“ალია”: რის გამო დასცინიან უცხოეთში პრეზიდენტ გიორგი მარგველაშვილს და რისი დათმობა მოუწევს საქართველოს რუსეთთან?
“ალია”: რატომ მოგვთხოვა ეუთო-მ რუსეთის დელეგაციისთვის გამონაკლისის დაშვება? რატომ „დაიკიდა“ ხელისუფლებამ ვენეციის კომისიის რეკომენდაციები?
„რეზონანსი”: რისთვის ჩამოდიან რუსი დეპუტატები საქართველოში
„რეზონანსი”: ინტერვიუ ჯემალ გახოკიძესთან: “აფხაზებისა და ოსებისთვის მეორე სარკმელი უნდა გავხსნათ”
„რეზონანსი”: ინტერვიუ ვიქტორ დოლიძესთან: “არ მახსოვს, ქვეყანაში ასეთი რთული და ბინძური პერიოდი ყოფილიყო”
„რეზონანსი”: ინტერვიუ ინგა გრიგოლიასთან: “განცდა მაქვს, რომ ქარის წისქვილებს ვებრძვით”
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: `ამ კადრების გამოქვეყნებით „ნაციონალები“ უდიდეს შეცდომას უშვებენ.. პრეზიდენტს სიტყვა გაექცა”
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ხათუნა ლაგაზიძესთან: „ფარულ ჩანაწერებს უცხოური სპეცსამსახურებიც გამოიყენებენ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გელა ნიკოლაიშვილთან: „ეს ჩანაწერები ჯერ კიდევ 2013 წელს არსებობდა… მტკიცებულებების განადგურება დანაშაული იყო”
„ახალი თაობა“: „დავით ნარმანია თავისი სახელობის ორმოების გადაღებას აპირებს“ // რაში სჭირდება მერიას 37.400-ლარიანი ფოტოაპარატი
„რეზონანსი”: სტუდენტები თსუ-ში ბრუნდებიან, თუმცა პროტესტი გრძელდება
————————-
“ალია”, 18-22 მარტი, 2016 წელი
რის გამო დასცინიან უცხოეთში პრეზიდენტ გიორგი მარგველაშვილს და რისი დათმობა მოუწევს საქართველოს რუსეთთან?
ნინო სამხარაძე
ქართველი პოლიტიკოსების პორნოსკანდალი კარასინის მუქარის შემცველმა განცხადებამაც კი ვერ გადაფარა. მსოფლიო მედიაში უკვე აქტიურად განიხილავენ საქართველოში მიმდინარე მორალურ ამბებს. პრეზიდენტმა მარგველაშვილმა განსაკუთრებულად მიიპყრო მსოფლიო მედიის ყურადღება, რადგან ის მედიას ისეთ პრეზიდენტად მოევლინა, რომელიც საუბრობს საკუთარ სექსუალურ ცხოვრებაზე და ამბობს, რომ მას აქვს და ექნება მდიდარი და მრავალფეროვანი სექსი.
გიორგი მარგველაშვილის გამოსვლა-განცხადება ყოფილმა საგარეო საქმეთა მინისტრმა სალომე ზურაბიშვილმა შეაფასა და მას არაადეკვატური უწოდა. იმისთვის, რის გამოც სააკაშვილს ვქოლავდით და მიწაში ვდებდით, ტაშს ვუკრავთ მარგველაშვილს. მისი განცხადება უყურადღებოდ არც სასულიერო პირებს დარჩენიათ, სხალთის ეპარქიის ეპისკოპოსი, მეუფე სპირიდონი საქართველოს პრეზიდენტის განცხადებას ინტერნეტსივრცეში კადრების გავრცელების შემდეგ აკრიტიკებს და აცხადებს, რომ პრეზიდენტი საროსკიპოს მენეჯერის, სუტენიორის ტერმინოლოგიით საუბრობს.
გადავრთოთ ჩვენი „გაყვითლებული“ პრეზიდენტი პოლიტიკის მიმართულებით, რომელსაც დროებით კომპასი აერია სექსუალური რაკურსით. ის მოუწოდებს საქართველოს საელჩოებს, ითარგმნოს კარასინის განცხადება და მიეწოდოს ჩვენი მეგობარი ქვეყნების წარმომადგენლებს მათივე ენაზეო. ვიდრე ელჩები თარგმნიან კარასინის განცხადებას, ნათარგმნი და დამუშავებული ტექსტები სათანადო ადგილზე უკვე დევს, მთავარია, ვის რა საპასუხო რეაქცია აქვს, ჯერჯერობით ჩვენ ვხედავთ მხოლოდ დასავლეთის აღშფოთებას, რომლის იქითაც ვეღარ ქაჩავენ. მოკლედ, ვითარება ასეთია, – კრემლი მუქარაშემცველ გზავნილებს ამჯერად პრაღიდან აგზავნის. კარასინი თავდაცვის მინისტრ თინა ხიდაშელს თავს ესხმის და მოუწოდებს, შეწყვიტოს აგრესიული რიტორიკა.
შეგახსენებთ, რომ თინა ხიდაშელმა ევროპას მოუწოდა ოკუპანტი რუსეთის წინააღმდეგ გაერთიანება და შუაგულ ევროპაში ომის მოწყობა. ხურუშიანი სააკაშვილის არ იყოს, ეს ხიდაშელიც კარგად უბერავს, მაგრამ კარასინის თითის დასაქნევი საქართველო არ არის და დიახაც, ოკუპირებული ქვეყნის თავდაცვის მინისტრის ამგვარი განცხადება ნათელი და გასაგებია. გრიგორი კარასინმა მოგვთხოვა ოკუპაციის კანონის გაუქმება, მინიმუმ ცვლილებების შეტანა, რადგან 1-5 ივლისს დაგეგმილია ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის ფართომასშტაბიანი ფორუმი საქართველოში და თუკი ცვლილებები არ შევა ოკუპაციის შესახებ კანონში, რუსეთის დელეგაციის იმ წევრებს, რომელთაც დარღვეული აქვთ საქართველოს კანონი ოკუპაციის შესახებ, ქვეყანაში შემოსაშვები არ არიან.
ფრაქცია „ქართული ოცნების“ ლიდერი გია ვოლსკი აცხადებს, რომ ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონში შესაძლოა ცვლილებები განხორციელდეს, საუბარია გამონაკლისზე, რადგან რუსეთის დელეგაციას, რომელიც ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის სხდომაზე დასასწრებად საქართველოში ჩამოსვლას აპირებს, პრობლემა არ შეექმნას. ამ თხოვნით, საქართველოს მხარეს მიმართეს მეგობარმა ქვეყნებმა და ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის გენერალურმა მდივანმა. როგორც ჩანს, ცვლილებები აუცილებლად მოხდება, მაგრამ ჯერჯერობით მის გაუქმებაზე ხელისუფლება უარს აცხადებს, ვნახოთ, რა იქნება მომავალში. ერთი რამ ფაქტია, რუსეთი არანაირ დათმობაზე არ მიდის და ის მხოლოდ საქართველოსგან ითხოვს პატივისცემასა და მეგობრობას, მაშინ, როცა ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობა აქვს დარღვეული.
უნდა შევიდეს თუ არა ცვლილება ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ კანონში? რამდენად სწორი პოზიცია უკავია გამოწვევებზე საქართველოს ხელისუფლებას?
„ალიას“ „მართვის სტრატეგიული ცენტრის“ ხელმძღვანელი პეტრე მამრაძე ესაუბრა:
- საქართველო ყველაზე დაუცველია მეზობელი რუსეთის მხრიდან, რომელთან ბრძოლის გამოც ურთიერთობას არ გაიფუჭებს დასავლეთი. გავითვალისწინოთ, რომ პუტინის ხელისუფლებას კიდევაც აწყობს სააკაშვილის მსგავსი აგრესიული რიტორიკის პოლიტიკოსები ჰყავდეს საქართველოში. ამიტომაც, ამ ვაიპოლიტიკოსებმა, ვინც ანტირუსულ განცხადებებს აკეთებენ, უნდა იცოდნენ, რომ ეს აწყობს მხოლოდ პუტინს. მე მათ პუტინის სასარგებლო იდიოტებს ვუწოდებ. დავუშვათ, რასაც ხიდაშელი ამბობს, არის სრული ჭეშმარიტება, მაგრამ ერთია, რასაც პირისპირ შენს კოლეგებს ეუბნები, მეორეა, როცა ამას საჯაროდ ამბობ. საჯაროდ კი თინა ხიდაშელის მიერ ნათქვამი, ეს იყო პირდაპირ ფეხებში პასის მიცემა კარასინისთვის. მერწმუნეთ, ასეთი განცხადებებით უფრო აძლიერებს რუსეთს და პუტინის რეიტინგი ზევით იწევს, რადგან მას მუდმივად სჭირდება მტრის ხატის შექმნა. თუ საქართველოს ხელისუფლება არ გამოიჩენს სათანადო სიფრთხილეს და პასუხისმგებლობას, თუ არ გაითვალისწინებენ, რომ ჩვენ ვართ დაუცველები, „კაგებეს“ ეფრეიტორ სააკაშვილის მოყვანილი ჯარები, რომლებსაც ორი სამხედრო ბაზა სააკაშვილის დროს დაუბრუნდათ, კარგ დღეში არ ჩაგვყრიან. ამ ფონზე გამოდის ამერიკის ელჩი იან კელი და ამბობს, – რაც შეეხება ნატოში საქართველოს შესვლას, ამ საკითხზე განცხადებებს რაც მოჰყვა, საქართველოს მეგობრებს კარგად გვახსოვს.
კერძოდ, ბუქარესტის სამიტს 2008 წლის აგვისტოს ომი მოჰყვა. ამერიკელი დიპლომატები პრივატულ საუბრებში მეუბნებიან, – ჩვენ რომ ხმამაღლა დავიწყოთ იმაზე ლაპარაკი, რომ საქართველოს აუცილებლად მივანიჭებთ მაპ-ს და შევიყვანთ ნატო-ში, რუსეთი საქართველოში მაშინვე ომს დაიწყებს. „დააკმაყოფილებენ“ სამხრეთ ოსეთის მოთხოვნას და მიიღებენ რუსეთის შემადგენლობაში. ასევე „დააკმაყოფილებენ“ აფხაზეთის მოსახლეობის მოთხოვნას და შეიყვანენ რუსეთის შემადგენლობაში, გადააადგილებენ თავის ჯარებს და დაიკავებენ დამატებით თავის პოზიციებს ახალქალაქის, სენაკის ტერიტორიაზე და რუსები იტყვიან, რომ საქართველო ნახევარი ნაბიჯით შესულია ნატოში და ჩვენ ხომ უნდა დავიცვათ ჩვენი საზღვრები, მით უმეტეს, თურქეთის ფაქტორია გააქტიურებული და რუსები ჩვენს ტერიტორიას არ დათმობენ. ეს ესმის ძალიან კარგად ნატოს და ამერიკას, რატომ არ ესმით საქართველოში ვაიპოლიტიკოსებს, ჩემთვის ეს გაუგებარია.
- კი მაგრამ, რუსეთი საქართველოს არაფერს უთმობს და თან პრეტენზიულ მოთხოვნებს გვიყენებს. ამ დროს რა არის უკეთესი - საერთოდ გაწყვიტო ურთიერთობა თუ კონტრმოთხოვნებზე წახვიდე?
- გამორიცხულია, რუსეთმა რამე დათმოს, ის არ წავა კომპრომისზე, აშშ-მ ვერ შეძლო, კომპრომისზე დაეყოლიებინა რუსეთი, თეთრმა სახლმა გამოაცხადა, ჩვენ რუსეთთან შევთანხმდით, რომ საქართველოზე გვექნება უთანხმოება. ეს ნიშნავს, რომ არის საკითხები, რომლებსაც სხვადასხვანაირად უყურებენ მხარეები, მაგრამ ისინი არ დაუშვებენ, რომ რუსეთ-ამერიკის ურთიერთობაზე საქართველოს ფაქტორმა იმოქმედოს.
- რაც შეეხება ოკუპაციის კანონის გაუქმების მოთხოვნას, რასაც კარასინი ულტიმატუმის სახით გვიყენებს, ფიქრობთ, რომ ეს კანონი გასაუქმებელია? პარლამენტის უმრავლესობა მზადაა, კორექტირება შეიტანოს კანონში და გამონაკლისები დაუშვას. რას გამოიწვევს ეს და რამდენად სწორი მიმართულებით მიდის ხელისუფლება?
- სააკაშვილის დროს მიღებული კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ არის უაღრესად კონტრპროდუქტიული და მავნე. იმდენად მავნეა, რომ ზოგიერთმა უცხოელმა ექსპერტმა, რომლებიც მოწვეულები იყვნენ ამ კანონზე სამუშაოდ, თავი მიანებეს და წავიდნენ. შემდეგ ევროკომისარმა გააკეთა განცხადება, რომ თბილისმა არ უნდა ჩაუკეტოს ყველაფერი თავის რეგიონებს – აფხაზეთსა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთს. ასეთი კანონი არ უნდა ემსახურებოდეს იმას, რაც უნდათ რუსებს. კანონში არის დაწერილი, რომ არც ერთ სახელმწიფოს არ შეიძლება ჰქონდეს ურთიერთობა აფხაზეთთან და ე.წ. სამხრეთ ოსეთთან, არც ვაჭრობის და არც მიმოსვლისსახით, თბილისის ნებართვის გარეშე. ხოლო თბილისში ნებართვას არ იძლევიან. ეს ნიშნავს, რომ ექსკლუზიური უფლება და სრული მონოპოლია აჩუქა რუსეთის მთავრობას სააკაშვილმა. ეს ნიშნავს, რომ შენ ეხმარები რუსეთს და უშვებ რკინის ფარდას შენს რეგიონებთან. ჯო ბაიდენმა, როცა ის საქართველოში იყო ჩამოსული, 2008 წელს პარლამენტიდან განაცხადა: გააღეთ ფართოდ კარები აფხაზებისთვის და ოსებისთვისო. ძალიან ბევრი რამის გაკეთება შეეძლო ახალ ხელისუფლებას ამ მიმართულებით, უნიათობისა და ლაჩრობის ნაცვლად, რომ ჰქონოდათ პოლიტიკური ნება, ეს კანონი თავიდანვე იყო გამოსასწორებელი. დიახ, აუცილებლად უნდა შევიდეს ცვლილებები, მიუხედავად იმისა, რომ დღეს მთავრობა წამგებიან პოზიციაშია, რადგან კარასინმა თქვა, გამოდის, რომ ამის გამო ოკუპაციის შესახებ კანონში ცვლილებები შედის, ამასაც უნდა გადააბიჯონ და მიიღონ ის გადაწყვეტილება, რაც სასარგებლოა ქვეყნისთვის და ეს უნდა აუხსნან ხალხს. „ნაცების“ შიში „ქოცებისთვის“ დღემდე ძლიერი ფაქტორია. სულ იმას ფიქრობენ, რას იტყვიან „ნაცები“, არადა, არ მესმის, როგორ უნდა გეშინოდეს სააკაშვილის სადისტური რეჟიმის ნარჩენების, თუ მართლა ყველას არ ეშინია, რომ კადრებს დაუდებენ და შანტაჟის ქვეშ არ ჰყავთ ისინი?
