„რეზონანსი“: შეტევის ახალი პლაცდარმი თბილისზე // „ამ სარაკეტო სისტემით, რუსებს შეუძლიათ, ვოლგოგრადიდანაც მოგვწვდნენ ყოველგვარი შეტაკების გარეშე”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ირაკლი მენაღარიშვილთან: „რუსეთისგან სავიზო რეჟიმის გაუქმებას არ უნდა ველოდოთ“
„რეზონანსი“: რატომ დაუკავშირა „ოცნებამ“ ციანიდის საქმე პატრიარქს
„თუ პასუხისმგებლობის გრძნობა აქვთ, პროკურორი უნდა გადადგეს და პრემიერმა და იუსტიციის მინისტრმა პასუხი უნდა აგონ“
——
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: „მეუფე პეტრემ რაც საჯაროდ თქვა, 1992 წლიდან ვიცოდი“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: „მთავარი პროკურორი უნდა გადადგეს“ // „ვიღაცას გიორგი კვირიკაშვილის დასუსტება უნდა“ // „კიდევ ბევრი სკანდალი გველოდება“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ავთანდილ დემეტრაშვილთან: „ირაკლი კობახიძე პრეზიდენტის პირდაპირი წესით არჩევას ემხრობა“ // „საქართველოსთვის წმინდა საპარლამენტო რესპუბლიკის მოდელი სადავოდ მიმაჩნია“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „საკონსტიტუციო კომისია შეიქმნა არაფრისთვის“
——
„რეზონანსი“: გადამწყვეტი ბრძოლა „რუსთავი-2“-სთვის“ // „საქმის სირთულის გამო ტელეკომპანიის ბედს სამი მოსამართლის ნაცვლად ცხრა მოსამართლე გადაწყვეტს“
„რეზონანსი“: ხელისუფლება მიხვდა, რომ ინფლაციასთან ბრძოლა გაუჭირდება // ვახტანგ ჭარაია: ამ შემთხვევაში ფასების ნახტომისებური ზრდა მთლიანად მთავრობის ბრალია
————————
„რეზონანსი“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
შეტევის ახალი პლაცდარმი თბილისზე
„ამ სარაკეტო სისტემით, რუსებს შეუძლიათ, ვოლგოგრადიდანაც მოგვწვდნენ ყოველგვარი შეტაკების გარეშე“
ნინო ქეთელაური
(შემოკლებით)
მოსკოვმა სამხრეთ-დასავლეთ რუსეთში ახალი ოპერატიულ-ტაქტიკური სარაკეტო კომპლექსი საიდუმლოდ განათავსა, – ამის შესახებ ინფორმაციას აშშ-ის მედია ავრცელებს და აღნიშნავს, რომ ამ ნაბიჯით 1987 წელს ხელმოწერილი საშუალო და მოკლე რადიუსში მოქმედი რაკეტების ლიკვიდაციის შესახებ ხელშეკრულება დაარღვია.
ექსპერტების შეფასებით, რუსეთის ეს ქმედება ევროპაში უსაფრთხოების სურათს ცვლის, რაც საქართველოსთვისაც რისკების შემცველია.
(…)
სამხედრო ანალიტიკოსი ვახტანგ მაისაია მიიჩნევს, რომ ეს არის სერიოზული გამოწვევა, რაც ჩვენს ეროვნულ უსაფრთხოებასთანაც პირდაპირ შეხებაშია.
“როგოც ჩანს, პუტინი პირდაპირ წავიდა დარღვევაზე, საიდუმლო ვითარებაში მოახდინა ასეთი ტიპის სარაკეტო სისტემის მოდერნიზაცია (თუ ახალი ტიპის რაკეტის შექმნა, ეს ჯერ კიდევ გაურკვეველია). მათ გაზარდეს სისწრაფისა და დარტყმის ეფექტი, რამაც აშშ-ს სერიოზული შეშფოთება გამოიწვია.”ეს არის სერიოზული გამოწვევა, რუსეთი ფაქტობრივად შეტევის ტიპის შეიარაღების განთავსებაზე გადავიდა. ეს პირველ რიგში სახიფათოა იმიტომ, რომ ჩვენს ეროვნულ უსაფრთხოებასთან პირდაპირ შეხებაშია. აღნიშნული სარაკეტო სისტემით რუსებს შეუძლიათ, ვოლგოგრადიდანაც მოგვწვდნენ ყოველგვარი შეტაკების გარეშე”, – ამბობს ვახტანგ მაისაია. მისი თქმით, აღნიშული სარაკეტო სისტემის განთავსებით რადიუსი იზრდება და რუსეთს უფრო მეტი დამრტყმელი შეიარაღების პოტენციალი ექნება.
“იმისთვის, რომ ნატომ რუსული აგრესიული ქმედებები შეაჩეროს, მოუწევს უფრო მეტი ძალისხმევის მობილიზაცია, რაც ამ ეტაპზე მას უჭირს. ეს იქნება უკონტაქტო საბრძოლო მოქმედებების შემადგენელი ნაწილი და რუსეთი თავის სახმელეთო შეიარაღებული ძალების კომპონენტების ნაცვლად სარაკეტო დაშინების პოლიტიკას გამოიყენებს. სწორედ ამიტომაც იყო, რომ ნატოს გენერალურმა მდივანმა იენს სტოლტენბერგმა პირველად გამოთქვა ასეთი განსაკუთრებული შეშფოთება”, – აღნიშნავს ვახტანგ მაისაია.
პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე აცხადებს, რომ ნებისმიერ სიტუაციაში კრემლს თავისი სიმართლე აქვს და მის ამ ნაბიჯსაც თავისი წინაპირობები ჰქონდა, თუმცა, ის გადაწყვეტილებას სპონტანურად არ იღებს და ამისთვის მზადება გარკვეული ხნით ადრე დაიწყო. „ბირთვული შეიარაღების სფეროში დღეს ძალიან ცოტა კანონიღა მოქმედებს. როგორც მოსკოვი აცხადებს, ეს დარღვევა არ არის და არც მიკვირს, რადგან კრემლს ყოველთვის თავისი სიმართლე აქვს. თანაც, ასეთ გადაწყვეტილებებს სპონტანურად არ იღებენ. დონალდ ტრამპა განაცხადა, რომ რუსეთმა ყირიმი უნდა დააბრუნოს და მოსკოვმაც არ დააყოვნა. ეს არის რუსეთის დიპლომატიისთვის დამახასიათებელი პასუხი.
მოსკოვი დონალდ ტრამპის მხრიდან სულ სხვა ქმედებებს ელოდა, ამ დროს რეალობა აღმოჩნდა არა ისეთი, როგორიც რუსეთს სურდა და საპასუხოდ ეუბნება, არ გინდათ ჩემთან მეგობრობა? კი ბატონო, მაშინ მიიღებს ამას. ეს კი მხოლოდ დაძაბავს ურთიერთობას მოსკოვსა და ვაშინგტონს შორის და დონალდ ტრამპის მოწინააღმდეგეებისთვის ეს არის საჩუქარი”, – ამბობს სოსო ცინცაძე და აღნიშნავს, რომ ობამას პრეზიდენტობის პერიოდში დასავლეთის მხრიდან ძირითადად ნატო მოქმედებდა, რაზეც რუსეთი მაინცდამაინც მკვეთრად და აგრესიულად არ რეაგირებდა.
„თუმცა, დასავლეთ საზღვარზე თვითონაც აძლიერებდა თავის სამხედრო შენაერთებს. იმ დროს მოსკოვში ვარაუდობდნენ, რომ დონალდ ტრამპი ამ ყველაფერს შეაჩერებდა და უფრო თავისუფლად შეძლებდნენ საკუთარი გეგმების რეალიზაციას. მაგრამ ეს მოლოდინი არ გამართლდა და მოსკოვი სერიოზულ ბარიერებს წააწყდა. რუსეთში აანალიზებენ, რომ დონალდ ტრამპს დღითიდღე სულ უფრო უჭირს თავისი წინასაარჩევნო დაპირებების შესრულება და მოსკოვი უბრუნდება საკუთარ ძალისმიერ სტილს. მითუმეტეს, რომ რუსეთს მცირე ხნით ტაიმაუტი ჰქონდა აღებული სირიაში, სადაც მანამდე სამხედრო ქმედებებით აქტიურად იყო დაკავებული. ახლა მოსკოვმა მოიცალა უკრაინისთვის, ასევე, სამხედრო დემონსტრაციისთვის და კუნთების თამაშისთვის.
სწორედ ახლახან ვკითხულობდი ბრიტანელი გენერლის ინტერვიუს, რომელსაც შარშანდლამდე ნატოს მთავარსარდლის მოადგილის პოსტი ეკავა. მან 2016 წლის გაზაფხულზე საკმაოდ გახმაურებული წიგნი დაწერა, სახელწოდებით „2017 წელი – რუსეთთან ომი”, ანუ, მან დააანონსა, რომ 2017 წელს რუსეთთან ომი იქნება”, – ამბობს სოსო ცინცაძე.
რაც შეეხება მოსალოდნელ შედეგებს, პოლიტოლოგი აცხადებს, რომ ეს ყველაფერი ნატოს წევრ ქვეყნებში მიმდინარე არჩევნების შედეგებზე იქნება დამოკიდებული.
„მე, ისევე, როგორც ნებისმიერ რიგით ადამიანს, მსურს, რომ ეს ყველაფერი არ მივიდეს ცხელ დაპირისპირებამდე და ამას არ მოჰყვეს ბირთვული კატასტროფა, მაგრამ ჯერჯერობით ესკალაცია და სამხედრო დაპირისპირება აღმავალი ხაზით მიდის. აქ საკითხი იმაზეა, პირველი ვის უმტყუნებს ნერვები, ვაშინგტონს თუ მოსკოვს?! მაგრამ აქვე ისიც ყველამ ვიცით, რომ ვისაც ნერვები პირველი უმტყუნებს, ის უკვე წაგებულია.
აქ ბევრი რამ დამოკიდებული იქნება 2-3 თვეზე. მხედველობაში მაქვს საფრანგეთის არჩევნები, სადაც თუ პრორუსულმა ძალებმა გაიმარჯვეს, მოსკოვი უფრო თავდაჯერებული იქნება. მერე ამას მოჰყვება იტალიის არჩევნები, მერე ჰოლანდიის არჩევნები, ბოლოს დამაგვირგვინებელი იქნება შემოდგომაზე გერმანიის არჩევნები. ანუ, ნატოს რამდენიმე წევრ ქვეყანაშია არჩევნები და თითქმის ყველგან ერთმანეთს პრორუსული და ანტირუსული ძალები უპირისპირდებიან. ამიტომ ძალიან ბევრი რამ ამ არჩევნების შედეგებზე იქნება დამოკიდებული”, – ამბობს სოსო ცინცაძე.
