„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „რამდენიმე პოლიტიკური ორგანიზაცია არჩევნებზე პროვოცირებას შეეცდება»
„რეზონანსი“: უმაღლეს სასწავლებლებში წინასაარჩევნოდ პოლიტიზი-რების მცდელობებს ელოდებიან // „შესაძლოა, თავიანთი მიზნებისთვის სტუდენტების გამოყენება სცადონ“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ კორნელი კაკაჩიასთან: „ხელისუფლებამ ვიზალიბერალიზაციის პროცესში ის შეცდომა დაუშვა, რომ თავდაჯერებული იყო“
———-
„საქართველო და მსოფლიო“: ინტერვიუ ჰამლეტ ჭიპაშვილთან: „ბიძინა ივანიშვილს არ აქვს უნარი, არც გამოცდილება, არც კავშირები, არც შესაძლებლობა, არც განათლება, რომ რუსეთთან ესოდენ დაძაბული ურთიერთობა დაალაგოს“
———-
„ალია“: ინტერვიუ ზაზა ხატიაშვილთან: „დაიმახსოვრეთ ჩემი სიტყვები, ეს საქმე ბიძინა ივანიშვილსაც შეიწირავს და ირაკლი ღარიბაშვილსაც // რა ამბები ჩამოიტანა ადვოკატების შეფმა სტრასბურგიდან?
———-
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნიკოლოზ მჟავანაძესთან: „ვანო მერაბიშვილს გია კრიალაშვილის საქმეზე ბრალს წაუყენებენ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „იუსტიციის სამინისტრო ხელს გვიშლის”
——————–
„რეზონანსი“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „რამდენიმე პოლიტიკური ორგანიზაცია არჩევნებზე პროვოცირებას შეეცდება»
ლიკა ამირაშვილი
კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე მიიჩნევს, რომ საპარლამენტო არჩევნებში დაპირისპირების პროვოცირებას შეეცდება, როგორც ქვეყნის შიგნით რამდენიმე პოლიტიკური პარტია, ასევე მეზობელი ქვეყანაც. როგორც ვახტანგ ძაბირაძემ “რეზონანსთან” საუბრისას აღნიშნა, პრემიერის განცხადება, სადაც იგი სახელმწიფო უწყებებს მოუწოდებს, რომ საკუთარ ნაბიჯებს პასუხისმგებლობებით მოეკიდონ, სწორედ ამ მოლოდინებს უკავშირდება.
ვახტანგ ძაბირაძე: არჩევნების მოახლოებასთან ერთად მოსალოდნელია, რომ სიტუაცია თანდათან დაიძაბოს. ჩვენ ისეთ ქვეყანაში ვცხოვრობთ, რომ არაფრის გამორიცხვა არ შეიძლება. ხელისუფლებამ თეორიულად ყველა შესაძლებლობა და ვარიანტი უნდა გაითვალისწინოს და გადაწყვეტილებები ისე მიიღოს. პრემიერ-მინისტრის მოწოდება, რომ არჩევნები მშვიდ გარემოში ჩატარდეს, საკმაოდ დროულია. თუმცა, ეს მიმართვა, მხოლოდ განცხადებად არ უნდა დარჩეს.
გარდა იმისა, რომ პოლიტიკური ძალთა კოდექსის მიღებას აპირებენ, რაღაც სხვა ქმედითი ნაბიჯები და პროგრამაც საჭიროა, იმისათვის, რომ ინციდენტები თავიდან ავიცილოთ. გაწერილი უნდა იყოს, არჩევნებზე ვის რა ევალება და რთულ სიტუაციაში ვინ როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც საუბარია, რომ საარჩევნო უბანზე პოლიცია უნდა იყოს მობილიზებული, ამ შემთხვევაშიც გაწერილი უნდა იყოს, რომელ საათამდე უნდა იყვნენ და რა შემთხვევაში უნდა ჩაერიონ. შს სამინისტრომ ღია მესიჯი უნდა გაგზავნოს. ყველა პოლიტიკურმა ძალამ უნდა იცოდეს, პოლიცია რა ფარგლებში მუშაობს და რა უფლებები ექნებათ.
- თუმცა ოპოზიცია ფიქრობს, რომ პოლიციამ შესაძლოა, ამომრჩევლის არჩევანზე ზეწოლა მოახდინოს…
- როგორ წარმოგიდგენიათ, განსაკუთრებით რეგიონებში, სადაც საარჩევნო უბანი ცენტრისგან მოშორებით არის, ინციდენტის ადგილას პოლიცია რამდენ ხანში მივა? ადრე პოლიცია აღიქმებოდა როგორც ერთგვარი მეთვალყურე, შიშის და ზემოქმედების ფაქტორი ჰქონდა. ახლა სიტუაცია სხვაგვარია. კორცხელის ინციდენტმა ცუდიც და კარგიც მოგვცა. მიუხედავად იმისა, რომ ამ ინციდენტისას პოლიცია იმყოფებოდა, ამან არჩევნების შედეგზე გავლენა მაინც არ იქონია.
დღეს მოსახლეობაში პოლიცია აღქმულია როგორც ინსტრუმენტი, რომელიც ინციდენტისას ჩაერევა და სიტუაციას განმუხტავს. გამორიცხულია რამენაირი ფსიქოლოგიური ზეწოლა. საარჩევნო უბანზე პოლიციის მობილიზება საფრთხეს აღარ წარმოადგენს, თუმცა ყველამ მაინც უნდა იცოდეს ინსტრუქცია, თუ რის მიხედვით იმოქმედებს პოლიცია.
- გაითვალისწინებენ პრემიერის მოწოდებას?
- მთავარი ის კი არ არის, პოლიტიკური ძალები რას არ გაითვალისწინებენ, მთავარია, რას გაითვალისწინებენ. მთავარია, საზოგადოებამ ჩათვალოს, რომ ხელისუფლებამ რაღაც ნაბიჯი გადადგა იმისათვის, რომ დაძაბულობა აღარ მოხდეს. საზოგადოება ამას თუ მიიღებს როგორც პრევენციას, არჩევნებში ძალადობის, დაპირისპირების, დესტაბილიზაციის წინააღმდეგ, მაშინ პოლიტიკურმა ძალებმა რამდენიც არ უნდა ელაპარაკონ და საიდანაც არ უნდა ეცადონ, არაფერი გამოუვათ.
კორცხელის ინციდენტმა რამდენიმე ვარიანტი მოგვცა – ერთი, იმის მოლოდინი, რომ შეიძლება ასეთი შემთხვევა კიდევ განმეორდეს და პრევენციული ღონისძიებები ამიტომაცაა საჭირო. მეორე, პოლიცია ზეწოლის ფაქტორად აღარ აღიქმება, რადგან მიუხედავად ამ ინციდენტისა, მაინც ოპოზიციურმა პარტიამ გაიმარჯვა. როდესაც ხელისუფლება საზოგადოებას ყველაფრის საქმის კურსში ჩააყენებს, ეს იქნება პრევენციული ღონისძიება იმისა, რომ კორცხელის ინციდენტი აღარ განმეორდეს. შესაძლოა განმეორდეს, თუმცა, მთავარია, ინციდენტებმა მასობრივად ხასიათი არ მიიღოს.
- ვისი მხრიდან შეიძლება მოხდეს არჩევნებში დაპირისპირების პროვოცირება?
- რამდენიმე პოლიტიკური ორგანიზაციაა, რომლებიც სიტუაციის პროვოცირებას შეეცდება, ჩვენს სიტუაციაში სამწუხაროდ ამის გამორიცხვა შეუძლებელია. პრემიერის განცხადებაც სწორედ ამ მოლოდინებს უკავშირდება. დარწმუნებული რომ ვიყოთ, არჩევნები ნორმალურად ჩაივლის და პროვოკაციებს ადგილი არ ექნება, მაშინ ასეთი განცხადებით არ გამოვიდოდა. პროვოკაციის მოწყობით დაინტერესებული არიან როგორც ქვეყნის შიგნით, ასევე ქვეყნის გარეთაც. ამიტომ ფრთხილად უნდა ვიყოთ. იმ შემთხვევაში, თუ რამე მცდელობა იქნება, ვფიქრობ, ხელისუფლებას ამის აღკვეთა შეუძლია.
- ახსენეთ, რომ ქვეყნის გარეთაც ექნებათ პროვოცირების მცდელობა. ვის გულისხმობდით?
- რა თქმა უნდა, ჩვენს უახლოეს მეზობელს, იმიტომ, რომ მთელი ეს პოლიტიკური პროცესი, რაც საქართველოში მიმდინარეობს, მისთვის მაინცდამაინც მისაღები არ არის. უკრაინაში თუ ომი დაიწყო, ჩვენთან რომ არეულობის მოტანას შეეცადოს, მგონი, გასაკვირი არ უნდა იყოს. რუსეთი ამას ეცდება, ყოველ შემთხვევაში, ამის გამორიცხვა არაფრით არ შეიძლება.
„რეზონანსი“, 22 ივნისი, 2016 წელი
უმაღლეს სასწავლებლებში წინასაარჩევნოდ პოლიტიზირების მცდელობებს ელოდებიან
„შესაძლოა, თავიანთი მიზნებისთვის სტუდენტების გამოყენება სცადონ“
გვანცა ღვედაშვილი
სკოლებსა და უმაღლეს სასწავლებლებში პოლიტიზირების მცდელობებზე განათლების მინისტრი ალექსანდრე ჯეჯელავა ხმამაღლა საუბრობს. მისი თქმით, სამინისტრო აქტიურად მუშაობს, რომ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში მსგავსი ფაქტები არ არსებობდეს. პოლიტიზირების მცდელობებთან დაკავშირებით, მინისტრის განმარტებით, ბოლო დროს ერთ სკოლაში ვიდეომასალის ჩვენების, მეორე სკოლაში კი პოლიტიკური მოღვაწის ჩართვის შემთხვევა იყო. მისივე განცხადებით, მსგავსი ქმედებები წინასაარჩევნო პროცესში აბსოლუტურად დაუშვებელი ხერხებია.
