„რეზონანსი”: რა პირობებით დატოვა ბიძინა ივანიშვილმა „რესპუბლიკელები” კოალიციაში

„ვერსია“: „მიშა გაცოფებულია!“ – რა ხდება „ყოფილებში“ // რატომ ეძახიან ექსნაცები პარტიას „აუტანელ მარაზმს“ ანუ ნაციონალები ფსიქიკური შეშლილობის ზღვარზე

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგი წერეთელთან: „ეს ხელისუფლება შემოდგომაზე შეიცვლება“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგა ბუკიასთან: „დაპირისპირებამ კოა;ლიციაც დააზიანა და ქვეყანაც… რუსეთი ოკუპანტია, მაგრამ მასთან დიალოგი საჭიროა“

„რეზონანსი”: ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: “თავდაცვის მინისტრების ხელთათმანებივით ცვლას ნატოში მწვავედ აღიქვამენ”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გია ცაგარეიშვილთან: „ჩვენ თინა ხიდაშელზე მეტი თავმოყვარეობა გვაქვს“

„რეზონანსი”: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: “უმრავლესობა ვფიქრობთ, რომ ოჯახი ქალისა და მამაკაცის ერთობაა, ეს თემა საზოგადოების დაპირისპირებად არ ღირს”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ბაია გადაბაძესთან: „ლევან გაჩეჩილაძის დარეგისტრირება ხელისუფლების ბრძოლაა „მაესტროს“ წინააღმდეგ“

„რეზონანსი”: ინტერვიუ მამუკა ღლონტთან: “ეს დიდი ცირკი “მაესტროში” ქვეყნის იმიჯს საფრთხეს უქმნის”

„რეზონანსი”: ლარი თუ არ გამყარდა, არჩევნებამდე ინფლაცია “შეგვჭამს”

«Prime Time»: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ეს იყო ერთგვარი მანევრი იმისთვის, რომ სწორად ევაჭრა»

————————-

„რეზონანსი”, 08 მარტი, 2016 წელი

რა პირობებით დატოვა ბიძინა ივანიშვილმა “რესპუბლიკელები” კოალიციაში

ეკატერინე ბასილაია

კოალიციური ერთიანობა შენარჩუნდა, არჩევენებამდე მაინც და ამას საბლოო წერტილი ექსპრემიერი ბიძინა ივანიშვილის დავით უსუფაშვილთან ზარმა დაუსვა. პარლამენტის თავმჯდომარეს რომ ექსპრემიერმა დაურეკა, ამას თავად დავით უსუფაშვილიც ადასტურებს, ხოლო ის, რომ კოალიციაში დაპირისპირება ამოიწურა და პოლიტსაბჭოს შეკრებაზე ეს თემა აღარ განიხილება, ამაზე ხმამაღლა და გადაჭრით საუბარი გუშინ კოალიციის ლიდერებაც დაიწყეს, თუმცა ისინი “გაუგებრობის” დასრულების მიზეზად არა ივანიშვილს, არამედ პრემიერი გიორგი კვირიკაშვილის მკაცრ, გამაფრთხილებელ განცხადებას მიიჩნევდნენ.

ექსპრემიერ ივანიშვილის ყოფილი მრჩეველი გია ხუხაშვილი კი აღნიშნავს, რომ ივანიშვილს “რესპუბლიკელების” ზოგიერთი წევრის მიმართ სიმპათიები აქვს და ამ შემთხვევაში, დიდი ალბათობით, ამ პერსონიფიცრებულმა სიმპათიებმა გადაწყვიტა “რესპულიკური პარტიის” კოალიციაში დატოვება. “რესპუბლიკელები” კი დარჩენაზე საუბრის პარალელურად ისევ თავდაჯერებით აგრძელებენ საუბარს ორპარტიულ შეთანხმებაზე – მათ მიერ გაცხადებულ სურვილზე, რომ პარტია “ქართულ ოცნებასთან” ორპარტიულ სტრატეგიული შეთანხმებას მიაღწიონ. რაც უფრო მეტ განცხადებას აკეთებენ “რესპუბლიკელები”, ეს თემა უფრო მეტ გაუგებრობას აჩენს და კოალიციის დანარჩენი წევრებიც უფრო მეტ კრიტიკას გამოთქვამენ.

პარტია “ქართული ოცნების” გენერალური მდივანი, საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერი თუ სხვა დეპუტატები ყველა აცხადებს, რომ არანაირ ორპარტიულ შეთანხმებაზე საუბარი არ ყოფილა და 5-პარტიულ კოალიციაში მსგავსი არც შეიძლება იყოს.

მიუხედავად ამისა, გუშინ პარლამენტის თავმჯდომარე დავით უსუფაშვილმა ჟურნალისტებთან სპეციალური პრესკონფერენცია გამართა და ყველასთვის დამაბნეველ ორპარტიულ სტრატეგიულ შეთანხმებაზე ისაუბრა.

დავით უსუფაშვილის განცხადებით, სპეკულაციები იმის თაობაზე ვინ სად იქნება, ეს მხოლოდ სპეკულაციებია და მეტი არაფერი, ხოლო თუკი კოალიციურობა შენარჩუნდება, კოალიციური შეთანხმება ძალიან ბევრ ისეთ საკითხზე უნდა მოხდეს, რომლის აუცილებლობაც 4 წლის წინ არ იყო, დღეს დგას და ეს არის მრავალპარტიული დემოკრატიის აუცილებელი წინაპირობა. ზუსტად გაიწეროს ძალიან კონკრეტული პუნქტები, განათლებაში, ქართული კულტურის განვითარებაში, საგარეო პოლიტიკურ პრიორიტეტებში 4 წლის განმავლობაში ზუსტად რას გეგმავენ ერთად და აქ არაფერ განსაკუთრებული არ არის. მისი განცხადებით, ახლა კოალიცია ერთიანი გუნდია, ერთად მართავენ სახელმწიფოს, ხოლო მომავალ არჩევნებზე, შესაძლოა, ყველაფერი სხვაგვარად იყოს და არავის არ აქვს რამე განსაკუთრებული სიხარულის ან უბედურების საფუძველი.

დავით უსუფაშვილმა ყველას მიმართა, რომ მზად იყვნენ ამ პროცესისთვის და მშვიდად და წყნარად შეხვდნენ ამას. ის, რომ “რესპუბლიკელებიც” და გოგი თოფაძეც კოალიციაში რჩებიან, არჩევნებამდე მაინც, ეს უკვე დადასტურებულია. კოალიციის ლიდერები ასევე აცხადებენ იმას, რომ ეს კოალიცია არჩევნებზე გასვლას კოალიციური ფორმატით აპირებს.

რა გარიგებით და პირობებით მოხდა დაპირისპირების დასრულება და კოალიციის არსებული ფორმით შენარჩუნება, არჩევნებამდე მაინც, ამაზე კონკრეტულად არაფერი თქმულა. თუმცა საჯარო გახდა ის, რომ ამ დაპირისპირების განხილვაში უკვე ექსპრემიერი ბიძინა ივანიშვილიც არის ჩართული და ეს პარლამენტის თავმჯდომარის განცხადებითაც დასტურდება.

პარლამენტის თავმჯდომარის დავით უსუფაშვილის განცხადებით, კოალიციაში არსებულ ვითარებასთან დაკავშირებით ტელეფონით კოალიციის დამფუძნებელს და ყოფილ პრემიერ ბიძინა ივანიშვილს ესაუბრა. იყო თუ არა რამე გარიგებაზე საუბარი და რა რეალური პირობებით დარჩნენ “რესპუბლიკელები” კოალიციაში, საუბრის დეტალები დავით უსუფაშვილს არ დაუზუსტებია.

პოლიტოლოგები ვარაუდობენ, რომ ივანიშვილმა “რესპუბლიკელები” ჯერ პრემიერი კვირიკაშვილის პირით გააფრთხილა და ახლა დატოვა არჩევნებამდე მაინც.

საქართველოს განვითარების ფონდის წარმომადგენელი პოლიტოლოგი ხათუნა ლაგაზიძე აცხადებს, რომ ის ორპარტიული სტრატეგიული შეთანმხება, რაზეც “რესპუბლიკელები” საუბრობენ, ამ პარლამენტის ვადის ამოწურვამდე არსებული სტატუს-კვოს შენარჩუნებას გულისხმობს და ვარაუდობს, რომ ეს იყო შეთანხმების საგანი, ხოლო ამის იქით რა იქნება, ეს სხვა განხილვის საგანია.

“ორივე მხარე შეეცდება თავისთვის მომგებიან პირობებზე ივაჭროს. “რესპუბლიკელები” ეცდებიან მაქსიმალურად ჩართონ დასავლეთი და “ქართულ ოცნებასთან” ურთიერთობაში შუამავლის როლი აკისრებინონ, რომ რაც შეიძლება მომგებიან პირობებზე შეუთანხმდნენ კოალიციას და ივანიშვილს. “ქართული ოცნება” ეცდება მისთვის ჩვეული, არც თუ ეთიკური მეთოდებით, დაქირავებული მედიასაშუალებების მეშვეობით “რესპუბლიკელების” ისედაც დაბალი რეიტინგი კიდევ უფრო დაბლა დაწიოს და შემდეგ ამ მცირე რეიტინგით ევაჭროს “რესპუბლიკელებს”, – მიიჩნევს ხათუნა ლაგაზიძე.

ექსპრემიერ ივანიშვილის ყოფილი მრჩევლის გია ხუხაშვილის თქმით, ივანიშვილის ზარი უსუფაშვილთან შერიგებისაკენ და პოლიტიკურ-კორექტულ ურთიერთობაზე გადასვლისკენ მოწოდება იქნებოდა.

გია ხუხაშვილის განცხადებით, თუ “რესპუბლიკური პარტია” მადას შეკვეცს და დაკმაყოფილდება იმით, რა მანდატიც ხალხისგან აქვს მიღებული და არ ექნება პრეტენზია, იმაზე მეტი ძალაუფლება მიიღოს, რაც ეკუთვნის, პრობლემის გადალახვა შესაძლებელია, რადგანაც ივანიშვილს “რესპუბლიკელების” ზოგიერთი წევრის მიმართ სიმპათიები აქვს და ეს პერსონიფიცრებული სიმპათიები წყვეტს “რესპულიკური პარტიის” კოალიციაში დატოვებას.

“მგონია, რომ ივანიშვილის სიმპათიები უფრო პერსონიფიცირებულია, მაგალითად, დავით უსუფაშვილის მიმართ, რასაც მეც გავიზიარებდი. უსუფაშვილში არის გარკვეული სახელმწიფოებრივი პოტენციალი და ეს ადამიანი საჭიროა როგორც სახელმწიფოებრივი მოღვაწე, რომელსაც ბევრი კარგის გაკეთება შეუძლია. თუმცა ამას მთლიანად პარტიაზე ვერ ვიტყვი. იქ აშკარა ბალასტიც არის და არიან ადამიანები, რომლებიც მთელი თავისი პოლიტიკური მოღვაწეობის განმავლობაში პრობლემურები არიან.

ვფიქრობ, რომ ივანიშვილის სიმპათიები უფრო პერსონიფიცირებულია, ვიდრე პარტიის მიმართ განწყობას გამოხატავს და ის მზად არის, ამ პერსონალური სიმპათიების გამო მათთან ურთიერთობა შეინარჩუნოს. თუცა არა იმის ხარჯზე, რომ ამ ადამიანებმა ყველაფერი მოითხოვონ. არსებობს წითელი ხაზი, რომლის იქითაც შეიძლება რაღაც სხვა პროცესები განვითარდეს. ასე, რომ ასე მარტივად არ ხდება, ივანიშვილსაც უწევს ლავირება და ეს სწორიც არის.

“რესპუბლიკელებმა” ამ ბოლო დროს ძალიან მკვეთრი ნაბიჯები გადადგეს საკმაოდ მყიფე ბალანსის დარღვევის მიმართულებით. ბუნებრივია, ამას არანაირი ერთიანობა არავის არ პატიობს, მით უმეტეს “რესპუბლიკელებს”, რომელთა სახალხო ლეგიტიმაციის ხარისხი ძალიან დაბალია,” – მიიჩნევს გია ხუხაშვილი. მისი თქმით, “რესპუბლიკელებმა” შენიშვნა პრემიერ-მინისტრ კვირიკაშვილისგან მიიღეს, თუმცა ამის მიუხედავად, ვერაფერს მიხვდნენ და ჯიუტად საუბრობენ 5-პარტიულ კოალიციაში რაღაც სეპარატიულ ორმხრივ შეთანხმებაზე.

“რამდენიმე დღეა ვაკვირდები ამ პროცესებს და ვხედავ, “რესპუბლიკელები” ვერ მიხვდნენ იმას, რომ ასეთი თამაში არ შეიძლება. ისევ ჯიუტად აგრძელებენ ორპარტიულ შეთანხმებაზე სიტყვების რახა-რუხს და ბუნდოვანება უფრო რთულდება. იმის ნაცვლად, რომ ან გაენებებინათ ამ თემაზე საუბრისთვის თავი, ან რეალურად გულწრფელად აეხსნათ, რაზე საუბრობენ, ჯიუტად აგრძელებენ ერთი და იმავეს ლაპარაკს. “რესპუბლიკელებისგან” ამ გაუგებარ ორმხრივ სტრატეგიულ შეთანხმებაზე საუბარი მხოლოდ და მხოლოდ სახის შენარჩუნების მცდელობა იყო და მეტი არაფერი. ყველას კარად ესმის, რომ მრავალპარტიულ კოალიციაში ორპარტიულ შეთანხმებაზე საუბარი შეუძლებელია და ამაზე ბევრი საუბრობს.

