„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ დავით უსუფაშვილთან: „ამის მოთმენას აღარ ვაპირებ!“ // „არაკაცობაში, უსაქმურობაში, არასახელმწიფოებრივად მოქმედებასა და ცუდ პარტნიორობაში დამდეს ბრალი“ // „დადგნენ ბიძინა ივანიშვილის გარეშე და კი ბატონო, ვიპაექროთ…“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ მანანა კობახიძესთან: „თუ რესპუბლიკელები საზოგადოებას არ მოსწონს, ბიძინა ივანიშვილის ბრალია?!“ // „თინა ხიდაშ­ელმა განაცხადა, ბიძინა ივანიშვილი „ნაციონალური მოძრაობის” წინააღმდეგ საგამოძიებო კომისიის შექმნას ხელს უშლიდაო“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „შესაძლო პროვოკაციის სცენარი ასეთია…“ // „ბიძინა ივანიშვილმა შოკური თერაპია ჩაუტარა პოლიტიკურ კომაში ჩავარდნილ უსუფაშვილს“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „ქართული ოცნების“ რიგებში არიან პროდასავლელებიც, მაგრამ არიან რუსეთის ფარული და ღია აგენტებიც” // ბიძინა ივანიშვილს ეგონა, გვაგინებდა, საპასუხოდ კი ჩვენ ვეტყოდით, დიდი მადლობა, უფალო ბიძინაო! როგორც ჩანს, ვიღაცაში შევეშალეთ“ // „ერთი ტრამპია მართალი და მეორე – ბიძინა ივანიშვილი“

„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ გიორგი მღებრიშვილთან: „მიხეილ სააკაშვილი თუ საქართველოში ჩამოვა, მაშინ…“ // „არჩევნების დღეს პოლიციელების რაოდენობა უფრო მეტი და თვალში საცემი იქნება ქუჩაში, თუმცა არა საარჩევნო უბნებში ან უბნების ტერიტორიაზე“

—–

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ბიძინა ივანიშვილი და ბიზნესმენები: რა ხდებოდა დახურულ კარს მიღმა

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: „ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“ შემაჯამებელ აქციას ერთად გამართავენ?

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: რას გვთავაზობენ ბილბორდებიდან

პოლიტიკური პარტიების მთავარი წინასაარჩევნო სლოგანების შედარებითი დახასიათება

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: არჩევნები და ქალების რაოდენობა პროცენტებში // ყველაზე ნაკლები ქალი საარჩევნო სიასა და მაჟორიტარებს შორის „ქართულ ოცნებას“ ჰყავს

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ რომან მუჩიაშვილთან: „ჩემი კონკურენტები თანაბარწონიანები არიან“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ზურაბ ჭიაბერაშვილთან: „მე ვამბობ, რომ მაქვს გამარჯვების რეალური შანსი“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ირმა ინაშვილი, რომან მუჩიაშვილი, ზურაბ ჭიაბერაშვილი… // ვის აირჩევს საგარეჯო? ექსპერტები ეჭვობენ, რომ მმართველი პარტია ამ ოლქს „პატრიოტთა ალიანსის“ ლიდერს „დაუთმობს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: „კვინტეტის ბრძოლა“ საბურთალოზე – ვინ დაამარცხებს პარლამენტის თავმჯდომარეს

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ დავით უსუფაშვილთან: „ლევან გოგიჩაიშვილს ვურჩევ ოთხი წელი მოიცადოს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ლევან გოგიჩაიშვილთან: „დავით უსუფაშვილზე უკეთესი პოზიციები ჩემს გარდა კიდევ ორს აქვს“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ მამუკა კაციტაძესთან: „დავით უსუფაშვილი არის ერთ-ერთი თოთხმეტიდან“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ინტერვიუ ამირან გიგუაშვილთან: „ლევან კობიაშვილს ვურჩევ, საქმიანობა ფეხბურთის ფედერაციაში განაგრძოს…“

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ბრძოლა გლდანისთვის – ექპერტები მეორე ტურს პროგნოზირებენ

——

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ნაციონალები“ მუშაობენ იმაზე, რომ „ოცნებას“ არჩევნების გაყალბება დაბრალდეს“ // „საარჩევნო სიები მაქსიმალურად არის აბურდული“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლადო სადღობელაშვილთან: „ნაციონალები“ მაშინ დაბრუნდნენ, ირაკლი ღარიბაშვილი პრემიერობიდან რომ წავიდა“ // „ქოცების“ უნიათობამ ხალხს „ნაცების“ სისხლიანი ცხრა წელი მიავიწყა“

„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ტარიელ ფუტკარაძესთან: „ბათუმის თურქული სკოლის გარშემო არსებული გაუგებრობა ამოიწურება“

——

„რეზონანსი//მთელი კვირა“: ვისი ბრალია, რომ ბოლო ოთხი წლის განმავლობაში ბევრი ადამიანის ეკონომიკური მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა?

—————————-

„კვირის პალიტრა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ დავით უსუფაშვილთან: „ამის მოთმენას აღარ ვაპირებ!“ // „არაკაცობაში, უსაქმურობაში, არასახელმწიფოებრივად მოქმედებასა და ცუდ პარტნიორობაში დამდეს ბრალი“ // „დადგნენ ბიძინა ივანიშვილის გარეშე და კი ბატონო, ვიპაექროთ…“

რუსუდან შელია

პარლამენტის ჯერ კიდევ მოქმედი თავმჯდომარისა და ყოფილი პრემიერის დაპირისპირება წინასაარჩევნოდ აქტიურ ფაზაში შედის – მართალია, ბიძინა ივანიშვილი პინგ-პონგის თამაშზე ახლა უარს ამბობს, თუმცა ფაქტია, რომ რეალური პოლიტიკური დებატები ჯერ კიდევ წინ გვაქვს. მით უმეტეს, რომ დავით უსუფაშვილმა პირადი მიმოწერების გამოქვეყნება დაიწყო­ და საჭიროების შემთხვევაში, მომავალშიც გამოაქვეყნებს. რა გახდა ბიძინა­ ივანიშვილთან დაპირისპირების რეალური მიზეზი და რას პასუხობს ყოფილი თანაგუნდელების ბრალდებებს, “კვირის პალიტრას” პარლამენტის თავმჯდომარე დავით უსუფაშვილი ესაუბრა:

- რატომ გადაწყვიტეთ პირადი მიმოწერის­ გამოქვეყნება ან რას ამტკიცებს დოკუმენტი, რომელიც ცოტა ხნის წინ საზოგადოებას გააცანით?

- ეს არ არის პირადი წერილი ან სახელმწიფო საიდუმლო. მასში დღევანდელო­ბისა და მომავლისთვის მნიშვნელოვან ფაქტებზეა ლაპარაკი. სახელმწიფოზე, პოლიტიკურ პროცესებსა და ჩვენი ქვეყნის მომავლისთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე საუბრისას არაკაცობაში, უსაქმურობაში, არასახელმწიფოებრივად მოქმედებასა და ცუდ პარტნიორობაში დამდეს ბრალი, დოკუმენტის გასაჯაროებით კი საქმის ჭეშმარიტი ვითარება განვმარტე. მიუხედავად იმისა, რომ არაერთხელ მოვუწოდე ყველას, შეეწყვიტათ პერსონალური თავდასხმები და გველაპარაკა პოლიტიკურად, ბრალდებები არ წყდება – ამის მოთმენას აღარ ვაპირებ, რადგან არჩევნებია და ამომრჩეველმა თავად უნდა განსაჯოს, რაშია საქმე და სადაა სიმართლე! გასაჯაროებული დოკუმენტი ერთია იმ მრავალთაგან, რომელიც ნათლად მეტყველებს, ვინ აზროვნებდა სახელმწიფოებრივად, ვინ ზრუნავდა სახელმწიფოზე, ქვეყანაზე, კოალიციასა და ცივილიზებული ურთიერთობების შენარჩუნების აუცილებლობაზე.

- ივანიშვილის განცხადებით, მას თქვენთან­ პინგ-პონგის თამაშის სურვილი არა აქვს. თქვენ აგრძელებთ მასთან პოლიტიკურ დებატს?

- რა თქმა უნდა, წინასაარჩევნოდ დებატები და ერთმანეთის პოზიციებზე აზრის გამოთქმა აუცილებელია. შესაძლოა, დღეს ბატონ ბიძინას პინგ-პონგის თამაშად ეჩვენება ჩემი პასუხი, ხვალ კი, ჩოგბურთი ან ბადმინტონი უწოდოს, თუმცა ვერაფერს გავხდებით – ის თავისი ნებითაა “ქართული ოცნების” წინასაარჩევნო კამპანიაში­ ჩართული, მეტიც, გაცილებით ხშირად ლაპარაკობს პოლიტიკურ სპექტრზე, ვიდრე­ პარტი­ის ოფიციალური ლიდერი კვირიკაშვილი.

- თავად ბიძინა ივანიშვილი მედიასთან თითქმის ყოველ შეხვედრაზე ხაზგასმით აფიქსი­რებს, რომ პოლიტიკაში არ არის ჩართული...

- როლის მორგება, რომელიც ბატონმა ბიძინამ ჩაიფიქრა, ისეთი დიდი ნიჭით დაჯილდოებული პიროვნებისთვისაც კი, როგორიც თავად ივანიშვილია, შეუსრულებელია. ფეხბურთში მიზნად კარში გოლის გატანაც დაისახო და ნეიტრალური მსაჯისაც, არ გამოვა.

ჩემი აზრით, დღეს ბიძინა ივანიშვილის პოზიცია აზარალებს არა მხოლოდ “ქართულ ოცნებას”, თავად მის პიროვნულ ექსპერტობასა და ავტორიტეტსაც, პოლიტიკური პარტიისთვის კი ლიდერის ავტორიტეტის შელახვა სახარბიელო ნამდვილად არ არის. გიორგი კვირიკაშვილი კარგი პრემიერია, თუმცა მინდა ის პარტიის კარგ ლიდერადაც ვიხილო. მას სჭირდება მეტი საშუალება, რომ თავისი შესაძლებლობები მაქსიმალურად გამოავლინოს.

- ბიძინა ივანიშვილი ზღუდავს?

- არ ვამბობ, რომ ივანიშვილი ხელებს უგრეხს, საუბარია იმაზე, რომ მას მეტი თანამოაზრე სჭირდება გვერდით. ჯერჯერობით ის მთავრობის საქმეებითაა დაკავებული.

- ეკა ბესელიას თუ მიიჩნევთ პრემიერის ასეთ თანამოაზრედ, რომლის განცხადებითაც­ თქვენ მუდმივად აყვედრით საკუთარ თავს ქვეყანას, კოალიციასა და თანაგუნდელებს?

- სამწუხაროდ, ეს უკვე ტენდენციაა – თუ ერთად ვართ, ვმეგობრობთ, თუ განსხვავებულ პოზიციებზე ვდგავართ – მტრები ვართ. ეს გასული საუკუნეების აზროვნებაა და მას 21-ე საუკუნესთან საერთო არაფერი აქვს. რაც შეეხება ეკა ბესელიას, იქნებ ჩემმა კოლეგებმა საკუთარ თავს შეხედონ, რის გამო არიან პარლამენტში და ვის ზურგს უკან ამოფარებულები მაკრიტიკებენ. დადგნენ ივანიშვილის გარეშე და კი ბატონო, ვიპაექროთ, ვის რა შესაძლებლობა აქვს.

- თქვენი კოლეგები მმართველი პარტიის “ნაცმოძრაობასთან” შედარებამ გააბრაზა. რატომ აცხადებთ, რომ ბიძინა ივანიშვილი მიხეილ სააკაშვილს გაჭრილი ვაშლივით დაემსგავსა?

- დიახ, ივანიშვილსა და სააკაშვილს ერთნაირი მისწრაფებები აღმოაჩნდათ, ორივე სხვადასხვა ტერმინით ერთს გვეუბნება – პოლიტიკაზე ექსკლუზივი მე მინდაო.­ დღეს ივანიშვილი ამბობს, არ მინდა”რესპუბლიკელები, “თავისუფალი დემოკრატები” და სხვები, სამაგიეროდ, მჭირდება ხალხი, ვინც მიშას მორჩილები და მისი ხელისუფლების აპოლოგეტები იყვნენ – ისინი კარგი ადამიანები არიან, პრობ­ლემებს არ შექმნიან, მეტიც,”რესპუბლიკელებზე ჭკვიანებიც კი აღმოჩნდნენ, რადგან მათ “ნაცმოძრაობასთან”­ ბრძოლას მორჩილება ამჯობინეს და თავი გადაირჩინესო.

- თქვენ კოალიციიდან იმ გამონაკლისებს შორის იყავით, ვისაც ბიძინა ივანიშვილთან ინტენსიური ურთიერთობა თითქმის ხუთი წლის განმავლობაში ჰქონდა. სააკაშვილსა და ივანიშვილს შორის მსგავსება მხოლოდ ახლა, კოალიციის დაშლისას აღმოაჩინეთ?

- სწორედ ამიტომ გავხდი იძულებული,­ საზოგადოებისთვის ამეხსნა, რომ კოალიციაში ყოფნისას სხვა მომავალზე ვსაუბრო­ბდით და გიორგი კვირიკაშვილსაც სტრატეგიული პარტნიორობა სწორედ ამიტომ შევთავაზეთ. ჩვენ არ გვითქვამს, ყველა პარტია განზე გავწიოთ და ყოფილი “ნაციონალები” შევიყვანოთ პარლამენტში მაჟორიტარებადო. არჩევნების შემდეგ ყველაფერი ნათელი გახდება, ახლა კი ივანიშვილის ხედვების ტრანსფორმაციაზე ვერაფერს ვიტყვი. თუ აღმოჩნდება, რომ მისი გზა სწორია, ბედნიერი ვიქნები, მაგრამ, ვშიშობ, იგივე გველოდება, რაც ბოლო წლებია გვჭირს – გულანთებული ადამიანები საშველად მოდიან,­ მაგრამ ზოგს მოთმინება არ ჰყოფნის,­ ზოგს უნარ-ჩვევები და ჩარხი უკუღმა ტრიალდება. მაგალითად, იქნებ ჩემი კოლეგები დაფიქრდნენ, 2012 წლის არჩევნებამდე რამდენიმე დღით ადრე პროკურატურას 5-6 წლის­ წინანდელი საქმე რომ ამოეტივტივებინა და პარტიების ლიდერების წინააღმდეგ საქმე აღეძრა, რა შეფასებას გააკეთებდნენ? თუ მომავალ ორშაბათს, შემთხვევით, ახალი კადრები გამოჩნდა, ვთხოვ პროკურატურასა და იმ ადამიანებს, ვინც გადაწყვეტილებებს იღებს, კარგად დაფიქრდნენ – მოსახლეობის უდიდესი ნაწილისთვის ეს საქმეები შემთხვევითი სულაც არ იქნება.

- პროკურატურას პოლიტიკურ მანიპულაციებში ადანაშაულებთ?

- არა, ამას საჯაროდ არ ვაკეთებ, მაგრამ არ ღირს არჩევნებზე მოპოვებული­ “ქართული ოცნების” 2-3%-ით მეტი პროკურატურის მიმართ საზოგადოებრივი ნდობის დაკარგვად. სხვათა შორის, პროკურატურისა და მურუსიძის საკითხი კოალიციაში ერთ-ერთი ყველაზე საკამათო გახლდათ და თუ ვინმე ამის უარყოფას შეეცდება, იძულებული ვიქნები, დოკუმენტები ყველას თვალწინ დავდო – რას ვლაპარაკობდი პროკურატურასა და სასამართლოზე.

- თქვენი განცხადება უფრო შანტაჟს ჰგავს – იქნებ გვითხრათ, ვისთან და რაზე ლაპარაკობდით თუნდაც პროკურატურაზე?

- რა თქმა უნდა, იმ პირებთან, ვინც გადაწყვეტილებებს იღებენ. თუ ვინმე ამას უარყოფს, მასალებს მხოლოდ ამ შემთხვევაში გამოვაქვეყნებ. ცალ მხარეს ხელის შეწმენდას ვერ დავუშვებთ.

- თუ კოალიციაში მსგავს პრინციპულ­ საკითხებზე ვერ თანხმდებოდით, მაგრამ გადაწყვეტილების შეცვლის ბერკეტი არ გქონდათ, რა იყო თქვენი ფუნქცია გაერთიანებაში­ და რატომ არ დატოვეთ ის?

- ეს შავ-თეთრი აზროვნებაა – თუ პროკურატურის მიმართულებით ვერაფერი შევცვალეთ, არ ნიშნავს, რომ სხვა მიმართულებაში წარმატებას ვერ მივაღწიეთ. მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები მივიღეთ საკანონმდებლო დონეზეც. საჯაროდაც­ არაერთხელ გამოგვითქვამს შენიშვნები – მაგალითად, როდესაც სასამართლო რეფორმის მესამე ტალღა გაჩერდა, კოლეგებს­ მოვუწოდებდით, ეს საკითხი დროულად გადაგვეწყვიტა. ასევე შემიძლია გავიხსენო­ უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეების­ დანიშვნის დაგვიანების საკითხი. რაც შეეხება კოალიციას, ბატონმა ბიძინამ პოლიტიკური სათამაშო მოედნიდან გასვლის ნაცვლად, თავისი პერსონალური მომავალი­ უკვე მომავალ ოთხ წელსაც “ქართულ ოცნებას” დაუკავშირა. 2017 წლის თებერვალში საზოგადოება “ქართული ოცნების” წარმატებასა თუ წარუმატებლობაზე პასუხს სწორედ ბიძინა ივანიშვილს მოსთხოვს. ამბობს, არა ვარ პოლიტიკაშიო, ამ დროს ყველაზე დიდი დოზით სწორედ იქ არის, რითაც თვითონაც დაიტანჯება, მისი პარტიაც და სახელმწიფოც. წარსულშიც პრობლემა ეს გახლდათ.

- ცოტა ხნის წინ საჯაროდ კიდევ ორი ეპიზოდი გაიხსენეთ, როდესაც ყოფილი პრემიერი დაგემშვიდობათ და ქვეყანა სამართავად ოფიციალურ პირველ პირებს გადმოგაბარათ. რატომ გახდა აუცილებელი ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკაში დაბრუნება?

- მიზეზი მარტივი იყო – ის პერსონალურად იმდენად დაკავშირებული იყო კოალიციასთან, როდესაც საქმე არასწორად მიდიოდა და სხვას არ ჰქონდა უნარი და წონა, რომ გადაწყვეტილება მიეღო, ავტომატურად ყველა საქმე ისევ ბიძინა ივანიშვილთან წყდებოდა. დანარჩენ დეტალებზე საუბარს ჯერჯერობით არ ვაპირებ.

- თინა ხიდაშელის განცხა­დებით, ბიძინა ივანიშვილს სისაძაგლეებისთვის ბოდიშის მოხდა მოუწევს. თქვენც ითხოვთ მისგან ბოდიშს?

- ბოდიშს არავისგან ვითხოვ და თინასგანაც არ ველოდი, რომ ვინმეს ბოდიშს მოსთხოვდა. ბოდიშს მაშინ აქვს ფასი, როდესაც ადამიანი ამისთვის თავად მომწიფდები. ბოდიშის მოთხოვნა რა უბედურებაა, ეს ნამდვილად თინამ თქვა ასე?!

- თქვენი პოლიტიკური შანსი თუ გაქვთ გათვლილი – “ქართული ოცნების” კანდიდატ ლევან გოგიჩაიშვილთან თქვენი დამარცხების ალბათობა არსებობს?

- მაჟორიტარობის კანდიდატების ძალთა ბალანსი ბევრი ფაქტორის გამო განსხვავდება. შესაძლოა, პარტიას ეროვნული მასშტაბით მეტი რესურსი ჰქონდეს, ვიდრე კონკრეტულ ოლქში. დარწმუნებული ვარ, საბურთალოს მეექვსე ოლქში უსუფაშვილი გაიმარჯვებს, ისევე როგორც, ლევან გოგიჩაიშვილი და სევდია უგრეხელიძე არიან საკუთარ წარმატებაში დარწმუნებული. რომ არ ვთვლიდე, რომ სხვებზე უკეთესი ვარ, კანდიდატურას მოვხსნიდი და მხარს სხვას დავუჭერდი.

„კვირის პალიტრა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მანანა კობახიძესთან: „თუ რესპუბლიკელები საზოგადოებას არ მოსწონს, ბიძინა ივანიშვილის ბრალია?!“ // „თინა ხიდაშ­ელმა განაცხადა, ბიძინა ივანიშვილი “ნაციონალური­ მოძრაობის” წინააღმდეგ საგამოძიებო კომისიის შექმნას ხელს უშლიდაო“

რუსუდან შელია

“კვირის პალიტრასთან” დავით უსუფაშვილის მოქმედი მოადგილე მანანა კობახიძე ამბობს, რომ არაერთი დეტალის გახსენება შეუძლიათ რესპუბლიკელების წინააღმდეგ:
- არა მგონია მიმოწერების გამოქვეყნება სწორი გადაწყვეტილება იყოს, პოლიტიკური ოპონირების რეჟიმში მსგავსი დეტალები არ უნდა საჯაროვდებოდეს.­ პრინციპში, ეს წერილი არ შეიცავს პირად ცხოვრებაზე ინფორმაციას, ან სახელმწიფო საიდუმლოებას, თუმცა მაინც კერძო­ საუბარია, ამიტომ მსგავსი პაექრობა დავით უსუფაშვილს არაფერს მატებს, მით უმეტეს, არაფერს აკლებს ბიძინა ივანიშვილს. შესაძლოა ჩვენი მხრიდანაც ბევრს გვქონდეს სათქმელი, მაგრამ ყველაფერი არ ითქმის და ყველაფრის გარეთ გამოტანა არ შეიძლება.

- თქვენც გაქვთ რამე დოკუმენტი?

- თუ რესპუბლიკელებს პრინციპულად განსხვავებული მოსაზრებები ჰქონდათ, ჯერ კიდევ კოალიციაში ყოფნისას გამო­ეხატათ და ოპოზიციაში გადასვლას არ დალოდებოდნენ. მაგალითად, თინა ხიდაშ­ელმა განაცხადა, ბიძინა ივანიშვილი “ნაციონალური­ მოძრაობის” წინააღმდეგ საგამოძიებო კომისიის შექმნას ხელს უშლიდაო. ეს პრინციპული საკითხია და ღირსეული პოლიტიკოსი ამაზე მინიმუმ პრეტენზიას ხმამაღლა თავიდანვე განაცხადებდა და ბოლოს და ბოლოს, 2013 წელსვე წავიდოდა ოპოზიციაში. ეს ხომ არ არის რიგითი საკითხი, რატომ ხარ ჩუმად, მეტიც, მთავრობის წევრიც კი ხდები?! მურუსიძის საკითხზე კრიტ­იკა პირადად მე პარლამენტის ტრიბუნიდანაც გავაჟღერე, მაგრამ მეორეა, რამდენად შემეძლო გავლენა მომეხდინა იუსტიციის საბჭოს გადაწყვეტილებებზე, სადაც პარლამენტი არ მონაწილეობს.

- რესპუბლიკელებს ზემოქმედების რა ბერკეტი ჰქონდათ­? მით უმეტეს, მურუსიძის საკითხზე მათგან არაერთი კრიტიკა­ მოგვისმენია…

- ქალბატონ თინას შეეძლო ოპოზიცი­აში წასვლა, არა მინისტრის პორტფელის დატოვების შემდეგ, არამედ მაშინვე. ამ შემთხვევაში იქნებოდა გულწრფელი, მაგრამ ბოლომდე გამოიყენო ყველა შესაძლებლობა,­ არ მიმაჩნია სწორად… სხვათა შორის, როდესაც თამარ კორძაია­ ნაძალადევის რაიონში წარვადგინეთ, ყველა­ გვეკითხებოდა, რესპუბლიკელი ხომ არ არისო. მოგვიწია განმარტებამ, რომ ის ჩვენი პარტიის წევრია. ამომრჩევლებმაც კარგად იცოდნენ, რომ კორძაია იდეოლოგიითა და შეხედულებებით რესპუბლიკელი იყო, თუმცა მაინც ჩვენი პარტიის წარდგენით დაუჭირეს მხარი. იგივე შემიძლია ვთქვა თამარ ხიდაშელზეც – მისი გამარჯვება საგარეჯოს რაიონში, სწორედ “ქართული ოცნების” მხარდაჭერას უკავშირდება. კარგად გვახსოვს, რა შეძლეს მათ “ნაცმოძრაობის” წინააღმდეგ და არა მხოლოდ მათ, მაშინდელმა­ ოპოზიციურმა ალიანსებმაც…

- თქვენს პარტიაშიც არიან პოლიტიკოსები, რომლებმაც ხელისუფლების შეცვლა მხოლოდ ივანიშვილის გამოჩენის შემდეგ მოახერხეს...

- რა თქმა უნდა, ბიძინა ივანიშვილის­ პოლიტიკაში ჩართვა მთავარი ფაქტორი­ გახლდათ. “ნაცმოძრაობის” დამნაშავე რეჟიმის გასტუმრება სხვაგვარად შეუძლებელი­ იქნებოდა. ისიც კარგად მახსოვს, უსუფაშვილმა განაცხადა, “ნაციონალური მოძრაობის” გადარჩენა კოალიციის ამოცანააო. სხვა საკითხებზეც გვქონდა წინააღმდეგობა… თუ რესპუბლიკელები საზოგადოებას არ მსწონს, ბიძინა ივანიშვილის ბრალია?!

