globalresearch.ge

ქართული პრესის მასალები 25 აპრილი 2016 წელი

Posted by Globalresearch on Apr 25th, 2016 and filed under პრესა, ქართული მედია. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0. Both comments and pings are currently closed.

რეზონანსი//მთელი კვირა: „აშშ-ში გიორგი კვირიკაშვილის გაცნობა სურთ“

რეზონანსი//მთელი კვირა: ინტერვიუ თამაზ მეჭიაურთან: „ხალხსაც და ბიძინა ივანიშვილსაც ატყუებენ“

რეზონანსი//მთელი კვირა: ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: „ოცნების” ახალ სახეებს გადამწყვეტი სიტყვა აქ ექნებათ“

რეზონანსი//მთელი კვირა: ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: „სადაც ჩვენი მაჟორიტარობის კანდიდატები იქნებიან, იქ საინტერესო არჩევნები ჩატარდება“

რეზონანსი//მთელი კვირა: ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „ეს შუალედური არჩევნები მოსახლეობისთვის ძალიან კარგი ტესტი იქნება“

რეზონანსი//მთელი კვირა: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „ესკვლევა„ენდიაი“-მ და „აირაი“-მ ნამდვილად საქართველოში ჩაატარეს?”

რეზონანსი//მთელი კვირა:ინტერმარიუმ-2ახალი სამხედრო ბლოკი საქართველოს მონაწილეობით?

———-

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ სანდრო თვალჭრელიძესთან: „მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება კატასტროფა იქნება… არც ერთი პარტია არ უნდა დაფინანსდეს ბიუჯეტიდან”

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ IRI-ს ყოფილ თანამშრომელ ირაკლი გოგავასთან: „მარტივი ტრიუკებით მოსახლეობას ვეღარ მოატყუებ”

———-

„ახალი თაობა“: ვის აწერინებს საარჩევნო სიას ბიძინა ივანიშვილი // რა პირობები აქვს ირაკლი ღარიბაშვილს

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ხელისუფლებას უნდა, რომ პარლამენტში ყველა პარტია მოხვდეს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ გიორგი გუგავასთან: „ბიძინა ივანიშვილი მოსკოვთან საქართველოს დამოუკიდებლობით ვაჭრობს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ჯონდი ბაღათურიასთან: „პენსიებს მთავრობის პრემიებისა და ჯიპების ხარჯზე მოვუმატებთ“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა გიორგაძესთან: „კონგრესმენის შეფასება სერიოზული გზავნილია… სამართლიანი არჩევნების ჩასატარებლად მთავარია პოლიტიკური ნება“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ხათუნა გადელიასთან: „ვახტანგ ყოლბაიას დანიშვნას გიორგი მარგველაშვილიც არ ეთანხმება” // რატომ ცვლიან აფხაზეთის კონსტიტუციას?

———————

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

აშშ-ში გიორგი კვირიკაშვილის გაცნობა სურთ

ლიკა ამირაშვილი

პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი დღეს ამერიკის შეერთებულ შტატებში ოფიციალური ვიზიტით მიემგზავრება. ვიზიტი სამ დღეს გასტანს. პრემიერის პრესსამსახურის ცნობით, გიორგი კვირიკაშვილი აშშ-ის ვიცე-პრეზიდენტ ჯო ბაიდენს შეხვდება. ასევე დაგეგმილია შეხვედრები სენატისა და წარმომადგენლობითი პალატის წევრებთან. აღსანიშნავია, რომ გასულ კვირას აშშ-ში ვიზიტით საქართველოს პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილიც იმყოფებოდა. ქართველი ექსპერტები მიიჩნევენ, რომ საქართველოს პრეზიდენტისა და პრემიერის ასე მიყოლებით სტუმრობა ვაშინგტონში უბრალო დამთხვევაა. თუმცა, აღნიშნავენ, რომ აშშ საქართველოში მიმდინარე პროცესებს ძალიან ყურადღებით აკვირდება და ეს განსაკუთრებით ამ ბოლო პერიოდში იგრძნობა.

პრემიერ გიორგი კვირიკაშვილისთვის ეს პირველი ოფიციალური ვიზიტია აშშ-ში და, ექსპერტთა შეფასებით, იგი ამ მხრივაც მნიშვნელოვანია. მათი თქმით, აშშ-ის პოლიტიკურ ელიტას პირველ რიგში მისი გაცნობა სურს, შეხვედრების მთავარი თემა კი 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნები იქნება.

გიორგი კვირიკაშვილის ვიზიტისას დაგეგმილია მისი სიტყვით გამოსვლა აშშ-ის მშვიდობის ინსტიტუტში და ილინოისის უნივერსიტეტში. პრემიერ-მინისტრი ასევე შეხვდება ბოსტონში მცხოვრებ ქართველ სტუდენტებს. საქართველოს დელეგაციის შემადგენლობაში არიან ვიცე-პრემიერი, ეკონომიკისა და მდგრადი განვითარების მინისტრი დიმიტრი ქუმსიშვილი, საგარეო საქმეთა მინისტრი მიხეილ ჯანელიძე და პარლამენტის საგარეო კომიტეტის თავმჯდომარე თედო ჯაფარიძე.

როგორც პოლიტოლოგმა ნიკა ჩიტიძემ “მთელ კვირასთან” საუბრისას განაცხადა, ამერიკაში ვიზიტი იმის დასტურია, რომ ორ ქვეყანას შორის თანამშრომლობა გაგრძელდება, თუმცა, ვიზიტის ფარგლებში საქართველო გარკვეულ რეკომენდაციებსა და შენიშვნებსაც მიიღებს.

“პრემიერ-მინისტრის ვიზიტი ამერიკაში, რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანია, რადგან საქართველოსთვის ამერიკასთან სხვადასხვა მიმართულებით თანამშრომლობის განვითარება აუცილებელია. ჩვენ ვიცით, რომ აშშ-ს საქართველოს დახმარებში დიდი წვლილი მიუძღვის. 1995 წლიდან 2015 წლის ჩათვლით, აშშ-მა მხოლოდ და მხოლოდ გრანტის სახით 9-10 მილიონი გამოყო, არაფერი რომ არ ვთქვათ კრედიტზე. ვფიქრობ, ვიზიტის ფარგლებში გარკვეული შენიშვნები, რეკომენდაციები და მოწოდებებიც იქნება. რეკომენდაციები პირველ რიგში იმ მიმართულებით იქნება, რომ არჩევნებისთვის შესაფერისი გარემო შეიქმნას, იმისათვის, რომ არჩევნებმა მშვიდობიანად ჩაიაროს და ყველა პოლიტიკურ პარტიას შესაძლებლობა მიეცეს, საკუთარი წინასაარჩევნო კამპანია ჩაატაროს.

საქართველოში წინასაარჩევნო კამპანიის დაწყებამდე აუცილებელია, რომ ამერიკის პოლიტიკურ ელიტასთან შეხვედრა შედგეს, რათა შენიშვნები და რეკომენდაციები იქნეს გათვალისწინებული. გარდა ამისა, ძალიან საინტერესოა ამერიკელი კონგრესმენის განცხადება ივანიშვილთან დაკავშირებით. ესეც მნიშვნელოვანია და ვფიქრობ, დღის წესრიგში ეს საკითხიც უნდა იდგეს. ყოველ შემთხვევაში, მნიშვნელოვანია და დადებითია, რომ პრემიერ-მინისტრს აშშ-ში იწვევენ და მზადყოფნას გამოხატავენ, რომ საქართველოსთან სხვადასხვა მიმართულებით თანამშრომლობა გააგრძელონ. ამავე დროს ჩვენი ამერიკელი მეგობრების მხრიდან კონკრეტული რეკომენდაციების გათვალისწინება აუცილებელია. ამერიკა, რა თქმა უნდა, დაინტერესებულია, რომ საქართველოში დემოკრატიული პროცესები განვითარდეს”, – აღნიშნა ნიკა ჩიტაძემ. მისი თქმით, საქართველოს დემოკრატიულ სამყაროსთან დაკავშირება რეალურად თუ სურს, მაშინ ის რეკომენდაციები უნდა გაითვალისწინოს, რომელსაც ამერიკელი პარტნიორები საქართველოს შესთავაზებენ.

“შენიშვნები იქნება ასევე შერჩევით სამართალთან დაკავშირებით, ასევე პოლიტპატიმრებთან დაკავშირებით. ეს საკითხები, სავარაუდოდ, დღის წესრიგში იქნება წარდგენილი. მოგეხსენებათ, ამერიკის სახელმწიფო დეპარტამენტმა ოფიციალური განცხადებებიც გაავრცელა, მათ შორის “რუსთავი 2″-თან დაკავშირებით და ა.შ. მიუხედავად იმისა, რომ წინასაარჩევნო კამპანია ამერიკაშიც იწყება, ობამა ხელისუფლების სათავეში თითქმის ერთი წელი იქნება. მართალია, არჩევნები ნოემბრის დასაწყისში ჩატარდება, მაგრამ ობამას უფლებამოსილების ვადა 2017 წლის იანვრის მეორე ნახევარში ეწურება. თუმცა ხელისუფლების სათავეში “რესპუბლიკელიც” რომ იყოს არჩეული, ყველა ის დოკუმენტი, რომელიც არსებობს საქართველოსა და აშშ-ს თანამშრომლობის ფარგლებში, მაინც გათვალისწინებული და შესწავლილი იქნება. მისასალმებელი ფაქტია, რომ აშშ საქართველოსთან თანამშრომლობას აპირებს. ასეთი შეხვედრები ამიტომაცაა მნიშვნელოვანი. რაც შეეხება პრეზიდენტის ვიზიტს ამერიკაში, მან ბირთვული უსაფრთხოების სამიტში მიიღო მონაწილეობა. კვირიკაშვილის ვიზიტი კი კონკრეტულად ოფიციალურ თბილისსა და ვაშინგტონს შორის ორმხრივ თანამშრომლობას უკავშირდება”, – აღნიშნა ნიკა ჩიტიძემ.

პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი “მთელ კვირასთან” საუბრისას აცხადებს, რომ ამ შეხვედრით აშშ-ს გიორგი კვირიკაშვილის გაცნობა სურს. მისი თქმით, აშშ-ს სურს გაიგოს, საქართველოს სათავეში ვინ უდგას, რას წარმოადგენს და რამდენად მყარია თავის ფასეულობებში.

“გიორგი კვირიკაშვილის ვიზიტი საკმაოდ მნიშვნელოვანი იქნება. პირველ რიგში იმიტომაა მნიშვნელოვანი, რომ აუცილებელია, გაცნობითი შეხვედრა შედგეს. განსაკუთრებით ბოლო მოვლენებმა აჩვენა, რომ აშშ საქართველოში მიმდინარე პროცესებს ძალიან ყურადღებით აკვირდება და პრინციპში ვფიქრობ, ამითაც მნიშვნელოვანია და ზოგადად მიმდინარე თემების თვალსაზრისითაც. გასაგებია, რომ ჩვენი დღევანდელი გეოპოლიტიკური სტატუსიდან გამომდინარე, აშშ-ში საქართველოს აღმასრულებელი ხელისუფლების ლიდერის ვიზიტი ამ ვითარებაში ძალიან ბევრ თემასთან დაკავშირებით არის კარგი და საჭირო. ძირითადად საუბარი იქნება წინასაარჩევნო პერიოდზე, მის ნორმალურად ჩატარებაზე, ისევ და ისევ რეგიონში ჩვენს მდგომარეობაზე რუსეთთან მიმართებაში. ვფიქრობ, დღის წესრიგი სტანდარტულია, რაიმე განსაკუთრებული არ იქნება. თუმცა, განსხვავებული ის იქნება, რომ ამერიკელებისთვის უფრო მეტად გასაგები გახდეს, ვინ არის საქართველოს ახალი ლიდერი, რამდენად მყარია თავის ფასეულობებში და რას წარმოადგენს. ასეთი გაცნობითი შეხვედრები საჭიროა.

რაც შეეხება პრეზიდენტის ვიზიტს, არ მგონია, რომ დამთხვევა სპეციალური ჩანაფიქრი ყოფილიყო. ორივე სხვადასხვა ტიპის შეხვედრაა, თუმცა, ქვეყნისთვის ორივე სასარგებლოა, ამიტომ არ მგონია, რომ რაღაც წინასწარი ჩანაფიქრი ყოფილიყო”, – აღნიშნავს გია ხუხაშვილი.

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ თამაზ მეჭიაურთან: „ხალხსაც და ბიძინა ივანიშვილსაც ატყუებენ

ელზა პაპოშვილი

საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი თამაზ მეჭიაური ამბობს, რომ მან ჯერ არ იცის, იქნება თუ არა “ქართული ოცნების” საარჩევნო სიაში. ამის დიდი სურვილი აქვს, მაგრამ პარტია საარჩევნო სიებს თუ გარკვეული ძალების ზეწოლის შედეგად დააკომპლექტებს, მისთვის “ოცნებაში” ყოფნა მიუღებელი იქნება. მისივე თქმით, ბიძინა ივანიშვილსა და მას შორის გარკვეული სახის აზრთა სხვადასხვობა არსებობს. აცხადებს, რომ ივანიშვილს საკუთარი გარემოცვა ინფორმაციულ ვაკუუმში ამყოფებს და ბევრ რაღაცას უმალავს.

თამაზ მეჭიაურის აზრით, “ივანიშვილი ღმერთი არ არის” და შესაბამისად, ყოველთვის მართალი ვერ იქნება. მისი აზრით, ყოფილი პრემიერ-მინისტრი კადრების შერჩევისას შეცდა. ამ ხალხმა ის უბრალოდ გამოიყენა, რადგანაც ხელისუფლებაში მოსვლის შემდეგ მათ საკუთარი ინტერესების გატარება დაიწყეს.

- იქნებით თუ არა “ქართული ოცნების” პარტიულ სიაში, ან მაჟორიტარ კანდიდატად წარდგენილი?

- ვერ გეტყვით, ეს ჯერ გადაწყვეტილი არ არის. წინასწარ ვერაფერს ვერ ვიტყვი, ყველაფერს ალბათ დრო გვიჩვენებს.

- თქვენმა თანაპარტიელმა ომარ ნიშნიანიძემ განაცხადა, რომ პარტიაში სიებს რამდენიმეკაციანი ჯგუფი ადგენს და ეს “ქართული ოცნებისთვის” დამღუპველია. თქვენ რას იტყვით, ვინ წყვეტს სიაში მოსახვედრი კანდიდატების ვინაობას და ვინ არის ეს ხალხი, რომლებიც გადაწყვეტილებებს იღებენ?

- ვერ გეტყვით ვინ არიან, ეტყობა მართლა არსებობს გარკვეული ჯგუფი, რომელიც სიებს ადგეს, მე არ ვარ ამ ჯგუფში და არც სიის შედგენაში ვიღებ მონაწილეობას. ამაში გასაკვირი არც არაფერი მგონია – აბა, ახლა სიას 100 კაცი ხომ ვერ შეადგენს?! მთავარი რაოდენობა არ არის. აქ მნიშვნელობა იმას აქვს, ვინ არის ეს ხალხი და სიაში რა კომპეტენციის და დამსახურების ადამიანები შეჰყავთ.

- გავრცელდა ინფორმაცია, რომ სიაში “ოცნების” ძველი სახეები აღარ იქნებიან…

- ვერ გეტყვით, მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ ამ სიების შედგენის პროცესში მე ჩართული არ ვარ. ახლა ნერვიულობა იმაზე შემიყვანენ თუ არა სიაში ნამდვილად არ ღირს. თუ ადამიანი პარლამენტში ყოფნას იმსახურებს და ხალხის მხარდაჭერა აქვს, ქვეყნისთვის და მისი მოქალაქეებისთვის სასარგებლო საქმეს ყოველთვის გააკეთებს. არ არის აუცილებელი ვიღაცას ეხვეწო, გინდა თუ არა სიაში შემიყვანეთო. ამის საუკეთსო საშუალება მაჟორიტარად კენჭისყრაა.

- თქვენ განაცხადეთ, რომ ბიძინა ივანიშვილის კანდიდატებმა არ გაამართლეს. ვის გულისხმობთ და არგამართლებაში რა იგულისხმეთ?

- და გვარების ჩამოთვლას არ დავიწყებ. მგონი, ისედაც ყველა კარგად ხვდება, ვისზეა საუბარი. არგამართლებაში იმას ვგულისხმობ, რომ 2012 წელს ერთმანეთის მხარდაჭერით და ერთიანი პროგრამით მოვედით, შემდეგ კი ინტერესები შეეცვალათ და სრულიად სხვა პოლიტიკური კურსით წავიდნენ. მოკლედ რომ ვთქვა, ამ ხალხმა ბიძინა ივანიშვილი გამოიყენა, თავი აარჩევინეს და საკუთარი ინტერესების გატარება დაიწყეს.

- თქვენ თქვით, რომ ბიძინა ივანიშვილი ყოველთვის მართალი არ არის და თქვენს გზას მონახავთ. რას გულისხმობთ?

- ყოველთვის მართალი მხოლოდ ღმერთია, ბიძინა ივანიშვილს ბევრი ღმერთად თვლის, ჩემთვის კი ის ჩვეულებრივი ადამიანია. მიუხედავად მისი უზარმაზარი დამსახურებისა, ივანიშვილს შეცდომებიც აქვს როგორც საკადრო გადაწყვეტილებების დროს, ასევე საგარეო ვექტორის არჩევისას.

- თქვენი გზის მონახვაში “ქართული ოცნებიდან” წასვლას ხომ არ გულისხმობთ?

- მე არსად წასვლას არ ვაპირებ. ჩემი ეს განცხადებები იმას ნიშნავს, რომ პარტიას პირად ხედვას ვთავაზობ, “ქართული ოცნება” როგორი უნდა იყოს. პარტიისთვის ჩემი შეხედულებები მისაღები თუ იქნება, მათთან ერთად ვიქნები. “ოცნება” სიას თუ ვიღაც პიროვნებების ზეწოლის ქვეშ დააკომპლექტებს, ჩემთვის ასეთი პოლიტიკური ძალა მიუღებელი იქნება. პარლამენტში კანდიდატები ხალხის მხარდაჭერის გამო უნდა ხვდებოდნენ და არა ვიღაც გარედან მართული ძალებით, რომელთა ზეწოლის მეშვეობითაც სიები შედგება.

- რას გულისხმობთ, როდესაც ამბობთ, რომ ბიძინა ივანიშვილი მის გარემოცვას ჩაკეტილი ჰყავს და ბევრ რამეზე ინფორმაციას არ ფლობს? რა არ იცის მან და რას უმალავენ?

- ბიძინა ივანიშვილს თავისი გარემოცვა საგარეო ვექტორის თვალსაზრისით მცდარ ინფორმაციას აწვდის და ცრუ ილუზიებს უქმნიან. ამის ნათელი მაგალითი ის არის, რომ ივანიშვილი ნატოს კვლავ მთავარ სტარტეგიულ პარტნიორად განიხილავს. მაშინ, როცა ნატოს წევრ მთავარ ქვეყნებს საერთოდ ვერც კი წარმოუდგენიათ, საქართველო რატომ უნდა მიიღონ. აქედან გამომდინარე, ეს მისი გარემოცვის ბრალია, რომელიც ამ მიმართულებით მუშაობს. ჩვენ ამ ეტაპზე განსაკუთრებული ყურადღება მხოლოდ ევროპისკენ უნდა გავამახვილოთ. მხოლოდ ამის შემდეგ გამოჩნდა გვჭირდება თუ არა რომელიმე სამხედრო ბლოკში გაერთიანება. ეს კი იმ შემთხვევაში უნდა მოხდეს, თუ მათგანაც შესაბამისი მზადყოფნა იქნება.

- გავრცელებული ინფორმაციით, თქვენ შესაძლოა, “საქართველოს პატრიოტთა ალიანსში” ან ირაკლი ღარიბაშვილის ჯერ არ ჩამოყალიბებულ პარტიაში გადახვიდეთ. რამდენად შეესაბამება ეს სიმართლეს?

- მე არსად წასვლას არ ვაპირებ, მაგრამ შეიძლება ნებისმიერ იმ ადამიანთან ვითანამშრომლო, რომლებსაც საკუთარი ქვეყნის ბედი ადარდებთ და პატრიოტები არიან. მინდა, რომ ჩემს პარტიასთან ერთად ვიყო. მე ყოველ შემთხვევაში ამის იმედი მაქვს. ვნახოთ, რა მოხდება, მოვლენებს წინ ნუ გავუსწრებთ.

- თქვენ მიერ გაკეთებული განცხადებები იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ბიძინა ივანიშვილთან გარკვეული დაპირისპირება გაქვთ?

