„რეზონანსი“: დღეს გიგა ბოკერიას გუნდი ბრიფინგს გამართავს და “ნაცმოძრაობას” ოფიციალურად დატოვებს

„რეზონანსი“: ინტერვიუ გიორგი ახვლედიანთან: „ბიძინა ივანიშვილს მალე ნამდვილ ოპოზიციასთან მოუწევს ბრძოლა“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: „ვაითუ ბატონი კახა კალაძეც ვინმეს ზეწოლის ქვეშაა?“ // „ნუ ჩავთვლით, რომ ყველაფერი მისი სურვილით ხდება“ // „ნაციონალ-მენშევიკებსა” და “ნაციონალ-ბოლშევიკებს” უპირველეს მტრად ერთმანეთი მიაჩნიათ“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „გაზპრომ“-თან დადებული შეთანხმება დისკრიმინაციული სულაც არ არის“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ლაშა ტუღუშთან: „გაზპრომთან“ დადებული შეთანხმებით სერიოზული დარტყმა მივიღეთ – ფინანსურც, პოლიტიკურიც”

„რეზონანსი“: რამდენად გამართლებულია გაზპრომისგან გაზის სანაცვლოდ ფულის მიღება? (გამოკითხვა)

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ზაზა ფირალიშვილთან: „ამერიკულ-რუსული ალიანსის ჩამოყალიბების მოლოდინი არ მაქვს“

—–

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ შოთა მალაშხიასთან: „გიგი უგულავა სახელს იფუჭებს“ // „ნაცმოძრაობას რომ ეს ჯგუფი გამოეყოფოდა, ზაფხულში ვიცოდი“ // „ეს პარლამენტი მედიასაც აღარ აინტერესებს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „გიორგი კვირიკაშვილს გიორგი მღებრიშვილისთვის საყვედური უნდა ეთქვა“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ შალვა ხაჭაპურიძესთან: „ჩვენ ვიცით, პროსტიტუციის ბიზნესს ვინ მფარველობს“ // „პრემიერის ადგილზე ვიტყოდი, რომ ამ ტიპის დანაშაულზე ნულოვანი ტოლერანტობა უნდა იყოს“

„ახალი თაობა“: გიგლა ბარამიძე: „სარფიდან თბილისამდე რამდენიმე ასეული ბორდელია“ // „საქართველოს შიდსის ეპიდემია ემუქრება“ // „პროსტიტუციას ხელისუფლების წარმომადგენლები მფარველობენ“

—–

„რეზონანსი“: კაფე-ბარები თუ “პროსტიტუციის ბუდე” – რამ გამოიწვია გიორგი კვირიკაშვილის ბრაზი

—–

„ახალი თაობა“: რამდენი ათასი დახარჯა თბილისის საკრებულომ 2016 წელს „გულაობაში“ // ლადო სადღობელაშვილი: „დაანებოს დიმიტრი ქუმსიშვილმა ქალების ყურებას თავი და ამაზე გააჟრიალოს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ჯემალ გამახარიასთან: „რუსებმა წებელდაში მე-11 საუკუნის ქართული ეკლესია დაანგრიეს“ // „ამ ფაქტს დიდი აღფრთოვანებით არც აფხაზური საზოგადოება შეხვედრია“

———————–

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

დღეს გიგა ბოკერიას გუნდი ბრიფინგს გამართავს და “ნაცმოძრაობას” ოფიციალურად დატოვებს

სალომე სარიშვილი

“ნაციონალური მოძრაობის” გაყოფის პარალელურად, დაპირისპირებული მხარეები 20 იანვრის ყრილობის ლეგიტიმაციის საკითხზე დავობენ. ბოკერია-ბაქრაძის ფრთა მიიჩნევს, რომ ყრილობა ორგანიზაციული და იურიდიული ნორმების დარღვევის გამო ლეგიტიმური ვერ იქნება. სააკაშვილის გუნდი კი ფიქრობს, რომ ბოკერიას ფრთა პოლიტსაბჭოს გადაწყვეტილებასა და უმრავლესობის ნებას მრავალათასიანი ყრილობის საბოტაჟის მიზნით დაუპირისპირდა.

მიუხედავად ამისა, პარტიის აღმასრულებელმა მდივანმა სერგო რატიანმა პარტიული ღონისძიებისთვის საჭირო თანხის გადარიცხვაზე განცხადება გაავრცელა, სადაც წერს, რომ სპორტის სასახლესთან გაფორმებული ხელშეკრულებით გათვალისწინებული თანხის გადარიცხვა მაინც მოხდება.

“რადგანაც არსებობს პოლიტსაბჭოს გადაწყვეტილება, რადგანაც არსებობს პარტიული ორგანიზაციების თავმჯდომარეების ნაწილის მოთხოვნა, მე მოვალე ვარ, გადავრიცხო სპორტის სასახლესთან გაფორმებული ხელშეკრულებით გათვალისწინებული თანხა პარტიული ღონისძიების ჩასატარებლად,” – აღნიშნულია სერგო რატიანის განცხადებაში, სადაც ასევე წერს, რომ, მიუხედავად ამ გადაწყვეტილებისა, მისი თანამოაზრეები იმავე აზრზე რჩებიან და ყრილობას არალეგიტიმურად მიიჩნევენ.როგორც “რეზონანსს” ენმ-ში განუცხადეს, ამჟამად ყრილობისთვის მზადება დასკვნით ფაზაშია და დღეისათვის უკვე ცნობილია ყრილობის 5000-მდე დელეგატის ვინაობა. ამასთან, ჩვენთვის ცნობილი გახდა, რომ დღეს ბოკერია-ბაქრაძის ფრთა ბრიფინგის გამართვას გეგმავს, სადაც ეს ჯგუფი “ნაციონალურ მოძრაობას” უკვე ოფიციალური განცხადებით გამოეყოფა.

რაც შეეხება “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ახალ ხელმძღვანელობას, ჩვენი ინფორმაციით, ეს საკითხი, ისევე როგორც სხვა საორგანიზაციო ნიუანსები, 20 იანვრის ყრილობაზე გადაწყდება. ხოლო იმის შესახებ, რომ პარტიამ შესაძლოა საარჩევნო სიიდან ბოკერია-ბაქრაძის ფრთის წარმომადგენლები ამოიღოს, პარტიაში ამბობენ, რომ ეს საკითხი დღის წესრიგში არ დამდგარა და შესაბამისად, არც მისი განხილვაზე უმსჯელიათ.

ცნობისთვის, აღნიშნულ საკითხზე გუშინ გაცხადებები დაპირისპირებულმა მხარეებმაც გააკეთეს. ბოკერია-ბაქრაძის გუნდის წარმომადგენლის, ლევან თარხნიშვილის განცხადებით, თუკი პარტიის ახალი მმართველობითი ორგანო პარტიის პროპორციული სიიდან მათ თანამოაზრეებს ამოიღებს, ამაში განსაკუთრებული არაფერი იქნება.

აღნიშნულ თემაზე კომენტირებისას კი სააკაშვილის ფრთის წარმომადგენელმა ნინო კალანდაძემ განაცხადა, რომ ადამიანებმა, რომლებსაც “ნაციონალური მოძრაობას” დატოვება სურთ, პარტიის სიით პარლამენტში შესვლა ვეღარ უნდა შეძლონ. ეს განცხადება მან “ინტერპრესნიუსთან” საუბრისას გააკეთა, თუმცა იქვე ხაზგასმით აღნიშნა, რომ ეს თემა ამ ეტაპზე არ განიხილება.

მიხეილ სააკაშვილის ფრთის კიდევ ერთი წარმომადგენლის, ნუგზარ წიკლაურის თქმით, 20 იანვრის ყრილობის ჩატარებას ხელს ვერაფერი შეუშლის. ამბობს, რომ ბოკერიას გუნდს მისი ჩაშლა სურს, ვინაიდან მისი აზრით, ყრილობის მრავალათასიანი შემადგენლობა მათ სიმცირეს ნათელს მოჰფენს, რაც წიკლაურის თქმით, ბოკერიას ფრთის პოლიტიკური კრახი იქნება. მისი აზრით, სწორედ ამ მოტივითაა განპირობებული მათი განცხადებებები ყრილობის არალეგიტიმურობაზე.

“ცხადია, მათ არ სურთ ყრილობის ჩატარება, რადგან სწორედ ყრილობაზე გამოჩნდება, რას წარმოადგენს ეს კარჩაკეტილი ჯგუფი. მრავალათასიანი წარმომადგენლობა გამოაჩენს, თუ რამდენად დიდ უმცირესობაში არიან ისინი საკუთარ პარტიაში და რას ნიშნავს “ნაციონალური მოძრაობა” როგორც პარტია. გასაკვირი არაა, რომ მათი მიზანი ამ კრახის დაფარვაა და სხვა არაფერი. ყრილობის არალეგიტიმურობაზე საუბარი არასერიოზული მგონია,” – განუცხადა “რეზონანსს” ნუგზარ წიკლაურმა.

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ გიორგი ახვლედიანთან: „ბიძინა ივანიშვილს მალე ნამდვილ ოპოზიციასთან მოუწევს ბრძოლა“

ნინო ქეთელაური

“ბიძინა ივანიშვილს ძალიან მალე მოუწევს სერიოზული ბრძოლა იმ ოპოზიციასთან, რომელიც მისი ხელის ბიჭებით არ იქნება დაკომპლექტებული. რომელიც ძალიან სერიოზულად მოთხოვს პასუხს იმ სირთულეებზე, რაც მან ქვეყანას შეუქმნა და არა ისეთი, როგორიც “ნაციონალური მოძრაობაა”, რომელსაც, როცა მოუნდება, არჩვენებს “გაუპრავებს”, როცა მოუნდება – პარლამენტში შეუქმნის ვითომ ოპოზიციურ ფლანგს, როცა მოისურვებს, გარიგებაში შევა მასთან და ა.შ.” – ამის შესახებ “დემოკრატიული მოძრაობა – ერთიანი საქართველოს” ერთ-ერთმა ლიდერმა გიორგი ახვლედიანმა “რეზონანსთან” საუბრისას განაცხადა, – “ის მოდელი, რომ მხოლოდ ეს ორი – “ოცნება” და “ნაცმოძრობა” – იყოს, კარგად ვხედავთ, ხუხულასათვით ინგრევა“. მისი თქმით, ოპოზიციური ფლანგი მოლაპარაკებებს გაზაფხულზე, ადგილობრივი არჩევნებისთვის მზადების პარალელურად განაახლებს, და პოლიტიკური სპექტრიდან თანამშრომლობას გამორიცხავს მხოლოდ “ნაციონალურ მოძრაობასთან”.

გიორგი ახვლედიანი: ადგილობრივი არჩვნებისთვის, როდესაც გარკვეულწილად, საარჩევნო კამპანია დაიწყება, ეს კონსულტაციები და მოლაპარაკებებიც გააქტიურდება. კონკრეტულად რითი დასრულდება, ახლა ამაზე საუბარი რთულია. რა თქმა უნდა, ჩვენ ვისაუბრებთ იმ პოლიტიკურ ძალებთან, ვისთანაც, იდეოლოგიური თვალსაზრისით, ქვეყნის განვითარების კონტექსტში უფრო მეტი საერთო გვაქვს. აი, თუნდაც, გუბაზ სანიკიძის შემოერთებას ხელი შეუწყო იმან, რომ ქვეყნის განვითარებაზე საერთო იდეოლოგიური შეხედულებები გვაქვს. სხვა შემთხვევაში, წარმატებული მოლაპარაკება ვერ შედგებოდა.

იმ პოლიტიკურ ძალებთან ერთად დგომა, ვინც კარდინალურად განსხვავებულად უყურებენ ქვეყნის განვითარების პერსპექტივებს, ბუნებრივია, არც საქმეს გამოადგება და არც საზოგადოება უკვეთავს ასეთი პარტიების თანამშრომლობას. ბოლო 4 წლის განმავლობაში ასეთი უკვე ვნახეთ, როდესაც ხელისუფლებაში მოვიდა ეკლექტური გაერთიანება, ერთი ნაწილი ალთას იყო, მეორე – ბალთას და შედეგიც შესაბამისი მოიტანა. ქვეყანა ფაქტობრივად სტაგნაციაში აღმოჩნდა. ფაქტია, რომ სხვადასხვა იდეოლოგიის, მემარცხენე, მემარჯვენე, რადიკალური, კონსერვატიული, ლიბერალური ხედვების მქონე პოლიტიკური ძალების გაერთიენება შედეგის მომტანი არ არის.

- ვისთან თანამშრომლობაა კატეგორიულად მიუღებელი?

- ერთი, რაც დაზუსტებით შემიძლია გითხრათ, „ნაციონალურ მოძრაობასთან“  არავითარი მოლაპარაკებები, დიალოგი და კონსულტაციები არ შედგება. ეს გამორიცხულია.

- „ნაცმოძრაობას” ერთი ნაწილი ემიჯნება, მათთან თანამშრომლობასაც გამორიცხავთ?

- ეს პოლიტიკური მოძრაობა რამდენ ფრთადაც და რამდენ ტოლ ნაწილადაც არ უნდა დაიშალოს, “დემოკრატიულო მოძრობისთვის” ეს არის დანაშაულებრივი, კრიმინალური პოლიტიკური ძალა, რომელსაც კოლეგა ოპოზიციურ ძალად არავინ აღიქვამს. მათ ბიძინა ივანიშვილისგან აქვთ ოპოზიციის სტატუსი, თორემ საზოგადოების და პოლიტიკური სპექტრის მხრიდან კრიმინალური ძალის სტატუსი აქვს. შესაბამისად, ერთმნიშვნელოვნად გამოვრციხავთ მათთან კონსულტაციებს კი არა, საერთოდ ყველაფერს.

- გუბაზ სანიკიძის შემდეგ, თქვენს პარტიაში კიდევ ვიხილავთ თუ არა სხვა ცნობილ პოლიტიკურ ფიგურებს?

- ის, რომ გუბაზ სანიკიძე ახლა ჩვენს პოლიტიკურ რიგებშია, ნიშნავს იმას, რომ ერთი, “დემოკრატიულმა მოძრაობამ” მოლაპარაკებები წარმატებით დაასრულა და მეორე, რომ თავისი რიგები სერიოზულად გააძლიერა. გარდა ამისა, იმის ფონზე, რაც ქართულ პოლიტიკურ სპექტრში ხდება (საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ, პრაქტიკულად ინგრევა ლიბერალური, დასავლური პოლიტიკური ძალები), წარმოჩნდა, რომ “დემოკრატიული მოძრაობა” კი არ დაიშალა და იმ გზას კი არ გაუდგა, რაც ბიძინა ივანიშვილმა გამოუწერა პოლიტიკურ პარტიებს, არამედ ოპოზიციურ პოლიტკურ სპექტრში ეს არის რელურად ერთადერთი ძლიერი და ზრდადი ძალა. მიუხედავად იმ უსამართლო დარტყმისა, რაც საპარლამენტო არჩვენებზე მიიღო. მე დიდი იმედი მაქვს, რომ ძალიან ბევრი ძლიერი პოლიტიკური ფიგურის ჩვენს გვერდში დადგომის პროცესი გაგრძელდება. უბრალოდ, ახლა რაიმე კონკრეტულზე ვერ ვისაუბრებ, რადგან ყველანაირი მოლაპრაკაკება თუ კონსულტაცია ჯერ კიდევ წინ არის.

- როგორ ფიქრობთ, თქვენი ოპოზიციური გაერთიანება შეძლებს, რომ ნომერი პირველი ოპოზიცია გახდეს?

- რა თქმა უნდა. “დემოკრატიული მოძრაობა” სწორედ ამისთვის მუშაობს და ამაზეა ორიენტირებული. პირველ რიგში, “ქართული ოცნების” და ბიძინა ივანიშვილის სურვილი, რომ ქვეყანა იყოს ორპარტიული პოლიტიკური სპექტრის, არ უნდა განხორციელდეს. ის მოდელი, რომ მხოლოდ ეს ორი – “ოცნება” და “ნაცმოძრობა” – იყოს, კარგად ვხედავთ, ხუხულასათვით ინგრევა.

ბიძინა ივანიშვილს ძალიან მალე მოუწევს სერიოზული ბრძოლა იმ ოპოზიციასთან, რომელიც მისი ხელის ბიჭებით არ იქნება დაკომპლექტებული. რომელიც ძალიან სერიოზულად მოთხოვს პასუხს იმ სირთულეებზე, რაც მან ქვეყანას შეუქმნა და არა ისეთი, როგორიც “ნაციონალური მოძრაობაა”, რომელსაც, როცა მოუნდება, არჩვენებს გაუპრავებს, როცა მოუნდება – პარლამენტში შეუქმნის ვითომ ოპოზიციურ ფლანგს, როცა მოისურვებს გარიგებაში შევა მასთან და ა.შ. მე დარწმუნებული ვარ, რომ ადგილობრივი არჩევნებისთვის “დემოკრატიული მოძრაობა” იქნება ყველაზე ძლიერი, გაზრდილი და მასშტაბური ოპოზიციური ფლანგი.

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ სოსო ცისკარიშვილთან: „ვაითუ ბატონი კახა კალაძეც ვინმეს ზეწოლის ქვეშაა?“ // „ნუ ჩავთვლით, რომ ყველაფერი მისი სურვილით ხდება“ // „ნაციონალ-მენშევიკებსა” და “ნაციონალ-ბოლშევიკებს” უპირველეს მტრად ერთმანეთი მიაჩნიათ“

თაკო მათეშვილი

“ნაციონალ-მენშევიკებსა” და “ნაციონალ-ბოლშევიკებს” უპირველეს მტრად ერთმანეთი მიაჩნიათ და წინასაარჩევნო პერიოდს ერთმანეთთან ბრძოლაში ატარებენ,” – აცხადებს პოლიტოლოგი სოსო ცისკარიშვილი და დასძენს, რომ ამ ყველაფრით სხვა ოპოზიციური ძალები და უპირველესად ყოვლისა, ხელისუფლება სარგებლობს.