„კვირის პალიტრა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „შესაძლო პროვოკაციის სცენარი ასეთია…“ // „ბიძინა ივანიშვილმა შოკური თერაპია ჩაუტარა პოლიტიკურ კომაში ჩავარდნილ დავით უსუფაშვილს“

ნათია დოლიძე

“ეს არის ძალიან კარგი, სამაგალითო და კონკრეტულ საკითხებზე ორიენტირებული საარჩევნო კამპანია. შეიძლება იყო რამდენიმე ინციდენტი, თუმცა ამის თაობაზე ჩვენი პოზიცია გავაცანით მთავრობას. ვისურვებდი, რომ არჩევნები და საარჩევნო კამპანია ასეთი კარგი იყოს ამერიკაშიც”, – განაცხადა ჩვენში მიმდინარე საარჩევნო პროცესების შეფასებისას საქართველოში აშშ-ის ელჩმა იან კელიმ. სხვა დამკვირვებელთა უმრავლესობაც თანხმდება, რომ 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნები დემოკრატიულობითა და კონკურენტული საარჩევნო გარემოთი გამორჩეულია. აშშ-ის ელჩის განცხადება ჩვენში ბევრმა მიიჩნია გზავნილად მათთვის, ვინც, შესაძლოა, ქვეყანაში არეულობის ინსპირირებას სწორედ არჩევნების არადემოკრატიულობაზე აპელირებით გეგმავს. დღე არ გავა, მმართველმა პარტიამ ამგვარ სურვილებში “ნაციონალური მოძრაობა” არ დაადანაშაულოს.

ექსპერტმა გია ხუხაშვილმა “ინტერპრესნიუსისთვის” მიცემულ ინტერვიუში პოლიტიკურ ასპარეზზე შექმნილი ვითარება პოლიტიკური ელიტის ღრმა კრიზისად შეაფასა. რას გულისხმობდა ბატონი გია ამ შეფასებისას? ამას მისი ინტერვიუდან შევიტყობთ:

- ამის თქმის საფუძველს მაძლევს წინასაარჩევნოდ გამოქვეყნებული კვლევები, რომელთა მიხედვით, ამომრჩევლის ლამის 60% არ ახდენს იდენტიფიცირებას არც ერთ პოლიტიკურ პარტიასთან. ეს არის ამომრჩეველი, რომელსაც ჯერ არ გადაუწყვეტია, წავა თუ არა არჩევნებზე და ისიც, ვისაც წასვლა გადაწყვეტილი აქვს, მაგრამ ჯერ არჩევანი არ გაუკეთებია. ეს მიანიშნებს, რომ პოლიტიკოსები ვერ ახერხებენ ამომრჩეველთან კომუნიკაციას, რაც მეტყველებს იმაზე, რომ პოლიტიკური ელიტა ღრმა კრიზისშია.

ჩემი აზრით, ამის მთავარი მიზეზი გახლავთ ის, რომ პარტიებს პოზიტიური გზავნილები, ფაქტობრივად, არ აქვთ. ისინი კონცენტრირებული არიან ნეგატივზე, ანუ ერთმანეთის განქიქებაზე. მათი გზავნილი ამომრჩევლისადმი არის, რომ მან გააკეთოს არჩევანი ცუდსა და უარესს შორის. არავინ ამტკიცებს, რომ ის საუკეთესოა. მათი გზავნილი ასეთია: სხვა ჩემზე უარესია! არადა, ამომრჩეველს აქვს კონკრეტული პრობლემები და პარტიებისგან ამ სოციალურ-ეკონომიკური თუ სხვა ტიპის პრობლემების გადაჭრას ელოდება. ჩემი თვალთახედვით, პოლიტიკური ელიტის ქმედებებსა და ამომრჩევლის სურვილებს შორის ღრმა უფსკრულია.

- თუმცა წინა საპარლამენტო არჩევნებს­ თუ გავიხსენებთ, დღეს ვითარება უფრო დემოკრატიული და კონკურენტულია…

- ვიზიარებ მოსაზრებას, რომ დღეს საარჩევნო გარემო უფრო თავისუფალია, იმასთან შედარებით, რაც იყო. ვხედავთ, რომ ძალოვანი სტრუქტურები მაქსიმალურად დისტანცირებულია საარჩევნო პროცესისგან, მედიასივრცეშიც უფრო კონკურენტული გარემოა, თუმცა არა იმიტომ, რომ მედია პოლიტიკური გემოვნების მიხედვით განაწილებული არ არის, არამედ იმიტომ, რომ არსებობს ალტერნატივა, რაც აბალანსებს ვითარებას. არის კითხვის ნიშნებიც. ვფიქრობ, რომ ეგზიტპოლის ჩატარების თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილებით ოთხი ტელევიზია უცნაურად დაჯგუფდა, თანაც ვნახეთ, როგორ გადაიცა მმართველი პარტიის პროგრამის პრეზენტაცია ოთხივეს ეთერში, მათ შორის – “საზოგადოებრივ მაუწყებელზეც”, რამაც გააჩინა ეჭვი, რომ ამ ტელევიზიებს პოლიტიკური სიმპათია აერთიანებს. ასეც რომ იყოს, რადგან არსებობს “რუსთავი 2″, რომელიც ალტერნატიულ პოლიტიკურ ჯგუფთან არის აფილირებული, მედიასივრცეში კონკურენტუნარიანი ვითარება შენარჩუნებულია. გვახსოვს, რომ “ნაციონალების” მმართველობისას მთელი სატელევიზიო სივრცე მონოპოლიზებული იყო მმართველი პარტიის მიერ და მხოლოდ მცირე დაფარვის ტელეარხები ცდილობდნენ საზოგადოებამდე ალტერნატიული აზრის მიტანას. დღეს განსხვავებული ვითარებაა – გაჩნდა ახალი ტელეარხები და ინფორმაციის დისტრიბუციის ახალი საშუალებები. გარდა ამისა, ვფიქრობ, რომ ძალოვანი სტრუქტურების პოლიტიზების ხარისხი დღეს უფრო დაბალია, რაც ძალიან კარგია. დიახ, წინასაარჩევნო გარემო უკეთესია, მაგრამ აქ გამოჩნდა მეორე პრობლემა – პოლიტიკური ელიტა ვერ პასუხობს შექმნილ ვითარებას, ვერ იყენებს ამ თავისუფლებას და ვერ ეხმიანება იმ პრობლემებს, რაც საზოგადოებას აწუხებს.

- რჩება შთაბეჭდილება, რომ ამ შედარებით დალაგებულ საარჩევნო ვითარებას პოლიტიკურმა ძალებმა ვერ აუღეს ალღო და კვლავაც ძველებური, ნეგატივზე აგებული ხერხებით ცდილობენ ამომრჩევლის გულის მოგებას…

- აბსოლუტურად სწორი შენიშვნაა. მიუხედავად იმისა, რომ საზოგადოება გაიზარდა, ქვეყნის განვითარებასა და მომავალზე დაფიქრდა, გაუჩნდა პოზიტივის მოთხოვნილება, პოლიტიკური ელიტა დარჩა იქ, სადაც იყო. აშკარად არის იდეების დეფიციტი. დასაბუთებული იდეები მაქვს მხედველობაში, თორემ ვირტუალური კეთილდღეობის დაპირება ყველას შეუძლია. სამწუხაროდ, ეს შეეხება არა მხოლოდ ოპოზიციურ ძალებს, არამედ ხელისუფლებასაც.

- დავით უსუფაშვილმა განაცხადა, რომ „ქართული ოცნება“ „ნაციონალურ მოძრაობას“ დაემსგავსა…

- არ მინდა “ქართული ოცნება” შევადარო “ნაციონალურ მოძრაობას”. ბევრი ასპექტით ეს ორი ძალა ცასა და დედამიწასავით განსხვავდება ერთმანეთისგან. “ოცნება” უფრო ჰუმანური და დემოკრატიული პოლიტიკური ძალაა, თუმცა ზოგიერთი ტენდენცია შემაშფოთებელია. ამ კონკრეტულ საკითხში, ვფიქრობ, უსუფაშვილის ეს განმარტება ახლოს არის რეალობასთან. ყველაზე მეტად არ მომწონს განმარტებები იმის თაობაზე, თუ ვინ გათავისუფლდა “ნაციონალური მოძრაობის” გავლენისგან და ვინ – არა. ბიძინა ივანიშვილი გათავისუფლებულს ეძახის იმას, ვინც არ აკრიტიკებს ამ ხელისუფლებას და იმ ბანაკიდან ამ ბანაკში უხმაუროდ ისკუპა. კარგად უნდა გვესმოდეს, რომ ბანაკიდან ბანაკში გადასული ადამიანი არ არის თავისუფალი, მან მხოლოდ პატრონი შეიცვალა. ამიტომ არის მისთვის მისაღები მურუსიძე თუ დეპუტატობის ის კანდიდატები, რომლებმაც 2012 წელს, ცოცხების ფონზე, მე-5 ნომრით იყარეს კენჭი, ახლა კი 41-ე ნომრით მონაწილეობენ არჩევნებში….

ესენი არიან ადამიანები, ვინც ქმნიან “კოლექტიურ მურუსიძეს” და პოლიტიკურად გარყვნილები ერთი ხელისუფლებიდან მეორის რიგებში დაუფიქრებლად გადადიან. ისინი ქმნიან მანკიერ სისტემას, რაც რყვნის ხელისუფლებას. დღეს “კოლექტიური მურუსიძე” უფრო საშიშია ხელისუფლებისთვის, ვიდრე “ნაციონალური მოძრაობის” თანამიმდევრული მხარდამჭერები. სამედიცინო ტერმინოლოგიით რომ ვთქვათ, თუ “ნაციონალური მოძრაობა” დღეს სახელმწიფოს კუჭის წყლულია, “კოლექტიური მურუსიძე” ავთვისებიანი სიმსივნეა, რომელიც მთელ სახელმწიფოებრივ სხეულს აზიანებს და მისი განკურნება ცოტა ხანში შეუძლებელი იქნება… თუ დღეს ხელისუფლება “კოლექტიური მურუსიძის” მძევალია, ხვალ მსხვერპლად იქცევა.

- ბიძინა ივანიშვილის განცხადებების შემდეგ დავით უსუფაშვილმა კვირიკაშვილისა და ივანიშვილისადმი მიწერილი წერილი გამოაქვეყნა…

- ადამიანური ფაქტორის გათვალისწინებით, არ ვაპირებ რესპუბლიკურ პარტიაზე ლაპარაკს, მხოლოდ დავით უსუფაშვილზე გეტყვით ორიოდე სიტყვას. არ მიმაჩნია, რომ მასზე ივანიშვილის შეტევა სამართლიანი იყო. უსუფაშვილის მიმართ შეიძლება გვქონდეს ბევრი პრეტენზია, მაგრამ მას ვერ წავართმევთ იმას, რომ აქვს სახელმწიფოებრივად აზროვნების უნარი, მაღალი კვალიფიკაცია და მისი დონის პოლიტიკოსი “ქართულ ოცნებაში” ძნელად საპოვნელია. ჩემი აზრით, ის დიდ კომფორტს უქმნიდა “ქართულ ოცნებას” და ბიძინა ივანიშვილსაც, ამიტომ ასეთი აგრესიული შეტევა, ჩემი აზრით, სამართლიანი არ იყო. ვერ გავამტყუნებ უსუფაშვილს, რომ ისიც კი – მშვიდი, წყნარი ადამიანი, გამოვიდა წყობიდან და პოლემიკაში ჩაერთო.

რაც შეეხება პოლიტიკურ მხარეს, ჩემი და არა მხოლოდ ჩემი აზრით, ამ ყველაფერმა რესპუბლიკური პარტიის სასიკეთოდ იმუშავა. ბიძინა ივანიშვილმა შოკური თერაპია ჩაუტარა პოლიტიკურ კომაში ჩავარდნილ დავით უსუფაშვილს. წინასაარჩევნოდ რესპუბლიკურ პარტიას პულსი არ ესინჯებოდა და აი, შოკიდან გამოყვანის უნივერსალური საშუალება გამოიძებნა. ჩემი აზრით, რესპუბლიკურმა პარტიამ პოლიტიკურად მხოლოდ მოიგო. სხვათა შორის, ასეთი რამ აქამდეც მომხდარა – ივანიშვილის შეცდომა სახელმწიფოსთვის პოზიტივის მომტანად ქცეულა. შესაძლოა, ახლაც რაღაც ასეთთან გვქონდეს საქმე…

- როგორ შეაფასებთ საქართველოში აშშ-ის ელჩის, იან კელის განცხადებას? მან პოზიტიურად შეაფასა წინასაარჩევნო კამპანია. აშშ-ის ელჩის განცხადება ბევრმა მიიჩნია გზავნილად მათთვისაც, ვინც, შესაძლოა, ქვეყანაში არეულობის ინსპირირებას სწორედ არჩევნების არადემოკრატიულობაზე აპელირებით გეგმავს…

- შესაძლოა, იყოს ამაში ლოგიკა, თუმცა მე ასე შორს არ წავიდოდი. ბატონმა ელჩმა თქვა ის, რაც რეალობაა. სიმწვავე, ზღვარგადასული დაპირისპირება, სოციალური ბაზა პროცესების დაძაბვისთვის დღესდღეობით არ ჩანს. როდესაც ადამიანი გვერდიდან უყურებს ამ ყველაფერს, ბუნებრივია, პროცესი მოსწონს და მოეწონა ბატონ კელისაც. ყველაფერი ცივილიზებულად მიდის, კრიზისი არ შეიმჩნევა, პაექრობა მედიასივრცეშია და არა – ქუჩაში… საარჩევნო პროცესშია ჩართული ამერიკაც და იქ ვითარება ძალიან დაძაბულია, შესაბამისად, მგონი, ჩვენთან მართლაც უფრო ცივილიზებული ვითარებაა, ვიდრე ტრამპისა და კლინტონის დაპირისპირების შემთხვევაში, ოღონდ – ჯერჯერობით…

სამწუხაროდ, ჩვენ გვაქვს სხვა ტიპის პრობლემა, რომელმაც, შესაძლოა, არჩევნების შემდეგ იჩინოს თავი. საქმე ის არის, რომ ამომრჩევლის ასეთი ნიჰილისტური განწყობის გამო შეიძლება ჩვენ მივიღოთ დაბალი ლეგიტიმაციის, ანუ ამომრჩევლის უმცირესობის მიერ არჩეული ხელისუფლება, რაც, შესაძლოა, პოსტსაარჩევნო რისკის შემცველი გახდეს.

- რა ტიპის რისკს გულისხმობთ? თქვენც ფიქრობთ, რომ შესაძლოა, “ნაციონალური მოძრაობა” პოსტსაარჩევნოდ არეულობის ინსპირირებას გეგმავდეს?

- რაც შეეხება “ნაციონალური მოძრაობის” მიერ არეულობის ინსპირირებას, რაზეც “ქართული ოცნება” აპელირებს, მინდა, ისინი დავამშვიდო – შეუძლებელია, ერთმა პარტიამ მოახერხოს სერიოზული კრიზისის შექმნა, თუ მას საზოგადოების უმრავლესობა არ უჭერს მხარს. რევოლუციის ფორმირება ხდება მოქალაქეთა უკმაყოფილების ზღვარზე. პოლიტიკური პარტიები ამას მხოლოდ მიმართულებას აძლევენ. დღევანდელი მდგომარეობით, “ნაციონალურ მოძრაობას” არეულობის ინსპირირების შესაძლებლობა და რესურსი არა აქვს, თუმცა არ ნიშნავს, რომ ეს არ სურთ. თუ რამე ამის მსგავსი მოხდა, ამის მიზეზი ხელისუფლებამ საკუთარ თავში უნდა ეძებოს. თუ “ქართულ ოცნებას” სურს, კრიზისი თავიდან აიცილოს, მგელი, მგელიო, კი არ უნდა იძახოს, ის სოციალური რისკები უნდა დააზღვიოს, რაც არსებობს, საზოგადოების პრობლემებზე იფიქროს და ილაპარაკოს და არა – შეთქმულების თეორიებზე. შეცდომა მგონია, ივანიშვილიც და ხელისუფლებაც ისევ შუას გაკრეფას რომ ცდილობენ და უნდათ, საარჩევნო პროცესი ისევ ორპოლუსიანად აქციონ. ეს, შესაძლოა, მათთვის ფატალური აღმოჩნდეს…

როდესაც “ნაციონალური მოძრაობის” მხრიდან შესაძლო პროვოკაციაზეა ლაპარაკი, მე პროცესების განვითარების ასეთ სცენარს ვხედავ: პრობლემები სწორედ მაშინ დაიწყება, თუ “ქართულმა ოცნებამ” მოახერხა, გაატარა ორპოლუსიანი პოლიტიკა და ამის შედეგად მხოლოდ ორი პარტია მოხვდა პარლამენტში. გამომდინარე იქიდან, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” მიზანი გამარჯვება კი არ არის, არამედ ნებისმიერ ფასად ხელისუფლების შეცვლაა, მან შესაძლოა, პარლამენტში შესვლაზე უარი თქვას არჩევნების ტოტალური გაყალბების მომიზეზებით. ამ აზრს აუცილებლად გაიზიარებენ სხვა პარტიებიც, რომლებიც, ბუნებრივია, შედეგით იქნებიან უკმაყოფილო. თუ პროცესების ქუჩაში გადატანა მოახერხეს, მათ აუცილებლად შეუერთდებიან როგორც მომხრეები, ასევე ის ნიჰილისტურად განწყობილი ამომრჩეველი, რომელიც არჩევნებზე არ წავა და პარლამენტს თავის არჩეულად არ მიიჩნევს… ამ ყველაფრის მართვა “ნაციონალებს” რომ შეუძლიათ, ვიცით. ისინი ხელისუფლებას დატოვებენ პოლიტიკურ იზოლაციასა და ჩიხში, საიდანაც გამოსავალი ხელახალი არჩევნების დანიშვნა იქნება. ვიმეორებ, თუ “ნაციონალებისგან” რამე პროვოკაციას ველოდები, სწორედ ამგვარს… “ნაციონალური მოძრაობა” ამაზე წამსვლელი რომ არის, ეჭვიც არ მეპარება.

ხელისუფლება, რომელიც ამგვარ რისკებს არ ითვლის, ცდება. სამწუხაროდ, მე ისე ვხედავ, რომ ჩვენს ხელისუფლებაში ამას არ ითვლიან. ასე რომ არ იყოს, მაშინ პოლიტიკურ ელიტაში პარტნიორების ძებნას ეცდებოდნენ და მათ ლანძღვას არ დაიწყებდნენ.

სააკაშვილის და “ნაციონალური მოძრაობის” მიზანია, ნებისმიერ ფასად მოახერხონ “ქართული ოცნების” ხელისუფლებისგან ჩამოშორება. ამას მოწმობს სააკაშვილის ბოლოდროინდელი განცხადებებიც, თუმცა მე სკეპტიკურად ვუყურებ მათ რესურსს, თუ ისევ ხელისუფლებამ არ დაუშვა შეცდომები. პროცესის განვითარების სახიფათო სცენარზე უკვე ვილაპარაკე, თუმცა იმედი მაქვს, ეს მხოლოდ ვარაუდად დარჩება…

- ახლახან გამოქვეყნდა ამერიკული სოციოლოგიური კომპანიის, Wilson Perkins Allen Research -ის კვლევის შედეგები, რომლის მიხედვით გამოკითხულთა 25% მხარს უჭერს “ქართულ ოცნებას“, 16% – “პატრიოტთა ალიანსს“, 12% კი – “ნაციონალურ მოძრაობას…”

- ეს შედეგები ჩემთვის არადამაჯერებელია, უპირველესად იმიტომ, რომ კვლევის ავტორები ამტკიცებენ, კვლევა არავის დაკვეთით არ ჩაგვიტარებიაო. არავის ვაყენებ შეურაცხყოფას, მაგრამ ძნელია, ირწმუნო, რომ ამერიკაში ვიღაცას უცებ მოუნდა, ჩამოვიდა საქართველოში, დახარჯა ფული და ჩაატარა კვლევა. ამას ხომ ბავშვიც არ დაიჯერებს! ეს საქმე ამგვარი კომპანიებისთვის არის ბიზნესი და როგორც წესი, თავისი ინიციატივით არავინ არაფერს იკვლევს. გარდა ამისა, ყველა ბოლოდროინდელ კვლევასთან შედარებით ამ კვლევის შედეგები აცდენილია იმ რეალურ ტენდენციებს, რაც ჩვენში იკვეთება. მეტს ამ კვლევაზე არაფერს ვიტყვი.

- დიდი გამოხმაურება მოჰყვა პროკურატურის მიერ 2011 წლის 26 მაისის დარბევის კადრების გამოქვეყნებას და ზოგიერთი მაღალჩინოსნისთვის ბრალის წაყენებას. გაჩნდა მოსაზრება, რომ ეს უფრო საარჩევნოდ გათვლილი ნაბიჯი იყო, ვიდრე – რეალურად სამართლიანობის აღდგენის მცდელობა…

- გამიჭირდება იმის მტკიცება, რომ ეს მაინცდამაინც არჩევნებისთვის და პოლიტიკური მიზნით მოხდა, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ ეს დანაშაული ჩვენ პირდაპირი ეთერით ვნახეთ და მის გამოძიებას ამდენი დრო არ უნდა დასჭირვებოდა. მაქვს კითხვები. პირველი: რატომ ხდება, რომ, ფაქტობრივად, არც ერთი ახალი ფიგურანტი არ გამოჩნდა ამ საქმეში? ასამართლებენ ან იმათ, ვინც უკვე ციხეშია, ანაც ქვეყნიდან არის გაქცეული… ეს ყველაფერი ამიტომაც ტოვებს ფარსის შთაბეჭდილებას. ჩემი მეორე კითხვა სულხან მოლაშვილის ტრაგედიას ეხება. ვინ გაასამართლა თავის დროზე ეს ადამიანი და რატომ არ დაისაჯა აქამდე?! კითხვის პირველ ნაწილზე მე გიპასუხებთ: ეს ისევ და ისევ მურუსიძეა. მეორე ნაწილს კი ხელისუფლებამ უნდა გასცეს პასუხი…

- საქართველოს პრემიერ-მინისტრი გიორგი კვირიკაშვილი გაეროს გენერალური ასამბლეის 71-ე სესიაზე სიტყვით გამოვიდა. ის საკმაოდ მკაცრი იყო რუსეთის მიმართ. თავისი სიტყვის დიდი ნაწილი მან სწორედ ოკუპაციაზე ლაპარაკს დაუთმო…

- ვფიქრობ, ეს გამოსვლა რომ არ ყოფილიყო წინასაარჩევნოდ, შესაძლოა, პრემიერის რიტორიკა ცოტა სხვაგვარი ყოფილიყო. მოგეხსენებათ, დღევანდელი ხელისუფლება უფრო დაბალანსებულ პოლიტიკასა და რისკების შემცირებაზეა ორიენტირებული და რუსეთთან აგრესიულ კონფრონტაციას ერიდება, რაც მე სწორი მგონია. თუმცა წინასაარჩევნოდ, განსაკუთრებით ჩვენი დასავლელი პარტნიორების გასაგონად, როგორც ჩანს, ასეთი სიტყვის წარმოთქმა უფრო სასარგებლოდ მიიჩნია კვირიკაშვილმა. ერთიცაა – დღეს მსოფლიო ისეთ ცეცხლშია გახვეული და იმგვარი ტრანსფორმაციის პროცესშია, სამწუხაროდ, ჩვენი პრობლემებისთვის არავის სცალია…

„კვირის პალიტრა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლევან ბერძენიშვილთან: „ქართული ოცნების“ რიგებში არიან პროდასავლელებიც, მაგრამ არიან რუსეთის ფარული და ღია აგენტებიც” // ბიძინა ივანიშვილს ეგონა, გვაგინებდა, საპასუხოდ კი ჩვენ ვეტყოდით, დიდი მადლობა, უფალო ბიძინაო! როგორც ჩანს, ვიღაცაში შევეშალეთ“ // „ერთი დონალდ ტრამპია მართალი და მეორე – ბიძინა ივანიშვილი“

ლადო გოგოლაძე

გასულ კვირას, საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარემ, “რესპუბლიკური პარტიის” ლიდერმა დავით უსუფაშვილმა ყოფილი და მოქმედი პრემიერების, ბიძინა ივანიშვილისა და გიორგი კვირიკაშვილისადმი 2016 წლის 11 მარტს გაგზავნილი წერილი გაასაჯაროვა. წერილში უსუფაშვილი ადრესატებს წერს, რომ სასწრაფოდაა გადასაწყვეტი კოალიციის საარჩევნოდ დალაგების საკითხი. მისივე შეფასებით, ეს არის ნომერ პირველი კოალიციური, სახელისუფლებო და სახელმწიფო ამოცანა. წერილში ლაპარაკია კოალიციაში “რესპუბლიკელებთან” ურთიერთობაზე. უსუფაშვილი აღნიშნავს, რომ შექმნილ ვითარებაში მას პრაქტიკულად ამოეწურა “დამბალანსებელ-მომრიგებელ-შემრიგებელ-გადამგორებლის რესურსი”.

ლევან ბერძენიშვილი,

„რესპუბლიკური პარტიის“ ერთ-ერთი ლიდერი:

- ამ წერილმა “ქართული ოცნების” უკმაყოფილება გამოიწვია, თუმცა სიმართლე გითხრათ, რატომ არიან უკმაყოფილო, ვერ ვხვდები. დავით უსუფაშვილს ბრალი ედებოდა ტყუილში, თუმცა უსუფაშვილმა წარმოადგინა დოკუმენტი, რომლიდანაც ნათლად ჩანს, ვინაა მატყუარა და ვინ მართალი, ამავე დროს ჩანს, თუ ვინ ზრუნავდა სახელმწიფოზე, კოალიციაზე და წესრიგზე. სწორედ ამის საჩვენებლად გამოქვეყნდა ეს წერილი. “ქართული ოცნების” წარმომადგენლების კომენტარების კითხვისას, ზოგიერთ მათგანზე მრჩება შთაბეჭდილება, რომ მათ ეს წერილი არ წაუკითხავთ ან დაწერილიდან აზრი ვერ გამოქავთ, მაგრამ გაღიზიანებული რატომ არიან, ამას ვეღარ გეტყვით. ზოგადად, ნაბეჭდი სიტყვა უნდა იწვევდეს ინტერესს და არა – გაღიზიანებას. ეს ასე ყველასთვის, ვისაც კითხვა უყვარს, თუმცა შეიძლება, “ქართულ ოცნებაში” წიგნებიც აღიზიანებთ და ზოგადად, განათლებაც. წერილიდან ჩანს, რომ უსუფაშვილი როგორ იცავდა ქვეყნის ინტერესებს და ამას პარტიის ინეტერსებზე მაღლა აყენებდა.

