„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ემზარ კვიციანთან: „რუსეთი საზღვარს მიხეილ სააკაშვილთან გაფორმებული ხელშეკრულების საფუძველზე სწევს“ // „ქართულმა ოცნებამ“ კოდორის მოვლენების გამოძიებაზე უარი თქვა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თორნიკე შარაშენიძესთან: „საქართველო თვისობრივად უნდა დაემსგავსოს ევროკავშირს“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „ალეკო ელისაშვილს ზაალ უდუმაშვილზე მეტი შანსი აქვს“ // „ქართული ოცნების“ წისქვილს „ნაციონალური მოძრაობის“ ქარიშხალი ატრიალებს“
—-
„ვერსია“: ინტერვიუ: წარადაგენს თუ არა დავით უსუფაშვილი თბილისის მერობის კანდიდატად დავით ნარმანიას ყოფილ მოადგილე ალუდა გოგლიჩიძეს
„ვერსია“: გავა თუ არა პრეზიდენტი ოპოზიციასთან ერთად ქუჩაში? // „რევოლუციურ სცენარს თავად ხელისუფლება უყრის საფუძველს“
——————-
„ახალი თაობა“, 07 ივლისი, 2017 წელი
ინტერვიუ ემზარ კვიციანთან: „რუსეთი საზღვარს მიხეილ სააკაშვილთან გაფორმებული ხელშეკრულების საფუძველზე სწევს“ // „ქართულმა ოცნებამ“ კოდორის მოვლენების გამოძიებაზე უარი თქვა“
რატომ თქვა უარი ხელისუფლებამ კოდორის ამბების გამოძიებაზე, რატომ არის აუცილებელი სამართლიანობის აღდგენა, როგორ უნდა შეჩერდეს რუსული ოკუპაცია? ამ თემებზე „ახალ თაობას“ პატრიოტთა ალიანსის ერთ-ერთი ლიდერი, დეპუტატი ემზარ კვიციანი ესაუბრება.
- პარლამენტში როცა შეხვედით, განაცხადეთ, რომ მოიძიებდით იმ მასალებს, რომელიც ნათელს მოჰფენდა 2006-2008 წლების კოდორის მოვლენებს. მოიძიეთ რაიმე მასალები?
- არანაირი მასალები არ მომიძიებია. მეგონა, რომ ამ მოვლენების გამოძიებით „ქართული ოცნებაც“ დაინტერესებული იყო. მოვითხოვე, რომ დროებითი საგამოძიებო კომისია შექმნილიყო. მათ ამაზე უარი მითხრეს.
- მოტივი?
- სიმართლის დადგენა მათ ინტერესებში არ შედის. არ დაგვავიწყდეს, რომ დღევანდელ ხელისუფლებაში მრავლად არიან მინი-სააკაშვილები. ისინი სიმართლის დადგენას არ დაუშვებენ. რაც იმას ნიშნავს, რომ მოღალატეები და ქვეყნის გამყიდველები თავისუფლად ივლიან. კოდორის მოვლენების გამოძიება მაინც მოხდება და მე ამისთვის ყველაფერს გავაკეთებ. სწორედ ამ მოთხოვნით მივიღებ მონაწილეობას 14 ივლისის აქციაში.
- ქართველთა მარშზე საუბრობთ თუ ოკუპაციის წინააღმდეგ დაანონსებულ აქციაზე? 14 ივლისის ორი აქციაა დაგეგმილი...
- მე თბილისის აქციაზე მივდივარ. ნაციონალების ფაშისტური რეჟიმისგან დაზარალებულებს მოვუწოდებ, მოვიდნენ და ერთად მოვითხოვოთ სამართლიანობის აღდგენა.
- თუმცა, ამ აქციას სულ სხვა სულისკვეთება აქვს...
- საკითხები, რომლებსაც აქციის ორგანიზატორები აყენებენ, სამართლიანობის აღდგენას უკავშირდება. ჩვენ უნდა გავითავისოთ, რომ სამართალი თუ არ აღდგა, არაფერი არ გამოვა. გულზე ხელებს თუ დავიკრებთ, ხელისუფლება თითსაც არ გაანძრევს. „ოცნებას“ დაპირებების შესრულებას მხოლოდ ხალხის აქტიურობა აიძულებს. ხელისუფლებას ხალხის პროტესტის ეშინია. ეს აქცია ჯერ არ ჩატარებულა და უკვე გამოიღო შედეგი. რამდენიმე დღის წინ უკანონო პროსტიტუციისთვის 150 კავი აიყვანეს. უმსგავსობასთან ბრძოლაში ხელისუფლება ნელ-ნელა ჩაერთო. მე ადრე არაერთხელ ვთქვი, რომ სანამ ქართველებს ეროვნული იმუნიტეტი არ ჩაგვერთვება, ქვეყანა ფეხზე ვერ დადგება. აშკარაა, რომ ეროვნული იმუნიტეტი გამომუშავდა.
- ეროვნულ იმუნიტეტში რას გულისხმობთ?
- ყველა ადამიანის ორგანიზმს აქვს იმუნიტეტი, რომელიც სხვადასხვა ავადმყოფობას ებრძვის. ყველა ერშია ასეთი ეროვნული იმუნიტეტი და როცა ერს ძალიან უჭირს, მაშინ ხდება მისი გამოვლენა. ახლა ყველაზე მძიმედ გვაქვს საქმე და იმუნიტეტიც გამომჟღავნდა. ეს მაფიქრებინებს, რომ არ დავიღუპებით. ვიცი, რომ ბევრს სახელი „მარში“ არ მოსწონს, მაგრამ ეს მიზეზი გვერდზე უნდა გადადონ. ახლა მთავარია ყველას დავანახოთ ერთიანობა. ერთიანობა იმისთვისაც არის აუცილებელი, რომ ხელისუფლებამ ხალხს დაუჯეროს და არა ამერიკის ანდა რუსეთის საელჩოებს.
- პატრიოტთა ალიანსი უერთდება ქართველთა მარშს?
- პატრიოტთა ალიანსი იქ არის, სადაც ქართული საქმე კეთდება. ამასთან, რაც ამ მარშზე გითხარით, ეს ჩემი პირადი პოზიციაა. იცოდეთ, რომ რასაც ვამბობ და ვლაპარაკობ, ეს ყოველთვის ჩემი პირადი პოზიციაა.
- ზემოთ თქვით, რომ ჩვენმა ხელისუფლებამ არც ამერიკას და არც რუსეთს არ უნდა მოუსმინოს. რუსეთის ქმედებების გაპროტესტებას თუ აპირებთ?
- რუსეთის ქმედებებს მე ყოველთვის ვაპროტესტებდი. მათ წინააღმდეგ იარაღით ხელში ვიბრძოდი. მზად ვარ, ახლაც გავაპროტესტო მოსკოვის პოლიტიკა, მაგრამ ნაციონალების გვერდით ვერ დავდგები. რუსული ოკუპაციის წინააღმდეგ აქცია კი მაგათი დაანონსებულია.
