„რეზონანსი“: ვიდეოკადრებით მოგებული არჩევნების ხიბლი // „ოცნებას“ აუცილებლად წამოაძახებენ, რომ ამ მასალას ანგარებიანად იყენებენ და არა – სამართლიანობის დასამკვიდრებლად“
„რეზონანსი“: დღემდე უცნობი ვიდეომასალის გამოქვეყნება ძველი თემით მანიპულირებაა თუ სამართლიანობის აღდგენის ნაწილი? (გამოკითხვა)
„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „შეიძლება, კოალიციური მთავრობის საჭიროება დადგეს… თუმცა ჯერ ისიც არ ვიცით, ხელისუფლებაში ვინ მოდის”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ დავით ბერძენიშვილთან: „ივანიშვილმა რომ რესპუბლიკურ პარტიას დაუჯერა, იმის შედეგი ანტიდისკრიმინაციული კანონი იყო // „კოალიციიდან რისი გამოდნობაც შეიძლებოდა, ჩვენ გამოვადნეთ“ // „ბიძინა ივანიშვილი-2012 იყო კარგი, ბიძინა ივანიშვილი-2016 არის ცუდი“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ზურაბ აბაშიძესთან: „სპორსტმენებმა და მსახიობებმა, ზაზა პაპუაშვილის ჩათვლით, თავისი საქმე უნდა აკეთონ.. ჩვენი მთავარი კონკურენტი არჩევნებში ხელისუფლებაა“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ზაზა პაპუაშვილთან: „ხელს არავინ არ მიშლის – „ოცნებამ“ უნდა გაიმარჯვოს“
„რეზონანსი“: ზაზა პაპუაშვილი VS ზურა აბაშიძე – ვის აირჩევს დიდუბე?
(პოლიტოლოგების კომენტარები)
„რეზონანსი“: ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: „ოცნების“ მცოცავი ავტორიტარიზმი“
„რეზონანსი“: სოციალური ქსელის ყველაზე „მოწონებული“ მაჟორიტარობის კანდიდატები თბილისში
——-
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „ორპარტიული პარლამენტი უნდა დამთავრდეს“ // „ხელისუფლება არჩევნებს უკვე აყალბებს“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ადა მარშანიასთან: „ჩვენს შეხვედრაზე „ოცნების“ ნასვამი კანდიდატი მოვიდა და უხეში ლაპარაკი დაგვიწყო“ // „აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელი უნდა იყოს დეპუტატის გამოწვევა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „აფხაზეთი და სამაჩაბლო კრასნოდარის მხარის ნაწილი გახდება“ // „პრორუსულ პარტიებს მინდა მივუსამძიმრო – ვლადიმირ პუტინმა ლეგიტიმაცია დაკარგა“
—————————-
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ვიდეოკადრებით მოგებული არჩევნების ხიბლი
„ოცნებას“ აუცილებლად წამოაძახებენ, რომ ამ მასალას ანგარებიანად იყენებენ და არა – სამართლიანობის დასამკვიდრებლად“
თიკო ოსმანოვა
წინასაარჩევნო გათვლა – ასე აფასებენ პოლიტოლოგები 26 მაისის ამსახველი აქამდე უცნობი ვიდეოკადრების გავრცელებას და დასძენენ, რომ პროკურატურას ის არჩევნებამდე სულ რაღაც 18 დღით ადრე შემთხვევით არ მოუპოვებია და გაუვრცელებია. ისინი დარწმუნებული არიან, რომ მისი გავრცელებაცა და საქმის წამოწევაც არჩევნებს განგებ დაამთხვიეს და ამ კადრებისაგან დაახლოებით იმავე ეფექტს ელიან, რაც “ქარულ ოცნებას” 2012 წელს ციხის კადრებმა მოუტანა. მიიჩნევენ, რომ ხელისუფლება ამ გზით ხალხისათვის წარსულის შეხსენებასა და “ნაცმოძრაობის” დისკრედიტაციას ცდილობს. მათი ნაწილი კი იმაშიც დარწმუნებულია, რომ არჩევნებამდე მსგავსი შემთხვევები კიდევ ბევრჯერ იქნება.
მოგეხსენებათ, 2011 წლის 26 მაისის ამსახველი აქამდე უცნობი ვიდეოკადრები მთავარ პროკურატურაში გუშინ გამართულ საგანგებო ბრიფინგზე წარმოადგინეს. იგი იმავე ღამეს კონსტიტუციური უსაფრთხოების დეპარტამენტის ოპერატორის მიერაა გადაღებული. მასზე ასახულია, თუ როგორ გასცემს ბრძანებას დავით (დათა) ახალაია, რომელიც რუსთაველის გამზირზე შეკრებილი ყველა მომიტინგის დაკავებას ითხოვს და თანამშრომლებს სანაცვლოდ მაღალ პრემიებს ჰპირდება.
პროკურატურის განცხადებით, 26 მაისის ღამეს, დათა ახალაიას მიერ გაცემული ბრძანება – “მეტი დაკავებული, მეტი პრემია”, კუდ-ის ქვედანაყოფებმა “წარმატებით” შეასრულეს. შედეგად, პრემიის სახით მხოლოდ კუდ-ის თანამშრომლებზე დაახლოებით, 900 ათასი ლარი გაიცა. მათ შორის, პირადად შს მინისტრ ვანო მერაბიშვილისა და მისი მოადგილის ბრძანებით, ლევან ქარდავამ პრემიის სახით მიიღო 13 780 ლარი, ვასილ ლელუაშვილმა – 9000 ლარი, დავით ახალაიამ – 6500 ლარი, ხოლო რევაზ შიუკაშვილმა – 4135 ლარი.
ჩვენი რესპონდენტების აზრით, “ქართული ოცნება” იმავე გზით მიდის – კადრების, კომპრომატების, ფარული ჩანაწერების დახმარებით უნდა არჩევნების მოგება. ეს კი, მათი აზრით, მხოლოდ იმაზე მიუთითებს, რომ მოსახლეობისთვის შესათავაზებელი არაფერი აქვს და ცდილობს აჩვენოს, რომ ოპონენტი პარტიები მასზე უარესები არიან.
პოლიტოლოგი ნიკა ჩიტაძე მიიჩნევს, რომ „ოცნება“ მოსახლეობაში კვლევებს ატარებს, ნახულობს, თუ რა მხარდაჭერა აქვს და არასახარბიელო შედეგს იღებს. მისი აზრით, როგორც ჩანს, მმართველი გუნდის რეიტინგი საგრძნობლად დაცემულია და ამიტომ ახლა გადამწყვეტ ზომებს მიმართა. ამას კი, ნიკა ჩიტაძის აზრით, „ქართული ოცნება“ მთავარი ოპოზიციური პარტიის – “ნაციონალური მოძრაობის” – დისკრედიტაციის გზით ცდილობს. იგი დარწმუნებულია, რომ კადრების არჩევნების წინ გამოქვეყნება შემთხვევითი არაა და პროკურატურამ ეს ნაბიჯი განგებ გადადგა. ამ ეჭვს პოლიტოლოგს განსაკუთრებით ის ფაქტი უღვივებს, რომ პროკურატურამ მხოლოდ კონკრეტული მომენტები გამოაქვეყნა და არა მთლიანობაში 26 მაისის ამსახველი კადრები. ასევე არ უსაუბრია იმაზე, თუ რა უძღოდა დარბევას წინ და ა.შ.
„ყველაფერი ტენდენციურადაა ნაჩვენები. თითქოს ეს მშვიდობიანი დემონსტრაცია იყო, რომელიც ხელისუფლებამ დაარბია,” – აღნიშნავს ნიკა ჩიტაძე. მისი აზრით, “ოცნება” ტყუილად ირჯება, რადგან მსგავსი კადრები მოსახლეობაზე აღარ ახდენს იმგვარ შთაბეჭდილებას, რისი მოლოდინიც სამთავრობო პარტიაში აქვთ. იგი მიიჩნევს, რომ ელექტორატის უდიდესმა ნაწილმა გააცნობიერა, რომ ციხის კადრების ზემოქმედებით მიღებული გადაწყვეტილების გამო 2012 წელს “ოცნებამ” კი გაიმარჯვა, მაგრამ ქვეყანამ წააგო, ამიტომ ახლა ისეთივე შეცდომას აღარ დაუშვებენ. ვფიქრობ, მოსახლეობა სათანადო დასკვნას გააკეთებს. მით უმეტეს, ხალხი გაღიზიანებულია იმით, რომ “ოცნებამ” თავისი დაპირებები ვერ ან არ შეასრულა. ამიტომ, დღევანდელ კადრებს ან თუნდაც ფილმ “ჰეროკრატიას” შედარებით ნაკლები ეფექტი ექნება, ვიდრე ციხის კადრებს ჰქონდა, რომელიც 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნების წინ გავრცელდა,” – დასძენს იგი.
მოსაზრებას, რომ კადრების გამოქვეყნება წინასაარჩევნო ინტერესებს ემსახურება, ფილოსოფოსი ზაზა ფირალიშვილიც იზიარებს. იგი ამბობს, რომ ერთია ის დანაშაული, რომელიც წინა ხელისუფლებამ ჩაიდინა და მეორეა ის, რომ მის დანაშაულს ახლანდელი ხელისუფლება ანგარებით იყენებს. ზაზა ფირალიშვილის თქმით, მართალია, „ოცნების“ დანაშაული მისი წინამორბედისას არ უტოლდება, მაგრამ მისი ქმედება საზოგადოებრივი აზრით მანიპულირებას ემსახურება.
“არჩევნების შედეგებთან დაკავშირებით “ოცნების” მესვეურთა შიში გადაჭარბებულია. ძნელი წარმოსადგენია, რომ საზოგადოებამ ახლა არჩევანი “ნაციონალური მოძრაობის” სასარგებლოდ გააკეთოს. ეს ნამდვილად შეუძლებლად მეჩვენება. თუმცა, როგორც ჩანს, “ოცნების” ანალიტიკოსები ქვეყანაში არსებულ სიტუაციას სხვაგვარად ხედავენ და სამწუხაროდ, უშვებენ შეცდომას, რომელიც წინ დახვდებათ. მათ აუცილებლად წამოაძახებენ, რომ ამ მასალას ანგარებიანად იყენებენ და არა სამართლიანობის დასამკვიდრებლად,” – აცხადებს ზაზა ფირალიშვილი.
პოლიტოლოგი, პროფესორი იგორ კვესელავა წინასაარჩევნოდ 26 მაისის სკანდალური კადრების გავრცელებაში გასაკვირს ვერაფერს ხედავს და ამბობს, რომ ამას ელოდა კიდეც და მსგავსი რამ იმისათვისაა საჭირო, რომ “ქართულმა ოცნებამ” არჩევნებში გაიმარჯვოს. ამიტომ, მისი აზრით, ეს კანონზომიერია. მიიჩნევს, რომ ამას ყველა ხელისუფლება გააკეთებდა და აკეთებს კიდეც, რადგან ესეც საარჩევნო ტექნოლოგიაა.
როცა ერთი გუნდის წინააღმდეგ მეორე გუნდი კომპრომატებს აქვეყნებს, მისი თქმით, ცივილიზებულ ქვეყნებშიც კი ჩვეულებრივი მოვლენაა და გამონაკლისი არც საქართველოა.
“ბუნებრივია, ხელისუფლება ძალაუფლების შენარჩუნებას ცდილობს და ამისათვის ყველაფერს აკეთებს. ასე რომ, ეს სრულებით არ მიკვირს და მეტსაც გეტყვით – 8 ოქტომბრამდე კიდევ არაერთი ახალი ფაქტი გამოვლინდება, რაც ხელისუფლებას ქულებს დაუწერს და არჩვნებში გამარჯვებაში დაეხმარება,” – აცხადებს იგორ კვესელავა.
კითხვაზე, ექნება თუ არა აღნიშნულ კადრებს ისეთივე ეფექტი, როგორიც 2012 წელს ციხის კადრებს ჰქონდა, იგორ კვესელავა პასუხობს, რომ იგივე ეფექტი ვერ ექნება, თუმცა “ოცნებას” გარკვეულ შედეგს აუცილებლად მოუტანს. იგი ამბობს, რომ 2012 წელს განსხვავებული სიტუაცია იყო – სააკაშვილის რეჟიმის მიმართ ხალხში პროტესტი არსებობდა და კადრები მათთვის ბოლო წვეთი აღმოჩნდა. ახლა კი ასეთი მდგომარეობა აღარაა.
“ისეთი შედეგი აღარ ექნებათ, როგორიც მაშინ, მაგრამ მიმაჩნია, რომ პროცენტებში გარკვეული ცვლილება შეიძლება შეიტანოს. ეს კადრები არც “ოცნების” მხარდამჭერებზეა გათვლილი და არც “ნაცმოძრაობისაზე”. იგი იმ ამომრჩეველზე გათვალეს, რომელიც არჩევნებში მონაწილეობას არ აპირებს, ან არ გადაუწყვეტია თუ ვის მისცეს ხმა. ამგვარი ადამიანების რაოდენობა საკმაოდ ბევრია. მათ არჩევნებზე წასვლა უნდა გადააწყვეტინონ. სწორედ ამ ხალხზეა ლაპარაკი. თითოეული პარტია წორედ ამ ხალხზე მუშაობს. ასე რომ, მსგავსი რაღაცების გამოქვეყნება გაგრძელდება. აბა სხვანაირად არჩევნების მოგება იოლი არაა,” – აღნიშნავს იგორ კვესელავა.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
დღემდე უცნობი ვიდეომასალის გამოქვეყნება ძველი თემით მანიპულირებაა თუ სამართლიანობის აღდგენის ნაწილი?
ლიკა გურაბანიძე
“საზოგადოებაში სიძულვილის გაღვივება უნდათ, მანიპულირებენ ძველი თემით და ამისთვის იყენებენ პროკურატურას,” – აცხადებს “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთი ლიდერი გოკა გაბაშვილიპროკურატურის მიერ გუშინ ჩატარებული ბრიფინგის საპასუხოდ, რომელიც 2011 წლის 26 მაისის საპროტესტო აქციის სასტიკი დარბევის გამოძიებას ეხებოდა. “მანიპულირებენ დაპირისპირებით, უნდათ საზოგადოებაში სიძულვილის გაღვივება, მანიპულირებენ ძველი თემით და ამისთვის იყენებენ პროკურატურას. არავის სჯერა, რომ შინაგან საქმეთა სამინისტროს ოფიციალური ოპერატორის გადაღებული მასალა დღეს, 7 წლის შემდეგ აღმოაჩინა პროკურატურამ,” – განაცხადა გოკა გაბაშვილმა.