- წერილის არსებობა და შინაარსი ალბათ იცოდა ბიძინა ივანიშვილმაც…

- რა თქა უნდა, იცოდა, თუმცა მან ბრალდება ჩვენს წინააღმდეგ მაინც წამოაყენა, რადგან უნდა, რომ ყველაფერი მუდამ ისე იყოს, როგორც მას სურს… მას ასეთი ილუზია შეუქმნეს საკუთარი პარტიის წევრებმა. ივანიშვილს ჰგონია, რომ მისი სიტყვა უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე პარლამენტის თავმჯდომარის და მიაჩნია, რომ ისაა მართალი, ვისაც ბევრი ფული აქვს. ერთი დონალდ ტრამპია მართალია და მეორე – ბიძინა ივანიშვილი (ამ კონკრეტულ შემთხვევაში). ივანიშვილს ეგონა, გვაგინებდა, საპასუხოდ კი ჩვენ ვეტყოდით, დიდი მადლობა, უფალო ბიძინაო! როგორც ჩანს, ვიღაცაში შევეშალეთ, იმათში, ვინც გინების შემდეგაც მადლობას ეუბნებიან. ჩვენ შეუარცხყოფას ყოველთვის გავცემთ საკადრის პასუხს, ოღონდ თავაზიანად, ისე, რომ ჩავეტიოთ ქართული ენის ნორმატიულ ლექსიკაში და არასოდეს გადავალთ ორღობის ქართულზე.

- წერილის შინაარსით, თუ ვიმსჯელებთ, ჩანს, რომ ქვეყანას ჰყოლია ფორმალური მმართველი, რომელსაც პარლამენტის თავმჯდომარეც ეკითხება რჩევას. მაშინ, როცა თქვენ იყავით კოალიციის წევრი, კატეგორიულად უარყოფდით ფორმალურ მმართველობას…

- არ დაგეთანხმებით. ბატონი ივანიშვილი აქ ფორმალურ მმართველად არ ჩანს, წერილის მიხედვით ის ჩანს, იმ ორგანიზაციის მმართველად რომელსაც ჰქვია “ქართული ოცნება”. ამ პარტიის ფორმალური უფროსიც უნდა იყოს და არაფორმალურიც, ისე, კარგია, რომ ივანიშვილი მაინც ჰყავთ, თორემ დანარჩენები ძალიან დაბნეულები არიან.

- არჩევნების შედეგზე, თუ იქონიებს ეს წერილი გავლენას?

- არჩევნების შედეგზე არც ეს წერილი, არც ბიძინა ივანიშვილის ლაპარაკი არ იქონიებს გავლენას, მასზე გავლენას მხოლოდ ქართველი ხალხის გადაწყვეტილება იქონიებს. ბიძინა ივანიშვილს ჰგონია, თუ ის გალანძღავს “რესპუბლიკელებს”, ჩვენ ვერ მივიღებთ ხმებს. ერთ-ერთ ექსპერტი ხუხაშვილი (რომელიც, სხვათ აშორის, ივანიშვილთან მეგობრობდა) ამბობს, რომ ივანიშვილი “რესპუბლიკურ პარტიას” უკეთებს პიარს და ეს პარტია ამით გაცლებით მეტ ხმას მიიღებს, მაგრამ, ჩემი აზრით, ეს ყველაფერი ქართველ ხალხს ნაკლებად აინტერსებს. ვფიქრობ, ხალხს აინტერესებს, რომ პროფესიონალები იყვნენ პარლამენტში და თუ ეს მართლა ასეა, “რესპუბლიკური პარტია” აუცილებლად, იქნება პარლამენტში. არ გვინდა რომ ამ პარლამენტში მოხვდნენ რუსეთის მიერ მხარდაჭერილი ძალები და გვინდა, რომ მოხვდნენ ის ძალები, რომლებსაც ქვეყნის წინ წაწევა შეუძლიათ…

- “ქართული ოცნებაზე” მიანიშნებთ?

- “ქართული ოცნების” რიგებში არიან პროდასავლელებიც, მაგრამ არიან რუსეთის ფარული და ღია აგენტებიც, შევარდანაძის დროინდელი მინისტრები, მინისტრის მოადგილეები, მექრთამეები, ფულის ტომრები და სხვა.

- “ქართული ოცნებაში“, რამდენად გავლენიანი დასავლური ორიენტაციის ჯგუფი?

- რთული სათქმელია, მაგალითად, პრემიერი კვირიკაშვილი ნამდვილად დასავლური ღირებულებების მქონე ადამიანია, თუმცა აქვს თუ არა გავლენა, ამას არჩევნების შედეგი გვაჩვენებს…

„კვირის პალიტრა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ გიორგი მღებრიშვილთან: „მიხეილ სააკაშვილი თუ საქართველოში ჩამოვა, მაშინ…“ // „არჩევნების დღეს პოლიციელების რაოდენობა უფრო მეტი და თვალში საცემი იქნება ქუჩაში, თუმცა არა საარჩევნო უბნებში ან უბნების ტერიტორიაზე“

რუსუდან შელია

(შემოკლებით)

“არის ინფორმაცია, რომ რიგი პარტიები გარკვეულ პროვოკაციებს აპირებენ”, – ეს განცხადება შინაგან საქმეთა მინისტრმა გიორგი მღებრიშვილმა ცოტა ხნის წინ გააკეთა, თუმცა რა კონკრეტულ ფაქტებზე მიანიშნებს უწყების ხელმძღვანელი და როგორ ემზადებიან სამართალდამცავები არჩევნებზე სავარაუდო დესტაბილიზაციის პრევენციისთვის, “კვირის პალიტრის” კითხვებს შინაგან საქმეთა მინისტრი გიორგი მღებრიშვილი ექსკლუზიურად პასუხობს:

- ბატონო გიორგი, დააკონკრეტეთ, ოპერატიულ ინფორმაციაზე დაყრდნობით განაცხადეთ, რომ პარტიები პროვოკაციებისთვის ემზადებიან, თუ საზოგადოებას მხოლოდ თქვენი მოსაზრებები გააცანით?

- ამ საკითხზე დეტალური საუბრისაგან თავს შევიკავებ. მხოლოდ ამას გეტყვით – ჩვენი გუნდის და პირადად ჩემი ამოცანაა ეს არჩევნები მაქსიმალურად უსაფრთხო, მშვიდ და სამართლიან გარემოში ჩატარდეს. ამის უზრუნველსაყოფად შინაგან საქმეთა სამინისტრო ყველაფერს გააკეთებს.

- იქნებ მაინც გვესაუბრა კონკრეტულ ფაქტებზე…

- დაკონკრეტებისგან თავს შევიკავებ და ვიტყვი, რომ ნებისმიერი პრო­ვოკაციის პრევენცია და მასზე დაუყოვნებლივი რეაგირება აუცილებელია. ჩვენ ამ არჩევნებზეც ამისთვის მზად ვართ… პრემიერ-მინისტრის დავალების შესაბამისად, შინაგან საქმეთა სამინისტრო მაქსიმალურად მობილიზებულია.

- რა იგულისხმება მაქსიმალურ მობილიზებაში?

- გამოვეცი სპეციალური ბრძანება, რო­მელიც 8 ოქტომბრის არჩევნების უსაფრთხო და თავისუფალ გარემოში ჩატარების უზრუნველყოფის მიზნით შემუშავდა. კერძოდ, საქართველოს თითოეულ რეგიონში საპოლიციო დანაყოფების ხელმძღვანელი პირებისაგან იქმნება პასუხისმგებელი ჯგუფები, რომლებიც თავიანთ სამოქმედო ტერიტორიებზე უზრუნველყოფენ მოსალოდნელი საფრთხეებისა და რისკების მუდმივ შეფასებას, გამოვლენილ სამართალდარღვევებზე დროული და ეფექტიანი რეაგირების ორგანიზებას. ბრძანებით განსაზღვრულია­ საარჩევნო უბანში, ამასთან, მიმდებარე ტერიტორიაზე, საპოლიციო ღონისძიებების გა­­ტარების საფუძვლები და პირობები. დავიწყეთ პოლიციელთა ადგილებზე გადამზადება არჩევნების დღეს მათი უფლება-მო­ვალეობებისა და არჩევნების პროცესში მონაწილე პირებთან ურთიერთობების მიმართულებით.

- და რა გარანტია გვაქვს, რომ საარჩევნო უბნებზე სამართალდამცავთა ასეთი მასშტაბური მობილიზებით ისინი ამომრჩევლებზე ზეგავლენის მოხდენას არ შეეცდებიან?

- სრული პასუხისმგებლობით ვაცხადებ,­ პოლიცია დღეს აბსოლუტურად აპოლიტიკურია. გავეცი ბრძანება, რომ არც ერთი პოლიციელი არ უნდა იყოს ჩართული პოლიტიკურ პროცესებში. თავიანთი არჩევანი და პოლიტიკური სიმპათიები მათ შეუძლიათ დააფიქსირონ მხოლოდ და მხოლოდ მაშინ, როდესაც თავად აძლევენ ხმას. დიახ, ამ არჩევნებზე შინაგან საქმეთა სამინისტროს ერთ-ერთი მთავარი ამოცანაა, პოლიცია მაქსიმალურად შორს იყოს პოლიტიკისგან და შევინარჩუნოთ და კიდევ უფრო განვამტკიცოთ სტანდარტი, რომ პოლიცია დეპოლიტიზებული, პროფესიული უწყებაა. სწორედ ამ პრინციპის საფუძველზე ვახდენთ არჩევნებისთვის ჩვენი სამუშაოს ორგანიზებას და რესურსებს ისე გადავანაწილებთ, რომ ნებისმიერ საარჩევნო უბანზე პოლიციის რეაგირება იყოს სწრაფი და ეფექტიანი. ამჟამად მიმდინარეობს რისკების შეფასება და შესაბამისი სამოქმედო გეგმების შედგენა.

- რისკებში თუ განიხილავთ მედიაში არაერთხელ გავრცელებულ სცენარს, რომ მიხეილ სააკაშვილი არჩევნებამდე რამდენიმე დღით ადრე საქართველოში ჩამოსვლას გეგმავს, გასცემთ ბრძანებას, რომ ის დააკავონ?

- მიხეილ სააკაშვილი იქნება თუ ნებისმიერი სხვა მოქალაქე, პოლიცია ისე იმოქმედებს, როგორც კანონითაა გათვალისწინებული. სწორედ კანონით გათვალისწინებული ნორმებით ვიმოქმედებთ მაშინ, თუ სააკაშვილი საქართველოში ჩამოვა.

- წინასწარი პროგნოზით, არჩევნების დღეს დაძაბულობის ეპიცენტრი სამეგრელო იქნება – თუ გაქვთ გამოყოფილი სტრატეგიულად მნიშვნელოვანი საარჩევნო ოლქები?

- არ მიმაჩნია, რომ მაინც­დამაინც რომელიმე კონკრეტულ საარჩევნო ოლქში უნდა მოხდეს რაიმე პროვოკაცია. აბსოლუტურად ყველა ოლქი, სამართალდამცველების ყურადღების ცენტრში იქნება მხოლოდ იმ მიზნით, რომ არჩევნებმა მშვიდ, დემოკრატიულ და უსაფრთხო გარემოში ჩაიაროს. იქ, სადაც იქნება კონფლიქტისა და დაპირისპირების საფრთხე, სამართალდამცველები ვითარების ადეკვატურად იმოქმედებენ.

- ოპოზიციის ზოგიერთი წარმომადგენელი­ გამოთქვამს ეჭვს, რომ კორცხელის მაგალითიდან გამომდინარე, ხომ არ შეეცდებით ცალმხრივად, მხოლოდ ოპოზიციის წარმომადგენლების მოქმედებების გაკონტროლებას, თქვენი გუნდის აქტივისტები კი იმუნიტეტით ისარგებლებენ?

- ვიმეორებ, პოლიცია აპოლიტიკური უწყებაა. ჩვენ საქართველოსა და მისი თითოეული მოქალაქის პოლიციელები ვართ. იმისთვის, რომ მოგვიანებით მავანთა მიერ არ მოხდეს არასწორი ინტერპრეტაცია, საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რომ ბოლო საკანონმდებლო ცვლილებებიდან გამომდინარე, არჩევნების დღეს პოლიციელების რაოდენობა უფრო მეტი და თვალში საცემი იქნება ქუჩაში, თუმცა არა საარჩევნო უბნებში ან უბნების ტერიტორიაზე. ამასთან, ჩვენ განვახორციელებთ უფრო აქტიურ პატრულირებას. რეაგირება­ იქნება მკაცრი და პირადად მე და შსს-ს­ მთელი შემადგენლობა არ დავუშვებთ არანაირი დესტაბილიზაციის მცდელობას. ძალადობის ნებისმიერი გამოვლენა დაუყოვნებლივ იქნება აღკვეთილი, გამოვიყენებთ კანონით განსაზღვრულ ყველა ინსტრუმენტს, რათა თავიდან ავიცილოთ ყველანაირი ფიზიკური დაპირისპირება, რომელი მხრიდანაც არ უნდა მოდიოდეს ის!

- რამდენჯერმე აღნიშნეთ, რომ თითოეული მოქალაქის პოლიციელი ხართ – შეგიძლიათ დემურ სტურუას ოჯახი დაარწმუნოთ თქვენს გულწრფელობაში, ბრალდებული პოლიციელი სამართალდამცავებმა ორი კვირის განმავლობაში ვერ დააკავეს და მიმალვის საშუალება მისცეს, თქვენ კი ამ საქმეზე განმარტება არ გაგიკეთებიათ?

- არაერთხელ აღვნიშნე, რომ თუ ნებისმიერი სამართალდამცველის გადაცდომა გამოვლინდება, რეაგირება მყისიერი და ადეკვატური იქნება. სისტემაში 40 ათასი პოლიციელი მუშაობს და ერთეული შემთხვევისგან დაზღვეული არავინაა. გაუმართლებელია, ერთეული შემთხვევების გამო მთელ პოლიციელთა კორპუსს შეურაცხყოფას აყენებდნენ – კეთილსინდისიერი სამართალდამცველების დემოტივაცია პირდაპირპროპორციულად აისახება ჩვენი უსაფრთხოების ხარისხზე.

არ დავუშვებთ არც ერთი მოქალაქის უფლებების ხელყოფას და არც არავის დავაფარებთ ხელს. მთავარია, ყოველი კონკრეტული შემთხვევა გამოვავლინოთ, რათა ამან სისტემური ხასიათი არ მიიღოს, თუმცა ვერც იმას დავუშვებ, უდანაშაულო პოლიციელებს ჩირქი მოეცხოთ. კონკრეტულად დემურ სტურუას საქმესთან დაკავშირებით, პირველ რიგში, მინდა კიდევ ერთხელ გამოვხატო ჩემი გულისტკივილი ახალგაზრდა ადამიანის გარდაცვალების გამო. დიახ, ხშირად მეკითხებოდნენ, რატომ არ ვაკეთებდი შეფასებებს გამოძიების მიმდინარეობისას. კიდევ ერთხელ განვმარტავ, რომ ამ შემთხვევაში საგამოძიებო ორგანო არის მთავარი პროკურატურა, სწორედ ის უძღვება გამოძიებას და გამოძიების პროცესში კონკრეტული შეფასებების გახმოვანება არასწორი იქნება. თუმცა არ დაგიმალავთ, მაქვს ჩემი კონკრეტული კითხვები დემურ სტურუას საქმესთან დაკავშირებით.

- გამოძიების ეფექტურობაზე გაგიჩნდათ კითხვები თუ სამტრედიის პოლიციაში არსებულ სისტემურ ხარვეზებზე?

- დაველოდები გამოძიების დასრულებას, სასამართლოს გადაწყვეტილებას და ამის შემდეგ მივიღებ გადაწყვეტილებებს კონკრეტულ შიდაუწყებრივ დონეზე. (…)

არსებული სტატისტიკა ნამდვილად არ გვაძლევს იმის თქმის საფუძველს, რომ კრიმინალის დონემ ქვეყანაში იმატა. თუმცა ერთმანეთს დაემთხვა რამდენიმე გახმაურებული დანაშაული, რამაც, შესაძლოა, არასწორი განცდა გააჩინა. ყოველდღიურ რეჟიმში პოლიცია თავდაუზოგავად მუშაობს და მიუხედავად სხვადასხვა ინტერესჯგუფის პერიოდული საინფორმაციო შეტევებისა, საკმაოდ ეფექტურია. გაათმაგებულია ოპერატიული მუშაობა, რისი შედეგიც არის ის, რომ ბოლო პერიოდში არ არსებობს გაუხსნელი რეზონანსული დანაშაული და რაც მთავარია, უმეტესად იხსნება ცხელ კვალზე, რისი თვალსაჩინო მაგალითიცაა ბოლო ყაჩაღობის შემთხვევა ვაზისუბანში. (…)

——————–

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ბიძინა ივანიშვილი და ბიზნესმენები: რა ხდებოდა დახურულ კარს მიღმა

ეკატერინე ბასილაია

ბიძინა ივანიშვილმა არჩევნებამდე 2 კვირით ადრე ბიზნესმენებთან შეხვედრა გამართა და წინასაარჩევნო კამპანიაში ჩართვა და “ოცნების” სასარგებლოდ აგიტაცია პრაქტიკულად პირდაპირ საჯაროდ სთხოვა. თანაც იქვე გაახსენა ყველას, რომ 2012 წელს სწორედ მისმა ხელისუფლებამ გაათავისუფლა ისინი “ნაციონალების” წნეხისგან და ამ თავისუფლებაზე უნდა ელაპარაკონ თანამშრომლებს, ახლობლებს და მეზობლებს.

ექსპრემიერმა ერთგვარად უკმაყოფილებაც გამოთქვა იმაზე, რომ ბიზნესმენები მისი ხელისუფლების ღვაწლის შესახებ არ საუბრობენ, ზოგს ალბათ ნოსტალგიაც აქვს წინა ხელისუფლებაზე, მათ ვინც “ნაციონალებთან” სიახლოვეს გრძნობდა და ამიტომ კარგ პირობებში იყვნენ.

ექსპერტთა დიდი ნაწილი მიიჩნევს, რომ ეს არ იყო ივანიშვილისაგან ზეწოლის მცდელობა, მას მართლა და ყოველგვარი სხვა ზრახვების გარეშე აინტერესებდა მის მიერ დასმულ კითხვებზე პასუხის მიღება. თუმცა ამავდროულად მეორე საკითხია, როგორ გაიგეს ეს ზოგადად ქართულმა ბიზნესმა და კონკრეტულმა ბიზნესმენებმა.

შეხვედრაზე ექსპრემიერის გულისწყრომის ადრესატებს საპასუხო კრიტიკა არ გამოუთქვამთ და არც უხერხულობა უგრძვნიათ. პირიქით, შეხვედრის დასრულების შემდეგ რამდენიმე ბიზნესმენმა ჟურნალისტებს განუცხადა, რომ დღევანდელი ხელისუფლების კურსი მისთვის მისაღებია და დღეს თავისუფლების ხარისხი გაცილებით დიდია. არც ერთ მათგანს არ გამოუხატავს უკმაყოფილება იმის გამო, რომ ივანიშვილმა მათ ნაწილს “ნაციონალების” მონატრება და მათთან “საქმეების ჩაწყობით” ბიზნესის კეთება გაახსენა თუ დააბრალა.

მათსავით დადებითად შეაფასა შეხვედრა და რაიმე წნეხი თუ პარტიული დავალების მიცემა არ შეუნიშნავთ ხელისუფლებისადმი ლოიალურად განწყობილ ექსპერტებს. დამოუკიდებელმა ექსპერტებმა და ოპოზიციამ კი არაფორმალური მმართველის მხრიდან არჩევნების წინ ბიზნესმენებზე ღიად მიცემულ დავალებაზე გააკეთეს აქცენტი და მათმა დიდმა ნაწილმაც განაცხადა, რომ ეს იყო ბიზნესმენებზე ღიად ზეწოლა, რაც მიუღებელია.

ბიძინა ივანიშვილის კითხვები

“არასდროს დამისვამს კითხვები და დღეს მინდა კითხვა დავსვა – რამდენად აქტიურები ხართ დღეს? რამდენად ცდილობთ განუმარტოთ თანამშრომლებს ან ფართო საზოგადოებას ის გარდაქმნები, რაც მოხდა ეკონომიკაში? თუ თქვენ თვლით, რომ არაფერი არ შეცვლილა?” – ბიძინა ივანიშვილმა ამ სიტყვებით მიმართა შაბათს, 24 სექტემბერს, ორგანიზაცია “მოქალაქის” მიერ მოწყობილ “ბიზნეს ფორუმზე” შეკრებილებს, სადაც მასპინძელი თავად იყო და 2-საათიანი შეკრება სწორედ ბიზნესმენებისადმი ამ მოწოდებით გახსნა.

“თქვენც ხომ კარგად იცით, რა დღეში იყავით და 2012 წელი არა “ქართული ოცნების”, არამედ “ნაციონალური მოძრაობის” გამარჯვებით რომ დასრულებულიყო, რა იქნებოდა დღეს, სად იქნებოდით თითოეული თქვენთაგანი, ყველაზე ახლოს მყოფნიც კი? თუმცა იმასაც არ გამოვრიცხავ, რომ ზოგიერთ ბიზნესმენს დღესაც აქვს ნოსტალგია და უკან იყურება, განსაკუთრებით კარგ პირობებში ვინც იყვნენ და იმ გუნდთან განსაკუთრებულ სიახლოვეს ვინც გრძნობდა. მაგრამ ვინ-ვინ და თქვენც კარგად იცით, სად იქნებოდით დღეს. შიდა გუნდში წავიდოდა ომი და შიდა ქონების გადანაწილების პროცესი გაგრძელდებოდა. იმ მეთოდით მართულ ეკონომიკას რანაირი შედეგი შეიძლება ჰქონოდა და რა ეკონომიკური შედეგებიც გვაქვს დღეს, ამის მსგავსიც რომ ვერ მოხდებოდა, ეს თქვენთვის რთული საანალიზოა?” – ამგვარი შესავალის შემდეგ ივანიშვილმა ბიზნესმენებს პრაქტიკულად პოლიტიკური პოზიციის დაფიქსირება სთხოვა. ორი კვირა დარჩა არჩევნებამდე. აფასებთ თქვენ სიტუაციას, როგორც მე ეს წარმომიდგენია და შესაბამისად აკეთებთ ამის მსგავს, როგორ გითხრათ, ქმედებებს, რომ საკუთარ თანამშრომლებს, საკუთარ მეზობლებს, ახლობლებს მაინც აუხსნათ და მოუწოდოთ?” – განაცხადა ბიძინა ივანიშვილმა. მან უკმაყოფილება გამოთქვა იმით, რომ “საფრანგეთში ბურჟუაზიული რევოლუცია დიდმა ვაჭრებმა, ბიზნესმენებმა მოახდინეს. სწორედ მათ, ქონება ვისაც ჰქონდა, თავისუფლება მეტად სწყუროდათ და პატივმოყვარეობამაც მეტად გაიღვიძა მათში. ისინი იყვნენ ყველაზე აქტიურები”, საქართველოში კი ამ როლს ბიზნესი არ ასრულებს.

“მე მხოლოდ შეკითხვას ვსვამ. ღმერთმა დამიფაროს, რომ რაიმე პრეტენზია მქონდეს თქვენთან. როგორც მოქალაქე, გისვამთ კითხვას – საკმარისია თქვენი როლი და თქვენი წვლილი?” – განაცხადა ბიძინა ივანიშვილმა.

ბიძინა ივანიშვილით კმაყოფილები

ექსპრემიერის განცხადებების ფორმა და შინაარსი არც ერთ ბიზნესმენს არ ჩაუთვლია მიუღებლად, პირიქით, შეხვედრიდან გამოსულები ამბობდნენ, რომ სერიოზული, გულახდილი დიალოგი იყო, ისინი კმაყოფილები არიან და არც აგიტაცია მოუთხოვიათ მათთვის და არც რაიმე წნეხი უგრძვნიათ.

როგორც კომპანია “ვისოლის” პრეზიდენტმა სოსო ფხაკაძემ აღნიშნა, “აქცენტირება იყო თავისუფლების ხარისხზე და ვერავინ უარყოფს, რომ ბიზნესის თავისუფლების ხარისხი დღეს არის ძალიან მაღალი“.

“ჰანიველ პარტნერსის” მმართველმა პარტნიორმა ირაკლი რუხაძემ განაცხადა, რომ ექსპრემიერს მათთვის “პოლიტიკური აგიტაცია არ დაუვალებია და ასეთი მოწოდება არ ყოფილა”.

