„რეზონანსი“: ვინ და რატომ გეგმავდა პატრიარქის მოწამვლას // „მამა გიორგი მამალაძე პატრიარქის ნდობით აღჭურვილი პირია და პატრიარქმა ეს არ დაიჯერა“

„რეზონანსი“: ვინ არის მაღალი იერარქიის პირის მოწამვლის მცდელობაში ბრალდებული? // მეზობლები დეკანოზ გიორგი მამალაძეს დადებითად ახასიათებენ

„რეზონანსი“: არსებობს ვარაუდი, რომ დეკანოზს შხამიანი ნივთიერება პატრიარქისთვის ჰქონდა განკუთვნილი. ვინ შეიძლება იდგეს ამ ყველაფრის უკან? (გამოკითხვა)

„რეზონანსი“: ინტერვიუ თეოლოგ ვლადიმერ ნარსიასთან: „დაწყებულია მომავალი პატრიარქობისთვის ბრძოლა“ // „ილია მეორე ის მოთამაშე არ არის, რომელიც რუსეთს მოსწონს. ამიტომ ახლა საკითხი დგას, რომ როგორმე იგი პრორუსი პატრიარქით ჩაანაცვლონ“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „საერთაშორისო დახმარება იყო, რომ ამდენ ხანს გრძელდება პროცესი // „ხელისუფლება შეეცდება „რუსთავი 2“-ის ჩახშობას მმართველის გამოცვლით“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „დღევანდელო მოვლენები ავადსახსენებელ 2006-2007 წლებს ემსგავსება“ // „ხელისუფლების შეცდომების კასკადი სახელმწიფოებრივი განვითარების კუთხით ფატალურია“

——–

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ქართული ოცნების“ ელიტაში გიორგი კვირიკაშვილის ლიდერობის არავის სჯერა“ // „მესამე ძალის მოთხოვნილება არის, მაგრამ ის ჯერ არ ჩანს“ // „ხელისუფლებას ეშინია, რამე არ გააფუჭოს და ამიტომ გვაქვს ეს ვითარება“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ჯონდი ბაღათურიასთან: „ხალხის მოთმინების ფიალა თუ აივსო, ხელისუფლება პროცესებს ვეღარ შეაჩერებს“ // „ნაციონალების“ გვერდით არასდროს დავდგებით“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ თამარ ჩხეიძესთან: „მთავრობა სერიოზული პროტესტის დროს უკან იხევს“ // „ხელოვნების მუზეუმიდან გამოცდილ მუშაკებს ათავისუფლებენ“ // „მედიაზე შეტევა ხელისუფლებამ დიდი ხნის წინ დაიწყო“

——–

„ვერსია“: ინტერვიუ ნინო გოგუაძესთან: „ თავისუფალი დემოკრატები“ პარტიის თავმჯდომარედ შალვა შავგულიძეს აირჩევენ, ყრილობას 300 დელეგატი დაესწრება!“

„ვერსია“: ინტერვიუ პაატა დავითაიასთან: „შეურაცხყოფა ვიგრძენი!.. ინტერვიუ შევწყვიტოთ!“ // როგორ მოიპარა ახლობლების ძვლები აფხაზეთიდან, რამდენი წლის ასაკში გახდა გენერალი და რატომ აფასებს ნინო ბურჯანაძეს

——–

„რეზონანსი“: ლარმა კრიზისი დაძლია: მარტში კურსს 2,50-ის ნიშნულით ელოდებიან // „არანაირი პრობლემა არ არის, რომ მომდევნო თვეში კურსი ამ ნიშნულამდე გამყარდეს“

„რეზონანსი“: ხალხის კრიზისიდან გამოყვანას 5 წელი მაინც დასჭირდება // „არსებობენ ადამიანები, რომლებიც, უსახსრობის გამო, დღეში 3 ლარის პროდუქტსაც კი ვერ ყიდულობენ“

„რეზონანსი“: ალექსანდრე ანქვაბმა ფსოუ გადმოკვეთა და აფხაზეთში ხელისუფლების შეცვლას აპირებს // „გუდაუთაში მას დიდი კლანი ჰყავს, სარგებლობს იმაზე დიდი ავტორიტეტით, ვიდრე რაულ ხაჯიმბა“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ქართველები არ მისცემენ ხმას რაულ ხაჯიმბას პარტიას, ხაჯიმბას დასაყრდენს წარმოადგენს მისი კლანი და სომხური მოსახლეობა“

————————

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ვინ და რატომ გეგმავდა პატრიარქის მოწამვლას

„მამა გიორგი მამალაძე პატრიარქის ნდობით აღჭურვილი პირია და პატრიარქმა ეს არ დაიჯერა“

ეკატერინე ბასილაია

პატრიარქ ილია II-სთან ბერლინის საავადმყოფოში დაცვა გაძლიერებულია, სასულიერო პირების ნაწილს პროკურატურის განცხადება, დეკანოზ გიორგი მამალაძის მხრიდან პატრიარქის მოწამვლის მცდელობაზე, არ სჯერა და კითხვები აქვს, ნაწილი პროკურატურას სრულად ენდობა.

თეოლოგების ნაწილი აცხადებს, რომ პატრიარქ ილია II-ის სიცოცხლეშივე დაწყებულია მომავალი პატრიარქობისთვის ბრძოლა და მოწამვლაზე ატეხილი სკანდალიც სწორედ ამ ბრძოლას უკავშირდება, თუმცა ვინ გეგმავდა პატრიარქის მოწამვლას ან ვის ინტერესებს ემსახურება ატეხილი სკანდალი, თემის სენსიტიურობიდან გამომდინარე, ამაზე საუბარს ერიდებიან.

პროკურატურა და “ქართული ოცნების” ლიდერები აცხადებენ, რომ პატრიარქის მოწამვლას ცდილობდნენ და ამის აღკვეთა მოხდა. პატრიარქის მხრიდან პოზიცია არ დაფიქსირებულა.

დაკავებულ დეკანოზ მამალაძის უფლებების დამცველი გიორგი ფანცულაია აცხადებს, რომ ბრალდებული თავს დამნაშავედ არ ცნობს, მაგრამ საქმის დეტალებზე ვერ ისაუბრებს, რადგან მას გაუთქმელობის დოკუმენტზე მოაწერინეს ხელი და გულდასაწყვეტია, როდესაც იმპერატიული ფორმით პროკურატურისაგან ისმის შინაარსობრივი ბრალდება ამ ადამიანის მიმართ და მას არ აქვს უფლება, საზოგადოებას სიმართლე უთხრას.

ის აპირებს, პროკურატურას მიმართოს, რომ, შესაძლებლობის ფარგლებში, გიორგი მამალაძის პოზიციაც დაფიქსირდეს.

დაკავებულის პოზიცია უცნობია, თუმცა “რუსთავი 2″-ის ინფორმაციით, დეკანოზმა გიორგი მამალაძემ, რომელიც საპატრიარქოს ქონების მართვის სამსახურის უფროსის მოადგილეა, დაკავებამდე ორი თვით ადრე პატრიარქს წერილი გაუგზავნა, სადაც საპატრიარქოში არსებულ ფინანსურ დარღვევებზეა საუბარი, რომლის დაფარვასაც თავად სასულიერო პირები და სინოდის წევრები ცდილობდნენ.

მამა გიორგი მამალაძეს სავარაუდო წერილის მიხედვით ირკვევა, ქონების ფინანსური აუდიტის შედეგად გამოიკვეთა ფაქტები, რომელიც შეიძლება დანაშაულს შეიცავდეს და კვალი საპატრიარქოს უმაღლესი სასულიერო პირებთან და ასევე ქვეყნის უმაღლესი ჩინოვნიკებამდე მიდის. მაგალითად, საუბარია, რომ საპატრიარქოს კლინიკაში 5 მილიონ ლარამდე დავალიანების აღმოჩენის შესახებ, რომელიც დაგროვილი იყო არაკეთილსინდისიერი მენეჯმენტის თაღლითური სქემების მეშვეობით და სადაც სავარაუდოდ გამოიკვეთა სს დანაშაულებიც.

წერილში აღნიშნულია, რომ მამა გიორგი მამალაძეს საპატრიარქოს საფინანსო საბჭოს თავმჯდომარემ, ქორეპისკოპოსმა იაკობმა სთხოვა ეს საკითხი არ გაეხმაურებინა. ასევე საუბარია იმაზე, რომ საპატრიარქოს მიერ 100% წილით დაფუძნებული ორგანიზაციების სიაში აღმოჩნდა სამეწარმეო საქმიანობის განმახორციელებელი ორგანიზაციები, რომლებიც წლებია ეწევიან სხვადასხვა საქმიანობას.

მამა გიორგის მაგალითად არალეგალური სპირტის, ნავთობპრდუქტების შემოტანა და სპორტული კლუბების არსებობა მოჰყავს, დეკანოზ მამალაძეს წერილში სხვა ის ორგანიზაციებიც მოჰყავს მაგალითად, რომლებიც კანონდარღვევით ეწევიან საქმიანობას. არის თუ არა ავთენტური ეს წერილი, ჯერ უცნობია.

მანამდე კი ცნობილია ის, რომ პროკურატურის მტკიცებით, მამა გიორგი მამალაძე რამდენიმე დღის წინ დააკავა და დეკანოზს მაღალი იერარქიის სასულიერო პირის ციანიდით მოწამვლა ჰქონდა დაგეგმილი.

მიუხედავად იმისა, რომ “მაღალი იერარქი” პროკურატურას არ დაუკონკრეტებია, თუმცა მინიშნებები პროკურატურისგანაც პატრიარქზე გაკეთდა და ასევე სასულიერო პირების დიდი ნაწილი და “ქართული ოცნების” პოლიტიკოსები დარწმუნებით აცხადებენ, რომ საუბარია პატრიარქის მოწამვლაზე და უმძიმესი დანაშაული მზადდებოდა, რაც სამართალდამცველებმა თავიდან აიცილეს.

პრემიერ-მინისტრი აცხადებს, რომ აღკვეთილია ჩვენი ქვეყნის წინააღმდეგ დაგეგმილი დანაშაული – ეკლესიის წინააღმდეგ ვერაგული თავდასხმა, რისთვისაც ის სამართალდამცველ სტრუქტურებს მადლობას უხდის. მისივე თქმით, ეს საქმე პირად კონტროლზე ჰყავს აყვანილი, ბერლინში გააგზავნა პირადი დაცვის წევრები სახელმწიფო დაცვის სპეციალური სამსახურის უფროსთან ერთად და აპირებს, პატრიარქი ბერლინში მოინახულოს.

პატრიარქის მდივანი მამა მიქაელ ბოტკოველი “რეზონანსთან” საუბრისას ამბობს, რომ პროკურატურისგან უფრო მეტ ინფორმაციას ელოდებიან, პატრიარქის მდგომარეობა კი დამაკმაყოფილებელია და ის ბერლინიდან საქართველოში დაახლოებით ერთი კვირის შემდეგ ჩამოვა.

“რა უფლება გვაქვს არ ვირწმუნოთ პროკურატურის. ყოველ შემთხვევაში, ველოდებით უფრო მეტ ინფორმაციას, რადგან როგორც ჩანს პროკურატურას მასალები გააჩნია, რის საფუძველზეც, ის დააკავეს. დეკანოზი გიორგი მამალაძე პატრიარქთან ძალიან დაახლოებული პირი იყო, ურთულესი საქმის, სამშობიაროს უფროსი იყო, მას ჰქონდა უფლება პატრიარქს ინდივიდუალურად შეხვედროდა. პოტენციურად ყველას შეუძლია რაღაც დაგეგმოს. მას რა განზრახვა ჰქონდა, არ ვიცით”, – ამბობს მამა მიქაელ ბოტკოველი. მისი თქმით, პატრიარქის გერმანიაში გამგზავრება მის მოწამვლასთან დაკავშირებული არ ყოფილა. ის, რომ სამომავლოდ პატრიარქის ტახტის დაკავებაზე არის თუ არა დაპირისპირება საპატრიარქოში, ამბობს, რომ “შეიძლება ვიღაც ფიქრობს”, მაგრამ ამაზე საუბარი არ სურს.

პროკურატურას ნდობას უცხადებს ბერლინში მყოფი ბოდბელი ეპისკოპოსი, პატრიარქის ქორეპისკოპოსი მეუფე იაკობი. ის აცხადებს, რომ სანამ გამოძიება მიმდინარეობს არ სურს რამე თქვას, თუმცა ამბობს, რომ თუ ვიღაც რამეს აპირებდა, ის მარტო ვერ გააკეთებდა. “თუ პროკურატურა აცხადებს, ბოლომდე გაიხსნებიან, ეს ისეთი თემაა. ერთი რამ ვიცი, რომ უწმინდესთან დაცვა გაძლიერდა და მას სახელმწიფო დაცვის სპეცსამსახური იცავს… ბრალს ვერავის ვერ დავდებ. თუ ვინმე გარეთ დარჩა და ხელი არ მოკიდეს, ნახავთ მერე. თუ ვიღაც რაღასაც აკეთებდა, ის მარტო ვერ გააკეთებდა”, – ამბობს მეუფე იაკობი.

“ფეისბუქში” თბილისის ფერიცვალების მამათა მონასტრის წინამძღვარი, არქიმანდრიტი ბართლომე ფირცხალაშვილი წერს, რომ ‘გიორგი მამალაძემ ეს ყველაფერი ცრუ მორჩილებით ჩაიდინა და სიმართლე უნდა ითქვას, ვის უნდოდა პატრიარქის ლიკვიდაცია?!”.

მისგან განსხვავებით, სასულიერო პირების ნაწილი აცხადებს, რომ დეკანოზი გიორგი მამალაძე პატრიარქის ნდობით აღჭურვილი პირია, მას ძალიან ახლო ურთიერთობა ჰქონდა ილია II-სთან და ამიტომაც ეს ფაქტი ბევრისთვის დაუჯერებელია.

ბათუმის წმინდა ბარბარეს სახელობის ტაძრის წინამძღვარი დეკანოზი შიო პაიჭაძე ამბობს, რომ პროკურატურის ბრალდება ძალიან მძიმეა და ბრალდება 100%-ით უნდა იყოს დარწმუნებული, როდესაც ადამიანს მკვლელობაში ადანაშაულებს.

“ამ ფაქტის არ მჯერა. მაშინ უნდა ვთქვათ, რომ ეს ადამიანი არის პოტენციური მკვლელი. რა მნიშვნელობა აქვს შესრულდა თუ არა ეს საქმე. ეს ძალიან რთული ბრალდებაა. ეს უნდა იყოს 100%-იანი ბრალდება, როდესაც ადამიანს ბრალს წაუყენებ. მე არც სპეცსამსახურებს გავაკრიტიკებ, აქ სულ სხვა სიტუაციაა, გაურკვეველი მდგომარეობა და გაირკვევა თავის დროზე. მას (გიორგი მამალაძეს) უყვარდა პატრიარქი და პატრიარქი ენდობოდა მას. მინახავს კიდეც, რომ საჭმელი თავისი ხელთ შეჰქონდა, ისეთი მამობრივი დამოკიდებულება ჰქონდა და ასეთი ბრალდება წარმოუდგენელი რამ არის”, – აღნიშნავს მამა შიო, რომელიც იმ ეკლესიის წინამძღვარია, რომელსაც ადრე დეკანოზი გიორგი მამალაძე ხელმძღვანელობდა.

დედა სიდონიას განცხადებით, მისთვის დაუჯერებელია პროკურატურის განცხადება და მამა გიორგი მამალაძის დანაშაულის არც პატრიარქს არ სჯერა.

“თუ ვამბობთ, რომ პროკურატურას გამოძიება არ დაუსრულებია, ვერ ვიტყვით, რომ მან დანაშაულის პრევენცია მოახდინა. მამა გიორგი არის საკმაოდ საღად მოაზროვნე და გაწონასწორებული, საკმაოდ კეთილგანწყობილი და მე პირადად ვერ ვიჯერებ, რომ მამა გიორგის შეეძლო ეს გაეკეთებინა. თუ ვინმეს მოკვლას გაბედავდნენ მოკლავდნენ სხვას და არა პატრიარქს. არანაირი საჭიროება და მიზანი არ შეიძლება ყოფილიყო ეს მათთვის… მამა გიორგი მამალაძე პატრიარქის ნდობით აღჭურვილი პირია და პატრიარქმა ეს არ დაიჯერა”, – განაცხადა დედა სიდონიამ.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ვინ არის მაღალი იერარქიის პირის მოწამვლის მცდელობაში ბრალდებული

მეზობლები დეკანოზ გიორგი მამალაძეს დადებითად ახასიათებენ

ნინო ქეთელაური

“საკუთარი საქმის კარგად მცოდნე”, – ასე ახასიათებენ მაღალი იერარქიის პირის მოწამვლის მცდელობაში ბრალდებულ დეკანოზ გიორგი მამალაძეს “რეზონანსთან” საუბრისას თავისი მეზობლები. მას საპატრიარქოს ქონების მართვის სამსახურის ხელმძღვანელის მოადგილის თანამდებობა ეკავა, ასევე პარალელურად წმინდა იოაკიმესა და ანას სახელობის სამედიცინო ცენტრის გენერალური დირექტორი იყო.

31 წლის მამა გიორგი მამალაძე წარმოშობით ქობულეთიდან არის, ჰყავს მეუღლე და სამი შვილი. ასევე, მშობლები და სამი დედმამიშვილი (ორი ძმა და და).

მამა გიორგი მამალაძეს დამთავრებული აქვს იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ბათუმის ეპარქიის სემინარია. რის შემდეგაც, მსახურებდა ქალაქ ქობულეთში, სადაც მღვდელმსახურებასთან ერთად, ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ეკლესიაში ეკლესიის ისტორიასა და ლიტურგიკას ასწავლიდა. პარალელურად, ბათუმის, წმ. ბარბარეს სახელობის ტაძარში მსახურბდა.

პატრიარქმა ის დეკანოზის ხარისხში 2010 წლის 31 აგვისტოს აიყვანა და თბილისში დაახლოებით ორი წელია რაც გადმოვიდა.

ქობულეთელი მეზობლები, “რეზონანსთან” საუბრისას მას კარგად ახასიათებენ და ამბობენ, რომ მამა გიორგის მღვდელმსახურება ეჭვქვეშ არასდროს დამდგარა. მათი თქმით, მთლიანი ოჯახი სამაგალითოა და მომხდარის დაჯერება უჭირთ.

“თუკი ზოგიერთი მამაოს პროფესიონალიზმი ეჭვქვეშ დგება ხოლმე, მასზე არასდროს მსგავსი არაფერი გაგვიგია, საკუთარი საქმის კარგად მცოდნე იყო”, – აცხადებენ მეზობლები.

აღსანიშნავია, რომ მამა გიორგი მამალაძე 2008 წელს, კათოლიკოს-პატრიარქ ილია მეორის ლოცვა-კურთხევით, უკრაინაში, დონეცკის ეპარქიაში გაიგზავნა, სადაც ის დონეცკში მცხოვრები ქართველების სულიერ წინამძღვრად დაინიშნა. ამის შესახებ ინფორმაცია, რუსეთის საპატრიარქოს უკრაინის მართლმადიდებელი ეკლესიის ოფიციალური საიტზეა განთავსებული. იგი პატრიარქს ყველა საერთაშორისო დელეგაციაში თან ახლდა, მათ შორის რუსეთის პატრიარქთან ვიზიტისას.

მამა გიორგიზე ოფიციალურ კომენტარს საპატრიარქო არ აკეთებს, თუმცა აღნიშნულ ფაქტს გორისა და ატენის მიტროპოლიტი მეუფე ანდრია გამოეხმაურა, რომელსაც ისევე, როგორც მამა გიორგის ახლობლებს, გამოძიების ოფიციალური ვერსიის არ სჯერა: „ნებისმიერი მღვდლისგან ასეთი ქმედება ჩემთვის დაუჯერებელია. ჩვენც ველოდებით, ასევე, ოფიციალურ პასუხს საგამოძიებო ორგანოებიდან”, – აცხადებს მეუფე ანდრია.

