„რეზონანსი//“მთელი კვირა”: რა შანსები აქვს პაატა ბურჭულაძის პარტიას საპარლამენტო არჩევნებზე?
„რეზონანსი//“მთელი კვირა”: ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: «პაატა ბურჭულაძე “ნაცმოძრაობას” მთავარი ოპოზიციური პარტიის სტატუსს წაართმევს
„რეზონანსი//“მთელი კვირა”: ინტერვიუ გია ვოლსკისთან: „არაფერი გასაკვირი არ არის იმაში, თუ თამაზ მეჭიაურს “ოცნებაში” თანამოაზრეები ჰყავს” // „საპარლამენტო არჩევნებზე კორცხელის მსგავსი შეცდომა აღარ განმეორდება“
———
„კვირის პალიტრა“: ინტერვიუ სანდრო თვალჭრელიძესთან: „ბიძინა ივანიშვილის წერილი პოლიტიკურ პროცესებში ბევრ რამეს შეცვლის” // “დარწმუნებული ვარ, სააკაშვილს აქვს რევოლუციური ზრახვები, თუმცა…” // “ჩემი აზრით, ივანიშვილს მოუწევს აქტიურად ჩართვა წინასაარჩევნო პროცესსა და პოლიტიკურ ცხოვრებაში“
———–
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მერაბ მეტრეველთან: “ქართული ოცნება“ და „ნაციონალები“ ჩვენ წინააღმდეგ შეთანხმებულად მოქმედებენ“ // „პაატა ბიძინა ბურჭულაძეს ივანიშვილთანაც აქვს ფოტო გადაღებული და მისი კაცია?“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „პაატა ბურჭულაძის მესიჯები უინტერესოა” // „არ არის ტრაგედია, თუ „ოცნება“ უმრავლესობაში ვერ მოვა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ კახა გოგოლაშვილთან: „ნატოში „მაპ“-ის გარეშე გაწევრიანება შესაძლებელია“
———————
„რეზონანსი//“მთელი კვირა”, 30 მაისი, 2016 წელი
რა შანსები აქვს პაატა ბურჭულაძის პარტიას საპარლამენტო არჩევნებზე?
ნინო ქეთელაური
“ჩემი სურვილი ნამდვილად არ არის, რომ ქართულ პოლიტიკას კიდევ ერთი პოლიტიკოსი შევმატო ჩემი სახით”, – ამის შესახებ მოძრაობა “სახელმწიფო ხალხისთვის” ლიდერმა პაატა ბურჭულაძემ განაცხადა, რომელიც დარწმუნებულია, რომ მისი მოძრაობა უფრო ეფექტური იქნება, ვიდრე წინა მთავრობები.
“მე ბევრ თქვენგანს პირადად ვიცნობ, ბოლო რამდენიმე თვეა ფეხით შემოვიარე საქართველო. ვიყავი კახეთში, გურიაში, სამეგრელოში, იმერეთში, აჭარაში, ქვემო ქართლში. ბევრი პირადად გავიცანი, ბევრს ხელი ჩამოვართვი.
“ჩემი სურვილი ნამდვილად არ არის, რომ ქართულ პოლიტიკას კიდევ ერთი პოლიტიკოსი შევმატო ჩემი სახით. ჩვენ უნდა შევცვალოთ საქართველო, ჩვენ ერთად უნდა შევქმნათ ახალი სახელმწიფო, რომელიც ნამდვილად იქნება ხალხისთვის, ამიტომ, ჩვენ მარტო პოლიტიკაში კი არ მოვდივართ, ჩვენ მოვდივართ ამ ქვეყნის ხელისუფლებაში და ეს გარდაუვალია! ჩვენ ვიქნებით უფრო ეფექტური, ვიდრე წინა მთავრობები! ჩვენ ვიქნებით უფრო კაცთმოყვარე და სამართლიანი, ვიდრე წინა მთავრობები! მე მწამს, რომ ეს მნიშვნელოვანი წუთებია თითოეული ჩვენგანის ისტორიაში, რადგან დღეს იბადება მოძრაობა, რომელიც გამოაღვიძებს მიძინებულ საქართველოს, რადგან დღეს იბადება ძალა, რომელიც არა შუღლით და მტრობით და ერთმანეთის შეურაცხყოფით, არამედ სიყვარულით და ერთმანეთის პატივისცემით შექმნის ახალ სახელმწიფოს, სახელმწიფოს ხალხისთვის!” – განაცხადა პაატა ბურჭულაძემ.
რა შანსები აქვს ბურჭულაძის პარტიას საპარლამენტო არჩევნებზე? – ამ კითხვით “მთელმა კვირამ” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.
დოდო ხურცილავა (ხელოვნებათმცოდნე): “მას არ აქვს დიდი შანსი. შესაძლოა, 2 კაცი გაიყვანოს, მეტს ვერ გაიყვანს. ესეც მხოლოდ იმიტომ, რომ მისი გვარი და სახელია ცნობილი. ისინი, ვინც თავისი პარტიის წევრებად წარადგინა, შეიძლება ითქვას, რომ რამდენიმე დღის წინ არაფერს წამოადგენდნენ. როდესაც მიდიხარ ასეთ სერიოზულ საქმეში, პოლიტიკური გამოცდილება აუცილებელია. რომც გავიდეს, რაშიც ძალიან დიდი ეჭვი მეპარება, ასახელებს იმ საერთო სურვილს, რომელიც არაფრით განსხვავდება დანარჩენი პარტიების საერთო სურვილებისგან და ძალიან მაინტერესებს, რა პოლიტიკური საფუძვლით აპირებს ამ სურვილის და დაპირების შესრულებას?! რომ ვერ გააკეთებს, ზუსტად ისე გალანძღავენ, როგორც ხალხის უმადური ნაწილი ლანძღავს ბიძინა ივანიშვილს. სწორედ ამისთვის მენანება პაატა ბურჭულაძე. იმ პოლიტიკური გამოცდილებით, რაც მათ გააჩნიათ, ვერაფერს მიაღწევენ.”
გოგი თორაძე (რეჟისორი): “პირველ რიგში უნდა ვთქვა, რომ ის არის უპატიოსნესი, ღვთისმოსავი ადამიანი და მე მჯერა, რომ ის იძულებული იყო ეს ნაბიჯი გადაედგა. ადამიანის განვლილი ცხოვრების გზა არის მისი საუკეთესო დახასიათება და პაატას ამ მხრივ ყველაფერი საუკეთესოდ აქვს.
“ვფიქრობ, დიდი შანსი აქვს. ხალხი დაუჭერს მხრს და დეპუტატების საკმაო რაოდენობით შევა პარლამენტში.”
თედო დონდუა (ისტორიკოსი): “შანსი აქვს ნული, იმიტომ, რომ ყველამ იცის “ნაციონალებითაა” დაკომპლექტებული. “ნაციონალების” ტაქტიკა ასეთია – ვინაიდან მათ სახელი აქვთ გატეხილი, ახლა დაიყო რამდენიმე ჯგუფად და სხვადასხვა სახელებს ირქმევენ – “გირჩი” და ა.შ. მათ შორის არის ესეც. თუ ხალხს ჭკუა აქვს და დარწმუნებული ვარ, რომ ასეა, ამ ანკესზე არ წამოეგება. ხალხი ბრძენია, ისტორიკოსი ვარ და დამეჯერება. მათი, სხვადასხვა სახელებდარქმეული პარტიების საერთო მაქსიმუმი იქნება 14-15%, მეტი არა. “პაატა ბურჭულაძეს და მის ხელოვნებას პატივს ვცემ, ვამაყობ, რომ ქართველია, მაგრამ მგონია, რომ შეცდომას უშვებს. ჯობია მუსიკას მიხედოს.”
ნუცა ჯანელიძე (მუსიკათმცოდნე): “მთლად გამარჯვებას ვერ ვიტყვი, მაგრამ რაღარც პროცენტს ალბათ აიღებს. იმიტომ, რომ ის ჯერ-ჯერობით ხალხს უყვარს, როგორც მომღერალი და მერე რა იქნება, ვერ გეტყვით.”
„რეზონანსი//“მთელი კვირა”, 30 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ რამაზ საყვარელიძესთან: «პაატა ბურჭულაძე “ნაცმოძრაობას” მთავარი ოპოზიციური პარტიის სტატუსს წაართმევს
ლიკა ამირაშვილი
(შემოკლებით)
პაატა ბურჭულაძის პარტიამ პოლიტიკურ ასპარეზზე პირველი ნაბიჯები გადადგა და პოლიტოლოგი რამაზ საყვარელიძე მიიჩნევს, რომ ეს კარგი დასაწყისია. როგორც მან “მთელ კვირასთან” საუბრისას აღნიშნა, პარტიამ მთელი ქვეყნის მასშტაბით ხალხის მობილიზაციას თავი შესანიშნავად გაართვა. რამაზ საყვარელიძემ ჩვენთან საუბრისას პოლიტიკური პროგნოზიც გააკეთა. მისი თქმით, 2016 წლის არჩევნებში ბურჭულაძის პარტიას რეალური შანსი აქვს იმისა, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” მთავარი ოპოზიციური პარტიის სტატუსი წაართვას.
„დიდი მადლობა ორგანიზატორებს, რომ პოლიტოლოგები ყრილობაზე მიგვიწვიეს. თუ გავითვალისწინებთ იმას, რომ პარტიამ პირველი ნაბიჯები გადადგა, სავარაუდოა, რომ შემდეგი ნაბიჯებიც შთამბეჭდავი იქნება, რადგან ამ ყრილობაში არის ბევრი ისეთი ორგანიზაციული პრობლემა, რომელიც ადვილი მოსაგვარებელი არ არის. პარტიამ კი მათ მოგვარებას თავი შესანიშნავად გაართვა. მთელი საქართველოს მასშტაბით ამდენი ხალხის მობილიზაციას და თვითონ ღონისძიების ასე მოწესრიგებულად ჩატარებას ბევრი გამოცდილი პარტია ვერ მოახერხებს, მათ მოახერხეს. ორგანიზებულობა პარტიის ერთ-ერთი მნიშვნელოვნი თვისებაა. ასე რომ, ამ მხრივ სავარაუდოა, რომ პარტია უახლოეს ხანებში კიდევ უფრო ძლიერი იქნება», – ამბობს ინტერვიუში რამაზ საყვარელიძე.
- პარტიამ მათი სამომავლო მიზნები და ახალი გუნდი წარადგინა. როგორ შეაფასებდით?
- საქართველოში პოლიტიკურ პროცესებს 1988 წლიდან აქტიურად ვადევნებ თვალს. ამ ხნის განმავლობაში ძალიან ბევრი პროგრამა მომისმენია და ძალიან ბევრი პოლიტიკური პრეზენტაცია მინახავს. ამიტომ შესაძლოა ამის კარგი შემფასებელი არ ვიყო, რადგან, როგორც წესი, ყველა პარტიის პროგრამა ერთმანეთს ჰგავს.
