„რეზონანსი“: სასურველი გეოპოლიტიკური ვითარება და მოთმინება // ალიანსი “ახლო პარტნიორი” საქართველოსთვის წევრობის შესაფერის დროს არჩევს
„რეზონანსი“: საქართველო არის ალიანსის ნამდვილი და ღირებული მოკავშირე // ნატოში გაწევრიანება შეუქცევადი პროცესია
„რეზონანსი“: რა სიახლეებს ელოდებით ნატოს კომუნიკესგან?
„რეზონანსი“: ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: “საქართველოს სავიზიტო ბარათი შავი ზღვა ნატომ აღიარა, როგორც ევროპის ნაწილი”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: “საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ ნატო ასეთი აქტიური არ ყოფილა”
——-
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თორნიკე შარაშენიძესთან: „ნატოსკენ მიმავალ გზაზე მთავარი პრობლემა ჩვენი ოკუპირებული ტერიტო-რიებია“ // „იმის შიშით, რომ ნატო რუსეთისთვის გამაღიზიანებელია, შორს ვერ წავალთ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ პაატა ჯიბლაძესთან: „ჩვენ სამხედრო ნეიტრალიტეტის მომხრე ვართ“ // „ქართული ოცნება“ ვერ გაბედავს, რომ ხალხს წინასაარჩევნოდ კიდევ ერთხელ დაჰპირდეს სამართლიანობას“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მეგი გოცირიძესთან: „ბიძინა ივანიშვილმა ნაციონალების ნაწილი კომპრომატებით გადაიბირა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლალი აფციაურთან: „ელენე თევდორაძემ მითხრა, რომ ციხის ბუნტი გიგა ბოკერიამ ჩაახშობინა“
——-
„ვერსია“: ინტერვიუ მურმან დუმბაძესთან: რა ორი სცენარით განვითარდება მოვლენები აჭარის მთავრობაში
——————-
„რეზონანსი“, 09 ივლისი, 2016 წელი
სასურველი გეოპოლიტიკური ვითარება და მოთმინება
ალიანსი “ახლო პარტნიორი” საქართველოსთვის წევრობის შესაფერის დროს არჩევს
თაკო მათეშვილი
ვარშავის სამიტის პირველი დღე საქართველოს მხარდამჭერი განცხადებებით დასრულდა – ქვეყანას ალიანსის წევრობის კანდიდატი ქვეყანა და ახლო პარტნიორი უწოდეს. სპეციალისტთა შეფასებით, ეს წინ გადადგმულ ნაბიჯად უნდა მივიჩნიოთ, თუმცა, რა თქმა უნდა, არა ისეთად, რასაც საქართველო ელის და იმსახურებს.
სამიტის პირველ დღეს საქართველოს მისამართით არაერთი საინტერესო და საყურადღებო განცხადება გაკეთდა. ნატოს გენერალური მდივნის, იენს სტოლტენბერგის ნათქვამი იმასთან დაკავშირებით, რომ ქვეყანა ნატოში გაწევრიანების კანდიდატია და ალიანსი მასთან მჭიდრო თანამშრომლობას განაგრძობს, ყურადღების ცენტრში მალევე მოექცა. ამის შესახებ იენს სტოლტენბერგმა ნატოს სამიტის ოფიციალურ გახსნამდე ვარშავაში გამართულ საექსპორტო ფორუმზე სიტყვით გამოსვლისას განაცხადა.
“ჩვენ ვმუშაობთ საქართველოსა და უკრაინასთან როგორც მჭიდრო პარტნიორებთან. რაც შეეხება საქართველოს, ეს კანდიდატი ქვეყანაა, ჩვენ ვმუშაობთ მასთან და მხარს ვუჭერთ მის ძალისხმევას, მოახდინოს შეიარაღებული ძალების მოდერნიზება, გაატაროს რეფორმები და მოვიდეს ნატოს სტანდარტებთან შესაბამისობაში.”ბოლო სამიტზე მივიღეთ არსებითი პაკეტი და მას შემდეგ, ამ პაკეტის შესრულებაზე ვმუშაობთ. ჩვენ გავაგზავნეთ მრჩევლები და ცოტა ხნის წინ ერთობლივი საწვრთნელი ცენტრი გავხსენით. ეს არის ძლიერი, მნიშვნელოვანი სიგნალი იმისა, თუ როგორ ვანვითარებთ თანამშრომლობას და როგორ ვუჭერთ მხარს საქართველოს. ჩვენ მივესალმებით საქართველოს პროგრესს და გავაგრძელებთ მის მხარდაჭერას”, – განაცხადა სტოლტენბერგმა. მისივე თქმით, თუ საქართველო, უკრაინა ან სხვა რომელიმე ქვეყანა ნატოში გაწევრიანებას გადაწყვეტენ, გადაწყვეტილება იქნება მისაღები მხოლოდ ამ ქვეყნის და ალიანსის წევრების მიერ. სტოლტენბერგის განცხადებით, არც ერთ სხვა სახელმწიფოს არა აქვს უფლება უკარნახოს მათ, თუ რა უნდა გააკეთონ.
ვარშავის სამიტის ფარგლებში, იენს სტოლტენბერგს საქართველოს პრეზიდენტი პირისპირ შეხვდა. მხარეებმა შეხვედრისას საქართველო-ნატოს პარტნიორობისა და თანამშრომლობის შემდგომი გაძლიერების საკითხები განიხილეს, საქართველოს მიერ მიღწეულ პროგრესზეც იმსჯელეს და ყურადღება გაამახვილეს იმ პრაქტიკულ ნაბიჯებზე, რამაც ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობის გაზრდას ხელი უნდა შეუწყოს.
საქართველოსადმი მხარდაჭერა კიდევ ერთხელ გამოხატა საქართველოში აშშ-ის ელჩმა იან კელიმ. მისი განცხადებით, აშშ მტკიცედ უჭერს მხარს 2008 წლის ბუქარესტის სამიტზე მიღებულ გადაწყვეტილებას, რომ საქართველო ნატოს წევრი გახდება.
საქართველოს მხარდამჭერი განცხადებები აშშ-იც უხვად გაკეთდა. აშშ-ის სენატმა მიიღო ნატოს შესახებ რეზოლუცია, რომელიც ვარშავის სამიტს და აშშ-ის მხრიდან ალიანსის შემდგომ მხარდაჭერას ეხება.
როგორც საქართველოს საგარეო საქმეთა სამინისტროში განმარტავენ, სენატის მიერ მიღებულ რეზოლუციაში აღიარებულია “საერთაშორისო ოპერაციებში საქართველოს შეიარაღებული ძალების კონტრიბუცია, თავდაცვის სფეროს დაფინანსებისთვის მობილიზებული მნიშვნელოვანი რესურსები, ასევე, საქართველოს ნატოში გასაწევრიანებლად დემოკრატიული და სამხედრო ინსტიტუტების გაძლიერებისკენ მიმართული ძალისხმევა”.
რეზოლუციაში ხაზგასმულია ნატო-საქართველოს არსებითი ღონისძიებათა პაკეტის მნიშვნელობა ქვეყნის მდგრადობისა და თავდაცვითი შესაძლებლობების განვითარების კუთხით. ასევე აღნიშნულია ნატო-საქართველოს “ერთობლივი წვრთნისა და შეფასების ცენტრის” როლი საქართველოსა და ალიანსის წევრებს შორის უსაფრთხოების სფეროში თანამშრომლობის გაღრმავების საქმეში.
“ნატო, ნუ მიატოვებ საქართველოს”
“ნატო, ნუ მიატოვებ საქართველოს”, – სტატიას ამ სათაურით კი გამოცემა „პოლიტიკო“ აქვეყნებს. სტატიის ავტორები აღნიშნავენ, რომ საქართველო ნატოში წევრობისკენ უკვე 10 წელიწადზე მეტია მიისწრაფვის და ვარშავის სამიტზე მას სჭირდება გარანტია ალიანსის ლიდერებისგან, რომ 2008 წელს ალიანსმა საქართველოს ნატოში გაწევრიანების პერსპექტივა დაადასტურა, თუმცა მას შემდეგ საქართველოს ტრანსატლანტიკური მისწრაფებების გზაზე მცირეოდენი პროგრესი შეინიშნება, რასაც ემატება ის ფაქტიც, რომ ივნისის ბოლოს ევროკავშირმა საქართველოსთვის ვიზალიბერალიზაცია გადადო. ანალიტიკოსები აღნიშნავენ, რომ უკმაყოფილების და იმედგაცრუების ფონზე საქართველოში, შესაძლოა, პრორუსული ძალები გაძლიერდნენ.
“ვარშავაში ალიანსის ლიდერებმა კვლავ უნდა დაადასტურონ, რომ საქართველო ნატოს სრულფასოვანი წევრი გახდება. ნატოს ძალები საქართველოში მუდმივად უნდა იყოს წარმოდგენილი იმისთვის, რომ ქვეყნის წევრობა მოამზადოს და იყოს შემაკავებელი ძალა”, – ნათქვამია სტატიაში.
სამიტის პირველი დღის შეფასებისას ქართველი სპეციალისტები ამბობენ, რომ მან ისე ჩაიარა, როგორც ელოდნენ – მხარდამჭერი სიტყვებით, რომელიც რეალურ სურათს ნაკლებად ცვლის.
ბრიგადის გენერალი, ანალიტიკოსი სამხედრო-პოლიტიკურ და უსაფრთხოების საკითხებში ამირან სალუქვაძე იენს სტოლტენბერგის მიერ საქართველოს კანდიდატად მოხსენიებასთან დაკავშირებით ამბობს, რომ ეს სტატუსი საქართველოს კარგა ხანია აქვს და რომ არა გარე ფაქტორები, რომლის გამოც ნატო გაფართოებას ერიდება, საქართველო წევრი დიდი ხნის წინ გახდებოდა, რადგან ამისთვის მზადაა.
ამირან სალუქვაძის განცხადებით, სიახლე ის იყო, რომ სტოლტენბერგმა უკრაინასა და საქართველოს ახლო პარტნიორები უწოდა. კანდიდატები კი მას შემდეგ გავხდით, რაც ოფიციალური განაცხადი გავაკეთეთ.
“ჩემი აზრით კომუნიკეშიც ჩვენთან მიმართებაში ისეთი ტექსტი შემუშავდება, რომ საქართველო ნატოში გასაწევრიანებლად სასურველ გეოპოლიტიკურ ვითარებას უნდა დაელოდოს და მოთმინებისკენ მოგვიწოდებენ. სხვა მხრივ კი, ვფიქრობ, საქართველოს როლი და წვლილი აღინიშნება. ჩვენ უკვე ვნახეთ კიდეც განცხადება, სადაც ჩვენი ქვეყნის ღვაწლია აღნიშნული ტერორიზმთან ბრძოლაში. ის ადამიანური რესურსი და დანახარჯი, რომელსაც საქართველო გაიღებს. ასე რომ, წინა სამიტებთან შედარებით ნაბიჯი კიდევ უფრო წინ გადაიდგმება, მაგრამ ის, რასაც ნატო ერიდება, გარე ფაქტორებია”, – აცხადებს იგი.