„რეზონანსი“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
ინტერვიუ ირაკლი მენაღარიშვილთან: „რუსეთისგან სავიზო რეჟიმის გაუქმებას არ უნდა ველოდოთ“
გვანცა ღვედაშვილი
“თუ რუსეთში ვინმეს იმედი აქვს, რომ ამგვარი მიზნით საქართველოს აიძულებს, თავისი ინტერესების საწინააღმდეგო ნაბიჯი გადადგას, ვფიქრობ, მსგავს მცდელობას პერსპექტივა არ გააჩნია. ამიტომ ამ თემაზე მსჯელობა შეძლება მხოლოდ დეოკუპაციისა და ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის პროცესის კომპლექსში. ეს სულ სხვა თემაა და მისი ვიზებთან დაკავშირება უსაფუძვლოა”, – განაცხადა “რეზონანსთან საუბრისას საქართველოს საგარეო საქმეთა ყოფილმა მინისტრმა, ირაკლი მენაღარიშვილმა რუსეთის მიერ საქართველოსთვის სავიზო რეჟიმის შესაძლო გაუქმების საკითხთან დაკავშირებით.
- როგორ ფიქრობთ, უნდა ველოდოთ თუ არა რუსეთის მხრიდან სავიჟო რეჟიმის გაუქმებას?
- პირადად მე ამის დიდი იმედი არ მაქვს, რადგან უკანასკნელი კომენტარი, რომელიც ჩვენ ბატონი ლავროვისგან მოვისმინეთ, დიდი ოპტიმიზმის საფუძველს არ იძლევა. მან განაცხადა, რომ სავიზო რეჟიმის გაუქმებას დიდი და სერიოზული მუშაობა სჭირდება, რისთვისაც საჭიროა ქვეყნებს შორის ურთიერთობის უფრო მაღალი დონე, ვიდრე დღეს არსებობს. პრაქტიკულად საქართველოსთვის ვიზების მოხსნის აუცილებელ პირობად ქვეყნებს შორის დიპლომატიური ურთიერთობის აღდგენა დაასახელა. გასაგებია, რომ ეს იყო მინიშნებით, მაგრამ სხვაგვარად მისი სიტყვების გაგება შეუძლებელია. ამასთან ამ ორი საკითხის ერთმანეთთან დაკავშირირება აბსოლუტურად უსაფუძვლოა.
- რამდენად მოსალოდნელია, რომ საქართველომ გადადგას მსგავსი ნაბიჯი და რუსეთთან დიპლომატიური ურთიერთობის აღდგენაზე წავიდეს?
- მოსკოვში ძალიან კარგად იციან, რომ დიპლომატიური ურთიერთობა ჩვენ შორის რუსეთის მხრიდან სავიზო რეჟიმის შემოღების გამო არ შეწყვეტილა. როგორც იცით, რუსეთმა 2000 წელს შემოიღო სავიზო რეჟიმი ჩეჩნეთში რუსეთის მიერ სამხედრო ოპერაციის დაწყებასთან დაკავშირებით, რომლის ფორმალური საფუძველიც ანტიტერორისტული პოლიტიკის გაძლიერება იყო. რაც შეეხება დიპლომატიური ურთიერთობის გაწყვეტას, მოგეხსენებათ, რუსეთმა საქართველოს ორი ოკუპირებული ტერიტორია დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ აღიარა და საელჩოებიც გახსნა. საქართველო კი, რა თქმა უნდა, ვერ შეეგუება იმას, რომ მის ლეგიტიმურ ტერიტორიაზე რუსეთის 3 საელჩო იყოს.
ამიტომ ამ თემაზე მსჯელობა შეიძლება მხოლოდ დეოკუპაციისა და ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის პროცესის კომპლექსში. ეს სულ სხვა თემაა და მისი ვიზებთან დაკავშირება უსაფუძვლოა. თუ ვინმეს იმედი აქვს, რომ რუსეთი ამგვარი მიზნით საქართველოს აიძულებს, თავისი ინტერესების საწინააღმდეგო ნაბიჯი გადადგას, ვფიქრობ, მსგავს მცდელობას პერსპექტივა არ გააჩნია. მიმაჩნია, რომ სავიზო რეჟიმის გაუქმება რუსეთის მხრიდან იმ პირობებში, როცა საქართველოს თავად აქვს გაუქმებული, ისევ რუსეთის ინტერესებში შედის. თუ ამგვარი გაგება მოსკოვში გაიმარჯვებს, ეს პოზიტიური ნაბიჯი და მაჩვენებელი იქნება, თუ არადა, ყველაფერი დარჩება ისე, როგორც არის.
- ფიქრობთ თუ არა, რომ რუსეთის მხრიდან აღნიშნული თემატიკის წამოწევა ევროკავშირის მიერ საქართველოსთვის უვიზო რეჟიმის დაწესებას უკავშირდება?
- რა თქმა უნდა. უდავოა, რომ მოსკოვის მხრიდან ამგვარი განცხადებების გააქტიურება სპეკულაციების დონეზე ხდება, რომელიც საქართველოსა და ევროკავშირის ბოლოდროინდელ ურთიერთობას უკავშირდება.
- როგორ გგონიათ, იმ შემთხვევაში, თუ რუსეთი საქართველოს სავიზო რეჟიმს გაუუქმებს, რა შეიცვლება ჩვენთვის?
- ეს, რა თქმა უნდა, პოზიტიური იქნებოდა, რადგან საქართველოს მოქალაქეებს, რომლებსაც კონტაქტი აქვთ რუსეთში მცხოვრებ ადამიანებთან, გაუმარტივდებოდათ მიმოსვლა და ეს იქნებოდა სწორი ნაბიჯი, როგორც ჩვენ ვამბობთ. თუმცა, ამ წმინდა ჰუმანიტარულ ასპექტთან რამე პოლიტიკური ვაჭრობის მიბმა, გასაგებია, რომ წინასწარვე წაგებული თამაშია
„რეზონანსი“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
რატომ დაუკავშირა „ოცნებამ“ ციანიდის საქმე პატრიარქს
„თუ პასუხისმგებლობის გრძნობა აქვთ, პროკურორი უნდა გადადგეს და პრემიერმა და იუსტიციის მინისტრმა პასუხი უნდა აგონ“
ეკატერინე ბასილაია
“ციანიდის საქმე” უფრო და უფრო დიდი სკანდალით გრძელდება. სამდღიანი სპეკულაციების შემდეგ პროკურატურა ამტკიცებს, რომ არა თუ პატრიარქის, არამედ არც სხვა რომელიმე მაღალი იერარქიის სასულიერო პირის მოკვლა არ იგეგმებოდა, თუმცა საზოგადოების შეცდომაში შეყვანისა და დაზაფვრისთვის ბოდიშის მოხდას არ აპირებს არც პროკურატურა, არც პრემიერი, არც იუსტიციის მინისტრი და არც “ქართული ოცნების” დეპუტატები, რომლებიც ხმამაღლა ამტკიცებდნენ, რომ ქვეყანა “დიდ უბედურებას”, “ტრაგედიას” და “დესტაბილიზაციას” გადაარჩინეს.
უფრო მეტიც, “ქართული ოცნება” ამტკიცებს, რომ ერმაც და ბერმაც არასწორად გაიგო, არანაირი გაუგებრობა არ ყოფილა და “ყველა შარზეა”.
ანალიტიკოსები აცხადებენ, რომ თუ მაღალი იერარქის მკვლელობაზე არ იყო საუბარი, პრემიერის და იუსტიციის მინისტრის განცხადებები ტრაგედიაზე და გადატრიალებზე გაუგებარია, რადგან ამ სკანდალით პროკურატურისა და ხელისუფლების იმიჯთან ერთად ეკლესიის, ყველაზე მაღალი რეიტინგის მქონე ინსტიტუციის, იმიჯი დაზიანდა და ეს ძალიან სახიფათოა. „ლამის არის, მუხლმოყრით მიგვიყვანეს პრემიერთან და მადლობა გვათქმევინეს, დიდ უბედურებას გადაგვარჩინეთო და თურმე შორენას (თეთრუაშვილი) მოკვლა უნდოდათ?”, – ამბობს პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე.
ოპოზიცია ამტკიცებს, რომ ეს იყო პატრიარქის სახელით სპეკულაცია და მთავარმა პროკურორმა ირაკლი შოთაძემ პასუხისმგებლობა უნდა აიღოს.
ხელისუფლების ტერმინებით მანიპულირება
სამი დღის წინ პროკურატურამ განაცხადა, რომ მაღალი იერარქიის სასულიერო პირის მოკვლა იგეგმებოდა და ჩანთაში ციანიდით დააკავეს დეკანოზი გიორგი მამალაძე, რომელიც მიდიოდა ბერლინის კლინიკაში, სადაც პატრიარქს ოპერაციას უკეთებდნენ. პროკურატურის ბრიფინგს მოჰყვა პრემიერს განცხადება, რომ ქვეყანა დიდ უბედურებას აიცილეს თავიდან და პატრიარქთან დაცვა გაძლიერებულია, მას კი პროკურატურა ინფორმაციას აწვდის. ასევე გამოვიდა იუსტიციის მინისტრი და თქვა რომ გადავრჩით ტრაგედიას და არა მხოლოდ ეკლესიის, არამედ ქვეყნის დესტაბილიზაციას და პატრიარქი საიმედო ხელშია.
მსგავსი განცხადებები გააკეთეს “ქართული ოცნების” სხვა წევრებაც, რასაც მოჰყვა სასულიერო პირებს შორის დაპირისპირება და ურთიერთბრალდებები. ოთხშაბათს კი “რეზონანსთან” საუბრისას პროკურატურამ თქვა, რომ მათ არც პატრიარქის და არც მაღალი იერარქის მკვლელობის მომზადება არ უთქვამთ და საუბარია მხოლოდ “ერთ-ერთ პირზე პატრიარქის გარემოცვიდან”, რამაც დიდი ხმაური გამოიწვია, თუმცა სხვა მედიასაშუალებებთანაც დაადასტურა ის, რაც “რეზონანსს” უთხრა.
