„რეზონანსი“: რა შემთხვევაში ამოქმედდება უვიზო რჟიმის „შეჩერების მექანიზმი“ // „დამრღვევებს სერიოზული ფინანსური სანქციები, დეპორტაცია და ევროკავშირის ტერიტორიაზე შესვლის 5-წლიანი აკრძალვა ელოდებათ“
„რეზონანსი“: ინტერვიუ კორნელი კაკაჩიასთან: „თუ უვიზო რეჟიმი გართულების გარეშე წარიმართება, შესაძლებელია, დაიწყოს მოლაპარაკება სამუშაო ვიზებზე“
„რეზონანსი“: ვიზალიბერალიზაციის ფონზე, მოსალოდნელია თუ არა ევროპაში ქართველი ემიგრანტების რიცხვის გაზრდა? (თვალსაზრისები)
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ზაალ ანჯაფარიძესთან: „გიორგი მარგველაშვილისა და დავით უსუფაშვილის თანამშრომლობა მოსალოდნელია“ // „პრეზიდენტი პოლიტიკურ პლაცდარმს იქმნის“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „გიორგი მარგველაშვილი „ოცნებას“ 5:0-ს უგებს“ // „გიორგი მარგველაშვილს ვერავინ ეტყვის, რომ იგი ბიძინა ივანიშვილის ლეღვის ფოთოლი იყო“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ნიკანორ მელიასთან: „ნაციონალური მოძრაობა“ „რუსთავი-2“-ზე გავლენის შენარჩუნებას არ შეეცდება“
„ვერსია“: ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: ბათუმის აქციის მომზადება 30 ათასი ლარი დაჯდა?!
„რეზონანსი“: წყლის გაძვირების საფრთხე! // კომპანიები ყოველ წელს ითხოვენ გადასახადის გაზრდას, სემეკი ჯერჯერობით უძალიანდება, მაგრამ როდემდე?
„რეზონანსი“: გაათავისუფლებენ თუ არა წინასწარი პატიმრობიდან ე.წ. ციანიდის საქმეზე ბრალდებულს?
„რეზონანსი“: ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „წინასწარი პატიმრობისას დეკანოზი უფრო დაცული იქნება, ვიდრე გათავისუფლების შემთხვევაში“ // „გიორგი მამალაძე ბევრად უფრო რთული სამუშაო აღმოჩნდა პროკურატურისთვის, ვიდრე ელოდნენ“
——————–
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
რა შემთხვევაში ამოქმედდება უვიზო რჟიმის „შეჩერების მექანიზმი“
„დამრღვევებს სერიოზული ფინანსური სანქციები, დეპორტაცია და ევროკავშირის ტერიტორიაზე შესვლის 5-წლიანი აკრძალვა ელოდებათ“
ვახტანგ შამუგია
დღეიდან საქართველოს მოქალაქეები ევროკავშირის ტერიტორიაზე შესვლას უვიზოდ შეძლებენ – მათ შენგენის ზონაში დარჩენა, საერთო ჯამში, წელიწადში 180 დღის განმავლობაში შეეძლებათ. საქართველოს ბევრი მოქალაქისათვის ეს ორმაგად სასიხარულო ფაქტია, რადგანაც ისინი ამიერიდან ევროპაში მყოფი მეგობრებისა და ნათესავების მონახულებას, ან სასწავლო პროგრამაში მონაწილეობის მიღებას, ან სულაც მოგზაურობას იმ დამამცირებელი, დროში გაწელილი და არც ისე იაფი პროცედურის გარეშე შეძლებენ, რასაც „ვიზის აღება“ ერქვა. მიუხედავად ყველაფრისა, საზოგადოებაში მაინც გაჩნდა შიში იმისა, რომ ჩვენი თანამოქალაქეების ნაწილი იმ სიკეთით, რასაც ვიზალიბერალიზაცია ეწოდება, ბოროტად ისარგებლებს.
აღსანიშნავია, რომ 28 მარტს უვიზო მიმოსვლასთან ერთად ე.წ. “შეჩერების მექანიზმიც” დაიწყებს ქოქმედებას. ეს კი ნიშნავს იმას, რომ თუ საქართველოს მოქალაქეობის მქონე პირთა მხრიდან ევროკავშირის ტერიტორიაზე უვიზოდ ყოფნის პერიოდის დარღვევამ, თავშესაფრის მძებნელთა რაოდენობის ზრდამ და ა.შ. მასობრივი ხასიათი მიიღო, მექანიზმი ამოქმედდება და საქართველო ამ პრივილეგიას დაკარგავს.
საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლები მოქალაქეებს მკაცრად აფრთხილებენ, რომ უვიზო მიმოსვლის რეჟიმის დამრღვევთა მიმართ სახელმწიფო ძალიან მკაცრ ზომებს გაატარებს. „დამრღვევებთან მიმართებაში საქართველოს მხარე იქნება ძალიან შეურიგებელი და, ამასთანავე, ყველაფერი გაკეთდება, რომ ევროპულმა მხარემ იგრძნოს ჩვენი პასუხისმგებლობით განმსჭვალული მიდგომა და რომელიღაც ერთი ან ორი მოქალაქის მიერ დარღვევამ არ გამოიწვიოს ამ დიდი სიკეთის შეჩერება სხვა მოქალაქეებისთვის“, – განაცხადა საგარეო საქმეთა მინისტრმა მიხეილ ჯანელიძემ.
პრემიერ მინისტრის, გიორგი კვირიკაშვილის თქმით, დამრღვევთა მოძიება-დეპორტირების საქმეს თავის თავზე ქართული მხარე იღებს.
„ჩვენ დავაყენებთ სპეციალურ პროგრამას საბაჟო-გამშვებ პუნქტებზე, რომ როდესაც ადამიანი მიემგზავრება ევროპის მიმართულებით, იმ 3 თვის გასვლის შემდეგ, რომელიც გათვალისწინებულია უვიზო მიმოსვლის პროცედურებით, ჩაირთვება პროგრამის სპეციალური მექანიზმი და იუსტიციის და შს სამინისტროების ინფორმირება მოხდება, რომ ესა თუ ის პიროვნება ვადაში არ დაბრუნდა ქვეყანაში. “ამ დროს ჩვენ ცირკულარულად გავაგზავნით ევროკავშირის წევრ ქვეყნებში ამ ინფორმაციას და ჩვენი მხრიდან, პრაქტიკულად, დავიწყებთ მოძიებას ამ ადამიანის და მოხდება რეადმისიის პროცედურის დაწყება“, – განაცხადა გიორგი კვირიკაშვილმა. საზოგადოებაში გავრცელებულია მოსაზრება, რომ აფრიკული და აზიური ქვეყნების მოქალაქეებმა, სხვადასხვა მექანიზმით (მაგ.ფიქტიური ქორწინება) საქართველოს მოქალაქის დამადასტურებელი პასპორტების აღება და შემდეგ ევროპაში იქ დარჩენის მიზნით წავლა სცადონ.
საქართველოს რეფორმების ასოციაციის დირექტორის მოადგილე გიორგი გოგუაძე მიიჩნევს, რომ საზოგადოების ნაწილში არსებული მღელვარება აღნიშნულ საკითხზე საფუძველს არის მოკლებული, რადგან ამ ეტაპზე საქართველოს მოქალაქეობის დამადასტურებელი პასპორტის აღება არის ძალიან რთული და დროში გაწელილი პროცესი, ევროკავშირის მოთხოვნით, სამიგრაციო პოლიტიკაც საგრძნობლად გამკაცრებულია. თუმცა, მისი თქმით, ეს არ ეხება ოკუპირებულ ტერიტორიაზე მცხოვრებ პირებს. მათთვის საქართველოს მოქალაქეობის დამადასტურებელი პასპორტის აღება ბევრად უფრო მარტივია. საჭიროა ორი მოწმის (არა ოჯახის წევრის) წარდგენა, რომლებიც დაადასტურებენ, რომ პირი ნამდვილად ამ ტერიტორიაზე ცხოვრობს.
„მე პირადად ვიცნობ ძალიან ბევრ უცხოელს, რომელიც აქ უკვე წლების განმავლობაში ცხოვრობს, ეწევა ბიზნესს, საგანმანათლებლო ან სხვა სახის საქმიანობას, თუმცა ისინი სარგებლობენ მობინადრის სტატუსით, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში აქვთ ბიომეტრიული პასპორტი, მაგრამ უნდა ვიცოდეთ, რომ მისი ფლობა მათ უვიზო მიმოსვლის საშუალებას არ აძლევს. შესაბამისად, საზოგადოებაში არსებული შიში, რომ ამ კატეგორიის ადამიანები მასობრივად მიაწყდებიან ევროკავშირის ქვეყნებს და მათ გამო ვიზალიბერალიზაციის რეჟიმი გაუქმდება, პრაქტიკულად, უსაფუძვლოა“, – თქვა გიორგი გოგუაძემ “რეზონანსთან” საუბრისას. მისი თქმით, საქართველოს წინააღმდეგ “შეჩერების მექანიზმის” ამოქმედების ალბათობა იმ შემთხვევაში გაიზრდება, თუ იქნება ჩვენი ქვეყნის მოქალაქეების ევროკავშირის ტერიტორიაზე საბუთების მოუწესრიგებლობის გამო არშეშვების მასობრივი ფაქტები, ან თავშესაფრის მაძიებელთა რაოდენობის კარდინალური ზრდა. მნიშვნელოვანია ისიც, რომ საქართველოს მოქალაქეებმა ევროკავშირის უსაფრთხოებასა და საზოგადოებრივ წესრიგს საფრთხე არ შეუქმნან.
„საქართველო ევროკავშირის მიერ არის უსაფრთხო ქვეყნების რიცხვში შეყვანილი, ჩვენთან არ არის ომი, კრიმინალის მაღალი დონე, არ მოქმედებენ ექსტრემისტული შეიარაღებული დაჯგუფებები, ადამიანის უფლებათა დაცვის მხრივაც პრობლემები, პრაქტიკულად, არ არსებობს, შესაბამისად, მათ, ვისაც ამ გზით აქვს გადაწყვეტილი ევროკავშირში შეღწევა, დიდი იმედგაცრუება ელოდებათ.
რაც შეეხება მოუწესრიგებელი საბუთების საკითხს, ამ პრობლემის მოსაგვარებლად უკვე დიდი ხანია, რაც მასობრივი საინფორმაციო კამპანიები მიმდინარეობს. ამ პროცესში არასამთავრობო სექტორი და მედიასაშუალებები აქტიურად არიან ჩართული. შესაბამისად, მოქალაქეებმა კეთილი ინებონ და გამგზავრებამდე ამ ინფორმაციას დეტალურად გაეცნონ. რაც შეეხება 90-დღიანი ვადის დამრღვევებს, მათ სერიოზული ფინანსური სანქციები, დეპორტაცია და ევროკავშირის ტერიტორიაზე შესვლის 5-წლიანი აკრძალვა ელით”, – თქვა გიორგი გოგუაძემ.
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ კორნელი კაკაჩიასთან: „თუ უვიზო რეჟიმი გართულების გარეშე წარიმართება, შესაძლებელია, დაიწყოს მოლაპარაკება სამუშაო ვიზებზე“
ეკატერინე ბასილაია
“თუ უვიზო რეჟიმი პირველ ორ წელში გართულების გარეშე წარიმართება, შესაძლებელია, საქართველომ წევრი სახელმწიფოების დონეზე დაიწყოს მოლაპარაკება იმასთან დაკავშირებით, რომ საქართველოს მოქალაქეებზე სამუშაო ვიზები ლეგალურად გაიცეს. რაღაც კვოტების მიხედვით. “დღეს ეს საკითხი განხილვის საგანი არ არის, მაგრამ სამომავლოდ შეიძლება და ეს ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება”, – “რეზონანსთან” საუბრისას ამბობს “საქართველოს პოლიტიკის ინსტიტუტის” დამფუძნებელი კორნელი კაკაჩია.
- უვიზო მიმოსვლა უკვე ძალაშია და ეს დიდი წარმატებაა, თუმცა მას აქვს გამოწვევებიც და რა მთავარი გამოწვევები არსებობს?
