18 აპრილი, 2016 წელი

შინაარსი

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „შეიძლება, პრეზიდენტს სამივე პრემიერთან დაძაბული ურთიერთობა ჰქონდეს?!”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ექსპერტებთან: „გიორგი მარგველაშვილმა შესაძლოა, პოლიტიკურ კრიზისამდე მიგვიყვანოს!”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ კახა შარტავასთან: „ეს პროცესი შეიძლება უსისხლო რევოლუციასთან გავაიგივოთ…”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ იაგო კაჭკაჭიშვილთან: ვინ „გადაამოწმებს“ NDI-ს კვლევებს?!

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ლადო პაპავასთან: „ძალოვანმა სტრუქტურებმა თსუ-ში ბინძური თამაში წამოიწყეს”

———–

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: სად მიდის ხმები, რომლებსაც “ოცნება” კარგავს

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: “ოცნებამ” პრეზიდენტის მოსაწონი პრემიერი ვერაფრით შეარჩია…”

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ გია ვოლსკისთან: „მედიაში რა ინფორმაციაც გავრცელდება, ყველა არასწორი იქნება… „ოცნების“ საარჩევნო სიასთან დაკავშირებით ჯერ მხოლოდ ისაა შეთანხმებული, რომ ნომერი პირველი გიორგი კვირიკაშვილი იქნება“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ მანან კობახიძესთან: “ოცნების” საარჩევნო სიას სამი კაცი ადგენს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ირაკლი სესიაშვილთან: „დავით ბერძენიშვილს ვურჩევ, ყურადღება საკუთარ შეცდომებზე გაამახვილოს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: თსუ პარალიზებულია, სტუდენტები ბარიკადებს მხოლოდ პრემიერის ოფიციალური განცხადების შემდეგ აიღებენ

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: რატომ და სად დააკავეს აფხაზმა სპეცრაზმელებმა ზუგდიდელი ახალგაზრდები

———–

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ვინც გიორგი მარგველაშვილს ლანძღავს, ის წარსულშია ჩარჩენილი… ამით ისინი ბიძინა ივანიშვილის გულს ვერ მოიგებენ“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა კაციტაძესთან: „ხელისუფლების პასუხს ველოდებით»

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლადო სადღობელაშვილთან: „ნოდარ ხადური ნაციონალებს გაურიგდა“

————————-

„კვირის პალიტრა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „შეიძლება, პრეზიდენტს სამივე პრემიერთან დაძაბული ურთიერთობა ჰქონდეს?!”

ნათია დოლიძე

მომავალი საპარლამენტო არჩევნების თარიღი ცნობილია, თუმცა, ჯერ გაურკვეველია, როდის დაიწყება წინასაარჩევნო კამპანია. “სამწუხაროდ, პრეზიდენტმა გააკეთა განცხადება, რომ ის მომხრეა, მაისში დაიწყოს საარჩევნო კამპანია. არ დაგიმალავთ, გაუგებრობა არსებობს, მაგრამ არა მგონია, სწორი იყოს, ეს კონფრონტაციად შეფასდეს. ჩვენ გავაგრძელებთ ზედმეტი ემოციების გარეშე ურთიერთობას. კონსულტაციები გრძელდება. ვნახოთ, რა გადაწყვეტილებას მივიღებთ საბოლოოდ, – განაცხადა პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა, რომელიც ამ სტატუსით პირველად შეხვდა მედიის წარმომადგენლებს. მან სხვადასხვა ტელევიზიის წამყვანთა შეკითხვებს უპასუხა. ექსპერტ მამუკა არეშიძესთან ინტერვიუ სწორედ ამ შეხვედრის შეფასებით დავიწყეთ:

- ვფიქრობ, მნიშვნელოვანი შეხვედრა იყო. გიორგი კვირიკაშვილმა მოახერხა, ყოფილიყო კონსტრუქციული და აუღელვებელი. ის არ აჰყოლია ემოციას ყველაზე მწვავე შეკითხვებზე პასუხისასაც კი. მოკლედ, მან შეძლო და წარმოაჩინა ყველა ის თვისება, რაც საზოგადოებას მასში მოსწონს. შესაძლოა, მის პასუხებს ცოტა კონკრეტულობა აკლდა, თანაც, შეუძლებელია, მისი პოზიცია ყველასთვის მისაღები იყოს. ალბათ, საზოგადოების ოპოზიციურად განწყობილ ნაწილს არ მოეწონებოდა მისი პასუხები ტერიტორიულ მთლიანობასთან დაკავშირებით. “ნაციონალური მოძრაობის” მოწინააღმდეგეებს არ მოეწონებოდათ არც მისი დამოკიდებულება კოაბიტაციისა და სამართლიანობის აღდგენისადმი, თუმცა, გიორგი კვირიკაშვილმა აქაც სცადა, კორექტული ყოფილიყო. მიუხედავად იმისა, რომ ვიღაცას შეიძლება სხვა შენიშვნებიც ჰქონდეს, ჟურნალისტებთან ეს შეხვედრა მნიშვნელოვანი იყო. საზოგადოებას პრემიერზე აქამდე ფრაგმენტული წარმოდგენა ჰქონდა, ახლა უფრო მეტი გავიგეთ მის შესახებ. მის განცხადებებში გამოჩნდა პერსპექტივა, რომ მას საქმის კეთება შეუძლია.

- ამ შეხვედრაზეც არაერთხელ დაისვა საკითხი, რომ პრემიერი არ არის ბოლომდე დამოუკიდებელი და მასზე, ისევე როგორც მის წინამორბედზე, ბიძინა ივანიშვილი დიდ გავლენას ახდენს...

- გიორგი კვირიკაშვილი სწორად მოიქცა, როდესაც არ დაიწყო მტკიცება, რომ დამოუკიდებელი ფიგურაა. ასეთ შემთხვევაში ეჭვისთვის მეტი საფუძველი გაჩნდებოდა, რადგან ცხადზე ცხადია, რომ ივანიშვილი დღემდე ახდენს გავლენას ამ პოლიტიკურ ძალაზეც და მის ლიდერებზეც, თუმცა, ჩემი აზრით, კვირიკაშვილი ბევრად უფრო დამოუკიდებელია, ვიდრე წარმოგვიდგენია. ის მადლიერია ივანიშვილის, რომელმაც ის პოლიტიკურ ფიგურად აქცია, მაგრამ არა მგონია, საკვანძო გადაწყვეტილებების მიღებისას ექსპრემიერზე იყოს დამოკიდებული. აშკარაა, რომ კვირიკაშვილი მანევრების კაცია და არა ხისტი დამოკიდებულებების, თუმცა, გადაჭარბებული სიფრთხილის გამო, მას შენიშვნას მაინც მივცემდი. ძლიერი პრემიერი რისკიანი უნდა იყოს. რა თქმა უნდა, ეს რისკი გამართლებული უნდა იყოს… კვირიკაშვილისგან მეტ გაბედულებას ველი. გულწრფელად რომ ვთქვათ, აქამდე მას ამისთვის დრო არც ჰქონია, ამიტომაც ყველაფერი წინ არის. ვნახოთ, როგორ გამოიყენებს საკუთარ ბონუსებს, რამდენად აქტიურად ჩაერთვება “ქართული ოცნების” სიის დაკომპლექტებაში და მოახერხებს თუ არა ქმედითი და ძლიერი პოლიტიკური გუნდის შემოკრებას.

- არჩევნების თარიღის გამოცხადებას დაპირისპირების კიდევ ერთი რაუნდი მოჰყვა პრეზიდენტსა და ამჯერად უკვე ახალ პრემიერს შორის. პრემიერმა პრეზიდენტს არჩევნების 8 ოქტომბერს დანიშვნის განკარგულების 8 ივლისს გამოცემა სთხოვა. პრეზიდენტი უკან დახევას არ აპირებს… მან განაცხადა, რომ არჩევნების დანიშვნის თარიღთან დაკავშირებით ახალ განკარგულებას მაისის დასაწყისში გამოსცემს, რაც ნიშნავს, რომ წინასაარჩევნო კამპანია ლამის 5 თვით ადრე უნდა დაიწყოს. ამან კი შეიძლება ბევრი უხერხულობა შექმნას…

- მომაბეზრებელია ეს იწილო-ბიწილო. გაუგებრობები პრემიერებსა და პრეზიდენტს შორის უკვე ყოველგვარ ზღვარს სცილდება. მგონი, დროა, გიორგი მარგველაშვილი
ბევრ რამეზე დაფიქრდეს. შეიძლება, პრეზიდენტს სამივე პრემიერთან დაძაბული ურთიერთობა ჰქონდეს?! ერთმნიშვნელოვნად იმის თქმა, ვინ არის დამნაშავე, რთულია, მაგრამ ცხადად ვხედავთ, რომ ერთ მხარეს მარგველაშვილია, მეორე მხარეს კი – სამი სხვადასხვა ადამიანი. პრეზიდენტმაც უნდა ეძებოს საკუთარ თავში ნაკლი და დაინახოს, რომ მისი სიჯიუტე დაძაბულ ვითარებას ქმნის, რაც, უპირველესად, ქვეყანას აზარალებს. საზოგადოებას მოჰბეზრდა ეს ყველაფერი. ნაწილი უკვე აგრესიულადაც არის განწყობილი მარგველაშვილის მიმართ, სწორედ იმიტომ, რომ მან ვერც ერთ პრემიერთან ვერ მოახერხა ურთიერთობის დალაგება. თუ დაუშვი შეცდომა, ხომ შეიძლება აღიარო, აღარ გაჯიუტდე და უკან დაიხიო, მით უფრო, რომ ასე ადრე დაწყებულმა წინასაარჩევნო კამპანიამ შეიძლება ქვეყანა მართლაც დააზარალოს. საქმე მხოლოდ ზედმეტად დახარჯული ფინანსები არ არის – რატომ უნდა იცხოვროს ქვეყანამ ამდენი თვე წინასაარჩევნო დაძაბული რეჟიმით?! ბოლოს და ბოლოს, ნაპოლეონი აღიარებდა შეცდომას! ეს მარტო მარგველაშვილს არ ეხება. არ შეიძლება მუდმივად კონფრონტაციულ რეჟიმს ქმნიდე, მერე კი ისეთ პოზას იღებდე, თითქოს ყველაფერში მართალი ხარ!

- გამოქვეყნდა NDI-ს კვლევის შედეგები. თუ მისმა პირველმა ნაწილმა, რომელიც ამა თუ იმ მნიშვნელოვანი საკითხისადმი საზოგადოების დამოკიდებულების კვლევას ისახავდა მიზნად, ნაკლები პრეტენზია გამოიწვია, არაერთგვაროვანი რეზონანსი მოჰყვა პოლიტიკურ რეიტინგებს. ამ თემაზე საუბარი მინდა კვლევის ერთი საინტერესო კომპონენტით დავიწყოთ. ბოლოდროინდელ გამოკითხვებში ყველაზე მნიშვნელოვან ეროვნულ საკითხთა ჩამონათვალში სულ უფრო და უფრო ნაკლები პროცენტული წილი ტერიტორიული მთლიანობის პრობლემაზე მოდის. ამას რით ახსნით?

- მიუხედავად იმისა, რომ ამ კვლევას არ ვენდობი, მიმაჩნია, რომ ტენდენციებზე ლაპარაკი შეიძლება. ვფიქრობ, ეს განპირობებულია იმით, რომ პრობლემა სახელმწიფო პოლიტიკის რაკურსით არ წარმოჩნდება და მისი აქტუალიზება მხოლოდ ფრაგმენტულად ხდება. არ არის აუცილებელი მუდმივად პოლიტიკურ კონტექსტში ამ საკითხებზე ლაპარაკი. შესაძლებელია სოციალური და ჰუმანიტარული მიმართულებების გააქტიურება. ეს ის საკითხია, რომლის ირგვლივ პოლიტიკური ელიტა და საზოგადოება უნდა გაერთიანდეს. მაგალითად, განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს გალის რაიონს, იქაურ პრობლემატიკას, ქართული ენის სწავლებას და ა.შ. საჭიროა შესაბამისი ღონისძიებების დაგეგმვა, რაშიც საზოგადოება აქტიურად ჩაერთვება. გარდა ამისა, ეს არის საკითხი, რომლით სპეკულაცია დაუშვებელია! პოლიტელიტის არასწორმა, უგუნურმა მიდგომამ ეს პრობლემა არაერთხელ გაართულა. რუსეთი ყოველთვის ცდილობდა, მეტი წაერთმია საქართველოსთვის; ის ოკუპანტია, მაგრამ უნდა დავფიქრდეთ იმაზეც, რომ ამ ქვეყანას თავისი ინტერესები ჰქონდა და აქვს. ჩვენში ამას ყურადღებას არ აქცევენ, არადა, უფრო იოლია მუშაობა და წარმატების მიღწევა, როცა კარგად იცი მოწინააღმდეგის ინტერესები.

პოლიტიკანობა და მტკიცება, რომ ჩვენი პრობლემატიკა რადარებიდან გაქრა და ამაში პოლიტიკური ხელმძღვანელობაა დამნაშავე, არასწორია. არავის უჩნდება კითხვა, რომ ეს, შესაძლოა, ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს სჭირდებოდეთ?!

- ე.წ. სამხრეთ ოსეთში რუსეთის ფედერაციასთან შეერთების შესახებ რეფერენდუმის ჩასატარებლად ემზადებიან, პრეზიდენტ პუტინის განცხადებით კი ე.წ. სამხრეთ ოსეთის რუსეთის შემადგენლობაში შესვლის საკითხი არ განიხილება. მაშ, რას ემსახურება ეს რეფერენდუმი?

- მართალია, რუსმა პოლიტოლოგმა ნიკოლაი სვანიძემ თქვა, რომ ეს შეიძლება რუსეთთან არც იყოს შეთანხმებული, მაგრამ მე ეს არ მჯერა. კონკრეტული ადამიანის დასახელება­ შემიძლია, ვისთანაც მოხდა რეფერენდუმზე შეთანხმება – ეს არის ვლადიმირ პუტინის თანაშემწე დე ფაქტო აფხაზეთთან და ე.წ. სამხრეთ ოსეთთან ურთიერთობების საკითხებში ვლადისლავ სურკოვი. თუმცა, რუსეთი არ აპირებს, რეფერენდუმის შედეგი დაუყოვნებლივ რეალობად აქციოს და ე.წ. სამხრეთ ოსეთი შეიერთოს. მას უნდა, რომ ჰქონდეს რეფერენდუმის შედეგები და როდესაც დასჭირდება, მაშინ გამოიყენოს. ამის მიზეზი ბევრი რამ შეიძლება გახდეს: საქართველოს ხელისუფლების ხისტი და აგრესიული მოქმედება, ჰააგაში მიმდინარე საგამოძიებო პროცესის მისთვის არასასურველი მიმართულება და ა.შ. ამიტომაც გვმართებს დიდი სიფრთხილე.

- ისევ NDI-ს კვლევას რომ დავუბრუნდეთ, წინა გამოკითხვის შედეგებთან შედარებით, გაზრდილია ევროინტეგრაციის მომხრეთა რიცხვი, ხოლო ევრაზიულ კავშირში გაწევრების მსურველთა რაოდენობა შემცირებულია…

- 2012-2013 წლებში ახალი ხელისუფლების პირობებში რუსეთისადმი დამოკიდებულების შეცვლამ ბევრს იმედი გაუჩინა, რომ რუსეთის პოლიტიკაც შეიცვლებოდა, თუმცა, ეს არ მოხდა. გარდა სავაჭრო ურთიერთობებისა, კრემლი არანაირი პოზიტიური ნაბიჯის გადმოდგმას არ აპირებს. სავარაუდოდ, ბევრმა ეს დაინახა და კვლევაშიც სწორედ მოსახლეობის გულგატეხილობა აისახა. შესაძლებელია, რუსეთის პოლიტიკით იმედგაცრუებული ადამიანების ნაწილი ისევ დასავლეთისკენ შებრუნდეს, თუმცა, არც იმას გამოვრიცხავ, რომ საზოგადოების ნიჰილიზმის მიზეზად ორივე საგარეო ვექტორი იქცეს.

- NDI-ს კვლევის პოლიტიკური რეიტინგების მიხედვით, ელექტორატის დიდი ნაწილი არჩევნებში მონაწილეობას არ აპირებს…

- არ ვიცი, ეს ციფრები საიდან მოიტანეს. როგორც ვიცი, პოლიტტექნოლოგიური ხრიკია, ამგვარი კვლევა ჩაატარო დიდწილად სწორად, ისე, რომ მისი მნიშვნელოვანი ნაწილი ეჭვს არ იწვევდეს, მაგრამ გამოურიო ერთი-ორი საკითხი, რომელიც აშკარად ტყუილი იქნება. ზუსტად ვერ ვიტყვი, რომ NDI ასე მოიქცა NDI, მაგრამ ამის ნიშნები ჩანს. პოლიტიკოსთა რეიტინგში ლიდერებს შორის ისეთი ხალხი გამოჩნდა, მათი დასახელება სასაცილო უფროა, ვიდრე გაუგებარი… რაც შეეხება ნიჰილიზმს, ეს აშკარად იგრძნობა, თუმცა, რამდენიმე თვის წინ უიმედობა უფრო აშკარად იგრძნობოდა. ახლა ადამიანები მეტს ლაპარაკობენ იმაზე, ვის შეიძლება მისცენ ხმა. მართალია, ბევრს ჯერ გადაწყვეტილება არ მიუღია, მაგრამ არჩევნების მოახლოებასთან ერთად ბევრი რამ გაირკვევა.

- ბევრს ლაპარაკობენ პარტია “ქართული ოცნების” გადახალისებაზე…

- კარგი იქნება, პარტიამ ჩაატაროს შიდა კვლევა იმისა, საპარლამენტო დეპუტაციიდან ვის ენდობა საზოგადოება. ასე გაარკვევდნენ, ვინ უნდა დარჩეს ახალ სიაში და ვინ არა. გარდა ამისა, ვურჩევ “ქართულ ოცნებას”, ის ხალხი გაიხსენოს, ვინც მის სათავეებთან იდგა. მათ შორის არიან დამფუძნებლებიც. ეს ადამიანები ოთხი წელი არავის გახსენებია და გარიყულად გრძნობენ თავს. საჭიროა კომპეტენტური ადამიანების მოძებნა. ახსენეს რამდენიმე გვარ-სახელიც. ზოგი მომწონს, ზოგი არა. მაგალითად, ვერ მოვიწონებ სიაში იმ ადამიანის ყოფნას, ვინც გარდაბნის არჩევნებში წაგება, რომელიც გააყალბა “ნაციონალურმა მოძრაობამ”, ლამის ჩვენ დაგვაბრალა. თუმცა ჯერ არაფერია გადაწყვეტილი და სიის პირველი მონახაზი აპრილის ბოლოს გამოქვეყნდება. ამბობენ, რომ სპორტსმენები და მსახიობები არ უნდა იყვნენ სიაში. ჩემი აზრით, სიაში შეიძლება ყველა პროფესიის ადამიანი მოხვდეს, მთავარია, მან საპარლამენტო მუშაობაში მონაწილეობა შეძლოს. იგივე მინდა ვთქვა მაჟორიტარობის კანდიდატებზეც. აქაც გადამწყვეტი უნდა იყო ის, თუ რამდენად შეუძლია მას რაიონის პრობლემების გადაწყვეტა და საპარლამენტო მუშაობა.

- გავრცელდა ვერსია, რომ ირაკლი ღარიბაშვილი შეიძლება კონსერვატიული პარტიის საარჩევნო სიის პირველი ნომერი იყოს…

- თუ ღარიბაშვილი კონსერვატორების სიის პირველი ნომერი გახდა, ეს ზვიად ძიძიგურის ეფექტიანი სვლა იქნება, თუმცა, არ ვიცი, ღარიბაშვილს რა დივიდენდებს მოუტანს. ირაკლი ღარიბაშვილი უნდა იყოს ქართულ პოლიტიკაში. მან, ძალიან ახალგაზრდამ, პრემიერობა იტვირთა და ვერ ვიტყვით, რომ თანამდებობიდან მარცხით წავიდა. ვფიქრობ, საინტერესო არჩევნები გველის წინ. თუ მოხერხდა და ყველაფერი დემოკრატიულად და გაყალბების გარეშე ჩატარდა, ბევრ ძალას აქვს პარლამენტში მოხვედრის შანსი.

- 16 აპრილს თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში საპროტესტო აქციები განახლდა. “აუდიტორია 115″-ის წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ მათი მოთხოვნები არ შესრულდა და უნივერსიტეტში რეფორმებია გასატარებელი…

- უნივერსიტეტში ეს არეულობა უნდა დასრულდეს. “აუდიტორია 115″-ის მოთხოვნები სწორია, მაგრამ სასწავლო დაწესებულებაში სიტუაცია უნდა განიმუხტოს და პრობლემები მშვიდად გადაიჭრას. სტუდენტური თვითმმართველობა საჭირო რგოლია, მაგრამ არ შეიძლება ის ლამის რექტორისა და აკადემიური საბჭოს თანასწორი იყოს. მე ახალგაზრდების აქტიურობაში ვხედავ სურვილს, რეაქციონერთა ჯგუფებს არ მისცენ ინიციატივის ხელში აღების საშუალება, რისი საფრთხეც არსებობს.

„კვირის პალიტრა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ექსპერტებთან: „გიორგი მარგველაშვილმა შესაძლოა, პოლიტიკურ კრიზისამდე მიგვიყვანოს!”

რუსუდან შელია

გიორგი მარგველაშვილის გადაწყვეტილება მორიგი გაუგებრობის საფუძველი­ გახდა – 5 აპრილს პრემიერისა და პრეზიდენტის შეხვედრაზე მხარეები შეთანხმდნენ, რომ საპარლამენტო არჩევნები 8 ოქტომბერს გაიმართებოდა, თუმცა საზოგადოებისთვის ამის შესახებ მხოლოდ ინფორმაციის მიწოდების ნაცვლად, პრეზიდენტმა­ ოფიციალური აქტი გამოსცა, რაც წინასაარჩევნო კამპანიის 6 თვით ადრე დაწყებას ნიშნავდა. მოგვიანებით, პრეზიდენტის ადმინისტრაციამ განმარტა, რომ პრეზიდენტის გადაწყვეტილება ძალაში 8 აგვისტოს შევიდოდა, რითაც საარჩევნო კოდექსის მთელი რიგი პუნქტები დაირღვა. ამ განკარგ­ულების კონსიგნაციაზე პრემიერმა­ უარი თქვა, პრეზიდენტს შენიშვნები გაუგზავნა და არჩევნების დანიშვნის აქტის გამოცემა ივლისში სთხოვა. თუმცა მარგველაშვილმა განაცხადა: “მაისში გამოვცემ აქტს და საარჩევნო კამპანიაც მაისიდან დაიწყება”.

