„ახალი თაობა“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „გიორგი მარგველაშვილი პრეზიდენტის ინსტიტუტს აძლიერებს“
„რეზონანსი“: ბიძინა ივანიშვილის გადაწყვეტილების მოლოდინში: გაურკვევლობა “ოცნებაში”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ გედევან ფოფხაძესთან: “ნაციონალებსა” და ჩვენ შორისაც უფრო მეტი საერთო შეიძლება ვიპოვოთ, ვიდრე განსხვავება”
„რეზონანსი“: ომი “მაესტროში”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ია ანთაძესთან: “არ მჯერა, რომ “რუსთავი 2″-ის მაყურებელი “მაესტროს” მაყურებელი გახდება”
„რეზონანსი“: იკვეთება პოლიტიკური ინტერესი ტელეკომპანია “მაესტროს” ირგვლივ?
„ალია“: რისთვის სჭირდება პატარკაციშვილების ოჯახს 49 მილიონიანი დავალიანების მქონე „მაესტრო“?
„ალია“: ვის მიაქვს ბურჯანაძის პარტიაში ოცნების“ გასაიდუმლოებული ინფორმაცია?
„რეზონანსი“: ინტერვიუ პრიიტ ტურკთან: „“ნატო გაფართოებას განაგრძობს და მონტენეგროს შემდეგ საქართველოს ჯერია”
„რეზონანსი“: რუსი იმპორტიორები საქართველოს „შემოესივნენ» // თურქეთის ჩაკეტვის გამო, ნარჩენი ხილ-ბოსტნეულიც კი რუსეთში გაზიდეს
—————————-
„ახალი თაობა“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: გიორგი მარგველაშვილი პრეზიდენტის ინსტიტუტს აძლიერებს“
„ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ექსპერტი რამაზ საყვარელიძე ქვეყანაში შექმნილ ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს აფასებს, განსაკუთრებით ყურადღებას უთმობს პრეზიდენტის ვიზიტს პარლამენტში და საარჩევნო სამზადისს.
გთავაზობთ ამონარიდებს:
- რა გზავნილები ამოიკითხეთ პრეზიდენტ გიორგი მარგველაშვილის გამოსვლაში?
- მთავრობამ გადაწყვიტა, რომ ეს ოდიოზური სიტუაცია დაესრულებინა, რაც იყო შექმნილი [პრეზიდენტსა და პრემიერ-მინისტრს შორის] და ამ ურთიერთობას მისცა ნორმალური მხარე, რომელიც რეგლამენტითაა გაწერილი. ვფიქრობ, რომ ამან დადებითი როლი შეასრულა. ამ სასიამოვნო და საპასუხო პოზიტივმა პრეზიდენტის გამოსვლაშიც გაიჟღერა. (…) კონკრეტულად ვგულისხმობ პრეზიდენტის მიერ პრემიერ-მინისტრის ინიციატივების დადებითად შეფასებას. კარგია, რომ პროცესი ნორმალიზებისაკენ წავიდა. დაძაბულობა მოსახლეობას არ მოსწონს და მისასალმებელია, რომ პოლიტიკოსებმა დაძაბულობაზე უარი თქვეს. მე მგონი, კლიმატის ცვლილება ყველას სურდა.
- გიორგი მარგველაშვილის გამოსვლაზე რას იტყოდით?
- პრეზიდენტმა, რომელსაც ყოველთვის აქვს აქცენტი გაკეთებული საქართველოს ევროპულ კურსზე და ეს აქცენტი ახლაც ჭარბად იყო, ყურადღება მიაქცია იმას, რომ საქართველოს პერსპექტივები ეხსნება აზიის მიმართულებით.
- გოგი თოფაძის განცხადებაზე რას იტყვით?
- ეს გაუგებრობა იყო, რადგან ანალობიური ელემენტები, ანალოგიური შეფასებები უმრავლესობის სხვა წევრთა შეფასებებში არ ჩანდა. შეგახსენებთ გია ვოლსკის გამოსვლასაც, რომელმაც, როგორც უმრავლესობის ლიდერმა, გოგი თოფაძის პოზიცია არ მიიღო და ჩათვალა, რომ მას ბოდიში აქვს მოსახდელიო. მე პირადად გოგი თოფაძის განცხადებას უმკრავლესობის თვალსაზრისად არ მივიჩნევდი, ეს უფრო მისი პირადი პოზიციაა და ამ პოზიციაში საკამათო ძალიან ბევრია
- დათბა პირველ პირებს შორის ურთიერტყობა, თუმცა ბიძინა ივანიშვილის დამოკიდებულება გიორგი მარგველაშვილისადმი არ შეცვლილა. რა მოხდა?
- არჩევნებს ყველაფერში კორექტივები სეაქვს. მე უფრო აქცენტს გავაკეთებდი იმ ცვლილებაზე, რაც მოხდა აღმასრულებელ ხელისუფლებაში გიორგი კვირიკაშვილის მოსვლით. განვლილი პერიოდის იმას უჩვენებს, რომ გიორგი კვირიკაშვილი, საერთოდ, კონფრონტაციული სტილის მქონე პიროვნება არ არის. იგი ყოველთვის ცდილობს ურთიერთობის არაკონფრონტაციული გზები მოძებნოს.
(…)
- უმრავლესობის სიის პირველი ნომერი გიორგი კვირიკაშვილი იქნება. რამდენად მომგებიანია ეს „ქართული ოცნებისათვის“?
- ვერ გეტყვით. გააჩნია, ჰყავთ თუ არა სხვა ალტერნატიული პიროვნება (..) არ არის გამორიცხული ბიძინა ივანიშვილი ვნახოთ“ოცნების“ სიის სატავეში, ან სხვა რომელიმე მიმზიდველი ფიგურა იპოვონ. გიორგი კვირიკაშვილის სიის სატავეში ჩასმა იმას გულისხმობს, რომ იგი არჩევნების შემდეგ იოსევ პრემიერ-მინისტრად დაინიშნება, თუმცა შემდეგ მეორე ნომრის საკითხიც დგება, რადგან ის მმეორე ნომერი პარლამენტის თავმჯდომარის კანდიდატად განიხილება. ასე რომ, არ ვიცი, ეს რამდენად მომგებიანია. მე მგონი, ეგ თემა ჯერ წერტილდასმული არ არის, თუ ვინ იქნება „ოცნების“ პირველი ნომერი.
- პარლამენტის თავმჯდომარის ადგილს ისევ რესპუბლიკელი დაიკავებს?
- გააჩნია, მანდატების რა რაოდენობა ექნება ხელზე „ქართულ ოცნებას“. შეიძლება ახალი კონფიგურაციის პარლამენტმა ამ მიმართულებით განსხვავებული ორიენტაცია აიღოს. გააჩნია, ვინ შევა პარლამენტში ყველაზე მეტი შანსი ვისაც აქვს, ეს არის „პატრიოტთა ალიანსი“ და ნინო ბურჯანაძის პარტია. მათ კი შესაძლებლია რესპუბლიკელების წინ წამოწევას მხარი არ დაუჭირონ. (…)
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
ბიძინა ივანიშვილის გადაწყვეტილების მოლოდინში: გაურკვევლობა “ოცნებაში“
თაკო მათეშვილი
წინასაარჩევნო კამპანია კარსაა მომდგარი, თუმცა დაზუსტებული ინფორმაცია იმის თაობაზე, ჩაერთვება თუ არა მასში ბიძინა ივანიშვილი და თუ ჩაერთვება, რა ფორმით, არ არსებობს.
უმრავლესობის წარმომადგენლები განსხვავებულ ინფორმაციას ფლობენ. მათი ნაწილი ამტკიცებს, რომ ივანიშვილმა ყოველგვარი პროცესისგან განზე დგომის გადაწყვეტილება მიიღო, ნაწილი კი ამბობს, რომ ბუნებრივია, მის მიერ შექმნილ პარტიას ასეთ მნიშვნელოვან დროს გვერდით დაუდგება.ჯერჯერობით არც საარჩევნო სიაა ცნობილი, რომლითაც კოალიცია 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე წარდგება. მეტიც, კოალიციაში ამაზე მოლაპარაკებაც კი არ დაწყებულა. მასში შემავალი პარტიები ჯერ პარტიულ სიებს დამოუკიდებლად აყალიბებენ, რის შემდეგაც მოლაპარაკების მაგიდას მიუსხდებიან და ერთობლივი სიის შედგენაზე დაიწყებენ მუშაობას.
იჯდება თუ არა ამ მაგიდასთან ბიძინა ივანიშვილიც, მიიღებს თუ არა ის მონაწილეობას სიის შედგენაში, ან მოგვიანებით საარჩევნო კამპანიაში, საჯაროდ, ან კონსულტირების დონეზე, ამასთან დაკავშირებით კოალიციაში საპირისპირო განცხადებებს აკეთებენ. მიუხედავად იმისა, რომ გასული წლის 31 დეკემბერს ივანიშვილმა თავად განაცხად – სიების შედგენაში მონაწილეობას აუცილებლად მივიღებო, ამას ზოგი კატეგორიულად უარყოფს.
“ძალიან აქტიურად ჩავერევი, კიდევ ერთხელ ვაცხადებ. მთელი ჩემი რესურსით დავეხმარები საკუთარ გუნდს, რომ მან დაარწმუნოს საზოგადოება, რომ დღეს ისევ შეუცვლელია და ლიდერი უნდა იყოს. რამეთუ იმ გზებს, რაც გამოიკვეთა ჩვენი მოსვლის შემდგომ, იმ ფასეულობებს, რაც დავამკვიდრეთ, გაღრმავება და გამაგრება სჭირდება”, – განაცხადა ივანიშვილმა გადაცემა “2030″-ში და დასძინა, რომ გუნდის გადახალისების მიზნით შეხვედრებიც ჰქონდა.
იგივე დაადასტურა “ქართული ოცნების” აღმასრულებელმა მდივანმა ირაკლი კობახიძემაც და მსგავს მოსაზრებებს აფიქსირებს საპარლამენტო უმრავლესობის წევრების ნაწილიც. ამბობენ, რომ ზუსტად არ იციან რა ფორმით, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილი საარჩევნო კამპანიაში მონაწილეობას მიიღებს. მათი თქმით, ეს ბუნებრივია, რადგან იგი “ქართული ოცნების” დამფუძნებელია.
“შესაძლოა იყოს კონსულტაციებსა და შეხვედრებზეც. მისი სიტყვა მთელი საქართველოს მოსახლეობისათვის ავტორიტეტული და მნიშვნელოვანია. ასე რომ, რა თქმა უნდა, ვერ ვიტყვით, რომ ის აბსოლუტურად განზე იდგება. თუმცა ეს ჩართულობა ოფიციალური არ იქნება.
“რაც შეეხება სიის ფორმირებას, ოფიციალურად ამაშიც არ ჩაერთვება, მაგრამ შეიძლება საჭოჭმანო საკითხებზე გამოთქვას აზრი. თუკი მისი რჩევა და კონსულტაცია საჭირო გახდა, გამორიცხული არაა, რომ მივმართოთ არა მხოლოდ პარტიის, არამედ კოალიციის საკითხებთან დაკავშირებითაც.
“თუმცა გადამწყვეტი მაინც ის იქნება, რა შეთანხმებამდეც კოალიცია მივა. პარტია “ქართულ ოცნებას” ბიძინა ივანიშვილთან ალბათ უფრო მეტი კონტაქტი ექნება”, – ამბობს საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი გუგული მაღრაძე.
რაც შეეხება იმას, ვიხილავთ თუ არა ბიძინა ივანიშვილს საჯარო შეხვედრებზე, ან კანდიდატების საზოგადოებისათვის წარდგენისას, მაღრაძე ამბობს, რომ თავისი მხარდაჭერა მან საჯაროდაც შეიძლება დააფიქსიროს ისე, როგორც სხვა, საზოგადოებისათვის ცნობილმა სახეებმა – “მას ამ უფლებას ვერ წავართმევთ”, – დასძენს იგი.
თამაზ მეჭიაური: “არჩევნებში მონაწილეობას არ მიიღებს, მაგრამ რაღაც ფორმით ჩართული იქნება. “ქართულ ოცნებას”, რა თქმა უნდა, მხარდაჭერას გამოუცხადებს. რა ფორმით გამოიხატება ეს, დრო გვიჩვენებს. შესაძლოა კონსულტირების დონეზე.”
