„რეზონანსი“: ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „როდესაც პრეზიდენტი ასეთ განცხადებას აკეთებს, ავტომატურად უნდა დაიწყოს გამოძიება”
„რეზონანსი“: ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „პრეზიდენტის მიერ დასახელებული ფაქტი სახელმწიფო გადატრიალებას ნიშნავს” // „გიორგი კვირიკაშვილის განცხადებები საერთოდ ყველაფერს აცდენილია. რა ჯანდაბა თამაშია, ეს ადამიანები სულ გაგიჟდნენ?“
„რეზონანსი“: ვინ შეიძლება ახორციელებდეს ზეწოლას პრეზიდენტის ინსტიტუტზე?
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ ლევან ალაფიშვილთან: „გიორგი მარგველაშვილმა „ქართული ოცნების“ აქტივისა და სპეცსამსახურის თანამშრომლობაზე გააკეთა აქცენტი“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ მიხეილ მაჭავარიანთან: „ბიძინა ივანიშვილს გიორგი მარგველაშვილის ჯიბეში ჩასმა უნდა“
„ახალი თაობა“: ინტერვიუ სოსო შატბერაშვილთან: „თამარ ჩუგოშვილის კანდიდატურა დიდ ჩრდილს აყენებს „ქართულ ოცნებას“
„ასავალ-დასავალი“: ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ეს არის სააკაშვილისეული საკადრო პოლიტიკის პირდაპირი გაგრძელება!
«Prime Time»: გასაიდუმლოებული ფინანსური ოპერაციები, „იავნანას“ ფონდიდან ნაყიდი ძვირად ღირებული ჯიპები და დაკარგული 5 მილიონი
———
„რეზონანსი“: ვინ შეცვლის თინა ხიდაშელს და რა სტრატეგია უნდა აირჩიოს ახალმა თავდაცვის მინისტრმა
——————-
„რეზონანსი“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ გია ხუხაშვილთან: „როდესაც პრეზიდენტი ასეთ განცხადებას აკეთებს, ავტომატურად უნდა დაიწყოს გამოძიება”
გვანცა ღვედაშვილი
საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარე გიორგი პაპუაშვილი და პრეზიდენტი გიორგი მარგველაშვილი ხელისუფლების მხრიდან ზეწოლაზე საუბრობენ. მათ საპასუხოდ პროკურატურის მიერ გაკეთებულ განცხდებას კი პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი, ”რეზონანსთან” ინტერვიუში, არაადეკვატურსა და მიუღებელს უწოდებს: „სწორი იქნებოდა, პაპუაშვილის ამ განცხადების გაკეთების შემდეგ, ნაცვლად იმისა, რომ უმაღლესი თანამდებობის პირებს მჯერა-არ მჯერათი ელაპარაკათ, საქმე აღძრულიყო”, – გვითხრა გია ხუხაშვილმა.
- გიორგი პაპუაშვილის განცხადებას მოსამართლეებზე ზეწოლასა და შანტაჟზე, არაერთგვაროვანი გამოხმაურება მოჰყვა პოლიტიკურ სპექტრში. რამდენად მისაღები იყო ხელისუფლების განცხადებები?
- ვფიქრობ, აბსოლუტურად არაადეკვატური გამოხმაურება მოჰყვა გიორგი პაპუაშვილის განცხადებას. ხელისუფლების ქმედებები ძალიან წამგებიანი, არაკომპეტენტური და არაპროფესიონალურია, სხვა რა შემიძლია გითხრათ, არ ვიცი. პოლიტტექნოლოგიურად სწორი იქნებოდა, პაპუაშვილის ამ განცხადების გაკეთების შემდეგ, ნაცვლად იმისა, რომ უმაღლესი თანამდებობის პირებს „მჯერა-არ მჯერათი“ ელაპარაკათ, საქმე აღძრულიყო. მითუმეტეს, თუ ისინი დარწმუნებულნი არიან, რომ გიორგი პაპუაშვილი ტყუილს ამბობს და ის პოლიტიკური სიმულაციებით არის დაკავებული, ამ შემთხვევაში მათივე ინტერესში იყო, დროულად გაეხსნათ საქმე და დაესაბუთებინათ, რომ ის ტყუოდა.
ამის ნაცვლად, მათ თავიდანვე უარი თქვეს საქმის აღძვრაზე და ამ საკითხთან დაკავშირებული კითხვები კი არ მოსპეს, კიდევ უფრო გააძლიერეს. საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარე გამოდის და აკეთებს მსგავსი სიმძიმის განცხადებას, საქმე ავტომატურად უნდა აღიძრეს.