პარტიის გენერალური მდივანი ამბობს, რომ ამაზე საუბარი არც ყოფილა და არც შეიძლება ყოფილიყო, “რესპუბლიკელები” კი ჯიუტად ისევ რაღაცას ამტკიცებენ. პრობლემა იმაშია, რომ “რესპუბლიკელებმა” იმაზე მეტი წილის მიღება გადაწყვიტეს სახელისუფლებო ტოპიდან, ვიდრე გადაყლაპვა შეუძლიათ და ამან ცუდი სახე მიიღო. ეს მათ სახელმწიფოებრივი პოლიტიკის თემად აქციეს და თავის პოზიციასთან ქვეყნის ევროპული არჩევანი დააკავშირეს. შეიძლება შანტაჟი მკაცრი სიტყვაა, მაგრამ მომავალ საპარლამენტო სიაში სურდათ, მეტი ადგილი მიეღოთ, ვიდრე დანარჩენი კოალიცია იყო თანახმა. თუმცა ალბათ ვერ მიიღებენ, რადგან ერთ ადგილზე მოსვეს და მადის მოთოკვა მოუწიათ. ჩემი აზრით, ამ პროცესში ვიმყოფებით”, – ამბობს გია ხუხაშვილი.

„ვერსია“, 07 მარტი, 2016 წელი

„მიშა გაცოფებულია!“ - რა ხდება „ყოფილებში“

რატომ ეძახიან ექსნაცები პარტიას „აუტანელ მარაზმს“ ანუ ნაციონალები ფსიქიკური შეშლილობის ზღვარზე

ლასა დვალი

გავიგეთ: „ოცნება“ არ იშლება. ყოველ შემთხვევაში, ამ ეტაპზე… ვერ გავიგეთ: რას აპროტესტებენ ნაციონალები მაშინ, როცა საქართველოს ხელისუფლება „გაზპრომთან“ მოლაპარაკებას აღარ მართავს? ალბათ, სწორედ ამის გამო იყო, რომ 6 მარტს გამართულ ე.წ. ცოცხალი ჯაჭვი თვალშისაცემად მეჩხერი იყო ანუ ხალხი არ მივიდა. საერთოდ, ნაცებს, სლენგით რომ ვთქვათ, დიდი ნევროზის პერიოდი უდგათ. ახლა, სამართლიანი რომ ვიყო, ამ მხრივ უკეთეს, როგორც ცხონებული ბებიაჩემი იტყოდა, „მდგომიარობაში“ არც მმართველი კოალიციაა, მაგრამ თუ ხუთბალიანი სისტემით შევაფასებთ, „ყოფილები“ ფსიქიკური შეშლილობის ზღვართან უფრო ახლოს არიან, რასაც სხვა თუ არაფერი, ისიც მოწმობს, რომ ხალხისგან „ცოცხოსნებად“ სახელდებულ პარტიას მეტ-ნაკლებად გავლენიანი პერსონები სულ პანტა-პუნტით ტოვებენ ანუ უტრირებულად რომ ვთქვათ, ჩასაძირად განწირული გემიდან ვირთხები გარბიან.

არ გჯერათ? – თქვენი ნებაა, თუ არ დაიჯერებთ, მაგრამ ამ დღეებში შიდა ქართლის ყოფილმა გუბერნატორმა, პრეზიდენტის (სააკაშვილი იგულისხმება) ადმინისტრაციის ყოფილმა უფროსმა, სააკაშვილის საპრეზიდენტო ბიბლიოთეკის ყოფილმა დირექტორმა და სამხედრო აკადემიის ყოფილმა რექტორმა, ანდრო ბარნოვმა (ისე, ჯვარი აქაურობას და, ამ ადამიანის სტატუს-ტიტულში რამდენი „ყოფილი“ ფიგურირებს) ისეთი „ფეისბუქპოსტი“ „გამოაცხო“, მკვდარსაც კი გააჟრჟოლებდა.

„…სისხლზე მოშარდა ყველამ, ჩემო კარგო. თავი მოიკლეს, რომ რომელიმე ტელევიზიის ეთერში არ აღმოვჩენილიყავი შემთხვევით… რომელიმე ჩემი აქცია თუ გაშუქებულა სადმე? მოვიარე საქართველო, არ გავჩერებულვარ ადგილზე სამი წელი… აი, თქვენ ხომ ფიქრობთ, რომ ენმ მოიგებს შემდეგ არჩევნებს? ჰოდა, იფიქრეთ ახლა… ჩემი აზრით კი არა, ჩემი ძალიან ღრმა რწმენით, ენმ უნდა გახსნილიყო ახალი ენერგიული ლიდერების მიმართ. ამის ნაცვლად ჩაიკეტნენ და ბრძოლა დაუწყეს ახალ ხალხს ყველა დონეზე. ცენტრალურში, რეგიონებში თუ ლოკალურ დონეებზეც კი. ვინც ენთუზიასტი და იდეის ტიპი იყო, ჯერ გამოიყენეს და, როგორც კი საფრთხემ გადაიარა, გვერდზე გაწიეს. განა რამე, არ დაიღუპება ეს ხალხი პარტიული თანამდებობების გარეშე, მაგრამ მე როგორ დავუჭირო მხარი იმას, ვინც ასე იქცევა? ვისაც სახელმწიფოს ინტერესები აინტერესებს, იმაზე იფიქროს, რომ როცა პარტია თუნდაც ასიათასი მყარი მხარდამჭერით ცდილობს ფონს გასვლას და არა _ ფართო მასებზე ზემოქმედებას, როცა არც არაფერი აქვთ სალაპარაკო და კონკურენტებს პარავენ უნამუსოდ მესიჯებს, როდესაც ოფისიდან გასვლა ეზარებათ და მხოლოდ ამ მყარი ელექტორატის იმედზე არიან, ესე იგი, ეს პარტია მებრძოლი კი არა, უნამუსო და მატყუარა ბიუროკრატია, რომელსაც 15 კაცის პარლამენტში შეთრევის გარდა, სხვა მიზანი არ ამოძრავებს. ეს ძალიან ტეხავს. მე მაგ მარაზმის ნაწილი ვერ ვიქნები… მიმაჩნია, რომ მიშა პარტიას კი არ უნდა გამოკიდებოდა, არამედ – უფრო ფართო მესიჯზე ეფიქრა და უფრო ფართო საზოგადოებრივი მოძრაობისთვის უნდა მიეცა გასაქანი. არც ერთ მომენტში ეს არ გააკეთა. ბოლოს, როცა მე მაინც წამოვედი პარტიიდან და საზოგადოებრივ მოძრაობას ჩავუყრი სათავეს-თქო, გამოვაცხადე, დამირეკა, ჩემი პარტიიდან რადგან წახვედი, ბიბლიოთეკაშიც იძულებული ვარ, სხვა მოვძებნოო, მითხრა. ვიცოდი, რომ ასე იქნებოდა და მაინც დავტოვე პარტია, თუმცა ბიბლიოთეკის შესახებ გადაწყვეტილების სივრცე მას დავუტოვე და მე დემარშები, ყველაფრის მიუხედავად, არ დამიწყია, მით უმეტეს, რომ მაგ ბიბლიოთეკის შექმნის იდეაც ჩემი იყო და განხორციელების უდიდესი ნაწილიც. და ახლა რა ხდება? სანდრა აშკარად გააქტიურდა და ბოკერია კი აცხადებს, სიაში სანდრა არ იქნებაო. დაპირისპირებას ვერ ხედავთ აქ? თუმცა ამ შემთხვევაში, მე ბოკერიას გავამართლებ, რადგან არაფორმალური მმართველობა რომ არ გვინდა, ბიძინას იმიტომ ვებრძვით ანუ ერთს მეორით ვერ ჩავანაცვლებთ, ვინც გინდა იყოს ის. მიშას უნდა აერჩია დიდი საზოგადოებრივი მოძრაობის გზა და არა – პარტიული ჭიდაობა სიაში ადგილებზე. ამ შემთხვევაში, ყველა ადგილიც მისი იქნებოდა. არ მოიქცა ასე და ძალიან მაგრად შეცდა. ძალიან ვწუხვარ, მე ყველაფერი გავაკეთე, რომ ასე არ ყოფილიყო, თუმცა შედეგს ანუ უშედეგობას ყველა ხედავთ ანუ, მე ენმ-ს იმას კი არ ვერჩი, მიშას ყურმოჭრილი მონები რატომ არ ხართ-თქო, არამედ იმას, რომ თუ შენი ლეგიტიმაციის ძირითად წყაროს უპირისპირდები, მაშინ რამე ახალი იდეაც უნდა გქონდეს. მხოლოდ ბიუროკრატიული დაპირისპირება მიუღებელი კი არა, აუტანელი მარაზმია, მაგრამ გადაღლილი ხალხია, იდეებისგან დაშრეტილი, არაფრის არც შექმნა შეუძლიათ და არც ბრძოლა… 65 კაცია იმ პოლიტსაბჭოში და ჩემს გარდა, ყველა რაღაც დიდ ან პატარა კლანუკაშია გაერთიანებული. ცოცხალი თავით არ უნდათ ამ საპნის ბუშტი პოზიციების დათმობა, „ცისფერი მთებია“ ნამდვილი… მოკლედ, არაფერი, რაც დღეს ენმ-ში ხდება, არც სწორია და არც რაიმე პერსპექტივის მატარებელი. დიდი ბოდიში ვის პირად გრძნობებსაც ვეხები და ძალიან ვწუხვარ, რომ პოლიტიკაზე პირადი გრძნობებით მსჯელობთ, მაგრამ მე ამ მარაზმატულ ძალას მხარს ვეღარ დავუჭერ. მე მათთან მაშინ მივედი, როცა პროდასავლური იდეა მათ გარდა არავისთან ასოცირდებოდა, როცა ყველაზე მეტად უჭირდათ. მივედი და ძალიან ბევრი რამაც გავაკეთე ამ იდეის გადასარჩენად. მგონი, კარგად გამომივიდა. იმედი მქონდა, რომ პარტიაც შეიცვლებოდა, თორემ სულ არ დავრჩებოდი პოლიტსაბჭოში და მიშას წასვლის მერე წავიდოდი მეც სახლში. შევცდი. შეცდომებზე ვსწავლობთ, არა უშავს“, -ესაა ამონარიდი ანდრო ბარნოვის ვრცელი სოცსტატუსიდან.

ახლა, ბარნოვის ეს ნააზრევი ადამიანური ენით რომ გავშიფროთ, მივიღებთ: ენმ-ში ანუ მიშას პარტიაში დიდი ბარდაკია. უფრო მეტიც, ბარნოვმა ის დაადასტურა, რაზეც აქამდე მხოლოდ მითქმა-მოთქმა მიდიოდა – მაშასადამე, უკვე ექსნაციონალებიც ადასტურებენ, რომ „ნაცსექტაში“ (ეს „ოცნებელეთა“ ტერმინია) რამდენიმე ბანაკი, გნებავთ, კლანი არსებობს. ამ ეტაპზე, როგორც „ვერსიას“ უთხრეს, ყველაზე გავლენიან, უფრო სწორად, „პრადვინუტი“ ბოკერიას დაჯგუფებაა, რომელზეც დასავლეთი, ძირითადად, აშშ-ს პოლიტიკური წრეები დიდ იმედს ამყარებს.

გარდა ამისა, ახალი არც ისაა, რომ ენმ-ში, როგორც ამბობენ, სერიოზული ძალაა ე.წ. რუსული სეგმენტი, რომელთანაც პირდაპირ თუ ირიბად, თურმე, გივი თარგამაძე, გოკა გაბაშვილი და მსგავსი ტიპები ასოცირდებიან. რაც შეეხება ვაშაძე-ნადირაშვილს და მსგავს სუბიექტებს, ისინი უფრო „მყვირალები“ არიან ანუ როგორც „ვერსიას“ უთხრეს, მათზე სერიოზულ „სტავკას“ არავინ აკეთებს და კონკრეტულ სიტუაციაში კონკრეტულ თემაზე აყვირებენ.

„ყველაფერ აქედან გამომდინარე, მიშა გაცოფებულია!“ – უთხრა „ვერსიას“ ადამიანმა, რომელსაც „ყოფილებთან“მეტ-ნაკლებად თბილი ურთიერთობა აქვს. მისივე თქმით, ნაცმოძრაობა, როგორც ასეთი აღარ არსებობს, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ წლევანდელ საპარლამენტო არჩევნებზე ის მონაწილეობას არ მიიღებს.