სპეციალისტის თქმით, ამით ერგვარად აღიარებული იქნება ის, რომ რეალურად პრობლემა საქართველოში კი არა, ნატოსა და გეოპოლიტიკაშია და რომ საქართველომ ნაკისრი ვალდებულებები პირნათლად შეასრულა. “როგორც ვიზალიბერალიზაციაზე არ ყოფილა საქართველოს მიმართ არანაირი პრეტენზიები, ასევე არაა ნატოში ინტეგრაციის კუთხითაც. აქცენტი მხოლოდ გარე ფაქტორებზე კეთდება”, – დასძენს ამირან სალუქვაძე.
მოსაზრებას იზიარებს პოლიტოლოგი ირაკლი კიკიანიც და ამბობს, რომ ვალდებულებების შეუსრულებლობაზე საუბარი საერთოდ აღარაა. მისი თქმით, არაერთი შემთხვევა ვიცით, როცა ნატომ თავის რიგებში გაცილებით ნაკლებად მომზადებული ქვეყნები მიიღო. იგი ამბობს, რომ მართალია ნატო სამხედრო ორგანიზაციაა, მაგრამ მასში გასაწევრიანებლად პოლიტიკური მდგომარეობა და გადაწყვეტილება არანაკლებ მნიშვნელოვანია. ფიქრობს, რომ საქართველოსთან მიმართებაშიც სწორედ ეს – “პოლიტიკური ფაქტორი მუშაობს”.
“ფაქტია, რომ საქართველო ალიანსთან ურთიერთობაში წინ მიიწევს და ქვეყანა ნატოს მხრიდან უსაფრთხოების მეტ გარანტიას იღებს. ეს ყველაზე მნიშვნელოვანია. ერთგვარი შეფასების მომენტი დგება და დასახულ მიზანს, რასაც ჩრდილოატლანტიკურ ალიანსში გაწევრიანება ჰქვია, აუცილებლად მივაღწევთ. ყველაზე მნიშვნელოვანი კი ისაა, რომ ნატო, ამერიკის შეერთებულ შტატებთან თანხვედრაში, თავისი განცხადებებითა და ქმედებებით საქართველოს უსაფრთხოების მეტ გარანტიას აძლევს”, – აცხადებს ირაკლი კიკიანი.
თორნიკე შარაშენიძე (პოლიტოლოგი): “კანდიდატისა და ახლო პარტნიორის სტატუსი კარგია, მაგრამ ჩვენ უსაფრთხოების გარანტიები გვჭირდება. ვნახოთ, რა მოჰყვება ამას კონკრეტულად. ხან კანდიდატი გვეძახონ, ხან გაფართოებული პაკეტი მოგვცენ, ეს ცუდი ნამდვილად არაა, მაგრამ ჩვენ უსაფრთხოების გარანტიები გვინდა და სამუშაოც ამ მხრივაა”.
„რეზონანსი“, 09 ივლისი, 2016 წელი
საქართველო არის ალიანსის ნამდვილი და ღირებული მოკავშირე
ნატოში გაწევრიანება შეუქცევადი პროცესია
ზვიად მახარაძე (ვარშავა)
გუშინ, ნატოს ვარშავის სამიტის ფარგლებში, საგარეო საქმეთა მინისტრების დონეზე გამართულ ნატო-საქართველის კომისიის სხდომაზე მიღებულ განცხადებაში ცალსახადაა აღნიშნული ის მნიშვნელოვანი პროგრესი, რომელიც საქართველომ აჩვენა არსებითი პაკეტის იმპლემენტაციის პროცესში. ასევე გადაწყდა, რომ ჩრდილოატლანტიკური საბჭოს მუდმივი სესია შემოდგომაზე საქართველოში გაიმართება.
შეხვედრის შემდეგ ლიტვის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ლინას ლინკიავიჩუსმა დაადასტურა მიღწეული პროგრესი და განაცხადა, რომ ყველა მისმა კოლეგამ აღნიშნა საქართველოს წვლილი ავღანეთის მისიაში, რაც ნათლად ადასტურებს, რომ საქართველი არის ალიანსის ნამდვილი და ღირებული მოკავშირე.
ლინკიავიჩუსის აზრით, საქართველოს წევრობისათვის გააჩნია ყველა ინსტრუმენტი და ამის შესახებაც ცალსახად აღინიშნა კომისიის სხდომაზე.
“რაც შეეხება წევრობას, ამას სჭირდება პოლიტიკური გადაწყვეტილება, მანამდე კი საჭიროა აღებული კურსით სიარული და ჩვენ დაგეხმარებით, რათა მომავალში საქართველო ვიხილოთ ალიანსის წევრად”, – განაცხადა ლიტვის საგარეო საქმეთა მინისტრმა.
საქართველო საგარეო საქმეთა მინისტრმა მიხეილ ჯანელიძემ ასევე დაადასტურა, რომ ალიანსის ყველა საგარეო საქმეთა მინისტრმა დააფიქსირა საქართველოს მნიშვნელოვანი პროგრესი ინტეგრაციის, დემოკრატიული განვითარებისა და თავდაცვითი ინსტიტუტების გაძლიერების გზაზე.მიღებულ განცხადებაში მაღალი შეფასება აქვს მიცემული საქართველის მონაწილეობას ავღანეთისა და სხვა საერთაშორისო მისიებში, რაც არის ძალიან მნიშვნელოვანი წვლილი გლობალური უსართხოების კუთხით და დიდი წინგადადგმული ნაბიჯი ჩრდილო-ატლანტიკური ინტეგრაციის გზაზე.
“მაღალი შეფასება დაიმსახურა საქართველო-ნატოს ურთიერთობამაც, როგორც ყველაზე ღრმა და მოცულობითმა თანამშრომლობამ. საქართველო დასახელდა, როგორც ალიანსის ყველაზე მნიშვნელოვანი პარტნიორი.
“ნატომ კიდევ ერთხელ ცალსახად დაადასტურა 2008 წლის ბუქარესტის სამიტის გადაწყვეტილება, რომ საქართველო აუცილებლად გახდება ნატოს წევრი და ეს პროცესი არის შეუქცევადი”, – განაცხადა ჯანელიძემ.
კომისიის სხდომაზე ხაზი გაესვა, რომ საქართველოს გააჩნია ნატოში გასაწევრიანებლად ყველა საჭირო ინსტრუმენტი და ძალიან ეფექტურად იყენებს მათ. განისაზღვრა ახალი ნაბიჯები, რომლებიც მიმართული იქნება არა მარტო ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობის გაძლიერებისათვის, არამედ ხელს შეუწყობს ქვეყნის ალიანსში გაწევრიანების პროცესს.
ახალი ინიციატივები მოიცავს საჰაერო თავდაცვის და სამხედრო ძალების წვრთნის გაძლიერებას.
კომისიის სხდომაზე გადაწყდა ე.წ. “სატრასტო ფონდის” შექმნა, რომელშიც რიგმა ქვეყნებმა უკვე გამოხატეს სურვილი, მოახდინონ როგორც ფინანსური, ასევე ტექნიკური კონტრიბუცია.
“დღეს როგორც ალიანსი, ასევე მისი პარტნიორები, მათ შორის საქართველო, დგას ჰიბრიდული საფრთხეების წინაშე, ამიტომაც კიდევ უფრო გაღრმავდება თანამშრომლობა, მათ შორის კიბერუსაფრთხოებისა და სტრატეგიული კომუნიკაციების სფეროებში”, – აცხადებს მიხეილ ჯანელიძე.
ერთობლივ განცხადებაში მონაწილენი აცხადებენ, რომ საქართველო იქნება ჩართული შავი ზღის უსაფრთხოებასთან დაკავშირებულ ყველა სტრატეგიულ დისკუსიაში.
შავი ზღვის უსაფრთხოება ისევე, როგორც ალიანსის აღმოსავლეთ საზღვრების გაძლიერება, არის ალიანსისთვის კრიტიკული საკითხი და ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ საქართველო ამ პროცესის მონაწილე ხდება.
გამოქვეყნებულ 10 – პუნქტიან განცხადებაში დაფიქსირდა საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობასა და სუვერენიტეტისადმი ნატოს სრული მხარდაჭერა.
განცხადებაში რუსეთს მოუწოდებენ, შეასრულოს მისი ვალდებულებები, რომელიც მას ცეცხლის შეწყვეტის შეთანხმებით აქვს აღებული, გაიყვანოს სამხედრო ძალები და გააუქმოს საქართველოს რეგიონების დამოუკიდებლობის აღიარების გადაწყვეტილება. ასევე დაგმობილი იქნა ყველა ის ნაბიჯი, რომელიც ხელს უშლის საქართველოს ტერიტოტიული მთლიანობის აღდგენას.
„რეზონანსი“, 09 ივლისი, 2016 წელი
რა სიახლეებს ელოდებით ნატოს კომუნიკესგან?
თიკო ოსმანოვა
(შემოკლებით)
რა სიახლეებს ელოდებით ნატოს კომუნიკესგან? ეს კითხვა “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს დაუსვა.
ზურა ხაჩიძე (მომღერალი): ძალიან დიდი ხანია, ქართველი ხალხი ნატოში შესვლას ელოდება, ამისთვის უამრავი მსხვერპლი გავიღეთ. ნატოს ოპერაციებში ძალიან ბევრი ჩვენი თანამოქალაქე დაიღუპა, თუმცა, სამწუხაროდ, ნატოსთან დაახლოების კუთხით ნელა, კუს ნაბიჯებით მივიწევთ წინ. ძალიან იწელება ეს პროცესი, აქედან გამომდინარე, ამ სამიტზეც არ ველოდები რაღაც გარღვევას, თუმცა იმედი მაქვს, რაღაც პატარა ბიძგი მაინც იქნება.
მიხეილ ცაგარელი (ასტროლოგი): ნატოს ხელმძღვანელობა რას ამზადებს და რა აქვს მოფიქრებული საქართველოსთვის, არ ვიცი, მაგრამ, ერთი შემიძლია გითხრათ, ახლა ჩვენთვის ძალიან კარგი პერიოდია. 25 ივლისამდე თუ რამე გადაწყვეტილება იქნება მიღებული, ძირითადად დადებითი და სასიკეთო იქნება. მერე იწყება რთული პერიოდი, რომელიც ოქტომბრის ბოლომდე გაგრძელდება და იქ უკვე ნაკლებ სასიკეთო ტენდენციებს ველოდები.
ქეთი ბექაური (იურისტი): ამ კითხვაზე პასუხს პოლიტიკოსები და პოლიტოლოგები უფრო გაგცემენ. მე, როგორც გარედან დამკვირვებელი, განწყობა პოზიტიური მაქვს. ალბათ ძალიან ნიშანდობლივი იყო აშშ-ის სახელმწიფო მდივნის, ჯონ კერის ვიზიტი ვარშავის სამიტის წინ. ალბათ კერი უკრაინის შემდეგ პოლონეთშიც ჩავა და, ვფიქრობ, ეს არის მესიჯი, რომ საქართველოს ექნება მნიშვნელოვანი მხარდაჭერა. ხვალ შეიძლება ნატოს წევრები ვერ გავხდებით, მაგრამ დაახლოებისკენ აუცილებლად იქნება წინ გადადგმული ნაბიჯი.
