„რეზონანსი//მთელი კვირა”: გავლენიანი ევროპარლამენტარი საქართვე-ლოში პროევროპულ ძალებს გაერთიანებისკენ მოუწოდებს

“ყოველკვირეული ალია“: ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: რისთვის ჩამოდის სინამდვილეში აშშ-ის სახელმწიფო მდივანი? // რატომ ვერ დაამტკიცებს თავის სიმართლეს ალეკო ელისაშვილი?

“ყოველკვირეული ალია“: ინტერვიუ ირმა ინაშვილთან: „ეს ხელისუფლება არის იმ სიძულვილის ღირსი, რასაც ის ხალხისგან იღებს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერპარტიული ჯგუფის ხუთი შეთავაზება ხელისუფლებას

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიგლა ბარამიძეთან: „ხელისუფლება ვანო მერაბიშვილის მოადგილეს გაურიგდა”

„კვირის პალიტრა“: ჯარიაშენის ჯავრი – რეპორტაჟი მცოცავი ოკუპაციის ზონიდან

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: “დიდია საფრთხე, რომ უცხოურმა სპეცსამსახურებმა ფარული ჩანაწერები პოლიტიკური შანტაჟისთვის გამოიყენონ!”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ სალომე ზურაბიშვილთან: “პრეზიდენტის განცხადება ქვეყნისთვის შეურაცხმყოფელი იყო… მსგავსი რამ დასავლეთში წარმოუდგენელია”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „თვალთვალი და ფარული გადაღება დღესაც გრძელდება“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ ირაკლი სესიაშვილთან: „სხვადასხვა ტიპის თვალთვალი ერთმანეთისგან გაიმიჯნება“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ლადო პაპავას ადგილზე გადავდგებოდი”

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ვან ბაიბურთთან: „ჯავახეთში არეულობა არ იქნება“

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ინტერვიუ ქეთევან ციხელაშვილთან: „აფხაზურ მხარესთან ისტორიულ არტეფაქტებზე საუბარი არ ყოფილა“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ დიმიტრი გოლუბოვთან: „მიხეილ სააკაშვილის მიზანია, უკრაინა პრემიერის თანამდებობიდან გაქურდო”

„რეზონანსი//მთელი კვირა”: ვინ აპირებს იერუსალიმის ჯვრის მონასტრის გამოსყიდვას

————————-

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 21 მარტი, 2016 წელი

გავლენიანი ევროპარლამენტარი საქართველოში პროევროპულ ძალებს გაერთიანებისკენ მოუწოდებს // ევროკავშირი აღიარებს საქართველოს ევროპული გზისადმი ერთგულებას

ზვიად მახარაძე (ბრიუსელი)

გასულ კვირას, ევროპარლამენტში ევროკავშირ-საქართველოს ასოცირების შეთანხმების ყოველწლიური სამოქმედო გეგმის განხილვისას ცალსახად აღინიშნა მიღწეული პროგრესი. მომავლ არჩევნებთან მიმართებაში ევროკავშირი მოელის, რომ მთავრობა უზრუნველყოფს ურთიერთპატივისცემის ინკლუზიურ ატმოსფეროს და წარმოაჩენს პოლიტიკური სისტემის სიმწიფეს.

ევროპარლამენტში გამართულ შეხვედრაზე, ქართული დელეგაციის პრეზენტაციის შემდეგ, რომელიც ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრმა დავით ბაქრაძემ, იუსტიციის მინისტრის მოადგილე ალექსანდრე ბარამიძემ და ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრის მოადგილე გენადი არველაძემ წარადგინეს, თავისი პოზიცია ევროპის საგარეო ქმედებათა სამსახურის, ევროკომისიისა და ევროპარლამენტის წარმომადგენლებმა გამოხატეს.

ევროპის საგარეო ქმედებათა სამსახურის ევროპისა და ცენტრალური აზიის აღმასრულებელმა დირექტორმა თომას მაიერ-ჰართინგმა აღნიშნა, რომ ევროკავშირის სამეზობლო პოლიტიკის გადახედვისას შარშან განსაზღვრული იქნა ახალი გზები აღმოსავლეთ პარტნიორობის ფარგლებში თანამშრომლობის გაღრმავების მიზნით. ახალი პოლიტიკის მთავარ პრინციპს წარმოადგენს დიფერენციაცია, რადგან თითოეული პარტნიორი უნიკალურია თავისთავად.

“საქართველოს შემთხვევაში ჩვენ გვყავს პარტნიორი, რომელიც დიდი ამბიციით ისწრაფვის ევროკავშირთან პოლიტიკური ასოციაციისა და ეკონომიკური ინტეგრაციისაკენ. ნოემბერში, ევროკავშირ-საქართველის ასოცირების საბჭოს მეორე სხდომაზე ჩვენ აღვნიშნეთ სასამართლო რეფორმების იმპლემენტაციაში მიღწეული პროგრესი”, – განაცხადა მაღალი რანგის ჩინოვნიკმა.

მისი აზრით, 2016 წელი კრიტიკული წელია ოქტომბერში დაგეგმილი საპარლამეტო არჩევნებით და მნიშვნელოვანია, რომ საქართველოს მთავრობამ უზრუნველყოს ურთიერთპატივისცემის ინკლუზიური ატმოსფერო, რათა შესაძლებელი იყოს სამართლიანი არჩევნების ჩატარება.

თომას მაიერ-ჰართინგმა აღნიშნა, რომ საქართველომ წარმატებით განახორციელა რეფორმები და ამან გამოიღო შედეგი გასული წლის დეკემბერში ვიზა ლიბერალიზაციის შესახებ ევროკომისიის რეკომენდაციის სახით. ამ საკითხის გადაწყვეტა ახლა უკვე ევროკავშირის წევრი ქვეყნებისა და ევროპარლამენტის ხელშია.

თომას მაიერ-ჰართინგის აზრით, საკონსტიტუციო სასამართლო კანონის უზენაესობისა და სასამართლო თავისუფლების მნიშვნელოვანი კომპონენტია. მის წევრებზე ნებისმიერი ზეწოლა მიუღებელია და ზეწოლის ინციდენტები მოითხოვს გამოძიებას.

“მინდა დაგარწმუნოთ, რომ ევროკავშირი გულისყურით დააკვირდება ცნობილი პოლიტიკური ფიგურების წინააღმდეგ მიმდინარე სასამართლო საქმეებს და მოუწოდებს მთავრობას, პატივი სცეს კანონის უზენაესობის ფუნდამენტურ პრინციპებსა და სასამართლოს დამოუკიდებლობას, რათა გამოირიცხოს მართლმსაჯულების პოლიტიზების რაიმე შეგრძნებაც კი.

“ჩემს მიზანს არ წარმოადგენს რაიმე კონკრეტული საქმის განხილვა, მაგრამ ზოგადად კანონის უზენაესობა და სასამართლოს დამოუკიდებლობა პრაქტიკაში უნდა იქნეს გამოყენებული.

“ჩვენს სინანულს იწვევს საიდუმლოდ ჩაწერილი ვიდეოების გავრცელება. პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობა ასევე წარმოადგენს ასოცირების ხელშეკრულების შემადგენელ ნაწილს და მივესალმებით ქართული საზოგადოების ცალსახა აღშფოთებას,” – პირდაპირ განაცხადა ევროპისა და ცენტრალური აზიის აღმასრულებელმა დირექტორმა.

“ევრონესტის” საპარლამენტო ასამბლეის თანაპრეზიდენტმა ჰეიდი ჰაუტალამ ასევე ყურადღება გაამახვილა საპარლამენტო არჩევნებზე.

“ახლა საქართველო იმყოფება წინასაარჩევნო პერიოდში და ის, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები, დაგვანახებს საქართველოს პოლიტიკური სისტემის სიმწიფეს. უკიდურესად პოლიტიზებულმა, პოლარიზებულმა გარემომ არ უნდა გაანადგუროს საქართველოს ევროპული პერსპექტივა. იმედი მაქვს, რომ ეს იქნება მეორე არჩევნები, რომელიც შეიძლება განხილული იქნეს, როგორც თავისუფალი და სამართლიანი. წინსვლისათვის სხვა გზა უბრალოდ არ არსებობს,” – აღნიშნა ფრაქცია “მწვანეები და ევროპის თავისუფალი ალიანსის” ვიცე-პრეზიდენტმა

ჰეიდი ჰაუტალას აზრით, დიდი მნიშვნელობა ექნება იმასაც, შეძლებენ თუ არა საქართველოში არსებული პროევროპული ძალები გაერთიანებას.

“ევრონესტის” გადმოსახედიდან, მინდა ხაზი გავუსვა რომ ჩვენ დიდ მნიშვნელობას ვანიჭებთ ყველა პროევროპული ძალის ერთობლივ ბრძოლას ასოცირების პროცესში. ამასთანავე, ოპოზიცია აუცილებლად უნდა იქნეს ჩართული მნიშვნელოვანი რეფორმების გატარებაში”, – განაცხადა ევროპარლამენტარმა.

მისივე აზრით, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ აღმოფხვრილი იქნეს დარჩენილი ინტერესთა კონფლიქტები საზოგადოებაში, რათა გაძლიერდეს დემოკრატიული ინსტიტუტები და პოლიტიკურ პარტიათა დამოუკიდებლობა.

“ჩვენ მოვისმინეთ დეტალური ანგარიში სასამართლო სისტემაში გატარებული რეფორმების შესახებ და მინდა მჯეროდეს რომ მიღწეულია მყარი პროგრესი”, – განაცხადა ჰეიდი ჰაუტალამ.

ევროპარლამენტის საერთაშორისო ვაჭრობის კომიტეტის სამხრეთ კავკასიის მონიტორინგის ჯგუფის თავმჯდომარე ჰანუ ტაკულამ აღნიშნა, რომ 2015 წლის სექტემბერში ღრმა და ყოვლისმომცველი თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმების ამოქმედებიდან უკვე წელიწადნახევარია გასული და შედეგად გვაქვს ევროკავშირსა და საქართველოს შორის როგორც ექსპორტის, ასევე იმპორტის ზრდა.

“ჩვენ ვაღიარებთ ქართული მხარის მტკიცე ერთგულებასა და მის მიერ გაწეულ ძალისხმევას კანონმდებლობის ჰარმონიზაციის საქმეში შეთანხმების მოთხოვნათა შესაბამისად, განსაკუთრებით შეზღუდული ფინანსური სახსრებისა და ადმინისტრაციული შესაძლებლობების პირობებში,” – განაცხადა პარლამენტარმა.

მისი აზრით, ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი საკითხი, რომელიც უფრო სწრაფ გადაჭრას მოითხოვს, არის საკვების უვნებლობა, სანიტარია და ფიტოსანიტარია, რასაც მეტი ყურადღება უნდა მიექცეს, რადგანაც ეს ხელს უშლის შეთანხმებიდან გამომდინარე ექსპორტის გაზრდის შესაძლებლობებს.

“შესასრულებელი მოთხოვნები ერთნაირია ევროკავშირის ყველა სავაჭრო პარტნიორის მიმართ, რათა გარანტირებული იყოს მომხმარებელთა უსაფრთხოება,” – ხაზი გაუსვა მონიტორინგის ჯგუფის თავმჯდომარემ.

“თავისუფალი ვაჭრობის შეთანხმება ეხმარება ორივე მხარეს ეკონომიკური ზრდის მაჩვენებლების ამაღლებაში და განსაკუთრებით ახალ შესაძლებლობებს უქმნის მცირე და საშუალო ბიზნესს, რომელთათვის განსაკუთრებით ძნელია სავაჭრო ბარიერების გადალახვა.

“მინდა აღვნიშნო, რომ საქართველო საჭირო საკანონმდებლო რეფორმების გზაზეა. განსაკუთრებით აღნიშვნის ღირსია საქართველის ინოვაციური ელექტრონული შესყიდვების სისტემა.

“ევროკავშირი მხარში უდგას და კვლავაც გაუწევს საქართველოს ფინანსურ დახმარებას და სწორედ ამ მიზანს ემსახურება ახლახან ხელმოწერილი შეთანხმება ტექნიკური თანამშრომლობის ინსტრუმენტის ფარგლებში, რომელიც ითვალისწინებს 14 მილიონი ევროს გამოყოფას 2020 წლამდე,” – განაცხადა შეხვედრაზე ევროპარლამენტარმა ჰანუ ტაკულამ.

ევროპული კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელმა, აღმოსავლეთ პარტნიორობის სამოქალაქო საზოგადოების ფორუმის საქართველოს ეროვნული პლატფორმის თავმჯდომარე კახა გოგოლაშვილმა შეხვედრის შემდეგ ცალსახად აღნიშნა, რომ ევროკავშირის მხრიდან გამოთქმული იყო კმაყოფილება იმის გამო, რომ ევროკავშირსა და საქართველოს შორის შეთანხმების იმპლემენტაცია ხორციელდება, თანამშრომლობა არის, ამასთან, არა მარტო ხელისუფლებას, არამედ სამოქალაქო საზოგადოებას შორის და ამ კონტექსტში შეფასება დადებითია.

“მაგრამ ხაზგასმული იყო ის მიმართულებები, სადაც არის სირთულეები, მაგალითად ეს ეხება სასამართლო რეფორმას, რომელიც ჯერ არ მიმდინარეობს ისეთი ტემპით, როგორც საჭიროა და იმედი გამოთქვეს, რომ ამ პროცესში დაშვებული შეცდომები იქნება გამოსწორებული.

ასევე ხაზი გაუსვეს სახელმწიფოს მხრიდან პირადი ცხოვრების ხელშეუხებლობის დაცვის აუცილებლობას,” – აღნიშნა ევროპული კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელმა.

ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრმა დავით ბაქრაძემ ხაზი გაუსვა, რომ საქართველო ამ პროცესს განიხილავს, როგორც აუცილებელს საქართველოს სათანადო პროგრესის მისაღწევად.

“წარმოუდგენელია, რომ ასეთი მოცულობის სამუშაოს მარტო გავუძღვეთ, ძალიან გამოცდილი რჩევის და ასევე ქვეყნის შიგნით სამოქალაქო საზოგადოების ჩართულობის გარეშე. ამას ემსახურება ის განხილვები სამოქალაქო საზოგადოების ჩართულობით, რომელიც საქართველოში იმართება. ამას ემსახურება მონიტორინგი.

“ჩვენთვის მნიშვნელოვანია, რომ ევროპული მხარე ინფორმირებული იყოს იმ პროცესის შესახებ, რასაც გავივლით და, მეორე მხრივ, მივიღოთ რეკომენდაციები, რათა ყოველწლიური სამოქმედო გეგმის შესრულების ხარისხი იყოს სულ უფრო მაღალი.

“ჩვენ მოვისმინეთ იმ მიმართულებების შესახებ, რომელზეც ევროპული მხარე საჭიროდ თვლის, რომ საქართველოს მთავრობამ მეტი ყურადღება მიაქციოს. ჩვენთვის მნიშვნელოვანია ყველა ეს რეკომენდაცია,” – განუცხადა “მთელ კვირას” სახელმწიფო მინისტრმა.

“ჩვენთვის თავისთავად პროცესია ძალიან მნიშვნელოვანი. ჩვენი საზოგადოება უფრო ევროპული ხდება სწორედ იმ რეფორმებით და იმ კარგი პრაქტიკის დანერგვით, რომელსაც ყოველდღიურად ვახორციელებთ. ამ პროცესში ჩვენ გვერდით დგას ევროკავშირი, როგორც ფინანსურად, როგორც ტექნიკური დახმარებით, ასევე ასეთი რეკომენდაციებით.

“საქართველო იყო პირველი აღმოსავლეთ პარტნიორობის ქვეყნებიდან, რომელმაც ჩართო სამოქალაქო საზოგადოების საქართველოს პლატფორმა ამ პროცესში. უფრო მეტიც, პლატფორმის გარდა, რომელსაც პირდაპირ ევალება მონიტორინგი და ჩართულობა, ჩვენ სხვა ჯგუფებთანაც ვთანამშრომლობთ, არასამთავრობო სექტორის სხვა წარმომადგენლებთანაც.

“ჩვენ ყოველწლიურად ვხვეწთ ჩვენი თანამშრომლობის ხარისხს. არასამთავრო სექტორის ჩართულობა არის ძალიან მნიშვნელოვანი და ამ კუთხით მივესალმები იმ პროგრესს, რომელიც ფორუმს გააჩნია ასოცირების პლატფორმის ჩამოყალიბების გზაზე და მოუთმენლად ველით როდის დასრულდება ჩამოყალიბება და უფრო აქტიურად ჩაერთვება ასოცირების შეთანხმების მონიტორინგის პროცესში,” – აღნიშნა სახელმწიფო მინისტრმა.

პარლამენტის საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტის თავმჯდომარე თედო ჯაფარიძემ “მთელ კვირასთან” საუბრისას აღნიშნა, რომ ევროკავშირის წარმომადგენლებმა, ექსპერტებმა ერთხმად აღნიშნეს და დაადასტურეს ის პროგრესი, რომელსაც ჩვენმა ქვეყანამ მიაღწია.

“ეს არ დაწყებულა გუშინ ან გუშინწინ, ეს ხანგრძლივი პროცესია, რომელშიც მონაწილეობდნენ მთავრობები, არა მარტო დღევანდელი. მაგრად ახლა მთავრობას განსაკუთრებული პასუხისმგებლობა აკისრია, სწორედ მან უნდა განახორციელოს ეს მეტად კომპლექსური რეფორმების პროგრამა.

“დღეს შეხვედრაზე ერთხმად დაადასტურეს, რომ საქართველო მიიწევს წინ, ასრულებს დასახულ გეგმას. საქართველოს დახასიათებისას გამოყენებული იყო სიტყვა “ერთგულება”. მოგეხსენებათ, ერთია გქონდეს სურვილი გახდე ევროკავშირის წევრი და იყო რომელიმე ქვეყანა, მაგალითად ჩეხეთი, რომელიც შუაგულ ევროპაშია და სულ სხვა გეოგრაფია აქვს და მეორე – იყო ისეთი ქვეყანა, როგორიც საქართველოა, რომელიც სულ სხვა სამეზობლოშია და ამის გამო შეიძლება საქართველოს დასჯის სურვილი გაუჩნდეს ერთ-ერთ ჩვენს მეზობელს. აქედან გამომდინარე ეს ერთგულება, რომელიც აქვს ჩვენს ქვეყანას, თაობებს, მოქალაქეებს, რაც მთავარია საზოგადოებას, ასევე მთავრობას, პარლამენტს გააჩნია ეს დასაფასებელია და ამის შესახებ ცალსახად ითქვა კიდეც,” – განაცხადა პარლამენტარმა.

საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტის თავმჯდომარის აზრით, საერთოდ, ევროკავშირთან ურთიერთობის პაკეტი არ ეხება მხოლოდ პარლამენტს, მთავრობას.

მნიშვნელოვანია, რომ რაც შეიძლება აქტიური იყოს საზოგადოების ჩართულობა, რადგან მთელი პროექტების შესრულების ტვირთი, სიმძიმე გადავა რიგით მოქალაქეებზე, მათ უფრო მეტი ინფორმაცია უნდა ჰქონდეთ, რადგან მათი ყოფა, ყოველდღიური ცხოვრება უნდა შეიცვალოს უკეთესობისკენ.

“ყოველკვირეული ალია“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვალერი გელბახიანთან: რისთვის ჩამოდის სინამდვილეში აშშ-ის სახელმწიფო მდივანი? // რატომ ვერ დაამტკიცებს თავის სიმართლეს ალეკო ელისაშვილი?

ნინო სამხარაძე

პოლიტიკოსების ე.წ. პორნოსკანდალი აქტუალობას არ კარგავს. ვრცელდება ინფორმაცია, რომ უცხოურმა საიტებმა ქართველ მაღალჩინოსანთა პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გაყიდვა დაიწყეს, ამ კადრების ფასი, საშუალოდ, 8000 დოლარია, რა თქმა უნდა, ეს ყველასთვის ხელმისაწვდომი არ არის. ამ ინფორმაციას ერთ-ერთი ინტერნეტპორტალი ავრცელებს, შინაგან საქმეთა სამინისტრო და პროკურატურა კი ამ ინფორმაციას არ უარყოფს. ყველაზე მთავარი კითხვა ძალაშია, თუ ვის ინტერესებში შედიოდა მორალური ტერორი და ამ კადრების ტირაჟირება. „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრები ჯერჯერობით პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას არ იღებენ იმ ყველაფერზე, რამაც დღეს ეს ვანდალური შედეგი დააყენა, როცა მორალურად ადამიანებს ანადგურებენ. მაგალითად, გიგა ბოკერია აცხადებს, – თუ ჩვენ დროს ამ კადრების გადაღება ხდებოდა, ეს კადრები არ გამოგვიქვეყნებიაო. არაერთხელ მოგვისმენია გიორგი ვაშაძის კომენტარი, რომ ხელისუფლება არის დამნაშავე, რათა მან ვერ მოახერხა იმ დამნაშავე პირების დასჯა, ვინც ამ მანიაკურ და ყოვლად დაუშვებელ სიბინძურეს ეწეოდა. გამაოგნებელი ვითარებაა შექმნილი, „ნაციონალური მოძრაობა“ მომხდარზე პასუხისმგებლობას არ იღებს და ხელისუფლება, რომლის პირობებშიც ეს ხდება, უძლურია, საბოლოოდ შეაჩეროს მორალური ტერორი ქვეყანაში.

იურისტი ვალერი გელბახიანი „ალიას“ კითხვებს პასუხობს:

- თქვენი აზრით, ვინ არის დაინტერესებული, რომ გაავრცელოს პოლიტიკური ფიგურების, გნებავთ, ჟურნალისტების ან საზოგადო მოღვაწეების პირადი ცხოვრების სკანდალური ფირები, ვის წისქვილზე ასხამს ეს წყალს?

- ეჭვის საფუძველი არსებობს ორივე მხარის მიმართ, „ნაციონალურმა მოძრაობამ“ სპეცსამსახურების მეშვეობით ჩაწერა პოლიტიკური ოპონენტებისა და საზოგადო მოღვაწეების პირადი ცხოვრების ამსახველი ვიდეოფირები იმ მიზნით, რომ ეს ყოფილიყო კომპრომატი და ამ კომპრომატს ჰქონოდა თავისი დანიშნულება. კომპრომატი არ უნდა გამოქვეყნებულიყო და არც გამოქვეყნებულა, რადგან მათ ეს ხალხი სჭირდებოდათ მეკავშირეებად, ინფორმატორებად, ეს კომპრომატები შანტაჟისა და მუქარის საუკეთესო საშუალება იყო. ამიტომ, როცა კომპრომატები გროვდება, მისი დანიშნულება გასაჯაროება არ არის. როდესაც ამოწურა ამა თუ იმ პიროვნებამ ინფორმატორის ფუნქცია, შემდეგ მას, მუქარის სახით, აუსრულებენ და გამოუქვეყნებენ. თუ „ნაციონალური მოძრაობა“ არის ავტორი ამ კომპრომატების გამოქვეყნებისა, მაშინ მათ უნდა ჰქონდეთ მიზანი, რომ ისადამიანები, ვისზეც არის კომპრომატი, ჩამოშორდნენ პოლიტიკას და მოხდეს მათი დისკრედიტაცია. მოდით, ვთქვათ, ვინ არიან ადამიანები, ვისზეც კომპრომატები ვრცელდება.

ერთ-ერთი მათგანი გახლდათ ყოფილი მინისტრი, ხოლო მეორე -საპარლამენტო, ან პოლიტიკური ჯგუფის წარმომადგენელი. თუკი ამ უკანასკნელზე კომპრომატის გამოქვეყნების მიზანი არის ის, რომ ჩამოსცილდეს პოლიტიკას, მიზანი მიღწეულია და ეს ადამიანი ვეღარ მოხვდება „ქართული ოცნების“ სიით პარლამენტში. აი, ახლა უკვე მიჩნდება კითხვის ნიშანი… რაშიღა იყო „ნაციონალური მოძრაობის“ ინტერესი, როდესაც ამ კომპრომატების გამოქვეყნება დაიწყო. იყო ეს ანგარიშსწორება?.. პოლიტიკურად კომპრომატები ანგარიშსწორებაზე არ არის აგებული, ის ორიენტირებულია შედეგზე. ამიტომ ცოტა ნაკლები საფუძველია, პირდაპირ ვიფიქრო, რომ ეს არის „ნაციონალური მოძრაობის“ გაკეთებული. თუმცა, არაფერს გამოვრიცხავ. ერთი ფაქტია, შედეგი იმისა, რაც ჰქონდა ამ კომპრომატების გამოქვეყნებას, არ მიდის „ნაციონალური მოძრაობის“ ინტერესებთან. ახლა განვიხილოთ, „ქართული ოცნებიდან“ აწყობთ თუ არა იმ ადამიანების პოლიტიკიდან ჩამოცილება, ვინც დღეს პოლიტიკაშია. ბუნებრივია, ეს ინტერესი უფრო „ქართულ ოცნებაშია“, რადგან იქ იწყება წინასაარჩევნოდ ძალიან მაღალი კონკურენცია. საპარლამენტო სიაში მოსახვედრად არის ძალიან დიდი დაპირისპირება. 2012 წლის შედეგებს „ქართული ოცნება» ვერ დადებს, საპარლამენტო სიაზე უკვე გამოთქმულია აზრი, მათ შორის ბიძინა ივანიშვილისგან, რომ სია 80%-ით გადახალისდება და გარანტირებულად გამსვლელი იქნება 25 კაცი „ქართული ოცნების“ სიიდან.

ბუნებრივია, კოალიციაში შემავალი თითოეული პარტიის სია შევიწროვდება, შემჭიდროვდება, აქედან გამომდინარე დაიწყო კომპრომატების ომი, ჩვენ ვნახეთ, მუქარის ტექსტში იყო, რომ 31 მარტის შემდეგ გამოქვეყნდება კონკრეტულ პირთა პირადი ცხოვრების ამსახველი ფირები, თუკი ისინი არ გადადგებიან დაკავებული თანამდებობიდან.

ამ ჩამონათვალში გაჟღერებული იყო თავდაცვის მინისტრის თინა ხიდაშელის გვარი და სახელი. მოდით, ვთქვათ, ვის აწყობს თინა ხიდაშელის ჩამოშორება. აწყობს იმას, ვინც კოალიციაში კონკურენციაშია „რესპუბლიკურ პარტიასთან“. ამიტომ შექმნილი ვითარება იძლევა იმის ვარაუდს, რომ კომპრომატების ომი წამოსულია „ქართული ოცნების“ წიაღიდან. მით უმეტეს, გაიხსენეთ ორი წლის წინანდელი სკანდალი, როცა ფარესიშვილზე გამოქვეყნდა პირადი ცხოვრების ამსახველი ფირები. ის გამოაქვეყნა ხელისუფლების ყოფილმა მაღალჩინოსანმა. მართალია, ხვედელიძე ხელისუფლებიდან ჩამოიშორეს, მაგრამ ფაქტი იყო, რომ ამ კადრების გამოქვეყნება ხელისუფლებაში შემავალ კონკრეტულ ჯგუფს აწყობდა. დღეს კი ეჭვი მაქვს, რომ ამ კომპრომატებით ჩამოიცილებენ „ქართული ოცნების“ არასასურველ ფიგურანტებს. პირველი კომპრომატი გამოქვეყნდა ყოფილ მაღალჩინოსანზე, ეს იყო მუქარა სხვების მისამართით, მე ვფიქრობ, კიდევ გამოქვეყნდება.