ვინ შეიყვანა პრემიერი შეცდომაში ე.წ. ციანიდის საქმეზე და რა საქმე აიყვანა მთავრობის მეთაურმა პირად კონტროლზე, თუ პროკურატურა უკვე ღიად აცხადებს, რომ ის არ აწარმოებს ძიებას არც პატრიარქის და არც მაღალი იერარქიის სასულიერო პირის მოწამვლის ფაქტზე?
პრემიერ-მინისტრი, რომელმაც ბერლინის კლინიკაში მყოფი პატრიარქი მოინახულა, აცხადებს, რომ მას არაფერი უთქვამს არასწორად და ე.წ. ციანიდის საქმეს “უზარმაზარი სპეკულაციათა ნაკადი მოჰყვა”. „მე ყველა დეტალს ვფლობ, როდესაც სასულიერო პირი მომწამლავი ნივთიერებით კვეთს საზღვარს და მოდის იქ, სადაც პატრიარქი იმყოფება, რა თქმა უნდა დიდი უბედურების თავიდან აცილებაზეა საუბარი, სავარაუდო მსხვერპლთა რაოდენობას და ვინაობას გამოძიება დაადგენს”, – განაცხადა გიორგი კვირიკაშვილმა.
არც იუსტიციის მინისტრმა თეა წულუკიანმა წაიღო უკან განცხადება დესტაბილიზაციისა და დიდი ტრაგედიის თავიდან აცილებაზე. იგი ამბობს, რომ არავითარ გაუგებრობას ადგილი არ აქვს და სამართალდამცველებმა ქვეყანას ტრაგედია ააცილეს.
„ქვეყანას ავაცილეთ თავიდან ტრაგედია. გამოძიება მიმდინარეობს არაერთი მიმართულებით და რამდენიმე უტყუარი ფაქტი, რომელზეც ბატონმა შოთაძემ უკვე ისაუბრა, არის სახეზე. უტყუარია ის ფაქტი, რომ პრევენციული, სამართლებრივი ღონისძიების შედეგად, ციანიდი ვერ ჩავიდა ბერლინში”, – განაცხადა თეა წულუკიანმა.
“ქართული ოცნების” დეპუტატი ზვიად ძიძიგური აცხადებს, რომ “ყველა შარზეა, რომ თურმე ხელისუფლება მოსახლეობას აპანიკებს”.
“ოპერატიული და კარგი საქმიანობა ჩაატარა ხელისუფლებამ, რაზეც მადლობა ეკუთვნის და ახლა ყველა შარზეა, რომ არიქა, ხელისუფლება რაღაცებში ერევა და მოსახლეობას აპანიკებს”, – ამბობს ზვიად ძიძიგური.
ანალიტიკოსები: „ხელისუფლება უტიფრად ამტკიცებს საპირისპიროს“
პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძის შეფასებით, მთელი ეს 3-დღიანი სპეკულაციები ამაზრზენია და ის “პრემიერის როტორიკას უკვე გონივრული ეჭვით უყურებს”. იგი თვლის, რომ “საქმის შეკერვასაც” მაღალი პროფესიონალიზმი სჭირდება და რაც ახლა ხდება “სრული ბარდაგია”. “ლამის არის, მუხლმოყრით მიგვიყვანეს პრემიერთან და მადლობა გვათქმევინეს, დიდ უბედურებას გადაგვარჩინეთო და თურმე შორენას მოკვლა უნდოდათ?” – აღნიშნავს ცინცაძე. იგი მიიჩნევს, რომ პროკურატურის მიერ დატრიალებული სკანდალით ყველა წაგებული დარჩა. ქვეყანაში ერთადერთი ავტორიტეტი ეკლესია იყო და ამ ყველაფრით ეკლესიის იმიჯი ძალიან შეირყა და “ყველაზე ცუდია”.
„ყველაზე საშიშია, როდესაც რწმენა იკარგება. ხალხს რაღაცის უნდა სწამდეს, ამ სკანდალით კი რწმენა ნელ-ნელა იკარგება”, – მიიჩნევს სოსო ცინცაძე. მისი თქმით, პროკურატურას თავიდანვე რომ ეთქვა, პატრიარქის წინააღმდეგ არ იგეგმებოდა რამე, ეს მხოლოდ მისი გარემოცვის წევრს ეხება, სასულიერო პირებს შორის ამ ბოლო სამი დღის განმავლობაში ატეხილი ურთიერთ ლანძღვას და სკანდალს არ გამოიწვევდა.
„მთავრობის ავტორიტეტი არ მადარდებს. ეკლესიის რეიტინგი უკვე დაეცა. ბინძური საცვლები პირველად საჯაროდ სინოდმა გამოფინა, როდესაც მღვდელმთავრები ერთმანეთს ლანძღავდნენ. ახლა, ამ სკანდალის შემდეგ კი თითქოს აღვირი ახსნესო და ტელევიზიაში ერთმანეთს ასწრებენ ლანძღვას. მღვდელი რომ მღვდელზე იტყვის არაკაციაო, ამის შემდეგ რა პატივი უნდა ვცე ამ ინსტიტუტს? ასეთი ღარიბი მეტყველება, უწიგნურობა და გაუნათლებლობა სამარცხვინოა. ყველაფერი ეს სამ დღეში გამოფინეს. კალისტრატე ცინცაძე ალბათ საფლავში ტრიალებს,” – მიიჩნევს სოსო ცინცაძე.
თეოლოგი ლევან აბაშიძე ამბობს, რომ პროკურატურა მაღალი იერარქიის სასულიერო პირზე საუბრობდა, პრემიერის გამოსვლაში აშკარად იგულისხმებოდა პატრიარქი და სჯობდა ეთქვათ, შევცვალეთ ვერსია, ვიდრე უტიფრად ამტკიცონ საპირისპირო.
„აშკარად ახსენეს მაღალი იერარქიის სასულიერო პირი და თუ დღეს უარყოფენ და ამბობენ არ გვიხსენებიაო, ამის დამტკიცება ადვილად შეიძლება. აშკარად შეცვალეს სიტყვები და თანაც უტიფრად ამბობენ, რომ არ შეუცვლიათ. სჯობდა ეთქვათ, შევცვალეთ ვერსია, ვიდრე უტიფრად ამტკიცონ საპირისპირო. არსებობს სამი ვერსია: ერთი, რომ მართლა იგეგმებოდა ვიღაცის მოკვლა და ერთ-ერთი ორგანიზატორი დააკავეს. მეორე ვერსიაა, რომ მას ეკლესიის წრიდან ვიღაცამ მოუწყო პროვოკაცია და მესამე ვერსიაა – ეს პროვოკაცია სახელმწიფომ გააკეთა. იმდენად დიდი სკანდალია ეს, არც ვიცი რა ვიფიქრო, – ამბობს აბაშიძე.
თეოლოგი ვლადიმერ ნარსიას თქმით, პრემიერისა და იუსტიციის მინისტრის კატეგორიული ტონით საუბარი გადატრიალებისა და დიდ უბედურების თავიდან აცილებაზე კითხვებს აჩენს: „პროკურატურამ განგვიცხადა, რომ მაღალი სასულიერო პირის მკვლელობა იყო დაგეგმილი, ეს ხომ ყველამ გავიგეთ და ახლა ტერმინებით ხდება მანიპულირება, რომ როგორმე თამასა ჩამოწიონ. ისეთი ტემპერატურა შექმნეს, რომ ამას მარტივად ვერ გააციებენ. თუ პასუხისმგებლობის გრძნობა აქვთ, პროკურორი უნდა გადადგეს და ასეთი მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესის თემაზე პრემიერმა და იუსტიციის მინისტრმა პასუხიც უნდა აგონ. თუ შორენა თეთრუაშვილზეა საუბარი, ეს საერთოდ ეკლესიაზე თავდასხმაა რატომ არის, ესეც გაუგებარია”, – აცხადებს ვლადიმერ ნარსია. იგი თვლის, რომ პატრიარქის ოპერაცია ფატალურად რომ დასრულებულიყო, პროკურატურა სკანდალურ ვერსიას, მაღალი იერარქიის სასულიერო პირის წინააღმდეგ მკვლელობის მომზადების ვერსიას, შეინარჩუნებდა და მერე რა რომ არ განხორციელდა, მოწამვლის დაგეგმვას ეკლესიაში არაერთი სასულიერო პირის დისკრედიტაცია მოჰყვებოდა.
პირველ რიგში კი ამ ადამიანების სიაში მოხვდებოდა მეუფე დიმიტრი შიოლაშვილი და მისი მხარდამჭერი ადამიანები, რადგან დაკავებული დეკანოზი გიორგი მამალაძე სწორედ მეუფე დიმიტრის გარემოცვიდანაა. ეს კი იმას გამოიწვევდა, რომ საპატრიარქო ტახტისთვის ბრძოლაში ჩამოცილებული იქნებოდა ყველაზე გავლენიანი ეპისკოპოსი. ახლა კი სიტუაცია შეიცვალა.
“თამასა ძალიან მაღლა იყო აწეული და ახლა ლაპარაკობენ, რომ შორენა თეთრუაშვილზე იყო თურმე საუბარი. იმდენად ბნელი იყოს სქემა, რომ როგორც ჩანს პროკურატურა თავიდან ვერ გაერკვა. ამის დანახვაა მთავარი. ეს მახინაცია არ უნდა დაეგეგმათ. იმ პროკურატურაში ან პრემიერთან ერთი მცოდნე კაციც რომ ყოფილიყო, მათ ურჩევდა, რომ ასეთი რადიკალური განცხადებები არ გაკეთებულიყო”, – მიიჩნევს ვლადიმერ ნარსია. მისი თქმით, პროკურატურა უკვე მერამდენედ აჩვენებს, რომ არაკვალიფიციურია და მას უნარი არ შესწევს, რაღაცეები დაასრულოს.
————————
„ახალი თაობა“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: „მეუფე პეტრემ რაც საჯაროდ თქვა, 1992 წლიდან ვიცოდი“
როგორც მთავარმა პროკურორმა განაცხადა, დეკანოზ მამალაძის დაპატიმრებასთან დაკავშირებით მის მიერ გაკეთებულ განცხადებაში არ გულისხმობდა საეკლესიო მაღალი იერარქის, მით უმეტეს, პატრიარქის მოწამვლის მცდელობას. პარლამენტის ყოფილი წევრი პეტრე მამრაძე „ახალ თაობასთან“ აცხადებს, რომ ამ ამბის საზოგადოებისთვის მიწოდების საკითხში შეცდომა იქნა დაშვებული.
