„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ოქტომბრის არჩევნების ორი შესაძლო სცენარი“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: „ფორუმს“ მინიმუმ 20 მაჟორიტარი ეყოლება“

„რეზონანსი“: უსაფრთხოების გარანტია რუსი დეპუტატებისათვის კანონის დარღვევის ხარჯზე // რამაზ საყვარელიძე: “ქვეყანა, რომელიც საკუთარ კანონს, თუნდაც არასწორს, პატივს არ სცემს, სერიოზულ ქვეყნად არ აღიქმება”

„რეზონანსი“: უნდა დაუშვან თუ არა ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეაზე საქართველოს კანონის დამრღვევი რუსი დეპუტატები?

„ალია“: ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: რისთვის შეხვდა პრეზიდენტი გიგა ბოკერიას შემდეგ სასჯეაღსრულების მინისტრს?

——————–

„რეზონანსი“, 24 ივნისი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „ოქტომბრის არჩევნების ორი შესაძლო სცენარი“

ლიკა ამირაშვილი

პოლიტოლოგი და ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი ფიქრობს, რომ ეთიკის კოდექსის მიღებით ხელისუფლება მშვიდობის ინიციატორად გამოდის. როგორც ხუხაშვილმა “რეზონანსთან” საუბრისას აღნიშნა, საარჩევნო ძალადობისთვის ყველაზე კარგი პრევენციული ღონისძიება კორცხელის ინციდენტში მონაწილე პირები დასჯილიყო. თუმცა იქვე დასძინა, ამის პოლიტიკური ნება პრემიერ-მინისტრს არ გააჩნია, რაც მის ფიგურას, როგორც ქვეყნის პირველი პირისას, ეჭვქვეშ აყენებს.

გია ხუხაშვილი: საარჩევნო პერიოდში ეთიკის კოდექსის მიღებით, როგორც ყოველთვის, ხელისუფლება მშვიდობის ინიციტორად გამოდის. ამას აკეთებდა ნებისმიერი ხელისუფლება და როგორც წესი, ეს არანაირი შედეგით არ მთავრდება. თუ არ არსებობს პოლიტიკური ნება, არანაირი გაცხადებული სურვილი არ მოქმედებს. ისინი მხოლოდ კეთილ სურვილებად რჩება. პოლიტიკური ნება ასეთი აქტების დადგენილებების მიღებით ფორმირდება კონკრეტულ დანაშაულზე, კონკრეტული რეაგირებით. ყველაზე სწორი და კეთილი ნება იქნებოდა, კორცხელის ინციდენტში მონაწილე ყველა პირი შესაბამისად რომ დასჯილიყო. ხელისუფლება ამბობს, რომ მეორე მხრიდან ვიღაცებმა მოიტანეს ჯოხები და შეიარაღებული იყვნენო. მაშინ დასაჯონ ორივე მხარე, ამდენი ლაპარაკი და მხოლოდ რიტორიკით შემოფარგვლა რად უნდათ?! დასაჯონ ორივე მხარე. ეს იქნება ყველაზე კარგი პრევენცია საარჩევნო ძალადობასთან დაკავშირებით. საუბრობენ რაღაც კეთილ სურვილებზე, მაგრამ საქმეს საწინააღმდეგოდ აკეთებენ.

- და რამ შეუშალათ ხელი, რომ კორცხელის ინციდენტში მონაწილე პირები დაესაჯათ?

- ეს მარტივი გადაწყვეტილება არ არის. ამას სერიოზული პოლიტიკური ნება სჭირდება. ასეთი ნება კვირიკაშვილს შესაძლოა აქვს, მაგრამ პრობლემა ისაა, რომ კვირიკაშვილი მაინც ნომინალური ფიგურაა. გასაგებია, რომ მას კეთილი სურვილები აქვს, უნდა რომ ძალიან კარგი იყოს, მაგრამ ის ძალის ცენტრი არ არის.

საარჩევნო პოლიტიკას კვირიკაშვილი არ აყალიბებს. მას ბევრი არც არაფერს ეკითხება. აღმასრულებელ ხელისუფლებას ის კი არ იყენებს, არამედ ამოსაფარებლად მას იყენებენ. ის არ არის პირი, რომელსაც მმართველი პარტიის ძირითადი პოლიტიკური ნების ჩამოყალიბება შეუძლია. მისი რიტორიკა და ქმედება პოლიტიკურად ერთი და იგივე არ არის. ის გარკვეულ შემთხვევაში ერთმანეთს ემთხვევა, გარკვეულ შემთხვევაში კი – ურთიერთსაწინააღმდეგოა. ესაა მისი პირადი დრამაც მათ შორის.

თუმცა “ქართულ ოცნებსაც” კარგი არჩევანი არ აქვს. ერთი მხრივ, ამ ადამიანების დასჯით, შესაძლოა, პარტიაში წმინდა ორგანიზაციული პრობლემები შექმნას. მეორე მხრივ, არდასჯით რაღაცნაირად მთელი პროცესის ლეგიტიმაციას ასუსტებს. ეს ამ ხელისუფლებისთვისაც დამახასიათებელია და წინა ხელისუფლებაც ასე იქცეოდა. უნდათ, რომ ყველაფერი ნახევრად მშობიარობით გადააგორონ, რაც, ბუნებრივია, არ გორდება. პოლიტიკური იწილო-ბიწილოს ფონზე, საბოლოო ჯამში, სახელმწიფო ინტერესი ზიანდება.

- ბიძინა ივანიშვილის თქმით, ანეკდოტურიც იქნება, რომ კვირიკაშვილზე ვინმემ იფიქროს, რომ ხმებს გააყალბებს. აქცენტს პრემიერზე რატომ აკეთებს.

- ამაში ბიძინა ივანიშვილს აბსოლუტურად ვეთანხმები. კვირიკაშვილისგან ეს ანეკდოტური იქნება, მაგრამ პრობლემა სწორედ ისაა, რომ ის გადაწყვეტილებას არ იღებს. ეს საკითხები კვირიკაშვილის გადასაწყვეტი რომ იყოს, რა თქმა უნდა, ისე იქნებოდა, როგორც ამას ივანიშვილი ამბობს. პრობლემა ისაა, რომ კვირიკაშვილს არავინ არ ეკითხება, ვინ რას გააკეთებს. კვირიკაშვილი მხოლოდ ფასადური ფიგურაა, ის არაა ძალის ცენტრი. მას არ აქვს ამის რესურსი, არც შესაძლებლობა და არც პოლიტიკური გამოცდილება, რომ რაღაცნაირად ძალაუფრებრივი ბერკეტები ხელში დაიჭიროს. ბიძინა ივანიშვილი, ერთი მხრივ, ამბობს მართალს, მაგრამ ბოლომდე არ ამბობს ამას – კი, ბატონო, კვირიკაშვილისთვის ეს ანეკდოტური იქნებოდა, მაგრამ კვირიკაშვილი იღებს გადაწყვეტილებებს?