ანა ნაცვლიშვილი, “საია“-ს თავმჯდომარე: - კანონში ხაზგასმით არის მითითებული, რომ არჩევნების დანიშვნაზე სამართლებრივი­ აქტი გამოქვეყნებისთანავე­ შედის ძალაში.­ შესაბამისად, რას ეფუძნებ­ოდა თავისივე გადაწყვეტილების გადავადების სურვილი, პრეზიდენტმა ვერ დაგვიკონკრეტა. როდესაც აქტი კონტრასიგნაციას ექვემდებარება, პრემიერს უფლება აქვს, ის პრეზიდენტს უკან დაუბრუნოს. გაურკვეველი მდგომარეობიდან ერთადერთი სწორი გამოსავალი პრემიერმა მოძებნა. ამ შემ­თხვევაში ორი მყარი არგუმენტი არსებ­ობდა – პრეზიდენტის გადაწყვეტილების სამართლებრივი საფუძველი გაურკვეველია­ და მეორე – ეს ყველაფერი საარჩევნო პროცესზე უარყოფით გავლენას ახდენს.

- რატომ არ გაითვალისწინა სამართლებრივი გარემოებები პრეზიდენტის ადმინისტრაციამ?

- არ ვიცი, თუმცა ფაქტია – ეს ნაჩქარევი და გაუაზრებელი გადაწყვეტილება იყო, რომელმაც საარჩევნო პროცესი კიდევ უფრო დაამძიმა. მეტიც, შესაძლოა პრეზიდენტ მარგველაშვილის ნაბიჯმა პოლიტიკურ კრიზისამდეც კი მიგვიყვანოს. კანონმდებლობით, თუ მთავრობამ პრეზიდენტის განკარგულება მეორედ უარყო, მარგველაშვილს აღარ ექნება უფლება, მომდევნო 6 თვის განმავლობაში საარჩევნო აქტი პრემიერს წარუდგინოს. ეს კი ნიშნავს, რომ არჩევნების თარიღიც შეიცვლება. შედეგად შესაძლოა სამართლებრივ ვაკუუმამდე მივიდეთ, რადგან ამასობაში პარლამენტს კონსტიტუციით დადგენილი ვადა ამოეწურება და ფუნქციური აღარ იქნება.

ლადო ასანიძე, ექსპერტი საარჩევნო საკითხებში: – თუ საა­რ­ჩევნო კამპანია 120 დღით ადრე ჩაინიშნება, სახელმწიფოს დამატებითი ხარჯების მოზიდვა მოუწევს. კერძოდ, წინასაარჩევნო­ პროცესში ცესკო-ს ადმინისტრაციის თან­ამშრომლების, კომისიის წევრებისა და თავმჯდომარეების ხელფასები ორმაგდება,­ რაც მხოლოდ რამდენიმე ადამიანისთვის ანაზღაურ­ების გაზრდას არ გულისხმობს – მთელი­ სისტემაა, რომელშიც ასობით ადამიანია დასაქმებული. არაფერს ვამბობ მედიადაფინანსებაზე, წინასაარჩევნოდ პარტიებისთვის დრო ტელევიზიებმაც უნდა გამოყონ.

- რა უჯდება სახელმწიფოს ერთი არჩევნების ჩატარება და რამდენით გაიზრდება ბიუჯეტი პრეზიდენტის­ გადაწყვეტილების ძალაში შესვლის შემთხვევაში?

- ბოლო პერიოდში, არჩევნებზე 24 მილიონ ლარამდე იხარჯება. 2016 წლის არჩევნებისთვის ცესკო-ს 24 მილიონ 200 ათასი ლარი ჰქონდა გათვალისწინებული, თუმცა პრეზიდენტის განკარგულების ძალაში შესვლის შემ­თხვევაში, ხარჯი მინიმუმ 5 მილიონი ლარით­ გაიზრდება… კიდევ ერთი დეტალი, რა გააკეთონ იმ პარტიებმა, რომლებსაც 4 თვის განმავლობაში წინასაარჩევნო კამპანიის ჩასატარებლად საკმარისი ფულადი რესურსი არ გააჩნიათ? ნებისმიერ შემთხვევაში, მმართველი გუნდი შეეცდება საზოგადოების ყურადღების ეპიცენტრში იყოს, ოპოზიციური პარტიების უმრავლესობა კი ამას ნაკლებად მოახერხებს და შეეცდებიან რესურსები არჩევნების წინა კვირებისთვის შემოინახონ.

- თუ წინასაარჩევნო კამპანია მაისში­ დაიწყო, პარლამენტის მუშაობა როგორ წარმოგიდგენიათ?

- ასეთ შემთხვევაში პარლამენტი ფუნქციას აუცილებლად დაკარგავს. ყველა პარტია შეეცდება თითოეული დღე ამომრჩეველთან კომუნიკაციისთვის გამოიყენოს, მით უმეტეს, რომ ამისთვის მყარი არგუმენტიც ექნება. ეს კი ნიშნავს, რომ უამრავი მნიშვნელოვანი კანონის მიღება შეფერხდება და წინასაარჩევნო პროცესს შეეწირება.

არჩილ გამზარდია, ექსპერტი: – კარგი იქნებოდა, პრეზიდენტს საარჩევნო საკითხები პოლიტიკურ პარტიებთან კონსულტაციების შემდეგ გადაეწყვიტა. ეს საარჩევნო პროცესს გამჭვირვალეს გახდიდა და მარგველაშვილის მიზნებზეც ნაკლები კითხვები გაჩნდებოდა. ამის ნაცვლად, პრემიერის გადაწყვეტილებაზე გიორგი მარგველაშვილი გაჯიუტდა და კავკასიური მენტალობა გამოავლინა – თურმე როგორ შეუსწორეს გადაწყვეტილება პრეზიდენტს. შესაძლოა, ირაკლი ღარიბაშვილის პრემიერობისას მარგველაშვილი მას უხერხულ მდგომარეობაში აყენებდა, თავად კი მსხვერპლის მანტიას ირგებდა, თუმცა ამას კვირიკაშვილთან ვერ მოახერხებს. ამჟამინდელი პრემიერი წინამორბედზე საკმაოდ აკადემიური და კარგი დიპლომატიცაა, შესაბამისად, მარგველაშვილი უხერხულ მდგომარეობაში თავს თავადვე ჩაიგდებს.

„კვირის პალიტრა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ კახა შარტავასთან: „ეს პროცესი შეიძლება უსისხლო რევოლუციასთან გავაიგივოთ…”

ეკა ასათიანი

“ეროვნული ფორუმის” ლიდერი კახა შარტავა საჯარო პოლიტიკურ სივრცეს დაუბრუნდა. იგი წლების განმავ­ლობაში დუმდა და მედიასაშუალებებისგან თავს შორს იჭერდა. რა მიზნით დაუბრუნდა კახა შარტავა პოლიტიკურ აქტიურობას, რის გამო აკრიტიკებს ხელისუფლებას? რატომ დატოვა “ეროვნულმა ფორუმმა” კოალიცია “ქართული ოცნება”, საპარლამენტო­ უმრავლესობა და თანამდებობები? რატომ მოხდა ეს არჩევნებამდე 6 თვით ადრე და რა ვითარება იყო მანამდე კოალიციის კულუარებში? კახა შარტავამ ამ და სხვა საინტერესო კითხვებზე “კვირის პალიტრას” ექსკლუზიურად უპასუხა.

- ამ ხნის მანძილზე მეც და რეზო შავ­იშვილიც შიდაპარტიული საქმეებით ვიყავით დაკავებული. უფრო ადრე “ეროვნულ ფორუმს” საზოგადო პროცესებში ჩართვა უწევდა და პარტიული საქმეებისთვის მაშინ­ ვერ მოვიცალეთ. შემდეგ საჯარო პოლიტიკურ სივრცეში ისეთი­ არაფერი ხდებოდა, რაშიც ჩვენი მონაწილეობა­ საჭირო იქნებოდა, ამიტომ პარტიას მივხედეთ.

- 2012 წელს ბიძინა ივანიშვილმა განაცხადა, რომ თქვენ არ გსურდათ თანამდებობის მიღება და საერთოდ, პოლიტიკაში დარჩენა…

- ასეც იყო. უნდა გამოგიტყდეთ, რომ პოლიტიკური და სახელმწიფო საქმიანობა არასდროს მიზიდავდა. თავის დროზე შექ­მნილმა ვითარებამ განაპირობა, რომ ადამიანები, რომლებსაც პოლიტიკა არასდ­როს გვაინტერესებდა, პროცესებში ჩავერთეთ­. როგორც კი შესაძლებლობა გაჩნდა, რომ მაინცდამაინც ჩემი საჭიროება­ არ იყო, გავერიდე – გავედი საჯარო პოლიტიკური სივრციდან და პარტიის ყრილობის გადაწყვეტილება რომ არა, არც ვაპირებდი დაბრუნებას. პარტიის წინაშე ვალდებულება მაქვს.

- თქვენი პარტიული ბრძოლის მთავარი ამოცანა რა არის?

- პარტიის ამოცანაა, შედარებით მშვიდ გარემოში ერთხელ მაინც დამოუკიდებლად გამოცადოს თავისი შესაძლებლობები. ამის ფუფუნება პარტიას ადრე არ ჰქონია. დღეს ისეთი ვითარებაა, არ არის აუცილებელი მსხვილი გაერთიანებების შექმნა და პოლიტიკური ველის მონოპოლიზება. სავსებით შესაძლებელია მრავალპარტიული კონკურენციის არსებობა. ამასთან, არის პოლიტიკური საკითხები, რომლებიც პარტიის წევრებს აწუხებთ და ფიქრობენ, რომ გადასაჭრელია. მაგალითად, ის, რომ ქვეყანაში მაინც არ არის სამართლიანობის განცდა. მიუხედავად იმისა, რომ კოალიციამ ჩაანაცვლა წინა რეჟიმი, ის, რაზეც ეს რეჟიმი იდგა, მოხვეტა და ფაქტობრივად, მასზე დადგა! აქედან გამომდინარე, ინტერესთა ჯგუფები უფრო გამრავლდა (ზოგი ახალია, ზოგი ძველი ან შერ­ეული), რამაც უსამართლობის გამოსწორებას ხელი შეუშალა.

შეიძლებოდა პოლიტიკური გადაწყვეტილებების მიღება, რომელიც თუნდაც იმ ხალხს დააკმაყოფილებდა, რომელთა ქონება სახელმწიფომ მიიტაცა­ და დღემდე მის საკუთრებაშია. ზოგიერთი საკითხი იმ პირთა საქმიანობის შესწავლას ეხება, ვინც ამ ხელისუფლებას სისტემაში დახვდა. გასარკვევია, რას აკეთებდნენ ისინი წლების განმავლობაში, როგორ მუშაობდნენ? ვფიქრობ, სისტემური ცვლილებისთვის კოალიციური და გარდამავალი ხელისუფლება ნაკლებად ეფექტიანი იყო. თუმცა შეეძლო მოემზადებინა საფუძველი, რომელზეც შემდეგი ხელისუფლება გააგრძელებდა მუშაობას.

“ქართულ ოცნებას”, რომელიც ახლა პარტიად ყალიბდება, ჯერ კიდევ აქვს დრო იმ საფუძვლის მოსამზადებლად, რომელზეც ხვალ-ზეგ სამართლიანობა უნდა დადგეს. ეს პროცესი შეიძლება გავაიგივოთ სისტემური თვითწმენდის, უსისხლო და უდანაკარგო შიდა რევოლუციასთან. აუცილებელია შიდასახელისუფლებო რგოლების ტრანსფორმაცია, რესტრუქტურიზაცია და ა.შ. ამ პროცესის გარეშე სამართლიანობაზე ლაპარაკი ზედმეტია. ქვეყანაში უამრავი უკანა კარია, სადაც პრივილეგირებული პირები შედიან და თავიანთთვის სასარგებლო შედეგით გამოდიან. ამ დროს რიგითი მოქალაქე შედის ოფიციალურ კარში და ხელცარიელი გამ­ოდის… სახელმწიფო უნდა გადავიყვანოთ ერთი კარის პრინციპზე, სადაც უკანა კარი და სხვა შესასვლელები არ იარსებებს.

- თქვენი აზრით, კოალიცია “ქართულმა ოცნებამ” ხალხს დაპირებები შეუსრულა, თუ მათი დიდი ნაწილი ისევ შეუსრულებელია?

- მისი ერთ-ერთი დაპირება იყო პოლიტიკური ცხოვრების მონოპოლიზებული პოლიტიკური სივრციდან მრავალპარტიულ, უფრო დემოკრატიულ სივრცეზე გადაყვანა. ის თავად უნდა გამხდარიყო მაგალითი­ იმისა, რომ დიდი ხნით “პოლიტიკურ მონსტრად” არ შენარჩუნებულიყო. ვფიქრობ, ეს შესრულებულია. რეალობაა ისიც, რომ ქვეყანაში შედარებით თავისუფალი გარემოა, ხალხს აღარ ეკრძალება ლაპარაკი და ა.შ. ბევრი დაპირება კი, ალბათ, თავის დროზეც უფრო კეთილი სურვილი იყო… ჩვენ მაშინაც ვთვლიდით, რომ მას­შტაბური დაპირებების შეთავაზება არ იყო უპრიანი…

- რატომ გადაწყვიტეთ ერთდროულად კოალიციის, საპარლამენტო უმრავლესობისა და თანამდებობების დატოვება?

- პარტია არჩევნებში დამოუკიდებლად მონაწილეობას აპირებს. აქედან გამომდინარე, ყრილობამ გადაწყვიტა, რომ “ეროვნული ფორუმისთვის” მხოლოდ ორთვიანი წინასაარჩევნო პერიოდი არ იქნება საკმარისი. საჭიროა მთლიანად დამოუკიდებელ რელსებზე გადასვლა.

- ასეთ დროს, ალბათ, კრიტიკისთვისაც მეტი თავისუფლება გეძლევათ...

- კრიტიკა დამოკიდებულია რეალურ ვითარებაზე…

- მაგრამ როცა თანამდებობას ინარჩ­უნებ, კრიტიკა ძნელია. ასე არ არის?

- დიახ… ბუნებრივია, ფორუმისთვის ესეც დისკომფორტი იქნებოდა. თუმცა საკითხებს, რაც სახელმ­წი­ფო­სთვის­ მნიშვნელოვან პრობლემებს შეეხება, უზრუნველვყოფთ, რომ არასას­უ­რველი რყევები ქვეყანაში არ იყოს­.

- და მაინც, ამ ხნის განმავლობაში “ეროვნულ ფორუმს” ხელისუფლების საქმიანობაზე შენიშვნები არ ჰქონია. მორალურად რამდენად არის გამართლებული არჩევნებამდე 6 თვით ადრე საპარლამენტო უმრავლესობის დატოვება და საკუთარ პოლიტიკურ იმიჯზე ზრუნვა?

- ასეთი რადიკალური ნაბიჯი სწორ­ედ მორალურად არის გამართლებული. რაც შეიძლება დიდხანს დარჩენა თანამდებობებზე და ბოლოს წასვლა, გაუგებარი საქციელი იქნებოდა.

- რესპუბლიკური პარტიის გადაწყვეტილებამ კოალიციის დატოვების შესახებ­ რამდენად მოახდინა თქვენზე გავლენა?

- ჩვენ გაცილებით ადრე განვიხილავ­დით ამ საკითხს, რის შესახებაც ჩვენმა პარტნიორებმა იცოდნენ.

- შეგიძლიათ დააზუსტოთ, თავის დროზე რა თანამდებობას გთავაზობდათ ივანიშვილი?

- 2012 წლის ზამთარში, როცა საარჩევნო საკითხების მზადებაში ვიყავით, ვუთხარი ჩემს კოლეგებს, რომ გამარჯვების შემთხვევაში მთავრობაში მუშაობას არ ვაპირებდი. როდესაც მთავრობის ფორმირება დაიწყო, ისევ მკითხეს აზრი, უარყოფითი პასუხი მიიღეს და თანამდებობა აღარ შემოუთავაზებიათ.

- როგორ აფასებთ NDI-ს რეიტინგებს?

- ამ კვლევებით მართლაც აისახა ტენდენციები და პრობლემები, რაც მოსახლეობას აწუხებს. რაც შეეხება პროცენტებს, არც კი ვიცი, რა ველზე ტარდება ეს გამოკითხვები, ალბათ, უფრო ძველი ველია, რომელიც თავის დროზე “ნაცმოძრაობისთვის” შეიქმნა. აქედან გამომდინარე, რეიტინგები მაინცდამაინც ვალიდურად არ უნდა ჩაითვალოს. თუმცა ნათლად ჩანს, რომ უმრავლესობით გამარჯვება არავის გარანტირებული არა აქვს.

„კვირის პალიტრა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ იაგო კაჭკაჭიშვილთან: ვინ „გადაამოწმებს“ NDI-ს კვლევებს?!

რუსუდან შელია

გასულ კვირას”NDI-ს კვლევის შედეგები­ გამოქვეყნდა, რომელსაც აჟიოტაჟი მოჰყვა. მაგალითად, მძაფრი კამათი გამოიწვია გამოკითხვის ასეთმა შედეგმა: “ხვალ რომ არჩევნები იყოს, ვის მისცემდით ხმას?” NDI-ს მონაცემებით, გამოკითხულთა 15%-მა უპასუხა­ – “ქართულ ოცნებას”, “ნაცი­ო­ნალური მოძრაობა” კი 13%-მა­ აირჩია­. ასეთი შედეგების გამო NDI-ს საპარლამენტო უმრავლესობის წარმომადგენლებმა – უნდობლობა, ოპოზ­იციის ნაწილმა კი ნდობა გამოუცხადა.

იაგო კაჭკაჭიშვილი, სოციოლოგი:­ – გამოკითხვის შედეგების დასაბუთებულ შეფასებას ორი რამ მაინც სჭირდება:­ კვლევის შიდა სამზარეულოს ცოდნა­ და დროის იმავე მონაკვეთში ჩატარებული სხვა კვლევა, რომელიც მონაცემების შედარების შესაძლებლობას მოგვცემს. სამზარეულოს ცოდნაში­ იგულისხმება საველე კონტროლის­ ჩატარე­ბაც, როდესაც შესაძლებელია რესპონდენტთაგან­ მიღებული­ ინფორმაციის შემოწმება. ზოგი­ერთი საერთაშორისო ორგანიზაცია (ძირითადად, გაეროს ორგანიზაციები), როგ­ორც კვლევის დამკვეთი, სპეციალურად­ ქირაობს სხვა კომპანიას, რომელსაც საველე სამუშაოების მონიტორინგი ევალება. NDI ასე არ იქცევა.ამ პერიოდში არც ალტერნატიული კვლევები­ გამოქვეყნებულა. მაშასადამე, არ არსებობს არც ერთი ზემოაღნიშნული პირობა, რაც ნიშნავს, რომ NDI-ს კვლევის შედეგებს მოქალაქეები საკუთარი პოლიტიკური სიმპათიის საფუძველზე შეაფასებენ.

- კამათი გამოიწვია პასუხებმა კითხვაზე: “რომელი პოლიტიკოსი მოგწონთ?” შეგახსენებთ, დავით ბაქრაძემ ხმების 15% მიიღო, გიორგი­ კვირიკაშვილმა – 5% და მას შალვა ნათელ­აშვილი უსწრებს…

- უცნაური და საკამათო მონაცემებია. თუ ბაქრაძე იმიტომ მოიწონეს, რომ ის მშვიდი და გაწონ­ასწორებული პოლიტიკოსია, გაუგებარია, რატომ ვერ უწევს­ მას კონკურენციას კვირიკაშვილი, რომელიც ამ თვისებებით ბაქრაძეს არ ჩამოუვარდება? “ქართული ოცნების” ამომრჩეველთა შორის ხომ მაინც უნდა ჰყოლოდა კვირიკაშვილს მომწონებლები?
თუმცა, ისიც ცხადია, რომ 15%-იანი მაჩვენებელი პოლიტიკოსისადმი­ საზოგადოების დიდი ნაწილის სიმპათიას არ ადასტურებს. ანუ, ამ მონაცემების ყველაზე საღი ინტერპრეტ­აცია იქნება, თუ ვიტყვით, რომ ამომრჩევ­ელი დღეს პოლიტიკოსების მიმართ იNDIფერენტულად ან ამრეზით არის განწყობილი და კეთილგანწყობის გამოხატვას არ ჩქარობს.

- საზოგადოების ნაწილი დიდი ხანია­ NDI-ს­ კვლევებს უნდობლობას უცხადებს.­ ერთნი ამტკიცებენ, რომ შედეგები უხეშად­ ყალბდება, მეორე ნაწილი კი მიიჩნევს, რომ ფორმალურად ყველაფერი წესრიგშია (დოკუმე­ნტაცია), მაგრამ პრობლემა ფოკუსჯგუფების შერჩევაშია…

- არასოდეს მითქვამს, რომ NDI განგებ აყალბებს შედეგებს. ამის თქმის არც საფუძველი მაქვს და არც კოლეგიალობა მაძლევს ამის უფლებას. ჩემი კრიტიკა ყოველთვის უკავშირდებოდა მეთოდოლოგ­იურ ხარვეზებს. მაგალითად, 2012 წლის არჩევნებამდე”NDI-ს დაკვეთით ჩატარებულ­ კვლევებში მთავარი პრობლემა ოპოზიციური ამომრჩევლის გააქტიურება იყო, ამ პრობლემას კი ავტორიტარული გარემო­ ქმნიდა. პოლიტიკური გამოყენებითი სოცი­ოლოგია ცუდად მუშაობს ავტორიტარულ გარემოში. ხელისუფლებასთან დაპირისპირებული ელექტორატი ფრთხილობდა (შიშობდა) და თავს აფარებდა პასუხებს: “არ ვიცი”, “ვერ გიპასუხებთ”… NDI არ შეეცადა, რომ გამოკითხვის მეთოდოლ­ოგია შეეცვალა. სწორედ­ ამიტომ გაჩნდა “ქართული ოცნების” 12%-იანი მაჩვენებელი არჩევნებამდე რამდენიმე კვირით ადრე, რაც რეალურ განწყობას არ ასახავდა.

