„რეზონანსი//მთელი კვირა”: სამთავრობო ცვლილებებს პარლამენტში ადასტურებენ, მთავრობაში უარყოფენ

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ ბიძინა გუჯაბიძესთან: “ოცნებისა” და “რესპუბლიკელების” ორმხრივ შეთანხმება უცნაურია

„კვირის ქრონიკა//ალია“: ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: რამე გვეშველება? რა გველოდება ხვალ?

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „დავით უსუფაშვილი სულ უფრო ემსგავსება ედუარდ შევარდნაძეს… ხელისუფლების ლიბერალიზმმა შეასუსტა ჩინოსნების დისციპლინა და უკვე ბედავენ ასეთ რამეებს”

„კვირის პალიტრა“: დიდი დაშოშმინება // „რესპუბლიკელების შეხვედრა პრემიერ-მინისტრან:  ”იყო საკითხები, რაშიც პრემიერი არ დაგვეთანხმა”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გოგა ხაჩიძესთან: „ნაცმოძრაობაში” ახლა ძაღლი პატრონს ვერ ცნობს”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ბაჩუკი ქარდავასთან: „კოალიცია უნდა დაიშალოს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: „რესპუბლიკელებს“ ერთი სული აქვთ, ბიძინა ივანიშვილი მოახრჩონ”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სანდრო ბრეგაძესთან: „რესპუბლიკური პარტია კაგებეს გენერალმა ალექსი ინაურმა შექმნა… ახლა კი „ნაციონალებს“ და „რესპუბლიკელებს“ ერთი მამა ჰყავთ, რომელიც ოდესაში ზის”

„ახალი თაობა“: ეკა გიგაური და ნინო ლომჯარია „ქართული ოცნების“ საარჩევნო სიაში მოხვდებიან?

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: მიხეილ სააკაშვილის ადმინისტრაციის ყოფილი უფროსი “ნაცმოძრაობის” წინააღმდეგ // ანდრო ბარნოვი: “მე ამ მარაზმატულ ძალას მხარს ვეღარ დავუჭერ”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გოგა ხაინდრავასთან: “მაესტროს“ მაუწყებლობა კრემლის ფულით რომ ფინანსდება, არაფერია?!” // ინტერვიუ ბაია გადაბაძესთან: “გოგა ხაინდრავა მთელი ცხოვრება ასოცირებულია რუსეთთან“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: პრაღაში შეიძლება, საქართველოსა და რუსეთის პირველი პირების შეხვედრა დაიგეგმოს // ზურაბ აბაშიძე: “ბუნებრივია, ჩამოვიტან ამ ამბავს და გეტყვით”

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: რუსები „სამხრეთ ოსეთში“ საქართველო-რუსეთის ახალ “საზღვარს” აკანონებენ

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ მინისტრ მიხეილ გიორგაძესთან: “ჩემი მთავარი მიზანი ამ შეხვედრაზე ოშკი იყო”

„კვირის პალიტრა“: რა მოვუხერხოთ “თავს დამტყდარ” უმუშევრობას

„ახალი თაობა“: ყაზბეგიდან მოსახლეობის გასახლება იგეგმება: რას აპირებს ხელისუფლება?

————————-

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 07 მარტი, 2016 წელი

სამთავრობო ცვლილებებს პარლამენტში ადასტურებენ, მთავრობაში უარყოფენ

თიკო ოსმანოვა

უახლოეს მომავალში პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა შესაძლოა, პირველი სამთავრობო ცვლილებები განახორციელოს. “მთელი კვირის” ინფორმაციით, საგარეო საქმეთა მინისტრად დავით ზალკალიანი, ეკონომიკის მინისტრად მიხეილ ჯანელიძე და ფინანსთა მინისტრად დიმიტრი ქუმსიშვილი ინიშნებიან. ასევე შესაძლოა, შს მინისტრად ანზორ ჩუბინიძე დაინიშნოს, რომელიც ახლა სახელმწიფო დაცვის სამსახურის უფროსია. მედიაში ასევე ვრცელდება ინფორმაცია მთავრობიდან “რესპუბლიკელი” მინისტრების შესაძლო გაშვებაზეც, თუმცა ამას ჯერჯეროობით არ ადასტურებენ.

“არ ველოდები არანაირ ცვლილებას და არ მესმის ამ ისტერიის მიზანი და მიზეზი. უფრო მეტად მიზანი არ მესმის. შესაძლებელია, ადამიანებს აქვთ რაღაც ტიპის აგრესია და მიუღებლობები, მაგრამ მუდმივად საზოგადოება ისტერიაში რატომ უნდა ამყოფო, არ მესმის. არავითარი ცვლილება არ იგეგმება მთავრობაში. მინისტრთა კაბინეტში ყველა “რესპუბლიკელი” მინისტრი აგრძელებს სამსახურებრივი მოვალეობის შესრულებას და ასე იქნება მანამ, სანამ ქართველი ხალხი არ მიიღებს გადაწყვეტილებას 2016 წლის არჩევნებზე”, – განაცხადა თავდაცვის მინისტრმა თინა ხიდაშელმა.

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი დავით ლორთქიფანიძე კი სამთავრობო ცვლილებებს ელოდება, თუმცა რამის დაკონკრეტებისგან თავს იკავებს. სამაგიეროდ, იგი ცვლილებებს არ ელოდება კოალიციაში და ფიქრობს, რომ “ქართული ოცნება” არჩევნებამდე კოალიციურ რეჟიმში მივა. “ვფიქრობ, მთავრობაში ცვლილებები იქნება. ვიზიარებ პრემიერ-მინისტრის პოზიციას, რომ მას სჭირდებოდა პერიოდი და ცვლილებები სწორედ პრემიერის დისკრეციაში შედის”, – განაცხადა დავით ლორთქიფანიძემ.

მოსალოდნელი სამთავრობო ცვლილებების შესახებ არაფერი იცის ფრაქცია “ეროვნული ფორუმის” წევრმა მიროტაძემ. ამბობს, რომ ეს თემა კოალიციის ფორმატში არ განხილულა და შესაბამისად, ვერაფერს იტყვის.

აღსანიშნავია, რომ სამთავრობო ცვლილებები კვირიკაშვილს ჯერ კიდევ დეკემბრის ბოლოს მისი თანამდებობაზე დანიშვნის დროს უნდა განეხორციელებინა, თუმცა, სრულიად მოულოდნელად მან პარლამენტს დასამტკიცებლად მინისტრთა ძველი შემადგენლობა წარუდგინა.

“პარლამენტის მიერ ნდობის გამოცხადების შემთხვევაში, მე მომეცემა საშუალება, უკვე პრემიერ-მინისტრის პოზიციიდან, ღრმად და დეტალურად გავეცნო თითოეული სამინისტროსა და მინისტრის საქმიანობას, მათ სტრატეგიას, გრძელვადიან და მოკლევადიან გეგმებს, რაც დარწმუნებული ვარ, სამომავლოდ სწორი და რაციონალური გადაწყვეტილების მიღების საშუალებას მომცემს. არ გამოვრიცხავ, რომ უახლოეს მომავალში მთავრობის შემადგენლობაში ცვლილებები განხორციელდდეს”, – განაცხადა მაშინ კვირიკაშვილმა.

“გარწმუნებთ სერიზოული ცვლილებები იქნება მთვარობაში, მაგრამ ამას ცოტა დრო დასჭირდება”, – ეს კომენტარი კი მაშინ “მთელ კვირასთან” საუბრისას, “რესპუბლიკელმა” ლევან ბერძენიშვილმა გააკეთა.

მოსალოდნელი სამთავრობო ცვლილებებისგან ბევრს არაფერს ელოდებიან პოლიტოლოგები. მათი თქმით, თუ ასეთი ცვლილება მოხდა ეს მხოლოდ “შიდა წრეში ტრიალი” იქნება და წინასაარჩევნოდ “ოცნებას” არანაირ დივიდენდს არ მოუტანს

“დიპლომატთა აკადემიის” ხელმძღვანელი სოსო ცინცაძე საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე დავით ზალკალიანის შესაძლო დაწინაურებას “თავისუფალ დემოკრატებთან” შერიგებისკენ გადადგმულ ნაბიჯად მიიჩნევს.

“დავით ზალკალიანის დაწინაურებაში, რაღაც რაციონალური მარცვალი არის. ხელისუფლება ნაბიჯებს დგამს “თავისუფალ დემოკრატებთან” დაახლოებაზე. დაგვიანებით, მაგრამ მიხვდნენ, რომ “თავისუფალი დემოკრატების” მომდურებით მათ ხელში შერჩათ მხოლოდ “რესპუბლიკელები” და ისინი კიდევ ამას ბოროტად იყენებენ, აშანტაჟებენ – აი, ჩვენ წავალთ, პროდასავლური აღარავინ დარჩება და დასავლეთი საერთოდ ზურგს შეგაქცევთო. ამიტომ დაგვიანებით, მაგრამ ივანიშვილმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ვერც “რესპუბლიკელებს” და ვერც “თავისუფალ დემოკრატებს” ვერ შეელევა.

“კოალიაციაში არ იქნებიან “თავისუფალი დემოკრატები”, მაგრამ თუ მინისტრი ჰყავთ მთავრობაში, დე ფაქტო უკვე კოალიაციაში არიან. ამიტომ მინისტრი ჰყავდეთ და თან თქვან ჩვენ მთავრობის წინააღმდეგი ვართო – ეს არ გამოვა. ქვეყნის ნომერი პირველი დიპლომატის პოსტს რომ აძლევს მათ ივანიშვილი, ამით დასავლეთს უებნება – რა პრორუსული ძალა, აგერ პროდასავლური ძალის მქონე პირი მყავს მინისტრიო. თორემ დავით ზალკალიანი რა დიპლომატიც იყო და რა კომპეტენციაც აქვს, ეს უკვე ვნახეთ – არაფრის მაქნისია, ისევე, როგორც მისი წინამორბედები. ნოდარ ხადურზე ვერაფერს გეტყვით, იმიტომ, რომ მისი შეცვლის აზრს ვერ ვხედავ. ხადურს ცვლიან და განათლების მინისტრს ტოვებენ?! ეს რა ლოგიკაა, ვერ გავიგე. ირაკლი ალასანია კი ამბობს, დავით ზალკალიანს პარტიასთან არაფერი კავშირი არ აქვსო, მაგრამ როგორ არ აქვს?! მაშინ რატომ გადადგა თავის დროზე თანამდებობიდან მათთან ერთად?!”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას სოსო ცინცაძე.

საერთო ჯამში კი, სოსო ცინცაძის თქმით, ეს კოსმეტიკური ცვლილება იქნება, რომელიც “ოცნებას”დივიდენტებს ვერ მოუტანს. მისივე თქმით, არაფრის მაქნისი მინისტრების შეცვლა-ჩანაცვლებით არაფერი შეიცვლება. “ზოგაგად კი ეს სამთავრობო ცვლილებები არაფრის მომცემია. უბრალოდ, ეს კოსმეტიკური ცვლილება იქნება სახის შენარჩუნებისთვის, თორემ პოზიციებს ვერ გაიმტკიცებენ, რადგან ამისთვის საჭიროა მხოლოდ და მხოლოდ ცხოვრების დონის გაუმჯობესება. არაფრის მაქნისი მინისტრების შეცვლა-ჩანაცვლებით არაფერი შეიცვლება”, – უთხრა “მთელ კვირას” სოსო ცინცაძემ.

“ნებისმიერი ცვლილება, სადაც ქმედითი იქნება ფიგურა და საზოგადოების ნდობას დაიმსახურებს არჩევნებისთვის, “ქართულ ოცნებას” კარგ პირობას შეუქმნის”, – ამ განცხადებას კი პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძე აკეთებს.

“გიორგი კვრიკაშვილს რას მოუტანს ეს შესაძლო ცვლილება, ვერ გეტყვით, იმიტომ, რომ არ ვიცი თვითონ მისი ჩანაფიქრი. მაგრამ ნებისმიერი ცვლილება, სადაც ქმედითი იქნება ფიგურა და საზოგადოების ნდობას დაიმსახურებს, არჩევნებისთვის “ქართულ ოცნებას” კარგ პირობას შეუქმნის. რატომ აქვს კვირიკაშვილის ხადურის გაშვება, გადაწყეტილი არ ვიცი. ეკონომიკის სპეციალისტი არ ვარ. პიროვნულად ვიცნობ, კარგი ადამიანია, მაგრამ მის მოღვაწეობას ვერ შევაფასებ. რაც შეეხება დავით ზალკალიანს, დიდი ხანია უკვე, რაც დიპლომატიის ასპარეზზეა და ამდენად მისი მინისტრად დანიშვნა მოულედნელობა არ არის. ვგულისხმობს იმას, რომ აწინაურებენ თავისი ინტელექტით, გამოცდილებით და სხვა არაფერი”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას რამაზ საყვარელიძემ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ბიძინა გუჯაბიძესთან: “ოცნებისა” და “რესპუბლიკელების” ორმხრივ შეთანხმება უცნაურია“

ლიკა ამირაშვილი

პრემიერ-მინისტრისა და “რესპუბლიკელების” შეხვედრის დასრულების შემდეგ, დავით უსუფაშვილმა “ქართული ოცნებისა” და მათ ორმხრივ შეთანხმებაზე გააკეთა განცხადება. თუმცა “ოცნება” და “რესპუბლიკელები” კონკრეტულად რაზე აპირებენ შეთანხმებას ჯერჯერობით უცნობია. “კონსერვატორების” წევრი ბიძინა გუჯაბიძე “მთელ კვირასთან” საუბრისას ორი პარტიის შესაძლო შეთამხმებას უცნაურს უწოდებს და იმედს გამოთქვამს, რომ კოალიციისთვის საზიანო არ იქნება.

“მთელი კვირა”: “რესპუბლიკელებსა” და “ქართულ ოცნებას” შორის ორმხრივი შეთანხმების გაფორმებაზეა საუბარი. თქვენი ინფორმაციით, რას გულისხმობს ეს შეთანხმება?

ბიძინა გუჯაბიძე: სიმართლე გითხრათ, ცოტა უცნაური განცხადება გაკეთდა, რომ კოალიციიდან ჩვენ ორი სუბიექტი, რაღაცაზე შევთანხმდითო. ალბათ ამ პერიოდში შეთანხმების დეტალები გაირკვევა. იმედი მაქვს, რომ ყველაფერი კონსტრუქციულ ვითარებაში ჩაივლის. თავად შეთანხმებაც პოლიტიკური ვითარებისა და ქვეყნისთვის სასარგებლო იქნება. იმედი მაქვს, რომ ყველაფერი პოზიტიურ ჭრილში განიხილეს და კოალიციისთვის დამაზიანებელი ელემენტები არ ექნება. დეტალები კი გაირკვევა.

- პარტია “კონსერვატორებიც” ხომ არ მოითხოვთ “ოცნებასთან მსგავს შეთანხმებას?

- პირველ რიგში უნდა გავერკვეთ რა ტიპის შეთანხმებაზეა საუბარი და მერე რატომაც არა. თუ მართლა დადებითი ტენდენციებია გამოკვეთილი ამ შეთანხმებით, რა თქმა უნდა, შეიძლება, მაგრამ ჩემთვის ცოტა გაუგებარია. იმედია ამ დღეებში ყველაფერს ნათელი მოეფინება.

- საუბარია კოალიციის შესაძლო დაშლაზე ან რომელიმე პარტიის გასვლაზე?

- ალბათობა იმისა, რომ კოალიცია “ქართული ოცნება” დაიშალოს, ძალიან მცირეა. მე მხოლოდ ამის თქმა შემიძლია. არავითარი ტენდენცია კოალიციის დაშლის მიმართულებით არ არსებობს. პოლიტიკურ ძალებს თუ უნდათ, რომ რაიმეს მიაღწიონ, მათ ლიდერებსა და გადაწყვეტილების მიმღებ სუბიექტებს ასეთი აზრები არ უნდა გაუჩნდეთ. ამიტომ მე არ ველოდები, რომ კოალიციას რაიმე საფრთხე ემუქრება. ეს თავად პოლიტიკური ძალებისა და ქვეყნისთვის იქნება საზიანო.

- წინასაარჩევნოდ მოსალოდნელია თუ არა კოალიციაში ახალი სახეების ან თუნდაც პარტიის დამატება?

- ამას ცხოვრება გვიჩვენებს. ახალი სახეების შემომატება ყოველთვის დადებითი ეფექტის მატარებელია, ზოგადად პოლიტიკურ პროცესებზე კარგად მოქმედებს, რატომაც არა, მაგრამ ისე, რომ მხოლოდ ახალი სახე მივიღოთ და ამას მნიშვნელობა არ ჰქონდეს, ასეთი მიმართულებები არ არსებობს. არ ველოდები ისეთ ცვლილებებს, რომლებიც საზიანო იქნება ამა თუ იმ სუბიექტისთვის, ზოგადად ქვეყნისთვის და პოლიტიკური პროცესისთვის. ჯერჯერობით ამ თემაზე საუბარი არ მიმდინარეობს, მაგრამ ნებისმიერი პროგრესული სიახლე კოალიციისთვის სასარგებლო იქნება, რასაც ყველა მივესალმებით. ძალების გადახალისება ზოგადად პოზიტიური ნაბიჯია.

- კოალიციის საარჩევნო სიაში კვოტების გადანაწილებაზე თუ დაიწყეთ მსჯელობა და მაჟორიტართა ვინაობა როდის გახდება ცნობილი?

- ამ თემაზე საუბარი ჯერ-ჯერობით არ ყოფილა. პოლიტსაბჭო გადაწყვეტს როდისაა საჭირო თითოეული გადაწყვეტილების მიღება და ამაში ჩვენ, რა თქმა უნდა, ვეთანხმებით, რომ ასე უნდა მოხდეს.

- პოლიტსაბჭო როდის ჩატარდება?

- ვერ გეტყვით. როცა საჭირო იქნება, მაშინ გაიმართება.

„კვირის ქრონიკა//ალია“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: რამე გვეშველება? რა გველოდება ხვალ?

ნინო სამხარაძე

მაშინ, როცა ადამიანთა უმრავლესობა კარგავს ბინებს, ისინი ვეღარ იხდიან საბანკო დავალიანებებს, კოტრდებიან, მაშინ, როცა გაეროს მონაცემებით 60 ათასი ბავშვი შიმშილობს, პროდუქტებზე ფასი ყოველდღიურად იზრდება და იმის გამო ადამიანები ვეღარ ეწევიან ცხოვრებას და კარგავენ ყველაფერს, ზოგი ინფარქტით იღუპება, ზოგი ინსულტით (ამის მაგალითი ბოლოს იყო რამდენიმე დღის წინ, როცა გლდანის VIIმკრ-ნიდან ქუჩაში  დარჩენილი ოჯახის მამა გარდაიცვალა გულის შეტევით, ხოლო მისი მეუღლე საავადმყოფოში სტენოკარდიული შეტევით აღმოჩნდა), მაშინ როცა, დღევანდელ ყოფაში სუიციდი ჩვენი ცხოვრების თანამგზავრი გახდა, ჩვენ ვხედავთ პოლიტიკოსების სამარცხვინო აღვირახსნილ პაექრობას, სამკვდრო-სასიცოცხლო ომს, ვის დარჩება უფრო მეტი ნადავლი, ვინ აღმოჩნდება კვლავ ხელისუფლებაში. მერე რა, რომ დღეს უკანალში ცოცხებგარჭობილი პატიმრები არ ითხოვენ შველას, მერე რა, რომ დღეს არ კლავენ ქუჩაში უმოწყალოდ ხელისუფლების მაღალჩინოსნები ახალგაზრდებს, მერე რა, რომ დღეს ასეთი ნანატრი თავისუფლება გვაჩუქა ივანიშვილმა, სამაგიეროდ, დაგვიტოვა ხელისუფლება, რომელიც უუნარო, სამარცხვინოა და ვერ პასუხობს ამომრჩევლის მოთხოვნებსა და კითხვებს – ჩვენ რა ვქნათ, ჩვენ?! ჩვენთვის მოიცლით როდესმე?.. გაიგებთ ჩვენს ხმას, თუ ისე დაყრუვდით და დაბრმავდით, რომ ვეღარც ამჩნევთ, რა ხდება დედამიწაზე…

სამარცხვინოა, როცა „მრეწველებსა“ და „რესპუბლიკელებს“შორის გაჩაღებულია სპარინგი არა იმიტომ, ვინ უკეთ ხედავს ჩვენს პრობლემებსა და ცხოვრების მომავალს, არა იმიტომ, ვინ რაში ხედავს გამოსავალს ამ მძიმე ყოფიდან! არა, ბატონებო, ისინი ერთმანეთს ჭამენ, მზის ქვეშეთში ვის მეტი ადგილი ერგება. ამ ხელისუფლებაში ერთადერთი ადეკვატური საქართველოს პრემიერ-მინისტრია, რომელმაც ყვითელი ბარათი ამოუღო მმართველ პარტიას, სახელმწიფო მოხელეებს კი თავმდაბლობისკენ მოუწოდა. „რესპუბლიკელები» საკუთარ ფორმულას იგონებენ და თავები გადაინომრეს, რომ თურმე ისინი მმართველ პარტიაში რიგით მეორენი არიან, ხოლო პირველი მოთამაშე პარტია „ქართული ოცნება“. ამიტომაც „ფორუმელებმა“ თავი წამოყვეს, ამ ნუმერაციაში ჩვენ რიგით რომელი ვართო?.. აბსოლუტურად გაუგებარი დარჩა მმართველი პარტიის დანარჩენი წევრებისთვის, რას ნიშნავს «რესპუბლიკელების“ „საქორწინო კონტრაქტი“ „ქართულ ოცნებასთან» და სად მოიაზრებიან სხვა დანარჩენები. ისინი, უბრალოდ, ხელისმომკიდენი არიან, თუ მაყრიონი?!. პრემიერ-მინისტრი დელიკატური აღმოჩნდა და „რესპუბლიკელებს“ მიანიშნა, რომ ეს კონტრაქტი, რომლის პირობებსაც „რესპუბლიკელები“ სთავაზობენ, აპრიორი ვერ შევა ძალაში, რადგან კოალიცია შედგება მრავალპარტიული სუბიექტებისგან და ერთობლივად უნდა იქნას განხილული. თანაც, კვირიკაშვილმა საინტერესო მინიშნება გააკეთა, – თუ კოალიცია არჩევნებამდე არ დაიშლება, მაშინ გადაწყდება, რა ფორმატში ითანამშრომლებენ პარტიები „ქართულ ოცნებასთან» და ეს არ იქნება მხოლოდ „რესპუბლიკური პარტიის“ გადასაწყვეტი.

იურისტი ვალერი გელბახიანიჩვენთან ინტერვიუში აცხადებს:

- კოალიციის შიგნით სერიოზული კრიზისია, რაც იმას ნიშნავს, რომ გადაწყვეტილების უნარი კოალიციას არ გააჩნია. პრემიერის საჯარო მიმართვებში იკითხება, რომ მან სავარაუდო კონსულტაციები გაიარა პოლიტიკურ ძალებთან. ვინაიდან მან კონსულტაციების შედეგი ვერ დაინახა, აქედან გამომდინარე, გააკეთა საჯარო განცხადებები, რომ, თუ კოალიციის შიგნით არ მოწესრიგდება პრობლემები, მაშინ ის მიიღებს გადაწყვეტილებას სამთავრობო ცვლილებებთან დაკავშირებით, რასაც კოალიციის შიგნით მოჰყვა ვნებათაღელვა. ირიბად იკითხებოდა, რომ «რესპუბლიკელი“ მინისტრის, ქალბატონ თინა ხიდაშელის თავდაცვის მინისტრად ყოფნაარყოფნის საკითხი დაისვა. ჩვენ ვნახეთ „რესპუბლიკელების“ მყისიერი რეაქცია, იმავე დღეს მოითხოვეს პრემიერ-მინისტრთან შეხვედრა. თუმცა ეს პროცესი გაგრძელდება და „რესპუბლიკელები“ აუცილებლად შეხვდებიან ბიძინა ივანიშვილს.