ყველა ამბობს, რომ უმუშევრობას შეამცირებს; ყველა პარტია ამბობს, რომ ტერიტორიული მთლიანობის პრობლემას გადაწყვეტს. ამას ბოლო ხანებში დაემატა ასეთი განაცხადი, რომ პარტია სამართლიანობის აღგენას მოემსახურება. ასევე, რა თქმა უნდა, ყველა ამბობს, რომ ეს პარტია ხალხისთვის იქმნება. ამიტომ განაცხადის დონეზე ბევრი რამ უკვე ნაცნობი იყო. თუმცა, არც ის უნდა მოვითხოვოთ, რომ ისეთი რამ თქვან, რაც ჯერ არცერთ პარტიას არ უთქვამს. ასეთი რამ თითქმის არ არსებობს.
დროთა განმავლობაში მათ განაცხადებში ბევრი რამ დასაზუსტებელი იქნება, მაგალითად, ის პირობები, რასაც პარტია დებს. დღეს არსებული პარტიებიდან გამომდინარე, ამის გამოცდილება გვაქვს. სასურველია, რომ პარტიამ თქვას არა მარტო ის, თუ რისკენ მიისწრაფვის, არამედ ისიც, თუ როგორ მიაღწევს იმას, რისკენაც მიისწრაფვის. ისეთი განსხვავებული გზები, რომელიც დამაჯერებლად გახდიდა იმას, რომ ეს პარტია მიზანს მიაღწევს, ვიდრე დანარჩენი პარტიები, ასეთი რამ ყრილობაზე არ თქმულა.
- კორცხელის ინციდენტის შესახებ მინდა გკითხოთ. ამ ფაქტის გათვალისწინებით, თქვენი აზრით, როგორ არჩევნებს მივიღებთ ოქტომბერში?
- კორცხელში მომხდარი ინციდენტი ალბათ ერთ-ერთი ის მნიშვნელოვანი ფაქტორი იქნება, რომელიც სამომავლო არჩევნებზე გარკვეულ გავლენას იქონიებს. ამ ინციდენტმა ბევრი რამ ცხადი გახადა. ცხადი გახდა, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” აქტიურ ბრძოლას გააგრძელებს. ასევე ცხადი გახდა, რომ შეიძლება “ქართულმა ოცნებამ” ადეკვატური ნაბიჯების გადადგმა ვერ მოახერხოს ამ ბრძოლაში. ვნახეთ, რომ “ოცნება” შექმნილ ინციდენტს მოუმზადებელი შეხვდა. ეს ყველაფერი მიუთითებს იმას, რომ პრაქტიკულად 2016 წლის არჩევნებში, შესაძლოა, აღმოვჩნდეთ იგივე ალტერნატივის წინაშე, რის წინაშეც 2012-ში ვიყავით. 2012 წელს მოქმედებდა ის ფაქტორი, რომ ხალხს მიაჩნდა, რომ ივანიშვილის გუნდი პრობლემებს მოაგვარებდა, ამ გუნდთან დაკავშირებით ოპტიმიზი იყო. დღეს ალბათ ხალხი უნდა მიხვდეს, რომ მომავალში როგორ საქართველოში იცხოვრებენ, ეს ხალხის საქმეა და მათი გადასაწყვეტია. ამ მიმართულებით ბრძოლა არ დამთავრებულა, შეიძლება ითქვას, ახლა იწყება. ეს თვალსაჩინოდ გამოჩნდა კორცხელის ინციდენტში.
- ანუ დაპირისპირება კიდევაა მოსალოდნელი?
- დაპირისპირება, რა თქმა უნდა, იქნება და უნდა იყოს კიდეც, ეს პოლიტიკაა და არა კეთილშობილ ქალთა ინსტიტუტი. დაპირისპირება უნდა იყოს. ყველა მოქალაქე ვადდებულია გააცნობიეროს, რომ მისი პასუხისმგებლობაა, უახლოესი პერიოდის საქართველო სად და როგორ იცხოვრებს.
- “ნაციონალური მოძრაობა” ითხოვს, რომ კორცხელის ინციდენტში მონაწილე სპორტსმენები დაისაჯონ. ხელისუფლებამ კი საპასუხოდ ახალი კანონპროექტი შეიმუშავა, საარჩევნო პროცესის დროს დაპირისპირებისას მონაწილეს 2-4 წლით პატიმრობა ემუქრება. რამდენად სწორი და ადეკვატურია ხელისუფლების ეს ნაბიჯი?
- რა თქმა უნდა, სწორი კითხვაა, როდესაც იკითხეთ, რამდენად ადეკვატური იყო. სხვათა შორის, ის, რომ ხელისუფლებას ამ ინციდენტის მიმართულებით ადეკვატური ნაბიჯების გადადგმა უჭირს, ჩემი აზრით, ირიბად მიუთითებს იმაზე, რომ მას ინციდენტი არ დაუგეგმავს, თუმცა, ინციდენტში შესაძლოა მისი მომხრეები მონაწილეობდნენ და ნაბიჯის გადადგმა ამიტომაც უჭირს. მიუხედავად ყველაფრისა, ერთი რამ ცხადია – ამ პირობებში ხელისუფლება მომზადებული არ აღმოჩნდა, რომ ინციდენტზე ადეკვატური რეაქცია ჰქონოდა. თუ უნდა, რომ მომავალში გაამკაცროს, ეს ისეთი სფეროა, რომ სიმკაცრე არ აწყენს, მაგრამ დღევანდელი პრობლემა მომავლის გამკაცრება არ არის. დღევანდელმა ხელისუფლებამ ჯერ დღევანდელ პრობლემაზე უნდა გასცეს პასუხი. ვინმემ შეცდომა თუ დაუშვა, მათ შორის ხელისუფლების მხრიდან, უნდა დაისაჯოს, თუ არადა, ძალიან ძნელი იქნება მოსახლეობის დარწმუნება იმაში, რომ ამ ინციდენტს ხელისუფლების მხრიდან მხარდაჭერა არ ჰქონდა, რაც წამგებიანი იქნება უპირველესად ხელისუფლებისთვის.
- იმის გამო, რომ ხელისულებამ არავინ არ დააპატიმრა ამ ინციდენტის გამო, “ნაციონალურმა მოძრაობამ” საპარლამენტო საქმიანობას ბოიკოტი გამოუცხადა. ეს ბოიკოტი პარტიას რას მოუტანს?
- რომელიმე ბოიკოტს რამე მოუტანია, რომ ამ ბოიკოტმა მოუტანოთ?! არ მგონია, რომ ეს ბოიკოტი პირდაპირ შედეგზე იყოს ორიენტირებული. “ნაციონალური მოძრაობა” გამოცდილი პოლიტიკური პარტიაა და ასე გულუბრყვილოდ ბოიკოტის ეფექტურობის ალბათ არ სჯერათ. თუმცა, ირიბად იმას მოუტანს, რომ ამა თუ იმ ასპარეზზე მათ ექნებათ გამუდმებით ამ საკითხით სპეკულირების საბაბი და აქცენტს ბოიკოტზე გააკეთებენ. ეს ბოიკოტი უფრო საგარეო მოხმარების საგანია, ვიდრე საშინაო არენაზე რაიმეს მოტანისა.
- კორცხელში “ნაციონალურ მოძრაობასა” და “ქართულ ოცნებას” შორის ფიზიკური დაპირისპირება მოხდა. ბურჭულაძის პარტია პოლიტიკურ ასპარეზზე გამოვიდა. ამ ყველაფრის შედეგად, 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის როგორ სურათს მივიღებთ?
- რა თქმა უნდა, ჯერ ძალიან ადრეა იმისათვის, რომ რაიმე პროგნოზი გააკეთო, თანაც ძალიან დინამიკური პოლიტიკური ცხოვრება გვაქვს და ბევრი რამ შეიძლება შეიცვალოს. ამ ეტაპზე მე მაინც გავთავხედდები და მცირე პროგნოზს გავაკეთებ, საინტერესოა, შემდეგ გამართლდება თუ არა. მგონია, რომ ბურჭულაძის პარტიას რეალური შანსი აქვს იმისა, რომ “ნაციონალურ მოძრაობას” მთავარი ოპოზიციური პარტიის სტატუსი წაართვას.
რაც შეეხება იმას, რაც ბურჭულაძემ განაცხადა, რომ ისინი მიზნად ისახავენ ხელისუფლებაში მოსვლას, ეს სავსებით ბუნებრივია. ბრძოლას ნებისმიერი პარტია, რა თქმა უნდა, ასეთი განცხადებით უნდა შეუდგეს. უბრალოდ მეჩვენება, რომ პარტიას ცოტა გამოცდილება აკლია საიმისოდ, რომ მან უმაღლესი შედეგები აჩვენოს ამ პირველსავე შერკინებაში. ამიტომ მგონია, რომ პარტია კმაყოფილი უნდა დარჩეს იმით, რომ მან მიიღოს წამყვანი ოპოზიციური ძალის სტატუსი და გამოცდილება უკვე მომავალ პოლიტიკურ საქმიანობაში დააგროვოს, მაგრამ იქნება თუ არა ეს ასე, ამას მომავალი გვიჩვენებს.
საინტერესოა სამომავლო რამდენიმე შტრიხი. კერძოდ, თუ გახსოვთ, მიხეილ მაჭავარიანმა თქვა ადრე, რომ ჩვენ თანახმა ვიქნებით ბურჭულაძის პარტიასთან თანამშრომლობაზეო, მაგრამ ბურჭულაძის მხრიდან ამაზე რეაქცია არ იყო. ახლა საინტერესოა, როგორი იქნება “ნაციონალებისა” და ბურჭულაძის პარტიის ურთიერთობა. თუკი პარტიულ განაცხადებს დავუჯერებთ, ისინი უფრო მეტად არიან კონკურენტები, ვიდრე “ქართული ოცნება” და ბურჭულაძის პარტია. ანუ, ორივე ეს გუნდი – “ნაციონალებიც” და ბუჭულაძის პარტიაც ალბათ სწორედ იმისთვის იბრძოლებს, რომ პარლამენტში ოპოზიციურ სპექტრში წამყვანი პოზიციები დაიკავონ. საინტერესოა, აღიქვამს თუ არა ეს ორი პარტია ერთმანეთს კონკურენტებად. (…)
„რეზონანსი//მთელი კვირა“, 30 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ გია ვოლსკისთან: „არაფერი გასაკვირი არ არის იმაში, თუ თამაზ მეჭიაურს “ოცნებაში” თანამოაზრეები ჰყავს” // „საპარლამენტო არჩევნებზე კორცხელის მსგავსი შეცდომა აღარ განმეორდება“
ელზა პაპოშვილი
საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი გია ვოლსკი ამბობს, რომ სოფელ ხურჩაში გიგა ოთხოზორიას მკვლელობაში ეჭვმიტანილის დაკავებას დე ფაქტო ხელისუფლებას საქართველო ვერ მოსთხოვს, რადგანაც ის საერთაშორისო დონეზე, როგორც პოლიტიკურად ისე სამართლებრივად აღიარებული არ არის. შესაბამისად, ვოლსკი თვლის, რომ საქმის გამოძიების და დამნაშავის დასჯის ვალდებულება რუსეთმა უნდა აიღოს. გია ვოლსკი თვითმმართველობის შუალედურ არჩევნებსაც აფასებს და აცხადებს, რომ სოფელ კორცხელში პროვოკაცია “ნაციონალურმა მოძრაობამ” მოაწყო, თუმცა მას “ოცნების” მხარდამჭერები არ უნდა წამოგებოდნენ. დეპუტატი ამბობს, რომ მოახლოებულ საპარლამენტო არჩევნებზე მსგავსი ინციდენტები არ გამეორდება.