- თუ გმობთ რუსეთის ქმედებას, მაშინ რატომ არ უნდა დადგეთ ნაციონალების გვერდით?
- იმიტომ, რომ ნაციონალები არიან. კარგად მომეხსენება ისიც, რომ მათ სულ სხვა მიზნები აქვთ და რუსული ოკუპაცია სულაც არ აწუხებთ. ამით შეწუხებულები რომ ყოფილიყვნენ, უკანონო ბრძანებების წინააღმდეგ კანონის მიღებას დაუჭერდნენ მხარს. პირველ რიგში იმიტომ არ უჭერენ, რომ ოკუპაციის შეჩერება მხოლოდ ამ კანონს შეუძლია.
- ვინ მოამზადა ეს კანონი?
- ჩვენ.
- რა კანონია ამისთანა?
- ძალიან სერიოზული. შარშანწინ რუსებმა საოკუპაციო ზოლი 1.800 მეტრით გადმოსწიეს. ეს რატომღაც ყოფილმა ხელისუფლებამ ვერ შენიშნა. მათგან განსხვავებით მე, ადა მარშანია და ვაჟა ოთარაშვილი ადგილზე ჩავედით. შევხვდით მოსახლეობას. ყოფილი ხელისუფლებიდან იქ არავინ გამოჩენილა. რას გამოჩნდებოდნენ, გამყიდველები არიან და ჩვენს ქვეყანას „ნალევო – ნაპრავო“ ყიდიან. მინდა ისიც იცოდეთ, რომ რაც ახლა საოკუპაციო ზოლში ხდება, ნაციონალებისთვის კეთდება. რუსებს საზღვარი არ გადმოუწევიათ, მათ ბანერი აღმართეს.
- ბანერის გადმოწევა არ ნიშნავს საზღვრის გადმოწევას?
- არა. საზღვრის გადმოწევა სხვა რამეა. ამათ ბანერი მხოლოდ ერთი მიზნით აღმართეს – „ნაციონალებს“ სალაპარაკო გასჩენოდათ. სხვანაირად რომ ვთქვათ, „სატოპკე“ აუწიეს.
- თქვენი აზრით, „ნაციონალები“ სალაპარაკო თემას ვერ მოძებნიდნენ?
- რანაირად უნდა მოძებნონ. გაშიშვლებულ-გატიტვლებულები არიან და ხმას ვერ იღებენ. რუსეთის სპეცსამსახურები ყველა ღონეს ხმარობენ, რომ მათ სალაპარაკო ჰქონდეთ.
- მოდით, ისევ იმ კანონს დავუბრუნდეთ, რომელზეც თქვით, რომ ოკუპაციის შეჩერება შეუძლია. რას ითვალისწინებს ეს კანონი?
- უკანონო ბრძანებების გაცემის და მისი შესრულების აკრძალვას ითვალისწინებს. გითხარით, რომ ალიანსის ხალხი კონფლიქტის ზონაში ჩავედით, სადაც რუსებმა საზღვარი გადმოსწიეს. ჩვენ იქ ვნახეთ ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენლები და ძალოვნები. ვესაუბრეთ სამმართველოს უფროსსაც, რომელსაც იქაურობის მეთვალყურეობა ავალია. ვკითხე, როგორ შემოუშვი რუსები 1.800 მეტრის სიღრმეში, ჰაერში ერთხელ მაინც რატომ არ გაისროლეთ-თქო. მიპასუხა, მე რას მერჩი, წესდებაში მიწერია, რომ არაფერი არ უნდა მოვიმოქმედოო. როდესაც ჯარისკაცს ან სამართალდამცავს ასეთ ბრძანებას აძლევ, ეს არის უკანონობა. უკანონობაა, როცა სამხედროებს ეუბნები, მეზობელი ქვეყნის ჯარი უპრობლემოდ უნდა შემოუშვა ჩვენს ტერიტორიაზე. ამ უკანონო ბრძანების შეუსრულებლობა უნდა წახალისდეს, ხოლო შესრულება დასჯადი იყოს. მერე ვნახავთ, თუ გადმოიწევს კიდევ.
- თქვენი აზრით, ჩვენმა სამართალდამცავებმა ცეცხლი უნდა გაუხსნან მოწინააღმდეგეს?
- თუ ჩემი მეზობელი ჩემი ტერიტორიის დაპატრონებას შეეცდება, ცეცხლი უნდა გავუხსნათ, აბა ყვავილებს ხომ არ ვესვრით. აბა გავბედოთ და ვცადოთ, რომელიმე მეზობელი ქვეყნის ტერიტორიაზე ასე შესვლა. სახელმწიფო თუ გვქვია, კბილებით უნდა დავიცვათ ჩვენი საზღვრები. ამ კანონის მიღებას ყველაზე მეტად „ნაციონალები“ ეწინააღმდეგებიან და ამ წინააღმდეგობას თავისი მიზეზები აქვს. მიხეილ სააკაშვილმა 2008 წელს დაიწყო ჩვენი ტერიტორიების გაჩუქება და გაყიდვა. ეს პროცესი ჯერ ისევ გრძელდება. ჩვენ ისიც არ ვიცით, რაზე აქვს ყოფილ ხელისუფლებას ხელი მოწერილი.
რატომ ვერ ესვრიან რუსებს ქართველი სამხედროები, იცით? მიხეილ სააკაშვილს რაღაც საშინელ დოკუმენტზე აქვს ხელი მოწერილი. სროლას სამართლებრივი გარჩევები მოჰყვება, რუსები დაგიდებენ ექს-პრეზიდენტის მიერ მოწერილ დოკუმენტს და გეტყვიან, რომ სამართლებრივად სწორია ეს საქციელი.
- ამ დოკუმენტზე თუ მიხეილ სააკაშვილს აქვს ხელი მოწერილი, „ოცნება“ რატომ არ ასაჯაროებს?
- წეღანაც ხომ გითხარით, რომ „ოცნების“ რიგებში ძალიან ბევრი სააკაშვილია. მათ შორის კი არის პატარა კინკლაობა, მაგრამ მთლიანობაში ერთად არიან და ერთად აკეთებენ ძალიან ბევრ საქმეს. ბანერი, როგორც გითხარით, რუსებმა იმიტომ ჩადგეს, რომ „ნაციონალებისთვის“ სალაპარაკო მიეცათ. ამას მეორე მიზეზი აქვს. რუსეთს ქართველთა მარშის ყველაზე მეტად ეშინია და ამ მარშს დაამთხვია საზღვრის გადმოწევა. მოსკოვში უნდათ, რომ ქართველთა ერთიანობა არ შედგეს.