- ყველაზე მთავარი და მნიშვნელოვანია, ვიზალიბერალიზაციით ვინც ისარგებლებენ, ის მოქალაქეები რამდენად შეძლებენ, ქვეყანა დადებითად წარმოაჩინონ, რაშიც იგულისხმება, რომ ევროპაში ყოფნის 90-დღიანი წესი არ დაარღვიონ. ასევე მნიშვნელოვანია, რომ მათ ბოროტად არ ისარგებლონ ამით და არ დაიწყონ ისეთი საქმიანობა, რასაც სხვადასხვა ქვეყნის მედიის მეშვეობით, სამწუხაროდ, ვიგებთ. ქართველების კრიმინალურ აქტიურობასა თუ არალეგალურ საქმიანობაზე ინფორმაციები არ გავრცელდეს.
განსაკუთრებით ამ კუთხით ძალიან მნიშვნელოვანია ისრაელ-საქართველოს უვიზო მიმოსვლის მაგალითები, რომელსაც კარგი მხარეც ჰქონდა და ცუდი მხარეც. ისრაელის მხრიდან ლაპარაკი იყო იმაზე, რომ საქართველოს მოქალაქეების ნაწილი არასწორად სარგებლობს ამით. ამიტომაც, ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ საქართველოზე ცუდი იმიჯი არ შევქმნათ და იმ სკეპტიკოს ქვეყნებს, რომლებიც საქართველოს ევროინტეგრაციას ალმაცერად უყურებენ, არ მივცეთ საბაბით და კიდევ ერთი კოზირი იმაზე სასაუბროდ, რომ საქართველო არ არის შემდგარი ევროპული სახელმწიფო და საქართველოს ევროპულ პერსპექტივაზე საუბარი ამიტომაც საკმაოდ ნაადრევია.
იმაზე, თუ როგორ უნდა მოიქცეს საქართველოს მოქალაქე, რომ უვიზო რეჟიმი არ დაარღვიოს, მასმედიით ახსნა-განმარტებითი სამუშაოები ჩატარდა და ამიტომ გარკვეული იმედი არის, რომ ისრაელის შემთხვევა არ განმეორდება. თუმცა საქართველოს მოქალაქე როგორ მოიქცევა, ამის გარანტია არ არსებობს. შეიძლება 100 წასულიდან 99-მა დაიცვას ყველა ნორმა, მაგრამ 1-მა ისეთი რამ გააკეთოს, მთლიანად გააფუჭოს ქვეყნის იმიჯი.
იგივე მასმედიას, როგორც საქართველოში, ისე ყველგან, ნეგატიური ამბების გაშუქება უფრო აინტერესებს და ცუდ შემთხვევას აუცილებლად გააშუქებენ. ამდენად, რისკები არსებობს. ეს კარგად ესმის ხელისუფლებასაც და პრემიერ-მინისტრმა განაცხადა კიდეც, ჩვენ შევეცდებით, თუ ვინმე დაარღვევს 90-დღიან წესს, მოვძებნით და უკან დავაბრუნებთო.
ტექნიკურად რამდენად მოხერხდება, არ ვიცი, მაგრამ ფაქტია, რომ განსაკუთრებით დიდი მნიშვნელობა ექნება პირველ წელს. მთავარია, პირველ წელს საქართველოს უვიზო რეჟიმმა უხმაუროდ ჩაიაროს ისე, რომ რიგითმა ესპანელმა, გერმანელმა თუ ფრანგმა ვერ შეამჩნიოს ჩვენთვის უვიზო რეჟიმის შემოღება.
არალეგალურად დარჩენის მატებამ და თავშესაფრის თხოვნამ შეიძლება პრობლემები შექმნას შემდგომ ეტაპზეც. თუ ყველაფერი ნორმალურად წარიმართა, შესაძლებელია, რამდენიმე წლის შემდეგ საქართველომ წევრი სახელმწიფოების დონეზე დაიწყოს მოლაპარაკება იმასთან დაკავშირებით, რომ საქართველოს მოქალაქეებზე სამუშაო ვიზები ლეგალურად გაიცეს, რაღაც კვოტების მიხედვით. დღეს ეს საკითხი განხილვის საგანი არ არის, მაგრამ სამომავლოდ შეიძლება და ეს ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იქნება. ჩვენ ვიცით, რომ ჩვენი მოქალაქეების უმრავლესობა დუხჭირი ცხოვრების გამო ცდილობს დასავლეთში თავშესაფრის მოძებნას.
- არსებობს მაგალითი, ევროკავშირის არაწევრი ქვეყნისთვის სამუშაო კვოტები მიეცა ევროკავშირს?
- კი, ეს შესაძლებელია, თუმცა დღეს, არჩევნებისა თუ მიგრანტების კრიზისიტს პირობებში ამაზე საუბარი პოპულარული არ არის. მაგრამ თუ სიტუაცია ევროპაში დამშვიდდა და ამ უვიზო მიმოსვლას წარმატებით გავართვით თავი, დარწმუნებული ვარ, საქართველოს ხელისუფლებას წელგამართულად შეეძლება ამ თემაზე პარტნიორ ქვეყნებთან საუბარი.
- არის საუბარი იმაზეც, რომ საქართველოდან ემიგრირებულთა რაოდენობა გაიზრდება და ესეც ერთგვარი გამოწვევა შეიძლება იყოს?
- არის ეს გამოწვევა, რომ განსაკუთრებით პირველ ეტაპზე შეიძლება გაიზარდოს, მაგრამ ვიზალიბერალიზაციის გარეშეც მიმდინარეობს ეს პროცესი. არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ვისაც წასვლა უნდოდა, მათგან დიდი უმეტესობა უკვე წავიდა კიდეც. პრაქტიკულად, 1 მილიონი ადამიანია ქვეყნიდან გასული. ბუნებრივია, გლობალიზებული მსოფლიოს პირობებში ვერც ერთი ქვეყანა ვერ აიძულებს მოქალაქეს, გინდა თუ არა დაბრუნდეს სამშობლოში. მთავარი ისაა, რომ უვიზო რეჟიმს არ შეექმნას პრობლემა და გერმანული, ესპანური პრესის პირველ გვერდებზე არ მოხვდნენ საქართველოს მოქალაქეები და ევროპის მოსახლეობაში საქართველო კრიმინალთან არ გაიგივდეს.
- როდესაც უვიზო რეჟიმის მაგალითებზეა საუბარი, პოზიტიურ მაგალითად ითვლება მოლდოვა, არცთუ ბევრი დარღვევა იყო, ნეგატიურ მაგალითად კი მიიჩნევა ბალკანეთის სახელმწიფოები, რადგან ბევრმა მოინდომა ევროკავშირში დარჩენა...
- მე კიდევ ერთი კარგი მაგალითი შემიძლია მოვიყვანო, როდესაც პოლონეთი შეუერთდა ევროკავშირს და, ფაქტობრივად, პირველ წლებში მოსახლეობის დიდი ნაწილი ევროკავშირში წავიდა. ყველაზე მეტად ბრიტანეთს მიაწყდნენ და შეიქმნა სიტუაცია, რომ ყველგან, ელექტრიკოსი დაგჭირდებოდა თუ სხვა, პოლონელები იყვნენ. პოლონელები ხომ ანგლო-საქსები არ არიან, ამიტომ მათ ბრიტანელებთან გარკვეული კულტურული შეუთავსებლობაც ჰქონდათ, რაზეც წუხდნენ, მაგრამ გავიდა ზუსტად 10 წელი და როგორც კი პოლონეთში ეკონომიკური სიტუაცია გამოსწორდა, წასული ადამიანების დიდი ნაწილი უკან დაბრუნდა. მათ შორის ბევრი ბიზნესმენიც და ეს ხალხი პოლონეთსა და ევროკავშირის სხვა სახელმწიფოებს შორის დამაკავშირებელი ხიდი გახდა. ამდენად, ამ თვალსაზრისით არის კარგი ეს ურთიერთგაცვლაც.
- აფხაზები და ოსები სოციალურ ქსელებში თუ მედიაში საერთოდ არც ახსენებენ უვიზო მიმოსვლას. თქვენი აზრით, ამას პოლიტიკური კონიუნქტურიდან გამომდინარე ხმამაღლა ვერ ამბობენ თუ ინტერესი არ აქვთ?
- ჩვენ ილუზია არ უნდა გვქონდეს, რომ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე მცხოვრები მოსახლეობა ვიზალიბერალიზაციის გამო ე.წ. საზღვრებს გადმოკვეთს. მგონია, რომ ამის ილუზია და მოლოდინი არც არსებობდა, იქ ამ თემაზე ტაბუა დადებული, მაგრამ დარწმუნებული ვარ, ინდივიდუალურ დონეზე გამოჩნდებიან და ამით სარგებლობას დაიწყებენ. შემდეგ კი, თუ ნახეს, რომ ქართული მხარისგან ამ საკითხს პოლიტიზება არ მოჰყვება, დროთა განმავლობაში დაახლოებით ისეთივე ხასიათს მიიღებს, როგორც დნესტრისპირეთში, საიდანაც უვიზო მიმოსვლით ბევრი სარგებლობს.
ევროკავშირმა მათთვის სპეციალური, მოქნილი პროგრამაც შექმნა, რომ სავაჭრო ურთიერთობა განავითარონ ევროკავშირთან და რუსეთთან ბმა შემცირდეს. ასეთი რამ ჩვენთან მოსალოდნელი არ არის, მაგრამ რამდენიმე ფაქტი რომ მოხდეს, ამის გამორიცხვა არ შეძლება. თუმცა თუნდაც ამის გამო ილუზია, რომ თავის პოლიტიკას შეცვლიან, არ უნდა გვქონდეს.
- ქართულ პასპორტებს აიღებენ?
- თუ ქართული პასპორტი უკეთესი ვარიანტი იქნება, ვიდრე რუსული პასპორტით ვიზაზე სირბილი და თუ თბილისიდან არ იქნება საუბარი, აი, რამდენმა აიღო ქართული დოკუმენტი, მაშინ აიღებენ. დღეს მათთვის ვიზის აღება რთულია, მოსკოვში უნდა ჩავიდნენ, რასაც დრო და ფინანსები სჭირდება. თან, ევროკავშირის ქვეყნები რადგან ამ ტერიტორიებს არ აღიარებენ, ვიზის გაცემაზე უარს ეუბნებიან.
- უკვე გაცხადდა, რომ შემდგომი ნაბიჯი ევროკავშირში გაწევრიანებაზე განაცხადი იქნება. რუსეთი ცხინვალის რეგიონსა და აფხაზეთს უფრო და უფრო კეტავს და ამ ორი რეგიონის მოსახლეობისთვისაც დასავლეთი არის მიუღებელი და გარყვნილი. გამოდის, რომ რაც უფრო ვუახლოვდებით ჩვენ დასავლეთს, ეს ორი რეგიონი უფრო გვშორდება?
- რუსული პროპაგანდის წყალობით ამ მხრივ პრობლემები გვექმნება. ისინი საბჭოთა პერიოდშიც უფრო რუსული სივრცის ნაწილად მოიაზრებდნენ თავს და ასეა დღესაც. ამ ეტაპზე ოკუპირებული ტერიტორიების მოსახლეობა უფრო კომფორტულად თავს ევრაზიულ სივრცეში გრძნობს, ვიდრე ევროპასთან დაახლოების თვალსაზრისით. აფხაზეთში ახალგაზრდების ნაწილს შესაძლოა ჰქონდეს ევროპასთან დაახლოების სურვილი, თუმცა ბევრი რამ დამოკიდებული იქნება იმაზე, რა მოხდება რუსეთში და სად წავა რუსეთი. ვიზალიბერალიზაციის შემდეგ ევროკავშირთან ერთად უნდა შევიმუშაოთ ინიციატივების ახალი პაკეტი, ახალი ხედვაა ჩამოსაყალიბებელი, თუ როგორ მოვიქცეთ ამ ფონზე, როდესაც რუსეთი ამ რეგიონების ასე საბოლოოდ ჩაკეტვას ცდილობს და ჩვენ რა უნდა გავაკეთოთ, რომ მოსახლეობასთან დიალოგის რეჟიმი და კონტაქტები გვქონდეს.
რაღაც საერთო ჰუმანიტარული და ეკონომიკური პროექტები განხორციელდეს, სადაც ოკუპირებულ ტერიტორიებზე მცხოვრები მოსახლეობა იქნება ჩართული.
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
ვიზალიბერალიზაციის ფონზე, მოსალოდნელია თუ არა ევროპაში ქართველი ემიგრანტების რიცხვის გაზრდა?
