„რეზონანსი“: დაბლოკებული ოპოზიცია // „რაც უფრო მსხვილი იქნება გაერთიანებები, ბარიერის გადალახვის შანსი მეტია“

„რეზონანსი“: ოპოზიციური პარტიების ბლოკებად გაერთიანება გაზრდის მათ შანსს არჩევნებზე?

„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ეჭვი მეპარება, რომ გიორგი კვირიკაშვილი „ოცნებაში“ რეალური ლიდერია“ // „მრჩება იმის განცდა, რომ პრემიერს საარჩევნოდ პარტიული სიის შედგენაში დიდი მონაწილეობა არ მიუღია“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვიქტორ დოლიძესთან: „ამ ხალხმა სამშობლოს აღქმა დაკარგა“ // „ჩვენს ქვეყანაში პრორუსული ძალები არ უნდა არსებობდეს“

„ვერსია“: ლეონიდ ჩერნოვეცკის პოლიტიკური რეინკარნაცია // კიევის ყოფილი მერი ქობულეთის მაჟორიტარობისთვის მიშას დავალებით იბრძოლებს?

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „სუსტი ოპოზიცია ხელისუფლებას აწყობს, მაგრამ არა ქვეყანას“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლადო საღობელაშვილთან: „ქართული ოცნება“ ნიკა რურუას უჭერს მხარს? // „მთაწმინდაზე სალომე ზურაბიშვილს კი არა, რურუას არ დაუყენეს კონკურენტი“

——————-

„რეზონანსი“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

დაბლოკებული ოპოზიცია

„რაც უფრო მსხვილი იქნება გაერთიანებები, ბარიერის გადალახვის შანსი მეტია“

თიკო ოსმანოვა

წინასაარჩევნოდ მორიგი საარჩევნო ბლოკი იქმნება – ამჯერად მსოფლიო ბანი პაატა ბურჭულაძე სამ პარტიას შეურთდა. ახალ გაერთიანებას “პაატა ბურჭულაძე – მოძრაობა სახელმწიფო ხალხისთვის” ერქმევა. პაატა ბურჭულაძის თქმით, პოლიტიკურ წნეხს ახლა თანაბრად გადაინაწილებენ, ხოლო მათ, ვისაც ეს გადაწყვეტილება არ მოსწონთ, მომღერალი პარტიის რიგების დატოვებისკენ მოუწოდებს. პოლიტოლოგები კი მსოფლიო ბანის გადაწყვეტილებას იწონებენ და ოპოზიციური ფლანგის გაძლიერებაზე საუბრობენ.

“მოძრაობა სახელმწიფო ხალხისთვის”, “გირჩი”, “ახალი მემარჯვენეები” და “ახალი საქართველო” ერთ საარჩევნო პლატფორმაში გაერთიანდა, – ამის შესახებ პაატა ბურჭულაძემ გუშინ გამართულ ბრიფინგზე განაცხადამისი თქმით, შეიქმნა ახალი პოლიტიკური პლატფორმა, რომლის სახელწოდებაა “პაატა ბურჭულაძე – მოძრაობა სახელმწიფო ხალხისთვის”. მან პლატფორმაში შემავალ პოლიტიკურ ძალებს გაერთიანებისთვის მადლობა გადაუხადა. “ისინი შემოგვიერთდნენ ზუსტად მაშინ, როდესაც ჩვენზე იყო ძალიან დიდი ზეწოლა და პოლიტიკური წნეხი. დღეიდან ეს ბატონიშვილები ჩვენთან ერთად გაინაწილებენ ამ წნეხს”, – განაცხადა პაატა ბურჭულაძემ.

“გირჩის” ლიდერი და პოლიტიკური გაერთიანება “ახალი არჩევანის” ერთ-ერთი ლიდერი ზურა ჯაფარიძე აცხადებს, რომ სხვა პარტიებთან გაერთიანება არ ნიშნავს იმას, რომ ყველა ხედვაში ემთხვევა მათი აზრი, თუმცა გაერთიანება ხდება კონკრეტული ხედვების წინააღმდეგ და არა კონკრეტული ადამიანების წინააღმდეგ.

“ეს გაერთიანება ხდება კონკრეტული იდეის ირგვლივ, კითხვა იყო, თუ ვის წინააღმდეგ ერთიანდება, ეს არავის წინააღმდეგ გაერთიანება არ არის. ეს არის პირველად ამ ქვეყნის ისტორიაში, რომ პოლიტიკური ძალების გაერთიანება ხდება არა ვიღაცის წინააღმდეგ, მაგალითად ან მიშას წინააღმდეგ, ან ივანიშვილის წინააღმდეგ, არამედ ხდება გაერთიანება კონკრეტული ხედვების წინააღმდეგ. ჩვენი პარტიების ხედვები ყველაფერში არ ემთხვევა. “გირჩი” არის გაცილებით ლიბერალური, ვიდრე ყველა ის პარტია, რომელთანაც ჩვენ გავერთიანდით. დასავლეთი ნიშნავს იმას, რომ ხედვებში არის მრავალფეროვნება, ამიტომ არის ყოველთვის პროდასავლური ძალების გაერთიანება რთული, იმიტომ რომ ხედვები არის განსხვავებული, ეს თავისთავად კარგია”, – განაცხადა ზურაბ ჯაფარიძემ.

შეგახსენებთ, რომ ამ გაერთიანებას წინ უძღოდა პარტია “სახელმწიფო ხალხისთვის” აქტივისტების მასობრივად წასვლა. პაატა ბურჭულაძის თანაგუნდელები თითქმის ყოველდღიურად ემიჯნებიან. გუშინ პაატა ბურჭულაძის მოძრაობა ფოთის საქალაქო ორგანიზაციის აღმასრულებელმა მდივანმა ზაზა ჭურღულიამაც დატოვა:

„ეს ის ხალხი და ის პოლიტიკური ორგანიზაციებია, რომლებმაც შექმნეს დანაშაულებრივი პოლიტიკური სისტემა და მათი განუყოფელი ნაწილი იყვნენ წლების განმავლობაში. სისტემა, რომელსაც ვებრძოდი, სისტემა, რომელმაც შეიწირა, ჩემი ახლობლები… ჩემთვის, კატეგორიულად და პრინციპულად მიუღებელია, დანაშაულებრივი სისტემის შემქმნელი “ნაციონალური მოძრაობის” ნარჩენებისა და მის სატელიტ პოლიტიკურ პარტიებთან ნებისმიერი ფორმით თანამშრომლობა, მითუმეტეს პოლიტიკური ბლოკისა თუ ალიანსის შექმნა! სამწუხაროდ, მსგავსი ალიანსი-გარიგება, რეალურად შედგა! (რაც, აბსოლიტურ წინააღმდეგობაში მოდის ჩემს, იდეოლგიურ-პოლიტიკურ, მორალურ, ზნეობრივ პრინციპებთან). ვაცხადებ, რომ ვტოვებ პარტიის ფოთის საქალაქო ორგანიზაციის აღმასრულებელი მდივნის პოსტს! მსგავს ორგნიზაციებთან ვერანაირად ვერ მოხერხდება ჩემი-მენტალური, ფასეულობითი თუ ფსიქოლოგიური თავსებადობა”, – აცხადებს ზაზა ჭურღულია.