შეგახსენებთ, რომ დეკანოზი გიორგი მამალაძე საქართველოს პროკურატურის თანამშრომლების მიერ 2017 წლის 10 თებერვალს ჩატარებული საგამოძიებო მოქმედებების შედეგად, მკვლელობის მომზადების ფაქტზე დააკავეს. დეკანოზი დუმილის უფლებას იყენებს და დანაშაულს არ აღიარებს.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

არსებობს ვარაუდი, რომ დეკანოზს შხამიანი ნივთიერება პატრიარქისთვის ჰქონდა განკუთვნილი. ვინ შეიძლება იდგეს ამ ყველაფრის უკან?

გვანცა წულაია

(შემოკლებით)

ვინ შეიძლება იდგეს ამ ყველაფრის უკან? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წევრებს მიმართა.

გია ბაღაშვილი (მუსიკოსი): ძალიან შემაძრწუნებელი და ყოვლად წარმოუდგენელი ამბავია. ვფიქრობ, პირველ რიგში საფუძვლიანი გამოძიება უნდა ჩატარდეს. დასკვნების გამოტანა გამოძიების დასრულების შემდგომ იქნება შესაძლებელი.

გრიგოლ გეგელია (ექსპერტი): თუ ასეთი ფაქტი მართლა მოხდა, ძალიან ვწუხვარ. არ ვიჩქაროთ დასკვნების გამოტანა და კონკრეტულ პირებზე მაშინ ვისაუბროთ, როდესაც დასრულდება გამოძიება. ძალიან დიდი ძალაუფლების პოზიციაა და შესაბამისად, შესაძლებელია, მის მიღმა ბევრი იყოს ჩასაფრებული. პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც სხვადასხვა ფორმით, ძალაუფლებასთან ომს ცდილობენ. ეს ბრძოლები არის პოლიტიკური, რომელიც მრავალი წლის წინაა დაწყებული. რაც სახელმწიფოსგან მოვისმინეთ, საზოგადოების დიდი ნაწილისთვის, დამამუნებელი არ აღმოჩნდა, რადგან ახლა, როდესაც პატრიარქი 83 წლისაა და ოპერაციისთვის ემზადებოდა, ვის უნდა დასჭირვებოდა მისი მოწამვლა? მსგავსი ძალიან ბევრი კითხვა ჩნდება, რაც არ გვარწმუნებს, რომ ეს ყველაფერი სიმართლეა.

ვასილ მაღლაფერიძე (პუბლიცისტი): თქვენგან მესმის. რა სამწუხაროა. ეს ყველაფერი ჩვენს მტერს აწყობს. ეს თუ სიმართლეა, ჯვარი გვწერია.

ნელი კობიაშვილი (ჟურნალისტი): გამოძიების დასრულებამდე ვერანაირ კომენტარს გავაკეთებ. თუმცა, ფაქტია, რომ რაღაც ხდება, საქმე ბოლომდე და სწრაფად უნდა გამოიძიონ. საპატრიარქოს გარეთა ძალა არის დამკვეთი. ძალიან სამწუხაროა, რომ ასეთი ადამიანები არსებობენ და ქვეყანა აქამდე მივიდა.

ნანა კაკაბაძე (უფლებათადამცველი): საერთოდ ამ თემაზე თავს ვიკავებ. წარმოუგდენლად მიმაჩნია, რომ ვიღაცამ ქვეყანაში გადაწყვიტა პატრიარქის მოწამვლა. ძალიან მტკივნეულად მახსოვს, ჯერ კიდევ სააკაშვილის დროს, იყო ასეთი მცდელობა. ეს ყველაფერი უნდა მას, ვინც ჩვენი ქვეყნის საწინააღმდეგოდ მუშაობს.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ თეოლოგ ვლადიმერ ნარსიასთან: „დაწყებულია მომავალი პატრიარქობისთვის ბრძოლა“ // „ილია მეორე ის მოთამაშე არ არის, რომელიც რუსეთს მოსწონს. ამიტომ ახლა საკითხი დგას, რომ როგორმე იგი პრორუსი პატრიარქით ჩაანაცვლონ“

ეკატერინე ბასილაია

რელიგიის საკითხთა შემსწავლელი სახელმწიფო სააგენტოს წარმომადგენელი, თეოლოგი ვლადიმერ ნარსია აცხადებს, რომ პატრიარქი ილია მეორის სიცოცხლეშივე დაწყებულია მომავალი პატრიარქობისთვის ბრძოლა და მოწამვლის დაგეგმვაზე თემის აწევით რაღაც ჯგუფი ცდილობს სავარაუდო ერთი კანდიდატის დისკრედიტაცია მოახდინოს და ამით საკუთარ კანდიდატურას გაუმყაროს პოზიციები. იგი ამბობს, რომ ეკლესიაში არსებული დაჯგუფებებიდან ორი დაჯგუფებაა ძლიერი, ერთი დაჯგუფება მომავალ პატრიარქად განიხილავს მეუფე დიმიტრი შიოლაშვილს, რომელიც პატრიარქის ძმის შვილია. მეორე დაჯგუფება კი საპატრიარქოს ტახტისთვის ამზადებს მეუფე თეოდორეს.

ხოლო პატრიარქის მოწამვლის ბრალდებით დაკავებული დეკანოზი გიორგი მამალაძე მეუფე დიმიტრისთან დაახლოებული პირია და შთაბეჭდილება რჩება, რომ ამ ბრალდებით სწორედ მეუფე შიოლაშვილის დისკრედიტაციაა განზრახული.

ვლადიმერ ნარსია: დაუჯერებლად მეჩვენება დეკანოზი გიორგი მამალაძე გეგმავდა ციანიდის გატანას საზღვარზე, გერმანიაში ჩატანას და კლინიკაში პატრიარქის მოწამვლას. ამ დონის ადამიანმა, რომელიც პასუხისმგებელი პირია, ვერ გათვალა რისკები, რომ ამგვარი ნივთიერების საზღვარზე გატანა მისი მომავლისთვის სარისკოა? ისტორიიდან გვახსოვს, როდესაც პატრიარქს წამლავდნენ, მაგრამ ახლა შეუძლებად მეჩვენება მსგავსი რამ.

საპატრიარქოში დიდი დაპირისპირებაა. პატრიარქს უყურებენ, როგორც დაუძლურებულ ადამიანს და რაღაც ჯგუფს აინტერესებს პატრიარქის ტახტზე ბრძოლაში საკუთარი კანდიდატურას პოზიციები გაუმყაროს და მეჩვენება, რომ შესაბამისმა უწყებებმა ეს თემა აწიეს, რომ ამით რეალური ვითარება გადაიფაროს. შესაძლებელია პროკურატურაც ჩვეულებრივი მოთამაშე იყოს. შეიძლება ვიღაც მესამე ძალამ გარედან შექმნა შემთხვევა და ამ შემთხვევაში პროკურატურა ჩააბა. პროკურატურა კი მთელი სერიოზულობით მოგვცა ეს სცენა.

- მომავალ პატრიარქად რომელი კანდიდატები განიხილებიან? საუბარია, რომ ერთი კანდიდატი არის ბათუმისა და ლაზეთის მიტროპოლიტი დიმიტრი, ასევე – ბოდბელი ეპისკოპოსი, პატრიარქის ქორეპისკოპოსი იაკობი. ითქვა ისიც, რომ ბორჯომ-ბაკურიანის მიტროპოლიტ სერაფიმეზეც იყო საუბარი ადრე...

- საუბარია რამდენიმე პიროვნებაზე, რომელსაც პატრიარქის ტახტის დაკავების ამბიცია აქვს. ერთი არის მეუფე დიმიტრი. მეორე არის მეუფე თეოდორე, რომელიც პატრიარქის მდივან-რეფერენტ შორენა თეთრუაშვილის კანდიდატად მიიჩნევა. ასევე ცნობილია ის, რომ მეუფე დიმიტრის კარგი დამოკიდებულება არ აქვს შორენა თეთრუაშვილთან. მათ შორის დიდი ხანია დაპირისპირებაა, პატრიარქი კი ყოველთვის თავს იკავებდა რამე გადაწყვეტილება მიეღო. ამდენად შესაძლებელია, რომ შორენა თეთრუაშვილი იყოს ამ თამაშის მონაწილე და დაიგეგმა, რომ გიორგი მამალაძე, რომელიც დიმიტრის ეპარქიას წარმოადგენს, ავანტიურაში გაახვიონ. ამ თამაშში ყველაზე მთავარი მონაწილეები არ ჩანან და მერწმუნეთ აქ ერთმანეთს რუსული ინტერესები ებრძვის.

მეუფე თეოდორე ახალციხისა და ტაო-კლარჯეთის მიტროპოლიტია, ის, ვინც ნატოს შტაბ-ბინაში სასულიერო პირების დელეგაციას ხელმძღვანელობდა. მას შემდეგ აუგორეს, რომ პენტ-ჰაუსი იყიდა, რის გამოც მეუფე იაკობი დაუპირისპირდა პატრიარქის დაცვის სამსახურს და დაადანაშაულა. თუმცა შემდეგ ამ საკითხის გარჩევა რეალურად არ მომხდარა.

მეუფე იაკობს საპატრიარქოში ნულოვანი რეიტინგი აქვს. ის ნებისმიერი საღვთომსახურო სტატუსისთვის, მღვდლობისთვისაც კი ყველა ნიშნით შეუფერებელია. თუ ვინმეს რამე ცოდნა მაინც აქვს, იაკობის კანდიდატურაზე ფსონი არ უნდა დადოს.

როგორც მე ვიცი, ფსონი ორ კანდიდატზე იდება. ერთი რუსულ კანდიდატურაზე და შორენა თეთრუაშვილი იძლევა გარანტიას, რომ თუ მეუფე თეოდორე გაიყვანა, ის დაემორჩილება კონტროლს. ასევე მზადდება მეორე კანდიდატურა, რომელიც შეიძლება ამ რუსულ სქემაში ნაკლებად ჯდებოდეს. შეიძლება როგორც ერთ მხარეს, ისე მეორე მხარეს კანდიდატურები კიდევ შეემატოს, მაგრამ დღეს საპატრიარქოში ორი მხარეა, გაგრძელდეს რუსული მმართველობის გავლენა თუ – არა. დღეს პატრიარქი რუსულ მმართველობაში არ ჯდება.

გასული წლის ნოემბერში პატრიარქი ვიზიტად მოსკოვში იყო და ამ ვიზიტის დასრულების შემდეგ არავის არაფერი უთქვამს. ეს იყო რუსეთის პატრიარქის იუბილე, სადაც ვლადიმირ პუტინი ორი საათის დაგვიანებით მივიდა. ქართული დელეგაციის წევრისგან ვიცი, რომ რუსეთის პრეზიდენტმა ილია მეორეს ხელი არ ჩამოართვა. ამით იმის თქმა მინდა, რომ პატრიარქი ის მოთამაშე არ არის, რომელიც რუსეთს მოსწონს. ამიტომ ახლა საკითხი დგას, რომ როგორმე პატრიარქი ილია მეორე პრორუსი პატრიარქით ჩაანაცვლონ.

დღეს განიხილება მეუფე თეოდორე. შეიძლება სხვა კანდიდატურებიც გამოჩნდნენ, მაგრამ ამ შემთხვევაში არის მეუფე თეოდორე. მეუფე დიმიტრისთან დაკავშირებითაც არის უამრავი საკითხი, რის გამოც შეიძლება ის გავაკრიტიკოთ, მაგრამ პოლიტიკურ-იდეოლოგიურ კურსში რუსეთის გავლენის მხარე არ არის.

- ითქვა, რომ პატრიარქმა ნდობა გამოუცხადა პროკურატურას...

- პატრიარქი სხვანაირად ვერც იტყოდა. ნახავთ, დაბრუნების შემდეგ რას იტყვის პატრიარქი. მგონია, რომ ისეთ რამეს იტყვის, რაც პროკურატურის პოზიციას არ დაემთხვევა. შეიძლება ისეც განვითარდეს მოვლენები, რომ პროკურატურამ თქვას, პატრიარქის მოწამვლაზე სულაც არ იყო საუბარი და ახლანდელი ვერსია სხვანაირად მოთარგმნოს. სხვა საფუძველს დაუდებს და ეს საქმე გადაკვალიფიცირდება.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „საერთაშორისო დახმარება იყო ის, რომ ამდენ ხანს გრძელდება პროცესი // „ხელისუფლება შეეცდება „რუსთავი 2“-ის ჩახშობას მმართველის გამოცვლით“

თიკო ოსმანოვა

“ამ ხელისუფლებისგან მოსმენებთან დაკავშირებით ნორმალურ კანონს არ ველოდები. ჩვენ ამასთან დაკავშირებით, განხეთქილება გვქონდა ჯერ კიდევ კოალიაციაში ყოფნის დროს. მაშინვე არ გვეთანხმდებოდნენ და, როგორც ჩანს არ უნდათ რაღაცის გაგება”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას “რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი. საპატრიარქოს გარშემო მიმდინარე პროცესებზე და ქართულ მედიასივრცეში განვითარებულ მოვლენებთან დაკავშირებით “რეზონანსი” ლევან ბერძენიშვილს ესაუბრა.

ლევან ბერძენიშვილი: პროკურატურის განცხადებიდან ბევრი რამ ვერ გავიგე. გაცილებით მეტი ინფორმაცია გვჭირდება შოთაძის უწყებისგან. ცოტა გაუგებარია, რაზეა ლაპარაკი, ვერაფერი ვერ გავიგე.

- და მაინც კონკრეტულად რა შთაბეჭდილება დაგრჩათ ამ განცხადების მერე, რასთან გვაქვს საქმე?

- პროკურატურის განცხადებამ დამიტოვა შთაბეჭდილება, რომ ან საქმე არ არის ბოლომდე გახსნილი, ან კიდევ არ იციან რას ამბობენ. ვერ გავიგე რა ხდება. ვინ ამზადებდა, რა დანაშაულს… ვერ თქვა პროკურატურამ. ვის წინააღმდეგაა მიმართული ეგ დანაშაული, ანგარებით თუ იყო, რა ანგარებაზეა საუბარი. მოკლედ ვერაფერი ვერ გავიგე. ასეთ განცხადებას ჯობია საერთოდ არ გაკეთდეს. ან უნდა ითქვას რა ხდება.

- ხედავთ თუ არა ამაში პოლიტიკურ კვალს?

- ახლა იწილო-ბიწილოს ვერ დავიწყებ. არ ვიცი არის თუ არა ამაში პოლიტიკა, თუ საუბარია, პატრიარქის მემკვიდრეზე. გასაკვირი არაფერია. მაგრამ ეს განცხადება არანაირ ინფორმაციას არ გვაძლევს. ხელისუფლების წარმომადგენლები თუ არ გვეტყვიან რა ხდება, ვერაფერს გავიგებთ. ვერ გავიგე ირაკლი შოთაძის ეს ბრიფინგი რა მიზანს ემსახურებოდა. შეიძლება რაღაც განსაკუთრებული მიზანი ჰქონდათ თვითონ და ეს 7-10 დღეში გამოჩნდება. ამ ეტაპზე ჩვენ მხოლოდ ის გავიგეთ, რომ მზადდებოდა დანაშაული, თუ კონკრეტულად რასთან გვაქვს საქმე, რა ჯგუფებია, შეთქმულებაა თუ არა, ვერ გავიგე.

- რაც შეეხება მოსმენის შესახებ კანონპროექტს, უმრავლესობა საკანონმდებლო პაკეტში ცალკეული ცვლილებების შეტანას არ გამორიცხავს თქვენი აზრით, იქნება თუ არა ცვლილებებში ასახული არასამთავრობო ორგანიზაციების მოთხოვნა?

- ამ ხელისუფლებისგან მოსმენებთან დაკავშირებით ნორმალურ კანონს არ ველოდები. ჩვენ ამასთან დაკავშირებით განხეთქილება გვქონდა ჯერ კიდევ კოალიაციაში ყოფნის დროს. მაშინვე არ გვეთანხმდებოდნენ და როგორც ჩანს, არ უნდათ ამის გაგება. პოლიტიკოსები ამბობენ, როგორ არ უნდა ვენდოთ შსს და სუს?! ესენი ხომ ჩვენ ავირჩიეთო?! მაშინ რაზეა ლაპარაკი, გვისმინონ ვენდობით! ის, რაც განაცხადეს უმრავლესობის წარმომადგენლებმა, იყო აბსურდი, სისულელე. ან თავს იტყუებენ ან ვერ არიან, როგორც ჩანს, არაკვალიფიციურები არიან. ამართლებენ იმას, რომ სუსი თვითონ მოუსმენს, თვითონ გააკონტროლებს, გახსნის და დახურავს. ეს არის ადამიანის უფლებების წინააღმდეგ მიმართული.

- მედიასივრცეში განვითარებულ მოვლენებში თუ ხედავთ „ოცნების” ინტერესს?

- რა თქმა უნდა. სხვა ინტერესს თუ ვინმე იპოვის, ის იქნება სერიოზული გენიოსი. მაღლაფერიძე დაინიშნა იმიტომ, რომ საზოგადოებრივი მაუწყებელი ჩაეგდოთ ხელში. აბსოლუტურად დარწმუნებული ვარ, რომ აქ არის ხელისუფლების ინტერესი, სხვა უბრალოდ გამორიცხულია. ვასილ მაღლაფერიძე, ია ანთაძე, ქურდაძე ახლა ასრულებენ ერთ ამოცანას – პირველმა არხმა ვერ შეძლოს არჩევნების დროს ის მომსახურება გაუწიოს საზოგადოებას, რომელიც მას კანონით აკისრია. არცერთ პარტიას არ მისცენ საეთერო დრო და ა.შ. ეს ყველაფერი მიმართულია დემოკრატიის ხელყოფის და ყველაფრის წინააღმდეგ. ძალიან არაკვალიფიციური თავხედური საუბარია. ანალოგიური საფრთხე ემუქრება „რუსთავი-2“-საც.

- და მაინც რა მოლოდინი გაქვთ „რუსთავი-2“-ის სასამართლო პროცესთან, რომლის საბოლოო განაჩენი უახლოეს მომავალში გახდება ცნობილი?

- მოლოდინი მაქვს, რომ ხელისუფლება თავის ინტერესებს დაიცავს, ანუ შეეცდება ამ ტელევიზიის ჩახშობას მმართველის გამოცვლით.

- „რუსთავი-2“-თან დაკავშირებით არაერთხელ გამოუთქვიათ მოსაზრება საერთაშორისო ორგანიზაციებს და არის ალბათობა, რომ ამის გამო უკან დაიხიონ?

- საერთაშორისო ორგანიზაციების დახმარება და სხვა იყო ის, რომ ამდენ ხანს გრძელდება პროცესი. მაგრამ არა მგონია, რომ ასე დიდ ხანს გაგრძელდეს. როგორც ჩანს, ხელისუფლებას გადაწყვეტილი აქვს თავის, ამოცანა ბოლომდე შეასრულოს.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „დღევანდელო მოვლენები ავადსახსენებელ 2006-2007 წლებს ემსგავსება“ // „ხელისუფლების შეცდომების კასკადი სახელმწიფოებრივი განვითარების კუთხით ფატალურია“

გვანცა ღვედაშვილი

„დღევანდელი სურათი გარკვეული დეჟავუს განცდას ბადებს. ასეთი სისტემა, როცა მასობრივად ხდებოდა მედიაში დიდი გადალაგება და რყევები მიხეილ სააკაშვილის შესრულებით 2005-2006 წლებში იყო, რაც 2007 წელს “იმედის” დარბევით და გაკონტროლებით დასრულდა… ხომ არ აქვს ვინმეს იმის მცდელობა, რომ ავადსახსენებელი 2006-2007 წლები დააბრუნოს, როდესაც ყველაფრის უზურპაცია მოხდა”, – აღნიშნულ შეფასებას პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი “რეზონანსთან” საუბრის დროს აკეთებს.