ანი მიროტაძე: “ბატონი ბიძინა ჩვენი გუნდის წევრია, ამიტომ მგონია, რომ საარჩევნო პერიოდში არ დაჯდება და ვითარებას შორიდან არ დააკვირდება, თუმცა როგორ გააკეთებს ამას – როგორც რიგითი მოქალაქე, თუ უფრო აქტიურად ჩართული პირი, ამ საკითხზე არ არ გვიმსჯელია.”
ზვიად კვაჭანტირაძე: “ქართული ოცნების” პარტიულ და კოალიციურ ღონისძიებებში აქტიურად ჩაერთვება, რადგან იგი კოალიციის უპირობო ლიდერად რჩება.”
განსხვავებულ ინფორმაციას ფლობენ “რესპუბლიკელები”. პარლამენტის თავმჯდომარე აცხადებს, რომ 2016 წელს საარჩევნო სიის დაკომპლექტებაში ბიძინა ივანიშვილი აღარ ჩაერთვება. უსუფაშვილის განმარტებით, ამ საკითხში გადაწყვეტილების მთავარი მიმღები პირი კოალიციის ლიდერი (გიორგი კვირიკაშვილი) იქნება, თუმცა სიის დაკომპლექტება კოალიციურად შეთანხმდება.
იგივე განაცხადა “რეზონანსთან” ინტერვიუში “რესპუბლიკური პარტიის” თავმჯდომარე ხათუნა სამნიძემაც. ჩვენს კითხვაზე, იჯდება თუ არა მოლაპარაკების მაგიდასთან ბიძინა ივანიშვილიც, სამნიძემ შემდეგნაირად გვიპასუხა: “უკვე ითქვა, რომ ბიძინა ივანიშვილი სიების შედგენასა და ზოგადად, საარჩევნო კამპანიაში აღარ ჩაერთვება.
ამ პროცესს პრემიერ-მინისტრი უხელმძღვანელებს, რომელიც კოალიციის ლიდერია. მე ეს მოვისმინე და არავითარი სხვა მოლოდინი არ მაქვს. მე ზუსტად ვერ გეტყვით, იქნება თუ არა ივანიშვილი მოლაპარაკების მაგიდასთან.”
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
ინტერვიუ გედევან ფოფხაძესთან: “ნაციონალებსა” და ჩვენ შორისაც უფრო მეტი საერთო შეიძლება ვიპოვოთ, ვიდრე განსხვავება”
ეკატერინე ბასილაია
“ქართული ოცნების” დეპუტატი და ადამიანის უფლებათა დაცვის კომიტეტის თავმჯდომარე გედევან ფოფხაძე „რეზონანსტან ინტერვიუში სხვადასხვა საჭირბოროტო საკითხებზე საუბრობს.
- პრეზიდენტის ყოველწლიურ მოხსენებას პირველად დაესწრო “ოცნების” მინისტრთა კაბინეტი და ეს “რესპუბლიკელმა” დავით ბერძენიშვილმა შეაფასა მიღწევად და პოლიტიკური წესრიგისკენ გადადგმულ ნაბიჯად. რა უშლიდა “ოცნებას” ხელს პოლიტიკური წესრიგი წინა წლებშიც ყოფილიყო?
- ვერ გეტყვით, რომ ეს ჩემთვის პოლიტიკური წესრიგისკენ გადადგმული ნაბიჯია. ეს არის შესაძლებლობა, რომელიც შეგიძლია გამოიყენო და შეგიძლია – არა. თუ თვლი საჭიროდ, რომ დასწრება პოლიტიკურად უკეთესი ჟესტი იქნება, შეგიძლია დაესწრო. მთავრობას და პრეზიდენტს, როგორც დამოუკიდებელ ინსტიტუციებს აქვთ იმის შესაძლებლობა, რაღაც ფორმატში ითანამშრომლონ. ადრეც ისმებოდა ეს შეკითხვა და პირადად მე ვერანაირ განსაკუთრებულ დასკვნას ვერ ვაკეთებდი, რადგან ვერ ვხვდები რა აუცილებლობაა დაესწრო ან რა არის ცუდი, რომ არ დაესწრო. დაესწრნენ – ძალიან კარგი, რომ არ დასწრებოდნენ, არაფერს ვიტყოდი. არც დასწრებითაც არაფერი ფუჭდება.
- ადრე მთავრობის წევრები ამბობდნენ, დასწრება მთავრობის მოცდენააო. ქვეყნის პირველი პირის მოსმენა მოცდენაა?
- ქვეყნის პირველი პირი რატომაა? კონსტიტუციით არ არის პირველი პირი. ჩვენ საპარლამენტო რესპუბლიკისკენ მივდივართ, შესაბამისად პირველ პირად პრემიერი უნდა ჩაითვალოს და ის გადაწყვეტს, დაესწროს თუ არა.
- დავით ბერძენიშვილმა აღიარა, წინა წლებში პრეზიდენტის წინააღმდეგ “ლამის ჯვაროსნული ლაშქრობა იყო გამოცხადებული”, მაგრამ ჩვენი პარტია ამ კამპანიაში არ ჩაერთოო. დანარჩენები რას ერჩოდით მარგველაშვილს?
- დავითს მაგ ფორმულირებაში არ ვეთანხმები, არ მგონია, ვინმეზე ლაშქრობა იყოს გამოცხადებული. პრეზიდენტმა თავად მოახდინა დისტანცირება იმ პოლიტიკური გუნდიდან, რომელმაც მხარი დაუჭირა და ამას რაღაც გაუცხოებაც მოჰყვა.
მე საჯარო გამოსვლაში პრეზიდენტზე შეურაცხმყოფველი და ცუდი რამ არ მითქვამს, რის გამოც ჩემი დამოკიდებულება ლაშქრობად ჩაითვლებოდა. რატომ უნდა განვიხილოთ ეს დამოკიდებულება, რომ ვიღაცამ გაილაშქრა და ვიღაცამ – არა. უბრალოდ, პრეზიდენტს ჰქონდა განსხვავებული აზრი, რაღაც საკითხებში ჩვენ მას არ ვეთანხმებოდით. ერთი-ორჯერ ჩვენს საკანონმდებლო პოზიციას ვეტოც დაადო და ის დავძლიეთ. ხომ არ შეიძლება ვთქვათ, რომ ვეტოს დადებით პრეზიდენტმა გაილაშქრა პარლამენტის წინააღმდეგ? ლაშქრობა და მტრობა – ასეთი ფორმულირება გადაჭარბებულად მიმაჩნია.
- თუმცა საზოგადოებას ახსოვს, რომ ივანიშვილი მუდმივად აკრიტიკებდა პრეზიდენტს და ასევე ივანიშვილის ის განცხადებაც, რომ ღარიბაშვილს ორჯერ თქმა არ სჭირდება. ამდენად აღქმა იყო, რომ ივანიშვილის განცხადებების გამო დაიწყო ღარიბაშვილსა და პრეზიდენტს შორის უთანხმოება.
- ამ განწყობას მე არ ვიზიარებ. ღარიბაშვილს ჰქონდა იმის რესურსი, პოზიციებში დამოუკიდებელი ყოფილიყო. ისე, როდესაც პრეზიდენტობაზე გიორგი მარგველაშვილი წარადგინეს, მაშინ ამ კანდიდატურით ყველა კმაყოფილი არ ვიყავით.
- თქვენ რატომ არ იყავით კმაყოფილი. გოგი თოფაძეზე ადრე გქონდათ გიორგი მარგველაშვილის აზრი ქართველებზე წაკითხული და ამიტომ მას პრეზიდენტობა არ უნდა ეკადრა?
- გიორგი მარგველაშვილმა სადღაც რაღაც დაწერა, მაგის გამო არა. მაშინ ირაკლი ალასანიას მიმართ მეტი სიმპათია მქონდა, მაგრამ ჩემი პოზიცია საჯაროდ არ გამომითქვამს. მაშინ ირაკლისთან ვიყავი პარტიაში და ის ითვლებოდა პრეზიდენტობის კანდიდატად.
- თუ გახსოვთ, გოგი თოფაძეს მოსწონდა თუ არა მაშინ გიორგი მარგველაშვილის კანდიდატურა?
- ვერ გეტყვით. საჯაროდ რამე რომ ეთქვას, არ მახსოვს.
- თქვენ თქვით “ოცნებასთან” გაუცხოება იმიტომ მოხდა, რომ პრეზიდენტს განსხვავებული პოზიციები ჰქონდაო. გიორგი მარგველაშვილს დღესაც იგივე პოზიცია აქვს, მაგრამ მაინც მივიდა მის მოსასმენად მთავრობა. რატომ დათბა “ოცნების” დამოკიდებულება პრეზიდენტის მიმართ?
- გიორგი კვირიკაშვილს თავისი დამოკიდებულება აქვს, ირაკლი ღარიბაშვილს თავისი დამოკიდებულება ჰქონდა. ვერ გეტყვით, რომ რაღაც რადიკალური ცვლილებაა, კვირიკაშვილი ახალი პრემიერია და სცადა, გარკვეულ დონეზე ახალი ნიშნულიდან დაიწყოს ურთიერთობა. რა ეფექტს იქონიებს, არ ვიცი. ახალი მიდგომა ცუდი არ არის.
- ამ დათბობის მიზეზი არჩევნების მოახლოება ხომ არ არის?
- ამაზე არ მიფიქრია. არ მგონია, უფრო ადრე რომ დანიშნულიყო პრემიერად კვირიკაშვილი, მაშინ იმასვე არ გააკეთებდა.
- თქვენი აზრით, ქვეყნის იმიჯს არ აზიანებდა პრეზიდენტის მიმართ მთავრობისა და პარლამენტის დაპირისპირება, იგივე ავლაბრის რეზიდენციიდან გამოსახლების თუ უცხოეთში დელეგაციების თემა, ასევე უშიშროების საბჭოზე პრემიერის არ დასწრების საკითხი?
- პირობითად, დავუშვათ, არჩევნები მარგველაშვილის ნაცვლად ბაქრაძეს ან ბურჯანაძეს რომ მოეგო. თუ პრეზიდენტობას ოპოზიცია იგებს, მერე გარკვეული პოლიტიკური წინააღმდეგობა პრეზიდენტსა და პარლამენტს შორის იქმნება, იმის გამო, რომ სხვადასხვა პოლიტიკური განწყობაა. ამის გამო ქვეყნის იმიჯი რატომ უნდა დაზარალდეს? შეიძლება ვიღაცას ინსტიტუციურად გაუჭირდეს ჩვენთან ურთიერთობა და ამ ეტაპზე მართლაც უკეთესია ერთიანი მონოლითური პოლიტიკური სივრცე იყოს, რომელიც საშუალებას მოგვცემს საერთაშორისო დონეზე ერთიანი პოზიცია დავაფიქსიროთ, მაგრამ იმ რეალობასაც ვერ გამორიცხავთ, რომ სხვადასხვა პოლიტიკური სუბიექტი იყოს ამა თუ იმ ინსტიტუციაში წარმოდგენილი.
ამიტომაც, აქიდან ტრაგიზმის შექმნას, მე არ დავიწყებდი. ერთადერთი, კარგია, ქართულ პოლიტიკაში დამკვიდრდეს, რომ ეროვნული სახელმწიფო ინტერესი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე მაგალითად, რა შენობაში იქნები. ამ საკითხზე ორივე მხარის გამტყუნება შეიძლება. თუმცა ჩემთვის იმ შენობაში შესვლა იმის სიმბოლოა, რომ ადამიანი თავმდაბალი არ არის. როდესაც ორი მხარე წინააღმდეგობაშია, ორივეს ბრალია.
- გოგი თოფაძის განცხადებაზე, მარგველაშვილმა ქართველები “დაუნებს” შეადარა, ეს შეურაცხყოფაა და ბოდიში მოიხადოსო, თქვენ რა აზრის ხართ, ვის აქვს საბოდიშო, პრეზიდენტს თუ თოფაძეს?
- გოგი თოფაძეს დიდი ხანია ვიცნობ, დიდ პატივს ვცემ, ბევრი რამ მაკავშირებს მასთან და ცუდს ვერაფერს ვიტყვი. მე ჩემი აზრი მაქვს, გოგის – თავისი, ხანდახან ძალიან მკვეთრი პოზიცია ახასიათებს. არ მგონია, მარგველაშვილმა ვინმესთან ბოდიში უნდა მოიხადოს. შეიძლება მისი ბევრი განცხადება არ მომეწონოს, მაგრამ ეროვნული ერთიანობის საჭიროებიდან ბევრს მოვითმენ. მე ემოციები მაქვს თუ არა, ეს ჩემი პრობლემაა. ვთვლი, დიპლომატია უნდა დავიცვა, რომ საზოგადო და საჯარო ინტერესი არ დაზარალდეს. მე ასეთ დამოკიდებულებას სწორად არ ვთვლი, მაგრამ არავის ცენზორი არ მინდა ვიყო, არც ბერძენიშვილის და არც თოფაძის.