პაატა ბურჭულაძეს გადაწყვეტილებას პოლიტოლოგები იწონებენ. ისინი ოპოზიციური ფლანგის გაძლიერებაზე საუბრობენ და სხვა ძალებსაც იგი ნაბიჯის გადადგმისკენ მოუწოდებენ. ანალიტიკოს ვახტანგ ძაბირაძის თქმით, ეს გაერთიანება არის წმინდა პრაგმატული ხასიათის, რასაც მიესალმება.

“ნებისმიერი გაერთიანება, იმ პარტიებისა, რომლებიც იდგნენ 5%-იან ბარიერთან, რომელსაც აქვს შანსი გადალახოს ბარიერი, მაგრამ არ აქვს გარანტირებული, “განწირული“ იყვნენ, რომ გაეკეთებინათ ბლოკი. სხვაგვარად მათ ძალიან გაუჭირდებოდათ ამ ბარიერის დაძლევა. ამ გაერთიანებას წმინდა პრაგმატული ხასიათი აქვს. ლაპარაკია პროდასავლურობაზე, მაგრამ ასე არ არის, ეს მნიშვნელოვანია, თუმცა ეს პრაგმატული გადაწყვეტილებაა. ძალიან სწორი და მნიშვნელოვანი ნაბიჯი გადადგეს”, – უთხრა “რეზონანსს” ვახტანგ ძაბირაძემ. მისივე თქმით, პაატა ბურჭულაძის გაერთიანება. “გირჩთან”, “ახალი საქართველოსთან” და “მემარჯვენებთან”, მისთვის მოულოდნელი არ ყოფილა. მათ თითქმის უკვე გარანტირებული აქვთ 15%-ის აღება. ბურჭულაძე და მისი გუნდი თავიდანვე საზოგადოების მხრიდან აღქმული იყო, როგორც ახლო მდგომი პარტია “ნაციონალურ მოძრაობასთან”, თუ მათი მეგობარი არა. ასე რომ, ამ გაერთიანებით მოულოდნელობა რამე ახალი არ ყოფილა. პრაგმატულად და პოლიტიკურად სწორი გადაწყვეტილებაა. ეს სასარგებლოა, მათთვის და ქვეყნისთვისაც. რაც უფრო მსხვილი იქნება გაერთიანებები, უფრო მეტია შანსი, ბარიერის გადალახვის, არა ორი, არამედ რამდენიმე პოლიტიკური პარტიების. ძლიერი იქნება მაჟორატარული კანდიდატები და უფრო კონკურენტული გარემო შეიქმნება. ეს არის მეორე ბლოკი, პირველია “პატრიოტთა ალიანსი” და დანარჩენებსაც თუ ეყოფა სიბრძნე, ძალიან კარგი იქნება”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას ძაბირაძე.

პაატა ბურჭულაძის გადაწყვეტილებას იწონებს პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძეც. მისი თქმით, “გირჩი” და “სახელმწიფო ხალხისთვის” პარტია ერთ ამომრჩეველზე გადიოდა, რომელიც ხმების გაყოფას გამოიწვევდა.

“მე მგონი სწორი გადაწყვეტილება მიიღო, რადგან ბევრი თვალსაზრისით “გირჩი” და პაატა ბურჭულაძე ერთ ამომრჩეველზე გადიოდა. ცალ-ცალკე მათი ყოფნა ხმებს გაყოფდა. ერთად ყოფნის შემთხვეაში კი ხმები ერთმანეთს დაემატება და უფრო მეტი შანსი აქვს ამ გაერთიანებას, რომ ბარიერს გაადაბიჯონ. შორს ვარ იმისგან, ვთქვა, რომ პაატა ბურჭულაძე “ნაციონალების” მოყვანილია, უბრალოდ, პოლიტიკური გემოვნება ერთნაირი აქვთ და ამდენად აღმოჩნდა იმ გუნდთან, რომელსაც იგივე გემოვნება აქვს. მიუხედავად იმისა, რომ “ნაციონალურ მოძრაობაზე”, როგორც პარტიაზე უარი თქვა “გირჩმა” და ვაშაძემ, ისინი მაინც “ნაციონალურ” პოლიტიკურ პლატფორმიდან აღმოცენებული პარტიები არიან და როგორც ჩანს, იგივე პლატფორმაზეა ბურჭულაძე”, – გვითხრა რამაზ საყვარელიძემ.

„რეზონანსი“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

ოპოზიციური პარტიების ბლოკებად გაერთიანება გაზრდის მათ შანსს არჩევნებზე?

ნინო ქეთელაური

(შემოკლებით)

წინასაარჩევნოდ პარტიების ბლოკებად გაერთიანება გრძელდება. აქამდე არსებულ რამდენიმე ოპოზიციურ ბლოკს, კიდევ ერთი გაერთიანება შეემატა. ამჯერად “მოძრაობა სახელმწიფო ხალხისთვის”, “გირჩი”, “ახალი მემარჯვენეები” და “ახალი საქართველო” ერთ საარჩევნო პლატფორმაში გაერთიანდა. (…) „როგორ ფიქრობთ, ოპოზიციური პარტიების ბლოკებად გაერთიანება, გაზრდის თუ არა მათ შანსს არჩევნებზე?“ – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.

გია ბურჯანაძე (მსახიობი): “გააჩნია, ოპოზიციაში ვინ იგულისხმება. ის პარტიები, ვინც ახლა ერთიანდებიან, ნაციონალების მიერ დაყოფილი პატარ-პატარა ფილიალებია. მოსახლეობას იმის გონება უნდა ჰქონდეს, რომ ესენი იგივე ნაციონალები არიან და ხმა არ მისცენ.”

რეზო მიშველაძე (მწერალი): “მე ვფიქრობ, როდესაც ისინი თავიანთ ზედა პარტიებს გამოეყვნენ და ცალკე მოინდომეს არჩევნებში მონაწილობა, ჯერ კიდევ მაშინ შეცდნენ. რატომღაც ფიქრობდნენ, რომ მათი სახელი და გვარი საკმარისი იყო ქართველი ამომრჩევლის ხმის მისაზიდად. ცოტა გაფაფხურდნენ და დარწმუნდნენ, რომ მათ არც პროგრამა აქვთ მომხიბვლელი და არც მათკენ შემობრუნებული ამომჩეველი არსებობს საქართველოში. ახლა გაერთიანდებიან თუ ისევ დაცალკევდებიან, მას არავითარი მნიშვნელობა არ აქვს. ამომრჩეველს და მთელ საქართველოს მოაბეზრეს უკვე თავი, გაყოფა-შეერთებით და უტიფარი ტყუილებით იმის შესახებ, რომ მოდიან და გადაარჩენენ საქართველოს. ისინი ხმას ვერც ცალ-ცალკე მიიღებენ და ვერც პატარ-პატარა უღიმღამო ბლოკებად გაერთიანებას მოჰყება შედეგი.”