„ახალი თაობა“, 08 ივლისი, 2017 წელი
ინტერვიუ თორნიკე შარაშენიძესთან: „საქართველო თვისობრივად უნდა დაემსგავსოს ევროკავშირს“
საერთაშორისო საკითხების ექსპერტი, ჯიპას პროფესორი თორნიკე შარაშენიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში საქართველოს ევროკავშირში შესვლის პერსპექტივებზე საუბრობს.
- ბატონო თორნიკე, საქართველოს, მოლდოვასა და უკრაინის პარლამენტის თავმჯდომარეები მოუწოდებენ ევროპარლამენტს, აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამიტამდე რეზოლუცია იქნას მიღებული, სადაც ასახული იქნება ამ ქვეყნებისადმი მხარდაჭერა და თანხმობა, რომ სამივე ქვეყანას მიეცეს ევროკავშირში გაწევრიანების პერსპექტივა. წევრობის განაცხადი უნდა გავაკეთოთ?
- რა თქმა უნდა, კარგი იქნება, რომ მივმართოთ ევროკავშირს და ჩვენ დავაფიქსიროთ ჩვენი ეს პოზიცია სწორედ წევრობასთან დაკავშირებით, ეს ძალიან კარგი ნაბიჯი იქნებოდა. ეს იქნება ერთგვარი გზავნილი ჩვენი პარტნიორებისთვის, რომ ჩვენ ვემზადებით, ყოველდღიურად ვუახლოვდებით მიზანს, რომ ჩვენ ყოველდღიურად უკეთესი ვხდებით.
პირველ რიგში, ეს კარგი იქნება ჩვენი ქვეყნისთვის, რომელიც დაიწყებს რეფორმების გატარებას აქტიურად იმ მიმართულებით, რაც არის მოთხოვნა ევროკავშირის სტანდარტების შესაბამისად. ასევე ამას უნდა მოჰყვეს პოლიტიკური კუთხით რეფორმები, სადაც გვაქვს პრობლემები. ასევე მნიშვნელოვანია, რომ სასამართლოს რეფორმის კუთხით დავუახლოვდეთ იმ სტანდარტებს, რომლებიც სწორედ ევროკავშირის მხრიდან არის მოთხოვნილი. გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია, საქართველო თვისობრივად დაემსგავსოს ევროკავშირს, ვიდრე უაზრო მიმართვა გავაკეთოთ. თუმცა, ცხადია, ამასაც აქვს თავისი დატვირთვა.
- 10-15 წელი არ იგეგმება ევროკავშირის გაფართოება…
- ამ რეალობას ვერ გავექცევით, მით უფრო იმ ფონზე, როდესაც თავად ასეთი დიდი პრობლემები აქვს ევროკავშირს, მაგრამ ეს ხომ არ ნიშნავს, რომ ჩვენ ევროპულ ღირებულებებზე ვთქვათ უარი. აქ უნდა გავხდეთ ევროპა და შემდეგ უკვე ევროკავშირიც დაინტერესდება, მაგრამ ეს რომ მოხდეს, ამას პოლიტიკური ნება სჭირდება ჩვენი ხელისუფლების მხრიდან.
- არის დღეს ეს მზაობა ხელისუფლების მხრიდან?
- ამის საუკეთესო მაგალითია საკონსტიტუციო ცვლილებების ირგვლივ განვითარებული მოვლენები, ვენეციის კომისიისა და მისი ხელმძღვანელის ბუკიკიოს განცხადებები, გაკეთებული დაპირება, რომ ყველა შენიშვნა იქნებოდა გათვალისწინებული, შემდეგ ამ სიტყვების უკან წაღება. ეს არის პრობლემა.
- ევროკავშირში წევრობის განაცხადი რამდენად შეიძლება რუსეთის ფედერაციისთვის გამაღიზიანებელი ფაქტორი იყოს, თუ მას მხოლოდ სამხედრო ბლოკები აშფოთებს?
- მაგალითად, თუ სოფლის მეურნეობის პროდუქციის უსაფრთხოებას დავიცავთ, თუ ყველის დაბინძურების ხარისხი იქნება შემოწმებული ისე, როგორც ეს მოწმდება ვენაში ან ბრიუსელში, ამით რა შარი უნდა მოგვდოს რუსეთმა?! რუსეთის შიშები პირველ რიგში სამხედრო ბლოკებს უკავშირდება და მას პირდაპირ აქვს ნათქვამი ეს ნატოსთან დაკავშირებით. თუმცა, არც ევროკავშირის მიმართულებით ჩვენი ნაბიჯები იქნება დიდი სიხარულის მომტანი რუსეთისთვის, მაგრამ ფორმალურად ეს მას არ მისცემს საფუძველს, რომ ჩვენს საშინაო საქმეებში ასე უხეშად ჩაერიოს.
- 1987 წელს აქვს თურქეთს ევროკავშირის წევრობაზე განაცხადი გაკეთებული. თურქეთი არ იძლევა დამაიმედებელ მაგალითს. თუმცა, ამ შემთხვევაში რამდენად შეიძლება განსხვავებულ ვითარებაზე ვისაუბროთ?
- რასაკვირველია, აბსოლუტურად განსხვავებული ვითარებაა. დემოკრატიის კუთხით ვიცით, რა ვითარებაც არის თურქეთში. ამ კუთხით ევროკავშირის სტანდარტებს ვერ უახლოვდებიან.
- „მცოცავ ოკუპაციაზეც“ მინდა გკითხოთ. რამდენად ადეკვატურია ხელისუფლება ამ პროცესში?
- ფაქტია, რომ არ არის. ადეკვატური რომ იყოს და საკმარის ზომებს რომ იღებდეს, მცოცავი ოკუპაცია არ იქნებოდა დაფიქსირებული.
- და რა უნდა გაკეთდეს?
- მაქსიმალურად უნდა მოხდეს საერთაშორისო საზოგადოების ინფორმირება, მაქსიმალურად უნდა შუქდებოდეს საერთაშორისო საინფორმაციო საშუალებებში ეს ფაქტები, რომ ამით მაინც შევუქმნათ რუსეთს დისკომფორტი.
„ახალი თაობა“, 07 ივლისი, 2017 წელი
ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „ალეკო ელისაშვილს ზაალ უდუმაშვილზე მეტი შანსი აქვს“ // „ქართული ოცნების“ წისქვილს „ნაციონალური მოძრაობის“ ქარიშხალი ატრიალებს“
„ახალი თაობის“ კითხვებს ექსპერტი, ფსიქოლოგი რამაზ საყვარელიძე პასუხობს.
- ბატონო რამაზ, თბილისის მერობის კანდიდატები ძირითად უკვე გამოკვეთილია. ექსპერტთა ნაწილის განცხადებით, ჯობდა, ოპოზიციას ერთიანი კანდიდატი ჰყოლოდა, რადგან ერთმანეთს ხმებს წაართმევენ. თქვენც ასე ფიქრობთ?
