„რეზონანსი“: გიორგი კვირიკაშვილს სამთავრობო ცვლილებების განხორციელება, შესაძლოა, ზაფხულამდე მოუწიოს
„რეზონანსი“: ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: “პრემიერი ორ ცეცხლს შუაა, ძნელია, ფორმალურად ივანიშვილს წარმოადგენდე და საზოგადოებისთვისაც მისაღები იყო”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: «თამაზ მეჭიაურს თუ ვერ აჩერებენ, ნიშნავს, რომ ეს არის “ოცნების” აზრი”
„რეზონანსი“: რა შეიძლება გაცვალონ საქართველომ და რუსეთმა // “რუსეთი რასაც უნდა დაგვპირდეს, ის რეალურად აღიარებას უკან არ წაიღებს”
„რეზონანსი“: მმართველ გუნდში, ქვეყნის საგარეო კურსთან დაკავშირებით, არის თუ არა აზრთა სხვადასხვაობა?
———–
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნიკოლოზ მჟავანაძესთან: „ქართულ ოცნებაში“ სიტუაციას „ნაციონალების“ ჩანერგილები ურევენ”
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ პაატა ჯიბლაძესთან: „ნაციონალების“ მზაკვრულ გეგმებში მათი გაშლა-განფენა შედის“ // „მიხეილ სააკაშვილისა და ზურაბ ადეიშვილის ერთმანეთთან დაპირისპირება შეუძლებელია“ // „ქართული ოცნებისა“ და „რესპუბლიკელების“ კონფლიქტი უფრო გამწვავდება“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი ჩიტაურთან: ვინ დაატარებს პარლამენტში ჯიბით კონიაკს? // „სხდომის დაწყების წინ დეპუტატები თვრებიან“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სევდია უგრეხელიძესთან: „დავით ნარმანიას დააწინაურებენ”
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ დემურ გიორხელიძესთან: „ლარის გამყარება პრობლემებს ვერ შეამცირებს“ // „ჩვენი ეკონომიკის მოცულობა მხოლოდ 16 მილიარდი დოლარია“
———–
„ვერსია“: ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: რას ჰყვება ზურაბ ადეიშვილზე, რაზე ელაპარაკა მიხეილ სააკაშვილს „ნაციონალების“ დატოვებამდე რამდენიმე საათით ადრე და რა ერქმევა მის პარტიას
„ვერსია“: ახლები რევოლუციით იმუქრებიან?! // ინტერვიუ მანანა ნაჭყებიასთან: „ოცნებამ“ კეთილი ინებოს და ბოდიში მოიხადოს!“
———————
„რეზონანსი“, 10 მაისი, 2016 წელი
გიორგი კვირიკაშვილს სამთავრობო ცვლილებების განხორციელება, შესაძლოა, ზაფხულამდე მოუწიოს
თიკო ოსმანოვა
უახლოეს მომავალში პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილს, შესაძლოა, პირველი სამთავრობო ცვლილებების განხორციელება მოუწიოს. “რეზონანსის” ინფორმაციით, “რესპუბლიკელებისა” და “ქართული ოცნების” დაპირისპირება ჩიხში შედის – 3 “რესპუბლიკელი” მინისტრი თანამდებობას დროზე ადრე დატოვებს, აგვისტომდე აღარ მოიცდიან. რადგან განაწყენებულები არიან პრემიერზე, რომელმაც შერიგებისა და თანასწორობის მინისტრი პაატა ზაქარეიშვილი გააკრიტიკა.
ყოველ შემთხვევაში პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი ამბობს, რომ ამ საკითხზე იმსჯელებენ და გადაწყვეტილებას ამის შემდეგ მიიღებენ. “ქართულ ოცნებაში” კი ამ საკითხზე კომენტარს არ აკეთებენ.
“დატოვებენ თუ არა “რესპუბლიკელები” დაკავებულ თანამდებობებს, ამ საკითხზე პარტია იმსჯელებს. მინისტრსაც აქვს თავის აზრი და იტყვის. რა თქმა უნდა, ეს ნაბიჯი არ არის გადადგმული ერთიანობისკენ. ვფიქრობ, პრემიერი უნდა დაფიქრდეს, სანამ ასეთ განცხადებას გააკეთებს. დიდი თანამდებობის პირია, მაგრამ არ დაავიწყდეს, რომ ჩვენი დამტკიცებულია, მათ შორის რესპუბლიკელების” ხმებით. ვინმეს არ ეგონოს, რომ ციდან ჩამოფრინდა ქვეყნის გადასარჩენად”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას ლევან ბერძენიშვილი.
სახელდება მათი შესაძლო შემცვლელების ვინაობაც. არსებული ინფორმაციით, თინა ხიდაშელს თავდაცვის მინისტრის პოსტზე ირაკლი სესაიშვილი, გიგლა აგულაშვილს კი გარემოს დაცვის მინისტრის თანამდებობაზე ნინო სულხანიშვილი ჩაანაცვლებს, შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის პაატა ზაქარეიშვილის ადგილს კი ქეთევან ციხელაშვილი დაიკავებს.”მაკვირვებს პაატა ზაქარეიშვილის განცხადება, რადგან ეს არის აბსოლუტურად არაობიექტური განცხადება. ვფიქრობ, რომ საქართველოს მთავრობის, მათ შორის პარლამენტარების მხრიდან გაკეთდა არაერთი განცხადება და საქართველოს მთავრობა გამოხატავს “ქართული ოცნების” ნებას, პრიორიტეტებს.
“ვფიქრობ, რომ მთავრობის წევრის მხრიდან, მითუმეტეს არაობიექტური კრიტიკა მმართველი ძალის, ძალიან გასაკვირი და მიუღებელია. ძალიან გული მტკივა ამ განცხადების გამო. დიდ პატივს ვცემ პაატა ზაქარეიშვილს, მაგრამ მისი განცხადება, ჩემი აზრით, იყო ნაჩქარევი და ობიექტურობას დაშორებული”, – აღნიშნა გიორგი კვირიკაშვილმა.
თავად პაატა ზაქარეიშვილს კი თამაზ მეჭიაურის განცხადებებზე “ქართული ოცნების” დუმილი აკვირვებს.
დროზე ადრე სამთავრობო ცვლილებებს არ გამორიცხავს პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე. მისი თქმით, ახალ მინისტრებს პირადად გიორგი კვირიკაშვილი დანიშნავს, მაგრამ ბიძინა ივანიშვილთან შეათანხმებს.
“ისეთი ტემპით მიმდინარეობს უფრსკრულის გაფართოება “რეპუბლიკელებსა” და ხელისუფლებას შორის, რომ გასაკვირი არ არის. მეჭიაური არ არის ეული წინასწარმეტყველი, რომელიც მხოლოდ საკუთარ აზრს ლაპარაკობს და არც იცის, რა განწყობა არსებობს პარტიის კენწეროში. მეჭიაურმა გამოხატა კენწეროში არსებული აზრი, და თანაც მაშინ, როცა თავდაცვის მინისტრს გადაწყვეტილი ჰქონდა “ორი ტანკის” შემოყვანა საქართველოში და ისიც დროებით”, – განუცხადა “რეზონანსს” სოსო ცინცაძემ. მისივე თქმით, მინისტრების დანიშვნას ექნება სიმბოლური ხასიათი და რეალურად ქვეყანაში არაფერი შეიცვლება:
“ქვეყანაში, სადაც პროფესიონალიზმის ცნებაც კი არ არსებობს, იქ კადრებზე ლაპარაკი ზედმეტია. სესიაშვილი გაცილებით მომზადებულია ამ პოსტისთვის, ვიდრე ხიდაშელი. იმიტომ, რომ სესიაშვილი 4 წელი, ასე თუ ისე ამ საქმეში იყო ჩართული. თუმცა საერთოდ არ მესმის, აქ რას შეცვლის კარგი თუ ცუდი მინისტრი?! ამ ცვლილებებიდან ველოდები იმას, რომ სახელმწიფო სტრუქტურების კრიზისი კიდევ უფრო გაღრმავდება. ახლა დაინიშნება მხოლოდ და მხოლოდ კვირიკაშვილის კადრი, რასაკვირველია, ივანიშვილთან შეთანხმებით, ვინაიდან ახლა ამ დანიშვნას ექნება სიმბოლური ხასიათი. არჩევნების მერე მაინც ახალი მთავრობა უნდა შედგეს”, – გვითხრა სოსო ცინცაძემ.
პოლიტოლოგ გია ხუხაშვილის თქმით კი, “რესპუბლიკელებს” თანამდებობა აქამდე უნდა დაეტოვებინათ.
“გაუგებარი პოლემიკაა, ვფიქრობ, მეჭიაურის განცხადების ზედმეტი დრამატიზირება ხდება. როგორც ჩანს, კოალიაციის დაშლის შემდეგ “რესპუბლიკელებს” გულში წყენა აქვთ დარჩენილი და ამიტომაც ახდენენ ამის დრამატიზირებას. თუ დავაკვირდებით, ძირითად მათი კომენტარების ბაზაზე ხდება ვითარების განსაკუთრებულად წარმოჩენა. თორემ მეჭიაურს განსაკუთრებული არაფერი არ უთქვამს. რაც შეეხება თანამდებობს, აქამდე უნდა დაეტოვებინათ. ახლა ამით ვაჭრობენ, თუ პოლიტიკურ ქულას იწერენ, არ ვიცი. თუმცა ჯობია საკუთარი ამომრჩევლების მოძიებაზე იფიქრონ, რომელიც არ ჰყავთ”, – უთხრა “რეზონანსს”გია ხუხაშვილმა.
ცნობისთვის, “რესპუბლიკელებმა” კოალიაცია მარტში დატოვეს, თუმცა, როგორც მაშინ პარტიის თავმჯდომარე ხათუნა სამნიძე აცხადებდა, უმრავლესობის რეჟიმში და მინისტრებიც თანამდებობეზე აგვსტომდე დარჩებოდნენ.
„რეზონანსი“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: “პრემიერი ორ ცეცხლს შუაა, ძნელია, ფორმალურად ივანიშვილს წარმოადგენდე და საზოგადოებისთვისაც მისაღები იყო”
სალომე სარიშვილი
პოლიტოლოგი სოსო ცისკარიშვილი მიიჩნევს, რომ დეპუტატი თამაზ მეჭიაური მისივე განცხადებებით, მხოლოდ და მხოლოდ ყოფილი პრემიერ-მინისტრის, ბიძინა ივანიშვილის სათქმელს ამბობს. ექსპერტის თქმით, ამგვარი ვარაუდი არა მხოლოდ გუშინდელი განცხადებების შემთხვევაში, არამედ ბევრი სხვა საკითხების წამოჭრისას დადასტურდა. “ბატონი მეჭიაური მხოლოდ ისეთ თემებზე საუბრობს, რომელიც შეიძლება მხოლოდ ბატონ ივანიშვილს აწუხებდეს და ეს უკვე დიდი ხანია, ძალიან კარგადაა გასაგები”, – ამბობს “დამოუკიდებელ ექსპერტთა კლუბის” პრეზიდენტი.
სოსო ცისკარიშვილის აზრით, პრემიერ-მინისტი გიორგი კვირიკაშვილი ყველანაირი გზით ცდილობს მის მიმართ გაჩენილი საზოგადოებრივი ნდობა შეინარჩუნოს და ამის დასტური დეპუტატ მეჭიაურის მისამართით გაკეთებული მისი გუშინდელი, საპასუხო განცხადებაც იყო. თუმცა, პოლიტოლოგის თქმით, ამ ბალანსმა დიდხანს, შესაძლოა, არ გასტანოს, რადგან პრემიერს ივანიშვილის გავლენისგან თავის დაღწევა გაუჭირდება, რასაც ცისკარიშვილის ვარაუდით, შესაძლოა მისი თანამდებობაც კი შეეწიროს.
ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ სიახლეებზე “რეზონანსი” პოლიტოლოგ სოსო ცისკარიშვილის ესაუბრა.
სოსო ცისკარიშვილი: ჩემთვის ასეთი ტიპის განცხადებების ავტორი წარმოდგენილია, როგორც მხოლოდ რუპორი ბატონი ბიძინა ივანიშვილისა. წარმოუდგენელია, რომ ბატონი მეჭიაური “ქართული ოცნების” ლიდერი საკუთარი ინიციატივით გამხდარიყო. არც კი გვახსოვს ბოლოს ივანიშვილმა სიტყვა ნატო როდის ახსენა, მაგრამ სამაგიეროდ თავისი აზრების გამომხატველად აგერ მეჭიაური მოგვივლინა.
სხვა შემთხვევაში სრულიად მკაფიო დასახელების კომიტეტის თავმჯდომარეს, რომელსაც პოლიტიკური ვექტორების შეფასებასთან არანაირი საერთო არ აქვს, ასე არ მოიქცეოდა. ის მხოლოდ ისეთ თემებზე საუბრობს, რომელიც შეიძლება მხოლოდ ბატონ ივანიშვილს აწუხებდეს და ეს ძალიან კარგადაა გასაგები.
- თუმცა მეჭიაურის განცხადებებზე გუშინ როგორც პრემიერს, ისე მთავრობის სხვა წარმომადგენლებასაც კი მოუწიათ განმარტებების გაკეთება. პრემიერმა ისიც კი თქვა, რომ დეპუტატ მეჭიაურის განცხადება აბსოლუტურად აცდენილია “ქართული ოცნების” საგარეო კურსს. როგორ ფიქრობთ, რამდენად საზიანოა, მით უფრო წინასაარჩევნო პერიოდში ამგარი რადიკალური განცხადებები თავად გუნდისთვის, ხომ არ შეიძლება ეს გარკვეულ დაპირისპირებად მივიჩნიოთ?
- მოდით, ნუ ჩავთვლით, რომ ეს ადამიანი (თამაზ მეჭიაური) რომელიმე პოლიტიკური ძალის ლიდერია, ასე არგებს თავად “ოცნებასაც” და საზოგადოებასაც, რომელიც ადრე თუ გვიან გამოავლენს ზუსტად იმავე დამოკიდებულებას, რასაც ბატონი მეჭიაურისგან ვიღებთ. თუმცა როდის მოხდება ეს, არჩევნებამდე, თუ მას მერე, ეს ჯერ კიდევ საკითხავია, ამიტომ ამ საკითხზე, მის განცხადებებსა და გუნდის ზიანზე საუბარი ახლა ნაადრევია. თუ ამდაგვარი რამ მოხდა, მაშინ აღარავის ექნება ეჭვი იმის თაობაზე, რომ ერთ-ერთ ლიდერად მოხსენიებული ბატონი თამაზი გვარად მეჭიაური კი არა, მეჭიაური-ივანიშვილისაა. ფაქტია, რომ ჩვენი პრემიერ-მინისტრი საზოგადოების საკმაოდ მაღალ ნდობას ფლობს, თუმცა ახლა ის ორ ცეცხლს შუაა მოხვედრილი. ძნელია ფორმალურად ივანიშვილს წარმოადგენდე და ამავე დროს საზოგადოების სხვადასხვა ფენისთვის მისაღები იყო, იგი ჯერჯერობით ამას ახერხებს და სტაბილურობას ინარჩუნებს.
ნუ გაგვიკვირდება, რომ აუცილებლად დადგება ის საათი, როცა თანამდებობის დატოვება ბატონ კვირიკაშვილსაც მოუწევს. გარდა ამისა, ალბათ არც ის იქნება გამორიცხული, პრემიერ-მინისტრად საქართველოს კადრებთუხუცესის რუპორი მოგვევლინოს, ვგულისხმობ რა, ისევ თამაზ მეჭიაურს. მიუხედავად იმისა, რომ მეჭიაურის მიმართ საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში ნეგატიური განწყობა არსებობს, მის დაბალანსებას ისევ ივანიშვილი ახერხებს, რომელმაც ქვეყანას ქველმოქმედება აჩუქა.
- მმართველ ძალას რომ თავი დავანებოთ, დაპირისპირება და უთანხმოება არც ოპოზიციურ ძალებს აკლიათ. რას ფიქრობთ, რა ხდება “ნაციონალურ მოძრობაში,” გასულ კვირას მთავარი ოპოზიციური ძალა ერთ-ერთმა ლიდერმა გიორგი ვაშაძემ დატოვა. მედიაში ბევრი ითქვა იმის შესახებ, რომ პარტიაში ძველსა და ახალ სახეებს შორის უთანხოებაა და ეს საარჩევნო სიების პირველ ათეულს უკავშირდება…
- ვფიქრობ, იმ პოლიტიკური ძალის წიაღში, როგორიც “ნაციონალური მოძრაობაა”, ბუნებრივი პროცესი მიმდინარეობს. პარტია უკვე წლებია საკუთარი თავის გამხნევებას ცდილობს, თუმცა ამისთვის უკვე საკმარისი რესურსი აღარ გააჩნია. რაც უფრო მოახლოვდება არჩევნების თარიღი, ამგვარი დაპირისპირება მითუფრო გაიზრდება.