„სექტას ტყუილად კი არ ეძახიან! – თავიანთი 20-პროცენტიანი ელექტორატი ნაციონალებს მაშინაც კი ეყოლებათ, პრონტოზავრებივით რომ გადაშენდნენ, მაგრამ თუნდაც 15 კაცის პარლამენტში შეყვანა მიშასთვის რა ხეირია? ეს არც იმ ხალხისთვისაა მომგებიანი, ვინც ნაცმოძრაობას ერთადერთ პატრიოტულ პარტიად მიიჩნევს. ბარნოვი მართალია, როცა ამბობს, რომ „ვერხუშკა“ ნაციონალები მხოლოდ თავიანთ თავზე ფიქრობენ. ყველაფერ ამას მიშაც ხვდება და ამიტომაც დასაბმელია. არადა, როგორ ეგონა, რომ მთელი პარტია საფლავის პირამდე მიჰყვებოდა, მაგრამ ხომ იცით, „ყოველთვის ისე არ წვიმს, როგორც ქუხს“, – აღნიშნავს „ვერსიის“ წყარო, რომელიც დასძენს, რომ სააკაშვილი ერთადერთ იმედსღა ებღაუჭება ანუ ყველა ლოგიკით, როგორც კი უკრაინის მოქალაქე გახდა, მიშასთვის ჩვენს იუსტიციის სამინისტროს პარტიის თავმჯდომარის სტატუსი უნდა მოეხსნა, მაგრამ ყოფილი პრეზიდენტი ჯერ კიდევ ენმ-ს თავმჯდომარეა. შესაბამისად, როგორც „ვერსიას“ აუხსნეს, მიშა შეიძლება, ზოგიერთ ნაცს არწმუნებს, რომ „ოცნებას“ არჩევნების წინ ისევ დასჭირდება, თუნდაც მტრის ხატის შესაქმნელად, რაც იმას ნიშნავს, რომ სააკაშვილი, როგორც ფიგურა, პოლიტიკურად ისევ აქტუალური იქნება და ამასობაში, შეიძლება, ქვეყანაში პოლიტიკური სიტუაცია შეიცვალოს და საქართველოში დაბრუნების მინიმალური შანსი გაუჩნდეს.
ალილო და ხვალეო, ნათქვამია. ჰოდა, ჩვენ რაღა დაგვრჩენია – დაველოდოთ, რა მოხდება და პროცესები როგორ განვითარდება, თუმცა ვინძლო, ისე არ მოხდეს, შემოდგომაზე ნაცმოძრაობის შესანდობრის დალევა მოგვიწიოს. სხვათა შორის, 6 მარტს, „გაზპრომის“ წინააღმდეგ გამართულ აქციაზე ნაცები ლურჯი ბუშტებით გამოცხადდნენ, აქაოდა, „ოცნებაც“ ამ ბუშტებივითაა გაბერილი და მალე გასკდებაო. ყველაფერი შეიძლება მოხდეს, მაგრამ ჯერჯერობით, ბუშტებივით ნაცების ოცნებები სკდება!..

„ახალი თაობა“, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიგი წერეთელთან: „ეს ხელისუფლება შემოდგომაზე შეიცვლება“

განიცადა თუ არა ნაციონალურმა მოძრაობამ საბოლოო კრახი, რა ფორმით აპირებენ ოპოზიციური ძალები თანამშრომლობას, ვინ დაახევინა ხელისუფლებას უკან? _ ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ნაციონალური მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი, დეპუტატი გიგი წერეთელი ესაუბრება.

- ექვს მარტს თქვენი პარტიის მიერ გამართულ საპროტესტო აქციას „ქართული ოცნების“ წევრები „ნაცმოძრაობის“ კრახად აფასებენ. ამბობენ, რომ ხალხის გამოყვანა საერთოდ ვერ შეძელით. თქვენ რას იტყვით ამასთან დაკავშირებით, იმედგაცრუებულები ხართ?

- კრახი განიცადესო? ვაიმეე! „ქართული ოცნების“ წევრთა რეაქციები ნათლად მიუთითებს იმაზე, რომ მათ ჩვენი აქცია მწარედ მოხვდათ გულზე. ეს აქცია რუსული გაზპრომის წინააღმდეგ იყო მიმართული და ცალკე საუბრის თემაა, რატომ უნდა მოხვდეს გულზე ასეთი აქცია პროდასავლურ ძალას. ნამდვილად არ მინდა ბავშვურ დავაში შევიდე, თუ რამდენი ადამიანი მონაწილეობდა ჩვენს აქციაში, ოპონენტებისთვის უბრალო განმარტებას გავაკეთებ, ეს იყო აქცია ჯაჭვი. ჯაჭვი ნიშნავს იმას, რომ კონკრეტულ მარშრუტზე ადამიანები დგებიან მწკრივში. რამდენი ადამიანი მონაწილეობს ჯაჭვში, ამის დათვლა ძალიან მარტივია. ამ ღონისძიებაში რამდენიმე ათასი ადამიანი მონაწილეობდა და ჩვენ მას წარმატებულად მივიჩნევთ. ხელისუფლებას ურჩევნია, ჩვენზე დეზინფორმაციის გავრცელებას შეეშვას და საკუთარ გუნდში არსებულ პრობლემებს მიხედოს. საინტერესო იქნებოდა იმისი ნახვაც, თუ რამდენი ადამიანის გამოყვანას შეძლებენ ახლა. ისიც აგვიხსნან, რატომ აწარმოებდა თვეების მანძილზე რუსეთთან ფარულ მოლაპარაკებებს.

- მართალია, ხელისუფლებამ „გაზპრომთან“ ფარულად დაიწყო მოლაპარაკებები, მაგრამ ბოლოს მაინც დაიხია უკან. თქვენი აზრით, რატომ შეცვალა ხელისუფლებამ პოზიცია? მარტო თქვენი ჯაჭვის შიშით ამას არ გააკეთებდნენ.

- ეს პირველ რიგში საზოგადოების აქტიურობის შედეგია. ასევე მნიშვნელოვანია ის პოზიცია, რომელიც აზერბაიჯანულმა მხარემ დაიკავა. აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა და სოკარის ხელმძღვანელობამ იმდენად მისაღები პირობები შემოგვთავაზეს, რომ ხელშეკრულების გაფორმებაზე უარის თქმა აღარ შეიძლებოდა. ხელისუფლება ისევ „გაზპრომისკენ“ რომ წასულიყო, ძალიან ბევრ კითხვის ნიშანს გააჩენდა, „ქართულ ოცნებაში“ ვიღაცამ ჭკუა იხმარა და სწორი გადაწყვეტილება მიიღო. თორემ მათ სხვა რამე ჰქონდათ გეგმაში.

- რა გეგმაზე საუბრობთ?

- „გაზპრომის“ წინადადებაზე დათანხმება ვიღაცების ინტერესებში შედიოდა. ოღონდ ახლა იმაზე არ დავიწყებ საუბარს, ამაში რომელი კომპანიები ჩაერთვებოდნენ და ვინ რა სარგებელს მიიღებდა.

- „გაზპრომთან“ შეთანხმება წლის ბოლომდე არ გადაიხედება. რა მოხდება წლის ბოლოს?

- შემოდგომაზე საქართველოში საპარლამენტო არჩევნები ტარდება. შესაბამისად, წლის ბოლოსთვის საქართველოს ახალი ხელისუფლება ეყოლება. „გაზპრომთან“ დაკავშირებულ გადაწყვეტილებასაც ახალი ძალა მიიღებს.

- ხელისუფლებაში ახალი ძალა მოვაო და მხედველობაში რომელი პარტია გყავთ?

- იქიდან გამომდინარე, რომ „ქართულმა ოცნებამ“ მოსახლეობას იმედები გაუცრუა, ოპოზიციას აქვს ძალიან დიდი შანსი, მოიგოს ეს არჩევნები. მე არ ვიცი, როგორი კონფიგურაცია იქნება მომავალ პარლამენტში. ყველა ოპოზიციური ძალა თვლის, რომ არჩევნებს მოიგებს ის. ამ მხრივ არც ნაციონალური მოძრაობა ვართ გამონაკლისი. თუ გავითვალისწინებთ, რომ ჩვენ ყველაზე ძლიერი ძალა ვართ, არჩევნების მოგების ყველაზე დიდი შანსიც ჩვენ გვაქვს.

- ოპოზიციას აქვს შანსი მოიგოს არჩევნებიო და ამ მიზნის მისაღწევად ოპოზიციური ძალები ხომ არ აპირებთ გაერთიანებას?

- დღეის მდგომარეობით არავისთან არ ვაპირებთ ალიანსის შექმნას. ეს ალბათ არც სამომავლოდ დადგება დღის წესრიგში, რადგან ნაციონალური მოძრაობა გახლავთ ძლიერი პარტია და მთავარი ოპოზიციური ძალა.

- და ამის გამო ამბობთ უარს ვინმესთან ალიანსში შესვლაზე?

- ალიანსების შექმნა უფრო მისაღებია არჩევნების შემდეგ. თუ პარტიებს იდეური შეუთავსებლობა აქვთ, მხოლოდ ხელისუფლების შესაცვლელად კოალიციის შექმნა მიზანშეწონილი არ არის. ასეთი გაერთიანებები დიდი სიმყარით არ გამოირჩევა. არჩევნებამდე რამდენიმე თვეა, შეიძლება რამე მოხდეს, მაგრამ ჯერ ცალკე ვართ და ცალკე ვაპირებთ ბრძოლას.

- ჩვენი პარტია არის ძლიერიო, ამბობთ და ამ სიძლიერეს გუნდში არსებული დაპირისპირება ხელს არ უშლის?

- ხელს როგორ არ უშლის, მაგრამ არ არსებობს დიდი პოლიტიკური გაერთიანებები, სადაც ასეთ დაპირისპირებებს არ აქვს ადგილი. ჩვენს რიგებში არსებულ უთანხმოებაზე არაერთი ჭორიც გაავრცელეს. ამის გარდა, მთელი ამ წლების მანძილზე მიდიოდა სერიოზული მუშაობა იმაზე, რომ ნაციონალური მოძრაობა დაშლილიყო. ჩვენი რამდენიმე ლიდერი ამიტომაც გამოამწყვდიეს ციხეში. პარტიის წევრების დაშინება მიდიოდა. ათასობით ადამიანი პოლიტიკური ნიშნით გაუშვეს სამსახურებიდან.

ყველაზე აღმაშფოთებელი იყო ის, რომ ჩვენს განადგურებაზე მითითებები ღიად კეთდებოდა. ამას აკეთებდნენ ბიძინა ივანიშვილი, ირაკლი ღარიბაშვილი, სხვა მინისტრები. ისინი პირდაპირ აცხადებდნენ, რომ ხელისუფლების მთავარი ამოცანა ნაციონალური მოძრაობის განადგურებაა. ბევრს ეცადნენ, მაგრამ ჩვენი რადარებიდან გაქრობა ვერ მოახერხეს. 2012 წლის შემდეგ ჩატარებული არჩევნებიდან ჩანს, რომ ყველა შემდეგ არჩევნებზე ჩვენი პარტია უფრო მეტ მხარდაჭერას იღებს. ეს ტრადიცია გაგრძელდება.

- გუნდში არსებული დაპირისპირება ხელს არ შეგიშლით ტრადიციის გაგრძელებაში?

- სერიოზულ დაპირისპირებამდე საქმე არ მისულა. რაც ხდება, ბუნებრივია. ვიღაცამ თავის რეალიზაცია ვერ მოახერხა და პარტიიდან წავიდა. ეს ჩვენს პარტიას ზარალს არ აყენებს. ეს 6 მარტს გამართული აქციიდანაც კარგად გამოჩნდა. აქციები კიდევ იქნება და ხელისუფლება კიდევ დაინახავს, რას წარმოადგენს ნაციონალური მოძრაობა.

- სერიოზული დაპირისპირება არ არისო და პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი, აწ უკვე ყოფილი ნაციონალი ანდრო ბარნოვი მარაზმატულ ძალად რომ მოგიხსენიებთ, ეს არაფერს ნიშნავს?

- ადამიანების სულიერი მდგომარეობა ტრავმატიზაციის ხარისხთან სხვადასხვაა. მე არ შემიძლია განვსაჯო ანდრო ბარნოვი. შესაძლოა, ის კონკრეტულ საკითხზეა გაბრაზებული და ამიტომ მასთან პოლემიკაში არ შევალ. იმას კი ვიტყვი, რომ ასეთი შეფასებები არ უნდა გაკეთდეს, რადგან ეს მორალის საკითხია. პარტიიდან ყველას შეუძლია წასვლა, მაგრამ ეს ღირსეულად უნდა მოხდეს. ყოფილი თანაპარტიელების ლანძღვა ლამაზი არ არის.

ნაციონალური მოძრაობიდან სხვებიც წავიდნენ. ზოგს ფინანსური ინტერესი ჰქონდა, ზოგს – პოლიტიკური. მე არ ვიცი, ვინ და რატომ წავიდა. არავისთვის შეურაცხყოფა არ მიმიყენებია და ძალიან მწყდება გული, როცა ჩვენი ყოფილი თანაპარტიელები ამაზე მიდიან.

- ზემოთ თქვით, ხელისუფლება ცდილობდა, გავენადგურებინეთო. წარსულ დროში საუბრობთ და რა ხდება, შეგეშვათ “ქართული ოცნება” თუ რაღაც სხვა ამბავია?

- ჩვენ ამ შემთხვევაში 3 წლიან ისტორიაზე ვსაუბრობთ. როგორც ისინი საუბრობენ ჩვენს 9 წელზე, ასე ვსაუბრობთ მათ 3 წელზე. ამასობაში უკვე მეოთხეც დაიწყო. ჩვენზე ზეწოლის ფაქტებმა ბოლო ხანებში ნამდვილად იკლო.