მთავარი პროკურატურა 2011 წლის 26 მაისის აქციის დარბევის საქმეზე აქამდე უცნობ ვიდეომასალას აქვეყნებს. როგორც პროკურატურაში გამართულ საგანგებო ბრიფინგზე აღინიშნა, ვიდეოკადრები აქამდე უცნობია და ის უწყებამ გამოძიების პროცესში მოიპოვა.
მათივე განმარტებით, ვიდეოში ასახულია, როგორ გასცემს 2011 წლის 26 მაისს დანაშაულებრივ ბრძანებას დათა ახალაია, რომელიც ითხოვს ყველა მომიტინგის დაკავებას, სანაცვლოდ კი შესაბამის პირებს მაღალ პრემიებს ჰპირდება.
თქვენი აზრით, ეს ძველი თემით მანიპულირებაა თუ სამართლიანობის აღდგენის ნაწილი? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.
გელა ნიკოლაიშვილი (იურისტი): ვფიქრობ, რომ ამ შემთხვევაში შესაძლოა იყოს ერთიც და მეორეც. ერთი მეორეს არ გამორიცხავს. უბრალოდ, ამ შემთხვევაში რომელი მოსაზრების წილია უფრო მეტი, იმაზეა დამოკიდებული თუ რას დავიჯერებთ რეალურად. თუ ეს ჩანაწერი ახლა აღმოაჩინეს, მეტი წილია სამართლიანობის აღდგენის, ხოლო თუ ადრეც ჰქონდათ და ახლა გვაჩვენეს, მეტი წილი, რა თქმა უნდა, წინასაარჩევნო მანიპულირებისაა.
ნინო ჩხობაძე (ეკოლოგი): ძალიან რთულ თემას შევეხეთ. ზოგადად ამ კადრებზე თავიდან ითქვა, რომ უნდა გამქრალიყო. ჩემი პოზიციაც ეს არის იმიტომ, რომ ფაქტობრივად ისევ შანტაჟის თემაა, რომელიც, როგორც წესი, ყოველთვის არჩევნების წინ ტრიალებს. ამ ნაწილით მოსახლეობაზე ფსიქოლოგიურად მოქმედებენ, რაც, ჩემი აზრით, სამართლიანი არ არის. აქედან გამომდინარე, გავრცელებული მასალა სამართლიანობის აღდგენაზე ორიენტირებული ვერ იქნება. სამართლიანობა პროკურატურის მეშვეობით უნდა აღდგეს, მაგრამ არა კადრების გავრცელებით. ეს უფრო მანიპულირებაა, ვიდრე სამართლიანობის აღდგენა.
ია ანთაძე (მედია ექსპერტი): ეს შესაძლოა ორივენაირად გავიგოთ, მთავარია ადამიანი როგორ არის განწყობილი. აქ ინტერპრეტაციაზე მნიშვნელოვანია ის თუ რა ვიცით ჩვენ ამ პროცესების შესახებ. ჩვენ მაშინ შეგვიძლია ეჭვის მანიპულაციაზე მიტანა თუ ვიდეოს დოკუმენტური მასალით დასაბუთების გარეშე გვთავაზობენ, ან კადრების ნამდვილობაში ეჭვი გვეპარება. მთავარი ამ კადრებში ისაა, რომ ჩვენ კიდევ ერთხელ 26 მაისის სისასტიკე დავინახეთ.
ნატო გელაშვილი (მომღერალი): სამართლიანობის აღდგენა ოთხი წლის წინაც შეიძლებოდა. მე, როგორც რიგითი მოქალაქე, ვფიქრობ, რომ ეს კადრები აქამდეც მათ ხელში იყო და აქ ახალი არაფერი არ არის. უბრალოდ, ახლა იყო საჭირო მომენტი და სიტუაციიდან გამომდინარე გამოიყენეს ეს. ჩემთვის მისაღები იყო, რომ ეს თავის დროზე გამჟღავნებულიყო და არა არჩევნების წინ. რა თქმა უნდა, მანიპულირება მგონია.
ვასილ მაღლაფერიძე (პუბლიცისტი): კადრების დადება არც სამართლიანობის აღდგენაა და არ სხვა რამ, ეს საზოგადოების ინფორმირებაა. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ, რა ხდება ქვეყანაში.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „შეიძლება, კოალიციური მთავრობის საჭიროება დადგეს… თუმცა ჯერ ისიც არ ვიცით, ხელისუფლებაში ვინ მოდის”
ეკატერინე ბასილაია
“პროკურატურის ამ საკმაოდ უხარისხო ფორმით წინასაარჩევნო პროცესში ჩართვა, ჩემი აზრით, ძალიან არასასიამოვნო სიმპტომია. რა უნდოდა 26 მაისის საქმის 3 წლის წინ გახსნას, როდესაც ონლაინ რეჟიმში გვაქვს ეს დარბევა ნანახი?! ამით პოლიტიკურად ვერაფერს ვერ იგებენ,” – აცხადებს პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი, რომელიც მიიჩნევს, რომ როდესაც ხელისუფლებამ 4 წლის განმავლობაში სისტემურ წამებაზე არც ერთი უმაღლესი ხელისუფალი არ დასაჯა, ეს ხელისუფლების მიმართ აჩენს პრეტენზიებს.
“ციხეში დღეს უგულავა და მერაბიშვილი სხედან, მაგრამ არა ამ სისტემური დანაშაულის, არამედ კორუფციის გამო,” – აღნიშნავს გია ხუხაშვილი.
- პროკურატურამ განაცხადა, რომ ახალი ვიდეოკადრები მოიპოვა და 26 მაისის დარბევაზე ვანო მერაბიშვილის გარდა ახლა უკვე დათა ახალაიასა და კიდევ სამ ყოფილ მაღალჩინოსანს ბრალი წაუყენეს. თქვენი აზრით, არის თუ არა ეს ძველი თემით წინასაარჩევნო მანიპულირება?
- ეს ყველაფერი არასერიოზულია. არანაირი ახალი გარემოებები არ გაჩენილა და დამერწმუნეთ, რომ ეს კადრები მათთვის მაშინაც ცნობილი იყო. პროკურატურის ამ საკმაოდ უხარისხო ფორმით წინასაარჩევნო პროცესში ჩართვა, ჩემი აზრით, ძალიან არასასიამოვნო სიმპტომია. ამით პოლიტიკურად ვერაფერს ვერ იგებენ. არ მგონია, რომ ამ ამაყად გამოცხადებულმა საქმის გახსნამ, რომლის გახსნაც რამდენიმე თვეში იყო შესაძლებელი, ვინმეს რაიმე პოლიტიკური დივიდენდი მოუტანოს. პირიქით, შეიძლება ამან უკუშედეგიც მოგვცეს. იმდენად თეთრი ძაფით არის ეს ყველაფერი ნაკერი, რომ დღევანდელ ხელისუფლებას ეს ნამდვილად არ ეკადრება. ასეთ რაღაცებს სააკაშვილი რომ აკეთებდა, არ მიკვირდა, მაგრამ დღევანდელი ხელისუფლება იმით უნდა განსხვავდებოდეს წინასგან, რომ ასეთ საქმეებს ხსნიდეს მაშინ, როდესაც შესაძლებელი იყო და არა – წინასაარჩევნოდ, 4 წლის დაგვიანებით. რატომღაც ვიღაცას ჰგონია, რომ ხალხი იდიოტია, ამ უხარისხო თამაშს ვერ ხედავენ და ყველაფერს შეაჭმევენ. ასეთი დაგვიანების გამო ხალხი კიდევ უფრო მეტად ღიზიანდება და ბრაზდება ხელისუფლებაზე. შედეგი იმის საპირისპიროა, ვიდრე ვიღაცას უნდა რომ მიიღოს.
- თუ ელოდებით, რომ არჩევნებამდე დარჩენილ დღეებში კიდევ გაიხსნება სხვა ძველი საქმე, ახალი ვიდეოები თუ სხვა ახალი გარემოებები ჩაუვარდებათ ხელში?
- ვიდეოებს ველოდები და არაერთი მხრიდან. ახლა ყველაზე ცხელ ფაზაში შევდივართ და ყველაფერი იქნება გამოყენებული. რაც შეეხება საქმეების კიდევ გახსნას, ეს არასერიოზულია. მაშინ, როდესაც მურუსიძესთან თანამშრომლობაზე აწერ ხელს, რომ გახსნი, რა – მურუსიძემ უნდა გამოიტანოს ვერდიქტი?! ან რა უნდოდა 26 მაისის საქმის გახსნას, როდესაც ონლაინ რეჟიმში გვაქვს ეს დარბევა ნანახი?! ფილმებია ამაზე გადაღებული. რა აღმოაჩინა პროკურატურამ 2016 წელს ისეთი, რაც ჩვენ არ გვინახავს, რომ ამაყი სახით გამოვიდნენ და წინასაარჩევნოდ გამოაცხადეს?!
- თქვენ რა ვიდეოებს ელოდებით? ფარულ ჩანაწერებს?
- ყველაფერი იქნება გამოყენებული. სამწუხაროდ, როგორც ჩანს, ბევრი მხარის ხელშია ათასი სიბინძურე. კონკრეტულად რა იქნება, არ ვიცი.
- ბურჭულაძე-გვარამიას სატელეფონო ჩანაწერის გავრცელებამ ხელისუფლება დააზარალა და ის დაუშვებს ამგვარი უკანონო ჩანაწერების ისევ გავრცელებას?
- ხელისუფლება დიდად დააზარალა, მაგრამ არ ვამბობ, რომ მარტო ხელისუფლება იქნება ამაში ჩართული. არ გამოვრიცხავ, რომ სხვებსაც ჰქონდეთ კომპრომატები. ამ ქვეყანაში ბრძოლა წესებს გარეშე გრძელდება. სამწუხაროდ, მიუხედავად კვირიკაშვილის დავარცხნილი რიტორიკისა, დღევანდელმა ხელისუფლებამაც ვერ გამოავლინა პოლიტიკური ნება, რომ ეს სიბინძურე დასრულებულიყო. პრემიერ-მინისტრი ლაპარაკობს, მაგრამ ქარავანი თავისი გზით მიდის.
- არ თვლით, რომ იქნებ სწორედ ასეა დაგეგმილი? გოგა ხაინდრავას ფილმ “ჰეროკრატიის” გაშვებაც ხომ წინასაარჩევნოდ დაიგეგმა?
- ჩვენ რიტუალური დასჯა არ გვჭირდება. თუ სამართლიანობის აღდგენაზე ვლაპარაკობთ და ვადასტურებთ, რომ სისტემური დანაშაული იყო, ამას სისტემური პასუხი სჭირდება. ანუ მთავარი ფიგურანტების დასჯა და ფართო ამნისტია, თუ ამაში შემსრულებლის დონეზე ძალიან ბევრი ადამიანი იყო ჩართული. ამ კომპონენტებს ვერ შეცვლის ვერც ვირტუალური დასჯა და ვერც 4 წლის შემდეგ “აღმოჩენილი” ვიდეო. ის ადამიანები, ვინც დღეს პროკურატურაში მუშაობენ, იგივე მთავარი პროკურორი და სხვები, 4 წლის წინათაც იქ მუშაობდნენ და რა, ეს ამბავი არ იცოდნენ?!
- “ჰეროკრატიის” წინასაარჩევნოდ გაშვებამ მოუტანა პოლიტიკური ქულები “ოცნებას”? შთაბეჭდილება რჩება, რომ რეიტინგიც არ აქვს და მას საზოგადოებაში არც განიხილავენ.
- ამ ფილმზე საუბარი არ მინდა და ობიექტურიც ვერ ვიქნები იმიტომ, რომ ეს ჩემთვის ღია ჭრილობებია. საკუთარ ტყავზე მაქვს განცდილი, რაც მაშინ ხდებოდა და ვერაფერს ვნახავ ისეთს, რაც რეალურ ცხოვრებაში ნანახი არ მაქვს. აქედან გამომდინარე, არ ვუყურებ. ვაპირებ, რომ ეს ფილმი გარკვეული პერიოდის შემდეგ ვნახო და ისტორიული თვალსაზრისით შევაფასო. პოლიტიკური ეფექტი კი, რბილად რომ ვთქვათ, ისეთი არ არის, როგორი მოლოდინიც შეიძლება ვიღაცას ჰქონოდა და ესეც იმიტომ, რომ ფილმში სისტემური დანაშაულია აღწერილი და მაყურებელს, რომელიც მისი ყურებით ითრგუნება, ხელისუფლების მიმართაც უჩნდება კითხვა: ეს ადამიანები სად არიან დღეს? რომელიმე დაპატიმრებულია თუ ჩემ გვერდზე დადის?! შესაბამისად, ეს იწვევს გაბრაზებას “ნაციონალური მოძრაობის” მიმართ, მაგრამ პასუხისმგებლობა დღევანდელ ხელისუფლებაზეც გადადის. ციხეში დღეს უგულავა და მერაბიშვილი სხედან, მაგრამ არა ამ სისტემური დანაშაულის გამო, არამედ კორუფციის გამო. პოლიტიკურად ზარალდება “ნაციონალური მოძრაობაც” და დღევანდელი ხელისუფლებაც, რომელმაც ეს ადამიანები არ დასაჯა. თანაც, 4 წელია მუდმივად მხოლოდ ამაზეა საუბარი, ვერდიქტიც არ დგება და ადამიანები ინტერესსაც კარგავენ. რეიტინგის კლებაც ამას უკავშირდება.
- “ნაციონალურ მოძრაობას” ეს ამომრჩეველს აკარგვინებს?
- ამ პარტიის ელექტორატი იმ თამასაზეა დასული, რის იქითაც ის ელექტორატს არ კარგავს. რაც დარჩა, ის შეკრული და კონსოლიდირებულია. ეს ფილმი მუშაობს მხოლოდ გადაუწყვეტელ ამომრჩეველზე, მაგრამ იმ გადაუწყვეტელ ამომრჩეველზე ხელისუფლების სასარგებლოდ მუშაობს თუ არა – ეს არ ვიცი. მე აქ მაქვს კითხვები და ეჭვი მიჩნდება, რომ ეს ვიღაც მესამე ძალის სასარგებლოდ მუშაობს და არა – ხელისუფლების.