- რა თქმა უნდა, რაღაც საკითხებთან დაკავშირებით ჩვენ შორის აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს. როგორც გითხარით, ჩემი ხედვა დასავლეთთან და რუსეთთან მიმართებაში მისას ეწინააღმდეგება. არ ვარ მომხრე, რომ ივანიშვილს ნატოს მიმართ ასეთი პოზიცია აქვს. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მას რაღაცაში ვუპირისპირდები და პიროვნული უთანხმოება გვაქვს. პირიქით, მისი დამსახურებაა, ასე თავისუფლად რომ გესაუბრებით. მის გარეშე პარლამენტში ვერ მოვხვდებოდი. მეორე მხრივ, რაღაცაში უთანხმოება იმას არ ნიშნავს, რომ ჩვენ ერთმანეთის მტრები გავხდებით. უბრალოდ, ხალხსაც და ივანიშვილსაც ატყუებენ, რომ ნატოს წევრი მალე გავხდებით.

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ არმაზ ახვლედიანთან: „ოცნების” ახალ სახეებს გადამწყვეტი სიტყვა აქ ექნებათ“

თიკო ოსმანოვა

“ქართული ოცნების” პოლიტსაბჭოს წევრმა არმაზ ახვლედიანმა შესაძლოა, პარტია დატოვოს. ამბობს, რომ ამის შესახებ გადაწყვეტილებას საჭირო დროს მიიღებს. თუმცა დასძენს, რომ პოლიტიკურ აქტიურობას გააგრძელებს და პოლიტიკაში რეტროგრადების პარპაშს არ დაუშვებს. მისივე თქმით, იგი “ოცნებაში” არსებით ცვლილებებს არ ელოდება.

“ქართული ოცნების” მოახლოებულ ყრილობაზე და პარტიის რებრენდინგზე “მთელი კვირა” არმაზ ახვლედიანს ესაუბრა.

- როგორ ხდება პარტია “ქართული ოცნების” საპარლამენტო სიის შედგენა?

- ვერ გეტყვით, არ ვიცი.

- თქვენ “ქართული ოცნების” პოლიტსაბჭოს წევრი ხართ. ვინ არის სიების დაკომპლექტებაში ჩართული?

- არ ვიცი, ვარაუდებით ვერ ვისაუბრებ. ვინც უნდა იყოს ჩართული, მთავარია სია სწორად შედგეს. მე ის მადარდებს, რომ ეს დიდი ალბათობით ვერ მოხერხდება. იმიტომ, რომ ჩემი დაკვირვებით, სიის შედგენაში რეტროგრადები მონაწილეობენ.

- კონკრეტულად ვის გულისხმობთ?

- “ოცნების” ეს დაჯგუფება ცნობილია. ეს ის ჯგუფია, რომელმაც მოახერხა და “ოცნების” ნდობა საზოგადოებაში ნულამდე დაიყვანა.

- მაჟორიტარების ვინაობა თუ არის უკვე ცნობილი, ნაწილის მაინც?

- არ ვფლობ ინფორმაციას.

- “ოცნების” ლიდერები ამბობენ, რომ სიაში ბევრი ახალი სახე იქნება…

- ამას მალე ვნახავთ, მაგრამ ვეღარ წარმომიდგენია, რომ “ოცნებამ” მოახერხოს სწორი, ნორმალური ადამიანებით სიის დაკომპლექტება. 5-6 ასეთი ადამიანი კი არსებითად ვერაფერს შეცვლის.

- ანუ, “ოცნების” რებრენდინგი რეალურად არაფერს შეცვლის?

- ვფიქრობ, რომ ე.წ. ახალ სახეებს არ ექნებათ გადამწყვეტი სიტყვა და თუ ექნებათ მხოლოდ იმათ, ვინც ლოიალური იქნება რეტროგრადების მიმართ. არსებით ცვლილებებს არ ველოდები. “ოცნება” ინერციით განაგრძობს სვლას და ეს გზა ჩიხისკენ მიდის.

- არსებული ინფორმაციით სიის პირველი ათეული მთავრობის წევრებით დაკომპლექტდება, რომლებიც საზოგადოების ნდობით და მაღალი რეიტინგით სარგებლობენ…

- ცალკე აღებული ადამიანის რეიტინგი, თუნდაც მაღალი, ვერ უშველის და ვერ გადაარჩენს პარტიის დაქცეულ რეიტინგს. საჭიროა რადიკალური, გადამჭრელი, ძირეული ცვლილებები. ერთი-ორი ადამიანი, თუნდაც ოქროს ფრთებით, ამ საქმეს ვერ უშველის.

- 14 მაისს პარტიის ყრილობაა დაგეგმილი. რას ელოდებით ამ ყრილობისგან?

- ჩემი მოლოდინი სულ უფრო და უფრო უარყოფითია. მეჩვენება, რომ “ოცნების” ეს შეკრება მეტ-ნაკლებად კარგად შეფუთული საბჭოთა შინაარსის თავყრილობა იქნება.

- თქვენ პირადად რა გეგმები გაქვთ?

- ყრილობაზე არავის მივუწვევივარ და, სიმართლე გითხრათ, არც მაქვს სურვილი, დავესწრო ასეთ შეკრებას, სადაც წინასწარაა განსაზღვრული, რა უნდა მოხდეს, ყოველგვარი დისკუსიისა და განსხვავებული აზრის გარეშე. პარტია ჩიხშია. როგორც ჩანს, ეს ყრილობა ამის კიდევ ერთი დემონსტრირება იქნება.

- ხომ არ აპირებთ პარტიის პოლიტსაბჭოს დატოვებას?

- გადაწყვეტილებას საჭირო დროს მივიღებ.

- რომელიმე სხვა პარტიაში ხომ არ აპირებთ გადასვლას?

- არ ვაპირებ. მაგრამ თანამოაზრეებთან ერთად ბოლომდე ვიბრძოლებ იმისათვის, რომ ხელი შევუშალო რეტროგრადების პარპაშს პოლიტიკაში.

- ვინ არიან თქვენი თანამოაზრეები?

- ათასობით ადამიანია საქართველოში, ვინც ასე ფიქრობს და მიაჩნია, რომ წარუმატებელი ექსპერიმენტების დრო დამთავრდა.

- და რა სტატუსით აპირებთ ბრძოლის გაგრძელებას?

- რა სტატუსით და როგორ ვაპირებ, ამას თავის დროზე ვაცნობებ საზოგადოებას.

- ანუ, რაღაც გეგმა უკვე შემუშავებული გაქვთ?

- დიახ, მაქვს, კონკრეტული ამოცანით, რომლის ნაწილია ის, რომ თავი არ ვაგრძნობინოთ ლაღად იმ პოლიტიკოსებს, რომლებმაც დააქციეს არა მხოლოდ მმართველი ძალა, არამედ შეაფერხეს საქართველოს დემოკრატიული და პოლიტიკური განვითარება და ხელს უშლიან ქვეყნის წინსვლას.

- ანუ, წინასაარჩევნოდ პოლიტიკურ აქტიურობას გეგმავთ?

- პოლიტიკურად აქტიური ვარ, ვიყავი და კიდევ უფრო აქტიური გავხდები, მაგრამ ჩემი აქტიურობა რა მოსატანია იმასთან შედარებით, როცა ხედავ, რომ საზოგადოებაში არის ათასობით გულანთებული, სხვადასხვა ასაკის წესიერი ადამიანი, რომლებსაც უბრალოდ მობეზრდათ ქვეყნისთვის დამაზიანებელ ამ წარუმატებელ ექსპერიმენტებში ყოფნა.

- რას გულისხმობთ?

- ვგულისხმობ გაშვებულ, დაკარგულ წლებს. საქართველოს განვითარების შეფერხებას. 2003-2012 წლებში გვყავდა მეტ-ნაკლებად უნარიანი, მაგრამ უსამართლო ხელისუფლება, დღეს კი ხელისუფლება მეტ-ნაკლებად ჰუმანურია, თუმცა უუნარო.

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ანი მიროტაძესთან: „სადაც ჩვენი მაჟორიტარობის კანდიდატები იქნებიან, იქ საინტერესო არჩევნები ჩატარდება

თიკო ოსმანოვა

“არ ვფიქრობ, რომ არჩევნები ტოტალურად გაყალბდება. არცერთი წინაპირობა ამ დროისთვის არ არსებობს. მაგრამ ალბათობა, რომ ეს შეიძლება მოხდეს, არის. თუმცა, არსებობს ბევრი ბერკეტი, რომლის გამოყენების შემთხვევაშიც ცდუნება იქნება მინიმუმამდე დაყვანილი. თუ მაინც ასე მოხდება, იცოდეს ხელისუფლებამ, რომ მას ეს ყველაფერი ძვირად დაუჯდება”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას “ეროვნული ფორუმის” ერთ-ერთი ლიდერი ანი მიროტაძე. იგი ყურადღებას საარჩევნო სიაზე და ინტერფრაქციული ჯგუფის შეთავაზებებზეც ამახვილებს: „სიაზე მუშაობა ჯერ არ დაგვიწყია. ახლა ვმუშაობთ პროგრამაზე, რომლითაც უნდა წარვდგეთ ამორმჩევლის წინაშე. რასაკვირველია, ვგეგმავთ აქტიურ წინასაარჩევნო კამპანიას და საზოგადოებასთან შეხვედრებს. რაც შეეხება სიას, ეს ბოლო პროცესია გამომდინარე იქიდან, რომ ძალიან ბევრი საქმე გვაქვს გასაკეთებელი და მხოლოდ ამის შემდეგ მოვიცლით – ვინ იქნება სიაში და ვინ წამყვან პოზიციაზე. ერთადერთი, რაც შემიძლია გითხრათ, თითქმის ყველა რაიონში გვეყოლება მაჟორიტარი კანდიდატი. თუმცა, ჯერჯერობით ძალიან გამიჭირდება რომელიმე კანდიდატის დასახელება“, – ამბობს ანი მიროტაძე.

- კახა შარტავა სიის პირველი ნომერი იქნება?

- შარტავა იქნება სიის პირველი ნომერი, ეს უკვე დავაანონსეთ. გადაწყვეტილება პარტიის ყრილობაზე იქნა მიღებული და ის არ გადაიხედება.

- ახალი სახეები თუ იქნება თქვენს სიაში?

- რა თქმა უნდა. ამაზე მიმდინარეობს მუშაობა. არიან ადამიანები, რომლებიც საზოგადოებისთვის ახალი სახე არ არის, მაგრამ მანამდე არ ყოფილან პარტიული სიით წარმოდგენილი, ანუ ასე არ იცნობდა საზოგადოება. ამ დროისთვის მიმდინარეობს კონსულტაციები. მაგრამ ვინ იქნება, როგორ ჩამოვყალიბდებით, როგორ დავემთხვევით ხედვაში – ეს არის პროცესი, რომელზეც აქტიურად უნდა დავიწყოთ მუშაობა. ამის შემდეგ ცხადი გახდება, თუ როგორი იქნება “ეროვნული ფორუმის” საარჩევნო სია.

- რაც შეეხება საარჩევნო პროგრამას, წინასაარჩევნო დაპირებების ძირითადი არსი რა იქნება?

- ძალიან გამიჭირდება ორი სიტყვით ამის თქმა. ჩვენთან ამაზე თემატური ჯგუფები მუშაობენ. საპროგრამო ნაწილზე თითქმის ყველა მიმართულებითაა მუშაობა დაწყებული. შესაბამისად, რომ გითხრათ, მთავარი იქნება ეკონომიკური და სოციალური პრობლემები, ეს ძალიან ზოგადია. ამას იტყვის ყველა პარტია. ამიტომ, ვიდრე არ იქნება, წინასწარ ვერაფერს გეტყვით. რაც ყველაზე მთავარია, გეტყვით – პოლიტიკური გზავნილების გარდა, გვექნება დაპირებები, რომელიც იქნება აბსოლუტურად რეალური. არცერთი დაპირება არ იქნება ჩვენი მხრიდან გაცემული, რომლის შესრულებსაც ვერ შევძლებთ. ამიტომ ვფიქრობ, ამომრჩევლისთვის გადაწყვეტილების მიღება ძალიან მარტივი იქნება – ენდოს თუ არა “ეროვნულ ფორუმს”.

- ინტერფრაქციული ჯგუფის შეთავაზებასთან დაკავშირებით რას ფიქრობთ?

- ბარიერის დაწევის საკითხს მხარს ვუჭერთ. ეს უმრავლესობის მიერ ინიცირებულ კანონპროექტშიცაა. გარდა ამისა, ჩვენ ისედაც გვინდოდა პროპორციული სიით არჩევნებზე გასვლა, ამაზე ძალიან ბევრჯერ განვაცხადეთ, მაგრამ ვერ მოვახერხეთ ჩვენი კოლეგების დარწმუნება. თქვენ თუ გაინტერესებთ რომელ ვარიანტს დავუჭერთ მხარს გეტყვით, რომ ორივე ვარიანტს. ხელისუფლების ვარიანტს იმიტომ, რომ ახლა თუ არ იქნება, 2020 წელს მაინც აუცილებლად უნდა მოხერხდეს პროპორციული სისტემით არჩევნების ჩატარება, რის შედეგადაც პარლამენტზე აისახება ის პოლიტიკური გემოვნება, რომელიც რეალურად არის ჩვენი ქვეყნის ამომრჩეველში.

- არასაპარლამენტო ოპოზიცია ფიქრობს, რომ ხელისუფლება მაჟორიტარული სისტემის დატოვებით არჩევნების გაყალბებას აპირებს. თქვენი აზრით, არის ამის ალბათობა?

- “ნაციონალურ მოძრაობას” ამის უნდა ეშინოდეს, იმიტომ, რომ როცა ხელისუფლებაში იყვნენ, სულ აყალბებდნენ არჩევნებს. ამის ნათელი მაგალითია თუნდაც ის პროპორცია, როგორიც ახლა პარლამენტშია წარმოდგენილი. ვფიქრობ, 21-ე საუკუნეში დემოკრატიული სამყარო არ დაუშვებს საქართველოში ისეთი არჩევნების ჩატარებას, რომლის ლეგიტიმურობაც ეჭვქვეშ დადგება. ამაზე ხელისუფლებამაც უნდა იფიქროს, რადგან ეს ყველაზე მეტად მას დააზარალებს. არ ვფიქრობ, რომ არჩევნები ტოტალურად გაყალბდება. არცერთი წინაპირობა ამ დროისთვის არ არსებობს, თუმცა ალბათობა, რომ ეს შეიძლება მოხდეს, რა თქმა უნდა, არის. არსებობს ბევრი ბერკეტი, რომლის გამოყენების შემთხვევაშიც ცდუნება იქნება მინიმუმადე დაყვანილი. მაგრამ თუ მაინც ასე მოხდება, იცოდეს ხელისუფლებამ, რომ მას ეს ყველაფერი ძვირად დაუჯდება.

- თქვენი აზრით, “ქართული ოცნება” ადმინისტრაციულ რესურსსაც არ გამოიყენებს?

- ადმინისტრაციული რესურსი რატომ არის ხელისუფლების, არ ვიცი. თუმცა, წინა წლების გამოცდილებიდან გამომდინარე, ამის ალბათობა არსებობს. მაგრამ ხელისუფლებას ვურჩევ, მარტო ადმინისტრაციული რესურსების იმედზე ნუ იქნებიან. ამ ქვეყანაში ყველას აქვს უფლება, საარჩევნო უბანზე გააკეთოს არჩევანი საკუთარი გემოვნებით და არ დასაქმების ადგილის მიხედვით. ასე რომ, ვფიქრობ, ეს მეტ-ნაკლებად რეგულირებადი საკითხია, თუმცა, რისკები მაინც არსებობს. ამის უფრო მეტი რისკი არსებობს, ვიდრე გაყალბების. ძალიან შეიცვალა მოქალაქეების პოლიტიკური გემოვნება. მგონია, რომ თუ წარმოდგენილი იქნება კარგი კანდიდატი სხვადასხვა ოპოზიციური ძალებისგან და თუ “ოცნების” შესაბამის კანდიდატს პერსონალური წონა არ ექნება, ძალიან გაუჭირდება წარმატების მიღწევა.

- ანუ, “ეროვნული ფორუმი” პერსონალური რეიტინგებით შეარჩევს მაჟორიტარ კანდიდატებს?

- აუცილებლად. ჩვენ გვეყოლება მაღალრეიტინგული მაჟორიტარი კანდიდატები. არ ვიცი, როგორ გადანაწილდება, მაგრამ სადაც ჩვენი მაღალი რეიტინგის მქონე პირები იქნებიან, იქ საინტერესო არჩევნები ჩატარდება.

- ანუ, გარკვეულ მაჟორიტარულ ოლქებთან დაკავშირებით გადაწყვეტილება უკვე მიღებული გაქვთ?

- რამდენიმე ოლქთან დაკავშირებით, რა თქმა, უნდა ჩამოყალიბებული ვართ. მსჯელობა მიმდინარეობს, მაგრამ ამ ყველაფერს საბოლოოდ ვიტყვით მაშინ, როდესაც მზად გვექნება მთლიანად ჩვენი მაჟორიტარი კანდიდატების სია.

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ კახა კუკავასთან: ეს შუალედური არჩევნები მოსახლეობისთვის ძალიან კარგი ტესტი იქნება

გვანცა ღვედაშვილი

პარტია “ერთიანი საქართველოს” ლიდერი კახა კუკავა “მთელი კვირისთვის” მიცემულ ინტერვიუში ამბობს, მათ პარლამენტში მოხვედრის შანსი აქვთ. მისივე თქმით, ხელისუფლებისგან საარჩევნო ბარიერის 3-4%-მდე ჩამოწევას და მაჟორიტარული სისტემის გაუქმებას ითხოვენ. რაც შეეხება საარჩევნო კამპანიას, კუკავას თქმით, “ერთიან საქართველოს” მიაჩნია, რომ ქვეყანამ უნდა უარყოს ლიბერალური ეკონომიკის პრინციპები და მოიმატოს პირდაპირმა სახელმწიფო რეგულირებამ, რაც, მათი აზრით, ეკონომიკური ზრდის წინაპირობა იქნება. აგრეთვე მიიჩნევს რომ უნდა დამთავრდეს შეგუების პოლიტიკა, რომელიც დღეს აქვს ხელისუფლებას და რუსეთთან დიალოგი დაიწყოს.

- რა მოთხოვნები აქვს არასაპარლამენო ოპოზიციას საარჩევნო კოდექსის ცვლილებებთან დაკავშირებით?

- ჩვენ იგივე მოთხოვნები გვაქვს, რაც თავის დროზე ჰქონდა “რვიანის” ჯგუფს. მთავარი და ცენტრალური მოთხოვნა არის მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება, აგრეთვე სარეკლამო დროის თანაბარი გადანაწილება და ადმინისტრაციული რესურსების გამოყენების აღკვეთა. გარდა ამისა, ჩვენ ხელისუფლებას ვთავაზობთ, რომ საარჩევნო ბარიერმა 5-დან 3 ან 4 პროცენტამდე დაიწიოს.

- საპარლამენტო არჩევნების ჩატარების თარიღთან დაკავშირებით რა პოზიცია გაქვთ?

- თარიღთან დაკავშირებით ერთიანი ოფიციალური პოზიცია არ არის გაჟღერებული, თუმცა საერთო მიდგომა არსებობს. საქართველოში დამკვიდრებული პრაქტიკიდან გამომდინარე, არჩევნები უნდა ჩატარდეს ოქტომბრის ბოლოს ან ნოემბრის დასაწყისში, რადგან სექტემბრის ბოლომდე მოსახლეობა პრაქტიკულად არ იმყოფება დედაქალაქში, არ მაუწყებლობს სატელევიზიო თოქ-შოუები და, აქედან გამომდინარე, არ არის არჩევნების ჩასატარებლად შესაბამისი პირობები. გარდა იმ შემთხვევისა, თუ მთავრობა სპეციალურად არ მიმართავდა რაიმე ზომას, არჩევნები ყოველთვის ოქტომბერ-ნოემბრის პერიოდში ტარდებოდა. აქედან გამომდინარე, ჩვენც მიგვაჩნია, რომ განსაკუთრებით ისეთი სერიოზული არჩევნები, როგორიც საპარლამენტოა, სწორედ ამ პერიოდში უნდა ჩატარდეს.

- 22 მაისს საკრებულოს შუალედური არჩევნები ტარდება. თქვენ თითქმის ყველა რაიონში გყავთ თქვენი კანდიდატი დაყენებული და ზოგან “ქართული ოცნების” ერთადერთი მოწინააღმდეგეც ხართ. როგორ შეაფასებდით თქვენს შანსებს ამ არჩევნებში?

- გამომდინარე ფინანსური და ადმინისტრაციული რესურსებიდან, “ქართულ ოცნებასთან” შედარებით ნაკლები შანსი გვაქვს, მაგრამ მე ვფიქრობ, ეს შუალედური არჩევნები მოსახლეობისთვის ძალიან კარგი ტესტი იქნება, რომ გასინჯონ თავიანთი თავი, თუ რამდენად შეუძლიათ, არჩევნებზე მისვლით გამოხატონ თავისი პოზიცია და ის უკმაყოფილება, რომელიც მათ აქვთ.