“გასაგებია, რომ წინასაარჩევნო პირობებია და ბევრი მხრიდან იქნება სურვილი, ჩვენი სკოლა და უმაღლესი სასწავლებლები პროცესში ჩაერთონ. ჩვენ ყველანაირად მოვუწოდებთ და ვცდილობთ, რომ ასე არ მოხდეს. პრემიერის ინიციატივას ცალსახად ვეთანხმებით, რადგან გვგონია, ქართველებმა უნდა მოვახერხოთ, არჩევნები მიმდინარეობდეს მშვიდად, საერთო ფასეულობებზე დაყრდნობით და არა დისკრედიტაციის ფონზე, მით უმეტეს, ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენება, რა თქმა უნდა, დაუშვებელია. ყველას ვთხოვოთ, სკოლასა და ბავშვებს ნუ ჩართავენ ამ პროცესში”, – განაცხადა ალექსანდრე ჯეჯელავამ.
როგორც “რეზონასთან” საუბრისას განათლების ექსპერტმა ზურაბ ვახანიამ განაცხადა, სკოლებისა და უმაღლესი სასწავლებლების საარჩევნო პროცესში ჩართვა მიუღებელია, თუმცა არ არსებობს კანონი, რომელიც ამას აკრძალავს.
“ბათუმში მოხდა მსგავსი ფაქტი, როდესაც ერთ-ერთმა არასამთავრობო ორგანიზაციამ ტრენინგის ჩატარების დროს მიხეილ სააკაშივილის ქადაგება ჩართო. მართალია, მასწავლებელთა ნაწილმა პროტესტის ნიშნად დატოვა დარბაზი, მაგრამ რა გითხრათ, ამის შესახებ არანაირი ამკრძალავი კანონი არ არსებობს და არც ბათუმში მომხდარ ფაქტს მოჰყოლია რამე ზომები, გარდა კომენტარებისა. მთავარი ის არის, რომ პოლიტიკური პარტიები სკოლებში არ შედიან და რომელ არასამთავრობოსაც რა უნდა, თავის ტრენინგზე იმას აჩვენებს. მართალია, ეს არ მომხდარა ბავშვებთან, თუმცა, თუ მსგავსი ფაქტი მაშინ მოხდება, როცა ბავშვებს რამე კონცერტზე წაიყვანენ, ეს სხვა საკითხია, მაგრამ რამდენად მოსთხოვენ პასუხს რომელიმე პარტიას ან ორგანიზაციას, ამის შესახებ არ ვიცი. კიდევ ერთხელ გიმეორებთ, რომ არ არსებობს კანონი, რომელიც მსგავს ქმედებებს კრძალავს. ერთადერთი, რასაც კანონი კრძალავს, ის არის, რომ მსგავსი ქმედებების განხორციელება სკოლებში არ შეიძლება. რაც შეეხება უმაღლეს სასწავლებლებს, ის, რაც თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში მოხდა, ნამდვილად პოლიტიზირებული იყო. წინასაარჩევნო პერიოდში შესაძლებელია შეეცადონ უნივერსიტეტში მიმდინარე პრობლემების წინ წამოწევას, ეს, რა თქმა უნდა, “ნაციონალური მოძრაობის” წევრები იქნებიან, რამდენად გამოუვათ ეს, არ ვიცი, თუმცა, ბუნებრივია, ამ თემით მანიპულირებას შეეცდებიან”, – გვითხრა ზურაბ ვახანიამ.
რაც შეეხება უმაღლეს სასწავლებლებში პოლიტიზირების მცდელობის ფაქტებს, ამის შესახებ “რეზონანსი” ჯავახიშვილის სახელობის უნივერსიტეტის სტუდენტებს ესაუბრა, რომელთა თქმითაც, ყველა სახელმწიფო უნივერსიტეტში, განსაკუთრებით კი თსუ-ში პოლიტიკური ძალების გავლენის მოპოვების მცდელობა ყოველთვის იყო, ამიტომ მსგავს ქმედებებს არც ახლა, წინასაარჩევნო პერიოდში გამორიცხავენ.
“უნივერსიტეტში ყოველთვის იყო მცდელობა, რომ პოლიტიკურ ძალებს გარკვეულ ჯგუფებზე საკუთარი გავლენა მოეპოვებინათ, ამ ყველაფერს ხელს ზოგიერთი ზღვარგასული ახალგაზრდის ამბიციაც უწყობდა. ამიტომ, გამორიცხული არ არის, წინასაარჩენოდ გარკვეული პოლიტიკური სუბიექტები გააქტიურდნენ და თავიანთი მიზნებისთვის სტუდენტების გამოყენება სცადონ”, – გვითხრა თსუ-ის სტუდენტმა გიორგი კაპანაძემ.
“უნივერსიტეტში მიმდინარე პროცესები უკვე მეოთხე თვეა წამოწეულია, თუმცა პოლიტიკური პარტიები და მათ შორის ხელისუფლებაც სახელმწიფო უნივერსიტეტებით, განსაკუთრებით კი თსუ-ით ყოველთვის ინტერესდებოდნენ და მათი გავლენა უნივერსიტეტში ყოველთვის იყო. სტუდენტური თვითმმართველობაშიც, რომელის გაუქმებასაც ჩვენ ვითხოვთ, ყოველთვის იყო პოლიტიკური საცეცები, რომლებიც სტუდენტური პროტესტის საკონტროლებლად და მათი აზრების ჩარჩოში მოქცევას ემსახურებოდა. ამიტომ მოვითხოვდით და მოვითხოვთ, მსგავსი პოლიტიზირებული, თუნდაც პრაქტიკულად პოლიტიზირებული და თეორიულად თითქოსდა თავისუფალი ორგანიზმების უნივერსიტეტიდან გაძევებას. რა თქმა უნდა, ვთვლით, რომ უნივერსიტეტი პოლიტიკური პროცესებისგან სრულიად დაცლილი უნდა იყოს. ამისთვის ბრძოლას “აუდიტორია 115″ იქამდე გააგრძელებს, სანამ არ მივაღწევთ სასურველ მიზნებს. მათ შორის პოლიტიზირებული სისტემის, თვითმმარველობის გაუქმებას და ზოგადად, განათლების რეფორმას. თუ მინისტრს უნდა, რომ უნივერსიტეტი დაცლილი იყოს პოლიტიკური გავლენებისგან, პირველ რიგში თვითმმართველობა უნდა გააუქმოს”, – გვითხრა “აუდიტორია 115″-ის წევრმა ირაკლი კუპატაძემ.
„რეზონანსი“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ კორნელი კაკაჩიასთან: „ხელისუფლებამ ვიზალიბერალიზაციის პროცესში ის შეცდომა დაუშვა, რომ თავდაჯერებული იყო»
ელზა პაპოშვილი
პოლიტოლოგი კორნელი კაკაჩია ამბობს, რომ საქართველომ მართალია, ვიზალიბერალიზაციის მინიჭებასთან დაკავშირებით ყველა დავალება პირნათლად შეასრულა, მაგრამ მთავარი შეცდომა ის დაუშვა, რომ საკმაოდ თავდაჯერებული აღმოჩნდა. მისი თქმით, მთავრობას განსაკუთრებულად იმ სკეპტიკოს ქვეყნებთან უნდა ემუშავა, რომლებიც საქართველოს საკითხთან დაკავშირებით ხშირად მერყეობს. მისი თქმით, გერმანიას და საფრანგეთს უვიზო მიმოსვლის დროში გაწელვისთვის საბაბი სჭირდებოდა, რაც ქართველი კრიმინალების ევროპაში არსებობით გამოიყენა. სწორედ აქ დაუშვა ხელისუფლებამ შეცდომა, როდესაც ეს საკითხი მწვავე პრობლემად არ აღიქვა.
- ევროკავშირის საგარეო საქმეთა მინისტრების შეხვედრის შემდეგ უმაღლესმა წარმომადგენელმა საგარეო პოლიტიკისა და უსაფრთხოების საკითხებში ფედერიკა მოგერინიმ განაცხადა, რომ ყველა წევრმა აღიარა, რომ საქართველო ვიზალიბერალიზაციის საკითხის გადაჭრას რაც შეიძლება მალე იმსახურებს…
- ამ შეხვედრაზე ევროკავშირის საგარეო საქმეთა მინისტრებმა საქართველოს საკითხი მხოლოდ განიხილეს. შეხვედრის შემდეგ იქ არ ჩაწერილა, რომ რამე სახის კონკრეტული გადაწყვეტილება მიიღეს. თუმცა, მოგერინის განცხადება, რომელიც მან შეხვედრის შემდეგ გააკეთა, მითითება იყო, რომ სავარაუდოდ ჩვენი საკითხი პოლიტიკურად დადებითად გადაწყდება. ეს იყო მხოლოდ პირადი განცხადება და არა რამე შეხვედრაზე კონკრეტული განცხადებების საფუძველზე გაკეთებული შეფასება. ამიტომაც არ უნდა გვქონდეს რამე ფუჭი მოლოდინი. უბრალოდ დრო და მოთმინებაა საჭირო. ჩვენ ახლა მოლოდინის მართვა გვჭირდება, რადგანაც საზოგადოებაში ფუჭი იმედი არ გაჩნდეს, რომელსაც შემდეგ იმედგაცრუება მოჰყვება ხოლმე. მართალია, ზუსტი პროგნოზი რთულია, ქვეყანა უვიზო მიმოსვლას როდის მიიღებს, მაგრამ, რომ მიიღებს, ეს ფაქტია.
- რა არის ის ფაქტორები, რომელთა გამოც საქართველოსთვის ვიზალიბერალიზაციის მინიჭების საკითხი დროში გაიწელა?
- აქ უკვე საკითხი არა საქართველოსთან, არამედ თავად ევროპის შიდა პრობლემებთან გვაქვს. ეს არის ემიგრაციის, კრიმინალის, ტერორიზმის და სხვა ბევრი პრობლემა, რომლებიც ევროპას ამ ეტაპზე აქვს. ამის მიზეზი ასევე ის არის, რომ საქართველოს საკითხის განხილვა სხვა ქვეყნებთან ერთად ხდება. ჩვენ თურქეთთან, კოსოვოსა და უკრაინასთან ერთად ერთ კალათში აღმოვჩნდით, რამაც ეს პროცესი ასევე გააჭიანურა. საქართველოს ამ ქვეყნებთან შედარებით ყველაზე კარგი პერსპექტივა აქვს.
- უკრაინის ხელისუფლება ითხოვს, რომ საქართველოს უვიზო მიმოსვლა მათ გარეშე არ მისცენ. რადგანაც საქართველო უკრაინის გამო “იჩაგრება”, საერთო პაკეტიდან გამოყოფა ხომ არ უნდა მოვითხოვოთ?