- რატომ არის, რომ, ამდენი პარტიის მიუხედავად, საარჩევნო პროცესი მაინც ორპოლუსიანია? მხოლოდ 2 პარტიაა ავანსცენაზე – ისინი ეომებიან თავგადაკლულნი ერთმანეთს, პლაკატების ჩამოხევით, ბრალდებებით თუ ხელჩართული ჩხუბით, სხვებს არ ერჩიან და დანარჩენებიც ფრაგმენტულად ჩანან?
- პოლიტტექნოლოგიური საკითხია. ნებისმიერ არჩევნებს სერიოზული რესურსები სჭირდება და “ოცნებისა” და “ნაციონალების” გარდა სხვა პარტიებს ეს არ გააჩნიათ. მარტო ფინანსებზე არ ვსაუბრობ, არამედ მედიაზეც და სხვა ტექნოლოგიურ რესურსებზე. მეორე ფაქტორია ის, რომ ეს ორ პარტია ქართულ პოლიტიკაში ერთმანეთის მკვებავ სიმბიოზად ჩამოყალიბდა და მათი ინტერესიცაა, ეს ორპოლუსიანობა შეინარჩუნონ, ურთიერთდაპირისპირებით გაავსონ საინფორმაციო ველი და სხვა მოთამაშეები არ შეუშვან ამ სივრცეში. ადამიანი კი ტექნოლოგიების განვითარების ეპოქაში არჩევანს ტელევიზორით აკეთებს და არა რეალური კომუნიკაციით, ამიტომაცაა ეს ორი პარტია ორიენტირებული, რომ ნიუსმეიკერები მხოლოდ თავად იყვნენ, შესაბამისად – სხვები ვერ ჩნდებიან.
მესამე ფაქტორი ისაა, რომ მათ მართლა ერთმანეთი მიაჩნიათ მთავარ პრობლემად და ამ სამყაროში მათთვის მარტო ეს 2 პარტია არსებობს. სხვა ოპოზიცია არ არსებობს, ჩვენც, ადამიანებიც არ ვარსებობთ მათთვის და არაფერში ვჭირდებით, არც ის 35% გადაუწყვეტელი ხალხი, რომელსაც არც ერთი მათგანი არ მოსწონს. სხვა პარტიებს კიდევ სხვა უბედურება სჭირთ. მთელი პოლიტიკური ელიტის კრიზისი გვაქვს. რეალურად, სხვა პარტიებს არც რესურსი აქვთ და არც ისეთი გზავნილები აქვთ, რომ ამ გადაუწყვეტელ ამომრჩეველზე ხიდები გადონ.
- ბურჭულაძისა და ალასანიას პარტიებს ამომრჩევლის გულის მოსაგებად საკმაოდ ყურისმომჭრელი გზავნილები აქვთ.
- აუქციონი ვიცით და ეს ბევრჯერ გვინახავს, მაგრამ ამომრჩეველი გაიზარდა და არ სჯერა ამ მყვირალა შეპირებების. ვინ ბევრ პენსიას შეჰპირდება და ვინ უფასო ტარიფს – ამის არავის სჯერა, ხოლო რაღაც ახლის მოფიქრება ისე, რომ დამაჯერებლობა შესძინონ თავის სიტყვებს, არავის შეუძლია. პოლიტიკური ელიტა არ გაიზარდა, დეგრადაციაც კი განიცადა.
- პაატა ბურჭულაძეს უწინასწარმეტყველებდნენ დიდ რეიტინგს, მაგრამ კვლევებით ეს არ ჩანს. რატომ ვერ შეძლო მომხრეების შეძენა? საქართველოში ხომ უყვართ შეძლებული ადამიანები, რომლებიც ქველმოქმედებით არიან ცნობილები...
- მას თეორიული შანსი მაღალი ჰქონდა, მაგრამ სხვადასხვა ობიექტური თუ სუბიექტური მიზეზის გამო ვერ შეძლო ყველაფრის რეალიზება. პირველი, რომ მას პოლიტიკური გამოცდილება არ ჰქონდა და გადაწყვიტა, შესაბამისი ფილტრაციის მექანიზმის გარეშე ძალიან სწრაფად აეშენებინა თავისი პოლიტიკური ინფრასტრუქტურა, რაც ურთულესი ამოცანა იყო. ამ ფილტრაციის მექანიზმების არქონის გამო ზოგმა მისმა წევრმა ვიღაცასთან ივაჭრა თავისი შესვლა-გამოსვლით. ამიტომაც მან მიიღო პირველი დარტყმა იმით, რომ პარტია დაშლის პირზე დადგა და შეეცადა, ეს სხვა პარტიებთან კავშირით შეეჩერებინა. მეორე ეტაპზე კი მან ფატალური შეცდომა დაუშვა, როდესაც პოლიტიკური კონტროლი მთლიანად ამ პატარა – პულსი რომ არ ესინჯებოდათ, ისეთ პარტიებს გადააბარა და საკონტროლო პაკეტი დაკარგა. მას ეს არაფერში არ სჭირდებოდა. საბოლოოდ გამოვიდა ის, რომ პარტიის მშენებლობა 5-6 კაცთან ერთად დაიწყო და მათგან დღეს მხოლოდ ერთი შერჩა. რატომ გააკეთა ეს, კითხვა მეც მაქვს, მაგრამ პასუხი – არა. თუმცა თეორიული შანსები ჯერ კიდევ აქვთ.
- პაატა ურჭულაძისგან განსხვავებით, პოლიტიკური გამოცდილება აქვთ “რესპუბლიკელებსა” და “თავისუფალ დემოკრატებს”, მაგრამ ბოლო კვლევით მათაც არ აქვთ რეიტინგი...
- ეს ორი პარტია მაინც სხვადასხვა ფენომენია ჩემთვის და გავყოფდი. “თავისუფალი დემოკრატები” სწორ რაღაცეებს ამბობენ და თითქოს ყველაფერს სწორად აკეთებენ ფორმულებით, მაგრამ ქართულ პოლიტიკაში ფორმულებით მოქმედება არ უყვართ. ქართველი ამომრჩევლისთვის არჩევნები გარკვეულწილად გართობაცაა, მათ ცოცხალი ადამიანები უყვართ, ისეთები, რომლებიც შეცდომებსაც უშვებენ და ზომიერად ექსცენტრულებიც არიან. “თავისუფალი დემოკრატები” კი უმეტესად “თეთრი საყელოს პოლიტიკას” ატარებენ და ცდილობენ ამერიკული სტანდარტით იმოქმედონ, ჩვენს ამომრჩეველს ეს პროდუქტი არ უყვარს. ისევ თავისი პრასი ურჩევნიათ ჰამბურგერს, თუნდაც ძალიან მსუყეს.
რესპუბლიკური პარტია კი ბიძინა ივანიშვილის აქტიურობის კვალობაზე ცოტა გამოცოცხლდა. ბიძინა ივანიშვილმა მათზე შოკური თერაპია გამოიყენა და კომიდან გამოიყვანა, თუცა არ მგონია, მათთვის ეს საკმარისი იყოს. მათი პრობლემა იყო ის, რომ ხელისუფლება გვიან დატოვეს, თუმცა საქართველოს ისტორიას თუ გავიხსენებთ, ისინი არც არასდროს სარგებლობდნენ ამომრჩევლის სერიოზული მხარდაჭერით.
- ბოლო დროს კოალიციის ყოფილ წევრებს შორის ურთიერთლანძღვა ისმის და თუ ასევ ვერ ეწყობოდნენ ერთმანეთს, როგორ ნარჩუნდებოდა კოალიცია? ეს ეხება “რესპუბლიკელებსაც” და ასევე იყო ივანიშვილსა და გუბაზ სანიკიძეს შორის ბრალდებებიც. ეს როგორ აღიქმება ამომრჩეველში?
- დიდი ხანია ვიცოდით, რომ კოალიციაში ზიზღის ხარისხი იყო ძალიან მაღალი. პიროვნულ ზიზღზე არ ვლაპარაკობ, მსოფლმხედველურად, რადიკალურად დაპირისპირებული ძალები ცდილობდნენ ქვეყანა ერთად ემართათ, რაც შეუძლებელი იყო. საქართველოში ეს ზიზღი მგონი არავის უკვირს, მაგრამ ამომრჩევლის თვალში ძალიან მდაბიო საქციელად აღიქმება. ”თავისუფალი დემოკრატები” ცოტა ადრე წამოვიდნენ, მოასწრეს გარკვეული სამუშაოს ჩატარება, ხოლო კოალიციიდან გამოსულ სხვა ძალების შანსი ძალიან ბუნდოვანია. შესაბამისად, მათზე ბევრი ლაპარაკიც კი მეზარება.
- პროვოკაციებსა და არეულობებზე საუბარი ხშირია და ამ დარჩენილ 17 დღეში უფრო ბევრ და უფრო მძიმე პროვოკაციას თუ ელოდებით?
- ყველა მხრიდან იქნება, ეს ჩეულებრივი ამბავია ჩვენთან, მაგრამ რა ხარისხით და რა მოხდება, ეს ძნელი სათქმელია. არ გამოვრიცხავ კრიზისის ჩამოყალიბების საფრთხეს, იმიტომ, რომ როდესაც ორი მთავარი პარტია არათუ ცალ-ცალკე ვერ მოდიან ხელისუფლებაში, არამედ ჯამშიც კი არ აქვთ 50%-იანი მხარდაჭერა, ეს, რა თქმა უნდა, კიდევ უფრო აქტუალურს ხდის წინასაარჩევნო და პოსტსაარჩევნო კრიზისის განვითარების საფრთხეს. თუმცა, იმედი ვიქონიოთ, რომ ეს კრიზისი ლოკალური იქნება და გადაილახება.
- გაისმა მოწოდება, რომ პარტიებმა მომავალი სავარაუდო მინისტრთა კაბინეტი დაასახელონ, რათა ამომრჩეველმა იცოდეს, ვის აძლევს ხმას. თქვენ წამყვან სამინისტროებში მისაღებ კანდიდატებად ვის მიიჩნევდით?
- არასამთავრობოებს ამას არავინ ეკითხება, ეს პოლიტიკური ტექნოლოგიის საკითხია, ვიღაც დაასახელებს, ვიღაც - არა. ასეთი ვალდებულება არავის არ აქვს. ეს რთული საკითხია და პასუხი არ მაქვს. ჯერ ისიც არ ვიცით, ხელისუფლებაში ვინ მოდის. შეიძლება კოალიციური მთავრობის საჭიროება დადგეს და ამ საკითხის განხილვა ნაადრევია.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ დავით ბერძენიშვილთან: „ანტიდისკრიმინაციული კანონი იყო იმის შედეგი, ბიძინა ივანიშვილმა რესპუბლიკურ პარტიას რომ დაუჯერა“ // „კოალიციიდან რისი გამოდნობაც შეიძლებოდა, ჩვენ გამოვადნეთ“ // „ბიძინა ივანიშვილი-2012 იყო კარგი, ბიძინა ივანიშვილი-2016 არის ცუდი, მიხეილ სააკაშვილი 2003 იყო კარგი, მიხეილ სააკაშვილი 2012 იყო ცუდი“
ნინო ქეთელაური
“როგორც კი ბიძინა ივანიშვილს რამეში დავითანხმებდით, ის ავტომატურად გასცემდა ბრძანებას და “ქართული ოცნების” დეპუტატები მას მერე ეთანხმებოდნენ და ხოტბას ასხამდნენ,” – ამის შესახებ რესპუბლიკური პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი და ბათუმის მაჟორიტარობის კანდიდატი დავით ბერძენიშვილი “რეზონანსთან” საუბრისას აცხადებს. მისი თქმით, კოლიციის შიგნით რესპუბლიკურ პარტიას კონკრეტულ კანონპროექტებზე ხშირად უწევდა დავა, რომელსაც პარტია “ქართული ოცნება” მხოლოდ ბიძინა ივანიშვილის მითითების შემდეგ ეთანხმებოდა.
რაც შეეხება ბიძინა ივანიშვილის კრიტიკას “რესპუბლიკელების” მიმართ, დავით ბერძენიშვილის თქმით, ის გადაიღალა და მისი შეფასებები არაადეკვატურია.
დავით ბერძენიშვილი: მე მოკლებული ვარ უნარს, რომ გამოვიცნო, ბიძინა ივანიშვილი ასე დაუფარავად რას გვერჩის: მის ნომერ პირველ პარტნიორ რესპუბლიკურ პარტიას, ნომერ მეორე – “თავისუფალ დემოკრატებს” და ნომერ მესამე – “ეროვნულ ფორუმს”. ასე იმიტომ დავნომრე, რომ 2012 წლის 21 თებერვალს პარტია “ქართულ ოცნებასთან” ერთდ სწორედ ეს პარტიები არიან კოალიცია “ქართული ოცნების” დამფუძნებლები, რაც თავად ივანიშვილმა დაწერა თავისივე წერილში. ახლა, მან სამივე გამოგვაცხადა არასანდო პარტნიორებად, ცუდ ადამიანებად და ა.შ. ვფიქრობ, ის გადაღლილია, ეს შეფასებები კი, არაადეკვატური. პრაგმატულად ეს მის პარტიას არ წაადგება ნამდვილად. სავარაუდოდ, ივანიშვილიც მიხვდა ამას და ბოლო ხანებში ტემპერატურას დაუწია. ალბათ, ამ თემებზე საუბარსაც შეწყვეტს, რადგან ამით ვისაც გვერჩის, ის ხალხი არ ვზარალდებით, მხოლოდ თვითონ ზარალდება. არ შეიძლება, 5-წლიანი პოლიტიკური თანამშრომლობის შესახებ უამრავი ტყუილი ისაუბრო. მე მასთან საუბარი დავასრულე და იმედია, მანაც დაასრულა.
- როგორ ფიქრობთ, ივანიშვილის კრიტიკა “რესპუბლიკელების” რეიტინგზე როგორ აისახება?
