„ვერსია“: ინტერვიუ ნუგზარ წერეთელთან: „ქართული პოლიტიკა ვირებითაა სავსე!“ // „ღალატს ადგილი არ ჰქონია!“ - როდის შექმნა პარტია, გადადგება თუ არა თავმჯდომარეობიდან და რას ფიქრობს სააკაშვილზე გიგი წერეთლის მამა
„ვერსია“: ინტერვიუ ზურაბ ჯაფარიძესთან: „გირჩის“ გიგი უგულავა-გიგა ბოკერიასთან გაერთიანება გამორიცხულია“
——
„რეზონანსი“: ვანო მერაბიშვილის პოლიტიკური ნეიტრალიტეტი // „საქმე საქმეზე რომ მივა, პოლიცია ვანო მერაბიშვილის მხარეს იქნება“
„რეზონანსი“: უნდა ჩაიწეროს თუ არა კონსტიტუციაში ევროატლანტიკურ მისწრაფებაზე?
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „კონსტიტუციაში საგარეო კურსზე ჩანაწერი არის პოპულიზმი“
„რეზონანსი“: ნადირობის ახალი სეზონი აგვისტოს ომის მონაწილეებზე // უკრაინაში მებრძოლი ქართველი ჯარისკაცი რუსეთში ექსტრადირების მოლოდინშია
——
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა გამყრელიძესთან: „გია ცერცვაძე რუსეთს არ უნდა გადავცეთ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლევან მურუსიძესთან: „ინსპექტორის ინსტიტუტის მომხრე არასდროს ვყოფილვარ“ // „მოსამართლეების ანგარიშვალდებულების წინააღმდეგი არ ვარ“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ანზორ წოწონავასთან: „ნაციონალებმა“ გადააყირავეს კონსტიტუცია, რომლის შეცვლასაც ახლა ცდილობენ“ // „პარლამენტში უნდა იყოს ადგილები აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის წარმომადგენლებისთვის“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: „დონალდ ტრამპის მთავარი მეტოქე იქნება ჩინეთი და არა რუსეთი“
——
„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „დონალდ ტრამპის ვლადიმირ პუტინთან შეხვედრისას საქართველო-უკრაინაზე დიდი ვაჭრობა იქნება“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ირაკლი მენაღარიშვილთან: ამერიკა საქართველოსთან დამოკიდებულებას არ შეცვლის“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „თუ დონალდ ტრამპი თავის წინასაარჩევნო დაპირებებს უერთგულებს, ეს საქართველოს კარგს არაფერს მოუტანს”
„რეზონანსი“: კორნელი კაკაჩია: „საქართველომ ე.წ სკეპტიკოს ქვეყნებში სერიოზული სამუშაო უნდა ჩაატაროს“
———————–
„ვერსია“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ნუგზარ წერეთელთან: „ქართული პოლიტიკა ვირებითაა სავსე!“ // „ღალატს ადგილი არ ჰქონია!“ - როდის შექმნა პარტია, გადადგება თუ არა თავმჯდომარეობიდან და რას ფიქრობს სააკაშვილზე გიგი წერეთლის მამა
ვანო პავლიაშვილი
(შემოკლებით)
მართალია, 90-იანი წლების ბოლოდან პარტიის თავმჯდომარეა, მაგრამ აქამდე პოლიტიკურ კი არა, უფრო სალიტერატურო წრეებში იცნობდნენ, რაც გასაკვირი არაა: 6 წლის იყო, პირველი ლექსი რომ დაწერა. 83 წლის ასაკში კი 50-ზე მეტი წიგნის ავტორია… ამბობს, პოლიტიკა ჩემი საქმე არააო, მაგრამ თავის დროზე ე.წ. სამეცნიერო ელიტამ ლექტორთა კავშირი დააფუძნა და რაკი საზოგადოება „ცოდნის“ ხელმძღვანელი იყო, პარტიის თავმჯდომარედაც ამიტომ აირჩია. ლექტორთა კავშირი პოლიტიკურ ავანსცენაზე ეპიზოდურად ჩანდა, თუმცა წლების განმავლობაში, სხვადასხვა საჭირბოროტო საკითხზე არაერთი პუბლიკაცია გამოაქვეყნა… ამასობაში, 2016 წლის ზაფხულიც დადგა, ყრილობა ჩატარდა, ლექტორთა კავშირი ევროპულ საქართველოდ ტრანსფორმირდა და 8 ოქტომბრის არჩევნებისთვის ნაცმოძრაობასთან „დაბლოკდა“. „უბრალოდ, პარტიის გაცოცხლება მინდოდა, თორემ ღალატს ადგილი არ ჰქონია“, – ამბობს აწუკვე ევროპული საქართველოს ანუ იმ პარტიის ხელმძღვანელი, რომელ პარტიაშიც „ახირებულებად“ სახელდებულნი, ესე იგი, ნაცმოძრაობისგან გაქცეულები დაპორტირდნენ. მოკლედ, ბევრი რომ აღარ გავაგრძელო, 2017 წლის „არა-ჩვეულებრივი ინტერვიუს“ სეზონს ექსნაციონალ გიგი წერეთლის მამასთან, 83 წლის პოეტ ნუგზარ წერეთელთან დიალოგით ვხსნი.
(…)
- თუ პოლიტიკოსი არ ხართ, აბა, პარტია რატომ გაქვთ, ბატონო ნუგზარ?
- ჩემი ვანო, 31 წელია, საზოგადოება „ცოდნის“ თავმჯდომარე ვარ. „ცოდნაში“ ქვეყანაში არსებული პოლიტიკის შესაბამისი ლექციები ტარდებოდა ანუ ,,ცოდნაში” მეცნიერება, ხელოვნება და ლიტერატურა ძალიან დიდი დოზით იყო, პოლიტიკა კი მხოლოდ – ხუთი პროცენტით.
- „ცოდნის“ ხელმძღვანელად ცხონებულმა ედუარდ შევარდნაძემ დაგნიშნათ?
- არა, ჯუმბერ პატიაშვილმა.
- რომელ წელს?
- 1985-ში. მანამდე საქართველოს საავტორო უფლებების მთავარ სააგენტოში ვმუშაობდი.
- ეს სააგენტო ცეკა-ს ექვემდებარებოდა?
- პარტიულად, ყველას ვექვემდებარებოდით _ რაიკომის მდივანიც ჩვენი უფროსი იყო. ჰოდა, მერე, „ცოდნაში“ გადამიყვანეს, სადაც მყუდრო სამუშაო მქონდა. სხვათა შორის, „ცოდნის“ პირველი თავმჯდომარე მუსხელიშვილი იყო, მერე, ათი წელი _ ცნობილი აკადემიკოსი გიორგი ძოწენიძე, ჩემზე წინ კი _ ალბერტ თავხელიძე. საერთოდ, „ცოდნის“ ხელმძღვანელობას აკადემიის პრეზიდენტები და დიდი მეცნიერები ითავსებდნენ.
- დღეს „ცოდნა“ არასამთავრობო ორგანიზაციაა?
- მაშინაც არასამთავრობო იყო, თუმცა მაინც პარტიას ექვემდებარებოდა…
(…)
- პარტია როდის და რა მიზნით შექმენით, ბატონო ნუგზარ?
- 1999 წელს, აკადემიკოსები ლადო ბახუტაშვილი, კოტე ბეთანელი, ლადო ჭანუყვაძე და დავით გეგეშიძე შემოვიდნენ წინადადებით, პარტიების ბუმია და პარტია ჩვენც შევქმნათო. პარტიის შექმნა ადვილი საქმე არაა, მაგრამ 350 ადამიანი შევკრიბეთ, ყრილობა ჩავატარეთ, რომელსაც ნოტარიუსიც დაესწრო და ყველაფერი აღწერა… ყრილობის ჩატარებას თანხებიც უნდოდა…
- პარტიას თავიდანვე ევროპული საქართველო ერქვა?
- არა, ლექტორთა კავშირი… მოკლედ, პარტიის შექმნა ჩემი ინიციატივა არ ყოფილა, მაგრამ რახან „ცოდნის“ ხელმძღვანელი ვიყავი, პარტიის თავმჯდომარედ ამიტომაც ამირჩიეს.
- ლექტორთა კავშირის მიზანი რა იყო?
- მეცნიერებისა თუ ლიტერატურის მიღწევების პოპულარიზაცია. შეხვედრებს მეცნიერებთან, აკადემიკოსებთან, მინისტრებთან ვმართავდით.
(…)
- თავდაპირველად პარტიაში რამდენი წევრი გყავდათ?
- დაახლოებით, 7 ათასამდე.
- დღეს?
- ალბათ, ხუთასამდე.
- პარტიას სახელი როდის შეუცვალეთ?
- ეს მკვდარი პარტია იყო – ყველა დამფუძნებელი გარდაიცვალა და მხოლოდ მეღა დავრჩი. ისე, 2001-2002 წლებში, პრობლემურ საკითხებზე პრესაში ასი წერილი მაინც გამოვაქვეყნეთ და ხელისუფლებას ვაკრიტიკებდით.
- ხელისუფლებაში თქვენი შვილი იყო და, მაშასადამე, თქვენს შვილს აკრიტიკებდით?
- ჩემი შვილი, ასე ვთქვათ, პატარა ხელისუფლებაში იყო. ჩვენ კი დიდ ხელისუფლებას ვაკრიტიკებდით, მაგრამ გულთან არავის არაფერი მიჰქონდა და, მგონი, დღესაც არ მიაქვს. სხვათა შორის, პარტიის გაუქმებას ვაპირებდით, მაგრამ დღემდე მოვედით…
ახლა ამბობენ, ადგილი ღალატს ჰქონდაო, მაგრამ ღალატი არ ყოფილა. უბრალოდ, 2016 წლის ივნისში პარტიას სახელი შეეცვალა.
(…)
_ თუ მკვდარი პარტია იყო, მაშინ 8 ოქტომბრის არჩევნებისთვის ნაციონალებმა ამ მკვდარ პარტიასთან კოალიცია რა მიზნით შექმნეს?
- ვანო, ვინმე სხვას ხომ არ ვთხოვდი, კოალიციაში მიმიღე-მეთქი? ჩემი შვილი ნაცმოძრაობაში იყო და სხვა პარტიასთან როგორ წავიდოდი? კოალიციაში პარტიის გაცოცხლების მიზნით შევედით და არა – ღალატის ანუ გვინდოდა, პარტიას კვალიფიკაცია მიეღო და მუშაობა ცოტა მაღალ დონეზე გაგვეგრძელებინა.
- ნაცმოძრაობის საარჩევნო სიაში თქვენგან ვინმე ჩაწერეს?
- კი, ჩემი მოადგილე და კიდევ ვიღაცები ჩაწერეს, მაგრამ ჩემი შვილი 27-ე იყო და ისინი უფრო უკან იყვნენ.
- ერთი სიტყვით, ნუგზარ ბატონო, კატეგორიულად უარყოფთ, რომ ის, რაც ბოლო დროს ნაცმოძრაობაში მოხდა, წინასწარ არ ყოფილა დაგეგმილი?
- დიახ, არ ყოფილა. ყოველ შემთხვევაში, ღალატის ან შეჯიბრის შესახებ არაფერი გამიგია. ლაპარაკი მხოლოდ პარტიის გაძლიერებაზე იყო…
- მათ, ვინც ნაცმოძრაობაში დარჩნენ ან, თუნდაც მიშას პროტესტი არ გამოუთქვამს, ამ სუსტ პარტიასთან ბლოკი რატომ უნდა შევქმნათო?
- მიშას ფიქრებზე არაფერი ვიცი, წინააღმდეგობა არც სხვა ვინმეს გაუწევია – ყველამ ნახა, რომ ყრილობა ჩატარდა და პარტიაში ხალხი გაწევრიანდა.
- „ევროპულ საქართველოს“, როგორც კვალიფიციურ სუბიექტს, საბიუჯეტო დაფინანსება აქვს, არა?
- დიახ, აქვს.
- ოფისი გაქვთ?
- დიახ, „ცოდნის“ ოფისში ვართ.
- ბატონო ნუგზარ, როცა პოლიტიკურ სკანდალში გაეხვიეთ, როგორი რეაქცია გქონდათ? მინიმუმ, გიგის არ უთხარით, შვილო, ეს რა გამიკეთეო?
- რეაქცია არ მქონია! საერთოდ, საქართველოში დღეს ისეთი ჭორაობაა და ყველაფერს ისეთს კუდს აბამენ, რაც უნდა ვთქვა, რაღაცას მაინც იტყვიან. ერთ-ერთ გაზეთში გამაკრიტიკეს, მაგრამ მერე რა მოხდა? გამაკრიტიკონ!
- ისე, იმ ცხრა წლის განმავლობაში, რაც ხელისუფლებაში იყვნენ, ნაციონალების პოლიტიკას იზიარებდით?
- სიმართლე გითხრა, დამოუკიდებლად ვიყავით და მიტმასნილნი არავისთან ვყოფილვართ.
- გავიგე, რომ თქვენი პარტია დამოუკიდებლად არსებობდა, მაგრამ სხვა რამეს გეკითხებით - ის, რასაც ნაცმოძრაობა აკეთებდა, მოგწონდათ?
- ძნელი სათქმელია… მაინცდამაინც არც ამათ ვეთანხმებოდი და არც – ოპოზიციას.
- ჩვენში დარჩეს და, სამართლიანობისთვის აღვნიშნავ: გიგი წერეთელი ის იშვიათი გამონაკლისია, რომელზეც კომპრომატები არ არსებობს…
- ნამდვილად ასეა…
(…)
- როგორ ფიქრობთ: საქართველოს სიკეთეს დასავლეთი უფრო მოუტანს თუ რუსეთი?
- ეს იმდენჯერ დამტკიცდა, რომ ჩემს აზრს მნიშვნელობა აღარ აქვს! ის, რაც რუსეთმა გაგვიკეთა, ხელისგულზე დევს – 200 წელია, სულ ჩვენს გათელვაშია და მასთან ლაპარაკი არ გამოდის. მაგალითად, რომ ვთქვათ, ევრაზიული კავშირის წევრები გავხდებით და აფხაზეთი და სამაჩაბლო დაგვიბრუნეო, რუსეთი მაინც არ დაგვიბრუნებს. ამ დაკანონებული ღალატის შემდეგ, რუსეთის ქვეშევრდომობა არ შეიძლება. ამიტომ, ევროპა ჯობია!
- რა ვიცი, ზოგი ამბობს, ევროპა გვრყვნის და ქართველობას გვართმევსო…
- ასე არ არის! ისე, საბჭოთა კავშირის დროს ბევრი ქართველი რუსობდა. მე კი რუსული წესიერად არც ვიცი და სულ ვგრძნობდი, რომ რუსეთი გვჩაგრავდა. ვანო, ხომ გითხარი, საავტორო სააგენტოს უფროსი ვიყავი-მეთქი და ხუთი მანეთი რომ დამეხარჯა, ნებართვა მოსკოვისთვის უნდა მეთხოვა, არადა, ამ მიწერ-მოწერაში უფრო ბევრს ვხარჯავდი. მოკლედ, უფლებები არ გვქონდა. მაგალითად, საზღვარგარეთ ლიტერატურისა და ხელოვნების გატანა ჩვენი მოვალეობა იყო, მაგრამ პატარა რუსი ჩინოვნიკებიც კი კვანტს გვიდებდნენ…
- …მიხეილ სააკაშვილს იცნობთ?
- სულ ორჯერ მყავს ნანახი და იმასაც გეტყვი, როდის გავიცანი: იუსტიციის მინისტრი რომ იყო, პატიმრებისთვის წიგნების შეგროვება დაიწყო. ეს იდეა მომეწონა, „ცოდნაში“ 1200 წიგნი შევაგროვე და იუსტიციის სამინისტროში მივიტანე, მიშამ მადლობა გადამიხადა და ჩვენი პირისპირ შეხვედრა სულ ეს იყო. არც ორდენი მოუცია და არც – არაფერი. საერთოდ, სულ ერთი ორდენი მაქვს მიღებული – შევარდნაძემ ღირსების ორდენი მომცა…
- ბატონო ნუგზარ, ისევ ნაცმოძრაობაზე უნდა გკითხოთ, ოღონდ არა როგორც პარტია ევროპული საქართველოს თავმჯდომარეს, არამედ, როგორც - რიგით მოქალაქეს: თქვენი აზრით, „ყოფილებში“, რეალურად, რა მოხდა?
- მიშა, ნებით თუ ძალით, უკრაინაში ზის და პარტიის სკაიპით მართვა ცოტა ძნელია! ჩემი აზრით, ჯობდა, მიშას ეთქვა, კი ბატონო, ახალი თავმჯდომარე აირჩიეთო. მნიშვნელობა არ ჰქონდა, ეს თავმჯდომარე ბაქრაძე იქნებოდა თუ სხვა ვინმე, მაგრამ პარტია თავმჯდომარემ უნდა მართოს…
- ნაცებისგან წამოსულებს თქვენს პარტიას უპრობლემოდ დაუთმობთ?
