„რეზონანსი“: დიდი დაპირისპირებების მოლოდინი ახალ პარლამენტში // საპარლამენტო თანამდებობების გადანაწილება ბრალდებების ფონზე

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „ხელისუფლება თუ საქმიანობას ამ რეჟიმში გააგრძელებს, ეს კატასტროფა იქნება“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „ბიძინა ივანიშვილის სურვილით, პრორუსული ძალა ადგილს დასავლურს ართმევს“

„რეზონანსი“: „რუსთავი-2“-სთვის გადამწყვეტი ბრძოლა დაიწყო

——

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „მე და მიხეილ სააკაშვილი უკრაინაში სხვადასხვა მხარეს ვართ“ // „დავით ბაქრაძე ნაციონალების ფორმალური ლიდერი იქნება“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნიკა მელიასთან: „პარლამენტში შესვლა არც მე მინდოდა“ // „ბიძინა ივანიშვილთან ბრძოლას კომბინაციაში ვაპირებთ“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი გუგავასთან: „მალე მთელი „ქართული ოცნება“ ბიძინა ივანიშვილის ვარცხნილობით ივლის“ // „ბევრი ხელისუფლება მოვინელეთ და ამათაც გავუშვებთ“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მირიან მირიანაშვილთან: „მიხეილ სააკაშვილი უკრაინიდან გარემოცვის ნაწილს საქართველოში აგზავნის“ // „ოდესის გუბერნატორი თავისით არ გადამდგარა. ის გადააყენეს“

——

„ვერსია“: ინტერვიუ მეგი გოცირიძესთან: „ამ კითხვით შეურაცხყოფას მაყენებთ!“

——

„რეზონანსი“: „დონალდ ტრამპის არჩევამ ნატოში ბევრი სასიკეთო პროცესი შეიძლება გამოიწვიოს“ // რა პოზიციას დაიკავებს აშშ-ს ახალი ადმინისტრაცია ალიანსის მომავლის მიმართ

„თბილისელები“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: რა სახიფათო ტენდენციას დაუდო საფუძველი დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტებას და გადაჰყვება თუ არა საქართველო აშშ-ს ახალი პრეზიდენტის წინასაარჩევნო დაპირებებს

„თბილისელები“: ინტერვიუ ნოდარ სარჯველაძესთან: რატომ უნდა იყოს განათლების მთავარი წყარო „გუგლი“, თავის დაცვის მთავარი საშუალება „ნატო“ და კარგად ცხოვრების გარანტი – უცხოელი ინვესტორი

——————-

„რეზონანსი“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

დიდი დაპირისპირებების მოლოდინი ახალ პარლამენტში

საპარლამენტო თანამდებობების გადანაწილება ბრალდებების ფონზე

ეკატერინე ბასილაია

მე-9 მოწვევის საპარლამენტო თანამდებობების გადანაწილება ერთგვარი ხმაურითა და ბრალდებებით, მაგრამ უკვე თითქმის საბოლოოდ დასრულდა. ამ გადანაწილებისას “ოცნებასა” და “ნაციონალებს” შორის პირველი დაპირისპირებაც დაფიქსირდა, რაც გამოიწვია იმან, რომ იურიდიულ კომიტეტში მოადგილის ოპოზიციური კვოტით “ოცნებამ” არჩევანი “პატრიოტთა ალიანსის” წევრ ნატო ჩხეიძეზე გააკეთა და არა “ნაციონალ” ოთარ კახიძეზე.

“ნაციონალების” განცხადებით, ყველაზე მნიშვნელოვან კომიტეტში “ოცნებამ” ამჯობინა ოპოზიციური კვოტითაც კი თანამოაზრე ჰყოლოდა გვერდით და არა ნამდვილი ოპოზიციონერი და ამ გადაწყვეტილებით კიდევ ერთხელ დადასტურდა, რომ ეს ორი პარტია ერთი პოლიტიკური გუნდია. ასევე, “ნაციონალების” დიდი აღშფოთება მოჰყვა თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტში ოპოზიციური კვოტით “პატრიოტთა ალიანსის” მიერ ემზარ კვიციანის შესაძლო დასახელებას. მიუხედავად იმისა რომ საბოლოოდ კვიციანი კანდიდატად არ დასახელებულა, მაინც ითქვა, რომ ამ კომიტეტში კვიციანის რიგით წევრად შეყვანაც კი ქვეყნისთვის საფრთხეს წარმოადგენს და კომპრომატად კოდორის ხეობაში კვიციანის ამბოხი და შემდეგ რუსეთში მისი მიმალვაც გაიხსენეს.

“პატრიოტთა ალიანსისთვის” კი მიუღებელი აღმოჩნდა ადამიანის უფლებათა კომიტეტში “ნაციონალი” გიორგი ტუღუშის მოადგილედ შერჩევა, რასაც ირმა ინაშვილმა უწოდა “ცინიზმი და სამარცხვინო ფაქტი”.

პარლამენტში სულ 15 კომიტეტია. თავმჯდომარეები პარლამენტის პირველ სხდომაზე, 18 ოქტომბერს დაამტკიცეს. ყველა თავმჯდომარეს სამი მოადგილე უნდა ჰყავდეს. ორი უმრავლესობიდან და თითო ოპოზიციური კვოტით.

ქუთაისში გუშინ “ოცნებამ” უმრავლესობის კვოტით თითქმის ყველა კომიტეტის თავმჯდომარის მოადგილე აირჩა, გამონაკლისია მხოლოდ თავდაცვისა და იურიდიულ საკითხთა კომიტეტები, სადაც თითო მოადგილის პოსტი ჯერ ისევ ვაკანტურია.

მოადგილეების ოპოზიციური კვოტების გამო კი გუშინ კომიტეტების სხდომები ხმამაღალი დებატებით წარიმართა და ასევე ბრალდებებით სავსე კომენტარები გაკეთდა სხდომის გარეთაც. საბოლოოდ, 15 კომიტეტიდან 3 კომიტეტში, იურიდიულ საკითხთა, დარგობრივი ეკონომიკისა და ასევე დიასპორის საკითხებში თავმჯდომარის მოადგილის პოსტზე “პატრიოტთა ალიანსის” წევრები აირჩიეს”, ხოლო 12 კომიტეტში – “ნაციონალური მოძრაობის” წევრები.

როგორც ვიცე-სპიკერმა თამარ ჩუგოშვილმა ჟურნალისტებთან განაცხადა, თავიდანვე იყო მიღწეული შეთანხმება, რომ “ნაციონალები” მიიღებდნენ 12 თანამდებობას, “ალიანსი” კი 3-ს, იმ პროპორციით, რა პროპორციაც ოპოზიციას პარლამენტში აქვს.

ბრალდებები ოპოზიციური კვოტების გადანაწილებაზე

ადამიანის უფლებათა კომიტეტის თავმჯდომარის სოფო კილაძის მოადგილეებად უმრავლესობიდან აირჩიეს გედევან ფოფხაძე და რატი იონათამიშვილი, ოპოზიციიდან “ნაციონალი” გიორგი ტუღუში, რასაც სამარცხვინო უწოდა პარლამენტის ვიცე-სპიკერმა და “პატრიოტთა ალიანსის” ლიდერმა ირმა ინაშვილმა და ტუღუშის ომბუდსმენობისას და ასევე სასჯელაღსრულების მინისტრობისას პატიმართა წამებაზე ილაპარაკა.

“ადამიანის უფლებათა კომიტეტში თავმჯდომარის მოადგილედ აირჩიეს გიორგი ტუღუში. ეს არის სამარცხვინო ფაქტი, ცინიზმი, როცა ტუღუში, რომლის დროსაც, როცა სახალხო დამცველი იყო და შემდეგ სასჯელაღსრულების სამინისტროში მუშაობდა, ხდებოდა პატიმრების წამება. დღეს მას ირჩევენ ადამიანის უფლებათა დაცვის კომიტეტში თავმჯდომარის მოადგილედ. ეს არის სამარცხვინო ფაქტი, საჯაროდ ვგმობ ამას”, – განაცხადა ინაშვილმა.

ასევე ბრალდებები გაისმა თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტში. კომიტეტის თავმჯდომარის ირაკლი სესიაშვილის პირველ მოადგილედ აირჩიეს ირაკლი ბერაია, მოადგილედ – კობა კობალაძე. ოპოზიციიდან “ნაციონალებმა” წარადგინეს ირაკლი აბესაძე, “პატრიოტთა ალიანსმა” კი განაცხადა, რომ ისინი ფიქრობენ, წარადგინონ თუ არა მოადგილის კვოტით ემზარ კვიციანის კანდიდატურა, რასაც მოჰყვა “ნაციონალების” აღშფოთება. მათი განცხადებით, კომიტეტის შემადგენლობაში ემზარ კვიციანის შეყვანა, რომელიც წლები რუსეთს აფარებდა თავს და დიდი ალბათობით თანამშრომლობდა კიდეც, საქართველოსთვის საფრთხეს წარმოადგენს, რადგან მას წვდომა ექნება უსაფრთხოების საიდუმლო დოკუმენტებთან. ემზარ კვიციანი სამხედრო ამბოხებისა და ტერორისტული აქტების მოწყობის ბრალდებით, 2006 წლიდან იძებნებოდა. მას პატიმრობა დაუსწრებლად წინა ხელისუფლების დროს მიესაჯა და მისი ადგილსამყოფელის დასადგენად თავის დროზე 100 000 ლარიანი ჯილდოც კი დაწესდა.

ირმა ინაშვილის განცხადებით, საქართველოსთვის საფრთხეს წარმოადგენს “ნაციონალური მოძრაობის” ის შემადგენლობა, რომელიც პარლამენტში თანამდებობებზე აირჩიეს და არა ემზარ კვიციანი.

“ემზარ კვიციანი არის ის ადამიანი, რომელიც კოდორს იცავდა, იცავდა საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას. არანაირ საფრთხეს ემზარ კვიციანი სახელმწიფოსთვის არ წარმოადგენს. სახელმწიფოსთვის საფრთხეს წარმოადგენს “ნაციონალური მოძრაობის” პარლამენტის ის შემადგენლობა, რომელიც სწორედ თავდაცვისა და სხვა კომიტეტებში ნაწილდება დღეს. ეს ხალხი ყიდდა საქართველოს, აჩუქებდა ქართულ მიწებს და ეს ხალხია საფრთხე ქართული სახელმწიფოსთვის და არა ემზარ კვიციანი და ირმა ინაშვილი”, – აღნიშნა “პატრიოტთა ალიანსის” ლიდერმა.

დაპირისპირება გამოიწვია იურიდიულ კომიტეტში მოადგილის ოპოზიციურმა კვოტამაც. კომიტეტის თავმჯდომარის ეკა ბესელიას მოადგილედ უმრავლესობიდან აირჩიეს მხოლოდ ერთი – ვანო ზარდიაშვილი, ვინ იქნება მეორე, გადაწყვეტენ დღეს. ოპოზიციური კვოტით კი წარდგენილები იყვნენ, “ნაციონალებიდან” ოთარ კახიძე და “პატრიოტთა ალიანსიდან ნატო ჩხეიძე. “ოცნებამ” ამ ორს შორის არჩევანი ნატო ჩხეიძეზე გააკეთა.

მის არჩევას დიდი ხმაური მოჰყვა. “ნაციონალური მოძრაობის” წევრებმა ნატო ჩხეიძეს სთხოვეს დაესახელებინა ის პრიორიტეტები, რომლითაც ის, როგორც მოადგილე აპირებს მუშაობას, თუმცა ნატო ჩხეიძემ აღნიშნა, რომ ყველაფერი, რაც დებულებაში წერია, იქნება მხარდაჭერილი და განხილული მისი მხრიდან და საკითხების ჩამოთვლა ბევრ არაფერს მოიტანდა.

“იურიდიული კომიტეტი საკმაოდ მნიშვნელოვანი კომიტეტია პარლამენტში, გამოცდილებიდან ვიცი… გავამახვილებ ყურადღებას ყველა იმ საკითხზე, რაც კი კომიტეტში იქნება”, – განაცხადა ახლად არჩეულმა ნატო ჩხეიძემ.

ოთარ კახიძის თქმით, “ქართულმა ოცნებამ” კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ ისინი და ინაშვილის პარტია ერთი პოლიტიკური გუნდია.

“ქალბატონმა ნატომ ვერ დაასახელა ვერც ერთი პრიორიტეტული მიმართულება, რომელზე მუშაობასაც აპირებს, მაგრამ “ქართულმა ოცნებამ” მაინც მას დაუჭირა მხარი. ფორმალური თანამდებობის გარეშეც ვიმუშავებ იურიდიულ კომიტეტში რიგით წევრად ყველა საკითხზე..,” – ამბობს ოტარ კახიძე.

უმცირესობის ამ უკმაყოფილებას თავად კომიტეტის თავმჯდომარე ეკა ბესელია გამოეხმაურა. მისი თქმით, შერჩევისას გენდერული ნიშნით მიანიჭეს ქალს უპირატესობა.

“ჩემთვის პირველ რიგში მნიშვნელოვანია გენდერული ბალანსის დაცვა და ქალი კანდიდატის მხარდაჭერა მოადგილის პოზიციაზე. მეორე არის ის, რომ ნატო ჩხეიძე ორი მოწვევის პარლამენტის წევრია, მას აქვს საპარლამენტო მუშაობის გამოცდილება. ეს ოჯახი იყო რეპრესირებულიც, იყო მსხვერპლი და ძალიან დიდხანს იბრძოდა სამართლიანობის აღდგენისთვის და ზოგადად, დემოკრატიული ფასეულობებისთვის. ასე რომ, ჩემი არჩევანი იყო სრულიად გაცნობიერებული”, – განაცხადა ეკა ბესელიამ.

დიდი დაპირისპირებების მოლოდინი ახალ პარლამენტში

პოლიტოლოგი ნიკა ჩიტაძე აცხადებს, რომ ახალ პარლამენტში ხმაურიანი დაპირისპირებები და დებატები საკმაოდ იქნება და “პატრიოტთა ალიანსი” უმეტესად “ოცნების” თანამოაზრედ მოგვევლინება, ვიდრე მათ ოპონენტად. უფრო მეტიც, ეს პარტია და ხელისუფლება “ნაციონალების” წინააღმდეგ განცხადებების გაკეთებაში შეეჯიბრებიან კიდეც დიდი ალბათობით, ერთმანეთს.

“ჩემი აზრით, “პატრიოტთა ალიანსი” ოპონირებას უფრო “ნაციონალურ მოძრაობას” გაუწევს, ვიდრე მმართველ ძალას”, – მიიჩნევს პოლიტოლოგი.

ნიკა ჩიტაძის თქმით, გიორგი ტუღუშის კრიტიკა უადგილოა და რაც ინაშვილმა თქვა, სიმართლეს არ შეესაბამება. „გიორგი ტუღუში ომბუდსმენობისას აკრიტიკებდა “ნაციონალურ მოძრაობას” და საპატიმროებში არსებულ პრობლემებზე საუბრობდა. ხოლო მინისტრად დაინიშნა მას შემდეგ, რაც ციხის ე.წ. კადრები გავრცელდა და მის მინისტრობისას ციხეებში წამება არ მომხდარა”, – აღნიშნავს ნიკა ჩიტაძე. იგი “ნაციონალური მოძრაობის” მსგავსად კატეგორიული წინააღმდეგია, რომ თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტში ემზარ კვიციანი შეიყვანონ.

“კითხვის ნიშნებს აჩენს, თუ კვიციანი რუსულ თამაშს არ თამაშობდა, 2006 წლის ამბოხების შემდეგ რატომ გადავიდა ჯერ აფხაზების კონტროლირებად ტერიტორიაზე და შემდეგ რუსეთში. რუსეთი მიუღებელ ადამიანს ხომ საკუთარ ტერიტორიაზე არ შეიფარებს?! ამიტომაც, როგორც რიგითი მოქალაქე, მე მისი დანიშვნის წინააღმდეგი ვარ. მას საიდუმლო მასალებთან წვდომა არ უნდა ჰქონდეს. მეორე მოადგილე კობა კობალაძე კი ვაჟკაცი კაცია, აფხაზეთში ომობდა და მიუხედავად იმისა, რომ წინა ხელისუფლების დროს, 2009 წელს მუხროვანის ამბოხის საქმეზე დაკავებული იყო, მას ბრალი არ დაუმტკიცდა და გაათავისუფლეს”, – დასძენს ნიკა ჩიტაძე.

„რეზონანსი“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „ხელისუფლება თუ საქმიანობას ამ რეჟიმში გააგრძელებს, ეს კატასტროფა იქნება“

ელზა პაპოშვილი

კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე თვლის, რომ ახალი მთავრობის ჩამოყალიბებისას, პრემიერ-მინისტრმა პირველ რიგში, ერთიანი გუნდის ფორმირება უნდა შეძლოს, რადგანაც საპარლამენტო მმართველობის პირობებში, მთავარი მთავრობის ერთიანობა და გუნდური მუშაობა იქნება. ვახტანგ ძაბირაძე ფიქრობს, რომ ბიძინა ივანიშვილის გავლენისგან პირველ რიგში, პარლამენტი უნდა გათავისუფლდეს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, მთავრობას ორი ბატონის მორჩილება მოუწევს, რაც ქვეყნისთვის დამღუპველი იქნება.

- პრეზიდენტის პარლამენტში გამოსვლის შემდეგ, როგორ ფიქრობთ, “ქართული ოცნება” გიორგი მარგველაშვილთან თანამშრომლობას თუ შეძლებს?

- პრეზიდენტი მეტნაკლებად ყველა იმ მტკივნეულ საკითხს შეეხო, რომელიც ქართული საზოგადოებისთვის დღეს პრობლემას წარმოადგენს. მან საკამოდ სწორი აქცენტები გააკეთა, ყურადღება სიტყვის თავისუფლებაზე, ადამიანის უფლებებზე, სამართალზე და ძალოვანი სტრუქტურების რეფორმირებაზე გააკეთა. ეს ყველა ხელისუფლებაში მუდმივ პრობლემას წარმოადგენს. მართალია საზოგადოებისთვის ეკონომიკური პრობლემების მოგვარება ყველაზე მნიშვნელოვანია, მაგრამ მის მოგვარებას გარკვეული დრო სჭირდება. ხოლო ჩემს მიერ წინ ნახსენებ საკითხებს მხოლოდ პოლიტიკური ნება უნდა. რაც შეეხება პრეზიდენტის და მთავრობის თანამშრომლობის საკითხს, ძირითადად რასაც ვუყურებ, პრეზიდენტის არცერთი ნაბიჯი, კანონის ფარგლებს არ გასცდენია. ის ყოველთვის კანონის ჩარჩოებით მოქმედებდა. ვფიქრობ, მათი თანამშრომლობის საკითხი, მხოლოდ მთავრობისგან გადასაწყვეტი საკითხია, რადგანაც მარგველაშვილმა მათთან თანამშრომლობის სურვილი არაერთხელ გამოხატა.

- როგორ ფიქრობთ, მთავრობის სრულიად განახლება უნდა მოხდეს, თუ ნაწილობრივ?

- ჩემი აზრით, მოჩვენებითი ხასიათის ცვლილებები არ უნდა მოხდეს. როდესაც მთავრობის რესტრუქტურიზაციაზე ვსაუბრობთ და მხოლოდ დიასპორის სამინისტრო უქმდება, თავისთავად სწორი გადაწყვეტილებაა, მაგრამ ვისურვებდი, რომ ქვეყანა ძალიან მცირე, ოპტიმალურ მთავრობაზე გადავიდეს. ადგილობრივი და თვითმართველობითი ორგანოები ძალიან გაბერილია. სახელმწიფო ბიუროკრატია საკმაოდ მოცულობითია. ეს მარტო ბიუჯეტთან და ფულის ფლანგვასთან დაკავშირებული პრობლემები არ არის.