ახლანდელი გამოკითხვაც აჩვენებს, რომ ამომრჩეველთა დაახლოებით 40% ირჩევს პასუხს: “არ ვიცი”, თუმცა, ვერ ვიტყვი, რომ ასეთ შედეგს დღეს ავტორიტარული გარემო კვებავს. ჩამოუყალიბებელი ამომრჩევლის ასეთი მაღალი მაჩვენებლის მიზეზი პოლიტიკურ სპექტრში­ რჩეულის ვერპოვნაა, უარეს შემთხვევაში – იმედგ­აცრუება. ამას ყველა სხვა კვლევაც­ ადასტურებს. ძნელად წარმოსადგენია, რომ არჩევნებამდე დარჩენილ პერიოდში ამომრჩევლის ამჟამად­ ჩამოუყალიბებელი ნაწილი რომელიმე ახალი პარტიის ელექ­ტ­ო­რატად იქცეს, ან ერთ პოლიტიკურ ძალას”მიეკედლოს. ალბათ, ამ ნაწილის ხმები სხვადასხვა პარტიაზე გადანაწილდება და კიდევ უფრო”ჭრელ პარლამენტს მივიღებთ,­ ვიდრე ახლა გვაქვს. არც იმას გამოვრიცხავ, რომ კოალიციური მთავრობის შექმნის აუცილებლობის წინაშე აღმოვჩნდეთ.­

ერთი რამ ცხადია: როცა ამომრჩეველთა 40%-ს პოლიტიკური ძAალის არჩევა უჭირს, ხოლო 6% აცხადებს, რომ არც ერთ პარტიას არ დაუჭერს მხარს, თუმცა, არჩევნებში მონაწილეობას აპირებს, 2016 წლის არჩევნებისთვის პოლიტიკურ ძალთა განაწილების რეალისტურ სურათზე საუბარი შეუძლებელია.

- ზოგადად თუ ვიტყვით (ამ შემთხვევაში არც ერთ ორგანიზაციას არ ვგულისხმობთ) შეიძლება, არაზუსტი რეიტინგების გავრცელებამ, მოქალაქეთა პოლიტიკურ არჩევანზე გავლენა მოახდინოს?

- გამოკითხვის შედეგები არა მხოლოდ ავლენს, არამედ ხელს უწყობს საზოგადოებრივი აზრის შექმნას. თუმცა, გადაჭარბებითაც ნუ შევაფასებთ სოციოლოგიის ძალას. გამოკითხვის შედეგებს არ შეუძლია რეალობის შეცვლა და განწყობების მასობრივად პროვოცირება. ამის პოტენცია აქვთ იმ ჯგუფებს, რომლებიც გადაწყვეტილების მიმღებნი არიან, ან საზოგადოებასთან კომუნიკაციის ბერკეტებს ფლობენ.

- როდესაც NDI-ს ან IRI-ს კვლევები მუდმივად კამათს იწვევს, როგორ უნდა მოიქცეს ხელისუფლება ან ამომრჩეველი?

- გამოკითხვის შედეგები ყოველთვის­ იქნება კამათის საგანი. აქ სხვა რამეა მთავარი: კვლევები უნდა ჩატარდეს პროფესიული­ სტანდარტების მკაცრი დაცვით. ამის გაკონტროლებასთან ხელისუფლებას არაფერი ესაქმება, ეს მისი ფუნქცია არ არის. კვლევის­ სტანდარტების დაცვას თვალი უნდა მიადევნოს პროფესიულმა საზოგადოებამ, რომელიც საქართველოში ჯერჯერობით ვერ შეიქმნა. დღეს არსებობს აბსოლუტურად თავისუფალი მოქმედების ველი იმათთვის, ვისაც გაუჩნდება პრეტენზია, იკვლიოს საზ­ოგადოებრივი აზრი. ამ თავისუფლებას არაერთი კომპანია ბოროტად იყენებს.

- გავრცელდა მოსაზრება, რომ ასეთი მონაცემები “ნაცმოძრაობას” საერთაშორისო პარტნიორებთან სპეკულაციებისთვის სჭირდება, რათა ამ მონაცემების საფუძველზე არჩევნების შედეგები არალეგიტიმურად გამოაცხადოს…

- კვლევის ის ტიპი, რომლითაც ვინმეს შეუძლია ამტკიცოს არჩევ­ნ­ების შედეგების არალეგიტიმურობა, ე.წ.”ეგზიტპოლია. NDI ეგზიტპოლებს არ ატარებს. ამასთან, არჩევნებამდე 6 თვით ადრე ჩატარებული კვლევა, როდესაც­ ამდენი ჩამოუყალიბებელი რესპონდენტია, არჩევნების შედეგების სარევიზიოდ არ გამო­დგება.­
თუმცა, კარგად ჩატარებული კვლევა უნდა იძლეოდეს ობიექტურ ინფორმაციას, როგორია საზოგადოების განწყობა.

„კვირის პალიტრა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლადო პაპავასთან: „ძალოვანმა სტრუქტურებმა თსუ-ში ბინძური თამაში წამოიწყეს”

რუსუდან შელია

თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში სტუდენტთა აქციების ერთი ტალღა იმით დასრულდა, რომ უნივერსიტეტის რექტორმა ლადო პაპავამ რექტორის თანამდებობიდან წასვლა მაისში დააანონსა. თუმცა საზოგადოების ნაწილისთვის ბუნდოვანი დარჩა, რატომ მიიღო ეს გადაწყვეტილება და რეალურად, რა დგას უნივერსიტეტში მიმდინარე მოვლენების უკან. ამ საკითხებზე თსუ-ის ჯერ კიდევ მოქმედი რექტორი, აკადემიკოსი ლადო პაპავა ექსკლუზიურად გვესაუბრება.

- პირველ რიგში, გეტყვით, რომ თავს შევიკავებ ყველა ის ინფორმაცია გავასაჯაროო, რის შესახებაც დაზუსტებით ვიცი და ამას ერთადერთი მიზნით ვაკეთებ – არ მინდა, ჩემი განცხადებებით უნივერსიტეტს იმაზე მეტი ზიანი მივაყენო, რაც სხვადასხვა­ ჯგუფებმა თსუ-ის წინააღმდეგ უკვე იკადრეს. იმის თქმას კი არ მოვერიდები, რომ
ყველაფერი სახელმწიფოში დამკვიდრებული მავნებლური კოაბიტაციის შედეგია. ქვეყანაში განვითარებული პროცესები, როდესაც ვერ გაიგებდი, ხელისუფლებაში “ქართული ოცნება” იყო თუ “ნაციონალური მოძრაობა”, უნივერსიტეტზეც ერთი ერთში აისახა. დიახ, თსუ-ში დაწყებული აქციები მართული იყო იმ ძალების მხრიდან, რომლებიც დღემდე სამთავრობო სტრუქტურებში მყუდროდ არიან მოკალათებულნი.

- რომელ სტრუქტურებზე საუბრობთ?

- ეს სწორედ ის ინფორმაციაა, რის გასაჯაროებასაც ამ ეტაპზე მოვერიდები. მოვა დრო და ამ ყველაფერზე აუცილებლად ვისაუბრებ. 2013 წელს უნივერსიტეტში ისტორიული არჩევნები ჩატარდა. მართალია, ამ პერიოდში პრეზიდენტი კვლავ სააკაშვილი გახლდათ, მაგრამ სხვადასხვა სტრუქტურები მას აღარ ემორჩილებოდნენ. ამასთან, “ქართული ოცნება” ეიფორიაში იყო, ხელისუფლების საშუალო და ქვედა რგოლები კი ახალ პატრონს ეძებდნენ და მნიშვნელოვან პროცესებზე გავლენის მოხდენის შესაძლებლობა არ ჰქონდათ. სწორედ ამან განაპირობა, რომ უნივერსიტეტში მოსულიყო კაცი, რომელიც დამოუკიდებლად იმოქმედებდა და ზეწოლას არასოდეს დაექვემდებარებოდა. მსგავსი ისტორიული არჩევნები უნივერსიტეტში, სამწუხაროდ, მხოლოდ სამჯერ ჩატარდა, პირველად, როდესაც პეტრე მელიქიშვილი აირჩიეს რექტორად, მეორედ – ივანე ჯავახიშვილი, მესამე კი, რიგით 28-ე რექტორი, მე აღმოვჩნდი. დანარჩენი რექტორები სამთავრობო ინტერესებიდან გამომდინარე ინიშნებოდნენ, ან ჯერ ინიშნებოდნენ და მხოლოდ მერე აირჩეოდნენ.

- ზეწოლა ახსენეთ. ვის და რა კონკრეტული მოთხოვნები ჰქონდათ თქვენი რექტორობის პერიოდში?

- ყველაზე მწვავე ზეწოლა პირველად მაშინ ვიგრძენი, როდესაც შევიტყვე, რომ უნივერსიტეტის მაღლივ კორპუსთან გაზგასამართი სადგურის აშენება იგეგმებოდა.

- გაზგასამართ სადგურს ჩინოვნიკები ლობირებდნენ?

- რა თქმა უნდა, თუმცა ვიმეორებ, ამაზე მეტს დღეს ვერ ვიტყვი. ვერასოდეს წარმოვიდგენდი, “ქართული ოცნების”­ მთავრობა უნივერსიტეტის ტერიტორიაზე გაზგასამართი სადგურის აშენებაზე ოდესმე ლიცენზიას თუ გასცემდა. ვერც იმას დავიჯერებდი, რომ კონკრეტულ ბიზნესს ამ მასშტაბის მხარდაჭერა ექნებოდა. მაშინ გაზგასამართი სადგურის მშენებლობა სტუდენტებმაც გააპროტესტეს და საბე­დნიეროდ, ეს პროცესი შეჩერდა. მორიგი ზეწოლა კანცლერის არჩევნების წინ დაიწყო, ბევრს ვერ ვისაუბრებ, თუმცა ძალოვანმა და სხვა სტრუქტურებმა თსუ-ში რექტორისგან დამოუკიდებელი ბინძური თამაში წამოიწყეს…

- უნივერსიტეტის რექტორობიდან გადადგომა იმის გამო გაიძულეს, რომ კანცლერის პოსტზე გიორგი გაფრინდაშვილის კანდიდატურას მხარი არ დაუჭირეთ?

- თანამდებობიდან მხოლოდ ჩემი სურვილის საფუძველზე წამოვედი. ეს ჩემი პირადი გადაწყვეტილება იყო, რადგან პროცესების უარესი სცენარით განვითარება იგეგმებოდა.

- სტუდენტებს შორის ფიზიკური დაპირისპირების პროვოცირება იგეგმებოდა?

- ამ კითხვაზე პასუხის გაცემისგანაც თავს შევიკავებ. თუმცა, მოდი, კიდევ ერთხელ გავიხსენოთ, როგორ დაიწყო პროცესები – სტუდენტების ორი ჯგუფი გაერთიანდა მოთხოვნით, რომ “ოდეერები” უნივერსიტეტიდან წასულიყვნენ, მოგვიანებით კი ორივე ჯგუფმა ერთდროულად მოითხოვა რექტორის გადადგომა. თუმცა, როგორც კი თანამდებობიდან გადადგომა დავაანონსე, ყველა გაჩუმდა და “ოდეერის” საკითხიც არავის გახსენებია. აღმოჩნდა, რომ თურმე უნივერსიტეტში პაპავას პრობლემა იყო და არა “ოდეერების”. დასკვნა მარტივია, რომ ეს ჩემს წინააღმდეგ მოწყობილი პროვოკაცია იყო. ისიც კი იკადრეს, რომ სტუდენტების ნაწილი საშიმშილოდ დაესვათ…

- “ოდეერების” უნივერსიტეტში არსებობა­ ხომ თქვენც დაადასტურეთ? აქციების დაწყებამდე არ გქონდათ ინფორმაცია, რომ ისინი­ უნივერსიტეტში იყვნენ?

- “ოდეერის” საკითხი ფაქიზი თემაა. ბუნებრივია, შენი ქვეყნის უშიშროების სამსახურს პატივი უნდა სცე, შესაბამისად, დასაძრახი არაფერია იმაში, თუ ვინმე რომელიმე დაწესებულებაში მუშაობს, უბრალოდ, ჩვენი საზოგადოების ნაწილი ფიქრობს, რომ თუ ადამიანი სახელმწიფო უშიშროების სტრუქტურებში ნამუშევარია, ეს გამოუსწორებელი ნაკლია. სინამდვილეში, შენი სამშობლოს უშიშროების სამსახურში მუშაობა საამაყოც კი უნდა იყოს… “ოდეერი” პირობითი დასახელებაა, სინამდვილეში საუბარია უშიშროების თანამშრომლებზე, რომლებიც ამა თუ იმ დაწესებულებაში უშიშროების დავალებით არიან დანიშნული. კაცმა არ იცის, დღესაც არაოფიციალურად უშიშროების რამდენი წარმომადგენელი მუშაობს ამა თუ იმ დაწესებულებაში, მაგრამ ეს გამართლებულია, თუ ისინი არაჯანსაღ ვითარებას არ იწვევენ. უბრალოდ, ეს თემა ჩემი წასვლისთვის წარმატებით გამოიყენეს. 1926 წელს, ერთი შეხედვით ჩანდა, რომ ივანე ჯავახიშვილი უნივერსიტეტის რექტორობიდან სტუდენტებმა გააგდეს, რეალურად კი, სტუდენტების უკან იმდროინდელი უშიშროება, ე.წ. ენკავედე იდგა. სამწუხაროდ, 1926 წელსა და 2016 წელს შორის დიდი მსგავსებაა…

- თქვენი წასვლის შემდეგ, უნივერსიტეტში პროცესების განვითარება როგორ წარმოგიდგენიათ?

- პირველ რიგში, ხელისუფლების ინტერესებშია, რომ თსუ-ის რექტორის მოვალეობის შემსრულებლის არჩევნები მშვიდობიანად ჩატარდეს. ამ პოსტზე 7 კანდიდატი იყო, თუმცა მათგან 2 – პროფესორები მერაბ ელიაშვილი და ინესა მერაბიშვილი ასაკის გამო კანდიდატობიდან­ მოიხსნა. როდესაც აკადემიურმა საბჭომ ეს არჩევნები გამოაცხადა, საბჭოს წევრებისთვის ცნობილი იყო, რომ რექტორის მოვალეობის შემსრულებელზე არ უნდა გავრცელებულიყო ასაკობრივი შეზღუდვა, რაც საბჭოს აცნობა თსუ-ის იურიდიულმა სამსახურმა განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროს იურიდიულ დეპარტამენტთან შეთანხმების შემდეგ. საარჩევნო კომისიამ კი მიიღო, ჩემი აზრით, არასამართლიანი გადაწყვეტილება და ასაკობრივი ბარიერი გაავრცელა რექტორის მოვალეობის შემსრულებელზეც. რექტორს კი არ გააჩნია რაიმე მექანიზმი, ზეგავლენა იქონიოს საარჩევნო კომისიის გადაწყვეტილებაზე. ამ სამწუხარო რეალობის გამო პირადად ვუხდი ბოდიშს მერაბ ელიაშვილსა და ინესა მერაბიშვილს. დარჩენილი 5 კანდიდატიდან კიდევ ერთი იმ მიზეზით მოიხსნა, რომ უმაღლეს საგანმანათლებლო დაწესებულებაში ხელმძღვანელ თანამდებობაზე მუშაობის ორწლიანი სტაჟი არ ჰქონდა. ეს მოთხოვნა კი იმის გამო დააწესა აკადემიურმა საბჭომ, რომ გარდამავალ და ამის გამო შედარებით ხანმოკლე პერიოდში უნივერსიტეტის ხელმძღვანელობა არ დაჰკისრებოდა გამოუცდელ ადამიანს. ამჟამად 4 კანდიდატია დარჩენილი, რომელთაგან 3, პროფესორები – ცირა ბარამიძე, ლევან გორდეზიანი და დარეჯან თვალთვალაძე უნივერსიტეტის თანამშრომელია, ერთი კი – გიორგი ანდრიაძე – საპატრიარქოს უნივერსიტეტს წარმოადგენს. დარწმუნებული ვარ, ოთხივე კანდიდატს სამთავრობო სტრუქტურებთან თანამშრომლობა მოუწევს. სამწუხაროდ, არ ვარ დარწმუნებული, სახელმწიფო სტრუქტურებმა დაუშვან, რომ 2013 წლისგან განსხვავებით, რექტორის არჩევნები მათი ჩართულობის გარეშე გაიმართოს…

- სხვათა შორის, ხელისუფლებას “გაზპრომის” საკითხზეც დაუპირისპირდით. თქვენი “დასჯის” მიზეზი ესეც გახდა?

- “გაზპრომის” საკითხს ახლა არ შევეხები, თუმცა საკმაოდ ადეკვატური კითხვაა.

———————-

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

სად მიდის ხმები, რომლებსაც “ოცნება” კარგავს

თიკო ოსმანოვა

“ქართული ოცნების” ტრიუმფალური გამარჯვებიდან 4 წლის შემდეგ, ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტის მონაცემებით, “ნაციონალური მოძრაობა” სახელისუფლებო პარტიას მხოლოდ 2%-ით ჩამორჩება. “ენ-დი-აის” კვლევის შედეგებით, ხვალ საპარლამენტო არჩევნები რომ ტარდებოდეს, “ქართულ ოცნებას” ხმას 15% მისცემდა, 13% კი – “ნაციონალურ მოძრაობას”.

ამ შედეგების არ სჯერათ სოციოლოგ-პოლიტოლოგებს. ისინი ადასტურებენ, რომ ხელისუფლების რეიტინგი დაცემულია, მაგრამ ამბობენ, რომ ხმები “ნაციონალურ მოძრაობასთან” არ წასულა. “ყველაფერი დათვლილია. რაც “ოცნებას” დააკლდა, ის ხმები არ წასულა “ნაციონალურ მოძრაობაში”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას საკვლევ-საკონსულტაციო ცენტრ “ფსიქო პროექტის” დამფუძნებლი, ფსიქოლოგი ზურაბ ბიგვავა, რომელიც “ენდიაის” მიერ ჩატარებულ კვლევას სიმპათიების საფუძველზე მიღებულ შედეგებს უწოდებს, ამის არგუმენტად კი მისი ორგანიზაციის მიერ ჩატარებული ანალოგიური სოციოლოგიური გამოკითხვა მოჰყავს, სადაც, როგორც ბიგვავა ამბობს, “ოცნების” რეიტინგი ბევრად აღემატება 15%-ს.

“ეს არის ნაწილობრივ ობიექტურობის ამსახველი კვლევა, ნაწილობრივ კი სიმპათიების საფუძველზე მიღებული შედეგები. ობიექტურობაში ვგულისხმობ სოციალურ ფონს, რომელიც ამ შედეგებშიც აისახა. მაგრამ ზუსტად იმ დროს, რა დროსაც “ენდიაის” კვლევა მიმდინარეობდა, ჩატარდა სხვა კვლევა, სადაც შედეგები არის მნიშვნელოვნად განსხვავებული. ეს არის შიდა კვლევა, რომელიც “ქართული ოცნების” დაკვეთით გაკეთდა და განსხვავება არის რეიტინგის საკითხებში. “ქართული ოცნების” რეიტინგი გაცილებით უფრო მაღალია, ვიდრე ამ კვლევაში გამოჩნდა. პირველ ადგილზეა ბუნებრივია. ქართულ ოცნებას” მოჰყვება “ნაციონალური მოძრაობა”, მაგრამ გაცილებით უკან არის. მას რა რეიტინგიც ჰქონდა, ის დარჩა – სადღაც 10%-ის ფარგლებში”, – გვითხრა ბიგვავამ.

ცნობისთვის, “ენდიაის” კვლევის თანახმად, გამოკითხულთა 15% ხვალ რომ საპარლამენტო არჩევნები ტარდებოდეს, ხმას “ქართულ ოცნებას” მისცემდა, 13%- “ნაციონალურ მოძრაობას”.

ზურაბ ბიგვავას მსგავსად “ენ-დი-აის” მონაცემებს არ ენდობა პოლიტოლოგი და ფსიქოლოგი რამაზ საყვარელიძე. მას კი ამის არგუმენტად ამავე ორგანიზაციის მიერ 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდე ცოტა ხნით ადრე ჩატარებული ანალოგიური კვლევა მოჰყავს, სადაც “ოცნების” რეიტინგი “ნაციონალური მოძრაობისას” ბევრად ჩამორჩებოდა. თუმცა, უკვე არჩევნებზე რადიკალურად სურათი სულ სხვა დაიდო.

რამაზ საყვარელიძის აზრით, აღნიშნული ორგანიზაცია “ნაციონალური მოძრაობის” მიერ იმართება და მის დაკვეთებს ასრულებს. მისივე თქმით, ამ პარტიამ იცის, რომ დემოკრატიული არჩევნებით ხელისუფლებაში ვეღარ მოვა და ვარდების რევოლუციის მსგავსი სცენარის გათამაშება სურს.

“2012 წლის “ენდიაის” კვლევას თუ გავიხსენებთ, სადაც რეალობას საერთოდ აცდენილი შედეგები დაიდო, წესით ამ ორგანიზაციას სირცხვილის გამო კვლევა აღარც უნდა ჩაეტარებინა. ამიტომ პირადად მე “ენდიაის” მიერ ჩატარებულ გამოკითხვას არსებული პოლიტიკური კლიმატის გათვალისწინებით აღარ ვენდობი. შედეგები ეხმიანება “ნაციონალური მოძრაობის” ინტერესებს. მათი ინტერესი კი 2003 წლის მოვლენების განმეორებაა. “ნაციონალურმა მოძრაობამ” იცის, რომ დემოკრატიული არჩევნებით ხელისუფლებაში ვეღარ მოვა და ვარდების რევოლუციის მსგავსი სცენარის გათამაშება სურს. კერძოდ, სოციოლოგიური გამოკითხვის შედეგების აპელირებით გამოვლენ ქუჩაში და იტყვიან, არჩევნები გაყალბდაო”, – გვითხრა რამაზ საყვარელიძემ. მისივე თქმით, ზოგადად “ოცნების” რეიტინგი დაცემულია, თუმცა საარჩევნო კამპანიის პერიოდში არ არის გამორიცხული, სახელისუფლებო პარტიამ დაკარგული ხმების დაბრუნება შეძლოს.