- ოპოზიციური პარტიების გაერთიანება არ ნიშნავს იმ ადამიანების გაერთიანებას, რომლებიც ხელისუფლებას არ უჭერენ მხარს, რადგან არსებობს კიდევ ერთი ნიშა -ადამიანები, რომლებიც არავის უჭერენ მხარს. 2016 წელს თითქმის ნახევარმა მოსახლეობამ უარი თქვა არჩევნებზე. ასე რომ, თქმა იმისა, რომ ოპოზიციის გაერთიანებით დიდი ძალა შეიკვრება, ადეკვატური არ არის. გაერთიანებულმა ოპოზიციამ მაქსიმუმ შეკრას მოსახლეობის 15%. ხელისუფლების მხარდამჭერთა რიცხვი, პროცენტულად თუ ვიმსჯელებთ, გაცილებით მეტია. ოპოზიციის გაერთიანებით ჩვენ ვერ მივიღებდით ხელისუფლების კანდიდატთან კონკურენტუნარიან ფიგურას. ამიტომ ის ტრივიალური ჭეშმარიტება, რომ ძალა ერთობაშია, ამ შემთხვევაში არ გამოდგება.
- „ნაციონალური მოძრაობა“ და „ევროპული საქართველო“ ერთმანეთს წაართმევენ ხმებს?
- ყველა ყოფილი ნაცმოძრაობა ერთსა და იმავე ხმებზე ზის. ბუნებრივია, ერთმანეთს წაართმევენ.
- ყველა მათგანს აქვს „ნაციონალური მოძრაობის“ იარლიყი. რამდენად დააღწევენ თავს ამ წარსულს?
- არცერთ ამ ჯგუფს არ გაუკეთებია ნაციონალური მოძრაობის შეფასება. ესენი, მაქსიმუმ, რასაც ამბობენ, არის ის, რომ იყო შეცდომები. ამ დროს მოსახლეობის ეს დიდი ნაწილი, რომელიც მათ ხმას არ აძლევს, თვლის, რომ იყო დანაშაული და არა შეცდომები. იქამდე, სანამ პარტიები იმავე პოზიციას არ დაიკავებენ, რომელსაც არანაციონალური ამომრჩეველი, ხალხი მათკენ არ წავა. შესაბამისად კი ეს პარტიები ერთმანეთს წაართმევენ ამომრჩეველს.
- ჩამოუყალიბებელი ხმების ძალიან მაღალი პროცენტია. საით წავა ეს ხმები?
- ჩამოუყალიბებელი ხმები იქით მიდის ხოლმე, საითაც მეტია ხმები ანუ როცა ადამიანი დაინახავს, ძირითადად ვის აძლევენ ხმას, თვითონაც იქით იხრება.
- ალეკო ელისაშვილის შანსებზე რას იტყოდით? მან გადაწყვიტა, დამოუკიდებელ კანდიდატად იყაროს კენჭი...
- თუკი ალეკო ელისაშვილმა მოახერხა ამ ჯგუფის ხმების აღება, რომელსაც არც „ოცნება“ უნდა და არც „ნაციონალები“, მას საკმაოდ დიდი პერსპექტივა შეიძლება ჰქონდეს. გარდა ამისა, ალეკო ელისაშვილს მოუწევს იმის დამტკიცება, რომ, როგორც მერი, დამოუკიდებელი კი იქნება, მაგრამ მან უნდა შეძლოს ამ დიდი მეურნეობის გაძღოლა. ალეკო ელისაშვილს მეურნეობასთან აქამდე შეხება არ ჰქონია. მან უნდა წარმოაჩინოს მისი, როგორც მეურნის, პოტენციალი. თუ მეტი არა, ნაციონალებზე ნაკლები შანსები ნამდვილად არ აქვს.
- კახა კალაძის შანსებზე რას იტყვით? ბიძინა ივანიშვილის არგამოჩენამ შესაძლოა „ქართული ოცნება“ აზარალოს?
- ბიძინა ივანიშვილმა 2016 წლის არჩევნებამდე ცოტა ხნით ადრე თქვა, ჩავერთვები, თუ დავინახე, რომ საჭიროა დახმარებაო. იმ არჩევნებზე მან ჩათვალა, რომ დახმარება სჭირდებოდა „ქართულ ოცნებას“ და ჩაერთო. თუ აქ მან ჩათვალა, რომ კახა კალაძეს დახმარება არ სჭირდება, მაშინ ის არ ჩაერთვება. ჩვენ გვახსოვს, რა ენერგიულად ჩაერთო ის დავით ნარმანიას საარჩევნო კამპანიაში და ეს ბუნებრივიც იყო.
- რატომ, მის გარეშე დავით ნარმანია არჩევნებს ვერ მოიგებდა?
- ვერა, იმიტომ, რომ ახალი ფიგურა იყო და პრაქტიკულად ბიძინა ივანიშვილმა მიიღო ხმები დავით ნარმანიას არჩევნების დროს. სიტუაცია კახა კალაძესთან სხვანაირია.
- კახა კალაძე იმდენად პოპულარულია, რომ არ საჭიროებს ბიძინა ივანიშვილის გვერდში დგომას?
- მე ასე მგონია. ამ ყველაფერზე პასუხს მოგვცემენ სოციოლოგიური კვლევები. სოციალური კვლევისას ხომ არავინ კითხულობს, ბიძინა ივანიშვილის ჩართვის შემთხვევაში რას იზამო? კვლევისას პირდაპირ ისმის კითხვა – ვის მისცემ ხმას? თუ ამ გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ კახა კალაძე იღებს ხმების საჭირო რაოდენობას და ასეთ გამოკვლევებს ყველა პარტია ატარებს ხოლმე, მათ შორის „ოცნება“, ამ ნაბიჯს ბიძინა ივანიშვილი არ გადადგამს.
- ბიძინა ივანიშვილი დაეყრდნობა სოციალურ კვლევებს, იმას, თუ როგორი მხარდაჭერა ექნება მის გუნდს?
_ დიახ, ასე იქნება, რადგან მას სურს გამყარდეს ის სურათი საზოგადოებაში, რომ ივანიშვილი არ არის ჩართული „ქართული ოცნების“ პოლიტიკურ ცხოვრებაში, თუ არ შეიქმნა რაიმე ექსტრემალური სიტუაცია.
- 2020 წელს დასრულდება „ქართული ოცნების“ მოღვაწეობა?
- მე მგონი, პირიქით.
- რას ნიშნავს პირიქით? მესამე ვადითაც მოვლენ?
- ოპოზიციის აქტიურობით პოლიტიკა დაიძრა საპარლამენტო რესპუბლიკისკენ. საპარლამენტო რესპუბლიკა ნიშნავს იმას, რომ გამარჯვებული პარტია მერე მთავრობასაც აყალიბებს. ეგ თავისთავად იმასაც ნიშნავს, რომ უკვე გამარჯვებული პარტია მთავრობის რესურსსაც გამოიყენებს შემდეგ არჩევნებში. ეს ერთი მხარე. მეორე მხარე…
- რას ითვალისწინებს მეორე მხარე?