მართალია, გამოძიება გრძელდება, მაგრამ ჯერჯერობით კონკრეტულ კვალზე არ გასულან. მე გამოძიების მიმართ პრეტენზია არ მაქვს, პირიქით, მათ საკმაოდ აქტიურად დაიწყეს მუშაობა, ეს სხვებისთვის გაკვეთილი იქნება, მაგრამ თუ ფარული ტექნოლოგიებით მოხდება კადრების გავრცელება, ძალიან გართულდება დამნაშავეების გამოვლენა. თუ დავაკვირდებით, ვისი მისამართით ისმის მუქარა, ეს არის ერთი კონკრეტული პოლიტიკური ჯგუფის მიმართ გამიზნული, ეს არის კოალიცია „ქართული ოცნება“, ტექნოლოგიურად სწორად არის ნაფიქრი.

- ქართული მხარე ითხოვს, „ეფბიაი“ ჩაერიოს გამოძიებაში. ამხელა აჟიოტაჟი ატყდა და ის, ვინც ამ ბოროტებაზე მიდის, გაბედავს კი, გააგრძელოს კადრების გავრცელება?

- რატომ ვერ გაბედავენ, რა შეუშლით ხელს? ჩვენ ვნახეთ, საზოგადოების რა მწვავე რეაქცია მოჰყვა პირველ კადრებს, რომელიც ნამდვილად შოკისმომგვრელი იყო, მაგრამ რამდენიმე დღეში მათ კვლავ გაბედეს და გამოაქვეყნეს პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრები, ახლა უკვე მუქარის ტექსტით. რა თქმა უნდა, დაუშვებელია პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების საჯარო გამოქვეყნება, ეს არის დასჯადი და კონსტიტუციიდან მოყოლებული სისხლის სამართლის საქმით დამთავრებული, კრძალავს ასეთ მოქმედებას. ამიტომ სახელმწიფოს ფუნქციაა, დამნაშავე გამოავლინოს და დასაჯოს ამ საშინელების ჩამდენი, მაგრამ ამას აქვს მეორე მხარე, 11 ათასი ფაილი არსებობდა პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების,გამოცხადდა, რომ ეს კადრები განადგურდა. როგორც ჩანს, მისი ასლები არ განადგურებულა. ბაბუაჩემისა და ბებიაჩემის საფლავის ქექვას რომ არ დაიწყებდნენ, ფაქტია. იმ 11 ათას ფაილში ძირითადი ნაწილი მოდის მოქმედ პოლიტიკოსებზე, რომელთა პირადი ცხოვრებაც არის ჩაწერილი, ასევე, იმ ჟურნალისტების, რომლებიც ხელს უშლიდნენ მაშინდელ ხელისუფლებას. ის, რომ ყველა ხელისუფლება დაინტერესებულია, ჰქონდეს კომპრომატები ოპონენტებზე და მოქმედ პოლიტიკოსებზე, ეს საკითხი საკამათო არ არის და სპეცსამსახურებისთვის ეს აბსოლუტურად მისაღები თემაა. მოდით, ახლა ვივარაუდოთ, რომელიმე დაინტერესებული ქვეყნის სპეცსამსახურებს აქვთ ეს კადრები, გავიდა კავშირზე თანამდებობის პირთან, რომელზეც არის კომპრომატები და მას მოსთხოვა საიდუმლო სახელმწიფო ინფორმაცია.

როგორ გგონიათ, თანამდებობის პირი ამ ინფორმაციას დაუმალავს და ასეთ ჩინოვნიკს უცხოეთის სპეცსამსახურები არ გამოიყენებენ?!. აქედან გამომდინარე, ისმება კითხვა, კადრების გამოქვეყნება დაუშვებელია, მაგრამ რატომ არ არის დასაშვები იმ პირთა სიის გამოქვეყნება, ვისაც სახელმწიფოში უმაღლესი თანამდებობა უკავია და მათზე არსებობს კომპრომატები. მე ვთვლი, რომ უნდა მოხდეს ლუსტრირება, ვისზეც არსებობს ეს კადრები. ნამდვილად არ მაინტერესებს კადრების შინაარსი, ვინ კარტს თამაშობს, ვინ დომინოს და ვინ სექსითაა დაკავებული და ვინ ნარკოტიკს იკეთებს, მაგრამ დიახაც, საზოგადოებას აინტერესებს სია, ვისზეც არსებობს კომპრომატი, რომ სახელმწიფოს ჰქონდეს კონკრეტული თანამდებობის პირის მიმართ ნდობა და მათი დაშვება ისეთ საიდუმლო ინფორმაციებთან, რომელსაც ის ფლობს. ამიტომ, ასეთი კომპრომეტირებული ადამიანები არ შეიძლება იყვნენ თანამდებობებზე. უნდა ჩატარდეს დახურული სხდომა, სადაც გაიხსნება ფაილები და მერე გადაწყდება, ენდობა თუ არა სახელმწიფო შემდგომში ამ ადამიანს. ის, რომ ჩვენ მივედით კატასტროფულ მდგომარეობამდე, როცა 11 ათასი კომპრომატია, ეს არ გახლავთ პატარა ციფრი, მე ვთვლი, რომ აუცილებელია ლუსტრირება, გამოვლინდეს, ვინ თანამშრომლობს უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურებთან და ეს კომპრომატები პირდაპირი იარაღია ადამიანების „დასავერბოვკებლად“. სანამ არ დასახელებულან ის ადამიანები, ვისზეც არსებობს კომპრომატები, დამიჯერეთ, მანამდე ამ ქვეყანას საფრთხე ექნება და ყველა თანამდებობის პირი იქნება გაყიდული. დიახაც, ნომერ პირველი ამოცანაა, მოხდეს ლუსტრაცია და აღარ დაიკავონ იმ პირებმა თანამდებობები, ვისზეც არსებობს კომპრომატები.

- „რუსთავი 2“-ის გენერალური დირექტორი ნიკა გვარამია აცხადებს, მე რომ მცოდნოდა, ადამიანების პირადი ცხოვრების ამსახველ კადრებს იღებდა „ნაციონალური მოძრაობა“, ჩემი ფეხი იმ ხელისუფლებაში არ იქნებოდაო. ყოფილმა პროკურორმა დაარღვია თუ არა თქვენი პირადი სივრცე, როცა გამოქვეყნდა კოდუასთან თქვენი საუბარი და ასევე, ბადრი პატარკაციშვილისა და კოდუას საუბრები, რასაც შემდგომ პატარკაციშვილის გარდაცვალება მოჰყვა?

- მიხეილ სააკაშვილის ხელისუფლებამ კანონში შეიტანა ცვლილება, რომ იურიდიულმა პირმა პასუხი უნდა აგოს, რაც მანამდე არ იყო. ვინაიდან „ნაცმოძრაობას“ უნდა წაეყენოს ბრალდება, როგორც იურიდიულ პირს, კონკრეტული დანაშაულების გამო. ეს რომ ხელისუფლებას თავის დროზე გაეკეთებინა, გაეთვალისწინებინა ზვიად გამსახურდიას პრეცედენტი, როცა მან მანდატი შეუწყვიტა კომუნისტური პარტიის წევრებს, დამიჯერეთ, არც ხმას ამოიღებდა ვინმე და არც აქამდე მივიდოდა საქმე. როცა მეკითხებით, დაირღვა თუ არა ჩემი პირადი სივრცე, როცა ინტერნეტსივრცეში აიტვირთა და ტელევიზიით გამოქვეყნდა ფარული ჩანაწერი, რა თქმა უნდა, დაირღვა. ჯერ ერთი, ეს იყო 8-საათიანი საუბრის მონტაჟი და დაიყვანეს 12 წუთამდე. ეს კანონით აკრძალული იყო და არ შეიძლებოდა. გაავრცელეს პირადი საუბრები და რაც ყველაზე მთავარია, მათ სანქცია არ ჰქონდათ სასამართლოსი ამ საუბრების ჩაწერასა და დამუშავებაზე.

ბადრი პატარკაციშვილთან ფარული მოსმენა და ჩაწერა რომ განხორციელებულიყო, საჭირო იყო ინგლისის სასამართლოს ნებართვა. წარმოადგინონ, სად არის ინგლისის სასამართლოს ნებართვა. როცა კანონი ირღვევა, იქ სახელმწიფო მიდგომა აღარ არსებობს და მისი გამართლება არანაირად არ შეიძლება.

- „პატრიოტთა ალიანსის“ ლიდერმა ირმა ინაშვილმა დააანონსა, რომ არსებობს წამების ამსახველი „ნაციონალური“ რეჟიმის დროს გადაღებული კადრები, სადაც ადამიანების სიკვდილია აღბეჭდილი. თუკი ასეთი კადრები გამოქვეყნდება, სადამდე მივალთ და როგორი არჩევნები ელოდება საქართველოს?..

- ამ ტემპით შეიძლება დაუკრეფავში გადავიდეთ და არჩევნების ნაცვლად სამოქალაქო დაპირისპირება მივიღოთ. ყველაფერს სჭირდება სახელმწიფოებრივად მიდგომა და ანალიზის გაკეთება. თუ ასეთი კადრები არსებობს, რატომ არ არის არავინ დასჯილი? ყველაფერს აქვს იურიდიული ფორმა. თუ ადამიანი ვერ დაუმტკიცებს დანაშაულს, შეიძლება იქით შეუბრუნოს. ამის მაგალითს ვხედავთ, როცა ალეკო ელისაშვილმა ბრალი დასდო ეკა ბესელიას და მანანა კობახიძეს, პროკურატურამ ეს ადამიანები გაამართლა. იურიდიული პროცედურა სხვა რამეს ფიქრობს, ერთია საჯარო განცხადებები, მეორეა დამტკიცება.

- თქვენი აზრით, რა ელოდება ალეკო ელისაშვილს, რომელმაც უმძიმეს დანაშაულში დასდო ბრალი კობახიძეს და ბესელიას ე.წ. კოკაინის და პოლიტპატიმრების საქმეზე. ფაქტობრივად, კორუფციაში ამხილა დეპუტატები, თუმცა პროკურატურამ დანაშაულის ნიშნები ვერ აღმოაჩინა. რა ელოდება ალეკო ელისაშვილს, რომელსაც ეკა ბესელია ცილისწამებისთვის უჩივის?

- ალეკო ელისაშვილის გულწრფელობაში ეჭვი არ მეპარება, ვთქვათ, მე ვარ პროკურორი და დაინტერესებული ვარ ამ ფაქტის გამოძიებით, გავხსენი ფაილები, სადაც მიუთითებს ელისაშვილი და არ აღმოჩნდა მსგავსი რამ, რაზეც საუბრობდა. დავკითხე ხალხი და დანაშაული არ დამიდასტურდა. რა ვქნა ასეთ შემთხვევაში?!. მტკიცებულება ობიექტურად არ შეგროვდა, რადგანაც მე თვითონ ვიყავი პროკურორი, სხვებზე მეტი მესმის, პროკურატურა ამაზე მეტს ვეღარაფერს გააკეთებდა. ამიტომ იყო, ამ საქმის დასაწყისში ვთქვი, კარგია რომ ადამიანი გულწრფელად გამოვიდა და საჯარო განცხადება გააკეთა, მივესალმები ალეკო ელისაშვილს, მაგრამ იქვე ვთქვი, ბრალს დამტკიცება სჭირდება, რაც ძალიან გაუჭირდებოდა ბატონ ელისაშვილს. მაშინ მე ბევრმა მითხრა, რომ გავაკეთე არაპოპულარული განცხადება, რითაც დავიცავი ბესელია და კობახიძე. არც ბესელიას და არც კობახიძის მიმართ არ გამაჩნია მორალური უფლება, ასევე პოლიტიკური უფლება, რომ დავიცვა, მაგრამ სამართალს სხვა კრიტერიუმები აქვს, რომელიც უნდა დაკმაყოფილდეს. სხვათა შორის, იგივე ვთქვი გოგი თოფაძის მისამართით, როცა მან თინა ხიდაშელს წაუყენა ბრალი, რომ გააყალბა საგარეჯოს არჩევნები. ვთქვი, რომ თოფაძეს გაუჭირდება, დაუმტკიცოს ბრალი თინა ხიდაშელს. არჩევნების შედეგები ცენტრალურმა საარჩევნო კომისიამ ცნო და ლეგიტიმაცია მისცა გამარჯვებულ კანდიდატს. მაშინ ეს გადაწყვეტილებები უნდა გაუქმდეს, რაც არ მოხდება. ახლა რომ მოუბრუნდეს „რესპუბლიკური პარტია“ გოგი თოფაძეს და უთხრას, ცილი დაგვწამეო, დამერწმუნეთ, პროკურატურა ამ შემთხვევაში იტყვის, გაყალბებით არ ჩატარებულა არჩევნებიო, რა იქნება მერე? იდენტურ მდგომარეობასთან გვაქვს საქმე, როგორც ეს ელისაშვილის შემთხვევაშია. მე ვფიქრობ, პოლიტიკოსებმა ცოტა მეტი უნდა იფიქრონ საკუთარ განცხადებებზე და გააანალიზონ, რა შედეგი მოჰყვება მათ ბრალდებებს. არ ვიცი, ელისაშვილი ბოდიშს მოიხდის თუ რას გააკეთებს, ყოველ შემთხვევაში პროკურატურის დასკვნა რომ საბოლოოა და არ შეიცვლება, ფაქტია.

- თინა ხიდაშელის წინააღმდეგ კამპანია გოგი თოფაძემ დაიწყო, რასაც მოჰყვა კომპრომატების გამოქვეყნების მუქარა და „დააგვირგვინა“ რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილემ კარასინმა, როცა თქვა, რომ თინა ხიდაშელის განცხადებები უპატიებელი შეცდომაა და თავმოყვარე ქვეყანა ასეთ დროს სათანადოდ რეაგირებს, ჩვენს მოთმინებასაც აქვს საზღვარიო. ხომ არ ფიქრობთ, რომ თავდაცვის მინისტრის წინააღმდეგ ორკესტრირებული კამპანიაა?

- თინა ხიდაშელი გამონაკლისი არ არის, როცა რუსეთი ასეთი ტიპის განცხადებას აკეთებს თავდაცვის მინისტრის მიმართ. გაიხსენეთ ირაკლი ოქრუაშვილი, როცა მან განაცხადა, რომ რუსეთში ფეკალიების რეალიზაციაც კი ხდებაო. მაშინაც ჰქონდა რუსეთს რეაქცია, მაგრამ საქართველოდან ხომ არ ყოფილა ვინმე დაკავშირებული რუსეთთან, რომ ორკესტრირებულად ეწარმოებინათ ოქრუაშვილის წინააღმდეგ კამპანია? ასეთ განცხადებებს მოჰყვა საომარი რიტორიკა, ოქრუაშვილის თანამდებობიდან გადაყენება და ომი. მნიშვნელობა არა აქვს, ვინ იქნება თავდაცვის მინისტრი, ხიდაშელი, გელბახიანი თუ ვინმე იქსი. როგორც კი ანტირუსულ განცხადებას გააკეთებს ამ პოსტზე მყოფი მინისტრი, მაშინვე მოჰყვება რუსეთის მყისიერი რეაგირება. თუმცა, თუკი არსებობს თავდაცვის მინისტრზე კომპრომატები, რატომ უნდა გამოვრიცხო, რომ ვინმე ვინმესთან იქნება დაკავშირებული.

- როგორ ფიქრობთ, მოვლენების განვითარების ლოგიკა რას გკარნახობთ, არჩევნებამდე კოალიცია დაიშლება, მიღწეული იქნება პარტია „ქართული ოცნების“ სურვილი, რომ „რესპუბლიკელები“ თამაშგარე მდგომარეობაში დატოვონ?

_ კოალიციის დაშლის საფრთხე არსებობს, „რესპუბლიკელების“ საკითხი არის კოალიციის შიგნით ყველას პრობლემა. „რესპუბლიკელების“ კოალიციაში დარჩენა იმ 25-კაციან საპარლამენტო სიას, რომელიც არის გამსვლელი, შეავიწროებს. ამიტომ ყველას თავისი საკითხი აწუხებს, ხედავენ, რომ „რესპუბლიკელები“ ყველაზე მეტ მანდატს აიღებენ, ახლა ატყდა ამბავი, როგორმე ისინი გააძევონ კოალიციიდან. მათთან დაპირისპირება არის ძალიან მერკანტილური საფუძველი. ის, ვინც გადაწყვეტილება უნდა მიიღოს, ჯერჯერობით დუმს. მე ვთვლი, რომ ივანიშვილი კოალიციის დაშლას არ დაუშვებს, რადგან ეს გამოიწვევს მთავრობის რღვევას და შეინარჩუნებს მანამდე, სანამ ამის საჭიროება არსებობს.

- „რესპუბლიკური პარტია“ მხარს არ უჭერს კონსტიტუციაში ჩაიწეროს, რომ ქორწინება არის ქალისა და მამაკაცის ერთობა. ეს გახდება თუ არა საფუძველი, რომ უარი თქვან „ოცნების“ წევრებმა მათთან კოალიციაში ყოფნაზე?

- ჩვენ გვაქვს სამოქალაქო კანონმდებლობა, სადაც წერია, რომ ქორწინებაში სახელმწიფო არეგისტრირებს ქალისა და მამაკაცის წყვილს. როცა არის კანონში ამის დეფინიცია, რატომ არის საჭირო ამის კონსტიტუციაში ჩაწერა და რატომ ვტეხთ ქარიშხალს ჭიქაში, არ მესმის. მაგრამ თქვენ იცით, რომ ევროპა და ამერიკა, სადაც ერთსქესიანთა ქორწინებას არ აკანონებენ, პრობლემას ხედავს მათთან ურთიერთობაში. პირველი რეაგირება დასავლეთიდან იყო, „ჰუმან რაიტს ვოთჩის“ ჩანაწერებს გავეცანი, სადაც არის უარყოფითი შეფასება გაკეთებული, რომ საქართველოში ხდება დისკრიმინაცია და არ არის დემოკრატია. ჩვენ მივეცით დასავლეთს რეალური საბაბი, რომ თავს დაგვესხას. საკონსტიტუციო ცვლილებები რომ განვახორციელოთ, ამას სჭირდება ხმათა სამი-მეოთხედი, ანუ საკონსტიტუციო უმრავლესობა, რაც „ქართულ ოცნებას“ არა აქვს, ამის შესწორების შემტანი ეს პარლამენტი რომ არ არის, ეს ხომ ყველამ ვიცით. ტაბლოზე დაფიქსირდა მომხრეთა 81 ხმა. ხმათა ეს რაოდენობა საკმარისი არ არის, რომ მიღებული იყოს კონსტიტუციაში ცვლილება. ამ ინიციატივის ავტორმა თავშივე იცის, რომ ეს ცვლილება კონსტიტუციაში არ გავა. და თუ იცის ავტორმა ამის შესახებ, რატომ გახდა ამ საკითხის ინიციატორი? ეს ხდება პოპულისტობისთვის, საქართველოს მოსახლეობის გულს იგებს, მაგრამ შედეგს ვერ აღწევს. მერე გაასავსავებს ხელებს და იტყვის, პარლამენტში ეს კანონი იმიტომ ვერ გავიდა, რომ მოწინააღმდეგეები ჰყავსო. ცდილობენ, ამ საკითხით მოახდინონ წყალგამყოფის გავლება, ვინც ქალისა და მამაკაცის ქორწინების ჩაწერას კონსტიტუციაში მიემხრობა, ისინი მოახდენენ საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობასთან იდენტიფიცირებას. დანარჩენებზე კი ეტყვიან მოსახლეობას, რომ ისინი არ არიან თქვენი ინტერესის გამტარებლები. ამ კანონის ინიციატორებმა იციან, რომ ეს საკითხი ჩავარდება. თავის დროზე „ქრისტიან-დემოკრატებსაც“ ჰქონდათ ანალოგიური მოთხოვნა, მაგრამ არც კი განიხილეს. ჩვენ დასავლეთისგან მივიღებთ დარტყმას და ხალხი უკმაყოფილო დარჩება. ვსვამ კითხვას, – მაშინ, რა საჭიროა ის გზა, რომელიც ტაძრამდე არ მიგვიყვანს. ვის სჭირდება ამ ტიპის სპეკულაციები. ბავშვიც კი მიხვდება, რომ ეს არის პოპულისტური თამაში, რასაც ეწევა მმართველი ხელისუფლება. რუსეთის მსგავსად, თუ ამერიკა არ იმუქრება და მინიშნებებს არ აკეთებს, სამაგიეროდ, მოქმედებს.

იგეგმება ჯონ ქერის საქართველოში ჩამოსვლა, როგორ გგონიათ, ის ტურისტულად მოდის საქართველოში? თუ მისი ჩამოსვლით ახლა ნატოში შევალთ? გაიხსენეთ, 2012 წელს, ზუსტად ამ დროს ვინ ჩამოვიდა საქართველოში?.. მაშინდელი სახელმწიფო მდივნის, ჰილარი კლინტონის ვიზიტი მაისში შედგა. აშშ-ს დღევანდელი სახელმწიფო მდივანი ჯონ ქერი ზუსტად იმავე პერიოდში ჩამოდის, რა პერიოდშიც ჰილარი კლინტონი ჩამოვიდა. მაშინ კლინტონმა სააკაშვილს უთხრა,მშვიდობიანად გადაებარებინა ხელისუფლება და არჩევნებზე სისხლი არ დაეღვარა. ფასადურად მისი ვიზიტი ნატოს საკითხებს ეხებოდა, ჯონ ქერის რეალური ჩამოსვლის მიზეზი ზუსტად არჩევნები იქნება, ის შეხვდება როგორც ხელისუფლებას, ასევე ოპოზიციას, თუკი ამერიკის შეერთებულ შტატებს აქვს ამხელა ინტერესი საქართველოში მიმდინარე არჩევნებზე, რატომ გიკვირთ, რუსებიც დაინტერესებული იყვნენ საქართველოში არჩევნებით, მით უმეტეს, ჩვენი მეზობელი სახელმწიფოა რუსეთი. მით უფრო, რომ რუსეთთურქეთს შორის არის სერიოზული დაძაბულობა და არავინ იცის, მათ შორის ურთიერთობა რა განვითარებას მიიღებს. ყველაზე მეტად რუსეთს სჭირდება საქართველოში ისეთი პოლიტიკური ძალები, რომლებიც თურქეთისკენ არ გადაიხრებიან და რუსეთს დაუჭერენ მხარს. მე ვფიქრობ ეს არჩევნები იქნება საკმაოდ რთული, ჩემი გათვლით პარლამენტი 7-სუბიექტიანი იქნება. „ქართული ოცნება“, „ნაციონალური მოძრაობა“, ბარიერს გადალახავს ნინო ბურჯანაძე, ირაკლი ალასანია, „პატრიოტთა ალიანსი“, ალბათ, გააქტიურდება პაატა ბურჭულაძე და თუ პარტიად ჩამოყალიბდება, ბარიერს გადალახავს, ხოლო შალვა ნათელაშვილი არის ზღვარზე, შეიძლება გავიდეს, შეიძლება – ვერა… ბიძინა ივანიშვილის გამოჩენას ამ ეტაპზე ტყუილად ველით, ის გამოჩნდება მოგვიანებით, როცა უკვე გამოიკვეთება კონტურები და დაიდება რეიტინგები. ჩემი ინფორმაციით, ამჟამად არსებობს ათკაციანი სია, პარტია „ქართული ოცნება“ აქცენტს აკეთებს პოლიტიკურად გამოუცდელ ახალგაზრდებზე, ამის გამო არის ძალიან დიდი ვნებათაღელვა, არავის აზრს არ ეკითხებიან და ჩუმად მიდის საკადრო სელექცია. მოქმედმა დეპუტატებმა არ იციან, რა ახალი გუნდი კეთდება და წარმოიდგინეთ, გუნდში რა ღვარძლი და ბოღმა დუღს. თუმცა ერთი რამ უნდა ითქვას, რომ გაითვალისწინონ – გამოუცდელი კადრების პოლიტიკაში მოყვანა კარგად არ მთავრდება.

“ყოველკვირეული ალია“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირმა ინაშვილთან: „ეს ხელისუფლება არის იმ სიძულვილის ღირსი, რასაც ის ხალხისგან იღებს“

ნინო სამხარაძე

ქართველ პოლიტიკოსებს მუხრუჭი ღალატობთ, – ამის შესახებ განცხადება გააკეთა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილემ გრიგორი კარასინმა. მისი მუქარაშემცველი მესიჯები აშკარად ატარებდა საქართველოს შიდა პოლიტიკაში ჩარევის ნიშნებს. მან ქართველ საზოგადოებას შეახსენა, რომ წინ გველის არჩევნები: „რუსეთში საქართველოს მთავრობის წევრების ანტირუსულ გამონათქვამებს მტკივნეულად აღიქვამენ, ისინი ცივილიზებულ სამყაროს მოუწოდებენ, გაერთიანდნენ რუსეთის, როგორც საფრთხის, წინააღმდეგ. წინასაარჩევნო ციებცხელებისას ქართველი პოლიტიკოსები ხშირად აძლევენ საკუთარ თავს იმის თქმის უფლებას, რის უფლებასაც ჩვეულებრივ ვითარებაში არ მისცემდნენ. ზოგჯერ მათ მუხრუჭები ღალატობთ…“. კარასინმა განსაკუთრებულად გამოყო თავდაცვის მინისტრ თინა ხიდაშელის ანტირუსული, აგრესიული განცხადებები და თქვა, რომ თავმოყვარე ქვეყანა ასეთ განცხადებებს სათანადოდ უპასუხებდა. „რესპუბლიკური პარტიის“ წევრი ლევან ბერძენიშვილი კარასინის განცხადებების შეფასებისას განმარტავს: „საქართველოში არის ხალხი, რომელთაც აქვთ ბუნებრივი მოთხოვნილება იმისა, რომ თავისი ქვეყნის ისტორიული არჩევანის წინააღმდეგ წავიდეს. კარასინი შეშფოთებულია, რომ დიდი მცდელობისა და დახარჯული თანხების მიუხედავად, პრორუსული პოლიტიკური ძალები დღეს საქართველოში არ წარმოადგენენ მნიშვნელოვან და ანგარიშგასაწევ ფაქტორს. ეს განცხადება შეიძლება შევაფასოთ ძალიან სუსტ მცდელობად, რამენაირად დაეხმაროს თავის პოლიტიკურ პარტნიორებს საქართველოში…“.

ლევან ბერძენიშვილი იმ პოლიტიკური ლიდერების ვინაობას ასახელებს, ვინც, მისი აზრით, საქართველოში რუსეთის ინტერესებს ატარებენ. ის ლევან ვასაძეს რუსეთის იდეოლოგიის გამტარებლად მოიხსენიებს. ასევე, ირმა ინაშვილს („პატრიოტთა ალიანსი“), ნინო ბურჯანაძეს (“გაერთიანებული დემოკრატები“) და კოალიციაში გოგი თოფაძეს.

ლევან ბერძენიშვილის პათოსს აძლიერებს «ნაციონალური მოძრაობა“. ამის დადასტურება იყო გადაცემა „პოლიტიკაში“ „ნაციონალური მოძრაობის“ მხარდამჭერის, მაია ორჯონიკიძის ანალოგიური ბრალდება „პატრიოტთა ალიანსის“ ლიდერის ირმა ინაშვილისადმი. გადაცემის შემდეგ მაია ორჯონიკიძემ ირმა ინაშვილს სიტყვიერი შეურაცხყოფა მიაყენა და გადაწყვიტა, რომ მობილურით გადაეღო ინაშვილის რეაქცია, მაგრამ ინაშვილს ნერვებმა არ უღალატა და მრისხანებაში მარტო დატოვა მაია ორჯონიკიძე.

„ალია“ გთავაზობთ ინტერვიუს „პატრიოტთა ალიანსის» ლიდერთან ირმა ინაშვილთან.