ჯემალ ჭკუასელი (ანსამბლი “ერისიონის”  სამხატვრო ხელმძღვანელი): “ოპოზიციური პარტიები თუ ერთიანდებიან, ეს იმის ნიშანია, რომ ძალიან უჭირთ. პარტიების გაერთიანება თუ მხოლოდ გაერთიანებისთვისაა, ეს ძალიან ცუდია, გინდა ოპოზიცია იყოს, გინდა პოზიცია. როგორც წესი, ასე გაერთიანებული პარტიები, ისევ მალევე იშლებიან. ამიტომ მეზარება პოლიტიკაზე მსჯელობა.”

ნუცა ჯანელიძე  (მუსიკათმცოდნე): “მე ვფიქრობ, ამ პარტიებს მსგავსი გაერთიანება შეიძლება ცოტათი წაეხმაროს. იმხელა პარტიები ერთიანდებიან, ესე იგი რაღაც უჭირთ…მანდ სიებზე იქნება კიდევ დიდი ამბავი.”

გიგა ნასარიძე  (ა/ო “საქართველო არ იყიდება”): “ამ საკითხთან სხვადასხვა მიდგომა შეიძლება, სწორად აქვთ თუ არა გათვლილი ელექტორატის საკითხი, მოსწონთ თუ არა იმ პარტიების ამორჩეველს ერთმანეთი, რომლებიც ერთიანდებიან, როგორი დამოკიდებულება აქვთ ერთმენთთან და სხვა მრავალი. ბევრი ფაქტორია გასათვალისწინებელი. შესაძლოა, ამგვარმა გაერთიანებამ ამომრჩეველი დაუკარგოს კიდეც.”

„რეზონანსი“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ეჭვი მეპარება, რომ გიორგი კვირიკაშვილი „ოცნებაში“ რეალური ლიდერია“ // „მრჩება იმის განცდა, რომ პრემიერს საარჩევნოდ პარტიული სიის შედგენაში დიდი მონაწილეობა არ მიუღია“

ელზა პაპოშვილი

ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი ამბობს, რომ “ქართული ოცნების” მიერ წარდგენილი საარჩევნო სია, არაფრის მთქმელი და მომცემია. მისი აზრით, “ოცნებას” პარტიაში ლიდერიც კი არ ჰყავს და არჩევნებზე მათ კვლავ ბიძინა ივანიშვილის, როგორც ავტორიტეტის, რესურსის იმედი აქვთ. გია ხუხაშვილი ფიქრობს, რომ 4 წელი სახელისუფლებო გუნდმა ტყუილად დაკარგა და მათ ისიც კი ვერ შეძლეს, რომ პარტიაში სერიოზული პოლიტიკური ფიგურა აღეზარდათ, რომლიც პასუხისმგებლობას საკუთარ თავზე აიღებდა. ამიტომ ისინი იმ ადამიანებთან ურთიერთობასაც კი არ თაკილობენ, რომლებიც წინა ხელისუფლების დროს, რეჟიმის სახეს წარმოადგენდნენ.

- სახელისუფლო გუნდის საარჩევნო სია პრაქტიკულად ცნობილია. თქვენ როგორ შეაფასებთ 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებზე “ოცნების” ძირითად შემადგენლობას. “ოცნებას” ამ შემადგენლობით რა შანსი აქვს?

- “ქართული ოცნების” შანსი არც მაჟორიტარებით და არც საარჩევნო სიით არ იზომება. “ოცნების” ელექტორატს ენერგიას ბიძინა ივანიშვილის ფიგურა აძლევს. ეს მისი ავტორიტეტი და ადმინისტრაციული რესურსია. გარდა ამისა, “ქართული ოცნება” იმედს არჩევნებამდე ადამიანის უფლებების და სოციალური საკითხების გაუმჯობესებაზე ამყარებს.

სამწუხაროდ, უნდა ვაღიაროთ, რომ “ქართულ ოცნებაში” ვერც ერთი პოლიტიკური ლიდერი ვერ ჩამოყალიბდა. იქ არც ერთი ისეთი ადამიანი არ არის, რომელსაც ექნება პოლიტიკური კაპიტალი, რათა მაჟორიტარული და პროპორციული არჩევნები მოიგოს. გადამწყვეტი როლი ისევ და ისევ ბიძინა ივანიშვილს ეკისრება, რომლის მხრებზედაც ეს ხალხი არჩევნების მოგებას აპირებს. ეს ოთხი წელი იმისთვის უნდა ყოფილიყო გამოყენებული, რომ ახალი პოლიტიკური ელიტა შექმნილიყო და ამბიცია ჰქონოდათ, რომ პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე აეღოთ. სამწუხაროდ, “ქართულ ოცნებაში” ასეთი ლიდერი ერთი ადამიანიც კი ვერ გაიზარდა.

- რას იტყვით “ოცნების” წინასაარჩევნო პოლიტტექნოლოგიასა და ტაქტიკაზე?

- ამ შემთხვევაშიც, სამწუხაროდ, “ოცნების” სისუსტე ჩანს. როგორც ვიცი, ტექნიკურ პროცესში ბიძინა ივანიშვილი თვითონ არ მონაწილეობს. ამიტომაც დაიწყო ძალიან ეკლექტიკური და უცნაური მოძრაობები. პირველი განაცხადი იყო, რომ კანდიდატებს უცხოეთში მიღებული განათლების მიხედვით არჩევდნენ. ამის შემდეგ კი უკვე მაჟორიტარებად წარმოგვიდგინეს გადამფრენი დეპუტატები, რომლებიც პარტიიდან პარტიაში იმის მიხედვით გადადიან, ხელისუფლებაში რომელი მათგანია. რაც ძალიან ცუდი გზავნილია და ხლისუფლებაზე კარგს არაფერს არ ამბობს. თავი დავანებოთ ამ ადამიანების პოლიტიკურ და მორალურ სახეს, თვითონ ხელისუფლება ამით რას გვეუბნება? გამოდის, რომ ის მზად არის ნებისმიერს შეეკერას, ვინც მას ძალაუფლებას შეანარჩუნებინებს. ერთი მხრივ ის მუდმივად სისხლიან 9 წელზე აპელირებს და, მეორე მხრივ, იმ ადამიანებთან თანამშრომლობას არ თაკილობს, რომლებიც სააკაშვილის რეჟიმის დროს გარკვეულ როლს თამაშობდნენ.

რაც შეეხება სპორტსმენებს და მსახიობებს, ამ ადამიანების მიმართ მე პირადად საწინააღმდეგო არაფერი არ მაქვს. ბევრია მათ შორის ადამიანი, რომლებმაც მართლა ბევრი იბრძოლა, მაგრამ ერთი მარტივი რამ უნდა გვესმოდეს, რომ ყველას ჩვენ ჩვენი ადგილი გვაქვს. ბრძოლა იმას არ ნიშნავს, რომ აუცილებლად საჩუქრად დეპუტატის მანდატი უნდა გადმოგვეცეს.

- ბოლო დროს საზოგადოებაში გამოითქვა მოსაზრება, რომ “ოცნების” სიის დაკომპლექტებაში ყველაზე დიდი როლი კახი კალაძეს მიუძღვის. იმაზეც საუბრობენ, რომ არჩევნების შემდეგ, შესაძლოა, პრემიერ-მინისტრი კალაძე გახდეს. როგორ ფიქრობთ, ეს შეიძლება რეალობასთან ახლოს იყოს?