„რეზონანსი“, 09 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: “საქართველოს სავიზიტო ბარათი შავი ზღვა ნატომ აღიარა, როგორც ევროპის ნაწილი”
სალომე სარიშვილი
“როგორც იქნა, შავი ზღვა, რომელიც დიდი ხანია საქართველოს ახალი სავიზიტო ბარათი უნდა ყოფილიყო, ნატოს მიერ უკვე აღიარებულია, როგორც ევროპის ნაწილი და ეს ძალიან მნიშვნელოვანი გზავნილია, რადგანაც მასზე რუსეთის ბატონობას მარტივად არავინ დაუშვებს”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას “დამოუკიდებელ ექსპერტთა კლუბის” პრეზიდენტი სოსო ცისკარიშვილი და იქვე დასძენს, რომ ამ საკითხზე ყურადღების გამახვილება ნატოსთან ინტეგრაციის გზაზე უკვე პროგრესული ნაბიჯია.
პოლიტოლოგი მიიჩნევს, რომ გუშინდელი ვარშავის სამიტი, წინამორბედებისგან განსხვავებით, ნატოს რეალურ მზაობაზე იყო ორიენტირებული. კერძოდ კი იმაზე, რომ საქართველო სერიოზულ პარტნიორად აღიქმება და ცისკარიშვილის აზრით, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.
სოსო ცისკარიშვილი: უპირველეს ყოვლისა, უნდა აღინიშნოს, რომ ვარშავის სამიტი წინამორბედებისგან განსხვავებით ნატოს რეალურ მზაობაზეა ორიენტირებული. კერძოდ იმაზე, რომ საქართველო სერიოზულ პარტნიორად აღიქმება და ჩემი აზრით, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. ამავდროულად ის თავშეკავებულობა, რომელიც სახეზეა, სწორედ საქართველოს უსაფრთხოების გარანტიის საფუძველია.
როდესაც საუბარია იმაზე, რომ თავდაცვის იარაღი ნატოს ქვეყნებისგან უნდა იყოს მოწოდებული, როდესაც საუბარია იმაზე, რომ მრავალწლიანი მოლოდინის შემდეგ, ბოლოს და ბოლოს ნატომ და ევროკავშირმა ყურადღება შავ ზღვას მიაპყრო, ეს უკვე პროგრესია.
შავი ზღვა რუსეთისთვის გარკვეული კბილის მოსინჯვაა ნატოს მხრიდან, რაც ამავე დროს გარკვეული თავდაცვისუნარიანობის ზრდა უნდა იყოს ჩვენისთანა ქვეყნისათვის, რომელსაც საზღვაო ფლოტი საერთოდ აღარ გააჩნია.
- გუშინ ნატოს გენერალური მდივნის სპეციალურმა წარმომადგენელმა სამხრეთ კავკასიასა და ცენტრალურ აზიაში ჯეიმს აპატურაიმ განაცხადა, რომ ნატო ახდენს ყურადღების კონცენტრირებას შავ ზღვაზე, ფართოვდება ინტერესი. აგრეთვე ალიანსს სურს დიალოგის გაფართოება. თქვენი აზრით, თუ შეიძლება ეს გზავნილები გარკვეულ პროგრესად მივიჩნოთ?
- მუდმივი საუბარი იმაზე, რომ დიახ, საქართველო ნატოს პარტნიორია და ამ კუთხით პროგრესს განიცდის, ამ მხრივ გარკვეული სიფრთხილე გვმართებს. კი ბატონო, დაგვარწმუნონ, რომ ჩვენი გულჩვილი მეგობარი პუტინის რუსეთი ჩახმახს ხელს არ გამოჰკრავს, ამაზე პასუხისმგებლობას სწორედაც რომ ნატო იღებს. თან გვეფერება და თან გვამშვიდებს, მაგრამ ჩვენ ახლა ურჩი ბავშვივით არ უნდა მოვიქცეთ და არ უნდა მოვითხოვოთ ის, რაც უფრო მეტი საფრთხის შემცველი შეიძლება გახდეს.
ყველაფერს თავისი დრო ექნება, როგორც იქნა, შავი ზღვა, რომელიც დიდი ხანია საქართველოს ახალი სავიზიტო ბარათი უნდა ყოფილიყო, ნატოს მიერ უკვე აღიარებულია, როგორც ევროპის ნაწილი და ეს ძალიან მნიშვნელოვანი გზავნილია, რადგანაც მასზე რუსეთის ბატონობას მარტივად არავინ დაუშვებს. ჩვენ საზღვაო ძალები პრაქტიკულად არ გაგვაჩნია, ხოლო ნატოსა და აშშ-ს პროგრამები ჩვენთვის, როგორც შავი ზღვის არეალის ნაწილისთვის, უსაფრთხოებას გაზრდის.
- ექსპერტულ წრეებში გაჩნდა მოსაზრება იმის შესახებ, რომ აშშ-სა და საქართველოს შორის გაფორმებული მემორანდუმი, რომელიც თავდაცვისა და უსაფრთხოების სფეროში პარტნიორობის გაღმავებას მოიცავს, ერთგვარი კომპენსაციაა იმისა, რომ ნატოს ვარშავის სამიტზე საქართველო სამოქმედო გეგმას ვერ იღებს. თქვენ როგორ უყურებთ ამ მოსაზრებას?
- არაფერი საბოდიშო ამერიკას საქართველოს წინაშე არ აქვს. ჩემი აზრით, ეს დოკუმენტი არანაკლებ განხილვადია თავად მოსკოვში, რადგან ეს გახლავთ პირდაპირი გზავნილი კრემლისთვის. გზავნილი იმის შესახებ, რომ ყველა თავის ტყავში უნდა დაეტიოს და სამეზობლოს შემოერთებაზე არ იფიქროს, რასაც რუსეთი უკანასკნელი წლების განმავლობაში სრულიად მკაფიოდ ცდილობს. ნებისმიერი გზავნილი, გარდა საარჩევნო და მედიის თავისუფლების საკითხებისა, კერის მხრიდან კრემლისთვის პირდაპირი გზავნილი იყო. აშშ-ის ეს გზავნილი მხოლოდ კერის ვიზიტით არ იქნა წამოწეული, ამის მოწმენი შეერთებული შტატების უმაღლესი თანამდებობის პირებისგან არაერთხელ ვიყავით. საქართველოს აქტუალიზაცია მართლაც რომ სახეზეა და ეს კერის ვიზიტისას უფრო გამოიკვეთა.
როგორც ჩანს, მასპინძლობა უფრო მოგვწონს, ვიდრე სტუმრობა და ეს ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის პრეზიდენტის არჩევნებისას უკეთ გამოვლინდა, როცა ქართულმა მხარემ უდიდესი სირცხვილი გვაჭამა. ეს ჩვენს ქვეყანას კიდევ წინ დახვდება. მიუხედავად ამისა, ჩვენს ქვეყანას ევროპაში მეტი ავტორიტეტი აქვს, ვიდრე ეს 10 წლის წინ ჰქონდა. ასეთ ვითარებაში მაქსიმალურად უნდა ვეცადოთ, ჩვენი შეფასებების უკუსვლა არ მოხდეს.
- ზემოთ ახსენეთ, რომ ამ საკითხზე მსჯელობა კრემლისთვისაც აქტუალურია. თქვენი აზრით, როგორი რეაგირება მოჰყვება რუსეთის მხრიდან ამერიკის სახელმწიფო მდივნის გზავნილებსა და იმ მემორანდუმს, რომელიც ახლახან გაფორმდა?
- დარწმუნებული ვარ, თქვენი კითხვა კრემლის კედლებში ვრცელდება და ისინი, რასაკვირველია, ჩაფიქრებულები არიან, როგორი იქნება მათი საპასუხო განცხადებები. ცხადია, რომ ამ ფაქტსა და ბატონი კერის გზავნილებს რუსეთი რეაგირების გარეშე არ გაატარებს. იქნება მუქარა, მაგრამ ამ მუქარის ადრესატი ნატო და ამერიკა უფრო იქნება, ვიდრე თავად საქართველო. გაივლის 8 ოქტომრის არჩევნები და რუსეთი კიდევ ერთხელ დარწმუნდება, რომ რუსეთის მიმართ სიყვარულით განმსჭვალული საქართველოს მოსახლეობა 0% იქნება.
„რეზონანსი“, 09 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: “საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ ნატო ასეთი აქტიური არ ყოფილა”
ელზა პაპოშვილი
პოლიტოლოგი და კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე ამბობს, რომ ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეაზე ჩამოსული რუსი დეპუტატები თავიანთი განცხადებებით ცდილობდნენ, რომ ჩვენი ხელისუფლება ისეთ კონტექსტში ეხსენებინათ, თითქოს და საქართველოს რუსეთის მიმართ კარგი და მჭიდრო დამოკიდებულება აქვს.
რუსეთი ასეთი განცხადებებით ცდილობს, რომ საქართველოს საგარეო ვექტორის შესახებ გარკვეული კითხვები გააჩინოს.
- შეეძლო თუ არა საქართველოს, რომ უფრო ღირსეულად წარმოჩენილიყო ეუთოს საპარლამენტო ანსამბლეაზე და გიგი წერეთელის კანდიდატურა საპრეზიდენტო არჩევნებში გასულიყო?
- სამწუხაროდ, ქართული დელეგაცია ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საპრეზიდენტო არჩევნებზე ორ ბანაკად გაიყო. არ მგონია, რომ ამ საკითხთან დაკავშირებით “ქართული ოცნების” წევრები და საერთოდ ქართული დელეგაცია დაპირისპირებული უნდა ყოფილიყვნენ. ეს იყო საუკეთესო საშუალება იმისთვის, რომ ქვეყანას საერთაშორისო არენა გამოეყენებინა. პრეზიდენტად თუ “ნაციონალური მოძრაობის” წევრი გავიდოდა, ის საქართველოს რამე სახის ზიანს ხომ არ მოუტანდა? ის იქნებოდა ჩვენი ქვეყნის ინტერესების გამტარებელი. საუბარია იმაზე, რომ მისი ამ პოსტზე ყოფნა, ქვეყანს რა სარგებელს მოუტანდა. ამ პარტიას საერთაშორისო დონეზე და დასავლეთში სერიოზული კავშირები აქვს. გარდა ამისა, ჩვენნაირი ქვეყნისთვის, როდესაც ევროპულ ოჯახში შესვლას ვიწყებთ, ასეთი თანამდებობის დაკავება ნებისმიერი პარტიული კუთვნილების მიუხედავად, მგონია ქვეყნისთვის და საქართველოს ცნობადობისთვის უფრო მომგებიანი იქნებოდა. ამიტომაც ვთვლი, რომ ქართული დელეგაცია ამ შემთხვევაში წერეთლის კანდიდატურის მხარდამჭერი უნდა ყოფილიყო. რაც მოხდა, ამით ქვეყანა არ დანგრეულა, მაგრამ მაინც უსიამოვნო განცდა დარჩა.
- რუსეთის სახელმწიფო დუმის საერთაშორისო საქმეთა კომიტეტის თავმჯდომარე ალექსეი პუშკოვმა განაცხადა, რომ კრისტინა მუტონენის გიგი წერეთელზე გამარჯვება ზომიერი ევროპის გამარჯვება იყო, აგრესიულ და ანტირუსულ ევროპაზე. ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ რუსეთი ე.წ. რბილი ძალის პოლიტიკას კიდევ უფრო აძლიერებს?