სოსო ცისკარიშვილი ამბობს, რომ “მენშევიკებს”, ანუ ბოკერია-უგულავას ფრთას, მეტი ინტელექტუალური პოტენციალი აქვს, ხოლო “ბოლშევიკებს”, ანუ, სააკაშვილის მხარეს დარჩენილებს, ემოციებისა და პოპულისტური ნაბიჯების ხარჯზე – წარმატების მიღწევის მეტი შანსი.

“რეზონასნთან” ინტერვიუში პოლიტოლოგი გაზპრომსა და საქართველოს შორის შეცვლილ უროერთობაზეც საუბრობს და ამბობს, რომ ენერგეტიკის მინისტრს ბევრი რამ აქვს ასახსნელი. პირველ რიგში კი ის, თუ რატომ დათანხმდა კომპანიის შემოთავაზებას ახლა, როდესაც წინა წლებში ამის წინააღმდეგ მიდიოდა.

მოგეხსენებათ, ენერგეტიკის მინისტრმა კახა კალაძემ ჟურნალისტებთან განაცხადა, რომ საქართველომ გასპრომისაგან საინტეერსო შემოთავაზება მიიღო.

“ძირითადად საუბარი იყო ფინანსურ ანაზღაურებაზე გადასვლასთან დაკავშირებით. წინა შეხვედრაზე იმდენად განსხვავებული იყო ჩვენი პოზიციები ერთმანეთისგან, რომ საერთოდ საუბარს აზრი არ ჰქონდა, თუმცა ბოლო შეხვედრაზე გაჟღერებული შემოთავაზება საინტერესოა და ამაზე ვიმსჯელებთ,” – განაცხადა კახა კალაძემ.

სოსო ცისკარიშვილი: საკითხი, რომელზეც ვსაუბრობთ, არახალია. ათეული წლების განმავლობაში გაზოპრომსა და საქართველოს მთავრობას შესაძლებლობა ჰქონდათ, საერთო ხედვა მოეძიათ. ეს თემა 2015 წლის დეკემბრისათვის ძნელად გადასალახი გახდა. მაშინ ახალბედა ენერგეტიკოსი ბატონი კალაძე გვარწმუნებდა, რომ ძალიან კარგი იქნებოდა, ჩვენ იმ ბუნებრივი აირის 10%-ის ნაცვლად, რასაც საქართველოს ტერიტორიიდან სომხეთი იღებდა, თანხა მიგვეღო. სხვადასხვა პროფესიონალისგან ამაზე უამრავი შენიშვნა იქნა გამოწვეული და ახსნილიც იყო, თუ რატომაა ეს დაუშვებელი როგორც ეკონომიკური და ფინანსური, ისე პოლიტიკური კუთხით. ჩვენმა სახელოვანმა სპორტსმენმა იმარჯვა, საკუთარი ენერგია გაიხსენა და ის მივიღეთ, რასაც დიდი ხნის განმავლობაში ვიღებთ – რაიმე სახის ფულის ტრიალი გვერდზე იქნა გადადებული და იმ 10%-ს დავჯერდით, რაც საქართველოს გაზსადენიდან სომხეთისაკენ მიეშურებოდა. ეს, ბატონი კალაძის მიერ გამარჯვებად წარმოჩინდა და რეალურად ასეც იყო.

გამოხდა ხანი და ახლა, დიამეტრულად განსხვავებული შედეგის პირობებში, ჩვენი ენერგეტიკის მინისტრი კვლავ გახარებულია. ცდილობს, ყველა დაგვარწმუნოს, რომ ძალიან კარგი იქნება ფული მივიღოთ და ბუნებრივი აირი რუსეთისაგან შევიძინოთ. რას ეყრდნობა მისი ასეთი ოპტიმისტური განწყობა, საზოგადოებისათვის უცნობია.

იმაზე საუბარი, რომ “გაზპრომის” წარმომადგენლები ბუნებრივ აირს ევროპასთან შედარებით უფრო იაფად მოგვაწვდიან, ჩვენთვის არაფრისმთქმელია, რადგან ამ 10%-ში ფულს არ ვიხდიდით, ეს ჩვენი წილი იყო. ახლა კი არავინ იცის, შეთანხმების კონკრეტული ნაწილი რა ციფრებით იქნება ასახული, რომელი ვალუტით – ლარით, რუბლით თუ დოლარით. ვინაა იმის გარანტი, რომ ისეთი ცვლილებები არ მოხდეს, რითიც ჩვენ უბრალოდ ამ 10%-ის გარეშე დავრჩებით, რადგან პროდუქტს შესაბამისი ფასი აღარ ედება.

ამ ყველაფერთან ერთად, მაშინ, როცა უამრავი არგუმენტი გახლდათ ბატონი კალაძის იარაღი უკანასკნელი მოლაპარაკებებისას 2015 წელს, ახლა რატომ აღარ ამუშავდა? ამაზე პასუხი არ არის. ანდა, რა განსხვავებაა გაზპრომისათვის, რომ თანაშრომლობისათვის სხვადასხვა ფორმატს გვთავაზობენ? ბატონ მინისტრს არც ამაზე პასუხი არ აქვს.

- თქვენი ვარაუდი როგორია, რა გახდა ამ ცვლილების მიზეზი?

- ბატონი კალაძის ასეთი აღტკინებული გამომეტყველებიდან გამომდინარე, არ გამოვრიცხავ, რომ 2018 წელს ის ენერგეტიკის მინისტრი აღარც იყოს. კიდევ უფრო გახალისდება, თუკი იგი წელსვე მოიპოვებს უფრო მშვიდ სავარძელს. მაგალითად, თბილისის მერისას. თუკი მადა უფრო გაეზარდა, იქნებ 2018-ში მზერა პრეზიდენტის სავარძლისკენაც გაექცეს. სხვა საკითხები, რასაკვირველია, განსჯის საგანი იქნება. პროფესიონალმა თავდამცველმა, არა მხოლოდ ფეხბურთში, მისთვის ამ ძალიან სასიამოვნო ამბის ჩამოტანისას აეროპორტშივე ბრძანა, რომ ამ თემას არც ერთი ექსპერტი არ ფლობს, რომ მათ პროექტთან შეხება არ აქვთ, არაკვალიფიციურები არიან და შესაბამისად, არაფერი ეკითხებათ.

მოდით, ბატონი კახი სხვა კუთხითაც შევაფასოთ – ის თავისი ქვეყნის ნამდვილი პატრიოტია, რომელსაც ზოგჯერ საკუთარ კარში გოლების გატანა უწევს, შეიძლება, ამჟამადაც გარკვეული ზეწოლის მსხვერპლი იყოს. ვაითუ ბატონი კალაძეც ვინმეს ზეწოლის ქვეშაა?

- ვისი ზეწოლის ქვეშ შეიძლება იყოს?

- მე მგონი, ეს ჩვენი მკითხველის გასარკვევი თემაა – ვის შეიძლება ჰქოდნეს ძალაუფლება მილიონერი კახა კალაძის თავისუფლების კოეფიციენტის შესამცირებლად და თავად ისიც ხომ არაა ჩრდილოეთში ვინმესგან ვალდებული. ნუ ჩავთვლით, რომ თავიდან ბოლომდე ყველაფერი კალაძის სურვილითა და სიჯიუტით ხდება.

- ფიქრობთ, რომ კახა კალაძეს მერის პოსტისთვის ამზადებენ?

- მმართველი პარტიის წარმომადგენლებისაგან სრულიად ღიად გაჟღერდა არაერთი განცხადება იმის თაობაზე, რომ ისინი თბილიასის მერის თანამდებობაზე სხვა კანდიდატს დაუჭერენ მხარს. რა ჰქვია და რა გვარია ეს სხვა, თავის დროზე გავიგებთ, თუმცა, გამოვრიცხავ, რომ ეს იყოს ადამიანი, რომლის ცნობადობაც ამჟამად ნულოვანია.

- ანუ, ფიქრობთ, რომ არსებული სახეებიდან შეარჩევენ?

- იქიდან გამომდინარე, თუ ვინ ვისი მძევალია და ვინ ვის რა კატეგორიებით ემსახურება. შემდგომ შევაფასებთ კიდეც, რამდენად მდიდარია ჩვენი ქვეყნის კადრებთუხუცესის საკადრო პორტფელი.

- „ნაციონალურ მოძრაობაში”, პარტიაში, რომელიც ყველაზე შეკავშირებულ პოლიტიკურ ძალად ითვლებოდა, მოვლენების ასე სწრაფად და დრამატულად განვითარებას ელოდით?

- როდესაც რაიმე პროცესი სამართლებრივ სივრცეში ვერ ეტევა, იქ ყველაფერი მოსალოდნელია. დღესაც “ნაციონალური მოძრაობის” წევრთა უმრავლესობას ვერ გააგებინეს, რომ საქართველოს კონსტიტუცია არ უშვებს შესაძლებლობას, რომელიმე პარტიის თავკაცი სხვა ქვეყნის მოქალაქე იყოს. მოწმენი ვართ, რომ “ნაციონალური მოძრაობა”, როგორც მისი 90-მდე წლის წინაპარი პარტია, “ბოლშევიკებად” და “მენშევიკებად” დაიშალა. რაიმე სახის სიახლე – პოზიტიური თუ ნეგატიური, ჯერ უმცირესობაში იბადება ხოლმე და მისი ტირაჟირება შემდგომ ხდება, თუკი ეს უმრავლესობისათვის მისაღებია. ამიტომ, დღევანდელ “მენშევიკთა” ჯგუფში, ჩემი აზრით, უფრო მეტი შესაძლებლობაა ახალი იდეების წარმოშობისა, ვიდრე ამას ბოლშევიკები თვლიან.

გარედან დანახული ცნობიერებიდან გამომდინარე, მე მათ სხვანაირი მეტსახელებითაც მოვიხსენიებდი – ჩემი აზრით, ბოლშევიკები “ნაციონალ-რადიკალები” გახლავან, ხოლო მენშევიკები – “ნაციონალ-რეალისტები”. რეალისტები, როგორც ჩანს, კონსტიტუციაში უფრო ხშირად იყურებიან და პარტიის დატოვების შემთხვევისათვის სხვადასხვა სახის სამართლებრივი გამოსავალი წინასწარაც მოუმზადებიათ.

- „მენშევიკებში“, რა თქმა უნდა, ბოკერია-უგულავას ჯგუფს გულისხმობთ?

- დიახ. მეორე ნაწილი ხომ ამდენს ტრაბახობს, ჩვენ უფრო მეტნი ვართო. ამის დათვლას აზრი არ აქვს, რადგან ბოლშევიკებს რაოდენობა აინტერესებთ, მენშევიკებს კი – ხარისხი. ეს ზოგადი მიდგომაა და არა მხოლოდ “ნაციონალ-რეალისტების” გამოგონება. ასევე, ინტელექტუალური შემადგენელი, როგორც წესი, მენშევიკების საკუთრება უფრო არის ხოლმე, ვიდრე ბოლშევიკების. სამაგიეროდ, ამ უკანასკნელებს, არცთუ სრულად გაცნობიერებული მოსახლეობის პირობებში მეტი შესაძლებლბა ეძლევათ ემოციური გადაწყვეტილებების მიღებისა და არჩევნებში გამარჯვებისა, ვიდრე მენშევიკებს, რომლებიც უფრო თეორიული საკითხებით არიან დაკავებულნი, ვიდრე აქციებით ქუჩებსა და ტყე-ღრეში.

- ანუ, მიხეილ სააკაშვილის მხარეს დარჩენილებს წარმატების მეტი შანსი აქვთ?

- თუკი ვინმე ამ ფაქტით გამარჯვებულია, უპირველეს ყოვლისა, არსებული ხელისუფლება. ასევე სხვა ოპოზიციური პარტიებიც, რომელთაც ადგილობრივ არჩევნებში მეტი შანსი ეძლევათ, რადგან “ნაციონალ-მენშევიკებსა” და “ნაციონალ-ბოლშევიკებს” უპირველეს მტრად ერთმანეთი მიაჩნიათ და წინასაარჩევნო პერიოდს ერთმანეთთან ბრძოლაში ატარებენ.

- გიგი უგულავას ლიდერობის უნარებსა და შესაძლებლობეებზე რას ფიქრობთ. შეძლებს ამომრჩევლის გადაბირებას?

- რასაკვირველია, უკეთესი იქნებოდა, რომ ბატონ გიგის დასვენებისათვის ორიოდ კვირა მაინც ჰქონოდა და საბოლოო გადაწყვეტილებამდე, ზუსტი შეფასებებისათვის, დრო გამოენახა. როგორც ჩანს, დრო არ ითმენს. ერთი და იგივე ავტორიტეტი, მთელი ქვეყნის მასშტაბით, პრაქტიკულად არავის გააჩნია. თავის დროზე იყვნენ გამსახურდია, სააკაშვილი, მაგრამ მას მერე უფრო რეგიონებმა თავიანთი ლიდერების მხარდაჭერა დაიწყეს. ამიტომ, ნუ გაგვიკვირდება, თუკი თბილისსა და მაგალითად ფარცხანაყანებში ბატონ გიგი უგულავას სხვადასხვა წარმატება ექნება, ისევე როგორც მის თანაგუნდელებს. ვნახოთ, შეძლებენ თუ არა “მენშევიკები” საკუთარი ინტელექტუალიზმის სწორ და დროულ გამოყენებას.

- გაყოფილი პარტია რამდენად ეფექტურად შეძლებს, ხელისუფლებას ოპონირება გაუწიოს?

- ჯერ კიდევ თვეებია საჭირო, რომ ერთმანეთთან მტყუან-მართალი გაარჩიონ. ეს ხომ ყველა ადგილობრივ პოლიტიკურ უჯრედში ცალკე გასარკვევია. აგერ, სამცხე-ჯავახეთი ყრილობაში მონაწილეობას არ აპირებს, აჭარის სერიოზული ნაწილი კი უკვე დაიძრა მასში მონაწილეობის მისაღებად. ამიტომ, სანამ ეს დალაგდება, მანამდე შეიძლება ბატონი სააკაშვილიც მიხვდეს, რომ “საცა არა სჯობს, გაცლა სჯობს”. მით უმეტეს, ამ დღეებში ამერიკის შეერთებულ შტატებსა და მის მედიასივრცეში მისი ერთი შეხედვით წარმატებული ვოიაჟის შემდეგ.

ვფიქრობ, რომ მან სატელევიზიო კომუნიკაციებისას ამერიკის საზოგადოებასთან მთლიანად მოიოხა გული და პრაქტიკულად არბიტრობა იკისრა აშშ-ის ყოფილი, დღევანდელი, და რუსეთის პრეზიდენტების ურთიერთობის დასახასიათებლად. გამიკვირდება, თუკი ეს სიუჟეტები რუსულ სატელევიზიო სივრცეში გაიელვებს, მაგრამ საკუთარი სათქმელი ბატონმა მიხეილმა ბრძანა და ახლა ველოდოთ, რომელი ქვეყანა იქნება იმისთვის მზად, რომ მას მოქალაქეობა შესთავაზოს.

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „გაზპრომ“-თან დადებული შეთანხმება დისკრიმინაციული სულაც არ არის“

ეკატერინე ბასილაია

“რა ტიპის არგუმენტებითა და ულტიმატუმით მოახერხა დღეს რუსეთმა, თავისი გაეტანა. რით დაგვემუქრა რუსეთი და როგორ გვაიძულა, რომ გაგვეკეთებინა ის, რაც ვერ გაგვაკეთებინა წლების განმავლობაში?” – გაზპრომთან ახალ კონტრაქტზე დათანხმების გამო კითხვას სვამს ეკონომისტი გია ხუხაშვილი, რომელსაც ეკონომიკური კუთხით მთავრობის მიმართ პრეტენზიები არ აქვს, რადგან თვლის, რომ ახალი კონტრაქტი დისკრიმინაციული არ არის და ჩვენ დღევანდლამდე გაზპრომთან სასათბურე პირობებში ვიყავით.

თუმცა იგი დასძენს, რომ რადგან რუსეთმა ამდენი წლის მოთხოვნის გატანა მოახერხა, საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რით დაგვემუქრა მოსკოვი – ეს იყო პირდაპირი აგრესია თუ წნეხის სხვა ბერკეტი.

- გასულ წელს ენერგეტიკის მინისტრი აცხადებდა, რომ გაზპრომი ითხოვს სომხეთში გაზის გატარების სანაცვლოდ მივიღოთ არა ტრანზიტული გაზის 10%, როგორც ეს წლებია იყო, არამედ ფულადი ანაზღაურება, რაც მიუღებელია და ჩვენი ქვეყნის ინტერესებს ყოველთვის დავიცავთო. თუმცა უკვე ცნობილია, რომ კახა კალაძე გაზპრომის მოთხოვნას დათანხმდა და თქვენი აზრით, რა მოხდა ერთ წელიწადში ისეთი, რომ დავნებდით იმას, რასაც არ დავნებდით 2016 წელს?

