისია, რომელიმე ნაციონალი დაკითხვაზე დაიბარონ, რომ ერთ ამბავს ტეხენ, სულხან მოლაშვილთან დაკავშირებით კი ხმაც არ ამოუღიათ. არადა, ცხონებულმა სტრასბურის სასამართლოც მოიგო.
სულხან მოლაშვილი ისე წავიდა ამქვეყნიდან, ჯალათების დასჯას ვერ მოესწრო. არადა, მათი ვინაობა ყველასთვის ცნობილი იყო. რამდენადაც ჩემთვის არის ცნობილი, წინა ხელისუფლებას ციხეშივე ჰქონდა გადაწყვეტილი მისი ლიკვიდაცია. ჩვენმა არასამთავრობო ორგანიზაციებმა მაშინ კარგად იმუშავეს და სულხანი გადაარჩინეს. სამწუხაროდ, მას ციხეში ჯანმრთელობა სერიოზულად შეერყა. მართალია, ხელისუფლების შეცვლას მოესწრო, მაგრამ სამართლის აღდგენას – არა. მისმა სიკვდილმა ყველაზე მძიმე გავლენა მოახდინა. დავკრძალავთ ამ ადამიანს და აუცილებლად მოვთხოვთ ხელისუფლებას, დაიწყოს გამოძიება. ისედაც დიდი ხანი ველოდეთ სამართლიანობის აღდგენას.
- აქამდე რატომ არ მოითხოვეთ კატეგორიულად სამართლიანობის აღდგენა?
- მე მეტი რაღა უნდა მომეთხოვა? ყოველდღე პრესკონფერენციას ვატარებ და სულ პროკურატურაში ვარ. უამრავ საქმეზე მაქვს მიტანილი მტკიცებულებები. ჩავაბარებ ამ მტკიცებულებებს, შემპირდებიან, მალე გავეცნობითო. ერთი თვის თავზე ვურეკავ და არ მპასუხობენ. სატელეფონო ზარებს აღარ პასუხობს ჩემი საქმის გამომძიებელიც. ჩემს ხმაზე უკვე ალერგია აქვთ, მაგრამ ვპირდები, რომ კიდევ დიდი ხანი მოუწევთ ჩემი წივილ-კივილის ატანა – სანამ სამართლიანობა არ აღდგება, არ გავჩერდები. სულხანის გარდაცვალების შემდეგ სხვა ყოფილ პოლიტპატიმრებთანაც მქონდა საუბარი. ყველა შევთანხმდით, რომ ხელისუფლებას კატეგორიულად მოვთხოვოთ სამართლიანობის აღდგენა. ეს მათი წინასაარჩევნო დაპირება იყო და არჩევნების წინ აუცილებლად უნდა შეასრულონ.
- თუ არ შეასრულებენ?
- მაშინ სხვა გამოსავალი აღარ გვრჩება, თავად უნდა დავიწყოთ სამართლიანობის აღდგენა. აქამდე ცოტაღა გვიკლია. ეს პროცესი `ოცნებისთვისაც~ ცუდი იქნება, რადგან უსამართლობით გამწარებულმა ხალხმა შესაძლოა ნაციონალებს ისინიც მიაყოლოს.
„ახალი თაობა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ქართულ ოცნებას” არჩევნები მოგებული აქვს” // „პარტიები წინასაარჩევნო კამპანიას აგვიანებენ”
პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში წინასაარჩევნო კამპანიასა და პოლიტიკური სპექტრის შანსებზე საუბრობს.
- ბატონო სოსო, პრემიერი პირობას დებს, რომ ოქტომბრის არჩევნები ღია, თავისუფალი და დემოკრატიული იქნება. ხელისუფლება შეასრულებს ამ პირობას?
- „ქართულმა ოცნებამ“ საარჩევნო ფონი ისე, რომ კანონი არ დაარღვიოს, წინა ხელისუფლებაზე უკეთესი შეიქმნა, უარი თქვა გერმანულ მოდელზე, მაჟორიტარული არჩევნები დატოვა, დაფინანსება მისცა არა 5 პარტიას, როგორც აქამდე იყო, არამედ 10 პარტიას. ეს ყველაფერი ფონს აძლევს ხელისუფლებას. მას არ დასჭირდება ზედმეტი ხელოვნური ჩარევები. ისე, ერთი უცნაური რამ ახლავს ამ არჩევნებს – არჩევნებამდე სამი თვეა დარჩენილი და პარტიებს წინასაარჩევნო კამპანია ჯერ არ დაუწყიათ, მეტიც, ზოგიერთი პარტია რეგისტრირებულიც კი არ არის, ცესკოში განცხადიც კი არ აქვთ გაკეთებული.
- პარტიები წინასაარჩევნო კამპანიას აგვიანებენ?
- რა თქმა უნდა, აგვიანებენ. ეს ან გაუცნობიერებლად ხდება, ან ამომრჩევლისთვის ბევრი არაფერი აქვთ სათქმელი. ამომრჩეველი უკვე აღარ არის ის ადვილად მოსატყუებელი ბავშვი, რომელსაც შეიძლება კანფეტების ზღვას დაჰპირდე.
- სახელისუფლებო პარტიაც აგვიანებს?
- დიახ, მაგრამ ახლა ჩვენ ვხედავთ იმას, რომ ხელისუფლება, უშუალოდ პრემიერი, გააქტიურდა უცხოეთის მიმართულებით. გიორგი კვირიკაშვილი ფიქრობს, რომ ახლა ჯერი უცხოეთზეა. ისინი უნდა დაარწმუნოს, რომ ის და მისი პარტია არის მთავარი ძალა, რომელმაც უნდა გაიმარჯვოს ამ არჩევნებში. ასევე ამ შეხვედრების მთავარი ლაიტმოტივი არის ის, რომ არჩევნებს ზედმიწევნით კარგად, დემოკრატიული სტანდარტების დაცვით ჩაატარებს. ბოლო ორი თვეა, რაც პრემიერი უცხოეთშია და თბილისში მივლინებით ჩამოდის. ეს კარგია.
- ხელისუფლებამ გააცნობიერა, რომ საჭიროა, საერთაშორისო მხარდაჭერა უფრო აქტიური იყოს და ამისთვის მეტი მუშაობაა საჭირო?
_ რასაკვირველია. ასევე აშკარაა იმ პოლიტიკის ცვლილება, რომელსაც ერთი-ორი დეპუტატის მხრიდან ადგილი ჰქონდა – ევროპარლამენტარების მისამართით სალანძღავ განცხადებებს ვგულისხმობ. ძალაში შევიდა და ამოქმედდა თავისუფალი ვაჭრობა, მაგალითად, ლიხტენშტეინთან, ნორვეგიასთან, შვეიცარიასთან, ამ ქვეყნებში რა უნდა გავიტანოთ და გავყიდოთ, სიმართლე გითხრათ, არ ვიცი, მაგრამ ყველასთან უნდა გვქონდეს ურთიერთობა. კარგია ის ვიზიტები, რომლებიც მიყოლებით იყო უმაღლეს დონეზე, მაგალითად, გერმანიაში.
- გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრმა შტაინმაიერმა გვითხრა, რომ ვიზალიბერალიზაციას სექტემბრის შუა რიცხვებში მივიღებთ. ეს გარკვეულ გავლენას მოახდენს წინასაარჩევნოდ ხელისუფლების სასარგებლოდ?