„20/30“-ის ექსპერტ ლევან კალანდაძის შეფასებით, ეს იყო ერთ-ერთი მუშა შეხვედრა, რომელზეც ბიზნესმა ძალიან პოზიტიურად შეაფასა დღეს არსებული მდგომარეობა და ის შესაძლებლობები და პერსპექტივები, რომელიც უახლოესი 4 წლის განმავლობაში უნდა რეალიზდეს. „მე არ შემექმნა შთაბეჭდილება, რომ აგიტატორობის მოთხოვნა და მოწოდება იყო. ეს განცდა არც მე და არც ბიზნესმენებს არ გასჩენიათ. არც “გირჩს” და “თავისუფალი დემოკრატების” წარმომადგენლებს, რომლებიც ფორუმს ესწრებოდნენ, მსგავსი უკმაყოფილება არ დაუფიქსირებიათ. ეს იყო ძალიან საქმიანი შეხვედრა ბიზნესწრეებთან და რეალურად ყველამ, მათ შორის ოპოზიციურმა პარტიებმა, ამ შეხვედრაზე აღნიშნეს, რომ ტენდენცია და უახლოესი 4 წლის განვითარების კონცეფცია არის სწორი და ყველა პრაქტიკულად შეთანხმდა იმაზე, რომ წინა პერიოდთან დღევანდელის შედარება არ შეიძლება წმინდა მაკრო-ეკონომიკური პარამეტრების თვალსაზრისით. გარეთ თუ ვინმე კამერასთან სხვა რამეს ლაპარაკობს, უკაცრავად, მაგრამ ეს მხოლოდ პოპულისტური და პირად პიარზე თუ პირადი ინტერესის წარმოჩენაზეა ორიენტირებული“, – აღნიშნა ლევან კალანდაძემ. მისი თქმით, წინა ხელისუფლებისა და დღევანდელის ბიზნესისადმი დამოკიდებულების შედარება არ შეიძლება, დღეს ბიზნესი აბსოლუტურად თავისუფალია, ამიტომ ისინი აბსოლუტურად თავისუფლები არიან თავიანთ არჩევანში და საუბარი იმაზე, რომ ვიღაც ვიღაცას რამეს აიძულებს, ან მით უმეტეს, აშინებს, არასწორია.

ფორუმის გამო უკმაყოფილოები

“პაატა ბურჭულაძის – სახელმწიფო ხალხისთვის” წევრ ზურაბ ჯაფარიძის თქმით, ეს იყო ქვეყნის ფაქტობრივი მმართველის მიერ მოწყობილი შეხვედრა, რომლის ფორმატი სრულიად არასწორი და მიუღებელი იყო, რადგან ის ღია ტექსტით მიმართავდა ბიზნესმენებს, რომ გაუმჯობესებულ სიტუაციაზე პოზიცია დაეფიქსირებინათ. “თავისუფალი დემოკრატების” წევრის, დავით ონოფრიშვილის თქმით, ბიზნესმენების მიმართ მოწოდება, რომ დაეფიქსირებინათ თავიანი პოზიცია, არ იყო საჭირო, იმიტომ, რომ ისინი ზრდასრული ადამიანები არიან, თავადაც შეუძლიათ შეაფასონ ეს საკითხი და მიიღონ გადაწყვეტილება.

ეკონომიკის ექსპერტი სოსო არჩვაძე ამბობს, რომ ივანიშვილის თხოვნას მოთხოვნაზე მეტი ძალა აქვს და შეხვედრაზე რაც ვნახეთ, ეს იყო ბიზნესზე ზეწოლა. „ბიზნესმენების ფსიქოლოგიას თუ მივაქცევთ ყურადღება, ისინი არიან ადამიანები, რომლებსაც საკმარისი ცხოვრებისეული გამოცდილება აქვთ, საკმაოდ რაციონალურები არიან თავიანთ ქმედებაში, გადაწყვეტილების მიღებაში, ამიტომ მათზე რაღაცის წამოძახება ან მითითება, თუ როგორ მოიქცნენ, ეს აბსოლუტურად ზედმეტია და შესაძლოა ეს ბიზნესზე ზეწოლად ჩაითვალოს. მიუხედავად იმისა, რომ საბჭოთა სისტემა მეოთხედ საუკუნეზე მეტია არ არსებობს, გვახსოვს “ცეკა”-დან როგორ მოდიოდა ინსტრუქციები, რომელსაც თხოვნის ფორმა ჰქონდა, მაგრამ მას მოთხოვნაზე მეტი ძალა ჰქონდა. არჩევნებამდე 2 კვირით ადრე, ფორმალურად თუ არაფორმალურად პირველი მოქალაქე, ყველაზე გავლენიანი პირი მოუწოდებს ბიზნესმენებს კორექტივა შეიტანონ თავიანთ ქმედებებში. ეს ბიზნესმენებმა გაიგეს ისე, როგორც უნდა გაეგოთ. ამას შევადარებდი წინა ხელისუფლების ქცევას. მახსოვს, ერთხელ, ერთი ავტობუსით 46 ადამიანი მიაყენეს ერთ-ერთ წარმოებას დასასაქმებლად და ამ წარმოების დირექტორის შეცბუნებული სახე ახლაც თვალწინ მიდგას“, – ამბობს სოსო არჩვაძე. მისი თქმით, ის, რომ ბიზნესმენების მხრიდან კრიტიკა არ გაისმა, ეს მოსალოდნელიც იყო, რადგან, ჯერ ერთი – ბიზნესმენებს ეშინიათ კრიტიკით საქმე არ გაიფუჭონ, მეორე – ზრდილობის ეტიკეტია, რომ სტუმრობისას კარის გაჯახუნებით არ უნდა წამოხვიდე და მესამე – ასევე არის გარკვეული გათვლა, რომ ასეთი კომფორმისტული პოლიტიკით შეიძლება გარკვეული პრეფერენციები იყოს მომავალში მიღებული, შეკვეთა იქნება, ტენდერი თუ რიგი სხვა ღონისძიებები.

რა ხდებოდა დახურულ კარს მიღმა

“ახალი ეკონომიკური სკოლა – საქართველოს” პრეზიდენტი პაატა შეშელიძე, რომელიც “ბიზნეს ფორუმს” ესწრებოდა, “მთელ კვირასთან” საუბრისას ამბობს, რომ მთელი დისკუსია მიეძღვნა – “მიჭერ მხარს თუ არ მიჭერ” და რამდენიმე ბიზნესმენმა ბევრი ილაპარაკა იმაზე, რომ ხელისუფლების კურსი მოსწონს და მისი იმედი უნდა ჰქონდეთ და მათ ამ მხარდაჭერის გამოხატვაში გადაამლაშეს კიდეც. მისი თქმით, ბიძინა ივანიშვილის ტონალობა იყო ისეთი, რომ ის ბიზნესმენებისგან პოზიციის დაფიქსირებას კატეგორიულად ითხოვდა.

„ბიძინა ივანიშვილმა ბიზნესმენებს დაუსვა საკითხი – დღეს ქვეყანაში უკეთესი ვითარებაა, ვიდრე მანამდე, მე ამისთვის ბევრი რამ გავაკეთე, ახლაც დავდივარ ქუჩაში, ხალხს ვხვდები და მაინტერესებს თქვენ რას აკეთებთ, რატომ ხართ პასიურები და რატომ არ მიგაქვთ ხალხთან ამ სიკეთეების, ცვლილებების შესახებ ინფორმაციაო. ივანიშვილის ტონალობა იყო ისეთი, რომ ის ბიზნესმენებისგან პოზიციის დაფიქსირებას კატეგორიულად ითხოვდა. რამდენიმე ბიზნესმენმა, ალბათ 5-მა, გასცა პასუხი და “მართლაც ძალიან კარგად არის საქმე და ჩვენ მხარს გიჭერთო”. ასეთი იყო ჭყონია, ფხაკაძე. დანარჩენებმა თავი შეიკავეს. ერთადერთი ადამიანი, ვინც თქვა, რომ ეს ფორმატი მიუღებელია, რადგან ზეწოლას ჰგავსო, ზურაბ ჯაფარიძე იყო, რაზეც ივანიშვილმა გარკვეულწილად მოიბოდიშა: არ მინდოდა ასე გამოსულიყო, არავინ არაფერს გავალდებულებთ, უბრალოდ მაინტერესებსო. რადგან დისკუსია გადავარდა მიჭერ მხარს თუ არ მიჭერ – ფორმატში და არა ეკონომიკური რეფორმების მიმართულება, რაც მე მაინტერესებდა, ამიტომაც ჩემი, როგორც ექსპერტის იქ ჩაჩრა, ზედმეტად მივიჩნიე“, – ამბობს პაატა შეშელიძე. მისი თქმით, იქ მსხვილი ბიზნესმენები იყვნენ შეკრებილი, და როგორც წესი, ისინი ყველა მთავრობას აქებენ.

“არ მახსოვს, როდესმე რომელიმე მათგანი გამოსულიყოს და ეთქვას – ეს მთავრობა არ მომწონსო,” – ამბობს პაატა შეშელიძე და ამის მიზეზად შიშს ასახელებს და ამიტომაც მისთვის კითხვებს აჩენს ქვეყანაში ყველაზე გავლენიანი ადამიანის მიერ ბიზნესმენების კატეგორიული ტონით გამოკითხვა არჩევნების წინ.

პაატა შეშელიძის თქმით, რადგანაც ბიძინა ივანიშვილს აქვს რიგი გავლენა ხელისუფლებაზე, მისი დამფუძნებელი, სპონსორი და ინტელექტუალური წყაროა, მის მიმართ კრიტიკის გამოთქმა, რომ – “არ გეთანხმებით”, ან “რატომ უნდა გითხრათ, ხმას ვის ვაძლევ” – რისკების შემცვლელია, რადგან შესაძლოა თავად ივანიშვილმა არ დაავალოს ვინმეს ოპონენტის “დასჯა”, მაგრამ სხვამ ვალდებულად ჩათვალოს ამის გაკეთება და ირიბად პრობლემები შეუქმნას ბიზნესს – ხომ არ შეექმნება პრობლემა რომელიმე ლიცენზიის მიღებაში, ან საბაჟოზე, ან საგადასახადოში ან ხომ არ მოხდება მის გაკოტრების საქმის წამოწყება, რომ თურმე ვიღაც მოდავე თუ მოვალე ჰყავს.

“ბიზნესმენების უმრავლესობას სწორედ ამის ეშინია და ისინი საჯაროდ მხოლოდ დადებითს იტყვიან. საქართველოში მთავრობების ბიზნესი ყოველთვის “ყურებით ეჭირათ” და მათ ეს გამოცდილება აქვთ. ზოგ შემთხვევაში მართლაც არასასიამოვნო და ზედმეტი იყო, რაც შეხვედრაზე ხდებოდა,” – ამბობს პაატა შეშელიძე.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

„ოცნება“ და „ნაცმოძრაობა“ შემაჯამებელ აქციას ერთად გამართავენ?

ნინო ქეთელაური

“ქართულმა ოცნებამ” და “ნაციონალურმა მოძრაობამ” თბილისში შემაჯამებელი წინასაარჩევნო აქცია, შესაძლოა, ერთდროულად გამართონ. ყოველ შემთხვევაში, როგორც ჩანს, პარტიები საბოლოო თარიღზე ჯერ ჩამოყალიბებული არ არიან და ერთმანეთს ელოდებიან. “ნაცმოძრაობაში” ამტკიცებენ, რომ თავდაპირველად თბილისში აქციის გამართვა მათ 5 ოქტომბერს ჰქონათ დაგეგმილი, თუმცა, შეიტყვეს, რომ 5-ში თბილისში აქციას “ოცნებაც” გეგმავდა და თარიღი შეცვალეს – 2 ოქტომბერი. შაბათს კი გაარკვიეს, რომ “ოცნება” არჩევნებს ასევე 2 ოქტომბერს გეგმავდა. ამის შესახებ პარტიის ერთ-ერთმა ლიდერმა ნიკა მელიამ განაცხადა. თუმცა მისი თანაპარტიელი ირმა ნადირაშვილი აცხადებს, რომ “ნაცმოძრაობას” აქცია თავიდანვე 2 ოქტომბერს ჰქონდა დაგეგმილი.

“ოცნების” წარმომადგენლები კი აცხადებენ, რომ თბილისში დაგეგმილი აქციის თარიღზე ზუსტი ინფორმაცია არ აქვთ. ერთადერთი აქცია, რომელსაც ჩვენ ვაპირებთ, ეს იქნება გამარჯვების აქცია 8 ოქტომბრის საღამოს, როდესაც ჩვენ გავიმარჯვებთ”, – ასე უპასუხა გუშინ ამ თემაზე დასმულ კითხვას პრემიერმა გიორგი კვირიკაშვილმა.

ნიკა მელიას თქმით, “ნაციონალები” საკუთარი აქციისთვის, რომლის ჩატარებასაც თავისუფლების მოედანზე აპირებენ, რეგიონებში მიკროავტობუსების დაქირავებას ვერ ახერხებენ, რადგან ყველა სატრანსპორტო საშუალება “ქართულ ოცნებას” 2 ოქტომბრისთვის უკვე დაჯავშნილი ჰყავდა.

ვინ როდის გეგმავს

ის, რომ “ოცნებამ” თარიღი შეცვალა, “მთელ კვირას” პარტიის ერთ-ერთმა ლიდერმა ეკა ბესელიამაც დაადასტურა და განაცხადა, რომ ეს წინასწარ დაგეგმილი შემაჯამებელი ღონისძიებაა და არა ვინმეს საწინააღმდეგო კონტრაქცია. “ჩვენი შემაჯამებელი ღონისძიება 2 ოქტომბერს იგეგმება. ეს არავის კონტრაქცია არაა, ეს არის წინასწარ დაგეგმილი ღონისძიება და დეტალებზე შტაბი ისაუბრებს”, – განაცხადა ეკა ბესელიამ.

თუმცა “მთელი კვირის” კითხვაზე – რატომ შეიცვალა დაანონსებული თარიღი, 5 ოქტომბერი – ეკა ბესელია პასუხობს, რომ ახალ თარიღს გადაწვეტილად ვერ გვეუბნება და შტაბი გადაწვეტილების შესახებ ოფიციალურად განაცხადებს. “საბოლოო თარიღს შტაბი დაასახელებს, მე არ ვამბობ გადაწყვეტილად”, – განაცხადა ეკა ბესელიამ.

“ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლის, ირმა ნადირაშვილის თქმით, თუ “ოცნება” საკუთარ აქციას 2-ში აპირებს, “ნაცმოძრაობა” თარიღს შეცვლის.

“ჩვენ აქცია თავიდანვე 2-ში გვქონდა დაგეგმილი. როგორც ჩანს, “ქართულმა ოცნებამ”, რომელსაც ინფორმაცია აქვს თუნდაც სატელეფონო მოსმენებიდან, გადაწვიტა, რომ 2-ში ჩაატაროს აქცია. ყოველ შემთხვევაში, ჩვენ ასეთი რეალობის წინაშე აღმოვჩნდით, როდესაც რეგიონული პარტიების წარმომადგენლებს ტრანსპორტის დაქირავება ვთხოვეთ და გაირკვა, რომ “ოცნებას” უკვე დაჯავშნილი ჰყავდა. ამაზე ნიკა მელიამ უკვე ისაუბრა.

“ქართულმა ოცნებამ” უნდა დაასახელოს, რომელ თარიღში აპირებენ თავიანთი აქციის ჩატარებას, რომ ჩვენც ვიცოდეთ და ჩამოვყალიბდეთ. პარალელური აქციების ჩატარება ნამდვილად არ გვინდა და არ ვთვლით, რომ საარჩევნო პერიოდის პიკზე მსგავსი რამ უნდა გააკეთო. საუბარი იმაზე, რომ პარალელური აქციები იქნება, ეს ჩვენი მხრიდან გამორიცხულია”, – აცხადებს ირმა ნადირაშვილი.

შეფასებები

აღნიშნული სიტუაციის შეფასებისას, პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი აცხადებს, რომ თუკი “ქართულმა ოცნებამ” საკუთარი აქციის თარიღი, “ნაციონალურ მოძრაობისას” სპეციალურად დაამთხვია, ეს უკვე მათი მხრიდან “პარანოიის ნიშნების შემცველი ქმედება” იქნება.

“თუ “ოცნებას” 2 რიცხვი უნდა, “ნაციონალური მოძრაობა” შეცვლის თარიღს და ეგ იქნება. ერთმანეთს რომ არ დაეტაკებიან, ეს გასაგებია, მაგრამ უკვე ძალიან არასერიოზულია, როდესაც მმართველი პარტია თარიღებს ასე ცვლის. თუ “ნაციონალურ მოძრაობას” ამთხვევენ, ეს უკვე პარანოიის ნიშნების შემცველი ქმედება იქნება. მაინც იმედი მაქვს, რომ მიზეზი სხვა რამეა და სპეციალურად დამთხვევის მცდელობა არ არის, რადგან ეს მათთვის აბსოლუტურად საპირისპირო შედეგის მომტანი იქნება”, – ამბობს გია ხუხაშვილი და აღნიშნავს, რომ მმართველი ძალის მხრიდან აქციის თარიღის შეცვლა ძალიან უხერხულ მდგომარეობაში აგდებს მათ და ამის მერე არანაირი არგუმენტი არ იქნება დამაჯერებელი.

“უკვე ფსიქოლოგიურად რთულ მდომარეობაში აღმოჩნდა ხელისუფლება. გამომდინარე იქიდან, რომ 5 რიცხვი მათ უკვე დაანონსებული ჰქონდათ, ახლა ამის ცვლილება და ორი ოქტომბრისათვის გადმოტანა გარკვეულ უხერხულობას უქმნის მათ და არანაირი არგუმენტაცია არ იქნება დამაჯერებელი. თუ ამ აქციის ჩატარება არასამუშაო დღეს უნდოდათ, თავიდანვე უნდა ეფიქრათ და არ გამოეცხადებინათ 5 რიცხვი. მაგრამ, როგორც ყოველთვის, “ქართული ოცნება” ჯერ აკეთებს და მერე იწყებს ხოლმე ფიქრს”, – ამბობს გია ხუხაშვილი.

პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძის თქმით კი, “ქართულ ოცნების” მხრიდან თარიღის ორ ოქტომბერს გადმოტანა გარკვეულ ეჭვებს ბადებს, თუმცა ნებისმიერ შემთხვევაში, მსგავსი “დასწრებები” არც ერთ პარტიას ღირსებას არ მატებს.

“დაბეჯითებით მიზეზებზე საუბარი რთულია, მაგრამ, როგორც მინიმუმ, ეჭვს იწვევს ის, რომ დასწრებაზე თამაშობენ. თუ “ნაციონალურ მოძრაობას” 2 ოქტომბერს აქვს და “ოცნებამაც” 5-დან 2-ში გადმოიტანა, საინტერესოა, 1-ში ან სხვა რომელიმე თარიღში რატომ არ გადმოიტანა? ეს პარტიები ერთმანეთს კონკურენტებად არ განიხილავენ, ესენი მტრული პარტიები არიან. აქედან გამომდინარე, თარიღს მნიშვნელობა არ აქვს, “ნაციონალური მოძრაობის” მომხრეები ნებისმიერ შემთხვევაში ხმას მას მისცემენ და “ოცნების” მომხრეები – “ოცნებას”. ახლა თუ ამ ორივე პარტიას იმ გადაუწყეტელ ამომრჩეველზე აქვს აქცენტი, ისინი სულაც არ არიან გადაუწყვეტელები, ისინი ფიქრობდნენ, რომ სულაც არავისთვის მიეცათ ხმა. ამიტომ, ასეთი დასწრებები და მსგავსი ქმედებები, არც ერთ მხარეს ღირსებას არ მატებს”, – ამბობს სოსო ცინცაძე.

რას გეგმავენ სხვა პარტიები

რაც შეეხება სხვა პარტიების აქციებს, საარჩევნო ბლოკი “ნინო ბურჯანაძე – დემოკრატიული მოძრაობის” წევრი, დიმიტრი ლორთქიფანიძე “მთელ კვირასთან” არ აკონკრეტებს თბილისში მათი აქციის თარიღს და ამბობს, რომ ამას წინასწარ დაანონსება არ სჭირდება.

“ჩვენ რას ვაპირებთ და როგორ, ამის შესახებ გადაწყვეტილების რეალიზებას მოვახდენთ ისე, რომ წინასწარ აჟიოტაჟს არ ავტეხთ, როგორც ამას “ქართული ოცნება” და “ნაციონალური მოძრაობა” აკეთებს ხოლმე”, – ამბობს დიმიტრი ლორთქიფანძიე და 2014 წლის მუნიციპალურ არჩევნებს იხსენებს.

“ქართული ოცნება” არა მარტო ამ არჩევნების, არამედ მუნიციპალური არჩევნების წინაც მუდმივად ამუნათებდა საზოგადოებას, რომ აი, ახლა საბურავებს აგროვებენ, აი, იქ ცეცხლი უნდა წაუკიდონ, ახლა რაღაც მოხდება და თუ ჩვენ ხმას არ მოგვცემთ, ტერორისტი “ნაციონალური მოძრაობა” უკან დაბრუნდება და ყველაფერი ცუდად იქნებაო. ბოდიში, მაგრამ საზოგადოება ამას აღარ ჭამს. ჩვენი ამომრჩევლის კონსოლიდაციას მოვახდენთ, იქნება ეს ღია ცის ქვეშ, თუ დახურული სივცე, რასაც ჩვენი ლიდერი ყოველდღე ახორცილებს. მომდევნო აქციებს რომელ რიცხვში ვაპირებთ, ამას ნაკლები მნიშვნელობა აქვს. ფაქტია, 7 ოქტომბრამდე ყოველდღიური კომუნიკაციის რეჟიმში ვართ. ჩვენი ყველა შეხვედრა მასშტაბურია და ამას არ ვათარიღებთ არც 2 ოქტომბრით და არც რომელიმე სხვა რიცხვით, რასაც “ოცნება” და “ნაციონალური მოძრაობა” აკეთებენ და თავადვე ტეხენ ქარიშხალს ჭიქაში. პროვოკაცია მხოლოდ იმ პარტიამ შეიძლება გამოიწვიოს, რომელიც ამაზე ძალიან ხშირად საუბრობს. ჩვენ მშვიდობისკენ, საქმიანი ურთიეთობისკენ ვართ განწყობილი და ვინმეს პროვოკაციაზე წამოგებას არავითარ შემთხვევაში არ ვაპირებთ”, – აცხადებს დიმიტრი ლორთქიფანიძე.

ბლოკი “დავით თარხან – მოურავი, ირმა ინაშვილი – საქართველოს პტრიოტთა ალიანსი, გაერთიანებული ოპოზიცია” კი, თბილისში აქციას საერთოდ არ აპირებს. აღმასრულებელი მდივნის, გოჩა თევდორაძის თქმით, მათი შემაჯამებელი აქცია ბათუმში გაიმართება. “თბილისში საერთოდ არ გვაქვს დაგეგმილი. ჩვენი აქცია 1-ლ ოქტომბერს ბათუმში, ერას მოედანზე, 3 საათზე გაიმართება. ეს იქნება საკმაოდ ფართომასშტაბიანი, 30 000 ადამიანის ფარგლებში ვვარაუდობთ”, – აცხადებს გოჩა თევდორაძე.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

რას გვთავაზობენ ბილბორდებიდან

პოლიტიკური პარტიების მთავარი წინასაარჩევნო სლოგანების შედარებითი დახასიათება

გვანცა ღვედაშვილი

საპარლამენტი არჩევნებამდე უკვე 2 კვირაზე ნაკლებია დარჩენილი, შესაბამისად, წინასაარჩევნო კამპანია გადამწყვეტ ფაზაში შედის. თავის მხრივ ამომრჩეველიც უფრო მეტ ყურადღებას აქცევს პოლიტიკური სუბიექტების გამოსვლებს, მათ ლოზუნგებსა და წინასაარჩევნო დაპირებებს. “მთელი კვირა” დაინტერესდა, თუ რამდენად ეფექტურად გამოიყურება საპარლამენტი არჩევნებში მონაწილე პარტიების მთავარი სლოგანები და მათ შესაფასებლად პიარტექნოლოგებს დაუკავშირდა. თუმცა, მიღებული პასუხები დადებითი ნამდვილად არ აღმოჩნდა.

სპეციალისტები სარჩევნო სუბიექტების სლოგანებს ზედმეტად ზოგად, გაცვეთილ და არაფრისმთქმელ სიტყვებად მიიჩნევენ, რომელიც, ხშირ შემთხვევაში, საერთოდ დროშია აცდენილი, ამომრჩეველს კი კონკრეტულს ვერაფერს ეუბნება.

“ქართული ოცნება” – თავისუფლება, სწრაფი განვითარება, კეთილდღეობა

პირსპეციალისტ ნინო პერტენავა, ისევე როგორც არჩილ გამზარდია, გაუგებარს უწოდებენ თავისუფლების ტერმინის ასეთ აქტიურ გამოყენებას და მას დროში აცდენილად მიიჩნევენ. ამასთან, მათი შეფასებით, მესტისმეტად ბუნდოვანია, თუ რა იგულისხმება თავისუფლებაში.

როგორც არჩილ გამზარდია გვეუბნება, “ქართული ოცნება” ერთ საგანზე კი არ აკეთებს კონცენტრირებას, არამედ სურს რამდენიმე საკითხი წამოწიოს და ყოვლისმომცველი იყოს. თუმცა არსებული ლოზუნგი ზედმეტად ზოგადი და ბუნდოვანია.

“თავისუფლება, რომელიც მხოლოდ “ქართულ ოცნებას” არ აქვს გამოყენებული, ვფიქრობ, საერთოდ აცდენილია დროს. ეს რომ იყოს 90-იანი წლების დასაწყისი, როცა საქართველო საბჭოთა კავშირიდან გამოდიოდა და ა.შ., მაშინ გასაგები იქნებოდა. ახლა კი ეს ბუნდოვანი და გაუგებარია. „სწრაფი განვითარება” საერთო ჯამში თითქოს კონკრეტულია და აჩვენებს, რა უნდა რომ თქვას, თუმცა მაინც ბუნდოვანია, რა განვთარებისკენ ისწრაფვის.

მესამე ტერმინი არის “კეთილდღეობა”, რომელშიც ალბათ მატერიალური მდგომარეობა იგულისხმება, მაგრამ მაინც გაუგებარია, რა კეთილდღეობას გვპირდებიან. მაგალითად, ჩემთვის, როგორც დაქირავებულისთვის, ეს შეიძლება იყოს შრომის კოდექსში შეტანილი ცვლილებები და ა.შ. ანუ, არაფერი არ არის დაზუსტებული და ეს ტერმინიც ბუნდოვანია, ისევე როგორც “ოცნების” მთლიანი სლოგანი”, – გვეუბნება გამზარდია. “პოლიტიკური სუბიექტები საკმაოდ აქტიურად ატრიალებენ თავისუფლების ტერმინს სლოგანებში. მაგრამ ახლა ამ სიტყვას დაკარგული აქვს თავისი ეფექტი და მნიშვნელობა.

