„რეზონანსი“: „რეზონანსის“ მიმართვა ამომრჩეველს

„რეზონანსი“: „ცივილურიდან შემაშფოთებლამდე“ – რეგრესგანცდილი წინასაარჩევნო კამპანია

„რეზონანსი“: 8 ოქტომბრის საღამოს 8 საათზე ორი დიდი აქციის მოლოდინია // „იქნება პროვოკაციები, ცემა, შეიძლება იარაღიც გაისროლონ, ბიულეტენების დათვლამდე ყუთებიც გაიტაცონ“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „პარლამენტიცა და მთავრობაც კოალიციური იქნება“ //  „თუ არჩევნები ნორმალურად ჩატარდა, რომელიმე პოლიტიკური ძალა საკონტროლო პაკეტს ვერ მიიღებს“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „თავისუფალ დემოკრატებს” შანსი აქვთ, რომ “ნაციონალები” გვერდით გაწიონ“

„რეზონანსი“: ქვემო ქართლის ინერცია – მამუკა არეშიძე ნუგზარ წიკლაურისა და გოდერზი ჩანქსელიანის წინააღმდეგ თეთრი წყაროში

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ნუგზარ წიკლაურთან: „დიდი ალბათობით მეორე ტური იქნება“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესტან: „თუ არ გამიყალბეს, შანსი ძალიან მაღალი მაქვს“

„რეზონანსი“: გივი თარგამაძის ავტო პროფესიონალის აფეთქებულია, რომელსაც მისი ლიკვიდაცია არ სურდა – ამბობენ ექსპერტები

„რეზონანსი“: წინასაარჩევნო სიურპრიზი – ლარი გაუფასურების პიკზეა

—–

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლუკა კურტანიძესთან: „ნაციონალებმა გივი თარგამაძე გაწირეს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გელა ხუციშვილთან: „კავკასიონზე არსებული 43 გადმოსასვლელიდან 25 რუსების ხელში გადავიდა“ // „სომხური მოტომსროლელი ბრიგადა საქართველოს სიღრმეშია შემოსული“

——————-

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

„რეზონანსის“ მიმართვა ამომრჩეველს

მიგვაჩნია, რომ საარჩევნო პროცესში რომელიმე პოლიტიკური ძალისადმი ღიად თუ ფარულად მხარდაჭერის გამოხატვა მედიის საქმე არ არის. თუმცა მთელ მსოფლიოში ცივილიზებულ სამყაროსთან ავტორიტარიზმის მზარდი დაპირისპირების ფონზე, რომელშიც შეიძლება ჩათრეული იქნას ჩვენი ქვეყანა, ისევე როგორც საქართველის ოკუპაციის გაგრძელებისა და მისი გაფართოების საშიშროებიდან გამომდინარე, გვინდა ჩვენს ერთგულ მკითხველებსა და საერთოდ ყველა ამომრჩეველს გავუზიაროთ ის პრინციპები, რომლითაც, ჩვენი აზრით, ახალი პარლამენტის არჩევისას უნდა ვიხელმძღვანელოთ. შაბათს, ხმის მიცემის წინ, პასუხი გაეცით შემდეგ კითხვებს:

პარტია ან მაჟორიტარობის კანდიდატი, რომლის შემოხაზვასაც ვაპირებ:

- გამოირჩეოდა თუ არა წინაასარჩევნო პერიოდში ქსენოფობიური, სიძულვილის ენის შემცველი მოწოდებებით, აღვივებდა თუ არა რელიგიურ, ეროვნებათაშორის შეუწყნარებლობას, ილაშქრებდა თუ არა უმცირესობების წინააღმდეგ?

- ცდილობდა თუ არა საქართველოს მეგობარი ქვეყნების დისკრედიტაციას, მათი მტრებად წარმოჩენას, ფსევდოპატრიოტული რიტორიკით მათგან მტრის ხატის შექმნას?

- გვევლინებოდა თუ არა ოკუპანტი ქვეყნის რიტორიკის გამავრცელებლად, მათი მსოფლმხედველობის პროპაგანდისტად?

- და, იყო თუ არა საქართველოში ადამიანის უფლებათა მასობრივი დარღვევის, პოლიტიკური ტერორის, მედიისა და სიტყვის თავისუფლების დევნის შემოქმედი ან მისი გამმართლებელი?

——–

თუნდაც ერთ-ერთ ამ კითხვაზე დადებითი პასუხის შემთხვევაში, მოგიწოდებთ კიდევ ერთხელ გადახედოთ არჩევნებში მონაწილე პარტიებისა და ბლოკების ვრცელ სიას და მხარი დაუჭიროთ თქვენ მსოფლმხედველობასთან ახლოს მყოფ ნებისმიერ სხვა პოლიტიკურ ძალას, რომელიც ზემოთ მოყვანილ კრიტერიუმებს უპირობოდ აკმაყოფილებს.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

„ცივილურიდან შემაშფოთებლამდე“ - რეგრესგანცდილი წინასაარჩევნო კამპანია

თაკო მათეშვილი

თავიდან მშვიდი, ბოლოს კი განსაკუთრებულად აგრესიული, ემოციური და არარაციონალური – ასე ფასდება სპეციალისტების მიერ უკვე დასრულებული წინასაარჩევნო კამპანია, რომელიც ოფიციალურად 8 აგვისტოდან დღემდე მიმდინარეობდა. 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებში მონაწილეობას ათზე მეტი პარტია იღებს. თითოეული მათგანი საკმაოდ აქტიურ კამპანიას აწარმოებდა, თუმცა, სპეციალისტების შეფასებით, აქტიური კარგს არ ნიშნავს და მათ არაერთი სერიოზული შეცდომა დაუშვეს. განსაკუთრებით კი ბოლო ორ კვირაში, როცა ემოციებმა პიკს მიაღწია და ტემპერატურის აწევას გარკვეულმა ფაქტებმაც შეუწყო ხელი.საარჩევნო გარემო

ჯერ კიდევ რამდენიმე თვით ადრე, მანამ, სანამ წინასაარჩევნო კამპანია ოფიციალურად დაიწყებოდა, ოპოზიცია და განსაკუთრებით არასაპარლამენტო ოპოზიცია იმედოვნებდა, რომ წინასაარჩევნო გარემო კონკურენტული იქნებოდა და თითოეულ მათგანს თანაბარ პირობებში მოუწევდა მუშაობა. თუმცა, მოგვიანებით ისინი იმედგაცრუებულები აცხადებდნენ, რომ ეს არც ამჯერად მოხდა. მათი შენიშვნები ბევრ ფაქტორს უკავშირდებოდა – უფასო პოლიტიკური რეკლამებისათვის განკუთვნილ დროს, მედიისადმი მათთვის დათმობილ ყურადღებას, ამორჩევლებთან შეხვედრისას არსებულ პირობებს და ა.შ.

მიუხედავად ამისა, საარჩევნო გარემო, საერთო ჯამში, დადებითად ფასდებოდა. მათ შორის უცხოელი მაღალჩინოსნების მხრიდანაც. მაგალითად, ივნისში აშშ-ს ელჩმა საქართველოში იან კელიმ პირდაპირ განაცხადა, რომ წინასაარჩევნო გარემო ძალიან ცივილური იყო.

“მე ვიტყოდი, რომ ეს არის ძალიან კარგი კამპანია, გარემო არის ძალიან ცივილური, მიუხედავად იმისა, რომ კამპანია დიდი ხანია დაწყებული არ არის. მოუთმენლად ველოდებით მის გაგრძელებას”, – ამბობდა კელი. კელი იგივე მოსაზრებას აფიქსირებდა ჯერ კიდევ სექტემბერშიც: “ჩვენზე დიდ შთაბეჭდილებას ახდენს ის მშვიდი წინასაარჩევნო გარემო, რომელიც საქართველოშია”, – აცხადებდა იგი.

თუმცა, ბოლო ორ კვირაში განვითარებულმა მოვლენებმა, როგორც ჩანს, საქართველოს უცხოელ მეგობრებს აზრი შეაცვლევინა. ნატოს გენერალური მდივნის სპეციალური წარმომადგენელი სამხრეთ კავკასიასა და ცენტრალურ აზიაში ჯეიმს აპატურაი სოციალურ ქსელ “ფეისბუქში” თავის გვერდზე წერს, რომ ალიანსი შეშფოთებულია ძალადობის იმ ფაქტებით, რომლებსაც საარჩევნო პერიოდში ადგილი ჰქონდა.

ამგვარად აპატურაი დეპუტატ გივი თარგამაძის ავტომობილის აფეთქებას გამოეხმაურა. აქვე დასძინა, რომ წესით, საარჩევნო კამპანიის ჩატარება უნდა ხდებოდეს მშვიდ გარემოში, რომელიც გაჯერებულია მაღალი დემოკრატიული პრინციპებით.

წინასაარჩევნო პერიოდის სკანდალები

2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდე მშვიდად მისვლა რომ გაგვიჭირდებოდა, ამაში ქართული საზოგადოება 22 მაისს დარწმუნდა, როცა სოფელ კორცხელში შუალედური არჩევნების მიმდინარეობისას “ქართული ოცნებისა” და “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლებს შორის ფიზიკური დაპირისპირება მოხდა. არსებული ინფორმაციით, ჩხუბში სპორტსმენებიც იყვნენ ჩართული და გამოყენებული იყო ხელკეტები. დაშავდა “ნაციონალური მოძრაობის” რამდენიმე წევრი, მათ შორის: ნიკა მელია, გიგა ბოკერია და თენგიზ გუნავა, ასევე, “ქართული ოცნების” აქტივისტები.

მომხდარი ჩხუბის ფაქტზე შინაგან საქმეთა სამინისტრომ გამოძიება დაიწყო, თუმცა გამოძიების ტემპითა და შედეგებით არც ოპოზიცია და არც არასამთავრობო სექტორი არაა კმაყოფილი. ამგვარი მასშტაბის აღარ, თუმცა შედარებით მცირე ინცინდენტები მას შემდეგ კიდევ ბევრჯერ იყო. ძირითადად “ნაცმოძრაობის” წარმომადგენლები ჩიოდნენ იმაზე, რომ ხელისუფლება მათ ამომრჩეველთან შეხვედრის საშუალებას არ აძლევდა და რომ მიგზავნილი “ზონდერების” მეშვეობით შეკრების ჩაშლას ცდილობდა.

რა თქმა უნდა, სრულიად განსხვავებული პოზიცია ჰქონდათ ხელისუფლების წარმომადგენლებს, რომლებიც ამ ყველაფერში “ოცნების” მხარდამჭერების მონაწილეობას უარყოფდნენ და მომხდარ შემთხვევებს “ნაცმოძრაობისადმი” ხალხში დაგროვილ აგრესიასა და პროტესტს უკავშირებდნენ.

ამავდროულად, ბოლო ერთი თვის განმავლობაში, ხელისუფლების წარმომადგენლები – დეპუტატები, მინისტრები და პრემიერიც კი, აქტიურად საუბრობდნენ იმაზე, რომ “ნაცმოძრაობის” მხრიდან წინასაარჩევნოდ არაერთი პროვოკაცია იგეგმებოდა. მათი თქმით, ყოფილი ხელისუფლების მესვეურნი საკუთარი წევრებისა და მხარდამჭერების “გაწირვასაც” კი არ მოერიდებოდნენ და ამით ჩაგრულის როლში ჩაიყენებდნენ თავს.

ამ ყველაფერს ფარული სატელეფონო საუბრების ჩანაწერების გავრცელებაც დაერთო, რომელზეც სავარაუდოდ მიხეილ სააკაშვილისა და რამდენიმე ყოფილი მაღალჩინოსნის საუბარია ასახული. ისინი ქვეყანაში რევოლუციური სცენარის განვითარების შესახებ საუბრობენ. თუმცა, აღსანიშნავია, რომ ჩანაწერების ავთენტურობა ჯერჯერობოთ არ დადგენილა.

დაახლოებით ერთი კვირით ადრე კი გორის რაიონის მაჟორიტარობის კანდიდატ ირაკლი ოქრუაშვილზე თავდასხმა მოხდა. მას ცეცხლი საღამოს საათებში გაუხსნეს. დაიჭრა მისი დაცვის წევრი და ერთი აქტივისტი.

“შეხვედრა გვქონდა მოსახლეობასთან, მოვიდა 2 ტიპი უზრდელურად. მოხდა შელაპარაკება. შემდეგ ერთმა ამოიღო იარაღი და ისროლა ირაკლის მიმართულებით და დაგვეჭრა ორი კაცი”, – აცხადებდნენ ირაკლი ოქრუაშვილის შტაბში. რამდენიმე დღეში მამაკაცი, რომელმაც ოქრუაშვილს ესროლა, პოლიციას ჩაბარდა.

ეს ყველაფერი კი 4 ოქტომბერს, ღამით, “პირიმზესთან”, “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთი ლიდერის გივი თარგამაძის ავტომანქანის აფეთქებამ დააგვირგვინა. მანქანაში თარგამაძე და მისი მძღოლი იმყოფებოდნენ. შემთხვევას მსხვერპლი არ მოჰყოლია, თუმცა დაშავებულია 5 პირი.

შინაგან საქმეთა სამინისტრომ, მომხდარ ფაქტზე გამოძიება სისხლის სამართლის კოდექსის 19-109-ე მუხლით დაიწყო, რაც დამამძიმებელ გარემოებაში განზრახ მკვლელობის მცდელობას გულისხმობს.

არცთუ ისე მშვიდი, თუმცა მაინც პოზიტიური

საქართველოშიც და მის ფარგლებს გარეთაც განსაკუთრებით მწვავე შეფასებები სწორედ ამ ბოლო ფაქტს მოჰყვა. სწორედ ამ შემთხვევის შემდეგ გააკეთა აპატურაიმ ზემოთხსენებული შემაშფოთებელი განცახდება. ფაქტს საკმაოდ მწვავედ ეხმაურებიან საქართველოშიც. სპეციალისტები ამბობენ, რომ ბოლო დღეებში განვითარებულმა მოვლენებმა მართლაც რომ გააფუჭა ის მშვიდი წინასაარჩევნო გარემო, რომლითაც საქართველოს შეეძლო ეამაყა.