“ალია”, 18-22 მარტი, 2016 წელი
რატომ მოგვთხოვა ეუთო-მ რუსეთის დელეგაციისთვის გამონაკლისის დაშვება? რატომ „დაიკიდა“ ხელისუფლებამ ვენეციის კომისიის რეკომენდაციები?
ნინო ლაბარტყავა
„ალიას“ პოლიტოლოგი ჰამლეტ ჭიპაშვილიესაუბრება:
- პარლამენტში ფიქრობენ, რომ ოკუპაციის კანონში ცვლილებები შეიტანონ, რათა რუსეთის წარმომადგენლებს თბილისში დაგეგმილ ეუთოს სხდომაზე დასწრების პრობლემა არ შეექმნათ. რამდენად სწორია ასეთი გამონაკლისების დაშვება და თუ დავშვებენ, მაშინ რა აზრი აქვს საერთოდ ამ კანონის არსებობას?
- აქ ცოტა უფრო სიღრმისეულად უნდა შევხედოთ ამ საკითხს. წარმოვიდგინოთ ასეთი რამ: ნებისმიერ ორგანიზაციას, მათ შორის ეუთოს, გაეროს, რომ არ ჰყავდეს დონორები, ანუ საწევროების გადამხდელები, ეს ორგანიზაციები ვერ იარსებებდნენ. ვინაიდან საბჭოთა კავშირი იყო ერთერთი პირველი ინიციატორი ამ ორგანიზაციის შექმნისა, დღევანდელი რუსეთი იხდის ამ ორგანიზაციის საწევროს ლომის წილს. ეს ყველაფერი რატომ ვახსენე, იცით? როდესაც ეუთოს კონფერენცია ტარდება, მასში აუცილებლად არის გათვალისწინებული დღევანდელი რუსეთის წარმომადგენლობა. თუ ამას ამ კუთხით შევხედავთ, მაშინ საქართველოში, სადაც უნდა ჩატარდეს ეს გასვლითი კონფერენცია, საჭიროა რუსეთის დელეგაციის ყოფნაც, ამ დელეგაციის გარეშე კონფერენციის ჩატარებას აზრი არ აქვს. თუმცა გაოცებას ვარ, რატომ მიიღო ეუთომ საქართველოში ასეთი კონფერენციის ჩატარების გადაწყვეტილება? ეუთომ ხომ ძალიან კარგად იცის, რუსეთსა და საქართველოს შორის არსებული დაძაბულობა? ამიტომ მას ეს სადმე სხვაგან უნდა ჩაეტარებინა.
- რას დაარქმევთ ეუთოს აღნიშნულ გადაწყვეტილებას?
- ეს არის ეუთოს აპარატის ძალიან დიდი შეცდომა, მაგრამ მე ეს დღეს არ მიკვირს, რადგან ეუთო, ევროკავშირი, ევროსაბჭო, ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ გააღიზიანოს რუსეთი, დაუპირისპირდეს მას და ასე შემდეგ, რასაც კარგი არაფერი მოაქვს. რაც შეეხება კანონს, აქ საუბარია იმაზე, აქვს თუ არა უფლება რუსეთის დელეგაციას, იმ კანონიდან გამომდინარე, რომელიც სააკაშვილმა მიიღო, მონაწილეობა მიიღოს ეუთოს ამ კონფერენციაში თბილისში, თუკი მათ ოდესმე გადაკვეთილი აქვთ თბილისთან შეთანხმების გარეშე აფხაზეთის ან ცსინვალის რეგიონის საზღვარი? საქმე რა არის, იცით? ეს კანონი არის ყოვლად მოუმზადებელი, ქარაფშუტული და რომ იტყვიან, თათარიახნად მიღებული, სააკაშვილის ხუშტურებიდან გამომდინარე. საქართველომ ძალიან დიდი შეცდომა დაუშვა მაშინ, როდესაც ეს კანონი ასეთი ბრიყვული სახით მიიღო. ამ სიტუაციაში საქართველო ჩაყენებულია ჩიხურ მდგომარეობაში. სააკაშვილის ფუქსავატურმა და ქარაფშუტულმა დამოკიდებულებამ გამოიწვია ის, რაც გამოიწვია, მაგრამ ამ ხელისუფლებამ ვერაფერი მოახერხა იმის შიშით, რომ დღევანდელმა ოპოზიციამ, არ დატუქსოს არსებული ხელისუფლება. ამიტომ დღევანდელმა ხელისუფლებამ ჩაისვარა.
საქართველოს ახალ მთავრობას, უპირველესად, ეს ბრიყვული კანონი უნდა გაეუქმებინა. იცით, ეს კანონი რას იწვევს? სეპარატიზმს, უკვე არსებულს, რეალურს, უკვე გამოყოფილ აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში ყოველგვარი თბილისის გარეშე ჩასვლას, იქ საქმის კეთებას და ასე შემდეგ. 32 საერთაშორისო ორგანიზაცია მუშაობს აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში, მათ მიაფურთხეს საქართველოს და ისე მუშაობენ იქ. ახლა ვიყვიროთ ჩვენ, როგორ შეიძლება მათი იქ ყოფნა თბილისის გარეშე? შე მამაცხონებულო, ნუ შექმნი ისეთ იდიოტურ კანონს, რომელიც შენ თვითონ მოგაქცევს ჩიხში. მაგრამ ქართველები დიდოსტატები ვართ პრობლემების შექმნაში, რომელსაც შემდეგ ვერ ვლახავთ. ამ სიტუაციაში გამოსავალს იმაში ვხედავ, რომ საქართველოს პარლამენტმა დღესვე უნდა გააუქმოს ეს იდიოტური კანონი, არაფერს არ აძლევს ის საქართველოს. ეს არის, უბრალოდ, სირაქლემის პოზაში ყოფნა. საქართველოს პოლიტიკა თავიდან ბოლომდე ბრიყვულია, განსაკუთრებით საგარეო პოლიტიკაში. მე საერთოდ ისიც მიკვირს, რატომ გაოცდა საქართველოს ხელისუფლება და რატომ იქაფებენ პირს იმასთან დაკავშირებით, რაც გრიგორი კარასინმა განაცხადა. მას ტრაგიკული არაფერი უთქვამს, ელემენტარული თქვა, – ყველაფერს აქვს საზღვარი, გინებას, ქებას და ასე შემდეგ და ნუ შეეცდებით, მოთმინებიდან გამოგვიყვანოთო. არც ერთი ბირთვული, მით უმეტეს, ზესახელმწიფო, როგორიც რუსეთია – არ აიტანს ასეთ შეურაცხყოფებს არშემდგარი, ჭიაღუა ქვეყნის მხრიდან.
- ვენეციის კომისიის მოთხოვნების მიუხედავად ხელისუფლება საარჩევნო კოდექსში ცვლილებების შეტანას, როგორც ჩანს არ აპირებს. არა და ოპოზიციაში ყოფნისას მათი მოთხოვნაც იგივე იყო. ინტერპარტიული ჯგუფი აცხადებს, რომ წლევანდელი არჩევნები არალეგიტიმურად ჩაითვლება. ისინი არც ხალხმრავალ აქციებს გამორიცხავენ, რასაც შეიძლება ქაოსი მოყვეს. რატომ ჯიუტობს ხელისუფლება, არჩევნების მოგების იმედი არ აქვს?
- ერთია, როდესაც შენ ხარ ოპოზიციაში და ებრძვი ხელისუფლებას და სულ სხვა განზომილებაა, როდესაც შენ უკვე ხელისუფლებაში ხარ და ზემოდან უყურებ ოპოზიციას. როდესაც ადამიანები, რომლებიც დღეს „ქართული ოცნების“ კოალიციაში არიან, იყვნენ ოპოზიციაში სამი წლის წინათ, ასრულებდნენ იმას, რაც უნდა შეესრულებინა ოპოზიციას, ანუ ხელისუფლება გაეკრიტიკებინა უპირველესად იმ დარგში, რასაც საარჩევნო კოდექსი ჰქვია. საარჩევნო კოდექსი იყო, არის და მრავალი წლის განმავლობაში დარჩება აქილევსის ქუსლად საქართველოს პოლიტიკისთვის, რადგან იმისთვის, ვინც ხელისუფლებაშია, სწორედ რომ ზედგამოჭრილია ისეთი საარჩევნო კოდექსი, როგორიც დღეს გვაქვს, ეს გარანტიას აძლევს ხელისუფლებას გამარჯვებაში. აქ არ აქვს მნიშვნელობა ელიტარული ქართული პოლიტიკისთვის, რას იტყვის ვენეციის კომისია. ეს კომისია იძლევა რეკომენდაციებს, შენ შეგიძლია, ეს შეასრულო, ან არ შეასრულო. ქართველმა პოლიტიკოსებმა, განსაკუთრებით ხელისუფლებიდან, იციან, რომ ამ რეკომენდაციების შესრულება სავალდებულო არ არის, ამიტომ ცდილობენ, როგორმე თავი აარიდონ ამას.
- რეკომენდაციები ერთია, თუმცა შიდაპოლიტიკური ვითარება ხომ შეიძლება დაიძაბოს, თუ ხელისუფლება საარჩევნო კოდექსს არ შეცვლის? არასაპარლამენტო ოპოზიცია ადგება და ქუჩაში გამოვა, შეიძლება მათ ამ „გადამგდები“ ხელისუფლებით უკმაყოფილო მოსახლეობაც შეუერთდეს და ამას რა მოყვება, არავინ იცის…
- არასაპარლამენტო ოპოზიცია შეიძლება გამოვიდეს, მაგრამ საქმე ისაა, რომ ეს არასაპარლამენტო ოპოზიცია ისეთი არ არის, როგორიც უნდა იყოს. ვთქვათ, გამოვიდა ბაჩუკი ქარდავა, მისი არსებობის შესახებ შეიძლება თქვენ კი გაგიგიათ, მაგრამ მისი „ფუნდამენტური» იდეების შესახებ გსმენიათ რამე? ასე რომ ჩამოვთვალოთ, არის დავითაია, „ევროპელი დემოკრატების» თუ რაღაცის ხელმძღვანელი და კიდევ ბევრი… საერთოდ, ქვეყანაში, სადაც ყანწისა და თამადის კულტი უმაღლეს დონეზეა ასული, ქართველი რომ იტყვის, ევროპული პარტია ვარო, ეს იმდენად სასაცილოა… ერთი სიტყვით, ასეთი ადამიანები ხალხს გარეთ ვერ გამოიყვანენ, ვერც ნათელაშვილი გამოიყვანს ხალხს, არ აქვთ მათ ამის რესურსი, რადგან საზოგადოება არც ისეთი ბრიყვია, როგორც ეს ქუჩაში დარჩენილ პარტიებსა და თუნდაც, იმ პარტიებს ჰგონიათ, რომლებიც პარლამენტში არიან. ეს ძალიან კარგად იცის ხელისუფლებამ.
ამიტომ რაც არ უნდა იჭიჭყინონ გარეთ მყოფმა პარტიებმა, იქნებიან ესენი მემარჯვენეები, მემარცხენეები თუ სხვა – ყველაზე იმდენი კომპრომატი ითქვა ოფიციალურად, რომ არავის აინტერესებს საერთოდ მათ გვერდით დგომა. ამდენად, ისინი ვერ შექმნიან ვერავითარ ამინდს და აქედან გამომდინარე, ხელისუფლება აკეთებს იმას, რაც თვითონ სურს.
„რეზონანსი”, 18 მარტი, 2016 წელი
რისთვის ჩამოდიან რუსი დეპუტატები საქართველოში
ეკატერინე ბასილაია
პარლამენტში ივნისამდე “ოკუპაციის შესახებ კანონში” იმ ცვლილების განხორციელებაა დაგეგმილი, რასაც წლებია, პაატა ზაქარეიშვილი ითხოვს და რაც დიდი დაპირისპირებისა და ვნებათაღელვის გამო 2013 წელს მხოლოდ პირველი მოსმენითაა მიღებული.
2013 წლის შემდეგ კი ამ არაპოპულარული თემის განხილვის გააქტიურება მალე დაიწყება. მიზეზი ისაა, რომ ივნისში საქართველოში ის რუსი დეპუტატები ჩამოვლენ, რომლებსაც “ოკუპაციის შესახებ კანონი” დარღვეული აქვთ და აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში საქართველოს ნებართვის გარეშე არიან ჩასულები. მათთვის განსაკუთრებული შეღავათის გასაწევად პარლამენტი უახლოეს ხანში იმსჯელებს და ამ მსჯელობისას ასევე დაგეგმილია ახალი, უფრო შერბილებული, კანონის მიღება.