თიკო ოსმანოვა
დღეიდან საქართველოს მოსახლეობა ევროპაში უვიზოდ მიმოსვლას შეძლებს – ამასთან დაკავშირებით ქვეყანაში მთელი რიგი ღონისძიებებიადაგეგმილი. პარლამენტის ევროპისა და ინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარის თამარ ხულორდავას თქმით, ეს გადაწყვეტილება არის ძალიან კონკრეტული შედეგი და დაფასება იმ რეფორმების, რომელიც წლების განმავლობაში ხორციელდებოდა საქართველოში.
“კიდევ ერთხელ ვულოცავ ჩვენს ყველა მოქალაქეს ამ მნიშვნელოვან წინსვლას და წარმატებას საქართველოს ევროპული ინტეგრაციის გზაზე. ეს გადაწყვეტილება არის ძალიან კონკრეტული შედეგი და დაფასება იმ რეფორმების, რომელიც წლების განმავლობაში ხორციელდებოდა საქართველოში ხელისუფლების ყველა შტოს აქტიური ჩართულობით. ეს არის დაფასება იმ ძალიან მნიშვნელოვანი მასშტაბური საკანონმდებლო და ინსტიტუციური რეფორმების, რომელიც 2013 თებერვლიდან აქტიურად ხორციელდება მას შემდეგ, რაც საქართველოს გადმოეცა ვიზალიბერალიზაციის სამოქმედო გეგმა. ეს პროცესი მთელი ჩვენი მოქალაქეების თვალწინ მიმდინარეობდა. ველოდით ამ დღეს, როცა შევძლებდით უკვე გვეთქვა, რომ დღეიდან საქართველოს მოქალაქეს ბიომეტრიული პასპორტით შეუძლია მოგზაურობა ევროკავშირის სივრცეში. თუმცა ეს დღე და ეს გადაწყვეტილება ისტორიულია არა მარტო იმიტომ, რომ ტექნიკურად მარტივდება ჩვენი მოქალაქეებისთვის ევროპაში მოგზაურობა და ევროპის ქვეყნების კარი იღება, ეს დღე გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია – ეს არის სიმბოლო იმისა, რომ საქართველო იბრუნებს თავის კუთვნილ ისტორიულ ადგილს ევროპულ თანამეგობრობაში”, – განაცხადა თამარ ხულორდავამ.
ვიზალიბერალიზაციის ფონზე, მოსალოდნელია თუ არა ევროპაში ქართველი ემიგრანტების რიცხვის გაზრდა? – ეს კითხვა “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს დაუსვა.
გიორგი შენგელაია (რეჟისორი): ქართველებს, რასაკვირველია, ამის სურვილი ექნებათ, მაგრამ ევროპაში სამუშაოდ დარჩენა ძალიან ძნელია, ვერ მოახერხებ, ეს ყველაფერი გათვალისწინებულია. ასე, რომ არა მგონია, ემიგრანტების რაოდენობა გაიზარდოს.
რეზო მიშველაძე (მწერალი): პირველ რიგში, მინდა აღვნიშნო, რომ ასეთი პომპეზური ღონისძიება და არიქა, ევროპაში შესვლა შეგვიძლიაო, არ გვეკადრება. უფრო დარბაისლურად და წყნარად უნდა შევხვდეთ ამ ამბავს. მით უმეტეს, რამე დიდი ეკონომიური სარგებელი საქართველოს უვიზო მიმოსვლის შედეგად არ მიეცემა. ეს არის ტურისტთა წასვლის და ფულის დახარჯვის მახე ქართველებისთვის. იქ ხალხს არც სამსახურის დაწყება შეუძლია და არც რამე ბიზნეს საქმიანობის გაშლა. რაც შეეხება გაიზრდება თუ არა ამით ემიგრანტების რაოდენობა ევროპაში – ეს ნაკლებად მანაღვლებს. ჩემი დარდის საგანი ის არის, რომ თუ ქართველს სამშობლო უყვარს და თავისი ქვეყნის პატრიოტია, არ უნდა დაჰკრას ფეხი და არ უნდა გაიქცეს საზღვარგარეთ, მით უმეტეს ვიზალიბერალიზაცია მხოლოდ 3 თვე დარჩენას გულისხმობს და მერე ძალით გამოუშვებენ.
გია ბუღაძე (მხატვარი): ევროპაში ემიგრანტების რიცხვის გაზრდას არ ველოდები, იმიტომ, რომ ეს არც ისე იოლი საქმეა. თავის დროზე პოლონეთსა და უნგრეთსაც გაუხსნეს სავიზო რეჟიმი და მსგავსი არაფერი მომხდარა. ეს არის ისტორიული შანსი. ამ ბოლო თვეებში თუ მართლაც რამე დადებითი მოხდა, ეს არის ვიზალიბერალიზაცია.
ლადო ვარდოსანიძე (არქიტექტორი): რა დასამალია, რომ ეკონომიური პირობები ქვეყანაში ისეთია, აქედან წასვლას ცდილობენ. მართალია, ჩვენი ხელისუფლება ამბობს, რომ მათ ამის საშუალება არ ექნებათ, იქ დარჩენას ვერ შეძლებენ, მაგრამ მე მაინც ვფიქრობ, რომ გაიზრდება ევროპაში ემიგრანტების რაოდენობა.
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ ზაალ ანჯაფარიძესთან: „გიორგი მარგველაშვილისა და დავით უსუფაშვილის თანამშრომლობა მოსალოდნელია“ // „პრეზიდენტი პოლიტიკურ პლაცდარმს იქმნის“
ელზა პაპოშვილი
ანალიტიკოს ზაალ ანჯაფარიძის განცხადებით, “რუსთავი 2″-ის კოლექტივში თუ პოლიტიკური სიმპათია-ანტიპათიის ან პიროვნული მიზეზების გამო რამე სახის დაპირისპირებაა, ეს მაინც შიდა ორგანიზაციულ დაპირისპირებას ნიშნავს. მისი აზრით, თუ ამ დაპირისპირების ტრანსფორმაცია ისეთ პროცესებში გადაიზრდება, რომ ტელეკომპანიის მუშაობის შეფერხებას ან პარალიზებას გამოიწვევს, მაშინ უკვე შეიძლება სერიოზულად საუბარი ამ ძვრების მიზეზებზე და მის გრძელვადიან შედეგზე.
ზაალ ანჯაფარიძის აზრით, არსებული ინფორმაცია ჯერჯერობით საკმაოდ ნედლია და გადამოწმება-დადასტურებას საჭიროებს. ანალიტიკოსის განცხადებით, საინტერესოა, რა მოტივაცია უნდა ჰქონდეს ნიკა გვარამიას, რომ მას მიხეილ სააკაშვილისგან გათავისუფლება ან დისტანცირება სურდეს. მისი თქმით, თუ ეს ასეა, მაშინ ჩნდება კითხვები, ტელეკომპანიისთვის ფინანსებს ვისგან და საიდან მოიპოვებს?
- როგორ ფიქრობთ, “რუსთავი 2″-ის შიგნით დაწყებული პროცესები რას შეიძლება ნიშნავდეს და ფიქრობთ თუ არა, რომ ეს ორი პოლიტიკურად განსხვავებული გემოვნების მქონე ჯგუფის დაპირისპირებაა?
- ვფიქრობ, უკვე გამოჩნდა, რომ ეს ტელევიზია მთლად ყარამანიშვილების ფულით შეძენილი არ არის, თუმცა ისინი ფორმალური მფლობელები არიან. წარმოუდგენელია და ლოგიკას მოკლებულია, როდესაც რამდენიმე ათეულ მილიონად, თუ მეტად არა, შეფასებული ტელევიზიის საკონტროლო წილი სრულიად უსასყიდლოდ ტელევიზიის თანამშრომლებს გადასცე. ეს არც ბიზნესის ჩარჩოებში ჯდება და ნაკლებად ჰგავს ალტრუისტულ აქტს მფლობელების მხრიდან. ამიტომაც ვფიქრობ, რომ ბევრი ჯერ კიდევ უცნობი საკითხი გასარკვევია, რათა რეალობასთან მიახლოებული ანალიზი გაკეთდეს, თუ რასთან გვაქვს საქმე.
რატომღაც არ მჯერა, რომ თითქოს ნიკა გვარამია მიხეილ სააკაშვილის გავლენისგან თავის გათავისუფლებას ცდილობდეს, როგორც ინფორმაცია ვრცელდება. თუ ეს მართლა ასე არის, მაშინ ის ვის სასარგებლოდ ცდილობს მისგან გათავისუფლებას? “ნაციონალური მოძრაობიდან” გამოყოფილი მეორე ჯგუფისთვის ხომ არა?! ჯერჯერობით მხოლოდ ამის ვარაუდი შემიძლია იმ მწირი ინფორმაციიდან გამომდინარე, რაც ამ ეტაპზე საჯარო სივრცეში გამოდის. არ არის გამორიცხული, რომ “რუსთავი 2″-ის ჟურნალისტების ნაწილმა ტელეკომპანია დატოვოს. ტელევიზიის კოლექტივი არაერთგვაროვანია, იქაც არიან სხვადასხვა შეხედულების მქონე ადამიანები. როგორც ჩანს, ვიღაცისთვის არსებულ სიტუაციაში და პირობებში მუშაობა საკმაოდ კომფორტულია, ვიღაცისთვის კი მთლად კომფორტული არა.
ძალიან ბევრი მიზეზი არსებობს, რაც ტელეკომპანიაზე და იქ მომუშავე ადამიანებზე ზეგავლენას ახდენს. არ არის გამორიცხული, რომ მიმდინარე პროცესებს გარკვეული შიდა კონფლიქტები მოჰყვეს. გარდა ამისა, ყველაფერს რომ თავი დავანებოთ, სტრასბურგის სასამართლოს “რუსთვი 2″-თან დაკავშირებით ჯერ გადაწყვეტილება არ გამოუტანია, ამასაც ხომ მნიშვნელობა აქვს, სასამართლო ტელეკომპანიას საბოლოოდ ვის მიაკუთვნებს.
უზენაესი სასამართლოს გადაწყვეტილება არავის არ გაუუქმებია. ის უბრალოდ შეჩერებულია. დაველოდოთ მოვლენების განვითარებას და გვარამიას ქმედებას, ვფიქრობ, დიდწილად ტელეკომპანიაში მიმდინარე მოვლენები მაინც კოლექტივის გადაწყვეტილებაზე იქნება დამოკიდებული.
- ე.წ. მოსმენის კანონს პრეზიდენტმა ვეტო დაადო. როგორ ფიქრობთ, იმ ფონზე, როდესაც მარგველაშვილმა იცის, რომ “ქართული ოცნება” მას მაინც დაძლევს, რატომ იღებს ვეტოს დადების გადაწყვეტილებას? შეიძლება ვიფიქროთ, რომ ამით პრეზიდენტი ცდილობს, როგორც ცალკე პოლიტიკური ფიგურა ისე წარმოჩინდეს...
- რა თქმა უნდა, რომ პრეზიდენტის ქმედებები ასეთ შთაბეჭდილებას ნამდვილად ტოვებს. ვფიქრობ, რომ პრეზიდენტსა და მმართველ გუნდს სერიოზული მსოფლმხედველობითი და ღირებულებითი კონფლიქტი აქვთ. აქედან გამომდინარე, მათი მიდგომა ერთსა და იმავე საკითხებზე ხშირად განსხვავდება. ამიტომ პრეზდიენტის მხრიდან ე.წ. მოსმენის კანონზე ვეტოს დადება და მოტივირებული შენიშვნების პარლამენტისთვის გადაგზავნა ცხადყოფს, რომ მათ რიგი საკითხების მიმართ ფუნდამენტური ღირებულებითი განსხვავება აქვთ. მაგალითად, იგივე მიყურადების კანონზე თუ პრეზიდენტის ხედვა უპირატესად მაინც არის დაფუძნებული ადამიანის უფლებების პრიორიტეტზე და მის უფრო მეტი დოზით გათვალისწინებაზე, “ქართული ოცნება” აქცენტს უფრო უსაფრთხოებაზე აკეთებს. მეორე მხრივ, ვფიქრობ, რომ ვეტოს ასეთი ინტენსიური სახით გამოყენებით პრეზიდენტი გარკვეულ პოლიტიკურ პლაცდარმს იქმნის, რომელიც მან შესაძლოა, სამომავლოდ, როგორც პოლიტიკური აქტივი, ახალი პოლიტიკური კონსოლიდირებისათვის გამოიყენოს, სხვა პოლიტიკურ ნაბიჯებთან ერთად. თუმცა ეს ჩემი ვარაუდია. საპრეზიდენტო არჩევნების მოახლოვების კვალობაზე უფრო ნათლად დავინახავთ, რეალურად რას აპირებს პრეზიდენტი.