მისივე განცხადებით, რთულია იმის თქმა, იგულისხმებოდა თუ არა პატრიარიქი, იმ მაღალი სასულიერო იაერარქიის პირში, რომლის მკვლელობის მომზადების ფაქტზეც, პროკურატურამ დეკანოზი გიორგი მამალაძე დააკავა.

გია ხუხაშვილი: ეს იმდენად მძიმე თემაა, ვარაუდებით ლაპარაკი ძნელია, ამიტომ მირჩევნია გამოძიების დასრულებას დაველოდოთ და შემდგომ გავაკეთოთ კომენტარები. ეს არის თემა, რომელიც ყველა წითელ ხაზს კვეთს. ეს აღარ არის არც პოლიტიკური თამაში და არც კრიმინალი. ამის ზემოთ, ამაზე უარესი რა უნდა მოხდეს, მე არ ვიცი. ამიტომ ამ შემთხვევაში ყოველ სიტყვას მეტი დატვირთვა ენიჭება. ის რაც ხდება, ძალიან მძიმეა, ამიტომ ჯერ თავს შევიკავებ კონკრეტული კომენტარებისგან.

- რამდენად დასაჯერებელია, რომ ამ პროცესში ერთი პირია დამნაშავე?

- ერთი პირი იმ შემთხვევაში ჩადის მსგავს დანაშაულს, თუ ფსიქიკურად ჯანმრთელი არ არის. ასეთი საქმე ერთი პირისგან ძალიან არარეალისტურად მეჩვენება. თავად პროკურატურა ამბობს, რომ გარკვეულ მატერიალურ სარგებელზეა ლაპარაკი, შესაბამისად, ეს ერთი პირის ბრალეულობა არ იქნება, რადგან მაშინ ვინ უხდიდა სარეგებელს?! ასე რომ, ძალიან მძიმე თემაა, ერთ პირზე ეს საკითხი ვერანაირად ვერ ჩაიკეტება და არ მგონია, პროკურატურამაც ამ მხრივ წაიყვანოს გამოძიება.

- როგორ შეაფასებდით ბოლო დღეებში მოსახლეობის მხრიდან, სხავადასხვა საკითზე საპროტესო აქციების გამართვას, რა რისკებს ხედავთ?

- ქვეყანაში ძალიან ბევრი ტიპის რისკია გაჩენილი და ამ პრობლემების არ აღიარება ხელისუფლების მხრიდან უგნურება იქნებოდა. სამწუხაროდ, ყოველ დღეს ახალ-ახალ პრობლემებს ვამატებთ, იმის ნაცვლად, რომ რაღაც გადავწყვიტოთ.

პირველი და უმთავრესი, ეს არის სოციალური პრობლემატიკა. მოგეხსენებათ, საშუალო სტატისტიკური ქართველი პრაქტიკულად გაკოტრებულია, შესაბამისად, გაღიზიანების ხარისხი ძალიან მაღალია. მეორეს, მხრივ, მედიის ირგვლივ განვითარებული მოვლენები საკმაოდ უცნაურად ლაგდება. ამდენი ხანია “რუსთავი 2″-ის თემა ტრიალებს. ასევე მივიღეთ რამდენიმე ტელევიზიის უცნაური ჰოლდინგი, რომელიც, რბილად რომ ვთქვათ, ხელისუფლებისადმი საკმაოდ ლოიალურად არის განწყობილი. ახლა საზოგადოებრივ მაუწყებელზეც რადიკალური პროცესი დაიწყო, რაც ასევე ძალიან უცნაურია. მთელი სურათი გარკვეული დეჟავუს განცდას ბადებს, ასეთი სისტემა, როცა მასობრივად ხდებოდა მედიაში დიდი გადალაგება და რყევები იყო მიშა სააკაშვილის შესრულებით 2005-2006 წლებში, რაც 2007 “იმედის” დათელვით და გაკონტროლებით დასრულდა.

ახლანდელი მდგომარეობაც, ამას მაგონებს, თითქოს ვიღაცას სურვილი აქვს იგივე სისტემა აღადგინოს, როცა მედია ლაპარაკობდა, რომ მშვენიერი ცხოვრება იყო და ადამიანები ამ დროს ძალიან გაბრაზებულები იყვნენ. ეს მინიმუმ ბევრ კითხვას ბადებს.

მედიის პრობლემის გარდა, არანაკლებ მნიშვნელოვანი პრობლემა სასმართლო სისტემას უკავშირდება. როდესაც, ფაქტობრივად ამ ინსტიტუტების სრული დისკრედიტაცია და ფეხქვეშ გათელვა მიდის. პირველ ეტაპზე ვნახეთ, როგორ გაითელა საკონსტიტუციო სასამართლო. ვნახეთ, როგორ წარმოიშვა პოლიტიზირებული ჯგუფები. როდესაც ზოგი საავადმყოფოში იმალებოდა, ოღონდ გადაწყვეტილება არ მიეღო და ახლა, ის რაც საერთო სასამართლოში ხდება. ჩვენ, პრაქტიკულად კოლექტიური ლევან მურუსიძე მივიღეთ, რომელიც, რბილად რომ ვთქვათ, ამ ქვეყანაში მორალის და ზნეობის შუქურა არ არის. ამის პარალალურად მიდის უცნაური “სპეც -ოპერაციები”, რასაც ამანათებით ქრთამის გაგზავნა და ტელეფონებით გადამოწმება, ასეთ აბსურდში ვართ, რაც საბოლოო ჯამში ინსტიტუტების მთლიანად დანგრევას იწვევს.

პირობითად ქვეყანაში ოთხი ხელისუფლებაა: პარლამენტი, მთავრობა, სასამართლო და მედია. პირველი ორი დიდი ხანია კონსოლიდირებულია და პრაქტიკულად ერთი გუნდია. მედიაში ვიღებთ ძალიან უცნაურ სურათებს და ბოლოს სასამართლო, რომელიც როგორც ინსტიტუტი, შეიძლება ითქვას, აღარ არსებობს.

საბოლოო ჯამში კი რას ვიღებთ, ხომ არ გვაგონებს რამეს რაც წლების წინ იყო?! ხომ არ აქვს ვინმეს იმის მცდელობა, რომ ავადსახსენებელი 2006-2007 წლები დააბრუნოს, როდესაც ყველაფრის უზურპაცია მოხდა?! მე იმედი მაქვს, რომ ეს ასე არ მოხდება. ჩვენ პროცესში ვართ, რომელიც დასრულებული არ არის და ვნახოთ.

- თუმცა, მოვლენები გარკვეულწილად, სწორედ ამ მხრივ ვითარდება…

- ტენდენცია ნამდვილად არის ასეთი. მე მირჩევნია მეშლებოდეს, თუმცა სურათი და მოვლენების განვითარების ლოგიკა ოპტიმიზმის საშუალებას არ მაძლევს.

- აღნიშნულ სიტუაციაში ხელისუფლების ქმედებები თუ არის ლოგიკური?

- ხელისუფლების ნაბიჯები, არა მხოლოდ ამ საკითხში, ზოგადადაც არ არის ადეკვატური. ძალიან ბევრ შეცდომას უშვებენ. როცა ძალა გერჩის, ვიღაც თვლის, რომ შეცდომაც რომ დავუშვა, რა მოხდა, ნაჯახითაც შემიძლია გავწყვიტო. შეცდომების კასკადია, ისეთი შეცდომების, რომიც შესაძლოა ხელისუფლების ფლობის კუთხით არ იყოს ფატალური, თუმცა სახელმწიფოებრივი განვითარების კუთხით ნამდვილად ფატალურია.

- საკმაოდ ადრე პოლიტიკოსები და მათ შორის თქვენც, აანონსებდით, რომ თებერვალში საზოგადოებრივი პროტესტის ტალღა დაიწყებოდა და ფაქტია, დაიწყო კიდეც. როგორ ფიქრობთ, შესაძლებელია, კიდევ უფრო გამწვავდეს მდგომარეობა?

- რა თქმა უნდა შესაძლებელია. მე გეტყვით, რომ დღეის მდგომარეობით სიტუაცია შეიძლებოდა კიდევ უფრო მძიმე ყოფილიყო, ამის საფუძველი არსებობს. თუმცა ხელისუფლებას ის შველის, რომ ამ პროტესტის კონსოლიდაციისთვის არ არსებობს პოლიტიკური ძალა. „ნაციონალური მოძრაობა“, როგორც დაზიანებული ბრენდი, ძალიან ბევრი ადამიანისთვის გარკვეულწილად საფრთხობელაა და მისი დროშის ქვეშ თავისი პროტესტის გამოხატვას ერიდებიან. ეს რომ ასე არ იყოს და მათ ადგილზე სხვა პოლიტიკური ძალა იყოს, რომელიც ამ პროტესტის კონსოლიდაციას მოახერხებდა, ხელისუფლებას, დღეს უკვე ძალიან დიდი პრობლემები ექნებოდა და სერიოზული კრიზისი იქნებოდა ჩამოყალიბებული. ხელისუფლების მოკავშირე ის გახლავთ, რომ მას არ ჰყავს სრულფასოვანი, არადისკრედიტირებული, არაკომპრომენტირებული პოლიტიკური ალტერნატივა, ეს არის მათი მთავარი კოზირი.

- მოსალოდნელია ასეთი პოლიტიკური ძალის გამოჩენა უახლოეს მომავალში?

- ეს ხელისუფლება მიდრეკილია “ტლაპოში ჩახტომისკენ”, ანუ შეცდომებისკენ. შესაბამისად, ჩვენ არ ვიცით ხვალ და ზეგ რა ფატალურ შეცდომებს დაუშვებენ. ეს ორიმხრივი მოძრაობაა, ერთია – ვიღაცამ პროტესტის აკუმულირება მოახერხოს და მეორე ის არის, რომ ხელისუფლება თავისი შეცდომებით ამ პროცესს ხელს უწყობს. პროგნოზირება, როდის ჩამოყალიბდება რეალური კრიზისი, ძნელია. რადგან ძალიან ბევრი სუბიექტური ფაქტორი მუშაობს, როდის რა სიგიჟე მოუვა ვიღაცას თავში, მე ხომ ვერ გეტყვით, თუმცა იმის საფუძველი, რომ კრიზისი ჩამოყალიბდეს, უკვე შექმნილია.

——————

„ახალი თაობა“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ქართული ოცნების“ ელიტაში გიორგი კვირიკაშვილის ლიდერობის არავის სჯერა“ // „მესამე ძალის მოთხოვნილება არის, მაგრამ ის ჯერ არ ჩანს“ // „ხელისუფლებას ეშინია, რამე არ გააფუჭოს და ამიტომ გვაქვს ეს ვითარება“

პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებს აფასებს.

- ბატონო გია, ბოლო დროს განვითარებულ პროცესებს როგორ შეაფასებთ, რა პოლიტიკური პროცესების მოწმენი ვართ და რამდენად ადეკვატურია ხელისუფლება?

- ძალიან ბუნდოვანი სიტუაციაა. ერთი მხრივ, არ არსებობს პოლიტიკური ოპოზიცია, რომელიც ხელისუფლებას პრობლემებს შეუქმნის, რეალურ ოპონირებას გაუწევს. მეორე მხრივ კი, ქვეყანაში რეალური პრობლემების მთელი წყება გვაქვს. ვგულისხმობ სოციალურ-ეკონომიკურ პრობლემატიკას და, სამწუხაროდ, არა მხოლოდ ამ სფეროს.

სოციალური რისკები ძალიან გაზრდილია, შესაბამისად გამოდის, რომ დღეს ხელისუფლების მთავარი ოპონენტი საზოგადოებაა, ხალხის პროტესტი, რომელიც სამზარეულოებში არის ჩაბუდებული და არ არსებობს პოლიტიკური ძალა, რომელიც მოახერხებს სამზარეულოებიდან ამ პროტესტის გამოყვანასა და კონსოლიდირებას, რეალური პოლიტიკური პროცესის ინიცირებას.

- „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ პერმანენტული აქციები დააანონსა და აწყობს კიდეც. საკოორდინაციო საბჭოც შეიქმნა, გამოჩნდა დიდი ხნის პოლიტიკური პაუზის შემდეგ ბატონი თორთლაძე, რამდენად შეძლებენ ისინი საპროტესტო მუხტის აკუმულირებას?

- დიახ, დღეს მთავარ ოპონენტად ნაციონალური მოძრაობა გვევლინება, რომელიც დაზიანებული ბრენდია. ისინი ცდილობენ ამ პროტესტის აკუმულირებას. ხვდებიან, რომ ბევრი პრობლემა არის დაგროვილი. ასევე იციან, რომ სოციალურ პროტესტს პოლიტიკური თემა სჭირდება დროშაზე. ასეთ პოლიტიკურ თემად ისინი ცდილობენ, რომ აქციონ სიტყვის თავისუფლება, „რუსთავი-2“-ის საკითხი, საზოგადოებრივ მაუწყებელში მიმდინარე პროცესები. ეს არის ბევრჯერ ნაცადი ხერხი და ახლაც ცდილობენ. ეს ბუნებრივია, ლოგიკურია და ამაში გასაკვირი არაფერია, ყველა პოლიტიკური ძალა შეეცდებოდა იგივეს. შეიძლება, მე ვფიქრობ, რომ მათ პერსპექტივა არ აქვთ, მაგრამ ისინი განსხვავებულად ფიქრობენ. მიუხედავად იმისა, რომ თითქოს კონკურენტები არ ჩანან სხვა პოლიტიკური ძალებიდან, ისინი ცდილობენ მოახდინონ ამ ყველაფრის აკუმულირება.

- რამდენად გაჰყვება ხალხი?

- კი ვთქვი, რომ „ნაციონალური მოძრაობა“ დაზიანებული ბრენდია, მაგრამ მას ჰყავს საკმარისი რაოდენობა მხარდამჭერების, რაც აჩვენა კიდეც არჩევნებმა, რომლითაც მათ შეუძლიათ გარკვეული, თუნდაც ლოკალური ტალღის აგორება. რაღაც ტიპის კრიზისის ჩამოყალიბება, მაგრამ ეს კრიზისი მიიღებს თუ არა მასობრივ მასშტაბებს და რეალურად გახდება თუ არა ხელისუფლებისთვის პრობლემური, ეს ბევრ რამეზეა დამოკიდებული.

- კონკრეტულად?

- თუნდაც იმაზე, ხელისუფლება რამდენად ადეკვატური იქნება. როგორი იქნება ამ ყველაფერზე ხელისუფლების პასუხი. საზოგადოებას ურჩევნია, სხვა ლიდერი იპოვოს პოლიტიკურ ოპოზიციაში, მაგრამ ჯერჯერობით ვერ ჩამოყალიბდა ასეთი ლიდერი.

- მესამე ძალის მოთხოვნილება არის, მაგრამ ის არ ჩანს ჰორიზონტზე?

- დიახ, რა თქმა უნდა, სწორედ ამას ვამბობ. ეს მოთხოვნილება რომ რეალურია, ესეც ოქტომბრის არჩევნებმა ნათლად დაგვანახა. საშუალო სტატისტიკური საქართველოს მოქალაქის საპროტესტო პროფილი დღეს ასე გამოიყურება: მას არ მოსწონს ხელისუფლება, მაგრამ ასევე არ მოსწონს თითქოსდა მის ალტერნატივად დასახელებული, ერთადერთი ორგანიზებული ოპოზიციური ძალა, ნაციონალური მოძრაობა. ეს არჩევანი არ არის მისთვის მისაღები, მეტიც, ის თვლის, რომ ეს ცუდი არჩევანია. ეძებს კარგ არჩევანს, რომელიც ჯერ არ ჩანს, რაც ხელისუფლებისთვის ამ ეტაპზე არის კარგი, მისი გადარჩენის შანსი. დღეს რომ იყოს რეალური პოლიტიკური ცენტრი, რომელიც იქნება ადამიანების მიზიდულობის კერა, ხელისუფლება სერიოზული პრობლემის წინაშე აღმოჩნდებოდა.

- რატომ, არსებული ვითარება იმდენად მყიფეა?

- პროტესტს კრიტიკული მასა უკვე აკრეფილი აქვს. ამდენად, მას რომ ჰყავდეს პოლიტიკური ლიდერი, ხელისუფლება ნამდვილად დადგებოდა სერიოზული პრობლემის წინაშე.

- ამ პროცესში გიორგი კვირიკაშვილი, როგორც ლიდერი, როგორ გამოიყურება?

- გიორგი კვირიკაშვილზე, როგორც ლიდერზე, საუბარი გადაჭარბებული მგონია. საზოგადოება მას არ აღიქვამს, როგორც მის ლიდერს. რას ნიშნავს ლიდერი?! ლიდერი არის ის, ვინც იღებს გადაწყვეტილებას და შემდეგ პასუხისმგებლობასაც საკუთარ თავზე იღებს. შეიძლება დაგრჩეს შთაბეჭდილება, რომ პრემიერი გიორგი კვირიკაშვილი არის კარგი ადამიანი, რომელიც სიყვარულზე საუბრობს და ა.შ. მაგრამ ის, რომ პროცესებზე დომინირებს, ასეთ განცდას არ ტოვებს.

მიუხედავად იმისა, ამ პროცესებში რეალურად მონაწილეობს თუ არ მონაწილეობს ბიძინა ივანიშვილი, სწორედ მასზე ახდენს აპელირებას პოლიტიკური ოპოზიცია, ისევე, როგორც საზოგადოების უდიდესი ნაწილი. მეტიც, „ქართული ოცნების“ ელიტაში არავის სჯერა კვირიკაშვილის ლიდერობის. ამას ღიად არავინ ამბობს, მაგრამ კულუარებში ნამდვილად ასეა. რომელი სერიოზული პრობლემა გადაჭრა გიორგი კვირიკაშვილმა?! ბოლო პერიოდში წარმოქმნილ რომელ სერიოზულ პრობლემაზე, მაგალითად, საზოგადოებრივ მაუწყებელში განვითარებულ მოვლენებზე, ან სხვა ტიპის პრობლემაზე მოახდინა ადეკვატური რეაქცია?! არც ერთხელ არ დატოვა მან შთაბეჭდილება, რომ ის მონდომებულია ან აქვს ბერკეტი, რომ ამ ტიპის კრიზისები მართოს და ზემოქმედება მოახდინოს. ჩვეულებრივი, რიგითი კომენტარებით შემოიფარგლება.

- ვინ მართავს პროცესებს?

- ჩვენ გვაქვს სიტუაცია, როდესაც ჭეშმარიტება არის მიღმა: თუ ხელისუფლებას დაუსვამთ ამ კითხვას, გეტყვით: კვირიკაშვილი, თუ ოპოზიციას, გიპასუხებთ: ივანიშვილი. რეალურად კი ბუნდოვანი ვითარებაა, როდესაც არ არსებობს ეფექტური პოლიტიკური ვერტიკალი, რომელიც იღებს გადაწყვეტილებას და პასუხსაც აგებს ამ გადაწყვეტილებაზე. ბოლო პერიოდში ხელისუფლების რომელი გადაწყვეტილება ვნახეთ, რომელმაც ქვეყნის განვითარებაზე მნიშვნელოვანი გავლენა მოახდინა?! ასეთი გადაწყვეტილება უბრალოდ არ მიღებულა, მათი გადაწყვეტილება არის ნახევრად გადაწყვეტილება, რომელსაც არანაირი ეფექტი არ მოაქვს. მთავრობაში არის ხელისუფლება, რომელიც ვერც ვერაფერს აკეთებს, მაგრამ არც არაფერს აფუჭებს.

- რა შეიძლება ამის მიზეზი იყოს?