“თვითონ “ენდიაის” კვლევის შედეგებშიც საკმაოდ მაღალია იმათი პროცენტი, ვინც არ იცის, ვის მისცემს ხმას არჩევნებზე. აქედან გამომდინარე, ძალიან ძნელია იმის თქმა, თუ ვისთან მიდის “ოცნების” დაკარგული ხმები. ჩვეულებრივ პირობებში ეს უნდა ასახულიყო მესამე ძალის რეიტინგზე, მაგრამ ამ გამოკითხვაში ეს სურათიც არ ჩანს. ასე რომ, იმის თქმა, თუ ვისთან წავა ხელისუფლების ამომრჩეველი, ძნელია. ახლა “ოცნება” დაშლილია და არჩევნებზე შეიძლება დაკარგული ხმები რომელიმე პარტიასთან წავიდეს კიდეც, თუმცა, არ არის გამორიცხული, დაკარგული რეიტინგი “ოცნებამ” უკან დაიბრუნოს. ჯერ საარჩევნო კამპანია არ დაწყებულა”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას რამაზ საყვარელიძე.

“ის, რომ “ოცნების” დაკარგული ხმების ხარჯზე “ნაციონალური მოძრაობის” რეიტინგი იზრდება, ირონიაა”, – ამ განცხადებას კი საზოგადოებრივი კომუნიკაციების მართვის სპეციალისტი არჩილ გამზარდია აკეთებს. მისი თქმით, საპარლამენტო უმცირესობას ჰყავს თავისი ერთგული ელექტორატი, რომელსაც მთელი ამ წლების განმავლობაში ინარჩუნებს.

“ქართული ოცნების” რეიტინგი ზოგადად დაცემულია, მაგრამ ეს არ მომხდარა ამ ბოლო რამდენიმე თვეში. იმიტომ, რომ ხელისუფლებას ახლა უფრო ბევრად მეტი პროგრესი აქვს, მაგალითად, ვიზალიბერალიზაცია. რაც შეეხება იმას, რომ ამის ხარჯზე “ნაციონალური მოძრაობის” რეიტინგმა მოიმატა, ეს უკვე ანეკდოტია. საპარლამენტო უმცირესობას რეიტინგი არ მოემატება, ვისი რეიტინგიც გინდა დაეცეს. მას აქვს თავისი სტაბილური აუდიტორია, რომელიც ამ ყველაფრის შემდეგ შეუნარჩუნდა. „ოცნების” რეიტინგი პასიური ამომრჩევლის მიმართულებით წავიდა. ვინც “ოცნების” მიმართ იმედგაცრუება გამოხატა, დიდი ალბათობით, კრიტიკულები იქნებიან სხვა პარტიების მიმართაც. ასე რომ, “ოცნების” დაკარგული ხმები ვიღაცის მაჩვენებელზე არ აირეკლება”, – უთხრა “მთელ კვირას” არჩილ გამზარდიამ.

აღსანიშნავია, რომ ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტი საზოგადოებრივი აზრის გამოკითხვის კველევებს პერიოდულად აქვეყნებს და როგორც ჩვენი რესპონდენტები მიიჩნევენ, ამას საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებისთვის აკეთებენ, მიღებულ შედეგებს კი პროპაგანდისთვის იყენებენ.

“ზოგადად სოციალური გამოკითხვების მიზანია, ადამიანთა გარკვეულ ჯგუფს მისცეს ინფორმაცია, თუ რას ფიქრობენ დანარჩენები. მაგრამ რაც შეეხება “ენდიაის” და “აირაის” კვლევებს, მათ ძირითადად პროპაგანდისტული ფუნქცია აქვთ – ცდილობენ საზოგადოებრივი აზრის ფორმირება მოახდინონ”, – გვითხრა არჩილ გამზარდიამ.

“ასეთი კვლევები საზოგადოების პოლიტიკური სარკეა”, – ამ მოსაზრებას კი რამაზ საყვარელიძე გამოთქვას. მისი თქმით, სოციოლოგიური გამოკვლევები საზოგადოების აზრის ფორმირებაზე დიდ გავლენას ახდენს. “მაგალითად, თუ ადამიანი არ აპირებს არჩევნებზე წასვლას, მაგრამ ესიმპათიურება რომელიღაცა პარტია და კვლევაში ნახავს, რომ ამ პარტიას ცოტა ჰყავს ამომრჩეველი, ის ჩაიცმევს რკინის ქალამნებს და წავა არჩევნებზე. ხოლო თუ ნახავს, რომ ბევრი ჰყავს მხარდამჭერი, შეიძლება ტელევიზორის საყურებლად დარჩეს და ა.შ. ასე რომ, ამომრჩეველზე მოქმედებს ეს კვლევები”, – გვითხრა რამაზ საყვარელიძემ.

ანალოგიურად ფიქრობს ზურაბ ბიგვავაც: “რა თქმა უნდა, ახდენს გავლენას განსაკუთრებით მერყევ ელექტორატზე და საზოგადოებაზე, რომელიც ჯერ არ ჩამოყალიბებულა. ასევე გავლენას ახდენს ისეთ ჯგუფებზე, ვისთვის ეს ორგანიზაცია დიდი ავტორიტეტით სარგებლობს, მით უფრო, რომ “ენდიაი” აშშ-სთან არის დაკავშირებული. ამ ორგანიზაციიდან გამოსული ინფორმაცია კი, რა თქმა უნდა, გავლენას ახდენს საზოგადოებრივი აზრის ფორმირებაზე”, – განუცხადა “მთელ კვირას” ზურაბ ბიგვავამ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: “ოცნებამ” პრეზიდენტის მოსაწონი პრემიერი ვერაფრით შეარჩია…”

თაკო მათეშვილი

“ენდიაი”-მ ყველაფერი გააკეთა, რომ მის მიმართ ნდობის ხარისხი დაბალი იყოს”, – ასეთია პოლიტოლოგ მამუკა არეშიძის შეფასება კვლევის შედეგების მიმართ. თუმცა, მისი თქმით, მიუხედავად ამისა, შედეგები მაინც საინტერესოა, რადგან მან შესაძლოა, ის ამომრჩეველიც კი აიძულოს და არჩევნებზე მიიყვანოს, რომელიც ამას არ აპირებდა.

“მთელ კვირასთან” ინტერვიუში არეშიძე პრემიერ-მინისტრისა და ჟურნალისტების შეხვედრასაც აფასებს. ამბობს, რომ საერთო ჯამში, შეხვედრა პოზიტიური იყო და გიორგი კვირიკაშვილმაც დადებითი შთაბეჭდილება დატოვა. „სასიამოვნო შთაბეჭდილება დამრჩა, რადგან ბევრი სხვა პოლიტიკოსისაგან განსხვავებით, გიორგი კვირიკაშვილი მაქსიმალურად კორექტული იყო და საუბრის, ინფორმაციის მიწოდების მანერით კეთილგანწყობის შექმნას ცდილობდა. ასეთი საუბარი მისი სტილია. იგი ასევე ცდილობდა, ყველა კითხვაზე მაქსიმალურად ამომწურავი პასუხი გაეცა. ზოგ შემთხვევაში ეს გამოსდიოდა, ზოგში ნაკლებად, მაგრამ მთლიანობაში პოზიტიური განწყობა შემექმნა», – ამბობს მამუკა არეშიძე.

- და რა იყო, თქვენი აზრით, ყველაზე მნიშვნელოვანი გზავნილი?

- იყო რამდენიმე ასეთი გზავნილიცა და განცხადებაც. ერთადერთი, რაზეც ყურადღების გამახვილება მინდა, შემდეგია: ჟურნალისტ დიანა ტრაპაიძის დასმულ კითხვაზე, რომელიც ასე ჟღერდა – რის გარშემო შემოიკრიბება ხალხი “ოცნების” სიაში – კვირიკაშვილმა ზოგადი პასუხი გასცა. ტრაპაიძის კითხვაში იგულისხმებოდა იდეა, რის გარშემოც “ოცნების” საარჩევნო სია უნდა შეიკრიბოს და პრემიერის პასუხში ეს არ იყო ახსნილი. ვფიქრობ, მოვიდა დრო, როცა ქვეყანასა და მმართველ პარტიას მკაფიოდ ჩამოყალიბებული იდეოლოგია უნდა ჰქონდეს. ქვეყნის იდეოლოგია ქვეყნის ფუნქციასაც განსაზღვრავს. რთულია იფიქრო იმ ქვეყნის ხვალინდელ დღეზე, რომელსაც ფუნქცია არ აქვს. ამიტომ პრემიერს ვთხოვდი, შეიქმნას შესაბამისი ჯგუფი, რომელიც ამ საკითხზე იმუშავებს – იდეოლოგიის განსაზღვრაზე, რომელიც შემდეგ ქვეყნის ფუნქციას განსაზღვრავს. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი თემაა და მიმაჩნია, რომ ამ თვალსაზრისით საოცარი ვაკუუმი გვაქვს.

- პრემიერის ჟურნალისტებთან შეხვედრა ტრადიციად ბიძინა ივანიშვილმა დანერგა, შემგომ ღარიბაშვილმა მიივიწყა, კვირიკაშვილი კი, როგორც ჩანს, აღდგენას ცდილობს. რამდენად მნიშვნელოვანია ეს?

- ამას, რა თქმა უნდა, მივესალმები. უბრალოდ თვალი იმან მომჭრა, რომ მხოლოდ ტელევიზიის ჟურნალისტები იყვნენ და ბეჭდური მედიის წარმომადგენლები – არა. როგორც ამიხსნეს, ბეჭდური მედიის წარმომადგენლებთან შეხვედრა ცალკეა დაგეგმილი და ამან დამამშვიდა, თორემ ასეთი დიფერენცირება სწორი არ იქნებოდა.

გარდა ამისა, არც ისაა სამართლიანი, რომ მხოლოდ სატელევიზიო სივრცის სახეები იყვნენ შეხვედრაზე. ტელევიზიებში არიან ადამიანები, რომლებიც ხშირ შემთხვევაში ტელეწამყვანებზე მეტ სამუშაოს ასრულებენ. ტრადიცია კი, რა თქმა უნდა, ძალიან კარგი და მნიშვნელოვანია. ასეთი შეხვედრები აუცილებლად უნდა გაიმართოს.

ეს შეხვერდა ერთგვარი შეჯამება იყო იმ 3 თვიანი თუ 100 დღიანი სამუშაოსი, რაც კვირიკაშვილმა პრემიერის რანგში შეასრულა. თუმცა, მას პასუხების გაცემა იმ შეკითხვებზეც უწევდა, რაც მისი წინამორბედების მუშაობას ეხებოდა. ასეთ სიტუაციაში იგი ცდილობდა, წინამორბედების მიმართ მაქსიმალურად კორექტული ყოფილიყო და მის ნამუშევარსა და წინამორბედების ნამუშევარს შორის ზღვარი არ გაევლო. თუმცა, ირიბად, რამდენიმე შემთხვევაში მიუთითა, რომ ზოგიერთი სამუშაო დასრულებული არაა, ზოგიერთიც სწორად წარმართული და ა.შ.

თუნდაც ავიღოთ საკთხი, რომელიც ხელფასებისა და მანქანების ამბავს ეხებოდა. ის, რომ მანქანების ასეთი ფორმით შეძენის მავნე ტრადიცია არსებობს, ფაქტია. სამწუხაროდ, ქართველი ჩინოვნიკების გემოვნება მხოლოდ შავი ჯიპების გარშემო ტრიალებს. კვირიკაშვილმა ესეც შეაფასა, მაგრამ ეს ხომ გუშინ დამდგარი პრობლემა არაა, წლებია გრძელდება. დღევანდელი ხელისუფლებაც სცოდავს ამით და წინაც სცოდავდა. შავი ჯიპი საქართველოში კულტი გახდა, რომლიც ნებისმიერი რანგის ჩინოვნიკის ახდენლი ოცნებაა.

ასევეა ხელფასების საკითხიც. ესეც დასახვეწია და ისიც, რომ ზოგ შემთხვევაში შტატები უაზროდაა გაბერილი.

თქვენი გაზეთის მკითხველს ერთი ამბავი მინდა მოვუყვე: ახლახან ვენაში გახლდით, სადაც სავალუტო ფონდის წარმომადგენლებთან მქონდა შეხვედრა. მათ აღნიშნეს კატასტროფული მდგომარეობა იმ კონტინგენტისა, რომელიც საქართველოდან სავალუტო ფონდში იგზავნება, რათა იქ სტაჟირება გაიარონ. ზუსტად იმიტომ, რომ ეს გაგზავნილი კონტინგენტი კატასტროფულია, საქართველო კლასიფიკაციაში ერთი ნაბიჯით დაქვეითდა. განსაკუთრებით ხაზი გაესვა იმას, რომ საუბარია პირველ რიგში ფინანსთა და ეკონომიკის სამინსტროების წარმომადგენლობაზე. იქ გაგზავნილი კონტინგენტი უაღრესად დაბალი დონისაა და იმ კრიტერიუმებში, რომელიც ამ დაწესებულებას აქვს დაწესებული, ვერაფრით ჯდება. ელემენტარულად პრეზენტაციებს ვერ აკეთებენ. როგორც მითხრეს, შედარებით უკეთესი მდგომარეობაა ეროვნული ბანკის კონტინგენტთან. აი, ესაა მისახედი. ეს ყველაფერი სწორედ იმის გამო ხდება, რომ გაბერილი შტატების გამო ხშირად არ იციან, თუ ვინაა საქმის მკეთებელი და ვინ – არა. ასეთი შეფასებებიც ამას მოჰყვება ხოლმე.

არადა, ეს ადამიანები ხომ ჩვენი სავიზიტო ბარათია. შედეგად, როცა საქართველოს ეკონომიკურ პოტენციალზე მსჯელობენ, ერთ-ერთი კომპონენტი ამ პიროვნებების კვალიფიკაციაცაა. ამას აუცილებლად დიდი ყურადღება უნდა მიექცეს. პრემიერმა თქვა, რომ შტატები უნდა შემცირდეს და იმედია, ეს ტენდენციას გაგრძელდება.

- პრემიერისა და ჟურნალისტების შეხვედრამ დაგიტოვათ თუ არა შთაბეჭდილება, რომ ერთგვარი გაუგებრობა თუ დაპირისპირება პრემიერისა და პრეზიდენტის ინსტიტუტებს შორის დასრულდა?

- ეს არ დასრულდება. სამწუხარო დასკვნა უნდა გავაკეთო – ადრე თუ შენიშვნები ორივე მხარესთან მქონდა ხოლმე, ახლა ისე გამოდის, რომ პრეზიდენტმა სამი პრემიერიდან საერთო ენა ვერც ერთთან გამონახა. სამივესთან დაპირისპირების ფორმატი როგორ შექმნა?!

- ამჟამად ეს დაპირისპირება, თქვენი აზრით, იგრძნობა?

- როგორ არა, იგრძნობა. მართალია, ეს საგაზეთო ფურცლებზე ისეთი დოზით აღარ გადმოდის, როგორც წინა შემთხვევების დროს, მაგრამ მაინც ჩანს. არადა ამის დაშვება არაფრით არ შეიძლება, ქვეყნის იმიჯს ვნებს.

- რითი იგრძნობა?

- ახლა რომ მეკითხებით, თუნდაც ამით იგრძნობა. პრემიერსაც რომ ჰკითხეს – იმითაც. როცა ჟურნალისტი შეკითხვას სვამს, ე.ი. პრობლემა არსებობს. ჟურნალისტი თავისი ოჯახის ინტერესებიდან გამომდინარე ხომ არ ელაპარაკება რესპონდენტებს?! არამედ ის პრობლემა, რაც საზოგადოებაში არსებობს, კითხვის ფორმით სააშკარაოზე გამოაქვს.

- წინა პრემიერის დროს ამ დაპირისპირებაზე საზოგადოება ერთგვარ პასუხისმგებლობას პრემიერს აკისრებდა. ამ შემთხვევაში, თქვენი აზრით, პასუხისმგებლობა პრეზიდენტზეა?

- როგორც გითხარით, გამოდის, რომ “ქართულმა ოცნებამ” პრეზიდენტის მოსაწონი პრემიერი ვერაფრით შეარჩია.

- საარჩევნო სიას რაც შეეხება, კვირიკაშვილმა მნიშვნელოვანი განახლება ახსენა. თქვენი აზრით, ეს საკმარისია?

- უფლებას ვიტოვებთ, რომ ამაზე პასუხი კვირიკაშვილს მოვთხოვოთ, როცა ის პარტიის მმართველობაში მივა. დრო მიდის და არ მგონია, რომ ყველა ის ადამიანი, რომელიც დღეს პარტიის ოფისში ზის, იმ საქმეს ასრულებს, რომელიც მოსწონს. თუ კვირიკაშვილი პარტიის მუშაობაზე პასუხისმგებლობას იღებს, მაშინ დროულად უნდა მივიდეს იქ და არჩევნებისათვის მზადება დროულად დაიწყოს. სიის გადახალისებას რაც შეეხება, ეს ძალიან კარგია. როცა “ქართული ოცნება” ფორსმაჟორულ სიტუაციაში მუშაობდა, მაშინდელმა სიტუაციამ განაპირობა ის ეკლექტურობა, რაც სადეპუტატო კორპუსშია. ახლა კი არის საშუალება, რომ სიის შედგენას უფრო დინჯად და დაკვირვებულად მიუდგნენ.

მთავარია, საქმის გამკეთებელი რაც შეიძლება მეტი იყოს. მხოლოდ ინგლისურის ცოდნა არაა მნიშვნელოვანი. თანაც სხვადასხვა სფეროს პროფესიონალებია საჭირო, მხოლოდ იურისტები და ეკონომისტები კი არა. მმართველმა ძალამ ქვეყნისთვის აუცილებელი მიმართულებების ფართო სპექტრი უნდა მოიცვას. მათ შორის ხელოვანიც შეიძლება იყოს და სპორტსმენიც, უბრალოდ ისეთი ხალხი, ვისაც თავის სფეროში ავტორიტეტი აქვს. მოასწრებს თუ არა კვირიკაშვილი ამის გაკეთებას, რთული სათქმელია. თუ ხელი არ შეუშალეს, მოასწრებს, მაგრამ ვატყობ, რომ ხელის შემშლელი გარემოება ბევრი იქნება.

- რას გულისხმობთ?

- იმას, რომ ადამიანებს უკვე ნამუშევარი აქვთ, მოლაპარაკებები უკვე ნაწარმოებია, როგორც მაჟორიტარი კანდიდატების თვალსაზრისით, ისე პროპორციული სიის თვალსაზრისითაც. უფრო მაჟორიტარულის. ისე არ გამოვიდეს, რომ სია დალაგდეს და მაჟორიტარები იყვნენ ისეთები, რომელთაც არც ჭკუა მოეკითხებათ და არც საქმის ცოდნა.

- მაჟორიტარები ყველა არჩევნების დროს სიის სუსტ რგოლად უნდა მივიჩნიოთ?

- ჰოდა, არ გვინდა ახლაც ასე გამოვიდეს.

- “ენდიაი”-ს შედეგებმა ისევ დიდი ხმაური გამოიწვია. თქვენში რამდენად იწვევს იგი ნდობას?

- “ენდიაი”-მ ყველაფერი გააკეთა, რომ მის მიმართ ნდობის ხარისხი დაბალი იყოს. იგი ასეთი მეთოდოლოგიით მუშაობას – ათი ამბავიდან რვა შემთხვევაში სიმართლეს ამბობს, მაგრამ ორ ისეთ ტყუილს დაახეთქებს, რომ მტერს და ავს. თუმცა, მაინც დაიჯერება, რადგან დანარჩენი სიმართლესთან შედარებით ახლოა.

- დავით ბაქრაძე რომ პოლიტიკოსებიდან ყველაზე მეტს მოსწონს, ეგ რომელ კატეგორიაში გადის?

- პერსონალიებს არ შევეხები, მაგრამ აქ ზედაპირზე დევს, რომ ეს სიმართლესთან ახლო არაა. ამ ჩამონათვალში ერთი ისეთი პოლიტიკოსი იყო, რომლის არსებობაც ხალხს დავიწყებული აქვს, კვლევაში კი მაღალი რეიტინგი ჰქონდა. ეს ჩემთვის დაუჯერებელია. პარტიების შეფასებას რაც შეეხება, საინტერესო შედეგია დადებული. ეს დასაფიქრებელია. იმიტომ კი არა, რომ რეალურია, არამედ იმიტომ, რომ საინტერესოა, რატომ გაკეთდა ასე. ის ადამიანები, რომლებიც “ქართული ოცნების” საქმიანობით უკმაყოფილოები არიან, შეამჩნევენ, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” მყარი პოზიცია აქვს და ეს ციფრები ზოგიერთისათვის ერთვარი სტიმული შეიძლება აღმოჩნდეს და არჩევნებზე მივიდეს.

- საარჩევნო კამპანიაზე რამდენად იქნება დამოკიდებული იმ ადამიანების არჩევანი, რომელთაც ჯერ არ გადაუწყვეტიათ, ვის აძლევენ ხმას?

- საქართველო ისეთი ტიპის ქვეყანაა, რომ საარჩევნო კამპანიის მომენტისათვის ციფრები იცვლება. ამის არაერთი მაგალითი გვქონია. მე შემიძლია ხალხის განწყობაზე გესაუბროთ და გითხრათ, რომ თუ ჩემს გარემოცვაში ბევრი იყო ისეთი, ვინც არჩევნებზე მისვლას არ აპირებდა და ნიჰილისტური განწყობა ჰქონდა, დღეს უკვე ფიქრობენ, თუ ვის მისცენ ხმა. ანუ, ამ თვალსაზრისით გარკვეული აქტიურობა უკვე შესამჩნევია. არჩევნების მოახლოებასთან ერთად ისინიც ჩამოყალიბდებიან.

- “ენდიაი”-ს კვლევის შედეგებში საყურადღებო იყო ის, რომ წინა კვლევის შემდეგ მნიშვნელოვნად იყო შემცირებული ევრაზიული კავშირის მხარდამჭერთა რიცხვი და გაზრდილი ევროკავშირის მხარდამჭერთა რაოდენობა. რამ გამოიწვია ეს ცვლილება?