- თოფაძის სკანდალური განცხადება პირველი არ არის, თქვენი აზრით, მომავალ საპარლამენტო სიაში თოფაძე უნდა მოიაზრებოდეს?
- ეს ჩემი გადასაწყვეტი არ არის. მე ჩემს თავზე ვერ გეტყვით ვერაფერს, სხვაზე რა უნდა გითხრათ? ისეთი პოლიტიკური გუნდი უნდა შეიქმნას, რომელიც ერთიანი, შედეგზე ორიენტირებული და პროფესიონალურად კარგად დალაგებული იქნება. ავტორიტეტების, პროფესიონალების და საერთო გუნდურობის ბალანსი უნდა იყოს დაცული და მე ვიქნები თუ არა, ესეც გუნდის გადასაწყვეტია.
- კოალიციას ერთი ღირებულება არ უნდა გააჩნდეს?
- მიმაჩნია, რომ ადამიანებს შორის უფრო მეტი საერთოა, ვიდრე განსხვავება. “ნაციონალებსა” და ჩვენ შორისაც, ადამიანურად მიმაჩნია, რომ უფრო მეტი საერთო შეიძლება ვიპოვოთ, ვიდრე განსხვავება. არის ერთიანობის რაღაც ხარისხი, რომელიც ყველაფერს გამორიცხავს. იმის ქვემოთ შეიძლება ისეთ ელემენტარულ რაღაცაზე ვიკამათოთ, რაც სასაცილოც იყოს. ერთიანობა საერთო მიზნიდან უნდა გამომდინარეობდეს.
- ტელეკომპანია “მაესტროს” ყოფილი გენერალური დირექტორი პოლიტიკურ ინტერესზე საუბრობს. არის თუ არა პრობლემა, რომ სულ ახლახან ტელევიზიის საკონტროლო პაკეტის მყიდველი გია გაჩეჩილაძე პრემიერის მეგობარია და რაც აჩენს ეჭვს, რომ “მაესტრო” სახელისუფლებო ხდება? მით უმეტეს, თქვენი თანაპარტიელები “რუსთავი 2″-ს ყოველთვის წამოაძახებენ ხოლმე, რომ ტელევიზია სააკაშვილის იყო და ეს პრობლემას წარმოადგენდა.
- ასეთი შეფასება არ მომწონს. “მაესტროს” შიგნით რაც ხდება, ეს ვინმესგან პროვოცირებული რატომ უნდა იყოს. გაჩეჩილაძე რა ახლა მივიდა “მაესტროში” და ამ სფეროში არ ყოფილა მანამდე? თუკი ის ტელევიზიის მფლობელი ხდება და ამ კუთხით აქტიურებას იწყებს, ამაში ქვეტექსტი რატომ უნდა ვეძებო?
შევხედოთ “მაესტროს” სარედაქციო პოლიტიკას. არ მგონია ისე შეიცვალოს, რომ ვინმეს სასაყვედურო გახდეს. კვირიკაშვილი და გაჩეჩილაძე კარგა ხანია რომ მეგობრობენ, ამაში პრობლემა რატომ უნდა დავინახოთ?! მე და ნიკა გვარამიაც ვართ მეგობრები და მერე რა? გადახედეთ სატელევიზიო სივრცეს, სახელისუფლებო გავლენა არანაირად არ არის. სააკაშვილის დროს მათ რომ კონტროლირებადი ტელევიზიები ჰქონდათ, ამაში მე პრობლემას ვერ ვხედავდი, სხვა სივრცე თუ იქნებოდა. ის, რომ ვიღაც მასმედიის სეგმენტის გაკონტროლებას ცდილობს, ამაშიც ვერ ვხედავ პრობლემას.
სააკაშვილის დროს მთავარი პრობლემა “იმედში” შეჭრა იყო. რაც “მაესტროში” ხდება, ამაში ვერც შეთქმულების ძებნას დავიწყებ და ვერც ტრაგედიას შევქმნი. იმიტომ რომ, მგონია, არაფერი არ ხდება ისეთი, რაზეც პოლიტიკური შეფასების საჭიროება იყოს.
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
ომი “მაესტროში“
თიკო ოსმანოვა
“მაესტროს” პარტნიორთა კრებამ გენერალური დირექტორის თანამდებობიდან ბაია გადაბაძე გადააყენა და მის ადგილზე ლევან გაჩეჩილაძე დანიშნა. გადაბაძე გადაწყვეტილებას პოლიტიკური მოტივით ხსნის, რადიკალურ ბრძოლას იწყებს და ტელეკომპანიის 55%-იანი წილის მფლობელს და ახალ გენერალურ დირექტორს ტელევიზიაში შესვლის უფლებას არ მისცემს.
გიორგი გაჩეჩილაძე “მაესტროში” მაშინ მივიდა, როდესაც ტელეკომპანიის გენერალური დირექტორი ბაია გადაბაძე პირდაპირ ეთერში, მიმდინარე პროცესებთან დაკავშირებით კომენტარს აკეთებდა. ბაია გადაბაძემ განაცხადა, რომ წილების გადანაწილების პროცესი ბევრ კითხვის ნიშანს აჩენს, გიორგი გაჩეჩილაძემ კი ეს შანტაჟად შეაფასა. თუმცა მან ბაია გადაბაძეს იმავდროულად ტელევიზიაში დარჩენა და მუშაობა შესთავაზა. გიორგი გაჩეჩილაძის განცხადებით, ის ერთ-ერთია, რომელმაც ბაია გადაბაძის თანამდებობაზე დანიშვნის დოკუმენტს ხელი მოაწერა.
“შენი სიტყვებით ძალიან აღიზიანებ იმ ადამიანს, ვისაც უყვარდი, მე შენს დაცვაზე უფრო ვზრუნავ, ვიდრე შენ საკუთარ თავზე. შენ რა გინდა?! დირექტორის პოსტის დატოვება არ გინდა?! კი ბატონო, დავილაპარაკოთ და, ვნახოთ, როგორ გავაკეთებთ საქმეს”, – უთხრა გიორგი გაჩეჩილაძემ ბაია გადაბაძეს.
აღნიშნული დიალოგის შემდეგ მხარეებმა სათათბირო ოთახში გადაინაცვლეს, სადაც პარტნიოთა კრება 3 საათზე დიდხანს გაგრძელდა. კრებაზე დასასწრებად ბაია გადაბაძემ მესამე სექტორის წარმომადგენლებიც მიიწვია, თუმცა ტელევიზიის საკონტროლო პაკეტის მფლობელმა მათ დასწრების ნებართვა არ მისცა. გაჩეჩილაძის თქმით, ეს არის კერძო ტელევიზია და იმართება ჩვეულებრივი კრება, რომელთან დაკავშირებითაც აჟიოტაჟის ატეხვა არ ღირს.
ა/ო “საერთაშორისო გამჭირვალობა საქართველოს” პროექტების მენეჯერის, ნინო რობაქიძის თქმით, მოსახლეობამ სწრაფად უნდა მიიღოს პასუხი საინტერესო კითხვებზე.
“ჩვენ გვსურს დავაკვირდეთ პროცესებს მეტი გამჭირვალობისთვის და იმისთვის, რომ საზოგადოებამ რაც შეიძლება სწრაფად მიიღოს პასუხები საინტერესო კითხვებზე. გვქონდა სურვილი, რომ დავსწრებოდით შეხვედრას, თუმცა ერთი-ერთი პარტნიორის ადვოკატი წინააღმდეგია. იმ ინფორმაციაზე დაყრდნობით, რაც ვრცელდება და რაც “მაესტროს” მენეჯმენტმა მოგვაწოდა, ვთვლით, რომ პროცესი არის დაჩქარებული. უფრო მეტი პასუხია საჭირო, რაც არ არსებობს. ასევე გავითვალისწინოთ კონტექსტი – არჩევნებამდე რამდენი თვით ადრე იწყება მფლობელებთან დაკავშირებული დავა. თანაც ვიცით, რომ “მაესტროს” გარშემო რამდენიმე სასამართლო მიმდინარეობს და ვთვლით, რომ სანამ სამართლებრივი დავა არ დასრულდება, არ იქნება მიზანშეწონილი ფორსირებულად მნიშვნელოვანი საკადრო ცვლილებების განხორციელება”, – განუცხადა ჟურნალისტებს ნინო რობაქიძემ.
შეხვედრის დასრულების შემდეგ ბაია გადაბაძემ ჟურნალისტებს აცნობა, რომ თანამდებობა დაატოვებინეს, რაც მან პოლიტიკური მოტივით ახსნა და ძმები გაჩეჩილაძეების წინააღმდეგ რადიკალური ბრძოლა დააანონსა – აღნიშნა, რომ გაფიცვას იწყებს.
ბაია გადაბაძის თქმით, პარტნიორთა კრებაზე განიხილეს მისი საკითხი, სადაც 55%-იანი წილის მფლობელმა გია გაჩეჩილაძემ თანამდებობიდან გადააყენა.
“გაკოტრების საქმის წარმოება ჩათვალეს ჩემს არასწორ ნაბიჯად და ასევე ლოგოს გადაცემა. გია და ლევან გაჩეჩილაძეებმა შემომთავაზეს დავრჩენილიყავი ტელევიზიაში და მემუშავა. მე მაინტერესებდა მათი კონკრეტული შეთავაზება, რის შემდეგაც მთხოვეს, რომ ავსულიყავი ჩემს კაბინეტში სასაუბროდ. ვისაუბრეთ. მათ ვერ დამარწმუნეს, რომ ფულის წარმომავლობა არის ქველმოქმედება, რომ ეს არის კეთილი მიზნებისთვის. მე მჯერა, რომ მათ უნდათ კარგი ტელევიზიის გაკეთება და აქვთ კარგი იდეები. გამორიცხულია, არ ვეთანხმები იმას, რომ ბიზნესმენ ირაკლი რუხაძეს აქვს სურვილი დაეხმაროს “მაესტროს”. მიმაჩნია, რომ ჩემი გაშვების გადაწყვეტილება არის პოლიტიკურად მოტივირებული”, – განაცხადა ბაია გადაბაძემ და აღნიშნა, რომ დღეიდან იწყებს გაფიცვას.
“მე ამ წუთიდან ვიწყებ გაფიცვას, მივდივარ საჯარო რეესტრში, რომ დავარეგისტრირო ჩემი პროტესტი იმის შესახებ, რომ გადაწყვეტილება ლევან გაჩეჩილაძის “მაესტროს” დირექტორად დანიშვნის საკითხზე არ დაარეგისტრიროს, რადგან ეს იქნება არასწორი და უკანონო… მე გადავდივარ ასეთ რეჟიმში, რადგან სხვა გზა არ დამრჩენია. მივმართავ იუსტიციის სამინისტროს, არ განახორციელონ ცვლილება იმიტომ, რომ ამით საფრთხის ქვეშ დადგება ტელეკომპანიის სამომავლო ბედი”, – განაცხადა ბაია გადაბაძემ.
გია გაჩეჩილაძის თქმით, გადაბაძისთვის კონკრეტული პოზიცია არ შეუთავაზებიათ, თუმცა სურდათ, ერთად აეწიათ ის მძიმე “შტანგა”, რომელიც ასაწევია. მისივე თქმით, გადაბაძემ აღნიშნულ შეთავაზებაზე უარი განაცხადა და მან კიდევ ერთხელ განმარტა გადაბაძის პოსტიდან გათავისუფლების მოტივი: “მისი გაშვების მიზეზი არის “მაესტროს” რეიტინგის კლება, ტელევიზიის გაკოტრებაზე მის მიერ შეტანილი განცხადება – ფინანსური მდგომარეობა, სხვა რა უნდა იყოს მიზეზი?”, – განაცხადა გია გაჩეჩილაძემ. მან ასევე დაადასტურა პრემიერ-მინისტრთან შეხვედრა და აღნიშნა, რომ გიორგი კვირიკაშვილს როგორც მეგობარს ისე შეხვდა და ეს “მაესტროსთან” კავშირში არ არის. ამასთან, მისი განმარტებით, მიიღო გადაწყვეტილება, რომ “მაესტროს” მისმა ძმამ, ლევან გაჩეჩილაძემ უხელმძღვანელოს.