- როგორ ემზადება “ერთიანი საქართველო” საპარლამენტო არჩევნებისთვის, გეგმავთ თუ არა პარტიაში ახალი სახეების შეყვანას?

- პარტიაში ახალი სახეების დიდი მატება არ მგონია, რომ გვქონდეს. ჩვენ უფრო მეტად ვმუშაობთ იმაზე, რომ სააარჩევნო ბლოკი იყოს ჩამოყალიბებული იმ პოლიტიკურ პარტიებთან ერთად, რომლებიც მხარს უჭერენ არასაპარლამენტო ოპოზიციურ ერთიანობას.

- როგორ ფიქრობთ, მოახერხებს “ერთიანი საქართველო” პარლამენტში შესვლას?

- ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ამის შანსი გვაქვს, თუმცა არა გარანტია.

- რას შესთავაზებთ ამომრჩეველს საპარლამენტო არჩევნებში?

- “ერთიან საქართველოს” გვაქვს საარჩევნო პროგრამა, რომელიც, ჩემი აზრით, ყველაზე ორიგინალურია, რადგან ყველა პარტიას აქვს ერთმანეთის მსგავსი პროამერიკული, ლიბერალური პროგრამები. ჩვენ გვაქვს უფრო ევროპული ტიპის პროგრამა და რამდენაცად საშუალება გვექნება, ქართულ მედიასივრცეში ამ პროგრამის პროპაგანდას მოვახდენთ.

ჩვენი ძირითადი პუნქტები არის: საშინაო ნაწილში – სამართლიანობის აღდგენა. ჩვენ მიგვაჩნია, რომ ამის გაკეთება მხოლოდ “ერთიან საქართველოს” შეუძლია, რადგან მხოლოდ ჩვენ ვიყავით ის პოლიტიკური ძალა, რომელიც არც შევარდნაძის, არც “ნაციონალების” და არც ივანიშვილის მმართველობის რეჟიმის წევრი არ ყოფილა. ყველა სხვა პარტია არის ისეთი, რომელიც თანამშრომლობდა ერთ-ერთ ან ორ მმართველ გუნდთან მაინც, თუ სამივესთან არა. როდესაც ნინო ბურჯანაძე საუბრობს სამართლიანობის აღდგენაზე, ბუნებრივია, ცოტა უხერხულია, რადგან ის იყო სააკაშვილის ყველა დანაშაულებრივი ქმედების თანამონაწილე. იგივე ეხება “ნაციონალურ მოძრაობასაც”, “ქართული ოცნებიდან” გამოყოფილ მის ყოფილ სუბიექტებს და ა.შ.

ეკონომიკურ პოლიტიკაში ჩვენ მიგვაჩნია, რომ აუცილებელია პირდაპირ სახელმწიფო რეგულირების მატება, რადგან თავისუფალი ბაზრის პრინციპზე საქართველო ვერ იქნება დაყრდნობილი. ლიბერალური ეკონომიკის პრინციპები უნდა იყოს უარყოფილი და ჩვენ უფრო მეტად უნდა ვისწავლოთ ისეთი ქვეყნებისგან, როგორიც არის ჩინეთი და სხვა ქვეყნებისგან, რომელიც არის აზიასა და ამერიკაში, რომლებმაც სწორედ ამ პრინციპის გამოყენებით გაზარდეს ქვეყნის ეკონომიკა.

სოციალურ პოლიტიკაში ჩვენ გვინდა მოსახლეობაში უთანასწორობის აღმოფხვრა. დღეს ქვეყანაში გვყავს ძალიან მდიდრები და ღარიბები, არ გვყავს საშუალო ფენა. მიგვაჩნია, რომ სიღარების აღმოფხვრისთვის ბიუჯეტის უაზრო ფლანგვას უნდა შევეშვათ, ავკრძალოთ ის ძვირადღირებული მანქანები, რომლითაც მოძრაობენ დღეს ხელისუფლების წარმომადგენლები, აგრეთვე გავაუქმოთ ყოველგვარი პრემიები და დანამატები.

რაც შეეხება საგარეო პოლიტიკას, იცით, რომ გვაქვს განსხვავებული დამოკიდებულება. ჩვენ მიგვაჩნია, რომ ნატოში გაწევრიანება არ არის რეალისტური ამოცანა, ყოველ შემთხვევაში, ხვალ და ზეგ ეს არ არის საქართველოსთვის პრიორიტეტი. მან მეტი აქცენტი უნდა გააკეთოს ევროინტეგრაციისკენ და დაიწყოს პირდაპირი პოლიტიკური დიალოგი რუსეთთან.

- თქვენ როგორ წარმოგიდგენიათ რუსეთთან დიალოგი და მასთან ურთიერთობის აღდგენა?

- ძალიან რთული სათქმელია, რომ ურთიერთობა აღდგება, მაგრამ საქრთველოს მხრიდან ამის მცდელობა უნდა იყოს. გასული 4 წლის მანძილზე “ქართული ოცნების” მხრიდან ეს მცდელობა ვერ დავინახეთ. გარდა მწვანილისა და ციტრუსისი გატანისა, სხვა საკითხებზე დიალოგი არ უწარმოებიათ და ცოტათი ცინიკურიც კი არის, როცა რუსეთის მხრიდან უფრო მეტი ინიციატივა მოდიოდა. ჩვენ გვახსოვს, რომ რუსეთმა მიიწვია პრემიერი და პრეზიდენტიც, იყო როგორც ფორმალური, ისე არაფორმალური მიწვევები იგივე ოლიმპიადის გახსნის ცერემონიალზე. თუმცა, საქართველომ უარი განაცხადა ამაზე და ვფიქრობთ, ეს არ არის სწორი მაშინ, როცა რუსეთს ოკუპირებული აქვს შენი ქვეყნის ტერიტორიები. ქვეყანას უნდა გააჩნდეს დეოკუპაციის პოლიტიკა. ჩვენ არ მოგვწონდა სააკაშვილის პოლიტიკა, რომელიც ითვალისწინებდა რუსეთთან კონფრონტაციას, მაგრამ კიდევ უფრო უარესია “ქართული ოცნების” შეგუების პოლიტიკა, რომელსაც მე პირადად ისევ სააკაშვილის მიდგომა მირჩევნია.

- არ ფიქრობთ, რომ პუტინი მანიპულირებს და რეალურად ეს მიწვევები არაფრის მომტანი იქნებოდა საქრათველოსთვის?

- რა თქმა უნდა, ის მანიპულირებს, რადგან არის რუსეთის და არა საქართველოს პოლიტიკოსი. შესაბამისად, პუტინი რუსეთის ინტერესებიდან გამოდის და ჩვენ ჩვენი ინტერესებიდან უნდა გამოვიდეთ. საქართველოს მოსახლეობა და ყველა პოლიტიკური პარტია თანხმდება, რომ ჩვენი პოლიტიკური ამოცანა ოკუპირებული ტერიტორიების რეინტეგრაციაა. მაგრამ არც ერთი პარტია არ საუბრობს, თუ რა სტრატეგია უნდა ჰქონდეს საქართველოს. “ერთიანი საქართველოს” გარდა ყველას შეგუების პოლიტიკა აქვს. მთავრობის დღის წესრიგიდან ამოღებულია ოკუპირებული ტერიტორიების დაბრუნების საკითხი. ჩვენ მიგვაჩნია, რომ ეს არის მთავარი თუ არა, ერთ-ერთი მთავარი საკითხი, რომელიც აუცილებლად უნდა მოგვარდეს. “ერთიანი საქართველო” თვლის, რომ რუსეთთან დიალოგი აუცილებელია, მიუხედავად იმისა, რომ ეს მარტივი ნამდვილად არ იქნება.

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „ესკვლევა„ენდიაი“-მ და „აირაი“-მ ნამდვილად საქართველოში ჩაატარეს?”

თაკო მათეშვილი

“შედეგები არარეალურად მიმაჩნია. ვერაფრით ვერ ვეგუები იმას, რომ ეს ხუთეული ასე გამოიყურება,” – ასე აფასებს პოლიტოლოგი, კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე აშშ-ის “საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის” (“აირაი”) მიერ ჩატარებული კვლევის შედეგებს პოლიტიკოსების რეიტინგის ნაწილში და ამბობს, რომ ყველაზე მეტად მას პაატა ბურჭულაძის პირველ ადგილზე გასვლა აეჭვებს. განსაკუთრებით კი იმ ფონზე, რომ ეს შედეგები სულ ცოტა ხის წინ გამოქვეყნებული “ეროვნულ-დემოკრატიული ინსტიტუტის” (“ენდიაი”) შედეგებისგან რადიკალურად განსხვავდება.

“მთელ კვირასთან” ინტერვიუში პოლიტოლოგი აცხადებს, რომ “აქ რაღაც ისე ვერ არის”. უფრო ზუსტად კი, მისი აზრით, ორივე კვლევა კონკრეტულ მიზნებს ემსახურებოდა და არა საზოგადოების აზრის გამოვლენას. „გამიჭირდება ვთქვა, თუ რომელი კვლევა უფრო ახლოს დგას ჭეშმარიტებასთან. გულწრფელად რომ გითხრათ, პროცენტებს მაინცადამაინც ვერ ვენდობი ხოლმე. თუმცა, კვლევის ამ ნაწილიდან გამოჩენილი ტენდენციები ვფიქრობ მართებული და სწორია. იგი წინა “ენდიაის” კვლევის ტენდენციებისაგან დიდად არ განსხვავდება. პროცენტებში სხვაობაა, თუმცა ტენდენციებში – არა. პარტიების პირველი სამეულის თანმიმდევრობა იქაც და აქაც ერთი და იგივეა. თუმცა, რამდენად შეეებამება ეს რეალობას და მითუმეტეს რამდენად იქნება იგი თანხვედრაში 6 თვის მერე მიღებულ შედეგებთან, ამის თქმა რთულია“, – ამბობს ვახტანგ ძაბირაძე.

- ამ შედეგების მიხედვით, “თავისუფალმა დემოკრატებმა” და “ლეიბორისტებმა” “პატრიოტთა ალიანსსა” და ბურჯანაძის “გაერთიანებულ დემოკრატებს” აჯობეს. ეს გასაკვირად ხომ არ გეჩვენებათ?

- ამ პარტიებს რეიტინგი აქვთ. ჩემი აზრით, ეს სამი პარტია (“თავისუფალი დემოკრატები”, “გაერთიანებული დემოკრატები” და პატრიოტთა ალიანსი”) რეიტინგით დიდად ერთმანეთისგან არ განსხვავდებიან. მათ თანაბარი მხარდაჭერა უნდა ჰქონდეთ. მათ შორის რომელი იქნება პირველ ადგილზე, რომელი მეორეზე და რომელი მესამეზე – ამის თქმა რთულია.

- რაც შეეხება რეიტინგული ლიდერების ხუთეულს, იგი ასე გამოიყურებოდა: პირველ ადგილზე პაატა ბურჭულაძე იყო, მეორეზე დავით სერგეენკო და შემდეგ ირაკლი ალასანია და პრეზიდენტი მარგველაშვილი თანაბარი შედეგებით. მათ კვირიკაშვილი მოსდევდა და მეხუთე ადგილზე დავით ბაქრაძე. ამაზე რას ფიქრობთ?

- ჩემი აზრით, ეს რეალობას არ შეესაბამება. არა თუ არ შეესაბამება, მგონია, რომ რეალობას საერთოდ აცდენილია. ხუთეულის ასეთ კონფიგურაციას საეჭვოდ მივიჩნევ. ეს სია კარდინალურად განსხვავდება “ენდიაის” მიერ ჩამოყალიბებული სიისგან. პარტიების რეიტინგში მათ ტენდენციებში მაინც აქვთ თანხვედრა, ამ ნაწილში კი ეს ორი კვლევა ერთმანეთს სრულიად აცდენილია. ვის შეუძლია თქვას, რომ ამ კვლევებიდან რომელიმე სიმართლეს შეესაბამება?

- “აირაის” კვლევის ჩატარების პერიოდი იმ პერიოდს დაემთხვა, როცა კოალიცია იშლებოდა, როცა იგი “რესპუბლიკელებმა” და “ეროვნულმა ფორუმმა” დატოვეს თქვენი აზრით, ამას შეიძლებოდა თუ არა კვლევის შედეგებზე გავლენა მოეხდინა?

- ამას მხოლოდ იმ შემთხვევაში შეიძლება მივანიჭოთ მნიშვნელობა, როცა საქმე პარტიების რეიტინგს ეხება. როცა საქმე ლიდერებზეა და კვირიკაშვილი მეოთხე ადგილზეა, მხოლოდ ერთი კითხვაღა მიჩნდება – ეს კვლევა ნამდვილად საქართველოში ჩაატარეს?

- კითხვა, რომელიც ლიდერების რეიტინგის გასაგებად მკვლევარებმა რესპოდენტებს დაუსვეს, ასე ჟღერდა – როგორია თქვენი განწყობა? შეიძლებოდა თუ არა კითხვის ასეთ ფორმულირებას შედეგებზე გავლენა მოეხდინა?

- არ მგონია, რომ კითხვის ასეთი ფორმულირების გამო მიიღეს ასეთი პასუხები. მთავარი განლაგებაა, რომელიც სრულიად წარმოუდგენელია. როგორც წეღან ვთქვი, ამ ნაწილში “ინდიაის” და “აირაის” კვლევები ცა და დედამიწასავით განსხვავდება. “ენდიაის” შედეგებში ბურჭულაძე საერთოდ არ ფიგურირებდა, აქ კი პირველ ადგილზეა. ასეთი კატასტროფული სხვაობა შეიძლება იყოს დაახლოებით ერთი და იგივე პერიოდში ჩატარებულ ორ კვლევას შორის? მგონია, რომ აქ რაღაცა ისე ვერაა, როგორც უნდა იყოს.

- ბურჭულაძის მაღალმა შედეგმა შეიძლება თუ არა, რომ მისი საპარლამენტო არჩევნებში მონაწილეობა განაპირობოს?

- შესაძლოა ეს გახდეს მისი არჩევნებში მონაწილეობის მიზეზი, მაგრამ ბურჭულაძის და მისი ფონდის წევრების ადგილას ამ კვლევას ცოტა კრიტიკულად შევხედავდი. სიმართლე რომ გითხრათ, შედეგები არარეალურად მიმაჩნია. ვერაფრით ვერ ვეგუები იმას, რომ ეს ხუთეული ასე გამოიყურება.

- თქვენი წარმოდგენით კონფიგურაცია როგორი უნდა ყოფილიყო?

- მე ამ ორი გამოკითხვის ერთმანეთთან შედარება მაეჭვებს. ან ერთი ცდება ძალიან მწარედ, ან კიდევ მეორე. მე მაინც მგონია, რომ ორივე. ბაქრაძის პირველობისაც არ მწამს, მაგრამ რეალობასთან ეს უფრო ახლოს იყო, ვიდრე პოლიტიკურ ლიდერებში ბურჭულაძის პირველობა. ამიტომ ვერ ვხედავ, რომ აქ რეალობის რაიმე მარცვალია. ჩემი აზრით, “ენდიაის” შედეგები იმისთვის იყო განკუთვნილი, რომ “ნაცმოძრაობის” შიგნით არსებული წინააღმდეგობები დაძლეულიყო. მაშინ იქ რამდენიმე ვერსია იყო სიის პირველ ნომერთან დაკავშირებით. მგონია, რომ ეს შეფასება ასეთი განწყობით იყო გაკეთებული. “აირაის” შედეგებში კი შეიძლება მიზანი ის იყო, რომ არჩევნებში კიდევ ერთი სუბიექტი – პაატა ბურჭულაძე ჩაერთოს. ას რომ, აქ უფრო კონკრეტულ მიზანს ვხედავ, ვიდრე პოლიტიკოსების რეალურ რეიტინგებს.

- “აირაის” კვლევებით, “ქართულ ოცნებას” ხმას 32%, “ნაციონალურ მოძრაობას” კი 25% არ მისცემდა…

- აქ შეიძლება იფიქრო, რომ “ქართული ოცნებისადმი” დამოკიდებულება მკვეთრად შეიცვალა. შესაბამისად, გამოკითხულთა უმეტესობა, ვინც ადრე ამბობდა, რომ “ნაცმოძრაობას” არავითარ შემთხვევაში არ დაუჭერდა მხარს, დღეს უკვე “ოცნებას” ასახელებს. უკეთესი ექნებოდა მათ რამდენიმე პარტიის დასახელება შესძლებოდათ და არა ერთის, რადგან როცა ადამიანები ამბობენ, რომ “ქართულ ოცნებას” არ დაუჭერენ მხარს, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ “ნაცმოძრაობას” დაუჭერენ. ანუ, შესაძლოა, არცერთს არ უჭერს მხარს, მაგრამ კითხვაზე პასუხად მხოლოდ ერთ პარტიას აფიქსირებს.

- 22 მაისს რამდენიმე ადგილას, მათ შორის თბილისშიც ადგილობრივი თვითმმართველობის შუალედური არჩევნები გველის. იქნება თუ არა ეს ოქტომბრის არჩევნების ერთგვარი რეპეტიცია?

- შედეგები აუცილებლად საინტერესო იქნება. თუმცა, შუალედური არჩევნები, როგორც წესი, ხელისუფლებისთვის უფრო მომგებიანია ხოლმე, რადგან ხელისუფლებას თავისი მომხრეები მობილიზებული ჰყავს და არჩევნებზე მიჰყავს, ოპოზიციის ამომრჩეველი კი ამ დროს უფრო პასიურია. განსაკუთრებით საინტერესოა “ქართულ ოცნებასა” და “ნაცმოძრაობას შორის” ბრძოლა. მათ აქტიური, მოტივირებული ამომრჩეველი ჰყავთ, რომლებიც არჩევნებზე მივლენ. დანარჩენი ოპოზიციურად განწყობილი და ნეიტრალური ელექტორატი კი ამ არჩევნებზე არ მივა.

- თბილისში “ნაცმოძრაობას” კანდიდატი არ ჰყავს. ეს ცოტა უცნაურად ხომ არ გეჩვენებათ? რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- შეიძლება ის, რომ ფრთხილობენ. შესაძლოა კანდიდატის დასახელება დღეს გარისკვად არ უღირდეთ, რადგან საპარლამენტო არჩევნები ძალიან ახლოსაა და რა თქმა უნდა, მოწინააღმდეგე ამ შედეგებს სათავისოდ გამოიყენებს.

- წინასაარჩევნოდ შესაძლოა “მრეწველები” და “პატრიოტთა ალიანსი” გაერთიანდნენ. ეს არცერთმა მხარემ არ გამორიცხა. რამდენად მომგებიანი იქნება მათთვის გაერთიანება?

- დღევანდელი პოლიტიკური სიტუაციიდან გამომდინარე, ვფიქრობ, რაც მეტი ოპოზიციური პარტია შეძლებს გაერთიანებას, მათთვისვე უკეთესი იქნება. მე კი მგონია, რომ “პატრიოტთა ალიანსი”, ბურჯანაძის პარტია, “თავისუფალი დემოკრატები” და ა.შ. ბარიერს ცალკეც გადალახავენ, მაგრამ ამის გარანტია მხოლოდ ორ პარტიას აქვს – “ნაციონალურ მოძრაობას” და “ქართულ ოცნებას”. სხვა პარტიებს გარანტია არ აქვთ, შანსი – კი. ამიტომ, ამ შანსს რომ არ ენდონ, განსაკუთრებით ისეთი პარტიები, რომელთა რეიტინგიც არცთუ დიდია და საგარეო თუ საშინაო ორიენტირების მიუხედავად გაერთიანდნენ, სწორი გადაწყვეტილება იქნებოდა. ჯერ ერთი, ასეთი გაერთიანება ამომრჩეველს არჩევნებზე უფრო მიიყვანდა და გარდა ამისა, ბარიერის გადალახვის გარანტია გაჩნდებოდა და ამომრჩეველთა ხმები არ დაიკარგებოდა. პარლამენტიც მრავალფეროვანი იქნებოდა. ანუ, ბევრი დადებითი რამ მოჰყვებოდა.

არ მგონია ერთი-ორი მანდატის გამო რომელიმე პარტიის მხრიდან გარისკვა ღირდეს. სჯობს, მათ პარლამენტში 2-3 და გარანტირებული ადგილი ჰქონდეთ, ვიდრე გარისკონ, 5-6 მანდატისთვის იბრძოლონ და ბარიერი ვერ გადალახონ. სტრატეგიის თვალსაზრისითაც ასე ჯობია, რადგან ხელისუფლებისთვის რეალური ბრძოლა 2016 წლის შემდეგ დაიწყება. იმას ვგულისხმობ, რომ 2020 წლისთვის საარჩევნო სისტემა იცვლება და ხელისუფლების შეცვლა რეალური ხდება. ამიტომ, ახლა პარლამენტში ყოფნას ნებისმიერი პარტიისთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. ანუ, ახლა პარლამენტში მოხვედრით მათ ეძლევათ შანსი 2020 წელს ძალაუფლების ხელში ასაღებად იბრძოლონ. ამიტომ ვურჩევ ნებისმიერ ოპოზიციურ პარტიას გაერთიანებას. წმინდა პრაგმატული თვალსაზრისით ეს სწორი გადაწყვეტილება იქნებოდა.