- იმის გამო, რომ ბლოკში მაგათთან ვიყავი, დავუთმობ!
- პარტიის თავმჯდომარეობაზეც უარს იტყვით?
- რა თქმა უნდა. პარტია რომ შეიქმნა, 60 წლის ვიყავი, წელს 83-ის უნდა გავხდე და რაღა დროს ჩემი თავმჯდომარეობაა?! აქამდე რაღაცას კიდევ ვწვალობდი და ვჯახირობდი, მაგრამ ახლა, ამ პარტიაში ჩემი ფუნქცია მაინცდამაინც დიდი აღარ იქნება.
- შემცვლელად ვინ გესახებათ, გიგი უგულავა?
- არ ვიცი… თავის დროზე შემცვლელად ბაქრაძე მიმაჩნდა – შედარებით წესიერი კაცია, კარგად ლაპარაკობს, სახელიც არ აქვს გატეხილი…
(…)
- გიგი უგულავა, გიგა ბოკერია ან თამარ ჩერგოლეიშვილი თქვენი პარტიის წევრები უკვე გახდნენ?
- არა. ისე, ჩემი ძირითადი საქმე არც პარტიაა და არც – „ცოდნა“.
(…)
- ნაციონალების დაშლას გიგა ბოკერიას უკავშირებენ. გიგას იცნობთ?
- არა.
- მისი იდეები მოგწონთ?
- ვგრძნობ, რომ ძალიან განვითარებული კაცია.
- ბატონო ნუგზარ, იმასაც ამბობენ, მათ, ვინც ნაციონალებს გაემიჯნა, ივანიშვილისგან ფული აიღესო...
- არ მგონია, ასე იყოს. ჩემმა შვილმაც მითხრა, არავითარი გარიგება, ყველაფერი ზღაპარიაო. სხვათა შორის, ბიძინა ძალიან მაგარი და ჭკვიანი კაცია – ტყვიების გრიალში 5 თუ 8 მილიარდი იშოვა, თან რუსებს წაართვა, რუსებს და, ესე იგი, მაგარი კაცია! იმ დროს, როცა ბიძინა რუსეთში მოღვაწეობდა, ყოველ დღე ვიღაცას კლავდნენ, მათ შორის, ჩემი ამხანაგი, გოგი თოფაძის ბიძაშვილი, თამაზ თოფაძეც მოკლეს, რომელიც ბრწყინვალე ბიზნესმენი იყო. ივანიშვილმა კი ყველაფერს გაუძლო!
- …„ოცნება“ მოგწონთ?
- დაპირებები უხვად და მოუზომავად გასცა, მაგრამ ძალიან ბევრი შეეშალა. ისეთი ბრწყინვალე ქალბატონები, როგორებიც ნინელი ჭანკვეტაძე და ქეთი დოლიძე არიან, ამბობდნენ, ხუთი მილიონი, 20 მილიონიო და ხალხი გაგიჟდა, ფიქრობდა, გვეშველაო, მაგრამ კაპიკი არავის მიუღია.
- სამაგიეროდ, თავისუფლად ვსუნთქავთ - ქუჩაში აღარვის კლავენ, პატიმრებსაც აღარ აუპატიურებენ…
- ცხოვრება, მართლაც, შემსუბუქებულია – თავისუფლება გვაქვს.
- ესე იგი, იმ ყბადაღებულ 9 წელში თავისუფლება არ გვქონდა?
- ნაკლები…
(…)
- მიხეილ სააკაშვილს რომ შეხვდეთ, რას ჰკითხავთ?
- მაინც, პრეზიდენტი იყო და მოვიკითხავ, როგორ ბრძანდებით-მეთქი. თუ ისიც მკითხავს, თქვენ როგორ ხართო, ვუპასუხებ, ვუძლებ-მეთქი. საერთოდ, ცხოვრება გაძლებაზეა.
- ყოფილი პრეზიდენტი დამნაშავეა?
- ბევრ რამეში, ალბათ, არის. ყოველ შემთხვევაში, ცოტა ხისტი პოლიტიკა ჰქონდა…
- მაშასადამე, ბატონო ნუგზარ, არ ფიქრობთ, რომ თქვენ და თქვენი პარტია გიგა ბოკერიამ გამოგიყენათ?
- არა! გიგა ამ პარტიაში არც ჩარეულა!
- „ევროპული საქართველო“ ისეთივე პოპულარული პარტია იქნება, როგორიც თავის დროზე ნაცმოძრაობა იყო?
- ნაცმოძრაობაზე ბევრად პოპულარული იქნება. ნაცმოძრაობამ თავი ამოწურა – ბევრი შეცდომა დაუშვა.
- „ევროპული საქართველოს“ ყრილობა როდის უნდა ჩატარდეს?
- უახლოეს მომავალში.
„ვერსია“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ზურაბ ჯაფარიძესთან: „გირჩის“ გიგი უგულავა-გიგა ბოკერიასთან გაერთიანება გამორიცხულია“
თათია გოჩაძე
„ქუთაისში, დიაკვან გიორგი ჯახუას სახლში პოლიციამ ორი ძირი მარიხუანა აღმოაჩინა, დალუქა და წაიღო“, – ამის შესახებ 19 იანვარს, ნათლისღებას, პარტია ,,გირჩის” ოფისში გამართულ ბრიფინგზე განაცხადეს. ისე, შსს უარყოფს, რომ ჯახუა სასულიერო პირია, თუმცა ამას მნიშვნელობა არ აქვს და, ალბათ, არც ისაა ძნელი გამოსაცნობი, ჯახუამ, რომელიც მარიხუანას, როგორც თვითონ განაცხადა, რამდენიმე მძიმე დაავადების სამკურნალოდ იყენებს, დასახმარებლად „გირჩს“ რატომ მიაშურა _ მან და ამ პარტიის წევრებმა ერთი და იგივე დანაშაული ჩაიდინეს ანუ დაარღვიეს კანონი მარიხუანას კულტივაციის შესახებ. სხვათა შორის, „გირჩის“ ოფისში ახალი წლის ღამეს დათესილი მარიხუანას ქოთნები შსს-მ რამდენიმე დღის წინ დალუქა და ექსპერტიზისთვის წაიღო, თუმცა ჯერჯერობით უცნობია, რა ბედი ეწია მარიხუარა ათობით ნერგს. სამაგიეროდ, ცნობილია, რომ მარიხუანას მოყვანა-დათესვის გამო კანონი არ ამოქმედებულა ზურა ჯაფარიძისა და ,,გირჩის” სხვა წევრების მიმართ. აქედან გამომდინარე, ჩნდება კითხვა: ეს ქვეყანაში დაუსჯელობის სინდრომს ხომ არ გააჩენს? ზოგს ისიც აინტერესებს, რატომ ლობირებს „გირჩი“ მარიხუანას თემას? – ამ და სხვა პოლიტიკურ საკითხებზე „ვერსია“ პარტია „გირჩის“ ლიდერს, ზურა ჯაფარიძეს ესაუბრა.
- ბატონო ზურაბ, გიორგი ჯახუას „გირჩთან“ რა აკავშირებს?
- არაფერი. უბრალოდ, მას შემდეგ, რაც მის სახლში პოლიცია შეიჭრა, ჩვენს ქუთაისის ოფისს მიმართა.
- დასახმარებლად, ალბათ, იმიტომ მოგმართათ, რომ თქვენც იგივე კანონი დაარღვიეთ, არა?
- დიახ, ასეა. საერთოდ, ამ ადამიანს ჯანმრთელობის მძიმე პრობლემები აქვს – დიაბეტის მძიმე ფორმა, ჩ ჰეპატიტი და ტკივილგამაყუჩებელიც ამიტომ სჭირდება, მაგრამ როგორც ამბობს, მედიკამენტების ყიდვა არ შეუძლია და ამიტომ ბოლო ორი წელია, ტკივილგამაყუჩებლად მარიხუანას იყენებს, შესაბამისად, შინ კანაფს პირადი მოხმარებისთვის ზრდიდა. ღამით პოლიცია შეუვარდა და 2 ქოთანი კანაფი აღმოუჩინა… დამცინავად და თავხედურად ექცეოდნენ: მისი სამოსი ჩაიცვეს, ქუდი მოხადეს და თავად დაიხურეს, მერე კი კანაფის ძირებთან სელფის გადაღება მოსთხოვეს. მისი პირადი ნივთები, მათ შორის შვილის სათამაშო პისტოლეტიც წაიღეს, რომელზეც ერთ-ერთმა სააგენტომ ინფორმაცია გაავრცელა, თითქოს იარაღი ამოიღეს. შესაბამისად, ამ ადამიანს პატიმრობა ემუქრება, რადგან იგივე მუხლი დაარღვია, რომელიც ჩვენ 31 დეკემბერს, როცა სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის აქტი ჩავიდინეთ. ამ ადამიანს, ცხადია, სამართლებრივი გზითაც დავიცავთ და პოლიტიკური მხარდაჭერით, საშუალებას არ მივცემთ, დააპატიმრონ.
- თუკი კანონი დაარღვია, რატომ არ უნდა დაისაჯოს?
- დიახ, კანონი დაარღვია, მაგრამ ეს კანონმდებლობა, უბრალოდ, უსამართლო, გიჟური, სრულიად იდიოტური და გასაუქმებელია!
- ისე, ბატონო ზურა, ელით, შსს კანონს თქვენ მიმართაც აამოქმედებს და დაგაპატიმრებთ? წინა ინტერვიუში მითხარით, მეშინიაო. ახლაც გეშინიათ?
- რთული სათქმელია… მთელი პარტიის დაპატიმრების გადაწყვეტილებას შსს ვერ მიიღებს, რადგან ეს პოლიტიკური გადაწყვეტილება იქნება. ჩვენი დაპატიმრების საფუძველი 31 დეკემბრის საღამოს ჰქონდათ, როცა სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის აქტი ჩავიდინეთ; ასევე მაშინაც, როცა ,,გირჩის” ოფისიდან ქოთნები წაიღეს. სამოქალაქო დაუმორჩილებლობის აქტის ყველა კომპონენტი საჯარო იყო და ექსპერტიზით მხოლოდ იმის დადგენაა საჭირო, ნამდვილად მარიხუანა დავთესეთ თუ არა, თუმცა კანაფი უკვე ამოსული და გახარებულია, ამიტომ ნებისმიერი პოლიციელი, რომელსაც მსგავს თემასთან შეხება ჰქონია, ვიზუალური შეფასებითაც დაადასტურებდა, რომ ეს კანაფი იყო და ოხრახუში არ დაგვითესავს. აქედან გამომდინარე, როგორც ჩანს, ამ წუთისთვის ჩვენი დაპატიმრების პოლიტიკური გადაწყვეტილება არაა მიღებული, რაც კარგია, რადგან თუ ამ ქმედებისთვის ჩვენ ვერ დაგვაპატიმრებენ, რიგითი მოქალაქის დაპატიმრებაც ძალიან გაჭირდება, თუმცა პროგნოზირება, მომავალში რას გადაწყვეტენ, შეუძლებელია. შეიძლება, ნებისმიერ დღეს ჩათვალონ, რომ ჩვენი დაპატიმრება პოლიტიკურად მომგებიანი იქნება და ასეც მოიქცნენ. ერთადერთი, რამაც შეიძლება ყველაფერ ამაზე გავლენა მოახდინოს, ისაა, რომ 25 იანვარს, საკონსტიტუციო სასამართლოში ,,თეთრი ხმაურის მოძრაობის” სარჩელის განხილვა იწყება, რომელიც 265-ე მუხლს ანუ მარიხუანას კულტივაციას ეხება, რაც ჩვენ დავარღვიეთ. ,,თეთრი ხმაური” ითხოვს, ამ მუხლიდან ამოიღონ პატიმრობა, როგორც სასჯელი. თუ საკონსტიტუციო სასამართლომ ეს გადაწყვეტილება მიიღო, ამ დანაშაულზე საპატიმრო სასჯელი გაუქმდება და პრობლემაც ნაწილობრივ მოგვარდება.
- თქვენ მიმართ კანონის არამოქმედება ქვეყანაში დაუსჯელობის სინდრომს ხომ არ გააჩენს?
- არ მგონია… კანონი შეიძლება, სამართლიანიც იყოს და უსამართლოც. კანონიერი იყო ჰოლოკოსტიც, მაგრამ ეს ხომ არ ნიშნავს, რომ გამართლებულია?! მარიხუანას შესახებ კანონს უსამართლოდ მივიჩნევთ და ამიტომ ჩვენი არდასჯა დაუსჯელობის სინდრომს ვერ წაახალისებს. დაუსჯელობის სინდრომი მხოლოდ იმ შემთხვევაში გაჩნდება, თუკი პოლიცია ადამიანს, რომელიც ზიანს სხვას მიაყენებს, არ დასჯის!
- ისე, იცით, თქვენი ოფისიდან წაღებულ მარიხუანას ნერგებს რა ბედი ეწია?
- შსს-ს წარმომადგენლები რამდენიმე დღის წინ შემოვიდნენ, მთელი ოფისი გაჩხრიკეს, ყველა კუთხე-კუნჭული ე.წ. უწყვეტი კადრით გადაიღეს, ქოთნები აღწერეს – ჯამში, 84 ქოთანი იყო. ნახეს, ნერგები რამდენ სანტიმეტრზე იყო გაზრდილი, შეფუთეს და წაიღეს. სხვა დამატებითი კომენტარი არ გაუკეთებიათ, მიუხედავად იმისა, რომ დავინტერესდით, მოვლენები როგორ განვითარდებოდა.
- ამის შემდეგ თქვენსა და შსს-ს შორის კომუნიკაცია არ შემდგარა?
- არა, ამის მცდელობა არც ჩვენ გვქონია და თვითონაც არ შეგვხმიანებიან.
- რა ამის პასუხია და, 2017 წელს ,,გირჩს” რა გეგმები აქვს?
- ბრძოლას მხოლოდ ნარკოპოლიტიკისთვის არ ვაპირებთ, რაც ნამდვილად ჩვენი ყველაზე პოპულარული თემაა. ჩვენი ძირითადი თემა იყო და 2017-შიც იქნება ეკონომიკა – ბრძოლას მთავრობის ხარჯებისა და სახელმწიფო ბიუროკრატიის შემცირებისა და გადასახადების დაწევისთვისაც გავაგრძელებთ, რაც ქვეყნის ეკონომიკის ამუშავებასა და სამუშაო ადგილების შექმნას გამოიწვევს; ასევე თავისუფალი სავალუტო რეჟიმისთვისაც ვიბრძოლებთ. მიწების რეგისტრაციისა და სახელმწიფო ქონების პრივატიზაციის პრობლემის მოგვარებაზეც ვიმუშავებთ და განათლების თემის წამოწევასაც აქტიურად ვაპირებთ, რაც აქამდე ვერ შევძელით.
- ადგილობრივ არჩევნებში მონაწილეობას მიიღებთ?
- სავარაუდოდ, კი. ნებისმიერი პოლიტიკური პარტიის ერთ-ერთი მთავარი ფუნქცია არჩევნებში მონაწილეობაა, თუმცა ამაზე მუშაობა ჯერ არ დაგვიწყია. არჩევნებისთვის მზადებას, ალბათ, გაზაფხულის მეორე ნახევრიდან დავიწყებთ.
- ბატონო ზურაბ, ენმ-ს დაშლაზეც გკითხავთ - გიგი უგულავას პატიმრობიდან გათავისუფლებასა და პარტიის გაყოფაზე რას ფიქრობთ?
- გულწრფელად გითხრათ, ამ თემას თვალყურს არ ვადევნებ, რადგან ბევრი სხვა საკითხით ვარ დაკავებული და მგონია, რომ ქვეყანაში ერთი კონკრეტული პარტიის დანაწევრებაზე უფრო მნიშვნელოვანი პრობლემებია.
- არადა, წესით, უნდა გაინტერესებდეთ, თქვენც ერთ დროს ამ პარტიის სახე და ნაწილი იყავით…
- დიახ, იმის გამო, რომ იქ ვიყავი, შიდაპროცესებსა და ორივე მხარეზე გაცილებით მეტი ინფორმაცია მაქვს…
- მაინც, რა ინფორმაციას ფლობთ?
- როცა ნაციონალური მოძრაობიდან წამოვედი, მაშინაც ვთქვი, რომ პარტიის შიდასამზარეულოს გარეთ გამოტანას არ ვაპირებდი. მოკლედ, ეს ჩვეულებრივი შიდაპარტიული ბრძოლაა ძალაუფლებისთვის, რომელიც საპარლამენტო მანდატებისთვის ბრძოლასაც გულისხმობს, რაც ერთმა ფლანგმა უკვე მოიგო; ასევე, გულისხმობს ბრძოლას სახელმწიფო დაფინანსებისთვის, რაც ორად გაიყოფა და ორივე მხარე ისარგებლებს.