- ეშინია, რომ არაფერი გააფუჭოს, ცუდად არ გამოუვიდეს და სწორედ აქედან გამომდინარე გვაქვს ეს ვითარება. ცდილობს, შორიდან უბეროს სული, მაგრამ ასე არ გამოვა.

„ახალი თაობა“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ ჯონდი ბაღათურიასთან: „ხალხის მოთმინების ფიალა თუ აივსო, ხელისუფლება პროცესებს ვეღარ შეაჩერებს“ // „ნაციონალების“ გვერდით არასდროს დავდგებით“

- უკიდურესი უსამართლობა და სოციალური ჩაგვრა ხალხს „ბარიკადებისაკენ“ უბიძგებს. კლასიკური მოცემულობაა რევოლუციისთვის… ნაპერწკალია საჭირო და ერთ დღეში „ბარიკადები“ აღიმართება! ფიქრობს ვინმე ამაზე?! – წერს ფეისბუქში „ქართული დასის“ ლიდერი ჯონდი ბაღათურია, რომელთანაც ინტერვიუს „ახალი თაობა“ გთავაზობთ.

- ბატონო ჯონდი, რევოლუციურ მოცემულობასა და ბარიკადებზე საუბრობთ, უკვე ხომ არ გაჩნდა ეს ნაპერწკალიც?

- დღეს სახელმწიფოში ყველაფერი ისეა მოწყობილი, რომ ქვეყნის ეკონომიკა მუშაობს იმათ კიდევ უფრო გამდიდრებაზე, ვინც უკვე ისედაც მაღლა დგას და მდიდარია, ხოლო ისედაც სუსტი და მცირერიცხოვანი საშუალო ფენა კიდევ უფრო სუსტდება და რაოდენობრივად მცირდება. ამის პროპორციულად კატასტროფულად იზრდება ღარიბ-ღატაკთა, უმუშევართა და უსახლკაროთა რაოდენობა. ძალიან მდიდრები კი ამას ვერ ხვდებიან და ცდილობენ, კიდევ უფრო გამდიდრდნენ ღარიბების კიდევ უფრო გაღატაკების ხარჯზე!

- ეს არ გამოიწვევს კარგ პროცესებს?

- სწორედ ამიტომ ვაცხადებ, რომ კლასიკური მოცემულობაა რევოლუციისთვის! დღეს, როდესაც ასეთი მძაფრია განცდა უსამართლობის, ეს არის ნოყიერი ნიადაგი რევოლუციისთვის. ამას მართლაც, მხოლოდ ნაპერწკალი უნდა. მოსახლეობის დიდ ნაწილს შინაგანად ბარიკადები უკვე აღმართული აქვს. ამ სიტუაციას ერთი ლიდერი სჭირდება, რომელიც ხალხს აქეთკენ მოუწოდებს.

- ჩანან უკვე ეს ლიდერებიც, „ნაციონალების“ სახით...

- ის ხალხი, ვინც დღეს ფაფხურობს და ცდილობს, რომ ხალხის უკმაყოფილება სათავისოდ გამოიყენოს, ამ ბარიკადებს ვერ აღმართავენ, მათ ამის ავტორიტეტი არ აქვთ!

- ვნახეთ რამხელა აქცია გაიმართა „ნაციონალების“ ინიციატივით თბილისის მერიასთან და რატომ ვერ შეძლებენ ისინი ამ ტალღის აგორებას, რაზეც თქვენ საუბრობთ?

- სწორედ ამის თქმა მინდა, „ნაციონალებს“ არა აქვთ ის ავტორიტეტი, რომ ამ აქციებს რაოდენობრივი და ენერგეტიკული ზრდის პერსპექტივა ჰქონდეს. სანამ ასეთი გაკოტრებული პოლიტიკური ძალები იქნებიან აქციების სათავეში, ხელისუფლებას აქვს წარმოდგენა, რომ მშვიდად იყოს. თუმცა ეს მდგომარეობა 2007 წელს მახსენებს.

- დღეს ის სიტუაციაა, რაც 2007-ში იყო?

- ჩვენ მაშინ გაერთიანებული ოპოზიცია შევქმენით და ეს განაპირობა მიშას შეცდომების კასკადმა. სწორედ ამან გააერთიანა ისეთი პოლიტიკური პარტიები, რომელთა გაერთიანება სხვა დროს წარმოუდგენელი იყო.

- ანუ შესაძლოა ამ ეტაპზე მოხდეს ისეთი პარტიების გაერთიანება, რომლებსაც საერთო არაფერი აქვთ?

- იმ დროს ჩვენ საერთო არაფერი გვქონდა, გარდა მიშას სიძულვილისა. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ დღეს სიძულვილით მოხდეს გაერთიანება. ცალსახად ვაცხადებ, რომ ეს ხელისუფლება მიშას ხელისუფლება არ არის, საქმე მთლად აქამდე არ მისულა, ჯერ კიდევ არ არის ხალხის და ქვეყნის მტრად აღიარებული ხელისუფლება, მათ ჯერ კიდევ აქვთ რესურსი ვითარების შეცვლის.

- რა არის ამისათვის საჭირო?

- რადიკალური რეფორმები ეკონომიკაში, სამართლიანობის განცდის შექმნა საზოგადოებაში. ქამრები ხალხს კი არ უნდა შემოუჭირონ ყელზე, თვითონ უნდა შემოიჭირონ მუცელზე! ამ სიტყვის პირდაპირი და გადატანითი მნიშვნელობით.

- თქვენ საუბრობთ, რომ „ნაციონალებს“ არ გაჰყვება მოსახლეობა, თუმცა ყველა საპროტესტო აქციის სათავეში სწორედ ისინი დგანან. სად არის დანარჩენი ოპოზიცია? თქვენ რატომ არ აქტიურობთ?

- დანარჩენი ოპოზიციის ნაწილსაც არა აქვს ავტორიტეტი და ნდობის რესურსი, რომ ასეთ ტალღას ჩაუდგეს სათავეში. ვისაც აქვს ამის რესურსი, მათ არ მიგვაჩნია სწორ გზად, რომ რევოლუციური გზით უნდა დავამხოთ ეს ხელისუფლება. მე ამის წინააღმდეგი ვარ, თუმცა მე მხარს ვუჭერ ამ ხალხის პროტესტს.

- ბევრი ფიქრობს, რომ შესაძლოა სწორედ ნაციონალები მოექცნენ ამ რევოლუციური ტალღის სათავეში. უშვებთ ამას?

- ამ ეტაპზე ეს გამორიცხულია. ხვალ და ზეგ როგორი განწყობა იქნება საზოგადოებაში და რა შეცდომებს დაუშვებს ხელისუფლება, ამას ვერ გეტყვით. ტყუილად არ გავავლე პარალელი 2007 წელთან. ხელისუფლებამ უნდა გადადგას ისეთი ნაბიჯები, რომ არ აიძულოს ოპოზიციას ასეთი გაერთიანება, რაც 2007 წელს მოხდა. ჯერ კიდევ არსებობს რესურსი, რომ სიტუაცია გამოსწორდეს. ხელისუფლების ქმედებებზე ბევრი რამ არის დამოკიდებული. ჯერ კიდევ შეუძლია ამ სიტუაციის შეჩერება, აქვს ამის პოტენციალი.

- მაშინ რატომ არ იყენებს? ჭკუა არ ჰყოფნის საამისოდ თუ არ იცის, რეალურად ქვეყანაში რა ხდება?

- შესაძლოა, ხელისუფლებას არ ჰქონდეს ასეთი რეალობის მთელი სიმძიმით აღქმა, ვინ როგორ აფასებს მოცემულობას, ამას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. როგორც ჩანს, ამას ვერ გრძნობს ხელისუფლება. სწორედ ამიტომ ვხედავთ ტელეეკრანებიდან მათ თვითდაჯერებულ და თვითკმაყოფილ სახეებს.

- ეს იწვევს იმ აგრესიას, რომელიც ხელისუფლებისკენ არის მიმართული?

- ძალიან აგრესიულია საზოგადოების დიდი ნაწილის დამოკიდებულება ხელისუფლების მიმართ. მათ შორის საზოგადოების ისეთ ნაწილში, რომელთაც პირადად არ შეხებიათ ეს უსამართლობა. მოვძებნოთ გამოსავალი და ნუ ვიფიქრებთ მხოლოდ რევოლუციურ გზაზე.

- სიტუაციამ რომ მოიტანოს, „ქართული დასი“ დადგება „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ ერთად საპროტესტო აქციებზე?

- არა. აბსოლუტურად მიუღებელია „ნაციონალებთან“ რაიმე ტიპის თანამშრომლობა!

- ბევრი ოპოზიციური ძალა ფიქრობს ასე. ექსპერტებისგან კეთდება შეფასებები, რომ ხელისუფლებას წინ გამოჰყავს „ნაციონალური მოძრაობა“, ორთქლის გამოშვების მიზნით, რადგან კარგად იცის, რომ სხვა ოპოზიციური ძალები გვერდით არ დაუდგებიან. ასეა?

- ხელისუფლება ხედავს, რომ სათავეში ესენი დგანან და საფრთხის განცდა არ აქვს. განა ცდილობს ხელისუფლება, ვითარების გამოსწორებაზე იმუშაოს?! არა, ჯიუტად ამტკიცებს, ყველაფერი კარგად არისო! დღეს თუ „ნაციონალური მოძრაობაა“, ხვალ სხვა გამოვა და ჩასწევს ‘ნაციონალურ მოძრაობას“ ამ სათავიდან.

- ანუ ხელისუფლებას ურჩევთ, რომ ასე მშვიდადაც ნუ იქნება?

- როცა ამხელა უკმაყოფილებაა საზოგადოებაში, ნებისმიერი პასუხისმგებლობით აღსავსე ხელისუფლება მშვიდად არ იქნებოდა. თუ ასე გააგრძელებს ხელისუფლება, საზოგადოებაში პროტესტის განცდა კულმინაციას მიაღწევს და ხელისუფლება ძალიან ცუდად დაამთავრებს. ხალხის მოთმინების ფიალა თუ აივსო, მერე პროცესების შეჩერება იქნება ძალიან რთული! ნუ ამტკიცებთ, ბატონებო, რომ ყველაფერი კარგად მიდის! ეს დამატებითი გამაღიზიანებელი ფაქტორია! აღიარეთ თქვენი შეცდომები და შეეცადეთ მათ გამოსწორებას. ნუ ცდით ხალხის მოთმინებას, ნუ!

„ახალი თაობა“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ თამარ ჩხეიძესთან: „მთავრობა სერიოზული პროტესტის დროს უკან იხევს“ // „ხელოვნების მუზეუმიდან გამოცდილ მუშაკებს ათავისუფლებენ“ // „მედიაზე შეტევა ხელისუფლებამ დიდი ხნის წინ დაიწყო“

ქვეყანაში შექმნილ სიტუაციაზე „ახალი თაობა“ ყოფილ დისიდენტსა და დეპუტატს, თამარ ჩხეიძეს ესაუბრა.

- ბოლო დროს გახშირდა საპროტესტო გამოსვლები სხვადასხვა საკითხზე. საზოგადოებისა და პოლიტიკოსების ნაწილი თავისუფალი სიტყვის დასაცავად გამოდის...

- მართლაც, ბევრი მტკივნეული პრობლემა დაგროვდა. სიტყვის თავისუფლების დასაცავი აქციები მოსალოდნელი იყო. მედიაზე შეტევა ხელისუფლებამ დიდი ხნის წინ, 2016 წლის არჩევნებამდე დაიწყო. მოსალოდნელი იყო ამ პროცესების გაგრძელება. ხელისუფლება არ კმაყოფილდება მარტო „რუსთავი-2“-ის ჩახშობის სურვილით. მისი მადა მარტო ამ ძლიერი ტელეკომპანიის მიმართ მოქმედებებით არ შემოიფარგლება. ეს ჩანს საზოგადოებრივი მაუწყებლის გარშემო მიმდინარე მოვლენებით.

- „საზოგადოებრივი მაუწყებელი’ ხელისუფლებას პრობლემებს უქმნიდა?

- ეს არხი არ გამოირჩეოდა ოპოზიციონერობით და ხელისუფლებისადმი მწვავე კრიტიკით. მიუხედავად ამისა, აქ გადის გადაცემები, თოკშოუები, სადაც განსხვავებული აზრი გამოითქმება. ეტყობა, უნდათ, რომ განსხვავებული პოზიცია საერთოდ არ ისმოდეს და მოხდეს მედიის სრული მონოპოლიზაცია.

- „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ახალი მენეჯმენტის გეგმის თანახმად, მოამბის გარდა, ყველა გადაცემა უნდა დახურულიყო...

- ეს წარმოუდგენელი იქნებოდა. საბჭოთა დროსაც კი, საინფორმაციო პროგრამების გარდა, გადიოდა სხვადასხვა გადაცემები ბევრ თემაზე. ახლაც ვერ გააუქმებენ ყველა გადაცემას და მარტო მოამბეს ვერ დატოვებენ.

- დიდი პროტესტი გამოიწვია „ქართული ოცნების“ ინიციატივამ პოლიტიკური ბლოკების აკრძალვის თაობაზე. თქვენი აზრით, ეს ფინანსების დაზოგვის სურვილს უკავშირდება თუ პარტიების გაერთიანების მიმართ შიშს?

- ხელისუფლებას ისე აქვს ყველაფერი მონოპოლიზებული, რომ პარტიები მას გაერთიანების შემთხვევაშიც ვერ შეუქმნიან პრობლემებს. თუმცა, ხელისუფლება თავს იზღვევს და აქვს ბლოკების აკრძალვის სურვილი. პარტიების ბლოკების აკრძალვა ფანტასმაგორიული იდეაა. არა მგონია, ის განახორციელონ.

- ბოლო დროს გახშირდა სოციალური პროტესტი. ბევრი მოქალაქე აღშფოთებულია მონური პირობებით, რომელშიც დასაქმებულთა ნაწილი იმყოფება...

- ზოგადად, სოციალური მდგომარეობა ძალიან მძიმეა. ადამიანები დაუცველად გრძნობენ თავს ყველა სფეროში. ქვეყანაში სრული სამართლებრივი ნიჰილიზმია. ამის მიზეზია ხელისუფლების სრული თვითნებობა. ეს ჩანს, თუნდაც, ეკოლოგიაში. ციხისძირის კურორტი ყოველთვის განთქმული იყო თავისი მდიდარი და ულამაზესი ბუნებით. ციხისძირში ხეებზე შეტევა მიმდინარეობს.

- ჩვენ ამაზე განმარტებებს გვაძლევენ - ხეები დენდროლოგიურ პარკში გადააქვთ, სანაცვლოდ კი სხვა ხეებს რგავენ...

- ეს დამაზიანებელია ბუნებისთვის. ამით ირღვევა ჩვენი, მოქალაქეების უფლებები. ამ ხეების გაზრდას ათეულობით წელიწადი დასჭირდა. ახალი დარგული ხე იხარებს თუ არა, არავინ იცის. თუ იხარებს, ამას ასი წელი დასჭირდება. ეს დენდროლოგიური პარკი კი, ფაქტობრივად, ერთი კაცის ეზოა. განუკითხაობაა ბევრგან. მათ შორის, ხელოვნების მუზეუმში.

- ექსპონატებს ემუქრება რამე?

- ოპტიმიზაციის საბაბით აპირებენ, სამსახურიდან გაუშვან მუზეუმის ყველაზე კომპეტენტური, გამოცდილი და თავდადებული მუშაკები. ამ ადამიანებმა დაიცვეს საგანძური. ძეგლების შენარჩუნება მათთვის ყოველთვის ცხოვრების მიზანი იყო. ადრეც აპირებდნენ მათ გათავისუფლებას, მაგრამ აქამდე ეს ვერ გაბედეს.

- ხელისუფლების სრული თვითნებობა ახსენეთ. ამაზე რეაგირება იქნება?

- საპროტესტო აქციები ან არ შეინიშნება, ან თუ არის, ხშირად არ ატარებს ადეკვატურ ხასიათს – ერთი პატარა ჯგუფი გამოდის ერთ საკითხზე, რომელზეც სხვებს რეაქცია არ აქვთ. სერიოზული პროტესტის დროს ხელისუფლება უკან იხევს. ამის მაგალითი თვალწინ გვაქვს.

- რა გაქვთ მხედველობაში?

- სოზარ სუბარის სამინისტროს უნდოდა დევნილებისთვის ახალი ნორმების შემოღება. ბევრი დევნილისთვის იგეგმებოდა შემწეობის მოხსნა.

- ეს პროექტი ისევ არსებობს...

- ხელისუფლებამ ამ საკითხში უკან დაიხია. ეს მას შემდეგ მოხდა, რაც გაიმართა საპროტესტო აქციები. ეს მნიშვნელოვანი გამოსვლები იყო. ამის მერე გაკეთდა სხვანაირი განცხადებები. ისეთი შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ აფხაზეთის ლეგიტიმურმა სტრუქტურებმაც მას შემდეგ ამოიღეს ამაზე ხმა, რაც ხალხის სერიოზული წინააღმდეგობა დაინახეს. ეს არაა დევნილების მხოლოდ ეკონომიკური შევიწროება.

- კითხვის ნიშნის ქვეშ დგება მათი სტატუსიც?

- რასაკვირველია. ეს ხალხი ანექსირებულ ტერიტორიებზე უნდა დაბრუნდეს. ამ ადამიანებმა უნდა იცხოვრონ აფხაზეთში. როცა სტატუსს უხსნი დევნილთა შვილებს, ეს, ფაქტობრივად, ნიშნავს, რომ ისინი იქ ვერ დაბრუნდებიან. რუსეთი სწორედ ამით არის დაინტერესებული. რუსეთს ხელს აძლევს, რომ არ არსებობდეს დევნილთა ფენა და, საბოლოოდ, არ დარჩეს არავინ დევნილის სტატუსით. ხელისუფლებას ამ იდეის დაყენებისას სიხარბეც ამოძრავებდა, რათა მეტი ფული დარჩეს საკუთარი კეთილდღეობისთვის. ამასთან, ესაა სახიფათო ინიციატივა, რომელიც რუსეთის ინტერესებშია.

- ამ სიტუაციაში ხედავთ ახალი პოლიტიკური მოძრაობის ჩამოყალიბების შესაძლებლობას?

- რა იქნება ხვალ, ძნელი სათქმელია. დღეს არ ჩანს ახალი ძალის სიმპტომები.

——————–

„ვერსია“, 13 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ ნინო გოგუაძესთან: „ თავისუფალი დემოკრატები“ პარტიის თავმჯდომარედ შალვა შავგულიძეს აირჩევენ, ყრილობას 300 დელეგატი დაესწრება!“

თათია გოჩაძე

„თავისუფალი დემოკრატები“ 19 თებერვალს ყრილობას გამართავენ და ახალ თავმჯდომარეს აირჩევენ. ვინ შეცვლის ირაკლი ალასანიას? – ამის გასარკვევად „ვერსია“ პარტიის პოლიტიკურ მდივან ნინო გოგუაძეს დაუკავშირდა, რომელიც ზოგიერთისგან განსხვავებით, პრინციპების ერთგული დარჩა.

„ყრილობას, რომელიც სასტუმრო „ქორთიარდ მარიოტში“ გაიმართება, 300 დელეგატი დაესწრება. ისე, ბევრს ეგონა, ჩვენი პარტია განადგურდა, რაც არ გამართლდა. გადახალისება გვჭირდება და ამიტომ ყრილობაზე ახალ თავმჯდომარეს ავირჩევთ. ჩვენი წინადადებაა, პარტიის ახალი თავმჯდომარე ერთ-ერთი ღირსეული, სიმართლისთვის მებრძოლი და ირაკლი ალასანიას გუნდის დამფუძნებელი შალვა შავგულიძე იყოს, რომელიც 2012 წელს კოალიციურ სიაში „ოცნების“ სახელით შევიდა, მაგრამ, როცა კოალიციიდან წამოვედით, „ოცნება“ უყოყმანოდ დატოვა. ვიმედოვნებ, ყრილობა შალვას თავისუფალი დემოკრატების თავმჯდომარედ აირჩევს“, – ამბობს ნინო გოგუაძე.