- და ვინ იღებს გადაწყვეტილებებს?

- ყოველ შემთხვევაში კვირიკაშვილი პოლიტიკურ პროცესს არ მართავს და ეს კორცხელშიც გამოჩნდა. მან კორცხელში რა ხდებოდა, საერთოდ არ იცოდა. ერთი უბედურებაა, რომ ამის შესახებ არ იცოდა, მეორე უბედურება ისაა, რომ მას შემდეგ, რაც გაიგო და არ მოეწონა, ზომებიც ვერ მიიღო. ვკითხულობ – პირველი პირი კვირიკაშვილია? კორცხელის ინციდენტზე ყოფილიყო ადეკვატური, ეს იყო მისი შანსი, რომ თავისი ლიდერობა დაედასტურებინა. ამ შემთხვევაში ჩვენ შეიძლება მის ლიდერობაზე გვეფიქრა. პირველი – მან არ იცოდა, მეორე – როცა გაიგო, რეაგირება ვერ მოახდინა. რანაირად არის ის ლიდერი, როდესაც არც ინფორმაციას ფლობს და ვერც გადაწყვეტილებას იღებს?

- კორცხელის ინციდენტის შემდეგ ხელისუფლების ერთ-ერთი ნაბიჯი იყო, რომ პოლიციელების უფლებები საარჩევნო უბანზე შესაძლოა გაიზარდოს. კერძოდ, საარჩევნო უბნის მიმდებარე ტერიტორიაზე მათ კომისიის თავმჯდომარის მოწვევის გარეშე ყოფნის უფლება ექნებათ. ოპოზიცია საუბრობს, რომ ეს ამომრჩეველზე გარკვეულ ზეწოლას მოახდენს?

- პოლიციის თანამშრომლის, მით უმეტეს დღევანდელი პოლიციის თანამშრომლის, თუ ლაპარაკია პატრულის თანამშრომლის საარჩევნო უბანზე ყოფნაზე, პრობლემას ვერ ვხედავ. ის, რომ პოლიცია პოლიტიზებულია და არჩევნებზე შესაძლოა რაღაცნაირი გავლენა მოახდინოს, ამას სკეპტიკურად ვუყურებ. არც ის მგონია, რომ ამომრჩეველს მაინცდამაინც პოლიციის დანახვის შეეშინდეს. ამ სიტუაციაში, ამ საკითხს მაინცდამაინც მწვავედ არ განვიხილავდი. ვფიქრობ, ერთ-ერთი მიღწევა პოლიციაა. პატრულის თანამშრომლების მონაწილეობა ამ პროცესში წესრიგის უზრუნველყოფის თვალსაზრისით სახიფათოდ არ მიმაჩნია.

- ცვლილებებია სარეკლამო დროის გადანაწილებასთან დაკავშირებით. კერძოდ, სარეკლამო დრო ადრე თუ 5 პოლიტიკურ პარტიაზე ნაწილდებოდა, ახალი რეგულაციით, ამ დროის განაწილება თანაბრად მოუწევს 11 პოლიტიკურ პარტიას….

- ყველა მინდა დავამშვიდო – პოლიტიკური რეკლამა კლიპების სახით არჩევნებზე გავლენას რომ ახდენდეს, არ მჯერა. ამით ხალხი ძალიან დაიღალა და არ მგონია, რომ უფასო სარეკლამო დროის მოპოვებამ რაღაცნაირი გავლენა მოახდინოს არჩევნების შედეგებზე. პოლიტიკოსი გაზიანი სასმელის ბოთლი არ არის, რომ რეკლამით იყიდებოდეს.

- ამომრჩეველზე გავლენას რა მოახდენს?

- ყველა კვლევა აჩვენებს, რომ მთავარი პრობლემა სოციალური რისკები და ზოგადი პოლიტიკური ხედვებია ამა თუ იმ პარტიისთვის. მგონია, რომ ამ არჩევნებზე პოლიტიკოსის ნდობის ფორმირება მოხდება. დღეს ამომრჩეველი პოპულისტურ დაპირებებს ბევრად უფრო კრიტიკულად შეხედავს. დაპირებებს უფრო კომპეტენცია ჩაანაცვლებს. იაფფასიან დაპირებებზე ხალხს უფრო მეტი კითხვა გაუჩნდება. შიშველი პოპულიზმით ამ არჩევნებზე ხმების მიღება საკმაოდ რთული იქნება.

- კინწმარიშვილის საქმეზე გამოძიება შეწყდა. მიგაჩნიათ თუ არა დამაჯერებლად პროკურატურის გადაწყვეტილება?

- საქმის დეტალები არ ვიცი, ვერ ვისაუბრებ. თუმცა ჩვენს ხელისუფლებაში პოლიტიკური კომპონენტის და აზროვნების საშინელი დეფიციტია იმიტომ, რომ ამ საქმის ამ ფორმით დახურვა პოლიტიკური სიბრიყვის პიკია. საქმის დახურვით კითხვები კი არ ჩააცხრეს, პირიქით, კიდევ უფრო გააძლიერეს. ცეცხლზე ნავთი დაასხეს და ეს არჩევნების წინ გააკეთეს. პროკურატურაში ან ვიღაც შეგნებულად ხან ერთ ბომბს ააფეთქებს, ხან მეორეს, ან ვიღაც შეგნებულად მტრის ბანაკზე მუშაობს, რომ რაც შეიძლება მეტი სისულელე უნდა გააკეთოს იმისათვის, რომ რამენაირად დესტაბილიზაციას ხელი შეუწყოს.

ამ მხრივ, ჩვენთან ძალიან ბევრი რამ ხდება აუხსნელი. ყოველ შემთხვევაში ვფიქრობ, რომ ამ საქმის ამ ფორმით, ამ დროში, ამ ეტაპზე დახურვა, როდესაც საქმე მაინც არ იხურება, რადგან საჯარო განხილვები ისევ გრძელდება, ეს არის, უბრალოდ, წინასაარჩევნოდ კიდევ ერთი ძალიან დიდი სისულელე.

- ვანო მერაბიშვილის საქმეზე ხელისუფლებამ გამოძიება დაიწყო. როგორ ფიქრობთ, არის თუ არა ადეკვატური გამოძიების სწორედ ახლა დაწყება?