ამოცანა მთლიანად ხელისუფლების ოპტიმიზაცია უნდა იყოს. ამიტომ, როდესაც ვიღაცის შეცვლაზე, ან არშეცვლაზე ვსაუბრობთ, პრობლემას მხოლოდ ეს ვერ მოაგვარებს. მთავრობასთან ერთად პარლამენტმაც მუხლჩაუხრელი შრომა უნდა დაიწყოს, რომ ქვეყენაში არსებული მდგომარეობის გამოცოცხლება მოხდეს. თუ ხელისუფლება საქმიანობას ამ რეჟიმში და ტონალობაში გააგრძელებს, ეს კატასტროფა იქნება. ყველა ხელისუფლების პირობებში მთავრობისადმი ორგვარი დამოკიდებულება იყო, ერთი პოლიტიკური და მეორე სამეურვეო მიდგომა. ამიტომ, ხშირად მთავრობის ნაწილი პოლიტიკური ნიშნით იყო შერჩეული, ნაწილი კი სამეურვეო დარგის სპეციალისტების ნიშნით დანიშნულები. სამეურვეო კომუნისტების დროიდან გადმოგვყვა. თუ გუნდი ერთიანი არ იქნება, მაშინ პრობლემები ყოველთვის გამოჩდება, მითუმეტეს, როდესაც საუბარი საპარლამენტო მმართველობას ეხება. ასეთი ტიპის მმართველობის შემთხვევაში, მთავრობის გუნდის დაკომპლექტება პოლიტიკური ნიშნით უნდა მოხდეს.

სხვაგვარად პრობლემები იქნება. ერთი-ორი მინისტრის შეცვლით, ქვეყანაში არსებული მდგომარეობა ვერ გამოსწორდება, რადგანაც საზოგადოების წინაშე მთელი გუნდი აგებს პასუხს. პრემიერმა ახლა გარდა მთავრობის დანიშვნისა, ერთიანი გუნდის ფორმირება უნდა მოახდინოს.

- როგორ ფიქრობთ, პრემიერი და მთავრობა ბიძინა ივანიშვილისგან დისტანცირებას თუ შეძლებენ. თუნდაც მთავრობის დაკომპლექტებისას კვირიკაშვილი რამდენად დამოუკიდებელი არის?

- ვფიქრობ, ივანიშვილისგან დისტანცირება, პირველ რიგში პარლამენტმა უნდა შეძლოს. თუ საკანონმდებლო ორგანო დამოუკიდებელი იქნება, მთავრობა იძულებული იქნება, რომ თავადაც დამოუკიდებელი გადაწყვეტილებები მიიღოს. აქ სიტუაცია ცოტა ორიგინალურია, რადგანაც საპარლამენტო მმართველობის ტიპის ქვეყნებში, მთავრობის ლეგალიზაციის და კონტროლის წყარო, საკანონმდებლო ორგანოა. ამ შემთხვევაში მთავრობა, შესაძლოა ორი ბატონის მსახური აღმოჩნდეს – ერთი პარლამენტის და მეორე ივანიშვილის. თუმცა რამდენად შეძლებს ეს პარლამენტი რამე დამოუკიდებლად საკუთარ თავზე აიღოს, ძალიან მეეჭვება.

- იქნებ თავად ბიძინა ივანიშვილსაც სურს, რომ ხელისუფლებისგან დისტანცირებული იყოს, მაგრამ ქვეყანაში არსებული სიტუაცია მას ამის საშუალებას არ აძლევს?

- შეიძლება ივანიშვილს ამის სურვილი ნამდვილად აქვს, მაგრამ გეთანხმებით, რომ მას ქვეყანაში არსებული სიტუაცია ამის საშუალებას არ აძლევს. მან რომ დისტანცირება მოახერხოს ხელისუფლებისგან, დამიჯერეთ, რომ სრულიად აბსურდული სიტუაცია შეიქმნება. მისი ფაქტორი, როგორც უმრავლესობაზე, ასევე მთავრობაზე მუშაობს.

არ ვსაუბრობ იმაზე, რომ ივანიშვილი ყოველ წუთში ვინმეს ურეკავს და დირექტივებს იძლევა. ასე ნამდვილად არ არის, უბრალოდ მათ იციან, რომ არსებობს ადამიანი, რომელსაც ანგარში უნდა გაუწიონ. მისი ავტორიტეტი ისეთია, რომ ივანიშვილის ერთი ნათქვამი მმათვის უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე მთელი საზოგადოების ერთად შეკრებილის. ეს ერთი მხრივ კარგია, ხოლო მეორე მხრივ ცუდი. კარგია იმიტომ, რომ ივანიშვილი ერთის მხრივ ქვეყანას ამ აბსურდისგან იცავს და მეორეს მხრივ, საზოგადეობას არა აქვს საშუალება, რომ მთავრობაზე კონტროლი მოახდინოს. მეორეს მხრივ ცუდია იმიტომ, რომ პარლამენტსაც და მთავრობასაც ხელი ეშლება, რომ ეფექტური და აქტიური იყოს.

გადაწყვეტილების მიღება არავის სურს, რადგანაც გარისკვა არავის უნდა. ინიციტივადაკარგულ ხელისუფლებას ვიღებთ. ამიტომაც ვამბობ ყოველთვის, რომ ჯობია ივანიშვილი ხელისუფლებიდან არ წასულიყო. ის საქმის კურსში რომ იყოს, ყოველდღე რა კეთდება, ხელისუფლება უფრო ეფექტური იქნება. მაშინ მან რაღაც მექანიზმი უნდა მოიფიქროს, ის ასე უბრალოდ ვერ წავა და ამას თავადც კარგად ხვდება. ის, რომ მას ხელისუფლებაზე კონტროლის ბერკეტი არა აქვს, სასაცილოა, რადგანაც ირაკლი ღარიბაშვილს უნდობლობა არა პარლამენტმა, არამედ ბიძინა ივანიშვილმა გამოუცხადა.

- ოპოზიციის სამომავლო გეგმებზე მინდა გკითხოთ. ელით თუ არა, რომ გაზაფხულზე ისინი უფრო გააქტიურდებიან და დავით უსუფაშვილს გაერთიანებული ოპოზიციის ლიდერად ხომ არ ვიხილავთ?

- დავით უსუფაშვილს ამის პოტენციალი ნამდვილად აქვს, მაგრამ რამდენად შეძლებს, ეს უკვე სხვა საკითხია. მესამე ძალის გაჩენა, არც ხელისუფლებას და არც “ნაციონალურ მოძრაობას” არ სურს. ისინი ერთმანეთთან ურთიერთობაში თავს, მშვენივრად გრძნობენ. ამიტომ წინააღმდეგობა ძალიან დიდი იქნება.

„რეზონანსი“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „ბიძინა ივანიშვილის სურვილით, პრორუსული ძალა ადგილს დასავლურს ართმევს“

გვანცა ღვედაშვილი

“პოლიტიკური უკულტურობა,” – ასე აფასებს “რესპუბლიკური” პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი ლევან ბერძენიშვილი პარლამენტში “ქართული ოცნება-”მრეწველების” ფრაქციის შექმნას. მისი თქმით, პარტიას, რომელსაც პარლამენტში ერთი წარმომადგენელი ჰყავს, 6-კაციანი ფრაქციის შექმნის საშუალება არ უნდა ჰქონდეს.

ლევან ბერძენიშვილი: ვფიქრობ, რომ ეს არის მაქინაცია, რომლის მიხედვით, პარტიას, რომელსაც ერთი კაცი ჰყავს, პარლამენტში შეუძლია 6-კაციანი ფრაქცია შექმნას. საერთოდ, ასეთი პოლიტიკური უკულტურობა წარმოუდგენელია, თუმცა ჩვენი კანონი ისეთია, რომ ვინ იცის… როგორც ჩანს, ხელისუფლებისთვის ეს ფრაქცია ძალიან ძვირფასია. თავის დროზე როცა ჩვენ დაგვიწუნეს, მხარი სწორედ მათ დაუჭირეს, მიუხედავად იმისა, რომ ანტიევროპული და ანტინატოური განწყობები გამოავლინეს. როგორც ჩანს, მათ ახლაც ასეთი ტიპის ხალხი სჭირდებათ.

რამდენად ირღვევა კანონი, ვერ გეტყვით, ეს იურისტების საქმეა, თუმცა ზნეობრივი თვალსაზრისით, როცა ერთ კაცს ფრაქციას ჩუქნიან, ასევე, მის არჩევნებში გამარჯვებას უზრუნველყოფენ და საკუთარ კანდიდატს ვალერი გელაშვილს, სხვისი ხელით ამარცხებენ, ეს ყველაფერი იმ სიბინძურეზე მიუთითებს, რაც პოლიტიკაში ამ ჯგუფს მოაქვს. არ მგონია ეს ნათელი პოლიტიკური ამოცანა იყოს, რომ სიმონ ნოზაძეს შეუქმნან ფრაქცია და ის პარტია, რომელმაც ნოლი მთელი რაღაც პროცენტი აიღო პარლამენტში, ფრაქციის სახით იყოს წარმოდგენილი.

რაც მთავარია, ამას ის მოჰყვება, რომ მათ საარჩევნო კომისიაში გაუჩნდებათ წევრი, რომელსაც “თავისუფალ დემოკრატებს” წაართმევენ და წაიღებენ დაფინანსებას, რომელიც მათ არ ეკუთვნით. გამოდის, რომ დასავლურ ძალას, ეს პრორუსული ძალა წაართმევს ადგილს, რადგან ასე ივანიშვილს სურს, რომელიც მზად არის ხალხი აჩუქოს მათ, ვითომ მონათმფლობელობა იყოს და შეიძლებოდეს პარლამენტის წევრები ასე დაარიგოს: “გინდაა, – 5 კაცს მოგცემ,” – ეს მდგომარეობა სასაცილოა, სატირალი რომ არ იყოს.

- მიანიშნებს თუ არა ეს პროცესები, რომ პოლიტიკური ასპარეზიდან პროდასავლური პარტიების გაყვანას ცდილობენ?

- შეიძლება ვიღაცის სურვილი არის ასეთი, მაგრამ გარწმუნებთ, რომ ქართველ ხალში პროდასავლური განწყობები არ შემცირებულა, ამიტომ “ქართულ ოცნებასაც” მოუწევს პროდასავლური როლის შესრულება, ოპოზიციაშიც ჰყავს ასეთი ძალა და ქვეყანაშიც. ამიტომ არ მგონია, ასე უცებ მოიშალოს ეს პოლიტიკური სისტემა, შესაბამისად, ვფიქრობ, დასავლეთის მიმართულება უცვლელი დარჩება.

- როგორ წარმოგიდგენიათ არასაპარლამენტო ოპოზიციის საქმიანობა ამ ეტაპზე, რამდენად შეძლებს ის მიმდინარე პოლიტიტიკურ პროცესებში მონაწილეობას?

- ჩემი აზრით, არასაპარლამენტო ოპოზიციას გარკვეული დრო სჭირდება, რათა იმ შოკიდან გამოვიდეს, რომელშიც ის ამ არჩევნების შემდეგ აღმოჩნდა. ვფიქრობ, თქვენც იცით და მეც, რომ თებერვალიდან მარტამდე საქართველოში პოლიტიკა მკვდარია, ამიტომ სერიოზული პოლიტიკური ცვლილებები გაზაფხულზეა მოსალოდნელი, მათ შორის არასაპარლამენტო ოპოზიციაშიც, რომელიც სინამდვილეში მთელი ჩვენი პოლიტიკური სპექტრია – რადგან პარლამენტში 2 პარტია არის, დანარჩენი ხელოვნურად, ვისაც ფრაქციებს უქმნიან, ვერ ვიგულისხმებ. მაპატიეთ, მაგრამ “მრეწველების” მკვდარი პარტია ხელოვნურად შექმნილი ფრაქციით ვერ გაცოცხლდება. ასევე ხელოვნურად გადაალახინეს ბარიერი ირმა ინაშვილს, რომელიც ვერანაირ ამინდს ქართულ პოლიტიკაში ვერ შექმნის. ამაში მე უბრალოდ დარწმუნებული ვარ.

შესაბამისად, ოპოზიციას ბევრი სამუშაო ექმნება, მალე პოლიტიკაში ახალი სახეები გამოჩნდება. ახლა, ამ წუთას მიმდინარეობს დაკომპლექტების პროცესი. მთელი დეკემბერი ასე იქნება, შემდეგ ახალი წელი მოვა, იანვარსა და თებერვალში საქართველოში პოლიტიკა დათვივით დაიძინებს. გაზაფხულზე, როცა გაიღვიძებს, ყველაფერი ერთად დაიწყება, მათ შორის ოპოზიციაც იპოვნის თავის საქმეს.

- რაც შეეხება გაერთიანებას, ამ მხრივ ხომ არ არის რამე სიახლე და კონკრეტული შემოთავაზებები ხომ არ მიგიღიათ?

- ვინ უნდა შემოგვთავაზოს, ყველა ჩვენზე უარეს მდგომარეობაშია, ახლა ასეთ დროს მე არავისგან არავითარ შემოთავაზებას არ ველი. პირიქით, ახლა გვაქვს დრო იმისთვის, რომ პარტია გადავაწყოთ. წინ წამოვწიოთ ახალგაზრდები, სხვა პარტიებსაც ექნებათ თავიანთი ამოცანები. ახლა პარტიები გასაძლიერებელია და ასეთ დროს არ მგონია სახის წაშლა და ერთი მთლიანი კოლოსის შექმნა რამეს იძლეოდეს, მითუმეტეს, რომ წინ ადგილობრივი არჩევნებია, რომლისთვისაც არ მგონია ასეთი ტიპის გაერთიანებები მოხდეს.

პროცესი, რომელიც ახლა ოპოზიციაში და ზოგადად პოლიტიკაში მიმდინარეობას, არ დამთავრებულა. ეს პროცესი რომელიც ყველა პარტიაში წავიდა, აუცილებლად შეეხება მმართველ ძალასაც, ანუ თვითგამორკვევის პროცესი, ვინ ვინ არის, თაობათა შორის დაპირისპირებისა და ა.შ. ამას ვერც მმართველი პარტია გადაურჩება. ასე რომ, პოლიტიკური ამბები ჩვენ წინ გვაქვს. თუ ვინმეს ჰქონია, რომ დამთავრდა ყველაფერი, მოსწორდა და ახლა ფლავის ჭამა იქნება, ძალიან ცდება.

“ქართული ოცნება” ერთ მშვენიერ დღეს ინანებს, რომ პარტნიორი არ დაიტოვა და ახლა ხელოვნურ პარტნიორებს ეძებს, ისეთებს როგორის შექმნასაც ახლა ფრაქციის სახით აპირებენ. სხვათა შორის, მაინტერესებს ის 5 ადამიანიც, რომელიც მონად მიეყიდება თოფაძეს, ძალიან საინტერესოა რა ხალხია და როგორ ხდება, რომ მონათმფლობელი 5 პარლამენტარს მონად მიყიდის მეორე პარტიას. მაინტერესებს, საერთოდ რატომ აირჩია ქართველმა ხალხმა ისეთი ადამიანები პარლამენტარებად, რომელთა გაყიდვა და ყიდვა შეიძლება.

„რეზონანსი“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

„რუსთავი-2“-სთვის გადამწყვეტი ბრძოლა დაიწყო

თიკო ოსმანოვა

ტელეკომპანია “რუსთავი 2″-ის წილების საქმესთან დაკავშირებით გადამწყვეტი ბრძოლა აქტიურ ფაზაში შედის – უზენაეს სასამართლომ ტელეკომპანიის საქმეზე მსჯელობა დაიწყო, თუმცა როდის გაიმართება მორიგი სხდომა და საბოლოო გადაწყვეტილებას, როდის მიიღებენ, უცნობია. მანამდე კი “რუსთავი 2″ის მხარე მორიგი ბრძოლისთვის ემზადება და პროცესების პარალელურად აქციების გამართვასაც არ გამორიცხავენ.

შეგახსენებთ, რომ ტელეკომპანია “რუსთავი 2″-ის წილების საქმეზე სააპელაციო სასამართლომ პირველი ინსტანციის გადაწყვეტილება ძალაში დატოვა, რაც იმას ნიშნავს, რომ ამჟამად ტელეკომპანიის 100%-იანი წილის მფლობელი ქიბარ ხალვაშია (60% ქიბარ ხალვაშს, 40% მისი კუთვნილი კომპანიის), თუმცა აღსრულების მუხლის შეჩერების გამო ტელევიზიის მართვას ვერ ახერხებს და უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილებას ელოება. რის შემდეგადაც გამარჯვების შემთხვევაში, შეძლებს არხზე სადავეების აღებას.

უზენაესი სასამართლო რამდენიმე საათის განმავლობაში იხილავდა ტელეკომპანიის საქმეს. პროცესი გვიან ღამით დასრულდა, ამიტომ ჯერჯერობით უცნობია, როდის გაიმართება მორიგი სხდომა და საბოლოო გადაწყვეტილებას, როდის მიიღებენ.

ცნობილია მხოლოდ ის, რომ უზენაესმა სასამართლომ რუსთავი 2-ის საქმეზე გადაწყვეტილება მაქსიმუმ 2017 წლის 25 იანვარს უნდა გამოაცხადოს, რადგან სწორედ ამ დროს გასდის სასამართლოს კანონმდებლობით დადგენილი 6-თვიანი ვადა საქმეზე გადაწყვეტილების გამოსატანად.

ამასთან, როგორც ცნობილია, ტელეკომპანიის დაცვის მხარეს ერთ შუამდგმლობაზე უარი ეთქვა და საქმე ზეპირი მოსმენის გარეშე განიხილეს.

“სამაუწყებლო კომპანია რუსთავი 2 მოითხოვდა, რომ მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესის გამო, ტელეკომპანიის საქმის განხილვა ზეპირი მოსმენით წარმართულიყო, თუმცა უზენაესმა სასამართლომ ეს შუამდგომლობა არ დააკმაყოფილა და საქმეს ზეპირი მოსმენის გარეშე განიხილავს”, – განაცხადეს ტელეკომპანიაში.

თუ რა გადაწყვეტილებას გამოიტანს სასამართლო ამ საკითხზე, პროგნოზის გაკეთება უჭირთ “რუსთავი 2″-ის მხარეს. ტელეკომპანიის გენერალური დირექტორის ნიკა გვარამიას თქმით, არხი მანამდე ძველებურად გააგრძელებს საქმიანობას.

“დაველოდებით რა გადაწყვეტილებას მიიღებს სასამართლო, მანამდე ვიმუშავებთ ისე, როგორც ვმუშაობდით აქამდე, მერე ვნახოთ. რა თქმა უნდა, აქციები მოსალოდნელია. გუშინდელი აქცია არ იყო ჩვენი ორგანიზებული, უბრალოდ ჩვენ მივედით, რადგანაც ჩვენ მხარდასაჭერად გაიმართა”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას გვარამია.

ქიბარ ხალვაშის ადვოკატი პაატა სალია კი დარწმუნებულია, რომ სასამართლოს მესამე ინსტანციაც ხალვაშის სასარგებლოდ გამოიტანს გადაწყვეტილებას.

“იმედი მაქვს ძალაში დარჩება ის გადაწყვეტილებები, რაც სააპელაციომ მიიღო, ანუ ჩვენ გავიმარჯვებთ. ამის შემდეგ შეიცვლება კომპანიის მესაკუთრე და შემდეგ ის მიიღებს გადაწყვეტილებას. ყველაფერი კანონის ფარგლებში მოხდება. არანაირი გეგმების შესახებ ჩემთვის ცნობილი არ არის ასე, რომ დარწმუნებული ვარ უკანონოდ არაფერი მოხდება”, – გვითხრა სალიამ.

აღსანიშნავია, რომ სასამართლო პროცესის პარალელურად უზენაეს სასამართლოსთან გუშინ აქცია გაიმართა, რომელსაც სამოქალაქო სექტორის წარმომადგენლები და პოლიტიკოსები ესწრებოდნენ.

“ნაციონალური მოძრაობა”, როგორც პოლიტიკური პარტია, გავაგრძელებთ “რუსთავი2″-ის უფლებებისთვის ბრძოლას, – ამის შესახებ “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთმა ლიდერმა, დავით ბაქრაძემ “რუსთავი2″-ის მხარდამჭერ აქციაზე განაცხადა. როგორც მან აღნიშნა, პოლიტიკური მხარდაჭერის გარდა, საჭიროა ასევე ქართული საზოგადოების მხარდაჭერაც, რათა არ მოხდეს თავისუფალი სიტყვის და მედიის უფლებების შელახვა.

“დღეს, როდესაც საქართველოში დასრულდა არჩევნები, ხოლო აშშ-ში მიმდინარეობს ხელისუფლების შეცვლის და გადაბარების რთული პროცესი, არის იმის ალბათობა, რომ ივანიშვილმა და ხელისუფლებამ ჩათვალოს, რომ სწორედ ახლა არის შესაფერისი მომენტი “რუსთავი2″-ის საბოლოოდ წასაღებად, ამიტომ აუცილებელია გაგრძელდეს პოლიტიკური პროტესტი თავისუფალი მედიის დასაცავად. ჩვენ, როგორც პოლიტიკური პარტია, გავაგრძელებთ “რუსთავი2″-ის უფლებებისთვის ბრძოლას. გადამწყვეტი მნიშვნელობა ექნება ასევე ქართული საზოგადოების პოზიციას და საჭიროა ხელისუფლებამ დაინახოს, რომ ქართული საზოგადოება იბრძოლებს თავისუფალი მედიისთვის”, – განაცხადა დავით ბაქრაძემ.