- რა თქმა უნდა, ბუნებრივია, საქართველო ითხოვს, რომ ჩვენი საკითხის განხილვა ცალკე მოხდეს. შეხვედრებიდან და განცხადებებიდან ცალსახად ცხადია, რომ საქართველოს საკითხის ცალკე განხილვა მოხდება. ჩვენი ქვეყანა ამ ქვეყნებისგან სრულიად განსხვავდება და უფრო პრივილეგილებული მდგომარეობით სარგებლობს. თუმცა, მგონია, რომ ევროპელებისთვის ეს პრობლემა მაინც მთავარ საკითხს არ წარმოადგენს. აქ უფრო სხვა მნიშვნელოვანი საკითხებია, რომლებიც უვიზო მიმოსვლის მინიჭებას აფერხებს.
- როგორ ფიქრობთ, ხელისუფლებამ მაინც რა ფაქტორების გათვალისწინება ვერ მოახერხა, რამაც ამ საკითხის გაჭიანურებაზე სხვა მიზეზებთან ერთად ზეგავლენა მოახდინა?
- პირველი პრობლემა, რაც ხელისუფლებამ ვერ გაითვალისწინა, ზედმეტი თავდაჯერებულობა იყო. ჩვენი მთავრობისგან ზოგი ევროპული ქვეყნის დამოკიდებულების შეფასება სწორად არ მოხდა. აქ საუბარია გერმანიისა და საფრანგეთის შინაგან საქმეთა მინისტრებზე, რომლებიც საქართველოსთან და დანარჩენ ქვეყნებთან დაკავშირებით გარკვეულ შიშს გამოთქვამდა.
ჩვენმა ხელისუფლებამ ამას ყურადღება არ მიაქცია და ჩათვალა, რომ ეს მწვავე საკითხი არ იყო და მოევლებოდა. ბოლოს აღმოჩნდა, რომ ამ ქვეყნებმა ეს პრობლემა საბაბად გამოიყენეს და ვიზალიბერალიზაციის მინიჭების პროცესზე ზეგავლენა მოახდინეს. საქართველო ამას კი მიხვდა, მაგრამ მოგვიანებით. ახლა ცდილობენ, რომ ეს შეცდომა გამოასწორონ. მსგავსი პრობლემები ქვეყანას რომ არ ჰქონდეს, საჭიროა არა ერთი და ორი პროფილაქტიკური შეხვედრა, არამედ მუდმივი კონტაქტი და აქტიურობა. განსაკუთრებით იმ ფონზე, როდესაც ნატოსთან ინტეგრაციის პრობლემა გვაქვს. ინფორმირების თვალსაზრისით, ამ ქვეყნებთან მუდმივი სამუშაო რეჟიმი უნდა გვქონდეს. მარტო ბალტიისპირეთისა და პოლონეთის დახმარება ვერაფერს გვიშველის.
- თქვენ ახსენეთ ნატო და მინდა ვარშავის მომავალ სამიტზე გკითხოთ. თავდაცვის მინისტრმა თინა ხიდაშელმა განაცხადა, რომ ნატო თუ საქართველოს 9 ივლისს საჯაროდ ზურგს შეაქცევს, ეს რუსეთს კავკასიაში ვერ შეაჩერებს. რას ველით ამ სამიტისგან?
- მე პირადად თინა ხიდაშელის ამ შეფასებას ვაფასებ, მაგრამ ასეთი ტიპის განცხადებები კონტრპროდუქტიულია. დასავლეთთან “შანტაჟის” ენით საუბარს არანაირი შედეგი არ მოჰყვება. პირიქით, უკურეაქციას გამოიწვევს. საქართველო, მართალია მნიშვნელოვანი ქვეყანაა, მაგრამ ის მსოფლიოს ცენტრს არ წარმოადგენს. ამიტომაც ასეთი ენით საუბარი სწორი არ არის. ვარშავის სამიტის მიმართ რამე განსაკუთრებული მოლოდინი არ არსებობს. მათი მხრიდან საქართველოს მხარდასაჭერი განცხადებები გაკეთდება. საუბარი იქნება საქართველოს თავდაცვითუნარიანობის გაძლიერებაზე. ადგილი ექნება პატარა ინიციატივებს. ძირითადი გარდატეხა საქართველოსთან მიმართებაში არ იქნება.
————————
„საქართველო და მსოფლიო“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ჰამლეტ ჭიპაშვილთან: „ბიძინა ივანიშვილს არ აქვს უნარი, არც გამოცდილება, არც კავშირები, არც შესაძლებლობა, არც განათლება, რომ რუსეთთან ესოდენ დაძაბული ურთიერთობა დაალაგოს“
ეკა ნასყიდაშვილი
თვე-ნახევარია, რაც პოლიტიკურ ასპარეზზე ყოფილი პრემიერი ბიძინა ივანიშვილი კვლავ გამოჩნდა. მან ჯერ წერილობით, შემდეგ შეხვედრების სერიებით გააცნო ამომრჩეველს თავისი თვალსაზრისი საშინაო თუ საგარეო პოლიტიკაზე. ქვეყნის არაფორმალურმა მმართველმა, როგორც მას ოპონენტები უწოდებენ, როგორც ყოველთვის, სახე არ დაკარგა და ბევრი “საინტერესო” რამ განაცხადა. ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი, რამაც ჩვენი ყურადღება მიიპყო, რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობას შეეხება. საქართველოს ყოფილმა პრემიერმინისტრმა პრესის წარმომადგენლებთან შეხვედრისას განაცხადა: “რას გადაწყვეტს პუტინი და როგორ მოიქცევა, არ ვიცით. ჩვენ ისე უნდა მოვიქცეთ, რომ ქვეყანა გავაერთიანოთ. მოლაპარაკებას ალტერნატივა არ აქვს”. როცა ბიძინა ივანიშვილი იყო ქვეყნის პირველი პირი, რუსეთთან მოლაპარაკება არ გაუმართავს, არც მომდევნო პრემიერებს გამოუჩენიათ ინიციატივა. მაშ, ვისი ან რისი იმედი აქვს მომავალ ოთხ წელიწადში ყოფილ პრემიერს?
ამ და სხვა მნიშვნელოვან თემებზე პოლიტოლოგი ჰამლეტ ჭიპაშვილი გვესაუბრება.
- ბატონო ჰამლეტ, დარწმუნებული ვარ, თვალყურს ადევნებდით ბიძინა ივანიშვილის შეხვედრას ბეჭდური მედიის წარმომადგენლებთან. რა შთაბეჭდილება დაგრჩათ?
_ არა მხოლოდ ამ შეხვედრას, ბოლო თვე-ნახევარში მის ყველა გამოსვლასა და მიმართვას მივადევნე თვალი. მრჩება შთაბეჭდილება, რომ საქართველოს მოსახლეობა და განსაკუთრებით ინტელიგენცია, ისე არის ტვინგამორეცხილი და დეგრადირებული, ვერ ხვდება, რასთან გვაქვს საქმე.
საქართველო პატარა ქვეყანაა. მსოფლიოში ასეთი პატარა ქვეყანა ბევრია, მაგრამ იმ ქვეყნების მოსახლეობას აქვს განცდა, რომ რაღაცას წარმოადგენს, რომ სახელმწიფო აქვს, ამას ჩვენზე ნამდვილად ვერ ვიტყვი.
ბიძინა ივანიშვილის გამოსვლებს როდესაც ვუყურებ, მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ქართველ საზოგადოებას საკუთარი თავის პატივისცემა არ აქვს. ამას იმიტომ ვამბობ, რომ ჩვენ ვუსმენთ, გვჯერა, ვეთაყვანებით ივანიშვილს, რომელსაც არავითარი სახელმწიფოებრივი მოვალეობა, ფუნქცია და პასუხისმგებლობა არ აკისრია, ასეთი ადამიანის ბრმად მიყოლა და დაჯერება დანაშაულია.
თუ ჩვენ ივანიშვილს ვუყურებთ, როგორც მმართველს, ერთხელ ხომ მაინც უნდა დავფიქრდეთ, რა ჰქვია მმართველობას, რომელიც საქართველოში ოთხი წლის განმავლობაში არსებობს? ჩვენ კლანური, ოლიგარქული მმართველობის მომსწრენი ვართ. ბიძინას ჰყავს ვითომ პრემიერი, ვითომ პარლამენტი, ვითომ პრეზიდენტი და ეს “ვითომ” ჩვენთვის ნამდვილია, რეალური, თუმცა ყველამ ვიცით, რომ არც ერთ მათგანს რეალურად არათუ გადაწყვეტილების მიღების, არამედ სიტყვის თქმის უფლებაც არ აქვს, თუკი ეს “იატაკქვეშა მმართველთან” არ არის შეთანხმებული. ივანიშვილი, თავისი “ხოშიდან” გამომდინარე, ამ ქვეყნის “ნაჩალნიკია”. მთელი ქვეყანა “კოჭს” უგორებს ამ ერთ კაცს. ქვეყანა ქვეყანას აღარ ჰგავს. მიკვირს ჟურნალისტების. ნუთუ არ ფიქრობენ, რა უნდათ ამ კაცთან? რისთვის მიდიან? რატომ უკეთებენ პიარს? რატომ აძლევენ საშუალებას, ნაცარი შეგვაყაროს თვალში?
- ბიძინა ივანიშვილმა მედიასთან განაცხადა, რომ რუსეთთან ურთიერთობა უნდა მოგვარდეს, რომ მან არ იცის, რას ფიქრობს რუსეთის პრეზიდენტი, მაგრამ ურთიერთობა დასალაგებელია. როგორ ფიქრობთ, ვისი იმედი აქვს და ვინ დაალაგებს ამ ურთიერთობას? თავის დროზე, როდესაც ივანიშვილი ქვეყნის პრემიერი იყო, ვლადიმერ პუტინთან შეხვედრა არც უხსენებია…
- ივანიშვილი პოლიტიკაში ამერიკელებმა მოიყვანეს. ტყუილია ის ამბავი, რომ ბიძინა რუსეთის კაცია. ამაზე ლაპარაკი ხელს აძლევთ ნაცებს, რადგან მტრის ხატის შექმნა, როდესაც უნდათ, აუცილებლად რუსეთს უნდა დაუკავშირონ. “რუსი საზიზღარია” და ის “საზიზღრობა” ივანიშვილზე გადმოდის, რადგან ფული რუსეთში იშოვა.