- გასაგებია, რომ გამოძიება დაიწყეს, თუმცა მატარებელი უკვე წასულია. ახლა გამოძიების ჩატარებას, უბრალოდ, არანაირი პრაქტიკული აზრი აღარ აქვს. უბრალო ფაფხურია და მეტი არაფერი. ვიღაცას სურს, რომ თავი გადაირჩინოს და ვითომ რაღაცას აკეთებს. სინამდვილეში ის, რომ დღემდე ამაზე ძიება არ იყო დაწყებული, ამაზე პასუხისმგებელი პირები არიან. შესაბამისად, სტრასბურგისთვის გამოძიების დღეს დაწყება, უბრალოდ, სასაცილო და კურიოზულია. მარტივი კითხვა ისმის – ახლა ამის გამოძიებას რა აზრი აქვს? ესაა მორიგი სისულელის გაკეთების ბავშვური მცდელობაა.

“ქართული ოცნება” მუდმივად გასულ მატარებელს მისდევს, რომ როგორმე უკნიდან შეახტეს. მათ ვერ მოახერხეს, რომ ბილეთი ეშოვათ და ვაგონში კომფორტულად დამსხდარიყვნენ, იმისათვის, რომ ერთი პუნქტიდან მეორეზე კომფორტულად ემგზავრათ. მატარებლის შიგნით ვერ შეაღწიეს. ყოველთვის უნდა მისდევდნენ და ზედ უნდა ახტებოდნენ. რაც მთავარია, ვერ ახტებიან, ან ბოძს ეჯახებიან, ან ფეხი უცდებათ.

“ოცნების” რეიტინგი იმდენად დაბალია, ვფიქრობ, ეს ფაქტები აღარც რაიმეს უმატებს და აღარც აკლებს. ისედაც კრიტიკულ ზღვარს მიღმა არიან. აქედან გამომდინარე, მთელ სურათს რომ შევხედავთ, დავინახავთ, რომ ხელისუფლებისთვის ვითარება ძალიან რთულია. კი, ბატონო, მათ აქვთ ადმინისტრაციული რესურსი, ბიძინა ივანიშვილის ფაქტორიც გარკვეულ უპირატესობას აძლევთ, მაგრამ ეს უპირატესობა საკმარისი არ არის.

- “ოცნება” შესაძლოა “კონსერვატორებს” კანდიდატების გაყვანაში დაეხმაროს…

- მოდელი ძალიან მარტივი იქნება – “ოცნება” “კონსერვატორებს” რამდენიმე მაჟორიტარულ ოლქს დაუთმობს, 2-ს ან 3-ს. არ გამოვრიცხავ, რომ სხვა პარტიებთანაც იგივე გააკეთონ, იმისათვის, რომ ხიდები არ ჩატყდეს და დასაბამი სხვა პროცესებს არ მიეცეს.

- მსგავსი ე.წ. შეთანხმების დადება კიდევ რომელ პარტიებთან არის შესაძლებელი?

- სიმართლე გითხრათ, ამ მხრივ ვიფიქრებდი რესპუბლიკურ პარტიაზე, მაგრამ პრობლემა ისაა, რომ რესპუბლიკური პარტია ისეთ მინუსებშია, რომ, ვფიქრობ, ბიძინა ივანიშვილის მხარდაჭერაც არ ეყოფა იმისათვის, რომ მაჟორიტარული ოლქი მოიგონ და ამის პირველი ნიშანი საგარეჯოში ვნახეთ. “ოცნებას” ასეთი პარტიები სჭირდება, რომელთან ერთადაც შემდგომ უკვე უმრავლესობის ფორმირებისთვის საპარლამენტო კოალიციას შექმნიდა. “ოცნების” სისხლხორცეული ამოცანაა, რომ რამენაირად ისეთი პარტიები მოხვდეს პარლამენტში, რომლებთანაც მათ დაჯგუფება შეეძლებათ.

- ამ ყველაფრის გათვალისწინებით, შემოდგომით როგორ არჩევნებს მივიღებთ?

- ორი შესაძლო სცენარი შეიძლება განვითარდეს. დღევანდელი ვითარება თუ შენარჩუნდა და შესაბამისად, არჩევნებზე ამომრჩევლის დაბალი აქტივობა მივიღეთ, დაახლოებით 40 პროცენტი მივიდა, ამ შემთხვევაში ხელისუფლებაში ვინც უნდა ავირჩიოთ ლიგიტიმაცია დაბალი ექნება. შესაბამისად, პოლიტიკური კრიზისის განვითარებისთვის ძალიან ნოყიერი ნიადაგი შეიქმნებოდა. მაღალი რისკის ზონაში შევალთ.

მეორე ვარიანტია – ამომრჩეველი მაღალ მოქალაქეობრივ თვითშეგნებას გამოიჩენს და არჩევნებზე მაინც წავა. თუ ამომრჩევლის აქტიურობა 65 პროცენტამდე იქნება, ამ შემთხვევაში “ქართული ოცნების” შედეგი, ისევე როგორც ნებისმიერი სხვა პარტიის, პროცენტულად დაბალი იქნება. შესაბამისად, შემდგომი პოლიტიკური პროცესისთვის კოალიცური განვითარება გადაუვალი იქნება, რაც თავისთვად შეიძლება იდეალური არ იყოს, მაგრამ ამ ვითარებაში კრიზისის თავიდან აცილების მიზნით, შეიძლება ერთადერთი გამოსავალი იყოს, იმისათვის, რომ სერიოზული პოლიტიკური კრიზისი სახელმწიფო კრიზისში არ გადავიდეს.

რაც შეეხება დაპირისპირებებს, ამომრჩევლის მაღალი აქტივობა ამასაც აზღვევს. თუ საარჩევნო უბნებთან დადგა ამომრჩეველთა რიგი, ასეთ ვითარებაში გაყალბება, პოლიტიკური დაპირისპირება უკვე შეუძლებელი ხდება. ამომრჩევლის მაღალი აქტივობა თავისთავად ამ ტიპის რისკებს აზღვევს. ადმინისტრაციული რესურსის გამოყენება, ფიზიკური ძალით პოლიტიკური შედეგის მიღება – ეს შესაძლებელია მხოლოდ მაშინ, როდესაც ამომრჩეველი არჩევნებზე არ მოდის. ამ შემთხვევაში იწყება უკვე ადამინისტრაციული და ძალადობრივი რესურსის გამოყენება. ასე რომ, ამომრჩევლის პასუხისმგებლობის იმედად ვართ და არა პოლიტიკური ელიტის, რომელმაც დაამტკიცა, რომ პოლიტიკური ინტერესი ბევრად უფრო მაღალია, ვიდრე სახელმწიფოს სტაბილურობა.