——————–

„ახალი თაობა“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიორგი ვაშაძესთან: „მე და მიხეილ სააკაშვილი უკრაინაში სხვადასხვა მხარეს ვართ“ // „დავით ბაქრაძე ნაციონალების ფორმალური ლიდერი იქნება“

„ახალი თაობის“ კითხვებს „ახალი საქართველოს“ ლიდერი, გიორგი ვაშაძე პასუხობს.

- ბატონო გიორგი, გასულ კვირას ხშირად ახსენეს თქვენი გვარი სააკაშვილის განცხადებებიდან გამომდინარე, როდესაც მან თქვა, რომ გირჩი და ვაშაძე ბიძინა ივანიშვილმა იყიდა. როგორია თქვენი პოზიცია აღნიშნულ საკითხზე?

- ეს არის სრულიად არაადეკვატური შეფასება იმ პრობლემებისა, რაც არის ნაციონალურ მოძრაობაში. ჩემ წამოსვლამდეც და მანამდეც არაერთხელ მქონია საუბარი მიხეილ სააკაშვილთან პრობლემებზე, მათ შორის ჩემი პროგნოზი იყო, რომ ის ჯგუფი, ვინც ახლა არაფორმალურად მართავს ნაციონალურ მოძრაობას, შეეცდებოდა მიხეილ სააკაშვილის ბოლომდე დისტანცირებას ნაციონალური მოძრაობიდან. ეს გარკვეულწილად მოახერხეს უკვე.

- ანუ დღეს „ნაციონალურ მოძრაობაში“ არაფორმალური მმართველობაა?

- დიახ, უფრო ზუსტად რომ ვთქვათ, კულუარული მმართველობა. ამ ჯგუფმა შეძლო და გვერდზე გაწია სააკაშვილი. ფაქტობრივად, ვინც პარლამენტში გავიდა, ამ გზიდან არც ერთი ადამიანი არ აღმოჩნდა, ვინც მიხეილ სააკაშვილის პოზიციას დაიცავდა. რაიონულ ორგანიზაციებში შესაძლოა ბევრი მხარდამჭერი ჰყავს მას, მაგრამ ფაქტი ის არის, რომ ამ ჯგუფმა მოახერხა, სია დაეკომპლექტებინა ისე, როგორც თვითონ უნდოდა. ანუ პარლამენტში შესულიყვნენ ის ადამიანები, ვისაც სურვილი აქვს, რომ გაემიჯნონ მიხეილ სააკაშვილს.

- საბოლოოდ დაკარგავს მიხეილ სააკაშვილი პოზიციებს პარტიაში?

- მე ვფიქრობ, რომ მას უკვე დაკარგული აქვს პოზიციები. მომავალში რა ფორმას მიიღებს ეს ყველაფერი, ეს მეორე საკითხია, თუმცა ჩემთვის ნაკლებად საინტერესოა. ერთადერთი ჩემთვის ძალიან კარგია, რომ ამ უნიჭო პროცესში არ მიწევს მონაწილეობის მიღება.

- რატომ გიწოდათ მიხეილ სააკაშვილმა ბიძინა ივანიშვილზე მიყიდული?

- ეს არასწორი შეფასებაა, მას სხვა არგუმენტი არ ჰქონდა. თუ ვინმეს დაუწერია და წერილობით წარუდგენია ნაციონალური მოძრაობის რეორგანიზაციის გეგმა, ეს მხოლოდ მე ვიყავი ჩემს თანაგუნდელებთან ერთად. ეს მიხეილ სააკაშვილმაც კარგად იცის. სამწუხაროდ, მას ჩემთვის ღიად არასდროს მხარი არ დაუჭერია იმ ცვლილებებსა და იმ რეორგანიზაციის გეგმაში, რასაც მე წარვადგენდი.

- ისე ჩანდა შორიდან, რომ თქვენ ძალიან ახლო და კარგი ურთიერთობა გქონდათ. ასე არ ყოფილა?

- ფარულად თითქოს მხარს მიჭერდა. ფარულად რა, ინდივიდუალურ საუბრებში, თუმცა ეს საკმარისი სულაც არ იყო. ამიტომაც წამოვედი, რადგან აზრი არ ჰქონდა ამ პროცესებში მონაწილეობას. ის წლები ჩემთვის იყო შიგნით ნერვების შლა და გარეთ რაღაცა ემოციებისგან დაცლა, როცა შენ თვითონ არ გჯერა იმ გუნდის და იმ პროცესების, რომლებიც შიგნით მიდის. დღეს მე ახალი შესაძლებლობები მაქვს და ბევრ საინტერესო საქმესაც გავაკეთებ.

- მიხეილ სააკაშვილმა უკვე გააცნობიერა, რომ პოზიციები დაკარგა პარტიაში?

- მე ვფიქრობ, რომ კი.

- რა პროცესები დაიწყება ახლა? საუბარია, რომ ლიდერად ბაქრაძის კანდიდატურას წარადგენენ, რეალური მმართველი კი გიგა ბოკერიაა...

- არაფერი ახალი არ მოხდება. „ნაცმოძრაობა“ უფრო ჩაიკეტება. იქნება ჩვეულებრივი ჩაკეტილი პოლიტიკური პარტია. იმიტომ, რომ იმ პოლიტიკურ პირებს, რომლებიც ახლა მართავენ ნაციონალურ მოძრაობას, სრულებით არ სჭირდებათ გახსნილობა. მათ სჭირდებათ მხოლოდ კონტროლირებადი გახსნილობა. თვითონ რომ აკონტროლებდნენ ამ პროცესს.

- სანამ პარტიაში იყავით და შიდა პროცესებს აკვირდებოდით, თავიდანვე ასე ღიად იყო დაპირისპირება გიგა ბოკერიასა და სააკაშვილის ფრთას შორის?

- მეტ-ნაკლებად. ეს ხან უფრო ფარული პროცესი იყო, ფარული დინებები მიმდინარეობდა, ღია დაპირისპირება არ ყოფილა. ბოკერიას ყოველთვის ჰქონდა სურვილი, რომ რაღაცნაირად დისტანცირება მოეხდინათ მიშასგან.

- რატომ?

- იმიტომ, რომ ბოკერიასთვის მიშა არის პრობლემა, რადგან მიშას პირობებში ის არ იქნებოდა არც გადაწყვეტილების მიმღები, არც გავლენიანი ფიგურა, ის იქნება ჩვეულებრივი, ერთ-ერთი, ვისაც სიტყვა ეთქმოდა, მაგრამ არა გადაწყვეტილების მიმღები. ბაქრაძის პირობებში კი ჩავთვალოთ, რომ ბოკერია იღებს ყველა გადაწყვეტილებას.

- რატომ, დავით ბაქრაძე ფორმალური ფიგურაა?

- დავით ბაქრაძეს ჯერ კიდევ იმ პერიოდიდან, როცა პარლამენტის თავმჯდომარედ აირჩიეს, ჰქონდა ფასადის ფუნქცია. ბაქრაძის გაკეთებული არავის არაფერი უნახავს.

- გაფუჭებული?

- გაფუჭებული ასე ღიად არავის ახსოვს და დღეს ამიტომ არის მისი რეიტინგი. თუმცა ის ყველაზე მეტად არის პასუხისმგებელი, რომ მისი პარლამენტის სპიკერობის პერიოდში ვერ მოხდა აღმასრულებელ და საკანონმდებლო ხელისუფლებებს შორის ძალაუფლების დაბალანსება. უბრალოდ, ჩრდილში ყოფნის სტრატეგიიდან გამომდინარე, მისი სტრატეგიაა, რომ არასდროს პასუხისმგებლობა საკუთარ თავზე არ აეღო.

- მხარდამჭერთა ძალიან დიდი ნაწილი, ის მუხტი, რაც ნაციონალურ მოძრაობას ჰქონდა, სწორედ მიხეილ სააკაშვილს მოჰქონდა. რა იქნება ბაქრაძის პირობებში?

- რა თქმა უნდა, მხარდამჭერთა დიდი ნაწილი სწორედ სააკაშვილის დამსახურება იყო. ფაქტია ისიც, რომ მიხეილ სააკაშვილის აქტიურობა ამ ჯგუფმა გამოიყენა იმისთვის, რომ ძალების მობილიზება მოეხდინათ. რაც შეეხება სამომავლო გეგმებს, დავით ბაქრაძის თავმჯდომარედ არჩევა ნაციონალური მოძრაობისთვის კატასტროფა იქნება. ნელ-ნელა აუცილებლად მოხდება მხარდამჭერების ჩამოშლა. თუმცა ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე, როგორი პროცესები წავა და რა მდგომარეობა იქნება. ბოკერია-ბაქრაძე შეეცდებიან, რომ საქმე ბოლომდე მიიყვანონ და ახალი თავმჯდომარე აირჩიონ. სააკაშვილს საქმე ისე წაუვიდა, იხვეწება, რომ არ ჩამოაშორონ პარტიას, თუმცა ეს უკვე შეუქცევადი პროცესია.

- უკრაინაშიც სერიოზულად შეერყა პოზიციები მიხეილ სააკაშვილს. დადგება მისი პასუხისგებაში მიცემის საკითხი?

- მიხეილ სააკაშვილი ოპოზიციაში წავიდა უკრაინაში. პასუხისმგებლობაში მიცემის საკითხი დადგება თუ არა, ნამდვილად არ ვიცი. უნდა, რომ შექმნას ოპოზიციური პოლიტიკური პარტია. რამდენად გამოუვა, ამას დრო გვიჩვენებს. მეც ვაგრძელებ აქტიურ მუშაობას უკრაინაში, ვთანამშრომლობ დღევანდელ ხელისუფლებასთან და საკმაოდ საინტერესო რეფორმებს ვაკეთებთ. იუსტიციის სახლიც გავხსენით კიევში. ეს ითვლება საუკეთესო რეფორმად უკრაინაში. კიდევ ბევრ ძალიან საინტერესო პროექტს ვაკეთებთ.

- დღეს თქვენ და მიხეილ სააკაშვილი სხვადასხვა მხარეს ხართ უკრაინაშიც?

- დიახ, ასეა. მოვიაზრებოდით ერთ გუნდად, თუმცა მე ჩემი პროექტები მქონდა ყოველთვის უკრაინაში. ახლა სხვადასხვა მხარე ვართ.

- ბატონო გიორგი, ახალმა პარლამენტმა უკვე დაიწყო მუშაობა, როგორი ოთხი წელი გველოდება?

- მთავარი პრობლემა არის ის, რომ ახალი იდეები ხელისუფლებისგან არ მოდის. ეკონომიკა რამ უნდა გაზარდოს? ამ სიტუაციაში სწრაფ ეკონომიკურ ზრდას ვერ მივიღებთ. ჩვენ გვექნება 2-3%-იანი ზრდა, ისიც იმ შემთხვევაში, თუ რეგიონში იქნება სტაბილური მდგომარეობა. ანაკლიის პროექტი, რომელზეც მეც აქტიურად ვმუშაობდი, გააფუჭეს, რადგან ცალკე გამოყვეს პორტის პროექტი და ბუნდოვანია, რას აპირებენ. არსად არაფერი ახალი არ ხდება. ასე ქვეყანა წინ ვერ წაიწევს.

- პრემიერი ახალ მინისტრთა კაბინეტს წარადგენს. ეს რამდენად იძლევა ოპტიმიზმის საფუძველს, ახალი სისხლის გადასხმა რამდენად გვიშველის?

- მნიშვნელოვანი საკადრო ცვლილებები მთავრობაში არ ხდება. მნიშვნელოვანი ცვლილებები როცა არ ხდება, ეს ნიშნავს, რომ ყველაფერი თითქოს კარგად არის, მაგრამ რეალურად ასე არ არის. მხოლოდ მიკრო ცვლილებით შემოიფარგლებიან, მხოლოდ სამი-ოთხი მინისტრი იცვლება. ეს არასწორია, ეს ახალ სისხლს ვერ გააჩენს! ახალს ვერაფერს შემოიტანს. სიახლეებს სჭირდება ახალი გუნდი, რომელიც ახალი იდეებით მოვა. როგორც ჩანს, ასეთი გუნდი ვერ მოიძია პრემიერმა და ისევ ძველ გუნდზე აკეთებს აქცენტს. ამიტომ ახალს არაფერს უნდა ველოდოთ.

„ახალი თაობა“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ნიკა მელიასთან: „პარლამენტში შესვლა არც მე მინდოდა“ // „ბიძინა ივანიშვილთან ბრძოლას კომბინაციაში ვაპირებთ“

„ნაციონალური მოძრაობის“ ერთ-ერთი ლიდერი, პარლამენტის წევრი ნიკა მელია „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ პარტიის ყრილობა ჩატარდება.

- ბატონო ნიკა, მიხეილ სააკაშვილის დიდი წინააღმდეგობის მიუხედავად, ნაციონალური მოძრაობა პარლამენტში შევიდა. პირველივე სხდომაზე გამოჩნდა, რომ ურთიერთობა დაიძაბა, როგორი იქნება თქვენი სტრატეგია, აპირებთ იყოთ კონსტრუქციული თუ პირიქით?

- რა თქმა უნდა, ვაპირებ, კონსტრუქციული ვიყო, სხვანაირად როგორ შეიძლება. მართლაც ძალიან დიდი აზრთა სხვადასხვაობა იყო როგორც ნაციონალური მოძრაობის გუნდის შიგნით, ასევე მის მხარდამჭერებს შორის. მე თავდაპირველად მივეკუთვნებოდი იმ ნაწილს, რომლებიც პარლამენტში შესვლის წინააღმდეგნი იყვნენ.

- რა შეიცვალა?

- მას შემდეგ, რაც ემოციები გვერდით გადავდეთ და პრაგმატულ მსჯელობას ცივი გონებით შევუდექით, ბუნებრივია, ივანიშვილის რეჟიმთან წინააღმდეგ ბრძოლაში როდესაც ხარ შესული, არ შეიძლება, არც ერთი აქტიური პოლიტიკური არენის უყურადღებოდ დატოვება და უგულებელყოფა. პარლამენტი არის ის პოლიტიკური არენა, რომელიც აუცილებლად უნდა აითვისოს ისეთმა კვალიფიციურმა პოლიტიკურმა ძალამ, როგორიც ნაციონალური მოძრაობაა. ჩვენ პარლამენტში `ქართული ოცნება~ მაქსიმალურად უნდა შევავიწროოთ და ყველაფერი გავაკეთოთ იმისთვის, რომ საზოგადოებრივი აზრი პარლამენტის შიგნითაც ჩამოვაყალიბოთ ისეთი, როგორიც არის გარეთ. ბუნებრივია, მხოლოდ ამ პოლიტიკური არენის გამოყენებას არ ვაპირებთ, ივანიშვილის რეჟიმთან ბრძოლა მხოლოდ პარლამენტის სხდომათა დარბაზიდან და საკომიტეტო სხდომებიდან ძალიან რთული იქნება.

- რას აპირებთ?

- ყველა კონსტიტუციური და დემოკრატიული მეთოდი უნდა იქნას გამოყენებული, რათა ივანიშვილის ოლიგარქიული წესწყობილება ჩამოვშალოთ. ვიღაცისთვის ჩემი ეს შეფასება შეიძლება ძალიან ყურისმომჭრელი იყოს, მაგრამ ასეა.

- რაში გამოიხატება კონკრეტულად, შეგიძლიათ გვითხრათ?

- ქვეყანას ჰყავს ერთი ძალიან მდიდარი ადამიანი, რომელიც ყველაფერს მართავს. მაგალითად, პარლამენტის ახალი თავმჯდომარე არჩეულია მხოლოდ იმიტომ, რომ ის იქნება მორჩილი.

- არ გაქვთ მოლოდინი, რომ კობახიძემ შეიძლება დაამტკიცოს, რომ ის არავის აზრის გატარებას არ აპირებს?

- ეს შეუძლებელია. „ქართული ოცნების“ წარსადგენი კანდიდატი რომ ყოფილიყო ბატონი კობახიძე, დარწმუნებული ვარ, რომ სხვა კანდიდატს დაასახელებდა. ეს ადამიანები ანგარიშვალდებულად გრძნობენ თავს ბიძინა ივანიშვილთან და ასეც იქცევიან, თავიანთ გამოსვლებს მადლობით იწყებენ და ასრულებენ.

- ბატონო ნიკა, გექნებათ საკანონმდებლო ინიციატივები, კანონპროექტები?

- რა თქმა უნდა. ჩვენს ქვეყანას ძალიან მძიმე გამოწვევები აქვს თავდაცვისუნარიანობის, ეკონომიკის მიმართულებით, საჭირო არის დიდი სიფხიზლე, პარლამენტი არის ის ადგილი, საიდანაც აუცილებელია საზედამხედველო ფუნქციის აღება კანონშემოქმედებითობასთან ერთად. თუმცა, დარწმუნებული ვარ, არც ერთი ჩვენი კანონპროექტი, როგორც ოპოზიციური პოლიტიკური გუნდის, ხორცს ვერ შეისხამს და კანონად ვერ იქცევა. რამდენიმე ადამიანს მინდა გამოვეხმაურო, რომელთა პოზიციაა _ რა აზრი აქვს შენს პარლამენტში ყოფნას, თუ კანონპროექტს კანონად ვერ აქცევ. ამ ლოგიკით არც ერთ დემოკრატიულ ქვეყანაში ოპოზიცია, როგორც ასეთი, არ უნდა არსებობდეს. ყველა ევროპულ ქვეყანაში, ყველა დემოკრატიულ სახელმწიფოში ოპოზიცია არის იმ ვითარებაში, რა ვითარებაშიც ვიქნებით ჩვენ აქ, პარლამენტში, მაგრამ ჩვენ ივანიშვილთან ბრძოლას კომბინაციაში ვაპირებთ.

- ქუჩის აქციებთან?

- საპარლამენტო სხდომების პარალელურად გვექნება კომბინაციაში ქუჩის აქციებიც.

- მიხეილ სააკაშვილმა განაცხადა, პარტიულ აქტივს ჰკითხონ, ვუნდივართ თუ არა თავმჯდომარის პოსტზეო და იქვე განმარტა, რომ თავმჯდომარეობა ძალიან პირობითია. როგორ შეიძლება მოვლენები განვითარდეს?

- ის, რაც ნაციონალურ მოძრაობაში ხდება, დამერწმუნეთ, წინგადადგმული ნაბიჯია ზოგადად საქართველოში, მის მთელ პოლიტიკურ სპექტრში. ჩვენი ამომრჩეველი, ჩვენი პოლიტიკური პარტიები არ არიან შეჩვეული იმას, რომ გუნდში იყოს აზრთა სხვადასხვაობა, თუნდაც მწვავე დისკუსია პოლიტიკური პარტიების შიგნით. ცხადია, ეს უკვირს `ქართულ ოცნებას~. რას გადაწყვეტს ნაციონალური მოძრაობის ფართო წარმომადგენლობით აქტივი, რა თქმა უნდა, ეს მათი გადასაწყვეტი იქნება.

- პარტიის ყრილობა იქნება?

- დიახ, ყრილობა იქნება. რა საკითხები გავა ყრილობაზე, ჯერჯერობით არ არის გადაწყვეტილი, რადგან მანამდე პოლიტიკური საბჭოს სხდომა უნდა ჩატარდეს, მაგრამ მაღალი ალბათობით ყრილობა ჩატარდება, სადაც შესაძლებელია არჩეულ იქნას თავმჯდომარე, ასევე შესაძლებელია, არ იქნას. თავმჯდომარე არის წარმომადგენლობითი თანამდებობა. პარტიაში ე.წ. ელექტორალური სახე.

- თქვენ რას უჭერთ მხარს, რომ აირჩეს თავმჯდომარე თუ არ აირჩეს?

- მე არ ვარ წინააღმდეგი, რომ თავმჯდომარე იქნას არჩეული, მაგრამ იმ შემთხვევაში, თუკი აქტივის დიდი ნაწილი, ანუ უმრავლესობა, რომელზეც დგას ნაციონალური მოძრაობა, გადაწყვეტს, რომ ის წინააღმდეგია, მაშინ ძალაში დარჩება ის სტატუსკვო, რომელიც არის. პარალელურად პარტიის მთავარი ორგანო – პოლიტიკური საბჭოც უნდა იქნას არჩეული, რომლითაც იმართება ნაციონალური მოძრაობა. ამდენად, ძალიან საინტერესო და მნიშვნელოვანი ეტაპი არის ნაციონალური მოძრაობის ცხოვრებაში.