პიარ-სპეციალისტი ნინა პერტენავა მთელ განვლილ თვეებს აფასებს და ამბობს, რომ ბოლო ორი კვირის განმავლობაში განსაკუთრებულად ისტერიული გარემოა შემქნილი. ყოველდღე სულ უფრო და უფრო მეტი ინფორმაცია ვრცელდებოდა, ძირითადად კი – ნეგატიური. მისი თქმით, ამას პირველ რიგში პოლიტიკოსები უწყობდნენ ხელს – როცა არგუმენტების ნაკლებობაა, იქ გრადუსიც მატულობს და სიმშვიდეზეც ნაკლები გათვლაა. ასეთ პირობებში, მისი თქმით, ხალხიც უფრო ემოციურია და გადაწყვეტილებას ემოციების მიხედვით უფრო იღებს, ვიდრე ლოგიკური მსჯელობის შედეგად. იგი ამბობს, რომ ზუსტად ამაზე გააკეთეს პოლიტიკოსებმაც აქცენტი – როგორი ამომრჩეველიცაა, შეთავაზებაც ისეთია.

“როგორც პიარ-ტექნოლოგი ვფიქრობ, რომ ბევრი შეცდომა იქნა დაშვებული და ბევრად ეფექტური საარჩევნო კამპანიის ჩატარება შეიძლებოდა. პარტიებს აქცენტი იმ ხალხზე უნდა გაეკეთებინა, რომელსაც გადაწყვეტილება მიღებული არ აქვთ. თორემ სხვისი მხარდამჭერების გადმობირება პრაქტიკულად შეუძლებელია.

“მხარდამჭერი ნებისმიერ შემთხვევაში მხარდამჭერად რჩება. ყველანაირ არასწორ საქციელს ამართლებს და სხვა ძალის ნებისმიერ საქციელს არასწორად აღიქვამს. ანუ, მათი შეფასებები არაობიექტურია. ბოლო კვირებში კი ყველანაირი ადამიანური ზღვარი წაიშალა, პოლიტიკოსებიცა და მხარდამჭერებიც ერთმანეთის შეურაცხყოფაზე გადავიდნენ და ეს ძალიან ცუდია, რადგან ბრმად მხარდაჭერა საზოგადოებისთვის კარგი ნამდვილად არაა. ამომრჩეველი ყოველთვის კრიტიკული უნდა იყოს. იმ ხალხის გულის მოსაგებად კი, რომელიც ჯერ ჩამოუყალიბებელია, არგუმენტები და რაციონალური მიდგომები უნდა გამოეყენებინათ და არა აგრესია. ეს მათთვის მიმზიდველი არაა. ასე რომ, ჩემი აზრით, პარტიებმა ეს ხალხი ვერ გადაიბირეს. ამ ადამიანებისათვის წესების გარეშე ბრძოლა მიმზიდველი არანაირად არ იქნებოდა. ასე რომ, მათი ხმები ალბათ ისევ იმ პარტიებისკენ წავა, რომლებიც პარლამენტში მცირე დოზით იქნებიან წარმოდგენილები”, – აცხადებს პერტენავა.

შექმნილ ისტერიულ გარემოში, ყველაზე ადეკვატური და სახელმწიფოსათვის მომგებიანი, მისი აზრით, პრეზიდენტის კომენტარები იყო. ამბობს, რომ იგი ყოველთვის სახლემწიფოებრივი პოზიციიდან გამომდინარე მოქმედებდა.

ამის საპირისპირო შეფასებას აძლევს პიარ-სპეციალისტი პრემიერის განცხადებებს. განსაკუთრებით კი თარგამაძის ავტომობილის აფეთქების შემდეგ გაკეთებულს. მისი აზრით, კვირიკაშვილის ნათქვამი არალოგიკური იყო.

“ის თავიდანვე ამბობდა, რომ პროვოკაციებს ელოდებოდა. აფეთქების შემდეგ კი გამოდის და მოსახლეობას ეუბნება, რომ ამ ძალამ, რომელსაც იგი უსმენს, აკვირდება, მაინც მოახერხეს ქვეყანაში ასაფეთქებელი ნივთიერებების შემოტანა და პრაქტიკულად ტერაქტის განხორციელება.

“გამოძიების გარეშე მან “ნაცმოძრაობას” ხელი დადო, რითიც აღიარა, რომ ის და მისი სამსახურები, რომლებიც მილიონობით ლარით ფინანსდებიან, უსუსურები არიან და ვერაფერი გააკეთეს. პიარის ტექნოლოგის თვალით ასეთი საქციელი ძალიან სუსტია. იგი ფაქტობრივად ამბობს, რომ ასეთ ფაქტებს წინ ვერ აღუდგება იმის მიუხედავადაც კი, რომ მისივე თქმით, ამაზე ინფორმაცია წინასწარვე ჰქონდათ. პრეზიდენტის მიმართვა კი აბსოლუტურად განსხვავებული და მისაღები იყო”, – აცხადებს ნინა პერტენავა.

არც ისე მშვიდი, მაგრამ მაინც პოზიტიური – ასე აფასებს განვლილ წინასაარჩევნო პერიოდს პოლიტოლოგი, “ამერიკის მხარდამჭერთა ლიგის” პრეზიდენტი ირაკლი კიკიანი. იგი ამბობს, რომ მიუხედავად ყველაფრისა, ბოლო წლებთან შედარებით მაინც წინგადადგმული ნაბიჯი იყო ის, რომ გარკვეული პოლიტიკური კულტურა ჩამოყალიბდა, როგორც ხალხში, ისე პოლიტიკოსებში. გარდა ამისა, მისი აზრით, ტელედებატების კულტურაც იხვეწება, რაც ამა თუ იმ პარტიის წარმოსაჩენად კარგი მეთოდია. იგი ამბობს, რომ პოლიტიკური პარტიები საკუთარი პროგრამების წარმოჩენასაც უფრო ეფექტურად ცდილობენ და მოსახლეობაც უფრო ჩამოყალიბებულია, უფრო კრიტიკული.

ამ მხრივ, ირაკლი კიკიანის აზრით შექებას იმსახურებს როგორც პოლიტიკური პარტიები და მათი პროგრამები, ისე მოსახლეობა.

“მთლიანობაში ურთიერთობის არაცივილური ფორმა სჭარბობდა, პოლიტიკური პარტიები ერთმანეთს განიხილავენ არა როგორც კონკურენტებს, არამედ როგორც მტრებს. ეს საკითხი ისევ ძალიან ნეგატიურია. იმედია სახელმწიფოებრივი აზროვნების ჩამოყალიბებასთან ერთად ამ ეტაპსაც აუცილებლად გადავლახავთ. ამ ყველაფერს გარკვეული დრო სჭირდება, თუმცა ვფიქრობ, რომ პროცესი მაინც პოზიტიურად ვითარდება.

“სკანდალური ფაქტები და ინციდენტები კი ჩემი აზრით ხშირად გარე ფაქტორების ჩარევითაც ხდებოდა. ფაქტია, რომ მსგავსი შემთხვევები არც ხელისუფლებას უნდა და არც ოპოზიციურ ძალებს”, – აცხადებს ირაკლი კიკიანი.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

8 ოქტომბრის საღამოს 8 საათზე ორი დიდი აქციის მოლოდინია

„იქნება პროვოკაციები, ცემა, შეიძლება იარაღიც გაისროლონ, ბიულეტენების დათვლამდე ყუთებიც გაიტაცონ“

ეკატერინე ბასილაია

8 ოქტომბრის არჩევნებზე, საღამოს 8 საათიდან იწყება მოლოდინებით ყველაზე დაძაბული საათები და უკვე დაანონსებულია, რომ არჩევნების გაყალბების ბრალდებას ხელისუფლებას დიდი ალბათობით, ორი პარტია წაუყენებს – ერთი “ნაციონალური მოძრაობა”, მეორე კი “პატრიოტთა ალიანსი”, რომელმაც უკვე მხარდამჭერების შეკრება რუსთაველის ძეგლთან დაანონსა და თუკი მეორე ადგილზე არ გავლენ, აქციებსაც იწყებენ.

“ნაციონალები” კი არჩევნების მხოლოდ იმ შედეგის აღიარებას გეგმავენ, რაც 20.00 საათზე “რუსთავი 2″-ის ეთერში ეგზიტპოლებით გაცხადდება და თუ ის ცესკოს მონაცემებს არ დაემთხვევა, ქუჩაშიც გამოვლენ დიდი პროტესტით, თუმცა “ალიანსის” გვერდით არა.

ანალიტიკოსების თქმით, არჩევნების მთელ დღეს ლოკალური ინციდენტები გვექნება, პროვოკაციებით, შეხლა-შემოხლებით და ყუთების გატაცებებით, შესაძლოა სადღაც გაისროლონ კიდეც, მაგრამ ეს არ იქნება იმ მასშტაბის, რომ რომელიმე პოლიტიკურ მხარეს არჩევნების ჩაშლა დაბრალდეს. ღამის 20 საათიდან კი, როდესაც უბნები დაიხურება და ტელევიზიებით სხვადასხვა ეგზიტპოლებიც გამოცხადდება, უკვე დაძაბულობა პიკს მიაღწევს.

ექსპერტების ნაწილი თვლის, რომ ეს დაძაბულობა მხოლოდ მყვირალა განცხადებების დონეზე გამოჩნდება და არაფერი მოხდება. მეორე ნაწილის თვალსაზრისით კი, სულაც არ არის გამორიცხული “ნაციონალურმა მოძრაობამ” ის არეულობები მართლა განახორციელოს, რაზეც ხელისუფლება რამდენიმე კვირაა თავგამოდებით გვაფრთხილებს და რასაც “თავისუფალი ზონიდან” წამოსული “ნაციონალების” ახალგაზრდა აქტივისტები აცხადებენ.

ეს იქნება აფეთქებები, ბლოკირებები თუ ქუჩაში ხალხის გამოყვანით არეულობების მცდელობა. თუმცა, ყველა ექსპერტი ირწმუნება, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” რომც ჰქონდეს რევოლუციის სურვილი, ეს მაინც არ გამოუვა, რადგან 5 ოქტომბერს პარტიამ წინასაარჩევნო შემაჯამებელ აქციაზე რევოლუციური მუხტისთვის საჭირო რაოდენობის მხარდამჭერის მობილიზება და გამოყვანა ვერ შეძლო.

რამდენად დაძაბული იქნება არჩევნების დღე

სტრატეგიული კვლევების კავკასიური ცენტრის” ხელმძღვანელი მამუკა არეშიძე, რომელიც “პატრიოტთა ალიანსის” სახელით თეთრიწყაროში იყრის კენჭს, ამბობს რომ 8 ოქტომბერი მარტივად არ ჩაივლის და თვლის, რომ თუკი “ნაციონალური მოძრაობა” წარმატებას არ მიაღწევს, ის ყველაფერზეა წამსვლელი. მისი თქმით, საქართველოში არჩევნებში გამარჯვებისთვის ადამიანები ყველაფერზე მიდიან. უმეტესად მაჟორიტარების დიდი ნაწილია ყველაფერზე წამსვლელი, რომ შედეგი მიიღოს და ამიტომაც არჩევნების პროცესში რომ პროვოკაციები იქნება, ამას ქართული არჩევნების ისტორიის დამახასიათებელ ნაწილად მიიჩნევს.

“იქნება პროვოკაციები, ცემა, შეიძლება იარაღიც გაისროლონ, ბიულეტენების დათვლამდე ყუთებიც გაიტაცონ. ეს ყველაფერი მოხდება, მაგრამ, ეს არ იქნება იმხელა მასშტაბის, რომ რომელიმე მხარეს არჩევნების ჩაშლა დაბრალდეს”, – ამბობს არეშიძე და უფრო დიდ პროვოკაციებს და არეულობების დაგეგმვას საღამოს 8 საათის მერე ელოდება, თანაც “ნაციონალებისგან”. ნაციონალური მოძრაობისთვის” ძალიან მნიშვნელოვანია არჩევნებში წარმატების მიღწევა. გამარჯვებაზე არ არის ლაპარაკი, არამედ წარმატებაზე, რაც იმას ნიშნავს, რომ შევიდნენ პარლამენტში და მეორე ძალად ისევ მყარად დაფიქსირდნენ. თუ ამას ვერ მიაღწიეს, მაშინ ყველაფერზე წამსვლელები არიან. აბსოლუტურად ყველაფერზე, რაც შეიძლება ადამიანმა წარმოიდგინოს. ქუჩის აქციები, შეტაკებები, ბლოკირება, სამოქალაქო დაპირისპირება და ა.შ. სამოქალაქო ომს არ ვგულისხმობ, მაგრამ დანარჩენ ყველა მეთოდს გამოიყენებენ იმისთვის, რომ დესტაბილიზაცია გამოიწვიონ და შექმნან პრობლემები. შესაძლოა მანქანებიც აფეთქდეს სადმე არჩევნების შემდეგ. მათ თუ შეატყვეს თავიანთ დაგეგმილ მოსაგებ ოლქებში აგებენ, შესაძლოა ამაზეც წავიდნენ და არჩევნების ფინალს არ დაელოდონ. ეს ყველაფერი იქნება 8 ოქტომბრის ღამის 8 საათის შემდეგ”, – აღნიშნავს მამუკა არეშიძე.

უსაფრთხოების საკითხებში ექსპერტი ვახტანგ მაისაია ამბობს, რომ არჩევნები ჩატარდება დაძაბულ, მაგრამ მაინც მშვიდ გარემოში და ისეთი მასშტაბის ინციდენტები მოსალოდნელი არ არის, რომელიც არჩევნებზე გავლენას მოახდენს.

“კი, არჩევნების დღეს რაიონებში გარკვეული დაძაბულობა იქნება, უმეტესად აჭარაში და სამეგრელოში, სადაც “ნაციონალების” მომხრეები ბევრია. იქნება ლოკალური ინციდენტები, შეიძლება ყუთი გაიტაცონ, ვიღაც ცემონ, ამგვარი რამ შეიძლება იყოს 6 ან 8, მეტი – არა და მაღალი დონის რისკები არ არის მოსალოდნელი. ინციდენტები სისტემურ ხასიათს არ მიიღებს და დიდ დაპირისპირებას არ გამოიწვევს. ის, რაც იყო 2012 წელს, სამხედრო გადატრიალების მცდელობა და რომ არა აშშ-ს ელჩის და ჰოლანდიის ელჩის დროული ჩარევა, მართლა სისხლიან არჩევნებს მივიღებდით, ამგვარი რამ მოსალოდნელი არ არის”, – მამუკა არეშიძისგან განსხვავებით რამე არეულობას არც საღამოს 8 საათის შემდეგ ელოდება ვახტანგ მაისაია.