ახალმა გენერალურმა დირექტორმა კი სარედაქციო პოლიტიკის დამოუკიდებლობის პირობა დადო და აღნიშნა, რომ თანამშრომლების სამსახურიდან გაშვებას არ გეგმავს: “მე ჩემი პრიციპების გადახვევას არ ვაპირებ – თავისუფლება უპირველეს ყოვლისა”, – განაცხადა ევან გაჩეჩილაძემ და აღნიშნა, რომ იგი აპირებს კომპანიის შესწავლას და უახლოეს მომავალში ცვლილებებს არ გეგმავს.
“სანამ კომპანიას არ შევისწავლი ყველა მიმართულებით, კონტენტის, ფინანსური დამოუკიდებლობის, ინტელექტუალური მიმართულებით არანაირ ცვლილებას არ ვაპირებ. მერე, ერთბაშად დავდებ ჩემი მოქმედების გეგმას. ამისთვის მჭირდება გარკვეული დრო. არ ვარ ინფორმირებული, კონკრეტულად რა მძიმე პროცესები მიდის “მაესტროს” შიგნით. ინფორმირებული ვარ, მხოლოდ ზოგადად, რომ მძიმე პროცესი მიდის ხელფასებთან დაკავშირებით და ასე შემდეგ. არავის გაშვებას არ ვაპირებ – ინტელექტუალური აზროვნების გამოყენებისკენ ვარ მოწოდებული”, – განაცხადა ლევან გაჩეჩილაძემ.
მისი თქმით, “მაესტროს” მართვა არის უდიდესი პასუხისმგებლობა.
“მე მჭირება ძალიან ბევრი ინფორმაცია და ბაიასთან ერთად მინდოდა დამეგეგმა ყველა მომავალი ნაბიჯი და იქ გამოჩნდებოდა ვინ, სად, როგორ და რანაირად არის მოწადინებული მუშაობაზე. მე ჩემი პრიციპების გადახვევას არ ვაპირებ – თავისუფლება უპირველეს ყოვლისა. მთავარი ლოზუნგია – გადმოვრთოთ ადამიანები “რუსთავი2″-დან, “რუსთავი2″-ის რეიტინგს მინდა ვაჯობო”, – განაცხადა ლევან გაჩეჩილაძემ.
რაც შეეხება დანარჩენ მეწილეებს – ტელევიზიის 15%-იანი წილის მფლობელი მამუკა ღლონტის ადვოკატი ამბობს, რომ ბაია გადაბაძის გათავისუფლება უსაფუძვლოა. გადაწყვეტილებით უკმაყოფილოა მაკა ასათიანის წარმომადგენელი გიორგი გვენეტაძეც. მისი თქმით, გენერალური დირექტორობიდან ბაია გადაბაძის გადაყენება უკანონოდ მოხდა.
“ჩვენ ვთვლით, რომ ეს გადაწყვეტილება არის უკანონო, ვინაიდან კრება ჩატარდა პროცედურების დარღვევით, მას არ ესწრებოდა ერთ-ერთი პარტნიორი – 5%-იანი წილის მფლობელი ეკატერინე აკობია”, – განაცხადა გიორგი გვენეტაძემ. მისივე თქმით, აღნიშნული გადაწყვეტილება ძალაში მას შემდეგ შევა, როცა ცვლილება რეესტრში გატარდება, ამასთან დაკავშირებით კი გარკვეული დროა საჭირო.
ტელეკომპანიაში განვითარებულ მოვლენებთან დაკავშირებით სპეციალური განცხადება გაავრცელეს “მაესტროს” ჟურნალისტებმა. განცხადებაში ჟურნალისტები სარედაქციო დამოუკიდებლობაზე საუბრობენ და აღნიშნავენ, რომ ბაია გადაბაძის მმართველობისას ეს კითხვის ნიშნის ქვეშ არ დამდგარა. “მაესტროს” თანამშრომლები იმედოვნებენ, რომ ეს მოცემულობა არც მომავალში შეიცვლება.
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
ინტერვიუ ია ანთაძესთან: “არ მჯერა, რომ “რუსთავი 2″-ის მაყურებელი “მაესტროს” მაყურებელი გახდება”
ელზა პაპოშვილი
ია ანთაძე არ თვლის, რომ “მაესტროს” საკონტროლო პაკეტის მფლობელი გია გაჩეჩილაძე, შესაძლოა, რამე პოლიტიკურ პროცესებში იყოს ჩაბმული, თუმცა ტელევიზიის ირგვლივ ირაკლი რუხაძის სახელის და ფულის დაკავშირება, მასში გარკვეულ კითხვებს იწვევს. მედიაექსპერტს მიაჩნია, რომ ბრალდება, თითქოს ხელისუფლებას წინასაარჩევნოდ “მაესტრო” რუპორად სჭირდება, ამ ეტაპზე უსამართლოა.
- როგორ აფასებთ “მაესტროში” მიმდინარე პროცესებს?
- ტელევიზიაში მიმდინარე პროცესი ჯერ დასრულებული არ არის. ამიტომ რამე კონკრეტული შეფასების გაკეთება ძალიან რთული იქნება. სხვადასხვა ტელევიზიებში დროდადრო პარტნიორებს შორის დაპირისპირება ხდება და საკონტროლო პაკეტის მფლობელი იცვლება. ამიტომაც ეს ახალი ამბავი არავისთვის არ არის. ვნახოთ, დამთავრდეს პროცესი და შეფასება საინტერესო მას შემდეგ იქნება.
- მაესტროში ეს პროცესი წინასაარჩევნოდ დაიწყო. როგორ ფიქრობთ, საზოგადოებაში ეს გარემოება დამატებით კითხვებს არ გააჩენს?
- ტელევიზიაში გადანაწილების პროცესიწინასაარჩევნოდ როდესაც ხდება, რა თქმა უნდა, ყოველთვის ძალიან გონივრული კითხვები ჩნდება, რომ შესაძლებელია ეს საარჩევნო პროცესს უკავშირდებოდეს. თუმცა “მაესტროში” პრობლემები დიდი ხანია უკვე დაწყებულია. ამიტომ ჩემი აზრით, ალბათ ეს უკავშირდება იმას, რომ საარჩევნოდ დიდი მნიშვნელობა აქვს ისეთი ტელევიზიის ფლობას, რომელსაც თავისი მაყურებელი და სახე ჰყავს. მაგრამ ის, რომ ტელევიზიაში მფლობელობის საკითხი მოუწესრიგებელი იყო და დავა დღეს თუ ხვალ აუცილებლად იქნებოდა, ეს ახალი არ არის.
- ხომ არ არის იმის საფრთხე, რომ წინასაარჩევნოდ თავისუფალი მედიასივრცის გაწმენდა დაიწყოს?
- ამას ვერანაირად ვერ დავეთანხმები, რადგანაც ციფრული მაუწყებლობის პირობებში, შეუძლებელია ტელევიზიების კონტროლი. თუნდაც ჟურნალისტ ინგა გრიგოლიას მაგალითი ავიღოთ, წავიდა ერთი ტელევიზიიდან, თუმცა გადავიდა სხვა მაუწყებელზე. აქედან გამომდინარე, ჩვენ ხელში გვიჭირავს პულტი, რომლითაც სადაც გვინდა, იქ გადავრთავთ. ალტერნატიული ინფორმაციის მიღების ყველანაირი საშუალება გვაქვს. ის დრო წარსულს ჩაბარდა, როდესაც ტელევიზიებში ფულს მხოლოდ იმისთვის დებდნენ, რომ ის გაეკონტროლებინათ.
უბრალოდ, აქ კითხვები იმაზეა, რომ ერთი ჯგუფის ხელში ორმა საინფორმაციო საშუალებამ თავი არ მოიყაროს. მაყურებელს შეეძლოს ორი სხვადასხვა მედიასაშუალებიდან ამოირჩიოს ის, რომელიც მას უნდა. ახლა ხომ არ დგას იმის საშიშროება, რომ ეს უფლება დავკარგოთ – “მაესტრო” “იმედს” ხომ არ დაემსგავსება და თავის თვითმყოფადობას ხომ არ დაკარგავს. ადრე მე მისი მაყურებელი ვიყავი, თუმცა ამ წუთას “მაესტრო” ჩემი ფავორიტი აღარ არის. ამიტომ კითხვები არსებობს. ვნახოთ, ალბათ პროცესების განვითარებას უნდა დაველოდოთ.
- გია გაჩეჩილაძემ განაცხადა, რომ მას ტელევიზიის საკონტროლო პაკეტის საყიდლად ფული ირაკლი რუხაძემ ასესხა. როგორ ფიქრობთ, შესაძლოა, რომ ტელევიზია რუხაძეს ეყიდა და არა გაჩეჩილაძეს?
- გია გაჩეჩილაძე არ უარყოფს, რომ ირაკლი რუხაძის თანხით ხდება იმ პროცესის უზრუნველყოფა, რაც ახლა ტელევიზიაში მიდის. “იმედთან” ზედმეტი იდენტობისა და მსგავსების შესახებ კითხვები ამიტომ ჩნდება. თუკი ორი ტელევიზია ერთი ჯგუფის ხელში მოხვდება, ცუდი იქნება. მაგრამ თუკი “მაესტროს” განვითარება სხვა კუთხით მოხდება და მაყურებელს განსხვავებულ ფორმატს შესთავაზებს, ეს კარგი იქნება.
- რას იტყვით, გიორგი გაჩეჩილაძის და პრემიერ-მინისტრის, კვირიკაშვილის შეხვედრის შესახებ. როგორ ფიქრობთ, მათი მეგობრობა შესაძლოა ამ პროცესებთან დაკავშირებული იყოს?
- მოდი, ასე ვთქვათ, რა შეუძლია გიორგი კვირიკაშვილს? რა ტიპის გარანტია ან მხარდაჭერა უნდა მისცეს გაჩეჩილაძეს, ამ პროცესებთან დაკავშირებით? მე ვერ წარმომიდგენია, პრემიერ-მინისტრმა რა როლი შეიძლება ითამაშოს. არის ტელევიზია, ფული და საკონტროლო პაკეტი, დანარჩენი მისი ჩართვა რაში შეიძლება საჭირო იყოს, ვერ გეტყვით. ისინი რომ ახლობლები არიან, ეს მე დიდი ხანია, რაც ვიცი. იმის მტკიცება, რომ ეს ტელევიზია წინასაარჩევნოდ ხელისუფლების რუპორი გახდება, მძიმე ბრალდება იქნება. ტელევიზია სწორედ ის სივრცეა, სადაც არავითარი გავლენა არ იმალება. გავლენა არის იმიტომ, რომ ის გამოვლინდეს. ტელევიზია როგორც კი ახალ რეჟიმში ჩაერთვება, იმ წუთას გამოვლინდება, რა არის მის შინაარსი.
- ახალი დირექტორის, ლევან გაჩეჩილაძის განცხადებით, ის იზრუნებს, რომ “რუსთავი 2″-ს მაყურებელი წაართვას…
- არ მჯერა, რომ “რუსთავი 2″-ის მაყურებელი “მაესტროს” მაყურებელი გახდება. ამ ტელევიზიას თავისი მაყურებელი ჰყავს, რომელიც მას არ წყდება. ვერ წარმომიდგენია, რა შეიძლება “მაესტროზე” ისეთი მოხდეს, რომ “რუსთავის 2″-ის მაყურებელი მასზე გადაერთოს.
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
იკვეთება პოლიტიკური ინტერესი ტელეკომპანია “მაესტროს” ირგვლივ?
სალომე სარიშვილი
“იკვეთება თუ ტელეკომპანია “მაესტროს” ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებში პოლიტიკური ინტერესი?,” – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.
თაკო ჩარკვიანი (პუბლიცისტი): “მართალია, ვითარების არსში კარგად გარკვეული არ ვარ, თუმცა მაინც ვფიქრობ, რომ ამ ყველაფრის უკან პოლიტიკური ინტერესი მართლაც არის. ასე უცბად მედიასაშუალების ირგვლივ ამხელა ამბის ატეხვა ტყუილად არ მოხდებოდა, ეს გამორიცხული მგონია. მითუმეტეს, ისეთი ფეხზემდგარი ტელევიზიის ირგვლივ, როგორიც ტელეკომპანია “მაესტროა.”
თუმცა კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, რომ ვითარების არსში გარკვეული არ ვარ და ამიტომ სჯობს მოვლენების განვითარებას დაველოდოთ, ეჭვი კი, რა თქმა უნდა, არსებობს.”