- როგორ შეაფასებთ სოფელ ხურჩაში მომხდარ მკვლელობას და გალში 27 მაისს გამართულ შეხვედრაზე რისი თქმა შეგიძლიათ?
- შეხვედრასთან დაკავშირებულ შთაბეჭდილებებზე ვერაფერს გეტყვით, მაგრამ ვფიქრობ, ამ საკითხთან დაკავშირებით აფხაზებთან ინტენსიური პრესინგია საჭირო. ის ფაქტორიც გასათვალისწინებელია, რომ თავად აფხაზურ საზოგადოებაში საკმაოდ კრიტიკული დამოკიდებულებაა. მეორე საკითხია ის, რომ რუსეთი ამ მკვლელობას გაემიჯნა და მთელი ვალდებულება აფხაზურ მხარეს გადააბარა. პოლიტიკური თვალსაზრისით, მათ ქართველების და აფხაზების დაახლოება არ აწყობთ. თუნდაც ისეთ ასპექტებში, როგორიც მკურნალობა და ვაჭრობაა. კერძო დონეზე ურთიერთობაც კი არ სიამოვნებთ. რასაკვირველია, ნასროლმა ტყვიამ და ახალგაზრდა კაცის სიკვდილმა ის ურთიერთობები დააზიანა, რაზეც ახლა ვისაუბრე. პირველ ყოვლისა გარდაცვლილის ოჯახს მინდა მივუსამძიმრო. რაც შეეხება გალში შეხვედრას, ვფიქრობ, აქამდე ეს მოლაპარაკებები რომ ყოფილიყო, შეიძლება უსაფრთხოების საკითხები ასე მწვავე არ გამხდარიყო.
- ოთხოზორიას მკვლელობაში ეჭვმიტანილი დაკავებული არ არის. როგორ ფიქრობთ, თუ აფხაზეთის ე.წ. ხელისუფლებამ ეს ადამიანი არ დასაჯა, ეს საქართველოსთვის რა სახის მესიჯი იქნება?
- ვფიქრობ, იმის იმედი არც უნდა გაგვიჩნდეს, რომ დე ფაქტო სტრუქტურა ხურჩაში მომხდარ მკვლელობას გამოიძიებს და ვინმეს დასჯის. მთავარი აქცენტები იმაზე რომ გავაკეთოთ, რომ მთელი პასუხისმგებლობა მათ დავაკისროთ, როგორც პოლიტიკურად ისე სამართლებრივად გამართლებელი არ არის. სტრუქტურას, რომელიც საქართველოსთვის და საერთაშორისო საზოგადოებისთვის არალეგიტიმურია, საქმის ობიექტურ გამოძიებას ვერ დავავალებთ. სამწუხაროდ, თავად აფხაზურ საზოგადოებაში საკმაოდ მძიმე მდგომარეობაა. ეს არის როგორც დემოგრაფიული პრობლემები, ასევე შიდა დაპირისპირებები, რაც იქ სიტუაციას უფრო ართულებს. სწორედ ამ ყველაფრის გათვალისწინებით აკეთებს აფხაზეთის დე ფაქტო ხელისუფლება განცხადებებს. კერძო საუბრები შეიძლება, თუმცა, საერთაშორისო დონეზე მოთხოვნების დაყენება შეუძლებელია. ამიტომაც ჩვენმა პროკურატურამ სწორი გადაწყვეტილება მიიღო, როდესაც ინტერპოლს მიმართა და ოთხოზორიას მკვლელობაში ეჭვმიტანილის საერთაშორისო ძებნა მოითხოვა. ადრე თუ გვიან არსებობს მოლოდინი, რომ ეს ადამიანი დაკავებული იქნება.
- მკვლელობის დღესვე საქართველომ პასუხისმგებლობა რუსეთს დააკისრა. თუმცა, მოსკოვში განაცხადეს, რომ არაფერ შუაში არიან.
- რუსეთმა რაც უნდა თავი იმართლოს, ყველამ ვიცით, რომ ისინი ამ ტერიტორიაზე ფაქტობრივ მმართველობას ახორციელებენ. ასე რომ, მათ მიმართ მოთხოვნები მუდმივად დღის წესრიგში იქნება და ყველა საერთაშორისო ორგანიზაციაში თუ შეხვედრებზე ჩვენ რუსეთის პასუხისმგებლობის საკითხს დავაყენებთ.
- როგორ ფიქრობთ, ეს ტრაგედია ხელისუფლების მხრიდან ადეკვატურად შეფასდა? რას იტყვით პაატა ზაქარეიშვილის განცხადებაზე?
- მე ვფიქრობ, რომ პაატა ზაქარეიშვილს სიტყვა გაექცა. ასეთ თემაზე სიტყვის გაქცევა საზოგადოების მიერ მტკივნეულად აღიქმება. ასევე პოლიტიკური თვალსაზრისითაც ლამაზი არ მგონია. მან სწორი ქნა, როდესაც ბოდიში მოიხადა და სინანული გამოთქვა. ალბათ უნდოდა ეთქვა, რომ ასეთი მძიმე შემთხვევა პირველი იყო. თუმცა, ეს ქართველ ხალხს და გარდაცვლილის ოჯახს ვერ ამშვიდებს. პირველი იყო თუ მეორე, ეს არავის არ აინტერესებს. ამიტომაც სიტყვის ასეთი გაქცევა უკიდურესად უარყოფითია. საზოგადოების რეაქცია ამიტომაც იყო ასეთი მწვავე. ვფიქრობ, რომ ბოდიშიც გულწრფელი იყო და ის თავის შეცდომას მიხვდა.
- ადგილობრივი თვითმმართველობის არჩევნებზე სიტუაცია დრამატულად განვითარდა. როგორ ფიქრობთ, მოახლოებულ საპარლამენტო არჩევნებზე მოვლენები როგორ წარიმართება?
- საერთოდ, სამომავლოდ მგონია, რომ მსგავსი შემთხვევების დროს კანონი გაცილებით უფრო მკაცრი უნდა იყოს. ასეთი შემთხვევები გვახსოვს, რომ 2012 წლმადე უფრო ბევრი იყო. აქ მარტო მუშტიკრივი კი არ იყო, როგორც ეს სოფელ კორცხელში მოხდა, არამედ მძიმე საგნების გამოყენებაც, რასაც ხალხის ჯანმრთელობის სერიოზული დაზიანება მოსდევდა. ხოლო ეს ზღვარგადასული ქმედებები არა კერძო პირებისგან, არამედ ოფიციალური პირებისგან მოდიოდა. უამრავმა ადამიანმა ჯანმრთელობა დაკარგა. თუმცა, არ ვამართლებ ახლა მომხდარ ინციდენტს. ვფიქრობ, რომ პოლიტიკური ბრძოლის ეს მეთოდი იმ წლებში უნდა დარჩეს და ჩვენ მას არ უნდა ვიყენებდეთ. უფრო სწორად, არ უნდა წამოვეგოთ პროვოკაციას, რომელსაც ამ საქმეში ასე კარგად გამოცდილი ხალხი ახორციელებდა.
- ჩხუბში მონაწილე პირებმა უნდა აგონ თუ არა პასუხი?
- ამ კონკრეტულ შემთხვევაზე, რა თქმა უნდა, სამართალმა თავისი სიტყვა უნდა თქვას. თუმცა, ამ სიტუაციის მთელი ტრაგიზმი ისაა, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” მხრიდან ძალიან ბოროტი თესლი დაინერგა, მაგრამ მადლობა ღმერთს, რომ საზოგადოება ამ ვითომ ჩვეულებრივ მუშტიკრივს უარყოფითად აფასებს.მართალია, პროვოკაცია “ნაციონალებისგან” მოდიოდა, მაგრამ ვფიქრობ, რომ ნებისმიერი ასეთი საქციელი აღკვეთილი უნდა ყოფილიყო. საპარლამენტო არჩევნებზე მსგავსი შეცდომა აღარ განმეორდება.
- თვითმმართველობის არჩევნებზე “ნაციონალურმა მოძრაობამ” ორ ოლქში გაიმარჯვა…
- აქ ბრძოლა კანდიდატების თემამ გადაწყვიტა. ერთმა მეორეს აჯობა. სახელმწიფო სისტემაზე აპელირება ნაკლებად იყო. ამ არჩევნებზე პიროვნებათა დაპირისპირება იყო და მოსახლეობამ ყურადღება არა პარტიებს, არამედ ასარჩევ კანდიდატებს მიაქცია.
- რას იტყვით თამაზ მეჭიაურის განცხადებაზე, რომ ის ახალი პარტიის შექმნას აპირებს და მისი თანამოაზრეები ასევე “ქართული ოცნებიდანაც” იქნებიან, რომლებიც მის პარტიაში გადავლენ? როგორ ფიქრობთ, “ოცნებაში” ბევრი ადამიანია, რომელიც მის შეხედულებებს იზიარებს?
- ტრაგედიას ვერ ვხედავ იმაში, თუ ადამიანთა გარკვეულ ჯგუფს იმ ძირითადი კურსისგან განსხვავებული შეხედულებები ექნება, რასაც “ქართული ოცნების” საგარეო ვექტორი ჰქვია. არაფერი გასაკვირი იმაში არ არის, თუ თამაზ მეჭიაურს “ოცნებაში” თანამოაზრეები ჰყავს. თუმცა, მაინც ვფიქრობ, რომ ის კურსი, რომელსაც სახელმწიფო ატარებს, შეუცდომელი და პრაგმატულია, რაც დღეს ქვეყანას სჭირდება. არ მგონია, რომ ჩვენს ჯგუფში ძალიან ბევრი ადამიანი მოიპოვებოდეს, ვინც ამ კურსს უარყოფს. თამაზს თავისი გარკვეული პოზიცია გააჩნია, მაგრამ, მიუხედავად ამისა, არსებობს შიდა საკითხები, რომელზეც ჩვენი პოზიციები სრულ თანხვედრაშია.
- პრემიერ-მინისტრმა განაცხადა, რომ ქვეყანაში ანტიდასავლური პროპაგანდა მომძლავრდა. როგორ ფიქრობთ, ეს რით არის გამოწვეული? რამდენად შესაძლებელია ნატოს მოახლოებულ სამიტს უკავშირდებოდეს?