ახლა საკითხი ასე დგას, კოალიციაში დომინანტი პარტია არის „რესპუბლიკელები“ და უნდა განისაზღვროს, რომ ისინი არათუ რჩებიან კოალიციაში, არამედ იკავებენ უფრო მყარ პოზიციას.

- თქვენ როგორ გესმით ორპარტიულობა, რაზეც „რესპუბლიკელები“ ამახვილებენ ყურადღებას? თავდაუსხმელობის კონტრაქტი გაფორმდება „ქართულ ოცნებასთან“ და შედგება დოკუმენტი, ვინ რა პოზიციებს დაიკავებს და ვის რა წილი ერგება ხელისუფლებაში?

- ეს არის ჩვეულებრივი ფორმატი, თავის დროზე ზვიად გამსახურდიამ გააკეთა შეთანხმება ეროვნული მოძრაობის რამდენიმე სუბიექტთან და შეიქმნა ბლოკი. შემდეგ შევარდნაძემ შექმნა ბლოკი, სახელწოდებით „მშვიდობა“, მერე იყო „აღორძინების“ ბლოკი, გვახსოვს ასევე „ნაციონალების“ ერთსახელწოდებიანი, მაგრამ მრავალსუბიექტური კოალიცია, ბოლოს მივიღეთ „ქართული ოცნება“ რამდენიმე სუბიექტით დაკომპლექტებული კოალიცია. ამ პოლიტიკურ ერთობას ყოველთვის ჰქონდა საფუძველი, ყველა შემთხვევაში ურთიერთშეთანხმების საფუძველზე ყალიბდებოდა პოლიტიკური ერთობა. მაგალითად, როცა მე „აღორძინებაში“ ვიყავი, გავაფორმეთ დოკუმენტი დანარჩენ პარტიებთან.

ახლა ითხოვს ანალოგიურს „რესპუბლიკური პარტია“, რომ გაფორმდეს ასეთი ხელშეკრულება პარტნიორობის თაობაზე მხოლოდ „ქართულ ოცნებასთან“. თუ ასეთი ხელშეკრულება ოფიციალურად არ გაფორმდება, მერწმუნეთ, სერიოზული კონფრონტაცია იქნება და „რესპუბლიკელები“ სიტყვიერ შეთანხმებაზე არ წავლენ „ოცნებასთან“.

- პრემიერ-მინისტრმა განმარტა, რომ კონტრაქტი ვერ გაფორმდება კოალიციაში შემავალი სხვა სუბიექტების გარეშე…

- კი ბატონო, პრემიერის განცხადება გასაგებია, მაგრამ „რესპუბლიკელები“ მხოლოდ ორმხრივ შეთანხმებას ითხოვენ „ოცნებასთან“. მართალია, ქართული ოცნების“ წევრები თავად უარყოფენ „რესპუბლიკელებს“ და ისინი მათ მიმართ ზიზღს ვერ მალავენ, მაგრამ მოდით, ისიც ვთქვათ, რომ „ქართული ოცნება“, ბროგორც პარტიული ორგანიზაცია, არ არსებობს. არსებობს ბიძინა ივანიშვილი და მის ქვეშ მყოფი სუბიექტები. „ქართული ოცნება“ კი არ არის ისეთი პოლიტიკური პარტია, რომელიც რაიმე ტიპის გადაწყვეტილებას იღებს განსჯის შედეგად. არის ლიდერი ბიძინა ივანიშვილი, რომელიც ერთპიროვნულად წყვეტს, რა ნაბიჯები უნდა გადაიდგას და რა – არა. კოალიციაში მოუსმენენ ყველას, მაგრამ არავის აზრს არ გაითვალისწინებენ, როგორც ივანიშვილი იტყვის, ისე იქნება.

- თუკი კონტექსტიდან ამოვარდებიან „სოციალდემოკრატები“, „ეროვნული ფორუმი“, „მრეწველები“, „კონსერვატორები“, შეიძლება ჩვენ მივიღოთ მხოლოდ ორპარტიული საარჩევნო ბლოკი „რესპუბლიკელებისა“ და „ქართული ოცნების“ სახით?

- ყველაფერი შესაძლებელია… თუ ბიძინა ივანიშვილი და „რესპუბლიკელები“ დადებენ ხელშეკრულებას, მათ შორის პარტნიორობა გაგრძელდება და კოალიცია ექნებათ, ამ შემთხვევაში აუცილებლად დადგინდება, რამდენი კვოტა ექნებათ „რესპუბლიკელებს» და რამდენი „ოცნებას“. ალბათ, „რესპუბლიკელები“ პარტიული სიიდან მოითხოვენ 10 დეპუტატს გამსვლელ სიაში და მინიმუმ 5 დეპუტატს მაჟორიტარულ ოლქებში. ისინი დღესაც 10 დეპუტატით არიან წარმოდგენილნი პარლამენტში და ითხოვენ, იგივე რაოდენობა მიანიჭონ, ოღონდ გამსვლელ სიაში. რაც ნიშნავს, რომ სიის პირველ 15 კაცში 10 უნდა იყოს „რესპუბლიკელი“.„ქართული ოცნება“ სიით 35 დეპუტატს რომ ვერ გაიყვანს, ამაზე ლაპარაკი ზედმეტია. მაქსიმალური ზედა ზღვარი, რაც შეიძლება „ქართულმა ოცნებამ“ მიიღოს, ეს არის 20 მანდატი. 20 მანდატში «რესპუბლიკელები“ ითხოვენ 10 მანდატს და თუ ამ 20 მანდატში დანარჩენ პარტიას არც ერთი მანდატი არ შეხვდა, როგორ დარჩებიან კოალიციაში?.. ამაზეა მთელი დავიდარაბა, გარანტირებულ ადგილებს ითხოვენ „რესპუბლიკელები“ გამსვლელ სიაში. ჯერ ჩვენ შევთანხმდეთ და თუ დანარჩენებს აწყობთ, კი ბატონო, შემოგვიერთდნენ, მაგრამ «რესპუბლიკელები“ ულტიმატუმს უყენებენ „ქართულ ოცნებას“, რომ გამსვლელ სიაში გაიყონ მანდატები.

- სამარცხვინო და გულისამრევია პოლიტიკოსების კვოტების გამო ომი, თუ როგორ ვერ ელევიან ძალაუფლებას, მაშინ, როცა მოსახლეობის უმრავლესობა შიმშილით სულს ღაფავს და ხელისუფლებიდან არავინ არის ხალხის პატრონი და პასუხის გამცემი, რამე გვეშველება, რა გველის ხვალ?

- ამათ ხალხი რომ აინტერესებდეთ, 4 წლის მანძილზერამეს გააკეთებდნენ. ახლა უკვე გვიანია, რაც არ უნდა იძახონ, რომ ქვეყანას ფეხზე დავაყენებთ, ხალხს ამოვასუნთქებთ და ცხოვრებას შევუმსუბუქებთო, აღარავინ დაუჯერებთ, ძალაუფლება და ფული მათ ხელში იყო, მაგრამ არაფერი გაუკეთებიათ და ნაბან წყალს ბავშვი გადააყოლეს… ხომ ხედავთ, ხელისუფლებას ხალხისთვის დღეს არ სცალია, თითქმის მეხუთე კვირაა, „რესპუბლიკელებსა“ და „მრეწველებს“ შორის სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლა მიმდინარეობს. ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ ეს არ არის სპონტანური პროცესი, პოლიტიკური ტექნოლოგიაა, როცა პარტია იძირება და ის ვერ ასრულებს ხალხის მოთხოვნებს, მოსახლეობას ყურადღება უნდა გადაატანინო და უნდა გადაფარო არსებული გამოწვევები. ასეც მოხდა, ყველა პრობლემა დაიჩრდილა და წინ წამოიწია „ქართული ოცნების“ საკითხმა. თემა გაცოცხლდა და «ქართული ოცნება“ მედიაში პირველ ნომრად ტრიალებს. დანარჩენი პოლიტიკური პარტიები კი აღარ ჩანან. რეიტინგულად ეს პროცესი „ქართული ოცნებისთვის“ წამგებიანი არ არის, თუმცა ფინალური გადაწყვეტილებისას წამგებიანი იქნება. რაც შეეხება მეჭიაურის, თოფაძის და სხვების გამონათქვამებს, ისინი ნამდვილად ვერ გაბედავდნენ „რესპუბლიკური პარტიის“ კრიტიკას, თუ მათ ივანიშვილისგან არ ექნებოდათ იგივე ტექსტები მოსმენილი. გამოვრიცხავ, რომ მის გარეშე ამ პოლიტიკურ სუბიექტებს გაებედათ „რესპუბლიკელებზე“ თავდასხმა. რა თქმა უნდა, არის სტიმული და წაქეზება ივანიშვილის მხრიდან, – მიდით, ცეცხლი დაანთეთ, რომ ჩავაჩოჩოთ და შევაჩეროთ „რესპუბლიკელების“ მადა. თქვენ გგონიათ, ეს ყველაფერი „რესპუბლიკელებს» არ ესმით და არ ფიქრობენ, რატომ აკეთებენ ამ განცხადებებს მეჭიაური, თოფაძე დასხვები?.. ისინი ძალიან კარგად ფლობენ სიტუაციას, ხვდებიან, რისთვის ხდება გვერდითი დარტყმები. საბოლოოდ, როცა ივანიშვილს შეხვდებიან, მათ ეტყვის ივანიშვილი, თქვენ მიმართ უამრავი პრეტენზიაა არა მარტო ხალხის, არამედ ჩემი პარტიის მხრიდან. ჩვენც უნდა დავთმოთ დათქვენც. ამას დავარქმევდი სიტუაციის ხელოვნურად გაწელვის პროცესს, ყველანაირად ცდილობენ, ასეთ ფორმატში როგორმე ივნისამდე მივიდნენ, რადგან ივნისის ბოლოს პარლამენტი მუშაობას ამთავრებს და თუ „რესპუბლიკელები“ კოალიციიდან გავლენ, სახელმწიფოებრივად ნაკლები საფრთხე იქნება და ბუნებრივია, ივანიშვილი დარჩება მოგებული, „რესპუბლიკელები“ კი წააგებენ, მაგრამ გპირდებით, „რესპუბლიკელები“ ივნისის ბოლომდე არ მიიყვანენ პროცესებს და კატეგორიულად მოითხოვენ „ქართულ ოცნებასთან“ ხელშეკრულების გაფორმებას. სხვა შემთხვევაში ულტიმატუმს წაუყენებენ, რომ გადადგამენ რადიკალურ ნაბიჯებს. მაისის ბოლომდე კი მათ ისეთი მექანიზმი აქვთ ხელში, როცა მათ შეუძლიათ,  უმთავრობოდ და უპარლამენტოდ დატოვონ არჩევნებამდე ქვეყანა. ასე რომ, „რესპუბლიკელები“ მთავრობაში საფრთხის მატარებელ ოქროს მანდატებს ფლობენ, ვიდრე კოალიციის ლიდერის, ივანიშვილის მხრიდან მკვეთრი ნაბიჯები არ გადაიდგმება.

„კვირის პალიტრა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „დავით უსუფაშვილი სულ უფრო ემსგავსება ედუარდ შევარდნაძეს… ხელისუფლების ლიბერალიზმმა შეასუსტა ჩინოსნების დისციპლინა და უკვე ბედავენ ასეთ რამეებს“

ნათია დოლიძე

“რამდენიმე დღის წინ გავაკეთე პოლიტიკური განცხადება იმის შესახებ, რომ კოალიციის წევრების მხრიდან თავდაცვის მინისტრის მისამართით ამ ტიპის საჯარო ბრალდებები მიუღებელია და დღესაც ამ აზრზე ვრჩები. თუმცა, ამავე დროს, მინდა განვაცხადო, რომ თინათინ ხიდაშელი პირველ რიგში მთავრობის წევრია, იგი საქართველოს თავდაცვის მინისტრია და მხოლოდ ამის შემდეგ არის საკუთარი პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი. სწორედ მისი სტატუსიდან გამომდინარე, ვფიქრობ, მიუღებელია მისი მსგავს დაპირისპირებაში ჩართვა. განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, ყველაფერი გავაკეთოთ იმისათვის, რომ უზრუნველვყოთ ჩვენი ჯარის პოლიტიკური პროცესებისგან მაქსიმალური დისტანცირება. დაუშვებელია, რომ ჩვენთვის საამაყო ჯარისკაცები და ოფიცრები პოლიტიკაში აღმოჩნდნენ ჩართული,” – ქვეყნის პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილის ამ განცხადებას დიდი გამოხმაურება მოჰყვა როგორც კოალიციის შიგნით, ისე მის გარეთ. კიდევ უფრო გამძაფრდა საუბარი კოალიციის შესაძლო დაშლასა და სამთავრობო ცვლილებებზე, თუმცა, რესპუბლიკური პარტიის ლიდერებისა და პრემიერის შეხვედრის შემდეგ გაირკვა, რომ კოალიცია კვლავაც ინარჩუნებს ერთიანობას, მაგრამ როდემდე? გვესაუბრება ექსპერტი გია ხუხაშვილი:

- ამგვარი წინააღმდეგობები რომ იქნებოდა, უნდა გვევარაუდა კოალიციის შექმნისთანავე, როდესაც ერთმანეთისგან სრულიად განსხვავებული პოლიტიკური ძალები გაერთიანდნენ. ამ ერთიანობას მაშინ ამართლებდა მათი საერთო მიზანი, რომელსაც 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე მიაღწიეს, მაგრამ კოალიციის სუბიექტებს შორის განსხვავება, ბუნებრივია, დარჩა, რაც დროდადრო მწვავე დაპირისპირებებსაც იწვევდა, თუმცა, ეს კულუარებს არ სცდებოდა, ახლა კი პოლიტიკური შეხლა-შემოხლა ყველას თვალწინ მიმდინარეობს, რაც უდავოდ აზარალებს მმართველ ძალას. ამის ინსპირატორი მოახლოებული საპარლამენტო არჩევნებია. ახლა ყველა ცდილობს, საკუთარი პოზიცია გაამყაროს და საარჩევნო სიაში მეტი კვოტა მიიღოს. ეს არ არის მხოლოდ გოგი თოფაძის და რესპუბლიკელების დაპირისპირება, იქ ძალიან ბევრის ინტერესები ეწინააღმდეგება ერთმანეთს. სამწუხაროდ, ეს შიდა დაპირისპირება რესპუბლიკურმა პარტიამ გაიტანა არა მხოლოდ კოალიციის, არამედ ლამის ქვეყნის ფარგლებს გარეთაც.

მათ ამით მეტისმეტად ასწიეს პოლიტიკური თამასა და ამ დაპირისპირებას სახელმწიფოებრივი მნიშვნელობა მიანიჭეს, რაც უდავოდ გადაჭარბებული იყო. ვგულისხმობ მათ მტკიცებას, რომ თურმე დღეს ქვეყანაში დასავლური კურსის გარანტი რესპუბლიკური პარტიაა, არადა, ასე არ არის. ამის გარანტი ჩვენი ქვეყნის მოსახლეობის არჩევანია. რესპუბლიკური პარტიის ქცევა შანტაჟს დაემსგავსა და პრემიერსაც მოუწია ამ პროცესებში საჯაროდ ჩართვამ…

- ჩნდება კითხვა: რატომ გააკეთა ამგვარი განცხადება კვირიკაშვილმა საჯაროდ, განა არ შეიძლებოდა, კოალიციაში მოგვარებულიყო ეს პრობლემა? მით უფრო, რომ ამ ერთი კვირის წინ კოალიციის სუბიექტებს თვითონ მოუწოდა ამისკენ…

- ვფიქრობ, ის სწორად მოიქცა, როდესაც საჯარო განცხადება გააკეთა. რადგან რესპუბლიკელებმა ეს დაპირისპირება ქვეყნის საგარეო კურსს დაუკავშირეს, საჭირო გახდა საზოგადოებისთვის ყველაფრის ახსნა. ყველაზე დიდი სირთულე გახლდათ ის, რომ პოლემიკაში ჩაერთო თავდაცვის მინისტრი, არადა, თავდაცვის სამინისტრო დეპოლიტიზებული უწყებაა და თავდაცვის მინისტრი არ უნდა აძლევდეს თავს ასეთი პოლიტიკური განცხადებების გაკეთების უფლებას. სიმართლე გითხრათ, არც მახსოვს სხვა მოქმედი თავდაცვის მინისტრი, რომელიც პოლიტიკურად ასეთი აქტიური იყო. უნებლიეთ გაჩნდა პროცესში შეიარაღებული ძალების ჩართვის საფრთხე და პრემიერი იძულებული გახდა, საჯაროდ გაეფრთხილებინა მთელი ქართველი საზოგადოება და შეიარაღებული ძალები. ასევე, გაეფრთხილებინა დაპირისპირებული მხარეები. ვფიქრობ, ამან გაჭრა! პრემიერ კვირიკაშვილის პოზიცია იყო სწორი და გონივრული…

- როგორ ფიქრობთ, კვირიკაშვილი შეძლებს კოალიციაში ამ დაპირისპირებების განეიტრალებას?

- თუ ეს დებატები გაგრძელდა და რესპუბლიკურმა პარტიამ ასეთი გაუგებარი განცხადებები აკეთა, მაშინ კვირიკაშვილს სხვა ნაბიჯების გადადგმა მოუწევს.
მან თქვა კიდეც, თუ ასე გაგრძელდა, ორგანიზაციულ გადაწყვეტილებებს მივიღებთო…

- რა შეიძლება იყოს ეს – რომელიმე სუბიექტის კოალიციიდან წასვლა?

- კვირიკაშვილს არ შეუძლია, თოფაძეს დეპუტატის უფლებამოსილება შეუჩეროს, ან კოალიციიდან ერთპიროვნულად ვინმე გარიცხოს. მისი ექსკლუზიური უფლება მინისტრების გათავისუფლებაა, მაგრამ მე მოვლენების ასე დრამატულად განვითარებას არ ველოდები, ვფიქრობ, ვნებათაღელვა ჩაცხრება…

- პრემიერ-მინისტრთან შეხვედრიდან გამოსულმა რესპუბლიკური პარტიის ლიდერებმა განაცხადეს: “რესპუბლიკური პარტია” და პარტია “ქართული ოცნება” სტრატეგიული თანამშრომლობის რეჟიმში ვრჩებით. მეტიც, ძალიან მალე ჩვენ დავასრულებთ ორპარტიულ შეთანხმებაზე მუშაობას, რომელიც მიმართული იქნება იმისთვის, რომ კოალიციამ თავისი ამოცანები წარმატებით შეასრულოს არა მხოლოდ ამ საარჩევნო ციკლის განმავლობაში, არამედ მომავალშიც.” ამასთანავე, “რესპუბლიკელებსა” და პარტია “ქართულ ოცნებას” შორის ორმხრივი შეთანხმება დაიდება“. რა ტიპის შეთანხმება შეიძლება დაიდოს კოალიციის ორ სუბიექტს შორის?

- ეს იყო გაუგებარი განცხადებები. რა სტრატეგიულ ორმხრივ თანამშრომლობაზე ლაპარაკობენ, არ ვიცი. როგორც აღმოჩნდა, ეს არც კოალიციაში იცის ვინმემ. რთულია, იპოვო შინაარსი იქ, სადაც ის არ არის. ვფიქრობ, არც უსუფაშვილს უფიქრია, რომ მის განცხადებებში განსაკუთრებული შინაარსი უნდა გვეძებნა. ეს იყო იმიტაცია იმისა, რომ შეხვედრაზე სერიოზული თემები განიხილეს. რესპუბლიკურმა პარტიამ ამ შეხვედრის ინიცირებისას მშვენივრად იცოდა, რომ პრემიერთან ვერაფერს გადაწყვეტდნენ. საკუთარი სტატუსის თაობაზე გადაწყვეტილებას ისინი სულ სხვა მხრიდან ელოდებიან.

ეს ინტრიგის შემცველი განცხადებები იყო სახის შენარჩუნების მცდელობა. ჩემდა სამწუხაროდ, ამ არაფრისმთქმელი განცხადებებით უსუფაშვილი სულ უფრო და უფრო ემსგავსება შევარდნაძეს, არადა, მას აქვს რესურსი, ჩამოყალიბდეს სახელმწიფოებრივად მოაზროვნე პოლიტიკოსად. პრემიერმა უპასუხა კიდევაც მას, როდესაც თქვა, რომ ყველაფერზე შეიძლება ლაპარაკი, მაგრამ თუ ეს არ დაადასტურა კოალიციამ, ასეთ ხელშეკრულებებს აზრი არ ექნება. ამ პროცესებით რესპუბლიკური პარტია სერიოზულად შეჯანჯღარდა… მათ დიდი მანევრის საშუალება არა აქვთ. საქმე ის არის, რომ რესპუბლიკელებს არ აქვთ ფუფუნება, დატოვონ კოალიცია და მიიღონ მანდატი ხალხისგან. მათ, მგონი, დაავიწყდათ, რომ ძალაუფლების წყარო ხალხია… არა მხოლოდ ისინი, კოალიციის სხვა სუბიექტებიც მშვენივრად გრძნობენ თავს ივანიშვილის მხრებზე და ცდილობენ, ეს თბილი ადგილი როგორმე შეინარჩუ­ნონ. ამ ხალხს დაავიწყდა, რომ პოლიტი­კურმა ძალამ ხალხთან ურთიერთობით უნდა ეძებოს ძალაუფლება და არა სხვის მხრებზე მოკალათებით…

- დაანონსდა პარტია “ქართული ოცნების” განახლების პროცესი, თუმცა, ვისი მეშვეობით ან როგორ უნდა მოხდეს ეს, ჯერ უცნობია. მით უფრო, რომ აშკარაა – ძველი სახეები არსად წასვლას არ აპირებენ…

- რა თქმა უნდა, გადახალისება საჭიროა­. კვირიკაშვილამდე ამაზე სხვა პარტიული ხელმძღვანელები და ბიძინა ივანიშვილიც­ ლაპარაკობდნენ, მაგრამ ჯერჯერობით შედეგი არ ჩანს. მთავარი პრობლემა ის არ არის, რომ ვიღაცებს ჩაჩოჩება მოუწევთ­, არამედ ის, რომ პროგრესულად მოაზ­როვნე ახალგაზრდა, ამბიციური ადამიანები არ მიდიან “ქართულ ოცნებაში”. ეს ძალა მომავალი თაობისთვის პროგრესთან არ ასოცირდება. “ქართულ ოცნებაში” არ არის ძალა, რომელიც ახალგაზრდებს მიიზიდავს, მათთვის ავტორიტეტი გახდება… გადახედეთ პარტია “ქართულ ოცნებას” – გვარებს ნუ ჩამომათვლევინებთ – ვინ შეიძლება იყოს მათგან სამაგალითო?! ერთადერთი კვირიკაშვილია, რომელმაც ერთგვარი მიზიდულობის ცენტრი შექმნა, მაგრამ ის ჯერ მაინც ახალი ფიგურაა. მან უნდა დაამტკიცოს, რომ რეალური ლიდერია და სიტუაციას მართავს. კოალიციის ზოგიერთი წევრი უფრო საფრთხობელაა, ვიდრე მიმზიდველი და საინტერესო. ამ ყველაფრის გათვალისწინებით “ქართული ოცნების” გადახალისების რესურსი ძალიან მწირია. კვირიკაშვილს ვუსურვებ, როგორმე იპოვოს ოთხი-ხუთი კაცი მაინც, რაც საზოგადოებას უკეთესი მომავლის იმედს გაუჩენს.

- თუ კოალიცია არჩევნებამდე მართლაც ერთიანად მივიდა, რა ან ვინ შეიძლება იყოს ამ ერთიანობის განმაპირობებელი, ისევ ბიძინა ივანიშვილი?

