„ვერსია“: ვანო მერაბიშვილი „მატროსოვის“ ციხეს აღდგომისთვის დატოვებს? // რა კავშირი აქვს რუსულ სპეცსამსახურებთან, როგორ აკეთებდა ფულს „მიწის ბიზნესით“ და რატომ შეუერთა უშიშროების სამინისტრო შინაგან საქმეთა სამინისტროს… // უდელი „რუხი კარდინალის“ ბურუსით მოცული ბიოგრაფია

„ვერსია“: ინტერვიუ გია გაჩეჩილაძესთან: „პოსტსაბჭოთა სივრცეში მხოლოდ ლატვიისა და საქართველოს პარლამენტებშია „მწვანეთა ფრაქცია“, რაც ქვეყნის დემოკრატიის ხარისხზე მიუთითებს“ // რა მიზნით შეიქმნა ახალი ფრაქცია, „ქართული ოცნება – მწვანეები“ და ვინ იქნება მის რიგებში

„ვერსია“: ინტერვიუ დავით ზურაბიშვილთან: „გეტყვით იმას, რაც სხვაგან ჯერ არ მითქვამს…“ // რატომ შეცვალეს რესპუბლიკელებმა პარტიის პოლიტიკური მდივანი და რა შემთხვევაში დაიწყებენ საპროტესტო აქციებს

——

„რეზონანსი“: მოსუფთავებული პოლიტიკური ველი ადგილობრივი არჩევნების წინ // ძლიერ ოპოზიციურ პარტიაზე მოთხოვნა არის, მაგრამ თავად ასეთი პარტია არ არსებობს

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან: „საერთოდ არ ვიცი, რატომ აღვიქმები პრორუსულ ძალად“ // „დემოკრატიული მოძრაობა“ ოპოზიციის თემატურ გაერთიანებაზე კონსულტაციებს თებერვლიდან დაიწყებს

„რეზონანსი“: ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: „დღეს „ნაცმოძრაობის“ ელიტა მილიონერები არიან“ // „…მაგრამ პოლიტიკის გულისათვის თავის ქონებიდან კაპიკსაც არ გაიღებენ“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ვუახლოვდებით ევროპას გეოგრაფიულად და არა – ფასეულობებითა და ღირებულებებით“

„რეზონანსი“: ინტერვიუ ზაალ ანჯაფარიძესთან: „აშშ-ისა და რუსეთის კონკურენცია პოსტსაბჭოთა სივრცეზე არ შემცირდება“

„რეზონანსი“: სტრასბურგში საქართველოდან წარდგენილ კანდიდატთა სია ჩავარდა

„რეზონანსი“: იმოქმედებს თუ არა საქართველოს იმიჯზე სტრასტბურგში მოსამართლეების კანდიდატთა სიის ჩაგდება?

——

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ შალვა შავგულიძესთან: „ხელისუფლებამ სტრასბურში ორჯერ დაწუნებული კანდიდატები წარადგინა“ // „ასეთ არასწორ მოქმედებას შეეწირა ისეთი კარგი კანდიდატი, როგორიც სანდრო ბარამიძეა“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სიმონ ნოზაძესთან: „მე არ ვიცი, რაში დასჭირდა დავით ბაქრაძეს სახელმწიფო დაცვა“ // „რუსეთთან დიალოგის დაწყება დათმობაზე წასვლას არ ნიშნავს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მანუჩარ მაჩაიძესთან: „რადიკალი ლიბერალების თავგასულობა დამთავრდა“ // „ამერიკელებმა მხარი დაუჭირეს დონალდ ტრამპის იმ იდეებს, რომლებზეც 25 წელიწადია ვლაპარაკობ“ // „ნაციონალებმა შემოსავლის გარეშე დამტოვეს“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ შალვა ხაჭაპურიძესთან: „ნასვამ მძღოლს 5 წლით უნდა ჩამოართვან მართვის მოწმობა“

„ახალი თაობა“: „რუსეთის ციხეებში რამდენიმე ათეული ქართველი ტყვეა“ // ვის დაემუქრა ირაკლი სესიაშვილი?

——

„რეზონანსი“: ვიცე-პოლკოვნიკ გია ცერცვაძის გათავისუფლებას დღეს ელოდებიან

———————–

„ვერსია“, 25 იანვარი, 2017 წელი

ვანო მერაბიშვილი „მატროსოვის“ ციხეს აღდგომისთვის დატოვებს?

რა კავშირი აქვს რუსულ სპეცსამსახურებთან, როგორ აკეთებდა ფულს „მიწის ბიზნესით“ და რატომ შეუერთა უშიშროების სამინისტრო შინაგან საქმეთა სამინისტროს… უდელი „რუხი კარდინალის“ ბურუსით მოცული ბიოგრაფია

ვანო პავლიაშვილი

დღევანდელი მონაცემებით, მისი პოლიტიკური კარიერა დასრულებულია. არადა, იყო დრო, როცა მხოლოდ ყოფილი მმართველი პარტიის კი არა, ლამის მთელი ქართული პოლიტიკის „ხერხემლად“ ითლებოდა, თუმცა ნათქვამია, დრონი მეფობენ და არა მეფენიო. ჰოდა, ამ ადამიანის „ქეისიც“ იმის ნათელი მაგალითია, რომ ამ ქვეყნად მუდმივი და მარადიული არაფერია, თუმცა ზოგი ამბობს, კატასავით 9 სიცოცხლე აქვს და, ფენიქსისა არ იყოს, ფერფლიდან ისევ აღდგებაო. საერთოდ, მომავლის განჭვრეტა, მით უმეტეს, პოლიტიკაში ერთობ უმადური საქმეა, ამიტომაც, „ვერსია“ პოლიტიკური პროგნოზებისგან თავს იკავებს და იმ ადამიანის X-ფაილს წარმოგიდგენთ, რომელსაც სხვადასხვა დროს, ეროვნული უშიშროების საბჭოს მდივნის, შს მინისტრისა და პრემიერის პოსტები ეკავა. აქვე, სამართლიანობისთვის, ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ ვანო მერაბიშვილი თანამედროვე ქართული პოლიტიკის ერთ-ერთი ყველაზე ბურუსითმოცული ფიგურანტია. რატომ? რატომ და ადამიანი, რომელიც გამართულადაც ვერ მეტყველებს (ამაზე აქცენტის გაკეთება ვინმემ, შეიძლება, ჟურნალისტური ეთიკისა და სტანდარტების დარღვევად ჩათვალოს, მაგრამ როგორც იტყვიან, ფაქტი ჯიუტია), „რუხ კარდინალად“ შორეული 1990-იანი წლების მიწურულს ჩამოყალიბდა. ეს ის დროა, როცა იმჟამინდელი მმართველი პარტია, ესე იგი, მოქალაქეთა კავშირი გარეგნულად ერთიან და მონოლითურ გუნდად ითვლებოდა, მაგრამ მოულოდნელად, გავლენიან ამერიკულ გაზეთ „ვაშინგტონ პოსტში“ ვანო მერაბიშვილის ინტერვიუ ქვეყნდება, რომელიც ცხონებული ედუარდ შევარდნაძის გარემოცვისთვის ანუ რეტროგრადებისთვის, აშკარად „მოწმენდილ ცაზე მეხის გავარდნას“ ჰგავს.

მოგვიანებით, პოლიტიკური ვნებები რომ დაცხრება, ანალიტიკოსები იტყვიან, რომ ვანო მერაბიშვილის ამ ინტერვიუთი არათუ შევარდნაძის პარტიის რღვევა დაიწყო, არამედ, ამერიკულ მედიაში გამოქვეყნებული ვანოს განცხადება „ვარდების რევოლუციის“ ერთგვარი რეპეტიციაც იყო. გამორიცხული, ცხადია, არაფერია, მაგრამ მას მერე ათასმა წყალმა ჩაიარა, მთავარი პოლიტიკური ალგორითმი კი დღემდე ამოუხსნელია ანუ გავლენიანი ამერიკული გამოცემა ვანო მერაბიშვილით, რომელიც იმხანად არცთუ ცნობილი ფიგურა გახლდათ, რატომ დაინტერესდა? ისე, შს ექსმინისტრის X-ფაილის შესწავლისას, „ვერსიამ“ რამდენიმე ისეთი დეტალი აღმოაჩინა, რაც მერაბიშვილის, როგორც პოლიტიკური განტოლების ამოხსნაში დაგვეხმარება. ასე რომ, მოემზადეთ - თქვენს წინაშე პატიმრობაში მყოფი ვანო მერაბიშვილის მძაფრსიუჟეტიანი „ქეისია“.

ოფიციალური დოსიე

ივანე (ვანო) მერაბიშვილი, როგორც ქართული „ვიკიპედია“ იუწყება, 1968 წლის 15 აპრილს, ადიგენის რაიონის სოფელ უდეში დაიბადა. ისე, იმ დროს, როცა მერაბიშვილი ქვეყანას მოევლინა, 15 აპრილი სიყვარულის დღედ არ იყო გამოცხადებული, მაგრამ ამას მნიშვნელობა არ აქვს, ფაქტია: ბოლო წლებია, 15 აპრილს, ჟურნალისტ ბესო ჩუბინიძის ინიციატივით, საქართველო სიყვარულის დღეს ზეიმობს. ჰოდა, ალბათ, ბედის ირონიაა, რომ მერაბიშვილის დაბადებისა და სიყვარულის დღეები ერთმანეთს ემთხვევა. მათ, ვინც ქართულ პოლიტიკას თვალს ადევნებს, მერაბიშვილის შს მინისტრობა კარგად ახსოვს ანუ მართალია, „ნაციონალურ საქართველოში“ ადამიანების „ტრუსიკ-მაიკით“ დაჭერისა და ქუჩაში დახვრეტის „ტრადიციას“ საფუძველი ირაკლი ოქრუაშვილის შს მინისტრობის დროს ჩაეყარა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ამ ძალოვან უწყებას სათავეში უდელი ვანო ჩაუდგა, ხალხის წამების მეთოდები დაიხვეწა. ყოველ შემთხვევაში, ერთ-ერთი ყველაზე გახმაურებული სისხლიანი საქმე – სანდრო გირგვლიანის მკვლელობა, რომელიც პრაქტიკულად, მიხეილ სააკაშვილის მმართველობის დასასრულის დასაწყისად იქცა, სწორედ ვანო მერაბიშვილის შს მინისტრობას უკავშირდება.

2012 წლის პირველი ოქტომბრის არჩევნების შემდეგ, ინტერნეტში ვიდეო გავრცელდა, რომელიც, სავარაუდოდ, ნაცების მმართველობის დროსაა გადაღებული. ამ ვიდეოკადრებში ვანო მერაბიშვილი მკაფიოდ ჩანს, რომელიც ხელქვეითებს „ორ გვამს“ სთხოვს. ყველაფერ ამის მიუხედავად, ქართულ „ვიკიპედიაში“ მერაბიშვილი „სახელმწიფო და პოლიტიკურ მოღვაწედ“ არის მოხსენიებული (?!).

ამავე წყაროს მიხედვით, ვიდრე პოლიტიკაში ჩაერთვებოდა, მერაბიშვილი სამეცნიერო საქმიანობას ეწეოდა, რაც ნიშნავს, რომ თბილისის ტექნიკური უნივერსიტეტის სამთო ფაკულტეტის დამთავრების შემდეგ, კერძოდ, 1992-1995 წლებში, მომავალი შს მინისტრი „გე-პე-ისა” და აგრარულ უნივერსიტეტებში ლაბორანტად, უფროს ლაბორანტად, ასისტენტად და უმცროს მეცნიერ-თანამშრომლად მუშაობდა. 1995 წელს, მერაბიშვილი მეცნიერებიდან არასამთავრობო სექტორში ინაცვლებს და მიწის მესაკუთრეთა უფლებების დაცვის ასოციაციის აფუძნებს, 1996 წელს კი თავისუფლების ინსტიტუტის ერთ-ერთი თანადამფუძნებელი ხდება.

საერთოდ, მიწა მერაბიშვილის X-ფაილში ერთ-ერთი „სუსტი რგოლია“. უფრო გასაგებად რომ ვთქვათ, 2001 წლის მაისში, მიწის მესაკუთრეთა უფლებების დაცვის ასოციაცია, „ტერა ინსტიტუტთან“ ერთად, აშშ-ს საერთაშორისო განვითარების სააგენტოს ხელშეწყობით, საქართველოში მიწის ბაზრის განვითარების პროექტს იწყებს, რაც პრივატიზებული სასოფლო-სამეურნეო მიწის ნაკვეთების რეგისტრაციას გულისხმობს. ამ დროს მერაბიშვილი უკვე პარლამენტის წევრია. მის მიერ დაფუძნებულ არასამთავრობოს კი ჯაბა ებანოიძე ხელმძღვანელობს. ისე, მერაბიშვილის აღზევების დროს, ჯაბა ებანოიძეც დაწინაურებული გახლდათ. ყოველ შემთხვევაში, მას შემოსავლების სამსახურის უფროსის პოსტი ეკავა. ხელისუფლების შეცვლის შემდეგ, კერძოდ, 2013 წლის იანვარში, ებანოიძეს ბრალი რამდენიმე მუხლით წაუყენეს ანუ გამოძიება თანამდებობის ბოროტად გამოყენებას, ქონების გადამალვასა და საანგარიშსწორებო დოკუმენტების გაყალბებას ედავებოდა. მაშინდელი მედიის ცნობით, ებანოიძემ ბრალი ნაწილობრივ აღიარა.

ცნობისთვის: საქართველოში სასოფლო-სამეურნეო მიწის რეფორმა, რომელიც 2.5 მილიონი მიწის ნაკვეთის კერძო საკუთრებაში გადაცემას ითვალისწინებდა, 1999 წლის მაისში დაიწყო. მიწის კერძო საკუთრებაში გადაცემისათვის აუცილებელი საკანონმდებლო აქტების მომზადებაში მიწის მესაკუთრეთა უფლებების დაცვის ასოციაციას იმთავითვე აქტიურად იყო ჩართული.

სხვათა შორის, 2014 წლის ზაფხულში, ქობულეთელი ჯეირან ფალავანდიშვილი გავიცანი, რომელიც თავის დროზე მერაბიშვილის არასამთავრობოს წევრი იყო და რომელმაც საინტერესო ისტორია მიამბო:

„…1996 წელს მუშაობა მიწათმომწყობად დავიწყე. ამასობაში ხელისუფლებაში ნაცმოძრაობა მოვიდა და, რეორგანიზაციის საბაბით, შინ გამიშვა. იძულებული გავხდი, საკუთარი მრავალპროფილიანი შპს „ციტროვიტა“ შემექმნა. 2007 წლის დეკემბერში, 7 ნოემბრის ამბები უკვე მომხდარი იყო, ხელისუფლებამ მთელი აჭარის მიწათმომწყობებს დაგვიძახა. ამ შეხვედრას შემოსავლების სამსახურის მაშინდელი უფროსი, ჯაბა ებანოიძე ხელმძღვანელობდა, რომელიც ადრე მიწის მესაკუთრეთა უფლებების დაცვის ასოციაციის თავმჯდომარე იყო. ამ ასოციაციას ოფისი აჭარაშიც ჰქონდა. ჯაბა ებანოიძე ბათუმში იმ მოტივით ჩამოვიდა, რომ ქობულეთისა და ხელვაჩაურის რაიონებში მიწის რეფორმა ჩატარებული არ იყო და სასწრაფოდ მიწის ლეგალიზაცია უნდა მოგვეხდინა. მოკლედ, რუკები დაგვირიგეს, მე ჩემი სოფელი ხალა, ასე ვთქვათ, ჩამაბარეს და მიწის დაკანონების პროცესი რამდენიმე თვე გაგრძელდა. ყველაფერ ამას ქობულეთში ხელისუფლებიდან ჯემალ ინაიშვილი კურირებდა _ მოიტანდა საბუთს და ხალხს „ტარჟესტვენნად“ გადავცემდით, მაგრამ ყველაფერი ეს ცოტა ხანს გაგრძელდა… მოკლედ, ჩაქვში მაღალმთიანი რაიონებიდან ჩამოსახლებულ აჭარლებს აღიარების კომისიამ არენდით აღებული მიწის ნაკვეთები კერძო საკუთრებაში გადასცა. მახსოვს, სულ 36 საკუთრების მოწმობა გაიცა. ადგილზე კომისიის თავმჯდომარე სულხან ტაკიძე იყო. ზუსტი თარიღი არ მახსოვს, მაგრამ 2008 წლის მეორე ნახევარში, 36 ნახაზი ანუ საკუთრების მოწმობა ერთდროულად გააუქმეს და ამის მოტივი ის გახდა, კერძო საკუთრებაში გადაცემის დროს თითქოს კანონი დაირღვა. მიწის ეს ნაკვეთები სახელმწიფომ დაიბრუნა _ როგორც ჩანს, რაღაცისთვის უნდოდა… ისე, თავის დროზე, როცა ავტობანის მშენებლობა გადაწყდა, მიწის მესაკუთრეთა დაცვის ასოციაციამ სავარაუდო პროექტი მოიპოვა, რომლის მიხედვითაც, ავტობანი ქობულეთიდან, ჩაქვის გავლით, თურქეთის საზღვრამდე უნდა მივიდეს. სახლების ნახაზებსაც ვაკეთებ და ქობულეთის მიწის საკუთრების აღიარებით კომისიაში მთხოვეს, ხომ იცი, ავტობანმა სადაც უნდა გაიაროს და ამ ტერიტორიაზე სახლის ნახაზის გაკეთებას მოერიდეო. მიწის მესაკუთრეთა დაცვის ასოციაცია მთავრობის დაკვეთით მუშაობდა…“.

ქობულეთელი ჯეირან ფალავანდიშვილის ეს მონათხრობი შეიძლება, მტკიცებულებად არ გამოდგეს, მაგრამ ჩნდება გონივრული ეჭვი, რომ მერაბიშვილი, თავისი არასამთავრობოს მეშვეობით, ე.წ. მიწის ბიზნესს, მინიმუმ, ლობირებდა, რაც გასაკვირიც არაა, რამეთუ მიწა შემოსავლის, მართლაც, სარფიანი წყაროა…

ისე, შეიძლება, უბრალო დამთხვევაა, მაგრამ 1999 წლის მოწვევის პარლამენტში, როცა დეპუტატი გახდა, მერაბიშვილი ეკონომიკური პოლიტიკისა და რეფორმების კომიტეტს ჩაუდგა სათავეში. სწორედ მაშინ ითქვა, რომ მას გარკვეული ინტერესები „ჟინვალჰესთანაც“ ჰქონდა…

ამ „პატარ-პატარა“ სკანდალების მიუხედავად, თუკი „ვაშინგტონ პოსტისთვის“ მიცემულ ინტერვიუს არ ჩავთვლით, რომელიც წეღან ვახსენეთ, 2003 წლის მოვლენებამდე ვანო მერაბიშვილის არსებობის შესახებ ფართო საზოგადოებამ არაფერი იცოდა. „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ კი პოლიტიკურმა ღმერთებმა თუ პოლიტიკური სამოთხიდან განდევნილმა ანგელოზებმა, როგორც ჩანს, მისი მფარველობა გადაწყვიტეს და უდელმა ვანომაც თავბრუდამხვევი კარიერა გაიკეთა:

2004 წლის 26 იანვარს ანუ ინაუგურაციის მეორე დღესვე, პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა ეროვნული უშიშროების საკითხებში თავის თანაშემწედ დანიშნა. პარალელურად, მერაბიშვილი ეროვნული უშიშროების საბჭოს მდივნის მოვალეობასაც ასრულებდა. დაახლოებით ექვსი თვის შემდეგ, კერძოდ, 2004 წლის 7 ივნისს, მერაბიშვილი საქართველოს სახელმწიფო უშიშროების მინისტრი ხდება და ამ თანამდებობას წლის ბოლომდე – 18 დეკემბრამდე იკავებს, საიდანაც მუშაობას შსს-ში, მინისტრის რანგში აგრძელებს. „ნაციონალთა“ კულუარებში გარკვეულები ამბობენ, რომ ვანო მერაბიშვილს ბევრი მტრობდა, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ის, პრაქტიკულად, ერთადერთი, იყო, რომელმაც „ვარდების მთავრობაში“, სააკაშვილის პრეზიდენტობის ორივე ვადის დროს, სავარძელი მყარად შეინარჩუნა – მართალია, 2012 წლის შუახანებში შს მინისტრობა დატოვა, მაგრამ უსამსახუროდ არ დარჩენილა – პრემიერად დაინიშნა და ეს პოსტი 2012 წლის პირველი ოქტომბრის არჩევნებამდე ეკავა.

რატომ უქმნიდა სააკაშვილი მერაბიშვილს სასათბურე პირობებს? – ეს რიტორიკული კითხვაა…

ექსხერხემლისა და ნაცმოძრაობის აწუკვე ყოფილი გენერალური მდივნის ოფიციალური დოსიე სრულყოფილი რომ გამოვიდეს, ხაზს კიდევ ორ დეტალს გავუსვამ:
ვანო მერაბიშვილი დაქორწინებულია და ორი ვაჟი ჰყავს. ყველაზე გახმაურებულ სკანდალში კი სწორედ მეუღლის გამო გაეხვია. შეიძლება, ეს დელიკატური თემაა, მაგრამ ამის თაობაზე უკვე იმდენჯერ ითქვა და დაიწერა, რომ დასამალი აღარაფერია.

მოკლედ, იმ დროს, როცა ვანო მერაბიშვილი, პრაქტიკულად, თავისი კარიერის ევერესტზე იმყოფებოდა და, როგორც იტყვიან, ცა ქუდად არ მიაჩნდა და დედამიწა – ქალამნად, ტელეკომპანია „იმედმა“ საზოგადოებას სისხლიანი ამბის შესახებ ამცნო. სახელდობრ, გადაცემა „დროება“ იუწყებოდა, რომ ძალოვანებმა ოქროყანის სასაფლაოზე წამებით მოკლეს ახალგაზრდა მამაკაცი, სანდრო გირგვლიანი. ამასთან, სატელევიზიო სიუჟეტში ნათქვამი იყო, რომ ინციდენტი „შარდენ-ბარში“ დაიწყო, სადაც დათა ახალიასთან, გურამ დონაძესთან, ვასილ სანოძესა და ოლეგ მელნიკოვთან ერთად, მერაბიშვილის თანამეცხედრე, თაკო სალაყაიაც იმყოფებოდა. მოგვიანებით, გირგვლიანის მკვლელობის მთავარ ფიგურანტად მაშინდელი ოპოზიცია სწორედ სალაყაიას დაასახელებს და მისი დასჯის პარალელურად, მერაბიშვილის შს მინისტრობიდან გადაყენებასაც მოითხოვს.
დღევანდელი ანუ იმ გადასახედიდან, როცა მერაბიშვილი მიშას გაემიჯნა და ნაცმოძრაობის გენმდივნობაზე უარის თქმით, პირდაპირ თუ ირიბად, „ახირებულების“ პოზიცია გაამაგრა, სააკაშვილის საბედისწერო შეცდომად შეიძლება ის ჩაითვალოს, რომ გირგვლიანის საქმის გამო ვანო „კბილებით დაიცვა“. სწორედ ამიტომაც, შს ექსმინისტრი მთელი ცხოვრება ექსპრეზიდენტის მადლობელი უნდა ყოფილიყო და მისი ნაფეხურებისთვის ეკოცნა, მაგრამ მოგეხსენებათ, პოლიტიკა „სიბინძურის ხელოვნებაა“. მაშასადამე, პოლიტიკაში მუდმივი არც მტრები არსებობენ და არც – მეგობრები. ჰოდა, რა გასაკვირია, რომ ვანომ მიშას „ზურგში მახვილი ჩასცა“?! სააკაშვილს, რომელსაც ფანები საქართველოდან დევნილ პრეზიდენტს უწოდებენ, გული ყველაზე მეტად, ალბათ, სწორედ მერაბიშვილის ტრანსფორმაციამ ატკინა, მაგრამ „ვერსიის“ ხელთარსებული მასალების მიხედვით, ძაღლის თავი სხვაგანაა დამარხული და ყველაფერი ისე მარტივადაც არაა, როგორც ჩანს!