- ისეთი რადიკალურად განსხვავებული პარტიებისაც კი, როგორიც, მაგალითად, “თავისუფალი დემოკრატები” და “პატრიოტთა ალიანსი” არიან?

- დიახ, მე ასე ვფიქრობ. თუ, მაგალითად, “თავისუფალი დემოკრატები” პარლამენტს გარეთ დარჩებიან, მათი მომავალი კითხვის ნიშნის ქვეშ დადგება. ახლა რომ წამყვანი ძალა ვერ იქნებიან, გასაგებია, მაგრამ 2020 წლისთვისაც ვერ იბრძოლებენ ხელისუფლებისთვის.

ამიტომ მათი მიზანი არა 2016 წლისკენ, არამედ 2020-სკენ უნდა იყოს მიმართული. მიზნების რეალიზებას კი მაშინ შეძლებენ, თუკი პარლამენტში იქნებიან. პარლამენტში მოხვედრა აუცილებელი პირობაა.

რეზონანსი//მთელი კვირა, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერმარიუმ-2ახალი სამხედრო ბლოკი საქართველოს მონაწილეობით?

ეკატერინე ბასილაია

რუსეთის აგრესიული ნეოიმპერიალისტური პოლიტიკის შესაჩერებლად ევროპაში ახალი ბლოკის შექმნის იდეა გაჩნდა – ნატოს პარალელურად შეიქმნას ბლოკი “ინტერმარიუმ 2″ (Intermarium – ლათინურიდან ქართულად – “ზღვათაშორისი” “ზღვათა შუა”), რომელიც ბალტიიდან შავ ზღვამდე აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებისა და პლუს თურქეთის გაერთიანებას გულისხმობს რუსეთის აგრესიისაგან ამ ახალი სავარაუდო ბლოკის წევრი ქვეყნების დასაცავად.

იდეა უპირველესად უკრაინის უსაფრთხოების გაძლიერების გამო გაჩნდა. უკრაინასთან ერთად მოიაზრებიან საქართველოც და მოლდოვაც, ბლოკის ცენტრად კი ვარშავა ან სტამბოლი განიხილება. აღსანიშნავია ისიც, რომ სულ ცოტა ხნით ადრე ასევე რუმინეთი გამოვიდა ინიციატივით, შეიქმნას ნატო-ს შავი ზღვის ფლოტი, სადაც უკრაინა და საქართველო იქნებიან გაწევრიანებულნი. ეს გეგმა ნატო-ს ვარშავის სამიტზეც უნდა განიხილონ და როგორც “ინტერმარიუმ 2″-ის, ასევე შავი ზღვის ფლოტის შექმნის გეგმაში რუსეთის აგრესიული პოლიტიკის შეჩერება და ამ ორი ქვეყნის თავდაცვისუნარიანობის ამაღლება იგულისხმება.

პოლიტოლოგი კორნელი კაკაჩია აცხადებს, რომ იდეაში დევს, შეიქმნას რაღაც ახალი კოალიცია, რომლის წევრები ერთმანეთს დაეხმარებიან სამხედრო, პოლიტიკური, ეკონომიკური და დიპლომატიური გზებით, რის უკანაც იქნება დასავლეთი. მისი თქმით, იდეის მიზანია, უკრაინასა და საქართველოში საზოგადოებამ არ იფიქროს იმაზე, რომ იზოლაციაში არიან და მათ რეალურად მხარს არავინ არ უჭერს. “იდეაა, რომ ერთობლივი უსაფრთხოების რკალი შეიქმნას და იმ შემთხვევაში, თუ რუსეთი გაბედავს აგრესიას მეზობლების წინააღმდეგ, უნდა იცოდეს, რომ ამას გარკვეული ფასი დაედება და ბლოკის წევრები დასაცავად ერთობლივად იმოქმედებენ. ეს იდეაა ჩადებული ამ კონცეფციაში. კონკრეტული გეგმა გაწერილი არ არის,” – ამბობს კორნელი კაკაჩია.

ინტერმარიუმ-1-დან ინტერმარიუმ-2-მდე

ეს იდეა დასავლეთის ანალიტიკურ წრეებში დიდი ხანია განიხილება, ხოლო რამდენიმე დღის წინ უკრაინულ მედიაშიც დაიბეჭდა ცნობილი გერმანელი პოლიტოლოგის ანდრეას უმლანდის სტატია სათაურით “აღმოსავლეთ ევროპისა და თურქეთის პაქტი რუსეთის ნეოიმპერიალიზმის წინააღმდეგ”. აქ ჩამოთვლილია ახალი ბლოკის სავარაუდო წევრი ქვეყნები: ესტონეთი, ლატვია, ლიტვა, პოლონეთი, სლოვაკეთი, უნგრეთი, რუმინეთი, ბულგარეთი, თურქეთი, საქართველო და აზერბაიჯანი.

უმლანდის იდეაში მთავარი აქცენტი სამხედრო კომპონენტზეა გაკეთებული. ბლოკი “იტერმარიამ 2″-ის (Intermarum-II) მიზანი, გერმანელი პოლიტოლოგის თქმით, უნდა გახდეს წევრი ქვეყნების ეროვნული უსაფრთხოების გაძლიერება, ინსტიტუციური შეთანხმება და პოლიტიკური თავდაჯერება; უმთავრესად კი რუსეთის შეჩერება, რომ მან ვერ შეძლოს წევრი ქვეყნების წინააღმდეგ ტრადიციული, ინფორმაციული, სავაჭრო და სხვა ომის გაგრძელება და გაღვივება. ახალი გეოპოლიტიკური პროექტი პირველ რიგში უნდა შეეხოს ვარშავას, კიევსა და ანკარას.

უმლანდი მაგალითად იღებს მე-20 საუკუნის დასაწყისში, პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ გაჩენილ პოლონურ კონცეფციას – “მეჟდუმორიე” (“ზღვათაშორისი”), რაც მაშინ აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნების კონფედერაციას გულისხმობდა რუსეთის გავლენისაგან თავის დაცვის მიზნით. მაშინ კონფედერაციაში ზღვიდან ზღვამდე – შავი და ადრიატიკის ზღვებიდან ბალტიის ზღვამდე ქვეყნების გაერთიანება უნდა მომხდარიყო და სახელწოდებაც აქედან გაჩნდა. ბლოკი მოიცავდა ქვეყნებს: პოლონეთს, უკრაინას, ბელორუსს, ლიტვას, ლატვიას, ესტონეთს, მოლდოვას, უნგრეთს, რუმინეთს, იუგოსლავიას, ჩეხოსლოვაკიას.

იდეაზე მუშაობა გააქტიურდა მე-20 საუკუნის 40-იან წლებში, თუმცა მაშინ ეს გააპროტესტეს საბჭოთა კავშირმა და მთელმა დასავლეთის ქვეყნებმაც, საფრანგეთის გარდა. იდეამ კრახი განიცადა და ის ქვეყნები, რომლებიც ბლოკში უნდა გაერთიანებულიყვნენ, შემდეგ საბჭოთა კავშირის გავლენის ქვეშ მოექცნენ.

ხელახლა გაცოცხლებულ იდეაში ადრე მოაზრებული ქვეყნების დიდ ნაწილს თურქეთიც, საქართველოც და აზერბაიჯანიც უნდა მიემატოს. იდეის მიხედვით, ახალი ბლოკის თანამშრომლობის სფეროები მოიცავს: მრავალმხრივ კოორდინაციას ეკონომიკურ და სხვა სანქციებში; თავდაცვითი იარაღის ორმხრივ მიწოდებას; მოხალისე ბატალიონების გამარტივებული ტრანსსასაზღვრო გადაადგილებას; ენერგეტიკული უსაფრთხოებისა და ტრანსპორტირების სფეროში თანამშრომლობას; ურთიერთდახმარებას ჯარის მომზადებასა და შეიარაღების მოდერნიზაციაში; სტრატეგიული, კონტრდაზვერვისა და სხვა მონაცემების გაცვლას; ერთობლივი სამხედრო-სამრეწველო საწარმოების განვითარებას; ჰიბრიდულ-სამხედრო ღონისძიებების წინააღმდეგ ბრძოლაში ლოგისტიკურ დახმარებას; პროპაგანდის წინააღმდეგ ერთობლივ საერთაშორისო ინიციატივებს; ტრანსნაციონალური არასამთავრობო ორგანიზაციების შექმნაში სამხედრო მრჩევლებისა და ექსპერტების გაცვლას.

რუსების რეაქცია

უმლანდის ამ სტატიამ რუსული მედიის ყურადღებაც მიიპყრო. როგორც “რეგნუმი” წერს, ეს იდეა უკრაინის, საქართველოსა და მოლდოვის ნატო-ში გაწევრიანებას გამორიცხავს და დასავლეთი სწორედ ამ გეგმის შეთავაზებით ცდილობს, რომ რაღაც ალტერნატიული ბლოკით მოხდეს ამ ქვეყნების “თავიდან მოშორება”.

რუსული მედიის აზრით, ევროკავშირი და ნატო ამ აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებს მოსკოვთან ბუფერად ჩამოიფარებს. კეთდება პროგნოზები, რომ თუკი ბლოკის შექმნა გადაწყდება, თურქეთის დათანხმება რთული არ იქნება არსებული რუსეთ-თურქეთის დაპირისპირების გამო. არის იდეა, რომ ანკარას შესთავაზონ, დამფუძნებელი სხდომა გაიმართოს და ბლოკის სამდივნო განთავსდეს თურქეთში, სტამბოლში.

გერმანელი პოლიტოლოგი სტატიას იმით ასრულებს, რომ “ინტერმარიუმ 2″-ის იდეა შესაძლოა ვიღაცას დღეს ფანტაზიად მოეჩვენოს, თუმცა, ყველაფერი ახლა იწყება და ამ თამაშში ჯერ მხოლოდ პირველი ნაბიჯები გადაიდგა.

გამოხმაურება თბილისიდან

დიპლომატიური აკადემიის რექტორი სოსო ცინცაძე ამბობს, რომ ეს “ზღვათაშუა” კონცეფცია იყო ადრე, მაგრამ მხოლოდ იდეის დონეზე და თვლის, რომ ეს გეგმა ახლაც ვერ განხორციელდება.

“ათასი იდეაა იმაზე, რომ თურქეთ-რუსეთის ურთიერთობის გაუარესება, ასევე თურქეთის დაინტერესება ყირიმით და ყირიმელი თათრებით შეიძლება რუსეთის წინააღმდეგ გამოიყენონ და ამიტომაც არის საუბარი, ამ “ინტერმარიუმის” კონცეფციაში თურქეთიც ჩართონ. საქართველოს ჩართვაზე კი თბილისში არც პოლიტიკური ნება არსებობს და მეც საერთოდ ეს იდეა ცოტა ავანტიურისტულადაც მეჩვენება. რას მოუტანს ეს საქართველოს, არავინ იცის. უკრაინას თავისი გასჭირვებია დღეს და მისი დახმარების იმედად არავინ შეიძლება იყოს. თურქეთიც ცოტა საშიში მეგობარია და ისტორიული მეხსიერებაც არ უნდა დავკარგოთ”, – ამბობს სოსო ცინცაძე. მისი თქმით, თუ ნატო არ იქნება მომხრე, ვარშავა რაიმე პოლიტიკურ-სამხედრო გაერთიანების ცენტრი ვერ გახდება.

“ბრიუსელთან შეთანხმების გარეშე ვარშავისთვის რაიმე გადაწყვეტილების მიღება ადვილი არ იქნება. ყოფილი პოლონელი მაღალჩინოსანი დონალდ ტუსკი ევროკავშირის თავმჯდომარედ გახდომის შემდეგ რუსეთის მიმართ სხვანაირად ლაპარაკობს და მისი განცხადებები უფრო “დავარცხნილია”. ამიტომ ნუ ავყვებით ასეთ ფეხის ხმას, ვინაიდან ძალიან ადვილია, ასე ვთქვათ, სხვის პახმელიაზე ჩვენ გამოვიდეთ. ამ ბლოკის შექმნა არ გამოვა. ამ სავარაუდო ბლოკის სავარაუდო ქვეყნები არასდროს არ ყოფილან ერთ ბლოკში. პირველ მსოფლიო ომშიც ზოგი გერმანიის მხარეს იყო, ზოგი ანტანტის. ასევე მეორე მსოფლიო ომში – ბულგარეთი და უნგრეთი გერმანიის მხარეს იყვნენ. ამიტომ მათ შორის კავშირი და ბლოკი ეს იგივეა, როგორც ჩვენი არასაპარლამენტო ოპოზიცია, რომლებიც ვერასდროს გაერთიანდებიან. შეიძლება იმპორტული სახელები დაირქვან, მაგრამ კავშირი არ გამოვა,” – დასძენს სოსო ცინცაძე.

პოლიტოლოგი კორნელი კაკაჩია აცხადებს, რომ ამ იდეის შესახებ თავად ავტორისგან იცის და იდეა ძალიან კარგია, თუმცა, რამდენად განხორციელდება ეს, არ იცის. იგი ამბობს, რომ უმლანდი უკრაინის მხარდამჭერია, უკრაინაში მოღვაწეობს. ამიტომაც კონცეფცია უფრო უკრაინის გამო გაჩნდა. უმლანდიც და კიდევ რამდენიმე პოლიტოლოგი სკეპტიკურად უყურებენ დღეს შექმნილ სიტუაციას უკრაინის ნატო-ში გაწევრიანების თვალსაზრისით, ხოლო რადგანაც უკრაინის უსაფრთხოების მდგომარეობა მყიფეა და მას გარკვეული თავდაცვის მექანიზმები სჭირდება, თვლიან, ხომ არ სჯობს, სანამ ეს ქვეყანა ნატო-ს წევრი გახდება, მანამ შეიქმნას ახალი გეოპოლიტიკური ღერძი, რომელიც ბალტიისპირა ქვეყნებს და უკრაინას გააერთიანებდა.

კორნელი კაკაჩია აღნიშნავს, რომ პოლიტოლოგები ანალოგიურად ფიქრობენ საქართველოზეც და ამიტომ ამ ახალ გეოპოლიტიკურ ღერძში საქართველოც მოიაზრება.

“კონკრეტული გეგმა გაწერილი არ არის. სავარაუდოდ ცენტრი ალბათ პოლონეთში იქნება. პოლონეთი ისტორიულად ჩამოყალიბებულია, როგორც რუსეთისადმი ანტაგონისტურად განწყობილი სახელმწიფო და აქედან გამომდინარე, ბლოკი უფრო პოლონეთის გარშემო შეიკვრება, თუ რა თქმა უნდა იდეის განხორციელება დაიწყო. ამ გაერთიანებაში აქცენტი იმაზე კეთდება, თუ როგორ უნდა მოხდეს უკრაინის დაცვა. ამ იდეაზე საუბარი მას შემდეგ დაიწყო, რაც რამდენიმე ლიდერმა განაცხადა, რომ უახლოეს ხანებში ჩრდილოატლანტიკური ალიანსის გაფართოება არ მოხდება, მათ შორის ეს ბარაკ ომაბამ და საფრანგეთის პრეზიდენტმაც თქვეს. ეს ჯერ იდეის დონეზეა. სერიოზული გამოხმაურებები ოფიციალურად არ ყოფილა, თუ არ ჩავთვლით რუმინეთის იმ იდეას, რომ შავი ზღვის აკვატორიაში ნატო-ს შავი ზღვის ფლოტი შეიქმნას, სადაც შევლენ უკრაინაც და საქართველოც. ეს იდეა რაღაცით ჰგავს “ინტერმარიუმის” კონცეფციის იდეას, მიუხედავად იმისა, რომ ოდნავ სხვა კომპონენტებია. რამდენად მოიწონებენ ამას, ჯერ არავინ იცის. იდეის პოპულარიზება კი ნამდვილად ხდება,” – ამბობს კორნელი კაკაჩია. მისი თქმით, უკრაინაში უმლანდის იდეა მაინცდამაინც არ აიტაცეს, რადგან მათი მიზანი ნატო-ს წევრობაა, ეს კონცეფცია კი მიიჩნევა ნატო-ს ალტერნატივად, რომელიც უკრაინელების აზრით მათი უსაფრთხოების პრობლემას ვერ გადაჭრის.

“თუ სკეპტიკოსების თვალით შევხედავთ, შეიძლება ვთქვათ, რომ ამ ბლოკით უნდათ ჩვენი თავიდან მოშორება, მაგრამ თუ მეგობრების თვალთახედვით შევხედავთ, სწორედ იქიდან გამომდინარე, რომ დღეს ნატო-ში გაწევრიანებას ვერ გვთავაზობენ, ფიქრობენ სხვა ალტერნატიული გზებით როგორ გადაწყვიტონ ამ ქვეყნების უსაფრთხოება და ერთ-ერთი შემოთავაზებული ვარიანტი ესაა”, – აღნიშნავს კორნელი კაკაჩია.

———————–

„კვირის პალიტრა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ სანდრო თვალჭრელიძესთან: „მაჟორიტარული სისტემის გაუქმება კატასტროფა იქნებაარც ერთი პარტია არ უნდა დაფინანსდეს ბიუჯეტიდან

ნათია დოლიძე

“საქართველო არის ნაწილობრივ ოკუპირებული და მთლიანად ევროპული”, – პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილის ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეაზე ნათქვამი ეს ფრაზა, შესაძლოა, გამოსვლის მთავარ გზავნილადაც მივიჩნიოთ. სწორედ ამ გამოსვლის შეფასებით დავიწყეთ ინტერვიუ ექსპერტ სანდრო თვალჭრელიძესთან:

- მომწონს ბატონი კვირიკაშვილი და, ჯერჯერობით, ის თავს წარმოაჩენს არა მხოლოდ ზომიერ და წინდახედულ ადამიანად, არამედ ღრმად მოაზროვნედაც. რაც შეეხება ამ გამოსვლას, ვფიქრობ, ის მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდა მთავრობის წინა მეთაურების გამოსვლებისგან, თუ არ ჩავთვლით ედუარდ შევარდნაძეს. ეს იყო კარგად სტრუქტურირებული სიტყვა, სწორად დასმული აქცენტებით, რაშიც კარგად გამოჩნდა კვირიკაშვილის პიროვნულობა. ის საკმაოდ სწორად და ზომიერად აფასებს როგორც ქვეყანაში არსებულ ვითარებას, ასევე ჩვენს პერსპექტივებს. მისი განცხადებები იყო მოზომილი და გადაუჭარბებელი. ჩვენ თავის დროზე მივიღეთ გადაწყვეტილება და დავიწყეთ შეუქცევადი სვლა დასავლეთისკენ, რის თაობაზეც ძალიან სწორი გზავნილები მოვისმინეთ ბატონი პრემიერისგან. კვირიკაშვილმა თავისი გამოსვლით კარგად აჩვენა, როგორია ჩვენი ქვეყანა თავისი დადებითი და უარყოფითი მხარეებით, რასაც, ვფიქრობ, ევროსაბჭოში შესაბამისად გაიგებდნენ. პრემიერის დებიუტი უდავოდ წარმატებულად უნდა შეფასდეს.

- თუმცანაციონალური მოძრაობისერთ-ერთმა წარმომადგენელმა გიორგი კანდელაკმა განაცხადა, კვირიკაშვილი ვირტუალურ საქართველოზე ლაპარაკობდა და არა რეალურზეო

- არ მიწყინოთ, მაგრამ აბსოლუტურად არ მაინტერესებს გიორგი კანდელაკის აზრი…

- კითხვა-პასუხისას კვირიკაშვილს რამდენიმე მწვავე შეკითხვაც დაუსვეს, რასაც ხელისუფლებაში სწორედ ყოფილი სახელისუფლებო ძალისდამსახურებადმიიჩნევენ

-”ნაციონალური მოძრაობა” კარგა ხანია საკუთარი პარტიული ინტერესების გამო, დასავლეთში ქვეყნის დამაზარალებელ საქმიანობას ეწევა. იყო თუ არა ევროპარლამენტარების კითხვები “ნაციონალური მოძრაობის” შეკვეთა, ძნელი სათქმელია. შესაძლოა, გარკვეული ფონის ან არასწორად მიწოდებული ინფორმაციის წყალობით იქაც არსებობდეს კრიტიკული აზრი. მთავარია, კვირიკაშვილმა კითხვებს მშვენივრად, აუღელვებლად და დამაჯერებლად უპასუხა. რაც შეეხება “ნაციონალურ მოძრაობას”, მისი მოქმედება ჰგავს ადამიანის ორგანიზმში არსებულ მავნე ბაქტერიას, რომელიც მუდმივად გვჭამს. არაერთხელ მითქვამს და კიდევ გავიმეორებ: ჩემი აზრით, როგორც ფაშისტური პარტია, ესეც უნდა გასამართლებულიყო და აკრძალულიყო. ვითომ მათი აზრით, “პრორუსული” “ქართული ოცნება” ამაზე არ წავიდა… არადა, რომ წასულიყო, იყვირებდნენ ცოტა ხანს და შემდეგ ქვეყანა დაისვენებდა. მიმაჩნია, რომ საქართველოს არანაკლებ აზარალებს “რუსთავი 2″, რომელიც ჩვეულებრივი მავნებელია.