- ინფორმაცია, რომ თავმჯდომარის პოსტზე ირაკლი ალასანია სიმბოლურად დარჩება, მცდარია?

- ირაკლი ალასანიას თანამშრომლობისთვის დიდ მადლობას ვუხდით, მჯერა, სიტყვას არ გატეხს და პარტიას აუცილებლად დაუბრუნდება, მაგრამ ეს მაშინ მოხდება, როცა პოლიტიკურ ასპარეზზე მნიშვნელოვანი მომენტი დადგება და ჩვენი მიზნების მიღწევაშიც მნიშვნელოვან როლს შეასრულებს.

- ეს „მნიშვნელოვანი მომენტი“ არჩევნებია?

- ირაკლი მოვლენათა განვითარების მიხედვით იმოქმედებს. მას თავისუფალი დემოკრატები არ დაუტოვებია, უბრალოდ, თავმჯდომარეობიდან გადადგება, ყრილობასაც აუცილებლად დაესწრება, მაგრამ სანამ საქართველოში არ იქნება, პარტიას ქმედითი მმართველი და სჭირდება… 8 ოქტომბრის არჩევნების შემდეგ, მთელი პარტიის შეცდომებზე პასუხისმგებლობა ირაკლი ალასანიამ აიღო. სხვადასხვა მოტივით, პარტია იმ ადამიანებმა დატოვეს, რომლებთან ერთადაც პოლიტიკური 8 წელი გავიარეთ, რამაც პარტიაში კრიზისი შექმნა.

- წასულებმა – ზურაბ აბაშიძემ, ვიქტორ დოლიძემ და გია ცაგარეიშვილმა ხელისუფლებაში გადაინაცვლეს. მათ „თავისუფალი დემოკრატებს“ უღალატეს?

- ამაზე მკაფიო შეფასებები უკვე გავაკეთე და ახლა თავს შევიკავებ.

- თქვენი თუ სხვა პარტიების რყევებმა პროდასავლური ფლანგი დაასუსტა და, როგორც ამბობენ, ქვეყანაში პრორუსული ძალები გააძლიერა. ქალბატონო ნინო, სწორი ნაბიჯების არგადადგმის შემთხვევაში, ვიზალიბერალიზაციას ხომ არ დავკარგავთ?

- ვიზალიბერალიზაცია სასიხარულოა, რომელმაც რუსული პროპაგანდა – ევროპა ცუდიაო, უნდა გააქროს და ხალხმა ნახოს, თავისუფალ სივრცეში ცხოვრება რას ნიშნავს, მაგრამ ასევე მნიშვნელოვანია, საქართველოში ევროპული სახელმწიფო შევქმნათ და ევროკავშირში სრული ინტეგრაცია მოვახერხოთ. ევროპული სახელმწიფო კანონის უზენაესობას ნიშნავს, რაც თავისუფალი სასამართლოთი უნდა დავიცვათ. ნაციონალების წინააღმდეგ სწორედ იმიტომ ვიბრძოდით, რომ ადამიანის უფლებები ილახებოდა და თავისუფალი სასამართლო არ არსებობდა. „ოცნებაც“ იგივე გზას ადგას – ვნახეთ, როგორ დაიმორჩილა საკონსტიტუციო სასამართლო, პროკურატურაც პოლიტიზებულია. „ოცნება“ ერთადერთი დამბალანსებლის – პრეზიდენტის ინსტიტუტის დაკნინებასაც ცდილობს. ასე რომ, ეს ევროპული კი არა, პოსტსაბჭოთა, რუსული ტიპის სახელმწიფოა.

- იზიარებთ ვერსიას, რომ ხელისუფლებაში რამდენიმე გავლენიანი ჯგუფი შეიქმნა, დამოუკიდებლად მოქმედებს და ქაოსს ეს იწვევს?

- „ოცნების“ გუნდი პოლიტიკოსებისგან არ შედგება. თუ წინა მოწვევის პარლამენტში ის ადამიანები მაინც იყვნენ, ვინც თუნდაც ნაციონალებს ებრძოდა, ახლანდელ „ოცნებაში“ გაუგებრობაა, რადგან არც პოლიტიკური ხედვები აქვს და არც _ იდეოლოგია. ერთადერთი ადამიანი, ვისაც სიტყვა ეთქმის, ივანიშვილია, თუმცა ხელისუფლებას თანამდებობის ოფიციალური პირები ჰყავს და ყველაფერზე პასუხს ისინი აგებენ, ამიტომ მხოლოდ ივანიშვილის ხსენებით თანამდებობის პირებს თითქოს პასუხისმგებლობას ვუხსნით, რაც არასწორია.

- თავისუფალი სასამართლო ახსენეთ და „კაბელების საქმეზე“ გკითხავთ. პრეზიდენტმა ამ საქმეზე დაპატიმრებულები შეიწყალა, თუმცა მათი გამამართლებელი განაჩენი შეიძლება ისედაც დამდგარიყო და ბევრმა ეს მარგველაშვილის პიარ-გათვლად მიიჩნია… თქვენ კი სტრასბურგში ჩივილს მაინც აპირებთ, ხომ?

- პრეზიდენტი სახელმწიფოს მეთაურია და შეწყალება საჭიროდ მაშინ ჩათვალა, როცა პროკურატურამ ამ ადამიანების ბრალეულობა ვერ დაამტკიცა. მისდამი მადლობის მეტი არაფერი გვეთქმის. „კაბელების საქმე“ ჩემთვის მტკივნეულია და ყველას ქცევა კარგად მახსოვს. ივანიშვილს დაუფარავად სურდა, ამ ე.წ. საქმეზე, თავის დროზე, ირაკლი ალასანია დაედანაშაულებინა, მაგრამ კოალიციის ზოგმა წევრმა ღიად თქვა, რომ ეს გაუგებრობა იყო და ირაკლი ალასანიაც, როგორც ეს ადამიანები, უდანაშაულოაო. ამისთვის რესპუბლიკურ პარტიასა და ეროვნულ ფორუმს მადლობას ვუხდი. ჩვენი იდეოლოგიების რადიკალური სხვაობის მიუხედავად, ზურაბ ტყემალაძისა და გოგი თოფაძის სოლიდარული განცხადებებიც არასდროს დამავიწყდება, მაგრამ ისეთებიც იყვნენ, რომლებმაც პოლიტიკური ქულებისა და ივანიშვილის კეთილგანწყობის მოპოვება ალასანიას დადანაშაულებით სცადეს. „კაბელების საქმეზე“ დაპატიმრებულები განაჩენს ჯერ უზენაეს სასამართლოში გაასაჩივრებენ და თუ სამართლიანი გადაწყვეტილება არ მიიღეს, აუცილებლად სტრასბურგში წავალთ.

- სტრასბურგში თქვენი მოთხოვნა რა იქნება?

- ჯერ უნდა დადასტურდეს, რომ სახელმწიფო მათთან დამნაშავეა და სტრასბურგმა ხელისუფლებას ამ ადამიანებისთვის კომპენსაცია დააკისროს, თუმცა, არ ვიცი, იმის კომპენსაცია რა იქნება, რომ მაგალითად, ლობჟანიძეს შვილი შეეძინა და ფეხი ისე აიდგა, მამას არ უნახავს.

- რამდენიმე დღის წინ, ცნობილი გახდა, რომ ორ მოსამართლეზე ზეწოლა ხდება. ქვეყანაში, სადაც ზეწოლას მოსამართლეებზეც ახდენენ, რისი იმედი უნდა გვქონდეს, ქალბატონო ნინო?

- სამწუხაროდ, ამ ქვეყანაში ყველა დაუცველია, მათ შორის, მოსამართლეც, მაგრამ სურეალიზმში ვცხოვრობთ და ჩვენი ცხოვრების თანმდევი ფარული ჩანაწერებია. ეს მარაზმი და ჭაობია, რომლიდანაც არ ვიცი, როგორ ამოვიდეთ. სირცხვილია, რომ დღეს ადამიანებს ცნობიერებას ისევ ფარული, უკანონო მოსმენებით ანაგვიანებენ. ეს ჩვეულებრივი კრიმინალია, რომლის წინააღმდეგაც სახელმწიფო სტრუქტურებმა შესაბამისად უნდა იმოქმედონ. ხელისუფლების კონტროლი, რათა ძალა-უფლების უზურპაცია არ მოახდინოს, საზოგადოების ვალია.

- სწორდ ამ ვალის მოხდის მიზნით, სტუდენტებმა საზოგადოებრივი მაუწყებლის რეორგანიზაცია გააპროტესტეს და შენობაში შეიჭრნენ, რაც ია ანთაძემ სახელმწიფოს გადატრიალების მცდელობას დაუკავშირა…

- ახალგაზრდები მხოლოდ ფოიეში შევიდნენ. საერთოდ, ახალგაზრდები მაქსიმალისტები, უფრო ექსტრემალურები არიან და სწორედ ამით გამოირჩევიან თუნდაც საჯარო მოხელეებისა თუ პოლიტიკური პარტიებისგან, რომ შედარებით რადიკალური მოქმედებები სჩვევიათ. სჯობს, ყურადღება იმაზე გაამახვილონ, ახალგაზრდები რას აპროტესტებენ. გადატრიალებას საზოგადოებრივ მაუწყებელს თვითონ უწყობენ. ისე, თავიდანვე ვამბობდით, რომ პროცესი სიტყვის თავისუფლების შეზღუდვისკენ მიდიოდა – თოქ-შოუების დახურვა, „რუსთავის-2“-ის პროცესი… ბორდ-მა ვასილ მაღლაფერიძე მაუწყებლის მმართველად უთავმოყვარეოდ დაამტკიცა, მაგრამ თუ ასეთი მისია ექნებოდა, გადაცემები გაეუქმებინა, რას ვიფიქრებდით?! საზოგადოებამ ფული 2 წელი დახურულ ტელევიზიაში უნდა იხადოს, თანამშრომლები კი უსინდისოდ დაითხოვონ ტელევიზიიდან, თან შეურაცხყოფა მიაყენონ, რომ ღირებულს არაფერს ქმნიდნენ? ვის აქვს უფლება, ასობით პროფესიონალის საქმიანობა ასე შეაფასოს?! საზოგადოებრივი მაუწყებელი სხვა კერძო ტელევზიებისგან იმით განსხვავდება, რომ კანონითაა მოვალე, ხალხს მიმდინარე პროცესებზე ინფორმაცია დროულად მიაწოდოს. ვასილ მაღლაფერიძე ჯერ მე-9 არხში, შემდეგ GDშ-ში ია ანთაძესთან ერთად, წლების განმავლიობაში მუშაობდა, სადაც მაღალი დონის ტექნიკა ჰქონდათ, მაგრამ რომელი ღირებული გადაცემა შექმნეს, რომელიც დაგვარწმუნებს, რომ მათი გემოვნების პროდუქტი საზოგადოებისთვის მისაღები იქნება? საზოგადოებრივ მაუწყებელზე, რომელიც ჩვენი მონაპოვარია, ბევრი პრობლემაა, მაგრამ მისი ,,გამორთვა” გაუმართლებელია. საერთოდ, სიტყვის თავისუფლებას ყველანაირი ფორმით დავიცავთ და აქციებშიც მივიღებთ მონაწილეობას.

- ქალბატონო ნინო, თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობას მიიღებთ?

- დიახ, ვგეგმავთ…

„ვერსია“, 13 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ პაატა დავითაიასთან: „შეურაცხყოფა ვიგრძენი!.. ინტერვიუ შევწყვიტოთ!“ // როგორ მოიპარა ახლობლების ძვლები აფხაზეთიდან, რამდენი წლის ასაკში გახდა გენერალი და რატომ აფასებს ნინო ბურჯანაძეს

ვანო პავლიაშვილი

(შემოკლებით)

…დიდი ხანია პოლიტიკაშია, მაგრამ გარკვეულ თემებზე, მათ შორის პირად ტრაგედიაზეც არასოდეს ულაპარაკია. ჟურნალისტებისთვის არც იმის შესახებ მოუყოლია, ქართულმა სახელმწიფომ სიკვდილისგან როგორ იხსნა… მოკლედ, სიტყვას აღარ გავაგრძელებ და, ჩემი და პარტია „ევროპელი დემოკრატების“ ლიდერ პაატა დავითაიას საუბრის სტენოგრამას გთავაზობთ. აქვე გეტყვით, ეს არაჩვეულებრივი ინტერვიუ აშკარად სკანდალურია.

(…)

- ბატონო პაატა, ბევრი გაგინებთ…

- ჯერ ერთი, პოლიტიკაში არავინ მეგულება, ვისაც არ აგინებენ; მეორეც – პოლიტიკა პროცესია. სხვათა შორის, სამი არჩევნები მოგებული მაქვს, ორი წაგებული. 2012 წელს ვიცოდი, რა შედეგებიც იქნებოდა და ვხედავთ, სახელმწიფოში რა პრობლემებიცაა…

- დღეს სახელმწიფოში იმაზე მეტი პრობლემაა, რაც მიხეილ სააკაშვილის მმართველობის დროს იყო?

- დიდი განსხვავებაა… ხელისუფლებაში ედუარდ შევარდნაძის დროს ვიყავი და მას შემდეგ ოპოზიციაში ვარ, მაგრამ მიხეილ სააკაშვილის დროს, თავისი ათასი უბედურების მიუხედავად, გარკვეული წინსვლა იყო. 2012 წელს ხელისუფლების მშვიდობიანი გზით შეცვლა წინგადადგმულ ნაბიჯად მიმაჩნია, მაგრამ ამ ცვლილებამ არ გაამართლა…

- ბატონო პაატა, მოდით, შევთანხმდეთ, რომ ასეთი ტრაფარეტული ფრაზებით არ ვისაუბრებთ… ისე, არ გაგიკვირდეთ, ცოტა უნდა „ვიპადჟიგატელო“: დღეს ადამიანებს ქუჩაში აღარ ხოცავენ და „ცვლილებების არგამართლებას“ ამას ეძახით? მგონი, ისიც ცოტა სასაცილოა, სიტყვის თავისუფლებაზე „ნაციონალები“ რომ ლაპარაკობენ…

- სანდრო გირგვლიანის გარდა, რასაც ჩვენი რეაქცია მოჰყვა, ქუჩაში მკვლელობები გამოძიების საქმეა და ტრაფარეტული სიტყვები რა შუაშია?

- სანდრო გირგვლიანის გარდა, სხვა მკვლელობა არ გახსოვთ?

- სანდრო გირგვლიანის მკვლელობა სრულიად აღმაშფოთებელი იყო.

- ანუ, რობაქიძის, ვაზაგაშვილის, გამცემლიძისა თუ აფრასიძეების მკვლელობა აღმაშფოთებელი არ ყოფილა?

- რობაქიძის მამასთან ძალიან ახლო ურთიერთობაში ვარ და პარლამენტში მისი საკითხი არაერთხელ დამიყენებია. აფრასიძეების საქმე კი გამოსაძიებელია და არ ვიცი, გამოძიება რატომ არ მიდის – მე, როგორც იურისტს, კონკრეტული შედეგი მაინტერესებს. საერთოდ, მხოლოდ წინა კი არა, ახალი ხელისუფლების დროსაც გამოძიებაში ბევრი გაყალბება მოხდა და აქედან გამომდინარე, ორ მკვლელობას გამოვყოფ – გირგვლიანისა და რობაქიძის, დანარჩენებთან დაკავშირებით ბევრი კითხვის ნიშანია, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ ის ქმედებები უნდა გავამართლოთ. ამ ხელისუფლების დროს ქუჩაში მკვლელობები, რა თქმა უნდა, არ ხდება, მაგრამ ძალიან ბევრი კითხვის ნიშანია იმ სპეცრაზმელების მიმართ, რომლებიც რუსეთის წინააღმდეგ ოპერატიულ ღონისძიებებში მონაწილეობდნენ და ისიც ძალიან კარგად ვიცი, რომ წინა ხელისუფლების დროს რუსეთის ფედერაციის აგენტურული ქსელი ვერ მუშაობდა.

- რას ლაპარაკობთ?..

- რასაც ვლაპარაკობ.

- პაატა ბატონო, გვარებს არ დავასახელებ, მაგრამ პრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის ყველა მრჩეველი კარგად გახსოვთ?

- ნუ ცდილობთ, წინა ხელისუფლების დამცველად გამომიყვანოთ.

- ჯერ ერთი, მიხეილ სააკაშვილის ერთ-ერთ მრჩეველზე ამბობდნენ, რუსეთის „ნომრიანი აგენტიაო“; მეორეც, მე კი არ ვცდილობ, დამცველად გამოგიყვანოთ, არამედ, თავის დროზე მოღალატეს გეძახდნენ…

- მოღალატეს არავინ მეძახდა.

- მაშინდელი ოპოზიცია გეძახდათ…

- იმდროინდელი ოპოზიცია პარლამენტში ვერ მოხვდა.

- მოხვდა, მაგრამ მანდატები დახია…

- თვითონვე აღიარეს, რომ მანდატების დახევა სერიოზული პრობლემა იყო და რომ არა ბიძინა ივანიშვილი, მათი პოლიტიკური ხედვა ნული იყო.

- ყველას ხედვა ნული იყო?

- მათ, ვინც 2008-ში მანდატები დახია, 2009-სა და 2010 აღიარეს, რომ ეს შეცდომა იყო და კარგი იქნებოდა, პარლამენტში შემოსულიყვნენ.

- პოლიტიკური გამჭრიახობა გეყოთ და მანდატი ამიტომ არ დახიეთ თუ რამე მოლაპარაკება გქონდათ?

- ვანო, თუ ცდილობთ, ჩვენი საუბარი რაღაც ქილიკის დონეზე აიყვანოთ, მაშინ ინტერვიუ შევწყვიტოთ!

- ქილიკი რა შუაშია?

- აბა, გამჭრიახობა რა ლაპარაკია?.. წარმოდგენაც არ გაქვთ, მაშინ რა გარიგებები მიდიოდა.

- ვისთან?

- იმათთან, ვინც მანდატები დახია.

- ესე იგი, ნაციონალებმა შესთავაზეს, მანდატები დაეხიათ?

- ვინც წაიკითხავს, გაიგებს… იყვნენ ძალები, რომელთა მიმართაც არსებობდა მოთხოვნა, რომ პარლამენტში არ შესულიყვნენ, მაგრამ ამაზე ბევრი ლაპარაკი არ მინდა _ აქედან ბევრი ღია პოლიტიკაში აღარაა… მაშინ ვთქვი, თუ საერთო ბოიკოტი იქნება, რა თქმა უნდა, ბოიკოტს მხარს დავუჭერ-მეთქი, მაგრამ პარლამენტში ქრისტიან-დემოკრატები შედიოდნენ, ლეიბორისტული პარტიაც და ბოიკოტს აზრი არ ჰქონდა. ასე რომ, ეს ძალიან დიდი ხნის განვლილი თემაა და აქ ლაპარაკი გამჭრიახობაზე არ არის…

- ვერ ვხვდები, გამჭრიახობაში ცუდი რა არის…

- ისეთ კონტექსტში ახსენეთ, თქვენი მხრიდან ცოტა არასერიოზულია…

- ეს თქვენი შეფასებაა… მოკლედ, ვიღაცებმა მანდატები გარკვეული თანხის სანაცვლოდ დახიეს და, საერთოდ, ამით ნაცმოძრაობამ რა მიიღო?

- ისეთი რაღაცები ვიცი, რაზეც მტკიცებულებას ვერ წამოვაყენებ, მაგრამ შემიძლია, სამი კითხვა დავსვა: 1. ვინ შევიდა გარიგებაში, რომ ოპოზიციური ერთობა დარღვეულიყო; 2. თანხა ვის გადაუხადეს და 3. ეს თანხა სად დაიკარგა?