- მე ამ პერსპექტივას ნამდვილად ვერ ვხედავ. რაც შეეხება კახი კალაძეს, მეც მრჩება გარკვეულწილად განცდა, რომ სიის შედგენაში გიორგი კვირიკაშვილს მაინცდამაინც დიდი მონაწილეობა არ მიუღია. კახა კალაძე პარტიის გენერალური მდივანია და ის რომ სიის დაკომპლექტებაში მონაწილეობას მიიღებდა, ამაში საკვირველი არაფერია. თუმცა ეჭვი მეპარება, რომ გიორგი კვირიკაშვილი პარტიაში რეალური ლიდერია. მაგრამ არც ის მგონია, რომ ლიდერი კალაძეა. საქმე ისაა, რომ “ქართულ ოცნებაში” საერთოდ ლიდერი არავინ არ არის. ეს 4 წელი წყალში გადაიყარა და პარტიამ პოლიტიკური ლიდერის გაზრდა ვერ შეძლო. “ოცნების” მთავარი პრობლემა ისაა. მათ პოლიტსაბჭოში ხალხი ქუჩიდან მოიყვანეს, მაშინ, როდესაც პოლიტსაბჭოში ადამიანები პარტიის შიგნიდან უნდა ამოდიოდნენ. მაჟორიტარი კანდიდატების დიდი ნაწილი, “ოცნების” წევრიც კი არ ყოფილა. აღარაფერს ვამბობ იმაზე, რომ ზოგიერთ კანდიდატს, შესაძლოა, “ნაციონალური მოძრაობის” მანდატი უდევს. “ოცნება” დღესაც მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილის იმედზეა. ასე სახელმწიფო არ შენდება. ქვეყანაში პოლიტიკური პროცესები ვერ ვითარდება. დღესაც ვხედავთ, რომ ამომრჩეველი პოლიტიკური ელიტისგან დისტანცირებულია.

- საარჩევნო სიების წარდგენის თვალსაზრისით ასევე საინტერესოა, გორის მაჟორიტარი დეპუტატები, სადაც ერთმანეთს ყოფილი თავდაცვის მინისტრები – ირაკლი ალასანია და ირაკლი ოქრუაშვილი დაუპირისპირდებიან. როგორ ფიქრობთ, როგორი იქნება გორის მოსახლეობის არჩევანი, რომელ კანდიდატურას უფრო მეტი შანსი აქვს?

- ვფიქრობ, რომ გორელებს არჩევნების დროს სერიოზული ტესტი აქვთ ჩასაბარებელი. სიმართლე გითხრათ, ირაკლი ალასანიასთან კითხვები და პრეტენზიები მაქვს. თუმცა ყველაფერი ფარდობითია და ალასანიას ოქრუაშვილთან თუ შევადარებთ, ალასანია ბევრად უკეთესად გამოიყურება. შედარებაც კი ზედმეტია. გორი არჩევანს თუ ირაკლი ოქრუაშვილზე გააკეთებს, ეს ძალიან მძიმე შესახედი იქნება. ეს აჩვენებს, რომ ამომრჩეველი სერიოზული არჩევანის გაკეთებისთვის მომწიფებული არ არის. არ უნდა დაგვავიწყდს, რომ მიხეილ სააკაშვილის რეჟიმის ერთ-ერთი დამფუძნებელი ირაკლი ოქრუაშვილია, რომელიც სისასტიკის გამოვლენის თვალსაზრისით პირველი იყო. ასეთი ადამიანის პოლიტიკური რეანიმირება, ჩემი აზრით, კარგი არ იქნება. დანარჩენი თავად გორელებმა უნდა გადაწყვიტონ.

- რას იტყვით ლევან ბერძენიშვილის განცხადებაზე, რომ დავით უსუფაშვილის მეტოქედ “ოცნებას” ლევან გოგიჩაიშვილი არ უნდა დაეყენებინა?

- “რესპუბლიკური” პარტია რა მეთოდსაც იყენებს, ძალიან ცუდი ტენდენციაა. ლევან გოგიჩაიშვილის ბიოგრაფიით აპელირება ძალიან ცუდი და უნიჭო პოლიტიკური თამაშია. გოგიჩაიშვილი ამ საზოგადოებაში სერიოზულ როლს თამაშობდა, როგორც მიშა სააკაშვილის რეჟიმის წინააღმდეგ მებრძოლი ადამიანი. რაც შეეხება ციხეს, იქ რა მოხდა ეს სხვა საკითხია. მის მიმართ ასეთი განცხადებები არასწორია.

დავით უსუფაშვილი სხვა “რესპუბლიკური” პარტიის წევრებისგან განსხვავებით არ არის დასაკარგი პოლიტიკური ფიგურა. აქედან გამომდინარე, კარგი იქნებოდა, “ქართული ოცნება” მასთან კონკურენციაში არ შესულიყო და ის, როგორც ერთი დეპუტატი, სუსტი კონკურენციის პირობებში აღმოჩენილიყო. ეს ცუდი არ იქნებოდა. თუ სალომე ზურაბიშვილთან დაკავშირებით ამას აკეთებენ, დავით უსუფაშვილის მისამართით ამის არგაკეთება, მაინცდამაინც სწორი საქციელი არ არის. თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ გამოვიდეთ და გოგიჩაიშვილს კრიმინალი ვეძახოთ. ეს არის ბოღმით ნათქვამი და მეტი არაფერი.

- რას იტყვით საზმაუზე გასულ “ცენტრისტების” კლიპზე და მის ირგვლივ დატრიალებულ ამბებზე. როგორ ფიქრობთ, რატომ მოხდა ქვეყანაში რუსული პროპაგანდის ასე ღიად დაფიქსირება, მითუმეტეს სახელმწიფო არხზე?

- მე ვფიქრობ, რომ ეს საკითხი მინიმუმ სპეცსამსახურების და კონდაზვერვის ყურადღების ობიექტი უნდა გახდეს. რამე უფრო ღრმასთან ხომ არ გვაქვს საქმე. არ მინდა შეთქმულების თეორიაზე ვისაუბრო, მაგრამ მთელ ამ პროცესთან დაკავშირებით რიგი კითხვები გაჩნდა. არ მგონია, რომ ცესკოს თავმჯდომარეს, თამარ ჟვანიას “ცენტრისტების” პარტიის დარეგისტრირება პოლიტიკური თანხმობის გარეშე გაებედა. თან ისე, რომ რიგი დოკუმენტები წესრიგში არ იყო. თუმცა ის აჟიოტაჟი, რაც ამ ამბავს მოჰყვა, სრული უაზრობა იყო. ისტერიკა, რომელშიც ხელისუფლების წარმომადგენლებიც კი ჩაერთვნენ. ლადო ბედუკაძეს რა შესაძლებლობა აქვს, რომ მისი მისამართით ამხელა გამოხმაურება იყო. გამოდის, რომ ამ ხმაურით რეკლამა გაუკეთეს. ეს ამბავი საკმაოდ წყნარად უნდა დამთავრებულიყო, რომელსაც პარალელურად სპეცსამსახურები მოიკვლევდნენ. შეიძლება აქ უცხოეთის სპეცსამსახურების მხრიდან ტესტირება ხდება. შეიძლება ბედუკაძის გამოჩენა ამ ამპლუაში, რუსეთის თემის ტაბუს მოხსნა იყო. ამ მიმართულებით სპეცსამსახურებმა უნდა იმუშაონ. ისტერიკაში არ უნდა ჩავვარდეთ, ბედუკაძეს ნულოვანი პროცენტი აქვს.