როგორი კონფიგურაციით წარდგება ამ სათაურის მქონე პოლიტიკური ძალა არჩევნებზე, ამის წინასწარმეტყველება ძალიან უმადური საქმე იქნება, რადგან მოქმედი პირნი მხოლოდ საქართველოში არ გახლავთ – ზოგიერთი მათგანი უკრაინიდან იბრძვის, ზოგი უნგრეთიდან, ხოლო ზოგიც მოსკოვიდან აკონტროლებენ სიტუაციას, თუმცა რა პასუხი ექნება ჩვენს საზოგადოებას, ამას არაუგვიანეს 10 ოქტომბრისა აუცილებლად გავიგებთ.
“ნაციონალურ მოძრაობას” პოლიტიკური კრიზისი ჯერ კიდევ 2012 წლიდან დაუდგა, თუმცა მათ ეს წლები მაინც ვაჟკაცურად გადალახეს, დღეს კი ვხედავთ, რომ მათი წინასაარჩევნო კამპანია ჯერ კიდევ მაშინვე, 4 წლით ადრე დაიწყო. კარგი იქნება, თუ საკუთარ ამბიციებს დაიკოებენ და ერთმანეთის წინააღმდეგ გადადგმული ნაბიჯების ნაცვლად, ისევ ერთ გუნდად შეიკვრებიან. თუ, რა თქმა უნდა, კვლავ სურთ პოლიტიკურ ასპარეზზე ყოფნა.
„რეზონანსი“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: «თამაზ მეჭიაურს თუ ვერ აჩერებენ, ნიშნავს, რომ ეს არის “ოცნების” აზრი”
ნინო ქეთელაური
“რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი “რეზონანსთან” საუბრისას აღნიშნავს, რომ თამაზ მეჭიურის განცხადებები, ქვეყნის საგარეო კურსს საფრთხეს უქმნის. ამ საკითხზე მმართველი გუნდის წევრების დუმილი კი, როგორც დეპუტატი ამბობს, შესაძლოა, აღქმული იყოს, როგორც გუნდის ერთიანი პოზიცია. მისივე თქმით, თამაზ მეჭიაური თავისი განცხადებებით საქართველოს პარტნიორებს შეურაცხყოფას აყენებს, რის გამოც მისი პარტიიდან გარიცხვაა საჭირო.
ლევან ბერძენიშვილი: მეჭიაურის განცხადებები არის ანტიქართული. ეს დაგმო პრემიერ-მინისტრმაც კი, მაგრამ მინდა გითხრათ, რომ მეჭიაური აკეთებს განცხადებებს, მისი კოლეგები კი, უბრალოდ, ემიჯნებიან, ან ამბობენ, რომ მას ამის უფლება აქვს. ჩემი აზრით, უკვე ნათელია, რომ, თუ მეჭიაური “ქართული ოცნებასთან” ერთად იქნება, ამით პარტიას ზიანს მიაყენებს. მეჭიაურის განცხადებები გაცდა ერთი კაცის შეფასებებს. ჯერ ერთი, ის საგარეო საკითხში ჩარეული არასდროს ყოფილა, მაგრამ ვიღაცამ მისცა უფლება ილაპარაკოს.
ახლა დადგა დრო, რომ თქვან, ამ კაცს აჩერებენ თუ ვერა. თუ ვერ აჩერებენ, ნიშნავს, რომ ეს არის “ქართული ოცნების” აზრი. ამიტომ გამიჯვნა, უკვე ძალიან სასაცილოა. განსაკუთრებით დამამძიმებელი იყო გიორგი კვირიკაშვილის საქციელი, როდესაც საყვედური უთხრა პაატა ზაქარეიშვილს. სრულიად გაუგებარი იყო, ზაქარეიშვილმა რა დააშავა, როდესაც მან თქვა, რომ მეჭიაურის განცხადებაზე მეტად აკვირვებს ის, რომ “ქართული ოცნება” არ აკეთებს სათანადო განცხადებას.
გააკეთა თუ არა ეს განცხადება, მივმართე უმრავლესობის ლიდერს, რომ გაეკეთებინა განცხადება და მან მიპასუხა, დაბადების დღე მაქვს, არ მცალიაო. დაბადების დღე კი არა, საქართველოს ინტერესებს ეხება საქმე, საქართველოს პარტნიორებს, ამერიკას, ბრიტანეთს შეურაცხყოფა მიაყენა მეჭიაურმა, პროვოკატორები უწოდა და საჭიროა, რომ ეს კაცი დაუყოვნებლივ გაირიცხოს პარტიიდან და ითქვას, რომ მასთან საერთო არაფერი არ გვაქვს.
- არსებობს ეჭვი, რომ თამაზ მეჭიაური ბიძინა ივანიშვილის აზრებს ახმოვანებს. რამდენად საფუძვლიანია ეს მოსაზრება?
- მე არ ვიცი, ვის აზრებს ახმოვანებს, მაგრამ ვისიც უნდა იყოს, ეს აზრები ეწინააღმდეგება ქართულ სახელმწიფოებრივ ინტერესს. ბიძინა ივანიშვილს ენა აქვს და თუ უნდა, იტყვის თავის სათქმელს. არ მგონია, მეჭიაურის დახმარება სჭირდებოდეს. თამაზ მეჭიაური სამი მოწვევის პარლამენტში იყო და ხმა არ ამოუღია, უცებ გაირკვა, რომ თურმე ქვეყანაში მთავარი ფიგურა ყოფილა და ის წყვეტს ამერიკის შეერთებული შტატები პარტნიორია, თუ არა.
- ამბობენ იმასაც, რომ ის “ქართული ოცნების” საარჩევნო სიაში ვერ მოხვდა და მისი ეს განცხადება ამან განაპირობა…
- მაგას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს. სანამ საარჩევნო სიამდე მივალთ, მანამდე დაღუპავს ქვეყანას ასეთი ტიპის განცახადებებით. რა თქმა უნდა, არ უნდა იყოს სიაში, მაგრამ ეგ არ არის ჩვენი საქმე, არც პარტიაში უნდა იყოს ასეთი კაცი.
- ეს ყველაფერი “რესპუბლიკელებსა” და “ქართულ ოცნებას” შორის კიდევ უფრო დიდ დაპირისპირებას ხომ არ გამოიწვევს?
- მე არ ვიცი რას გამოიწვევს, მაგრამ არა მგონია მაგის გამო მეჭიაურს ვინმე მოუფრთხილდეს. რაც მან “რესპუბლიკელებზე” თქვა, საკმარისია. ჩვენ არ ვუსმენთ და ასეთი ადამიანების შეფასება არ გვაინტერესებს, მაგრამ საქართველოს არ იცავენ და “რესპუბლიკელებს” ვინ დაიცავს მისგან?! საქართველოს 80%-ს უნდა ნატო და ევროკავშირი, ამიტომ ტყუილად ჰგონიათ, რომ “რესპუბლიკელების” გარდა ნატო არავის უნდა. ეს ქართველი ხალხის ნებაა და მეჭიაურის განცხადება ამ ნებას ეწინააღმდეგება. პრემიერმა ამიტომ გასცა პასუხი, რომ ეს განცხადება ჩვენს საგარეო კურსს ეწინააღმდეგებაო, მაგრამ ეს პასუხი არ არის საკმარისი და თან დაგვიანებულია.
- ამ განცხადებით ქვეყნის ევროპულ კურს საფრთხე ხომ არ ემუქრება?
- რა თქმა უნდა, ემუქრება. თქვენ ხომ არ გგონიათ, რომ მეჭიაური ამას იტყვის და ევროპარლამენტში იტყვიან – რა კარგი უთქვამსო?! ეს იმ წუთაშივე ტირაჟირებულია და წინ დაგვხვდება ყველას, როდესაც ევროპის საბჭოში ჩავალთ. ერთმა თქვა, მეორემ, სოსო ჯაჭვლიანმა მხარი დაუჭირა, ქალბატონმა ვიცე-სპიკერმა სათანადოდ არ გააკრიტიკა, ადამიანის უფლებათა კომიტეტის თავმჯდომარე დუმს, უმრავლესობის ლიდერს არ სცალია და რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი აისახება. იტყვიან, რომ როგორც ჩანს, ეს საქართველოს ხელისუფლების პოზიციააო.
- რას იტყვით ჯანელიძე-ლავროვის შესაძლო შეხვედრაზე, უნდა შედგეს თუ არა ის?
- მე არ ვიცი, ეს მთავრობის გადასაწყვეტია. მაგრამ ვფიქრობ, სალაპარაკო რუსეთთან არაფერი გვაქვს, სანამ ოკუპანტია და თითს გვიქნევს, ჭკუას გვასწავლის, ვინ უნდა მოვიწვიოთ, ვინ უნდა იყოს პარტნიორი და ა.შ. ვიმსჯელებთო, ამბობს ვიცე-პრემიერი კალაძე, თუმცა პრემიერ-მინისტრის განცხადებიდან ჩანს, რომ შეიძლება ეს შეხვედრა არ იყოს მომზადებული. მე ვფიქრობ, ახლა ასეთ შეხვედრას არანაირი აზრი არ აქვს.
- როგორ ფიქრობთ, რუსეთთან მიმართებაში შესაცლელია თუ არა პოლიტიკა?
- ქართველმა ხალხმა თქვა, რომ ევროპასთან ინტეგრაცია უნდა მოხდეს და რუსეთთან ურთიერთობა გაუმჯობესდეს. ზოგადად ურთიერთობა უნდა გავაუმჯობესოთ, მაგრამ როდესაც ის გეუბნება, რომ მე ვარ ოპკუპანტი და არ გაბედო ამერიკელებთან და ინგლისელებთან დაახლოება, ასეთ ვითარებაში ძალიან რთულია რუსეთთან დაახლოება.
„რეზონანსი“, 10 მაისი, 2016 წელი
რა შეიძლება გაცვალონ საქართველომ და რუსეთმა
“რუსეთი რასაც უნდა დაგვპირდეს, ის რეალურად აღიარებას უკან არ წაიღებს“
ეკატერინე ბასილაია
დღეს საქართველოსა და რუსეთის მაღალი რანგის წარმომადგენლების შეხვედრა საქართველოსთვის სარისკო და წამგებიანია, ამგვარი რამ მხოლოდ მოსკოვის ინტერესში შედის და ჩვენ პუტინს ამაში ხელი არ უნდა შევუწყოთ, – ასე აფასებენ პოლიტოლოგები საგარეო საქმეთა მინისტრის, მიხეილ ჯანელიძის განცხადებას იმაზე, რომ “შესაბამისი გარემოებებისა და მომზადების შემთხვევაში” რუს კოლეგა სერგეი ლავროვთან შეხვედრა გამორიცხული არ არის.
საქართველოსა და რუსეთს შორის მოლაპარაკების დაწყებისას ორივე მხარის პრინციპული თემები უკვე დეკლარირებულია: საქართველოსთვის ესაა ტერიტორიების დეოკუპაცია, რუსეთისთვის კი – საქართველოს მიერ ევროატლანტიკურ კურსზე უარის თქმა და სამომავლოდ ევრაზიულ კავშირში გაწევრიანება.
ანალიტიკოსების თქმით, სხვა გასაცვლელი და მოსალაპარაკებელი თემა მოსკოვსა და თბილისს არ აქვს. თუმცა ამბობენ იმასაც, რომ საქართველოს ხელისუფლებას რომც უნდოდეს, ევროატლანტიკურ კურსზე უარს ვერ იტყვის, რუსეთი კი აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობის აღიარებას უკან არ წაიღებს, ამდენად ნებისმიერი შეხვედრა ჩანასახშივე პერსპექტივას მოკლებულია. ნატო-რუსეთის ურთიერთობის კონფრონტაციულ ფონზე კი მარტო შეხვედრა შეხვედრისათვის საქართველოსთვის წამგებიანია, რადგან ამით რუსეთი დასავლეთის თვალში საქართველოს ნდობის საკითხს დააყენებს ეჭვქვეშ. ამდენად პოლიტოლოგები გარიგების რამე შანსს ამ ეტაპზე გამორიცხავენ და უკვირთ, საგარეო საქმეთა მინისტრმა საერთოდ რატომ ისაუბრა სავარაუდო შეხვედრაზე.
პოლიტოლოგების თქმითვე, საქართველო-რუსეთს შორის არსებობს ჟენევისა და კარასინი-აბაშიძის ფორმატები და ეს ფორმატი საკმარისია ნებისმიერ თემაზე სასაუბროდ.
ცნობისათვის: მიხეილ ჯანელიძემ შეხვედრის სურვილზე “კვირის პალიტრასთან” ინტერვიუში ისაუბრა და მის განცხადებას გამოხმაურება “ქართულ ოცნებაშიც” მოჰყვა. ვიცე-პრემიერმა კახა კალაძემ განაცხადა, რომ აღნიშნული შეხვედრისთვის შესაბამისი მომზადებაა საჭირო, ლავროვთან შეხვედრა “შეხვედრა-შეხვედრისთვის” არ უნდა იყოს და მხოლოდ მაშინ უნდა გაიმართოს, თუ ის რამე შედეგის მომტანი იქნება.
პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი სესიაშვილი კი მიიჩნევს, რომ შეხვედრის ამოსავალი წერტილი უნდა იყოს ის, როგორ უნდა მოხდეს დეოკუპაცია და ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა. გამოითქვა განსხვავებული მოსაზრებაც.
საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარე თამაზ მეჭიაური ამბობს, რომ მინისტრების შეხვედრის შემთხვევაში, წინაპირობების დაყენება, რომ მყისიერად დააბრუნონ ტერიტორიები, არ უნდა მოხდეს, რადგან ამას რუსეთი არ გაიზიარებს.
გარდა დეოკუპაციისა, არის თუ არა სხვა საკითხი, რაზეც შესაძლოა მოსკოვთან მოლაპარაკების დაწყება ღირდეს და რა შეიძლება მოსკოვმა და თბილისმა ერთმანეთს შესთავაზონ?
უსაფრთხოების საკითხებში ექსპერტი ვახტანგ მაისაიას თქმით, ჩვენ დღეს საომარ მდგომარეობაში ვართ და არათუ მარტო ტერიტორიები გვაქვს სადავო, არამედ სამშვიდობო ხელშეკრულებაც. ასე რომ, ორივე მხარე შეზღუდულია და რა შეთავაზებებზე შეიძლება იყოს საუბარი, არ ესმის. იგი ამბობს, რომ ამ ეტაპზე ერთი საკითხი, რაც რუსეთის მხრიდან დაისმება, ეს საქართველოს ნატოში ინტეგრაციის შეჩერება და რუსულ ორბიტაზე გადასვლის პერსპექტივაა. ხოლო სანაცვლოდ რამდენად წავა პუტინი დათმობაზე და დე ფაქტო აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის აღიარებას უკან წაიღებს, ეს კიდევ საეჭვოა, რადგან შესაძლოა რუსეთი რაღაცას დაგვპირდეს, მაგრამ შემდეგ არ შეასრულოს. უფრო მეტიც, თუ ჩვენ ევროატლანტიკურ კურსზე უარს ვიტყვით, შესაძლოა, რუსეთმა ჩვენს სახელმწიფოებრიობასაც კი დაუსვას წერტილი.
“დღეს ნატოს გაფართოება რუსეთისთვის მტრულად აღქმული ქმედებაა, თან ეს ყველაფერი ცივი ომის ფაზაზე ხდება და საქართველო ნატოსკენ შეუქცევადად მიდის, რაც რუსეთის ინტერესებს ეწინააღმდეგება, სწორედ ამ გარემოებების გამო შესაძლოა მოსკოვიდან წამოვიდა გარკვეული სიგნალები შეხვედრის სურვილზე, მაგრამ ეს ჩვენ დადებითს არაფერს მოგვცემს”, – ამბობს მაისაია და აცხადებს, რომ თუკი რუსეთს რამე მოსალაპარაკებელი აქვს, არსებობს ჟენევისა და კარასინი-აბაშიძის ფორმატი და ამ ფორმატებში ყველა საკითხზე შესაძლებელია საუბარი. ჩვენ არანაირი გარანტია არ გაქვს, რომ რუსეთმა არ გადადგას ცბიერი ნაბიჯი, საქმე გაგვიფუჭოს დასავლეთთან, ასევე მეზობელ თურქეთთან და თავადაც არაფერი დაგვითმოს. ყარაბაღის მაგალითისგან განსხვავებით, რუსეთს საქართველოს მიმართ აგრესიული პოლიტიკა გააჩნია და რასაც უნდა დაგვპირდეს, ის რეალურად აღიარებას უკან არ წაიღებს.