- როგორც საზოგადოებისთვის იყო ცნობილი, დავით უსუფაშვილს გაზაფხულზე მისი პარტია უნდა წარედგინა, რაც ჯერჯერობით იგვიანებს. როგორ ფიქრობთ, რა გახდა ამის მიზეზი და შესაძლოა თუ არა, რომ მან გუნდის შეკრება ვერ მოახერხა?
- ძნელია, წინმსწრებად ვისაუბროთ ჯერ არშექმნილ პარტიაზე და იმაზე, თუ რა ტიპის პარტიის შექმნა სურს ბატონ უსუფაშვილს. თუმცა მახსოვს, როდესაც უსუფაშვილი დამოუკიდებელი პოლიტიკოსის რანგში წარმოგვიდგა, განაცხადა, რომ ის “რესპუბლიკელად” რჩებოდა. აქედან გამომდინარე, შეიძლება ვარაუდის გამოთქმა, თუ რა ტიპის ადამიანებს შემოიკრებს ის თავის პარტიაში და როგორი ღირებულების და მსოფლმხედველობის მქონე პლატფორმაზე იდგება მისი პარტია.
- როგორ ფიქრობთ, შესაძლებელია თუ არა, რომ დავით უსუფაშვილსა და პრეზიდენტ გიორგი მარგველაშვილს შორის პოლიტიკური თანამშრომლობა შედგეს?
- გააჩნია, რა ტიპის თანამშრომლობაზე იქნება საუბარი. თუ ისინი სიტუაციური მოკავშირეები იქნებიან და რაღაც თემატურ საკითხებზე ითანამშრომლებენ, ასე ურთიერთთანამშრომლობას ნამდვილად არ გამოვრიცხავ. მათ ბევრ საკითხში მსგავსი ან ანალოგიური პოზიცია აქვთ, ამიტომაც მათი თანამშრომლობა რეალური და მოსალოდნელიც კი არის. დანარჩენს დრო გვიჩვენებს.
- რას იტყვით პრემიერის მიერ დაანონსებულ სამთავრობო ქალაქის მშენებლობაზე. როგორ ფიქრობთ, რამდენად სწორი და გამართლებულია, როდესაც მთავრობა “ქამრების შემოჭერის” ფონზე და სამინისტროებში შტატების შემცირების პარალელურად, მსგავსი სახის პროექტის განხორციელებას აანონსებს?
- როგორც ვხედავთ, ეს პროექტი ჯერჯერობით მხოლოთ იდეის დონეზეა და მხოლოდ ინიციატივაა, რომელიც პრემიერმა საზოგადოებას გააცნო. მთავრობას ამაზე ჯერ არანაირი ეკონომიკური გათვლები არ წარმოუდგენია. არაფერი კონკრეტული არ უჩვენებიათ, ამიტომაც ველოდები, რომ ამ ინიციატივას დასაბუთება ციფრებით და პროცენტებით მოჰყვება და გავიგებთ, თუ რა სარგებელს მიიღებენ ამ პროექტისგან ჩვენი სახელმწიფო, მისი მოქალაქეები, რამდენი დაჯდება მისი მშენებლობა და რა იქნება ამ ყველაფრის უკუგება სახელმწიფოს მართვის კუთხით.
„ახალი თაობა“, 28 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ კახა კუკავასთან: „გიორგი მარგველაშვილი „ოცნებას“ 5:0-ს უგებს“ // „გიორგი მარგველაშვილს ვერავინ ეტყვის, რომ იგი ბიძინა ივანიშვილის ლეღვის ფოთოლი იყო“
პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილი ბოლო პერიოდში საგრძნობლად გააქტიურდა. ამ საკითხის შესახებ „ახალი თაობის“ კითხვებს „თავისუფალი საქართველოს“ ლიდერი კახა კუკავა პასუხობს.
- ბატონო კახა, „ოცნება“ ცდილობს საზოგადოების თვალში გიორგი მარგველაშვილი მტრად წარმოაჩინოს. მართლაც ასეა, თუ რით ხსნით ასეთ გააფთრებულ დაპირისპირებას?
- ძირეული მიზეზი არის ის, რომ ეს ხელისუფლება არის კორუმპირებული, მისი ძირითადი ამოცანა არის ფულის გათეთრება, ფულის მოპარვა ბიუჯეტიდან. აქედან გამომდინარე, ისინი ადვილად ნახულობენ საერთო ენას მათ შორის პორტირებულ ნაციონალებთან, რომლებსაც ზუსტად იგივე ინტერესი აქვთ და მათთვის სიკვდილივით საშიშია ნებისმიერი სხვა პოლიტიკური ფიგურა, რომელიც კორუფციაში არ არის ჩართული.
- ამიტომ არის მათთვის მიუღებელი გიორგი მარგველაშვილი?
- ზუსტად იმიტომ, რომ, ჯერ ერთი, ის არის ლეგიტიმური წესით არჩეული და გააჩნია პოლიტიკური წონა და მეორე, მარგველაშვილი არის ერთადერთი სახელმწიფო პირი, რომელიც არ არის ჩართული მათთან კორუფციულ გარიგებებში. მარგველაშვილს რომ მათთან დაემყარებინა იგივე ურთიერთობა, რაც პორტირებულ ნაცებს, მაგალითად, ტენდერები, პრივატიზაციიდან შემოსული თანხები, მონოპოლიები გაეყოთ, მაშინ მარგველაშვილი მისაღები იქნებოდა. დღეს ეშინიათ მარგველაშვილის.
- რატომ?
- იმიტომ, რომ ადამიანი, რომელიც არ არის კორუმპირებული, შესაძლოა ნებისმიერ დროს დადგეს სასწორის მეორე მხარეს და განაჩენი გამოუტანოს ამ რეჟიმს. ამიტომ ისინი მაქსიმალურად ცდილობენ როგორც მარგველაშვილის განეიტრალებას, ისე არჩევით თანამდებობაზე ისეთი პირის მოხვედრას, რომელიც იქნება მათ მიერ კონტროლირებადი.
- ამიტომ „ოცნება“ ცდილობს, რომ გიორგი მარგველაშვილი საზოგადოების თვალში დააკნინოს?
- ეს მცდელობა არ არის წარმატებული. პირიქით, გიორგი მარგველაშვილის პოლიტიკური კაპიტალი, რეალურად ერთადერთი მაგისგან შედგება, რომ „ოცნება“ ლანძღავს. გიორგი მარგველაშვილს რაიმე მიღწევები არ ჰქონია და ვერც ექნებოდა იმის გამო, რომ მას უფლებამოსილებები არ აქვს. რაც უფრო მეტს გალანძღავენ, საზოგადოების იმ ნაწილში, ვისაც „ოცნება“ არ მოსწონს, გიორგი მარგველაშვილი უფრო პოზიტიურად წარმოჩნდება.
- „ოცნების“ დეპუტატები ბრალს სდებენ მას, რომ ცდილობს კანონები დაგვიწეროს და ჩაერიოს პარლამენტის საქმიანობაშიო. რამდენად არის ასე?
- სამწუხაროდ, ქართული პოლიტიკის თანმდევი პრობლემაა გაუნათლებლობა. პარლამენტში ხშირად ხვდებიან ადამიანები, რომლებმაც არათუ კონსტიტუცია არ იციან, ზოგიერთს წერა-კითხვაც უჭირს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ისინი არ დააბრეხვებდნენ ასეთ სისულელეს, რომ პრეზიდენტის ვეტო თურმე არის საპარლამენტო საქმიანობაში შეჭრა. ამ ადამიანებს, რომელთა ნაწილიც სოდიდან და კუდიდან მოვიდა პარლამენტის შემადგენლობაში, კარგი იქნება, პატარა ბროშურები დაურიგონ, ან ტრეინინგები ჩაუტარონ და აუხსნან, რომ ვეტო არ არის მარგველაშვილის ნოუჰაუ და ეს ბევრ ქვეყანაშია მიღებული.
- პრეზიდენტის ხშირმა ვეტოებმა „ქართული ოცნება“ მართლა მოთმინებიდან გამოიყვანა?
- აბსოლუტურად არ არის ეს ხშირი ვეტოები. პრეზიდენტმა გამოიყენა სულ 6 ვეტო. წინა 5 ვეტოზე პარლამენტს მოუწია დათანხმება. ზოგს მაშინვე დაეთანხმა, ხოლო რომელსაც არ დაეთანხმა, გასაჩივრდა საკონსტიტუციო სასამართლოში და საკონსტიტუციო სასამართლოს გადაწყვეტილების აღსრულება მოუწია საქართველოს პარლამენტს.
- ანუ პრეზიდენტის ვეტოები დასაბუთებული და მყარია?
- არც ერთი ვეტო პრეზიდენტის არ ყოფილა ისეთი, რომელიც იქნებოდა დაუსაბუთებელი. „ოცნებას“ რომ ნამუსი გააჩნდეს, ისეთ სამარცხვინო მდგომარეობაში არიან პრეზიდენტის ვეტოებთან დაკავშირებით ჩავარდნილი, რომ მათ ადგილზე, ამაზე განცხადებასაც კი არ გავაკეთებდი, ისე გავაპარებდი და დავეთანხმებოდი უხმოდ. ყველა შემთხვევაში, როდესაც პარლამენტი პრეზიდენტს არ დაეთანხმა, საკონსტიტუციო სასამართლომ დაიკავა პრეზიდენტის მხარე. ეს არის მე-6 ვეტო. წინა ხუთ შემთხვევაში აღმოჩნდა, რომ მართალი იყო პრეზიდენტი. ანუ 5:0-ს იგებს პრეზიდენტი.
- ექსპერტთა ნაწილი თვლის, რომ შორსმიმავალი პოლიტიკური მიზნები აქვს მარგველაშვილს და მასაც აწყობს ამ დაპირისპირებაში შესვლა, რადგან ფიქრობს, რომ ამით მოგებული დარჩება. ამაზე რას იტყვით?
- ამას აბსოლუტურად ვეთანხმები. ყველა, ვისაც მცირეოდენი გამოცდილება მაინც აქვს, ზუსტად ხედავს, რომ საქართველოში ივანიშვილის ეპოქა დასრულებულია. შესაძლოა კიდევ ორი წელი გასტანოს, მაგრამ მას არ აქვს მომავალი. მალე საქართველოს მოსახლეობა დაიყოფა 2 ნაწილად – ნაქოცარები და მთელი დანარჩენი მოსახლეობა. დაიწყება ყველა იმ ადამიანზე პოლიტიკური ნადირობა, ვინც რაიმე სახით იყო დაკავშირებული ივანიშვილის რეჟიმთან. ზუსტად იგივე მოხდება, რაც 2012 წლის შემდგომ მოხდა. ხოლო ახალი პოლიტიკური ცხოვრების შექმნა და გაგრძელება მოუწევთ იმ ადამიანებს, რომლებიც ამ სტიგმისგან იქნებიან თავისუფალნი.
- ამიტომ ახდენს გიორგი მარგველაშვილი „ოცნებისგან“ დისტანცირებას?
- ის, რასაც გიორგი მარგველაშვილი აკეთებს, მან ძალიან კარგად იცის, რომ „ოცნების“ პირობებში არის წყლის ნაყვა. მგლის თავზე სახარებას კითხულობდნენო, ზუსტად ასევეა ივანიშვილის პარლამენტისთვის ვეტოების გამოცხადება. თუმცა მარგველაშვილი საკმაოდ გონიერი პოლიტიკოსია, მართალია, მას ბევრ საკითხში არ ვეთანხმები, მისი იდეოლოგია ჩემთვის მიუღებელია, მაგრამ ამის მიუხედავად, ეს ხელს არ მიშლის, შევაფასო მისი ტაქტიკური და სტრატეგიული ხედვები.
- ანუ მისი პოლიტიკური სვლები მომავალზეა გათვლილი?
- რა თქმა უნდა, ის ბევრად უფრო სტრატეგიულად აზროვნებს, ვიდრე „ოცნების“ ლიდერები, რომლებიც დღევანდელი დღით არსებობენ. მარგველაშვილი კი ხედავს, რომ ორ წელიწადში `ოცნება~ ჩაბარდება ისტორიას, მისგან არ დარჩება არაფერი და ორი წლის შემდეგ მას ექნება სრული მორალური და პოლიტიკური უფლება, გააგრძელოს ამ ქვეყანაში აქტიური პოლიტიკური ცხოვრება პოზიტიური კაპიტალით. მას ვერავინ ეტყვის, რომ „ოცნების“ მარიონეტი იყო. „ქართული ოცნება“ მალე გაქრება, გიორგი მარგველაშვილი კი არ გაქრება. ის სწორედ ამას ხედავს, ამას უმიზნებს და ქართულ პოლიტიკაში ის აუცილებლად იქნება ერთ-ერთი ფლანგის გამოკვეთილი ლიდერი.