საუბარი ეხება იმას, რომ 2008 წელს მიღებული “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ” კანონში ცვლილელები შევიდეს და ოკუპირებულ აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთში რუსეთის მხრიდან შესვლის წესების დარღვევისთვის უცხო ქვეყნის მოქალაქეებსა ან მოქალაქეობის არმქონე პირებზე სასჯელი შემსუბუქდეს და მხოლოდ 400-ლარიანი ჯარიმა დაწესდეს. კანონის ახლანდელი ვარიანტით კი, სასჯელი ჯარიმას ან 2-დან 4 წლამდე თავისუფლების აღკვეთას გულისხმობს.
უმრავლესობა ცვლილებებს მხარს უჭერს, “რესპუბლიკური პარტიის” წევრი ლევან ბერძენიშვილი მიიჩნევს, რომ ცვლილებები ივნისამდე უნდა მოესწროს. თუმცა დიდი წინააღმდეგობაა საპარლამენტო ოპოზიციის მხრიდან. ოპოზიცია აცხადებს, რომ ასეთი კომპრომისი საქართველოს ინტერესებზე მეტად რუსეთის ინტერესებს შეესაბამება, რადგანაც მოსკოვმა თბილისს არაერთხელ მოსთხოვა ამ კანონის გაუქმება.
“ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენელის დავით დარჩიაშვილის განცხადებით, რუსების მოთხოვნებით ქართული კანონმდებლობების ცვლილება დაუშვებელია.
“ოკუპაციის შესახებ კანონში” ცვლილებების შეტანა ამჯერად აქტუალური მას შემდგ გახდა, რაც პრაღაში კარასინი-აბაშიძის მორიგი შეხვედრისას რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა გრიგორი კარასინმა საქართველოსგან ამ კანონის საერთოდ გაუქმება მოითხოვა.
“ოთხშაბათს პრაღაში კარასინი-აბაშიძის შეხვედრისას რუსმა დიპლომატმა საქართველოს ორი პრეტენზია წამოუყენა. ერთი, შეხვედრის დაწყების წინ ერთგვარი მუქარანარევი ტონით განაცხადა ის, რომ არჩევნების მოახლოებასთან ერთად საქართველოში ანტირუსული რიტორიკის გაზრდა რუსეთში მთავარ საფრთხედ მიაჩნიათ, ნორმალურ საზოგადოებაში მსგავს განცხადებებს არ პატიობენ და მათ მოთმინებასაც აქვს საზღვარი, დაასახელა კონკრეტული ადრესატებიც – პრეზიდენტი და თავდაცვის მინისტრი.
“მეორე პრეტენზია კი შეხვედრის დასრულების შემდეგ გაჟღერდა და ის “ოკუპაციის შესახებ კანონი” საერთოდ გაუქმებას ეხებოდა. “წინ კიდევ გვაქვს დრო. მაგრამ ისევ მინდა აღვნიშნო, რომ რუსეთის წარმომადგენლები და რიგითი მოქალაქეები უნდა იყვნენ გარანტირებულად დაცულები ნებისმიერი გართულებებისგან, რომელიც უკავშირდება ე.წ. კანონს ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ. ამის გამო უკვე დაზარალდა რამდენიმე ტურისტი. ჩვენ გვჭირდება მყარი გარანტიები და უფრო უკეთესი იქნება თუ ამ კანონს საერთოდ გააუქმებენ. ამ შემთხვევაში ჩვენი კონტაქტები უფრო გამარტივდება”, – განაცხადა კარასინმა და ისიც აღნიშნა, რომ ამ თემაზე ზურაბ აბაშიძესთან ისაუბრა.
რიტორიკის შეწყვეტის მოთხოვნას თბილისში საკმაოდ მკაცრი შეფასებები მოგვა. პრეზიდენტმა კარასინის განცხადებების, როგორც მუქარის თარგმნა და ელჩებისთვის გაცნობა მოითხოვა. “რესპუბლიკური პარტიის” ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი აღნიშნავს, რომ კარასინის გაფრთხილება როდესაც ის შეეხო საქართველოს პრეზიდენტს და თავდაცვის მინისტრს, ძალიან არაკორექტულია და ამ მუქარას სათანადო პასუხი უნდა გასცეს შესაბამისმა ქართულმა უწყებებმა.
რუსეთის “ოკუპაციის შესახებ კანონის” გაუქმების მოთხოვნას კი თბილისში იმით გამოეხმაურნენ, რომ კანონის გაუქმება არ მოხდება, თუმცა იმ რუს დეპუტატებს, რომლებსაც ეს კანონი დარღვეული აქვთ, გამონაკლისი წესით, საქართველოში ჩამოუშვებენ და რუსეთის დელეგაციას თბილისში 1-5 ივლისს დაგეგმილ ეუთოს საპარლამენტო სხდომაზე დასწრება შეეძლებათ.
ფრაქცია “ქართული ოცნების” თავმჯდომარე გია ვოლსკის თქმით, საკანონმდებლო ცვლილებების კონკრეტული დეტალები ჯერ უცნობია. საუბარია საკანონმდებლო მექანიზმზე, რომელიც გამონაკლის შემთხვევებს დაუშვებს, რათა რუსეთის დელეგაციამ ეუთოს საპარლამენტო სხდომაზე დასწრება შეძლოს.
“როგორც ვიცი, ამის თაობაზე საკმაოდ ინტენსიური მომართვები გვქონდა ჩვენი პარტნიორი ქვეყნებიდან და ეუთოს საპარლამენტო დელეგაციიდან, რომ საშუალება მიგვეცა რუსეთის დელეგაციისთვის, მიიღოს მონაწილეობა ეუთოს საპარლამენტო სხდომაზე. შეიძლება, ამ დელეგაციაში იყოს ადამიანი, რომელსაც დარღვეული აქვს კანონი “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ”. შესაძლებელია, კანონში გარკვეული ცვლილებები შევიდეს და დასაშვებად იქნეს მიჩნეული გარკვეული გამონაკლისი”, – აღნიშნა ვოლსკიმ.
“რესპუბლიკელი” ლევან ბერძენიშვილის თქმით, რუსეთის დელეგაცია ჩამოსვლას შეძლებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში მათთვის შეღავათები დაწესდება, რადგან თითქმის ყველა დეპუტატია ნამყოფი აფხაზეთში ჩვენი ნებართვის გარეშე. ამიტომ ვოლსკის მოსაზრება საინტერესოა. მაგრამ პროცესი დაწყებული არ არის.
“როდესაც საქართველოს უნდა ეუთოს სხდომის საქართველოში ჩატარება, მან უნდა უზრუნველყოს, რომ ეუთოს ყველა ქვეყანა და მათ შორის რუსეთის დელეგაციაც იყოს წარმოდგენილი და ჩვენს წინაშე ეს პრობლემა დგას. კარასინმა ამ კანონის საერთოდ გაუქმება მოითხოვა, მაგრამ ოკუპაციის გაუქმებამდე ეს კანონი არ გაუქმდება.
“თუმცა ჩვენ კანონში ცვლილებების შეტანა გვინდოდა, ცვლილებები ერთი მოსმენით მიღებულიც გვაქვს და შესაძლოა უახლოეს მომავალში, პარლამენტი ამ განხილვას დაუბრუნდეს, მაგრამ კონკრეტულად რა იქნება, ახლა ვერაფერს გეტყვი. არის კანონპროექტი, რომელიც არბილებს კანონს და მას ნაკლებად მკაცრს ხდის, მაგრამ მოგეხსენებათ, რომ ამას ოპოზიციამ ძალიან მკაცრი წინააღმდეგობა გაუწია. ახლა ყველამ ერთად უნდა ვიმსჯელოთ, როგორ მივიღოთ დელეგაცია,” – ამბობს ბერძენიშვილი.
ბერძენიშვილი იმ ფაქტსაც იხსენებს, როდესაც 2013 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებისას ჩამოსვლა ორ რუს დეპუტატს სურდა, ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეის დელეგაციასთან ერთად, თუმცა იმის გამო, რომ ისინი ქართული კანონდარღვევით აფხაზეთში იყვნენ ჩასულები, მაშინ საქართველოში არ შემოუშვეს.
ბერძენიშვილის თქმით, ამის გამო საქართველოს სანქციები დაუწესდა და ევროკავშირის ეგიდით რაღაცეებს ვერ ვატარებდით. სანქციები ისევ რომ არ დაგვიწესდეს, ახლა საქართველომ რაღაც დათმობა გადაწყვიტა, მაგრამ არა რუსეთისთვის, არამედ საერთაშორისო ორგანიზაციისთვის.
კანონმდებლებისგან განსხვავებით საგარეო საქმეთა მინისტრის პირველი მოადგილე დავით ზალკალიანი აცხადებს, რომ ხელისუფლება კანონის გადახედავს არ აპირებს, თუმცა ითვალისწინებს ეუთოს სურვილს და პრინციპებს, რომ საქართველოში დაგეგმილ ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეაში მონაწილეობა მიიღოს ეუთოს წევრმა ყველა ქვეყანამ.
“კანონის გადახედვას ჩვენ არ ვაპირებთ. რა თქმა უნდა, ყველამ პატივი უნდა სცეს ამ კანონს, რომელიც არსებობს და აქედან გამომდინარე, ჩვენ ვითვალისწინებთ ეუთოს სურვილს, რომ ღონისძიებაში, რომელიც საქართველოში ტარდება, ეუთოს ეგიდით და არა საქართველოს ინიციატივით, მონაწილეობა მიიღოს ეუთოს წევრმა ყველა ქვეყანამ”, – განაცხადა ზალკალიანმა.
„რეზონანსი”, 18 მარტი, 2016 წელი
ინტერვიუ ჯემალ გახოკიძესთან: “აფხაზებისა და ოსებისთვის მეორე სარკმელი უნდა გავხსნათ”
ია აბულაშვილი
“ჩვენ ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ აფხაზებისა და ოსებისთვის მეორე სარკმელი გავხსნათ, რომელიც მათ ეკონომიკური განვითარებისა და დაცულობის მეტი პერსპექტივის განცდას ჩაუსახავს, ვიდრე ჩრდილოეთით გაჭრილი ფანჯარა”, – აცხადებს იურიდიულ მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი ჯემალ გახოკიძე, რომელსაც რეზონანსი” კონფლიქტების დარეგულირების საკითხებზე ესაუბრა.
- რამდენადაც ვიცი, თქვენ მუშაობდით პროექტზე, რომელიც ეხებოდა ჰონკონგ-ჩინეთის გამოცდილებას და იმედოვნებდით, რომ თქვენ მიერ წამოყენებული წინადადებები გათვალისწინებული იქნებოდა. არის რაიმე შედეგი, თუ პროექტი პროექტად დარჩა?
- ჰონკონგ-ჩინეთის პროექტი, რომელიც მიეძღვნა ჰონკონგის დედასახელმწიფოში, ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკაში “უმტკივნეულოდ” დაბრუნებას, დავასრულეთ. ნაშრომმა დიდი ინტერესი გამოიწვია, როგორც სამეცნიერო წრეებში, ისე სახელმწიფო სტრუქტურებში და სათანადო შეფასებაც მიეცა.
განსაკუთრებულად ხაზი გაესვა იმას, რომ ბევრი რამ ჩინელების, ჰონკონგელების და ბრიტანელების მიერ უკვე გავლილი პერიპეტიებიდან გასათვალისწინებელი, გამოსაყენებელი და ყურადსაღებია, თუმცა არა ერთი-ერთზე. უფრო მეტიც, ჰონკონგელების თითქმის სრული დამოუკიდებლობა ეკონომიკურ საქმიანობაში ძალიან მიმზიდველი იქნება, დღეს თუ არა ხვალ, აფხაზებისა და ოსებისათვის.
ვაგრძელებთ მუშაობას პროექტის მეორე ნაწილზე, “კონფლიქტების დარეგულირების პრეცედენტები და აფხაზეთის განსაკუთრებული სახელმწიფოებრივი სტატუსის მოდელირება”. პროექტის დაფინანსება თავის თავზე აიღო საქართველოს ტექნიკურმა უნივერსიტეტმა. სხვათა შორის საქართველოს ტექნიკურ უნივერსიტეტში არსებული “კონფლიქტების დარეგულირების სამართლებრივი კვლევის ცენტრი” თავის პროფილით ერთადერთია თბილისის უნივერსიტეტების მასშტაბით.
- მეორე პროექტში აქცენტები ძირითადად რა საკითხებზე გაკეთდება?
- პრეცედენტებში განხილული იქნება, რა თქმა უნდა, ჰონკონგ-ჩინეთის გაერთიანება, ასევე, შოტლანდიაში ჩატარებული რეფერენდუმის “შიდა სამზარეულო”, კერძოდ რატომ ვერ მიაღწია დიდი ბრიტანეთიდან გამოყოფასთან დაკავშირებით თავის მიზანს შოტლანდიამ, რისი გამომზეურებაც დიდ ინტერესს გამოიწვევს. ასევე, გვინდა დეტალურად გავაანალიზოთ იტალიაში სამხრეთ ტიროლის პოლიტიკურ-სამართლებრივი სტატუსი და მათი მშვიდობიანი, წარმატებული თანაარსებობა იტალიის სახელმწიფოში.
ამის შემდეგ, გვინდა მივიდეთ ყველაზე პრობლემატურ, რთულ, მაგრამ აუცილებლად გადასაწყვეტ საკითხამდე – როგორი იქნება აფხაზეთის სტატუსი საქართველოს სახელმწიფოში. იმთავითვე უნდა განვაცხადოთ, რომ აფხაზეთს ერთიან სახელმწიფოში უნდა ჰქონდეს განსაკუთრებული სახელმწიფოებრივი სტატუსი. სწორედ მის მოდელირებაზე, შესაძლო ვარიანტებზე უნდა ვიმუშაოთ.