- ივანიშვილს ცოტა ხანს თავი დავანებოთ და სახელმწიფოსთვის რა აჯობებს­, იმაზე ვილაპარაკოთ. აქამდე მხოლოდ ვიწრო წრემ იცოდა, რა დაპირისპირება იყო კოალიციის შიგნით, ახლა კი ყველამ გაიგო. მათ არაფერი აერთიანებთ, გარდა იმისა, რომ პარაზიტობენ ბიძინა ივანიშვილის მხრებზე. არავის სჯერა, რომ ასეთ ურთიერთდაპირისპირებულ კოალიციას შეუძლია, კიდევ ოთხი წელიწადი მართოს ქვეყანა. სახელმწიფოებრივად სწორი იქნებოდა, და ეს არის ევროპული დემოკრატიის სტანდარტიც, რომ ყველა პარტიას არჩევნებში ცალ-ცალკე მიეღო მონაწილეობა. ეს გახლავთ თანამედროვე მულტიპარტიული დემოკრატიის მოდელი. სახელმწიფოსთვის სასარგებლო იქნება, ეს ეკლექტური კოალიცია თუ დაიშლება. რა თქმა უნდა, როგორც მის დაშლაზე, ისე კოალიციის ერთიანობის შენარჩუნებაზე უდიდეს გავლენას სწორედ ბიძინა ივანიშვილი ახდენს. მგონია, თუ ივანიშვილი კოალიციის დაშლას გადაწყვეტს, ეს იქნება სახელმწიფოებრივი გადაწყვეტილება.

- გავრცელებული ინფორმაციით, საქართველოს ხელისუფლებამ “სოკართან” მიაღწია შეთანხმებას, დამატებითი მოცულობის ბუნებრივი აირი შეღავათიან ფასად მიიღოს. ამის გარდა, კახა კალაძემ განაცხადა, რომ საქართველო ტრანზიტის საფასურად “გაზპრომისგან” კვლავ ბუნებრივი აირის 10%-ს მიიღებს...

- არ მინდა, ძალიან კრიტიკული ვიყო, მაგრამ არა მგონია, რომ “სოკართან” შეთანხმებას “გაზპრომთან” ამ მასშტაბური მოლაპარაკების იმიტირება სჭირდებოდა. ჩემი აზრით, დიდი ტყუილი იქნება ვითარების ისე წარმოჩენა, თითქოს “სოკარი” ამ პირობებს იმიტომ დათანხმდა, რომ საქართველოში “გაზპრომის” გაზის წილის გაზრდის შეეშინდა.
არ ვეთანხმები ამ ვითომ ეშმაკური ტაქტიკის გამარჯვებად წარმოჩენას. არ მახსოვს პრეცედენტი, აზერბაიჯანთან პირდაპირი მოლაპარაკებით დადებითი შედეგისთვის არ მიგვეღწიოს. “სოკარის” “გაზპრომით” დაშანტაჟება აუცილებელი არ იყო.
თუ ვინმე ფიქრობს, ჭკვიანურად მოიქცა, რომ “სოკარი” “გაზპრომით” დააშანტაჟა და რაღაც გარიგებაზე დაითანხმა, ეს, ჩემი აზრით, არაკორექტული დამოკიდებულებაა.
ამ პროცესებმა კარგად გამოაჩინა ისიც, რომ “გაზპრომთან” მოლაპარაკებას პოლიტიკური რისკები არ ახლდა. სასაცილოა, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” ჯიუტად ცდილობს “გაზპრომთან” დაკავშირებით პოლიტიკური დაძაბულობის შენარჩუნებას.

- გასულ კვირას გავრცელდა ინფორმაცია, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” საარჩევნო სიას, შესაძლოა, სათავეში ექსპირველი ლედი სანდრა რულოვსი ჩაუდგეს. მართალია, ამას ოფიციალურად არავინ ადასტურებს, მაგრამ ეს შესაძლებლად მიგაჩნიათ?

- ჯერ ვთქვათ, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” არა აქვს ამ ეტაპზე ზრდის რესურსი. მათ 2012 წელს ამომრჩეველმა გამოუტანა ვერდიქტი და რაც ქართველმა ხალხმა მიუსაჯა, ჯერ არ მოუხდიათ. შესაბამისად, მათი მხარდაჭერის ზრდის შანსი არ არსებობს. სხვათა შორის, ისინი არჩევნებში გამარჯვებას არც ისახავენ მიზნად, მათი ამოცანაა, “ქართულმა ოცნებამ” ვერ მოახერხოს უმრავლესობის დაკომპლექტება და პარლამენტს შიგნით შეძლონ საპარლამენტო გადატრიალება. რაც შეეხება ქალბატონ სანდრას… თუ ვივარაუდებთ, რომ ის გახდება სიის პირველი ნომერი, ტექნოლოგიურად ეს გამართლებული მგონია, რადგან
სააკაშვილი “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერი ვერ იქნება, სანდრა რულოვსის სიაში მოხვედრით კი გაჩნდება ასოციაცია, რომ ის ამ პროცესში მონაწილეობს.
ვფიქრობ, ეს სწორი ნაბიჯი იქნება, მაგრამ არა ისეთი, რომ ამით “ნაციონალურმა მოძრაობამ” განსაკუთრებულ წარმატებას მიაღწიოს.

- საზოგადოების ყურადღების ცენტრში მოექცა “ბათუმის წყლის” აწ უკვე ყოფილი თავკაცი, რომელმაც, გავრცელებული ინფორმაციით, ერთ-ერთ რესტორანს წყალი იმიტომ შეუწყვიტა, რომ ადგილი, რომელიც იქ შესთავაზეს, არ მოეწონა. ჩინოსანთა მხრიდან უფლებამოსილების გადაჭარბების ფაქტები იშვიათი არ გახლავთ, არადა, სწორედ ეს დეტალები მნიშვნელოვნად აზიანებს ხელისუფლების იმიჯს…

- ამგვარი ერთეული შემთხვევები შეიძლება ყოველთვის მოხდეს, მთავარია, ამან სისტემური ხასიათი არ მიიღოს. ასეთი პრობლემები განსაკუთრებით რეგიონებშია, სადაც მავანი ცდილობს, პატარა ფეოდალად იქცეს. ამგვარ ფაქტებზე სახელმწიფოს მყისიერი რეაგირება და შესაბამისი ზომების მიღება იქნება ყველაზე კარგი პრევენცია. ამ მხრივ ამ ხელისუფლების შედარებითმა ლიბერალიზმმა აშკარად შეასუსტა ჩინოსნების დისციპლინა და უკვე ბედავენ ასეთ რამეებს. ეს არის რისკი ხელისუფლებისთვის და ამას დროულად უნდა მოვლა. სისტემას მკაცრი ხელი სჭირდება. ეს, რა თქმა უნდა, არ უნდა გადაიზარდოს სააკაშვილის ხელისუფლების მსგავს სადიზმში, მაგრამ არც მიშვება და ზედმეტი ტოლერანტობა ვარგა.

- საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარის, გიორგი პაპუაშვილის განცხადებით, მას კონფიდენციალურმა წყარომ შეატყობინა, რომ მის წინააღმდეგ იგეგმება უღირსი შინაარსის ფოტო და ვიდეომასალის გამოქვეყნება…

- ეს არ არის სახუმარო საქმე. გამოვრიცხავ, რომ პაპუაშვილი ასეთ რამეს ცარიელ ადგილზე აცხადებდეს. უნდა ვივარაუდოთ, რომ ამის უკან პოლიტიკური ინტერესები დგას. პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც ამ შინაარსის განცხადებებს ვისმენთ, ამიტომ ხელისუფლებამ ერთხელ და სამუდამოდ უნდა გამოიძიოს ამგვარი ფაქტები და დასაჯოს დამნაშავე, ვინც არ უნდა იყოს ის. არ შეიძლება შანტაჟით პოლიტიკური პრობლემების მოგვარება.­ შეს­აძლოა, ეს სისტემურ პრობლემად იქცეს.

„კვირის პალიტრა“, 07 მარტი, 2016 წელი

დიდი დაშოშმინება

„რესპუბლიკელების შეხვედრა პრემიერ-მინისტრან: “იყო საკითხები, რაშიც პრემიერი არ დაგვეთანხმა”

რუსუდან შელია

რესპუბლიკელებისა და “მრეწველების” ლიდერ გოგი თოფაძის დაპირისპირებამ იმ წერტილს მიაღწია, რომ პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილის ჩარევა გახდა საჭირო. დებატების დაუსრულებლად გაგრძელების შემთხვევაში, პრემიერი “შესაძლო ცვლილებებითაც” დაიმუქრა. კანცელარიაში საგანგებო შეხვედრის დასრულებამდე, მოლოდინიც კი გაჩნდა, რომ რესპუბლიკელები კოალიციას დატოვებდნენ, თუმცა, როგორც გაირკვა, შეხვედრაზე მნიშვნელოვანი დეტალები დაზუსტდა, მათ შორის ე.წ. ორპარტიული შეთანხმებაც. პრემიერთან საუბრის დეტალებს შეხვედრის მონაწილე, რესპუბლიკელი დავით ბერძენიშვილი გვიმხელს:

- შეხვედრა კორექტული საუბრით დაიწყო და დასრულდა – ერთ მხარეს პრემიერი იჯდა, მეორე მხარეს – ოთხი რესპუბლიკელი: მე, თინა ხიდაშელი, დავით­ უსუფაშვილი და პარტიის თავმჯდომარე ხათუნა სამნიძე. როგორც მოვისმინეთ, გიორგი კვირიკაშვილი “ქართული ოცნების” მნიშვნელოვნად განახლებას გეგმავს და სტრატეგიულ საკითხებზე მჭიდრო თანამშრომლობას რესპუბლიკელებთან აპირებს.

- სწორედ “სტრატეგიული თანამშრომლ­ობის” ხაზგასმა გახდა ბევრისთვის გაუგებარი...

- სტრატეგიული თანამშრომლობა ორპარტიულ შეთანხმებას გულისხმობს, სადაც ქვეყნის განვითარების ხედვები შეთანხმდება. მაგალითად, თვითმმართველობის საკითხი დღეს დამუხრუჭებულია. ხომ უნდა განვსაზღვროთ, როგორ წარმოგვიდგენია თვითმმართველობის განვითარება? ამასთან, მართალია, ევროატლანტიკური კურსი დეკლარირებულია, მაგრამ მმართველ კოალიციაში ამ მიმართულებით კითხვის ნიშნის დასმის შესაძლებლობა არავის უნდა მიეცეს. “ქართული ოცნება” კოალიციაში­ რიგით პირველი პარტიაა, მას პრემიერი ხელმძღვანელობს, მეორე კი ჩვენ ვართ. პასუხისმგებლობაც შესაბამისად უნდა გადანაწილდეს.

- კოალიციაში პოლიტიკური ნუმერაცია რა პრინციპით განსაზღვრეთ?

- ეს ჩვეულებრივი პოლიტიკური ტერმინებია – რესპუბლიკელები კოალიციაში გავლენით მეორე პარტიას წარმოვადგენთ, მთავრობაში მინისტრებით ვართ წარმოდგენილნი, პარლამენტშიც მნიშვნელოვან პოზიციებს ვიკავებთ.

- პრემიერმა განცხადებაში თინა ხიდაშელს მიუთითა, რომ ის პირველ რიგში თავდაცვის­ მინისტრია და არა პარტიის ლიდერი. ამ საკითხზე კვირიკაშვილთან არ გისაუბრიათ?

- რა თქმა უნდა, ვისაუბრეთ. უკიდურესად მცდარია, როდესაც ვამბობთ, რომ მინისტრები მთავრობაში მხოლოდ საკუთარი კვალიფიკაციის და არა პოლიტიკური კუთვნილების გამო არიან. თინა ხიდაშელი რესპუბლიკელი მინისტრია, ისევე როგორც კახი კალაძეა პარტია “ქართული ოცნების” მინისტრი. დეკლარირებულია, რომ კვირ­იკაშვილიც პარტიის თავმჯდომარე იქნება და შეხვედრაზეც სწორედ­ პარტიის ლიდერს ვესაუბრეთ. ასეთ ვითარებაში ნომერ პირველმა და მეორე პარტიამ თუ პასუხისმგებლობები მკაფიოდ გაარკვიეს, ეს ქვეყნის მართვას ეფექტურს გახდის. პრემიერთან შეხვედრაზე ბევრ საკითხზე შევთანხმდით. იყო საკითხები, რაშიც კვირიკაშვილი არ დაგვეთანხმა, მაგრამ ამაზე საჯაროდ არ ვისაუბრებ, ყველა დეტალს ვერ გავახმაურებ.

- რატომ დადგა მსგავსი შეხვედრის აუცილებლობა დღის წესრიგში?

- კვირიკ­აშვილის განცხადებამ ობიექტურად შეუწყო ხელი რესპუბლიკელებსა და პრემიერს შორის მეტი შეთანხმების მიღწევას. პარტია “ქართულ ოცნებასა” და რესპუბლიკელებს შორის ერთი მნიშვნელოვანი განსხვავებაა – ჩვენი პარტიული სტრუქტურა ბევრად გამართულად მუშაობს და გამოცდილებაც დიდი გვაქვს. შეთ­ანხმებულად ვმოქმედებთ, “ქართულ ოცნებაში” კი პრემიერი სხვა კილოთი გვესაუბრება, პარტიის აღმასრულებელი მდივანი ირაკლი კობახიძე კი განსხვავებულ პოზიციებს აფიქსირებს. მისგან მოვისმინეთ, რომ თურმე პარტია მზად არის არჩევნებში დამოუკიდებლად გავი­დეს, მაგრამ კოალიციის დაშლას მაინც არ ემხრობა, ამასთან, “ქართული ოცნების” დეპუტაციის ნაწილი ნიშნის მოგებითაც კი ამბობდა, აბა, რა ეგონათ რესპუბლიკელებსო. ამ ტექსტით პოლიტიკურ პარტნიორს არ უნდა ელაპარაკო, მით უმეტეს, როდესაც­ შენი პარტიის ლიდერი განსხვავებულ განცხადებებს აკეთებს.

- საინტერესოა, თუ “ქართული ოცნება“­ თვისებრივად არ განახლდა, მით უმეტეს, ამ კონფლიქტის ფონზე, კოალიციაში საკუთარ ადგილს თუ ხედავთ?

- ჩვენთვის პრობლემა არ არსებობს და განახლებულ “ქართულ ოცნებასთან” ვითანამშრომლებთ. ვის მოიაზრებს საკუთარ­ პარტიაში კვირიკაშვილი, ეს მისი პასუხისმგებლობის სფეროა. შეხვედრაზე ამ საკითხზე არც გვისაუბრია. როგორც ჩანს, “ქართულმა ოცნებამ” პრაგმატული გადაწყვეტილება მიიღო და მისთვის­ ყველაზე ახლობელ პარტიასთან ორპარტიული შეთანხმების გაფორმებაზე თანახმაა. მან გვითხრა, რომ ამ შეთანხმებას კოალიციაში შემავალი სხვა პარტიების დასტურიც სჭირდება…

————–

ინტერვიუ გია ვოლსკისთან: “დაპირისპირება ზღვარს გასცდა“

“ქართულ ოცნებასა” და რესპუბლიკელებს შორის ორპარტიულ შეთანხმებაზე­ ინფორმაცია არა აქვს “ნომერი პირველი” პარტიის ერთ-ერთ ლიდერ გიორგი ვოლსკის, თუმცა გამორიცხავს, რომ პრემიერთან შეხვედრაზე კვოტების საკითხი შეთანხმებულიყო:
- რესპუბლიკელებისა და “მრეწველების” გამონათქვამები თავიდანვე უსიამოვნო იყო, მაგრამ პოლიტიკაში მსგავსი პრობლემები ხშირად არის. ვფიქრობ, კარგ ადამიანურ ურთიერთობებს საქმეშიც პოზიტიური ეფექტი აქვს, მაგრამ რას ვიზამთ, დაპირისპირება ზღვარს გასცდა…

- მომავალში როგორ წარმოგიდგენიათ მსგავსი ინციდენტების თავიდან აცილება?

- მისასალმებელია, მაგრამ არ არის აუცილებელი, კოალიციაში გაერთიანებულ ყველა პირს ერთმანეთთან მეგობრული ურთიერთობა ჰქონდეს. ბუნებრივია, არსებობს ალბათობა, რომ წინასაარჩევნოდ ეს საკითხი კიდევ უფრო აქტუალური გახდება, მაგრამ არა მგონია, ეს დამაზიანებელი იყოს – ალბათ, საზოგადოებაც შეეჩვია, რომ კოალიცია ერთპიროვნულ გადაწყვეტილებაზე დამოკიდებული პოლიტიკური ძალა არ არის. საარჩევნო სიების შეთანხმება მთელ მსოფლიოშიც ვნებათაღელვასთან არის დაკავშირებული…

- თუ რესპუბლიკელების მსგავსად ორპარ­ტიული შეთანხმების გაფორმება კოალიციის სხვა სუბიექტებმაც მოითხოვეს, თქვენი პოზიცია როგორი იქნება?

- შეთანხმების სხვადასხვა ფორმა არს­ებობს, მაგალითად, კოალიციაში სოციალ-დემოკრატები კოალიციის წევრებად არ მოიაზრებიან, მაგრამ მათთან პოლიტიკური­ მემორანდუმი გავაფორმეთ. ამ პროცესში პოზიტიური ელემენტების დანახვაც შეგვიძლია.
მთავარია, რა ელემენტებით შეივსება დოკუმენტი – იმედია, რესპუბლიკელები დახვეწილ პროექტს წარმოადგენენ.

- ორპარტიული შეთანხმება ნიშნავს თუ არა კვოტების თანაბრად გადანაწილებასაც?

- ეს შეთანხმება საარჩევნო კვოტებს არ ითვალისწინებს, დეტალებს, ალბათ, თავად რესპუბლიკელები გაასაჯაროებენ.

- პრემიერმა “ქართული ოცნების” განახლებაც დააანონსა…

- წინასაარჩევნოდ პარტიები ყოველთვის სიახლეებისკენ ისწრაფვიან და ამაში გასაოცარი არაფერია…

————

კომენტარები

არჩილ გამზარდია, ექსპერტი: “ნებისმიერი პოლიტიკური სუბიექტისთვის­ ამოსავალი წერტილი ამომრჩევლისთვის ერთიანობის დემონსტრირება უნდა იყოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, საზოგადოებაში ქაოსური განწყობები იქმნება და შედეგიც ყოველთვის უარყოფითია. ერთიანობის შესაქმნელად კი, პირველ რიგში, კოალიციის “გაწმენდაა” საჭირო… ფაქტია, რომ დღეს რესპუბლიკელები გადამეტებული პოლიტიკური ამბიციებით გამოირჩევიან, რაც პირველ რიგში პარტია “ქართული ოცნების” დამსახურებაა. ამ პარტიამ სტრუქტურულად ჩამოყალიბება ვერ შეძლო, რასაც რესპუბლიკელები ყველაზე კარგად გრძნობენ. ყველაზე გონივრული ნაბიჯი იქნება, თუ კვირიკაშვილი პარტია “ქართულ ოცნებას” გააძლიერებს, რაც კოალიციაში ძალთა ბალანსს შექმნის. წინააღმდეგ შემთხვევაში, არჩევანი დადგება ნაკლებად ერთგულ რესპუბლიკურ პარტიასა და სხვა პარტიებს შორის, რომელთა შორის სრულიად გაუგებარი და მიუღებელი სუბიექტები დარჩებიან “მრეწველების” სახით. ამ ეტაპზე ფაქტია, რომ რესპუბლიკელები კოალიციის მთლიან ნაწილად თავს აღარ აღიქვამენ და მხოლოდ ორი კონკრეტული პარტიის საერთო ინტერესების თანხვედრას ახდენენ. ეს რესპუბლიკელების კოალიციისგან მეტ დისტანცირებას გამოიწვევს. ისინი, დიდი ალბათობით, კიდევ უფრო ნაკლებად ერთგული პარტნიორები გახდებიან “ქართული ოცნებისთვის”.

სოსო ვახტანგიშვილი, “ეროვნული ფორუმი“: “კოალიციაში არსებული დაპირისპირება გაერთიანებისთვის დამაზიანებელია… რაც შეეხება “ფორუმის” პოზიციას, დეტალებს გავარკვევთ, რაზე თანხმდებიან ორი პარტიის წარმომადგენლები, რადგან, როგორც აღმოჩნდა, ის არა მხოლოდ ჩვენთვის, ფრაქცია “ქართული ოცნების” თავმჯდომარისთვისაც კი უცნობი ყოფილა… იდეის დონეზე ამ საკითხის განხილვა იყო, მაგრამ დღეს რა ჩაიწერება დოკუმენტში, მხოლოდ რამდენიმე ადამიანმა იცის. საერთოდ, “ფორუმს” არასდროს არაფერი მოუთხოვია და ხედავთ, სამთავრობო ბლოკიც როგორ დაკომპლექტდა. 2012 წელს ჩვენი მიზანი “ნაციონალების” მოშორება იყო, ახალ რეალობაში კი სხვა გამოწვევების წინაშე დავდექით”.

რამაზ საყვარელიძე, პოლიტოლოგი: “კოალიციაში დაძაბული ვითარების განსამუხტად გიორგი კვირიკაშვილმა უდავოდ პოზიტიური როლი ითამაშა, თანაც, არ დამრჩენია შთაბეჭდილება, რომ პრემიერმა შეთანხმებაზე ხელმოწერის გარანტია მისცა რესპუბლიკელებს. ზოგადად, რესპუბლიკელების მიერ წამოყენებული შეთანხმება კოალიციაში მეტ პრობლემას შექმნის. თუ მსგავსი შეთანხმება გაფორმდა, ანალოგიური სურვილი კოალიციის სხვა პარტიებსაც გაუჩნდებათ, ხუთი პოლიტიკური ძალის პრეტენზიების შეჯერება კი აბსოლუტურად წარმოუდგენელია.

საერთოდ, მსგავსი გარჩევები კოალიციას ბევრ ენერგიას ართმევს, მით უმეტეს, ისეთი მძიმე არჩევნების წინ, როგორიც ოქტომბერში გველოდება. ისიც ვერ წარმომიდგენია, როგორ დაცხრება რესპუბლიკელებსა და “მრეწველებს” შორის კონფლიქტი, როცა მათ შორის უზარმაზარმა შავმა კატამ გაირბინა. შიდა აფეთქებების დაცხრობის პარალელურად, კვირიკაშვილმა ეფექტური წინასაარჩევნო კამპანიის წარმართვა როგორ უნდა მოახერხოს? თუ ასე გაგრძელდა, შესაძლოა პოლიტიკურმა გარჩევებმა და ვაჭრობამ თავად კოალიცია დააზარალოს, რისი გამოსწორებაც შემდეგ “ქართულ ოცნებას” ძალიან გაუჭირდება”.

ზურაბ ტყემალაძე, “მრეწველების” ლიდერი: “ჩემთვის უცნობია რესპუბლიკელებთან რა ტიპის შეთანხმება უნდა გაფორმდეს, მაგრამ როგორც შევიტყვე, პროცესი სექტემბრისთვის იგეგმება. ვფიქრობ, ამით არაფერი იცვლება, არჩევნების წინ საარჩევნო ბლოკი ისედაც თანხმდება ბევრ საკითხზე და წესდებაც კონკრეტულად განისაზღვრება. რაც მთავარია, არ ვიცი, რესპუბლიკელები რა კრიტერიუმებით განსაზღვრავენ, რომ კოალიციაში ნომერ მეორე თუ მეთორმეტე პარტიას წარმოადგენენ. 2012 წელს ყველამ ერთად გავაფორმეთ წესდება, სადაც პარტიების რიგითობა არავის განუსაზღვრავს. რაც შეეხება რესპუბლიკელებთან თანამშრომლობას, პრემიერის განცხადებას აბსოლუტურად ვეთანხმები, დანარჩენზე კი პოლიტსაბჭოს დანიშვნის შემდეგ ვისაუბრებთ”.