- როგორ შეაფასებთ, ვაშაძის, “გირჩის”, “ახალი მემარჯვენეების” და ბურჭულაძის პარტიის გაერთიანებას?

- თავიდან ამ პარტიების გაერთიანების ვერავითარ მიზანს ვერ ვხედავდი. ყველა ბლოკის გაერთიანებას თავისი ალგორითმი აქვს. ერთი პარტია მაინც უნდა იყოს ისეთი, რომელსაც ელექტორატიული დასაყრდენი აქვს. თუმცა არ აქვს პოლიტიკური ინფრასტრუქტურა და გამოცდილება. როდესაც ვაშაძე, “გირჩი” და ბურჭულაძე შეერთდნენ, ბუნებრივია, მათ შეერთებას აზრი არ ექნებოდა, რომ არა ბურჭულაძის პარტიასთან გაერთიანება. ამ პარტიებს, მართალია, ამომრჩევლი არ ჰყავთ, მაგრამ აქვთ ის პოლიტიკური გამოცდილება, რომელიც ბურჭულაძეს არა აქვს. ამ შემთხვევაში უკვე კლასიკური ბლოკის მოდელი მივიღეთ, რადგანაც პაატა ბურჭულაძეს, გარკვეული ელექტორატული მხადაჭერა აქვს, მაგრამ პოლიტიკური გამოცდილება არ აქვს. შესაბამისად, ეს გაერთიანება ერთმანეთს ყველა მხრივ შეავსებს. ამიტომაც მიმაჩნია, რომ ეს პროცესი კანონზომიერია, ჯობდა ადრე მომხდარიყო, მაგრამ სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს.

„რეზონანსი“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

ინტერვიუ ვიქტორ დოლიძესთან: „ამ ხალხმა სამშობლოს აღქმა დაკარგა“ // „ჩვენს ქვეყანაში პრორუსული ძალები არ უნდა არსებობდეს“

ნინო ქეთელაური

“ეს არის პირდაპირ ანტისახელმწიფოებრივი და არაკონსტიტუციური ქმედება იმ ფონზე, როდესაც რუსეთი დღესაც აგრძელებს ჩვენი ქვეყნის ოკუპაციას. ვფიქრობ, ამგვარი პოლიტიკური ძალა საერთოდ არ უნდა არსებობდეს ქვეყანაში”, – ასე აფასებს პრორუსული პარტიების გააქტიურებას “თავისუფალი დემოკრატების” ერთ-ერთი ლიდერი ვიქტორ დოლიძე. მისი თქმით, ამგვარი პარტიების გააქტიურების მიზეზი წინასაარჩევნო კამპანიაა, თუმცა მათ კონკურენტებად არ განიხილავს.

რაც შეეხება საარჩევნო გარემოს, როგორც ვიქტორ დოლიძე ამბობს, 4 წლის წინანდელთან შედარებით, ბევრად უკეთესი ვითარებაა, თუმცა ნაკლებ ზიზღის ენას და პროგრამებზე მეტ საუბარს ისურვებდა.

ვიქტორ დოლიძე: ახლანდელ წინასაარჩევნო გარემოს, 4 წლის წინანდელ ვითარებას ვერც შევადარებთ. ახლა არავინ დაგვდევს, არ გვემუქრებიან და ოჯახის წევრებს სამსახურიდან არ ითხოვენ იმის გამო, რომ რომელიმე პოლიტიკური პარტიის მიმართ სიმპათიას ავლენენ. უფრო ნაკლებ ზიზღის ენას და პროგრამებზე მეტ საუბარს ვისურვებდი, თუმცა ეს ყველაფერი პოლიტიკური კულტურისა და დროის საქმეა. საერთო ჯამში, მე არ მაქვს იმის საბაბი, რომ მოსალოდნელი არჩვნების შედეგების გაყალბებაზე ან არასამართლიანად ჩატარებაზე მქონდეს ეჭვი. დანარჩენს დრო გვაჩვენებს.

-ებზე, თქვენი პარტიის წევრების ან მომხრეების მიმართ ხომ არ ყოფილა მსგავსი შემთხვევა?

- მე ვფიქრობ, კონკრეტული ფაქტები ყველამ უნდა დადოს. გადაბირება მხოლოდ გადამბირებელზე არ არის დამოკიდებული, ეს უფრო დამოკიდებულია იმაზე, ვინც გადაბირებადია. მთავარია, ძალადობას არ ჰქონდეს ადგილი, განსაკუთრებით უსაფრთხეობის სამსახურების მხრიდან, რაც სააკაშვილის რეჟიმის პირობებში ხდებოდა. მე იმედი მაქვს, რომ ასეთი შემთხვევა ერთეულია და ამას მასშტაბური სახე არ ექნება. ეს უკვე გავიარეთ. ჩვენი პარტია თუ ვინმემ თავისი პირადული და ინდივიდუალური მიზეზით დატოვა, მაჟოროტარობა არ ისურვა ან სიაში ყოფნა და პოლიტიკიდან წავიდა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ვინმე ზეწოლას ახდენს და გადაბირებას ცდილობს.

- წინასაარჩვენო პერიოდში პრორუსული პარტიების გააქტიურება შეიმჩნევა. როგორ ფიქრობთ, რა არის ამის მიზეზი?

- წინასაარჩევნო კამპანიაა ამის წინაპირობა. მე ვფიქრობ, ძალიან საფრთხილო და მგრძნობიარე თემაა. ეს არის პირდაპირ ანტისახელმწიფოებრივი და არაკონსტიტუციური ქმედება, იმ ფონზე, როდესაც რუსეთი დღესაც აგრძელებს ჩვენი ქვეყნის ოკუპაციას. მე ვფიქრობ, ამგვარი პოლიტიკური ძალა საერთოდ არ უნდა არსებობდეს ქვეყანაში. პოლიტიკას რომ თავი დავანებოთ, ადამიანურად მიჩნდება იმის განცდა, რომ სამშობლოს აღქმა დაკარგა ამ ხალხმა.

- ამ პარტიებს რა შანსი აქვთ არჩვენებზე და აღიქვამთ თუ არა კონკურენტად?

- კონკურენტებად არ აღვიქვამ, მათ მინიმალური შანსი აქვთ. იმედია, არჩვნებზეც ამ შედეგს აჩვენებენ, რადგან საქართველოს მოსახლეობის უდიდესმა ნაწილმა ნატოში და ვეროკავშირში ჩვენი სრულფასოვანი წევრობა გადაწყვიტა და არც ერთ სხვა პოლიტიკურ ძალას არ აქვს იმის უფლება, რომ ეს ვექტორი შეცვალოს.