არეულობისთვის საჭირო მუხტი ოპოზიციაში არ არსებობს

ვახტანგ მაისაიას თქმით, “შეიძლება “ნაციონალურ მოძრაობას” არეულობა უნდოდეს, მაგრამ ეს არ გამოუვა. მათ ამისათვის საჭირო არც დიდი ფინანსური რესურსები აქვთ და არც ხალხის მხარდაჭერა.

“ჩვენ მაისში კორცხელის ინციდენტი ვნახეთ, მერე ვნახეთ გორში საარჩევნო აგიტაციისას ადამიანის დაჭრა, აგერ რამდენიმე დღის წინ თბილისის ცენტრში აფეთქების იმიტაცია, თუმცა ეს ყველაფერი არის ერთეული, არასისტემური ტიპის ინციდენტები. სხვათა შორის ამ აფეთქებასაც კი არაფერი გავლენა არ მოუხდენია, რადგან აფეთქების შემდეგ მეორე დღეს “ნაციონალური მოძრაობის” წინასაარჩევნო დასკვნით აქციაზე წესით მათი ყველა მხარდამჭერი უნდა გამოსულიყო საპროტესტოდ ქუჩაში, ჩვენ კი ვნახეთ, რომ 15 ათასზე მეტი ადამიანის მობილიზება ვერ შეძლეს. ეს აქცია რომ ყოფილიყო სოლიდური, მაშინ შეიძლება გვეფიქრა, რომ ამ პარტიას რამის თავი აქვს”, – აღნიშნავს ვახტანგ მაისაია, რომელიც თვლის, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ძალის ინდიკატორი იყო სწორედ 5 ოქტომბრის აქცია.

„თავადაც დარწმუნდნენ, რომ ძალა არ აქვთ. ასევე ინდიკატორი იყო “რუსთავი 2″-ზე “ოცნებასთან” დებატები, რომელმაც აჩვენა, რომ ამ ტელევიზიას არ აქვს ის მუხტი, რაც 2003 წლის რევოლუციის წინ ჰქონდა და რომ “რუსთავიადას” ერა დასრულდა. „ნაციონალები” იძულებულები იქნებიან, დამარცხებას შეეგუონ. ისიც კი შეიძლება, რომ მეორე ადგილზეც ვერ გავიდნენ”, – მიიჩნევს ვახტანგ მაისაია. მისი თქმით, აქციები დააანონსეს “პატრიოტთა ალიანსმა” და “ნაციონალურმა მოძრაობამ” და ორივეს პროტესტი რას ნიშნავს, ჩვენ უკვე ვნახეთ. “პატრიოტთა ალიანსი” 2015 წელს საგარეჯოს არჩევნების შემდეგაც აანონსებდა საკმაოდ დიდ აქციას, კი რაღაც შეკრიბა, მაგრამ მნიშვნელოვანი არ ყოფილა. ასევე “ნაციონალური მოძრაობის” დიდი მოწოდებებით დაანონსებული აქცია ვნახეთ 5-ში, რაც იყო. “რაც არ უნდა ეგზიტპოლი გამოაქვეყნოს “რუსთავი 2″-მა, გასაპროტესტებლად “ნაციონალები” ხალხს ვერ შეკრებენ. არც ერთ ამ პარტიებს და არც სხვა პოლიტიკურ ძალებს არ გააჩნიათ ის მუხტი, რომ არჩევნები გამოიყენონ და საპროტესტო ტალღა ააგორონ. რაღაც აქციები შეიძლება იყოს, მაგრამ იფაფხურებენ და როგორც შეიკრიბებიან, ისე დაიშლებიან”, – მიიჩნევს ვახტანგ მაისაია.

მამუკა არეშიძის განცხადებით, “ნაციონალები” არეულობას გეგმავენ და შეეცდებიან განახორციელონ კიდეც, მაგრამ საბოლოოდ ამ პარტიას რევოლუცია არ გამოუვა და ამის ორი მიზეზია, ერთი, რომ “ნაციონალებს” რევოლუციისთვის საჭირო რაოდენობის ხალხი არ ჰყავთ და მეორეც, “პატრიოტთა ალიანსმა” მათ რევოლუციის ასაგორებლად საჭირო მთავარი მოედანი წაართვა.

“მას შემდეგ რაც დავით თარხან მოურავმა “პატრიოტთა ალიანსის” სახელით განცხადება გააკეთა, რომ ის რუსთაველის ძეგლთან საპროტესტო აქციებს იწყებს 8 ოქტომბერს ღამის 8 საათზე. “ნაციონალებმა” რევოლუციის მოწყობა კი დააანონსეს, მაგრამ მათ ამისთვის მოედანი წაერთვათ. გარდა იმისა, რომ მოედანი წაერთვათ, ეს ასევე იყო გარკვეული შეთავაზება სხვა ოპოზიციური პარტიებისთვის, რომ თუ არჩევნების შედეგებიდან გამომდინარე უკმაყოფილების საბაბი ექნათ, ან არჩევნების ჩატარების მეთოდოლოგიიდან გამომდინარე, შეუძლიათ “პატრიოტთა ალიანსს” შეუერთდნენ. რევოლუციას და მასშტაბურ საპროტესტო ღონისძიებებს “ნაციონალური მოძრაობა” ვერ ჩაატარებს, თუ მარტო დარჩა. ეს ფაქტია. ამიტომაც “ნაციონალების” ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი ამოცანაა დაიწყოს საპროტესტო აქციები სხვა პოლიტიკურ ძალებთან ერთად და ამით მსოფლიოს დაანახოს, რომ მთელი ოპოზიციური სპექტრი ხელისუფლების ქმედებების წინააღმდეგია. თუ მარტო დარჩა, მაშინ ნაკლებად სარწმუნო იქნება მისი ეს ღონისძიება. ეს მათ კარგად ესმით. “პატრიოტთა ალიანსთან” ერთად საპროტესტოდ გამოსვლა კი გამორიცხულია, ამ ნაბიჯს არც “ალიანსი” გადადგამს და არც “ნაციონალები”, – ამბობს მამუკა არეშიძე, რომლის თქმითაც, “ნაციონალებს” არ გამოსდით სხვა უკმაყოფილო პარტიების გარემოცვაში ყოფნა, თარხან მოურავმა მათ ჩანაფიქრში სერიოზული ბზარი შეიტანა, რის შედეგადაც საპროტესტო მუხტი გაიხლიჩება და რევოლუციაც გამორიცხულია.

ვის უნდა არეულობა

პოლიტოლოგი ხათუნა ლაგაზიძის თქმით, საქართველოში ნებისმიერი ფართომასშტაბიანი არეულობით, შეიძლება მხოლოდ რუსეთმა ისარგებლოს და მეზობელ ქვეყანაში საკუთარი ფართომასშტაბიანი კონტროლის დასამყარებლად შემოვიდეს. თუმცა იგი თვლის, რომ მეორეს მხრივ ეს მაინცდამაინც ხელს არ მოსკოვს უნდა აძლევდეს, რადგან მის შემოსვლას აუცილებლად მოჰყვება დასავლეთის მხრიდან სანქციები, ხოლო სირიასთან ომში ჩაბმული და პლუს, ეკონომიკური სანქციებით დასუსტებული რუსეთს დღეს დამატებითი პრობლემა ნაკლებად უნდა აწყობდეს. თანაც, დღეს საქართველოში არ არის აგრესიულად ანტირუსული ხელისუფლება და ამიტომ მისთვის საქართველოს დღევანდელი სტატუს-კვო მისაღები უნდა იყოს.

ხათუნა ლაგაზიძის თქმით, ამ ბოლო დღეებში ჰქონდა მოლოდინი, რომ შესაძლოა არჩევნებზე რაღაც არეულობა მომხდარიყო და ამით რუსეთს ესარგებლა, მაგრამ 5 ოქტომბერს აქციაზე “ნაციონალურმა მოძრაობამ” მხარდამჭერების დიდი რაოდენობის მობილიზება ვერ შეძლო და გეგმაშიც რომ ჰქონოდათ რევოლუცია, ამას უკვე თავადაც გადაიფიქრებდნენ.

“ძალიან შემაშფოთა გივი თარგამაძეზე განხორციელებულმა აფეთქებამ, რადგან მეგონა, რომ შეიძლება ამით მძიმე პროცესები დაწყებულიყო და რუსეთს ამით ესარგებლა, მაგრამ “ნაციონალური მოძრაობის” მიტინგით აშკარად გამოჩნდა და ამას თავადაც მიხვდნენ, რომ მათ საზოგადოებაში ისეთი მხარდაჭერა არ აქვთ, რომ სურვილიც რომც ჰქონდეთ 2003 წლის სცენარის განმეორებას ვერ შეძლონ. აქიდან გამომდინარე, ვთვლი რომ ყველა დაინტერესებული საშინაო თუ საგარეო ფიგურანტი განსაკუთრებულ ფართომასშტაბიან გართულებებს მოერიდება, თუ ხელისუფლება რაღაც ფანტასმაგორიულ გაყალბებაზე არ წავიდა. რიტორიკის დონეზე, რომ მიშა ჩამოვა, ზღვით შემოვა თუ ხმელეთით, ეს მხოლოდ იმისთვისაა გათვლილი, მაქსიმალური მობილიზება გაუკეთონ და მაქსიმალური ოპტიმიზმი ჩაუნერგონ “ნაციონალური მოძრაობის” ამომრჩეველს. თუმცა ისიც შეიძლება, აჭარაში “ნაციონალებმა” და სხვა ოპოზიციამ სერიოზული შედეგი დადოს არჩევნებზე. აჭარა კი ავტონომიაა და იქ შეიძლება მთავრობა სრულიად სხვანაირად პარტიული შემადგენლობით იყოს ფორმირებული, ვიდრე საქართველოს პარლამენტი.

საბოლოო ჯამში, განსაკუთრებულ გართულებებს არ ველი და ამის საფუძველს მაძლევს ის, რომ მთავარი ოპოზიციური ძალა “ნაციონალური მოძრაობა” თავად უკეთესად ხედავს, რომ რესურსი არ აქვს ხელისუფლების შეცვლისთვის რეალურად იზრუნოს”, – ამბობს ხათუნა ლაგაზიძე.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „პარლამენტიცა და მთავრობაც კოალიციური იქნება“ //  „თუ არჩევნები ნორმალურად ჩატარდა, რომელიმე პოლიტიკური ძალა საკონტროლო პაკეტს ვერ მიიღებს“

სალომე სარიშვილი

პოლიტოლოგ ვახტანგ ძაბირაძის შეფასებით, არჩევნებებამდე რამდენიმე დღით ადრე პოლიტიკურ სუბიქტებზე თავდასხმა არა კონკრეტულად მმართველი პარტიის, არამედ ქვეყნის იმიჯისთვისაა დამაზიანებელი. მისი თქმით, მოტივი ამ განზრახვისა ქვეყანაში არასტაბილური გარემოს შექმნას ემსახურება, რაც სხვადასხვა ძალების ინტერესებში შეიძლება შედიოდეს.

როგორც პოლიტოლოგმა “რეზონანსს” განუცხადა, ამგვარი ფონის შექმნის მსურველი ძალები არსებობენ, როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე მის გარეთ. როგორია წინასაარჩევნო გარემო არჩევნებამდე რამდენიმე საათით ადრე, რამდენად დამაზიანებელია პოლიტიკოსებზე თავდასხმა წინასაარჩევნოდ და ვისზე აისახება ეს პროცესი უარყოფითად – ამ და სხვა მნიშვნელოვან პოლიტიკურ საკითხებზე “რეზონანსი” ვახტანგ ძაბირაძეს ესაუბრა.

“საქმე ისაა, რომ ძალიან ბევრი ძალა არსებობს, რომელიც ქვეყანაში არასტაბილური გარემოს შექმნითაა დაინტერესებული. ეს ძალა არსებობს როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე მის გარეთაც”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას ვახტანგ ძაბირაძე.

- როგორ ფიქრობთ, რამდენად დამაზიანებელია საარჩევნო გარემოსთვის და ზოგადად ქვეყნისთვის ის ფაქტი, რომ არჩევნებამდე რამდენიმე დღით ადრე ოპოზიციური პარტიის ერთ-ერთ ლიდერზე, გივი თარგამაძეზე სერიოზული თავდასხმა განხორციელდა?

- რა თქმა უნდა, ფაქტი თავისთავად ცუდია და ამგვარი რამ ქვეყნის იმიჯისთვის ნებისმიერ სიტუაციასა და ვითარებაში დამაზიანებელია. გამომდინარე იქიდან, რომ არჩევნებამდე სულ რამდენიმე საათია დარჩენილი, ამ ფაქტმა ცხადია, პოლიტიკური შეფერილობა მიიღო. თუმცა, ჩემი აზრით, მანამ სანამ გამოძიება სისრულეში არ მოვა, ტერაქტის კვალიფიკაციაზე საუბარი ნაადრევია და ამაზე საუბრისგან თავი ყველამ უნდა შეიკავოს.

- თქვენი აზრით, მოტივი ამ ფაქტისა რა შეიძლება ყოფილიყო?

- ვფიქრობ, ისინი, ვინც ასეთი რამ დაგეგმა, გარკვეული არასტაბილური გარემოს შექმნით იყვნენ დაინტერესებულნი. ყოველ შემთხვევაში, თუკი ეს სურვილი პირდაპირი გაგებით არ ჰქონდათ, ფონი მაინც შექმნეს. მინდა ისიც აღვნიშნო, რომ ეს ჯგუფი ამ შემთხვევით არა “ქართული ოცნების”, არამედ სახელმწიფო იმიჯს ლახავენ. საბოლოოდ, მაინც მიმაჩნია, რომ გამოძიებას უნდა დაველოდოთ და წინასაწარ ტერაქტზე ლაპარაკს მოვერიდოთ.

- გარკვეული ძალები ახსენეთ… ვის ინტერესში შეიძლება ეს თავდასხმა ყოფილიყო და ვის ეკისრება ამ შემთხვევაში პასუხისმგებლობა?

- თუ უფრო დავაზუსტებთ, ეს ფაქტი შეიძლება განხორციელებულიყო როგორც უთანხმოების შედეგი. თუმცაღა, ეს არა კონკრეტულ პერსონალიების, არამედ ზოგადად ქვეყანაში არასტაბილური გარემოს შესაქმნელად სჭირდებათ. რამდენად გაამართლა ამ მეთოდმა, ეს კიდევ სხვა საკითხია, თუმცა კი, ეს ძალები ნამდვილად არსებობენ. პასუხისმგებლობა ამ საკითხზე, რა თქმა უნდა, პირდაპირ ხელისუფლებას ეკისრება. ამ შემთხვევაში, სხვა შეფასება გამორიცხულია.