დიახ, ინტერვიუ, რომელიც ჩემს პირად ჟურნალისტურ არქივში ინახება, პირდაპირ თუ არა, ირიბად ნათელყოფს, რომ ვანო მერაბიშვილმა „ჩრდილოეთელ დემონებს“ სული ჯერ კიდევ ყმაწვილკაცობაში მიჰყიდა!

არ გჯერათ? თქვენი ნებაა, მაგრამ გირჩევთ, მოთმინება გამოიჩინოთ, მერაბიშვილის X-ფაილი ბოლომდე წაიკითხოთ და დასკვნებიც მერე გააკეთოთ!

მანამდე კი შს ყოფილი მინისტრის ოფიციალური დოსიე ბოლო შტრიხით შევავსოთ. ეს „ბოლო შტრიხი“ კი ვანო მერაბიშვილის ტუსაღობაა: წელს, 21 მაისს, ოთხი წელი შესრულდება, რაც ვანო „მატროსოვზეა“, საიდანაც თავს პერიოდულად გვახსენებს ხოლმე. ამ მხრივ ყველაზე გახმაურებული „თავის შეხსენება“ ის იყო, როცა უდელმა „რუხმა კარდინალმა“ განაცხადა, საკნიდან ღამე გამიყვანეს, მთავარ პროკურორთან მიმიყვანეს და მაიძულებდნენ, სააკაშვილის წინააღმდეგ ჩვენება მიმეცაო. მართალია, ამ ინციდენტის მოკვლევა დაიწყო, მაგრამ დღემდე არ გარკვეულა, ის, რასაც ვანო ამბობდა, რეალურად მოხდა თუ არა.

ისინი, ვინც ციხეს კარგად იცნობენ, ამბობენ, რომ მერაბიშვილი საკნიდან შესაძლოა, მართლაც გაიყვანეს, მაგრამ არ გამორიცხავენ, რომ ამ „გაყვანის“ ინიციატორი თავადვე ყოფილიყო ანუ მთავარ პროკურორთან, ან ვინმე სხვა ძალოვან მაღალჩინოსანთან შეხვედრა იმ მოტივით მოეთხოვა, რომ მისი საკნიდან გაყვანა სათვალთვალო კამერებს დაეფიქსირებინა და მერე, ერთი ამბავი აეტეხა, აი, „ოცნება“ რა ცუდად იქცევაო.

შს ყოფილ მინისტრსა და, ასევე, ყოფილ პრემიერს ბრალი რამდენიმე მუხლით აქვს წაყენებული. კერძოდ, მერაბიშვილი მოსყიდვაში, გაფლანგვასა და თანამდებობრივი უფლებამოსილების გადამეტებაში, ამასთან, სანდრო გირგვლიანის მკვლელობის საქმესა და 26 მაისის აქციის დაშლაშია მხილებული. 2014 წლის 17 თებერვალს, სასამართლომ მერაბიშვილი დამნაშავედ სცნო და თავისუფლება 5 წლით აღუკვეთა.

სხვათა შორის, წელს, პირველ იანვარს, საქართველოს ერთდღიანი ვიზიტით, მაკკეინი ეწვია, რომელიც მანამდე უკრაინაში იმყოფებოდა. მაკკეინის ვიზიტის შემდეგ, „მატროსოვი“ გიგი უგულავამ დატოვა. პოლიტიკურ კულუარებში ამბობენ, რომ ჯერ კიდევ გავლენიან ამერიკელ სენატორს საქართველოს ხელისუფლების უმაღლეს პირებთან ტეტ-ა-ტეტ საუბარი სწორედ უგულავა-მერაბიშვილზე ჰქონდა. შეიძლება, უბრალო დამთხვევაა, მაგრამ თვალშისაცემია, რომ უგულავა პატიმრობიდან სწორედ მაკკეინის სტუმრობის შემდეგ გათავისუფლდა. ახლახან კი „ვერსიას“ უთხრეს, რომ მერაბიშვილის გათავისუფლებაც იგეგმება. მეტიც, კონფიდენციალურმა წყარომ კონკრეტული თარიღიც დაასახელა ანუ არსებობს ალბათობა, რომ შს ყოფილი მინისტრი აღდგომას საკუთარ სახლში შეხვდეს. ამ ვერსიაში ლოგიკა თუნდაც იმიტომ არის, რომ მერაბიშვილმა, უგულავასი არ იყოს, მიშა უკვე უარყო _ მოგეხსენებათ, რამდენიმე თვის წინ, ჯერ კიდევ პატიმარმა უგულავამ საგანგებო წერილი გაავრცელა, სადაც სააკაშვილს, პრაქტიკულად, მოუწოდა, ნაცმოძრაობის თავმჯდომარეობაზე უარი ეთქვა. ყოფილ მმართველ პარტიაში სამკვდრო-სასიცოცხლო ორომტრიალი სწორედ ამ წერილით დაიწყო. მოგვიანებით, წაყენებულ ბრალდებაში უგულავამ თავი დამნაშავედ სცნო და საპყრობილეც დატოვა.

მართალია, ხერხემალყოფილს ჯერ თავი დამნაშავედ არ უცვნია, მაგრამ „სვაბოდისკენ“ პირველი ნაბიჯი უკვე გადადგა – მიშას ზურგი აქცია. ჰოდა, რა გასაკვირია, ამის მერე ისიც თქვას, ყველაფერში დამნაშავე ვარ, ვინანიებო და… „მატროსოვსაც“ გამოემშვიდობოს.

სხვათა შორის, ვანო მერაბიშვილს თავის დროზე, თუ გახსოვთ, მეტ-ნაკლებად დადებით კონტექსტში ყოფილი პრემიერი, ბიძინა ივანიშვილიც ახსენებდა ანუ ხაზი მის კარგ მენეჯერულ თვისებებს გაუსვა და არც ის დაუმალავს, რომ ნაცებს სწორედ ვანო მერაბიშვილის საშუალებით ეკონტაქტებოდა… ახლა, შეიძლება, ძალიან კონსპირაციულ თეორიაში გადავიდეთ, მაგრამ ის მოსაზრებაც არსებობს, რომ დაპატიმრებით ვანო მერაბიშვილი, უბრალოდ, „შეინახეს“ (!)…

უდედან ჩრდილოეთამდე

მოდით, გავყვეთ „შენახვის“ ვერსიას. ვის ან რატომ აწყობდა მერაბიშვილის ციხეში „შენახვა“, გნებავთ, „დაკონსერვება“? _ ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა, ცხადია, მხოლოდ ვარაუდით შეიძლება, მაგრამ არსებობს ერთი „მაგრამ“. კერძოდ, ჩემს პირად ჟურნალისტურ არქივში კიდევ ერთი სკანდალური ინტერვიუ ინახება. ამჯერად რესპონდენტი უშიშროებასთან ასოცირებული პირია, რომელიც ღიად მიანიშნებს, რომ მერაბიშვილს ბმა შესაძლოა, რუსეთის სამხედრო დაზვერვასთან, ესე იგი, „გრუ“-სთან ჰქონდეს. ამ მოსაზრებას ერთი გარემოებაც ამყარებს, სახელდობრ, მერაბიშვილი, როგორც სახელმწიფო მაღალჩინოსანი, ქართველ და ევროპელ ჟურნალისტებს არა, მაგარამ სამაგიეროდ, რუსულ მედიას სწყალობდა. ახლა, ეს დეტალი შეიძლება, არაფერზე მეტყველებს, მაგრამ მოგეხსენებათ, ეშმაკები სწორედ დეტალებში სხედან.

2010 წლის 10 დეკემბერს ინტერნეტპორტალი „ნეტგაზეთი“ აქვეყნებს სტატიას სათაურით „სად იძებნება ვანო მერაბიშვილი“, რომელშიც ნათქვამია:

„ვანო მერაბიშვილი - თუკი ამ სახელს და გვარს რუსულ ენაზე ჩაწერთ Gოოგლე-ს საძიებო სისტემაში, საქართველოს შს მინისტრზე შესაძლებელია უფრო მეტი გაიგოთ, ვიდრე - ამ სახელისა და გვარის ქართულ ენაზე ჩაწერის შემთხვევაში. რუსული „კომერსანტის“ ჟურნალისტი, წლის განმავლობაში, დაახლოებით ორ ინტერვიუს წერს მერაბიშვილთან; „ლენტა.რუ“-ზე ვანო მერაბიშვილის ბიოგრაფიას გაეცნობით, „ეხო მოსკვისა“ და „რია ნოვოსტის“ გვერდზე შეგიძლიათ წაიკითხოთ ინტერვიუები ვანო მერაბიშვილთან. მოკლედ, მერაბიშვილთან ინტერვიუს არაერთი რუსული მედია აქვეყნებს, თუმცა მათ შორის ყველაზე აქტიური რუსული „კომერსანტია“ (კომმერსანტ.რუ), რომლის ჟურნალისტი ოლგა ალიონოვა ვანო მერაბიშვილს 2009-2010 წლებში რამდენჯერმე ესტუმრა და, შესაბამისად, რამდენჯერმე გამოაქვეყნა მისი ინტერვიუ გაზეთსა თუ ინტერნეტ გვერდზე. მერაბიშვილთან სასაუბრო თემა, მცირე გამონაკლისების გარდა, ერთია: რეფორმა, რომელიც შს სამინისტრომ განახორციელა და პოლიციის რეიტინგი საქართველოში, თუმცა კარიერაზე საუბარსა და მის მიერ განხორციელებულ რეფორმებთან ერთად, ვანო მერაბიშვილი არ ერიდება პოლიტიკურ შეფასებებსაც. ის პოლიტიკურ განცხადებებსაც აკეთებს. ხშირად ქართული მედია პოლიციაზე სიახლეებს სწორედ რუსი ჟურნალისტების მიერ აღებული ინტერვიუდან იგებს ხოლმე. 2010 წელს, ვანო მერაბიშვილთან სულ მცირე ექვსი ინტერვიუ ჩაწერეს ჟურნალისტებმა. აქედან მხოლოდ ერთია ჩაწერილი ქართული მედიის მიერ: „ტელეიმედის“ ეთერში გასულ „სპეციალურ რეპორტაჟში“ (12 ნოემბერი, 2010 წელი) ჟურნალისტის კითხვაზე, თუ რატომ ჩნდება საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი ხშირად რუსულ მედიაში, მერაბიშვილი პასუხობს, რომ ის ამ ფორმით მისი ქვეყნის პოპულარიზაციას ეწევა.
საქართველოს მთავრობის ოფიციალურ ვებგვერდზე, ვანო მერაბიშვილის ბიოგრაფიაში მითითებულია, რომ მინისტრი ფლობს ინგლისურ ენას. რუსული ენის ფლობაზე მთავრობის გვერდი არაფერს ამბობს, თუმცა იმაში დასარწმუნებლად, რომ საქართველოს შინაგან საქმეთა მინისტრი რუსულად საუბრობს, ის ინტერვიუებია საკმარისი, რომლებიც რუსულენოვან მედიებში ვრცელდება.

იშვიათია ვანო მერაბიშვილის ინტერვიუ ინგლისურ ენაზე. ამერიკულ „ვაშინგტონ პოსტში“, „ნიუ იორკ ტაიმსსა“ და „სი-ენ-ენ“-ზე, 2010 წლით დათარიღებულ მასალებს მინისტრზე ვერ იპოვით ისევე, როგორც ბრიტანულ „გარდიანსა“ და „ბი-ბი-სი“-ზე. ბრიტანეთის სამაუწყებლო კომპანია „ბი-ბი-სის” ოფიციალური ინგლისურენოვანი გვერდი საძიებო სისტემაში ვანო მერაბიშვილს ძებნის, მაგრამ ყველაზე ახალი ინფორმაცია 2009 წლით თარიღდება. ბუშის საქართველოში ვიზიტი, ზურაბ ჟვანიას გარდაცვალება, მუხროვანის სატანკო ბატალიონის ინციდენტი და თბილისის მიტინგები ის თემებია, სადაც ვანო მერაბიშვილის კომენტარებს ვხვდებით. დაახლოებით, იგივე მდგომარეობაა „სი-ენ-ენ“-თან, „ნიუ იორკ ტაიმსსა“ და „ვაშინგტონ პოსტთან“ მიმართებაშიც“.

იმას, რომ მერაბიშვილის X-ფაილი ბურუსითაა მოცული, ერთი გარემოებაც მოწმობს: 2005 წლის 3 თებერვალს სწორედ მერაბიშვილი იყო ის ადამიანი, რომელმაც, ყოველგვარი გამოძიებისა და ექსპერტიზის გარეშე, საზოგადოებას ამცნო, პრემიერი ზურაბ ჟვანია და მისი თანმხლები პირი, რაულ უსუფოვი საბურთალოს ქუჩაზე მდებარე სახლში გაზით გაიგუდნენო. შს მინისტრს, წესით, ასეთი განცხადება არ უნდა გაეკეთებინა და, მინიმუმ, გამოძიების პირველად შედეგს დალოდებოდა, მაგრამ როგორც ჩანს, ვანოს რაღაც ამოძრავებდა. სწორედ მერაბიშვილის ეს განცხადება გახდა იმის საფუძველი, რომ ჟვანიას შესაძლო მკვლელობაზე ხმა დღემდე არ მინავლებულა. ასევე, საეჭვო იყო და არის მერაბიშვილის როლი ფოტოგრაფებისა თუ ე.წ. ჯაშუშობის ბრალდებით დაპატიმრებული სხვა ადამიანების საქმეებში. ზოგი სპეციალისტი ამბობს, რომ რუსი „ჯაშუშების“ დევნით ვანო, უბრალოდ, საკუთარი „ჩრდილოეთური ბეგრაუნდის“ დამალვას ცდილობდა. მართლა ასე იყო თუ არა, ამის თქმა მხოლოდ პოლიტიკურ ღმერთებსა და პოლიტიკური სამოთხიდან განდევნილ ანგელოზებს შეუძლიათ.

ახლა კი დაპირებული ინტერვიუ, რომელიც ჩემს პირად არქივში ინახება და რომელშიც აქცენტი ბევრ საინტერესო დეტალზეა გაკეთებული. აქვე, შეგახსენებთ, რომ რესპონდენტი, რომელსაც რამდენიმე წლის წინ შევხვდი, უშიშროების ორგანოებთანაა დაახლოებული:

„- საერთოდ, ძალიან რთულია, ადამიანს დაუმტკიცო, რომ რომელიმე ქვეყნის სპეცსამსახურის წარმომადგენელია. ეს დროში გაწელილი პროცესია და ისე არ ხდება, ნაციონალები ადამიანს აგენტობას ერთ დღეში რომ უმტკიცებდნენ. ოპერატიულად საინტერესო პიროვნებაზე მუშაობა, შეიძლება რამდენიმე წელიც გაგრძელდეს. თუ არსებობს საფუძვლიანი ეჭვი, რომ პიროვნებას უცხოეთის სპეცსამსახურებთან კონტაქტი აქვს, მასზე ოპერატიული აღრიცხვის საქმე იქმნება.

- „ოპერატიული აღრიცხვის საქმე“ რას ნიშნავს?

- არ შეიძლება, მკითხველმა დეტალები იცოდეს.

- არც იმას მეტყვით, ვანო მერაბიშვილისა და რუსეთის სპეცსამსახურის ურთიერთობაზე საფუძვლიანი ეჭვი პირველად როდის გაჩნდა?

- ალბათ გახსოვთ, ვანო მერაბიშვილმა სკანდალური განცხადება ჯერ კიდევ მაშინ გააკეთა, როცა პარლამენტის წევრი იყო და ამ განცხადებით, პრაქტიკულად, მოქკავშირის დაშლა დაიწყო. არ გეგონოთ, რომ მერაბიშვილის მიმართ პირადი წყენა მაქვს… მერაბიშვილი პოლიტიკური მოღვაწეა და მასზე ოპერატიული ინფორმაცია არ იარსებებდა, მაგრამ სპეცსამსახურის თანამშრომლებს საიმისო ცოდნა აქვთ, რომ ადამიანში ის ნიშნები აღმოაჩინონ, რაც საინტერესოა.

- ერთი ნიშანი მითხარით, რომელიც მერაბიშვილის რუსულ სპეცსამსახურებთან ურთიერთობაზე მიანიშნებს…

- შეიძლება, დიქცია და გადმოცემის უნარი არ უვარგა, მაგრამ ჯერ კიდევ მოქკავშირში მოღვაწეობისას საკმაოდ ინფორმირებული იყო. საერთოდ, სხარტი გონების ტიპია და ინფორმაციის მიღება-გადამუშავება, ამასთან, ამ ინფორმაციიდან მთავარის გამოყოფა შეუძლია. ისე, იცით, საქართველო რამ დაღუპა და ნაციონალებმა ტოტალიტარული სისტემა როგორ შექმნეს?

- როგორ?

- როგორ და, ბალანსის დარღვევით. შსს-სა და უშიშროების სამსახურების ერთად ყოფნა არ შეიძლება, რადგან ასეთ დროს ორივე უწყება ერთიანი აგენტურული ქსელით სარგებლობს, რაც უშიშროების სამსახურს მნიშვნელოვან ზიანს აყენებს. ნაციონალებმა, კერძოდ, მერაბიშვილმა უშიშროების სამსახურის, პრაქტიკულად, ლიკვიდაცია მოახდინა და მისი ფუნქცია მხოლოდ იდეოლოგიის შექმნაღა იყო. კონტრდაზვერვამ მეორე პლანზე გადაინაცვლა. არადა, უშიშროება, სინამდვილეში, კონტრდაზვერვაა…

- ეს რუსული სცენარი იყო?

- რა თქმა უნდა… მნიშვნელოვანი რგოლია სამხედრო კონტრდაზვერვაც, მაგრამ ნაციონალებმა გააუქმეს და ის საბჭოთა სპეცსამსახურებგამოვლილთა ხელში მოაქციეს.
სხვათა შორის, სააკაშვილის ბიძამ, თემურ ალასანიამ ვანო მერაბიშვილი ვიქტორ შეიმანს დააკავშირა.

- ვიქტორ შეიმანი ვინაა?

- ვიქტორ შეიმანი ბელარუსის უშიშროების საბჭოს ყოფილი მდივანი, საბჭოთა უშიშროების ყოფილი თანამშრომელი და „ეფ-ეს-ბეს” ყოფილი ხელმძღვანელის, სერგეი პატრუშევის მეგობარია. შეიმანი, როგორც ვიცი, რუსებთან რუსია, ებრაელებთან – ებრაელი…

- თქვენი ინფორმაციით, თემურ ალასანიამ ვანო მერაბიშვილი შეიმანს რა მიზნით დააკავშირა?

- ერთობლივი საქმიანობის ანუ იარაღით უკანონო ვაჭრობის მიზნით. დიახ, ვამტკიცებ, რომ იარაღით უკანონო ვაჭრობაში ვანო მერაბიშვილიც იყო ჩართული. 2009 წლის თებერვალში „ბელტრეიდინგმა“ შსს-ს ისეთი საბრძოლო მასალა და აღჭურვილობა შემოუტანა, რომელიც შსს-ს არ სჭირდება. მაგალითად, ფეხოსანთა მინები, ასაფეთქებელი საშუალებები…

- თუკი ვანო მერაბიშვილი რუსული სპეცსამსახურის თანამშრომელია, აბა, ნაციონალების ანტირუსული კამპანია რით უნდა ავხსნათ?

- არ ვამბობ, რომ თანამშრომელი იყო, თუმცა საამისო ნიშნები არსებობს. რაც შეეხება ანტირუსულ ისტერიას, ფილოსოფიაში დაპირისპირებულთა ბრძოლისა და ერთიანობის კანონი არსებობს – იმისთვის, რომ რუსეთმა პოსტსაბჭოურ ქვეყნებში თავისი მიზნები შეასრულოს, შიგნიდან გამაღიზიანებლები სჭირდება. ეს გაღიზიანება კი, რიტორიკაზე უნდა იყოს დაფუძნებული ანუ მტკიცების მიუხედავად, დასავლეთისკენ მივდივართო, ნაციონალები რუსეთის საქმეს აკეთებდნენ…

- მაშასადამე, ამერიკული სპეცსამსახურები, მინიმუმ, არაპროფესიონალები არიან, რამეთუ ნაციონალების რუსული თამაშები თავიდანვე ვერ გაშიფრეს…

- არსებობს ორი მეგობარი ქვეყანა, მაგრამ არ არსებობს ორი მეგობარი სპეცსამსახური. ისე, გგონიათ, რომ აშშ-ს სპეცსამსახურმა ყველაფერი იცის, რაც დედამიწის ზურგზე ხდება? ისიც საგულისხმოა, რომ აშშ-ს სპეცსამსახური საქართველოში აქტიურად 2004 წლიდან შემოვიდა…

- …ვანო მერაბიშვილს ლევან მაისურაძის სახელზე გაცემული პასპორტი რისთვის სჭირდებოდა?

- პიროვნებას, რომელზეც მთელმა მსოფლიომ იცის, რომ საქართველოს შს მინისტრია, ე.წ. შენიღბვითი პასპორტი არ სჭირდება, მაგრამ ამ პასპორტით მერაბიშვილი, მაგალითად, სომხეთსა და სხვა პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში საიდუმლო შეხვედრებზე დადიოდა და არ უნდოდა, საზღვარზე დაფიქსირებულიყო.

- მხედველობაში რა საიდუმლო შეხვედრები გაქვთ?

- ეს შეხვედრები შეიძლება, იარაღით უკანონო ვაჭრობასთან იყო დაკავშირებული… საერთოდ, იარაღის უკანონო ბიზნესში ყველა ის პირი იყო ჩართული, ვინც თავდაცვის სამინისტროს ბოლო 9-10 წლის განმავლობაში ხელმძღვანელობდა, მაგრამ მერე, ერთმანეთს, როგორც ჩანს, ფულის გამო დაუპირისპირდნენ…

- მუხროვანის ამბოხის დროს მოკლულ გია კრიალაშვილს იარაღით ვაჭრობასთან რა კავშირი ჰქონდა?