_ დიდ გავლენას, ალბათ, ვერ მოახდენს, თუმცა, რასაკვირველია, ეს იქნება დადებითი მნიშვნელობის. მშიერი ადამიანისთვის, რომელიც სოფელში ცხოვრობს, გნებავთ, დედაქალაქში, დიდი მნიშვნელობა არ აქვს, უვიზო მიმოსვლა იქნება თუ არა. ის მაინც თავის ჯიბეს უყურებს და პარიზსა და მონაკოში წასვლა აზრადაც არ მოუვა. თუმცა, მიუხედავად შტაინმაიერის ამ განცხადებისა, მე მაინც მგონია, რომ სექტემბერში ვიზალიბერალიზაცია ვერ მოხერხდება, რადგან ახლა ევროკავშირში დიდი აურზაურია. ეჭვი არ მეპარება, რომ ვიზალიბერალიზაციას მოგვცემენ, მაგრამ, ალბათ, გარკვეული დროის შემდეგ, რადგან დიდი ბრიტანეთის ირგვლივ განვითარებული მოვლენები არც ისე ადვილი მოსაგვარებელია და ზოგადად ევროკავშირს ბედნიერ მომავალს არ უქადის. შეჩერების მექანიზმი, რომლის ამოქმედებაზეა საუბარი, ალბათ, ასეთი მარტივი არ იქნება, რადგან საჭიროა დრო. ასევე წინაღობაა თურქეთის პრობლემები. თურქეთი რუსეთთან შერიგების სერიოზულ ნაბიჯებს დგამს. შავი ზღვის სამიტზე სერგეი ლავროვმა პირადად დაპატიჟა საგარეო საქმეთა მინისტრი დავიდ ოღლუ. ერდოღანმა რუსეთს მოუბოდიშა კიდეც. ეს ყველაფერი ახალი მოვლენებისა და ფაქტების წინაშე დაგვაყენებს ყველას.
- ისევ არჩევნებს რომ დავუბრუნდეთ, ხელისუფლების მთავარი მესიჯი რა უნდა იყოს?
- მესიჯი კი არა, მაგალითად, კახეთში უნდა ააშენოს 3-4 მცირე ზომის ქარხანა, თუნდაც წვენების გადასამუშავებელი, რომ გლეხებს ატამი არ დაულპეთ. თუ ეს ქარხნები აშენდება, კახელები ილოცებენ ამათზე. ყურძნის დაბინავების სეზონი ემთხვევა ასევე. ღვინის ქარხნები უკვე აცხადებენ, რომ ყურძენს ფასი არ ექნება, გლეხის შრომას აუფასურებენ, ამას უნდა სერიოზული მიხედვა. ამ მიმართულებით არის სამუშაოები.
- ამ არჩევნებზე სიურპრიზები მოსალოდნელია?
- არავითარი სიურპრიზი არ იქნება. 70 მაჟორიტარი `ქართულ ოცნებას~ უკვე გარანტირებული ჰყავს, 15-20 სიით გაიყვანს და არჩევნებიც მოგებული აქვს. პრობლემა ისაა, რომ ხალხში ნიჰილისტური განწყობაა. ამ არჩევნების მთავარი პრობლემა ამომრჩევლის აქტივობის დაბალი მაჩვენებელი იქნება.
————————
„კვირის პალიტრა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ იაგო კაჭკაჭიშვილთან: „ხავერდოვანი“ და მით უფრო სიმულაციური რევოლუციების ხანა დასრულდა”
რუსუდან შელია
წინასაარჩევნოდ პოლიტიკური კვლევების ომი დაიწყო – GFK-ს მიერ გამოქვეყნებული პოლიტიკური რეიტინგების შემდეგ, შიდა კვლევის შედეგებს “ქართული ოცნებაც” ასაჯაროებს, თუმცა ორივე მონაცემი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავდება. რა განწყობაა დღეს საზოგადოებაში და რომელი კვლევა ასახავს პოლიტიკურ რეალობას, “კვირის პალიტრას” სოციოლოგი იაგო კაჭკაჭიშვილი ესაუბრა:
- GFK-ს კვლევების მიხედვით, რომელიც ორგანიზაციამ “რუსთავი 2″-ის დაკვეთით ჩაატარა, რესპონდენტთა შედეგებიც ვრცელდება, რომლის მიხედვითაც ირკვევა, რომ 22,4% ხმას “ქართულ ოცნებას” აძლევს, “ნაციონალურ მოძრაობას” კი – 21,7%. “ქართული ოცნების” შიდა კვლევების მიხედვით კი, “ნაციონალურ მოძრაობას” – 13%, “ქართულ ოცნებას“ კი 35%-მდე მხარდაჭერა აქვს. რომელი კვლევის შედეგი ასახავს რეალობას?
- პოლიტიკური გამოკითხვის შედეგებს ჩემთვის დამაჯერებელს ხდის რამდენიმე ფაქტორი: 1. სხვადასხვა კვლევის შედეგების შედარება; 2. ორგანიზაციის, რომელიც კვლევებს ატარებს, პრესტიჟი და რეპუტაცია; 3. დამკვეთისა და შემსრულებლის პოლიტიკური მიუკერძოებლობა და ა.შ. ბოლო კვლევები, რაც კი მინახავს, აგრეთვე, ჩვენი ორგანიზაციის მიერ ჩატარებული გამოკითხვები, გამოკვეთს ტენდენციას, რომ “ქართულ ოცნებასა” და “ნაციონალურ მოძრაობას” შორის დისტანცია, ამომრჩევლის მხარდაჭერის თვალსაზრისით, დიდი არ არის და დაახლოებით 4-6%-პროცენტიანი სხვაობის ფარგლებში მერყეობს. სხვა, მეტ-ნაკლებად რეიტინგული პარტიებიც კონკურენტუნარიანები არიან. ეს ყველაფერი მაძლევს საფუძველს, ვივარაუდო, რომ ოქტომბრის არჩევნებში ვერც ერთი პოლიტიკური ძალა ვერ შეძლებს უმრავლესობის მოპოვებას და, ამდენად, საქართველო დადგება კოალიციური მთავრობის შექმნის აუცილებლობის წინაშე და მეორე – საქართველოს პარლამენტი კიდევ უფრო მეტად ჭრელი და მრავალპარტიული იქნება, ვიდრე ახლანდელი. ეს კონფიგურაცია, დემოკრატიის განვითარების თვალსაზრისით, სასარგებლოა და ქვეყანაში ავტორიტარიზმის პრევენციას მოახდენს, თუმცა მოსალოდნელია, რომ პარლამენტისა და მთავრობის მუშაობის ეფექტიანობა შენელდეს და მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღების პროცესი არაადეკვატურად გაჭიანურდეს.
- თქვენთვის სარწმუნოა GFK-ს მონაცემები, რომლის მიხედვითაც კითხვაზე: ხვალ რომ საპრეზიდენტო არჩევნები ტარდებოდეს, ვის აირჩევდით? 12,6% მხარს გიორგი მარგველაშვილს უჭერს, 9,9% – დავით ბაქრაძეს, 7,1% – მიხეილ სააკაშვილს?
- ეს საკითხი პოლიტიკური დღის წესრიგის ნაწილი არ არის, ამომრჩევლის ცნობიერება ამ თემით დღეს ნაკლებად არის დაკავებული. ამდენად, მიღებული პასუხები ამომრჩეველთა უფრო სპონტანურ რეაქციებს გამოხატავს, ვიდრე-გააზრებულს.