- მოვლენებს თანმიმდევრობით მივყვეთ, საქართველოში ბოლო ორი კვირის განმავლობაში ძალიან მნიშვნელოვანი რამე მოხდა, პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გავრცელება იყო არა მარტო სისხლის სამართლის დანაშაული, არამედ იყო დანაშაული ადამიანის და ადამიანურობის წინააღმდეგ. არაერთი კანონი არსებობს, რაც იცავს ადამიანის უფლებას. მაგრამ ჩვენ ვნახეთ, კანონის, კონსტიტუციის საერთაშორისო დეკლარაციის მიუხედავად, თანამედროვე ტექნოლოგიების გამოწვევის პირობებში თითოეული ჩვენგანის უსაფრთხოება დაცული არ არის, მით უმეტეს არსებობს ათასობით ფაილი, რაც სააკაშვილმა ბოროტ მემკვიდრეობად დატოვა. ბოლო დღეების მანძილზე, როცა ეს კადრები გავრცელდა, ჩვენ ვნახეთ, მხოლოდ ცალ კარში მიდიოდა თამაში, ვრცელდებოდა მხოლოდ ცალმხრივი ინფორმაცია, რომ ამ კადრების გავრცელება მოხდა დღევანდელი ხელისუფლების პირობებში და ეს არ მომხდარა „ნაციონალური მოძრაობის“ დროს. რა მიზანი ჰქონდა ამ პირადი ცხოვრების ამსახველი მასალების გამოქვეყნებას და რეალურად ვინ ისარგებლა ამით, ამაზე მიდის მსჯელობა ბოლო დღეების მანძილზე. ჩემი აზრით, თუკი ვინმეს ინტერესში შეიძლება შედიოდეს, ეს არის „ნაციონალური მოძრაობა“, სააკაშვილი, ადეიშვილი, ბოკერიას ფრთა, რომლებმაც პრაქტიკულად ამით ისარგებლეს. ისინი მუდმივად ცდილობენ, გადაფარონ მათ მიერ სისტემურად ჩადენილი დანაშაული. ბოკერია მუდმივად ხაზს უსვამს, რომ ჩვენ დროს ასეთი ტიპის გასაჯაროება არ მომხდარა, ამ დროს სააკაშვილის რეჟიმს ამ კადრების გასაჯაროება საერთოდ არ სჭირდებოდა, რადგან ნებისმიერ ამ კადრს ის იყენებდა უშუალოდ იმ კონკრეტული ადამიანის დისკრედიტაციისთვის, ვისზეც კომპრომატებს დებდნენ კონკრეტული პოლიტიკოსების, ჟურნალისტების, ბიზნესმენების თუ საზოგადოებრივად აქტიური პირების დასაშანტაჟებლად. მათ იბარებდნენ კუდში, აჩვენებდნენ ამ კადრებს და აჩუმებდნენ, ან „ავერბოვკებდნენ“ და ასრულებინებდნენ მათთვის სასურველ დავალებებს. ამიტომ იყო, რომ საზოგადოების პროტესტი მასობრივ სახეს ვერ იძენდა. ამიტომ იყო, რომ პატიმართა წამების ფაქტები, ვიდრე კადრები არ გავრცელდა, რეზონანსს ვერ პოულობდა საზოგადოებაში და ბევრს არ სჯეროდა, რომ საქართველოს ციხეებში მსგავსი წამება ხდებოდა.

- ინტერნეტსივრცეში გაჩნდა მუქარა პირადი ცხოვრების ამსახველ კადრებთან ერთად, სადაც ნათქვამია, რომ, თუკი 31 მარტამდე თანამდებობებიდან არ გადადგებიან კონკრეტული ადამიანები, მათ შორის თინა ხიდაშელი, მათზე გამოქვეყნდება კომპრომატი. ამ კონტექსტში როგორ ხსნით თავდაცვის მინისტრის სახელის გაჟღერებას?

- არავინ იცის, გავრცელდება თუ არა დაანონსებულ პირებზე კადრები, ან ბუნებაში არსებობს თუ არა ეს კადრები. უბრალოდ, საზოგადოებამ ნახა ანონსი და დასახელებული გვარები, მათ შორის თავდაცვის მინისტრი, მაგრამ მე მეტს გეტყვით, მე ვფიქრობ, ეს კადრები რომ გავრცელდეს, იმ შემთხვევაში უფრო ვერ დაატოვებინებენ თანამდებობას თინა ხიდაშელს, ამ კადრების გავრცელებაში თავისებური დაცვის მექანიზმი არსებობს, რომ მან შეინარჩუნოს თავდაცვის მინისტრის პოსტი.

- რა მექანიზმზე საუბრობთ?

- ამ ყველაფერში ძალიან ბევრი მზაკვრობა და ხაფანგია ჩადებული დღევანდელი ხელისუფლებისთვის… და კიდევ ერთი მზაკვრობა, რაც ამ კადრების გავრცელებით იყო დასახული, გახლავთ ის, რომ ხალხი გაბრაზებულიყო ხელისუფლებაზე. ამ კადრების გამავრცელებელმა მიზანს ნამდვილად მიაღწია, ხალხი უკიდურესად აღშფოთდა და გაბრაზდა დღევანდელ ხელისუფლებაზე, ეს ხელისუფლება ამაზე უარესის ღირსია.

ღირსია იმიტომ, რომ ფარული ჩანაწერების ორგანიზატორები და ამ კადრების გადამღებები დღემდე არიან ძალოვან სტრუქტურებში. ეს ხალხი არავის დაუსჯია ჩადენილი დანაშაულისთვის. სწორედ „რესპუბლიკური პარტიის ლობიზმით გამოცხადდა კოჰაბიტაცია, რის ნაყოფსაც დღეს ჩვენ ვიმკით. ამ კოჰაბიტაციის ნაყოფია სინამდვილეში პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გავრცელება.

- თქვენი აზრით, რა არის გამოსავალი, რა პრევენციული ზომები უნდა გაატაროს ხელისუფლებამ?

- დაგვიანებულია პრევენციული ზომების გატარება, გავიდა ოთხი წელი, დღევანდელმა ხელისუფლებამ ხალხის ნდობა დაკარგა, დღეს ხალხი გაბრაზებულია ხელისუფლებაზე ისევე, როგორც „ნაციონალურ მოძრაობაზე“, ხალხმა ხელისუფლებას ვერ აპატია იმედგაცრუება, სულში ჩაფურთხება, რომ „ნაციონალები“ დატოვეს პოლიტიკურ არენაზე ხელოვნურად და გადაარჩინეს. ეს მოხდა ალასანიას, უსუფაშვილისა და ლობისტების დახმარებით, რომლებმაც კოჰაბიტაცია თავს მოგვახვიეს…. და თუ თქვენ გაინტერესებთ, რა უნდა გაკეთდეს ტექნიკური კუთხით, უნდა შეიქმნას კიბერპოლიცია, მთლიანად უნდა შეიცვალოს კანონი პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ, უნდა გამკაცრდეს სასჯელი, მკვლელობის ტოლფასი გახდეს ასეთი ტიპის დანაშაული, ვინცგაბედავს და პირადი ცხოვრების ამსახველ კადრებს გაავრცელებს, მაგრამ პოლიტიკური ნებაა საჭირო, რომ დაიწყოს დამნაშავეების დასჯა. მაგრამ ჩვენ გვყავს მხდალი ხელისუფლება, რომელიც მძევლად ჰყავს აყვანილი თინა ხიდაშელს. ასეთი ხელისუფლება არ გვჭირდება, რომლის დირექ ტორიც არის თინა ხიდაშელი.

- თუმცა, ლევან ბერძენიშვილი თქვენ, ნინო ბურჯანაძესა და გოგი თოფაძეს რუსეთის ინტერესების გამტარებლად მოგიხსენიებენ საქართველოში. არის ძალიან დიდი მცდელობა, რომ რუსული იარლიყი მოგაწებონ, პრორუსული ძალის სახელი დაგიმკვიდრონ. რას უპასუხებთ ოპონენტებს?

_ მე ვფიქრობ, საზოგადოებამ გაშიფრა იარლიყების თემა, იმდენად გაუფასურდა, რომ აღარ ჭრის ამ იარლიყების მიწებება. უნდა ითქვას, რომ რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილის გრიგორი კარასინის განცხადება თინა ხიდაშელზე, ეს არის მხოლოდ ხიდაშელის მხარდამჭერი განცხადება სინამდვილეში. როცა შენი ქვეყნის მიწების ოკუპანტი საფრთხედ მოიხსენიებს შენი ქვეყნის თავდაცვის მინისტრს, არის მცდელობა, რომ მას გაეზარდოს წონა. გრიგორი კარასინი არ არის გამოუცდელი პოლიტიკოსი და უნდა ხვდებოდეს, როცა თინა ხიდაშელს მოიხსენიებს საფრთხედ, ის ამით ხაზს უსვამს, რომ თინა ხიდაშელი არის პროდასავლური ძალა და რუსეთისთვის არის საფრთხე. მოდით, რეალურად ვთქვათ, რუსეთისთვის ხიდაშელი რა საფრთხეა? არავითარი, მაგრამ ეს რაც ხდება, არის ხიდაშელის კიდევ ერთხელ გადარჩენის მცდელობა.

- თქვენ ახლა შეთქმულების თეორიებზე საუბრობთ…

- შეიძლება ბევრი ასე ფიქრობს, მაგრამ გეტყვით, რომ სააკაშვილი ეხმარება თინა ხიდაშელს გადარჩენაში, კარასინის განცხადებაც არ იყო შემთხვევითი. კარასინს რომ ეს განცხადება გაეკეთებინა, ამისთვის იღვაწა სააკაშვილის ბიძა თემურ ალასანიამ, დამსახურებულმა «კაგებეშნიკმა“, დიახ, ამისთვის იღვაწა, რომ თინა ხიდაშელი მოეხსენიებინა საფრთხედ. ამით ე.წ. მისი პროდასავლური იმიჯი გამტკიცებულიყო. სინამდვილეში არავითარი პროდასავლური ძალა არ ყოფილა არც სააკაშვილი და არც თინა ხიდაშელი არ არის. ის, რომ „რესპუბლიკური პარტია“ და „ნაცმოძრაობა“ არის ერთად, კიდევ ერთხელ გამოჩნდა «იმედის» ეთერში გადაცემა „პოლიტიკაში“, სადაც მაია ორჯონიკიძემ მთელი სამყარო რუსეთის აგენტად გამოაცხადა, გარდა თინა ხიდაშელისა და „რესპუბლიკური პარტიისა“. მუდმივად უსვამდა ხაზს, რომ მას მოსწონს თინა ხიდაშელი და „რესპუბლიკური პარტია“. სინამდვილეში, სააკაშვილზე დიდი აგენტი რუსეთს ბოლო ათწლეულების განმავლობაში არ ჰყოლია, რუსეთს ემუქრებოდა და ოკუპანტს უძახდა, მაგრამ ჩვენი მიწების 22% რუსეთს ჩააბარა. ეს ის ხალხია, რომელიც პროდასავლურობაში იმას გულისხმობს, რომ პატიმრები უნდა აწამონ.

- ამბობენ, „ნაცმოძრაობას» ახალი მესიჯბოქსი აქვს, თითქმის ყველა პოლიტიკური პარტია რუსეთის აგენტებად უნდა მონათლონ. ასევე, მათ აქვთ მიღებული დავალება, რომ პირდაპირ ეთერში ოპონენტი მდგომარეობიდან გამოიყვანონ, ამის მაგალითი ჩვენ ვნახეთ ტელევიზია „პირველში“, როცა ირაკლი ბათიაშვილმა „ნაცმოძრაობის“ წევრს დებატებში წყლით სავსე ჭიქა ესროლა, როცა მან „კაგებეს“ აგენტი უწოდა, ხოლო „იმედის“ ეთერით ვნახეთ მძაფრი დაპირისპირება თქვენი და მაია ორჯონიკიძის… რატომ სხდებით დებატებში „ნაციონალებთან“?

- მათ დარჩენილი აქვთ ერთადერთი, პროვოკაციების გზა, ეს არის ყველა ოპონენტისთვის რუსეთის აგენტის იარლიყის მიკერება. ეს მოხდა ირაკლი ბათიაშვილთან და ჩემთან მიმართებაში. რასაც შევესწარი პირდაპირ ეთერში, ეს იყო წმინდა წყლის პროვოკაცია, გადაცემა „პოლიტიკაში“ მიწვეული ვიყავით მთავარ თემაზე სასაუბროდ და არა იმისთვის, რომ 20 წუთის მანძილზე მესმინა სერგო ორჯონიკიძის მემკვიდრისთვის. საოცარი რა არის, იცით? ეს ნათელცისკროვანი მაია ორჯონიკიძე, რომელიც იცავს ნათელცისკროვან მიხეილ სააკაშვილს, ჩვენ გვაბრალებს რუსეთის აგენტობას და ხაზს უსვამს თავის ე.წ. პროდასავლურობას. ეს არის ნიღაბი, არავითარი პროდასავლურები ისინი არ არიან. პროდასავლურად ყიდდა სერგო ორჯონიკიძე საქართველოს, პროდასავლურად ყიდდა სააკაშვილი საქართველოს და ახლა ყიდის უკრაინას და პროდასავლურად სჩადიოდნენ იმ ბოროტებებს, რასაც სჩადიოდნენ. ის, რომ ჩვენ არ უნდა დავსხდეთ დებატებში „ნაციონალების“ წარმომადგენლებთან, ამ პოზიციას არ ვემხრობი, დიახაც, უნდა დავსხდეთ მათთან დებატებში, მაგრამ ამ დებატს უნდა ჰქონდეს კორექტულობის სახე და გადაცემამ გადაცემის შინაარსი არ უნდა დაკარგოს. მე ვფიქრობ, გადაცემა «პოლიტიკა“ გათვლილი იყო იმაზე, რომ წონასწორობა დამეკარგა, წამყვანებმა და ასევე, რესპონდენტებმა იციან, რომ ვარ ემოციური ადამიანი, გათვლილი იყო, მიმტყუნებდა ნერვები და ფიზიკურად შევეხებოდი ორჯონიკიძეს. ამას გადაიღებდნენ, „იუთუბ“-ზე ატვირთავდნენ და იტყოდნენ, რომ ეს არის პოლიტიკური პარტიის სახე, მაგრამ მე მოვითმინე და არ წამიგია. უკვე ჩანს, რომ ეს არჩევნები იქნება სამკვდრო-სასიცოცხლო ბრძოლა, იკვეთება, თუ რა ხასიათს შეიძენს წინასაარჩევნო პროცესი, ასევე, იკვეთება უზარმაზარი პოლიტიკური ინტერესები… ეს არჩევნები იქნება აგებული პროვოკაციებსა და შანტაჟზე.

- „ქართულ ოცნებას“, რომელიც 4 წელია, ხელისუფლებაშია, არ აკისრებთ პასუხისმგებლობას?

- დიახ, მინდა გითხრათ, რომ, რაც ხდება ამ ქვეყანაში, პასუხისმგებლობას მარტო „ნაცმოძრაობას“ კი არ ვაკისრებ, არამედ დღევანდელ ხელისუფლებასაც, რადგან ეს ხელისუფლება არის იმ სიძულვილის ღირსი, რასაც დღეს იღებს ხალხის მხრიდან. როგორც ხალხს მოექცა ამ ოთხი წლის მანძილზე, იმ დამოკიდებულებას ავლენს ხალხი ხელისუფლების მიმართ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერპარტიული ჯგუფის ხუთი შეთავაზება ხელისუფლებას

ლიკა ამირაშვილი

საარჩევნო საკითხებზე შექნილი სამუშაო ჯგუფის პირველი შეხვედრა 23 მარტს იუსტიციის სამინისტროში გაიმართება. როგორც “ახალი მემარჯვენეების” ერთ-ერთმა ლიდერმა მამუკა კაციტაძემ “მთელ კვირასთან” ინტერვიუში განაცხადა, არასაპარლამენტო ოპოზიციას წინადადება აქვს მომზადებული, სადაც კონკრეტულად აქვთ გაწერილი, სად რა ცვლილება სურთ.

სამუშაო ჯგუფში იქნებიან როგორც საპარლამენტო უმრავლესობიდან, ასევე არასაპარლამენტო ოპოზიციიდან. შემადგენლობა კი ასე განისაზღვრა – მამუკა კაციტაძე, ბაჩუკი ქარდავა, გიორგი ახვლედიანი და გოჩა თევდორაძე, ხოლო საპარლამენტო უმრავლესობიდან დეპუტატები – გია ჟორჟოლიანი, გიგა ბუკია, პაატა კიკნაველიძე, ნოდარ ებანოიძე და შალვა კიკნაველიძე.

სამუშაო ჯგუფის საქმიანობაში მთავრობის ადმინისტრაციიდან ჩაერთვება მთავრობის საპარლამენტო მდივანი შალვა თადუმაძე, რომელიც პროცესის მიმდინარეობის შესახებ პრემიერ-მინისტრის მუდმივ ინფორმირებას უზრუნველყოფს

მამუკა კაციტაძე: არასაპარლამენტო ოპოზიციის ინტერპარტიულ ჯგუფს შაბათს საქართველოს პრემიერ-მინისტრთან შეთანხმებული შეხვედრა გვქონდა, რათა საარჩევნო გარემოს გასაუმჯობესებლად შესაქმნელ სამუშაო ჯგუფთან დაკავშირებით კონკრეტული გადაწყვეტილებები მიგვეღო.

შეხვედრას კოალიცია “ქართული ოცნების” მხრიდან კოალიციის ლიდერი ზვიად კვაჭანტირაძე, გია ვოლსკი, ვიცე-სპიკერი ზვიად ძიძიგური, ზურაბ ტყემალაძე და მთავრობის საპარლამენტო მდივანი შალვა თადუმაძე ესწრებოდნენ. ამავე დროს შეხვედრას ესწრებოდა იუსტიციის მინისტრი, ქალბატონი წულუკიანი.

შეხვედრაზე რამდენიმე მნიშვნელოვანი საკითხი უნდა გადაწყვეტილიყო – შეიქმნებოდა, თუ არა სამუშაო ჯგუფი და რა შემადგენლობით. პრინციპში, სამუშაო ჯგუფი უკვე შეიქმნა, რომელიც იუსტიციის სამინისტროში იუსტიციის მინისტრის ტექნიკური კოორდინატორობით იმუშავებს.

სამუშაო ჯგუფში შევა არასაპარლამენტო ოპოზიციის მხრიდან 4 წევრი – მე, გიორგი ახვლედიანი, გოჩა თევდორაძე და ბაჩო ქარდავა, ხოლო მმართველი კოალიციის მხრიდან ყველა ფრაქციიდან თითო წარმომადგენელი იქნება, ამის გარდა, მთავრობის კანცელარიის საპარლამენტო მდივანი თადუმაძეც იქნება.

- სამუშაო ჯგუფში კონკრეტულად რა საკითხებს განიხილავთ?

- ერთი თვის წინ პრემიერ-მინისტრს და უმრავლესობის ლიდერს წინადადებათა პაკეტი გადავეცით. მათ ვუთხარით, რომ ეს ჩვენი წინადადებები იყო და მათ თუ სურვილი აქვთ, რომ რაიმე სხვა ტიპის წინადადებაზე მსჯელობაც დაემატოს, მაშინ ჩვენ ამაზეც მზად ვიქნებით, ოღონდ წინასწარ უნდა ვიცოდეთ, დღის წესრგიში რა საკითხები იქნება.

ჩვენი მხრიდან ერთ პაკეტში 5 კონკრეტული წინადადებაა წარდგენილი – საარჩევნო სისტემა, საარჩევნო ადამინისტრაციის დაკომპლექტების წესი, წინასაარჩენო კამპანიის დროს გარკვეულ რეკლამასან დაკავშირებული საკითხები, ანუ სარეკლამო დროის თანაბარი გადანაწილების საკითხი, ბარიერების საკითხი და ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენების შეზღუდვის საკითხი.

როგორც ჩანს, მსჯელობა მხოლოდ ამ საკითხებზე იქნება, იმიტომ რომ კოალიცია “ქართულ ოცნებას” ჯერჯერობით არცერთი სხვა საკითხი არ შემოუთავაზებია.

- იქნებ კონკრეტულად ვისაუბროთ ამ 5 საკითხზე. ვთქვათ, თუნდაც ბარიერთან დაკავშირებით რა გაქვთ გაწერილი პაკეტში?

- ამ 5 თემას ცალ-ცალკე ვერ განვიხილავ, თუმცა, ბარიერთან დაკავშირებით შემიძლია გითხრათ, რომ როგორც პარლამენტში შესვლის პროპორციული ბარიერი, ასევე კვალიფიციური სუბიექტის სტატუსის მისაღები ბარიერი უნდა შემცირდეს, ესაა შინაარსი და როგორ, რანაირად და რაგვარად – ეს უკვე დეტალებია. არსებული საარჩევნო სისტემა არ უნდა დარჩეს, მმართველ კოალიციას საარჩევნო ადამინისტრაციაში ისეთი უპირატესობა არ უნდა ჰქონდეს, როგორიც დღეს აქვს. დღეს ეს 10/3-ზეა და ასე არ უნდა იყოს. საეთერო სარეკლამო დრო თანაბრად და სამართლიანად უნდა განაწილდეს. ეს საკითხები არ განგვიხილავს, მხოლოდ ტექნიკური, ორგანიზაციული შეხვედრა იყო. ერთმანეთში ინფორმაცია გავცვალეთ, შევთანხმდით და მზად ვართ, რომ სამუშაო ჯგუფის სხდომაში ჩავერთოთ, შემდეგ უკვე თემების მიხედვით მსჯელობას დავიწყევთ.

- როდის დაიწყებთ კონკრეტულად თემების განხილვას და ეს პროცესი როდის დასრულდება?

- პირველი სხდომა ოთხშაბათს 2 საათზე იუსტიციის სამინისტროში ჩაინიშნა. რეგლამენტი განისაზღვრა, რომ 15 აპრილისთვის სამუშაო უნდა დავამთავროთ. პოლიტიკური ნება თუ არსებობს და ვთანხმდებით, ბევრი კვირა და თვე არ სჭირდება. თუ ვერ ვთანხმდებით, ამის პასუხიც მოკლე დროში შეიძლება გავიგოთ.

გარდა ამისა, იმისათვის, რომ საპარლამენტო იმპლემენტაცია მოესწროს, ანუ შეთანხმებული საკითხების კანონში ასახვა დროულად მოხდეს, საჭიროა ამ პროცესის დაწყება და დასრულება.

18-23 აპრილს სტრასბურგში ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასაბლეაა, სადაც გვინდა, რომ კონკრეტული შედეგით მივიდეთ. შედეგი როგორი იქნება, ამას სამუშაო ჯგუფის მუშაობის ეფექტურობა დაგვანახებს.

„ახალი თაობა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიგლა ბარამიძეთან: „ხელისუფლება ვანო მერაბიშვილის მოადგილეს გაურიგდა”

ვის წისქვილზე დაასხა წყალი გრიგორი კარასინის განცხადებამ, რატომ არ გამოიძია ხელისუფლებამ გახმაურებული საქმეები და აგვისტოს ომი, რა გარიგება დაიდო ნაციონალებთან? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ დემოკრატიული მოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი გიგლა ბარამიძე ესაუბრება.

- რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილის კარასინის განცხადება საქართველოში მტკივნეულად იქნა აღქმული. არის თუ არა მისი განცხადება საქართველოს საშინაო საქმეებში ჩარევა და დაუჭირა თუ არა მან ღიად მხარი ე.წ. პრორუსულ პარტიებს, რომელთა რიგებში დემოკრატიული მოძრაობაც მოიაზრება?

- გადედლებული მამლებისა და გამამლებული დედლების კოჰორტას სურს საქართველოში ისეთი სტერეოტიპის ჩამოყალიბება, რომ თავად არიან პროდასავლურები, ყველა დანარჩენი კი – პრორუსული. ეს არის ლოზუნგების ჭაობის პოლიტიკა. ამათ ისიც კი არ იციან, რომ ეს გაუგებარი ტერმინი, პროდასავლური, საქართველოს გარდა, აღარსად იხმარება. „პრო“-ობა საერთოდ გაუგებარი რამ არის, ამიტომაც არ ვართ არც პროდასავლური, არც პროჩინური და არც პრორუსული ძალა. დემოკრატიული მოძრაობა ეროვნულ ინტერესებზე დაფუძნებული პარტიაა. ამ ვითომ პროდასავლურებისგან განსხვავებით, ჩვენ მიგვაჩნია, რომ საქართველო დიდი ევროპული ცივილიზაციის ერთ-ერთი დამფუძნებელია.

პროდასავლურობაზე რომ საუბრობენ ხოლმე, მახსენდება ოკეანიის ერთ-ერთ კუნძულზე მცხოვრები ნახუკუტეს ტომი. მე-19 საუკუნეში იქ ინგლისელი მისიონერი იყო ჩასული და იქაურები ქრისტიანულ სარწმუნოებაზე მოაქცია. მისიონერმა იქ 5 წელი დაჰყო. როდესაც მიდიოდა, ტომის ბელადს, რომლის ქოხშიც ცხოვრობდა ეს წლები, დაუძახა და ჰკითხა, აქედან წყნარად რომ წავიდე, ერთხელ კიდევ მითხარი, რა არის სიკეთე და რა – ბოროტებაო.

ბელადმა უთხრა: ბოროტება ის არის, ჩემი მეზობელი ტომი მომივარდეს, ოჯახის წევრები და საქონელი მომტაცოსო. მისიონერმა დაუდასტურა, მართალი ხარო და იქვე ჰკითხა, სიკეთე რაღა არისო. ბელადმა უთხრა, სიკეთე ისაა, ჩემს მეზობელს რომ შევუვარდები და ოჯახსა და საქონელს მოვტაცებო.

ეს არის კლასიკური მაგალითი ერთუჯრედიანი პოლიტიკური ძალებისა და ზოგიერთი არასამთავრობოებისა. იმას თუ არ იტყვი, რაც მათ აწყობთ, ეგრევე მოგაწებებენ პრო-ს ან მტრის ხატს.

- ეს ყველაფერი გასაგებია, მაგრამ თავად კარასინის განცხადებაზე რას იტყვით?

- ამ განცხადებას ასეთი დიდი მნიშვნელობა არ უნდა მივანიჭოთ, იმის მიუხედავად, რომ მკაცრი და კონკრეტული ტონი უცხო ქვეყნის მიმართ დიპლომატიაში მიუღებელია. კარასინის უფლებაა, თავდაცვის ან ჭრა-კერვის მინისტრს განცხადება დაუწუნოს, მაგრამ ეს უფრო დიპლომატიური ენით უნდა ჩამოეყალიბებინა.

- საპარლამენტო უმრავლესობა აბაშიძე-კარასინის მოლაპარაკებების ფორმატის გადახედვაზე ალაპარაკდა. თქვენ რას ფიქრობთ ამასთან დაკავშირებით, უნდა შეიცვალოს თუ არა ეს ფორმატი?

- ეს ფორმატი არ უნდა გადაიხედოს, ისევე, როგორც ჟენევის მოლაპარაკებები. დიალოგს ალტერნატივა არ გააჩნია. იმისთვის, რომ ასეთი მითქმა-მოთქმა აღარ იყოს, აუცილებელია, პირველად დონეზე მოხდეს უმაღლესი თანამდებობის პირების თუნდაც გაცნობითი შეხვედრა. თუ პირველი პირი გვეტყვის, საქართველო ჩემი მტერია და მტრობას ვაგრძელებო, ეს გასაგები იქნება და რომელიღაც ჩინოვნიკის განწყობის მიხედვით აღარ ვიმსჯელებთ.