- ობიექტურობისთვის უნდა ითქვას, რომ ეს ისტორია შარშან არ დაწყებულა, რუსეთი ამ საკითხს ბევრი წელია აყენებს და მოგვიწოდებს, რომ საერთაშორისო სტანდარტებით რაც არის, იმდენს გადავიხდით, მეტს ნუ მახდევინებთო. ჩვენ კი, წლების განმავლობაში სხვადასხვა ბერკეტის მეშვეობით ვახერხებდით, ასე ვთქვათ, სასათბურე პირობები შეგვენარჩუნებინა. წელს ეს ვერ მოხერხდა. როგორც ჩანს, რუსეთზე იმ ბერკეტებით ზემოქმედება, რაც ჩვენ ამ მოლაპარაკებებში გვაქვს, არ გამოვიდა. ის ბევრად უფრო ამბიციური, ბევრად უფრო კატეგორიული გახდა და პრინციპში, მიაღწია იმას, რასაც წლების განმავლობაში აყენებდა.

არ მინდა ამ შემთხვევაში ხელისუფლებისადმი ზედმეტად კრიტიკული ვიყო, ამიტომაც შედარებისთვის გეტყვით, რომ იმავე შაჰდენიზის პროექტიდან ჩვენ გატარებული გაზის 5%-ს ვიღებთ. ამ დროს შაჰდენიზის მილის სიგრძე უფრო მეტია, ვიდრე ამ მაგისტრალური გაზსადენისა. 10% კი საკმაოდ დიდი კონტრასტია.

ასე რომ, ცალსახად ხელისუფლებას ბრალი დავდოთ განსაკუთრებულ დანაშაულში, სწორი არ იქნება. თუმცა საინტერესოა, ქვეყნის უსაფრთხოების კუთხით რა ტიპის არგუმენტებით და ულტიმატუმით მოახერხა დღეს რუსეთმა, თავისი გაეტანა. რით დაგვემუქრა რუსეთი და როგორ გვაიძულა, რომ გაგვეკეთებინა ის, რაც ვერ გაგვაკეთებინა წლების განმავლობაში. თუმცა ისეთი წარმოდგენა არ უნდა შეგვექმნას, რომ დღევანდელი პირობა ქართული მხარისთვის დისკრიმინაციულია. ეს ასე არ არის. სავარაუდოდ, ეს არის ის პირობები, რაც აქვს ნებისმიერ ქვეყანას ტრანზიტის ღირებულების სახით. უბრალოდ, პრობლემა ის არის, რომ ჩვენ ადრე ბევრად უკეთესი პირობები გვქონდა, ვიდრე საერთაშორისო სტანდარტები ამას ითვალისწინებს.

- რუსული მხარის ულტიმატუმი რა იყო, ეს უნდა გვითხრას თუ არა მთავრობამ?

- ხელისუფლებამ ამაზე უნდა გააკეთოს განმარტება, იმიტომ, რომ ეს ქვეყნის უსაფრთხოების საკითხია. ეკონომიკურად გასაგებია რაც არის და ეკონომიკურად ხელისუფლების მიმართ პრეტენზია ვერ მექნება, თუმცა საინტერესოა, რა ტიპის კონტრარგუმენტები იქნა რუსეთის მხრიდან მოყვანილი და ეს არგუმენტები მხოლოდ ეკონომიკის სფეროში იყო, თუ რაიმე ტიპის მუქარასაც ჰქონდა ადგილი?!

- თქვენი აზრით, რა მუქარა შეიძლება ყოფილიყო?

- ბევრი რამ შეიძლებოდა. რუსეთისთვის სომხეთზე გაზის მიწოდება სტრატეგიული თემაა და ადრე ჩვენი წნეხის მექანიზმი სწორედ ეს იყო, რომ რუსეთს ამ ტრანსპორტირებასთან დაკავშირებით გართულებები სტრატეგიულად არ აწყობდა და ამიტომაც იძულებული იყო, დათანხმებოდა იმ პირობების შენარჩუნებას, რაც წლების განმავლობაში ჰქონდა. წელს კი, როგორც ჩანს, რუსეთი მზად იყო ამ საკითხში კონფლიქტზეც კი წასულიყო და არ შეეპუა იმ საფრთხეს, რომ შესაძლოა, რაღაც შეფერხებები დაწყებულიყო სომხეთის მიმართულებაზე. ამ მოლაპარაკებებზე რა არგუმენტები მოიყვანა „გაზპრომის“ ხელმძღვანელობამ, ამის თქმა გამიჭირდება, შეიძლება მხოლოდ ვარაუდები გამოვთქვა.

- საუბარია იმაზე, რომ ჩვენი მხრიდან წნეხის მექანიზმი უნდა ყოფილიყო ულტიმატუმი, თუ ძველ პირობებს არ დათანხმდებოდნენ, საერთოდ არ გავატარებდით სომხეთისკენ გაზს, თუმცა ამის კონტრარგუმენტი შეიძლება ასევე ყოფილიყო ის, რომ რუსეთი ირანის გავლით გაზის გატარებით დაგვემუქრა? თუ კიდევ უფრო მძიმე მუქარაც შეიძლება ყოფილიყო?

- ნაკლებად სავარაუდოა, ტრანზიტი მოკლე ვადაში ირანიდან მოხერხდეს, თუმცა ერთ-ერთი ვარიანტი ესეც შეიძლება ყოფილიყო. მე რატომღაც მგონია, იქ სხვა არგუმენტებიც იქნებოდა მოყვანილი. რუსეთს ძალიან ბევრი ინსტრუმენტი აქვს იმისა, რომ ჩვენი მხრიდან შეუთანხმებლობის შემთხვევაში პირდაპირი თუ ირიბი კონტრზომები მიიღოს. შეიძლება ულტიმატუმი ენერგეტიკასთან იყო დაკავშირებული. ბევრი სხვა საკითხია, რასთან დაკავშირებითაც რუსეთს შეეძლო საპასუხო არგუმენტები მოეყვანა, მათ შორის – აგრესიულიც.

- „ნაციონალური მოძრაობის” წევრები აცხადებენ, რომ 15 წელია, ძველი პირობები იყო, კონტრაქტის შეცვლაზე ადრე არასდროს ყოფილა საუბარი და ალბათ რუსეთი იმიტომ გახდა ასეთი მომთხოვნი, დღევანდელი ხელისუფლება უფრო პრორუსულია და ბევრ რამეს თმობსო.

- არ გამოვრიცხავ, რომ ტაქტიკური შეცდომები იქნა დაშვებული ქართული მხრიდან, თუმცა პირობების შეცვლის მიზეზი არ არის მარტო ჩვენი ხელისუფლების უუნარობა, ამის მიზეზია ის, რომ სამყარო იცვლება. რუსეთი წელს განსაკუთრებით ამბიციური და აგრესიულია, ვიდრე წინა წლებში იყო, როდესაც მას ბევრი პრობლემა ჰქონდა. ამერიკელებიც კი პრეზიდენტის არჩევაშიც სდებენ ბრალს. წელს რუსეთი ბევრად უფრო ამბიციური და არა მხოლოდ საქართველოსთან მიმართებაში და ეს ჩანს, თუ გლობალურ პოლიტიკას გადავხედავთ. არ ვთვლი, რომ ეს კონტრაქტი ჩვენი მხრიდან დათმობაა. ჩვენ უნდა მიგვეღო დისკრიმინაციული პირობები, იმაზე უარესი, ვიდრე რომელიმე ევროპულ ქვეყანას აქვს ტრანზიტის ღირებულებაში, ამ შემთხვევაში შესაძლოა მიმეღო არგუმენტი დათმობაზე, მაგრამ ჩვენი პირობები, თუნდაც კორექტირებული, არავისზე უარესი არ არის.

- ენერგეტიკის მინისტრის მოადგილემ განაცხადა, ერთ-ერთი საუკეთესო ანაზღაურებააო, თუმცა არ უთქვამს, კონკრეტულად რამდენი იქნება საფასური და თქვენ იცით, ახალი კონტრაქტი როგორია?

- ჩვენ იმხელა ლუფტი გვქონდა, გამოვრიცხავ, ეს პირობები იმაზე უარესი იყოს, ვიდრე საერთაშორისო სატარიფო სისტემა გულისხმობს. დღეს პირობები გაუარესდა, მაგრამ არა იმდენად, რომ ის იყოს იმაზე უარესი, ვიდრე აქვს სხვას და რაიმე პრეტენზია მეტზე ვერ გვექნება. დასანანია, მაგრამ ეს რეალობაა.

- თქვენ არ მიიჩნევთ, რომ ახალი კონტრაქტი ხელისუფლების კაპიტულაციაა?

- ასე შორს არ წავიდოდი, რომ შეთქმულების თეორია განვავითარო და რაღაც ღალატზე ვისაუბრო. ჩემი აზრით, ეს სისულელეა. შეიძლება, ტაქტიკური შეცდომები იყო, ამას არ გამოვრიცხავ და პასუხისმგებლობაზე შეიძლება ვილაპარაკოთ, მაგრამ ძალიან შორს წავიდეთ და შეთქმულების თეორია განვავითაროთ, ეს საფუძველს მოკლებულია.

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ ლაშა ტუღუშთან: „გაზპრომთან“ დადებული შეთანხმებით სერიოზული დარტყმა მივიღეთ – როგორც ფინანსური, ისე პოლიტიკური”

თიკო ოსმანოვა

“რეზონანსის” მთ. რედაქტორი და სამოქალაქო საზოგადოების – ეროვნული პლატფორმის თავმჯდომარე ლაშა ტუღუში „გაზპრომთან“ მიღწეულ შეთანხმებას  საქართველოსთვის საფრთხის შემცვლელად მიიჩნევს. მისი თქმით, ეს არის პოლიტიკური იარაღი რუსეთის ხელში, რომელსაც ყველგან იყენებს. “რუსეთს რაც უფრო მეტ თავისუფლებას ვაძლევთ, მით მეტად მუშაობს ჩვენ წინააღმდეგ”, – გვითხრა ლაშა ტუღუშმა.

ლაშა ტუღუში: პირველ რიგში უნდა აღინიშნოს, რომ ენერგეტიკის მინისტრი კახი კალაძე გაზპრომს უარეს პირობაზე დათანხმდა, ვიდრე ადრე გვქონდა. მაშინ გარანტირებული მარაგი გვქონდა, ახლა კი ამაზე ფული უნდა ავიღოთ.

- კახა კალაძის მტკიცებით, იგი გაზპრომთან არანაირ დათმობაზე არ წასულა...

- დათმობაზე როგორ არ წავიდა – აქამდე უფასოდ ვიღებდით ტრანზიტის 10%-ს, ახლა კი 2018 წლიდან გაზპრომმა საქართველოს ფული უნდა გადაუხადოს. ეს ნიშნავს იმას, რომ ჩვენი დამოკიდებულება რუსულ გაზზე გაიზრდება, ვინაიდან ადრე თუ ვიღებდით გარანტირებული სახით 10%-ს, ახლა ამას აღარ მივიღებთ. საპროგნოზოდ მინდა გითხრათ, ეს რაოდენობა 2019 წლისთვის გაიზრდება, იმიტომ, რომ სომხეთის მოთხოვნილება იზრდება. შესაბამისად ვფიქრობ, რომ სერიოზული დარტყმა მივიღეთ, როგორც ფინანსური, ისე პოლიტიკური თვალსაზრისით.

ჩვენ დიდი ხნის განმავლობაში გვქონდა ეს სისტემა. პრობლემები მაშინაც იყო რუსული მხარე ყოველთვის ცდილობდა ამ სისტემის შეცვლას, თუმცა ხელისუფლება ყოველთვის ახერხებდა პრინციპების დაცვას და ყველანაირად ირიდებდა ამ საკითხს.ჩვენ დღეს მოგვიაწია სერიოზული დათმობის გაკეთება და ამის აღიარება, რატომღაც არავის არ უნდა.

- და თქვენი აზრით, ხელისუფლებას ჰქონდა იმის ბერკეტი, რომ საკუთარი პრინციპები ბოლომდე დაეცვა, როგორც აქამდე?

- არ უნდა დათანხმებულიყო იმ პირობებზე, რომელიც წარმოადგინა რუსულმა მხარემ. არ უნდა გადაგვედგა შესაბამისი ნაბიჯები. ეს არის დეტალები და ახლა ამაზე საუბარი შორს წაგვიყვანს. ამ საკითხზე ენერგეტიკის სამინისტროში შეხვედრა გაიმართა, სადაც ვესწრებოდი და თუ რა უნდა გაეკეთებინათ, ამასთან დაკავშირებით ხელისუფლებას ჩემი მოსაზრება ვუთხარი. რამდენადაც ვიცი, ამ პრინციპულ პოზიციასაც იხილავდნენ, თუმცა შემდეგ ენერგეტიკის სამინისტრომ გადაწყვიტა სხვანაირად. ახლა უნდა ვეცადოთ, რომ ჩვენი პოლიტიკა ნაკლებად იყოს დამოკიდებული ისეთ პროდუტქზე, როგორიც არის გაზი. ეს ძალიან პრინციპული საკითხია.

გაზი არ არის ჩვეულებრივი თემა და მხოლოდ ვაჭრობის საკითხი. ეს არის პოლიტიკური იარაღი რუსეთის ხელში. ამ იარაღს ის იყენებს ყველგან. რუსეთს რაც უფრო მეტ თავისუფლებას ვაძლევთ, მით მეტად მუშაობს ჩვენ წინააღმდეგ.

რუსეთთან არ გვაქვს კარგი ურთიერთობა, ჩვენი ტერიტორიები აქვს ოკუპირებული და ის მოდელი, რომელსაც საქართველოს მთავრობა დათანხმდა, ზრდის რუსეთის შესაძლებლობებს, ვინაიდან ვალდებულებები უქრება. ვალდებულება იყო, რომ უფასოდ გვაძლედა 10%-ს. ახლა ეს აღარ არის. ეს არის არა მხოლოდ ენერგეტიკის საკითხი, არამედ ქვეყნის უსაფრთხოების თემა. როგორც ჩანს, ამ საკითხზე სიღრმისეულად არც უმსჯელიათ და ისე მიიღეს გადაწყეტილება, რადგან საქართველოს არ გაჩნია უსაფრთხოების სტრატეგია.

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

რამდენად გამართლებულია გაზპრომისგან გაზის სანაცვლოდ ფულის მიღება?

ნინო ქეთელაური

(შემოკლებით)

ქართული მხარე რუსეთიდან სომხეთში გაზის ტრანზიტის საფასურის გადახდის ფორმასთან დაკავშირებით გაზპრომის მოთხოვნას დათანხმდა. როგორც ენერგეტიკის მინისტრმა კახა კალაძემ განაცხადა, ხელშეკრულების ახალი პირობების შესაბამისად გაფორმების გადაწყვეტილება მიიღეს. (…)

რამდენად გამართლებულია გაზპრომისგან გაზის სანაცვლოდ ფულის მიღება? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.

ლადო ვარდოსანიძე  (არქიტექტორ-ურბანისტი): რაც მოვისმენეთ, სრული სურათის წარმოსადგენად, არასაკმარისი ინფორმაციაა. კახი კალაძე როგორც ამბობს, ეს მაქსიმუმია, რისი მიღწევაც შეიძლებოდა და ეს ფასი უახლოვდება იმ ღირებულებას, რასაც ის 10% ნიშნავდა ჩვენთვისო. ოპოზიცია ამბობს, პერსპექტივაში ეს წამგებიანიაო. რა გითხრათ, ალბათ უმჯობესი იქნებოდა, ის 10% მიგვეღო. მე სპეციალისტი არ ვარ, მაგრამ ისიც არ ვიცით, დოლარში იხდიან ამ თანხას, ლარში თუ რუბლში. საზოგადოებისთვის არასაკმარისი ინფორმაციაა. ჩვენ დეტალურად გაწერილი უნდა ვიცოდეთ, რას მივიღებთ და პერსპექტივა როგორია.

დოდო ხურცილავა (ხელოვნებათმცოდნე): მე ვფიქრობ, პოლიტიკა და ეკონომიკა ერთმანეთში არ უნდა ავურიოთ. თუკი სახელმწიფოს სჭირდება, რომ აიღოს ფული, რათა თავისი მოსახლეობა ამ საშინლად ცივ ზამთარში დააკმაყოფილოს, უმჯობესია აიღოს ფული. შეიძლება ვცდები, მაგრამ მე ასე ვფიქრობ.

ირმა სოხაძე  (მომღერალი): ამ საქმეში არ ვარ კომპეტენტური, მაგრამ მე ვფიქრობ, უმჯობესი იყო, გაზი აგვეღო. იმიტომ, რომ იმ ფულით უნდა ვიყიდოთ რაც გვჭირდება და ამ შემთხვევაში, გაზი გვჭირდება ძალიან. რა უფრო მომგებიანია ქვეყნისთვის, ალბათ, ეკონომისტებმა უფრო იციან, მაგრამ მე მერჩივნა, მარტივად გაზი მიგვეღო და არა ფული.

გიგა ნასარიძე  (ა/ო “საქართველო არ იყიდება”): შეიძლება ითქვას, რომ ეს არის რუსეთისთვის ჩვენი ქვეყნის ჩაბარების სიმბოლური აქტი. აქ არც თანხაზეა საუბარი, არც გაზზე, ეს არის უბრალოდ აქტი, რომ საქართველო მიართვეს “დედა რუსეთს”.

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ ზაზა ფირალიშვილთან: „ამერიკულ-რუსული ალიანსის ჩამოყალიბების მოლოდინი არ მაქვს“

ია აბულაშვილი

“2012 წლის შემდეგ შექმნილი ვითარების დატოვება “ნაციონალური მოძრაობისთვის” მარგინალიზაციის პირდაპირი გზაა. თუ ისინი 2003 წლის რეალიების მობრუნების გულუბრყვილო გზით ივლიან, ასეთი შედეგი გარდაუვალია” – აცხადებს ფილოსოფოსი ზაზა ფირალიშვილი, რომელსაც “რეზონანსი” ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ ვითარებაზე ესაუბრა.