ვერანაირი გარიგების შანსს ვერ ვხედავ და საგარეო საქმეთა მინისტრების შესაძლო შეხვედრაზე საუბარმაც კი, მით უფრო იმ ფონზე, როდესაც დასავლეთსა და რუსეთს შორის ურთიერთობა უკიდურესად გამწვავებულია, ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორები რამდენად ჩათვლიან ამ შეხვედრას, როგორც პოზიტიურ ელემენტს?
მართალია, დასავლეთის წამყვანი სახელმწიფოები, სააკაშვილის დროსაც კი, რუსეთთან ურთიერთობის დაბალანსებისკენ მოგვიწოდებდნენ, მაგრამ მაშინ აშშ-სა და რუსეთს შორის გადატვირთვის პოლიტიკა იყო და დეტანტური ურთიერთობა მიდიოდა. დღეს კი აშშ-სა და რუსეთს შორის არადეკლარირებული ომია. ამდენად ჩვენთვის პიარის თვალსაზრისითაც კი ამგვარი შეხვედრა წამგებიანია, ამით მხოლოდ რუსეთი მოიგებს, რომ დასავლეთში გარკვეულ პოლიტიკურ წრეებს ჩვენ მიმართ უნდობლობა გაუჩინოს.
თუ ჩვენ რუსეთთან დიალოგი გვინდა, არსებობს იგივე ჟენევისა და კარასინ-აბაშიძის ფორმატები და ამ ფორმატების ინტენსიფიკაცია იქნებოდა ყველაზე ოპტიმალური და არა ის, რაზეც ახლა გაჟღერდა. თუკი დეოკუპაცია გამორიცხულია და ეს ასეცაა, სხვა საკითხების განსახილველად ეს ფორმატები აბსოლუტურად დამაკმაყოფილებელია. ამ ფორმატებში შეიძლება განიხილონ იგივე ეკონომიკური ურთიერთობის გაღრმავება და იგივე უვიზო რეჟიმის დაწესება საქართველოს მოქალაქეებისთვის. უვიზოს დაწესებაზეც კი რუსეთი დიპლომატიური ურთიერთობის აღდგენას ითხოვდა და დეოკუპაციის გარეშე ესეც წარმოუდგენელია. ამიტომაც ჩვენმა მხარემ ამაზე უარი თქვა და სწორადაც”, – ამბობს ვახტანგ მაისაია. იგი აღნიშნავს იმასაც, რომ 2015 წელს დამტკიცებული რუსეთის ეროვნული უსაფრთხოების კონცეფციაში ძალიან მკაფიოდ წერია, რომ რუსეთი აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის რესპუბლიკებთან სტრატეგიული სამოკავშირეო ურთიერთობას სულ მცირე 6 წლის განმავლობაში განახორციელებს. ასე რომ, არანაირ დეოკუპაციაზე ილუზია არ უნდა გვქონდეს.
“შესაძლოა, ეს არც კი იციან ჩვენს საგარეო საქმეთა სამინისტროში და ამ დონის ანალიზიც არ კეთდება. მინისტრს შეხვედრის შესაძლებლობაზე არ უნდა ესაუბრა, მკაფიოდ უნდა თქმულიყო, რომ დღეს არ არის შესაბამისი ფონი”, – დასძენს ვახტანგ მაისაია.
საერთაშორისო ურთიერთობათა დოქტორი თორნიკე შარაშენიძე აცხადებს, რომ რუსეთისგან მაქსიმუმ რაც შეიძლება მიგვეღო, ეს იყო ქართული ბოსტნეულისა და ღვინის გატანა და ამას მივაღწიეთ, რის სანაცვლოდაც, თვლის, რომ საქართველოში დაბრუნდა რუსული სპეცსამსახურები და პროპაგანდა. ამის იქით თბილისმა და მოსკოვმა რაზე უნდა მოილაპარაკონ, არ იცის.
“რუსეთთან დაძაბულობა დამცხრალია და ახლა ლავროვთან შეხვედრიდან კარგს რას უნდა ველოდოთ, ეს არ ვიცი. უსაფრთხოების საკითხებზე ვერ მოილაპარაკებენ, იმიტომ რომ რუსეთი არ ცნობს ჩვენს ტერიტორიულ მთლიანობას და ჩვენ კი ტერიტორიების დაკარგვას არ შევეგუებით. ჩემი პოზიცია ისაა, რომ საქართველოსნაირი ქვეყანა, რომელიც სუსტ მდგომარეობაშია, უმჯობესია მოერიდოს ისეთ აგრესიულ ქვეყანას, როგორიც რუსეთია. შეხვედრის შემთხვევაში კი შანსია, ჩვენ უფრო მეტი დავთმოთ, ვიდრე რუსეთმა, ამიტომაც არ მესმის, რისთვის გამოიდეს თავი ვიღაც-ვიღაცებმა შეხვედრა მოაწყონ. ჩვენ დასათმობი არაფერი არ გვაქვს. ერთადერთი მეჭიაურს და მისნაირებს სჯერათ, რომ თუკი ნატოზე უარს ვიტყვით, რუსეთი ტერიტორიებს დააბრუნებს, ეს კი აბსურდია. როგორც ჩანს, “ქართულ ოცნებაში” ფიქრობენ, თუკი შეხვედრა შედგება, ეს დიდ მიღწევად ჩაეთვლებათ. ეჭვი მაქვს, რომ ვიღაც-ვიღაცები ვერ ხვდებოდნენ, ეს რამდენად სახიფათო შეიძლება იყოს”, – მიიჩნევს თორნიკე შარაშენიძე.
პოლიტოლოგ კორნელი კაკაჩიას მიაჩნია, რომ ამ შესაძლო შეხვედრაზე საფრთხეები უფრო დიდია, ვიდრე საჩვენო შესაძლებლობები, რადგან არაფერიც რომ არ გამოვიდეს შეხვედრიდან, მოსკოვი დიპლომატიური ბრძოლის ფლანგზე მოგებული რჩება, ჩვენ კი შესაძლოა დავკარგოთ ნდობა დასავლეთში. კორნელი კაკაჩიას თქმით, ასეთი სურვილი სხვა დროსაც გაჟღერებულა, იგივე პრეზიდენტის მხრიდანაც, მაგრამ რეალურად საქმე არ დაძრულა და დიდი ალბათობით, ამგვარივე კიდევ ერთ ფუჭ განცხადებად დარჩება ეს, მხოლოდ იმის დემოსტრირებისთვის, რომ საქართველო რუსეთთან ურთიერთობის ნორმალიზებისთვის და დიალოგისთვის მზადაა.
“ჩვენი მოთხოვნა უნდა იყოს და არის დეოკუპაცია, სანაცვლოდ შესათავაზებელი არაფერი არ გვაქვს, გარდა იმისა, რომ ევროატლანტიკურ ინტეგრაციაზე უარი ვთქვათ, თუმცა ეს ვარიანტი საქართველოსთვის კატეგორიულად მიუღებელია. იმდენად შორს არის წასული ჩვენი ევროატლანტიკური კურსი, რომ ამაზე უარის თქმას ხელისუფლება ვერ გაბედავს. ეს რომც მოხდეს, რუსეთი აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის აღიარების უკან არ წაიღებს, რადგან ეს ქვეყნის პრესტიჟისთვის ძალიან ცუდია. ამიტომ შესაძლოა იყოს შეთავაზება, რუსეთის საფარქვეშ შეიქმნას რაღაც ახალი ფედერაციული სახელმწიფო წარმონაქმნი, სადაც საქართველო, აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი დამოუკიდებელ ერთეულებად გაერთიანდებიან. ამგვარი მოსაზრებები აქვთ კრემლის მიმართ ლოიალურად განწყობილ რუს პოლიტოლოგებს”, – ამბობს კორნელი კაკაჩია და დასძენს, რომ ახლა ამ შეხვედრის არავითარი პერსპექტივა არ არსებობს.
საქართველოსა და რუსეთის ეროვნული ინტერესები და ხედვა ერთმანეთს არ ემთხვევა და აქიდან გამომდინარე, რეალურად ჩვენ შორის რამეს მიღწევა გამორიცხულია.
„რეზონანსი“, 10 მაისი, 2016 წელი
მმართველ გუნდში, ქვეყნის საგარეო კურსთან დაკავშირებით, არის თუ არა აზრთა სხვადასხვაობა?
ნინო ქეთელაური
ნატოში შესვლას ამ მოცემულობით მე მხარს არ ვუჭერ, – ამის შესახებ მმართველი გუნდის დეპუტატმა თამაზ მეჭიაურმა განაცხადა. მისი თქმით, საქართველო თუ უარს არ იტყვის აფხაზეთისა და “სამხრეთ ოსეთის” დაბრუნებაზე, ალიანსში არ მიიღებენ. “ამას ამბობს ყველა იმიტომ, რომ ყველა გაურბის რუსეთთან სამხედრო დაპირისპირებას. ყველა ქვეყანა, რომელსაც გადამწყვეტი სიტყვა ეთქმის ნატოში, ამას ამბობს. თუ ჩვენ მოვითხოვთ ნატოსგან, დაგვიბრუნოს სამაჩაბლო და აფხაზეთი, მაშინ მან უნდა გადადგას ისეთი ნაბიჯი, რომ ფაქტობრივად, ომი გამოუცხადოს რუსეთს. მითხარით, რომელი ქვეყანაა დღეს მზად ამისთვის?,” – აღნიშნა თამაზ მეჭიაურმა.
ოპოზიციაში ამბობენ, რომ საგარეო კურსთან დაკავშირებით კითხვები აქამდეც არსებობდა. თამაზ მეჭიაურის განცხადებები არ გამოხატავს საქართველოს მთავრობისა და პარტია “ქართული ოცნების” საგარეო პოლიტიკურ პრიორიტეტს, – ამის შესახებ პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა განაცხადა. “ნამდვილად უნდა ვთქვა დიდი სინანულით, რომ ბატონი თამაზის განცხადება არის აბსოლუტურად აცილებული იმ საგარეო პოლიტიკურ კურსს, რომელიც “ქართულ ოცნებას” და საქართველოს მთავრობას გააჩნია. ძალიან დასანანია, რომ ბატონი თამაზის განცხადებები არ გამოხატავს საქართველოს მთავრობის და პარტია “ქართული ოცნების” საგარეო პოლიტიკურ პრიორიტეტს”, – განაცხადა პრემიერ-მინისტრმა.
როგორ ფიქრობთ, მმართველ გუნდში, ქვეყნის საგარეო კურსთან დაკავშირებით, არის თუ არა აზრთა სხვადასხვაობა? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.
მერაბ კოკოჩაშვილი (რეჟისორი): “მე ვფიქრობ, არის აზრთა სხვადასხვაობა, მაგრამ ეს არაფერს ნიშნავს. მითუმეტეს, მმართველი გუნდი კოალიციურია და ამაში არაფერია გასაკვირი. არა მგონია, საგარეო კურსს ამით რამე საშიშროება ემუქრებოდეს. იმიტომ, რომ ევროპის გზა არის ერთადერთი დამცველი, სხვა გზა არ გვაქვს. აქედან გამომდინარე, არა მგონია მმართველმა გუნდმა სხვა მიმართულებით დაიწყოს ფიქრი.”
ირმა სოხაძე (მომღერალი): “მე არ მოიმისმენია, მაგრამ თუ თქვა, რომ მხარს არ დავუჭერ ნატოში ინტეგრაციასო – ფაქტია, ეს განცხადება საგანგაშოა. ახლა უნდა გვინდოდეს ნატოში ინტეგრაციაც და ევროპისკენ სვლაც იმიტომ, რომ ჩვენთვის ეს არის ერთადერთი დამცავი ფარი.”
თედო დონდუა (ისტორიკოსი): “შეიძლება აზრთა სხვადასხვაობა იყოს, მაგრამ როგორც ვიცი, უმეტესობა დასავლეთთან ინტეგრაციას უჭერს მხარს და ამავე დროს, ითვალისწინებს იმ საფრთხეს, რაც ჩრდილოეთიდან მომდინარეობს. ერთი კაცი რას იტყვის, არ აქვს მნიშვნელობა. მთავარია, ეს მმართველი გუნდის უმრავლესობის აზრი არ არის. ვფიქრობ, ამ თემაზე აჟიოტაჟის ატეხვა არ არის საჭირო.”
ქეთი ბექაური (იურისტი): “მე ვფიქრობ, ეს ბატონი თამაზის პირადი მოსაზრება იყო და არ შეიძლება აღქმული იყოს მთელი გუნდის მოსაზრებად, ან რამე საფრთხის შემცველად. საზოგადოებამ იცის მმრთველი გუნდის მიზანი და ეს დადასტურებულიც არის.
ბატონმა თამაზმა ამით პესიმიზმი უფრო გამოხატა. ამ ეტაპზე ის ასეა განწყობილი და, საბოლოო ჯამში, არა მგონია, ის ნატოში გაწევრიანების წინააღმდეგი იყოს.”
მიშა მშვილდაძე (პროდიუსერი): “აზრთა სხვადასხვაობა რომ არის, ფაქტია. ეს ჩემი მოსაზრება არ არის, ამას თვითონ ამბობენ. იმედია, ეს მმართველი გუნდის ერთიანი აზრი არ არის, მაგის უფრო მეშინია. საფრთხის შემცველი ბუნებრივია, არის.
თუ ჩვენი მთავარი საფრთხე არის რუსეთი, მაშინ ჩვენი ოკუპანტისა და მტრის ყველა მეგობარი, მთავრობაში, თუ პარლამენტში საფრთხის შემცველი კი არა, პირდაპირი ღალატია. მთავარი მაინც ჩვენი მოსახლეობის განწყობა მგონია, რომელიც ყველა გამოკითხვაში აფიქსირებს, რომ მისი არჩევანი ნატო და ევროინტეგრაციაა.”
———————-
„ახალი თაობა“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ნიკოლოზ მჟავანაძესთან: „ქართულ ოცნებაში“ სიტუაციას „ნაციონალების“ ჩანერგილები ურევენ”
რა ტესტებს აბარებენ „ქართული ოცნების“ სიაში მოხვედრის მსურველები, ვის მიაქვს ლიდერებთან არაზუსტი ინფორმაციები, რა საფრთხეს უქმნიან ქვეყანას რესპუბლიკელები და რომელმა მეოცნებემ გადააჭარბა მათ? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ უფლებადამცველთა გაერთიანების თავმჯდომარე ნიკოლოზ მჟავანაძე ესაუბრება.
„ნაციონალური მოძრაობიდან“ გიორგი ვაშაძის წასვლამ სახელისუფლებო გუნდში დიდი ზარ-ზეიმი გამოიწვია. ვიღაცები მისგან გმირსაც კი წარმოაჩენენ, რაც დიდ სისულელედ მიმაჩნია. თურმე ვაშაძემ ახლა აღმოაჩინა, რომ ნაცმოძრაობა ცუდია და იქ ვიღაცები კაბინეტურად მართავენ პარტიას. გოგა ხაჩიძესთან და ზურაბ ჯაფარიძესთან ერთად რომ წამოსულიყო, კიდევ რაღაცას ვიფიქრებდი, მაგრამ ახლა მისი წასვლა გარკვეული გეგმის ნაწილია. პიროვნული დაპირისპირება ნაცმოძრაობაში მაშინაც იყო, როცა ისინი ხელისუფლებაში იმყოფებოდნენ. ბოკერიას, ოქრუაშვილის, ახალაიას და მერაბიშვილის ჯგუფები სულ ებრძოდნენ ერთმანეთს. ამის მიუხედავად, მათგან მხოლოდ ოქრუაშვილი წავიდა. არც ვაშაძე წავიდოდა პარტიიდან, მაგრამ ეს გეგმას დასჭირდა.
რამდენიმე თვეში საპარლამენტო არჩევნებია, რომლის შედეგების გასაპროტესტებლად ნაციონალები უკვე ახლა ემზადებიან. სად ერთი პარტია რომ გააპროტესტებს შედეგებს და სად – ათი. ამიტომაც ნაციონალები ცდილობენ, რაც შეიძლება მეტი სატელიტი პარტია შექმნან. ერთი აფთარი დიდ ცხოველებს პრობლემას ვერ შეუქმნის, აფთრების ჯოგი ნებისმიერ დიდ ცხოველს გაუსწორდება. ჩვენ ახლა აფთრებთან გვაქვს საქმე, რომლებიც თანდათან მრავლდებიან. როდის დაესხმებიან ნაციონალების სატელიტები „ქართულ ოცნებას“ თავს, ძნელი წარმოსადგენი არ არის”, – ამბობს ნიკოლოზ მჟავანაძე.
- „ნაციონალები“ მხოლოდ იმიტომ იშლებიან, რომ არჩევნები გააპროტესტონ?