- ისევ ოპოზიციის დაჟინებული მოთხოვნაა, იყოს პროპორციული არჩევნები და არა მაჟორიტარული. ეს ნიშნავს, რომ პარტიის რეიტინგი იქნება ძირითადი ფაქტორი და არა პოლიტიკოსების პიროვნული რეიტინგები. პარტიული რეიტინგი კი „ქართულ ოცნებას“ უფრო მეტი აქვს, ვიდრე დანარჩენ ოპოზიციას. თვითონ ოპოზიცია „ახერხებს“ და ამას ნამდვილად „მოხერხება“ უნდა, რომ მოითხოვოს ყველაფერი ის, რაც მისთვის წამგებიანია 2020 წლისთვის.
- თუ პროპორციული სისტემა ოპოზიციისთვის წამგებიანია, ასე დაჟინებით რატომ ითხოვენ, ვერ აცნობიერებენ თუ „ოცნების“ წისქვილზე ასხამენ წყალს?
- ეს მათ უნდა ჰკითხოთ.
- რა გამოდის, ამ სიტუაციაში „ოცნებას“ თავისუფლად შეუძლია იყოს მესამე, მეოთხე და მეხუთე ვადითაც ხელისუფლებაში?
- კი ბატონო! ხუთამდე შეუძლიათ და დანარჩენი უკვე მათ ჭკუასა და შექმნილი სიტუაციის გამოყენებაზეა დამოკიდებული. ძირითადად დღემდე `ქართული ოცნება~ რეიტინგს იღებს იმის ხარჯზე, რომ არ წყნარდება და არ ჩუმდება ნაციონალური მოძრაობა. ძირითადი, რაც ატრიალებს „ქართული ოცნების“ წისქვილს, ეს ნაციონალური მოძრაობის ქარიშხალია. სანამ ესენი ასე იქარიშხლებენ და სანამ საზოგადოებას ექნება შიში, ამათი მოშვება როგორ შეიძლება ხელისუფლებაშიო, იქამდე „ქართული ოცნების“ რეიტინგი ამ ხერხით ყოველთვის მაღალი იქნება.
————————
„ვერსია“, 07-09 ივლისი, 2017 წელი
ინტერვიუ: წარადაგენს თუ არა დავით უსუფაშვილი თბილისის მერობის კანდიდატად დავით ნარმანიას ყოფილ მოადგილე ალუდა გოგლიჩიძეს
თათია გოჩაძე
დავით უსუფაშვილის ,,შენების მოძრაობა” პოლიტიკურ პარტიად 2018 წელს ჩამოყალიბდება, თუმცა თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობას აუცილებლად გეგმავენ და მალე თბილისის მერის კანდიდატურასაც დაასახელებენ. პარლამენტის ყოფილი თავმჯდომარის გვერდით არაერთი ცნობილი სახე გამოჩნდა, მათ შორის განათლების მინისტრის და თბილისის მერის ყოფილი მოადგილე ალუდა გოგლიჩიძეა, რომელსაც ორივე თანამდებობა ,,ოცნების” პერიოდში ეკავა. სხვათა შორის, აწუკვე უსუფაშვილის თანაგუნდელი 2016 წელს ,,თავისუფალ დემოკრატებს” შეუერთდა, ამიტომ პარლამენტის ექსთავმჯდომარესთან მისი გამოჩენა ბევრისთვის მოულოდნელი იყო. საინტერესოა, რა მიზეზით დატოვა პარტიები და გამოცდილებიდან გამომდინარე, სწორედ მას ხომ არ წარადგენს ახალი გუნდი თბილისის მერის პოზიციაზე? ამ და სხვა კითხვებით ,,ვერსიამ” ალუდა გოგლიჩიძეს მიმართა.
- ბატონო ალუდა, ,,ოცნების” ხელისუფლებაში ორი მნიშვნელოვანი პოზიცია გეკავათ და უსუფაშვილთან როგორ ან რატომ აღმოჩნდით?
- სხვათა შორის, ჩემი ამ თანამდებობებზე ყოფნის დროს ბატონი დავით უსუფაშვილი იყო პარლამენტის თავმჯდომარე (იცინის)… ჩემი და ხელისუფლების საქმიანობის, მართვის სტილი თვისებრივად განსხვავებული აღმოჩნდა. ორივე პოზიციაზე დაახლოებით რვა თვე, ყველაზე პრობლემურ პერიოდში გახლდით. მას შემდეგ, თითქოს მართვის ის მიდგომები საჭირო აღარ გახდა, რომლითაც ვხელმძღვანელობდი. დღევანდელი გადასახედიდან აბსოლუტურად ბუნებრივი იყო ის, რაც მოხდა. ორივე პოზიცია ყოველგვარი ხმაურის გარეშე, კორპორატიული თუ პოლიტიკური ეტიკეტის დაცვით დავტოვე.
- კონკრეტულად ვისთან გქონდათ უთანხმოება მმართველ გუნდში?
- პერსონალური უთანხმოება არავისთან მქონია, უბრალოდ მიმაჩნდა, რომ ამ ქვეყანაში ფუნდამენტური რეფორმებია საჭირო, რაც სერიოზულ პოლიტიკურ ნებას, პრინციპულ და გააზრებულ ქმედით ცვლილებებს მოითხოვს. ორივე პოზიციაზე ჩემი ყველა წამოწყებული საქმიანობა სწორედ ამ მახასიათებლებს აკმაყოფილებდა.
- განათლების სფეროში მინიმუმ 20-წლიანი გამოცდილება გაქვთ. თქვენი აზრით, უატესტატოდ დარჩენილი 11 000 მოსწავლის ბედზე პასუხისმგებლობა ვინ უნდა აიღოს?
- ეს სისტემის ,,ავადმყოფობის” შედეგია. ამის გამომწვევ მიზეზებთან დაკავშირებით, უამრავი პასუხგაუცემელი კითხვაა და ვითარების ენამახვილობით ახსნა მხოლოდ სისტემაში ჩაუხედაობის, გრძელვადიანი და სისტემური ხედვების არარსებობის ნიშანია. მაინტერესებს, ამ მოსწავლეებს, რა ნიშნები ჰქონდათ პირველ სემესტრში ან წინა წლებში? რა კეთდებოდა, რომ ეს შედეგები არ დამდგარიყო? სისტემაა გამოსასწორებელი, რისთვისაც ფრაგმენტული ცვლილებები კი არა, კარგი მენჯემენტია საჭირო. საბედნიეროდ, უამრავ ადამიანს, ჯგუფს, ორგანიზაციას ვიცნობ, რომლებსაც ბევრი საინტერესო ინიციატივა აქვთ, მაგრამ შედეგებზე ვერ გადიან. ამ ორმა თანამდებობამ ყველაზე კარგად დამანახა, რომ პოლიტიკური ნების გარეშე, კვალიფიციური ადამიანების სიმრავლის მიუხედავად, შედეგს ვერ მიიღებ. ასეთ ხალხს გარიყვა კი არა, გამოყენება სჭირდება.