ვფიქრობთ, შევიმუშაოთ აფხაზეთის კონსტიტუციის პროექტი კონცეპტუალურ დონეზე მაინც. ამასთან, ორივე მხარისათვის მისაღები ვარიანტების პაკეტი, რომელიც აგრეთვე, მისაღები იქნება დაინტერესებული საერთაშორისო ორგანიზაციებისათვის და მათ შორის გაეროსათვის. განსაკუთრებული აქცენტები უნდა გაკეთდეს აფხაზეთის მაღალი ხარისხის დამოუკიდებლობაზე ეკონომიკურ საკითხებში. არაერთი კვლევა მივუძღვენით ამ პრობლემას და მივედით იმ დასკვნამდე, რომ ჩვენ ყველაფერი უნდა ვიღონოთ იმისათვის, რომ აფხაზებისა და ოსებისათვის მეორე სარკმელი გავხნათ, რომელიც მათ ეკონომიკური განვითარებისა და დაცულობის მეტი პერსპექტივის განცდას ჩაუსახავს, ვიდრე ჩრდილოეთით გაჭრილი ფანჯარა.
- თვლით, რომ დღეს შესაფერისი პოლიტიკური სიტუაციაა და თქვენი ეს მოსაზრებები მხარდაჭერილი იქნება?
- ერთში ვართ დარწმუნებული, რომ ეს გასაკეთებელი საქმეა. გადაჭარბებული არ იქნება თუ ვიტყვი, რომ დღევანდელი ვითარება განდგომილ რეგიონებთან გაყინული კონფლიქტების ტიპიურ მოდელში ჯდება, ვის აწყობს ეს? ჩვენ არა, მაშინ ვის? მხოლოდ ჩვენს მტრებს. რამდენ წუთს, საათს დღეს დავიგვიანებთ, იმდენი წუთით, საათით ან დღით გადაიწევს ჩვენი ყველაზე დიდი მიზანი, უცვლელი და მუდმივი ეროვნული ინტერესი – საქართველოს გამთლიანება. ასე რომ, დრო ჩვენს წინააღმდეგ მუშაობს, ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით და დაყოვნება ღალატის ტოლფასია.
- თუმცა, ყველაზე რთულად ლტოლვილების ბედი, მათი დაბრუნება იქნება, თქვენ ასე არ ფიქრობთ?
- სავსებით გეთანხმებით, სწორედ ამიტომ ცალკე განხილვის საგანი იქნება ლტოლვილთა უსაფრთხო და ღირსეულად დაბრუნება თავიანთ საცხოვრებელ ადგილებში.
ყველაზე რთულ პროცესად ეს მიგვაჩნია ჯგუფის წევრებს და ვთვლით, რომ კონსტიტუციური ნორმებით ამ საკითხების რეგულაციები მათ შორის სამართლებრივი, პოლიტიკური თუ სოციალურ-ეკონომიკური მიმართულებებით შეუძლებელია; ამიტომ აუცილებელია შემუშავებულ იქნეს საქართველოს, ოსეთსა და აფხაზეთს შორის სპეციალური შეთანხმება მესამე პირის ან პირების მონაწილეობით, მათ შორის გაეროს, ეუთოს, სხვა საერთაშორისო ორგანიზაციების და ცალკეულ სახელმწიფოების.
რა თქმა უნდა, ბევრი ჩვენს მცდელობებს ეჭვის თვალით შეხედავს, შეიძლება გაგვაკრიტიკონ კიდეც. თუმცა, მინდა მათ შევახსენო გასული საუკუნის ბოლო წლები, როცა ოსეთთან მთელი რიგი საკითხები პრაქტიკულად გადაწყვეტილი იყო და მის დასრულებას ჩვენი ხელისუფლების მხრიდან მეტი გამბედაობა, მეტი ძალისხმევა და გარკვეულ დათმობებზე წასვლა ჭირდებოდა. თუმცა, მარტო პოლიტიკური ნება არასაკმარისი შეიქმნა. მე თვითონ ვარ იმ ზოგიერთი პოლიტიკური პროცესების მონაწილე და დღევანდელი გადმოსახედიდან შეიძლება ითქვას, რომ ხელიდან გავუშვით კონფლიქტების დარეგულირების დღეს ნატვრად ქცეული დიდი შანსი.
სამწუხაროდ, 2004 წლის “ვარდების ხელისუფლების” აქტიურობამ, რომელმაც ძალისმიერი ფორმა მიიღო, საგრძნობლად შეამცირა შანსები ამ მიმართულებით. ხოლო 2008 წლის აგვისტოს ომმა მანამდე წლების მანძილზე დაგროვილ პოზიტივს, რომელმაც სასურველი მიზნის განხორციელების პირისპირ დაგვაყენა ოსებთან, ხაზი გადაუსვა თითქმის ყველაფერს. შანსი კიდევ გაჩნდება და ამის ინიციატორები ჩვენ უნდა ვიყოთ და ქმედებებიც ჩვენ უნდა დავიწყოთ. ქმედებების ერთ-ერთ შემადგენელ ნაწილად სწორედ ჩვენი ჯგუფის მიერ მიღებული გადაწყვეტილება და ზემოაღნიშნული პროექტი შეიძლება განვიხილოთ.
საერთოდ ისეთი პრობლემა, რომელიც კონფლიქტების დარეგულირებას და განდგომილი აფხაზეთის და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის შემორიგებას გულისხმობს თითოეული ჩვენთაგანის საქმეა, მაგრამ ყველა ყველაფერს ხომ ვერ გააკეთებს, ყველამ თავისი საქმე უნდა აკეთოს, ამასთან კარგად. ჩვენმა ჯგუფმა გადავწყვიტეთ, რომ ის, რაც პროექტითაა გათვალისწინებული, მისი რეალიზაცია შესაძლებელია და ჯგუფს კი ძალუძს ამის გაკეთება.
- რატომ ხართ ასე დარწმუნებული?
- სულ ახლახან აშშ-ის კარიერულმა ელჩმა და სახელმწიფო მდივნის ყოფილმა მოადგილემ თომას პიკერინგმა ძალიან საინტერესო განცხადებები და მინიშნებები გააკეთა. პროექტის წევრებმა ეს რომ მოვისმინეთ, ხუმრობით ვთქვით: ეტყობა, მან ჩვენი ზრახვების შესახებ კონფიდენციალურად შეიტყო.
თომას პიკერინგი აცხადებს რომ: “საქართველომ რუსეთთან ფრთხილი პოლიტიკა უნდა აწარმოოს, თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ თბილისი მოსკოვის ყველა სურვილს დაემორჩილოს. ის აცხადებს, რომ ორ ქვეყანას შორის ურთიერთპატივისცემით სავსე ურთიერთობა უნდა ჩამოყალიბდეს, ეს საქართველოს მშვიდობიანი განვითარებისთვის მნიშვნელოვანი ფაქტორია” და იქვე დასძენს, რომ ოკუპირებული ტერიტორიების დასაბრუნებლად მხოლოდ ეს ურთიერთობა არ იქნება საკმარისი, საქართველომ სტრატეგიაზე უნდა იმუშაოს, რომელიც მას დამოუკიდებლად ეკონომიკის განვითარებაში შეუწყობს ხელს.
თომას პიკირინგის თქმით, საქართველოში ქართულ ნაციონალიზმს დიდი ძალა აქვს, თუმცა ქვეყანას უფრო მეტ ძალას ეკონომიკური განვითარება მისცემს.
საქართველომ აფხაზებს და ოსებს ეკონომიკური და ლინგვისტური ალტერნატივა უნდა შესთავაზოს, საქართველოს დღევანდელი დანაწევრება დროებითია და აფხაზებს, ოსებს და ქართველებს, საბოლოო ჯამში, ერთად მოუწევთ ცხოვრება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი ცალ-ცალკე უკუსვლის გზას დაადგებიან, საქართველოს გაერთიანება ქართველების სტრატეგიული მიზანია, მაგრამ ეს სამხედრო ძალით არ მოხდება, საქართველომ აფხაზეთში და “სამხრეთ ოსეთში” ხალხს უნდა დაანახოს, რომ მათთვის ნამდვილი ალტერნატივა თბილისია და არა მოსკოვი. ასე რომ, ჩვენ მარტო არ ვართ, ვიცით, რომ ჩვენი მიზნების განხორციელება რთული იქნება, მაგრამ ამ სირთულეების გადასაჭრელად მზად ვართ.
არის საუბარი, რომ თქვენ აპირებთ მონაწილეობა მიიღოთ მომავალ საპარლამენტო არჩევნებში. გამარჯვების შემთხვევაში ამ საკითხებს პარლამენტშიც თუ დააყენებთ?
- ამაზე სერიოზულად ვფიქრობ და არ არის გამორიცხული, რომ დამოუკიდებელი კანდიდატის სტატუსით ვიყარო კენჭი გლდანის რაიონის იმ უბანში, სადაც მე დავიბადე, გავიზარდე და მრავალი წელი გავატარე. გამარჯვების შემთხვევაში პარლამენტში ერთ-ერთი ჩემი სერიოზული საქმიანობა სწორედ კონფლიქტების დარეგულირებისათვის მაქსიმალური ხელშეწყობა იქნება.
„რეზონანსი”, 18 მარტი, 2016 წელი
ინტერვიუ ვიქტორ დოლიძესთან: “არ მახსოვს, ქვეყანაში ასეთი რთული და ბინძური პერიოდი ყოფილიყო”
თიკო ოსმანოვა
“ფარული ჩანაწერების საქმე აუცილებლად უნდა იქნას გამოძიებული და ეს შავი ლაქა აუცილებლად უნდა მოვიშოროთ როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე ქვეყნის გარეთ. თუ საჭიროა, ამისთვის მილიონი ლარი კი არა, უფრო მეტი უნდა დავაწესოთ, რადგან ასეთი რთული და ბინძური პერიოდი საქართველოს ჯერ არ ჰქონია”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას “თავისუფალი დემოკრატების ერთ-ერთი ლიდერი ვიქტორ დოლიძე, რომელსაც ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებზე ვესაუბრეთ.
„არ მახსოვს ასეთი რთული და ბინძური პერიოდი ქვეყანაში რომ ყოფილიყო. “ქართულმა ოცნებამ” რთული მემკვიდრეობა დაიტოვა სააკაშვილის რეჟიმისგან. მაშინ ხდებოდა ეს ფარული მიყურადება, თვალთვალი, ჩაწერა თუ სხვა. დღეს კი მეორე უკიდურესობაში აღმოვჩნდით, ხდება ამის გამომზეურება და აქეთ კიდევ გვაფრთხილებენ, რომ მომავალში კიდევ უფრო მეტს იხილავს საზოგადოებაო. მე მგონი, ეს ჩვენი სახელმწიფოს წინააღმდეგ მიმართული ქმედებაა და არა რომელიმე პოლიტიკური პარტიის ან ფიგურის წინააღმდეგ. და თუკი ხელისუფლება რეალურად არის დაინტერესებული, რომ გამოიძიოს ეს საკითხი და არ არის თანამონაწილე, მაშინ გადადგას კონკრეტული ნაბიჯები. დაიჭირონ დამნაშავეები და მისცენ პასუხისგებაში», – ამბობს ვიქტორ დოლიძე.
- თუმცა თქვენი ზოგიერთი კოლეგა მიიჩნევს, რომ ფარული მოსმენები და მიყურადება ამ ხელისუფლების პირობებშიც გრძელდება…
- არ მინდა ხელი გავიშვირო ვიღაცისკენ, ეს იქნება კერძო პირი, ჯგუფი, თუ სხვა. ეს არასწორი იქნება. ჯერ დაველოდები გამოძიებას, მაგრამ, რაც შეიძლება დროულად უნდა წარიმართოს ეს პროცესი. თუ კიდევ გაიწელა, ვირტუალური დამნაშავეები წარმოაჩინეს და არაფერი საერთო ჯამში არ გაირკვა, მაშინ მექნება იმის საფუძველი ვივარაუდო, რომ ხელისუფლება თანამონაწილეა ამ ყველაფრის. გამომდინარე იქიდან, რომ ასეთ ვითარებაში, როგორც წესი, პასუხისმგებლობა ეკისრება ხელისუფლებას.
- მთავარმა პროკურატურამ ფარულ ჩანაწერებთან დაკავშირებით ორი პირი დააკავა, 3 კი პასუხისგებაშია მიცემული…
- იგივე პასუხი უნდა გაგცეთ, რაც ახლა ვთქვი, ვერაფერ ახალს ვერ გეტყვით. ეს 5 კაცი, რამდენადაც ვიცი, სხვა საქმეზეა დაკავებული. ჯერჯერობით ამ საქმესთან დაკავშირებით არაფერი არ მინახავს, რომ თვისობრივად რამე შეცვლილიყო. გუშინ პარლამენტში აღვნიშნე და აქაც ვიტყვი, ფულის დაწესებასთან დაკავშირებით მივესალმე დავით უსუფაშვილის პოზიციას. ერთი მილიონი კი არა, უფრო მეტიც რომ დასჭირდეს, ეს ისეთი ფუნდამენტურად მნიშვნელოვანი თემაა ჩვენი ქვეყნისთვის და სახელმწიფოებრიობისთვის, რომ უნდა გამოიყოს ფული. საქმე გამოძიებული უნდა იქნას და შავი ლაქა აუცილებლად უნდა მოვიშოროთ როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე ქვეყნის გარეთ. ვსაუბრობთ იმაზე, რომ მოხდეს ჩვენი ქვეყნის ინტეგრაცია ევროპაში, ნატოში და ამ დროს რა ხდება ქვეყანაში?! ამიტომ, რა თქმა უნდა, ამ საქმის გამოძიება აუცილებელია.
- თქვენი აზრით, ვის აძლევს ხელს დღეს ამ კადრების გავრცელება?
- ამაზე შეიძლება ბევრი ვერსია მქონდეს – შესაძლებელია ქვეყნის შიგნითაც არსებობდეს და ქვეყნის გარეთაც. შესაძლებელია ხელისუფლებაშიც იყოს და სხვა პოლიტიკური ძალაშიც. შეიძლება საერთოდ არ იყოს ეს პოლიტიკური თემა, როგორ გითხრათ, ბევრი ვერსია არსებობს, მაგრამ არ მიყვარს ხოლმე წინასწარ განცხადებების გაკეთება, რომელიც არ იქნებოდა სწორი და მიზანშეწონილი.