- მათი გააქტიურებით საფრთხე ხომ არ ემუქრება ქვეყნის საგარეო კურსს?

- არავითარ შემთხვევაში. კურსი შენარჩუნებულია, ნაბიჯები გადაგმულია. მაგალითად, მე ველოდები, რომ ჩვენი მოქალაქეები ძალიან მალე ევროკავშირთან უვიზო მიმოსვლას შეძლებენ. ნატოს მიმართ კიდევ უფრო მეტი პროგრესი დაფიქსირდა, თუნდაც ვარშავის სამიტზე და ახლა იმის საფუძველი, რომ ჩვენს საგარეო კუსს საფრთხე დაემუქროს, არ გვაქვს. ლადო ბედუკაძე და სხვა დანარჩენი ე.წ პოლიტიკური ძალები ქვეყანაში იქნებიან, ეს დემოკრატიის ნაწილია.

- ვიზალიბერალიზასთან დაკავშირებით რამე სიახლეები ხომ არ არის, როგორ ფიქრობთ, ამ კუთხით ხელისუფლებამ ყურადღება მოადუნა?

- იქიდან გამომდინარე, რომ აგვისტოა, ისვენებს ბრიუსელიც და სტრასბურგიც. ნამდვილად ვერ ვიტყვი, რომ ამასთან მიმართებით ხელსუფლებამ ყურადღება მოადუნა. ოპოზიციაში თუ ვარ, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ხელისუფლება ყველაფერზე ვაკრიტიკო, მე ეს არ მჩვევია. დანარჩენს ვნახავთ, მოვა სექტემბერი, გაიხსნება სამუშაო სეზონი, მათ შორის საპარლამენტო. როგორც იცით, ვიზალიბერალიზაციის საკითხი შესაბამისმა კომიტეტმა უკვე განიხილა და თანხმობა მისცა, გასავლელი დარჩა რამდენიმე პროცედურა და არჩევნებამდე თუ არა, დარწმუნებული ვარ, რომ ამ წლის ბოლომდე ეს პროცესი დაიწყება.

„ვერსია“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

ლეონიდ ჩერნოვეცკის პოლიტიკური რეინკარნაცია

კიევის ყოფილი მერი ქობულეთის მაჟორიტარობისთვის მიშას დავალებით იბრძოლებს?

ნინო დოლიძე

შეგვიძლია, მშვიდად ამოვისუნთქოთ და ვთქვათ, რომ ბედნიერებამ გვიპოვა! იკითხავთ, ასეთი რა მოხდა, რომ ბედნიერებისგან სულ დავლური უნდა დავუაროთო? რა მოხდა, თქვენი გულისა და, პოლიტიკიდან შარშანდელი თოვლივით გამქრალი გაქართველებული უკრაინელი დაბრუნდა! ალბათ, მიხვდით, ვისზეც ვლაპარაკობ. დიახ, ქალბატონებო და ბატონებო, პოლიტიკური მოძრაობა „ბედნიერი საქართველოსთვის“ დამფუძნებელი ლეონიდ ჩერნოვეცკი, რომელმაც სრულიად საქართველოს თავი იმით დაამახსოვრა, რომ ბოლო დროს სოციალურ ქსელში პაოლო კოელიოსავით „ჩახუჭუჭებულ“ „სიბრძნეებს“ წერდა, ამიერიდან, პოლიტიკურად ისევ აქტიურია.

ყოველ შემთხვევაში, „ვერსიას“ სრულიად კონფიდენციალურად მიაწოდეს ინფორმაცია, რომ კიევის ყოფილი მერი, რომელსაც უკრაინელი სამართალდამცავები, თავის დროზე, თაღლითობას ედავებოდნენ, ქობულეთის რაიონის მაჟორიტარობის კანდიდატად დარეგისტრირდა. არადა, არცთუ დიდი ხნის წინ, მილიონერი თუ მილიარდერი ჩერნოვეცკი დაგვემშვიდობა, პოლიტიკა აღარ მაინტერესებსო და სოციალურ ქსელში აქტივობაც შეწყვიტა. მერე, ვირტუალურ სივრცეში ისევ „გაცოცხლდა“; ახლა კი, როგორც აღვნიშნეთ, რეალურ ქმედებაზე გადავიდა და 8 ოქტომბერს ქობულეთელების გულის მოსაგებად იბრძოლებს. ახლა, ჩვენთვის რომ ვთქვათ, ქართული პოლიტიკიდან ნაადრევად წასული და მოსული იმდენი გვინახავს, რომ უკრაინელი „ფულოსნის“ „ტრაექტორიაზე“ ყურადღების გამახვილება შეიძლება, არც ღირდეს, მაგრამ აქ, როგორც იტყვიან, ძაღლის თავი სხვაგან არის დამარხული. მაშ ასე, ჩერნოვეცკიმ ქართულ პოლიტიკაში ფეხი შემოდგა თუ არა, მაშინვე ატყდა მითქმა-მოთქმა, აი, მიშას სატელიტი გამოჩნდაო. ეს მოსაზრება იმანაც გაამძაფრა, რომ კიევის ყოფილი მერი არაპირდაპირ მიანიშნებდა, ჩემი მიზანი არჩევნების მოგება მთელ საქართველოში კი არა, მხოლოდ აჭარის მასშტაბით არისო. პარალელურად, კულუარებიდან გამოჟონა ინფორმაციამ, რომ სააკაშვილი და, ზოგადად, ნაციონალური მოძრაობა წლევანდელ არჩევნებზე ფსონს სწორედ აჭარაზე დადებდნენ. ამის შემდეგ მოვლენები უცნაურად განვითარდა: ჩერნოვეცკი, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, პოლიტიკიდან ისევე მოულოდნელად გაქრა, როგორც გამოჩნდა. სამაგიეროდ, აჭარაში ლევან ვარშალომიძე ისე მხნედ და ამაყად დაბრუნდა, გეგონება, ნაპოლეონი იყო, გადასახლების ვადა ამოეწურა და იმპერატორის ტიტულის დასაბრუნებლად, ბრძოლის განახლებას აპირებდა. ერთი სიტყვით, ბევრი რომ არ გავაგრძელოთ, ნაცებისა და ჩერნოვეცკის განცხადებები ერთმანეთს გაჭრილი ვაშლივით ჰგავდა. ვარშალომიძის გამოჩენას კი, კიევის ყოფილი მერის პოლიტიკური რეინკარნაცია მოჰყვა. ან რატომ წავიდა პოლიტიკიდან, ან რატომ დაბრუნდა „წვენებში“? ეს კითხვა „ვერსიამ“, ცხადია, ინფორმატორსაც დაუსვა, რომელიც აჭარის პოლიტიკურ რეალობაში თავს ისე გრძნობს, როგორც მიშა _ ოდესაში. „აჭარელი ვარ და ყველაფერი ან თითქმის ყველაფერი, რაც აქ ხდება, ბუნებრივია, ვიცი. ჰოდა, ხალხისგან გაგებული მაქვს, რომ ჩერნოვეცკი, როცა პოლიტიკაში შემოვიდა, კოორდინატორებს სოლიდურ გასამრჯელოს აძლევდა ანუ თითო კოორდინატორის ანაზღაურება, თურმე, 500 ლარი ყოფილა. ხელფასს თავის დროზე არიგებდა, მაგრამ მერე რომ დაუანგარიშებია, მიმხვდარა, რომ ბიუჯეტში „გადახარჯვა“ მოუვიდა და ფულის ასე ხელაღებით ხარჯვას თუ გააგრძელებდა, შეიძლება, გაკოტრებულიყო კიდეც. სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა, პოლიტიკას ჩამოშორებოდა, მაგრამ ახლა ისევ დაბრუნდა და იცით, რატომ? – მთელი აჭარა ლაპარაკობს, ჩერნოვეცკის მიშამ დაურეკა და უთხრა, სასწრაფოდ, პოლიტიკაში ისევ გააქტიურდი, თორემ დედას გიტირებო.