- სანამ პუშკოვი ამ განცხადებას გააკეთებდა, რუსები მანამდე გიგი წერეთლის კანდიდატურას თითქოს მხარს უჭერდნენ. ხოლო კენჭისყრის დროს მათი განწყობა შეიცვალა. პუშკოვმაც შესაბამისად დიპლომატიური განცხადება გააკეთა. პრინციპში რუსეთი ისევ ცდილობს, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” რადიკალური ანტირუსული განწყობის გამოიყვანოს. რეალურად, პუშკოვის განცხადება, იმ პოლიტიკურ ვითარებაში, რაც მსოფლიოში და საქართევლოში არსებობს, არაფერს არ ცვლის. რუსეთის წინააღმდეგ სანქციები გაგრძელდა და ვარშავაში ნატოს წევრი ქვეყნების შეკრება ხდება. ასე რომ, მნიშვნელობა არა აქვს, ქვეყნები რუსეთთან რადიკლაურად თუ ნაკლებად დაპირისპირებულები იქნებიან. ეს რუსეთის მიმართ არსებულ მდგომარეობას არ ცვლის.
რეზოლუცია, რომელიც ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეაზე მიღებული იქნა, 56-მა ქვეყანამ ხმა მისცა და ერთადერთი რუსეთი იყო, რომელმაც ხმა არ მისცა. ახლა რას იტყვის პუშკოვი, ამას უკვე არსებითი მნიშვნელობა აღარ აქვს. თუ ის თვლის, რომ რუსეთის კრიზისი ეუთოს დონეზეა გადასაწყვეტი, მაშინ საქმე უფრო ცუდად ჰქონიათ.
- ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეაში მონაწილეობის მისაღებად ჩამოსული რუსი პოლიტიკოსების მტკიცებით, მალე მოვა დრო, როდესაც რუსეთისა და საქართველოს პოზიციები ბევრ საკითხში ერთმანეთთან თანხვედრაში იქნება. როგორ ფიქრობთ, რა საკითხებს შეიძლება ისინი გულისხმობდნენ და ქართულ-რუსული ურთიერთობის პერსპექტივას ასე ოპტიმისტურად რატომ უყურებენ?
- რუსეთი ზოგადად მუდმივად ცდილობს, რომ დღევანდელი ხელისუფლება გამოიყვანოს, როგორც მისი მხარდამჭერი თუ არა, მისადმი კეთილგანწობილი მაინც. რეალურად ასეთი მიდგომა იმას ნიშნავს, რომ საქართველოს ხელისუფლება, როგორც ქვეყნის შიგნით, ასევე მის გარეთ, იმ ჯგუფებში გარკვეულ კითხვის ნიშნებს აჩენს, რომლებიც ანტირუსული რიტორიკით გამოირჩევიან. ზოგადად, სტრატეგიული თვალსაზრისით, მეც მგონია, რომ მოვა დრო, როდესაც ჩვენი და რუსეთის პოზიციები დაახლოვდება, მაგრამ ეს მოხდება იმ შემთხვევაში, თუ რუსეთი დემოკრატიის განვითარების მიმართულებით წავა. თუ ისინი ისევ და ისევ ავტორიტარული პოლიტიკის განხორციელებას გააგრძელებენ, მაშინ დასავლეთთან ერთად ჩვენ ისევ ამ პოზიციაზე დავრჩებით. ფაქტი სახეზეა, რომ 90-იანი წლების საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ ნატო ასეთი აქტიური, როგორიც დღეს არის, არ ყოფილა. მათ რუსეთის სანქციებთან მიმართებაში სრული ერთსულოვნება აქვთ. ერთობლიობაში დასავლეთი მართალია არ აღიარებს, მაგრამ მათი და რუსეთის ურთიერთობები ცივი ომის პირობებშია გადასული. აუცილებლად დადგება დრო, როდესაც რუსეთს საკუთარი პოლიტიკის გადახედვა მოუწევს.
- როგორ შეაფასებდით აშშ-ის სახელმწიფო მდივნის, ჯონ კერის მიერ საშინაო პოლიტიკაზე ვაშინგტონიდან ჩამოტანილ გზავნილებს და ოპოზიციის წარმომადგენლებთან შეხვედრის შემდეგ გაკეთებულ კომენტარებს?
- თავისთავად, ჯონ ქერი რომ საქართველოში ჩამოვიდა, ჩვენი ქვეყნისთვის ესეც მნიშვნელოვანია. ხაზი გაესვა იმას, რომ საქართველოსა და ამერიკას შორის ურთიერთობა კიდევ უფრო გაღრმავდა და სხვა კონტექსტში გადავიდა. მნიშვნელოვანი არის ამ ვიზიტის რუსეთის შეფასება, რომლებმაც თქვეს, რომ ქერის ვიზიტის საწინააღმდეგო არაფერი აქვთ, თუ ანტირუსულ რამე სახის გადაწყვეტიელებებს არ მიიღებენო. რა თქმა უნდა, მსგავსი სახის გადაწყვეტილების მიღება არც იგეგმებოდა.
მთლიანობაში ქერის განცხადება ძალიან მნიშვნელოვანი იმით იყო, რომ საქართველო მის სტრატეგიულ მოკავშირედ რჩება. ამასთანავე მნიშვნელოვანია, რომ ნორმალური არჩევნები ჩატარდეს, სადაც კითხვის ნიშნები არ გაჩნდება. ქერიმ ამაზეც ისაუბრა და გარკვეული სახის პარალელები ამერიკასთანაც გაავლო, ესეც საკმაოდ მნიშვნელოვანია.
- აშშ-ში საქართველოს ელჩის, არჩილ გეგეშიძის ირგვლივ ატეხილ აჟიოტაჟზე უნდა გკითხოთ. თქვენ როგორ ფიქრობთ, ელჩს უნდა ეთქვა, რომ მმართველ გუნდში პრორუსული ძალები არიან?
- ეს თემა რამდენიმე ნაწილედ შეიძლება გაიყოს. პირველი, ეს ინტერვიუ აღებული ყოფილა 2 თვის უკან და ახლა გამოქვეყნდა. საკმაოდ საინტერესოა, აქამდე რედაქცია ამას რატომ ინახავდა? საინტერესოა ჯონ ქერის ვიზიტს რატომ დაამთხვია? ხომ შეიძლება აქმედე თუ არ გამოქვეყნდა, კიდევ არ გამოსულიყო? ეს კითხვის ნიშნებს აჩენს იმ ფონზე, რაზედაც ზოგადად ლაპარაკია. გარკვეული ძალები ცდილობენ, რომ არსებული ხელისუფლებისადმი გარკვეული კითხვები გაჩნდეს. არ ვიცი, ეს განცახდება რამდენად სწორია. უნდა დაველოდოთ თავად გეგეშიძეს, რა კომენტარს გააკეთებს. თუ მან ეს თქვა, მაშინ ეს პოლიტიკური ძალა უნდა დაასახელოს, ვისაც გულისხმობს. ასე გაურკვევლად ლაპარაკი, რომ ხელისუფლებაში პრორუსული ძალები არიან, არასასიამოვნოა. ასეთი საუბარი ხელისუფლებას ჩირქს სცხებს.
——————–
„ახალი თაობა“, 09 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ თორნიკე შარაშენიძესთან: „ნატოსკენ მიმავალ გზაზე მთავარი პრობლემა ჩვენი ოკუპირებული ტერიტორიებია“ // „იმის შიშით, რომ ნატო რუსეთისთვის გამაღიზიანებელია, შორს ვერ წავალთ“
პოლიტოლოგი, „ჯიპა“-ს პროფესორი თორნიკე შარაშენიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ნატოს ვარშავის სამიტის მოლოდინებზე საუბრობს.
- ბატონო თორნიკე, ნატოს ვარშავის სამიტიდან, როგორც უკვე ცნობილია, მაპს არ ველოდებით. თუმცა, საქართველოში ვიზიტად მყოფმა ჯონ კერიმ გვითხრა, რომ ჩვენი ხმელეთი, ცა და წყლები დაცული იქნება. რა ხელშესახები თავდაცვა შეიძლება წამოიღოს საქართველომ ვარშავიდან?
- ყველაზე მთავარი მონაპოვარი ამ ეტაპზე არის ის ხელშეკრულება, რომელიც ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა გააფორმა საქართველოსთან, სადაც სწორედ იმაზეა საუბარი, რაზეც თქვენ მკითხეთ. სწორედ ეს ხელშეკრულება უზრუნველყოფს ჩვენი ქვეყნის მეტ თავდაცვას. რა შეიძლება წამოვიღოთ უფრო ხელშესახები ამ სამიტიდან? შეიძლება ჩვენ ნატოს კიდევ ერთი საწვრთნელი ცენტრი მივიღოთ, რაც, დღევანდელ მსოფლიოში მიმდინარე პროცესების გათვალისწინებით, კარგი შედეგი იქნება.
- საუბარი იყო შავი ზღვის დაცვაზე, ნატოს ხომალდების პატრულირებაზე. ეს რამდენად რეალურია?
- დიახ, ეს იდეა არსებობს და მისი განხორციელება სავსებით რეალურია. შავი ზღვის დაცვა, მასში ნატოს წევრი სახელმწიფოების ხომალდების პატრულირება კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი და წინგადადგმული ნაბიჯი იქნება ჩვენთვის, მაგრამ აქ საუბარია, ვინ დაიცავს, ამერიკული ხომალდები ჩამოვლენ და ისინი იქნებიან, თუ ნატოს წევრი სხვა სახელმწიფოები, მაგალითად, პოლონეთი, თურქეთი და ა.შ.
- ჩვენთვის ამერიკული ხომალდები უფრო მისაღებია?
- რასაკვირველია, სად ამერიკის ხომალდის პატრულირება და სად ბულგარეთის ან რუმინეთის. ამას აქვს მნიშვნელობა ისეთი ქვეყნისთვის და აგრესორისთვის, როგორიც არის რუსეთი. საბოლოო ჯამში თუ იქნა ეს გადაწყვეტილება მიღებული, ეს ძალიან კარგი შედეგი იქნება. ამ იდეას ეწინააღმდეგებოდა ბულგარეთი, ახლა რა პოზიციაზეა მიმდინარე სამიტზე, ვერ გეტყვით, მაგრამ ალბათ ისეთი წევრი სახელმწიფოები, როგორიც ამერიკაა, მოახერხებდა ბულგარეთის დარწმუნებას.
- რას უკავშირებთ ბულგარეთის ამ პოზიციას, რატომ ეწინააღმდეგება ის შავი ზღვის აკვატორიაში ნატოს ხომალდების გამოჩენას?
- ბულგარეთი ყველაზე პატარა წევრი სახელმწიფოა ნატოში და თავის გამოჩენა უნდა, მეტ სხვას არაფერს ვუკავშირებ. ბულგარეთის ამ წინააღმდეგობაში ბევრმა ანალიტიკოსმა რუსეთის ხელი დაინახა, მაგრამ მე ამ იდეას არ ვეთანხმები, არ მგონია, რომ საქმე ამასთან გვქონდეს, უბრალოდ, ბულგარეთს თავის გამოჩენა უნდა, მაგრამ მას გადააფიქრებინებენ და ეს გადაწყვეტილება მიღებული იქნება.