ლუბა ელიაშვილი (ჟურნალისტი): “ვფიქრობ, მთავარია ტელეკომპანიის ირგვლივ განვითარებული მოვლენები გამჭვირვალე იყოს, დანარჩენს კი დავაკვირდებით, რას და როგორ იტყვიან. თავის დროზე ასეთ სიტუაციაში თავად ვიყავი, რადგან არხის დამფუძნებელი ყოფილი პრემიერის მეუღლე იყო, ამის გამო ძალიან ბევრი საყვედურიც მოვისმინე და ვინერვიულე კიდეც. ამ შემთხვევაშიც დრო გვიჩვენებს, თუ რა დამოკიდებულება აქვს ხელისუფლებას ტელეკომპანიის ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებთან. გამჭვირვალობა მედიის დაცვის ერთადერთი საშუალებაა.
რასაკვირველია, გამოსარკვევია, რა კონტაქტები და ვალდებულებები აქვს ახალ ხელმძღვანელობას ხელისუფლებასთან, თუმცა მაინც ვფიქრობ, რომ მოვლენების სიზუსტეს სწორედ ის ტელეკომპანია აჩვენებს, რომელსაც ახალი ხელმძღვანელობა განკარგავს.”
გივი სიხარულიძე (მწერალი, მსახიობი): “არსებობს კი რომელიმე ტელეარხი, რომლის უკანაც პოლიტიკური ინტერესი არ იხატება? – ყველა ტელეკომპანია რაღაცისთვის, ვიღაცისთვის და ვიღაცაზე მუშაობს, ხოლო ეს რაღაც ყველამ ვიცით, რაცაა – არჩევნები მოდის და, ბუნებრივია, დღეს ბრძოლა ამაზეა. იქაც იგივე ამბავია: რომელი არხი ვის შეეკვრება და ვისთან ერთად იმუშავებს, რათა პარტიის საქმიანობა უკეთ წარმოაჩინოს. აბსოლუტურად ყველა ტელეარხი ვიღაცის წისქვილზე ასხამს წყალს და ამ შემთხვევაში არც “მაესტრო” იქნება გამონაკლისი. ვინც უნდა მიმტკიცოს, რომ ასე არაა, მაინც არ დავიჯერებ.”
გია კორკოტაშვილი (მსახიობი): “ვიცი, რომ ბაია გადაბაძე ძმებ გაჩეჩილაძეებს ძალიან კარგად იცნობს, ამიტომ მათ ამ საკითხის ერთმანეთში გარკვევაც შეეძლოთ. ჩემი აზრით, ამ ლოგიკით ნებისმიერ თემას შეიძლება პოლიტიკური დაარქვა.
ყოველ შემთხვევაში, გაჩეჩილაძეებს გულწრფელობა ცხოვრების ლაიტმოტივად აქვთ არჩეული და არ მგონია, რომ მათ რაიმეს დამალვა სურდეთ. ამ ადამიანებს წილი ეკუთვნოდათ, რომელიც შემდგომ გაიზარდა. ლოგიკურია, რომ მმართველი პაკეტის მფლობელს უფლება აქვს აირჩიოს დირექტორად ის ადამიანი, რომელიც მათ ტელევიზიას რეიტინგულს გახდის.”
„ალია“, 5 თებერვალი, 2016 წელი
რისთვის სჭირდება პატარკაციშვილების ოჯახს 49 მილიონიანი დავალიანების მქონე „მაესტრო“?
ლევან ჯავახიშვილი
ტელეკომპანია „მაესტროს» ირგვლივ აჟიოტაჟი ალბათ, დიდხანს გაგრძელდება. გუშინ ტელეკომპანიის დამფუძნებელთა კრებამ არხის გენერალური დირექტორი, ბაია გადაბაძე პოსტიდან გაათავისუფლა და მის ადგილას ლევან გაჩეჩილაძე დანიშნა. გადაბაძე აცხადებს, რომ მისი განთავისუფლება არაკანონიერია, რადგან მას კონტრაქტით გათვალისწინებული არც ერთი პუნქტი არ დაურღვევია. ამის შემდეგ გადაბაძემ თქვა, რომ მას შავი „ჯიპით“ უთვალთვალებენ, სურათებს უღებენ და რომ ამას, სავარაუდოდ, სუს-ის თანამშრომლები ახორციელებენ. ამ განცხადებით გადაბაძემ მიანიშნა, რომ `მაესტროს~ ამბებში ხელისუფლებაა ჩარეულიო.
„მაესტროს“ საქმეში ბილო დღეებში ბევრი გაუგებრობა და საეჭვო საკითხი გაჩნდა. გია გაჩეჩილაძე აცხადებს, რომ მას „მაესტროს“ 25%-იანი წილის შესაძენი თანხა (30%-ს მანამდეც ფლობდა) ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახის ბიზნესების მმართველმა, ირაკლი რუხაძემ ასესხა – 2.5 მილიონი დოლარი. ტელეკომპანია „იმედმა“, რომელიც ასევე პატარკაციშვილების მემკვიდრეების საკუთრებაა, 5 მილიონად იყიდა «მაესტროს“ 1-წლიანი საეთერო დროის 100%. გარდა ამისა, „მაესტროს“ 49 მილიონი დოლარის დავალიანება აქვს და თუ ამ თანხასაც რუხაძე გადაიხდის, მაშინ ვაწყდებით კიდევ უფრო დიდ გაუგებრობას.
ჯერ ერთი, რაში სჭირდება ლამის გაკოტრებული ტელევიზიის სარეკლამო დროის 5 მილიონ დოლარად ყიდვა? „მაესტროს“ ინტერესი გასაგებია, როგორც ჩანს, წლიურად 5 მილიონზე ბევრად ნაკლები შემოსავალი ჰქონდა და სარფიანად გაყიდა სარეკლამო დრო, მოგება წინასწარ განაღდებული აქვს, ამით „მაესტროს“ დამფუძნებლები იხეირებენ, მაგრამ პატარკაციშვილებმა, გამოდის, წყალში გადაყარეს ეს ფული.
დიდი ხანია, ლაპარაკია იმაზე, რომ ბადრი პატარკაციშვილის დები აპირებენ ქართულ პოლიტიკაში მოსვლას. თუ ეს ასეა, ახლა მათ „იმედიც“ აქვთ, „მაესტროც“ და საპარლამენტო არჩევნებამდე იმ პოლიტიკურ ძალას გაუწევენ რეკლამას, რომლის უკანაც თავად იდგებიან, ან შესაძლოა, მათ თავადვე ჩამოაყალიბონ პარტია და ორივე ტელევიზია მხოლოდ ამ პარტიას გაარეკლამებს. ეს შესაძლოა, მართლა მოხდეს, მაგრამ 5 მილიონი მაინც ბევრია მხოლოდ „მაესტროსთვის“, ეს თანხა, დიდი ალბათობით, ყველა რეიტინგულ ტელევიაზიას ეყოფოდა რეკლამების გასაშვებად.
აბა, რაში დასჭირდათ ამ 5 მილიონის გადახდა? დავუშვათ, რუხაძეს იმედი აქვს, რომ ამ 5 მილიონს არჩევნების წინ სხვა პოლიტიკური პარტიების რეკლამებიდან „ამოქაჩავს“, მაგრამ ეს არარეალური ჩანს, ეს შესაძლებელი რომ ყოფილიყო, ამას ბაია გადაბაძეც გააკეთებდა და სარეკლამო დროს არ გაყიდიდნენ. აქედან გამომდინარე, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ პატარკაციშვილები სერიოზულად აპირებენ პოლიტიკაში მოსვლას, მათ სჭირდებათ 2 ტელევიზია, რათა მხოლოდ მათი პარტიის რეკლამა გავიდეს და ამ არხებზე სხვა პოლიტიკური ძალები არ გააჭაჭანონ. მაგრამ, ვიმეორებ, 5 მილიონი ძალიან ბევრია „მაესტროს“ თუნდაც 1-წლიანი სარეკლამო დროისთვის, თუმცა, ამ ეტაპზე სხვა ახსნას ვერ ვუძებნი, ამდენი ფული რატომ გადაიხადეს?
ახლა, გადავიდეთ კიდევ ერთ გაუგებრობაზე. კარგი, ეს 2.5 მილიონი ასესხა ირაკლი რუხაძემ გია გაჩეჩილაძეს, მაგრამ ტელევიზიას ვალებს რამდენ ხანს აპატიებენ? რითი გადაიხდიან გაჩეჩილაძეები 49 მილიონიან დავალიანებას? ამ ფულსაც მასესხებსო რუხაძე, ეს „უცნობს“ არ უთქვამს. აბა, ამ 49 მილიონსაც პატარკაციშვილები იხდიან? არც ერთი გათვლებით ეს არც პოლიტიკურად არის მომგებიანი და არც ბიზნესის მხრივ. ირაკლი რუხაძე სერიოზული ბიზნესმენია, პატარკაციშვილების მილიარდებიან ბიზნესს მართავს, ამიტომ, წარმოუდგენელია, ნაკლებად პერსპექტიულ და გაკოტრების რეჟიმში მყოფ ტელევიზიაში, ჯამში, 54 მილიონი (5 მილიონი სარეკლამო თანხის დამატებით) გადაიხადოს. სულ მარტივად, ეს 54 მილიონი რომ ამოიღონ, მინიმუმ, 11 წელი დასჭირდებათ, რეკლამების გარდა ხომ ტელევიზიებს სხვა შემოსავალი არ აქვთ? ანუ, 1 წელიწადში ეს 5 მილიონი შემოსავალი კი არა, სუფთა მოგებაც რომ იყოს, მარტივი არითმეტიკაა – 54 გაყოფილი 5-ზე, დაახლოებით 11 წელი გამოდის.
მგონი, საიდანაც წამოვედი, ისევ იქ მივდივარ, საქმე სერიოზულ პოლიტიკურ ინტერესებთან უნდა გვქონდეს და პატარკაციშვილებს, ჩვენ ჯერ რომ არ ვიცით, ისე სჭირდებათ „მაესტრო“.
აქვე ერთ, ნალებად დამაჯერებელ ვერსიაზეც ვთქვათ ორიოდე სიტყვა. 54 მილიონი ვიღაცისთვის საოცნებო თანხაა, მაგრამ არ დაგვავიწყდეს, ჩვენ იმ კაცის მემკვიდრეებზე ვსაუბრობთ, რომელმაც სიკვდილამდე 1 წლით ადრე, კითხვაზე, მართლა 6 მილიარდის ქონება გაქვთო? განაცხადა, ეგ ორზე გაამრავლეო. მოკლედ, ჩვენ შეიძლება გვეძვირება „მაესტროში“ ჩაყრილი თუ ჩასაყრელი თანხა, მაგრამ პატარკაციშვილებს უღირთ. იმის განხილვას, რომ ეს 54 მილიონი პატარკაციშვილებმა გია გაჩეჩილაძეს ასესხონ და თავად არანაირი ინტერესი არ ჰქონდეთ, აზრი არ აქვს. ყველაფერს თავი დავანებოთ, ამხელა თანხას გია გაჩეჩილაძე, ალბათ, არ ივალებს, რადგან „მაესტროს“ მეშვეობით მისი გადახდის პერსპექტივა საუკეთესო შემთხვევაში, 10-წლიანია და ალბათ, არც ამდენი ხნით ასესხებს ვინმე ფულს.
აქვე ისიც ვთქვათ, არანაირ ლოგიკაში არ ჯდება, რომ „იმედის“ მფლობელებმა, კონკურენტი არხის გასაძლიერებლად ფული გაიღონ. ეს ბიზნესში ანომალიაა. ბიზნესის წესები კი, ვიმეორებ, ირაკლი რუხაძემაც კარგად იცის და ბადრი პატარკაციშვილის მემკვიდრეებმაც.
თუმცა, შეიძლება ვიმსჯელოთ ერთ ვერსიაზეც. პატარკაციშვილებს არც „მაესტრო“ სჭირდებათ და „იმედსაც“ იმიტომ ინახავენ, რომ ცხონებულ ბადრის უყვარდა ძალიან და მას შვილობილს ეძახდა. იქნებ, პატარკაციშვილები ეხმარებიან ბიძინა ივანიშვილს, რომელიც თავად არ ჩნდება და მათი სახელით იყიდა „მაესტროც“ და მისი სარეკლამო დროც. ამ ვერსიით, ივანიშვილის მიზანია, კონკურენცია გაუწიოს „რუსთავი 2“-ს და არჩევნებამდე არხს სერიოზულად მოაძლიერებს. ამ ვერსიას ისიც აძლიერებს, რომ „მაესტროს“ ამბებში გია და ლევან გაჩეჩილაძეები გააქტიურდნენ, რომლებიც ივანიშვილთან ახლოს არიან. თუმცა, ერთი მცირე ხარვეზი ამ ვერსიასაც აქვს. ყოფილმა დეპუტატმა ვალერი გელბახიანმა ორიოდე კვირის წინ „ალიას“ განუცხადა, რომ ირაკლი რუხაძეს პრემიერ-მინისტრობა სურდა, მაგრამ ქვეყნის დე ფაქტო მმართველმა, ივანიშვილმა ის ამ პოსტზე არ დანიშნა და ამის შემდეგ მათ შორის ურთიერთობა გაფუჭდაო.