„კვირის პალიტრა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გოგა ხაჩიძესთან: „ნაცმოძრაობაში” ახლა ძაღლი პატრონს ვერ ცნობს”

ეკა ასათიანი

გასულ კვირას ექსპრეზიდენტის ადმინისტრაციის ყოფილი უფროსის შეხედულებები საზოგადოების განსჯის საგანი გახდა. ანდრო ბარნოვი კასპის რაიონული ორგანიზაციიდან მიხეილ ბექაურის წასვლას გამოეხმაურა: “მიშამ კასპში პარტია ჩაიბარა მაშინ, როცა იქიდან ყველა გარბოდა. კასპის ორგანიზაცია, ფაქტობრივად, აღარ არსებობდა. ის კი იქ საკუთარი ინიციატივით მივიდა, მარტომ ათრია იმ დრომდე, ვიდრე პირდაპირი­ დევნისა და დაშინების საფრთხეები გადაივლიდა. ამ კაცმა და მისნაირებმა გადაარჩინეს პარტია, რომელმაც ისინი “გამოდარებისთანავე” გარიყა”.

ამ განცხადების შემდეგ ანდრო ბარნოვი თავდასხმის ობიექტი გახდა და მას ახსნა-განმარტებების გაკეთებაც კი მოუხდა.

ჩვენთვის ცნობილი გახდა, რომ “ნაცმო­ძრაობის”­ დუშეთის პარტიული ორგანიზაცია რეზიკო ოთარაშვილმაც დატოვა.­ მან “კვირის პალიტრასთან” საუბრისას აღნიშნა:

ყველაფერს აქვს დასაწყისი და დას­ასრული. “ნაცმოძრაობაში” ახლა ბრძოლა მიმდინარეობს სავარძლებისთვის – მაქსი­მუმ 10-15 ადგილი შეიძლება მიიღონ პარლამენტში. დიდი შანსია, ეს ადგი­ლებიც ვერ მიიღონ. არ არის გამორიცხული, “ნაცმოძრაობიდან” წასულებმა ახალი პოლიტიკური ორგანიზაციაც შექმნან. პრობლემაა­ ისიც, რომ დაფინანსება საგრძნობლად შეუმცირდათ. ამიტომაც გაჩნდა რაიონულ ორგანიზაციებში პრობლემები. ფულს ვერ იღებენ ის არასამთავრობო ორგანიზაციებიც, რომლებიც “ნაცმოძ­რაობის” ფარული მხარდამჭერები იყვნენ. შემცირებული ფული მხოლოდ იმ 10-ოდე კაცზე ნაწილდება, რომლებიც “რუსთავი 2″-ის ეთერით “ნაცმოძრაობის” პოზიციებს ახმაურებენ. გაბაშვილების, რატი­ანის, ბაქრაძისა და სხვათა კლანი ერთმანეთს უპირისპირდება.
ახლა “ნაცმოძრაობაში” ძაღლი პატრონს ვერ ცნობს”.

საინტერესოა, “ნაცმოძრაობიდან” წამო­სულები ახალ პოლიტიკურ ცენტრ “გირჩს” შეაფარებენ თავს თუ სხვა ძალის შექმნასაც­ უნდა ველოდოთ? “კვირის პალიტრას” “გირჩის” ერთ-ერთი ლიდერი გოგა ხაჩიძე­ ესაუბრა:

- ანდრო ბარნოვს “გირჩთან”­ არა­ვითარი კავშირი არა აქვს, თუმცა ჩვენს თანამოაზრედ მიიჩნიეს,­ რადგან მისი შეფასებები გარკვეულწილად ჩვენსას დაემთხვა. როცა მე “ნაცმოძრაობიდან” წამოვედი, მიზეზებიც განვმარტე, ახლა კი მართებულად არ მიმაჩნია, რომ ყოფილი პარტიის შიდა საქმეებზე ვილაპარაკო. თუმცა ვიტყვი, რომ “ნაცმოძრაობაში” ახალი ხალხის მიუღებლობის პრობლემა იყო და ამა­ზე სააკაშვილიც ღიად ლაპარაკობს.­ “ნაცმოძრაობაში” ხშირად გაიგონებთ,­ ჩვენი კარი ღიააო… სინამდვილეში, კარი კი აქვთ, მაგრამ ოთახი სავსეა­ და შიგ ვერ შეხვალ.

“ნაცმოძრაობ­აში” ყოფნისას ჩვენ ვამბობდით, ვინც თანამდებობებზე ვიყავით, განზე­ გავდგეთ და ახალი­ წევრების მოსვლას ხელი შევუწყოთ-მეთქი. მათი მოსვლა პოლ­იტიკურ თანამდებობებზე შეუძლებელი გახდა და ეს იყო ჩვენი წამოსვლის მთავარი მიზეზი. ახლა უკვე “გირჩის” ოფისში ხორცს ვასხამთ ჩვენს იდეას. მე და პალიკო კუბლაშვილი აღარ ვაპირებთ­ დეპუტატებად კენჭისყრას. ზურაბ ჯაფარიძის გარშემო, რომელიც ხელისუფლებაში ყოფნით არ არის დამძიმებული და საუკეთესო ეკონომიკური ხედვებიც აქვს, შეიკრიბებიან ახალი სახეები, განსაკუთრებით – ახალგაზრდები.

- “ნაცმოძრაობის“­ ზოგიერთი მხარდამჭერი საარჩევნო სიაში სანდრა რულოვსისა და ანი ნადა­რეიშვილის შეყვანას ითხოვს…

- “ნაცმოძრაობის” საქმეა, ვის შეიყვანს სიაში და ვის არა…

- “ნაცმოძრაობას” “იდეების მოპარვაში” რატომ ადანაშაულებთ?

- სამი თვის წინ დავდეთ ჩვენი პროგ­რამა, რომლის მიდგომები ყველა მემარჯვენე ორიენტაციის პოლიტიკურმა პარტიამ უაპელაციოდ გამოიყენა. სახელმწიფომ რეესტრში გაუტარებელი მიწების დარეგისტრირება რომ დაიწყო, ჩვენ საგანგებო ბრიფინგი გავმართეთ და ხელისუფლებას გამოსავალიც შევთავაზეთ. რაიონებში გავედით, ხალხს ვესაუბრეთ და კანონპროექტიც მოვამზადეთ, თუ როგორ მარტივად უნდა მოხდეს მიწების რეგისტრაცია იმ გლეხებისთვის, რომლებიც­, ფაქტობრივად, მას წლების განმავლობაში ფლობდნენ. ცოტა ხანში დათო ბაქრაძემ გაახმოვანა იგივე იდეა, შემდეგ კი “ნაცმოძრაობის” ახალი კანონპროექტი შევიდა პარლამენტში, რომლის თანაავტორებიც თურმე გიგი წერეთელი და გიორგი ღვინიაშვილი ყოფილან(?!). ამ კანონპროექტით იმავეს ამბობენ, რასაც ჩვენ და იდეების მოპარვა თუ არა, ამ ყველაფერს რა სახელი დავარქვა?!

“გავიყიდე რას ნიშნავს? რომ დავანებე­ ყველაფერს თავი, სოფელში წავედი და მარნის მოვლით დავკავდი, ამის გამო უნდა მაკადროთ, რომ “გავიყიდე?..
“ენმ” (“ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა”) უნდა გახსნილიყო ახალი ენერგიული ლიდერების მიმართ. ამის ნაცვლად ჩაიკეტნენ და ახალ ხალხს ყველა დონეზე დაუწყეს ბრძოლა. ის, ვინც ენთუ­ზიასტი და “იდეის ტიპი” იყო, ჯერ გამოიყენეს, როგორც კი საფრთხემ გადაიარა, გვერდზე გასწიეს!..

ვისაც სახელმწიფოს ინტერესები აღელვებს, იმაზეც იფიქროს, როცა პარტია (თუნდაც 100 000 მყარი მხარდამჭერით) ცდილობს მხოლოდ ფონს გასვლას და არა ფართო მასებზე ზემოქმედებას, არც არაფერი აქვს სალაპარაკო და კონკურენტებს უნამუსოდ ჰპარავს მესიჯებს, მის წევრებს კი ოფისიდან გასვლა ეზარებათ. ასეთი პარტია მებრძოლი კი არა, უნამუსო და მატყუარა ბიუროკრატია, რომელსაც 15 კაცის პარლამენტში შეთრევის გარდა, სხვა მიზანი არ ამოძრავებს. მიმაჩნია, რომ მიშა პარტიას კი არ უნდა გამოჰკიდებოდა, არამედ უფრო ფართო მესიჯზე ეფიქრა და დიდი საზოგადოებრივი მოძრაობისთვის მიეცა გასაქანი. არც ერთ მომენტში ეს არ გააკეთა. ბოლოს, როცა მე მაინც წამოვედი პარტიიდან და განვაცხადე, საზოგადოებრივ მოძრაობას ჩავუყრი სათავეს-მეთქი, დამირეკა, ჩემი პარტიიდან რადგან წახვედი, იძულებული ვარ, ბიბლიოთეკაშიც სხვა მოვძებნოო.

…ახლა რა ხდება? სანდრა აშკარად გააქტიურდა, ბოკერია კი აცხადებს, სიაში­ სანდრა არ იქნებაო. დაპირისპირებას ვერ ხედავთ?! თუმცა ამ შემთხვევაში ბოკერიას გავამართლებ, რადგან არაფორმალური მმართველობა რომ არ გვინდა, ბიძინას იმიტომ ვებრძვით”.

„ახალი თაობა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ბაჩუკი ქარდავასთან: „კოალიცია უნდა დაიშალოს“

ეროვნულ-დემოკრატიული პარტიის თავმჯდომარე ბაჩუკი ქარდავა „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ ოპოზიცია ყველანაირად ცდილობს, ხელისუფლება საარჩევნო კანონმდებლობის ცვლილებაზე დაიყოლიოს.

„ის პროცესი, რომელიც დღეს „ქართულ ოცნებაში“ მიმდინარეობს, ოპოზიციისთვის ძალიან სასიამოვნოა”, – ამბობს რესპოდენტი.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ეს მათ არჩევნებში კარგ შედეგს ნამდვილად არ მოუტანს. დღეს ჩვენ ვაკვირდებით ბრძოლას წესების გარეშე კვოტებისთვის. ხელისუფლებაში რყევები ცუდია სახელმწიფოსთვის. თუ პოლიტიკური ძალა სახელმწიფოებრივად არ აზროვნებს და მისთვის უმთავრესი ამოცანა არ არის ქვეყნის ინტერესები, მაშინ ეს ძალა განწირულია. ვხედავთ, როგორ იბრძვიან ადამიანები პოსტებისთვის, რომ როგორმე შეინარჩუნონ ეს სავარძლები. ეს მიუღებელია, მით უფრო, როდესაც ეს სახელმწიფოს ზიანს აყენებს. ხელისუფლებაში მყოფი ძალა თუ ვერ აცნობიერებს, რომ მთავარი არჩევნები კი არა, სახელმწიფოა, მაშინ მას პოლიტიკაში ყოფნის დიდი დრო არ უწერია. სახელმწიფო არ უნდა იყოს ჩათრეული პოლიტიკურ პარტიებს შორის არსებულ შიდა ინტრიგებში.

- თქვენ ასე აფასებთ კოალიცია „ქართულ ოცნებაში“ მიმდინარე პროცესებს?

- დიახ. ამის ნიშნები ნამდვილად არის.

- ეს პროცესები არჩევნებზე გავლენას იქონიებს?

- ეს პროცესი არასახარბიელო მდგომარეობაში ნამდვილად აყენებს მათ, რაც ჩვენთვის, როგორც ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენლისთვის, ცუდი არ არის.

- რესპუბლიკელები ამბობენ, კოალიციაში მეორე პარტია ვართო. ეთანხმებით?

- თუ რესპუბლიკური პარტია თავისი რეიტინგით მართლაც არის მეორე პარტია, მაშინ ჩათვალეთ, რომ კოალიცია ბარიერს ვერ გადალახავს.

- კოალიცია უნდა დაიშალოს?

- მთელი ჩემი პოლიტიკური ცხოვრება ვამბობდი, რომ ნებისმიერი პოლიტიკური ერთობა იდეოლოგიურ საფუძველს უნდა ეფუძნებოდეს. შეიძლება პოლიტიკური პარტიები არჩევნებამდე გაერთიანდნენ, ჰქონდეთ მიზანი და ერთად მიაღწიონ ამ მიზანს, მაგრამ შემდეგ უნდა დაიშალოს, რათა მოხდეს დალაგება გარკვეული იდეოლოგიის ირგვლივ. ამიტომ მნიშვნელოვანია, რა ამოცანა დგას პოლიტიკური ძალების წინაშე – საჭიროა სტრატეგიული ერთობა თუ მხოლოდ ტაქტიკური. სამწუხაროდ, საქართველოში ძირითადად მოწმენი ვართ ტაქტიკური ერთობის, რომ პარტიებმა ერთმანეთი გაათრიონ არჩევნებზე.

- დღეს რა მთავარი ამოცანა დგას პოლიტიკური ძალების წინაშე?

- ყველაზე მთავარი პრობლემა არის დემოკრატიის დეფიციტი, რაც ყველაზე მეტად აისახება არაკონკურენტულ საარჩევნო გარემოზე. ინტერპარტიული ერთობის, რომელიც შეიქმნა თემატურად და არა საარჩევნოდ, მიზანი არის კონსტიტუციიდან დაწყებული და საარჩევნო კოდექსით დასრულებული საარჩევნო რეფორმის გატარება, რასაც ხელისუფლება ჯიუტად არ ახორციელებს. საარჩევნო რეფორმა არის ოპოზიციის უპირველესი ამოცანა. ხელისუფლება ცდილობს, შეინარჩუნოს ისეთი საარჩევნო კანონმდებლობა, რომლის საფუძველზეც ჩატარებული არჩევნების შემთხვევაში ლეგიტიმაციის პრობლემა ნამდვილად დგება.

- რას ელით ამ არჩევნებისგან?

- ძნელია გითხრათ ამის შესახებ. ჩვენ ბრძოლა არ შეგვიწყვეტია საარჩევნო კანონმდებლობის შესაცვლელად. ყველაფერს ვაკეთებთ, რომ როგორმე ხელისუფლება დავიყოლიოთ, რათა საარჩევნო ველი შეიცვალოს, უფრო სამართლიანი და ობიექტური გახდეს. ოპოზიცია დღეს არის მოლოდინის რეჟიმში, რომ კონსულტაციები დაიწყოს ხელისუფლებასთან სწორედ ამ საკითხზე. არის პირობა, რომ პრემიერ კვირიკაშვილსა და ჩვენ შორის შეხვედრა უნდა შედგეს. ვნახოთ, რამდენად შესრულდება დადებული პირობა. სწორედ ამ შეხვედრის შემდეგ შემეძლება თქვენს კითხვაზე, თუ როგორი არჩევნები გველოდება, გიპასუხოთ. მიუხედავად ყველაფრისა, არ მინდა, პესიმისტურად ვიყო განწყობილი. დიდი იმედები, რომ საარჩევნო კოდექსი ძირეულად შეიცვლება, არ მაქვს, თუმცა იმას მაინც უნდა მივაღწიოთ, რომ თუნდაც მინიმალური ცვლილებები განხორციელდეს, რათა არჩევნები არჩევნებს დაემსგავსოს.

„ახალი თაობა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: „რესპუბლიკელებს“ ერთი სული აქვთ, ბიძინა ივანიშვილი მოახრჩონ”

რა შანსებს აძლევს არასაპარლამენტო ოპოზიციას ნაციონალებსა და „ქართულ ოცნებაში“ დაწყებული დაპირისპირება, მოხდება თუ არა დიდი ოპოზიციური გაერთიანება, ვინ უპირებს ბიძინა ივანიშვილს მოხრჩობას, ვის არა აქვს უფლება, ილაპარაკოს პროდასავლურობაზე? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ დემოკრატიული მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი გიგლა ბარამიძე ესაუბრება.

„დღეს მთელი ქვეყანა თინა ხიდაშელისა და გოგი თოფაძის დაპირისპირების განხილვით არის დაკავებული. არადა, ქვეყანაში იმაზე გაცილებით სერიოზული პრობლემებია, ვიდრე ამათი ბუტიაობა. ესენი ერთმანეთს ვერასდროს იტანდნენ, მაგრამ, არც ისაა გამორიცხული, ხელისუფლება მათ შორის დაპირისპირებას სხვა პრობლემების გადასაფარად იყენებდეს. მთავრობა ვერცერთ გამოწვევას ვერ უმკლავდება. კატასტროფულად იმატა კრიმინალმა, სამუშაო ადგილები არ იქმნება და ხალხი შიმშილით სულს ღაფავს. ამ დროს ვიღაც ჩინოვნიკმა, რომელმაც ბათუმში რესტორანში მისთვის სასურველი მაგიდა ვერ შეუკვეთა, რესტორანს წყალი გადაუკეტა.

ცოცხალი თავით არ ცვლიან საარჩევნო კოდექსს, ამბობენ, რა ცვლილებებსაც გვთავაზობთ, კარგია, მაგრამ 2020 წლამდე არაფერი შეიცვლებაო. ამით რა გამოდის, რომ მომავალი 4 წელი კიდევ ამ მუქთახორებსა და 0%-იან წურბელებს ვუყუროთ? ძალიან ცნობილი რომაული ფორმულა – პური და სანახაობა „ქართულმა ოცნებამ“ შეცვალა და მხოლოდ სანახაობა დატოვა. პური, ამ შემთხვევაში ეკონომიკა, ჩამოშალა და დააქცია. მსოფლიოს ვერცერთ ქვეყანაში ვერ ნახავთ იმდენ ლომბარდს, რამდენიც საქართველოშია. ეს ძალიან ცუდი რამის მანიშნებელია. ხალხს სახლიდან რაღაც ნივთები გამოაქვს და ალომბარდებს, რომ პურის ფული იშოვოს. ამ ვითარებაში კარგი სანახავია, როგორ ჭამენ ერთმანეთს ხელისუფლების წევრები”, – ამბობს გიგლა ბარამიძე.

- თუმცა ეს დაპირისპირება მხოლოდ ყურადღების მისაქცევად არ უნდა იყოს დაწყებული...

- რა თქმა უნდა. ჩვენ ჯერ კიდევ 2012 წელს ვამბობდით, რომ ისინი საერთო ენას ვერ გამონახავდნენ. გარდა იმისა, რომ განსხვავებულად უყურებენ ყველაფერს, ერთმანეთი სძულთ. ისიც საკვირველია, ამდენი ხანი როგორ იკავებდნენ თავს და აქამდე რატომ არ დაერივნენ ერთმანეთს. რესპუბლიკელები გამოდიან და ამბობენ, ჩვენ კოალიციაში მყოფებისგან განსხვავებული მსოფლმხედველობა გვქონდა, მაგრამ მიზანი დიდი იყო _ მიშა უნდა დაგვემარცხებინაო. მივმართავ რესპუბლიკელებს: თქვე გაჭირვებულებო, რისი ან ვისი დამმარცხებლები ხართ? მიშა ქართველმა ხალხმა და ბიძინა ივანიშვილის ავტორიტეტმა დაამარცხა. გამარჯვების ნაყოფი თქვენ მიიღეთ და არა – საზოგადოებამ. რადგან ასეთი განსხვავებული ფსიქოტიპები ხართ და ლამის საქართველოს გეოპოლიტიკური არჩევანის გარანტორად მოგაქვთ თავი, მიშა ხომ დამარცხებულია და რაღა გაკავებთ? თავიანთ ფლიდურ ნაბიჯებს პოლიტიკურ საფარველში ფუთავენ და ცდილობენ, კარგად წარმოაჩინონ საკუთარი თავი. სინამდვილეში ყველას მიმართ უპატივცემულობას იჩენენ, კოალიციაში ყველას ზემოდან უყურებენ.

- ზემოდან ყურება რით გამოიხატება?

- ამის მაგალითად გამოდგება პრემიერთან შეხვედრიდან გამოსული დავით უსუფაშვილის განცხადება. რომელმაც განაცხადა, პარტია „ქართულ ოცნებასთან“ სტრატეგიულ რეჟიმში უნდა ვითანამშრომლოთო. მე არ ვიცი, რა სტრატეგიული რეჟიმი იყო აქამდე, მაგრამ ეს განცხადება კოალიციაში შემავალი სხვა პარტიების უპატივცემულობაა. ამათ ერთი მიზანი აქვთ მხოლოდ – ბიძინა ივანიშვილის მზის ქვეშ დაიკავონ ადგილი. ახლა საკმარისია ბიძინას ერთი ჭიტლაყი და ესენი მალაყით დაასრულებენ ყელყელაობას ქართულ სპექტრში.

- თქვენი პარტიის ლიდერმა ნინო ბურჯანაძემ განაცხადა, ივანიშვილი ფარული რესპუბლიკელიაო და, აქედან გამომდინარე, გაიმეტებს მათთვის ჭიტლაყს?

- მეც ვიზიარებ ნინო ბურჯანაძის ამ მოსაზრებას. აბა, სხვა რა ახსნა უნდა მოუძებნო იმას, რომ ხელი ჩაჰკიდა და საბავშვო ბაღის ბავშვებივით ატანტალა აქეთ-იქით, ყველა წამყვან თანამდებობაზე ეგენი დანიშნა. არ გამოვრიცხავ, ბატონ ბიძინას მარცხენა გულის ჯიბეში რესპუბლიკელების პარტიის ბილეთიც ედოს. არადა, ყველას გვსმენია საუბრები იმაზე, რომ ის თითქოს ვერ იტანს ამ პარტიას. საქმე საპირისპიროზე მეტყველებს.

ესენიც ბოროტად სარგებლობენ მისი კეთილგანწყობით და ხშირად გვამუნათებენ, ჩვენ გვსურს ევროატლანტიკურ სივრცეში საქართველოს გაწევრიანებაო. ეს გასაკვირი არაა, რადგან ევროპული ცნობიერება საქართველოში ბევრად ადრე იყო, ვიდრე ეს ადამიანები დაიბადებოდნენ. მათ კოლხურ-ელინურ ურთიერთობას შევახსენებ. სხვა თუ არაფერი, რომში ფარსმან ქველის ძეგლი იყო დადგმული და რას გვამადლით ევროპისკენ სწრაფვას. ამ განცხადებებს დასავლეთში ვიღაცების გასაგონად აკეთებენ. ჩვენ თუ არა, საქართველო ევროპისკენ არ წავაო. აქ თქვენი გაზეთის საშუალებით მინდა ვკითხო, ევროატლანტიკურ სივრცეში გაწევრიანება რუსული ფულით მისაღებია? საინტერესო იქნება ამ კითხვაზე მათი პასუხი.

კოალიცია „ქართულ ოცნებაში“ გაწევრიანებულ პარტიებს მივმართავ, დაგავიწყდათ, თითო-თითო მილიონი რომ გადმოგირიცხათ ბატონმა ბიძინამ? თქვენ თუ დაგავიწყდათ, ჩვენ გვახსოვს. თქვენი აზრით, ეს ფული სტრასბურგიდან იყო მოტანილი თუ ვაშინგტონიდან? ბიძინა ივანიშვილი ბიზნესმენად ჩამოყალიბდა რუსეთში, იქ დააგროვა კაპიტალი. ასე რომ, ძვირფასო რესპუბლიკელებო, დასავლურ ცივილიზაციაზე რუსული ფულით ფაფხურობთ.

- რუსული ფულით დაფინანსება დანაშაულია?

- დანაშაული არაა, მაგრამ უზნეობაა, სხვებს რომ უწოდებენ პრორუსულებს. ივანიშვილის დიდი შეცდომაა ის, რომ ამ ხალხს ამდენს ალაპარაკებს. ხვალ შესაძლოა მასვე შეუქმნან პრობლემები. ერთი სული აქვთ, როგორმე ისე მომძლავრდნენ, რომ პირველი ივანიშვილი მოახრჩონ. ამის შესახებ ერთმანეთში უკვე ხმამაღლა საუბრობენ.

- რესპუბლიკელები უპირებენ ივანიშვილს მოხრჩობას?