„რეზონანსი“, 24 ივნისი, 2016 წელი

ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: „ფორუმს“ მინიმუმ 20 მაჟორიტარი ეყოლება“

ნინო ქეთელაური

“ეროვნულ ფორუმს” მაჟორიტარობის 20 კანდიდატი უკვე დამტკიცებული ჰყავს, თუმცა კონსულტაცია გრძელდება და, შესაძლოა, კანდიდატები ყველა საარჩევნო ოლქში წარადგინოს. პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი ანი მიროტაძე “რეზონანსთან” საუბრისას ამბობს, რომ საარჩევნო სიაში, ასევე მაჟორიტარობის კანდიდატებს შორის, ბევრი ახალი სახე იქნება, რომელიც პარტიამ საკუთარი კრიტერიუმებით შეარჩია და ისინი პარტიას ხმების მოზიდვაში დაეხმარებიან.

ანი მიროტაძე: ჩვენ შეთანხმებული გვაქვს და პოლიტსაბჭომ უკვე დაამტკიცა თბილისში და რეგიონების მასშტაბით მაჟორტარობის 20 კანდიდატი. ჯერ ისევ მიმდინარეობს კონსულტაციები და ახლა გამიჭირდება თქმა, ვინ როდის იქნება წარმოდგენილი. თუმცა უახლოეს მომავალში გაჟღერდება კანდიდატების ვინაობა. რაც შეეხება საარჩევნო სიას, ამ საკითხზე კონსულტაცები ჯერ-ჯერობით არ გვაქვს. რაც დანამდვილებით ვიცით, არის ის, რომ “ეროვნული ფორუმის ” პირველი ნომერი იქნება კახა შარტავა. დანარჩენი ცოტა მოგვიანებით შეთანმხდება. ამ ეტაპზე, საარჩევნო სიაზე უფრო მნიშვნელოვანია საარჩევნო პროგრამა, თუმცა აქაც გარკვეული დეტალებია დასაზუსტებელი და ამომრჩევლისთვის სულ მალე გახდება ცნობილი.

- ვრცელდება ხმები, რომ თქვენ და გუბაზ სანიკიძე იქნებით საარჩევნო სიის მეორე და მესამე ნომრები…

- კიდევ ერთხელ შემიძლია ვთქვა, რომ სიასთან დაკავშირებით არანაირი კონსულტაცია არ ყოფილა. რა თქმა უნდა, მე და გუბაზ სანიკიძე, ასევე სხვები, ვიქნებით სიაში, მაგრამ ვინ რა ნომერი იქნება, ამაზე ჯერჯერობით არანაირი მოლაპარაკება არ გავქვს. მიგვაჩნია, რომ ამ ეტაპისთვის მაჟორიტარულ ოლქებში წარსადგენი კანდიდატები უფრო მნიშვნელოვანია და სია მოიცდის.

- “ეროვნული ფორუმის” ამჟამინდელი ყველა დეპუტატი მოხვდება საარჩევნო სიაში?

- ყველა იქნება თუ არა, ამაზე პასუხი ძალიან გამიჭირდება. ყველანი ვართ ერთად და ვიბრძვით გამარჯვებისთვის. ყველა გადავნაწილდებით – ზოგი მაჟორიტარად, ზოგი სხვადასხვა რაიონში დაეხმარება პარტიას ხმების მოზიდვაში, მაგრამ მე არ შემიძლია კონკრეტულად და გადაჭრით იმის თქმა, თუ ვინ სად იქნება.

- იქნებიან თუ არა ახალი სახეები?

- ნამდვილად იქნება ბევრი ახალი სახე. მათ შორის მაჟორიტარობის იმ 20 შეთანხმებული კანდიდატიდან რამდენიმე ახალი სახეა. მაგრამ ვერ დაგიკონკრეტებთ, ვინ არიან, მე არ მაქვს ამის უფლებამოსილება.

- რომელ რეგიონებში იქნებიან ახალი სახეები?

- ვერ გეტყვით რეგიონსაც, ასე ყველა მიხვდება. იმის თქმა შემიძლია მხოლოდ, რომ საკმაოდ ენერგიული ადამიანები არიან და ძალიან დაეხმარებიან “ეროვნულ ფორუმს” საერთო გამარჯვებაში.

- საარჩევნო სიაშიც იქნებიან ახალი სახეები?

- რა თქმა უნდა, საარჩევნო სიაშიც გვეყოლება ახალი სახეები. პარტია ორიენტირებულია იმაზე, რომ რაც შეიძლება მეტი პროფესიონალი ადამიანი იყოს არამარტო საარჩევნო სიაში, არამედ ზოგადად პოლიტიკაში. გვაქვს ჩვენი კრიტერიუმები, რომელსაც უნდა აკმაყოფილებდნენ ის ადამიანები, ვინც “ეროვნული ფორუმის” ღირსებას დაიცავენ. ძალიან მნიშვნელოვანია პროფესიული ნიშანი, პრინციპულობა, წესიერება, ქვეყნის სიყვარული,

- თქვენ იქნებით თუ არა მაჟორიტარი და რომელ ოლქში?

- მე შემიძლია დავადასტურო, რომ ერთ-ერთ მაჟორიტარულ ოლქში ვიბრძოლებ მანდატისთვის, მაგრამ კონკრეტულად სად – ამის შესახებ უახლოეს დღეებში გახდება ცნობილი. პირადად მე მზად ვარ, რომ იქ, სადაც ვიქნები მაჟორიტარი, დავაკაკუნო ყველა კარზე, ყველა ადამიანს შევხვდე და გავესაუბრო, მიუხედავად განსხვავებული მოსაზრებებისა, თუ პოლიტიკური გემოვნებისა. ბოლომდე ვაპირებ ბრძოლას გამარჯვებისთვის.

- “ეროვნულ ფორუმს” მაჟორიტარები ყველა ოლქში ეყოლება წარმოდგენილი?

- დიდი სურვილი გვაქვს, რომ ყველა ოლქში ვიყოთ წარმოდგენილი. ამ ეტაპზე ყველა არ არის, მაგრამ კონსულტაციები გრძელდება.

- აქტიურ წინასაარჩევნო რეჟიმზე როდის გადახვალთ?

- დღეს უკვე ვასრულებთ საგაზაფხულო სესიას და ამის მერე. დავიწყებთ ინტენსიურ, მჭიდრო შეხვედრებს ამომრჩევლებთან და ყველა იმ კითხვაზე გავცემთ პასუხს, რომელიც აწუხებს მოსახლეობას.