ლოგიკურად, ივანიშვილსა და პატარკაციშვილებს შორის ეს სავარაუდო გარიგება რუხაძეს უნდა ჩაეშალა, მაგრამ ასე არ მოხდა. შესაძლოა, მან ეს კიდეც სცადა, მაგრამ საბოლოო გადაწყვეტილებებს პატარკაციშვილის მემკვიდრები იღებენ, ის ბიზნესი, რომელსაც რუხაძე განკარგავს, მათია და რუხაძე, ბოლოს და ბოლოს, დაქირავებული მენეჯერია. ლოგიკური ვერსიაა, რომ პატარკაციშვილებმა არა მხოლოდ ამით მოუმართონ ხელი ივანიშვილსა და მის „ქართულ ოცნებას“, არამედ მათზე „იმედმაც“ იმუშაოს საარჩევნოდ. პატარკაციშვილები ერთგვარად ვალში არიან ივანიშვილთან. ეს კაცი პრემიერი გახდა თუ არა, სააკაშვილის მიერ წართმეული მრავალმილიონიანი აქტივები დაუბრუნა გარდაცვლილი ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახს.
თუმცა, იქნებ, სულ სხვა რაიმესთანაც გვქონდეს საქმე.
ბიძინა ივანიშვილმა, შესაძლოა, ბადრი პატარკაციშვილის მემკვიდრეებზე უფრო სანდო და ფინანსურად ძლიერი თანამოაზრე ძალა ვერ ნახა და არჩევნებში მათი ჩართვა მოინდომა. ამ ვერსიით, გამოდის, რომ «მაესტროში“ ფული პატარკაციშვილებმა გადაიხადეს, ეს არხიც და „იმედიც“ მათ მიერ მხარდაჭერილ პოლიტიკურ ძალას, ან მათსავე პარტიას გაუწევს პიარს არჩევნების წინ და ასევე, ივანიშვილსაც, სანაცვლოდ კი, ივანიშვილი მათ ძალაუფლებას გაუყოფს საკანონმდებლო და აღმასრულებელ ხელისუფლებაში. ამ ვერსიის ძლიერი მხარე ის არის, რომ სწორედ ივანიშვილის დასტურით დაინიშნა საგარეო საქმეთა მინისტრად ბადრი პატარკაციშვილის დისშვილი, ხათუნა თოთლაძე და კულუარულად არის ლაპარაკი, რომარჩევნების შედეგ შეიძლება ის მინისტრი გახდეს. ეს პროცესი, ორი მილიარდერის კლანის შერწყმის და ქვეყნის მართვისა, შესაძლოა, უკვე დაიწყო კიდეც და ჩვენ აზრზე არ ვართ.
ბაია გადაბაძე პირველი იყო, ვინც „მაესტროსთან“ დაკავშირებით პოლიტიკურ მოტივებზე ალაპარაკდა, მაგრამ დეტალურად არ დაუკონკრეტებია, რას გულისხმობდა. ამიტომ გვსურდა დაკავშირება და მისი ინფორმაციების თუ ვერსიების მოსმენა. გადაბაძის ტელეფონი მუდმივად დაკავებული იყო. მას „ეს-ემ-ესი“ გავუგზავნე, რომ „ალიას“ ჟურნალისტი ვიყავი და მასთან „მაესტროს“ შესახებ მსურდა კითხვების დასმა, თუმცა ვერც ამის შემდეგ შევძელი მასთან დაკავშირება.
„ალია“, 5 თებერვალი, 2016 წელი
ვის მიაქვს ბურჯანაძის პარტიაში ოცნების“ გასაიდუმლოებული ინფორმაცია?
ნინო სამხარაძე
არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე ტელეკომპანია „მაესტროში“ განვითარებული მოვლენები ბევრ კითხვის ნიშნებს აჩენს, რატომ დაინტერესდა პატარკაციშვილების ოჯახთან დაახლოებული ირაკლი რუხაძე „მაესტროს“ შესყიდვით? იგი მედიის წინაშე არ ჩნდება, ცხოვრობს თბილისში და საქმიანობს ლონდონში, იქ, საიდანაც ბადრი პატარკაციშვილის ბიზნესი იმართება.
როგორც „უცნობი“, იგივე გია გაჩეჩილაძე ამბობს, აქციების შესაძენი 2.5 მილიონი სწორედ მან ასესხა. საინტერესო ის გახლავთ, რომ ტელეკომპანია „მაესტროს“ დავალიანება შეადგენს დაახლოებით 54 მილიონ ლარს.
რატომ უნდა აინტერესებდეს ბიზნესმენს ლამის გაკოტრებული ტელევიზია ამხელა ვალებით? როგორც არხის ყოფილი დირექტორი, მაია-ბაია გადაბაძე მიანიშნებს, ყველაზე რეიტინგული გადაცემა „რეაქცია» სწორედ მან დახურა და ინგა გრიგოლია „იმედიდან“ გაუშვა. გუშინ მეორე მთავარი სალაპარაკო თემა თოფაძე-მარგველაშვილის სკანდალის გაგრძელება იყო. მთავრობის ცნობადი სახეებიდან თოფაძეს ლამის ყველამ „გადაუარა».
ამ და სხვა მიმდინარე პოლიტიკურ საკითხებზე „ალიას“ „გაერთიანებული დემოკრატიული მოძრაობის“ პოლიტიკური მდივანი გიგლა ბარამიძე ესაუბრა:
- როგორ ფიქრობთ, რატომ დაინტერესდა ირაკლი რუხაძე იმ ტელეკომპანიის შესყიდვით, რომელსაც 54 მილიონი ლარი აქვს დავალიანება? რა პოლიტიკური ქვეტექსტები იმალება ამ ყველაფრის მიღმა?
- ყველა გზა მიდის ბატონ ბიძინა ივანიშვილთან. პირდაპირი თუ ირიბი ჩარევის, ან დასტურის გარეშე ვერავინ, ვერანაირ კომბინაციას გადანაწილგადმონაწილებას არჩევნებამდე რამდენიმე თვით ადრე ვერ წამოიწყებდა. მე ძალიან დიდ პატივს ვცემ ორივე მხარეს, „უცნობი“ არის ნიჭიერი ადამიანი, ასევე ვაფასებ მაკა ასათიანს. მედიასივრცეში ხდება გადანაწილების პროცესი. ირაკლი რუხაძე აქ არის ნომინალური ფიგურა და მისი გადასაწყვეტი არც არაფერია და არც ვთვლი, რომ „მაესტროს“ ყიდვა იყო რუხაძის ინიციატივა. ყველაფრის სათავე არის ბიძინა ივანიშვილი, სხვანაირად არც შეიძლება იყოს, მმართველ გუნდს დღეს რეიტინგულად ძალიან უჭირს. იმდენად უნიათოები აღმოჩნდნენ, რომ მათ თამაშ-თამაშით უნდათ მედიასივრცის მეტ-ნაკლებად დალაგება, „რუსთავი-2“-ს ვერ მოერივნენ, მათ იმდენი მფარველი ჰყავთ შტატებში, რომლებთანაც დღევანდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები არა თუ ვერ ჩავლენ, ტელეფონითაც კი ვერ დაურეკავენ.
- «რუსთავი 2“-ის შემდეგ კრიტიკულობით გამოირჩეოდა ტელეკომპანია „მაესტრო“, ამ შემთხვევაში ძმები გაჩეჩილაძეები გამოყენებული იქნებიან იმისთვის, რომ სამთავრობო პიარი გააკეთონ და შექმნან „რუსთავი-2“-ის დამბალანსებელი ტელევიზია. „უცნობის“ შვილი ბიძინა ივანიშვილის ქალიშვილის ნათლიაა. შეიძლება ეს ბევრს არაფერს ნიშნავს, მაგრამ ჩნდება ეჭვი, რომ „უცნობი» შეთანხმებულია ივანიშვილთან, ასევე პრემიერ-მინისტრთან. თავად გაჩეჩილაძემ თქვა, რომ პრემიერის ძმაკაცია და მას ორ დღეში ერთხელ ხვდება...
- რა თქმა უნდა, სწორედაც რომ არჩევნებისთვის იქნება გამოყენებული ეს ტელევიზია და ამ პროცესებს, დიახაც, ის ერთი ადამიანი მართავს, რომლის ხედვითაც იმართება ეს ქვეყანა. რა თქმა უნდა, კითხვები ჩნდება, არჩევნებამდე შვიდი თვე რომ არის დარჩენილი, რაღა მაინცდამაინც მაშინ გახსენდება ტელეკომპანიის რეიტინგის აწევა? ეს საკითხი მარტივად არ დასრულდება. როგორც ვიცი, მაკა ასათიანსა და მის მეუღლეს კოტე გოგელიას გადაწყვეტილი აქვთ, უცხოელი ადვოკატები ჩართონ ამ საკითხში, კარგად ჩანს, როგორ არიან დაპირისპირებულები ყოფილი მეგობრები. ამ პროცესში, ჩემი აზრით, ყველაზე გამაღიზიანებელი ის არის, რომ უმაქნისი მინისტრები რომ გამოდიან და კომენტარებს აკეთებენ, ჩვენ არაფერ შუაში ვართ, დამოუკიდებელი ტელეკომპანიაა და არ ვერევითო. ამ დროს, ყველაფრის საქმის კურსში რომ არიან, ძალიან კარგად იციან, რაც ხდება, ისევე როგორც „რუსთავი 2“-თან დაკავშირებით გამოიდევს თავი, თითქოს არავინ არაფერი იცოდა და არ ერეოდნენ პროცესებში. რატომღაც, ძალიან მოულოდნელად, ფარულად, პარლამენტის თავმჯდომარე აღმოჩნდა შეერთებულ შტატებში, სწორედ იმიტომ, რომ „რუსთავი 2“-ის საკითხის განხილვა უნდოდა ამერიკის მაღალჩინოსნებთან.
მე „რუსთვის 2“-ის ვექილად არ გამოვდგები, უბრალოდ, ვამბობ ხელისუფლების დამოკიდებულებას პროცესებისადმი, ხბოსავით თვალებს აფახურებენ, ვითომ რა ხდება, არაფერი იციან.
- მთავრობის საოცარი ტრანსფორმაცია მოხდა, როცა უკლებლივ ყველა დაესწრო პრეზიდენტის ყოველწლიურ ანგარიშს პარლამენტში, არის თუ არა ერთგვარად გამაღიზიანებელი ხელისუფლების ფარისევლობა?
- ეს იყო მართლაც საოცარი ტრანსფორმაცია დღევანდელი ხელისუფლების. მე გეტყვით, რაც მოხდა, მოახლოვდა არჩევნები, პრეზიდენტი გააგრძელებს საქმიანობას, ხოლო პარლამენტისა და ხელისუფლების წარმომადგენლების უმრავლესობა აღარ იქნებიან. რაც ხდება, ამას მე „მაამებლობის აპოლოგიას“ დავარქმევდი. მთავრობა რომ ჩამწკრივდა და გამოცხადდა პარლამენტში, ეს კარგია. როგორც იქნა, მიაგნეს პარლამენტის შენობას.
- იმ ფონზე, როცა ლარი დოლართან მიმართებაში ოფიციალური კურსით 2,50 გახდა, რატომღაც „მრეწველების» ლიდერი, ბიზნესმენი კაცი, გოგი თოფაძე, იმის ნაცვლად, პრეზიდენტისთვის ეკითხა, შენ და შენს მრჩევლებს ლარის გადარჩენის როგორი ხედვა გაქვთო, მას ახსენებს, რომ ის აირჩია ერთმა კაცმა, საყვედურობს, რომ 2001 წელს დაწერილ ნაშრომში მან ქართველი ერი დაუნებს შეადარა და არ უნდა ეკადრებინა ამ ქვეყნის პრეზიდენტობა. როგორც ჩანს, თოფაძეს პრეზიდენტის ეს ნაშრომი „ნიჩურტა, მე ქართველი ვარ“ წაკითხული არ აქვს, რადგან იქ სიტყვა „დაუნი“ ნახსენები არაა, თუმცა ამით თოფაძემ ასიამოვნა ერთ კაცს - ბიძინა ივანიშვილს. არის თუ არა თოფაძე „ქართული ოცნების“ სახე, რომელიც ფიქრობს არა ქვეყანაზე, არამედ ერთ კაცზე, თუ რა ესიამოვნება მას?