- გია უკრაინაში სამხედრო ატაშე იყო. სამხედრო ატაშე ის პიროვნებაა, რომელიც ორი ქვეყნის სამხედრო სტრუქტურებს ერთმანეთთან აკავშირებს. ამიტომ, კრიალაშვილს იარაღით ვაჭრობაზე აბსოლუტური ინფორმაცია ჰქონდა და განაცხადა კიდეც, ბულგარეთიდან შემოტანილი ტყვია-წამალი უხარისხოაო.

- გამოდის, ვანო მერაბიშვილს გია კრიალაშვილის ეშინოდა?

- დიახ. საერთოდ, ვანო მერაბიშვილმა ყველა, ვინც კი ინფორმირებული იყო, მოიცილა…“.
„ვერსია“, 25 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ გია გაჩეჩილაძესთან: „პოსტსაბჭოთა სივრცეში მხოლოდ ლატვიისა და საქართველოს პარლამენტებშია „მწვანეთა ფრაქცია“, რაც ქვეყნის დემოკრატიის ხარისხზე მიუთითებს“ // რა მიზნით შეიქმნა ახალი ფრაქცია, „ქართული ოცნება _ მწვანეები“ და ვინ იქნება მის რიგებში

თათია გოჩაძე

საქართველოს პარლამენტში უმრავლესობის ფარგლებში კიდევ ერთი ფრაქცია, „ქართული ოცნება - მწვანეები“ შეიქმნა, რომელსაც მწვანეთა პარტიის ლიდერი, გიორგი გაჩეჩილაძე უხელმძღვანელებს. ფრაქციაში ზაზა გაბუნია, ირაკლი აბუსერიძე, დიმიტრი მხეიძე სამველ მანუკიანი და გიორგი ბრეგაძე შედიან. როგორც გია გაჩეჩილაძემ ,,ვერსიას” განუმარტა, ეს ადამიანები პროფესიონალიზმისა და გამოცდილების პრინციპით შეირჩნენ და რეგიონული თვალსაზრისითაც გადაინაწილებენ საქმეს. ,,მწვანეთა პარტია” ალბათ ყველასთვის მაინც გარემოს დაცვასა და ეკოლოგიაზე ზრუნვასთან ასოცირდება. საინტერესოა, რა კონკრეტული გეგმები და მიზნები აქვს ახალი ფრაქციის ლიდერს ეკოლოგიაზე ზრუნვასთან დაკავშირებით? ამ და სხვა კითხვებით ,,ვერსიამ” გია გაჩეჩილაძეს მიმართა.

- ბატონო გია, რა არის თქვენი ფრაქციის ძირითადი მიზანი და რა კონკრეტული გეგმები გაქვთ გარემოს დაცვასთან დაკავშირებით?

- ჩვენი პრიორიტეტი, რა თქმა უნდა, გარემოს დაცვაა, მაგრამ მინდა ყველას შევახსენო, რომ ,,მწვანეთა პარტია” არასამთავრობო კი არა, პოლიტიკური ორგანიზაციაა. მას აქვს პოლიტიკური ხედვები, რომლებიც ჰარმონიზებულია ევროპის ,,მწვანეთა პარტიის” ხედვებთან. სწორედ ჩვენმა ფრაქციამ, ევროპის ,,მწვანეთა პარტიაში” ძალიან დიდი როლი შეასრულა საქართველოს ვიზალიბერალიზაციის საკითხში. ანუ მწვანეთა პარტიის იდეოლოგიაში მხოლოდ ეკოლოგიური მიმართულება არ არის.

- რადგან თქვენი პარტიის პრიორიტეტი მაინც ეკოლოგიაზე ზრუნვაა, ბევრი ელის თქვენგან მეტ აქტიურობას, თუნდაც დედაქალაქში ხეების ჭრის შეჩერებასა და დაუსრულებელი მშენებლობების წინააღმდეგ. რა არის მიზეზი, ამგვარი აქტიურობით რომ არ გამოირჩევით პარლამენტში?

- მე კი არ გამოვირჩევი არააქტიურობით, არამედ მედიამ მიიღო უცნაური ფორმა საქართველოში. ახლაც, არავინ ახსენა, რომ ,,მწვანეთა ფრაქცია” შეიქმნა. წინა პარლამენტში აქტიურობის პრინციპით შედგენილ სიაში ლიდერებში გახლავართ, 218 გამოსვლა მქონდა და აქედან არც ერთი გაშუქებულა. აღმოსავლეთ ევროპასა და პოსტსაბჭოთა სივრცეში ორი პარლამენტია დღეიდან, რომელშიც ,,მწვანეთა ფრაქცია” არსებობს – ლატვიის და ჩვენი, რაც ქვეყნის დემოკრატიის ხარისხზე მიუთითებს.

- თუ ასეა, ფრაქციის დამოუკიდებლად და არა უმრავლესობის ფარგლებში შექმნაზე არ გიფიქრიათ?

- ჩვენ ერთად მოვედით და ერთად უნდა ვიყოთ, რადგან ,,ქართული ოცნების” მიერ შემუშავებული პროგრამა, მათ შორის ეკოლოგიურ ნაწილშიც, ერთად გავაკეთეთ და ყველაფერზე ერთად უნდა ავიღოთ პასუხისმგებლობა.

- სოციალურ ქსელში ხშირად გამოხატავთ მწუხარებას, რომ მწვანე თბილისი ნაცრისფრად გადაიქცა და მშენებლობების დაუსრულებელი კასკადი საშინელ სურათს ქმნის. რა მექანიზმი არსებობს ამ პროცესის შესაჩერებლად?

- ქართველი და გერმანელი სპეციალისტების მიერ მომზადებულია თბილისის განვითარების გეგმა-კონცეფცია, რომელიც თბილისის საკრებულომ უნდა დაამტკიცოს. თუმცა რატომღაც საკრებულო ამ პროცესს აჭიანურებს. ამ კონცეფციის დამტკიცების შემდეგ ეს ჯგუფი დაიწყებს მუშაობას თბილისის მიწათსარგებლობის გენერალურ გეგმაზე, ეს დოკუმენტი განსაზღვრავს, სად არის რეკრეაციული, სამშენებლო ზონები. სად არის ხელშეუხებელი ადგილები. ანუ ეს საკითხი მთლიანად დაარეგულირებს ამ ანარქიულ სიტუაციას. ამას უნდა მოჰყვეს მეორე _ ქალაქმშენებლობის განვითარების გეგმა. გარდა ამისა, ეკონომიკის სამინისტროს მიერ მომზადებულია ახალი სამშენებლო კოდექსი, რომელიც ასევე დაარეგულირებს ამ საკითხს. ეს კოდექსი უახლოეს მომავალში შემოვა პარლამენტში. წესით შარშან ნოემბერში უნდა დაწყებულიყო თბილისის განვითარების გეგმაზე მუშაობა, მაგრამ შესაძლებელია, არჩევნებმა შეუშალა ხელი, არ ვიცი. აქ ბევრი პრობლემაა, წინა ხელისუფლების დროს 8 თუ 9 მილიონ მეტრზეა გაცემული მშენებლობის ნებართვა, ეს ოფიციალური ხელშეკრულებებია.

- წინა ხელისუფლების დროს რომ ასე ხდებოდა, ამიტომ ელოდება საზოგადოება დღევანდელი ხელისუფლებისგან რეაგირებას და კონკრეტულ ნაბიჯებს, ბატონო გია…

- როცა უკვე ვალდებულებები აქვს აღებული ქალაქის მერიას ხელშეკრულებების მიხედვით ძალიან ბევრი პრობლემა გროვდება. ასე მარტივი არ არის ამ ყველაფრის მოგვარება, ჩვენ ძალიან ცუდი მდგომარეობა ჩავიბარეთ. არსებობს 2013 წლის სახელმწიფო აუდიტის დასკვნა თბილისის გამწვანებასთან დაკავშირებით. რამდენი ფული კეთდებოდა უგულავას მერობის დროსაც, კორუფციასაც რომ თავი დავანებოთ, 2009-2011 წლის ჩათვლით ოფიციალური ნებართვა ქალაქის ხელისუფლების მხრიდან გაცემული იყო 20 600 ხის მოჭრაზე. ამიტომ ეს ყველა პრობლემა უნდა მოვაქციოთ ისეთ ნორმატიულ სივრცეში, რომ ვერც ქალაქის ხელისუფლებამ და ვერც სხვამ ვეღარ გაბედოს ჩვენი გარემოს ხელყოფა.

„ვერსია“, 25 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ დავით ზურაბიშვილთან: „გეტყვით იმას, რაც სხვაგან ჯერ არ მითქვამს…“ // რატომ შეცვალეს რესპუბლიკელებმა პარტიის პოლიტიკური მდივანი და რა შემთხვევაში დაიწყებენ საპროტესტო აქციებს

თათია გოჩაძე

24 იანვარს რესპუბლიკურმა პარტიამ განცხადება გააკეთა პრეზიდენტის არჩევის წესთან და უფლებამოსილებებთან დაკავშირებით. რესპუბლიკელები მიიჩნევენ, რომ პრეზიდენტის არჩევის წესის შეცვლა და სახელისუფლებო უფლებამოსილებების შემცირება საფრთხეს შეუქმნის ქვეყანაში დემოკრატიის განვითარებას. პარტიაში ცვლილებებიცაა _ პოლიტიკური მდივნის პოსტზე დავით ბერძენიშვილი თამარ კორძაიამ შეცვალა. საინტერესოა, რა გეგმები აქვთ რესპუბლიკელებს და აპირებენ თუ არა ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობას. ამ საკითხების გასარკვევად და ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკური პროცესების შესაფასებლად, „ვერსია“ დავით ზურაბიშვილს ესაუბრა.

- ბატონო დავით, პარტიაში ცვლილებები გაქვთ. პოლიტიკური მდივნის თანამდებობაზე თამარ კორძაია შესაფერისი კანდიდატია?

- თამარი იყო ერთ-ერთი გამორჩეული პარლამენტარი. მიუხედავად მისი ახალგაზრდაა, უკვე გახდა რესპუბლიკური პარტიის ერთ-ერთი სახე. დავით ბერძენიშვილი პარტიის ერთ-ერთი დამაარსებელია და რაც ქართული პოლიტიკა არსებობს დამოუკიდებელ საქართველოში, სულ მოვლენათა ეპიცენტრშია. მიგვაჩნია, რომ ეს ნაბიჯი პარტიაში თაობათა ცვლასაც გულისხმობს. ბუნებრივია, ბერძენიშვილიც და ჩვენ, ძველი თაობაც არსად მივდივართ, მაგრამ პოლიტიკურ მდივნად თამარ კორძაიას დასახელება არა მხოლოდ მისი პიროვნული ღირსების დადასტურება, არამედ გარკვეული განაცხადიცაა, რომ ჩვენ ახალ თაობასა და განახლებაზე ვაკეთებთ აქცენტს.

- ანუ დავით ბერძენიშვილმა გზა ახალ თაობას დაუთმო?

- ეს ბუნებრივი პროცესია და მომავალშიც ასე უნდა მოხდეს. არავინ უნდა უშლიდეს ხელს ნიჭიერი ახალგაზრდების წინ წამოწევას.

- მომდევნო წელს რა კონკრეტული გეგმები აქვს თქვენს პარტიას?

- გვაქვს გარკვეული ინიციატივები. ჩვენ პარტიას საკმაოდ მდიდარი ისტორია აქვს, თუმცა ბოლო წლებში, უფრო რეაგირების რეჟიმში ვიყავით და ნაკლებად ვაქტიურობდით. დღეს ერთ-ერთი ცვლილება ისაა, რომ ვიქნებით ბევრად აქტიურები და შევეცდებით, ქართულ პოლიტიკურ დღის წესრიგში სერიოზული ადგილი დავიმკვიდროთ, მიუხედავად არჩევნებში მიღებული მძიმე შედეგისა.

- და ამ პასიურობის მთავარი მიზეზი რა იყო, დავით უსუფაშვილის ფაქტორი ხომ არა?

- არ ვიტყვი, რომ მხოლოდ დავით უსუფაშვილის ფაქტორი იყო ამის მიზეზი. მან სერიოზული წვლილი შეიტანა რესპუბლიკური პარტიის გაძლიერებაში და ოპოზიციაში ყოფნის დროს, ის ნამდვილად კარგი ლიდერი იყო. უბრალოდ, ბოლო 4 წლის განმავლობაში, ძალიან შევერწყეთ ,,ქართულ ოცნებას”. კოალიციაში ყოფნა 2012 წელს აუცილებელი იყო, მაგრამ თვითმმართველობის არჩევნების მერე ცხადი გახდა, რომ ბიძინა ივანიშვილი და ,,ოცნება” ერთპიროვნული მმართველობისკენ მიდიოდა და რეალურად, კოალიციური და საპარლამენტო ტიპის მმართველობაზე გადასვლას არ აპირებდა; ამიტომ ვფიქრობ, ძალიან გაგვეწელა უმრავლესობაში ყოფნა და ინიციატივების შეზღუდვაც გარკვეულწილად ამან განაპირობა.

- ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობას მიიღებთ?

- აუცილებლად… ვეცდებით, გარკვეულ წარმატებებსაც მივაღწიოთ.

- საკრებულოს წევრი ბრძანდებით. რა ხდება ახლა საკრებულოში, სკანდალის შემდეგ თედო კობახიძე თანამდებობაზე მაინც დარჩა?

- დიახ, უმრავლესობამ აიღო პასუხისმგებლობა და დატოვა პოზიციაზე, თუმცა ვნახოთ… სამწუხაროდ, ისე მოხდა, რომ თვითონ საკრებულო ნაკლებადაა ინიციატორი და, ძირითადად, იმ საკითხებზე მუშაობს, რაც მერიიდან შემოდის. ჩვენ ფრაქციულადაც ვაპირებთ კონკრეტული საკითხების დასმას საკრებულოს წინაშე. აუცილებლად ვისაუბრებთ პრობლემებზე, რომლებიც დედაქალშია. მათ შორისაა ბაღების სააგენტოს საკითხი, რომლის ხელმძღვანელობას ძალიან მაღალი, ბაღების აღმზრდელებს კი ძალიან დაბალი ანაზღაურება აქვთ.

- პრობლემა სააგენტოს ხელმძღვანელის, თემურ თორდინავას მაღალი ხელფასია?

- თემურ თორდინავას მოადგილეებსაც, 5000 და 4000 ლარი აქვთ ხელფასი. არადა, აღმზრდელები 400 და 500 ლარს იღებენ. არ ვამბობ, რომ საჯარო მოხელეს არ უნდა ჰქონდეს ხელფასი, მაგრამ ამხელა სხვაობა ცოტა უხერხულია; უხერხულია ისიც, რომ როცა ანაზღაურების შემცირებაზეა საუბარი, თვითონ არ იმცირებენ და სხვებს უმცირებენ. მომავალში, კიდევ სხვა ბევრ თემაზე გვექნება საუბარი.

- მანამდე, ნაციონალების დაშლაზეც ვისაუბროთ. თქვენი აზრით, რა გახდა პარტიაში განხეთქილების მიზეზი?

- თვითონ როგორც ამბობენ, მიზეზი მსოფლმხედველობრივი იყო, თუმცა ამის გამო მოხდა თუ პიროვნული მომენტი იყო, ანუ ვერ გაარკვიეს ლიდერი ვინ იქნებოდა, მომავალში მათი ქმედებებიდან გამომდინარე გამოჩნდება.

- გიგი უგულავა-გიგა ბოკერიას გუნდი პოლიტიკაში წარმატებას მიაღწევს?

- ალბათ, საკმაოდ გაუჭირდებათ, რადგან ჯერჯერობით ეს ფლანგი კვლავ რჩება იმ ველში, რომელშიც ნაცმოძრაობა იყო. გეტყვით იმას, რაც სხვაგან ჯერ არ მითქვამს… მოკლედ, ენმ-ს ორივე მხარე ამბობს, რომ მთავარი იდეაა და არა პერსონები. ვფიქრობ, სწორედ ეს იდეაა მთავარი პრობლემა ორივე მხარისთვის. მთავარი იდეა სწორედ ისაა, რომ მათ აქვთ პრეტენზია, პროგრესი მხოლოდ თვითონ იყვნენ. აცხადებენ, რომ ეს არის პოლიტიკური ძალა, რომელიც მთელი ქვეყნის პროგრესულ საზოგადოებას აერთიანებს, რომ პროგრესი, განვითარება და პროდასავლური მოწინავე საზოგადოების ინტერესის გამომხატველი არის მხოლოდ ნაცმოძრაობა. ეს კი, მეორე მხრივ ნიშნავს, რომ ვინც ნაცმოძრაობას არ ვუჭერთ მხარს, პროგრესის კი არა, რეგრესის, ჩამორჩენილობის მომხრენი, მოღალატეები ან რუსეთის აგენტები ვართ. გამოდის, ეს იდეა თავისი არსით კონფრონტაციულია. ხელისუფლებაში ყოფნისასაც ასეთები იყვნენ, ასე უყურებდნენ დანარჩენ საზოგადოებას და დღეს რასაც ვხედავ, გამოყოფილი ნაწილიც და დარჩენილიც კვლავ ამ იდეაზეა. ფაქტია, აქამდე არ გაუცნობიერებიათ, რომ ეს მათი ძალიან დიდი პრობლემაა. როგორც კი ისინი ჩათვლიან, რომ მათ მოწინააღმდეგე მხარესაც არის პროგრესის, განვითარების მსურველები, იმ წუთში ეს იდეა ინგრევა, ამიტომ თუ ამ იდეაზე უარი არ თქვეს, მათი პერსპექტივა მილევადი იქნება.

- 20 იანვარს ენმ-ს ყრილობას ვესწრებოდი და მარტივად აღსაქმელი იყო, რომ იდეის კი არა, სააკაშვილის გამო იყო მოსული ხალხი, ბატონო დავით…

- დიახ, გია ხუხაშვილმა მოიყვანა შედარება და გარკვეულწილად ვეთანხმები. ეს რელიგიის კულტს უფრო ჰგავს, მიშას მოწმეების შეკრებას… „ნაცმოძრაობის“ ამომრჩევლის ძალიან დიდი ნაწილი არის ბელადზე, ლიდერზე ორიენტირებული. ლიდერს ყველა ქვეყანაში დიდი მნიშვნელობა აქვს, მაგრამ ამ შემთხვევაში, რასაც ამბობს მიხეილ სააკაშვილი, ისე ფიქრობს ბევრი.

- საუბარმა მოიტანა და… თქვენს პარტიაში ქარიზმატული ლიდერი ვინაა?

- ჩვენ არ გვყავს ასეთი ქარიზმატული ლიდერები, მაგრამ ვინც გვყავს მგონია, რომ თავს კარგად გამოიჩენენ.

- თამარ კორძაია არის ასეთი ლიდერი?

- ხათუნა სამნიძე, თამარ კორძაია, როგორ არ არიან?! ძველებიც ვართ, ახალგაზრდებიც გვეყოლებიან მალე და ვნახოთ, როგორ შეხედავს საზოგადოება ამ ამბავს. ხშირად ვამბობთ საკუთარ თავზე, რომ ჩვენ ვართ წარსულის მქონე მომავლის პარტია და ვეცდებით, მომავალზე ვიყოთ ორიენტირებულნი.

- ბატონო დავით Facebook-ზე საინტერესო პოლიტიკურ სტატუსებს ხშირად წერთ… თქვენი ერთ-ერთი ბოლო ანალიზი დღევანდელ პოლიტიკურ აურზაურს ეძღვნებოდა, რომელსაც ასე ამთავრებდით: „ვის შევჩივლო, შევარდნაძე მკვდარია…“, მესმის, ხუმრობაა, მაგრამ ამ ფონზე, რას უნდა ველოდოთ პოლიტიკურ 2017 წელს?

- 2017 წელს უდიდესი მნიშვნელობა აქვს თვითმმართველობის არჩევნების შედეგებს. რადგან, ან განმტკიცება ის რეალობა, რაც საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ შეიქმნა, ვგულისხმობ ,,ქართული ოცნების” ერთპიროვნულ ძალაუფლებას, ან პირიქით, დაგვანახებს სხვა ოპოზიციური ფლანგის მოძლიერების ტენდენციებს. შორს ვარ იმ აზრისგან, რომ ადგილობრივი ხელისუფლება შეიცვლება, მაგრამ სხვა ოპოზიციურ ძალებს, განსაკუთრებით ე.წ. შუაშისტურ ფლანგს რამდენად დარჩათ წარმატების მიღწევის პოტენციალი, დავინახავთ. ჩვენ ყველანაირად ვეცდებით, წარმატებას მივაღწიოთ.

- მერის პოზიციაზეც ხომ არ შეგირჩევიათ წარსადგენი კანდიდატი?

- დიახ, კანდიდატი აუცილებლად გვეყოლება.

- მის ვინაობას გაგვიმხელთ?

- ჯერ ვერა, რა თქმა უნდა… (იცინის)

- საკონსტიტუციო კომისიაზეც გკითხავთ. რა მოლოდინი გაქვთ მისგან?

- საკონსტიტუციო კომისია რეალურად იმისთვისაა, რომ უბრალოდ, ,,ოცნებას” უნდა ცვლილებების შეტანას მისცეს ისეთი ფორმა, თითქოს მსჯელობის შედეგად მიიღეს გადაწყვეტილება. არ გვაქვს ოპტიმისტური მოლოდინი. თუ ცვლილებებზე მუშაობას საზოგადოების წევრებთან, ექსპერტებთან და პოლიტიკურ სპექტრთან მოლაპარაკების გარეშე აპირებენ, დავინახავთ. ამისთვის ყველა ბერკეტი აქვს ,,ოცნებას”. ვფიქრობ, საზოგადოებრივი აზრის გათვალისწინება მათ გარკვეულწილად მოუწევთ და შესაძლებელია, საზოგადოებრივი აზრის ზეწოლით გარკვეული გადაწყვეტილებები არ მივაღებინოთ. მათთვის ხელშესაშლელად სამართლებრივი ბერკეტი ჩვენ არ გაგვაჩნია, თუმცა საზოგადოებრივი აზრის მობილიზება შეგვიძლია.

- ბატონო დავით, საგარეო პოლიტიკაზეც მინდა გკითხოთ. 20 იანვარს დონალდ ტრამპის ინაუგურაცია ჩატარდა. რას ფიქრობთ აშშ-ს ახალ პრეზიდენტზე?

- დონალდ ტრამპი რას გააკეთებს, მე კი არა, არავინ იცის მსოფლიოში. მას საკმაოდ წინააღმდეგობრივი განცხადებები ჰქონდა და გარკვეულწილად არაპროგნოზირებადია. ნებისმიერ შემთხვევაში, ჩვენი ხელისუფლების პოლიტიკა აქტიური უნდა იყოს. საქართველოსთან და რუსეთთან მიმართებაში დონალდ ტრამპის პოლიტიკა მხოლოდ ტრამპს არ უნდა მივანდოთ. ჩვენი ხელისუფლება და პოლიტიკური სპექტრი გულხელდაკრეფილი არ უნდა იჯდეს და ელოდოს, რას გააკეთებს აშშ-ს პრეზიდენტი. პირველ რიგში, ყველამ უნდა ვიმუშაოთ აქტიურ დონეზე ქართული სახელმწიფოსთვის. მთავარია, ტრამპის მოსვლის შემდეგ საქართველო-აშშ-ს სტრატეგიული თანამშრომლობა განმტკიცდეს და ჩვენ არ აღმოვჩნდეთ რუსეთთან მიტოვებულ მდგომარეობაში. სამწუხაროდ, ჯერ ვერ ვხედავ ხელისუფლების მხრიდან ამ მხრივ სერიოზულ აქტიურობას, მაგრამ ვიმედოვნებ, ასე იქნება.