„რეზონანსი“, 24 ივნისი, 2016 წელი

უსაფრთხოების გარანტია რუსი დეპუტატებისათვის კანონის დარღვევის ხარჯზე

რამაზ საყვარელიძე: “ქვეყანა, რომელიც საკუთარ კანონს, თუნდაც არასწორს, პატივს არ სცემს, სერიოზულ ქვეყნად არ აღიქმება”

სალომე სარიშვილი

“საქართველო ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საზაფხულო სესიაზე რუსული დელეგაციის შემოსვლის საკითხს დაბრკოლებების გარეშე უზრუნველყოფს,” – ამის შესახებ განცხადება პარლამენტის საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტის თავმჯდომარემ თედო ჯაფარიძემ გააკეთა და იქვე დასძინა, რომ რუსი დეპუტატებისთვის სესიაში მონაწილეობის ხელისშემშლელი ფაქტორი არც კანონი “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ” იქნება, რადგან ამ შემთხვევაში მიმღები მხარე არა საქართველო, არამედ ეუთოა. მის ამ განცხადებას გაუგებარსა და უსუსურს უწოდებს იურისტების ნაწილი და ფიქრობს, რომ საჭიროების შემთხვევაში საქართველომ კანონით გათვალისწინებული ნორმებით უნდა იმოქმედოს. პოლიტოლოგები კი მოქმედი კანონის ხარვეზებსა და სამომავლოდ მისი გაუთვალისწინებლობით გამოწვეულ მოსალოდნელ შედეგებზე საუბრობენ.

ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საზაფხულო სესია თბილისში

ცნობისთვის, ღონისძიება საქართველოში პირველად იმართება. ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საზაფხულო სესია თბილისში 1-5 ივლისს ჩატარდება, რომელსაც 57 ქვეყნის 700-ზე მეტი დელეგატი დაესწრება. დელეგატები გლობალური მიგრაციის, ეკონომიკური თანამშრომლობის, უსაფრთხოების საკითხებსა და ადამიანის უფლებების სფეროში არსებულ გამოწვევებზე იმსჯელებენ. მათს შორის კი რუსეთის ფედერაციის წარმომადგენლებიც იქნებიან, რომელთაც ოფიციალურმა თბილისმა უსაფრთხოების გარანტია მისცა.რუსული დელეგაციის წევრების ვინაობა ჯერჯერობით უცნობია, თუმცა მიუხედავად ამისა, არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი, რომ რამდენიმე მათგანი მანამდე ოფიციალური თბილისის ნებართვის გარეშე ცხინვალსა და აფხაზეთში ვიზიტით იმყოფებოდნენ, რაც კანონს “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ” ცალსახად ეწინააღმდეგება. შეგახსენებთ იმასაც, რომ კანონის თანახმად, ოფიციალური თბილისის ნებართვის გარეშე აფხაზეთისა და ცხინვალის რეგიონში შესვლა უკანონოა და ისჯება ან ჯარიმით, ან ოთხ წლამდე პატიმრობით.

საგულისხმოა ის გარემოებაც, რომ ქართულმა მხარემ ეუთოს ორგანიზაციის საპარლამენტო ასამბლეაში რუსი დეპუტატების ვიზიტის უსაფრთხოება იმ მოტივით ახსნა, რომ საზაფხულო სესიის მიმღები მხარე არა საქართველო, არამედ ეუთოა და შესაბამისად, მასში რუსეთს მონაწილეობის მიღება დაბრკოლების გარეშე შეუძლია. ამ თემაზე განცხადება პარლამენტის საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტის თავმჯდომარემ თედო ჯაფარიძემ გააკეთა.

“ღონისძიება გეოგრაფიულად საქართველოში იმართება, მაგრამ საქართველო მიმღები ქვეყანა არაა, მიმღები ქვეყანა ეუთოა. რადგან ღონისძიება საქართველოში ტარდება, ჩვენ ვალდებული ვართ, საერთაშორისო ხასიათის ვალდებულება ავიღოთ. ეუთოში შემავალი ყველა ორგანიზაციისა და კონკრეტული ქვეყნისთვის შემოსვლა და გასვლა საერთაშორისო ნორმებით გათვალისწინებულ დონეზე იქნება”, – განაცხადა ჯაფარიძემ. მის ამ განცხადებას კი წინ პარლამენტის თავმჯდომარის, დავით უსუფაშვილის შეფასება უძღოდა, რომელმაც თქვა, რომ საქართველოს დამოუკიდებლობის 25-წლიანი ისტორიის მანძილზე ეს ყველაზე მასშტაბური, მნიშვნელოვანი პოლიტიკური და საერთაშორისო ღონისძიება იქნება.

განცხადება თბილისიდან მიღებულ უსაფრთხოების ოფიციალურ გარანტიებზე რუსული დელეგაციის ხელმძღვანელმა, დუმის დეპუტატმა ნიკოლაი კოვალიოვმა გააკეთა.

ცნობისათვის, გასულ წელს ფინეთში გამართულ ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის სესიაზე ფინეთმა რუსეთის დუმის სპიკერს, სერგეი ნარიშკინსა და რუსეთის კიდევ ხუთ მოქალაქეს ქვეყანაში შესვლის უფლება არ მისცა. ფინეთის საგარეო უწყებამ ეს გადაწყვეტილება იმით ახსნა, რომ ხსენებული დეპუტატებს ყირიმის მოვლენების გამო ევროკავშირის მხრიდან სანქციები ჰქონდათ დაწესებული. ამის საპასუხოდ, რუსეთის 15-კაციანმა დელეგაციამ პროტესტის ნიშნად გადაწყვიტა ჰელსინკიში საერთოდ აღარ ჩასულიყო და შესაბამისად, სესიამ რუსების მონაწილეობის გარეშე ჩაიარა.

დელიკატური სიტუაციის იურიდიული ასპექტები

იურისტების ნაწილი ფიქრობს, რომ ამ საკითხთან მიმართებაში ხელისუფლება საკმაოდ ფრთხილი უნდა იყოს იმიტომ, რომ კანონის წინაშე თანასწორობა პირველ რიგში თვითონ დაიცვას. იურისტი ლევან ალაფიშვილი მიიჩნევს, რომ თუკი რომელიმე რუსი დეპუტატის მხრიდან მოხდა კანონის დარღვევა, საქართველომ არსებული კანონმდებლობით გათვალისწინებული ნორმით უნდა იმოქმედოს, რაც იმას ნიშნავს, რომ ქვეყანაში მათი შემოსვლის შემთხვევაში გამოძიება დაიწყოს.