- რაც შეეხება ე.წ ოდეერებს და თსუ-ში განვითარებულ მოვლენებს, რას ფიქრობთ ამასთან დაკავშირებით?
- ვფიქრობ, “ოდეერების” ეპოქა საქართველოში უნდა დავასრულოთ. უარი უნდა ვთქვათ მანკიერ გადმონაშთზე, რომელიც არსებობდა აქამდე, რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ პოლიტიკური მიზნებისთვის არის. ე.წ ოდეერებს ქვეყნის უსაფრთხოებასთან საერთო არაფერი არ აქვთ, ამიტომ იმედი მაქვს, ამ ეპოქას ერთად დავასრულებთ. არავის არ სჭირდება “ოდეერი”, არც საჯარო სამსახურში, არც არასაჯაროში და მითუმეტეს არც სახელმწიფო უნივერსიტეტში. მე თვითონ უნივერსიტეტელი გახლავართ და ძალიან კარგად ვიცი, თუ რამდენად არ საჭიროებს ის ე.წ ოდეერს.
- მოსკოვმა საქართველოსთან ვიზების გაუქმება გადაიფიქრა. რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე საქართველოს თავდაცვის მინისტრს აკრიტიკებს და 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებს ელოდებიან. რას ფიქრობთ კარასინის ორი დღის წინ გაკეთებულ განცხადებებზე?
- ვფიქრობ, ეს არის ძალიან ცინიკური განცხადება. რუსეთი უნდა შეეგუოს ერთხელ და სამუდამოდ რეალობას და იმ მოცემულობას, რომელსაც ჰქვია ტერიტორიული მთლიანობა, სუვერენიტეტი, საქართველოს სწრაფვას ევროპისკენ და მისწრაფებას, რასაც ძლიერი ეკონომიკა და ევროპული საქართველო ჰქვია. ამას რუსეთი ან შეგუება, ან არ შეგუება – ჩვენთვის ეს არის გარდაუვალი რეალობა, რომელიც აუცილებლად აღსრულდება.
- რუსეთს სირიიდან ჯარი გამოჰყავს, რას ფიქრობთ ოფიციალური მოსკოვის ამ გადაწყვეტილებაზე, თქვენი აზრით, ხომ არ არსებობს საფრთხე, რომ პუტინი ახლა უკრაინისთვის, ან საქართველოსთვის მოიცლის?
- გამორიცხვის მეთოდით ვერც ერთ ვარიანტს ვერ გამოვრიცხავთ, თუმცა გახსოვთ ალბათ, რუსეთისა და აშშ-ის პრეზიდეტების შეთანხმების ბოლო ნაწილი. ალბათ ყველაზე უმთავრესი პუნქტი სწორედ ეს იყო, სადაც შეთანხმდნენ, რომ კონფლიქტის დეესკალაციისთვის სამხედრო ძალების მინიმილაზაცია უნდა მომხდარიყო. ეს შეთანხმება თუ მართლა ხელს შეუწყობს კონფლიქტის მოგვარებას სირიაში, მე მხოლოდ და მხოლოდ მივესალმები.
„რეზონანსი”, 18 მარტი, 2016 წელი
ინტერვიუ ინგა გრიგოლიასთან: “განცდა მაქვს, რომ ქარის წისქვილებს ვებრძვით”
ლიკა ამირაშვილი
პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გამოქვეყნებასთან დაკავშირებით მიმდინარე გამოძიების ფარგლებში ჟურნალისტი ინგა გრიგოლია გუშინ დაკითხვაზე იმყოფებოდა. როგორც გრიგოლიამ “რეზონანსთან” საუბრისას განაცხადა, გამოძიების ინტერესებიდან გამომდინარე, დეტალებზე ვერ ისაუბრებს. მისი თქმით, იმ შემთხვევაში, თუ პროცესი დროში გაიწელება და საბოლოო პასუხს ვერ მიიღებს, ან შესაძლოა ვინმე დაიჭირონ, მაგრამ ვიდეოების გამოქვეყნება მაინც გაგრძელდეს, თავს უფლებას მისცემს სხვა ვერსიებზე ისაუბროს.
ცნობისთვის, რამდენიმე დღის წინ ერთ-ერთი პოლიტიკოსის პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრები გამოქვეყნდა, რასაც თან ტექსტური შეტყობინებაც ახლდა. ვიდეომასალის ტიტრებში გამავრცელებელი იმ მოტივებზე საუბრობს, რის გამო ამ კადრებს ავრცელებს და ასევე სხვა ვიდეოს გავრცელებითაც იმუქრება.
„პროკურატურაში დაკითხვაზე გუშინ ვიყავი, მაგრამ იქ რაზე გვქონდა საუბარი, ჩემს არგუმენტებზე რა და როგორ იყო, ვერაფერს ვერ გეტყვით. დაკითხვიდან გამოსვლის შემდეგ ვთქვი, რომ, სამწუხაროდ, ამაზე ვერ ვუპასუხებდი. მე ისიც არ ვიცი, გამოძიება რა კვალზეა გასული, ჯერჯერობით ჩემთვის სრულიად უცნობია, გამოძიება რა ეტაპზე იმყოფება“, – ამბობს ინგა გრიგოლია.
- როგორ ფიქრობთ, ვის ინტერესში შეიძლება შედიოდეს პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გამოქვეყნება?
- ერთი წამითაც, რომ ვიცოდე, ვისგან შეიძლება მოდიოდეს, ამას ხმამაღლა ვიტყოდი, ისევე როგორც ვთქვი პირველივე დღეს, როცა ჩემ მიმართ მსგავსი ტიპის მუქარა განხორციელდა. ისეთი განცდა მაქვს, რომ რაღაც ქარის წისქვილებს ვებრძვით. ჯერჯერობით ამდენი დღე გავიდა და ჩვენ არანაირი პასუხი არ გვაქვს. მე რომ ვიცოდე, კონკრეტულად, რა მასალაზეა საუბარი, იმის მიხედვით, შესაძლოა, დასკვნები გამეკეთებინა, მაგრამ, სამწუხაროდ, დასკვნებს ვერ გავაკეთებ.
- მოლოდინი თუ გაქვთ, რომ გამოძიება წინ წაიწევს?
- შემიძლია გითხრათ, რომ ჩემი სურვილია და ძალიან გულით მინდა, გამოძიება წავიდეს წინ, მივიდეს ბოლომდე და ჩვენ პასუხები მივიღოთ. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ ეს მარაზმი, რაც ქვეყანაში ბოლო დღეებში ტრიალებს, დამთავრდეს. გამოძიება თუ დროში გაიწელა და საბოლოოდ პასუხი ვერ მივიღეთ, ან შესაძლოა ვინმე დაიჭირონ, მაგრამ ეს ვიდეოების გავრცელება მაინც არ გაჩერდეს, ამ შემთხვევაში მე უკვე თავს უფლებას მივცემ, რომ რამე სხვა ვერსიაზე ვილაპარაკო, რაზე საუბრის უფლებასაც ჩემს თავს ჯერ ვერ მივცემ. რეალურად გამოძიების პარტნიორი უფრო ვარ, ვიდრე მათი მაკრიტიკებელი.
- ამ საკითხზე ხელისუფლების მხრიდან ბევრი განცხადება გაკეთდა. რამდენად ადეკვატური რეაქცია აქვთ?
- გულწრფელად გეტყვით, არ მომისმენია, ამიტომ ვერ შევაფასებ. ამ თემასთან მიმართებაში რაც არ მინდა, ისაა, რომ რამე ტიპის შეფასება გავაკეთო, რადგან არ მინდა სუბიექტური ვიყო. მხოლოდ ის მინდა, რომ რეალურად საქმე გამოიძიონ.
„ახალი თაობა“, 18 მარტი, 2016 წელი
ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: `ამ კადრების გამოქვეყნებით „ნაციონალები“ უდიდეს შეცდომას უშვებენ.. პრეზიდენტს სიტყვა გაექცა”
„ნაციონალები“ სერიოზული დესტაბილიზაციის მოწყობას გეგმავენ. საეჭვოდ ემთხვევა პირადი ცხოვრების შემცველი ჩანაწერების გამოქვეყნება და უნივერსიტეტში ვითარების გამწვავება. ამის შესახებ ყოფილი სახალხო დამცველი ნანა დევდარიანი „ახალ თაობასთან“ საუბრობს.
- ქალბატონო ნანა, როგორ აფასებთ საზოგადოებისა და პოლიტიკური სპექტრის რეაქციას პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გამოქვეყნებასთან დაკავშირებით?
- იმის, რომ ახლა გამომჟღავნდა ეს ჩანაწერები, დღევანდელ ხელისუფლებაზე გადაბრალება სრული სისულელეა, იმიტომ რომ სწორედ ხელისუფლების წარმომადგენლებს უვრცელებენ. პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრები თავის დროზე ნაციონალებმა გადაიღეს და დღესაც ისინი ავრცელებენ.
- „ნაციონალები“ უარყოფენ კადრების გავრცელებას.
- მე დარწმუნებული ვარ, რომ პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრები მათ გაავრცელეს.
- პრეზიდენტმა თავისი განცხადებით მხარი დაუჭირა იმ ადამიანებს, რომელთა წინააღმდეგ გამოქვეყნდა კადრები. რამდენად შეესაბამებოდა მისი განცხადება პრეზიდენტის ქცევის სტანდარტებს?
- ჩვენ ყველა ადამიანები ვართ. ყველას შეიძლება სიტყვა გაექცეს. ვფიქრობ, პრეზიდენტს სიტყვა გაექცა. მისი განცხადება, უბრალოდ, ძალიან ემოციური იყო. სრულიად ზედმეტი იყო იმაზე ლაპარაკი, რომ მას აქვს და ექნება მდიდარი სექსუალური ცხოვრება. ეს არავის საქმე არ არის. ეს არის ადამიანების ინტიმური სფერო და აღმაშფოთებელი ის არის, რომ ინტიმური სფერო გარეთ გამოაქვთ საქვეყნოდ. ასეთი პასუხის გაცემა, ფაქტობრივად, იგივეა, ოღონდ სიტყვიერ ფორმაში. პრეზიდენტს თავისი სექსუალური მონაცემების მიხედვით არ ირჩევენ.
- პრეზიდენტს მხარდაჭერა, ალბათ, სხვაგვარად შეეძლო, ვთქვათ, დაეგმო...
- დიახ, ჯობდა, უფრო მოზომილად, ემოციების გარეშე ძალიან საღი და დინჯი განცხადება გაეკეთებინა. ეს არ ნიშნავს, რომ აღშფოთება არ უნდა გამოხატო, მაგრამ ამ ფორმით – არა.
- ამბობენ, რომ პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გამოქვეყნებით საზოგადოების დაშანტაჟება ხდება. თქვენ როგორ ფიქრობთ, რასთან გვაქვს საქმე?
- ჩვენ ბოლო სამწელიწად-ნახევარია დაგვავიწყდა ის მდგომარეობა, რაშიც მთელი საზოგადოება იყო – ყველას აშანტაჟებდნენ. ყველა დარწმუნებული იყო, რომ უსმენდნენ და იწერდნენ. 2012 წლის არჩევნების შემდეგ ეს სტრესი მოიხსნა. ფარული პირადი ცხოვრების ამსახველ კადრებს რომ აქვეყნებენ, „ნაციონალები“ უდიდეს შეცდომას უშვებენ. ამით მათ საზოგადოებას კიდევ ერთხელ შეახსენეს, რა ხდებოდა მათი ხელისუფლებაში ყოფნის დროს.
- თქვენ ამბობთ, „ნაციონალები“ აქვეყნებენ პირადი ცხოვრების ამსახველ კადრებსო. მათი მიზანი რა არის?
- ერთი მიზანი უდავოა – პოლიტიკოსის შესახებ ასეთი ფარული ჩანაწერების გამოქვეყნება მის დისკრედიტაციას იწვევს. იმავე დასავლეთში, რომელზეც სწორება აქვს აღებული ჩვენს ხელისუფლებას, პოლიტიკოსებს ასეთ რაღაცებს არ პატიობენ. მეორეა მათი ნამოქმედარის დაფარვა და არსებული ხელისუფლებისთვის გადაბრალება – აცხადებენ, ჩვენ დროს ხომ არ ქვეყნდებოდა პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრები, ახლა ქვეყნდებაო.
- ახალი ხელისუფლების პირობებში არ შეიძლებოდა კეთდებოდეს ამგვარი ჩანაწერები სახელმწიფო სტრუქტურებში შემორჩენილი ძველი კადრების მიერ? როგორც ჟურნალისტმა ეკა მიშველაძემ განაცხადა, მისი და მისი მეუღლის ალექსი პეტრიაშვილის ურთიერთობა ამ ხელისუფლების პირობებში დაიწყო და, ალბათ, აღნიშნული ჩანაწერებიც ამ ხელისუფლების პირობებშია გაკეთებული. რით ახსნით ამას?
- კონკრეტულად ვინმეზე რამის თქმა გამიჭირდება, მაგრამ უფრო ადრე გაჟღერდა ვერსია, რომ ჩანაწერები გაკეთდა იმ ბინაში, რომელიც მას უქირავა მისმა წინა შეყვარებულმა. აპარატურაც მისი დაყენებულია. მე ვერაფერს დავამტკიცებ. ყოველ შემთხვევაში, მიშველაძესა და პეტრიაშვილზე ჩანაწერი არ გავრცელებულა.
- არ გავრცელებულა, მაგრამ დამემუქრნენო...