- რთული პროცესები მიმდინარეობს “ნაციონალურ მოძრაობაში”. თქვენი აზრით, რა მომავალი აქვს ამ ძალას?

- “ნაციონალური მოძრაობა” დღეს ურთულესი ამოცანის წინაშეა. მან თავისი ადგილი უნდა მოძებნოს ქართულ პოლიტიკურ სივრცეში. 2012 წლის არჩევნების შემდეგ ეს იოლ ამოცანად მიაჩნდათ. მაგრამ შემდეგ თანდათან ცხადი გახდა, თუ როგორი რთულია ეს. ბევრ ადამიანს ზედმეტად მძიმე მოგონება აკავშირებს მათი მმართველობის წლებთან. აღარ გავიხსენებ დეტალებს. დღეს “ნაციონალური მოძრაობის” მნიშვნელოვანი ნაწილი ცდილობს, გათავისუფლდეს იმ ლიდერებისაგან, ვისაც რიგითი მოქალაქეების უარყოფითი განწყობები უკავშირდება. ეს არც ისეთი იოლია ქვეყანაში, სადაც პოლიტიკური აქტორების პიროვნული მესიანიზმი და საკუთარი თავისათვის არაადეკვატური მნიშვნელობის მინიჭება ჩვეული მოვლენებია. შეიძლება ვცდები, მაგრამ, როგორც მგონია, დღევანდელ ბატალიებს მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს ეს. დრო გვიჩვენებს, ჰქონია თუ არა ამ პოლიტიკურ ძალას იმის რესურსი, რომ თავი დაეღწია დღევანდელი კრიზისისათვის. ერთი ცხადია: დღევანდელი ბატალიები “ნაციონალურ მოძრაობას” შანსს აძლევს, ლამის მონოპოლურად განაგოს საინფორმაციო სივრცე და საკუთარი თავის მიმართ ინტრიგა შეინარჩუნოს.

- ამ ვითარებაში აქტიური პოლიტიკური როლის შანსი ეძლევა გიგი უგულავას…

- გიგი უგულავას გათავისუფლებას ძირითადად ორი მიზეზით ხსნიან. ბევრი მიიჩნევს, რომ ბიძინა ივანიშვილმა ამით სააკაშვილს მიაყენა დარტყმა და “ნაციონალებში” მისი ალტერნატივა “შეუშვა”. როგორი სწორიც არ უნდა იყოს ეს, არანაკლებ მნიშვნელოვანია სხვა ფაქტორიც: ამერიკელი სენატორების ვიზიტი და მათი პოზიცია. მაკეინმა ადრეც მიანიშნა, რომ სააკაშვილმა ამოწურა თავისი პოლიტიკური რესურსი. ამ ვითარებაში უგულავა ყველაზე ადეკვატური ჩამნაცვლებელი შეიძლება აღმოჩნდეს. ცხადია, მის წინაშეა რეაბილიტაციის ამოცანა და სწორედ აქ ითამაშებს როლს ის შეცდომები, რომლებიც “ოცნების” ხელისუფლებამ მისი დაპატიმრებისას დაუშვა. არ ვგულისხმობ, რომ უდანაშაულოდ იქნა დაპატიმრებული. ვგულისხმობ იმას, რომ მის დაპატიმრებას ზედმეტად დაედო პოლიტიკური დაკვეთის ელფერი. თითქოს საგანგებოდ იქნა პროვოცირებული ვითარება, როდესაც მისი დაჭერა წმინდა სამართლებრივი აქტის ფარგლებიდან გავიდოდა. დღეს უკვე კარგად გამოჩნდა, თუ ვის ინტერესებში იყო ეს შეცდომა.

“ნაციონალების” რიგებიდან ახალი პოლიტიკური ჯგუფების გამოყოფამ შედეგი ვერ იქონია. ამ ჯგუფებს არ აღმოაჩნდათ საკმარისი პოლიტიკური რესურსი. შეცდომაზე მეტია, როდესაც საქართველოში ცხოვრების ტრადიციული ფორმების ქვეყანაში შენს პოლიტიკურ იდენტობას კანაფის დათესვით განსაზღვრავ. თუ დამიჯერებთ, “გირჩის” ეკონომიკური, პოლიტიკური და ა.შ. პროგრამები ერთეულებს თუ ეცოდინებათ. სამაგიეროდ, ძალზე ბევრს ეხსომება კანაფის საზეიმო დათესვის ფაქტი.

ესაა ტიპური შეცდომა, რომელსაც ქართულ პოლიტიკაში უშვებენ: მომხრეთა ვიწრო წრისა და პიარის საეჭვო სპეციალისტების მოწონებას საერთო სახალხო აღტაცებად იაზრებენ ხოლმე. არადა, “გირჩის” ბედში სასიხარულო ბევრი არაფერია. მის ლიდერებს შორის რამდენიმე ადამიანია, ვინც უკეთეს პოლიტიკურ ბედს იმსახურებს. ერთი რამ დანამდვილებით შემიძლია ვთქვა: 2012 წლის შემდეგ შექმნილი ვითარების დატოვება “ნაციონალური მოძრაობისათვის” მარგინალიზების პირდაპირი გზაა. თუ ისინი 2003 წლის რეალიების მობრუნების გულუბრყვილო გზით ივლიან, ასეთი შედეგი გარდუვალია.

- ბევრისთვის მოულოდნელად, საზოგადოებრივი მაუწყებლის გენერალური დირექტორის არჩევნებმა განსაკუთრებული მნიშვნელობა შეიძინა. თქვენი აზრით, რა შედეგი მივიღეთ?

- ვასილს სტუდენტობიდან ვიცნობ. ცხადია, მას ჰქონდა და აქვს თავისი პოლიტიკური სიმპათიები. თავისი ბიოგრაფიის ბევრ ეპიზოდში ის უმალ პოლიტიკოსი იყო, ვიდრე პუბლიცისტი. ამ წლების განმავლობაში ჩვენი პოზიციები ზოგჯერ რადიკალურად იყო განსხვავებული, ზოგჯერ ემთხვეოდა. სამართლიანობის გამო უნდა ვთქვა, რომ პოლიტიკაში ყოფნისას იგი ყოველთვის ახერხებდა, წესიერების საზღვრები დაეცვა. თანაც, სად შეიძლება გვეგულებოდეს ყოველგვარი სიმპათიისაგან თავისუფალი ადამიანი? ცხადია, “ზეციურ საქართველოს” არ ვგულისხმობ. მთელი საქმე სიმპათიების არქონა კი არ არის, არამედ ის, რომ ამ სიმპათიებმა სამართლიანობაზე არ გათქმევინოს უარი და უკეთური ნაბიჯები არ გადაგადგმევინოს.

ამ თვალსაზრისით, ეგებ, აჯობოს კიდეც, წინასწარ ვიცოდეთ ამ თანამდებობაზე მყოფი ადამიანის პოლიტიკური სიმპათიების შესახებ, ვიდრე ჯაშუშთა ომის მდგომარეობაში ვიგრძნოთ თავი. ჩემზე კარგად ახალმა გენერალურმა დირექტორმა იცის, თუ რა პასუხისმგებლობა იტვირთა თავად და რა ეჭვები გამოითქვა. ალბათ იმაზეც უფიქრია, როგორ დააღწიოს ამ ეჭვებს თავი თავის ახალ პოზიციაზე საქმიანობით გამოცდილი და გონიერი ადამიანია და ვფიქრობ, ამ ვითარებაში ეს ძალზე მნიშვნელოვანია.

- ქვეყნის გარეთ მიმდინარე მოვლენებზეც მინდა გკითხოთ. რას შეიძლება ჩვენთვის აშშ-ის პრეზიდენტად დონალდ ტრამპის არჩევა ნიშნავდეს?

- აპოკალიფსური სურათის დახატვას მოვერიდებოდი. 20 იანვარს აშშ-ის ახალი პრეზიდენტის, დონალდ ტრამპის ინაუგურაცია შედგება. მთელი პოლიტიკური სამყარო დაძაბული ელის ამ დღეს, რომელმაც შეიძლება მნიშვნელოვანი, ზოგ შემთხვევაში კი რადიკალური ცვლილებებიც შეიტანოს კაცობრიობის ცხოვრებაში. ამ ეტაპზე ჯერ ძნელია თქმა, აშკარაა, რომ მთელი პოლიტიკური და არაპოლიტიკური სამყარო ელის, თუ რა რეალურ შედეგებს მოიტანს დონალდ ტრამპის არჩევა აშშ-ის პრეზიდენტად.

ნამდვილად არ ვიზიარებ მომხდარის აპოკალიფსურ აღწერას. თუ იდეოლოგიურ კლიშეებს თავს დავაღწევთ, ყველაფერს შეიძლება ველოდეთ. ჩემთვის ერთი რამ ფაქტია: დემოკრატები თავისი რიტორიკისა და მათ მიერ ბოლო რვა წლის განმავლობაში გადადგმული ნაბიჯების მძევლები აღმოჩნდნენ. მათი წყალობით ჩამოყალიბებული პოლიტიკური ცხოვრების რეჟიმი უაღრესად ხელსაყრელი აღმოჩნდა რუსული იმპერიალიზმისათვისაც და ისლამური რადიკალიზმისთვისაც. ერთიც და მეორეც ახერხებდა, ესარგებლა ზერელე დოქტრინული რიტორიკით. ამან დღევანდელი რუსული იმპერიალიზმი ჩამოაყალიბა. ტრამპის არჩევა ამ ვითარებისაგან თავის დაღწევის მცდელობაა.

ჯერ ძნელია თქმა, რას მივიღებთ. რაღაც განსაკუთრებით ცუდისა და ამერიკულ-რუსული ალიანსის ჩამოყალიბების მოლოდინი არ მაქვს. ტრამპის დღევანდელი განცხადებები სხვა არაფერია, თუ არა ნიადაგის მოსინჯვა და ერთგვარი ახალი დიპლომატიური ჰორიზონტის შექმნის მცდელობა. ამგვარ რამეს რუსეთი ყოველთვის ტლანქი იმპერიული ეგოიზმითა და რუსული “ლაგერების” ლუმპენური მორალით პასუხობდა. ძნელი წარმოსადგენია, ამჯერად რაიმე სხვა მოხდეს. ჰოდა, როგორც მგონია, ტრამპი ობამა არ არის, რომ ლიბერალი დოქტრინერის კეთილგანწყობით შეხვდეს ყველაფერ ამას.

მოკლედ, უახლოეს თვეებში გამოჩნდება, თუ რა მივიღეთ. რუსული ისტებლიშმენტის საზეიმო განწყობებს სერიოზულად ნუ შევხედავთ. პუტინის მიზანია, მთელ სამყაროს ისე დაუხატოს საქმის ვითარება, თითქოს აშშ-ის საპრეზიდენტო არჩევნებშიც კი ყველაფერი თავისი სცენარით ვითარდებოდა. პროპაგანდისტული თვალსაზრისით მას უაღრესად აწყობს ამერიკელი დემოკრატების მიერ ატეხილი აჟიოტაჟი არჩევნებში რუსული კვალის შესახებ. რომ არ არსებობდეს კიდეც ეს კვალი, ხელოვნურად უნდა შეექმნა, რადგან მისთვის ეს აჟიოტაჟი ამერიკულ პოლიტიკურ ცხოვრებაში ბზარის შეტანის სერიოზული საშუალებაა.

როგორც ჩანს, თავად დემოკრატებიც გრძნობენ, რომ მათ სტრატეგიაში რაღაც სერიოზული ნაკლი იყო და ამიტომ აქვთ დამარცხების გამო ასეთი მძაფრი რეაქცია. თითქოს თავისი შეცდომების გადაფარვას ცდილობენ. ერთი რამ ფაქტია: ამერიკელ ამომრჩეველს ჯანსაღმა ინსტინქტმა უკარნახა, რომ თუ რაღაც მკვეთრად არ შეიცვლებოდა, დემოკრატების მიერ ჩამოყალიბებული პარადიგმების ფარგლებში ყველაფერი რაღაც ცუდისკენ მიდიოდა. ცხადია, არსებობდა და არსებობს კიდევ ბევრი სხვა ფაქტორი, მაგრამ, ჩემი აზრით, ჩვენთვის მნიშვნელოვანი სწორედ ესაა და ამ საეჭვო სვლას ხომ ჩვენც ვგრძნობდით აქ – ამერიკისაგან საკმაოდ შორს.

———————–

„ახალი თაობა“, 11 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ შოთა მალაშხიასთან: „გიგი უგულავა სახელს იფუჭებს“ // „ნაცმოძრაობას რომ ეს ჯგუფი გამოეყოფოდა, ზაფხულში ვიცოდი“ // „ეს პარლამენტი მედიასაც აღარ აინტერესებს“

საქართველოს პოლიტიკაში მიმდინარე მოვლენებზე „ახალი თაობა“ ქრისტიან-კონსერვატიული პარტიის ლიდერს, ყოფილ დეპუტატ შოთა მალაშხიას ესაუბრა.

- ნაცმოძრაობიდან გამოდის გიგა ბოკერიას დაჯგუფება. ეს ადრევე იყო მოსალოდნელი?

- ეს მოსალოდნელი იყო. ყოველ შემთხვევაში, ეს ზაფხულში ვივარაუდე. მაშინ ცესკოში რეგისტრაციაში ატარებდნენ ნუგზარ წერეთლის ლექტორთა კავშირს. მოგვიანებით ლექტორთა კავშირს დაარქვეს ევროპული საქართველო. ექსკლუზიურად გეტყვით – მაშინ არაერთ ადამიანთან, მათ შორის ნაციონალური მოძრაობის წარმომადგენლებთან აღვნიშნე, რომ დაახლოებით 25-კაციანი ჯგუფი გამოეყოფოდა ნაციონალურ მოძრაობას და შევიდოდა ევროპულ საქართველოში. გარდა ამისა, დარწმუნებით ვაცხადებდი, რომ ინაშვილი, რამდენიმე თანაპარტიელთან ერთად, აუცილებლად მოხვდებოდა პარლამენტში. ამაზე მედიასთან საუბრისაგან თავს ვიკავებდი. არ მინდოდა, რომ ჩემთვის გარკვეული პროცესებისთვის ხელის შეშლა დაებრალებინათ. ლექტორთა კავშირი, ანუ ევროპული საქართველო კონკრეტული მიზნებისთვის შეიქმნა. პოლიტიკოსების ჯგუფი სწორედ ამ პარტიაში გადადის.

- თქვენ მათ საქციელს არ იწონებთ?

- რასაკვირველია, არა. რეალობა ასეთია – „ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა“ ყოველთვის იყო მიხეილ სააკაშვილი, იგი დღესაც წარმოადგენს „ნაციონალურ მოძრაობას“. ეს პარტია მის სახელთან ასოცირდება. შეიძლება ითქვას, ამჟამად უფრო მეტადაც. სააკაშვილი ზედიზედ გამოვიდა „სიენენ“-ზე, „ენბისი“-სა და „ფოქს ნიუს“-ზე. ეს ადასტურებს იმას, რომ იგი წარმატებული და მსოფლიოში აღიარებული პოლიტიკოსია და მისი აზრი აინტერესებთ. განსაკუთრებით რუსეთის თემაზე. უკრაინაში ჯონ მაკეინი ჯერ მიხეილ სააკაშვილს შეხვდა, შემდეგ კი – პეტრო პოროშენკოს. მიხეილ სააკაშვილი არის წარმატებული ოპოზიციური ძალის არქიტექტორი უკრაინაში. ამ დროს მის წინააღმდეგ მოძრაობა ნიშნავს რუსეთის ინტერესების გატარებას.

- უნებლიეთ?

- შეგნებულად ართმევდნენ პარტიას მიხეილ სააკაშვილს თუ შეუგნებლად, სხვა საკითხია. ვინც ამას აკეთებდა, მარტო ზნეობა კი არა, ტვინიც არ ჰქონია.

- რა პერსპექტივა ექნებათ გამოყოფილებს?

- არანაირი. „ნაციონალური მოძრაობიდან’ გამოსული ჯგუფი გახდება „რესპუბლიკური პარტია – 2“.

- გიგი უგულავას პოლიტიკური მომავალი როგორი შეიძლება იყოს?

_ კარგია, როცა კაცი ციხიდან გამოდის და შვილებთან ყოფნის საშუალება ეძლევა. გიგი უგულავას მომავალი მასზეა დამოკიდებული. ის თვითონ გადაწყვეტს, დაიღუპავს როგორც პოლიტიკოსი თავს თუ გადარჩება. მალე გამოჩნდება, დარჩება თუ არა მას ის სახელი, რომლითაც ციხეში შევიდა. უკვე ჩანს იმის ნიშნები, რომ გიგი უგულავა სახელს იფუჭებს.

- ადრე აღნიშნეთ, რომ „ნაცმოძრაობის“ დეპუტაცია ახდენს „ქართული ოცნების“ გადაწყვეტილებების ლეგიტიმაციას. დღეს საკანონმდებლო ორგანოში გაყოფილი ნაცმოძრაობის ორივე მხარეა. ისევ მიიჩნევთ, რომ „ნაცმოძრაობა“ პარლამენტში არ ასახავს თავისი ამომრჩევლის ინტერესებს?