- ეს რისი ბრალია, თქვენთვის აღარ სცხელათ?

- თავადაც სერიოზული პრობლემები აქვთ შიგნით, მაგრამ მთავარი მიზეზი ეს არ არის. ნაციონალური მოძრაობის დევნამ სერიოზული საერთაშორისო გამოხმაურება ჰპოვა, რამაც ქვეყანა უკან დასწია. ოპოზიციასთან ბრძოლას არავის მოუწონებენ. ჩვენი დასავლელი პარტნიორები ამის გამო ხშირად აკრიტიკებენ “ქართულ ოცნებას”. ისინი ხელისუფლებას ურჩევენ, მომავალზე იფიქრონ და ოპოზიციასთან თანამშრომლობის გზები მონახონ.

ჩვენთან ბრძოლა მათ პროდასავლურობასაც ეჭვქვეშ აყენებდა. წარმოუდგენელია, პროდასავლური ხელისუფლება პროდასავლურ ოპოზიციურ ძალას ებრძოდეს, ამით “ქართული ოცნება” მხოლოდ რუსეთის სიმპათიას თუ დაიმსახურებს. ხელისუფლებაში ვიღაცებიც მიხვდნენ, რომ ჩვენთან ბრძოლამ შედეგი არ გამოიღო. არასტაბილური გარემო ინვესტორების შემოსვლასაც უშლის ხელს. მათ სიმშვიდე და სტაბილურობა სჭირდებათ. “ქართულმა ოცნებამ” ეს ვერ გაიაზრა და წლები ჩვენთან ბრძოლას გადააყოლა.

- ინვესტიციების მოზიდვაში ხელის შეშლაში ხელისუფლება ნაციონალურ მოძრაობას ადანაშაულებს. ამბობს, რომ თქვენ მოუწოდებთ მათ, საქართველოში არ ჩადონ ფული…

- ყველაფერი ხომ ჩვენი ბრალი იყო და რა გასაკვირია, რომ ამასაც დაგვაბრალებდნენ, ჩვენ ბევრი შეცდომა და გადაცდომა გვქონდა, მაგრამ ბევრი კარგი საქმეც გვაქვს გაკეთებული. ამათ ვერაფერი გააკეთეს, თავს დღემდე იმით იმართლებენ, ნაციონალები გვიშლიან ყველაფერში ხელსო. არადა, გამართული ქვეყანა ჩავაბარეთ.

- თავად ამბობენ, რომ თქვენგან უმძიმესი მემკვიდრეობა ერგოთ…

- ეს ხომ სასაცილოა. მათ მიიღეს ეკონომიკურად გამართული, სახელმწიფო ინსტიტუტების და დემოკრატიის თვალსაზრისით ყველაზე წინ წასული ქვეყანა. იმის მაგივრად, რომ ეს კიდევ უფრო მაღალ საფეხურზე აეყვანათ, ყველაფერი უკან წაიყვანეს. ამასთან შეგუება ძალიან რთულია. აქედან გამომდინარე, ხელისუფლებამ სრულად ამოწურა ხალხის ნდობა და მისი შეცვლა გარდაუვალია. ეს თავადაც იციან და ამიტომაც ამბობენ უარს საარჩევნო კოდექსის შეცვლაზე. ახლა იმ სისტემას იცავენ გაშმაგებით, რომელსაც ოპოზიციაში ყოფნისას ასევე გაშმაგებით ებრძოდნენ. გრძნობენ, რომ არ აქვთ კარგად საქმე და ყველა ბერკეტის გამოყენებას ცდილობენ. არ ვიცი, რაზე შეიძლება წაუცდეთ ხელი, მაგრამ ეს ქვეყნისთვის ცუდად დასრულდება.

- რას გულისხმობთ, არჩევნებს გააყალბებენ და ამას არეულობა მოჰყვება?

- არაფერს არ ვამბობ არც არეულობაზე და არც ხალხის გაბრაზებაზე. არჩევნებზე თუ რამე მოხდა, საგარეო იმიჯის თვალსაზრისით წააგებს ქვეყანა, რაც დღეს საქართველოს არაფერში სჭირდება. ახლა კარგი ქულები უნდა ავიღოთ, რათა მაქსიმალურად დავშორდეთ რუსულ გავლენას და ვიაროთ დასავლეთისკენ, სადაც გაცილებით მაღალი სტანდარტია ცხოვრების. ამიტომ ყველანი კარგად უნდა დავფიქრდეთ არჩევნების წინ. მისი მოგების იმედი ყველა პარტიას აქვს. შანსები ოპოზიციისკენ არის. კარგი იქნება, თუ ისინი ამ შანსის გამოყენებაზე იფიქრებენ და ხელისუფლების თამაშით თამაშს თავს დაანებებენ.

- ვინ თამაშობს ხელისუფლების თამაშს?

- ის ოპოზიციური ძალები, რომლებიც, ხელისუფლების კრიტიკის ნაცვლად, ისევ ყველაფერში ნაციონალურ მოძრაობას ადანაშაულებენ.

„ახალი თაობა“, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიგა ბუკიასთან: „დაპირისპირებამ კოა;ლიციაც დააზიანა და ქვეყანაც… რუსეთი ოკუპანტია, მაგრამ მასთან დიალოგი საჭიროა“

საზოგადოება ისევ გაურკვევლობაშია რესპუბლიკური პარტიის ლიდერების განცხადებების გამო. რესპუბლიკური პარტია აცხადებს, რომ გააფორმებს ორმხრივ სტრატეგიულ შეთანხმებას პარტია „ქართულ ოცნებასთან“. პარლამენტის უმრავლესობის წევრი, ფრაქცია „კონსერვატორების“ თავმჯდომარე გიგა ბუკია „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აღნიშნავს, რომ შეთანხმება შედგება კოალიცია „ქართული ოცნების“ ყველა სუბიექტს შორის.

„ორმხრივ პარტიულ შეთანხმებაზე ვერაფერს ვიტყვი. ჩვენი გაერთიანება რამდენიმე სუბიექტისგან შედგება. თუ შეთანხმებაა, მასში ყველამ უნდა მიიღოს მონაწილეობა. პრემიერმა და უმრავლესობის ლიდერმაც განაცხადეს, რომ ორმხრივი შეთანხმება ბუნებაში არ არსებობს“, – ამბობს გიგა ბუკია.

- ჯერ არ არსებობს?

- ჩვენი, ანუ კოალიციის სუბიექტების მონაწილეობით შეიქმნება დოკუმენტი, რომელშიც კოალიციის საქმიანობა იქნება დეტალიზებული და რეგლამენტირებული. არანაირი ორმხრივი შეთანხმება არ იგეგმება.

- რესპუბლიკელების ამ ინიციატივას წინ უძღოდა მათი დაპირისპირება მრეწველებთან...

- ეს ძალიან სამწუხარო ფაქტი იყო. ამან დააზიანა კოალიციაც და ქვეყანაც. არც ადრე დამიმალავს, რომ კოალიციაში არსებობს აზრთა სხვადასხვაობა ამა თუ იმ საკითხზე. ეს გასაკვირიც არაა, თუმცა, ჩვენ ამ საკითხებზე შიგნით ვკამათობთ, შემდეგ კი შეჯერებული პოზიციით გამოვდივართ საზოგადოების წინაშე. ჩვენი კამათი სამკვდრო-სასიცოცხლო დაპირისპირებაში არ გადადის. ის, რაც ბოლო დროს მოხდა, ყოველგვარ ჩარჩოებს გასცდა. ამან ზიანის მეტი არაფერი მოიტანა.

- მომავალში რა იქნება?

- ინციდენტი ამოწურულია. იმედია, ეს სამწუხარო ამბები გაკვეთილი იქნება ყველასთვის. ეს იქნება იმის საწინდარი, რომ პრეტენზიები შიგნით განიხილებოდეს და არა – ფართო საზოგადოების წინაშე.

- მთავრობაში თუ იგეგმება ცვლილებები?

- რამდენიმე დღის წინ პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა განაცხადა, თუ კინკლაობას ბოლო არ მოეღება, იძულებული ვიქნები, საკადრო ცვლილებები გავატაროო. ხვალ და ზეგ რა იქნება, არ ვიცი. დღეისთვის კი ამის საჭიროება არ არის. ინციდენტი ამოწურულია.

- მთავრობაში მოსალოდნელ ცვლილებებზე ჯერ კიდევ მაშინ გაკეთდა განცხადება, როცა გიორგი კვირიკაშვილი პრემიერის პოსტზე მტკიცდებოდა...

- გიორგი კვირიკაშვილი პრემიერიცაა და კოალიციის ლიდერიც. ჩვენ მას დამტკიცებისას ნდობა გამოვუცხადეთ. აქედან გამომდინარე, კონსერვატორები მივიჩნევთ, რომ საკადრო გადაწყვეტილებები გიორგი კვირიკაშვილის მისაღებია. ჩვენ მთელი მთავრობის მუშაობას დადებითად ვაფასებთ. ჩვენზე მეტად მთავრობის საქმიანობაში პრემიერია ჩართული.

- გავრცელებული ინფორმაციით, აბაშიძე-კარასინის კონსულტაციებზე მომავალ კვირაში უნდა განიხილონ საქართველოსა და რუსეთის პირველი პირების შეხვედრის საკითხი...

- ამაზე ზუსტად ძნელია რაიმეს თქმა. საერთოდ, ჩვენს ხელისუფლებას საგარეო ურთიერთობებში დიპლომატიური გზა აქვს არჩეული. ესაა დაბალანსების გზა. ამის გამო ოპონენტები, მაგალითად, ნაციონალური მოძრაობა, რას აღარ გვიგონებს. ნაცმოძრაობამ დაამტკიცა, რომ არ ახარებს ქვეყნის წარმატებები.

- მაგალითად?

- საგარეო წარმატება ბევრი გვაქვს – ევროკავშირთან თანამშრომლობის გაღრმავებით დაწყებული, ჩინეთთან, ირანთან და ჩვენს მეზობლებთან ურთიერთობით დამთავრებული. აბაშიძე-კარასინის შეხვედრების შედეგად რუსეთთან მოხერხდა სავაჭრო კავშირების აღდგენა. „ნაციონალური მოძრაობა“ ყველაფერს აკეთებდა ქვეყნის პრესტიჟის დასაქვეითებლად, მაგრამ, საბოლოოდ, არაფერი გამოუვიდა. რუსეთი ოკუპანტია, მაგრამ ქვეყნისთვის საჭიროა, რომ მასთან დიალოგი გვქონდეს. პირველი პირების შეხვედრას მომზადება სჭირდება. უნდა განისაზღვროს ფორმატი. ერთი რამ შემიძლია ვთქვა – ეს დიალოგი არ იქნება უპირობო. რუსეთთან დიალოგი აუცილებლად დაეფუძნება საქართველოს ინტერესებს.

„რეზონანსი”, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: “თავდაცვის მინისტრების ხელთათმანებივით ცვლას ნატოში მწვავედ აღიქვამენ”

თაკო მათეშვილი

ქვეყანაში არსებული პოლიტიკური ვითარება, სამხედრო ექსპერტ ვახტანგ მაისაიას თქმით, ნატოში ინტეგრაციის შანსებს ამცირებს. შესაბამისად, იგი არ გამორიცხავს, რომ სწორედ ამას უკავშირდებოდეს ვარშავის სამიტზე მაპ-ის მიღებასთან დაკავშირებით ცივი უარი, რაც ბოლო დროს ალიანსის ხელმძღვანელობისაგან მოვისმინეთ. მისი თქმით, თავდაცვის მინისტრების ხშირი ცვლა, მათი შიდა პოლიტიკურ პროცესებში ჩარევა და არასტაბილური პოლიტიკური გარემო ნატო-საქართველოს დაახლოებაზე უარყოფითად იმაზე მეტად მოქმედებს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. იგი აცხადებს, რომ თავდაცვის მინისტრი აპოლიტიკური ფიგურა უნდა იყოს და ეს თავის ბოლო განცხადებაში პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა მკაფიოდ განმარტა.

- ბოლო დროს თავდაცვის მინისტრისადმი საკმაოდ მძიმე ბრალდება ისმის არჩევნების გაყალბებასთან დაკავშირებით, სიტუაციას კიდევ უფრო ამძიმებს ის გარემოება, რომ ეს ბრალდებები მისივე თანაგუნდელისაგან მოდის. რამდენად მოქმედებს ეს ყველაფერი საქართველოს ნატოში ინტეგრაციის შანსებზე?