- ეკა მიშველაძე ეთერიდან მოხსნილია. ბუკა პეტრიაშვილი ისედაც ოპოზიციაშია. რით დაემუქრნენ, რაღაც ლოგიკა ხომ უნდა იყოს. ხელისუფლებას რომ სდომებოდა, ამ ჩანაწერებს აჩვენებდა ცალკე, მარტო იმ პირებს, ვისზეც არის ჩაწერილი და ეტყოდა, ან გაჩერდები, ან წახვალ პოლიტიკიდანო. ხელისუფლებას აქვს საშუალება, ამით დაემუქროს და არა გამოაქვეყნოს. ამას აკეთებენ ის ადამიანები, რომლებიც დღეს ხელისუფლებაში არ არიან, არ გააჩნიათ ძალაუფლება, რომ სხვა ბერკეტები გამოიყენონ.
- ასეთი ჩანაწერების გამოქვეყნებით ხელისუფლება თუ ზარალდება?
- რა თქმა უნდა, პირველ რიგში ხელისუფლება ზარალდება. ამიტომ გამოვრიცხავ, რომ ეს ხელისუფლების გაკეთებულია.
- რამდენად საკმარისად მიიჩნევთ ხელისუფლების რეაქციას და მიღებულ ზომებს ჩანაწერების გამოქვეყნებაზე?
- ეს ყველაფერი შედეგია იმისა, რომ ხელისუფლებამ არ გააკეთა ის, რაც უნდა გაეკეთებინა ჯერ კიდევ 2012 წლის ნოემბერში – არ მისცა შეფასება წინა რეჟიმს, მის მიერ ჩადენილ დანაშაულებს და არ დასაჯა ის პირები, რომლებიც იყვნენ დასასჯელნი. ახლა უკვე დაგვიანებული რეაქციები და რაღაცების მცდელობა, ვშიშობ, რომ არაფრის მომტანი იქნება.
- ჩანაწერებს შეიძლება აქვეყნებდნენ ცალკეული ადამიანები თუ შეიძლება ამას ჰქონდეს წინა ხელისუფლების წარმომადგენლების მხრიდან ორგანიზებული ხასიათი? რა შთაბეჭდილება გრჩებათ?
- ეს არის მთლიანად ორგანიზებული. ბოლო დროს შემთხვევით არ დაიძაბა სიტუაცია უნივერსიტეტში აღნიშნული ჩანაწერების გამოქვეყნების პარალელურად. ყველაფერი ერთმანეთს წაეწყო ძალიან ნიშანდობლივად. წინა ხელისუფლების წარმომადგენლები ბოლო პერიოდში აქტიურად ამტკიცებენ, ჩვენ აუცილებლად მოვიგებთ არჩევნებსო, რის არანაირი ნიშანწყალიც არ ჩანს. ნაციონალებს სიტუაცია სერიოზული დესტაბილიზაციისკენ მიჰყავთ.
- ვერ დაბრუნდებიან?
- არჩევნების გზით ნაციონალების ხელისუფლებაში დაბრუნება გამორიცხულია.
- ამბობენ, არსებულ ხელისუფლებას არჩევნების გზით დავამარცხებთო...
- აბსოლუტურად წარმოუდგენელია, ნაციონალურმა მოძრაობამ არჩევნებში გაიმარჯვოს. ყველა გამოკითხვა, რომელიც ასახავს საზოგადოებრივ განწყობებს, ამბობს, რომ ისინი თუ ბარიერს გადალახავენ, იმაზე მცირე ოდენობით იქნებიან პარლამენტში წარმოდგენილი, ვიდრე ახლა არიან.
- ე.ი. ნაციონალებისაგან სერიოზულ დესტაბილიზაციას უნდა ველოდოთ?
- თუ დღევანდელ ხელისუფლებას დაავიწყდა, როგორ პოლიტიკურ ძალასთან აქვს საქმე, ჩვენ არ დაგვვიწყებია. ეს არის ხალხი, რომელიც ხელისუფლებაში მოსვლისთვის ყველაფერზეა წამსვლელი. არ არის დანაშაული, რომელსაც ნაციონალები არ ჩაიდენენ, ოღონდ კი ხელისუფლებაში მოვიდნენ. დღევანდელმა ხელისუფლებამ ეს უნდა გაითვალისწინოს.
- მიმდინარე პროცესების პოლიტიკური შედეგი რა შეიძლება იყოს?
- შედეგი დიდწილად დამოკიდებულია იმაზე, როგორი რეაგირება ექნება ხელისუფლებას, რადგან ერთეული მოვლენა არ არის. ახალგაზრდების გამოყენებას ცდილობენ. შემთხვევით არ ხდება, რომ უნივერსიტეტში შეკრებილი არიან ადამიანები და გარედან ითხოვენ პაპავას გადადგომას. ამ ყველაფერს აქვს ერთი პოლიტიკური საფანელი. თუ ხელისუფლება ხელებს დაიკრებს და არაფერს მოიმოქმედებს, მაშინ სახელმწიფო გადატრიალებას მოიმკის.
- რის გაკეთება შეუძლია ხელისუფლებას იმავე უნივერსიტეტთან დაკავშირებით?
- ხელისუფლებამ ის კი არ უნდა გააკეთოს, რაც დღეს სანიკიძემ გააკეთა – თვითმმართველობის დამცველად გამოვიდა – მინისტრმა რომელიმე მხარე არ უნდა დაიკავოს. ხელისუფლებამ მედიატორის როლი უნდა შეასრულოს, უნივერსიტეტს დაუბრუნოს რეალური ავტონომია, რომელიც ნაციონალებმა წაართვეს. ლადო პაპავამ უნივერსიტეტში ვერაფერი შეცვალა, ისევ ისეთი ვითარებაა, როგორიც იყო. ნაციონალები შეტევაზე არიან გადმოსული.
- უნივერსიტეტში ოდეერების ყოფნას როგორ აფასებთ? რატომ ვერ დააღწია თავი ამ ხელისუფლებამ ამგვარ სისტემას?
- უამრავი ის ღონისძიება არ გაატარეს, რომლებიც უნდა გაეტარებინათ არა მხოლოდ უნივერსიტეტში, არამედ ძალოვან სტრუქტურებშიც. ზოგიერთი წინა რეჟიმის მსახური დღეს დაწინაურებულია. იგივე ხდება სასამართლო ხელისუფლებაში. რატომ ჰგონიათ, რომ ყველაფერი თავისით მოგვარდება, ჩემთვის სრულიად გაუგებარია. ოდეერები ახლანდელი ხელისუფლების სასარგებლოდ რომ მუშაობდნენ, ვითარებას მწვავე დაპირისპირებამდე მიიყვანდნენ? უნივერსიტეტში ოდეერები თუ არიან, ამ ხელისუფლების საქმეს ნამდვილად არ აკეთებენ.
- ანუ წინა ხელისუფლების დროინდელი სპეცსამსახურებში მოკალათებული პირები და მათი საცეცები შეიძლება ამ ხელისუფლების წინააღმდეგ მოქმედებდნენ?
- რა თქმა უნდა. სხვა ვარაუდის შესაძლებლობა არ რჩება.
„ახალი თაობა“, 18 მარტი, 2016 წელი
ინტერვიუ ხათუნა ლაგაზიძესთან: „ფარულ ჩანაწერებს უცხოური სპეცსამსახურებიც გამოიყენებენ“
პოლიტოლოგი, „საქართველოს განვითარების ფონდის“ წევრი ხათუნა ლაგაზიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ ფარული ჩანაწერების გავრცელების მიზანი წინასაარჩევნოდ საზოგადოების დემორალიზებაა, რათა საზოგადოება არჩევნებზე არ მივიდეს.
- ქალბატონო ხათუნა, ვის შეიძლება აწყობდეს მსგავსი ფარული ჩანაწერების გავრცელება?
- ეს არის საზოგადოების დემორალიზება. მე ამ შემთხვევაში არ ვგულისხმობ მხოლოდ იმ ადამიანებს, რომლებიც ამ ყველაფრის მსხვერპლნი გახდნენ, რომლებზეც გამოჩნდა ფარული ჩანაწერები, არამედ ზოგადად საზოგადოების დემორალიზებისკენ არის ეს ყველაფერი მიმართული. დაუცველები არიან არათუ ამ ქვეყნის რიგითი მოქალაქეები, არამედ სახელმწიფოს უმაღლესი თანამდებობის პირები და მათი პირადი ცხოვრება. სახელმწიფოს უმაღლესი თანამდებობის პირები, აქედან გამომდინარე, არა ხალხის, არამედ იმათ სამსახურში არიან, ვისაც ეს კადრები აქვთ. რეალურად ისინი მუდმივი შანტაჟის რეჟიმში ცხოვრობენ.
- რა გავლენა შეიძლება ამან იქონიოს ზოგადად სახელმწიფოზე, მის იმიჯზე უცხოეთში?
- საქმე გვაქვს დემორალიზებულ და მორყეულ სახელმწიფო სისტემასთან, სადაც სახელმწიფოს სათავეში არიან ადამიანები, რომელთა დაშანტაჟების შესაძლებლობა ყოველდღიურ რეჟიმში აქვთ არა მხოლოდ ქვეყნის შიგნით, არამედ ქვეყნის გარეთ.
- ქვეყნის გარეთ ვის?
- უცხოეთის სპეცსამსახურებს. საჭიროების შემთხვევაში ეს ყველაფერი უცხოური სპეცსამსახურების მიერ გამოყენებული იქნება. შესაბამისად, დასკვნა კეთდება, რომ ამ ყველაფრის შედეგად, აქ ვგულისხმობ არა მხოლოდ ამ კადრების გამოქვეყნებას, არამედ მისი არსებობითაც ჩვენ ვიღებთ სრულიად დემორალიზებულ, მორალურ საყრდენებმოშლილ საზოგადოებას, სადაც ავტორიტეტები აღარ არსებობენ. ასევე ვიღებთ სრულიად მორღვეულ სახელმწიფო სისტემას, მუდმივი შანტაჟის პირობებში მყოფი უმაღლესი თანამდებობის პირებით. ეს ყველაფერი ნიშნავს ერთ რამეს: სახელმწიფოს სტაბილურობას აცლიან ხერხემალს, ანგრევენ სახელმწიფო სისტემებს და საზოგადოებას ამყოფებენ მუდმივი ქაოსისა და იმედგაცრუების, ნიჰილიზმის რეჟიმში.
- ასეთი დემორალიზებული საზოგადოება რამდენად აწყობს არჩევნების წინ ხელისუფლებას?
- ვინც ამ კადრებს აქვეყნებს, მისი უმთავრესი მიზანია არა მხოლოდ დესტაბილიზაცია, არამედ ამომრჩევლის დემოტივაცია, რომ ელექტორატს არ ჰქონდეს სურვილი, არჩევნებზე მივიდეს და სრულ აპათიაში იყოს საზოგადოება. ამ ყველაფრის ქვეტექსტი ასეთია: ზოგადად ქართული პოლიტიკური სპექტრი არ იმსახურებს იმას, რომ ადამიანი ადგეს და მივიდეს საარჩევნო უბანზე, რათა ხმა მისცეს, ვინც არ უნდა იყოს ის. ეს არის დღეს ხელისუფლებისთვის პირველი ამოცანა. თუ ვინმეს შეიძლება დღეს ეს ვითარება აწყობდეს, რომ ამომრჩეველი არ მივიდეს არჩევნებზე, არის ხელისუფლება.
- რატომ შეიძლება აწყობდეს ხელისუფლებას, რომ ამომრჩეველი არ მივიდეს არჩევნებზე?
- რამდენი პუნქტითაც არ უნდა დაეცეს ხელისუფლების რეიტინგი, ის ადმინისტრაციული რესურსის, უზარმაზარი ბიუროკრატიული აპარატის გამოყენებით ყოველთვის შეძლებს გაცილებით მეტი ამომრჩევლის მობილიზებასა და მიყვანას საარჩევნო უბანთან, ვიდრე ამას შეძლებს ოპოზიციური პარტია ან თუნდაც მთელი პოლიტიკური სპექტრი ერთად. აქედან გამომდინარე, საარჩევნო უბანზე მისული ნაკლები ამომრჩეველი ხელისუფლებისთვის უფრო მეტი შანსია, რომ შეინარჩუნოს ძალაუფლება.
- თუ ასეა, ამომრჩევლისთვის მეტი მოტივაცია არ უნდა იყოს, რომ არჩევნებზე მივიდეს და, როგორც ნაციონალური მოძრაობა დაამარცხა, ისე დაამარცხოს ეს ხელისუფლებაც?
- არა, ამ ყველაფრის მიზანი არის ის, რომ ზოგადად მთელი პოლიტიკური სპექტრის მიმართ გადაეწუროს იმედი მოსახლეობას. როგორც ასეთი, პოლიტიკოსების მიუღებლობას ნერგავს ეს უკანონო ჩანაწერები.
- შეიძლება კიდევ ვნახოთ მსგავსი უკანონო ჩანაწერები?
- ვერ გეტყვით. რა გრძელვადიანი გეგმა აქვთ ამ ფირების გამოქვეყნების ავტორებს, არ ვიცი. როდესაც ამ ფირების არსებობის შესახებ საზოგადოებამ შეიტყო რამდენიმე წლის წინ, მე მაშინვე ვთქვი, რომ სახელმწიფოს უნდა შეემუშავებინა ლუსტრაციის რაღაც მექანიზმი, რომლის მეშვეობითაც ფირებზე გადაღებული ადამიანები უნდა დაეცვა სხვა სახელმწიფოს სპეცსამსახურების შანტაჟისგან. შეიძლებოდა რაღაც ისეთი მექანიზმის შემუშავება, რომ ადამიანებს სცოდნოდათ, არსებობს ეს ფირები, მაგრამ მათ იცავს სახელმწიფო და ეს ადამიანები თავისუფლად იცხოვრებდნენ. მე ვერ ვიზიარებ იმას, რომ ამ ადამიანებს შეზღუდვოდათ სახელმწიფო სამსახურში მუშაობა, რადგან რამდენიმე ათასი ფაილი ჩაიწერა და ეს, უბრალოდ, შეუძლებელი იყო.
- როგორ უნდა მოქცეულიყო ხელისუფლება?