- როდესაც ივანიშვილმა ასეთი თავგამოდებით დაარწმუნა “რესპუბლიკელების” პოტენციური ამომრჩეველი, რომ ამ 4 წლის განმავლობაში ისე იქცეოდნენ, როგორც ოპოზიციონერები, ყველაფერში მერჩოდნენ და “ქართული ოცნება” “რესპუბლიკელებს” ვერ იტანდაო, ეს ფაქტობრივად აღიარებითი ჩვენებაა. ამით ჩვენდამი კითხვების მქონე პოტენციურ ამომრჩეველს ისევ ჩვენი პარტიისაკენ აბრუნებს. ეს ჩვენთვის მომგებიანია, უბრალოდ, ივანიშვილმა ვერ გათვალა.
- ბიძინა ივანიშვილის გარდა, თინა ხიდაშელმაც აღნიშნა, რომ რესპუბლიკური პარტიის წევრები ხშირად კამათობდნენ კოალიციის შიგნით. კონკრეტულად რაზე ვერ ხდებოდა შეთანხმება?
- ბიძინა ივანიშვილისა და რესპუბლიკური პარტიის კამათი ხშირად სასარგებლო შედეგის მომტანი იყო, ზოგჯერ – ვერა. მაგალითად, ანტიდისკრიმინაციული კანონმდებლობის მიღება იყო იმის შედეგი, ბიძინა ივანიშვილმა რესპუბლიკურ პარტიას რომ დაუჯერა და შემდეგ სულ თითის ქნევით მოთხოვა პარტია “ქართულ ოცნებას” მხარი დაუჭირეთო. ამ ანტიდისკრიმანაციულმა კანონმა და ამ მიმართულებით მიღებულმა სხვა კანონებმა მიგვიყვანა ჩვენ ვიზალიბერალიზაციის ზღურბლამდე და დღე-დღეზე ველოდებით, რომ შენგენის ზონაში შევალთ. ეს იყო კარგი მაგალითი.
მეორე, მერები და გამგებლები 50%-ანი ბარიერით პირდაპირ რომ ირჩევა, არც პრემიერი ღარიბაშვილი და არც “ქართული ოცნების” ხელმძღვანელობა არ იყვნენ მოწადინებული ამაზე. პირიქით, ქალაქებში მერების არჩევაზე 40%-მდე ძლივს ვითანხმებდით, 50%-ზე ღარიბაშვილი არ მოდიოდა. ახლა, მერები და გამგებლები 50%-იანი ბარიერით რომ ირჩევიან, ეს არის იმის შედეგი, ივანიშვილი “რესპუბლიკელებს” რომ დაეთანხმა. როგორც კი რამეში დავითანხმებდით, ის ავტომატურად გასცემდა ბრძანებას და “ქართული ოცნების” დეპუტატები მას მერე ემორჩილებოდნენ, ეთანხმებოდნენ და ხოტბას ასხამდენენ. ასეთი იყო რეალობა.
როდესაც ჩვენ დავდექით იმ აუცილებლობის წინაშე, რომ შსს და უშიშროების სამსახური უნდა გაგვეყო ერთმანეთისგან, ესეც ჩვენი ინიციატივა იყო, ჩვენ ამას ვეძახდით ენკავედეს (საბჭოთადროინდელი შინაგან საქმეთა სახალხო კომისარიატი, ნკვდ – რედ.). ბიძინა ივანიშვილმა ვეღარ გაგვიწია წინააღმდეგობა და ესეც გავიდა. მაგრამ მოსმენების კანონში, ჩვენ და ივანიშვილი ვიყავით დიამეტრულად განსხვავებულ პოზიციებზე. ვერ დავარწმუნეთ, რომ მოსმენები არ უნდა ყოფილიყო შს სამინისტროს ხელში. გავიდა იზორიას კანონი, მაშინ როცა ჩვენ გვქონდა ვახტანგ ხმალაძის ალტერნატიული კანონპროექტი, რომელმაც 61 ხმა მიიღო. ეს ხდებოდა 2014 წლის შემოდგომაზე. ჩვენ მაშინაც და მერეც ვრჩებოდით კოალიციაში და ვიყავით პარტნიორები.
2014 წლის შემოდგომაზე, ჯერ შიგნით კოალიციაში მოვითხოვეთ, რადგან იქ არ დაგვიჯერეს, მერე საჯაროდ გამოვაქვეყნეთ რესპუბლიკური პარტიის პოლიტიკური დღის წესრიგი, სადაც ვსაუბრობდით, რომ კოალიცია შესაცვლელია და უნდა გადავიდეთ ევროპულ კოალიციაზე. რომ უნდა იყოს კოალიციური შეთანხმება და პასუხისმგებლობები, ამან გამოიწვია სერიოზული კრიზისი.
ამ პერიოდს დაემთხვა “თავისუფალი დემოკრატების” გასვლა კოალიციიდან და რამდენიმე თვის განმავლობაში კოალიციაში იყო დიდი ხანძარი, რომელიც 2015 წლის გაზაფხულზე წავიდა ამოწურვისკენ. ეს ის პერიოდია, როდესაც ბიძინა ივანიშვილმა უსუფაშვილის პრემიერ-მინისტრობა შემოგვთავაზა, მაგრამ პოლიტიკურ საბჭოზე თვითონ არ ჩამოვიდა, ამიტომ მის გარეშე პრემიერის პორტფელს არ დავთანხმდით. თუმცა ამას მოჰყვა ის, რომ 2015 წლის მაისის დასაწყისში 2 მინისტრი მივავლინეთ მთავრობაში და ამ პერიოდიდან, პაატა ზაქარეიშვილთან ერთად, თინა ხიდაშელი და გიგლა აგულაშვილი იყვნენ “რესპუბლიკელი” მინისტრები, მთავრობა გახდა ორპარტიული.
თინა ხიდაშელის მინისტრობა ძალიან წაადგა ჩვენს სახელმწიფოს. ვარშავის სამიტზეც და მანამდეც ის იყო საქართველოს მთავრობის მთავარი სახე საგარეო ფრონტზე. ის არ ასრულებდა მხოლოდ თავდაცვის მინისტრის ფუნქციას, ძალიან მნიშვნელოვანი იყო მისი საგარეო აქტიურობაც ნატოში ინტეგრაციისა და უსაფრხოების სისტემის ჩამოყალიბების გზაზე. ეს არის პასუხი კითხვაზე – ასეთი რთული ვითარების მიუხედავად, რატომ ვრჩებოდით კოალიციაში?
კოალიციიდან რისი გამოდნობაც შეიძლებოდა, ჩვენ გამოვადნეთ, თორემ ახლა ჩვენ გვექნებოდა შავრაზმული კანონმდებლობა, არავითარი პირდაპირ არჩეული მერები და გამგებლები, არავითარი ანტიდისკმრიმაციული კანონი და ვიზალიბერალიზაცია არ იქნებოდა. ასე რომ, “თავისუფალი დემოკრატების” შემდეგ “რესპუბლიკელების” ოპოზიციაში წასვლით, მერე ვინღა დაიჯერებდა ბიძინა ივანიშვილისა და მისი შემადგენლობის პროდასავლურობას?! თუმცა ეს უკვე წარსულია, ბიძინა ივანიშვილი-2012 იყო კარგი, ბიძინა ივანიშვილი-2016 არის ცუდი, მიხეილ სააკაშვილი 2003 იყო კარგი, მიხეილ სააკაშვილი 2012 იყო ცუდი, ამიტომ ჩვენ პოლიტიკურად უკვე დავძლიეთ ბიძინა ივანიშვილი, ისევე როგორც სააკაშვილი. ჩვენ მისი მტრები არ ვყოფილვართ და არც გავხდებით. იმაში, რომ ქვეყანაში მედია თავისუფლებაა, იმაში, რომ უსაფრთხოების თვალსაზრისით კონტაქტები გაზრდილი და გაუმჯობესებულია დასავლეთთან, იმაში, რომ თვითმმართველობის ნიშნებია ქვეყანაში, “რესპულიკებების” წვლილი დიდია. თუმცა ჩვენ მაინც მომავალზე ვაკეთებთ აქცენტს და ამომრჩეველმაც სწორედ ჩვენი საარჩევნო პროგრამით უნდა შეგვაფასოს.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ზურაბ აბაშიძესთან: „სპორსტმენებმა და მსახიობებმა, ზაზა პაპუაშვილის ჩათვლით, თავისი საქმე უნდა აკეთონ.. ჩვენი მთავარი კონკურენტი არჩევნებში ხელისუფლებაა“
თიკო ოსმანოვა
“თავისუფალი დემოკრატების” ერთ-ერთი ლიდერის, დიდუბის მე-15 ოლქის მაჟორატორობის კანდიდატის, ზურაბ აბაშიძის თქმით, მისი მთავარი საზრუნავია საზოგადოებაში არსებული ნიჰილიზმის მოსპობა. მისი თქმით, ამაში პასუხისმგებლობა ხელისუფლებას ეკისრება, რომელიც მთავარ კონკურენტად მიაჩნია.
ზურა აბაშიძე: ხალხთან მუდმივი კონტაქტია საჭირო, რაც აკლია ჩვენს საზოგადოებას. მე პარლამენტიდან უნდა ვიმუშაო და გავაჟღერო ის პრობლემები, რომლებიც არსებობს დიდუბის მე-15 საარჩევნო უბანზე. დიდუბეში არის ძალიან მძიმე კომუნალური პრობლემები, რომლებიც მოუგვარებელია ადგილობრივი ხელისუფლების გამო. ამიტომ, მათ ვპირდები, რომ ვიქნები შუამავალი ყველგან – მერიასთან, გამგეობასა თუ კონკრეტულ სამინისტროსთან. ეს არის მნიშვნელოვანი. რა თქმა უნდა, ჩვენ ასევე ვპირდებით მოსახლეობას, ვიმუშავებთ, როგორ გადავჭრათ დასაქმების საკითხი და სოციალური ფონი როგორ გავაუმჯობესოთ.
- ვინ მიგაჩნიათ მთავარ კონკურენტად?
- ხელისუფლება.
- რას იტყვით თქვენს კონკურენტ ზაზა პაპუაშვილზე?
- ზაზა პაპუაშვილს ვიცნობ, დიდი ხნის წინ ერთად გამოგვივლია ძალიან მნიშვნელოვანი ბრძოლა. დიდი პატივს ვცემ, როგორც მებრძოლ ადამიანს. არის ჩემი კოლეგა პარლამენტში, მაგრამ ამ შემთხვევაში საზოგადოებას ვეტყვი, რომ მე მგონი, უმჯობესია ყველამ თავის საქმე აკეთოს – სპორტსმენმა სპორტს მიხედოს მსახიობმა თეატრს და კინოს.
- როგორ ფიქრობთ, შეძლებთ ზაზა პაპუაშვილის დამარცხებას?
- კი, აუცილებლად და ამას 8 ოქტომებრს დაინახავთ. ზაზა პაპუაშვილს პერსონალურად არ განვიხილავ კონკურენტად, მაგრამ “ქართული ოცნება” არის ხელისუფლება, ზაზა პაპუაშვილი კი ხელისუფლების კანდიდატია. ძალიან დიდი შრომა მაქვს ჩადებული ამ არჩევნებისთვის, ყოველდღე ვხვდები ამომრჩეველს, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია და ვიბრძვი იმისთვის, რომ ერთად დავამარცხო იმედგაცრუება. სამწუხაროდ ამ იმედგაცრუებაში პასუხისმგებლობა ეკისრება ხელისუფლებას და მინდა, რომ ეს სტერეოტიპი დავანგრიოთ. არჩევნებში მონაწილეობას ყოველთვის აქვს აზრი.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ზაზა პაპუაშვილთან: „ხელს არავინ არ მიშლის – „ოცნებამ“ უნდა გაიმარჯვოს“
თიკო ოსმანოვა
“ქართული ოცნების” მაჟორიტარობის კანდიდატის, ზაზა პაპუაშვილის თქმით, კონკურენტებზე ნაკლებად ფიქრობს. ამბობს, რომ გააგრძელებს იმ საქმის კეთებას, რასაც 4 წლის განმავლობაში აკეთებდა. მისივე თქმით, საკითხები ძალიან რთულია, მაგრამ არ არსებობს ჩიხური მდგომარეობა.
ზაზა პაპუაშვილი: ხალხს ვპირდები, რომ პატიოსნად მოვემსახურები ჩვენს საქმეს. უნდა მოვაგვაროთ პრობლემები, რომლებიც არსებობს არა მარტო ჩემს უბანში, არამედ მთელ ქალაქში. უნდა შევქმნათ ისეთი საკანონმდებლო ბაზა, რომ ნაკლოვანება მინიმუმადე იყოს დაყვანილი. ვფიქრობ, დაპირება ასეთი უნდა იყოს.
- კონკრეტულად დიდუბის პრობლემებს თუ იცნობთ ახლოს?
- რაიონში ერთ-ერთი რთული პრობლემაა ბაზრობის თემა, ხმაური, ეკოლოგიური პრობლემები და ა.შ. ეს ყველეფერი რაღაცნაირად უნდა მოწესრიგდეს, მომზადდეს საკანონმდებლო ბაზა. უნდა იყოს ისეთი მოქმედი და მოქნილი კანონები, რომლებიც ამ პრობლემას მოაგვარებს. საკითხები ძალიან რთულია, მაგრამ არ არსებობს ჩიხური მდგომარეობა და მაქსიმალურად შევეცდები, რომ ეს საკითხები იყოს განხილვის თემა და მოგვარებას დაექვემდებაროს.
- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?
- ამ თემაზე არ მიფიქრია, ნაკლებად ვფიქრობ კონკურენტებზე. უფრო მეტად ვფიქრობ მოსახლეობასთან შეხვედრაზე.
- ანუ, ფიქრობთ, რომ კონკურენტები არ გყავთ?
- შეიძლება ჩავთალო, რომ არ მყავს, მაგრამ ისინი რეალურად არსებობენ. ბრძოლაში გავდივარ და ვერ ვიტყვი, რომ მოწინააღმდეგე მხარეს წარმატებას ვუსურვებ. წარმატებას საკუთარ თავს ვუსურვებ და შევეცდები, ისეთ ფორმაში ვიყო, რომ კარგი კანონის შექმნაში მივიღო მონაწილეობა და ამით ბედნიერი იყოს ხალხი და პირნათელი ვიყო საკუთარ თავთან და ქვეყანასთან.
- რას იტყვით თქვენს კონკურენტ, ყოფილ თანაგუნდელ ზურა აბაშიძეზე?