- ძალიან აქტუალური კითხვაა. რა თქმა უნდა, როცა ქვეყანას თავდაცვის მინისტრები ხშირად ეცვლება, ერთიანი თავდაცვითი პოლიტიკა არაა ჩამოყალიბებული და პოლიტიზებული შეიარაღებული ძალები ჰყავს, ამას ძალიან ცუდი გამოხმაურება შეიძლება ჰქონდეს. არ მიკვირს, რომ ნატოს ხელმძღვანელობას სკეპტიკური დამოკიდებულება აქვს ვარშავის სამიტზე საქართველოსათვის მაპ-ის მინიჭებასთან დაკავშირებით. პოლიტიკური საკითხები ნატოში საკმაოდ მნიშვნელოვანია. ისინი აკვირდებიან, თუ როგორ ვითარდება ქვეყანაში დემოკრატიული ღირებულებები. ბუქარესტის სამიტზე საქართველოს მაპ-ი რომ არ მისცეს და მისი გაწევრიანების პროცესი შეფერხდა, ეს ქვეყანაში იმ დროს არსებული ავტორიტარული რეჟიმით იყო გამოწვეული. ქვეყანაში არასტაბილური, ავტორიტარული რეჟიმი მოქმედებდა, 7 ნოემბრის ამბები ახალი მომხდარი იყო და ამას არადემოკრატიულად ჩატარებული არჩევნებიც დაერთო. სწორედ ამან განაპირობა საქართველოსთვის მაპ-ის არმინიჭება.

- ფიქრობთ, რომ სიტუაცია მეორდება?

- სამწუხაროდ, იგივე სურათს მივიღებთ ვარშავის სამიტზეც. ამ სამიტზე დიდი მოლოდინი მყარდებოდა, თუმცა ამაოდ. რა თქმა უნდა, აქ ნატოში არსებული პოლიტიკური ფაქტორებიც თამაშობს გარკვეულ როლს. ალიანსის წინაშე ახლა საკმაოდ რთული ამოცანები დგას. მან ახლახან მოახდინა ბალკანეთისა და აღმოსავლეთ ევროპის ინტეგრაცია და ამას “მონელება” და დრო სჭირდება, რათა დაიწყოს ფიქრი, თუ როგორ წავიდეს შემდგომ გაფართოების პოლიტიკა. მოგეხსენებათ, ბოლო ბალკანური ქვეყანა – სერბეთი არ აპირებს, რომ ნატოს წევრი გახდეს. ბოსნია-ჰერცოგოვინას, სავარაუდოდ, მაპ-ს მისცემენ და შესაძლოა სწორედ ის იყოს იქიდან ნატოს წევრი ბოლო ქვეყანა. მაკედონიას პოლიტიკური და ტექნიკური ბარიერი უშლის ხელს გაწევრიანებაში. ფაქტობრივად, შეიძლება ითქვას, რომ ნატომ სამხრეთ-აღმოსავლეთ ფრონტზე ახალი წევრების მიღება დაასრულა. ბოსნია-ჰერცოგოვინასა და მაკედონიის გაწევრიანება მხოლოდ დროის საკითხიღაა.

- რაც შეეხება საქართველოსა და მის მეზობლებს?

- საქართველოსთვის მაპ-ის მინიჭება კი სხვა მხრივაა პრობლემური, თორემ ჩვენ იმაზე წინ ვართ, ვიდრე უკრაინა, ან თუნდაც ბოსნია-ჰერცოგოვინა და მაკედონია. მოლდოვას კი ნატოში გაწევრიანება სულ არ აინტერესებს, რადგან მათთან საგარეო პოლიტიკის ნეიტრალიტეტის კონცეფცია მოქმედებს, რომელიც კონსტიტუციის მე-11 მუხლითაა განსაზღვრული. ამიტომ, მოლდოვას მხოლოდ ევროკავშირში ინტეგრაცია აინტერესებს და აქეთკენ მიისწრაფვის.

საქართველოს ხელს ყველაზე მეტად პოლიტიკური პროცესები უშლის. დღეს ქვეყანაში ფაქტობრივად პოლიტიკური კრიზისია. ეს ყველაფერი კი, ერთიანად, ჩვენს პერსპექტივებზე გავლენას ახდენს. განსაკუთრებით კი ის, რომ თავდაცვის მინისტრები ხელთათმანებივით იცვლებიან. მართალია, ნატო საჯაროდ არ გვეუბნება, მაგრამ მოლაპარაკებების დროს ეს საკითხები მწვავედ დგას.

ლოგიკური იყო ის განცხადებები, რომლებიც ნატოს ხელმძღვანელობამ გააკეთა – რომ საქართველო მაპ-ის გარეშე წევრი ვერ გახდება. ეს ფაქტია. ჯერჯერობით ნატოს ახალი მექანიზმი არ მოუგონია, რომ ქვეყანას მაპ-ის გვერდის ავლით ალიანსის წევრობა შეეძლოს. ყველა ქვეყანამ, ვინც 1999 წლის მერე ნატოს წევრი გახდა, მაპ-ის ეტაპი გაიარა.

კიდევ ერთი პრობლემაა საიდუმლო ინფორმაციის პორობების შესრულება, ანუ, ის, რომ დღემდე უშიშროება რამდენიმე საქმეზე გრიფით საიდუმლოს არ ხსნის. ეს ნამდვილადაა ერთ-ერთი შემაფერხებელი გარემოება, რადგან ნატოს ერთ-ერთი მოთხოვნა მაპ-ის მიღებამდე საიდუმლო ინფორმაციის შენახვისა და მისი დეკლაფისიკაციის წესების ჩამოყალიბებაა. გარდა ამისა, დიდ ყურადღებას აქცევენ, თუ როგორი ეროვნული უსაფრთხოების სისტემაა ქვეყანაში. ჩვენ კი ამ მოთხოვნას ვერ ვაკმაყოფილებთ, რაც ქვეყანაში არასტაბილური პოლიტიკური გარემოს შთაბეჭდილებას ტოვებს.

- ბოლო განცხადებაში პრემიერმა გიორგი კვირიკაშვილმა თინა ხიდაშელს ფაქტობრივად უსაყვედურა პოლიტიკურ პროცესებში ღიად ჩართვის გამო. თქვენი აზრით, რამდენად უნდა იყოს და რამდენად არის თავდაცვის მინისტრი პოლიტიკისგან დისტანცირებული?

- აუცილებელია, რომ თავდაცვის მინისტრი აპოლიტიკური ფიგურა იყოს. მნიშვნელობა არ აქვს მანამდე ვინ იყო, მინისტრობისას პოლიტიკისგან შორს უნდა იდგეს. თავდაცვის მინისტრმა პოლიტიკური განცხადებებისაგანაც უნდა შეიკავოს თავი. ეს მისი პრეროგატივა არაა. მისი ფუნქცია სულ სხვა რამეა – თავდაცვის პოლიტიკის მართვა, ჯარის ფინანსური რესურსებით უზრუნველყოფა, ლოჯისტიკური ამოცანების გადაწყვეტა და საგარეო პოლიტიკაში თავისი პოზიციების დაფიქსირება. ესაა მისი საქმე. თავდაცვის მინისტრი რომ პოლიტიკაში არ უნდა ერეოდეს, ისეთივე მარტივი ჭეშმარიტებაა, როგორც ის, რომ ორჯერ ორი ოთხია. იგივეს თქმა შეიძლება პრეზიდენტზეც.

- და რამდენად სრულდება ეს ჩვენს რეალობაში?

- ამ კითხვაზე პრემიერმა საკმაოდ მკაფიოდ გასცა პასუხი. კვირიკაშვილმა თქვა ის, რაც უნდა ეთქვა.

„ახალი თაობა“, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ცაგარეიშვილთან: „ჩვენ თინა ხიდაშელზე მეტი თავმოყვარეობა გვაქვს“

თავისუფალი დემოკრატების ერთ-ერთი ლიდერი გია ცაგარეიშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ პარალელის გავლება თავის დროზე თავისუფალი დემოკრატების მიერ კოალიციის დატოვებასა და რესპუბლიკელების ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებს შორის უადგილოა.

„მმართველ კოალიციაში მიმდინარე პროცესები აუცილებლად იქონიებს არჩევნებზე გავლენას. საზოგადოება ხედავს, როგორ არის კოალიცია დეზორიენტირებული, დაქსაქსული. მეტიც, ერთმანეთთან დაპირისპირებულნი არიან. მათ არ აქვთ წარმოდგენილი, რამხელა ტვირთი აქვთ აღებული საზოგადოების წინაშე, რომ ისინი ქვეყანას მართავენ და არა – მხოლოდ საკუთარ თავს. ზოგიერთებს კოალიციაში არ აქვთ გაცნობიერებული, რომ ხელისუფლებაში არიან და არა – ოპოზიციაში”, – ამბობს გია ცაგარეიშვილი.

- ასეთი შთაბეჭდილება საიდან გრჩებათ?

- მათივე ქცევიდან და მათივე განცხადებებიდან. გამალებული ბრძოლა მიმდინარეობს მზის ქვეშ ადგილის მოპოვებისთვის. ეს აზიანებს ქვეყნის ინტერესებს. როგორც ჩანს, ჩვენთან საარჩევნო ციკლი არა ოთხწლიანი, არამედ სამწლიანია და შემდეგ დარჩენილი ერთი წელი ცხვირ-პირის მტვრევას სჭირდება ხოლმე. როდესაც ასეთი დაუნდობელი ბრძოლა მიდის გუნდის შიგნით, ჩნდება კითხვა, ვის რაში სჭირდება ეს? ეს ბრძოლა მათ თავიანთი ადგილის დამკვიდრებისთვის სჭირდებათ და სხვა არაფრისთვის. ამიტომ საზოგადოება მათზე ხელს ჩაიქნევს და ზურგს აქცევს.

- თქვენ ამბობთ, რომ ეს პროცესი არჩევნებზე იქონიებს გავლენას?

- რასაკვირველია, იქონიებს. დარწმუნებული ვარ, არჩევნებზე მივიღებთ ისეთ შედეგს, რომლის დადგომაზეც დღეს კოალიციაში არავინ ფიქრობს. მათ ჰგონიათ, რომ რადგან ბიძინა ივანიშვილის საფარქვეშ არიან თავმოყრილები, ეს გადაარჩენს კოალიციას, ფონს გაიყვანს მათ და საკონსტიტუციო უმრავლესობას თუ არა, 76 მანდატს მოაპოვებინებს, რაც უმრავლესობის მოპოვებისთვის არის საჭირო.

- რამდენად შეიძლება პარალელი გავავლოთ თავისუფალი დემოკრატების კოალიციიდან გასვლასა და რესპუბლიკელების ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებს შორის?

- ეს პარალელი სრულიად უადგილო მგონია ამ შემთხვევაში.

- თინა ხიდაშელმა თქვა, ირაკლი ალასანიასა და თავისუფალ დემოკრატებს ნერვებმა უმტყუნაო, რასაც ალასანიას პასუხი მოჰყვა...

- ჩვენ ნერვებიც გვეყო და ხიდაშელზე, მის მეგობრებზე მეტად თავმოყვარეობის გაცხოველებული გრძნობაც გვაქვს. არა ავადმყოფური პატივმოყვარეობის, არამედ თავმოყვარეობის. როდესაც თავმოყვარეობას შეგილახავენ, იქ არც პოლიტიკაზე არის საუბარი და არც სხვა რაღაცებზე. ეტყობა, ქალბატონი თინასთვის სხვაგან გადის ზღვარი პოლიტიკასა და მორალს შორის. ჩემთვის, ირაკლი ალასანიასთვის, ზურაბ აბაშიძისთვის და სხვა უამრავი თავისუფალი დემოკრატისთვის ცოტა სხვაგან გადის ეს ზღვარი და ამიტომაც აღარ ვართ უმრავლესობაში.

- თქვენ იქ იყავით...

- მაგრამ ჩვენ შეგნებული არჩევანი გავაკეთეთ. ვიცოდით, რომ ეს არ იყო ია-ვარდებით მოფენილი გზა, მაგრამ უპირველეს ყოვლისა ღირსება უნდა იდგეს, ღირსეული პოლიტიკაც აქედან მოდის. თუ ღირსება არ გაქვს, მაშინ მედროვე ხარ, მედროვეებს კი რა გამოლევს ამ ქვეყანაში.

- ბატონო გია, კოალიცია შეიძლება დაიშალოს, შეიძლება საარჩევნოდ სხვა ფორმატი შეიქმნას? პრემიერმა სათუოდ ახსენა ეს თემა…

- არაფერს გამოვრიცხავ. როგორც ჩანს. ბატონმა კვირიკაშვილმა ვერაფრით დააოკა ის საზოგადოება, რომელიც კოალიციაშია თავმოყრილი. ზოგ მათგანს ისეთი ამბიციები აქვს, რომ მმართველ პარტიას კარნახობს, თუ რა უნდა გააკეთოს და ვინ უნდა იყოს. გიორგი კვირიკაშვილი ახალბედაა ქართულ პოლიტიკაში, არ ვიცი, რამდენი ხანი დასჭირდება, რომ პარტიულ კულუარებში კარგად გაერკვეს, მაგრამ ამას ძვირფასი დრო მიაქვს, რომელიც ჩვენი ქვეყნის წინსვლას უნდა მოხმარდეს და არა – პარტიულ კინკლაობას.