- თანხაზე ჩემდაუნებურად „გრეჩიხა“ გამახსენდა…

- ცალსახად ვამბობ: ლევან გაჩეჩილაძე ამ თემასთან ახლოსაც არაა! პირიქით, ლევან გაჩეჩილაძე მომხრე იყო, პარლამენტში შევსულიყავით და ერთიანი ბრძოლა ყოფილიყო. გაერთიანებულ ოპოზიციას ლევან გაჩეჩილაძისთვის რომ დაეჯერებინა, ხელისუფლება 2008-ში შეიცვლებოდა, თუმცა საქმე მხოლოდ მანდატებს არ ეხება…

- მდაა… ბატონო პაატა, კითხვაზე არ მიპასუხე ანუ როცა „იმედისა“ და „იბერიას“ ინციდენტები არსებობს, ცოტა სასაცილო არაა, ნაციონალები დღეს თავისუფალ სიტყვას რომ იცავენ?

- ჯერ ერთი, „იბერიას“ დროს საჯარო პოლიტიკაში არ ვიყავი, „იმედთან“ დაკავშირებით კი საგამოძიებო კომისიის შექმნას ვითხოვდი და შეგიძლიათ, პარლამენტის ჩანაწერები ამოიღოთ და ნახოთ. მეორეც, ახლა სასაცილო არაფერია, ივანიშვილი ყველა ტელევიზიას ყიდულობს ანუ იმას აკეთებს, რისი გაკეთებაც სააკაშვილს უნდოდა და ვერ გააკეთა. ამიტომ, სიტყვის თავისუფლება ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია – ტელეკომპანიები მბლოკავენ.

- რომელმა ტელევიზიამ დაგბლოკათ?

- ორი-სამი წლის განმავლობაში ტელეკომპანია „იმედს“ ერთხელაც არ გაუშუქებივარ და რომ მოვიკითხე, რატომ-მეთქი, მითხრეს, ცენზურაა, დავითაია არ გამოაჩინოთო. 2005-2006 წლებში ნაცმოძრაობაც ასე აკეთებდა…

- სამაგიეროდ, ტელევიზიებში მწვანე აგვისტოს ომის მერე „აგენთოთ“…

- აგვისტოს ომის შემსწავლელი კომისია საჯარო იყო…

- დიახ, ვიცი, თუმცა ვიდრე წარსულს გავიხსენებთ, მითხარით, საკოორდინაციო საბჭო, რომელიც რამდენიმე პოლიტსუბიექტმა ახლახან შექმენით, სიტყვის თავისუფლებას ქუჩის აქციებით დაიცავს?

- დიახ, ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა…

- საკოორდინაციო საბჭომდე ახალი მოძრაობა საქართველოსთვის დააფუძნეთ. კითხვამ, რომელსაც დაგისვამთ, შეიძლება, კიდევ გაგაბრაზოთ, მაგრამ…

- კი არ ვბრაზდები, არამედ, ისეთ თემებზე ლაპარაკობთ, რომლებიც აქტუალური აღარაა… ჩემთან ასე საუბარი მიღებული არ არის.

- მგონი, შეურაცხყოფა არ მომიყენებია!

- პირდაპირ გეუბნებით: შეურაცხყოფა ვიგრძენი!

- ღმერთო ჩემო!.. იმ ძალებს, რომლებმაც ახალი მოძრაობა დააფუძნეთ, არ გეწყინოთ და, რეიტინგი არ გაქვთ…

- რეიტინგზე არაფერი მწყინს, რადგან საბოლოო ჯამში, არავინ იცის, რეიტინგი რა არის. საქართველოში რეიტინგი, სამწუხაროდ, ფულზეა მიბმული. ჩემზე 2006-შიც იძახდნენ, რეიტინგი არ აქვსო, მაგრამ არჩევნებში გავიმარჯვე, პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილე გავხდი და პირველი ვიყავი, ვინც ევროპაში არჩევნები მოიგო და ევროპის საბჭოში ვიცე-პრეზიდენტი გავხდი, მაგრამ ეს ჟურნალისტებმაც არ იცით, რადგან პოზიტივს კი არა, ნეგატივს უყურებთ. ამიტომ რეიტინგების თემას ცოტა ისე ვუყურებ…

- როგორ „ისე“?

- რამდენიმე მილიონი რომ მქონდეს და პოლიტიკაში ვხარჯო, ნახავთ, რა რეიტინგი მექნება. როცა პარლამენტის წევრი ვიყავი, ჩემი პიროვნული რეიტინგი ყოველთვის 45 პროცენტი იყო, მაგრამ ეს რომელმა ჟურნალისტმა გააშუქეთ?

- ბატონო პაატა, რეიტინგი სხვა რამის გამო ვახსენე. ასე რომ, კითხვას დავსვამ: არავინ მალავს რომ ქვეყანაში რუსული განწყობა გაზრდილია. ჰოდა, ახალი მოძრაობის წევრმა პოლიტიკურმა ძალებმა, რომლებიც არცთუ რეიტინგულები ხართ, რუსულ განწყობებს რა უნდა დაუპირისპიროთ ანუ საზოგადოების იმ ნაწილს, რომელიც დღესაც მოსკოვში 37 მანეთად ფრენაზე ოცნებობს, როგორ დაარწმუნებთ, რომ საქართველოს ხსნა დასავლეთია?

- როგორ და, ჩვენი განცხადებებით. ცალსახად ჩანს, რომ პრორუსული განწყობის პოლიტიკოსი არ ვარ, მაგრამ იგივე 2007-ში ბევრი ცდილობდა, დაებრალებინა… საზოგადოებას ევროპული ძალების გაერთიანების იმედი გაუჩნდა, არ ვიცი, აქედან რა გამოვა, მაგრამ ევროპის საბჭოს პოლიტიკური მრჩეველი ვარ და ჩემს საქმეს ამ ჭრილში ვაკეთებ _ „ოცნება“ იქნება თუ პრორუსული პარტია, ყოველთვის ვცდილობ, სახელმწიფო წინ წავწიო ანუ ევროსაბჭოში ხელისუფლებას არ ვაკრიტიკებ.

- რატომ?

- იცით, საქმე რაშია? რასაც ცუდს აკეთებს, ამას, რა თქმა უნდა, ღიად ვამბობ, მაგრამ როგორც პოლიტიკური მრჩეველი, მიზანმიმართულ მოქმედებას არ ვაწარმოებ, რადგან ვიზალიბერალიზაცია უნდა მიგვეღო და რასაც ამ კუთხით „ოცნება“ აკეთებდა, კი არ ვმალავდი, წარმოვაჩენდი.

- საერთოდ, საქართველოს ევროპული არჩევანი არც ნაცმოძრაობის საკუთრებაა და არც – „ოცნების“, ამ გზით, ილიასა და სულხან-საბაზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, ქვეყანამ სიარული 90-იან წლებში, ცხონებული შევარდნაძის დროს დაიწყო, მაგრამ ვიზალიბერალიზაცია ძალაში 29 მარტიდან შედის. ჰოდა, ქვეყანაში სიტყვის თავისუფლებისა თუ სასამართლოს კუთხით ისეთი რაღაცები ხდება, რომ ევროკავშირმა ეს ვიზალიბერალიზაცია შეიძლება, უკან „წაიღოს“ ანუ 2007 წლის სისხლიანი 7 ნოემბერი, თუ გახსოვთ, ნატო-ს სამიტს უსწრებდა, რომელზეც შესაძლოა, მაპ-ი მოეცათ. მოკლედ, პაატა ბატონო, არ გიჩნდებათ, განცდა, ვიღაც პროცესების იმ ჭრილში გადაყვანას ცდილობს, რომ რუსული შლეიფი ვერ მოვიცილოთ?

- რა თქმა უნდა, არიან ძალები, რომლებიც რაღაცებს ხელს უშლიან, მაგრამ როგორც პოლიტიკური მრჩეველი, ევროსაბჭოში ამაზე ლაპარაკსა და ჩემი ქვეყნისთვის პრობლემების შექმნას ხომ არ დავიწყებ? ნეგატივს ვმალავ და პოზიტივს წამოვწევ, რაც ქვეყნისთვის სწორად მიმაჩნია.

- კეთილი, მაგრამ ჩემი კითხვა ლოგიკურია თუ არა?

- დიახ, არის…

- ბატონო პაატა, ვაღიარებ: ძალიან სახელმწიფოებრივად აზროვნებთ. „ოცნებამ“ თავისთან რატომ არ დაგიძახათ?

- შემოთავაზება ოთხ თანამდებობაზე მივიღე, მაგრამ ოთხივეზე უარი ვთქვი.

- რატომ?

- რატომ და, გარკვეული რაღაცები ჩემთვის მიუღებელია.

- ნაცების მოსაზრებას იზიარებთ, რომ „ოცნება“ რუსულ ნარატივებს ატარებს? ამ შემთხვევაში, სპეცსამსახურებზე კი არა, პოლიტიკურ ხელმძღვანელობაზე გეკითხებით…

- სპეცსამსახურებზე ზეპირად ვიცი, ვინ ვინაა. აქედან გამომდინარე, შემიძლია, ვთქვა, რომ კურსის შეცვლა მიმდინარეობს, მაგრამ ეს ძალიან სერიოზული თამაშია. ეს, პირველ რიგში, აფხაზეთში რკინიგზის ამუშავებას ეხება. სხვათა შორის, თავის დროზე პარლამენტში მხოლოდ მე ვიყავი წინააღმდეგი, რომ ნაცმოძრაობას „ვე-ტე-უზე” ხელი მოეწერა, მაგრამ მაშინ ეს არ შუქდებოდა, რადგან არ აწყობდათ. ზოგი იმასაც ამბობდა, დავითაიამ რომ თქვა, მერე რაო, მაგრამ ჩემს პოზიციას ვაფიქსირებდი და ვამბობდი, ამას შემდეგ ჩვენს წინააღმდეგ გამოიყენებენ-მეთქი. ისე, „როსნეფტმა“ ფოთის ტერმინალი ისე იყიდა, რომ არ სჭირდებოდა… ეს გეგმა 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ რუსეთის უშიშროების საბჭომ შეიმუშავა, რომ ის, რაც ტანკებით არ გამოუვიდათ, ასე გამოიყვანონ. დღეს სწორედ ეს გეგმა მუშაობს და გარკვეულ შემოთავაზებებზე ამიტომაც არ დავთანხმდი. ვხედავ ადამიანებს, ვინც, ძალიან კარგად ვიცი, ვისზე და რაზეც მუშაობენ…

- მგონი, უნდა დათანხმებულიყავით, რადგან შიგნიდან შესაძლოა, უფრო დიდი წინააღმდეგობა გაგეწიათ…

- წინააღმდეგობას შიგნიდან ვუწევდი თუ არა, ამას, მარტივი მიზეზის გამო, არავინ დაიჯერებდა: იგივე კითხვები გაჩნდებოდა, რაც პარლამენტში შესვლასთან დაკავშირებით თქვენ გაქვთ. ისე, პარლამენტმა ჩემი ინიციატივით თავის დროზე აფხაზეთთან დაკავშირებით 15 რეზოლუცია მიიღო, რაც პოლიტიკას თავი რომ დავანებოთ, კარგი ჩემი პიროვნებისთვისაა, რადგან აფხაზეთიდან ვარ და ვცდილობ, რაღაც გავაკეთო, თუმცა ბევრ რაღაცაში არ დამიჯერეს. 2012 წლიდან კი პარლამენტმა აფხაზეთზე ერთი რეზოლუციაც ვერ მიიღო… (…)

აფხაზეთის ომში რიგითი მებრძოლი ვიყავი, რომელსაც ვერავინ შეამჩნევდა… ოჯახის წევრები დამიხვრიტეს და აქედან გამომდინარე, ეს ჩემი ბრძოლაა, რომელიც არც პარტიას ეხება და არც – არაფერს. ამ ბრძოლაში არ მეშინია! თბილისში უფრო დიდი ხანია ვცხოვრობ, ვიდრე აფხაზეთში ვცხოვრობდი… ამ წლების განმავლობაში თაობები შეიცვალა და ბევრმა არ იცის, 1992-93 წლებში რეალურად რა მოხდა… ვანო, დააკვირდით, ყველა პარტიის ტრაფარეტული სიტყვებია, ჩვენს ძმებთან საერთო ენა უნდა გამოვნახოთო, მაგრამ რომელ საერთო ენასა და ძმაზეა ლაპარაკი? არავინ უღრმავდება, ყველაფერ ამის უკან რა დგას. როცა თქვეს, რაღაც ახალი მოწყობა უნდა შევთავაზოთო, აფხაზებს გაეცინათ, ნორმალურად ქართველ დევნილებს არ ექცევიან და ჩვენ მოგვექცევიანო?! ისე, ყველაფერში რუსული კვალის დანახვა არ შეიძლება. ზოგან რუსულ კვალს არ ვხედავ, მაგრამ ვიცი, არის. მაგალითად, ნინო ბურჯანაძეს ძალიან ვაფასებ!

- თქვენგან ამას არ ველოდი და გული ცუდად გამიხდა!

- მომისმინეთ… ყველაზე კარგია, როცა ადამიანი ღიად ლაპარაკობს. მის პოზიციას არ ვიზიარებ, მაგრამ არ მალავს, არ მაიმუნობს და გარკვეულ ამომრჩეველზე მუშაობს, მაგრამ როცა ამბობს, ევროპისკენ მივდივარო და ამ დროს „გაზპრომი“ შემოგყავს, ეს უფრო სახიფათოდ მიმაჩნია…

- ნაციონალების რუსულ კავშირებზე ეჭვი არასოდეს გაგჩენიათ?

- ამაზე არათუ ეჭვი გამჩენია, არამედ კითხვები ღიად დავსვი… იმ საქმეებიდან, რომლებიც თავის დროზე პროკურატურაში გადავაგზავნე, ერთ-ერთი ის კითხვა იყო, რომელიც დასვით.

- ანუ?

- ხაზს ვუსვამ: მტკიცებულება არ მაქვს, მაგრამ გამოჩნდა ეჭვი, რომ ეს კავშირი რაღაც დონეზე არის და სისხლის სამართლის საქმის აღძვრა ოფიციალურად მოვითხოვე.

- რომელ წელს?

- 2008-ში.

- მას მერე ამ საკითხით აღარ დაინტერესებულხართ?

- ასჯერ და მეუბნებიან, გამოძიება მიდისო.

- ამ თემით 2012 წლის მერეც დაინტერესდით?

- დიახ და იგივე პასუხი, გამოძიება მიდისო. მოკლედ, ჩემი მოვალეობა შევასრულე – ყველაზე თემაზე კითხვა ღიად დავსვი. მეტიც, აგვისტოს ომის შემსწავლელი კომისიის დასკვნაშიც წერია, დაზვერვის დეპარტამენტის შეფმა, გელა ბეჟუაშვილმა თავის მიერ მიცემული ჩვენებით, გარკვეულ მომენტებში, გააჩინა ეჭვი, რომ ხელისუფლებაში რუსული დაზვერვის ენერგეტიკული ინტერესები იკვეთებოდაო და გამოძიება მოვითხოვო, სად იკვეთება და ამ ინტერესების უკან ვინ დგას-მეთქი. სხვათა შორის, „ქართულმა ოცნებამ“ ეს დასკვნა პარლამენტის ვებგვერდიდან გააქრო.

- სიტყვამ მოიტანა და, „ოცნება“ აგვისტოს ომის ხელახალ გამოძიებას თუ არა, შესწავლას გვპირდებოდა...

- (იღიმის) რატომ არ შეისწავლა? მართალია, ეს ძალიან დიდი და სამართლებრივი თემაა, მაგრამ „ქართულმა ოცნებამ“ დიდი შეცდომა დაუშვა, როცა გამოძიებაზე უარი თქვა. ალბათ, ომთან დაკავშირებით „ოცნების“ დაპირება გახსოვთ, აი, ხელისუფლებაში მოვალო, მაგრამ ამაზე მეცინებოდა – თითს ვერავის დააკარებდა: რაც არ არის, არ არის! გვარებს არ დავასახელებ, მაგრამ ოთხი-ხუთი ჩინოვნიკი შეიკრიბა, ჩემი კომისიის გამოკითხვები აიღო, ჩაიკეტა და ჩემს მიმართ რაღაც რომ ყოფილიყო, ყველაფერი წაიკითხა, ყველა ვიდეოს უყურა, რამდენიმე კვალიფიციური იურისტიც მიიწვია, რით შეიძლება მივედავოთო, მაგრამ თემა დახურეს!

- …ბატონო პაატა, გია ცერცვაძესთან დაკავშირებით, თქვენი აზრით, რა მოხდა?

- ეს კლასიკური ოპერაცია იყო. საერთოდ, რუსები ამ მიმართულებით მუშაობენ – 2008 წელს გამოძიება დაიწყეს და თითქმის ყველაზე ძებნა გამოაცხადეს, მაგრამ რადგან ევროსაბჭოს ფრაქციის ვიცე-პრეზიდენტი ვიყავი, გარკვეულ თემებს ერიდებოდნენ. მაგალითად, როცა მარკოვი საქართველოში არ შემოუშვეს, საქართველოს სანქციები ჩემს გამო ვერ დაუწესეს. მოკლედ, ჩემზეც სერიოზული მუშაობა იყო, რომ სერიოზული პრობლემები შეექმნათ. ამაზე არასოდეს მომიყოლია და ახლა პირველად ვამბობ – ეს ცხოვრების უსაფრთხოების საკითხებსაც ეხება. ეს გრიფით „საიდუმლოა“ და მოკლედ ვიტყვი: ქართულმა სახელმწიფომ ჩემი სიცოცხლის უსაფრთხოება ორჯერ დაიცვა.

- თქვენს სიცოცხლეს საფრთხე ვისგან ემუქრებოდა?

- რუსეთის სპეცსამსახურებისგან!

- საქართველოში?

- ერთხელ, საქართველოს ტერიტორიაზე და მეორედ, საქართველოს ტერიტორიის გარეთ, 2010-2012 წლებში.

- ამ ლოგიკით, რუსული სპეცსამსახურებისთვის დღესაც საშიში უნდა იყოთ, არა?

- კი, ეს ქართულ სპეცსამსახურებშიც იციან და გარკვეული მომენტები არის… მეტს ვერაფერს ვიტყვი…

- „გარკვეული მომენტები“ ისაა, რომ მაგალითად, თვალთვალს გრძნობთ?

- მიხეილ სააკაშვილის ხელისუფლებიდან დაწყებული, დღესაც თვალთვალის ქვეშ ვცხოვრობ!

(…)

- პოლიტიკოსები ხშირად ამბობენ, აფხაზეთში დავბრუნდებითო. ამის გჯერათ?

- ეს გულში მხვდება. სიტყვა „დავბრუნდებით“ არასოდეს გამომიყენებია და ხალხიც არ მომიტყუებია.

- ჰო, მართლა: ამას წინათ, ერთ-ერთ ინტერვიუში თქვით, აფხაზეთის დე ფაქტო მთავრობის წარმომადგენლები თბილისში საიდუმლო ვიზიტით იმყოფებოდნენო…

- ამ თემაზე ლაპარაკს ღიად ვაპირებ, თუმცა ჯერ მოვლენებს ვაკვირდები… იმ ოპერატიულმა ინფორმაციამ, რაც მივიღე, გამართლება დაიწყო.

- ეს ინფორმაციაზე რას შეეხება?