- დავით ბაქრაძე თუ მიხეილ სააკაშვილი - ასე რომ დადგეს საკითხი?

- სამწუხაროდ, სააკაშვილს არ აქვს კენჭისყრის საშუალება. თორემ სააკაშვილი რომ იყოს ქვეყანაში, დამერწმუნეთ, ის იქნებოდა უალტერნატივო პარტიის თავმჯდომარის თანამდებობაზე.

„ახალი თაობა“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიორგი გუგავასთან: „მალე მთელი „ქართული ოცნება“ ბიძინა ივანიშვილის ვარცხნილობით ივლის“ // „ბევრი ხელისუფლება მოვინელეთ და ამათაც გავუშვებთ“

რატომ კიდებენ დეპუტატები მანქანებში ბიძინა ივანიშვილის ფოტოებს, რა სიურპრიზებს უნდა ველოდოთ „ქართული ოცნებისგან“, რატომ არავინ აპროტესტებს ქვეყანაში არსებულ სოციალურ პრობლემებს, რას გეგმავენ ლეიბორისტები? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ ლეიბორისტული პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი გიორგი გუგავა ესაუბრება.

- ამ დღეებში გავრცელდა ინფორმაცია, რომ „ოცნების“ ერთ-ერთი დეპუტატს მანქანაში ბიძინა ივანიშვილის ფოტო უკიდია. მისი აზრით, კარგი იქნება თუ სხვა დეპუტატებიც დაიკიდებენ ასეთ ფოტოებს. ამასთან დაკავშირებით რას ფიქრობთ?

- ადამიანის მონური სულის გამოვლინებაზე მიუთითებს, როდესაც ისინი აღმერთებენ ისეთ პერსონას, რომელსაც დიდი ფული და დიდი ძალაუფლება გააჩნია. მონური დამოკიდებულების გამოვლენით მავანი ცდილობს, საკუთარი კარიერა აიწყოს და ფული იშოვოს. არ გამიკვირდება, თუ „ქართული ოცნების“ წევრები ბელადის სურათს საძინებელ და მისაღებ ოთახებშიც ჩამოკიდებენ. არც ის გამიკვირდება, ყოველ 3 საათში ერთხელ ივანიშვილის სადიდებელი ლოცვა რომ აღავლინონ. ქოცებს რომ ვუყურებ, ეგრევე დათა თუთაშხიას პერსონაჟები წარმომიდგებიან თვალწინ, რომლებიც არქიფო სეთურის პოლიქრონიონს აღავლენენ ხოლმე.

სამწუხაროა, რომ დღეს ასეთი ადამიანები ხელისუფლების სათავეში არიან. ისინი მზად არიან, ვიღაცას მონებად მიეყიდონ. მინდა ჩვენმა მოსახლეობამ იცოდეს, რომ მონური სულის ადამიანები ვერც სახელმწიფოს ააშენებენ და ვერც ქვეყნის მომავალს შექმნიან. ისინი ძალიან საშიშები არიან. ეს ის კატეგორიის ხალხია, რომლებიც აქამდე მიშა სააკაშვილს აღმერთებდნენ. ბევრი მათგანი სკამზე ხტებოდა და ისე სვამდა ყოფილი პრეზიდენტის სადღეგრძელოს. ამ ხალხის ყველაზე მეტად თავად ივანიშვილს უნდა ეშინოდეს.

- ბიძინა ივანიშვილს რატომ უნდა ეშინოდეს?

- იმიტომ, რომ ეს მონები ხვალ სხვის ქებას დაიწყებენ. ივანიშვილზე პირველები ეგენი აღმართავენ მახვილს.

- თქვენი აზრით, ივანიშვილს მოსწონს, როცა მის მიმართ ასეთ მონურ დამოკიდებულებას იჩენენ? წესით არ უნდა იყოს იმით აღფრთოვანებული, რომელიღაც დეპუტატს მისი ფოტო რომ უკიდია მანქანაში...

- წესით, არ უნდა მოსწონდეს, მაგრამ რაკი მისი გუნდის წევრები მის ფოტოებს იკიდებენ, გამოდის, რომ მოსწონს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ასეთ რამეს არავინ გააკეთებდა. მიკვირს, რატომ ატყდა ამ დაკიდებაზე ერთი ამბავი, რამდენი ხანია, ზოგიერთი ქვემძრომი ივანიშვილს ილიას რომ ადარებს. ზოგიერთმა კი ის ლამის ღმერთადაც გამოაცხადა. რაც არ უნდა ბევრი ფული და დიდი ძალაუფლება ჰქონდეს, ადამიანი მაინც პატარაა და უმეტესობას ასეთი რამეები სიამოვნებს. ასეთი რამე ივანიშვილის კორპორაციაში რომ გაეკეთებინათ, ხმას არ ამოვიღებდი, მაგრამ როცა ამას დეპუტატი აკეთებს, ეს უკვე ერის ტრაგედიაა.

არ გამოვრიცხავ, ხვალ მთელმა „ქართულმა ოცნებამ“ ისეთი ვარცხნილობა გაიკეთოს, როგორც ივანიშვილს აქვს. მართალია, ხელისუფლება ამტკიცებს, რომ ევროპისკენ მივდივართ, მაგრამ სინამდვილეში ჩრდილოეთ კორეისკენ გვაქვს გეზი აღებული.

- მონური ხელისუფლების მქონე ადამიანები რომ ხელისუფლებაში არიან, ეს ერის ტრაგედიააო, ამბობთ და არა მგონია, ეს იმაზე დიდი ტრაგედია იყოს, რაც იუნისეფის კვლევით დადგინდა. გაეროს განცხადებით, საქართველოში ყოველი მეხუთე ბავშვი სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ არის. ამაზე რატომ არ ხდება არანაირი რეაგირება პოლიტიკოსების მხრიდან? ამგვარი საკითხების მიმართ დიდ ინტერესს არც საზოგადოება იჩენს...

- ბოლო წლებში საზოგადოების დიდი ნაწილი ქუჩაში იდგა და იქ იცავდა საკუთარ უფლებებს. ამან ხალხი გამოფიტა და დაღალა, თუმცა ეს დუმილის გასამართლებელ არგუმენტად არ გამოდგება. ჩვენ ასეთი ინერტულობით მივიღეთ მმართველობის ყველაზე მახინჯი ფორმა. თქვენ მკითხეთ, რატომ დუმან ამ ყველაფერზე პარტიებიო და ყველა არ დუმს. ჩვენ ასეთ საკითხებზე გამუდმებით ვრეაგირებთ. დოსტოევსკის აქვს ასეთი რამე ნათქვამი, მთელი სამყარო ბავშვის ერთ ცრემლადაც არ ღირსო. ამ დროს ჩვენთან ბავშვებთან დაკავშირებით სასწაულები ხდება. ათეულობით ათასი ბავშვი შიმშილობს. ყოველწლიურად 300 ბავშვი იღუპება არასათანადო კვების გამო. ბავშვებს თუ დააკვირდებით, მათ თვალებში სიხარულს ვეღარ ნახავთ. ბავშვებს, რომლებსაც წაართვეს ბავშვობა, წართმეული აქვს მომავალიც. სანამ ასე იქნება, არა გვაქვს უფლება ვთქვათ, რომ შემდგარი სახელმწიფო ვართ. სანამ ქვეყნის სათავეში მილიონერთა კლუბი იქნება, არაფერი გვეშველება. ოლიგარქიული მმართველობა საქართველოში წლების განმავლობაში ყალიბდებოდა. აპოგეას ივანიშვილის ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ მიაღწია.

- ქვეყანაში ასეთი სიტუაცია რომ არის, ეს თავად ოპოზიციის ბრალიც ხომ არ არის? არჩევნების შემდეგ რამდენიმე პარტია დაიშალა, ზოგიერთ პარტიას ლიდერი გაექცა...

- ეს ამ პარტიების უპასუხისმგებლობაზე მეტყველებს. ბევრი მათგანი ივანიშვილმა იყიდა. ოლიგარქმა პოლიტიკური ველი მოასუფთავა და ახლა თავს ისე გრძნობს, როგორც წყალში მისი ზვიგენი. პირობას ვაძლევ, რომ დიდხანს ასე არ გაგრძელდება. ჩვენმა პარტიამ ბევრი ხელისუფლება მოინელა და ამათაც გავუშვებთ. ბევრი მათგანი გისოსებს მიღმა აღმოჩნდება. ხალხი, მართალია, დაღლილი და იმედგაცრუებულია, მაგრამ დგება მომენტები, როდესაც ვეღარავის გააჩერებ.

- ეს მომენტი როდის დადგება?

- ეს მომენტი უკვე დამდგარია, მაგრამ ხალხი ჯერ მდგომარეობიდან არ გამოსულა. ჩვენ ყველაფერს გავაკეთებთ მათ გამოსაფხიზლებლად. წესით, ჩვენ არც უნდა დაგველოდონ, საქართველო ისედაც მომაკვდავი ერების ჩამონათვალშია შესული. ასეთ დროს იგებ, რომ აქ ყოველი მეხუთე ბავშვი სიღარიბის ქვემოთ ცხოვრობს, ძნელია, გაჩუმდე. გამოდის, რომ ხელისუფლება საკუთარ ხალხს გენოციდს უწყობს. გგონიათ. ხელისუფლებას რესურსი არ აქვს. რომ ბავშვებს მიხედოს? ამის რესურსი აქვთ, მაგრამ ამ რესურსებს თავიანთი ფუფუნებისთვის იყენებენ. ბავშვები კი არავის ადარდებს. სამაგიეროდ, თავიანთი ბავშვები ჰყავთ ფუფუნებაში. სხვა ბავშვებისთვის წართმეული ფულით აგზავნიან საზღვარგარეთ სასწავლებლად. მერე ჩამოიყვანენ და მათ გადააბარებენ ხელისუფლებას.

„ახალი თაობა“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მირიან მირიანაშვილთან: „მიხეილ სააკაშვილი უკრაინიდან გარემოცვის ნაწილს საქართველოში აგზავნის“ // „ოდესის გუბერნატორი თავისით არ გადამდგარა. ის გადააყენეს“

„საქართველოს გადარჩენის მოძრაობის“ ლიდერი, „ნაციონალური მოძრაობის“ დამფუძნებელი მირიან მირიანაშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში საუბრობს სააკაშვილის ახალ გეგმებზე, რომლებიც ეხება ნაციონალური მოძრაობის გაძლიერებას

მირიან მირიანაშვილი:

- ხალხმა „ქართულ ოცნებას“ არჩევნებზე ხმა მისცა იმის იმედით, რომ აღარ განმეორდებოდა ავადსახსენებელი კოაბიტაცია და მოხდებოდა სამართლიანობის დამყარება სხვადასხვა მიმართულებით. ძალიან სამწუხაროა, რომ ამის ნიშნები არ ჩანს. სამაგიეროდ, იკვეთება ახალი კოაბიტაცია. მას შეიძლება ვუწოდოთ „კოაბიტაცია-2“. მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში საქართველოს წარმომადგენლად წარდგენილია ყოფილი მინისტრი და ელჩი ზურაბ პოლოლიკაშვილი. გარდა იმისა, რომ თავად ის მსახურობდა სააკაშვილის ხელისუფლებაში, ყოფილ პრეზიდენტთან მჭიდროდაა დაკავშირებული მისი მამა, გიორგი პოლოლიკაშვილიც. თავის დროზე, როცა სააკაშვილმა დაიწყო მთელი სააფთიაქო ბიზნესის ხელში ჩაგდება, გიორგი პოლოლიკაშვილი, როგორც მენეჯერი, მას ეხმარებოდა ამ ბიზნესის აწყობაში. პოლოლიკაშვილების ოჯახი ახლაც სააკაშვილთან კავშირშია, სააფთიაქო ბიზნესი კი მონაწილეობს „რუსთავი-2“-ის დაფინანსებაში.

- „რუსთავი-2“ ახსენეთ. მის გარშემო დავა გაფართოვდა...

- თუ „რუსთავი-2“-ის საქმეზე მტყუან-მართლის გარკვევა უნდოდათ, გაუგებარია, რატომ მოაწყვეს ამხელა პაუზა? თუნდაც, 8 ოქტომბრის შემდეგ არ შეიძლებოდა საქმის განხილვა? ეს დრო საუკეთესო იქნებოდა სიმართლის დასადგენად. ის, რაც ხდება, ემსახურება ნაცმოძრაობის გაძლიერებას.

- თქვენ რა ახსნას უძებნით ამ ყველაფერს?

- ვფიქრობ, რომ ბიძინა ივანიშვილმა გადაწყვიტა, სააკაშვილისა და მისი პარტიის პოლიტიკური გარდაცვალების ტვირთი აჰკიდოს უკრაინას. ერთი შეხედვით, ეს მიმზიდველია, მაგრამ, მეორე მხრივ, იკარგება დრო, რომელიც გამოდგებოდა ნაციონალური მოძრაობის პოლიტიკურად დამარცხებისათვის.

- მიხეილ სააკაშვილის პოლიტიკურ გარდაცვალებას უკრაინაშიც ელიან?

- უკრაინაში მიხეილ სააკაშვილს სახარბიელოდ არ აქვს საქმე. მიუხედავად ამისა, ის მაინც ცდილობს ახალი პარტიის შექმნას. ოდესის გუბერნატორის თანამდებობიდან ექსპრეზიდენტი გადააყენეს. თუმცა, თავად სააკაშვილმა საკუთარი ნებით წასვლის ხმაურიანი სცენა გაითამაშა. მთავრობის სხდომას, რომელმაც სააკაშვილი თანამდებობიდან გაათავისუფლა, თავად ოდესის გუბერნატორი არ დაასწრეს. სააკაშვილს საშვიც არ გამოუწერეს. არადა, ჯგუფთან ერთად იგი მთავრობის შენობის კართან იდგა და საშვებს მოითხოვდა. ამის დამადასტურებელი ფოტოებიც არსებობს უკრაინაში. სააკაშვილი აპირებდა, მთავრობის სხდომაზე მოეწყო ჩვეული სკანდალი, მაგრამ მას ამის ნება არ მისცეს. მანამდე ოდესის ოლქის ადმინისტრაციის შენობაში მან დესანტი, ანუ უკრაინაში წასული აქაურები შეკრიბა.

- რა მიზნით?

- ნაწილს დაევალა მონაწილეობა ახალი პარტიის ფორმირებაში. მისი სათავო ოფისი კიევში იქნება. თავად სააკაშვილი კიევში აპირებს გადაბარგებას. გუნდის ნაწილი მან საქართველოში მოავლინა. სააკაშვილი ყველანაირად ცდილობს უკრაინაში ამერიკის ელჩთან დალაპარაკებას, მაგრამ მას კომუნიკაციის საშუალება არ ეძლევა. მას სჭირდება იმის ჩვენება, თითქოს ახალი პარტია აშშ-სთან შეთანხმებით იქმნება.

- საქართველოში რატომ აგზავნის დესანტს?

- ნაციონალური მოძრაობის გასაძლიერებლად. სააკაშვილმა ამ ადამიანებს ასე მიმართა – ივანიშვილი გვირაბს თხრის ნაცმოძრაობის ქვეშ და ეს გვირაბი უნდა ამოვქოლოთ. იქ თანამდებობებზე მომუშავე ქართველებს ისევ არ აქვთ მოხსნილი საქართველოს მოქალაქეობა. ესე იგი, თავიდანვე დაირღვა საქართველოს კანონმდებლობა.

- ამას უკრაინის კანონმდებლობაც კრძალავს.

- აქამდე მათ იმუშავეს და სააკაშვილის წახალისებით უკრაინაში დიდი ფულიც იშოვეს. ზოგმა ძალოვან უწყებებში, ზოგმა მიწის კადასტრში და სხვა. სააკაშვილი მათ ნაწილს საქართველოში უშვებს. მათ ფინანსურად და სხვა მხრივაც უნდა გააძლიერონ სააკაშვილის ფრთა ნაცმოძრაობაში. არ მესმის, რატომ წაუყრუა ამას ხელისუფლებამ.

- იქნებ ინფორმაცია არ გააჩნიათ?

- სპეცსამსახურებს ეს ინფორმაცია აუცილებლად უნდა ჰქონდეთ. გაუგებარია, რატომ უყურებენ ამას გულხელდაკრეფილი! უკრაინაში არსებული სარწმუნო წყაროებიდან ვიცი, რომ შესაბამისი სამსახურები დაინტერესდნენ ლორთქიფანიძის, საყვარელიძისა და სააკაშვილის გარემოცვის სხვა წევრების უკანონო საქმიანობით. მოსალოდნელია, რომ მათზე სისხლის საქმეები აღიძრას. ისინი აპირებენ საქართველოში დაბრუნებას. თუ ჩამოვლენ და რაიმე დაბრკოლება დახვდებათ, იგეგმება ნაციონალების პროტესტი. იმედია, ხელისუფლება არეულობას მაინც არ დაუშვებს.

———————-

„ვერსია“, 21 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მეგი გოცირიძესთან: „ამ კითხვით შეურაცხყოფას მაყენებთ!“

სად და რატომ დაიბარეს სამოქალაქო აქტივისტებმა ბოკერია, რა მოხდება ნაცმოძრაობის ყრილობაზე და რა ინფორმაცია მიაწოდა არჩევნებამდე ორი კვირით ადრე სააკაშვილს მეგი გოცირიძემ

ვანო პავლიაშვილი

(შემოკლებით)

„ელენე ხოშტარია ირმა ინაშვილს დებატებზე როგორ უნდა დაუჯდეს? _ ირმა გააქანებს და თავში ცოცხს ესვრის, ელენე ვერ აიცილებს და ძალიან შემრცხვება. როცა შენი ქვეყანა ოკუპირებულია და ტერიტორიების 20 პროცენტი დაკარგული გაქვს, იმის ყურება, ემზარა კვიციანი გიგა ბოკერიას ყბაში როგორ ურტყამს და მელია როგორ იცილებს, არ შემიძლია. ეს გულისამრევი საზიზღრობა იქნება!“ _ ამბობს ნაცმოძრაობის წევრი, ექსდეპუტატი და ექსპრეზიდენტ მიხეილ სააკაშვილის აქტიური მხარდამჭერი მეგი გოცირიძე, რომელიც სოციალურ ქსელში ყოფილი მმართველი პარტიის ე.წ. ბოკერიას ფრთას, როგორც იტყვიან, სულ „ცოცხლად მარხავს“. ისე, გოცირიძეს თამარ ჩერგოლეიშვილიც „კარგად ასამარებს“ ხოლმე. მოკლედ, ყოფილ მმართველ პარტიაში ისეთი ამბები ხდება, დედა შვილს არ აიყვანს. რატომ დაერივნენ ნაციონალები ერთმანეთს? _ ეს ერთობ ფილოსოფიური კითხვაა, თუმცა მეგი გოცირიძე, რომელსაც ათ წელზე მეტია, ვიცნობ და რომელთანაც, როგორც 2004 წლის მოწვევის პარლამენტის წევრთან პირველი ინტერვიუ მე ჩავწერე, ეჭვობს, რომ ჩერგოლეიშვილს მიშასა და მის მხარდამჭერებზე პასკვილების დაწერის დავალებას თანამეცხედრე აძლევს. ერთი სიტყვით, რა ინფორმაცია მიაწოდა არჩევნებამდე ორი კვირით ადრე სააკაშვილს, სად და რატომ დაიბარეს სამოქალაქო აქტივისტებმა ბოკერია და რა მოხდება ნაცმოძრაობის ყრილობაზე? _ „ვერსია“ ძირძველი ნაციონალის, მეგი გოცირიძის, ცოტა არ იყოს, სკანდალურ ინტერვიუს წარმოგიდგენთ.

(…)

- მეგი, პარტიაში პირველი ბზარი როდის გაჩნდა ანუ როდის მიხვდი, რომ რაღაც „ნი ტო“ იყო?

- ბზარი არა, მაგრამ მთელი საარჩევნო კამპანია ისე ჩატარდა, რომ მიშა და მისი დამსახურება არავის უხსენებია. არადა, ეს ადამიანები ვინ არიან? ამან სერიოზულად გამაღიზიანა.