- ანუ, ხელისუფლება კომპეტენტური ადამიანების რესურსს არ იყენებს?
- რაში ვხედავთ, რომ იყენებს? სისტემა არ ფუნქციონირებს, გადაწყვეტილებების მიღების პროცესი სრულიად ბუნდოვანი და გაუგებარია. კრიზისი საკმაოდ ღრმადაა წასული… პირველ რიგში უნდა განვსაზღვროთ, რა არის განათლების სისტემის დანიშნულება და ა.შ.
- ისე, ხელისუფლება ბოლო პერიოდში მოსწავლეებს პროფესიული განათლების მიღებისკენ მოუწოდებს, ეთანხმებით?
- პროფესიული განათლების საკითხზე მსჯელობისას, ალბათ, რაღაც ნაწილში ვეთანხმები. დისბალანსი რომაა პროფესიული და უმაღლესი განათლების სტუდენტების რაოდენობას შორის, თვალშისაცემია, მაგრამ მთავარია, როგორ ვუმკურნალოთ ამ საკითხს? შედეგებს კი არა, მიზეზებს უნდა ვებრძოლოთ. ფაქტობრივად, საბჭოთა განათლების შელამაზებული სისტემა გვაქვს და ინერციით მივდივართ. დამნაშავეების ძებნა კი არა, ყველა ინტერესთა ჯგუფის კონსოლიდაცია და მობილიზებაა საჭირო, რათა განათლების სისტემამ სწორი მიმართულებით დაიწყოს ფუნქციონირება და ეფექტური გახდეს. ამ სისტემაში არ დარჩენილა რგოლი, რომ არ გამევლო და კარგად მესმის, სადღაც მიღებული მყისიერი გადაწყვეტილებები როგორ აისახება მასში ჩართულ ადამიანებზე. გარწმუნებთ, ისე მშვიდად და სრულფასოვნად შეიძლება მართო სისტემა, არ დაზაფრო და დასტრესო ხალხი ცვლილებების შიშით. სათანადო ჩართულობის გარეშე მიღებული სპონტანური გადაწყვეტილებები ამ სისტემის ერთ-ერთი მთავარი პრობლემაა და ამ დრომდე ყველა ლიდერის შეცდომა მასშტაბის ეფექტის გაუთვალისწინებლობა იყო. ყველაფერი მოგვარებადია. მნიშვნელოვანი შრომის ბაზარზე არსებული ვითარებაა, რაც დენთის კასრია და როდის აფეთქდება, არავინ იცის. სოციალური ფონი მძიმდება და გასაღები სწორედ განათლების სისტემაშია. სამი შვილი მყავს და არ მინდა, მათ ქვეყნიდან გაქცევა სურდეთ. ვიცი, დღეს უამრავი ადამიანი ცდილობს საზღვარგარეთ წასვლას. მეც ამ პოლიტიკურ ძალაში იმიტომ წავედი, რომ ვერ ვხედავ სხვა გამოსავალს. კატასტროფაა, როცა ჩემს ასაკში ადამიანები ქვეყნიდან გასასვლელ გზებს ეძებენ.
- გამოდის, საზღვარგარეთ წასვლას ფიქრობდით და უსუფაშვილის შეთავაზებამ გადაგაფიქრებინათ?
- არასოდეს მიფიქრია ამაზე. ჩემს ირგვლივ მყოფ ადამიანებზე ვსაუბრობ, ისინი ვერ ხედავენ საკუთარი პოტენციალის დაფასებას – ესაა განათლების სისტემის პრობლემა.
- კეთილი. რადგან მერის მოადგილე იყავით, ,,შენების მოძრაობა” თბილისის მერის პოზიციაზე ხომ არ წარგადგენთ?
- არა, ამაზე საუბარიც ზედმეტია, ამ პოლიტიკურ გუნდში ბევრად გამოცდილი არაერთი პოლიტიკოსია. თვითმმართველობის არჩევნებში აქტიურად ჩავერთვები, მაგრამ ჩემი გამოცდილებიდან გამომდინარე ვფიქრობ, თბილისის მერი პოლიტიკოსი უნდა იყოს…
- არადა, ბევრი ამბობს, თბილისის მერი მეურნე უნდა იყოსო…
- არა მარტო თეორიულად, არამედ პრაქტიკული გამოცდილებიდან გამომდინარე ვმსჯელობ. დამღუპველია, თბილისის მერობა მეურნე ადამიანის თანამდებობა იყოს. ასეთი თვისებებიც თუ აღმოაჩნდება, კარგია, მაგრამ ეს პირველ რიგში პოლიტიკური თანამდებობაა. კანდიდატის არჩევა გუნდის გადასაწყვეტია, ხოლო მე როგორი კანდიდატისკენ გადავიხრები, უკვე განვმარტე. ჩემთვის მთავარი ის კი არაა, რა პოზიცია მიკავია, არამედ ის, რას ვაკეთებ და რამდენად მაქვს მზაობა, შედეგებზე გავიდე.
- 2016 წელს ,,თავისუფალ დემოკრატებს” შეუერთდით. რატომ ვერ დაიმკვიდრეთ ადგილი ამ პარტიაში?
- ამ პარტიის ისტორია მეტ-ნაკლებად ყველამ იცის. ,,თავისუფალ დემოკრატებს” საპარლამენტო არჩევნებამდე ოთხი თვით ადრე შევუერთდი, თუმცა არჩევნების შემდეგ გარკვეული გარემოებები დადგა…
- პოლიტიკიდან ირაკლი ალასანიას წასვლას გულისხმობთ?
- არა მარტო ირაკლი ალასანია, მრავალი ადამიანი წავიდა პარტიიდან.
- მათ შორის თქვენც!
- დიდი მადლობა, რომ ჩამეკითხეთ, ალბათ, ამას ხაზს არ გავუსვამდი. პარტია სულ ბოლო მომენტში დავტოვე, ვიდრე ,,შენების მოძრაობას” შევუერთდებოდი. უბრალოდ, ვერ ვაქტიურობდი პირადი მიზეზების გამო. ,,თავისუფალი დემოკრატების” ყრილობასაც დავესწარი, ხოლო მოგვიანებით ცივილურად დავემშვიდობეთ ერთმანეთს.
- გამოდის, პერსპექტივა ამ პარტიაში ვერა, მაგრამ დავით უსუფაშვილის ახალ პოლიტიკურ ძალაში დაინახეთ…
- არ მიყვარს ასეთი ხმამაღალი შეფასებები. უბრალოდ, ძნელია არსებული სახლის გადაკეთება, მით უმეტეს, თუ იქ მცხოვრებნი არ ეთანხმებიან განახლების შენს სტრატეგიას.