- იმან, რომ რუსეთთან ურთიერთობის სხვა რელსებზე გადაყვანამაც არ გამოიწვია ის შედეგი, რასაც ბევრი ელოდა. დიალოგიც არის, სავაჭრო ფანჯარაც გაიხსნა, მაგრამ ამით საოკუპაციო რეჟიმი არ შემსუბუქებულა. ამას ერთადერთი პლუსი აქვს – ხალხმა ფიქრი უნდა ისწავლოს და დაასკვნას, რომ ერთი “პატრონიდან” მეორესთან გადანაცვლება შედეგს არ მოიტანს. მათ თვითრეალიზაციაზე უნდა დაიწყონ ფიქრი – რა ფუნქცია და როლი აქვს ქართველ ხალხს და მთლიანად საქართველოს. “პატრონის” შეცვლა და ვიღაცასთან თავის შეფარება მარტივია და სახელმწიფოს შექმნა – ბევრად უფრო რთული.

მგონი, დადგა დრო, როცა ყველამ დაინახა, რომ არცერთი ვექტორი იმ ხარისხით, რა ხარისხითაც წარმოედგინათ, არ ამართლებს. რასაკვირველია, ჩვენი დასავლური ორიენტაცია ურყევია, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ დასავლეთში მხოლოდ თავშესაფარი ვეძებოთ. ჩვენი პრინციპული პოზიცია ორივე მიმართულებით აუცილებელია. ამაზე ფიქრისკენ უბიძგებს საზოგადოებას დღევანდელი სიტუაცია და ვფიქრობ, რომ პოლიტიკური სპექტრიც აქეთკენ უნდა იყოს მომართული.

- გიორგი კვირიკაშვილმა შეხვედრაზე თქვა, რომ ჩვენ მუდივად არ უნდა ვიძახოთ, რომ ჩვენს ტერიტორიაზე რუსული ბაზებია. ეს სწორად მიგაჩნიათ?

- მე ასე არ ვფიქრობ, თუმცა, მესმის, რა თქვა მან. ამას რომ ამბობდა, მასში უფრო ეკონომისტი დომინირებდა. ოკუპირებული ტერიტორიები რომ გვაქვს, ამაზე უნდა ვილაპარაკოთ, მაგრამ რუსეთთან დიალოგის რეჟიმი მუდმივად უნდა გვქონდეს და ვეცადოთ იმ აგრესიის ჩაცხრობას, რაც ამ ორ ქვეყანს შორის არსებობს.

არ შეიძლება მუდმივად ისეთ რეჟიმში იყო, რომელსაც შენი ქვეყნისთვის არაფერი მოაქვს. ამიტომ გზები უნდა ვეძებოთ და მანევრის სივრცე გავშალოთ. იმაზეც უნდა ვილაპარაკოთ, რომ ჩვენი ტერიტორიები ოკუპირებულია და იმაზეც, თუ როგორ გამოვიდეთ შექმნილი სიტუაციიდან. ვერც ოპოზიციის რიტორიკას დავეთანხები, მუდმივად რომ გაიძახიან – საქართველოს საკითხი რადარებიდან გაქრაო. იმიტომ გაქრა, რომ ქართული პოლიტიკური ელიტა ამაზე არ ლაპარაკობს, თუ იმიტომ, რომ გეოპოლიტიკური ვითარება შეიცვალა და ჩვენს პარტნიორებს უბრალოდ არ აწყობთ გაუთავებლად ამაზე ლაპარაკი? ევროპარლამენტის ტრიბუნიდან ამაზე ილაპარაკებენ თუ არა, ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა არ აქვს. მთავარია, აშშ-ის ადმინისტრაციამ ილაპარაკოს. აშშ-ის ადმინისტრაციას კი დღეს სხვა მიდგომები აქვს. საქართველოს საკითხი არ დავიწყებია, მაგრამ მიდგომები შეიცვალა. ასე რომ, ჩვენ მანევრების მთელი წყებით უკეთესი დროისათვის უნდა ვემზადოთ. ამ აზრისკენ უბიძგებდა კვირიკაშვილი მსმენელს, თუმცა უფრო ეკონომიკური შეფერილობა მისცა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ვოლსკისთან: „მედიაში რა ინფორმაციაც გავრცელდება, ყველა არასწორი იქნება… „ოცნების“ საარჩევნო სიასთან დაკავშირებით ჯერ მხოლოდ ისაა შეთანხმებული, რომ ნომერი პირველი გიორგი კვირიკაშვილი იქნება“

ელზა პაპოშვილი

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრმა და ფრაქცია “ქართული ოცნების” თავმჯდომარე გია ვოლსკიმ განაცხადა, რომ პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილის გარდა, ჯერ გადაწყვეტილი არ არის, საარჩევნო სიის ათეულის წევრები ვინ იქნებიან. გავრცელებულ ინფორმაციას, რომ სიის მეორე და მესამე წევრი შესაძლოა, დავით სერგეენკო და კახი კალაძე იყვნენ, იგი არ ადასტურებს. მისი თქმით, ეს შესაძლოა, მხოლოდ ვინმეს ლოგიკური მოსაზრება იყოს, რადგანაც ამ კანდიდატების განხილვა მმართველ გუნდში არ ყოფილა. გია ვოლსკი საარჩევნო თარიღთან დაკავშირებულ უთანხმოებასაც ეხმაურება. მისი აზრით, პრეზიდენტმა პოლიტიკური ამბიციები გვერდზე უნდა გადადოს და გადაწყვეტილება წინასაარჩევნო პერიოდთან დაკავშირებით ქვეყნის ინტერესების სასარგებლოდ მიიღოს.

- იქნებით თუ არა “ქართული ოცნების” მაჟორიტარობის კანდიდატი?

- ჯერ არც ჩემ შესახებ და არც ჩემს კოლეგებზე რაიმე კონკრეტული გადაწყვეტილება მიღებული არ არის. შესაბამისად, ვერაფერს ვერც დავადასტურებ და ვერც უარვყოფ. კანდიდატურების შესახებ გუნდში ერთიანი ჩამოყალიბებული აზრი არ არსებობს. ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების პროცესში ვართ. ახლო მომავალში ყველა შევთანხმდებით და ზუსტი ინფორმაცია კანდიდატების შესახებ მხოლოდ მას შემდეგ გახდება ცნობილი. მანამდე მედიაში რა ინფორმაციაც გავრცელდება, ყველა არასწორი იქნება.

- ჩვენი ინფორმაციით, პრემიერ-მინისტრის გიორგი კვირიკაშვილის შემდეგ თქვენი საარჩევნო სიის მეორე და მესამე ნომრები დავით სერგეენკო და კახი კალაძე არიან. თქვენ თუ დაადასტურებთ ამ ინფორმაციას?

- ასეთი ინფორმაციის დადასტურება არაფრით არ შემიძლია, რადგანაც ამის არანაირი წინაპირობა არ არსებობს. ეს საკითხი საერთოდ არ განხილულა. შეიძლება ვიღაცის ლოგიკური მოსაზრება იყოს. ბოლომდე ჭორსაც ვერ დავარქმევ, რადგანაც ცოტა უხეშად ნათქვამი გამოვა.

- შესაძლოა, საფუძვლიანი ვარაუდიც ვუწოდოთ?

- რაც გითხარით, იმაზე მეტს ვერაფერს გეტყვით. ეს უფრო ლოგიკაზე პრეტენზიის მქონე ადამიანის მოსაზრება მგონია.

- გავრცელდა ინფორმაცია, რომ რამდენიმე დეპუტატი პარლამენტში საქმიანობის გაგრძელებაზე უარს ამბობს და “ქართული ოცნებიდან” წასვლას აპირებს. ვინ შეიძლება ეს ადამიანები იყვნენ და ეს ინფორმაცია სიმართლეს რამდენად შეესაბამება?

- არავითარი ინფორმაცია არ მაქვს, რომ ვინმე “ქართული ოცნების” დატოვებას აპირებდეს. პარტიიდან წამსვლელთა არავითარი სია არ არსებობს, ამაზე ლაპარაკი უსაფძვლოა და მსგავსი ჭორების გავრცელება ვის რაში სჭირდება, წარმოდგენა არ მაქვს.

- პოლიტოლოგების ნაწილი ვარაუდობს, რომ “ქართული ოცნება” პარლამენტში უმრავლესობით ვეღარ მოვა. თქვენ როგორ ფიქრობთ?

- ვფიქრობ, ჩვენი პროგნოზი ძალიან დამაიმედებელია, რადგანაც საქართველოს როგორც საშინაო, ასევე საგარეო ვითარებაც სტაბილურად გამოიყურება. მიუხედავად უამრავი პრობლემისა, ის კონტურები, რაც გეოპოლიტიკას სჭირდება, არსებობს და ქვეყანა მსოფლიოსათვის მნიშვნელოვან პარტნიორს წარმოადგენს. საქართველო მსოფლიოსთვის უკვე სატრანზიტო მნიშვნელობის ფუნქციას იძენს. აბრეშუმის გზა და პორტის მშენებლობა ფაქტობრივად იმას ნიშნავს, რომ ქვეყანა მსოფლიოს რუკაზე დასამკვიდრებლად ემზადება. ვფიქრობ, “ქართული ოცნების” გარდა, სხვა რომელიმე პოლიტიკური ძალა ამ ტენდენციების განვითარებას ვერ შეძლებს.

- “ქართული ოცნება” თუ ვერ შეძლებს უმრავლესობით მოსვლას, შესაძლებელია, რომ რომელიმე პოლიტიკურ ძალასთან გაერთიანდეს? რომელ პარტიებთან შეიძლება ითანამშრომლოთ?

- “ქართული ოცნება” ხალხის მიერ არჩეულ ყველა იმ პარტიასთან ითანამშრომლებს, რომლებიც ჩვენს პრინციპებს გაიზიარებენ. ხოლო ვისთან შეიძლება ეს მოხდეს, ალბათ ამას დრო და სიტუაცია გვიჩვენებს. ჩვენთვის მთავარი ეროვნული ინტერესებია და არა იმაზე ფიქრი, პარტიისთვის უკეთესი რა იქნება. იმ პოლიტიკური სუბიექტებისათვის, რომელთანაც თანამშრომლობას გადავწყვეტთ, პრიორიტეტული უნდა იყოს ევროატლანტიკურ და ევროპულ სტრუქტურებში ინტეგრაცია. ასევე უნდა იზიარებდნენ მოსაზრებას, რომ რუსეთთან მუდმივი დაილოგი და მოლაპარაკებაა საჭირო.

- რას იტყვით საარჩევნო თარიღთან დაკავშირებულ უთანხმოებაზე? რატომ ვერ მოხდა პრეზიდენტის და პრემიერს შეთანხმება?

- ჩემი, როგორც რიგითი მოქალაქის და ვფიქრობ, ქართული საზოგადოების სურვილიც ის არის, რომ პრეზიდენტის, პრემიერის და პარლამენტის თავმჯდომარის ინსტიტუტები ერთმანეთთან უფრო მეტად და კარგად თანამშრომლობდნენ. მე ვხედავ, რომ გიორგი კვირიკაშვილი ამ მიმართულებით ნამდვილად სწორ ნაბიჯებს დგამს. ასევე პარლამენტის თავმჯდომარე, რომელიც ყველა ინსტიტუტთან კოორდინირებულად მუშაობს. სამწუხაროდ, ვხედავ, რომ პრეზიდენტის მხრიდან ამ მიმართულებით მუშაობას ნაკლები ყურადღება ეთმობა. ყველამ და მათ შორის პრეზიდენტმაც ქვეყნის ინტერესებიდან გამომდინარე საკუთარი პოლიტიკური ამბიციები გვერდზე უნდა გადადოს და მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები შეთანხმებულად მიიღოს.

- პრეზიდენტმა განაცხადა, რომ მისი გადაწყვეტილება საარჩევნო თარიღთან დაკავშირებით მთავრობასთან იყო შეთანხმებული. ამიტომაც გაკვირვება გამოთქვა, რომ პრემიერმა მას ხელი აღარ მოაწერა…

- მთავრობასთან შეთანხმებული ნამდვილად იყო, რომ 8 აგვისტოს წინასაარჩევნო რეგულაციები ამოქმედებულიყო. საქმე ისაა, რომ კანონიის მიხედვით, როგორც კი პრეზიდენტის ხელმოწერა მოხდება და კონტრასიგნდება პრემიერ-მინისტრის მიერ, იქიდანვე წინასაარჩევნო პერიოდი უნდა გამოცხადდეს. ამიტომაც ვფიქრობთ, რომ 5 თვე საკმაოდ დიდი პერიოდია და როგორც ფინანსური, ასევე ორგანიზაციული თვალსაზრისით უფრო მეტ ხარჯებს მოითხოვს.

- გამოითქვა მოსაზრება, რომ საარჩევნო თარიღთან დაკავშირებული უთანხმოება პრეზიდენტზე მიზანმიმართული თავდასხმაა; რომ ვიღაცას პრეზიდენტის და პრემიერის თანამშრომლობა არ მოეწონა…

- ასეთი აზრი, ვფიქრობ, გარკვეულ პოლიტიკურ წრეებში პოპულარულია, მაგრამ ეს ის შემთხვევაა, როდესაც ყველაფერი კონსტიტუციისა და კანონის ფარგლებში ხდება. აქ საქმე კონკრეტულ თარიღებთან და გადაწყვეტილებებთან გვაქვს. რა შუაშია პრეზიდენტის მიმართ შეტევა, როდესაც ლოგიკა მოითხოვს, რომ არჩევნების წინაპერიოდი 6 ან 5 თვე არ იყოს?! ყველა ევროპული ქვეყანა, გარდა ბელგიისა, წინასაარჩევნო პერიოდს 2 თვით ადრე ან უფრო ნაკლებ დროში აცხადებს. შესაბამისად, არგუმენტირებული შენიშვნები არსებობს, რომლის გათვალისწინებაც აუცილებელია.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ მანან კობახიძესთან: “ოცნების” საარჩევნო სიას სამი კაცი ადგენს“

ეკატერინე ბასილაია

“ქართული ოცნების” საპარლამენტო სიას ბიძინა ივანიშვილი არ წერს, მასზე დიდი ხანია ირაკლი კობახიძე და კახა კალაძე მუშაობენ, ახლა კი გიორგი კვირიკაშვილიც ჩაერთო. სია კი ჯერ საბოლოოდ ჩამოყალიბებული არ არის და ჯერ კიდევ გადაჭრით არაფერია ცნობილი, ვინ მოხვდება და ვინ არა “ოცნების” სახელით მომავალ პარლამენტში, – ამის შესახებ “მთელ კვირასთან” ინტერვიუში აცხადებს პარლამენტის ვიცე-სპიკერი და კოალიცია “ქართული ონცების” პოლიტსაბჭოს წევრი მანანა კობახიძე. მისი თქმით, არც ის არის გადაწყვეტილი, სად დასაქმდებიან ის დეპუტატები, რომლებსაც არ გაუმართლებთ და კენჭისყრის პროცესში ჩართულები არ აღმოჩნდებიან.

- როგორ ხდება პარტია “ქართული ოცნების” საპარლამენტო სიის შედგენა?

- სიების შედგენა მუშა პროცესია, რომელშიც ჩართული არ ვარ, იმიტომ, რომ მთლიანად პარლამენტით ვარ დაკავებული. საკმაოდ დატვირთული ვარ და კონკრეტული ინფორმაცია არ მაქვს.

- ვინ არის სიების დაკომპლექტებაში ჩართული? ზოგადად არის აღქმა, რომ სიებს ექსპრემიერი ბიძინა ივანიშვილი წერს?

- ბიძინა ივანიშვილი არ წერს. ამ პროცესში აქტიურად ჩართულები არიან კახი კალაძე, ირაკლი კობახიძე, უკვე იგივე გიორგი კვირიკაშვილი, რომელიც პარტიის ლიდერია და მას ყრილობაზე პარტიის თავმჯდომარედ ვირჩევთ.

- თქვენი გუნდის წევრები ამბობენ, რომ პარლამენტში არიან ადამიანები, დაახლოებით 10 დეპუტატი, რომლებმაც კენჭისყრაზე უარი უკვე საკუთარი სურვილით განაცხადეს. თუ იცით, ვინ არიან ეს პარლამენტარები და რა არის მათი უარის მიზეზი?

- არ ვიცი. ვიცი მხოლოდ ის, რომ ის სიები, რაც მედიაში გამოქვეყნდა, არასწორია. იქ იყო კონკრეტული გვარები და ეს სიმართლეს არ შეესაბამებოდა.

- თუკი ამბობთ, რომ სიებთან დაკავშირებით ინფორმაცია არ გაქვთ, საიდან იცით, რომ გავრცელებული გვარები არასწორია? ან კონკრეტულად რომელი გვარი არ იყო სიმართლე?

- ვიცი იგივე კობახიძისგან და კალაძისგან, რომ რაც გამოქვეყნდა, რეალობასთან არ იყო კავშირში. იგივე თამარ ჩუგოშვილზე რაც დაიწერა. მე გითხარით, რომ უშუალოდ მუშა პროცესში არ ვარ ჩართული, თორემ ინფორმაციას ვიღებ. მთელი კვირაა ქუთაისში სხდომები მიმყავდა, ასევე 3 კვირაა ყველა რეგიონი მოვიარეთ, კონსტიტუციური ცვლილების საკითხზე საერთო-სახალხო განხილვები გვქონდა. უამრავი ვალდებულება მაქვს პარლამენტში და როდის უნდა ვიყო პარტიული საქმიანობით დაკავებული?!

- ანუ, თამარ ჩუგოშვილი “ოცნების” სიაში არ იქნება?

- გახსოვთ, პარლამენტის თავმჯდომარეობაზე იყო საუბარი. ითქვა, რომ ეს გადაწყვეტილია და სინამდვილეს არ შეესაბამებოდა. ყველა სია, რაც გამოქვეყნდა, როგორც უკვე გადაწყვეტილი, არ შეესაბამებოდა სინამდვილეს და ეს ზუსტად ვიცი, იმიტომ, რომ ჯერ ასე ჩამოყალიბებული, ჩამოწერილი სია არ არსებობს. შესაბამისად, რაც არ არსებობს, ვერ გამოქვეყნდებოდა. ხშირად ჭორებიც ვრცელდება.

- რატომ არ არსებობს სავარაუდო სია მაინც? “ქართულმა ოცნებამ” ვერ მოახერხა 50-70 ადამიანის მოძებნა და დათანხმება?

- ჩვენ ვალდებულები არ ვართ, 6 თვით ადრე სია გამოვაქვეყნოთ. არც ერთი პარტია არ აკეთებს ამას. ყველაფერს თავისი დრო აქვს, კანდიდატების წარდგენასაც, მაჟორიტარების დასახელებასაც, სიის დარეგისტრირებასაც. გასაგებია, რომ დიდი ინტერესია, მაგრამ ჯერ ეს არის რუტინა, უამრავ ადამიანთან შეხვედრა-მოლაპარაკებები. ასეთი პროცესი შეიძლება 2 წელიც გრძელდებოდეს და ბოლოს რაღაცით დაგვირგვინდეს.

- შს მინისტრის მოადგილე არჩილ თალაკვაძესთან მოლაპარაკებებიც ჭორია?

- ასე ვერ დაგიკონკრეტებთ. ბევრი გვარი გაჟღერდა. კონკრეტულ გვარებთან დაკავშირებით ვერაფერს მოგახსენებთ.

- გვარებით არა, მაგრამ ზოგადად, ახალ სახეებს სპორტსმენებიდან და მსახიობებიდან თუ ვიხილავთ?

- მკითხაობის სფეროში ვართ ახლა. შეიძლება იყოს და შეიძლება – არა.

- ვინც სიაში იქნება, ყველასთან უკვე დაწყებულია მოლაპარაკებები?

- ამაზე განცხადებები კვირიკაშვილმაც გააკეთა და პარტიის აღმასრულებელმა მდივანმა კობახიძემაც, რომ ადამიანებთან მოლაპარაკებები მიდის და გარკვეული ადამიანების მიმართ სიმპათიები არის. მათგან შეიძლება ვიღაც განიხილება, ვიღაც უკვე აღარ განიხილება, მაგრამ ამაზე ვერ ვილაპარაკებთ.

- ვისთანაც ამ ეტაპზე მოლაპარაკებები არ მიმდინარეობს, არც დაწყებულა, მათ შორის უპირველესად დეპუტატებს ვგულისხმობ, უნდა ჩაითვალოს, რომ ისინი “ოცნების” სიაში არ იქნებიან?

- ყველა ხომ ვერ იქნება დეპუტატი? არ არის ისე, რომ რადგან ერთხელ მოხვდი პარლამენტში, მუდმივად უნდა იყო. საერთოდ მიკვირს, ადამიანები 25 წელი პარლამენტში რომ სხედან. არ მგონია, ნორმალური იყოს, რომ ადამიანს მუდმივად დეპუტატობის სურვილი ჰქონდეს. ყველა უნდა ფიქრობდეს, რომ სხვა ადგილასაც იყოს შესაძლებლობა, საინტერესო და ქვეყნისთვის სასიკეთო საქმე აკეთო. საკუთარ თავზეც ასე ვფიქრობ. თანამდებობაზე გამოკიდებული არავინ არ არის. “ქართული ოცნების” ფრაქციიდან რამდენი მოხვდება პარლამენტში და რამდენი არა, ამაზე დღეს ზუსტი პასუხი არც ირაკლი კობახიძეს ექნება, არც კახის და არც ბატონ გიორგის.

- და ის 10 კაცი არ იცით, ვინ არიან, ვისაც არ უნდა სიაში ყოფნა?

- ვინ თქვა ეს?

- “რეზონანსთან” ინტერვიუში განაცხადა ომარ ნიშნიანიძემ, თუმცა არ დაუკონკრეტებია, ვინ არიან და რატომ არ უნდათ.

- არ ვიცი, ნიშნიანიძე საიდან ამბობს ამ ყველაფერს. არ ვიცი, ვინ და სად განაცხადა უარი, ან ვინმეს წერილობით მიმართეს, თუ ისე განაცხადეს. ყველას თავისი მოსაზრება და მიზანი აქვს და უმრავლესობაში 88 წევრია და ნამდვილად არ ვიცი, ხვალ ვინ რას გეგმავს.