- ,,გაზპრომთან” ხელშეკრულების გაფორმების შემდეგ განაცხადეთ, რომ ხელისუფლება არ უნდა დათანხმებულიყო რუსეთის ახალ პირობებს. ამის გაკეთება შესაძლებელი იყო?

- დიახ, ხელისუფლებას თავისუფლად შეეძლო, არ დათანხმებულიყო. რუსეთის მოთხოვნა იყო, როგორც ცივილიზებულ ქვეყნებშია, გადავიდეთ ფულად ურთიერთობებზე. აქამდე ნატურიდან ვიღებდით პროცენტს და ჩვენთვის ასე უფრო ხელსაყრელი იყო. ფასს მომწოდებელი ადგენს, ,,გაზპრომს” შეუძლია ფასით მანიპულირება. ეკონომიკურად ჩვენ ახლა უფრო ძვირი გვიჯდება. პოლიტიკურად ეს ნაბიჯი წამგებიანია, რადგან რუსეთს გაუჩნდა შეგრძნება, შეიძლება საქართველო წამოიყვანო დათმობაზე, ჩვენ ხომ პირველად დავთმეთ ამ საკითხზე პოზიცია. აქედან გამომდინარე, ეს ამბავი პოლიტიკურ მადას უფრო გააღვიძებს.

- ანუ ფიქრობთ, საფრთხე არ დაგვემუქრებოდა რუსეთისგან, ქართული მხარე რომ არ დათანხმებოდა?

- არა. ასეთი რამ გამორიცხულია. ამის გულისთვის რუსეთი თავს არ მოიჭრიდა მსოფლიოს წინაშე.

- თუ ასეა, ჩვენი ხელისუფლება პირობებს რატომ დათანხმდა?

- მაქვს საფუძველი, ვიფიქრო, რომ ეს ჩვენი ხელისუფლების ინიციატივა უფრო იყო, ვიდრე რუსეთის. ალბათ ჰგონიათ, თუ რუსეთს დავანახებთ ჩვენს კეთილ ნებას ამ სფეროში, მერე სხვა საკითხში შეიძლება, რუსეთიც დაგვთანხმდეს. ასეთი პრიმიტიული მიდგომები, 80-იანი წლების ცეკა-ს ნომენკლატურის მიდგომები, რომ რუსეთს დაველაპარაკოთ, ერთი ორი „სმეშნოი“ სიტყვა ვუთხრათ, ისინი კი წამოვლენ დათმობაზე და რამეს გაგვიკეთებენ, არასდროს გამართლებულა.

- 1980-იანი წლები ახსენეთ და საზოგადოების გარკვეულ ნაწილში მართლაც არის განწყობა, რომ 80-90-იანებში ვბრუნდებით…

- უკან ვერ დავბრუნდებით, 80-იანი წლების ბოლოს არსებული განწყობის რაღაცნაირი რეანიმირება ხდება მმართველ ფენებში.

- ამ ფონზე, ზოგი გაზაფხულზე სოციალურ აფეთქებასა და მასობრივ საპროტესტო აქციებს პროგნოზირებს…

- დარწმუნებული ვარ, სოციალური აფეთქება ჩვენთან არ მოხდება. შეუძლებელია, საქართველო ჩავარდეს იმაზე უარეს დღეში, 90-იანი წლების დასაწყისში რომ იყო. სოციალურ თემაზე გამოსვლები კი მაშინაც კი არ მომხდარა. არ გამოდის ჩვენთან სოციალური მოთხოვნით ხალხი ქუჩაში, თუმცა უკმაყოფილების სერიოზული მუხტი გროვდება, რაც, როგორც ყოველთვის, ფეთქდება ხოლმე.

- „ნაციონალები“ საპროტესტო აქციებსა და სააკაშვილის ჩამოსვლით რევოლუციის განმეორებას გეგმავენო, ასეთი ვერსიაც გაჩნდა. არც ესაა მოსალოდნელი?

- არა, ეგეც გამორიცხულია და ამას „ნაციონალებიდან“ გამოყოფილი ნაწილიც მიხვდა. შეუძლებელია, ე.წ. მიშისტური ელექტორატით მოიგო არჩევნები და მოახდინო რევოლუცია. ისე, აქციების მოწყობა ყველას შეუძლია, შეიძლება ჩვენც მოვაწყოთ აქციები, ეს პოლიტიკური პროცესის ჩვეულებრივი შემადგენელი ნაწილია.

- ისე, „ნაციონალების“ დაშლას ბიძინა ივანიშვილს აბრალებენ...

- არა მგონია… შეიძლება, ბიძინა ივანიშვილს ხელი შეეწყო ამისთვის გარკვეული გადაწყვეტილებებით, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, ინიციატორი არ იქნებოდა.

—————————–

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

მოსუფთავებული პოლიტიკური ველი ადგილობრივი არჩევნების წინ

ძლიერ ოპოზიციურ პარტიაზე მოთხოვნა არის, მაგრამ თავად ასეთი პარტია არ არსებობს

ეკატერინე ბასილაია

თვითმმართველობის არჩევნების წელი დაიწყო და თითქმის ყველა ოპოზიციურ პარტიაში არსებული დიდი დაშლა-კრიზისის გამო ოპოზიციური ფლანგი ანგარიშგასაწევი პარტიის გარეშეა დარჩენილი, მმართველი “ქართული ოცნება” კი – კონკურენციის გარეშე და დღეს არსებული სურათი თუ არ შეიცვლება, “ოცნებას” რეგიონებში მანდატების მისაღებად მაინცდამაინც დიდი წინააღმდეგობების გადალახვა არ მოუწევს.

ოპოზიციის კრიზისს აჩვენებს ენ-დი-აის ბოლო კვლევაც, რომელიც რამდენიმე დღის წინ გამოქვეყნდა და სოციოლოგების დიდი უმეტესობის თქმით, თუ ოპოზიცია არ გამოცოცხლდა, არ გაერთიანდა და ახალი სახეები და იდეები არ შესთავაზა ამომრჩეველს, “ოცნებას” უპირატესობა კიდევ უფრო გაიზრდება.

საკვლევ-საკონსულტაციო ცენტრ “ფსიქო პროექტის” დამფუძნებელ ზურაბ ბიგვავას თქმით, ოპოზიციური პარტიებისგან ერთგვარად მოწმენდილი ველის გამო თუკი ვინმე თვლის, რომ ხელისუფლებას ხელი-ფეხი გაეხსნა და კონკურენციის აღარ უნდა ეშინოდეს, ეს მხოლოდ ილუზიაა – დღეს ხელისუფლების მთავარი ოპოზიცია არა პარტიები, არამედ არასამთავრობი სექტორი ხდება, ეს არჩევნებზე ხელისუფლებას ხელს მაინცდამაინც ვერ შეუშლის.

“ქვეყანაში არსებობს კარგად ორგანიზებული, იდეოლოგიურ ღირებულებებზე ჩამოყალიბებული, ფინანსურად უზრუნველყოფილი ადამიანების ჯგუფები, არასამთავრობო ორგანიზაციები, რომლებიც ძალიან აქტიურები არიან და გარკვეულ, პოლიტიკურად მყარ პოზიციაზე დგანან. მათი სახით საქართველოს ხელისუფლებას საკმაოდ სერიოზული ოპონენტი ჰყავს. ამდენად, შეიძლება გაცილებით უფრო დიდი წინააღმდეგობის შემცველია არასამთავრობო ორგანიზაციების გაერთიანება. ისინი რამდენიმე თემატურ საკითხზე ხელისუფლების წინააღმდეგ ძალიან ორგანიზებულად წავიდნენ. არ ვიცი, რა ფენომენთან გვაქვს საქმე, მაგრამ ჩანს, რომ ხელისუფლების ოპოზიცია არის არა პოლიტიკური პარტიები, არამედ არასამთავრობო ორგანიზაციების ნაწილი,” – ამბობს ზურაბ ბიგვავა. მისი თქმით, რეიტინგის არქონის მიუხედავად, “არც ოპოზიციური პარტიები მომკვდარან, მათ მხოლოდ სძინავთ”, მაგრამ ადგილობრივ არჩევნებში ხმების მიღებას დიდი ალბათობით ვერ შეძლებენ.

ცნობისათვის: საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ მხოლოდ ერთი სოციოლოგიური კვლევა ჩატარდა, ენ-დი-აის დაკვეთით და თუნდაც ამ კვლევაში ჩანს, რომ ოპოზიციის შანსები მინიმუმზეა. შეკითხვაზე, რომელი პარტია დგას ყველაზე ახლოს თქვენს შეხედულებებთან, 40% ამბობს რომ “ქართული ოცნება“, იმ დროს, როდესაც არჩევნებიდან ერთი თვეც არ არის გასული, არჩევნებზე კი ამ პარტიამ 48%-იანი მხარდაჭერა მიიღო, მეორე ტურებში კი ყველგან გაიმარჯვა. თუმცა ის მაინც უპირობო ლიდერია, რადგან ოპოზიციის მაჩვენებელი მესამედითაა შემცირებული. თუ არჩევნებზე “ნაციონალურმა მოძრაობამ” ხმათა 27% მიიღო, კვლევაში მისი რეიტინგი არის მხოლოდ 10%. ასევე 1/3 ით შემცირებულია “პატრიოტთა ალიანსის” რეიტინგიც. მან არჩევნებზე მიიღო 5%, კვლევაში კი მხოლოდ 3% ამბობს, რომ “ალიანსის” შეხედულებები მისთვის მისაღებია.

ზურაბ ბიგვავას თქმით, ხელისუფლების რეიტინგის დაწევა არჩევნების შემდეგ ლოგიკურია და ხშირად ხდება ასე, “ნაციონალური მოძრაობის” რეიტინგის ასეთი ვარდნა კი უკვირს. “ხელისუფლების მიმართ ნდობის 8%-ით დაკლება, ეს ცოტათი ვარდნაა და არ არის ისეთი სერიოზული, როგორც “ნაციონალური მოძრაობის” 17%-ით დაკლება. “ნაციონალების” რეიტინგი იყო 27% და დაეცა 10%-მდე და არ მოველოდი ასეთი ვარდნა თუ იქნებოდა. კი, ვნახეთ, რომ “ნაციონალურ მოძრაობაში” წინააღმდეგობები იყო და პარტია გაიყო. ასეთი მომენტები სერიოზულად მოქმედებს ამომრჩევლებზე და მომხრეებზე. ამიტომ ველოდებოდი სადღაც 30%-იან ვარდნას, მაგრამ ვხედავთ, რომ რეიტინგის დაახლოებით 60%-იანი ვარდნა აქვთ,” – აღნიშნავს ზურაბ ბიგვავა.

“კავკასიის კვლევითი რესურსების ცენტრის” დირექტორის კობა თურმანიძის თქმით, ენ-დი-აის კვლევა პარტიების მხარდაჭერის რეიტინგს არ აჩვენებს, საუბარი იყო, რომელი პარტია დგას ამომრჩეველთა ახლოს. მისი თქმით, ამ კვლევამ აჩვენა, რომ ამომრჩეველი ისევ ახალი პარტიის ძიებაშია.

“საკმაოდ ბევრია ისეთი ამომრჩეველი, რომელიც თავისთვის სასურველ პარტიას ეძებს და ელის. ამ მომენტში ოპოზიცია დასუსტებულა. ახლა ალბათ ამ ოპოზიციური ჯგუფების გადალაგება მიმდინარეობს და ცოტა ხანში დავინახავთ რა მოხდება. შეიძლება ახალი პარტიები და ახალი სახეები მივიღოთ. უკანასკნელი წლების კვლევის შედეგებით აშკარაა ის, რომ ამომრჩევლის გარკვეული ნაწილი უპარტიოა და მისი მიმხრობა შეუძლია ნებისმიერ პარტიას, რომელიც კარგად იმუშავებს ამ ველზე. დღევანდელი სისუსტე ხვალისთვის არაფერს არ ნიშნავს, თუ გაყოფილი და ახლადშექმნილი პარტიები ხელს გაანძრევენ. დღეს ისეთი მდგომარეობაა, რომ ყველა ოპოზიციური პარტია მუშაობას თანაბარი პირობებიდან იწყებს,” – აღნიშნავს კობა თურმანიძე. მისი თქმით, ახალ პარტიას თუ გაერთიანებას უპირველესად სწორი მუშაობა სჭირდება.

„ახალმა პარტიამ, რომელიც სწორად იმუშავებს, გაიგებს რა ტიპისაა მისი ამომრჩეველი, რა აწუხებს და რა უნდა მას, შეიძლება საკმაოდ დიდი მხარდაჭერა მიიღოს. თუმცა ჯერჯერობით ასეთი პარტია არ გამოჩნდა. დღეს პარტიები ოპოზიციურ ფლანგზე საერთოდ არ ჩანს,” – მიიჩნევს კობა თურმანიძე.

რომელ პარტიას რა შანსები შეიძლება ჰქონდეს ადგილობრივ არჩევნებზე, ამაზე თურმანიძეს ამბობს, რომ კვლევის გარეშე საუბარი რთულია. თუმცა მისი თქმით, თუკი უახლოეს თვეებში ძლიერი ოპოზიციური ძალის ჩამოყალიბება მმართველი პარტიის უპირატესობა მეორე ადგილზე გასულ პარტიასთან შედარებით კიდევ უფრო გაიზრდება.

ზურაბ ბიგვავას განცხადებით, რა სურათი შეიძლება მივიღოთ ადგილობრივ არჩევნებზე, ამის ახლა, 10 თვით ადრე გამოთვლა შეუძლებელია, რადგან ამომრჩეველი ლაბილურია, ხშირად და ადვილად იცვლის დამოკიდებულებებს. იგი აცხადებს, რომ თვითმმართველობის არჩევნებზე გამოჩნდება, რომელმა ოპოზიციურმა პარტიამ შეძლო სიცოცხლის შენარჩუნება და გამოღვიძება. მისივე თქმით, “ნაციონალურ მოძრაობას” აქვს შანსი საკრებულოებში მანდატები მიიღონ, მაგრამ ალბათ 10%-ს ვერ მიიღებენ, ხოლო ბოკერია-უგულავას ახალ გაერთიანებას “ევროპულ საქართველოს” შეიძლება 4%-იანი ბარიერის გადალახვა ძალიან გაუჭირდეს.

“ოცნება” დამაჯერებელ გამარჯვებას რომ მოიპოვებს და გაცილებით მძლავრად რომ იქნებიან წარმოდგენილები, ამაზე ლაპარაკიც საჭირო არ არის. არჩევნებამდე არის საკმაოდ დრო და გააჩნია “ნაციონალები” რას დაგეგმავენ, რა პიარ-აქციებს ჩაიდენენ და რას მოიმოქმედებენ. ისინი პოლიტიკაშ გამოუცდელები არ არიან, მაგრამ ამისდა მიუხედავად იმხელა წარმატებას მიაღწიონ, რაც საპარლამენტო არჩევნებზე შეძლეს, ამის შანსი არ აქვთ,” – მიიჩნევს ზურაბ ბიგვავა. იგი ამბობს, რომ ასევე ბარიერის გადალახვის შანსი აქვს “პატრიოტთა ალიანსს” და შესაძლოა ნინო ბურჯანაძის “დემოკრატიულ საქართველოსაც”. “თავისუფალი დემოკრატები” ალასანიას წასვლის შემდეგ, მისი თქმით, უშანსოდ არიან.

ზურაბ ბიგვავას თქმით, არც დავით უსუფაშვილის მიერ დაანონსებულ ახალ პოლიტიკურ გაერთიანებას აქვს შანსი ბარიერი გადალახოს, რადგან დრო ცოტაა ახალი პარტიის გაცნობისა და ნდობისთვის. თუმცა ეს ძალა ასპარეზზე ჯერ არ გამოჩენილა და მასზე საუბარი ძალიან ძნელია.

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ ნინო ბურჯანაძესთან: „საერთოდ არ ვიცი, რატომ აღვიქმები პრორუსულ ძალად“ // „დემოკრატიული მოძრაობა“ ოპოზიციის თემატურ გაერთიანებაზე კონსულტაციებს თებერვლიდან დაიწყებს

თიკო ოსმანოვა

“დემოკრატიული მოძრაობა ერთიანი საქართველოს” ლიდერი ნინო ბურჯანაძე ამბობს, რომ ოპოზიციურ გაერთიანებსთან დაკავშირებით ინტესიური კონსულტაციები თებერვლის შუა რიცხვებიდან დაიწყება. იგი მზადაა ყველასთან ითანამშრომლოს, გარდა “ნაციონალური მოძრაობისა”. “ყველა დანარჩენ ოპოზიციურ პარტიასთან მეტ-ნაკლები დოზით თანამშრომლობა შესაძლებელი გახლვათ”, – უთხრა “რეზონანსს” ნინო ბურჯანაძემ, თუმცა ამ საკითხზე უფრო კონკრეტულ საუბარს ნაადრევად მიიჩნევს.

ნინო ბურჯანაძე: ოპოზიციურ გაერთიანებაზე საუბარი ნაადრევია. არჩევნებამდე საკმაოდ დიდი დროა, თუმცა გამორიცხული არ არის. ჯერჯერობით ვერ გეტყვით, რა კონფიგურაცია იქნება, მაგრამ ვთვლი, რომ როგორც მინიმუმ ოპოზიცია უნდა გაერთიანდეს პოზიციების დაახლოების მიზნით, იმიტომ, რომ ძალიან მნიშვნელოვანია ახლა ოპოზიციის, რათა კონსტიტუციაში ისეთი ცვლილბები არ გატარდეს, რომელიც ქვეყნის განვითარებას ხელს შეუშლის. უნდა ვაიძულოთ ხელისუფლება, რომ საარჩევნო გარემო გაუმჯობესდეს.

რამდენიმე დღის წინ გამოვედი ინიციატივით უცხოელებზე მიწის გაყიდვის აკრძალვასთან დაკავშირებით. ჯერჯერობით ერთადერთი, ვინც ამ ინიციატივას გამოეხმაურა, არის “პატრიოტთა ალიანსი” და მნიშვნელოვანია, რომ სრულიად ოპოზიციამ მხარი დაუჭიროს ჩვენს ამ იდიას, რათა აიკრძალოს უცხოელებისთვის მიწის გაყიდვა. აი, ასეთ თემებზე თუ ოპოზიცია ერთიანობას მოახერხებს, სერიოზულ ძალად იქცევა და ხელისუფლებას ძალიან რთულ მდგომარეობაში მოუწევს თავისი გადაწყვეტილებების მიღება.

- თუმცა რამდენიმე თვის წინ გუბაზ სანიკიძე თქვენს პარტიას იმიტომ შეურთდა, რომ სათავეში ჩადგომოდა დიდ ოპოზიციურ ერთობას თვითმმართველობის არჩევნებისთვის…

- ეს არ იყო მთავარი ამოცანა. გუბაზს ნამდვილად ჰქონდა ამის სურვილი; იყო საუბარი იმასთან დაკავშირებით, რომ დიდი ოპოზიციური გაერთიანება შემდგარიყო. თუმცა ჩვენს პარტიაში შემოსვლის მიზეზი ის იყო, რომ მან ნათლად დაიანახა, – ჩვენ ვართ ერთადერთი ოპოზიციური ძალა, რომელიც ძალიან თანმიმდევრულად იბრძვის.

თუ ოპოზიციური გაერთიანება რეალური იქნება, ჩვენ არასოდეს ამისთვის ხელი არ შეგვიშლია და არც შევუშლით. ჯერჯერობით თვითმმართველობის არჩევნებისთვის გაერთიანებაზე საუბარი ნაადრევია, მაგრამ არის მთელი რიგი უმნოშვნელოვანესი საკითხები, სადაც მნიშვნელოვანია, რომ ოპოზიციამ ერთმანეთის პოზიციას მხარი დაუჭიროს და გაამაგროს პოზიციები.

- და მაინც ამ გაერთიანებასთან დაკავშირებით დაიწყო თუ არა კონსულტაციები?

- გაერთიანებასთან დაკავშირებით ჯერჯერობით არა. რაც შეეხება ცალკეულ თემებს, მათ შორის საარჩევნო კოდექსთან დაკავშირებით, ასეთი კონსულტაციები ნამდვილად მიმდინარეობს.

მიწის თემაზე კონსულტაცია არ ყოფილა, თუმცა პრაქტიკულად ამას გამოეხმაურა მხოლოდ “პატრიოტთა ალიანსი”. კარგია თუ ისინი ამ საკითხს დააყენებენ პლენარულ სხდომაზე, იმიტომ, რომ ერთმნიშვნელოვნად გავაკეთე განცხადება – თუ ხელისუფლება არ გაითვალისწინებს ჩვენს ამ წინადადებას და არ მიიღებს კონსტიტუციურ აკრძალვას მე და ჩემი თანაპარტიელები რეფერენდუმის მოთხოვნისთვის დავიწყებთ ხელმოწერების შეგროვებას.

- და მაინც ვისთან ითანამშრმლებს და ვისთანა არა “დემოკრატიული მოძრაობა“?

- “ნაციონალურ მოძრაობასთან” თანამშრმლობას გამოვრიცხავ და არც ვფიქრობ, რომ ამასთან დაკავშირებით განცხადებები სულ უნდა ვაკეთო. რაც შეეხება დანარჩენ ოპოზიციურ პარტიებს, მეტ-ნაკლები დოზით თანამშრომლობა შესაძლებელი გახლვათ.

- რაც შეეხება ბოკერია უგულავას ფრთას?

- ჩემთვის არავითარი მნიშვნელობა არ აქვს “ნაციონალური მოძრაობის” რომელი ფრთა იქნება – მარჯვენა თუ მარცხენა. ეს პარტია ჩემთვის არის დამნაშავე ორგანიზაცია, რომელსაც პასუხი უნდა ეგო. არავის ციხეში ყოფნა არ მიხარია, ნამდვილად არ ვიყავი ბედნიერი და კმაყოფილი უგულავას ციხეში ჯდომით, მაგრამ ის, რომ მან ციხეში რაღაც პერიოდი გაატარა, არ ნიშნავს იმას, რომ გმირად შეირაცხოს. მითუმეტეს ბოკერია, რომელიც თავი და თავი იყო ყველა იმ უკანონობისა, რასაც მიხეილ სააკაშვილი აკეთებდა. სააკაშვილი არ არის მარტო დამნაშავე იმაში, რაც მოხდა. ის, რომ დღეს ბიძინა ივანიშვილი სააკაშვილზე ცდილობს ყველაფერზე ხელის შეწმენდას და ბოკერიასთან მოლაპარაკებებზე წავიდა, ეს არის შეთქმულება ქართველი ხალხის წინააღმდეგ, საზოგადოების მოტყუება და ძალიან აღმაშფოთებელი ფაქტი.