- თქვენ ფიქრობთ, რომ კარასინმა მხოლოდ თავისი პოზიცია დააფიქსირა?

- სანამ პირველი პირებისგან მოსაზრებას არ მოვისმენთ, ვერ ვიტყვით, რომ ეს რუსეთის ხელისუფლების პოზიციაა. საქართველოში არიან ძალები, რომლებსაც არ სურთ, რუსეთთან ურთიერთობა მოგვარდეს. ხვალ სასწაული რომ მოხდეს და რუსეთმა დაკარგული ტერიტორიები უკან დაგვიბრუნოს, რამდენიმე პოლიტიკური პარტია სცენიდან, უბრალოდ, გაქრება.

- რატომ გაქრებიან?

- რუსეთი მტრობას თუ შეწყვეტს, მათ კარიერა ემსხვრევათ, თემატიკა და საჭმელი პური ეკარგებათ. ამ ადამიანებს შინაგანად საქართველოს გამთლიანება არ სურთ. ამიტომაც ყველანაირად ეწინააღმდეგებიან კონსტრუქციულ ნაბიჯებს. ხელისუფლების წარმომადგენლებიც გაიძახიან, რას მოვიგებთ მოსკოვთან დიალოგითო. თუ არ მოელაპარაკე, არც ბუს კვერცხებს დაგპირდება ვინმე და არც ფოჩიან კანფეტებს. მოლაპარაკება არანაკლებ რთული ხელოვნებაა, ვიდრე ომი. ეს რომ დაიწყო, ამის თავი უნდა გქონდეს.

- თქვენ ფიქრობთ, რომ ხელისუფლებას მოლაპარაკების თავიც არ აქვს?

- ეს მკვდარი და უქნარა ხელისუფლება მხოლოდ საკუთარი ჯიბის შევსებაზეა გამეცადინებული. მას რანაირად შეიძლება ჰქონდეს მოლაპარაკების თავი? ისიც კი ვერ გაურკვევიათ, რა უნდათ. ერთი მინისტრი დიალოგის აუცილებლობაზე საუბრობს, მეორე საპირისპიროს ამტკიცებს. წინა ხელისუფლების რიტორიკამ რა შედეგამდეც მიგვიყვანა, კი ვნახეთ, კისრამდე ტლინკებს რომ ირტყამდა და გორში ხოხავდა სააკაშვილი. როგორც კი როკის გვირაბში დაჟანგული რუსული ტანკები გამოჩნდა, გენერლებმა ეპოლეტები მოიხიეს და გაიქცნენ. ზოგმა საკუთარი თავი დაიჭრა, ვითომ იომა. ეს ხალხი და დღევანდელ ხელისუფლებაში მყოფი ამათი სულიერი შთამომავლები საერთოდ რამეზე როგორ ლაპარაკობენ, მიკვირს.  ქართველებს გვახასიათებს, რომ ჩვენი მინუსები და წარუმატებლობა სხვას გადავაბრალოთ. ახლა ამოიჩემეს კარასინი და მისთვის უნდათ ყველაფრის გადაბრალება.

- არ არის ამოსაჩემებელი? თქვენც თქვით, ასეთი ტონი დიპლომატიაში მიუღებელიაო...

- ახლაც ვიმეორებ, რომ მიუღებელია, მაგრამ კარასინია, ეტრუზაა, პეტრუზაა, სულდია თუ ბულდი, ეს მნიშვნელოვანი არ არის. ჩავიხედოთ ქართველებმა, რა გააკეთა ხელისუფლებამ, რომ ერი შეეკავშირებინა. ამ ხელისუფლებასთან რამდენიმე სერიოზული კითხვა მაქვს და ძალიან მაინტერესებს ამაზე პასუხების მოსმენა.

ყველაზე მეტად მაინტერესებს, რატომ არ მოხდა 2008 წლის აგვისტოს ომის სამარცხვინო მარცხის გამოძიება. რატომ არ ჩატარდა ძალოვანი სტრუქტურების მუშაობის ანალიზი, რომლებმაც საქართველოს ომი ვერ ააცილეს თავიდან. არც იმაზე გაუციათ პასუხი, რატომ შეატოვეს მოსახლეობა უცხო ქვეყნის ჯარს პირისპირ. რატომ არ დგას გაქცეული გენერლების პასუხისმგებლობის საკითხი. ამ კითხვებზე პასუხია საჭირო.

- ნაციონალების დროს ხომ შეიქმნა კომისია, რომელმაც შეისწავლა ეს ამბები?

- მერე, ვინ ენდობა მაგათ გამოძიებულს? საქმე ისე გამოიძიეს, რომ თავი გაიმართლეს. მათი მესმის, მაგრამ ამ მკვდარმა ხელისუფლებამ, რომელიც მხოლოდ მურუსიძეების დანიშვნაზეა გადასული, რატომ არ გააანალიზა ეს ყველაფერი?! ის მაინც რატომ არ გამოიკვლიეს, რომ ომის დაწყების წინ, 2-3 კაცის გარდა, მთელი ხელისუფლება საქართველოდან იყო წასული. მათი გადაადგილების ათდღიანი გრაფიკი მიდევს და ზუსტად ვიცი, ვინ რა მიმართულებით იყო წასული. ის მაინც არ აინტერესებთ ამ უქნარებს, რატომ მოაწერა მაშინდელმა ენერგეტიკის მინისტრმა ხეთაგურმა რუსებთან ხელშეკრულებას ხელი. ენგურჰესთან დაკავშირებით მემორანდუმი ომის დასრულებიდან ერთი კვირის თავზე გაფორმდა. ჩვენ დღემდე არ ვიცით, რა წერია ამ მემორანდუმში.

რატომ არავინ დაინტერესდა, რას აკეთებდა სააკაშვილი ომის დასრულებიდან ერთი კვირის თავზე ნიუ იორკში. დე ნიროს რესტორანში ატარა დრო და მერე წავიდა ზღვაზე. ეს ამბავი რომ გაუხმაურდა, ცალყბად ახსენა, ინვესტიციების მოსაზიდად ვიყავიო. ეს მაშინ ხდებოდა, როცა საქართველო სისხლისგან იცლებოდა. გაარკვიეს, რატომ არ გაისროლა წინა ხელისუფლებამ ერთი ტყვია მაინც კოდორში? რატომ არ ააფეთქეს ის დიდძალი საბრძოლო მასალა, რომელიც ამერიკელებისგან შევიძინეთ?!

ამდენი კითხვა როცა არსებობს, სხვებისკენ ხელი აღარ უნდა გავიშვიროთ. ერი, რომელმაც ასეთი რამეები არ გამოიძია, დაკარგული ტერიტორიების დამბრუნებელი არ არის. ერი, რომელმაც სისტემური დანაშაულის გამოძიებას კოჰაბიტაცია ანაცვალა, სამართლიანობას ვერ აღადგენს.

- კოჰაბიტაცია ერის არჩევანი არ ყოფილა. ერმა სამართლიანობის აღდგენას მისცა 2012 წლის არჩევნებზე ხმა...

- მერე, მიიღო სამართლიანობა? რამდენიმე ადამიანს დაუბრუნეს მანქანები და ამით ყველაფერი დასრულდა. არადა, ნაციონალებს ლამის მთელი ქვეყანა ჰქონდათ წაღებული. „ქართული ოცნება“ უკვე მეოთხე წელია, რაც ხელისუფლების სათავეშია და არაფერი გაუკეთებია. ქარდავასა და მესხელსაც კი ვერ მოსთხოვეს პასუხი. ამაშიც კარასინი ან ვინმე ჯონსონია დამნაშავე? დღევანდელის დანაშაულებრივი უმოქმედობა წინა ხელისუფლების ნამოქმედარს ათეთრებს. ეს გრიგორი კარასინი რომ გამოსულიყო და მოგვფერებოდა, რაიმე შეიცვლებოდა? ვიღაცამ ჩაგვიდო თავში, რომ რაც კარგები ვართ, ქართველები ვართ და არაფერზე ხელის განძრევა აღარ გვინდა, არც რამის გაანალიზებას ვაპირებთ, ევროპას ვთხოვთ, გვაჭამოს, ამერიკას ვეუბნებით, დაგვიცვას. რუსეთი ყველა უბედურების სათავეა, ჩვენ კი ანგელოზები ვართ. ხელისუფლება, რომელსაც თავზე აფერთხავს ამერიკა, რუსეთი და ევროპა, ვერაფერს გააკეთებს.

- ზემოთ მთელი რიგი საქმეები ჩამოთვალეთ, რომელთა გამოძიებაც ხელისუფლებამ არ ისურვა. თქვენი აზრით, რატომ არ ჩატარდა გამოძიება?

- იმიტომ, რომ მერე დამნაშავეები უნდა დაიჭირო, ამათ კი ამისი თავი ვინ მისცა. კვარტალში ერთხელ ამერიკის შეერთებული შტატები სამხედრო ტრიბუნალს ატარებს თავისი გენერლებისთვის. ერთ-ერთ გენერალს, რომელმაც საყვარელი გაიჩინა, 30.000 დოლარი ჯარიმა გადაახდევინეს. ოთხვარსკვლავიანი გენერალი იყო დავით პეტრიუსი, ვიღაცასთან არშიყი რომ არ აპატიეს და პასუხი მოსთხოვეს,. ისრაელსა და დიდ ბრიტანეთშიც იგივე ხდება.  ჩვენ რა გავაკეთეთ, ტაშ-ფანდურით გააცილეს წინა ხელისუფლების წარმომადგენლები ქვეყნიდან. სამართლიანობა რომ აღედგინათ, კოჰაბიტაციას ვინღა ჩაატარებდა? 2012 წელს ქართველი ხალხი ტოტალურად მოატყუეს. აღმოჩნდა, რომ ამათი მიზანი ხელისუფლებაში მოსვლა და მოსუქება ყოფილა. საქართველოდან მხოლოდ ერთი კაცი, სააკაშვილი გააგდეს, დანარჩენებთან კარგად თანამშრომლობენ.

- რა თანამშრომლობაზე საუბრობთ?

- აუდიტის სამსახურის უფროსი ლაშა თორდია ცოტა ხნის წინ პირწავარდნილი ნაციონალი იყო. იგივე ითქმის მოსამართლეებსა და საკონსტიტუციო საბჭოზე. შსს-სა და პროკურატურაზე აღარაფერს ვამბობ. ერთხელ არ წამოსცდება დღევანდელ ხელისუფლებას მოსმენების სისტემის შემქმნელი ვინმე საპონჩიან-მესხელის გვარი.

- ვანო მერაბიშვილის მოადგილე ამირან მესხელზეა საუბარი?

- მაგაზეა საუბარი, მაგან დანერგა მოსმენების სისტემა და ხმას არავინ იღებს. საერთაშორისო ძებნის გამოცხადებაზე ხომ ზედმეტია საუბარი.

- ვისზეც გამოაცხადეს ძებნა, ყველა ამოიღო ინტერპოლმა ძებნილთა სიიდან...

- ამაზე არც კი უცდიათ. ეტყობა, ხელისუფლება ამ ადამიანს იმიტომ არ ეძებს, რომ მისგან შერჩევით იღებს მასალებს.

- რა მასალებს?

- ფარულ ჩანაწერებს, სხვა რა უნდა ჰქონდეს მესხელს? რაც სისხლიანი ალხანა იყო, ის არის უმოქმედო ჩალხანა. ეს ყოველივე ჩვენ უდიდეს დაპირისპირებამდე მიგვიყვანს და ამის სიმპტომები უკვე არის.

- მესხელისგან, ეტყობა, მასალებს იღებენო, ამას ვარაუდის დონეზე ამბობთ თუ რაიმე მტკიცებულება გაქვთ?

- მეტი მტკიცებულება რად მინდა, ადამიანმა მოსმენების სისტემა შექმნა და მის გვარსაც კი არავინ ახსენებს. პროკურატურა იმ კაცს ჩააბარეს, რომელიც ადეიშვილისა და კეზერაშვილის დაქვემდებარებაში იყო. დარწმუნებული ვარ, შეგნებულად დანიშნეს მთავარ პროკურორად შოთაძე, რომ სამართლიანობა არ აღდგეს. ეს ყველაფერი მაფიქრებინებს, რომ ვიღაცა პოლიტიკაში სამართლიანობის აღსადგენად არ მოსულა და მისი მთავარი მიზანი სააკაშვილზე შურისძიება იყო. არაფერს ვამტკიცებ, მაგრამ საკმაოდ სერიოზული ეჭვები მაქვს. სამართლიანობის აღდგენა რომ სდომოდათ, დამნაშავეები ახლა ასე თავისუფლად ვერ იქნებოდნენ.

- ხშირად ამბობენ, ამაში დასავლეთმა შეგვიშალა ხელიო…

- ელჩების განცხადებებსაც იშველიებენ, ვითომ მათ მოითხოვეს, წარსული დაივიწყეთო. დამნაშავისთვის ხელის დაფარებას არავინ მოითხოვდა, ეს გამორიცხულია. დემოკრატიზმის უპირველესი ფუნდამენტი და პრინციპი დამნაშავის დასჯა და უდანაშაულოს გამართლებაა. ანგლოსაქსური დემოკრატია სწორედ დამნაშავის უმკაცრეს დასჯას ეფუძნება, რათა დაუსჯელობა სახელმწიფოს მოფამფალების მიზეზი არ გახდეს. ამ უქნარებმა კი ქვეყანა ლამის თავზე დაგვაქციეს.

„კვირის პალიტრა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ჯარიაშენის ჯავრი – რეპორტაჟი მცოცავი ოკუპაციის ზონიდან

ეკა ლომიძე

მას შემდეგ, რაც რუსმა ოკუპანტ­ებმა გორის მუნიციპალიტეტის სოფელ ჯარიაშენში ბაღებსა და სახნავ მიწებზე გზა გაჭრეს, სოფ­ელს ვესტუმრე. ოკუპაციურმა რეჟ­იმმა აქაურობა, ფაქტობრივად, ორ ნაწილად გაყო. ერთ მხარეს დარჩა სოფლის დასახლება, მცირეოდენი სასოფლო-სამეურნეო მიწით, ოკუპაციური რეჟიმის მხარეს­ კი 40 ჰა ფართობი, სადაც ბაღები და სახნავი მიწებია. სველ ხნულზე, სადაც ჯერ კიდევ ტრაქ­ტორის მუხლუხების კვალია, ბეტ­ონის საფარი დაიგება და როგორც შიდა ქართლის დიდ ტერიტორიაზე, აქაც მწვანედ შეღებილ ლითონისბადიან ღობეს გაავლებენ, ნიშნად იმისა, რომ ღობის იქით სხვა ქვეყანაა.

გამცილებელი (ვინაობა კონფიდენციალურია) მთხოვს, რომ ფოტოები მალე გად­ავიღო და აქაურობას მოვშორდე, – თუ არცევის საგუშაგო კოშკიდან ე.წ. სასაზღვრო პატრული წამოვიდა,­ უნდა გავიქცეთ. ორივეს დაგვიჭერენ, თქვენ, ალბათ, გიშველიან, მე კი გათავისუფლების შანსი არ მექნება, ოდესღაც ოსებთან უსიამო შეხლა-შემოხლის გამოო. ვშიშობ გამცილებლის გამო, თან მიკვირს, ქართველების კონტროლირებად ტერიტორიაზე, იქვე საპატრულო პოლიციის ავტომობილიც რომ დგას, როგორ შეიძლება რუსმა ან ოსმა ხელი დამავლოს და წამიყვანოს. გამცილებელს მწარედ ეღიმება – ცხადია, პოლიცია საქმეში ჩაერევა და ეცდება გაგვათავისუფლოს, მაგრამ მხოლოდ მანამდე, სანამ იარ­აღს მოუღერებენ. ჩვენებს შეიარაღებული დაპირისპირების წახალისებისა და მით უფრო, მონაწილეობის უფლება არა აქვთო! ნირწამხდარი ბაღებს გამოვეცალე და სოფლის იმ მხარეს გადავინაცვლე, სადაც კარგა ხანია გველეშაპივით გაწოლილა ლითონის მავთულხლართიანი საზღვარი. უზარმაზარ გრაგნილს იქით რამდენიმე ქართული ოჯახი და საქართველოს მიწაა მოქცეული. აქედან ყველაზე თვალში­ საცემად ჩანს არცევში ოკუპანტების სათვალთვალო კოშკი.

ჯარიაშენის მოსახლეობა ჯერ კიდევ­ სამი წლის წინ გაუფრთხილე­ბიათ, ბაღებსა და სახნავ მიწებზე ფეხი არ დაადგათ, ტერიტორია ჩვენიაო. მაშინ სოფლის მხოლოდ ჩრდილოეთ ნაწილზე გაუვლიათ მავთულხლართი, აღმოსავლეთი ნაწილი კი, რომელიც ახლა გზის გრძელი ზოლით მოჭრეს, თვალით მიუზომავთ.

ე.წ. საზღვრიდან დაახლოებით ას მეტრში მდებარე სახლის ეზოს კარი ღიაა. ისტორიის პედაგოგი ტარიელ ბოლოთაშვილი ერთ დროს არცევის სკოლის დირექ­ტორი იყო. 2008 წლის ომის შემდეგ კი, უმუშევრად რომ არ დარჩენილიყო, ოთხი სოფლის საერთო საჯარო სკოლაში ნახევარ განაკვეთზე დაასაქმეს და სულ რაღაც­ 192 ლარი აქვს ხელფასი. მიწა რომ მქონდეს, ამ ხელფასზეც ხმას არ ამოვიღებო, ამბობს პედაგოგი.

ტარიელ ბოლოთაშვილი: - სოფელი თვალსა და ხელს შუა დაჩიავდა. 34 ოჯახის მიწა დარჩა იმ მხარეს – სახნავი მიწები და მსხმოიარე ბაღები… 2008 წლის ომის შემდეგ გამოგვიც­ხადეს, არცევი ოსეთია და აქ ფეხი არ დაადგათო. რუკებს დავამუშავებთ, საზღვრებს დავადგენთ და გეცოდინებათ, სად უნდა იაროთო!

სამი წლის წინ დაიწყეს სოფლის ჩრდილ­ოეთ ნაწილში მავთულხლართის გაბმა. რახან დასავლეთის მხარეს ეკლიანი მავთუ­ლი არ იყო, ერთი-ორმა გარისკა და სახნავად­ გადავიდნენ, მოტობლოკით მუშაობდნენ, რუსები წამოადგნენ­ თავს, მანქანა წაართვეს, ბიჭები კი გამოექ­ცნენ. ჩვენმა პოლიციამ იმამაცა და მოტობლოკიც დააბრუნა. აზრი არა აქვს მიწის დასამუშ­ავებლად იქ გადასვლას, მოსავლის მოყვანა­ რომც დაეცლიათ, აღების უფლებას­ არ მოგვცემდნენ. უილაჯოდ ვართ, ხელფეხშეკრული. აქამდე რატომღაც იმედი გვქონდა, რომ მიწას დაგვიბრუნებ­დნენ. გზის გაყვანამ ეს იმედიც ჩაკლა. ეს შიმშილით სიკვდილს ნიშნავს.

- არცეველები გადმოდიან ხოლმე?

- ხანდახან ექიმი ან სხვა რამ თუ დას­ჭ­ირდებათ, გადმოდიან. გგონიათ, იმათ აწყობთ დაძაბულობა? თვითონაც შევიწრო­ე­ბული არიან. ერთი არცეველისთვის რუსებს­ უთქვამთ, ვინ გკითხავთ ამ მიწის ავანჩავანს, საკუთარი სისხლით მოვიპოვეთ და ჩვენიაო.
ამ საზღვრისპირა სოფლების გამა­გრება უმნიშვნელოვანესია. ჯარი­აშენი, რომელიც 120 კომლისგან შე­დგება, რომ დაიცალოს, არცევი­დან გორამდე 17 კმ სრულიად დაუსახლებელი იქნება. ხალხს, ასე თუ ისე, გვერიდებიან და ცარიელ ადგ­ილს რომ ნახავენ, ვინმე უარს იტყვის მის დაპატრონებაზე ან ჩვენი სახელმწიფო შეძლებს ტერიტორიის გამაგრებას? სოფელში როგორმე უნდა შეკავდეს ხალხი. გლეხი ფიქრობს, თუ ქათამი არ მეყო­ლება და ბაღსა და ყანაში ვერაფერს მოვ­იწევ, აქ რა დამრჩენიაო. გვეგონა, მთის კან­ონი მოგვეშველებოდა, რამდენიმე მეტრი დაგაკლდათ ზღვის დონიდანო. ვაჰ! საოკუპაციო ზონაა, ურთულესი რეგიონი და რამდენიმე მეტრს უნდა გამოვეკიდოთ? მაშინ სხვა რეჟიმი შევქმნათ ასეთი ტერიტორიებისთვის.

თუ რუსმა არ დათმო, გამოსავალს ვერ ვხედავ. იქ, სადაც იარაღით ვერაფერს გახდები, სიტყვით უნდა სცადო. მოცვივდნენ “ნაციონალები”, ეს რა გაბედა რუსმა, ბაღზე­ გზა როგორ გაჭრაო და გადათ­ხრილ გზაზე ნერგები დარგეს. რუსმა მრავალწლოვანი ხეები მოგვით­ხარა, ხალხი დაგვიხოცა და მაგ წკირებით შეაშინებთ? რუსი გხედავს, რომ რაც გაქვს, ვინც გყავს,­ იმისთვის ვერ მოგივლია და აგერ, ჯარიაშენიც თვალსა და ხელს შუა გვეცლება.

——–

ჯარიაშენელ რევაზ ბოლოთაშვილსა და მის მეუღლე ნათელა კალმახელიძეს ხშირად საჭმელი ენატრებათ.

რევაზ ბოლოთაშვილი: – აქ დავიბ­ადე, აქ დავბერდი, სახლში მომიცვივდნენ­ და მამაპაპეული მიწაც წამარ­თვეს. სახნავი იყო, ლობიო და სიმინდი მომყავდა. კიტ­რსა და პომიდორს ჩემსას ვჭამდი. ახლა არც ჩემი მაქვს და ვერც ვყიდულობ. ვიღ­აცები მოვიდნენ, გორში, მუშად თვიურად 100 ლარად იმუშავებო? 100 ლართან ერთად­ გზის და საჭმლის ფულს თუ მომცემთ, ვიმ­უშავებ-მეთქი. ეგრე არაო. აბა, მონა ვარ? რუსის მონობა არ კმარა? მიწას მართმევს და ხელის შებრუნების თავი არა გვაქვს…

ნათელა კალმახელიძე: – სამი წელია ქათამი არა მყავს. რით ვიყოლიო, რა ვაჭამო? ორი სრულწლოვანი ვაჟი მყავს, უმუშევრები. დღიური სამუშაოც არ არის, რომ პურის ფული მოიტანონ. ჩემი პენსიით ვარსებობთ. კიდევ კარგი, შეშის ფული დაგვირიგეს, თორემ ზამთარში გავიყინებოდით. სახლის წინ რასაც ხედავთ, ეგღა დაგვრჩა მიწად, იმდენად მცირეა, საზამთროდ რომ შეინახო, მაგდენ ბოსტნეულსაც ვერ მოიყვან. სარწყავი არხიც საზღვრის იქით მოექცა. თუ რუსის პატრული ახლოს არ ტრიალებს, მხოლოდ მაშინ ვახერხებთ წყლის გამოშვებას. მეძებარი ძაღლებივით დადიან, რომ დაგვიჭირონ, პატიმარი ცხინ­ვალის ციხიდან ისე ვერ წამოვა, რომ ფული არ გადაახდევინონ.

სამი წლის წინ, როდესაც ჩვენს მიწაზე გადასვლა აგვიკრძალეს, სიმი­ნდის მოსავალი მქონდა ასაღ­ები. უარი მითხრეს, მიუკიდეს ცეცხ­ლი ჩემს ყანას და ტაროებიანად­ დაწვეს, ცხარე ცრემლით დავტიროდი დანაცრებულ მოსავალს, რომ­ლითაც ზამთარი უნდა გამეტანა.
სოციალური დახმარებაც მოგვიხსნეს. ალიზის სახლში ვცხოვრობ, წაქცევის პირას არის, რა მოეწონათ ამ სახლში, რომ მაღ­ალი ქულა დამიწერეს. შრომისუნარიანი შვილი გყავსო. კი, მაგრამ სამსახური აქვს?!

„კვირის პალიტრა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: “დიდია საფრთხე, რომ უცხოურმა სპეცსამსახურებმა ფარული ჩანაწერები პოლიტიკური შანტაჟისთვის გამოიყენონ!”

ნათია დოლიძე

ჩვენს მეზობელ თურქეთს ტერაქტების სერიამ გადაუარა, ქვეყნის ხელისუფლების ანტიტერორისტულ სტრატეგიას შემდეგი არ მოაქვს. რეგიონში მდგომარეობა იძაბება. თურქეთში მყოფი ქართველების ნაწილი უკვე სერიოზულად დაფიქრდა სამშობლოში დაბრუნებაზე… საქართველოში კი ფარულ ჩანაწერებთან დაკავშირებული აჟიოტაჟი გრძელდება. მთავარმა პროკურატურამ ფარული ჩანაწერების წყაროს დადგენაში დახმარება აშშ-ის გამოძიების ფედერალურ ბიუროსა (FBI) და ერთ-ერთ მეზობელ ქვეყანას სთხოვა. არსებობს საფუძვლიანი ვარაუდი, რომ უკანონოდ ჩაწერილი ვიდეოკადრები სწორედ უცხოეთიდან აიტვირთა. შესაძლებელი იყო თუ არა შექმნილი ვითარების თავიდან აცილება და რა საფრთხის წინაშე შეიძლება აღმოჩნდეს ქვეყანა, თუ ამ პროცესის შეჩერება ვერ მოხერხდა?

გვესაუბრება ექსპერტი გია ხუხაშვილი:

- ამ ხელისუფლებამ, ძალაუფლების ხელში აღების წუთიდან მოყოლებული, ამ საკითხისადმი საკუთარი დამოკიდებულებით უდიდესი შეცდომა დაუშვა. მმართველი ძAალა აცხადებდა, რომ ეს იყო სისტემური დანაშაული, რომელსაც პოლიტიკურ ნებაზე დაფუძნებული პასუხი უნდა გასცემოდა, თუმცა, ეს რიტორიკად დარჩა და რეალურად არაფერი გაკეთებულა. საკმარისი არ იყო მხოლოდ ლაპარაკი, რომ წინა ხელისუფლება იყო ცუდი, რადგან ასეთ რაღაცებს სჩადიოდა… ეს სისტემა უნდა დაშლილიყო და ახალი სისტემა ჩამოყალიბებულიყო, რაც არ მოხდა.

აშკარაა, რომ ამ ხელისუფლებამ უარი თქვა სისტემის დემონტაჟზე. გავიხსენოთ პროცესები, რომლებიც თან სდევდა კანონს მოსმენების შესახებ – მაშინ სისტემის რადიკალურად შეცვლის პოლიტიკური ნება მაინცდამაინც არ ჩანდა. სამწუხაროდ, ხელისუფლებამ ამ სისტემასთან თანამშრომლობით თავი კომფორტულად იგრძნო. არადა, წინა ხელისუფლების დროს ამ ტოტალური მოსმენისა და თვალთვალის პროცესში ჩართული იყო მთელი ინფრასტრუქტურა – დაწყებული დამკვეთით, რომელიც, დარწმუნებით შეგვიძლია ვთქვათ, რომ სააკაშვილის ხელისუფლება იყო, დამთავრებული იმ ხალხით, ვინც იღებდა და ინახავდა ამ ჩანაწერებს და ვინც ამას შანტაჟისა და სხვა მიზნებისთვის იყენებდა. ხომ წარმოგიდგენიათ, ამ ბინძურ საქმეში რამდენი ადამიანი იყო ჩართული! არადა, ბევრი მათგანი დღესაც ძველ სამსახურში მუშაობს.