- მაშინ როცა მმართველი პარტია კვლავ მოსალოდნელ დესტაბილიზაციაზე საუბრობს, რამდენად შესაძლებელია მსგავსი ფაქტები კიდევ განმეორდეს? იგივე კორცხელის ინციდენტს თუ გავიხსენებთ, ეს საქმე ჯერ კიდევ გაუხსნელია…

- საქმე ისაა, რომ იგივე კორცხელის ინციდენტზე ხელისუფლებამ ვერ შეძლო და საქმე ბოლომდე ვერ მიიყვანა. რაც შეეხება თქვენ შეკითხვას, რამდენად მოსალოდნელია მსგავსი ფაქტების მომავალში განმეორება, ასე გიპასუხებდით: მგონია, რომ ასეთ ფაქტებს ისევ და ისევ არჩევნები და მისი შედეგი ქმნის. ასე რომ, თუკი ხელისუფლება მოწოდების სიმაღლეზე იქნება, არ ველოდები, რომ ასეთი ფაქტები განმეორდება და მით უფრო, მასობრივ სახეს მიიღებს. ვფიქრობ, ყველაფერი მშვიდად ჩაივლის, თუმცა კიდევ ერთხელ გეტყვით, რომ ეს მთლიანად ხელისუფლების რეაქციაზე იქნება დამოკიდებული.

ცხადია, იმ შემთხვევაში, თუ დანაშაული გაუხსნელი დარჩება, ასეთ ფაქტებს უნდა ველოდოთ. ინტენსივობას ნამდვილად ვერ გეტყვით, თუმცა გამორიცხული არაა. ასეთ შემთხვევაში ეს უკვე არჩევნებს კი არა, უბრალოდ ქვეყანაში შექმნილ მდგომარეობას დაუკავშირდება. კორცხელის ინციდენტი საინტერესოა იმ გაგებითაც, რომ მას დიდი რეზონანსი მოჰყვა. ასეთივე არა, მაგრამ თუ გავიხსენებთ, მსგავსი ფაქტი გორშიც მოხდა, როცა ირაკლი ოქრუაშვილზე თავდასხმა განხორციელდა. საზოგადოებაში ამ ფაქტს დიდი გამოხმაურება არ მოჰყოლია, არც აღშფოთების და არც პროტესტისა.

რატომღაც ამ ფაქტს ხალხი ძალზედ გულგრილად შეხვდა, რაც იმის მაუწყებელია, რომ მოსახლეობა ამ მიმართულებით ინდიფერენტული გახდა და ცხადია, ამომრჩეველზე ამ ინციდენტმა ზემოქმედება ვერ შეძლო. ამას ვამბობ იმიტომ, რომ საზოგადოებაში არსებული განწყობა არ შეცვლილა. აქედან გამომდინარე, თუკი ხელისუფლება, გნებავთ მეორე ტურებში მოწოდების სიმაღლეზე იქნება, არჩევნები მშვიდად ჩაივლის.

- სულ ახლახან რეგიონებში და არა მხოლოდ, “რესპუბლიკელებისა” და “თავისუფალი დემოკრატების” რიგები საკმაოდ ბევრმა წევრმა დატოვა, რომელთაც არჩევანი ძირითად შემთხვევაში კვლავ მმართველ ძალაზე გააკეთა. თქვენ რას უკავშირებთ მთელ ამ პროცესს და როგორ აისახება ეს ამომრჩევლის განწყობაზე?

- რა თქმა უნდა, ეს არჩევნების თანმდევი პროცესია. ბუნებრივია, რომ ყველა პოლიტიკური ძალა მოწინააღმდეგეებიდან გარკვეული მეთოდებით ხალხის გადაბირებას ცდილობს. ხერხები სხვადასხვანაირია – ზოგი მისაღები, ზოგიც მიუღებელი, მიზეზი კი ამ ყველაფრისა ცხადია, მოწინააღმდეგეების დასუსტება.

როდესაც არჩევნები პროპორციული სიით ტარდება, ასეთი გადასვლა-გადმოსვლები დიდ გავლენას საზოგადოებაზე ვერ ახდენს. მიუხედავად იმისა, რომ მედიის საშუალებით ამ საკითხის ტირაჟირება საკმაოდ დიდია. სხვა საკითხია მაჟორიტარული სისტემა, რადგან ასეთ შემთხვევაში კანდიდატის წასვლა გუნდის დანაკლისია და შესაბამისად, ეს საარჩევნო კამპანიაზეც მძიმედ აისახება. საბოლოოდ, არ მგონია, რომ არსებულმა სურათმა ამომრჩევლების აქტივობის ზოგადი მაჩვენებელი რადიკალურად შეცვალოს.

- ამომრჩევლის განწყობაზე რას იტყვით, თქვენი დაკვირვებით, რამდენად ჩამოყალიბებულია საზოგადოება საკუთარ არჩევანში?

- სამწუხაროდ, ბოლო დღეების განმმავლობაში ნამდვილად ვერ ვხედავ, რომ ამომრჩეველში დიდი ცვლილებები მოხდა. ვგულისხმობ მათი არჩევანის ჩამოყალიბების თვალსაზრისით შექმნილ მდგომარეობას. სურათი ფაქტობრივად იგივეა, რაც სექტემბრის ბოლოს იყო, როდესაც ამომრჩეველთა საკმაოდ დიდი ნაწილი ჩამოუყალიბებელი იყო. ძნელი სათქმელია, რამდენად შეიცვალა ამ კატეგორიამ განწყობა, მაინც მგონია, რომ მათ არჩევანი ჯერ არ გაუკეთებიათ. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ ასეთმა ამომრჩეველმა გადაწყვეტილება შეიძლება საარჩევნო ყუთთანაც კი მიიღოს.

აქედან გამომდინარე, იმ პარტიათა შანსები, რომელთაც 5%-იანი ბარიერის გადალახვა გარანტირებული არ აქვთ, ცხადია, იზრდება. ვგულისხმობ, ისეთ პარტიებს, რომლებიც ბარიერის დაძლევასთან ახლოს დგას. შესაძლოა, ამომრჩევლის აქტივობაც დაბალი იყოს, თუმცა მიმაჩნია, რომ ამ ეტაპზე რამდენიმე პარტიამ თანაბარი შანსები შეინარჩუნა.

- როგორ ფიქრობთ, იმ შემთხვევაში, თუ მმართველ პარტიას სრული უმრავლესობით მოსვლა გაუჭირდა, რომელ ძალასთან შეიძლება ის პოტენციურ პარტნიორად მოვიაზროთ?

- არ ვფიქრობ, რომ თუკი არჩევნები ნორმალურად ჩატარდა, რომელიმე პოლიტიკური ძალა საკონტროლო პაკეტს მიიღებს. შესაბამისად, ვფიქრობ, რომ პარლამენტიცა და მთავრობაც კოალიციური იქნება. თუმცა, კიდევ ერთხელ განვმეორდები და ვიტყვი, რომ ეს ამომრჩევლის აქტიურობაზეა დამოკიდებული. თუკი ამომრჩევლის სრული უმრავლესობა არჩევნებზე საკუთარ ხმას დააფიქსირებს, მაშინ არ მგონია “ოცნებას” ერთპარტიული მთავრობის შექმნა გაუჭირდეს. სხვა შემთხვევაში ეს გამორიცხულია. ამ გადმოსახედიდან მგონია, რომ კოალიცური პარლამენტი და მთავრობა გვეყოლება.

- და ბოლოს, ევროკავშირის საბჭოს მუდმივმოქმედმა კომიტეტმა საქართველოს ვიზალიბერალიზაციის საკითხს მხარი დაუჭირა, რაც კიდევ ერთ წინგადადგმულ ნაბიჯად შეფასდა. თქვენ როგორ უყურებთ ამ პროცესს და ხომ არ ფიქრობთ, რომ არჩევნები და მისი შედეგი ვიზალიბერალიზაციის საკითხზე გავლენას მოახდენს?

- ვფიქრობ, ეს პროცესი წლის ბოლომდე დასრულდება. ზოგადად, საარჩევნო პროცესი, გარემო და მეორე ტურებიც კი ამ პროცესზე გავლენას ახდენს, რადგან შეფასებები ვითარების შესაბამისად, არჩევნების შემდეგ გაკეთდება. ვფიქრობ, გარკვეულწილად ეს ფაქტორი ვიზალიბერალიზაციის შემაკავებელიცაა, თუმცა წინასწარი შეფასებებით, უვიზო მიმოსვლის საკითხი დადებითად უნდა გადაწყდეს.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „თავისუფალ დემოკრატებს” შანსი აქვთ, რომ “ნაციონალები” გვერდით გაწიონ“

ელზა პაპოშვილი

პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძის აზრით, პარლამენტში მეორე ადგილისთვის “თავისუფალი დემოკრატები” და “ნაციონალური მოძრაობა” იბრძოლებენ. მისი თქმით, ბოლო მოვლენებიდან გამომდინარე, “ნაციონალების” ამომრჩეველი საკმაოდ დამფრთხალია და ალტერნატიული პარტიის ძიებაშია. ის ფიქრობს, რომ კვლევების მიხედვით, მათი ამომრჩეველი “თავისუფალ დემოკრატებს” უფრო წყალობს. ამიტომაც ვარაუდობს, რომ მათი შანსები ბოლო კვირების განმავლობაში ბევრად გაიზარდა, რადგანაც საზოგადოებას რევოლუციური სცენარის გათამაშება არ სურს და “ნაციონალების” ჩანაფიქრს მხარს მისი ამომრჩეველიც კი აღარ დაუჭერს.

- არჩევნებამდე ერთი დღით ადრე საარჩევნო გარემოს როგორ შეაფასებთ, როგორ ვითარდებოდა მოვლენები მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში

- წინასაარჩევნო გარემოს, რომელიც საქართველოში ამ პერიოდის განმავლობაში მიმდინარეობდა, ყველამ ძალიან დადებითი შეფასება მისცა. ვგულისხმობ, დასავლელ პარტნიორებს და ჩვენს არასამთავრობო სექტორს, რომლებიც ამ ხნის განმავლობაში მიმდინარე პროცესებს აკვირდებოდნენ.

ნატოს გენერალური მდივნის სპეციალური წარმომადგენლის კავკასიასა და ცენტრალურ აზიაში ჯეიმს აპატურაის განცხადება გავრცელდა, რომელმაც ბოლო დღეების განმავლობაში მიმდინარე მოვლენებზე შეშფოთება გამოხატა. რაც შეეხება იმ სიტუაციას, რამაც აპატურაი შეაშფოთა, ნამდვილად არ არის კარგი ამბავი.

თუმცა ასეთ რამეს ვთავაზობ ჩვენს მოსახლეობას და აპატურაის მსგავსად შეშფოთებულ ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს, თეორიულად დავუშვათ, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” საარჩევნო პროცედურიდან ამოღებულია, ვნახავთ, რომ ამ ხნის განმავლობაში სხვა რამე ძალადობის ინციდენტი არ მომხდარა. ყველა ძალადობა ხომ მხოლოდ ამ პარტიასთან იყო დაკავშირებული?

- თუმცა ირაკლი ოქრუაშვილზე თავდასხმის ფაქტს შეგახსენებდით…

- დიახ, მართალი ხართ, თუმცა ამ ერთი შემთხვევის გარდა, ყველა ძალადობა “ნაციონალურ მოძრაობასთან” არის დაკავშირებული. მხოლოდ ოქრუაშვილის ფაქტი რომ ყოფილიყო, დამიჯერეთ, ასეთი სახის სიმძაფრე არ იქნებოდა. პოლიტიკური პროცესია, სადაც ყველა ემოციურად დატვირთულია და მსგავსი ინციდენტები ყოველთვის შეიძლება მოხდეს. თუმცა, თარგამაძის მანქანის აფეთქებამ აპატურაიზე განსაკუთრებული გავლენა იქონია. ეს ყველაფერი კი იმ მასალების ამოტივტივების ფონზე მოხდა, როდესაც “თავისუფალმა ზონამ” განაცხადა, რომ მათ “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერები არჩევნების პერიოდში ძალადობრივი სცენარის განვითარებას სთავაზობდნენ, რის გამოც მათ ორგანიზაცია დატოვეს.

ძალადობრივი სცენა “ნაციონალებს” საარჩევნო სტრატეგიად მიეწერა. სწორედ ამ ფონმა გააჩინა მძაფრი რეაქცია, სხვა შემთხვევაში დიდი ყურადღების ღირსი არ გახდებოდა. ამიტომ, ძალადობის სცენა წინასაარჩევნოდ მხოლოდ ერთ პარტიას დაუკავშირდა. დანარჩენი პარტიებიდან ძალადობრივი შემთხვევები არ დაფიქსირებულა. ამიტომაც, მხოლოდ ერთ პარტიაზე აქცენტს არ გავაკეთებდი.

- როგორ ფიქრობთ, ხელისუფლებამ რატომ ვერ მოახერხა, რომ გივი თარგამაძესთან დაკავშირებული ფაქტი არ მომხდარიყო? რა სისტემაა შექმნილი, ვინ არის ის ხალხი, რომელთაც ქვეყანაში არეულობის შემოტანა სურს?

- როგორ უნდა აღეკვეთა გივი თარგამაძის მანქანის აფეთქება? თითოეულ მანქანას პატრულის მანქანამ უნდა სდიოს?

- თუ კი, როგორც თქვენ აღნიშნეთ, “თავისუფალი ზონა” მსგავსი სცენარის განვითარებაზე სამართალდამცავ ორგანოებს ინფორმაციას აწვდიდა, ძალოვანი სტრუქტურა უფრო ფრთხილად და ოპერატიუად არ უნდა მუშაობდეს? მითუმეტეს კონკრეტული პოლიტიკოსების სახელები და გვარები დასახელდა. წინასაარჩევნო პერიოდია, მოსახლეობის უსაფრთხოებაზე ახლა ყველაზე მეტად არ უნდა ზრუნავდნენ?

- საფრანგეთის ხელისუფლებამ გაცილებით ტრაგიკული ტერაქტის თავიდან აცილება შეძლო?