“თავისუფლება შესაძლოა კომუნისტების დროს ყოფილიყო მნიშვნელოვანი ფაქტორი, დღეს თავისუფლების პრობლემა ნამდვილად არ გვაქვს და ამ სიტყვის აპელირება ეფექტური არ არის”, – გვითხრა ნინო პერტენავამ.

„რესპუბლიკური პარტია“ – განთავისუფლდი!

არჩილ გამზარდია მიიჩნევს, რომ სლოგანი უნდა გამოხატავდეს პარტიის მიზნებს. ამასთან, სუბიექტი უნდა მოდიოდეს სლოგანით და არა მოწოდებით, რასაც ამ შემთხვევაში “რესპუბლიკელები” აკეთებენ. “ამ ტერმინის სლოგანად გამოყენება ძალიან ბუნდოვანია. პარტია ცდილობს რეკრუტი მისცეს ერთსიტყვიან სლოგანს სარეკლამო რგოლებში. მაგალითად, განთავისუფლდი, დავუშვათ, კორუფციისგან, არაფორმალური მმართველობისგან და ა.შ. თუმცა ცალკე აღებული სლოგანი სიბრტყულ რეკლამად რომ წარმოვიდგინოთ და არა ვიდეორგოლად, მაშინ ძალიან ბუნდოვან და გაუგებარ რაღაცას სთავაზობს ამომრჩეველს. “ამასთან, პარტია უნდა მოდიოდეს საკუთარი სლოგანით და არა მოწოდებით. პოლიტიკური სუბიექტი არჩევნებში უნდა გამოხატავდეს ისეთ სლოგანს, რომელიც მას მიმზიდველს გახდის. ეს სოციალური რგოლივით მოწოდება ამომრჩევლისთვის გაუგებარია. ამიტომ “რესპუბლიკური პარტიის” ეს სლოგანი საკმაოდ ამორფული აღმოჩნდა”, – განაცხადა არჩილ გამზარდიამ.

„ნაციონალური მოძრაობა“ – ახალი ენერგიით, საქართველოს წინსვლა

აღნიშნული სლოგანი პიარსპეციალისტებისთის უფრო პარტიის შეფასებაა, ვიდრე ახალი ამომრჩევლის და მხარდამჭერის მოსაზიდად მიმართული ფრაზა. მიუხედავად იმისა, რომ “ნაციონალების” სლოგანიც ზოგადია, გარკვეულ კონკრეტიკას ვხვდებით ბილბორდებსა და ბუკეტებზე გამოყოფილ 5 გასაკეთებელ საქმეში, რომელსაც ისინი ამომრჩეველს ჰპირდებიან.

“ნაციონალები” ცდილობენ თავიანთი განახლება შესთავაზონ საზოგადოებას, “ახალი ენერგიით…” – უფრო თავიანთი თავისკენ მიმართული შეფასებაა, მაგრამ მე ვფიქრობ, ეს ახალი ბაზრის, ანუ ამომრჩევლის მოსაზიდად სრულიად გაუგებარი იქნება და მათ მოზიდვას ხელს ვერ შეუწყობს”, – გვითხრა არჩილ გამზარდიამ.

ნინო პერტენავას თქმით, კი “ნაციონალებს” აქვთ გარკვეული კონკრეტიკის მომენტი. მაგალითად, ბილბორდებზე ჩამითვლილია 5 კონკრეტული ნაბიჯი, რასაც გააკეთებენ. “ეს საკამოდ კარგია. თან 5 მათი საარჩევნო ნომერია და გარკვეულ ეფექტს ახდენს. თუმცა, სლოგანი მათაც არ აქვთ კონკრეული და ორიგინალური”, – ამბობს ნინო პერტენავა.

„დემოკრატიული მოძრაობა“ – უბლოკო სტატუსი, ძლიერი ეკონომიკა

პიარსპეციალისტის, არჩილ გამზარდიას შეფასებით, ნინო ბურჯანაძის პარტიის სლოგანში „სიტყვების ისეთივე რახარუხია”, როგორც სხვა პარტიებთან. მისი აზრით, აღნიშნული ლოზუნგიც დროშია აცდენილი და საბჭოთა კავშირის პერიოდს უფრო შეეფერება, ვიდრე დღევანდელ რეალობას.

“სლოგანი არაკონტექსტურია დღევანდელი ამომრჩევლისთვის. მსგავსი მოწოდებები რომ 1986 წელში ყოფილიყო, მაშინ არავითარი გაურკვევლობა არ იქნებოდა, რადგან მთელი ერი საბჭოთა კავშირიდან გამოსვლას ცდილობდა და როგორც კი რომელიმე პოლიტიკური პარტია იტყოდა “თავისუფლება” – ეს სრულიად საკმარისი იყო. მეტი იმ პერიოდში არაფერი ჭირდებოდათ. დღევანდელი მოქალაქე ამ კუთხით სრულიად განსხვავებულია. “რაც შეეხება განვითარებულ ეკონომიკას, ვინც მასში მეტნაკლებად ერკვევა, ის გაცილებით მეტ კითხვის ნიშანს დაინახავს, ვიდრე პასუხს. ვინც ვერ ერკვევა, მისთვის კიდევ უფრო მეტად გაუგებარია მსგავსი სლოგანი”, – გვეეუბნება არჩილ გამზარდია

„თავისუფალი დემოკრატები“ – უკეთესი ეკონომიკა, უკეთესი ცხოვრება

სლოგანებში “ეკონომიკის” გამოყენებას არაეფექტურს უწოდებს პიარსპეციალისტი ნინო პერტენავაც. მისი თქმით, ისედაც ნათელია, რომ უნდა იყოს უფრო ძლიერი ეკონომიკა, მაგრამ სლოგანში ეს ტერმინი მიმზიდველი ნამდვილად არ არის. “ფაქტია, ყველა ვხვდებით, რომ უნდა იყოს უკეთესი და ძლიერი ეკონომიკა, მაგრამ ეს არ უნდა რჩებოდეს ბრტყელ ფრაზებად, რაც სამწუხაროდ ასეა. სლოგანში ჩადებული მსგავსი ტერმინები საკმაოდ არამიმზიდველი და არაეფექტურია”, – აღნიშნა ნინო პერტენავამ.

„სახელმწიფო ხალხისთვის“ – სახელმწიფო ხალხისთვის

ნინო პერტენავას შეფასებით, ეს სლოგანი საკმაოდ ლოგიკურია, თუმცა ამომრჩევლის მისაზიდად საკმარისი არც ეს არის. “ამ შემთხვევაში ეს ყველაზე ლოგიკური სლოგანია. ჩადებულია აზრი და ნათლად ჩანს, რომ სახელმწიფო უნდა იყოს ხალხისთავის და არა პირიქით – ხალხი სახელმწიფოსთვის. თუმცა მხოლოდ სლოგანი საკმარისი არ არის,” – გვითხრა ნინო პერტენავამ

„პატრიოტთა ალიანსი“ – ერთი გული, მამაცი და ღირსეული

“ეს სლოგანი ზუსტად შეეფერება “პატრიოტთა ალიანსს”, რადგან ზუსტად პატრიოტული მოწოდებაა. ზეწოლა ისევ და ისევ გრძნობებზე ხდება. არა ლოგიკაზე, ფაქტებზე, პროგრამაზე ან კონკრეტიკაზე, არამედ მხოლოდ ემოციაზე. პარტიასაც ზუსტად ის ელექტორატი უჭერს მხარს, რომლისთვისაც პრიორიტეტი ემოციაა და არა, მაგალითად, ანალიტიკური მსჯელობა”, – აღნიშა ნინო პერტენავამ.

„ეროვნული ფორუმი“ – მებრძოლი ქართული სული

არჩილ გამზარდიას შეფასებით, მსგავსი ტერმინები კონსერვატურულ ამომრჩეველზეა მორგებული, თუმცა ეს მათთვისაც კი არ არის საკმარისი. “ეს ტერმინი ალბათ ორიენტირებულია იმაზე, რომ იპოვოს, ე.წ. ტრადიციული, კონსერვატორი ამომრჩეველი, რომელიც პატრიოტულ თემებზე უფრო მეტად არის აქტენტირებული. თუმცა, ვშიშობ, რომ ეს სამიზნე ჯგუფიც კი მხოლოდ ამ სლოგანით არ შემოიფარგლება. ისინიც კი კიდევ რაღაც სხვას ითხოვენ, რაც საკმარისს აღარ ხდის ამ სლოგანებს. ამიტომ ვფიქრობ, აღნიშნული ლოზუნგი თავისივე ტიპის ამომრჩეველსაც ვერ მიიზიდავს”, – ამბობს არჩილ გამზარდია.

„ლეიბორისტული პარტია“ – ეს ბრძოლა შენია

“ეს სლოგანი კიდევ უფრო გაუგებარია. შეიძლება ეს უფრო სოციალური რეკლამის სლოგანი იყოს. ცესკოს რომ გაეკეთებინა რამე მსგავსი, უფრო გასაგები იქნებოდა, რადგან ეს ამომრჩევლისადმი მიმართვაა და მის პასუხისმგებლობას გულისხმობს. მაგრამ აქ პოლიტიკური სუბიექტი ქრება, არ ჩანს, სად და რა ფუნქციით არის გამოხატული. პარტიულ სლოგანად, ვფიქრობ, არასწორია”, – აღნიშნა არჩილ გამზარდიამ.

„თოფაძე – მრეწველები” – სიმართლის დროა

ნინო პერტენავა აღნიშნულ სლოგანსაც დროში აცდენილად მიიჩნევს. ამასთან, აღნიშნავს, რომ მსგავსი ტიპის ლოზუნგები ამომრჩევლისთვის არაფრის მიმცემია. “დავიწყოთ იქიდან, რომ ამ ოთხი წლის განმავლობაში სიმართლის პრობლემა არ არის და აქედან ამომდინარე, ეს სლოგანი დროშია აცდენილი. ამასთან, ეს სლოგანი არავითარი შედეგის მომტანი არ არის ამომრჩევლისთვის. “სიმართლის დროა – და მერე რა? მე რას ვიგებ ამით? – ვერაფერს. ეს სლოგანი აბსულუტურად აცდენილია რეალობას, არის ძალიან ბრტყელი და ზოგადი, რომელიც ვერანაირ გამოძახილს ვერ პოულობს”, – გვითხრა ნინო პერტენავამ.

„არაადეკვატური“ და „არაორიგინალური“

როგორც არჩილ გამზარდია გვეუბნება, სლოგანის მთავარი ფუნქცია პარტიის სულისკვეთების გამოხატვა უნდა იყოს, თუმცა თუ დღევანდელ ვითარებას გადავხედავთ, დავინახავთ, რომ პარტიები არაადეკვატურნი არიან და ვერ ხვდებიან, რა შესთავაზონ ამომრჩეველს.

“სლოგანის მთავარი ფუნქცია პარტიის სულისკვეთების და მიმართულების მაჩვენებელი და გამომხატველია. თუმცა ჩვენს პოლიტიკურ სუბიეტქებში ამას ვერ ვხვდებით. პოლიტიკური სუბიექტები არიან არაადეკვატურნი. ვერ გრძნობენ თვიანთ ამომრჩეველს. პრაქტიკულად არ უკავშირდებიან და ვერ ხვდებიან, რა უნდა მათ ამომრჩეველს. ერთადერთი ზოგადი მიგნებები სოციალური საკითხებია, სხვა შემთხვევაში საერთოდ ვერ გრძნობენ ვერაფერს. მოსახლეობის არჩევანი ვიღაცის სასარგებლოდ მხოლოდ იმიტომ შეიძლება შეიცვალოს, რომ ვიღაც სხვაზე უფრო ნაკლებ ებეფქტურად მუშაობს. თორემ თავიანთი მონდომებით პოლიტიკური სუბიეტები ახალ მხარდამჭერებს ნამდვილად ვერ იძენენ”, – გვითხრა არჩილ გამზარდიამ.

პიარტექნოლოგი ნინო პერტენავა კი აღნიშნავს, რომ პარტიები თითქმის არ ხარჯავენ თანხებს პიარში. მათთვის აუცილებელი არ არის, იყვნენ ყველაზე კარგები, არამედ ტიპური არაფრით გამორჩეული სლოგანიც კი საკმარისად ეჩვენებათ.

“პარტიები ნაკლებ თანხებს ხარჯავენ ამ მხრივ. არადა ამ არჩვენებზე თავისუფალი ხმების რაოდენობა იმდენად დიდია, რომ მეტი უნდა ებრძოლათ და მეტი კრეატივი გამოეჩინათ. ამის ნაცვლად კი რაღაც არაორიგინალურ სლოგანებს ვხედავთ. ნამდვილად არის იმის შესაძლებლობა, რომ ერთი გამოსვლითაც კი მიიქციო ყურადღება და რეიტინგი აიწიო. მაგრამ პარტიები რატომღაც ფიქრობენ, რომ აუცილებელი არ არის ყველაზე კარგი სლოგანი ჰქონდეთ, მათთვის ჩვეულებრივი, სხვებისგან არაფრით გამორჩეული ლოზუნგიც კი საკმარისია”, – გვითხრა ნინო პერტენავამ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

არჩევნები და ქალების რაოდენობა პროცენტებში

ყველაზე ნაკლები ქალი საარჩევნო სიასა და მაჟორიტარებს შორის „ქართულ ოცნებას“ ჰყავს

ნატალია ჯალაღონია

უკვე წლებია, საქართველო ქალთა პოლიტიკაში ჩართულობის მზარდ პროცესს ფეხს ვერ უწყობს. თუკი წინა მოწვევის პარლამენტში ქალთა რაოდენობა 12%-ს შეადგენდა, წელს შესაძლოა ამ რაოდენობამ კიდევ უფრო დაიკლოს. თუმცა, აქვე ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ, თავის დროზე, პოლიტიკური პარტიების უმეტესობა ამ მაჩვენებლის ზრდის პირობას იძლეოდა. იმისთვის, რომ სრული სურათი დავინახოთ, შეგვიძლია რამდენიმე საარჩევნო სუბიექტის სიას გადავხედოთ.

ყველაზე მეტი მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატი ქალი “რესპუბლიკურ პარტიას” ჰყავს – 32%. შემდეგ მოდის “ეროვნული ფორუმი” (28%), შალვა ნათელაშვილის “ლეიბორისტული პარტია” (24%), “პატრიოტთა ალიანსი” (21%).

მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატი ქალების თანაბარი რაოდენობა (18%) წარმოადგინეს ბლოკებმა “ნინო ბურჯანაძე – დემოკრატიული მოძრაობა” და “თოფაძე – მრეწველები, ჩვენი სამშობლო”.

ირაკლი ალასანიას “თავისუფალ დემოკრატების” სიაში მაჟორიტარი დეპუტატობის ქალი კანდიდატი 14%-ია, ბლოკის “ბურჭულაძე – სახელმწიფო ხალხისთვის” – 13%.

საინტერესოა, რომ ყველაზე ნაკლები მაჟორიტარი დეპუტატობის ქალი კანდიდატი მმართველ პარტიას “ქართულ ოცნება – დემოკრატიულ საქართველოს” და ყოფილ მმართველ პარტიას “ერთიან ნაციონალურ მოძრაობას ჰყავს – შვიდ-შვიდი პროცენტი.

რაც შეეხება პარტიულ სიებს, ამ მხრივ ნინო ბურჯანაძის ბლოკი ლიდერობს – 41%-ით. შემდეგ მოდის “ლეიბორისტული პარტია” (40%), “პატრიოტთა ალიანსი” (38%), “რესპუბლიკური პარტია” (34%), “ეროვნული ფორუმი” (32%), “თავისუფალი დემოკრატები” (33%), “მრეწველები” (33%), “ნაციონალური მოძრაობა” (25%) აქაც “სახელმწიფო ხალხისთვის” (20%).

აქაც ყველაზე ნაკლები რაოდენობით ქალები “ქართული ოცნების” პარტიულ სიაში არიან წარმოდგენილი – 12%.

“გენდერული თანასწორობის შესახებ” საქართველოს კანონის თანახმად, სახელმწიფომ უნდა “უზრუნველყოს საზოგადოებრივი ცხოვრების ყველა სფეროში დისკრიმინაციის დაუშვებლობა, სათანადო პირობების შექმნა ქალისა და მამაკაცის თანასწორი უფლებების, თავისუფლებებისა და შესაძლებლობების რეალიზაციისათვის, ხელი შეუწყოს დისკრიმინაციის თავიდან აცილებასა და აღმოფხვრას.”

კანონით, პარტიები და ბლოკები, რომელთა სიის ყოველ ათეულში სამი ქალი მაინც იქნება წარმოდგენილი, 30%-ით მეტ სახელმწიფო დაფინანსებას მიიღებენ. 25 საარჩევნო სუბიექტიდან ამ მოთხოვნას მხოლოდ 2 აკმაყოფილებს – “რესპუბლიკური პარტია” და “თავისუფალი დემოკრატები.”

როგორც სახალხო დამცველის აპარატის გენდერული თანასწორობის დეპარტამენტის მთავარი სპეციალისტი ანა ლობჟანიძე “მთელ კვირასთან” საუბარში აღნიშნავს, 2015 წელს ქმედითი ნაბიჯები არ გადადგმულაქალთა პოლიტიკური მონაწილეობის ხელშესაწყობად. აქვე განმარტავს, რომ აღმასრულებელ ხელისუფლების დონეზე დასაქმებულთა უმრავლესობა ქალია, თუმცა, ხელმძღვანელ პოზიციებზე ისინი ნაკლებად არიან წარმოდგენილნ.

ამ შემთხვევაში მაგალითად შეგვიძლია “პაატა ბურჭულაძე – სახელმწიფო ხალხს” მოვიყვანოთ, რომელსაც საარჩევნო სიაში სულ 34 ქალი ჰყავს, მაგრამ პირველ ოცეულში – არცერთი. ამჟამად საქართველოს პარლამენტის 150 დეპუტატიდან 18 ქალია, რაც 12%-ს შეადგენს. ეს ევროპული ქვეყნის საშუალო მაჩვენებელზე 25,8%-ით ნაკლებია. ქალების პოლიტიკაში მონაწილეობის მხრივ საქართველოს მსოფლიოს 194 ქვეყანას შორის 147-ე ადგილი უკავია. რაც შეეხება ამ მოწვევის საპარლამენტო არჩევნებს, ამ ეტაპზე წარდგენილი 7 საარჩევნო სუბიექტის 368 კანდიდატიდან მხოლოდ 44-ია ქალი ანუ 11.9%.

ბოლო რამდენიმე თვეა, გენდერული კვოტირების საკითხი განსაკუთრებული დავის საგანი გახდა. მრავალ ქვეყანაში კვოტების მეშვეობით არის გარანტირებული პარლამენტში, მთავრობასა თუ პარტიულ სიაში ქალთა გარკვეული რაოდენობის მოხვედრა.

დღეს საქართველოში დგას საკითხი, რომ კვოტირების შედეგად ქალთა რაოდენობა პარლამენტში არა 12, არამედ 40%-იანი მაჩვენებლით იყოს წარმოდგენილი.

ამ საკითხზე მომუშავე სამუშაო ჯგუფის – “ქალთა პოლიტიკური მონაწილეობა საქართველოში” წარმომადგენლის, ბაია პატარაიას განცხადებით, ფინანსური წახალისების მექანიზმი არაეფექტურია და კიდევ ერთხელ აყენებს სავალდებულო გენდერული კვოტირების აუცილებლობის საკითხს, რომელსაც, მისი განმარტებით, სხვა ღონისძიებებთან ერთად, გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს მოკლევადიან პერსპექტივაში ქალთა პოლიტიკური მონაწილეობის გასაზრდელად.

გენდერული კვოტირების იდეას ემხრობა საქართველოს პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილიც: “განვითარებული ქვეყნების მმართველობით სისტემებში ქალების წარმოდგენა 40%-მდეა. სავარაუდოდ, ეს რიცხვი ჩვენთვის უნდა იყოს მნიშვნელოვანი და ამ პროცენტული მაჩვენებლისკენ დინამიკურად მივისწრაფოდეთ. იმისათვის, რომ რეალურად მივიდეთ ამ დონემდე, უნდა შემოვიღოთ კვოტირების სისტემა”, – ამის შესახებ მან ქალთა პოლიტიკური მონაწილეობის საკითხთან დაკავშირებით გამართულ შეხვედრაზე განაცხადა.

გასული წლის ბოლოს ტვშ-ის მიერ ჩატარებული გამოკვლევის “ქალთა პოლიტიკური მონაწილეობა საქართველოში” მიხედვით, მოსახლეობის 68% ამბობს, რომ მხარს უჭერს პარლამენტის მიერ სავალდებულო გენდერული კვოტის შემოღებას.

თუმცა უნდა ითქვას ისიც, რომ კვოტირების შემოღების მოწინააღმდეგეებსაც აქვთ მყარი არგუმენტები: “ვფიქრობ, რომ ჯანსაღი პოლიტიკა იქაა, სადაც თანაბრობა არის უზრუნველყოფილი და არავინ ითვლის, რამდენია კაცი თუ ქალი. კვოტირება შეურაცხყოფას აყენებს ქალებს. ანუ გამოდის, რომ მათ არ ჰქონდათ შესაბამისი უნარები და კვოტირების გარეშე გამარჯვება ვერ შეძლეს. ჩვენ უნდა ვისაუბროთ თანაბარ მონაწილეობასა და გარემოზე, სადაც ადამიანები არა სქესით, არამედ პროფესიონალიზმით იქნებიან არჩეულები,” – ამბობს “რეზონანსთან” საუბარში ექსპერტი გია ხუხაშვილი.

ცნობისათვის, “საქსტატის” ბოლო მონაცემების მიხედვით, საქართველოს მოსახლეობის 52,3% ქალია.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ რომან მუჩიაშვილთან: „ჩემი კონკურენტები თანაბარწონიანები არიან“

თიკო ოსმანოვა

მმართველი პარტიის კანდიდატი რომან მუჩიაშვილი საგარეჯოელებს გვერდში დგომას ჰპირდება. ამბობს, რომ თანაბარი წონის კონკურენტები ჰყავს, თუმცა საკუთარ წარმატებაში დარწმუნებულია.

რომან მუჩიაშვილი: პირველ რიგში, ჩემს ამომრჩევლებს ვპირდები მხარში დგომას. ჩემი მოვალეობაა კანონშემოქმედებითი საქმიანობა და სხვა ზედმეტს ვერაფერს დავპირდები.

- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?

- არ ვიცი. ვფიქრობ, ჩემი კონკურენტები თანაბარწონიანები არიან.

- რას ფიქრობთ ირმა ინაშვილის კანდიდატურაზე?

-პირადად არ ვიცნობ, არ ვიცი, რა გითხრათ. ვფიქრობ, შევძლებ მის დამარცხებას და თანაც დამაჯერებლად.

- რაც შეეხება “ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატ ზურაბ ჭიაბერაშვილს?

- ვფიქრობ, მასაც დავამარცხებ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ზურაბ ჭიაბერაშვილთან: „მე ვამბობ, რომ მაქვს გამარჯვების რეალური შანსი“

თიკო ოსმანოვა

“ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატი ზურაბ ჭიაბერაშვილი ოლქის ყველა დანარჩენ მაჟორიტარობის კანდიდატს კონკურენტებად მიიჩნევს, თუმცა მუჩიაშვილის მსგავსად, გამარჯვებაში ისიც დარწმუნებულია. ამბობს, რომ წინსაარჩევნო დაპირერებს მოსახლეობა დიდი ყურდაღებით და ინტერესით უსმენს.

ზურა ჭიაბერაშვილი: ჩვენი პროგრამა გულისხმობს სამუშაო ადგილების შექმნას და ეკონომიკის გამოცოცხლებას. ამაზეა მიმართული მთელი რიგი ინიციატივებისა, რომელიც ითვალისწინებს ბიზნესის გამარტივებას, რაც შედეგად სამუშაო ადგილების შექმნას მოიტანს და სხვა. მეორე მიმართულებაა სოციალური საკითხები, სადაც გათვალისწინებულია პენისიების ზრდა დაუყონებლივ, ასევე სოციალური დახმარებების აღდგენა მათთვის, ვისაც ხელისუფლებამ უსამართლოდ მოუხსნა. მესამე მიმართულებად დავასახელებდი თვითონ საგარეჯოში არსებულ პრობლემას – წყლის საკითხს ვგულისხმობ. აქ ჩემი ამოცანა იქნება, რომ გადავდგათ კომპლექსური ნაბიჯები. მაგალითად, მანავში გაიყვანეს ქსელები და ონკანებში წყალი არ მოდის, პრაქტიკულად წყალში გადაყრილი ფულია. ამ პრობლემას არ ეყოფა ადგილობრივი რაიონის ბიუჯეტი და არც სოფლის პროგრამით გათვალისწინებული თანხა. ამას ალბათ დასჭირდება ინფასტრუქტურის სამინისტროს ჩარევა და საჭირო იქნება ამ საკითხზე სერიოზული მუშაობა. ასევე ვგეგმავთ ინფასტრუქტურული საკითხების მოგვარებას.

- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?

- ყველანი კონკურენტები არიან, ვინც საარჩევნო ბიულეტენში წერია. თუმცა გვაქვს ძალიან აქტიური კამპანია და მაქვს გამარჯვების იმედი.

- რას იტყვით ირმა ინაშვილზე?

- ამომრჩეველმა უნდა შეაფასოს, ვის მეტი შანსი აქვს. მე ვამბობ, რომ მაქვს გამარჯვების რეალური შანსი.