- არჩევნების წინ გამართულ ნაციონალების მიტინგზე მიშა ოდესიდან ჩაერთო…

- კი ბატონო, მაგრამ საარჩევნო კამპანიის დროს მიშას არ ახსენებდნენ და გადასახადების შემცირებაზე ლაპარაკობდნენ. „ოცნებას“ ოთხი წლის განმავლობაში, გარდა იმისა, რომ ნაცმოძრაობის ოპოზიციაში იყო, არაფერი გაუკეთებია და საარჩევნო კამპანიაში არ უნდა გამოიყენო ან ადამიანებს, ვისაც სამწუხაროდ, ძალიან მოკლე მეხსიერება აქვთ, არ უნდა გაახსენო, მიშას რა გაუკეთებია?

- ამ „მესიჯბოქსს“ ვინ ადგენდა?

- ვინ და _ ბაქრაძე, ბოკერია და, ალბათ, შტაბის უფროსი.

- ნიკანორ მელია?

- ალბათ…

- შენ და სხვებს, ვინც მიშას როლის წინა პლანზე წამოწევის მომხრენი ხართ ანუ ძირძველ ნაციონალებს სიტყვა არ გეთქმოდათ?

_ ერთია, სიტყვა გეთქმის თუ არა და მეორეა, ამ სიტყვას რამდენად გაიზიარებენ. ისე, მიშას რჩევებს არ იზიარებდნენ და რატომღაც ჩემი რჩევები რომ გაეზიარებინათ!

_ შენი აზრით, ბოკერიას „სასტავმა“ სააკაშვილისგან გამიჯვნა რატომ გადაწყვიტა?

_ როგორც თვითონ ხსნიან, მიშას კი არ ემიჯნებიან, არამედ, პარტიის წესდების შესაბამისად იქცევიან.

_ სააკაშვილი, ვინაიდან საქართველოს მოქალაქე არაა, თავმჯდომარედ აღარ ითვლება, მაგრამ პარტიას არც ახალი ლიდერი ჰყავს…

_ დიახ, არ ჰყავს და სწორედ ამას ამბობენ, ახალი თავმჯდომარე უნდა ავირჩიოთო.

_ იგივე ბოკერიას ფრთამ ნაცმოძრაობის ახალი თავმჯდომარე 8 ოქტომბრამდე რატომ არ აირჩია?

_ როგორ აირჩევდა? ნაცმოძრაობის თავმჯდომარის თანამდებობა ღიად იმიტომ დარჩა, რომ ასე ბიძინას უნდოდა.

_ უკაცრავად, ბიძინა რა შუაშია?

_ იმ შუაშია, რომ მიშა ქვეყნიდან განდევნეს და საქართველოს მოქალაქეობა ჩამოართვეს ანუ პოლიტიკურ პროცესებს ჩამოაშორეს. მოკლედ, როცა შენ, ივანიშვილსა და პუტინს ერთი სამიზნე გყავთ, კოლაბორაციონისტების თანამზრახველი ხარ!

_ მაშასადამე, იზიარებ მოარულ ხმას, რომ ბოკერია ივანიშვილს შეეკრა?

_ ეს არ ვიცი, მაგრამ როცა ერთი სამიზნე გყავთ, ავტომატურად მის საქმეს აკეთებთ, თორემ როგორ შეიძლება, საკითხი ასე დააყენო, მიშა ნაცმოძრაობის თავმჯდომარის პოსტს ნომინალურად მაინც უნდა იკავებდეს თუ არაო?

_ მეგი, შენც აღიარებ, რომ სააკაშვილს ნაცმოძრაობის თავმჯდომარეობა კანონით ეკრძალება.

_ დიახ, მაგრამ შეგიძლია, საპატიო თავმჯდომარედ დატოვო, მით უმეტეს, როცა ხალხი ამ პარტიას მხარს მიშას გამო უჭერს და არა _ ლაკა ხოშტარიასი.

_ ლაკა ხოშტარია ვინაა?

_ ელენე ხოშტარია, რომელმაც ნაცმოძრაობის მაჟორიტარობის კანდიდატებიდან ყველაზე დაბალი პროცენტი აიღო და მაინც ყველაზე მეტს ლაპარაკობს.

_ ბოკერიასა და მის დაქალ-ძმაკაცებს მიშას პარტიიდან საერთოდ გაგდება რომ უნდოდეთ, მაშინ არც იმას დაუშვებდნენ, რომ სანდრა რულოვსი არათუ ზუგდიდის მაჟორიტარობის კანდიდატი ყოფილიყო, არამედ, უარს პარტიულ სიაშიც ჩაწერაზე ეტყოდნენ…

_ უარი რომ ეთქვათ, ეს ხომ უნდა დაესაბუთებინათ? სხვათა შორის, ზაფხულში, სოციალურ ქსელში გაჩნდა მოთხოვნა, სანდრამ კენჭი იყაროს და სიაშიც იყოსო. ამაზე განცხადება ბოკერიამ გააკეთა, რაზეც სანდრამ ასე უპასუხა, დირიჟორი და კომპოზიტორიო.

_ ისე, სანდრას წაგება ერთგვარად ნაციონალების ე.წ. ბოკერიას ფრთის დამსახურება ხომ არაა?

_ სანდრამ არჩევნები პირველ ტურშივე მოიგო.

_ კარგი, რა, მეგი, კარგი, რა?!

_ რა კარგი? ჰოლანდიელმა სანდრამ „ოცნების“ კანდიდატი ბეჭებზე საკუთარ სოფელშივე დადო… ზუსტად ის უბნები დაარბიეს, სადაც სანდრა 316 ხმით იგებდა, მაგრამ სანდრას, აქტივისტების გარდა, არავინ დახმარებია. დიახ, შტაბი არ ეხმარებოდა და სანდრამ ზუგდიდი თავისი ავტორიტეტით მოიგო!

_ თუ იცოდი, რომ შტაბი გვერდით არ ედგა, მეგი, რატომ ზუგდიდში არ წახვედი და სანდრას არ დაეხმარე?

_ თბილისში მეგობრებს ვეხმარებოდი…

_ არჩევნებში იმ მეგობრებს ეხმარებოდი, ვინც სააკაშვილის პოზიციას იზიარებენ?

_ დიახ, ისეთი მეგობრები, ვინც მიშას პოზიციას არ იზიარებენ, არ მყავს.

_ მეგი, ნაცმოძრაობის წევრი ისევ ხარ?

_ აბა, რა?!

_ მიშაც კვლავ ნაცმოელია?

_ დიახ და ვიდრე პოლიტსაბჭო არ გადაირჩევს, მიშა პარტიის თავმჯდომარეც იქნება!

_ ვთქვათ, პოლიტსაბჭომ გადაირჩია…

_ ვერ გადაირჩევს.

_ რატომ?

_ რატომ და, ნაცმოძრაობა არც პოლიტსაბჭოა და არც _ 27 დეპუტატი. ნაცმოძრაობა მიხეილ სააკაშვილი და ის 500 ათასზე მეტი ადამიანი ვართ, ვინც ამ პარტიას მხარი მიშას გამო დავუჭირეთ! დიახ, ენმ არც აეროპორტის ტრასაზე მდებარე ოფისია და არც _ ის საბიუჯეტო დაფინანსება, რომელსაც პარტია ჩვენი მხარდაჭერის გამო მიიღებს.

_ ყრილობა როდის უნდა ჩატარდეს?

_ ალბათ, დეკემბერში.

_ მაშასადამე, დეკემბერში, ნაცმოძრაობის ყრილობაზე დიდი „ბათქი“ იქნება და შეიძლება, ისეც მოხდეს, რომ ბოკერიას „სასტავი“ პარტიიდან გარიცხონ?

_ არ ვიცი, გარიცხვა ვის შეუძლია. ისე, თუკი გაფართოებულად არ ჩატარდება, ყრილობა არალეგიტიმური იქნება! როგორ შეიძლება, ყრილობას ის ადამიანები არ დაესწრნენ, რომლებიც დაარსების დღიდან პარტიაში არიან და რომლებმაც უამრავი ტალახი თუ ცოცხი მიიღეს? სხვათა შორის, 2012 წლის შემდეგ, სწორედ მიხეილ საკაშვილის გამო, ნაცმოძრაობაში ათასობით ადამიანი გაწევრიანდა.

_ არსებობს ალბათობა, მიშას მომხრეები ყრილობაზე არ მიგიწვიონ?

_ რა მიწვევა გვინდა? მიტინგებს რომ აანონსებდნენ, მოსაწვევებს კი არ გვირიგებდნენ, არამედ, ჩვენით მივდიოდით. ჰოდა, გენაცვალეთ, ბრძოლა უკვე წესების გარეშეა _ იმ პარტიის ყრილობაზე, რომელი პარტიაც ჩვენი ზურგით ვათრიეთ, მაინტერესებს, ვინ უნდა მიგვიწვიოს _ ელენე ხოშტარიამ, დავით დარჩიაშვილმა თუ მოსაწვევი ლევან თარხნიშვილმა უნდა გამომიგზავნოს? ჩემნაირი ასობით კი არა, ათასობითაა. ჰოდა, ყრილობაზე მივალთ!

_ ვთქვათ, ყრილობაზე მიხვედით, მაგრამ დარბაზში არ შეგიშვეს. რას იზამთ?

_ გარეთ დავდგებით, თან ვიმეორებ: თუკი გაფართოებულად არ ჩატარდება, ყრილობა, უბრალოდ, არალეგტიმური იქნება!

_ იმის შესახებ, ყრილობა „ვიწრო წრეში“ უნდა ჩატარდეს თუ გაფართოებულად, გადაწყვეტილება ვინ უნდა მიიღოს?

_ პოლიტსაბჭომ… მოკლედ, ყრილობაზე მისვლას და ჩვენი აზრის დაფიქსირებას ვერავინ შეგვიზღუდავს! ლიდერს არავინ ნიშნავს, ლიდერს ირჩევენ და ჩვენი ლიდერი მიხეილ სააკაშვილია _ ის ნახევარი მილიონი ადამიანის ენაზე ლაპარაკობს ანუ ჩვენიანია, საქართველოს ხვალინდელ დღეს ჩვენნაირად ხედავს და ოლიგარქის რეჟიმის დამარცხებაზეც ზუსტად ისე ფიქრობს, როგორც _ ჩვენ. მიშა ჩვენნაირი, მაგრამ ამავე დროს, ჩვენგან გამორჩეულია და ლიდერიც ამიტომაა! საერთოდ, ნაცმოძრაობა იდეაა, გესმით?

_ შეიძლება, მაგრამ ნაცმოძრაობა სადღაა?

_ ნაცმოძრაობა მე და ჩემნაირები ვართ!

_ ჰო, აბა, ბოკერია-ჩერგოლეიშვილი ბამბას არჩევენ, არა?

_ გიგა ბოკერია პარტიის ერთი რიგითი წევრია, რომელიც ჩემგან არაფრით გამოირჩევა!

_ მეგი, ხომ არ ფიქრობ, რომ იგივე ჯიხაშკარის ინციდენტი ზოგიერთი ნაცმოელის ინტერესში შედიოდა, რათა სანდრას არჩევნები წაეგო?

_ სისულელეა! _ ეს „ოცნების“ ხელწერაა!

_ ასე გადაჭრით ნუ უარყოფ, მით უმეტეს, ადამიანი, ვინც ჯიხაშკარის უბნის დარბევის გამო დაიჭირეს, „ქოცებში“ პორტირებული „ნაცია“ და, როგორც ვიცი, ვანო მერაბიშვილისგან ჯილდოც აქვს მიღებული!

_ ამას რა მნიშვნელობა აქვს? _ ბევრი მიშას ღირსებით ორდენით ჰყავს დაჯილდოებული, მაგრამ დღეს უღირსად იქცევა! ვერ ვიტყვი, ყველაფერი ეს ერთად დაგეგმეს და განახორციელეს-მეთქი. არც იმას ვამბობ, გიგა ბოკერია პუტინთან შეკრულია-მეთქი, მაგრამ მათი ინტერესები შეიძლება, ერთმანეთს დაემთხვა.

_ ჩვენში დარჩეს და, ბოკერიას, უფრო სწორად, მის მეუღლეს მუდმივად „გაზპრომს“ აძახებენ. ამაზე რა იცი?

_ ის ვიცი, რაც საჯაროდ ითქვა _ „ტაბულამ“ „გაზპრომს“ გადაცემა მიჰყიდა, რამაც საყოველთაო აღშფოთება გამოიწვია…

_ მეგი, ძირძველ ნაციონალებთან, მაგალითად, დავით კეზერაშვილთან ურთიერთობა გაქვს?

_ დათო ძალიან მაგარი კაცი, თავისი ქვეყნის უერთგულესი და უპატრიოტესია! ვამაყობ, რომ მასთან მეგობრული ურთიერთობა მაქვს.

- პარტიაში მიმდინარე პროცესებზე „კეზერას“ როგორი პოზიცია აქვს?

_ სოციალური ქსელის აქტიური მომხმარებელი არაა და არც ტელეფონით დავკავშირებივარ, თუმცა ზუსტად ვიცი, რომ კეზერაშვილი ქვეყნის სირცხვილი არასოდეს იქნება!

_ ვა, ბოკერია ქვეყნის სირცხვილია?

_ ეს არ მითქვამს…

_ ასე გამოგივიდა…

_ გამოსვლით შეიძლება, ბევრი რამ გამოვიდეს…

_ „ადე“ რას ფიქრობს, ვის მხარესაა _ მიშასი თუ ბოკერიასი?

_ არ ვიცი…

_ გიგი უგულავას ერთობ სკანდალურ წერილზე რას იტყვი, მეგი?

_ გიგი ჩემი მეგობარია!..

_ მიუხედავად იმისა, რომ ნაცმოძრაობიდან მიშას წასვლაზე ხმამაღლა ლაპარაკი გიგიმ დაიწყო, მაინც მეგობრად თვლი?

_ გიგი პატიმარია.

_ ანუ, იმაზე მიანიშნებ, რომ ზემოხსენებული წერილის დაწერა გიგის აიძულეს?

_ არ ვიცი, ვინ ვის რა აიძულა, მაგრამ გიგი ჩემი მეგობარი და პატიმარია. მან ძალიან კარგად იცის, რომ საქართველოში გამარჯვება მიშას გარეშე არ „მოვა“. ისე, მნიშვნელობა არ აქვს, პარტიის ქალაქის ორგანიზაციის თავმჯდომარე იქნება თუ არა, გიგი ერთ-ერთი ლიდერია, მაგრამ ერთადერთი ლიდერი ვერასოდეს გახდება. ნაცმოძრაობის ერთადერთი ლიდერი მიშაა! ყველა სხვა კი ერთ-ერთი ლიდერია!

_ მეგი, გირჩევ, იმ აზრს შეეგუო, რომ მიშა ნაცმოძრაობიდან „გააბუნძულეს“!

_ ვანო, გიხსნი, რომ „ერთი-ორი ახირებული ლიდერი“ ნაცმოძრაობა არაა!

_ როგორც ვიცი, დაფუძნების დღიდან ნაცაქტივისტი ხარ. ჰოდა, დღეს, როცა ყველაფერი აირ-დაირია, თავი მოტყუებულად ხომ არ მიგაჩნია?

_ არავითარ შემთხვევაში! ვანო, წეღანაც გითხარი და კიდევ გეუბნები: ნაცმოძრაობა იდეაა, ეს იდეა კი ერთიანი ძლიერი საქართველოა და ვინ უნდა მომატყუოს?! ჩემს წილ ოკუპირებულ საქართველოს არავის დავუთმობ! დიახ, მე ოკუპირებული საქართველოს ხვალინდელი დღისა და დამოუკიდებლობისთვის ვიბრძვი.

_ უკეთესი საქართველოსთვის მაინცდამაინც ნაცმოძრაობის ეგიდით უნდა იბრძოლო ანუ მიშამ „ნაცმოძრაობა 2“ რომ შექმნას, ამ პარტიაში დარჩები თუ იქ წახვალ?

_ აქ რა მინდა, ვისთან დავრჩე _ ელენე ხოშტარიასთან, სერგი კაპანაძესთან თუ ლევან თარხნიშვილთან?

_ ეს პერსონებიც, როგორც ამბობენ, უკეთესი საქართველოსთვის იბრძვიან!

_ ეგენი სკამებისთვის იბრძოდნენ და პირველი ტურის მერე ვნახე, რაც მოხდა – ხმები არ დაიცვეს!

_ როგორ უნდა დაეცვათ?

_ ჩვეულებრივად, როგორც 2003-ში დავიცავით.

_ მაშინ სხვა მოცემულობა იყო…

_ რა მოცემულობა იყო? _ არჩევნები მაშინაც გაგვიყალბეს.

_ თუკი ასეა, მაშინ კითხვას ასე დაგისვამ: ნაცმოძრაობის ბოკერიას ფრთამ ხმები ეგებ იმიტომ არ დაიცვა, რომ ფინანსური ან ადამიანური რესურსი არ ჰქონდა?

_ როგორც კი რამე აქციას დავაანონსებთ, 50 ათასი ადამიანი გროვდება და რა, ვანო, გგონია, ეს 50 ათასი ადამიანი რომ მოდის, რამე ფინანსური რესურსი სჭირდება? 8 ოქტომბერს 4 წელი ველოდით და ზუსტად ვიცოდით, იმ ღამეს რაც მოხდებოდა…

_ რა ამის პასუხია და, ამას წინათ, ერთ გადაცემაში, ხათუნა გოგორიშვილი არასახარბიელო კონტექსტში ახსენე. ისიც ხომ ნაცაქტივისტია და რატომ ვერ იტან?

_ ჯერ ერთი, ვინ თქვა, რომ ვერ ვიტან? მეორეც, ძალიან დიდი ბოდიში, რა _ აქტივისტობა ცოტა უფრო სხვა რამეა, ვიდრე კაბინეტში ჯდომა და რაღაცების „დალაგება“!

(…)

- მოკლედ, მაჭავარიანი მიშას მხარესაა თუ ბოკერიასი?

_ რა თქმა უნდა, მიშას მხარეს არაა, თუმცა იმდენად ჭკვიანია, რომ ამას ღიად ისევე არ იტყვის, როგორც დარჩიაშვილი ან ოთო კახიძე ამბობენ…

_ ჩიორა თაქთაქიშვილი ან აკო მინაშვილი ვის მხარეს არიან?

_ ჩიორაც პატრიოტია, აკოც და ნუგზარ წიკლაურიც. საერთოდ, ძალიან ბევრი პატრიოტი გვყავს.

_ აი, ისიც პატრიოტია, ექსგუბერნატორი, სულ რომ ჩხუბობს?

_ კაკო ბობოხიძე?

_ ჰო, აი, ეგ…

_ (იცინის) კაკო პატრიოტი იყო, მაგრამ ახლა არ ვიცი და შეგიძლია, მას ჰკითხო…

_ ვანოს პოზიციაც მაინტერესებს, მერაბიშვილის, თან იმ ფონზე, როცა მისი ადვოკატი და აწ უკვე დეპუტატი ოთო კახიძე მიშას აზრებს არ იზიარებს…

_ ვანომ იცის, რომ მიშას გარეშე გამარჯვება არ იქნება.

_ ისე, თუ არ მეშლება, ვანოს მეგობარი ხარ, არა?

_ არა, არ გეშლება… ეს პარტია მიშამ და ვანომ შექმნეს და ვანო ყოველთვის იქ დადგება, სადაც სიმართლეა! სიმართლე კი ერთია!

_ და ეს სიმართლე რა არის?

_ ის, რომ ნაცმოძრაობა მიშას გარეშე ერთპროცენტიანია!

_ ესე იგი, მიშას ნაცმოძრაობას „აწერენ“?

_ ერთი-ორ ახირებულ და თვითგამოცხადებულ ლიდერს, დიახ, ამის მცდელობა აქვს.

_ ამ მცდელობის ფარული იდეოლოგი ლევან რამიშვილია?

_ რასაკვირველია, ასეა.

_ დავიჯერო, ამ ადამიანებმა არ იციან, რომ მიშას გარეშე ნაცმოძრაობის რეიტინგი, როგორც ამბობ, ერთი პროცენტი იქნება?

_ ვანო, იცი, საქმე რაშია? _ ნაცმოძრაობა ბრენდია!

_ ანუ, ყოფილ მმართველ გუნდში ბრძოლა პარტიის სახელისთვის მიდის?

_ ბრძოლა მიშას წინააღმდეგაა და მეტი არაფერი _ უნდათ, ქართულ პოლიტიკას მიშა ჩამოსცილდეს…

_ მეგი, პარტიის ოფისში რომ მიხვიდე და უცებ ბოკერია შეგეფეთოს, დაგელაპარაკება?

_ რატომ არ უნდა დამელაპარაკოს?

_ რატომ და, მისმა თანამეცხედრემ, როგორც ვიცი, სოციალური ქსელის „ფრენდებიდან“ წაგშალა...