- ზოგიერთი ექსპერტი მიიჩნევს, რომ “ქართულ ოცნებასა” და “ნაციონალურ მოძრაობას” შორის მინიმალურ სხვაობაზე აპელირება პოლიტიკურ ინტერესებსა და საზოგადოებრივ განწყობაზე გავლენის მოხდენას ემსახურება…
- სოციოლოგიური კვლევები თავისი წმინდა მნიშვნელობით საზოგადოებრივი აზრისა და განწყობების გამომზეურებას ემსახურება. ეს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია იმისთვის, რომ ქვეყანაში არსებული ინსტიტუტების, პოლიტიკური ძალების, აგრეთვე, მიღებული გადაწყვეტილებების ლეგიტიმურობაში, ესე იგი, საზოგადოებრივ აღიარებაში დავრწმუნდეთ. თუმცა, სამწუხაროდ, გამოყენებითი სოციოლოგიის ეს წმინდა ფუნქცია ხშირად იბღალება და სხვადასხვა ინტერესის რეალიზაციის ინსტრუმენტი ხდება, რომელთა შორის უმთავრესია პოლიტიკური ძალაუფლების შენარჩუნება თუ მოპოვება. პოლიტიკური ძალები და მათი მომსახურე “ექსპერტები” ყველანაირად ცდილობენ, გამოკითხვებში საკუთარი რეიტინგები ხელოვნურად გაზარდონ, რათა ეს საზოგადოებაზე მანიპულირების იარაღად აქციონ. არაპროფესიონალიზმთან ერთად, სწორედ ამან დაუკარგა ნდობა სოციოლოგიურ გამოკითხვებს საქართველოში.
- რომელ პოლიტიკურ ძალას სჭირდება დღეს კვლევის წინასწარი მონაცემების გამოქვეყნებით საზოგადოებრივ აზრზე მანიპულაცია და ამით არჩევნების შედეგების ლეგიტიმაცია?
- წინასაარჩევნო პერიოდში სოციოლოგიური გამოკითხვების შედეგებსა და, საკუთრივ, არჩევნების შედეგებს შორის ორმხრივი მონიტორინგი არსებობს: გამოკითხვების შედეგები არჩევნების რეალური შედეგების მოლოდინს აჩენს, ხოლო არჩევნების შედეგები გამოკითხვების ობიექტურობას ააშკარავებს. წესით, ნორმალურ ვითარებაში, გამოკითხვები და არჩევნების შედეგები ერთმანეთთან თანხმობაში უნდა მოვიდეს ცდომილების დასაშვები მნიშვნელობის გათვალისწინებით. ეგზიტპოლების ჩატარების იდეაც ეს არის. ამდენად, ეს ორი ფენომენი – გამოკითხვის შედეგები და არჩევნების შედეგები ერთმანეთის ლუსტრაციას ახდენს და თუ მათ შორის დისონანსია, ლეგიტიმურ ეჭვებს აჩენს რომელიმე მათგანის ან ორივეს მიმართ.
- ექსპერტების ნაწილი ფიქრობს, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” კვლევის შედეგებით საარჩევნო ფონის შექმნასა და არჩევნების შემდეგ სწორედ კვლევებზე დაყრდნობით, შედეგების არალეგიტიმურად გამოცხადებას გეგმავს, თქვენც ამ პოლიტიკურ ხაზზე მიანიშნებთ?
- რასაკვირველია, არსებობს რისკი, რომ ასეთი დისონანსი ხელოვნურად იქნება პროვოცირებული, რათა ეს არჩევნების შემდეგ საზოგადოებაში რევოლუციური მუხტის გასაჩენად გამოიყენონ. თუმცა თითქმის დარწმუნებული ვარ, რომ “ხავერდოვანი”, მით უფრო, სიმულაციური რევოლუციების ხანა საქართველოში დასრულდა. ყოველ შემთხვევაში, 2016 წლის ოქტომბერში ეს შეუძლებლად მიმაჩნია. რევოლუციებს ლეგიტიმაციის მაღალი ხარისხი სჭირდება. დღეს ასეთი ხარისხით არ გამოირჩევიან არათუ ოპოზიციური პოლიტიკური ძალები, არამედ სახელისუფლებო პარტიაც კი.
„კვირის პალიტრა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ირაკლი ალასანიასთან: „ნაცმოძრაობის” მილიარდერი სააკაშვილია”
რუსუდან შელია
მედიის თანდასწრებით ხელმოწერილი ბრძანება, რომლის მიხედვითაც თავდაცვის მინისტრმა ჯარში სავალდებულო გაწვევა გაუქმებულად გამოაცხადა, არა მხოლოდ ხელისუფლების წარმომადგენლებისთვის, ოპოზიციისთვისაც მიუღებელი აღმოჩნდა. როგორც “კვირის პალიტრასთან” საუბრისას პარტია “თავისუფალი დემოკრატების” ლიდერი ირაკლი ალასანია აღნიშნავს, გადაწყვეტილება მისი მინისტრობისას დაანონსდა, თუმცა საბოლოო ბრძანების მისაღებად ფინანსური და სამხედრო ბაზა უნდა მომზადებულიყო:
- ადამიანს სამხედრო სამსახური ძალდატანებით არ უნდა მიაღებინო. პროფესიული არმიის გარდა, არსებობს სხვა მექანიზმებიც, რომ მოქალაქე ქვეყანას პირნათლად ემსახუროს. სწორედ ამიტომ ქართული ჯარის საკონტრაქტო სამსახურზე გადასვლა ჯერ კიდევ ჩემი მინისტრობისას დავაანონსე, თარიღიც დასახელდა – 2017 წლისთვის ფინანსებიც უნდა მოძიებულიყო და სავალდებულო რეზერვის სტრუქტურაც ჩამოყალიბებულიყო. 75% ამ მიმართულებით ჩემი მინისტრობისას შესრულდა, თუმცა საკითხი საბოლოო ბრძანების გამოქვეყნებამდე უშიშროების საბჭოსთან, პრემიერსა და პრეზიდენტთან კიდევ ერთხელ უნდა განხილულიყო.
- როგორც გაირკვა, თავდაცვის მინისტრის ბრძანება პრემიერმა საზღვარგარეთ ვიზიტისას შეიტყო და ის არც პრეზიდენტსა და უშიშროების საბჭოსთან იყო შეთანხმებული…
- ამ ბრძანების შეუთანხმებლად მიღებამ კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ ხელისუფლება დაქსაქსულია, მინისტრთა კაბინეტი ერთიანი ჩანაფიქრით არ იმართება და მნიშვნელოვან საკითხზეც კი ერთმანეთთან კომუნიკაციას ვერ ახერხებენ.
- კოალიციის დაშლის შემდეგ რესპუბლიკელების მინისტრთა კაბინეტში დარჩენა, ფაქტობრივად, უთავმოყვარეობად შეაფასეთ…
- მათ ოქტომბერში მინისტრთა კაბინეტის დატოვება მაინც მოუწევთ, ამიტომ რა მოხდება ამ ოთხი თვის განმავლობაში, ნაკლებად საინტერესოა. როდესაც უთავმოყვარეობაზე გავაკეთე განცხადება, ისიც აღვნიშნე, რომ ქართული ჯარისთვის გადამწყვეტ ეტაპზე ვართ, ერთ კვირაში ვარშავის სამიტი ჩატარდება, ამიტომ თავდაცვის მინისტრის კრიტიკისგან თავს შევიკავებ-მეთქი. სამიტის დასრულების შემდეგ კი ვიტყვი, გაამართლა თუ არა თავდაცვის მინისტრმა ის მოლოდინი, რაც მქონდა.
- თავდაცვის მინისტრის მოულოდნელი გადაწყვეტილება სამიტის შედეგებზე რა გავლენას მოახდენს?