- რაც შეეხება მმართველი პარტიის კანდიდატს?

- იგივეს გავიმეორებ. არ შემიძლია შევაფასო კონკურენტები. რამდენად აქტიურად არიან ჩართულები, ამას ამომრჩეველი შეაფასებს და მიიღებს გადაწყვეტილებას 8 ოქტომბერს. ვატარებ აქტიურ კამპანიას, დავდივარ კარდაკარ, ვაცნობ ჩვენს გეგმას, ვატარებ შეხვედრებს და ვხედავ, რომ ძალიან ინტერესით გვისმენენ.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ირმა ინაშვილი, რომან მუჩიაშვილი, ზურაბ ჭიაბერაშვილი…

ვის აირჩევს საგარეჯო? ექსპერტები ეჭვობენ, რომ მმართველი პარტია ამ ოლქს „პატრიოტთა ალიანსის“ ლიდერს „დაუთმობს“

თიკო ოსმანოვა

“პატრიოტთა ალიანსის” ერთ-ერთი ლიდერი ირმა ინაშვილი საგარეჯოელების გულის მოგებას კიდევ ერთხელ შეეცდება. თუმცა ამჯერად მას კონკურენციას 6 კანდიდატი გაუწევს, მათ შორის “ქართული ოცნების” წარმომადგენელი რომან მუჩიაშვილი.

საგარეჯოში 2015 წლის ოქტომბერში შუალედური არჩევნებისას ირმა ინაშვილსა და მმართველი კოალიციის მიერ წარდგენილ კანდიდატს – “რესპუბლიკელ” თამარ ხიდაშელს შორის დაძაბული ბრძოლა შედგა. საბოლოოდ, ირმა ინაშვილი მხოლოდ 574 ხმით დამარცხდა, არჩევნები გაყალბებულად გამოაცხადა და პროკურატურაში სარჩელი შეიტანა, მაგრამ შოთაძის უწყებამ მისი საჩივარი არ დააკმაყოფილა. ეს არჩევნები იმითაც იყო მნიშვნელოვანი, კოალიციის ზოგიერთი წევრი ღიად თუ მინიშნებით სწორედ ირმა ინაშვილს უჭერდა მხარს.

შეძლებს თუ არა ირმა ინაშვილი ამჯერად საგარეჯოს მოგებას, ეს ორ კვირაში გამოჩნდება. მანამდე კი პოლიტოლოგები საკუთარ მოსაზრებას გამოთქვამენ და არჩევნების მეორე ტურში “ოცნებისა” და ინაშვილის შერკინებას პროგნოზირებენ.

პოლიტოლოგ სოსო ცინცაძის აზრით, არ არის გამორიცხული, რომ “ოცნებამ” საკუთარი კანდიდატი “დაჩაგროს” და საპარლამენტო მანდატი ირმა ინაშვილს დაუთმოს.

მანდ ინტრიგაა “ოცნებისა” და “პატრიოტთა ალიანსის” დაპირისპირება. ისინი ერთმანეთის მიმართ მაინცდამაინც აგრესიას არ ავლენენ. არის ვერსია, რომ შეიძლება ითანამშრომლონ. “პატრიოტთა ალიანსისთვის” საგარეჯოში გამარჯვება პრინციპული საკითხია იმიტომ, რომ მაშინ დაჩაგრა “ოცნების” მაშინდელმა პარტნიორმა “რესპუბლიკურმა” პარტიამ და ახლა ირმა ინაშვილი დამარცხებას არ შეეგუება. ვფიქრობ, ჭიაბერაშვილს ნაკლები შანსი აქვს. ეს მუჩიაშვილი ვინ არის, არ ვიცი. ჩემი აზრით, ძნელია პირველ ტურში ვინმემ გაიმარჯვოს. მეორე ტურში კი ერთმანეთს მუჩიაშვილი და ინაშვილი შეერკინება და არ არის გამორიცხული, “ოცნებამ” მუჩიაშვილი “მსხვერპლად შეწიროს” და ინაშვილს გაამარჯვებინოს, რადგან პარლამენტში “პატრიოტთა ალიანსის” 7-8 დეპუტატის ყოფნა მათთვის მნიშვნელოვანია. საკანონმდებლო ორგანოში ითანამშრომლებენ, რასაც არ გამორიცხავენ კიდეც – საკონსტიტუციო უმრავლესობას შექმნიან და შემდეგ პრეზიდენტის პირდაპირ არჩევის წესსაც გააუქმებენ”, – ამბობს “მთელ კვირასთან” საუბრისას სოსო ცინცაძე.

ის, რომ რომან მუჩიაშვილი შესაძლოა, ნომინალური კანდიდატი იყოს, ამას არც ანალიტიკოსი ვახტანგ ძაბირაძე გამორიცხავს.

“საგარეჯოს ოლქში არსებული ვითარება რომ შევაფასო, იქაური განწყობა უნდა ვიცოდე, რაც ნამდვილად არ ვიცი. ინაშვილის გარდა სხვა მონაწილე კანდიდატებს არ ვიცნობ და არ ვიცი რა შანსები აქვთ. ზეპირი შეფასება საკმაოდ რთულია. ის, რომ “რესპუბლიკელები” არ მონაწილეობენ, გასაგებია. ერთის მხრივ, იმ ოლქიდან “რესპუბლიკელი” პარტიის წევრი ორჯერ გახდა მაჟორიტარი – ჯერ იყო თინა ხიდაშელი და მერე თამარ ხიდაშელი. თანაც “რესპუბლიკელებისთვის” თბილისის ოლქები უფრო მნიშვნელოვანია. ასევე, როგორც ცნობილია, მათ მონაწილეობას არასწორი შეფასებები მოჰყვა და აქედან გამომდინარე თავი შეიკავეს. ახლა რამდენად რეალურია კონკურენცია საგარეჯოში, ამის შეფასება გამიჭირდება, თუმცა, არ გამოვრიცხავ, “ოცნებას” საგარეჯოში ნომინალური კანდიდატი დაეყენებინა. ვფიქრობ, მეორე ტურის გამართვა საჭირო იქნება. 1 წლის წინ არ იყო 50%-იანი ბარიერი, ახლა კი ინაშვილს და ნებისმიერ კანდიდატს ამის გადალახვა გაუჭირდება. მაგრამ არ არის ასევე გამორიცხული “ნაციონალურ მოძრაობასაც” ჰყავდეს საკმაო მხარდამჭერები. ასე რომ, დაველოდოთ 8 ოქტომბერს”, – გვითხრა ძაბირაძემ.

“მთელი კვირა” საგარეჯოს 23-ე ოლქის “ოცნებისა” და “ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატებს დაუკავშირდა და იმ დაპირებებზე ესაუბრა, რასაც წინასაარჩევნოდ გასცემენ. “პატრიოტთა ალიანსის” ერთ-ერთმა ლიდერმა” ირმა ინაშვილმა 3 დღის განმავლობაში ჩვენს სატელეფონო ზარებს არ უპასუხა, რის გამოც მასთან დაკავშირება ვერ მოხერხდა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

„კვინტეტის ბრძოლა“ საბურთალოზე – ვინ დაამარცხებს პარლამენტის თავმჯდომარეს

თიკო ოსმანოვა

რვა ოქტომბერს საბურთალოს მე-6 ოლქი პოლიტიკური მოვლენების მთავარ ეპიცენტრში მოექცევა. საპარლამენტო მანდატისთვის აქ სულ 14 ადამიანი იბროლებს, თუმცა აქედან საინტერესო იქნება “კვინტეტის შერკინება”. სხვა პოლიტიკოსებთან ერთად საბურთალოელების გულის მოგებას პარლამენტის ჯერ კიდევ მოქმედი თავმჯდომარე დავით უსუფაშვილი ეცდება.

ცნობისთვის: საბურთალოს მე-6 ოლქში კენჭს იყრიან: ბურჭულაძის ბლოკიდან – მამუკა კაციტაძე, “თავისუფალი დემოკრატებიდან” – შალვა შავგულიძე, “ნაციონალური მოძრაობიდან” – სევდია უგრეხელიძე, “რესპუბლიკელებიდან” – დავით უსუფაშვილი და მმართველი პარტიის ახალი სახე ლევან გოგიჩაიშვილი.

ექსპერტთა შეფასებით, ამათგან შედარებით მაღალი შანსი ორს – “ქართული ოცნების” კანდიდატ ლევან გოგიჩაიშვილს და “რესპუბლიკელების” კანდიდატს, დავით უსუფაშვილს აქვს. მაგრამ ვისკენ გადაიწევა სასწორის პინა, ორ კვირაში გაირკვევა.

პოლიტოლოგ გია ხუხაშვილის თქმით, სახელმწიფოს ინტერესებიდან გამომდინარე, კარგი იქნება, თუ უსუფაშვილი გაიმარჯვებს, თუმცა ვის სასარგებლოდ მიიღებს ამორჩეველი გადაწყვეტილებას, მას ამის პროგნოზირება უჭირს.

“სახელმწიფოს ინტერესებიდან გამომდინარე მნიშვნელოვანია, რომ დავით უსუფაშვილი იყოს პარლამენტში. სამწუხაროდ, ჩვენი პოლიტიკური ელიტა ისე ჩამოყალიბდა, რომ სახელმწიფოებრივად მოაზროვნე შესაბამისი კვალიფიკაციის მქონე პირების რაოდენობა გვაქვს ძალიან ცოტა, თითზე ჩამოსათვლელი. ვფიქრობ, დავით უსუფაშვილის გარეშე პარლამენტი ძნელად წარმოსადგენია. ეს ნიშნავს, რომ დაბალ ნიშნულზე მყოფმა თამასამ კიდევ უფრო ქვევით დაიწიოს. მიუხედავად ჩემი პატივსცემისა ყველა სხვა კანდიდატების მიმართ, ჩემი აზრით, სახელმწიფოსთვის უსფაშვილისნაირი ადამიანების პარლამენტში ყოფნა აუცილებელია”, – გვითხრა გია ხუხაშვილმა. მისი თქმით, ბიძინა ივანიშვილთან დაპირისპირებამ მისი შანსი გაზარდა, თუმცა იგი ამას როგორ გამოიყენებს, 8 ოქტომბერს გამოჩნდება.

“რას იზამს ამომრჩეველი, ძნელი სათქმელია გამომდინარე იქიდან, რომ უსუფაშვილს ჰქონდა ძალიან დაბალი შანსი. მაგრამ ბიძინა ივანიშვილმა ფაქტობრივად თავის დაპირსპირებით დიდი რეკლამა გაუკეთა. ვფიქრობ, უსუფაშვილის შანსი საგრძნობლად გაიზარდა. “რამდენად მოახერხებს ის ამ შანსის გამოყენებას – ამას პროცესი აჩვენებს. პროგნოზირება გამიჭირდება იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ, სავარაუდოდ, უმრავლეს ოლქებში გვექნება მეორე ტური, იმიტომ, რომ 50%-იანი ბარიერის გადალახვას ძალიან ცოტა კანდიდატი მოახერხებს”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას გია ხუხაშვილი.

ანალიტიკოს არჩილ გამზარდიას აზრით კი, მმართველი პარტიის კანდიდატი ლევან გოგიჩაიშვილი თავისუფლად მოახერხებს პარლამენტის თავმჯდომრის დამარცხებას.

“ძალიან საინტერესო ნაკადია, პერსონაჟებს ვგულისხმობ. პირველ რიგში, გამოვარჩევდი პარლამენტის თავმჯდომარე დავით უსუფაშვილს, თუმცა, მგონია, რომ მას დაბალი შანსი აქვს, “ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატზეც დაბალი და არ მგონია, რომ რაღაც საინტერესო მაჩვენებელი დადოს. ვფიქრობ, ყველაზე დიდი შანსი მმართველი პარტიის კანდიდატ ლევან გოგიჩაიშვილს აქვს, მიუხედავად იმისა, რომ უსუფაშვილს და მაგას სხვადსხვა “წონა” აქვთ. გოგიჩაიშვილის მთავარი ხიბლი მისი წარსულია – ახალგაზრდობა და ბრძოლა წინა ხელისუფლებასთან. მას ჰყავს კარგი სამეგობრო და მე მგონი უბნებზეც კარგად იმუშავებენ, რომ გოგიჩაიშვილს რაც შეიძლება მეტმა ადამიანმა მისცეს ხმა. ამიტომ, ჩემი აზრით, ყველაზე მეტი შანსი მას აქვს.

სევდია უგრეხელიძეს, როგორც ცალკე პერსონაჟს, ნაკლები შანსი აქვს, მაგრამ როგორც “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენელს, გარკვეული შანსი გაჩნია.

რაც შეეხება სხვა კანდიდატებს, შალვა შავგულიძეს და მამუკა კაციტაძეს ძალიან საინტერესო სუბიექტები არიან, მაგრამ არ მგონია, რამე განსაკუთრებული შედეგი დადონ.

“შესაძლოა, გოგიჩაიშვილმა პირველივე ტურში მოიგოს, მეორე ტურის შემთხვევაში კი ორთაბრძოლა მასა და სევდია უგრეხელიძეს შორის გაიმართება”, – ამბობს “რეზონანსთან” საუბრისას არჩილ გამზარდია.

კანდიდატების წინასაარჩევნო დაპირებებზე და მათ კონკურენტებზე “რეზონანსი” “რესპუბლიკური” პარტიის” კანდიდატს, დავით უსუფაშვილს, ლევან გოგიჩაიშვილს და მამუკა კაციტაძეს ესაუბრა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ დავით უსუფაშვილთან: „ლევან გოგიჩაიშვილს ვურჩევ ოთხი წელი მოიცადოს“

თიკო ოსმანოვა

პარლამენტის მოქმედი თავმჯდომარის, დავით უსუფაშვილის თქმით, გააგრძელებს იმ საქმეს, რასაც 4 წლის განმავლობაში აკეთებდა. მისი თქმით, “ქართულმა ოცნება” არასწორი პოლიტიკა აირჩია, ამიტომ თუ არჩევნებში მმართველმა პარტიამ გაიმარჯვა, ქვეყნის უკუსვლა გარდაუვალი იქნება.

დავით უსუფაშვილი: პარლამენტში ვიყავი მთელი საბურთალოს წარმომადგენელი, ახლა კენჭს ვიყრი 1/3-ში – მე-6 ოლქში. საბურთალოელებს ვპირდები ყველაფერ იმის გაგრძელებას, რაც 4 წლის წინ მათ თვალწინ ხდებოდა. პარლამენტში ვცდილობდი ქვეყანას ჰქონოდა უკეთესი კანონები, ყოფილიყო მეტი თანხმობა პოლიტიკურ მოთამაშეებს შორის. იმიტომ, რომ პარლამენტში არჩეული ხალხი ერთად უნდა მუშაობდეს. ვცდილობდი წარმომეჩინა ჩვენი ქვეყანა საერთაშორისო არენაზე რაც შეიძლება უკეთ, ვინაიდან ჩვენი ქვეყნის უსაფრთხოება და ეკონომიკური მდგომარეობის გამოსწორება დიდწილად დამოკიდებულია ჩვენი ქვეყნის ინტეგრაციაზე ევროპასა და ნატოში. გავაგრძელებ იმ საქმეს, რასაც ქართული სახელმწიფოს შექმნა და გამაგრება ჰქვია იმიტომ რომ თუ სახელმწიფოს არ გავუმაგრეთ ფუნდამეტი, მათ შორის პარლამენტი მაშინ ვერცერთი ის პრობლემა ვერ მოგვარდება, რაც დღეს საბურთალოელებს და სხვა რაიონის მოქალაქეებს აწუხებს.

ძლიერი და ეფექტური სახელმწიფოა საჭირო იმისთვის, რომ რესურსები სწორად სამართლიანად გადანაწილდეს და გზები არ დაიგოს იქ, სადაც იმ მომენტში ვიღაცას არ სჭირდება. კანონის უზენაესობაზე დაფუძნებული სახელმწიფოა საჭირო იმისთვის, რომ შეიქმნას სამუშაო ადგილები და ეკონომიკა წინ წავიდეს, წყალმომარაგება გაუმჯობესდეს. ყველა ამ საკითხებს სჭირდება მოსახლეობასთან ანგარიშვალდებული მთავრობა.

ამიტომ ამას ვპირდები მე საბურთალოელებს და დარწმუნებული ვარ, თითოულ მოქალაქეს, ამომრჩეველს კარგად აქვს გააზრებული, რომ საპარალმენტო არჩევნებში საბურთალოელებმა არჩევანი უნდა გააკეთონ იმის შესახებ, თუ ვინ გამოადგება უკეთ საქართველოს და არა მხოლოდ საბურთალოს რაიონს. ეს არ არის ადგილობრივი არჩევნები, როცა ჩვენ უნდა ავირჩიოთ ადამიანი, რომელიც იტრიალებს საბურთალოზე თბილისში და გადაწყვეტს დედაქალაქის პრობლემებს. ჩვენ, საბურთალოელებმა პარლამენტში უნდა გავაგზავნოთ ადამიანი, რომელიც იტრიალებს მთელ საქართველოში, მსოფლიოში და მოემსახურება ჩვენს ქვეყანას და ჩვენ მისით ვიამაყებთ. ამას ვპირდები მე საბურთალოელებს და ვპირდები იმას, რომ უახლოეს წლებში ქვეყანა იქნება კიდევ უფრო წელში გამართული, თუ ჩვენ არჩევანი არ შეგვეშლება. თუ არჩევანს გავაკეთებთ ბიძაშვილ-მამიდაშვილებისა და ვიღაცის თხოვნის და დაძალების გამო, მაშინ უკუსვლა გარდაუვალია.

- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?

- კონკურენტად ვთვლი გარკვეულ იმედგაცრუებას, აპათიას პოლიტიკური ცხოვრებისადმი, რაც გამოწვეულია, სამწუხაროდ, ბევრი ჩემი კოლეგა პარლამენტარის არასწორი მოქმედებით, უსაქმურობით. მთავარი პრობლემაა ისაა, რომ ხალხი სვამს კითხვას – რა საჭიროა პარლამენტში 150 კაცის ყოფნა, სადაც 7-8 ადამიანი საუბრობს ხოლმე? ამიტომ, ამ ნიჰილიზმის, სკეპტიკური დამოკიდებულების დაძლევაა საჭირო და მთავარი კონკურენტია ზუსტად ის, რომ ამომრჩეველი 8 ოქტომბერს საარჩევნო ყუთებთან მივიდეს არჩევანის დასაფიქსირებლად. ასევე გასათვალისწინებელია: პირველი – პარლამენტში 150 კაცი მაინც შევა და კარგი იქნება, ჩვენი გავლენით და შერჩევით თუ მოხდება ეს. მეორე – საბურთალოელებს გვაქვს შესაძლებლობა, შანსი აქტიური პირი გავაზგავნოთ პარლამენტში.

ყველა კონკურენტი თავისებურად გამორჩეულია, თავის პლუსები აქვს, მაგრამ მგონია, რომ მე მაქვს მცირედი უპირატესობა გამოცდილების და უნარ-ჩვევების გათვალისწინებით, რაც მათ თვალწინ დემონსტრირდებოდა ბოლო 4 წელიწადში.

- რას იტყვით მმართველი პარტიის კანდიდატ ლევან გოგიჩაიშვილზე?

- თავად “ოცნების” პოლიტიკას ვაფასებ, როგორც სერიოზულ შეცდომას იმიტომ, რომ ამ არჩევნებით ქვეყანა პოლიტიკურ ძალებს თვისობრივად ახალ საფეხურზე უნდა აეყვანა. ამის ნაცვლად “ოცნებამ” პრაქტიკულად მთელ საქართველოში ცოტა სხვა რამეზე გააკეთა აქცენტი. ძალიან ბევრ ოლქში დაასახელა ხალხი, ვინც უკვე იყო პარლამენტში და, უბრალოდ, არაფერი გაუკეთებია და არც მომავალში გააკეთებენ. ლევანს რაც შეეხება, ვიცნობ, როგორც აქტიურ ახალგაზრდა კაცს. იგი საჯარო ცხოვრებაში ჩართული იყო და არ მიკვირს, რომ პარლამენტშიც გადაწყვიტა მოხვედრა, მაგრამ ვურჩევდი 4 წელი მოიცადოს.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლევან გოგიჩაიშვილთან: „დავით უსუფაშვილზე უკეთესი პოზიციები ჩემს გარდა კიდევ ორს აქვს“

თიკო ოსმანოვა

“კონკურენცია, რა თქმა უნდა, მაღალია, მაგრამ კონკრეტულად უსუფაშვილთან შედარებით უკეთესი პოზიციები მაქვს”, – ამ განცხადებას კი მმართველი პარტიის კანდიდატი ლევან გოგიჩაიშვილი აკეთებს, რომელიც წინასაარჩევნოდ საკმაოდ უხვ დაპირერებს გასცემს.

ლევან გოგიჩაიშვილი: ბოლო 4 წლის განმავლობაში შევქმენით თავისუფალი გარემო, ქვეყანა სწორი განვითარების გზაზე დავაყენეთ, რაც სწრაფი განვითარებისა და კეთილდღეობის საწინდარია. “ქართულმა ოცნებამ” დაამტკიცა, რომ სწორად შეგვიძლია ვმართოთ ქვეყანა მეტი გამოცდილებით, პროფესიონალების განახლებული გუნდით და სწრაფი განვითარების გზით ჩვენ თითოეული მოქალაქის კეთილდღეობას მივაღწევთ. უფრო კონკრეტულად კი “ქართული ოცნების”სწრაფი განვითარებისგეგმის განხორციელებით, 4 წლის განმავლობაში, მინიმუმ, 200 000 ახალისამუშაო ადგილი შეიქმნება; დასრულდება ავტობანი წითელი ხიდიდან სარფამდე. ტურიზმის ზრდით დამატებით 50 000 სამუშაო ადგილი შეიქმნება; 2017 წლიდან სკოლის მასწავლებლის ხელფასი საშუალოდ 800 ლარი გახდება; ეკონომიკური ზრდის შესაბამისად გაიზრდება პენსიები; გაფართოვდება ინფრასტრუქტურული პროექტები გაგრძელდება შიდა გზების რეაბილიტაცია და აშენდება ახალი გზები, მოეწყობა ახალი სკვერები და სპორტული მოედნები; რეაბილიტაცია ჩაუტარდება საბავშვო ბაღებს და სხვა.

გაგრძელდება საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამა, მეტი ყურადღება მიექცევა ჩვენი მოქალაქეების სოციალური დაცვის საკითხებს. უშუალოდ საბურთალოზე იგეგმება შიდა გზების მოწესრიგება, დაზიანებული გზების აღდგენა-რეაბილიტაცია, ტროტუარების კეთილმოწყობა. იგეგმება ასევე შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე პირთა დასაქმების ხელშეწყობა; ახალგაზრდობის განვითარებისთვის შესაბამისი პირობების შექმნა და სპეციალური პროექტების ხელშეწყობა.

- ვინ მიგაჩნიათ მთავარ კონკურენტად?

- ფორმალურად კონკურენტად მიმაჩნია ყველა, ვინც ჩემს ოლქში იყრის კენჭს, მაგრამ მაქვს ჩემი საარჩევნო კამპანია, ვხვდები ამომრჩეველს, ვაცნობ გეგმებს და ხედვას.

- რას იტყვით პარლამენტის თავმჯდომარე დავით უსუფაშვილზე, რომელიც ასევე თქვენს ოლქში იყრის კენჭს?

- კონკურენცია, რა თქმა უნდა, მაღალია, მაგრამ კონკრეტულად უსუფაშვილთან შედარებით უკეთესი პოზიციები მაქვს არა მხოლოდ მე, არამედ კიდევ ორ სხვა კონკურენტს ჩვენს ოლქში. ვაპირებ, მოვიგო არჩევნები დამაჯერებლად და ამისი რეალური შესაძლებლობაც გამაჩნია.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა კაციტაძესთან: „დავით უსუფაშვილი არის ერთ-ერთი თოთხმეტიდან“

თიკო ოსმანოვა

კოალიაციის “პაატა ბურჭულაძე – სახელმწიფო ხალხისთვის” კანდიდატი მამუკა კაციტაძე კი საკუთარ ამომრჩეველს შედეგიან და პროდუქტიულ საკანონმდებლო საქმიანობას ჰპირდება. განსაკუთრებით დიდ ყურადღების თვითმმართველობის შესახებ კანონს მიაქცევს. იგი გამარჯვებაში დარწმუნებულია და მის კონკურენტ უსუფაშვილს, როგორც მაჟორიტარ დეპუტატს, 4 – წლიან მოღვაწეობას უწუნებს.

მამუკა კაციტაძე: მე, როგორც მაჟორიტარობის კანდიდატი, მოსახლეობას შეხვედრის დროს არ ვპირდები გზების შეკეთებას, სკვერების კეთილმოწყობას ან კანალიზაციის მილების გამოცვლას. ეს არჩევნები არის საპარლამენტო და ამომრჩეველი ირჩევს დეპუტატს. აქედან გამომდინარე, შემიძლია შევთავაზო და დავპირდე ჩემს ამომრჩევლებს ძალიან შედეგიან და პროდუქტიულ საკანონმდებლო საქმიანობას. კარგი კანონების შექმნას ყველა მიმართულებით, რაც მათ ეხებათ, დაწყებული ეკონომიკური და სოციალური სფეროთი გაგრძელებული ყველა ცხოვრებისთვის საინტერესო სფეროთი და რაც მთავარია, როგორც თბილისის მაჟორიტარმა, დავპირდე, რომ განსაკუთრებულ ყურადღებას მივაქცევ ისეთ კანონმდებლობას, როგორიც არის ადგილობრივი თვითმართველობის შესახებ ორგანული კანონი, რათა ამან ქმედითი გავლენა იქონიოს თბილისელებზე. ეს არის პარლამენტის პირდაპირი ფუნქცია და მეორე მხრივ, გაუწიოს ზედამხვედველობა ამ კანონების აღსრულებას – რამდენად კარგად მუშაობს ეს კანონი. არ ავცდები ჩემი კომპეტენციის ფარგლებს. გავაკეთებ იმას, რაც ვიცი, მიკეთებია საქართველოს პარლამენტში ყოფნის და თბილისის საკრებულოში 2-ჯერ ყოფნის დროს.