- რა თქმა უნდა, „ნაცმოძრაობა“ არ გამოხატავს თავისი ამომრჩევლების ინტერესებს. ამ დეპუტატების უკან არ დგას ხალხი. ლეგიტიმაცია და „გაპრავება“ უკვე მოხდა. „ნაცმოძრაობამ“ აღიარა, რომ არჩევნები გაყალბდა, მაგრამ ეს თემა დაივიწყა და მშვიდად შევიდა პარლამენტში. ამომრჩეველი ამას არ ეთანხმება. გადაწყვეტილებებზეც ვერ ახდენენ გავლენას! „ქართულ ოცნებას“ საკონსტიტუციო უმრავლესობა აქვს და უმცირესობამ რა უნდა შეცვალოს?

- უმცირესობა ტრიბუნას იყენებს...

- ნაციონალური მოძრაობა პარლამენტში ვერაფერს აკეთებს. თუ დააკვირდებით, „ქართული ოცნება“ „ნაციონალებს“ პირდაპირ არ უპირისპირდება. მმართველი პარტია ამას აკეთებს ირმა ინაშვილისა და მისი ფრაქციის ხელით. პარლამენტი საზოგადოებისგან შორსაა. ხალხს უნდა სწრაფი რეფორმები და მეტი დემოკრატია. ამას პარლამენტი ხელს ვერ უწყობს.

- ისევ ფიქრობთ, რომ პროცესები ქუჩაში გადაინაცვლებს?

- ხალხის უკმაყოფილება დიდია. სოციალური მდგომარეობა სულ უფრო მძიმდება. პარლამენტი არ წარმოადგენს მოსახლეობას. მოსალოდნელია პროცესები ქუჩაში.

- პოლიტიკური ორგანიზაციების გარეშე?

- ამ პროცესების მართვას შეძლებს ის პოლიტიკური პარტია, რომელიც სწორად მოიქცევა. ხალხი გაჰყვება იმ ძალას, რომელიც სახელმწიფოს პერსპექტივებზე იფიქრებს და არა – შიდა კინკლაობაზე. ხელისუფლებას სახელმწიფო კვდომის რეჟიმში ჰყავს. ვინც დაძრავს პროცესებს, ადგილობრივ არჩევნებშიც ის გაიმარჯვებს. შეიძლება ითქვას, რომ ხელისუფლება ქუჩაში გდია.

- ხალხს მარტო ადგილობრივი თვითმმართველობა ხომ არ აინტერესებს?

- ბუნებრივია, საზოგადოებას უნდა, რომ თავისი ინტერესების გამტარებლები ჰყავდეს პარლამენტში. შეიძლება ვადამდელი არჩევნების საკითხი შემოდგომაზე დადგეს. დღევანდელი პარლამენტი არაფერს აკეთებს, მიუხედავად იმისა, რომ მმართველ პარტიას საკონსტიტუციო უმრავლესობა ჰყავს. ისეთი სიტუაციაა, რომ მათი მიღებული კანონები ვერ იმუშავებს. დღევანდელი დეპუტატები სხედან და თამაშობენ დეპუტატობანას. ადამიანებს მათი საქმიანობა ოდნავადაც არ აინტერესებთ. ეგ კი არა, პარლამენტის მუშაობა მედიასაც აღარ იზიდავს. მიუხედავად იმისა, რომ იქ სამი პოლიტიკური პარტიაა.

- მოსალოდნელია თუ არა, რომ მომავალში პოლიტიკურ პროცესებში რაიმე როლი შეასრულოს პრეზიდენტმა გიორგი მარგველაშვილმა?

- ეს ნაკლებად წარმომიდგენია. მან თავისი შანსი ხელიდან გაუშვა. ეს შანსი უნდა გამოეყენებინა, როცა აირჩიეს. როცა საქმიანობას შეუდგა, გიორგი მარგველაშვილმა დაიწყო ურთიერთობების დალაგება ბიძინა ივანიშვილთან. ეს არ გამოუვიდა. სამწუხაროდ, ამ ადამიანს საზოგადოებაშიც არ გააჩნია საკმარისი მხარდაჭერა და ნდობა.

„ახალი თაობა“, 11 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: „გიორგი კვირიკაშვილს გიორგი მღებრიშვილისთვის საყვედური უნდა ეთქვა“

პოლიტოლოგი, ფსიქოლოგი რამაზ საყვარელიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში მინისტრების შესახებ საუბრობს.

- პრემიერ-მინისტრმა მთავრობის სხდომაზე განცხადება გააკეთა, რომელიც ღამის კლუბებში პროსტიტუციას ეხებოდა. კვირიკაშვილის ამ განცხადებას სოციალურ ქსელებში დიდი ვნებათაღელვა მოჰყვა. უნდა იყოს თუ არა მსგავსი პრობლემებით დაკავებული პრემიერი? თუ პრემიერმა მიიღო ეს ინფორმაცია, შს მინისტრს არ ჰქონდა აღნიშნული ინფორმაცია თუ რეაგირება არ მოახდინა?

- სოციალურ ქსელებში სწორედ იმიტომ მოჰყვა ესოდენ დიდი გამოხმაურება ამ საკითხს, რომ მოქალაქეებს აინტერესებთ, დაკისრებულ მოვალეობას რამდენად ართმევენ თავს ის ადამიანები, რომლებიც წარმოადგენენ ხელისუფლებას დღეს.

- ამ შემთხვევაში შინაგან საქმეთა მინისტრი არის პასუხისმგებელი?

- პირველი, ვისაც ამ საკითხზე უნდა ჰქონოდა ინფორმაცია, დედაქალაქის მერია.

- თბილისის მერი?

- დიახ, რადგან საუბარია თბილისზე, აქ არსებულ კაფე-ბარებზე. თუმცა, პროსტიტუცია პრობლემა არის ასევე აჭარის რეგიონისთვის და ყველას კარგად ახსოვს ქუჩაში გამოსული მოსახლეობა, რომელიც პრობლემის გადაჭრას ითხოვდა. ამ შემთხვევაში ეს პრობლემა აჭარის ხელმძღვანელობის მოსაგვარებელია. ასევე სხვა ნებისმიერ რეგიონში არსებული პრობლემა ადგილზეა მოსაგვარებელი, აბა რისთვის გვინდა ადგილობრივი თვითმმართველობები და დეცენტრალიზაცია.

- ზოგადად რამდენად ადეკვატურად, კეთილსინდისიერად სრულდება ფუნქციები, რომლებიც პრემიერს მინისტრთა კაბინეტზე აქვს გადანაწილებული?

- უფრო ადეკვატურად რომ სრულდებოდეს და მით უფრო კეთილსინდისიერად, მაშინ ჩვენ ამ თემაზე არ მოგვიწევდა საუბარი.

- ამ კონკრეტულ შემთხვევაში პრემიერს მთავრობის სხდომა უნდა გამოეყენებინა ამ საკითხისთვის?

- ამ კონკრეტულ შემთხვევაში, მე ვფიქრობ, სცენარი ასეთი უნდა ყოფილიყო: პრემიერ კვირიკაშვილს მთავრობის სხდომაზე დავალება კი არ უნდა მიეცა შინაგან საქმეთა მინისტრისთვის, არამედ საყვედური უნდა გამოეცხადებინა. პირველი ინფორმაცია უნდა მიეღო დედაქალაქის მერს, რომელსაც საქმის კურსში უნდა ჩაეყენებინა შინაგან საქმეთა მინისტრი, შემდეგ პრობლემის მოგვარების გეგმა უნდა დასახულიყო და გადაჭრილი პრობლემის შესახებ მთავრობის სხდომაზე უნდა მოეხსენებინათ პრემიერ-მინისტრისთვის.

ეს იქნებოდა სწორი მოქმედება, მაგრამ ჩვენ ვნახეთ, რომ პირიქით განვითარდა მოვლენები. ეს პრობლემა რომ არსებობს, ფაქტია და ამის შესახებ ცნობილია. ამიტომ ვამბობ, რომ ამის შესახებ ინფორმაცია პრემიერ-მინისტრისგან არ უნდა წამოსულიყო, პირიქით, ის უნდა ჩაეყენებინათ საქმის კურსში, როგორ ხდება პრობლემასთან გამკლავება. თუმცა, თქვენ მკითხეთ, უნდა გაეკეთებინა თუ არა პრემიერს ეს განცხადება მთავრობის სხდომაზე? ამ კითხვაზე ასე გიპასუხებთ: ჩვენ არ ვიცით, პრემიერი რა კონტექსტით ხელმძღვანელობდა, როდესაც ამ განცხადებას აკეთებდა. არ არის გამორიცხული, რომ სულაც არ იყო ეს შს მინისტრის საყურადღებოდ ნათქვამი.

- შეიძლება ადრესატი სხვა ყოფილიყო?

- არ არის გამორიცხული, რომ ეს განცხადება ნათქვამი იყოს იმ სუბიექტების მისამართით, რომლებზეც პრემიერის ძალაუფლება არ ვრცელდება.

- ხშირ შემთხვევაში მეპატრონეები ადგილობრივები არ არიან. თუმცა, პროსტიტუცია ჩვენი კანონმდებლობით დასჯადია...

- დიახ, ამიტომ ვსაუბრობ სწორედ კონტექსტზე. წინააღმდეგ შემთხვევაში გიორგი კვირიკაშვილს შეეძლო მღებრიშვილისთვის პირისპირ ეთქვა ან დაერეკა და ისე ეთქვა.

- ბატონო რამაზ, ჩვენთან ერთ-ერთ ინტერვიუში თქვით, რომ გაზაფხულზე არ გამორიცხავთ მინისტრთა კაბინეტის გადახალისებას. კვლავ იგივე აზრზე ხართ?

- ეკონომიკური გუნდის ცვლილებამ ქვეყანაში არსებული ეკონომიკური მდგომარეობა არ შეცვალა. ადამიანები ამბობენ, თუ ლარი კვლავ უბედურ დღეში იქნება, მაშინ რას ერჩოდნენ ხადურს, კი იძახდა, ჩემი ბრალი არ არისო. ცხადია, რომ შექმნილი ეკონომიკური ვითარება ერთი ან ორი ადამიანის ბრალი არ არის. ეკონომიკური ბლოკის მინისტრების ცვლილებამ არაფერი მოგვცა, კვლავ აქტუალური რჩება, როგორ უნდა ვუშველოთ ჩვენს ეკონომიკას. ამიტომ, სანამ წნეხი არ მოიხსნება ლარზე, სხვა მიმართულებით ყურადღების გადატანა დიდი ფუფუნება იქნებოდა ხელისუფლებისთვის, კონკრეტულად პრემიერისთვის. ამიტომ მთელი რესურსების მობილიზება, მაქსიმალური ძალისხმევა სწორედ ეკონომიკაში უნდა მოხდეს, რათა მოსახლეობამ იგრძნოს, რომ მისი პრობლემა ხელისუფლების პრობლემაც არის და რომ ამის მოგვარებით არის დაკავებული. წინააღმდეგ შემთხვევაში ძალიან გაუჭირდება.

„ახალი თაობა“, 11 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ შალვა ხაჭაპურიძესთან: „ჩვენ ვიცით, პროსტიტუციის ბიზნესს ვინ მფარველობს“ // „პრემიერის ადგილზე ვიტყოდი, რომ ამ ტიპის დანაშაულზე ნულოვანი ტოლერანტობა უნდა იყოს“

რა ხდება რესპუბლიკის მოედანზე? ყვავის თუ არა იქ პროსტიტუცია? რატომ იმატა ქუჩის კრიმინალმა? „ახალი თაობის“ ამ და სხვა კითხვებს იურისტი, უფლებადამცველი შალვა ხაჭაპურიძე პასუხობს.

- ბატონო შალვა, აღნიშნულ თემაზე თქვენ არაერთხელ გაგიკეთებიათ აქცენტი. პრემიერმაც განაცხადა, რომ იქ ყვავის პროსტიტუცია და არც ერთი ქართველი მამაკაცი ამას არ მოითმენს. რა ხდება?

- იმას, რაც თქვა პრემიერმა, მე ვაცხადებდი 9 წელიწადი და ხმამაღლა მოვუწოდებდი ხელისუფლებას, რომ ამასთან დაკავშირებით გატარებულიყო ღონისძიებები. გარდა რესპუბლიკის მოედნისა, მსგავსი დაწესებულება მარჯანიშვილის მოედანზეც არის. იქ არ უშვებენ ქართველ მამაკაცებს.

- უცხოელების ბიზნესია და ქართველ კაცებს არ უშვებენ?

- დიახ. ეს ძირითადად თურქების ბიზნესია, თუმცა იქ შესვლის უფლება აქვთ თურქებს, არაბებს და მუსლიმანური სახელმწიფოების წარმომადგენლებს. იქ ისეთი სიტუაციაა, რომ მსგავსი რამ არსად მინახავს, უცხოეთშიც ვყოფილვარ, მაგრამ მსგავსი არსად არაფერი მინახავს.

- ასეთი რა ხდება?

- ერთ მხარეს განლაგებულები არიან ქართველი ქალები, მეორე მხარეს _ მუსლიმანური წარმოშობის მამაკაცები და მიდის პირდაპირი ვაჭრობა. ისეთი უბედურება ხდება როგორც შენობის შიგნით, ისე შენობის წინ, რომ, რა გითხრათ. რამდენიმე წლის წინ გარკვეული ჯგუფი შევიკრიბეთ, მცდელობაც გვქონდა, ეს ყველაფერი გადაგვეღო.

- მოძრაობა ეროვნულების მიერ წამოწყებულ კამპანიას გულისხმობთ?

- დიახ და მთელი დაპირისპირება მოგვიხდა ამ ჯგუფებთან. მაშინ დადიოდა ხმები, რომ ამ ბიზნესს ნაციონალები მფარველობენ და ვერავინ შეეხებაო. ახლაც დარწმუნებული ვარ, რომ ძველი ხელისუფლებიდან შემორჩენილი კადრები ამ ბიზნესს ხელს აფარებენ. სხვანაირად წარმოუდგენელია, ქალაქის ცენტრში ასეთი რამ ხდებოდეს.

- რატომ მაინცდამაინც ძველი ხელისუფლების? იქნება ახალი ხელისუფლება მფარველობს? ძველებს სადღა აქვთ ძალაუფლება?

- კარგით რა, რა ძალაუფლება არა აქვთ! ძალოვან სტრუქტურებში ყველამ კარგად ვიცით, რა მდგომარეობაც არის. ძირითადად ისევ ძველი კადრები არიან.

- ანუ ძირითადად ძალოვანი სტრუქტურებიდან მფარველობენ?

- რა თქმა უნდა, აბა ამას სხვა ვინ უმფარველებს? მე მეეჭვება, ეს სოფლის მეურნეობის სამინისტრო იყოს. მე ვერც კი წარმომიდგენია, ჩვეულებრივმა მეწარმემ გააკეთოს ის, რასაც ესენი აკეთებენ და ან პოლიციელმა არ შეიხედოს, ან პროკურორმა, ეს ხომ არ ხდება სადღაც პერიფერიაში. ქალაქის შუაგულში ხდება! ამნაირი წერტილები სხვაგანაც არის.

- კონკრეტულად?

- ამერიკის საელჩოს მოპირდაპირე მხარეს არის ერთი ასეთი დაწესებულება, ამერიკის საელჩოს უკანა მხარესაც. მაშინ ჩვენ აღრიცხვა ჩავატარეთ და მაშინდელ შს მინისტრს და პროკურორს მივწერეთ. კონკრეტულ მისამართებს ვუსახელებდით, მაგრამ ამაზე რეაგირება არ მოხდა.

- საუბარია, რომ მსგავს დაწესებულებებში ხშირად შეხვდებით არასრულწლოვან გოგონებს. ასეა?

- სამწუხაროდ, ასეა. ძირითადად იქ არიან რაიონიდან ჩამოსული ახალგაზრდობა. ამ გოგონების სიაც კი გვქონდა ჩვენ, სახელებით და გვარებით. კი, ეს ბიზნესი სხვა ქვეყნებშიც არსებობს, მაგრამ ასეთი ბაკქანალია არსად ხდება. ამასთან დაკავშირებით ძალიან ხშირია კონფლიქტები, ცემა-ტყეპა.

- კონფლიქტები რასთან დაკავშირებით ხდება?

- ვთქვათ, ახალგაზრდა ქართველი მამაკაცი მივიდა, მას შიგნით არაფრის დიდებით არ უშვებენ. ამას მოჰყვება დაცვის თანამშრომლების მხრიდან ამ ბიჭების ცემა. მანქანითაც რომ ჩამოიაროთ, შესამჩნევია, რომ ყოველ საღამოს არის იქ ბათქა-ბუთქი და თავპირის მტვრევა. პირადად შევესწარი, დაცვის თანამშრომლებმა როგორ სცემეს ახალგაზრდა ბიჭს. თავპირი დაუსისხლიანეს. მე და ჩემი ადვოკატი მოვდიოდით პროკურატურიდან და შევესწარით ამ ამბავს, გავაჩერეთ ავტომანქანა, გადავედით. ეს ბიჭი სულ მთლად დასისხლიანებული იყო და ჩვენ წამოვიყვანეთ.

- სად იყო ამ დროს პატრული?

- პატრული მოვიდა, გაჩერდა რამდენიმე წუთით, ჩვეულებრივი ქუჩის ჩხუბი იყოო და წავიდა. ამაზე არანაირი სერიოზული რეაგირება არ მომხდარა. ეს არის დანაშაულის ბუდე. სისხლის სამართლის კოდექსში ეს პირდაპირ არის დასჯადი ქმედება, თუმცა ამის გამო არავინ ისჯება. ძალიან კარგია, რომ პრემიერმა ამაზე საუბარი დაიწყო. შეიძლება ეს ვიღაცას არ მოეწონა, მაგრამ კარგია.