“თუკი პოლიტიკოსებისა და საჯარო პირების მიმართ, რომელთაც შესაძლოა დარღვეული ჰქონდეთ ოკუპაციის კანონი, ეს კანონი არ გავრცელდება, მაშინ ეს საკმაოდ ლეგიტიმურ შეკითხვებს გააჩენს. უფრო მეტიც, თუკი ანალოგიურ ნაბიჯებს სხვა რიგით მოქალაქეებზე არ გაავრცელებს, ეს როგორც მინიმუმ, თვითონ ხელისუფლების მიმართ საფუძვლიან კითხვის ნიშნებს ბადებს. ვფიქრობ, აქ საქმე ძალიან მარტივადაა – თუკი დანაშაული სახეზე იქნება, გამოძიებას ექნება საშუალება, საქმე დაამთავროს როგორც სასამართლოში გადაცემით, ისე რაღაც გარემოებების შეცვლის გათვალისწინებით საქმის შეწყვეტით. ხელისუფლებას სწორედ ამ გზით წასვლას ვურჩევდი, რადგან დამნაშავესა და კანონდამრღვევს თავისი სახელი დაარქვას. კი, ბატონო, შემოვიდეს ეუთოს ფარგლებში, მაგრამ ყველამ უნდა იცოდეს, რომ შეღავათი გისოსებს მიღმა დარჩენისა მხოლოდ და მხოლოდ საერთაშორისო ფორმატი იყო. აღძრას ხელისუფლებამ საქმე და თუ უნდა, მეორე დღესვე შეწყვიტოს, ოღონდ არა იმიტომ, რომ მას დანაშაული არ ჩაუდენია, არამედ იმიტომ, რომ არსებული გარემოება გაითვალისწინა. ეს იქნება სწორი და გონივრული გადაწყვეტილება და არა ასეთი უსუსური განცხადებები, რომელიც ისევ რუსეთს აწყობს,” – ამბობს ლევან ალაფიშვილი. მისი თქმით, ქართული მხარის პოზიცია იმის თაობაზე, რომ მიმღები მხარე ეუთოა, არადამაჯერებელი და უსუსური არგუმენტია. ალაფიშვილი იმ რუსი დეპუტატების განცხადებებსაც იხსენებს, რაც მათი მხრიდან ქართული კანონის უგულებელყოფას ამყარებს.

“მეორე საკითხია, რამდენად უსუსურია ქართული მხარის პოზიცია, რომელიც ამბობს, რომ მიმღები მხარე საქართველო არაა. ბოდიში მომითხოვია, მაგრამ საქართველოს ტერიტორია ვინმემ შეცვალა? თუ ხელისუფლება ამ კონკრეტულ შემთხვევაში სუვერენიტეტს თმობს? უკაცრავად, მაგრამ საქართველო მხოლოდ დარბაზი არაა. მესამე საკითხია, როგორ შეიძლება ეს ყველაფერი გადაწყდეს ისე, რომ შესაძლო კითხვის ნიშნები არ გაჩნდეს. რამდენიმე რუსმა დეპუტატმა დაახლოებით თვენახევრის წინ განაცხადა, რომ ოკუპირებულ ტერიტორიებზე იყო და მომავალში თბილისში ვიზიტს გეგმავს. იქვე ისიც დააყოლა – აბა, ახლა ვნახოთ, საქართველოს ხელისუფლება როგორ მოიქცევაო. დაველოდოთ, რა როგორ იქნება. სწორი გადაწვეტილება იქნება ქვეყნის სიძლიერის დემონსტრირება ყველა შემთხვევაში და მათ შორის საერთაშორისო ასპარეზზეც საკუთარი სახელმწიფოებრივი პოზიციის წარმოჩენა,” – გვითხრა ლევან ალაფიშვილმა.

ორგანიზაცია “კონსტიტუციის 42-ე მუხლის” აღმასრულებელი დირექტორის, ნინო ელბაქიძის შეფასებით კი, ჯერჯერობით ამ საკითხზე ცალსახად საუბარი არ შეგვიძლია, თუმცა კანონის დამრღვევის ქვეყანაში შემოსვლის შემთხვევაში, მისი თქმით, ბუნებრივია, რომ რეაგირება აუცილებელია. ნინო ელბაქიძე იმ გამონაკლისზე საუბრობს, რა შემთხვევაშიც კანონი ვერ ამოქმედდება.

“არსებობს ერთადერთი გამონაკლისი, როდესაც საგამოძიებო ღონისძიების გატარება და კანონის ამოქმედება ვერ ხდება – ეს გახლავთ დიპლომატიური იმუნიტეტი. დიპლომატიური იმუნიტეტი გულისხმობს ორ ქვეყანას შორის გაწერილ თანამშრომლობას. ოფიციალურად რამდენად დასტურდება ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ დელეგაციიდან ვინმე მაინც იყო შესული ოკუპირებულ ზონაში, ამას ცხადია, ვერ ვიტყვით. გარდა ამისა ის ფაქტორი, რომ მომწვევი ეუთო ან სხვა რომელიმე საერთაშორისო ორგანიზაციაა, სულაც არ ნიშნავს ვინმეზე იმუნიტეტის გავრცელებას, ცხადია, თუკი კანონის გათვალისწინებული შემთხვევა არაა. საბოლოოდ, შეიძლება ეს საკითხი და შემთხვევა უფრო პოლიტიკურ ჭრილშიც განვიხილოთ, ამიტომ სამართლებრივი განმარტება ცოტა რთულია,” – აღნიშნავს “რეზონანსთან” საუბრისას ნნ ელბაქიძე.

პოლიტიკური შეფასება და ალტერნატიული გზა

პოლიტოლოგების ნაწილი ფიქრობს, რომ იმ შემთხვევაში, თუკი სესიაზე მონაწილე რუსულ დელეგაციაში კანონდამღვევი დეპუტატები აღმოჩნდებიან, მაშინ საქართველომ კანონით გათვალისწინებული ნორმებით უნდა იმოქმედოს; ხოლო ნაწილს მიაჩნია, რომ ხარვეზი თავად კანონში უნდა ვეძებოთ, რადგან მასში ბევრი გარემოება გათვალისწინებული არაა.

პოლიტოლოგი და ფსიქოლოგი რამაზ საყვარელიძე მიიჩნევს, რომ თუკი ღონისძიებაში ოფიციალური მომწვევი პირი და მასპინძელიც ეუთოა, მაშინ ყველა საორგანიზაციო საკითხებში და მათ შორის, მოწვევაზეც პასუხისმგებელი სწორედ ისაა. საყვარელიძე მიიჩნევს, რომ ასეთ შემთხვევაში თედო ჯაფარიძის განცხადება გასაგებია, თუმცა არსებობს მეორე მხარე, კერძოდ კი კანონის სიხისტე.