- ვინ მიგაჩნიათ თქვენს მთავარ კონკურენტად?

- ყველა კონკურენტია, 14 კანდიდატი ვართ ამ ოლქში. ზოგმა შეიძლება ძალიან ცოტა ხმა აიღოს, ზოგმა – მეტი, მაგრამ ერთი რამ შემიძლია გითხრათ – პრინციპში და პრაქტიკულად შეუძლებელია, ისე როგორც სხვა ოქლებში, რომ არჩევნები პირველ ტურში დასრულდეს. ამჯერად მაინტერესებს ვინ იქნება ის მეორე, ვინც ჩემთან ერთად მოხვდება მეორე ტურში.

- რას იტყვით თქვენს კონკურენტ დავით უსუფაშვილზე?

- დავით უსუფაშვილი არის ერთ-ერთი თოთხმეტიდან და ის, რომ იგი დღეს პარლამენტის თავმჯდომარეა, არაფერ განსაკუთრებულს არ ქმნის პაექრობის დროს. უფრო მეტიც, იგი დღეს არის მოქმედი მაჟორიტარი, თუმცა საბურთალოზე მცხოვრებმა მოქალაქეებმა არ იციან, ვინ არის პარლამენტში მათი წარმომადგენელი. ეს იმიტომ, რომ მისი მაჟორიტარობა 4 წლის განმავლობაში არ უგვრძვნია საბურთალოს და როდესაც ასეთი 4-წლიანი ტვირთი გაწევს, რაიმე განსაკუთრებულს შენგან, როგორც კანდიდატისგან, არ უნდა მოელოდეს არც კონკურენტი და არც ამომრჩეველი.

- რაც შეეხება მმართველი პარტიის კანდიდატ ლევან გოგიჩაიშვილს, რას იტყვით მის შესახებ?

- ლევანს ვიცნობ ძალიან დიდი ხანია, იმ დროიდან, როდესაც ტექნიკური უნივერსიტეტში ვიყავი ადმინისტრაციაში ხელმძღვანელ თანამდებობზე. მაშინ ლევანი იყო სტუდენტი, ჩემ თვალწინ გაიზარდა. ძალიან კარგად ვიცნობ, მაგრამ ცნობა და დადებითი შთაბეჭდილება არ ნიშნავს იმას, რომ აუციებლად წარმატებული დეპუტატი იქნება. საერთოდ, ყველა ახალგაზრდას ვუსურვებდი, რომ განვითარებულიყოს, წინ წასულიყოს, პროგრესი განეცადოს, თავის თავზე ემუშვოს. სანამ უმაღლეს საკანონმდებლო ორგანოს მიაღწევ და იქ მიხვალ, მანამდე უნდა გქონდეს სხვა საქმეები ნაკეთები. ასევე ვურჩევ ლევანსაც, რომ სანამ პარლამენტში შევა, ჯერჯერობით მოემზადოს საკუთარი ცხოვრების რთული ეტაპისათვის. მგონია, რომ ეს ახალგაზრდა კაცი ამ ტვირთის ამწევი ისე ვერ არის, როგორც სხვა.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ამირან გიგუაშვილთან: „ლევან კობიაშვილს ვურჩევ, საქმიანობა ფეხბურთის ფედერაციაში განაგრძოს…“

სალომე სარიშვილი

“თავისუფალი დემოკრატების” მაჟორიტარობის კანდიდატი, იურისტი ამირან გიგუაშვილი კონკურენტებად სხვა არც ერთი პარტიის წარმომადგენელს არ მიიჩნევს და ამბობს, რომ მისი მთავარი გამოწვევა საზოგადოებაში არსებული უნდობლობა უფროა, ვიდრე ცალკეული პერსონალიები.

ამირან გიგუაშვილი: ზოგადად, გლდანში საერთოდ არ იგრძნობა, რომ ხელისუფლება – ან ადგილობრივი, ან დედაქალაქის – რაიმეს აკეთებს. მაგალითად, გლდანის რაიონის შემავალ დასახლებაში – ბერთუბანსა და გიორგიწმინდაში 21-ე საუკუნეში კანალიზაციის სისტემაც კი არაა შეყვანილი. წლების განმავლობაში ამ რაიონში სატრანსპორტო კომუნიკაცია და გზა მოუწესრიგებელია, რაც მოსახლეობას ასევე ძალიან აწუხებს. მე-5 მიკრორაიონში კი საერთოდ სარეკრეაციო ზოლი გაიჩეხა და კორპუსები ჩაიდგა, რაც ასევე ძალიან მნიშვნელოვანი პრობლემაა. მე-8 მიკრორაიონში კი პატარა ტბასთან მდებარე ნაგავსაყრელის დასუფთავება ისევ და ისევ მოუგვარებელი პრობლემაა. ერთი სიტყვით, გლდანს ძალიან ბევრი ლოკალური პრობლემა აქვს, რომლის მოგვარებაც არცთუ ისე დიდ ფინანსებს უკავშირდება, უბრალოდ ამას ნორმალური წარმომადგენლობითი ხელისუფლება სჭირდება.

- უნდა გააკეთოს ამომრჩეველმა არჩევანი თქვენზე, რას ჰპირდებით გლდანის მოსახლეობას?

- საკანონმდებლო ორგანოში მათი რეალური წარმომადგენელი ვიქნები. ჩემი დეპუტატობის შემთხვევაში კი სამი მნიშვნელოვანი პროექტი დაიწყება, რომელიც ორიენტირებული იქნება დასაქმებაზე. ვგულისხმობ გლდანის სატრანზიტო ჰაბს, რომელიც ამ რაიონში აბსოლუტურად აუთვისებელია, თუმცა კი თავისი მნიშვნელობით უნიკალურია. გარდა ამისა, გლდანს საწარმოო ზონის სტატუსიც უნდა დაუბრუნდეს. მესამე კი ამ რაიონში ბიზნესის განვითარება და ინვესტორების მიზიდვაა.

- კონკურენტებად ვის მოიაზრებთ და რას გვეტყვით მათ შესაძლებლობებზე?

- რაც შეეხება კონკურენტებს, ვფიქრობ, არც ერთი მათგანი, რომელიც გლდანში კენჭს იყრის, ჩემი კონკურენტი არაა, მათ შორის, რა თქმა უნდა, არც ხელისუფლების კანდიდატი ლევან კობიაშვილი. მას ფეხბურთის ფედერაციაში ვურჩევდი საქმიანობის გაგრძელებას, იქნებ იქ მაინც შეძლოს რაიმე კონკრეტული შედეგის მიღწევა, რათა საქართველოს ნაკლები იმ სამარცხვინო მდგომარეობაში არ იყოს, როგორშიც ახლაა. რაც შეეხება “ნაციონალურ მოძრაობას”, მათ რომ პოლიტიკური პასუხისმგებლობა გააჩნდეთ. ჩემი აზრით, გლდანის ციხიდან 500 მეტრში კანდიდატს საერთოდ არ უნდა აყენებდნენ და არც შტაბს ხსნიდნენ. რა თქმა უნდა, პიროვნულად პერსონას, სერგო რატიანს არ ვეხები, აქ საუბარი პარტიის მხრიდან პოლიტიკური პასუხისმგებლობის საკითზეა. ასე რომ, ჩემი მთავარი კონკურენტი ის უნდობლობაა, რომელიც საზოგადოებაში პოლიტიკური პროცესების მიმართ არსებობს.

მოსახლეობას საერთოდ რწმენა აქვს დაკარგული პოლიტიკური შეთავაზებების მიმართ, ამიტომაც ჩემს მთავარ გამოწვევად სწორედაც რომ ამ უნდობლობაში მდგომარეობს. დარწმუნებული ვარ, რომ ჩემს გუნდთთან “თავისუფალ დემოკრატებთან” ერთად, ყველა საარჩევნო ოლქში ღირსეული სიტყვას ვიტყვით და შედეგსაც ღირსეულს მივიღებთ.

————-

“რეზონანსი” შეეცადა ამ ოლქში წარმოდგენილი სხვა პარტიების კანდიდატებისთვისაც მოესმინა, თუმცა, როგორც თავად გვითხრეს, მათ ჩვენთან საუბარი მოუცლელობის გამო ვერ შეძლეს.

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ბრძოლა გლდანისთვის – ექპერტები მეორე ტურს პროგნოზირებენ

სალომე სარიშვილი

გლდანის #21-ე საარჩევნო ოლქში საპარლამენტო არჩევნებში გამარჯვებისთვის 15 მაჟორიტარობის კანდიდატი იბრძვის. ამ ჩამონათვალში რამდენიმე ცნობილი ფიგურაცაა, რომელსაც საზოგადოება არა პოლიტიკური წარსულით, არამედ სხვა სფეროდან იცნობს.

მაგალითად, მმართველ პარტიას ამ ოლქში ყოფილი ფეხბურთელი და ამჟამად ფეხბურთის ფედერაციის პრეზიდენტი ლევან კობიაშვილი ჰყავს წარმოდგენილი, “ნაციონალურ მოძრაობას” – პარტიის ერთ-ერთი ლიდერი სერგო რატიანი, “თავისუფალ დემოკრატებს” კი – ცნობილი იურისტი ამირან გიგუაშვილი.

პოლიტოლოგები თანხმდებიან, რომ დიდი ალბათობით აქ მეორე ტურის დანიშვნა იქნება საჭირო. თუმცა ვინ გავა მეორე ტურში ამაზე განსხვავებული მოსაზრებები აქვთ.

გლდანის #21 საარჩევნო ოლქის მაჟორიტარი კანდიდატების სრული სია კი ასე გამოიყურება:

“პაატა ბურჭულაძე – სახელმწიფო ხალხისთვის” – გიორგი თაქთაქიშვილი;

“პროგრესულ-დემოკრატიული მოძრაობა” – ავთანდილ გურული;

“თამაზ მეჭიაური ერთიანი საქართველოსთვის” – შუქრი მეგრელიშვილი;

“ერთიანი ნაციონალური მოძრაობა” – სერგო რატიანი;

“დავით თარხან-მოურავი, ირმა ინაშვილი – საქართველოს პატრიოტთა ალიანსი, გაერთიანებული ოპოზიცია” – მამუკა ტუსკაძე;

“შალვა ნათელაშვილი – საქართველოს ლეიბორისტული პარტია” – დავით კაიშაური;

“საქართველოს კომუნისტური პარტია – სტალინელები” (ივანე წიკლაური) – მანანა ხეჩიკაშვილი;

“მშრომელთა სოციალისტური პარტია” – თენგიზ სიგუა;

“საქართველო” – ნინო ლაშხია;

“ეროვნული ფორუმი” – ვახტანგ შუკვანი;

“ირაკლი ალასანია – თავისუფალი დემოკრატები” – ამირან გიგუაშვილი;

“ქართული ოცნება – დემოკრატიული საქართველო” – ლევან კობიაშვილი.

ვის რა შანსი აქვს

პოლიტოლოგი გია ნოდია მიიჩნევს, რომ ამ ოლქში მეორე ტურის ჩატარებაა მოსალოდნელი და ამ შემთხვევაში პირველობისთვის ლევან კობიაშვილი და სერგო რატიანი იბრძოლებენ. მისი თქმით, მიუხედავად იმისა, რომ მმართველი პარტიის წარმომადგენელს არავითარი პოლიტიკური გამოცდილება არ აქვს, უპირატესობა მაინც მის მხარესაა და ამასაც აქვს მიზეზი.

“ჩემი აზრით, მეორე ტურის ჩატარება, შესაძლოა, რატიანსა და კობიაშვილს შორის გახდეს საჭირო. კობიაშვილი საზოგადოებისთვის ცნობილია, როგორც ფეხბურთელი და შესაბამისად, საზოგადოება მას ამ სფეროდან იცნობს. შესაძლოა ამ ნიუანსმა ამომრჩეველზე გავლენა იქონიოს, რაც მისი გამარჯვების შანსს ზრდის. რაც შეეხება “თავისუფალი დემოკრატების” კანდიდატ ამირან გიგუაშვილს, იგი პოლიტიკაში ახალბედაა ისევე, როგორც კობიაშვილი, თუმცა ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა არ აქვს. არსებობს “ქართული ოცნება” და კობიაშვილი, რომელსაც მეტი შანსი იმიტომ აქვს, რომ მმართველი ძალის კანდიდატია. ზოგადად, ასეთი ტიპის კანდიდატების შერჩევა სწორი ნამდვილად არაა და დაბალი ხარისხის დემოკრატიებისთვისაა დამახასიათებელი,” – განუცხადა “რეზონასს” გია ნოდიამ.

მისგან რადიკალურად განსხვავებული პოზიცია აქვს პოლიტოლოგ იგორ კვესელავას, რომელიც ფიქრობს, რომ მეორე ტურის ჩატარების შემთხვევაში, რაც მას ასევე დასაშვებად მიაჩნია, ბრძოლის მარათონში “ნაცმოძრაობის” კანდიდატი არავითარ შემთხვევაში ჩართული არ იქნება.

“ერთი, რაც ზუსტად შემიძლია გითხრათ ისაა, რომ თუკი ვინმეს შანსი არ აქვს, ეს “ნაციონალური მოძრაობის” კანდიდატია, რადგან ის წარმოადგენს პარტიას, რომელსაც უამრავი დანაშაულის შედეგად სახელი დიდი ხანია გატეხილი აქვს. გამორიცხულია, ამ პარტიის წარმომადგენელს გამარჯვების რაიმე შანსი ჰქონდეს. რაც შეეხება სხვა კანდიდატებს, გულახდილად გეტყვით, რომ არ მგონია, ვინმემ ლევან კობიაშვილს კონკურენცია გაუწიოს, მათ შორის, “თავისუფალი დემოკრატების” კანდიდატმა. თუმცა მიუხედავად ამისა, არ გამოვრიცხავ, რომ ამ რაიონში შესაძლოა მეორე ტური ვიხილოთ,” – ამბობს კვესელავა და მეორე ტურის ჩატარების მიზეზზე საუბრობს. გარდა მმართველი პარტიისა, ამომრჩეველს სხვა ბევრი პარტიის წარმომადგენლის მხარდაჭერა შეუძლია, თანაც თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ შესაძლოა აქტივობა მაღალი არ იყოს, მეორე ტური გამორიცხული ნამდვილად არაა. ვგულისხმობ იმას, რომ შესაძლოა ხმები იმგვარად გადანაწილდეს, რომ მეორე ტურში კობიაშვილის წინააღმდეგ სხვა რომელიმე პარტიის მაჟორიტარობის კანდიდატი ვიხილოთ,” – აღნიშნავს პოლიტოლოგი და იქვე უმატებს, რომ ამ ოლქში უპირატესობა მაინც მმართველი პარტიის კანდიდატ ლევან კობიაშვილს აქვს.

“საბოლოოდ მაინც მჯერა, რომ კობიაშვილი გაიმარჯვებს, რადგან მას პოლიტიკაში არავითარი ლაქა არ გააჩნია. გარდა ამისა, იყო ფეხბურთის ფედერაციის ხელმძღვანელი – ესეც ერთგვარი პოლიტიკაა, რადგან სხვაგვარად მართვა შეუძლებელია. ლევან კობიაშვილს კავშირები საერთაშორისო ასპარეზზეც აქვს, რაც ვფიქრობ, საკმარისია იმისთვის, რომ პარლამენტში თავი ღირსეულად წარმოადგინოს,” – უთხრა “რეზონანსს” იგორ კვესელავამ.

——————–

„ახალი თაობა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: „ნაციონალები“ მუშაობენ იმაზე, რომ „ოცნებას“ არჩევნების გაყალბება დაბრალდეს“ // „საარჩევნო სიები მაქსიმალურად არის აბურდული“

„ახალი თაობის“ კითხვებს ექსპერტი კავკასიის საკითხებში მამუკა არეშიძე პასუხობს.

- ბატონო მამუკა, თქვენ არჩევნების წინ მოსალოდნელ დესტაბილიზაციაზე ჯერ კიდევ თვეების წინ საუბრობდით, თუმცა ყოველთვის კეთდებოდა შეფასებები, რომ ეს სიცრუეა, რომ ხელისუფლებას კოჭებს უგორებთ და ასე შემდეგ. ორიოდე დღის წინ ინტერნეტსივრცეში გამოჩნდა უკრაინული ვიკილიქსის მასალები, სადაც საუბარია, რომ ნაციონალური მოძრაობა რევოლუციისთვის ემზადება. რამდენად რეალურია ეს მასალები?

- რაც შეეხება კოჭის გაგორებას, კოჭს არავის ვუგორებ. თუ მდგომარეობა დღეს ასეთ სიტუაციამდე მივიდა, ამის ერთ-ერთი მთავარი ფაქტორი არის კოჰაბიტაციის ის მახინჯი ფორმა, რომელიც საქართველოში ამ ხელისუფლების მიერ იყო მიღებული და რასაც მე ყოველთვის დაუფარავად ვებრძოდი. სწორედ მაგიტომ შევქმენით ჩვენ 2012 წლის ბოლოს ორგანიზაცია „სოლიდარობა“, სწორედ ამან შეიწირა „სოლიდარობის“ ერთ-ერთი დამფუძნებელი ბესო ხარძიანი.

- ანუ ხელისუფლების ინტერესებიდან გამომდინარე არ აკეთებთ ამ განცხადებებს?

- რასაკვირველია, არა. არც კოჭს არავის ვუგორებ, უბრალოდ, ძალიან კარგად ვიცნობ ნაციონალურ მოძრაობას, ვიცი მისი მეთოდოლოგია და სწორედ ამ არსზე ვაცნობ საქართველოს საზოგადოებას. ხელისუფლებასაც ვაფრთხილებ და არაერთხელ გამიფრთხილებია. დღესაც ვეუბნები ხელისუფლებას, რომ გარკვეულწილად მისი ბრალიც არის, რომ ასეთი მდგომარეობა იქმნება.

- რას იტყვით აღნიშნულ მასალებზე?

- მოვლენათა განვითარების ლოგიკა გვკარნახობს, რომ ნაციონალური მოძრაობა ხელისუფლებას არავითარ შემთხვევაში არ შეელევა, აუცილებლად მოინდომებს დამტკიცებას იმისას, რომ, სულ მცირე, „ქართული ოცნება“ მასზე უარესია. მთელი 4 წლის განმავლობაში მხოლოდ ამას ამტკიცებს. ახლა არჩევნების დღეს შეეცდება იმის დამტკიცებასაც, რომ, ყველაფერთან ერთად, „ქართული ოცნება“ არის არჩევნების გამყალბებელიც ანუ მასზე უარესია. ჩავთვალოთ, რომ ეს არის „ნაციონალების“ მთავარი ამოცანა.

- ამის გაკეთებას როგორ მოახერხებენ?

- ამის გაკეთებას მოინდომებს არა მხოლოდ მარტო, არამედ დანარჩენ სხვა ოპოზიციურ პარტიებთან, რომელთაგან ზოგიერთი მას მხარს დაუჭერს.

- ასახელებენ პარტიებს, თუ ვინ უნდა გამოიყენონ, თუმცა, რადგან ეს ყველაფერი გასაჯაროვდა, რამდენად გამოუვათ?

- რამდენად გამოუვათ, ეს უკვე ხელისუფლების მარიფათსა და უნარზეა დამოკიდებული, რამდენად მოახერხებენ ნაციონალები ამ დესტაბილიზაციის სისტემის შექმნას. ერთი რამ უკვე შექმნეს და მოახერხეს.

- კონკრეტულად?

- მეთოდოლოგია, რომელიც ორიენტირებულია იმაზე, რომ მოსახლეობას ჩაუნერგონ განწყობა იმისა, რომ არაფერი ქვეყანაში 4 წლის განმავლობაში არ მომხდარა და ყველაფერი ცუდია, წარმატებით ამუშავეს. დარჩენილია ბოლო აკორდი.

- რა არის ეს ბოლო აკორდი?

- ნაციონალებმა უნდა დაამტკიცონ, რომ არჩევნები გაყალბებულია და მოიგო არა „ოცნებამ“, არამედ მოიგეს მათ. ამის გაკეთება შეუძლიათ ძალიან მარტივად.

- მაინც როგორ?

- მათ ეს მეთოდოლოგიაც დამუშავებული აქვთ სიების მეშვეობით. მე არ ვიცი, ხელისუფლება ამდენი წლის განმავლობაში რას აკეთებდა. იმ რაიონში, სადაც მე ვიყრი კენჭს, ყველა უბანზე იმდენი მიცვალებულია სიებში შეტანილი, ისეა არეული სიები, რომ ეჭვი არ მეპარება, ეს გარკვეულ მეთოდოლოგიაში ზის და თანაც ეს დღეს არ მომხდარა.

- ანუ ეს ნაციონალების ინტერესშია და არა - ხელისუფლების?

- რასაკვირველია. მათ ძალიან კარგად იციან, რისთვისაც გააკეთეს ეს. მე შევადარე ეს სიები იმ სიებს, რომლებიც იყო 2012 წლის და 2008 წლის არჩევნებზე და ისინი აბსოლუტურად იდენტურია. ამდენი ხნის განმავლობაში ამ სიების გასწორება არავის მოუნდომებია. მე მაქვს შემთხვევები, როცა თეთრიწყაროს ამომრჩევლები გარდაბნის რაიონის ერთ-ერთ სოფელში არიან გადასროლილები და იქ მცხოვრებლები _ აქ. ე.ი. რაღაც სისტემა მუშაობს, რომელიც კარგად იციან ნაციონალური მოძრაობის შტაბის ხელმძღვანელებმა და ამ სისტემას არჩევნების დღეს აამუშავებენ. მე მეუბნებიან, რომ თბილისის ბევრ რაიონშიც იგივე სიტუაციაა, თუნდაც საბურთალოზე, იპოლიტე ხვიჩიას ქუჩაზე, საერთოდ რამდენიმე კორპუსია დამატებული.

- ცესკომ კარგად იმუშავა, ყველაფერი გასწორდაო და მაშინ სად არის ეს გასწორებული სიები?

- თეთრიწყაროს შემთხვევაში გასწორებას მე ვერ ვხედავ, პირიქით, ყველაფერი მაქსიმალურად არის აბურდული!

- „ვიკილიქსის“ მასალებიდან ირკვევა, რომ „ნაციონალები“ სოციალურ კვლევებსაც დიდ ყურადღებას აქცევენ, რომ მათთვის მნიშვნელოვანია, „ოცნებისა“ და „ნაციონალების“ რეიტინგი ახლო-ახლო იყოს. ეს რისთვის, რომ სათქმელი ჰქონდეთ, არჩევნები გაყალბდაო? ეს ყველაფერი წინასწარ გათვლილი და დაგეგმილია?

_ რასაკვირველია, ყველაფერი წინასწარ გათვლილია. ნახავთ თქვენ, ეგზიტპოლების მეშვეობით როგორ მოხდება საზოგადოების ცნობიერებაზე მანიპულირება. დაიწყება დღის 12 საათიდან, გამოცხადდება ეგზიტპოლები, რომელთა მიხედვითაც, ვთქვათ, იგებს ნაციონალური მოძრაობა. მთელი დღის განმავლობაში ეს იქნება საზოგადოების ცნობიერებაში და უცებ 8 საათზე რომ გაირკვევა, მოიგო „ქართულმა ოცნებამ“, რა ამბავი მოჰყვება ამას, ალბათ, წარმოგიდგენიათ. გამოვლენ ქუჩაში და იყვირებენ, გაგვიყალბეს არჩევნებიო და მერე მოხდება, რაც მოხდება.

- რა უნდა გააკეთოს ხელისუფლებამ, რომ ნაციონალურ მოძრაობას ეს გეგმა არ გამოუვიდეს?

- მე ამის რეცეპტის მოცემა შემიძლია, მაგრამ ეს ძალიან ვრცელი თემაა. არ მინდა, ფრაგმენტული ვიყო და მოკლედ ვილაპარაკო. მეთოდოლოგია არსებობს, თუ როგორ უნდა მოხდეს ამ ყველაფრის დაბლოკვა და, დარწმუნებული ვარ, ხელისუფლებამ ეს უნდა იცოდეს. მათ შტაბში გამოცდილი ადამიანები უსხედან.

- ამ მასალების მიხედვით გამოდის, რომ ვაშაძე, გირჩები არსად წასულან და კვლავ მიხეილ სააკაშვილსა და „ნაციონალებს“ ემსახურებიან...

- მე არავის არ მინდა, რამე დავაბრალო, მაგრამ, ვინც ამ ტყუილში მიიღებს მონაწილეობას, ყველა ერთი თარგით არის მოჭრილი. მე მესმის იმ პარტიებისაც, რომელთაც შესაძლოა მართლა ჰქონდეს აღშფოთების საფუძველი. ამ პარტიებსაც კი ნაციონალური მოძრაობა უხერხულ მდგომარეობაში აგდებს.

- რა თვალსაზრისით?

- რომ გითხრათ, სულ კანონდარღვევის გარეშე ჩატარდება არჩევნებიო, არავინ დამიჯერებს, მაგრამ ბუზიდან სპილოს გაკეთება შესაძლებელი იქნება. კარგად მესმის იმ პარტიების, რომლებიც ორცეცხლშუა იქნებიან. ერთი მხრივ, შეიძლება, მათ სამართლიანი პროტესტი ჰქონდეთ ხელისუფლების წინააღმდეგ, ამავდროულად, გაუჭირდებათ ნაციონალური მოძრაობის მიერ დადგმულ სპექტაკლში მონაწილეობის მიღება.

- სიტუაციის არევას არჩევნების შემდგომ უნდა ველოდოთ?