- დიახ, ამას უკვე მოჰყვა სერიოზული კრიტიკა, პრემიერი ამ საკითხზე განცხადებებს არ უნდა აკეთებდეს, ამით საკუთარი თავის დისკრედიტაციას ახდენსო. რატომ მოჰყვა კვირიკაშვილის განცხადებას მსგავსი შეფასებები?

- პრემიერს ვურჩევდი ერთ რამეს – ყველა მსოფლიო ლიდერს, ვინც ისტორიაში შევიდა და ვინც თავისი სახელმწიფოები დიდი ნაბიჯებით ატარა წინ, კრიტიკოსი ჰყავდა. ისინი ყურს უგდებდნენ კრიტიკას, რაც საჭირო იყო, იზიარებდნენ და რაც უკეთესი იყო ქვეყნისთვის და ხალხისთვის, იმას აკეთებდნენ.

- ანუ თქვენ არ აკრიტიკებთ პრემიერს?

- რა თქმა უნდა, არა! პირიქით, მე მოვუწოდებ მას, რომ ბევრ საკითხში იმოქმედოს რადიკალურად. გადადგას უფრო გაბედული და მხნე ნაბიჯები. აბა ის არის მოსაწონი, დავით აღმაშენებლის ძეგლი მოხსნეს, გადაიტანეს სადღაც და იმ ადგილის ქვეშ სოდომი და გომორი ტრიალებს ქვედა სართულებზე! დიახ, უნდა გაარკვიონ სამართალდამცავებმა, ქალაქის ცენტრში რაც ხდება, ეს არ უნდა გაარკვიონ? ამით პრემიერი არ უნდა დაინტერესდეს?! თუ რა უნდათ კრიტიკოსებს?!

- ძალიან მძიმე სიტუაციაა და პრემიერსაც ამიტომ დასჭირდა ასე საჯარო განცხადებების კეთება?

- რა თქმა უნდა, მძიმეა! ეს მძიმე ვითარება წლებია გრძელდება. გვარებს ასახელებდნენ პირდაპირ, ვინც იყო მაგათი მფარველი. ჩვენ ეს გვარებიც გვაქვს, უბრალოდ, დღეს თავს შევიკავებ დასახელებისგან. ოფიციალური ბორდელებია გახსნილი და ვიღაცას ეს კაფე და რესტორანი ჰგონია?! აქ უამრავი არასრულწლოვანი გოგონაა! არის ძალადობები და გაუპატიურების უამრავი ფაქტი. ამაზე თუ არ გააკეთა პრემიერმა რეაგირება, აბა რაღაზე უნდა გააკეთოს?!

- კიდევ რაზე ითხოვთ მკაცრ რეაგირებას?

- იმაზე, რომ კრიმინალმა იმატა! მე სადაც ვცხოვრობ, იმ უბანში ღამე არ გათენდება, რომ მანქანა დაზიანებული არ დახვდეს ადამიანს და სარკეები მოტეხილი. ამაზე თავის დროზე სააკაშვილის რეაგირება გახსოვთ თქვენ.

- ანუ ქუჩის კრიმინალმა იმატა?

- დიახ და სისხლის სამართლის პოლიტიკის განსაზღვრა ხელისუფლების და პროკურატურის ფუნქციაა. როდესაც ხედავ, რომ რაღაც დანაშაული მატულობს, მაშინ უნდა იმოქმედო, გამოხვიდე, განცხადებაც გააკეთო და კონკრეტული ზომებიც მიიღო. პრემიერის ადგილზე ვიტყოდი, რომ ამ ტიპის დანაშაულზე ნულოვანი ტოლერანტობა უნდა იყოს! მერე რა, რომ ეს პირველად სააკაშვილმა თქვა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თუ აუცილებლობა იქნება, შენ არ გაიმეორო.

- ნულოვან ტოლერანტობასთან ცუდი მოგონება აკავშირებს ჩვენს საზოგადოებას...

- ნულოვანი ტოლერანტობა იმას კი არ ნიშნავს, რომ მაინცდამაინც ქუჩაში დახოცო ხალხი. აი, ასეთი ტიპის დანაშაულებზეა საჭირო ნულოვანი ტოლერანტობა. თუნდაც ავტოავარიები ავიღოთ. რამდენი ადამიანი იღუპება მძღოლების დაუდევრობით, ხომ შეიძლება კანონის გამკაცრება, უფრო დიდი სასჯელები?! ერთი ძალიან ცუდი ავტოავარიის შემთხვევა მაქვს წარმოებაში. 18 წლის ბავშვს, თავისუფალი უნივერსიტეტის პირველი კურსის სტუდენტს, ზებრა გადასასვლელზე დაეჯახა მანქანა და სიცოცხლეს გამოასალმა. დანაშაულის ჩამდენი 20 წლის ახალგაზრდაა. ამ ყველაფერზე სასჯელია 4-დან 7 წლამდე. ხოლო ორი ტაბლეტი სუბოტექსი რომ უპოვეს ადამიანს, მინიმალური სასჯელი იწყება 8 წლიდან. ამაზე ან პარლამენტმა იფიქროს, ან შესაბამისმა სამინისტროებმა. ადეკვატური სასჯელი ხომ უნდა იყოს?! აიღეთ სტატისტიკა, რამდენი ადამიანი იღუპება ავარიით საქართველოში!

„ახალი თაობა“, 11 იანვარი, 2017 წელი

გიგლა ბარამიძე: „სარფიდან თბილისამდე რამდენიმე ასეული ბორდელია“ // „საქართველოს შიდსის ეპიდემია ემუქრება“ // „პროსტიტუციას ხელისუფლების წარმომადგენლები მფარველობენ“

ღამის კლუბებსა და ბორდელებში ქართველი მამაკაცების დისკრიმინაციის შესახებ არაერთი ხმაურიანი განცხადება გაკეთებულა, მათ შორის პარლამენტის სხდომაზეც. ამის გასაპროტესტებლად ქართველი პატრიოტები ერთხელ ღამის კლუბშიც კი შეიჭრნენ.

ამ ხმაურს აქამდე ხელისუფლება არაფრად აგდებდა. ბოლო ხანებში დისკრიმინაციამ და ქვეყნის ბორდელიზაციამ, ეტყობა, ისეთი მასშტაბები მიიღო, რომ ამ თემაზე პრემიერმაც კი გააკეთა განცხადება. მისი ინფორმაციით, „ვარდების მოედნის“ ქვემოთ მდებარე ბარებსა თუ სხვადასხვა ობიექტში ხდება კანონდარღვევები და იქ ქართველ მამაკაცებს არ უშვებენ. გიორგი კვირიკაშვილმა შს მინისტრს დავალება მისცა.

მთავრობის მეთაურის მხრიდან ასეთი განცხადებების გაკეთებას დიდი ამბები მოჰყვა. არასამთავრობოებმა კვირიკაშვილი დაგმეს, პოლიტიკოსების ნაწილს კი მიაჩნია, რომ პრემიერს ამაზე განგაში ცოტა ადრე უნდა აეტეხა.

წლების წინ ამ თემასთან დაკავშირებით საკმაოდ ხმაურიანი განცხადება გააკეთა პარლამენტის პლენარულ სხდომაზე ჯონდი ბაღათურიამ. „ნაციონალურმა“ ხელისუფლებამ ამას ყურადღება არ მიაქცია, თავი არც „მეოცნებე“ ხელისუფლებას შეუწუხებია.

- საქართველოში ამ მხრივ არის უმძიმესი მდგომარეობაა. ქალთა და მამაკაცთა შრომითი და სექსუალური ტრეფიკინგის ოდენობის თვალსაზრისით საქართველო რეგიონში პირველ ადგილზე იმყოფება. ეს დასკვნა აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტმა 2012 წლის ანგარიშში გამოაქვეყნა. ამ დასკვნის შემდეგ საქართველოს ხელისუფლებას ვითარების გამოსასწორებლად ყველაფერი უნდა გაეკეთებინა. მათ კი თითი-თითზე არ დაუკარებიათ. ამ ფონზე იმედისმომცემია პრემიერის განცხადება. მას ამის გაკეთება დააგვიანდა. იმედია, ამ განცხადებას საქმეც მოჰყვება, – ამბობს „ახალ თაობასთან“ საუბარში ჯონდი ბაღათურია.

პრემიერის განცხადებას დაგვიანებულად მიიჩნევს ყოფილი პოლიტდევნილი, დემოკრატიული მოძრაობის წევრი გიგლა ბარამიძეც. მისი თქმით, საქართველოში რომ პროსტიტუცია ყვავის, ეს ყველამ იცის, მაგრამ ამას ხელს არავინ უშლის.

- ქვეყანაში უამრავი პრობლემაა, მაგრამ პროსტიტუციის პრობლემა მაინც განსაკუთრებულად მწვავედ დგას. ბოლო 4 წლის მანძილზე აღარც კი მახსოვს, ამ თემაზე რამდენი განცხადება გავაკეთე. ვასახელებდი კონკრეტულ ფაქტებს, მაგრამ ყურადღებას არავინ აქცევდა ამას. სარფიდან თბილისამდე რამდენიმე ასეული ბორდელი იქნება. საშინელებები ხდება თბილისში მდებარე ღამის კლუბებში თუ სასტუმროებში. პროსტიტუცია ყვავის დიდი ქალაქის ცენტრებში, დავიჯერო, ამას არავინ ხედავს? – კითხულობს გიგლა ბარამიძე. მისი თქმით, დიდი ალბათობით ამ ბიზნესს ვიღაც სერიოზული ფიგურა მფარველობს.

- მთელი სინდიკატია შექმნილი და პროსტიტუციაში დიდი ოდენობის შავი ფული ტრიალებს. სწორედ პროსტიტუციაზეა აგებული 3 და 4-ვარსკვლავიანი სასტუმროების დიდი ნაწილის და ღამის კლუბების მუშაობა. ამ ბიზნესზეა მიბმული მსუბუქი ნარკოტიკი.  აქაურ ბორდელებში სამუშაოდ ვიეტნამიდან და შუა აზიის ქვეყნებიდან ჩამოჰყავთ მეძავი ქალები. ამ სფეროში აქტიურად არიან ჩაბმული ქართველი გოგონებიც. საუბარია 14-15 წლის მოზარდებზე. მათი უმეტესობა ამ ბიზნესით ირჩენს თავს. ეს ყველაფერი სააშკარაოზეა გამოტანილი, მაგრამ ამის შემჩნევა არავის უნდა. კონკრეტული ფაქტები არ მაქვს ხელთ, რომ ვინმე დავადანაშაულო, მაგრამ პროსტიტუციის მასშტაბებიდან გამომდინარე შემიძლია ვთქვა, რომ ამ ბიზნესს ხელისუფლების წარმომადგენლები ან სამართალდამცავები მფარველობენ, – ამბობს „ახალ თაობასთან“ საუბარში გიგლა ბარამიძე.

პროსტიტუციის მფარველებზე სერიოზული ეჭვები აქვს ჯონდი ბაღათურიასაც.

- გახრწნილების ბუდედ გადაიქცა თბილისი და ბათუმი. სარფიდან ბათუმამდე 500 ბორდელია. დავიჯერო, ამას მარტო მე და მოსახლეობა ვხედავთ? ამას ხომ ვიღაც „კრიშავს“? წინააღმდეგ შემთხვევაში ასე თამამად ვერ იმოქმედებდნენ. ძალიან სამწუხაროა იმის აღიარება, რომ ხელისუფლების ზოგიერთი წარმომადგენელი სუტენიორია, – აცხადებს ჯონდი ბაღათურია. მისი თქმით, პროსტიტუცია ახლო მომავალში საქართველოს სერიოზულ პრობლემებს შეუქმნის.

- ქვეყანაში პროსტიტუცია ყვავის და ძალიან მალე ჩვენ, შესაძლოა, შიდსის ეპიდემიის წინაშე აღმოვჩნდეთ. შესაძლოა, უკვე დგას ეს პრობლემა, მაგრამ ხმას არ იღებენ, – ამბობს ყოფილი დეპუტატი.

ჯონდი ბაღათურიას და გიგლა ბარამიძის ეჭვებს პროსტიტუციის მფარველობასთან დაკავშირებით ისიც ამძაფრებს, რომ ქართველ მამაკაცებს ამ ღამის კლუბებში არ უშვებენ.

- ხელისუფლების ნებართვის გარეშე ვერც არაბები, ვერც ირანელები და ვერც თურქები აქ ბორდელებს ვერ გახსნიდნენ. მით უმეტეს, საქართველოს მოქალაქეებს ვერ გაუბედავდნენ, რომ ამა თუ იმ დაწესებულებაში არ შეეშვათ. ეს ყველაფერი ძალიან სამწუხაროა და ეს პრობლემა აუცილებლად მისახედია, – აღნიშნავს „დემოკრატიული მოძრაობის“ წევრი.

ჯონდი ბაღათურია მიიჩნევს, რომ კარგია თუ ამ კლუბებში ქართველებს არ უშვებენ, მაგრამ მეორე საკითხია, შენს ქვეყანაში რომ ასეთ რამეს გიბედავენ.

- ძალიან კარგია, თუ ქართველი ახალგაზრდები ამ გახრწნილების ბუდეში არ შევლენ, მაგრამ იქ მათ შესვლა არავინ უნდა აუკრძალოს. ეს არის დისკრიმინაცია ეთნიკური ნიშნით, – ამბობს ჯონდი ბაღათურია. მას აინტერესებს, რატომ არ იღებს ამ დისკრიმინაციაზე ხმას არასამთავრობო სექტორი. ბაღათურიას არც პრემიერის განცხადებაზე გაკეთებული კომენტარები მოეწონა.

- არ გამკვირვებია ლიბერალების ქილიკი, ეს ის ლიბერალები არიან, რომლებისთვისაც პროსტიტუცია, ჰომოსექსუალიზმი და ნარკომანია ცხოვრების წესია. ისინი პირდაპირ ლობირებენ ამას. მოვუწოდებ პრემიერს, არ აჰყვეს მათ ღლიცინს და ეს საქმე ბოლომდე მიიყვანოს, – აცხადებს „ქართული დასის“ ლიდერი.

პრემიერის განცხადებით აღფრთოვანებული არც გიგლა ბარამიძეა, მაგრამ ისიც მიიჩნევს, რომ გიორგი კვირიკაშვილი არასამთავრობოების გავლენის ქვეშ არ უნდა მოექცეს.

- ამ თემაზე პრემიერი არ უნდა აკეთებდეს განცხადებებს, მაგრამ სიტუაციის სიმწვავიდან გამომდინარე კარგია, ამ თემაზე ვიღაცამ რომ დაიწყო ლაპარაკი. ამათ არასამთავრობოების პოზიციის ყოველთვის ეშინიათ და იმედია, უკან არ დაიხევენ. საერთოდ არ უნდა მიაქციონ ყურადღება, რას ლაპარაკობენ ისინი და ის აკეთონ, რასაც არასამთავრობოები აპროტესტებენ, – მიიჩნევს გიგლა ბარამიძე. იგი არ გამორიცხავს, რომ ხელისუფლებამ უკან დაიხიოს.

- ძალიან ცუდია, რომ მათ არ ჰყოფნით გამოცდილება და გამბედაობა რაღაცის გასაკეთებლად. ახლაც ასე ხდება, პრემიერმა თავის განცხადებას თან რამდენიმე განმარტება მოაყოლა. ასე არაფერი გამოვა, – ამბობს „დემოკრატიული მოძრაობის“ წევრი.

————

სახელმწიფო მინისტრის ყოფილი მოადგილე სანდრო ბრეგაძე კი მიიჩნევს, რომ პროსტიტუციაზე პრემიერმა ხმაური სხვა პრობლემების გადასაფარად ატეხა.

- არაბულ კლუბებში პროსტიტუციის თემით სურს მთავრობას გადაფაროს ფასების აწევა, ლარის გაუფასურება, ხალხის გაღატაკება, კორუფცია, უგულავას გამოშვება, ბოკერიასთან ალიანსი, უნიათობა, არაკომპეტენტურობა, ქვეყნის დაქცევა და განადგურება. პატრიოტული საქმე პოპულიზმით არ ხდება. ქართული საქმე გულით უნდა გააკეთო. საიდან უნდა იცოდეს შევარდნაძის გამოზრდილმა პუტჩისტმა კვირიკაშვილმა პატრიოტიზმი? არსაიდან, შევარდნაძისგან ამას ვერ ისწავლიდა. მთავრობაში ჩემი ყოფნის დროს დავუდე ფაქტები, თუ რა ხდებოდა უცხოელების მიერ ოკუპირებულ პლეხანოვსა და რესპუბლიკის მოედანზე, მაგრამ გაჩუმება მირჩიეს, თურმე დიდი ხალხის დიდი ბიზნესი ყოფილა პროსტიტუციის ღამის კლუბები. დღეს გაუჭირდათ და პოპულისტურად თქვეს. როგორც ნარკოტიკი ვერ გაიყიდება ძალოვნების კრიშის გარეშე, ასევე ასეთი საეჭვო დაწესებულებები ვერ იფუნქციონირებს, – წერს სანდრო ბრეგაძე ფეისბუქის საკუთარ გვერდზე.