- კულუარებში ამბობენ, რომ ,,გირჩი” შესაძლოა, ნაცმოძრაობის გიგი უგულავას ფრთას შეუერთდეს…
- ეს 100%-ით ტყუილია! „გირჩი“ ვინმესთან გაერთიანებას არ აპირებს! შეიძლება, ნებისმიერ პარტიასთან ვიმუშაოთ, რომელიც ჩვენს ხედვებს დაეთანხმება – ამ მხრივ პრობლემა, პრორუსული და ფაშისტური შეხედულების მქონე პარტიების გარდა, არავისთან გვაქვს, მაგრამ მარტივად რომ ვთქვა, გაერთიანებით უახლოეს წარსულში ძალიან მწარე გამოცდილება მივიღეთ და მსგავსი შეცდომის დაშვებას არ ვაპირებთ. ჩვენი იდეებისთვის ვიბრძოლებთ, თუ ვინმე ამ ბრძოლაში აგვყვება, კარგია, თუ არადა, ჩვენს საქმეს მივხედავთ, ვინმესთან დაბლოკებასა და გაერთიანებას არ ვაპირებთ.
- მესმის, მაგრამ იდეურად რომელ გუნდთან უფრო ახლოს ხართ - მიხეილ სააკაშვილის თუ გიგი უგულავასი?
- არ მგონია, რომელიმეს ჩამოყალიბებული ჰქონდეს ხედვა, ამ ქვეყანაში მნიშვნელოვანი კონკრეტულად რისი გაკეთებაა. მხოლოდ ენმ-ს განაყოფი კი არა, ზოგადად პარტიები, ,,გირჩის” გარდა, იდეების გარშემო კი არ არიან შექმნილები, არამედ, მოსახლეობაში არსებულ განწყობას ერგებიან. სწორედ ამის შედეგია ის, რაც ქართულ პოლიტიკაში ხდება, თუმცა ისეთი პარტიებიც არიან, რომლებიც ჩვენთან დაახლოებულ იდეებს აჟღერებენ. მაგალითად, გიგი უგულავამ განაცხადა, რომ დოლარის გამოყენება პრობლემას არ წარმოადგენს. ,,გირჩი” ერთადერთი პარტია იყო, რომელიც თავისუფალ სავალუტო რეჟიმზე საუბრობდა. არ ვიცი, რამდენად დააპირებს ევროპული საქართველო ამ თემის ლობირებას, მაგრამ ჩვენზე უკეთ ვერც იტყვის და ვერც ახსნის, რადგან მარტო ჩვენ გვესმის, საუბარი რაზეა.
- როგორც მივხვდი, პროდასავლურ ფლანგზე მყარი იდეოლოგიის მქონე პარტიად მხოლოდ ,,გირჩს” მიიჩნევთ, არა?
- დარწმუნებული ვარ, ,,გირჩი” ერთადერთი პარტიაა, რომელიც ადამიანებს კონკრეტული იდეების გარშემო აერთიანებს და არ ცდილობს, მოსახლეობის განწყობას მოერგოს, რაც ისედაც ნათელია. ჩვენ ბევრ თემას ვლობირებთ, რომელიც ამ ქვეყანაში პოპულარული არაა.
- ასეთი თემა მაინც, რომელია?
- თუნდაც ნარკოპოლიტიკა ანუ ამ საკითხის მიმართ დამოკიდებულება უმეტესად ნეგატიურია. რასაც Fაცებოოკგვერდზე ვიღებთ, 95% გინება – მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი ამის კატეგორიული და აგრესიულად წინააღმდეგია. არაპოპულარული თემაც ამიტომაა, თუმცა თემებს ჩვენი პრინციპული ღირებულებებიდან გამომდინარე ვლობირებთ და არ ვუყურებთ, მოსახლეობას რა მოსწონს და რა არა.
- თუ ხედავთ, რომ მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი მარიხუანას დეკრიმინალიზაციას არ ეთანხმება, ამისთვის ბრძოლა მაინც გამართლებულად მიგაჩნიათ?
- დიახ, გამართლებულად მიმაჩნია, რადგან ჩვენ იმისთვის ვიბრძვით, რაც სწორია და არა იმისთვის, რაც ვინმეს მოეწონება!
—————————
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ვანო მერაბიშვილის პოლიტიკური ნეიტრალიტეტი
„საქმე საქმეზე რომ მივა, პოლიცია ვანო მერაბიშვილის მხარეს იქნება“
თიკო ოსმანოვა
ყოფილი პრემიერ-მინისტრი, ამჟამად პატიმრობაში მყოფი ვანო მერაბიშვილი უგულავასა და სააკაშვილს შორის არჩევანზე უარს აცხადებს და საპატიმროს დატოვებამდე პოლიტიკურ ნეიტრალიტეტს ინარჩუნებს, – მან ამის შესახებ ახლა უკვე “ნაციონალური მოძრაობის” ერთ-ერთ ლიდერს ნიკა მელიას თავად უთხრა, რომელიც საპყრობილეში მის სანახავად გუშინ იმყოფებოდა.
შეგახსენებთ, რომ 20 იანვარს “ნაციონალური მოძრაობის” რიგით მე-7 ყრილობა გაიმართა და პარტიის გადაწყვეტილებით, ვანო მერაბიშვილი პარტიის გენერალური მდივნის თანამდებობაზე დატოვეს. ვიდრე პატიმრობაში იქნება, მის უფლებამოსილებას პოლიტსაბჭოს თავმჯდომარე ნიკა მელია შეითავსებს. თუმცა, ამ გადაწყვეტილებას მოგვიანებით ვანო მერაბიშვილი გამოეხმაურა და როგორც აღნიშნა, პარტიის გენერალურ მდივნად არჩევაზე თანხმობა არ განუცხადებია და თანამდებობაზე დარჩენაზე უარი განაცხადა. “მინდა გაცნობოთ, რომ დღეს გამართულ “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობის” ყრილობაზე, პარტიის გენერალურ მდივნად არჩევაზე მე თანხმობა არ განმიცხადებია”, – დაწერა “ფეისბუქის” საკუთარ გვერდზე მაშინ ვანო მერაბიშვილმა.
გუშინ კი ამ თანამდებობაზე ოფიციალურად უარი თავად ნიკა მელიასაც უთხრა. მელიას განცხადებით, ვანო მერაბიშვილის პოზიციაა, რომ იგი არ დარჩეს “ნაციონალური მოძრაობის” გენერალური მდივნის თანამდებობაზე.
რაც შეეხება პარტიაში დარჩენის, ან პარტიიდან გასვლის საკითხს, მისი თქმით, ამის შესახებ პოლიტიკურ განცხადებას თავად ვანო მერაბიშვილი გააკეთებს. “ის ამჟამად ელოდება სტრასბურგის სასამართლოს დიდი პალატის სხდომას, სადაც მისი საქმე განიხილება. გადაწყვეტილების შემდეგ ვანო მერაბიშვილი თავად გააკეთებს პოლიტიკურ განცხადებას”, – განაცხადა ნიკა მელიამ. მისივე განმარტებით, ეს არ ნიშნავს, რომ ვანო მერაბიშვილი რომელიღაც პარტიაში გადადის.
ნიკა მელიამ ხაზგასმით აღნიშნა, რომ მერაბიშვილი ამ ეტაპზე არანაირ პოლიტიკურ განცხადებას არ აკეთებს. “ვანო მერაბიშვილს აქვს სურვილი, რომ ძალიან ვრცლად ისაუბროს მიმდინარე პროცესებთან დაკავშირებით, მაგრამ არა ახლა. ის ელოდება სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილებას, რის შემდეგაც აპირებს პოლიტიკური განცხადების გაკეთებას”, – განაცხადა ნიკა მელიამ.
აღსანიშნავია, რომ ვანო მერაბიშვილთან საპატიმროში გასულ კვირას იმყოფებოდა მისი ყოფილი ადვოკატი, უგულავა-ბოკერიას ფრთის წარმომადგენელი ოთარ კახიძე, რომელმაც ანალოგიური ინფორმაცია გამოიტანა.
ქვეყნის ყოფილი ხერხემალის გადაბირებასთან დაკავშირებით მხარეებს შორის დაწყებული “შერკინება” არ გაკვირვებიათ პოლიტოლოგებს და ამას ვანო მერაბიშვილის ავტორიტეტით ხსნიან.
„ვანო მერაბიშვილის პოლიტიკური ნეიტრალიტეტი – ერთადერთი, რაზეც ამან შეიძლება იმოქმედოს, არის ის ელექტოროტი, რომლის რაღაც წილი ვანო მერაბიშვილზეც მოდის. მეორეს მხრივ არ ვიცი, შიდაპარტიულ რესურსებში ვანო მერაბიშვილი, როგორც ადამიანური, რა ფასს ფლობს. და მეგონი უკვე მომავალში იგი უგულავას ფრთას აირჩევს”, – გვითხრა ანალიტიკოსმა არჩილ გამზარდიამ.
ანალიტიკოს ვახტანგ ძაბირაძის აზრით, მასზე ჭიდილი, იმიტომ დაიწყეს, რომ მერაბიშვილს სამართალდამაცვების მხარდაჭერა აქვს. მისივე თქმით, საქმე საქმეზე რომ მივიდეს, პოლიცია იქნება იქ, სადაც ვანო მერაბიშვილია.
“მერაბიშვილი “ნაციონალურ მოძრაობაში” და მის ელექტორატში აღიქმება ერთ-ერთ ყველაზე ძლიერ ლიდერად. მას სამართალდამცავებში ძალიან დიდი მხარდაჭერა აქვს. პოლიციელები პატივს სცემდნენ, ამიტომ “ნაციონალების” ორივე ფრთისთვის მნიშვნელოვანია, ვის მხარეს დადგება იგი. ეს ნიშნავს, რომ ვანო მერაბიშვილი თავის ყოფილ პოსტს გამოიყენებს არამარტო მოქალაქეების მხარდაჭერისთვის, არამედ პოლიციელების მხარდაჭერისთვისაც. საქმე საქმეზე, რომ მივა, პოლიცია იქნება ვანო მერაბიშვილის მხარეს. სწორედ ამიტომაც მიდის ჭიდილი მის მიმართ. 500 ათასი ამომრჩევლისთვის, რა თქმა უნდა, მერაბიშვილი არის ორიენტირი, შესაბამისად თუ იგი უგულავას ფრათაში გადავიდა, “ნაციონალური მოძრაობა” დაკარგავს იმ მხარდამჭერებს, რომელიც წლების განმავლობაში ჰყავდა”, – გვითხრა ვახტანგ ძაბირაძემ.
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
უნდა ჩაიწეროს თუ არა კონსტიტუციაში ევროატლანტიკურ მისწრაფებაზე
ეკატერინე ბასილაია
საკონსტიტუციო კომისია აქტიურად ამუშავდა და კონსტიტუციის პრეამბულაში ნატოსა და ევროკავშირში მისწრაფებების შესახებ ჩანაწერის გაკეთებას ითხოვენ ყოფილი და დარჩენილი “ნაციონალები”, 23 ორგანიზაციისგან შემდგარი გაერთიანება “კოალიცია ევრო-ატლანტიკური საქართველოსთვის” და არასაპარლამეტო ოპოზიციის ნაწილი.
მოთხოვნას საპარლამენტო უმრავლესობაში არ იზიარებენ. მათი თქმით, არცერთი ქვეყნის კონსტიტუციაში მსგავსი ჩანაწერი არ არსებობს, ხოლო ქვეყანას ეს მისწრაფება უკვე გაცხადებული აქვს და საჭიროებაც არ არსებობს.
ამგვარ ცვლილებას კატეგორიულად ეწინააღმდეგება პარლამენტში – “პატრიოტთა ალიანსი” და პარლამენტს გარეთ – ნინო ბურჯანაძის “დემოკრატიული მოძრაობა”.
ყოფილი “ნაციონალები”, ფრაქცია “ევროპული საქართველოს” წევრები კი აცხადებენ, რომ ეს ჩანაწერი იქნება ამ ხელისუფლების ტესტი – არის თუ არა “ქართული ოცნების” საგარეო კურსი რეალურად დასავლური, თუ მათგან ამაზე საუბარი არის ფარსი.
“კოალიცია ევროპული საქართველოსთვის” 23-ვე წევრმა ორგანიზაციამ ჩანაწერის გაკეთების მოთხოვნით კომისიას უკვე მიმართა კიდეც და გაავრცელეს განცხადებაც, სადაც წერია, რომ კონსტიტუციის პრეამბულაში ევროატლანტიკური კურსის აღნიშვნა უმნიშვნელოვანესი განაცხადი იქნება, რაც საქართველოს სახელმწიფოს საგარეო სტრატეგიული კურსის ურყევობას განამტკიცებს.
“საქართველოს უკვე აქვს გაცხადებული ქვეყნის საგარეო პოლიტიკური კურსი, თუმცა ის არ არის აღნიშნული საქართველოს სახელმწიფოს სახელმძღვანელო დოკუმენტსა და ძირითად კანონში – კონსტიტუციაში. ვფიქრობთ, რომ იმის გათვალისწინებით, რომ საქართველო მუდმივად დგას საგარეო პოლიტიკური გამოწვევების წინაშე, აღნიშნული განაცხადის კონსტიტუციის სიმაღლეზე აყვანა კიდევ ერთი გარანტია იქნება ქვეყნის საგარეო და საშინაო პოლიტიკის ერთადერთი სწორი მიმართულებით განვითარების თვალსაზრისით”, – წერია გავრცელებულ განცხადებაში.
საკონსტიტუციო კომისიაში განსახილველად ეს თემა აუცილებლად დადგება, თუმცა ხმათა უმრავლესობით რა გადაწყდება, ვინ დაუჭერს მხარს, ვინ – წინააღმდეგი წავა და რა არგუმენტები ექნება ორივე მხარეს, ეს ჯერ უცნობია.
ცნობილია მხოლოდ ის, რომ “ქართული ოცნების” ლიდერების განცხადებით, ამ ჩანაწერის აუცილებლობა არ დგას.
პარლამენტის ვიცე-სპიკერი გია ვოლსკი ამბობს, რომ კონსტიტუციით მკაფიოდ უნდა განისაზღვროს პრინციპები და სულისკვეთება, საითკენაც ქვეყანა ისწრაფვის, ხოლო იმ ევროპული ორგანიზაციების დაკონკრეტება, საითკენაც ქვეყანა მიისწრაფვის, საჭირო არ არის.
“კონსტიტუციაში უნდა ჩაიწეროს ძირითადი ფორმულირება, თუ საითკენ, რა პრინციპისკენ მივდივართ. ამ პრინციპებს დღესდღეობით ევროკავშირი პასუხობს. კონკრეტიკასთან დაკავშირებით მე თავს შევიკავებდი. ჩვენ უნდა ვიცოდეთ პრინციპები, რაც ევროკავშირთან გვაერთიანებს – თუ რატომ გვაქვს მისწრაფება ევროატლანტიკური ინტეგრაციისაკენ. ეს პრინციპი კონსტიტუციაში ძალიან მკაფიოდ უნდა ჩაიწეროს, ხოლო ის თუ რა სტრუქტურებს შეეხება, კონსტიტუციაში ამის დაკონკრეტება საჭირო არ არის”, – აცხადებს ვოლსკი.
“ქართულ ოცნებისგან” ბევრად უფრო კატეგოირიულია ევროატლანტიკური მისწრაფების კონსტიტუციაში დაფიქსირებით “პატრიოტთა ალიანსი”. პარტიის წევრი ადა მარშანია ამბობს, რომ ჩანაწერის გაკეთება სამხედრო-პოლიტიკურ ბლოკებზე დაუშვებელია. „არანაირი ჩანაწერი არავითარ პოლიტიკურ, სამხედრო თუ სამხედრო-პოლიტიკურ ბლოკებზე არ უნდა იყოს კონსტიტუციის პრეამბულაში. ეს არ ეხება მხოლოდ ნატოს. ეს ეხება ნებისმიერ ბლოკს”, – მიიჩნევს ადა მარშანია, რომლის თქმითაც, ამგვარი ჩანაწერი ჩვენ აფხაზეთთან დაკავშირებით გვბოჭავს და ეს არ შეიძლება.
აყოფილი “ნაციონალი”, ფრაქცია “ევროპული საქართველოს” წევრი ელენე ხოშტარიას თქმით, ქვეყნის მთავარ დოკუმენტში იმის დაფიქსირება, რომ ჩვენ ევროკავშირისა და ნატოს წევრობა გვინდა, ეს არის ჩვენი ქვეყნის პოზიციონირება, მსოფლიოსთვის იმის ჩვენება, რომ ეს არის ჩვენი სტრატეგიული, ურყევი ამოცანა.
“ეს არ არის უნიკალური მოთხოვნა, ამის საერთაშორისო პრაქტიკაც არსებობს. ეს არის ამ ხელისუფლების ერთგვარი ტესტი, რეალურად არიან თუ არა მზად ასახონ მათ მიერაც დეკლარირებული ამოცანა. ამიტომაც, აბსოლუტურად გაუგებარი და კიდევ ერთი ხაზგასმა იქნება ამ ხელისუფლების არამკაფიო პროდასავლური პოლიტიკის, თუ ისინი “პატრიოტთა ალიანსთან” ერთად უარყოფენ ასეთ ჩანაწერს”, – აღნიშნავს “რუსთავი 2″-თან საუბრისას ხოშტარია.