- არჩევნების დღესაც და არჩევნების დამთავრების შემდეგაც. პერმანენტული პროცესი იქნება და, რაც უფრო მივუახლოვდებით არჩევნებს, მით უფრო დაიძაბება მდგომარეობა. ყველანაირად მოერიდებიან არჩევნებამდე სამოქალაქო დაპირისპირებას, რათა არ დაბრალდეთ რამე ღიად, შექმნიან ილუზიას, რომ არჩევნები ტარდება ნორმალურ გარემოში და, საბოლოო ჯამში, ხელისუფლებამ გააყალბა. დღეს უკვე ვრცელდება ინფორმაცია, რომ ხელისუფლებას 200 ათასი ბიულეტენი აქვს დაბეჭდილი იმისთვის, რომ არჩევნები გააყალბოს. სად არის ეს 200 ათასი ბიულეტენი, ვინ ნახა, ვინ დაბეჭდა, ამის თაობაზე ინფორმაცია არ ვრცელდება.

- ამას ნაციონალები ავრცელებენ?

- სხვადასხვა წყაროშია. ზოგ შემთხვევაში ნაციონალებია, ზოგ შემთხვევაში არ არის ნაციონალები. მე არ ვიცი, ესენიც ნაციონალების დავალებით ავრცელებენ თუ არა, მაგრამ, ფაქტია, ვრცელდება. ამაზე უკვე კარგა ხანია მუშაობენ ნაციონალები და მე ამას ჯერ კიდევ როდის გეუბნებოდით.

„ახალი თაობა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ლადო სადღობელაშვილთან: „ნაციონალები“ მაშინ დაბრუნდნენ, ირაკლი ღარიბაშვილი პრემიერობიდან რომ წავიდა“ // „ქოცების“ უნიათობამ ხალხს „ნაცების“ სისხლიანი ცხრა წელი მიავიწყა“

რაზე დაყრდნობით აკეთებს სააკაშვილი სკანდალურ განცხადებებს, რატომ აღარ დაუჭერს ხალხი მხარს „ოცნებას“, რა პროცესები დაიწყება პირველი ოქტომბრიდან? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ „თავისუფალი თაობის“ ლიდერი ლადო სადღობელაშვილი ესაუბრება.

ლადო სადღობელაშვილი:

- დღეს მთელი საქართველო მიხეილ სააკაშვილის იმ განცხადებებზე საუბრობს, რომლებიც მან ამ დღეებში ფეისბუქითა და სატელეფონო ჩართვისას გააკეთა. პირადად ჩემთვის მის მიერ ნათქვამი არცერთი სიტყვა ახალი არ იყო. ხელისუფლების შეცვლის დღიდან ვამტკიცებ, რომ პოლიცია და ჯარი ისევ ნაციონალების მიერ კონტროლდება. სამწუხაროდ, ამას ყურადღება არავინ მიაქცია. გადამწყვეტ მომენტში ისინი ნაციონალების გვერდით დადგებიან. მათი დახმარებით დამნაშავე რეჟიმი ხელისუფლებაში დაბრუნებას უფრო მარტივად შეძლებს. ახლავე შემიძლია ვთქვა, რომ არჩევნებზე ჯარი და პოლიცია სააკაშვილს დაუჭერენ მხარს.

- ჯარსა და პოლიციაში შესაძლოა ვიღაცას მართლაც ესიმპათიურება ნაციონალები, მაგრამ, ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ეს სტრუქტურები მთლიანად სააკაშვილს უჭერენ მხარს?

- ყველა, ბუნებრივია, არ უჭერს ნაციონალებს მხარს, მაგრამ დიდი ნაწილი ისევ ყოფილ ხელისუფლებას მისტირის. მე დანამდვილებით ვიცი, რომ პოლიციელთა დიდი ნაწილი ვანო მერაბიშვილს მისტირის და ერთი სული აქვთ, როდის დაუბრუნდებათ ხერხემალი. თავდაცვის სამინისტროში გაცილებით უკეთესად იყო მდგომარეობა, მაგრამ ირაკლი ალსანიამ და თინა ხიდაშელმა ყველაფერი თავდაყირა დააყენეს.

- რა ჩაიდინეს?

- ერთიც და მეორეც ნაციონალების დანამატები და მათი გზის გამგრძელებლები არიან. ალასანიამ ზონდერები და სხვა დამნაშავეები სამსახურიდან არ გაუშვა. ვითარება მინდია ჯანელიძის თავდაცვის მინისტრობის დროს შეიცვალა, მაგრამ ის ცოტა ხანს იყო ამ პოსტზე. როგორც კი სამხედრო უწყება თინა ხიდაშელმა ჩაიბარა, მაშინვე დააბრუნა ნაციონალები უწყებაში. ჯარში დიდად არ უყვართ სააკაშვილი, მაგრამ არც „ოცნება“ მოსწონთ. გადაწყვეტილებას იმის მიხედვით მიიღებენ, რა ბრძანებაც ვაშინგტონიდან მოუვათ. ვაშინგტონში კი ნაციონალები ესიმპათიურებათ. ისე, „ოცნებასაც“ რომ დაუჭირონ მხარი, ამით მაინც ყოფილი ხელისუფლება დარჩება გამარჯვებული. იმდენი ნაციონალია დღეს „ოცნებაში“, უკვე ძნელია იმის გარკვევა, რომელი რომელია. ამიტომაც დავარქვი „ქართულ ოცნებას“ ნაცოცები. ეს ყველაფერი ამერიკის დავალებით მოხდა.

პოლიციისა და ჯარის გარდა, სააკაშვილს სხვა უწყებებშიც ჰყავს მხარდამჭერები. ისინი საკმაოდ მაღალ თანამდებობებზე სხედან. ამიტომაც ნაციონალებმა ზედმიწევნით კარგად იციან, რა ხდება ხელისუფლების კულუარებში. ისეთი შთაბეჭდილება მრჩება, რომ ეს ამბავი „ქართულ ოცნებას“ არ აწუხებს. ისინი უკვე შეეგუვნენ იმ აზრს, რომ ნაციონალები უნდა დაბრუნდნენ. პრინციპში, ისინი უკვე დაბრუნებულებიც არიან. ოფიციალურად ეს არჩევნების შემდეგ გაფორმდება.

- მათი დაბრუნება რით გამოიხატება?

- რომელი ერთი მაგალითი მოგიყვანოთ? გადახედეთ `ოცნების~ მაჟორიტარობის კანდიდატებს. მათი უმეტესობა ყოფილი ნაციონალია, ხელისუფლების მზის ქვეშ კი იმ ბიზნესმენებმა დაიკავეს ადგილი, რომლებიც ნაციონალების ხარკის გადამხდელები იყვნენ და იმ საშინელ რეჟიმს აფინანსებდნენ.

- ირაკლი სესიაშვილმა მათზე თქვა, რომ ისინი არა იმ საშინელი რეჟიმის დამფინანსებლები, არამედ რეჟიმის მსხვერპლნი იყვნენ...

- რეჟიმის მსხვერპლი არა ფლავი. ვინ იყო რეჟიმის მსხვერპლი, რურუების ძმაკაცი ზარალა, იგივე გიორგი რამიშვილი? კახა ოქრიაშვილზეც ვერავინ იტყვის მაგას.

- გიორგი რამიშვილმა ამ დღეებში ივანიშვილთან შეხვედრისას განაცხადა, რომ ბიზნესი ახლა თავისუფლად სუნთქავს...

- მაგას არც მაშინ უჭირდა სუნთქვა, მაგრამ ახლა ბევრად უკეთეს მდგომარეობაშია. მაშინ 8 კაცს უყოფდა ფულს, ახლა 1 კაცს უყოფს. ასევე არიან სხვა ბიზნესმენებიც. ამ ხალხმა პოზიცია ნებისმიერ წამს შეიძლება შეცვალოს. სადღაც ორ კვირაში ისინი შესაძლოა ისევ „ნაცმოძრაობის“ მხარდამჭერები გახდნენ. ძალიან მიკვირს, რატომ არ არიან მიხეილ სააკაშვილის ბანაკში დაბრუნებულები. ირაკლი ღარიბაშვილის პრემიერობიდან წასვლის შემდეგ „ნაციონალები“, ფაქტობრივად, ხელისუფლებაში დაბრუნდნენ. ყველაზე შემაშფოთებელი ისაა, რომ ნაციონალებს უკვე ხალხი მისტირის. „ქართულმა ოცნებამ“ თავისი უნიათო 4 წლით ხალხს სისხლიანი 9 წელი დაავიწყა.

- ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ არჩევნებზე ისინი ხმას ნაციონალებს მისცემენ?

- ხმა შეიძლება არ მისცენ, მაგრამ იმ პერიოდს მისტირიან.

- რას მისტირიან?

- დარბევებსა და ცოცხებს ნამდვილად არ მისტირიან, მაგრამ ამბობენ, რომ მათ დროს უკეთესად ცხოვრობდნენ.

- პირადად თქვენ გინახავთ ასეთი ადამიანები?

- რამდენიც გინდათ. მე მთაწმინდაზე ვიყრი კენჭს მაჟორიტარად და ხშირად მიწევს ამომრჩეველთან შეხვედრა. ისინი მეუბნებიან, რომ აჩიკო გეგენავა მოენატრათ. გეგენავა 2008-2012 წელს იყო ამ უბნის მაჟორიტარი. ახლანდელი მაჟორიტარი კი, ძველბიჭობის გარდა, არაფერს აკეთებს. ასეთივე ვითარებაა სხვა რაიონებშიც. მოსახლეობამ შესაძლოა „ნაციონალებს“ არ მისცეს ხმა, მაგრამ ყველა აღიარებს, რომ იმ დროს უკეთესი ცხოვრება იყო. „ქოცები“ მხოლოდ საკუთარი ჯიბეების გასქელებასა და „ნაციონალებთან“ ჩახუტებაზე ფიქრობენ. პატრიოტთა ალიანსის ლიდერმა რამდენიმე დღის წინ განაცხადა, რომ მიხეილ სააკაშვილი რევოლუციას აჭარის რეგიონიდან დაიწყებს. ამათი უნიათობის წყალობით იქ მას ბევრი მხარდამჭერი შეემატა. არც ლევან ვარშალომიძე ჩამოსულა შემთხვევით. 25 სექტემბერს სააკაშვილის სატელეფონო ჩართვის მოსასმენად უამრავი ადამიანი გამოვიდა ბათუმის ცენტრში. ეს ნათელი დასტურია იმისა, რომ აჭარა მას მხარს დაუჭერს. აჭარის გარდა, მას დიდი შანსები აქვს სამეგრელოშიც. სხვა რეგიონებშიც არ არის კარგი მდგომარეობა. ამიტომაც ეხვეწებიან ბიძინა ივანიშვილს, ჩამოდი ჩვენს რეგიონში და მხარი დაგვიჭირეო. ისიც დადის, მაგრამ ხალხს აღარ სჯერა ამდენი დაპირების. ხალხს იმედი ჰქონდა, რომ „ოცნება“ სამართლიანობას აღადგენდა. სამწუხაროდ, დანაპირები არ შეასრულეს. აქ თუ რევოლუცია დაიწყო, იცოდნენ, რომ ხალხი „ოცნების“ მხარდასაჭერად არ გამოვა ქუჩაში. ამის გამო „ოცნება“ დიდად არ ინაღვლებს. იქ ისეთი ხალხია, „ნაციონალებს“ იოლად შეეკვრებიან. ამისკენ გიორგი კვირიკაშვილმა უკვე გადადგა ნაბიჯები.

- რას გულისხმობთ?

- მან თავისი ბავშვობის მეგობრის, დათო კოღუაშვილის პირით თქვა სათქმელი. ამ ბატონმა ნაცები აქო და მერაბიშვილ-სააკაშვილი ლამის მსხვერპლად წარმოგვიდგინა. ისე, ვანო მერაბიშვილი, შესაძლოა, მართლაც გახდეს ქოცებისა და ნაცების საერთო მსხვერპლი. ამ ადამიანს უამრავი დანაშაული აქვს ჩადენილი და სამართლიანად არის იქ, სადაც არის. კაცი, ფაქტობრივად, „გრუშაა“ და ყველა მაგას ურტყამს.

- ვინ ურტყამს?

- დარტყმას პირდაპირი მნიშვნელობით არ ვგულისხმობ, ყველაფერი მას ბრალდება, დანარჩენი დამნაშავეები კი მიიმალნენ. ნაცებსაც მიავიწყდათ მერაბიშვილი და მასზე ხმას არ იღებენ. არ გამოვრიცხავ, რომ ხელისუფლების შეცვლის შემთხვევაში ის ციხეში ჩატოვონ და ხალხს ამით დაუმტკიცონ, რომ შეიცვალნენ და დამნაშავეები დასაჯეს.

„ახალი თაობა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ინტერვიუ ტარიელ ფუტკარაძესთან: „ბათუმის თურქული სკოლის გარშემო არსებული გაუგებრობა ამოიწურება“

ბათუმში თურქული მხარის დაფინანსებით თურქული სკოლა აშენდა. მისი აშენება აჭარის განათლების სამინისტროსთან შეთანხმებული არ ყოფილა, არც ავტორიზაცია აქვს გავლილი, რასაც ქართული კანონმდებლობა ითვალისწინებს.

საქართველოს განათლების მინისტრი ადასტურებს, რომ შენობა კანონის დარღვევით, უნებართვოდ აშენდა. ჯეჯელავას განცხადებით, საქართველოში ასეთი არაერთი სკოლაა.

პროფესორი ტარიელ ფუტკარაძე „ახალ თაობასთან“ აცხადებს, რომ საქართველოს ტერიტორიაზე არსებულმა ყველა სახის სკოლამ და უნივერსიტეტმა ავტორიზაცია უნდა გაიაროს საქართველოს კანონმდებლობის შესაბამისად.

- ბატონო ტარიელ, კიდევ ერთი თურქული სკოლა აშენდა უკანონოდ. როგორც ჩანს, ასეთი სკოლა ბევრია და, ვისაც მოესურვება, ის ხსნის. რა პრობლემებს ქმნის საქართველოში უნებართვოდ გახსნილი არაავტორიზებული საერო თუ რელიგიური სკოლები?

- კავკასია არის ევრაზიის ცენტრი, რომლის გაკონტროლება უნდა ნებისმიერ ძლიერ გეოპოლიტიკურ მოთამაშეს. არსებობს აქ გავლენის მოპოვების ორი გზა: გენოციდი, საითაც წავიდა დღევანდელი რუსეთი (ქართველთა გენოციდი აფხაზეთსა და ცხინვალის მხარეში) და ცნობიერების შეცვლა, რომელსაც მრავალი საუკუნის განმავლობაში ცდილობდა მეზობელი თუ არამეზობელი დამპყრობლების უმრავლესობა. ცნობიერების შეცვლა საინფორმაციო ომის ერთ-ერთი მიმართულებაა. საინფორმაციო ომს იგებს ის, ვინც მართავს განათლების სისტემასა და მასმედიას. საქართველოს განათლების სისტემის დაგეგმვის მიმართულებით ბევრი შეცდომა დაუშვა 1992 წლის შემდეგ მოსულმა საქართველოს ყველა ხელისუფლებამ. დღესაც განათლების სისტემის სტრატეგია ორიენტირებული არ არის საქართველოს სახელმწიფოსა და ქართველი ერის ინტერესებზე.

- რა უნდა გაკეთდეს?

- პირველ რიგში, აუცილებელია, საქართველოში არსებული ყველა კერძო თუ სახელმწიფო საგანმანათლებლო სუბიექტმა გაიაროს ავტორიზაცია და აკრედიტაცია განათლებისა და მეცნიერების სამინისტროში. სამწუხაროდ, დღეს ბევრი სკოლა თუ უმაღლესი სასწავლებელი არსებობს საქართველოში, რომლებსაც ავტორიზაცია და აკრედიტაცია არ გაუვლიათ. წარმოდგენა არ გვაქვს, რა სახის საინფორმაციო დივერსიას აწარმოებენ საქართველოს წინააღმდეგ არააკრედიტებულ საგანმანათლებლო დაწესებულებებში. აქ საუბარია ყველა დაინტერესებულ ქვეყანაზე, რომლებსაც სურთ კავკასიაში გავლენის მოპოვება.

- რელიგიური უმაღლესი სასწავლებელიც არის?

- რელიგიური ტიპის უმაღლესი სასწავლებელი არ არის, მაგრამ ბევრია რელიგიური სკოლა. თუმცა, მე აქცენტს მაინცდამაინც რელიგიაზე არ ვაკეთებ. ზოგი ენობრივ დივერსიას აწარმოებს, ზოგი – რელიგიურს, ზოგი – ეთნოკულტურულს. რელიგიის მიმართულებით დივერსიაა ფუნდამენტალიზმიც და ფსევდოლიბერალიზმიც. მოკლედ, საქართველოს, ქართველი ერის წინააღმდეგ ყველა მიმართულებით მუშაობენ და მთავარი ასპარეზი განათლების სისტემაა. შესაბამისად, აუცილებელია დემოკრატიული ღირებულებების ფარგლებში საქართველოს საინფორმაციო თავდაცვის უზრუნველყოფა საქართველოს განათლების სისტემის დაცვით.

- ბათუმი და აჭარა უფრო საფრთხილო კუთხეა, მით უმეტეს, რომ ასეთი სკოლა ბოლო 20 წლის განმავლობაში ბევრი გაიხსნა. როგორ უნდა მოევლოს ამ პრობლემას?

- ბათუმი, აჭარა საფრთხილოზე მეტია: ბათუმი არის მილიარდ-ნახევარი ქრისტიანისა და მილიარდ-ნახევარი მუსლიმანის საზღვარზე არსებული სტრატეგიული ქალაქი. შესაბამისად, აქ გაცილებით მრავალწახნაგოვნადაა გასააზრებელი განათლების პოლიტიკა, ვიდრე სხვა მხარეებში.

- ბათუმში ახლახან გაიხსნა არაავტორიზებული სკოლა. თქვენ კარგად იცით თურქეთის განათლების პოლიტიკა. თურქეთის ხელისუფლება დაუშვებს, მის ტერიტორიაზე ნებართვისა და აკრედიტაციის გარეშე ვინმემ სკოლა გახსნას?

- უნებართვო სკოლის გახსნაზე ზედმეტია ლაპარაკი. თურქეთში ცენტრალური ხელისუფლების ნებართვის გარეშე არჩევით საგანს ვერავინ შეიტანს სკოლაში. არა მხოლოდ თურქეთში, არამედ რუსეთშიც და სხვა ქვეყნებშიც. ავტორიზაცია და აკრედიტაცია სკოლის ფუნქციონირების წინაპირობაა.

- თურქეთი ასეთ სკოლას ნებართვის გარეშე არავის გაახსნევინებს, მაგრამ ჩვენთან ხსნიან...

- ძალიან ახლოს ვიცნობ თურქეთის ელჩს, ბატონ ზექი ლევენთ გუმრუქჩუს. ღირსეული ადამიანია. ის პატივს სცემს საქართველოს. იმედია, გაკეთდება შესაბამისი განმარტება. წესით, თურქეთის საელჩოც და საქართველოს განათლების სამინისტროც უნდა ყოფილიყვნენ ჩართული ამ საკითხში, ასეთი ხმაური რომ არ ყოფილიყო. თუ გაიხსნება რაღაც სახის სკოლა, უნდა იყოს შეთანხმება სახელმწიფოებს შორის. დღეს თურქეთი ჩვენი მეგობარია, მაგრამ მეგობრობა არ ნიშნავს რომელიმე მხარის ინტერესების შელახვის დაშვებას. თანამშრომლობა აუცილებელია ყველა მიმართულებით: ათასობით ქართველი მუშაობს თურქეთში და იქაც უნდა იყოს შესაძლებელი ქართული სკოლების გახსნა.

ამჟამად იშხნისა და პარხლის აღდგენა მიმდინარეობს. ქართველი სპეციალისტები ვერ მონაწილეობენ, რადგან თურქეთის ხელისუფლებას არ მიუწვევია ისინი; ოშკის აღდგენაც იგეგმება. აუცილებელია თანამშრომლობა ყველა მიმართულებით და აუცილებელია, ეს მოხდეს ურთიერთპატივისცემის ფონზე. ქართველები ძალიან ღირსეულად გამოვთქვამთ ჩვენს პოზიციას, მაგრამ ჩვენს აზრს თავს არავის ვახვევთ. ასევე აუცილებელია, თურქეთმაც გაითვალისწინოს საქართველოს სასიცოცხლო ინტერესები და კანონმდებლობა.

- თქვენ იცით, როგორი სკანდალი იყო, როდესაც თურქეთის კონსულმა საქართველოში განაცხადა, რომ ბათუმში ფეთხულა გიულენის მიერ გახსნილ სკოლაში რადიკალურ ისლამს ქადაგებდნენ. ხომ არ გაქვთ ინფორმაცია, ახლა რა ვითარებაა ამ სკოლასთან დაკავშირებით?

- ფეთხულა გიულენის გააქტიურება საქართველოში ჩემთვის თავის დროზეც მიუღებელი იყო. სხვადასხვა პოლიტიკური კლანის ხელშეწყობით საქართველოში რელიგიური სკოლების მთელი ქსელი შეიქმნა, თუმცა ეს სხვა თემაა და არა მხოლოდ თურქეთის, არამედ უკვე მსოფლიო პრობლემაა. ფაქტი ერთია: არცერთი ნორმალური ქვეყანა არ დაუშვებს არაკანონიერი საგანმანათლებლო კერების არსებობას. ბათუმში გახსნილი სკოლისა თუ სხვა საგანმანათლებლო კერების შესახებ სრული ინფორმაცია უნდა ჰქონდეს საქართველოს ხელისუფლებას; ეს ნორმალური მოთხოვნაა! იმედი მაქვს, ბათუმის სკოლის გარშემო არსებული გაუგებრობა ამოიწურება და სიტუაცია დალაგდება, თუმცა კიდევ ბევრი არაკანონიერი სკოლაა მისახედი.

- საგანმანათლებლო დაწესებულებამ აკრედიტაცია რომ გაიაროს, რა კრიტერიუმებს უნდა აკმაყოფილებდეს? ან კიდევ, არ უნდა გაუქმდეს ისეთი სკოლები, რომლებიც ვერ გაივლიან აკრედიტაციას?

- განათლების სამინისტროს სჭირდება ძალიან სერიოზული რეფორმა საკანონმდებლო დონეზეც. ჩვენ პატივი უნდა ვცეთ ყველა უმცირესობის უფლებას და არც საქართველოს სახელმწიფო ინტერესი უნდა შევლახოთ.

——————–

„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 26 სექტემბერი, 2016 წელი

ვისი ბრალია, რომ ბოლო ოთხი წლის განმავლობაში ბევრი ადამიანის ეკონომიკური მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა?

ლიკა გურაბანიძე

(შემოკლებით)

ვისი ბრალია, რომ ბოლო 4 წლის განმავლობაში ბევრი ადამიანის ეკონომიკური მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა? – ამ კითხვით “მთელმა კვირამ” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.

გოგი თორაძე (რეჟისორი): “ძველი მთავრობა რამდენი ხანია, წავიდა, რაღა დროს ძველი მთავრობაა? ამათ შეცდომები ხომ უნდა გამოესწორებინათ. საერთოდ, ჩვენ მოცემული სიტუაციით უნდა ვიმსჯელოთ. რა იყო ადრე და როგორ – ეს უკვე ჩვენი ისტორიის წარსულია. დღევანდელ დღეს ეკონომიკურმა პრობლემამ იმატა და ხალხი ძალიან გაჭირვებულია, რადგან მათ სამსახური არ აქვთ. ვხედავ, რომ ხალხში მხოლოდ ამაზეა საუბარი. უმჯობესია, რომ ხალხისგან მოისმინონ ეს აზრი.”

მიხეილ ცაგარელი (ასტროლოგი): “აქ დამნაშავე ჩვენი ყველა პრეზიდენტი და მათი მმართველობაა. ჩვენ ბედოვლათების მთელი ჯგუფი გვყავს. ეს ტვირთი მხოლოდ ამ მთავრობის ბრალი არ არის. თუმცა ამ მთავრობამ კადრების თვალსაზრისით ბევრი შეცდომა დაუშვა, ისინი არაპროფესიონალები იყვნენ. “მე ვერ ვიტყვი, რომ ეკონომიკურად რთული მდგომარეობა მხოლოდ ივანიშვილის გუნდის ბრალია. ყოფილი პრემიერის გუნდი ერთ-ერთია იმ უნიათო მთავრობებიდან, რომელიც ჩვენ ამ წლების განმავლობაში გვყოლია.”

დოდო ხურცილავა (თეატრმცოდნე): “რასაც ამდენი ხნის განავლობაში ანგრევ, ოთხი წლის განმავლობაში ნამდვილად ვერ ააშენებ. ის, რომ ივანიშვილმა ეს ხმამაღლა თქვა, უკვე ძლიან კარგია იმიტომ, რომ ესმის – კი არ უნდა გაჩერდნენ, არამედ ქართველი მოსახლეობის მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად წინ უნდა იარონ. “ის, რომ ეკონომიკური მდგომარეობა არ გაუმჯობესდა, ამ მთავრობის ბრალი არ არის. ეს იმის ბრალია, რომ ვერ მოხერხდა ძალიან მძიმე წარსულის აღმოფხვრა.”

ირმა სოხაძე (მომღერალი): “მგონია, რომ ბატონი ბიძინა ძალიან კარგად ხვდება და აანალიზებს, რომ საქმე უკეთესად ნამდვილად არ არის და ამას ხმამაღლა ამბობს კიდეც. ეს ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ და ივანიშვილს ამ საკითხზე აზრთა სხვადასხვაობა არ გვაქვს. ის აბსოლუტურად ადეკვატურია. ვისი ბრალია? ალბათ ყველასი, რადგან ეს საკითხი ასე მალე არ წყდება. მისი დაპირება იყო შეცდომა, როდესაც მან თქვა, რომ 4 წელიწადში ყველაფერი კარგად იქნებოდა.”