———————–

„რეზონანსი“, 12 იანვარი, 2017 წელი

კაფე-ბარები თუ “პროსტიტუციის ბუდე” – რამ გამოიწვია გიორგი კვირიკაშვილის ბრაზი

ვახტანგ შამუგია

რა ხდება თბილისის ცენტრში, ვარდების მოედნის ქვეშ არსებულ მიწისქვეშა კომპლექსში? ეს კითხვა პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა გუშინ, მთავრობის სხდომაზე დასვა. თუმცა ამ კითხვაზე პასუხს რიგითი თბილისელები უკვე წლებია, ამაოდ ელიან.

მიწისქვეშა კომპლექსში, რომელიც 1980-იანი წლების დასაწყისში აშენდა, თავდაპირველად ტანსაცმლისა და იუველირული საქონლის მაღაზიები იყო. 2000-იანი წლებისთვის, მიწისქვეშა გადასასვლელში არსებული სავაჭრო ობიექტები დაიხურა და გაიძარცვა. ტერიტორია იმდენად დაბინძურდა, რომ მოქალაქეებს იქ ჩასვლას სახიფათო სამანქანო გზის საკუთარი სიცოცხლის რისკის ფასად გადაკვეთა ერჩიათ.

დაახლოებით 2011 წელს იქ რამდენიმე აღმოსავლური ბარი გაიხსნა. სარეკლამო აბრებზე მომხიბლავი, ეროტიკულ სამოსში გამოწყობილი ქალები ქართულ, თურქულ და არაბულ ენებზე შესრულებული სარეკლამო წარწერების ფონზე იყვნენ და მისულებს დაუვიწყარ საღამოს ჰპირდებოდნენ.

ამ ბარების ძირითადი სტუმრები თბილისის ქუჩებში მომრავლებული, აღმოსავლური წარმოშობის ტურისტები იყვნენ. მალევე გავრცელდა ინფორმაციაც იმის შესახებ, რომ ეს ადგილები “ცოდვის ბუდე” იყო, სადაც სტრიპრიზ-კლუბთან ერთად საროსკიპოებიც მუშაობდა, სადაც უცხოელ სტუმრებს სექს-მუშაკები, მათ შორის არასრულწლოვანი, სექსუალურ მომსახურებას სთავაზობდნენ. ცეცხლზე ნავთი 2013 წელს, სოციალურ ქსელებში გავრცელებულმა ვიდეომ დაასხა. ფარულ ვიდეოჩანაწერში ჩანდა, თუ როგორ არ უშვებდნენ ბარების დაცვის თანამშრომლები ადგილობრივ მამაკაცებს, თუმცა არშეშვების მიზეზს ვერ განმარტავდნენ და მას “ადმინისტრაციის მოთხოვნით” ხსნიდნენ. პირად საუბრებში ისინი არ უარყოფდნენ, რომ იქ სექს-მუშაკებიც იყვნენ.

აღნიშნულ ვიდეოჩანაწერს საზოგადოების ერთი ნაწილის აქტიური პროტესტი მოჰყვა. ახალგაზრდა მამაკაცთა ჯგუფი მიწისქვეშა გადასასვლელი კომპლექსის ტერიტორიაზე მიიჭრა და აბრები დააზიანა. ამ ინციდენტის შემდეგ, დროებით, ბარები დაიხურა, თუმცა რამდენიმე თვეში მუშაობა განაახლეს. ალბათ სწორედ ამ დაწესებულების საქმიანობის დროებით შეჩერებას გულისხმობდა პრემიერ-მინისტრი, როდესაც გარკვეულ, მაგრამ არასაკმარის ძალისხმევაზე საუბრობდა.

“ამ კუთხით იყო პრობლემები ადრე. შემდეგ ჩვენ გარკვეული ძალისხმევა გავწიეთ, მაგრამ როგორც ეტყობა, ეს არ აღმოჩნდა საკმარისი. მე მინდა დავავალო შინაგან საქმეთა მინისტრს და სამინისტროს, დაინტერესდეს ამ პრობლემით. საუბარია იმაზე, რომ ხდება დისკრიმინაციული მიდგომა. როგორც მე ვიცი, ადგილობრივ მამაკაცებს არ უშვებენ ამ ობიექტებში და სამწუხაროდ, უშვებენ მხოლოდ მანდილოსნებს. ეს ძალიან მძიმე საკითხია. მე მინდა ყველანაირი ცხელი ემოციებისგან ჩვენ თავი შევიკავოთ და კანონის კუთხით მივუდგეთ ამ საქმეს. ჩვენ მივიღეთ ანტიდისკრიმინაციული კანონი, რომელიც, სამწუხაროდ, გაშუქდა, რომ არის მხოლოდ ნეგატიური შედეგების მატარებელი, მაგრამ მე მინდა ვთქვა, რომ ამ კანონით ჩვენ გვაქვს საშუალება, ასეთ შემთხვევებში დავიცვათ ჩვენი უფლებები.

ჩვენ არ გვყავს დასაკარგი არც ერთი ახალგაზრდა. ამიტომ მე სრული კატეგორიულობით ვითხოვ ამ პრობლემის მოგვარებას ჩვენი ქვეყნის სახელმწიფო უწყებებისგან. ყველანაირი რეიდის, ძალადობრივი ქმდებების გარეშე, კანონის სრული გამოყენებით და ამოქმედებით, მინდა, რომ ეს პრობლემა იყოს მოგვარებული უმოკლეს პერიოდში,” – განაცხადა პრემიერმა.

მოგვიანებით პრემიერ-მინისტრმა საკუთარი განცხადება უფრო დეტალურად განმარტა, რადგანაც, მისი აზრით, საზოგადოების დიდმა ნაწილმა მისი არასწორი ინტერპრეტირება მოახდინა.

“როგორც მე დავაკვირდი, მოხდა არასწორი ინტერპრეტირება და აბსოლუტურად არასწორი მიმართულებით წავიდა ის დასკვნები, რა დასკვნებიც გამოიტანეს. შესაძლოა, მაშინვე ჯობდა ალბათ მეტი განმარტებების გაკეთება, მაგრამ ერთი საათია გასული და მე მგონია, არც ახლა არის გვიან.

“რაც შეეხებოდა ღამის კლუბებს, რომლებიც ძირითადად კონცენტრირებულია ვარდების მოედნის ქვეშ, სადაც არის ძალიან სამწუხარო რეალობა. მე ვახსენე, რომ ადგილობრივ, ქართული ეროვნების მამაკაცებს არ უშვებენ და რატომღაც მოხდა ინტერპრეტირება, თითქოს მე ვზრუნავ იმაზე, რომ ქართველი მამაკაცები შეუშვან ღამის კლუბებში. არა, მეგობრებო, ძალიან სამწუხაროა, თუ ეს ვინმემ ასე გაიგო, მაგრამ კიდევ ერთხელ მინდა ვთქვა – ჩემთვის სამწუხარო ხდება ამ კლუბებში ის, რომ იქ არის პროსტიტუცია, მათ შორის ჩვენი არასრულწლოვანი მოქალაქეების. არც ერთი ქართველი მამაკაცი არ მოითმენს იმას, რაც იქ ხდება და სწორედ ამიტომ არ ხდება ქართველი მამაკაცების შეშვება ამ კლუბებში,” – განაცხადა გიორგი კვირიკაშვილმა.

ზაფხულობით, ღამის საათებში, როდესაც ამ ობიექტებში კლიენტების განსაკუთრებული სიმრავლეა, მოქალაქეებს, მიწისქვეშა კომპლექსის ტერიტორიაზე ადგილობრივი გოგოები ხშირად შეუნიშნავთ. ისინი უცხოელ მამაკაცებს ბარებში ეპატიჟებიან. შესაბამისად, ეჭვი საზოგადოებაში იმის შესახებ, რომ აღნიშნულ ადგილას ადგილი აქვს პროსტიტუციას, გამყარდა. ამის შესახებ კვირიკაშვილმაც ისაუბრა. მისი თქმით, პროსტიტუციასთან ერთად ადგილი დისკრიმინაციულ მიდგომასაც ჰქონდა.

“ჩემს ხელთ არსებული ინფორმაციით, ხდება კანონდარღვევა ბევრი კუთხით. პროსტიტუცია არის კანონდარღვევა საქართველოში, განსაკუთრებით მძიმეა, რომ არასრულწლოვნების ჩართვა ხდება პროსტიტუციაში. კიდევ ერთხელ ვამბობ, ამის დასადასტურებლად მოვიყვანე ის მაგალითი, რომ უშვებენ მხოლოდ და მხოლოდ მდედრობითი სქესის ადამიანებს და არ უშვებენ მამრობითი სქესის ადამიანებს, იმიტომ, რომ ქართველი მამაკაცისთვის განსაკუთრებით აუტანელია ამის ყურება, იქ რაც ხდება. ეს არის ეროვნული ღირსების საკითხიც და ჩვენ ეს არ უნდა დავმალოთ.

“მე იმიტომ გამოვიტანე საჯაროდ, იმიტომ მივეცი დავალება სახელმწიფო ინსტიტუტებს, რომ მათ გადაწყვიტონ კანონმდებლობის ფარგლებში,” – დასძინა პრემიერმა.

თავის მხრივ განათლების, მეცნიერებისა და კულტურის კომიტეტის თავმჯდომარე მარიამ ჯაში მზადყოფნას გამოთქვამს, პრემიერ-მინისტრის მიერ დასმულ არასრულწლოვანთა პროსტიტუციის პრობლემაზე მუშაობის პროცესში პირადად ჩაერთოს

“არსებობს არასრულწლოვანთა პროსტიტუციის საფრთხე. პრემიერმა ყურადღება გაამახვილა ამ საფრთხის პრევენციისა და აღმოფხვრის აუცილებლობაზე. ამავდროულად, მიანიშნა კონკრეტულ ფაქტებზე, სადაც შესაძლოა, ადგილი ჰქონდეს ანტიდისკრიმინაციული კანონის დარღვევას, გენდერული და ეთნიკური ნიშნით. დიახ, ეს არის კანონდარღვევა და სწორედ ამ პრობლემაში გარკვევა დაევალათ შესაბამის უწყებებს. რამდენადაც აღნიშნული საფრთხეები უკავშირდება არასრულწლოვანთა – მოსწავლეებისა და სტუდენდების უფლებების დარღვევას და ამასთან წარმოადგენს საზოგადოებრივი ჯანდაცვის კუთხით რისკებს, მზად ვარ, ჩავერთო ამ პრობლემაზე მუშაობის პროცესში,” – აცხადებს მარიამ ჯაში.

სოციალური მუშაკი, ნინო ბერიკაშვილი, რომელიც სექს-მუშაკთა უფლებების დაცვის მიმართულებით მუშაობს, პრემიერ-მინისტრის განცხადებას გაუგებარსა და უცნაურს უწოდებს. მისი თქმით, ეს პრობლემა წლებია, არსებობს და საკვირველია, მასზე რეაგირება მხოლოდ ახლა რატომ ხდება.

“უკვე რამდენი ხანია, რაც ამ საკითხს ვაყენებთ, მაგრამ ამაოდ. თბილისში, ნებისმიერი ტაქსის მძღოლმა იცის რა ხდება ვარდების მოედნის ქვემოთ. მეტიც, საროსკიპოები ხშირ შემთხვევაში პოლიციის შენობებიდან 50-100 მეტრშია და თუ რეაგირება სურთ, ბურთი და მოედანი მათია. იმ მიწისქვეშა კომპლექსში დასაქმებული გოგოების ნაწილი არასრულწლოვანია და იქ თავისი ნებით მიდიან.

მათი ფუნქცია ბარებში უცხოელი კლიენტების შეტყუება და მათი “გაწეწვაა”, ანუ მათი მოხიბვლა და რაც შეიძლება მაღალი ფასის სასმელების მისაღებაა. ისინი სქესობრივ მომსახურებას არ სწევენ, თუმცა ის ფაქტი, რომ ადმინისტრაცია მათთან თანამშრომლობს, უკვე დანაშაულია,” – თქვა ნინო ბერიკაშვილმა “რეზონანსთან” საუბრისას. მისივე თქმით ბარებში არიან სტრიპტიზის მოცეკვავე ქალებიც, მათ შორის უცხოელები, რომლებიც კლიენტებს ინტიმურ მომსახურებასაც უწევენ. ფასი 100 დოლარიდან იწყება. რაც შეეხება ადგილობრივი მამაკაცების არშეშვებას, ნინო ბერიკაშვილის თქმით, ეს პირველ რიგში იქ მომუშავე ქალების მოთხოვნაა, რადგანაც ეშინიათ, რომ კლიენტებს შორის ნაცნობები არ აღმოჩნდნენ, ამასთან, აქაური მამაკაცები იქ ხშირად ნასვამები მიდიან, რაც ჩხუბით, ინვენტარის დაზიანებითა და სკანდალით სრულდება.

მისივე თქმით, გაუგებარია, რამ გამოიწვია კვირიკაშვილის გაღიზიანება, იმ ფაქტმა, რომ ბარებში ქართველ მამაკაცებს არ უშვებენ, თუ იმან, რომ ქალები იქ პროსტიტუციით არიან დაკავებულნი. “ბატონ პრემიერს მინდა ვუთხრა, რომ ეროვნული თავმოყვარეობის დაცვა, როგორც მან ეს თქვა, არა “ქართველი მამაკაცების”, არამედ სახელმწიფოს პრეროგატივაა. საჭიროა დროული რეაგირება და ამ თემატიკაზე მომუშავე ორგანიზაციების რეკომენდაციების გათვალისწინება,” – თქვა ბერიკაშვილმა.

————————-

„ახალი თაობა“, 11 იანვარი, 2017 წელი

რამდენი ათასი დახარჯა თბილისის საკრებულომ 2016 წელს „გულაობაში“

ლადო სადღობელაშვილი: „დაანებოს დიმიტრი ქუმსიშვილმა ქალების ყურებას თავი და ამაზე გააჟრიალოს“

დედაქალაქის საკრებულოს და მერიის წევრებს უცხოეთში ვოიაჟები რომ ძალიან უყვართ, ეს ყველამ კარგად ვიცით. იმასაც შეგუებულები ვიყავით, რომ ჩვენი ჩინოსნები `დასავლური გამოცდილების მისაღებად~ ევროპის ქვეყნებს სტუმრობდნენ. მერე, ეტყობა, პარიზები და ბერლინები მოსწყინდათ და შარშან ჩინეთსა და კორეაში გაიჭრნენ. ზოგიერთისთვის კი ამერიკა აღმოჩნდა მთავარი პრიორიტეტი, თანაც იმდენად მთავარი, რომ 4 დეპუტატს 1 თვის მანძილზე ნიუ იორკიდან ფეხი ვერ მოაცვლევინეს.

ესენი როსტოვებში და მოსკოვებშიც სიამოვნებით წავიდოდნენ, მაგრამ ჩვენი და ჩვენი ბიუჯეტის ბედზე, რუსეთთან დიპლომატიური ურთიერთობა გაწყვეტილი გვაქვს.

საკრებულოს და მერიის წევრების ვოიაჟებით პატრიოტთა ალიანსი დაინტერესდა. როგორც პარტიის ერთ-ერთმა ლიდერმა ლადო სადღობელაშვილმა `ახალ თაობასთან~ საუბარში განაცხადა, ოფიციალურად გამოთხოვილი დოკუმენტაცია შოკის მომგვრელია.

- ამ დოკუმენტების გაცნობის შემდეგ თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ მერია და საკრებულო ჩვენს ხარჯზე „გულაობს“. მივმართავ ფინანსთა მინისტრ დიმიტრი ქუმსიშვილს, დაანებოს ქალების ყურებას თავი, რომლებიც სუვენირების გაყიდვით ირჩენენ თავს და ბიუჯეტის ხარჯებს გადახედოს. საკრებულომ მართლა ბღუჯა-ბღუჯა ხარჯა ფული მივლინებებში, რაზეც ქუმსიშვილს მართლა უნდა აჟრიალებდეს, – განაცხადა „ახალ თაობასთან“ საუბარში სადღობელაშვილმა. მისი თქმით, ალიანსი ამ ეტაპზე მხოლოდ საკრებულოს ხარჯებს აქვეყნებს, მერიის მონაცემები კი მოგვიანებით გამოქვეყნდება. ალიანსელი გვპირდება, რომ ამ მონაცემებზე მთელ საქართველოს გააჟრიალებს.

- მას შემდეგ, რაც პარლამენტმა ახალი ბიუჯეტი დაამტკიცა, მე პირადად მეტად გამაღიზიანებლად ჩამესმის ფრაზა `10%-იანი ოპტიმიზაცია~. საინტერესო ისაა, რომ ოპტიმიზაციის საკითხი მერიისთვის, საკრებულოსა და გამგეობებისთვის პირდაპირ გაგებით იქნა აღქმული. 2017 წელი დაიწყო უამრავი ადამიანის სამსახურიდან გაშვებით ისე, რომ არც კი ინტერესდებიან მათი სამომავლო ბედ-იღბლით, როგორ და სად დასაქმდებიან ესა თუ ის პიროვნებები. ყოველივე ამის მერე გამიჩნდა ინტერესი საკრებულოს დეპუტაციის ანაზღაურების შესახებ, დავინტერესდი და ოფიციალურად მოვიძიე მათი ხელფასები, პრემიები, დანამატები და სამივლინებო ხარჯები. შოკის მომგვრელი ფაქტები აღმოვაჩინე, – ამბობს ალიანსის ერთ-ერთი ლიდერი. მისი თქმით, დედაქალაქის საკრებულოს თავმჯდომარე გიორგი ალიბეგაშვილს პარლამენტის თავმჯდომარეზე დიდი ხელფასი აქვს, ხოლო მისი დანამატი ზოგიერთი მინისტრის ხელფასის ტოლია.