- საუბარია, რომ ამისთვის ნიადაგს უკვე იმზადებს და მის კარზე მიმდინარეობს აქტიური კონსულტაციები. საარჩევნოდ დაიწყო სამზადისი?
- მე არ ვფიქრობ, რომ გიორგი მარგველაშვილს აქვს მოკლევადიანი პოლიტიკური გეგმები. თუ საუბარია იმაზე, რომ 2018 წელს ის თავის კანდიდატურას დააყენებს საპრეზიდენტო არჩევნებზე, მე არ ვფიქრობ, რომ ეს არის მისი ძირითადი ამოცანა.
- აბა რა არის მისი მიზანი?
- 2018 წელს შესაძლოა ქვეყანაში არ იყოს ის სიტუაცია, რომ გიორგი მარგველაშვილი ამ პროცესის ლიდერად იქცეს. პოსტივანიშვილისეულ ეპოქაში კი გიორგი მარგველაშვილს დარჩება მხოლოდ აქტივები. ვერავინ იტყვის მასზე, რომ პოსტზე ყოფნისას არაღირსეულად იქცეოდა. მაგალითად, დავით უსუფაშვილს ყოველთვის დააყვედრიან იმას, რომ როდესაც პარლამენტის თავმჯდომარე იყო, არაფერი გაუკეთებია. იგივეს დააყვედრიან გიორგი კვირიკაშვილს. ირაკლი ღარიბაშვილმა კი არა მგონია ქვეყანაში დარჩენა შეძლოს პოსტივანიშვილისეულ ეპოქაში. გიორგი მარგველაშვილს კი ვერასდროს ეტყვიან, რომ ბიძინა ივანიშვილის რეჟიმის დროს მისი ლეღვის ფოთოლი იყო. დარწმუნებული ვარ, რომ მისი გათვლა უფრო გრძელვადიან პერიოდს უკავშირდება და არა იმას, რომ მომავალ წელს საპრეზიდენტო არჩევნებში თავისი კანდიდატურა წამოაყენოს და რაღაც კოალიცია ჩამოაყალიბოს.
„ახალი თაობა“, 28 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ ნიკანორ მელიასთან: „ნაციონალური მოძრაობა“ „რუსთავი-2“-ზე გავლენის შენარჩუნებას არ შეეცდება“
„ნაციონალური მოძრაობის“ ლიდერი ნიკანორ მელია „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში „რუსთავი-2“-ის ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებზე საუბრობს.
- ბატონო ნიკა, „რუსთავი-2“-ის ირგვლივ განვითარებულ მოვლენებს როგორ აფასებთ?
- ეს არის „რუსთავი-2“-ის შიდა კორპორაციული საკითხი. ეს პროცესი, რომლის მოწმეც არის საზოგადოება, არის გამოსავლის ძიების პროცესი, რომელიც თავიდან ბოლომდე თავად გუნდმა უნდა გადაწყვიტოს. ჩვენმა პარტიამ, ნაციონალურმა მოძრაობამ, თავიდანვე აბსოლუტურად ნეიტრალური პოზიცია დაიკავა. შეუძლებელია, რაიმე სახის კომენტარიც კი გაკეთდეს ჩვენი მხრიდან. მით უფრო წარმოუდგენელია, რომელიმე მხარის პოზიცია დავიკავოთ, ეს გამორიცხულია. მე ერთ რამეში ღრმად ვარ დარწმუნებული: „რუსთავი-2“-მა ფიზიკური ბრძოლის შედეგად სარედაქციო დამოუკიდებლობა შეინარჩუნა. ერთადერთი ნაციონალური მაუწყებელია, რომელიც ბიძინა ივანიშვილის გავლენებისგან დამოუკიდებელია და რომელიც კრიტიკული, ოპოზიციური არხია. ეჭვი არ მეპარება, მეტიც, დარწმუნებული ვარ, რომ იმ პრობლემას, რომლის წინაშეც ბოლო დღეებში გუნდი, მთელი კოლექტივი დადგა, აუცილებლად გადალახავს.
- გუნდში დაპირისპირება გამოიწვია ბოლო დღეებში განვითარებულმა მოვლენებმა, წილების გადანაწილების საკითხს ვგულისხმობ. თქვენ რას იტყვით?
- ყველაფერი საჯარო არის, როგორც „რუსთავი-2“-ს ეკადრება. ეს არის განსხვავებული ნაბიჯი. ანალოგი ძნელად მოიძებნება. პროცესი, რომლის მოწმენიც ახლა ვართ, სრულიად განსხვავებულია, არა მხოლოდ ტელე-სივრცისთვის. ამ ღიაობას მე მივესალმები. მეტიც, ძალიან მომწონს. თუმცა, მე მესმის საზოგადოების, რომლის აზრიც ორად გაიყო. ნაწილს მოსწონს ეს საჯაროობა, ნაწილს – არა. თუმცა, მე ვფიქრობ, რომ „რუსთავი-2“-ს იმდენად დიდი მისია აკისრია ჩვენი ქვეყნის დემოკრატიულად განვითარებაში, რომ არაფერი უცნაური არ უნდა იყოს ამ ღიაობაში და საჯაროობაში. გარკვეული დეტალები საჯარო გახდა, რაც ვიღაცისთვის შეიძლება არის საკამათო.
- ექსპერტების ნაწილი მიიჩნევს, რომ პოლიტიკური აფილაციებისგან განთავისუფლების მოწმენი ვართ, კონკრეტულად კი, ნაციონალური მოძრაობისგან განთავისუფლების. ბატონო ნიკა, რა კომენტარს გააკეთებთ?
- მთელ ამ პროცესში ყველაზე მნიშვნელოვანი და მთავარი არის ის, რომ „რუსთავი-2“ ბიძინა ივანიშვილის კლანჭებში არ მოექცა. დღეს იმაზე საუბარი, რომ რომელიღაც პოლიტიკური გუნდის აფილაციისგან დისტანცირება ხდება, გასაგებია. თუმცა, ბუნებრივია, ამით „რუსთავი-2“ მხოლოდ გაძლიერდება. მისი რეიტინგი კიდევ უფრო გაიზრდება.
- თქვენი პოზიცია როგორია ამ პროცესში?
- მე მხარს „რუსთავი-2“-ის გუნდს ვუჭერ. ეს ტელეკომპანია ადასტურებს, რომ დამოუკიდებელია თავისი სარედაქციო პოლიტიკით.
- ხელისუფლებისგან?
- თუ შევხედავთ ტელეკომპანია „იმედის“ საინფორმაციოს და შემდეგ „რუსთავი-2“-ის საინფორმაციოს, ვნახავთ, რომ სხვადასხვა საქართველოში ვცხოვრობთ. დიდი კონტრასტია. ხელისუფლებაში მყოფ ადამიანებს თუ შერჩენიათ საღი აზრი, პირველ რიგში, სწორედ მათ უნდა აწყობდეთ კრიტიკული ტელევიზიის არსებობა ქვეყანაში.
- შპს „რუსთავი-2“ ჩემიას“ დაფუძნებას აპირებენ ტელევიზიის თანამშრომლები, რას იტყვით? ამას იმიტომ გეკითხებით, რომ პოლიტიკოსებს რთულად ეთმობათ...
- შეუძლებელია ამ შიდა კორპორატიულ საკითხებზე კომენტარი. ეს არის გუნდის, მენეჯმენტისა და დამფუძნებლების გადასაწყვეტი. რაღაცნაირად პოლიტიკოსების გარეშე ჩამოყალიბდებიან, რა ჯობია ტელევიზიისთვის.
- ასე მარტივად არ ხდება და ამიტომ გეკითხებით. როგორც ხელისუფლება იბრძვის, ასე იბრძვის ოპოზიციაც, რომ გავლენები არ დაკარგოს ტელევიზიაზე...
- ოპოზიცია იბრძვის და იბრძოდა მხოლოდ ერთი მიზნისთვის: ქვეყანაში შენარჩუნდეს ერთი ოპოზიციურად განწყობილი ტელეარხი მაინც. ახლა ამ ტელეკომპანიაში შიგნით რა კონფიგურაცია იქნება, როგორ გადანაწილდება პოზიციები, ვინ იქნება მენეჯმენტი და ა.შ. ეს არ არის პოლიტიკოსის გადასაწყვეტი და არც პოლიტიკური პარტიის.
- ხმები გავრცელდა, რომ ნიკა გვარამია „რუსთავი-2“-დან მიდის...
- წარმოუდგენელია, ამ კითხვებზე პოლიტიკოსმა კომენტარი გააკეთოს. ეს არ არის ჩემი საქმე. ნიკა გვარამიამ ბოლო წლების განმავლობაში სამოქალაქო გმირობის მაგალითი აჩვენა, თუ როგორ უნდა დადგე თავისუფალი სიტყვის სადარაჯოზე კრიტიკულ სიტუაციაში.
„ვერსია“, 27 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ მამუკა არეშიძესთან: ბათუმის აქციის მომზადება 30 ათასი ლარი დაჯდა?!
თათია გოჩაძე
ცხინვალში ე.წ. არჩევნებისა და ამასთან, სამაჩაბლოსთვის „ალანიას“ დარქმევის საკითხზე რეფერენდუმისთვის ემზადებიან. აფხაზეთის დე ფაქტო არჩევნებში კი ჯერჯერობით „ხელისუფლება“ იმარჯვებს. პარალელურად, ე.წ. გამშვები პუნქტები იკეტება და გალიდან, რომლის სამხედრო ქალაქად გადაკეთება მიმდინარეობს, მოსახლეობის სოხუმსა და აფხაზეთის სხვა ქალაქებში გადასახლება იგეგმება… მოკლედ, ყველაფერი ეს, კავკასიის საკითხების ექსპერტის, მამუკა არეშიძის თქმისა არ იყოს, ნათელყოფს, რომ რუსეთმა ოკუპაციის მანქანა უფრო ძლიერად აამუშავა. მამუკა არეშიძის თქმითვე, აფხაზეთში ე. წ. არჩევნები ჯერ მხოლოდ 12 უბანში ჩატარდა, 23-ში კი ჩასატარებელია.
- 12 უბნიდან ოთხში ოპოზიციამ, მათ შორის, ალექსანდრე ანქვაბმა გაიმარჯვა, დანარჩენ 8 უბანზე კი კლანებმა. საერთოდ, აფხაზეთში არჩევნები იდეოლოგიებს კი არა, კლანებს შორის ტარდება და ბრძოლა პოლიტიკური ძალაუფლებისთვის კი არა, ბიუჯეტსა და რუსულ ფულთან დაახლოებისთვის მიდის. ისე, მნიშვნელოვანია, რომ ანქვაბი ე.წ. პარლამენტში ამინდს აუცილებლად შექმნის, რადგან კლანებს ყოველთვის სათავისოდ ირგებს.
- თუ ასეა, აბა, თავის დროზე ხელისუფლებას რატომ ჩამოაშორეს?
- მაშინ მოსკოვი დაუპირისპირდა, თუმცა ახლანდელმა პრეზიდენტმა, რაულ ხაჯიმბამ მოსკოვის დაკვეთა ვერ შეასრულა. მაგალითად, რუსეთისა და აფხაზეთის ე. წ. შინაგან საქმეთა სამინისტროების ინტეგრაციის დოკუმენტის ხელმოწერა ვერ გაბედა. ზოგადად, აფხაზებს რუსები უმადურად მიიჩნევენ, რადგან აფხაზები რუსეთს ვალდებულად თვლიან, მათ მიხედოს. მოკლედ, ვფიქრობ, ანქვაბი რუსეთსა და აფხაზეთის დღევანდელ ხელისუფლებას სერიოზულ პრობლემებს შეუქმნის.
- ეს საქართველოსთვის დადებითი იქნება?
- კი, თუ შექმნილ ვითარებას სწორად გამოვიყენებთ. ისე, 2010 წელს, თემურ იაკობაშვილის მიერ შექმნილი სტრატეგია აფხაზეთთან ურთიერთობისთვის საუკეთესო იყო, თუმცა ვერც ნაციონალებმა და ვერც ახლანდელმა ხელისუფლებამ ვერ აამუშავა. ინტეგრაციისკენ გადადგმული დღევანდელი ხელისუფლების ნაბიჯები კი უფრო სპონტანურია.