- ზვიად ზვიადაურმა გასულ წელს განაცხადა, აღარ ვიყრი მომავალში კენჭსო. ასევე საუბარია ლუკა კურტანიძეზეც და რამდენიმე სპორტსმენსა თუ მსახიობზე, რადგან იციან, რომ დიდი ალბათობით, სიაში ვერ მოხვდებოდნენ, თავადვე თქვეს უარი.

- არცერთზე არაფერი არ ვიცი, არც ზვიადაურს და არც სხვას ჩემთვის არავის არაფერი უთქვამს. არც მაქვს იმის დრო, სათითაოდ ჩამოვიარო კოლეგებთან და გავარკვიო, ვის უნდა მომავალ პარლამენტში და ვის – არა. მგონია, რომ ეს ნაკლებად მნიშვნელოვანია. ძალან ბევრი პრობლემაა ჩვენს ქვეყანაში და ვის რა პოზიცია ექნება, მნიშვნელოვანი არ არის.

- თქვენი პარტიის ლიდერებისგან ხშირად გვსმენია, რომ 2012-ში “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლებიდან გაშვების იდეის ირგვლივ შეიკრიბა კოალიცია და ამიტომ იყო ჭრელი. ახლა როგორ იქნება? შეგიძლიათ გვითხრათ, რა საგარეო თუ საშინაო იდეოლოგიის პოლიტიკოსები ვერ მოხვდებიან პარტიის სიაში და რამდენად არ მოვისმენთ, მაგალითად, საგარეო კურსზე განსხვავებულ განცხადებებს პარლამენტარებისგან?

- ჩვენი საგარეო კურსი ძალიან ცხადი და მკაფიოა – ევროკავშირში ინტეგრაცია და ნატო-ში გაწევრიანება. ნატო, როგორც ჩვენი უსაფრთხოების გარანტი, ასე განიხილება. ამ მიმართულებით არაფერი შეცვლილა. ჩვენი ეს პოლიტიკა ეფუძნება საზოგადოების იმ არჩევანს, რომელიც პლებისციტით არის დადასტურებული. ამდენად, ამას უნდა იზიარებდეს და ეთანხმებოდეს ადამიანი, რომელიც “ქართული ოცნება – დემოკრატიული საქართველოს” პარტიულ სიაში იქნება.

რაც შეეხება შიდა პოლიტიკას, ჩვენი იდეოლოგია სოციალურ სოლიდარობაზეა აგებული. ზოგადად, ის სოციალური პოლიტიკა, რასაც ქვეყანა ახორციელებს, ამას ემყარება – სოციალურ-პოლიტიკური პრობლემების გადაჭრას და ზოგადად იმ ფენის, განსაკუთრებით მოწყვლადი ჯგუფების, სოციალურად დაუცველი ფენის პრობლემებზე ორიენტაციას. ორიენტაციას იმაზე, რომ სამუშაო ადგილები გაჩნდეს, ორიენტაციას პროფესიულ განათლებაზე. ის 4-პუნქტიანი გეგმა, რაზეც პრემიერი საუბრობდა, საარჩევნო პროგრამის ამოსავალი და საფუძველი იქნება. ამ ყველაფერს უნდა იზიარებდეს პარტიის წევრი.

ულტრალიბერალური განწყობის ადამიანი ჩვენს სიაში არ იქნება. იმ განწყობის, რომ გაყიდო ყველაფერი და უფრო დამსაქმებელზე ორიენტირებული პოლიტიკა უნდა იყოს და არა დასაქმებულზე. ამ ველური კაპიტალისტური მიდგომების პოლიტიკაზე ჩვენ უარი ვთქვით. ეს “ნაციონალური მოძრაობისთვის” იყო დამახასიათებელი, ჩვენ კი სხვა მიდგომები გვაქვს. ვამბობთ, რომ გარკვეული რეგულაციებიც საჭიროა, რეგულაციები ბიზნესსაც სჭირდება, იმიტომ რომ დასაქმებულის შრომითი უფლებები არ დაირღვეს თუ გარემოს დაცვის პრობლემების კუთხით.

მიწების გაყიდვა რომ უცხოელებზე ხდებოდა, ეს გარკვეულწილად დამაზიანებელი იყო და ასეთი მთელი რიგი თემები იყო, რომლებზეც ჩვენ რადიკალურად სხვა მიდგომა გვაქვს. ზუსტად იმიტომ, რომ ვართ იმ იდეოლოგიის, რასაც ემყარება სოციალური სოლიდარობა, მემარცხენე-ცენტრისტული მიმდინარეობა, რაც მემარჯვენე-ლიბერალური მიმდინარეობის “ნაციონალური მოძრაობისაგან” განსხვავდება. ამ არჩევნებზე იდეოლოგიების კონკურენცია უნდა იყოს და ამომრჩეველმა უნდა იცოდეს, რატომ აძლევს ხმას “ქართულ ოცნებას” და არა, მაგალითად, “ნაციონალურ მოძრაობას”.

- რუსეთის მიმართ ნოსტალგიური განწყობის ადამიანებიც არ იქნებიან პარტიაში?

- რა თქმა უნდა. რუსეთთან ჩვენ გვჭირდება პრაგმატული პოლიტიკა, ურთიერთობების ნორმალიზება და მოსახლეობა ზუსტად ამას ითხოვს. ჩვენ მოვახერხეთ, რომ გარკვეულწილად დეესკალაცია მოხდა, მიუხედავად იმისა, რომ პრობლემები იგივეა. ოკუპაცია ისევ პრობლემაა, ასევე ხელშეკრულებები ოსეთთან და აფხაზეთთან, მავთულხლართები, ჩვენი მოქალაქეების უფლებების დარღვევა ოკუპაციის ხაზის გასწვრივ თუ ოკუპირებულ მხარეს. ეს პრობლემაა, მაგრამ ამ პრობლემების მოგვარება აგრესიული რიტორიკით არ შეიძლება.

- ანუ, რუსეთის მიმართ თინა ხიდაშელივით ხისტი განცხადებების მქონე პოლიტიკოსი პარტიის სიაში არ გეყოლებათ?

- თინა ხიდაშელის განცხადება ზოგჯერ ასეთია, ზოგჯერ – არა. მე არ გამოვდივარ ისე, რომ ხიდაშელს ვაკრიტიკებ, ის სხვა პარტიის წევრია. “ქართული ოცნება” არჩევნებზე ცალკე გადის და ჩვენ ჩვენი ხაზი გვაქვს. ბატონმა ბერძენიშვილმა პარასკევს პარლამენტში გამოსვლისას რამდენჯერმე ხაზი გაუსვა – ჩვენი კონკურენტი პარტიაა “ქართულ ოცნებაო”. ჩვენ კონკურენტულ რეჟიმში ვართ, რაღაც გვაქვს განსხვავებული, მაგრამ საგარეო კურსი – არა. აგრესიულ რიტორიკაში ხიდაშელი არ მიგულისხმია, ვამბობ, რომ სააკაშვილის აგრესიული რიტორიკა იყო, რა თქმა უნდა, მიუღებელი და ჩვენი დასავლელი პარტნიორებისთვისაც.

- ამბობთ, რომ “რესპუბლიკელები” კონკურენტები არიანო. ამ კორკურენციის მიუხედავად, შეიძლება ვნახოთ ის, რომ რაღაც ოლქებში “რესპუბლიკელ” მაჟორიტარს “ოცნებამ” საკუთარი მაჟორიტარი არ დაუყენოს ან პირიქით?

- ამას გამოვრიცხავ. თუ პარტია ცალკე გავდივართ, ეს იმას ნიშნავს, რომ ყველგან, მთელ საქართველოში უნდა ვიბრძოლოთ როგორც მაჟორიტარული მანდატებისთვის, ასევე პროპორციული სიით მაქსიმალური ხმებისთვის პარლამენტში.

- შესაძლებელია, მაგალითად, “კონსერვატორების” ლიდერი ზვიად ძიძიგური “ოცნების” სიით გავიდეს არჩევნებზე, ისე როგორც გია ჟორჟოლიანისა და გია გაჩეჩილაძის შემთხვევაში მოხდა?

- ამ ეტაპზე ამაზე საუბარი არ არის. ჟორჟოლიანი და გაჩეჩილაძე ინდივიდუალურად იყვნენ კოალიციის სიაში. ეს პოლიტიკური პროცესია და ალბათ უფრო შემდეგი გადაწყვეტილების საგანია.

- ის დეპუტატები, ვინც სიაში არ მოხვდებიან, შესაძლოა, სამინისტროებში დასაქმდნენ?

- ასე გადაწყვეტა, რომ მაინცდამაინც რადგან პარლამენტში ვერ მოხვდებიან, კონკრეტულად სადღაც სამინისტროებში გადალაგდნენ ადამიანები, ესეც არ არის სწორი. ყველას თავისი პროფესია, თავისი წარსული და მომავალი აქვს და ვინ სად გადაწყვეტს საქმიანობას, ვერ გეტყვით. ვიღაც შეიძლება წავიდეს სამინისტროში, ვიღაც – არა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირაკლი სესიაშვილთან: „დავით ბერძენიშვილს ვურჩევ, ყურადღება საკუთარ შეცდომებზე გაამახვილოს“

ლიკა ამირაშვილი

“რესპუბლიკური პარტის” წევრი დავით ბერძენიშვილი პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი სესიაშვილს ტერმინებს უწუნებს და აკრიტიკებს. როგორც ბერძენიშვილმა განაცხადა, ეს პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც სესიაშვილს “თავში მთლად ზუსტი ტერმინები არ მოსდის”. მან სესიაშვილი იმაზეც გააკრიტიკა, თუ რატომ არ დაიცვა თავდაცვის კომიტეტის თავმჯდომარემ თავდაცვის მინისტრი გოგი თოფაძის ბრალდებებისგან.

როგორც ირაკლია სესიაშვილმა “მთელ კვირასთან” საუბრისას განაცხადა, უმჯობესია, ბერძენიშვილმა საკუთარ შეცდომებზე გაამახვილოს ყურადღება. რაც შეეეხება თოფაძის ბრალდებებისგან მინისტრის დაცვას, მისი თქმით, ეს მისი, როგორ კომიტეტის თავმჯდომრის, ფუნქციებში არ შედის.

ირაკლი სესიაშვილი: ნამდვილად არ მაქვს სურვილი, რომ პოლიტიკურ ქილიკს ავყვე, თუმცა, დავით ბერძენიშვილს ვურჩევ, ყურადღება საკუთარ შეცდომებზე გაამახვილოს. დავით ბერძენიშვილს რომ ჩემი ტერმინები არ მოსწონს, ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ მე არასწორ შეფასებებს ვაკეთებ. ეს უფრო მეტად იმაზე მიანიშნებს, რომ უბრალოდ “რესპუბლიკურ პარტიას” იმ მომენტში ჩემი შეფასებები არ აწყობდა. ამიტომაც ამ თემით სპეკულირება დაიწყეს. დავით ბერძენიშვილს რა ვუპასუხო, არ ვიცი, იმიტომ, რომ მე და თინა ხიდაშელს არაჩვეულებრივი ურთიერთობა გვაქვს. როგორც კომიტეტის თავმჯდომარესა და მინისტრს საქმიანი ურთიერთობა გვაქვს და ერთად ძალიან ბევრს ვმუშაობთ. ამიტომ მას თუ რაიმე სათქმელი აქვს, ბერძენიშვილის მითითებები არ გვჭირდება. დავითბერძენიშვილს ასევე საუბარი ჰქონდა იმის შესახებ, თოფაძესთან რატომ არ დაიცვაო. ბერძენიშვილი გამოცდილი პოლიტიკოსია, თუმცა მას მაინც ვურჩევ, რომ პარლამენტის როლზე მთავრობასთან მიმართებაში კარგად გაერკვეს. პარლამენტში თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე იმიტომ არ ვარ, რომ თავდაცვის მინისტრი დავიცვა. მას დასაცავი არაფერი არ აქვს. თვითონ თუ საჭიროდ ჩათვლის, საკუთარ თავს დაიცავს.

თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომრის ძირითადი ფუნქციაა, კონტროლი განახორციელოს და არა ვინმეს დაცვით იყოს დაკავებული. როგორც ჩანს, დავით ბერძენიშვილს უფრო მეტად ის ადარდებს, რომ თავდაცვის მინისტრი “რესპუბლიკური პარტიის” წევრია და ახლა გაახსენდა, რომ თავდაცვის მინისტრს დაცვა სჭირდება.

ბევრჯერ მახსენდება იგივე მინდია ჯანელიძის მიმართ მისი არცთუ კორექტული გამონათქვამები. ნუ ჰგონია, რომ ქართული პოლიტიკის მჭიდია ბატონი დავით ბერძენიშვილი, რომელზეც პოლიტიკა უნდა ტრიალებდეს და ვურჩევ, ყურადღება საკუთარ შეცდომებზე გაამახვილოს.

- თქვენ ახსენეთ, რომ თავდაცვის მინისტრთან კარგი ურთიერთობა გაქვთ. ბერძენიშვილის მოსაზრებები პარტიის მოსაზრებებს არ გამოხატავს, თუ მის პირად მოსაზრებებს ეყრდნობა?

- დავით ბერძენიშვილმა ჩემი კრიტიკის საფუძვლად მოიტანა ის, თუ რატომ თქვა სესიაშვილმა პიროვნული დაპირისპირება იყოო. მე მართლაც ვთქვი, რომ მეჩვენება დაპირისპირება არა “მრეწველებსა” და “რესპუბლიკელებს” შორის არის, არამედ გოგი თოფაძესა და ბერძენიშვილებს შორის. ვიცი, რომ გოგი თოფაძეს არაჩვეულებრივი ურთიერთობა აქვს “რესპუბლიკელების” სხვა წევრებთან. ისევე, როგორც მე ყველასთან კარგი ურთიერთობა მაქვს. თუმცა, არც ბერძენიშვილთან მაქვს ცუდი ურთიერთობა.

დავით ბერძენიშვილს თუკი რაიმეს თქმა სურდა, შეეძლო პირადად ჩემთვისაც ეთქვა. თუმცა, როგორც ჩანს, მის პოლიტიკას ასე სჭირდება და ძალიან უნდოდა, რომ ვეხსენებინე. კი, ბატონო, პრობლემა არ არის. პირადად მე “რესპუბლიკელებთან” არანაირი ცუდი ურთიერთობა არ მაქვს, მეტიც, ბევრ მათგანს ძალიან კარგად შევაფასებდი და ბევრთან ვმეგობრობ კიდეც. თინა ხიდაშელს ვიცნობ ალბათ 20 წელიწადია და ასეთი მეგობრობა ბევრს შეშურდება თუნდაც პარტიის შიგნით. ასე რომ, არ ვიტყვი, რომ ჩვენ შორის შავმა კატამ გადაირბინა, მაგრამ მისი მხრიდან სწორი არ იყო.

- გავრცელებული ინფორმაციით, თავდაცვის მინისტრის პოსტზე, სავარაუდოდ, თქვენი კანდიდატურა განიხილება.

- ეს საკითხი დღის წესრიგში არ დგას.

- შემოთავაზების შემთხვევაში, თუ დათანხმდებით?

- პირველ რიგში “თუ”-ებით ლაპარაკი არ მიყვარს. მეორე – იმას კი არ ვუყურებ, მე რა მინდა, იმას ვუყურებ, საქმეს როგორ სჭირდება და ქვეყანას რაში გამოვადგები.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

თსუ პარალიზებულია, სტუდენტები ბარიკადებს მხოლოდ პრემიერის ოფიციალური განცხადების შემდეგ აიღებენ

სალომე სარიშვილი

თსუ-ში “აუდიტორია 115″-ის წევრების მიერ ორგანიზებული ორდღიანი აქციების შემდეგ პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი სტუდენტების აზრის მოსასმენად უნივერსიტეტში მივიდა. “შევთანხმდით, რომ მათი მხრიდან იქნება სამუშაო ჯგუფი, რომელთან ერთადაც ვიმუშავებთ. მე პირადად ჩავერთვები განათლების კანონის შემუშავებაში,” – განაცხადა პრემიერ-მინისტრმა სტუდენტებთან გუშინდელი შეხვედრის შემდეგ.

შეგახსენებთ, რომ პრემიერ-მინისტრთან სტუდენტების შეხვედრას წინ უძღოდა “აუდიტორია 115″-ის მიერ ორგანიზებული აქციები, სადაც სტუდენტები უმთავრეს მოთხოვნად სწორედ პრემიერ კვირიკაშვილთან შეხვედრას ასახელებდნენ. “აუდიტორია 115″ როგორც უწინ, ისე ახლაც განათლების სისტემის სრულ რეფორმირებასა და მეცნიერების პრიორიტეტად ქცევას ითხოვს. ორი დღის წინ კი, “აუდიტორია 115″-ის სტუდენტების ორგანიზებით, თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის მე-6 კორპუსში სასწავლო პროცესი შეწყდა, რადგან სტუდენტებმა შენობაში შესასვლელი კარები აჭედეს და პროტესტი ამგვარი ფორმით გამოხატეს. მოგვიანებით კი საპროტესტო მსვლელობაც გამართეს და მთავრობის კანცელარიასთან გადაინაცვლეს.

თსუ-ს სტუდენტებთან ერთად, სოლიდარობის მიზნით, აქციაზე სხვა უნივერსიტეტების სტუდენტებიც იმყოფებოდნენ. მათი განცხადებით, განათლების სამინისტროს მიერ შეთავაზებულ კანონში შესატანი ცვლილებები ფასადურია და არ ასახავს იმ მოთხოვნებს, რასაც ისინი აყენებენ. გარდა ამისა, ისინი რექტორისა და აკადემიური საბჭოს არჩევის ახალი დემოკრატიული წესის შემუშავებას, “ოდეერების” მიერ უნივერსიტეტების დაუყოვნებლივ დატოვებასა და მეცნიერების პრიორიტეტად ქცევას ითხოვენ, რის მისაღწევადაც, როგორც ამას თავად ამბობენ, ბოლომდე იბრძოლებენ.

მათი მოთხოვნაა ასევე სტუდენტური თვითმმართველობის სტრუქტურის გაუქმება და წარმომადგენლობითი ფუნქციის გადაცემა აკადემიურ საბჭოებში პირდაპირი წესით არჩეული სტუდენტებისთვის. აცხადებენ, რომ განათლების სამინისტრომ მათი მოთხოვნები რეაგირების გარეშე დატოვა, რის გამოც პროტესტის ახალი ტალღა დაიწყო.

მოგვიანებით მათ მოთხოვნებს განათლებისა და მეცნიერების მინისტრმა თამარ სანიკიძემ ტელევიზიის მეშვეობით უპასუხა და “აუდიტორია 115″-ის წევრ სტუდენტებს მოლაპარაკებებისა და სისტემის რეფორმირების საკითხში მონაწილეობის გაგრძელებისკენ მოუწოდა. ამის შესახებ თამარ სანიკიძემ საზოგადოებრივი მაუწყებლის ეთერში სტუდენტთა აქციების შემდეგ ისაუბრა და თქვა, რომ აქციების გამართვა გამოსავალი არ არის. მისივე განცხადებით, კონსულტაციები არსებული ხარვეზების გამოსასწორებლად უნდა გაგრძელდეს. მინისტრმა ტელევიზიის მეშვეობით, “აუდიტორია 115-ის” წევრებს მიმართა და ითხოვა, აღარ ჩაეშალათ სასწავლო პროცესი, რადგან ამით სხვა სტუდენტების უფლებებს არღვევენ.

მიუხედავად თამარ სანიკიძის მოწოდებისა, სტუდენტების ნაწილმა იგივე მოთხოვნებით თსუ-ში ღამე გაათია, გუშინ კი მათთან სალაპარაკოდ პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი მივიდა და მათთან შეხვედრის შემდეგ სტუდენტებს აქციების შეწყვეტა სთხოვა. თუმცა, “აუდიტორია 115″-ის წევრების თქმით, ისინი მე-6 კორპუსის ბლოკირებას მას შემდეგ შეწყვეტენ, რაც პრემიერი შესაბამის წერილობით განცხადებას გაავრცელებს. როგორც სტუდენტებმა გუშინ საღამოს გამართულ პრესკონფერენციაზე განაცხადეს, მანამდე ისინი თსუ-ის მეექვსე კორპუსის ბლოკირებას განაგრძობენ.

“გავაცანით ჩვენი მოთხოვნები პრემიერ-მინისტრს. ის ჩვენს ყველა მოთხოვნას დაეთანხმა და მზაობა გამოთქვა “აუდიტორია 115″-თან თანამშრომლობისთვის. მან დადო პირობა, რომ შეიქმნება სამუშაო ჯგუფი და მთავრობა აქტიურად იმუშავებს ამ საკითხებზე. „აუდიტორია 115″ მე-6 კორპუსს დატოვებს მას შემდეგ, რაც ოფიციალურ განცხადებას გააკეთებს პრემიერ-მინისტრი ამ საკითხებთან დაკავშირებით. ჩვენ გვაქვს მოლოდინი, რომ რადგან შეთანხმება შედგა, არაფერი უდგას წინ, ღიად გაცხადდეს პრემიერ-მინისტრის მხრიდან მისი პოზიცია”, – აღნიშნეს სტუდენტებმა.

თავად პრემიერმა კი სტუდენტებთან შეხვედრის შემდეგ ჟურნალისტებს უთხრა, რომ “აუდიტორია 115″-ის წევრებთან ერთად რამდენიმე საკითხზე შეთანხმდა. კვირიკაშვილის თქმით, ერთ-ერთი შეთანხმების თანახმად, სტუდენტები შექმნიან სამუშაო ჯგუფს და ამ ჯგუფთან პრემიერ-მინისტრი მომავალ კვირას შეხვედრას გამართავს.

“ძალიან საინტერესო შეხვედრა იყო. სტუდენტების მოთხოვნების უდიდესი ნაწილი არის ნამდვილად გულით ნაკარნახევი. მოთხოვნები არის ძალიან საჭირო. ყურადღებით მოვისმინე მათი პოზიციები. დიდი ხნის განმავლობაში ვისაუბრეთ და შევთანხმდით, რომ სტუდენტური თვითმმართველობა იმ მახინჯი სახით, როგორითაც არსებობს, არ უნდა არსებობდეს. რაც შეეხება კონკრეტულად ფორმებს, შევთანხმდით, რომ მათი მხრიდან იქნება სამუშაო ჯგუფი, რომელთან ერთადაც ჩვენ ვიმუშავებთ. მე პირადად ჩავერთვები განათლების კანონის შემუშავებაში”, – განაცხადა გიორგი კვირიკაშვილმა.