“ნაციონალური მოძრაობის” წევრი ნიკა რურუა ამბობს, რომ ამგვარი ჩანაწერის გაკეთება ერთგვარი შემბოჭავი ინსტრუმენტიც იქნება ნებისმიერი მთავრობისთვის, ვინც არ უნდა მოვიდეს, იმიტომ, რომ კონსტიტუცია უმაღლესი კანონია ქვეყნის.
“მმართველი გუნდის შეწინააღმდეგება იმაზე მიანიშნებს, რომ ისინი რეალურად არ წარმოადგენენ საქართველოს ეროვნულ ინტერესებს”, – დასძენს ნიკა რურუა.
არასაპარლამენტო ოპოზიციაში ევროატლანტიკური მისწრაფების ჩაწერის კატეგორიული წინააღმდეგია ნინო ბურჯანაძე. “რესპუბლიკელები” კი ამას მიესალმებიან.
“რესპუბლიკელების წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ჩვენი ერთ-ერთი თემა იყო, რომ პრეამბულაში საქართველოს ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში მისწრაფების საკითხი ჩაწერილიყო და ჩვენ ამ მოსაზრებას ვეთანხმებით”, – აცხადებს “რესპუბლიკური პარტიის” თავმჯდომარე ხათუნა სამნიძე.
დემოკრატიული მოძრაობის ლიდერი ნინო ბურჯანაძე კონსტიტუციაში ნატოსა და ევროკავშირში მისწრაფებების შესახებ ჩანაწერის გაკეთების კატეგორიული წინააღმდეგია. განცხადება ბურჯანაძემ დღეს გამართულ ბრიფინგზე გააკეთა.
“მე არ მეგულება არცერთი ნორმალური და თავმოყვარე ქვეყანა, რომელიც თავის პრიორიტეტად კონსტიტუციაში წერდეს რომელიმე ორგანიზაციაში გაწევრიანებას. ეს ორგანიზაცია რომ დაიშალოს, მერე კონსტიტუცია უნდა გადავხიოთ? ეს არის ჩვენი სირცხვილი, აკვიატებული იდეა ცალკეული პოლიტიკოსების, რომლებსაც უნდათ რაც შეიძლება მეტი დაფინანსება და ქულები მიიღონ დასავლეთისგან ამ იდეების განხორციელებით. ცოტა სასაცილოდ გამოვიყურებით, როდესაც აშშ, დიდ ბრიტანეთი უკვე სკეპტიკურად უყურებენ ამ ორგანიზაციებს და ჩვენ კი მაინც 20 წლის წინანდელი რიტორიკით ვლაპარაკობთ”, – განაცხადა ნინო ბურჯანაძემ.
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „კონსტიტუციაში საგარეო კურსზე ჩანაწერი არის პოპულიზმი“
ეკატერინე ბასილაია
“ერთი რამ მაინტერესებს ძალიან მარტივად, “ნაციონალურმა მოძრაობამ” კონსტიტუცია ორჯერ შეცვალა და რატომ არ ჩაწერა ევროატლანტიკური მისწრაფება პრეამბულაში? რა გამოდის? ის, რომ ეს პოლიტიკაა. სანამ პოლიტიკასა და კონსტიტუციას ერთმანეთთან აკავშირებს, ამ ქვეყანაში სულ უბედურება იქნება. ეს მხოლოდ პიარია და სხვა არაფერი”, – უნდა ჩაიწეროს თუ არა კონსტიტუციის პრეამბულაში ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანების მისწრაფება, ამ თემაზე საუბრისას ამბობს “რეზონანსთან” საკონსტიტუციო კომისიის წევრი ვახტანგ ძაბირაძე. მისი თქმით, არ იცის საკონსტიტუციო კომისიაში უმრავლესობა დაუჭერს თუ არა მხარს ამგვარ ჩანაწერს, თუმცა თავად საჭიროებას ვერ ხედავს.
ვახტანგ ძაბირაძე: კონკრეტულად რა ფორმულირებით არის მოთხოვნა, არ ვიცი და რთულია საუბარი, თუმცა ზოგადად, მე ვერ ვხედავ იმის აუცილებლობას, რომ კონსტიტუციაში ევროკავშირსა და ნატოში გაწევრიანების მისწრაფებაზე ჩანაწერი იყოს. ქვეყანას გაცხადებული აქვს საგარეო კურსი და ბუნებრივია, რომ ხელისუფლება ამ კურსს უნდა მიჰყვეს. თუ რაღაც შეიცვლება და მოსახლეობა სხვანაირად გადაწყვეტს, ეს უკვე სხვა საკითხია. კონსტიტუციაში უფრო მნიშვნელოვანი საკითხებია, რომელიც ჩვენი სახელმწიფოს აღმშენებლობას ეხება, მაგრამ ჩვენთან რატომღაც ყველაზე მთავარი არის ვილაპარაკოთ არა შიდა პრობლემებზე, არამედ საგარეო ორიენტირებზე.
- რომელიმე ქვეყნის კონსტიტუციაში არსებობს საგარეო კურსზე ჩანაწერი? ელენე ხოშტარიამ თქვა, რომ ამის საერთაშორისო პრაქტიკა არსებობს.
- არ ვიცი, შეიძლება სადმე არსებობს. ამ კუთხით არცერთი ქვეყნის კონსტიტუცია არ მინახავს. რომც არსებობდეს, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენს კონსტიტუციაშიც აუცილებლად უნდა იყოს. ელენე ხოშტარიას უნდა დაესახელებინა კიდეც, სად არსებობს ამგვარი ჩანაწერი.
- ის ნაწილი, ვინც კონსტიტუციის საგარეო კურსზე ჩანაწერს ითხოვს, ამბობს, რომ არის ჩვენი ქვეყნის პოზიციონირება, მსოფლიოსთვის იმის ჩვენება, რომ ეს არის ჩვენი სტრატეგიული, ურყევი ამოცანა და ასევე ეს ერთგვარი შემბოჭავი ინსტრუმენტიც იქნება ნებისმიერი მთავრობისთვის, ვინც უნდა მოვიდეს. ხოლო “ოცნებიდან” უარი კი იმის ტესტი, რომ მათი საგარეო კურსი სულაც არ არის დასავლური…
- ხელისუფლებას ირჩევს ხალხი და თუ ის რაღაცას ისე არ აკეთებს, როგორც საჭიროა, ეწყობა მაიდანი. მარტივი რამეა. კონსტიტუციაში კი არ შეაქვს შესწორებები, მაიდანი ეწყობა. დანარჩენი განცხადებები კი, ჩემი აზრით, არის პიარი და მეტი არაფერი. საუბარი იმაზე, რომ კონსტიტუციით ვიღაცას შებოჭავ, არ მესმის. თუ ხელისუფლება სხვა მიმართულებით გადაწყვეტს წასვლას, ამ ჩანაწერში ვერ ვხედავ მისი შებოჭვის მექანიზმს. უსუსური არგუმენტებია. ამგვარ შემთხვევაში დღის წესრიგში დგას მაიდნის საკითხი და არა კონსტიტუციაში დაწერილი ფორმულირება.
“ნაციონალურ მოძრაობას” მუდმივად ეს თემა აქვს, რომ ხელისუფლება ცვლის კურსს, მაგრამ რეალურად ცვლილებას და საპირისპირო ნაბიჯების გადადგმას მე ვერ ვხედავ.
თან, კონსტიტუცია იწერება ჩვენთვის, ქვეყნისთვის და ლაპარაკი იმაზე, რომ ერთხელ და სამუდამოდ განსაზღვრო ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანება, რომლის მომხრეც რა თქმა უნდა ვარ, არაფრის მომცემია. ასეთი კონკრეტული საკითხების კონსტიტუციაში ჩანაწერის მოთხოვნა მხოლოდ პოპულისტური განცხადებაა და მეტი არაფერი. ღმერთმა ნუ ქნას და ქვეყანაში განწყობები შეიცვალა, ამ განწყობების ამსახველი იქნება მთავრობაც. კონსტიტუციაში კი ის უნდა იყოს ჩაწერილი, რაც ქვეყანას და მოსახლეობას სჭირდება. დარწმუნებული ვარ, რომ ამ ჩანაწერის მომთხოვნი ფლანგი “ნაციონალური მოძრაობა” და მასთან ასოცირებული არასამთავრობო ორგანიზაციები არიან.
- მარტო “ნაციონალებთან” ასოცირებული ჯგუფები რატომ, ამგვარ ჩანაწერს დავით უსუფაშვილი და “რესპუბლიკური პარტიაც” ითხოვდა წინასაარჩევნოდ…
- რა ფორმულირებით უნდათ ჩანაწერის გაკეთება, ეს არის მთავარი და ეს არ ვიცით. ამიტომ კომენტარი რთულია. თუმცა ჩემი შეხედულებით, ამის აუცილებლობას ვერ ვხედავ, დანარჩენი არ ვიცი… თუ ვინმე არგუმენტირებას გააკეთებს, მაგალითად ამ მისწრაფების დაფიქსირება როგორ შეზღუდავს მთავრობას, კი ბატონო, მაგრამ ამას ვერ ვხედავ. არამარტო ფორმულირებაზეა ლაპარაკი, არამედ ამ წინადადებას არგუმენტირებაც სჭირდება. არ მგონია, რომ წესიერი და სწორი არგუმენტირების პირობებში ეს ჩანაწერი აუცილებლობას წარმოადგენდეს. ერთი რამ მაინტერესებს ძალიან მარტივად, “ნაციონალურმა მოძრაობამ” კონსტიტუცია ორჯერ შეცვალა და რატომ არ ჩაწერა ეს პრეამბულაში? რა გამოდის, ის რომ ეს პოლიტიკაა. სანამ პოლიტიკისა და კონსტიტუციის ერთმანეთთან აკავშირებს, ამ ქვეყანაში სულ უბედურება იქნება. ეს მხოლოდ პიარია და სხვა არაფერი.
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ნადირობის ახალი სეზონი აგვისტოს ომის მონაწილეებზე
უკრაინაში მებრძოლი ქართველი ჯარისკაცი რუსეთში ექსტრადირების მოლოდინშია
თიკო ოსმანოვა
ქართველი ჯარისკაცი, რომელიც აფხაზეთისა და 2008 წლის ომებში რუსეთის წინააღმდეგ იბრძოდა, მოსკოვის მოთხოვნით უკრაინაში დააკავეს და ახლა ექსტრადირების მოლოდინშია. საქართველოს ხელისუფლება უძლურია, თუმცა მისი დაცვის პირობას მაინც დებს. გია ცერცვაძე ერთი კვირის წინ უკრაინაში აიყვანეს. მას რუსეთის ხელისუფლება 2003 წელს ჩადენილი დანაშაულისთვის ეძებს, მასზე კი საერთაშორისო ძებნა 2016 წლის 23 დეკემბრის, ანუ 13 წლის შემდეგ გამოცხადდა. რუსეთის მიერ უკრაინაში გადაგზავნილ საქმის მასალებში წერია, რომ ქართველ ჯარისკაცს 2003 წელს რუსეთში ჩადენილი მკვლელობისთვის ეძებენ. მისი უკრაინელი ადვოკატი “რუსთავი 2″-თან საუბარში ამბობს, რომ რუსეთმა აგვისტოს ომის მონაწილეებზე ნადირობის ახალი სეზონი გამოაცხადა და ამ პროცესის მთავარი მოკავშირეები ქართველი მაღალჩინოსნები არიან.
ჯარისკაცი გია ცერცვაძე უკვე ერთი წელია რუსული აგრესიის წინააღმდეგ მებრძოლ უკრაინელ სამხედროებს ეხმარება. 15 იანვარს გია ცერცვაძე უკან, უკრაინაში დაბრუნდა, როდესაც ის კიევის აეროპორტში დააკავეს. ოჯახის მტკიცებით, კრიმინალურ ისტორიაში მონაწილეობა რუსეთში მასზე შურისძიების მიზნით გამოიგონეს.
საქმის მასალებს შორის, რომელიც რუსეთმა უკრაინაში გადააგზავნა, არის გია ცერცვაძის დეტალური პერსონალური მონაცემები, რომელიც საქართველოს მთავრობის გარდა სხვაგან არსად ინახებოდა. ირკვევა, რომ საქართველოს იუსტიციის, ან შინაგან საქმეთა სამინისტროს მონაცემთა ბაზიდან მოსკოვის ხელში აღმოჩნდა ქართველი ჯარისკაცის ყველა პასპორტის მონაცემი, რაც კი მის სახელზე საქართველოში გაცემულა, ასევე სრული ინფორმაცია იმ ქვეყნების შესახებ, სადაც გია ცერცვაძეს საზღვარი გადაუკვეთავს.
“რუსეთისთვის საიდუმლო ინფორმაციის მიწოდებითა და ოკუპანტი სახელმწიფოს მიერ ინტერპოლით ძებნილი საქართველოს მოქალაქის საზღვარზე გაშვებით, მთავრობამ ის დაპატიმრებისთვის გაიმეტა, – ამის შესახებ უკრაინის ნაციონალური პოლიციის ყოფილმა ხელმძღვანელმა და განათლების ექს-მინისტრმა ხატია დეკანოიძემ სპეციალურად გამართულ პრესკონფერენციაზე ისაუბრა. მან საქართველოს ხელისუფლება “მოღალატეობრივ პოზიციაში” დაადანაშაულა.
“ვინაიდან საერთაშორისო პრინციპებიდან და საქართველოს კანონმდებლობიდან გამომდინარე, საქართველოს ხელისუფლება რუსეთის ფედერაციას საქართველოს მოქალაქეს ვერ გადასცემდა, შსს-მ განზრახ გაატარა გიორგი ცერცვაძე საზღვარზე, რათა სხვა სახელმწიფოს მისი რუსეთისთვის გადაცემის საშუალება ჰქონოდა. ეს არ არის სახელმწიფო ინტერესების შებღალვის პირველი მაგალითი”, – აღნიშნა ხატია დეკანოიძემ.
ხელისუფლება კი გია ცერცვაძის გარშემო ატეხილ აჟიოტაჟს პოლიტიკურ სპეკულაციას უწოდებს და აცხადებს, რომ რუსეთის არცერთ ორგანიზაციასთან არ თანამშრმლობს, შესაბამისად, ცერცვაძის პირადი ინფორმაცია საქართველოდან რუსეთში ვერ მოხვდებოდა.
რაც შეეხება მისი ექსტრადირების საკითხს, თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარის, ირაკლი სესიაშვილის განცხადებით, ეს ორი ქვეყნის გადასაწყვეტია და საქართველო ამ საკითხში უძლურია.
“რამდენადაც ძებნილი საქართველოს მოქალაქეა, ჩვენს მესაზღვრეს მისი დაკავების და გადაცემის უფლება ექნებოდა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუკი მომთხოვნი მხარე გამოაგზავნიდა შესაბამის საქმეს – რამდენადაც საქართველოს არანაირი თანამშრომლობა არ აქვს რუსეთის პოლიციურ სამსახურებთან და მათ არაფერი გადმოუციათ. შესაბამისად, ჩვენ მესაზღვრეს არ ჰქონდა ვალდებულება მისი დაკავების, მეტიც – არც იმის შეტყობინების ვალდებულება აქვს, რომ იგი ძებნილია. მესაზღვრე მოქმედებდა ჩვენი კანონმდებლობის ინტერპოლთან გაფორმებული საერთაშორისო ხელშეკრულების ფარგლებში და ის არ დააკავეს და მისცეს საზღვრის გადაკვეთის საშუალება”, – გვითხრა ირაკლი სესიაშვილმა და დასძინა, რომ რუსეთისთვის არანაირი ინფორმაცია არ მიუწოდებიათ.
“რაც შეეხება იმ ცრუ ბარლდებებს, რომ თითქოს ჩვენ რუსეთს მივაწოდეთ პირადი ინფორმაცია, ეს არის სრული აბსურდი, თავხედობა. ჩვენ რუსეთის არცერთ შესაბამის სამსახურთან არ გვაქვს ინფორმაციის გაცვლა-გამოცვლა. რაც შეეხება ინტერპოლს, მასთან მიმართებაში გვაქვს ვალდებულება, რომ თუკი ძებნილ პირზე რამე ინფორმაცის გვთხოვს, მივაწოდოთ. შესაბამისად, თუ რამე ინფორმაცია გავიდა ჩვენგან, ეს გავიდა ინტერპოლში და არა რუსეთში. უკრაინულ მხარეს ჰქონდა ვალდებულება პირი დაეკავებინა, იმდენად, რამდენადაც აღნიშნული პირი იყო სხვა ქვეყნის მოქალაქე. უკარაინამ ახლა უნდა მოითხოვოს მისი სისხლის სამართლის საქმე და გადაწყვიტოს მისი გადაცემა-არგადაცემის საკითხი. ქართულ მხარეს ამ პროცესში ჩარევის უფლება არ აქვს, ამას არეგულირებს ინტერპოლის კონსტიტუცია და ქვეყნებს შორის შეთანხმება.