- სწორედ ეს არის მათი მიზანი. საერთაშორისო თანამეგობრობას ნამდვილად ექნება რეაქცია, როცა დაინახავენ, რომ არჩევნების შედეგებს ბევრი პარტია აპროტესტებს. კარგი იქნება, თუ ამას „ქართულ ოცნებაში“ მიხვდებიან და მოწინააღმდეგის დაშლას ნუ იზეიმებენ. არ გამოვრიცხავ, ნაცმოძრაობა კიდევ რამდენიმე ადამიანმა დატოვოს და მათაც შექმნან სატელი-ტი პარტია. „ქართულ ოცნებას“ რამდენიმე დაჯგუფებასთან მოუწევს ბრძოლა. ის მაინც უნდა გააკეთონ, რომ საარჩევნო სიაში ნორმალური ხალხი შეიყვანონ. ისეთები მაინც შეარჩიონ, რომლებიც გადამწყვეტ მომენტში არ უღალატებენ.
- რამდენად მაღალია იმის ალბათობა, რომ მათ სიაში მოღალატეები მოხვდებიან?
- ამის ალბათობა საკმაოდ მაღალია. სამწუხაროდ, 2012 წელსაც დაუშვეს `ოცნების~ მესვეურებმა ასეთი შეცდომა. არჩევნებიდან ძალიან მალე ვნახეთ, როგორ დაუპირისპირდნენ ალასანია, ფანჯიკიძე და პეტრიაშვილი ხელისუფლებას. ისეთი ხალხი მაინც შეარჩიონ, ვისთვისაც სკამი არ იქნება მთავარი. ძალიან კარგად ვხვდები, ვინ ურევს სიტუაციას და ქმნის პრობლემებს.
- ამ ამრევის ვინაობას არ დაასახელებთ?
- ამ ეტაპზე სახელების და გვარების დასახელებისგან თავს შევიკავებ. იმედი მაქვს, რომ ამ ამრევებს გვერდზე გაწევენ. დარწმუნებული ვარ იმაშიც, რომ ეს ხალხი ნაციონალების მიერ არის ხელისუფლებაში ჩანერგილი. ჩემს ხელთ არსებული ინფორმაციით, მათ გამოსააშკარავებლად სამუშაოები უკვე დაწყებულია.
- ზემოთ სიაში შესაყვანი ხალხი ახსენეთ, როგორც ამბობენ, ამ ხალხს უცხო ენაში უტარებენ ტესტებს და კიდევ რაღაც ფსიქოლოგიურ გამოცდას გადიან. მართალია ეს ამბავი?
- ამბობენ, რომ ფსიქოლოგების დახმარებით არჩევენ ამ ხალხს. ზოგიერთი ისეთი ადამიანი მოიაზრება სიაში, რომ ძალიან მიკვირს, როგორ გადალახეს მათ ან ენის, ან ფსიქოლოგიური ბარიერი.
- მურთაზ შელიასა და გოჩა ჯამარაულზე საუბრობთ? ამბობენ, რომ კალაძემ კატეგორიულად მოითხოვა მათი სიაში ჩასმა...
- მე არავის გვარებს არ დავასახელებ ამ ეტაპზე. ყველაფერი მაშინ გაირკვევა, როცა სია დაიდება. მაშინ აღმოვაჩენთ კიდევ ერთ სამწუხარო ფაქტს – სიაში ვიხილავთ ისეთ ადამიანებს, რომლებსაც იმ 9 წლის მანძილზე ნაციონალების ფაშისტური რეჟიმი არც ერთხელ არ დაუგმიათ. სამწუხარო ფაქტია, რომ ასეთი ადამიანები „ქართული ოცნების“ სიის ფორმირებაში რაღაც დოზით მონაწილეობენ. მართლა მაინტერესებს, სად იყვნენ იმ 9 წლის მანძილზე, ეძინათ და ახლა გამოიღვიძეს?! სამარცხვინოდ და გაუმართლებლად მიმაჩნია იმაზე საუბარიც, თუ როგორ ხდება სიის ფორმირება. რატომ უნდა ვიცოდეთ ჩვენ, ამომრჩევლებმა, სიაში ჩასასმელ ხალხს ფსიქოლოგები ამოწმებენ თუ სექსოპათოლოგები? ბარემ ვიზაჟისტებიც მიიწვიონ, შესარჩევი ხალხი პოდიუმზე გაატარონ და შეამოწმონ, როგორი სიარულის მანერა აქვთ. სიის ფორმირებისას კიდევ ერთ სამწუხარო ტენდენციას ვხედავ. ხელისუფლება ამ მიმართულებითაც ძალიან დაემსგავსა ნაციონალურ მოძრაობას.
- რაში გამოიხატება ეს მსგავსება?
- ვერ იტანენ იმ ადამიანებს, რომლებიც განსხვავებული აზრის გამოხატვას გაბედავენ. ამის ნათელი მაგალითია თამაზ მეჭიაური, რომელიც ანათემაზე გადასცეს მხოლოდ იმიტომ, რომ საკუთარი აზრი დააფიქსირა. მისი პოზიცია მართალიც რომ არ ყოფილიყო, განსხვავებული მოსაზრების გამო ადამიანის გოლგოთას გზაზე გაშვება ვის გაუგია? თამაზ მეჭიაურმა სრული სიმართლე თქვა. ის აცხადებს, რომ ის სამხედრო სწავლება, რომელიც საქართველოში ამ დღეებში გაიმართება, ჩვენს ქვეყანას საფრთხეს უქმნის. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ რამდენიმე ამერიკული ტანკი დაგვიცავს რუსული აგრესიისგან, ძალიან შემცდარა. 2008 წლისთვის საქართველოს ამ ამერიკულ ტანკებზე მაგარი სამხედრო ტექნიკა ჰქონდა შეძენილი სხვადასხვა ქვეყნებიდან. ეს ტექნიკა რუსებს ფაქტიურად „შევტენეთ“. იმას, რაც მოხდა 2008 წელს, სხვა სახელი არა აქვს. დავტოვეთ ეს ტექნიკა კოდორში, გორში და სენაკის სამხედრო ბაზაზე, რუსებიც ადგნენ და საბრძოლო ნადავლის სახით წაიღეს. თქვენი გაზეთის მეშვეობით საზოგადოებას და მეჭიაურის მოწინააღმდეგეებს ვუსვამ კითხვას, რამე რომ მოხდეს, ამერიკული ტანკები დაგვიცავს? ამასთან, მაინტერესებს, ვის როგორ ესმის სტრატეგიული მოკავშირეობა. ჩემი აზრით, ეს ნიშნავს იმას, რომ როცა გიჭირს, სტრატეგიული მოკავშირე დაგეხმარება.
- ამაზე პასუხი იქნება ის, რომ ამერიკა არაერთხელ დაგვეხმარა...
- დახმარება რაში გამოიხატა, რუსეთთან ომის დროს პამპერსები და წყალი რომ გამოგვიგზავნა დახმარების სახით? ეს არის მეგობრობა. ვერც ამ ტანკების შემოსვლის მიზანს ვხედავ, თვალის გახარება თუ გვინდა, სხვა საქმეა, მაგრამ აბრაამსის 2 ტანკი სოხუმში და ცხინვალში რომ ვერ ჩაგვიყვანს, ესეც ფაქტია. ის წვრთნები, რომლებიც ჩვენთან ტარდება, მოლდოვაშიც უნდა გამართულიყო, მაგრამ იქაური ოპოზიციის მოთხოვნით, სწავლება ჩაიშალა. ისინი სახელმწიფოებრივად მიუდგნენ საქმეს. იმ დროს, როცა რუსეთი მზად არის, ლამის ატომური იარაღიც კი გამოიყენოს, 2 ტანკის იმედად მისი გაღიზიანება არ ღირს.
- რუსეთი ყველაფერზე ღიზიანდება და მაგ ლოგიკით გულზე ხელები უნდა დავიკრიფოთ?
- გულზე ხელები რატომ უნდა დავიკრიფოთ? უამრავი რამის გაკეთება შეიძლება. სამხედრო წვრთნები ადრეც ჩატარებულა და მომავალშიც ჩატარდება, მაგრამ არ შეიძლება, ოკუპანტ ქვეყანას წითელი ნაჭერი უფრიალო ცხვირწინ. იმის მაგივრად, რომ რაღაც გონივრული განცხადებები გააკეთონ, უსუფაშვილი და ხიდაშელი კიდევ უფრო ძაბავენ ვითარებას. რამე რომ მოხდეს, ცოლი აიღებს ხელში იარაღს თუ ქმარი? სახელმწიფო საიდუმლოებასაც გასცემენ. გამოვიდა ხიდაშელი და თქვა, ამ სწავლებაზე რამეს თუ მოიმოქმედებს რუსეთი, დასავლეთი დაგვიცავსო. იგივე გაიმეორა უსუფაშვილმაც. მეეჭვება, ვინმემ ჩვენ დასაცავად გამოიდოს თავი, მაგრამ ასეთი გარანტიები რომც არსებობდეს, ამის ხმამაღლა თქმა შეიძლება?! რუსეთთან ცოტა სხვანაირად უნდა ვიმუშაოთ. შევარდნაძემ დიალოგით შეძლო საქართველოდან რუსული ჯარების გაყვანა. რუსეთთან მაინც მოგვიწევს დიალოგი. სიტუაციის გამწვავებით კი დამატებით კონფლიქტურ კერებს მივიღებთ.
- რუსული აგრესიიდან და ამერიკული ტანკებიდან ისევ „ქართული ოცნების“ სიის ფორმირებაზე გადავიდეთ. ზემოთ ახსენეთ, თამაზ მეჭიაური ლამის ანათემას გადასცესო და აღარ სვამენ მას სიაში?
- თუ არ ჩასვამენ, ეს მათთვის იქნება ცუდი. არ შეიძლება ადამიანი მხოლოდ იმიტომ მოიკვეთონ, რომ ის განსხვავებულად აზროვნებს. მგონი, დადგა დრო, როცა ხელისუფლება საბოლოო უნდა გათავისუფლდეს ნაციონალური მოძრაობის შანტაჟისგან. დარწმუნებული ვარ, მეჭიაურის განცხადებას ბევრი ეთანხმება, მაგრამ ამას ხმამაღლა ვერ ამბობენ. იციან, რომ ნაციონალები მათ რუსეთის აგენტებად მონათლავენ. თავის დროზე ზვიად გამსახურდია დსთ-ში რომ შესულიყო, აქ სამხედრო გადატრიალება არ მოხდებოდა და ბევრ უბედურებას ავცდებოდით. ნაციონალების მძევლად რომ არიან, ამიტომაც არ მაქვს იმედი, რომ „ოცნების“ სია ხალხისთვის სასურველი იქნება. ეროვნული სულისკვეთების მქონე ძალები რჩებიან „ოცნების“ მიღმა. ასეთ შემთხვევაში იქ შესაძლოა ფსევდოლიბერალებმა გაიმარჯვონ. „ქართულ ოცნებაში“ არის ხალხი, რომლებიც რესპუბლიკელებზე უფრო ლიბერალები არიან. სიის წარმოდგენამდე დიდი დრო აღარ დარჩა და მალე გავიგებთ, რომელმა ფრთამ გაიმარჯვა.
ახლა „ქართულ ოცნებაში“ იმაზე უნდა ზრუნავდნენ, რომ ამომრჩეველს ძლიერი გუნდი წარუდგინონ. ამის გარდა, საკუთარი მხარდამჭერების დაფასებაც უნდა იცოდე.
ყოფილი ხელისუფლება თავისი სატელიტებით უკვე ემზადება არჩევნების შედეგების გასაყალბებლად. მხარდამჭერებს სათანადოდ თუ არ დააფასებენ, ამათ არავინ დაუდგება გვერდით და მოხდება ის, რაც 2003 წელს მოხდა.
- “ქართული ოცნება“ მხარდამჭერებს არ აფასებს?
- ბევრი ადამიანი, რომელიც გვერდით ედგათ და ნაციონალების რეჟიმის შესაცვლელად იბრძოდა, გუნდის მიღმა დარჩა. ეს კითხვის ნიშანს აჩენს. ეს „ქართულ ოცნებას“ მხარდამჭერებს დააკარგვინებს. მმართველ გუნდში არიან ძალები, რომლებსაც პარტიის ხელმძღვანელობასთან არასწორი ინფორმაციები მიაქვს. ისინი ცდილობენ, პარტიას ერთგული და გავლენიანი პიროვნებები ჩამოაცილონ. ეს პროცესი თუ არ შეჩერდა, `ქართული ოცნების~ ნაცვლად მივიღებთ კრავის ქურქში გადაცმულ ნაციონალურ მოძრაობას.
„ახალი თაობა“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ პაატა ჯიბლაძესთან: „ნაციონალების“ მზაკვრულ გეგმებში მათი გაშლა-განფენა შედის“ // „მიხეილ სააკაშვილისა და ზურაბ ადეიშვილის ერთმანეთთან დაპირისპირება შეუძლებელია“ // „ქართული ოცნებისა“ და „რესპუბლიკელების“ კონფლიქტი უფრო გამწვავდება“
ნაცმოძრაობის ლიდერები უპირისპირდებიან მათგან გამოყოფილ გირჩელებს, ასევე გიორგი ვაშაძეს. ექსპერტების აზრით, ეს ტენდენცია ამ პარტიის დასუსტებაზე მეტყველებს. მემარცხენე ალიანსის პოლიტიკური მდივანი პაატა ჯიბლაძე “ახალი თაობისათვის“ მიცემულ ინტერვიუში აღიარებს, რომ ნაციონალური მოძრაობა დასუსტებულია, თუმცა, აღნიშნავს, რომ ეს პარტია არ იშლება, მისი წევრები კი ორგანიზაციიდან გამოსვლისას ტაქტიკური მოსაზრებებით მოქმედებენ.
„ერთიან ნაციონალურ მოძრაობაში“ ხდება ის მოვლენები, რომელთაც ჩვენ 2012 წლის შემოდგომიდან ვვარაუდობდით. ნაცმოძრაობაში თავი მოიყარეს პირებმა, რომლებსაც ფინანსური ინტერესები და ძალაუფლების წყურვილი აერთიანებდათ. 2012 წელს ნაცმოძრაობამ ძალაუფლება დაკარგა. აქედან გამომდინარე, მოსალოდნელი იყო გარკვეული პროცესები. ვერ ვიტყვი, რომ ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა იშლება. ეს უფრო გაშლა-განფენაა. თავის დროზე გარკვეული პროცესები განვითარდა მოქალაქეთა კავშირში. მაშინ ეს ორგანიზაცია დაიყო სხვადასხვა ჯგუფად. მათ შორის იყვნენ სააკაშვილისა და ჟვანიას პოლიტიკური ჯგუფები”, – ამბობს პაატა ჯიბლაძე.
- რისთვის სჭირდება ნაცმოძრაობას გაშლა?
- მზაკვრული გეგმებისთვის. ესაა ტაქტიკური სვლები. გიორგი ვაშაძემ თქვენი გაზეთისთვის მიცემულ ინტერვიუში 28 აპრილს განაცხადა, რომ პარტიას არ ტოვებს არც არჩევნებამდე და არც არჩევნების შემდეგ. ერთ კვირაში ამის საპირისპირო გადაწყვეტილება მიიღო.
- იქნებ ასე პარტიაში უთანხმოების გამო მოიქცა?
- ეს ხომ ჩვეულებრივი პარტია არაა! ეს ხალხი ერთმანეთთან დანაშაულებებით არის შეკრული. დარწმუნებული ვარ, რომ ვაშაძემ ეს ტაქტიკური მოსაზრებებით გააკეთა. ვაშაძე ადეიშვილის კლანის წევრია და დამოუკიდებლად ვერ იმოძრავებს და ვერ იმოქმედებს.
- ანუ მიხეილ სააკაშვილსა და ზურაბ ადეიშვილს შორის დაპირისპირებისაც არ გჯერათ?
- ამაზე ინფორმაცია მსმენია. ვფიქრობ, რომ ეს ჭორია. ოფიციალურადაც რომ გამოაცხადონ ამის შესახებ, მაინც ძნელი დასაჯერებელი იქნება. სააკაშვილი და ადეიშვილი ისე არიან ერთმანეთთან შეზრდილი და გადახლართული, რომ ერთმანეთს ვერ დასცილდებიან, რაც უნდა არ მოსწონდეთ ერთმანეთი. ეგ კი არა, მათთან შეზრდილი არიან ციხეში მყოფი მერაბიშვილი და უგულავა. სააკაშვილ-ადეიშვილს საქართველოდან ნაძარცვი დიდძალი თანხა აქვთ გატანილი. მათ აქვთ მზაკვრული გეგმები, რისთვისაც სჭირდებათ თანამზრახველების გაშლა და განფენა. ამასთან, მათ აღარ აქვთ სურვილი, დააფინანსონ ხორცმეტები. ეს ის ოდიოზური და მობეზრებული ნაციონალები არიან, რომლებსაც ხალხი დასანახად ვერ იტანს. ასეთ აგრესიულებს ისინი ჩამოიშორებენ. გირჩისა და ვაშაძის გამოყოფა კი გარკვეულ გეგმებს უკავშირდება.