_ „ფრენდებში“ არც მყოლია, უბრალოდ, დამბლოკა.

_ დაგბლოკავდა, აბა, რა იქნებოდა, სულ „პეროკრატი“ ეძახე…

_ დიახ, ეგენი „პეროკრატები“ არიან.

_ ვინ „ეგენი“?

_ ვინ და, ვინც ნაცოძრაობის ვაკის ოფისში ეტევიან!

_ ვაკის ოფისში რამდენი ეტევა?

_ ერთი-ორი თვითგამოცხადებული ლიდერი… ვანო, იცი, გაბრაზებული კიდევ რატომ ვარ? _ პარტიის ლიდერშიპს იმის უნარიც არ აღმოაჩნდა, ჩვენი სამხედრო ტყვეები და პოლიტპატიმრები დაეცვა და დაეხსნა. მეტიც, დევნილობაში მყოფ პრეზიდენტს კვანტებს უდებენ და „ეშპილკავებიან“!

_ ჯერ ერთი, საკაშვილი დევნილი კი არა, ძებნილია, მეორეც, დევნილობისა რა ეტყობა _ მთელ უკრაინულ პოლიტიკურ ელიტას თავის ჭკუაზე ატრიალებს!

_ დიახ, მიხეილ სააკაშვილი დევნილობაში იმყოფება _ ქვეყნიდან ისევე გააგდეს, როგორც ზვიადი!

_ მდაა… ჰო, მართლა, შენი შეფასებით ბაჩანა ახალაიაც პატრიოტია?

_ ბაჩო კაცია! _ ვიღაცებივით კი არ დაიმალა, თავისი ფეხით ჩამოვიდა, ჩაჯდა და 13 ბრალდება წაუყენეს, 12-ში გაამართლეს და ერთადერთი დაუტოვეს, რომელ საქმეშიც არაპირდაპირი მოწმე „ცოცხი“ ბედუკაძეა, რომელმაც ტელეფონში გაიგო, რომ ვიღაცა ვიღაცას ტელეფონით ეუბნებოდა, დიახ, შეფო და ეს შეფი თითქოს ბაჩო ახალაია იყო. არადა, ამ დროს ბაჩო სასჯელაღსრულების სისტემაში ოთხი წელი აღარ მუშაობდა.

_ ასეა თუ ისე, იმის ნაცვლად, ნაცები „ოცნებას“ აკრიტიკებდეთ, ერთმანეთს დაერიეთ, რაც ცოტა სასაცილოა, არა?

_ ჯერ ერთი, კრიტიკას არც „ოცნებას“ ვაკლებ; მეორეც, ის, რაც ხდება, მოსალოდნელი იყო. დემაგოგიაა, როცა ამბობენ, განხეთქილების მიზეზი თითქოს მეორე ტური გახდა, ეს აბსოლუტური ბოდვაა! 8 ოქტომბერს აზრად რატომ უნდა მოგივიდეს, თქვა, პარლამენტში შეხვალ თუ არა? სიაში რომ ვყოფილიყავი, იმ ღამეს ცესკო-ს „გადავდგამდი“! თამარ ჟვანიამ, რომელსაც ივანიშვილი იამაიკაზე ბიუჯეტის ფულით ასვენებდა, ბრძანა, დილის 6 საათამდე ანუ ვიდრე „ხიხო“ არ გაიღვიძებს, მონაცემებს საიტზე არ ავტვირთავო. ვანო, ამდენი წელია, პოლიტიკას აკვირდები და ოდესმე ყოფილა, ცესკო-სთვის ამის საშუალება ვინმეს მიეცა? წულუკიანმა 100 ათასი ID ბარათი რომ დაბეჭდა და ყველა სახლში 25 ადამიანი მაინც იყო მიწერილი, ამის შესახებ ნაცმოძრაობის ლიდერშიპს არჩევნების წინ ხმა საერთოდ არ ამოუღია. ყველაფერი ეს რომ გაჟღერდა, არჩევნები მაშინვე არალეგიტიმურად უნდა გამოცხადებულიყო და სასამართლოდან ცხვირი არ გამოგვეყო, მაგრამ გამოდიხარ და ამბობ, არჩევნები წავაგეთო და ეს გაუგონარი კატასტროფაა!

_ ნაცმოძრაობის საპარლამენტო სია ვინ შეადგინა?

_ ალბათ, ბოკერიამ და მისმა მეგობრებმა.

_ ყველაფერ ამაში ბოკერიამ „ოცნებისგან“ ფული აიღო?

_ არა.

_ აბა, გაფიცებ, მარტივად გამაგებინე, რას „ჩორტაობს“?

_ მიშას ეტოლება, მაგრამ მიშამდე ვერ მივა!

_ ესე იგი, გიგას უნდა, „მიშა 2“ გახდეს?

_ „მიშა 2“ ვერც თვითონ გახდება და ვერც ისინი გახდებიან, ვისითაც მიშას ჩანაცვლება უნდა _ ჭკვიანი ბიჭია და უნდა ესმოდეს, რომ ეს ბოდვა და უტოპიაა!

_ სააკაშვილს დავით ბაქრაძემაც უღალატა?

_ არ ვიცი, უღალატა?

_ ამბობენ, შესაძლოა, ნაცმოძრაობის თავმჯდომარე გახდესო და ეს ხომ ღალატი გამოვა?

_ ბაქრაძეს იყენებენ!.. ბაქრაძემ პარტიიდან მიშას გაგდებას ხმა რა სინდისით უნდა მისცეს, ან როგორ შეიძლება, კაკო ბობოხიძემ და პეტრე ცისკარიშვილმა ხმა მიშას გაგდებას მისცენ და მხარი ბაქრაძეს დაუჭირონ?!

_ პეტრეც, მეგი?

_ არ ვიცი, ისე ვამბობ, თორემ პეტრე ჩემი მეგობარია…

_ პოლიტსაბჭოში მიშას ხალხი უფრო მეტია თუ ბოკერიასი?

_ მიშა არც სიას აკომპლექტებდა და არც პოლიტსაბჭოს! მიშა სხვა სიმაღლეზეა, რა! ის ლაზიკაზე ლაპარაკობდა, ურთიერთობა პრეზიდენტებთან ჰქონდა და რა დროს პოლიტსაბჭოს დაკომპლექტება იყო? _ არ გამაგიჟო, ქეთი მჭედლიძე და ვიღაცები აინტერესებდა?

_ ქეთი მჭელიძე ვინღაა?

_ არ ვიცი, პოლიტსაბჭოში წერია და საერთოდ, წარმოდგენა არ მაქვს, ვინ არიან!..
არავის ვაფეტიშებ, მაგრამ ობიექტური რეალობაა _ ადამიანს, რომელმაც წუმპეში სახელმწიფო შეგიქმნა და რომელსაც ივანიშვილი, პუტინი და სხვა მანიაკები დასდევენ, შენც ურტყამ და „აწვები“. ეს ადამიანურად უნამუსობაა და მეტი არაფერი!

_ შეგიძლია, ყველაფერი ეს გიგას პირში უთხრა?

_ ამ ინტერვიუს რომ წაიკითხავს, პირში თქმა არ იქნება? საერთოდ, გიგა ის ტიპი არაა, ვერ დაელაპარაკო. სხვათა შორის, მე და გიგამ ბოლოს ერთი თვის წინ, ცაგარელის ოფისში ვისაუბრეთ.

_ „ცაგარელის ოფისი“ რას ნიშნავს?

_ ამ ქუჩაზე ჩვენი საზოგადოებრივი მოძრაობის ოფისია.

_ რომელი საზოგადოებრივი მოძრაობის?

_ სამოქალაქო აქტივისტები ვართ…

_ ამ სამოქალაქო მოძრაობას რა ჰქვია?

_ როცა დრო მოვა, გაიგებ…

_ ანუ, ამ სამოქალაქო მოძრაობის ოფისში გიგა დაიბარეთ და „საქმე გაურჩიეთ“?

_ საქმე კი არ გავურჩიეთ, არამედ, მოვიყვანეთ, რაღაცები გვაინტერესებდა, ვისაუბრეთ და პასუხები გავიგეთ. პირადად მე, კითხვები ვაშაძესთან დაკავშირებით მქონდა იმიტომ, რომ გიორგი ჩემი მეგობარი იყო.

_ ახლა აღარ ემეგობრები?

_ კონტაქტი აღარ მაქვს _ ძალიან არასწორ დროსა და არასერიოზულად წავიდა.

_ ვაშაძე მართლა ივანიშვილმა მოისყიდა?

_ ეს არ ვიცი, მაგრამ როცა ივანიშვილის წასვლის დრო რეალურად დადგება, გიორგი ბარიკადებზე ჩვენთან ერთად იდგება!

_ ისე, მეგი, ამ ინტერვიუს მერე ჩერგოლეიშვილის „ტაბულა“ დაგმარხავს!

_ (გულიანად იცინის) არასოდეს, არც ჩერგოლეიშვილისთვის შემითანხმებია და არც ირმა ნადირაშვილისთვის, რომელ ტელევიზიაში მივსულიყავი და ინტერვიუ რომელი გაზეთისთვის მიმეცა.

_ ვაიმე, მიშას ირმა ნადირაშვილმაც უღალატა?

_ ირმა ნადირაშვილმა პოლიტსაბჭოს იმ ჩეკისტურ განცხადებას მისცა ხმა, რომელიც აქტივისტებს გმობს…

_ ჩვენში დარჩეს და, სერგი კაპანაძეს „ოცნებას“ კოშმარს დაჰპირდა, მაგრამ მე-9 მოწვევის პარლამენტის პირველმა სხდომამ ისე ჩაიარა, „ნაცების“ ერთი „ოცნებელიც“ არ „დაუსინიაკებიათ“…

_ ჩერგოლეიშვილი ივანიშვილს ჯოჯოხეთის მოწყობით ემუქრებოდა, მაგრამ ნაცმოძრაობის აქტივისტებს თავ-ყბაში „ბლოკებს“ უბრახუნებს, დებილებს, უგუნურებს, უწიგნურებს ეძახის და ჯერ მეტი ჯოჯოხეთი ვერ ვნახე…

_ მეგი, შენი აზრით, სააკაშვილმა, როგორც პარტიის ლიდერმა, რა შეცდომა დაუშვა?

_ მიშას შეცდომა არ დაუშვია. უბრალოდ, ნაცმოძრაობა იდეაა და მიშა სწორედ ამ იდეის სულისჩამდგმელია. პარტიაში ყველაფერ ვანოს ჰქონდა ჩაბარებული და მისი დაპატიმრების მერე, პარტია უთავოდ დარჩა.

_ იმ 9 წლის განმავლობაში, როცა ნაცმოძრაობა ხელისუფლებაში იყო, არ დაგიშვია, რომ ოდესმე გიგა მიშას უღალატებდა?

_ 2004-2008 წლების პარლამენტში გიგა მიშას სულ ეწინააღმდეგებოდა და ამის გამო მე და გიგას სერიოზული დაპირისპირება არაერთხელ მოგვსვლია… მიშა ერთპიროვნულ გადაწყვეტილებებს არასოდეს იღებს და მისი ყველაზე დიდი შეცდომაც სწორედ ესაა _ ძალიან პრინციპული გადაწყვეტილება არაერთხელ რომ მიეღო, დღეს ნაცმოძრაობაში სულ სხვა რეალობა იქნებოდა. ამ თემზე მეტს არაფერს ვიტყვი!

_ მეგი, ერთ კითხვას კიდევ დაგისვამ და საუბარი დავამთავროთ: ვთქვათ, „დაგიდეს“ ფაქტები, რომლითაც ნათელი იქნება, რომ ქვეყნის საწინააღმდეგოდ მოქმედებდა, მიშას მიმართ პოზიცია-დამოკიდებულებას შეიცვლი?

_ ვანო, ამ კითხვით შეურაცხყოფას მაყენებ!

_ რატომ?

_ რატომ და, მიშა ის ადამიანია, რომელსაც ჩემი იდეის განხორციელება ხელეწიფება, თორემ მიშას კი არა, თუ ჩემი ქვეყნის წინააღმდეგ წავა, შვილსაც არ დავინდობ!

_ ჰო, მართლა, მიშა ბოლოს როდის ნახე?

_ დაახლოებით, არჩევნებამდე ორი კვირით ადრე.

_ სად?

_ სად და იქ, სადაც არის. რამდენიმე მეგობართან ერთად.

———————

„რეზონანსი“, 22 ნოემბერი, 2016 წელი

„დონალდ ტრამპის არჩევამ ნატოში ბევრი სასიკეთო პროცესი შეიძლება გამოიწვიოს“

რა პოზიციას დაიკავებს აშშ-ს ახალი ადმინისტრაცია ალიანსის მომავლის მიმართ

თაკო მათეშვილი

ამერიკის შეერთებული შტატების ახლადარჩეული პრეზიდენტის საგარეო კურსის კონტურები უკვე იკვეთება და შეიძლება ითქვას, რომ იგი რამდენადმე განსხვადება წინასაარჩევნო კამპანიისგან შექმნილი მოლოდინისგან. როგორც ირკვევა, აშშ არც ნატოს მხარდაჭერის შემცირებას აპირებს და ეს ყველაფერი საქართველოშიც აჩენს იმის იმედებს, რომ იგივე პრინციპი ჩვენ ქვეყანაზეც გავრცელდება. მეტიც, სპეციალისტების ნაწილი არც იმას გამორიცხავს, რომ ტრამპის პრეზიდენტობის დროს ჩრდილოატლანტიკური ალიანსი უფრო სწრაფად გაფართოვდეს და განვითარდეს კიდეც.

სააგენტო “რია ნოვოსტი” ავრცელებს სტამბოლში ნატოს საპარლამენტო ასამბლეის 62-ე სესიაზე ალიანსის გენერალური მდივანის იენს სტოლტენბერგის მიერ გაკეთებულ განცხადებას იმის თაობაზე, რომ ტრამპმა აშშ-ის მხრიდან ნატოსადმი მტკიცე მხარდაჭერა გამოხატა.

როგორც აღმოჩნდა, პარასკევს სტოლტენბერგსა და შტატების პრეზიდენტს შორის სატელეფონო საუბარი შედგა. აღნიშნული სიახლე ნამდვილად მოულოდნელი იყო ტრამპის წინასაარჩევნო რიტორიკისა და სტოლტენბერგის ბოლოდოროინდელი განცხადებების ფონზე, სადაც საკმაოდ შეშფოთებული ტონი იკითხებოდა.

ამავდროულად, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ამერიკელი სენატორი ჯონ მაკკეინი საქართველოს ეწვევა. ამის შესახებ ნათქვამია “ვაშინგტონ პოსტის” სტატიაში.

როგორც სტატიაშია აღნიშნული, სანამ ამერიკის შეერთებული შტატების ახალი პრეზიდენტის, დონალდ ტრამპის ინაუგურაცია მოხდება, ანუ 20 იანვრამდე, კონგრესის დელეგაცია უკრაინას, საქართველოსა და ესტონეთს ეწვევა. დელეგაციას მაკკეინი და “რესპუბლიკური პარტიის” წევრი ლინდი გრემი უხელმძღვანელებენ.

“ისინი შეეცდებიან ევროპელი პარტნიორების დარწმუნებას, რომ ვაშინგტონი რუსეთის აგრესიას მომავალშიც არ შეურიგდება”, – ნათქვამია სტატიაში.

ამ ინფორმაციამ საქართველოში გააჩინა იმის იმედი, რომ მაკკეინის ვიზიტი ახალი პრეზიენტის ადმინისტრაციის მხრიდან საქართველოსადმი მხარდაჭერის გამოხატვას ემსახურება, თუმცა, სპეციალისტების ნაწილი ამას არ ეთანხმება. რაც შეეხება ნატოს მიმართ რიტორიკის ცვლილებას, ისინი ამას ბუნებრივად მიიჩნევენ.

ტრამპის პოლიტიკა, საგარეო საკითხების სპეციალისტის, ხათუნა ლაგაზიძის თქმით, მანამ არ ჩამოყალიბდება, სანამ თავის ადმინისტრაციას არ დააკომპლექტებს. ეს, მისი თქმით, ერთბაშად ვერ მოხდება. მითუმეტეს იმ პირობებში, როცა ტრამპის გვერდით “რესუბლიკური პარტიის” ელიტა ფაქტობრივად არ მდგარა. რამდენიმე გამონაკლისის გარდა, ლაგაზიძის თქმით, წინასწარ ადმინისტრაციისათვის მას შერჩეული არავინ ჰყოლია. ამიტომაც, ეს საპასუხისმგებლო პროცესი ახლა მიმდინარეობს.

ხათუნა ლაგაზიძის აზრით, აქ გასათვალისწინებელია ის ფაქტორიც, რომ ტრამპს არანაირი პოლიტიკური გამოცდილება არ აქვს. ამბობს, რომ თითოეულ ვაკანსიაზე რამდენიმე ადამიანის კანდიდატურა განიხილება, თუმცა ამ ადამიანებიდან უმეტესობა რუსეთთან ხისტი პოლიტიკით გამოირჩევიან. მათგან საზოგადოებას რუსეთის მიმართ გაკეთებული არაერთი აგრესიული განცხადება ახსოვს.

დონალდ ტრამპის პოლიტიკის ცვლილება, ხათუნა ლაგაზიძის აზრით, ამასაც შეიძლება მიეწეროს. ამბობს, რომ იგი ძიების პროცესშია და თავის განცხადებებშიც ვეღარ იქნება ისეთ თავისუფალი, როგორიც არჩევნებამდე იყო. არ გამორიცხავს, რომ იგი არჩევნებამდე გაკეთებულ “ეგზოტიკურ განცხადებებს” დაშორდეს კიდეც.

ასე რომ, ხათუნა ლაგაზიძის აზრით, ჯერ კიდევ ძალიან რთულია იმის პროგნოზირება, თუ როგორი იქნება ტრამპის საგარეო პოლიტიკა საბოლოო ჯამში და ასევე, რა პოზიციას დაიჭერს ნატოსთან მიმართებაში.

“ტრამპის პოზიციაზე გადამწყვეტ გავლენას მისივე “რესპუბლიკური პარტია” მოახდენს. ამერიკის პოლიტიკური ელიტა კი თავის პოზიციებს ასე მარტივად არ დათმობს. ამიტომაც, თავისი რეალური ხედვების ჩამოსაყალიბებლად ტრამპს დრო სჭირდება. ის დღეს ორ ცეცხლს შუაა – ერთ მხარეს მისი ამომრჩევლები არიან, რომლებმაც ტრამპისათვის ხმის მიცებით ელიტური ამერიკის წინააღმდეგ მისცა ხმა, მეორე მხარეს კი სწორედ ეს ტრადიციული პოლიტიკური ელიტა და ტრამპი იძულებულია ორივე მხარის ინტერესები დააკმაყოფილოს. ამ პოლიტიკური ელიტის გარეშე კი იგი თავის ფუნქციებს უბრალოდ ვერ შეასრულებს. გუშინ სტოლტენბერგის მეორე განცხადებაც გავრცელდა, სადაც იგი ალიანსის ევროპელ წევრებს თავიანთი ფინანსური ვალდებულებების შესრულებისკენ მოუწოდებს, რადგან ტრამპი ამას ობიექტურად ითხოვს. გარდა ამისა, სტოლტენბერგი სტამბულის სამიტზე მონტენეგროს გაწევრიანების რატიფიკაციასაც მოითხოვს. ასე რომ, ტრამპის არჩევამ ნატოში ბევრი სასიკეთო პროცესი შეიძლება გამოიწვიოს”, – დასძენს ხათუნა ლაგაზიძე.

ისევე, როგორც ევროპაში, ლაგაზიძის თქმით, საქართველოს პოლიტიკურ ელიტაშიც არსებობს ამერიკის, როგორც უსაფრთხოების ფარის მორღვევის შიში. ეს შიში, მისი თქმით, არცთუ უსაფუძვლოა. მაკკეინის ჩამოსვლა კი, მისი თქმით, ამ ფონზე ერთგვარი “შეძახილია” იმ მიზნით, რომ საქართველოს პროდასავლური და პროამერიკული სპექტრი სულით არ დაეცეს მანამ, სანამ ტრამპი საგარეო პოლიტიკაში ჩამოყალიბდება.