- ბატონო პეტრე, თქვენ რა შთაბეჭდილება დაგრჩათ საქართველოს მთავარი პროკურორის განცხადებიდან, ვისი მკვლელობის მომზადების მცდელობაზე იყო საუბარი?
- თავიდანვე ვიფიქრე, რომ შეუძლებელი იყო, საუბარი ყოფილიყო უწმინდესის ან რომელიმე იერარქის მიმართ მკვლელობის მზადებაზე. დაკავებულმა დეკანოზმა გიორგი მამალაძემ თვითონ თქვა, რომ წარუდგინეს ბრალდება, სადაც არაფერია ნათქვამი უწმინდესზე კი არა, საერთოდ, სასულიერო პირზე.
- თუმცა, იმის გამო, რომ მთავარმა პროკურორმა საგანგებო ბრიფინგზე ძალიან მაღალი ტონით ისაუბრა, შემდეგ პრემიერ-მინისტრმა გააკეთა განცხადება, რომ ქვეყანა ძალიან დიდი რისკის ქვეშ იყო, ყველას გაუჩნდა აზრი, რომ პატრიარქის მოწამვლის მცდელობაზე საუბრობდნენ...
- ყველას გაუჩნდა აზრი, რომ პატრიარქის მოწამვლის მცდელობაზე საუბრობდნენ მთავარი პროკურორი, ხელისუფლების წარმომადგენლები – იუსტიციისა და ენერგეტიკის მინისტრები და თვით პრემიერიც კი. შემდეგ გამართულ პრესკონფერენციაზე მთავარმა პროკურორმა თქვა, რომ მას პატრიარქი არ უხსენებია. თუმცა, ისიც არ უთქვამს, რომ პატრიარქის წინააღმდეგ არ იყო მიმართული აღკვეთილი ქმედება. ამიტომ ეს იყო ბიძგი შემდეგ. ამას დაემატა ეკა ბესელიას, კახა კალაძისა და არაერთი სხვა პირის გამოსვლა.
- როდესაც პრემიერი აცხადებს, რომ მისი პირადი დაცვის წევრები საქართველოს სპეციალური დაცვის სამსახურის უფროსთან ერთად გერმანიაში გაუშვა, სადაც პატრიარქს ოპერაციას უკეთებდნენ, სხვა რა უნდა იფიქრო, თუ არა ის, რომ პატრიარქის წინააღმდეგ რაღაც იგეგმებოდა...
- მიუხედავად ამისა, მეორე დღეს ქუჩაში ბევრმა ადამიანმა მითხრა, არ გვჯერაო. ეს იყო სამარცხვინო რამ. როცა ყვიროდნენ, რომ საქართველო გადაურჩა უბედურებას, ყველამ იფიქრა, რომ ეს ეხებოდა არა მხოლოდ ეკლესიას, არამედ პატრიარქს. მათ ყველაფერი გააზვიადეს, როცა საფუძველი არ ჰქონდათ. მთავარია, რომ ბოლო 2-3 დღეში მკვეთრად გამოჩნდა, ხელისუფლების მიმართ ხალხში ნდობა არ არის.
- მეორე მხრივ, გამოჩნდა დაპირისპირება ეკლესიაში, რაც არ არის სასურველი და სახარბიელო ფაქტი...
- ვთქვათ, რა არ არის სახარბიელო. 1992 წელს, როცა სანდრო კავსაძის კომიტეტში ვმუშაობდი, შემდეგ პარლამენტის წევრი ვიყავი, შემდეგ კი – პრეზიდენტის აპარატის უფროსი, მთელი ამ ხნის განმავლობაში სულ მესმოდა (მათ შორის, სასულიერო პირებისაგან) იგივე ინფორმაცია, რაც ახლა საჯაროდ თქვა ტელევიზიით ჭყონდიდის მიტროპოლიტმა, მეუფე პეტრემ.
- შორენა თეთრუაშვილის შესახებ?
- ერთ ეპიზოდში შეიძლება, მაგრამ, მთლიანობაში – ქონებასთან დაკავშირებით.
- შეიძლება, ერთი ქალი მართავდეს რამდენიმე ათეულ ეპისკოპოსს?
- ეს ხდება მაშინ, როცა თვითონ ასე უნდათ, რომლებიც ჩართული არიან მასშტაბურ ეკონომიკურ და ფინანსურ მაქინაციებში. ეს უკვე ორგანიზებული დანაშაულია, როცა მთელი სისტემა ჩართულია, მოგებას ნახულობენ.
- ანუ მთელი ეს არმია ჩართულია კორუფციულ სქემებში?
- რატომ მთელი არმია. საუბარია რამდენიმე ადამიანზე, რომლებსაც ეძახიან „ოქროს თევზებს“. მე ვიცავ უდანაშაულობის პრეზუმფციას. მავანი იკითხავს, რა მასალები გაქვს, ამას რომ ამბობო.
- თვით საპატრიარქოდან თუ გაქვთ რაიმე ინფორმაცია?
- ყოველთვის მქონდა ინფორმაცია შიგნიდან.
- საპატრიარქოდან?
_ დიახ. მათ შორის შემიძლია დავასახელო დეკანოზი ბასილ კობახიძე, რომელიც უწმინდესმა სრულიად ახალგაზრდა კაცი დააწინაურა, მაღალი თანამდებობები ჰქონდა. შემდეგ ევროპაში მოღვაწეობდა. ბასილ კობახიძემ ყველაფერი გამოაქვეყნა. ეს ემთხვეოდა იმას, რასაც სხვებიც მეუბნებოდნენ შეხვედრებზე. ბასილ კობახიძეს რომ ვკითხე, მითხრა, რომ დაწერა ის, რაც მან იცოდა. ამიტომ ეკლესიიდან თვითონ გავიდა. ბევრი მესმოდა „კორუფციის შუქურებად“ ცნობილ ადამიანებზე, რომლებიც დააპატიმრეს და შემდეგ მილიონები გადაიხადეს. იმ მილიონების გადახდით კი დაასაბუთეს, რომ მილიონერები იყვნენ. აბა, მე და თქვენ რისი გადამხდელები ვართ, ხომ?
- ცხადია...
- ბევრი ინფორმაცია მაქვს, მაგრამ იოტისოდენა საბუთი არ მაქვს, რომ გამოვსულიყავი და მეთქვა. დეკანოზ გიორგი მამალაძის წერილში პატრიარქის სახელზე ჩამოთვლილია ობიექტები, რამდენია საპატრიარქოსთვის გადაცემული. გადაცემულ შენობას შემდეგ, როგორც მეუფე პეტრემ განაცხადა, ვიღაც 100 დოლარად ყიდულობს, რომლის საბაზრო ფასი გაცილებით დიდია. როგორ ხდება ეს? ანუ ის ადამიანი ვიღაცას ქრთამს აძლევს, ხომ? უფრო მეტიც, გასული საუკუნის 90-იან წლებში, ვინაიდან საპატრიარქოს შეღავათები ჰქონდა, სიგარეტების, საწვავისა და სხვა საქონლის შემოტანა ეკლესიის ეგიდით ხდებოდა. თავს აფარებდნენ საპატრიარქოს და მოქმედებდნენ საპატრიარქოს ეგიდით. რაც ითქვა, რა, არ ვიცოდით? ვიცოდით, მაგრამ – ზეპირსიტყვიერების დონეზე. სხვაა, როდესაც მიტროპოლიტი, სინოდის წევრი, ტელევიზიით, საჯაროდ აცხადებს ამას.
- თუმცა მას ბევრი აკრიტიკებს...
- გააკრიტიკონ, მაგრამ უარყოფენ?
- ხომ შეიძლება, ამ ადამიანებს სჭირდებოდეთ შორენა თეთრუაშვილი და არა პირიქით, შორენა თეთრუაშვილს ისინი?
- ყველაფერი შეიძლება, მაგრამ 1992 წლიდან დღემდე, მეოთხედი საუკუნის განმავლობაში, ეს არის მყარად ჩამოყალიბებული, დამკვიდრებული აზრი. დამისახელეთ ერთი ასეთი, საზოგადოებაში ხანგრძლივად დამკვიდრებული აზრი, რომელიც შემდეგ არ გამართლებულა. 25 წელია სულ სხვადასხვა წყაროდან მაქვს ინფორმაცია შიგნით საპატრიარქოდან. მათ გვარებს არ დავასახელებ. მხოლოდ გიორგი კობახიძეს ვახსენებ, რომელიც ღიად ყვებოდა და ბეჭდავდა იქ არსებული ვითარების თაობაზე. მათ შორის ისიც დაწერა, რომ მცდელობაა, მეუფე დიმიტრი გახდეს პატრიარქი.
- ილია მეორის ძმისშვილი...
- დიახ. გიორგი კობახიძემ ისიც დაწერა, რომ საპატრიარქოს უმაღლეს იერარქიაში არაერთი ნასამართლევია ეკონომიკურ, ფინანსურ თუ სისხლის სამართლის დანაშაულებზე. შეიძლება, ერთი-ორი იყო, რომელმაც შემდეგ მოინანია და ეკლესიაში წავიდა, მაგრამ ამდენი ერთად?
- ამას თქვენ რას აბრალებთ?
- უმძიმეს საბჭოურ მემკვიდრეობას, რომელიც დამოუკიდებლობის წლებში ვერ იქნა დაძლეული. ყველამ იცოდა, რომ ეკლესიას „კაგებე“ აკონტროლებდა, მამათმავლობა იყო თუ სხვა სახის სისხლის სამართლის დანაშაული, ამ ტიპის ადამიანები ხშირად იკრიბებოდნენ და მათი პროცენტულობა ძალიან მაღალი იყო. ჩემი ერთი მეგობარი, ასტროფიზიკოსი, წავიდა ეკლესიაში. ვინაიდან ძალიან განათლებული იყო, მალე დაწინაურდა – სამოქალაქო კუთხით საკმაოდ მაღალ თანამდებობას მიაღწია. მერე გავიგე, რომ იგი ეკლესიიდან წამოვიდა. შემხვდა ქუჩაში და ვკითხე, რატომ დატოვე ეკლესია-მეთქი? შემომხედა და მითხრა, „კაგებე“-ში რომ მდომებოდა მუშაობა, პირდაპირ წავიდოდი და იქ ვიმუშავებდიო. იცოდით, რომ ეკლესია „კაგებე“-ს კონტროლის ქვეშ იყო?
- დიახ, სულ მეუბნებოდნენ ამას, დამიწერია კიდეც, მაგრამ ბოლო წლებმა გადაგვავიწყა...