- მეტი ნატო საქართველოში მართლაც თუ რეალობა იქნება, მართლაც თუ გამოჩნდებიან შავ ზღვაში ამერიკული ხომალდები, შეიძლება ეს რუსეთისთვის გამაღიზიანებელი ფაქტორი აღმოჩნდეს, რადგან ჩვენ ვიცით ვლადიმირ პუტინის განცხადება, რომ ის არ დაუშვებს ნატოს გაფართოებას მისი საზღვრის სიახლოვეს…
- მეტი რა უნდა გააკეთოს, ჩვენი ტერიტორიების 20% ოკუპირებული აქვს, თბილისში შემოვარდება? თუ შემოვარდება, მაშინ ადგილზე მას ამერიკული ხომალდები დახვდება. იმის შიში, რომ მეტი ნატო საფრთხე შეიძლება იყოს, რომ რუსეთი არ გავაღიზიანოთ, მიუღებელია, ასე შორს ვერ წავალთ. ასეთი ხელშესახები თუ იქნა ჩვენი თავდაცვა, თუ ამერიკული ხომალდები გამოჩნდებიან შავ ზღვაში და ეს იქნება სათანადო დონეზე, რუსეთი ასე მარტივად არ შემოვარდება.
- რამდენად არის რუსეთი შემაფერხებელი ფაქტორი თავად ნატოსთვის, რომ მან უფრო თამამი ნაბიჯი გადადგას ღია კარის პოლიტიკისკენ, მაგალითად, თამამად მოგვცეს „მაპ“-ი?
- რასაკვირველია, არის და ამას ვერ გავექცევით. თუმცა, ნატოსთვის მნიშვნელოვანი დამაბრკოლებელი ფაქტორი არის ჩვენი ოკუპირებული ტერიტორიები, რაზეც ისინი ღიად არ საუბრობენ, რაც არის რუსეთის შემოქმედება.
- ჩვენ ვიცით, რომ ვარშავის სამიტი იქნება გაწევრიანების სამიტი და მისი მომავალი წევრი მონტენეგროა. ნატოს გენერალურმა მდივანმა სტოლტენბერგმა თქვა, რომ ეს არის დასტური ყველა მსურველი კანდიდატისთვის, რომ ღია კარის პოლიტიკა რჩება. ასეა?
- დიახ, ნამდვილად ასეა. ღია კარის პოლიტიკას ნატო ტოვებს და ეს არ არის მხოლოდ განცხადება განცხადებისთვის, ასე რომ არ იყოს, მონტენეგრო ვერ გახდებოდა ნატოს ახალი წევრი სახელმწიფო. თუ თანამედროვე მსოფლიოში მნიშვნელოვანი, სერიოზული ძვრები მოხდება, რაც არ არის გამორიცხული, ჩვენ შეიძლება სრულიად მოულოდნელად გავხდეთ ნატოს წევრი სახელმწიფო.
- რა შეიძლება იყოს ეს?
- მაგალითად, ისეთი მნიშვნელობის, თავის დროზე როგორიც იყო საბჭოთა კავშირის დაშლა. ასევე ასეთი იყო 11 სექტემბერი, კიდევ რუსეთის დეფოლტი, როდესაც გაკოტრდა. ეს არის ფანჯარა, რომელიც იღება ხოლმე, მაგრამ ამ ფანჯარას მზად უნდა შევხვდეთ.
- ეს პროცესები მთლიანად არის გარე ფაქტორებზე დამოკიდებული, მაგალითად, რუსეთზე და ა.შ. თუ ქვეყნის საშინაო პოლიტიკასაც, დემოკრატიის განვითარებასაც უკავშირდება?
- ერთმანეთს არ გამორიცხავენ, მაგრამ შიდა პროცესები, მაგალითად, დემოკრატიის განვითარება და ა.შ. ხშირად არის საბაბად გამოყენებული, მაგალითად, მაპს რომ არ გვაძლევენ ამდენი ხანი, იმას კი არ გვეუბნებიან, რომ აქ მთავარი ფაქტორი არის რუსეთი, არამედ გვეუბნებიან, დემოკრატია განავითარეთო, მაგრამ ეს საბაბი უნდა წავართვათ, რომ სათქმელი აღარ დავუტოვოთ. უმთავრესი პრობლემა ნატოსკენ მიმავალ გზაზე მაინც ჩვენი ოკუპირებული ტერიტორიებია.
- რუსეთი არ დაგვიბრუნებს ამ ტერიტორიებს და ნატოც შორეული პერსპექტივაა?
- ასე არ არის. ჩვენ უნდა გავხდეთ სანიმუშო ქვეყანა, ძლიერი დემოკრატიით, კარგი ეკონომიკით, რომ აფხაზებმა და ოსებმა მოისურვონ ჩვენთან, ერთადერთ სახელმწიფოში ცხოვრება. ამ შემთხვევაში რუსეთს გაცილებით მეტი პრობლემები შეექმნება თავად ოკუპირებულ რეგიონებში. ამას ჩვენ უნდა მივაღწიოთ, ეს ნამდვილად არის ჩვენი გასაკეთებელი საქმე.
„ახალი თაობა“, 09 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ პაატა ჯიბლაძესთან: „ჩვენ სამხედრო ნეიტრალიტეტის მომხრე ვართ“ // „ქართული ოცნება“ ვერ გაბედავს, რომ ხალხს წინასაარჩევნოდ კიდევ ერთხელ დაჰპირდეს სამართლიანობას“
პრეზიდენტმა გიორგი მარგველაშვილმა ნატოს ვარშავის სამიტის გახსნის წინ განაცხადა, რომ საქართველოს დელეგაციას ზურგს უმაგრებს დეკლარაცია, რომელსაც საპარლამენტო პარტიებმა მოაწერეს ხელი. მასში გამოთქმულია ერთიანი პოზიცია საქართველოს საგარეო კურსის მიმართ.
რა დამოკიდებულებაა ამ საკითხის მიმართ საქართველოს საზოგადოებასა და პოლიტიკურ სპექტრში? მემარცხენე ალიანსის პოლიტიკური ლიდერი პაატა ჯიბლაძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ მისი პარტია აქტიურად უჭერს მხარს ევროკავშირში ინტეგრაციას, მაგრამ ყველანაირ სამხედრო ბლოკში წევრობის წინააღმდეგია.
„სასიცოცხლოდ მიგვაჩნია საქართველოს დაახლოება ევროკავშირთან. ეს უზარმაზარი ბაზარია. ევროპის სახელმწიფოებთან უვიზო მიმოსვლა, თუნდაც მოკლევადიანი, ძალიან სჭირდებათ ჩვენს მოქალაქეებს. ვიზალიბერალიზაციაც აუცილებელია. სხვა საკითხია სამხედრო ბლოკები. ამ მხრივ ნეიტრალიტეტის მომხრე ვართ. საქართველოს ტერიტორიაზე არ უნდა იდგეს რუსეთის საოკუპაციო ჯარი. საქართველომ თავი უნდა შეიკავოს სხვა სამხედრო ბლოკებში შესვლისგანაც. ჩვენი მოვალეობაა, ჩვენივე პრობლემების გამო დაველაპარაკოთ რუსეთს“, – ამბობს პაატა ჯიბლაძე.
- რუსეთთან დალაპარაკება რას მოგვიტანს?
- დიალოგის უქონლობას რაღა მოაქვს? მცოცავი აგრესია და ჩვენი მოქალაქეების გატაცებები? ჩვენ ამ ადამიანებს ვერ ვიცავთ. სიტუაცია მუდმივად დაძაბულია. სამხედრო ნეიტრალიტეტით ჩვენ დაძაბულობას განვმუხტავთ. გვინდა თუ არა, რუსეთთან დალაპარაკება აუცილებელია.
- ასე ფიქრობენ ნინო ბურჯანაძის პარტიაშიც. ისინი უბლოკო სტატუსის შესახებ კონსტიტუციაშიც ახდენენ ჩანაწერის ინიცირებას. გაერთიანებულ დემოკრატიულ მოძრაობასთან ერთად ხომ არ აპირებთ საარჩევნოდ გაერთიანებას?
- არა. ამ პარტიამ განაცხადა, რომ დამოუკიდებლად მონაწილეობს საპარლამენტო არჩევნებში. ევროკავშირის მიმართ მხარდაჭერა და სამხედრო ნეიტრალიტეტი მემარცხენე ალიანსის შექმნისთანავე გამოვაცხადეთ. ხალხში ამ იდეებმა მოწონება დაიმსახურა. გაერთიანებულ დემოკრატებსაც ასეთი პოზიცია აქვთ. ჩვენ ჩვენივე იდეოლოგიის პარტიებთან გავერთიანდებით ანუ იმათთან, ვინც მემარცხენე ცენტრისტები არიან და ეროვნულ იდეოლოგიასაც მისდევენ. მათში არ იგულისხმებიან ნაციონალური მოძრაობის სატელიტები. ჩვენი ლოზუნგია „ჩვენი თავი ჩვენადვე გვეყუდნეს“.
- ეს ახლა აქტუალურია?
- რა თქმა უნდა. საქართველო რეალურად დამოუკიდებელი სახელმწიფო რომ გახდეს, ბრმად და უტყვად არ უნდა ასრულებდეს სხვის რეკომენდაციებს.
- რას გულისხმობთ?
- უცხოელი მეგობრები გვაძლევენ რეკომენდაციებს. ბევრი მათგანი სასარგებლოა, მაგრამ ზოგიერთი ბოლომდე მისაღები არ არის. თუ დამოუკიდებლები ვართ, ხანდახან ხომ უნდა ამოვიღოთ ხმა და ვთქვათ, რა არის ჩვენთვის გამოუსადეგარი! არ შეიძლება ყველა რეკომენდაციის 100%-ით შესრულება! როცა ჩვენი აზრების დასაბუთებას შევძლებთ, დამოუკიდებლები მაშინ ვიქნებით.
- ბოლო დროს ისევ აქტუალური გახდა სამართლიანობის აღდგენის თემა. სააკაშვილის მმართველობის დროს ნაწამები სულხან მოლაშვილის გარდაცვალებამ ეს საკითხი ისევ დააყენა დღის წესრიგში…
- მოვუწოდებ ხელისუფლებას, ახლა მაინც გამოიძიოს სულხან მოლაშვილის წამების საქმე, რაზეც მან ადრე ჩვენებები მისცა. 2012 წელს ხალხი „ქართული ოცნების“ კოალიციას მხარს უჭერდა იმიტომ, რომ ნაციონალური მოძრაობის გასტუმრების შემდეგ დამყარებულიყო სამართლიანობა. პასუხი უნდა ეგოთ იმათ, ვინც გასვრილია უამრავი ადამიანის უკანონოდ დაპატიმრებაში, წამებაში, დახოცვაში. სააკაშვილის რეჟიმმა ძალიან ბევრი ადამიანი ცარიელ-ტარიელი დატოვა. იმის მაგივრად, რომ დაეწყოთ დამნაშავეების პასუხისგებაში მიცემა, მათი თანამდებობებიდან ჩამოცილება, ჩვენ მივიღეთ უმოქმედობა და ნაცმოძრაობის გაძლიერება. ახლა ნაციონალები გვიცხადებენ, რომ ისინი დაამყარებენ სამართლიანობას და გამოაცხადებენ ამნისტიას. ასეთი რამ მსოფლიოში არსად ხდება. ყველგან მოქმედებს კანონი. მაგალითად, ახლა ტონი ბლერს უყენებენ ბრალდებებს. გადაცდომებს არავის არსად პატიობენ. საქართველოში უნდა შეიქმნას სამართლიანობის დამკვიდრების პრეცედენტი, რათა მომავალში დანაშაული ვერც მაღალჩინოსნებმა ჩაიდინონ, ვერც სასამართლოსა და პროკურატურის მოხელეებმა.