- პრემიერის მიმართ იყო კრიტიკული შენიშვნა, რომ რუსეთის მიმართ უფრო მძაფრი განცხადებების გაკეთებაც შეიძლებოდა

- ამას კატეგორიულად არ ვეთანხმები. ვფიქრობ, პრემიერი საკმაოდ კატეგორიული იყო. მან არაერთხელ ახსენა ოკუპაცია, ზედმეტი აგრესიულობა სულ არ არის საჭირო. ასეთი გართულებული ურთიერთობებისას უკან დასახევი ყოველთვის უნდა მოიტოვო და არც იმას უნდა ეცადო, რომ მგელი მოაქციო ჩიხში, რადგან ის ამ დროს ყველაზე სახიფათო ხდება. მოკლედ, პოლიტიკური მანევრის სივრცე უნდა დაიტოვო შენც და დაუტოვო ოპონენტსაც. წლების განმავლობაში ჩვენ არ ველაპარაკებოდით რუსეთს და ამის შედეგი ნეგატიურის გარდა, არაფერი ყოფილა. ახლა ველაპარაკებით და რაღაც შედეგის ჩანასახის ჩანასახი ჩანს, რაც, ჩემი აზრით, მაინც დადებითი მომენტია. სამწუხაროდ, ასეთი მეზობელი გვარგუნა ღმერთმა და ამას ვერსად გავექცევით… დიალოგისთვის სივრცე აუცილებლად უნდა დავტოვოთ, რაოდენ უიმედოც უნდა ჩანდეს ის.

- “პირველი მთავრობა ვართ დამოუკიდებლობის შემდეგ, რომლისაც არ ეშინიათ“, – განაცხადა პრემიერმა, თუმცა ალბათ მთლად ასე იდეალურადაც არ უნდა იყოს საქმე. ბოლო ხანს არაერთისგან მოვისმინეთ, რომ მათ კვლავინდებურად უთვალთვალებენ. მაგალითად, სტუდენტები, რომლებიც საპროტესტო აქციებში მონაწილეობენ, ამბობენ, რომ მათ, მათ მშობლებს, ახლობლებს უსაფრთხოების სამსახურის წარმომადგენლები აკითხავენ და ზეწოლას ცდილობენ

- იდეალური საზოგადოება არ არსებობს. ხომ გახსოვთ, გაირკვა, რომ თავად ობამაც კი უთვალთვალებდა ანგელა მერკელს. კანონი ყველა საზოგადოებაში ირღვევა, სპეცსამსახურებიც ზოგჯერ აჭარბებენ უფლებებს, მით უფრო, ჩვენ პოსტსაბჭოთა ქვეყანა ვართ. გვახსოვს დიდ საბჭოეთში თვალთვალის მასშტაბი რამხელა იყო. ეს გაგრძელდა შემდეგაც და სააკაშვილის ხელისუფლების წარმომადგენლებმა ლამის კომუნისტებს აჯობეს. სააკაშვილის რეჟიმისას ადამიანებს უთვალთვალებდნენ და მათ ისე აშინებდნენ, რომ ამაზე ლაპარაკს ერთეულები თუ ბედავდნენ. დღეს თუ ვინმე ეჭვობს, რომ უთვალთვალებენ, ამას საჯაროდ ამბობს, არ ეშინია, რაც ნამდვილად პროგრესია, თუმცა დარწმუნებული ვარ, გადაცდომები კვლავ არის და კანონიც ირღვევა. პოსტსაბჭოთა ქვეყნების სპეცსამსახურები დემოკრატიულობის თვალსაზრისით ნამდვილად ცუდად არიან გაწვრთნილები. ეს პრობლემები გაცილებით მწვავეა რეგიონებში.

თუ მკითხავთ, კიდევ უდებენ თუ არა მოქალაქეებს ნარკოტიკს, გიპასუხებთ, რომ დარწმუნებული ვარ, რომ უდებენ, მაგრამ ეს აღარ ხდება მასშტაბურად. რად უნდა ლაპარაკი იმას, რომ დღეს გაცილებით თავისუფლად ვსუნთქავთ, თუმცა იდეალური ქვეყანა ნამდვილად არა გვაქვს. არ დაგავიწყდეთ, დღეს იგივე პოლიციელები მუშაობენ, იგივე პროკურორები თუ მოსამართლეები… რა თქმა უნდა, ხელისუფლებამ ყველაფერი უნდა გააკეთოს, რომ ვითარება უკეთესი იყოს, თუმცა ამას პოლიტიკურ ნებასთან ერთად თაობის გამოცვლაც სჭირდება. საზოგადოებას ქმნიან ადამიანები, ჩვენ კი ის ხალხი ვართ, ვისაც ნორმალურ საზოგადოებაში არ გვიცხოვრია. ჩვენ არ ვიცით, როგორი უნდა იყოს დემოკრატიული საზოგადოება. ორი საუკუნე არ გვქონია სახელმწიფოებრიობა და საქართველო იყო იმპერიისგან ყველაზე ხისტად მართული კოლონია. გასაკვირიც კია, რომ საქართველო დღეს პოსტსაბჭოთა სივრცეში, თუ არ ჩავთვლით ბალტიისპირა ქვეყნებს, ყველაზე დემოკრატიული ქვეყანაა. ამ ნანგრევებზე ჩვენ შევქმენით მეტ-ნაკლებად ღირსეული საზოგადოება. ჩემი აზრით, ჩვენ გვაქვს სიამაყის საფუძველი. წაბრძანდით აზერბაიჯანში ან სომხეთში და ნახეთ, როგორ ირღვევა იქ ადამიანის უფლებები და რა მასშტაბისაა თვალთვალი…

- მიუხედავად ხელისუფლების დეკლარირებული დასავლური კურსისა, მისი ზოგიერთი წარმომადგენლის განცხადებები აშკარად გაუგებარი და საშიშიც კი ჩანს

- ვხვდები, ვისაც გულისხმობთ, თუმცა უკვე ისეთი რეალობა გვაქვს, რომ პარტია “ქართული ოცნება” უნდა გავმიჯნოთ კოალიციის სხვა წარმომადგენლებისგან. ძირითადად, ანტიდასავლური განცხადებები მოგვისმენია არა პარტია “ქართული ოცნების” წარმომადგენლებისგან და თუ ამ პოლიტიკური ძალის­ წევრსაც უთქვამს მსგავსი რამ, ეს ნამდვილად არ არის ხელისუფლების პოზიცია. ესენი, ძირითადად, ის ადამიანები არიან, ვინც ცხოვრების დიდი ნაწილი გაატარეს საბჭოთა კავშირში, მაშინ მათ მშვენივრად იცოდნენ, როგორ მოეპარათ სახელმწიფოსთვის ფული და როგორც თევზი წყალში, ისე გრძნობდნენ თავს. შვილებმა და შვილიშვილებმა კი მათ თავზე თამაშის ახალი წესები მოახვიეს და რა გასაკვირია, რომ ისევ უკან მიილტვიან, თუნდაც იმიტომ, რომ რუსულის მეტი სხვა უცხო ენა არ იციან.

- კოალიციის დაშლისა და რესპუბლიკური პარტიის ცალკე წასვლის შემდეგ, საგარეო კურსის თაობაზე მავანი კიდევ უფრო მკვეთრად სვამს კითხვებს

- რაც შეეხება “რესპუბლიკელებს”, მათ პოზიციას მსოფლმხედველობრივ განსხვავებასთან არანაირი კავშირი არა აქვს. კოალიციის დაშლა გამოწვეულია საარჩევნო პროცესით და იმ გაუგებრობებით, რაც ამის გამო კოალიციაში წარმოიშვა. იმ ვიწროპარტიული ინტერესებით, რაც თითოეულ ძალას ჰქონდა, ეს არის, შესაძლოა, არცთუ სუფთად მორალური თვალსაზრისით გადადგმული, პრაგმატული ნაბიჯი.

- საარჩევნო კოდექსში შესატანი ცვლილებების აუცილებლობაზე გამუდმებით ლაპარაკობენ არასამთავრობო სექტორიც და ოპოზიციაც. ხელისუფლება ნაწილობრივ იზიარებს ამ მოსაზრებებს, თუმცა არსებით საკითხებზე შეთანხმება მაინც ვერ ხერხდება. ერთ-ერთი საკითხი მაჟორიტარული სისტემის გაუქმების თაობაზე მიღებული კანონის 2016 წელსვე ამოქმედებაა

- კატეგორიულად ვეწინააღმდეგები მაჟორიტარული სისტემის გაუქმებას და საერთოდ, დიდი შეცდომა მგონია მიღებული კანონი, რომელიც 2020 წელს უნდა ამოქმედდეს. ეს კატასტროფა იქნება. რატომ უნდათ ახლა გაუქმება? – იმიტომ, რომ ჰყავთ ერთი ქარიზმატული ლიდერი და მისი საშუალებით სურთ პარლამენტში ბრბოს შეყრა. ეს კატეგორიულად მიუღებელია! მაჟორიტარულ სისტემაში ადამიანები უპირისპირდებიან ერთმანეთს და ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.

- “საარჩევნო კოდექსისცვლილებების მოთხოვნის საპასუხოდ, ხელისუფლებამ წამოჭრა საკითხი, რომ პარტიები, რომლებიც ხმათა 2%- მიიღებენ, სახელმწიფო ბიუჯეტიდან დაფინანსდნენ, თუმცა ბევრისთვის ეს ინიციატივა გაუგებარია და პოლიტიკური კორუფციის ნიშნებს შეიცავს...

- ჩემი აზრით, არც ერთი პარტია არ უნდა დაფინანსდეს ბიუჯეტიდან. მე ვიხდი გადასახადს და ნერვები მეშლება, რომ ეს ადამიანები იღებენ ფულს. ჩემთვის ხელისუფლების ეს ინიციატივა კიდევ უფრო გაუგებარია. გაჩნდა ეჭვი, რომ ამას აქვს პოლიტიკური მოსყიდვის ელფერი, თუმცა მე არ მივიჩნევ ასე. ეს არის რაღაცნაირი სოლიდარობის მცდელობა, რათა მეტ-ნაკლებად ერთნაირ პირობებში იყვნენ პოლიტიკური ძალები და თანასწორობის განცდა გაჩნდეს, თუმცა ეს არასწორია!

- აშშ-ის კონგრესის ქვედა პალატაშირესპუბლიკელმაკონგრესმენმა სტივ რასელმა საქართველოზე ისაუბრა. მან ილაპარაკა მოახლოებულ საპარლამენტო არჩევნებზე, წინა ხელისუფლების მიღწევებსა და ექსპრემიერ ბიძინა ივანიშვილზე, რომელიც იარაღით უკანონო ვაჭრობაში დაადანაშაულა და მისი აქტივების გაყინვა მოითხოვა. “ოქტომბერში საქართველოში დაგეგმილი არჩევნები უფრო მეტია, ვიდრე პოლიტიკური პროცესი. ამ არჩევნებზე საქართველო გადაწყვეტს, რჩება თუ არა დამოუკიდებელ სახელმწიფოდ, თუ მოიქცევა კორუფციის, რუსი ოლიგარქისა და რუსეთის დომინირების ქვეშ“, – განაცხადა სტივ რასელმა

- წარმოდგენა არა მაქვს, ვინ არის სტივ რასელი და არც მაინტერესებს. ასე ხელაღებით უცხო ქვეყნის მოქალაქისთვის დანაშაულის დაბრალება, ყოველგვარი მტკიცებულების გარეშე, მხოლოდ და მხოლოდ მის არასერიოზულობაზე მეტყველებს. რაც შეეხება ივანიშვილს, არ ვიცი, როგორ შეიძლება, ადამიანი, რომელიც აიძულეს ქვეყნიდან წასულიყო მას შემდეგ, რაც არაერთი წარმოება შექმნა და განავითარა; რომელიც ვერ ჩადის რუსეთში, რადგან იცის, რომ დაიჭერენ ან მოკლავენ, რუსეთის საქმეს აკეთებდეს. ერთ კონგრესმენთან “საქმის ჩაწყობა” საკმაოდ მარტივია. მით უფრო, რომ “ქართული ოცნების” მოწინააღმდეგეს ძალიან დიდი ფინანსური რესურსები აქვს, რა თქმა უნდა, “ნაციონალურ მოძრაობას” ვგულისხმობ… ამ განცხადებაში საგანგაშოს ვერაფერს ვხედავ, არც ისეთ ქმედებას, რომელსაც რაღაც გავლენა ექნება აშშ-ის პოლიტიკაზე.

- თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტში რექტორის მოვალეობის შემსრულებელი კი აირჩიეს, მაგრამ სტუდენტები კვლავაც საპროტესტო აქციების ჩატარებას გეგმავენ

- მეც სტუდენტების გვერდით ვიქნები! რაც მოხდა რექტორის მოვალეობის შემსრულებლის არჩევნებზე, ეს ყოვლად მიუღებელი, სამარცხვინოა და აჩვენებს უნივერსიტეტის პროფესორ-მასწავლებლების რეალურ დონეს. იმ ქალბატონმა, რომელიც აირჩიეს, თავიდან თქვა, მხოლოდ მოვალეობის შემსრულებელი ვიქნები და რექტორობაზე პრეტენზია არ მექნებაო, მაგრამ როგორც კი აირჩიეს, მაშინვე გადათქვა ეს. გაოცებული ვარ განათლების სამინისტროს უმოქმედობით. “115-ე აუდიტორიის” ახალგაზრდების კარგად მესმის. რომ შეხვიდეთ უნივერსიტეტში და ნახოთ, ვინ არის იქ ზოგიერთი პროფესორი, რა მორალის ხალხი კითხულობს ლექციებს, გული გაგისკდებათ. უნივერსიტეტის მმართველობაში დარჩენილია არა მხოლოდ “ნაციონალური მოძრაობის” ჩანერგილი ხალხი, არამედ ის პირებიც კი აგრძელებენ მუშაობას, პარტისტორიას რომ კითხულობდნენ…

- არსებობს ეჭვი, რომ ახლა მათ გამოყენებასქართული ოცნებაცდილობს

- “ქართული ოცნება” იყენებს იმ პირთა ბაზას, რაც არსებობს. რადგან არსებობენ ამგვარი ადამიანები, ნებისმიერი პოლიტიკური პარტია შეეცდება მათ გამოყენებას, რაც ამორალურია, მაგრამ, სამწუხაროდ, ფაქტია…

- NDI-ის კვლევების კვალდაკვალ, პარტიებმა გაავრცელეს IRI-ის კვლევის შედეგებიც, რომელის მიხედვითაცქართული ოცნებას” 20%-იანი მხარდაჭერა აქვს, “ნაციონალურ მოძრაობას” – 19%-იანი, “თავისუფალ დემოკრატებს” – 13% ემხრობა, ლეიბორისტულ პარტიას კი – 8%. გამოკითხულთა 40%-მა კი ჯერ არ იცის, ვის მისცემს ხმას

- არც ერთი ამ კვლევის შედეგები ბევრს არაფერს ნიშნავს. ვფიქრობ, ელექტორატის ნაწილს ჯერ მართლაც არა აქვს გადაწყვეტილი, ვის მისცემს ხმას, დანარჩენი ნაწილი რეიტინგებისა კი სერიოზულ ეჭვს იწვევს. ვფიქრობ, წარმატების იმედი ლეიბორისტებს არ უნდა ჰქონდეთ, “თავისუფალი დემოკრატები”, ალბათ, გადალახავენ ბარიერს. რაც შეეხება “ნაციონალურ მოძრაობას”, ბევრს ტყუილად იოცნებებენ, დარწმუნებული ვარ, ეს ძალა 15%-იან მხარდაჭერასაც ძლივს მოიპოვებს… ვფიქრობ, რომ მომავალი პარლამენტი იქნება მრავალპარტიული, რაც ძალიან კარგია, რადგან მოუწევთ შექმნან კოალიცია და მთავრობა არა პარტიული, არამედ პროფესიული პრინციპით დააკომპლექტონ. ვნახოთ, როგორ წარიმართება საარჩევნო კამპანია. ისე, “ქართულ ოცნებას” ნახევრად ხუმრობით ვურჩევ, მთლად ეროსი რამაზოტის კონცერტის იმედად ნუ იქნებიან.

- შალვა რამიშვილის მტკიცებით, მისი ტელეკომპანიაიმედიდანდათხოვნა უკავშირდება არა მის არაეთიკურ საქციელს, არამედ პოლიტიკურ პროცესებს და იმას, რომ მას შემდეგ, რაც არხის დირექტორმა გიორგი ბახტაძემ აიძულა, მოეწვია გადაცემაში მოსამართლე ლევან მურუსიძე, მან უარი თქვა პოლიტიკურ თამაშებში მონაწილეობაზე

- შალვა მეტად არაორდინარული ადამიანია, უდავოდ ნიჭიერი, მაგრამ მის ცხოვრებაში საკმაოდ ბევრი ტყუილია, შესაბამისად, სრული საფუძველი არსებობს, რომ მის განცხადებებში ეჭვი შევიტანოთ, თუმცა გამიჭირდება რაიმეს მტკიცება. არც არის გამორიცხული, გარკვეული პოლიტიკური ამბიციები ჰქონდეთ არა “იმედის” მფლობელებს, არამედ მათ მრჩევლებს…

„კვირის პალიტრა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ IRI- ყოფილ თანამშრომელ ირაკლი გოგავასთან: „მარტივი ტრიუკებით მოსახლეობას ვეღარ მოატყუებ

“ქართული ოცნება” – 20%, “ნაციონალური მოძრაობა” – 19%, “თავისუფალი დემოკრატები”- 13%, “ლეიბორისტული პარტია”- 8% – პარტიების ინფორმაციით, ასეთია IRI-ს­ კვლევის შე­დეგები, რომელიც საერთაშორისო რე­ს­პუბლიკურმა ინსტიტუტმა ჯერ პოლიტიკურ ორგანიზაციებს გააცნო, საზოგადოებისთვის გასაჯაროებას კი რამდენიმე დღეში გეგმავს. რამდენად სანდოა ეს მონაცემები და რა პრინციპით ტარდება კვლევები საქართველოში, “კვირის პალიტრასთან” IRI-ს ერაყის პროგრამის ყოფილი ხელმძღვანელი ირაკლი გოგავა საუ­ბრობს:

- “IRI-სა და NDI-ს”კვლევები საკმაოდ პროფესიონალურ დონეზე ტარდება, თუმცა აპრობირებული მეთოდია – კვლევების კორექტირება სხვადასხვა ძალისთვის სასურველი პოლიტიკოსების სასარგებლოდ ხდება. როგორც წესი, გამოკითხვის შედეგად მიღებული რეალური სურათი საშუალო­ რგოლში კორექტირდება, ანუ საველე მკვლევრები დამკვეთს არასწორ ინფორმაციას აწვდიან. ასე ხდებოდა “ნაციონალური მოძრაობის” დროს – მკვლევრებს პირდაპირ სპეცსამსახურებთან ჰქონდათ კავშირი და მათ ნებისმიერ ბრძანებას უპირობოდ ასრ­ულებდნენ. რაც შეეხება IRI-სა და NDI-ს, საერთოდ, კვლევა ორი პრინციპით ტარდება: ჯგუფებს წინასწარ ამუშავებენ და რესპონდენტად არჩევენ იმ ოჯახის წევრს, ვინც უნდა გამოჰკითხონ. ეს ნიშნავს, რომ მკვლევარმა დაახლოებით იცის, რა განწყობის ჯგუფთან მიდის სამუშაოდ.

სხვათა შორის, ამ არასამთავრობო ორგანიზაციების მუშაობას ამერიკაშიც ბევრი აკრიტიკებს. ისიც არ დაგვავიწყდეს, რომ კვლევის¬ სპონსორი შვედეთის სამთავრობო ფოNDI “სიდაა”, რომელსაც შვედეთის ყოფილი საგარეო საქმეთა მინისტრი, “ნაციონალური მოძრაობის” ლობისტი კარლ ბილდტი კურირებს. ზოგჯერ პოლიტიკური რეიტინგების საბოლოო კორექტირება ვაშინგტონის მთავარ ოფისშიც ხდება.

- რა პრინციპით?