- ბუნებრივია, გავლენას მოახდენს. რაც შეეხება, რას უნდა ველოდოთ სამიტისგან, მონტენეგროს ალიანსის წევრად გამოცხადება კიდევ ერთხელ მიანიშნებს, რომ ნატოში ღია კარის პოლიტიკაა და, ადრე თუ გვიან, საქართველო მისი წევრი გახდება. ვფიქრობ, არსებითი პაკეტი დამატებითი პარამეტრებით შეივსება, თანაც უკრაინაში რუსეთის აგრესიის ფონზე, ნატო აღმოსავლეთ ფრონტს აძლიერებს და იმ მასშტაბის წვრთნებს ატარებს, რომლის მსგავსიც “ცივი ომის” შემდეგ არ ჩატარებულა.
- ამ ფონზე, რუსეთის რეაქციის გამწვავებას თუ ელოდებით, მით უმეტეს, წინასაარჩევნოდ?
- საქართველოს პოლიტიკა, რუსეთს მუდმივად დავანახოთ, რომ ნატოსთან ინტეგრაციის პროცესი მათ საწინააღმდეგოდ კი არ არის მიმართული, არამედ ჩვენი ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობის გაზრდას ემსახურება, აბსოლუტურად სწორია. რუსეთს არ უნდა მივცეთ ესკალაციის შესაძლებლობა ქართულ-რუსულ ურთიერთობებში. მეორე მხრივ, მან არ უნდა შეგვაცვლევინოს აზრი თავდაცვისუნარიანობის გაზრდაზე, ეს ჩვენი სუვერენიტეტის ხელყოფას ნიშნავს. 2014 წელს სწორედ ამ მიმართულებით გვიშლიდა ხელს ივანიშვილი, რასაც პრინციპულად დავუპირისპირდით, თუმცა მას ოქტომბრის არჩევნებზე დავასრულებთ. შემდეგი კვირიდან მოქალაქეებს საარჩევნო სიას გავაცნობთ და იმ პროფესიონალებს წარვუდგენთ, რომლებიც ხელისუფლებაში სუფთა პოლიტიკით მოვლენ. შევიმუშავეთ ეკონომიკური პროგრამა, რომლის მიხედვითაც ფინანსურ პოლიციას გავაუქმებთ, დამოუკიდებელ სასამართლო სისტემას შევქმნით. ამასთან, საარსებო მინიმუმს 250 ლარამდე გავზრდით, სოციალური პენსია კი 360 ლარი იქნება.
- გულწრფელად მეგონა, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ეკონომიკურ პროგრამას მიჰყვებოდით, ფინანსური პოლიციის გაუქმებასთან ერთად, ციფრებშიც კი ემთხვევით...
- ფინანსური პოლიცია ყველაზე სასტიკი სწორედ “ნაციონალების” დროს იყო, ამიტომ მათი სიტყვა ამ კუთხით ნდობას ნამდვილად არ იმსახურებს.
- მსგავს დაპირებებს 2012 წლამდე “ქართულ ოცნებასთან” ერთადაც იძლეოდით. ახლა რატომ უნდა გენდოთ ამომრჩეველი?
- თავდაცვის მინისტრად დანიშვნისთანავე ჯარისკაცის ჯანდაცვის უზრუნველყოფა საგრძნობლად გავაუმჯობესე, დაღუპული მეომრების ოჯახებს კომპენსაციები გავუზარდეთ და ა.შ. რაც შეეხება საარსებო მინიმუმს, ამ ინიციატივით მთავრობას მაშინ არაერთხელ მივმართე, თუმცა არავინ შეისმინა.
- ყველა კვლევის მიხედვით, საარჩევნოდ ორი ძირითადი ძალა: “ქართული ოცნება” და “ნაციონალური მოძრაობა” იკვეთება. თქვენ თუ გაქვთ შიდა კვლევები, როგორია თქვენი პარტიის რეიტინგი?
- “ქართული ოცნება” “ნაციონალური მოძრაობისგან” საფრთხობელას ქმნის, “ნაცმოძრაობის” რეაბილიტაციისთვის კი ერთადერთი საშუალება ამჟამინდელი ხელისუფლებაა. ძალადობრივი რეჟიმის ხელისუფლებაში დაბრუნება შეუძლებელია, “ქართული ოცნების” ხელისუფლება კი ქვეყანას უკან ხევს. ამიტომ, ამ დრომდე ჩამოუყალიბებელი ამომრჩევლის 40-45% მხარს “თავისუფალ დემოკრატებს” დაუჭერს. რაც შეეხება შიდა კვლევებს, ჩვენ მილიარდერების პარტია არა ვართ, ამიტომ ამ მასშტაბის კვლევების ჩასატარებელი ფინანსური რესურსი არა გვაქვს.
- “ნაცმოძრაობაში” მილიარდერი ვინ არის?
- რა თქმა უნდა, სააკაშვილი.
„კვირის პალიტრა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ დავით თევზაძესთან: „პრემიერმა თინა ხიდაშელი თანამდებობიდან უნდა გადააყენოს!”
რუსუდან შელია
პოპულისტური გადაწყვეტილება თუ წვევამდელების უფლებებზე ზრუნვა – თინა ხიდაშელის გადაწყვეტილებას არმიაში სამხედრო სავალდებულო გაწვევის გაუქმების შესახებ თავდაცვის ყოფილი მინისტრი, საზოგადოებრივი მოძრაობა ”საქართველოს მშვიდობისთვის” ხელმძღვანელი დავით თევზაძე აფასებს:
- თინა ხიდაშელის ბრძანება მავნებლური გადაწყვეტილებაა და ამ ქაღალდს, ანუ ე.წ. ბრძანებას, ლეგიტიმაცია არ გააჩნია. მეტიც, ის მოქმედ კანონმდებლობას ეწინააღმდეგება და მისი შესრულების პერსპექტივაც კი არ არსებობს. თინა ხიდაშელმა, ვფიქრობ, ვერც კი გაიაზრა, რას მოაწერა ხელი. მინისტრი პრეზიდენტის, უშიშროების საბჭოს, პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის და რაც მთავარია, გენშტაბის კომპეტენციაში შეიჭრა. მართალია, განაცხადა, გენშტაბმა თავად მოგვაწოდა პროექტიო, მაგრამ ვერ დავიჯერებ, რომ მსგავსი სისულელე გენშტაბის თავში შეიძლებოდა მოხარშულიყო. ეს არის დემარში, რომლის შემდეგაც თინა ხიდაშელი ან თავისი ნებით უნდა გადადგეს, ან პრემიერმა გაათავისუფლოს თანამდებობიდან.
- თავად თინა ხიდაშელის არგუმენტია, რომ დემოტივირებულ სამხედროებს სამხედრო სამსახური სახელმწიფომ არ უნდა დააძალოს…
- ეს განცხადება შეურაცხყოფაა იმ ადამიანებისა, რომლებმაც თავიანთი ცხოვრების 20-25 წელი ქართულ არმიას მიუძღვნეს. ჰკითხეთ რომელიმე ჯარისკაცს, ვინ დააძალა ტყვიას გადაჰფარებოდნენ და მტერს უშიშრად დახვედროდნენ – ამას ისინი საკუთარი სურვილითა და ქვეყნის სიყვარულით აკეთებდნენ. კონსტიტუციის მიხედვით, ჯარში სამსახური მოქალაქეების ვალდებულებაა. ვინც უარს ამბობს, კეთილინებოს, ნურც თვითონ მოითხოვს ამ ქვეყნისგან სხვა სიკეთეებს, მათ შორის, თანამდებობრივს. პრემიერ-მინისტრმა უახლოეს ხანებში თავდაცვის მინისტრი თანამდებობიდან უნდა გადააყენოს. საჯაროდ ხელის მოწერა გაუგებარ ბრძანებაზე საარჩევნო პიარის ნაწილია და კონკრეტულ პარტიას ემსახურება. ამიტომ, ბუნებრივია, არ გამოვრიცხავ, მსგავსი დანაშაულებრივი ბრძანებები მომავალშიც არაერთხელ ვიხილოთ.