ივანიშვილმა და მისნაირებმა თავის დროზე რუსეთში მართლაც დიდძალი ფული იშოვეს და, როდესაც ამბობენ, რუსებს წაჰგლიჯა ფულიო, ის ფული რუსების არ იყო, ის მთელი საბჭოთა კავშირის ფული იყო _ თითოეული ჩვენგანის მიერ შექმნილი დოვლათის ნაწილი. ასე რომ, ივანიშვილმა ჩვენ წაგვღლიტა ფული.
რუსეთის ამჟამინდელი ხელისუფლების არც ერთ წარმომადგენელს ურთიერთობა არ აქვს ბიძინა ივანიშვილთან. ვლადიმერ პუტინთან ივანიშვილი ვერასოდეს მივა. აქედან გამომდინარე, იმედი იმისა, რომ ივანიშვილს რუსეთთან რაიმე ურთიერთობა აქვს, არ არსებობს. რასაც დღეს ფაფხურობენ, თვალში ნაცრის შეყრაა. საქართველოს მდგომარეობა იმაზე ცუდია, ვიდრე ჩვენ წარმოგვიდგენია. ჩვენ არ ვიცით, ვინ დებს ფულს საქართველოს ეკონომიკაში ან რის საფუძველზე, ვის მიუწვდება ხელი ბიუჯეტზე.
საზოგადოება ითხოვს რუსეთთან ურთიერთობის დალაგებას, რადგან დაინახეს, რომ დასავლეთს არ ვჭირდებით. 25 წელიწადია, ჩვენი პოლიტიკური ელიტა დაეჩვია, ვინმემ რაღაც მისცეს, ნასუფრალი გადმოუგდოს. ახლა ნახეს, რომ ევროპა და ამერიკა არაფერს იმეტებენ და რუსეთთან ურთიერთობის აღდგენა სურთ. სწორედ ამიტომ ამ ქვეყნის ხელისუფლებამ გადაწყვიტა, სატყუარა გადაუგდოს ხალხს და უთხრას, რუსეთთან ურთიერთობის მოწესრიგებას ვცდილობთო.
რუსეთის თემას ივანიშვილი ხალხისთვის თვალის ასახვევად “აგორებს”, რადგან მას უთხრეს, რომ მოსახლეობას სურს მეზობელ ქვეყანასთან ურთიერთობა და ამიტომაც ლაპარაკობს ასე.
ივანიშვილს არ აქვს უნარი, არც გამოცდილება, არც კავშირები, არც შესაძლებლობა, არც განათლება, რუსეთთან ესოდენ დაძაბული ურთიერთობა რომ დაალაგოს. რუსეთთან კეთილმეზობლური ურთიერთობის აღსადგენად ისეთი ნაბიჯებია გადასადგმელი, ისეთი საქმეებია გასაკეთებელი, დღევანდელი ხელისუფლება მხოლოდ ამ საქმეზე რომ გადაეგოს, მაინც ვერ მოახერხებს. ამიტომ ვამბობ, რომ ბიძინა ხალხს სატყუარას უგდებს.
ჩვენი ქვეყნის მმართველი ამერიკის მიერ არის შექმნილი, მას ფული იქ აქვს, ბიძინა ყურებით ჰყავთ დაჭერილი.
რამდენიმე კვირის წინათ გამოქვეყნდა ივანიშვილის მიერ ხელმოწერილი დოკუმენტი, რომელშიც ერთი დიდი პუნქტი ეძღვნებოდა ამერიკას. წერილში გარკვევით არის ნათქვამი, რომ აშშ არის ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორი, რომ ის არის ქვეყანა, რომელმაც განსაცდელის ჟამს ხელი მოგვიმართა როგორც პოლიტიკურ-ეკონომიკურად, ისე მორალურად, და, რომ საქართველოს სურვილია, მუდამ ვიყოთ ამერიკასთან, ევროპასთან და ა.შ. რაც შეეხება რუსეთთან ურთიერთობას, ამ დოკუმენტში მხოლოდ ერთი წინადადებაა _ “რუსეთთან ურთიერთობა უნდა გავაუმჯობესოთ”. ეს უკვე ნიშნავს, რომ ივანიშვილს არ აქვს სურვილი, რეალურად გადადგას ნაბიჯები რუსეთის მიმართულებით.
- ხელისუფლებამ მომავალ არჩევნებში, ასე ვთქვათ, ბეწვის ხიდზე უნდა გაიაროს. ამერიკელების სურვილია, რომელიც კვლევებით დაადასტურეს, რომ არჩევნების შედეგებში ნაცებსა და “ოცნებას” შორის მცირე პროცენტული სხვაობა უნდა იყოს. ხალხი ასეთი შედეგის წინააღმდეგია. რას იზამს ხელისუფლება? გაართმევს თავს ასეთ დავალებას? ივანიშვილი ირწმუნება, რომ ნაციონალები მომავალ არჩევნებში წარმატებას ვერ მიაღწევენ.
- ქვეყანა ქვეყანას აღარ ჰგავს, ეს იმაზეც მეტყველებს, რომ მომავალ საპარლამენტო არჩევნებში მონაწილეობის მიღების სურვილი ამ დროისთვის უკვე 28 პარტიამ გამოთქვა და დარეგისტრირდა. მომდევნო ოთხ თვეში მათი რაოდენობა, ალბათ, უფრო მოიმატებს. ყველა ეს პარტია სისულელეებს ლაპარაკობს. ვერავისგან მოისმენ ჭკვინურ სიტყვას ან დაპირებას, რომელიც რეალობასთან ახლოს იქნება. “საინტერესო” მოსაზრებებით პარლამენტარ მეჭიაურის ახალშექმნილი პარტიის წევრ ლალი მოროშკინას გამოვარჩევ, რომელმაც ასეთი რამ თქვა: “დასავლეთი არ გვიღებს ნატოში, ვიზალიბერალიზაციაც არ მოგვცა. დროა, რუსეთს დაველაპარაკოთ”. ლალი მოროშკინას ეს განცხადება უკვე ნიშნავს იმას, რომ მომავალ პარტნიორს მოლაპარაკების მაგიდასთან დაჯდომამდე შენს მიმართ ნეგატიურად განაწყობ. რადგან ევროპამ არ მიგიღო, ამიტომ უნდა დაელაპარაკო რუსეთს? გამოსავალი აღარ გაქვს? არ შეიძლება ასეთი ვიწრო აზროვნებისა იყოს პოლიტიკოსი, მაგრამ, სამწუხაროდ, საქართველოში ყველა პოლიტიკოსი ასეთია.
დიდი ზედახორა იქნება საპარლამენტო არჩევნებისას. მოსალოდნელია ქაოსი, რომელიც, შესაძლოა, არეულობაშიც გადაიზარდოს. 28 პარტია რომ იტყვის, არჩევნები გაყალბდაო, წარმოგიდგენიათ, რა მოხდება? ხელისუფლება ხომ ადმინისტრაციულ რესურსს აუცილებლად გამოიყენებს. ხალხი შიშობს, ამერიკის დაკვეთა შესრულდებაო, მაგრამ ხომ გსმენიათ, ჯერ თავო და თავოო… “ოცნება” თავის გადარჩენაზე იზრუნებს, რაც, ცხადია, არეულობას გამოიწვევს. არეულობისთვის კი ყველაზე მეტად მომზადებულნი ნაციონალები არიან. საქართველოს არ ჰყავს იმდენი მოჭიდავე, რომ ყველა უბანზე დააყენოს ხელისუფლებამ. ხმების საკმაო რაოდენობას მიიღებენ ნაცები და მათ მიერ დაფინანსებულ-შექმნილი პარტიებიც. არავითარ შემთხვევაში არ იქნება ისე, როგორც ივანიშვილი ფიქრობს.
- გიორგი კვირიკაშვილ-ანგელა მერკელის შეხვედრაზე რას იტყვით?
- “გერმანია საქართველოს ნატოში ვერ ხედავს!” – ამის შესახებ დიდი ხნის წინათ ითქვა. როგორც უნდა დაემუქროს ხიდაშელი ამერიკასა და ევროპას, ჩვენ გზა ხსნილი მაინც არსად გვაქვს. თუ ეს ქვეყანა გადარჩა, აუცილებლად უნდა ჰყავდეს გონიერი მომლაპარაკებელი. ადამიანი, რომელსაც გონი აქვს.
უცხოელი გაღიმებული სახით რომ გეუბნება, “თქვენთვის კარი ღიაა, მაგრამ”… იმ “მაგრამის” შემდეგ უნდა მოისმინო, რას ამბობს. ქართველი პოლიტიკოსები კი მხოლოდ დასაწყისს ისმენენ და ბედნიერები არიან.
გერმანიიდან დაბრუნებულებმა საზოგადოებას არ უთხრეს, იქ რაზე ისაუბრეს. ჩამოვიდნენ და თქვეს, ჩვენ ყველაფერი შევასრულეთ, რაც ვიზალიბერალიზაციისთვის იყო საჭიროო. ჯერ ერთი, არაფერი დაგვავალეს ისეთი, რაც ჩვენი ევროპაში შესვლისთვის იყო საჭირო; მეორე – არ გვაქვს ეკონომიკა, არ გვაქვს დაცული საზღვრები. გერმანიის შს მინისტრმა თომას დე მეზიერმა განაცხადა, რომ საქართველო არ არის სანდო ქვეყანა, მათი საზღვრის გავლით, შესაძლოა, უამრავი ადამიანი ჩამოვიდესო. ვიზალიბერალიზაციაზე ჯერ გარკვეული არაფერი იყო და მთელი ქვეყანა მოლოდინით დაზაფრეს, რითაც ამ ხელისუფლებამ ამომრჩეველი დაკარგა. სამწუხაროა, რომ ამ სისულელეებით ხალხის მოტყუებას ისევ განაგრძობენ, რადგან, როდესაც სატელევიზიო ეთერში სხედან, ოპონენტი არ ჰყავთ, რომელიც შეახსენებს, რამდენჯერ მოატყუეს ხალხი.