- იმისთვის, რომ საზოგადოებაზე პოლიტიკური გავლენა მოახდინონ და ხელისუფლებასაც მათთვის სასურველი გზავნილი მიაწოდონ, კვლევის კორექტირებაში ამერიკის ოფისიც ერთვება. სხვა მხრივ, წარმოუდგენელია, “ნაციონალურ მოძრაობას” საზოგადოებაში 19%-იანი მხარდაჭერა ჰქონდეს. ჩემი ინფორმაციით, ეს რიცხვი დღეს 4-5%-ს არ სცდება, თანაც IRI-ს შემთხვევაში ჯერ ისიც არ ვიცით, გამოკითხულთა რამდენი პროცენტიდან გამოიანგარიშეს სააკაშვილის პარტიის 19%. ისიც გასათვალისწინებელია, რომ საზოგადოების დიდი ნაწილი, რომელმაც ჯერ კიდევ არ იცის, ვის მისცემს ხმას, “ნაციონალურ მოძრაობას” ნდობას არ გამოუცხადებს. გამოკითხულთა ამ ჯგუფიდან “ნაციონალების” მხარდამჭერი საკუთარ სიმპათიას აუცილებლად გაახმოვანებდა, რადგან აქსიომაა – თუ ქვეყანაში ხელისუფლების შიში არ არის და მოსახლეობას პოლიტიკური ნიშნით არ ატერორებენ, ხალხი კვლევებში უმეტესწილად ოპოზიციური პარტიისთვის მხარდაჭერას აფიქსირებს. დღეს ვერავინ დამარწმუნებს, რომ ქვეყანაში ამომრჩეველს პოლიტიკური ნიშნით დევნიან.

საერთოდ, ამ ორგანიზაციების რეპუტაცია განსაკუთრებით მას შემდეგ შეილახა, რაც 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნებამდე, რეალობისგან რადიკალურად განსხვავებული კვლევის შედეგები გამოაქვეყნეს. ადგილობრივ კონტრაქტორ ორგანიზაციასაც, რომელსაც NDI საქართველოს მასშტაბით კვლევებს უკვეთს, დღემდე “ნაციონალების” მეგობარი ხელმძღვანელობს.

- ფიქრობთ, რომქართულ ოცნებას” 20%-ზე მეტი მხარდაჭერა აქვს?

- მოსახლეობა “ქართული ოცნების” უუნარო პოლიტიკით ბოლო პერიოდში ძალიან უკმაყ­ოფილოა, მაგრამ თუ მმართველი­ გუNDI სწორ საარჩევნო კამპანიას­ ჩაატარებს და ქმედით სოციალურ-ეკონომიკურ გადაწყვეტილებებს მიიღებს, ნიჰილისტურად განწყობილი საზოგადოების ნაწილის ნდობის დაბრუნების რეს­ურსი ჯერ კიდევ აქვს. თანაც, თუ “ქართული ოცნება” ნდობას კარგავს, სულაც არ ნიშნავს, რომ ამომრჩეველი მის ალტერნატივად “ნაციონალურ მოძრაობას” განიხილავს.

თუ საზოგადოებაში “ქართული ოცნების” რეიტინგი იკლებს, “ნაციონალური მოძრაობის” მხარდაჭერა არ მატულობს, პირიქით, ბოლო პერიოდში დინამიკურად მცირდება. ეს მათ აქციებზეც ცხადი შეიქნა. არაფერს ვამბობ იმაზე, რომ NDI-ს­ კვლევის მიხედვით, დავით ბაქრაძე და შალვა ნათელაშვილი რეიტინგში გიორგი კვირიკაშვილს მნიშვნელოვნად უსწრებენ. რეალურად, კვირიკაშვილმა საზოგადოებაში აბსოლუტურად სხვა მოლოდინი შექმნა და დღემდე მყარი მხარდაჭერით სარგებლობს. დავით ბაქრაძე კი ისევ მიხეილ სააკაშვილთან ასოცირდება, რომელიც თავად ამ პარტიისთვის მოუშორებელ ტვირთად იქცა. ჩემი აზრით, მმართველ გუნდს არსებული საკმაოდ რთული გამოწვევების ფონზეც კი, 40%-მდე რეიტინგი მაინც უნდა ჰქონდეს. ეს არ ნიშნავს, რომ ხელისუფლებას წინასაარჩევნოდ მოდუნების უფლება აქვს, პირიქით, თუ “ქართული ოცნება” საარჩევნო ყუთამდე ამომრჩევლის მიყვანას ვერ მოახერხებს, შესაძლოა, რეალურ რეიტინგზე ნაკლებიც კი მიიღოს, რადგან “ნაციონალური მოძრაობა” ამომრჩევლის მაქსიმალურ მობილიზებაზე იმუშავებს.

- რამდენად ახდენს გავლენას მსგავსი კვლევები საზოგადოების პოლიტიკურ განწყობაზე?

- კვლევის შედეგების მიზანი სწორედ ესაა – წინასაარჩევნოდ ამომრჩეველზე პოლიტიკური გავლენა მაქსიმალურად მოახდინოს, თუმცა საზოგადოება პოლიტიკურად გაიზარდა, შესაბამისად, მარტივი ტრიუკებით მოსახლეობას ვეღარ მოატყუებ. მით უმეტეს, ხალხს კარგად ახსოვს 2012 წელს გამოქვეყნებული შედეგები და არჩევნებში პარტიების რეალური მონაცემები – 41%-იანი ცდომილება ორგანიზაციებს დიდხანს გაჰყვებათ.

———————–

„ახალი თაობა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ვის აწერინებს საარჩევნო სიას ბიძინა ივანიშვილი

რა პირობები აქვს ირაკლი ღარიბაშვილს

14 მაისს პარტია „ქართული ოცნება“ ყრილობას გამართავს. მეოცნებეები ამ დღეს დიდი შიშით ელოდებიან. საარჩევნო სიის საბოლოო ვარიანტის შედგენამდე ჯერ დიდი დროა, მაგრამ რაღაც კონტურები გამოიკვეთება, რასაც, შესაძლოა, დიდი დაპირისპირება მოჰყვეს. პარტიის რამდენიმე ლიდერმა, მათ შორის თამაზ მეჭიაურმა, უკვე ღიად დააფიქსირა თავისი უკმაყოფილება. მათ შესაძლოა სხვა კოლეგებიც შეუერთდნენ. მეჭიაურის მტკიცებით, ბიძინა ივანიშვილი არსებულ ვითარებას ვერ ფლობს.

- მასთან პარტიის პირველ პირებს მათთვის სასურველი ინფორმაციები მიაქვთ. ივანიშვილი მათ ინფორმაციებს ნდობით ეკიდება, მაგრამ სხვა წყაროებითაც ახდენს მათ გადამოწმებას. ასე რომ, ის საქმის კურსშია. საარჩევნო სიასთან დაკავშირებით საბოლოო გადაწყვეტილებას მაინც ის მიიღებს, – განაცხადა „ახალ თაობასთან“ საუბარში ხელისუფლებასთან დაახლოებულმა პიროვნებამ.

ჩვენი წყაროს ინფორმაციით, საარჩევნო სიის შედგენა თავიდან ვიცეპრემიერ კახა კალაძეს დაავალეს, თუმცა მან სიაში ისეთი ხალხი შეიყვანა, რომელმაც ივანიშვილი გადარია. ამის შემდეგ სიის ფორმირება პრემიერ გიორგი კვირიკაშვილს მიანდეს, თუმცა სათქმელის თქმა კალაძესაც შეუძლია.

კახა კალაძის გადაწყვეტილებებმა „ქართულ ოცნებაში“ უკმაყოფილება გამოიწვია. მისი აზრების გამხმოვანებელმა ირაკლი კობახიძემ, რომელსაც სიაში მოხვედრა გარანტირებული აქვს, განაცხადა, რომ სიაში სპორტსმენები აღარ იქნებოდნენ. ცოტა ხნის წინ კი, კალაძის გადაწყვეტილებით, საარჩევნო სიაში გოჩა ჯამარაულისა და მურთაზ შელიას შეყვანა მოიფიქრეს. ერთი, სავარაუდოდ, გარდაბანში იყრის კენჭს, ხოლო მეორე – გლდანში.

ბოროტი ხმები ამბობენ, რომ კახა კალაძემ სიას, შესაძლოა, მასთან დაახლოებული კიდევ რამდენიმე ფეხბურთელი შემატოს. ამ ამბავმა მოქმედი სპორტსმენი დეპუტატების განაწყენება გამოიწვია. კუნთმაგართა კატეგორიიდან პარლამენტში ძირითადად მოჭიდავეები არიან მოხვედრილი. თითქმის ყველა მათგანს მაჟორიტარული არჩევნები მოგებული აქვს. მათ ივანიშვილი კარგი თვალით უყურებს.

ჩვენი წყაროს ინფორმაციით, ახლო მომავალში ისინი კიდევ ერთხელ აპირებენ მისვლას სოლოლაკში. ერთი ასეთი ვიზიტი გასულ წელსაც განახორციელეს. მაშინ სპორტის კომიტეტი სპორტის მინისტრ ლევან ყიფიანის გადადგომას ითხოვდა. მთავრობისთვის გაგზავნილმა უარყოფითმა დასკვნამ შედეგი არ გამოიღო. დეპუტატები ადგნენ და ივანიშვილს ააკითხეს. ყველაფერი ლევან ყიფიანის წასვლით დასრულდა.

ახლა მათ იმის გაგება აინტერესებთ, სიაში სპორტსმენების ჩასმა ზოგადად არ შეიძლება თუ ეს მხოლოდ მოჭიდავეებზე ვრცელდება.

„ქართული ოცნების“ სიაში მოსახვედრებს ტესტირების გავლა მოუწევთ. ერთ-ერთ მთავარ მოთხოვნად უცხო ენის, კონკრეტულად კი ინგლისურის ცოდნა სახელდება. საინტერესოა, კალაძის შერჩეული ფეხბურთელები რა შეფასებას მიიღებენ ინგლისურში.

აღმასრულებელი ხელისუფლების წარმომადგენლების ნაწილი უკვე ადასტურებს, რომ საარჩევნო სიაში ისინიც იქნებიან. სიაში ჩასმა შესთავაზეს ნოდარ ჯავახიშვილსაც. ჩვენი წყაროს ინფორმაციით, მან ამ შეთავაზებაზე უარი განაცხადა.

„ქართული ოცნების“ საარჩევნო სიაში გადმოინაცვლებენ საკრებულოს დეპუტატებიც. სიის ათეულში ჩასმას ითხოვს დავით ნარმანიაც. ოფიციალურად არავინ ადასტურებს, მაგრამ კულუარებში ამბობენ რომ 8 ოქტომბერს დედაქალაქის მოსახლეობას მერის არჩევაც მოუწევს.

თავიდან ამბობდნენ, რომ მერობაზე კენჭს კალაძე იყრიდა, მაგრამ მერე ივანიშვილს გადაუფიქრებია. ერთ-ერთი ვერსიით, ამ თანამდებობაზე, შესაძლოა, ირაკლი ღარიბაშვილი წარადგინონ.

ცოტა ხნის წინ “ქართული ოცნების“ აღმასრულებელმა მდივანმა ირაკლი კობახიძემ განაცხადა, რომ ღარიბაშვილთან კონსულტაციების გამართვას აპირებდნენ. ეს ინფორმაცია მას მეორე დღესვე უკან წააღებინეს. ამის მიუხედავად, კულუარებში აქტიურად საუბრობენ ექსპრემიერთან მოლაპარაკებების მიმდინარეობაზე. იმასაც ამბობენ, რომ ირაკლი ღარიბაშვილი მხოლოდ პირველ ნომრობას დათანხმდება, ამ საარჩევნო სიის პირველ ნომრად კი პრემიერ გიორგი კვირიკაშვილს სვამენ. დაუდასტურებელი ინფორმაციით, ექსპრემიერს პარლამენტის თავმჯდომარეობაც შესთავაზეს, მაგრამ ის ჯერჯერობით გადაწყვეტილების მიღებას არ ჩქარობს. ამბობენ, რომ ირაკლი ღარიბაშვილი საკუთარი პარტიის შექმნას აპირებს. ამ მიმართულებით ჯერ ნაბიჯი არ გადადგმულა. ამის მიუხედავად, არის ვარაუდები, რომ მის გუნდში აღმოჩნდებიან „ქართული ოცნების“ სიის მიღმა დარჩენილები. მათ შორის თამაზ მეჭიაური და ომარ ნიშნიანიძეც სახელდებიან.

ახლა ყველა 14 მაისის დადგომას ელოდება. „ქართულ ოცნებაში“ ჯერ არ იციან, მივა და თუ ნაპრემიერალი ყრილობაზე. ამ ყრილობის მიმართ დიდი მოლოდინია. ზაქარია ქუცნაშვილის განმარტებით. 3 კვირაში ბევრ პოლიტიკოსს მოუწევს დასასვენებლად წასვლა. მისი კოლეგა ელისო ჩაფიძე კი ამბობს, რომ სია არჩევნებამდე 40 დღით ადრე გამოქვეყნდება. მანამდე ზოგიერთს შეუძლია იოცნებოს. აღსანიშნავია ისიც, რომ მეოცნებეები ლიდერებს გადაწყვეტილების სწრაფად მიღებას სთხოვენ. ამ პარტიაში ბევრია ისეთი, რომლებსაც პოლიტიკის გარეშე არსებობა ვერ წარმოუდგენიათ. სიის მიღმა დარჩენის შემთხვევაში ისინი სხვა პარტიის მოძებნას აპირებენ -_ ამ ხალხისთვის არც პარტიების გამოცვლაა უცხო.

„ახალი თაობა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ხელისუფლებას უნდა, რომ პარლამენტში ყველა პარტია მოხვდეს

პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ოქტომბრის არჩევნებში პოლიტიკური პარტიების შანსებზე საუბრობს. „ბოლო დროს განვითარებული მოვლენები სასაცილოა, სატირალი რომ არ იყოს. ერთკაციანი პარტიები იმუქრებიან ქუჩაში გასვლითა და პერმანენტული აქციებით“, – ამბობს სოსო ცინცაძე.

- ისინი ერთიანდებიან საარჩევნო სისტემისთვის საბრძოლველად და ასევე არ გამორიცხავენ, ერთიანად მიიღონ მონაწილეობა არჩევნებში. ამ შემთხვევაში მათი შანსები როგორია?

- ეს პარტიები ერთიანდებიან იმისთვის, რომ ზედაპირზე იტივტივონ. ეს არის მათი მიზანი. თუ განხორციელდა ცვლილება საარჩევნო ბარიერთან დაკავშირებით, ეს უკვე საგანგაშო იქნება.

- ბარიერის დაწევას გულისხმობთ?

- დიახ, სწორედ ამას ვგულისხმობ და ეს სრულიად მიუღებელი იქნება.

- რატომ უნდა ხელისუფლებას, რომ საარჩევნო ბარიერი დასწიოს?

- ხელისუფლებას ეშინია იმის, რაც თავის დროზე ვერ შეაფასა ზვიად გამსახურდიამ. ეს საფრთხე კარგად გააცნობიერა შევარდნაძემ და მაშინ თქვა ცნობილი ფრაზა: „არავინ ქუჩაში, ყველა პარლამენტში“. ეს იყო მაშინ შევარდნაძის საკვანძო ფრაზა და ამ მისმა სვლამ შედეგი გამოიღო.

- ხელისუფლება ელოდება ამ საფრთხეს? აქციების ეშინია?

- აქციების, ქუჩაში გამოსვლისა და პროტესტის ყველა ხელისუფლებას ეშინია, რა ძლიერიც უნდა იყოს ის. დღეს არასაპარლამენტო ოპოზიცია გამოდის და ქუჩის აქციებით იმუქრება. ალბათ, „ქართულ ოცნებაში“ ვალერიანის მიქსტურებს სვამენ. დღეს ხელისუფლება კარგად აცნობიერებს ამ საფრთხეს. იმიტომ უნდა ბარიერის დაწევა, რომ ყველა პარლამენტში შეიყვანოს, რათა არავინ დარჩეს ქუჩაში. ბევრი გაუსაძლის მდგომარეობაშია, რეგიონებში ადამიანები უმუშევრები არიან, სახლში ფული ვერ შეაქვთ, ბავშვები მშივრები არიან, ამ ფონზე წარმოიდგინეთ, ქუჩის აქციები, მასობრივი გამოსვლები რა შედეგამდე მიიყვანს ხელისუფლებასა და თავად ქვეყანას. დესტაბილიზაცია არის ყველაზე დიდი მტერი და ამიტომ ყველაფერზე მიდის ხელისუფლება, მაგრამ ბარიერის დაწევა 2 ან 3%-მდე იქნება კატასტროფა ჩვენი ქვეყნის ნორმალური გზით განვითარებისთვის.

- როგორ შეიძლება მოვლენები განვითარდეს?

- სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში პოლიტიკური კულტურა საკმაოდ დაბალია. 2012 წელს ადამიანებს ეგონათ, რომ ბიძინა ივანიშვილი სახელმწიფოს ბიუჯეტს შეავსებდა, რომ საკუთარი ჯიბიდან ამოიღებდა ფულს და ბიუჯეტში შეიტანდა. ეს სამწუხარო რეალობაა, რომელიც ჩემ ირგვლივაც კი მესმოდა. წარმოუდგენელია, რომ 3 მილიონ-ნახევარ ადამიანს საკუთარი ჯიბიდან პენსია ვინმემ გადაუხადოს, რაოდენ დიდი მეცენატიც უნდა იყოს, მაგრამ ადამიანებს ეს სჯეროდათ. ასეთი განწყობების საზოგადოება შეიძლება ნებისმიერ დემაგოგიას ადვილად წამოეგოს, ამიტომ აქვს ხელისუფლებას პოზიცია დღეს – „ყველა პარლამენტში“.

- ექსპერტები ამბობენ, რომ ახალი პარლამენტი მრავალპარტიული იქნება. შეიძლება ეს იყოს გამოსავალი?

- სადაც არის მაღალი პოლიტიკური კულტურა და პასუხისმგებლობის გრძნობა თავად პარტიებში, პოლიტიკოსებში და არა მხოლოდ ელექტორატში, მაშინ, ცხადია, ეს არის გამოსავალი შექმნილი ვითარებიდან. დასავლეთში, ევროპაში ხშირად ხდება ასეთი რამ, როდესაც ვერცერთი პარტია ვერ მოდის უმრავლესობით და პარლამენტში შესული პოლიტიკური ძალები ქმნიან კოალიციას. თუმცა, ჩემთვის მიუღებელია ისეთი ერთობა, სადაც არც საერთო ღირებულებებია და არც – საერთო პოლიტიკური წარსული თუ მომავლის ხედვა. ეს არა მხოლოდ ჩემთვის არის მიუღებელი, ასეთ ერთობას მომავალი არ აქვს. რაც შეეხება მოკლევადიან ერთობებს, ეს ეტაპი უკვე გავლილია. დღეს ჩვენს ქვეყანაში უფრო მეტი ფსევდოლიდერია, ვიდრე ამომრჩეველი. ეს თავისთავად კომიკურია. წვრილ-წვრილი პარტიები შევლენ პარლამენტში და შემდეგ მათ ეტყვიან, რომ ამ ღილაკს დააჭირონ თითი და იმას არა, მაგრამ ამით რა შეიცვლება, ეს რას მოუტანს ქვეყანას?!

- რესპუბლიკელი მინისტრები წინასაარჩევნო პერიოდში, ალბათ, გადადგებიან. ეს დაძაბულობას გამოიწვევს?

- არავითარ დაძაბულობას ეს არ გამოიწვევს. ახლა ისინი ცდილობენ, რეგიონებზე იმუშაონ. თან სამი მინისტრისა და პარლამენტის თავმჯდომარის სახელმწიფო რესურსი ცოტა საქმე არ არის. წელს რეგიონები გადაწყვეტს არჩევნების ბედს. ეს იციან რესპუბლიკელებმა. რაც შეეხება გადადგომას, ნატოს ვარშავის სამიტის შემდეგ თუ ხიდაშელს თავმოყვარეობა აქვს, უნდა გადადგეს.

- წინასაარჩევნო კამპანიაში ქართული ოცნების მთავარი ფაქტორი კვირიკაშვილი იქნება თუ კვლავ ბიძინა ივანიშვილი, ვისზე გაკეთდება აქცენტი?

- ეს ძალიან მნიშვნელოვანი საკითხია, ვისზე გაკეთდება აქცენტი – ივანიშვილზე თუ კვირიკაშვილზე? უფრო უპრიანი იქნება, კვირიკაშვილზე გაკეთდეს აქცენტი. 2012 წლის არჩევნებზე მთელი პასუხისმგებლობა საკუთარ მხრებზე სააკაშვილმა აიღო, წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ყველგან მიშა იყო, კახეთიდან სვანეთში, სვანეთიდან სამეგრელოში, არადა, საპრეზიდენტო არჩევნები არ იყო, პარლამენტს ირჩევდა ხალხი, ეს იყო სააკაშვილის სტრატეგიული შეცდომა. ბიძინა ივანიშვილი იყო 2012 წლის მთავარი ფაქტორი. ახლა უმჯობესი იქნება, რომ „ქართული ოცნების“ მთავარი აქცენტი კვირიკაშვილზე გაკეთდეს.