მისი თქმით, სამუშაო შეხვედრა ამ კვირის მეორე ნახევარში გაიმართება, სადაც სამუშაო ატმოსფეროში იქნება საუბარი დაფინანსების პრინციპებზე, განათლების სისტემის კრიტერიუმებზე, სტრუქტურაზე და ა.შ. “ასევე გვექნება საუბარი უნივერსიტეტებში მმართველობის ორგანოების სტრუქტურაზე და ყველა მტკივნეულ საკითხზე აუცილებლად ერთად მოვილაპარაკებთ. ზოგი რაღაც შეიძლება მათ გაიგონონ ჩვენი, ზოგს კი ჩვენ მოვისმენთ”, – განაცხადა გიორგი კვირიკაშვილმა.

სტუდენტური თვითმმართველობის შესახებ პრემიერის განცხადებას გუშინვე გამოეხმაურა თსუ-ს სტუდენტური თვითმმართველობის პრეზიდენტი შალვა საბაური, რომლის თქმითაც, თვითმმართველობა ერთი ხელის მოსმით არ უნდა მოისპოს და პროცესში ჩაერთოს ყველა მხარე.

შეგახსენებთ იმასაც, რომ სტუდენტებთან შეხვედრამდე რამდენიმე დღით ადრე პრემიერმა უმაღლესი განათლების რეფორმირების აუცილებლობაზე მედიის წარმომადგენლებთან შეხვედრისას ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მიუხედავად განათლების მიმართულებით გადადგმული მნიშვნელოვანი და წარმატებული ნაბიჯებისა, მის გასაუმჯობესებლად კიდევ ბევრია გასაკეთებელი.

“განათლების მიმართულებით მნიშვნელოვანი ნაბიჯები გადაიდგა, თუმცა კიდევ ბევრია გადასადგმელი. დღეს ჩვენი განათლების სისტემა, განსაკუთრებით საუბარი მაქვს უმაღლესი განათლების სისტემაზე, პირდაპირ აწარმოებს უმუშევარ ადამიანებს,” – განაცხადა პრემიერმა. იგი მიიჩნევს, რომ სახელმწიფომ საკუთარი რესურსი უნდა დახარჯოს განათლების იმ მიმართულებებზე, რომელიც დღეს ყველაზე მეტადაა საჭირო. მისივე თქმით, ამის ზუსტი დაბალანსება შეუძლებელია, თუმცა მისი განსაზღვრა უფრო მეტი სიზუსტით უნდა მოხდეს, რის შემდეგაც შესაძლებელი გახდება უმუშევრობის შემცირება.

“ეს ადამიანები აღარ ეგუებიან იმ აზრს, რომ მათ უნდა მიიღონ პროფესიული განათლება და ეს არის საზოგადოების ტრაგედია, ძალიან მნიშვნელოვანი რადიკალური ცვლილებაა საჭირო,” – დასძინა პრემიერმა.

განათლების სისტემის რეფორმირების აუცილებლობაზე საუბრობენ განათლების საკითხზე მომუშავე სპეციალისტებიც. ამბობენ, რომ სტუდენტების საერთო მოთხოვნა – შეიცვალოს სისტემა – აბსოლუტურად ლეგიტიმური და მისასალმებელია, რისვისაც სამინისტროსა და სტუდენტებს შორის დიალოგის გამართვა და მოლაპარაკებაა საჭირო.

“რესპუბლიკური პარტიის” წევრისა და განათლების მინისტრის ყოფილი მოადგილის დავით ზურაბიშვილის შეფასებით, განათლების სისტემა გადახედვასა და ცვლილებას საჭიროებს. ამბობს, რომ ამ კუთხით სტუდენტების საერთო მოთხოვნა მისასალმებელია, რისთვისაც მათთან დიალოგი აუცილებელია.

„ის, რომ ჩვენი განათლების სისტემა ისე ვეღარ ფუნქციონირებს, როგორც საჭიროა, ეს თავისთავად ცხადია და ბევრი მტკიცება არ სჭირდება. ამ ნაწილში სტუდენტების მოთხოვნა აბსოლუტურად ლეგიტიმურია და მას ვეთანხმები. რაც შეეხება მათ სხვა მოთხოვნებს, ეს ზუსტად ის მოთხოვნებია, რაც ჯამში მაინც სისტემურ ცვლილებებს აერთიანებს და აუცილებლად გასაკეთებელია. ვფიქრობ, უნივერსიტეტში მომწიფდა ვითარება, რომ სერიოზული ნაბიჯები გადაიდგას, ოღონდ არა ისე – თითქოს შედგა შეთანხმება და თითქოს არა. საჭიროა ქმედითუნარიანი ნაბიჯები და არა უბრალოდ პირობა. წესით, სამინისტროსა და სტუდენტებს შორის დიალოგი უნდა მიდიოდეს კიდეც, მაგრამ რა გითხრათ, აბა, მე იქ არ ვმუშაობ და რასაც ვხედავ, კი გეუბნებით, სხვა ნიუანსებში გარკვეული არ ვარ,” – უთხრა “მთელ კვირას” დავით ზურაბიშვილმა.

განათლების მეცნიერებათა აკადემიკოსი ზურაბ ვახანია კი პრობლემას უნივერსიტეტის წესდებაში ხედავს და ფიქრობს, რომ ის აუცილებლად გადასახედი და შესაცვლელია. მისივე თქმით, უნივერსიტეტში ბევრი გაურკვეველი ადმინისტაციული სტრუქტურაა, რომელიც ნაკლებად კონტროლდება და მხოლოდ პრობლემებს ქმნის.

ზურაბ ვახანიას შეფასებით, საბოლოო ჯამში, ყველა პრობლემა მაინც სისტემურ ცვლილებამდე მიდის, რაც მისი აზრით, გარდაუვალი და აუცილებელია.

“ჩემი შთაბეჭდილებით, უნივერსიტეტის წესდებაშია პრობლემა, რადგან თავად სტრუქტურაა ძალიან გართულებული. ეს ნაწილი სტუდენტების მოთხოვნებს ნაკლებად უკავშირდება, თუმცა მგონია, რომ ერთ-ერთი მთავარი პრობლემაა. შაშკინისა თუ ლომაიას მინისტრობის დროს წესდება შეიცვალა და სისტემა ძალიან ხელოვნურად რთულად გარდაიქმნა – უამრავი სტრუქტურა, გაუთავებელი არჩევნები და სხვა ბევრი გაუგებრობა – ჯამში ყველაფერი სირთულეს ქმნის და ეს ზოგადი კანონზომიერებაა. ჯერ მხოლოდ ამდენი უსასრულო არჩევნები ტარდება, ან მათ კანონიერებას ვინ აკონტროლებს ან ამდენ ხელოვნურად შექმნილ ადმინისტრაციულ სტრუქტურას ვინ ადევნებს სრულყოფილად თვალყურს? სწავლას როდისღა უნდა მიეხედოს, ბოლოს და ბოლოს ხომ შეიძლება ამაზე ვინმემ იზრუნოს?!

წესდება ხელოვნურადაა გართულებული და ეს გადახედვას საჭიროებს, რადგან მარტივი წესდება გაცილებით უფრო მოქნილად და ეფექტურად იმუშავებდა. არ ვიცი, სტუდენტების მოთხოვნა იურიდიულად რას ითვალისწინებს, თუმცა საბოლოოდ მაინც სისტემურ ცვლილებამდე მივდივართ, რაც გარდაუვალი და აუცილებელია,” – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას ზურაბ ვახანია.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

რატომ და სად დააკავეს აფხაზმა სპეცრაზმელებმა ზუგდიდელი ახალგაზრდები

სპეციალისტთა თქმით, აფხაზეთში ნარკოტიკები იაფიცაა და ადვილადაც იშოვება, რაც ენგურის მეორე ნაპირიდან ბევრ ახალგაზრდას იზიდავს

სალომე სარიშვილი

“საქართველოს ორმა მოქალაქემ მდინარე ენგურის მეშვეობით აფხაზეთის რესპუბლიკის საზღვარი უკანონოდ გადაკვეთა. ქალაქ ზუგდიდში მცხოვრები შოთა ბულია და ირაკლი ჯაფავა აფხაზეთის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის წარმომადგენლებმა დააკავეს,” – ამის შესახებ ინფორმაციას აფხაზეთის დე ფაქტო რესპუბლიკის სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის ოფიციალურ ვებ-გვერდზე დაყრდნობით აფხაზური საინფორმაციო სააგენტო “აფხაზია ავტო” ავრცელებს.

“ოპერატიული ინფორმაციის თანახმად, დაკავებულები სინთეზური პრეპარატის – “მეტადონის” ზემოქმედების ქვეშ იმყოფებოდნენ და აფხაზეთის ტერიტორიაზე დანაშაულის ჩადენას გეგმავდნენ,” – ნათქვამია სააგენტოს მიერ გავრცელებულ ინფორმაციაში.

სოხუმის დე ფაქტო სასამართლოს გადაწყვეტილებით, ჯაფავასა და ბულიას ადმინისტრაციული სასჯელი – 15 დღიანი პატიმრობა მიესაჯათ.

ამ ინფორმაციასთან ერთად, სააგენტომ ქართველების დაკავების კადრებიც გაავრცელა, სადაც ჩანს, თუ როგორ მიმდინარეობს ჯაფავასა და ბულიას დაკავების სპეცოპერაცია. სპეცრაზმელებთან ერთად, ვიდეოზე ასახულნი არიან დაკავებულებიც, რომელთა იდენტიფიცირებაც ყოველგვარი პრობლემის გარეშეა შესაძლებელი.

ჩვენი წყაროს მიერ მოწოდებული ინფორმაციით, ბრალდებულები აფხაზმა სპეცრაზმელებმა ქალაქ გალში, ერთ-ერთ ოჯახში დააკავეს. მისივე თქმით, ძირითადად ნარკოტიკების მოპოვების მიზნით გადადიან, რადგანაც სოხუმში როგორც მძიმე, ისე მსუბუქი ნარკოტიკების შოვნა შედარებით ხელმისაწვდომი და მარტივია.

ჩვენი რესპონდენტი, რომელმაც ვინაობის გამჟღავნება გარკვეული მიზეზების გამო არ ისურვა, ამბობს, რომ ნარკოტიკების მოპოვების მიზნით, სამეგრელოდან ახალგაზრდებისა და არა მარტო მათი, გადასვლა მართლაც ხდება, თუმცა მისი ინფორმაციით, ამას მასობრივი ხასიათი ნაკლებად აქვს. რაც შეეხება უშუალოდ დაკავებულებს, წყაროს თქმით, ორივე მათგანი 30-წლამდე ასაკის საეჭვო რეპუტაციის ახალგაზრდაა.

“ამ ამბის შესახებ რამდენიმე დღის წინ შევიტყვე და გავიგე, რომ ბრალდებულები გალში ერთ-ერთ ოჯახში დააკავეს. სავარაუდოდ, აფხაზ სპეცრაზმელებს მათი ადგილსამყოფელის შესახებ ვიღაცამ ინფორმაცია მიაწოდა, რადგან ორივე მათგანი საეჭვო რეპუტაციის მქონედ მიიჩნევა. ჩემი ინფორმაციით, დაკავების სპეცოპერაციის შემდეგ ახალგაზრდებს ადმინისტრაციული სასჯელი სოხუმის სასამართლომ დაუწესა და 15 დღიანი პატიმრობა შეუფარდა. აფხაზურ წყაროებზე სხვადასხვა ინფორმაციას ვკითხულობ. ზოგან ისიცაა მითითებული, რომ თითქოს ორივე მათგანი სოხუმში მძიმე ნარკოტიკების ზემოქმედების ქვეშ და თანაც დანაშაულის ჩადენის დროს დააკავეს. ამაზე უტყუარ ინფორმაციას ნამდვილად ვერ მოგაწვდით, თუმცა ის კი ზუსტად ვიცი, რომ სპეცოპერაცია არა სოხუმში, არამედ გალში, ერთ-ერთ ოჯახში ჩატარდა და ეს ფირზეც კარგადაა ასახული. კადრებში ჩანს, რომ ეს არა ქალაქის ტერიტორია, არამედ ოთახია. ამ ამბის შესახებ აფხაზები ათას მცდარ ინფორმაციას თავად ავრცელებენ, თუმცა კი იმის უარყოფა, რომ იქ ნარკოტიკების შოვნა შედარებით ადვილია, ნამდვილად რთული იქნება. სამეგრელოდან ამ მიზნით მართლაც მიდიან და ნარკოტიკებსაც შოულობენ, მაგრამ ამას მასობრივი ხასიათის ქმედებას ვერ დავარქმევდი. სოხუმში რომ ნარკოტიკების რეალიზების კუთხით სრულიად უკონტროლო სიტუაციაა, ეს ყველამ იცის. იქიდან ჩამოსულები თვითონ ამბობენ, რომ მარიხუანას პლანტაციები ყველგანაა. ალბათ უფრო მძიმე ნარკოტიკების შოვნაც შეიძლება. ამაზე თავს ვერ დავდებ, თუმცა, ფაქტი ჯიუტია, რადგან მიმოსვლა ასე თუ ისე მაინც ხდება,” – ამბობს ჩვენი რესპონდენტი.

აფხაზეთში ნარკოტიკების უკონტროლო მიმოქცევაზე საუბრობს “საქართველოს ევროპელი დემოკრატების” ლიდერი პაატა დავითაიაც. მისი თქმით, აფხაზეთში ამ საკითხს რუსეთის სპეცსამსახურები აკონტროლებენ, რადგან ნარკოტიკების ტრანზიტის მთავარი გზა და ფულის შოვნის ერთ-ერთი წყარო სწორედ აფხაზეთია.

პაატა დავითაია “მთელ კვირასთან” საუბრისას ყურადღებას იმ სქემაზე ამახვილებს, რითაც სოხუმში ნარკოტიკების შეგროვება და რეალიზება ხდება.

“ნარკოტიკების მოპოვების მიზნით ქართველი ახალგაზრდების სოხუმში გადასვლა რეალობასთან ნამდვილად ახლოსაა, თუმცა, ამ ყველაფერს აქვს ლოგიკური ახსნა. სხვათა შორის, ამ თემაზე სასაუბროდ ინტერპოლის წარმომადგენლებსაც კი შევხვდი და მათთან ერთად სქემაც გავიარეთ – თუ როგორ ხდება ნარკოტიკების შეგროვება აფხაზეთში და შემდეგ გადანაწილება. ჯერ ერთი, ეს ნივთიერებები აფხაზეთში საზღვაო გზით შედის და ამას კაციშვილი არ აკონტროლებს, რადგან ოჩამჩირის სამხედრო პორტი სრულიად უკონტროლოა. ასევე ვერავინ აკონტროლებს სოხუმის აეროპორტს, რაც ნარკოტიკების შემოტანის ყველაზე სწრაფ საშუალებად ითვლება. აქედან გამომდინარე, ვინ რას ჩამოიტანს და როგორი ფორმით, არავინ იცის, გარდა ამ სქემაში ჩართული ადამიანებისა.

რა თქმა უნდა, ამას უბრალო ადამიანები ვერ გააკეთებენ, ეს ყველაფერი სპეცსამსახურების მიერაა მართვადი. თავის დროზე გალსა და ოჩამჩირეს შორის გადამამუშავებელი ქარხანა იყო, სადაც თავს ნარკოტიკები იყრიდა და შემდეგ ფასოვდებოდა. ბევრი ადამიანის ჩარევის შემდეგ, ქარხანამ მუშაობა ამ ფუნქციით შეწყვიტა, თუმცა რაღაც დონეზე პრობლემა მაინც დარჩენილია,” – ამბობს პაატა დავითაია.

მისივე თქმით, იმის გამო, რომ სოხუმში სიტუაცია უკონტროლოა, ნარკოტიკების შოვნა შედარებით დაბალ ფასშია შესაძლებელი და მათ შორის მძიმე კატეგორიის ნარკოტიკებისაც. დავითაია არ გამორიცხავს, რომ ქართველები ნარკოტიკების მარტივი გზით მოპოვების მიზნით სოხუმში მართლაც გადადიან, თუმცა, მისი შეფასებით, ამას მასობრივი ხასიათი ვერ ექნება თუნდაც იმის გამო, რომ “საზღვარზე” ქართველი სამართალდამცველები სიტუაციას უკეთესად აკონტროლებენ.

“რაც შეეხება ქართველების აფხაზეთში ნარკოტიკების შოვნის მიზნით გადასვლას, ცხადია, ნარკოტიკებმა ეროვნება არ იცის და ეს მართლაც ხდება, თუმცა ვერ ვიტყოდი, რომ მასობრივი ხასიათი აქვს. რატომ ხდება ასე? – იმიტომ, რომ ნარკოტიკების თავმოყრის მთავარი ბაზა იქაა და შედარებით იაფიცაა. აქ არ იგულისხმება მხოლოდ მარიხუანა, რომელიც პრაქტიკულად მოშენებული აქვთ, არამედ იგულისხმება შედარებით მძიმე ნარკოტიკებიც, მაგალითად, ჰეროინი. ახლა ამ საკითხზე რუსეთის სპეცსამსახურები მუშაობენ, რომლებიც ცნობილნი არიან სატრანზიტო გზების დამუშავებითა და ამ მეთოდით ფულის შოვნით. აქედან გამომდინარე, მძიმე ნარკოტიკები აფხაზეთში ფულის შოვნის ერთ-ერთი წყაროა და ეს ცალსახად შემიძლია ვთქვა. საბოლოო ჯამში არ მგონია, რომ ქართველების გადასვლა-გადმოსვლას მასობრივი ხასიათი ჰქონდეს, რადგან ეს ყველაფერი იქ ძალიან დალაგებული ქსელია და მთლად მარტივად არაა საქმე. გარდა ამისა, “საზღვარზე” ჩვენი სამართალდამცველებიც უკეთ მუშაობენ და შესაბამის ღონისძიებებს ატარებენ,” – აღნიშნავს “მთელ კვირასთან” საუბრისას პაატა დავითაია.

——————————-

„ახალი თაობა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ვინც გიორგი მარგველაშვილს ლანძღავს, ის წარსულშია ჩარჩენილი… ამით ისინი ბიძინა ივანიშვილის გულს ვერ მოიგებენ“

ქვეყანაში მიმდინარე ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ექსპერტი გია ხუხაშვილი აფასებს.

- ბატონო გია, რატომ გახდა სადავო წინასაარჩევნო კამპანიის დაწყების თარიღი? სამი თვე თუ ხუთი? რომელია მისაღები?

- მე არა მაქვს აქ პრინციპული შეხედულება, გამომდინარე იქიდან, რომ ხელისუფლებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია მაქსიმალური გარემოს ჩამოყალიბება იმისათვის, რომ ოპონენტებს რაც შეიძლება ნაკლები არგუმენტი ჰქონდეთ მოსალოდნელი პოსტსაარჩევნო კრიზისის ინიცირებისთვის. ამაზე შესაძლებელი იყო პოლიტიკური შეთანხმების მიღწევა.

- უმრავლესობის პოზიცია ასეთია, რომ ქვეყანას არ აქვს იმის საშუალება, რომ ხუთთვიანი კამპანია აწარმოოს. ამაზე რას იტყვით?

- სამწუხაროდ, ეს თითიდან გამოწოვილი არგუმენტებია. მეორე მხრივ, მე არ ვარ კატეგორიული, რომ მაინცდამაინც ხუთი თვე უნდა იყოს, შეიძლება სამი თვე იყოს. ეს არ არის პრინციპული საკითხი.

- რა არის აქ მთავარი და პრინციპული?

- აქ მთავარი პრობლემა სხვა რამეშია – დისკომუნიკაცია მოხდა პრეზიდენტსა და მთავრობას შორის. რაღაც პოლიტიკურ თამაშს დაემსგავსა ეს ყველაფერი და ეს არის ძალიან ცუდი, თორემ სამი თვე იქნება თუ ხუთი, ამას დიდი მნიშვნელობა არ აქვს.

- პოლიტიკურ თამაშში რა იგულისხმება?

- პრეზიდენტის კეთილი ნება იყო და მთავრობაც ამას ეთანხმებოდა, რომ არჩევნებში მონაწილე სუბიექტებს რაც შეიძლება ადრე გაეგოთ არჩევნების თარიღი, რომ უკეთ დაეგეგმათ თავიანთი საარჩევნო კამპანია. მთავრობის თხოვნა იყო 8 აგვისტოსთან დაკავშირებით, რაზეც პრეზიდენტი დათანხმდა, რადგან ეს კონსტრუქციული ურთიერთობა ყველას აწყობს. თუმცა აქ მთავრობის იურიდიულმა სამსახურმა კანონთან შეუსაბამობისკენ უბიძგა პრეზიდენტს.

- ანუ ამ სიტუაციაში პრეზიდენტს ამართლებთ? ის შეცდომაში იქნა შეყვანილი?

- მე არც პრეზიდენტს ვამართლებ, მის იურიდიულ სამსახურსაც უნდა გადაემოწმებინა. შემდეგ კი მოვლენები განვითარდა ისე, როგორც განვითარდა. ყველაფერი მაინც დაემსგავსა პოლიტიკურ თამაშს.

- გიორგი კვირიკაშვილის მხრიდან?

- გიორგი კვირიკაშვილს არ ვგულისხმობ, რადგან, დარწმუნებული ვარ, რომ მას ჰქონდა სურვილი, ყოფილიყო კონსტრუქციული, მაგრამ, სამწუხაროდ, გიორგი კვირიკაშვილი სისტემას ვერ აკონტროლებს და სისტემამ პოლიტიკურად ითამაშა, ისე, რომ პრემიერიც არ არის ბოლომდე საქმის კურსში. ეს დასჭირდათ იმისთვის, რომ კიდევ ერთხელ მოეხდინათ პრეზიდენტის რყევა.

- მოვისმინეთ შეფასებებიც, რომ მავანმა ვერ აიტანა დამთბარი ურთიერთობა პრემიერსა და პრეზიდენტს შორის. ამაზე რას იტყვით?