- მეორე მხრივ, რაც გიორგი კობახიძეს უთქვამს წარსულში, ძალიან ჰგავს გიორგი მამალაძის წერილში დაწერილს.
- პატრიარქმა ეს არ იცის?
- რთული საკითხია. მე გამოცდილი მაქვს, რას ნიშნავს ცრუ ინფორმაციის მიტანა უმაღლეს პირთან. როცა „ვარდების რევოლუციამდე“ ორი წლის განმავლობაში ედუარდ შევარდნაძეს რაღაცას ვეტყოდი, მეუბნებოდა, შენ იმას მეუბნები, რისიც გწამს, მაგრამ მინისტრები სულ სხვა რამეს მეუბნებიანო. შენ ხომ არ ხარ შინაგან საქმეთა მინისტრიო. ნუგზარ საჯაიას დაღუპვის შემდეგ ძალიან ძნელი გახდა ედუარდ შევარდნაძემდე სიმართლის მიტანა.
- სულ ამბობდნენ, რომ პატრიარქის მოწამვლას ბევრჯერ ცდილობდნენ.
- ჭყონდიდელი მიტროპოლიტი ამბობს, რომ ამას ამბობდნენ სწორედ პატრიარქის მოსატყუებლად – ზოგიერთებს მასთან ნდობა რომ მოეპოვებინათ და „ერთგულება“ დაემტკიცებინათ. ასეთი ქმედებები ცნობილია ისტორიაში და ახლაც არის. მაგალითად, ზურაბ ადეიშვილი გიგი უგულავას ერთი კვირის დავალებას აძლევდა. გიგი უგულავა ასრულებდა. შემდეგ ადეიშვილი, როგორც იუსტიციის მინისტრი და პროკურორი, საქმეს აღძრავდა გიგი უგულავას წინააღმდეგ. გავიხსენოთ, დავით უსუფაშვილი რომ ამბობდა, გიგი უგულავას წინააღმდეგ საქმე ჩვენამდე იყო აღძრულიო. გაოგნებულები იყვნენ, ზურაბ ადეიშვილის კაბინეტში სისხლის სამართლის საქმეების ტომები დახვდათ.
- ეკლესიასთან დაკავშირებულ კორუფციულ სქემებში მაღალჩინოსნების მონაწილეობაზე თუ გაქვთ ინფორმაცია? ალბათ, მიხეილ სააკაშვილის მაღალჩინოსნებზეც არის საუბარი...
- ყველა დროის ჩინოვნიკები არიან ჩართული. ფირმების სახელები არ მახსოვს, მაგრამ, როცა შამპანურების, საწვავისა და სხვა საქონლის შემოტანა ხდებოდა საპატრიარქოს ეგიდით 1990-იან წლებში, ამაზე იუმორითაც კი საუბრობდნენ, თუ ვინმე იყო თაღლითი, ყველამ ეკლესიას შეაფარა თავიო. თქვენ თქვით, რომ რაც ეკლესიასთან დაკავშირებით ახლა ხდება, ცუდია. მე ვამბობ, რომ ცუდია, როცა ეს რეალობაა, მაგრამ კარგია, როცა, ბოლოს და ბოლოს, ითქვა.
- ახლა თუ გაიგო პატრიარქმა ეს ამბავი?
- მიჭირს თქმა.
- მოვლენების როგორ განვითარებას ელოდებით?
- მე არ ველოდები, რომ წმინდა სინოდი მტკიცე ნაბიჯებს გადადგამს, მაგრამ, იმედი მაქვს, ასე არ დარჩება, მაგრამ ჯერჯერობით გიორგი მამალაძემ დუმილი ამჯობინა.
- რატომ?
- არ ვიცი. იგი ეკლესიური ადამიანია, მღვდლებთან შეხვედრა ითხოვა. მთავარი ის არის, რომ ამ ამბის საზოგადოებისთვის მიწოდების საკითხში შეცდომა იქნა დაშვებული. ახლა ყველა გაჩუმებულია.
„ახალი თაობა“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
ინტერვიუ გიგლა ბარამიძესთან: „მთავარი პროკურორი უნდა გადადგეს“ // „ვიღაცას გიორგი კვირიკაშვილის დასუსტება უნდა“ // „კიდევ ბევრი სკანდალი გველოდება“
რა მიზანს ემსახურებოდა ციანიდის სკანდალი, რატომ უნდა გადადგეს მთავარი პროკურორი, რა ძალები გააქტიურდნენ მთავრობის შიგნით? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ყოფილი პოლიტდევნილი გიგლა ბარამიძე ესაუბრება.
- მთელი ეს დღეები მთავრობა გვეუბნებოდა, რომ ციანიდის საქმის გახსნით საქართველო დიდ ტრაგედიას გადაურჩა. არაპირდაპირ ამბობდნენ, რომ პატრიარქის მოწამვლის მცდელობასთან გვქონდა საქმე. 16 თებერვალს პროკურატურამ განაცხადა, რომ ამაზე არც კი ყოფილა საუბარი. ახლა ხელისუფლების პირველი პირები თავიანთი განცხადებების „გაპრავებას“ ცდილობენ. რასთან გვაქვს საქმე?
- სანამ ამ თემაზე დავიწყებდე საუბარს, მინდა, საპატრიარქოს გარშემო მიმდინარე პროცესებსაც გამოვეხმაურო. მიმაჩნია, რომ შეფასებები პატრიარქის საქართველოში დაბრუნებისა და სინოდის სხდომის შემდეგ უნდა გაკეთდეს. სხვადასხვა არასამთავრობოები თუ პოლიტიკური პარტიების წარმომადგენლები იუდას მზერით გამოდიან და ნიშნის მოგებით საუბრობენ საპატრიარქოზე. ეს კიდევ ერთხელ მეტყველებს იმაზე, რომ ვიღაცას ძალიან უნდა, ეკლესიაში საქმე ცუდად იყოს. მე კი დარწმუნებული ვარ, ყველაფერი გაირკვევა და ყველაფერი იქნება კარგად.
ციანიდის საქმის გარშემო მომხდარი გაუგებრობა კი ძალიან სამარცხვინოა. ეს კიდევ ერთხელ ადასტურებს იმას, რომ საქართველოს ხელისუფლების მთელი რიგი შტოები სერიოზულად არის მოფამფალებული. ისეთ დაბალ დონეზე არიან, ლამის სახლობანას თამაშობენ. როგორ უნდა ენდოს ამათ ადამიანი, როგორ უნდა გჯეროდეს სამართლიანობის აღდგენის, როცა ხელისუფლების წარმომადგენლები თეთრეულივით იცვლიან შეხედულებებს და თავიანთი განცხადებები უკან მიაქვთ. მართალია, პროკურატურას თავიდანვე პირდაპირ არ განუცხადებია, რომ პატრიარქის შესაძლო მოწამვლაზე იყო საუბარი, მაგრამ ყველაფერი ამ ვერსიის განვითარებისკენ წაიყვანეს. საგანგებო განცხადებები გააკეთეს ქვეყნის პირველმა პირებმაც. მთელი სამი დღე ეს ვერსია მუსირებდა.
- მერე რა მოხდა?
- ეტყობა, რაღაც ვერსიები და არგუმენტები შემოელიათ, უკან დაიხიეს და ახლა განმარტებების გაკეთებაზე არიან გადასული. ამბობენ, არც პატრიარქი გვითქვამს და არც მაღალი იერარქიის სასულიერო პირიო. ასეთი რამეები რომ ხდება, ამიტომაც აღარ არის პროკურატურის მიმართ ნდობა. მთავარმა პროკურორმა და ამ უწყების მაღალი თანამდებობის პირებმა ბოდიში უნდა მოიხადონ და გადადგნენ. მათ თანამდებობის დატოვება მთავრობის მეთაურმაც უნდა მოსთხოვოს. პროკურატურამ, პირველ რიგში, გიორგი კვირიკაშვილი ჩააყენა უხერხულ მდგომარეობაში.
- ამბობთ, რომ, პირველ რიგში, პრემიერი ჩააყენეს უხერხულ მდგომარეობაში. ეს შეგნებულად ხომ არ გაკეთდა?
- ამასთან დაკავშირებით მე ჩემი მოსაზრებები მაქვს, მაგრამ, სანამ საპატრიარქო ოფიციალურ განცხადებას არ გააკეთებს, ამაზე არ ვისაუბრებ. არ მინდა, მოვლენებს წინ გავუსწრო. ერთი რამე კი ნათელია – ძალიან ეშმაკური და მრავალკომბინაციური სცენარია დადგმული.
ვიღაცებს უნდათ, პატრიარქის დაცვის მოტივით შეაღწიონ საპატრიარქოში და საზოგადოებას დაანახონ, მათი ჭკუით, ეკლესიის მანკიერი მხარე. ამის მცდელობა დიდი ხანია აქვთ სხვადასხვა ტიპის გრანტიჭამიებს. ერთ რამესაც მივაქციოთ ყურადღება _ ის ადამიანები, რომლებიც ბოლო წლები ეკლესიასა და მართლმადიდებლობას ებრძვიან, როგორ უცბად დატკბნენ და გამუდმებით პატრიარქის ჯანმრთელობაზე საუბრობენ. სინამდვილეში ეს იყო მხოლოდ ფონი და ამას ეკლესიის ლანძღვა მიაყოლეს.
ეკლესიაში მიმდინარე პროცესებით პრემიერიც შეშფოთებულია. მის გულწრფელობაში ეჭვი ნამდვილად არ მეპარება, მის გარშემო კი ძალიან საეჭვო ხალხია თავმოყრილი.
- რა ხალხზეა საუბარი?
- აშკარად იგრძნობა, რომ მთავრობის შიგნით არის ჯგუფები, რომლებიც პრემიერის დასუსტებას ცდილობენ. არ არის გამორიცხული, ციანიდის საქმეც მის დასუსტებას ისახავდეს მიზნად. ამ საქმემ გიორგი კვირიკაშვილი ძალიან უხერხულ მდგომარეობაში ჩააყენა. მან განცხადებები იმ ინფორმაციის საფუძველზე გააკეთა, რაც პროკურატურამ მიაწოდა.
- მას არ შეეძლო ამ ინფორმაციის გადამოწმება? ციანიდის საქმის შესახებ საჯარო განცხადება 13 თებერვალს გაკეთდა. მამა გიორგი მამალაძე კი 10 თებერვალს დააკავეს. საქმის კურსში იყო პრემიერიც. 13 თებერვალს მან თქვა, რომ პატრიარქის დასაცავად პირადი დაცვის წევრები გააგზავნა...