- ე.ი. ,,ოცნება“ და ,,თავისუფალი დემოკრატები“ არ ეთანხმებოდნენ თქვენს ხედვებს და იმედი გაქვთ, რეალიზებას ახალ პოლიტიკურ ძალაში მოახდენთ?
- გეთანხმებით, ,,ოცნების” და ჩემი აღქმა საჯარო პოლიტიკის და მართვის სტილიც დიამეტრალურად განსხვავდება ერთმანეთისგან, ამიტომ გვაქვს ჯანსაღი ამბიცია, რომ ,,შენების მოძრაობა” იქნება არა უბრალოდ ახალი, არამედ ახლებური, მომავალსა და შენებაზე ორიენტირებული პოლიტიკური ძალა.
„ვერსია“, 07-09 ივლისი, 2017 წელი
გავა თუ არა პრეზიდენტი ოპოზიციასთან ერთად ქუჩაში?
„რევოლუციურ სცენარს თავად ხელისუფლება უყრის საფუძველს“
თათია გოჩაძე
5 ივლისს სასტუმრო ,,რედისონში” სრული ოპოზიციური სპექტრი საქართველოში აკრედიტებულ დიპლომატიურ კორპუსს, არასამთავრობო ორგანიზაციებისა და პრეზიდენტის ადმინისტრაციის წარმომადგენლებს შეხვდა, რისი მიზეზიც საკონსტიტუციო ცვლილებები გახდა. პარტიებმა ელჩებსა და არასამთავრობო სექტორს ხელისუფლების მიერ ინიცირებული საკონსტიტუციო კანონპროექტის დეტალები გააცნეს. ოპოზიციონერებმა აღნიშნეს, რომ მნიშვნელოვანია დიპლომატებისა და არასამთავრობო სექტორის საქმის კურსში ჩაყენება მაშინ, როცა ხელისუფლება ახალი კონსტიტუციის მიღებას საზოგადოებრივი და პოლიტიკური კონსენსუსის გარეშე ცდილობს. ყველა პარტია შეთანხმდა, კატეგორიულად მოითხოვონ პროპორციული სისტემის არა 2024, არამედ 2020 წელს მიღება. დანარჩენი საკითხები კი, როგორიცაა ბლოკების აკრძალვა, მანდატების გადანაწილება, საარჩევნო ბარიერი და ა.შ. ზოგი პარტიისთვის მეტად, ზოგისთვის კი ნაკლებად მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა…
შეხვედრის მსვლელობისთანავე გავრცელდა პარლამენტის თავმჯდომარის, ირაკლი კობახიძის განცხადება კონსულტაციებში ჩართვის მზაობის შესახებ, რაც ოპოზიციის წარმომადგენლების თქმით, უკვე მიღწევა და წინგადადგმული ნაბიჯია.
პარტია ,,ახალი ქრისტიან-დემოკრატების” პრესმდივანი ნიტა სიხარულიძე აცხადებს, რომ ხელისუფლება საერთაშორისო საზოგადოების ზეწოლას განიცდის: ,,ვენეციის კომისიის თავმჯდომარე ჯანი ბუკიკიომ მკაცრად განაცხადა, რომ კონსტიტუციის პროექტი პოლიტიკური და სამოქალაქო საზოგადოების კონსენსუსის გარეშე ლეგიტიმური ვერ იქნება. აქედან გამომდინარე, ვფიქრობ, ხელისუფლება იძულებული გახდება, დათმოს არასწორი პოზიცია. რაც შეეხება შეხვედრას, შესაძლოა, ოპოზიცია არ იყოს იმდენად კონსოლიდირებული, რომ დღეს და ხვალ ქუჩაში გავიდეთ, თუმცა ამისთვის ვემზადებით როგორც პოლიტიკური პარტიები, ასევე საზოგადოებაც, რასაც დრო და ძალისხმევა სჭირდება. როცა ხელისუფლებამ საკონსტიტუციო ცვლილებების განხილვა ფილარმონიაში სცადა, ვნახეთ, საზოგადოება როგორი ერთსულოვანი და ბრძოლისუნარიანი იყო; ამიტომ ვერ ვიტყვით, რომ საქართველოს მოსახლეობას არ აწუხებს საკონსტიტუციო ცვლილებები და ,,ოცნების” უზურპაციული ქმედებები. ხელისუფლება დიალოგზე რომ ალაპარაკდა, საქართველოს თითოეული მოქალაქის დამსახურებაა, ვინც ამ საკითხისთვის დღემდე იბრძვის”.
,,ბურჯანაძე-დემოკრატიული მოძრაობის” წარმომადგენელი გიორგი ახვლედიანი განმარტავს, რომ ხელისუფლებასთან დიალოგი მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, თუ ის უპირობოდ დათანხმდება პროპორციულ სისტემაზე გადასვლას 2020 წელს: ,,მხოლოდ ამის შემდეგ უნდა დავიწყოთ დიალოგი იმაზე, როგორ მოვაწყოთ პროპორციული სისტემა სამართლიანად; როგორი უნდა იყოს საარჩევნო ბარიერი (მიგვაჩნია, 3% უნდა იყოს); როგორ გადანაწილდეს მანდატები (პროპორციული წესით გადანაწილების მომხრე ვართ); ბლოკების შექმნის უფლება უნდა დარჩეს ძალაში. სწორედ ამ ყველაფერზე უნდა მივაღწიოთ კონსენსუსს, შეიძლება, რაღაც დეტალების დათმობა მოგვიწიოს, მაგრამ მაჟორიტარული სისტემის დატოვებას ნამდვილად არ დავთანხმდებით. რომელი პარტიაც ამას დათანხმდება, იქნება მოღალატე, თუმცა ჯერ არ ყოფილა შემთხვევა, ოპოზიცია ერთ აზრზე ჩამოყალიბებულიყო”.
იმ შემთხვევაში, თუ ხელისუფლება უკან არ დაიხევს და არსებულ პროექტს არ შეცვლის, ,,ახალი საქართველოს” ლიდერი გიორგი ვაშაძე კოლეგებს პარლამენტის პიკეტირების ინიციატივით მიმართავს: ,,არაძალადობრივი მექანიზმებით უნდა ვაიძულოთ ,,ქართული ოცნება”, წავიდეს კომპრომისზე, ეს ,,გადახეული” კონსტიტუცია გადააგდოს და ახალი კონსტიტუცია დაიწეროს. ძალიან ცუდ პროცესში ვართ, ახლა მხოლოდ პარლამენტის პროპორციულობის საკითხზე ვმსჯელობთ, არადა არსებულ საკონსტიტუციო პროექტში ბევრი საგანგაშო ცვლილებაა, რამაც უამრავი პრობლემა შეიძლება, გამოიწვიოს. რაც შეეხება ხელისუფლებასთან დიალოგს, ამაზე ოპოზიციას უარი არასოდეს უთქვამს, მაგალითად, ჩვენ 47-პუნქტიანი ცვლილებები გავუგზავნეთ ხელისუფლებას, მათგან კი არც ერთი პასუხი არ მიგვიღია. ხელისუფლებას ყველაფერი მიჰყავს სამართლებრივი ჩარჩოების მიღმა და ამას ადეკვატური პასუხი სჭირდება”. ,,ვერსიის” კითხვას, მოსალოდნელია თუ არა ქვეყანაში რევოლუციური სცენარის განვითარება, ვაშაძე პასუხობს, რომ რევოლუციურ სცენარს თავად ხელისუფლება უყრის საფუძველს.