- რა თქმა უნდა. ეს გამოჩნდა შემდეგ კომენტარებშიც. ისევ შეურაცხმყოფელი კომენტარები პრეზიდენტის მიმართ უმრავლესობის რამდენიმე წარმომადგენლის მხრიდან ანუ გამოჩნდა მათი დამოკიდებულება, დამოკიდებულება ძალიან უარყოფითი. მე მაინც მივესალმები იმას, რომ პრემიერი ჟურნალისტებთან შეხვედრაზე კიდევ ერთხელ შეეცადა, რომ ჩაეცხრო ეს სიტუაცია და ეს ნამდვილად მისასალმებელია, რომ ყველაფერი დაუბრუნდეს კონსტრუქციულ ჩარჩოებს.

- ანუ უმრავლესობას არ სურს, რომ დათბეს ურთიერთობა?

- მე ვფიქრობ, რომ უმრავლესობას ეს არ სურს და ამაში თვითონ სისტემა გრძნობს გარკვეულ კომფორტს, იმიტომ, რომ თუ პრემიერსა და პრეზიდენტს შორის ნორმალური ურთიერთობა ჩამოყალიბდა, ეს სისტემისთვის საფრთხეს წარმოადგენს.

- რა არის ამაში საფრთხის შემცველი?

- ერთმანეთის ზურგი თუ ექნებათ პრეზიდენტსა და პრემიერ-მინისტრს, ბევრი ადამიანი შეიძლება საჭირო აღარ გახდეს. ისინი საჭირონი არიან ზუსტად ამ ბრძოლის ველზე, სხვა მათ ფუნქცია არ აქვთ. მათ არ უნდათ, ფუნქცია დაკარგონ, ეს ტონალობაა მათი საჭიროების განმსაზღვრელი და ცდილობენ, ამ ფორმატს დაუბრუნონ ყველაფერი.

- რა შემთხვევაში იქნებოდა ეს პროცესი სწორი და ჯანსაღი?

- როდესაც პრემიერ-მინისტრმა მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ის ორი თვე გაეზარდა სამ თვემდე, ის უნდა დალაპარაკებოდა პრეზიდენტს და პრეზიდენტსა და პრემიერს ერთობლივი განცხადება უნდა გაეკეთებინათ. დადგა დრო, რომ ისინი ტელეეკრანებზე გამოჩნდნენ ერთად ასეთ თემებთან დაკავშირებით და გააკეთონ ერთობლივი განცხადება. დღესაც არ არის ეს დაგვიანებული, მე არ ვიცი, ისინი რაზე შეთანხმდებიან და იმედია, რომ შეთანხმდებიან. შეთანხმების შედეგები ცალ-ცალკე კი არ უნდა აცხადონ და გაფუჭებული ტელეფონი კი არ უნდა ითამაშონ, უნდა დადგნენ ერთად და ერთად შეთანხმებული პოზიცია ჩამოაყალიბონ. აქ იქნება ორი მთავარი გზავნილი: პირველი, რომ მათ შორის პიროვნული პრობლემები არ არსებობს და მეორე, რომ ინსტიტუტებს შორის შეთანხმებული მოქმედებების გზავნილი იქნება საზოგადოებისთვის. მე ვურჩევდი ორივე მათგანს, რა შეთანხმებამდეც არ უნდა მივიდნენ, ეს გამოაცხადონ ერთად და არა _ ცალ-ცალკე.

- ითქვა ისიც, რომ უმრავლესობამ გაახმოვანა ის დამოკიდებულება, რომელიც ჰქონდა ბიძინა ივანიშვილს ამ პროცესთან დაკავშირებით. ასეა?

- ეს უკვე წარსულს უნდა ჩაბარდეს. ბიძინა ივანიშვილს უკვე დიდი ხანია ამ თემებზე აღარ უსაუბრია. მე დიდი იმედი მაქვს, რომ მან ეს თემა დახურა და აღარ არის აქტუალური. მას შეიძლება ჰქონდეს პირადი წყენა, მაგრამ ეს მხოლოდ პირადი საუბრების საგანია და არა – საჯარო განხილვის. უკვე ამ ფაზაში გადავიდა ეს ყველაფერი, თუმცა, არ გამოვრიცხავ, რომ უმრავლესობის ბევრი წარმომადგენელი წარსულშია ჩარჩენილი, მათ ჰგონიათ, რომ სიების დაკომპლექტების წინ ასეთი უტაქტო, უზრდელური განცხადებებით ისევ ბიძინა ივანიშვილს ასიამოვნებენ.

- რამდენად ასიამოვნებენ?

- მე არა მგონია, რომ დღეს ეს სიამოვნებდეს ბიძინა ივანიშვილს, მაგრამ მარტივი ადამიანები ასე აზროვნებენ. ისინი ფიქრობენ, რომ დღესაც ამით მოიგებენ ივანიშვილს გულს და ამით შეცდომას უშვებენ. ეს მათ ინტელექტუალურ უმწიფრობაზე მეტყველებს.

- პრემიერისა და მედიის შეხვედრის შემდეგ ბევრი მიიჩნევს, რომ კვირიკაშვილი ვერ ჩამოყალიბდა დამოუკიდებელ ლიდერად. როგორია თქვენი შეფასებები?

- გიორგი კვირიკაშვილი გამოიყურება ძალიან პოზიტიურად, ვადასტურებ, რომ კარგი ადამიანია და ნამდვილად ვგულშემატკივრობ მას. მან ნამდვილად შეცვალა ის დაძაბულობა, რომელიც მისი წინამორბედის დროს იყო. ყველაფერი კონსტრუქციულ ჩარჩოებში მოაქცია და ცდილობს, ყველას მოუსმინოს და იყოს კორექტული. ფორმის მხრივ, მან გადადგა სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ნაბიჯები. სხვა საკითხია, როდის დაიწყებს ის ამ ყველაფრის შინაარსით შევსებას. რაზეც ახლა ვისაუბრე, ამ თვისებებზე ჩვენ შეგვიძლია ვილაპარაკოთ მხოლოდ თაფლობის თვეში. მისი თაფლობის თვე კი უკვე დასრულდა. გარკვეული თვალსაზრისით მან უკვე დააგვიანა.

- რას ითხოვთ გიორგი კვირიკაშვილისგან?

- მან უნდა გვაჩვენოს, რომ მხოლოდ კარგად კი არ საუბრობს, ის მოქმედებს! ქმედებებში ჩვენ ჯერ ის არ გვინახავს ანუ არცერთი პრინციპული საკითხი, რომლებიც დგას დღის წესრიგში, საზოგადოების იქნება ეს თუ პოლიტიკური ელიტის, არცერთი სისტემური საკითხი არ არის გადაწყვეტილი. ჩვენ ფასადზე გამოვფინეთ ლამაზი და კარგი რაღაცები, მაგრამ შიგნით არაფერი შეგვიცვლია. სისტემა დარჩა სისტემად. შესაბამისად, რჩება განცდა, რომ ძალაუფლებით ინსტრუმენტებს მაინცდამაინც არ ფლობს პრემიერი. შესაძლებელია, ვიღაცამ ცადოს მისი ამ პოზიტივის გამოყენება და შემდეგ მისი კარიერა ამითაც დასრულდეს.

„ახალი თაობა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა კაციტაძესთან: „ხელისუფლების პასუხს ველოდებით»

პარტია „ახალი მემარჯვენეების“ თავმჯდომარე მამუკა კაციტაძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში საარჩევნო კანონმდებლობასთან დაკავშირებით მოვლენების განვითარებაზე საუბრობს.

- ბატონო მამუკა, რამდენიმე დღის წინ თქვენ შეხვდით პრემიერ კვირიკაშვილს. როგორი იყო პრემიერის პოზიცია ინტერპარტიული ჯგუფის წინადადებების პაკეტზე?

- საუბარია 4 თემაზე, მაგრამ თავის დროზე ალტერნატიული ვარიანტებიც შევთავაზეთ ხელისუფლებას, ამით „ქართულ ოცნებას“ არჩევანის თავისუფლება მივეცით. ამასობაში კოალიცია დაიშალა, ჩვენ ვთხოვეთ ხელისუფლებას, რომ კოალიციის დაშლა არ გამხდარიყო ამ პროცესის შეჩერების მიზეზი. 15 აპრილი იყო ბოლო ვადა – ან უნდა შევთანხმებულიყავით, ან შეთანხმება ვერ შედგებოდა.

- ამ შეხვედრაზე განხილვის საგანი რა იყო?

- ბუნებრივია, ჩვენ მიერ შეთავაზებული წინადადებები. პირველი, საარჩევნო სისტემა; მეორე, საარჩევნო ადმინისტრაციის დაკომპლექტების წესის შეცვლა; მესამე, ბარიერის საკითხი, როგორც პარლამენტში შესვლის ბარიერის დაკლების საკითხი, ასევე კვალიფიციური სუბიექტის სტატუსის განსაზღვრის ბარიერის შემცირება; მეოთხე, სარეკლამო-საეთერო დროის თანაბრად განაწილება, ასევე საარჩევნო კომისიებში თანაბარი წარმომადგენლობის უზრუნველყოფა.

- რას იზიარებს ხელისუფლება ამ წინადადებებიდან და რას - არა?

- ამ შეხვედრაზე ყველა თემაზე ვიმსჯელეთ. ჩემ მიერ ჩამოთვლილი სამი თემიდან პრემიერის მხრიდან მზაობა იყო დაფიქსირებული, რომ ამ საკითხებზე შეთანხმება შესაძლებელია.

- გადაუწყვეტელი რჩება საარჩევნო სისტემა - როგორი სისტემით ჩატარდება არჩევნები, მაჟორიტარულით თუ პროპორციულით?

- მთელი ამ ხნის განმავლობაში, რაც საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესებაზე დაიწყო მოლაპარაკებები, რთული იყო ხელისუფლებასა და ოპოზიციას შორის საერთო წერტილების მოძებნა.

- მაჟორიტარული სისტემის გაუქმებაზეა თქვენი მხრიდან საუბარი, რაზეც არ მოდის ხელისუფლება. ალტერნატიული ვარიანტი შესთავაზეთ?

- ცხადია, შევთავაზეთ. ჩვენ ოთხივე შეთავაზებაზე გვაქვს ალტერნატიული ვარიანტები. ჩვენ მიერ სამი სხვადასხვა ვარიანტია წარდგენილი.

- რა ვარიანტებია?

- ძირითადი ვარიანტია, გაუქმდეს მაჟორიტარული სისტემა და მის ნაცვლად იყოს სამხარეო-პროპორციული. ეს წინადადება, როგორც საკონსტიტუციო ცვლილება, ინიცირებული გვაქვს პარლამენტში 200 ათასი ხელმოწერით. მეორე – რჩება ერთმანდატიანი მაჟორიტარული ოლქები და ასევე რჩება პროპორციული, როგორც დღეს არის, მაგრამ იცვლება მანდატთა განაწილების წესი, რასაც ჰქვია გერმანული მოდელი, როგორც გერმანიაში ნაწილდება მანდატები არჩევნების შემდეგ, პროცენტულად პარტია იღებს იმდენ მანდატს, რამდენი პროცენტიც მიიღო. მესამე ვარიანტი არის, რომ პროპორციულ მანდატებს მოვუმატოთ და შევამციროთ მაჟორიტარები პარლამენტში. მიუხედავად ასეთი შეთავაზებებისა, ხელისუფლებას უჭირს შემხვედრი ნაბიჯის გადმოდგმა სისტემასთან დაკავშირებით.

- ბატონო მამუკა, როგორ შეიძლება მოვლენები განვითარდეს?

- ფინალი ორიდან ერთი იქნება: ან შეთანხმების დოკუმენტი გაფორმდება ოპოზიციასა და ხელისუფლებას შორის, ან გაგრძელდება ბრძოლა ყველა იმ საშუალებითა და მეთოდით, როგორც ადრე გვიბრძოლია და ეს ჩვენთვის უცხო არ არის. ეს გზა სახელმწიფოს, მის პოლიტიკასა და განსაკუთრებით 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებს ნამდვილად არ წაადგება და დადებითი ეფექტის მომხდენი ვერ იქნება. არჩევანი ახლა ხელისუფლებაზეა და არა – ჩვენზე.

- ინტერპარტიულ ჯგუფში როგორია განწყობა? იქ მკვეთრ განცხადებებს აკეთებდნენ და მოსალოდნელ პროტესტს აანონსებენ…

- ინტერპარტიულ ჯგუფში მე და პრემიერს შორის გამართული შეხვედრის შემდეგ პოზიტიური მოლოდინი დააფიქსირეს, თუმცა იყო გარკვეულ საკითხებზე მათი ნეგატიური განწყობებიც.

- საპროტესტო აქციების შესახებ იყო საუბარი?

- ამაზე საუბარი არა მხოლოდ დღეს ყოფილა, არამედ სულ არის. პოლიტიკური ბრძოლა უცხო არ არის ჩვენთვის. ჩვენ ბევრი გვიბრძოლია და, თუ კიდევ გახდა საჭირო, ნამდვილად არ დავიხევთ უკან.

„ახალი თაობა“, 18 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლადო სადღობელაშვილთან: „ნოდარ ხადური ნაციონალებს გაურიგდა“

არასამთავრობო ორგანიზაცია „თავისუფალი თაობა“ ფინანსთა მინისტრ ნოდარ ხადურს ნაციონალებთან გარიგებაში ადანაშაულებს. მინისტრის საქციელით აღშფოთებული ორგანიზაციის წევრები დღეს, 18 აპრილს, ფინანსთა სამინისტროს წინ აპირებენ აქციის გამართვას. ორგანიზაციის ლიდერი ლადო სადღობელაშვილი პირობას დებს, რომ ნოდარ ხადურს ცხელი ორშაბათი გაუთენდება.

„ცოტა ხნის წინ ჩვენ მოვიპოვეთ ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ ფინანსთა სამინისტრომ რამდენიმე ნაცბიზნესმენს მილიონები ჩამოაწერა. ჩვენს ხელთ არსებული ინფორმაციით, ერთ-ერთ მათგანს 10 მილიონი ჩამოაწერეს. დავინტერესდით, რატომ მოიქცა სახელმწიფო ასე. საკითხის გასარკვევად ჩვენ ფინანსთა სამინისტროში ოფიციალური წერილი გავაგზავნეთ, – აცხადებს „ახალ თაობასთან“ საუბარში ლადო სადღობელაშვილი.

წერილამდე „თავისუფალი თაობის“ წევრებმა სატელეფონო კომუნიკაცია დაამყარეს ფინანსთა სამინისტროს წარმომადგენელ ხატია მოისწრაფიშვილთან.

„ხატია მოისწრაფიშვილს მივმართე მარტივი ორი კითხვით: 1) რატომ ჩამოეწერა ბიზნესმენს 10 მილიონ ლარიანი საგადასახადო დავალიანება 2015 წელს? და 2) რომელ ბიზნესმენებს ჩამოეწერათ ბიუჯეტის ხარჯზე საგადასახადო დავალიანებები და რატომ? პასუხი იყო ასეთი: „მოგვმართეთ წერილობით და გაგეცემათ პასუხი“, ამასთანავე, ქ-მა ხატიამ საუბარში დამიყოლა, რომ თურმე რიგი ასეთი ტიპის მინისტრის ბრძანებები არ არის საჯარო ინფორმაცია“, – აღნიშნავს „თავისუფალი თაობის ლიდერი. მისი განმარტებით, განსაკუთრებით გამაღიზიანებლად ჟღერს ფრაზა – ინფორმაცია საჯარო არ არის.

„რას ჰქვია, ინფორმაცია საჯარო არ არის? რა, ხადური საზოგადოებას უმალავს ბიზნესმენთა სახელებსა და თანხობრივ რაოდენობას და მალავს საკუთარ ფარულ ურთიერთობებს მათთან?“ – კითხულობს ლადო სადღობელაშვილი. მისი მტკიცებით, ხადურის მიერ ნაცბიზნესმენებზე ნაპატიები საგადასახადო დავალიანება 1 მილიარდ ლარს აჭარბებს. ის ფინანსთა სამინისტროდან მოსულ პასუხსაც ასაჯაროებს და იმედოვნებს, რომ საზოგადოება თავად გააკეთებს დასკვნებს.

„ჩვენს წერილზე სამინისტროდან ასეთი პასუხი მივიღეთ _ რაც შეეხება იმ პირთა სიის გასაჯაროებას, რომლებსაც ჩამოეწერათ საგადასახადო დავალიანება, გაცნობებთ, რომ სსკ-ის 39-ე მუხლის შესაბამისად, „საგადასახადო ორგანოს მიერ გადასახადის გადამხდელის შესახებ მიღებული ნებისმიერი ინფორმაცია, გარდა გადასახადის გადამხდელის სტატუსისა, სახელწოდებისა, მისამართისა, საიდენტიფიკაციო ნომრისა, საგადასახადო დავალიანების შესახებ ინფორმაციისა და მეწარმეთა და არასამეწარმეო (არაკომერციული) იურიდიული პირების რეესტრში რეგისტრირებული საჯარო ინფორმაციისა, მისი საგადასახადო აღრიცხვაზე აყვანის მომენტიდან განეკუთვნება საგადასახადო საიდუმლოებას“, – აცხადებს „თავისუფალი თაობის“ ლიდერი.

ლადო სადღობელაშვილი ინფორმაციის გასაიდუმლოებით ძალიან აღშფოთდა და საერთოდ შოკში ჩავარდა, როდესაც გაიგო, რამდენი ვალი ჩამოაწერა ხელისუფლებამ გაურკვეველი წარმოშობის ბიზნესმენებს.

„ვიღაცამ ინტერპრეტაცია რომ არ დამდოს ბრალად, თქვენს მკითხველს ფინანსთა სამინისტროდან მოსული წერილიდან კიდევ ერთ ამონარიდს შევთავაზებ. ხადურის უწყება გვწერს: 2016 წლის 12 აპრილის მდგომარეობით საგადასახადო კოდექსის 309-ე მუხლის 37-ე მიხედვით უკვე 18.864 გადასახადის გადამხდელს ჩამოეწერა საგადასახადო დავალიანება ჯამში 1.102.227.999 ლარი“, – აღნიშნა ლადო სადღობელაშვილმა. მისი თქმით, რამდენიმე მილიონზე რომ ყოფილიყო საუბარი, შესაძლოა, ხმა არ ამოეღო, მაგრამ, როცა ციფრი ასეთი დიდია, გაჩუმება დანაშაულია.

„საქართველოს ბიუჯეტი არის 7 მილიარდი. გაურკვეველი წარმოშობის ბიზნესმენებს მილიარდზე მეტ ანუ ბიუჯეტის მეშვიდედი ჩამოაწერეს. გესმით, ეს რას ნიშნავს? ეს არის ფარული გარიგება სახელმწიფოს წინააღმდეგ!“, – მიიჩნევს არასამთავრობო ორგანიზაციის ლიდერი. მას იმედი აქვს, რომ ფინანსთა სამინისტროსთან გამართული აქციის შემდეგ ხადურს ინფორმაციის გასაჯაროების სურვილი გაუჩნდება.

„თავისუფალი თაობის“ ლიდერს იმისიც სჯერა, რომ ამ საქმით სათანადო ორგანოებიც დაინტერესდებიან.

„საფუძვლიანი ეჭვი გვაქვს, რომ ბატონი ხადური ნაციონალური მოძრაობის კარის ბიზნესმენებს გაურიგდა და ფინანსური დავალიანებები ჩამოაწერა, გარიგება კი, როგორც მოგეხსენებათ, ორმხრივ შეთანხმებას ეფუძნება თუკი ხადურმა დავალიანებები ჩამოაწერა ფსევდობიზნესმენებს, სანაცვლოდ რას უნდა ელოდეს? ალბათ, „ატკატს“, – ამბობს ლადო სადღობელაშვილი. მისი აზრით, როდესაც საკითხი საზოგადოების ასეთ ინტერესს იწვევს, მინისტრი ვალდებულია, განმარტება გააკეთოს და ნათელი მოჰფინოს არსებულ კითხვებს, თუკი სიმართლე მის მხარესაა, მაგრამ სიმართლე და ფინანსთა მინისტრი ვერ მეგობრობენ და ხადურიც ცდილობს, საგადასახადო საიდუმლოებებს ამოაფაროს გარიგებები ყოფილ და ამჟამინდელ ნაცბიზნესმენებთან.

„ნოდარ ხადურის სამწუხაროდ უნდა ითქვას, რომ საზოგადოება თავს არ დაიბრმავებს, ჩვენ მოვითხოვთ, დასრულდეს ერთხელ და სამუდამოდ ნაცბიზნესმენების უსაზღვროდ დიდი პრივილეგიებით სარგებლობა“, – აცხადებს არასამთავრობოს ლიდერი.

…………..

ლადო სადღობელაშვილი იმ ბიზნესმენებსაც ასახელებს, რომლებსაც ხელისუფლება განსაკუთრებულად ტკბილად ექცევა. „ლაურა ღაჭავას ხელისუფლება პირდაპირ აფარებს ხელს. ეს ქალი 90-იანი წლებიდან თავზე აზის ქვეყანას. მისმა შვილებმა რაც დამართეს ქვეყანას, კარგად ვიცით. ამის მიუხედავად, ის მაინც ყველა პრივილეგიით სარგებლობს. მას კაპიკებში მიჰყიდეს „პირიმზის“ შენობა, სადაც ერთ-ერთ სართულზე ნაციონალების ოფისი გახსნა“, – ამბობს „თავისუფალი თაობის“ ლიდერი. მას დმანისის მაჟორიტართანაც აქვს პრეტენზიები და ამტკიცებს, რომ «ოცნების“ მიერ წახალისებული დეპუტატი დღემდე „ნაცმოძრაობას“ აფინსნსებს.

ლადო სადღობელაშვილი ბიზნესმენ თემურ კოხოძის პოლიტიკურ გეგმებსაც ამხელს. მისი თქმით, ეს უკანასკნელი ქუთაისის მაჟორიტარობისთვის აპირებს ბრძოლას. „ქუთაისში მისი კანდიდატურის დაყენების კატეგორიული წინააღმდეგი იყო გუბაზ სანიკიძე. ახლა ის საპარლამენტო უმრავლესობაში აღარ არის და თემურ კოხოძეს თავისუფლად შეუძლია, იყაროს კენჭი“, – აღნიშნავს ლადო სადღობელაშვილი.