- გიორგი ალიბეგაშვილს ყოველთვიურად აქვს 3.540 ლარი ხელფასი, ამას დამატებული დაუბეგრავი 60% დანამატი, რაც 2.120 ლარს უტოლდება, ანუ თვეში მას სარგო გამოსდის თითქმის 5.000 ლარამდე! ეს წელიწადში არის 60.000 ლარი, – აღნიშნავს ლადო სადღობელაშვილი. ამას ემატება 2016 წლის სამივლინებო ხარჯები, რაც 24.000 ლარს შეადგენს. საკრებულოს თავკაცმა 12 თვის ხელფასი აიღო, თუმცა სამსახურში მხოლოდ 9 თვე გაატარა – 2 თვე მივლინებებში იყო, ერთთვიანი შვებულება კი კანონით ეკუთვნოდა.

ლადო სადღობელაშვილის განცხადებით, ყველაზე მეტად საკრებულოს წევრებს ამერიკა გაუტკბათ.

- გასული წლის დასაწყისში ალიბეგაშვილი დეპუტაციასთან ერთად ნიუ იორკში ერთი თვის მანძილზე იმყოფებოდა. ცოტა უხერხული კია, მაგრამ სად თბილისი და სად ნიუ იორკი? ალიბეგაშვილთან ერთად აშშ-ში ლევან დარახველიძე, ქეთევან ჯოხაძე და ნინო გოგუაძე იმყოფებოდნენ. ეს უკანასკნელი ახლა პარლამენტის წევრია. მათი ნიუიორკული არდადეგები ბიუჯეტს 40.000 ლარზე მეტი დაუჯდა, – ამბობს ალიანსელი.

ამერიკის დალაშქვრის შემდეგ, საკრებულოს დელეგაცია თავმჯდომარის მეთაურობით ევროტურნეში წავიდა. ჩვენებურებმა ჩეხეთი, პოლონეთი და გერმანია გაიარეს მარშით. ლადო სადღობელაშვილის ინფორმაციით, ალიბეგაშვილს ერთკვირიან „პაეზდკაში“ თან რიმა ბერაძე, სოსო მანჯავიძე, დავით უთმელიძე და შალვა ოგბაიძე ახლდნენ.

ერთი კვირა გაატარეს სტრასბურგში ნინო გოგუაძემ და ჯაბა ჯიშკარიანმა. ზაზა კოლელიშვილმა კი კორეული გამოცდილების გაზიარება მოისურვა.

- ბატონმა ზაზა კოლელიშვილმა აიღო 5.000 ლარის ოდენობის სამივლინებო ხარჯი და კორეის სახალხო რესპუბლიკაში, ქალაქ სეულში გაატარა 5 დღე. ვინმემ ამიხსნას, რას აკეთებდა ამდენი ხანი სეულში? ან კიდევ გიორგი მუსხელიშვილს რა უნდოდა ჩინეთის ქალაქ გუანჯოუში ერთი კვირით 7.217 ლარის სამივლინებო ხარჯით? ან ნიუ იორკში 15 დღეში 9,200 ლარი სამივლინებო ხარჯით? – კითხულობს ლადო სადღობელაშვილი.

ალიანსელი ყველაზე მეტად გიორგი მუსხელიშვილის ვოიაჟებით არის გაკვირვებული: „იგი გასული წლის ივლისში ბათუმში წასულა ერთი კვირით და ამისთვის ბიუჯეტიდან 750 ლარი გამოუწერია“.

საკრებულოს წევრებმა მარტო გასულ წელს მივლინებებში 250.000 ლარი დახარჯეს.

- მხოლოდ 2016 წელს სამივლინებო ხარჯებზე გაწერილია თითქმის 250.000 ლარი. ხაზს ვუსვამ – ეს არის სამივლინებო ხარჯები! მივმართავ მათ, უსინდისოები ხართ, თქვენს სეირნობაში დაიხარჯა 20 ადამიანის წლიური ხელფასი! თქვენს დანამატებში იხარჯება 35 ადამიანის წლიური ხელფასი! აი, ეს არის თქვენი ოპტიმიზაცია. ამ ინფორმაციას ერთი მიზნით ვასაჯაროებ _ მინდა ხალხმა ნახოს, რომ ამ გაჭირვებული ქვეყნის ბიუჯეტს საბიუჯეტო მატლები ჰყავს შესეული, – ამბობს ლადო სადღობელაშვილი. მისი თქმით, მერიის სამივლინებო ხარჯები საერთოდ ყველას გააოცებს.

„ახალი თაობა“, 11 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ ჯემალ გამახარიასთან: „რუსებმა წებელდაში მე-11 საუკუნის ქართული ეკლესია დაანგრიეს“ // „ამ ფაქტს დიდი აღფრთოვანებით არც აფხაზური საზოგადოება შეხვედრია“

რუსმა ოკუპანტებმა აფხაზეთში, სოფელ წებელდაში, სამხედრო პოლიგონის მოსაწყობად ქართული მართლმადიდებლური ტაძარი დაანგრიეს და იქ არსებული საძვალეები ბულდოზერებით გადათხარეს.

როგორც ირკვევა, პოლიგონის ახლოს ისტორიულ-არქიტექტურული ნაკრძალი მდებარეობს, რომელსაც განადგურება ემუქრება.

2011 წელს სეპარატისტული ხელისუფლების გადაწყვეტილებით, სოფელ წებელდას მიმდებარე ტერიტორია თავდაცვის სამინისტროს გადაეცა, რათა აფხაზეთში რუსეთის ფედერაციის უშიშროების სამსახურს, სასაზღვრო სამმართველოსთან ერთად, სწავლებები ჩაეტარებინა. შემდეგ ტერიტორია მესაზღვრეებს გადასცეს და სამხედრო პოლიგონის მშენებლობა დაიწყეს.

აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს დეპუტატი ჯემალ გამახარია „ახალ თაობასთან“ აცხადებს, რომ ოკუპანტებმა არა მე-19 საუკუნის, არამედ მე-11 საუკუნის ტაძარი დაანგრიეს.

- ბატონო ჯემალ, აფხაზეთში ოკუპანტებმა სამხედრო მიზნებისთვის ტაძარი დაანგრიეს და ქართველთა საძვალეები გაანადგურეს. რას ნიშნავს ეს? მართლმადიდებელი, როგორც ამბობენ ხოლმე, ერთმორწმუნე რუსეთი ასევე მართლმადიდებელ ქვეყნებს რატომ ებრძვის და ტაძრების დანგრევასაც კი რატომ არ ერიდება?

- ჩვენ ვგმობთ მომხდარს, მაგრამ ჯერ ვაზუსტებთ, რომელ ეკლესიაზეა საუბარი. წებელდაში ჯერ კიდევ XIX საუკუნის მეორე ნახევარში სამი ეკლესია იყო აღმოჩენილი, რომლებიც მე-11 საუკუნით თარიღდება.

- ინფორმაციაში წერია, რომ მე-19 საუკუნის ტაძარი იყო...

- ასე არ არის. XIX საუკუნის 80-იან წლებში აღმოაჩინეს, მაგრამ სამივე ტაძარი მე-11 საუკუნისაა. შესაძლებელია აღნიშნული მე-11 საუკუნის ტაძრები აგებული იყოს უფრო ადრეც. ამ ეკლესიებში არის ექვსი ქართული წარწერა. მე-11 საუკუნით დათარიღებული ქართული წარწერებია. ყოველგვარი ეჭვისა და გადაჭარბების გარეშე, ეს ეკლესიები სუფთა ქართული კულტურის ძეგლებია. ეს ძეგლი საოკუპაციო ხელისუფლების მსხვერპლი გახდა. თუმცა, რუსეთისთვის ეს არაფერს ნიშნავს, როდესაც საქმე ეხება მის იმპერიალისტურ პოლიტიკას, საქართველოს ტერიტორიის დაპყრობას. რუსეთისთვის არასოდეს არაფერს ნიშნავდა არც მართლმადიდებლობა, არც _ ქრისტიანული, მართლმადიდებლური ტაძარი. აფხაზეთში ქართული მართლმადიდებლური ტაძრის დანგრევა არის ნიმუში იმ პოლიტიკისა, რასაც რუსეთი ახორციელებს და განახორციელა 2017 წლის დასაწყისში.

- ნუთუ არ არის შესაძლებელი, რამენაირად მივაღწიოთ იმას, რომ რუსებმა ტაძრები არ დაგვინგრიონ?

- ქართული მხარე ყველაფერს აკეთებს, რისი გაკეთებაც შესაძლებელია ამ ვითარებაში. ცდილობს, ოკუპირებულ ტერიტორიაზე არსებული კულტურის ძეგლები გადაარჩინოს. აღნიშნული ტაძრები თვითონ სეპარატისტების მიერაც კულტურული ძეგლების სიაშია შეტანილი. მიუხედავად ამისა, ოკუპანტებმა ამას ყურადღება არ მიაქციეს და ისე დაანგრიეს, რომ მისი აღდგენა შეუძლებელია. ქართული მხარე ამ საკითხს მუდმივად აყენებს ჟენევის შეხვედრებზე, იუნესკოსა და სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციებში, მაგრამ ოკუპანტი იმიტომ არის ოკუპანტი, რომ ყველაფერ ამას ყურადღება არ მიაქციოს. ამ ფაქტს დიდი აღფრთოვანებით არც აფხაზური საზოგადოება შეხვედრია, რაც მაძლევს იმედს, რომ სხვა ტაძრები მაინც არ განადგურდება, რაღაც ნაწილი შენარჩუნდება. ბუნებრივია, თავს ამით ვერ დავიმშვიდებთ. ქართულმა მხარემ, როგორც იუნესკოში, ისე ჟენევის მოლაპარაკებებზე უნდა გააგრძელოს ამ თემის მუდმივი აქტუალიზაცია, რომ გადავარჩინოთ ქართული კულტურის ძეგლები აფხაზეთში.

- აღნიშნული ძეგლი იუნესკოს ნუსხაში შედიოდა?

- არა, იუნესკოს ნუსხაში არ შედიოდა, მაგრამ ამ შემთხვევაში ეს არაფერს ნიშნავს. ქართული კულტურის ძეგლების ნუსხასა და აფხაზეთის კულტურის ძეგლების ნუსხაში, რომელიც ჩვენი აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს მიერაა შეტანილი, დაცვას ექვემდებარება. ამ შემთხვევაში სახელმწიფო ვალდებულია დაიცვას კულტურის ძეგლები. აღნიშნული ძეგლები არის მე-11 საუკუნის და არა გუშინდელი. მათ ადგილობრივი მოსახლეობა იყენებდა. შემოკავებული იყო ტერიტორია, სასაფლაოები არსებობდა, მაგრამ თვითონ ეს ეკლესიები არის მე-11 საუკუნის ქართული კულტურის ძეგლები. ხაზგასმით ვამბობ, იქ არის ქართული წარწერები. ამიტომ ოკუპანტს მისი დაცვა არ ენაღვლება. პირიქით, ცდილობს, ქართული კულტურის ძეგლი გაანადგუროს.

- ფოტომასალის მიხედვით, ეკლესიის ადგილზე მხოლოდ ორმოა დარჩენილი. ჩვენი წინაპართა საძვალეებიც ბულდოზერითაა გადასწორებული. რით განსხვავდება რუსეთის ქმედება ისლამური ხალიფატის ტერორისტების ქმედებისგან, რომლებიც ყველაფერს ანადგურებენ?

- ბევრი არაფრით. კარგი შედარებაა. როგორც ისლამური ხალიფატის წარმომადგენლები ანადგურებენ კულტურის ძეგლებს, ზუსტად ასევე რუსეთი ანადგურებს ქართული კულტურის ძეგლებს. დიდი განსხვავება მათ შორის არ არის. განსხვავება მხოლოდ ის არის, რომ ისლამისტები ღიად აცხადებენ, ჩვენ ამას ვანადგურებთ, არ გვჭირდებაო. აქ, აფხაზეთში კი, რუსეთი ქურდულად, ბანდიტურად, ყაჩაღურად ანგრევს. რუსები თითქოს თავს დებენ ქრისტიანობაზე, მართლმადიდებლობაზე, სინამდვილეში კი კულტურის ძეგლებს ანადგურებენ.

—

რაიონული კრების დეპუტატი გენადი შინკუბა აცხადებს, რომ კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლი ოკუპანტებმა 3 იანვარს დაანგრიეს. ამჟამად სამუშაოები შეჩერებულია. თუმცა, ტაძრისა და სასაფლაოების აღდგენა შეუძლებელია.

ჯემალ გამახარიას აზრით, აფხაზებს კულტურის ძეგლი ოკუპანტებისთვის არ უნდა გადაეცათ.

- ბატონო ჯემალ, კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლისა და სასაფლაოების ტერიტორია აფხაზებმა რუსულ სამხედრო ნაწილს რომ გადასცეს, იმთავითვე გასაგები ხომ იყო, რომ სამხედროები მას არ დაიცავდნენ და ტერიტორიას თავისი მიზნებისთვის გამოიყენებდნენ?

- მართალია, აფხაზებს კულტურის ძეგლი ოკუპანტებისთვის არ უნდა გადაეცათ. თუმცა, აფხაზები რუსებს ოკუპანტებად არ მიიჩნევენ.

- აფხაზებს წინააღმდეგობა რომ გაეწიათ, დღეს მე-11 საუკუნის ძეგლი და წინაპართა საფლავები აღგვილი არ იქნებოდა პირისაგან მიწისა...

- რასაკვირველია, ეკლესიის ტერიტორია სამხედრო დანიშნულებისთვის არ უნდა გამოყენებულიყო. სეპარატისტულმა ხელისუფლებამ, რომელიც რუსული საოკუპაციო ხელისუფლების ნაწილია, დანაშაული ჩაიდინა. აფხაზური საზოგადოების აღშფოთება კი სეპარატისტული ხელისუფლების დამსახურება სულაც არ არის, უბრალო ადამიანების, ადგილობრივი მოსახლეობის დამსახურებაა. მომხდარი დანაშაულის გამო პასუხისმგებლობა დე ფაქტო ხელისუფლებამ რუს ოკუპანტებთან ერთად უნდა გაიზიაროს. ისინი ერთად არიან დამნაშავე ქართული კულტურის ძეგლების განადგურებაში.

- ეს ფაქტი ადასტურებს, რომ ისინი მთლიანად მორჩილი არიან რუსული საოკუპაციო რეჟიმის?

- ზოგჯერ რაღაც დაპირისპირების გათამაშება ხდება, მაგრამ სინამდვილეში ისინი საოკუპაციო ხელისუფლების ყურმოჭრილი მონები არიან.

- რადგან განადგურებული ძეგლი აფხაზური არ იყო, იქ ქართული წარწერები არსებობდა, რაც ადასტურებდა ამ მიწის ძირძველი მეპატრონის ვინაობას, როგორც ჩანს, ამიტომ ხელისუფლებისთვის დაბრკოლება არ არსებობდა, მაგრამ როცა ღვთის სახლს ანგრევ, ეს ხომ უფლისგან ურეაქციოდ არ დარჩება? ამდენს მაინც არ ფიქრობენ?

- არც საოკუპაციო ხელისუფლება და არც ის ადამიანები, ვინც დანაშაული ჩაიდინეს, მორწმუნეები არ არიან. მათთან დაკავშირებით მორწმუნეობასა და ღმერთზე საუბარი დაუშვებელია. ისინი დამნაშავეები არიან. თქვენ მკითხეთ, მართლმადიდებლური სახელმწიფოს მხრიდან მართლმადიდებლური ტაძრის განადგურება როგორ ავხსნათო.

- ზოგიერთები მუდმივად აქცენტს აკეთებენ ერთმორწმუნეობაზე...

- რუსული ხელისუფლება მე-19 საუკუნეში ჯავახეთსა და აჭარაში (ჯავახეთში არსებობდა როგორც მუსლიმანური, ასევე კათოლიკური მოსახლეობა) მართლმადიდებლობაზე მოქცევას ხელს უშლიდა. მართლმადიდებლობის მიღება მაშინ გაქართველებას ნიშნავდა, ანუ, თუ ისინი მართლმადიდებლობაზე მოექცეოდნენ, გაქართველდებოდნენ, ქართველობა გაძლიერდებოდა. გაქართველება რომ არ დაეშვა, მართლმადიდებლური სახელმწიფო, რუსეთი, ხელს უშლიდა მართლმადიდებლურ სარწმუნოებაზე მისი ქვეშევრდომების მოქცევას. ამის შემდეგ რა უნდა გაგვიკვირდეს? მით უფრო, რომ მაშინ ჯავახეთი, აჭარა რუსეთის ტერიტორიად ითვლებოდა. აფხაზეთში რუსეთი სუფთა წყლის ოკუპანტია და იცის, რომ დღეს თუ არა ხვალ, იქიდან წასვლა მოუწევს. ამიტომ მას არანაირად არ ანაღვლებს ქართული კულტურის ძეგლები.

- ეკლესიის დამოკიდებულება, ცხადია, უარყოფითი იქნება...

- რასაკვირველია, ქართული ეკლესიის დამოკიდებულება ამ ფაქტისადმი მკვეთრად უარყოფითი იქნება.

- რუსული ეკლესია თითქოსდა აღიარებს აფხაზეთში ქართული ეკლესიის იურისდიქციას, წებელდაში ეკლესიის დანგრევაზე რეაქცია არ ექნება?

- ვნახოთ, რა რეაქცია ექნება რუსულ ეკლესიას. ალბათ, ქართული ეკლესია თავისი ხაზით სათანადო ზომებს მიიღებს.