- ვფიქრობ, რომ საქართველოში საერთაშორისო ღონისძიებების წინა პერიოდში მსგავსი სახის ანტიდასავლური პროპაგანდა ყოველთვის გააქტიურდება. მთავარია, საზოგადოებას სწორი მესიჯები მივაწოდოთ. არ შეიძლება იმაზე აპელირება, რომ ახლავე ნატოში გაწევრიანება გვინდა და ვითხოვთ, ეს არასწორია. საზოგადოებას რაღაც ფუჭი მოლოდინი არ უნდა შევუქმნათ. ასეთი პროპაგანდა მოქმედებს და იმ ადამიანებს “საკვებს” აძლევს, რომლებიც ამტკიცებენ, რომ თუ ითხოვ და მაქსიმალური არ გეძლევა, ურთიერთობები ცუდია. სწორედ ამ რბილ ძალას უნდა შევეწინააღმდეგოთ. საზოგადოებამ უნდა ნახოს, რომ საერთაშორისო სტრუქტურებთან ჩვენი სახელმწიფო ურთიერთობა სტაბილურად პოზიტიურია.
——————–
„კვირის პალიტრა“, 30 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სანდრო თვალჭრელიძესთან: „ბიძინა ივანიშვილის წერილი პოლიტიკურ პროცესებში ბევრ რამეს შეცვლის” // “დარწმუნებული ვარ, მიხეილ სააკაშვილს აქვს რევოლუციური ზრახვები, თუმცა…” // “ჩემი აზრით, ბიძინა ივანიშვილს მოუწევს აქტიურად ჩართვა წინასაარჩევნო პროცესსა და პოლიტიკურ ცხოვრებაში“
ნათია დოლიძე
(შემოკლებით)
“საქართველომ 26 მაისს დამოუკიდებლობის 25 წელი იზეიმა. “სახელმწიფოს ისტორიისთვის 25 წელი ცოტაც არის და ბევრიც. ცოტაა იმისთვის, რომ ფეხზე დადგეს ქვეყანა, რომელსაც ამდენი ხანი წართმეული ჰქონდა სახელმწიფოებრიობა, და ბევრია იმიტომ, რომ ამდენი რამ დაიტია – ჩვენი თანამემამულეების დაღვრილი სისხლი, დაკარგული ტერიტორიები საქართველოს სახელმწიფოებრიობის საფასური გახდა”, – განაცხადა დამოუკიდებლობისადმი მიძღვნილ ღონისძიებაზე პრემიერ-მინისტრმა გიორგი კვირიკაშვილმა. სწორედ ამ ურთულესი 25 წლის შეფასებით დავიწყეთ ინტერვიუ ექსპერტ სანდრო თვალჭრელიძესთან:
- საქართველოს გამოუყენებელ შესაძლებლობათა ქვეყანა დავარქვი. ხომ ფაქტია, რომ ჩვენი შესაძლებლობების 20%-საც ვერ ვიყენებთ სათანადოდ. ქვეყნის გეოპოლიტიკური მდგომარეობა მართლაც არაერთ უდიდეს პერსპექტივას შლის ჩვენ წინ, გვაქვს დიდი შანსი იმისა, რომ გავხდეთ არა მხოლოდ რეგიონული, არამედ მსოფლიო მნიშვნელობის ენერგოჰაბი, მაგრამ, სამწუხაროდ, ჩვენში ასეთი პროექტები არ მუშავდება. ამისთვის ან კომპეტენცია არ ჰყოფნით, ან ძალისხმევას არ იჩენენ და საკუთარი ცხვირის იქით არ იყურებიან. ჩვენ დიდი ხნის წინ შეგვეძლო, გავმხდარიყავით ევროკავშირის წევრი, რომ არა რევოლუციური ქმედებები და ხელისუფლების შეცვლის ძალისმიერი მეთოდები. რა გგონიათ, “ევროპის სახალხო პარტია” კი უჭერდა სააკაშვილის ხელისუფლებას მხარს, მაგრამ რეალურად ამგვარი რეჟიმის მქონე ქვეყნის ევროკავშირში შეშვება უნდოდათ? რა თქმა უნდა, არა. რატომ დადგა ვიზალიბერალიზაციის საკითხი მხოლოდ ახლა? იმიტომ, რომ 2012 წელს ჩატარდა მეტ-ნაკლებად დემოკრატიული არჩევნები და ხელისუფლება სწორედ არჩევნების გზით შეიცვალა.
ის, რისკენაც მოუწოდებს მიხეილ სააკაშვილი დღეს თავის მომხრეებს, არის ნაბიჯი უკან, რევოლუციურ-კომკავშირული სულისკვეთება, წარსულისკენ მიბრუნება და მეტი არაფერი. ამას არავინ დაუშვებს. ძალიან ბევრი რამ შეიძლებოდა მოგვესწრო ამ 25 წელში. საერთოდ, უცნაური ქვეყანა ვართ. ოთხი პრეზიდენტი გვყავდა, მათგან ორი ძალისმიერი მეთოდებით გავუშვით ხელისუფლებიდან, ერთი საერთოდ მოკლეს. მიხეილ სააკაშვილმა კი ამოწურა პრეზიდენტობის ვადა, მაგრამ რამდენი უბედურება დაატრიალა ქვეყანაში. ყველაზე დიდი შეცდომა, რისი თავიდან აცილებაც შეიძლებოდა, რუსეთთან ომია. უფრო ჭკვიანურად რომ მოვქცეულიყავით, გაცილებით უკეთეს მდგომარეობაში ვიქნებოდით. 2007 წლის 7 ნოემბერი გავიხსენოთ, 2011 წლის 26 მაისი… ამ ყველაფერმა ძალიან შეაფერხა ქვეყანა. ეს ძალზე ტრაგიკული 25 წელი იყო, თუმცა მთავარი მაინც მოვახერხეთ – ავად თუ კარგად, აშენდა სახელმწიფო, შესაძლოა, სხვა საზღვრებში, მაგრამ დიდი იმედი მაქვს, რომ ჩვენ აღვადგენთ ამ საზღვრებს. დღევანდელობის მთავარი მონაპოვარი კი ის მგონია, რომ ამ სახელმწიფოში სუნთქვა თავისუფლად შეიძლება. იმედია, დანარჩენს ჩვენი შვილები გააკეთებენ.
- დამოუკიდებლობის 25-ე წლისთავზეც ქვეყნის დიდ პრობლემად რჩება დარღვეული ტერიტორიული მთლიანობა… ამ რამდენიმე დღის წინ აფხაზეთის ე. წ. ადმინისტრაციულ საზღვართან, საქართველოს კონტროლირებად ტერიტორიაზე, 31 წლის გიგა ოთხოზორია მოკლეს…
- ეს დიდი ტრაგედიაა, ვუსამძიმრებ გარდაცვლილის ოჯახს. მომხდარი კიდევ ერთხელ აჩვენებს რუსეთის არმიის სითავხედეს და სრულ უდისციპლინობას. ჯერ კიდევ წლების წინ ჩანდა ნიშნები იმისა, რომ რუსული სამხედრო მანქანა დემორალიზებული იყო და ახლა საბოლოოდ გამოლპა. ვერ გავიზიარებ განცხადებებს, რომ ეს ერთი კონკრეტული შემთხვევაა, კატეგორიულად არ ვეთანხმები არც ერთ-ერთ მინისტრს და არც ზოგიერთ პოლიტიკოსს, მათი გვარების დასახელება არ მინდა. ხურჩაში დატრიალებული ტრაგედია არ არის შემთხვევითი მკვლელობა, შესაძლოა, ეს მივიჩნიოთ ერთგვარ სადამსჯელო ქმედებად, შეკვეთილ მკვლელობადაც კი, რომელსაც კონკრეტული მიზანი აქვს. ამ დანაშაულს აქვს თავისი პოლიტიკური ასპექტები, რომელსაც კარგი გაანალიზება სჭირდება. აფხაზეთთან ე.წ. ადმინისტრაციული საზღვრის გასწვრივ რაც შეიძლება სწრაფად უნდა ამოქმედდეს საერთაშორისო სადამკვირვებლო მისია, რომელიც მკაცრ მონიტორინგს გასწევს.
- საქართველოს ხელისუფლება მთელ პასუხისმგებლობას მომხდარზე სწორედ რუსულ მხარეს აკისრებს, თუმცა რუსეთის საგარეო საქმეთა სამინისტროს განცხადებით, მკვლელობა აფხაზური მხარის კისერზეა...
- ტყუილია! სწორედაც რუსეთს ეკისრება პასუხისმგებლობა. აბა, ჩემთვის აფხაზური მხარე საერთოდ არ არსებობს. აფხაზები აკეთებენ იმას, რასაც რუსეთი უბრძანებს. დარწმუნებული ვარ, აფხაზებს სულაც არ უნდოდათ, მაგრამ ფაქტია, რომ დღეს აფხაზეთი რუსეთის პროვინციაა. მე დიდად არ მჯერა, რომ დამნაშავე სათანადოდ აგებს პასუხს. ამბობენ, რომ საქმე აღძრეს და ვეჭვობ, ეს შედეგიანი აღმოჩნდეს. შესაძლოა, მკვლელი დაიჭირონ კიდეც მოსაჩვენებლად, თუმცა მალე მალულად გაათავისუფლებენ. ვფიქრობ, გაცილებით ხისტი უნდა იყოს საერთაშორისო ზეწოლა რუსეთზე.
- ახსენეთ საერთაშორისო სადამკვირვებლო მისიის არსებობის აუცილებლობა, თუმცა პოლიტიკოსთა და ექსპერტთა ნაწილი აუცილებლად მიიჩნევს ადმინისტრაციული საზღვრის გასწვრივ უსაფრთხოების სამსახურების უფრო მეტად გააქტიურებას...
- რა გითხრათ, მაგ სამსახურების მუშაობაზე მაინცდამაინც დიდი წარმოდგენის არა ვარ. კი ბატონო, უნდა გააქტიურდნენ, თუმცა რამდენად ეფექტიანი იქნება, ვერაფერს გეტყვით. ან აქამდე სად იყვნენ?
- “ერთი კაცი მოკვდა, კი, ქართველია, ძალიან საწყენია, მაგრამ ამ დონეზე აყვანა, არა მგონია, საჭირო იყოს“, – გოგი თოფაძის ეს განცხადება ბევრმა რუსული პროპაგანდის ნაწილად მიიჩნია. რამდენიმე დღის წინ ანტიდასავლური პროპაგანდის გაძლიერებაზე ისაუბრა პრემიერმა გიორგი კვირიკაშვილმაც და დასავლელ საზოგადოებას მასთან გამკლავებაში დახმარება სთხოვა...