„ახალი თაობა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიორგი გუგავასთან: „ბიძინა ივანიშვილი მოსკოვთან საქართველოს დამოუკიდებლობით ვაჭრობს

რისთვის ემზადება ხელისუფლება, ვინ აკარგვინებს ქვეყანას პერსპექტივას, რას ემსახურება კონგრესმენ რასელის მოწოდება? – ამის შესახებ „ახალ თაობას“ ლეიბორისტული პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი გიორგი გუგავა ესაუბრება.

„კონგრესმენ სტივ რასელის განცხადებებმა, როგორც ვატყობ, ხელისუფლების წარმომადგენლებს გულები გაუხეთქა. მთელი „ქართული ოცნება“ ახლა იმის მტკიცებაშია, რომ რასელი შეცდომაშია შეყვანილი, რაც სიმართლეს არ შეეფერება. ჩვენი ლიდერი შალვა ნათელაშვილი ამერიკაში ბოლო ვიზიტისას შეხვდა როგორც სენატორებს, ასევე გავლენიან კონგრესმენებს. რიგითი კონგრესსა და სენატში, როგორც წესი, არავინ არის, მაგრამ ბატონი რასელი მაინც განსაკუთრებულია”, – ამბობს გიორგი გუგავა.

- რითია განსაკუთრებული?

- მას აშშ-ის სახელმწიფოს მიმართ უდიდესი დამსახურება აქვს და სპეციალური ჯილდოებით არის დაჯილდოებული. ის არაერთ სამხედრო ოპერაციაში მონაწილეობდა, მათ შორის იმ ოპერაციაში, როდესაც სადამ ჰუსეინი დააპატიმრეს. ის დიდი გავლენებით სარგებლობს. აქედან გამომდინარე, კარგად მესმის ქოცების შეშფოთების მიზეზი. ამერიკაში წასვლამდე შალვა ნათელაშვილმა განაცხადა, რომ ყველაფერს გააკეთებდა იმისათვის, რომ ჩვენს სტრატეგიულ პარტნიორებს გაეფრთხილებინათ ხელისუფლება. ეს დანაპირები „ქართულ ოცნებას“ ავუსრულეთ. ჩვენს, ისევე, როგორც მთელი ოპოზიციის მიზანს საარჩევნო გარემოს გაჯანსაღება წარმოადგენს. ჩვენ გვინდოდა, რომ დასავლეთის ქვეყნებს გაეფრთხილებინათ ხელისუფლება, ხელი არაფერზე წასცდენოდა. უკვე შეგვიძლია იმის თქმა, რომ „ქართული ოცნება“ ძალაუფლების შენარჩუნებას გაყალბების გზით აპირებს.

- რა გაძლევთ ამის თქმის საბაბს?

- მათ მოსახლეობა მხარს არ უჭერს, მათ კი ძალაუფლების დათმობა არ სურთ. მის შესანარჩუნებლად ერთადერთ გამოსავალს არჩევნების გაყალბება წარმოადგენს.

- ყველა კვლევით ეგენი როგორ ლიდერობენ?

- ამ კვლევებში მიღებულ პროცენტებს ლიდერობას უწოდებთ? რა საჭიროა აირაი და ენდიაი, როცა ყველაფერი ნათელია. მართლმსაჯულების ქურუმად რომ მურუსიძეს დანიშნავ, იქ ხმას ვინ მოგცემს?! როგორ შეიძლება, ის ძალა დარჩეს ხელისუფლებაში, რომლის პირობებშიც მოსახლეობის 70% შიმშილობს. სამუშაო ადგილები ყოველდღე მცირდება.

- ხელისუფლება ამტკიცებს, რომ დასაქმებულთა რაოდენობა გაიზარდა...

- ეს არის უნამუსო ტყუილი. ისინი დასაქმებულს უწოდებენ იმ ადამიანებს, რომლებიც სოფელში დღედაღამ თოხს უბაყუნებენ და სიმწრით მოჰყავთ ერთი-ორი კილო ბოსტნეული. როდესაც ამბობენ, დასაქმებულთა ოდენობა გაიზარდაო, საკუთარ ნათესავებს გულისხმობენ. ისინი მართლაც კარგად დაასაქმეს და ისე დაასუქეს, კანში ვეღარ სტევენ,დანარჩენებს კი ლამისაა, შიმშილით სული გასძვრეთ. არც დაპირებული სამართლიანობა აღუდგენია ვინმეს და არც ტარიფები შეუმცირებიათ. არცერთი დაპირება არ შეასრულეს. აქედან გამომდინარე, მათ არავინ დაუჭერს მხარს. თავადაც იციან, რომ მხარდაჭერას ვერ მოიპოვებენ. ამიტომაც გამალებით ემზადებიან უკანონობის ჩასადენად. ამაში მათ ძალიან შევუშლით ხელს. მათ უკვე მიიღეს გაფრთხილება ამერიკიდან, რომ უხეშად არ ჩაერიონ საარჩევნო პროცესებში, არ მიიტაცონ ძალაუფლება და არ გაამრუდონ ქვეყნის მომავალი. იმედი მაქვს, ჩვენი მოსახლეობა კარგად აცნობიერებს იმ საფრთხეებს, რომელთა წინაშეც ვდგავართ. 26 წლის წინ მოპოვებული დამოუკიდებლობა საფრთხის წინაშე დგას. დღეს ჩვენი პოლიტიკური ელიტა შეკრულია მტერთან და ისინი ისევე უნდა მოვკვეთოთ ქვეყნიდან, როგორც სიმსივნეს კვეთენ ჯანმრთელი ორგანიზმიდან.

იმედი მაქვს, ამ საშინელ დაავადებას არჩევნების გზით მოვიშორებთ. არჩევნების გაყალბების შემთხვევაში ივანიშვილის წინააღმდეგ ამოქმედდება ის სანქციები, რომლებიც არაერთი დიქტატორის წინააღმდეგ აუმოქმედებიათ.

- რატომ გგონიათ, რომ რასელის ერთი განცხადება საკმარისია ამისთვის?

- ეს განცხადება არის არა მარტო რასელის, არამედ აშშ-ის ხელისუფლების პოზიციაა. მტერთან გარიგებულ ხელისუფლებას ყველა მეთოდით უნდა გაუწიო წინააღმდეგობა. როდესაც მტერს ვახსენებ, ვგულისხმობ რუსეთის ხელისუფლებას და არა ხალხს. რუს ხალხსაც ყელში აქვს ამოსული თავისი ხელისუფლების თავგასულობა. რუსეთის ხელისუფლება აგრძელებს ჩვენი ტერიტორიების ოკუპაციას და ამაზე „ქართული ოცნება“ ხმასაც კი არ იღებს. ცოტა ხნის წინ რუსეთის დუმაში, კარასინის წარდგინებით, გატანილ იქნა ე.წ. საერთაშორისო ხელშეკრულება. რომლის მიხედვითაც, გაუქმდა რუსეთ-საქართველოს სახელმწიფო საზღვრის 74-კილომეტრიანი მონაკვეთი – მთიულეთის ქედიდან მამისონის უღელტეხილამდე. ეს საზღვარი გაეროს მიერ იყო აღიარებული.

საქართველო-რუსეთის სახელმწიფო საზღვრის 74-კილომეტრიანი მონაკვეთი გამოცხადდა რუსეთისა და სამხრეთ ოსეთის საზღვრად. ეს ნიშნავს ანექსიის გაფორმებასა და დაკანონებას.

- არაფერს იტყვის საერთაშორისო თანამეგობრობა რუსეთის ამ გადაწყვეტილებაზე?

- საერთაშორისო თანამეგობრობა ამ ვანდალურ ცვლილებას, ბუნებრივია, არ დაეთანხმება, მაგრამ მე სხვა ამბავი მადარდებს. როგორი დაკარგული უნდა გქონდეს სახელმწიფოებრივი განცდა, როდესაც ამ უკანონობის წარმდგენ კარასინს ოხრახუშისა და კიტრის გატანაზე ველაპარაკებით. ამ კაცის მიერ ინიცირებული საკითხი საქართველოს სახელმწიფოებრიობის დასამარების დასაწყისს ნიშნავს. მასთან დიალოგის გამართვა მტერთან თანამშრომლობაა და სხვა არაფერი. უფრო უარესი უნდა გითხრათ. აფხაზეთის რკინიგზის გასახსნელად ინტენსიური სამუშაოები მიმდინარეობს. ეს თუ მოხდა, საქართველო აფხაზეთის დაბრუნების საქმეში უკანასკნელ ბერკეტს კარგავს. იმაზე აღარაფერს ვამბობ, რომ ამ რკინიგზის ამოქმედება საქართველოს ეკონომიკურ პრობლემებს მოუტანს.

- ეკონომიკურ პრობლემებში რას გულისხმობთ?

- ის ტვირთები, რომლებიც ბათუმისა და ყულევის პორტებიდან უნდა გავიდეს, სხვა მიმართულებით გადაინაცვლებს. ამით საქართველო დაკარგავს თავის მოკავშირეებს არა მარტო კავკასიაში, არამედ დასავლეთშიც. აფხაზეთის რკინიგზის ამოქმედება რუსეთის ინტერესებში შედის. ამით ის თავის სტრატეგიულ პარტნიორ სომხეთთან დაამყარებს პირდაპირ კავშირს. უკვე საუბრობენ იმაზე, რომ ეს რკინიგზა უნდა გაგრძელდეს ირანამდე და სპარსეთის ყურემდე უნდათ გასვლა. ამით საქართველოს გეოპოლიტიკური მნიშვნელობა საერთოდ დაიკარგება, რასაც ჩვენი დამოუკიდებლობის დამარხვა-დაკარგვა მოჰყვება.  ამ რკინიგზის ამოქმედების შემთხვევაში, იცით, ვინ დადგება ენგურისა და ფსოუს სასაზღვრო პუნქტებზე? აფხაზები დადგებიან. ეს იმას ნიშნავს, რომ თბილისი აფხაზეთის დამოუკიდებლობას ირიბად აღიარებს.

- წლების წინაც დადგა დღის წესრიგში აფხაზეთის რკინიგზის შესაძლო ამოქმედება. მაშინ თქვენს პარტიას ამაზე ასეთი რეაქცია არ ჰქონია…

- რუსეთი სანამ აფხაზეთის დამოუკიდებლობას აღიარებდა, ამ რკინიგზის ამოქმედება შესაძლებლად მიგვაჩნდა. ახლა ამ თემაზე საუბარიც კი სამშობლოს ღალატის ტოლფასია. ქვეყნის არაფორმალური მმართველი დღეს ქვეყნის დამოუკიდებლობით ვაჭრობს. მან ყველაფერი გააკეთა იმისთვის, რომ ხალხი უიმედობაში ჩაეგდო. დღეს მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი არცერთ პოლიტიკურ პარტიას არ ენდობა. ეს საყოველთაო ნიჰილიზმი სახელმწიფოებრიობას ანგრევს.

- ზემოთ თქვით, რომ ივანიშვილი საქართველოს დამოუკიდებლობით ვაჭრობს. ამის კონკრეტული მაგალითების მოყვანა შეგიძლიათ?

- ამის დასადასტურებლად სავსებით საკმარისია ის მაგალითები, რომლებიც ჩამოვთვალე. უფრო შორსაც შემიძლია წავიდე, მაგრამ მკითხველის დაზაფვრა აღარ მინდა, თანაც, მგონი, ყველამ იცის, რომ ივანიშვილს საქართველო წარმოუდგენია თავის `ბუტკად~ და როგორც უნდა, ისე ვაჭრობს ამ „ბუტკით“. მისთვის საქართველო მხოლოდ თავშესაფარია. აქ ის დამატებით მილიარდებს მოიპოვებს, ქვეყანას კი ფუნქციას დააკარგვინებს. ამას ჩვენ არ დავუშვებთ. ამ ჭირის მოშორება არჩევნების გზით გვინდა. სწორედ ამიტომ გამართა ჩვენმა ლიდერმა ამერიკაში შეხვედრები და იქაურ პოლიტიკოსებს სთხოვა, საქართველოს ხელისუფლებას არჩევნების გაყალბების უფლება არ მისცეს.

- ერთი სტივ რასელის განცხადება გააჩერებს ხელისუფლებას?

- რასელის განცხადება იყო ძალიან მკაფიო გზავნილი და გამგებმა ის ძალიან კარგად გაიგო.

- კარგად გაგებაში რას გულისხმობთ? გაკეთდა შეფასებები, რომ ეს იყო მოწოდება სახელმწიფო გადატრიალებისკენ.

- სად შეიცავდა ეს განცხადება გადატრიალების ნიშნებს? ჩვენი სტრატეგიული პარტნიორი მხოლოდ იმას გვთხოვს, რომ არჩევნები ნორმალურად და დემოკრატიულად ჩავატაროთ. „ქართული ოცნება“ ნორმალური ხელისუფლება რომ იყოს, ასეთი მოწოდებები არ უნდა დასჭირდეს. ისიც მიკვირს, რატომ აღიქვამენ რასელის ნათქვამს ქვეყნის წინააღმდეგ მიმართულ განცხადებად. ამ განცხადებაში სახელმწიფო ნახსენები არაა საერთოდ. აქ ქვეყნის არაფორმალურ მმართველზეა საუბარი. არჩევნები თუ გაყალბდება, ივანიშვილს გაუყინავენ ანგარიშებს. დასავლეთში კარგად იციან, რომ ივანიშვილის სული და გული მისი საბანკო ანგარიშებია და არა – ქვეყანა.

- არჩევნების გაყალბების შემთხვევაში ივანიშვილს რატომ უნდა გაუყინონ ანგარიშები? ის კარგა ხანია, ხელისუფლებიდან წავიდა...

- მთელი უბედურება სწორედ ის არის, რომ ხელისუფლებიდან წავიდა და ასე მართავს ქვეყანას. სააკაშვილი და შევარდნაძე საშინელი მმართველები იყვნენ, მაგრამ ოფიციალურად მართავდნენ ქვეყანას. ეს დაჯდა თავის შუშის კოლბაში და იქიდან სხვისი ხელით უნდა ქვეყნის დაპატრონება. დარწმუნებული ვარ, საქართველოს მოსახლეობა ამას არ შეეგუება. ჩვენ უამრავი დამპყრობელი და დიქტატორი გვყოლია, მაგრამ არაფორმალური მმართველი საქართველოში არასდროს უნახავთ. 21-ე საუკუნეში ამის ატანა სირცხვილია. ამ ქვეყანას ივანიშვილზე ჯვარი არ აქვს დაწერილი, რომ მის უკანონო მმართველობას შევეგუოთ. მორიგ არეულობასა და სამოქალაქო ომს ეს ქვეყანა ვერ გადაიტანს. ამიტომ არჩევნების გზით უნდა შეიცვალოს ქვეყნის მომავალი. ამ გაფრთხილების შემდეგ, იმედი მაქვს, არჩევნების ტოტალურ გაყალბებას ვეღარ გაბედავენ.

„ახალი თაობა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ჯონდი ბაღათურიასთან: „პენსიებს მთავრობის პრემიებისა და ჯიპების ხარჯზე მოვუმატებთ

უყრის თუ არა პარლამენტი კენჭს ახალ საპენსიო რეფორმას? დაიწუნებს თუ არა ხელისუფლება ბაღათურიას ინიციატივას? რა ჩაიდინა ამ პარლამენტმა ისეთი, რაც სააკაშვილსაც არ უკადრია? – ამ და სხვა თემებზე „ახალ თაობას“ ქართული დასის ლიდერი ჯონდი ბაღათურია ესაუბრება.

- ბატონო ჯონდი, პარასკევს პარლამენტში თქვენი პროექტის საკომიტეტო მოსმენა გაიმართა, თუმცა დიდად კმაყოფილი არ ჩანდით. რა მოხდა, დაიწუნა პარლამენტმა საპენსიო რეფორმა?

- კვირის ბოლოს პარლამენტში ერთდროულად ორმა კომიტეტმა, ჯანდაცვის კომიტეტმა ცალკე და საფინანსო საბიუჯეტო კომიტეტმა ცალკე, განიხილა ქართული დასის საკანონმდებლო ინიციატივა საპენსიო რეფორმის შესახებ. დაწუნებით არ დაუწუნებიათ, მაგრამ არც კმაყოფილი არიან. ჯერჯერობით არც უარი უთქვამთ და არც _ თანხმობა. კენჭი არ უყარეს ამ კანონპროექტს. პარლამენტს არ აქვს სურვილი ამ კანონპროექტის მხარდაჭერის, რადგან ეს დამატებით ხარჯებს მოითხოვს.

- რა რაოდენობის თანხებზეა საუბარი?

- არ არის უსაშველოდ დიდი თანხები. პროექტის ფასი არის 460 მილიონი. ჩვენ მითითებული გვაქვს რესურსიც.

- ხელისუფლება აცხადებს, რომ არ არის ეს რესურსი?

- დიახ, პარლამენტის წევრები სახსრების უქონლობაზე ჩივიან, თუმცა ვაცხადებ, რომ სახსრები არსებობს! ეს სახსრები არის მათი ზედმეტი დროსტარება, ჭამა-სმა, ხელფასების დანამატი და ჯიპები! მე მათ იქვე წარვუდგინე დოკუმენტი, რომლის მიხედვითაც, 220 მილიონი მათ მარტო ხელფასებსა და პრემიებზე დაიმატეს 2015 წელს.

- როგორი იყო დეპუტატების პოზიცია?

- დოკუმენტის წარდგენის შემდეგ მათი წუწუნი ამ თემაზე დასრულდა. პარლამენტის უმრავლესობას ისიც კარგად ესმის, რომ ახლა ამაზე უარის თქმა გამართლებული არ იქნება არც მორალური და არც პრაგმატული თვალსაზრისით. მითხრეს, მოვითათბირებთ და დაგიკავშირდებითო.

- არც ეს პარლამენტია ძველზე რაიმეთი უკეთესიო, განაცხადეთ და რატომ გააკეთეთ მსგავსი განცხადება?

- ჩემი ეს განცხადება ეხებოდა საპარლამენტო უმრავლესობას. 25 წლის განმავლობაში პირველი შემთხვევაა, როდესაც რომელიმე პოლიტიკურმა პარტიამ ქაღალდზე დაწერა საპენსიო რეფორმა და შესთავაზა ჩვენს საზოგადოებას სამართლიანი პენსიის დაანგარიშების ფორმულა.

- როგორია ამ ფორმულის არსი?

- ჩვენ შევთავაზეთ ასეთი ფორმულა: პენსია უდრის საარსებო მინიმუმს დამატებული ყოველ ნამუშევარ წელიწადზე 2 ლარი, სტაჟი, გადამრავლებული 2-ზე და ამას დამატებული ხელფასის ოდენობიდან დამატებული კომპონენტი, ასევე _ დამსახურება.

- რამდენი უნდა იყოს საარსებო მინიმუმი?

- ჩვენი გაანგარიშებით, ეს არის 215 ლარი. ამას მიიღებს ყველა პენსიონერი, ისიც, ვისაც ერთი დღეც არ უმუშავია და შემდეგ დაემატება სტაჟისა და დამსახურების მიხედვით. საშუალო პენსია დაახლოებით იქნება 250-დან 270 ლარამდე. თუმცა იქნება კიდევ განსაკუთრებული შემთხვევები. როდესაც საქმე ეხება დამსახურებულ ექიმს, დამსახურებულ პედაგოგს. განსაკუთრებული დამსახურებების მქონე ადამიანის პენსიას კიდევ რაღაც კომპონენტები დაემატება.

- თქვენი მისამართითაც მოვისმინე კომენტარები, რომ საარჩევნო პერიოდია და მისთვის მომგებიანია ამ თემაზე საუბარიო. ასეა?

- ასეთი კომენტარი სხდომაზე არ მომისმენია, შესაძლოა, ზურგს უკან ვინმემ რაიმე თქვა. რა შუაშია საარჩევნო პერიოდი! ოთხი წელია, რაც ამ პროექტთან დაკავშირებით მაგათთან ვმუშაობ და ვმუშაობ ღიად! ახლა, უბრალოდ, დააყენეს საშველი და ამ პროექტის განხილვა დაიწყეს. ამიტომ ამ ბრალდებას ვერ წამომიყენებენ.

- რამდენად გაქვთ იმის იმედი, რომ კენჭს უყრიან ამ საკითხს?

- რომ გითხრათ, რომ დიდი ოპტიმიზმით ვარ განმსჭვალული, ასე არ არის. თუმცა არც უიმედოდ ვარ. ჯანდაცვის კომიტეტი კონსტრუქციულად არის განწყობილი ამ საკითხის მიმართაც და ასევე წამლის ფასებზე რეგულაციის დაწესებასთან დაკავშირებითაც. ჯანდაცვის მინისტრისგან მოვისმინე საინტერესო შემხვედრი წინადადებები ანუ მასაც ჰქონია ნაფიქრი ამ საკითხზე. რამდენად შეელევიან დეპუტატები და მთავრობის ზოგიერთი წევრი თავიანთ პრემიებსა და ჯიპებს, რომელთა ხარჯითაც უნდა იქნეს პენსია დაფინანსებული, ამას ვერ გეტყვით.