- აბა, სხვა ვინ? ამაზე მთელი ქალაქი ლაპარაკობს. ეტყობა, მათი ყელყელაობა ყველას ყელში ამოუვიდა და რამდენიმე დღის წინ მათი მისამართით პრემიერმა კარგი განცხადება გააკეთა. უმჯობესი იქნებოდა, ამ ყმაწვილკაცს ასეთი რამე ცოტა ადრე ეთქვა. მეეჭვება, სიტყვა საქმედ აქციოს, მაგრამ, რაღაც რომ თქვა, ესეც მისასალმებელია.

- ნაციონალებში არსებულ დაპირისპირებაზე რაღას იტყვით, იქ რა ხდება?

- იქაც საარჩევნო სიის გამო მიდის დაპირისპირება. “ქართულმა ოცნებამ” ყველაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ ამ დამნაშავეებს მთავარი ოპოზიციური ძალის სტატუსი მიეღოთ. ცოტა ხნის წინ ისეთი ოდიოზური ფიგურები დააწინაურეს იუსტიციის უმაღლეს საბჭოში, რომ საჭიროა ზურაბ ადეიშვილის დაბრუნებაც. მისი შექმნილია ეს სისტემა, მოსამართლეები მისი ხალხია და დაუნიშნონ ბარემ მეთაურად. დააბრუნონ ციხის დირექტორებად ისინიც, რომელთა დროსაც ხალხს აწამებდნენ. მოკლედ რომ ვთქვათ, ყველაფერი გაუთეთრეს. მათ წინააღმდეგ ხმასაც იმიტომ იღებენ, რომ თითის გასაშვერი სხვისკენ არ აქვთ. ურთმელიძესა და მურუსიძეზე აწყობენ სასამართლო სისტემას. ასეთ ვითარებაში სამართლიანობის აღდგენის იმედი არ უნდა გვქონდეს.

- ნაციონალებში არსებული დაპირისპირება მათ ამომრჩეველზე როგორ აისახება?

- ამას არჩევნებზე ვნახავთ. მათ საქართველოდან დიდი ფული წაიღეს, უკრაინაშიც კარგად შოულობენ. დიდი ფინანსებით შეეცდებიან ხმების მოპოვებას, თორემ არანაირი მნიშვნელობა არა აქვს, ვინ იქნება მათი საარჩევნო სიის პირველი ნომერი, სანდრა, დებორა თუ საფო. ბიძინა ივანიშვილი რამდენჯერმე გავაკრიტიკე, ამის მიუხედავად, ვერ დავუკარგავ იმ ღვაწლს, რომელიც მან სააკაშვილის რეჟიმის შეცვლაში შეიტანა. ეს იყო ომის მოგება, მაგრამ, არც ის უნდა დაავიწყდეს ვინმეს, რომ მანამდე ჩვენ საკმაოდ მნიშვნელოვანი ბრძოლები გვქონდა რეჟიმთან გამართული. კოალიცია „ქართულ ოცნებაში“ მოკალათებულ პარტიებს შევახსენებ, რომ პარლამენტში მოხვედრას ჩვენც უნდა გვიმადლოდნენ.

- რას გულისხმობთ?

- ბიძინა ივანიშვილმა პოლიტიკაში მოსვლა 2011 წლის 26 მაისის დარბევის შემდეგ გადაწყვიტა. ეს აქცია დემოკრატიული მოძრაობისა და სახალხო კრების მიერ იყო ორგანიზებული. სამწუხაროდ, მე მაშინ საქართველოში არ ვიყავი, ნაციონალებს ძებნა ჰქონდათ გამოცხადებული ჩემზე. ჩვენებს სისხლი რომ არ დაეღვარათ, 2012 წელი არ მოვიდოდა, ესენი ასე ვერ იყელყელავებდნენ და თანამდებობებს ვერ გაიყოფდნენ.

- მმართველ გუნდსა და ნაციონალებში არსებული დაპირისპირება არასაპარლამენტო ოპოზიციის წისქვილზე თუ ასხამს წყალს?

- არასაპარლამენტო ოპოზიციისთვის ხელსაყრელი მომენტი ნამდვილად არის. ყველა გამოკითხვა ცხადყოფს, რომ მოსახლეობის დიდ ნაწილს გადაწყვეტილი არ აქვს, არჩევნებზე ვის მისცეს ხმა. ამომრჩევლის ამ მდგომარეობამდე მიყვანა მმართველი ძალის დამსახურებაცაა. იმდენი იკუნტრუშეს მასში შემავალმა პარტიებმა, რომ ხალხმა კარგად დაინახა, ვის რისი კადრება შეუძლია.

- შეძლებს ამ შანსის გამოყენებას არასაპარლამენტო ოპოზიცია?

- არჩევნებამდე ცოტა დრო დარჩა. იმედი გვაქვს, რომ საზოგადოება მალე გაერკვევა და იმ ძალას დაუჭერს მხარს, რომელიც არანაირი პრო არ იქნება. ნორმალური პარტია მზად უნდა იყოს, ნებისმიერ ქვეყანასთან ითანამშრომლოს, საქართველოს ინტერესებიდან გამომდინარე. მთავარი ამოსავალი ეროვნული ინტერესები უნდა იყოს.

- არის საქართველოში ასეთი პარტია?

- ასეთი ძალა არის დემოკრატიული მოძრაობა. ამიტომაც ვერ გვიტანენ და რაღაც იარლიყებს გვაკერებენ.

- რაღაც იარლიყებში პრორუსულ ძალად რომ მოგიხსენიებენ, ამას გულისხმობთ?

- ეგ, იცით, რას ჰგავს? პროფესიონალი მეძავი, საკუთარი ცუდი ზნის დასაფარად, წესიერ ქალს რომ გაეკიდება და მეძავო, მეძავოო, დაუძახებს.

- ამის ძახილით თავის პრორუსულობას მალავენ?

- არა მარტო პრორუსულობას. ან რომ გვაწებებენ ამ იარლიყს, რით გამოიხატება ეს პრორუსულობა? რუსეთთან დიალოგი რომ საჭიროა, ამაზე თავად ევროპა და ამერიკა მიგვითითებენ. მთავარია, საგარეო კურსი არ შეიცვალოს, თორემ დიალოგი ყველასთან შეიძლება. საოცარია ერთი რამეც, ჩვენი ლიდერი ევროპაშიც ხშირად ჩადის და მნიშვნელოვან კონფერენციებში მონაწილეობს. ამაზე გატრუნულები არიან. საკმარისია, რაიმე საერთაშორისო შეკრებაზე ჩავიდეს ბურჯანაძე პეტერბურგში ან მოსკოვში, რომ ერთ ამბავს ტეხენ, თანაც ჩვენ არასდროს ვმალავთ, სად რა შეხვედრებს ვმართავთ.

- არასაპარლამენტო ოპოზიციასთან თუ აპირებთ რაიმე ფორმით თანამშრომლობას?

- ამ ეტაპზე არანაირ გაერთიანებაზე არ არის საუბარი. ჩვენ საკუთარი ძალებით, დამოუკიდებლად ვაპირებთ არჩევნებში მონაწილეობას. პოლიტიკაში გამორიცხული არაფერია და მომავალში შესაძლოა რაღაც შეიცვალოს. როგორც უკვე გითხარით, 2012 წლის შედეგი რომ დადგა, ჩვენი დამსახურებაა, მაგრამ სხვა დარჩა მოგებული. ამაზე ჩივილს არ ვაპირებთ, ან ვის უნდა შევჩივლოთ – რუსთაველი მკვდარია.

„ახალი თაობა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ სანდრო ბრეგაძესთან: „რესპუბლიკური პარტია კაგებეს გენერალმა ალექსი ინაურმა შექმნა… ახლა კი „ნაციონალებს“ და „რესპუბლიკელებს“ ერთი მამა ჰყავთ, რომელიც ოდესაში ზის”

ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში სახელმწიფო მინისტრის ყოფილი მოადგილე სანდრო ბრეგაძე აფასებს.

- ბატონო სანდრო, თქვენ თქვით, რომ პრემიერ-მინისტრმა თავდაცვის მინისტრს გადადგომისკენ მოუწოდა, თუმცა შეხვედრიდან გამოსული რესპუბლიკელები აცხადებდნენ, რომ სტრატეგიულ თანამშრომლობაზე შეთანხმდნენ. რა ხდება?

- მე დღეს არ მინდა ფრჩხილები საბოლოოდ გავხსნა, რომლებიც ამ ეტაპისთვის დახურულია. ეს ფრჩხილები უნდა გახსნან თავად პრემიერმა და რესპუბლიკური პარტიის ლიდერებმა.

- რას გულისხმობთ?

- არსებობს ფრჩხილები, რომლებიც ჯერ არ გახსნილა. რას ნიშნავს სტრატეგიული თანამშრომლობა?! სტრატეგიული თანამშრომლობა მე გამიგია ქვეყნებს შორის, გამიგია ნატოსა და საქართველოს შორის, ევროკავშირსა და საქართველოს შორის. ორ პარტიას შორის სტრატეგიული თანამშრომლობა აბსურდული ცნებაა, მით უმეტეს, თუ ეს პოლიტიკური ორგანიზაციები არიან კოალიციაში.

- კოალიციის შიგნით სტრატეგიული თანამშრომლობა შეუძლებელია?

- როდესაც პარტიები არიან კოალიციაში, მაშინ მათ არანაირი სტრატეგიული თანამშრომლობის შესახებ მემორანდუმის გაფორმება არ სჭირდებათ. კოალიცია თავისთავად გულისხმობს არათუ თანამშრომლობას, არამედ ერთ სუბიექტად ყოფნას.

- უნდა ვივარაუდოთ, რომ აღარ იქნება კოალიციაში რესპუბლიკური პარტია?

- იქნება თუ არ იქნება რესპუბლიკური პარტია კოალიციაში, ეს თავად კოალიციის ლიდერების გადასაწყვეტია, მაგრამ საქართველოს მოსახლეობის სურვილია, რომ რესპუბლიკური პარტია და მისი ლიდერები ნამდვილად არ იყვნენ საქართველოს ხელისუფლებაში! განა ეს არ არის სერიოზული უცნაურობა…

- რა არის უცნაურობა?

- ადამიანები რამდენიმე შავი ჯიპის, შეიარაღებული ადამიანების თანხლებით შედიან საგარეჯოს რაიონში, შეშინებული მოსახლეობა ქუჩებში ვერ გამოდის და ამ დროს თავდაცვის მინისტრი მიდის და ითვლის ხმებს. შემდგომში გამოდიან და ამბობენ, რომ ეს არის ევროპული ღირებულებებისადმი ერთგულება. რომელი ევროპული ქვეყნის თავდაცვის მინისტრი მიდის და ითვლის ბიულეტენებს?! ეს ხომ თავიდან ბოლომდე ევროპის საწინააღმდეგოდ სვლაა! ალექსი ინაური, როგორც ჩანს, საკმაოდ ჭკვიანი იყო და კარგად იცოდა, ვინ უნდა გაეხადა თავისი უწყების აგენტად.

- რას გულისხმობთ?

- იმას, თუ ეს აგენტები როგორ უნდა გადაქცეულიყვნენ პროამერიკულ და პროევროპულ პოლიტიკოსებად. რესპუბლიკური პარტია დგას საბჭოთა „კაგებეს“ ფესვებზე და გენერალ ინაურის მიერ არის შექმნილი. მე თქვენი გაზეთით პირდაპირ ვაცხადებ, რომ რესპუბლიკური პარტია ჩამოყალიბდა და შეიქმნა გენერალ ინაურის მიერ. ამიხსნას ვინმემ, კაგებეს ფესვებზე შექმნილი პოლიტიკური ორგანიზაცია როგორ შეიძლება იყოს პროევროპული და პროამერიკული.

- ამით რის თქმა გსურთ?

- იმის, რომ ეს ყველაფერი არის შირმა, რეალურად კი მიმდინარეობს რუსული პოლიტიკის გატარება და ეს ყველაფერი ემსახურება რუსეთის პოლიტიკურ ინტერესებს. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ ეკლესიის გინება, პატრიარქის ძაგება, ეროვნულ ფასეულობებთან ბრძოლა პროევროპული პოლიტიკის გატარებაა, საკმაოდ ცდება.

- ანუ ეს ყველაფერი არ შედის დასავლეთის ინტერესებში?

- არა. როდესაც პოლიტიკური ჯგუფები ამ ტიპის შეცდომებს უშვებენ, ეს ხდება არა უნებლიეთ, არამედ შეგნებულად. სწორედ ეს შეგნებული შეცდომები იწვევს იმ ნიჰილიზმს, რომელსაც სწორედ რესპუბლიკური პარტია და მსგავსი მარგინალური სუბიექტები თესავენ საზოგადოებაში.

- თქვენ ამტკიცებთ, რომ ამ ძალების მიერ მიზანმიმართულად მიმდინარეობს დასავლური ღირებულებების დაკნინება ქართველი საზოგადოების თვალში?

- პირველ რიგში, ეს ჩვენმა დასავლელმა პარტნიორებმა, ჩვენმა ამერიკელმა თუ ევროპელმა კოლეგებმა უნდა გაიგონ, რომ არ არსებობს ყოფილი “კაგებეშნიკი“. ისინი იყვნენ და რჩებიან იმ პოლიტიკის გამტარებლებად, საიდანაც მოდიან. პატრიარქის წინააღმდეგ გალაშქრებით, ეკლესიაზე თავდასხმებითა და ამ დროს იარლიყის აწებებით საკუთარ თავზე, რომ ისინი არიან ევროპელი და პროამერიკელი პოლიტიკოსები, სინამდვილეში აკეთებენ რუსეთის საქმეს. დასკვნები თავად მკითხველმა გამოიტანოს.

- თუმცა ჩვენ გვესმის შეფასებები, რომ რესპუბლიკური პარტია ერთადერთი დასავლური ღირებულების მქონე პარტიაა კოალიციაში და მათი კოალიციიდან გასვლა საკმაოდ ცუდ შეფასებებს გამოიწვევს. ამაზე რას იტყვით?

- ეს გახლავთ ერთადერთი არგუმენტი, რომლის მიხედვითაც რესპუბლიკელები აშანტაჟებენ სახელისუფლებო კოალიციას, თითქოს თუ რესპუბლიკელები არ იქნებიან კოალიციაში, მთელი ევროპა და დასავლეთი ბოიკოტს გამოგვიცხადებს. ზუსტად იმავე შანტაჟის ენით საუბრობდა მიხეილ სააკაშვილი, რომელმაც რუსეთს იმხელა საქმე გაუკეთა, რომელიც რუსეთის პრეზიდენტს არ გაუკეთებია რუსეთისთვის. რა შუაშია რესპუბლიკელებთან ევროპა და ამერიკა?!

- ამბობენ, რომ მათ დასავლურ წრეებში კარგი კონტაქტები აქვთ...

- ევროპასა და ამერიკას ურთიერთობა აქვს ქართულ სახელმწიფოსთან და საქართველოს ხელისუფლებასთან და არა – კონკრეტულად თინა ხიდაშელთან. ღმერთმა დაიფაროს, რომ ეს ასე იყოს. პოლიტიკაში გაუცნობიერებელ ადამიანებს უყალიბებენ აზრს, რომ ისინი საჭირონი არიან.

- თვლით, რომ საჭირონი არ არიან?

- სინამდვილეში საჭირონი საერთოდ არ არიან. რესპუბლიკური პარტია ნებისმიერი კოალიციისთვის დიდი სიმძიმის მატარებელი ქვაა, რომელიც მუდმივად ქვევით, ფსკერისკენ ექაჩება ამა თუ იმ პოლიტიკურ გაერთიანებას. მათგან რაც უფრო მალე გათავისუფლდება ნებისმიერი პოლიტიკური ორგანიზმი, მით უფრო კარგი იქნება. არ მინდა, რომ ამ ანტიქართულმა, ქართველთმოძულე და ინაურის დროინდელმა ძალამ ქვევით დაქაჩოს „ქართული ოცნება“.

- საგარეჯოს არჩევნების საკითხს პროკურატურა სწავლობს. არის შანსი, რომ ხიდაშელმა კრახით დაასრულოს კარიერა?

- თინა ხიდაშელი უკვე წარსულია! სირცხვილია, რომ ასეთი არასერიოზული თავდაცვის მინისტრი გვყავს, რომელიც ბავშვივით იქცევა. ეს ჩვენი ჯარის შეურაცხყოფაა. ყველაზე დიდი უბედურება იცით, რა არის?!

- რა?

- სწორედ ქართულ ჯარსა და ჩვენს ჯარისკაცებს უჩივლა თინათინ ხიდაშელის ფავორიტმა თამარ ხიდაშელმა, როდესაც მან ევროპულ სასამართლოში შეიტანა ჩვენი ჯარისკაცების წინააღმდეგ სარჩელი, რომ თითქოს ჩვენმა ჯარისკაცებმა დაბომბეს რუსული სამხედრო ბაზები და დაბომბეს ცხინვალი. თავდაცვის მინისტრი არჩევნებში მხარს უჭერდა იმ ადამიანს, რომელმაც ქართულ ჯარს უჩივლა!

- ბევრი არ ელოდა კვირიკაშვილისგან ასეთ მკაცრ ტონს რესპუბლიკელების მიმართ. რა იყო ეს, გაფრთხილება თუ მუქარა?

- მე არ ვფიქრობ, რომ ეს მხოლოდ პრემიერ-მინისტრ კვირიკაშვილის მოსაზრება იყოს. ბატონი კვირიკაშვილი მანამდე კონსულტაციას გაივლიდა.

- ვისთან, ბიძინა ივანიშვილთან?

- თავის გუნდთან. კონკრეტულად რომელ პერსონასთან, ეს მე არ ვიცი. როდესაც გადავდექი, მაშინაც განვაცხადე, რასაც მე ვამბობ რესპუბლიკელებზე, ეს არის ტკბილი იავნანა იმასთან შედარებით, რასაც მათზე ფიქრობენ კოალიციაში შემავალი პარტიები და მთავრობის მინისტრები. ეს ყველაფერი ნელ-ნელა იჩენს თავს.

- რას მივიღებთ წინასაარჩევნოდ?

- შედეგი უკვე ნათელია. რესპუბლიკელები და ნაციონალები _ ეს არის ერთი სხეულის ორი ხელი. ისინი ერთნი არიან.

- არჩევნებშიც ერთად ხომ არ გამოვლენ, თუკი რესპუბლიკელებმა კოალიცია დატოვეს?

- მათ უკვე აქვთ ერთმანეთთან ფარული ალიანსი. ერთსქესიანთა ქორწინებასთან დაკავშირებით რომ შესულიყო საკონსტიტუციო შესწორება, ამის წინააღმდეგი წავიდნენ ნაციონალური მოძრაობა და რესპუბლიკური პარტია. სრულ უნისონში იყვნენ ერთმანეთთან. ძველი მეგობრები შეერთდნენ და ერთად ჩაიდინეს ეს საშინელი აქტი. ისინი ერთნი არიან, ერთად იქნებიან და ერთად იბრძოლებენ. ძალიან კარგიც არის, ერთად თუ იქნებიან, რადგან ერთად უნდა წავიდნენ პოლიტიკურ სანაგვეზე. ნაციონალური მოძრაობა არის რესპუბლიკური პარტია, რესპუბლიკური პარტია კი – ნაცმოძრაობა. მათ ორივეს ერთი მამა ჰყავთ, რომელიც ოდესაში ზის.

„ახალი თაობა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ეკა გიგაური და ნინო ლომჯარია „ქართული ოცნების“ საარჩევნო სიაში მოხვდებიან?

პარტია „ქართული ოცნების“ ლიდერები პირობას დებენ, რომ მათი საარჩევნო სია სერიოზულად იქნება განახლებული და მათ რიგებში ბევრ საინტერესო ადამიანს ვიხილავთ.

„ახალი თაობისთვის“ სარწმუნო წყაროდან ცნობილი გახდა, რომ მათ რიგებში შესაძლოა არასამთავრობო სექტორის წარმომადგენლები ეკა გიგაური და ნინო ლომჯარია ვიხილოთ. „მეოცნებეები“ უკვე ოფიციალურად ადასტურებენ, რომ მათ სიაში იქნება თამარ ჩუგოშვილი. ხმები ეკა გიგაურის პოლიტიკაში შესაძლო წასვლასთან დაკავშირებით კარგა ხანია ვრცელდება. თავიდან ამბობდნენ, რომ ის თავისუფალ დემოკრატებში გადავიდოდა. ამ თემაზე მასთან ირაკლი ალასანიასაც უსაუბრია, თუმცა მათ შორის შეთანხმება არ შედგა.

მერე იყო საუბარი „გირჩებთან“ მის შესაძლოა თანამშრომლობაზე. ეს ინფორმაციაც არ დადასტურდა. პრესაში ისიც დაიწერა, რომ ეკა გიგაური ცეზარ ჩოჩელთან ერთად აპირებდა პარტიის შექმნას. ეს ინფორმაცია კატეგორიულად უარყო ჩოჩელმა.

„ახალი თაობა“ ცოტა ხნის წინ იმის შესახებაც წერდა, რომ ეკა გიგაურს კახა კალაძეც შეხვდა. მართალია, ხელისუფლების წარმომადგენლები ხშირად უპირისპირდებიან გიგაურს, მაგრამ მის მიმართ აშკარა დაინტერესება აქვთ. „ახალ თაობას“ ხელისუფლებასთან დაახლოებულმა წყარომ აცნობა, რომ მას ცოტა ხნის წინ ერთ-ერთ სამინისტროში მინისტრის მოადგილის პოსტი შესთავაზეს. ჩვენი წყარო სამინისტროს არ აკონკრეტებს, მხოლოდ იმას გვიმხელს, რომ საუბარი ძალოვან სტრუქტურაზეა.

რაც შეეხება ნინო ლომჯარიას, მას სამართლიანი არჩევნების აღმასრულებელი დირექტორის თანამდებობა ეკავა. ეს პოსტი რამდენიმე თვის წინ დატოვა. მაშინ ითქვა, რომ ის პოლიტიკაში აპირებდა წასვლას. ნინო ლომჯარია შს მინისტრის მოადგილე არჩილ თალაკვაძის თანაკლასელია, რომელსაც ასევე უწინასწარმეტყველებენ „ქართული ოცნების“ სიაში მოხვედრას.

———

როგორც წესი, არასამთავრობოები რესპუბლიკელებთან მოიაზრებიან ხოლმე. ეკა გიგაურისა და რესპუბლიკელების ბოლო დაპირისპირების შემდეგ ეს გამორიცხულია: ცოტა ხნის წინ „საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველომ“ პროკურატურას საგარეჯოში ჩატარებული არჩევნების გამოძიება სთხოვა. ამის გამგონე დავით ბერძენიშვილმა, როგორც იტყვიან, „ქოში უკუღმა ჰყარა“.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 07 მარტი, 2016 წელი

მიხეილ სააკაშვილის ადმინისტრაციის ყოფილი უფროსი “ნაცმოძრაობის” წინააღმდეგ

ანდრო ბარნოვი: “მე ამ მარაზმატულ ძალას მხარს ვეღარ დავუჭერ“

თაკო მათეშვილი

ანდრო ბარნოვის ხმაურიან განცხადებას “ნაცმოძრაობიდან” მისი წასვლის მიზეზებზე პარტიაში უინტერესოს უწოდებენ და აცხადებენ, რომ არც თავად ბარნოვის მიმართ აქვთ რაიმე ინტერესი. მათგან განსხვავებით, ბარნოვის კარგად ესმით “ნაცმოძრაობიდან” ცოტა ხნის წინ გამოყოფილი “გირჩის” წევრებს. ისინი ადასტურებენ, რომ პარტიაში მართლაც ისეთი მდგომარეობაა, როგორიც ეს თავის განცხადებაში ბარნოვმა აღწერა.

სკანდალური პოსტი სააკაშვილის საპრეზიდენტო ბიბლიოთეკის უკვე ყოფილმა ხელმძღვანელმა და “ნაციონალური მოძრაობის” ყოფილმა წევრმა ანდრო ბარნოვა “ფეისბუქის” საკუთარ გვერდზე გამოაქვეყნა. იგი პარტიიდან წამოსვლის მიზეზებს განმარტავს და ამბობს, რომ “ნაცმოძრაობაში” საკმაოდ არასახარბიელო ვითარებაა.