“თუკი საქართველო და ეუთო ამ ღონისძიებაში თანამონაწილეები არიან, მაშინ ცხადია, რომ საქართველომ თავისი კანონის გათვალისწინებით უნდა იხელმძღვანელოს, სხვა შემთხვევაში კი პასუხისმგებლობა, ცხადია, ეუთოს აქვს. სიმართლე გითხრათ, ოკუპირებული ტერიროტიების შესახებ კანონს რომ იღებდნენ, მისი წინააღმდეგი მაშინვე ვიყავი და ახლაც მიმაჩნია, რომ კანონი შესაცვლელია. ასეთ დეტალები მაშინ გააზრებული არ მქონდა, თუმცა როგორც ხედავთ, რაც დავთესეთ, ის მოვიმკეთ. წინააღმდეგი ვიყავი, რადგან მაშინვე ვფიქრობდი, რომ ეს კანონი სირთულეებს შექმნიდა, რადგან ის ძალიან ხისტია და მხოლოდ ერთ მიზანს – დასჯას ემსახურება. ველოდი, რომ “ოცნება” ამ კანონს შეცვლიდა კიდეც, მაგრამ შედეგი ჯერ არ დამდგარა. არადა ეს კანონი მთელ რიგ გარემოებებს არ ითვალისწინებს და აგერ ეს შემთხვევაც ამის დასტურია. საბოლოოდ ვფიქრობ, რომ ნებისმიერ შემთხვევაში საქართველომ კანონი უნდა დაიცვას, იმ შეთხვევაშიც კი, თუკი ეს მისთვის ხელსაყრელი არ იქნება. ხოლო იმ შემთხვევაში, თუკი სხვადასხვა მიზეზით საქართველო კანონს უგულებელყოფს და რუს დეპუტატებს შემოსვლის ნებას დართავს, მაშინ ეს ჟესტი არცთუ ისე მომგებიან პოლიტიკურ ელფერს შეიძენს. მაშასადამე, ქვეყანა, რომელიც საკუთარ კანონს, თუნდაც არასწორს, პატივს არ სცემს, ის სერიოზულ ქვეყნად არ აღიქმება,” – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას რამაზ საყვარელიძე.

პოლიტოლოგ სოსო ცისკარიშვილის შეფასებით კი, მთავრობამ უპირველეს ყოვლისა, უნდა გაიაზროს, რა უფრო მნიშვნელოვანია მისთვის – იმ ორგანიზაციის თანადგომა, რომელიც თბილისში ასეთ მნიშვნელოვან ღონისძიებას მართავს, თუ ის კანონი, რომელიც წლების განმავლობაში ვითარების გამოსწორების კუთხით წარუმატებელადაა აღქმული.

“ჩემი აზრით, ამ საკითხზე საჯარო მსჯელობა საჭირო არაა, დროა ჩვენმა პარლამენტმა შესაბამისი ტემპით მოიფიქროს ისეთი მექანიზმი, რაც ასეთი ტიპის, საერთაშორისო დონის ღონიძიებას ხელს არ შეუშლის. ვგულისხმობ კანონში კონკრეტული პუნქტის დამატებას, რაც ნიშანავს იმას, რომ თითოეული ასეთი პირის ქვეყანაში შემოსვლა დოკუმენტირებული თხოვნით განისაზღვრება. კერძოდ კი, ეს უნდ გააკეთოს ისეთმა ორგანიზაციამ, როგორიც ეუთოა და საქართველოს მიმართოს თხოვნით – დაუშვას ისეთი ადამიანები, რომელთაც ჩვენთან სეირნობა დიდად არ ერგებათ. ეს უნდა იყოს კანონის დანამატი, მაინცადამაინც კანონის შეცვლა არაა საჭირო. რაც მთავარია, ეს ცვლილება დროულად და ლიმიტირებული ვიზიტით უნდა შედგეს.

რაც შეეხება თედო ჯაფარიძის განცხადებას, ის ჩვენზე უფრო მაღალი რანგის დიპლომატია და მისი განცხადება ცოტა გაურკვეველი მეჩვენება. თუ გვინდა თავი არ შევირცხვინოთ ეუთოსთან და ამავე დროს საკუთარი თავმოყვარეობა არ შევლახოთ, კანონში ცვლილება დროულად უნდა შევიტანოთ. ასეთ შემთხვევაში ეუთოს ვალდებულება ექნება საქართველოს გამონაკლისის დაშვების თხოვნით მიმართოს,” – დასძენს სოსო ცისკარიშვილი.

„რეზონანსი“, 24 ივნისი, 2016 წელი

უნდა დაუშვან თუ არა ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეაზე საქართველოს კანონის დამრღვევი რუსი დეპუტატები?

ელზა პაპოშვილი

1-5 ივლისს თბილისში ეუთოს საპარლამენტო ასამბლეის საზაფხულო სესია გაიმართება. მას ის რუსი დეპუტატებიც დაესწრებიან, რომლებსაც, სავარაუდოდ, “ოკუპირებული ტერიტორიების შესახებ” საქართველოს კანონი აქვთ დარღვეული.

უნდა დაუშვან თუ არა ასამბლეაზე საქართველოს კანონის დამრღვევი რუსი დეპუტატები? – ამ კითხით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართ?

ვახტანგ ძაბირაძე (კონსტიტუციონალისტი):“ეს არის წმინდა წყლის პოლიტიკური გადაწყვეტილება, რომლიც განხილულია არა მარტო რუსეთთან ურთიერთობის კონტექსტში, არამედ დასავლეთთან თანამშრომლობიდან გამომდინარეც. ვფიქრობ, ხელისუფლებამ სანამ ეს გადაწყვეტილება მიიღო, მანამდე კულუარებში საკმაოდ დიდი სამუშაო გასწია. რეალურად რომ ვთქვათ, რუსი დეპუტატების ამ ასამბლეაზე მონაწილეობა საქართველოსთვის დიდად მნიშვნელოვანი არ არის. ჩვენ მათთვის სხდომაზე მონაწილეობის უფლება რომ არ მიგვეცა, გამოვიდოდა, რომ ჩვენ ევროპული ღირებულებების წინააღმდეგ მივდიოდით. ამიტომ გადაწყვეტილება იმ საორგანიზაციო ჯგუფის მიერ არის მიღებული, რომლებიც ამ ასამბლეას ხელმძღვანელობენ. უარი გამოვიდოდა არა რუსების მიმართ, არამედ ევროპული ქვეყნების მიმართ, რომლებიც ამ სხდომებს დაესწრებიან.