- აქ კონკრეტულ პოლიტიკოსებზე ვსაუბრობთ, რომლებიც ქვეყანაში დესტაბილიზაციის მცდელობაში რამდენიმე დღის წინ დაადანაშაულეს…

- ქართველი ჟურნალისტები კამათს გადაეჩვიეთ. კითხვაზე გპასუხობთ და დამაცადეთ. რა თქმა უნდა, ამაზე პასუხისმგებლობა ხელისუფლებას ეკისრება, მაგრამ ეს უფრო შორიდან იწყება, რადგანაც “ნაციონალურ მოძრაობას” ამხელა გასაქანი მისცა, რომ ისინი ქვეყანაში ძალადობრივი სცენარის განვითარებაზე ფიქრობენ. თუმცა, კონკრეტული მანქანის დაცვას ვერცერთი ხელისუფლება ვერ მოახერხებს. ასეთი მანქანა ათასობით არის.

- თქვენ ელოდებით, რომ მსგავსი ინციდენტები არჩევნების შემდეგაც განვითარდება?

- “ნაციონალურმა მოძრაობამ” არჩევნების შემდეგ 10 ან 15 ათასი კაცი თუ შეკრიბა, ამ რაოდენობის ადამიანებით გადატრიალებები ნამდვილად არ კეთდება. არ ველოდები იმას რომ “ნაციონალური მოძრაობა” ასეთი ნაციონალური იქნება. ან შეიძლება შეცდომები დაუშვას და ობიექტურობა დაკარგოს. ამის მაგალითად 5 ოქტომბერს გამართული აქციის ფოტომონტაჟიც გამოდგება, სადაც სატელევიზიო ანძის გამოჩენა დაავიწყდათ. პარტია ასეთ შეცდომებს რომ უშვებს, რა თქმა უნდა, უარესსაც გააკეთებს. არ არის გამორიცხული რომ მათ გადადგან ნაბიჯები, რომელიც პროცესს არეულობისკენ წაიყვანს. შეიძლება გადატრიალება არა, მაგრამ, იმდენი ქნან, რომ დასავლელი პარტნიორები ჩატარებული არჩევნების ლეგიტიმურობაში დააეჭვონ.

- არსებობს მოსაზრება რომ “ნაციონალურმა მოძრაობამ” არჩევნების შედეგებს ბოიკოტი გამოაცხადოს და პარლამენტში შესვლაზე უარი თქვას და მათ სხვა პოლიტიკურმა სპექტრმაც მიბაძოს. რას იტყვით სიტუაციის ასეთ განვითარებაზე?

- უდავოდ საინტერესო სცენარია, მაგრამ მსგავსი ტაქტიკა ქართულ პოლიტიკაში, როგორც მახსოვს ორჯერ განმეორდა, რამაც შედეგი ვერ მოიტანა და პოლიტიკურ გარემოზე გავლენა ვერ მოახდინა. პროტესტის იარლიყის გარდა სხვა არაფერს მოუტანთ.

რაც შეეხება მხარის აბმას, პარლამენტის გარეთ მყოფმა პარტიებმა თუ თანადგომა გამოუცხადეს, ამას აზრი არ ექნება, რადგანაც ისინი მცირე რეიტინგიანი პარტიები არიან და ქუჩის კლიმატს ვერ გაუძლებენ. შიგნით არც ისე ბევრი პარტიები იქნებიან, რომ საპარლამენტო საპროტესტო აქცია ჩამოყალიბდეს.

-სოციალური კვლევებით გამოჩნდა, რომ ამ არჩევნებზე ბევრი ჩამოუყალიბებელი ადამიანია, რომელსაც ჯერ არ გადაუწყვეტია მხარი რომელ პოლიტიკურ სუბიექტს დაუჭიროს. როგორ ფიქრობთ, არჩევნებზე მოსახლეობის აქტივობა რამდენად მაღალი იქნება?

- ეს თემა მხოლოდ ჩვენი ამომრჩევლისთვის არ არის აქტუალური. დასავლეთშიც ძალიან ბევრ ადამიანს არჩევნებზე მისვლა უბრალოდ ეზარება. ამიტომაც ამ მხრივ გასაკვირი არაფერია. ერთადერთი პრობლემა ამ შემთხვევაში ის იქნება, რომ საბოლოო შედეგზე დიდ გავლენას მოახდენს. ფაქტობრივად, გადამწყვეტი შეიძლება ის გახდეს, ვის უფრო ჯიუტი ამომრჩეველი ჰყავს. იმ პარტიას ჰქონდეს მანდატების მეტი რაოდენობა, ვისი ამომრჩეველიც არ დაიზარებს და არჩევნებზე მივა. პოლიტიკური სურათი ამომრჩევლის ენერგიაზე იქნება დამოკიდებული. მოგეხსენებათ, რომ “ოცნებასა” და “ნაციონალებს” უფრო ენერგიული ამომრჩეველი ჰყავს.

- არსებობს მოსაზრება, რომ არჩევნებზე მოსახლეობის მაღალი აქტივობა, არც “ქართულ ოცნებას” და არც “ნაციონალურ მოძრაობას” ხელს არ აძლევს, რადგანაც ჩამოუყალიბებელი ადამიანების რიცხვი დიდია და არავინ იცის ხმას ვის მისცემენ…

- მაგ მოსაზრებას შევეკამათები, რადგანაც თუ ამ არჩევნებზე პრიორიტეტი ორი პარტია იქნება, ასეთ პირობებში პარტიების ხმები, რომლებიც ბარიერს ვერ გადალახავენ, დაკარგული იქნება. ხოლო დაკარგული ხმები ამ პარტიებზე მათი პროპორციის შესაბამისად უნდა გადანაწილდეს. გამოვა, რომ თითოეული მათგანი ერთი იმდენს კიდევ მოიმატებს.

არ არის გამორიცხული, რომ “ოცნებამ” პარლამენტში ისევ 40%-იანი მანდატი მიიღოს. რის შედეგადაც იგივე სურათი შეიქმნება, რაც დღეს გვაქვს. “ოცნებას” ნამდვილად ხელს არ აძლევს და “ნაციონალებს”, რა თქმა უნდა, ასეთი სურათის მიღება უნდათ, რადგანაც მეორე ადგილისთვის იბრძვიან.

- ექსპრემიერის ბიძინა ივანიშვილის მედიასთან შეხვედრებს მინდა შევეხო, გაჩნდა მოსაზრება, რომ ივანიშვილი ამ გამოსვლებით, სწორედაც რომ ჩამოუყალიბებელი ამომრჩევლის დარწმუნებას ცდილობდა. როგორ ფიქრობთ, მან შეძლო მათი დარწმუნება, რომ მხარი “ოცნებას” დაუჭირონ?

- ივანიშვილი შეძლებდა თუ არა ამ ხალხის დარწმუნებას, ძალიან რთული სათქმელია. ფაქტი ერთია, რომ მის სიტყვას დღეს ისეთი ფასი აღარ აქვს, რაც 2012 წელს ჰქონდა. ის ოთხი წლის წინ ქართველი საზოგადოებისთვის მხსნელის როლში იყო. ახლა მას ეს როლი აღარ აქვს, ამიტომაც მის გამოსვლებს ისეთი წონადობა არ გააჩნია. თუმცა მეეჭვება, რომ გადამწყვეტი მხოლოდ ივანიშვილის ფაქტორი ყოფილიყო, პარადოქსი ისაა, რომ მან მთელი გამოსვლა “ნაციონალური მოძრაობის” შესაძლო ვერაგ გეგმებზე საუბარს დაუთმო და საზოგადოებას აუხსნა ეს ხალხი რაზე წამსვლელია.

- ბიძინა ივანიშვილმა თავის ბოლო გამოსვლაში განაცხადა, რომ “თავისუფალ დემოკრატებს” მეორე ადგილზე გასვლის შანსი აქვს. როგორ ფიქრობთ, მას რა კვლევები შეიძლება ჰქონდეს, რომელიც ჩვენთვის ცნობილი არ არის?

- მე მგონი კვლევებზეა საუბარი, რომელიც ჩვენც ვიცით. თუ გახსოვთ, მან მანამდე თქვა, რომ “ნაციონალებმა” შესაძლოა 5%-იანი ბარიერიც კი ვერ გადალახონო. დავუშვათ, მართლაც ასე მოხდა, ან ძალიან მცირე ხმები მიიღეს, მათი დაკარგული ხმები სადღაც ხომ უნდა გადანაწილდეს? გამოკვლევებში ჩანს, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” მისი ამომრჩეველი ხმას თუ ვერ ან არ მისცემს, მაშინ ისინი “თავისუფალ დემოკრატებს” ირჩევენ. ამ ლოგიკით თუ ვიმსჯელებთ, სინამდვილეში ასე გამოდის – ივანიშვილმაც ეს თქვა.

- როგორ ფიქრობთ, რეიტინგის მიხედვით პარტიების პირველი ხუთეული როგორ გადანაწილდება?

- მე მგონია, რომ ბოლო მოვლენების შედეგად, “ნაციონალური მოძრაობის” ამომრჩეველი ძალიან დაფრთხება და სხვა პარტიებისკენ გადაინაცვლებს, რადგანაც ჩვენს საზოგადოებას რევოლუციური სცენარი ნამდვილად არ უნდა. ალბათ მათ ხმების დიდი ნაწილი, როგორც ვთქვი “თავისუფალ დემოკრატებს” ერგებათ. ვფიქრობ, “ოცნება”, “ნაციონალები” და “თავისუფალი დემოკრატები” აუცილებლად მოხვდებიან.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ქვემო ქართლის ინერცია – მამუკა არეშიძე ნუგზარ წიკლაურისა და გოდერზი ჩანქსელიანის წინააღმდეგ თეთრი წყაროში

თიკო ოსმანოვა

კავკასიის საკითხებში ექსპერტი მამუკა არეშიძე სადეპუტატო მანდატისთვის კიდევ ერთხელ იბრძოლებს – ამჯერად “პატრიოტთა ალიანსის” სახელით, თეთრი წყაროს ოლქში. მას კონკურენციას 7 კანდიდატი გაუწევს, მათ შორის “ოცნების” წარმომადგენელი გოდერძი ჩანქსელიანი და “ნაცმოძრაობის” კანდიდატი, ჯერ კიდევ მოქმედი დეპუტატი ნუგზარ წიკლაური.

ანალიტიკოსი არჩილ გამზარდია არ გამორიცხავს, რომ აქ, ინერციით წარმატებას ისევ “ნაცმოძრაობამ” მიაღწიოს.

“ვფიქრობ, ქვემო ქართლში ძირითადი ბრძოლა წავა “ოცნებასა” და “ნაციონალებს” შორის. “პატრიოტთა ალიანსს” კახეთში უფრო აქვს საინტერესო შანსები, ვიდრე ქვემო ქართლში. მამუკა არეშიძემ, მიუხედავად იმისა, რომ ცნობადი სახეა, საარჩევნო დონეზე არა მგონია წარმატებას მიაღწიოს. არ ვიცი, რამდენად საინტერესო შეიძლება იყოს ის ქვემო ქართლის მოსახლეობისთვის.

“არ გამოვრიცხავ, რომ მეორე ტურის დანიშვნა გახდეს საჭირო. ქვემო ქართლი არის რეგიონი, სადაც ძირითად იმარჯვებდნენ სახელისუფლებო კანდიდატები. ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენებით მარტივად შეიძლებოდა გამარჯვების მოპოვება. “ქართული ოცნება” ახლა ამ ფორმით არ არის ჩართული, როგორც თავის დროზე ძველი ხელისუფლებები, მაგრამ მაინც…

“პოლიტიკურად პასიური რეგიონია, ზოგჯერ პირდაპირ კითხულობენ – ვის მივცეთ ხმაო. ამიტომ, ამაში გარკვეული ინტრიგა დევს და საერთოდ არ არის გამორიცხული, ინერციით ისევ “ნაციონალური მოძრაობის კანდიდატმა გაიმარჯვოს”, – უთხრა “რეზონანსს” გამზარდიამ.

“რეზონანსმა” მოახერხა ნუგზარ წიკლაურთან და მამუკა არეშიძესთან გასაუბრება, ხოლო “ქართული ოცნების” პრესსამსახურმა მათ კანდიდატთან არ დაგვაკავშირა.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ნუგზარ წიკლაურთან: „დიდი ალბათობით მეორე ტური იქნება“

თიკო ოსმანოვა

“ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატი ნუგზარ წიკლაური გამარჯვებაში დარწმუნებულია, თუმცა ფიქრობს, რომ ამისთვის მეორე ტური გახდება საჭირო. კონკრეტულად ვისთან მოუწევს “შერკინება”, ამასთან დაკავშირებით პროგნოზის გაკეთებისგან თავს იკავებს.

ნუგზარ წიკლაური: თეთრი წყაროს, როგორც საარჩევნო ოლქის საზღვრები, ძალიან მნიშვნელოვნად შეიცვალა, მას დაემატა გარდაბნის დიდი ნაწილი, ამიტომ რამდენიმე მიმართულებაა, რაც ჩემს პროგრამაშია აღწერილი. რაიონში არის ინფრასტრუქტურული და წყლის პრობლემა. არ არსებობს სოფელი, სადაც ამ მიმართულებით რამე არ იყოს გასაკეთებელი. ამიტომ ეს არის ერთ-ერთი პრიორიტეტული მიმართულება. ამავე დროს, თვითონ თეთრი წყაროსათვის ძალიან არსებითია ტურისტული პოტენციალის განვითარება.

როგორც მოგეხსენებათ, ასურეთი არის გერმანული სოფელი 150 – წლიანი ისტორიით, გერმანული მარნით, ტაძრით, სახლებით. ასურეთის განვითარება, ისევე როგორც მანგლისის განვითარება, იქნება ყველაზე უფრო მთავარი პრიორიტეტი.

რაც შეეხება მეორე ნაწილს, სადაც არის სოფლები – გამარჯვება, ახალი სამგორი და აზერბაიჯანელი, ჩვენი თანამოქალაქეებისგან დასახლებული ეს სოფლები მდებარეოებს ორ დიდ ქალაქ – თბილისსა და რუსთავს შორის. თუმცა, მიუხედავად ამისა, ეს მხარე საერთოდ არაა განვითარებული, ამიტომ ვფიქრობ, წავიდე იმ მიმართულებით, რომ შეიქმნას თავისუფალი ეკონომიკური შესაძლებლობები, საწარმოების გახსნა ინვესტორებისათვის გახდეს მომგებიანი და ასე მოხდეს, აი ამ სოფლების ჩართვა ერთიან ეკონომიკურ სივრცეში.