“ჩემი ღრმა რწმენით, ენმ უნდა გახსნილიყო ახალი ენერგიული ლიდერების მიმართ. ამის ნაცვლად ჩაიკეტნენ და ბრძოლა დაუწყეს ახალ ხალხს ყველა დონეზე. ცენტრალურში, რეგიონებში თუ ლოკალურ დონეებზეც კი. ვინც ენთუზიასტი და იდეის ტიპი იყო, ჯერ გამოიყენეს და, როგორც კი საფრთხემ გადაიარა, გვერდზე გაწიეს. როგორ დავუჭირო მხარი იმას, ვინც ასე იქცევა?

“როცა პარტია თუნდაც ასიათასი მყარი მხარდამჭერით ცდილობს ფონს გასვლას და არა – ფართო მასებზე ზემოქმედებას, როცა არც არაფერი აქვთ სალაპარაკო და კონკურენტებს პარავენ უნამუსოდ მესიჯებს, როდესაც ოფისიდან გასვლა ეზარებათ და მხოლოდ ამ მყარი ელექტორატის იმედზე არიან, ესეიგი ეს პარტია მებრძოლი კი არა, უნამუსო და მატყუარა ბიუროკრატია, რომელსაც 15 კაცის პარლამენტში შეთრევის გარდა სხვა მიზანი არ ამოძრავებს. ეს ძალიან ტეხავს. მე მაგ მარაზმის ნაწილი ვერ ვიქნები.

“გადაღლილი ხალხია, იდეებისგან დაშრეტილი, არაფრის არც შექმნა შეუძლიათ და არც ბრძოლა. 65 კაცია იმ პოლიტსაბჭოში და ჩემ გარდა ყველა რაღაც დიდ ან პატარა კლანუკაშია გაერთიანებული. ცოცხალი თავით არ უნდათ ამ საპნის ბუშტი პოზიციების დათმობა. მანდ უნდა მებრძოლა?…მე ამ მარაზმატულ ძალას მხარს ვეღარ დავუჭერ,” – წერს ანდრო ბარნოვი.

მის ამ განცხადებაზე “ნაციონალურ მოძრაობაში” საუბარი საერთოდ არ სურთ. მათი აზრით, ზოგიერთი მედიასაშუალება ოცნებაში არსებულ სიტუაციის ანდრო ბარნოვის პოსტით გადაფარვას ცდილობს. “ამ თემაზე ლაპარაკს არ ვაპირებ. ამ კაცის პოსტი ჩემთვის საინტერესო არანაირად არაა. არც ჩემთვის და არც პარტიის წევრების 99.9 პროცენტისათვის. ანდრო ბარნოვი პარტიაში მოწინავე პოზიციაზე არასოდეს ყოფილა. იგი პარტიაში 2012 წლის შემდეგ მოვიდა. თუმცა, რამის კეთებით თავი არ მოუკლავს. როგორც მახსოვს, ის ამ დროს რაღაც მოძრაობას აყალიბებდა. ეგ იყო და ეგ. პარტიაში ვისაც არ უნდა დაურეკოთ, დაახლოებით ასეთ პასუხს გაგცემთ,” – განგვიცხადა “ნაცმოძრაობის” ერთ-ერთმა ლიდერმა მიხეილ მაჭავარიანმა.

იგი ანდრო ბარნოვთან პარტიის დაპირისპირებასაც გამორიცხავს და აცხადებს, რომ არანაირი დაპირისპირება არ ყოფილა. მაჭავარიანის თქმით, ბარნოვს პარტიაში არასოდეს უაქტიურია:

“ბევრი ჟურნალისტი უფრო ხშირადაა პარტიის ცენტრალურ ოფისში ნამყოფი, ვიდრე ანდრო ბარნოვი. მისგან არც პოლიტსაბჭოზე და არც სამდივნოზე დაყენებული საკითხი არ გვახსოვს,” – დასძენს იგი.

ჩვენს კითხვაზე, თუ რა გეგმები და მოლოდინები აქვთ წინასაარჩევნოდ, მაჭავარიანი ბარნოვის ნათქვამის საპირისპიროდ ამტკიცებს, რომ პარტიაში მხოლოდ გამარჯვებაზე ფიქრობენ.

“ამის მოლოდინი გვაქვს, რადგან ასე ვერ გაგრძელდება. “ქოცები” ასეთ მმართველობას ვერ გააგრძელებენ. ამ წლების განმავლობაში მათ თავიანთი თავი მოსახლეობას იმაზე მეტად დაანახვეს, ვიდრე ჩვენ წარმოგვედგინა. თავისი კვალი თითოეული ქართველის ოჯახს დაატყვეს – გააღარიბეს და გააღატაკეს. შესაბამისად, ამ ყველაფრის ფონზე ხალხის მხარდაჭერის იმედი ნამდვილად გვაქვს, უნდა მოვიგოთ”, – აღნიშნავს მიხეილ მაჭავარიანი.

მიხეილ მაჭავარიანისგან განსხვავებით, მისი ყოფილი თანაგუნდელი, ამჟამად პარტია “გირჩის” ერთ-ერთი ლიდერი გოგა ხაჩიძე ბარნოვის ნათქვამს საკმაოდ ნაცნობსა და მტკივნეულს უწოდებს. იგი ასევე აცხადებს, რომ პარტიიდან მათი წასვლის მიზეზიც განახლების სურვილი იყო და დასძენს, რომ ამას უკვე პარტიის ლიდერი – მიხეილ სააკაშვილიც მიხვდა, რომელმაც ბოლო ინტერვიუში სწორედ რადიკალური განახლების საჭიროებებზე ისაუბრა.

“ტკივილი, რომელზეც ანდრო საუბრობს, ჩემთვის კარგად ნაცნობი და გავლილია. მისი განწყობის აბსოლუტურად მესმის. ბუნებრივია, ეს არაა სრული სურათი, მაგრამ ჩემთვის აბსოლუტურად გასაგებია ის ყველაფერი, რაზეც ანდრო ბარნოვის წერილშია ლაპარაკი.

“ნაცმოძრაობაშო” ხშირად ამბობენ, რომ მათი კარი ღიაა. კარი კი ღიაა, მაგრამ ოთახია სავსე. პრობლემა ესაა. ჩვენ ვფიქრობდით, რომ ყველა, ვინც წინა ხელისუფლებაში რაღაც თანამდებობებზე ვიყავით, გარკვეული პოზიციები გვეკავა, განზე უნდა გავწეულიყავით, რადგან ხალხში განწყობა არსებობს, რაც პოლიტიკაში ძალიან მნიშვნელოვანია. განზე უნდა გავმდგარიყავით იმის მიუხედავად, ვინ მეტი იმუშავა და ვინ – ნაკლები. პარტიაში უნდა დავრჩენილიყავით, მივხმარებოდით, თუმცა “ნაცმოძრაობა” თავიდან ბოლომდე უნდა განახლებულიყო. ამის ნება პარტიაში არ იყო და ამიტომაც წამოვედით,” – აცხადებს ხაჩიძე.

რაც შეეხება ანდრო ბარნოვის ნათქვამს იმის თაობაზე, რომ “ნაცმოძრაობას” 15 ადამიანის პარლამენტში შეყვანის გარდა სხვა მიზანი არ გააჩნია და რომ ახლა იქ ამ სიაში მოხვედრაზე მიდის ბრძოლა, ხაჩიძე ამბობს, რომ “ნაცმოძრაობა” საკმაოდ დიდი პარტიაა და პარლამენტში მოხვედრის ამბიცია ბევრს აქვს.

ანდრო ბარნოვის განცხადებას რეალობასთან ახლოს მდგომს უწოდებს პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძეც და დასძენს, რომ ეს ყველაფერი წარმოუდგენელი ნამდვილად არაა, რადგან პოლიტიკაში ანალოგიური სიტუაცია ხშირია. მისი თქმით, პოლიტიკოსები პარლამენტში მოსახვედრად გაცილებით თავგამოდებით იბრძოდნენ, ვიდრე მაღალი იდეალებისათვის. ამბობს, რომ პოლიტიკაში არა მხოლოდ ხალხს უცრუვდება მოლოდინები, არამედ თავად პოლიტიკოსებსაც. მას შემდეგ, რაც სამზარეულოში შეიხედავს, ბევრი რამ მისთვისაც მიუღებელი ხდება.

“ნაცმოძრაობა” საკმაოდ რეალისტი პოლიტიკური ძალაა. მან თავისი რეალური მდგომარეობა ყოველთვის კარგად იცის. როცა ამ პოზიციიდან ამბობენ, რომ არჩევნებში გაიმარჯვებენ და ხელისუფლებაში დაბრუნდებიან, ეს უბრალოდ საბრძოლო განწყობის კიჟინაა. დაახლოებით ისეთი, შეჯიბრების წინ სპორტსმენები ერთმანეთს რომ ამხნევებენ ხოლმე. რეალურად კი, “ნაცმოძრაობამ” იცის, რომ მაშინაც კი, როცა 2012 წლის არჩევნებში 40% აიღო, მისი რეალური მხარდამჭერი მხოლოდ 10% იყო. დანარჩენი პროცენტები როგორ მიიღეს, თავადაც კარგად უწყიან. ამიტომ, როგორც რეალისტი პოლიტიკოსები, ისინი უდავოდ ეცდებიან, რომ გაინაღდონ ის მინიმუმი, რისი აღებაც შეუძლიათ და არარეალურ მიზნებს არ გამოეკიდონ. ამიტომ, მეჩვენება, რომ ბარნოვის ეს ბრალდება რეალობას ასახავს. თუმცა, ამის გამო კრიტიკა სწორი არაა. რომ ამბობს ხალხში არ გადიანო, რომელ ხალხში უნდა გავიდნენ, რომელიც მათ ქვებს უშენთ?” – აღნიშნავს რამაზ საყვარელიძე.

რაც შეეხება იმას, თუ რამდენად დაეხმარებოდა გადახალისება პარტიას ხალხის მხარდაჭერის მოპოვებაში, რამაზ საყვარელიძე ამბობს, რომ ეს პარტიას დაეხმარებოდა, თუმცა მის ძველ ლიდერებს დააზარალებდა. ახალ სახეებს, პოლიტოლოგის თქმით, თავიანითი პოზიცია, შეხედულებები და სურვილები ექნებოდათ. ისინი ნახავდნენ, რომ ძველი ფიგურები პარტიისათვის წამგებიანები არიან და მათგან გათავისუფლებას აუცილებლად ეცდებოდნენ. “ამიტომაც არ იკარებენ ახალ სახეებს ძველები და ურჩევნიათ პატარა ჯგუფად მაინც იყვნენ პოლიტიკაში, ვიდრე სულ ჩამოშორდნენ,” – დასძენს იგი.

„კვირის პალიტრა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გოგა ხაინდრავასთან: “მაესტროს“ მაუწყებლობა კრემლის ფულით რომ ფინანსდება, არაფერია?!”

ინტერვიუ ბაია გადაბაძესთან: “გოგა ხაინდრავა მთელი ცხოვრება ასოცირებულია რუსეთთან“

ნანა ფიცხელაური

“წლების განმავლობაში “მაესტ­როში” ჩადებული ფული რუს­ული ფულია…” – ასე მიმართა “მაე­ს­ტ­როს” ეთერში წამყვანს რეჟისორმა გოგა ხაინდ­რავამ. მის განცხადებას საზოგადოებაში აჟიოტ­აჟი მოჰყვა. “კვირის პალიტრა” გოგა ხაინდრავას დაუკავშირდა:

- მე სიმართლე ვთქვი. აბა, ჩინურია კოტე გოგელიას ფული?! ბიზნესიც ბიზნესია, მაგრამ მას წილი 100%-იანი სახელმწიფო წილის მქონე კომპანიაში – რკინიგზაში აქვს, რომელიც პირდ­აპირ კრემლის საკუთრებაა და სწორედ ამ ფულით ხდება მანიპულაცია. ჩვენთან ხუთმაგი სტანდარტებია – “გაზპრომის” საკითხზე ლამის შარვლიდან ამოხტეს ნახევა­რი საზოგადოება და სერიოზული მაუწყებლ­ობა რომ კრემლის ფულით ფინანსდება,­ არაფერია?!

- თქვენი აზრით, არხის პოლიტიკაზე ეს “რუსული ფული” აისახება?

- ოდესმე გინახავთ, რომ რუსული ინტერესები სარედაქციო პოლიტიკაზე არ მოქმედებდეს? რაც მოხდა, ფაქტობრივად, თაღლითობა­ა და წამგებიან ბიზნესში ათეულ­ობით მილიონი იდება­. როცა 2 მილიონი დაკარგეს, ხომ მიხვდნენ,­ რომ წამგებიანი ბიზნესია, რატომ მიიყვანეს ზარალი 50 მილიონამდე? ამას ჰქვია თაღლითობა! არ გამიგია­ ისეთი ბიზნესი, რომ ფულს მხოლოდ კარგავდე. ტელევ­იზია ბიზნესია, თუ ასე არ არის და ფული მაინც იდება, ე.ი. პოლიტიკურად­ ანგაჟირებული ფულია და სხვა ინტერესს ემსახურება. მედიისა და არასამთავრობოების გარკვეული ნაწილი, საქართველოს გარდა, ყველა ქვეყნის ინტერესებს ემსახურება, გაა­ჩნია, ფული საიდან მოდის… ბაია გადაბაძემ დააქცია და გააკოტრა კომპანია და ასეთ მენე­ჯერს დედაბუდიანად იცავენ. ეს არის სარედაქციო დამოუკიდებლ­ობა? “მაესტროს” გამო ჩემი მეგობრები­ და თანამებრძოლები ციხეში მიდიოდნენ, სამაუწყებლო ლიცენზიაც ოპოზიციის სისხლით არის მოპოვებული და არა გადაბაძისა­ და გოგელიასი.

თავის დროზე,­ ევროკავშირის საბჭოს გენერალურმა მდივანმა, ხავიერ სოლ­ანამ ჩამოიტანა და ლევან გაჩეჩ­ილაძეს ხელიდან ხელში გადასცა “მაესტროს” ლიცენზია, თორემ­ მთელი “მაესტრო” იყო “პა-სეანსი”, “მაესტროდ” კი მას შემდეგ გად­ა­იქცა, რაც ოპოზიციამ დაუჭირა­ მხარი და საერთაშორისო თანამეგობრობის ზეწოლით სააკაშვილი იძულებული გახდა, სოლანასთვის მიეცა ლიცენზია.

- “მაესტროს” გენერალური­ დირ­ექტორი ამბობს, ირაკლი რუხაძე­ პატარკაციშვილის ბიზნესს განკარგავს,­ რომელმაც ფული ასევე­ რუსეთში იშოვა და რა უკვირს ხაინდრავასო?

- ბადრი მკვდარია და მან ფული სხვა უამრავ ქვეყანაშიც იშოვა. რუხაძე პატარკაციშვილის ფულს არ განკარგავს, ეს სიცრუეა და რუხაძის ფული რომ შემოდის­ “მაესტროში”, ამაში ახალი რა არის? იმედია, “მაესტროს” საქმე მესაკუთრის უფლებების დაცვით დასრულდება.

———-

ბაია გადაბაძე, “მაესტროს” ყოფილი გენერალური დირექტორი: – ხაინდრავა მთელი ცხო­ვ­რება ასოცირებულია რუსეთთან. “ნაცმოძრაობა” მას რუსეთის აპოლოგეტობას აბრალ­ებდა. როდ­ესაც ამბ­ობს, ამერიკულ ფულს ვირჩევო, ჯერ ერთი, ხაინდრავას ასარჩევი­ არ არის, “მაესტროში” ვინ რა ფულს დახარჯავს და მეორეც, ამით, ფაქტობრივად, აღიარებითი ჩვენება მისცა, რომ დეტ­ალებში იცის ეს საქმე და ისიც კარგად უწყის, რომ ირაკლი რუხაძის ფული შემოდის­ “მაესტროში” და არა სესხი მეგობრისთვის… მესამე – რუხაძისთვის მამას შთამომავლობით არ დაუტოვებია ეს ფული, როგორც ვიცი, პატარკაციშვილის ბიზნ­ესს განკარგავს,­­ რომლისთვისაც ფული ასევე­ რუსეთშია ნაშოვნი. გაა­ჩნია, რას გააკეთებ სადღაც ნაშოვნი­ ფულით, არგებ თუ არა ქვეყანას.

ჩვენ არ უარვყოფთ, რომ ბატონი კოტე რუსეთში მოღვაწეობს… ჩვენთვის მთავარია, არავის ინტერესს არ ვატარებდეთ და ისე არ ვიცვლიდეთ პოზიციებს, როგორც ხაინდრავა იცვლის ხელისუფლებიდან ხელისუფლებამდე, ან წლიდან წლამდე, ან მდიდრიდან მდიდრამდე. დღეს “მაესტროს” დაახლოებით 70% უკვე თავისი ფულით იკვებება და ჩვენი საქმე მეტყველებს იმაზე, ვატარებთ ვინმეს გავლენას თუ არა.

- სასამართლოს გადაწყვეტილებიდან გამომდინარე ითქვა, რომ შესაძლოა რეესტრმა ლევან გაჩეჩილაძე “მაესტროს” გენდირექტორად დავის დასრულებამდეც დაარეგისტრიროს…

- სამი საჩივარი მაქვს რეესტრში შეტანილი და ვიდრე დავა არ დასრულდება, არა აქვთ დარეგისტრირების უფლება. თუმცა არა ვარ დარწმუნებული, რომ კანონის ფარგლებში იმოქმედებს. შესაბამისად, შესაძლოა ახალი არეულობის წინაშე აღმოვჩნდეთ. შევახსე­ნებ კორძახიასა და ჩემს ყოფილ მეგობრებს, “მაესტროს” არ გააჩნია ქონება, სადაც ახალი დირექტორი შევა და იმუშავებს­, ამიტომ არ ვურჩევ კერძო საკუთრებაში შემოჭრას და ახალი სკანდალებისთვის საფუძვლის ჩაყრას. ვიბრძოლებთ, რომ “მაესტრო” უკანონოდ არავის ხელში არ გადავიდეს. თუ ასე მოხდა, ამისთვისაც მზად ვართ და გეგმაც გვაქვს შემუშავებული.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 07 მარტი, 2016 წელი

პრაღაში შეიძლება, საქართველოსა და რუსეთის პირველი პირების შეხვედრა დაიგეგმოს

ზურაბ აბაშიძე: “ბუნებრივია, ჩამოვიტან ამ ამბავს და გეტყვით“

თიკო ოსმანოვა

რუსული მედია კიდევ ერთხელ ალაპარაკდა რუსეთისა და საქართველოს პირველი პირების შესაძლო შეხვედრაზე. არაოფიციალური ინფორმაციით, ეს საკითხი შესაძლოა, მომავალ კვირას პრაღაში რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე გრიგორი კარასინისა და რუსეთთან ურთიერთობის საკითხებში საქართველოს პრემიერ-მინისტრის სპეციალური წარმომადგენლის ზურაბ აბაშიძის შეხვედრისას განიხილონ.

თავად აბაშიძის თქმით, ამ ეტაპზე შეხვედრისთვის სამზადისი არ მიმდინარეობს, თუმცა მზად არის, მეორე მხარეს მოუსმინოს.

“ახლა ამაზე მზადება არ მიმდინარეობს, მაგრამ თუ იქნება რაღაც იდეა, მოვისმენთ. ბუნებრივია, ჩამოვიტან ამ ამბავს და გეტყვით.

“ზოგადად, ჩვენი მხრიდან ლიდერების შეხვედრის შესახებ საუბარი ნამდვილად არ იგეგმება. რამდენჯერმე გაკეთდა განცხადებები როგორც ერთი მხრიდან, ასევე მეორე მხრიდან. მზაობის თაობაზე ითქვა, რომ თუკი ასეთი შეხვედრა მოხდება, ეს უნდა იყოს ძალიან კარგად მომზადებული იმისათვის, რათა გამოიღოს რაღაც შედეგი. ვგულისხმობ ყველაზე რთულ თემებს. მხედველობაში გვაქვს კონფლიქტური რეგიონები, რომ თუნდაც მცირე ნაბიჯი გადაიდგას ამასთან დაკავშირებით. შეხვედრა შეხვედრისთვის არავის არ სჭირდება”, – უთხრა “მთელ კვირას” ზურაბ აბაშიძემ და დასძინა, რომ თუკი იქნება ინიციატივა, შეხვედრას საგარეო საქმეთა სამინისტრო მოამზადებს.

“კარასინისა და ჩემ შეხვედრაზე უფრო სპეციფიკური საკითხები განიხილება – ვაჭრობა და ჰუმანიტარული თემები. ზოგადად, თუკი ასეთი შეხვედრა შედგება, როგორც წესი, ასეთ საკითხებს საგარეო საქმეთა სამინტროები ამზადებენ”, – გვითხრა დიპლომატმა.თუმცა, მიმდინარეობს თუ არა ორი ქვეყნის ლიდერის შეხვედრასთან დაკავშირებით სამზადისი, უცნობია. ჯანელიძის უწყებაში ამასთან დაკავშირებით კომენტარს არ აკეთებენ.

შეგახსენებთ, რომ გრიგორი კარასინი საქართველოსა და რუსეთის პრეზიდენტების შესაძლო შეხვედრაზე ჯერ კიდევ შარშან ნოემბერში საუბრობდა.

ასეთი შეხვედრის ალბათობაზე კომენტარის გაკეთებისგან თავს იკავებენ საქართველოს პრეზიდენტის ადმინისტრაციაშიც.

“არასერიოზულ საკითხებზე კომენტარს არ ვაკეთებ”, – გვითხრა პრეზიდენტის მრჩეველმა საგარეო ურთიერთობათა საკითხებში თენგიზ ფხალაძემ.

თავად რუსეთის პრეზიდენტმა ვლადიმირ პუტინმა ქართველ კოლეგასთან შეხვედრის სურვილი ჯერ 2014 წელს რამდენჯერმე გამოთქვა. მაშინ ანალოგიურად უპასუხა გიორგი მარგველაშვილმაც.

“საქართველოს არაერთხელ დაუფიქსირებია, რომ რუსეთთან არსებული კონფლიქტი უნდა გადაწყდეს მოლაპარაკების გზით. შესაბამისად, პრეზიდენტსაც შეხვედრისთვის მზაობა არაერთხელ დაუფიქსირებია – თუკი მოლაპარაკება ემსახურება ქვეყნისათვის საჭირო მნიშვნელოვანი მწვავე საკითხების გადაწყვეტას (აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთს ვგულისმხობ), რაც რეალურად არსებობს რუსეთთან ურთიერთობაში და რაც ყველაზე მეტად აწუხებს ჩვენს მოსახლეობას”, – ასე უპასუხეს მაშინ პუტინს თბილისში.

ამ განცხადების შემდეგ პუტინმა შეხვდრაზე მზადყოფნა მომდევნო წელსაც გამოთქვა, თუმცა რაიმე ქმედითი ნაბიჯები არც ერთი მხრიდან არ გადადგმულა.

საგარეო საქმეთა ყოფილი მინისტრი მაია ფანჯიკიძე ამბობს, რომ მისი მინისტრობის დროს შეხვედრასთან დაკავშირებით წინასწარი სამუშაოები არ ჩაუტარებია, რადგან, მისი თქმით, შეხვედრას მაშინ აქვს აზრი, თუკი წინასწარი შედეგი ცნობილი იქნება.

“ამაზე საუბარი დიდი ხანია მედიაში მიმდინარეობს. თუმცა, არასოდეს არ ყოფილა სახელმწიფოების დონეზე საუბარი. საგარეო საქმეთა სამინისტროს ჩემ დროს ასეთი შეხვედრისთვის არასოდეს არ ჰქონია რაიმე სახის წინასწარი სამუშაო ჩატარებული, რადგან ჩემი აზრი იყო და დღესაც არის, რომ ასეთი შეხვედრის დაგეგმვას და ჩატარებას მხოლოდ მაშინ აქვს აზრი, თუ წინასწარ გვეცოდინება დახლოებითი შედეგი, რასაც შეგვიძლია მივაღწიოთ ასეთი შეხვედრის შემთხვევაში.