იგორ კვესელავა (ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორი):“ხელისუფლებას ეს გადაწყვეტილება აუცილებლად უნდა მიეღო. თუ ჩვენს ხელისუფლებას რუსეთთან დიალოგის და დიპლომატიის გზით წასვლა სურს, მაშინ ასეთი გადაწყვეტილება მიღებული უნდა ყოფილიყო. ჩვენი ქვეყანა მოლაპარაკებების გზით უნდა წავიდეს, სხვანაირად ამ ქვეყანასთან ურთიერთობა არ გამოდის. რუსეთს სამხრეთ ოსეთის და აფხაზეთის გამო ომს არავინ დაუწყებს. ამიტომაც ეს ხელისუფლების მხრიდან სწორი და გონივრული გადაწყვეტილებაა.”

ლია მუხაშავრია (იურისტი): “იმ კონტექსტში, რომ ქვეყანაში ასეთი მნიშვნელოვანი ღონისძიება ტარდება, როგორც წესი, მსგავსი გადაწყვეტილება დასაშვებია, მაგრამ ამით გამოდის, რომ ხელისუფლება ორმაგ სტანდარტს აკანონებს – ვიღაცისთვის ეს თუ დასაშვებია, ვიღაცამ კი ამისთვის პასუხი აგო და ციხეში იჯდა. ამ ადამიანებს რაღა პირით უნდა შეხედონ?! ამიტომ კანონმდებლებმა კანონის მიღების დროს უნდა იფიქრონ, შემდგ მას რა შედეგი მოჰყვება. ეს საზოგადოებისთვის სრულიად მიუღებელი რამ არის. ახლა გამოვიდა, რომ ამ კანონმა პრობლემა თავად ხელისუფლებას შეუქმნა.”

————————

„ალია“, 24 ივნისი, 2016 წელი

ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: რისთვის შეხვდა პრეზიდენტი გიგა ბოკერიას შემდეგ სასჯეაღსრულების მინისტრს?

„ალია“”მართვის სტრატეგიების ინსტიტუტის” ხელმძღვანელ პეტრე მამრაძეს ესაუბრება. გთავაზობთ ამონარიდებს ინტერვიუდან:

“ქართული ოცნება” ან შეკრულია “ნაცმოძრაობასთან” ან ესენი, ხელისუფლების ის წამომადგენლები, ვინც მერაბიშვილი საკნიდან გამოიყვანა და მერე ეს ვითომ ჩაფარცხა, კლინიკური იდიოტები არიან. ხოლო როცა ოთარ ფარცხალაძე მართლაც ნასამართლევი აღმოჩნდა, ამან არა მხოლოდ გერმანია გააოგნა, არამედ მთელი დასავლეთი“.

(…)

“ქურდობისთვის ნასამართლევი გენპროკურორი რომ დაიჭერს ყოფილ პრემიერ-მინისტრს და ყოფილი მმართველი პარტიის გენმდივანს, დასავლეთის თვალში ეს უკვე აჩენს სერიოზულ კითხვებს. ფიქრობენ, რომ ყველაფერი რიგზე ვერ არის. კანონიერი უფლება პატიმრის დაკითხვისა აქვს მთავარ პროკურორს, მაგრამ ესეც ვერ მოიფიქრეს – ღამით გამოიყვანა ვანო მერაბიშვილი საკნიდან და დარბაისელის კაბინეტში დაკითხა 2013 წლის დეკემბერში. ამ დარბაისელმა კი სწორედ იმ თვეში უზარმაზარი პრემია აიღო და ეს ფაქტიც სერიოზულ კითხვებს აჩენს. რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, ოთარ ფარცხალაძე ხშირად ხვდება ბიძინა ივანიშვილს – მითხრეს, რომ ბერა არის ფარცხალაძის შვილის ნათლია. ფარცხალაძე თურმე ამბობს, რა ვქნა, ნათესავები ვართ და გვიწევს შეხვედრაო“.

(…)

“არ მგონია მარგველაშვილმა შეიწყალოს მერაბიშვილი – იმიტომ კი არა, რომ პრინციპებსა და იდეებს ერთგულებს და ამის გამო არ გააკეთებს – რომ შეიწყალოს, მაშინ ხალხის წინააღმდეგ წავა. ბევრი უბედურება დაატრიალა ამ ქვეყანაში მერაბიშვილმა, ამ ხალხს რას ეტყვის პრეზიდენტი? თუ ეს გააკეთა, გიორგი მარგველაშვილი როგორც პოლიტიკოსი თავს დაიმარხავს. ერთადერთი, დასავლეთის ზეწოლის საბაბით შეიძლება შეიწყალოს, თქვას, – რა ვქნა, თუ ამას არ გავაკეთებ საქართველო ვერ მიიღებს ვიზალიბერალიზაციას და ა.შ., არაფერი განსაკუთრებული არ მოხდება თუ არ შეიწყალებს – “ნაცები” და მათი მხარდამჭერები ერთხანს იხმაურებენ და გაჩუმდებიან… ახლა მთავარია მერაბიშვილის საკნიდან ფარულად გამოყვანის ფაქტი ობიექტურად გამოიძიოს ხელისუფლებამ. თუ ეს გააკეთეს და დამნაშავენი დასაჯეს, მაშინ ეს საერთაშორისო ღელვაც ჩაცხრება – არ დაგავიწყდეთ, სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილებაში წერია, რომ ვანო მერაბიშვილისთვის პატიმრობის კანონიერება ეჭვს არ იწვევს, ამაზე არ დავობენ, მხოლოდ ფარცხალაძის ეპიზოდში ადანაშაულებენ ხელისუფლებას. შესაბამისად, ვანო მერაბიშვილი არ არის პოლიტპატიმარი, როგორც ამას უტიფრად აცხადებენ “ნაცები” და მათი აქაური თუ უცხოელი მხარდამჭერები და ეს დიდი შეღავათია».

(…)

შეკითხვას – “თუ პრეზიდენტმა მაინც შეიწყალა…” – პეტრე მამრაძე ასე პასუხობს: “ჯერ სად აქვთ რეიტინგი და რაც შერჩათ, ისიც ნულზე დაეცემა, თუ ვანო მერაბიშვილი ციხიდან გამოვა. თუმცა არა მგონია, ამაზე წავიდეს მარგველაშვილი, ამას არ ველოდები”