ის აჟიოტაჟი, რომელიც ატეხილია, არის პოლიტიკურად მოტივირებული და მეტი არაფერი. ის, რომ ჩვენ ჩვენს მოქალაქეს დავიცავთ, ამაზე ორი აზრი არ არსებობს მიუხედავად იმისა, თუ რა დანაშაული შეიძლება ჰქონდეს ჩადენილი”, – გვითხრა ირაკლი სესიაშვილმა.
გია ცერცვაძესთან დაკავშირებით განმარტება გააკეთეს შს სამინისტროში და როგორც “რეზონანსს” მღებრიშვილის უწყებაში განუცხადეს – “ქართულ მხარეს არც საკმარისი ინფორმაცია, არც საფუძველი და არც არავითარი მოტივი არ ჰქონდა პირის დაკავებისთვის ან მისთვის თავისუფალი გადაადგილების შესაძლებლობის შეზღუდვისთვის.
“საქართველოსა და რუსეთის ფედერაციის შინაგან საქმეთა სამინისტროებს შორის პირდაპირი საპოლიციო თანამშრომლობა არ ხორციელდება. შესაბამისად, არ ხდება არანაირი ინფორმაციის მიმოცვლა. საქართველოს კონსტიტუციის მე-13 მუხლის მე-4 პუნქტის თანახმად, საქართველოს მოქალაქის უცხო სახელმწიფოსათვის გადაცემა დაუშვებელია. სისხლის სამართლის საქმეებზე ურთიერთდახმარების შესახებ” ევროპული კონვენციის 21-ე მუხლის თანახმად, ძებნის ინიციატორი სახელმწიფოს კომპეტენტურმა ორგანომ უნდა მიმართოს შუამდგომლობით იმ ქვეყნის კომპეტენურ ორგანოს, რომლის მოქალაქეც არის ძებნილი პიროვნება და მოითხოვოს საქმის განხილვა.
შესაბამისად, ინტერპოლით ძებნილი საქართველოს მოქალაქის საქართველოს ტერიტორიაზე დასაკავებლად, იმ ქვეყნის კომპეტენტურ ორგანოს, რომლის ტერიტორიაზეც მოხდა დანაშაულის ჩადენა, უნდა გადმოეგზავნა სისხლის სამართლის საქმის მასალები საქართველოს შესაბამის ორგანოებში შემდგომი რეაგირებისთვის. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში, აღნიშნული კომუნიკაცია არ შემდგარა, ვინაიდან, როგორც ზემოთ აღინიშნა, საქართველოსა და რუსეთს შორის საპოლიციო თანამშრომლობა არ ხორციელდება. ამდენად, ქართულ მხარეს არც საკმარისი ინფორმაცია, არც საფუძველი და არც არავითარი მოტივი არ ჰქონდა ზემოთ აღნიშნული პირის დაკავებისთვის ან მისთვის თავისუფალი გადაადგილების შესაძლებლობის შეზღუდვისთვის.
აღსანიშნავია, რომ კანონმდებლობის თანახმად, მესაზღვრის ან საპატრულო პოლიციის წარმომადგენლის, ვინც კონკრეტულ შემთხვევაში საკონტროლო გამშვებ პუნქტზე თავის მოვალეობას ასრულებს, ვალდებულებაა, შეამოწმოს საზღვრის გადაკვეთისთვის საქართველოს კანონმდებლობით განსაზღვრული დოკუმენტები, მათი ვადები, კანონიერება და რამდენად უფლებამოსილია პირი, გადაკვეთოს საზღვარი წარმოდგენილი დოკუმენტაციის საფუძველზე.
შესაბამისად, თუ დოკუმენტაციაში რამე სახის დარღვევა არ იკვეთება, ამავე დროს, პირი არ არის ძებნილი საქართველოს სამართალდამცავი ორგანოების მიერ, მესაზღვრე ან საპატრულო პოლიციის წარმომადგენელი ვალდებულია, შეუფერხებლად გაატაროს იგი”, – განუცხადეს “რეზონანსს” სამინისტროში.
———————-
„ახალი თაობა“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ მამუკა გამყრელიძესთან: „გია ცერცვაძე რუსეთს არ უნდა გადავცეთ“
„ნაციონალური მოძრაობა“ უკრაინაში დაკავებული ვიცე-პოლკოვნიკის, გიორგი ცერცვაძის მხარდასაჭერად გარკვეულ ღონისძიებებს იწყებს. „ნაციონალურ მოძრაობაში“ მიიჩნევენ, რომ სახეზეა სახელმწიფოს ღალატის და მოქალაქეების აბუჩად აგდების კლასიკური მაგალითი.
ტელეკომპანია „რუსთავი-2“-ის ინფორმაციით, ქართველი ჯარისკაცი გია ცერცვაძე, რომელიც აფხაზეთისა და 2008 წლის ომებში რუსეთის წინააღმდეგ იბრძოდა, ერთი კვირის წინ უკრაინაში დააკავეს. მას რუსეთი 2003 წელს დანაშაულის ჩადენაში ედავება. მასზე ძებნა კი მხოლოდ 13 წლის შემდეგ, 23 დეკემბერს გამოცხადდა. რუსეთი დაკავებულის გადაცემას ითხოვს. „ნაციონალები“ მიმართავენ უკრაინის საელჩოს, რომ არ მოხდეს დაკავებულის ექსტრადირება რუსეთის ფედერაციაში, რადგან გია ცერცვაძეს იქ სიკვდილი ელოდება. „ნაციონალები“ მასობრივი აქციების დაწყებით იმუქრებიან.
„ნაციონალების“ განცხადებებს წინ უძღოდა მამუკა გამყრელიძის სტატუსი სოციალურ ქსელში, სადაც ის მოუწოდებს ნაციონალებს, რომ სწორედ ახლაა აქტიურობის დრო და ხელისუფლებას ეს არ უნდა შერჩეს. „თქვენ თუ ხელისუფლებას შეარჩინეთ ეს ამბავი, კაპიკი ყოფილა თქვენი ფასი. ახლაა ასატეხი დიდი ხმაური, ხალხს თქვენი სჯერა და ულაპარაკოდ დაგიდგებიან იქ, სადაც ეტყვით“, – წერს მამუკა გამყრელიძე.
რას გულისხმობს დიდი ხმაურის ატეხვაში, რისი გაკეთება შეუძლია დღეს ნაცმოძრაობას, რაში ადანაშაულებენ ხელისუფლებას? „ახალი თაობის“ ამ და სხვა კითხვებს მამუკა გამყრელიძე პასუხობს.
- ბატონო მამუკა, რაში ადანაშაულებთ ხელისუფლებას?
- მე ამ საქმესთან დაკავშირებით დეტალებში არ შევალ, უბრალოდ, ელემენტარული ამბავია, რომ შენი მოქალაქე არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გადასცე მტერს! ეს აბსურდია. სამარცხვინო ამბავი მოხდა, როდესაც ამერიკის შეერთებულ შტატებში ქართველმა დიპლომატმა ბრაზილიელი გოგონა გაიტანა მანქანით და შევარდნაძემ დიპლომატის ხელშეუხებლობა დაარღვია და ის პირი გადასცა ამერიკის ხელისუფლებას. ის დიპლომატი იქ დაიჭირეს. არც ერთი ნორმალური ქვეყანა არ იზამდა ამას. ამერიკელ დიპლომატს რომ იგივე მოსვლოდა საქართველოში, არავითარ შემთხვევაში არ დააჭერინებდა!
- გია ცერცვაძის შემთხვევაში რას იტყვით?
- ეს ადამიანი, როგორც მე ვიცი, კრიმინალი არ არის. ის მებრძოლი კაცია. კრიმინალიც რომ იყოს, მტერს მაინც არ უნდა გადასცე, ამის არანაირი საჭიროება არ არის. ისეთი ადამიანის, რომელიც შენი მეგობარი უკრაინის დასაცავად იბრძვის, გადაცემა რუსეთისთვის, ორივე ქვეყნის მტრისთვის, სრული აბსურდი, არანორმალური და სრულიად უღირსი საქციელია! რა გამოდის?! შენ შენი მეგობრის დამცველს, ჯარისკაცს, რომელიც იმ ქვეყნისთვის იბრძვის, გადასცემ მტერს! ეს ამბავი არაფერში არ წერია.
- რა შეფასებას აძლევთ ხელისუფლების ნაბიჯებს? ან რაში ადანაშაულებთ მას?
- დღეს არაფერი ახალი არ ხდება. ჩვენი სახელმწიფო ყველანაირად ცდილობს, რომ რუსეთის მიმართ იყოს ლოიალური. მის მიმართ გაატაროს უკბილო, უხერხემლო, ყოველგვარი პოზიციის არმქონე პოლიტიკა. ამაზე ბევრს ვკამათობთ, მაგრამ არაფერი არ იცვლება. მეტიც, დღეს ის ადამიანები შედიან პარლამენტში, რომლებიც თავის დროზე გაქცეულები იყვნენ რუსეთში და იქ იმალებოდნენ. დღეს კი გულზე მჯიღს იცემენ და ქვეყნის სიყვარულს გვეფიცებიან! მაშინ რატომ გარბოდი რუსეთში, რატომ მიგიღო რუსეთმა, თუ შენ რუსეთის პოლიტიკას არ ატარებ და მისი მეგობარი არ ხარ?!
- უკრაინის სასამართლომ უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება, გადასცემს თუ არა დაკავებულ გია ცერცვაძეს რუსეთს...
- საქართველოს შეეძლო ის გამოეთხოვა, აქ მომხდარიყო მისი ექსტრადირება, მაგრამ ასე არ მოიქცა ჩვენი ხელისუფლება.
- კონკრეტულად რას ედავებიან დაკავებულ გია ცერცვაძეს?
- ედავებიან მკვლელობას, რომელიც სოჭში ჩაიდინაო, მაგრამ ეს ადამიანი იძახის, ამ დროს მე დონეცკში ვიბრძოდიო. ახლა უნდა დამტკიცდეს ეს ამბავი და თუ ცერცვაძე მართლა იბრძოდა დონეცკში, ცხადია, უკრაინელები არ გადასცემენ რუსებს და, იმედია, არ შევრცხვებით ჩვენც.
- ანუ უკრაინაზეა დამოკიდებული ჩვენი შერცხვენა-არ შერცხვენის საქმე?
- დიახ, ასეა. უნდა დაველოდოთ, რა გადაწყვეტილებას მიიღებს უკრაინის სასამართლო.
- „ნაცმოძრაობას“ რა შეუძლია ამ სიტუაციაში?
- „ნაცმოძრაობამ“ დღეს უნდა აჩვენოს თავისი კბილები, თავისი დრაივი, თავისი მოქმედება, რისთვისაც ამ ხალხმა მისცა მას ხმა. მე ვლაპარაკობ ხალხის იმ უზარმაზარ მასაზე, რომელსაც სწორედ ამის გამო მოსწონს „ნაციონალური მოძრაობა“. დღესაც შეუდრეკელობა უნდა აჩვენოს. თუ შემოიფარგლებიან მხოლოდ პარლამენტში ლაყბობით, ეს ყველას შეუძლია გააკეთოს. ამისთვის არის სწორედ ის მეორე გუნდი, „ევროპული საქართველოა“ თუ ვინც არის. მათ ნამდვილად გამოუვათ პარლამენტში სიტყვით და შეშფოთებით გამოსვლა.
- განცხადებების დონეზე არ უნდა შემოიფარგლონო, აბა, რა უნდა ქნან, ქუჩაში გამოვიდნენ და აქციები გამართონ?
- ეს არ არის მარტო ქუჩის აქცია! მოქმედებაა საჭირო, ხმა უნდა მიაწვდინონ ადამიანის უფლებადამცველ ორგანიზაციებს, არ გამოვრიცხავ ქუჩის აქციებსაც. არის მომენტი, როდესაც ხალხი უნდა გამოვიდეს და საკუთარი ინტერესები დაიცვას! ეს საკუთარი სახელმწიფოს ინტერესების დაცვაა. ეს არ არის ჩვეულებრივი ამბავი. ეს უბრალოდ პრინციპის საკითხია და არა ის, რომ გია ცერცვაძეშია საქმე. მტერს არ უნდა დაუთმო შენი მოქალაქე, მით უმეტეს, ჯარისკაცი! სამწუხაროდ ეს ფაქტი პირველი არ იქნება, ასეთი ფაქტები მოხდა უკვე. დააჭერინეს ჩვენი ჯარისკაცები და მზვერავები. ერთხელ შერჩათ, მეორედ შერჩათ, როდემდე? ასე არ შეიძლება. ასევე შერჩათ „გაზპრომის“ ამბავიც, რომელიც ცალკე საუბრის თემაა.
- თქვენ საით მიანიშნებთ, რომ ხელისუფლება ცდილობს, გაატაროს რუსეთის ინტერესი და მას არ აწყენინოს?
- დიახ, რუსეთისთვის დათმობა ნიშნავს მათი ინტერესების გატარებას. ასეთ საკითხებში დათმობა არ შეიძლება. არც ერთი საკუთარი თავის მიმართ პატივისმცემელი სახელმწიფო ამას არ გააკეთებს.
- თუ დაუმტკიცდა გია ცერცვაძეს მკვლელობის ფაქტი, საქართველოს აქვს უფლება მოითხოვოს, რომ ჩვენს ქვეყანაში მოიხადოს სასჯელი?
- უკვე ვეღარ მოითხოვს, რადგან დათანხმდა ექსტრადირების საკითხს რუსეთში…
- მაშინ რა ფასი აქვს იმ აქტიურობას, რომლისკენაც „ნაციონალებს“ მოუწოდებთ? თუკი არაფერი შეიცვლება?
- ფასი აქვს ორი თვალსაზრისით. ერთი, რომ შესაძლოა ამ საკითხში ჩაერთოს ადამიანის უფლებადამცველი ორგანიზაციები, რომლებმაც უნდა თქვან, რომ ამ ადამიანის ექსტრადირება თუ მოხდება რუსეთში, იქ მას აუცილებლად მოკლავენ. ნადია სავჩენკოზე თუ გამოვიდნენ და ატეხეს წივილ-კივილი, რატომ არ უნდა გამოვიდნენ იგივე გია ცერცვაძეზე?! ნადია სავჩენკო კიდეც გაუშვეს და უკრაინის გმირიც გახდა და პარლამენტშიც შევიდა. რამდენად იმსახურებს, ეს მეორე საკითხია, მაგრამ აქ სახელმწიფოს ღირსების საკითხია! ყველა ნაბიჯი უნდა გადადგან იმისთვის, რომ ეს კაცი მტერს არ ჩაუვარდეს ხელში. სახელმწიფოს მოვალეობაა, რომ მისი მოქალაქე დაიცვას. „ნაციონალურ მოძრაობას“ მოვუწოდებ, რომ თავი დაანებონ ერთმანეთში კინკლაობას და მიხედონ იმ საქმეს, რაც მათი მოვალეობაა.
- და რა არის მათი მოვალეობა? რა ფუნქცია აქვთ?
- ეს პარტია ოპოზიციური პარტიაა და, უპირველეს ყოვლისა, უნდა იყვნენ ხელისუფლებასთან ოპონირების რეჟიმში. მათი პრინციპი არის ძლიერი ქართული სახელმწიფო, ეს თემა არის მათი თემა. დღეს მათი მხარდამჭერი ძალიან აჟიტირებულია და დროა, გამოიყენონ ეს მომენტი.
„ახალი თაობა“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ლევან მურუსიძესთან: „ინსპექტორის ინსტიტუტის მომხრე არასდროს ვყოფილვარ“ // „მოსამართლეების ანგარიშვალდებულების წინააღმდეგი არ ვარ“
იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს მდივანი ლევან მურუსიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში სასამართლო სისტემის რეფორმის მესამე ტალღაზე საუბრობს.
- ბატონო ლევან, როგორია თქვენი პოზიცია პარლამენტის მიერ მიღებულ კანონპროექტზე, რომელიც სასამართლო სისტემის მესამე ტალღას ეხება? საუბარია ინსპექტორის ინსტიტუტის შემოღებაზე, ეთანხმებით ამ ინსტიტუტის არსებობას?
- ყოველთვის წინააღმდეგი ვიყავი ინსპექტორის ინსტიტუტის შემოსვლის სასამართლო სისტემაში, მაგრამ თუ კანონით იქნება განსაზღვრული და დადგენილი ამ ინსტიტუტის არსებობა, მაშინ კანონის შესაბამისად ვიმოქმედებთ. თუ კანონი შეიცვლება, ჩვენც გავაკეთებთ იმას, რასაც კანონი გვეტყვის. ინსპექტორი უნდა იქნას იუსტიციის უმაღლესი საბჭოს მიერ არჩეული. არჩეული იქნება ისეთი კანდიდატი, რომელიც არ გააჩენს კითხვის ნიშნებს. შესაბამისად, აღნიშნული კანდიდატი კანონით გათვალისწინებულ ყველა ნორმასა და მოთხოვნას დააკმაყოფილებს. ადრე საუბარი იყო ისეთ ფორმაზე, რომელიც მოსამართლის დამოუკიდებლობას საფრთხის ქვეშ აყენებდა. ახლა, არსებული მოდელის მიხედვით, არ მაქვს ასეთი განცდა, რადგან ის განსხვავდება წინა მოდელისგან. ახლანდელი მდგომარეობით, ასე თუ ისე, მაინც მისაღები არის ინსპექტორის არსებობა.