- მაშინ ისევე, როგორც ბევრი რამ, ამ ხელისუფლებამ უბრალოდ გაატარა. დღეს ძალიან დიდი ალბათობაა, რომ სწორედ იმიტომ არ მიაქცია ყურადღება, რომ თვითონ გამოეყენებინა ამ ადამიანების წინააღმდეგ, მაგრამ დღეს ეს ყველაფერი უკვე კონტროლიდან გამოვიდა.
- უცხოეთის სპეცსამსახურებს შესაძლებელია ჰქონდეთ ეს ფირები?
- არათუ შესაძლებელია, აუცილებლად ექნებათ. სპეცსამსახურები კომპრომატების მოპოვებისთვის იღვწიან და არსებულ კომპრომატებს არ გამოიყენებდნენ? აუცილებლად გამოიყენებდნენ.
- რუსეთის სპეცსამსახურებზე საუბრობთ?
- ნებისმიერი სხვა ქვეყანაც შეიძლება იყოს, რადგან ეს იყო ბაზარზე გამოტანილი პროდუქტივით. ვისაც არ ეზარებოდა, ყველას სთავაზობდნენ ამ უკანონო ფირებს.
- ამ უკანონო ფირებით ვაჭრობა მიდიოდა?
- დიახ, ბევრისთვის ეს შემოსავლის წყაროც იყო.
„ახალი თაობა“, 18 მარტი, 2016 წელი
ინტერვიუ გელა ნიკოლაიშვილთან: „ეს ჩანაწერები ჯერ კიდევ 2013 წელს არსებობდა… მტკიცებულებების განადგურება დანაშაული იყო”
ადვოკატი გელა ნიკოლაიშვილი „ახალ თაობასთან” ინტერვიუში ბოლო პერიოდის პროცესებს აფასებს.
- ბატონო გელა, პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გავრცელებასთან დაკავშირებით ორი პირია დაკავებული. დაკავებულების ადვოკატები აცხადებენ, რომ წარდგენილი ბრალი უსაფუძვლოა. რას ფიქრობთ თქვენ, როგორც ადვოკატი?
- ასეთი შანტაჟის მცდელობები მოსალოდნელი იყო, გამომდინარე იქიდან, რომ თავის დროზე, როდესაც მოხდა ამ ათასობით ჩანაწერის აღმოჩენა ამ ე.წ. კასრებში, მაშინ არ აგო პასუხი არავინ, პირიქით, გაანადგურეს მტკიცებულებები, გამოძიება არ გააგრძელეს. მე პირადად და ბევრი ადამიანი მაშინაც ვამბობდით, რომ ეს არის გულუბრყვილობა და თავის მოტყუება, დაჯერება იმისა, რომ ასლები არ არსებობს. წუთები და წამები სჭირდება ასლების გადაწერას. აქედან გამომდინარე, ამან თავი წამოყო და, სავარაუდოდ, ეს კომპრომატების ომი გაგრძელდება არჩევნების წინა პერიოდში და უფრო ფართო მასშტაბს მიიღებს.
- რამდენად არის შესაძლებელი ამ საქმის გამოძიება, გამავრცელებლების დაკავება?
- ეს არის პრაქტიკულად შეუძლებელი, თუ შემთხვევით არ მოხდა ამის გახსნა, თუ ბედმა არ გაუღიმათ, ისე ამის გამოძიება საკმაოდ რთულია.
- საზოგადოების ნაწილმა ხელი ხელისუფლებისა და ბიძინა ივანიშვილისკენ გაიშვირა...
- ეს იყო ხელისუფლების საწინააღმდეგო ქმედება. ამით თუ ვინმემ წააგო, ხელისუფლებამ წააგო. თუ ვამბობთ, რომ ეს ივანიშვილის ხელისუფლებაა, მაშინ საკუთარი თავის წინააღმდეგ გამოსულა ეს კაცი და მთლად გაგიჟებულა. პირადად ჩემთვის ეს არ არის დამაჯერებელი და არასერიოზულია.
- დაკავებულების თაობაზე რას იტყვით?
- რაც შეეხება დაკავებულებს, ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, რაღაცა მაინც ეჩვენებინა ხალხისთვის და მაქსიმალურად შეეცადა, რაღაცა მაინც გაეკეთებინა. იმ კადრების გავრცელებასთან შეიძლება ეს კონკრეტული პირები არაფერ შუაში არიან. ესენი არიან ელისო კილაძის მიერ მიტანილი ინფორმაციის შედეგად დაკავებულები. ღურწკაიას მხრიდან გავიდნენ ამ ხალხზე. ვინც ღურწკაიას დაავალა ჩანაწერის მიტანა, მას ფინანსური თუ პოლიტიკური ინტერესები ჰქონდა, მაგრამ ის ადამიანები შესაძლოა არც არაფერ შუაში ყოფილიყვნენ და, უბრალოდ, მსხვერპლი აღმოჩნდნენ.
- ამით რისი თქმა გინდათ?
- იმის, რომ კი, ნახეს, გადაწერეს, მაგრამ მაშინ ეს არც ითვლებოდა დანაშაულად.
- ამ პირებს ბრალად გავრცელება ედებათ?
- პრაქტიკულად გამავრცელებლები გამოდიან ესენი. შესაძლოა, ახალი კანონია და ყურადღება არ მიაქციეს. ბევრმა ადამიანმა აჩვენა ერთმანეთს ეს ჩანაწერები. ეს ჯერ კიდევ 2013 წელს არსებობდა. მე, პირადად, 2013 წელს არაერთმა ჩემმა ნაცნობმა მითხრა, ვნახე ეს ჩანაწერებიო. ფაქტია, რომ მეხსიერების ბარათებით ეს ჩანაწერები ხელიდან ხელში გადადიოდა და ბევრს ჰქონდა ნანახი, თუმცა მაშინ ეს არ ითვლებოდა დანაშაულად.
- თქვენ საუბრობთ იმ გახმაურებულ ჩანაწერებზე, რომლებიც ბოლოს აიტვირთა?
- დიახ, იმ გახმაურებულ ჩანაწერებზე, რაც ღურწკაიამ მიიტანა, სავარაუდოდ, ელისო კილაძესთან.
- ერთ-ერთ დაკავებულს ჰაკერი შვილი ჰყავს. ამაზე რას იტყვით?
- იმდენმა რიგითმა ადამიანმა ნახა ეს ყველაფერი 2013 წელს, რომ ამას ჰაკერობა არ სჭირდებოდა. შესაძლოა, ეს ჰაკერი შვილი, უბრალოდ, დაემთხვა ამ პროცესს. მთავარია, რომ ჩამწერი ვინც არის, იმას მიაგნონ. რასაკვირველია, გამავრცელებელიც დამნაშავეა და ამაზრზენია ვიღაცების ლოგინში შეძრომა და ამ ინტიმური თემების ძალიან საჯაროდ გამოტანა, თუმცა ერთი კარგი რამ მაინც მოჰყვა ამ ფაქტებს.
- რას გულისხმობთ?
- იმას, რომ საზოგადოებამ სწორი პოზიცია დაიკავა და ერთიანად დადგა იმ ადამიანების წინააღმდეგ, რომლებიც ამ სიბინძურეებს ქმნიდნენ და ავრცელებდნენ. მეორე მხრივ, გამოვიდნენ ადამიანები და თქვეს, რომ ეს ჩვეულებრივი ამბავია ქალსა და მამაკაცს შორის, თუმცა მეორე ცუდი ფაქტი ის იყო, რომ ამ დროს მეორე პლანზე გადაიწია მნიშვნელოვანმა რამემ.
- კერძოდ?
- გამოვიდა ინგა გრიგოლია და განაცხადა, რომ ჰყავს სექსუალური პარტნიორი, იქ პრეზიდენტმა გააკეთა განცხადება, მართალია, ცოტა სასაცილოდ, მაგრამ მაინც გამოაცხადა, რომ ეს ბუნებრივი ამბავია, თუმცა…
- თუმცა რა?
- აქ ყურადღების მიღმა დარჩა ის, რომ ადამიანს როდესაც ჰყავს მეუღლე, მისი მხრიდან ეს, სადაც უნდა ვცხოვრობდეთ, ევროპასა თუ ამერიკაში, ამორალურია! ეს ღალატია! ღალატი და ამორალობა კი არსად არის მისაღები. ვერც პრეზიდენტი და ვერც ვერავინ იტყოდა სხვა ვინმეზე, რომ ის არის მისი სექსუალური პარტნიორი, მიუხედავად იმისა, რომ მას ჰყავს მეუღლე.
- იმის თქმა გინდათ, რომ ამ განცხადებებით ამ კონკრეტულ პიროვნებას ვერ დაეხმარნენ?
- რასაკვირველია, ამ კონკრეტულ პიროვნებას ვერ დაეხმარნენ, თუმცა ტაბუ აეხსნა იმას, რომ სექსუალური ცხოვრება არ ითვლება დანაშაულად, თუმცა ამას აქვს თავისი ნორმები და მორალური პრინციპები. ეს არ უნდა გადადიოდეს ღალატსა და ამორალურ ქცევაში.
- თქვენ ამბობთ, რომ მნიშვნელოვანი იყო თავის დროზე მათი დაკავება, ვინც ეს კადრები ჩაწერა, შეუკვეთა, თუმცა ხელისუფლებამ მათ მიმართ ლმობიერება გამოიჩინა. რატომ?
- ჩამწერის მოძებნა და მისგან გასვლა შემკვეთზე უფრო ადვილი შესაძლებელი იყო, ვიდრე იმის ძებნა, ვინ და რომელი ქვეყნიდან ატვირთა. სწორედ ეს გაუგებარი ლმობიერება რომ გამოიჩინა, ეგ იყო შეცდომა და დანაშაულიც. იმ ადამიანებმა, რომლებიც ამ ფირების განადგურებას ითხოვდნენ, პასუხისმგებლობა უნდა იგრძნონ და საკუთარ თავსაც მოჰკითხონ, რატომ ითხოვდნენ ფირების განადგურებას. როგორ შეიძლებოდა მტკიცებულებების განადგურება?! ეს, თავისთავად, დანაშაულია.
- დანაშაული თუ ხელისუფლების შეცდომა?
- თუ გნებავთ, რბილად დავარქვათ ამას შეცდომა. პირადად მე დანაშაულს დავარქმევდი. რადგან, კონკრეტული გამოძიების შემთხვევაში, შესაძლებელი იყო, კვალი მისულიყო ბევრ ადამიანამდე. ისინი რომ ეფექტურად დასჯილიყვნენ, შეიძლება დღეს ვერავის ვეღარ გაებედა ამის გავრცელება. დღეს აღარ აქვს ხელისუფლებას მტკიცებულება და როგორ უნდა დაუმტკიცოს ვინმეს, რომ ეს მან ჩაწერა.
- მოეღება ბოლო ამ სახის ტერორს?
- სანამ არსებობს ეს ვიდეოჩანაწერები და სანამ გამოგონილი არ იქნება ისეთი ტექნოლოგია, რომ დაიბლოკოს ეს, ამის საფრთხე ყოველდღე იარსებებს. ამის ჩამწერმა დაიმუქრა, 31 მარტამდე თუ არ წახვალთ პოლიტიკიდან, შემდეგ ამა და ამ პირებზე გავავრცელებთო. ერთადერთი გამოსავალია, რომ ან მთლიანად დაიბლოკოს ფეისბუქი და იუთუბი, რაც დღევანდელ პირობებში დაუშვებელია, ჩრდილოეთ კორეა ხომ არა ვართ?! არის კიდევ მეორე ვარიანტი, ასეულობით სპეციალისტი უნდა იყოს ჩასაფრებული, რომ როგორც კი დაიდება, ვერავინ ვერ მოასწროს ნახვა და გადაწერა და იმ წუთას დაბლოკონ. ესეც საკმაოდ რთულია, თუმცა ასეთი კომუნიკაციების ეპოქაში სხვა ტექნოლოგია არ არსებობს.
„ახალი თაობა“, 18 მარტი, 2016 წელი
„დავით ნარმანია თავისი სახელობის ორმოების გადაღებას აპირებს“
რაში სჭირდება მერიას 37.400-ლარიანი ფოტოაპარატი
დავით ნარმანია და დედაქალაქის მერია საზოგადოების გაოცებას აგრძელებენ. მილიონი ხისა და ვარდის გარდა, ამიერიდან უკვე დავით ნარმანიას მიერ გადაღებული ფოტოების მოძიება მოგვიწევს. საქმე ის გახლავთ, რომ დედაქალაქის მერიამ გასულ კვირას საკმაოდ ძვირადღირებული ფოტოაპარატი შეიძინა. საუბარია 37.400-ლარიან ქენონის ფირმის აპარატზე.
- როდესაც გავიგეთ, რომ დავით ნარმანიას უწყებამ ასეთი ძვირი ნივთი შეიძინა, ძალიან გაგვიკვირდა, მაგრამ, კიდევ უფრო გავოცდით, როცა ცნობილი გახდა, რომ რამდენიმე დღის წინ ფოტოაპარატზე ახალი ტენდერი გამოცხადდა და ამჯერად უკვე 3.600 ლარის ღირებულების ფოტოაპარატი „დააზაკაზა“, – განუცხადეს „ახალ თაობას“ მონიტორინგის ცენტრ „მედიატორში“.
წლების წინ მერიაში მაღალ თანამდებობაზე მუშაობდა „მედიატორის“ დამფუძნებელი ლევან ხაბეიშვილი. ის ამბობს, რომ მერიას ახალი ფოტოაპარატის შეძენა არაფერში სჭირდებოდა.