- მეც ვიზიარებ მოსაზრებას, რომ ქვეყანაში ანტიდასავლური, უფრო სწორად კი, რუსული პროპაგანდა აშკარად გაძლიერდა, თუმცა მისი მასშტაბი სახიფათო ნაკლებად მგონია. მეეჭვება, საქართველოს მოსახლეობას რაიმე პროპაგანდამ გადაუბრუნოს ტვინი და ქვეყნის მტრისკენ შეაბრუნოს. ცხადად ჩანს, რომ რუსეთი დიდ ფულს ხარჯავს ამაში, თუმცა ის წყალში გადაყრილი მგონია. თოფაძის განცხადება და იმაზე ლაპარაკი, რომ საქართველოს მოქალაქის მკვლელობაში რუსეთი არაფერ შუაშია, არც გააზრებული მგონია და არც სწორი. თუმცა თოფაძემ რამდენიც უნდა ილაპარაკოს, ეს მტერ-მოყვრის გარჩევაში ხელს ვერ შეგვიშლის. არის მოქალაქეთა ერთი ნაწილი, ძირითადად, უფროსი თაობა, ვისაც საბჭოეთის ნოსტალგია აწუხებს, თუმცა ახალი თაობისთვის რუსეთი სრულიად უცხოა. 25 წლის ახალგაზრდებმა არათუ არ იციან რუსული ენა, არამედ წარმოდგენაც არა აქვთ ამ ქვეყანაზე, ისინი იქ არასდროს ყოფილან. ეს ახალგაზრდები რუსეთისკენ რატომ გაიხედავენ, როდესაც დასავლეთი მათთვის გაცილებით ახლობელია? ამიტომ ანტიდასავლური განწყობების მასშტაბურად გაღვივების საფრთხეს ვერ ვხედავ. უკვე ვთქვი, რომ რუსეთი აქ დიდ ფულს ხარჯავს, იქმნება არაერთი არასამთავრობო ორგანიზაცია, შესაბამისად, უსაფრთხოების სამსახურებს გაძლიერებული მუშაობა მართებთ. ჩვენ დემოკრატიული ქვეყანა გვაქვს და, რა თქმა უნდა, ყველას აქვს აზრის გამოთქმის უფლება, მაგრამ ერთია გქონდეს შენი აზრი, მეორე – უცხოური სპეცსამსახურებისგან ფინანსდებოდე. აქ ასე იოლად არ არის საქმე, ბოლოს და ბოლოს, ამგვარ ქმედებას ქვეყნის ღალატამდე მივყავართ. ამიტომ ყველას სიფხიზლე მართებს. როდესაც კვირიკაშვილმა დასავლეთს მიმართა და ანტიდასავლური პროპაგანდის საფრთხეზე ილაპარაკა, ვფიქრობ, ამას თავისი პოლიტიკური დატვირთვა ჰქონდა, მან დასავლეთს გარკვეულწილად მიანიშნა.
- ალბათ, გულისხმობთ მინიშნებას იმაზე, რომ ჩვენი ევროინტეგრაციის პროცესში დასავლეთის პასიურობა ანტიდასავლური პროპაგანდის კიდევ მეტად გამღვივებელი შეიძლება აღმოჩნდეს. თუნდაც ვიზალიბერალიზაციის შესახებ ევროკავშირის წარმომადგენელთა ბოლოდროინდელი გაუგებარი განცხადებები გავიხსენოთ...
- დიახ. გაუგებარია ევროპის პოზიცია. არ მესმის, რას უფრთხიან ასე. გასაგებია, რომ დღეს ბებერ კონტინენტზე ძალიან ბევრი პრობლემაა, მაგრამ შეუძლებელია, საქართველომ რაიმე თვალსაზრისით ეს პრობლემები გააღრმაოს. მაინც მჯერა, რომ 9 ივნისს საქართველოს ვიზალიბერალიზაციის საკითხი დადებითად გადაწყდება, თუმცა ეს ყოყმანი აშკარად არ შეშვენის ევროპას. თუ მათ დადებითი გადაწყვეტილება არ მიიღეს, ეს ბუმერანგივით დაუბრუნდებათ უკან. ის ინტერესები და პროექტები, თუნდაც ენერგეტიკული, რისი განხორციელებაც ჩვენ გარეშე ვერ მოხერხდება, აუცილებლად დაზარალდება. საქართველომ ვიზალიბერალიზაციის გეგმის უკლებლივ ყველა პუნქტი შეასრულა. ამას აღიარებენ ევროპელებიც, ახლა ჯერი მათზეა.
- ზუგდიდის რაიონის სოფელ კორცხელში თვითმმართველობის შუალედური არჩევნებისას მომხდარმა დაპირისპირებამ “ქართული ოცნებისა” და “ნაციონალური მოძრაობის” წარმომადგენლებს შორის ბევრს აფიქრებინა, რომ ეს საპარლამენტო არჩევნების წინ ერთგვარი რეპეტიცია იყო...
- რაც კორცხელში მოხდა, ასე მგონია, არც პირველია და არც უკანასკნელი იქნება. რა, პირველად სცემეს ბოკერიას? ჯერ კიდევ წლების წინ მახსოვს, მამა ბასილის მრევლმა რომ გალახა. საქმე ის არის, რომ “ნაციონალური მოძრაობა” კვლავაც მოქმედებს ძველი ხერხებით, ისევ იმას ცდილობს, რასაც აქამდე აკეთებდა. კორცხელში მომხდარი იყო “ნაციონალების” დაგეგმილი და განხორციელებული პროვოკაცია, რომლითაც, სამწუხაროდ, მიზანს მიაღწიეს.
- ხელისუფლებაც აცხადებს, რომ ეს “ნაციონალური მოძრაობის” პროვოკაცია იყო, თუმცა ხომ ფაქტია, რომ მმართველი ძალა ამას შემთხვევით თუ მიზანმიმართულად წამოეგო...
- მაინც მგონია, რომ “ქართული ოცნება” სრულიად გაუცნობიერებლად ჩაება ამ კონფლიქტში. შესაძლოა, ეს იყო ადგილობრივი ხელისუფლების წარმომადგენელთა გაუთვლელი ნაბიჯი. ვერავინ დამარწმუნებს, რომ მომხდარი რამენაირად შეიძლება უკავშირდებოდეს პრემიერ გიორგი კვირიკაშვილს და მისგან მოდიოდეს.
- ზუგდიდის რაიონში სპორტსმენთა ჩაყვანის ორგანიზებაში “ნაციონალურმა მოძრაობამ” ვიცე-პრემიერი კახა კალაძე დაადანაშაულა. ხომ არ არის მოსალოდნელი, “ნაციონალური მოძრაობის” მცდელობას, გადაიტანოს პოლიტიკური პროცესი ქუჩაში, “ქართული ოცნებაც” აჰყვეს...
- არ მჯერა, რომ ხელისუფლების მაღალ ეშელონებში ამ კონფლიქტის თაობაზე რაიმე გადაწყვეტილება წინასწარ მიიღეს, როგორც “ნაციონალური მოძრაობა” ამბობს. ეს ფაქტი “ქართული ოცნებისთვის” გაკვეთილი უნდა იყოს და დასკვნები გააკეთოს. ყველაზე მეტად გიორგი კვირიკაშვილის სიდინჯისა და გონიერების მჯერა. ვფიქრობ, ის მოახერხებს ვითარების ისე დალაგებას, რომ სერიოზული არეულობისა და ქაოსის მოწყობის საშუალება “ნაციონალურ მოძრაობას” არ მიეცეს, რისი დიდი სურვილიც აქვს. როგორც ვთქვი, “ნაციონალურ მოძრაობას” მეთოდები დაუძველდა. წესით, მისი ქმედებების გათვლა ძნელი არ უნდა იყოს, ამიტომაც პროვოკაციაზე ხელისუფლება არ უნდა წამოეგოს. რაც შეეხება მსგავს კონფლიქტებს, დროდადრო ეს ხდებოდა საქართველოში და, ვფიქრობ, მანამ იქნება, სანამ ადამიანის სოციალური კულტურა არ ამაღლდება. არა მგონია, ეს 2-3 თვეში მოხერხდეს.
- მიხეილ სააკაშვილი ბოლო დროს განუწყვეტლივ იხსენებს 2003 წლის “ვარდების რევოლუციას“…
- მიხეილ სააკაშვილი ახლახან პოლონეთში ვნახე, ის ევროპის ეკონომიკურ კონგრესში მონაწილეობდა, რომელზეც მოხსენებით გამოვედი. მართალია, მისი სიტყვით გამოსვლისას გამოვედი დარბაზიდან, მაგრამ ვიცი, რომ მისი განცხადებები დაცლილი იყო აგრესიისა და გაუგებარი მუქარებისგან. რევანშის სურვილი შეიძლება მართლაც აქვს, რისი მცდელობაც ყოფილა არაერთ ქვეყანაში, თუმცა ამან ვერსად გაიმარჯვა. როგორც ამბობენ, ერთი და იმავე მდინარეში ორჯერ შესვლა შეუძლებელია. ეს შეეხება სააკაშვილსაც, მისი ფურცელი გადაფურცლულია უკვე. კი, აქ მას ჰყავს საყრდენი, ვთქვათ, ამომრჩევლის 10%, მაგრამ ეს საკმარისი არ არის რევოლუციური ტალღის ასაგორებლად, ამას ხალხის კრიტიკული მასა სჭირდება. სააკაშვილის შემდეგ მთლიანად შეიცვალა “ქართული ოცნების” სახელმწიფოს მართვის სტილი. ის აღარ არის დამოკიდებული ერთ ქარიზმატულ პიროვნებაზე, მმართველობის მთელი ვერტიკალი ერთი აღვირახსნილი ადამიანის ბრძანებებს არ ემორჩილება. სულ ახლახან ჩემი შეხვედრისას სააკაშვილთან, დავასკვენი, რომ ვერ უნდა იყოს მთლად ჯანმრთელად. სავარაუდოდ, სტეროიდებზე ზის, უცნაურად გასუქებულია. დარწმუნებული ვარ, სააკაშვილს აქვს რევოლუციური ზრახვები, თუმცა მეეჭვება, მათ განხორციელება ეწეროს. საქართველოს მოსახლეობა ბრმა არ არის, ყველამ კარგად დავინახეთ, ოღონდ კი გამხდარიყო ოდესის გუბერნატორი, რაღაც ძალაუფლება ჰქონოდა და საქართველოს მოქალაქეობაზე უარი თქვა. ახლა უკრაინაშიც წყალი შეუდგა და დარწმუნებული ვარ, ამ ქვეყნის მოქალაქეობაზეც იოლად იტყვის უარს. ასეთ ადამიანებს იცნობს მსოფლიო ისტორია. მათთვის მნიშვნელობა არ ჰქონდა, რომელი ქვეყნის სათავეში იქნებოდნენ. სამწუხაროდ, ისინი ხშირად ცუდად ამთავრებდნენ.
- ბიძინა ივანიშვილის დაანონსებული წერილი 30 მაისს, სწორედ მაშინ გამოქვეყნდება, როდესაც ჩვენი გაზეთი გამოვა (ინტერვიუ ჩაწერილია 28 მაისს – ავტ.)...