- რომელ გეგმებს?
- საპროტესტო მოძრაობის აგორებას, არეულობის მცდელობებს. ამაში მონაწილეობა უნდა მიიღონ „ნაციონალურმა მოძრაობამ“, მისმა განაყოფებმა და მისმა არასამთავრობო ორგანიზაციებმა. გარდა ამისა, ამაში უნდა ჩართონ ნაცმოძრაობის სატელიტი პოლიტიკოსები და პარტიები. მაგალითად, ნათელაშვილი, დავითაია, ხარატიშვილი.
- „ნაციონალები“ მაიდნის მოწყობაზე ისევ ფიქრობენ?
- საქმეც ეგაა, რომ მაიდნისა და რევოლუციის მოწყობა მარტო ფიქრები და სურვილებია. ნაციონალებზეა ნათქვამი, წყალწაღებული ხავსს ეჭიდებოდაო. მათ ჰყავთ პატრონები. მათთვის საჭიროა იმის დამტკიცება, რომ ნაცმოძრაობა აქტიურია, რომ ერთის მაგივრად ქუჩაში რამდენიმე პარტია გამოდის. რისი მაქნისია სინამდვილეში ნაცმოძრაობა, მათ ბოლო აქციაზე ვნახეთ, როცა დაახლოებით 150 კაცი ძლივს მოაგროვეს. თუ რაიმე სერიოზული და ანტისახელმწიფოებრივი წამოიწყეს, მათ საკადრისი მიეზღვებათ.
- ვინ მიუზღავს საკადრისს?
- საზოგადოება. თუ „ნაციონალებმა“ შეტევა დაიწყეს და გადატრიალება მოინდომეს, არც ჩვენ, მემარცხენე ალიანსი გავჩერდებით და მათ შევეწინააღმდეგებით. ხალხს არ დავიწყებია ნაციონალების დროს დაკარგული ტერიტორიები, დახოცილი ახალგაზრდები, ნაწამები და ქონებაჩამორთმეული მოქალაქეები. საუბედუროდ, `ქართულმა ოცნებამ~ ამაზე ნაცმოძრაობას პასუხი არ მოსთხოვა. ამიტომაა, ამდენს რომ ბედავენ.
- ისევ გამწვავდა ურთიერთობა მმართველ პარტიასა და რესპუბლიკურ პარტიას შორის, რომლის წევრებიც ხელისუფლებაში არიან წარმოდგენილი. ამჯერად უთანხმოება გამოიწვია აშშ-საქართველოს ერთობლივმა წვრთნებმა...
- ეს გასაკვირი არაა. ულტრალიბერალური იდეოლოგიის რესპუბლიკელების შეხედულებები განსხვავდება „ქართული ოცნების“ წევრების მოსაზრებებისგან. მაგალითად, რესპუბლიკელებს ჩვეულებრივ ამბად მიაჩნიათ, თუ კაცი კაცზე დაქორწინდება, ქალი კი _ ქალზე. ისინი ამას არც მალავენ. „ქართულ ოცნებაში“ ზოგს მიაჩნია, რომ იმ დროს, როცა ახლო აღმოსავლეთში და არა მარტო იქ, უკიდურესად დაძაბული და საომარი ვითარებაა, სიფრთხილეა საჭირო და საქართველოს ტერიტორია არ უნდა გამოვაყენებინოთ არავის თავისი ინტერესებისათვის. ჩვენ საქართველოს ინტერესები უნდა დავიცვათ. რესპუბლიკური პარტია, როგორც ჩანს, ასე არ ფიქრობს. რომ არა ბიძინა ივანიშვილი, რესპუბლიკელები ვერ ეღირსებოდნენ პარლამენტს და მინისტრების პოსტებს. ახლა ისინი ოპოზიციაში ჩაუდგნენ „ქართულ ოცნებას“. ისე, კარგია, რომ კოალიცია დაიშალა. ყველა პარტია წარმოაჩენს თავის ნამდვილ სახეს. დარწმუნებული ვარ, რომ არჩევნებამდე „ქართულ ოცნებასა“ და რესპუბლიკურ პარტიას შორის ურთიერთობა უფრო გამწვავდება და ხალხი დიდი სკანდალების მოწმეც გახდება.
„ახალი თაობა“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ გიორგი ჩიტაურთან: ვინ დაატარებს პარლამენტში ჯიბით კონიაკს? // „სხდომის დაწყების წინ დეპუტატები თვრებიან“
ვის ახმარს კულტურის მინისტრი 29 მილიონს, რატომ არჩევინებენ რამდენიმე რაიონს ერთ მაჟორიტარს, ვინ აკეთებს რუსეთის საქმეს? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ლეიბორისტული პარტიის წევრი გიორგი ჩიტაური ესაუბრება.
„ალბათ არც პირველი ვიქნები და არც უკანასკნელი, ვინც იტყვის, რომ „ქართული ოცნება“ ტყუპისცალივით დაემსგავსა წინა ხელისუფლებას. მათი ყველა თვისება რომ გადაიღეს, გადაწყვიტეს, წინამორბედების მსგავსად, ბიუჯეტის ხარჯზე მოეწყოთ გართობის სეზონი. რამდენიმე კვირის წინ ხელისუფლების პირველმა პირებმა დიდი ზარ-ზეიმით გვამცნეს, რომ საქართველოში უცხოელი მომღერლების ჩამოსაყვანად 29 მილიონი ლარის გამოყოფას აპირებდნენ. ამათ რომ დაუჯეროს კაცმა, ეს მომღერლები აქ ტურისტების მოსაზიდად ჩამოჰყავთ, რისიც არ მჯერა. ეს მომღერლები, რომლებიც აქ უნდა ჩამოვიდნენ, სხვაგანაც მმართავენ კონცერტებს და იქ წავლენ ტურისტები მათ მოსასმენად. ასეთი ტაშ-ფანდური წინა ხელისუფლებასაც უყვარდა, მაგრამ მათ ერთი უპირატესობა ჰქონდათ. ისინი მილიონებს იხდიდნენ, მაგრამ ხალხს უფასოდ შეეძლო კონცერტებზე დასწრება. ახლა კი დასწრება ფასიანია. ამით ხელისუფლება ორი კურდღელს იჭერს, ფულსაც იღებენ და საარჩევნო კამპანიასაც მართავენ”, – ამბობს გიორგი ჩიტაური.
- საარჩევნო კამპანიას რანაირად მართავენ, ის მომღერლები იტყვიან, ხმა მიეცით ამა თუ იმ კანდიდატსო?
- ამას არ იტყვიან, მაგრამ ხალხზე მოქმედებს ის ფაქტი, რომ ეს მომღერლები ხელისუფლებამ ჩამოიყვანა. თუმცა ისე ჰყავთ მოსახლეობა გამწარებული, მეეჭვება, მათ რამემ უშველოს. სულ კარდაკარ რომ ატარონ და ამღერონ ეს ვარსკვლავები, მეეჭვება, ხალხმა 41 ნომერი შემოხაზოს. უკვე რამდენიმე კვირაა, რეგიონებში დავდივარ და კარგად ვიცი ხალხის განწყობა. ასეთი გაუბედურებული ხალხი საქართველოში არ მინახავს. ხელისუფლება მათი პრობლემების მოსაგვარებლად არაფერს აკეთებს, სამაგიეროდ, ტაშ-ფანდურში იხდის მილიონებს.
- თქვენც ხომ კონცერტებს მართავთ რეგიონებში და თქვენც ხომ ასე ახდენთ საკუთარი პარტიის პოპულარიზაციას?
- ლეიბორისტულ პარტიას ჩემი პოპულარიზაცია არ სჭირდება. რაც შეეხება ჩვენს კონცერტებს, კონცერტების პარალელურად მე ვხვდები მოსახლეობას და ვისმენ მათ პრობლემებს. სიტუაცია არის კატასტროფული. სამწუხაროა ის ფაქტიც, რომ ამ პრობლემებს არავინ ახმოვანებს. არადა ყველა რაიონს ჰყავს თავისი მაჟორიტარი. მართალი იყო შალვა ნათელაშვილი, როცა ამ სისტემის გაუქმებას ითხოვდა. მაჟორიტარები არიან ფულის ტომრები, რომლებიც მხოლოდ საკუთარ სიკეთეზე ზრუნავენ. ხალხის ბედი კი არავის აწუხებს. გითხარით, ნაციონალებს დაემსგავსნენ-თქო და ეს მაჟორიტარების მხარდაჭერაშიც გამოიხატება. არადა ხელისუფლებაში მოსვლის წინ ამბობდნენ, როცა მოვალთ, ამ მახინჯ სისტემას გავაუქმებთო. დაპირება არ შეასრულეს და 21-ე საუკუნის ფეოდალებს ებღაუჭებიან.
- მაჟორიტარული სისტემა არ გააუქმეს, მაგრამ საარჩევნო ოლქები შეცვალეს და ახლა რამდენიმე რაიონის მოსახლეობას მოუწევს ერთი მაჟორიტარის არჩევა. ამაზე რას ფიქრობთ?
- ამასაც თავისი მიზანი აქვს. ხელისუფლებას თან არ ეთმობა ეს სისტემა, თან ცდილობს, ვინმე ისეთი არ შეეპაროთ პარლამენტში, ვინც ხალხის პრობლემებზე ისაუბრებს.
- რატომ გგონიათ, რომ რამდენიმე რაიონს თუ ერთი მაჟორიტარი ეყოლება, ის ხმას არ ამოიღებს?
- თითო რაიონს ახლა თითო მაჟორიტარი ჰყავს და რომელი იღებს ხმას? დამისახელეთ მაჟორიტარი, რომელიც რაიონის პრობლემებზე საუბრობს. ასეთს ბუნებაში ვერ ნახავ. ამათ რომ უყუროს კაცმა, იფიქრებს, საქართველოში არანაირი პრობლემა არ არსებობსო. ახლა „ქართულ ოცნებას“ წინ დიდი გეგმები აქვს და შეეცდებიან, ისეთი მაჟორიტარები მოავლინონ პარლამენტში, რომლებიც არაფერზე ამოიღებენ ხმას.
- რა დიდ გეგმებზე საუბრობთ?
- საქართველოს რამდენიმე კუთხეში სერიოზული პროცესებია დაწყებული. სვანეთსა და ყაზბეგში საშინელებას აპირებენ. დარიალის ხეობა საერთოდ გაანადგურეს თავიანთი ჰესებით, ახლა მაღალი ძაბვის გადამცემი ხაზის გაყვანა სურთ, რომელიც მოსახლეობის ჯანმრთელობას სერიოზულ პრობლემებს შეუქმნის. ამის პარალელურად სვანეთში ხუდონჰესის აშენება სურთ, რომელიც უამრავ ეკლესიას და რამდენიმე სოფელს დატბორავს. ყველამ კარგად ვიცით, რომ ამ ჰესების უკან ხელისუფლება დგას. ერთი მხრივ, მათ ჯიბეების გასქელება სურთ და მეორე მხრივ, რუსეთის დავალებას ასრულებენ.
რუსეთს დიდი ხანია თვალი უჭირავს საქართველოს საზღვრისპირა რეგიონებზე. ნაწილი ომით წაიღო, ნაწილსაც ამ ხელისუფლების წყალობით დაეპატრონება. ამათი უგუნური ენერგოპოლიტიკა და ჰესებით გატაცება საქართველოს საზღვრისპირა რეგიონებს დაცლის. დაცლილი რეგიონების დაპატრონება კი იოლია. „ქართული ოცნება“ უკვე შეუდგა ამ გეგმის განხორციელებას. ესენი თუ არ წავიდნენ, ყაზბეგი, სვანეთი და კიდევ რამდენიმე რეგიონი შესაძლოა მეზობელი სახელმწიფოების მფლობელობაში გადავიდეს. ამის რეალური საფრთხეები არსებობს, მაგრამ არც ერთი რაიონის მაჟორიტარი პარლამენტში არ გამოსულა. რამე რომ მოხდეს, როგორ გგონიათ, რომელიმე მათგანი ხმას ამოიღებს ქვეყნის დასაცავად?! ეგენი მარტო სუფრაზე არიან მამაცები, როცა თვრებიან, თავი 301 და 302 არაგველად წარმოუდგენიათ. ომს და ბრძოლას ვინ ჩივის, როცა სიტყვით გამოსვლასაც ვერ ახერხებენ, თუ გასამხნევებლად არ დალიეს.
- რას გულისხმობთ?
- ეს განცხადება პირდაპირი მნიშვნელობით შეიძლება გაიგოთ. დეპუტატების ნაწილი ჯიბით დაატარებს კონიაკს და სხდომის დაწყების წინ 100-100 გრამს ჩაარტყამენ ხოლმე. ზოგს 100 გრამიც არ ჰყოფნის და მეტის დალევა უწევთ. მოკლედ რომ გითხრათ, თვრებიან, რომ სიტყვით გამოსვლა გაბედონ.
- რომელი დეპუტატები თვრებიან სხდომის დაწყების წინ?
- მათ ვინაობას ჯერ არ დავასახელებ. პარლამენტში ერთხელ ვისაც გაუვლია, ყველამ იცის მათ შესახებ.
„ახალი თაობა“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სევდია უგრეხელიძესთან: „დავით ნარმანიას დააწინაურებენ”
„ნაციონალური მოძრაობის“ საკრებულოს დეპუტატი სევდია უგრეხელიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ ფრაქცია ნაციონალურმა მოძრაობამ ხელმოწერების შეგროვება დაიწყო. დედაქალაქის მერის საკრებულოში მისაწვევად საკრებულოს შემადგენლობის ერთი მეოთხედის, 14 დეპუტატის ხელმოწერაა საჭირო.
- ქალბატონო სევდია, მერის ვალდებულება როგორია, რამდენ ხანში ერთხელ უნდა წარდგეს ის საკრებულოს წინაშე? როგორ რეგულირდება ეს საკითხი პროცედურულად?
- პირველ რიგში, დედაქალაქის მერმა ბიუჯეტი უნდა წარუდგინოს საკრებულოს და მაშინ მოდის ის საკრებულოში. ასევე ისეთ შემთხვევებში, როდესაც რამე განსაკუთრებული ხდება, ამ შემთხვევაში მერს შეუძლია თვითონ გამოთქვას სურვილი და საკრებულომ მას მოუსმინოს. ამ შემთხვევაში საკრებულომ მერის ეს მოთხოვნა დღის წესრიგში უნდა შეიტანოს. ასევე აქვს უფლება საკრებულოს, რომ მან გამოთქვას სურვილი და მერი მოიწვიოს, რათა მას მოუსმინოს და კითხვები დაუსვას. მერს ამ შემთხვევაში საკრებულოს შემადგენლობის ერთი მეოთხედი იწვევს. ერთი მეოთხედი დაახლოებით 14 დეპუტატი გამოდის.
- აგროვებთ 14 ხელმოწერას?
- ჩვენი ინიციატივა დაკავშირებულია იმასთან, რომ არსებობს კითხვები და მათ პასუხები უნდა გაეცეს. ჩვენ იმის ილუზია კი არ გვაქვს, რომ საკრებულოს წინაშე წარდგება ნარმანია და მოინანიებს.
- მაშინ რატომ გადაწყვიტეთ ხელმოწერების შეგროვება?
- ეს არის პირველ რიგში ტესტი ჩვენი კოლეგებისთვის. ვის აინტერესებს, ვინ გამოთქვამს სურვილსა და ინტერესს, რომ მათაც აქვთ კითხვები. ამიტომაც დავაყენეთ ეს ინიციატივა და ვისაც სურვილი აქვს, თვითონ შემოგვიერთდება.
- თქვენ რა კონკრეტული კითხვები გაქვთ დედაქალაქის მერთან?
- პირველ რიგში, ჩვენი კითხვები ეხება თაბორის მთის ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებს. რატომ გაიპარსა ასე თაბორის მთა? რატომ მოიჭრა ხეები? რატომ გაიყიდა 1 კვ მ 21 ლარად მშენებლობის უფლებით? რატომ მოხდა ტერიტორიის გაცვლა? რა მოხდა კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლის სტატუსთან დაკავშირებით? რატომ დაიხარჯა საბიუჯეტო თანხები არამიზნობრივად, თუ იქ გზის გაყვანა არ მოხდებოდა? რატომ დაიხარჯა ხეების მოჭრაზე თანხა? საინტერესოა, ამ კითხვებზე რა პასუხებს გაგვცემდა ბატონი ნარმანია. მთავარი კითხვა მაინც არის, თუ რატომ შეცვალეს გზის პროექტი და რატომ მოატყუეს თუნდაც თავიანთი თანამოაზრეები?!
- სხვა ოპოზიცია თუ გიჭერთ მხარს?