- როგორი უნდა იყოს კრიტერიუმები, რომელთა მიხედვითაც უნდა მოხდეს ინსპექტორის შერჩევა?
- კრიტერიუმები არსებობს კანონით განსაზღვრული და ჩვენც მისი შერჩევისას სწორედ ამ კრიტერიუმებით უნდა ვიხელმძღვანელოთ. საუბარია 10_ წლიან გამოცდილებაზე, ასევე საუბარია, რომ უნდა გააჩნდეს კარგი ავტორიტეტი. ერთი რამ, რაც კარგი ჩაიწერა კანონში, არის ის, რომ მოსამართლეთა კონფერენციას აქვს საშუალება, რომ იმ კანდიდატურას, რომელსაც იუსტიციის უმაღლესი საბჭო აირჩევს და დროთა განმავლობაში თუ არ გაამართლებს და მის მიმართ იქნება გარკვეული კითხვები, მაშინ გამოიწვიოს, ერთგვარი უნდობლობა გამოუცხადოს. მოსამართლეთა კონფერენციას ექნება შესაძლებლობა, რომ დასვას საკითხი მისი ჩანაცვლების თაობაზე. ერთგვარი დაცვითი მექანიზმი არის ჩადებული, რაც არავის მისცემს იმის შესაძლებლობას, რომ მოსამართლის დამოუკიდებლობა და მიუკერძოებლობა დარღვეული იყოს.
თავის მხრივ აუცილებელია, რომ იყოს მოსამართლის ანგარიშვალდებულება და მეორე მხრივ, დაცული იყოს მისი დამოუკიდებლობა. კანონში ერთგვარი ბალანსი არსებობს, მაგრამ ყველაფერს პრაქტიკა გვაჩვენებს.
- რითი იყო განპირობებული ინსპექტორის შემოსვლა სასამართლო სისტემაში, თქვენ რას უკავშირებთ ამ ინიციატივას? ექსპერტები სხვადასხვა მიზეზს ასახელებენ.
- ზოგადად იყო საუბარი იმაზე, რომ მოსამართლეები კანონს არღვევდნენ და უნდა ყოფილიყო ისეთი ინსტიტუტი, რომელიც დასჯიდა მოსამართლეს ამ არასათანადო ქცევის გამო. სწორედ ამაზე იყო აპელირება. საუბარი იყო ანგარიშვალდებულებაზე.
- მოსამართლე არ უნდა იყოს ანგარიშვალდებული?
- მე არ ვარ ანგარიშვალდებულების წინააღმდეგი, როგორ შეიძლება ამის წინააღმდეგი ვიყო, არავითარ შემთხვევაში. ჩემი აზრით, სასამართლო საზოგადოების წინაშე არის ანგარიშვალდებული. მთავარია, რომ მოსამართლის დამოუკიდებლობა არ დაირღვეს. შესაბამისად, ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ მოსამართლის ანგარიშვალდებულებასა და დამოუკიდებლობას შორის ბალანსი დავიცვათ.
- ბატონო ლევან, სასამართლოს თავმჯდომარეები უნდა იყვნენ თუ არა თავად მოსამართლეების მიერ არჩეული თუ, როგორც ახლა არის, უნდა ინიშნებოდნენ? მესამე ტალღის ფარგლებში ეს საკითხი კვლავ გადაიდო, მაგრამ საინტერესოა, მართლმსაჯულების სისტემის დამოუკიდებლობას რამდენად შეუწყობს ხელს თავმჯდომარეების არჩევითობა?
- საუბარი იყო სასამართლოს თავმჯდომარეების ლოტოტრონით არჩევაზე. წარმოგიდგენიათ, ეს რას გამოიწვევს?! ჩვენ ისეთი რაღაც არ უნდა გავაკეთოთ, რაც არც ერთ ქვეყანას არასდროს გაუკეთებია. პირიქით, ევროპული, დასავლური ქვეყნების წარმატებული გამოცდილება უნდა გადმოვიტანოთ და არა ისეთი რამ, რაც არასდროს არავის გაუკეთებია.
რეგიონებში გვაქვს სასამართლოები, სადაც, მაგალითად, 2-3 მოსამართლე გვყავს, იქ როგორ უნდა მოხდეს თავმჯდომარის არჩევა?! სასამართლოს თავმჯდომარე უნდა იყოს ადამიანი, რომელიც მენეჯერული თვისებებით, საორგანიზაციო საკითხების მოგვარების უნარით არის გამორჩეული. ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ საუკეთესო მოსამართლე მაინცდამაინც ამ თვისებებით იქნება გამორჩეული და ის კარგი მენეჯერი იქნება. ეს არის ისეთი საკითხი, რომელსაც სიფრთხილით უნდა მივუდგეთ. ამ ეტაპზე მოქმედი სისტემა უნდა დარჩეს, მომავალში კი შეიძლება გადაიხედოს. რაც შეეხება სასამართლოს თავმჯდომარის ლოტოტრონით არჩევას, ეს არ მგონია, გონივრული იყოს. ვერ დამისახელებთ ვერც ერთ ქვეყანას, სადაც ლოტოტრონით ხდებოდეს თავმჯდომარის არჩევა. მე არჩევითობის წინააღმდეგი ზოგადად არ ვარ, მაგრამ არა _ ლოტოტრონით.
- რეფორმის მესამე ტალღასთან დაკავშირებით მიღებულ კანონს შეიძლება პრეზიდენტმა ხელი არ მოაწეროს და ვეტო დაადოს. ზოგადად ეთანხმებით ამ კანონპროექტს?
- მე არ ვიცი, ვეტოს დაადებს თუ არა პრეზიდენტი, ეს ბატონი პრეზიდენტის გადასაწყვეტია. შემდეგ პარლამენტი დაძლევს თუ არა მას, ესეც არ ვიცი. აბსოლუტურად არ ვფიქრობ ამ საკითხზე. თუ მიღებული იქნება ახალი კანონი, ჩვენ ვიმოქმედებთ ახალი კანონის ნორმიდან გამომდინარე, თუ ძველი დარჩება, გავაგრძელებთ ძველი კანონით. ჩვენ პასუხისმგებელი ვართ იმაზე, რომ ნებისმიერმა კანონმა უნდა უზრუნველყოს მოსამართლის დამოუკიდებლობა.
- ბატონო ლევან, როდის გამოცხადდება მოსამართლეთა ახალი კონკურსი?
- გამოვაცხადებთ ახალ კონკურსს. თუ მოგვისწრებს ახალი კანონი, შესაბამისად ვიმოქმედებთ.
- მოსამართლეთა შერჩევის კრიტერიუმები იყო განსჯის საგანი, რომ არ არსებობს რეალური კრიტერიუმები, რის მიხედვითაც უნდა მოხდეს შერჩევა ან დაწუნება მოსამართლის...
- თუ ახალი კანონი იქნება მიღებული, იმ კრიტერიუმებით შევარჩევთ მოსამართლეებს, რომლებიც იქნება დადგენილი ახალი კანონის მიხედვით.
„ახალი თაობა“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ანზორ წოწონავასთან: „ნაციონალებმა“ გადააყირავეს კონსტიტუცია, რომლის შეცვლასაც ახლა ცდილობენ“ // „პარლამენტში უნდა იყოს ადგილები აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის წარმომადგენლებისთვის“
„ახალი თაობა“ აფხაზეთის უმაღლესი საბჭოს საკონსტიტუციო და ადამიანის უფლებათა კომისიის თავმჯდომარე ანზორ წოწონავას ესაუბრა.
- საკონსტიტუციო კომისიის თემატური ჯგუფები უკვე შეუდგნენ მუშაობას. არის იმედი, რომ ქვეყნის კონსტიტუცია უკეთესობისკენ შეიცვლება?
- ამის იმედი ბევრს გვაქვს. აფხაზეთისა და აჭარის წარმომადგენლები მონაწილეობენ ამ კომისიის მუშაობაში. იმაზე, თუ რა შესწორებები იგეგმება, ჩვენც გვაყენებენ საქმის კურსში. ეს იმას ნიშნავს, რომ წინადადებების შეთავაზების უფლება სხვებსაც გვაქვს.
- ადრე გვითხარით, რომ საარჩევნო ცვლილებებამდე უნდა მოხდეს ადმინისტრაციულ-ტერიტორიული საკითხების მოწესრიგება...
- დიახ. ჯერ უნდა დავადგინოთ, როგორი სახელმწიფო გვინდა, რამდენი ქალაქი და რაიონია ქვეყანაში, როგორია ცენტრის, რეგიონების, რაიონების უფლებამოსილებები. რაიონები კანონით უნდა განვსაზღვროთ. დეპუტატი უნდა ჰყავდეს ყოველ რაიონს. ასეთ შემთხვევაში ყაზბეგს, თიანეთს და დუშეთს ერთი მაჟორიტარი არ ეყოლება, როგორც ეს ჩვენს რეალობაშია.
- მაჟორიტარული სისტემა გასაუქმებელი არ არის?
- პოლიტიკოსები მოითხოვენ მაჟორიტარული სისტემის გაუქმებას, აცხადებენ, თითქოს მაჟორიტარები კორუმპირებულები და არაფრისმაქნისები არიან. ამ შეფასებებს არ ვეთანხმები. ვენეციის კომისიის თავმჯდომარეც აცხადებს, რომ მაჟორიტარული სისტემა არ ეწინააღმდეგება საერთაშორისო ნორმებს. მაჟორიტარების არსებობას ითვალისწინებს ორპალატიანი პარლამენტი. კერძოდ, სენატი უნდა დაკომპლექტდეს მაჟორიტარებით. ორპალატიანი პარლამენტის შესახებ ჩანაწერი არსებობს, მაგრამ ის ვერ ავამოქმედეთ. ორპალატიანი პარლამენტი გულისხმობს ჯანსაღ ოპონირებას პალატებს შორის. ერთის მიერ მიღებულ კანონპროექტს იხილავს მეორე პალატა. პროპორციულ სისტემასაც აქვს ხარვეზები – ხშირად არ ვიცით, ვინ აღმოჩნდება საკანონმდებლო ორგანოში.
- ორპალატიანი საკანონმდებლო ორგანო დაუკავშირეს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენას...
- ჩვენ მაშინ არ ვიყავით მზად იმისთვის, რომ აფხაზებისთვის რეალური გადაწყვეტილება შეგვეთავაზებინა და შესაბამისი ჩანაწერი გაგვეკეთებინა. ახლა ვმსჯელობთ აფხაზეთის განსაკუთრებულ სტატუსზე. სამწუხაროდ, კანონმდებლობა, რომელიც მიიღეს აჭარის ავტონომიის თაობაზე, ეწინააღმდეგება საერთაშორისო ნორმებს. აფხაზეთის მიმართ იმავე შეცდომებს ვერ გავიმეორებთ. საუბარია აფხაზეთის განსაკუთრებულ სტატუსზე, ანუ ფართო უფლებებზე.
- ანექსირებული ტერიტორიების დეპუტაციებისთვის ადგილები პარლამენტში ისევ აქტუალურია?
- რასაკვირველია. მაშინ, როცა პარლამენტის დეპუტატების რაოდენობა 150-მდე შეამცირეს, უნდა დაეტოვებინათ ცარიელი ადგილები აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონის წარმომადგენლებისთვის. აფხაზეთს 8 მანდატი ეკუთვნის, ცხინვალის რეგიონს კი _ 4. ნაციონალურმა მოძრაობამ 2004 წელს არა მარტო გაგვიშვა აფხაზეთის დეპუტაცია პარლამენტიდან, არამედ აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთისთვის ადგილებიც არ დატოვა. ამით გაახარა რუსეთი, რომელიც ყოველთვის ჩვენი, ანუ აფხაზეთის ლეგიტიმური სტრუქტურების წინააღმდეგი იყო. 2004 წლამდე საქართველოს პარლამენტში 14 კაცი ვიყავით აფხაზეთიდან _ 4 მაჟორიტარი და 10 პარტიული სიით წარმოდგენილი. აქედან 2 აფხაზი – ადა მარშანია და კოტე სალია. 1992 წლის პარლამენტში უფრო მეტად იყვნენ წარმოდგენილი რეგიონები, თუმცა, მაშინაც თბილისი შეადგენდა 65%-ს.
მომავალ პარლამენტებში დედაქალაქი უკვე 80%-ით იყო წარმოდგენილი. იმ 20%-საც უმთავრესად შეადგენენ თბილისში მცხოვრები ადამიანები. ეს სწორი არ არის. რეგიონები უნდა იყვნენ პარლამენტში. ისევ დღის წესრიგშია კანონი ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ. ეს კანონი თავიდანვე არასრულყოფილი იყო.
- რატომ?
- იმიტომ, რომ მასში არაა მოცემული ოკუპირებული ტერიტორიისა და ოკუპანტის ცნება. ჩვენ „ნაციონალური მოძრაობის“ მმართველობის დროს ასეთი შესწორებები პარლამენტში წარვადგინეთ, მაგრამ საქმე პირველი მოსმენის იქით არ წასულა. ამ კანონით ზარალდებიან აფხაზეთიდან სხვა ქვეყნებში წასული და შემდეგ მობრუნებული ქართველები და საერთაშორისო ორგანიზაციები.
- „ნაციონალური მოძრაობისა“ და მისი განაყოფების წევრები აცხადებენ, რომ „ქართულ ოცნებას“ კონსტიტუციაში ცვლილებები საკუთარი ინტერესებისთვის სჭირდება...
- სწორედ ნაციონალებმა გადააყირავეს კონსტიტუცია, რომლის შეცვლასაც ახლა ცდილობენ. 2012 წელს „ქართული ოცნება“ მოვიდა ხელისუფლებაში, მაგრამ კონსტიტუციას ვერაფერი მოუხერხა. მას არ ჰქონდა საკონსტიტუციო უმრავლესობა, პარლამენტში მყოფი ნაციონალები მას ყველანაირად ხელს უშლიდნენ.
სხვა საკითხების გარდა, კონსტიტუციამ უნდა მოაგვაროს ხელისუფლების შტოებს შორის უფლებამოსილებების გადანაწილების პრობლემა. სააკაშვილის ახირებით კონსტიტუცია ამ მხრივაც სრულიად არეულია. საუბედუროდ, ეს ყველამ არ იცის. ხალხი იჯერებს იმას, რასაც აწვდის „რუსთავი-2“. ამ ტელევიზიის დეზინფორმაციის თანახმად, თურმე, კარგი კონსტიტუცია გვქონია, რომლის გაუბედურებაც „ქართულ ოცნებას“ უნდა. ეს ტელევიზია არ ახსენებს არც სააკაშვილის მიერ გამრუდებულ კონსტიტუციას და არც იმას, რომ მისმა რეჟიმმა ნახევარ მილიონ ადამიანს წაართვა თავისუფლება, სიცოცხლე და ქონება.
„ახალი თაობა“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ვახტანგ მაისაიასთან: „დონალდ ტრამპის მთავარი მეტოქე იქნება ჩინეთი და არა რუსეთი“
ამერიკის პრეზიდენტად ტრამპის არჩევა მსოფლიოს ბევრ ქვეყანაში გააპროტესტეს. მათ შორის, საქართველოშიც გაიმართა აქცია, სადაც მისი პოლიტიკა გააკრიტიკეს.
ექსპერტი სამხედრო-პოლიტიკურ და უსაფრთხოების საკითხებში ვახტანგ მაისაია ამბობს, რომ ტრამპი არის ქარიზმატული ფიგურა, რომელიც ერთი ხელის მოსმით, ეპატაჟურად, არსებული წესების ნგრევას ახდენს. „დონალდ ტრამპის მთავარი მოწინააღმდეგე იქნება ჩინეთი და არა _ რუსეთი. ამერიკის საგარეო პოლიტიკური დაპირისპირების ცენტრი გადაინაცვლებს ახლო აღმოსავლეთიდან წყნარი ოკეანის მიმართულებით. ტრამპს სურს, დაძაბულობის ცენტრი ევროპიდან და სირიიდან გადაიტანოს წყნარი ოკეანის მიმართულებით და იქ მოახდინოს ამერიკული ინტერესების კონცენტრაცია. შესაბამისად, შეიძლება ჩინეთი გახდეს დაპირისპირების მთავარი ზონა“, – განაცხადა ვახტანგ მაისაიამ „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში.
- ამერიკის პრეზიდენტად დონალდ ტრამპის მოსვლამ რატომღაც აღაშფოთა მთელი მსოფლიო. ბევრ ქვეყანაში და, მათ შორის, საქართველოშიც საპროტესტო აქციები გაიმართა. პრობლემა ტრამპის გამონათქვამებში ან პოზიციებშია თუ, უბრალოდ, ის არ მიეკუთვნებოდა ამერიკისა და, საერთოდ, მსოფლიოში წარმოჩინებულ პოლიტელიტას და ამიტომ არ მიიღეს?