- იყოს მერე ჩემი კონკურენტი, რა ვუყო. 8 ოქტომებრს გამოჩნდება, რა როგორ იქნება. ხელს არავინ არ მიშვლის. უნდა გაიმარჯვოს “ქართულმა ოცნებამ” და ზაზა პაპუაშვილმა.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ზაზა პაპუაშვილი VS ზურა აბაშიძე – ვის აირჩევს დიდუბე?
(პოლიტოლოგების კომენტარები)
თიკო ოსმანოვა
8 ოქტომბერს, დიდუბის მე-15 ოლქში სადეპუტატო მანდატისთვის 15 კანდიდატი იბრძვის, მათგან საზოგადოებისთვის შედარებით ცნობილია ორი მათგანი – “ქართული ოცნების” მიერ წარდგენილი მსახიობი და მოქმედი დეპუტატი, ზაზა პაპუაშვილი და მისი კოლეგა, ყოფილი თანაგუნდელი, “თავისუფალი დემოკრატების” კანდიდატი ზურაბ აბაშიძე. პოლიტოლოგები ფსონს მეორე ტურზე დებენ. მათი აზრით, დიდუბის მე-15 ოლქში წარმოდგენილ კანდიდატებს 50%-იანი ბარიერის გადალახვა გაუჭირდებათ.
ანალიტიკოს ვახტანგ ძაბირაძის თქმით, “ოცნება” პაპუაშვილზე იმუშავებს, თუმცა, მისი აზრით, კარგი იქნება, თუ ამომრჩეველი არჩევანს ზურა აბაშიძის სასარგებლოდ გააკეთებს.
“როდესაც მაჟორატარ კანდიდატებზეა საუბარი, ძალიან კარგად უნდა იცნობდე იმ ოლქსაც და იქაურ განწყობასაც. ზაზა პაპუაშვილი “ქართული ოცნების” ერთ-ერთი წამყვანი სახეა, მასზე, რა თქმა უნდა, ხელისუფლება იმუშავებს, მაგრამ, ჩემი აზრით, კარგი იქნება, თუ ამომრჩეველი მხარს დაუჭერს “თავისუფალ დემოკრატებს”. ზურა აბაშიძე არის ჩამოყალიბებული პოლიტიკოსი, მებრძოლი კაცია და მგონია, რომ ამ პარტიის ყოფნა პარლამენტში ქვეყანას უფრო წაადგება, ვიდრე ერთი მაჟორიტარის, იგივე ზაზა პაპუაშვილის ყოფნა. მე მგონი სჯობს, რომ ზაზა პაპუაშვილი თეატრს დაუბრუნდეს და ზურაბ აბაშიძე პოლიტიკაში დარჩეს,” – უთხრა “რეზონანსს” ვახტანგ ძაბირაძემ და დასძინა, რომ დედაქალაქის თითქმის ყველა ოლქში მეორე ტურია მოსალოდნელი: „მე მგონი, ამათ ბედს მეორე ტური გადაწყვეტს იმიტომ, რომ პირველ ტურში არა მგონია, ვინმემ შეძლოს 50%-იანი ბარიერის გადალახვა. თბილისში, იშვიათი გამონაკლისის გარდა, ძირითადად მივიღებთ მეორე ტურს.”
მეორე ტურს პროგნოზირებს პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძეც. ხოლო თუ ვინ გაიმარჯვებს მეორე ტურში, პოლიტოლოგს ამის პროგნოზირება უჭირს.
“ზაზა პაპუაშვილს პერსონალურად აქვს ის პლუსი, რომ მსახიობია, საზოგადოებას კი უყვარს მსახიობები. ზურა აბაშიძე კი ცნობადი პერსონაა პოლიტიკაში. გარდა ამისა, ჩვენი ტიპის ამომრჩეველთან თამაშობს ისიც, სახელისუფლებოა პარტიაა თუ არა. იმიტომ, რომ ჩვენთან ამომრჩეველი პოზიციებზე არ არის ორინეტირებული და არც პარტიები არიან ამაზე ორიენტირებული, პერსონაზე აქვთ ორიენტაცია აღებული. ამ ნიშნებიდან თუ ამოვალთ, პაპუაშვილი ხმას მიიღებს, როგორც სახელისუფლებო პარტიის წარმომადგენელი და ამ მხრივ შეიძლება დაჯაბნოს დანარჩენი მეტოქეები. თბილისში სავარაუდოდ ყველა ოლქში მოსალოდნელია მეორე ტური. რადგან საზოგადოებაში არ არის მკაფიო პრიორიტეტი, რომელიმე პარტიაზე. ყველა პარტიის მიმართ არსებობს პრეტენზიები და ამის ფონზე შეიძლება ნაკლებად გამოცდილმა პოლიტიკოსმა ცნობად სახეს მხარდამჭერების მხრივ ტოლი არ დაუდოს,” – უთხრა “რეზონანსს” რამაზ საყვარელიძემ.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: „ოცნების“ მცოცავი ავტორიტარიზმი“
გვანცა ღვედაშვილი
ბათუმის 69-ე საარჩევნო ოლქის მაჟორიტარობის დამოუკიდებელი კანდიდატი არმაზ ახვლედიანი “რეზონანსთან” აჭარაში წინასაარჩევნო გარემოსა და კანონდარღვევებზე საუბრობს. მისი თქმით, ამომრჩევლები დაბნეული და შეშინებული არიან, რადგან ოპოზიციური კანდიდატების პირდაპირი მხარდაჭერით შესაძლოა, სხვადასხვა სახის პრობლემა არა მარტო მათ, არამედ მათ ნათესავებსაც შეექმნათ.
არმაზ ახვლედიანი: წინსაარჩევნო გარემო საქართველოში იმაზე მეტად უცნაურია, ვიდრე ეს ბევრს წარმოუდგენია. პირველ რიგში ეს ხელისუფლების განცხადებებში ჩანს, როდესაც ის საზოგადოებასა და საერთაშორისო თანამეგობრობას ეუბნება, რომ საქართველოში წინასაარჩევნოდ დემოკრატიული გარემოა. სინამდვილეში კი ეს ფასადური დემოკრატიაა. უპირველესად ყოვლისა, ეს არის არჩევანთან დაკავშირებით ამომრჩევლების უკიდურესი დაბნეულობა. მათი შეფარული თუ აშკარა შიში, რომ წინასაარჩევნოდ თავისუფალი ნების გამოხატვის შემთხვევაში, ისინი შესაძლოა, დაისაჯონ.
ბათუმში ამას ყოველ ნაბიჯზე ვგრძნობ. მაგალითად, ჩემთან შეხვედრის მსურველებს აქვთ სამსახურის დაკარგვის, ასევე იმის შიში, რომ შესაძლოა სხვადასხვა სახის უსიამოვნება შეხვდეთ მათ ან მათი ოჯახის წევრებს. სწორედ ამის გამო ადამიანთა ნაწილი ჩემთან კონტაქტისგან თავს იკავებს. ეს ანომალიაა და ასეთი ვითარება მხოლოდ ხელისუფლებას აწყობს. მათი აზრით, ასეთი ამომრჩეველი სწორედ მთავრობას მისცემს ხმას, ყოველ შემთხვევაში, ვერ გაბედავს, ხმის ოპონენტისთვის მიცემას.
აქვე აუცილებლად უნდა გითხრათ, რომ ხელისუფლებამ, თუნდაც პრემიერ-მინისტრმა ერთხელაც ვერ გაბედა საჯაროდ განეცხადებინა, რომ თუ ერთ ფაქტს მაინც გაიგებდა, რომ ადამიანებს ოპოზიციური პარტიისა და კანდიდატის მხარდაჭერისთვის ვინმე ემუქრება, დაუყოვნებლივ მიიღებდა ყველა ზომას და დასჯიდა მას. ეს რომ ერთხელ მაინც ეთქვა პრემიერს, ოღონდ არა ყალბად, როგორც ამას ბოლო პერიოდში აკეთებს და ვინმე მაინც დაესაჯა, მეც და სხვებიც, რა თქმა უნდა, დავიჯერებდით, რომ ხელისუფლებას მართლა სურს მდგომარეობის გამოსწორება და სამართლიანი არჩევნების ჩატარება.
სახეზეა, ასევე ისიც, რომ ბიზნესი აშკარად ცდილობს ხელისუფლებას აამოს და მის სასარგებლოდ იმოქმედოს. შეიძლება ითქვას, რომ სურვილის შემთხვევაშიც კი ბიზნესმენების ნაწილი ოპოზიციას მხარს ვერ უჭერს. რაც, ცხადია, მეტყველებს, რომ “ქართულმა ოცნაბამ” მოახერხა და ეს სამწუხარო მაგალითი წინა ხელისუფლებებისგან, უპირველესად კი სააკაშვილისგან გადმოიღო.
- ხელისუფლების მხრიდან ზეწოლაზე საუბრობდით. იქნებ კონკრეტული ფაქტები გვითხრათ, რაში გამოიხატება ეს ზეწოლა?
- შემიძლია გითხრათ, რომ აჭარის მთავრობის თავმჯდომარე ზურაბ პატარაძე ოდეერის წარმომადგენელთან ერთად შეხვდა ჩემი შტაბის შეხვედრების კოორდინატორს და მას ჩემი დატოვება და “ოცნების” შტაბში გადასვლა სხვადასხვა სიკეთისა და თანამდებობის დაპირების სანაცვლოდ მოსთხოვა. ამასთან “ოცნების” სახელით სხვადასხვა ადამიანები, ბიზნესმენები თუ ხელისუფლების წარმომადგენლები ახერხებენ იმას, რომ ჩემი შტაბის ზოგიერთ წევრს სთავაზობენ მატერიალურ კეთილდღეობას ჩემი შტაბის დატოვების სანაცვლოდ. მივმართე პროკურატურას, რომ დაუყოვნებლივ დაიწყოს გამოძიება, მაგრამ დღემდე არავინ შემხმიანებია. დღეს შოთაძის უწყებაში პოლიტიკური სუბიექტების მიერ კანონის პირდაპირი დარღვევევის შესახებ განცხადებზე არ რეაგირებენ. არადა საუბარია კანდიდატთა მოსყიდვისა და შანტაჟის შესახებ გავრცელებულ ინფორმაციებზე.
ასევე, ბათუმში გრიბოედოვის ქუჩაზე, ერთ-ერთი კორპუსის ამხანაგობასთან შეთანხმებულნი ვიყავით, რომ გავაკრავდით საარჩევნო პლაკატს. ეს ხელშეკრულება დღეს დარღვეულია და აღარ გვაძლევენ იმ სახლის კედელზე პლაკატის გაკვრის საშუალებას, რისი სრული უფლებაც გვაქვს. თუმცა ჩემთვის გასაგებია, ამხანაგობის ხელმძღვანელი ვინც დააშინა. ვაცნობიერებ, რა დღეშიც შეიძლება აღმოჩნდნენ ეს ადამიანები, თუ ჩვენ მაინც გამოვაკრავთ საარჩევნო პლაკატებს, ამიტომ ამას არ გავაკეთებთ. აღარაფერს ვამბობ იმ საარჩევნო ბანერზე, რომელიც ბათუმის მერიამ აბსოლუტურად უკანონდ ჩამოხსნა. თუმცა სასამართლოს გადაწყვეტილებით ჩვენ მივაღწიეთ გამარჯვებას, რომელმაც აღადგინა ჩვენი უფლებები. ახლა ველოდებით კომპანიას, თუ როდის მოახერხებს ბანერის თავის ადგილზე დაბრუნებას. თუმცა არ ვიცი, რამდენად გაუძლებს კომპანია ხელისუფლების ზეწოლას.
- თუ გსმენიათ ხელისუფლების მხრიდან სხვა პარტიებზე ზეწოლის შესახებაც?
- მსმენია, თუმცა კონკრეტულად ალბათ თავად ამ პარტიების წარმომადგენლები ისაუბრებენ. აშკარაა, რომ გარემო უთანასწოროა. “ოცნება” მხოლოდ იმათ სწყალობს, ვინც მისი სატელიტია და ასეთი არაერთია, მაგრამ რეალურ ოპოზიციურ ჯგუფებს დაუნდობლად ებრძვის. ბათუმის შემთხვევაში “ოცნება” ასეთად უმთავრესად სწორედ მე აღმიქვამს და ვიტყოდი, რომ მათი ყველაზე დიდი რესურსი იმაში იხარჯება, რომ მე ნორმალური კამპანიის წარმოება ვერ მოვახერხო. კიდევ ერთხელ გეტყვით, რომ ეს არის მცოცავი ავტორიტარიზმი, რომელიც 8 ოქტომბერს ივანიშვილის მიერ ნაწინასწარმეტყველები 100-კაციანი გამარჯვების შემთხვევაში გადაიქცევა ტიპურ ავტორიტარიზმად, რაც საქართველოს ძალიან ძვირად დაუჯდება. “ოცნება” გაურბის დებატებს! მისი კანდიდატები ბათუმში იმდენად სუსტები არიან, რომ დებატებში მონაწილეობაზე უარს აცხადებენ. მოვუწოდებ ოცნების ხელმძღვანელებს და თავად კანდიდატს ჩემს ოლქში, გაბედოს და ერთხელ მაინც მიიღოს მონაწილეობა დებატებში ჩემთან ერთად. შეუძლია მხარდამჭერებიც მოიყვანოს! მე მარტო ვიქნები. დროც მას თუნდაც 10-ჯერ მეტი ჰქონდეს, ოღონდ გაბედოს! ასეთ არათანაბარ საარჩევნო პირობებში გვიწევს კამპანიის წარმოება, მე პრაქტიკულად არ მეძლევა საშუალება მეტ-ნაკლებად ნორმალური კამპანია ჩავატარო, რადგან ძირითადად მოგერიების რეჟიმში ვარ. ეს ხელისუფლება ვერ ხვდება, რომ ამ პირობებშიც კი, მე საზოგადოების მხარდაჭერით, ბათუმში მას დავამარცხებ და სწორედ აქედან დავიწყებთ ჩაკეტილი, მოჯადოებული წრის გარღვევას.
„რეზონანსი“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
სოციალური ქსელის ყველაზე „მოწონებული“ მაჟორიტარობის კანდიდატები თბილისში
სალომე სარიშვილი
ზოგიერთ პოლიტიკოსს საზოგადოება სხვა სფეროდან და წარსული საქმიანობიდან გამომდინარე იცნობს და შესაბამისად, სოციალური ქსელის მომხმარებელთა მოწონების მაღალი მაჩვენებელი სწორედაც რომ მათ ძველ საქმიანობას უკავშირდება. ამგვარია სოციალური მედიის აქტიური მომხმარებლების ნაწილის აზრიც, რომელთაც “რეზონანსთან” აღნიშნულ თემაზე ისაუბრეს.