- ბატონო მამუკა, ადასტურებთ ინფორმაციას, რომ მას შემდეგ, რაც სამხედრო ქალაქად გადაკეთდება, რუსეთი გალიდან მოსახლეობას გაასახლებს?
- გალი უკვე სამხედრო ქალაქი და განსაკუთრებულ რეჟიმშია, მაგრამ რუსები აფხაზეთის დე ფაქტო ხელისუფლებას ვერ ერევიან და ქართველებს დაერივნენ _ ქართული სკოლები, პრაქტიკულად, გაუქმდა; გარნიზონის ოფიცრებს ოჯახები ჩაჰყავთ და ნელ-ნელა ქალაქის რუსიფიკაცია ხდება. მოკლედ, გალის ქართული მოსახლეობა უმძიმეს მდგომარეობაშია და ცდილობს, შვილებს ქართული პარტიზანულად ასწავლოს. 21-ე საუკუნეში ენისა და ეროვნების დისკრიმინაცია ხდება და ეს უბედურებაა.
- გალელები საცხოვრებლად სოხუმსა და სხვა ქალაქებში რატომ გადადიან?
- აქეთ მხარეს სარჩოს ვერ შოულობენ და აბა, რა ქნან? ზუგდიდში ვერ გადმოდიან და თუ დააპირეს, დამცირების ატანა უწევთ. ისე, ქვედა ზონის მაცხოვრებლები ცდილობენ, ბავშვები იქაურ მოსახლეობას გამოარიდონ და ბინას ზუგდიდში, ნათესავებთან იდებენ… გალის ზედა ზონა კი დანარჩენ საქართველოს მოწყვეტილია და სხვა გამოსავალი რადგან არაა, მისი რუსიფიკაციისა და გააფხაზების პროცესი მიდის. ზოგმა ახალგაზრდამ ქართული საერთოდ არ იცის და მიუხედავად იმისა, რომ ქართულ გვარს ატარებს, აფხაზობს. არადა, გალის მოსახლეობა ბოლო ბასტიონი იყო, რომელიც ქართული იდენტობის შენარჩუნებას ცდილობდა, მაგრამ ისე ვერ დავეხმარეთ, როგორც საჭირო იყო.
- რა უსამართლობაა! ეს ქართველებს ალბათ, უბიძგებს, რომ აფხაზური პასპორტი აიღონ, არა?
- ვიცი, ბევრს ეწყინება, მაგრამ ვიტყვი: ბევრი დევნილადაა გაფორმებული, თუმცა ძნელი გასარკვევია, ზუგდიდში ცხოვრობს თუ გალში.
- საქართველოს ხელისუფლებამ რუსეთის ეს ოკუპანტური პოლიტიკა როგორ უნდა შეაჩეროს?
- სამწუხაროდ, ვერ შეაჩერებს. ჩვენს დასავლელ პარტნიორებს მდგომარეობის დამუხრუჭება შეუძლიათ და არა – შეცვლა. ამიტომ აფხაზეთსა და რუსეთთან დიპლომატიური ურთიერთობა და ახალი ინიციატივების შექმნაა საჭირო, რაშიც ხელისუფლების გარდა, საზოგადოებაც იქნება ჩართული. ბოლო გამოკითხვებით, საქართველოს მოსახლეობისთვის ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენა აქტუალური აღარაა.
- რატომ, ემოციები მინელდა?
- დიახ.
- სოციალურ ქსელში ერთ გუდაუთელ გოგოს ვესაუბრები ხოლმე, რომელსაც ქართული გვარი აქვს, მაგრამ აფხაზობს. ჰოდა, ვკითხე, აფხაზები ვიზალიბერალიზაციით ხომ არ ინტერესდებით-მეთქი და მიპასუხა, თუ გგონიათ, აფხაზეთს ასეთი სატყუარებით დაიბრუნებთ, ცდებითო…
- ასეთი ტიპის ადამიანებისთვის სულ ერთია, ევროპაში გავლენ თუ არა. გარდა ამისა, აფხაზური და რუსული სპეცსამსახურების მხრიდან სოციალურ ქსელში ნებისმიერი აქტივობა სერიოზული ყურადღების ცენტრშია, ამიტომ ყველას ნუ მოვთხოვთ, ,,ივაჟკაცოს.”
- ბატონო მამუკა, რა ამის პასუხია და, 11 მარტს, ბათუმში მომხდარ ინციდენტზე რას ფიქრობთ?
- აჭარა ყველაზე მოწყვლადი და რთული რეგიონია. აჭარლები თავს განსაკუთრებულ ქართველებად მიიჩნევენ, რომლებმაც უზარმაზარი ტკივილის მიუხედავად, ქართველობა არ დათმეს და მართლებიც არიან. აჭარა, განსაკუთრებით, ბათუმი სხვადასხვა ქვეყნის სპეცსამსახურების ინტერესის სფეროა. იმპერიის პერიოდშიც ამ ქალაქში 8 საკონსულო იმიტომ განლაგდა, რომ შავი ზღვის გასაღები და საინტერესო პორტია. დღესაც ბევრი ქვეყნის ინტერესები იკვეთება. აჭარით ყველა ჩვენი მეზობელი _ თურქეთი, ირანი, სომხეთი, აზერბაიჯანი და რუსეთია დაინტერესებული. ასევე, რუსეთსა და თურქეთს შორის გაფორმებული ყარსის ხელშეკრულებაც არსებობს, რაც პირდაპირ არ გვესადაგება, მაგრამ ეს ორივე ქვეყანა მიიჩნევს, რომ აჭარაზე პასუხისმგებელია. ახლაც ბათუმში ,,სუსტი რგოლის” პრინციპით იმოქმედეს, ასეთი რამ თბილისში არ გამოსდით…
- მაინც ვერ გავიგე, რას ფიქრობთ, ბათუმის მოვლენების უკან ვინ იდგა?
- აჭარაში რუსული სპეცსამსახურები აქტიურად მუშაობენ. 11 მარტის ამბავში რუსული ხელწერა ჩანს, თუმცა ეს იმ დღეს არ გადაწყვეტილა. უბრალოდ, 11-ში აქცია სპონტანურად ჩატარდა, რომლის გამოყენებაც სცადეს. სხვათა შორის ნაცებმაც იგივე მოინდომეს, თუმცა რუსებსაც და ნაცებსაც ეს ამბავი ჩაუფლავდათ _ ერთმანეთს ხელი შეუშალეს. ხელისუფლებამ კი პროცესები, შეგნებულად თუ შეუგნებლად, მიუშვა და სწორადაც მოიქცა. საბოლოოდ, ამ აქტის ორგანიზატორებმა სახე გამოაჩინეს _ ხალხის მობილიზება ვერ შეძლეს, საამისოდ, ,,სუნთქვა” არ ეყოთ, ამიტომ მოქმედებები ვანდალიზმში გადაიზარდა და მათი პოლიტიკური მხარდაჭერაც დაკარგეს, ვინც დასაწყისში სოლიდარობას უცხადებდა. იმ ასაფეთქებელი საშუალების შეძენაზე, რაც იმ ღამეს გამოიყენეს, დაახლოებით 30 000 ლარია დახარჯული. ეს ძალიან დიდი თანხაა ანუ გამოდის, ყველაფრისთვის დიდი ხანი ემზადებოდნენ. ამ ვანდალური ქმედებებისთვის დაკავებულნი უბირი ადამიანები არიან.
- რას გულისხმობთ?
- აჭარაში ბარაკების დასახლება, ,,ჭაობი”, რომელიც პრაქტიკულად, მუყაოს ბარაკების გეტოა და იქ მხოლოდ აჭარის მთიანეთიდან კი არა, გურია- იმერეთიდან საშოვარზე ჩასული ხალხი ცხოვრობს… პოლიციას ,,ჭაობის” მაცხოვრებლები განსაკუთრებულ პრესში ჰყავს, რადგან კრიმინოგენური ადგილია, შესაბამისად, პოლიციის მიმართ გაღიზიანებულები არიან.
- ეს გასაგებია, მაგრამ ბატონო მამუკა, რუსეთი 11 მარტისგან რას ელოდა?
- საქართველოს ხელისუფლება ფოთში ნატო-ს სეგმენტის შექმნაზე საუბრობს და ამას რუსეთი შეურიგდება? მას სურს, აჭარიდან თურქეთს ფეხი ამოაკვეთინოს და, საერთოდ, საქართველოში ნატო არ დაუშვას. სად შეიძლება საქართველოს ხელისუფლება შეარყიოს? – თბილისში, ქუთაისში არ გამოსდის, რჩება ჯავახეთი, ქვემო ქართლი და აჭარა… ქვემო ქართლში ეს ამბავი გამორიცხულია, რადგან ალიევს არ აწყობს, ჯავახეთში არეულობას ერევანი არ უჭერს მხარს, რადგან საკვები პროდუქტის მოსამარაგებლად ქართულ-სომხური რკინიგზა მნიშვნელოვანია. აჭარა კი დიდი ხნის განმავლობაში ჩაკეტილი იყო – როცა იქიდან რუსული ჯარი გავიდა, უამრავი ქართველი ოფიცერი გაჰყვა და დღემდე რუსულ ჯარშია. 2008 წლის ომში ვინ შემოვიდნენ რუსული ჯარის სახელით? – ფუტკარაძე, ძმები დიასამიძეები… რუსეთმა ამ ომის დროს კავკასიელები და ქართველები შეკრიბა და საქართველოში გამოგზავნა, რათა ეჩვენებინა, რომ ყველაფერი იმჟამინდელი ხელისუფლების მიმართ აღშფოთებული კავკასიელების ქმედება იყო.
- ასეთი ქართველები განა, მოღალატეები არ არიან?
- ასე საუბარი არ მომწონს. ოკუპაციის პირველი დღეები რომ დასრულდა, ერედვში რუსული ბატალიონის მეთაური გოჩა დიასამიძე შემოვიდა, მისმა თანმხლებმა ქართველებმა დაღუპულები გააპატიოსნეს, ხალხი მოროდიორობისგან დაიცვეს და ამიტომ, ერედვიდან დევნილები დიასამიძეს დღემდე დადებითად მოიხსენიებენ. ისე, ვიცოდი, პუტინი ომისთვის 2006 წლიდან რომ ემზადებოდა და ამაზე საქართველოს ხელისუფლებასაც ვაფრთხილებდი.
- პუტინის გეგმებზე ინფორმაცია საიდან გქონდათ, ბატონო მამუკა?
- 2008 წლის მარტში, ცხინვალში ვიყავი და დავინახე, რომ ომს იწყებდნენ, ასევე, ცხინვალში უამრავი მეგობარი მყავს, რომელიც ინფორმაციას მაწვდიდა. 7 აგვისტოსაც გავაფრთხილე ხელისუფლება, მაგრამ არაფერი გამოვიდა.
- ცხინვალელი მეგობრები ახლა რა ინფორმაციას გაწვდიან?
- ახლა კონტაქტები შესუსტდა…
- ბატონო მამუკა, აფხაზეთის პარალელურად, არჩევნები ცხინვალშიც იგეგმება. ამასთან უნდათ, რეფერენდუმით ე.წ. სამხრეთ ოსეთს ალიანია დაარქვან…
- დე ფაქტო პრეზიდენტ თიბილოვის კონკურენტის, ბიბილოვის ინიციატივა იყო, რომ რუსეთთან შეერთების თაობაზე რეფერენდუმი აგვისტოში ჩაეტარებინათ, მაგრამ მოსკოვიდან უთხრეს, არ გაბედოთო, რადგან კრემლს ამ კოზირის გამოყენება ჯერ არ სჭირდება. მოკლედ, თიბილოვმა ეს რეფერენდუმი აკრძალა, მაგრამ ამ იდეას ალანიას დარქმევის იდეა დაუპირისპირა, რასაც ჩრდილო კავკასიაში ანტიოსური გამოსვლები მოჰყვა, რადგან ჩრდილოკავკასიური სახელმწიფოს უმეტესობა თავს ალანიის შთამომავლად მიიჩნევს.
- საქართველო ამ პროცესს ხელს ვერაფრით შეუშლის?
- ან უნდა შევურიგდეთ, ან ომი გამოვაცხადოთ… ან, სულაც, რუსეთი ეკონომიკურად უნდა განადგურდეს და 90-იანი წლების დონეზე დავიდეს, რომ მოლაპარაკებადი გახდეს.