დღეს იმის ნაცვლად, რომ პრემიერმა იფიქროს იმაზე, რა უშველოს ქვეყანაში შექმნილ პრობლემებს, მრეწველებისა და რესპუბლიკელების გაშველებითაა დაკავებული. ამ დროს კი გამშველებელს ყველაზე მეტი ხვდება. პრემიერი ყოველ მთავრობის სხდომას იწყებს იმაზე საუბრით, სახელმწიფო მოხელის კულტურა როგორი მაღალზნეობრივი უნდა იყოს, რომ არ შეიძლება კოალიციაში შემავალი პარტიის ლიდერებმა ერთმანეთს მუშტი მოუღერონ, შეურაცხყოფა მიაყენონ ერთმანეთს და ა.შ. მაგრამ თუ ვერაფერს გააწყობს, კოალიციის დაშლა არ არის გამორიცხული და ამაში ტრაგედიას ვერ ვხედავ. კოალიციის ხელოვნურად შენარჩუნებას მისი დაშლა სჯობს, რადგან ასეთი ხელოვნური კოალიციები ქვეყნის დემოკრატიული განვითარების მუხრუჭია.

„რეზონანსი”, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: “უმრავლესობა ვფიქრობთ, რომ ოჯახი ქალისა და მამაკაცის ერთობაა, ეს თემა საზოგადოების დაპირისპირებად არ ღირს”

სალომე სარიშვილი

“უმრავლესობა, და მათ შორის მეც, ვფიქრობთ, რომ ოჯახი ქალისა და მამაკაცის ერთობაა და არა სხვა რამ. თუმცა, თუკი ეს საკითხი საზოგადოებაში გარკვეულ შფოთვას იწვევს, სჯობს, ამ თემას რბილად მივუდგეთ და ვითარება არ გავამწვავოთ. არ მგონია, ეს თემა ისეთი პრინციპული საკითხი იყოს, რომ საზოგადოების დაპირისპირებად ღირდეს”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას პოლიტოლოგი და კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე.

პოლიტოლოგმა ჩვენთან საუბრისას ყურადღება “რესპუბლიკელებსა” და “ქართულ ოცნებას” შორის მომავალში ორპარტიულ თანამშრომლობაზეც გაამახვილა და აღნიშნა, ურთიერთობის ამგვარი ფორმა შესაძლოა არა საპარლამენტო საქმიანობას, არამედ ალიანსის გარეთ მიმდინარე საკითხებზე აზრთა შეჯერებას უკავშირებოდეს, რაც ძაბირაძის აზრით, კოალიციაში შემავალი სხვა ფრაქციების გაღიზიანებას ნაკლებად გამოიწვევს.

ვახტანგ ძაბირაძე: იყო თუ არა ალექსი პეტრიაშვილის დაჭრის ფაქტი პოლიტიკასთან დაკავშირებული, ამის თქმა ნამდვილად გამიჭირდება, მაგრამ როდესაც ასეთ პოლიტიკურ ფიგურაზე თავდასხმა ხდება, საზოგადოების ამ თემისადმი დამოკიდებულება სრულიად ბუნებრივია. ეს ასე ხდება ყველგან და ცხადია, რომ პირველ რიგში ჩნდება ეჭვი: ხომ არ უკავშირდებოდა ეს ფაქტი პოლიტიკურ მოტივს.

რა თქმა უნდა, მისასალმებელია, რომ შინაგან საქმეთა სამინისტრომ დამნაშავე დააკავა, თუმცა, ვფიქრობ, გამოძიების ბოლომდე დასრულებამდე რაიმის გამორიცხვა მაინც შეუძლებელია, რადგან ჯერ კიდევ გასარკვევია, რა იყო ამ თავდასხმის საფუძველი. ჩემი აზრით, გამოძიების შედეგებს უნდა დაველოდოთ, რის შემდეგაც რეალურ საფუძველზე საუბარი შესაძლებელი იქნება. მგონია, რომ საკითხი უფრო კერძო მოტივს ჰგავს, თუმცა, თავად ფაქტი მეტად გამომწვევი და თავხედურია, ამიტომაც საზოგადოების აღშფოთება გასაკვირი ნამდვილად არაა.

- გუშინ, პოლიტსაბჭოს სხდომის დასრულების შემდგომ, საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერმა, ზვიად კვაჭანტირაძემ განაცხადა, რომ პარლამენტის თავმჯდომარე უმრავლესობის ინიციატივას ქორწინების შესახებ არ ეთანხმება. როგორ ფიქრობთ, ხომ არ გახდება მისი ამგვარი დამოკიდებულება საზოგადოებისა და თავად უმრავლესობის წევრთა უთანხმოების მიზეზი. თქვენ, როგორც კონსტიტუციონალისტი, როგორ უყურებთ ამ საკითხს?

- ვფიქრობ, ეს ჩვეულებივი პროცესია. მართალია, კვაჭანტირაძე უმრავლესობის ლიდერია, მაგრამ მისი დამოკიდებულება, ისევე როგორც პარლამენტის თავმჯდომარისა ქორწინებასთან დაკავშირებით სრულიად გასაგებია მაშინაც კი, როცა უმრავლესობაში ამ თემაზე განსხვავებული აზრი აქვთ. მგონია, რომ ამ საკითხზე აზრთა სხვადასხვაობა არა მხოლოდ პარლამენტში, არამედ თავად საზოგადოებაშიცაა, რადგან კონსტიტუციაში ამ საკითხის შეტანა რთულია.

ვფიქრობ, ამ საკითხს ცოტა პროვინციული ელფერიც კი დაჰკრავს, თუმცა, მეორე მხრივ ჩვენი რეალობიდან გამომდინარე, არ მგონია ამ თემამ რამე დაპირისპირება ან უთანხმოება გამოიწვიოს.

ყველანი და მათ შორის მეც, ვფიქრობთ, რომ ოჯახი ქალისა და მამაკაცის ერთობაა და არა სხვა რამ. თუკი ეს საკითხი საზოგადოებაში გარკვეულ შფოთვას იწვევს, სჯობს, ამ თემას ზედმეტად რბილად მივუდგეთ და ვითარება არ გავამწვავოთ. ამ ვითარებაში ამგვარი მიდგომა უფრო მართებულია, თუმცა, მგონია, რომ ქვეყანაში ამაზე უფრო მძიმე პრობლემებიც არსებობს. თუკი საზოგადოების რომელიმე ჯგუფი ამ საკითხის მაინცადამაინც კონსტიტუციაში შეტანას ითხოვს, დავაფიქსიროთ და ეგ იქნება. არ მგონია, ეს თემა ისეთი პრინციპული საკითხი იყოს, რომ საზოგადოების დაპირსპირებად ღირდეს.

- პრემიერისა და “რესპუბლიკური პარტიის” წარმომადგენელთა შეხვედრის შემდგომ თავად “რესპუბლიკელებმა” დააანონსეს, რომ პარტია “ქართულ ოცნებასთან” ორპარტიულ თანამშრომლობას იწყებს, რაც საკუთარი ხედვების დოკუმენტაციის ფორმით შეჯერებას გულისხმობს. თქვენი აზრით, რას ნიშნავს ურთიერთობის ამგვარი ფორმა და რამდენად გამართლებულია ამგვარი პოლიტიკა?

- ჩემი აზრით, აქ საუბარია ისეთ საკითხზე, როდესაც ორი პარტიული ორგანიზაცია ალიანსის გარეთ უფრო მჭიდრო თანამშრომლობაზე ლაპარაკობს. ვგულისხმობ უფრო კონცეპტუალურ შეთანხმებებს, ამიტომ არ ვფიქრობ, რომ ეს თემა საწყის ეტაპზე აფიშირებული უნდა იყოს. არ მგონია, რომ ეს თანამშრომლობა აუცილებლად საპარლამენტო საქმიანობას უკავშირდება, ვფიქრობ, ეს ალიანსის გარეთ მიმდინარე საკითხებს მოიცავს.

იქიდან გამომდინარე, რომ “ქართულ ოცნებას” ძალიან მძიმე პერიოდი აქვს გასავლელი, ვგულისხმობ სააჩევნო პერიოდს, ახალი კონცეპტუალური საკითხების შემუშავება, რომელიც შესაძლოა საარჩევნო პროგრამის ნაწილი გახდეს, მართლაც საჭიროა. აქ იგულისხმება შეთანხმებაც ორ სუბიექტს შორის. “რესპუბლიკელები” ამ გზით წავიდნენ და როგორც ვხედავ, არც “ოცნებაა” ამის წინააღმდეგი, თუმცა, ეს შეთანხმება აზრს მხოლოდ მას შემდეგ შეიძენს, როცა ამას ალიანსის სხვა წევრებიც დაეთანხმებიან. გარდა ამისა, შესაძლოა ეს ერთმანეთის მოსინჯვაც იყოს, რადგან 2016 წლის შემდეგ საკმაოდ რთული პოლიტიკური სიტუაცია გველოდება. თუ საუბარია ალიანსის გაძლიერებაზე, მაშინ უნდა შეიქმნას მყარი გუნდი, რომლის მიმართაც საზოგადოებას ნდობა ექნება. ამისთვის კი სტრატეგიული შეთანხმებები მართლაც საჭიროა. თუნდაც იმისთვის, რომ გარკვეული დაძაბულობა კოალიციის შიგნით თავიდან იქნეს არიდებული.

- თქვენი აზრით, ხომ არ გამოიწვევს ეს კოალიციაში შემავალი სხვა ფრაქციების გაღიზიანებას?

- არ მგონია, რომ ამ საკითხმა ალიანსის სხვა ფრაქციებს შორის რამე დაპირისპირება ან უთანხმოება შექმნას, რადგან მგონია, რომ ეს თანამშრომლობა ალიანსის შიგნით მიმდინარე საკითხებს არ ეხება. ყოველ შემთხვევაში, მე ასე წარმომიდგენია, რეალურად კი რა იქნება, ვერ გეტყვით.  საბოლოო ჯამში, ამას რაღაც გაგრძელება მაინც ექნება, თუნდაც ჩიხური სიტუაციიდან გამოსავლის ძიება. გულწრფელად გითხრათ, მგონია, რომ “ქართულ ოცნებას” ფუნდამენტური დოკუმენტის შექმნა მართლაც სჭირდება, რომელშიც სამუშაო და საარჩევნო გეგმა იქნება გაწერილი, რასაც ყველა ერთად ვერ გააკეთებს.

„ახალი თაობა“, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ბაია გადაბაძესთან: „ლევან გაჩეჩილაძის დარეგისტრირება ხელისუფლების ბრძოლაა „მაესტროს“ წინააღმდეგ“

გუშინ, 7 მარტს, დილით საჯარო რეესტრმა ლევან გაჩეჩილაძე ტელეკომპანია „მაესტროს“ დირექტორად დაარეგისტრირა. „მაესტროს“ ყოფილი დირექტორი ბაია გადაბაძე აცხადებს, რომ არ ელოდა ამ გადაწყვეტილებას და მიიჩნევს, რომ ეს არის ღია ბრძოლა და დიდი უკანონობა.

- რას ელოდებით?

- ვერ გეტყვით, რას უნდა ველოდოთ. ჩვენ ყველაფრისთვის მზად ვართ. დაველოდებით ქმედებებს ლევანის მხრიდან. ერთს ვიტყვი, რომ ეს არ არის მეწილეებს შორის დავა, ეს არის დავა ხელისუფლებასა და ტელევიზიას შორის. ეს არის ხელისუფლების ბრძოლა ტელევიზიის წინააღმდეგ. აქ არაფერ შუაში არ არის ლევან და გია გაჩეჩილაძეები. ისინი არიან მხოლოდ ინსტრუმენტები.

- თუ იცით ლევან გაჩეჩილაძის პოზიცია, მისი გეგმები?

- ჩემთვის უცნობია, რას აპირებს ლევანი, სად შეხვდება ტელევიზიის თანამშრომლებს, ან სად განთავსდება. ის ამ შენობაში, როგორც ტელევიზიის დირექტორი, ვერ შემოვა.

- როგორც ცნობილია, ლევანი აპირებს მოსვლას და თანამშრომლებთან შეხვედრას...

- ეს შენობა არ ეკუთვნის შპს სტუდია „მაესტროს“ და ეს ლევან გაჩეჩილაძემ ძალიან კარგად იცის. მე ვარ ამ შენობის მფლობელის მინდობილი პირი. ტელევიზიის მართვას ლევანი ამ შენობიდან ვერ შეძლებს.

- საუბარია, რომ თქვენ ზეწოლას ახდენთ „მაესტროს“ ჟურნალისტებზე...

- გამოაცხადოს ლევანმა, სად უნდა მივიდნენ თანამშრომლები, გაესაუბროს, რა შეთავაზება აქვს მათ მიმართ, რა პირობებზე მუშაობას სთავაზობს და საერთოდ რას სთავაზობს მათ. თუ მაესტროს თანამშრომლებს აქვთ სურვილი ითანამშრომლონ ახალ დირექტორთან, რომელიც უკანონოდ არის დანიშნული, შეუძლიათ ეს გააკეთონ. მოისმინონ მისი პირობები. მე ამ ბრძოლას მარტო გავაგრძელებ თუ ათ ადამიანთან ერთად, ამას მნიშვნელობა არ აქვს. ვიმეორებ, ეს არის ბრძოლა ხელისუფლებასა და მაესტროს შორის.

————–

ტელეკომპანია „მაესტროს“ ირგვლივ განვითარებულ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ მედიაექსპერტი ია ანთაძე აფასებს.

- ია, როგორია თქვენი შეფასებები, რამდენად სწორი და სამართლიანი გადაწყვეტილება მიიღო საჯარო რეესტრმა?