”ბრძანება პოლიტიკურად მოტივირებულია”
ირაკლი სესიაშვილი, თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე: - ამ საკითხზე აზრთა სხვადასხვაობა არა მხოლოდ ჩემსა და თინა ხიდაშელს შორისაა, საზოგადოებაც ვერ ჩამოყალიბდა, სჭირდება თუ არა ეს გადაწყვეტილება ქვეყანას და რა შედეგამდე მივალთ მისი აღსრულების შემთხვევაში. ლიტვის თავდაცვის ყოფილი მინისტრი დამიკავშირდა და მითხრა, ჩვენც გავაუქმეთ სავალდებულო გაწვევა, მაგრამ მალევე მივხვდით, რომ შეცდომა დავუშვით, თქვენც იმავეს ნუ გაიმეორებთო. მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების ერთპიროვნულად მიღება არასწორია, მით უმეტეს, რომ სხვა უწყებებთანაა კავშირში.
- რატომ არ შეათანხმა მინისტრმა თქვენს კომიტეტთან ან უშიშროების საბჭოსთან ბრძანება და არის თუ არა ეს თანამდებობრივი უფლებამოსილების გადამეტება?
- გაუგებარია, რატომ დაგვაყენა თინა ხიდაშელმა ფაქტის წინაშე. სწორედ ამიტომ დავარქვი ამ ბრძანებას პოლიტიკურად მოტივირებული. ეს უფრო პოპულიზმთან არის კავშირში და არა იმასთან, რომ მინისტრი პრობლემამ რეალურად შეაწუხა.
„კვირის პალიტრა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „პრეზიდენტის მოქმედება, სულ ცოტა, არაკორექტულია” // „საქართველოში ჩამოსული აჰმედ ჩატაევი ჩვენს სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობდა, რასაც თავადაც ამბობდა. მაშინდელი ხელისუფლება მას ისე იყენებდა, როგორც უნდოდა“
ნათია დოლიძე
“საქართველოში წლების განმავლობაში განხორციელებული ამბიციური რეფორმების შედეგი და ჯილდო”, – ასე შეაფასა საქართველოს პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა საქართველოსა და ევროკავშირს შორის გაფორმებული ასოცირების ხელშეკრულების სრული ამოქმედება. შეგახსენებთ, შეთანხმების უდიდესი ნაწილი, ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი ვაჭრობის შესახებ შეთანხმების ჩათვლით, 2014 წლის 1-ლი სექტემბრიდან შევიდა ძალაში. რაც შეეხება საქართველოსთვის ვიზალიბერალიზაციის მინიჭების საკითხს, ევროპამ, ფაქტობრივად, ახალი ვადა დაგვითქვა. როგორც საქართველოში ოფიციალური ვიზიტით მყოფმა გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ფრანკ-ვალტერ შტაინმაიერმა განაცხადა, საქართველოსთან ვიზალიბერალიზაცია, სავარაუდოდ, სექტემბრის მეორე ნახევრიდან ამოქმედდება. რამდენად რეალურია ამგვარი ვარაუდი და რა წარმატებებს მიაღწია საქართველომ ევროასოცირების პროცესში? – გვესაუბრება ექსპერტი მამუკა არეშიძე:
- თავის დროზე, ასოცირების ხელშეკრულების ხელმოწერა უმნიშვნელოვანესი მოვლენა იყო და ის, რომ ის სრულად ამოქმედდა, მხოლოდ იმაზე მიანიშნებს, რომ საქართველოს სხვადასხვა მიმართულებით განვითარების კიდევ მეტი შესაძლებლობა მიეცემა. ერთ ფაქტორზე მინდა გავამახვილო მკითხველის ყურადღება. საქმე ის არის, რომ სწორედ ამ ასოცირების ხელშეკრულების ფარგლებში დაიწყო ბევრი მიმართულებით ვითარების მოწესრიგება. მაგალითად, მნიშვნელოვანი ძვრებია სასოფლო-სამეურნეო დარგში, ანუ ჩვენი ვალდებულებაა, ბევრი რამ მოვიდეს შესაბამისობაში გაფორმებულ დოკუმენტთან, რაც ამა თუ იმ დარგის განვითარებას უწყობს ხელს. გარდა ამისა, ურთიერთობები ევროსტრუქტურებთან ბევრად აქტიური, ინტენსიური და საქმიანი გახდა. რაც შეეხება ვიზალიბერალიზაციას, ამხელა აქცენტირება ამ საკითხზე, ცოტა არ იყოს, ხელოვნური მგონია. არ არის ეს ისეთი პრობლემა, რომელზეც საზოგადოების ამდენი ყურადღება უნდა იხარჯებოდეს. ამის დროზე გადაწყვეტა პრესტიჟის საქმე უფრო მგონია, ვიდრე ის, რომ მას რაიმე გადამწყვეტად მნიშვნელოვანი როლის შესრულება შეუძლია ქვეყნის განვითარებაში. ვიმეორებ, ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულება გაცილებით ღრმა, მნიშვნელოვან და სასარგებლო თემებს მოიცავს, ვიდრე ვიზალიბერალიზაციაა. სჯობდა, ამ დანარჩენ საკითხებს უფრო მეტი დრო დასთმობოდა.
- მოგეხსენებათ, თბილისი ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის 25-ე სესიას მასპინძლობს, რომლის მუშაობაშიც რუსეთის დელეგაციაც მონაწილეობს. დელეგაციის შემადგენლობაში კი არიან პირები, ვისაც დარღვეული აქვთ ქართული კანონი “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ“… ბევრის აზრით, მათ არ უნდა მისცემოდათ საქართველოში შემოსვლის უფლება…
- ეს მნიშვნელოვანი ფორუმია, მისი საქართველოში გამართვით ჩვენი ქვეყნის კონტურები ევროპის პოლიტიკურ რუკაზე კიდევ უფრო მკაფიოდ გამოიხატა. ამ რანგის ფორუმის საქართველოში გამართვა ცხადყოფს, რომ ჩვენს ქვეყანას ევროპული ოჯახის წევრად მიიჩნევენ. რაც შეეხება რუსეთის დელეგაციას და მის რიგ წევრებს, რასაკვირველია, მათი ჩამოსვლა ერთგვარი ცინიზმი იქნებოდა, ჩვენ საქმის კურსში წინასწარ რომ არ ვყოფილიყავით. საქართველოს ხელისუფლებამ იცოდა ამის თაობაზე, მოხდა შეთანხმება, რის შემდეგაც ისინი უპრობლემოდ შემოვიდნენ. ეს არ არის ქართულ-რუსული დიალოგის შედეგი, ეს არის ევროპელების პოზიცია, რომელთაც სთხოვეს საქართველოს ხელისუფლებას, ამ კონკრეტულ შემთხვევაში კანონის მოქმედება შეეჩერებინა. ყველამ ვიცით, რომ ისინი კანონის დამრღვევები არიან, მაგრამ რადგან ევროპულ სტაბილურობას ასე დასჭირდა, საქართველომ ამას ანგარიში გაუწია. პოლიტიკას, ზოგადად, ახასიათებს ამგვარი მოქნილობა. ამიტომაც მათთვის შემოსვლის ნებართვის მიცემა არ მიმაჩნია საშინელ კანონდარღვევად. მიუხედავად იმისა, რომ ოპოზიციას შეუძლია ამის გამო ააგოროს საპროტესტო ტალღა, რუსეთის დელეგაციამ ამის შესაძლებლობაც, ფაქტობრივად, ჩაახშო, როდესაც განაცხადა, რომ ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის პრეზიდენტის პოსტზე გიგი წერეთლის კანდიდატურას დაუჭერს მხარს. მოგეხსენებათ, ყველაზე მეტად ვისაც შეეძლო ეკრიტიკებინა ხელისუფლება იმის გამო, რომ რუსული დელეგაციის რიგი წევრები შემოვიდნენ ქვეყანაში, “ნაციონალური მოძრაობაა”, ახლა მას ამისთვის აშკარად მოეჭრა გზა. ცოტა არ იყოს, კომიკური ვითარებაა.