- თებერვლის ბოლოს დავით უსუფაშვილი აპირებს პარტიის ჩამოყალიბებას?

- ამას მხოლოდ მივესალმები. ბატონ დავითს ძალიან დიდ პატივს ვცემ, დიდი ხანია ვიცნობ. მიუხედავად იმისა, რომ ხშირად ჩვენი პოლიტიკური ხედვები რადიკალურად განსხვადებოდა, ყოველთვის ვახერხებდით ელემენტარულ, თუნდაც კონსულტაციების დონეზე საუბარს. ის ნამდვილად გონიერი ადამიანია და მივესალმები თუ შეძლებს სერიოზული პოლიტიკური ძალის ჩამოყალიბებას. ეს მხოლოდ წაადგება ქართულ პოლიტიკურ პროცესს.

- და მაინც, თქვენი აზრით პარტიებს შორის არსებული იდეოლოგიური სხვაობა გახდება თუ არა გაერთიანების მთავარი ხელისშემშლელი ფაქტორი?ძ

- მე არ ვიცი, რა არის პრორუსული ან პროევროპული ძალა და საერთოდ არ ვიცი, რატომ აღვიქმები პრორუსულ ძალად. ეს არის კლიშე. მე არ ვთვლი ჩემს თავს პრორუსულ ძალად. რუსეთთან თანამშრმლობაზე თუ ვლაპარაკობთ, ამაზე მთელი მსოფლიო საუბრობს, ვისაც ჭკუა აქვს.

- თუმცა რესპუბლიკურმა პარტიამ ფაქტიურად უკვე უარი განაცხადა თქვენთან გაერთიანებზე?

- რესპუბლიკური პარტია საერთოდ არ მაინტერესებს. პიროვნულად ბევრი მათგანი ჩემთვის საინტერესოა, მაგრამ როგორც პარტია არც არასოდეს აღიქმებოდა მოსახლეობის მხრიდან და ძალიან ნუ ინერვიულებენ, არ ვთავაზობ თანამშრომლობას.

- მაშინ ვის სთავაზობთ?

- ვნახოთ. მე არავის არ ვთავაზობ თანამშრომლობას. ვისაც აქვს მსგავსი ხედვა ქვეყნის განვითარების ცალკეულ საკითხებზე, თუნდაც ძირითად მიმართულებებთან დაკავშირებით და ვისაც მართლა უნდა ამ ქვეყნის გადარჩენა და არა საკუთარი თავის და პარტიის პიარი, ყველა ასეთ ძალასთან ვითანამშრომლებ, გარდა “ნაციონალური მოძრაობისა”.

- და მაინც როდისთვის აპირებთ კონსულტაციების დაწყებას?

- ვერ გეტყვით, გამოჩდება. პროცესები ძალიან სწრაფად ვითარდება. რაც შეხება ინტესიურ კონტაქტებს, ველოდები, რომ სადღაც თებერვლის შუა რიცხვებიდან გაქტიურდება ეს კონსულტაციები.

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ პეტრე მამრაძესთან: „დღეს „ნაცმოძრაობის“ ელიტა მილიონერები არიან“ // „…მაგრამ პოლიტიკის გულისათვის თავის ქონებიდან კაპიკსაც არ გაიღებენ“

ია აბულაშვილი

“რეალური გავლენა საქართველოში მიმდინარე პროცესებზე სააკაშვილსა და მის თანამზრახველებს, თუ “გასულებს” თუ “დარჩენილებს” არა აქვთ” – აცხადებს პოლიტოლოგი პეტრე მამრაძე, რომელსაც “რეზონანსი” ქვეყანაში მიმდინარე პოლიტიკურ ვითარებაზე ესაუბრა.

- “ევროპული საქართველოს” ერთ-ერთმა ლიდერმა, დავით ბაქრაძემ, რომელიც გიგა ბოკერიასთან და გიგი უგულავასთან ერთად ბრიუსელში იმყოფებოდა, განაცხადა, რომ ევროპულ პოლიტიკურ ოჯახში უამრავი მხარდამჭერი და გულშემატკივარი ჰყავთ და იმედი აქვთ, რომ ახლო მომავალში მხარდაჭერა ყველა დონეზე ექნებათ. თქვენი აზრით, “ნაცმოძრაობის” ამ ორ ფრას შორის, რომელს უფრო მეტი მხარდამჭერი ეყოლება, როგორც შინ, ისე გარეთ?

- დავიწყოთ იმით, რომ “ნაცმოძრაობის” ორი ფრთა არ არსებობს, ვინაიდან ამ 59 ადამიანის გასვლით ბოკერია- უგულავას ჯგუფს რომ უწოდებენ, “ნაცმოძრაობას” არაფერი დააკლდა. აქტიურ ამომრჩეველთა 10% ისევ რჩებათ მობილიზებული, ვინაიდან ეს არის პირადად სააკაშვილის ელექტორატი. ბოკერია-უგულავას ფრთას მხარდამჭერები არ ჰყავთ. ეს არის ზუსტად “გირჩის” ვითარების განმეორება, მათი წასვლითაც “ნაცმოძრაობას” არც არაფერი დააკლდა და არც შეემატა, ხოლო “გირჩი” ბურჭულაძის კატასტროფაში მოჰყვა. რა თქმა უნდა, ბოკერია-უგულავას ჰყავთ რამდენიმე ასეული მხარდამჭერი, მაგრამ პოლიტიკურად ეს სტატისტიკური ნულია, მაგრამ სააკაშვილის მხარდამჭერების რაოდენობაც ვერ გაიზრდება და საბოლოოდ ნულამდე დავა.

სხვა ვითარებაა პარლამენტში, თანაფარდობა აქ საპირისპიროა. სააკაშვილს დარჩა სულ 6 კაცი, ბოკერიას უფრო მეტი. აქედან გამომდინარე, საზოგადოების თვალში და დასავლეთის ზოგიერთ წრეში ბოკერია-უგულავა ცოტა ხნით მაინც დაიკავებენ ოპოზიციურ ნიშას, ვინაიდან მათ აქვთ პარლამენტარის სტატუსი, მათ ხელშია პარლამენტის ტრიბუნა და ისინი მაქსიმალურად გამოიყენებენ თავიანთ ძველ კავშირებს დასავლეთთან. მაგრამ, არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ სააკაშვილს დასავლეთში პირადად აქვს გაცილებით მეტი წონა და კავშირები, ვიდრე ბოკერია-უგულავას ჯგუფს ერთად აღებულს. თუმცა, რეალურ დახმარებას ვერც სააკაშვილი და ვერც ბოკერია-უგულავას ჯგუფი ვერ მიიღებს დასავლეთიდან, მაქსიმუმ სულ რამდენიმე ადამიანმა დროდადრო შეიძლება გააკეთოს განცხადებები ოპოზიციის საჭიროებაზე.

- ანუ “ნაცმოძრაობა” ოპოზიცუარ ნიშას დიდი ხნით ვეღარ დაიკავებს, ასე ფიქრობთ?

- იხმაურებენ, ეკრანზე იქნებიან ეს ოთხი წელიწადი მომავალ არჩევნებამდე. იქით სააკაშვილი იხმაურებს რაც კი შეუძლია, რა თქმა უნდა, აქაურ მხარდამჭერებს გამოიყენებს ამისათვის, მაგრამ რეალური გავლენა საქართველოში მიმდინარე პროცესებზე სააკაშვილს და მის თანამზრახველებს თუ “გასულებს” თუ “დარჩენილებს” არა აქვთ.

- თუმცა არის საკითხები, სადაც ისინი ერთიანი პოზიციით გამოდიან, მაგალითად,გაზპრომთან გაფორმებულ ხელშეკრულებასთან მიმართებაში და ითხოვენ ამ ხელშეკრულების გასაჯაროვებას…

- რაც შეეხება გაზპრომის გარიგებას, “ქოცებმა” ნამდვილად დაიმსახურეს, რომ დღეს “ნაცები” არიან ამ გარიგების დუჟმორეული კრიტიკოსები. ეს ცინიზმის კულმინაცია… სააკაშვილმა არ გააფორმა 2008 წლის ბოლოს საიდუმლო ხელშეკრულება რუსეთთან (პირსისხლიან ოკუპანტთან) ენგურჰესთან დაკავშირებით? საიდუმლო ქართველი ხალხისთვის, თორემ ოკუპანტებმა, ცხადია, იცოდნენ, რას აწერდნენ ხელს. 2009 წლის იანვრის დასაწყისში სწორედ რუსეთმა გამოაქვეყნა ინფორმაცია ამ ხელშეკრულებაზე.

სწორედ “ნაცების” დროს არ გადასცა სააკაშვილმა რუსეთს ყველა ღირებული ენერგეტიკული ობიექტი და სხვა მრავალი? მერე უნდოდა რუსეთისთვის მიეყიდა რუსეთიდან სომხეთში საქართველოს გავლით მიმავალი გაზსადენი და საქართველოს რკინიგზა; ორივე შემთხვევაში დიდი სკანდალი ატყდა და ეს ვეღარ შეძლო. “ნაცები” კი ხმას არ იღებდნენ, პირიქით, სააკაშვილის ყველა ქმედებას ამართლებდნენ, როგორც ბრძნულს, ერისთვის საჭიროს და ა.შ. ახლა კი ბედავენ გაზპრომთან ხელშეკრულებაზე ლაპარაკს.

ახაია “ქოცებზე” – იმიტომ, რომ მათ დღემდე არ გამოიძიეს “ნაცების” მრავალი მძიმე დანაშაული, არ აღადგინეს სამართლიანობა, ხოლო ენერგეტიკის მინისტრად დანიშნეს ფეხბურთელი, რომელიც დანიშვნის მომენტში, როგორც ბიზნესმენი ფლობდა მნიშვნელოვან ენერგეტიკულ ობიექტებს, და მხოლოდ დიდი სკანდალის შემდეგ განაცხადა, რომ გაყიდა, თუმცა მაშინვე გავრცელდა ინფორმაცია, რომ უბრალოდ სხვაზე გადააფორმა, როგორც სააკაშვილმა ყარამანაშვილებზე. ის, რომ ხელშეკრულება ისევ საიდუმლოა და ყველა ფიქრობს, რომ საიდუმლოა, ნოყიერ ნიადაგს ქმნის, რომელსაც ასე ცინიკურად იყენებენ სააკაშვილის “წასული” და “დარჩენილი” თანამზრახველები.

- რადგან ყარამანიშვილები ახსენეთ, ამ გაყოფის დროს რა პოზიციას დაიკავებენ ისინი? ან ისინი, ვინც ფინანსური ინტერესებით არის დაკავშირებული “ნაცმოძრაობასთან“, მაგალითად თუნდაც იგივე კეზერაშვილი?

- ყარამანაშვილები, ცრუმაგიური პირები არიან და სააკაშვილმა მათზე გადააფორმა “რუსთავი 2″. შეგახსენებთ, სწორედ ძმები ყარამანაშვილები ხვდებოდნენ და აცილებდნენ სააკაშვილს კიევის აეროპორტში, როდესაც “ვარდების რევოლუციის” წინ დადიოდა მოსკოვში კიევის გავლით, იმისთვის, რომ მერე ეთქვა, რომ კიევში იყო და მოსკოვი საერთოდ არ ეხსენებინა. ეს ვიცი ჩემი კიეველი ქართველი ნაცნობებისგან, რომლებიც ამ სცენას რამდენჯერმე შეესწრნენ.

ბოკერია-უგულავას “რუსთავი 2″-დან ნამდვილად არაფერი ერგებათ. თუ ხალვაში მოიგებს სასამართლოს (რომელიც ასევე ცრუმაგიური პირი იყო) და ოქრუაშვილმა მართლაც გამოაჩინა რაღაც საბუთები, როგორც დაგვპირდა, მაშინ რა იქნება, ჩემთვის უცნობია. რაც შეეხება კეზერაშვილს, “რუსთავი 2″-თან დაკავშირებით იგი ვერაფერს ვერ იზამს, ვინაიდან სასამართლომ შეიძლება მიიღოს გადაწყვეტილება მხოლოდ ოფიციალური საბუთების საფუძველზე; ასეთ საბუთში კი კეზერაშვილი, რამდენადაც ვიცი, არ ჩანს.

სამაგიეროდ კეზერაშვილმა შეიძლება თავისი როლი შეასრულოს როგორც არაფორმალურმა დამფინანსებელმა. შეგახსენებთ, რომ სამფრანგეთში მისი დაკავების დროს, სააკაშვილმა მიმართა საფრანგეთის ხელისუფლებას მისი განთავისუფლების თაობაზე, ამ წერილში კეზერაშვილი სწორედ პარტიის მთავარ დამფინანსებლად მოიხსენია. რაც შეეხება კეზერაშვილის ფულს, ეს არის ის ფული, რაც სააკაშვილმა გააკეთებინა, როცა თავდაცვის მინისტრობის შემდეგ, სულ რამდენიმე თვეში კეზერაშვილი გავლენიან მულტიმილიონერ თუ მილიარდერ ბიზნესმენად მოგვევლინა. ჩემთვის ძნელი სათქმელია, რა პოზიციას დაიკავებს ამჯერად კეზერაშვილი, მაგრამ კარგად ვიცი, რომ იგი თავიდანვე პირადად მიშას კაცი იყო და ბოლომდე დარჩა იმ ერთ-ერთ ადამიანად, ვინც სააკაშვილს მერაბიშვილისა და ადეიშვილის კონტროლის გარეშე უკავშირდებოდა.

ამ დაყოფის დროს ფინანსურ ინეტერესებს დიდი მნიშვნელობა აქვს – ამაზე ვრცლად ისაუბრა “ნაცების” ვეტერანმა ოთარაშვილმა, რომელიც დაგვპირდა, რომ ორ თვეში ისეთი სკანდალური ინფორმაცია გასკდება, რაც მოხდა, მხოლოდ ჟურნალად მოგეჩვენებათო. მინდა გითხრათ, რომ ბოლო წლებში “ნაცმოძრაობის” ელიტა იმდენად გათავხედდა, რომ მხოლოდ საკუთარ გამდიდრებაზე ფიქრობდნენ, ყველას ესმოდა, რომ მიშას საქმე წასულია და გამალებით ცდილობდნენ მაქსიმალურად გამდიდრებულიყვნენ. დღეს “ნაცმოძრაობის” “ელიტა” “გასულებიც” და “დარჩენილებიც” მილიონერები არიან, მაგრამ პოლიტიკის გულისათვის თავის ქონებიდან კაპიკსაც არ გაიღებენ, თუ არ ექნებათ გარანტია, რომ ასეთი ინვესტირებით კიდევ უფრო მეტ ფულს იშოვიან.

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ სოსო ცინცაძესთან: „ვუახლოვდებით ევროპას გეოგრაფიულად და არა – ფასეულობებითა და ღირებულებებით“

სალომე სარიშვილი

“ისეთ ანგარიჟერებულ და სახელგატეხილ პოლიტიკოსს, როგორიც მანანა კობახიძეა და რომელსაც არც მეტი არც ნაკლები, ქრთამის აღებაშიც კი ადანაშაულებდნენ, საკონსტიტუციო სასამართლომდე სამხრეთ კორეაში კი არც კი მიასუნინებდნენ,” – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე და იქვე უმატებს, რომ ვიდრე ევროპასთან ინტეგრაციის გზასა და ვიზალიბერალიზაციით მიღებულ შესაძლო სიკეთეზე ვისაუბრებთ, სჯობს ეს საკითხი ფართო ჭრილში განვიხილოთ და მეტი წინდახედულობა გამოვიჩინოთ.

პოლიტოლოგი ჩვენთას საუბრისას, საგარეო პოლიტიკის საკითხებს შეეხო და თქვა, რომ მთავრობასა და საზოგადოებაში ევროპასთან და მით უფრო, ვიზალიბერალიზაციასთან დაკავშირებით არასწორი განწყობაა შექმნილი.

სოსო ცინცაძე: პროცედურული თვალსაზრისით, წესით ვიზალიბერალიზაციას აწი შეფერხება არ უნდა მოჰყვეს, მაგრამ მოდით, ეს ფართო ჭრილში განვიხილოთ. ეს არ გახლავთ მოწყვეტილი პროცესი, ეს ეხება გლობალურ პოლიტიკას და მათ შორის, ხვალინდელ საფრანგეთის პრეზიდენტს, რომელმაც გასაგებად თქვა, რომ უკრაინელებსა და ქართველებს ატყუებდნენ. მანვე აღნიშნა, რომ ჩვენ არც ევროკავშირში და არც ნატოში შესვლის შანსი არ გაგვაჩნია. ასე თუ ისე, შეიძლება ეს ცინიზმი იყოს, თუმცა არის მასში სიმართლეც. რეალურად მართლაც გვატყუებდნენ. ამდენად, ახლა როცა ვიზალიბერალიზაციას ევროკავშითან მიახლოების ჭრილში განვიხილავთ, უნდა ვთქვათ, რომ ეს რეალობასთან ახლოს მდგარი მოსაზრება ვერ იქნება. სიმართლე გითხრათ, ამაზე ლაპარაკიც კი მომბეზრდა – ვიმეორებ ერთსა და იმავეს თუთიყუშივით. ფულიანი ხალხი იქ ისედაც დადიოდა, უფულო კი ვერც ვიზალიბერალიზაციის შემდეგაც ვერ წავა. ვიზალიბერალიზაცია არ ნიშნავს, რომ იქ ვინმეს უფულოდ ჩაგიყვანს ან რაიმე იაფი გვექნება, მგონი ამაზე ყველა ვთანხმდებით, არა?!

- თუმცა, ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს მიაჩნიათ, რომ ვიზალიბერალიზაციით ევროპას ერთი ნაბიჯით ვუახლოვდებით, ამას მოწმობს ევროკომისრის განცხადებაც, რომელიც სულ ახლახანს გააკეთა. გარდა ამისა, მთავრობა ამ საკითხს მხოლოდ პოზიტიური კუთხით განიხილავს. თქვენ რა პრობლემებს ხედავთ პერსპექტივაში?

- რასაკვირველია, ვიზალიბერალიზაციის მიღებით ერთი ნაბიჯით ევროპას კიდევ ვუახლოვდებით, მაგრამ როგორც უწინ გითხრით, ვუახლოვდებით გეოგრაფიულად და არა ფასეულობებითა და ღირებულებებით. ჩემთვის ამას მნიშვნელობა არ აქვს, რად მინდა ვიყო ევროკავშირის წევრი და კობახიძეს საკონსტიტუციო სასამართლოს მოსამართლედ ნიშნავდნენ?! მირჩევნია არც ნატოს წევრი ვიყო და არც ევროკავშირის, ისე როგორც სამხრეთ კორეა, მაგრამ ისეთ ანგაჟირებულ და სახელგატეხილ პოლიტიკოსს, როგორიც მანანა კობახიძეა და რომელსაც არც მეტი არც ნაკლები, ქრთამის აღებაშიც კი ადანაშაულებდნენ, საკონსტიტუციო სასამართლომდე სამხერთ კორეაშიც არც კი მიასუნინდებდნენ.

ჩემთვის ესაა მნიშვნელოვანი და არა ნატო, ევროკავშირი. რა ჯანდაბად მინდა ევროკავშირი, თუკი მერი ნარმანია იქნება. კაცი, რომელმაც თბილისი თავის სოფლის დონეზე დაიყვანა. გზა გზად არ ვარგა, შუქი არაა, წყალი არაა, დანგრეული ინფრასტრუქტურა, საცობები. ევროპის ჩვენხელა ქალაქში ჩვენდენი მანქანებით ათჯერ ნაკლები საცობია. რატომ? – იმიტომ, რომ აქ ერთი ქუჩაც კი არაა მოწესრიგებული. ე.ი. გამოდის, რომ გეოგრაფიულად ვუახლოვდებით ევროპას თუ რა ჯანდაბაა?!

მე მინდა ჩვენ ევროპასთან ფასეულობებითა და ღირებულებებით ვიყოთ და არა გეოგრაფიულად დაახლოებულნი. ევროპაში ყველაზე მეტი უცხოელი დღეს ჩინელები არიან და თქვენ ფიქრობთ, რომ ისინი ფასეულობებით მოხვდნენ იქ?! იქაც კომუნისტური რეჟიმია. რა ფასი აქვს ამას, ვინმე გამაგებინებს?! თუ ახლა ჩვენი საზოგადოება ჩავა იქ და ეგრევე ლუვრსა და ვატიკანს მიაშურებს?! – ამის ილუზია არავის შეექმნას.

უბრალოდ მისვლა-მოსვლა ინტეგრაციის გზას გააუმჯობესებს, შესაძლოა ცოტა მეტი ადამიანი წავიდეს, მაგრამ იმ ფონზე, როდესაც ჩვენი რეპუტაცია არც თუ ისე ბრწყინვალეა, შესაძლოა იქ ჩუმად დარჩენის მსურველები გამოჩნდნენ და ეს ჩვენს შერყეულ იმიჯს კიდევ უფრო დააზრალებს. ასეთ შემთხვევაში ყველა მეორეს ევროპიდან გამოყრა მოუწევს და ეს სერიოზული პრობლემაა. ეჭვი არ მეპარება, რომ ყოველი ათი ადამიანიდან 5 ევროპაში დარჩენასა და დასაქმებას მოინდომებს.

გახსოვთ, შარშან გერმანიის საგარეო საქმეთა მინისტრი ამბობდა, ქართველებს ციხეებში ვეღარ ვატევო, ახლა უარესი ვითარება შეიქმნება. ამათ რა ჰგონიათ?! წავლენ ქართველები, 90 დღეს შეასრულებენ და მერე უკან დაბრუნდებიან?! – არა ბატონო ჩემო, ეს ასე ვერ იქნება. 80% იმ იმედით წავა, რომ იქ ჩუმად პატარა ქალაქებში გაიპარება და დარჩება, მაგრამ ახლა კონტროლი ტერორისტების შიშით ძალიან გამკაცრდა, ეს კი ნიშნავს, რომ შესაძლოა ყოველი მეორე დამნაშავიდან ქართველი მივიღოთ.

- ზემოთ საფრანგეთის ყოფილი პრემიერისა და ახლა უკვე პრეზიდენტობის კანდიდატის ფრანსუა ფიიონის განცხადება ახსენეთ. როგორ ფიქრობთ, ეს მისი პერსონალური პოზიციაა თუ გარკვეულწილად საფრანგეთის ნაწილის განწყობასაც ასახავს?

- რა თქმა უნდა, ეს არ გახლავთ მისი პერსონალური განცხადება, ასეთი განწობა ჰქონდა ნიკოლა სარკოზის, ფრანსუა ოლანდსა და სხვებსაც, მაგრამ ისინი გვატყუებდნენ. ახლა კი ვითარება შეიცვალა და ისეთი დრო დადგა, რომ ჭეშმარიტება და სიმართლე უნდა ითქვას.

- ე.ი გამოდის, რომ ე.წ. სკეპტიკოს ქვეყნების ჩამონათვალიდან საფრანგეთის საქართველოსადმი დამოკიდებულება არ იცვლება. როგორ ფიქრობთ, რა მოჰყვება ამას შედეგად და რა უნდა მოიმოქმედოს საქართველომ, რომ აზრის სხვაგვარად ფორმირებასა და განწყობაზე იმუშავოს?