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
წყლის გაძვირების საფრთხე!
კომპანიები ყოველ წელს ითხოვენ გადასახადის გაზრდას, სემეკი ჯერჯერობით უძალიანდება, მაგრამ როდემდე?
ნათია ლომიძე
საქართველოში მუდმივად მიმდინარეობს საუბარი კომუნალური გადასახადების გაძვირებასთან დაკავშირებით. მიუხედავად იმისა, რომ მოსახლეობა ელექტროენერგიის გაძვირებას გადაურჩა და პროცესი დროებით გადაიდო, დღის წესრიგში ბუნებრივი აირის გაძვირება დგას. აქტიურია წყლის სატარიფო პოლიტიკაც. არსებობს საფრთხე, რომ წყლის ქვეყანაში წყალი გაძვირდეს.
როგორც საქართველოს ენერგეტიკისა და წყალმომარაგების ეროვნულ მარეგულირებელ კომისიაში აცხადებენ, ნებისმიერი კერძო კომპანია, ყოველთვის ითხოვს ტარიფის გაზრდას, თუმცა კომისიამ დაადგინა ტარიფი, რომელიც გონივრულად მიიჩნია. სემეკში ამ ეტაპზე ამბობენ, რომ წყლის გაძვირება კონკრეტულად ახლა დღის წესრიგში არ დგას.
კერძო კომპანიებს არაერთხელ მიუმართავთ სემეკისთვის ტარიფის გადახედვასთან დაკავშირებით. ერთ-ერთი შემთხვევა გასული წლის ბოლოს იყო, თუმცა როგორც კომისიის წევრი გრიგოლ მანდარია “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას აცხადებს, კერძო კომპანიების მხრიდან გადასახადის გაზრდის მოთხოვნის მიუხედავად, სემეკმა ტარიფი არ გაზარდა. მარეგულირებელ კომისიაში ადასტურებენ, რომ სატარიფო ცვლილებისთვის კერძო კომპანიები პერიოდულად მიმართავენ, რადგან მიაჩნიათ, რომ ამჟამინდელი ტარიფი არ არის ხარჯზე ორიენტირებული.
“ბიზნეს-რეზონანსის” ინფორმაციით, გარკვეული დროის შემდეგ წყლის გამანაწილებელი კომპანიები კვლავ აპირებენ, სემეკს ტარიფის გადახედვის მოთხოვნით მიმართონ, თუმცა რა გადაწყვეტილებას მიიღებს კომისია, ჯერჯერობით ცნობილი არ არის.
უახლოეს მომავალში სატარიფო ცვლილებას არ ადასტურებენ საქართველოს გაერთიანებული წყალმომარაგების კომპანიაში. “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას კომპანიის დირექტორი გიორგი კობერიძე აღნიშნავს, რომ მათი კომპანია წლის ბოლომდე შეასრულებს სამუშაოებს, რაც გულისხმობს აქტივების აღრიცხვა-შეფასებას, შემდეგ კი შეიტანს სემეკში სატარიფო განაცხადს, ხოლო მისი დადგენა მთლიანად სემეკის ვალდებულებაა. მისი განცხადებიდან ჩანს, რომ კომპანია ტარიფის გაზრდაზე უარს არ იტყვის, თუკი მარეგულირებელმა ნება დართო.
“უახლოეს მომავალში ჩვენი კომპანიის მხრიდან არ იგეგმება სატარიფო ცვლილება, თუმცა მიმდინარე წლის ბოლომდე განვახორციელებთ სამუშაოებს, რაც გულისხმობს აქტივების აღრიცხვა-შეფასებას. ეს ძალიან მნიშვნელოვანი კომპონენტია სატარიფო მეთოდოლოგიის გაანგარიშების დროს.
აქედან გამომდინარე, როდესაც გვექნება შესაბამისი დოკუმენტები მზად, ჩვენ მივმართავთ სემეკშს სატარიფო განაცხადით. ტარიფი გაიზრდება თუ უცვლელი დარჩება, ეს მთლიანად მარეგულირებლის კომპეტენციაა.
რაც შეეხება ლარის დევალვაციას, კომპანიაზე იმოქმედა იმდენად, რამდენადაც კონტრაქტორ კომპანიებს შეექმნათ პრობლემა იმ ნაწილში, რასაც საქონლის იმპორტი ითვალისწინებს. ვერ ვიტყვით, რომ ასეთი შემთხვევა ბევრი გვქონდა და ბევრ კომპანიას მოუხდა პრობლემის გადაჭრა. არის გარკვეული შემთხვევები, რომელსაც ჩვენ კომპანიებთან ერთად ინდივიდუალურად განვიხილავთ”, – აცხადებს გიორგი კობერიძე.
“ჯორჯიან უოთერ ენდ ფაუერში” ადასტურებენ, რომ 2016 წლის დეკემბერში კომპანიას სემეკთან ჰქონდა მოთხოვნა ტარიფის შეცვლასთან დაკავშირებით, მაგრამ სატარიფო ცვლილება განხორციელდა მხოლოდ კომერციულ ნაწილში. სამომხმარებლო ფასები კი იგივე დარჩა და წლის ბოლომდე უცვლელი იქნება. 2017 წლის დეკემბრიდან კი, შესაძლოა, ტარიფების გადახედვა კიდევ ერთხელ დადგებს დღის წესრიგში. ეს ამძაფრებს ეჭვს იმის თაობაზე, რომ კომპანიები მუდმივად ითხოვენ გადასახადის ზრდას, რასაც სემეკი არ უდასტურებს.
მომხმარებლების უმეტესობას წყლის ტარიფის გაზრდზე მეტად მოუწესრიგებელი სისტემა აწუხებს. “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას თბილისის მცხოვრებმა მალხაზ გუნცაძემ აღნიშნა, რომ ვარკეთილში აღდგენითი სამუშაოების გამო ხშირია შემთხვევა, როდესაც რამდენიმე საათის, ზოგჯერ კი რამდენიმედღიანი ინტერვალით უწყლოდ რჩებიან.
“ქვეყანაში წყლის მიწოდების სერვისი მოუწესრიგებელია. არის დღეები, როდესაც წყალი რამდენიმე საათით ან სულაც რამდენიმე დღით გვეთიშება. ეს მომხმარებელთა უფლებების დარღვევაა. სასმელი წყლის გარეშე როგორ შეიძლება ადამიანი გაჩერდეს, ჰიგიენაზე არაფერს ვამბობ. ჩემს უბანში იმდენად ხშირად ითიშება წყალი, ზაფხულს შიშით ველოდები. როდესაც გადასახადებს ვიხდით და ამ პუნქტს არ ვარღვევთ, გვინდა, ისეთი მომსახურება მივიღოთ, როგორიც 21-ე საუკუნეში უნდა ჰქონდეს ადამიანს”, – განაცხადა მალხაზ გუნცაძემ.
მომხმარებელთა ნაწილი კი წყლის მიწოდების პრობლემაზე მეტად ტარიფის მომატებას განიცდის. თამარ მესხია ერთ-ერთი მათგანია, ვინც “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას შესაძლო სატარიფო ცვლილებას აპროტესტებს. „კიდევ ერთ გაძვირების ტალღას მოსახლეობა ვერ გადავიტანთ. ჯერ ისედაც შიშში ვართ, როდის გაძვირდება დენი და ბუნებრივი აირი, რაც უკვე დაანონსებულია. წყლის სატარიფო ცვლილება კი ნამდილად გადაჭარბებული თავგასულობა იქნება ყველა იმ ორგანოს მხრიდან, ვისაც ფასების კონტროლი ევალება. იმ ქვეყანაში, სადაც წყალი არ გვიჭირს, არ უნდა ვიხდიდეთ დიდ გადასახადს”, – აღნიშნა “ბიზნეს-რეზონანსთან” საუბრისას თამარ მესხიამ.
ვარკეთილის მცხოვრებნი წყლის ტარიფსა და მიმდინარე პრობლემებზე საუბრობენ. გამომდინარე იქიდან, რომ ეს დასახლება ერთ-ერთი ყველაზე რთული უბანია, მომხმარებლები ცდილობენ, პრობლემებს სხვა კუთხით შეხედონ.
“მეტ-ნაკლებად ვერკვევი ამ სფეროში, ადრე მიმუშავია და მინდა გითხრათ, რომ წყალთან დაკავშირებული პრობლემები მნიშვნელოვანწილად განპირობებულია წარსულში მასზე არსებული მცირე სამომხმარებლო ფასით. მომხმარებელი ვერ აცნობიერებდა წყლის დაზოგვის აუცილებლობას. წყლის სიძვირე აიძულებს ინდივიდებსა და ორგანიზაციებს საჯარო თუ კერძო სტრუქტურებში, მეტად იზრუნონ მის დაზოგვაზე, ინვესტირება მოახდინონ წყლის მენეჯმენტის სისტემის გამართვაში. ამით წახალისდება წყლის მეორეული გამოყენება, შემცირდება მისი დანაკარგი”, – ამბობს ვარკეთილის მკვიდრი თემურ ქარდავა.
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
გაათავისუფლებენ თუ არა წინასწარი პატიმრობიდან ე.წ. ციანიდის საქმეზე ბრალდებულს?
გვანცა ღვედაშვილი
გაათავისუფლებენ თუ არა ე.წ. ციანიდის საქმეზე ბრალდებულ დეკანოზ გიორგი მამალაძეს წინასწარი პატიმრობიდან, ამის შესახებ ცნობილი მას შემდეგ გახდება, რაც საქალაქო სასამართლო მამა გიორგის წინასწარი ამღკვეთი ღონისძიების ვადის გასვლაზე იმსჯელებს.
აღნიშნულთან დაკავშირებით დაცვის მხარეს წინასწარ კომენტარის გაკეთება უჭირს, რადგან სასამართლოს აქამდე არც ერთი მათი მოთხოვნა არ დაუკმაყოფილებია, თუმცა როგორც ადვოკატი მიხეილ რამიშვილი აცხადებს, ისინი სასამართლოს გირაოს სანაცვლოდ დეკანოზის გათავისუფლებას შესთავაზებენ.
“სასულიერო პირების თავდებობა ჩვენ ვერ მოვიპოვეთ, რომ შევთავაზოთ სასამართლოს. შესაბამისად, ალტერნატივის სახით ალბათ უფრო გირაოს შეფარდების შუამდგომლობას დავაყენებთ”, – ამის შესახებ “ინტერპრესნიუსს” რამიშვილმა განუცხადა, – პროკურატურა ალბათ მოითხოვს, რომ დატოვონ პატიმრობაში, ჩვენი პოზიცია კი იქნება, რომ არაა მიზანშეწონილი მკაცრი აღმკვეთი ღონისძიების გამოყენება იმ საფუძვლებით, რაზეც პროკურატურა აპელირებს. ალტერნატივის სახით ძალიან ბევრ რამეს შევთავაზებთ სასამართლოს, გააჩნია, როგორი იქნება პოზიციები და როგორ დაასაბუთებს ამ შემთხვევაში პროკურატურა პატიმრობაში დატოვების მიზანშეწონილობას. სამწუხაროდ, სასულიერო პირების თავდებობა ვერ მოვიპოვეთ, რომ შევთავაზოთ სასამართლოს და ალბათ უფრო გირაოს შუამდგომლობას დავაყენებთ ალტერნატივის სახით. ზოგადად იყო საუბარი, რომ თავდებში ჩადგომოდნენ მამა გიორგის, მაგრამ ჯერჯერობით პასუხი არ გვაქვს”, – განაცხადა ადვოკატმა.
რაც შეეხება დეკანოზის გათავისუფლების მოლოდინს, რამიშვილის თქმით, აღნიშნულზე საუბარი უჭირს, ვინაიდან სასამართლოს აქამდე დაცვის მხარის არც ერთი შუამდგომლობა არ დაუკმაყოფილებია.
“მიჭირს მოლოდინზე საუბარი, რადგან რასაც ვუყურებთ, ყველა შუამდგომლობა დაუკმაყოფილა სასამართლომ მხოლოდ პროკურატურას და არც ერთი ჩვენი შუამდგომლობა არ დააკმაყოფილა, თუნდაც წმინდა სინოდის წევრების გამოკითხვაზე და სხვა მნიშვნელოვან საკითხებზე”, – აღნიშნა მიხეილ რამიშვილმა.