- როგორ აფასებთ რუსული დელეგაციის მიერ პრეზიდენტობის კანდიდატად “ევროპის სახალხო პარტიის” მიერ დასახელებული გიგი წერეთლის მხარდაჭერას? ან რას ფიქრობთ პრეზიდენტ მარგველაშვილის მიერ წერეთლის სასარგებლოდ გამოქვეყნებულ ერთგვარ სარეკომენდაციო წერილზე?
- ჩემთვის, როგორც ადამიანისთვის, რომელიც “ნაციონალური მოძრაობის” საქმიანობას ვაფასებ მკვეთრად უარყოფითად, პრეზიდენტის ეს მოქმედება, სულ ცოტა, არაკორექტულია. არ შეიძლება, იმ პოლიტიკური ორგანიზაციის წევრს გაუწიო რეკომენდაცია, რომელსაც სულ რაღაც ორიოდე წლის წინ დამნაშავე პოლიტიკურ ორგანიზაციას ეძახდი. მესმის, რომ პოლიტიკას ახასიათებს კონიუნქტურულობა, ანუ რიგითი ადამიანის პოზიციიდან, შესაძლოა, სხვას ლაპარაკობდე, პრეზიდენტის პოსტზე კი სხვას აკეთებდე, მაგრამ არსებობს რაღაც მორალური საზღვრები, რასაც ადამიანმა არ უნდა გადააბიჯოს. აქ ქართველობაში არ არის საქმე.
გიგი წერეთელი რომ წარედგინა პოლიტიკურ პარტიათა რაღაც ერთობას, ეს ყოფილიყო კონსოლიდირებული ძალების კანდიდატი, სხვა საქმე იქნებოდა, მაგრამ ხომ კარგად ვიცით, რომ ის წარადგინა “ევროპის სახალხო პარტიამ”, რომელიც “ნაციონალური მოძრაობის” უპირობო მხარდამჭერია. პირადად გიგი წერეთლის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, უბრალოდ, მიმაჩნია, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენელს არ უნდა დაუჭირო მხარი ამ მაღალ თანამდებობაზე. რაც შეეხება რუსეთის დელეგაციის მხარდაჭერას, ვინც “ნაციონალური მოძრაობის” მოწინააღმდეგეა, ის აუცილებლად იტყვის, რომ ამით “ნაციონალების” კრემლის სატელიტობა გამოჩნდა, მაგრამ მინდა ვიყო კორექტული და არ გამოვრიცხავ, დისკრედიტაციის გამო დაეჭირათ მხარი. თუმცა, აქვე ვიტყვი, რომ კარგად მახსოვს ივანოვის ვიზიტი მაშინ, როდესაც “ნაციონალური მოძრაობა” აქ “ვარდების რევოლუციას” აწყობდა. მოკლედ, ორივე ვარაუდი დასაშვებია.
- სომხეთის ტრანსპორტის მინისტრ გაგიკ ბეგლარიანის განცხადების შემდეგ ცნობილი გახდა, რომ სომხეთი ქართულ და რუსულ მხარეებთან ე. წ. სამხრეთ ოსეთის გავლით გზის გახსნაზე მოლაპარაკებას მართავს. მისი თქმით, სომხეთისთვის ალტერნატიული მარშრუტის გახსნა ლარსზე მომხდარი სტიქიის გამო გახდა აქტუალური. მოგვიანებით ეს ინფორმაცია ნაწილობრივ დაადასტურა პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა. თქვენი აზრით, ასეთ მნიშვნელოვან ინფორმაციას ქართველი საზოგადოება სომეხი მინისტრისგან უნდა იგებდეს?
- ქართველი საზოგადოება ბევრ რამეზე არ არის ინფორმირებული და ბევრსაც დაავიწყდა, რომ 2011 წელს ხელი მოეწერა ხელშეკრულებას, რომელიც მიბმული იყო მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში რუსეთის გაწევრების საკითხზე, რისთვისაც საქართველოს თანხმობა იყო საჭირო. იმჟამინდელ ხელისუფლებას ჰქონდა არჩევანის საშუალება, თუ რას მიიღებდა ამ მხარდაჭერის სანაცვლოდ რუსეთისგან. საქართველოს ხელისუფლებამ აარჩია ფორმატი, რომელიც ითვალისწინებდა ოკუპირებულ ტერიტორიებზე შემავალი ტვირთების მონიტორინგს შვეიცარიული კომპანიის საშუალებით. ცოტა გაუგებარია, საერთოდ, რატომ მოაწერეს ამ დოკუმენტს ხელი, მაგრამ, ფაქტია, მოწერილია და ეს შეეხება ე. წ. სამხრეთ ოსეთის ტერიტორიასაც, თუმცა ეს დოკუმენტი ჯერაც არ ამოქმედებულა. დარიალის ხეობაში მომხდარი სტიქიის გამო სომხეთმა მართლაც დიდი ზარალი ნახა, პრაქტიკულად, გარგარის მოსავლის დიდი ნაწილი გაუფუჭდა. სწორედ ამიტომ მიმართეს საქართველოს ხელისუფლებას წინადადებით, განეხილა ე.წ. სამხრეთ ოსეთზე გზის ამოქმედების ვარიანტი.
ჩემი ინფორმაციით, მოლაპარაკება არც გამართულა და საქართველომ უარყო ეს წინადადება, იმიტომ, რომ თვითონ სომხური მხარის წარმოდგენილ მოთხოვნაში ე.წ. სამხრეთ ოსეთის სტატუსი მოხსენიებული იყო ისე, როგორც რუსეთს აწყობდა. აქ რომ ყოფილიყო ლაპარაკი არა სახელმწიფო სამხრეთ ოსეთზე, არამედ ტერიტორიაზე, რომელზეც შეიძლება ფორსმაჟორისას გაევლო ტვირთებს, ამაზე მოლაპარაკების დაწყება, ალბათ, შეიძლებოდა…
- გასულ კვირას ორი სოციოლოგიური კვლევის შედეგები გამოქვეყნდა. ერთი “რუსთავი 2″-ის დაკვეთით გერმანულ-ამერიკულმა ორგანიზაცია GFK-მა ჩაატარა, რომლის შედეგების მიხედვით, 8 ოქტომბრის საპარლამენტო არჩევნებში “ქართულ ოცნებას” ხმას გამოკითხულთა 22,4%, “ნაციონალურ მოძრაობას” კი 21,7% მისცემდა. მეორე კვლევა “ქართული ოცნების” დაკვეთით ჩატარდა და მისი შედეგების მიხედვით, “ნაციონალურ მოძრაობას” 13%-იანი, “ქართულ ოცნებას” კი 35%-იანი რეიტინგი აქვს...