- ვისთან უნდა გადაემოწმებინა? მას ამის შესახებ ინფორმაცია მთავარმა პროკურატურამ მიაწოდა, რას წარმოიდგენდა, რომ შეცდომაში შეიყვანდნენ. ადამიანს უთხრეს, უდიდესი საქმე გავხსენითო, ახლა კი ირკვევა, რომ არანაირი საქმე არ გაუხსნიათ. ადამიანური თვალსაზრისით თუ ვიმსჯელებთ, ნებისმიერი ადამიანის მკვლელობა საშინელებაა, მაგრამ, როცა პატრიარქზეა საუბარი, ამას სულ სხვა დატვირთვა აქვს. პრემიერი უხერხულ მდგომარეობაშია, საპატრიარქოს გარშემო კი ათასი სიბინძურე ვრცელდება.
- წინა ინტერვიუში თქვენ გვითხარით, უახლოესი ორი თვის განმავლობაში საქართველოში ისეთი რამეები მოხდება, რაც ბევრ მოვლენას გადაფარავსო. ამ გეგმის შესახებაც ხომ არ საუბრობდით მაშინ?
- ციანიდის საქმეზე არ შეიძლებოდა, რაიმე ინფორმაცია მქონოდა, მაგრამ, რაღაც რომ მზადდებოდა ამ მიმართულებით, ნათელი იყო. ღიად კეთდებოდა განცხადებები და, ადამიანს თუ ანალიზის უნარი გაქვს, რაღაცებს მიხვდები. ეს ამბავი ამით არ დასრულდება და მას სხვადასხვა მიმართულებით ექნება გაგრძელება. ეს, შესაძლოა, ძალთა სერიოზული გადაჯგუფებით დასრულდეს, რისთვისაც დღევანდელი ხელისუფლება მზად არ არის. არც ის არის შემთხვევითი ამბავი, რომ ნაციონალები ძალიან მოჩიტდნენ, რაც კარგად ნამდვილად არ დასრულდება.
- მიუხედავად იმისა, რომ საქმე ძალიან რთულად არის, ისევ არ ჩანს ბიძინა ივანიშვილი. თქვენი აზრით, რატომ რჩება ის ჩრდილში?
- ეს მისი სტილია. მას ჩრდილში ყოფნა ურჩევნია. იგი, სავარაუდოდ, პროცესებს აკვირდება და გადაწყვეტილებას მოგვიანებით მიიღებს.
„ახალი თაობა“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
ინტერვიუ ავთანდილ დემეტრაშვილთან: „ირაკლი კობახიძე პრეზიდენტის პირდაპირი წესით არჩევას ემხრობა“ // „საქართველოსთვის წმინდა საპარლამენტო რესპუბლიკის მოდელი სადავოდ მიმაჩნია“
სახელმწიფო საკონსტიტუციო კომისიის წევრი, კონსტიტუციონალისტი ავთანდილ დემეტრაშვილი „ახალ თაობასთან“ პრეზიდენტის არჩევის წესზე საუბრობს.
- უმრავლესობის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ მმართველობის საპარლამენტო მოდელი გვაქვს და პრეზიდენტის არჩევის წესიც შესაბამისი უნდა გვქონდეს. რეალურად რა ტიპის მართვის მოდელი გვაქვს და რომელი იქნებოდა უფრო ოპტიმალური ჩვენნაირი ქვეყნისთვის?
- ცნობილმა უნგრელმა კონსტიტუციონალისტმა ანდრაშ ჩაიომ, რომელიც დღეს ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოს წევრია, თქვა: რა მნიშვნელობა აქვს, მმართველობის რა ფორმაა ქვეყანაში, მთავარია, რა პოლიტიკური ნება არსებობს იმ ქვეყანაში. გერმანიაში როდესაც ფაშიზმი წარმოიშვა, საპარლამენტო მმართველობა იყო. ამერიკის შეერთებულ შტატებში საპრეზიდენტო მმართველობა კარგად მუშაობს, მაგრამ სამხრეთ ამერიკის ქვეყნებში იგივე საპრეზიდენტო მოდელი ავტორიტარული მმართველობის წყაროა. საფრანგეთში ნახევრად საპრეზიდენტო რესპუბლიკის კლასიკური მოდელია, რომელიც შესანიშნავად მუშაობს, მაგრამ ზუსტად იგივე მოდელი პოსტსოციალისტურ ქვეყნებში სუპერსაპრეზიდენტო რესპუბლიკად გადაიქცა. ამდენად, მმართველობის ფორმა კი არ არის ქვეყნისთვის მთავარი, მთავარია, როგორ ახორციელებ მმართველობას, პოლიტიკას.
საქართველომ მმართველობის ყველა ფორმა გამოიცვალა. 1921 წლის კონსტიტუციით, პრეზიდენტი საერთოდ არ გვყავდა, ჰიბრიდული საპარლამენტო რესპუბლიკა გვქონდა, მაგრამ დემოკრატიულ ქვეყანაში ვცხოვრობდით. ასევე გამოვიარეთ საპრეზიდენტო რესპუბლიკა, რომელიც მიმსგავსებული იყო ამერიკულ მოდელთან. გამოვიარეთ ნახევრად საპრეზიდენტო რესპუბლიკა, რომელიც შემდეგში სუპერსაპრეზიდენტო რესპუბლიკად გადაიქცა. 2009-2010 წლებში საპრეზიდენტო რესპუბლიკიდან წამოვედით და ახლა სად ვართ, აი, ამაზე დავობენ დღეს სახელმწიფო საკონსტიტუციო კომისიაში.
- და მაინც, მმართველობის რა ფორმა გვაქვს?
- კომისიის ერთი ჯგუფი ამბობს, რომ ამ ფორმაში უფრო მეტია ნახევრად საპრეზიდენტო რესპუბლიკის ელემენტები, ვიდრე საპარლამენტოსი. საკონსტიტუციო კომისიის თავმჯდომარე, პარლამენტის ხელმძღვანელი კი ამტკიცებს, რომ ჩვენ გვაქვს საპარლამენტო რესპუბლიკა, მაგრამ დეფორმაციებით, რაც უნდა გამოვასწოროთ.
დღევანდელ საქართველოში პარტიული სისტემის განუვითარებლობის გამო საპარლამენტო რესპუბლიკა თავისი ტრადიციული ფორმით რამდენად ეფექტური იქნება, რთული სათქმელია, მით უფრო, იმ პირობებში, როდესაც პარტიულ უმრავლესობას ჰყავს არათუ კონსტიტუციური უმრავლესობა, არამედ 150 დეპუტატიდან 115 დეპუტატი. ეს პრობლემურია. თუ ამას დაემატება ისიც, რომ შემდეგში პრეზიდენტი იყოს ამ პარლამენტის მიერ არჩეული, საპარლამენტო რესპუბლიკის ეფექტურობა ეჭვის ქვეშ დადგება.
- თქვენთვის საპარლამენტო მოდელი მიუღებელია?
- დიახ, სწორედ ამ არგუმენტების საფუძველზე დღეს საქართველოსთვის წმინდა საპარლამენტო რესპუბლიკის მოდელი სადავოდ მიმაჩნია.
- უმრავლესობის წევრები აცხადებენ, რომ პრეზიდენტის უფლებამოსილება არსებითად არ შეიცვლება, თუმცა არჩევის საკითხი შეიძლება გადაიხედოს და არგუმენტად საპარლამენტო მოდელი მოჰყავთ. ეთანხმებით?
- რა თქმა უნდა, არა, თუმცა პარლამენტის თავმჯდომარემ საჯაროდ განაცხადა, რომ საპარლამენტო რესპუბლიკათა ორ მესამედში პრეზიდენტი პირდაპირი წესით არის არჩეული. ისეთი შთაბეჭდილება შემექმნა, რომ პარლამენტის თავმჯდომარე, ალბათ, მხარს დაუჭერს პრეზიდენტის პირდაპირი წესით არჩევას, თუმცა კომისიაში არის ერთი ნაწილი, რომელიც მხარს უჭერს პრეზიდენტის არაპირდაპირი წესით არჩევას.
- ამ ნაწილს სურს, რომ პრეზიდენტი პარლამენტმა აირჩიოს?
- პარლამენტის მიერ პრეზიდენტის არჩევას ბევრი ეწინააღმდეგება. ძირითადად საარჩევნო კოლეგიაზე კეთდება აქცენტი. კიდევ ერთი მოსაზრება არსებობს კომისიაში, რომ 2018 წელს პირდაპირი წესით ჩატარდეს საპრეზიდენტო არჩევნები, ანუ როგორც დღეს არის და შემდეგ მოხდეს ახალ წესზე გადასვლა. ეს მოსაზრება გამოითქვა ჩემ მიერ, ვახტანგ ხმალაძის, დავით უსუფაშვილის მიერ და სხვათა მიერაც. ეს საკითხი ჯერ არ არის გადაწყვეტილი.
- თუ პრეზიდენტი პირდაპირი წესით არ იქნა არჩეული, უმაღლესი მთავარსარდლის უფლებამოსილების ჩამორთმევის საკითხი დადგება დღის წესრიგში?
- ეს პოლიტიკური საკითხია. ის არ შედის მმართველობის სტანდარტებში. ასეც შეიძლება და ისეც.
- ანუ პოლიტიკური შეთანხმების საგანია...
- დიახ, სწორედ ასეა. საუბარია ეროვნული უშიშროების საბჭოზეც, რომელიც შეიძლება აღმასრულებელ ხელისუფლებაში გადავიდეს, თუმცა ესეც სხვადასხვაგვარად არის გადაწყვეტილი სხვადასხვა ქვეყანაში.
- პოლიტიკური მოლაპარაკების შედეგად?
- დიახ. პოლიტიკური ასპექტი აქ უფრო წამყვანია, თუმცა, თუ პირდაპირი წესით იქნა პრეზიდენტი არჩეული, მაშინ რთული იქნება, პრეზიდენტს არ ჰქონდეს მთავარსარდლის ფუნქცია და სათათბირო ორგანო.
- კომისიის მუშაობაზე რა შეგიძლიათ გვითხრათ?
- კომისია რამდენიმე ეტაპად მუშაობს. კომისიის მუშაობა კარგად არის აწყობილი ორგანიზაციულად. ამ ეტაპზე საკითხების განხილვა კონცეპტუალურ დონეზე მიმდინარეობს. მეორე ეტაპზე უკვე ნორმატიული მასალა იქნება განხილული. სწორედ აქ გამოჩნდება ყველაფერი.