ამავე დროს აზერბაიჯანული მოსახლებით დასახლებული სოფლებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია არსებობდეს პირდაპირი გზა თბილისამდე, რომელიც დახლოებით 7 კილომეტრია, მაგრამ იმის გამო, რომ გზა საშინელ მდგომარეობაშია უწევთ შემოვლითი გზით სიარული, რაც დაახლოებით 3-ჯერ მაინც ზრდის მანძილს დედაქალაქამდე.

- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?

- კენჭს იყრიან “ოცნებიდან” გოდერძი ჩანქსელიანი, და მამუკა არეშიძე “პატრიოტთა ალიანსიდან”. მამუკა არეშიძემ განაცხადა, რომ მისი ოცნება იყო “ქართული ოცნებიდან” ეყარა კენჭი და მას შემდეგ, რაც უარი განუცხადეს, მხოლოდ ამიტომ გადაწყვიტა “პატრიოტთა ალიანსიდან” კენჭისყრა. ეს ცოტა გაუგებარია, თუმცა მისი გადაწყვეტილებაა.

რაც შეეხება გოდერძი ჩანქსელიანს, ძალიან ცოტა რამ ვიცი მის შესახებ. შევარდანაძის დროს პოლიციაში მუშაობდა. ძალიან სწრაფად გამდიდრდა.

ვფიქრობ, რომ ძალიან დიდი ალბათობით მეორე ტური იქნება. და ეს გავლენას იქონიებს დიდწილად თუ როგორ დამთავრდება 8 ოქტომბრის არჩევნები. არა მგონია, რომ მანდ რომელიმემ შეძლოს 50%-იანი ბარიერის გადალახვა. ძალიან ბევრი სოფელი მოვიარე, დავდიოდი კარდაკარ, ვნახე, რომ ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე დეპრესიული რაიონი. იმიტომ რომ ხელისუფლება იქ, რომელიც არსებობს, თუ რამით არის დაკავებული, ეს არის მხოლოდ და მხოლოდ ნათესავების დასაქმება.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „თუ არ გამიყალბეს, შანსი ძალიან მაღალი მაქვს“

თიკო ოსმანოვა

“პატრიოტთა ალიანსის” კანდიდატი მამუკა არეშიძე მის მთავარ კონკურენტად “ქართული ოცნებისა” და ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატებს მიიჩნევს. იგი ამბობს, რომ, თუ არჩევნები არ გაყალბდება, შეძლებს დეპუტატის მანდატის მოპოვებას.

მამუკა არეშიძე: ვპირდები ყურადღებას და პატივისცემას. რაც შეეხება პრობლემებს, უამრავია, როგორც ინფრასტრუქტურული, ისე ტურისტული თვალსაზრისით. ეს უნიკალური კუთხეა, თბილისიდან სულ რაღაც 60 კილომეტრში, რომელსაც აქვს უზარმაზარი რესურსი, როგორც ადამიანური, ისე ბუნებრივი. სამწუხაროდ საქართველოს დამოუკიდებლობის დღიდან მას ყურადღება არ ექცევა. იმდენი პრობლემაა დაგროვილი, რომ ეს ერთი ხელის გადასმით არ მოგვარდება. არ ვპირდები მოქალაქეებს იმას, რისი გაკეთებაც შეუძლებელი, ან რთულია, ვპირდები იმას, რისი გაკეთებაც მარტივი და შესაძლებელია. ეს არის პირველ რიგში ინფასტრქტურის მოწყობა – სკოლების, საბავშვო ბაღების, ადგილობრივების დასაქმება, მცირე საწარმოების შექმნა. არ ვამბობ, რომ მცირე საწარმოებს დღესვე გავხსნი და რომ ტურისტული პოტენციალი დღესვე ამუშავდება, ამისთვის საჭიროა საფუძვლის ჩაყრა.

- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?

- ძირითადი კონკურენტი ორია – გოდერძი ჩანქესლიანი “ოცნებიდან” და ნუგზარ წიკლაური “ნაციონალური მოძრაობიდან”.

- როგორ ფიქრობთ, წინა არჩევნებისგან განსხვავებით შეძლებთ წარმატების მიღწევას?

- თუ არ გამიყალბეს არჩევნები, შანსი ძალიან მაღალი მაქვს. რაც მოხდა გარდაბანში, თუ იგივე არ განმეორდა, აუცილებლად გავიმარჯვებ.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

გივი თარგამაძის ავტო პროფესიონალის აფეთქებულია, რომელსაც მისი ლიკვიდაცია არ სურდა – ამბობენ ექსპერტები

ელზა პაპოშვილი

“ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთი ლიდერის, გივი თარგამაძის ავტომობილის აფეთქებასთან დაკავშირებით, სამხედრო ექსპერტები აცხადებენ, რომ ეს პროფესიონალის ნამოქმედარია, რომელსაც აფეთქების ტრაექტორიიდან და მიმართულებიდან გამომდინარე, პოლიტიკოსის ლიკვიდაცია განზრახული არ ჰქონდა.

მათივე თქმით, ასაფეთქებელი საშუალება შესაძლოა დინსტანციური მართვის პულტით, ან საათის მექანიზმით ამოქმედებულიყო. ისინი თანხმდებიან იმაზე, რომ ბომბი გარედან გარსის გარეშე იყო, რომელსაც დამაზიანებელი ელემენტები ჰქონდა მოხსნილი. წინააღმდეგ შემთხვევაში აფეთქების არეალი უფრო დიდი და ფართო იქნებოდა, რომელიც გარშემო ყველაფერს დააზიანებდა.

ექსპერტები არ გამორიცხავენ რომ ნაღმის ამფეთქებელი შემთხვევის ადგილზე ყოფილიყო, რადგანაც ასეთი პროფესინალები თავის ნამოქმედარს ყოველთვის ამოწმებენ.

თადარიგის პოლკოვნიკი, თავდაცვის სამინისტროს საინჟინროს ყოფილი უფროსი ჯანო გაგოშიძე ამბობს, რომ აფეთქება ისეა მოწყობილი და ავტომობილის ისეთ ადგილას არის დამონტაჟებული, რომლის მოქმედების ყველა დეტალი სწორად გათვლილია.

ჯანო გაგოშიძის თქმით, ისეთი ასაფეთქებელი მოწყობილობები არსებობს, რომელსაც მაგიდის გარშემო მსხდომების აფეთქება ისე შეუძლია, რომ მხოლოდ ერთი კონკრეტული ადამიანის დაზიანებაა შესაძლებელი.

პოლკოვნიკის განცხადებით, ასეთი აფეთქება, სადაც მუხტის რაოდენობა და მიმართულება დეტალებშია გათვლილი, მხოლოდ პროფესიონალებს შეუძლიათ. ასაფეთქებელი საშუალება ბენზინის ავზს არის აცილებული და აფეთქების ტრაექტორია მის გარეთ არის გატყორცნილი.

“ჩემი აზრით, ეს აფეთქება ხმაურის ეფექტის გამოწვევისთვის უფრო იყო განხორციელებული, ვიდრე ადამიანების ლიკვიდაციისთვის. საქართველოში ბევრი აფეთქება მინახავს და ეს ასაფეთქებელი შესაძლოა დინსტანციური მართვით არ ყოფილიყო ამოქმედებული. დასაშვებია, რომ ასაფეთქებელმა რეაგირება კარის გაღებაზე ან დახურვაზე მოახდინა. არც ის არის გამორიცხული, რომ ის საათის მექანიზმით მუშაობდა. აფეთქება დისტანციური პულტით მართული და მანქანის ქვემოთ ამოდებული რომ ყოფილიყო, მაშინ სულ სხვა შედეგი დადგებოდა. დახურულ სივრცეში აფეთქებას სიმძლავრე ბევრად დიდი აქვს და ავტომობილს უფრო აზიანებს. ექსპრეზიდენტ ედუარდ შივარდნაძის და პოლიტიკოს გია ჭანტურიას აფეთქების დროს ადგილზე ვმუშაობდი, სადაც ყველა ასაფეთქებელი მანქანის შიგნით იყო დამაგრებული. შევარდნაძეს აფეთქების ტალღამ ლამის თავი წააცალა, ხოლო ჭანტურია ადგილზევე დაიღუპა.

თუ გივი თარგამაძე მანქანაში იჯდა, მაშინ მას ყურის ბარაბნები უნდა დასკდომოდა და მისი მძღოლის მსგავსად მძიმე დაზიანებები მიეღო, მითუმეტეს ის თუ უკან იჯდა. არსებობს ორი ვარიანტი, ის ან მანქანაში არ იჯდა, ან ყურები სპეციალური საცობით ჰქონდა დაცული. სხვაგვარად მისი დაზიანებების სიმსუბუქე, ასეთი აფეთქების დროს, ვერ აიხსნება. “ასევე არ არის გამორიცხული და სრულიად დასაშვებია, რომ ასაფეთქებელი პულტი, თავად ავტომობილში მსხდომებთაგან რომელიმეს სჭეროდა. ასეთი მოწყობილობების აფეთქება ამგვარადაც შეიძლება”, – ამბობს პოლკოვნიკი. მისივე თქმით, მსგავსი ასაფეთქებლის დამზადება ნებისმიერ ჭკვიან ადამიანს შეუძლია, რომელსაც ჯარში უმსახურია, სადაც მას ასაფეთქებლების, როგორც გაუვნებელყოფას, ასევე დამზადებასა და გამოყენებას ასწავლიან. პოლკოვნიკის განცხადებით, მსგავს რამეს ქართულ ჯარშიც სწავლობენ.

ჯანო გაგოშიძის ინფორმაციით, ასეთი ასაფეთქებლები შემთხვევის ადგილას საკმაოდ ბევრ კვალს ტოვებს. აფეთქების შემდეგ ასაფეთქებლის ნაწილები აქეთ-იქით იფანტება, რის შედეგადაც მისი წარმომავლობის დადგენა ხერხდება. ასევე არკვევენ, ეს ქარხნულად არის დამზადებული, თუ ხელნაკეთია. პოლკოვნიკი ფიქრობს, რომ ვინც ბომბი ააფეთქა, ის შემთხვევის ადგილას აუცილებლად იქნებოდა, რადგანაც ასეთი ადამიანები თავის ნამოქმედარის შედეგს ყოველთვის ამოწმებენ.

სამხედრო ჟურნალ “არსენალის” მთავარი რედაქტორი ირაკლი ალადაშვილი ამბობს, რომ გივი თარგამაძის მანქანის აფეთქების ტალღა მის უკანა მხარისკენ სპეციალურად იყო მიმართული, რადგანაც ამფეთქებელს ავტომობილში მსხდომი პირების ფიზიკური ლიკვიდაცია არ სურდა.

ირაკლი ალადაშვილის თქმით, აფეთქების ტალღა წინ რომ ყოფილიყო მიმართული, მაშინ შედეგი ფატალური იქნებოდა. სამხედრო ექსპერტის განცხადებით, ასეთ ასაფეთქებელს უკან მიმართულებას შემთხვევით ვერ მისცემ, ამას მხოლოდ პროფესიონალი აკეთებს.

“აფეთქების შედეგებიდან გამომდინარე, თავისუფლად შეიძლება ითქვას, რომ ასაფეთქებელი მოწყობილობა, გარსის გარეშე იყო, რომელსაც დამაზიანებელი ელემენტები ჰქონდა მოხსნილი. წინააღმდეგ შემთხვევაში, აფეთქების არეალი უფრო დიდი და ფართო იქნებოდა, რაც გარშემო ყველაფერს დააზიანებდა. “შესაბამისად მსხვერპლი და დაზარალებული ადამიანების რიცხვი მეტი იქნებოდა. ასევე დიდი მნიშვნელობა აქვს ასაფეთქებელში ტროტილი იყო თუ დექსოდენი, რომელსაც ქიმიური ანალიზის შედეგად ადვილად დაადგენენ. არც ის არის გამორიცხული, რომ ნაკლებად ძლიერი ასაფეთქებელი ნივთიერება – დენთი ყოფილიყო გამოყენებული. რაც შეეხება დინსტანციურ ასაფეთქებელს, თუ რა რადიუსში უნდა იყოს ამფეთქებელი, შეიძლება რადიოტალღებს იყენებდეს, ან მობილურ მოწყობილობას. რადიოტალღის შემთხვევაში, ის ასაფეთქებელ საშუალებასთან უფრო ახლოს უნდა იყოს და მასთან ერთად მოძრაობდეს, ხოლო მობილური მოწყობილობის შემთხვევაში, ქალაქის ნებისმიერი ტერიტორიიდან შეუძლია მისი გამოყენება”, – ამბობს ირაკლი ალადაშვილი.

„რეზონანსი“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

წინასაარჩევნო სიურპრიზი – ლარი გაუფასურების პიკზეა

მარი ჩიტაია

ეროვნული ბანკისა და მთავრობის მცდელობა, არჩევნების წინ ლარის კურსი დაიჭიროს, კვლავ უშედეგოა. ბოლო 10 დღეში სებ-მა 100 მილიონი დოლარი გაყიდა და კურსი მაინც დაბლა ეშვება. დიდია ალბათობა, რომ არჩევნების შემდეგ გაქცეულ ლარზე კონტროლი დიდი ხნით დაიკარგოს.

ხელისუფლების წარმომადგენლების და ეროვნული ბანკის დაპირება, რომ ლარი დასტაბილურდება, ყოველთვის ლიტონი სიტყვებია და მათი უკვე აღარავის სჯერა. კურსი 6-თვიან მაქსიმუმზეა. გუშინ დილიდან “ბლუმბერგის” სისტემაში ვაჭრობის შედეგად ლარი 2,36-მდე ავარდა, თუმცა მას შემდეგ, რაც სებ-მა 20 მლნ დოლარი გაყიდა, იგი 2,34-მდე ჩამოვიდა. მიუხედავად ამისა, სავალუტო პუნქტებში მთელი დღის განმავლობაში კურსი 2,36-2,37 ლარის ფარგლებში მერყეობდა.

სებ-ის მიერ დადგენილი ოფიციალური კურსი კი რატომღაც 2,33 ლარს ოდნავ აჭარბებს. რა პრინციპით ადგენს ქვეყნის ცენტრალური ბანკი გაცვლით კურსს, გაუგებარია, რადგან ასეთ დაბალ ნიშნულზე ვაჭრობა 3-4 დღეა არ მიმდინარეობს.