- როგორც აღმოჩნდა, “რუსთავი 2″-მა კვლევა დაუკვეთა ორგანიზაციას, რომელიც აქტიურად მონაწილეობდა ყირიმში ჩატარებულ იმ კვლევებში, რომელსაც რუსეთი ეყრდნობოდა, როდესაც ეს ტერიტორია მიიტაცა. ამიტომ ამ ორგანიზაციის არაფერი მჯერა, შესაბამისად, მის კვლევას არ მივიჩნევ განხილვის ღირსად. რაც შეეხება “ქართული ოცნების” დაკვეთილ კვლევას, აქაც ვერაფრით გამოვრიცხავთ ტენდენციურობას. სიმართლე გითხრათ, არ მჭირდება არანაირი კვლევა იმისთვის, რომ ვივარაუდო მომავალი პარლამენტის კონტურები. თითქმის დარწმუნებული ვარ, რომ მომავალ პარლამენტში უმრავლესობის ბედს გადაწყვეტს მაჟორიტარების არჩევნები და ამ მიმართულებით “ქართულ ოცნებას” კონკურენტები ნაკლებად ეყოლება.
ჩემი ვარაუდით, მაჟორიტარული მანდატების 60-65%-ს სწორედ “ქართული ოცნება” აიღებს. ჩემი აზრით, 5-6 პარტიას აქვს შანსი, რომ პარლამენტში მოხვდეს. სავარაუდოდ, მეორე-მესამე ადგილისთვის სერიოზული ბრძოლა გაიმართება. თუ “ნაციონალური მოძრაობა” მეორე ადგილზე გავიდა, ეს ნიშნავს, რომ აუცილებლად დააყენებს არჩევნების გაყალბების საკითხს, მიუხედავად იმისა, რეალურად გაყალბდება თუ არა, და ამ ტალღაზე შეეცდება არეულობის ინსპირირებას. თუ მოახერხებს ამ საქმეში სხვა ოპოზიციური პარტიების მიმხრობას, მაშინ მოახერხებს აურზაურის მოწყობასაც, თუ ვერ მოახერხებს, მაშინ არაფერი გამოუვა. აქ მნიშვნელოვანი იქნება, რამდენი ამომრჩეველი მივა საარჩევნო ურნებთან. ეს ცალკე საკითხია კიდევ. ის, რომ საზოგადოების მნიშვნელოვანი ნაწილი ნიჰილისტურად არის განწყობილი, ცხადია. “ქართული ოცნების” ერთ-ერთი მთავარი ამოცანა სწორედ ის არის, რომ ამომრჩეველი მიიყვანოს არჩევნებზე. ზოგიერთი ოპოზიციური პარტია კი, მათ შორის, “ნაციონალური მოძრაობა”, შეეცდება, რაც შეიძლება ნაკლები ამომრჩეველი მივიდეს ურნებთან.
- “ნაციონალური მოძრაობა” ვახსენეთ და, ამ რამდენიმე დღის წინ ამ ორგანიზაციის რეგიონული ოფისების ხელმძღვანელები ოდესის გუბერნატორმა უკრაინაში ჩაიყვანა და როგორც ამბობენ, მომავალი არჩევნებისთვის ინსტრუქციები ჩამოურიგა. როგორც ჩანს, მიხეილ სააკაშვილი საარჩევნო პროცესში სერიოზულ მონაწილეობას აპირებს...
- დიახ და მას ამ პროცესში გადამწყვეტი როლი ექნება. ის არის ფიგურა, რომელიც “ნაციონალურ მოძრაობას” აერთიანებს, მის გარეშე ეს ორგანიზაცია კარგა ხანია მარტივ მამრავლებად დაიშლებოდა. როგორც ჩანს, ის არჩევნებამდე, არჩევნებისას და მის მომდევნო პერიოდშიც ცენტრალური ფიგურა იქნება. ყველაზე მეტად რაც არ მომწონს, ის არის, რომ უკვე ცხადად ჩანს, სააკაშვილის წყალობით უკრაინის ხელისუფლება საქართველოს პოლიტიკურ პროცესებში აშკარად როგორ ერთვება. მისი ერთ-ერთი ჩინოვნიკი სხვა ქვეყნის საარჩევნო მოვლენებში თავიდან ბოლომდეა ჩართული და აწყობს უზარმაზარ შეხვედრებს უკრაინის ტერიტორიაზე. ეს ნიშნავს, რომ ამ ამბავში სწორედ უკრაინის ხელისუფლებაა ჩართული. არ ვიცი, რას ფიქრობენ პოროშენკო და მისი მთავრობა?!
- ამ რამდენიმე დღის წინ საფრანგეთის ერთ-ერთ კლინიკაში სულხან მოლაშვილი გარდაიცვალა, ადამიანი, რომელიც სააკაშვილის ხელისუფლების მსხვერპლთა სიმბოლოდ სიცოცხლეშივე იქცა. მისმა გარდაცვალებამ ჩვენში კიდევ ერთხელ გაააქტიურა კითხვა, რამდენად ადეკვატური და კანონიერი პასუხი მიიღო წინა ხელისუფლებამ მოლაშვილისა და სხვათა მიმართ ჩადენილი დანაშაულების საპასუხოდ?
- ჩემი აზრით, სააკაშვილის რეჟიმს არანაირი ადეკვატური პასუხი არ მიუღია. ვწუხვარ სულხან მოლაშვილის გამო და ვუსამძიმრებ მის ოჯახს, თუმცა სულხან მოლაშვილისთვის სიცოცხლე დასრულდა მაშინ, როდესაც ციხეში მოხვდა. პერიოდი მისი დაკავებიდან გარდაცვალებამდე იყო წინასწარ გამოცხადებული სიკვდილის ქრონიკა. მომეცა საშუალება, მელაპარაკა იმ პატიმრებთან, რომლებიც ციხეში მასთან ერთად იყვნენ. მათგან ვიცი, როგორ შესვეს მოლაშვილი წამალზე, როგორ აწამებდნენ… პატიმრები მიყვებოდნენ, ჩვენთან სიგარეტი დაჭრილი შემოდიოდა, რომ არაფერი შემოეპარებინათ, მასთან კამერაში კი წამალი განუსაზღვრელი რაოდენობით შედიოდაო. თავიდან გვეგონა, ამას იმიტომ უკეთებდნენ, რომ მისი გატეხა უნდოდათ, მერე მივხვდით, რომ
მიზანმიმართულად სიკვდილისკენ მიჰყავდათო… გაანადგურეს, მოსპეს ადამიანი მხოლოდ იმიტომ, რომ მისი პირადი ჯიბრი ჰქონდათ. სულხან მოლაშვილი სააკაშვილის რეჟიმმა მოკლა. ის პირადად ასახელებდა სამ პირს, ვინც მის წამებას ორგანიზატორობდნენ და ესწრებოდნენ კიდეც, მათ შორის ბოკერიასაც. აგო ვინმემ პასუხი?! ახლა მერაბიშვილი ლამის პოლიტიკურ პატიმრად გამოიყვანონ. პოლიტიკური კონიუნქტურა გასაგებია, მაგრამ ხომ არსებობს რაღაც მორალური კრიტერიუმი?! სულხან მოლაშვილის გარდაცვალება “ნაციონალური მოძრაობის” სინდისზეა. სულხან მოლაშვილს იარაღი რომ აეღო და დაეხოცა თავისი მწამებლები, სისხლის სამართლის დამნაშავე იქნებოდა. ისე მოკვდა, სამართალი ვერ იპოვა.