რესპუბლიკური პარტიის თავმჯდომარე თამარ კორძაია აცხადებს, რომ ,,ოცნება” ახალ კონსტიტუციას ისე იღებს, არავის მოსაზრებას არაფრად აგდებს, არ ქმნის დაბალანსებულ სისტემას, ამიტომ უკმაყოფილება ხელისუფლების მიმართ ძალიან მაღალია.
ნაციონალური მოძრაობის წევრის, თინათინ ბოკუჩავას განმარტებით კი, უნდა მოხდეს კონსტიტუციის კანონპროექტის გამოწვევა პარლამენტიდან და თავიდან გაიმართოს განხილვები, რაზეც ხელისუფლება ჯერჯერობით არ თანხმდება: ,,იმ ვერსიაში, რომელიც ,,ქართულმა ოცნებამ” ვენეციის კომისიას გაუგზავნა, პროპორციულ სისტემაზე გადასვლა ხდებოდა 2020 წელს, შესაბამისად ვენეციის კომისიის მოსაზრებაც ამ ვერსიას ეფუძნებოდა; შემდეგ ხელისუფლებამ გადაავადა 2024 წლამდე, რაც მიუღებელია ვენეციის კომისიის თავმჯდომარისა და ჩვენთვისაც. პროპორციულ სისტემაზე აუცილებლად უნდა გადავიდეთ 2020 წელს, უნდა დაიშვას საარჩევნო კოალიციები. ბარიერი ამ ვერსიაში უკვე დაწეულია 3%-მდე, რაც სადავო აღარაა. თუმცა, არ უნდა დავივიწყოთ ისეთი უმნიშვნელოვანესი საკითხი, როგორიცაა მანდატების გადანაწილება. თუ გვსურს, პროცესები არ გავიდეს კონსტიტუციის ფარგლებიდან და სხვა ფორმატში არ გადაიზარდოს, ხელისუფლება უნდა წამოვიდეს მოლაპარაკებაზე ოპოზიციასა და სამოქალაქო სექტორთან. ამ შეხვედრის ამოცანა იყო, დიპლომატიური კორპუსის წარმომადგენლებისთვის გაგვეცნო ჩვენი პოზიცია. ვაპირებთ წერილის გაგზავნას საქართველოში აკრედიტებულ დიპლომატიურ წარმომადგენლებსა და საერთაშორისო ორგანიზაციებთან. მომავალი კვირისთვის იგეგმება კიდევ ერთი შეხვედრა ვენეციის კომისიასთან, სადაც კიდევ ერთხელ დავაფიქსირებთ ერთსულოვნებას. ხელისუფლება ოპოზიციას გამოსავალს არ უტოვებს, ამიტომ ვერ გამოვრიცხავთ აქციებს და პროცესის ქუჩაში გადანაცვლებას”.
პარტია ,,თავისუფალი საქართველოს” ლიდერი კახა კუკავა განმარტავს, რომ შეხვედრაზე მცირე დისკუსია გამოიწვია პროპორციული სისტემის გარდა, სხვა საკითხების მნიშვნელობის განსაზღვრამ: ,,ზოგისთვის ბლოკების საკითხი მნიშვნელოვანია, ზოგისთვის არა. არ მჯერა, რომ 2024 წელს ამ კონსტიტუციით ჩავატარებთ არჩევნებს. თუ 2020 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე პროგრესს მივაღწევთ და უფრო მრავალპარტიულ პარლამენტს მივიღებთ, 2024 წლისთვის კონსტიტუციის ახალი ცვლილებები გვექნება მისაღები, ამიტომ ახლა კონცენტრირებულნი ვართ, რა იქნება 2020 წელს. პროპორციული სისტემის საკითხმა ოპოზიცია გააერთიანა, თუმცა ვერ ვიტყვი, ეს ისეთი ერთობაა, როგორსაც ვისურვებდი. 2007-2009 წლებში დიდი ოპოზიციური ერთობის წევრი ვიყავი და იმ ერთობას შეეძლო, 100 000 ადამიანი გამოეყვანა ქუჩაში, რა თქმა უნდა, ეს ამ ტიპის ერთობა არაა”.
შეხვედრის შემდეგ პარტიების წარმომადგენლები კიდევ დიდხანს ბჭობდნენ, კამათობდნენ დეტალებზე. შეხვედრას ესწრებოდა საქართველოს პრეზიდენტის გიორგი მარგველაშვილის მრჩეველი ფიქრია ჩიხრაძე, რომელსაც ,,ვერსიამ” კითხვით მიმართა – პრეზიდენტი ოპოზიციას საკონსტიტუციო ცვლილებებთან დაკავშირებით სათავეში ჩაუდგა, საინტერესოა, ხალხი რომ ქუჩაში გავიდეს, მათთან ერთად აქციაზე მარგველაშვილიც გავა? ახალი მემარჯვენეების ყოფილმა წარმომადგენელმა ასე გვიპასუხა: ,,პრეზიდენტი ოპოზიციას ან სამოქალაქო საზოგადოებას კი არ ჩაუდგა სათავეში, აქტიურად თანამშრომლობს ყველა ოპოზიციურ პარტიასა და სამოქალაქო საზოგადოებასთან. იგი ყოველთვის მზადაა, ითანამშრომლოს მმართველ პარტიასთან, უბრალოდ ხელისუფლება საკონსტიტუციო საკითხებზე არავისთან თანამშრომლობს, რაც ყოვლად გაუმართლებელია. ასე რომ, ეს ჯანმრთელი პროცესია და არანაირი შეთქმულების თეორია ან რაღაც დრამატიზმი არ უნდა ვეძებოთ პრეზიდენტის მონაწილეობაში. პირიქით, პირველად მივიღეთ საქართველოში პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილის სახით, რომელიც ყველა პოლიტიკურ ძალასთან თანამშრომლობს, რაც კარგია და დემოკრატიულობის ნიშანია, მაგრამ პრეზიდენტი მარგველაშვილი გავა თუ არა ქუჩაში, ამაზე საუბარი არასერიოზული იქნება”.