“თუმცა, მაკეინი სწორედ ერთ-ერთი იმათგანია, ვინც ცდილობდა ტრამპთან ასოცირებული არ ყოფილიყო. წინასააარჩევნო პერიოდში მისი მხრიდან ტრამპის კრიტიკა ჩვეულებრივი მოვლენა იყო. ასე რომ, მაკეინის პოზიცია ტრამპის პოზიციად არ უნდა მივიჩნიოთ. მისი პოზიცია სწორედ იმ ამერიკის ელიტარული პოლიტიკური ისტებლიშმენტის პოზიციაა, რომელიც ცდილობს ტრამპის ჯერ-ჯერობით მოუთოკავი ტემპერამენტი ჩარჩოებში მოაქციოს”, – დასძენს ლაგაზიძე.

მაკკეინის ვიზიტში აშშ-ს ახალი პეზიდენტის ადმინისტრაციის მხრიდან მხარდაჭერის გამოხატვას არც ყოფილი საგარეო საქმეთა მინისტრი ირაკლი მენაღარიშვილი უკავშირებს. მითუმეტეს იმ ფონზე, რომ მაკეინი ტრამპის მხარდამჭერი განცახდებებით არასოდეს გამოირჩეოდა. მისი ინფორმაციით, კონგრესმენი საქართველოში ერთ-ერთ ღონისძიებაში მონაწილეობის მისაღებად ჩამოდის.

რაც შეეხება სტოლტენბერგის შეცვლილ რიტორიკას და აშშ-ს მხრიდან ნატოს სამომავლო მხარდაჭერის საკითხს, მენაღარიშვილი ამბობს, რომ ტრამპი ნატოსადმი მკვეთრად უარყოფით კონტექსტში არასოდეს საუბრობდა, თუმცა უღალატა იმ ტრადიციას, რომელსაც ყველა მისი წინამორბედი მტკიცედ იცავდა – როცა ისინი პირველ რიგში ჩრდილოატლანტიკური ალიანსისადმი ერთგულების დასადასტურებლად განცხადებებს აკეთებდნენ.

“ტრამპის შემთხვევაში, ამ განცხადებამ, შეიძლება ითქვას, რომ უბრალოდ დაიგვიანა. იგი უფრო სხვა საკითხებზე იყო ფოკუსირებული და ალიანსმა ეს მესიჯი უფრო გვიან მიიღო, ვიდრე სხვა დროს ხდებოდა ხოლმე. ჩემი აზრით, ეს იყო და ეს. სტოლტენბერგის განცხადება კი, თავისთავად ნიშნავს იმას, რომ ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა ნატოსადმი თავისი ერთგულება დაადასტურა”, – აღნიშნავს მენაღარიშვილი.

———————-

„თბილისელები“, 21 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: რა სახიფათო ტენდენციას დაუდო საფუძველი დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტებას და გადაჰყვება თუ არა საქართველო აშშ-ს ახალი პრეზიდენტის წინასაარჩევნო დაპირებებს

ნინო ხაჩიძე

მიუხედავად პროგნოზებისა, რომ, საბოლოოდ, ექსტრაორდინარული ტრამპი ვერ ძლევდა ჭეშმარიტ დემოკრატ კლინტონს, ამერიკელმა ამომრჩეველმა და, ალბათ, ბედისწერამაც სხვაგვარად განსაჯა და დავარცხნილი დემოკრატია თვით დემოკრატიის აკვანში დამარცხდა. თუ გავიხსენებთ, რომ დონალდ ტრამპის წინასაარჩევნო დაპირებებიც არაორდინარული იყო, ცხადია, ისმის კითხვა: ექნება თუ არა მას ამ დაპირებების შესრულების საშუალება, რადგან აქამდე ისიც ურყევი ჭეშმარიტება გახლდათ, რომ ამერიკის სტაბილურ სახელმწიფოში პიროვნებები ვერაფერს ცვლიან და მთავარი სისტემაა. ამ საკითხის გარკვევას პოლიტოლოგ სოსო ცინცაძის დახმარებით შევეცდებით.

– წინასაარჩევნოდ ტრამპი აცხადებდა, რომ აშშ არ არის ვალდებული, არჩინოს „ნატო“, მასზე მოდის ალიანსის შემოსავლების 70 პროცენტი და, საერთოდაც, შტატები თავის კონტინენტზე უნდა დაეტიოს. „ნატოს“ გენმდივანმა უკვე მისწერა წერილი, არ უნდა დაუშვათ ალიანსის დასუსტებაო. ამ თემაზე იმიტომ ვამახვილებ ყურადღებას, რომ სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია ჩვენი უსაფრთხოებისთვის. შეძლებს პრეზიდენტი ტრამპი, რეალურად გააკეთოს ის, რასაც კანდიდატი ტრამპი ამბობდა?

– მოდი, დავიწყოთ იმით, თუ რა გააკეთა უკვე. ეს იყო პირველი დანიშვნა, რამაც ყურებზე დააყენა გარემოს დამცველები: მან ეკოლოგიური სააგენტოს ხელმძღვნელად დანიშნა ცნობილი ანტიეკოლოგისტი მირონ ებელი. მას იცნობს მთელი მსოფლიო, როგორც საწვავის მომპოვებელი კორპორაციების მიერ დაქირავებულს, რომელიც 10-15 წელია, ყველას უმტკიცებს, რომ არანაირი გლობალური დათბობა არ არსებობს, არაფერი ბინძურდება და არ არსებობს ეკოლოგიური დაავადებები. მაგრამ, თუ აქამდე მას ძალაუფლება არ ჰქონდა, დღეს ის გახდა პერსონა. ტრამპმა წინასაარჩევნოდ განაცხადა, რომ აშშ გაეროს წელიწადში რამდენიმე მილიარდ დოლარს უხდის გლობალურ დათბობასთან ბრძოლისთვის და ამ ფულს აღარ გადავიხდი, იმიტომ რომ ფული მიდის კორუმპირებული ჩინოვნიკების ჯიბეებშიო. სულ მალე მარაკეზში გაიმართება შეხვედრა ეკოლოგიის საკითხებზე. შარშან პარიზის შეთვნხმება დაიდო, რომელშიც ამერიკამაც იკისრა ვალდებულებები მავნე გაზების გამოფრქვებების შემცირების შესახებ. ტრამპი კი ამბობს, გამოვალ ამ ხელშეკრულებიდანო. გამოსვლის პროცესი შეიძლება, ერთ-ორ წელს გაიწელოს და ამიტომ არავინ იცის, რა მოხდება ამასობაში.

რაც შეეხება „ნატოს“: ტრამპს არასდროს უთქვამს, რომ „ნატოდან“ გავიდოდა. ის ამბობს, თუ გინდათ, რომ ამერიკამ დაიცვას ევროპა, კეთილი ინებეთ და გადაიხადეთ. ამერიკა ავსებს „ნატოს“ ბიუჯეტის  73-პროცენტს. 1949 წელს, როდესაც შეიქმნა „ნატო“, ვაშინგტონის ხელშეკრულებით, განისაზღვრა შენატანები, ყველა ქვეყნის მთლიანი შიდა პროდუქტის 2 პროცენტი. იმ დროს ევროპა დანგრეული და ღარიბი იყო, ამერიკა უმდიდრესი და ტრრუმენტმა თქვა, ოღონდ „ნატო“ შეიქმნას საბჭოთა კავშირისგან თავის დასაცავად და თანხას ჩვენ გადავიხდითო. ევროპა ღარიბი იყო და ამერიკელები ამას ეგუებოდნენ, მაგრამ გავიდა წლები, ევროპა გამდიდრდა, განმაკუთრებით, საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ და „ნატოს“ არც ერთი ევროპელი წევრი არ იხდის იმ 2-პროცენტს.

– აბა, რის მიხედვით იხდიან? ის დანარჩენი 27 პროცენტი ხომ ივსება?

– რამდენიც გაუხარდებათ, იმდენს იხდიან. ვალები უგროვდებათ. ერთადერთი ქვეყანა, რომელიც პატიოსნად იხდის 2-პროცენტს, ამერიკის შეერთებული შტატებია. ცივი ომის წლებში ევროპელები გულარხენად იყვნენ, იქ იდგა ამერიკის ჯარი და ამერიკის ბირთული იარაღი. ახლა ფულის გადახდა არ უნდათ, ბებერი ევროპა ამბობს, რომ რუსეთისგან საფრთხე არ ემუქრებათ. ტრამპი კი ამბობს, თუ არ გადაიხდით, თქვენ თვითონ მიხედეთ თქვენს თავსო. როგორც ჩანს, ევროპელები კეთილს ინებებენ და გაიხდიან. ობამა ჩადის საბერძნეთში, რომ დაამშვიდოს ევროპა. იქიდან მიდის პერუში, რომ დაამშვიდოს სამხრეთ ამერიკელები, რომ არანაირი კედელი არ აშენდება მექსიკის საზღვართან. რასაკვირველია, ამერიკა არ გავა „ნატოდან“. უბრალოდ ევროპელები გადაიხდიან საწევროს და ეს იქნება. მაგრამ, მაგალითად, ესტონეთის წლიური საწევროა 40 მილიონი ევრო. საიდან გადაიხდის?! ან საიდან გადაიხდის საქართველო, თუ „ნატოს“ წევრი გახდება?!  ამდენად, ესეც პრობლემაა.

– მაგრამ, როგორც აღმოჩნდა, ამერიკელების ნახევარს მოწონს ტრამპის მოსაზრებები და არ უნდათ არავის რჩენა...

– ტრამპის ელექტორატი არ არის დაკომპლექტებული ინტელექტუალებით, ტრამპის ამომრჩეველია თეთრაკანიანი ამერიკელი, ძირითადად, სოფლის მოსახლეობა, მუშები, საშუალო განათლების მქონე, რომლებსაც შეიძლება, წიგნიც არ აქვთ წაკითხული, მაგრამ არიან ამერიკის ნამდვილი პატრიოტები, რომლებიც წელებზე ფეხს იდგამენ  და ხედავენ, რომ მათი შემოსავალი არ იზრდება. რატომ გახდა ასეთი პოპულარული ტამპი?! ხმამაღლა არავინ ამბობს ამერიკაში, რომ აღარ მიიღებენ ლტოლვილებს. როდესაც ჰილარი კლინტონი ხვდებოდა თავის ამომრჩეველს, ეუბნებოდა: ტრამპი ამბობს, რომ კედელი უნდა ააშენოს, ეს შეიძლება?! მისი მომხრეები ყვიროდნენ: არ შეიძლებაო, მაგრამ ჩუმად ფიქრობდნენ, დიახ, შეიძლებაო. იქ უკმაყოფილო ელექტორატი წყვეტს არჩევნების ბედს.

ყველაზე მნიშვნელოვანი, რამაც დღეს მთელი მსოფლიო შეაშფოთა არის არა „ნატო“, არამედ საგარეო ვაჭრობა. ტრამპი, სავარაუდოდ, დაიწყებს სავაჭრო ომს ჩინეთთან. წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ათჯერ მაინც თქვა, ჩინელები უნამუსოდ გვძარცავენ და გვატყუებენო;  გაიხსენა რეიგანის მიერ იაპონურ მოტოციკლებზე დაწესებული 50-პროცენტიანი ბაჟი. იმიტომ რომ იაპონიის მოტოციკლებმა წალეკა ამერიკა და ამერიკული არაფერი იყიდებოდა, რაც ბორბლებზე დადიოდა:  ძალიან იაფი ღირდა იაპონური, როგორც კი რეიგანმა ბაჟი დაუწესა, იაპონიიდან მოტოციკლების იმპორტი შეწყდა. ჩინეთი მსოფლიოს მეორე ეკონოიკაა და, ბევრი ეკონომისტის აზრით, პირველიც კი არის. ამდენად, ამ ორი გიგანტის სავაჭრო ომს შეუძლია, თავდაყირა დააყენოს მთელი მსოფლიო, მაგრამ ჩინელები უფრო მოქნილები არიან. ჩინეთის ლიდერი უკვე ელაპარაკა ტრამპს და თითქოს მოილაპარაკეს შეხვედრაზეც და ჩინეთს მოუწევს კომპრომისებზე წასვლა. კიდევ ერით მნიშვნელოვანი დაპირება არის სამუშაო ადგილების დაბრუნება: ამერიკულ ბრენდებს ქარხნები აქვთ ვიეტნამში, აფრიკაში, კორეაში. იქ ამზადებენ პროდუქციას, რაც კაპიკები უჯდებათ, მუშა-ხელი იქ საქმდება, პროდუქცია კი ბაჟის გარეშე შეაქვთ ამერიკაში. ტრამპი ამბობს, დავაწესებ ბაჟს, ამიტომ ეს ფაბრიკა-ქარხნები წამოიღეთ, ამერიკაში აამუშავეთ და აქ შექმენით სამუშაო ადგილებიო. მაგრამ ამის რეალურად გაკეთება, ასე მარტივი არ არის. მეტიც, მაგალითად, პეტერსონის ინსტიტუტი აცხადებს, რომ ჩინურ პროდუქციაზე ბაჟის დაწესებით ამერიკა სამ-ნახევარ მილიონ სამუშაო ადგილს დაკარგავს, ხოლო, თუ ამ ორ ქვეყანას შორის სავაჭრო ცივი ომი გაჩაღდა – 5-6 მილიონ სამუშაო ადგილსო.

– ჩამონათვალაში არ მიხსენებია ერთნაირსქესიანთა ქორწინება, რის თავგამოდებული მოწინააღმდეგეა ტრამპი. უნდა ველოდოთ, ამ მხრივ, აშშ-ს კურსის შეცვლას? გვახსოვს ამერიკის წინა ადმინისტრაციის განცხადება, რომ აშშ ყველაფერს მთელ მსოფლიოში ერთნაირსქესიანთა ქორწინების დასაკანონებლადო.

– ვიცე-პრეზიდენტი იქნება საკმაოდ ცნობილი, სტაჟიანი და უპატიოსნესი ადამიანი, მაგრამ პრინციპული კონსერვატორი, რომელსაც არათუ ერთნაირსქესიანთა ქორწინების, აბორტების გაგონებაც კი არ უნდა.  ასე რომ, რეიგანის სტილის კონსერვატიზმი ისევ გაძლიერდება ნებისმიერ შემთხვევაში და ყველა მიმომხილველი გაოცებულაი, თუ რა ჭკვიანურად ადგენს თავის გუნდს ტრამპი. ამერიკაში პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსი ძალიან დიდი თანამდებობაა, დიდი უფლებები აქვს, ყოველდღე ხვდება პრეზიდენტს, ეს იმხელა ფორაა მინისტრებთან შედარებით. ამიტომ ყველას აინტერესებდა, ვინ გახდებოდა ადმინისტრაციის უფროსი. ტრამპმა კი დანიშნა „რესპუბლიკური პარტიის“აღმასრულებელი კომიტეტის თავმჯდომარე, პარტიის, რომელიც ტრამპს არ აღიარებდა. 44 წლის ახალგაზრდა კაცია, ძალიან გავლენიანი „რესპუბლიკურ პარტიაში“ და ვინაიდან „რესპუბლიკური პარტიისაა“ ორივე პალატა. და პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროსის მთავარი ფუნქცია იქნება, რომ ტრამპის კანონები გაიტანოს კონგრესსა და სენატში და ამას ის შეძლებს.

– ანუ ტრამპმა გაიმაგრა პოზიცია საკანონმდებლო ორგანოში...

– ძალიან და ამავე დროს ტრამპს უნდა კავშირი თავის ამომრჩეველთან. ამიტომ მისი მთავარი სტრატეგი და მთავარი კონსულტანტი იქნება ნაციონალისტი ბენენი, რომელიც წინასაარჩევნოკამპანიის დროს თავქუდმოგლეჯილი დარბოდა მთელ 50 შტატში და რიგით ამერიკელებს, თეთრკანიან ამერიკელებს უმტკიცებდა, რომ ტრამპმა უნდა გაიმარჯვოს, ვინაიდან ეს არის არის ბუნტი ელიტის წინააღმდეგ. ელიტა გაქსუვდა, მექრთამეობა გაღვივდა და ეს ყველაფერი ყელში ამოუვიდა რიგით ამერიკელებს. ამდენად ტრამპს შანსი აქვს, მაგრამ აქ  თვითონ ტრამპი არ არის იმდენად საშიში, რამდენაადც ტენდენციაა ძალიან ცუდი. გასულ კვირას მოლდოვის საპრეზიდენტო არჩევნებში გაიმარჯვ აშკარად პრორუსმა კანდიდატმა, რომელმაც თქვა, რომ ევროკაშვირთან არაფერი ესაქმება, არც წევრობა უნდა და არც ვიზალიბერალიზაცია. უკვე შეათანხმა ვიზიტი მოსკოვში. ბულგარეთში კი გაიმარჯვა…

– საჰაერო ძალების ყოფილმა სარდალმა...

– დიახ, ყოფილმა მფრინავმა, „ნატოს“ გენერალია, მაგრამ ამბობს, რომ რუსთეთან უნდა მეგობრობა. ცხვირზეა მომდგარი გერმანიის არჩევნები, გაზაფხულზე საპრეზიდენტო არჩევნებია საფრანგეთში. ტრამპის გამარჯვებამდე მარინ ლე პენს არანაირი შანსი არ ჰქონდა, მაგრამ 8 ნოემბრის შემდეგ ევროპული გაზეთები წერენ, არ გაგიკვირდეთ, რომ ლე პენი გახდეს პრეზიდენტიო. რთული პროცესებია იტალიაში, ესპანეთში, დანიაში, ბელგიაში, ისლანლიაშიც კი დაიწყეს ლაპარაკი ელიტის წინააღმდეგ. დღეს უკვე ევროპის კრიზისზეა ლაპარაკი. ტრამპის ფენომენმა შოკი მოგვარა ევროპას. ეს შოკი, ცხადია, გადაივლის, მაგრამ არ არის გამორიცხული, რომ გამომაფხიზლებელი ცივი შხაპივით იყოს ევროპისთვის.

– ჩვენზე როგორ აისახება, თუ არ გამოფხიზლდა ან გამოფხიზლდა ევროპა?

– ამ დღეებში კვირიკაშვილი მიდის ბრიუსელში. თუ ევროპაში კიდევ შემორჩა საღი აზრი და პოლიტიკური ნება, ჩვენ გვიჩნდება იდეალური, უპრეცედენტო შანსი. აღმოსავლური პარტნიორობის პროგრამაში ექვსი ქვეყანაა ჩართული და ერთადერთი, სადაც კიდევაა შესაძლებელია ევროპული ფასეულობების, დემოკრატიის დამკვიდრება, არის საქართველო. ამიტომ, თუ ევროპას უნდა, რომ სრული კრახით არ დამთავრდეს მისი აღმოსავლური პარტნიორობა და ის მილიარდობით ევრო, რომლებიც ამ პროგრამის ფარგლებში შეჭამეს ევროჩინოვნიკებმა, მეტი ყურადღება უნდა მიაქციონ საქართველოს. ჩვენ ყველაზე მძიმე დღეში ვართ. მოლდოვას იქით ესაზღვრება „ნატო“ და ევროკავშირი და რაც მთავარია, მოძმე რუმინეთი; ჩვენ ვინ გვესაზღვრება? თურქეთი: სომხეთი, აზერბაიჯანი, რუსეთი. ამიტომ კვირიკაშვილის ვიზიტისას ევროპელების რეაქცია იქნება საფუძველი მნიშვნელოვანი დასკვნებისთვის. თუ ევროპამ ისევ გააგრძელა მხარზე ხელის წამორტყმა, კაი ბიჭები ხართ, სწორი გზით მიდიხართ და წინ კიდე დიდი გზა გაქვთ გასავლელიო, ესე იგი, ევროპაში აღარც პოლიტიკური ნება ყოფილა და აღარც საღი აზრი.

– ჩვენ აბსოლუტურად დაუცველები ვრჩებით ასეთ შემთხვევაში...

– ზუსტად არავინ იცის, როგორი იქნება ტრამპისა და „ნატოს“ ურთიერთობა. ტრამპმა დაუფარავად განაცხადა, რომ უკრაინა არ აინტერესებს. საქართველო არც კი ჩათვალა იმის ღირსად, რამე ეთქვა. მაგრამ, თუ არ აინტერესებს უკრაინა, 40-მილიონიანი ევროპოლი ქვეყანა, რომელიც ესაზღვრება ევროპას, საქართველო აინტერესებს?! ამდენად, რჩება მხოლოდ ევროპა. არათუ ახალ წევრებს არ მიიღებენ „ნატოში“, ნეტავ ბალტიისპირეთიდან არ გაიყვანოს ის ჯარები, რომლებიც ამ ბოლო ხანს შეიყვანეს. მაგრამ შეიძლება, შეთანხმდნენ, რომ რუსეთი შეწყვეტს მუქარებს ბალტიისპირეთისა და უკრაინას მიმართ და სანაცვლოდ ტრამპი შეეცდება, რომ დანარჩენი პოსტაბჭოთა სივრცე, უკრაინისა და კავკასიის ჩათვდით იყოს რუსეთს გავლენის სფერო. შესაძლოა, მოხდეს მეორე იალტა. რა, 1945 წელს დემოკრატია არ იყო?! ჩერჩილი და რუზველტი დემოკრატები არ იყვნენ?!