- გარისკავს „ქართული ოცნება“, რომ თავის წინასაარჩევნო დაპირებებში სამართლიანობის აღდგენა შეიტანოს?
- სიმართლე გითხრათ, „ქართული ოცნების“ კამპანია არ მაინტერესებს. რომ შეიტანოს ეს საკითხი თავის წინასაარჩევნო დაპირებებში, ხალხი ამას არ დაიჯერებს. როგორ დაიჯერებს, როცა ამდენი დაზარალებულია საქართველოში და 99%-მა სამართალს ვერ მიაღწია.
„ახალი თაობა“, 09 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ მეგი გოცირიძესთან: „ბიძინა ივანიშვილმა ნაციონალების ნაწილი კომპრომატებით გადაიბირა“
ჩაეშლებათ თუ არა ნაციონალებს დიდგორის ველზე დაგეგმილი ყრილობა, როგორ გადაიბირა „ოცნებამ“ ყოფილი ხელისუფლების წარმომადგენლები? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ყოფილი დეპუტატი მეგი გოცირიძე ესაუბრება.
- თბილისის საკრებულოს ყოფილი თავმჯდომარე ირაკლი შიხიაშვილი აცხადებს, რომ „ნაციონალებს” დიდგორის ველზე ყრილობის ჩატარების უფლებას არ მისცემს. მისი თქმით, დიდგორში თქვენ ფეხქვეშ მიწა უნდა იწვოდეს…
- სამართალი რომ იყოს, მიწა მაგის ფეხქვეშ უნდა იწვოდეს. მაგას ურჩევნია, თავის წარბებსა და წარსულხ მიხედოს. მოდი და გული ნუ გაგისკდება, რომ გაიგებ, ირაკლი შიხიაშვილი დიდგორის ველზე არ გიშვებსო. მანამდე არ აუდგა გვერდები, სანამ მაგას ვკითხავთ, სად ჩავატარებთ ყრილობას.
- როგორც ამბობენ, ყრილობის ჩატარების ადგილმა პარტიაში უთანხმოებები გამოიწვია. ირაკლი შიხიაშვილის მუქარის შემდეგ ხომ არ გადაიფიქრებთ?
- რა უნდა გადავიფიქროთ? ვინ მისცა უფლება ირაკლი შიხიაშვილს, ვინმეს სადმე წასვლას რომ უკრძალავს? ეტყობა, ბიძინა ივანიშვილმა დაავალა ამ განცხადების გაკეთება და ეგეც აკივლდა.
- ამბობს, რომ ალგეთელია და, როგორც ამ მხარის შვილი, არ აპირებს თქვენს დაშვებას დიდგორზე…
- ალგეთელი კი არა, ერთი ჩვეულებრივი „მხედრიონელია“. მაინტერესებს, როგორ აპირებს ჩვენს შეკავებას, შლაგბაუმს გაავლებს თუ რუსებისგან ინათხოვრებს მავთულხლართებს? თუ უნდა, თამაზ მეჭიაური, გოგი თოფაძე და გია ვოლსკიც წამოიყვანოს და ერთად აღმართონ ცოცხალი კედელი. ჩვენ თუ გადავწყვეტთ დიდგორში ყრილობის ჩატარებას, ამას აუცილებლად გავაკეთებთ და ხელს ვერავინ შეგვიშლის.
- გამოდის, რომ ეს საკითხი ჯერ საბოლოოდ არ არის გადაწყვეტილი?
- სად ჩატარდება ჩვენი ყრილობა, ეს ჯერ დადგენილი არ არის. ასე რომ, ირაკლი შიხიაშვილს ვურჩევ, ნერვები მოთოკოს და საკუთარ წარსულს ჩაუღრმავდეს.
- მისი წარსული რამდენჯერმე ახსენეთ და რაიმე იცით?
- მე კი არა, მაგის შესახებ მთელმა საქართველომ იცის. ტყუილად ჰგონია, რომ არ ვიცით, როგორ აღმოჩნდა ბიზინა ივანიშვილის ბანაკში. „ქართუ ბანკის“ გაკოტრების ბრალდებით მასზე საქმე იყო აღძრული და რომ არ დაეჭირათ, გაქოცდა, რის შემდეგაც ხალხის პოლიტიკური ნიშნით დევნა დაიწყო. კაცი „ქართულ ოცნებას“ რომ შეეკვრება, მისგან კარგს არაფერს უნდა ელოდო.
- ვის დევნიდა პოლიტიკური ნიშნით?
- ვის და ნაციონალებს. ჯერ საკრებულოდან გამოუშვა ხალხი, შემდეგ ვეტერანთა დეპარტამენტში მოაწყო წმენდა.
- თავად ამბობს, რომ ნაციონალები დევნიან მას და ვერაფრით პატიობთ, პარტია რომ დაგიშალათ…
- პარტია დაგვიშალა? დაშლილი არის მაგათი „ქართული ოცნება“ და მალე ელიავაზე ჩავაბარებთ დაშლილებში. მაინტერესებს. როგორ ვდევნით ჩვენ ირაკლი შიხიაშვილს? მხედველობაში თუ ის აქვს, რომ ამერიკის საიმიგრაციო სამსახურთან გავუფუჭეთ საქმე, ეს ასეც იყო. ვეტერანთა დეპარტამენტიდან შიხიაშვილი დიდი სკანდალებით გამოუშვეს. რამდენადაც ჩემთვის არის ცნობილი, ამ უწყებაში აუდიტის სამსახური იყო შესული და შიხიაშვილზე, შესაძლოა, საქმე აღიძრას. როგორც კი ეს სამსახური დაატოვებინეს, ამერიკაში გაიქცა და იქ თავშესაფრის მიღებას ცდილობდა. ამის შესახებ ჩვენთვისაც გახდა ცნობილი და ყველაფერი გავაკეთეთ, რომ იქ მას თავშესაფარი არ მიეღო.
- კონკრეტულად რა გააკეთეთ ამისთვის?
- ამერიკულ მხარეს მივაწოდეთ მასალები იმის შესახებ, თუ როგორ დევნიდა შიხიაშვილი ადამიანებს პოლიტიკური ნიშნით. ამერიკული კანონმდებლობის თანახმად, ის პირი ვერ მიიღებს დევნილის სტატუსს, რომელიც სხვებს დევნიდა. შიხასაც ასე მოუვიდა და გამოაბუნძულეს ამერიკიდან. აქ ჩამოსულმა ისევ გამონახა საერთო ენა ქოცებთან და ახლა არჩევნებში აპირებს მონაწილეობას. იმისთვის, რომ ხელშეუხებლობის გარანტიები ჰქონდეს, ივანიშვილის დავალებებს ასრულებს და ჩვენზე ათას სისაძაგლეს ამბობს. ასევე არიან სხვა გაქოცებული ნაციონალებიც, რომლებიც ივანიშვილმა კომპრომატებით გადაიბირა.
- რა კომპრომატებზე საუბრობთ?
- ეს ივანიშვილს უნდა ჰკითხოთ. მე მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ მან კომპრომატებით გადაიბირა ყოფილი ჩვენი თანამოაზრეები. აბა ერთი კარგად გადახედეთ „ქართული ოცნების“ გუნდს, მისი 90% ყოფილი ნაციონალებისგან შედგება. ბევრ მათგანს, ალბათ, არც უნდოდა გაქოცება, მაგრამ კომპრომატების გამოქვეყნების შეეშინდათ. ესენი ის ნაციონალები არიან, რომლებიც 9 წლის განმავლობაში ჩვენთან ერთად წარმოადგენდნენ რეჟიმს. ადრეც ვიკითხე და ახლაც გავიმეორებ, ამ ხალხს რატომ არავინ ეძახის სისხლისმსმელებს? დავიჯერო, მარტო მე და მიშა ვსვამდით სისხლს და ესენი ფრთებს ატყლაშუნებდნენ?! მოღალატეებითა და გადაბირებულებით რომ არიან გატენილები, ამიტომაც მოხვდებიან ელიავაზე დაშლილებში.
- მოდით, ისევ კომპრომატებს დავუბრუნდეთ. თქვენ ამბობთ, რომ ივანიშვილმა მათი დახმარებით გადაიბირა ხალხი, არადა, ყველასთვის ცნობილია, რომ კომპრომატებით ნაციონალები აშანტაჟებდნენ ოპონენტებს…
- ეს ისეთივე სიმართლეა, როგორც ის, რომ პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გავრცელების უკან ჩვენ ვდგავართ. ეს ფირები მთელი 9 წლის განმავლობაში გროვდებოდაო, ამბობენ და ის 9 წელი ივანიშვილი ჩვენთან იყო. იქნებ და მისი დავალებით კეთდებოდა ეს ყველაფერი? იქნებ ის გაირკვეს, ვინ შეუძინა სახელმწიფოს მოსასმენი აპარატურა.
ფარული კადრები და კომპრომატები ივანიშვილს აქვს და ამით აშანტაჟებს ყველას. ვისი დაშანტაჟებაც ვერ შეძლეს, ფულით იყიდეს. იმათზე, ვინც ვერც იყიდეს და ვერც დააშანტაჟეს, ნამდვილი ნადირობა გამოცხადდა. ხელისუფლების მიერ წაქეზებული ლადო სადღობელაშვილი და მისი რაზმი დღისით, მზისით თავს ესხმოდნენ ჩვენს ოფისებს, რამდენჯერმე დაესხნენ თავს დეპუტატებსა და აქტივისტებს. აი, ეს არის დევნა და ნადირობა.
- პირადად თქვენ დაგესხათ თავს ვინმე?
- თავს არავინ დამსხმია.
- შანტაჟი სცადა ვინმემ?
- კომპრომატები არ ჰქონდათ და რითი დამაშანტაჟებდნენ, სამაგიეროდ, სამსახურიდან გამომიშვეს პოლიტიკური ნიშნით. მე რკინიგზის სამეთვალყურეო საბჭოში ვიყავი და, როგორც კი იქ კოკა გუნცაძე მოვიდა, მითხრა, უნდა წახვიდეო. მე ისედაც წამოვიდოდი იქიდან, რადგან არანაირი სურვილი არ მაქვს, რუსეთის ფედერაციას ვემსახურო.
- აქ რუსეთის ფედერაცია რა შუაშია?
- შუაში კი არა, თავშია. „ქართული ოცნება“ რუსეთის ფილიალია და მათთან მუშაობა რუსეთის ფედერაციაში სამსახურს ნიშნავს. იქიდან წამოსვლაზე გული არ მწყდება, ამბავი კი მხოლოდ იმიტომ გავიხსენე, რომ გაიგოთ, ვინ დევნის ხალხს პოლიტიკური ნიშნით. ამ ყველაფერზე აუცილებლად აგებენ ქოცები პასუხს. შემოდგომამდე მოიცადეთ და შემოდგომაზე ყველა მათგანი წარდგება სასამართლოს წინაშე.