- ბატონმა ბიძინამ, როგორც ჩანს, გადაწყვიტა, შეეფასებინა ბოლო ოთხწლიანი მმართველობის პერიოდი თავისი ავ-კარგით. ვფიქრობ, გაამახვილებს ყურადღებას იმაზე, რაც გაკეთდა და რაც ვერა. ჩემი აზრით, ბევრი რამ გაკეთდა, შესაძლოა, ეს არასაკმარისია, მაგრამ ძალიან მნიშვნელოვანი ნაბიჯები გადაიდგა ბევრ სფეროში, თუმცა “ქართული ოცნების” პრობლემად რჩება ის, რომ ვერ ახერხებს ამ გაკეთებული საქმის თაობაზე საზოგადოების ინფორმირებას. ეს ამ ხელისუფლების მეტად სერიოზული პრობლემაა, რაზეც კარგი იქნება, ივანიშვილმაც გაამახვილოს ყურადღება. რა მოხდება ამ წერილის გამოქვეყნების შემდეგ, ისევ ჩაერთვება პოლიტიკაში აქტიურად თუ არა? – ჩემი აზრით, ივანიშვილს მოუწევს აქტიურად ჩართვა წინასაარჩევნო პროცესსა და პოლიტიკურ ცხოვრებაში, რაზეც, შესაძლოა, წერილშიც არის ლაპარაკი. მას ჰქონდა საშუალება, განვლილი ოთხი წელი მაქსიმალურად სწორად გაეანალიზებინა და დასკვნებიც გამოეტანა. თავის დროზე, ბატონმა ბიძინამ სწორედ წერილით გაუზიარა თავისი მოსაზრებები და პოლიტიკური მიზნები ქვეყნის ხელისუფლებას. ვფიქრობ, ეს წერილიც მნიშვნელოვანი გამოდგება და პოლიტიკურ პროცესებში ბევრ რამეს შეცვლის. (…)
———————
„ახალი თაობა“, 30 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ მერაბ მეტრეველთან: “ქართული ოცნება“ და „ნაციონალები“ ჩვენ წინააღმდეგ შეთანხმებულად მოქმედებენ“ // „პაატა ბიძინა ბურჭულაძეს ივანიშვილთანაც აქვს ფოტო გადაღებული და მისი კაცია?“
ვისთვის არის საშიში პოლიტიკაში მოსული პაატა ბურჭულაძე, რას ნიშნავს მიხეილ სააკაშვილთან გადაღებული ფოტო, რატომ დუმდა ნაციონალების ხელისუფლებაში ყოფნისას? – ამ თემებზე „ახალ თაობას“ პარტია „სახელმწიფო ხალხისათვის“ ერთ-ერთი ლიდერი მერაბ მეტრეველი ესაუბრება.
- 28 მაისს პაატა ბურჭულაძემ პარტიის ყრილობაზე წარადგინა თავისი გუნდი და გააკეთა ამბიციური განცხადება, რომ ხელისუფლების შეცვლა გარდაუვალია. იმავეს ამბობთ მისი გუნდის წევრებიც. რა გაძლევთ ამის თქმის საბაბს, მხოლოდ ის, რომ „ქართულმა ოცნებამ“ ამომრჩეველს იმედები გაუცრუა თუ არსებობს სხვა მიზეზებიც?
- მიზეზი ბევრია. მთავარი ის გახლავთ, რომ ჩვენი პარტია ქართულ პოლიტიკაში არის მართლა ახალი ძალა და პოლიტიკურ სცენაზე ჩვენ ვიქნებით მთავარი სიახლე. ჩვენ გვაქვს იმის შანსი, რომ ამომრჩეველს რეალური ალტერნატივა შევთავაზოთ. იმ ამომრჩეველზე ვსაუბრობ, რომელსაც არც ნაცები უნდა, არც ქოცები და არც მათგან გამოყოფილი პარტიები. ამის გარდა, ჩვენ გვყავს სერიოზული გუნდი. შესაძლოა, მას ფართო საზოგადოება ნაკლებად იცნობს, მაგრამ ისინი თავიანთი საქმის ნამდვილი პროფესიონალები არიან. ყველაზე მთავარი ისაა, რომ ისინი აქამდე პოლიტიკაში არ ყოფილან.
- სპეციალურად შეარჩიეთ პოლიტიკით გაუსვრელი ხალხი?
- ჩვენ აქცენტი გავაკეთეთ პროფესიონალებზე, რომლებიც პოლიტიკაში მართლა ახალი სახეები არიან. გუნდის დაკომპლექტება არ დასრულებულა, ისევ ვეძებთ ახალ სახეებს. ასე რომ, ჩვენთან სიახლეები ისევ იქნება. ჩვენი ხედვებიც ახალი იქნება და ჩვენი გუნდი იმედგაცრუებული ამომრჩევლისთვის დიდი სიურპრიზი იქნება. ხელისუფლების შეცვლა მართლაც გარდაუვალია. ამას „ქართული ოცნებაც” კარგად ხვდება. ისინი იმასაც აცნობიერებენ, თუ ვინ შეძლებს მათ შეცვლას, ამიტომაც დაიწყეს ჩვენ წინააღმდეგ შავი პიარის აგორება. თავიდან ეს ნაციონალებმა დაიწყეს და ამტკიცებდნენ, რომ ჩვენ რუსული პროექტი ვართ. ხელისუფლებამ როცა გააცნობიერა, რომ ჩვენი სახით რეალური კონკურენტი გამოუჩნდა, სხვადასხვა იარლიყის მიწებება დაგვიწყეს. ამტკიცებენ, რომ ჩვენ ნაციონალების სატელიტები ვართ.
ეს ნაცადი ხერხია. როგორც წესი, იარლიყებს იმას აწებებ, ვისიც გეშინია. მოუგონებ რაღაცას და აიძულებ, თავი იმართლოს. ამ ტაქტიკას წარმატებით იყენებდა ნაციონალური მოძრაობა. გავიხსენოთ, რა ხდებოდა, როცა ბიძინა ივანიშვილი შემოვიდა პოლიტიკურ ასპარეზზე. პირველი, რაც ყოფილმა ხელისუფლებამ მაშინ გააკეთა, იყო ის, რომ პუტინის სატელიტის იარლიყი მიაწება. მას დღემდე ამ მეთოდებით ებრძვიან. გული მწყდება, რომ „ქართულმა ოცნებამ“ ნაციონალების მეთოდები აიტაცა. განსაკუთრებით საწყენია, რომ ამ ხერხებს მათი ახალი სახეები მიმართავენ.
- ვისზე საუბრობთ?
- თუნდაც ირაკლი კობახიძეზე. ის ახალი სახეა და მისგან ყველა სიახლეს ელოდა, მან კი ნაციონალების მიერ გამოცდილ ბინძური მეთოდებს მიმართა. სხვა ლიდერებიც ასევე იქცევიან და ათას საძაგლობას იგონებენ. „ქართული ოცნების“ მხარდამჭერებიც ამ საქმით არიან დაკავებული. ცოტა ხნის წინ თქვენს გაზეთში ტრისტან წითელაშვილთან წავიკითხე ინტერვიუ, სადაც ის ამბობს, რომ აქვს ფაქტები, რომ ბურჭულაძე სააკაშვილის სატელიტია. ასე ბევრი ლაპარაკობს და ვთხოვ, რომ თუ რამე ფაქტები აქვთ, გამოაქვეყნონ.
- სხვებს რა ფაქტები აქვთ, არ ვიცი, მაგრამ ტრისტან წითელაშვილის ერთ-ერთი არგუმენტი მიხეილ სააკაშვილისა და პაატა ბურჭულაძის ერთად გადაღებული ფოტოა. ოდესაში გადაღებულ ამ ფოტოს სხვებიც ხშირად აფრიალებენ...
- ჩვენი სააკაშვილის სატელიტობის „დამამტკიცებელი“ მეტი ფაქტი ვერ იპოვეს. ეს სურათი ფარულად არავის გადაუღია. პაატა ბურჭულაძემ ოდესაში გამართა კონცერტი, რომელსაც სააკაშვილიც დაესწრო. ღონისძიების დასრულების შემდეგ მათ ფოტო გადაიღეს.
ერთად გადაღებული ფოტო თუ რამეს ამტკიცებს, მაშინ პაატა ბურჭულაძეს ბევრად მეტი ფოტო აქვს ბიძინა ივანიშვილთან გადაღებული. მათი შეხვედრების ამსახველი ვიდეოებიც არსებობს, მაგრამ ქოცებს არასდროს უთქვამთ, რომ ბურჭულაძე ივანიშვილის სატელიტია, სამაგიეროდ, ხელზე დაიხვიეს სააკაშვილთან გადაღებული ფოტო და ამტკიცებენ, რომ ეს საიდუმლო გარიგების დადების შემდეგ მოხდა. როგორ გგონიათ, მათ შორის მართლა რომ შემდგარიყო ფარული გარიგება, ფოტოს გადაიღებდნენ და ამას სოციალურ ქსელში ატვირთავდნენ? „ქართულ ოცნებას“ და მასთან დაკავშირებულ ძალებს საკუთარ მომხრეებზე ძალიან დაბალი წარმოდგენა აქვთ. მათ ჰგონიათ, რომ ასეთი სულელური ბრალდებებით ხალხს თვალში ნაცარს შეაყრიან.
- ფოტოს ისტორია გავიგეთ, მაგრამ იმ არგუმენტსა თუ ბრალდებაზე რას იტყვით, რომ ნაციონალების მმართველობის ხანაში არაფერი გაგიპროტესტებიათ? ამ შემთხვევაში კითხვები პაატა ბურჭულაძის მისამართით არის. პირადად თქვენ ყოველთვის აპროტესტებდით, რაც ხდებოდა...
- ამ არგუმენტებითაც იმის დამტკიცება სურთ, რომ ბურჭულაძე სააკაშვილთან იყო შეკრული. ამ ხალხს იმ ინციდენტს გავახსენებ, რომელიც მაშინდელ ხელისუფლებასა და პაატა ბურჭულაძეს შორის მოხდა. საქმე იქამდეც კი მივიდა, რომ მას კონცერტის ჩატარების საშუალებას არ აძლევდნენ. მიხეილ სააკაშვილის ხელისუფლება მას იმიტომ გადაემტერა, რომ მან მოსკოვში გაეროს ეგიდით გამართულ ღონისძიებაში მიიღო მონაწილეობა.
- მიხეილ სააკაშვილის ხელისუფლება რომ არასდროს გაუკრიტიკებია, ამაზე რას იტყვით?
- პაატა ბურჭულაძე მაშინ ასე ღიად არ ერეოდა პოლიტიკაში. რადგან არაფერს ამბობდა, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ მისი მომხრე იყო. როდესაც ბიძინა ივანიშვილი პოლიტიკაში გამოჩნდა, პაატა ბურჭულაძე მასთან მივიდა და ღიად გამოუცხადა მხარდაჭერა. ის რომ სააკაშვილის კაცი ყოფილიყო, ივანიშვილს ღია მხარდაჭერას არ გამოუცხადებდა. ის ამბობს, რომ ყველა ხელისუფლების მოსვლას ნდობითა და იმედით ხვდებოდა. ახლა მას ეს იმედები გადაეწურა და ვეღარ ხედავს ადამიანს, რომლის ნდობაც შეიძლება. ახლა მან ყველაფერი საკუთარ თავზე აიღო და უნდა, რომ არსებული სისტემა დაამარცხოს. „ქართული ოცნების“ მთავარი პრობლემა ისაა, რომ სისტემა არ შეცვალა და ყველაფერში ნაციონალურ მოძრაობას დაემსგავსა. ქვების სროლაც კი მათნაირად დაიწყეს, აღარაფერს ვამბობ მურუსიძეზე. ამ სისტემის დამარცხების ნაცვლად „ოცნებამ“ ის საკუთარ თავზე კარგად მოირგო და ამიტომაც არ გვაქვს დღეს სამართლიანი სასამართლო.
- ისინი ამბობენ, რომ ახლა სწორედაც რომ თავისუფალია სასამართლო...