“თუკი შეხვედრა იქნება მომზადებული და შეეხება ისეთ თემებს, რომლებიც საქართველოსთვის არის ყველაზე მნიშვნელოვანი – ესაა საქართველოს დეოკუპაცია – რუსეთის ლიდერთან შეხვედრისას მხოლოდ და მხოლოდ ამ საკითხზე უნდა იმსჯელონ”, – უთხრა “მთელ კვირას” მაია ფანჯიკიძემ.

მისივე თქმით, ჰუმანიტარულ და ვაჭრობის საკითხებზე ქვეყნის ლიდერების შეხვედრა არ არის საჭირო.

“მოსმენას წინ არაფერი არ უდგას, ეს ყოველთვის კარგია. საინტერესოა რა წინადადება აქვს მეორე მხარეს, მაგრამ კიდევ ერთხელ ვამბობ – იმისათვის, რომ ვილაპარაკოთ “უბრალოდ თემებზე” – ვაჭრობა და ჰუმანიტარული საკითხები და ასე შემდეგ – არ არის საჭირო უმაღლეს დონეზე შეხვედრის მომზადება, ამისთვის არსებობს კარასინი-აბაშიძის ფორმატი.

“ხოლო თუ რუსეთი მზად არის ილაპარაკოს ჩვენთვის უმნიშვნელოვანეს საკითხზე და შემოგვთავაზებს ქმედით ნაბიჯებს ამ მიმართულებით, მაშინ რასაკვირველია შეხვედრას აზრი ექნება.

“ჩვენ ამასთან დაკავშირებით განცხადება არაერთხელ გავაკეთეთ და ვფიქრობ, რუსეთის ხელისუფლბას ეს არ გამორჩებოდა”, – ამბობს ფანჯიკიძე.

თსუ-ის პროფესორ კორნელი კაკაჩიას თქმით, შეხვედრა ორინტირებული უნდა იყოს შედეგზე და შეხვერდა მხოლოდ შეხვედრისთვის არ ღირს.

“ჯერჯერობით იმ დინამიკის პირობებში, რომელიც რუსეთსა და საქართველოს შორისაა, ურთიერთობა არ არის მომწიფებული, არ არსებობს არავითარი წინაპირობა, რომ ორი ქვეყნის ლიდერების შეხვედრა შედგეს. შეხვედრა შეხვედრისთვის არაფრის მომცემი არ არის და ჩვენ ამის 25-წლიანი გამოცდილება გვაქვს.

“აქედან გამომდინარე, სანამ რუსეთი არ იქნება მზად განახორციელოს რადიკალური ცვლილება საქართველოსთან მიმართებაში საგარეო კურსის შეცვლის თვალსაზრისით, მანამდე ჩვენი მხრიდან შეხვედრას აზრი არ აქვს.

“ახლა ყველა საკითხზე შეიძლება საუბარი, გარდა კონფლიქტური რეგიონებისა. და თუ ასეთ საკითხებზე რაღაც ცვლილება მოხდა, ამასთან დაკავშირებით გარკვეული სიგნალები უნდა იყოს ან განცხადება უნდა უძღოდეს წინ.

“ანუ, შეხვედრა უნდა იყო მომზადებული ორივე მხრიდან და ორენტირებული იყოს შედეგზე. შეხვედრა შეხვედრისთვის არ ღირს”, – განუცხადა “მთელ კვირას” კაკაჩიამ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 07 მარტი, 2016 წელი

რუსები „სამხრეთ ოსეთში“ საქართველო-რუსეთის ახალ “საზღვარს” აკანონებენ

ვახტანგ შამუგია

საქართველოს მცოცავი ანექსია გრძელდება და ახალ ფაზაში გადადის. გასული კვირის ბოლოს, სპეციალურმა კომისიამ რატიფიცირება გაუკეთა შეთანხმებას სასაზღვრო ზოლის შესახებ რუსეთის ფედერაციასა და საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიას, ცხინვალის არაღიარებულ რესპუბლიკას შორის. შეთანხმება უკვე გადაეგზავნა პრეზიდენტ პუტინს ხელმოსაწერად, რის შემდეგაც იგი ძალაში შევა და რუსეთისა და ცხინვალის რეგიონის საზღვარი “ოფიციალურად” განისაზღვრება.

“დოკუმენტი განსაზღვრავს სახელმწიფოთაშორის საზღვარს, რომელიც საქართველო-რუსეთ-სამხრეთი ოსეთის საზღვრების კვეთის დასავლეთი წერტილიდან აღმოსავლეთ წერტილამდე გადის. მათი საბოლოო განსაზღვრა უნდა მოხდეს სამმხრივი შეთანხმების საფუძველზე”, – ნათქვამია რუსეთის ფედერაციის სამთავრობო სპეცკომისიის დასკვნაში.

სხვა დეტალები, თუ კონკრეტულად სად გაივლის ეს “საზღვარი” და საქართველოს ტერიტორიის რომელიმე ნაწილი ხომ არ მოექცევა ცხინვალისა და მოსკოვის შეთანხმების შედეგად პირდაპირ რუსეთის შემადგენლობაში ახლა უკვე “ოფიციალურად”, ჯერჯერობით უცნობია. რაც შეეხება ნახსენებ სამმხრივ შეხვედრას, მისი გამართვა თბილისში არარეალურად მიაჩნიათ.

ე.წ. სამხრეთი ოსეთის რესპუბლიკასა და რუსეთის ფედერაციის სასაზღვრო მონაკვეთი 74 კილომეტრია. ის კავკასიონის მთავარ წყალგამყოფ ქედზე გადის.

რთული გეოგრაფიული მდებარეობის გამო, ცხინვალს რუსეთის ფედერაციასთან მხოლოდ ორი გზა აკავშირებს. პირველი, ეს არის ტრანსკავკასიური მაგისტრალი და მეორე ე.წ. სამხედრო ოსური გზა მამისონის უღელტეხილის გავლით. თუმცა, ამ უკანასკნელით თითქმის არ სარგებლობენ, რადგანაც გზის გარკვეული მონაკვეთი საქართველოს მიერ კონტროლირებად ტერიტორიაზეა მოქცეული.

მამისონის უღელტეხილიდან ოდნავ მოშორებით, კუდარის უღელტეხილიდან ეშვება ძაურიკაუ-ცხივნალის 2009 წლის ზამთარში ახლად გახსნილი გაზსადენი, რომლითაც ხდება ოკუპირებული ტერიტორიის გაზმომარაგება. მისი მშენებლობა რუსეთს 500 მილიარდი რუბლი დაუჯდა. ამასთან, გასული წლის ბოლოს, რუსულმა მხარემ, საზღვართან ახლოს დაიწყო ტურისტულ კომპლექს “მამისონის” მშენებლობა, რომლის ნაწილმა საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიაც მოიცვა.

მამისონის უღელტეხილთან დაკავშირებით ურთიერთგამომმრიცხავი ხმები 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ ხშირად ვრცელდებოდა. 2015 წლის შემოდგომაზე, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ რუსმა სამხედროებმა დაიკავეს და რუსული დროშა აღმართეს, თუმცა საქართველოს სასაზღვრო დეპარტამენტმა ეს ცნობა მაშინვე უარყო.

საგულისხმოა, რომ 1970-იანი წლების შუა ხანებში, როდესაც საქართველოს სსრ-სა და რსფსრ ჩრდილოეთ ოსეთთან კავკასიის მთავარი წყალგამყოფი ქედის გავლით დამაკავშირებელი გზის მშენებლობა იგეგმებოდა, ქართველმა ინჟინრებმა მოსკოვს რაჭის რაიონიდან, მამისონის უღელტეხილზე გვირაბის გაჭრა შესთავაზეს, თუმცა, საბჭოთა ხელისუფლებამ არჩევანი მაინც როკის გვირაბის სასარგებლოდ გააკეთა, მიუხედავად იმისა, რომ თბილისის მიერ შეთავაზებულ მარშრუტზე სამჯერ უფრო ნაკლები ზვავსაშიში მონაკვეთები და ნაკლებად რთული გეოლოგიური პირობები იყო, ამასთან, მშენებლობაც გაცილებით იაფი ჯდებოდა. რატომ უარყო კრემლმა ქართველი ინჟინრების უფრო ეკონომიური და უსაფრთხო პროექტი, ეს ყველაზე ნათლად 2008 წლის აგვისტოს ომის დროს გამოჩნდა.

რუსეთისა და ე.წ.”სამხრეთ ოსეთის” სასაზღვრო ზოლის დემარკაციას უბრალო ფორმალობასა და ცხინვალის მხრიდან “სახელმწიფოებრიობანას” თამაშს უწოდებს პოლიტოლოგი დავით კასრაძე.

“არსებულ რეალობას ეს ფაქტი დიდად არ ცვლის. რა თქმა უნდა, საყურადღებოა, მაგრამ ბერკეტი ამ ყველაფრის საწინააღმდეგოდ თბილისს, გარდა პოლიტიკური განცხადებებისა არ გააჩნია. თუმცა, საქართველოს შიდა ტერიტორიებზე ე.წ. საზღვრის და მავთულხლართების გავლება, რომელიც ამ ეტაპზე, ალბათ დროებით შეჩერებულია, უფრო საგანგაშო და სახიფათოა”, – თქვა “მთელ კვირასთან” საუბრისას პოლიტოლოგმა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ მინისტრ მიხეილ გიორგაძესთან: “ჩემი მთავარი მიზანი ამ შეხვედრაზე ოშკი იყო”

სალომე სარიშვილი

კულტურისა და ძეგლთა დაცვის მინისტრ მიხეილ გიორგაძის განცხადებით, მიუხედავად სამუშაო პროცესში ქართველი სპეციალისტების ნაკლები ჩართულობისა, თურქეთის ტერიტორიაზე მდებარე ქართული ისტორიული ძეგლის – იშხნის მონასტრის რეაბილიტაცია წარმატებით დასრულდა. მისივე თქმით, ქართველმა სპეციალისტებმა ძეგლზე შესრულებული სამუშაოები, როგორც სამშენებლო, ისე კედლის მხატვრობის ნაწილში, დადებითად შეაფასეს, თუმცა, ძეგლზე ჩატარებული სამუშაოების რევიზია კიდევ ერთხელ მოხდება, რაზეც, მინისტრის განცხადებით, თურქულ მხარესთან შეთანხმება პრაქტიკულად მიღწეულია.

“მთელ კვირასთან” ინტერვიუში მინისტრმა ყურადღება თურქულ მხარეთან შეთანხმების იმ დეტალებზე გაამახვილა, რაც ორი ქვეყნის სამინისტოებს შორის ოფიციალური ხელშეკრულების საფუძველზე მომავალში უნდა განხორციელდეს. ამბობს, რომ საწყის ეტაპზე პრიორიტეტი კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლებია, რომელთა რესტავრაცია-კონსერვაციაში მონაწილეობას, თურქ სპეციალისტებთან ერთად, ქართველი სპეციალისტებიც მიიღებენ.

მიხეილ გიორგაძე ჩვენთან საუბრისას “პანორამა თბილისის” პროექტის ირგვლივ გაჩენილ საზოგადოებრივ პროტესტსაც შეეხო და თქვა, რომ მისი აზრით, ისევე როგორც სხვა თემების შემთხვევაში, აქაც გარკვეულ სპეკულაციებს აქვს ადგილი. თავად მას, როგორც მოქალაქეს და არა როგორც მინისტრს, პროექტის იდეა ხიბლავს და ამბობს, რომ დედაქალაქის განვითარება მათ შორის მის ისტორიულ ნაწილშიც, მნიშვნელოვანია.

თურქულ მხარესთან შეთანხმების დეტალებსა და კულტურის სფეროში მიმდინარე სხვა სიახლეებზე “მთელი კვირა” კულტურისა და ძეგლთა დაცვის მინისტრს მიხეილ გიორგაძეს გაესაუბრა.

მიხეილ გიორგაძე: პირველ რიგში მინდა ვთქვა, რომ როგორი უცნაურიც არ უნდა იყოს, ორ ქვეყანას შორის, თანაც ისეთ ქვეყნებს შორის, რომლებიც პრაქტიკულად ყველა მიმართულებით ერთმანეთის პარტნიორები არიან, სამწუხაროდ, გარკვეული პერიოდის განმავლობაში ინსტიტუციონალური თანამშრომლობა არ ყოფილა. ვგულიხმობ კულტურის სამინისტროებს შორის თანამშრომლობას. ამას, რა თქმა უნდა, თავისი ობიექტური მიზეზიც აქვს. მოგეხსენებათ, თავის დროზე თურქეთში არჩევნები ჩატარდა, რის შემდეგაც მთავრობა კოალიციურად ვერ შედგა. შემდეგ იყო ახალი არჩვენები, რის მერეც ახალი მთავრობა და ახალი კულტურის მინისტრი მოვიდა. მათთან ყველა ჩვენი ინტერესის ობიექტებისა და აქტუალური თემის გათვალისწინებით მუშაობას ვიწყებთ.

- რამდენიმე დღის წინ თქვენს თურქ კოლეგასთან, თურქეთის კულტურისა და ტურიზმის მინისტრთან გქონდათ შეხვედრა. კონკრეტულად რა საკითხები განიხილეთ და რაიმე შეთანხმებას თუ მიღაწიეთ?

- მინისტრს პირადად ძალიან ვთხოვე ეს შეხვედრა სასწრაფოდ შემდგარიყო, მით უმეტეს, რომ ახალი მინისტრის გაცნობაც მინდოდა. შეიძლება გასაკვირი იყოს, მაგრამ ორი ქვეყნის კულტურის სამინისტროებს შორის ბაზისური ხელშეკრულება კულტურის სფეროში თანამშრომლობის შესახებ 20 წელიწადზე მეტია არ არსებობს. ამგვარი ხელშეკრულება 22 წლის წინ არსებობდა, რომელიც სხვადასხვა თემას – სპორტსა და ა.შ მოიცავდა, თუმცა, იმ შეთანხმებაში საერთოდ არ არის ნახსენები ისეთი ტერმინი, როგორიცაა კულტურული მემკვიდეობა. შესაბამისად, ჩვენს ერთობლივ შეხვედრაზე ორივე მხარემ, გარდა მეგობრული თანამშრომლობის დეკლარირებისა, გამოვთქვით სურვილი გადაგვედგა კონკრეტული ნაბიჯები. ჩემი პირველი შეთავაზება გახლდათ კონკრეტული ხელშეკრულების გაფორმება, სადაც სამომავლოდ ყველა ჩვენ მიერ გადადგმული ნაბიჯი იქნება გაწერილი.

- კულტურული მემკვიდრეობა ახსენეთ. რამდენად პრიორიტეტული იქნება ამ ხელშეკრულებაში ეს სფერო და კერძოდ ტაო-კლარჯეთში მდებარე ქართული ისტორიული ძეგლების რესტავრაცია-კონსერვაციის საკითხი?

- რა თქმა უნდა, აქ მოიაზრება კულტურული მემკვიდრეობა, სხვადასხვა სახელოვნებო დარგები, ელემენტარული კულტურის დღეების ჩატარება, რომელიც აქამდე განსაზღვრულიც კი არ იყო – რომელი მხარე რას აიღებდა საკუთარ თავზე ასეთი ტიპის ღონისძიებების ჩატარებისას. ერთ-ერთი მთავარი პრინციპი, რომელზეც მგონია რომ შევთანხმდით, კულტურული მემკვიდრეობის სფეროა. მინისტრს ერთმნიშვნელოვნად შევთავაზე, რომ პროექტები, რომლებიც მომავალში განხორციელდება, ჯერ კიდევ პროექტირების სტადიაში მეორე მხარის სპეციალისტებისა და ექსპერტების ჩართულობით განხორციელდეს, სამისოდ კი კონკრეტული მაგალითიც დავუსახელე.

ცხადია, აქ ვგულისხმობ ისეთ შემთხვევებს, როდესაც პოსტ ფაქტუმ კონკრეტულ შედეგებზე მეორე მხარეს შენიშვები აქვს ხოლმე. იმისთვის, რომ ასეთი გაუგებრობა სამომავლოდ არ მოხდეს, ამ წინადადების სისრულეში მოყვანა აუცილებელია.

ერთ-ერთ ასეთ მაგალითად შეიძლება იშხანის ძეგლი განვიხილოთ. რა თქმა უნდა, ჩვენ მადლიერები ვართ, რომ ძეგლზე ამხელა სარეაბილიტაციო სამუშაოები ჩატარდა და ჩატარდა ნამდვილად კარგად, თუმცა, გარკვეული აზრი სამუშაოების კიდევ უკეთესად ჩატარებისა მართლაც იყო.

ძეგლზე სამუშაოები როგორც სამშენებლო ნაწილში, ისე კედლის მხატვრობის ნაწილშიც დასრულებულია. ჩვენი სპეციალისტების შეფასებით, სამუშაოები კარგადაა ჩატარებული. იმდენად, რამდენადაც ჩემამდე აზრთა გაცვლა-გამოცვლა მხარეებს შორის, ასე ვთქვათ, გაჭედილი იყო, ჩემი პირველი შეხვედრის მიზანიც სწორედ ის იყო, რომ უკვე განხორციელებულ და ასევე მომავალში განსახორციელებელ სამუშაოებში ორმხივი სპეციალისტების ჩართულობა ყოფილიყო.

- როდისთვის მოეწერება მხარეებს შორის ოფიციალურ დოკუმენტაციას ხელი და რომელი იქნება პირველი ძეგლი, სადაც აღდგენით სამუშაოებში ქართველი სპეციალისტები მიიღებენ მონაწილეობას? ექსპერტულ წრეებში ითქვა ისიც, რომ იშხანის მონასტერზე ფრესკები არაჯეროვნადაა აღდგენილი – რა შეგიძლიათ ამის შესახებ გვითხრათ? თუ გავითვალისწინებთ იმასაც, რომ თურქეთის ტერიტორიაზე მისი მნიშვნელობიდან გამომდინარე ბევრი ღირებული ძეგლი რღვევას განიცდის, საინტერესოა როგორი კრიტერიუმებით იხელმძღვანელებთ. მაგალითისთვის ოთხთა ეკლესია, ხანძთის მონასტერი და ბანაც კი კმარა…

- როგორც მოგახსენეთ, რამდენიმე კონკრეტული წინადადება მქონდა და მოხარული ვარ, რომ მინისტრმა ეს გაიზიარა. პირველი, ესაა ფართო ხელშეკრულების მომზადება კულტურის სფეროში, რომელზეც ქართული მხარე უკვე მუშაობს, რადგან ეს გარკვეულ უწყებათაშორის პროცედურებს მოიცავს, თუმცა, ეს დღეების საკითხია.

ამის შემდეგ დოკუმენტაცია თურქულ მხარეს გადაეგზავნება, ხოლო ხელმოსაწერად საპასუხო ვიზიტით ჩემი კოლეგა თბილისს ეწვევა. ეს იქნება ძალიან კარგი ბაზა სამომალო თანამშრომლობისთვის.

მეორე წინადადება – ესაა ორმხრივი სამუშაო ჯგუფის შექმნა კულტურული მემკვიდრების სფეროში. სამუშაო ჯგუფმა უახლოეს პერიოდში მინისტრებს კონკრეტული სამუშაო გეგმა უნდა წარუდგინონ, სადაც ასევე კონკრეტული ნაბიჯები ვადების მითითებით იქნება გაწერილი.

ვფიქრობ, რომ ეს შეთანხმება ერთმნიშვნელოვნად პროგრესის მომტანი იქნება. ცხადია, საწყის ეტაპზე სპეციალისტების ჩართვა ოშკის სამონასტრო ცენტრზე მოხდება, თუმცა, მინისტრს კონკრეტული ეტაპების გავლა შევთავაზე, რადგან ყველაფერს ერთად არც ადამიანური და არც ფინანსური რესურსი არ ეყოფა.

პირველი ეტაპი ყველაზე მძიმე მდგომარეობაში მყოფ ობიექტებზე მუშაობას გულისხმობს, მეორე ეტაპი ნაკლებად მძიმესა და უკვე დასრულებული ობიექტების ერთგვარ რევიზიას, რათა შედეგი მაქსიმალურად იდეალურისკენ იყოს მიმართული. ვგულისხობ, რომ თუკი რამის გამოსწორება შესაძლებელი იქნება, ეს გაკეთდეს. პრინციპში, ესაა პასუხი თქვენს შეკითხვაზე იშხნის ფრესკებთან დაკავშირებით.

მესამე ეტაპი – ესაა ინვენტარიზაცია, რომელიც როგორც საქართველოს ტერიტორიაზე, ისე თურქეთის ტერიტორიაზე უკვე მრავალჯერ დაიწყო. ვგულისხმობ ძეგლების აღმოჩენას, თუ რა თქმა უნდა ასეთი არის.

ჩემთვის ძალიან სასიამოვნო იყო ის მზაობა, რომელიც მინისტრმა შეხვედრისას გამოხატა. მან ჩემ თვალწინ დაავალა შესაბამის უწყებას ამ დიდი ხელშეკრულების გაფორმებამდე ინფორმაცია ქართულ მხარეს მაქსიმალურად სწრაფად მიეწოდოს, ისევე როგორც საჭიროების შემთხვევში ჩვენ გავაკეთებთ ამას.

პირველი მოთხოვნა ოშკთან დაკავშირებით იყო, რადგან ვიცით, რომ ეს ძეგლი ყველაზე მძიმე მდგომარეობაშია. პრინციპში, საქმე იმდენად წინ წავიდა, რომ მათ ხელშეკრულების გაფორმებამდე გამოხატეს მზაობა ამ ძეგლის გამაგრებით სამუშაოებზე ყველა ინფორმაცია მოგვაწდონ, რათა ქართველი სპეციალისტები სამუშაოებში დროულად ჩაერთონ. შემდეგ მოხდება ტენდერის გამოცხადება, რასაც გარკეული დრო დასჭირდება, თუმცა, აქ საუბარი თვეებსა და ხანგრძლივ ვადაზე რა თქმა უნდა არაა.

ვფიქრობ, მაქსიმუმ ორ თვეში ფორმალური ნაწილი მოგვარდება და ჩვენ შევძლებთ გვქონდეს გენერალური ხელშეკრულება კულტურის სფეროში და მეორე მხრივ გვქონდეს შეჯერებული პროექტი ოშკის გამაგრების საკითხზე.

სხვათა შორის, ძალიან მესიამოვნა ჩემი კოლეგის დამოკიდებულება, როდესაც მან თქვა, რომ ისინი ძეგლებს თურქულ ან ქართულ ძეგლებად არ ყოფენ, არამედ ისინი ამ ძეგლებს საერთო კულტურულ მეკვიდრეობად მიიჩნევენ.

- დაახლოებით რომ გვითხრათ, რა პრინციპით შეარჩევთ სამუშაო ჯგუფს, ვინ იქნებიან ის სპეციალისტები, რომლებიც ტაო-კლარჯეთის ძეგლების აღდგენასა და შენარჩუნებაზე მუშაობას შეძლებენ?

- კონკრეტულ გვარებსა და სახელებს ახლა ვერ გეტყვით, თუმცა, ქართული მხრიდან წამყვანი როლი, რა თქმა უნდა, კულტურული მემკვიდრეობის დაცვის სააგენტოს ენიჭება და სამუშაო ჯგუფსაც ეს სამსახური განსაზღვრავს. როგორც გითხარით, ჩემი მთავარი მიზანი ამ შეხვედრაზე ოშკი იყო, რადგან ის ყველაზე მძიმე მდგომარეობაშია. თუმცა, სამომავლოდ, რა თქმა უნდა, სამუშაო ჯგუფი ყველა ობიექტზე ჩასატარებელ სამუშაოებს განსაზღრავს.