არ ვიცი, კიევის ყოფილ მერზეც აქვთ თუ არა ნაცებს კომპრომატები, მაგრამ ეს კაცი მიშას, ალბათ, ყურებით ჰყავს გამოჭერილი და თავის ჭკუაზე ამიტომაც ათამაშებს“, – აღნიშნა „ვერსიასთან“ საუბრისას ინკოგნიტო წყარომ, რომელსაც ეჭვი არ ეპარება, რომ ჩერნოვეცკიმ ქობულეთის მაჟორიტარობა სწორედ ზეწოლის გამო გადაწყვიტა. ამ ვერსიაში ლოგიკა არის და აი, რატომ: ნაციონალები საარჩევნოდ ფრონტის გახსნას, როგორც ჩანს, დასავლეთ საქართველოში აპირებენ. ეს ჯერ კიდევ კორცხელის ინციდენტის დროს გამოჩნდა. მერე, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ლევან ვარშალომიძე აჭარაში დიდი „ცამპა-ცუმპით“ დაბრუნდა.

ყველაფერ ზემოთქმულის პარალელურად, ცნობილი ხდება, რომ მიხეილ სააკაშვილის მეუღლე ანუ საქართველოს ყოფილი პირველი ლედი, სანდრა რულოვსი ნაციონალების ზუგდიდის მაჟორიტარი იქნება. მოკლედ, ნაციონალური წრედი შეკრულია: მიშა ოდესაში, სანდრა ზუგდიდში, ჩერნოვეცკი ქობულეთში. ისე, რამდენიმე ხნის წინ, სააკაშვილმა ღიად გამოთქვა სურვილი, საარჩევნო კამპანიაში ჩარეულიყო, მაგრამ ვინაიდან უცხო ქვეყნის მოქალაქეა, ამის უფლება არ აქვს. მიუხედავად ამისა, სოციალურ ქსელში, დღე არ გავა, ყოფილი პრეზიდენტის ვიდეორგოლი არ გავრცელდეს, სადაც მიშა ხან კახელებს მიმართავს, ხან _ მეგრელებს, ხან _ გურულებს და ასე შემდეგ. ზოგადად, სოციალური ქსელი უკონტროლო სივრცეა და ვისაც რა უნდა, იმას ,,ატვირთავს”. შესაბამისად, საქართველოს ყოფილ პრეზიდენტსაც ვერავინ მიუთითებს, სოციალურ ქსელში პირადი გვერდი გააუქმოს.

მართალია, სოცქსელით, ძირითადად, არააქტიური ამომრჩეველი სარგებლობს, მაგრამ ნაცების ამბავი ხომ იცით – მიშას ამ ვიდეომიმართვებს წინ და უკან ისე ,,დააპროწიალებენ”, გეგონება, მესიის მოსვლის კადრები იყოს. ჩვენთვის რომ ვთქვათ, სოციალურ ქსელში აქტიურობითაც სააკაშვილი და ჩერნოვეცკი ერთმანეთს ნამდვილად ჰგვანან. აკი, წეღანაც ვთქვი, კიევის ყოფილი მერი დილა-საღამოს ისეთ სიბრძნეებს ,,აცხობდა”, ნიცშე ან რომელიმე სხვა მოაზროვნე ფილოსოფოსი მიმიქარავს.

„ახალი თაობა“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „სუსტი ოპოზიცია ხელისუფლებას აწყობს, მაგრამ არა ქვეყანას“

პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში საქართველოში მიმდინარე პოლიტიკური პროცესების შესახებ საუბრობს. იგი კომენტარს უკეთებს პაატა ბურჭულაძის, ზურაბ ჯაფარიძის, მამუკა კაციტაძისა და გიორგი ვაშაძის პარტიების ალიანსს და ამბობს:

„წვრილ-წვრილ დაქუცმაცებულ ოპოზიციას ისევ თუნდაც ამორფული და დროეწბითი გაერთიანება სჯობია. რაც უფრო ნაკლები იქნება ორკაციანი პარტიები, მით უფრო უკეთესია. მსხვილი და ძლიერი ოპოზიცია ხელისუფლებისათვის უფრო ანგარიშგასაწევი ძალაა, ვიდრე ურეიტინგო და თითოკაციანი პარტიები. ქვეყნის დემოკრატიული საძირკველი და მისი მომავალი სწორედ გაერთიანებული ოპოზიციაა, რომლის შემხედვარე მმართველი ძალა იძულებულია მეტი იფიქროს იმაზე, რომ შეცდომები აღარ დაუშვას. როცა მმართველ პარტიას ძლიერი კრიტიკოსი არ ჰყავს, როცა არ არის ჩასაფრებული ოპოზიცია, ამ დროს ხელისუფლება არ ფიქრობს იმაზე, რომ რაც შეიძლება ნაკლები შეცდომა დაუშვას. მას მიაჩნია, რომ მომავალ არჩევნებში მაინც გაიმარჯვებს.

დღეს „ქართულმა ოცნებამ“ იცის, რომ უალტერნატივოა, რომ ის მაინც გაიმარჯვებს ამ არჩევნებში. მართალია, მოსახლეობის 60%-ს მმართველი პარტია არ მოსწონს, რადგან არ აქვს ჯერ გადაწყვეტილება მიღებული, ვის მისცეს ხმა, მაგრამ ხალხი ვერ „ქართულ ოცნებაზე“ უკეთესს რომ ვერ ხედავს? აქედან გამომდინარე, ამომრჩეველი იძულებულია ისევ „ოცნებას“ მისცეს თავისი ხმა. ამიტომ დიდი ალბათობით, რვა ოქტომბრის არჩევნებში ისევ „ქართული ოცნება“ გაიმარჯვებს.

დღეს მოსახლეობა ოპოზიციით იმედგაცრუებულია. როდესაც ოპოზიცია არაქმედითუნარიანია, მაშინ რატომ იფიქრებს მმართველი პარტია გაძლიერებაზე. ის ხომ მაინც უალოტერნატივოა. ქართული ოცნება“ ძლიერი არ არის, მაგრამ საქმე იმაშია, რომ მისი კონკურენტები არიან სუსტები.