“ადმირალ მარკეტის” ქართული წარმომადგენლობის ხელმძღვანელის დავით წიქარიძის განცხადებით, ეროვნული ბანკი გაუმართლებელ საშუალებებს მიმართავს ლარის გასამყარებლად, რაც გრძელვადიან პერსპექტივაში ეროვნულ ვალუტას სერიოზულ საფრთხეს შეუქმნის.

“ტურისტული სეზონი დამთავრდა, სავალუტო შემოსავლები ძალიან შემცირდა. საბოლოო ჯამში, ეს ყველაფერი საფინანსო ბაზარზეც აისახა. ბოლო დღეების განმავლობაში სავალუტო რეზერვების გაყიდვა მარტივ რაღაცას უკავშირდება – სებ-ი არჩევნების წინ კურსის დაბალანსებას ცდილობს და მაქსიმალური რაოდენობით ყიდის უცხოურ ვალუტას. ყიდის იმიტომ, რომ არ სურს ლარის გაუფასურება. ალბათ, კურსს არჩევნებამდე გააჩერებენ, მერე კი დიდი ალბათობით, ლარის ვარდნა გარდაუვალია”, – აცხადებს დავით წიქარიძე. მისი აზრით, ქვეყნის საექსპორტო პოტენციალი თუ არ გაძლიერდა და სახელმწიფო ეკონომიკურად არ განვითარდა, ლარის დასარეგულირებლად ყველა მცდელობა უშედეგო იქნება.

“ფაქტობრივად, მხოლოდ ერთ მიმართულებაზე ვართ ორიენტირებული და შევჩერებივართ ტურისტებს, თუ რამდენ ფულს დახარჯავს თითოეული. ეკონომიკური განვითარების სხვა პერსპექტივა ჯერჯერობით ნაკლებადაა. ბოლო რამდენიმე წელია, საექსპორტო მაჩვენებელი დაბალ ნიშნულზეა და ეს როგორმე უნდა გამოვასწოროთ. დიდი მნიშვნელობა ექნება აგრეთვე ისეთი ინვესტიციების შემოსვლას, რომელიც დიდი ოდენობით კაპიტალს შემოიტანს ქვეყანაში. როგორც ხდება ხოლმე, გაცხადებული მასშტაბური ინვესტიციებიდან ჩვენამდე თანხის მეათედი აღწევს. დანარჩენი იხარჯება მუშახელზე, ნაწილი კი წარმოება-დანადგარების შემოტანას ხმარდება. ამიტომ შეიძლება მსხვილი ინვესტიცია გამოცხადდეს, მაგრამ რეალურად ეს არის ქაღალდზე დაწერილი. თუ რეალური ფული არ შემოვა, ასეთი ინვესტიცია წინ ვერ წაგვწევს”, – განმარტა წიქარიძემ და დასძინა, რომ ლარის გაუფასურების შეუქცევადი ტენდენცია აშკარაა. ამ დროს კი, როცა სებ-ი მილიონობით დოლარს ყიდის, რაც წყალში გადაყრილი ფულია. არ შეიძლება, სებ-მა არეგულიროს კურსი დიდი ხნის განმავლოაბში ყოველდღიური ემისიით. მაინც ვერ ვინარჩუნებთ და საბოლოოდ მივიღებთ კატასტროფულ ვარდნას, რაც გაცილებით დიდ დარტყმას მოგვაყენებს, ვიდრე რეალური კურსის თანდათანობითი შენარჩუნება”, – დასძენს იგი.

რადიკალურად განსხვავებული მოსაზრება აქვს ანალიტიკოს მიხეილ დუნდუას, რომელიც უცხოურ კვლევებზე დაყრდნობით აცხადებს, რომ ლარს საფრთხე არ ემუქრება.

“ვერ ვიტყვი, რომ სიტუაცია არის საგანგაშო. კურსის გაუფასურება, როგორც ვიცით, გამოწვეულია მსხვილი ტრანზაქციებით, რაზეც ეროვნულმა ბანკმა კომენტარი გააკეთა. როცა დაიკლებს ეს ტრანზაქციები და პოლიტიკური ტემპერატურა დაცხრება, კურსი საგრძნობლად დარეგულირდება. სავალუტო ფონდმა საქართველოს უკვე გაუზარდა ეკონომიკური პროგნოზი როგორც მიმდინარე, ასევე მომავალი წლისთვის. ეკონომიკური ზრდა კი პირდაპირკავშირშია ლარის სიმყარესთან. რაც შეეხება მაკროეკონომიკურ გარემოს, მსოფლიო ეკონომიკურმა ფორუმმა გამოაქვეყნა მონაცემი, რითაც საქართველო ევროპის საუკეთესო ოცეულშია. ყველა ეს პარამეტრი, რომელიც კვლევითმა ცენტრებმა და საერთაშორისო ფინანსურმა უწყებებმა წარმოადგინეს, მიუთითებს, რომ ეკონომიკიდან საფრთხე ლარს არ ემუქრება”, – ირწმუნება მიხეილ დუნდუა.

ის ფიქრობს, რომ არჩევნების შემდეგ კურსი შეიძლება დასტაბილურდეს, რაც სხვადასხვა ეკონომიკური ფაქტორით იქნება გამოწვეული, მათ შორის ინვესტიციების ზრდით, რაც მიმდინარე წლის პირველ ნახევარშიც დაფიქსირდა.

“ინვესტიციებსა და ტურისტულ შემოსავლებში ზრდაა. მოიმატა ფულადი გზავნილების მოცულობამაც. ყველა ეს პროცესი მიუთითებს, რომ ლარის პრობლემა დროებითი მოვლენაა. როგორც კი დასრულდება საარჩევნო პერიოდი და პოლიტიკური ტემპერატურა ჩაცხრება, კურსი დასტაბილურდება”, – აცხადებს მიხეილ დუნდუა.

ლარის გაუფასურება რომ წინასაარჩევნოდ ქვეყნიდან კაპიტალის გატანით არის გამოწვეული, “რეზონანსი” ამაზე უკვე წერდა. უცნობია დასრულდება თუ არა ეს პროცესი არჩევნების შემდეგ. თუკი კაპიტალის გადინების პროცესი არ შეჩერდა, ეროვნულ ვალუტას ურთულესი დღეები ელის.

——————–

„ახალი თაობა“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლუკა კურტანიძესთან: „ნაციონალებმა გივი თარგამაძე გაწირეს“

„ქართული ოცნების“ წევრი, პარლამენტის დეპუტატი ლუკა კურტანიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ მიხეილ სააკაშვილი საქართველოში უნდა ჩამოვიდეს და წარდგენილი ბრალდების გამო პასუხი აგოს.

- „ნაციონალური მოძრაობა“ აცხადებს, რომ არჩევნებს მოიგებს და მის დასაცავად საქართველოში მიხეილ სააკაშვილი ჩამოვა. შეიძლება, მოვლენები ასე განვითარდეს?

- ეს გამორიცხულია, შეუძლებელია, რადგან ნაციონალურ მოძრაობას მხარდაჭერა არ გააჩნია. ჩვენ უკვე ვნახეთ ეს ადამიანები ხელისუფლებაში და ვიცით, თუ როგორია მათი მართვის სტილი. ძალადობაზე დამყარებულ მართვაზე ქართველმა ხალხმა უარი თქვა. მათ უნდათ, რომ შიშის სინდრომი დათესონ ხალხში. 8 ოქტომბერს ქართველი ხალხი მათ საბოლოოდ უარს ეტყვის. რაც შეეხება მიხეილ სააკაშვილსა და მის ჩამოსვლას, როგორც ცნობილია, ის ბრალდებულია და, თუ ჩამოვა, მას სახელმწიფო ადეკვატურ პასუხს გასცემს. მე ვირჩევდი, რომ ჩამოვიდეს და ჩადენილი დანაშაულის გამო საქართველოს ციხეში აგოს პასუხი, მოიხადოს წარდგენილი ბრალდება, თუმცა ამაზე შეუძლებელია, სააკაშვილი ფიქრობდეს, მისი ბუნებიდან გამომდინარე. ის კვლავ იმაზე ფიქრობს, როგორ დათესოს ხალხში შიში.

- და ეს რაში აწყობთ?

- იმაში, რომ მათი მხარდამჭერების მობილიზება მოახდინონ. ამ შემთხვევაში ახალი არაფერია. ვხედავთ, თუ რა განზრახვები აქვთ, მაგრამ რამდენიმე დღეში ქართველი საზოგადოება მათ საბოლოო განაჩენს გამოუტანს.

- რას გულისხმობთ?

- იმას, რომ ვერც პარლამენტში მოხვდებიან. არ მოეწონათ ის შეფასებები, რომლებიც გააკეთა ამერიკის შეერთებული შტატების ელჩმა საქართველოში, რომ შესანიშნავი, ისეთი წინასაარჩევნო გარემოა, როგორიც ჯერ არ ყოფილა საქართველოში, ამიტომ ნახეთ, რაც მოხდა, რომ როგორმე მუქ ფერებში წარმოეჩინათ წინასაარჩევნო გარემო, რომ როგორმე ეთქვათ დანარჩენი მსოფლიოსთვის, ნახეთ, რას გვიშვრება ხელისუფლება ოპოზიციასო.

- გივი თარგამაძის მანქანის აფეთქებას გულისხმობთ?

- დიახ. ნაციონალური მოძრაობის ხელწერა არ არის ახალი. საზოგადოება მიჩვეულია მათ მსგავს ქმედებას, მსგავს ძალადობას. ახლა ნაციონალური მოძრაობა ცდილობს, ის მინიმალური მხარდაჭერა, რომელიც აქვს, მივიწყებას არ მიეცეს და ეს ხალხი როგორმე გამოიყვანოს და საარჩევნო ურნებთან მიიყვანოს.

- ნაციონალური მოძრაობა მომხდარი აფეთქების საქმის გადაკვალიფიცირებას ითხოვს. თქვენი პოზიცია როგორია?

- ეს მთლიანად ძალოვანი უწყების პრეროგატივაა. მე რამდენადაც ვიცი, საქმის გამოძიება მიმდინარეობს და, იმედი მაქვს, ჩვენი ძალოვანი უწყებები ყველაფერს გააკეთებენ იმისთვის, რომ ეს საქმე გახსნან, მაგრამ მე შემიძლია მხოლოდ ერთი რამ გითხრათ _ გივი თარგამაძე არ არის ცოტნე დადიანი, რომ იმხელა გმირობა ჩაედინა, საკუთარი თავი მსხვერპლად შეეწირა.

- თქვენი ვერსია როგორია?

- ყურადღების მიქცევის, სიტუაციის დაძაბვისა და ესკალაციის მიზნით ნაციონალებმა გადაწყვიტეს, თარგამაძე გაეწირათ. ძალადობა და მსგავსი სცენარები ნაციონალური მოძრაობისთვის, მიხეილ სააკაშვილისთვის ახალი არ არის. ამის უამრავი მაგალითი არსებობს.

- ბატონო ლუკა, თქვენ 26 მაისის მოვლენების ერთ-ერთი დაზარალებული ხართ. ხომ არ ფიქრობთ, რომ გამოძიებამ დაიგვიანა, სამართლიანობის აღდგენა, როგორი მოლოდინიც იყო დაზარალებულ ხალხში, ისე ვერ მოხდა?

- დიახ, მე ნამდვილად ვარ წინა ხელისუფლების რეჟიმის მსხვერპლი. ეს არ არის მარტივი და ასე ადვილად სათქმელი, მაგრამ, ვფიქრობ, ის არის წარსული და მომავლისკენ უნდა გავიხედოთ, ჩვენი ქვეყნის მომავლისკენ. რაც შეეხება სამართლიანობის აღდგენას, ნელ-ნელა, იმ ტემპებით, რა ტემპებითაც ეს შესაძლებელი იყო, რადგან ჩვენ ვიცით, რომ ათასობით საქმეა პროკურატურაში გამოსაძიებელი, მიმდინარეობს სამართლიანობის აღდგენა. ბოლომდე ამის გაკეთება, ალბათ, შეუძლებელიც არის და ვერცერთი ხელისუფლება ამას ვერ შეძლებს, რადგან აქ საუბარია ადამიანების, ახალგაზრდების მკვლელობაზე, გაუპატიურებაზე, საშინელ დანაშაულებზე. ამიტომ, როდესაც ნაციონალური მოძრაობის ლიდერები საუბრობენ იმაზე, თუ როგორ უნდა მობრუნდნენ ხელისუფლებაში, მხოლოდ მეცინება.

„ახალი თაობა“, 07 ოქტომბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ გელა ხუციშვილთან: „კავკასიონზე არსებული 43 გადმოსასვლელიდან 25 რუსების ხელში გადავიდა“ // „სომხური მოტომსროლელი ბრიგადა საქართველოს სიღრმეშია შემოსული“

რა ხდება საქართველოს საზღვრებზე, ვინ დაეპატრონება დაცლილ სოფლებს, ვისი ჩამოსახლება იგეგმება ლაზიკაში? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ დამოუკიდებელი ექსპერტი სასაზღვრო საკითხებში გელა ხუციშვილი ესაუბრება.

- თქვენ წლების განმავლობაში იყავით სასაზღვრო ძალების სარდლის მოადგილე და დიდხანს მუშაობდით სახელმწიფო საზღვრის დადგენაზე. ახლა ეს საკითხი გაჩერებულია. რას ფიქრობთ ამასთან დაკავშირებით?

- საზღვრებთან დაკავშირებით საკმაოდ მძიმე ვითარებაა. უამრავი ობიექტური მიზეზის გამო საზღვრების თემა უყურადღებოდ არის მიტოვებული. დღეს მთავარი ყურადღება ოკუპაციის საკითხზეა გადატანილი.

- ესეც ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხია...