- იმედი მაქვს, რომ ბურჯანაძის პარტია შემოგვიერთდება, რადგან ისინი ნამდვილად, როგორც ოპოზიცია, ისე იქცევიან საკრებულოში. ცილს ვერ დავწამებ და ვერ ვიტყვი, რომ მათთვის სულ ერთია, როგორ იქნება და მოვა თუ არა ნარმანია საკრებულოში.
- რესპუბლიკელების პოზიცია როგორია?
- რესპუბლიკელები, მოგეხსენებათ, რომ ოპოზიცია არ არიან, მაგრამ მათი პარტიის ლიდერმა უსუფაშვილმა მკვეთრი განცხადება გააკეთა სწორედ დავით ნარმანიას საკრებულოში მისვლასთან დაკავშირებით და იმედი მაქვს, გაითვალისწინებენ მისი კოლეგები ამ განცხადებას. აქედან გამომდინარე, ხელმოწერები ალბათ მოგროვდება, თუმცა, მე ახლა არ ვაპირებ ოთახ-ოთახ ვიარო და ასე მოვაგროვო ეს ხელმოწერები.
- ერთხელ ნარმანიამ თქვა, ისე მოაწერა რაღაც დოკუმენტს ხელი, რომ არ იცოდა, თუ რას მოაწერა. უშვებთ იგივეს ამ შემთხვევაშიც?
- არა მგონია, რომ ასე იყოს საქმე. მეც ვასრულებდი თბილისის მერის მოვალეობას და მართლაც უამრავ დოკუმენტზეა ხელი მოსაწერი. დღეს ჩემი ყველა ხელმოწერილი დოკუმენტი პროკურატურაშია გადაგზავნილი, მაგრამ აგერ უკვე ორი წელი გადის და ჯერ არ დავუბარებივარ პროკურატურას, იმიტომ, რომ იქ ვერაფერი აღმოაჩინეს კანონდარღვევა. არსებობს ე.წ. ფაქსიმილე, რომლის გამოყენებითაც ხდება ჩვენი ხელმოწერის დასმა ჩვენივე თანამშრომლების მიერ, მაგრამ მაინც პასუხისმგებელი პირები ჩვენ ვართ. არა მგონია, ამ შემთხვევაში საქმე ამასთან გვქონდეს. პირიქით, ბატონი ნარმანია ამ საქმით შეწუხებული კი არ არის, გახარებულია და წელშია გამართული.
- რატომ?
- იმიტომ, რომ ასეთი საჩუქარი მას დაუფასდება. თუ ვიღაც ელოდა, რომ მას განცხადებას დააწერინებდნენ გადადგომის მოთხოვნით ან საკრებულოში შეიძლება იმპიჩმენტის პროცედურა დაწყებულიყო, ეს ასე არ იქნება. მას ეს `საჩუქარი~ დაუფასდება და უკეთეს ადგილზეც გადაიყვანენ, დააწინაურებენ.
„ახალი თაობა“, 10 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ დემურ გიორხელიძესთან: „ლარის გამყარება პრობლემებს ვერ შეამცირებს“ // „ჩვენი ეკონომიკის მოცულობა მხოლოდ 16 მილიარდი დოლარია“
ქვეყანაში მიმდინარე ეკონომიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ექსპერტი ეკონომიკურ საკითხებში დემურ გიორხელიძე აფასებს.
- ბატონო დემურ, რამდენად გაამართლა „ოცნების“ ეკონომიკურმა პოლიტიკამ?
- ერთ მთავრობაზე საუბარი შეუძლებელია. ეს უკვე მესამე მთავრობა გახლავთ უკანასკნელი ოთხი წლის განმავლობაში. ამდენად, თუ საუბარია, საუბარი შეიძლება იყოს პირველი, მეორე და მესამე პრემიერის საქმიანობაზე. თუ ბოლო პრემიერის შეფასებებს გავაკეთებთ, გიორგი კვირიკაშვილის ხედვები სწორია, მაგრამ აქ ერთი პრობლემაა.
- რა პრობლემაა?
- მთავრობა სწრაფ რეალიზაციას არ იწყებს ამ სწორი შეხედულებებისა. წინააღმდეგ შემთხვევაში შესაძლოა ეს სწორი შეხედულებები უშედეგოდ დარჩეს. ამიტომ ეს მომენტი მთავრობას გასააზრებელი აქვს – ოპერატიული ღონისძიებების გატარება. დღეს ჩვეულებრივი მეთოდებით საქართველოში არაფრის მიღწევა არ შეიძლება! ეს არის განადგურების პირას მისული ეკონომიკა! მისი მოცულობა 16 მილიარდი ამერიკული დოლარია სულ და მისი ჩვეულებრივი, ექსტენსიური მეთოდებით ზრდა, ან თუნდაც ინტენსიური მეთოდებით, არაფერს მოგვცემს. ეს ორი ეტაპი მაინც გასავლელია, ამას დაახლოებით ექვსიდან რვა წლამდე სჭირდება, რომ შემდეგ სრულიად ახალ ეტაპზე დავიწყოთ ნელ-ნელა გადასვლა. სწორედ იმიტომ არ არის ბევრი სამუშაო ადგილი, იმიტომ არ არის ეკონომიკის ზრდა შესამჩნევი, რომ ასეთი რეფორმები არ გატარებულა.
- ხელისუფლების ოპონენტებისგან გვესმის შეფასებები, რომ გაჭირვებული და უმუშევარი ადამიანი ამ ხელისუფლების პირობებში გაცილებით მეტია, ვიდრე ეს იყო სააკაშვილის ხელისუფლების პერიოდში. ეთანხმებით ამ შეფასებებს?
- ღარიბები ნაკლები ნამდვილად არ არის, ვიდრე სააკაშვილის ხელისუფლების დროს იყო. თუმცა სხვაობა უდიდესია – სააკაშვილს საქართველოს მოსახლეობა საერთოდ არაფერში ანაღვლებდა. დღეს კი ასეთი დამოკიდებულება ნამდვილად არ არის, თუმცა შედეგები მეტია საჭირო.
- ეკონომიკის მინისტრი ამბობს, რომ ლარის გამყარება ზაფხულის პერიოდშიც გაგრძელდება. წინ არჩევნებია და წინასაარჩევნოდ დახარჯული ფული შემდეგ ხომ არ აისახება ლარის სტაბილურობაზე?
- აი, ახლა წმინდა პროფესიულად ვიკითხავდი: რატომ უნდა გამყარდეს ლარი?! სადამდე უნდა გამყარდეს ლარი?! რისთვის უნდა გამყარდეს ლარი?!
- არ უნდა მყარდებოდეს?
- რა მაკროეკონომიკური პოლიტიკა უდევს საქართველოს მთავრობისა და ეროვნული ბანკის პოლიტიკას, ეს ჩემთვის უცნობია! ეროვნული ბანკის დამოუკიდებელი საქმიანობა ლარის გამყარებაზე არის უაზრობა! იმიტომ, რომ ეროვნული ბანკის ფულად-საკრედიტო პოლიტიკა, ე.წ. მონეტარული პოლიტიკა არ შეიძლება იყოს იზოლირებული და დამოუკიდებელი პოლიტიკა ხელისუფლების ერთიანი მაკროეკონომიკური პოლიტიკისგან.
-არ ეთანხმებით ეროვნული ბანკის პოლიტიკას?
- ასეთი პოლიტიკა არ არსებობს! ამიტომ, რასაც ეროვნული ბანკი აკეთებს, არ არის სწორი! მთავრობის საფინანსო საბიუჯეტო პოლიტიკა არ არის სწორი, იმიტომ, რომ ჩვენ ვერ ვხედავთ მთავარ მიზანს.
- და რა არის ეს მთავარი მიზანი?
- მთავარი მიზანი არის ერთადერთი _ სწრაფი ეკონომიკური ზრდა და სამუშაო ადგილები! ყველაფერი უნდა ექვემდებარებოდეს ამას. გამყარდეს? რა უნდა გამყარდეს?! პროფესიული თვალსაზრისით ეს ხომ უაზრობაა?! მაშინ მოდით გავაკეთოთ ასე _ 1 დოლარი ღირდეს 50 თეთრი.
- ანუ ეს ხელოვნური პროცესია?
- ანუ ეს არის გაუგებარი პროცესი! ის არის პროპაგანდის საგნად გადაქცეული. ეს არის უაზრობა! რა უნდა გამყარდეს, ფული არ არის ეკონომიკაში. რა გამყარებაა, როცა საკუთარი ეკონომიკა მოკვდება გამყარებული ლარის შემთხვევაში! ჩვენ გვჭირდება არა გამყარებული ლარი, არამედ მთავარ მიზანს დაფუძნებული, სტაბილური ლარი, რომელიც ირხევა თავისი წონასწორული მდგომარეობის მიმართ, მცირე ამპლიტუდით. ეს სულ სხვა რამეა და ის სულ სხვა რამეა, რასაც გვეუბნებიან. რისი სიხარული შეიძლება იყოს. საკუთარი წარმოება მკვდარია და გამყარებული ლარი ხომ საერთოდ კისერს გამოუჭრის ბოლომდე ქართულ ეკონომიკას?! ამიტომ, უაზრობაზე ლაპარაკს ჯობია, წესიერი, თანმიმდევრული ინფორმაცია მოგვცენ უფლებამოსილმა პირებმა და ნუ ტრაბახობენ ისეთი რამით, რაც საერთოდ არ არის სატრაბახო.
- ანუ ეს დროებითი მოვლენაა?
- ეს არის გაუგებარი მოვლენა! ისევე, როგორც არ არსებობდა საფუძველი ლარის კურსის ისეთი სწრაფი დაცემისა, რომელიც მოხდა, ასევე არ არსებობს დღეს საფუძველი ლარის ასეთი კატასტროფულად სწრაფი ე.წ. გამყარებისა! ფულის თვისება ეს არ არის. ასე არ თამაშობს მსოფლიოში ვალუტები. შეერთებული შტატების და ევროპის ვალუტებმა რომ ის გააკეთონ, რაც საქართველოს ვალუტამ რამდენიმე თვის განმავლობაში განიცადა, ამერიკული და ევროპული ეკონომიკა სრული კრახის წინაშე დადგება.
- მაშინ ჩვენ რატომ არ ვდგებით კრახის წინაშე?
- იმიტომ, რომ ეს განადგურებული ეკონომიკაა. ეს კომაში მყოფი ეკონომიკაა, ამიტომ ამას ვერც გარედან დიდი კრიზისი მოახრჩობს, იმიტომ, რომ უკვე მოხრჩობილია, ვერც ეს უაზრო პოლიტიკა – ფულად-საკრედიტო, რომელიც წლებია გრძელდება, ვერაფერს უზამს, რადგან ისედაც მკვდარია ეს ეკონომიკა. ამ გზით განვითარება შეუძლებელია. თორემ მე არსად ვაპირებ წასვლას და შეგიძლიათ ეს სიტყვები გამახსენოთ! ამ გზით შედეგი მიღებული არ იქნება.
———————-
„ვერსია“, 09 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: რას ჰყვება ზურაბ ადეიშვილზე, რაზე ელაპარაკა მიხეილ სააკაშვილს „ნაციონალების“ დატოვებამდე რამდენიმე საათით ადრე და რა ერქმევა მის პარტიას
ვანო პავლიაშვილი
(შემოკლებით)
…მისი „ამოჩემებული“ სიტყვა „ინოვაციაა“, თუმცა ვერ ვიტყვი, რომ მაინცდამაინც ინოვაციური გადაწყვეტილება მიიღო, რამეთუ არც პირველია და, ალბათ, არც უკანასკნელი, ვინც ნაცებს გაემიჯნა, მაგრამ პოსტნააღდგომევი ქართული პოლიტიკა აშკარად ყირაზე დააყენა _ ყველა საინფორმაციო საშუალება გიორგი ვაშაძეზე ლაპარაკობს. ,,გმირების კი არა, გაერთიანებული სერიოზული ძალის მჯერა და ამიტომაც პოლიტიკაში ახალ სტანდარტებს დავამკვიდრებ!” _ აცხადებს აწ უკვე ექსნაციონალი ვაშაძე და აქვე ირწმუნება, სააკაშვილმა იცოდა, ნაცმოძრაობის დატოვებას რომ ვაპირებდიო. სხვათა შორის, 10 მაისს გიორგი ვაშაძე, ახალგაზრდებთან ერთად, რუსთაველის გამზირზე ე.წ. ტვინის შტურმის მოწყობას აპირებს. თუ გაინტერესებთ, ეს ,,ტვინის შტურმი” რაღაა და საერთოდ, რატომ ფიგურირებს ,,ვაშაძის ქეისში” ზურაბ ადეიშვილი, მაშინ წინამდებარე არა-ჩვეულებრივი ინტერვიუ აუცილებლად წაიკითხეთ.
- ბატონო გიორგი, ბოლო დღეებში ლამის უთოც კი თქვენზე ლაპარაკობს და არ ვიცი, სათქმელი რამე დაგრჩათ თუ არა… ისე, არ დაგიმალავთ, ნაცმოძრაობის მხარდამჭერი არასოდეს ვყოფილვარ, მაგრამ 2012 წლის ოქტომბერში ხმა თქვენ მოგეცით, თუმცა ისნის მაჟორიტარი მაინც ვერ გახდით… მაშინ მე კი არა, ალბათ, ვერც თქვენ წარმოიდგენდით, რომ ,,მეოთხე საუკეთესო წელს” ნაციონალებს გაემიჯნებოდით. ჰოდა, მითხარით, გულწრფელი იმხანად იყავით, როცა ,,ყოფილების” სახე გახდით თუ დღეს ხართ, როცა მათ გაემიჯნეთ?
- ყოველთვის გულწრფელი ვარ და ბევრი ჩემი ნათქვამი გარკვეული ადამიანების კრიტიკის ქარ-ცეცხლშიც მოხვედრილა, მაგრამ თამაში არ შემიძლია. მაშინაც გულწრფელი ვიყავი, დღესაც გულწრფელი ვარ და ყოველთვის იმას ვაკეთებ, რისიც მჯერა.
- დღეს რისი გჯერათ?
- იმისთვის, რომ საქართველოში სიღარიბე დავამარცხოთ, ამოცანა ერთია: ივანიშვილის არაფორმალური მმართველობა უნდა დავამთავროთ და ამ ამოცანის შესასრულებლად ქართულ პოლიტიკაში სრულიად ახალი პოლიტიკური კლასის შემოსვლა გვჭირდება. დაღლილი ადამიანებითა და გადამწვარი პოლიტიკოსებით წარმატებას ვერასოდეს მივაღწევთ!
- ექსგუნდში არაგადამწვარ პოლიტიკოსებზე ლაპარაკი როდის დაიწყეთ?
- ამაზე ყოველთვის ვლაპარაკობდი და ვლაპარაკობ: იუსტიციაში ვიყავი და გარკვეულ ინოვაციებს ვგეგმავდით. საერთოდ, პარადიგმების შეცვლა მიყვარს და მახსოვს, ერთხელ, საგარეოში ძალიან მაგარი დებატები მქონდა.
- რაზე?
- საკონსულოებში პასპორტები რთულად გაიცემოდა და საგარეოსთან ვერ შევთანხმდით, ეს სისტემა როგორ გაგვეუმჯობესებინა. იქიდან რომ წამოვედი, უცებ, თავში დამარტყა, იქნებ, ისეთი რაღაც გავაკეთოთ, რომ საზღვარგარეთ საკონსულოს წარმომადგენლობები საერთოდ არ დაგვჭირდეს-მეთქი და გაჩნდა იდეა, პასპორტების გაცემა შკყპე-ით დაგვეწყო. მოკლედ, საქართველო ერთადერთი ქვეყანაა, რომელიც პასპორტს მსოფლიოს ნებისმიერ წერტილში შკყპე-ით გასცემს ან შეგიძლიათ, ამ სისტემით საკონსულო აღრიცხვაზე ახვიდეთ ანუ როცა პრობლემას აწყდები, პარადიგმა უნდა შეცვალო.
- წინააღმდეგობის გადალახვა ერთგვარი ხელოვნებაა, მაგრამ მაშინდელი და დღევანდელი წინააღმდეგობა ერთმანეთისგან, მგონი, განსხვავდება…
- ზუსტად იგივეა: მაშინ წინააღმდეგობა საგარეო საქმეთა სამინისტროში შემხვდა, რომელიც პროცედურების გამარტივებაზე არ დამთანხმდა და სრულიად ახალი, ინოვაციური მიდგომით წავედით და საგარეო საქმეთა სამინისტრო აღარ დაგვჭირდა. ახლაც წინააღმდეგობა შემხვდა, რომ ეს პროცესი შემეცვალა და სრულიად ახალი გზით მივდივარ.
- შეიძლება, არასწორად გავიგე, მაგრამ მგონია, რომ ,,ამ პროცესში” ნაცმოძრაობას გულისხმობთ და მითხარით, მის შეცვლას დიდი ხანი ცდილობდით?