- რკინიგზას… აქ სეპარატისტული ხელისუფლებისა და „ეფბ“-ს მაღალჩინოსანი იყო ჩამოსული… შეხვედრა „ქართულ ოცნებასთან“ იყო და გარკვეული გარიგებები შედგა. არ მინდოდა, დამეჯერებინა, რომ მაგრამ მითხრეს, რომ მოქმედების გარკვეული ეტაპები იყო შემუშავებული და ეს ეტაპები ამუშავდა. როცა ამის შესახებ განვაცხადე, პრემიერი გამოვიდა და განაცხადა, გვაქვს გარკვეული შემოთავაზებები გვაქვს და არაორდინარული ნაბიჯებს გადავდგამთო ანუ პრაქტიკულად, ჩემი ეჭვი დაადასტურა. მხოლოდ ერთს ვიტყვი: „არაორდინარული ნაბიჯები“ რკინიგზის თემას უკავშირდება.

- ამ საიდუმლო შეხვედრაზე „გაზპრომზეც“ ილაპარაკეს?

- არა… ცოტა ხანს კიდევ დავაკვირდები და მერე ამ სქემაზე, რა თქმა უნდა, ღიად ვილაპარაკებ. ისე, მეორე თემა განსაკუთრებული სტატუსის მინიჭებას ეხება…

- ამაზე ზაქარია ქუცნაშვილმა უკვე განაცხადა, არა?

- დიახ, მაგრამ შეჩერდა _ რეაქციებს დააკვირდნენ…

- ბატონო პაატა, საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის ბრძოლას, დღევანდელი მოცემულობიდან გამომდინარე, აზრი აქვს?

- ვანო, ორი მომენტია… როცა ჩემი ოჯახის წევრები დახვრიტეს… არის თემები, რაზეც საჯაროდ არ ვლაპარაკობ.

- მესმის, მაგრამ მშობლები დაგიხვრიტეს?

- მშობლები არ მყავდა… ბებიასა და ბაბუას გაზრდილი ვარ… ისინი დახვრიტეს, ვინც გამზარდა… დახვრეტის ადგილს 20 წელი ვეძებდი, სხვის ოჯახს ხუთი მკვდარი დავუბრუნე და ეს ჩუმად გავაკეთე… რაც თბილისში ვცხოვრობ, გასვენებაში არ ვყოფილვარ! ერთადერთი, რისიც მშურდა, ის იყო, ახლობლები ახლობელს როგორ ასაფლავებდნენ…

- დახვრეტის ადგილს და საფლავებს მიაკვლიეთ?

- კი, მივაკვლიე… როცა აგვისტოს ომის კომისიის დასკვნა უნდა წამეკითხა და… ჩემზე შურისძიების მიზნით, დახვრეტის ადგილის და ძვლების განადგურება გადაწყვიტეს. მე, როგორც კომისიის თავმჯდომარემ დასკვნის წაკითხვა გადავდე… სხვათა შორის, ამაზე პირველად ვლაპარაკობ… ჩემი მკვდრები მოვიპარე, ეს როგორ მოვახერხე, სხვა თემაა… დამეხმარა საპატრიარქო… თითო ძვალი გავრეცხე…

(…)

- სახელმწიფო ისეთ ნაბიჯებს დგამს, რომლითაც აფხაზეთს ვუახლოვდებით?

- არა! სახელმწიფო ცდილობს, რომ გარკვეული მომენტები ერთი ხაზით შემოიტანოს – მაგალითად, სამშვიდობო მოლაპარაკება, ან ომი, მაგრამ ყველაფერი კომპლექსში უნდა მოხდეს. აფხაზეთთან მიმართებაში ჩემი გეგმა მაქვს, მაგრამ რაც დრო გადის, ბევრი რაღაც იცვლება და გეგმაც იცვლება… პირდაპირ გეუბნებით: ამ თემაზე კომპლექსურად არავინ მუშაობს, რადგან წამგებიანია! მე კი არ მეშინია!

- მოკლედ, აფხაზეთში ოდესმე დავბრუნდებით?

- იმედი რომ არ მქონდეს, ამ ქვეყანაში ცხოვრება, ალბათ, გამიჭირდებოდა!

- სახელმწიფო ჩინოვნიკი რომ იყოთ, ისეთ რამეს გააკეთებდით, რომ აფხაზეთს დავახლოებოდით?

- იმის ფუნდამენტს მაინც ჩავყრიდი, რომ ეს თემა ხვალ ჩემს შვილებს დაემთავრებინათ! ვანო, კიდევ ერთ ამბავს მოგიყვებით: სოჭის ოლიმპიადამდე ანქვაბმა ჩემთან, როგორც პარლამენტის თავმჯდომარის მოადგილესთან, შეხვედრა მოინდომა, მაგრამ ეს შეხვედრა არ შედგა.

- უარი თქვით?

- არა.

- აბა?

- ბერკეტები არ მაქვს და ისე რომ შევხვედროდი, მოღალატე ვიქნებოდი. ამიტომ, საქმის კურსში სახელმწიფო ჩავაყენე, მაგრამ ამ შეხვედრაზე სახელმწიფომ უარი თქვა.

- რატომ?

- არ ვიცი… იგივე კითხვა აშშ-დანაც დასვეს…

- ბატონო პაატა, თქვენს დისკრედიტაციას შეგნებულად ცდილობდნენ და ცდილობენ?

- დიახ და ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა… „ქართული ოცნების“ ერთ-ერთი მაღალჩინოსნის ნათქვამს გეტყვით, ყოველთვის გვეგონა, რომ ფულს მიხეილ სააკაშვილი გიხდიდა, მაგრამ ასე არ აღმოჩნდაო. ასე რომ ყოფილიყო, როგორ გგონიათ, ახლა თავისუფლად ვივლიდი? პაატა დავითაიაზე ერთი კომპრომატი მანახეთ! ასეთი არ არსებობს და გადაბირებაც ამიტომ ვერ ხდება. ნახეს, რომ ფულთან შეხება არასოდეს მქონია, ეს ჩემი მთავარი პრინციპია და ასეც დარჩება! ამიტომ თავისუფლად მძინავს და არაფრის ამოქექვის მეშინია! დისკრედიტაციის საკითხიც ამიტომ დგება. ადამიანები კი ყველაზე ადვილად ჭორს იჯერებენ და პოლიტიკოსი ამისათვის მზად უნდა იყოს.

- არ მგონია, მზად, ვთქვათ, პირადი ცხოვრების ამსახველი ფარული კადრების გამოქვეყნებისთვის იყოთ…

- სოფლის მეურნეობის წარმომადგენელი არ ვიყავი.

- ეს რა შუაშია?

- როგორც ყველაზე ახალგაზრდა გენერალი, ენციკლოპედიაში ვარ შესული – 28 წლის ვიყავი, როცა შევარდნაძემ გენერლობა მომანიჭა, მაგრამ პირდაპირ გენერალი კი არ გავხდი, არამედ, ყველა წოდება გავიარე და ძალიან კარგად ვიცი, სისტემა მხოლოდ საქართველოში კი არა, აშშ-ში, ბელარუსსა თუ რუსეთში როგორ მუშაობს. მაგალითად, როგორ ჩაწერა პუტინმა გენპროკურორი სკურატოვი და ეს ჩანაწერი ელცინს „დაუდო“. მოკლედ, როცა ეს ვიცი, ჩარჩოებით ცხოვრება ცხოვრების სტილად მექცა. ნაცების სპეცსამსახურის ყოფილმა თანამშრომლებმა მითხრეს, ვერასოდეს ჩაგწერეთო.

- ანუ, ცდილობდნენ?

- კი და ახლაც ცდილობენ… ძიძიგურისგან განსხვავებით, მოსასმენის აღმოჩენაზე ბრიფინგი არასოდეს ჩამიტარებია. ვიცოდი, პარტიის ოფისში მოსასმენი სადაც იყო, ავდექი და იმ ადგილას ორი გოგონა დავსვი და თავის პირად ცხოვრებაზე ჭორაობდა. ორი წლის შემდეგ, ერთ-ერთ სპეცსამსახურელს ვკითხე, გოგოების ჭორაობით არ დაიღალეთ-მეთქი? სიცილით მოკვდა…

- სიტყვამ მოიტანა და როგორ ფიქრობთ, ლაშა ნაცვლიშვილი ყოფილ პრემიერს მართლა უსმენდა?

- არ გამოვრიცხავ… იმის გარდა, რომ ქართული სპეცსამსახურები ერთმანეთს წერენ, ყველაფერს კიდევ ორი სახელმწიფო იწერს!

- და ეს ორი სახელმწიფო რომელია?

- ამის თქმისგან თავს შევიკავებ…

(…)

————————-

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ლარმა კრიზისი დაძლია: მარტში კურსს 2,50-ის ნიშნულით ელოდებიან

„არანაირი პრობლემა არ არის, რომ მომდევნო თვეში კურსი ამ ნიშნულამდე გამყარდეს“

მარი ჩიტაია

მარტში, დიდი ალბათობით, ლარის გამყარების ტემპი დაჩქარდება. როგორც სპეციალისტები ვარაუდობენ, კურსი სავარაუდოდ, 2,50-ის ფარგლებში დაფიქსირდება. “ბლუმბერგის” პლატფორმაზე ლარის გამყარების ტენდენცია თვენახევრის წინ დაიწყო და სხვადასხვა ამპლიტუდით დღემდე გრძელდება. 5 იანვარს კურსი 1 დოლარი 2,76 ლარი ღირდა, ამჟამად 2,63-ის ფარგლებშია.

ჯერ კიდევ დეკემბერში ყველა საუბრობდა, რომ ლარს იანვარ-თებერვალში ძალიან გაუჭირდებოდა. როგორც აღმოჩნდა, სრულიად საწინააღმდეგო მოვლენები განვითარდა და გამყარების ტემპი მომდევნო თვეს უფრო დაჩქარდება. მარტში ლარზე მოთხოვნა ტრადიციულად მატულობს, ექსპორტი და ფულადი გზავნილები აქტიურდება, რაც კურსს სასიკეთოდ დაეტყობა. თუ გავითვალისწინებთ იმასაც, რომ 2017 ბიუჯეტი 2,50 კურსზეა გათვლილი, საკმაოდ მყარი არგუმენტი გვაქვს საამისოდ, რომ მარტში კურსი კიდევ რამდენიმე პუნქტით გამყარდეს.

ლარის კურსთან დაკავშირებით ეროვნული ბანკი კვლავ დუმილის პოზიციას არჩევს. ბანკების ასოციაციაში კი მიიჩნევენ, რომ ლარის გამყარების ტენდენცია გაგრძელდება, რამდენადაც კრიზისული სიტუაცია ლარმა დაძლია. ორგანიზაციის აღმასრულებელი დირექტორის გიორგი ცუცქირიძის შეფასებითაც, დღეს ფინანსური სტაბილურობა მიღწეულია.

“წლის ბოლოდან მოყოლებული ნეგატიური ტრენდი, პრაქტიკულად, დაძლეულია. საერთაშორისო ეკონომიკური კონიუნქტურა და ფუნდამენტური ფაქტორები გაუმჯობესებულია. ლარის კურსის გამყარებაზე ასევე დადებითად მოქმედებს, როგორც ბიუჯეტის შემოსავლებისა და ხარჯების დაბალანსება, ასევე ეროვნული ბანკის მიერ გატარებული მონეტარული პოლიტიკა. რაც შეეხება ლარის შემდგომ გამყარებას. აქ ჩვენ უნდა ამოვიდეთ არა კურსის რომელიღაც ნიშნულის მიღწევის იდეაფიქსიდან და დავიწყოთ მსჯელობა, თუ რა ნიშნულია ყველაზე ოპტიმალური, მაგალითად, ავიღოთ სწორება 2.20 ნიშნულზე, არამედ უნდა გადავიდეთ ეფექტური გაცვლითი კურსის სტრატეგიაზე. იგი განისაზღვრება ლარის ქცევით ძირითადი სავაჭრო პარტნიორი ქვეყნების ვალუტების მიმართ”, – ამბობს გიორგი ცუცქირიძე.

სპეციალისტთა შეფასებით, ლარის გამყარება დამოკიდებულია იმაზე, თუ რა მიდგომა ექნება სებ-ს რეფინანსირების სესხებთან დაკავშირებით. თსუ-ს პროფესორი დავით ასლანიშვილი ეროვნულ ბანკს მოუწოდებს, რომ შეცვალოს პოლიტიკა და მოკლევადიანი რეფინანსირების თანხა გონივრულ საზღვრებში მოაქციოს.

“ლარმა გეზი გამყარებისკენ აიღო და ახლა მთავარია, ტენდენცია შენარჩუნდეს. მნიშვნელოვანი ფაქტორია მოკლევადიანი რეფინანსირების თანხის გონივრულ მაჩვენებლამდე დაყვანა. საინტერესო ინსტრუმენტია და დასაშვებ დონეზე უნდა მოხდეს მისი გამოყენება. საერთაშორისოდ აღებული სტანდარტით, რეფინანსირების თანხის მოცულობა 200-250 მლნ-ის ფარგლებს არ უნდა აღემატებოდეს, მაგრამ ამ მაჩვენებლს 4-ჯერ აჭარბებს. ბოლო სამი კვირაა მცირდება რეფინანსირების სესხების მოცულობა და ლარიც მყარდება. მოვუწოდებ ეროვნულ ბანკს, რომ რეფინანსირების აუქციონის შედეგები ტექსტურად გამოაქვეყნოს საიტზე, როგორც ეს ხდებოდა 2016 წლის ივლისამდე, და ნუ იფარგლება ინფორმაციის გადამალვით ექსელის ფაილებში. კარგი იქნება მეტი ტრანსფერენტულობის შეტანა “ბლუმბერგის” აუქციონში. სასურველია, რომ ინტერნეტში კონკრეტული ინფორმაციის გამოქვეყნება აღდგეს და მკვლევარებისთვისაც ანალიზის მეტი შესაძლებლობა გაჩნდება”, – აცხადებს დავით ასლანიშვილი და დასძენს, რომ არანაირი პრობლემა არაა, მომდევნო თვეში კურსი 2,50 ნიშნულამდე დასტაბილურდეს.

“2015 წლის ნოემბერში, როცა რეფინანსირების სესხის მოცულობა 1,1 მლრდ-ს აღწევდა, 4 თვეში 200 მლნ ლარამდე ჩამოიყვანეს. მაშინ მკვეთრად გამყარდა ლარი. ამ მაჩვენებელს დაუბრუნონ რეფინანსირების სესხი და კურსი თავისუფლად გამყარდება. შეწყვიტონ თამაში, თუ რომელიმე ბანკს ლიკვიდობის პრობლემა აქვს, სხვა ღონისძიებებით უმკურნალონ”, – დასძენს დავით ასლანიშვილი.

მოლოდინს, რომ გაზაფხულიდან კურსი საგრძნობლად გამყარდება, აფბა-ს ანალიტიკოსი ანდრია გვიდიანიც იზიარებს. მისი ვარაუდით, ამ მხრივ დადებით გავლენას ტურისტული სეზონი მოახდენს.

“ინვესტიციების თვალსაზრისით რა მდგომარეობა გვექნება, რთულია წინასწარ თქმა. რაც შეეხება გამყარების ტენდენციას, სხვადასხვა ფაქტორითაა განპირობებული. ფსიქოლოგიური ფაქტორი მოიხსნა. ხალხში არასტაბილურობის განცდა აღარ არის და ამანაც გამოიწვია ლარის სტაბილურობა. გარდა ამისა, ექსპორტიც გაზრდილია, რამაც კურსზე დადებითად იმოქმედა. ტენდენცია თუ გაგრძელდება, ცხადია, კურსის გამყარებაც საგრძნობლად დაჩქარდება. სავალუტო კურსის 2,50-მდე შემცირება მაკროეკონომიკურ მაჩვენებლზებზეა დამოკიდებული. საშუალოვადიან პერიოდში მეტ პოზიტივს ველოდები. მაგალითად, ზაფხულში ტურისტული სეზონი თუ იქნება აქტიური, ერთ-ერთი მთავარი გამომწვევი ფაქტორი გახდება, რომ კურსი კიდევ უფრო გამყარდეს”, – აცხადებს ანდრია გვიდიანი.

განსხვავებული მსოაზრებისაა ექსპერტი მიხეილ თოქმაზიშვილი, რომელიც სავალუტო რყევას არ გამორიცხავს. “კურსის სტაბილურობა დიდწილად დაკავშირებულია ეროვნული ბანკის გადაწყვეტილებებზე. თუ იქნება მოთხოვნა დოლარზე, სებ-ი თავის რეზერვებს გამოიყენებს. მკვეთრი გაუფასურება არ იქნება მოსალოდნელი, მაგრამ არც პირიქით ველოდები. ვფიქრობ, მერყევი კურსი გვექნება. მოხმარება შემცირებულია და ამან იმპორტზე იქონია გავლენა. ამ ეტაპზე ლარზე ნაკლები წნეხია და ეს კურსს აბალანსებს”, – განმარტავს მიხეილ თოქმაზიშვილი.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ხალხის კრიზისიდან გამოყვანას 5 წელი მაინც დასჭირდება

„არსებობენ ადამიანები, რომლებიც, უსახსრობის გამო, დღეში 3 ლარის პროდუქტსაც კი ვერ ყიდულობენ“

ნათია ლომიძე

საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობისთვის სოციალური ფონი დღითი დღე უარესდება. მათ პირველადი მოხმარების პროდუქტის შეძენაც უჭირთ. სპეციალისტები აცხადებენ, რომ ბოლო წლების სტატისტიკის მიხედვით, ქვეყანაში ყველანაირი წარმოება შემცირებულია. იმისათვის, რომ ხალხის მდგომარეობა გამოსწორდეს და მათ შეძლონ გაზარდონ მოხმარება სხვადასხვა პროდუქტზე 4-5 წელია საჭირო. ესეც იმ შემთხვევაში, თუკი 2017 წლიდან დაიწყება ვითარების გაუმჯობესებაზე ზრუნვა.

რეალურად კი ამ საქმის მოგვარებას და საქართველოს მოსახლეობის სოციალური ფონის გაუმჯობესებას, უფრო მეტი დრო დასჭირდება. ამის მთავარი მიზეზი კი მთავრობის უმოქმედობაა. მათგან არ იკვეთება ნიშნები, რომ სოციალური მდგომარეობის გაუმჯობესებისთვის პირველი ნაბიჯი გადადგმულია.

სოფლის მეურნეობის მეცნიერებათა აკადემიის წევრი, პროფესორი პაატა კოღუაშვილი “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას აცხადებს, რომ მოსახლეობის სოციალური ფონის დამძიმების ერთ-ერთი მიზეზი მთავრობის მხრიდან ხალხისადმი არაკვალიფიციური დამოკიდებულებაა. ქვეყანაში რომ სოციალური მდგომარეობა გამოსწორდეს, საჭიროა წარმოების ამოქმედება. „ბოლო 5 წლის მონაცემების მიხედვით, ქვეყანაში ყველანაირი წარმოება შემცირებულია. როდესაც ასეთი მდგომარეობაა, რასაკვირველია, მოსახლეობის კეთილდღეობაც ეცემა. ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, რომ მთავრობისათვის ხალხის გაჭირვება საზრუნავი კი არა, პირიქით, ზედმეტი ტვირთია. ისინი პრობლემებს გაურბიან.

არ შეიძლება ქვეყანა წარმოების გარეშე არსებობდეს. ჩვენი ქვეყანა დაფუძნებულია ყიდვა-გაყიდვით მიღებულ შემოსავალზე, რომელიც მთლიანად საბანკო ვალდებულებებში მიდის. მთავრობამ უნდა შეიმუშავოს მოკლევადიანი, ანუ 3-წლიანი, საშუალოვადიანი – 5-10-წლიანი და გრძელვადიანი გეგმები. პირველ რიგში რა საკითხებიც გვაქვს გადასაჭრელი ეს უნდა განისაზღვროს.