————————
„ალია“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ზაზა ხატიაშვილთან: „დაიმახსოვრეთ ჩემი სიტყვები, ეს საქმე ბიძინა ივანიშვილსაც შეიწირავს და ირაკლი ღარიბაშვილსაც // რა ამბები ჩამოიტანა ადვოკატების შეფმა სტრასბურგიდან?
გთავაზობთ ამონარიდებს საქართველოს ადვოკატთა ასოციაციის თავმჯდომარის ინტერვიუდან:
„ეს არის ხელისუფლება, რომელიც საკუთარ ხალხზე და მათ შორის ადვოკატებზეც ძალადობს და მეტს არაფერს აკეთებს. ადვოკატებზე ძალადობის ფაქტებს არ იძიებს, ხელს აფარებს პოლიციას. როცა პოლიციურ სახელმწიფოში ცხოვრობ, სხვა გზა აღარ დაგრჩენია, საერთაშორისო საზოგადოებას უნდა მიმართო დახმარებისთვის. სტრასბურგში, როგორც ადამიანის უფლებათა დაცვის სასამართლოს ექსპერტი მიწვეული ვიყავი კონფერენციაზე და ამით ვისარგებლე – დავჯექი ევროსაბჭოს მთავარ შესასვლელთან, ხელში მეჭირა ბანერი, რომელზეც საკმაოდ მნიშვნელოვანი მესიჯები იყო. დღეში 1000 კაცზე მეტი შედის ევროსაბჭოში, ბევრი შეჩერდა და ყურადღებით წაიკითხა რა ეწერა ბანერზე. ბევრს კიდევ მე მოვუყევი დეტალები ადვოკატებზე ძალადობის თაობაზე.
გარდა ამისა, შევხვდი ევროსაბჭოსა და სტრასბურგის სასამართლოს საკმაოდ გავლენიან პირებს და ეს ხალხიც ჩავაყენე საქმის კურსში. ერთი ნამდვილად ვიცი, რომ ჩემი ეს პროტესტი და შეხვედრები უშედეგოდ არ ჩაივლის. საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლებთან ექნებათ ძალიან უსიამოვნო საუბარი. ამ ხელისუფლებას ძალიან ცუდად შემოუბრუნდება და ის ხალხი, ვინც ადვოკატთა დევნაში, ცემასა და წამებაში არიან დამნაშავე, მკაცრად დაისჯებიან იმ ხალხთან ერთად, რომლებიც ხელისუფლების მაღალი ეშელონებიდან მათ ხელს აფარებენ. ვანო მერაბიშვილის საკითხზეც ვესაუბრე კოლეგებსა და გავლენიან ადამიანებს და ყველა ერთ აზრზეა – ვანო მერაბიშვილის მიმართ საქართველოს ხელისუფლება არის დამნაშავე და ამისთვის პასუხს სერიოზულად აგებს…“.
(…)
„ჩემი აზრით, ვანო მერაბიშვილი არ არის პოლიტპატიმარი – რაზეც აპელირებენ მისი მხარდამჭერები, მაგრამ ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოს გადაწყვეტილებით, ფაქტობრივად პოლიტპატიმრის სტატუსი ენიჭება. კი, ეს არ წერია სასამართლოს გადაწყვეტილებაში, მაგრამ მოიხსენიეს ალიევის საქმესა და სხვა პოლიტპატიმრებთან ერთად, ხდება მე-18 მუხლის გამოყენება. აი, ამ საფუძველზე, ასე ვთქვათ არაფორმალურად შეიძლება პოლიტპატიმარი ეწოდოს. თუმცა უნდა აღვნიშნო, რომ ეს სტატუსი მას მიანიჭა იუსტიციის სამინისტრომ, კერძოდ თეა წულუკიანმა. როცა მთავარმა პროკურორმა ოთარ ფარცხალაძემ მერაბიშვილი ციხის საკნიდან გამოიყვანა და სასჯელაღსრულების დეპარტამენტის უფროსის, დიმიტრი დარბაისელის კაბინეტში შეხვდა. წულუკიანს იმდენი ჭკუაც არ ეყო, დავუშვათ გამოძიება ჩაეტარებინა და მერე გამოძიებას ეთქვა – ვანო მერაბიშვილის გამოყვანის ფაქტი – ანუ დანაშაული არ დადასტურდაო. პროკურატურას დადგენილება რომ გამოეტანა – დანაშაული არ დადასტურდაო, სტრასბურგის სასამართლო იმ მე-18 მუხლს არ გამოიყენებდა.
გასაოცარი ის არის, თეა წულუკიანი თავად მუშაობდა სტრასბურგის სასამარტლოში და ჭკუა არ ეყო, ეს საქმე ფორმალურად მაინც გამოეძიებინა, როცა დარწმუნებული ვარ, წინასწარ იცოდა, სტრასბურგი ამ ამბავს არ აპატიებდა. არ უნდოდა წულუკიანს ამ საქმის გამოძიება, ხელის დააფარა ოთარ ფარცხალაძესა და კიდევ სხვებს ხელისუფლების მაღალი ეშელონებიდან და ამიტომ არ გამოიძიეს ეს საქმე. აი, ეს არის სიმართლე. თუმცა დარწმუნებული ვარ ამ საქმეს ნორმალურად არ გამოიძიებენ და ეს საერთაშორისო გამოძიების საქმე გახდება. პასუხიმგებლობას ვერ გადაურჩებიან ოთარ ფარცხალაძე და დიმიტრი დარბაისელი და მგონი ბიძინა ივანიშვილსაც დაიჭერენ მათთან ერთად“.
(…)
“ბიძინა ივანიშვილია ქვეყნის ფაქტობრივი მმართველი, მისი და იმჟამინდელი პრემიერის, ირაკლი ღარიბაშვილი დასტურის გარეშე ვანო მერაბიშვილს ციხიდან ვერ გამოიყვანდა ვერავინ და ვერც მასთან შეხვედრას გაბედავდა ოთარ ფარცხალაძე. დაიმახსოვრეთ ჩემი სიტყვები – ეს საქმე ბიძინა ივანიშვილსაც შეიწირავს და ირაკლი ღარიბაშვილსაც“.
შეკითხვაზე, „თეა წულუკიანს არ მოუწევს პასუხისგება?”, ზაზა ხატიაშვილი პასუხობს:
„არა, წულუკიანმა ეს საქმე წააგო სტრასბურგში და ასე ვთქვათ, ადვოკატი იყო. წაგებული საქმის გამო კი ადვოკატებს არ სჯიან. ახლა დაინიშნა გამოძიება ამ საქმეზე, მაგრამ არ გამოიძიებენ ისე, როგორც საჭიროა. ამათ მართლა არა აქვთ არც ტვინი და არც თავმოყვარეობა. “გაუჭრელი კოზირი” მისცეს ხელში “ნაცმოძრაობას” – მათთვის ეს არის ისეთივე საქმე საერთაშორისო ასპარეზზე, როგორც “გირგვლიანის” საქმე იყო სააკაშვილის ოპოზიციისთვის. ამ კოზირს ცხადია, ხელისუფლებია წინააღმდეგ გამოიყენებენ…
უბედურება კიდევ ის არის, რომ თეა წულუკიანმა ვანო მერაბიშვილს მიანიჭა პოლიპატიმრის სტატუსი – ფორმალურია თუ არაფორმალური ეს სტატუსი, დღეს მთელი საერთაშორისო საზოგადოება ასე მოიხსენიებს მას – იმ ვანო მერაბიშვილს, ვის კისერზეც არაერთი სავარაუდი დანაშაულია. იმის ნაცვლად რომ ვანო მერაბიშვილისა და ზოგადად სააკაშვილის რეჟიმის მსხველპლთ ჰქონოდათ პოლიტპატიმრის სტატუსი და სავარაუდოდ, ეს არაერთ ადამიანს ეკუთვნოდა, ხელისუფლებამ ხელი არ გაანძრია და ახლა სააკაშვილის რეჟიმის მტავარ საყრდენს აღიარებს პოლიტპატიმრად საერთაშორისო საზოგადოება. ამას საკუთარი ხალხის მტერი ხელისუფლების გარდა არავინ გააკეთებდა. ესენი თუ არ მოშორდნენ არჩევნების შემდეგ, ისეთ რაღაცებს გააკეთებემ გასაქცევად გვექნება ყველას საქმე“.
————————
„ახალი თაობა“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ნიკოლოზ მჟავანაძესთან: „ვანო მერაბიშვილს გია კრიალაშვილის საქმეზე ბრალს წაუყენებენ“
რატომ არ უნდა თქვას უარი საქართველომ სამართლიანობის აღდგენაზე, არის თუ არა წახალისებული პოლიტიკური პროსტიტუცია, რატომ არ უნდა ერქვას უჩა ნანუაშვილს სახალხო დამცველი? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ უფლებადამცველთა გაერთიანების თავმჯდომარე ნიკოლოზ მჟავანაძე ესაუბრება.
ნიკოლოზ მჟავანაძე;
- ნაციონალები ქვეყნის წინააღმდეგ ამზადებენ სერიოზულ პროვოკაციას. ამ მხრივ ნამდვილად დროული იყო გიორგი კვირიკაშვილის ინიციატივა. მან მიმართა პოლიტიკურ პარტიებს, რომ ადგილი არ ჰქონდეს სიძულვილის ენაზე საუბარს და ძალადობას. რასაც დღეს ნაციონალური მოძრაობა კადრულობს, ეს არა მარტო ხელისუფლებაზე თავდასხმაა, არამედ მთელ ქვეყანას ესხმიან თავს. ახლა რუსთავი 2-თან დაკავშირებით მომხდარი ბოლო ინციდენტის შეფუთვას ცდილობენ. უნდათ ევროსაბჭოს რაღაც რეზოლუცია მიაღებინონ და ამით ქვეყანას შეუქმნან პრობლემები.
- აეროპორტში რუსთავი 2-ის გადამღები ჯგუფი რომ გალახეს, ამ ინციდენტზე საუბრობთ?