თუ მაღალი თანამდებობის პირების დასჯა არ ხერხდებოდა, შემსრულებელთა დასჯას პრევენციის ფუნქცია მაინც ექნებოდა. გარდა ამისა, საზოგადოებას გაუჩნდებოდა რწმენა, რომ ხელისუფლებას აქვს პოლიტიკური ნება, ასეთი რამ ქვეყანაში აღარ განმეორდეს. ამის ნაცვლად ვნახეთ არა მხოლოდ პოლიტიკური კოაბიტაცია, არამედ კოაბიტაცია დანაშაულებრივ სისტემასთანაც.

დღეს ქვეყანაში ვითარება იმაზე რთულია, ვიდრე სააკაშვილის დროს იყო. როცა საა­კაშვილის რეჟიმის დროს ასეთი დანაშაული ხდებოდა, ჩვენთვის ამ სიბინძურის იდენტიფიცირება იოლი იყო, რადგან ვიცოდით, რომ იჯდა რეზიდენციაში ერთი მამაძაღლი, რომლის ვერტიკალშიც ყველაფერი წყდებოდა. დღეს კი ამ სათავის იდენტიფიცირება ძალიან რთულია, რადგან ერთი დიდი მამაძაღლის ნაცვლად მივიღეთ ბევ­რი პატარ-პატარა მამაძაღლი და მომხდარში ეჭვმიტანილი, ფაქტობრივად, უკვე ყველა მხარეა.

- „კვირის პალიტრასთან“ საუბრისას სასჯელაღსრულების მინისტრმა კახი კახიშვილმა, რომელიც ფარული ჩანაწერების საკითხზე მომუშავე დროებითი სახელმწიფო კომისიის წევრი იყო, განაცხადა: “ჩემი აზრით, ის მასალა, რაც დახვდა ხელისუფლებას, ზღვაში წვეთია, რადგან მასშტაბები იყო ძალიან დიდი. საერთოდ, როცა რაღაცას იღებ და ფიქრობ, რომ არის ღირებული, ის თან მიგაქვს კიდეც. ამიტომ ვფიქრობ, რომ მასალები წაღებულიც არის…” ამის გათვალისწინებით, რამდენად დიდია საფრთხე, რომ ეს ჩანაწერები უცხოური სპეცსამსახურების ხელში მოხვდეს, თუ უკვე არ არის მოხვედრილი?

- საფრთხე ძალიან დიდია. ფარული ჩანაწერების ერთ-ერთ საქმეზე ახლახან დააკავეს ხუთი ადამიანი – აბსოლუტურად ნეიტრალური პირები, რომელთაც წესით, ამ ტიპის მასალაზე ხელი არ უნდა მიუწვდებოდეთ… ეს მაგალითიც აჩვენებს, რომ ფარული ჩანაწერები მეტასტაზებივით არის გავრცელებული. სხვას რომ ყველაფერს თავი დავანებოთ, თუნდაც ამ ხუთმა ადამიანმა რამდენი ასლი გააკეთა, სად გადამალა და კიდევ ვის მისცა, იცის ვინმემ? ამიტომაც საფრთხე, რომ ფარულ ჩანაწერებზე ნადირობდნენ უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურები და მასალის ნაწილი უკვე ხელშიც ჰქონდეთ ჩაგდებული, დიდია. ჩვენ უნდა გავითვალისწინოთ ისიც, რომ ჩანაწერები არ იქნება მხოლოდ სექსუალური ცხოვრების ამსახველი, რასაც ადამიანმა შეიძლება კიდევ გაუძლოს. ახლა საზოგადოების ყურადღება მხოლოდ ასეთი ჩანაწერებისკენ არის მიპყრობილი, რაც არასწორი მგონია.

შესაძლოა, არსებობდეს დანაშაულის ნიშნების შემცველი ჩანაწერებიც, მაგალითად, ნარკოდამოკიდებულების ფაქტები, მნიშვნელოვანი პოლიტიკური საუბრები და ათასი სხვა რამ… ანუ ისეთი კადრები, რომელთა საშუალებით შესაძლებელი იქნება პოლიტიკური შანტაჟი, ეს კი პირადი ცხოვრების საკითხებს სცილდება და სახელმწიფო უსაფრთხოების ჭრილში გადადის. მინდა, მივმართო იმ სახელმწიფო მოხელეებს, რომლებიც დღეს არიან თანამდებობებზე, აქვთ ეჭვი, რომ მათზე შეიძლება ამ ტიპის კომპრომატი არსებობდეს და არ არიან დარწმუნებული, რომ ზეწოლას გაუძლებენ, სასწრაფოდ და უხმაუროდ დატოვონ თანამდებობები, რადგან ეს აღარ არის მხოლოდ მათი პრობლემა – ეს შეიძლება სახელმწიფოებრივ თავსატეხად იქცეს. ოდნავ მაინც თუ აქვთ სახელმწიფოებრიობის და პატრიოტიზმის განცდა, სახელმწიფოს ეს საფრთხე უნდა აარიდონ.

- ზოგიერთი მაღალი თანამდებობის პირის რეაქცია, რბილად რომ ვთქვათ, უცნაური იყო. თეა წულუკიანმა, თიIნა ხიდაშელმა და პრეზიდენტის ადმინისტრაციამ აღიარებული შეცდომის გამო დამოუკიდებელ საინფორმაციო სააგენტო “ინტერპრესნიუსს” შეუტიეს და ბოიკოტი გამოუცხადეს, თუმცა, მოგვიანებით, წულუკიანისა და მარგველაშვილისგან განსხვავებით, ხიდაშელმა საკმაოდ თბილი “ფეისბუკპოსტი” მიუძღვნა სააგენტოს…

- მოგეხსენებათ, პოლიტიკა ემოციებს არ ცნობს. ყველა ნაბიჯი, რასაც დგამს პოლიტიკური თანამდებობის პირი, უნდა იყოს გათვლილი და სახელმწიფოს ინტერესებით ნაკარნახევი. რა თქმა უნდა, ჩნდება კითხვა: თუ ასეთმა მაღალი თანამდებობის პირებმა ასე ნაჩქარევად და დაუფიქრებლად მიიღეს გადაწყვეტილება “ინტერპრესნიუსთან” დაკავშირებით, სხვა, უფრო მნიშვნელოვან თემებს რამდენად გულდასმით და აუჩქარებლად განიხილავენ? ან ახერხებენ კი სახელმწიფოებრივად მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღებისას ემოციებთან გამკლავებას?! რა თქმა უნდა, მათ გადაწყვეტილებას არ ვეთანხმები, მაგრამ ორიოდე სიტყვა ზოგიერთი ტელევიზიის რეაქციაზეც უნდა ვთქვა.

გახსოვთ, ალბათ, 2012 წლის არჩევნების წინ, როდესაც გაავრცელეს პირადი ხასიათის აუდიოჩანაწერები, გავრცელდა ჩემი საუბრის ჩანაწერიც, მათ შორის – ცოლსა და შვილთან. ეს ჩაწერილი იყო იმჟამინდელი ხელისუფლების მიერ უკანონოდ და მას ყველა ტელევიზია გადასცემდა. ისინი, ვისაც არც ჩემთვის და არც სხვებისთვის ბოდიში არ მოუხდიათ, გამოდიოდნენ და ფსევდომორალისტურ განცხადებებს აკეთებდნენ “ინტერპრესნიუსის” წინააღმდეგ, რაც აშკარად ცინიზმია! მათ საქციელში მე არაკეთილსინდისიერი კონკურენციის მცდელობაც დავინახე, რადგან წულუკიანის დაწყებულ ამ პროცესს ჰქონდა უკვე არა მხოლოდ ემოციური, არამედ პრაგმატული ხასიათი. ფაქტია, რომ “ინტერპრესნიუსი” დღეს ამ ბაზარზე პირველია და კონკურენტებმა სცადეს, მისთვის ზიანი მიეყენებინათ, რაც არ გამოუვიდათ.

სააგენტომ იკისრა პასუხისმგებლობა, მოიხადა ბოდიში, გადადგა ხელმძღვანელი… რაც აბსოლუტურად ჯანსაღი რეაქცია იყო.

სხვათა შორის, იმ ჩემი თუ სხვათა საუბრების ჩანაწერები თავის დროზე “ინტერპრესნიუსს” არ გაუვრცელებია, ის ყოველთვის ცდილობდა, ყოფილიყო ზომიერი, თუმცა, უშეცდომო არავინ არის. წულუკიანსა და ხიდაშელს ვურჩევ, საკუთარ თავში ჩაიხედონ და უკეთესად დაინახონ პრობლემები, რამაც ეს ვითარება შექმნა. წულუკიანისა და ხიდაშელის როლიც მნიშვნელოვანია იმაში, რომ ქვეყანაში დანაშაულებრივი სისტემის დემონტაჟი არ მოხდა.

წავიკითხე კახი კახიშვილის ინტერვიუ და კარგია, რომ მან დააფიქსირა – არ ეთანხმება ზოგიერთ თავის კოლეგას. თუმცა უცნაურია, რომ მთავრობის სხვა წევრები დუმან. იმედი მაქვს, რომ “ინტერპრესნიუსთან” დაკავშირებით მთავრობის შიგნით იქნებოდა ლაპარაკი და გარკვეული კრიტიკაც დაფიქსირდებოდა ნაჩქარევად მიღებული გადაწყვეტილებების გამო. ჩემი აზრით, კარგი იქნებოდა, თუ პარლამენტის თავმჯდომარე ან უმრავლესობის ლიდერიც გააკეთებდნენ ამ საკითხზე განმარტებებს და იმ მინისტრებს, რომელთაც არასწორი გადაწყვეტილებები მიიღეს, ამაზე მიუთითებდნენ.

- “საქართველოს თავდაცვის მინისტრმა მსოფლიოს მოუწოდა, გაერთიანდეს რუსული საფრთხის წინააღმდეგ. “ნორმალურ საზოგადოებაში ასეთ განცხადებებს არ პატიობენ. ჩვენ თავს ვიკავებთ, მაგრამ ჩვენს მოთმინებასაც აქვს საზღვარი,” – განაცხადა რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე გრიგორი კარასინმა. მუქარის ტონი აშკარაა… მაინც რას უნდა აპირებდეს რუსეთი მოახლოებული საპარლამენტო არჩევნების წინ?

- მე ამ განცხადებას მაინცდამაინც დრამატულად არ აღვიქვამდი. რუსეთს სჭირდებოდა საბაბი, რომ ჩვენთვის ძალა კვლავაც ეჩვენებინა და შესაძლებლობა გამოიყენა. სამწუხაროდ, ჩვენი მაღალჩინოსნები ხშირად ახერხებენ ამგვარი საბაბის მიცემას. ამჯერად ეს საბაბი თავდაცვის მინისტრის განცხადება გახდა. წეღან ვთქვი და გავიმეორებ, რომ როდესაც პოლიტიკური თანამდებობის პირი რამეს ამბობს, სახელმწიფოებრივი ინტერესების გათვალისწინება არ უნდა დაავიწყდეს, თანაც მის ნათქვამს წონა უნდა ჰქონდეს. ვინმე ამიხსნის, რა წონა შეიძლებოდა ჰქონოდა ხიდაშელის განცხადებას, როდესაც მან მსოფლიო თანამეგობრობას რუსეთის წინააღმდეგ დარაზმვისკენ მოუწოდა?!
ან რა მიზანს ისახავდა თავდაცვის მინისტრი? ხომ ფაქტია, რომ მის მოწოდებაზე მთელი სამყარო ვერ დაირაზმებოდა… ამან მხოლოდ გააღიზიანა კრემლის მესვეურები­. ეს, უკეთეს შემთხვევაში, გულის მოფხანა იყო, უარეს შემთხვევაში – სააკაშვილის სტილით შეჩიჩხინების მცდელობა.

- თუმცა, არა მგონია, ხიდაშელის განცხადების გარეშე რუსეთს საბაბის მოძებნა გასჭირვებოდა. აქ უფრო საინტერესოა, რას მიანიშნებს კარასინი…

- გეთანხმებით, თუმცა, სჯობს, არ მივცეთ საბაბი, რომ თავისი გეგმა და მიზნები განახორციელოს… რა თქმა უნდა, კარასინის განცხადებაში ჩანს მინიშნება. რუსული სპეცსამსახურები ჩვენს ქვეყანაში მუშაობენ და კარგად ხედავენ ხელისუფლების სისუსტეებს, იკვლევენ ანტიდასავლური განწყობის ზრდის ტენდენციას, რის თაობაზე კრემლშიც კარგად არიან ინფორმირებული და ყველაფერს აკეთებენ აქ გასააქტიურებლად. ცდილობენ, გამოიყენონ ის ეკლექტიკაც, რაც ხელისუფლების შიგნით ჩანს.
ხომ ფაქტია, რომ რუსეთთან ჩვენს ურთიერთობაში მწყობრი პოლიტიკა არ ჩანს. რუსეთის იმპერიული ბუნება ყველასთვის ცხადია, ის ჩვენი მტერია, ოკუპირებული აქვს ჩვენი ტერიტორიები, მაგრამ რას ვაკეთებთ ვითარების გამოსასწორებლად? მტერთან დიალოგია მნიშვნელოვანი, თორემ მეგობართან დიალოგი ისედაც არასდროს გვიჭირდა. ხელისუფლებამ მკაფიოდ უნდა განსაზღვროს ამ მოლაპარაკების სტრატეგიაც და ტაქტიკაც. როდესაც აბაშიძე კარასინს ხვდება, რომელიღაც მინისტრი კი ამგვარ განცხადებას აკეთებს, ჩვენი ხელისუფლების არაკოორდინირებული პოლიტიკა აშკარა ხდება. ან სად არის თანამიმდევრულობა, როდესაც მსოფლიოს რუსეთის წინააღმდეგ დარაზმვისკენ მოვუწოდებთ, ყირიმის ოკუპაციის დღე კი არც გვახსენდება? უკრაინისადმი სოლიდარობის გამომხატველი ერთი განცხადებაც ვერ ვნახე!

- რუსეთი შეიძლება შეეცადოს, ჩაშალოს ჩვენი ქვეყნის ვიზალიბერალიზაციის პროცესი?

- არა მგონია. ვიზალიბერალიზაცია რუსეთისთვის მაინცდამაინც დიდი პრობლემა არ არის. მათ ეს არ მოსწონთ, მაგრამ მეეჭვება, ამის წინააღმდეგ განსაკუთრებული ნაბიჯები გადადგან.

- გასულ კვირას ერთი კარგი ამბავი მოხდა: ეროვნული ვალუტის გამყარება დაიწყო…

- ძალიან კარგია, თუმცა, ჩემი აზრით, ეს საგარეო ფაქტორების გავლენის შედეგია. ვიღაცები ამას ქადაგიძის წასვლას უკავშირებენ, რასაც მე არ ვეთანხმები. სინამდვილეში ეს განპირობებულია ჩვენს მეზობელ ქვეყნებში (ვისთანაც აქტიური სავაჭრო ურთიერთობა გვაქვს) ვითარების შედარებითი სტაბილიზაციით, რაც ნავთობის ფასის ზრდას მოჰყვა. მეტისმეტად ოპტიმისტურადაც ნუ ვიქნებით განწყობილი…

„კვირის პალიტრა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ სალომე ზურაბიშვილთან: “პრეზიდენტის განცხადება ქვეყნისთვის შეურაცხმყოფელი იყო… მსგავსი რამ დასავლეთში წარმოუდგენელია“

რუსუდან შელია

თუ სამართალდამცავმა ორგანოებმა ვერ შეძლეს ფარული ჩანაწერების დამკვეთებისა და შემსრულებლების გამოვლენა, ყოველთვის იქნება იმის საში­შროება, რომ ქვეყნისადმი მტრულად განწყობილი ძალ­ები ნებისმიერ დროს შეძლებენ საზოგადოებაში შფოთის გამოწვევას. იმედია, ეს კარგად აქვთ გათავისებული მთავრობის წევრებს, პირველ რიგში თეა წულუკიანს და თინა ხიდაშელს და პრეზიდენტ გიორგი­ მარგველაშვილს. მათ 11 მარტს პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების­ ინტერნეტში გავრცელების შემდეგ, იმის მაგივრად, რომ პროკურატურისთვის დაეს­ვათ კითხვები, რატომღაც დამოუკიდებელ საინფორმაციო სააგენტო “ინტერპრესნიუსზე” მიიტანეს იერიში. საგარეო საქმეთა ყოფილ მინისტრ და გაეროს უშიშროების საბჭოს სანქციების კომიტეტის ირანის ექსპერტთა ჯგუფის ხელმძღვანელ სალომე ზურაბიშვილთან ინტერვიუ ამ თემით დავიწყეთ.

- შესაძლოა “ინტერპრესნიუსმა” შეცდომა დაუშვა, მაგრამ დანაშაული ნამდვილად არ ჩაუდენია და თეა წულუკიანის­, თინა ხიდაშელისა და პრეზიდენტის რეაქცია­ აბსოლუტურად გაუგებარი გახლდათ. თანამედროვე მსო­ფ­ლიოში­ მიღებ­ული სტანდარტია, რომ მედიაში ყველა სიახლე უნდა გაშუქდეს, მით უმეტეს, თუ ამბავი პოლიტიკოსსა და სხვა ნები­სმიერი სფეროს წარმომადგენელ საჯარო პირს ეხება. მათ შესახებ ტაბუდადებული თემა არ არსებობს. თუ მედიის ობიექტები თავს შეურაცხყოფილად გრძნობენ, მორალური ზიანისთვის სასამართლოს მიმართავენ. არც საქართველოში ცხოვრობს ისეთი საზოგადოება, ინფორმაციის დამალვა რომ შეძლო. ვიმეორებ, შესაძლოა საინფორმაციო სააგენტომ რაღაც დოზით შეცდომა დაუშვა, მაგრამ მასზე მთავრობის წევრების თავდასხმა არანაირ ჩარჩოში არ ჯდება.

- შეგახსენებთ, “ინტერპრესნიუსმა” განათავ­სა ნიუსი, რომ ინტერნეტში ვიდეო გავრც­ე­ლდა. ბმული მითითებული არ იყო, მაგრამ ვიდეოს სახელწოდების დაკონკრეტების გამო სააგენტომ ბოდიში მოიხადა და პასუხის­მგებელი რედაქტორი თანამდებობიდან გათავისუფლდა...

- რედაქტორი შეიძლებოდა არც გაეთავისუფლებინათ. მინისტრები კი სადამსჯელო რაზმის წევრები არ არიან. ვინ არის და რა უფლება აქვს იუსტიციის მინისტრს, რომ გადაწყვიტოს, რა ტიპის სადამსჯელო ღონისძიება გაატაროს დამოუკიდებელი მედიასაშუალების წინააღმდეგ?! მსგავსი რამ დასავლეთში, მაგალითად, საფრანგეთში წარმოუდგენელია. ვერც ერთი მინისტრი ვერ გაბედავდა დამოუკიდებელი მედიისთვის ბოიკოტის გამოცხადებას. ინტერნეტში კადრების გავრცელება ამაზრზენი ფაქტი იყო, მაგრამ ამ შემთხვევაშიც კითხვის ნიშნების აღრევა მოხდა – ვინ არის დამნაშავე, სააგენტო, რომელიც იუწყება, რომ კადრები ვრცელდება, თუ სისტემა, რომელმაც აქამდე მოგვიყვანა?!
იმ ადამიანებისგან, რომლებიც დღეს ამ კადრებზე ყველაზე მეტად ყვირიან, არ მახსოვს, რეაგირება მოეხდინოთ წინა ხელისუფლების ზღვარგადასულ ტერორზე. მე კი ზუსტად შემიძლია გავიხსენო, როგორ ვაპროტესტებდი შიშში­ ცხოვრებას, საუბრის წინ ტელეფონის­ დაშლა გვიწევდა. ჩემს ოფისში მოსასმენი აპარატურა აღმოვაჩინე კიდეც და სასამართლოში­ წავიღე, თუმცა რეაგირება არ მოჰყოლია…

- დამოუკიდებელი მედიასაშუალების წინა­ა­ღ­მდეგ “კამპანიის” აგორების მცდელობა თეა წულუკიანის პოსტით დაიწყო, სადაც მან სააგენტოს ასეთი ფრაზაც მიუძღვნა: “გულისრევის სმაილი“. რამდენად ჯდება­ ეს სახელმწიფოებრივი აზროვნების ჩარჩოში ან მინისტრი უნდა ლაპარაკობდეს ასეთი ლექსი­კით?

- წულუკიანის საქციელი აბსოლუტურად გაუგებარი იყო. ეს უფრო იმის მცდელობას­ ჰგავდა, სხვებზე პროგრეს­ული და თანამედროვე გამოვჩნდეო.
თანამდებობაზე მყოფი პოლიტიკოსისგან მსგავსი უპასუხისმგებლო რეაქციის გამო პრობ­ლემის მთავარი არსი იკარგება – რატომ არ დაისაჯა ყველა ის პირი, რომლებმაც ადამიანების პირადი ცხოვრების ამსახველი ჩანაწერების “კოლექცია” შექმნეს?! ხელისუფლებამ დაამკვიდრა განწყობა – წინა ხელისუფლებამ ვიდეოჩანაწერები შექმნა, მაგ­რამ არაფერია, ყველაფერი განადგურდაო. ეს აბსოლუტურად გაუმართლებელი მიდგომა გახლდათ, რადგან ჯგუფი, ვინც ჩანა­წერებს აკეთებდა, მასალების რამდენიმე­ ასლსაც ქმნიდა. ისინი ერთმანეთსაც კი არ ენდო­ბოდნენ და თანაგუნდელებზეც არაერთი ჩანაწერი ჰქონდათ “შავი დღისთვის” გადანახული. ამიტომ მხოლოდ ცინიზმად შეგვიძლია აღვიქვათ, როდესაც ჯოხის გადატეხას სააგენტოზე ცდილობ, სისტემას კი ხელშეუხებელს ტოვებ.

- რატომ გახდა პრობლემური, ბოლოს და ბოლოს, იმის გამოძიება, ვინ იყო ფარული ჩანაწერების დამკვეთი და შემსრულებელი?

- ფაქტია, რომ კადრების განადგურების გადაწყვეტილების მსხვერპლი თავად ხელისუფლება გახდა. დღეს მმართველი გუნდის ნაწილი ხვდება კიდეც, რომ ამით მნიშვნელოვანი ბერკეტები დაკარგეს. საქართველოში ყოველთვის ასე ხდება – დამნაშავე არასოდეს ისჯება… არაფერს ვამბობ მათ მორალზე, ვინც დანაშაულებ­რივი სისტემის ნაწილი გახლდათ. შესაძლოა, სურთ, რომ დავივიწყოთ, მაგრამ საზოგადოებას კარგად ახსოვს “რუსთავი 2″-ის მეშვეობით გავრცელებული ფარული ჩანაწერები, დღეს კი იგივე ადამიანები, ვინც ამ კადრებს ქმნიდა, თურმე­ “ინტერპრესნიუსს” უცხადებენ ბოიკოტს… გულისამრევი ზუსტად ეს იყო და ცუდად გავხდი, როდესაც “რუსთავი 2″-ის მიერ დადგმულ სპექტაკლს ვუყურებდი.

“ნაციონალური მოძრაობის” სტრატეგიაც ეს არის – სხვას გადააბრალონ ის, რასაც­ ხელისუფლებაში მოსვლის პირველივე­ დღიდან აკეთებდნენ. ამ შედეგამდე არ მივიდოდით, კოალიცია თავიდანვე ქმედითი რომ ყოფილიყო – დამნაშავის დასჯა აუცილებელია, თუმცა რევანშზე არ ვსაუბრობ, ესეც დამანგრეველია. კითხვებზე პასუხი სამართლიანი სასამართლოსგან უნდა მიგვეღო, ახლა შესაძლოა მომავალ თაობას სწორი ინფორმაციაც კი ვერ მივ­აწოდოთ, რა ხდებოდა “ნაცმოძრაობის” მმართველობისას. წარსული ნელ-ნელა იკარგება, შიშიც გაქრა და საზოგადოების ნაწილს აღარც კი ახსოვს, რამდენად ექსტრაორდინარულ ვითარებაში ვცხოვრობდით.

ჩვენ არ გავიაზრეთ, რა მოხდა­ 1921 წელს, 1991 წელს და კიდევ ერთხელ ვდგავართ ზღვარზე, როდესაც შესაძლოა წარსულის ადეკვატურად გაანალიზება ვერ მოვახერხოთ. სამწუხაროა, რომ ამ საშიში პროცესის სათავეში მმართველი გუნდის ზოგიერთი წარმომადგენელი და პრეზიდენტი დგანან.

“ნაციონალური მოძრაობა” ღირებულებების აღრევასაც ახერხებს, პროპაგანდის ომს კი ხელისუფლება პირწმინდად აგებს. იმის ნაცვლად, ადეკვატური პასუხი გასცენ უკვე დესტრუქციულ ძალად ქცეულ “ნაციონალებს”, გამოდიან წულუკიანი და ხიდაშელი და თავს ესხმიან დამოუკიდებელ მედიასაშუალებას.

კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი დეტალი: კად­რების გავრცელება მიუღებელია, ამ ამაზრზენი ქმედებებით ზარალდებიან იმ ადამიანების ოჯახის წევრები და ახლობლები, რომლებზეც კადრები ვრცელდება, მაგრამ არც ის არის სწორი, როცა ამ ადამიანებს გმირებად ვაქცევთ.

პრეზიდენტის განცხადება­ საერთოდ ამ ინსტიტუტისა­ და მთლიანად ქვეყნის შეურაცხყოფა იყო. სექსზე ლაპარაკით ნუ ვცდილობთ, კარგ ტიპებად წარმოვჩნდეთ, თითქოს დანარჩენი საზ­ოგადოება ჩამორჩენილია და არ იცის, რა არის სექსი. როდესაც საჯარო სამსახურში მიდიხარ, ყველაფრისთვის მზად უნდა იყო. სხვათა შორის, კარგად მახსოვს, რეალურ პოლიტიკურ ცხოვრებას სანამ დავიწყებდი, ერთ-ერთმა საერთაშორისო ორგანიზაციამ ტრენინგი ჩაგვიტარა. გვითხრეს, ცარიელი ფურცლის ერთ მხარეს, რომელსაც არავის აჩვენებთ, თქვენი დადებითი თვისებები ჩამოწერეთ, მეორე მხარეს კი ცხოვრების ის დეტალები, რაც შეიძლება ოპონენტებმა თქვენს წინააღმდეგ გამოიყენონო. ქაღალდი კარგად შეინახეთ და ერთი დღის შემდეგ გადაათვალიერეთ, გიღირთ თუ არა პოლიტიკური კარიერის დაწყებაო. ეს სწორი რჩევა გახლდათ.