- არ ვდავობ, მაგრამ საკითხს ცოტა სხვანაირად უნდა მივუდგეთ. ეს არის საოკუპაციო რეჟიმის მიერ გავლებული მავთული და ის არ უნდა გავაიგივოთ სახელმწიფო საზღვართან. ჩვენ გაეროს მიერ ცნობილი ვართ 1991 წლის 21 დეკემბრის მდგომარეობით არსებული ტერიტორიების სივრცეში. სახელმწიფო საზღვრებად უნდა ავიღოთ ეს მოცემულობა. ამიტომ, ოკუპაცია კი არ უნდა ვთქვათ, არამედ სახელმწიფო საზღვრის დარღვევა ამა თუ იმ მონაკვეთზე. ერთი რამე უნდა გავითავისოთ და ევროაზიურ და ევროატლანტიკურ კავშირებზე ფიქრს შევეშვათ. საქართველოს არ უნდა ჰყავდეს მუდმივი მტრები და მეგობრები. მას უნდა ჰქონდეს მუდმივი ინტერესები. მინდა ვკითხო ქართველ პოლიტიკოსებს, რა არის საქართველოს მუდმივი ინტერესები? მთავარია ტერიტორია, რასაც მეზობელი ქვეყნები მუდმივად გვედავებიან. დავკარგავთ ტერიტორიას, აღარ ვიქნებით ერი და ვიქნებით ეროვნება. ასეთ დღეში არიან ჩავარდნილი დღეს ქურთები, ასირიელები და უამრავი სხვა ერი. ისინი ოდესღაც ძალიან დიდი სახელმწიფოების მფლობელები იყვნენ. მე თუ მკითხავთ, საქართველოს აეროპორტებსა და პორტებში უნდა დაიდგას ფეხის საფხეკები.

- ეს რა საჭიროა?

- აქედან რომ გადის ადამიანი, მტვრადაც რომ არ გაიტანოს საქართველოს მიწა. ახლა ქართული მიწა უმოწყალოდ გადადის სხვათა და სხვათა ხელში. გლეხებს დასაქმების ერთადერთი საშუალება აქვთ – მიწა, რაც მათ ხელში აღარ არის. დაფიქრება გვმართებს, ან ვიღაც უგუნური, ან ძალიან ჭკვიანი გვიცლის სოფლებს.

- თქვენ ფიქრობთ, რომ სოფლებს თავისი ნებით კი არ ტოვებს ხალხი, არამედ მათ იქიდან მიზანმიმართულად უშვებენ?

- ყველაფერი კეთდება იმისთვის, რომ ამ ქვეყანაში სოფლები დაიცალოს. ჩვენი პოლიტიკოსები და ექსპერტები განსაკუთრებულ ყურადღებას ქართველებით დასახლებული სოფლების დაცლაზე ამახვილებენ. მე ასე არ ვფიქრობ. ჩემთვის ყველა სოფლის დაცლა მტკივნეულია და მნიშვნელობა არ აქვს, მისი მცხოვრებლები რომელ ეროვნებას წარმოადგენენ. მიწის გაყიდვამ ისეთი სახე მიიღო, იმის შიშიც გამიჩნდა, რომ ხევსურეთშიც კი გაიყიდება მიწა.

- ხევსურები თავიანთ მიწას ვინმეს მიჰყიდიან?

- ახლა არა. აბა, ვინმე დედიმისის შვილია და პირიქითა ხევსურეთში მიწას ხელი დაადოს. მართალია, იქ აღარ ცხოვრობს ხალხი, მაგრამ ხევსურები ამ ამბავს შეეწირებიან და არ დათმობენ. ხვალ ეს მიწა მათ საკუთრებაში გადავა. გავა პერიოდი და მისი შვილი ან შვილიშვილი გაყიდის. მაშინ მართლა დავიღუპებით და დავიქცევით. ხევსურეთის თემა ჩემთვის ძალიან მტკივნეულია. სოფელ ფიჭვების დაკარგვა ჩემთვის დღემდე მოუნელებელი ტკივილია.

- ამ სოფლის დაბრუნება არ შეიძლება?

- სამწუხაროდ, მისი დაბრუნების პერსპექტივა არ ჩანს. არღუნისა და არაგვის შესართავიდან 1.500 მეტრი იყო საქართველოს საზღვარი. მავანმა და მავანმა 1999 წლის 19-20 მაისში ოქმს მოაწერა ხელი ისე, რომ ადგილზე დათვალიერება არ უწარმოებია. დაფიქსირდა, რომ მიჯნა საზღვრებს შორის გადიოდა 750 მეტრზე. ეს თითქოს არაფერია, მაგრამ პერიმეტრზე ამან 10 კილომეტრი შეადგინა. ეს იყო ყველაზე მოწყვლადი ადგილი – გადასასვლელი ასას ხეობაში, რომელიც მანამდე არ კონტროლდებოდა. ამიტომაც იყო ის რუსებისთვის ასეთი მნიშვნელოვანი. მწარედ მახსოვს, როცა ჩვენი მესაზღვრეები მავანთა სისუსტის გამო უკან წამოვიდნენ, რუსებმა ცინიკურად გვითხრეს, რამდენი უკან დაიწევთ, იმდენს ჩვენ დავიკავებთ საზღვრის მონაკვეთებსო. ასე შეიძლება რუსები დათვისჯვრის უღელტეხილამდე მოვიდნენ.

- ამბობენ, ანატორს მოადგნენ და ჩვენი საგუშაგოდან რუსი მესაზღვრეების დანახვა ჭოგრიტის გარეშე შეიძლებაო...

- იქვე არიან და, კაცმა არ იცის, როდის გადაწყვეტენ აქეთ გადმოსვლას. ასეთივე მძიმე ვითარებაა თრუსოს ხეობასა და მლეთის ზედა გადასასვლელებზე. მწვერვალებზე რა ხდება, საერთოდ არ ვიცით. საზღვრების დადგენას ვინ ჩივის, დღემდე საქართველომ ვერ გაარკვია, რომელი სახელმწიფოს სამართალმემკვიდრეა.

თუ პირველი რესპუბლიკის სამართალმემკვიდრეები ვართ, მაშინ იმ შეთანხმებით უნდა ვიმოქმედოთ, რომელიც საქართველომ 1920 წელს გააფორმა რუსეთთან. თუ მეორე რესპუბლიკის სამართალმემკვიდრეები ვართ, ამ შემთხვევაში 1937 წელს გაფორმებული შეთანხმების საფუძველზე უნდა ველაპარაკოთ მოსკოვს.

- მთავარი ყურადღება რუსეთის მიმართულებას ეთმობა, მაგრამ არც სხვა მეზობლებთან გვაქვს საზღვრები დადგენილი. სომხეთთან და აზერბაიჯანთან რა ვითარება გვაქვს?

- აზერბაიჯანთან საზღვრების თემა მეტ-ნაკლებად მოგვარებულია, მაგრამ მდინარე ალაზანი გვიქმნის პრობლემას. ათასჯერ დავაყენეთ საკითხი, რომ ალაზანზე საზღვარი სწორად არ არის გავლებული. თუ ჩვეულებრივი მდინარეა, აიღება მისი ღრმა წერტილები, დაიდგმება იქ ნიშნულები. მერე მდინარემ როგორც არ უნდა შეიცვალოს კალაპოტი, საზღვარი უცვლელი რჩება. დაუშვეს ძალიან დიდი შეცდომა, როცა ალაზანი გამყოფ მდინარედ ჩათვალეს. ერთ დღესაც ალაზანი გადმოვარდა აქეთა მხარეს (ვინ შეუწყო ამას ხელი, ეს მეორე საკითხია) და ერისიმედი აღმოჩნდა იქითა მხარეს.

გავიხედოთ, რა ხდება წითელ ხიდთან. ვალერი ჩხეიძის დროს 7 კილომეტრის დელიმიტაცია მოვახდინეთ. მითხრას ვინმემ, რატომ დგას ბაბაქარის ქედზე სომხეთის მოტომსროლელი ბრიგადა, რომელიც საქართველოს სიღრმეშია შემოსული.

- ყველაზე რთული ვითარება რომელ მიმართულებაზეა?

- ყველაზე მწვავედ საქმე აჭარის რეგიონშია.

- მანდ ხომ დადგენილი იყო სახელმწიფო საზღვარი?

- ერთადერთი ეს მონაკვეთი იყო, სადაც სახელმწიფო საზღვარი დადგენილი იყო. ამიტომაც არის ჩემთვის ბევრი რამე გაუგებარი. ვერ ვიგებ, რატომ ხდება მიწების გადაცემა და სხვა ქვეყნის მოქალაქეთა რიცხოვნობის ხელოვნური გაზრდა. საზღვრის დადგენა ვახსენეთ და მინდა, მოწიწებით გავიხსენო დიდებული კაცი, ჯანსუღ კეკელია, რომლის ცოდნის გამოყენებაც არ მოხდა. ის ჩვენი საზღვრების უბადლო მცოდნე გახლდათ. ამ საქმეში სპეციალისტები აღარ გვყავს. ერთადერთი თუ არა, ერთ-ერთი მე ვარ, ვისაც კიდევ რაიმე გაეგება. მეც რომ წავალ, მერე დამთავრდება ეს ამბავი.

- რატომ უნდა დამთავრდეს, დოკუმენტები ხომ არსებობს?

- ქაღალდებზე და ინტერნეტში რაც იწერება, ყველაფერი ექვემდებარება გასწორებას. მეხსიერებით რასაც ატარებ, ეს სულ სხვაა. როდესაც საზღვრებზე მიდის საუბარი, მთავარი ყურადღება სახმელეთო საზღვარს ეთმობა. საქართველოში აღარავის ახსოვს, რომ ჩვენ საზღვაო საზღვარიც გვაქვს. სახმელეთო საზღვრისა არ იყოს, აქაც კატასტროფული ვითარებაა.

- ზღვაზე რა ხდება?

- კატასტროფა ხდება. საქართველო ერთადერთი საზღვაო ქვეყანაა, რომელსაც კონტინენტური შელფი თავის სივრცეში არ ჰყავს შეტანილი. ეს არის 7.000 კვ.კმ. არადა, კონტინენტური შელფი ჩვენთან დაბალია.

- ეს რამეს ცვლის?

- ბევრ რამეს. იქ, სადაც შელფი დაბალია, მზის სხივი აღწევს და ძალიან მდიდარია ზღვის მცენარეებით. შესაბამისად, უზარმაზარი ბიორესურსებით არის სავსე. გეკითხებით, ვისა აქვს საქართველოში თევზჭერაზე გადაცემული ექსკლუზიური უფლება? რატომ უნდა იყოს ეს სფერო თურქების ხელში, როცა ჩვენი პორტები საოკეანო ლაინერებით იყო სავსე. სად გაქრა ეს ყველაფერი. ყველაფერზე ხელი ავიღეთ. საფრთხე კი არ გველოდება, ის დიდი ხანია, რაც თავს დაგვატყდა. ქვეყნის შიგნით ყველაფერს მოევლება, მაგრამ, საზღვრები ახლავე თუ არ გავმიჯნეთ, მათ აღარაფერი ეშველებათ. ქვეყნის წინაშე დიდი დანაშაული ჩაიდინეს, როცა დაანგრიეს სასაზღვრო უწყება და ის პოლიციის დანამატად გადააქციეს.

- ამ რეფორმაზე მუშაობა მაშინ დაიწყო, როცა თქვენ სასაზღვრო ძალების სარდლის მოადგილე იყავით. მაშინ თქვენც უჭერდით ამ იდეას მხარს...

- რეფორმა დავიწყეთ მე და ვალერი ჩხეიძემ. მოვინდომეთ, რომ პოლიციური სისტემა შეგვექმნა. მაშინ ამას ჰქონდა თავისი მიზეზი.

- რა მიზეზები?

- სამართალდამცავი სტატუსის შეძენის შემთხვევაში ევროპიდან მატერიალურ-ტექნიკურ დახმარებას მივიღებდით. შემდეგ თავად ევროპაში შეიცვალა ვითარება. სასაზღვრო რეჟიმებს ამკაცრებენ. ჩვენ გარშემო არსებული სახელმწიფოები ცეცხლის ალშია გახვეული. სასაზღვრო უწყებაში სამხედრო კომპონენტის შემოტანა უკვე აუცილებელი გახდა. სახელმწიფო საზღვრები პრიორიტეტული უნდა იყოს.

- ახლა არ არის პრიორიტეტული?

- არსებობს სადელიმიტაციო სადემარკაციო კომისია. რომელსაც ივერი მრელაშვილი ხელმძღვანელობს. პიროვნულად ძალიან კარგი ადამიანია, მაგრამ, აბა ერთი ვნახოთ, ბოლოს როდის ჩაატარა კომისიის სხდომა. ადრე ეს კომისია ძალიან აქტიურად მუშაობდა. ყველა მიმართულებას თავისი ხელმძღვანელი ჰყავდა. ამ კომისიის წევრების შეცვლა არ შეიძლება. რუსეთში კომისიის წევრი ერთადერთ შემთხვევაში იცვლება, თუ ის გარდაიცვალა. ამიტომაც არის, რომ ისინი საზღვრებზე არსებულ ვითარებას სრულყოფილად ფლობენ.

ჩვენ გარე საფრთხეებისგან მხოლოდ მკვეთრად გამიჯნული საზღვრები დაგიცავს. სასაზღვრო უწყებაში შესანიშნავი ადამიანები მუშაობენ დღეს, მაგრამ პროფესიონალიზმი აკლიათ. საქართველო სატრანზიტო ქვეყანაა და აქ სასაზღვრო უწყებაში ნამდვილი პროფესიონალები უნდა მუშაობდნენ.

- კავკასიონზე არსებული გადმოსასვლელებზე რა ხდება? ადრე თქვენ გვითხარით, რომ რუსებმა მნიშვნელოვანი მიმართულებები ჩაიგდეს ხელში. ამ მხრივ ვითარება ხომ არ შეცვლილა?

- უკეთესობისკენ ნამდვილად არ შეცვლილა. აქ სრული კატასტროფა ხდება. კავკასიონის ქედზე 43 გადმოსასვლელი-უღელტეხილია. თავად კავკასიონის ქედი არის უმნიშვნელოვანესი ბუნებრივი გამყოფი. 43 უღელტეხილიდან 25 სრულად არის გადასული რუსების კონტროლის ქვეშ. ცოტა ხნის წინ ყველა მათგანს ჩვენ ვაკონტროლებდით.

- ამ უღელტეხილებს რამდენად სტრატეგიული მნიშვნელობა აქვს?

- ჩვენთვის ყველა მათგანი უმნიშვნელოვანესია, მაგრამ აქაც არის კატეგორიები. ბუნებრივი პირობებიდან გამომდინარე, ზოგი მათგანი 3 თვეა მარტო ღია, ზოგიც – 4. მამისონი და მარუხი საქართველოსთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია. მარუხის უღელტეხილის დასაკავებლად, რომელიც კოდორის ხეობაშია, გერმანიამ თავის დროზე „ედელვაისის“ ჯარები მიაწყვიტა. მამისონის უღელტეხილი რუსებს 2008 წლის ომის დროს გადაეცა. ეს არის სამშობლოს ღალატი და ამის გამკეთებლები ძალიან მკაცრად უნდა დაისაჯონ.