- რუსთავი 2-ის გადამღებ ჯგუფს არავინ დასხმია თავს. საქმე სულ სხვანაირად იყო. ამ ტელეკომპანიაში ბევრი პროფესიონალი მუშაობს და კიდევ უფრო სამწუხაროა, რომ მათ მართავს ნაცმოძრაობა. მათ ყოფილი ხელისუფლების მითითებით მოაწყვეს პროვოკაცია და შემთხვევითი არაა, ამ ფაქტს მაინცდამაინც ჩიორა თაქთაქიშვილი რომ შეესწრო. ლამაზი არ არის, როცა ვინმე გაგინებს, მაგრამ არც ისაა გამართლებული, დადო კამერა, გაიქცე და ამ ადამიანს ფიზიკური შეურაცხყოფა მიაყენო. არსად, არც ერთ კანონში არ წერია, რომ ჟურნალისტებს მოქალაქეების ცემის უფლება აქვთ.
- თუ მოქალაქე მათ აგინებს და შეურაცხყოფას აყენებს, არც ასეთ შემთხვევაში უნდა მოახდინონ რეაგირება? რახან ჟურნალისტია, ყველაფერი უნდა მოითმინოს?
- მე არ ვამბობ, რომ ყველაფერი უნდა მოითმინოს, მაგრამ არავის აქვს იმის უფლება, რომ მეორე ადამიანს სცემოს. მათ შეეძლოთ მიემართათ სამართალდამცავებისთვის და ისინი მოახდენდნენ რეაგირებას.
- იქნებ არ ჰქონდათ სამართალდამცავების იმედი?
- ეს არგუმენტი ამ საქციელს ვერ გაამართლებს. რას ჰქვია სამართალდამცავის იმედი არა აქვს. მაშინ ავიღოთ ხანჯლები და როგორც ძველად იყო, სისხლის აღების წესი აღვადგინოთ. თუ ჟურნალისტებისთვის ხელის შეშლა ისჯება, არც ჟურნალისტებს აქვთ მოქალაქეების ცემის უფლება. ნაციონალებმა ეს ინციდენტი სხვანაირად შეფუთეს და ახლა იმის დამტკიცებას ცდილობენ, თითქოს საქართველოში თავს ესხმიან მედიის წარმომადგენლებს. ასე ნამდვილად არ არის. სამწუხაროა, რომ ქვეყანა მე-14 წელია ნაციონალების დღის წესრიგით ცხოვრობს. 9 წელი ხელისუფლებაში იყვნენ და ისინი მართავდნენ ყველაფერს. 4 წელია ოპოზიციაში არიან და მაინც ეგენი ადგენენ დღის წესრიგს. ააგორებენ რაღაც სკანდალს და ხელისუფლება იძულებულია, ამაზე თავი იმართლოს. იმის მაგივრად, რომ დაკარგული ტერიტორიების დაბრუნებაზე იზრუნოს, ხელისუფლება ნაციონალების ბრალდებებზე პასუხის გაცემით არის დაკავებული.
- მათ ბრალდებებს რომ არ უპასუხონ, არ შეიძლება? იქნება მათთვისაც მისაღებია ეს ფორმა? ხალხის ყურადღება მთლიანად ამაზე გადმოდის და სხვა პრობლემები იფარება.
- ნაციონალების ბრალდებები უპასუხოდ ვერ დარჩება. მათ საერთაშორისო ასპარეზზე სერიოზული დასაყრდენი აქვთ და ცდილობენ, ქვეყანა უხერხულ მდგომარეობაში ჩააყენონ. ხელისუფლება პასუხს თუ არ გასცემს, კიდევ უფრო უარესად იქნება საქმე. ამერიკის თავდაცვის ყოფილმა მინისტრმა უილიამ პერიმ აღიარა, რომ ეს პარტია არის ამერიკული პროექტი. მან ისიც თქვა, შეცდომა დავუშვით, როცა მხარი დავუჭირეთ ვარდების რევოლუციასო. ახლა ვიღაცები დასავლეთში ცდილობენ, რომ ისინი ისევ ხელისუფლებაში დააბრუნონ. როდემდე უნდა იცეკვოს ქვეყანამ ვიღაცების დაკრულზე.
ნაციონალები ლიპარიტ ბაღვაშზე უარესები არიან. ის საქართველოს მთლიანობისთვის მაინც იბრძოდა და ბოლოს განუდგა დავით აღმაშენებელს. ესენი კი გამუდმებით საქართველოს წინააღმდეგ იბრძვიან. თავის დროზე ბიძინა ივანიშვილმა თქვა, კი ვიცი, როგორ მოქცევას იმსახურებენ ნაციონალები, მაგრამ ისე უნდა მოვიქცეთ, როგორც საქართველოს ეკადრებაო. ყოფილმა ხელისუფლებამ ეს შანსი არ გამოიყენა და როგორც აღმაშენებელი მოექცა ბაღვაშს, ასე უნდა მათთან მოქცევაც. მომავალი პარლამენტის მიერ ნაციონალური მოძრაობა უნდა გამოცხადდეს კანონგარეშედ და გასამართლდეს.
- დასავლეთი ნაციონალების დაკავებაზე და მათ წინააღმდეგ გამოძიების დაწყებაზე მკვეთრად რეაგირებს. თქვენი აზრით, ისინი დაუშვებენ იმას, რომ ეს პარტია გასამართლდეს?
- რატომ უნდა ავიღოთ დასავლეთისგან ნებართვა დამნაშავეების დასჯაზე? რამდენიმე დღის წინ გერმანიაში გაასამართლეს 92 წლის კაცი, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის დროს ოსვენციმის ბანაკის დარაჯი იყო. მას 5 წლით პატიმრობა მიუსაჯეს. გერმანელები ლოგინად ჩავარდნილ ნაცისტებსაც კი ასამართლებენ და ჩვენ რატომ გვიშლიან დამნაშავეების დასჯას, არ მესმის. ნაციონალებს ნაცისტებზე უარესი დანაშაულობები აქვთ ჩადენილი. აქ ვინმემ ნაციონალს ცუდად რომ შეხედოს, ამერიკის ელჩი გამოვარდება და ყვირილს იწყებს. კორცხელში მომხდარი ინციდენტი დღემდე სალაპარაკო თემად აქვს იან კელის. ნაციონალები რომ გალახეს, ეგ კარგად დაუნახავს, მაგრამ ვერ შეამჩნია, როგორ სცემდნენ იმავე კორცხელში ყოფილი ხელისუფლების ზონდერები ოპონენტებს ხელკეტებით. იმავე პერიოდში ამერიკაშიც მოხდა კორცხელზე უარესი ინციდენტი. ტრამპის მომხრეებმა და მოწინააღმდეგეებმა ერთმანეთს სასტიკად სცემეს. ამის გამო რატომღაც არავინ შეშფოთებულა, მათ შორის, არც ევროპა.
- ეტყობა, ამერიკაში მუშტების ქნევაც დემოკრატიულია.
- ამერიკისთვის ყველაფერი დასაშვებია, ჩვენ კი არაფრის უფლებას არ გვაძლევენ. დონალდ ტრამპი ამერიკელებს სამართლიანობის აღდგენას და ჰილარი კლინტონის დაჭერას ჰპირდება. ტრამპი ამბობს, რომ კლინტონის ხელისუფლებაში ყოფნის დროს საბიუჯეტო სახსრები არამიზნობრივად იხარჯებოდა და კორუფციულ გარიგებებს ჰქონდა ადგილი. ასეთი განცხადებების გამო ჩვენს ხელისუფლებას ეუბნებიან, წარსულის ქექვას თავი დაანებეთო. ტრამპს კი არავინ არაფერი უთხრა. არადა ეს კაცი ხვალ შეიძლება ამერიკის პრეზიდენტი გახდეს.
- იქნებ მართლა არ ღირს გამუდმებით წარსულის ქექვა?
- რას ჰქვია არ ღირს? ნაციონალებს ჩადენილი საქციელის გამო ბოდიში რომ მოეხადათ, ხალხი სხვანაირად იფიქრებდა და შეიძლება მათთვის ეპატიებინათ კიდევაც. იმ ხალხმა, ვინც ზვიად გამსახურდიას დამხობაში მიიღო მონაწილეობა, მოინანია და ხალხმა მათ რაღაცნაირად აპატია. ესენი პატიების თხოვნის ნაცვლად აქეთ გადმოდიან შეტევაზე, სხვადასხვა პარტიებში გაიშალნენ და სხვადასხვა ფრონტიდან უტევენ ქვეყანასაც და ხელისუფლებასაც. ზოგიერთი მათგანი ისეთი უზნეო გამოდგა, რომ ვანო მერაბიშვილის საქმე გირგვლიანის საქმესაც კი შეადარა. მერაბიშვილის ამბავმა ბევრი პოლიტიკოსის ნამდვილი სახე გამოაჩინა. ასეთი ლუსტრირება საქართველოში ჯერ არ მომხდარა. ცუდი ისაა, რომ ასეთი ადამიანებით არის სავსე პოლიტიკა, თორემ იმაში ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ მერაბიშვილი ციხიდან კარგა ხანს ვერ გამოვა. ექსკლუზიურად გეუბნებით, ძალიან მალე მას გენერალ გია კრიალაშვილის მკვლელობის საქმეზე წაუყენებენ ბრალს. ამ საქმეზე მას ფაქტობრივად აღიარებაც აქვს მიცემული. ყველამ ვნახეთ ის ფირი, სადაც ვანო გაიძახის, 2 გვამი მინდაო.
- საიდან იცით, რომ მერაბიშვილს გია კრიალაშვილის საქმეზე წაუყენებენ ბრალს?
- ცოტა ხნის წინ ვესაუბრე მის დას, ლია კრიალაშვილს. როგორც ლიამ მითხრა, ამ საქმეზე პროკურატურა ინტენსიურად მუშაობს. საქმეში დამოუკიდებელი ექსპერტებიც ჩაერთვნენ. მათ შორის არის მაია ნიკოლეიშვილიც.
- გია კრიალაშვილის საქმე აქამდე რატომ არ არის გამოძიებული? ხელისუფლებას ამ საქმის გამოძიება ძალიან ხომ არ დააგვიანდა?
- ზოგიერთი საქმის გამოძიება მართლაც დაგვიანდა. საქმე გვაქვს ნაციონალებთან, რომლებმაც მტკიცებულებების დიდი ნაწილი მოსპეს. ასეთ დროს ჯობია დაგვიანდეს, მაგრამ უტყუარი მტკიცებულებები იქნას მოპოვებული. ასეთი მტკიცებულებები რომ ვერ მოიპოვეს, სწორედ ამიტომ გამართლდნენ რიგ ეპიზოდებში მერაბიშვილი, უგულავა და ახალაია. მე კარგად მესმის კრიალაშვილის ახლობლების, მათ ეჩქარებათ დამნაშავის დასჯა, მაგრამ ჯობია მოითმინონ და მართლა დაისაჯოს დამნაშავე, ვიდრე სიჩქარით მოპოვებული მტკიცებულებები არასაკმარისი აღმოჩნდეს.