- მისი ეს ქმედება, პირდაპირ თუ ირიბად, ადასტურებს, რომ მან თავისი გამოსვლით მართლაც ერთ ადამიანს ასიამოვნა. თუ ვინმე პოლიტიკაში მოსვლამდე რაღაც სტატიას დაწერს, მხატვრულ ესსეს, ან ოპუსს, ასეთი ფორმით ადამიანი ჯვარს რომ აცვა, არასწორია. შეიძლება მარგველაშვილს დაეთანხმო, ან არ დაეთანხმო, მაგრამ დღეს ამის გახსენება ასეთი ფორმით არ იყო სწორი, როცა შემოქმედ ადამიანს რაღაც არ მოსწონს, ის თავის ემოციასა და გრძნობას გადმოსცემს. მე არავის არავის ვადარებ, მაგრამ აკაკი წერეთელმა დაწერა – „ფურთხის ღირსი ხარ, შენ, საქართველო“, ილია ჭავჭავაძემ აღწერა ქართველის ხასიათი „კაცია ადამიანში?!“, მას ეკუთვნის ლექსი: „ჩვენისთანა ბედნიერი განა არის სადმე ერი?! მტვერწაყრილი, თავდახრილი, ყოვლად უქმი, უდიერი, უზღუდონი, გზამრუდონი, არგამტანი და ცბიერი, მტრის არმცნობი, მოყვრის მგმობი, გარეთ მხდალი, შინ ძლიერი, არრის მცოდნე, უზრუნველი და მშიერი…». მე არ მომწონს მარგველაშვილის შედარებები, რომელიც ქართველი ხალხის მიმართ გამოიყენა, მაგრამ პარლამენტის ტრიბუნიდან ეს გასახსენებელი არ იყო.
გოგი თოფაძის სკანდალურმა გამოსვლამ კიდევ ერთხელ დააპირისპირა კოალიცია „ქართული ოცნების“ სუბიექტები. მართალია, თოფაძემ ბოდიში მოიხადა გამონათქვამის გამო, მაგრამ, როგორც ჩანს, დაპირისპირება საჯარო გახდება და არჩევნების მოახლოებასთან ერთად ჩვენ ვიხილავთ „ბრძოლას წესების გარეშე“, საშუალება რომ მიეცე, ერთმანეთს ომს გაუმართავდნენ. ეს ხელისუფლება პატივისცემის გრძნობას გაკარგვინებს თავისი უპრინციპობით, უხეში და უზრდელი ქმედებებით და ნუღარ სწყინთ, ჩვენც რომ ასე ხელაღებით ვლაპარაკობთ მათზე. მივმართავ ხელისუფლებას: თქვენ არაფერს წარმოადგენთ, ჩამოკიდებული ხართ ერთ ადამიანზე. ახლა კი უარყოფენ, რომ სიებზე ლაპარაკი არ დაწყებულაო, მაგრამ მე გეტყვით, ყოველი მათი შეხვედრა არის პრელუდია იმისა, რომელი პოლიტიკური სუბიექტი რამდენ კვოტას მიიღებს კოალიციაში და იმასაც კი განიხილავენ, მომავალ მთავრობაში ვის რა პორტფელი შეხვდება აღმასრულებელ ხელისუფლებაში. რაც უფრო მოახლოვდება არჩევნები, თქვენ ნახავთ, რომ სიტუაცია უფრო დაიძაბება და ყველაფერს გააკეთებენ, რომ ამომრჩეველთა გული მოიგონ. ექსკლუზიურად გეტყვით, რომ იწერება საარჩევნო სქემა, რომელ პარტიას უნდა გადაალახვინონ საარჩევნო ბარიერი და რომელმა პარტიამ ხმების რამდენი პროცენტი უნდა მიიღოს.
ვაფრთხილებ ხელისუფლებას, ჩვენამდე ყველა ინფორმაცია მოდის, შეეშვით უხეშ ჩარევებს. დავაზუსტებ და მოკლე ხანში „ალიას“ ექსკლუზიურად მივაწვდი ინფორმაციას, კონკრეტულად რომელი პარტიების გაყვანა სურს „ქართულ ოცნებას“ მომდევნო პარლამენტში.
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
ინტერვიუ პრიიტ ტურკთან: “ნატო გაფართოებას განაგრძობს და მონტენეგროს შემდეგ საქართველოს ჯერია”
აკაკი გვიმრაძე
“სადღეისოდ საქართველოს ყველა პრაქტიკული ინსტრუმენტი აქვს, რომ ნატოსთან ურთიერთობა განავითაროს და ინტეგრაციული პროცესები გააღრმავოს.
“რაც შეეხება კონკრეტულად მაპს, ყველაფერი დამოკიდებული იქნება პოლიტიკურ გადაწყვეტილებაზე, თუ ნატო მოინდომებს, რომ საქართველო მაპის გარეშე გახდეს წევრი, ეს ასეც იქნება”, – განაცხადა “რეზონანსთან” საუბარში ესტონეთის ელჩმა საქართველოში პრიიტ ტურკმა, ვისაც ევროკავშირთან უვიზო რეჟიმის შემოღების ვადაზე, ნატოში ინტეგრაციის პერსპექტივაზე და ესტონეთ-საქართველოს ორმხრივი თანამშრომლობის განვითარებაზე ვესაუბრე.
- რა მთავარ მიზნებს ისახავს ესტონეთი საქართველოსთან ურთიერთობაში 2016 წელს?
- საქართველოსა და ესტონეთის ურთიერთობა ეს არის მეგობრობა და მხარდაჭერა. ამ წელსაც ესტონეთი გაგრძელებს საქართველოს მხარდაჭერას ევროინტეგრაციის გზაზე, ვცდილობთ, რომ ამ მიმართულებით პრაქტიკულ პროექტებზე ვიყოთ ორიენტირებული, რაც მოიცავს გამოცდილების გაზიარებას: თავდაცვის, განათლების, ელექტრონული სერვისების განვითარების და სხვა სფეროებში. ვცდილობთ, რომ დავეხმაროთ საქართველოს უფრო გააღრმავოს ურთიერთობა ევროკავშირთან, მაქსიმალურად ეფექტურად გამოიყენოს ასოცირების ხელშეკრულება და ეკონომიკური თანამშრომლობა გაამყაროს. ჩამოგვყავს სხვადასხვა სფეროს ექსპერტები, რათა ისინი დაეხმარონ სამინისტროებს რეფორმების წარმატებით იმპლიმენტაციაში.
მომავალ კვირას საგარეო საქმეთა მინისტრ მიხეილ ჯანელიძეს ქართველ ბიზნესმენთა ჯგუფთან ერთად ვიზიტი ექნება ტალინში, რაც კიდევ ერთი ნაბიჯი იქნება ჩვენი თანამშრომლობის განვითარებაში.
- მიმდინარე წელს საქართველო-ნატოს ურთიერთობაში მნიშვნელოვანი ეტაპი იქნება ალიანსის სამიტი ვარშავაში. როგორ ფიქრობთ, აქვს საქართველოს შანსი შემდეგი ნაბიჯი გადადგას ორგანიზაციაში ინტეგრაციის გზაზე, ვგულისხმობ მაპის მიღებას…
- პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამ სამიტზე პოლიტიკური გადაწყვეტილება არ იქნება მიღებული საქართველოს ნატოში გაწევრიანებასთან დაკავშირებით. მაგრამ ძალაში რჩება ალიანსის გადაწყვეტილება, რომ თქვენი ქვეყანა გახდება წევრი, როგორც კი შესაბამისი დრო დადგება.
- იქნებ კონკრეტულად აუხსნათ ჩვენს საზოგადოებას, რა არის ის, რაც გვაშორებს მაპის მიღებას და ნატოში წევრობას. არის რაიმე კონკრეტული მოთხოვნა, რასაც საქართველო ვერ აკმაყოფილებს?
- უპირველეს ყოვლისა, მინდა გითხრათ, რომ რომელიმე ქვეყნის ნატოში გაწევრიანება, ეს არის პოლიტიკური გადაწყვეტილება, რასაც ალიანსის წევრები კოლექტიურად იღებენ. ეს არ არის იმის მსგავსი პროცესი, რასაც თქვენ ევროკავშირთან ვიზალიბერალიზაციის კუთხით გადიხართ, სადაც გამოკვეთილია კონკრეტული კრიტერიუმები. თუმცა ნატო განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევს დემოკრატიული ღირებულებების განვითარებას და კანონის უზენაესობას.
- შესაძლებელია, თუ არა ნატოში გაწევრიანება მაპის გარეშე, თუ ეს აუცილებელი ინსტრუმენტია?
- სადღეისოდ საქართველოს ყველა პრაქტიკული ინსტრუმენტი აქვს, რომ ნატოსთან ურთიერთობა განავითაროს და ინტეგრაციული პროცესები გააღრმავოს. რაც შეეხება კონკრეტულად მაპს, ესტონეთის მაგალითს თუ ავიღებთ, ჩვენ ჯერ მივიღეთ ის და შემდეგ გავხდით წევრი… მაგრამ მე კიდევ ერთხელ მინდა გავიმეორო – ყველაფერი დამოკიდებული იქნება წევრი ქვეყნების პოლიტიკურ გადაწყვეტილებაზე, თუ ნატო მოინდომებს, რომ საქართველო მაპის გარეშე გახდეს წევრი, ეს ასეც იქნება.
- რჩება თუ არა ძალაში ნატოს ღია კარის პოლიტიკა და მზად არის თუ არა ორგანიზაცია შემდგომი გაფართოებისა და ახალი წევრების მიღებისათვის იმ დროს, როდესაც რუსეთი კატეგორიულად ეწინააღმდეგება და თავად ალიანსის წევრი ქვეყნების ნაწილიც, რბილად რომ ვთქვათ, დიდი ენთუზიაზმით არ ეკიდება ამას?
- ნატო რომ გაფართოებას განაგრძობს, ამის საუკეთესო მაგალითია მონტენეგრო, რომელმაც მიწვევა უკვე მიიღო. ვიმედოვნებ, რომ შემდეგი საქართველო იქნება.
- საქართველოს მოქალაქეები განსაკუთრებით ელიან ევროკავშირთან სავიზო რეჟიმის საბოლოო გაუქმებას. დეკემბერში ევროკომისიამ დადებითი დასკვნა გამოაქვეყნა საქართველოს მიერ ვიზალიბერალიზაციის სამოქმედო გეგმის შესრულებასთან დაკავშირებით. როდის მივიღებთ უვიზო მიმოსვლის უფლებას?
- ამასთან დაკავშირებით გადაწყვეტილება ევროკავშირის 28 წევრმა ქვეყანამ უნდა მიიღოს, ასევე მნიშვნელოვანია ევროპარლამენტის პოზიცია. შესაძლოა, ეს ისე ჩქარა ვერ მოხდეს, როგორც საქართველოს სურს, რადგანაც ამ ქვეყნებს თავიანთი პრობლემები აქვთ და სხვადასხვა გამოწვევების წინაშე დგანან, როგორიცაა მიგრაციული კრიზისი, უსაფრთხოების თემას და ასე შემდეგ…
- ამის მიუხედავად, რომ გავითვალისწინოთ მოლდოვას მაგალითი, რომელიც პირველი და ჯერჯერობით ერთადერთი ქვეყანაა აღმოსავლეთ პარტნიორობიდან, ვინც ამ პრივილეგიით სარგებლობს, დაახლოებით რა ვადა შეიძლება დაგვჭირდეს დადებითი დასკვნიდან პრაქტიკულ იმპლემენტაციამდე?
- მოლდოვას შემთხვევაში ამ პროცესმა დაახლოებით 6 თვე გასტანა…
- ანუ, რეალურია, რომ ზაფხულიდან ჩვენმა მოქალაქეებმა უვიზოდ იმოგზაურონ შენგენის ზონაში?
- დიახ, ეს რეალურია.