- ადრე თუ გვიან, ალბათ ეს ამბავი აუცილებლად მოხდებოდა. რადგან ვის ხელშიც არის საკონტროლო პაკეტი, მას ენიჭება მართვის უფლება, ეს ასეა ყოველთვის. დღეს გვაქვს უბრალოდ შედეგი იმისი, რა პროცესიც დაიწყო გარკვეული პერიოდით ადრე.

- რას მოიტანს ეს პროცესი?

- ალბათ ეს მოიტანს ცვლილებებს ნებისმიერ შემთხვევაში. დიდი ცვლილებები არ იქნება, ცვლილებები, ცხადია, მაინც იქნება. ბაზარი მედიაში არ არის ისეთი თავისუფალი, რომ ბევრი ფუფუნება ჰქონდეს ახალ დირექტორს, რომ კადრები გაუშვას და ახლები მოიყვანოს. დღეს კარგი ანაზღაურება აქვთ იმ ჟურნალისტებს, რომელთა საქმიანობასაც საზოგადოება დადებითად აფასებს. ასე რომ, უფრო მეტად ველოდები შინაარსობრივ ცვლილებებს, ვიდრე საკადროს.

- თუმცა ბაია გადაბაძე აცხადებს, რომ ტელეკომპანიის შენობაში არ შეუშვებენ ლევან გაჩეჩილაძეს. ასევე თანამშრომლებიც წინააღმდეგნი არიან, რომ ლევანი იყოს მათი ხელმძღვანელი. ამაზე რას იტყვით?

- ასეთი საუბარი მიდის სიტუაციის შესაბამისად, სანამ გადაწყვეტილების მიღების პროცესია. როდესაც ეს პროცესი დასრულდება და უკვე ფაქტის წინაშე დადგებიან ჟურნალისტები, საერთოდ ვერ ვხედავ მაგ პროცესს, თუ როგორ შეიძლება მოხდეს, რომ არხის დირექტორი, ოფიციალური პირი შენობაში არ შეუშვან და ასე შემდეგ. არ მგონია, რომ ასე გართულდეს სიტუაცია. უბრალოდ, საინტერესო იქნება თვალყურის დევნება „მაესტროსთვის“.

- რა თვალსაზრისით?

- თუ როგორ, რანაირად მოხდება ის ცვლილებები, რომლებიც, დარწმუნებული ვარ, დაგეგმილია. ეს იქნება მეტად მტკივნეული იქაური ჟურნალისტებისთვის თუ ნაკლებად მტკივნეული და შინაარსის თვალსაზრისით, რა იქნება ახალი. ეს საკითხები პირადად მეც მაინტერესებს და მინდა, რომ მაესტრომ თავისი თვითმყოფადი სახე არ დაკარგოს არასდროს.

რაც უფრო მეტი თვითმყოფადი ტელევიზია და მედიასაშუალება გვექნება, მით მეტად მოგებული იქნება მაყურებელი. რაც მეტად ექნება მაყურებელს საშუალება, რომ ზუსტად თავის გემოვნებას მოარგოს ის გადაცემა, რომელსაც ესა თუ ის ტელევიზია შესთავაზებს, მით უფრო ნაკლები იქნება უკმაყოფილება, რადგან ადამიანები ტელეეთერებიდან მოისმენენ იმას, რისი მოსმენაც მათ სურთ.

- დღევანდელ „მაესტროზე“ არ იყო ეს ყველაფერი, რაზეც თქვენ საუბრობთ?

- რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი „მაესტროზე“ იყო. „მაესტრო“ იყო სხვადასხვანაირი. „მაესტრო“ იყო ისეთიც, რომელიც იყო ჩემთვის, მაგალითად, ყველაზე მეტად საინტერესო ტელევიზია. შემდეგ „მაესტრო“ გახდა ისეთი, რომელიც პირადად ჩემთვის საინტერესო არ იყო, მაგრამ მას ჰყავდა სხვა მაყურებელი. რადგან ფინანსურად იკვეთება ტელეკომპანია „იმედის“ და „მაესტროს“ გზები, მე ვშიშობ და სურვილი მაქვს, რომ ეს ორი ტელევიზია არ დაემსგავსოს ერთმანეთს.

- რამდენიმე დღის წინ გოგა ხაინდრავამ ბრალდება წაუყენა „მაესტროს“ და განაცხადა, რომ „მაესტრო“ რუსული ფულით არსებობს. რამდენად იყო „მაესტრო“ რუსული ინტერესის გამტარებელი?

- ეს ძალიან ძნელი ამბავია, რომ ადამიანს, ან ტელევიზიას დაადო ხელი, რომ შენ ხარ რუსული ინტერესების გამტარებელი. თვითონ გოგა ხაინდრავამაც ეს ვერ გააკეთა. მან განაცხადა, რომ ფულის წარმომავლობა არის რუსული. კი ბატონო, ამაში ეჭვი არავის ეპარებოდა და ეს თავიდანვე იყო ცნობილი, მაგრამ რამდენად იყო ეს ტელევიზია რუსული ინტერესების გამტარებელი, ეს რთული ამბავია.

- რატომ ჩნდება ასეთი კითხვები?

- არ ვიცი. ის, რომ ტელეარხზე გადის რუსული სერიალები, არ ნიშნავს იმას, რომ ტელევიზია თავის საინფორმაციო ან პოლიტიკურ გადაცემებში პირდაპირ ატარებს რუსულ ინტერესებს. ამას სჭირდება სერიოზული კვლევა. ის, ვინც კვლევის გარეშე, პირდაპირ ხელს დაადებს ტელევიზიას და იტყვის, რომ რუსული ინტერესების გამტარებელია, ჩავთვალოთ, რომ ის არაპროფესიონალურად და არაკვალიფიციურად საუბრობს. ბოლო პერიოდში მაესტრო ჩემი პოლიტიკური გემოვნებისთვის საინტერესო აღარ იყო.

- რატომ?

- მე სულ ვიყავი „მაესტროს“ მაყურებელი, მაგრამ ბოლო პერიოდში ისე მოხდა, რომ აღარ ვიყავი ამ ტელევიზიის მაყურებელი. ეს ბუნებრივი პროცესი იყო, გარკვეული მაყურებელი შეიძინა, გარკვეული დაკარგა ტელევიზიამ. იყო მესიჯები, განსაკუთრებით ინტერაქტივში გამოტანილ კითხვარში, რომლებიც მიმაჩნდა, რომ არ იყო სწორი და კორექტული. თუმცა გუნდი მთელი დატვირთვით მუშაობდა და ის, რასაც მაესტრო აკეთებდა ბოლო პერიოდში, გარწმუნებთ, სულაც არ იყო ადვილი. იგეგმება ცვლილებები და ვნახოთ, ტელევიზია უფრო საინტერესო გახდება თუ პირიქით, უფრო უინტერესო.

- ბაია გადაბაძე აცხადებს, რომ ეს არ არის ბრძოლა დამფუძნებლებს შორის და ეს არის ბრძოლა ხელისუფლებასა და ტელევიზიას შორის. რას ფიქრობთ თქვენ? იკვეთება ხელისუფლების ინტერესი?

- აბსოლუტურად არაფერი ჩემთვის პირადად არ ადასტურებს ხელისუფლების ინტერესს. არ არსებობს არაფერი ხელჩასაჭიდი, რის გამოც იტყვი, რომ ეს ხელისუფლების ინტერესია. ტელევიზია არის ისეთი რამ, სადაც არაფერი იმალება. თუ ეს არის ხელისუფლების ინტერესი, ძალიან მალე გამოჩნდება მის შინაარსში. ამას ხომ ვერ დამალავენ?! დღეს ნამდვილად არ არის ის ვითარება, რომ ხელისუფლებამ შეძლოს მონოპოლიზება ტელევიზიების და ინფორმაციის. ეს გამორიცხულია. ქარის წისქვილებთან მებრძოლს კი ეს ხელისუფლება არ ჰგავს.

„რეზონანსი”, 08 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა ღლონტთან: “ეს დიდი ცირკი “მაესტროში” ქვეყნის იმიჯს საფრთხეს უქმნის”

თიკო ოსმანოვა

“მაესტროს” გენერალური დირექტორი ლევან გაჩეჩილაძე მაკა ასათიანს და კოტე გოგელიას ტელეკომპანიის შენობასთან დაკავშირებით საიჯარო ხელშეკრულების გაგრძელებას სთავაზობს – მანამდე კი არხის უწყვეტი მაუწყებლობის პირობას დებს.

ლევან გაჩეჩილაძის თქმით, იმ შემთხვევაში, თუ საიჯარო ხელშეკრულების გაგრძელებასთან დაკავშირებით უარს მიიღებს, ლოგიკურ ვადებში ალტერნატიულ ფართს მოძებნის. “რაც შეეხება შენობას, “მაესტრო” რჩება იმ შენობაში, სადაც არის, რადგან ეს ძალიან ბევრ ტექნიკურ საკითხთან არის დაკავშირებული. მე შევთავაზე მაკას და კოტე გოგელიას ადვოკატს საიჯარო ხელშეკრულების გაგრძელება. თუ ამ ხელშეკრულების გაგრძელება არ მოხდება ძალიან ლოგიკურ ვადებში, რომ არ შეწყდეს ეთერი, ჩვენ ალტერნატიულ ფართს გამოვნახავთ”, – განაცხადა ლევან გაჩეჩილაძემ. მისივე თქმით, უახლოეს დღეებში დანიშნავს ორ მოადგილეს, რადგან ფინანსური და ადმინისტრაციული კუთხით ბევრი საქმეა გასაკეთებელი.

ლევან გაჩეჩილაძე ამბობს, რომ მისთვის მთავარია ყველა თანამშრომლის სოციალური უზრუნველყოფა, რომ ხელფასები თვიდან თვემდე არ დაგვიანდეს.

“შემდგომ მთავარია ძალიან კარგი სატელევიზიო კონტენტის მიღება იმისთვის, რომ “მაესტროს” რეიტინგმა აიწიოს და ტელეკომპანია გახდეს ძალიან ინტელექტუალური. ასევე, მნიშვნელოვანია “მაესტროს” გაკოტრების საქმიდან გამოყვანა. ავიღე პასუხისმგებლობა “მაესტროს” ფინანსური სტაბილურობის საკითხზეც. აქედან გამომდინარე, “მაესტროს” ყველა თანამშრომელი რჩება თანამშრომლად. რჩებათ თავისი ხელფასები და ყველა თანამშრომელმა თვითონ უნდა გადაწყვიტოს თავისი ბედი. მე არავის გაშვებას არ ვაპირებ”, – აღნიშნა ლევან გაჩეჩილაძემ.

შეგახსენებთ, რომ გუშინ საჯარო რეესტრმა ლევან გაჩეჩილაძე “მაესტროს” გენერალურ დირექტორად დაარეგისტრირა. ტელეკომპანიის 15%-იანი წილის მფლობელი მამუკა ღლონტი რეესტრის ამ გადაწყვეტილებას უკანონოს უწოდებს და ამ პროცესების უკან ხელისუფლების კვალს ხედავს. იგი უკმაყოფილოა საჯარო რეესტრის და სასამართლოს მუშაობით.

ტელეკომპანია “მაესტროს” გარშემო განვითარებულ მოვლენებზე “რეზონანსი” მამუკა ღლონტს ესაუბრა. „ეს არის უსამართლო გადაწყვეტილება იმიტომ, რომ ყველა სარჩელზე, რომელიც ბაია გადაბაძემ შეიტანა, სასამართლომ ძალიან სწრაფად მიიღო გადაწყვეტილებები ლევან გაჩეჩილაძის სასარგებლოდ. ერთი გადაწყვეტილება მიიღო 24 საათში, მეორე კი ერთ კვირაში. ხოლო ჩემი მთავარი სარჩელი, სადაც მე ვედავები ლევან გაჩეჩილაძეს წილის გაყიდვას და, რომ მას არ გააჩნია საკონტროლო პაკეტი, უკვე 2 თვეა თაროზეა შემოდებული», – ამბობს მამუკა ღლონტი.

- რა ეტაპზეა ამჟამად აღნიშნული საქმის სასამართლო პროცესი?

- დუმილია. წარმოებაში მიიღეს და მის შემდეგ აღარაფერი ისმის.

- ლევან გაჩეჩილაძე “მაესტროში” მივიდა, სადაც ბაია გადაბაძეს და არხის თანამშრომლებს შეხვდა, როგორც ბაია გადაბაძემ აღნიშნა, ეთერის უწყვეტობა იქნება უზრუნველყოფილი და გაჩეჩილაძე არ აპირებს მონაწილეობას საეთერო ბადესთან დაკავშირებით…

- არა მგონია, რომ მაუწყებლობას საფრთხე დაემუქროს, თუმცა ეს დიდი ცირკი, რაც მოეწყო “მაესტროში”, ქვეყნის იმიჯს უქმნის საფრთხეს.

- ვინ აწყობს ამ ცირკს?

- ეს ცირკი მოაწყვეს ხელისუფლებაში მყოფმა ძალებმა, რომელთაც სურთ მედიაზე გავლენის მოპოვება.

- რას აძლევს ხელისუფლებას ასეთი ცირკის მოწყობა?