დღეს პოლიტიკაში ინერციით მოდიან­ და ბევრს არც კი აქვს გააზრებული ის პასუხისმგებლობა, რაც პოლიტიკოსს მოეთ­ხოვება. ნუ ვაქცევთ თეთრს შავად და შავს – თეთრად. კარგი იქნება, თუ პრეზიდენტსაც ვინმე ურჩევს, რომ მხოლოდ ყურადღების ცენტრში ყოფნისთვის ნებისმიერი განცხადების გაკეთება, მინიმუმ, არასწორია.
ახალ მორალს ნუ შევქმნით. სხვათა შორის, ესეც “ნაციონალური მოძრაობის” სერიოზული გამარჯვებაა. საზოგადოებაში მუდმივ დაძაბულობასა და შფოთს ქმნიან.
ეს, პირველ რიგში, პირდაპირი დარტყმაა გიორგი კვირიკაშვილზე, რომელიც პრემიერობის პირველივე დღეებში შემრიგებლური პოზიციებით გამოირჩეოდა – საპარლამენტო თუ არასაპარლამენტო ოპოზიციას შეხვდა და პრეზიდენტიც დააწყნარა. ამ ნაბიჯმა მის მიმართ ნდობის ფაქტორიც გაზარდა, ამიტომ ცდილობენ ყველა მხრიდან მასზე პოლიტიკურ თავდასხმას.

- როგორ ფიქრობთ, არჩევნებამდე მშვიდობიანად მივალთ?

- წინასწარმეტყველი არა ვარ, თუმცა, ვფიქრობ, ვითარება აუცილებლად გამწვავდება. არა იმიტომ, რომ ხელისუფლებას­ ძლიერი ოპოზიცია ჰყავს, უბრალოდ, რაც უფრო ეცემა “ნაციონალების” რეიტინგი (მათ დღეს არავითარი პოლიტიკური რესურსი არ გააჩნიათ), მით უფრო დესტრუქციულ ძალას წარმოადგენენ…

- რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრ გრიგორი კარასინის განცხადებაზეც გკითხავთ. მან საქართველოში ანტირუსული რიტორიკის გაძლიერებას გაუსვა ხაზი, თქვა, რომ მოახლოე­­ბულ არჩევნებს დააკვირდება, “ქართველ პოლიტიკოსებს მუხრუჭები ღალატობთ” და რომ მათ მოთმინებასაც აქვს საზღვარი…

- რუსეთში ქართველების ფსიქოლოგია­ კარგად აქვთ შესწავლილი და კარგად იციან, მსგავს განცხადებებს რა რეაქცია მოჰყვება. ამიტომ ვრცელი კომენტარისგან თავს შევიკავებ. საზოგადოების ნაწილი ამ ვითარებაში ორი ქვეყნის ხელმძღვანელების შეხვედრაზეც ალაპარაკდა, თუმცა პირადად მე ვფიქრობ, რომ საამისოდ ობიექტური პირობები არ არსებობს. ოკუპანტთან შესახვედრად მომზადებული უნდა მიხვიდე. განსაკუთრებით არაკორექტული და არაფრისმომტანია მოსკოვში ოპოზიციის წარმომადგენლების ვიზიტი.

სხვათა შორის, მე გამოვიყენე შანსი და მოკლე პერიოდში შედეგს მივაღწიე – საქარ­თველოდან რუსული სამხედრო ბაზები გავ­იდნენ. თუმცა ეს იმით კი არ იყო განპირ­ობ­ებული, რომ სხვებისგან გამორჩეული ვიყავი, მაშინ საზოგადოებაც და საერთა­შორისო ორგანიზაციებიც ერთსულოვანნი იყვნენ და რუსეთს ვითარების­ არევის შესაძლებლობა არ ჰქონდა. დღეს ქვეყანაში აბსოლუტურად განსხვავებული გარემოა.

„ახალი თაობა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „თვალთვალი და ფარული გადაღება დღესაც გრძელდება“

შაბათს საზოგადოებრივმა მოძრაობამ “ეს შენ გეხება” საპროტესტო აქცია გამართა და საკუთარი პოზიცია დააფიქსირა: არა – მოსმენებს, არა – ფარულ მიყურადებას. აქციაში ოპოზიციური პარტიების წარმომადგენლებიც მონაწილეობდნენ. „ახალი თაობა“ ერთ-ერთ მათგანს, კახა კუკავას ესაუბრა.

- ბატონო კახა, აქციაში თქვენც მონაწილეობდით. რას აპროტესტებდით?

- იმას ვაპროტესტებდით, რასაც წინა რეჟიმის პირობებში – უკანონო მოსმენა, უკანონო თვალთვალი და შემდგომ ამ უკანონო ჩანაწერებით ადამიანების დაშანტაჟება. ეს არის ტერორისტული, ავტორიტარული სახელმწიფოებისთვის დამახასიათებელი და ძალიან სამწუხაროა, რომ დღევანდელი ხელისუფლების პირობებში ეს არათუ არ შეწყდა, არამედ კიდევ უფრო მასშტაბური ხასიათი მიიღო.

- გვესმის შეფასებები, რომ ამ ყველაფრის ჩაწერა წინა ხელისუფლების დროს ხდებოდა...

- ის, რომ წინა ხელისუფლების დროს ხდებოდა ამისი ჩაწერა, გამამართლებელი არ არის. ჩაწერა ძალიან სერიოზული დანაშაულია, მაგრამ გავრცელება საზოგადოებისთვის ბევრად უფრო საშიშია.

- თქვენ ფიქრობთ, რომ ამ კადრებს დღევანდელი ხელისუფლება ავრცელებს?

- ფაქტია, რომ დღევანდელი ხელისუფლების პირობებში გავრცელდა და დღევანდელმა ხელისუფლებამ ვერ შეძლო ამისი აღკვეთა. რაც შეეხება იმას, ვინ გაავრცელა, ეს გამოძიების საგანია. ჩვენ დადასტურებულად ვიცით, რომ დღევანდელი ხელისუფლების წარმომადგენლებიც არიან ამაში ჩართული. იგივე ცნობილი ხვედელიძის და ფარესაშვილის საქმე. არა მხოლოდ ეს, სხვა ფაქტებიც იყო. შეიძლება სხვა ფაქტები წინა ხელისუფლებამ ან უცხო ქვეყნის სპეცსამსახურებმა გაავრცელეს. ეს უკვე გამოძიების ვერსიებია, თუმცა ერთი რამ დადასტურებულად ვიცით, რომ ხელისუფლებამ ვერ უზრუნველყო ამისი აღკვეთა.

- როგორ უნდა მომხდარიყო ამისი აღკვეთა? რა უნდა გაეკეთებინა ხელისუფლებას?

- ჩვენ ყველამ ვიცოდით, რომ ეს სისტემური დანაშაული ინდუსტრიულ მასშტაბებს ატარებდა 2012 წლამდე. ახალ ხელისუფლებას უნდა დაეწყო დროული გამოძიება. მაინცდამაინც ეს ვიდეო უნდა გამოექვეყნებინათ? ამას ელოდებოდნენ?! დაეწყოთ თავიდანვე ამ საქმეების ძიება და მისი პრევენცია. არათუ ეს საქმეები არ გამოუძიებიათ და არ დაუსჯიათ დამნაშავეები, გავრცელდა უკვე სახელები და გვარები, რომ ვინც იყო ამ ყველაფრის შემოქმედი, დღესაც ძალოვან უწყებებშია.

- დღესაც დავობენ, უნდა განადგურებულიყო თუ არა კადრები. მოვისმინეთ იურისტების შეფასებები, რომ ეს იყო დანაშაული, როდესაც ხელისუფლებამ სამხილები გაანადგურა. რას იტყვით თქვენ?

- მეც ვეთანხმები კახა კახიშვილის პოზიციას, რომ რაღაცა დროით მაინც, სანამ გამოძიება არ დასრულდებოდა, ეს კადრები შენახული ყოფილიყო, თუმცა ეს არ არის ამ საქმეში ყველაზე უფრო მნიშვნელოვანი გარემოება.

- რა არის მნიშვნელოვანი?

- იყო 24 ათასი ფაილი, საიდანაც განადგურდა 400. დანარჩენი, რომლებიც არ შეიცავდა სექსუალურ მასალებს, არ არის განადგურებული. თუკი ხელისუფლებას ჰქონდა საქმის გამოძიების სურვილი, ის 23.600 ფაილი საკმარისი იქნებოდა ამისთვის. რაღა მაინცდამაინც იმ 400 საქმეს მიაჭიჭინდნენ. დანარჩენი რატომ არ გამოიძიეს?! ეს არ არის გულწრფელი პოზიცია, ეს არის ტექნიკური ნიუანსი საქმეში. ეს არ არის პრინციპული საკითხი საქმეში. პრინციპული არის ის, რომ ხელისუფლებამ უარი თქვა წინა რეჟიმის სისტემური დანაშაულის გამოძიებაზე. ეს ერთი და მეორე _ მან ეს გულმოწყალების გამო არ გააკეთა…

- რისთვის გააკეთა?

- გააკეთა პრაგმატული მოსაზრებების გამო. ის თანამშრომლობს ამ დამნაშავეებთან და მათ პარტიული ინტერესებისთვის იყენებს.

- რას გულისხმობთ გამოყენებაში? რაში იყენებს „ოცნება“ ნაციონალებს?

- დღესაც თანამდებობებზე არიან დამნაშავეები. ვინც მკვლელი იყო, მაგალითად, კრიალაშვილის მკვლელი შს სამინისტროში მაღალ თანამდებობაზეა. ვინც დამსჯელი იყო, დღესაც დამსჯელია. ვინც მოსამართლე იყო, მურუსიძის სახით, დღესაც მოსამართლეა. მათ იყენებს ეს ხელისუფლება იმისთვის, რისთვისაც იყენებდა წინა ხელისუფლება.

„ოცნებამ“ ჩათვალა, რომ მურუსიძეს წინა ხელისუფლების დროს თუ გამოჰქონდა უკანონო გადაწყვეტილებები, დღეს ივანიშვილის სასარგებლო გადაწყვეტილებებს გამოიტანს. მურუსიძის სინდრომი, შოთაძის სინდრომი, ეს ხომ ათასობითაა. ხელისუფლებამ ჩათვალა, რომ ასეთი ხალხი ძალიან სასარგებლოა.

- ანუ, რომ არ მომხდარიყო კოჰაბიტაცია, თანამშრომლობა, რეჟიმი გასამართლებულიყო, დღეს ამ სურათს არ მივიღებდით?

- რა თქმა უნდა, ამაში ორი აზრი არ არის.

- არსებობს გზა, რითაც ეს დანაშაული აღიკვეთება? ამბობენ, რომ საზოგადოება ფსიქოლოგიურ ტერორში ცხოვრობს..

- ჩვენ ახალ ველოსიპედს ხომ არ გამოვიგონებთ? მთელ მსოფლიოში დანაშაულის პრევენციის ერთადერთი მეთოდი არის დანაშაულის გამოძიება, დამნაშავეების დასჯა.

- მერედა, ეს რამდენად მარტივად გამოსაძიებელი და დასადგენია?

- რა თქმა უნდა, მარტივად გამოსაძიებელია და აგიხსნით, რატომ. ამას ხომ არ აკეთებენ სადღაც ალ ქაიდას მებრძოლები, რომლებიც ჩვენ არ ვიცით, ვინ არიან. ჩვენ ვიცით მინიმუმ 70-80 ადამიანის გვარი და სახელი, რომლებიც ქმნიდნენ ამ ყველაფერს. სწორედ მათ ეკავათ თანამდებობები შსს-სა და უშიშროების სამინისტროში. ამ ადამიანების დაკითხვით ხომ უნდა დაწყებულიყო ეს ყველაფერი?! იურისტიც ვარ, სპეცსამსახურშიც მიმუშავია და ზუსტად ვიცი, რასაც გეუბნებით. ამას არ ვამბობ ჰაერზე. ეს არის უმარტივესი გამოსაძიებელი საქმე, უმარტივესი!

- რამდენად უმარტივესია მაშინ, როდესაც ფაილები აღარ არსებობს?

- ფაილების დიდი ნაწილი არ განადგურებულა. ამ ყველაფერს ერთი და იგივე ხალხი იღებდა. ასე რომ, ხელისუფლებას, სურვილის შემთხვევაში, ამის გამოძიება არ გაუჭირდება. ეს უმარტივესია. არის საზოგადოებაში ვერსია, რომ ის სცენა, რომელიც იუთუბზე აიტვირთა 11 მარტს, მოხდა 2014 წელს. განა რა უნდა იმის დადგენას, როდის ჰქონდათ ამ ადამიანებს ურთიერთობა? ძალიან დელიკატური საკითხია, მაგრამ ამ ადამიანებმა გამოძიებასთან უნდა ითანამშრომლონ და თქვან, როდის შედგა მათი ურთიერთობა, როდის იყვნენ ერთად. განა ეს ასე რთული დასადგენია?!

- ანუ მიანიშნებთ, რომ თვალთვალი და ფარული გადაღება დღესაც გრძელდება?

- დიახ და მე ამის ერთი კონკრეტული მაგალითი მოვიყვანე. ასევე შემიძლია, კიდევ ბევრი მოვიყვანო, თუ რა მარტივია ამ შეკითხვაზე პასუხის გაცემა. ამ სიტუაციაში არის თუ არა დამნაშავე ხელისუფლება, პოლიტიკური პასუხისმგებლობა მაინც მას ეკისრება, იმიტომ, რომ არ გამოიძია, დამნაშავეები არ დასაჯა და ასე შემდეგ. ხალხმა იმიტომ აირჩია ეს ხელისუფლება, რომ ეს ყველაფერი შეწყვეტილიყო. „ოცნების“ წარმომადგენლებისგან ისიც მომისმენია, ნაციონალები გვისმენენ და გვივრცელებენო. თუ ისევ ნაციონალები გვისმენენ და ისევ ნაციონალები გვატერორებენ, მაშინ თქვენ რისთვის აგირჩიეთ?! რაში გვარგიხართ?!

- რა გაგრძელება ექნება ამ ყველაფერს?

- სანამ საქართველოში არის სააკაშვილ-ივანიშვილის პოლიტიკური სისტემა, სავარაუდოდ, ჩვენ ამ ბინძური მეთოდების მომსწრე ვიქნებით, იმიტომ რომ, ზოგადად, საქართველოში დღეს პოლიტიკა ბინძურია! ცალკე აღებული კი, არა მგონია, რომ შესაძლებელი იყოს კონკრეტულად ამ სენთან ბრძოლა. თუ კომპრომატები აქვს ვიღაცას, ის ამას ოპონენტის წინააღმდეგ აუცილებლად გამოიყენებს. ამას ძირეული ცვლილება სჭირდება, რომ საჭირო აღარ იყოს მსგავსი კომპრომატებით ომი. დღეს, როგორც ჩანს, ეს ხელისუფლებას არ აწუხებს და რაც მოხდა, მისთვის მისაღებიც არის.

- ჩვენ ასევე გვესმის, რომ ხელისუფლების მაღალჩინოსნებზე სერიოზული კომპრომატები არსებობს და ისინი ამის ტყვეები არიან...

- ზოგი უუნაროა, ზოგი დაშანტაჟებულია, ზოგიც ისეთია, ზოგიც – ასეთი. ეს ხალხისთვის ნაკლებად საინტერესოა. ქართველი ხალხისთვის საინტერესოა ის, რომ მთავრობა, რომელიც ავირჩიეთ რამდენიმე წლით პრობლემების გადასაწყვეტად, ყველაფერზე გვეუბნება, რომ ეს შეუძლებელია. თუ მართლა არ შეუძლიათ, უნდა წავიდნენ და მოვიდეს ის მთავრობა, რომელიც კონკრეტულ საკითხებზე გადაწყვეტილებების მიღებას შეძლებს.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ირაკლი სესიაშვილთან: „სხვადასხვა ტიპის თვალთვალი ერთმანეთისგან გაიმიჯნება“

ლიკა ამირაშვილი

პირადი ცხოვრების ამსახველ ჩანაწერებთან დაკავშირებით საკანონმდებლო ინიციატივა მზადდება. როგორც თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი სესიაშვილი “მთელ კვირასთან” საუბრისას ამბობს, ახალ კანონპროექტში სხვადასხვა ტიპის თვალთვალი ერთმანეთისგან გაიმიჯნება.

პოლიტიკოსთა პირადი ცხოვრების ფარული ჩანაწერების გავრცელების ორ გახმაურებულ საქმეზე გამოძიება უკვე დაწყებულია, სადაც უცხოელი სამართალდამცავებიც არიან ჩართულები, თუმცა რომელი ქვეყანაა – ეს არ ხმაურდება. სესიაშვილის თქმით, გამოძიება იმის მიხედვით ირჩევს ქვეყანას, საიდანაც ვიდეო აიტვირთა.

ირაკლი სესიაშვილი: სხვადასხვა სახელმწიფო უწყებების წარმომადგენლებს შევხვდით და ვიმსჯელეთ როგორც კანონპროექტის შინაარსზე, ასევე რა სახის საკანონმდებლო ინიციატივა მომზადდება. ზოგადად, პირადი ცხოვრების ან ოჯახში საიდუმლოების საკითხები ძალიან ფართო დეფინიციისაა. მიუხედავად იმისა, რომ საზოგადოებაში მიდგომის გამკაცრების ერთგვარი მოთხოვნაა, რა თქმა უნდა, საფრთხილოა, რომ ამ გამკაცრებამ მეორე მხრივ სრული გაუგებრობა და დაბნეულობა არ გამოიწვიოს. ერთი სიკეთის გამო სხვა სიკეთეები არ უნდა დავაზიანოთ, როგორიცაა, მაგალითად, საჯარო მოხელის გადაღება-არგადაღების საკითხი.

ჩვენ ვფიქრობთ, რომ მაქსიმალურად გავამკაცროთ პირადი, ოჯახის საიდუმლოების გამჟღავნებასთან დაკავშირებით პასუხისმგებლობა და ამ მხრივ ძალიან პრინციპულები ვიყოთ იმისათვის, რომ საქართველოს ნებისმიერი მოქალაქე პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გამოქვეყნებისგან დაცული იყოს.

- როგორც ეკა ბესელიამ განაცხადა, კანონპროექტი უკვე მზად არის.

- ქალბატონი ეკას მიერ მხოლოდ სამუშაო ვერსია იყო წარმოდგენილი და საკანონმდებლო ინიციატივაზე მუშაობა დასრულებული არ არის. საკანონმდებლო ინიციატივა მხოლოდ მაშინ შეიძლება დაერქვას, როცა პროექტი ბიუროს წარედგინება. ჯერ-ჯერობით ჩვენ სამუშაო ვერსიებზე ვმუშაობთ. ჩვენ ზოგად პრინციპებზე ვისაუბრეთ, თუ რა შემთხვევებთან დაკავშირებით შეიძლება კანონმდებლობა გამკაცრდეს, ძირითადი პრინციპები და მიდგომა რა უნდა იყოს. სხვადასხვა უწყებებთან ერთად გავაგრძელებთ მუშაობას, რომ უკვე მიდგომის კანონპროექტის სახით ჩამოვაყალიბოთ.

- სამუშაო ვერსიაზე უფრო კონკრეტულად რომ გვითხრათ, რა კუთხით იქნება ცვლილება?

- ჩვენ რამდენიმე ვერსია განვიხილეთ, ამიტომ ამ ეტაპზე მე გამიჭირდება კონკრეტულად გითხრათ, სად როგორ მოხდება გამკაცრება. ჩვენ ვცდილობთ, რომ სხვადასხვა ტიპის თვალთვალის ან მასალის გამოქვეყნების გამიჯვნა მოხდეს.

ერთია პირადი ცხოვრების ამსახველი, მაგალითად, მე თუ გუდაურში თხილამურებზე ვსრიალებ და ვინმემ ფარულად კამერა დამიდო ისე, რომ ნებართვა არ აიღო, ესეც ჩემი პირადი სივრცე და პირადი ცხოვრებაა. მეორეა ოჯახის საიდუმლოებებთან შეხება, ან ოჯახის სივრცეში შეჭრა, რაზეც კანონი უფრო მკაცრი უნდა იყოს.

ზოგადად, ამას კანონი მეტნაკლებად უკვე არეგულირებს. თქვენ იცით, რომ არა მხოლოდ გავრცელება, არამედ შენახვაც კი დასჯადია. ფარული ჩანაწერი დანაშაულს თუ შეიცავს, მოქალაქე ვალდებულია, ის დაუყოვნებლივ წარუდგინოს შესაბამის სამართალდამცავ ორგანოებს. ეს საკითხები მეტ-ნაკლებად დარეგულირებულია. სხვა დანარჩენი, რომელიც დანაშაულს არ შეიცავს, არის პირადი ცხოვრების ამსახველი, რომელიც ასევე რეგულირებადია, უბრალოდ ჩვენ ვსაუბრობთ იმაზე, რომ კანონში უფრო მეტი სიცხადე შევიდეს.

- პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გავრცელების ფაქტებზე გამოძიება რა ეტაპზეა?

- მოდით, გამოძიებას დავაცადოთ. თქვენ იცით, რომ ჩვენმა გამოძიებამ დახმარებისთვის სხვადასხვა ორგანიზაციებსა და პარტნიორი ქვეყნების სპეცსამსახურებს მიმართა. სურვილი გვაქვს, რომ ეს ორი ამაზრზენი ფაქტი გაიხსნას და შესაბამისი ნაბიჯებიც იდგმება.

- რომელი ქვეყნის სპეცსამსახურები არიან ჩართულები?

- ამის დასახელებისგან თავს შევიკავებ, რადგან ეს უშუალოდ გამოძიების კომპეტენციაა. გამოძიებას რომელი სახელმწიფოს ჩართვა სჭირდება, იმის მიხედვით საზღვრავენ, თუ საიდან მოხდა ვიდეოების ატვირთვა. ამიტომაც ვერ დავაკონკრეტებ.

- როდის მოხდება კანონპროექტზე მუშაობის დასრულება?

- უახლოეს დღეებში ჩვენ კიდევ შევიკრიბებით და უკვე რაზეც შევთანხმდით, იმის სამუშაო ვერსიას განვიხილავთ და ვეცდებით, რომ უმოკლეს ვადებში ბიუროს წარვუდგინოთ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ლადო პაპავას ადგილზე გადავდგებოდი”

თაკო მათეშვილი

პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი არ გამორიცხავს, რომ ფარული ჩანაწერების გავრცელებაში, რაც პირველ რიგში ხელისუფლების იმიჯს აზიანებს, თავად ხელისუფლების წარმომადგენლები იყვნენ გარეული. მისი აზრით, პრემიერის დასუსტება და დაკნინება ხელისუფლების გარეთაც და შიგნითაც ბევრს უნდა და ამისთვის ამგვარ მეთოდებსაც იყენებენ.

“მთელ კვირასთან” ინტერვიუში გია ხუხაშვილი ე.წ. “კოკაინის საქმეზე” პროკურატურის დასკვნასაც ეხმიანება, რომლის მიხედვითაც დეპუტატების – ეკა ბესელიასა და მანანა კობახიძის კორუფციული ქმედება არ გამოვლინდა და ამბობს, რომ დასკვნას ენდობა. იგი, ერთი მხრივ, ბესელია-კობახიძის სიმართლეშიც დარწმუნებულია და ელისაშვილისაშიც და მიიჩნევს, რომ ყველაფერი გაუგებრობის შედეგია.

გია ხუხაშვილი: მე ისედაც მიჭირდა იმის დაჯერება, რომ ის ქალბატონები (ეკა ბესელია და მანანა კობახიძე) კორუფციაში იყვნენ გარეული. გავლენით ვაჭრობის თემა პარლამენტში აქტუალური რომაა, ამაში ეჭვი არ მეპარება, მაგრამ გავლენით ვაჭრობა მაინცადამაინც ფინანსურ დაინტერესებას არ ნიშნავს. შეიძლება ეს სულ სხვა მოტივით ხდებოდეს, მაგალითად, პირადი მოტივებით.

ამ შემთხვევაში კი პროკურატურის დასკვნა ასეთია და არანაირი საფუძველი არ მაქვს, რომ მას არ ვენდო. უდანაშაულობის პრეზუმფცია, ჩემი აზრით, შეუვალია – თუ შენ საპირისპიროს ვერ ამტკიცებ, ადამიანი უდანაშაულოა.

- პროკურატურის დასკვნაში ეწერა, რომ მრავალმხრივი საუშაოების მიუხედავად, მათ ვერც ალეკო ელისაშვილისა და ვერც მანანა კობახიძის ტელეფონში ვერ აღმოაჩინეს ზარები, ან მოკლე ტექსტური შეტყობინებები, რაზეც ელისაშვილი მანამდე საუბრობდა. ფიქრობთ, რომ ელისაშვილი იტყუებოდა?

- როგორც გითხარით, არ მჯეროდა, რომ კობახიძე და ბესელია კორუფციაში იყვნენ გარეულე, მაგრამ მეორე მხრივ, იმაშიც დარწმუნებული ვარ, რომ ელისაშვილს ეს ყველაფერი არ მოუგონია. შესაძლოა, მათ შორის გარკვეული საუბრები მართლაც იყო, რაც ელისაშვილის მხრიდან სხვანაირად იქნა აღქმული. ყოველ შემთხვევაში, ნაკლებად დამაჯერებლად მიმაჩნია, რომ ელისაშვილმა ყველაფერი შეთხზა და მოიგონა. შეიძლება რაღაც გადაამეტა და თავისი დასკვნები გააკეთა, რისი საკმარისი საფუძველიც არ ჰქონდა. ეს შეტაკება, ჩემი აზრით, ფრედ დასრულდა. ვერ ჩავთვლი, რომ ამ სიტუაციაში რომელიმე მხარემ მოიგო და რომელიმემ წააგო.

- თქვენი აზრით, საზოგადოების თვალშიც ასე იქნება?

- მიუხედავად იმისა, რა მოხდა რეალურად, ვფიქრობ, ბესელიასა და კობახიძეს გამოუსწორებელი პოლიტიკური ზიანი უკვე მიადგათ. საზოგადოებრივი განწყობა პროკურატურის დასკვნებით არ იზომება. არ მგონია, საზოგადოებრივი აზრი მათ სასარგებლოდ მეტყველებდეს. შესაბამისად, მათი პოლიტიკური ზიანი პრაქტიკულად გამოუსწორებელია მიუხედავად იმისა, თუ რას იტყვის პროკურატურა. მითუმეტეს, რომ საზოგადოებაში პროკურატურისადმი ნდობა საკმაოდ დაბალია.

- და რა არის, თქვენი აზრით, ამ დაბალი ნდობის მიზეზი?

- ამას, სამწუხაროდ, ძალიან ბევრი მიზეზი აქვს. საზოგადოების იმ ნაწილს, რომელიც სამართლიანობის აღდგენას ელოდა, მაინცადამაინც არ გასჩენია განცდა, რომ ეს შესრულდა. მეორე ნაწილში კი, რომელიც დღეს პოლიტიკურ დევნაზე საუბრობს, ბუნებრივია, პროკურატურისადმი ნდობა ასევე დაბალია.

შესაბამისად, საზოგადოებაში არ მეგულება სეგმენტი, რომელიც შეიძლება პროკურატურის მუშაობით კმაყოფილი იყოს. მათ შორის არც დღევანდელი ხელისუფლების მხარდამჭერებში. ყველა იმედგაცრუებლია. პროკურატურის მიმართ პრეტენზიები ბევრია, მათ შორის ობიექტურიც.

- კონსტიტუციაში ქორწინებასთან დაკავშირებით ჩანაწერის შესახებ ინიციატივას დიდი აჟიოტაჟი მოჰყვა. თქვენი აზრით, რატომ დააყენა ეს საკითხი “ქართულმა ოცნებამ”, როცა წინასწარ ცნობილია, რომ კოალიციაში შემავალ ზოგიერთ პარტიას, მაგალითად “რესპუბლიკელებს” ამ საკითხზე რადიკალურად განსხვავებული მოსაზრება აქვთ?

- მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ეს საკითხი წმინდა პოლიტიკური ტაქტიკის თემაა. ყველას ესმის, რომ კონსტიტუციური ცვლილებები საკმაოდ ხანგრძლივ პროცესთანაა დაკავშირებული. ჩემი აზრით, ამ საკითხთან დაკავშირებით ქარიშხალი ჭიქაშია ატეხილი, რადგან ჯერჯერობით ქართულ პოლიტიკურ სპექტრში არანაირი საფრთხე არ არსებობს იმისა, რომ ერთსქესიანთა ქორწინება რამენაირად დაიშვება.

კონსტიტუციის დონემდე ამ საკითხის აწევა კი ზედმეტად პოლიტიზებულია და უნდა ვივარაუდოთ, რომ ეს წინასაარჩევნოდ შეგნებულად კეთდება. ქვეყანაში წინასაარჩევნოდ რაღაც თემაზე ორი პოლუსი უნდა შეიქმნას და ვიღაცას მიაჩნია, რომ ერთსქესიანთა ქორწინების დაშვება-არდაშვების თემაზე “შუა გაკრეფა” პოლიტტექნოლოგიურად სწორია. პირადად მე ამას არ ვეთანხები, რადგან საბოლოო ჯამში ეს ცეცხლთან თამაშს ემსგავსება. ყოველთვის, როცა პოლიტტექნოლოგიებზე ვფიქრობთ, პარალელურად სახელმწიფო ინტერესებსაც უნდა ვუყურებდეთ. ამ შემთხვევაში კი პოლიტიკური ინტერესი უფრო მაღლაა დაყენებული, ვიდრე სახელმწიფოს ინტერესები. ის საფრთხეები, რაც ამ საკითხის ირგვლივ ესკალაციას შეიძლება მოჰყვეს, უგულებელყოფილია.

- რა საფრთხეებს გულისხმობთ?

- მე ვგულისხმობ საფრთხეებს, როდესაც თემაზე, რომელიც ქვეყანაში არააქტუალურია, ისედაც პოლარიზებული საზოგადოების კიდევ უფრო პოლარიზაცია იწყება. ეს სხვა ტიპის, უფრო აგრესიული შეტაკებების საფრთხეს შეიცავს. სწორედ ეს მაშფოთებს. კიდევ ვიმეორებ – არ მგონია, ქართულ საზოგადოებაში ეს თემა იმდენად აქტუალური იყოს, რომ ჩვენ ჯვაროსნული ომი გამოვაცხადოთ. მთელი პოლიტიკური სპექტრი თანხმდება, რომ ერთსქესიანთა ქორწინების წინააღმდეგია და მაშ საფრთხე საიდანღა მოდის?! საკონსტიტუციო სასამართლოში სარჩელის შეტანაც წმინდა წყლის პროვოკაცია იყო. ყველას კარგად ესმოდა, რომ ეს საკითხი ასე მარტივად ვერ გახდება აქტუალური. ვიღაცის გაუგებარი პოლიტიკური მიზნების გამო ვითარება შეგნებულად ააფეთქეს.

- ვის აწყობს ეს, თქვენი აზრით?

- ამ შემთხვევაში ხელისუფლებას არ ვგულისხმობ. შესაძლოა არსებობს მესამე მხარე, რომელიც ამ თემით ერთ-ერთ ყველაზე საჩოთირო საკითხზე სიტუაციის აფეთქებას ცდილობს.

- ეს საკითხი “რესპუბლიკელებსა” და კოალიციას შორის არსებულ უფსკრულს კიდევ უფრო გააღრმავებს?

- კოალიციას ისედაც უამრავი პრობლემა აქვს. ეს საკითხი კიდევ ერთ კატალიზატორად შეიძლება იქცეს და პრობლემები კიდევ უფრო გაართულოს, რაც, საბოლო ჯამში, კოალიციის ამ სახით შენარჩუნებას შეუძლებელს გახდის. შესაძლოა, ტემპერატურამ იმდენად აიწიოს, რომ კოალიციის ყოფნა-არყოფნა ამ საკითხს დაუკავშირდეს და “რესპუბლიკელებსაც” უფრო მკვეთრი არჩევანის გაკეთება მოუწიოთ.

ნახეთ, როგორ ეწყობა ქრონოლოგიურად – საკითხის ხელოვნური ესკალაცია ხდება, ამ დროს კი წინ 17 მაისი გველოდება. არ გამოვრიცხავ, რომ ამ დროისათვის მესამე ძალა, რომელიც ჯერ არ ჩანს, ტრადიციების დაცვის ეგიდით გააქტიურდეს და ამით ეცადოს პოლიტიკურ სივრცეში დამკვირდებას. ვფიქრობ, რომ შეგნებულად თუ შეუგნებლად, “ქართული ოცნება”, რომელიც ამ საკითხის ინიციატორია, მესამე ძალას პოლიტიკურ არენაზე გამოჩენაში ხელს უწყობს. შეიძლება საქმე უფრო რთულადაა, ვიდრე გვგონია.

- თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში სიტუაცია თითქოს მიწყნარდა, თუმცა რექტორის იმპიჩმენტის საკითხი უკვე არაერთხელ გაისმა. თქვენ რას ფიქრობთ ამასთან დაკავშირებით?

- პირველ რიგში, მე კმაყოფილი ვარ, რომ ორად გახლეჩილ ახალგაზრდობას შორის შეტაკება არ მომხდარა. ჩემთვის მთავარი საფრთხე ეს იყო. შეიძლება ითქვას, რომ ამ ახალგაზრდებმა პოლიტიკურ ელიტას მასტერკლასი ჩაუტარეს და აჩვენეს, რომ მწვავე დაპირისპირების მიუხედავად მათ ერთმანეთთან თანამშრომლობა შეუძლიათ. მოლაპარაკებების ფორმულა თავადვე მოძებნეს.

ლადო პაპავას რაც შეეხება, მას დიდ პატივს ვცემ, მაგრამ მის ადგილას გადავდგებოდი. არა მაშინ, ცხელ გულზე, არამედ ახლა, დღევანდელ ვითარებაში. ის აღარ უნდა დარჩეს თანამდებობაზე, რადგან აღმოჩნდა, რომ მას არცერთ მხარესთან არ ჰქონდა არანაირი ავტორიტეტი და აბსოლუტურად უძლური იყო – სიტუაციის დეესკალაცია ვერანაირად ვერ მოახერხა. ფაქტობრივად, გვერდზე იყო გაწეული და ამ პროცესში არანაირ ავტორიტეტს არ წარმოადგენდა. ამას დაემატა “ოდეერის” თემაც. ამაზე ახლა ალაპარაკდა და აქამდე იქ რომ ეჯდა, ეს არაფერია?! ასე რომ, ვფიქრობ, სტუდენტებში, ორივე დაპირისპირებულ მხარეში მას იმხელა მორალური ავტორიტეტი არ აქვს, რომ რექტორად დარჩეს. არც ის მგონია, პაპავა ისეთი ადამიანი იყოს, რომელიც თანამდებობებს ეპოტინება და ამიტომ ვფიქრობ, დღეს, ამ ვითარებაში უბრალოდ ჩუმად უნდა წავიდეს. ეს მისი მხრიდან სწორი და ღირსეული გადაწყვეტილება იქნება. თუ ის შეეცდება რექტორად დარჩეს, ეს ჩემთვის არცთუ ლამაზი დასანახი იქნება.

- თქვენი აზრით, ამაზე მიანიშნებდა განათლების მინისტრიც თავის ორაზროვან განცხადებებში პაპავას გადაყენებასთან დაკავშირებით?

- შესაძლოა ამას, შესაძლოა მას სხვა მოტივაცია აქვს.

- ფარული ჩანაწერების გავრცელება კვლად დაანონსებულია. ვის რეიტინგს უტყამს ეს პირველ რიგში?

- ბუნებრივია, რომ ეს ყველაფერი ხელისუფლებას ძალიან სერიოზულად აზიანებს. ერთადერთი სისტემური მონაპოვარი, რითაც ამ ხელისუფლებას შეუძლია იამაყოს, სწორედ ისაა, რომ დღეს ადამიანებს აღარ აქვთ განცდა, რომ უსმენენ, აშანტაჟებენ და პოლიტიკურად დევნიან. სხვა მიმართულებით კი არ ვფიქრობ, რომ ხელისუფლებას სისტემური მიღწევა აქვს. თუ ეს მონაპოვარიც ეჭვქვეშ დადგა, მაშინ ამომრჩეველი კითხვას დასვამს – რითი ჯობია ეს ხელისუფლება წინას? ამიტომ, ეს ყველაფერი ხელისუფლების პრობლემაა. ადამიანებში დაუცველობის განცდა ჩნდება და ესეც ძალიან სახიფათოა. მიუხედავად იმისა, თუ რას ფიქრობს ადამიანი და საიდან მოდის ეს მისი აზრით, ყველა თანხმდება იმაზე, რომ ამ განუკივხაობის კონტროლზე აყვანაზე პასუხისმგებელი ხელისუფლებაა. თუ მან ეს ვერ შეძლო, ბუნებრივია, ამომრჩეველი მას პოლიტიკურ პასუხისმგებლობას დააკისრებს.

- ანუ, ჩანაწერების გამოქვეყნების გაგრძელება, პირველ რიგში, ხელისუფლებას არ აწყობს?

- ბუნებრივია ასეა. თუმცა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ხელისუფლების ზოგიერთ წევრს ან მათგან ცოტა ხნის წინ წასულ ადამიანებსაც არ აწყობთ. სამწუხაროდ, მე ამას ვერ გამოვრიცხავ. საერთოდ, იდენტიფიცირება ძალიან რთულია. დარწმუნებული ვარ, მთლიანად ხელისუფლება და განსაკუთრებით პრემიერი ამას არ აკეთებს, მაგრამ ვიღაც ასე ბინძურად რომ თამაშობდეს, ამას ვერ გამოვრიცხავ.

- ფიქრობთ, რომ თავად ხელსუფლებაშივე შეიძლება იყვნენ ამ ჩანაწერების გამავრცელებლები?

- ასეთი რაღაცები მიღებულია. ახალი პრემიერის დასუსტება და მისი არარაობად წარმოჩენა შესაძლოა როგორც ხელისუფლების გარეთ უნდოდეთ, ისე ხელისუფლების შიგნით. ასეთი ადამიანები ყველგან მოიძებნებიან.

„ახალი თაობა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვან ბაიბურთთან: „ჯავახეთში არეულობა არ იქნება“

მზადდება თუ არა ჯავახეთში არეულობა, რატომ არა აქვს ჯავახელების სახელით საუბრის უფლება „ჯავახკის“ ლიდერს, მიითვისეს თუ არა სომხებმა ჩურჩხელა? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ყოფილი დეპუტატი ვან ბაიბურთი ესაუბრება.

- ორგანიზაცია „ჯავახკის“ ლიდერი აგასი არაბიანი აცხადებს, რომ საქართველოს პარლამენტში ხელოვნურად მცირდება სომეხი დეპუტატების რაოდენობა. ამას იმით ასაბუთებს, რომ ნინოწმინდასა და ახალქალაქს ერთი მაჟორიტარის არჩევა მოუწევთ.

- სანამ დეპუტატების რაოდენობაზე დავიწყებდე საუბარს, აუცილებლად უნდა ვთხოვო აგასი არაბიანს, შენი ჭირიმე, ჯავახელების სახელით საუბარსა და სხვა ქვეყნის დავალებების შესრულებას თავი დაანებე. ის წარმოშობით არის სამცხიდან და ჯავახეთს შეეშვას. რაც შეეხება დეპუტატების რაოდენობას, კარგი იქნებოდა, ყველა რაიონს საკუთარი მაჟორიტარი ჰყოლოდა, მაგრამ კანონი შეიცვალა. ახალქალაქისა და ნინოწმინდის მსგავსად, სხვა რაიონებსაც მოუწევთ საერთო მაჟორიტარის არჩევა. ისევე, როგორც საქართველოს სხვა რაიონებიდან, ახალქალაქიდან და ნინოწმინდიდანაც ბევრი ადამიანი წავიდა ემიგრაციაში. ყველა მათგანი აქ არსებულ გაჭირვებას გაექცა.

ის ფაქტი, რომ ნინოწმინდასა და ახალქალაქს საერთო მაჟორიტარი ეყოლებათ, საქართველოს პარლამენტში ეთნიკურად სომეხი დეპუტატების რაოდენობას არ შეამცირებს. მე როგორც ვიცი, სომეხ პოლიტიკოსებს პარტიები გამსვლელ სიაში ჩაწერენ.

რადგან არაბიანი რუსეთიდან ასეთ რამეებს იძახის, მეც მინდა მივმართო აქედან რუსეთის ხელისუფლებასა და არაბიანს. რუსეთის ტერიტორიაზე დღეისთვის მილიონი სომეხი ცხოვრობს, მაგრამ რუსეთის დუმაში არცერთი სომეხი დეპუტატი არ არის. მოვითხოვ, სასწრაფოდ შეიყვანონ სომხები დუმაში. აგასი არაბიანსაც ვურჩევ, საქართველოს შეეშვას და კრემლს წაუყენოს პრეტენზიები. ეგ იმდენს იზამს, აქაც შეიქმნება რაღაც კავშირი, რომელიც რუსეთში მცხოვრები სომხების უფლებებს დაიცავს.

- დუმაში არცერთი სომეხი არ არისო, მაგრამ ლავროვი ხომ გყავთ მაღალ თანამდებობაზე?

- ლავროვი მთავრობაშია და მას რუსეთის საგარეო პოლიტიკა აბარია. რადგან აგასი არაბიანმა მაინც გადაწყვიტა რუსეთში მცხოვრები ჯავახელების კავშირის შექმნა, კეთილი ინებოს და მათი უფლებები დაიცვას.

- მათ უფლებებს არ იცავს?

- ის ძირითადად საქართველოს მიმართ აქტიურობს და არაფერს ამბობს, რომ რუსეთში ჯავახეთიდან წასული ეთნიკური სომხების უფლებები ირღვევა.

- ამას ისე ამბობთ თუ მართლა ირღვევა რუსეთში სომხების უფლებები?

- რუსეთში ადამიანის უფლებების დარღვევის ფაქტი ხშირია. იქ ყველა ეროვნების წარმომადგენლებს ატერორებენ. საშინელი რეკეტი მიდის. არაბიანი ამაზე ხმას არ იღებს და იმას ყვირის, რაც საქართველოში არ ხდება. ძალიან კარგად ვხვდებით, სადაური სიო უბერავს მაგის პირიდან.

- აგასი არაბიანმა ჯავახეთში მცხოვრებ ეთნიკურ სომხებს პოლიტიკური პარტიის შექმნისკენ მოუწოდა. ამაზე რას იტყვით?

_ არ ვიცი, რატომ გადაეკიდა ეს კაცი ჯავახეთს. წარმოშობით სამცხიდან არის და იქაურ სომეხთა კავშირი რატომ არ შექმნა? ახალციხიდან წასული ბევრი ჩვენი თანამემამულეა რუსეთში. მათ დასაცავად ხმა არასდროს ამოუღია. რუსეთიდან ჰქონდა ასეთი დავალება და ამიტომაც შექმნა `ჯავახკი~. რაც შეეხება პარტიის შექმნას, საქართველოს კანონმდებლობა ნაციონალურ ნიადაგზე პარტიის შექმნას კრძალავს. კანონიც რომ არ კრძალავდეს, ისედაც არავინ აპირებს ამის გაკეთებას.

- დარწმუნებული ხართ, რომ მას მიმდევრები არ გამოუჩნდება?

- ყველამ კარგად იცის, ვინ არის აგასი არაბიანი და ამიტომაც მგონია, რომ არაფერი გამოუვა. ჯავახეთში არიან ძალები, რომლებიც შეეცდებიან, ეს ყველაფერი თავიანთ სასარგებლოდ გამოიყენონ. არ გაგიკვირდეთ, თუ მას მიმდევრები გამოუჩნდნენ.

- ეს რაიმე არეულობას ხომ არ გამოიწვევს?

- ჯავახეთში არეულობის მოწყობა გამორიცხულია. ამის მცდელობა ადრეც იყო, მაგრამ არაფერი გამოუვიდათ, არც მომავალში გამოუვათ.

- ბატონო ვან, მოდით, თემა შევცვალოთ და ერთ კითხვაზე გვიპასუხეთ – სადაური ნუგბარია ჩურჩხელა?

- მაშაყირებთ? ჩურჩხელა სადაური უნდა იყოს? ვერ დავიჯერებ, რომ არაბიანმა მაგაზეც გამოთქვა პრეტენზია.

- არაბიანმა არა, მაგრამ რუსეთის სუპერმარკეტებში გამოჩნდა ჩურჩხელები შემდეგი წარწერით - სომხური სნიკერსი. ამაზე რას იტყვით?

- ჰა, ჰა, ჰა. მთელმა რუსეთმა და სომხეთმა იცის, თუ სადაური წარმოშობისაა ჩურჩხელა…

- სადაურია?

- სადაურია და ჩურჩხელა არის ჩვენი.

- რას ნიშნავს ჩურჩხელა არის ჩვენი?

- იმას, რომ ქართული ნუგბარია.

- აბა, რატომ გამოაცხადეს სომხურად?

- მე არ გამომიცხადებია, სხვამ რატომ გააკეთა, არ ვიცი. ჩვენ იმდენი საუკუნეა ვმეგობრობთ, რომ ასეთ ამბებზე ასეთი ყურადღების გამახვილება არ ღირს.

- ტოლმაზე რომ ვთქვათ, კახური კერძიაო, რას იტყვიან სომხეთში?

- ვიღაცას ეწყინება, ვიღაცა გაიცინებს. ის ვერ გავიგე, რატომ უნდა იყოს ტოლმა კახური.

- ჩურჩხელა კახურია და სამაგიეროს გადახდის მიზნით...

- რას ჰქვია, კახურია, ჩურჩხელა არის ქართული. აი, აქ ვუშვებთ ქართველები შეცდომას, კუთხურობაზე რომ გადავდივართ. მე არ ვდავობ, რომ კახეთში შექმნეს ეს საოცრება, მაგრამ მას უნდა დავარქვათ ქართული ნუგბარი. ამერიკასა და ევროპაში გაუჭირდებათ იმის გაგება, რა არის კახეთი.

- ბავარიის მხარე თუ იციან, კახეთი რატომ არ უნდა იცოდნენ?

- უნდა იცოდნენ, მაგრამ არ იციან. სანამ გავაცნობთ, უნდა ვთქვათ, რომ ქართულია. ასეთ თემებზე ადრეც გვისაუბრია და ყოველთვის მითქვამს, რომ ასეთ რამეებს ყურადღება არ უნდა მივაქციოთ. ეს სომხებიც უკვე შეშინდნენ, რომ რაიმე ქართულზე თქვან, ქართულიაო.

- ვინ შეაშინა?

- ჩვენ, ქართველებმა.

- რანაირად შევაშინეთ?

- რამდენიმე კვირის წინ სომხეთის პარლამენტში ოპოზიციის ლიდერმა თავის თანაპარტიელ მამაკაცებს ერთმანეთის გადაკოცნა აუკრძალა, თქვა, რომ ეს ტრადიცია საქართველოდან შევიდა. ამაზე ისეთი ამბავი ატყდა საქართველოში, გამოვედი და ვამტკიცებდი, ეს ტრადიცია სომხებმა მოიგონეს-მეთქი. ჩვენ საუკუნეებია ერთად მოვდივართ და ბევრი რამე გვაქვს საერთო. ცოტა ხნის წინაც გითხარით, ქართველები მტკივნეულად განვიცდით, როცა რაიმე ქართულზე ვინმე ამბობს, სომხურიაო. ამას ისეთივე იუმორით უნდა შევხვდეთ, როგორც იმ ამბავს, რომ ლეონელ მესი სომეხია.

წინა ინტერვიუში გახსოვთ, გითხარით, მესი სომეხი უნდა იყოს, რადგან ლეონელი ჰქვია და მამამისი ამ სახელს შემთხვევით არ დაარქმევდა. ლიონში ბევრი სომეხი ცხოვრობს.

ჩემი ნათქვამი ქართულმა საიტებმა და ფორუმებმა აიტაცეს. სომხეთშიც ერთი ამბავი ატყდა. ქართველებს ძალიან გვიყვარს მესი და ეწყინათ, რომ სომხური ძირი ჰქონდა. ეს ხუმრობა ჩემმა ერთმა სომეხმა მეგობარმაც გაიგო და სერიოზულად დამირეკა, ეს ვიღაცა მესი რომ გაასომხე, რად გინდოდა, იმისთანა ნორიკა მესროპიანი გვყავდა არარატშიო. ჩემი მეგობრის აზრით, მესი ჩვენი განხეთქილების მიზეზი არ უნდა გახდეს.

რადგან ეს თემა ასეთი აქტუალურია, რაღაცა უნდა დავაზუსტო. კარგად გავიკითხე და დავადგინე, რომ მესის დედის ბებია და ბაბუა თბილისელი კათოლიკე სომხები იყვნენ. ბაბუას ერქვა ლევონი, ბებიას – ნელი. აი, ამიტომაც ჰქვია ამ ბიჭს ლეონელი. წესით, ლევონელი უნდა რქმეოდა, მაგრამ დაბადების მეტრიკის გამცემმა კაცმა შეგნებულად ამოაგდო ასო ვ. ასე მივიღეთ ლევონელის ნაცვლად ლეონელი.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ ქეთევან ციხელაშვილთან: „აფხაზურ მხარესთან ისტორიულ არტეფაქტებზე საუბარი არ ყოფილა“

თიკო ოსმანოვა

შერიგებისა და სამოქალაქო თანასწორობის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრის პირველი მოადგილე ქეთევან ციხელაშვილის თქმით, ქართული მხარე აფხაზეთისთვის კულტურული მემკვიდრეობის ნიმუშების გადაცემას არ აპირებს. მისივე თქმით, მხოლოდ საარქივო მასალა გადასცეს და გრძელდება მოლაპარაკებები.

“მოძრავი კულტურული მემკვიდრეობის გადაცემაზე არ ყოფილა საუბარი და ვერც იქნება. იმიტომ, რომ ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი კულტურული ძეგლებია”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას ციხელაშვილი.

შეგახსენებთ, რომ აფხაზეთის დე ფაქტო ხელისუფლება ოფიციალურ თბილისს ომის დროს სოხუმიდან თბილისში ჩამოტანილი კულტურული მემკვიდრეობის ნიმუშების უკან დაბრუნებას სთხოვს. დე ფაქტო საგარეო საქმეთა მინისტრის ვიაჩესლავ ჩირიკბას განცხადებით, აფხაზებისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ჟენევაში მიმდინარე მოლაპარაკებების კულტურულ ასპექტს.

“ძალიან მნიშვნელოვანია საარქივო დოკუმენტების დაბრუნება, რომელიც აფხაზეთმა ომის დროს დაკარგა. ვფიქრობ, ეს პროცესი გაიწელა, მაგრამ იგი ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენთვის. აქ ყველა ქვეყნის ურთიერთთანამშრომლობაა საჭირო. იმედი მაქვს, რომ ჟენევაში გაიმართება აფხაზეთის არქივის დირექტორისა და მისი ქართველი კოლეგის შეხვედრა. ძალიან ბევრი საკითხია, რომელიც უნდა გადავწყვიტოთ. ყველაზე მთავარი კი ისაა, რომ ჩვენ პოზიტიურ სიგნალებს ვხედავთ, რომელსაც შეუძლია რეგიონში დაძაბულობა შეასუსტოს”, – განაცხადა ცოტა ხნის წინ ჩირიკბამ.

ჟენევის მოლაპარაკებების მორიგ რაუნდს დაესწრება თუ არა საქართველოს ეროვნული არქივის დირექტორი, კონკრეტულად რა საარქივო მასალებზეა საუბარი და რის სანაცვლოდ გადასცემს ქართული მხარე ამ მასალებს სეპარტისტებს – ამ და სხვა საკითხებზე “მთელი კვირა” ქეთი ციხელაშვილს ესაუბრა.

ქეთი ციხელაშვილი: ჟენევის მოლაპარაკებების მომდევნო რაუნდზე განსახილველი საკითხების მთელი ნუსხა გვაქვს. ეს არის 3 ძირითადი საკითხი – ძალის გამოუყენებლობა და საერთაშორისო უსაფრთხოების მექანიზმები და მეორე ჰუმანიტარულ ჯგუფში, რომელშიც ვმონაწილეობ, მთავრი საკითხი დევნილების დაბრუნების თემა, რომელიც ტრადიციულად არის პოლიტიზირებული სხვა მხარეების მიერ და არ გვაქვს პროგრესი, მაგრამ ამაზე მსჯელობა გაგრძელდება.

რაც შეეხება სხვა თემებს, ვიმსჯელებთ ასევე არალეგალურ დაკავებებზე უკვე რამდენიმე წელია და ყველა რაუნდია ამ საკითხზე აქტიურად მიმდინარეობს განხილვა. ჩვენი ამოცანაა, რომ მომავალში ამგვარი ფაქტების პრევენცია მოვახდინოთ, რომელიც კვლვ რჩება მოსახლეობისთვის სერიოზულ პრობლემად.

ასევე ძალიან მწვავე საკითხი იქნება გალის რაიონში განათლებასთან დაკავშირებული შეზღუდვები, რომელიც არ არის მოხსნილი და კვლავ რჩება მოსახლეობისთვის ძალიან სერიოზულ პრობლემად. ამას დაემატა ბოლო თვეების განმავლობაში მიღებული “კანონები” – უცხოელთა სამართლებრივი მდგომარეობის და აფხაზეთში შესვლისა და გასვლის წესების თაობაზე. განსაკუთრებით პირველი “კანონი”, რომელსაც, ცხადია, სამართლებრივი ძალა არ გააჩნია, მაგრამ უკავშირდება გარკვეულ უფლებებს დე ფაქტო მმართველობის პირობებში და მიბმულია იმ მოსახლეობაზე, რომელიც იქ ცხოვრობს. ეს ბევრ კითხვას აჩენს. არ იცის მოსახლეობამ, არ ვიცით ჩვენ, რა შედეგები ექნება მათთვის.

ასევე ბოლო პერიოდში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ აფხაზური მხარე ორი გადასასვლელის დაკეტვას აპირებს. ერთ-ერთია თაგილონი, რომლითაც ბევრი ადამიანი სარგებლობს. ჩვენ ამ საკითხს დავაყენებთ როგორც უცხოელ პარტნიორებთან, ასევე ჟენევის რაუნდზე, რომ რამენაირად არ მოხდეს რაიმე შეზღუდვა ისედაც რთულ პირობებში მყოფი მოსახლეობისთვის. ვიცით, რომ ეს აფხაზურ მხარეს არაფრით წაადგება.

ჩვენ შეიძლება ვიმსჯელოთ და ეს დავუკავშიროთ გარკვეულ შიშს იმასთან დაკავშირებით, რომ უფრო მეტ ადამიანს სურს გადმოსვლა და უფრო ბევრი ადამიანი სარგებლობს იმ სერვისებით, რასაც ქართული სახელმწიფო სთავაზობს. არ ვიცი, მაგრამ შეიძლება სწორედ ამას უკავშირდებოდეს ახალი შეზღუდვების დაწესება, რომ რამენაირად ხალხს ხელი შეუშალონ, რაც ამტკიცებს იმას, რომ ადამიანების ინტერესთან ამას საერთო არაფერი აქვს. ჩვენი ამოცანაა, რომ არ მოხდეს ამის ჩაკეტვა.

გარდა ამისა, კულტურული მეკვიდრეობის ძეგლების თემა მუდმივად აქტუალურია და იმედს ვიტოვებ, რომ რაღაც კონსტრუქციული თანამშრომლობის შანსი გაჩნდება.

- დე ფაქტო ხელისუფლება კულტურული მემკვიდრეობის ნიმუშებიდან კონკრეტულად რის გადაცემას ითხოვს?