- მერს რამდენიმე ფოტოგრაფი ემსახურება, შესაბამისად, მერიაში არის ფოტოაპარატები. აქედან გამომდინარე, წარმოუდგენელია, რა საჭირო იყო 40.000 ლარის გადაყრა 2 ფოტოაპარატში. დალხენილად რომ ვიყოთ, კიდევ მესმის, მაგრამ ახლა ხალხს ძალიან უჭირს. გამგეობები სოციალურად დაუცველებს ერთჯერადი დახმარების გაცემაზე უარს ეუბნებიან იმ საბაბით, რომ ბიუჯეტში პრობლემებია, ამ დროს ნარმანია ამხელა თანხას იხდის აპარატში, – ამბობს ლევან ხაბეიშვილი. იგი ცოტა ხნის წინ მერიის მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებასაც იხსენებს. თებერვლის დამლევს ცნობილი გახდა, რომ მერია მარტში კომუნალურ ვაუჩერებს აღარ დაარიგებდა.
- თურმე ბიუჯეტში თანხები არ არის და მერია ამის გამო ვაუჩერებს აღარ დაარიგებს, გამოთავისუფლებული თანხებით კი მთელი რიგი პროექტების დაფინანსებას აპირებდა. წესით, ორმოების ამოვსებაზე უნდა ეზრუნა, ეს კი ადგა და ფოტოაპარატი იყიდა. ამ თანხით მას შეეძლო, ფოტოგრაფი თავისი აპარატიანად დაექირავებინა. ეს ფული მარტო ამ ვადაზე კი არ ეყოფოდა, არამედ, ჯვარი გვწერია და, მეორე ვადითაც რომ აერჩიათ, მაშინაც. უხერხულია, სოციალურად დაუცველებს ერთ დღეში 1.18 თეთრი აკმარო, მერმა კი 40.000 ლარი დახარჯოს ფოტოაპარატში, – აღნიშნავს „მედიატორის“ დამფუძნებელი. მას ეჭვი აქვს, რომ ორი აპარატი დავით ნარმანიას ახალ გატაცებასთან არის კავშირში.
- ჯერ მილიონი ხის დარგვაზე გადაირია, მერე მილიონი ვარდის დარგვა მოითხოვა, ახლა, ეტყობა, ახალი ჰობი გაუჩნდა და თავისი სახელობის ორმოების გადაღებას აპირებს, ალბათ, გამოფენა უნდა მოაწყოს. მერიას, როგორც ვატყობ, მუზეუმად ან საგამოფენო ცენტრად გადააკეთებს, – ამბობს ლევან ხაბეიშვილი.
„რეზონანსი”, 18 მარტი, 2016 წელი
სტუდენტები თსუ-ში ბრუნდებიან, თუმცა პროტესტი გრძელდება
სალომე სარიშვილი
ერთკვირიანი პროტესტისა და დიდი მღელვარების შემდეგ, თსუ-ს სტუდენტებმა სასწავლო პროცესის აღდგენის მიზნით აქციები შეწყვიტეს და უნივერსიტეტის პირველი კორპუსი დროებით დატოვეს, თუმცა განაცხადეს, რომ მათი მოთხოვნები ძალაში რჩება და საამისოდ არა პროტესტს, არამედ მშვიდ ვითარებაში მუშაობას ისევ თსუ-ს პირველ კორპუსში გააგრძელებენ.
პროტესტის შემდეგ სტუდენტებმა მოძრაობა “აუდიტორია #115″ შექმნეს და საკუთარ მოთხოვნებზე ამჯერად მათ მიერ დაწერილ მანიფესტში ისაუბრეს, რომელიც თსუ-დან გამოსვლის შემდეგ წაიკითხეს.
სტუდენტების მანიფესტში ნათქვამია, რომ მოძრაობა “აუდიტორია #115″ განათლების სისტემის რეფორმის ფუნდამენტური ნაწილი გახდება, ხოლო მოძრაობის დაარსებაში ყველა იმ ადამიანმა მიიღო მონაწილეობა, ვინც მთელი 6 დღის განმავლობაში სტუდენტებს სრულ მხარდაჭერას უცხადებდნენ: სახელმწიფო უნივერსიტეტის სტუდენტები და ლექტორები.
“ძირეული ცვლილებების გატარება შეუძლებელია კლანების მიერ მართულ უნივერსიტეტში ამიტომ, ამ დროისათვის ჩვენი მთავარი, რადიკალური მოთხოვნაა: არა ცალკეული თანამდებობის პირების გადაყენება, არამედ მთლიანად აკადემიური საბჭოს დაშლა, მისი სტრუქტურისა და არჩევის წესის რეორგანიზება, როგორც ფუნდამენტური და პროგრესული ცვლილებების უპირველესი წინაპირობა.
ჩვენი დანარჩენი მოთხოვნა ძალაში რჩება: მოხდეს თვითმმართველობის სასწრაფო რეორგანიზაცია, განათლების შესახებ კანონში ცვლილების შეტანის გზით; საკანონმდებლო ცვლილებები აკადემიური საბჭოს გარდა უნდა შეეხოს რექტორისა და სენატის ინსტიტუტებს. ამასთანავე, ჩვენ ვითხოვთ საგანმანათლებლო სივრცის სრულ გათავისუფლებას ე.წ “ოდეერებისგან.”
“აუდიტორია #115″ მიზნად ისახავს გრძელვადიან თანამონაწილეობას განათლების სისტემის რეფორმის პროცესში. ამ მიზნით, უახლოეს დროში, შემუშავებული იქნება დეტალური ხელშეკრულება – კონსენსუსზე დაფუძნებული შეთანხმება მთავრობასა და ახალგაზრდებს შორის. ეს ხელშეკრულება არ უნდა ეფუძნებოდეს პარტიულ კონიუნქტურას და არ უნდა ექვემდებარებოდეს გადახედვას. ხელშეკრულებას ხელს მოაწერენ საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრი, უნივერსიტეტის რექტორი და წარმომადგენელი პირი მოძრაობიდან “აუდიტორია #115″, – ნათქვამია სტუდენტების მანიფესტში.
საგულისხმოა, რომ სტუდენტებმა უნივერსიტეტის დატოვებისკენ კონტრდემონსტრაციის მონაწილეებსაც მოუწოდეს და განაცხადეს, რომ 19 მარტს, 18:00 საათზე აუდიტორია #115-ში უკვე სამუშაო პანელში დაბრუნდებიან. თავის მხრივ, კონტრდემონსტრანტებმა (თსუ-ს თვითმართველობის წარმომადგენლები) ზუსტად ანალოგიური გადაწყვეტილება მიიღეს და სასწავლო დაწესებულება დატოვეს, თუმცა რექტორ ლადო პაპავას გადადგომის მოთხოვნა კვლავ ძალაში დატოვეს.
“აუდიტორია #115″-ის სტუდენტების თქმით, თუ 16 აპრილამდე ნახსენები ხელშეკრულების გაფორმება ვერ მოხერხდება, დაიგეგმება საერთო სტუდენტური გაფიცვის ორგანიზება, რაც მათივე უფლებაა. “ყველა სტუდენტი და პროფესორი თანასწორია!” – ამ ლოზუნგით დაასრულეს სტუდენტებმა 7-დღიანი პროტესტი.
სტუდენტთა აქციის ერთ-ერთი ორგანიზატორისა და თსუ-ს სენატის წევრის, ირაკლი კუპრაძის განცხადებით, მათ მიერ შედგენილ მანიფესტში რამდენიმე მოთხოვნაზე პირობა განათლების სამინისტროსგან უკვე მიღებულია და შესაბამისად, საუბარი დარჩენილ სხვა მოთხოვნებს ეხება, რომელზეც მსჯელობა და მუშაობა გაგრძელდება. ამბობს, რომ ხელშეკრულების ნაწილზე მუშაობა ახლა დაიწყება და მასზე ხელმოწერის პირობა ჯერჯერობით არავისგან მიუღიათ.
“ტექსტი ძალიან სწრაფად ჩვენვე შევიმუშავეთ და ცხადია, ყველა იქ მოცემული პუნქტის დაკმაყოფილებაზე პირობა არ მიგვიღია. მანიფესტი საჯაროდ გამოქვეყნდა და ჯერ მასზე გამოხმაურება არც ერთი მხრიდან არ ყოფილა. თსუ-ში დაბრუნებას ხვალ მხოლოდ და მხოლოდ სამუშაო რეჟიმში ვაპირებთ და საამისოდ #115 აუდიტორია უკვე დავჯავშნეთ. შეჭრას არ ვაპირებთ, ვგეგმავთ, რომ მშვიდად ვიმუშაოთ იმ კონცეფციებზე, რაც თვითმმართველობის რეფორმირებისთვის რექტორს უნდა შევთავაზოთ, ასევე ვიმსჯელებთ სისტემურ ცვლილებებზე, რომელიც რექტორის, აკადემიური საბჭოს, სენატის შერჩევის საკითხებს გულისხმობს. ჯერჯერობით ჩვენსა და ხელისუფლებას შორის რამე კომუნიკაცია არ ყოფილა და არც ვინმე გამოსულა კავშირზე, თუმცა ამის მოლოდინი ნამდვილად გვაქვს, რადგან თსუ-ში უკვე მოსული იყო დეპუტატი დავით ბერძენიშვილი.
კონტაქტზე ასევე გამოვიდა ქალბატონი თამარ კორძაია და დახმარება შემოგვთავაზა, თუმცა ეს მანიფესტის გამოქვეყნებამდე მოხდა. ვფიქრობთ, რომ ჩვენ მიერ შეთავაზებული საკანონმდებლო ინიციატივა განათლების სამინისტროსთვის მისაღები იქნება და შესაბამისად, პარლამენტში ინიციატივას სწორედ ეს უწყება წარადგენს. თსუ-ში სამუშაო პანელში დავბრუნდებით, თუმცა პროტესტი გრძელდება და მისი აქციებში გადაზრდის ალბათობა ძალიან დიდია, ეს, რა თქმა უნდა, იმ შემთხვევაში, თუ განათლების სამინისტროსა და რექტორატის მხრიდან საპასუხო ნაბიჯები არ იქნება გადადგმული”, – განუცხადა “რეზონანსს” ირაკლი კუპრაძემ.
თუ რამდენად მზადაა საპარლამენტო უმრავლესობა სტუდენტების მოთხოვნებზე საკანონმდებლო დონეზე იმსჯელოს, ამაზე აზრი პარლამენტის განათლების, მეცნიერებისა და კულტურის კომიტეტის თავმჯდომარეს, ივანე კიღურაძეს ვკითხეთ.
ივანე კიღურაძე ამბობს, რომ საპარლამენტო უმრავლესობა სტუდენტების წინადადებების მოსასმენად და განსახილველად მზადაა, თუმცა აქვე აღნიშნავს, რომ ბევრ საკითხში და მათ შორის საკანონმდებლო დეტალებში სტუდენტები თავად ვერ არიან ჩახედულნი.
“პირველ რიგში, აქ გასარკვევია, რას ითხოვენ სტუდენტები, ჩვენ მათთან სასაუბროდ და წინადადებების მოსასმენად სულ მზად ვართ. სიმართლე გითხრათ, თსუ-სთან დაკავშირებულ მოვლენებს თვალ-ყურს ყურადღებით ვადევნებ და ცხადია, ჩემი აზრიც გამაჩნია, თუმცა არ მინდა რამე ზერელედ ვთქვა, რადგან თვითონაც ძალიან ბევრი კითხვა მაქვს დაგროვილი, რაზეც სტუდენტების მხრიდან პასუხს სიამოვნებით მოვისმენ. ზუსტად ამ მიზეზის გამო არ მსურს ისინი უსაფუძვლოდ გავაკრიტიკო, ან გავამართლო.
გარდა ამისა, როგორც ვხედავ, თავად სტუდენტებს შორისაა აზრთა სხვადასხვაობა, ისინი ორად არიან გაყოფილნი, ამიტომ მართებულია მათთან შეხვედრა და დიალოგი. აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ ეს უაღრესად ფაქიზი საკითხია, რაც ასევე ძალიან ფაქიზ მოპყრობას მოითხოვს. ვფიქრობ, ამ საკითხში პოლიტიკოსების ჩარევა და სტუდენტებისთვის მათი აზრის მოხვევა აბსოლუტურად გაუმართლებელია, ამიტომ რაც უფრო ნაკლებად საჯარო განცხადებები გაკეთდება, მით უფრო უკეთესი იქნება უნივერსიტეტისთვის – საჭიროა მშვიდად დასხდომა და ასე საუბარი”, – გვითხრა ივანე კიღურაძემ და უნივერსიტეტში “ოდეერის” ინსტიტუტის არსებობასა და მის მნიშვნელობაზე გაამახვილა ყურადღება.
განათლების კომიტეტის თავმჯდომარე ფიქრობს, რომ ბევრს სიტყვა “ოდეერის” განმარტებაც კი არ ესმის და შესაბამისად, კანონით ამ საკითხის რეგულირებაზე მსჯელობა უსაფუძვლოა.
“ოდეერი – ესაა იური ანდროპოვის მიერ შემოტანილი ტერმინი, რაც მოქმედ რეზერვის ოფიცერს ნიშნავს. საბჭოთა კავშირის დანგრევიდან 25 წელიწადი გავიდა, ამ სისტემის ერთ-ერთი ყველაზე ოდიოზური ფიგურა კი სწორედ იური ანდროპოვი იყო. დღეს, 25 წლისა და საბჭოთა კავშირის დანგრევის შემდეგ, მის შემოტანილ ტერმინს ვიყენებთ და ამაზე ზერელედ ვლაპარაკობთ, რაც დაუშვებელია. მინდა გითხრათ, რომ ეს საკითხი საკანონმდებლო დონეზე ბოლომდეა მოგვარებული – უნივერსიტეტში სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურს არაფერი ესაქმება და მისი წარმომადგენელი 2015 წლიდან სასწავლო დაწესებულებაში არ უნდა იყოს, ეს კანონის დარღვევაა. აქ თავიდან დასაწერი არაფერია, თუმცა არ მესმის, რატომ არ საუბრობენ ამაზე ახალგაზრდები. თუ რაღაცაში გარკვეული არ არიან და კანონები არ იციან, სჯობს მაგიდასთან დასხდომა და ამ საკითხებზე მსჯელობა”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას ივანე კიღურაძე.