– თუმცა სულ ნაჭერ-ნაჭერ გაინაწილეს მსოფლიო...

– დიახ, მშვენივრად გაიყვეს მთელი მსოფლიო ამ დიქტატორთან ერთად. და ტრამპი და პუტინი რატომ ვერ შეთანხმდებიან?! მაგრამ ვნახოთ, თვითონ ერვოპაში რა მოხდება. იქ ჯერ შოკური მდგომარეობაა. თუ ცუდი სცენარით განვითარდა ევროპა, მერკელია ჩამოსახრჩობი, რადგან მისი „დამსახურებაა“ მილიონობით მიგრანტის შეშვება: სწორედ იქიდან დაიწყო ინგლისის გასვლა ევროკავშირიდან და ევროპის კრიზისი. ლტოლვილები შეუშვეს ყოველგვარი კონტროლის გარეშე და სანამ არ ააფეთქებდნენ კაფეებს და 20-20 ადამიანს არ დახოცავდნენ, ამბობდნენ, მათთვის ხელის ხლება როგორ შეიძლებაო. ამიტომ პირადად ჩემთვის კვირიკაშვილის ევროპაში ვიზიტი იქნება იმის მანიშნებელი, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები: ხელცარიელს გამოუშვებენ კვირიკაშვილს თუ, ბოლოს და ბოლოს, მიხვდებიან ევროპელები, რომ მათი ერთადერთი დასაყრდენი პოსტაბჭოთა სივრცეში და ერთადერთი ქვეყანა, რომელიც ისევ იყურება ევროპისკენ, არის საქართველო.

„თბილისელები“, 21 ნოემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ნოდარ სარჯველაძესთან: რატომ უნდა იყოს განათლების მთავარი წყარო „გუგლი“, თავის დაცვის მთავარი საშუალება „ნატო“ და კარგად ცხოვრების გარანტი – უცხოელი ინვესტორი

ნინო ხაჩიძე

ბოლო პერიოდში უცნაური ტენდენცია გამოიკვეთა (ბოლოდან დავიწყებ): აღმოჩნდა, რომ განათლება, ფაქტობრივად, არ გვჭირდება, არც ციტატები, არც ფორმულები, არათუ მენდელეევის პერიოდული სისტემა, თვით ელემენტების ვალენტობის ცოდნაც კი, რადგან ამ ინფორმაციის ამოკრება „გუგლაობითაცაა“ შესაძლებელი. ისიც გაირკვა, რომ, მაინცდამაინც, არც ჯარში გაწვევისკენ გვიწევს გული, მოტივით, საკონტრაქტო ჯარი უფრო ეფექტიანად დაგვიცავსო (ანუ ქვეყნის დაცვაში ფულს გადავიხდით და სიკვდილითაც ქვეყნის დაცვისას სხვა მოკვდება), იმას გარდა, რომ „ნატოს“ ხელითაც ვაპირებთ მტრის ჯავრის ამოყრას; ამის პარალელურად, რაკი განვითარებადი ქვეყნის სტატუსი შევირგეთ, იმედიანი თვალი პარტნიორებისკენ გვაქვს მიპყრობილი, რომ კრიტიკულ მომენტში  დაგვეხმარებიან: არც გრანტს დაგვამადლიან და არც გრძელვადიან სესხებს. როდის გადავწყვიტეთ, რომ ყველა პრობლემა სხვების ხელებით უნდა გადაწყდეს და საკუთარ დავიბანეთ? – ამ რიტორიკულ საკითხს ფსიქოლოგ ნოდარ სარჯველაძესთან ერთად განვიხილავთ.

– ეს მხოლოდ პასუხისმგებლობისგან გაქცევაა, რომ სხვა გააკეთებს “გუგლს”, ჩვენ გამოვიყენებთ ისე, რომ ტვინსაც არ გავანძრევთ; სხვა იომებს ჩვენ ნაცვლად; სხვა იშოვის ფულს და მოგვცემს?

– ეს კითხვა საჭიროებს კვლევას, მართლაც ასეა თუ ეს კერძო მოსაზრებაა.

– ტენდენციაზე ვისაუბროთ, ეს ტენდენციები თვალსაჩინოა...

– დავიწყოთ განათლებით: ადამიანები, როგორც ჩანს, ცვივდებიან ერთიდან მეორე უკიდურესობაში. საბჭოა პერიოდში სწავლა განხილული იყო, როგორც ცოდნის შეძენის პროცესი. შემდეგ მოხდა გადანაცვლბა, რის თანახმადაც, ცოდნა კი არ არის მთავარი, არამედ უნარ-ჩვევების ათვისება, ცოდნას კი ყოველთვის მოიპოვებ. მახსენდება ასეთი ანეკდოტური შემთხვევა: აინშტაინთან მივიდა ჟურნალისტი და ეკითხება, თქვენს ფორმულაში რამდენია სინითლის სიჩქარეაო. აინშტაინმა უპასუხა, ვრ ვიციო. როგორ არ იცით, ეს ხომ თქვენი ფორმულააო; რატომ უნდა ვიცოდე, როდესაც ეს ინფორმაცია ყველა ცნობარში წერიაო. ანუ ამ ანეკდოტურ შემთხვევაში ჩანს, რომ ისეთი მოაზროვნეები, როგორიც იყო აინშტაინი მნიშვნელობას ანიჭებდნენ აზროვნების უნარს და არა მზამზარეულ ცოდნას.

– ჯერ ერთი, ის აინშტაინია; მეორეც, იქნებ ჟურნალისტ მიუთითა, რომ შეკითხვა იყო უაზრო, რადგან იმ ფორმულაში სინათლის სიჩქარე მეასეხარისხოვანია...

– ჩვენ აინშტაინები ვერ ვიქნებით, მაგრამ დგას დილემა: ცოდნა, რომელიც გროვდება თუ უნარი, რომელიც ფუნქციონირებს?! ცოდნა კაპიტალივითაა და შეიძლება, სტატიკური გახდეს, უნარი კი ისეთი რამაა, თუ არ იფუნქციონირა, მოკვდება, ამიტომ მნიშვნელოვანია უნარის განვითარება. და გასული საუკუნი 90-ან წლებში დაიწყო ამ ორი კომპონენტიდან ერთის – ამჯერად უნარ-ჩვევების – კულტივირება. თუმცა იდეალი არის ის, რომ ცოდნა უნარ-ჩვევებთან იყოს შეხამებული. იმის თქმა მინდა, რომ „დავგუგლავ“ და მივიღებ ინფორმაციას, ამიტომ რაში მჭირდება მენდელეევის სისტემა და ბევრი სხვა რამ, არის ამ რადიკალიზებული უნარ-ჩვევითი მიდგომის გამოხატულება. რომ თითქოს ყველაფერს ამოწურავს უნარ-ჩვევა სწავლებაში. სინამდვილეში, თუ ავიღებთ ისეთ მიმდინარეობას, როგორიცაა კონსტრუქტივიზმი, რომელიც თანამედროვე აზროვნების კულტურაში ძალიან მნიშვნელოვანი დარგია, ის ამბობს: ადამიანი ცოდნას ქმნის თავისი უნარ-ჩვევებით. ანუ საჭიროა მათი ჰარმონიზება და არა რომელიმე ერთის წინ წამოწევა. იმით, რომ შენ „დაგუგლავ“ და გაიგებ, უარყოფ მეხსიერების როლს.

– არადა პიროვნება არის მეხსიერება...

– არადა, თუ იმ ცოდნას უარყოფ, რასაც მეხსიერება მინახავს და წარმოადგენს, როგორც მზამზარეულ კონსტრუქტს, მაშინ გამოდის, რომ ადამიანები უარს ამბობენ ისეთ ჩვევაზე, როგორიცაა მეხსიერება, მოგონება, გახსენება… ესენი საჭირო არ ყოფილა, თურმე. ეს ყველფერი ადამიანს აქვს, როგორც უნარი და უცებ განათლების მინისტრმა მოინდომა ამაზე უარის თქმა და თქვა, მიანდე შენი მეხსიერება „გუგლს“, ეს ცოტა არ იყოს გადამეტებაა. ეს ხომ არ არის ტელეფონის ნომრები, რომლებიც, მართლაც, ჩაწერილი უნდა გქონდეს?! არის რაღაცეები, რაც აუცილებლად უნდა გახსოვდეს. მაგალითად, „სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა სიკვდილი სახელოვანი“, ის მათემატიკური ფორმულასავით ზუსტია, ეს უბრალოდ უნდა იცოდე და გააზრებული გქონდეს. თანაც – ეს ცოდნა არის რაღაც ისეთი, რაც იმავდროულად მოაზრებულია, ხოლო მოაზრება კი არის უნარ-ჩვევა. თუ უნარ-ჩვევა არ გავარჯიშდა ცოდნაზე, ის უნარიც გაქრება. მგონი, ჩვენს მინისტრს არ აქვს გააზრებული, რომ ასეთი ფაქიზი ურთიერთობაა ცოდნასა და უნარს შორის.

– მარტო მინისტრი რომ იყოს, ეს კიდევ არ იქნებოდა საგანგაშო. მას მომწონებლებიც ჰყავს, რომ მინისტრი გენიოსია. ამას წინათ, წავიკითხე მოსაზრება, რომ ბოლო პერიოდში კატასტროფულად იზრდება მსოფლიოში წერა-კითხვის უცოდინართა რაოდენობა. ბავშვი ხსნის ურთულეს ამოცანას, მაგრამ გამართულად ვერ კითხულობს ორიოდ აბზაცს. მეცნიერები ვარაუდობენ, რომ შესაძლოა, ეს ადამიანის მუტაციის შედეგი იყოს. კალმის კლავიატურიც ჩანაცვლებაც არ ყოფილა მაინცდამაინც კარგი, რადგან ასოების გამოყვანა ეს საკუთრივ ადამიანის უნარია, კლავიატურაზე კრეფას მაიმუნიც სწავლობს: ცნობს ასოებს...

– ჩინურსა და იაპონურ კულტურაში, სადაც იეროგლიფებია, კულტივირებულია ასოების გამოყვანა. ეს მთელი ხელოვნებაა. ანუ უნივერსალიზაცია არაფრის არ შეიძლება, რომ რამე საჭირო არ არის. კომპიუტერი რომ არსებობს, ეს არ ნიშნავს, რომ ადამიანი უნდა გახდეს თითების მქნეველი. ბოლოს, ისე გამოვა, რომ მექანიკური გახდება ეს პროცესი და ადამიანს აზროვნების უნარი გაუქრება და საჭიროა ეს?! მგონი, საჭირო არ არის. რადიკალური მიდგომაა. ერთგვარი მანიპულაციებია, თორემ რას ჩასწვდები „დაგუგლვით“?!

– თუ სწავლის ნაწილში მოტივი შესაძლოა, ის იყოს, რომ აღარ ვიაზროვნოთ, უტრირებულად ვამბობ; თავდაცვაზე უარის თქმას რა შეიძლება, ედოს საფუძვლად? არ დავიცავთ თავს და დაუცველები მიქნებით. მე ველოდი, ქალებსაც გაგვიწვევდნენ და, მგონი, მამაკაცებიც უარზე არიან. საფრთხის გააზრების, ანუ გაუაზრებლობის პრობლემაა?

– აქაც პოლუსებით აზროვნებაა: ადრე იყო გაწვევა, ახლა, მოდი, გაწვევა არ გვინდა და შევქმნათ დაქირავებული ჯარი, ანუ იმის საპირისპირო. მაგრამ საქმე ის არის, რომ ქართველი ადამიანი, რომელიც ცხოვრობს საქართველოში, თავის სამშობლოს უფრო კარგად იგრძნობს, თუ განწყობილი იქნება მის დასაცავად. არქეტიპიც ასეთია: მამაკაცი ამ ფუნქციას ასრულებდა ტრადიციულად, რადგან გადარჩენაზე ორიენტირებული ქვეყანა იყო. დღესაც იგივე ამოცანაა გეოპოლიტიკურად. ჩვენი თავი უნდა დავიცვათ, ტერიტორიები დვპყრობილია, გეოპოლიტიკურად არც ისე მარტივი ვითარებაა. ასეთ სიტუაციაში მოქალაქის სულისკვეთება თავის ქვეყანასთან ურთიერთობისას, გინდა პატრიოტიზმი დაარქვით ამას და გინდა – სხვა რამ, როდესაც ის თავის ქვეყანას პატივისცემითა და სიყვარულით ეპყრობა, გამოიხატება იმით, რომ მანაც მიიღოს მონაწილეობა ქვეყნის დაცვაში. ამის ერთ-ერთი გამოხატულებაა გაწვევა. გაწვევის მეოხებით კი ეზიარები სამხედრო ხელოვნებას, რაც პიროვნებას აყალიბებს. მამაკაცმა უნდა გაიაროს ეს პროცესი. იარაღს ვერ ვფლობ და ვნანობ, რომ არ ვიცი ნიუანსები, დაკავშირებული იარაღთან. იმიტომ კი არა, რომ ვინმეს მოკვლა მინდა, იმიტომ რომ ჯარი მთელი სამყაროა, გეგმაზომიერად აწყობილი და ორგანიზებული. მეტიც, მართალი ხართ, რომ თქვით, გოგონების გაწვევაზეც უნდა გვეფიქრაო. ქალი და მამაკაცი, თუ გენდერული თანასწორობაა, ორივეა ვალდებული დაიცვას სამშობლო იარაღით ხელში. რეზერვისტებიც აუცილებელია, მხოლოდ საკონტრაქტო სისტემაზე ვერ ააგებ შეიარაღებულ ძალებს. ნუთუ არ შეიძლება, რომ კომბინირებული იდეა შეიქმნას, რომ წვევამდელებიც იყვნენ და დაქირავებულებიც.

– ახლაც ასეა, ნაწილი დაქირავებულია...

– რაც არის, ის გაგრძელდეს და დაიხვეწოს, რა საჭიროა რადიკალიზმი?! ჯარი არ არის ბიზნესი, მხოლოდ კონტრაქტის პრინციპზე დააფუძნო. თუ ქვეყანას არ დაიცავს მისი მოქალაქე და არ იქნება განწყობილი მის დასაცავად, ქვეყანა დაუცველი დარჩება. რადგან შეერთებულ შტატებშია საკონტრაქტო სისტემა, შენც აუცილებლად  უნდა გადმოიღო?! ის მდიდარი ქვეყანაა, ცოტა სხვანაირი ისტორია აქვს, მიგრანტების მიერაა შექმნილი, შენ ხარ ძალიან მცირე ზომის ქვეყანა, ოთხი მილიონი ადამიანით, ამდენი ხალხი ერთ საშუალო ზომის ქალაქში ცხოვრობს დიდი ქვეყნებში. მეორე მხრივ, გაჭირვებული ქვეყანაა და ძალიან ბევრ ვაჟს უბრალოდ შია, სახლში სრულფასოვნად ვერ იკვებება. ჯარში საკვები მაინც ექნება გარანტირებული და რაღაც პერიოდით ყაზარმაში იცხოვრებს, საქმე ექნება, რაღაცას ისწავლის. ანუ რთულ ასაკში თვითონ ახალგაზრდების რაღაცნაირად დაკავების ფორმაა და,  ჩემი აზრით, ძალიან მნიშვნელოვანი მათი სულისკვეთებისთვის.

– და მესამე კომპონენტი: შრომაშიც სხვის იმედზე ყოფნა...

– ეტყობა, გვახასიათებს მდიდარი პატრონის ძიების მოთხოვნილება და გვაქვს სურვილი, რომ შემოვიდნენ ინვესტორები, დააფინანსონ ეს ქვეყანა. რატომ არ უნდა იყოს შიდა ინვესტირება? ხომ არიან ჩვენთან ბიზნესმენები?! გარედან შემოსული ინვესტიციები კარგია, მაგრამ, მაინცდამაინც, საგარეო ინვესტირებაზე, გარედან შემოსულ ფულზე რატომ უნდა იყოს აქცენტი?! და არ იყო ორიენტირებული თვითკმარობაზე, რომ სხვის ხარჯზე არ იცხოვრო?! რატომ უნდა იყოს სხვის მიერ დაცული, მაგალითად, „ნატოს“ მიერ?!

– ერთმანეთთთან კავშირშია, სხვის უნივერსიტეტებში ვისწავლით, ნაცვლად იმისა, რომ საკუთარი უნივერსიტეტები გავაძლიეროთ და საკუთარი გონებრივი რესურსი მას მოვახმაროთ?

– ახლა, მაგალითად, ფსი ქოლოგიის კონსულტირების ლექციებს ვკითხულობ. სახელმძღვანელო ქართულად არ არსებობს და ნულიდან დავიწყეთ. ზოგს სტუდენტებს ვათარგმნინებ, ზოგს მე ვთარგმნი და ვაკოწიწებთ. ძალიან ბევრი რამაა გასაკეთებელი და რაღა იქ უნდა წახვიდე, აქ გააძლიერე შენი ქვეყანა?!

– ეს ტენდენციაა, ხელებიც დამიბანია?! სხვა შექმნის „გუგლს“, მე გამოვიყენებ, მე ჯარში არ წავალ, დაქირავებული ჯარი დამიცავს. მხოლოდ მომხმარებლები ვიქნებით სწავლაში, თავდაცვასა თუ შრომაში?

– მინისტრის ამ გამონათქვამში, „დაგუგლავ“ და ინფორმაციას მიიღებ, ჩანს, რომ მას თავისი ამოცანა ესმის, როგორც ისეთი თაობის გაზრდა, რომელიც მხოლოდ მომხმარებელი იქნება.

– და მომსახურე პერსონალი, იმიტომ რომ ქმნა გამოირიცხება...

– ძნელი სათქმელია, ეს შეკვეთაა თუ თვითონ მისი პოზიცია, მაგრამ ძალიან არასახარბიელოა, არც ეროვნულია და, სხვათა შორის, არც მართებულია, განათლების თვალსაზრისით. თვითონ სახელმწიფოც პასიურია: ცუდი სიტყვაა, მაგრამ პროპაგანდა უნდა შაეწიოს ისეთ იდეებს, რომლებიც დაკავშირებულია ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობასთან.

– მინისტრი ამბობს, რატომ უნდა ვიცოდე, „ავთანდილის ანდერძი“, რეალობას არ შეესაბამებაო. არადა, ჯარში არ გინდა წასვლა იმიტომ, რომ არ იცი, რომ „სჯობს სახელისა მოხვეჭა ყოველსა მოსახვეჭელსა“ ან „შიში ვერ იხსნის სიკვდილსა, ცუდია დაღრეჯილობა“?! ამ თემებს ორგანული კავშირი აქვს...

– უნდა დალაგდეს ეს ყველაფერი. კულტივირება უნდა მოხდეს ელემენტარული ცნებების: სამშობლოს სიყვარულის, წესიერების, ორგანიზებულობის, რაც ახასიათებს ჯარს. სხვანაირად არ შეიძლება. სხვათა შორის, მინისტრის კონცეფციით, გამოდის, „ვგუგლავ“, მაშასადამე – ვარსებობ.

– ჩვენს ქვეყანას აქვს განვითარებადის სტატუსი, წკიპზე ჰკიდია ჩვენი უსაფრთხოება, საოკუპაციო ჯარი 40-კილომეტრშია დედაქალაქიდან. ასეთი მიდგომებით განათლებისადმი, თავდაცვისადმი, შრომისადმი გამოვალთ ამ ჩიხიდან?

– რა გამოსვლაზეა ლაპარაკი, ისეთი შთაბეჭდილება მექმნება, რომ პროგრესის ნაცვლად უკან მივდივართ. არ ჩანს პროგრესი არც აზროვნებაში. მეცნიერება მოკვდა, თურმე, არაა საჭირო საქართველოში;  ასევე, გაქრა სპორტის მთელი რიგი სახეობები: მაგალითად, ძალიან პოპულარული იყო მთასვლელობა, ახლა თითო-ოროლა ადამიანი თუა დარჩენილი. დღეს სპორტის მხოლოდ და მხოლოდ ფანები არიან, შეიკრიბებიან კაფეებში და დალევენ ლუდს და ეს ჰგონიათ სპორტულობა. მოდუნდნენ ადამიანები: სპორტი – არა, მეცნიერება – არა, თავდაცვა – არა. რა რჩება?!