ჩვენ მიერ გადამოწმებული ინფორმაციით, დედაქალაქის მასშტაბით სოციალურ ქსელ “ფეისბუქში” ინტერნეტმომხმარებელთა ყველაზე დიდ მოწონებას ყოფილი ფეხბურთელი, ფეხბურთის ფედერაციის ყოფილი პრეზიდენტი და ახლა უკვე გლდანის მაჟორიტარობის კანდიდატი “ქართული ოცნებიდან” ლევან კობიაშვილი იმსახურებს. მის ოფიციალურ გვერდს “ფეისბუქში” 56 081 მომწონებელი ჰყავს, მაშინ, როცა მის კონკურენტებს გაცილებით ნაკლები მაჩვენებელი აქვთ. მაგალითად, ამავე რაიონში ანუ გლდანის #21 საარჩევნო ოლქში კენჭს “ნაციონალური მოძრაობიდან” სერგო რატიანი იყრის, მის ოფიციალურ “ფეისბუქ” გვერდს 8 175 მომწონებელი ჰყავს. “ეროვნული ფორუმი” კანდიდანტსა და ყოფილ მინისტრს, დავით დარახველიძეს კი 2 683.
21 437 მოწონება აქვს ვაკის მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატ ზურაბ ჯაფარიძეს, რომელიც კენჭს პაატა ბურჭულაძის პარტიიდან იყრის, თუმცა კი, ჯაფარიძეს საზოგადოება “ნაციონალური მოძრაობიდან” და ახალი პოლიტიკური ცენტრ “გირჩიდან” იცნობს. მის კონკურენტსა და ამავე უბნის მაჟორიტარობის კანდიდატს “ნაციონალური მოძრაობიდან” – ელენე ხოშტარიას “ფეისბუქზე” 5 856 მომწონებელი ჰყავს, ხოლო “ქართული ოცნების” კანდიდატ მომღერალ ზაზა ხუციშვილს – 1 699. ყველაზე მცირე რაოდენობის მომწონებელი ამ რაიონის კანდიდატებს შორის “თავისუფალი დემოკრატების” წარმომადგენელ ვიქტორ დოლიძეს ერგო – 679.
“ფეისბუქში” დაინტერესებულთა მაღალი მაჩვენებლით ასევე გამოირჩევა პარლამენტის თავმჯდომარე და რესპუბლიკური პარტიის ლიდერი დავით უსუფაშვილი. იგი საბურთალოს რაიონის მაჟორიტარობის კანდიდატია, ხოლო მის ოფიციალურ გვერდს 20 422 მომწონებელი ჰყავს. საბურთალოზე მაჟორიტარად კენჭს სხვა ცნობილი პოლიტიკოსებიც იყრიან. მათ შორის – სევდია უგრეხელიძე “ნაცმოძრაობიდან”, რომელიც დედაქალაქის მერის მოვალეობასაც ასრულებდა, ახლა კი საკრებულოს დეპუტატია. მის გვერდს 5 673 მომწონებელი ჰყავს.
მთაწმინდაზე დამოუკიდებელი მაჟორიტარობის კანდიდატი სალომე ზურაბიშვილი ლიდერობს, მის გვერდს 7 580 დაინტერესებული პირი ჰყავს. ამავე ოლქში კენჭს იყრის კულტურის ყოფილი მინისტრი და ახლა უკვე “ნაცმოძრაობის” მაჟორიტარობის კანდიდატი ნიკა რურუა (4 219) და “რესპუბლიკელი” თამარ კორძაია (4 147).
კრწანისის კანდიდატებს შორის მომწონებელთა ყველაზე მეტი რაოდენობა “ნაცმოძრაობის” წარმომადგენელს ირაკლი აბესაძეს ჰყავს – 6 530.
დიდუბისა და ჩუღურეთის რაიონებში კი კენჭს “რესპუბლიკელი” ვახტანგ ხმალაძე იყრის, მის გვერდს 3 055 მომწონებელი ჰყავს, ზაზა პაპუაშვილი “ქართული ოცნებიდან” – 3 152 დაინტერესებული, გია ვოლსკის ასევე “ქართული ოცნებიდან” – 1 627.
ნაძალადევის რაიონში კენჭს უფლებადამცველი და ნინო ბურჯანაძის პარტიის წევრი დიმიტრი ლორთქიფანიძე იყრის, მის ოფიციალურ გვერდს 5 209 მომწონებელი ჰყავს, ამავე რაიონში კი “ქართული ოცნების” კანდიდატ ზაზა გაბუნიას – 5 363.
“რეზონანსი” დაინტერესდა, რას ფიქრობენ სოციალური მედიის აქტიური მომხმარებლები და ამ სფეროში გარკვეული პირები მაჟორიტარობის კანდიდატთა ოფიციალური გვერდების რეიტინგების შესახებ. აგრეთვე, რა განწყობას ასახავს რეალურად მომწონებელთა მაღალი მაჩვენებელი.
როგორც ჩვენთან საუბრისას სოციალური მედიის ერთ-ერთი აქტიური მომხმარებელი ლაშა მებონია ამბობს, მოწონება “ფეისბუქში” ბევრ რამეს ნიშნავს და შესაძლოა, ავტორიტეტის ერთ-ერთ მთავარ ბარომეტრადაც კი ჩაითვალოს, თუმცა, მისივე თქმით, მაღალი მაჩვენებელი კონკრეტული მაჟორიტარობის კანდიდატთა ამომრჩევლის რაოდენობას სულაც არ აჩვენებს.
“პირველ რიშგი, მოდით, იმაზე შევთანხმდეთ, რამდენად შეიძლება სოციალურ ქსელში მოწონება, როგორც მოვლენა, რაიმეს საზომი კრიტერიუმი იყოს. რა თქმა უნდა, მოწონება ინტერესის ერთ-ერთ მთავარ ბარომეტრად ითვლება, თუმცა ამ შემთხვევაში, ვგულისხმობ მაჟორიტარობის კანდიდატებს, შეიძლება ასე არ იყოს. იგივე ზურაბ ჯაფარიძე რომ ავიღოთ, იგი დიდი ხნის განმავლობაში სხვა საქმიანობითაც იყო დაკავებული და შესაბამისად, ძველი ბეგრაუნდი გარკვეულ როლს თამაშობს.
ლევან კობიაშვილი ფეხბურთელი და ფეხბურთის ფედერაციის წარმომადგენელი იყო და შესაბამისად, მოწონებაზე გავლენას ესეც ახდენს. ცხადია, რაიმე წარმატების მთავარი ბარომეტრი მოწონება ვერ იქნება, მოწონება ადამიანის ავტორიტეტს ნაწილობრივ ზომავს, მაგრამ დავუშვათ ლეონიდ ჩერნოვეცკი, რომლის გვერდიც მაღალი მოწონებით გამოირჩევა, საქართველოში ყველაზე პოპულარულ პოლიტიკოსად ამის გამო ვერ ჩაითვლება. ამ შემთხვევაში მნიშვნელობა ბევრ კრიტერიუმს აქვს: იმავე რეკლამასა და იმ ბეგრაუნდს, რომელიც ამა თუ იმ პოლიტიკოსს აქვს,” – ამბობს ლაშა მებონია და ყურადღებას სოციალურ მედიაში მარკეტინგის სწორად განსაზღვრაზე ამახვილებს.
“ძალიან მნიშვნელოვანია, რამდენად სწორი მარკეტინგითაა მოწონება მოპოვებული. არჩევნების მომენტი კიდევ გარკვეულ სპეციფიკურ მარკეტინგს საჭიროებს, აქვე მნიშვნელოვანია, რამდენად არის მომხმარებელსა და გვერდის მფლობელს შორის კავშირი და რამდენად დიდია მათ შორის უშუალობა. ნებისმიერი კანდიდატის მინუსი ისაა, რომ მომხმარებელთან და მოქალაქეებთან უშუალო კავშირი არ აქვს. გასაკვირი ისაა, რომ “ნაციონალური მოძრაობა”, რომელიც სოციალურ ქსელს ადრე უფრო სერიოზულად ეკიდებოდა, ახლა პასიურია, თუმცა არიან ცალკეული პოლიტიკოსები, რომლებიც ზრუნავენ თავიანთი გვერდების განახლებაზე და რაც მთავარია, მომხმარებელთან უშუალო კონტაქტზე. ვფიქრობ, ყველა პარტიასა და მათ მიერ დაქირავებულ სოციალური მედიის სპეციალისტებს, თუკი, რა თქმა უნდა ასეთები ჰყავთ, გააზრებული უნდა ჰქონდეთ, თუ რამდენად მყარდება კონტაქტი მათ მომხმარებლებთან. აუცილებელია კანდიდატი უშუალოდ იმ რაიონიდან ესაუბრებოდეს მომხმარებელს, სადაც კენჭს იყრის და შესაბამისად, სოციალურ ქსელშიც პრეზენტაციას იქიდანვე აკეთებდეს. ვფიქრობ, ეს მომენტი ყველა კანდიდატს აკლია,” – მიიჩნევს ლაშა მებონია და ხაზს მნიშვნელოვან გარემოებას უსვამს.
იგი ამბობს, რომ სოციალურ ქსელში მოწონებისა და რეიტინგის ყიდვა სრულიად შესაძლებელია და საამისოდ ბევრი სხვადასხვა მექანიზმი არსებობს.
“არის კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი გარემოება – მოწონებების ყიდვა, რომლისთვისაც ორი გზა არსებობს. ერთი – ესაა ოფიციალური რეკლამის შეძენა, რომელიც აბსოლუტურად ნორმალური პროცესია. “ფეისბუქს” საამისოდ უამრავი მექანიზმი აქვს. წინასაარჩევნოდ პოლიტიკოსის მხრიდან ამის გამოყენება ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც დავუშვათ ბანერის ქალაქში გაკვრა, თუმცა ფასიან შეთავაზებასაც სწორად უნდა განსაზღვრა. ასეთ შემთხვევაში შენ მომხმარებელს სთავაზობ მოიწონოს ესა თუ ის გვერდი, ამიტომ უნდა განისაზღვროს რომელ სეგმენტზე აკეთებ აქცენტს. მეორე გზაა – შავი მარკეტინგი, რომელიც აბსოლუტურად მიუღებელია.ასეთი შემთხვევები , ანუ ხელოვნურად გაზრდილი მოწონებები ხშირია, თუმცა ჩემი ინფორმაციით, ჩვენს მიერ ჩამოთვლილ პოლიტიკოსებს ეს არ ეხებათ,” – დასძენს ლაშა მებონია.
———————
„ახალი თაობა“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „ორპარტიული პარლამენტი უნდა დამთავრდეს“ // „ხელისუფლება არჩევნებს უკვე აყალბებს“
„ქართული ოცნება“ მშვიდობის მემორანდუმს აქვეყნებს, ოპოზიციური პარტიების ნაწილი აპირებს მემორანდუმს ხელი მოაწეროს, ნაწილი კი ხელმოწერაზე უარს აცხადებს. „ახალი თაობის“ კითხვებს კახა კუკავა პასუხობს და ქვეყანაში მიმდინარე ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს აფასებს.
- ბატონო კახა, რას აპირებს პატრიოტთა ალიანსი მშვიდობის მემორანდუმთან დაკავშირებით? მოაწერთ ხელს?
- ჩვენი კოალიცია ამას გადაწყვეტს კოალიციურ რეჟიმში. დამოკიდებულება ერთგვაროვანი არ გვაქვს. ტექსტში რაც იწერება, მიუღებელი არაფერი იქნება, რომ უნდა იყოს მშვიდობა და დემოკრატია. უბრალოდ, საქართველოს დღევანდელმა ხელისუფლებამ არაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ საარჩევნო გარემო საქართველოში ყოფილიყო მართლაც სამართლიანი. ამ ფონზე მემორანდუმის ხელმოწერა არის ფიქცია.
- რატომ არის ფიქცია?
- იმიტომ, რომ ეს არ იქნება არც საარჩევნო რეფორმა და არც მოხსნის საკითხებს არჩევნების არასამართლიანობასთან დაკავშირებით. პატრიოტთა ალიანსს გაუყალბა ხელისუფლებამ შუალედური არჩევნები ერთი წლის წინ და დღემდე ეს საქმე შეუფასებელია როგორც სამართლებრივად, ისე პოლიტიკურად მმართველი ძალის მიერ. ახლა რომ ჩავწერთ მემორანდუმში, რომ არჩევნები უნდა ჩატარდეს სამართლიანად, რა დაგვიცავს იმისგან, რომ იგივეს არ გააკეთებს საქართველოს ხელისუფლება?!
- აქ ძირითადად საუბარია პროვოკაციების თავიდან აცილებაზე, რომ სადაც ერთი პარტია მართავს შეხვედრებს მოსახლეობასთან, იქ მეორე პარტია არ უნდა მივიდეს და ასე შემდეგ…
- ასე კონტექსტიდან ამოგლეჯილად ამ საკითხის განხილვა არ გამოვა. ეს არის ის, რაც მარტო თვითონ აწუხებთ. ეშინიათ, კონტრაქციებს რომ უწყობენ სხვადასხვა პოლიტიკური პარტიები. ეს ხომ უკვე არასწორია, როცა ხელისუფლებას მემორანდუმში შეაქვს მხოლოდ ის საკითხები, რომლებიც თვითონ აწუხებს. ხოლო ის, რაც ოპოზიციისთვისაა მნიშვნელოვანი, არც კი განუხილავს.
- თქვენ ფიქრობთ, რომ წამსვლელია ხელისუფლება გაყალბებაზე, თუკი ეს დასჭირდა?
- წამსვლელია კი არა, უკვე აყალბებს. ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენება არის ისეთივე გაყალბება, როგორც ბიულეტენების ჩაყრა. თუნდაც წინასაარჩევნო დებატებს დააკვირდით, სადაც მხოლოდ პატრიოტთა ალიანსია დაბლოკილი. გვბლოკავენ ყველა დებატზე, იმიტომ, რომ ერთადერთი რეალური ოპოზიციური ძალაა. ეს არ არის არჩევნების გაყალბება?! ნაციონალური მოძრაობის ჩანაცვლება ამ ძალას შეუძლია და სწორედ ამიტომაც გვბლოკავენ.