- რასაკვირველია, სკეპტიკოს ქვეყნებში მხოლოდ საფრანგეთი არ მოიზარება. მაგალითად, ბუქარესტის სამიტზე პირველი, ვინც ჩვენ ხელს საფრანგეთზე მეტად გვიშლიდა, გერმანია იყო. სააკაშვილის დროს ჩვენს წინააღმდეგ საფრანგეთი ისე არ აქტიურობდა, როგორც გერმანია და იტალია. რომ არაფერი ვთქვათ ჰოლანდიაზე, სადაც თვენახევარში არჩევნებია და მომავალი პრემიერი უკვე ამბობს, რომ ვინც წესრიგს დაარღვევს, მისი ფეხი ჰოლანდიაში ვერ იქნება. ეს უკვე ჩვეულებრივი მოვლენაა და შესაბამისად, ახლა ჩვენ სხვა ევროპის წინაშე ვართ. ჩვენი წარმოდგენა ევროპაზე სხვანაირი იყო, თუმცა ის დრო წავიდა და ახლა ვითარება შეიცვალა. დღეს თავად ევროპელებმა არ იციან, სად წავიდნენ და დაიმალნონ.

აგერ, ინგლისი ნახეთ, რომელიც ევროპული დემოკრატიის აკვანია, იქიდან ებრალები გუდა-ნაბადს იხვევენ და ისრაელში გარბიან საცხოვრებლად, რადგან უკვე აღარც ინგლისში შეიძლება ცხოვრება. იქაც ქსენოფობია, ტერორიზმი და ათასი უბედურება ხდება.

ასეთ პირობებში ჩვენთვის ვიზალიბერალიზაციაზე უარი რომ ეთქვათ, თვითონ ევროჩინოვნიკების მხრიდანაც კი, რომლებისთვისაც სიტყვა მხოლოდ ცინიზმია, ზედმეტი იქნებოდა. ამიტომ ეჭვი არ მეპარება, რომ ვიზალიბერალიზაციას მოგვცემენ, მაგრამ რა ხეირი?! – ეს არც ცუდია და არც კარგი. სიმბოლურად რასაკვირველია სჯობს გვქონდეს, ვიდრე არა. ცხადია, სჯობს იყო მდიდარი და ჯანრთელი, ვიდრე ავადმყოფი და ღარიბი. ამით იმის თქმა მინდა, რომ განწყობაა არასწორი შექმნილი და ამას ვიზალიბერალიზაცია და ევროკავშირი კი არა, შიდა პოლიტიკის დალაგება უნდა. აი მერე უნდა ვიფიქროთ, სკეპტიკოსი ქვეყნების განწყობასა და აზროვნებაზე.

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ ზაალ ანჯაფარიძესთან: „აშშ-ისა და რუსეთის კონკურენცია პოსტსაბჭოთა სივრცეზე არ შემცირდება“

ეკატერინე ბასილაია

“არ ველოდები, რომ აშშ-მა საქართველოსა და უკრაინას ხელი გაუშვას და რუსეთს ჩააბაროს. იმიტომ, რომ საკმაოდ ბევრი ინვესტიციაა ჩადებული საქართველოსთან პარტნიორობაში. საქართველო აშშ-ს პრაქტიკულად ერთდერთი საიმედო პარტნიორია არა მარტო სამხრეთ კავკასიაში, არამედ პოსტ საბჭოთა სივრცეზე და უბრალოდ ტრამპს ვერ გაუგებს ამერიკული ისტებლიშმენტი, თუ ის თავის ასეთ პარტნიორს მოისვრის,” – აცხადებს “რეზონანსთან” საუბრისას ანალიტიკოს ზაალ ანჯაფარიძე, რომლის თქმითაც, აშშ-ს მხრიდან მოხდება ის, რომ რუსეთთან ინტერესები შეჯერდება და ტრამპის ადმინისტრაცია საქართველოს ნატო-ში ინტეგრაციის მხარდამჭერი აღარ იქნება.

- დონალდ ტრამპის გაპრეზიდენტებამ მსოფლიოში დიდი გაუგებრობა გამოიწვია, საუბარია რომ ის იზოლაციონისტი იქნება. თუ ტრამპმა საგარეო პოლიტიკასთან დაკავშირებით წინასაარჩევნოდ გაკეთებული განცხადებები შეასრულა, შეცვლის თუ არა ის მსოფლიო პოლიტიკას და როგორ?

- ვფიქრობ, რომ გარკვეული ტრანსფორმაცია ალბათ მოხდება, რადგან აშშ-ს პრეზიდენტები ყოველთვის ცდილობენ მათი წინასაარჩევნო დაპირებები შეასრულონ, რადგან ყველა პრეზიდენტს სურს ის მეორე ვადითაც აირჩიონ. ხოლო თუ დაპირებებს არ შეასრულებს, მას ამომრჩეველთა უნდობლობის ვოტუმი ელის.

ვეთანხმები იმ მოსაზრებას, რომ აშშ-ის პოლიტიკა შესაძლოა უფრო იზოლაციონისტური გახდეს და უფრო მეტად იყოს კონცენტრირებული ამერიკის შიდა პრობლემებზე. განსაკუთრებით ეს ეხება ეკონომიკას და რაც ჩვენ ყველაზე მეტად გვაინტერესებს, ასევე ტრამპის ადმინისტრაცია შეიძლება ნაკლებად იყოს მიდრეკილი ისეთი ტიპის პროექტებისკენ, რომლებსაც ბუშის ან ობამას ადმინისტრაციების დროს ხორციელდებოდა და ითვალისწინებდა თავისუფლებისა და დემოკრატიის გავრცობას მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყანაებში და ასეთი პროცესების წახალისებას, ანუ ავტორიტარული რეჟიმების წინააღმდეგ ადგილობრივი დემოკრატიული საზოგადოებების ბრძოლის, მათ შორის ფერადოვანი რევოლუციების- მხარდაჭერას.

გარდა ამისა, მოსალოდნელია, რომ მოხდება რუსეთთან ინტერესების შეჯერება, რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ შორის პოლიტიკური ვაჭრობა დაიწყება. ის, თუ, რა დაიდება ვაჭრობის მაგიდაზე, დიდწილად განსაზღვრავს იმას, თუ როგორი იქნება აშშ-ის პოლიტიკა პოსტსაბჭოთა სივრცესთან მიმართებაში.

ვფიქრობ, რომ აშშ-სა და რუსეთის კონკურენცია პოსტსაბჭოთა სივრცეზე არ შემცირდება, თუმცა მას არ ექნება ისეთი მწვავე ხასიათი, როგორიც წინა ადმინისიტრაციების დროს ჰქონდა. უბრალოდ, ერთმანეთის ინტერესების მეტად გათვალისწინება მოხდება და არც ერთი მხარე ერთმანთს უსიამოვნო სიურპრიზებს არ მოუწყობს. კერძოდ, ტრამპის ადმინისტრაცია შეიძლება ნაკლებად აქტიური იყოს საქართველოსა და უკრაინის ნატო-ში გაწევრიანების საკითხის აქტივიზაციაში და რუსეთს მეტად გაუწიოს ანგარიში.

- დონალდ ტრამპმა განაცხადა, რომ ნატო-ს წევრი ქვეყნების უსაფრთხოებას მხოლოდ ხუთი ქვეყანა აფინანსებს, დანარჩენები კი გაზლუქებულები არიან იმით, რომ მათ უსაფრთხოებაში ფულს სხვა იხდის-ო. აშშ ნატო-ს დაფინანსებას შეამცირებს? და რას მოიტანს ის?

- ალბათ, ეს იქნება მოლაპარაკების საგანი ნატო-ს წევრ ქვეყნებსა და აშშ-ს შორის. იმ საფრთხეების გათვალისწინებით, რაც დღეს ევროპაში არსებობს, იგივე რუსეთის ქმედებების გამო, მე არ მგონია აშშ-მა თუნდაც ტრამპის ექსცენტრიულობიდან გამომდინარე ასე ერთი ხელის მოსმით ნატო-ს დაფინანსება ჩამოაჭრას. შეიძლება ნატო-ს წევრ მსხვილ ქვეყნებს თავიანთი შენატანების გაზრდა მოუწიოთ.

- კეთდება პროგნოზები, რომ მსოფლიო ახალი გადანაწილება მოხდება. შესაძლოა თუ არა ნაწილობრივ „იალტა -2“ განხორციელდეს და უკრაინა და საქართველო რუსეთის გავლენის ქვეშ აღმოჩნდეს?

- ასეთი სცენარის განვითარებას არ ველოდები, რომ აშშ-მა საქართველოსა და უკრაინას ხელი გაუშვას და რუსეთს ჩააბაროს. იმიტომ, რომ საკმაოდ ბევრი ინვესტიციაა ჩადებული საქართველოსთან პარტნიორობაში. საქართველო აშშ-ს პრაქტიკულად ერთდერთი საიმედო პარტნიორია არა მარტო სამხრეთ კავკასიაში, არამედ პოსტ საბჭოთა სივრცეზე და უბრალოდ ტრამპს ვერ გაუგებს ამერიკული ისტებლიშმენტი, თუ ის თავის ასეთ პარტნიორს მოისვრის. ჩემი აზრით, უბრალოდ პოლიტიკის გარკვეული კორექტირება მოხდება და საქართველოსთან მიმართებაში არ გადაიდგმება ისეთი ნაბიჯები, რაც კრემლის გაღიზიანებას და კონფრონტაციას გამოიწვევს. ამ კუთხით, ერთ-ერთი ცენტრალური თემა საქართველოს ნატო-ში ინტეგრაციაა და ვვარაუდობ, ამ მიმართულებით ტრამპის ადმინისტრაცია არ იქნება აქტიური. ინტეგრაციის პროცესი შემუხრუჭდება, თუ იმასაც გავითვალისწინებთ, რომ ევროპაში ამ კუთხით სკეფსისი იზრდება. საფრანგეთის პრეზიდენტობის ერთ-ერთმა რეალურმა კანდიდატმა ფრანსუა ფიიონმა ახლახანს განაცხადა, რომ უკრაინის და საქართველოს ადგილი ნატო-ში არ არის.

- წელს საფრანგეთშიც არის საპრეზიდენტო არჩევნები და ორ რეალურ კანდიდატზეა საუბარი, ფრანსუა ფიიონზე და მარი ლეპენზე. ეს უკანასკნელი კი შოვინისტი და იზოლაციონისტია. თქვენი აზრით, საფრანგეთის არჩევნები ხომ არ გახდება მსოფლიოს კიდევ ერთი გაუგებრობა?

- ასე არ ვფიქრობ, იმიტომ რომ საფრანგეთში კარგად აპრობირებული დამაბალანსებელი და შემაკავებელი სისტემა არსებობს იმისათვის, რომ ქვეყნის ლიდერად ლეპენის მსგავსი პიროვნება არ მოიყვანონ. როდესაც წინა არჩევნებში ლეპენმა გარკვეულწილად მიაღწია ელექტორალურ მხარდაჭერას, ამის შემდეგ ამუშავდა შემაკავებელი მექანიზმი და მას ადგილი მიუჩინეს, სავარაუდოდ ახლაც ასე მოხდება.

- ფრანსუა ფიიონის გამარჯვების შემთხვევაში რამე შეიცვლება?

ფიიონის გამარჯვების შემთხვევაში იქნება ის, რაზეც მან ღიად ისაუბრა. მან საგარეო პოლიტიკური პრიორიტეტების კარტები გახსნა. თუ საერთაშორისო პოლიტიკური კონიუნქტურა დარჩა ისეთი, როგორიც ახლაა, არ მგონია საფრანგეთმა რადიკალურად შეიცვალოს პოლიტიკა.

- აშშ-სა და ევროკავშირს ურთიერთობა რამდენად შეიცვლება?

- ეს ურთიერთობები მესახება რთულად და ეს გამოწვეულია თავად ტრამპის მიდგომებიდან ევროკავშირის მიმართ და კიდევ ძალიან ბევრი ეკონიმიკური და პოლიტიკური ფაქტორებიდან, რაზეც ახლა საუბარი შორს წაგვიყვანს. ცვლილებები, რა თქმა უნდა სერიოზული იქნება. ტრამპის თქმით, ის ზრუნავს იმაზე, რომ დაიცვას აშშ-ს ინტერესები და ამისთვის ყველაფერს გააკეთებს, მათ შორის ევროპასთან სტრატეგიულ ურთიერთობების კორექტირების კუთხით. ერთ-ერთი განხეთქილების ვაშლი იქნება ნატო-ს დაფინანსებაში ევროკავშირის ქვეყნების წილი, რომლის გაზრდასაც ტრამპი ალბათ აქტიურად მოითხოვს.

- ხელისუფლების ოპონენტები ხშირად საუბრობენ, რომ დასავლური რადარებიდან ქრება საქართველო, თქვენი აზრით ასეა?

- ვინ რა მნიშვნელობას დებს ამ ტერმინში, არ ვიცი. მე ასე სკეპტიკურად არ ვარ განწყობილი, შეიძლება საქართველოს მიმართ ყურადღება შესუსტდეს, თუ იგულისხმება ის, რომ საქართველო ისე ხშირად არ არის მოხსენიებული დასავლურ პრესაში, როგორც ადრე იყო წარმოჩენილი რუსეთთან დაპირისპირებულ ქვეყანად, არ ვიცი ეს კარგია თუ ცუდი. წინა ხელისუფლების დროს. დასავლეთის ე.წ. რადარებზე ვჩანდით სახელმწიფო, სადაც იყო აქტიური ტერიტორიული კონფლიქტები, ვიყავით კონფრონტაციაში რუსეთთან, ვიყავით მომატებული რისკის ქვეყანა და შესაბამისად ინვესტორებს სერიოზული ინვესტიციების ჩადება არ სურდათ. მე არ ვისურვებდი, რომ ამ კუთხით ვჩანდეთ დასავლეთი რადარებზე, პირიქით, უნდა ვჩანდეთ, როგორც მშვიდი და განვიტარების გზაზე მყოფი ქვეყანამ სადაც ნაკლები რისკებია და ინვესტიციების ჩადება მომგებიანია.

საქართველოს ხელისუფლების კრეატიულ აქტიურობაზეც არის დამოკიდებული, რამდენად და რა ჭრილში, როგორ გამოჩნდება ჩვენი ქვეყანა დასავლურ პოლიტიკურ რადარებზე.

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

სტრასბურგში საქართველოდან წარდგენილი კანდიდატების სია ჩავარდა

გვანცა წულაია

ამის შესახებ ევროსაბჭოში საქართველოს ყოფილმა ელჩმა განაცხადა. მამუკა ჟღენტის ინფორმაციით, კანდიდატის სააწინააღმდეგოდ ხმა კომისიის 5-მა წევრმა მისცა, 2-მა თავი შეიკავა და 1 მომხრე იყო. ამ გადაწყვეტილებას უმრავლესობის წევრი ირაკლი სესიაშვილი გამოეხმაურა და განაცხადა, რომ ეს კატასტროფა არ არის. მისივე თქმით, ახალი კანდიდატების წარსადგენად საქართველოს ვადა აპრილამდე აქვს.

“არ უნდა შევქმნათ ილუზია, რომ მიღებული გადაწყვეტილება რაიმე უბედურებასთან არის დაკავშირებული. თუმცა გაგვიჭირდება იმაზე საუბარი, თუ რატომ არ აირჩიეს წარდგენილი კანდიდატები, რადგან მთელი ეს პროცესი დახურულ რეჟიმში მიმდინარეობდა,” – განაცხადა ირაკლი სესიაშვილმა.

“სახელმწიფოს გადასახედიდან არასახარბიელო ფაქტია და რაღაც ფორმით, სირცხვილიც არის. რეალურად, არ მახსენდება ქვეყანა, სადაც მართლმსაჯულების სისტემა მეტ-ნაკლებად გამართულად ფუნქციონირებდეს, მითუმეტეს ევროსაბჭოს წევრი იყოს და სასამართლოს კანდიდატებს ასე ღიად ბლოკავდნენ,” – განაცხადა ნინო კალანდაძემ “ნაციონალური მოძრაობიდან”.

იუსტიციის მინისტრის, თეა წულუკიანის განცხადებით, სტრასბურგში მოსამართლეთა კანდიდატთა ჩავარდნაზე არაერთმა ადამიანმა იმუშავა.

“მე ძალიან დიდი გულისტკივილით ვადევნებ თვალს იმას, რომ საქართველოსთვის ამ სიის დაბრუნებას სიხარულის ყიჟინით შეხვდა “ნაცმოძრაობა”, უფრო სწორად მისი მარტივ მამრავლებად დაშლილი წევრები. ეს არ არის გასაკვირი, ისინი ყოველთვის მუშობდნენ, საერთაშორისო ასპარეზზე საქართველოს წარუმატებლობისთვის. ამ სიის საწინააღმდეგოდ იმუშავა სახალხო დამცველმაც. რომელიც ცოტა ხნის წინ სტრასბურგში იყო ჩასული და ქვეყნებს მოუწოდებდა, რომ ამ სიისთვის მხარი არ დაეჭირათ. იგივეს აკეთებდა ადვოკატთა ასოციაციის ხელმძღვანელიც.”

როგორც ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის თავმჯდომარე ანა ნაცვლიშვილი აცხადებს, ეს ფაქტი მისთვის მოულოდნელი არ ყოფილა, რადგან კანდიდატთა შერჩევის პროცესში სერიოზულ ხარვეზებს ჰქონდა ადგილი. “მე, როგორც კომისიის წევრი, რომელსაც შესაძლებლობა მქონდა ვითარება შიგნიდან დამენახა, ვთვლიდი და ვთვლი, რომ ეს პროცესი იყო ხარვეზიანი. შეუძლებელია ხარვეზიანი პროცესით საუკეთესო კანდიდატები შერჩეულიყვნენ,” – განაცხადა ანა ნაცვლიშვილმა. მისივე თქმით, კომისიის მიზანი არა ყველაზე ძლიერი კანდადატების გამოვლენა, არამედ ამ სიის წინასწარ განსაზღვრული ადამიანებით დაკომპლექტება იყო.

“ძალიან მნიშვნელოვანი კითხვები გააჩინა იმ ფაქტმაც, რომ კომისიის მიერ გამოვლენილ საუკეთესო ხუთ კანდიდატს შორის ვერ მოხვდნენ ძალიან კვალიფიციური ადამიანები და მოხვდნენ ისინი, რომლებსაც ჰქონდათ ძალიან დაბალი შეფასებები კომისიის არასახელისუფლებო წევრების მხრიდან. აქ ვიგულისხმები არა მხოლოდ მე, არამედ ომბუდსმენი და ადვოკატთა ასოციაციაციაც,” – განაცხადა ანა ნაცვლიშვილმა.

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

იმოქმედებს თუ არა საქართველოს იმიჯზე სტრასტბურგში მოსამართლეების კანდიდატთა სიის ჩაგდება?

გვანცა ღვედაშვილი

24 იანვარს, ევროსაბჭოს საპარლამენტო ასამბლეის კომიტეტმა ჩააგდო საქართველოდან წარდგენილი ადამიანის უფლებათა ევროპული სასამართლოს მოსამართლეობის კანდიდატები. მოსამართლეების სია თავიდან არის წარსადგენი. კონკურსი აპრილამდე ხელახლა უნდა ჩატარდეს.

საპარლამენტო უმცირესობის წევრის, გიორგი კანდელაკის თქმით, კანდიდატების ჩავარდნა სამარცხვინოა ჩვენი ქვეყნისთვის: „ამის მიზეზი სიის ფორმირების პროცესში არსებული უზარმაზარი სამარცხვინო დარღვევებია. სიის ჩაგდება ნებისმიერი ქვეყნისთვის არის უდიდესი სირცხვილი და თავის მოჭრა. იმედია, რომ ამის შემდეგ მაინც ისწავლის საქართველოს მთავრობა ოდნავ უფრო ცივილიზებულად მოქცევას.”

ევროპულ და ევროატლანტიკურ სტრუქტურებში ინტეგრაციის საკითხებში სახელმწიფო მინისტრი ვიქტორ დოლიძე კი აცხადებს, რომ მართალია არნიშნული ფაქტი სამწუხაროა, მაგრამ მისივე თქმით, აღნიშნული გადაწყვეტილება საქართველოს საერთაშორისო ავტორიტეტს არ დააზიანებს: „მე არ ვიცი, რა კრიტერიუმების გამო მოხდა ეს და რაზეც არ მაქვს ინფორმაცია, ბუნებრივია კომენტარს ვერ გავაკეთებ. დანარჩენს მომავალი გვანახებს,” – აღნიშნა ვიქტორ დოლიძემ.

იმოქმედებს თუ არა საქართველოს იმიჯზე სტრასტბურგში მოსამართლეების კანდიდატთა სიის ჩაგდება? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების ცნობილ წევრებს მიმართა.

იური მეჩითოვი (ფოტოგრაფი): ამ შემთხვევაში რა იმოქმედებს საქართველოს იმიჯზე, ვერ გეტყვით. ამაზე პასუხის გაცემა ნამდვილად გამიჭრდება, ალბატ სჯობს, რომ აღნიშნულ თემაზე კომენტარი უფრო კომპეტენტურმა ადამიანებმა გააკეთონ, რომლებიც მეტად არიან მსგავს საკითხებში გარკვეულნი.

ლადო ვარდოსანიძე  (არქიტექტორ-ურბანისტი): შესაძლოა პროფესიულ წრეებში იმოქმედოს, მაგრამ საერთო ჯამში არ მგონია იმ მასშტაბის პრობლემა იყოს, რომ ქვეყნის მთლიან იმიჯს მიაყენოს ზარალი.

ჩვენ გვაქქვს საკმაოდ დიდი წარმატებებიც და ხარვეზებიც. ასე რომ, ეს პრაქტიკული საკითხია, თუმცა კარგია ის, რომ ამით ხელისუფლებამ დაინახოს საზოგადოებრივი აზრის მნიშვნელობა და წონა. ამაში ნამდვილად არის ამ პროცესის დადებითი მხარე. გასათვალისწინებელი იყო ის შენიშვნები, რომელიც ჰქონდათ ომბუდსმენს, საიას და ადვოკატთა ასოციაციის თავჯდომარეს.

დოდო ხურცილავა (ხელოვნებათმცოდნე): თავისთავად, ვფიქრობ, იმოქმედებს, რადგან ძალიან უსიამოვნო ფაქტი იყო. შესაძლებელი იყო, ისეთი კანდიდატურები წარედგინათ, რომლებიც სალაპარაკო არ გახდებაოდა. ეჭვი მაქვს, რომ ჩვენგან ჩავიდა ნეგატიური ამბები მოსამართლეთა შესახებ. მართალია ამ ეჭვს დასაბუთება სჭირდება, თუმცა აუცილებელია, უკეთესად მოამზადონ მსგავსი საკითხები.