„ახალი თაობა“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „საკონსტიტუციო კომისია შეიქმნა არაფრისთვის“
ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ პროცესებზე, საკონსტიტუციო ცვლილებებზე, კომისიის მუშაობის წესსა და მედიაში განვითარებულ მოვლენებზე `ახალ თაობას~ გიორგი ვაშაძე ესაუბრება.
- ბატონო გიორგი, სერიოზული კრიტიკა ისმის ხელისუფლების მისამართით, რომ ის ზღუდავს მედიის თავისუფლებას, რომ თავის თავზე ირგებს კონსტიტუციას, რომ არადემოკრატიული გზით მიდის. თქვენი შეფასებები როგორია?
- საკონსტიტუციო უმრავლესობის მოპოვებამ უფრო მეტი მავნებლობის შესაძლებლობა მისცა „ქართულ ოცნებას“ და, ძალიან სამწუხაროა, რომ ამ უპირატესობას იყენებენ საკუთარი ძალაუფლების უფრო გამყარებისთვის და არა – დემოკრატიული პრინციპების დამკვიდრებისთვის. ჩვენ კარგად ვხედავთ, რა ხდება სასამართლო სისტემაში.
- ასეთი რა ხდება?
- სრული ქაოსი და არეულობაა. მოსამართლეების მოსყიდვისა და გადმობირების თემები ჩვეულებად იქცა. ასევე ვხედავთ, რა ხდება მედიაში, საზოგადოებრივი ტელევიზია, „რუსთავი-2“-ის გარშემო მიმდინარე მოვლენები, ვფიქრობ, რომ ყოველივე ეს ნეგატიურად შემოგვიბრუნდება მთლიანად საქართველოს.
- რის მცდელობა იკვეთება ხელისუფლების მხრიდან, როდესაც საუბრობთ სასამართლოსა და მედიაზე?
- ხელისუფლება ფიქრობს, რომ ბევრი მედიარესურსი არ არის საჭირო, თავისუფალი სასამართლო არ არის საჭირო. ყველაზე სამწუხარო ის არის, რომ ამის კომპენსირებაც კი არ ხდება სხვა თემებით, მაგალითად, მკვეთრი რეფორმები ხდებოდეს ან სწრაფი განვითარების გზით მივდიოდეთ. მსგავსი არაფერი ხდება, პირიქით, უკან ვიხევთ.
- ტელევიზიებზე საუბრობდით და კონკრეტულად რის თქმა შეგიძლიათ, რა პროცესთან გვაქვს საქმე?
- მე ვფიქრობ, რომ „რუსთავი-2“-თან დაკავშირებით გადამწყვეტ ფაზაში შევიდა პროცესი, რომ საბოლოოდ მიღებულ იქნეს გადაწყვეტილება „რუსთავი-2“-ის საკუთრებასთან დაკავშირებით. ეს არის ბრძოლა იმისთვის, რომ ქვეყანაში დამოუკიდებელი მედიარესურსი აღარ არსებობდეს. საზოგადოებრივ მაუწყებელს რაც შეეხება, ფაქტობრივად, 2 წელი დახურვისკენ მიღებული გადაწყვეტილებაა, თუმცა, იმედი მაქვს, ახალი მენეჯმენტი ბოლომდე ამას ვერ გაიტანს. ყველა ვთანხმდებით, რომ „საზოგადოებრივ მაუწყებელში“ ბევრი პრობლემაა და მრავალი რეფორმაა გასატარებელი, მაგრამ ამის გამო ორი წელი ტელევიზიის დახურვა, ყოველგვარი მაუწყებლობის შეჩერება სრული აბსურდია! გაუგონარი ინიციატივაა ის, რაც ჩვენ მოვისმინეთ ახალი მენეჯმენტის მხრიდან. ძალიან ვწუხვარ, რომ ამ ადამიანებმა პირველივე დღიდან საკუთარი თავის დისკრედიტირება მოახდინეს!
- აქტიურად მიმდინარეობს საკონსტიტუციო კომისიის მუშაობა. რა სახის ცვლილებებს ელოდებით?
- არის მხოლოდ ზედაპირული მსჯელობა რაღაც პროცედურებზე. სამწუხაროდ, ჩვენ არ გვქონდა საშუალება, ჩავრთულიყავით ამ პროცესში, დაბლოკეს ჩვენი მონაწილეობა. ჩვენ მათ შევთავაზეთ სასამართლოსთან დაკავშირებით ფუნდამენტური ცვლილებები, რაც სწრაფ შედეგს მოგვიტანდა დამოუკიდებელი მართლმსაჯულების კუთხით.
- საკონსტიტუციო კომისია არ მუშაობს ფუნდამენტურ ცვლილებებზე?
- საკონსტიტუციო კომისია და მისი ხელმძღვანელები დაკავებულები არიან პროცედურული საკითხებით და არა – კონსტიტუციაზე მსჯელობით. აი, ეს არის რეალურად „ქართული ოცნების“ სერიოზული პრობლემა. ისინი არასდროს საქმეზე არ მსჯელობენ და ყოველთვის მსჯელობენ რაღაც პროცედურებზე.
- რატომ დაიბლოკა თქვენი პარტიის მონაწილეობა საკონსტიტუციო კომისიაში?
- როგორც ჩანს, რაც ნაკლები აზრის მთქმელი იქნება ამ კომისიაში, მით უკეთესია. ეტყობა, მათი სურვილი იყო, რომ გარკვეულწილად მართვადი პროცესი ყოფილიყო ამ კომისიაში!
- რატომ მართვადი პროცესი? იქ არიან ოპოზიციური პარტიის წარმომადგენლები. ისინი იმართებიან?
- ოპოზიციაში იდეები არ აქვთ. თქვენ ნახეთ იქ წარმოდგენილი რომელიმე ოპოზიციური პარტიის რაიმე შეთავაზებული იდეა?! არანაირი ინიციატივა არ მოდის მათგან. ეს არის პრობლემა. საკონსტიტუციო კომისია შეიქმნა არაფრისთვის.
- „ნაციონალური მოძრაობაც“ არის წარმოდგენილი ამ კომისიაში...
- „ნაციონალურ მოძრაობასაც’ არაფერი შეუთავაზებია და არც უმცირესობის სხვა წარმომადგენლებს, ევროპელი ქართველები არიან, თუ როგორც დაირქვეს… უბრალოდ, სხედან ან არც სხედან.
- უმრავლესობა კონსტიტუციას საკუთარ ინტერესებზე ირგებს?
- რა თქმა უნდა! მიდის იმის მცდელობა, რომ საკონსტიტუციო კომისია შემოიფარგლოს მხოლოდ იმ საკითხებით, სადაც პირდაპირი ინტერესი აქვს „ქართულ ოცნებას“, მაგალითად, პრეზიდენტის არჩევის წესის შეცვლა. მათი სურვილია, პარლამენტმა აირჩიოს პრეზიდენტი. ასევე სასამართლოში ჩარევის მცდელობა შეინიშნება. ეს ძალიან ცუდია.
———————
„რეზონანსი“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
გადამწყვეტი ბრძოლა „რუსთავი-2“-სთვის“
„საქმის სირთულის გამო ტელეკომპანიის ბედს სამი მოსამართლის ნაცვლად ცხრა მოსამართლე გადაწყვეტს“
თიკო ოსმანოვა
“რუსთავი 2-ისთვის” ბრძოლა გადამწყვეტ ფაზაში შედის. მხარეები უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებას, ზეპირი მოსმენით, უახლოეს მომავალში ელოდებიან. მანამდე კი ქიბარ ხალვაში ნიკა გვარამიას, ეს უკანასკნელი კი ხელისუფლებას ტელევიზიის, შესაძლო წართმევაში ადანაშაულებს. უფრო მეტიც – ორივე მხარე, შიშობს, რომ სასამართლო ზეგვალენის ქვეშ მოექცა.
შეგახსენებთ, რომ ტელეკომპანია “რუსთავი 2″-ის წილების საქმეზე სააპელაციო სასამართლომ პირველი ინსტანციის გადაწყვეტილება ძალაში დატოვა.
რაც იმას ნიშნავს, რომ ამჟამად ტელეკომპანიის 100%-იანი წილის მფლობელი ქიბარ ხალვაშია (60% ქიბარ ხალვაშს 40% მისი კუთვნილი კომპანიის), თუმცა აღსრულების მუხლის შეჩერების გამო ტელევიზიის მართვას ვერ ახერხებს და უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებას ელოება. რის შემდეგადაც გამარჯვების შემთხვევაში, შეძლებს არხზე სადავეების აღებას.
უზენაეს სასამართლოს საქმის განსახილველად კანონით განსაზღვრული 6-თვიანი ვადა ჰქონდა, რომელიც 25 იანვარს ამოიწურა. საქმის არსებითი განხილვა 21 ნოემბერს დაიწყო, მაგრამ მოგვიანებით ცნობილი გახდა, რომ საქმის სირთულის გამო ტელეკომპანიის ბედს სამი მოსამართლის ნაცვლად ცხრა მოსამართლე გადაწყვეტს.
როგორც იურისტები ამბობენ, სასამართლოს კოლეგია ჯერ არ დაკომპლექტებულა. აქედან გამომდინარე ვარაუდობენ, რომ საქმის განხილვა გაიწელება.
ტელეკომპანიის გარშემო ბოლო დროს განვითარებულ მოვლენებთან დაკავშირებით გუშინ განცხადება გაავრცელა ქიბარ ხალვაშის ადვოკატმა პაატა სალიამ.
როგორც განცხადებაშია ნათქვამი, “უკვე მეორედ ართმევენ ქიბარ ხალვაშს ტელევიზიას და თუ სასამართლო მოექცა ზეგავლენის ქვეშ, რისი ნიშნებიც უკვე ჩანს, ეს არამარტო ამ კონკრეტული საქმისთვის იქნება საზიანო, არამედ საბოლოოდ დაასამარებს სამართლიანობის აღდგენის იდეას”.