- ჯერ ერთი, არა მგონია, უმრავლესობა უპირისპირდებოდეს დონალდ ტრამპს, თუნდაც თავისი პოზიციისა და გამონათქვამების გამო. დონალდ ტრამპმა დაარღვია ის წესები, რომლებიც წლების წინ ჩამოყალიბდა. ადამიანი ერთი ხელის მოსმით, ეპატაჟურად არსებული წესების ნგრევას ახდენს. ზოგს არ მოეწონა არსებული სისტემის დანგრევა ასეთი ემოციური გზით.
- მე არ მახსოვს, ამერიკის მომავალ პრეზიდენტს წინა პრეზიდენტი ინაუგურაციაზე რომ ეკრიტიკებინოს. ინაუგურაციაზე იგი ბარაკ ობამას აკრიტიკებდა...
- ტრამპი მაინცდამაინც ობამას არ აკრიტიკებდა. ინაუგურაციამდე გააკრიტიკა ამერიკის პოლიტიკური ისტებლიშმენტი.
- რომელმაც არ მიიღო ტრამპი...
- პრინციპში ასეა და ტრამპმაც ისინი გააკრიტიკა. ფაქტობრივად, წარმოაჩინა, რომ მას სურს, ხალხს დაუბრუნოს ძალაუფლება, რომელიც პოლიტიკურმა ელიტამ წაართვა ამერიკის მოსახლეობას. მისი საინაუგურაციო სიტყვა იყო ულტრანაციონალური, რაც არ არის მიღებული ამერიკის პრეზიდენტების რიტორიკაში. მან, გარკვეულწილად, წარმოაჩინა საგარეო-პოლიტიკური მომენტებიც, ნეოიზოლაციონისტური ელემენტების ჩათვლით. თქვა, რომ ამერიკა არ ჩაერევა არც ერთი სახელმწიფოს საშინაო საქმეებში, ვინმეს ჭკუას არ ასწავლის და შეეცდება, სხვა ქვეყნების საქმეებში ჩაურევლობით მიიღოს ძლიერი და გავლენიანი სახელმწიფო.
- როგორ მიიღებს ძლიერ და გავლენიან სახელმწიფოს?
- მისთვის მთავარია ეკონომიკური მომენტი _ მან თქვა, რომ მთელი ამერიკა ხარჯავდა თანხას არა თავისთვის. ის გამოვა სავაჭრო ხელშეკრულების გარკვეული ნაწილიდან. მისი მთავარი იდეა იქნება ამერიკაში შიდა ეკონომიკური პოტენციალის გაძლიერება, ნაციონალური ეკონომიკის აღორძინება-განვითარება. ეს მომენტი მან საკმაოდ მკაფიოდ გამოკვეთა საგარეო-პოლიტიკური კონტექსტიდან გამომდინარე.
- რა ელოდება ნატოსა და ევროკავშირთან ამერიკის ურთიერთობებს? ნეოიზოლაციონისტური პოლიტიკა ამ მიმართულებითაც განივრცობა?
- ნეოიზოლაციონიზმი დაიწყება. ობამას პერიოდში იყო ჩართულობა გლობალურ დონეზე. ობამამ განახორციელა ამერიკული გლობალური დომინანტობის მიღწევის საგარეო პოლიტიკური კურსი, რაც, ფაქტობრივად, ჯორჯ ბუში უმცროსმა დაიწყო და განავითარა 11 სექტემბრის მოვლენების შემდეგ. ამ მაღალი, გლობალური ჩართულობის ფონზე, უცებ მოხდა ასეთი მკვეთრი შემობრუნება 360 გრადუსით. ამან ყველა დააბნია. თუ აქამდე ამერიკა ჩართული იყო მსოფლიოში ყველა საბრძოლო კერაში, დაწყებული აფრიკიდან, დამთავრებული პოსტსაბჭოთა სივრცით, ახლა ტრამპის გადაწყვეტილებაა, შეაჩეროს პირდაპირი ჩარევა სხვა რეგიონებისა და ქვეყნების პოლიტიკურ ურთიერთობებში, ამან გამოიწვია შოკი.
- თუ არ ჩაერევა, როგორ იქნება ლიდერი?
- საქმეც ესაა. ყველა ფინანსურ ჩართულობაზე უარს იტყვის. ასევე უარს იტყვის ყველა კონფლიქტში ჩართვაზე – ავღანეთში, სპარსეთის ყურეში, ახლო აღმოსავლეთსა თუ სხვა არეალებში, თანხების გადატვირთვა მოხდება ამერიკის შიდა პრობლემების ჩაქრობის მიზნით. მიხედავს საკუთარ პრობლემებს და ამით შეეცდება, თავისი ძლიერება აჩვენოს. ესეც საინტერესო მომენტია. შემთხვევითი არ არის, რომ ტრამპი შეხვდა სამხედროებს, ასევე შეხვდა სპეცსამსახურის წარმომადგენლებს. ამით ტრამპმა მათ დაუდასტურა თავისი პატივისცემა.
- ასეთი შეხვედრები რაზე მიგვანიშნებს?
- ყველა ტიპის წარმომადგენელი ტრამპის გაპრეზიდენტებას ეწინააღმდეგებოდა. ამერიკის სპეცსამსახურებმა, ეროვნული უსაფრთხოების სააგენტოს თამადობით, დაიწყეს გადაწყვეტილების აღსრულება, რომ ტრამპმა რუსული ჰაკერული შეტევის შედეგად გამარჯვება მოიპოვა. ფაქტობრივად, ეს იყო არაფორმალური პოლიტიკური გადატრიალების მცდელობა.
- ტრამპი, გარდა რუსეთისა, მსოფლიოში ყველას დაუპირისპირდა. მათ შორის ჩინეთსაც. ტაივანის პრეზიდენტთანაც ჰქონდა სატელეფონო საუბარი...
- დიახ, ის მიიწვია ინაუგურაციაზე. ამით ჩინეთთანაც დაძაბა ურთიერთობა. ეს იმას ნიშნავს, რომ ტრამპის მთავარი მოწინააღმდეგე იქნება ჩინეთი და არა – რუსეთი. ამერიკის საგარეო პოლიტიკური დაპირისპირების ცენტრი გადაინაცვლებს ახლო აღმოსავლეთიდან წყნარი ოკეანის მიმართულებით. ტრამპს სურს, დაძაბულობის ცენტრი ევროპიდან და სირიიდან გადაიტანოს წყნარი ოკეანის მიმართულებით და იქ მოახდინოს ამერიკული ინტერესების კონცენტრაცია. შესაბამისად, შეიძლება ჩინეთი გახდეს დაპირისპირების მთავარი ზონა.
- ჩვენ სულ გვესმოდა, რომ ამერიკას მართავენ ინსტიტუტები. იქ პიროვნებები იმდენად არ განსაზღვრავდნენ მართვის სტილს. როგორც ჩანს, ტრამპი არ იქნება დამოკიდებული ინსტიტუტების გადაწყვეტილებებზე...
- მართალი ხართ. ადრე სისტემა ისე იყო მოწყობილი, რომ ამერიკის პრეზიდენტის ქარიზმა ნაკლებად მნიშვნელოვანი იყო. არც ჯორჯ ბუში უფროსი, არც ობამა და არც კლინტონი არ წარმოადგენდნენ იმ დონის ქარიზმატულ ლიდერებს, როგორიც იყო რუზველტი, რომელიც სამჯერ იყო ამერიკის პრეზიდენტი. რომ არ გარდაცვლილიყო, რუზველტს მეოთხედაც აირჩევდნენ. ყველა გადაწყვეტილება დამოკიდებული იქნება ტრამპის ნებაზე და არა – ინსტიტუტების გადაწყვეტილებაზე. პრეზიდენტის როლი მკვეთრად გამოიყოფა. პიროვნულ გადაწყვეტილებას მიეცემა უპირატესობა. ტრამპმა ეს ელემენტებიც შემოიტანა და ამერიკა დააბრუნა პოსტცივი ომის პერიოდში.
————————-
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „დონალდ ტრამპის ვლადიმირ პუტინთან შეხვედრისას საქართველო-უკრაინაზე დიდი ვაჭრობა იქნება“ // „საქართველომ თავი ისეთ პროდუქტად უნდა შექმნას, რომ ამერიკისთვის ადვილად დასახურდავებელი არ იყოს“
ელზა პაპოშვილი
ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი ამბობს, რომ დონალდ ტრამპსა და ვლადიმერ პუტინს შორის, შეხვედრის დროს, საქართველო-უკრაინაზე დიდი ვაჭრობა დაიწყება. ამიტომაც, მისი აზრით. ჩვენმა ქვეყანამ თავი იმ პროდუქტად უნდა შემქნას, რომლის გაყიდვა, ან დათმობა ამერიკამ ადვილად არ შეძლოს.
გია ხუხაშვილის თქმით, საქართველოს პრობლემას ის გარემოებაც წარმოადგენს, რომ ამ ორ დიდ ქვეყანას შორის ჩვენ უკრაინის ქეისში განხილულები ვიქნებით, რაც კიდევ უფრო დიდ რისკებს აჩენს. ანალიტიკოსი ფიქრობს, რომ ტრამპის ადმინისტრაციასთან ლობისტები და კარგი დიპლომატები ვეღარაფერს გახდებიან და ეს ხერხი აღარ გასჭრის.
- ამერიკის პრეზიდენტმა ინაუგურაციის დროს წარმოთქმულ სიტყვაში, საგარეო პოლიტიკა და პარტნიორი ქვეყნები, რომლებთანაც ის თანამშრომლობას აპირებს, ერთხელაც არ ახსენა. როგორ ფიქრობთ, ამერიკის პოლიტიკა საქართველოსთან მიმართებაში ხომ არ შეიცვლება?
- ფაქტია, რომ დონალდ ტრამპის მოსვლის შემდეგ მსოფლიოში ძალიან ბევრი რამ შეიცვლება. ის ლიბერალურ-გლობალისტური პროექტი, რომლის ფარგლებშიც საქართველოს გეოპოლიტიკური ფუნქცია და ადგილი იყო განსაზღვრული, სერიოზული დარტყმის ქვეშ აღმოჩნდა. შესაბამისად ცვლილებები ალბათ იქნება, როგორც ჩანს ტრამპი უფრო პრაგმატული პოლიტიკის მომხრეა. ის არის ბიზნესმენი, რომლისთვისაც არ არსებობს პროდუქტი, რომლის გაყიდვაც არ შეიძლება, თუ შესაბამისი ფასის გადახდა მოხდა. ამ სავაჭრო დახლზე საქართველო როდის აღმოჩნდება და საერთოდ თუ აღმოჩნდება, ძნელი სათქმელია. ვაშინგტონის დღევანდელი მიდგომა, რა თქმა უნდა, რისკების შემცველია. შესაბამისად ჩვენი დიპლომატია ფუნქციის ძებნას უნდა ჩამოშორდეს – ქვეყანა შიგნიდან უნდა გაძლიერდეს. საკუთარი ქვეყნის კაპიტალიზაცია მხოლოდ ჩვენ შეგვიძლია. უნდა შევქმნათ ისეთი კაპიტალი, რომელიც ადვილი გასაყიდი და დასახურდავებელი არ იქნება.
- რა სახის კაპიტალის შექმნას გულისხმობთ, რით შეიძლება დონალდ ტრამპის დაინტერესება მოვახერხოთ?
- ცივილიზებულ სამყაროში ჩვენი ქვეყნის ინტეგრაცია არა როგორც გეოგრაფიულ დონეზე უნდა მოხდეს, არამედ ვიფიქროთ ფასეულობებზე, რომლის მეშვეობითაც ძნელად გასაყიდი გავხდებით.
დონალდ რამდენიმე დღის წინ ვლადიმირ პუტინმა განცხადება გააკეთა, რომ ის დონალდ ტრამპთან შესახვედრად მზად არის. რა მოლოდინი არსებობს და როგორ ფიქრობთ, ამერიკა საქართველოს და უკრაინასთან მიმართებაში რამდენად პრინციპულ პოზიციას დაიკავებს?
- ამერიკის ყოფილი ადმინისტრაციების, საგარეო კონცეფციიდან გამომდინარე, საქართველო და უკრაინა ყოველთვის როგორც გეოპოლიტიკური კოზირი, ისე იყო გამოყენებული. ამ კუთხით დონალდ ტრამპის პოზიცია შესუსტებული იქნება. ამერიკა-რუსეთის მოლაპარაკებებში საქართველო რომ ერთ-ერთი თემა იქნება, ამაში ეჭვი არ მეპარება. სამწუხაროდ ჩვენ უკრაინასთან ერთად განხილული ვიქნებით – ეს კი კარგი არ არის. საქართველოს საგარეო პოლიტიკაში თავისი დღის წესრიგი უნდა ჰქონდეს. ახლა ეს რისკები ერთი ათად იზრდება, რადგანაც უკრაინა რუსეთისთვის ძალიან პრინციპული საკითხია და ამერიკა-რუსეთს შორის რამე ტიპის მოლაპარაკებები თუ შედგა, ბუნებრივია რომ უკრაინის თემა, როგორც სტრატეგიული გავლენის თემა, მუდმივად აქტუალური იქნება. ჩვენ ქვეყანა კი ამ საკითხში ბონუსის სახით იქნება წარმოდგენილი. აჯობებდა, რომ საქართველოს საკითხის განხილვა ექსკლუზიურად მომხდარიყო.
- ამერიკის ელჩმა გააკეთა განცხადება, რომ ტრამპის ადმინისტრაცია საქართველოსთან მჭიდრო ურთიერთობას გააგრძელებს, თუმცა სახელმწიფო მდივნის დანიშვნას უნდა დაველოდოთ და დასკვნების გამოტანას მას შემდეგ უფრო მკაფიოდ შევძლებთო…
- საქმე იმაშია, რომ ახლა ტრამპის ადმინისტრაციაში ლობისტებს დიდი მნიშვნელობა აღარ ექნება და ისინი დიდად ვერაფრით ვეღარ დაგვეხმარებიან.
დიპლომატებს და ლობისტებს აზრი წინა ადმინისტრაციების დროს ჰქონდა. დიდი ვაჭრობა როდესაც დაიწყება, საქართველო ისეთი პროდუქცია უნდა იყოს, რომელიც ადვილად დასახურდავებელი არ იქნება. ამას როგორ მოვახერხებთ, ვერ გეტყვით.
რამდენადაც ვიცით, სახელმწიფო მდივნად დიდი ალბათობით, ტილერსონი დაინიშნება. ისიც ბიზნესიდან მოდის და რეალური პოლიტიკის მომხრე იქნება. ამერიკის ელჩის განცხადებების დამაჯერებლობა მაღალი არ არის. ის ახლა იმ მდგომარეობაშია, რომ შეიძლება ერთს ამბობდეს და საწინააღმდეგოს ფიქრობდეს.
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ ირაკლი მენაღარიშვილთან: აშშ საქართველოსთან დამოკიდებულებას არ შეცვლის“
ნინო ქეთელაური
“აშშ-ს უკანასკნელმა რამდენიმე პრეზიდენტმა უკვე სცადა და თავის მმართველობის ვადა რუსეთთან დიალოგის ორგანიზებით დაეწყო, თუმცა ეს ყველაფერი ბოლოს ისევ რუსეთთან კონფრონტაციის გაღრმავებით დასრულდა. ამიტომ, ბატონი ტრამპის წინასაარჩევნო პერიოდში გაცხადებული რუსეთთან კონსტრუქციული ურთიერთობის სურვილი ალბათ, გარკვეული წინადადებების სახით ჩამოყალიბდება და შეეთავაზება კრემლს, მაგრამ რუსეთს იმგვარი ამბიციები აქვს, არამგონია, აშშ-ს ახალი ადმინისტრაცია გაგებით შეხვდეს”, – ამის შესახებ საქართველოს ყოფილმა საგარეო საქმეთა მინისტრმა, ირაკლი მენაღარიშვილმა “რეზონანსთან” საუბრისას განაცხადა. მისი შეფასებით, აშშ-ს ახალი ადმინისტრაციის საგარეო პოლიტიკის პირველი კონტურები, დაახლოებით ორ-სამ თვეში გამოჩნდება და შეფასდება კიდეც.
ირაკლი მენაღარიშვილი: ჯერ-ჯერობით აშშ-ს ახალი ადმინისტრაციის ნაბიჯები, განსაკუთრებით საგარეო პოლიტიკურ საკითხებში, კიდევ დაკვირვებას და დაზუსტებას მოითხოვს. უპირველესად ამის აუცილებლობა ჩანს იქიდან, რომ უკვე გამოკვეთილია კონგრესში, ისევე როგორც წარმომადგენლობით პალატაში და სენატში, პოზიციები რომელიც არ ემთხვევა ბატონი ტრამპის განცხადებებს.