- ხელისუფლებას მთლიანად არასდროს არ ვგულისხმობ. იმიტომ, რომ “ქართული ოცნება” ძალიან ჭრელია, იქ არის საღი ძალები და ბნელი ძალებიც. როდესაც მე ვსაუბრობ, ყოველთვის ვამბობ ნაწილზე და ვგულისხმობ იმათ, რომლებსაც სურთ მედიის გაკონტროლება 21-ე საუკუნეში.

- კონკრეტულად ვის გულისხმობთ?

- კონკრეტულად სახელი და გვარი არ ვიცი, რომც ვიცოდე, გამიჭირდება უტყუარი საბუთების მოპოვება, მაგრამ ვიცი, რომ ძალიან ცუდად იქცევა სასამართლო და უკიდურესად ცუდად იქცევა იუსტიციის სამინისტრო, რომელმაც დაკარგა, გააქრო საბუთი, რომელიც ამტკიცებდა, რომ გაჩეჩილაძემ გაყიდა წილი.

- იუსტიციის სამინისტროს მიმართ თავის დროზე პრეტენზიები გია გაჩეჩილაძემაც გამოთქვა მას შემდეგ, რაც ლევან გაჩეჩილაძეს პირველ ჯერზე გენერალურ დირექტორად დარეგისტრირებაზე უარი ეთქვა…

- ეს იმ სანახაობის ნაწილია, რასაც ახლა აწყობენ. ერთი დღე ძმაკაცია და მეორე დღეს საყვედურს ეუბნება.

- ხომ არ აპირებთ ამ პროცესებში აქტიურად ჩართვას და “მაესტროში” მისვლას?

- ტელევიზიას ჰყავს საკმაო ძალა, რომ თავისი ინტერესები დაიცვას.

„რეზონანსი”, 08 მარტი, 2016 წელი

ლარი თუ არ გამყარდა, არჩევნებამდე ინფლაცია “შეგვჭამს“

მაკა ხარაზიშვილი

ნავთობის გაძვირების პარალელურად, საერთაშორისო ბირჟებზე სურსათიც ძვირდება. ეს ნიშნავს, რომ მსოფლიოში იაფი პროდუქტის ხანა დასრულდა. ეს პროცესი ძალიან ცუდად იმოქმედებს იმ ქვეყნებზე, სადაც ადგილობრივი ვალუტის მკვეთრი დევალვაცია მოხდა. მათ რიცხვშია საქართველოც. თუ ლარის გამყარების ტემპი არ დაჩქარდა, ქვეყანა დიდი ინფლაციის წინაშე დადგება. საარჩევნო წელს მმართველი პარტიის მიმართ მოსახლეობის განწყობაზე ეს მნიშვნელოვან გავლენას მოახდენს.

ლონდონის ბირჟაზე 1 ბარელი ნავთობის ფასი 40 დოლარს გადასცდა. ბოლო ორი კვირაა საერთაშორისო ბირჟებზე თითქმის ყველა საკვები პროდუქტი ძვირდება – შაქარი, ზეთი, ხორბალი, ბრინჯი.

ეკონომიკის მეცნიერებათა დოქტორი სოსო არჩვაძე აღნიშნავს, რომ ნავთობპროდუქტების ფასი საწარმოო და სამომხმარებლო დანიშნულების ბევრი საქონლს ფასთან მაღალ კორელაციაშია. ნავთობპროდუქტების გაძვირებით უპირველესად გაიზრდება ტრანსპორტის ხარჯი, რომელიც სამომხმარებლო კალათში საკმაოდ დიდი წილით არის წარმოდგენილი. ამ პროცესს დომინოს პრინციპით სხვა პროდუქტის გაძვირება მოჰყვება.

“თუ არ მოხდა ლარის გამყარება, ინვესტიციებისა და ფულადი გზავნილების გაზრდა, ინფლაციის ზრდა გარდაუვალი იქნება. შესაბამისად მოსახლეობის ყველა ფენის ხარჯი გაიზრდება, რაც სერიოზულ გავლენას მოახდენს არჩევნების შედეგზე, ელექტორატის განწყობასა და საბოლო გადაწყვეტილებაზე”, – აღნიშნავს სოსო არჩვაძე.

ლარის კურსის გასამყარებლად კი აუცილებელი წინაპირობა ინვესტიციებისა და ექსპორტის გაზრდაა. გაძვირებული ნავთობის გამო ქვეყნიდან ამ პროდუქტის შესასყიდად უფრო მეტი დოლარი გავა. შარშან სწორედ ამ პროდუქტის გაიაფებით გაკეთდა 400 მილიონ დოლარის ეკონომია მაშინ, როდესაც გზავნილების შემცირებით ქვეყანას 360 მილიონი დოლარი მოაკლდა. ამჯერად გზავნილების შემოდინება კი მატულობს, თუმცა უფრო სწრაფად ძვირდება ნავთობი, შესაბამისად, ამ ორ პროცესს შორის ბალანსი უარყოფითი მიმართულებით შეიცვლება.

“საქმე ისაა, რომ ფულადი გზავნილების მატება დროში საგრძნობლად ჩამორჩება ნავთობის გაძვირებას და მისი სწრაფი კომპენსირება ვერ მოხდება. ამიტომ, ვფიქრობ, თუკი ნავთობის გაძვირება გაგრძელდება, ინფლაციური პროცესი დრამატული იქნება”, – ამბობს არჩვაძე. მისი თქმით, მოსახლეობის მსყიდველუნარიანობის ზღვარი უკვე იმდენად შემცირდა, რომ იმპორტირებული პროდუქტის გაძვირება უფრო მეტად ბიზნესს შეუქმნის პრობლემას.

დღესდღეობით ოფიციალური ინფლაცია 5,6%-ის დონეზეა. სამომხმარებლო ფასების დონის ამ ნიშნულზე შენარჩუნება მსოფლიოში პროდუქტის გაიფების ხარჯზე მოხდა, რაც თავის მხრივ დოლარის გამყარებამ განაპირობა.

სტატისტიკოსი ნოდარ კაპანაძე ამბობს, რომ მოსახლეობის მსყიდველუნარიანობას თავისი ზღვარი აქვს, რომელიც უკვე ძალიან დაბალ ნიშნულზეა. შესაბამისად, თუ გაძვირების ახალი ტალღა დაიწყო, ეს ნიშანავს, რომ პრობლემა უფრო მეტად ბიზნესს შეექმნება, ვინაიდან პროდუქტის რეალიზაცია გაჭირდება.

“საერთაშორისო ბაზარზე თუ რამე გაძვირდა, ფასი ჩვენთანაც აუცილებლად მოიმატებს, თუმცა ხალხის მსყიდველუნარიანობას აქვს თავისი ზღვარი და იგი დღეს, საკმაოდ დაბლააა ჩამოწეული. მოხმარება ისედაც შემცირებულია და ფასთა მორიგი ზრდა ბიზნესს ცუდ დღეში ჩააგდებს”, – ამბობს ნოდარ კაპანაძე და დასძენს, რომ ადგილობრივ ბაზარზე ახლო მომავალში საწვავი არ უნდა გაძვირდეს, ვინაიდან საცალო ქსელში ბენზინისა და დიზელის ღირებულება საერთაშორიოს ბაზარზე ნავთობის ფასის ვარდნის პროპორციული არ იყო.

“ამ ეტაპზე ჩვენთან საწვავი არ უნდა გაძვირდეს, თუმცა თუკი ნავთობის ფასი ზრდას გააგრძელებს, ეს გარდაუვალი პროცესი იქნება. შესაბამისად, გაძვირდება სხვა პროდუქტიც. საინტერესოა ამ პროცესის შესაჩერებად რას გააკეთებს მთავრობა? ყოველთვის ვამბობდი, რომ ეკონომიკის რეალურ სექტორის განვითარება არის მთავრობის ნომერ პირველი ამოცანა, რომელიც კარგა ხნის წინ უნდა დაწყებულიყო”, – ამბობს ნოდარ კაპანაძე.

საქართველოში მიზნობრივი ინფლაცია 5%-ია. სტატისტიკის ეროვნული სამსახურის ინფორმაციით, თებერვალში წლიური ინფლაცია 5,6%-ის დონეზეა. 12-თვიან პერიოდში გაძვირებულია სურსათი და უალკოჰოლო სასმელები – 4,6 პროცენტით, ხილი – 33,0 პროცენტი, ცხიმი – 10,6 პროცენტი, ჯანმრთელობის დაცვა – 10,5 პროცენტი.

როგორც უკვე აღვნიშნეთ, ლარის გამყარების გარეშე აღნიშნული პროდუქტების გაძვირების ტენდენცია გაგრძელდება. ქვეყნის მთავარი ფინანსისტი ნოდარ ხადური კი კვლავ იმედიანად არის და იგი მოკლევადიან პერიოდში ლარის კურსის დასტაბილურებას, საშუალოვადიან პერიოდში კი გამყარებას ელოდება.

“თქვენ ხედავთ, რომ რეგიონის ქვეყნებში არის ადგილობრივი ვალუტების გამყარება, ნავთობის ფასების მერყეობაც აღარ არის ძალიან დიდი. როგორც დაგპირდით, ვასრულებთ ჩვენს სიტყვას, რომ სახელმწიფო ბიუჯეტი კურსზე დაწოლას არ ახორციელებს. ველოდებით, რომ კურსი დასტაბილურდება, ხოლო საშუალოვადიან პერიოდში გამყარდება”, – განაცხადა ხადურმა.

მინისტრი წელს ლარის გასამყარებლად და ეკონომიკის გასააქტიურებლად ინვესტიციების მომრავლებასაც ელოდება – ენერგეტიკს, ტრანსპორტი, კავშირგაბმულობა და მშენებლობა. ხადური ასევე აღნიშნავს, რომ “საქართველოში რევოლუციური, ათასწლეულის პროექტის” განხორციელება იწყება. რეალურად, არის თუ არა მთავრობა ინფლაციასთან საბრძოლველად მზად, ამას გაზაფხულის მიწურულს დავინახავთ.

«Prime Time», 07 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ეს იყო ერთგვარი მანევრი იმისთვის, რომ სწორად ევაჭრა»

,,როგორც კი საქართველოს დასჭირდება გაზი, ზამთრის პერიოდში და სხვა დროსაც აზერბაიჯანს შეუძლია მიაწოდოს ნახევარი მილიარდი  კუბური მეტრი”, – ამის შესახებ ექსპერტმა მამუკა არეშიძემ ექსკლუზიურად ,,პრაიმტაიმთან” სოკარსა და საქართველოს ხელისუფლებას შორის მიღწეული შეთანხმების შეფასებისას განაცხადა.

ექსპერტის თქმით, ხელისუფლებას ე.გ. მანევრი ჩაატარა და მიაღწია წარმატებას.

,,რასაკვირველია, ეს არის წარმატება. ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, რომ ეს იყო საქართველოს ხელისუფლების მანევრი, ან ენერგეტიკის სამინისტროსი, რომელსაც გინდათ იმას მივაწეროთ ეს ამბავი. ეს იყო ერთგვარი მანევრი იმისთვის, რომ სწორად ევაჭრათ და მიეღოთ ის შედეგი, რომელიც ქვეყნისთვის არის კარგი და მომგებიანი. ჩვენ ხელშეკრულება ჯერ არ წაგვიკითხავს, მაგრამ, ქართული მხარის გარდა, გავეცანი აზერბაიჯანული მხარის პოზიციასაც და იქ პირდაპირ წერს როშან აბდულაევი, აზერბაიჯანის ენერგეტიკის ხელმძღვანელი, რომ აზერბაიჯანს, რასაკვირველია, აქვს უზარმაზარი გაზის მარაგი იმისთვის, რომ საქართველოსაც მოახმაროს, მიჰყიდოს, მაგრამ ტექნიკური საშუალებები არ ჰქონდათ. ახლა ეს ტექნიკური ფორმატი შეიცვალა და საშუალება აქვთ იმის, რომ, როგორც კი საქართველოს დასჭირდება გაზი, ზამთრის პერიოდშიც და სხვა პერიოდშიც, მას შეუძლია, მიაწოდოს ნახევარი მილიარდი კუბური მეტრი”, – განაცხადა მამუკა არეშიძემ.

მამუკა არეშიძის თქმით, ,,სოკარი” არა მხოლოდ გაზის დამატებით მოცულობას მოაწვდის საქართველოს, არამედ შეღავათიან ფასშიც.

„მთავარი არის ის, რომ საქართველოს რეზერვი გაუჩნდა იმისა, რომ მომხმარებლების გაზრდის პირობებში…  ასეთი რამ ხდება. ბოლო წლების განმავლობაში, საქართველოში 150 ათასით გაიზარდა გაზის მომხმარებელი. იმ პირობებში, როცა ზამთარში გაზმომარაგების დეფიციტი ჩნდება, აზერბაიჯანის მხარე პასუხისმგებლობას იღებს, რომ საქართველოს მიაწვდის ნახევარ მილიარდ კუბურმეტრ გაზს, რომ ეს დეფიციტი დაიფაროს, რაც ნიშნავს იმას, რომ რუსეთისგან გაზის მიღების საკითხი მოიხსნა. აქ არის მეორე საკითხიც, რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, გაზის ფასებიც მცირდება, განსაკუთრებით სოციალური გაზის ფასი და თუ ეს ასე იქნება, ეს ამ მოლაპარაკებების დამატებითი ბონუსია”, – ამბობს მამუკა არეშიძე ექსკლუზიურ ინტერვიუში.