ძალიან ცუდია რომ სტრასბურმა მერაბიშვილთან დაკავშირებით ასეთი გადაწყვეტილება მიიღო, მაგრამ კარგი ისაა, რომ ეს მისი გამოშვების საფუძველი არ არის. კარგია ისიც, რომ ბევრი პოლიტიკოსის ნამდვილი სახე დავინახეთ. იმედია, ეს „ქართული ოცნებისთვის“ კარგი გაკვეთილი იქნება და პოლიტიკურ მეძავებს აღარ წაახალისებენ.
- პოლიტიკური მეძავების წახალისებაში რას გულისხმობთ?
- ათასპარტიაგამოვლილ ხალხს რომ ღებულობენ თავის რიგებში. „ქართული ოცნების“ საარჩევნო სია ჯერ გამოქვეყნებული არ არის, ამიტომ გამიჭირდება იმის თქმა, წახალისებულია თუ არა პოლიტიკური პროსტიტუცია. ადამიანი ათას პარტიას რომ გამოიცვლის, ესაც პროსტიტუციაა. „ქართულმა ოცნებამ“ მარგველაშვილის და რესპუბლიკელების გვერდზე დაყენებით იმდენჯერ წაიმტვრია კისერი, სიის შედგენისას სიფრთხილეს გამოიჩენს. ხელისუფლებამ უჩა ნანუაშვილის შემთხვევაშიც დიდი შეცდომა დაუშვა. ამ ადამიანს სახალხო დამცველი არ უნდა ერქვას.
- რა დააშავა ნანუაშვილმა ასეთი?
- სახალხო დამცველის აპარატი თავად იქცა საკუთარი თანამშრომლების უფლებების დამრღვევ სტრუქტურად. საქმე იქამდეც კი მივიდა, რომ თანამშრომლების მიმართ ადგილი აქვს სიტყვიერი შეურაცხყოფის და ფიზიკური ანგარიშსწორების მცდელობის უამრავ ფაქტს.
სახალხო დამცველის აპარატს ხელმძღვანელობს არა უჩა ნანუაშვილი, არამედ მისი მოადგილე და „ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის“ ყოფილი წევრი ნათია კაციტაძე, რომლის მეშვეობით ხდება ადამიანების განთავისუფლება განსხვავებული შეხედულებების, აღმსარებლობის და მართლმადიდებლური რწმენის გამო. ადგილი აქვს ნეპოტიზმის გამოვლინების უამრავ ფაქტს.
სახალხო დამცველის ოფისი ჩამოყალიბდა რესპუბლიკური პარტიის კომკავშირის, საიას ქვეუწყებად. თითქმის ყველა თანამდებობაზე სწორედ საიელები და მასთან დაკავშირებული პირები ინიშნებიან. საიას ყოფილი თავმჯდომარე და ამჟამად დეპუტატი თამარ ხიდაშელი გახლდათ სახალხო დამცველის აპარატის ერთ-ერთი ხელმძღვანელი 2013-2015 წლებში. ნათია კაციტაძის რეკომენდაციით და პატრონაჟით სხვადასხვა თანამდებობებს იკავებენ ასევე ყოფილი საიელები თათული თოდუა, ეკა ხუციშვილი, ეკა ფოფხაძე, ნიკო თათულაშვილი და სხვადასხვა რეგიონული სამსახურის ხელმძღვანელები. ხდება მრავალწლიანი გამოცდილების მქონე თანამშრომლების განთავისუფლება დასაბუთების გარეშე.
ახლახან გაათავისუფლეს ცენტრალური და რეგიონალური ოფისის ხელმძღვანელები ბაგრატ ქირია, ნინო აზნაურაშვილი, სედა მელქუმიანი, ლეილა მამედოვა და სხვები. თანამდებობის დატოვება მოსთხოვეს სახალხო დამცველის პირველ მოადგილე პაატა ბელთაძესაც. იმედია, საქართველოს პარლამენტი ამ საქმეებით დაინტერესდება და სათანადო გადაწყვეტილებასაც მიიღებს.
„ახალი თაობა“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „იუსტიციის სამინისტრო ხელს გვიშლის”
ბოლო პერიოდის პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში სამოქალაქო პლატფორმა „ახალი საქართველოს“ ლიდერი გიორგი ვაშაძე აფასებს.
- ბატონო გიორგი, თქვენ განცხადება გააკეთეთ, რომ ჭიანურდება თქვენი პარტიის დარეგისტრირება იუსტიციის სამინისტროში, რატომ, რა მიზეზით?
- ჩვენ უკვე ორი კვირაა შეტანილი გვაქვს განაცხადი რეგისტრაციაზე და ვითხოვთ, რომ რამე პრობლემა ხომ არ არის დოკუმენტში, ან რაიმე ხარვეზი ხომ არ არის და არაფერზე არ გვცემენ პასუხს. 8 ივნისს დაიწყო უკვე წინასაარჩევნო კამპანია და ჩვენც გვინდა, რომ თანაბარ პირობებში ვიყოთ სხვა პოლიტიკურ პარტიებთან.
- არა ხართ ოფიციალურად დარეგისტრირებული და ვერ იწყებთ წინასაარჩევნო კამპანიას?
- დიახ და აქედან გამომდინარე ჩვენი მოთხოვნა იყო, რომ დაჩქარდეს რეგისტრაციის პროცედურა. იქ არის გათვალისწინებული მაქსიმუმ ერთი თვის ვადა.
- ანუ იუსტიციის სამინისტროს კანონი არ დაურღვევია...
- კი, მაგრამ ეს არ უზღუდავს შესაძლებლობას იუსტიციის სამინისტროს, რომ ამაზე ადრე დაარეგისტრიროს და იქიდან გამომდინარე, რომ საარჩევნო კამპანია დაწყებულია, აბსოლუტურად ლოგიკურია, რომ დროულად დაარეგისტრიროს. თან ცალკე სამსახური არსებობს პარტიების რეგისტრაციაზე და მაქსიმუმ ორი-სამი პარტია იყოს სარეგისტრაციო განაცხადით, მეტი არა. ანუ თუ მოინდომებ, ამას ერთ დღეში გააკეთებ.
- იუსტიციის სამინისტრო ვადის გაწელვას ცდილობს?
- ვადის გაწელვას ცდილობს, არ გვეუბნება, ხარვეზი ხომ არ არის. არადა ვალდებულია გვითხრას, რაიმე ხარვეზი ხომ არ არის და შეიძლება ბოლო წუთში დაგვიწყოს ლაპარაკი, რომ აი, წერტილი ან მძიმე არ მომეწონა. ჩვენ კიდევ ერთხელ განცხადებით მივმართეთ როგორც თეა წულუკიანს, ასევე საჯარო რეესტრს, რომ მოგვცეს ინფორმაცია, ხომ არ არის რაიმე პრობლემა რეგისტრაციის პროცესში და როდის გვექნება სარეგისტრაციო საბუთები მზად.
- მიიღეთ პასუხი?
- ჯერჯერობით პასუხი არ მიგვიღია და ველოდებით, როდის მოგვაწვდიან ინფორმაციას.
- ფიქრობთ, რომ მიზანმიმართული პროცესია და ხელს გიშლიან?
- ეს გაჭიანურების პროცესი ხდება იმისთვის, რომ ხელი შეგვიშალონ, გვიან დავიწყოთ აქტიური მუშაობა. მათი მიზანია, რაც შეიძლება ნაკლებმა პოლიტიკურმა ძალამ შეძლოს აქტიური მონაწილეობა არჩევნებში.
- რამდენად თანაბარ პირობებში არიან პარტიები, ან რა დარღვევებზე შეიძლება საუბარი?
- დაუსჯელობის სინდრომი და წახალისება ძალადობის, რაც ხდება ზოგადად ქვეყანაში, არის ნომერი ერთი პრობლემა.
- კონკრეტულად რას გულისხმობთ?
- თუნდაც იგივე ჟურნალისტზე თავდასხმის ფაქტი აეროპორტში, ყველას თვალწინ და ამას რეაგირება არ მოჰყოლია. ამაზე შესაბამისი რეაგირებები უნდა იყოს, განსაკუთრებით წინასაარჩევნო გარემოში. ეს არის ძალიან სერიოზული პრობლემა და ამას სჭირდება კონკრეტული რეაგირებები ხელისუფლების მხრიდან. მაგრამ, როგორც წესი, ხელისუფლება ყოველთვის იგვიანებს, ან საერთოდ არ აკეთებს რეაგირებას ასეთ საკითხებზე. პირიქით, მათი პოლიტიკოსები დაკავებულები არიან გაპრავებით ამ სიტუაციის. ეს არის დიდი საფრთხე, რომელიც ხელს უშლის ნორმალური, ლეგიტიმური არჩევნების ჩატარებას. დღეს სწორედ ეს არის მთავარი პრობლემა _ თვალის დახუჭვა კანონდარღვევებზე.
- აქტიურად მიმდინარეობს საარჩევნო კანონმდებლობის განხილვა, საუბარია გერმანულ მოდელზე, რამდენად დარჩა დრო ცვლილებების? ნაჩქარევი გადაწყვეტილებები ხომ არ იქნება მიღებული?
- ხელისუფლებას გერმანულ მოდელზე წასვლა ეშინია, არ უნდა.
- რატომ, რისი ეშინია?
- ფიქრობენ, რომ ეს მოდელი უფრო კონკურენტუნარიანი იქნება და ასეთ პირობებში გაუჭირდება ხელისუფლების შენარჩუნება. დღევანდელი საარჩევნო კანონმდებლობა საზოგადოებრივ აზრს არ გამოხატავს.
- მისი ძირფესვიანი შეცვლა არჩევნებამდე მოესწრება?
- ნამდვილად ვერ მოესწრება. `ქართულმა ოცნებამ~ თავის დროზე უარი თქვა ამ ყველაფრის შეცვლაზე! ხვალ ან ზეგ ეს აუცილებლად უნდა განხორციელდეს და უნდა დაიწყოს ეს პროცესი. რაც შეეხება გერმანულ მოდელს, მე ვფიქრობ, რომ `ოცნება~ ამას არ დათანხმდება.