- ხელისუფლება რთულ მდგომარეობაშია, რადგან, თუ მხარს არ დაუჭერენ, ბევრი პენსიონერის გულისწყრომას დაიმსახურებენ…

- რა თქმა უნდა, გეთანხმებით. სწორედ ამიტომ მიმართა პარლამენტის ხელმძღვანელობამ ხრიკებს.

- რომელ ხრიკებს?

- პარასკევს სამ საათზე დაინიშნა ჯანდაცვის კომიტეტის სხდომა და საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის სხდომა. ორივეგან მომხსენებელი მე ვიყავი. შუაზე ხომ არ გავიჭრებოდი?! ერთი მესამე სართულზე ტარდებოდა, მეორე – მეექვსეზე და დავრბოდი სართულებს შორის! კიდევ ისეთი რამე მოხდა და ისეთი რამ ქნა პარლამენტის ხელმძღვანელობამ, რომ ეს მიშას დროს არ უქნიათ!

- ასეთი რა ჩაიდინეს?

- კანონის მიხედვით, მეორე არხი გადასცემს პირდაპირ ეთერში პარლამენტის სხდომებს და, როგორც კი დაიწყო საფინანსო-საბიუჯეტო კომიტეტის სხდომა, მისი ტრანსლაცია დაიწყო პირდაპირ ეთერში. მეორე საკითხის მომხსენებელი ვიყავი მე და, როგორც კი 4 საათზე დაიწყო ჩემი საკითხის განხილვა, ტრიბუნამდე მისვლაც ვერ მოვასწარი, რომ პირდაპირი ტრანსლაცია შეწყდა. მეორე არხმა ის გადაცემა გაუშვა ეთერში, რომელიც 5 საათზე უნდა გასულიყო.

- ეს რით ახსნეს?

- მიპასუხეს, უბრალოდ, დაემთხვაო. ხომ შეიძლებოდა, მოეცათ საშუალება, რომ ხალხს პირდაპირ ეთერში მოესმინა მოხსენება.

- იმის თქმა გინდათ, რომ დაბლოკეს?

- კი არ ვფიქრობ, ფაქტებით ვსაუბრობ! ზუსტად ასეთი რამ გააკეთეს წინა სხდომაზეც, როდესაც წამლის ფასების საკითხი განიხილებოდა. ძალიან გულდასაწყვეტია, როცა ასეთი რამ ხდება. მეორე არხი ერთადერთია, რომლის საშუალებითაც ჩვენ გარანტირებული გვაქვს ურთიერთობა მოსახლეობასთან და ამასაც გვართმევენ! ერთი შემთხვევაც არ მახსენდება, რომ მიშას პარლამენტში სხდომის ტრანსლაცია შეეწყვიტოს. ვანო მერაბიშვილი პრემიერ-მინისტრად ინიშნებოდა, ძალიან სჭირდებოდათ, ძალიან უნდოდათ, ეთერში არ გასულიყო ის, რასაც მე ვანოს ვეუბნებოდი იმ სხდომაზე, მაგრამ ეს არ უქნიათ. მსგავსი რამ თავში აზრადაც არ მოსვლიათ.

- ამას ვის სდებთ ბრალად?

- მე მეორე არხის ხელმძღვანელობას ბრალს ვერ დავდებ. ეჭვი მაქვს, რომ პარლამენტის ხელმძღვანელობის ჩარევით მოხდა ყოველივე. გააკეთონ ქვეყნისთვის სასიკეთო, თორემ ეს უკუღმართობა კარგად ეხერხებათ! სწორედ ამიტომაც აქვთ 1%-იანი რეიტინგი, დღეს რომ გამოუქვეყნა აირაიმ. ეს სწორედ ამ ხელმძღვანელობის დამსახურებაა.

- თუკი ჩავარდა ეს კანონპროექტი, მაშინ?

- ამით გამოჩნდება სახე ამ ხელისუფლების არჩევნების წინ. ჩვენ ამ კანონპროექტს გავაცნობთ საზოგადოებას და შემდეგ პარლამენტში აუცილებლად დავამტკიცებთ! ჩამოვაჭრით მთავრობასა და პარლამენტს იმ თანხებს, რასაც ისინი დუდუკზე, ქალებსა და დროსტარებაზე ხარჯავენ და მივცემთ პენსიონერებს! შევახსენებ პარლამენტსაც და მთავრობასაც, „ქართულ ოცნებას“ როდესაც ხალხი ირჩევდა, მათ უამრავი დაპირება გასცეს. აქედან რამდენიმე ძირითადი იყო. მათ შორის ერთ-ერთი პირველი იყო მინიმალური პენსიის გაზრდა, მეორე იყო ტარიფების შემცირება, მესამე კი – ამ კრიმინალური ბანდის დასჯა. მათ ტარიფები, პირიქით, გააძვირეს, ამ კრიმინალურ ბანდასთან შევიდნენ ფარულ გარიგებაში და პენსიონერებსაც ატყავებენ. ახლა კიდევ რა მიზეზის გამო უნდა მისცეს ხალხმა ხმა „ქართულ ოცნებას“, თუკი ამ პროექტსაც ჩააგდებენ?!

„ახალი თაობა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა გიორგაძესთან: კონგრესმენის შეფასება სერიოზული გზავნილიასამართლიანი არჩევნების ჩასატარებლად მთავარია პოლიტიკური ნება

ამერიკელ კონგრესმენ სტივ რასელის განცხადებამ ბიძინა ივანიშვილთან და საქართველოში შექმნილ მდგომარეობასთან დაკავშირებით არაერთგვაროვანი რეაქცია გამოიწვია ქვეყანაში. სახალხო პარტიის ლიდერი მამუკა გიორგაძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ მისი უყურადღებოდ დატოვება არ შეიძლება.

„ეს არ არის განცხადება ერთი კონკრეტული პიროვნების წინააღმდეგ. ის მარტო ხელისუფლებასაც არ ეხება. ასეთი განცხადებები ყოველთვის დაკავშირებულია მთლიანად ქვეყანასთან და მის განვითარებასთან. არა აქვს მნიშვნელობა, არის თუ არა მასში ზუსტად გადმოცემული ფაქტები და ვინ მიაწოდა ინფორმაცია გამომსვლელს. გამოსვლა მოითხოვს შეფასებებსა და ანალიზს“, – ამბობს მამუკა გიორგაძე..

- ანუ უნდა გაანალიზდეს, რამ გამოიწვია ასეთი კრიტიკა და შეიძლება თუ არა სიტუაციის გამოსწორება?

- დიახ. პირველ რიგში, ესაა საქართველოს დიპლომატიური კორპუსის სრული ჩავარდნა და იმის დადასტურება, რომ ნორმალურად არ მუშაობენ ანალიტიკოსები და ლობისტები.

- რანაირად აისახება ასეთი განცხადებები ქვეყნის განვითარებაზე?

- კიდევ ერთი-ორი ასეთი განცხადება და საქართველო შეიძლება ცუდ დღეში აღმოჩნდეს. ჩვენ ვეშაპთან მარტო აღმოვჩნდებით, თუ საერთაშორისო თანამეგობრობამ ზურგი გვაქცია. არ არის გამორიცხული დასავლეთიდან დახმარების შეწყვეტა. ამიტომ აგდებული გამოხმაურებები ამ გამოსვლაზე, იმის თქმა, რომ რასელს არავინ ეკითხება, რა ხდება საქართველოშიო, არასერიოზული და უპასუხისმგებლოა. საუბარია ქვეყნის ბედზე და არა რომელიმე კონკრეტულ პიროვნებაზე. რასელის განცხადებაში რაღაცები ჰიპერბოლიზებული და გაზვიადებულია, მაგრამ ეს არ არის მთავარი. უმთავრესია საქართველო. ზოგიერთი მომენტი მის გამოსვლაში არ არის საფუძველს მოკლებული.

- მაგალითად?

- მაგალითად, საარჩევნო გარემო. ჩვენ ჯანსაღი საარჩევნო გარემო არ გაგვაჩნია; არსებობს შეკითხვები ივანიშვილის ფინანსებზე; რუსეთის მიმართ შეინიშნება კაპიტულანტური დამოკიდებულება. ამ ფაქტებს ვერსად წავუვალთ. ვერც სხვა გადაცდომებზე დავხუჭავთ თვალს – უმაღლესი თანამდებობის პირები აკეთებენ განცხადებებს, რომლებიც არ უწყობს ხელს საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას.

- რა გაქვთ მხედველობაში?

- საერთაშორისო ტრიბუნაზე საქართველოს პრემიერ-მინისტრი ახსენებს „სამხრეთ ოსეთს“. ეს ანტიკონსტიტუციური ტერმინია. გამოდის, რომ ეს ტერიტორია საქართველოსი არ ყოფილა. ამით მსოფლიო თანამეგობრობას ვარწმუნებთ, თითქოს ეს სხვისი და არა ქართული მიწა ყოფილა და საქართველოს იმპერიამ მიიერთა.

- საქართველოს იმიჯი რომ არ შეილახოს, აუცილებელია დიპლომატიური მუშაობის გააქტიურება და არჩევნების ნორმალურად ჩატარება?

- რასაკვირველია. ასევე, საერთაშორისო თანამეგობრობას უნდა დავუმტკიცოთ, რომ ველური ტომი არა ვართ. ბელადები ველურ ტომებს ჰყავთ. ბელადებისგან ჩვენც უნდა გავთავისუფლდეთ. დემოკრატიის თვალსაზრისით რეგიონში ყოველთვის ლიდერებად ვითვლებოდით, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ სამაგალითო დემოკრატია გვაქვს.

- საარჩევნო კოდექსსა და კონსტიტუციაში ცვლილებების გარეშეც შეიძლება ნორმალური არჩევნების ჩატარება?

- შეიძლება. მთავარია პოლიტიკური ნება. მაგალითად, ჯერ კიდევ სააკაშვილის დროინდელი ყალბი საარჩევნო სიები გვაქვს. აუცილებელია მათი გასწორება. 2 წლის წინ ჩატარდა მოსახლეობის აღწერა. ამ აღწერით დადგინდა, რომ 800 ათასი ადამიანით ნაკლები ცხოვრობს ქვეყანაში. ეს არის ლუფტი. გასარკვევია, ამოიღეს თუ არა ეს ადამიანები სიიდან.

გაყალბების საშიშროებას ქმნის ყალბი პირადობის მოწმობები, რომელიც წინა ხელისუფლების დროს აღმოაჩინეს ბათუმსა და თბილისში. ამაზე არავინ დასჯილა. ასე რომ, არსებობს ხმებით მანიპულირების საშუალებები. ბუნებრივია, სამართლიან არჩევნებს ესაჭიროება თანაბარი სასტარტო პირობები ყველა სუბიექტისთვის.

- არის იმედი, რომ არჩევნები სამართლიანად ჩატარდება?

- ნორმალური არჩევნებისთვის მნიშვნელოვანია პოლიტიკურ ძალთა ბალანსიც. პოლიტიკური სივრცე აღარ უნდა იყოს მონოპოლიზებული „ქართული ოცნებისა“ და ნაციონალური მოძრაობის მიერ. აუცილებელია, შეიქმნას სხვა პოლიტიკური ცენტრებიც. ჩვენ ერთმანეთს უნდა ვეპაექრებოდეთ პროგრამებითა და პრინციპებით. პარტიები უნდა გაერთიანდნენ ფასეულობების საფუძველზე. მხოლოდ ამ შემთხვევაში იქნება შესაძლებელი ქართველი ხალხის ნების გამტარებელი ძალის არჩევა.

„ახალი თაობა“, 25 აპრილი, 2016 წელი

ინტერვიუ ხათუნა გადელიასთან: „ვახტანგ ყოლბაიას დანიშვნას გიორგი მარგველაშვილიც არ ეთანხმება” // რატომ ცვლიან აფხაზეთის კონსტიტუციას?

18 აპრილს აფხაზეთის უმაღლესმა საბჭომ სახალხო განხილვისთვის გამოიტანა აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის კონსტიტუცია. არასამთავრობო ორგანიზაცია „რეფორმებისა და მონიტორინგის საზოგადოებრივი კვლევის ცენტრის“ წარმომადგენელი ხათუნა გადელია აცხადებს, რომ აფხაზეთის უმაღლესი საბჭო ორი წელია ცდილობს, არაკანონიერი კონსტიტუცია დააკანონოს, საქართველოს კონსტიტუციის საწინააღმდეგოდ აფხაზეთის კონსტიტუციაში არაკონსტიტუციური ჩანაწერები გააკეთოს.

„შარშან, 2015 წლის მარტში, გამოიტანეს სახალხო განხილვისათვის ანტიკონსტიტუციური ჩანაწერები და კონსტიტუციური ცვლილება. კანონი ვერა და ვერ მიიღეს, ვერ მოაგროვეს უმრავლესობა და კონსტიტუციურ ცვლილებას ვერ იღებდნენ. ახლა 18 აპრილს სახალხო განხილვისთვის გამოიტანეს აფხაზეთის კონსტიტუციის ახალი ცვლილება“, – განაცხადა ხათუნა გადელიამ.

- რატომ არის შემოთავაზებული ცვლილებები ანტიკონსტიტუციური და საქართველოს კონსტიტუციის საწინააღმდეგო?

- საქართველოს პარლამენტის დადგენილებით, აფხაზეთის ავტონომიური რესპუბლიკის 36 დეპუტატს აქვს უფლებამოსილება. 24 დეპუტატს ვერ აგროვებენ, რომ მიიღონ ცვლილებები. შესაბამისად, აფხაზეთის უმაღლესი საბჭო გასულია საკანონმდებლო საქმიანობის უფლებამოსილებიდან. ისინი საკანონმდებლო საქმიანობას ვერ ახორციელებენ.

- დეპუტატები სად წავიდნენ, კვორუმს რატომ ვერ აგროვებენ?

- ზოგი გარდაიცვალა, ზოგს უფლებამოსილება აქვს შეწყვეტილი. შესაბამისად, დღეს სიითი შემადგენლობით 22 დეპუტატია. კონსტიტუციაში ცვლილებას სჭირდება სიითი შემადგენლობის 2/3. სინამდვილეში, სიითი შემადგენლობის 2/3 არ არის. ამიტომ ისინი კონსტიტუციაში ცვლილებას ვერ განახორციელებენ. კანონების, დადგენილებების მიღებას 22 დეპუტატის ხმა არ ჰყოფნის. შესაბამისად, ისინი უკვე ვერ ახორციელებენ თავიანთ უფლებამოსილებას და ცდილობენ, კონსტიტუცია დარჩენილ 22 დეპუტატს მოარგონ. ყველა ჩანაწერი, რომლებიც ახლა განახორციელეს, ემსახურება კანონების არაკანონიერად, არაკონსტიტუციურად მიღებას. ამიტომ კონსტიტუციაში ჩაწერეს, რომ გადაწყვეტილება შეიძლება მიიღოს სიითი და არა სრული შემადგენლობის 2/3-მა. ეს პირველი შემთხვევა არ არის. მათ კონსტიტუციაში რამდენჯერმე შეიტანეს ცვლილება და რამდენჯერმე მოარგეს საკუთარ თავს.

- რას ნიშნავს, კონსტიტუცია საკუთარ თავს მოარგეს?

- კონსტიტუციაში განხორციელებული წინა ცვლილება ვახტანგ ყოლბაიას მოარგეს – შემოიღეს მთავრობის თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებლის ინსტიტუტი.

- უფლება არ ჰქონდათ, დროებით დაევალებინათ მოვალეობის შესრულება?

- ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის დასკვნით, აფხაზეთის მთავრობის თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებლის ინსტიტუტი კანონდარღვევით შემოიღეს.

- ვახტანგ ყოლბაიას მთავრობის თავმჯდომარედ რატომ არ ამტკიცებენ?

- ყოლბაიას დამტკიცებას ხელს უშლიდა აფხაზეთის კონსტიტუციაში არსებული ჩანაწერი, რომ მის დანიშვნას პრეზიდენტთან შეთანხმება სჭირდება. პრეზიდენტი ვერ დაითანხმეს. მიხეილ სააკაშვილმა უარი უთხრა. ჩვენთვის ცნობილია, რომ ყოლბაიას დანიშვნას გიორგი მარგველაშვილიც არ ეთანხმება.

- რა იცით, რომ მარგველაშვილი ყოლბაიას დანიშვნას არ ეთანხმება?

- არაერთ საგაზეთო სტატიაში ეწერა. ვიცით, რომ მარგველაშვილს მიმართეს კიდეც.

- მარგველაშვილს ოფიციალურად მიმართეს?

- მიმართეს. არ შეიძლება, სამ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში პირი მოვალეობის შემსრულებელი იყოს. საგანგაშო ის არის, რომ ყველა უფლებამოსილება, რომლებიც აქვს მთავრობის თავმჯდომარეს, მიანიჭეს მთავრობის თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებელს. მაშინ რა აზრი აქვს მთავრობის თავმჯდომარის პოსტს, თუ მთავრობის თავმჯდომარის მოვალეობის შემსრულებელი ყველა უფლებამოსილებას განახორციელებს, თანაც სამი წლის განმავლობაში? ვახტანგ ყოლბაიას დანიშვნას მახინჯი სახე მიეცა, სამი წელია, მოვალეობის შემსრულებელია. ამიტომ ახლა კონსტიტუციაში ჩაწერეს, რომ უმრავლესობის კოალიციასთან შეთანხმებით უნდა დაინიშნოს მთავრობის თავმჯდომარე.

- კოალიციაში ქართული ოცნება იგულისხმება?

- ასე გამოდის. გამოდის, „ქართული ოცნება“ თანახმაა, ეს ანტიკონსტიტუციური ჩანაწერი დაკანონდეს აფხაზეთის კონსტიტუციაში.

- ალბათ, ასე იმიტომ ჩაწერეს, რომ პრეზიდენტის გარკვეული უფლებამოსილებები პრემიერთან გადავიდა...

- მაშინ პრემიერი უნდა ეწეროს და არა – კოალიცია.

- პარლამენტთან შეთანხმებაზეა საუბარი?

- სამწუხაროდ, პარლამენტი არ წერია. 350 ათასი დევნილის უფლებას ისინი 25 წელია არღვევენ. აფხაზეთის მოსახლეობამ არ იცის, მათ მართლა ლეგიტიმური ჰგონიათ ეს ხელისუფლება. არადა, უმაღლეს საბჭოში ისინი შეპარულები არიან. მაგალითად, რუდიკ ცატავასა და გვაძაბიას აფხაზეთში უკვე შეწყვეტილი ჰქონდათ დეპუტატის უფლებამოსილება. რატომ უნდა იყვნენ ისინი დღეს, 25 წლის შემდეგ, ისევ დეპუტატები, ჩემთვის გაუგებარია. რატომ უნდა იწოდებოდეს დეპუტატად ის 10 ადამიანი, რომლებიც კოოპტირებულად იწოდებიან, გაუგებარია. ისინი 1992 წელს აფხაზეთიდან საქართველოს პარლამენტში იყვნენ არჩეულები. სამწუხაროდ, დეპუტატი ოლგა ნაგარნინა წლების განმავლობაში რუსეთის მოქალაქე იყო. მას მფარველობდა გია გვაზავა.

- რა იცით?

- ამის თაობაზე ჩვენ მასალები პროკურატურაში შევიტანეთ და მიმდინარეობს გამოძიება. არ ვიცი, გამოძიება რა ეტაპზეა.

- გვაზავა რატომ უნდა მფარველობდეს ნაგარნინას?

- ჩვენ გვაქვს დეპუტატების მოხსენებითი ბარათები, სადაც ისინი უმაღლესი საბჭოს თავმჯდომარეს არაერთ სესიაზე თხოვნით მიმართავენ, რომ ოლგა ნაგარნინამ დაკარგა საქართველოს მოქალაქეობა და შეუწყვიტონ დეპუტატის უფლებამოსილება. რადგან ოლგა ნაგარნინას ხმა გვაზავასთვის მნიშვნელოვანი იყო ყოლბაიას დანიშვნისა და მისი არჩევნების დროს, არ შეუწყვიტეს უფლებამოსილება.

- ნაგარნინა ხომ რუსეთშია წასული, აქ ხმას როგორ მისცემს?

- როცა სჭირდებათ, ნაგარნინა რუსეთიდან სასწრაფო წესით ჩამოჰყავთ საქართველოში. ახლაც ჩვენთვის ცნობილი წყაროებიდან გავიგეთ, რომ ისინი ცდილობენ ოლგა ნაგარნინას ჩამოყვანას კონსტიტუციის ცვლილებებთან დაკავშირებით.

Comments are closed