- ისინი კი ამბობენ, მაგრამ ამის ვის სჯერა. თავიდან მართლა დაიწყეს რაღაც რეფორმების გატარება, მაგრამ საქმე სანახევროდ გააკეთეს. ამას სჯობდა, საერთოდ არ დაეწყოთ ეს რეფორმა. მათ ვერც დაპირებული კეთილდღეობა მოუტანეს მოსახლეობას, ხალხს იმედები გაუცრუეს, ახლა კი ცდილობენ, ოპონენტებს ქვების სროლითა და იარლიყების მიწებებით გაუსწორდნენ. კიდევ ერთხელ ვამბობ, ძალიან მწყდება გული, რომ „ქართული ოცნების“ ახალგაზრდა ლიდერები ნაციონალების გაკვალულ გზას დაადგნენ და ბინძური მეთოდებით თამაში არჩიეს.
- თავიდან „ნაციონალებმა“ მოგაწებეს იარლიყი. ახლა ისინი დადებითად მოიხსენიებენ თქვენს პარტიას, იმასაც კი ამბობენ, რომ მზად არიან, ითანამშრომლონ პარტიასთან „სახელმწიფო ხალხისთვის“. რა ხდება?
- ეს კიდევ ერთი დადასტურებაა, რომ ნაციონალებთან გარიგებული არ ვართ. მათთან რაიმე ალიანსში რომ ვიყოთ, ისინი ასე ღიად არ გამოთქვამდნენ ჩვენთან თანამშრომლობის სურვილს. ამ განცხადებებს იმიტომ აკეთებენ, რომ ხმები დაგვაკარგვინონ. მათ ძალიან კარგად ესმით, რომ თუ ნაციონალების სატელიტებად აღგვიქვამს ხალხი, ხმას აღარავინ მოგვცემს. მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ნაციონალები სპეციალურად საუბრობენ ჩვენზე დადებითად. ამით ამყარებენ იმ იარლიყს, რომელიც ხელისუფლებამ მოგვაწება. შეთქმულების თეორიებში არ წავალ, მაგრამ რატომღაც მგონია, რომ მოქმედი და ყოფილი ხელისუფლება ჩვენ წინააღმდეგ შეთანხმებულად მოქმედებენ.
- იმას გამორიცხავთ, რომ ნაციონალებს მართლაც უნდოდეთ თქვენს პარტიასთან თანამშრომლობა?
- შესაძლოა ვიღაცას მართლა უნდა ჩვენთან თანამშრომლობა, მაგრამ, თანამშრომლობა რომ შედგეს, ამის სურვილი მეორე მხარესაც უნდა ჰქონდეს. მეორე მხარეს ანუ ჩვენ ნაციონალებთან თანამშრომლობის სურვილი არ გვაქვს. პარტიამ „სახელმწიფო ხალხისათვის“ ცალსახად განაცხადა, რომ ამ არჩევნებზე არავისთან არც ბლოკს შექმნის და არც – კოალიციას. ჩვენ დამოუკიდებლად ვიყრით კენჭს.
ამ თემაზე გაკეთებული ყველა სხვა განცხადება ამომრჩევლის შეცდომაში შეყვანის მცდელობაა. ნაციონალებიც და `ოცნებაც~ კარგად ხედავენ, რომ მათ ბევრ ხმას დავაკარგვინებთ. ხელისუფლებას ისედაც დაკარგული ჰყავს მხარდამჭერები, რაზეც ყველა კვლევა მიუთითებს. არსებობდა სერიოზული რისკი, რომ „ოცნების“ მიერ იმედგაცრუებული ამომრჩეველი ადრე თუ გვიან ნაციონალებისკენ გადაიხრებოდა.
- ნაციონალებისკენ რატომ გადაიხრებოდნენ?
- იმიტომ, რომ მათ სხვა ალტერნატივა არ ექნებოდათ. ჩვენ ეს ალტერნატივა გავაჩინეთ, რაც ნაციონალების ინტერესში არ შედის. არც „ოცნებას“ და არც ყოფილ ხელისუფლებას ახალი ძალის გამოჩენა არ უნდათ. მათ ურჩევნიათ, საარჩევნო ველზე მთავარი მოთამაშეები ისინი იყვნენ, რათა ხალხს ცუდსა და უარესს შორის ჰქონდეს არჩევანი გასაკეთებელი. გახსოვთ, რა თქვა ივანიშვილმა 2012 წლის არჩევნების წინ – შუა უნდა გაიკრიფოსო. ახლაც ისევ ამ თამაშს თამაშობენ. მართალია, ერთმანეთს ურტყამენ, მაგრამ უნდათ, რომ მხოლოდ ისინი იყვნენ. ამ არჩევნებზე შუა აღარ გაიკრიფება და ხალხს მხოლოდ 2 ძალას შორის აღარ მოუწევს არჩევანის გაკეთება.
- პრეტენზია გაქვთ, რომ მესამე ძალა თქვენ იქნებით?
- რატომ მესამე? პირველ ძალობაზე გვაქვს პრეტენზია. ჩვენ ხალხს ალტერნატივა შევთავაზეთ და ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.
- ზემოთ თქვით, შეთქმულების თეორიაზე არ წავალთ, მაგრამ ჩვენ წინააღმდეგ ერთად მუშაობენო. ეს არის თუ არა რაიმე გარიგება ან შეთანხმების შედეგი?
- ვერ ვიტყვი, რომ გარიგება დაიდო, მაგრამ ორივე კარგად ხვდება, რომ ჩვენი გამოჩენა ორივეს დააზიანებს. ამიტომაც ყველა მეთოდს მიმართავენ ჩვენ ჩასაძირად. ამ შემთხვევაში საუკეთესო გზა ჩვენი ნაციონალებთან გაიგივებაა. ყველა პარტია, რომელიც რაღაცნაირად გაეკარა ნაციონალებს, საერთოდ გაქრა და დაიშალა. გია თორთლაძის, პაატა დავითაიასა და ბაჩუკი ქარდავას პარტიები ამის დადასტურებაა. ქდმ საერთოდ მოისრა. ეს კარგად იციან ნაციონალებმაც და „ოცნებამაც“ და, უნდათ თუ არა, ჩვენ წინააღმდეგ შეთანხმებულად მოქმედებენ.
„ახალი თაობა“, 30 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ არჩილ გამზარდიასთან: „პაატა ბურჭულაძის მესიჯები უინტერესოა” // „არ არის ტრაგედია, თუ „ოცნება“ უმრავლესობაში ვერ მოვა“
ქვეყანაში განვითარებულ პოლიტიკურ პროცესებს „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში ანალიტიკოსი არჩილ გამზარდია აფასებს.
- არჩილ, პაატა ბურჭულაძემ პარტიის ყრილობა გამართა. რა მესიჯები ამოიკითხეთ მის განცხადებებში, არა მხოლოდ პოლიტიკაში, არამედ ხელისუფლებაში მოვალთო. აქვთ ამის შანსი?
- ყველაზე მთავარი და დადებითი, რაც გააჩნია ბურჭულაძის პარტიასა და მის მოსვლას პოლიტიკურ პროცესებში, არის ის, რომ საზოგადოების, მედიის ყურადღება გადადის ამ ახალ აქტორებზე და ძველი, მოყირჭებული და დიდხნიანი პარტიები, რომლებიც არც საინტერესო არიან საზოგადოებისთვის, მაგრამ მაინც ახერხებენ, საზოგადოებრივ პროცესებს ხელი შეუშალონ, ვიდრე შეაშველონ, უფრო ყურადღების მიღმა რჩებიან.
- პაატა ბურჭულაძის თანაგუნდელებზე რას ფიქრობთ?
- საკმაოდ საინტერესო სახეები ჰყავს ბურჭულაძეს გუნდში. თუმცა ჩემთვის ყველაზე უცნაური ის არის, რომ გუნდი გუნდურად არ მუშაობს. ესეც არის არა თანამედროვე, არამედ ძველებური ყაიდის პარტია, ლიდერზე ჩამოკიდებული. რასაც ლიდერი იტყვის, პარტიის წევრები შემდეგ იმას ავრცელებენ. რაც შეეხება თვითონ ბურჭულაძის პოზიციონირებას, მე არ მიმაჩნია, რომ ის წარმატებულად მიმდინარეობს. მგონია, რომ მისი პერსპექტივები რეიტინგის თვალსაზრისითაც უფრო კლებადია, ვიდრე მატებადი.
- რატომ, რას უწუნებთ, რა შეცდომებს უშვებს პაატა ბურჭულაძე?
- როდესაც თქვენ მეკითხებით, რა მესიჯები გაიგეთ მისი განცხადებებიდანო, გიპასუხებთ, რომ არაფერი ახალი, რასაც მე არ ვისმენ თავისუფალი დემოკრატების, „ნაციონალური მოძრაობის“ ტექსტებიდან, არ არის. ყველაზე მეტად გამომჟღავნდა ის, რომ ბურჭულაძეს აქვს გადამეტებული თვითშეფასება პოლიტიკურ პროცესებში ამ მომენტისათვის. შესაძლოა, ის დაიხვეწოს და განვითარდეს, მაგრამ დღეს ასეთი ტექსტები, რომ გარდაუვალია ჩვენი ხელისუფლებაში მოსვლა, რომ კონკურენტი არ გვყავს და ასე შემდეგ, არასერიოზულ განწყობას გვიქმნის.
- ზედმეტად თავდაჯერებულები არიან?
- ამას თავდაჯერება არ ჰქვია. ეს არის გადაჭარბებული თვითშეფასება, რომლის წინაპირობაც უფრო ნაკლები თავდაჯერებულობაა. თუ პოლიტიკური პარტია ასე მარტივად აპირებს, ყველა პოლიტიკურ სუბიექტს გაუსწროს და ხელისუფლებაში მოვიდეს, ეს არასერიოზულია. მათ რომ ეთქვათ, ჩვენ მოვალთ პარლამენტში ან შევქმნით კოალიციურ მთავრობასო, ეს უფრო ადეკვატური იქნებოდა მათი მხრიდან, ხოლო ის ფორმა, რაომელსაც პაატა ბურჭულაძე გამოხატავს, არ ქმნის სერიოზულ განცდას, რომ მასზე სერიოზულად იმსჯელო. ბურჭულაძეს თვითმყოფადობა აკლია. როდესაც ახალი პოლიტიკური ძალა მოდის, ის უნდა იყოს უნიკალური. პაატა ბურჭულაძე კი არ არის უნიკალური.
- და მაინც რას გულისხმობთ ამ უნიკალურში?
- უნიკალური უნდა იყოს სუბიექტი, რომელიც საკუთარ პოლიტიკურ პლატფორმას ქმნის, რომლის პოლიტიკური პოზიციები, ინსტრუმენტები არ ჰგავს არავისას და ამით არის ის სასურველი, ხოლო ბურჭულაძის ტექსტებს ყველა ნაციონალური მოძრაობის ტექსტად აღიქვამს.
- ამის რისი თქმა გსურთ?
- იმის, რომ მას პირველ რიგში განსაკუთრებულობა აკლია. ბურჭულაძის განცხადებებში მომავალზე საერთოდ არ არის ორიენტირი. მათში მხოლოდ ხელისუფლების კრიტიკა და საკუთარი თავის ქება ისმის.