- კიდევ ერთი საზარელი ტერაქტი მოხდა თურქეთში. ვრცელდება ინფორმაცია, რომ მისი ორგანიზატორი, შესაძლოა, აჰმედ ჩატაევი იყო. “ისლამურ სახელმწიფოს” შეერთებული ჩეჩენი ამ ხელისუფლებამ გაათავისუფლა ქართული ციხიდან, რასაც “ნაციონალური მოძრაობა” ხშირად იხსენებს და საყვედურობს ხელისუფლებას...
- “ნაციონალური მოძრაობის” ეს ლაპარაკი არის პოლიტიკური ქულების დაგროვების მცდელობა. თვითონ არ ჩამოიყვანეს 2010 წელს აქ?! 2010 წელს, როდესაც ჩატაევი უკრაინაში იარაღის ტარებისა და კონტრაბანდის ბრალდებით დააკავეს, სააკაშვილის ხელისუფლებამ ყველაფერი გააკეთა, რომ ის უკრაინიდან გამოეყვანა.
დიახ, საქართველოში ჩამოსული ჩატაევი ჩვენს სპეცსამსახურებთან თანამშრომლობდა, რასაც თავადაც ამბობდა. მაშინდელი ხელისუფლება მას ისე იყენებდა, როგორც უნდოდა. გაგახსენებთ, იმ პერიოდში ევროპიდან საქართველოში ჩამოჰყავდათ ჩეჩენი ახალგაზრდები, სწორედ ამას უწევდა ორგანიზებას ჩატაევი. როცა მოხდა ლაფანყურის მოვლენები, ის ჩეჩნებთან მოსალაპარაკებლად სწორედ საქართველოს იმჟამინდელმა ხელისუფლებამ გაგზავნა.
აჰმედ ჩატაევთან დაკავშირებით “ნაციონალური მოძრაობის” ბრალდებებს ხელისუფლებისა და უშუალოდ წულუკიანის მიმართ, მას შემდეგ შეიძლება მოვუსმინოთ, რაც მათი მისამართით დასმულ შეკითხვებს გასცემენ პასუხს: რატომ ჩამოიყვანეს ჩატაევი უკრაინიდან? რატომ დაავალეს ევროპის სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩეჩენი ახალგაზრდების საქართველოში ჩამოყვანა? რატომ მისცეს მოქალაქეობა? გვიპასუხონ ამ კითხვებზე “”ნაციონალური მოძრაობის”" წარმომადგენლებმა და მერე დაადანაშაულონ სხვები.
რა თქმა უნდა, ახალმა ხელისუფლებამ გარკვეული შეცდომები დაუშვა, მით უფრო მოსვლისთანავე მიღებული გადაწყვეტილებებისას. თუ არ ვცდები, ჩატაევი 2012 წლის დეკემბერში გაუშვეს. ეს საკითხი უფრო მეტად პროკურატურის საქმე იყო, მას ევალებოდა ზედმიწევნით კარგად შეესწავლა, თუმცა იმჟამად პროკურატურა ჯერ კიდევ იუსტიციის სამინისტროს დაქვემდებარებაში იყო, ამიტომაც გარკვეული გავლენა მიღებულ გადაწყვეტილებაზე აუცილებლად ექნებოდა თეა წულუკიანსაც.
„კვირის პალიტრა“, 04 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: „თურქეთში დღესაც ასზე მეტი შაჰიდი-დივერსანტია”
რუსუდან შელია
(შემოკლებით)
საინფორმაციო სააგენტო Reuters-ი თურქულ პროსახელისუფლებო გაზეთ Yeni Safak-ზე დაყრდნობით წერს, რომ ათათურქის აეროპორტზე თავდასხმის ორგანიზებაში, შესაძლოა, ერთ-ერთი ეჭვმიტანილი რუსეთის მოქალაქე აჰმედ ჩატაევი იყოს. თუმცა თურქეთის ხელისუფლებამ Reuters-ის ინფორმაცია ოფიციალურად არ დაადასტურა. აჰმედ ჩატაევი საქართველოს ხელისუფლებამ 2012 წელს იარაღის უკანონო შეძენა-შენახვის ბრალდებით ლაფანყურის სპეცოპერაციის დროს დააკავა.
ოფიციალური ინფორმაციით, ქართველმა სამართალდამცავებმა ლაფანყურის ტყეში დივერსანტთა ჯგუფთან მოლაპარაკების მიზნით ჩატაევი გაგზავნეს, თუმცა ის დივერსანტებთან დარჩა. რამდენიმე დღეში ის დააკავეს. ხელისუფლების ცვლილების შემდეგ ჩატაევი გირაოთი გაათავისუფლეს, 2013 წლის 18 იანვარს კი პროკურატურამ მისი სისხლისსამართლებრივი დევნა შეწყვიტა. უცხოური მედიის ინფორმაციით, ჩატაევი ჯერ ავსტრიაში, შემდეგ კი სირიაში გადავიდა და ტერორისტული დაჯგუფება “ისლამური სახელმწიფოს” ერთ-ერთ ფრთას ჩაუდგა სათავეში. Reuters-ის ცნობით, ჩატაევის გარდა, ათათურქის აეროპორტში მოწყობილ ტერაქტში რუსეთის, უზბეკეთისა და ყირგიზეთის მოქალაქეებიც მონაწილეობდნენ.
გვესაუბრება ექსპერტი ვახტანგ მაისაია: – არა მხოლოდ თურქულ მედიაში, ოფიციალურადაც რამდენჯერმე გაიჟღერა ტერაქტში აჰმედ ჩატაევის შესაძლო მონაწილეობამ. ჩატაევი ლოპოტის სპეცოპერაციაში მონაწილეობდა, თუმცა ის იუსტიციის მინისტრის გადაწყვეტილებით საპატიმროდან გაათავისუფლეს.
- თუ თურქულმა გამოძიებამ ტერაქტის ორგანიზებაში ჩატაევის მონაწილეობა დაადგინა, იუსტიციის მინისტრის თანამდებობრივი პასუხისმგებლობის საკითხი უნდა დადგეს?
- არ გამოვრიცხავ, რომ ახალი ხელისუფლება მაშინ შეცდომაში შეიყვანეს – გამოძიება ისეთ პირებს ჩააბარეს, რომლებიც ლაფანყურის სპეცოპერაციაში, შესაძლოა, თავადვე მონაწილეობდნენ. ამ შემთხვევაში, თეა წულუკიანის პასუხისმგებლობის საკითხი დგება. ჩემი ინფორმაციით, ჩატაევის საქმეს იძიებდა კონტრდაზვერვის სამსახური ვალერი ზუმბაძისა და ლადო დათაშვილის ხელმძღვანელობით, რომლებიც “ნაციონალური მოძრაობის” დროს ამავე სამსახურში მაღალ თანამდებობებზე მუშაობდნენ. ზოგადად, კომპეტენტურ ორგანოებს ვურჩევ – გამოიძიეთ ბოლომდე ლაფანყურის საქმე და გახვალთ სააკაშვილზე.
- რამდენად უსაფრთხოა ქართველებისთვის თურქეთში გამგზავრება?
- თურქეთის პრემიერის ინფორმაციით, თურქეთში დღესაც ასზე მეტი შაჰიდი-დივერსანტია. მართალია, “ისლამურ სახელმწიფოს” ამ ტერაქტზე პასუხისმგებლობა ჯერჯერობით არ აუღია, თუმცა ეს მათი ხელწერაა – ბრიუსელშიც ამ მეთოდით ააფეთქეს აეროპორტი. (…)