- შემოდგომაზე დიდ იმედებს ამყარებთ და `ქართული ოცნება~ ეჭვობს, რომ არეულობას აპირებთ…
- იმაზე მეტად როგორღა უნდა ავრიოთ ქვეყანა, რაც ამათ არიეს? ჩვენ ხელისუფლების შეცვლას არჩევნების გზით ვაპირებთ. ახლა თუ ვინმეს აწყობს არეულობა, ეს ხელისუფლებაა. ეს კორცხელშიც დაამტკიცეს, მაგრამ, როგორც იქ მიიღეს საკადრისი პასუხი, ასევე იქნება მთელ საქართველოში. ძალაობის გარდა, სხვა უნამუსო გზებსაც მიმართავენ. თავად ხომ ვერაფერი გააკეთეს და ახლა ჩვენ მიერ ნაკეთებ საქმეებს მიიწერენ საკუთარ თავზე. ყველა პროექტი, რომლებიც ახლა ხორციელდება, ჩვენ დროს დაიწყო. ესენი ისეთი უნამუსოები არიან, იმ დღეს გამოვიდნენ და თქვეს, ანბანის კოშკი გავხსენითო. საქართველოში ყველამ იცის, რომ ეს ჩვენი პროექტი იყო. მინდა, მივმართო ქოცებს, სიღნაღს რომ გახსნით, სააკაშვილის დაპატიჟება არ დაგავიწყდეთ.
„ახალი თაობა“, 09 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ლალი აფციაურთან: „ელენე თევდორაძემ მითხრა, რომ ციხის ბუნტი გიგა ბოკერიამ ჩაახშობინა“
უფლებადამცველის, შეწყალების კომისიის ყოფილი თავმჯდომარის, ელენე თევდორაძის გამოჩენამ ტელეეკრანებზე და რეჟიმის დანაშაულზე გაკეთებულმა განცხადებებმა საზოგადოებაში არაერთგვაროვანი დამოკიდებულება გამოიწვია. გაისმა კითხვა, თუ სად იყო აქამდე ელენე თევდორაძე, თუმცა უფლებადამცველთა დიდი ნაწილი თანხმდება იმაზე, რომ ის შეძლებისდაგვარად არასდროს დუმდა.
ჩვენ, პირველ რიგში, ელენე თევდორაძეს დავუკავშირდით, მაგრამ მან ინტერვიუზე კატეგორიული უარი განაცხადა. „რაც სათქმელი მქონდა, უკვე ვთქვი, ბოდიშს გიხდით, მაგრამ ამ თემებზე ვეღარ ვისაუბრებ“, – გვითხრა ქალბატონმა ელენემ.
ადვოკატი ლალი აფციაური „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში პირველად ახმოვანებს ინფორმაციას, რომელიც წლების წინ ელენე თევდორაძემ მიაწოდა, საქმე ციხის ბუნტს ეხება. როგორც უფლებადამცველი იხსენებს, მან პირველივე დღიდან იცოდა, თუ ვინ იყო ამ სპეცოპერაციის დამკვეთი, თუმცა წყარო არასოდეს დაუსახელებია.
ლალი აფციაური:
- იმ პერიოდში მე ორთაჭალაში ვცხოვრობდი და „რეზბალნიცასა“ და მეხუთე საპყრობილეს პირდაპირ ვხედავდი. სროლის ხმამ გამაღვიძა, აივანზე რომ გამოვედი, პირველი, რაც დავინახე, ეს იყო თვითონ საკნებიდან გამომავალი მანათობელი ტყვიები. შემდეგ ეს პატიმრებმაც დაადასტურეს. მათ გაუღეს რკინის კარზე არსებული პატარა ფანჯარა და იქიდან ესროდნენ ჯერით. ვინაიდან ყველაზე ახლოს ვცხოვრობდი, პირველს მე მომიხდა იქ მისვლა.
- რა დაგხვდათ იქ?
- მე რომ მივედი, სურათი იყო ასეთი: პოლიციის მანქანები და ციხის ცენტრალურ რკინის კარში შედიოდნენ ჯავშანტრანსპორტიორები. უკვე დაწყებული იყო სპეცოპერაცია. იმდენად გაოგნებული ვიყავი, ვერ მივხვდი, რა ხდებოდა, მანქანა არც კი გამიჩერებია, მიმავალი მანქანიდან გადმოვხტი, მანქანა ბორდიურს დაეჯახა და ისე გაჩერდა. გავრბოდი პირდაპირ ციხის მიმართულებით. ცხადია, იქ არავინ შემიშვებდა. უცებ გადამიკეტეს გზა, მტაცეს ხელი და, რომ არა ისევ ჟურნალისტები და კამერები, კაცმა არ იცის, რას მიზამდნენ, ალბათ, ცოცხალი აღარ ვიქნებოდი.
- შიგნით რა ხდებოდა იმ დროს, არ იცოდით? უბრალოდ, ხვდებოდით, რომ არეულობა იყო?
- რასაკვირველია, ამას ვინ მეტყოდა. ინსტინქტურად ვმოქმედებდი. რაც არ უნდა გასაოცრად მოგეჩვენოთ და, ალბათ, ამაში ბევრი უფლებადამცველი დამეთანხმება, რომ ელენე თევდორაძესთან ყოველთვის არსებობდა კავშირი. რა დროსაც გინდათ დაგერეკათ უფლებების დარღვევასთან დაკავშირებით, ყოველთვის მზად იყო, მოესმინა, წამოსულიყო, ჩვენთან ერთად შეემოწმებინა ის კონკრეტული დარღვევა, რაზეც მივუთითებდით. არაერთხელ ვყოფილვარ მასთან ერთად ქუთაისის საპყრობილეში.
- თუმცა ხმამაღლა მაინც ვერ საუბრობდა?
- რაღაცებს ხმამაღლაც ამბობდა. იცით, რატომ მაქვს ეს დამოკიდებულება ქალბატონი ელენეს მიმართ? იმ პერიოდისთვის ისიც საკმარისი იყო, რასაც აკეთებდა. იმ ბუნტის დროს, როდესაც მეორე დღეს შევხვდით ქალბატონ ელენეს, კატეგორიულად ვითხოვდი მე ინფორმაციას, თუ ვინ გასცა ბრძანება. ხან ერთ ჩინოვნიკს ვასახელებდით, ხან მეორეს, ხან ვანო მერაბიშვილის გვარი სახელდებოდა, ხან ზურაბ ადეიშვილის, რომელიც მთავარი პროკურორი იყო და რომლის გარეშეც არაფერი მოხდებოდა. აი, ზუსტად ამ დროს მითხრა ელენემ და მომიყვა ის თემა, რომელიც ამ ბოლო დღეებში თქვა.
- კონკრეტულად რა გიამბოთ?
- მე და ელენე ვიყავით მხოლოდ და მითხრა, იმიტომ, რომ ზუსტად იცოდა, წამებაში რომ ამოეხადათ სული, არ გავცემდი ამის მთქმელს. არ შეიძლება დაუკარგო ადამიანს, რაც გაკეთებული აქვს, თუნდაც მხოლოდ ერთი ნაბიჯი ყოფილიყო გადადგმული. ამდენი ხნის შემდეგ პირველად ვამბობ, რომ დიახ, სწორედ ელენე თევდორაძე იყო, ვინც ჩემთან საუბარში შემკვეთის ვინაობა დაასახელა.
- და ვინ იყო ეს შემკვეთი?
- რომ ეს იყო სწორედ გიგა ბოკერია. რანაირად არ ვეცადე და ვერაფრით ვერ შევძელი მისი შეჩერებაო. ის იმდენად აღშფოთებული იყო, რომ ვფიქრობდი, შესაძლოა, აღარც დარჩენილიყო იმ სისტემაში, სადაც გიგა ბოკერიები და დანარჩენები იყვნენ. მიმაჩნია, რომ ისიც დიდი საქმე იყო, რაც მე ელენემ მითხრა იმ კონკრეტულ შემთხვევაში. ყველა ინფორმაციის ამოღება შემიძლია, ნაცებს ეს ყველაფერი დავუარქივე და ამოვიღებ ყველა ინფორმაციას! ფაქტი სახეზეა, რამდენი ადამიანი გარდაიცვალა, რამდენმა მიიღო ისეთი ტრავმა, რაც შემდგომში გახდა მათი გარდაცვალების მიზეზი, თუნდაც იგივე სულხანი რომ ავიღოთ.
- ანუ ბუნტის თემა რომ ამოვწუროთ, ეს არის გიგა ბოკერიას კისერზე?
- დიახ. მე ამაზე თავიდანვე ვსაუბრობდი, თუმცა, რასაკვირველია, წყარო არ დამისახელებია და დღეს თქვენთან ვთქვი პირველად. სულ ვამბობდი, რომ ზუსტად ვიცი, ბრძანება გასცა გიგა ბოკერიამ, თუმცა წყარო არ დამისახელებია, ან კი როგორ ვიტყოდი, ხომ არ მოვაკვლევინებდი ქალს.
- სულხან მოლაშვილის წამების შესახებ უკვე ძალიან ბევრი ითქვა და დაიწერა. ელენე თევდორაძემ განაცხადა, რომ მას აწამებდა პატიმართა ერთი ჯგუფი სააკაშვილისა და ადეიშვილის დავალებით. ასე იყო?
- ზუსტია ეს ინფორმაციაც. განა დამალული იყო ვინმესთვის, რომ ხელისუფლებას ციხეში ჰყავდა თავისი „ნასედკები“ და მათი ხელით რას არ აკეთებდნენ. ქუთაისში წავედით ელენე თევდორაძესთან ერთად, ვინაიდან ჩვენთან შემოვიდა არაერთი ინფორმაცია, რომ არსებობდა კატეგორია პატიმრებისა, რომლებსაც ამუშავებდნენ ისევ პატიმრების წინააღმდეგ. ისინი ქუთაისის ციხეში კომფორტულად ცხოვრობდნენ. მთელი ციხე მოვიარეთ და ვერ ვიპოვეთ მათი საკანი და პატიმარმა ქალმა მიგვასწავლა, რომლებსაც ციხეში „გიჟ ირმას“ ეძახდნენ. მივადექით ერთ დიდ ოთახს, ხალიჩებზე იყო აწყობილი, პირდაპირი მნიშვნელობით, ყველაფრით უზრუნველყოფილი. ასეთ პატივში ჰყავდათ ეს „ნასედკები“. ეს მომენტი უცხო არავისთვის იყო, მათ ჰყავდათ თავიანთი მაყურებლები, ისეთები, რომლებიც პატიმრებს სცემდნენ, საჩივრის დაწერის უფლებას არ აძლევდნენ.
- ანუ სულხან მოლაშვილის წამებასაც პატიმრების ჯგუფს ავალებდნენ?
- კი, ასე იყო. მათ ჰყავდათ თავიანთი „მეგობარი“ პატიმრები, პრივილეგირებულ მდგომარეობაში ჩაყენებული, ყველანაირი მნიშვნელობით. მათი დახმარებით საქმეებს „ხსნიდნენ“, თითხნიდნენ და ყველანაირ ფორმაზე მიდიოდნენ.
- ქალაქის ყოფილმა პროკურორმა ვალერი გრიგალაშვილმა განაცხადა, რომ სულხან მოლაშვილმა თავად მიიყენა თერმული დაზიანებები. ამის თაობაზე რას იტყვით?
- ვალერი გრიგალაშვილი მარტო მაგ სიტყვებისთვის არის დასაჭერი, მეტი არაფრისთვის! მე ერთხელ შევხვდი ციხის საავადმყოფოში ყოფნის დროს სულხანს. მამა ბასილის ინტერესებს ვიცავდი მაშინ. მამაოსთან ვიყავი შესული და მან მთხოვა, წავიდეთ, სულხანი ვნახოთ, გაჩვენებ, რა მდგომარეობაშიაო.