- აქტიურ პოლიტიკაში მოსვლის დღიდან. ჩემი მიზანი თავიდანვე პოლიტიკაში ახალი პოლიტიკური კლასის შემოსვლა იყო, რომელიც სხვანაირად ფიქრობს. იცით? – კომუნისტურ, საბჭოთა პერიოდსა და დღევანდელობას შორის ძალიან დიდი სხვაობაა. ტექნოლოგიებმა ჩვენს გარშემო ყველაფერი შეცვალა და აღმოჩნდა, რომ ძალიან ინოვაციური ერი ვართ.
- დავაკვირდი: სიტყვა ,,ინოვაცია” ძალიან გიყვართ…
- ინოვაციურები რომ არ ვიყოთ, ვერც ქართულ ფოლკლორს შევქმნიდით, ვერც იმ ქართულ ცეკვას, რომელსაც მთელი მსოფლიო აფასებს და ვერც ათასწლეულების განმავლობაში გადავრჩებოდით. კრეატიულები, ინოვაციურები ვართ და სიახლე გვიყვარს…
- გეთანხმებით და ნაციონალების დროს ციხეში წამებაც, ალბათ, სწორედ ამ კრეატიულობით აიხსნება!
- ციხეში წამება სწორედ ისაა, რაც საქართველოში არ ,,შექმნილა” და სამწუხაროდ, ძალიან ბევრ პოსტსაბჭოთა თუ განვითარებულ ქვეყანაშია, მაგრამ იცით, რა მინდა ვთქვა? – კომუნისტურმა წარსულმა და 70 წელმა ეს კრეატიულობა დაგვაკარგვინა და 10-15 წელი დაგვჭირდა, რომ ჩვენი, ასე ვთქვათ, როლი დავიბრუნოთ, მაგრამ იმის გამო, რომ დღეს აბსოლუტურად ,,ჯიბის მთავრობაა”, ეს განვითარება მოკლულია: ადამიანები თანამდებობაზე _ პრემიერად ან მინისტრად თავიანთი დამსახურების კი არა, ერთგულების გამო არიან ანუ თუ დავალებას ასრულებ, იყავიო.
- დავიბენი: ,,ქართულ ოცნებას” აკრიტიკებთ თუ ნაცმოძრაობას?
- ,,ქართულ ოცნებას”, უფრო სწორად, ბიძინა ივანიშვილს ვაკრიტიკებ. ჩემი ნომერპირველი ამოცანაა, რომ ოქტომბერში ივანიშვილი დავასრულოთ!
- ნომერმეორე ამოცანა კი ნაცმოძრაობის დასრულებაა?
- არა, არა… ნაცმოძრაობას თავისი გზა აქვს. (…) იმ ნაბიჯის გადადგმა, რომელიც გადავდგი, ადამიანურად ძალიან გამიჭირდა _ ამდენი ადამიანია, ვისთანაც ვმეგობრობ და ადვილი არ იყო.
- ჰოდა, თუ გაგიჭირდათ, რატომღა გადადგით, თან არჩევნებამდე ხუთი თვით ადრე?
- უბრალოდ, ივანიშვილის დამარცხების სხვა პერსპექტივას ვერ ვხედავ. საამისოდ, საქართველოში მძლავრი, ენერგიული ტალღის შექმნაა საჭირო.
- მაშასადამე, იმაზე მიანიშნებთ, რომ ნაცმოძრაობას ივანიშვილის დამარცხება არ უნდა?
- ივანიშვილის დამარცხება, ვფიქრობ, ნაცმოძრაობის ყველა მხარდამჭერს უნდა, მაგრამ იმ გზით, რომელსაც დღეს ნაცმოძრაობა ადგას, ეს ვერ მოხდება და ამაზე ჩემს განცხადებაშიც აბსოლუტურად ღიად ვთქვი.
- კი ბატონო, მაგრამ მიუხედავად იმისა, რომ წარსულზე, როგორც ამბობთ, ,,ჩაციკვლას” არ აპირებთ, რამდენიმე წუთით მაინც წარსულში უნდა დაგაბრუნოთ: საჯარო ასპარეზზე გამოჩენის დღიდან ზურაბ ადეიშვილთან ასოცირდებით…
- იუსტიციის სამინისტროში მუშაობა კონკურსით დავიწყე და სამოქალაქო რეესტრის თავმჯდომარეც მანამ გავხდი, ვიდრე ადეიშვილს გავიცნობდი. მერე გავიცანი, იუსტიციის მინისტრის მოადგილედ გადავედი და ამის შემდეგ იუსტიციის სახლის პროექტი გავაკეთეთ.
- კეთილი, მაგრამ ბატონო გიორგი, ადეიშვილის კადრად ითვლებით..
- შეიძლება… კი, რატომაც არა?! ბიძინა ივანიშვილს დავესესხები, რომ ადეიშვილი ამ ქვეყნისთვის საკმაოდ სერიოზული ტვინი და გონება იყო, რომელსაც ბევრი რამის გაკეთება შეუძლია. ივანიშვილიც კი ცდილობდა, რომ მის გუნდში მოხვედრილიყო.
- ადეიშვილის გუნდში მოხვედრას ივანიშვილი ცდილობდა?
- დიახ და ამაზე საჯაროდ განაცხადა…
- არცთუ დიდი ხნის წინ, ითქვა, რომ ადეიშვილს მიშასთან დაპირისპირება მოუვიდა და უკრაინიდან წავიდა…
- არა… უნგრეთში იყო და, მგონი, ახლა ისევ უკრაინაშია…
- შეიძლება, მაგრამ ადეიშვილის უკრაინიდან წასვლა და ნაციონალებისგან თქვენი გამიჯვნა ერთმანეთს საეჭვოდ დაემთხვა. სხვათა შორის, თამარ ჩერგოლეიშვილმა ზემოხსენებულ სტატუსში ადეიშვილიც ახსენა. მოკლედ, ბატონო გიორგი, ადეიშვილის გუნდი ნაცმოძრაობას ემიჯნება?
- არა! ზურაბ ადეიშვილმა საჯაროდაც განაცხადა, რომ ქართულ პოლიტიკაში დაბრუნებას არ აპირებს!
- კი ბატონო, მაგრამ ის ხომ ყოველთვის ,,რუხი კარდინალი” იყო…
- ადეიშვილი იყო და თქვა კიდეც, ქართულ პოლიტიკაში ვიყავი, დავამთავრეო და მორჩა!
- ერთია, პოლიტიკოსები საჯაროდ რას ამბობენ და მეორე _ ამ განცხადებების მიღმა რეალურად რა ხდება!
- იმას გეუბნებით, რაც რეალობაა. სად ზურაბ ადეიშვილი და სად – ნაცმოძრაობის მართვა?!
- რა ვიცი, რა ვიცი… ისე, ბოლო დრომდე სააკაშვილთან კარგი ურთიერთობა გქონდათ. ხომ არ ვცდები?
- კი ბატონო…
- ამ პრობლემებზე მასთან გილაპარაკიათ?
- დიახ…
- მიშასთან კომუნიკაცია ბოლოს როდის გქონდათ?
- ვიდრე განცხადებას გავაკეთებდი, რამდენიმე წუთით თუ საათით ადრე.
- ანუ, სააკაშვილმა იცოდა, რომ ნაცმოძრაობას ტოვებდით?
- დიახ.
- თუ იცოდა, აბა, პრეზიდენტყოფილის განცხადებას, რომელიც თქვენთან დაკავშირებით გააკეთა, რით ხსნით?
- რაღაც განცხადება ხომ უნდა გაკეთებულიყო?
- კულუარებში მითხრეს, ანტივაშაძისეული განცხადება მიშას დაწერილი არააო.
- არ ვიცი… სპეკულაციას ვერ დავიწყებ. აბსოლუტურად დარწმუნებული ვარ, მიშა სააკაშვილმა იცის, რომ ბიძინა ივანიშვილი კი არა, ვერავინ მიყიდის, რადგან ჩემთვის თავისუფლებაზე მეტად არაფერი ფასობს! ეს განცხადება ძალიან მალე დაავიწყდებათ…
(…)
- ბატონო გიორგი, უკანონო თვალთვალის შესახებ რომ გცოდნოდათ, ნაცმოძრაობის წევრი მაინც გახდებოდით?
- იცით, რა არის? – კოლექტიური პასუხისმგებლობის არ მჯერა, დანაშაულს კონკრეტული პირები ჩადიან და პასუხიც მათ უნდა აგონ! თუ ნაცმოძრაობის დროს ვიღაც ამ დანაშაულს სჩადიოდა, სამაგიეროდ, მეორე ქვეყანას ფეხზე აყენებდა – გზებს, იუსტიციის სახლებს აშენებდა და ათას რაღაცას აკეთებდა. კოლექტიური კი არა, პერსონალური პასუხისმგებლობა არსებობს! ისეთი რეფორმებია გასატარებელი, რომლითაც ეს სპეკულაცია ერთხელ და სამუდამოდ დამთავრდება! სასამართლოში სწრაფი, გარდამტეხი ინოვაციური მიდგომა და სააპელაციო დონეზე, უცხოელი მოსამართლეების ჩამოყვანა გვინდა, თორემ 15 წლის განმავლობაში, სხვა არაფერი გვიშველის, რადგან საზოგადოებაში ნდობა დარღვეულია და მართლმსაჯულებაში სანდო მხარე გვჭირდება, რომელიც გადაწყვეტს, დანაშაული სად არის და სად არა. დღეს სადღაც დანაშაული არის და პოლიტიკური სპეკულაცია ხდება, სადღაც არაა და ბრალდებას ხელოვნურად თითხნიან.
- გიორგი ბატონო, ეს იდეები ოთხი წლის წინ ანუ როცა ხელისუფლებაში ნაცმოძრაობა იყო, არ გქონდათ?
- მქონდა და კონსტიტუციაში ცვლილებაც შევიდა _ ლაზიკაში სპეციალური სამართლებრივი გარემო უნდა შექმნილიყო. საერთოდ, არ არსებობს, ერთმა ადამიანმა დაიძინოს, გაიღვიძოს და ინოვაციური იდეა მოუვიდეს. ყოველთვის ,,ბრეინშტორნინგებს” ვაკეთებ – მაგალითად, 10 მაისს, ახალგაზრდებთან ერთად დიდი ,,ბრეინშტორნინგის” გაკეთება გვინდა.
- უკაცრავად, ,,ბრეინშტორნინგი” რა არის?
- ეს შემოსული ტერმინია და ,,ტვინის შტურმს” ნიშნავს. ეს მართვის მოდელია – რამდენიმე ადამიანი ერთად ზის, იდეებს ,,ჩამოყრის”, რა და როგორ უნდა გაკეთდეს…
ამასობაში, გიორგი ვაშაძემ უკრაინა ახსენა და დასძინა, რომ უკრაინაში, თანაგუნდელებთან ერთად, დაწყებულ საქმეს გააგრძელებს. დავინტერესდი, თანაგუნდელებში ვის გულისხმობდა. განიმარტა, ჩემი თანაგუნდელები მხოლოდ პოლიტიკოსები არ არიანო და ისიც მითხრა, ჩემს მიერ დაფუძნებულ ,,ინოვაციებისა და განვითარების ფონდს” უკრაინაში ყველაზე დიდი ოფისი აქვსო.
- მიხეილ სააკაშვილი ამ ოფისის საქმიანობას ხელს არ შეუშლის?
- არ მგონია… რატომ უნდა შეუშალოს?
- ესე იგი, მიშასთან პიროვნულ ურთიერთობას შეინარჩუნებთ, ბატონო გიორგი?
- ყველაფრის გაწყვეტასა და გამოწყვეტას არ ვაპირებ. თუ მისი სურვილი იქნება, ურთიერთობის პრობლემა არ მაქვს.
- დავიჯერო, ის, რაც მიშამ თქვენზე თქვა, არ გეწყინათ?
- რატომ უნდა მწყენოდა?
- რატომ და, ბრალი ივანიშვილისგან ფულის აღებაში დაგდოთ!
- კარგად ვიცი, ასეთი განცხადებების წერის დროს რაც ხდება.
- ერთი სიტყვით, როგორც დამოუკიდებელმა პოლიტლიდერმა საარჩევნო კამპანია დაიწყეთ. ვინ გაფინანსებთ? ისე, მითხრეს, ვაშაძე აპირებს, ამ კუთხითაც ახალი მოდელი დანერგოს და მხარდამჭერებისგან 5-5 ლარი შეაგროვოსო…
- დიახ, ეს სრულიად ახალი მოდელია. მეორე, რა პარადიგმის დარღვევასაც ვაპირებ, ისაა, რომ არჩევნებში მილიონები არ უნდა იხარჯებოდეს და მოქალაქეებს უნდა ავუხსნათ, რომ ის, ვინც არჩევნებში მილიონებს ხარჯავს, ამას იმიტომ აკეთებს, რათა ათჯერ მეტი ჯიბეში ჩაიდოს. ამიტომ, პროექტებისთვის მინიმალურ ბიუჯეტებს შევქმნით… სხვათა შორის, ძალიან ბევრი ადამიანი შემომეხმიანა, რით შემიძლია ჩავერთოო. დღეს საქართველოში არის ხალხის, ვისაც იმისთვის, რისიც სჯერა, რამდენიმე ლარის გაღება შეუძლია. ისე, ამ სისტემას უკრაინაში რეფორმების დასაფინანსებლად ვიყენებთ და მიუხედავად იმისა, რომ უკრაინის ეკონომიკა, ერთ სულ მოსახლეზე, საქართველოზე დაბალია, მუშაობს.
(…)
- მოკლედ, მგონი, ორი წლის წინ დამოუკიდებლად ან ადეიშვილთან ერთად გათვალეთ, რომ არჩევნების წინ ის ნაბიჯი უნდა გადაგედგათ, რაც გადადგით…
- გავთვალე კი არა, პოლიტიკაში მოსვლის დღიდან, ჩემი ამოცანა პოლიტიკაში ახალი თაობის შემოსვლაა. გავთვალე და გადავთვალე კიდეც, დღე და ღამე ამაზე ვმუშაობდი… შარშან, ზაფხულში, ათი ათასი ახალგაზრდისთვის სოფელ გორდში საზაფხულო ბანაკი გვქონდა. წელს კი გრიგოლეთში, 3 ათასი სტუდენტის მონაწილეობით, ზამთრის ლიდერთა სკოლა და ამ ბანაკებში ფული თვითონ ბავშვებმა გადაიხადეს. მოკლედ, ეს ის თაობაა, რომელმაც საბჭოთა კავშირთან კავშირი საბოლოოდ გაწყვიტა და რომლის გონებაც და მენტალობაც თავისუფალია…
- თქვენი გუნდის სახეები ვინ იქნებიან? თქვენამდე ნაციონალებს ანდრო ბარნოვი გაემიჯნა და შეიძლება, ერთად იყოთ?
- მას შემდეგ, რაც ნაცმოძრაობა დატოვა, ანდრო ბარნოვთან კონტაქტი არ მქონია, მაგრამ ჩვენი კარი ყველასთვის ღიაა. ჩვენ ვიკიპედიასავით ვიქნებით და სამი-ოთხი წესი გვექნება.
- და ეს რა წესებია?
- ევროპული არჩევანი ჩვენთვის წითელი ხაზია და თუ ვინმე სხვანაირად ფიქრობს, მასთან მსჯელობის დაწყებას აზრი არ ექნება, თუმცა მათაც დავარწმუნებთ, რომ ეს სწორი არჩევანია და ასე უფრო მეტი იფიქრებს. მეორე წესი შიდა დემოკრატიაა – აბსოლუტური გამჭვირვალობა გვაქვს და 9-10-საფეხურიან ბიუროკრატიულ სისტემებს და შეთანხმე-შემომითანხმებას არ ვაწყობთ – თავისუფალი ხარ, რაც გინდა, აკეთე, იაქტიურე და ინიციატივა ყოველთვის წახალისდება. დღეს საქართველოში ერთი პოლიტიკური პარტიაც არ არსებობს, სადაც ინიციატივა წახალისებულია. პოლიტიკურ პარტიებში ამბობენ, ჯერ შემითანხმე და მერე თქვიო. არადა, ადამიანს თავისუფლება უნდა მისცე…
- საინფორმაციო სააგენტო ,,ედიტორიც” თქვენი დაფუძნებულია?
- არა, ახალგაზრდებმა გააკეთეს და ძალიან მაგრად მუშაობენ. ჩემი არც ეს სააგენტოა, არც ,,ინოვაციებისა და განვითარების ცენტრი” და ჩემი არც ის პოლიტიკური მოძრაობა იქნება, რომელსაც ვიწყებ.
(…)
- მოკლედ, ნაცმოძრაობის მთავარი პრობლემა, ბოკერიაზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, მაჭავარიანი-გოგორიშვილია?
- რა თქმა უნდა…
- ნაცმოძრაობა მათ დაღუპეს?