- პოლიტიკურ ბაზარზე ახალი მოთამაშეები გამოჩნდნენ, საუბარია, რომ მაღალი კონკურენცია იქნება. რამდენად ჯანსაღი იქნება ეს კონკურენცია?
- ჯანსაღი კონკურენცია დამოკიდებულია თანაბარ პირობებზე არჩევნებში. ჯერ სულ რაღაც ათი დღეა, რაც დაიწყო საარჩევნო მარათონი და უკვე გარკვეულ პრობლემებს ვხედავთ. თვითონ საარჩევნო კამპანია თითოეულ პოლიტიკურ ძალაზეა დამოკიდებული. ჩვენ არავის მივცემთ უფლებას, რომ ან ჩვენი ან სხვისი უფლებები დაარღვიოს ამ საარჩევნო პროცესში.
- დღეს ვიზალიბერალიზაცია ერთ-ერთი აქტუალური თემაა. გვესმის იმედის მომცემი განცხადებები, რას ნიშნავს ეს ყველაფერი? თან კი, თან არა?
- ეს ნიშნავს იმას, რომ, სამწუხაროდ, ჩვენ არ გვაქვს დღეს გადაწყვეტილი ნათელი სურათი იმის, რომ მივიღებთ თუ არა ვიზალიბერალიზაციას უახლოეს მომავალში. „ქართული ოცნება“ ცდილობს, შექმნას ისეთი სურათი, რომ ყველაფერს აკეთებს. თუმცა ეს აქამდე უნდა მოენდომებინა და აქამდე უნდა გაეკეთებინა.
- მაინც რა უნდა გაეკეთებინა ისეთი, რაც არ გააკეთა?
- მათ შორის უნდა ესარგებლა იმ რესურსით, რაც ნიშნავს ფართო პოლიტიკური სპექტრის კონსენსუსს და საერთო სტრატეგიას ევროპაში მუშაობასთან დაკავშირებით, ვიზალიბერალიზაცია რომ მიგვეღო. თუმცა მათ ეს არ მოინდომეს და წავიდნენ სხვა გზით _ ამას მარტო გავაკეთებთო. ასევე მოისუსტებს ჩვენი დიპლომატიური კორპუსი და საგარეო საქმეთა სამინისტრო, რომელმაც უფრო აქტიურად უნდა იმუშაოს ვიზალიბერალიზაციაზე. არავის ეგონოს, რომ ეს მარტივი პროცესია. უნდა ყოფილიყო კონკრეტული გეგმა, როგორ მივდივართ ამ გადაწყვეტილებამდე. სამწუხაროდ, ეს გეგმა ჯერჯერობით არ არის.
- მოგვცემენ თუ არა ვიზალიბერალიზაციას?
- რადგანაც ვისმენთ ერთმანეთის გამომრიცხავ განცხადებებს ევროპული სახელმწიფოს ლიდერებისგან, ვფიქრობ, დიდი პრობლემაა, რომ ჩვენ ამ თვეში მივიღოთ საბოლოო დადებითი პასუხი. მაინც ყველაფერი დამოკიდებულია დღევანდელ ხელისუფლებაზე.
„ახალი თაობა“, 22 ივნისი, 2016 წელი
ინტერვიუ პაატა ჯიბლაძესთან: „ნაციონალები სატელიტებს აამოქმედებენ” // „საარჩევნო უბანზე ძალადობისათვის კანონის გამკაცრებას მივესალმებით”
პოლიტიკოსები აფასებენ პრემიერ კვირიკაშვილის მოწოდებას საარჩევნოდ ეთიკის კოდექსის შემუშავების შესახებ. საუბარია იმაზე, რომ პოლიტიკოსებმა უარი უნდა თქვან სიძულვილის ენის გამოყენებასა და ერთმანეთის შეურაცხყოფაზე. მემარცხენე ალიანსის პოლიტიკური მდივანი პაატა ჯიბლაძე „ახალ თაობასთან“ საუბარში აცხადებს, რომ ოპონენტებს ყველაზე ხშირად ნაციონალური მოძრაობა შეურაცხყოფდა.
პაატა ჯიბლაძე:
- არჩევნების წინ ყოველთვის იძაბება სიტუაცია. ამ დროს ოპონენტები შეიძლება ერთმანეთს დაუპირისპირდნენ. თუ ადამიანს შინაგანი კულტურა აქვს, ის ზღვარს ასეთ დროსაც არ გადავა. ისე, ოპონენტებისა და მთლიანად მოსახლეობის შეურაცხყოფა დამახასიათებელია ნაციონალური მოძრაობისათვის. ამის დასამტკიცებლად მარტო სააკაშვილის გამონათქვამების მოყვანაც საკმარისია. მისი თანაგუნდელი გივი თარგამაძე საკუთარ თანამოქალაქეებს ნაძირლებს სახალხოდ ეძახდა. სააკაშვილის რეჟიმს იმდენი საშინელება აქვს ჩადენილი, რომ გასაკვირიც არაა, თუ მათ მიმართ ახლა ვინმე მთლად კორექტული ვერ იქნება.
- ზოგიერთი პოლიტიკოსის აზრით, პრემიერის მოწოდება აზრს კარგავს იმ პირობებში, როცა ბოლომდე გამოუძიებელია კორცხელის ინციდენტი..
- კორცხელში მართლაც მოხდა ძალადობა. ეს არ მოხდებოდა, ხელისუფლებას დროულად რომ დაემყარებინა სამართლიანობა. სამართლიანობის მაგივრად ხელისუფლება კოაბიტაციაში შევიდა ნაციონალურ მოძრაობასთან. ამის გამო ხალხში თავიდანვე დიდი უკმაყოფილება იყო. ან როგორ შეიძლება კოაბიტაცია მოიწონოს ადამიანმა, რომელსაც ნაცმოძრაობის რეჟიმმა ქონება წაართვა, ან რომელიც სასტიკად აწამა? შედეგად მივიღეთ კორცხელის ინციდენტი.
- საარჩევნო უბანთან ძალადობისათვის კანონი მკაცრდება...
- მემარცხენე ალიანსი ამას მივესალმებით. ჩვენ ამისი არ გვეშინია. ეს დისკომფორტს შეუქმნის იმ ძალას, რომელიც არჩევნების დღეს ვარდების რევოლუცია-2-ს გეგმავს. ეს ძალა ქვეყნის იმიჯის შელახვაზეც მიდის და დესტაბილიზაციისთვისაც ემზადება. კანონის გამკაცრება ასეთ სუბიექტებს არ მოეწონებათ.
- საზოგადოების ნაწილი აპროტესტებს იმ ნორმას, რომელიც პოლიციელებს საარჩევნო უბანთან ყოფნის უფლებას მისცემს.
- არ მესმის, რა არის ამაში საპროტესტო? თუ ამომრჩეველი ან პოლიტიკოსი კანონს არ არღვევს, რატომ უნდა ეშინოდეს პოლიციელის, რომელიც საარჩევნო უბნის მიმდებარედ იმყოფება? გარე პერიმეტრზე პოლიციელის ყოფნა პრობლემას არ უნდა ქმნიდეს. ერთადერთი, ვისაც ეს არ მოეწონება, ის ძალაა, რომელიც არეულობას და დესტრუქციას გეგმავს.
- რევოლუცია და არეულობა არჩევნების დღეს მეორედ ახსენეთ. იქნებ, ქუჩაში გამოსვლები არჩევნებიდან რამდენიმე დღეში ხდება?
- ამის საშიშროებაც არსებობს. ეს შედის ნაციონალური მოძრაობის გეგმებში. მას რევოლუციური გეგმების რამდენიმე ვარიანტი აქვს. ამ პარტიამ იცის, რომ არჩევნებზე პოლიტიკურ სანაგვეზე გადაგდება ელის. ნაციონალურ მოძრაობას ჰყავს სატელიტები როგორც ძველ პარტიებს შორის, ისე ახლებშიც. ამ ახალი პარტიების ნაწილი ყოფილმა ნაციონალებმა დააარსეს. თავიდან ამ სატელიტებს დააწყებინებენ ხმაურს, ყიყინს იმაზე, რომ არჩევნები გაყალბდა. ამის მერე საპროტესტო აქციებში უფრო სოლიდურ ძალებს ჩარევენ და თვითონაც ჩაერთვებიან. არიან პირები, რომლებიც თავისი ბიზნესით თუ სხვა საქმიანობით ან ფინანსებით მიბმული არიან ნაცმოძრაობაზე. ისინიც იაქტიურებენ. საქართველოში ნაძარცვი ფული ნაციონალურ მოძრაობას თავზე საყრელად აქვს. ამ დესტრუქციულ მოქმედებებში ბევრს დახარჯავენ, თუმცა, ერთი პრობლემა მაინც გადაუჭრელი აქვთ.
- რომელი პრობლემა?
- ნაციონალებს და მათ სატელიტებს ხალხი ვერ გამოჰყავთ. 2003 წელსაც ჰქონდათ მსგავსი პრობლემა, მაგრამ მაშინ შევარდნაძის გარემოცვის გამყიდველი წევრები, ჩინოსნები საქმეში ჩაერთვნენ და რეგიონების მობილიზება მოახდინეს და მოხდა ე.წ. რევოლუცია.
მემარცხენე ალიანსი ყოველგვარ არეულობას წინასწარ ვემიჯნებით და ხელისუფლებას მოვუწოდებთ, ახლა, არჩევნებამდე დარჩენილ დროში მაინც გადადგან ნაბიჯები სამართლიანობის აღსადგენად.
პროკურატურაში უამრავი საქმე დევს იმ დანაშაულებზე, რომლებიც ნაცმოძრაობის რეჟიმმა ჩაიდინა. თუ ამ მხრივ არაფერი გაკეთდა, ეს ქვეყანას დააზარალებს. თუ არაფერი მოხდა, სამართლიანობას ხალხს ჩვენ ვპირდებით. ხელისუფლებამ იმაზეც უნდა იზრუნოს, რომ რომელიმე გამგებელი ან გუბერნატორი არ შეცდეს და არ მიიღოს მონაწილეობა არჩევნების გაყალბებაში. უნდა გამოირიცხოს ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენებაც.