გიგა ნასარიძე (ა/ო “საქართველო არ იყიდება”): რა თქმა უნდა, უარყოფითად იმოქმედებს. მსგავსი საკითხების ჩავარდნა ყველა ქვეყანაზე უარყოფითად მოქმედებს. საქართველოს მთავრობამ კი ისეთი სია გაგზავნა, რომელსაც დამტკიცების შანსი არ ჰქონდა, ამიტომ საქართველოს იმიჯზე ეს პროცესები, რა თქმა უნდა, აისახება.

———————–

„ახალი თაობა“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ შალვა შავგულიძესთან: „ხელისუფლებამ სტრასბურში ორჯერ დაწუნებული კანდიდატები წარადგინა“ // „ასეთ არასწორ მოქმედებას შეეწირა ისეთი კარგი კანდიდატი, როგორიც სანდრო ბარამიძეა“

თავისუფალი დემოკრატების ერთ-ერთი ლიდერი შალვა შავგულიძე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში საქართველოდან წარდგენილი მოსამართლეობის კანდიდატების დაწუნების შესახებ საუბრობს.

- ბატონო შალვა, თეა წულუკიანმა განაცხადა, რომ ოპოზიციის მხრიდან ყველაფერი გაკეთდა იმისთვის, რომ ეს სია უკან დაბრუნებულიყო. რატომ ჩავარდა წარდგენილი სია?

- თუკი ვინმეს ბრალი მიუძღვის ამ კანდიდატების ჩავარდნაში, ეს საქართველოს ხელისუფლებაა, ვინაიდან მან კანდიდატთა შერჩევის პროცესი არასწორად ჩაატარა. იმდენი პროცედურული დარღვევა იყო, პირდაპირ ძალმომრეობით სიაში მოხვდნენ ის ადამიანები, რომლებმაც ნაკლები შეფასებები დაიმსახურეს კონკურსზე, რომ სრულიად მოსალოდნელი იყო ის, რაც მოხდა ევროპის საბჭოში. ჩვენ ხომ კარგად ვიცით, რომ კონკურსში წარმატებული კანდიდატები სიის მიღმა დარჩნენ. ეს ინფორმაცია მიეწოდა ევროპის საბჭოს. სწორედ ამან განაპირობა ის ფაქტი, რომ ჯერ მოხდა ამ კანდიდატების დაწუნება ევროპის საბჭოს და შესაბამისი კომისიის მიერ, შემდეგ ხელისუფლებამ მაინც ჯიუტად იგივე კანდიდატები წარადგინა და მივიღეთ ის, რაც მივიღეთ. ასევე, მე მაქვს ინფორმაცია, რომ ზოგიერთი კანდიდატის კვალიფიკაციასთან დაკავშირებითაც დადგა საკითხი.

- რომელ კანდიდატს გულისხმობთ?

- კანდიდატს ვერ დაგისახელებთ, რადგან მეტი ინფორმაცია მჭირდება.

- თქვენ ამბობთ, რომ პროცესი იყო პოლიტიზირებული და ამით იყო განპირობებული კანდიდატების ჩავარდნა?

- დიახ, ნათელი გახდა, რომ მმართველმა პოლიტიკურმა ძალამ პროცედურების დარღვევით წარადგინა ის კანდიდატები, რომლებიც მისთვის იყო სასურველი, გარკვეულწილად, მის მიერ კონტროლირებადი. ეს დაუშვებელია, ძალიან ნეგატიური მახასიათებელია ევროპის საბჭოსთვის, როდესაც საქმე ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოს ეხება.

- რა გავლენა შეიძლება ჰქონდეს ამ ფაქტს ქვეყნის იმიჯზე?

- ძალიან უარყოფითი.

- მსგავსი პრეცედენტები ხდება ხოლმე?

- ჯერ არ მომხდარა მსგავსი ფაქტი საქართველოს შემთხვევაში. ეს არის ნეგატიური მოვლენა, მით უფრო, როდესაც მოხდა ამ კანდიდატების დაწუნება ერთხელ ევროპის საბჭოს მიერ, მაგრამ ხელისუფლებამ არასწორი რეაქცია მისცა ამას და კვლავ იგივე კანდიდატები წარადგინა. საბოლოოდ კი სასამართლომ ჩააგდო ეს კანდიდატები.

- არსებული სიტუაციის გამოსწორება როგორ შეიძლება?

- ერთადერთი საშუალება არის კანდიდატთა შესარჩევი კონკურსის გამჭვირვალედ და ობიექტურად ჩატარება. ნურავის ეგონება, რომ გააკონტროლებს ევროპის საბჭოს და თავის ნებას მოახვევს ევროპულ სტრუქტურებს. პირდაპირ გეტყვით, გული მწყდება, რომ ასეთ არასწორ მოქმედებას შეეწირა ისეთი კარგი კანდიდატი, როგორიც სანდრო ბარამიძეა.

- სანდრო ბარამიძის კანდიდატურას მხარს უჭერდით?

- მე მიმაჩნია, რომ სანდრო ბარამიძე თავისი კვალიფიკაციით უდავოდ აკმაყოფილებს ევროპის სასამართლოს მოსამართლის თანამდებობას. სანდროს ძალიან ბევრი საქმე აქვს წარმოებული ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოში. როდესაც ადვოკატები ვიყავით, ჩვენ ერთობლივადაც გვიმუშავია გარკვეულ საქმეებზე ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოში. მე ვიცი მისი შესაძლებლობები და კვალიფიკაცია, ამიტომ ვამბობ ამას. სანდრო ბარამიძე ნამდვილად იქნებოდა კარგი მოსამართლე, მაგრამ მმართველ პოლიტიკურ ძალასთან ზედმეტი ინტეგრაცია გახდა მისი დაწუნების მიზეზი.

- სანდრო ბარამიძე ხელისუფლებასთან პირდაპირ არის აფილირებული, რადგან წულუკიანის მოადგილე იყო.

- და ამიტომაც მოხდა ის, რაც მოხდა. ასევე მას უწევდა ისეთი კანონების გატანა, რომლებიც არ იყო ევროპული კანონმდებლობის სტანდარტებთან შესაბამისობაში. ამ მიზეზების გამო ჩვენ დავკარგეთ შანსი, რომ მაღალი დონის, კარგი კვალიფიკაციის მქონე მოსამართლე გვყოლოდა ევროპის სასამართლოში.

- იგივე კანდიდატებს კანონით არ აქვთ შესაძლებლობა, რომ კონკურსში მიიღონ მონაწილეობა?

- ამ კანდიდატების დაწუნება საბოლოოა და მათი წარდგენა აღარ შეიძლება. ახლა ახალი კონკურსი უნდა გამოცხადდეს და ხელახლა უნდა დაიწყოს შერჩევის პროცედურა.

- ჩვენს მოქმედ მოსამართლეს ვადა გასდის, რამდენად მოესწრება ახალი მოსამართლის დანიშვნა და თუ მოსამართლის გარეშე დარჩა ქვეყანა, ეს შექმნის პრობლემას?

- ევროპის სასამართლოს მოსამართლე უნდა მონაწილეობდეს იმ ქვეყნის საჩივრის განხილვაში, რომლიდანაც არის ის. თუ მოსამართლე არ გვეყოლება სტრასბურის სასამართლოში, რასაკვირველია, ეს შეაფერხებს საქართველოდან გაგზავნილი საჩივრების განხილვის პროცესს.

- ახალი კონკურსის დროს მთავარი აქცენტი რაზე უნდა გაკეთდეს?

- პოლიტიკური შემადგენელი არ უნდა იყოს წამყვანი. აქცენტი უნდა გაკეთდეს მაღალპროფესიონალ, კვალიფიციურ კანდიდატებზე. ეს ადამიანები ნაკლებად უნდა იყვნენ პოლიტიკაში ინტეგრირებულები, მით უფრო, მმართველ პოლიტიკურ ძალაში, რადგან უნდა იყოს განცდა, რომ ეს კანდიდატი შეძლებს ობიექტური და სამართლიანი მართლმსაჯულების განხორციელებას და არ მოექცევა მმართველი, სახელისუფლო ძალის გავლენის ქვეშ. ევროპის ადამიანის უფლებათა სასამართლოში მოპასუხე არის სახელმწიფო და თუ იმ სახელმწიფოს მმართველი ძალის გავლენის ქვეშ იქნა მოსამართლე, მაშინ ის ვერ იქნება სამართლიანი სახელმწიფოს წინააღმდეგ წარდგენილი საჩივრების განხილვის დროს.

მოსამართლე უნდა იყოს ყოველგვარი პოლიტიკური გავლენებისგან თავისუფალი. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში ეს განცდა არ იყო კანდიდატების მიმართ და ევროპის სასამართლო არ ენდო ამ კანდიდატებს.

„ახალი თაობა“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ სიმონ ნოზაძესთან: „მე არ ვიცი, რაში დასჭირდა დავით ბაქრაძეს სახელმწიფო დაცვა“ // „რუსეთთან დიალოგის დაწყება დათმობაზე წასვლას არ ნიშნავს“

რატომ არის რუსეთთან დიალოგი აუცილებელი, როგორ ხვდებიან საპარლამენტო უმრავლესობაში განსხვავებულ აზრს, რატომ დაუნიშნეს დავით ბაქრაძეს დაცვა, რა მისიით წავიდა უზბეკეთში? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ საპარლამენტო ფრაქცია „მრეწველები – ქართული ოცნების“ თავმჯდომარე სიმონ ნოზაძე ესაუბრება.

- თქვენ წლების მანძილზე იყავით სახელმწიფო დაცვის სამსახურის მაღალჩინოსანი და კარგად იცით, როგორ ხდება ამა თუ იმ ადამიანისთვის სახელმწიფო დაცვის დანიშვნა. უნდა დაენიშნათ თუ არა დეპუტატ დავით ბაქრაძისთვის სახელმწიფო დაცვა?

- დავით ბაქრაძისთვის დაცვის დანიშვნის შესახებ მე საქმის კურსში არ ვარ. მასთან საკმაოდ ნორმალური ურთიერთობა მაქვს, მაგრამ ამ თემაზე არ გვისაუბრია.

- მედიაში გავრცელებული ინფორმაციით, მას გასული წლის 30 დეკემბერს დაუნიშნა პრემიერმა სახელმწიფო დაცვა. რა შემთხვევაში უნიშნავენ ამა თუ იმ პირს დაცვას?

- ამ საკითხის განხილვა ხდება მთავრობის მიერ. მთავრობა ადგენს დასაცავი პირების და ობიექტების სიას. სახელმწიფო დაცვის სპეციალური სამსახური ამ პირებს და ობიექტებს იცავს.

- მთავრობა თუ გადაწყვეტს, ნებისმიერ პიროვნებას დაენიშნება სახელმწიფო დაცვა?

- მთავრობას შეუძლია ნებისმიერი ადამიანი შეიყვანოს დასაცავი პირების სიაში. ბაქრაძე რატომ მოხვდა ამ სიაში ან რატომ დასჭირდა მას დაცვა, ეს ნამდვილად არ ვიცი.

- თქვენ ცოტა ხნის წინ იყავით უზბეკეთში. იქიდან დაბრუნებულმა განაცხადეთ, რომ თემურ ლენგის მიერ საქართველოდან გატანილი ბიბლიოთეკის ფრაგმენტებს ეძებდით, რამაც დიდი გამოხმაურება გამოიწვია. ბევრმა ამ საკითხზე იხალისა კიდევაც. შეგიძლიათ, უფრო დეტალურად გვითხრათ, რა ხდება?

- რა იყო ამაში სახალისო? მიმაჩნია, რომ ცუდი არაფერი გამიკეთებია. ამ დღეებში ვიმყოფებოდი უზბეკეთში, სადაც იქაური პარლამენტის წევრებს შევხვდი. შეხვედრები მქონდა ჩემს ყოფილ კოლეგებთან უშიშროებიდან. ამ ეტაპზე იმის თქმა, რომ 1386 წელს თემურ ლენგის მიერ გატანილ ბიბლიოთეკას მივაგნებ, გადაჭარბებული ნათქვამია, მაგრამ რაღაც ფრაგმენტებს ალბათ ვიპოვით. ამ საქმეში აქტიურად არიან ჩართული ისტორიკოსი ზაზა აბაშიძე და უზბეკეთში ჩვენი ელჩი კოტე ჟღენტი. უზბეკეთში ბევრი ნაცნობები მყავს და ჩემი კავშირებით ჩვენს ისტორიკოსებს დავეხმარები, რომ სხვადასხვა არქივებში დაუშვან სამუშაოდ. ეჭვიც არ მეპარება, რომ ისინი ბევრ საინტერესო მასალას იპოვიან. უზბეკებს საკმაოდ მდიდარი არქივი აქვთ და იქ, შესაძლოა, საქართველოზე ბევრ საინტერესო ინფორმაციას და მასალას წავაწყდეთ.

- თემურ ლენგის მიერ წაღებულ ბიბლიოთეკაზე არანაკლები აჟიოტაჟი მოჰყვა რუსეთთან დაკავშირებით თქვენ მიერ გაკეთებულ განცხადებას. ერთ-ერთ ინტერვიუში თქვენ რუსეთთან დიალოგის აუცილებლობაზე ისაუბრეთ...

- ახლაც გავიმეორებ ამას – მე რუსეთთან დიალოგის მომხრე ვარ და ამაში სააჟიოტაჟოს ვერაფერს ვხედავ.

- საზოგადოების ნაწილს არც ის მოეწონა, რომ „გაზპრომ“-თან გაფორმებული ხელშეკრულება არ დაგმეთ...

- ამ შეთანხმებასთან დაკავშირებით მე ჩემი აზრი მაქვს. „გაზპრომ“-თან დაკავშირებით გაფორმებულ ხელშეკრულებას ორი მხარე აწერს ხელს, საქართველო და რუსეთი. კარგი იქნებოდა, ყველაფერი ისე იყოს, როგორც შენ გინდა, მაგრამ, როცა მოლაპარაკება ორ მხარეს შორის მიდის, მისი პირობებიც უნდა გაითვალისწინო. ამ შემთხვევაშიც ასე მოხდა და რაღაც დოზით მოგვიწია რუსული მხარის პირობების გათვალისწინება.

- რუსეთთან დიალოგის თემას დავუბრუნდეთ, თქვენი აზრით, რუსულ მხარეს უნდა თბილისთან დიალოგი?

_ დიალოგი რუსეთსაც უნდა. ამაზე განცხადებები გააკეთეს როგორც პრეზიდენტმა, ასევე დუმის წევრებმა. აღარაფერს ვამბობ რუსეთის მოქალაქეებზე. როცა დიალოგზე ვსაუბრობთ, ყველას ჰგონია, რომ მივუჯდებით თუ არა მოლაპარაკებების მაგიდას, ეგრევე ჩვენი ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენაზე დავიწყებთ საუბარს.

- აბა რაზე უნდა ველაპარაკოთ რუსეთს?

- თავიდან ის უნდა გავარკვიოთ, ერთმანეთისგან რა გვწყინს და ამის შემდეგ დავიწყოთ მთელი რიგი საკითხების განხილვა.

- რუსეთმა არ იცის, რა გვწყინს მაგათგან?

- პირდაპირ ამის შესახებ რუსეთთან არ გვილაპარაკია. მათ სათქმელს ჩვენი დასავლელი პარტნიორების და მეგობრების დახმარებით ვეუბნებით. პირდაპირ თუ ვეტყვით, უკეთესი იქნება. როცა დიალოგის აუცილებლობაზე ვსაუბრობდი, ეს მქონდა მხედველობაში. რაც შეეხება შედეგს, წინასწარ ამის განსაზღვრა ძალიან ძნელია. დიალოგის შედეგი დამოკიდებულია მის მონაწილეებზე. პოლიტიკა ზოგადად დიალოგების და კომპრომისების ხელოვნებაა.

- ამ განცხადების გამო უმრავლესობაში პრობლემა არ შეგქმნიათ. წინა წლებში თქვენი პარტიის ლიდერი გოგი თოფაძე არაერთხელ დაგმეს იმის გამო, რომ ის რუსეთთან დიალოგს უჭერდა მხარს...

- ბატონ გოგის რუსეთთან დიალოგის სურვილის გამო არ უპირისპირდებოდნენ. ის ხატოვან გამონათქვამებს ხმარობდა და ამის გამო საყვედურობდნენ. ერთხელ არასწორი ტერმინიც გამოიყენა და ეს იყო სულ. ჩემთან დაკავშირებით არანაირი საყვედური არ ყოფილა, ამასთან საპარლამენტო უმრავლესობისთვის ჩემი პოზიცია ცნობილია. როდესაც დეპუტატი გავხდი, ერთ-ერთი პირველი განცხადება ამ თემაზე გავაკეთე. აღვნიშნე, რომ საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობა არავითარ გადახედვას არ ექვემდებარება და მის მოგვარებაზე უნდა დაშენდეს ქართული პოლიტიკა.

ტერიტორიული მთლიანობის საკითხზე არც მე ვაპირებ დათმობაზე წასვლას, მაგრამ მგონია, რომ დიალოგი აუცილებლად უნდა გაიმართოს რუსეთთან. დიალოგი დათმობაზე წასვლას არ ნიშნავს და რადგანაც დიალოგზე ვსაუბრობთ, ის ყველასთან უნდა ვაწარმოოთ, როგორც ჩვენს მეზობელ სახელმწიფოებთან, ასევე სტრატეგიულ პარტნიორებთან.

„ახალი თაობა“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ მანუჩარ მაჩაიძესთან: „რადიკალი ლიბერალების თავგასულობა დამთავრდა“ // „ამერიკელებმა მხარი დაუჭირეს დონალდ ტრამპის იმ იდეებს, რომლებზეც 25 წელიწადია ვლაპარაკობ“ // „ნაციონალებმა შემოსავლის გარეშე დამტოვეს“

„ახალი თაობა“ აქტუალურ საკითხებზე ესაუბრა დედაქალაქის საკრებულოს დამოუკიდებელ დეპუტატ მანუჩარ მაჩაიძეს

- ადგილობრივ არჩევნებამდე რამდენიმე თვეა დარჩენილი. იმოქმედებს თუ არა არჩევნების დროს „ქართული ოცნების“ რეიტინგზე კიდევ უფრო გაუარესებული სოციალური ფონი?

- სოციალური ფონი, მართლაც მძიმეა. მათ შორის, დედაქალაქშიც. ეს აისახება „ქართული ოცნების“ რეიტინგზე. ოღონდ, ისიც მხედველობაშია მისაღები, რომ მმართველ პარტიას მოწინააღმდეგე არ ჰყავს.

- „ნაციონალური მოძრაობა“ და მისგან გამოყოფილი „ევროპული საქართველო“ არ არიან მისი მოწინააღმდეგეები?

- ჯერჯერობით არიან, მაგრამ მაგათი მდგომარეობა უარესდება. ეს ხალხი ხელისუფლებაში ვეღარ მობრუნდება. ამ მოძალადე და დამნაშავე ორგანიზაციის შიდა საქმეები არ მაინტერესებს. ნაციონალურმა მოძრაობამ, სააკაშვილის მეთაურობით, ძალიან დამაზარალა – შემოსავლის გარეშე დამტოვა და წამართვა ყველაფერი, რაც მქონდა. ფიზიკურადაც ძლივს გადავრჩი. ჩემი საქმე დღეს სასამართლოშია.

- სამართლიანობის დამკვიდრებამ ხომ არ დააგვიანა?

- როგორ არ დააგვიანა! „ქართული ოცნება“ 2012 წლიდანაა ხელისუფლებაში და სამართლიანობა ძალიან მცირე რაოდენობის საქმეზე აღდგა. საშინელებების ჩამდენ ნაციონალურ მოძრაობას ძლიერი მხარდამჭერები და ლობისტები აღმოაჩნდა საზღვარგარეთ. ისინი დამნაშავე ნაციონალებს მფარველობენ, თუმცა, „ოცნებას“ მაინც უნდა ემოქმედა კანონის შესაბამისად და სამართლიანობა დაემყარებინა.

- მსოფლიოში ძირეული ცვლილებებია. ეს იმოქმედებს ნაცმოძრაობის საზღვარგარეთულ მხარდაჭერაზე?

- უნდა იმოქმედოს. მსოფლიოში სასიკეთო და მნიშვნელოვანი ძვრები მიმდინარეობს. რადიკალი ლიბერალების თავგასულობა დამთავრდა. სულ მეგონა, რომ ამ სატანისტებისა და უღმერთოების თარეში დაუსრულებლად ვერ გაგრძელდებოდა. ეს ნეოლიბერალები თუ ლიბერტარიანელები ღიად ებრძოდნენ ღმერთს, ნებისმიერ სარწმუნოებას, ტრადიციებს. ისინი ლახავდნენ მორწმუნეების უფლებებს, თავის წესებს ახვევდნენ ქვეყნებს. საქართველოშიც უნდოდათ ერთნაირსქესიანთა ქორწინების დაკანონება. ღმერთმა ამ მოძალადე ლიბერალებისგან გადასარჩენად მსოფლიოს მოუვლინა დონალდ ტრამპი – ადამიანი, რომელიც ტრადიციული ღირებულებების მიმდევარი და მომხრეა.

- კიდევ მოელით ცვლილებებს?

- დარწმუნებული ვარ, რომ უღმერთოების პარპაში და მმართველობა სხვაგანაც დამთავრდება. ევროპაში ამის ნიშნები უკვე ჩანს. ამ მხრივ ყველას გვეშველა.

- ეკონომიკაში მდგომარეობის გამოსწორების მხრივ თუ გვეშველება?

- 25 წელიწადია ვიმეორებ, რომ არაფერი ეშველება იმ ქვეყნის ეკონომიკას, რომელიც არაფერს აწარმოებს. ამაზე მაშინაც ვლაპარაკობდი, როცა პარლამენტის წევრი ვიყავი და სხვა დროსაც. სახელმწიფო, რომელიც პროდუქციას არ უშვებს, უკან-უკან მიდის. ჩვენ ამ დღეში ვართ. უამრავი საწარმო გვქონდა. ფაბრიკა-ქარხნები დახურეს, დაანგრიეს, ჯართად გაიტანეს. შევარდნაძის დროს დაწყებული დამანგრეველი პროცესი წარმატებით გააგრძელა სააკაშვილმა. რაც ხდება, ამაში ხალხია დამნაშავე.

- ხალხი თუ ხელისუფლება?

- ხელისუფლებას ხალხი ირჩევს. ამიტომ ეს ხალხი უმუშევრობის, უკიდურესი გაჭირვებისა და ფასების მატების გამო, ნუღარ იწუწუნებს. არჩევნებში იმარჯვებენ ისინი, ვისაც წარმოების განვითარება არ აინტერესებს.

- 200. 000 სამუშაო ადგილის შექმნის პირობა „ქართულმა ოცნებამ“ დადო...