როგორც იცით, კონგრესი სერიოზული ძალაა და აქ უკვე არაერთი დაპირისპირების მაგალითი ვიხილეთ. მეორეც, ადმინისტრაციის ის წევრები, რომელიც მან უკვე დაასახელა და დაინიშნენ კიდეც, ბევრ საკითხში ტრამპისგან განსხვავებულ პოზიციებს აცხადებენ.
გაჩნდა პირველი ნიშნები იმისა, რომ ზოგიერთ მიდგომას თუ პოზიციას, პრეზიდენტის ადმინიტსტრაცია მისგან განსხვავებულად აცხადებს. მართალია, ეს არ არის უარყოფა, მაგრამ ტრამპისგან განსხვავებულ მოსაზრებებს აცნობენ საზოგადოებას. ეს კი, იმას ნიშნავს, ჩვენ კიდევ არაერთ საკითზე მოვისმენთ პოზიციების დაზუსტებას და შესაძლოა იყოს სერიოზული ცვლილებებიც.
- დონალდ ტრამპმა, უკვე პრეზიდენტის რანგში, ნატოს მოძველებული უწოდა, როგორ შეფასებთ მის ამ განცხადებას?
- მისი ამ განცხადების შემდეგ, ის დაზუსტებები, რაც აშშ-ს ამინისტრაციისგან მოვისმინეთ, განსხვავებული იყო. შეფასდა მიდგომები და ეხებოდა ნატოს წევრი ქვეყნების მიერ იმ ვალდებულებების შესრულებას, რომელიც განსაზღვრულია ამავე ორგანიზაციის დოკუმენტებით. კერძოდ, სამხედრო ხარჯების თაობაზე არსებული შეთანხმებების დაცვის პრობლემებს ეხებოდა. რა თქმა უნდა, ეს სრულიად არ ნიშნავს იმას, რომ ნატო ისეთი ორგანიზაციაა, რომელსაც ყავლი გაუვიდა და თუკი ეს მოთხოვნები და კრიტიკული დამოკიდებულება საბოლოოდ სიტუაციას მიიყვანს იქამდე, რომ ყველა წევრი სახელმწიფო მაღალი პასუხიმსმგებლობით მოეკიდება თავის ვალდებულებას, მაშინ ამგვარ მიდგომას მხოლოდ უნდა მივესალმოთ. თუმცა, ესეც ჯერ-ჯერობით, მხოლოდ ვარაუდია.
- რა მოლოდინი გაქვთ, როგორ გაგრძელდება საქართველო-აშშ-ს ურთიერთობა?
- ამ დღეებში, რამდენიმე თქვენი კოლეგა დამიკავშირდა და იმ კითხვებში, რომელიც დამისვეს, გარკვეული შეშფოთება ჩანდა, რომ ხომ არ შეიცვლება აშშ-ს დამოკიდებულება იმ საბჭოთა სახელმწიფოებისადმი, რომელთაც დასავლური ორიენტაცია და პარტნიორობა აირჩიეს, თუნდაც აშშ-სთან. მე ვფიქრობ, ასეთი შეშფოთების საფუძველი არ არსებობს. ამ აზრის საფუძველს კი ის მოტივები მაძლევს, რომელიც ზემოთ უკვე ჩამოვთვალე.
- როგორ ფიქრობთ, აშშ-რუსეთის ურთიერთობებში იქნება ცვლილებები?
- ეს რთული სათქმელია და აქ რამე პროგნოზის გაკეთებისგან თავს არამარტო მე შევიკავებდი, არამედ სხვასაც იგივეს ვურჩევდი. აშშ-ს უკანასკნელმა რამდენიმე პრეზიდენტმა უკვე სცადა და თავის მმართველობის ვადა რუსეთთან დიალოგის ორგანიზებით დაეწყო. ზოგიერთმა პრეზიდენტმა პუტინს თვალებში ჩახედა და იქ ადამიანი დაინახა, ჩვენ გვახსოვს პრეზიდენტ ბუშის ეს განცხადება. პრეზიდენტმა ობამამ კი, საქმიანობა გადატვირთვის პროგრამის ანონსირებით დაიწყო, თუმცა ეს ყველაფერი ბოლოს ისევ რუსეთთან კონფრონტაციის გაღრმავებით დასრულდა.
ამიტომ მე ასე ვიტყოდი, ბატონი ტრამპის წინასაარჩევნო პერიოდში გაცხადებული რუსეთთან კონსტრუქციული ურთიერთობის სურვილი ალბათ, გარკვეული წინადადებების სახით ჩამოყალიბდება და შეეთავაზება კრემლს, მაგრამ რუსეთს იმგვარი ამბიციები აქვს, რომ არამგონია, აშშ-ს ახალი ადმინისტრაცია გაგებით შეხვდეს.
- როდის გახდება შესაძლებელი აშშ-ს ახალი ადმინისტრაციის საგარეო პოლიტიკის შეფასება?
- ეს ზუსტად არავინ იცის. შეიძლება ამას დასჭირდეს ერთი-ორი თვე, ან წელიწადიც. თუმცა, მე მაინც მგონია, რომ ორი-სამი თვის განმავლობაში მეტ-ნაკლებად გამოიკვეთება ძირითადი კონტურები. ყოველ შემთხვევაში, საწყისი ეტაპის მაინც. შემდეგ უკვე ვნახოთ, როგორ განვითარდება მოვლენები.
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „თუ დონალდ ტრამპი თავის წინასაარჩევნო დაპირებებს უერთგულებს, ეს საქართველოს კარგს არაფერს მოუტანს”
ნინო ქეთელაური
„თუ დონალდ ტრამპი თავის წინასაარჩევნო განცხადებებს უერთგულებს, რომელიც მან რუსეთთან და ევროპასთან მიმართებით გააჟღერა, ეს საქართველოს კარგს არაფერს მოუტანს”, – ასე აფასებს ექსპერტების ნაწილი აშშ-საქრთველოს მომავალ ურთიერთობას. მათივე განცხადებით, “თუ რუსეთში იმედგაცრუებაა, ეს სულაც არ ნიშავს იმას, რომ ტრამპის გაპრეზიდენტებას საქართველოში შამპანიურით უნდა შევხვდეთ”. ანალიტიკოსების ნაწილი კი მიიჩნევს, რომ საქართევლოს შეშფოთების საფუძველი არ აქვს და ამ ორი ქვეყნის ურთიერთობაში, მნიშვნელოვნად არაფერი შეიცველება.
შეგახსნებთ, რომ საქართველოში აშშ-ს ელჩის იან კელის განცხადებით, ტრამპის ადმინისტრაციის პირობებში, აშშ-საქართველოს ურთიერთობები მტკიცე დარჩება.
რაც შეეხება ეკონომიკურ ურთიერთობებს, იან კელის თქმით, აშშ-სა და საქართველოს შორის თავისუფალი ვაჭრობის შესახებ შეთახმების მიმართულებით რამე სიახლე არ არის, თუმცა ზოგადად ტრამპის ადმინისტრაციამ გამოთქვა მზადყოფნა სავაჭრო ხელშეკრულებების გაფორმების მიზნით ქვეყნებთან ორმხრივი მოლაპარაკებები გამართოს.
(…)
პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე “რეზონანსთან” საუბრისას აღნიშნავს, რომ ჯერ-ჯერობით, ტრამპის, როგორც პრეზიდენტის პირველი განცხადებები და ქმედებები ძირითადად საშინაო პოლიტიკას ეხებოდა.
„დონალდ ტრამპი უკვე შეუდგა ბარაკ ობამას ისტორიული მემკვიდრეობის წაშლას. საიტზე მაშინვე წაშალეს ყველაფერი, რაც ობამასთან იყო დაკავშირებული, მხოლოდ ობამას ინაუგურაციაზე წარმოთქმული სიტყვა დატოვეს. იქ ახლა უკვე ახალი პრეზიდენტის გამონათქვამები და განცხადებებია განთავსებული. რაც შეეხება საგარეო პოლიტიკის ძირითად პრობლემებს, ტრამპს ჯერ ამისთვის არ მოუცლია. ამ მიმართულებით, მხოლოდ კანადასთან და მექსიკასთან თავისუფალი ვაჭრობის ხელშეკრულებაზე გამოითქვა აზრი, რომელიც დონალდ ტრამპს არ მოსწონს.
ამიტომ, ახლა რომ ვთქვათ, რასაც ის საუბრობდა თუნდაც რუსეთთან, ჩინეთთან ან ევროპასთან მიმართებით, უკვე ყველაფრის შესრულება დაიწყოო, ჯერ არაფერი მსგავსი არ ჩანს”, – ამბობს სოსო ცინცაძე, რომელიც აღნიშნავს, რომ კრემლთან მიმართებით მხოლოდ მათთვის არასასიამოვნო მესიჯი იკვეთება.
“რუსეთთან მიმართებით, კრემლისთვის არც თუ სასიამოვნო მესიჯები ჩანს. ტრამპმა უკვე პრეზიდენტის რაგში განაცხადა, რომ რუსეთთან ურთიერთობის გაუმჯობესება და მისთვის სანქციების მოხსნა დამოკიდებული იქნება იმაზე, პუტინი დათანხმდება თუ არა ბირთვული იარაღის შემცირებაზე ახალი ხელშეკრულების დადებასო, რაც გამორიცხულია.
სანქციებიც რომ მოუხსნან, ყველა რუს ჩინოვნიკს პრემიები და პენსიები დაუნიშნონ, ბირთვული იარაღის შემცირებაზე ახალი ხელშეკრულების დადებას მოსკოვი მაინც არ დათანმხდება. ამიტომ არის, რომ უკანასკნელ ორ დღეში მოსკოვის პრესამ და კრემლთან დაახლოებულმა ექსპერტებმა საგრძნობლად შეცვალეს თავიანთი რიტორიკა.
რუსულ პრესას ვათვალიერებდი და იქ რამდენიმე სტატიას წავაწყდი სათაურით – დონალდ ტრამპი ჩვენი კაცი არ არის. აქ აშკარად ჩანს იმედგარუების მომენტი. თუმცა, თუ რუსეთში იმედგაცრუებაა, ეს სულაც არ ნიშავს იმას, რომ დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტებას საქართველოში შამპანურით უნდა შევხვდეთ. ყოველ შემთხვევაში, ჩვენთვის სასიკეთოდ ჯერ-ჯერობით არაფერი ჩანს”, – ამბობს სოსო ცინცაძე. მისი შეფასებით, თუ ტრამპი თავის წინასაარჩევნო დაპირებებს უერთგულებს, ეს საქართველოს კარგს არაფერს მოუტანს.
“აქ, ჩვენთან, დავით ზალკანიანს გაუკეთებია განცხადება, რომ დონალდ ტრამპის გარემოცვიდან უკვე რაღაც კარგი სიგნალები მოდისო. მე არ ვიცი, დავით ზალკანიანი დონალდ ტრამპის ახალი მინისტრებიდან ვისთან ძმაკაცობდა და ვინ უგზავნის მას ამ სიგნალებს, მაგრამ მე სრული საფუძველი მაქვს ეჭვი შევიტანო ასეთ ოპტიმიზმში. ყოველ შემთხვევაში, თუ ტრამპი თავის წინასაარჩევნო განცხადებებს უერთგულებს, რომელიც მან რუსეთთან და ევროპასთან მიმართებით გააჟღერა, ეს საქართველოს კარგს არაფერს უქადის”, – ამბობს სოსო ცინცაძე.
როგორც პოლიტოლოგი აღნიშნავს, იმისთვის, რომ აშშ-ს ახალი ადმინისტრაციის საქართველოსადმი დამოკიდებულება მკვეთრად გამოჩნდეს, 100 დღე უნდა დაველოდოთ.
“ამ პირველ 100 დღეში მოხდება პუტინთან შეხვედრა. თუ ეს არ შედგა, ე.ი აქ შესათანხმებელიც არაფერია. თუმცა, ეს ავტომატურად არ ნიშნავს იმას, რომ რაც რუსეთისთვის ცუდია, საქართველოსთვის კარგია. ამ პოლიტიკას 9 წელიწადი ატარებდნენ “ნაციონალები” და იმიტომაც მივიღეთ ის, რაც დღეს გვაქვს. ეს არასწორი მიდგომაა. აი, მაგალითისთვის, 2 კვირის წინ მაკედონიის საგარეო საქმეთა მინისტრმა განაცხადა, რომ უკანასკნელ პერიოდში ამერიკა აღარ არის ჩვენი უსაფრთხოების უზრუნველმყოფელიო. ეს საქართველომაც კარგად უნდა გაიაზროს. თუ მაკედონიისთვის აღარ არის უსაფრთხოების გარანტი, მაშინ ჩვენი იმედები რაზეა დამყარებული?! ამაზე პასუხი ალბათ, ისევ ზალკანიანს ექნება”, – ამბობს სოსო ცინცაძე.
„რეზონანსი“, 24 იანვარი, 2017 წელი
კორნელი კაკაჩია: „საქართველომ ე.წ სკეპტიკოს ქვეყნებში სერიოზული სამუშაო უნდა ჩაატაროს“
სალომე სარიშვილი
“ზოგადად ამ განცხადებაში განსაკუთრებული სიახლე არაფერია, რადგან საფრანგეთის ოფიციალური პოზიციაც დაახლოებით ამგვარივეა. თუმცა, მიუხედავად ამისა, ვფიქრობ, რომ საქართველომ ე.წ სკეპტიკოსი ქვეყნებში სერიოზული სამუშაოები უნდა ჩაატაროს, რათა საზოგადოებრივი აზრის ფორმირების შეცვლა მოახერხოს”, – ამგვარია პოლიტოლოგთა ნაწილის შეფასება საფრანგეთის ყოფილი პრემიერისა და ახლა უკვე პრეზიდენტობის კანდიდატის ფრანსუა ფიიონის განცხადებაზე, რომელიც ფიქრობს, რომ საქართველო და უკრაინა ნატოსა და ევროკავშირში ინტეგრაციისთვის განკუთვნილი არ არიან.
“შეგახსენებთ მათ უპასუხისმგებლო განცხადებებს, ვისაც სურდა საქართველოსა და უკრაინის ნატოში შესვლა. უბრალოდ უნდა ვაღიაროთ, რომ საქართველო და უკრაინა არ არიან განკუთვნილი ნატოსა და ევროკავშირში ინტეგრაციისთვის”, – განაცხადა საფრანგეთის ყოფილმა პრემიერ-მინისტრმა და “რესპუბლიკელების” საპრეზიდენტო კანდიდატმა ფრანსუა ფიიონმა.
პოლიტოოგების ნაწილი მიიჩნევს, რომ მისი ეს განცხადება ტრაგედიად არ უნდა მივიჩნოთ, რადგან ფიქრობენ, რომ საფრანგეთის ოფიციალური პოზიციაც დაახლოებით ასეთივეა.
მათი შეფასებით, ექსპრემიერის განცხადება, მიანიშნებს იმაზე, რომ საქართველოს ძალიან სერიოზული სამუშაოები აქვს ჩასატარებელი ე.წ სკეპტიკოს ქვეყნებში, რომელსაც საფრანგეთი ასევე მიეკუთვნება.
“თუ გახსოვთ, დღევანდელმა პრეზიდენტმა დაახლოებით ერთი წლის უკან იგივე განახცადა. ასე რომ, ამ პრეზიდენტობის კანდიდატის განცხადებაში ახალი მიგნება არაა. რეალურად ეს მიანიშნებს იმაზე, რომ საქართველოს ძალიან სერიოზული სამუშაოები აქვს ჩასატარებელი ე.წ სკეპტიკოს ქვეყნებში, რომელსაც საფრანგეთი ასევე მიეკუთვნება.
“აქედან გამომდინარე, საზოგადოებრივი აზრის შესაცვლელად ალბათ უფრო მეტი ძალისხმევა უნდა ჩაიდოს. ასეთ სკეპტიკოს ქვეყნებში კი საფრანგეთთან ერთად, გერმანია ჰოლანდია და რამდენიმე ქვეყანა შედის”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას პოლიტოლოგი კორნელი კაკაჩია.
რაც შეეხება უშუალოდ ნატოსთან ინტეგრაციას, პოლიტოლოგის შეფასებით, ამ შეთხვევაში ეს განცხადება პრეზიდენტობის კანდიდატის პირადი პოზიცია კი არა, გარკვეულწილად პოლიტიკური და სოციალური საკითხების გარშემო არსებული შეხედულებაა, რომელიც ფრანგული საზოგადოების რაღაც ნაწილში არსებობს.
“როგორც ჩანს, ამ ეტაპზე ევროპას, რომელსაც უამრავი პრობლემა აქვს, ცოტა არ იყოს და გაფართოების “აპეტიტი” არ აქვს, რაც ჩვენი დიპლომატიისთვის ერთგვარი გამოწვევაა, თუმცა ამას ძალიან ტრაგიკულადაც არ უნდა შევხედოთ, იქიდან გამომდინარე, რომ დროთა განმავლობაში საზოგადოებრივი აზრი იცვლება”, – აღნიშნავს კორნელი კაკაჩია.