უპირველეს ყოვლისა, მოსახლეობის სურსათით უზრუნველყოფა უნდა მოხერხდეს. ასევე უნდა მოგვარდეს მიწის პრობლემა, რომელსაც უცხოელებზე ასხვისებენ, რაც ჩვენ მდგომარეობაში მყოფი ქვეყნისთვის ყოვლად დაუშვებელია. წინააღმდეგ შემთხვევაში, უნდა გადადგეს ეს მთავრობა და ახალმა გუნდმა უმოკლეს პერიოდში (2-3 წელში), გადადგას ამ თვალსაზრისით რეალური ნაბიჯები. ადამიანები, ისევე როგორც სახელმწიფოები, ორი მეთოდით არსებობენ: კორუფციული და მატერიალური წარმოების განვითარებით. ჩვენ ისევ იმ ძველ კორუფციულ გზას ვადგავართ და ეს არის ტრაგედია. საქართველოს პარლამენტში რამდენიმე განათლებული და ნიჭიერი ახალგაზრდაა, თუმცა ისინი, სამწუხაროდ, დათრგუნულნი არიან და პარტიული დისციპლინის გამო ვერ იღებენ ხმას, ვერ საუბრობენ რეალურ პრობლემებზე. საჭიროა ხალხმა ხმა აიმაღლოს და მივიღოთ ისეთი სისტემა, მმართველი ხალხი იქნება. მაშინ ნამდვილად შეიცვლება ჩვენ ქვეყანაში მდგომარეობა”, – აღნიშნა “ბიზნეს-რეზონანსთან” კოღუაშვილმა.

სოციალური სფეროს ექსპერტი, ასოცირებული პროფესორი პაატა აროშიძე, “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას აღნისნავს, რომ ქვეყანაში მძიმე სოციალური მდგომარეობის მიზეზი ფასების ზრდაა, რაც ნავთობზე აქციზის გადასახადის გაზრდას უკავშირდება. მდგომარეობის გაუმჯობესებისათვის საჭიროა სახელმწიფო ირიბი მეთოდებით ჩაერთოს ბიზნესში და შექმნას პირობები დაქირავებულთათვის. თუკი დროული რეაგირება არ მოხდა, ქვეყანა ამ მდგომარეობიდან კიდევ დიდხანს ვერ გამოვა.

“აუცილებელია საშუალო და დაბალი შემოსავლის ადამიანებმა (რომელებიც საქართველოს მოსახლეობის ნახევარზე მეტს შეადგენს), შეძლონ პირველადი მოთხოვნის პროდუქტების შეძენა. მთავრობის როლი მდგომარეობს იმაში, რომ სოციალური ფონი გააუმჯობესოს. სახელმწიფოს ირიბი მეთოდებით შეუძლია ჩაერთოს ბიზნესში და შექმნას პირობები დაქირავებულთათვის.

სოციალური ფონის გაუმჯობესება ხელისუფლების უპირველესი საზრუნავი უნდა იყოს. გასაგებია, რომ კონკრეტული ნაბიჯების გადადგმა, შიგა ფაქტორებთან ერთად, გარე ფაქტორებზეც არის დამოკიდებული. ისეთ სიტუაციაში, როგორშიც ჩვენი ქვეყნის მოსახლეობა იმყოფება გადასახადების გაზრდა, კიდევ ერთი დამატებითი წნეხია მოსახლეობაზე. არსებობენ ისეთი ადამიანები, რომლებიც უსახსრობის გამო, დღეში 3 ლარის პროდუქტსაც კი ვერ ყიდულობენ. ასევე პენსიონერები, რომლებიც თავიანთი პენსიის 2/3-ს მედიკამენტებზე, დანარჩენს კი კომუნალურ გადასახადებზე ხარჯავენ. მე მაქვს კითხვა, რით იარსებონ ასეთმა ადამიანებმა, როდესაც პურის ფულიც კი არ რჩებათ, თავიანთი ფინანსური ვალდებულებების შემდეგ? ეს ტრაგედიაა ქვეყნისთვის და მეტი არაფერი. პირველ რიგში, ხელისუფლებამ ამ კატეგორიას უნდა მიხედოს, რომ შეძლოს მოსახლეობის უკიდურესი გაჭირვებიდან გამოყვანა. თუ ასეთი ტემპი შენარჩუნდა, სახელმწიფო კიდევ დიდხანს ვერ შეძლებს სიღატაკის ზღვარზე მყოფი მოსახლეობის რაოდენობის შემცირებას და მათთვის ცხოვრების პირობების გაუმჯობესებას”, – განუცხადა “ბიზნეს-რეზონანსს” პაატა აროშიძემ.

სოციალურად მძიმე მდგომარეობაში მყოფი ადამიანების “ბიზნეს-რეზონანთან” ამბობენ, რომ დახმარების ნაცვლად, ზეწოლას გრძნობენ, რაც პირველადი მოხმარების საქონლის მკვეთრად გაძვირებით გამოიხატება. ერთ-ერთი მათგანი, თამარ იორამაშვილი აცხადებს, რომ მისი შემოსავალი მხოლო პენსიაა, რასაც მედიკამენტებსა და კომუნალურების გადახდას ახმარს. დიდი ხანია საკვები რაციონიდან, ხორცი, ხილი და ტკბილეული ამოიღო. ძირითად საკკვებ პროდუქტებად პური და კარტოფილი რჩება.

“არ ვიცი როგორ ვარსებობთ ისეთ გარემოში. საჭმლის ყიდვის საშუალება არ გვაქვს. პენსიონერი ვარ და იმის საშუალება არ გამაჩნია, რომ ორ თვეში ერთხელ ხორცი, ხილი ან ტკბილეული ვიყიდო. ჩემი კვების რაციონი პურსა და კარტოფილს მოიცავს. პენსიის დიდი ნაწილი მედიკამენტებში მიდის. დანარჩენით კი კომუნალურებს ვიხდი და საარსებოდ მინიმალურ საკვებს ვყიდულობ”, – აღნიშნა “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას პენსიონერმა თამარ იორამაშვილმა.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ალექსანდრე ანქვაბმა ფსოუ გადმოკვეთა და აფხაზეთში ხელისუფლების შეცვლას აპირებს //

„გუდაუთაში მას დიდი კლანი ჰყავს, სარგებლობს იმაზე დიდი ავტორიტეტით, ვიდრე რაულ ხაჯიმბა“

ნინო ომანაძე

დე ფაქტო აფხაზეთის რესპუბლიკაში წინასაარჩევნო ვნებათაღელვა პიკს აღწევს, 10 თებერვალს აფხაზეთის ცსკო-მ საინიციატივო ჯგუფებისა და პარტიების მიერ წარდგენილი კანდიდატების რეგისტრაცია დაასრულა, როგორც ცნობილია, დე ფაქტო რესპუბლიკის “საპარლამენტო” არჩევნები 2017 წლის 12 მარტსაა დანიშნული.

როგორც აფხაზური მედია იუწყება, 2017 წლის “საპარლამენტო არჩევნები ბევრად საინტერესო და კონკურენტული იქნება, ვიდრე წინა არჩევნები 30 იანვარს, ალექსანდრე ანქვაბის მომხრეთა საინიციატივო ჯგუფი ცესკო-ში ოფიციალურად დარეგისტრირდა და “ყოფილი პრეზიდენტი” სოხუმის #3 ოლქში დეპუტატობის კანდიდატად წარადგინა.

ყოფილი “პრეზიდენტის” ალექსანდრე ანქვაბის მონაწილეობა “არჩევნებს” სიმწვავეს ნამდვილად შესძენს, თუ გავითვალისწინებთ იმასაც, რომ აფხაზეთის ოპოზიციის ძირითად ბირთვს ანქვაბის გუნდის ყოფილი ჩინოვნიკები და მისი პოლიტიკის მხარდამჭერი აქტივისტები შეადგენენ.

ალექსანდრე ანქვაბი 2011 წლის მაისში აირჩიეს აფხაზეთის “პრეზიდენტად”. მან ამ თანამდებობაზე საქმიანობა ვადამდე ერთი წლით ადრე შეწყვიტა, 2014 წლის 27 მაისს, მრავალათასიანი მიტინგის ზეწოლით, რომელიც პრეზიდენტის სასახლეზე შტურმში გადაიზარდა, ანქვაბი იძულებული გახადა გუდაუთის რუსული სამხედრო ბაზისთვის შეეფარებინა თავი და რამდენიმე დღეში ოფიციალურად გაეკეთებინა განცხადება, გადადგომის თაობაზე.

აფხაზი ჟურნალისტი ინალ ხაშიგი წერს, რომ ანქვაბი აფხაზური პოლიტიკიდან არასდროს წასულა და მოსკოვიდან ცდილობდა სიტუაციის კონტროლს.

“თავიდან, როგორც ყოველთვის, იყო სიტყვა. დედების ჯგუფმა, რომელთა შვილებმაც სამშობლოსთვის თავი დადეს, აფხაზეთის ყოფილ პრეზიდენტს დაბრუნება და საპარლამენტო არჩევნებში მონაწილეობის მიღება სთხოვეს. შემდეგ მათ შეუერთდნენ შემოქმედებითი და სამეცნიერო ინტელიგენციის ჯგუფებიც. ის მოსკოვში იმყოფებოდა, მაგრამ ეჭვგარეშეა, რომ აფხაზეთის შიდა ვითარებაზე გავლენის მოხდენას ისევ აგრძელებდა. ანქვაბის დიდი წვლილია ოპოზიციურ ძალთა ბლოკის აქტივობაში, რომელიც ბოლო ორი წელი დაუღალავად მოითხოვდა რაულ ხაჯიმბას გადადგომას.

თუმცა, ალექსანდრ ზოლოტინსკოვიჩმა უნდა გაითვალისწინოს, რომ 2016 წლის 15 დეკემბერს ხელისუფლებასა და ოპოზიციასთან მიღწეული შეთანხების შემდეგ, ოპოზიციას წინ ყურების შანსები გაუჩნდა”, – წერს აფხაზი ჟურნალისტი.

„ეს ანქვაბის პირადი საქმეა, თუ ხალხი აირჩევს და გახდება რჩეული, არა მგონია, ის ყველაზე უარესი დეპუტატი იყოს პარლამენტში”, – ასე გამოეხმაურა ანქვაბის პარლამენტარობის სურვილს ოპოზიციური პარტია “ამცახარას” ერთ-ერთი ლიდერი რამაზ ჯაპუა, რომელიც 2016 წლის დეკემბრის მოვლენების მთავარი გმირი იყო.

აფხაზური მედია და სოციალური ქსელები აქტიურად განიხილავენ ყოფილი “პრეზიდენტის” აფხაზეთში დაბრუნების და არჩევნებში მონაწილეობის საკითხს, როგორც აფხაზური მედია იუწყება, 12 თებერვალს, საღამოს 7 საათზე, ალექსანდრე ანქვაბმა თავის მომხრეებთან ერთად რუსეთ-აფხაზეთის საზღვარი “ფსოუზე” გადმოკვეთა და სახლისკენ გაემართა, სადაც მას მრავალრიცხოვანი მომხრეები დახვდნენ.

აფხაზური მედიის ინფორმაციით, ალექსანდრე ანქვაბი სამმა საინიციატივო ჯუფმა წარადგინა ცესკო-ში, თუმცა, ანქვაბი, კენჭისყრას ქალაქ გუდაუთის #18 საარჩევნო უბანზე აპირებს.

“ყოფილი პრეზიდენტის” პარალელურად აფხაზეთში ოპოზიციური პარტია “ამცახარა” გააქტიურდა, 10 თებერვალს სოხუმში პარტიის საგანგებო შეხვედრა შედგა, რომელზეც მოახლოებული “საპარლამენტო” არჩევნები განიხილეს.

“ამცახარას” ლიდერების განცხადებით, პარლამენტმა ცსკო-ს წევრობაზე უარი უთხრა ოპოზიციის მიერ წარდგენილ კანდიდატს ისიდორა დოჩიას, რამაც პარტიის წევრების მწვავე რაექცია გამოიწვია.

“ამცახარას” ლიდერ ალხასა კვიცინიას განცხადებით, ხელისუფლება არ ასრულებს 15 დეკემბრის შეთანხმებას და ოპოზიციის მიერ წარდგენილ კანდიდატებს ბლოკირებას უკეთებს.

“ხელისუფლება ბლოკირებას უკეთებს ოპოზიციური ბლოკის წინადადებებს, რომელიც 2016 წლის 15 დეკემბრის შეხვედრაზე იქნა მიღწეული, ეს ეხება საკონსტიტუციო სასამართლოსაც, სადაც ხელისუფლებამ არ დაამტკიცა ჩვენი კანდიდატი, მეორე კანდიდატურა კი ამ დრომდე განხილვის პროცესშია. ეს ის შემთხვევაა, როცა კომპრომისის მიუხედავად, ხელისუფლება იგნორირებას უკეთებს ოპოზიციასთან მიღწეულ შეთანხმებებს”, – განაცხადა კვიცინიამ.

გამოცემა “აპსნიპრესი”ინფორმაციით, “ამცახარას” ლიდერები შეთანხმდნენ, რომ 14 თებერვალს გაერთიანებულ კრებას ჩაატარებენ, სადაც ოპოზიციური ძალების ბლოკის ლიდერებიც მიიღებენ მონაწილეობას.

აფხაზი და რუსი პოლიტიკური ექსპერტები აფხაზეთის “საპარლამენტო არჩევნებში” ოპოზიციის გამარჯვებას არ გამორიცხავენ, თუ გავითვალისწინებთ იმასაც, რომ “პარლამენტში” ოპოზიციური ძალის გამარჯვების შემთხვევაში “პრეზიდენტი” რაულ ხაჯიმბა ოპოზიციის მიერ დაკომპლექტებული “მთავრობის” ანაბარა დარჩება, რთული წარმოსადგენი არ უნდა იყოს, რატომ ცდილობს “წინასაარჩევნოდ” აფხაზეთის “პრეზიდენტი” მასმედიის და ინტერნეტ სივრცის მკაცრ რეგულაციებში მოქცევას.

———–

“რეზონანსი” პოლიტოლოგ მამუკა არეშიძეს ესაუბრა, რომელმაც აფხაზეთში ოპოზიციის გამარჯვება არ გამორიცხა.

„აფხაზეთში საპარლამენტო არჩევნებში ინდივიდუალური მიდგომები უფრო გაიმარჯვებს, ვიდრე პოლიტიკური, იქ პიროვნებები და მათი ავტორიტეტი წყვეტს ყველაფერს, არავინ კითხულობს პარტიების საარჩევნო პროგრამებს და პრიორიტეტებს. თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ ანქვაბი ამ ეტაპზე “ამცახარას” კანდიდატი არაა და დამოუკიდებელ დეპუტატად იყრის კენჭს, უნდა ვივარაუდოთ, რომ მისი დასაყრდენი იქნება ის კლანი, რომელსაც ის წარმოადგენს. როგორც ცნობილია, ის გუდაუთაში იყრის კენჭს, გუდაუთაში მას დიდი კლანი ჰყავს, სარგებლობს იმაზე დიდი ავტორიტეტით, ვიდრე ხაჯიმბაა, თუმცა, არის ერთი მაგრამ, არ ვიცი რამდენად აქვს მას დალაგებული ურთიერთობები რუსეთთან.

სულ მახსენდება 2011 წელი ცხინვალის “საპრეზიდენტო” არჩევნები, როცა ჯამბულატ თადეევმა ვერ მოახერხა რუსეთის მხარდაჭერის მოპოვება, მაგრამ არც მოსკოვს გაატანინა თავისი და საბოლოოდ პარიტეტული ფიგურა – ლეონიდ თიბილოვი შეირჩა. ალექსანდრე ანქვაბის ფიგურა თადეევზე უფრო ავტორიტეტული და გავლენიანია მოსკოვში, ის იმ დონის პოლიტიკოსია, რომელიც მოსკოვის გარკვეული გარანტიების გარეშე არ ჩავიდოდა აფხაზეთში.

რაულ ხაჯიმბასთვის ალექსანდრე ანქვაბის გამოჩენა იყო უსიამოვნო, ვინაიდან ის მისთვის აშკარა კონკურენტია, რაც შეეხება “ამცახარას”, მას აქვს გამარჯვების დიდი შანსი, თუმცა, მათ უკვე გასვრილი აქვთ ხელები, მათი ავტორიტეტი ძალიან შეირყა 2016 წლის დეკემბრის “შეთანხმების” გამო, ამ ეტაპზე შეიძლება უხარიათ კიდეც, რომ ხელისუფლებამ მათი ყველა მოთხოვნა არ შეასრულა და “გადააგდო”, ამით შეძლებენ სპეკულირებას და ხალხისთვის იმის ახსნას, რომ ის “შეთანხმება” არეულობის თავიდან ასაცილებლად მიიღეს, მაგრამ “ხელისუფლებამ” მათ და ხალხსაც უღალატა”, – განაცხადა მამუკა არეშიძემ.

„რეზონანსი“, 14 თებერვალი, 2017 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ქართველები არ მისცემენ ხმას რაულ ხაჯიმბას პარტიას, ხაჯიმბას დასაყრდენს წარმოადგენს მისი კლანი და სომხური მოსახლეობა“

ნინო ომანაძე

“ხაჯიმბას დასაყრდენს წარმოადგენს მხოლოდ მისი კლანი და სომხური მოსახლეობა, რომლებიც ცდილობენ სათავისოდ ევაჭრონ “პრეზიდენტს” და მიიღონ ის სიკეთეები, რაც სურთ. “ერთადერთი დაპირება, რაც ხაჯიმბამ აფხაზებს შეუსრულა, არის ის, რომ ქართველებს მოქალაქეობა წაართვა, მხოლოდ 600-მდე ქართველს აქვს აფხაზური პასპორტი და დარწმუნებული ვარ, ისინიც არ მისცემენ მის პარტიას ხმას”, – განაცხადა “რეზონანსთან” ინტერვიუში მამუკა არეშიძემ აფხაზეთში საპარლამენტო “არჩევნებთან” დაკავშირებით.

- ოპოზიციის გამარჯვების შემთხვევაში, შეექმნება თუ არა მართვის პრობლემა რაულ ხაჯიმბას?

- რაულ ხაჯიმბას მდგომარეობა ისედაც რთულია, ის ერთადერთი “პრეზიდენტია”, რომელიც ასე ღიად ატარებს რუსულ პოლიტიკას, წინა “ლიდერები” ამის დაფარვას ცდილობდნენ და ხალხს ილუზიას მაინც უქმნიდნენ, რომ აფხაზეთი დამოუკიდებელია. ხაჯიმბა რუსულ ძალასთან ღიად ასოცირდება და არც უარყოფს ამას, ეს მიმართულება პოპულარული არაა აფხაზეთში, იქ პროაფხაზ ლიდერებს უფრო ემხრობიან.

ოპოზიციის გამარჯვების დროს მას დიდი პრობლემები შეექმნება, თუმცა, რომც დამარცხდნენ, მაინც შეუქმნიან პრობლემას, ვინაიდან ისინი არ მიიღებენ იმ შედეგს, რაც ხაჯიმბასთვის სასარგებლო იქნება, აქციები აუცილებლად იქნება. რაულ ხაჯიმბას დასაყრდენს წარმოადგენს მხოლოდ მისი კლანი და სომხური მოსახლეობა, რომლებიც ცდილობენ სათავისოდ ევაჭრონ “პრეზიდენტს” და მიიღონ ის სიკეთეები, რაც სურთ. ხაჯიმბას დასჭირდება დიდი ანგარიშით გამარჯვება, რომ მოახერხოს კრემლისთვის იმის დამტკიცება, რომ ხალხი უჭერს მხარს, რასაც სავარაუდოდ ვერ მიაღწევს. “ერთადერთი დაპირება, რაც ხაჯიმბამ აფხაზებს შეუსრულა, არის ის, რომ ქართველებს მოქალაქეობა წაართვა, მხოლოდ 600-მდე ქართველს აქვს აფხაზური პასპორტი და დარწმუნებული ვარ, ისინიც არ მისცემენ მის პარტიას ხმას“.