- არანაირი პერსპექტივა და შანსები არ აქვთ?
- აქვთ, პერსპექტივა და შანსები როგორ არა აქვთ. უბრალოდ, ის, რომ ხვალ ბურჭულაძე ისეთი დოზით მოვა, რომ გახდება პრემიერი და მისი გუნდის წევრები მინისტრთა კაბინეტს შეავსებენ, სასაცილო მიდგომაა.
- თუკი მათ შექმნეს ახალი კოალიცია ნაციონალებთან და თავისუფალ დემოკრატებთან, მაშინ?
- არა მგონია, იმიტომ, რომ ეს არაფერში სჭირდებათ. პირველი იმიტომ, რომ ბურჭულაძე, რომელიც მაინც ცდილობს, აჩვენოს თავისი საჭიროება, აღმოჩნდება, რომ ნაციონალების თანამზრახველ რეჟიმშია. ასევე ეს არაფერში სჭირდება ირაკლი ალასანიას. თუ რესურსების მიხედვით იმსჯელებენ, ნაციონალების პერსპექტივები ამ საპარლამენტო არჩევნებზე ძალიან მწირია. იმ ძალიან მწირში, სადაც მათ შეუძლიათ გაიყვანონ 12 კაცი და ამავე დროს ჩასვან კიდევ მოწილეები, სხვას გაუყონ კვოტა, არა მგონია, მათთვის მომგებიანი იყოს.
- თქვენ საუბრობთ ნაციონალების მწირ შანსებზე, თუმცა დავინახეთ, რა მოხდა კორცხელში, როგორი მობილიზებულები იყვნენ. ამაზე რას იტყვით?
- მერე რა, რომ იყვნენ?! 9 უბანში იყო არჩევნები. აქედან ხუთში ნაციონალებმა თავიდანვე ძალიან წარუმატებლად შეაფასეს საკუთარი პერსპექტივები და არ დააყენეს საკუთარი კანდიდატები. ოთხში დააყენეს იმ იმედით, რომ ოთხივეში იქნებოდნენ გამარჯვებული. გაიმარჯვეს ორში და იქაც 10-15 ხმის სხვაობით. ამიტომ კორცხელის მაჩვენებელი საარჩევნო პერსპექტივის კუთხით არასაკმარისია. კორცხელში არამდგრადი პერსპექტივა იყო.
- ნაცებს პიარსა და პროვოკაციის მოწყობაში ბადალი არ ჰყავთ. ამბობენ, რომ „ოცნება” წამოეგო მათ პროვოკაციას. ამაზე რას იტყვით?
- ამ პოზიციას ცალსახად ვეთანხმები. პროვოკაციები ნაკლებად შესაძლებელია იქ, სადაც ძალთა ბალანსი ჩამოყალიბებულია. აბაშაში ნაციონალური მოძრაობის პოზიციები ძალიან მაღალია, ამიტომ იქ ისინი აგრესიულები ნაკლებად იქნებიან. იქაც, სადაც „ქართული ოცნების“ პერსპექტივაა ძალიან მაღალი, ნაკლები შანსია პროვოკაციის. პროვოკაცია ეფექტურია იქ, სადაც ძალთა ბალანსი თითქმის თანაბარია. ამიტომ ხელისუფლებამ უნდა იცოდეს, ასეთი კერები სად გააჩნია და ბევრად მეტი მობილიზება მოახდინოს.
- ხელისუფლების შიგნით მიმდინარე პროცესებზე რას ფიქრობთ, რეალურად რა ხდება „ოცნებაში“?
- მე ვერ ვიტყვი, რომ რამე განსაკუთრებული პროცესი მიმდინარეობს. ამ ეტაპზე განახლების პროცესი მიმდინარეობს. არიან ადამიანები, რომლებიც იქ ვერ ხვდებიან და მათგან გარკვეული ნეგატივი მოდის. ნამდვილად ვერ ვიტყვი, რომ დღეს „ქართულ ოცნებაში“ რაიმე გაუგებრობაა. ხდება ის, რაც სავარაუდო იყო. დღეს ყველაზე მთავარი არის არა ის, რომ „ოცნებამ“ მოიპოვოს უმრავლესობა, არამედ ის, რომ ხელისუფლებაში სახელმწიფოსთვის საშიში ძალები არ მოვიდნენ.
_ და ვინ არიან ეს საშიში ძალები?
_ მაგალითად, ყოფილი ხელისუფლება, ნაციონალები. თუ არ მოვა „ოცნება“ უმრავლესობაში, სულაც არ არის ტრაგედია. შეიქმნება კოალიციური მთავრობა და ეს შესაძლოა სულაც არ იყოს „ოცნებისთვის“ ცუდი.
„ახალი თაობა“, 30 მაისი, 2016 წელი
ინტერვიუ კახა გოგოლაშვილთან: „ნატოში „მაპ“-ის გარეშე გაწევრიანება შესაძლებელია“
პოლიტოლოგი, ევროპული კვლევების ცენტრის ხელმძღვანელი კახა გოგოლაშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში 8 ივლისს დაგეგმილ ნატოს ვარშავის სამიტსა და ნატოში საქართველოს პერსპექტივებზე საუბრობს.
- ბატონო კახა, 8 ივლისს ვარშავის ნატოს სამიტი გაიმართება. ჩვენ რას უნდა ველოდოთ ამ სამიტისგან?
- თავდაცვის მინისტრმა განაცხადა, რომ საჭიროა ახალი ინსტრუმენტების, მეტი ჩართულობის მიღწევა საქართველოსა და ნატოს შორის. საჭიროა მეტი გარანტიების შექმნა ქვეყნის უსაფრთხოებისთვის. აპატურაიმ ბოლო ვიზიტის დროს გვითხრა, რომ საქართველოს ნატოში გაწევრიანება გადაწყვეტილია, ეს, უბრალოდ, დროის ამბავია. საჭიროა ისეთი დროის მოძებნა, რომელიც ყველასთვის მომგებიანი იქნება. ნატოში გაწევრიანების პროცესი მიმდინარეობს. მიუხედავად იმისა, რომ „მაპ“-ს არ გვპირდებიან, ყველა ის ინსტრუმენტი და შესაძლებლობა, რომლებიც „მაპ“-ს თან სდევს, საქართველოს პრაქტიკულად გააჩნია, შეიძლება, კიდევ დაემატოს. როგორც ჩანს, საქართველოს ნატოში გაწევრიანების გზა ამ მიმართულებით წავა. ის არ მიდის დეკლარირებული სახით, მაგალითად, ისეთი სახით, როგორიც არის მაპის მინიჭება.
- ხშირად არის პოლიტიკური სპეკულირების საგანი მაპით თუ მაპის გარეშე. ეს ნიშნავს, რომ „მაპ“-ის გარეშე შეიძლება მოხდეს გაწევრიანება?
- მხოლოდ 1999 წელს მიიღო ალიანსმა გადაწყვეტილება, რომ შემდგომი გაწევრიანება მოხდება „მაპ“-ის გზით. „მაპ“-ი იყო დასახელებული, როგორც ინსტრუმენტი, რომელმაც უნდა მოამზადოს ქვეყნები გასაწევრიანებლად.
- „მაპ“-ის გარეშე შესაძლებელია გაწევრიანება?
- „მაპ“-ის გარეშე შეიძლება ქვეყანა გაწევრიანდეს, მაგრამ ამისთვის მინისტერიალზე მინისტრთა გადაწყვეტილებაა საჭირო. „მაპ“-ი როგორც ინსტრუმენტი, ვაშინგტონის შეთანხმებაში არ ფიგურირებს. როგორ გითხარით, „მაპ“-ი, როგორც ინსტრუმენტი, 1999 წელს გაჩნდა, როდესაც ცენტრალური და აღმოსავლეთ ქვეყნების გაწევრიანების საკითხი დადგა და მათი მომზადება იყო საჭირო. ამიტომ გადაწყდა ამ ინსტრუმენტის შემოღება. ეს გადაწყვეტილება მინისტერიალზე იქნა მიღებული. ამდენად, ნებისმიერ მინისტერიალს შეუძლია სხვა გადაწყვეტილების მიღება, გადაწყვეტილება იმაზე, რომ რომელიღაც ქვეყანას „მაპ“-ი აღარ სჭირდება და „მაპ“-ის გარეშე წევრიანდება. ეს აბსოლუტურად შესაძლებელია.
- გაწევრიანების გზაზე რეალური პრობლემა რამდენად არის ჩვენი ოკუპირებული ტერიტორიები?
- ოკუპირებული ტერიტორიები საფრთხესთან არის დაკავშირებული, მაგალითად, ომის განახლების საფრთხესთან. ნატოში გაწევრიანება გულისხმობს ალიანსის უსაფრთხოების არა დაკნინებას, არამედ გაზრდას. როდესაც ახალ ქვეყანას იღებენ ალიანსში, მან ახალი უნდა შემატოს უსაფრთხოების თვალსაზრისით ალიანსს და არა პირიქით. სწორედ ამიტომ ეს კონფლიქტები გვირთულებს ნატოში გაწევრიანებას, მაგრამ ეს არ არის აბსოლუტური წინაღობა. მისი გადალახვა შესაძლებელია.
- როგორ?
- თუ ჩვენი ნატოში გაწევრიანება იქნება უფრო მეტი ინტერესის საგანი ნატოსთვის, ვიდრე ის რისკები, რომლებიც ჩნდება და თუ გადაწონის ინტერესი, რომელიც საქართველოს მიმართ ჩნდება, მაშინ საქართველოს მიიღებენ.
- რითი უნდა გადავწონოთ, მეტი ინტერესი როგორ უნდა გავუჩინოთ ნატოს?
- ჯერ ერთი, საქართველო ისეთ რეგიონში მდებარეობს, რომელსაც დიდი მნიშვნელობა აქვს ზოგადად პოლიტიკური თვალსაზრისით. ასევე საქართველო არის ალიანსის ერთგული პარტნიორი. ეს ნატოს უსაფრთხოებას უზრუნველყოფს ამ რეგიონში. ეს უზრუნველყოს ნატოს შესაძლებლობას, რომ წვდომა ჰქონდეს რეგიონზე. წვდომა ნიშნავს ასევე შეკავების შესაძლებლობას. ეს შესაძლებლობა იზრდება, როდესაც სამხრეთ კავკასიის რეგიონში, შავი ზღვის უკიდურეს აღმოსავლეთ ნაწილში მდებარე ქვეყანა ალიანსის წევრია. ასევე, საქართველოში დემოკრატიის ხარისხი იზრდება. ეს დემოკრატია უნდა იყოს დაცული, რომ რეგიონის სხვა ქვეყნებში გავრცელდეს და ა.შ. ეს არის იდეოლოგიური ბრძოლა რუსეთსა და დანარჩენ ცივილიზებულ სამყაროს შორის. ამ დაპირისპირების ფრონტის ხაზზე მდებარეობს საქართველო. საქართველოს ალიანსში გაწევრიანება დემოკრატიული სამყაროს შესაძლებლობების გაზრდას ნიშნავს.