ანალიტიკოს არჩილ გამზარდიას შეფასებით, დეკანოზის გათავისუფლება ეჭვქვეშ აყენებს მისი უსაფრთხოების დაცვას. მისი თქმით, მამა გიორგი უფრო დაცული სწორედ წინასწარი პატიმრობის შემთხვევაში იქნება. ამასთან, აცხადებს, რომ პროკურატურის მხრიდან გამოძიებისთვის დამატებითი დროის მოთხოვნა, შესაძლოა, საქმეში სხვა პირების ბრალეულობის გამოკვეთის იმედით იყოს გამოწვეული.
„პირველ რიგში, თავად ადვოკატები უნდა იყვნენ დაინტერესებულნი, რომ დაკავებული დეკანოზი მაღალი დაცულობის ქვეშ იყოს. მგონია, რომ მამა გიორგი წინასწარი პატიმრობის დროს უფრო უსაფრთხოდ იქნება, ვიდრე განთავისუფლებისას. რადგან თუკი დავუშვებთ, რომ მის უკან გარკვეული პიროვნებები დგანან, მაშინ შესაძლოა, გათავისუფლების შემთხვევაში მისი უსაფრთხოება ნაკლებად იყოს დაცული. აუცილებლად უნდა ვთქვათ, რომ პროკურატურის მიერ მცირე ინფორმაციის გავრცელება ძალიან გვირთულებს სრულფასოვანი სურათის დანახვას. კონკრეტულ შემთხვევაში, ვფიქრობ, რომ საგამოძიებო პროცესისთვის დამატებითი ვადის მოთხოვნა უნდა უკავშირდებოდეს არა იმდენად მამალაძისთვის ბრალის დამტკიცებისა და მტკიცებულებების არქონას, არამედ უფრო მეტი კომუნიკაციის შესაძლებლობას მამა გიორგი მამალაძესთან, რათა მან პროკურატურა სხვა პირებზე გაიყვანოს”, – აცხადებს არჩილ გამზარდია.
დეკანოზის განთავისუფლებასთან დაკავშირებით საპატრიარქოს იურისტი ედიშერ ქარჩავა აცხადებს, რომ მამა გიორგის აღმკვეთი ღონისძიების უფრო მსუბუქი ფორმით შესაცვლელად დეკანოზის ადვოკატებს ახალი გარემოებების წარდგენა მოუწევთ.
“თუ ახალი გარემოება პატიმრობის უფრო მსუბუქი აღკვეთის ღონისძიებით შეცვლასთან დაკავშირებით არ არსებობს, როგორც წესი, აღკვეთის ღონისძიება პირს არ ეცვლება. ანუ, უნდა არსებობდეს ახალი გარემოებები, რითაც მხარე დაასაბუთებს, რომ მისი აღკვეთის ღონისძიების სახით შეფარდებული პატიმრობის შეცვლა უფრო მსუბუქი აღკვეთი ღონისძიებით არის აუცილებელი. კანონში შესული ცვლილების შედეგად, ყოველ ორ თვეში ერთხელ სასამართლო ვალდებულია, თუნდაც თავისი ინიციატივით, განიხილოს პირის აღკვეთის ღონისძიების საკითხი. თუ ადვოკატებს ახალი გარემოებები აქვთ, რაც ამსუბუქებს მის მდგომარეობას ან ახალი მტკიცებულებები არსებობს, რა თქმა უნდა, ამის შეფასება სასამართლოს პრეროგატივაა. მე პირადად ახალი გარემოებების შესახებ არ მომისმენია”, – განაცხადა ედიშერ ქარჩავამ.
შეგახსენებთ, რომ 24 მარტს საქართველოს მთავარმა პროკურატურამ სასამართლოს მამა გიორგი მამალაძის საქმეზე წინასასამართლო სხდომის ვადის გაგრძელების შუამდგომლობით მიმართა. პროკურატურის განმარტებით, დეკანოზის საქმეზე ვადის გაგრძელების მოთხოვნა სხვადასხვა სახის ექსპერტიზის ჩატარებასა და მოწმეების დაკითხვას უკავშირდება
„რეზონანსი“, 28 მარტი, 2017 წელი
ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „წინასწარი პატიმრობისას დეკანოზი უფრო დაცული იქნება, ვიდრე გათავისუფლების შემთხვევაში“ // „გიორგი მამალაძე ბევრად უფრო რთული სამუშაო აღმოჩნდა პროკურატურისთვის, ვიდრე ელოდნენ“
გვანცა ღვედაშვილი
“მამა გიორგი მამალაძე პატიმრად დარჩენის შემთხვევაში უფრო უსაფრთხოდ იქნება, ვიდრე განთავისუფლებისას. რადგან თუკი დავუშვებთ, რომ მის უკან გარკვეული პიროვნებები დგანან, მაშინ შესაძლოა, გათავისუფლების შემთხვევაში მისი უსაფრთხოება ნაკლებად დაცული იყოს”, – აცხადებს ანალიტიკოსი არჩილ გამზარდია ბრალდებული დეკანოზის წინასწარი პატიმრობიდან მისი შესაძლო განთავისუფლების შესახებ. ამასთან, ანალიტიკოსი მიიჩნევს, რომ პროკურატურას გამოძიებისთვის დამატებითი დრო, შესაძლოა, სხვა პირებზე გასასვლელად სჭირდებოდეს.
- როგორ აფასებთ პროკურატურის მიერ საქალაქო სასამართლოსთვის გამოძიებისთვის დამატებით ერთი თვის მოთხოვნას?
- აუცილებლად უნდა ვთქვათ ის, რომ პროკურატურის მიერ მცირე ინფორმაციის გავრცელება ძალიან გვირთულებს სრულფასოვანი სურათის დანახვას. კონკრეტულ შემთხვევაში, ვფიქრობ, რომ საგამოძიებო პროცესისთვის დამატებითი ვადის მოთხოვნა უნდა უკავშირდებოდეს არა იმდენად მამალაძისთვის ბრალის დამტკიცებისა და მტკიცებულებების არქონას, არამედ უფრო მეტი კომუნიკაციის შესაძლებლობას მამა გიორგი მამალაძესთან, რათა მან პროკურატურა სხვა პირებზე გაიყვანოს. როცა პროკურატურამ გააკეთა განცხადება, რომ მხოლოდ დეკანოზ მამალაძეს განვიხილავთ კონკრეტულ ბრალდებაშიო, ამ ყველაფერს ძალიან ცუდი კუთხით შევხედე. თუ პროკურატურა მიაწვება იმას, რომ მხოლოდ დეკანოზია ამ საქმეში მონაწილე და, როგორც თავად ამბობენ, შორენა თეთრუაშვილის სიცოხლის ხელყოფის გამო, ეს პირადად ჩემთვის მიუღებელი იქნება და რა გადაწყვეტილებაც უნდა მიიღოს სასამართლომ, მე დავიტოვებ იმის უფლებას, რომ არ მჯეროდეს ამ პროცესების.
შეუძლებლად მეჩვენება, დეკანოზი მხოლოდ ამ კონკრეტულ საკითხში იყოს დამნაშავე და ამხელა ამბავი შექმნილიყო. როგორც მე გარედან მიჩნდება შთაბეჭდილება, პროცესი მამალაძეს უფრო მიჰყავს, ვიდრე პროკურატურას, რადგან დეკანოზს როცა უნდა, ჩუმდება, როცა უნდა, ლაპარაკობს და მე ასეთი განცდა მეუფლება.
ალბათ პროკურატურა ელოდება, რომ რაღაც-რაღაცებს თავად მამალაძე იტყვის, მასზე ბევრი რამეა დამოკიდებული. საერთო ჯამში, როოგორც ჩანს, მამალაძე ბევრად უფრო რთული სამუშაო აღმოჩნდა პროკურატურისთვის, ვიდრე ისინი ელოდნენ.
- პროკურატურა, შესაძლოა, ელოდება, რომ საქმეში სხვა პირების კონკრეტული დანაშულება გამოიკვეთება...
- შესაძლოა, ასეა. ყველაზე უარეს შემთხვევაში შესაძლოა, სახელმწიფომ თავად მოინდომოს, ხელი დააფაროს დანაშულებრივ ქმედებებსა და დამნაშავეებს, როგორც თავიდანვე ვთქვი. თუ იმ ლოგიკას გავყვებით, რომ საქმე მაღალი იერარქიის პირებთან გვაქვს, მათ შორის პატრიარქის ოჯახთანაც, შესაძლოა, მავნე ქმედების ნეიტრალიზება მოხდეს, ანუ სუბიექტები, რომელებსაც ავი ზრახვები ჰქონდათ, განეიტრალდნენ.
კონკრეტულ დამნაშავეს კი, ამ შემთხვევაში დეკანოზს, რას დააბრალებენ, პატრიარქის მკვლელობის მცდელობას თუ თეთრუაშვილისას, მნიშვნელობა აღარ ექნება. ყველაზე უარეს შემთხვევაში სახელმწიფო, შესაძლოა, იმაზე წავიდეს, რომ სიღრმისეულად არ გამოიკვლიონ პროცესი და არ გამოავლინონ ბევრად უფრო დიდი დამნაშავეები, რაც, ჩემი აზრით, თავიდანვე ძალიან რეალური იყო.
- ანუ არ იზიარებთ ადვოკატების პოზიციას, რომ პროკურატურა გამოძიებისთვის დამატებით დროს იმიტომ ითხოვს, რომ ვერ ამტკიცებს დეკანოზის ბრალეულობას?
- ადვოკატი, რომელიც დაცვის ობიექტის უდანაშაულობას ამტკიცებს, რა თქმა უნდა, მხოლოდ ამ კონტექსტში მოიაზრება. მისი ფუნქციაა ასეთი. მაგრამ ფაქტია, რომ ადვოკატებს რაღაც დონემდე მიუშვებენ, შემდგომ პროკურატურა ამის გასაბათილებლად გარკვეულ მტიცებულებებს დადებს და მთლიანად პარალიზებას მოახდენს დაცვის მხარისა და ა.შ.
ზოგიერთ შემთხვევაში ადვოკატები საკმაოდ სამარცხვინოდ იქცევიან, მაგალითად, როდესაც ჩემთან დაკავშირებით საუბრის ჩანაწერი წაიკითხეს და შემდგომ სრული იგნორირებით უპასუხეს ჩემს კითხვებს. თუკი ისე ძალიან უჭირთ, რომ ასე ცდილობენ გამართლებას, ბუნებრივია, ისინი მიაწვებიან ჩვენებას, რომ პროკურატურას არ აქვს შესაბამისი მტკიცებულებები. ფაქტია, დაცვის მხარე სარგებლობს იმ პაუზებით, რომელსაც პროკურატურა აკეთებს. ვფიქრობ, დაცვის გააქტიურებას პრკურატურის მხრიდან ისევ უნდა მოჰყვეს გააქტიურება და დამატებითი მტკიცებულებების გასაჯაროება, რათა დააბალანსოს ინფორმაციულობა. ნებისმიერ შემთხვევაში პროცესები ძალიან იწელება. პროკურატურამ უნდა აუხსნას საზოგადოებას, რატომ სჭირდება მეტი დრო, ეს იმ კითხვებსაც შეამცირებს, რომელიც საზოგადოებაში ჩნდება.
- 5 აპრილს დეკანოზს წინასწარი პატიმრობის ვადა გასდის, რამდენად მოსალოდნელია თქვენთვის, რომ სასამართლომ ადვოკატების მოთხოვნის საფუძველზე დეკანოზი აღმკვეთი ღონისძიებისგან გაათავისუფლოს?
- განთავისუფლების მთავარი მოტივი არის ის, რომ ადამიანს არ მიეცეს საშუალება, რამე მოიმოქმედოს, იყოს დაცული და არ გავიდეს ქვეყნიდან. თუ ჩაითვლება, რომ მისი უსაფრთხოება დაცულია, რაც მე არ მგონია, ამასთან, თავად დეკანოზი ჩაითვლება უსაფრთხოდ, ვფიქრობ, ეს შესაძლებელია. პირველ რიგში, თავად ადვოკატები უნდა იყვნენ დაინტერესებულნი, რომ დაკავებული დეკანოზი მაღალი დაცულობის ქვეშ იყოს. მგონია, რომ მამა გიორგი წინასწარი პატიმრობის დროს უფრო უსაფრთხოდ იქნება, ვიდრე განთავისუფლებისას. რადგან თუკი დავუშვებთ, რომ მის უკან გარკვეული პიროვნებები დგანან, მაშინ შესაძლოა, გათავისუფლების შემთხვევაში მისი უსაფრთხოება ნაკლებად იყოს დაცული.