- გასულ წლებში, კერძოდ კი თქვენი წინამორბედის, გურამ ოდიშარიას მინისტრობის დროს თურქებს ქართული ძეგლების რეაბილიტაციის საკითხზე ნაცვალგებითი პრინციპი ჰქონდათ შერჩეული და ქართული ძეგლების აღდგენის შემთხვევაში, ბათუმში აზიზიეს მეჩეთის ასლის აღდგენას ითხოვნდნენ. ხომ არ წამოჭრილა ეს საკითხი კვლავ თქვენსა და ახალი მინისტრის შეხვედრაზე?

- ნაცვალგების პრინციპი ასეთ შემთხვევებში ყოველთვის არსებობს ხოლმე. თუმცა, ახლა მნიშვნელოვანი დეტალი გახლავთ ის, რომ ჩვენ დღეს არსებულ ძეგლებზე, ნანგრევებზე ვსაუბრობთ, იმაზე, რისი კოსერვაცია-რეაბილიტაციაც შეიძლება. ამიტომ პირველი რიგის ამოცანებში ისეთ თემებს არ განვიხლავთ, რაც ყველაფრის თავიდან დაწყებას, რაღაცის ნულიდან დაწყებას ან ახლის აშენებას გულისხმობს. ეს თემა, რა თქმა უნდა, წამოიჭრა, თუმცა მკაფიოდ ვთქვი, რომ რაიმე ახლის მშენებლობა კულტურის სამინისტროს კომპეტენციას სრულიად სცდება. ჩვენ ამ ფორმატში, ამ თემაზე ვერც ვიმსჯელებთ და ვერც განვიხილავთ. ამ შემთხვევაში ეს საკითხი ნამდვილად დაისვა, თუმცა, არა იმგვარად, რომ ამას რაიმე მოთხოვნის ფორმა ჰქონოდა – ან მეჩეთს ააშენებთ, ან არადა ამის იქით არაფერი მოხდებაო – ასე ნამდვილად არ ყოფილა.

- “პანორამა თბილისი” – ეს ის თემაა, რომლის ირგვლივაც საზოგადოებრივი პროტესტი ჯერ კიდევ არ დამცხრალა. თქვენ, როგორც კულტურისა და ძეგლთა დაცვის მინისტრი, როგორ აფასებთ ამ პროექტს, რამდენად მისაღებია დედაქალაქის ისტორიულ ნაწილში ამგვარი მასშტაბური ტიპის პროექტის განხორციელება?

- ამ თემაზე ჩემი პოზიცია სხვადასხვა ფორმატში არაერთხელ გამომიხატავს. შემიძლია გითხრათ, რომ საკმაოდ ფართო იყო ის კონსულტაციები, რომელებიც ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში ქალაქ თბილისის მერიაში იმართებოდა. ჩართულობა ამ პროცესში ურბანისტებისა, ხელოვნებათმცოდნეებისა, არასამთავრობო ორგანიზაციებისა ძალიან დიდი იყო. ანუ, პრქტიკულად, ყველა, ვინც ამ საკითხში თავს კომპეტენტურად მიიჩნევდა ან ინტერესესს გამოხატავდა, ამ მსჯელობაში ჩართული იყო, მათ შორის კულტურის სამინისტროს შესაბამისი სამსახურის წარმომადგენლები.

პირვანდელმა პროექტმა სწორედ იმ რეკომენდაციების გათვალისწინებით, რომლებიც კონსულტაციების პერიოდში გაიცა, საკმაოდ სერიოზული ცვლილებები განიცადა. დღეს ეს პროექტი ყველა რეკომენდაციას მაქსიმალურადაა მისადაგებული. თუმცა, ხშირ შემთხვევაში არა მხოლოდ “პანორამა”, არამედ სხვა საკითხებიც, რომლებიც ისევ და ისევ კულტურულ მემკვიდრეობას ეხება ხოლმე, სხვადასხვა დაინტერესებული ჯგუფების მხრიდან გარკვეული სპეკულაციების საგანი ქულების დაწერის მიზნით ხდება.

ვფიქრობ, ეს პროექტი პროფესიული წრეების რეკომენდაციებს მიახლოებულია. პროფესიონალებთან კამათში არც შევდივარ, სწორედ ამისთვის არსებობენ სამინისტროში შესაბამისი დარგის სპეციალისტები და ჩვენ მათ პროფესიონალიზმში ეჭვი არ გვეპარება. როგორც მოქალაქეს და არა როგორც მინისტრს, მგონია, რომ დიახ, ქალაქს ნამდვილად სჭირდება განვითარება და შესაბამისი ინფრასტრუქტურა.

- გასული წლის დასაწყისიდან მოყოლებული სამინისტრო კულტურის ახალი სტრატეგიის შემუშავებასა და კონკრეტულ სამოქმედო დოკუმენტზე მუშაობს. რა ეტაპზეა ახლა ეს პროცესი?

- თუ ამ დოკუმენტაციის შექმნის ეტაპებზე ძალიან მოკლედ ვისაუბრებთ, გადაჭარბების გარეშე შეიძლება ითქვას, რომ გასულ წელს ისტორიული პროცესი დაიწყო. მთავარი პრინციპი, რომლითაც ჩვენ ამ პროცესში ვხელმძღვანელობდით, საჯაროობა, გამჭვირვალობა და ამ პროცესზე ხელმისაწვდომობა გახლდათ. ამასთანავე საზოგადოების ჩართულობა, რასაც პრინციპულად ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, რადგან ასე გავიაზრებთ რა გზას ვადგავართ დღეს და როგორ გარემოში გვინდა მომავალში ვიცხოვროთ.

ამ თვალსაზრისით არ შემიძლია არ აღვნიშნო ევროსაბჭოს გენერალური მდივნის მოადგილის ქალბატონ ბატაინი დრაგონის ამ პროცესისადმი შეფასება. მან თქვა, რომ ის პროცესი, რომელიც საქართველოში სტრატეგიული დოკუმენტის შემქნისას გაიმართა, ევროკავშირის დანარჩენი ქვეყნებისთვის მისაბაძი მოდელი გახდა.

დღეს დასკვნით ფაზაში ვიმყოფებით, სამუშაო ვერსია ამ სტრატეგიისა შექმნიალია. წლის დასაწყისიდან მთელი ქვეყნის მასშტაბით ისევ შეხვედრები გვქონდა, სადაც საზოგადოებამ სტრატეგიულ დოკუმენტთან დაკავშირებით საკუთარი აზრი გაგვიზიარა.

მინდა ხაზგასმით აღვნიშნო, რომ ეს არაა კულტურის სამინისტროს მიერ შექმნილი დოკუმენტი, ესაა ჩვენი საზოგადოების თანაავტორობით შექმნილი დოკუმენტი. ვემზადებით ამ დოკუმენტის უწყებათაშორის კომისიაზე გატანისთვის, შემდეგ კი მთავრობაზე დასამტკიცებლად. ორივე ეტაპი ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან კოლეგა სამინისტროების ჩართულობა აუცილებელია, არ მინდა მთავრობაზე გატანისას რაიმე გაუგებრობა მოხდეს.

გვინდა, რომ მთავრობამ ეს დოკუმენტი მოიწონოს, რადგან მისი დამტკიცების შემდეგ, მისი შესრულება მთელ სახელისუფლებო ვერტიკალში სავალდებულო გახდება. ამის შემდეგ აღარც მინისტრზე, აღაც ადგილობრივ სახელისუფლებო პირებსა და სხვა საჯარო პირებზე ამ დოკუმენტის აღსრულება დამოკიდებული აღარ იქნება.

- პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა ამ თანამდებობაზე მისი დამტკიცების შემდგომ განაცხადა, რომ ყურადღებით შეისწავლიდა მთავრობის წევრთა საქმიანობას და მთავრობაში საკადრო ცვლილებების შესახებ გადაწყვეტილებას ამის შემდეგ მიიღებდა. ბოლო პერიოდში მედიაში კონკრეტულ მინისტრთა გვარებიც დასახელდა, რომლებმაც შესაძლოა ახლო მომავალში თანამდებობები დატოვონ. თქვენ რას გვეტყვით, რას უნდა ველოდოთ უახლოეს პერიოდში?

- ამასთან დაკავშირებით ახალს ნამდვილად ვერაფერს გეტყვით. მინისტრთა კაბინეტი დღესაც იმავე შემადგენლობით მუშაობს. რა თქმა უნდა, ცვლილებები პრემიერის პრეროგატივაა და ამიტომაცაა ის მთავრობის ხელმძღვანელი. მან უნდა გააკეთოს კონკრეტული შეფასებები და ამის საფუძველზე კონკრეტული გადაწყვეტილება მიიღოს. თუ ის მიიღებს ამგავრ გადაწყვეტილებას, ამას თქვენც ჩვენთან ერთად გაიგებთ.

„კვირის პალიტრა“, 07 მარტი, 2016 წელი

რა მოვუხერხოთ “თავს დამტყდარ” უმუშევრობას

ემა ტუხაშვილი

ოფიციალური სტატისტიკის თანახმად, დღეს საქართველოში უმუშევრობისა და სიღარიბის დონეები დაახლოებით 12 პროცენტის ფარგლებშია, არაოფიციალურად კი სტაბილური სამსახურისა და შემოსავლის არმქონეთა რაოდენობა გაცილებით მეტია. სამწუხაროდ, ჯერ კიდევ არ გვაქვს 2015 წლის სტატისტიკური მონაცემები, რომ დასაქმებისა და უმუშევრობის ბოლო ტენდენციებზე ვისაუბროთ, თუმცა ლარის კურსის გაუფასურებისა და შემცირებული ინვესტიციების ფონზე შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ უმუშევრობა თუ არ გაიზრდებოდა, შემცირებით ნამდვილად არ შემცირდებოდა.

ე.წ. დასაქმების საიტების დაკვირვებით, საქართველოში ყოველდღიურად სამსახურს რამდენიმე ათეული ათასი ადამიანი ეძებს.­ ამავე ვებგვერდებზე განცხადებებს დამსაქმებლებიც აქვეყნებენ. მოთხოვნები სამსახურის მაძიებელთა შესაძლებლობებს ხშირად არ ემთხვევა, სხვა სიტყვებით, მწვავედ დგას არაკვალიფიციური კადრების პრობლემა. კიდევ უფრო ცუდი კი ის არის, რომ პროფესიული განათლების მიღება ჩვენში ან არაპრესტიჟულად მიიჩნევა, ან ვიღაც ფიქრობს, რომ ამის გაკეთება ასაკის გამო უკვე დაგვიანებულია.

ლევან ქისტაური, ეკონომიკის დოქტორი: “ლარის დევალვაციის გამო ბიზნესიც და მოსახლეობაც დიდი პრობლემების წინაშე აღმოჩნდა. კომპანიებსა და მოსახლეობას ძალიან გაეზარდათ ხარჯები დოლარში აღებულ სესხებზე, შესაბამისად, შეუმცირდათ დანაზოგი, სავარაუდოდ, გაეზრდებოდათ გადაუხდელი ვალდებულებებიც – არა მხოლოდ ბანკების წინაშე, სამეურნეო სუბიექტების ვალდებულებები ერთმანეთის მიმართაც. ყველაფერი ეს ფინანსურ მდგომარეობას მძიმედ აწვება და არ არის გამორიცხული, ვინმემ კადრების ოპტიმიზაცია გააკეთოს ან ხელფასები შეამციროს. სოციალური ფონის გაუმ­ჯობესების უმთავრესი წინა პირობა ეკონომიკური ზრდაა. მის გარეშე სოციალური სტაბილურობის მიღწევა შეუძლებელია. ეს პრობლემა განსაკუთრებით წლის პირველ ნახევარშია მოსალოდნელი, მეორე ნახევრიდან კი ვითარება უნდა დასტაბილურდეს და ეკონომიკური ზრდისა და ბიზნესის აქტივობის ტემპები უნდა გაიზარდოს.

დიდი პრობლემაა ქვეყანაში პროფესიონალიზმი და კვალიფიკაცია და ასევე დიდი პრობლემაა შრომისმოყვარეობა. ყველას უნდა სამსახური, მაგრამ ერთია, რომ კვალიფიკაცია და პროფესიონალიზმი არ ჰყოფნით და მეორეა, რომ ეს ფრაგმენტულად ვლინდება და არა ინტენსიურად. თანამშრომლის აყვანა მინდოდა და ინტერნეტსაიტზე გამოვაცხადე ვაკანსია მაღალი ხელფასითა და დეტალური საკვალიფიკაციო მოთხოვნებით. რამდენიმე ასეული CV შემოვიდა, აქედან გადავარჩიე და გავესაუბრე დაახლოებით 90 ადამიანს, თუმცა სამსახურში ერთიც ვერ ავიყვანე, რადგან სანახევროდაც ვერ აკმაყოფილებდნენ მითითებულ პირობებს. ხშირად გვესმის საყვედური, რომ ამა თუ იმ სამუშაოზე უც­ხოელები არიან დასაქმებული. რა ვქნათ, თუ ადგილობრივი კადრების კვალიფიკაცია პროფესიულ მოთხოვნებს არ აკმაყოფილებს? პრობლემის მოგვარებას წლები დასჭირდება და სამწუხაროდ, ვერც ვხედავ რამე ნაბიჯს სახელმწიფო დონეზე, რომ ამ პრობლემის მოგვარება დაიწყოს”.

სოსო არჩვაძე, ექსპერტი ეკონომიკის საკითხებში: “ვითარებას ისიც ამძიმებს, რომ საქართველოს ათეულობით წლების განმავლობაში ჰქონდა სრულიად განსხვავებული ეკონომიკური სტრუქტურა, რადგან ერთიანი საბჭოთა ბაზრის მომსახურებაზე იყო ორიენტირებული. და როცა საქართველო მსოფლიო ეკონომიკაში წარდგა, როგორც დამოუკიდებელი ერთეული, არსებულ სტრუქტურასა და პოტენციალზე მოთხოვნა არ იყო და გასაღების ბაზრის მოძიებაც თავიდან მოუხდა. ახლა მთავარია, სამსახურის მაძიებლებს ავუხსნათ – მოლოდინი, რომ სახელმწიფო ყველაფერს დაალაგებს, მეტისმეტად გადაჭარბებულია. ყველაზე დიდი, რაც სახელმწიფოს ამ ეტაპზე შეიძლება მოვთხოვოთ, სამართლიანი თამაშის წესებისა და სამეწარმეო გარემოს შექმნაა. თავად კი კვალიფიკაციისა და ცოდნის მუდმივ განახლებაზე უნდა იზრუნონ. ყოველი წარუმატებლობა უნდა გახდეს სტიმული, რომ გავაანალიზოთ, რატომ ხდება ასე და შევეცადოთ პრობლემების გამოსწორებას, რათა ჩვენი ადგილის დამკვიდრება შევძლოთ. ეკონომიკაში არის მოთხოვნა საშუალო-პროფესიული ტექნიკური განათლების მქონე პირებზე და ამავე დროს, საკმარისი რაოდენობით შესაბამისი სპეციალისტები არ გვყავს. დღეს ჩვენ უკუდო ამპარტავნობა გვჭირს, რადგან პროფესიული განათლების მიღება რატომღაც ახალგაზრდებისთვის არაპრესტიჟულად მიიჩნევა. სინამდვილეში არაპრესტიჟულია ასეთი დამოკიდებულება შრომისადმი, სხვის კმაყოფაზე ყოფნა და კიდევ უარესია სხვისი ქონების არამართლზომიერად მითვისება. სახელმწიფომ უნდა წარმოაჩინოს პროფესიული სასწავლებლების მნიშვნელობა და მოქალაქეებს აუხსნას, რომ შრომის ბაზარზე არსებობს მოთხოვნა კვალიფიციურ კადრებზე და უნდა შევძლოთ და ეს მოთხოვნა დავაკმაყოფილოთ. სხვაგვარად უმუშევრობის დაძლევა წარმოუდგენელია”.

„ახალი თაობა“, 07 მარტი, 2016 წელი

ყაზბეგიდან მოსახლეობის გასახლება იგეგმება: რას აპირებს ხელისუფლება?

რამდენიმე თვის წინ ხელისუფლებამ დიდი ზარ-ზეიმით გვამცნო მთის კანონში ცვლილებების შეტანა. გვითხრეს, ამიერიდან მთას დაცლა აღარ ემუქრებაო. კანონში შეტანილი ცვლილებები, მართალია, ყაზბეგის რაიონსაც შეეხება, მაგრამ, ამის მიუხედავად, აქაურებს საცხოვრებლის დატოვება მაინც მოუწევთ. ამის მიზეზი კი მაღალი ძაბვის გადამცემი ხაზი იქნება. 500-კილოვოლტიანი გადამცემის ხაზის გვერდით ცხოვრება ჯანმრთელობისთვის სახიფათო გახლავთ.

ყაზბეგის რაიონის მოსახლეობამ ამ საკითხთან დაკავშირებით არაერთხელ ცადა ხელისუფლების ყურადღების მიპყრობა, მაგრამ უშედეგოდ. 2011 წელს დაწყებული ჰესების მშენებლობა კვლავ წარმატებით მიდის და კიდევ რამდენიმე ჰესის აშენება იგეგმება, მიუხედავად იმისა, რომ ამ `ვნებას~ უკვე არაერთი ადამიანის სიცოცხლე შეეწირა. რამდენიმე წლის წინ დარიალის ხეობაში ორჯერ ჩამოწოლილი მეწყერი მსხვერპლით დასრულდა.

სპეციალისტები არ გამორიცხავენ, რომ მეწყერი კვლავ გამეორდეს. ჰესების მაშენებლებს კი ეს დიდად არ აღელვებთ. ენერგეტიკის სამინისტრო იქით უყენებს ჰესების მშენებლობის მოწინააღმდეგეებს პრეტენზიებს და აცხადებს, რომ ჰესების წინააღმდეგ წასვლა სახელმწიფო ინტერესების წინააღმდეგ წასვლას ნიშნავს.

საინტერესოა, რამდენად შედის სახელმწიფო ინტერესებში სასაზღვრო რაიონის დაცლა, რომელზეც ისედაც სერიოზული პრეტენზიები აქვს რუსულ მხარეს.

ჰესების აშენება თუ ბუნებას აზიანებს და მალე ყაზბეგში შესაძლოა მდინარეებმა აღარ იარსებონ, მაღალი ძაბვის გადამცემი ხაზები მოსახლეობის ჯანმრთელობას უქმნის საფრთხეს.

როგორც გუშინ, 6 მარტს, გამართულ შეხვედრაზე ითქვა, წესის თანახმად, მაღალი ძაბვის გადამცემი ხაზის სიახლოვეს 90 მეტრზე ახლოს ცხოვრება დაუშვებელია. 45 მეტრი ერთ მხარეს უნდა იყოს დაცილება და 45 მეტრი – მეორე მხარეს.

გარდა იმისა, რომ ეს მშენებლობა ჯანმრთელობისთვის სახიფათოა, როგორც ჩანს, ის მთლად კანონიერიც არ არის.

- ოფიციალური ინფორმაციის თანახმად, ყაზბეგის რაიონში იგეგმება 110 კვ-იანი გადამცემი ხაზის (220 კვ-იან გაბარიტებში) რეკონსტრუქცია და ახალი მაღალი ძაბვის 500 კვ-იანი გადამცემი ხაზის მშენებლობა. მოგეხსენებათ, ყაზბეგის რაიონის სოფლები გაშენებულია ვიწრო ხეობებში, ხოლო გადამცემი ხაზების გატარება სოფლების სამოსახლო ტერიტორიებზეა განზრახული და, შესაბამისად, ეს პროექტები სპობს სოფლების განვითარების პერსპექტივას. იმის ფონზე, რომ მოსახლეობის შენარჩუნება მთაში, მით უმეტეს სასაზღვრო რეგიონში, სახელმწიფოს პრიორიტეტია, გაუგებარია, რას ემსახურება მსგავსი პროექტები, რომელთა საჭიროების შესახებ არგუმენტები ძალიან ბუნდოვანია, – აცხადებს არასამთავრობო ორგანიზაცია „სტეფანწმინდის“ წევრი შოთა ბუჩუკური.

შექმნილი ვითარება რომ საკმაოდ სერიოზულია, ამაზე უელსსა და ინგლისში ჩატარებული კვლევებიც მეტყველებს. როგორც ყოფილი დეპუტატი საველი მარსაგიშვილი აცხადებს, კვლევა რამდენიმე წლის განმავლობაში მიმდინარეობდა და ის 1995 წელს დასრულდა.

- ამ დროის განმავლობაში გამოკვლეულ იქნა 29.000 ბავშვი, რომელთა ასაკიც 0-დან 15 წლამდე იყო. იმ ბავშვების 70%-ს ლეიკემია აღმოაჩნდა, რომლებიც მაღალი ძაბვის გადამცემი ხაზიდან 200 მეტრის დაშორებით ცხოვრობდნენ. იგივე დაავადება აღმოაჩნდათ იმ ბავშვებსაც, რომლებიც ამ გადამცემი ხაზებიდან 200-600 მეტრის დაშორებით ცხოვრობდნენ. ჩვენს შემთხვევაში გაცილებით რთულად იქნება საქმე, რადგანაც სნოს ვიწრო ხეობა და სოფელი ცდო არ იძლევა იმის საშუალებას, რომ ამ ხაზებმა საცხოვრებელი სახლებიდან შორს გაიაროს, – აცხადებს ყოფილი დეპუტატი.

იმ შემთხვევაში, თუ ეს პროექტი განხორციელდა, სნოს ხეობა შესაძლოა სულ დაიცალოს. არადა, ეს ყაზბეგის რაიონში ყველაზე მჭიდროდ დასახლებული ადგილია.

ორგანიზაცია სტეფანწმინდის თავმჯდომარე ზაზა წიკლაურის ინფორმაციით კი 500 კვ-იანი გადამცემი ხაზის პროექტის განხორციელება იგეგმება ისე, რომ დღემდე არ არსებობს მისი განხორციელების აუცილებლობისა და მიზანშეწონილობის დამადასტურებელი სერიოზული არგუმენტები.

- რაც შეეხება 110 კვ-იანი (220 კვ-იან გაბარიტებში) ხაზის რეკონსტრუქციას, საჭიროდ მიგვაჩნია, ჩატარდეს კანონმდებლობით განსაზღვრული სრულყოფილი საპროექტო სამუშაოები, სადაც გათვალისწინებული იქნება დასახლებული პუნქტებიდან გადამცემი ხაზის მაქსიმალური არიდება და სოციალურ და ბუნებრივ გარემოზე მავნე ზემოქმედების მინიმალიზაცია. ჩვენთვის გაუგებარია მსგავსი მნიშვნელობისა და მასშტაბის პროექტების მიზანშეწონილობისა და საჭიროების დასაბუთების გარეშე განხორციელება, მაშინ როცა ეს მთის მოსახლეობის საცხოვრებელ გარემოს ხელყოფს და გარდაუვალ მიგრაციას იწვევს მნიშვნელოვან სასაზღვრო რეგიონიდან, – აცხადებს ზაზა წიკლაური. მისი თქმით, ამ პროექტის ავტორებმა ადგილობრივი მოსახლეობა საკმაოდ ცუდ მდგომარეობაში ჩააყენეს.

- ისეთი შთაბეჭდილების შექმნას ცდილობენ, თითქოს ჩვენ სახელმწიფო ინტერესებს საკუთარი ბოსტნის ინტერესს ვუპირისპირებთ, რაც ასე ნამდვილად არ არის. საქმე მოსახლეობის ჯანმრთელობასა და ხევის შესაძლო დაცლას ეხება, რაც სახელმწიფო ინტერესში არ უნდა შედიოდეს, – ამბობს „სტეფანწმინდის“ თავმჯდომარე.

ახლო მომავალში ყაზბეგის მოსახლეობა პრემიერისა და პრეზიდენტის სახელზე კიდევ ერთი პეტიციის გაგზავნას აპირებს. პეტიცია ორი თვის წინაც გაიგზავნა, თუმცა ჯერ მასზე პასუხი არ მიუღიათ.

საინტერესოა, რას იზამს ხელისუფლება. სასაზღვრო რეგიონის დაცლა, წესით, მის ინტერესში არ უნდა შედიოდეს.