რაც შეეხება პაატა ბურჭულაძეს: შეუძლებელია, რომ იგი მხოლოდ დეპუტატის მანდატს დასჯერდეს. არა მგონია მისი მიზანი პარლამენტში ჯდომა იყოს და ღილაკების დაჭერა.. ასევე არა მგონია, რომ მსოფლიო ბანის ტიტული მხოლოდ დეპუატატის მანდატში გაცვალოს… მაგრამ, ჩემი აზრით, პაატა ბურჭულაძეს პოლიტიკაში დამკვიდრება მაინც გაუჭირდება. პოლიტიკა სრულიად განსხვავებული ხელოვნებაა. ერთს ვიტყვი: პოლიტიკა არ არის არც ხელოვანისა და არც სპორტსმენის საქმე.

„ახალი თაობა“, 19 აგვისტო, 2016 წელი

ინტერვიუ ლადო საღობელაშვილთან: „ქართული ოცნება“ ნიკა რურუას უჭერს მხარს? // „მთაწმინდაზე სალომე ზურაბიშვილს კი არა, რურუას არ დაუყენეს კონკურენტი“

შორენა მარსაგიშვილი

„ახალ თაობას“ „თავისუფალი თაობის“ ლიდერი ლადო სადღობელაშვილი ესაუბრება, რომელმაც ჯერ სალომე ზურაბიშვილს გამოუცხადა მხარდაჭერა მთაწმინდის მაჟორიტარობის კანდიდატად წარდგენის შემდეგ, ახლა კი თავად აპირებს მთაწმინდაზე კენჭისყრას. ამასთან, იგი აცხადებს, რომ ახლაც ზურაბიშვილს უჭერს მხარს და კანდიდატურაც მხოლოდ იმიტომ დააყენა, რომ მას მართლაც დაეხმაროს და არა ისე, როგორც „ქართული ოცნება“ მოიქცა.

„სინამდვილეში სალომე ზურაბიშვილი არაფერ შუაში არ არის და ხელისუფლებამ სულ სხვა მიზეზით თქვა უარი, მთაწმინდაზე დაეყენებინა კანდიდატურა. პირადად მე ეჭვიც კი არ მეპარება იმაში, რომ „ქართული ოცნება“ მხარს ნიკა რურუას უჭერს. აი, ესაა მთავარი მიზეზი იმისა, რომ მთაწმინდაზე კანდიდატურა არ დააყენეს“, – განაცხადა სადღობელაშვილმა. მისი თქმით, „ქართულ ოცნებაში“ „ნაციონალების“ დაწინაურება და მაჟორიტარობის კანდიდატად დასახელება უკვე აღარ რცხვენიათ, მაგრამ ნიკა რურუა სულ სხვა ფენომენია და მისი კანდიდატურის დასახელება უკვე ნამეტანი იქნებოდა და სწორედ ამიტომაც იყრის კენჭს ის „ნაციონალების“ სახელით. სადღობელაშვილის განცხადებით, მოსახლეობას კარგად ახსოვს 90-იანი წლები, ვერის საძმო და ამ საძმოს აქტიური წევრები – ძმები რურუები, რომლების სახელსაც ბევრი უბედურება უკავშირდება.

სადღობელაშვილს არ ესმის, როგორ შეუძლია სალომე ზურაბიშვილს წინააღმდეგობა გაუწიოს ნიკა რურუას, როდესაც 90-იან წლებში საქართველოში არ უცხოვრია და არ იცის მათი ბრძოლის მეთოდების შესახებ არაფერი.

„თავისუფალი თაობის“ ლიდერის განცხადებით, რურუებმა უკვე კარგა ხანია დაიწყეს წინასაარჩევნო კამპანია და ამისთვის საკმაოდ უხეშ ფორმებს იყენებენ. მას არ ესმის, რატომ გადაადგილდებიან ისინი დაბურულმინებიანი პრადოს ჯიპებით. ამასთან აცხადებს, რომ, როგორც ქვეყანაში, ისე მთაწმინდასა და სოლოკაში ტოტალური უმუშევრობაა და ახალგაზრდების დიდი ნაწილი ე.წ. ბირჟებზე დგას. სწორედ ამ ბირჟებზე მიდიან რურუები, არკვევენ, ვინ არის მთავარი და შემდეგ მიდის მისი დამუშავება, მუქარა და ა.შ. სადღობელაშვილი ფიქრობს, რომ ბუნებით ინტელიგენტი სალომე ზურაბიშვილი ამ ყველაფერს ვერ დაუპირისპირდება.

ლადო სადღობელაშვილს აუცილებლად მიაჩნია ნიკა რურუას კულტურის მინისტრობის პერიოდის გამოძიება და გარკვევა, რა უნიკალური ექსპონატები გავიდა ქვეყნიდან და აღარ დაბრუნებულა.

შემდეგ კი ის რურუები „ქართულ ოცნებასთან“ კავშირის შესახებ საუბრობს, – „საეჭვოა ისიც, რომ ხელისუფლებამ მხოლოდ მას შემდეგ თქვა, რომ სალომე ზურაბიშვილს კონკურენტს არ დაუყენებდნენ, რაც გაარკვიეს, რომ ნიკა რურუა მთაწმინდაზე იყრიდა კენჭს. საინტერესო და საეჭვოა ისიც, რომ ნიკა რურუა მოულოდენლად დაბრუნდა „ნაცმოძრაობაში“ და მათი სახელით იყრის კენჭს. არც ის უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ნიკას ძმა არის გიორგი მარგველაშვილის ბავშვობის მეგობარი. სოციალური ქსელით მე გამოვაქყვეყნე ფოტოები, სადაც მარგველაშვილი და ჟორიკა რურუა ერთად არიან გადაღებული. სურათის მიხედვით თუ ვიმსჯელებთ, ბიჭები ზღვაზე არიან და „გულაობენ“. ეს ფოტო წლების წინ არის გადაღებული, მაგრამ მათი მეგობრობა ახლაც გრძელდება“.

კითხვა: ჟორიკა რურუასთან მარგველაშვილი შესაძლოა დღემდე ძმაკაცობს, მაგრამ „ქართულ ოცნებასთან“ მთლად ვერა აქვს კარგად საქმე.

ლადო სადღობელაშვილი: „როგორ გეკადრებათ, „ქართულ ოცნებასთან“ მარგველაშვილი მაშინ იყო დაპირისპირებული, როცა პრემიერი იყო ირაკლი ღარიბაშვილი. ახლა პრეზიდენტმა ძალიან კარგად დაალაგა ურთიერთობა მთავრობასთან. დღეს მარგველაშვილი და კვირიკაშვილი ლამის ერთნაირი ტერმინოლოგიით გველაპარაკებიან. ისე დალაგდნენ, რომ კახა კალაძის ჩაჩოჩებაც კი დაიწყეს. ორივე ერთ ხმაში გმობს კორცხელის ინციდენტს და ყველაფერს აკეთებენ, რომ კალაძე გადაჰყვეს ამ ამბავს. ისე მიდის პროცესები, ალბათ, გადააყოლებენ კიდეც“.

მისი განცხადებით, მთაწმინდაზე კენჭისყრის ერთ-ერთი მიზეზი თამარ კორძაიას კანდიდატურაცაა, ადამიანის, რომელმაც წლების წინ სასამართლოში უჩივლა და მართალია სადღობელაშვილმა მოუგო, მაინც თვლის, რომ მასთან ანგარიშები აქვს გასასწორები.