„მეორე წელია მიმდინარეობს სამართლებრივი დავა სამაუწყებლო კომპანია „რუსთავი-2“-ის წილებთან დაკავშირებით. მეორე წელია უშედეგოდ ვცდილობთ გავარღვიოთ მანკიერი წრე და შევცვალოთ ის ორუელისეული მოცემულობა, როდესაც მოძალადეს – მსხვერპლი, ექსპროპრიატორს – მოწყალე, ხოლო ცილისმწამებელსა და დეზინფორმატორს – თავისუფალი სიტყვისთვის მებრძოლი ჰქვია. იმ პირობებში, როდესაც მოწინააღმდეგე მხარე უსაფუძვლოდ გვდებდა ბრალს, თითქოს სასამართლოსთან უკანონო კომუნიკაციაში ვიმყოფებოდით, ყველამ თვალსაჩინოდ ვნახეთ, რომ ნიკა გვარამია, რომელიც პროცესის მონაწილე მხარეს წარმოადგენს, თავად იყო პირდაპირ კომუნიკაციაში საქალაქო სასამართლოს თავმჯდომარესთან და მას „რუსთავი-2“-ის საქმეზე უკანონო გადაწყვეტილების ლობირებასა და პოლიტიკური პროვოკაციების განხორციელებას თხოვდა. აი, ასე – თვალსა და ხელს შუა, უკვე მეორედ ართმევენ ქიბარ ხალვაშს ტელევიზიას და თუ სასამართლო მოექცა ზეგავლენის ქვეშ, რისი ნიშნებიც უკვე ჩანს, ეს არამარტო ამ კონკრეტული საქმისთვის იქნება საზიანო, არამედ საბოლოოდ დაასამარებს სამართლიანობის აღდგენის იდეას. სასამართლომ არ უნდა დაუშვას მის საქმიანობაში უკანონო ჩარევა და არ უნდა იქცეს ფსიქოლოგიური ტერორის მსხვერპლად. სასამართლომ არ უნდა დაუშვას უკანონობის დაკანონება ქვეყანაში”, – ნათქვამია ქიბარ ხალვაშის ადვოკატის განცხადებაში.
ქიბარ ხალვაშს „რუსთავი-2“-ის ადვოკატი თამთა მურადაშვილი პასუხობს და ხელისუფლებასთან თანხვედრი განცხადების გაკეთებაში ადანაშაულებს.
„პაატა სალიას განცხადება არის სრულ თანხვედრაში ხელისუფლების წარმომადგენლებთან, და იმ საინფორმაციო ომთან, რომელიც ბოლო კვირის განმავლობაში გვესმის. საერთოდ დამრჩა შთაბეჭდილება, რომ ბატონ პაატას უთხრეს, რომ გაეკეთებინა ეს განცხადება. თორემ ეს განცხადება მის წერის სტილს არ ჰგავს. უზენაეს სასამართლოში არიან ისეთი მოსამართლეები, რომლებიც წინააღმდეგობას უწევენ ხელისუფლებას და ახლა მიდის ამათი დისკრედიტაცია, რომ რაღაცნაირად მათი იმიჯი შეილახოს.
რაც შეხება მამუკა ახვლედიანს, იგი საერთოდ ჩვენს საქმეს არც იხილავდა და მასზე არანაირი ზეწოლა არ ყოფილა. რომ ყოფილიყო პირველი და მეორე ინსტანციის შედეგი, სულ სხვანაირი იქნებოდა. ჩვენი მიზანი ერთადერთი იყო – პირდაპირ ეთერში გადაგვეცა ეს, ყველაფერი საზოგადოებამ ნახა თუ როგორ იქცეოდა სასამართლო პირველ და მეორე ინსტანციაში. და ახლა თვითონ მოსახლეობა გამოიტანს დასკვნას”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას თამთა მურადაშვილი. მისივე თქმით, გადამწყვეტი ეტაპია, ამიტომ იგი შიშობს, რომ, შესაძლოა „რუსთავი-2“-ის გასანეიტრალებლად ნიკა გვარამიას წინააღმდეგ საქმე აღიძრას.
“ბოლო ეტაპია, როგორც ვთქვი, ხელისუფლების ქმედებები და ბატონი პაატას განცხადება ჯაჭვურ რეაქციაში მოდის და უკვე მიუთითებს იმაზე, რომ გააქტიურებულია ყველა რგოლის მოლოდინი, რომ შეიძლება ნებისმიერი რაღაც მოხდეს. მათ შორის, შესაძლოა ნიკა გვარამიას წინააღმდეგ აღიძრას რაღაც ახალი საქმე, რომ მისი ჩამოშორება მოხდეს. მაგრამ ჩვენ ეს არ შეგვაჩერებს ბოლომდე ვიბრძოლებთ და დავიცავთ სიტყვის თავისუფლებას”, – გვითხრა თამთა მურადაშვილმა.
„რეზონანსი“, 17 თებერვალი, 2017 წელი
ხელისუფლება მიხვდა, რომ ინფლაციასთან ბრძოლა გაუჭირდება
ვახტანგ ჭარაია: ამ შემთხვევაში ფასების ნახტომისებური ზრდა მთლიანად მთავრობის ბრალია
ნათია ლომიძე
2017 წელს ინფლაციის მაჩვენებელი მიზნობრივ ნიშნულს აუცილებლად გადასცდება. ამაზე სპეციალისტები ხმამაღლა საუბრობენ და აცხადებენ, რომ ფასების ზრდას მთავრობის მხრიდან აქციზის გაძვირება და სავალუტო რყევებიც უწყობს ხელს.
პარლამენტის საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარის ირაკლი კოვზანაძის განცხადებით, საქართველოს ეროვნული ბანკი და მთავრობა ინფლაციასთან დაკავშირებით ერთად მუშაობენ.
“ეროვნული ბანკის წინადადებიდან გამომდინარე, ჩვენ სებ-ს დავუმტკიცეთ ფულად-საკრედიტო პოლიტიკა და ინფლაციის მიზნობრივი მაჩვენებელი – 4%. ეს იყო დეკემბრის მეორე ნახევარში. აქედან გამომდინარე, ეროვნულ ბანკს აქვს ამოცანა, რომ საშუალო წლიური ინფლაცია 4%-თან ახლოს შეინარჩუნოს. არ გამოვრიცხავ, რომ ზოგიერთი საშინაო და საგარეო ფაქტორიდან გამომდინარე, ინფლაციამ მიზნობრივ დონეს გადააჭარბოს. მხოლოდ ეროვნულ ბანკს აქვს ინსტრუმენტები, რომ ასეთ შემთხვევაში, აამოქმედოს და დათრგუნოს ინფლაცია. მაგალითად, გაამკაცროს ფულად-საკრედიტო პოლიტიკა”, – აღნიშნა ირაკლი კოვზანაძემ.
საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის თავმჯდომარის აზრით, რთულია იმის იდენტიფიცირება, თუ რამ გამოიწვია იანვარში წლიური 3.9%-იანი მაჩვენებელი. “ინფლაციაზე პასუხისმგებელია საქართველოს ეროვნული ბანკი და თუ ის მაღალი იქნება, მან ყველა ინსტრუმენტი უნდა გამოიყენოს. სწორედ აქედან გამომდინარე, მივიღებთ მათგან ნებისმიერ ახსნა-განმარტებას”, – აღნიშნა ირაკლი კოვზანაძემ.
საქართველოს ეროვნული ბანკის პრეზიდენტ კობა გვენეტაძის განცხადებით, შეიძლება, ინფლაციაზე გარეგანი ერთჯერადი ფაქტორები მოქმედებდეს და ამიტომ გადამეტებულმა რეაქციამ მომავალში უფრო ცუდი შედეგი გამოიწვიოს.
“ინფლაციის ზრდას ველოდით, მაგრამ იგი შეიძლება იყოს ცოტა უფრო მაღალი, ვიდრე მოლოდინი გვქონდა, თუმცა ძირითადი სურათი არ შეცვლილა”, – აღნიშნა კობა გვენეტაძემ და დასძინა, რომ ფასების ზრდაზე, ძირითადად, ერთჯერადი ფაქტორები – აქციზის ზრდა და სავალუტო რყევები მოქმედებს. 25 იანვარს გამართული მონეტარული პოლიტიკის კომიტეტის სხდომის შემდეგაც ვთქვით, რომ ინფლაციაზე მოქმედი ერთჯერადი ფაქტორების გამო, 2017 წლის განმავლობაში ინფლაცია მიზნობრივზე მაღლა იქნება, მაგრამ ამავე დროს, სხვა თანაბარ პირობებში, 2018 წელს ინფლაცია უნდა შემცირდეს და მიზნობრივთან (3%) ახლოს უნდა იყოს, სავარაუდოდ, ქვემოთაც უნდა ჩამოვიდეს. ჩვენ აღვნიშნეთ კიდეც, რომ 2017 წლის განმავლობაში ვაპირებთ, მონეტარული პოლიტიკა ზომიერად გავამკაცროთ”, – განაცხადა კობა გვენეტაძემ.
ანალიტიკოსი ვახტანგ ჭარაია “რეზონანსთან” საუბრისას აღნიშნავს, რომ წელს ინფლაციის მაჩვენებელი კიდევ გაიზრდება. მისი აზრით, მთავრობის მხრიდან ეროვნულ ბანკზე მაღალი ინფლაციის გამო ვალდებულების დაკისრება არც ისე სწორი მიდგომაა, რადგან მხოლოდ სებ-ი ვერ შეძლებს გააკონტროლოს ინფლაციის მაჩვენებელი. მთავრობამ აქციზის განაკვეთი მკვეთრად ასწია და ეს სწორედ ფასების გაზრდისკენ იყო მიმართული.
“სავარაუდოდ, ინფლაციას ჯერ არ მიუღწევია პიკური მაჩვენებლისთვის. წლის განმავლობაში უფრო მაღალი ნიშნული დაფიქსირდება, ვიდრე იანვარში. რაც შეეხება ეროვნული ბანკისთვის მთელი რიგი პასუხისმგებლობის დაკისრებას, არც ისე სწორია. სებ-ი ინფლაციის კონტროლს ვერ მოახერხებს ყოველ კვირას. რაც მას შეუძლია, არის ის, რომ წლიურ ჭრილში დააბალანსოს მაჩვენებელი. ახლა ესეც დიდი კითხვის ნიშნის ქვეშ დგას, თუ რამდენად შესწევს მას უნარი, წლის განმავლობაში ინფლაცია მიზნობრივს დაუახლოვოს. ყველაფერთან ერთად ლარის გაცვლითი კურსიც უარყოფითად მოქმედებს ინფლაციაზე. ვფიქრობ, ამ შემთხვევაში ფასების ნახტომისებური ზრდა მთლიანად მთავრობის ბრალია, რადგან აქციზის განაკვეთის ერთბაშად აწევამ ხელოვნურად გამოიწვია დიდი ინფლაცია”, – აღნიშნა “რეზონანსთან” საუბრისას ვახტანგ ჭარაიამ.