- ჩანაცვლდება ნაციონალური მოძრაობა თუ კვლავაც ორპოლუსიანი პარლამენტი გვექნება?
- მე იმედი მაქვს, რომ ასე მოხდება.
- არჩევნების მოახლოებასთან ერთად გააქტიურდა ბიძინა ივანიშვილიც. მისი მხრიდან იმატა ოპოზიციონერი ლიდერების კრიტიკამ. ოპოზიციონერი ლიდერები კი ბრალს დებენ მას, ტყუილებს ლაპარაკობს ივანიშვილიო. ასეა?
- ასეთი ტიპის ორღობის ჭორები როდესაც გამოდის ყოველდღიურად მთავარ საინფორმაციო გამოშვებებში მთავარ ახალ ამბებად, ეს უკვე ნიშნავს, რომ ქვეყანაში არის არანორმალური საარჩევნო გარემო. ჩვენ ვუყურებთ, როგორ ტარდება დებატები კლინტონსა და ტრამპს შორის. ეს არის ნამდვილი დებატები, სადაც მიდის საუბარი საშინაო თუ საგარეო პოლიტიკაზე, ქვეყნის ეკონომიკაზე. ჩვენთან ამაზე არავინ საუბრობს, მუდმივი დრო ეთმობა ფარულ ჩანაწერებს, ლანძღვას, გინებას, პირად კომპრომატებს, რაც თავისთავად მეტყველებს იმაზე, რომ ჩვენ ჯერ კიდევ ვართ საბჭოთა კავშირში.
- დღეს ყველა ბრუნვაში გვესმის პაატა ბურჭულაძის სახელი და გვარი. ეს ანტირეკლამა მის რეკლამად ხომ არ იქცევა?
- პაატა ბურჭულაძე თვითონვე იყო დაკავებული საკუთარი თავის ანტირეკლამით ბოლო ორი-სამი თვის მანძილზე. ამ ადამიანს, ყველა ექსპერტის შეფასებით, ჰქონდა ძალიან დიდი შანსები, რომ გამხდარიყო რეალურად ხელისუფლების ალტერნატივა, მაგრამ იმ პარტნიორების არჩევამ ნაციონალური მოძრაობიდან დაადასტურა ის მოარული ხმები, რომლებიც არსებობდა.
- რომ ის არის მიხეილ სააკაშვილის კაცი?
- რომ ის არის „ნაციონალური მოძრაობის“ სატელიტი. ადამიანების 70-80% ინფორმაციას იღებს ვიზუალურად. პაატა ბურჭულაძეს ჩვენ ვხედავთ მუდმივად ზურაბ ჯაფარიძის, გიორგი ვაშაძის და სხვა ყოფილი ნაციონალების გვერდით. ეს არის პირდაპირ ლუსტრირება საზოგადოების ძალიან დიდი ნაწილისთვის, რომ ეს ადამიანი არის ნაციონალური მოძრაობის საქმის გამგრძელებელი. დღეს 2016 წელია, საზოგადოება ითხოვს არა გაუმჯობესებულ მიშას, არამედ „ოცნების“ და „ნაცმოძრაობის“ ალტერნატივას. პოლიტიკურ ძალას, რომელიც არც ერთთან იქნება ასოცირებული და არც – მეორესთან. ჩემი აზრით, პაატა ბურჭულაძეს მოუვიდა ძალიან უხეში შეცდომა.
- რას გულისხმობთ?
- როდესაც მისი პარტია დაატოვებინა იმ ხალხს, ვინც არ ასოცირდებოდა „ნაციონალურ მოძრაობასთან“ და „ნაციონალური მოძრაობის“ წინააღმდეგ იბრძოდა, მაგალითად, ხათუნა ლაგაზიძე და პირველი ექვსეული შეავსო „ნაციონალური მოძრაობის“ ყოფილი ლიდერებით.
- ეს იყო იძულებითი ნაბიჯი თუ საკუთარი ინიციატივა?
- ფაქტია, რომ ანტიმიშისტი ხათუნა ლაგაზიძისთვის ათეულში ადგილი არ მოიძებნა და ისიც ფაქტია, რომ ეს ათეული დააკომპლექტა გიორგი ვაშაძემ. ამის მიზეზი ფული იყო, პირადი მეგობრობა, სააკაშვილის დავალება თუ სხვა რაიმე ფაქტორი, ამაზე შეგვიძლია ვიმარჩიელოთ. თუმცა ფაქტია, რომ ამ პარტიიდან ანტიმიშისტები გაყარეს და მთელი ათეული დაკომპლექტებულია მიშისტებით!
- რას ელოდებით, რამდენად მრავალპარტიული პარლამენტი გვექნება?
- ამ არჩევნების მთავარი მიღწევა უნდა იყოს სწორედ მრავალპარტიულობა! უნდა დამთავრდეს ის უბედურება, რასაც ორპარტიული პარლამენტი ჰქვია. უნდა იყოს მრავალპარტიული პარლამენტი, სადაც არც ერთ მათგანს არ ექნება უმრავლესობა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ჩვენ შეიძლება განვვითარდეთ ევროპული გზით.
- რამდენად მშვიდ ვითარებაში ჩაივლის არჩევნები? ხელისუფლება მუდმივად აპელირებს დესტაბილიზაციასა და მოსალოდნელ საფრთხეებზე.
- დესტაბილიზაციისთვის ყველაფერს აკეთებს ორი პოლიტიკური ძალა – „ქართული ოცნება“ და „ნაციონალური მოძრაობა“. „ქართული ოცნება“ უფრო მეტს აკეთებს. ნაციონალური მოძრაობა არ ვიცით, რას გეგმავს, „ოცნებამ“ კი ყველაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ ამ არჩევნების შემდგომ პოლიტიკური ძალების უმრავლესობა იყოს უკმაყოფილო და არ ცნოს არჩევნების შედეგები. როგორც ამბობენ, „ნაციონალური მოძრაობაც“ ემზადება ძალადობრივი ქმედებებისთვის და ორივე ეს ფაქტორი ქმნის დესტაბილიზაციის საფრთხეს. აქ რომ არ იყოს სხვა ფაქტორებიც, მარტო ნაციონალური მოძრაობა თავისი ბანდიტებით ვერაფერსაც ვერ იზამს. მთავარი ის არის, როგორი იქნება საზოგადოების განწყობილება.
„ახალი თაობა“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ადა მარშანიასთან: „ჩვენს შეხვედრაზე „ოცნების“ ნასვამი კანდიდატი მოვიდა და უხეში ლაპარაკი დაგვიწყო“ // „აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელი უნდა იყოს დეპუტატის გამოწვევა“
წინასაარჩევნო ვითარებაზე „ახალი თაობა“ ესაუბრა საქართველოს პატრიოტთა ალიანსის ერთ-ერთ ლიდერს, გაერთიანებული ოპოზიციის საარჩევნო ბლოკის სიის მეორე ნომერს, ადა მარშანიას
- რამდენიმე ოპოზიციური სუბიექტი აკეთებს განცხადებებს ხელისუფლების მხრიდან ზეწოლის შესახებ. ამაში სუს-ს ადანაშაულებენ. თქვენს საარჩევნო ბლოკზე რას იტყვით?
_ საარჩევნო ბლოკის სახელით ვერ ვისაუბრებ. მე პარტია პატრიოტთა ალიანსის კოორდინატორი ვარ იმერეთში და შემიძლია ამაზე ვილაპარაკო. იმ ადგილებში, სადაც მიხდება საქმიანობა, ზეწოლა და სუს-ის მხრიდან უხეში ჩარევები არ ყოფილა. თუმცა, ჩვენ ხშირად ვხდებით ყურადღების საგანი. შეინიშნება მიყურადება, მანქანებით ადევნება. ჩვენს კანდიდატებს მიჰყვება ხოლმე მანქანები გადაადგილებისას. მოხდა სამწუხარო ფაქტები, რომლებშიც ხელისუფლებას და „ქართულ ოცნებას“ ვერ დავადანაშაულებ. მხედველობაში მაქვს ის, რომ ჩვენი კანდიდატების საარჩევნო პლაკატებს ზევიდან გადააკრეს სხვა კანდიდატების ფოტოები. ეს რომ ნაცმოძრაობას გაეკეთებინა, გასაკვირი არ იქნებოდა. საუბედუროდ, ასე მოიქცნენ „ქართული ოცნების“ ადგილობრივი აქტივისტები. დარწმუნებული ვარ, რომ ასეთი მითითება არ მოდიოდა „ქართული ოცნების“ ლიდერებისგან. თბილისშიც იყო ამგვარი შემთხვევები.
- წინასაარჩევნო შეხვედრებზე არ მომხდარა ექსცესები?
- ასეთი ერთი შემთხვევა იყო ქუთაისში, სადაც ჩვენი კანდიდატი ნინო ონიანი ხვდებოდა ამომრჩეველს. იმ შეხვედრაზე ნასვამ მდგომარეობაში მივიდნენ იმ რაიონის გამგებელი და „ქართული ოცნების“ კანდიდატი. მათ დაიწყეს უხეში ხმამაღალი ლაპარაკი, მაგრამ არეულობა ვერ გამოიწვიეს, რადგან საქმეში იქაური მოსახლეობა ჩაერია და მომხდურებს უსაყვედურა. ეს ფაქტი უფრო იმიტომაა მიუღებელი, რომ მასში მონაწილეობდნენ გამგებელი და დეპუტატობის კანდიდატი. ისინი ამ საქციელით ცუდ სამსახურს უწევენ მმართველ პარტიას.
- ბოლო დროს პოლიტიკის ყურადღების ცენტრშია ბიძინა ივანიშვილისა და მმართველი კოალიციის ყოფილი პარტიების ურთიერთბრალდებები...
- ერთი მხრივ, გულახდილობა ცუდი არ არის, მაგრამ პოსტფაქტუმ მოვლენებზე საუბარი ყოველთვის არ ამართლებს. სიმართლე გითხრათ, ეს ყველაფერი ძალიან ცუდ შთაბეჭდილებას ახდენს მოსახლეობის უმრავლესობაზე. ეს აზიანებს პოლიტიკურ პროცესებს. ხალხს რჩება შთაბეჭდილება, რომ პოლიტიკოსების ეს ჯგუფი ვიწრო ეგოისტური სურვილებითაა შეპყრობილი და ინტრიგების გარდა, არაფერი აინტერესებს. ეს ყველაფერი უფრო აღრმავებს იმ არაჯანსაღ პროცესებს, რომელიც ისედაც არის საქართველოს პოლიტიკაში.
- რას გულისხმობთ?
- არასწორ საარჩევნო გარემოს. ახლა ისეთი გარემოა, რომ არჩევნებში გასამარჯვებლად ხელი ეწყობა არა იმ ადამიანს, რომელსაც უნდა, რომ ხალხს ემსახუროს, არამედ ხელ-ფეხი აქვს გახსნილი ფულიან პირს. ეს არაჯანსაღი სიტუაციაა. ასე ნორმალურ პარლამენტს ვერ მივიღებთ. ყველაფერი არ უნდა იყოს ფულზე დამოკიდებული. ამისთვის ძირეული რეფორმაა გასატარებელი. ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებთ, რომ საარჩევნო გარემო გაჯანსაღდეს.
- პოლიტიკოსების მიმართ იმედგაცრუება თუ იგრძნობა ხალხში, რომელსაც ხვდებით?
- დიახ. საუბედუროდ, პოლიტიკოსების მიმართ იმედგაცრუება და უნდობლობაა. ამას ისინიც კი გვეუბნებიან, ვისაც გადაწყვეტილი აქვს, რომ ხმა მოგვცეს. გულგატეხილობა სხვებისადმი ჩვენზეც გადმოდის. ადამიანებს აქვთ შიში, რომ პარლამენტში მოხვედრის შემდეგ არჩეული დეპუტატი გაწყვეტს ხალხთან კავშირს და მარტო საკუთარი ცხოვრების მოწყობით დაკავდება. ამის საწინააღმდეგო გარანტია არ არსებობს, თუმცა, არსებობს პროექტი, რომელიც ამ სიტუაციას გამოასწორებს.
- რომელი პროექტი?
- მისაღებია კანონი, რომელიც მოქალაქეებს არჩეული დეპუტატის გამოწვევის საშუალებას მისცემს. ჩვენ ამ საკითხს დავაყენებთ პარლამენტში. მიუხედავად იმისა, რომ წინააღმდეგობა შეგვხვდება. გვეტყვიან, რომ ევროპაში ასეთი კანონი არ არსებობს, რომ ეს იქნება დეპუტატის მანდატის შეზღუდვა. ჩვენ უნდა ვიმოქმედოთ ჩვენი რეალობის შესაბამისად. კანონი დეპუტატის გამოწვევის შესახებ უნდა მივიღოთ ამ ეტაპზე. ახლა ქვეყანას ასე სჭირდება. თუ პარლამენტის წევრი ერთი წლის განმავლობაში ვერ შეასრულებს მოვალეობას, უნდა შეიძლებოდეს მისი გამოწვევა.
- რა პროგნოზი გაქვთ მაჟორიტარული არჩევნების თაობაზე? საარჩევნო ბარიერის აწევა, მეორე ტურებს გამოიწვევს?
- ჩვენ საკმაოდ ბევრ ოლქში ველით მეორე ტურს. ჩვენი ძირითადი კონკურენტი „ქართული ოცნებაა“. სამწუხაროა, რომ ეს არჩევნები ტარდება ხალხის დიდი იმედგაცრუების ფონზე. თუმცა, ბოლომდე ვიბრძოლებთ. ამ ქვეყანას პატრონობა სჭირდება.
„ახალი თაობა“, 21 სექტემბერი, 2016 წელი
ინტერვიუ ზაალ კასრელიშვილთან: „აფხაზეთი და სამაჩაბლო კრასნოდარის მხარის ნაწილი გახდება“ // „პრორუსულ პარტიებს მინდა მივუსამძიმრო - ვლადიმირ პუტინმა ლეგიტიმაცია დაკარგა“
რატომ აღარ უნდა ჰქონდეს პრორუსულ პარტიებს კრემლის იმედი, რატომ აღარ ახსენებს დასავლეთი აფხაზეთსა და სამაჩაბლოს, რა ინფორმაცია გააჟღერებინა რუსეთის ხელისუფლებამ ვლადიმირ ჟირინოვსკის, რა ბედი ელოდება საქართველოში პრორუსულ პარტიებს? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ანალიტიკოსი უსაფრთხოების საკითხებში ზაალ კასრელიშვილი ესაუბრება.