- ეს ჩემი საზრუნავი აღარაა. მე ახალი პოლიტიკური მოძრაობის შექმნაზე ვფიქრობ და მორჩა!
- წეღან უნდა მეკითხა და დამავიწყდა: მიშას რომ უთხარით, პარტიას ვტოვებო, რა გითხრათ?
- ეს შენი არჩევანიაო…
- ადეიშვილმაც იცოდა, რომ ნაცმოძრაობას ტოვებდით?
- არა…
(…)
- გირჩს რატომ არ შეუერთდით?
- ახალ პოლიტიკურ მოძრაობას ვიწყებ და რომელიმე პოლიტიკურ პარტიასთან რატომ უნდა მივიდე?
„ვერსია“, 09 მაისი, 2016 წელი
ახლები რევოლუციით იმუქრებიან?!
ინტერვიუ მანანა ნაჭყებიასთან: „ოცნებამ“ კეთილი ინებოს და ბოდიში მოიხადოს!“
ნინო კომახიძე
პოლიტიკური პროცესი გადამწყვეტ ფაზაში შედის - ხელისუფლებისა და ოპოზიციის ნაწილის წინასაარჩევნო მოლაპარაკებები ფინალურ ეტაპზეა, მეორე ნაწილი აქციებისთვის ემზადება და არჩევნების გაყალბებას ვარაუდობს, რამდენიმე დღეში კი განახლებულ შემადგენლობას სახელისუფლო პარტიაც წარმოგვიდგენს. ერთი სიტყვით, ამ თვეს ძალების მოსაკრებად ყველა მაქსიმალურად გამოიყენებს. როგორ იკრებენ ძალას, რომელ გზას ირჩევენ ,,ოცნებასთან” სალაპარაკოდ - ქუჩურს თუ კაბინეტურს და ვისთან ერთად გეგმავენ ალიანსში ყოფნას ახალი მემარჯვენეები? - ,,ვერსიას” ამ და სხვა თემებზე მანანა ნაჭყებია ესაუბრა, რომელთანაც პოლიტიკური ვითარების შეფასება ნაციონალებიდან კიდევ ერთი ლიდერის, გიორგი ვაშაძის წასვლით დავიწყეთ.
- დღეს ოპოზიციაში და, საერთოდ, პოლიტიკაში გაცილებით უკეთესი ვითარებაა, ვიდრე აქამდე იყო: ჯერ ერთი, არ არსებობს პარტიებს შორის გამოკვეთილი ლიდერი, ვინც ძალაუფლებას ხელში მთლიანად ჩაიგდებს, ამიტომ პარლამენტში შესვლის შანსი ოპოზიციასაც აქვს და შესაძლოა, 2016 წელს მრავალპარტიული პარლამენტი მივიღოთ, რაც დიდი მიღწევა იქნება. ისე, რაც დღეს ნაციონალურ მოძრაობაში ხდება, მოსალოდნელიც იყო. არ ვიცი, გიორგი ვაშაძე როგორ მომავალს აირჩევს და რა ხედვის მოძრაობას ჩამოაყალიბებს, მაგრამ ჩვენი ბოლო წლების ისტორია ასეთია: ხალხი პარტიიდან პარტიაში მოგზაურობს და იქ მიდის, სადაც მეტ პერსპექტივას ხედავს. ამ ამბავს ნაციონალური მოძრაობაც უნდა შეეგუოს, რადგან ეს ბუნებრივი პროცესია.
- ამ პროცესში, სხვების მსგავსად, ბიძინა ივანიშვილის ხელს ხედავთ, ქალბატონო მანანა?
- კონკრეტულად რა მოხდა, ძნელი სათქმელია, რადგან 28 აპრილს ვაშაძემ განაცხადა, ნაციონალური მოძრაობიდან არც არჩევნებამდე მივდივარ და არც შემდეგო. ალბათ, ძალიან ცოტა ადამიანმა იცის, რა მოხდა 28 აპრილის შემდეგ, ერთ კვირაში, რამაც ვაშაძეს ნაციონალების დატოვება აიძულა. შესაძლოა, სიის პირველ ათეულში ვერ მოხვდა ან შეთავაზება მართლაც ივანიშვილისგან მიიღო, თუმცა მისი წამოსვლა ამ პარტიის დაშლას ნამდვილად არ ნიშნავს. ჩემი აზრით, ნაციონალებს ხმას დღემდე მიხეილ სააკაშვილის გამო აძლევენ და არა სხვა მიზეზის თუ ლიდერის. არ მგონია, ამ არჩევნებზე ვაშაძემ განსაკუთრებულ შედეგს მიაღწიოს, მაგრამ უდავოა: ეს კაცი ინოვაციებთან, პროგრესთან ასოცირდება და ის ადამიანები, ვინც ნაციონალურ მოძრაობაში სწორედ ამას აფასებდა, შესაძლოა, მართლაც გაყვნენ, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ ამით ხმები ,,ოცნებას” მიემატება.
- ამ მხრივ, თქვენთან რა მდგომარეობაა? ვიცი, ძალიან გაბრაზებთ კითხვა, ახლებში ვინღა დარჩაო, მაგრამ ამ თემით მანიპულირებას წერტილი რომ დაესვას, მითხარით, პარტიაში რეალურად რა ხდება?
- დიახ, ეს თემა ძალიან მაბრაზებს. ზოგადად, საქართველოში ე.წ. დაბალრეიტინგული პარტიების თემა ძალიან პოპულარულია. არ ვიცი, დღეს მაღალრეიტინგული ვინაა – 13 და 18 პროცენტი სახელისუფლო და ე.წ. მთავარი ოპოზიციური პარტიებისთვის მაღალი რეიტინგია?! რა თქმა უნდა, არა! ,,ოცნების” კოალიციაში შემავალ პარტიებს საფუძველი აქვთ, თავი მაღალრეიტინგულებად ჩათვალონ? ამიტომ ძალიან გამაბრაზა ერთი პოლიტოლოგის განცხადებამ, ოპოზიცია თავის უბადრუკ პოლიტიკურ ცხოვრებას განაგრძობსო. პრობლემა ისაა, რომ ძალიან უბადრუკ ქვეყანაში ვცხოვრობთ და მისნაირი უბადრუკი პოლიტოლოგები გვყავს, რომლებიც იქით იხრებიან, საიდანაც ნიავი უბერავს და მუდმივად სახელისუფლო დანამატები არიან.
რაც შეეხება ახლებს, არ ვფიქრობ, რომ იმ დარტყმების შემდეგ, რაც 2003 და 2012 წლებში მივიღეთ, ცუდად გამოვიყურებით. ასევე, არ ვფიქრობ, რომ ჩვენს რიგებში დავით გამყრელიძისა და ფიქრია ჩიხრაძის არყოფნით პარტიას რამე დააკლდა. მიმაჩნია, რომ პარტიის სახე, გამოკვეთილ ლიდერებზე მეტად, მისი წევრები არიან. არ მგონია, თუნდაც მმართველ პარტიას რეგიონულ ან გენერალურ მდივნად ისეთი გამოცდილი პოლიტიკოსები ჰყავდეს, როგორიც ჩვენ იოსებ ბორცვაძისა და გოგა ასათიანის სახით გვაყვს. უბრალოდ, თუ ეპატაჟური არ ხარ და ვინმეს არ გალანძღავ ან მყვირალა ფრაზებს არ დააბრეხვებ, სატელევიზიო ეთერისკენ გზის გაკვლევა რთულია. ჩვენ კი ამას არ ვაკეთებთ. სწორედ ჩვენს რაიონულ ორგანიზაციებში მყოფი ხალხია პარტიის რეალური ძალა, ასეთი კი მთელი ქვეყნის მასშტაბით, თითქმის ყველგან გვყავს, ამიტომ ჩვენს მდგომარეობას უბადრუკი ნამდვილად არ ჰქვია. ჩვენი პარტიიდან წასული ადამიანები ხან გიორგი კვირიკაშვილივით დროს ელოდნენ, რათა პოლიტიკაში მოსულიყვნენ, ისეთებიც იყვნენ, ვინც პირდაპირ ,,ოცნებაში” გადაბარგდა და დღეს ხელისუფლებაში არცთუ მოკრძალებულ ადგილს იკავებს, თუმცა ამასაც გაგებით ვეკიდები. რამდენიმე ისეთიც იყო, ვინც ,,ოცნებაში” პირდაპირ მიტინგზე ისკუპა, მაგრამ დღეს ის სახლში ზის. პარტიამ ძირითადი ბირთვი შეინარჩუნა. გოგა ასათიანი, ამირან სოფრომაძე, ბაია ახალკაცი, გელა თოფურია და სხვები პარტიაში დაფუძნების დღიდან არიან და არაერთი შეთავაზების მიუხედავად, არსად წასულან. სწორედ ეს ხალხია პარტიის სახე და სრულიად სხვა წონითი კატეგორია, თუმცა სხვა პარტიებისგან განსხვავებით, არ ვამბობთ, რომ ბარიერს დამოუკიდებლად გადავლახავთ, ხელისუფლებაში მოვალთ, უმრავლესობას ავიღებ და ა.შ. სასურველი შედეგის მისაღწევად, სხვა პოლიტიკურ ძალებთან ერთად, გაძლიერება ნამდვილად გვჭირდება.
- თქვენი პარტნიორები ვინ იქნებიან?
- ჩვენი სურვილია, ამ არჩევნებზე ჩვენი ტიპის პარტიებთან, ანუ დასავლური ორიენტაციისა და მემარჯვენე იდეოლოგიის მქონე ძალებთან ერთად გავიდეთ.
- ანუ, კახა კუკავასთან ალიანსი აღარ გექნებათ?
- კახა კუკავასთან ერთად ჩვენ ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებზე ვიყავით და თუ მის განცხადებებსა და პოლიტიკურ პროგრამას ნახავთ, კახა ამბობს, რომ დასავლური ღირებულებების პარტია აქვს.
- თქმა ერთია, მოქმედება - მეორე, თან ადგილობრივ არჩევნებზე საგარეო ვექტორი, საპარლამენტოსგან განსხვავებით, დიდად არ ჩანს…
- გეთანხმებით, მაგრამ კახასთან შეიძლება გარკვევა, მისი განაცხადი პროდასავლურობასთან დაკავშირებით ძალაში რჩება თუ არა. ზოგადად, რაც მეტი პარტია იტყვის, რომ რუსეთთან მიმართებაში ილუზიები ჰქონდა და საგარეო ვექტორი შეიცვალა, უკეთესია. კონკრეტულად, ვინ სად იქნება, არცაა გამოკვეთილი, რადგან ყველაფერი ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებებსა და იმაზეა დამოკიდებული, რა დოზით წამოვა ,,ოცნება” ცვლილებებზე და ჩვენს მოთხოვნებს დააკმაყოფილებს თუ არა. ამ წუთას, ახლების მთავარი ამოცანაა, პარლამენტის უმრავლესობა პროდასავლურმა ძალებმა დააკომპლექტონ.
- ოპოზიციის კონფიგურაცია, ალბათ, ინტერპარტიულ ჯგუფში მიმდინარე პროცესებზე იქნება დამოკიდებული. უკვე ითქვა, რომ ,,ოცნების” მწირ შემოთავაზებას, რომელიც დაახლოებით 400 000 ლარს, უფასო საეთერო დროსა და კომისიაში დაფინანსებულ წევრებს გულისხმობს, შეიძლება, მხოლოდ ორი პარტია - თქვენ და კახა კუკავა დათანხმდეთ. ასეა?
- არსად, არც ერთ დოკუმენტში, არც სიტყვიერი მოლაპარაკებების დროს, დაფინანსების საკითხი ერთ პარტიასაც არ დაუყენებია, ამ იდეის შესახებ ხელისუფლებამ განაცხადა და ამას ოპოზიციას ნუ მივაწერთ. ინტერპარტიული ჯგუფი სწორედ ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებისთვის შეიქმნა, რათა საარჩევნო გარემო შეცვლილიყო. სხვათა შორის, ,,ოცნებაც” ხელისუფლებაში სწორედ ამ განაცხადით მოვიდა და მანამდე, ჩემმა კოლეგებმა – ზვიად ძიძიგურმა და სხვებმა ჩვენი მისამართით ცილისწამებაც იკადრეს – ამბობდნენ, სადაა საქართველოში 3, 5 მლნ ამომრჩეველიო და აღმოჩნდა, რომ ,,კაციტაძის სიებზე” 15 000-ით მეტი ამომრჩეველი გვყოლია. ეს განცხადებები მათ სინდისზე იყოს, თუმცა გიორგი კვირიკაშვილის პრემიერობის პირობებში, ოპოზიციასთან დამოკიდებულება უკეთესია. რა თქმა უნდა, გვინდა, ,,ოცნება” ჩვენს ყველა მოთხოვნას დათანხმდეს, მაგრამ თუ რომელიმე ოპოზიციური ძალა იტყვის, რომ ადმინისტრაციაში ადგილი არ უნდა, კი ბატონო! საუბარი მათზე მაქვს, ვისაც ეს ადგილი ეკუთვნის, თორემ ეს შეთავაზება ჩვენ არც გვეხება, რადგან არანაირი პარამეტრით არ გვეკუთვნის.
- თავის დროზე ,,რვიანის” დაშლა დაგბრალდათ და მილიონზე გაყიდულებიც გეძახეს. არ ფიქრობთ, რომ ახლაც თითის გაშვერის საფრთხის წინაშე დგახართ?
- შეიქმნა მითი, რომელიც თაობიდან და თაობაზე გადადის და გვაძახებენ, შეიჭამა 5 მილიონი, პარტია მილიონად გაიყიდაო და ა.შ. ჯერ ერთი, ამ ადამიანებს სინდისი არ აქვთ, რადგან ,,კაციტაძის კომისიის” საარჩევნო სიით ,,ოცნებამ” სამი არჩევნები ჩაატარა და წელსაც იგივეს აპირებს. ,,ოცნებამ” კეთილი ინებოს და ბოდიში მოიხადოს. რაც შეეხება ,,მილიონზე გაყიდულების” თემას, ,,ახლებს” ეს მილიონი არ აგვიღია, რადგან ბარიერი ვერ გადავლახეთ. ვინც ,,ოცნების” კოალიციასთან ერთად ბარიერი გადალახა და მილიონიანი დაფინანება მიიღო, რომელმა მათგანმა დადო უკან ეს მილიონი? არ მიყვარს ამ თემებზე საუბარი, მაგრამ როგორც ჩანს, თავს გავიდნენ, რაკი არ ვპასუხობთ და იმის ნაცვლად, ეს ცილისწამება უკან წაიღონ, ახალსაც ამატებენ. ძალიან ცუდია, რომ ამ ქვეყანაში ოპოზიციად მარტო ის ძალა ითვლება, ვინც ქუჩის აქციებისკენ იხედება. როცა ქვეყანა სჭირდება, ხელისუფლებასთან უნდა დაჯდე და კონსტრუქციული იყო. ეს თვისება კი ჩვენი პარტიის ღირსება მგონია.
- ისე, თუ რაღაც ცვლილებას თანხმდები და ამბობ, რომ სულ არაფერს, ესეც ჯობია, გაყიდულს გეძახიან, თუ არ თანხმდები _ ქუჩის ოპოზიციას. რა იქნება თქვენი არჩევანი?
- ჩვენ ყოველთვის კონსტრუქციულობა გვირჩევნია. როცა ნაციონალების შეთავაზებას დავთანხმდით, ჩავთვალეთ, რომ მათთან ამაზე მეტის მიღწევა შეუძლებელი იყო. მნიშვნელოვანი გახლდათ თუნდაც საკონსტიტუციო უმრავლესობის სამ მეოთხედამდე აწევა და ა.შ., თან მაშინ ოპოზიცია, ხანგრძლივ ქუჩის აქციებში, ნაციონალებთან დამარცხდა. ცვლილებების მიღწევა დღესაც შეიძლება, თუმცა იმის მიუხედავად, რომ ,,ოცნება” წინა ხელისუფლებასავით ხისტი არ არის, პრობლემები ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნების დროსაც იყო. მაშინ ახლები ახალქალაქში ,,ჩაგვჩეხეს” და ის 0,76% დაგვაკარგინეს, რომელიც ბარიერს გვალახვინებდა. ამიტომ პირდაპირ ვამბობ: თუ 2016 წელსაც ასეთი არჩევნები იქნება, იმის გადაყლაპვას აღარ ვაპირებთ, რაც 2014 წელს გადავყლაპეთ.
- და რა მოხდება?
- ის მოხდება, რაც 2003 წელს მოხდა! ჩვენ და არა მარტო ჩვენ, გავალთ ქუჩაში და გავაპროტესტებთ არასამართლიანად ჩატარებულ არჩევნებს, მაგრამ იმედი მაქვს, ,,ოცნებას” კეთილგონიერება ეყოფა, რომ მოვლენები ამ სცენარით არ განვითარდეს.
ნინო კომახიძე