მე მაშინ თავი ვერ ავწიე, რომ სულხანისთვის თვალებში შემეხედა, იგი იმდენად მძიმე მდგომარეობაში იყო. ვალერი გრიგალაშვილი, რომელიც პროკურორი იყო იმ პერიოდში, ვალდებული იყო, მინიმუმ, გამოძიება დაეწყო. უამრავი ინფორმაცია გამოდიოდა კეთილსინდისიერი ადვოკატების მიერ სულხანის წამების შესახებ, ამაზე იწერებოდა, რატომ არ დაინტერესდა ამ ფაქტით?! მანახოს ვალერი გრიგალაშვილმა, სად დაიწყო გამოძიება?! სად არის ეს მასალები?! მარტო ამისთვის უნდა დაიჭირონ ის!
————————-
„ვერსია“, 08 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ მურმან დუმბაძესთან: რა ორი სცენარით განვითარდება მოვლენები აჭარის მთავრობაში
ნინო კომახიძე
აჭარის მთავრობის ახალი მეთაურის კანდიდატურა უკვე შერჩეულია. არჩილ ხაბაძეს, დიდი ალბათობით, ჩაანაცვლებს ზურაბ პატარაძე, ყაზახეთის ელჩი, რომელიც ახლაც აჭარაში იმყოფება და როგორც ამბობენ, ინტენსიურ შეხვედრებს მართავს აჭარის უმაღლესი საბჭოს წარმომადგენლებთან. მათ შორის, მურმან დუმბაძის გუნდის წევრ მედეა ვასაძესთან. საერთოდ, აჭარის მთავრობაში ისედაც არეული პროცესები ლევან ვარშალომიძის საქართველოში დაბრუნების და საარჩევნო გეგმების გაჟღერების შემდეგ უფრო სწრაფად განვითარდა და ბოლოს ხაბაძის წასვლით დასრულდა. თუმცა როგორც ვიცე-სპიკერი და ბათუმის მაჟორიტარი მურმან დუმბაძე ,,ვერსიასთან” აცხადებს, ხაბაძე ,,ოცნებამ” ორი სავარაუდო სცენარის გასათამაშებლად გადააყენა. დუმბაძე იმასაც გვიმხელს, რომ ერთ დროს მის საზოგადოებრივ მოძრაობას ,,ემსახურე საქართველოს” პარტიად სულ რამდენიმე დღეში გადააკეთებს, ხოლო ზურაბ პატარაძეს ვარშალომიძის მარჯვენა ხელს უწოდებს და ამბობს, რომ მისი დანიშვნა ყველაზე მეტად სწორედ ნაციონალებს აწყობთ. რას ნიშნავს ვარშალომიძის დაბრუნება და რას აპირებს პრეზიდენტი აჭარაში - ,,ვერსიას” მურმან დუმბაძე ესაუბრება.
- აჭარის უმაღლეს საბჭოს ახალ კანდიდატურას პრეზიდენტი წარუდგენს. საიდუმლო არავისთვისაა, რომ ის ყაზახეთის ელჩი, ზურაბ პატარაძე იქნება, თუმცა ,,ოცნებას” აჭარის მთავრობაში უმრავლესობა არ ჰყავს. ამ ფონზე, კანდიდატურის ჩაგდებას არ ელით?
- პირველ რიგში, იმას გეტყვით, რომ არჩილ ხაბაძის გადაყენების მთავარი მიზეზი, სინამდვილეში, ,,ოცნების” მიერ ჩატარებული რეგიონული გამოკითხვებია, სადაც არჩილ ხაბაძის ფიგურა საერთოდ არ ჩანს. ყველა დანარჩენ ჭორს კი საზოგადოებაში იმიტომ ყრიან, თითქოს ის საჯარო პოლიტიკაში დაბრუნდება, არადა, ასე არ იქნება! ზურაბ პატარაძე კი საერთოდ არაა მიბმული აჭარის რეგიონის მოსახლეობასთან, თუ არ ჩავთვლით ასლან აბაშიძის პერიოდს, როცა აჭარის პოლიციის თანამშრომელი იყო და შემდეგ, საბაჟოზე მოლარედ მუშაობდა. უკვე სააკაშვილის მმართველობის ბოლო პერიოდში, ყაზახეთის ელჩად დაინიშნა, რაც მის ბიოგრაფიაში ყველაზე მაღალი თანამდებობაა. კონსტიტუციურად, არის ასეთი დათქმა, რომ პრეზიდენტი, პრემიერთან შეთანხმებით, აფხაზეთის უმაღლეს საბჭოს წარუდგენს ახალ კანდიდატურას, თუმცა, ამ შემთხვევაში პრეზიდენტი ნომინალურია, ჯამში, კანდიდატს მაინც გიორგი კვირიკაშვილი წარადგენს. მიუხედავად იმისა, რომ უმაღლეს საბჭოში ,,ოცნება” უმრავლესობაში არ არის, თავად ზურაბ პატარაძე უკვე აქტიურად აწარმოებს მოლაპარაკებებს. მარტო ახლა კი არა, პატარაძე ერთი კვირის წინ აჭარაში იყო ჩამოსული და ინდივიდუალურ რეჟიმში ხვდებოდა როგორც ,,ოცნების”, ისე ნაციონალების წევრებს და ემუდარება, ჩემს კანდიდატურას დაუჭირეთ მხარიო. მიმდინარეობს პირდაპირი ნადირობა უმაღლესი საბჭოს 21-ვე წევრზე. მათ შორის, ადამიანები მიუგზავნეს მედეა ვასაძესაც, რომელმაც პატარაძის მხარდაჭერაზე კატეგორიული უარი განაცხადა.
- კი მაგრამ, ნაციონალებს გაცხადებული აქვთ, რომ მას მხარს არ დაუჭერენ, ,,ოცნება” კი დამოუკიდებლად ვერ გაიყვანს...
- პატარაძე მარტო ამ ორი გუნდის წარმომადგენლებს კი არა, ყველა პარტიას ელაპარაკება, მათ შორის ,,ფორუმსაც”, თავისუფალ დემოკრატებსა და რესპუბლიკელებს. ზოგთან ვინ მიაგზავნა, ზოგთან – ვინ. მისი ამოცანაა უბრალო უმრავლესობა, ანუ 11 ხმა კი არა, ხმათა 2/3, ანუ 14 ხმა მიიღოს. ნაციონალები მას მხარს არ დაუჭერენ, არც ქალბატონი ვასაძე, სხვა დეპუტატებთან კი ამიტომ იმართება ინტენსიური შეხვედრები. მინდა, თქვენი გაზეთის მეშვეობით განვაცხადო, რომ რაკი ვარშალომიძე აჭარაში არჩევნებში აპირებს მონაწილეობას, ჩათვალეთ, ჩემი პოლიტიკური დღის წესრიგი შეიცვლება. აქამდე არაერთი პარტიიდან მქონდა შემოთავაზება როგორც მაჟორიტარად, ისე, პარტიული სიით მათთან ერთად კენჭისყრაზე. თუმცა უახლოეს დღეებში საკუთარ პოლიტიკურ პარტიას შევქმნი, მედეა ვასაძესთან და სხვა თანამოაზრეებთან ერთად. ვფიქრობ, ვარშალომიძის გამოჩენა სწორედ ,,ოცნების” ინტერესებში შედის, ამიტომ არ უნდა დავუშვათ, ერთმანეთის ხარჯზე ამ ორმა ძალამ იხეიროს.
- რა ლოგიკით აწყობს ,,ოცნებას” ვარშალომიძის გამოჩენა და მის ხმაურიან ჩამოსვლას სააკაშვილის გეგმებთან რატომ არ აკავშირებთ?
- ფაქტია, ვარშალომიძის პოლიტიკური განაცხადი დღეს იმას ნიშნავს, რომ ის უნიათო ,,ოცნების” ხარჯზე რეანიმირებას აპირებს. თუმცა მას, რა თქმა უნდა, საკუთარი მხარდამჭერები ჰყავს, რომელთაც ჩვენ ვერ მოვუსპობთ. თუმცა მისი ავტორიტეტი დღეს ის არ არის, რაც 2012 წელს იყო _ ამას მხოლოდ არჩილ ხაბაძის უავტორიტეტობა განსაზღვრავს. სწორედ ამიტომ, ხალხს საკუთარი თავი და ახალი პარტია უნდა შევთავაზოთ. თუმცა ვარშალომიძეს ისევ შემორჩა მხარდამჭერები, უმაღლეს საბჭოშიც ჰყავს საკმაოდ დიდი წარმომადგენლობა, არ არსებობს საკრებულო, სადაც ფრაქცია არ ჰყავს და ამას ვერ წავართმევთ! მისი წინააღმდეგობის გაწევის ერთადერთი გზა კონკურენციაა.
- სააკაშვილი ვარშალომიძის მთავრობის ხელმძღვანელად დაბრუნებას აანონსებს. გამორიცხავთ, პრეზიდენტმა სწორედ ვარშალომიძის კანდიდატურა დაასახელოს?
- ჯერ ერთი, ,,ოცნება” თავად ვერ გასცდა ვარშალომიძის კადრებს. პატარაძე, რომლის დასახელებასაც აპირებენ, ისედაც ვარშალომიძის მარჯვენა ხელი იყო 2013 წლამდე. მეტიც, ეს პატარაძე მისი მეგობარიცაა. მისი დაწინაურებულია, თანაგუნ¬დელია. ასე თუ ისე, რაღაც კონტაქტები მაქვს ნაციონალებთან და ვიცი, რომ ნაციონალური მოძრაობა გახარებულია პატარაძის კანდიდატურით. დღეს მე ორ სცენარზე შემიძლია საუბარი: პრეზიდენტი წარადგენს კანდიდატურას. თუ მას ერთხელ ვერ დაამტკიცებენ, მაშინ 10 დღის ვადაში, მეორედ შეუძლია წარადგინოს როგორც იგივე, ისე ახალი კანდიდატურა. მეორედ ჩაგდების შემთხვევაში კი, პრეზიდენტი გაუშვებს უმაღლეს საბჭოს, აჭარის ტერიტორიაზე დროებით საპრეზიდენტო მმართველობას გამოაცხადებს და არჩევნებს ჩაატარებს. აქ პრეზიდენტი უკვე ნამდვილად არაა ნომინალური და მისი დისკრეცია მაღალია. ეს ერთი სცენარია. მეორე ვერსიით კი, ვფიქრობ, ,,ოცნება” აჭარის უმაღლესი საბჭოს 11 წევრს გაურიგდება, როგორც აქამდე აკეთებდა: ზოგი ბიზნესმენი გახდა, ზოგს პარტიულ სიას დაპირდებიან, ზოგის საქმე პროკურატურაშია, მაგრამ პროკურატურა დუმს და ა.შ. ალბათ ალასანიას პარტიის 3 წევრსა და თავად ალასანიასაც დაელაპარაკებიან, ან ,,კაბელების საქმეზე” გაურიგდებიან და ა.შ. ეს პროცესი კი სწორედ ვარშალომიძეს აწყობს. აჭარის უმაღლეს საბჭოში 7 წევრია ,,ოცნებიდან”, 3 ალასანიას პარტიელი, 1 რესპუბლიკელი და 1-იც ფორუმელი. ახლა ამ ადამიანებზეა დამოკიდებული, რა მოხდება და რომელი სცენარი განვითარდება.