- არსებობს ასეთი მოსაზრებაც, რომ საქართველოს და უკრაინის თემა გარკვეულწილად ერთ პაკეტში განიხილება. როგორც ცნობილია, უკრაინას დარჩა შესასრულებელი გარკვეული მოთხოვნები. იმ შემთხვევაში, თუ ეს ქვეყანა ვერ მოასწრებს მათ რეალიზებას, შესაძლოა თუ არა, რომ ამან საქართველოსთვის ვიზის გაუქმების პროცესი შეაფერხოს?
- ევროკავშირისთვის მნიშვნელოვანია, რომ აღმოსავლეთ პარტნიორობის ყველა ქვეყანა იყოს წარმატებული და რეფორმები მაქსიმალურად ეფექტურად გატარდეს. მოლდოვა პირველი ქვეყანა იყო ამ პროექტიდან, ვინც უკვე მიიღო უვიზო მიმოსვლა და ახლა რიგში საქართველო და უკრაინა დგანან. რაც შეეხება ამ კონკრეტულ კითხვას, საქართველოს საკითხი მხოლოდ თავად საქართველოზეა დამოკიდებული.
- ამჟამად ევროკავშირი უმძიმესი მიგრაციული კრიზისის წინაშე დგას. რა არის გამოსავალი?
- ამის მზა რეცეპტი რომ მქონდეს… ვფიქრობ, რომ აუცილებელია ევროკავშირის საზღვრების უკეთ დაცვა და სირიის კრიზისის დარეგულირება, რათა ლტოლვილთა დამატებითი ნაკადი მაინც აღარ მივიღოთ. ასევე მნიშვნელოვანია, რომ ევროკავშირი იყოს სოლიდარული და ერთობლივად გაუმკლავდეს ამ პრობლემას.
- ამ კრიზისის ფონზე ისეთი მოსაზრებებიც კი ისმის, რომ შენგენის შეთანხმება, რაც ალბათ ევროკავშირის ერთ-ერთი მთავარი მონაპოვარია, შესაძლოა, საფრთხის ქვეშ დადგეს…
- შენგენის შეთახმება თავისუფალი გადაადგილების შესახებ ძალიან მნიშვნელოვანია და ეს არავითარ შემთხვევაში არ უნდა დადგეს კითხვის ნიშნის ქვეშ. შესაძლოა ზოგიერთმა ქვეყანამ გარკვეული ინდივიდუალური რეგულაციები შემოიღოს საზღვარზე, მაგრამ ეს იქნება მხოლოდ დროებითი გადაწყვეტილება, მანამ კრიზისი არ მოგვარდება.
- ბოლოს მინდა გკითხოთ ჩვენს ხალხებს შორის ურთიერთკავშირის გაღრმავების პერსპექტივის შესახებ. რა რეპუტაციით სარგებლობს დღეს საქართველო ესტონელი საზოგადოების თვალში, რამდენად მიმზიდველია ჩვენი ქვეყანა ესტონელი ტურისტებისათვის?
- ესტონელებს საქართველოს მიმართ ძლიერი ემოციური მუხტი ამოძრავებთ, რაც თქვენი ქვეყნისა და ხალხისადმი განსაკუთრებული დამოკიდებულების გამოხატულებაა.
ინტერესიც მზარდია და სულ უფრო მეტი ესტონელი ტურისტი ჩამოდის აქ, სადაც მათ სტუმართმოყვარეობა, სამზარეულო, კლიმატი, ბათუმი, ზღვა, ზამთრის კურორტები და მთის პეიზაჟები იზიდავთ. საქართველოდან დაბრუნებული ესტონელები თავიანთ შთაბეჭდილებებს მეგობრებს, მეზობლებს უზიარებენ და ინტერესიც სულ უფრო იზრდება. ტურისტების რაოდენობა კიდევ უფრო გაიზრდებოდა, ესტონეთსა და საქართველოს შორის პირდაპირი ავიარეისები რომ სრულდებოდეს.
„რეზონანსი“, 05 თებერვალი, 2016 წელი
რუსი იმპორტიორები საქართველოს “შემოესივნენ“
თურქეთის ჩაკეტვის გამო, ნარჩენი ხილ-ბოსტნეულიც კი რუსეთში გაზიდეს
მარი ჩიტაია
ქართული აგრარული პროდუქტიდან თითქმის აღარაფერია დარჩენილი, რაც რუსეთში არ გადის. არაოფიციალური მონაცემებით, ადგილობრივი სასოფლო-სამეურნეო პროდუქციის ექსპორტის 90% რუსეთზე მოდის. მოთხოვნის ზრდა თურქეთის მიმართ გამოცხადებულ ემბარგოს უკავშირდება. ჩრდილოეთისკენ ეზიდებიან ისეთ პროდუქციასაც, რომლის ექსპორტიც რუსეთის მიმართულებით აქამდე არ განხორციელებულა.
ექსპორტიორების ვარაუდით, შესაძლოა, საექსპორტო პროდუქტების რაოდენობა გაიზარდოს სამომავლოდაც, რადგან რუსეთი თურქული პროდუქტების ემბარგოს გაფართოებას გეგმავს. კერძოდ, “როსსელსხოდნადზორში” არ გამორიცხავენ, რომ შესაძლოა, გაფართოვდეს იმ თურქული საკვები პროდუქტების სია, რომელთა შეტანაც რუსეთში აკრძალულია. შეზღუდვები შეეხება ხილსა და ბოსტნეულს, ფრინველის ხორცს, მიხაკსა და მარილს.
არ არის გამორიცხული, თურქული პროდუქტი რუსეთში საქართველოს გავლითაც გადიოდეს. ფაქტია, რომ აკრძალული თურქული სურსათი რუსულ ბაზარზე მაინც აღწევს. ერთ-ერთი ასეთი მცდელობა თურქი ექსპორტიორებისთვის წარუმატებლად დასრულდა და 220 კილოგრამი თურქული მანდარინი რუსული სპეცტექნიკის დახმარებით განადგურდა.
შეუძლებელია თურქული პროდუქტი რუსეთში ქართულმა სრულფასოვნად ჩაანაცვლოს, თუმცა დაწესებული ემბარგო ადგილობრივი პროდუქციის ექსპორტს მნიშვნელოვნად დაეტყო. განსაკუთრებით დიდი მოთხოვნაა სეზონურ პროდუქტზე. მარტო სტანდარტული მანდარინის ექსპორტმა უკვე 80%-ს მიაღწია, რასაც ოფიციალური სტატისტიკაც ადასტურებს.
ექსპორტიორების განცხადებით, დიდია მოტივაცია, რომ ქართული პროდუტის წარმოება გაიზარდოს. “ქართული ხილის კომპანიის” მენეჯერის, სოსო მანჯავიძის ინფორმაციით, იანვრიდან, როდესაც რუსეთის ემბარგო შევიდა ძალაში, ქართული პროდუქტი ჩრდილოეთისკენ ერთბაშად დაიძრა.
“რუსეთში გადის ყველაფერი, რის გატანაც კი შესაძლებელია. მთავარია, რესურსი არსებობდეს, სხვა მხრივ ხელს არაფერი გვიშლის. მოთხოვნაა ისეთ პროდუქტზეც, რომლის წარმოება საქართველოში თითქმის ნულის დონეზეა. მაგალითად, ბროწეული აქამდე მცირე ოდენობითაც კი ვერ გაგვქონდა რუსეთში, უარს გვეუბნებოდნენ. ახლა კი აქეთ გვეხვეწებიან, მაგრამ საექსპორტო ბროწეული ქვეყანას არ აქვს.
წელს ვაშლის მოსავალი ისედაც ცოტა იყო და მთლიანად რუსეთში გაიგზავნა. ციტრუსზეც იგივე გვეთქმის. უხარისხო მანდარინიც კი, რომელიც სინამდვილეში ნარჩენად ითვლება, დიდი რაოდენობით გავიდა ექსპორტზე. გრეიფრუტი და ფორთოხალიც კი გაიგზავნა, რომელიც აქამდე არც კი გაუტანიათ. ჩვენი მონაცემებით, ქართული აგრარული პროდუქტის ექსპორტის 90% რუსეთზე მოდის, რაზეც ცოტა ხნის წინ ფიქრიც არ შეგვეძლო”, – აცხადებს სოსო მანჯავიძე.
მოთხოვნის ზრდაზე საუბრობს მეწარმე ვაჟა ღარიბაშვილი. მისი ინფორმაციით, განსაკუთრებით დიდი მოთხოვნა მწვანილზეა.
“წარმოებული პროდუქციის 80%-ზე მეტი რუსეთში გამაქვს. ცოტასაც სუპერმარკეტებში ვყიდი. ადრე მოთხოვნა მხოლოდ მწვანილზე იყო. ეს სეგმენტი ამ ეტაპზეც ინარჩუნებს პოზიციას, თუმცა არც სხვა დასახელების ბოსტნეულის გატანაა პრობლემა. მთავარია, პროდუქტი იყოს, ექსპორტზე მცირე შეზღუდვაც არ გვაქვს.
რუსეთში დღესდღეობით ნებისმიერი აგრარული პროდუქციის გატანაა შესაძლებელი. უკვე არის მოთხოვნა საადრეო კარტოფილზეც. სხვა პერიოდში კარტოფილი რუსეთს არ მიაქვს, საკუთარიც ბლომად აქვთ და დამატებითი იმპორტის საჭიროება ქვეყანაში ნაკლებადაა.
სერიოზული მუშაობაა გასაწევი, რომ საქართველოში წარმოება განვითარდეს, დიდი პოტენციალის გვაქვს და ამ დარგის ათვისება უზარმაზარ ეკონომიკურ სარგებელს მოგვცემს. რუსეთის ბაზარზე მოთხოვნის ზრდამ პრიორიტეტი შეგვაცვლევინა. აქამდე პოსტსაბჭოურ ქვეყნებზე გვქონდა აქცენტი, მაგრამ 2016 წლიდან მთლიანად რუსულ ბაზარზე გადავერთეთ”, – ამბობს ვაჟა ღარიბაშვილი.
ხილის გადამამუშავებელი საწარმო ჩოხატაურის მუნიციპალიტეტში რუსეთში ქართული პროდუქტის საექსპორტიო შესაძლებლობებზე საუბრობს “კახური ტრადიციული მეღვინეობის” დამფუძნებელი ზურაბ ჩხაიძე. კომპანია ჩოხატაურში ხილ-ბოსტნეულის გადამამუშავებელ საწარმოსაც ფლობს.
ჩხაიძის ინფორმაციით, სულ ახლახან დასრულდა მოლაპარაკება რუს იმპორტიორებთან და უახლოეს პერიოდში რუსეთში გადამუშავებული პროდუქციის პირველი პარტიის გატანას შეძლებენ. კომპანია 2015 წლის სექტემბერში გაიხსნა და მიმდინარე წლიდან ხილთან ერთად, ჯემებსა და მურაბებს აწარმოებს. უახლოეს პერიოდში ამ სეგმენტს კომპოტისა და ბოსტნეულის წარმოება დაემატება.
“წელს საწარმოში პროდუქციის გამრავალფეროვნებას და მოცულობის გაზრდას ვგეგმავთ. დიდია ინტერესი რუსული ბაზრის მიმართ. ვერ უარვყოფ, რომ ამ მხრივ მნიშვნელოვანი გავლენა ემბარგომ მოახდინა.
მოთხოვნიდან გამომდინარე, რეინვესტირება დავიწყეთ. რუსეთში ბოსტნეულის, ჯემების, მურაბებისა და კომპოტის ექსპორტს ვაპირებთ. პარალელურად მიმდინარეობს მოლაპარაკება უკრაინის, ისრაელისა და ყაზახეთის წარმომადგენლებთანაც, თუმცა პრიორიტეტს რუსეთის ბაზარი წარმოადგენს. წარმატებით დავასრულეთ მოლაპარაკება ერთ-ერთ იმპორტიორთან და უახლოს პერიოდში მას აგროპროდუქციის ნაირსახეობას მივაწვდით”, – აცხადებს ზურაბ ჩხაიძე.
ექსპორტის მიმართულებით წელს მნიშვნელოვან ცვლილებებს უნდა ველოდოთ. ამ მხრივ რუსეთი უპირობო ლიდერია. მთავარია, ექსპორტში მიღწეული წარმატება ადგილობრივ მომხმარებელს მძიმე ტვირთად არ დააწვეს. პროდუქტის ჭარბ გადინებას, შესაძლოა, ადგილობრივ ბაზარზე ფასის მკვეთრი ზრდა მოჰყვეს, რაც საბოლოოდ ქართველ მომხმარებელს დააზარალებს.