- აქ არ არის გადაცემაზე საუბარი. კულტურულ მემკვიდრეობაზე რომ ვსაუბრობ, ვგულისხმობ ხუროთმოძღვრების ძეგლებს, რომელიც აფხაზეთის რეგიონშია და იმედი მაქვს, რომ ერთობლივად შევძლებთ რაღაცნაირად ამ ძეგლების დაცვას.

- თუმცა აფხაზეთის დე ფაქტო საგარეო საქმეთა მინისტრი ომის დროს თბილისში ჩამოტანილი ხელნაწერების, არქივის და ხელოვნების არტეფაქტების დაბრუნებას ითხოვს…

- მან რა თქვა, არ ვიცი. ჩვენ ამაზე ჟენევაში არ გვისაუბრია და არც ვაპირებთ. არსებობს თანამშრომლობა არქივების გაცვლის საკითხში. აფხაზურმა მხარემ გარკვეული საარქივო მასალების გადაცემა მოითხოვა. ბოლო რამდენიმე რაუნდია ამ მიმართულებით ვაგრძელებთ თანამშრომლობას.

- კონკრეტულად რა სარქივო მასალებზეა საუბარი? როგორც ცნობილია, აფხაზეთის ომის დროს არქივი მთლიანად განადგურდა…

- სხვადასხვა მასალებია გადაცემული. ბოლო 7-8 წელია სახახლო დიპლომატიით, არასამთვრობო ორგანიზაციებისა და ექსპერტების მონაწილეობით მიმდინარეობს ამაზე თანამშრომლობა. ძალიან ბევრი სხვადასხვა ტიპის მასალებია. მაგალითად, წინა რაუნდზე საუბარი იყო პოეზიაზე, რაღაც ჩანაწერებზე, უფრო ადრე ფოლკლორზე, აუდიო და ვიდეო მასალებზე, სადაც ასახულია, როგორ ცხოვრობდნენ სოხუმში საუკუნეების წინ. აი, ასეთ საარქივო მასალებზეა საუბარი, რომელიც გამოქვეყნებულია იუსტიციის სამინისტროს არქივის ვებ-გვერდზე და ყველა დაინტერესებული პირისთვისაა ხელმისაწვდომი.

- ვიაჩესლავ ჩირიკბა ასევე ისტორიულ არტეფაქტებზე საუბრობდა. უფრო კონკრეტულად კი, როგორც ჩვენთვის გახდა ცნობილი, ითხოვენ ბიჭვინთის ღვთისმშობლის ხატს, ბედიის თასს, აფხაზეთის კათალიკოსის კვერთხს და ა.შ.

- ეს სხვა საკითხია. ჩვენ ამაზე ჟენევაში არ გვისაუბრია. ეს სულ სხვა მიმართულებაა და თუკი ეს საკითხი იქნება დაყენებული, გავცემთ პასუხს, მაგრამ ამაზე საუბარი არ არის და არც ყოფილა. ეს მოძრავი კულტურული ძეგლების საკითხია და დღის წესრიგში არ დგას.

- თუმცა, ჩირიკბას განცხადებით, ამასთან დაკავშირებით ქართული მხარისგან პოზიტიური სიგნალები შეინიშნება…

- არ ყოფილა ამაზე საუბარი და როგორ უნდა მოდიოდეს პოზიტიური სიგნალები?! ალბათ გულისხმობენ იმას, რომ საარქივო მასალები გადავეცით. ისტორიულ არტეფაქტებზე საუბარი საერთოდ არ ყოფილა. ასეთი ტიპის თანამშრომლობაზე არ ყოფილა ლაპარაკი და ვერც იქნება. იმიტომ, რომ ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი კულტურული ძეგლებია.

კიდევ ერთხელ ვამბობ, ამაზე არ ყოფილა საუბარი. რაც შეეხება საარქივო მასალების გადაცემას, ასეთი რაღაცები კონსტრუქციული გარემოს შექმნაში გვეხმარება და საბოლოო ჯამში ბევრ რამეზეც აისახება. ძალიან კარგია, რომ ეს პოზიტიურად ფასდება. ამ ბოლო პერიოდში, მაგალითად, “წითელი ჯვრის” დახმარებით ბაბუშერას აეროპორტში დაღუპულთა იდენტიფიცირება მოხდა, რომლებიც დავკრძალეთ ძმათა სასაფლაოზე. კეთილი ნების ჟესტი იყო ასევე პატიმრების გაცვლაც.

- ანუ საქართველოს ხელისუფლების მხრიდან გაკეთებულმა კეთილმა ჟესტებმა გარკვეული შედეგი უკვე გამოიღო?

- რა თქმა უნდა, ზოგადად გარემოზე აისახა, თუმცა არტეფაქტებზე საუბარი არ ყოფილა.

- ჟენევის ამ შეხვედრას დაესწრება ეროვნული არქივის დირექტორი?

- გვქონდა ასეთი პრეცედენტი ადრე და ახლაც ვფიქრობთ, გაიმართოს ცალკე შეხვედრა, რომ მოხდეს აზრთა გაცვლა-გამოცვლა სპეციალისტებს შორის.

- ძველი ხელნაწერების გადაცემაც ხომ არ იგეგმება?

- არა, არ ყოფილა არანაირად ამაზე საუბარი.

„კვირის პალიტრა“, 21 მარტი, 2016 წელი

ინტერვიუ დიმიტრი გოლუბოვთან: „მიხეილ სააკაშვილის მიზანია, უკრაინა პრემიერის თანამდებობიდან გაქურდო”

რუსუდან შელია

არის თუ არა უკრაინაში პოლიტიკური კრიზისი და რას ამბობენ რადას წევრები საქართველოს ექსპრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის პოლიტიკურ პასუხისმგებლობაზე, “კვირის პალიტრასთან” “პეტრო პოროშენკოს ბლოკის” დეპუტატი დმიტრი გოლუბოვი საუბრობს:

- მართალია, არსენ იაცენიუკმა გადადგომის სანაცვლოდ რამდ­ენიმე პირ­ო­ბის შესრულება მოითხოვა, თუმცა ის ჯერჯერობით უკრაინის პრემიერად რჩება. თუ გადადგომა მაინც გადაწყვიტა, რიგ­გარეშე საპარლამენტო არჩევნების დანიშვნა აუცილებელი გახდება.

- რა როლს ასრულებენ პოლიტიკურ პროცესებში ე.წ. ქართველი “რეფორმატორები“?

- დღეს უკრაინაში პოლიტიკური კრიზისია. მოსახლეობის ეკონომიკ­ური მდგომარეობაც რთულია – ელექტროენერგიასა­ და პროდუქტებზე ფასები გაიზარდა, ეროვნული ვალუტა უფასურდება, რის გამოც ცხოვრება ყოველდღიურად უარესდება. ბუნებრივია, ხელისუფლების რეიტინგიც იკლებს, თუმცა სააკაშვილს უკრაინელი ხალხის ბედი ნაკლებად აღელვებს, მისი აუხდენელი ოცნებაა რიგგარეშე არჩევნები და უკრაინის პრემიერობა.­

- მიხეილ სააკაშვილი უკრაინაში ცალკე­ პარტიას ქმნის, თუ უკრაინის პრეზიდენტის პარტიაში ოფიციალურად გაწევრდება?

- როგორც ვიცი, ცალკე პარტიაზეა საუბარი. მას რეალურად აქვს უკრაინის არჩევნებში მონაწილეობის შანსი, საზოგადოება დაიღალა პრობლემებით, მაგრამ სააკაშვილის რეფორმატორობისა პოლიტიკურ სპექტრს ნაკლებად სწამს. კარგად ვიცით, სააკაშვილი როგორ აწამებდა და ხოცავდა ადამიანებს საქართველოში, დიდი ალბათობით, ანალოგიური პოლიტიკის გამტარებელი იქნება უკრაინაშიც. უკრაინაში მას ნაკლებად იცნობენ, თუმცა­ ოდესის ოლქში უკვე კარგად გაიცნეს. ოდესაში, სადაც სააკაშვილი თითქმის ერთი წელია მუშაობს, ეკონომიკური მდგომარეობა არ გაუ­მჯობესებულა და გუბერნატორის მიერ დაპირებული სამოთხეც არსად ჩანს. ის მხოლოდ ტელევიზიებში ჩნდება, მთელი უკრაინა შემოიარა და ტყუილებით ცდილობს რეიტინგის გაზრდას.

- საქართველოში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ პრეზიდენტი პოროშენკო ოდესის გუბე­რნატორის თანამდებობიდან სააკაშვილის გათავისუფლებას გეგმავს…

- სააკაშვილს ოპოზიციაში წასვლა აუცილებლად მოუწევს. არ გამოვრიცხავ, ეს მის გეგმაშიც შედიოდეს და როგორც თითქოს დამოუკიდებელმა ძალამ, პრემიერობისთვის ოპოზიციიდან იბრძოლოს. მისი მიზანია პრემიერის თანამდებობიდან­ გაქურდოს უკრაინა. პოროშენკო სააკაშვ­ილს თავის მთავარ შეცდომად მიიჩნევს,­ უბრალოდ, ამაზე საჯაროდ არ ლაპარაკობს.­

- როგორც ითქვა, სააკაშ­ვილს ამერიკელი პარტნიორები უმაგრებენ ზურგს…

- ოფიციალური ვაშინგტონი კარგად­ იცნობს მას და ზურგს მხოლოდ ერთი ჯგუფი უმაგრებს, რომელსაც უკრაინის ქონებაზე უჭირავს თვალი. მაგალითად, ოდესის ოლქში მიხეილ სააკაშვილს პორტისა და კიდევ რამდენიმე მსხვილი კორპორაციის ხელში ჩაგდება უნდა… ცოტა ხნის წინ ოდესაში სააკაშვილის წინააღ­მდეგ ხელმოწერების შეგროვება დავიწყეთ. 45 ათასმა კაცმა უკვე მოაწერა ხელი, დარწმუნებული ვარ, ხელმომწერთა რაოდენობა ასი ათასს გადააჭარბებს.­ მალე ოდესიდან გია ლორთქიფანიძესა და დავით საყვარელიძესაც გააგდებენ.

- რამდენად დიდია ალბათობა, უკრაინაში რიგგარეშე საპარლამენტო არჩევნები დაინ­იშნოს?

- არ გამოვრიცხავ, არჩევნები შემოდგომისთვის დაინიშნოს, მაგრამ ეს კეთილგონიერი გადაწყვეტილება არ იქნება… არჩევნების დანიშვნის შემთხვევაშიც, უკრაინის ხელში ჩასაგდებად სააკაშვილის გეგმა ჩაფლავდება. მას უკრაინა და უკრაინელი ხალხის მძიმე ეკონომიკური მდგომარეობა კი არ ანაღვლებს, საქართველოში რევანში სწყურია. ის საქართველოში დაბრუნებასა და იმ ადამიანებზე შურისძიებაზე ოცნებობს, რომლებმაც გამოაგდეს.

„რეზონანსი//მთელი კვირა”, 21 მარტი, 2016 წელი

ვინ აპირებს იერუსალიმის ჯვრის მონასტრის გამოსყიდვას

ეკატერინე ბასილაია

იერუსალიმში მდებარე ჯვრის მონასტრის შეძენით საქართველოში მცხოვრები ქართველი ბიზნესმენია დაინტერესებული, რომელიც მზად არის, რამდენიმე მილიონი გადაიხადოს. მართალია, პირდაპირ ამ ბიზნესმენის ვინაობა არ სახელდება, მაგრამ ირიბად საუბარია იმაზე, რომ იგი შეიძლება ექსპრემიერი ბიძინა ივანიშვილი იყოს.

“იერუსალიმთან ურთიერთობის 25 წელზე მეტი ხნის გამოცდილება მაქვს და მინდა ხაზგასმით ვთქვა, რომ თუკი რამე ვნებს ამ საკითხს, ეს საზოგადოებაში ინფორმაციის გაშვებაა”, – აცხადებს საქართველოს ყოფილი ელჩი ისრაელში და პატრიარქის ფონდის ხელმძღვანელი ლაშა ჟვანია.

მას ასეთ მოლაპარაკებაზე ინფორმაცია არ აქვს, თუმცა აღნიშნავს, რომ სხვადასხვა კერძო პირების და კერძო პირთა ჯგუფების მხრიდან წლების განმავლობაში ყოველთვის იყო ჯვრის მონასტრის გამოსყიდვის მცდელობა, მაგრამ ძალიან ბევრმა არ იცის, რა სპეციფიკაა და როგორ გააკეთოს ეს საქმე და ამ საკითხში ფული, რაც უნდა დიდ თანხაზე იყოს საუბარი, მაინც მეათეხარისხოვანია.

ქართველი ბიზნესმენის მიერ იერუსალიმის ჯვრის მონასტრის შეძენაზე ინფორმაციას საკუთარ წყაროზე დაყრდნობით “ბიზნესპრესნიუსი” ავრცელებს, მაგრამ სააგენტო ვერ აკონკრეტებს, ეს არის მხოლოდ სურვილის დონეზე, რაც ათეული წლების განმავლობაში არაერთი ყოფილა, თუ ბერძნულ და ებრაულ მხარესთან მოლაპარაკებები უკვე რაღაც ეტაპზე არის მისული.

ლაშა ჟვანიას თქმით, მთავარი პრობლემა ისაა, რომ ჯვრის მონასტრის საკითხი იქითა მხრიდან მარტო ერთი რგოლის გადასაწყვეტი არ არის.

ეს საკითხი უნდა გადაწყვიტოს იერუსალიმის საპატრიარქომ, ისრაელის სახელმწიფომ, პალესტინის ავტონომიამ, იორდანიის სახელმწიფომ და საბერძნეთმა. ამდენ უწყებასთან კონსენსუსის მიღწევა კი რთულია.

საკითხის საქართველოსთვის დადებითად გადასაჭრელად პრობლემას ქმნის ისიც, რომ ჯვრის მონასტერი არ არის ერთი რიგითი ნაგებობა. ის იერუსალიმის ძალიან პრესტიჟულ და ცენტრალურ უბანში მდებარეობს, ისრაელის პარლამენტის გვერდით და ამ გეოგრაფიული მდებარეობის გამოც, იერუსალიმის საპატრიარქოსა თუ ისრაელის სახელმწიფოსთვის მონასტრის სხვა ქვეყნის ეკლესიისთვის გადაცემა მაინცდამაინც მისაღები არ არის.

თანაც, ქნესეთის შენობაც, ისევე როგორც ისრაელის მუზეუმი, ჯვრის მონასტრის კუთვნილ ტერიტორიაზეა აშენებული. ჯამში მონასტრის კუთვნილი 60 ჰექტარი მიწა, მთელი ერთი უბნის ტერიტორია, იერუსალიმის საპატრიარქოს მიერ 1952 წლიდან 99-წლიანი იჯარით ისრაელის სახელმწიფოზეა გადაცემული.

ასევე პრობლემად რჩება კიდევ ერთი საკითხი – გამოსყიდვის შემთხვევაში ჯვრის მონასტერი გადავა თუ არა საქართველოს ეკლესიის იურისდიქციაში და იერუსალიმის საპატრიარქო დართავს თუ არა ნებას ქართველ ბერ-მონაზვნებს, წირვა-ლოცვა ქართულად აღავლინონ.

პატრიარქის მდივანი მამა მიქაელ ბოტკოველი “მთელ კვირასთან” საუბრისას ამბობს, რომ ამ ეტაპზე იერუსალიმის ჯვრის მონასტრის გამოსყიდვაზე არაფერი სმენია. ამ თემაზე 4 წლის წინ “ნაციონალური მოძრაობის” ხელისუფლებამ დაიწყო საუბარი, თუმცა მაშინაც საპატრიარქომ ინფორმაცია იერუსალიმის საპატრიარქოში გადაამოწმა და აღმოჩნდა, რომ მაშინდელ ხელისუფლებას საერთოდ მოლაპარაკებაც კი არ ჰქონდა დაწყებული ბერძნულ მხარესთან და ეს მხოლოდ საპიაროდ აგორებული თემა იყო.

“საერთოდ, ძალიან დიდი კითხვის ნიშანია ამ საკითხთან დაკავშირებით. ძალიან მეეჭვება ასეთი რამ მოხდეს, იმიტომ, რომ ასეთ პრეცედენტს ბერძნები არ დაუშვებენ. 4 წლის წინ იყო ეს თემა აგორებული. მაშინდელი ხელისუფლების წარმომადგენლები საუბრობდნენ იმაზე, რომ თითქოსდა უკვე მოლაპარაკებები მიდიოდა. მერე აღმოჩნდა, რომ ეს რეალური არ იყო.

“მანამდეც იყო საუბარი, ბადრი პატარკაციშვილზე საუბრობდნენ თითქოს და იმ დროსაც ეს თემა გაზვიადებული იყო. შეიძლება ვიღაცას მართლა გულწრფელად გასჩენოდა ამის სურვილი, მაგრამ იერუსალიმში პრეცედენტი არ ყოფილა, რომ მონასტერი გადასცენ სხვა ეკლესიას, ან გაყიდონ,” – ამბობს მამა მიქაელ ბოტკოველი.

მისი თქმით, ბერძნები არ უარყოფენ, რომ ჯვრის მონასტერი ქართველების დაარსებულია, მაგრამ ახლა იქ ქართველი ბერები არ მსახურობენ, ის იერუსალიმის საპატრიარქოს კუთვნილებაშია და წირვა-ლოცვა ბერძნულად ტარდება.

ამბობს იმასაც, რომ საუკუნეები გავიდა მას შემდეგ, რაც ჯვრის მონასტერი ბერძნების კუთვნილებაშია და “იმდენი რამ გაკეთდა მონასტერში, ბერძნულმა მხარემ მარტო შენახვის გადასახადი რომ მოითხოვოს, შეიძლება ისეთ თანხაზე დაიწყოს საუბარი, რომ საქართველოს ბიუჯეტი არ ეყოს”.

“კარგია კარგი იდეები, მაგრამ ამ პერიოდში, რაც მე ინფორმაციები მაქვს, ამის რეალურ შანსს ვერ ვხედავ. თუმცა, შეიძლება სწორედ მაშინ, როდესაც არ მჯერა, მოხდეს ეს სასწაული,” – დასძენს მამა მიქაელ ბოტკოველი.

ქართველთა ერთ-ერთი მთავარი სიწმინდე, იერუსალიმის ჯვრის მონასტერი, ქართველმა მოღვაწე გიორგი-პროხორე შავთელმა საქართველოს სამეფო კარის მხარდაჭერითა და დახმარებით ყ| საუკუნის 30-50-იან წლებში დააარსა. გადმოცემით, მონასტრის ადგილას მოჭრილი ხისგან გააკეთეს ჯვარი, რომელზეც ქრისტე აცვეს.

ჯვრის მონასტერი პალესტინის ქართულ სავანეთა აღიარებული ცენტრი გახდა. ყქ|| საუკუნის დასასრულს ქართველთა გავლენა პალესტინაში თანდათან შესუსტდა. ჯვრის მონასტერი სხვა ქართულ სავანეებთან ერთად ბერძენთა ხელში გადავიდა და იერუსალიმის საპატრიარქოს დაექვემდებარა.

აქ დაცულია შოთა რუსთაველის ფრესკა, რომელიც რამდენჯერმე დააზიანეს. 2004 წელს დაუდგენელმა პირებმა გამოსახულებას სახე გადაუფხიკეს. თუმცა, ამჟამად ფრესკა რესტავრირებულია. მონასტრის მიმდებარე რუსთაველის ქუჩაზე ასევე არის პოეტის ბარელიეფიც.

ექსპრემიერ ბიძინა ივანიშვილის ყოფილი მრჩეველი გია ხუხაშვილი აცხადებს, რომ ჯვრის მონასტრის გამოსყიდვის მცდელობა ბევრჯერ ყოფილა, მაგრამ ვერ მოხერხდა და მისი აზრით, ვერც მოხერხდება. თვლის, რომ ამის განხორციელება არარეალურია და სხვადახვა პირები სხვადასხვა დროს ამ თემას პოპულისტური მოსაზრებებით იყენებდნენ.

“ვინც ამ თემაში ჩახედულია, იცის, რომ ეს პრაქტიკულად შეუძლებელია. შეუძლებელია იმიტომ, რომ არ იყიდება და რომც გაიყიდოს, ფანტასტიკურ ფასზე შეიძლება იყოს ლაპარაკი.

“გარდა ამისა, ეს მონასტერი ორმაგი დაქვემდებარებისაა – საბერძნეთის ეკლესიის და ისრაელის მთავრობის. ძალიან რთული თემაა.

“ბადრი პატარკაციშვილს ჰქონდა სურვილი მოლაპარაკების. სხვადასხვა ვარიანტებზე იყო საუბარი, მარტო ყიდვაზე კი არა, არამედ იმაზე მაინც, რომ რაღაც პერიოდში ქართველებისთვის ქადაგების უფლება რომ მიეცათ. თუმცა, არაფერი გამოვიდა.

“ჯვრის მონასტერი არ არის ერთი რიგითი ეკლესია სადღაც, ის იერუსალიმის ცენტრშია, ქნესეთის გვერდით და თუნდაც ამ გეოგრაფიული მდებარეობის გამო რთული თემაა. მე პრაქტიკულად გამოვრიცხავ იმას, რომ მისი გამოსყიდვა შესაძლებელია და ვთვლი, რომ ვიღაცები პოპულიზმისთვის, საკუთარი პრომოუშენისთვის ამ თემის აქტივიზაციას დროდადრო იყენებენ,”- მიიჩნევს ხუხაშვილი.

ისრაელში საქართველოს ყოფილი ელჩის ლაშა ჟვანიას თქმით, ახლა საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესია ოფიციალურად არ აყენებს ამ საკითხს, რადგან საკითხი დაყენებულია გასული საუკუნის 80-იან წლებში, როდესაც პატრიარქი ისრაელში ვიზიტად იმყოფებოდა და ამ საკითხის დაყენებას აქტუალობა არასდროს დაუკარგავს.

“მერე რა, რომ 30 წელი გავიდა. საქართველოს ეკლესიას იმის შემდეგ არასდროს უთქვამს, რომ აღარ ვითხოვთ. ეს საკითხი ღიაა. იმ დროს არც უარი თქმულა და არც თანხმობა,” – აცხადებს ჟვანია.

მისი თქმით, იერუსალიმის პატრიარქ დოსითეოსის 1706 წლის ანდერძში წერია, რომ როდესაც წმინდა მიწაზე ივერიელები დაბრუნდებიან, მათ მონასტერზე თავიანთი იურისდიქცია სრულად უნდა განახორციელონ, თუმცა, იურისდიქციის აღდგენა ჯერ ისევ მიუღწეველია და ძალიან რთული.

ლაშა ჟვანია: “მიუხედავად იმისა, რომ ჯვრის მონასტრის იურიდიული მფლობელი დღეს იერუსალიმის საპატრიარქოა, ამის გარდა იქ არის ისრაელის სახელმწიფო, პალენსტინის ავტონომია, ასევე იორდანიის სახელმწიფო, რომელსაც 1948 წელს ხელმოწერილი სტატუს-კვოს თანახმად იერუსალიმის საპატრიარქოზე აქვს უფლება, ის არის პატრონი და უძრავი ქონების გაცვლა-გამოცვლას, გაყიდვას თუ გაქირავებას სპეციფიკურად აკონტროლებს.

“კიდევ ერთი დამატებითი რგოლი, ეს არის საბერძნეთი. მიუხედავად იმისა, რომ საბერძნეთის მთავრობა ხშირად ამბობს, არ ვერევი იერუსალიმის საპატრიარქოს საქმეებშიო, ფაქტია ის, რომ იერუსალიმის საპატრიარქოს მომსახურე სასულიერო პირებს საბერძნეთის საგარეო საქმეთა სამინისტრო უხდის ხელფასს.

“რა თქმა უნდა, ძირითადი მაინც იერუსალიმის საპატრიარქოს ნება და სინოდის გადაწყვეტილებაა. ამას არ ვამბობ იმიტომ, რომ რაიმე პროცესები მიდის. გეუბნებით იმას, რაც შეიძლება მოხდეს და ამ საქმეში რა რგოლები შეიძლება იყოს ჩართული. ასე რომ, ეს არ არის მარტივი პროცესი. თემას აზიანებს მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესი და ინფორმაციის გავრცელება”.

მისი თქმით, იერუსალიმში საქართველოს მსგავსად სხვა დენომინაციებიც აყენებენ შენობა-ნაგებობების კუთვნილების საკითხს და ყოველწლიურად კუთვნილებასთან დაკავშირებით ლამის ხოცვა-ჟლეტაა გამართული. მართლმადიდებლები ნაკლებად, თუმცა წმინდა მიწაზეც და მსოფლიოშიც არის შემთხვევები, როდესაც სხვა დენომინაციები ყიდიან ტაძრებს და ფინანსურად ჯვრის მონასტრის გამოსყიდვაც შესაძლებელია, მეორე მხრიდან სურვილი რომ იყოს.

ლაშა ჟვანია: “აქ მთავარი არ არის მარტო შენობის დაბრუნება, არამედ კიდევ ერთი – საეკლესიო იურისდიქცია ვისი იქნება, მონასტერში მომსახურე სასულიერო პირები იქნებიან საქართველოს ეკლესიის იურისდიქციაში, თუ ისევ იერუსალიმის იურისდიქციაში. ბერ-მონაზვნებს ექნებათ საქართველოს ეკლესიის წარმომადგენლის სტატუსი, თუ ისინი იქნებიან საქართველოს ეკლესიის საკუთრებაში არსებულ ტაძარში, მაგრამ იერუსალიმის ეკლესიის დაქვემდებარებაში. ეს ყველაფერი ორ ეკლესიას შორის გადასაწყვეტი საკითხია და ეს ხანგრძლივი პროცესია, იმდენად ხანგრძლივი, რომ კონსენსუსის მიღწევას შეიძლება მრავალი წელი დასჭირდეს. თუმცა, ასევე შესაძლებელია, უცბადაც გადაწყდეს”.

ჟვანიას განცხადებით, კეთილი სურვილი შესაძლოა ბევრს ჰქონდეს, მაგრამ საკითხის სწორად დაყენება და სწორ კარზე მიკაკუნება ვერ შეძლოს.

“სურვილები შუამავლების მეშვეობით ბევრი ყოფილა. ბევრი არასერიოზული, ბევრი არაკეთილსინდისიერიც. თუმცა, ახლა ამ თემის გავრცელებაზე შემიძლია ჩემი განცდა გითხრათ – ეს უფრო ანგაჟირებას, ვიღაცის მიამიტური სურვილის გაჟღერებას ჰგავს, ვიდრე საქმეზე სერიოზულად ხელის მოკიდებას.

“სერიოზულად ხელის მომკიდე ადამიანი ამას არ გააჟღერებდა. თუკი ინფორმაციამ გამოჟონა, ეს ჩემთვის იმას ნიშნავს, რომ ჯგუფში არასანდო და არასერიოზული ადამიანია. თუ ასეთ მნიშვნელოვან საკითხთან დაკავშირებით სუსტი წერტილი არის, იქ ამ საკითხის მარცხის სერიოზული საფრთხეა და ამასთან დაკავშირებით მხოლოდ წუხილის გამოთქმა შემიძლია”, – ამბობს ჟვანია და დასძენს, რომ საქართველოში ანგაჟირების გარეშე საქმის გამკეთებელ ერთ კაცს იცნობს და ეს ბიძინა ივანიშვილია, თუმცა, არ ფლობს ინფორმაცის და რომც ფლობდეს არ გაასაჯაროვებდა, რომ ივანიშვილის მხრიდან ჯვრის მონასტერზე მოლაპარაკება მიდის.