- რამდენიმე დღის წინ ვლადიმერ ჟირინოვსკიმ განაცხადა, რომ აფხაზეთი და ცხინვალი რუსეთის შემადგენლობაში, როგორც კრასნოდარის მხარის რაიონული ერთეულები, ისე უნდა შევიდნენ. ამ განცხადებაზე ოფიციალურ თბილისს რეაქცია არ ჰქონია. არადა კრემლის კლოუნად მიჩნეული ჟირინოვსკი, როგორც წესი, ოფიციალური მოსკოვის გეგმებს ახმოვანებს ხოლმე...
- ვლადიმირ ჟირინოვსკი მართლაც ჯამბაზია. ადრე მეფეები თავისი მასხარების პირით ახმოვანებდნენ იმას, რაც დიპლომატიურ ჩარჩოებში არ ჯდებოდა. ჟირინოვსკის ფუნქციაც ეს არის. ის წლების მანძილზე გაიძახოდა, რომ ყირიმი რუსეთს უნდა მიერთებოდა. ასეც მოხდა. დარწმუნებული ვარ, რომ აფხაზეთთან და სამაჩაბლოსთან დაკავშირებით ამ ჯამბაზმა კრემლის სამოქმედო გეგმები გააჟღერა. როდესაც ოკუპანტი ქვეყნის წარმომადგენელი ოკუპირებული ტერიტორიების მიერთებაზე ლაპარაკობს, ეს დიდი უბედურება არ არის. უბედურება ის პოზიციაა, რაც ჩვენი ქვეყნის ხელისუფლებას და ოპოზიციას ამ საკითხთან დაკავშირებით აქვთ.
- არადა, რომ ჰკითხოს კაცმა, სულ ოკუპაციის გმობაში არიან, ჟირინოვსკის განცხადებაზე კი რეაქცია არავის ჰქონია. ამას რითი ხსნით, ჟირინოვსკის აღიქვამენ არასერიოზულად თუ არჩევნებზე გადართულებმა ამისთვის ვერ მოიცალეს?
- მე ეჭვი მაქვს, რომ მათმა დიდმა ნაწილმა არც კი იცის, რა თქვა კრემლის მასხარამ. ჩვენი პოლიტიკოსების აბსოლუტური უმრავლესობა მხოლოდ საკუთარ კეთილდღეობაზე ფიქრობს და სამშობლო საერთოდ არ აინტერესებს. ამდენი პოლიტიკოსია ქვეყანაში, მაგრამ მათ რიგებში მხოლოდ რამდენიმეზე შეიძლება იმის თქმა, რომ პატრიოტია.
- ისინი პატრიოტებად მიიჩნევენ საკუთარ თავს. საინტერესოა, თქვენთვის რას ნიშნავს პატრიოტიზმი?
- ადამიანი, რომელსაც საკუთარი ქვეყნისთვის თავის გაწირვა არ შეუძლია, პატრიოტი ვერ იქნება. ჩვენი პოლიტიკოსებისთვის პატრიოტიზმი უცხო ცნებაა და ამიტომაც არის, რომ რუსეთი ამდენს გვიბედავს. ისინი ვერც სამშობლოს მნიშვნელობას აცნობიერებენ და ამით აიხსნება ის, რასაც სხვა მეზობლები გვიბედავენ.
- ადამიანს შეიძლება სამშობლო ძალიან უყვარდეს, მაგრამ ომი და თავის გაწირვა არ შეეძლოს. რატომ არ შეიძლება ასეთი ადამიანი პატრიოტად ჩაითვალოს?
- თუ შენ პიროვნულად არ ხარ შეწირული, მაშინ ისეთი პატრიოტული სულისკვეთების ქვეყანა უნდა ააშენო, როგორიც სპარტელებს ან ერეკლე მეორეს ჰქონდათ. ჩვენთან არც ხელისუფლებას და არც ოპოზიციას ამისთვის არ სცალია. ისინი არჩევნებიდან არჩევნებამდე ცხოვრობენ და მოსახლეობას ერთმანეთის გინებით აწონებენ თავს. სკამებზე მონადირეებს უნდა ესმოდეთ, რომ არც შემგინებელს და არც შეგინებულს ქვეყნის ფარგლებს მიღმა ავტორიტეტი არა აქვს. ერთმანეთის გინებით ისე გაერთნენ, სულ დაავიწყდათ ქვეყანა. ამათი უნიათობის და ბუდარიობის წყალობით, საერთაშორისო საზოგადოებას უკვე დაავიწყდა აფხაზეთი და ცხინვალის რეგიონი.
- რაში გამოიხატება ეს?
- რამდენიმე დღის წინ რუსეთის ფედერაციაში დუმის არჩევნები ჩატარდა. რუსეთმა საარჩევნო უბნები ოკუპირებულ ტერიტორიებზე ყირიმში, აფხაზეთსა და სამაჩაბლოშიც გახსნა. საერთაშორისო თანამეგობრობამ მხოლოდ ყირიმში ჩატარებული არჩევნები გააპროტესტა, აფხაზეთი და სამაჩაბლო არავის გახსენებია. საქართველოში ამ დროს საარჩევნო კამპანიაა და სავარძლების მოსაპოვებლად მანიაკალური ბრძოლა მიმდინარეობს. ამ ბრძოლაში ჩართულ არც ერთ ქართველ პოლიტიკოსს არ წამოსცდა საერთაშორისო თანამეგობრობის მიმართ საყვედური.
- საერთაშორისო ორგანიზაციების მისამართით საყვედურის გამოხატვა ჩვენში ცუდ ტონად და პრორუსულობის გამოვლენად ითვლება. შესაძლოა, ამიტომაც შეიკავეს თავი...
- არგუმენტირებული საყვედური რატომ არის ცუდი ტონი? მე ლანძღვა-გინებას კი არ ვითხოვ. იმას კარგად ყვირიან ყველაფერზე, ქართველობას გვართმევენო! აფხაზეთს და სამაჩაბლოს რომ არ ახსენებენ, ამაზე აუცილებლად უნდა მოეთხოვოთ პასუხი.
- რუსეთში ჩატარებული არჩევნები ახსენეთ და რას ფიქრობთ შედეგებზე? პუტინი კვლავ საკონსტიტუციო უმრავლესობის მფლობელია. ეს ჩვენს საპარლამენტო არჩევნებზე გავლენას თუ იქონიებს?
- 2011 წელს რუსეთის დუმის არჩევნებზე ამომრჩეველთა 66% მივიდა. მმართველმა პარტიამ „ედინაია როსიამ“ 52%-ზე ცოტა მეტი მიიღო. ამ დროს ვლადიმირ პუტინის ტრიუმფზე ალაპარაკდნენ პრორუსული ორიენტაციის ქართველები. გულწრფელად მეცოდებიან ეგ ბუდარიები და მონები. საქართველოს გარეთ რომ ადამიანი პატრონს ეძებს, ის არაფრის ღირსი არაა.
- ამ შემთხვევაში მარტო რუსეთს გულისხმობთ თუ ყველა სხვა ქვეყანას?
- ამ შემთხვევაში მნიშვნელობა არ აქვს, ვის შესთავაზებ ქვეშევრდომობას. დუმის არჩევნების წინ ჩვენებური რუსეთუმეები ამბობდნენ, პუტინი თეთრ ცხენზე ზის და მოსახლეობის 75% უჭერს მხარსო. ჩატარდა ეს არჩევნები და მივიღეთ საკმაოდ საინტერესო შედეგი. არჩევნებზე ამომრჩეველთა რაოდენობა 27-დან 33%-მდე განისაზღვრა. სხვადასხვა აქტივობა იყო. ზოგ რეგიონში 27% იყო, ზოგან – 33%. რუსეთი ხომ დიდია. ამ დიდ ქვეყანაში საერთო ჯამში 33% მივიდა არჩევნებზე. 2011 წლის არჩევნებთან შედარებით, ამომრჩევლის რაოდენობა განახევრდა. განახევრებულ ამომრჩეველში მიიღო პრეზიდენტის პარტიამ 54%. იგივე ოდენობის ხალხი რომ მისულიყო არჩევნებზე, რამდენიც 2011 წელს მივიდა, პუტინის პარტია მხოლოდ 27%-ს აიღებდა.
- რატომ გგონიათ, რომ ასე იქნებოდა, იქნებ მეტი აეღო პუტინს?
- ის ხალხი, ვინც არჩევნებზე არ მივიდა, ხელისუფლების მოწინააღმდეგეა. საქართველოში მოქმედ პრორუსულ პარტიებს მინდა მივუსამძიმრო – მათმა პუტინმა რეიტინგი დაკარგა, მას ხალხი აღარ ენდობა და ახლა ეს ხელისუფლება ნაკლებლეგიტიმურია.
- ვლადიმირ პუტინს ამდენი მოწინააღმდეგე თუ ჰყავს, რატომ არ მართავენ საპროტესტო აქციებს?
- რუსეთში დღეს რთული ვითარებაა. ხელისუფლების მიმართ უარყოფითად განწყობილი ხალხი არჩევნებისთვის ბოიკოტირების გარდა, სხვას ვერაფერს უპირისპირებს პოლიციურ მანქანას. ამ პროტესტმა შედეგი გამოიღო – არჩევნების შემდეგ დასავლეთისთვის რუსეთის მთავრობა ნაკლები ლეგიტიმაციის მატარებელია. კრემლი იძულებული გახდება ან შეცვალოს თავის საშინაო – საგარეო პოლიტიკური კურსი, ან კიდევ უფრო გაამკაცროს პოლიციური რეჟიმი.
- თქვენი აზრით, რომელ გზას აირჩევს რუსეთი?
- ვერ გეტყვით, ამ ქვეყნის ქმედებების პროგნოზირება თითქმის შეუძლებელია. პოლიციური რეჟიმის გამკაცრების შემთხვევაში, კიდევ უფრო გაიზრდება უკმაყოფილება. რუსეთში ისედაც სერიოზული ფინანსურ-ეკონომიკური კრიზისია.
- და შემთხვევით 1917 წელიც ხომ არ განმეორდება?
- 1917 წელი ნამდვილად არ განმეორდება, მაგრამ რუსეთის საქმე ცუდად მიდის. რუსეთში ძალიან ბევრ ქართველს აქვს ბიზნესი. აბა ერთი თქვენმა მკითხველმა ნათესავებში მოიკითხოს, რა ხდება იქ. რუსეთიდან მასობრივად მიდიან ბიზნესმენები. ვისაც არაფერი აქვს, ის გინდა რუსეთში იყოს და გინდა სხვაგან. რუსეთში მოღვაწე ბევრი ქართველი ბიზნესმენი დაბრუნდა საქართველოში, ბევრიც ევროპაში წავიდა. მდგომარეობა რუსეთში კატასტროფულია და პრორუსული პარტიები მის შელამაზებას ვეღარ შეძლებენ.
- რუსეთში არსებული ვითარება იქონიებს თუ არა რაიმე გავლენას ჩვენში მოქმედ პრორუსულ პარტიებზე?
- ასეთი ორიენტაციის პარტიები, რუსეთის სპეცსამსახურების თანამშრომლები ახალ პროპაგანდას დაიწყებენ. იტყვიან, პუტინი მაინც მაგარია, მან საკონსტიტუციო უმრავლესობა მოიპოვაო. ჩვენი აზრით, 8 ოქტომბერს დაგეგმილ არჩევნებზე ის მოხდება, რაც რამდენიმე დღის წინ მოხდა რუსეთში – ხალხის დიდი ნაწილი არჩევნებზე არ წავა. სხვათა შორის, ასე იყო შევარდნაძის დროსაც. მაშინ ჟვანიამ მოიფიქრა და 51%-იანი ბარიერი 30%-მდე ჩამოიყვანეს. გაცილებით აქტიური იყო ამომრჩეველი 2012 წელს. წელს ამის ნახევარიც აღარ მივა არჩევნებზე და ჩვენი ხელისუფლებაც ნაკლებლეგიტიმური იქნება.
- ეს ნაკლებლეგიტიმურობა რაში შეუშლის ხელისუფლებას ხელს?
- მას ხელს არაფერში შეუშლის, მაგრამ გადადექი, გადადექის ძახილი იქნება ქვეყანაში. ქუჩაში დარჩება დიდი საპროტესტო მუხტი, რომელიც შეიძლება რომელიმე ქვეყანამ გამოიყენოს სათავისოდ ან მართლაც შეიკრიბოს ხალხისთვის მისაღები ოპოზიცია.
- პრორუსულები თუ მოხვდებიან პარლამენტში?
- ეჭვი გვეპარება. მოსახლეობის ქვეცნობიერში მაინც ოკუპირებულია აფხაზეთი და ცხინვალი. ბოლო 4 წლის მანძილზე მავთულხლართები რომ არ გაევლოთ, პრორუსულებს უკეთესი მდგომარეობა ექნებოდათ. არ გამოვრიცხავ, რომ რამდენიმე მათგანი მართლაც მოხვდეს პარლამენტში, მაგრამ ისინი გადაწყვეტილებების მიღებაზე გავლენას ვერ იქონიებენ.
- ქუჩაში თუ მიაღწევენ რამეს?
- არც აქ შეძლებენ რამეს, საპროტესტო მუხტს ვერ ააგორებენ. აფხაზეთის და სამაჩაბლოს მიერთების ამბავი კი ანტირუსულ განწყობას კიდევ უფრო გაზრდის.
- დარწმუნებული ხართ, რომ რუსეთი ამ რეგიონებს მიიერთებს?
- ჟირინოვსკის შემთხვევით არ გაუკეთებია ეს განცხადება. რუსეთი ამ გეგმის განხორციელებას დაიწყებს და ის, შესაძლოა, ჩვენთან სავაჭროდ გამოიყენოს.
- რაზე უნდა გვევაჭროს?
- საგარეო არჩევანზე. მოგვთხოვს, თუ გინდათ, აფხაზეთი და ცხინვალი არ მივიერთოთ, დასავლეთზე უარი თქვითო.