- ათასობით დიდი ფაბრიკა-ქარხანა გაგვიუქმეს. ამის ფონზე 50-მდე პატარა საწარმო თუ შეიქმნა, ეს ქვეყანას ვერ გადაარჩენს. სხვათა შორის, ამერიკელებმა მხარი დაუჭირეს იდეებს, რომლებზეც 25 წელიწადია ვლაპარაკობ. მათ ნდობა გამოუცხადეს დონალდ ტრამპს, რომელიც საკუთარ მოქალაქეებს უცხოეთში გატანილი საწარმოების ქვეყანაში დაბრუნებას და სხვა ახალი სამუშაო ადგილების შექმნას შეჰპირდა. აღმოჩნდა, რომ წარმოებისა და დასაქმების პრობლემა აშშ-შიც კი მდგარა. როცა ამ საკითხებზე ვლაპარაკობდი, ფაქტობრივად, მარტო ვიყავი. შევარდნაძის დროიდან მოყოლებული, მარტო ვიბრძოდი. საერთოდ მიკვირს, ცოცხალი როგორ დამტოვეს!

„ახალი თაობა“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ინტერვიუ შალვა ხაჭაპურიძესთან: „ნასვამ მძღოლს 5 წლით უნდა ჩამოართვან მართვის მოწმობა“

ავტოსაგზაო შემთხვევები ჩვენი ქვეყნის ყოველდღიურობაა. დღე არ გავა, რომ ავტოავარიას რამდენიმე ადამიანი არ ემსხვერპლოს. სტატისტიკა საგანგაშოა. საზოგადოება ხელისუფლებას ზომების მიღებისკენ მოუწოდებს და კანონის გამკაცრებას ითხოვს.

„ახალი თაობის“ კითხვებს აღნიშნულ საკითხთან დაკავშირებით იურისტი, უფლებადამცველი, შალვა ხაჭაპურიძე პასუხობს.

- ბატონო შალვა, მხოლოდ იანვრის თვეში, ავტოავარიის შედეგად 25 ადამიანი დაიღუპა. დღე არ გავა, რომ გზებზე რამდენიმე ავარია არ დაფიქსირდეს. რა ხდება? სად არის პრობლემა?

- სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი თემაა. პირველ რიგში, სტატისტიკა, რომელიც საგანგაშოა, უნდა გამოვიდეს ფართო მასებისთვის გასაცნობად. ყველა საინფორმაციო საშუალებებში უნდა გაჩნდეს რუბრიკა, სადაც ყოველდღიურად მოხდება ამ თემების გაშუქება. აუცილებელია აგიტაციის ჩატარება საზოგადოებისთვის, თუ რამდენად საფრთხილო და საშიშ მოვლენასთან გვაქვს საქმე.

- კანონის გამკაცრებაზე რას იტყვით?

- აუცილებელია საკანონმდებლო ბაზის შეცვლა, ახალი რეგულაციების მიღება. გასამკაცრებელია სანქციები. ადამიანის გარდაცვალების შემთხვევაში 4-დან 7 წლამდეა სანქცია და 1 აბი ბიონარკოტიკი რომ უპოვონ ადამიანს, იქ 8 წლიდან იწყება საპატიმრო სანქცია. ეს წარმოუდგენელი მოვლენაა, ამის შედარება ხომ წარმოუდგენელია.

- ანუ ხარვეზებია კანონში?

- გადასახედია სისხლის სამართლის კოდექსი. ამ საკითხს პარლამენტი უნდა მიუდგეს უფრო სერიოზულად და ამან ასახვა უნდა ჰპოვოს სისხლის სამართლის კოდექსში. საკმაოდ მკაცრი უნდა გახდეს სასჯელები ამ კატეგორიის დანაშაულზე. სულ გვესმის საუბრები, რომ ახალი რეგულაციები უნდა შემოვიდეს მართვის მოწმობებთან დაკავშირებით, ამას უკვე ვისმენთ რამდენიმე წელია, მაგრამ ამ კუთხით არაფერი შეცვლილა. სწორედ ეს იწვევს ამ უბედური შემთხვევების უმეტესობას.

- ეს არის მძღოლების უპასუხისმგებლობა თუ კანონის სისუსტე?

- ჩვენთან ხომ კანონის გაგებაც სხვაგვარად ვიცით. დემოკრატიული სახელმწიფო ვართ და რად გვინდა კანონები, ამ დროს კი დემოკრატიული სახელმწიფო სწორედ კანონების დაცვით შენდება. კანონის უზენაესობა და კანონის ბატონობაა დემოკრატია, ჩვენ კი გვინდა, რომ კანონებზე ვიბატონოთ. შედეგად კი ვიღებთ იმას, რასაც ვიღებთ.

კომპლექსური მიდგომაა საჭირო და ეს არ უნდა იყოს ეპიზოდური, ერთ ან ორკვირიანი ღონისძიებანი. ალბათ მრავალწლიანი მუშაობა იქნება საჭირო, რათა ქართველის მენტალიტეტში და მის აზროვნებაში მკაცრად ჩაჯდეს, რომ სერიოზულ დანაშაულთან გვაქვს საქმე. ასევე გასააქტიურებელია საპატრულო სამსახურის მუშაობა. ამ საკითხში ასევე აქტიურად უნდა ჩაერთონ განათლებისა და ჯანდაცვის სამინისტროები.

- გასულ ღამეს რუსთაველის გამზირზე ავარიას გოგონას სიცოცხლე ემსხვერპლა. დედაქალაქის ქუჩებში ხომ მაინც უნდა იყოს მკაცრი კონტროლი?

- ყოველდღიურად მიწევს დიღომში, საქალაქო სასამართლოში სიარული. დღე არ გავა, რომ გზად 2 ან 3 ავტოავარია არ შემხვდეს. მსგავსი რამ, რაც ჩვენთან ხდება, არსად არაა. რადგან ერი თავისი ნებით ვერ გაიზარდა, ვერ გახდა კანონმორჩილი, როდემდე უნდა ვუცადოთ, რომ აღარ მოუნდება ამ ერს, აღარ მოკლას ქუჩაში მეორე ადამიანი, აღარ მოუნდება, ნასვამი დაჯდეს საჭესთან. რადგან არ არის კეთილი ნება, მაშინ საჭიროა, კანონის ძალით ვაიძულოთ! გავამკაცროთ კანონი! დამიჯერეთ, ასეთ შემთხვევაში 2-3 წელიწადში აბსოლუტურად განსხვავებულ სურათს მივიღებთ. სიმთვრალეს რაც შეეხება, აქ საუბარი ზედმეტია, ასეთ შემთხვევაში მძღოლს, მინიმუმ, 5 წლით უნდა ჩამოართვა მართვის მოწმობა!

- სიმთვრალეზე დღესაც ხომ ასეა, მძღოლს ართმევენ მართვის მოწმობას...

- ამ კუთხით ძალიან საინტერესო სტატისტიკა გვაქვს. სიმთვრალეზე მძღოლს ხომ ჩამოართმევენ მართვის მოწმობას, მერე უცებ გაჩნდა რაღაც შეწყალების მექანიზმი. ეს რა მექანიზმია, ვინ იწყალებს?! ბევრისგან მსმენია, ვიჩალიჩე, გადავიხადე 700 ლარი და შემიწყალესო.

- მართვის მოწმობებს უბრუნებენ ვადაზე ადრე?

- ასეა და ამას დაარქვეს შეწყალება. ეს არ უნდა იყოს, ხალხო! დაჯდა ნასვამი? იქ დამთავრდა, მან უნდა იცოდეს, რომ 5 წელიწადი საჭეს ვეღარ გაეკარება! კი ბევრია 5 წელი, მაგრამ ის კონკრეტული პირი ამით გადავარჩინეთ 5 წლიან ციხეს და ასევე ვიღაც გადავარჩინეთ მიწაში ჩადებას.

- საკმაოდ მძიმეა 2016 წლის სტატისტიკა. 2017 წელიც მძიმედ დაიწყო...

- გეთანხმებით, უმძიმესია. პოსტსაბჭოთა სივრცეში, რუსეთის შემდეგ, პირველ ადგილზე ვართ ავტოსაგზაო შემთხვევით. ყოველდღე 2-3 ადამიანი მაინც იღუპება. პირადად მეც რამდენიმე საქმე მაქვს ასეთი, საშინელ ფაქტებზეა საუბარი. დაფიქრდით, ხალხო, საკუთარ თავს იუბედურებთ, სხვის სიცოცხლეს სპობთ და მის ცოდვას იდებთ და გარშემო ამდენ გაუბედურებულ ადამიანს ტოვებთ! ძალიან მკაცრი სანქციები უნდა შემოვიღოთ, რომ პირველ რიგში, პოტენციური დამნაშავეები ვიხსნათ ამ საშინელებისგან. საზოგადოების მხრიდანაც არ არის სათანადო მიდგომები.

- საზოგადოებაც უნდა გაიზარდოს?

- საზოგადოების გაზრდას თუ ვუცადეთ, წინ ვერ წავალთ. ჩვენი საზოგადოება იზრდება უკვე 27 წელია, მაგრამ ვერ გაიზარდა. სახელმწიფო ვერ შევქმენით. ჩვენ ვერასდროს გავიზრდებით, ეს არის ზღაპარი! უნდა გაიზარდოს ის ჯგუფი, ვინც პარლამენტში ზის და კანონებს იღებს! დროულად მოახდინოს პარლამენტმა ამ პრობლემაზე რეაგირება! დღეს ერთი კაციც არ ფიქრობს ამ საკითხზე პარლამენტში, ერთი!

„ახალი თაობა“, 26 იანვარი, 2017 წელი

„რუსეთის ციხეებში რამდენიმე ათეული ქართველი ტყვეა“

ვის დაემუქრა ირაკლი სესიაშვილი?

უკრაინაში დაკავებულ ქართველ სამხედროს გია ცერცვაძეს სავარაუდოდ დღეს, 26 იანვარს, გაათავისუფლებენ. ამის პირობა უკრაინის გენერალურმა პროკურორმა იური ლუცენკომ დადო. ამ განცხადების შემდეგ საქართველოში ამ თემაზე ცხარე დებატები ოდნავ მინელდა. ერის ყველაზე დიდი განრისხება დეპუტატ ზაქარია ქუცნაშვილის განცხადებას მოჰყვა. გუშინ, 25 იანვარს, გია ცერცვაძის მეუღლე ტატიანა მესხმა განაცხადა, რომ მას დეპუტატმა დაურეკა და გაკეთებული განცხადების გამო მოუბოდიშა.

ამ ინფორმაციის გავრცელების შემდეგ ერმა კანონმდებელ ქუცნაშვილს ნაწილობრივ მიუტევა. მის ბედად, მისმა კოლეგა ირაკლი სესიაშვილმა ისეთი განცხადება გააკეთა, რომ ყოფილი ხელისუფლება მთლიანად მასზე გადაერთო.

პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე პირობას დებს, რომ ნაციონალები და „ევროპული საქართველო“ ხელისუფლებას თუ კიდევ მოიხსენიებენ მოღალატის იარლიყით, საკადრის პასუხს მიიღებენ.

„ბოლო ოთხი-ხუთი წლის მანძილზე უმცირესობაში მყოფ ნაციონალურ მოძრაობას კულტურას ნამდვილად ვერ მოსთხოვ, მაგრამ ის, რაც ბოლო დღეების განმავლობაში ვნახე, მათ შორის გადაცემა „არჩევანის“ ეთერში, არის უნამუსობისა და თავხედობის მაქსიმუმის გამოვლინება. ზოგიერთს ჰგონია, რომ სიტყვა „მოღალატე“ ძალიან მარტივი სათქმელია. ეს ალბათ იმიტომ, რომ მათი ცხოვრების წესია ასეთი – ასე უცხოვრიათ. მათი დაშლის პროცესიც ალბათ ამის გამოვლინებაა, თუმცა მე ყველას ვაფრთხილებ, ვინც სიტყვა „მოღალატეს“ გამოიყენებს, საკადრის პასუხს მიიღებს“, – განაცხადა ირაკლი სესიაშვილმა ჟურნალისტებთან საუბრისას.

„ნაციონალები“ და მათგან გამოყოფილები ამ განცხადებამ გადარია, არანაციონალებმა კი ირაკლი სესიაშვილი გივი თარგამაძეს შეადარეს, რომელიც 2007 წლის 7 ნოემბერს ოპოზიციას სულის ამოხდით ემუქრებოდა.

ყოფილი დეპუტატი და „ნაციონალური მოძრაობის“ ერთ-ერთი ლიდერი მეგი გოცირიძე სესიაშვილის განცხადებას ღია მუქარად აფასებს: „ეს არის აგრესია და ღია მუქარა. პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარე ღიად ემუქრება ოპონენტებს. მოვუწოდებ საზოგადოებას, სათანადო რეაგირება მოახდინონ“, – ამბობს „ახალ თაობასთან“ საუბარში გოცირიძე. მართალია, იგი საზოგადოებისგან რეაგირებას ითხოვს, მაგრამ სულაც არ ეშინია ირაკლი სესიაშვილის და იმის შემოწმებასაც აპირებს, რაზეა დეპუტატი წამსვლელი.

„სოციალური ქსელითაც დავწერე და მედიასთან საუბარშიც ვიტყვი, რომ საქართველოს ხელისუფლება არის მოღალატე. მაინტერესებს, რას მიზამს ახლა ირაკლი სესიაშვილი. „ქართულმა ოცნებამ“ ცოცხი არავის გადაუღუნოს, ის ცოცხი, რომლითაც ხელისუფლებაში მოვიდნენ და სამარადჟამოდ მათ სიმბოლოდ დარჩება“, – აცხადებს ყოფილი დეპუტატი.

მეგი გოცირიძეს სერიოზული პრეტენზიები აქვს პრემიერ-მინისტრ გიორგი კვირიკაშვილთანაც, რომელიც წინა ხელისუფლების წარმომადგენლებს ურჩევს, სამხედროების უპატივცემულობაზე სხვებისკენ ხელის გაშვერას თავი დაანებონ.

მთელი ამ დღეების მანძილზე „ნაციონალები“ და მათგან გამოყოფილები აცხადებდნენ, რომ ხელისუფლება სამხედროებს პატივს არ სცემს და მზად არის, ისინი ციხეებში გამოამწყვდიონ. ამის საპასუხოდ გიორგი კვირიკაშვილმა ყოფილ ხელისუფლებას ახლო წარსული გაახსენა.

„ისინი ბრალს გვდებენ სამხედროების უპატივცემულობაში, როდესაც 2008 წლის კონფლიქტის მონაწილე თითქმის ნახევარი ჯარი ციხეში ამოალპეს, ჩახოცეს ციხეში, რომლებმაც გვამებიც კი არ გადმოასვენეს კონფლიქტის ზონიდან, რომლებმაც უმძიმესი პროვოკაცია მოაწყვეს კოდორის ხეობაში და იქ მყოფი გმირი ადამიანები ჩახოცეს, რომლებმაც კრიალაშვილი, რომელიც უკვე გვამი იყო, სკამზე მიაბეს და შემდეგ კიდევ ერთხელ დახვრიტეს. ეს ადამიანები დღეს ჩვენ გვდებენ ბრალს სამხედროების უპატივცემულობაში“, – განაცხადა პრემიერ-მინისტრმა.

მთავრობის მეთაურის ამ განცხადებას სამარცხვინოს უწოდებს მეგი გოცირიძე. მისი თქმით, სამხედროები სწორედ „ქართულმა ოცნებამ“ გამოკეტა ციხეში.

„ე.წ. პრემიერი გამოდის და სამხედროების დაპატიმრებას გვაბრალებს. ამას აკეთებს იმ ხელისუფლების წარმომადგენელი, რომელმაც ციხეში ჩასვა გაერთიანებული შტაბის უფროსი, გენერალი გიგი კალანდაძე. მის გარდა, ციხეში კიდევ ბევრი სამხედრო მოხვდა. მათ გვარებს მხოლოდ იმიტომ არ ჩამოვთვლი, რომ არ მინდა, ვინმე გამომრჩეს“, – ამბობს მეგი გოცირიძე. იგი ხელისუფლებას საიდუმლო ინფორმაციის გაცემასა და ქართველი ტყვეების მიტოვებაშიც ადანაშაულებს.

„ქართულმა ოცნებამ“ ხელისუფლებაში მოსვლისთანავე ციხიდან გაათავისუფლა რუსეთის ჯაშუშები. სამაგიეროდ, არაფერი გააკეთა იმ ქართველების გასათავისუფლებლად, რომლებიც რუსებმა 2008 წლის ომის შემდეგ აიყვანეს ტყვედ. საუბარია რამდენიმე ათეულ ეთნიკურ ქართველზე. მათ რუსეთი საქართველოს სასარგებლოდ ჯაშუშობაში სდებს ბრალს. ამ ადამიანებს 10, 12 და 17-წლიანი პატიმრობა აქვს მისჯილი. კოლაბორაციონისტებისგან დაკომპლექტებულმა ხელისუფლებამ ისიც კი არ გააკეთა, რომ ეს ადამიანები რუს ჯაშუშებში გადაეცვალა“, – ამბობს „ახალ თაობასთან“ საუბარში მეგი გოცირიძე. მისი თქმით, მოვა დრო და ხელისუფლება აუცილებლად აგებს ამაზე პასუხს. მას განსაკუთრებით ის ფაქტი ამწარებს, რომ რუსეთის ჯაშუშები „ქართულმა ოცნებამ“ პოლიტპატიმრის სტატუსით გამოიყვანა ციხიდან.

————————-

„რეზონანსი“, 26 იანვარი, 2017 წელი

ვიცე-პოლკოვნიკ გია ცერცვაძის გათავისუფლებას დღეს ელოდებიან

ნინო ქეთელაური

შესაძლოა დღეს, ვიცე-პოლკოვნიკი გიორგი ცერცვაძე უკრაინის სასამართლომ დარბაზიდან გაათავისუფლოს. ამის შესახებ ინფორმაციას ქართული ლეგიონის ხელმძღვანელი მამუკა მამულაშვილი ავცელებს. მისი თქმით, უკრანის გენერალურ პროკურორს რამდენჯერმე ესაუბრა, რომელმაც აღნიშულის შესახებ პირადად განუცხადა.

ამასთან, გია ცერცვაძის მეუღლე ტატიანა მესხი აცხადებს, რომ უკრაინაში რუსეთის ფედერაციისთვის მისი მეუღლის გადაცემის საკითხი არ განიხილება და ის უკმაყოფილოა იმით, რომ საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლები ქმედით ნაბიჯებს არ დგამენ.

“კიევში მივემგზავრები, ჩემ მეუღლეს სასამართლოზე შევხდები და უშუალოდ მისი ადვოკატისგან შევიტყობ ყველა ინფორმაციას. ბოლო წუთამდე მქონდა იმედი, რომ საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლები რაიმე განცხადებას მაინც გააკეთებდნენ გია ცერცვაძესთან დაკავშირებით, თუმცა არანაირი განცხადება არ ყოფილა, რის გამოც გული ძალიან მწყდება,” – განაცხადა ტატიანა მესხმა.

აღნიშნულ საქმეზე ოპოზიციისა და სახელისუფლებო გუნდის დაპირისპირება კი ისევ გრძელდება. “ნაციონალური მოძრაობა” ხელისუფლებას უმოქმედობაში ადანაშაულებს, მმართველი ძალა კი აცხადებს, რომ ოპოზიცია ამ საქმით მანიპულირებას ცდილობს.

“აქ კითხვები საერთოდ არ უნდა იყოს. ორი დღეა ჩვენი მთავარი პროკურორი ირაკლი შოთაძე ყოველწუთიერ კონტაქტზეა უკრაინის გენერალურ პროკურორთან და ძალიან დიდი იმედი გვაქვს, რომ ეს საქმე გადაწყდება ისე, რომ ბატონი ცერცვაძე არ იქნება გადაცემული რუსეთისთვის,” – ამის შესახებ პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა განაცხადა, რომელიც ოპოზიციის კრიტიკასაც გამოეხმაურა.

“ჩვენს ოპონენტებს აქვთ სურვილი, მუდმივად ვიმყოფებოდეთ თავის მართლების რეჟიმში. მათ აიყოლიეს საკუთარი ტელევიზია, მათი პარტნიორი ტელევიზიები, არასამთავრობო სექტორის ნაწილი და უნდათ, ამოგვაგდონ მთავარი დღის წესრიგიდან და მუდმივად ვიმყოფებოდეთ თავის მართლებაში, რომ ჩვენ არ ვართ ქვეყნის დამაქცევარნი. ეს ხდება იმ პოლიტიკური ძალის მიერ, რომელსაც ძალიან დიდი წვლილი მიუძღვის ჩვენი ქვეყნის უსაფრთხოების ათწლეულობით პერიოდის განმავლობაში დაზიანებაში, რომელმაც ქვეყანა წამოაგო უმძიმეს პროვოკაციას – რუსეთის იმპერიალისტური ზრახვების განხორციელებას მწვანე შუქი აუნთო. უფრო მეტიც, ისინი ჩვენ ბრალს გვდებენ სამხედროების უპატივცემულობაში, როდესაც 2008 წლის კონფლიქტის მონაწილე თითქმის ნახევარი ჯარი ციხეში ამოალპეს, ჩახოცეს ციხეში, გვამებიც კი არ გამოასვენეს კონფლიქტის ზონიდან; უმძიმესი პროვოკაცია მოაწყვეს კოდორის ხეობაში და იქ მყოფი გმირი ადამიანები ჩახოცეს; კრიალაშვილი, რომელიც უკვე გვამი იყო, სკამზე მიაბეს და შემდეგ კიდევ ერთხელ დახვრიტეს. ეს ადამიანები დღეს ჩვენ გვდებენ ბრალს სამხედროების უპატივცემულობაში. მინდა, ჩვენს მოქალაქეებს მოვუწოდო, კარგად დაფიქრდნენ იმ ადამიანების შიგთავსსა და წარსულზე, რომლებმაც დღეს ჩვენ ქვეყნის სიყვარულის ნაკლებობასა და ლამის მოღალატეობაში დაგვდეს ბრალი; კარგად დაუკვირდნენ, ვინ ვინ არის, ვინ რას აკეთებს ამ ქვეყნისთვის და ვის სურს ამ ქვეყნისთვის მართლა კარგი,” – განაცხადა პრემიერ მინისტრმა.

პრემიერის განცხადება უპასუხოდ არც საპარლამენტო ოპოზიციას დაუტოვებია, სადაც აცხადებენ, რომ გიორგი კვირიკაშვილმა, “რომელიც გიორგი ცერცვაძის საქმესთან დაკავშირებით დუმილის უფლებას იყენებდა, ისეთი სამარცხვინო განცხადება გააკეთა, რომ სჯობდა საერთოდ არ ამოეღო ხმა.:

“ჩვენ ვერანაირად ვერ მივიღებთ იმ ხელისუფლების კრიტიკას, რომელმაც ხელისუფლებაში მოსვლისთანავე რუსეთის აგენტები პოლიტიკური პატიმრის მანტიით შემოსა. ეს არის ხელისუფლება, რომელმაც დაანგრია კონტრდაზვერვა და დაიჭირა კონტრდაზვერვის თანამშრომლები, რომლებიც რუსეთის წინააღმდეგ იბრძოდნენ,” – ამის შესახებ საპარლამენტო უმცირესობის წევრმა გიორგი ღვინიაშვილმა განაცხადა.

თავის მხრივ, შს მინისტრი გიორგი მღებრიშვილი აცხადებს, რომ საქართველოს შსს და მთავარი პროკურატურა ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ გიორგი ცერცვაძის უფლებები დაცული იყოს.