- გუშინ პროკურორმა გიორგი პაპუაშვილს შეხვედრისკენ მოუწოდა, რაზეც უარი მიიღო…
- მთავარი პროკურორის განცხადებაც არაადეკვატური იყო. ის ამბობს, რომ მზად არის შეხვდეს გიორგი პაპუაშვილს. კი არ უნდა შეხვდეს, არამედ საქმე უნდა აღძრას ამ საკითხთან დაკავშირებით და პაპუაშვილი დაკითხოს. თუ არ დადასტურდა ეს ბრალდება, პაპუაშვილისთვის ეს რეალური დარტყმა იქნება და არა ის, რომ საერთოდ არ აღძრას საქმე და ილაპარაკოს რაღაც შეხვედრაზე და ფინჯანი ყავის დალევაზე. წარმოუდგენელ არაკომპეტენტურობას ავლენენ სახელისუფლებო პირები. მთავარი პროკურორი არავის არ ხვდება. ის ან აღძრავს საქმეს და ამ საქმის ფარგლებში ვიღაცას დაკითხავს, ან არ დაკითხავს. სხვა შემთხვევაში იტყვის მოტივირებულ უარს საქმის აღძვრაზე. ეს არის მისი კონპეტენცია და არა რომელიმე ინსტიტუტის ხელმძღვანელთან შეხვედრა-არშეხვედრა.
- გუშინ ზეწოლის ფაქტებზე პრეზიდენტმაც განაცხადა და აღნიშნა რომ მისი ოჯახის წევრებზე იყო გარკვეული ზეწოლის მცდელობა, რის შემდეგაც შსს-მ განმარტებითი განცხადება გამოაქვეყნა. თქვენი აზრით, რამდენად დამაკმაყოფილებელია აღნიშნული განმარტება?
- როდესაც სახელმწიფოს მეთაური ასეთ განცხადებას აკეთებს, ამას შეუძლებელია არ ჰქონდეს საფუძველი. შესაბამისად, ამ შემთხვევაშიც ავტომატურად უნდა აღიძრას საქმე და დაიწყოს გამოძიება. მე ვნახე შსს-ის განცხადებაც, რომელიც ლაპარაკობს პროცედურაზე, როგორ ჩაატარა ჩხრეკა და რომ მას ამის უფლება ჰქონდა. კი ბატონო, შესაძლოა, ჩხრეკის კანონიერებაზე არავინ შეედავოს, მაგრამ აქ საუბარია კონტექსტზე.
ჩხრეკის დროს ადამიანს ეუბნებიან, რომ ჩვენ გვაქვს შენ მიმართ ინტერესი. თავი დავანებოთ იმას, რომ ამ ადამიანებს ვერაფერი უპოვეს და ეს ჩხრეკა “ჰაერში დაეკიდა”. ეს ადამიანი ადასტურებს, რომ მის მიმართ გამოითქვა პოლიტიკური ინტერესი და საფრთხე სწორედ აქ არის. ამ საკითხზე არაფერს ამბობენ.
ვფიქრობ, შსს-ის მინისტრს ვიღაცები ისე “აბურთავებენ” და ისეთ განცხადებებს აკეთებინებენ, რომ თვითონ “ტყემალზე ზის”. აღარაფერს ვამბობ პრემიერ-მინისტრზე, რომელიც კომუნისტებისა და სააკაშვილის დროინდელი ამ ფორმალური განცხადებებით კმაყოფილდება, რომ თურმე მათ ჰქონიათ ჩხრეკის ჩატარების უფლება. ეს უფლება იმას ნიშნავს, რომ როცა ადამიანი ამბობს, რომ მის მიმართ პოლიტიკური ინტერესი არსებობს, გამოძიება არ ჩატარდეს?!
მეორე პრობლემა ის გახლავთ, რომ მე რამდენადაც საქმის კურსში ვარ, ამის შესახებ პრეზიდენტმა შინაგან საქმეთა მინისტრსა და პრემიერს დაახლოებით 2 კვირის წინ უთხრა. მაინცდამაინც საჯარო განცხადება იყო საჭირო, რომ თუ რამე ჰქონდათ სათქმელი, გუშინ ეთქვათ?! ხომ შეიძლებოდა, ეს ინფორმაცია საჯარო განცხადებამდე მიეწოდებინათ პრეზიდენტისთვის. ეს არის არაკომპეტენტურობა, ასევე განცხადებაში იყო გარკვეული დეტალები ხაზგასმით ნათქვამი, რომ ერთი პირი ნასამართლევი ყოფილა, რომ თურმე არარეგისტრირებულ ქორწინებაშია. ეს ყველაფერი რას ნიშნავს?! ეს არის კატასტროფული დამოკიდებულება.
- რამდენად სწორად შეფასდა “ქართული ოცნების” წევრების მხრიდან პრეზიდენტის განცხადება ოჯახის წევრების ზეწოლასთან დაკავშირებით?
- ზუსტად ის ადამიანები ლაპარაკობენ ინსტიტუტების დისკრედიტაციაზე, რომლებიც ახლა თავიანთი ყოველგვარი ზღვარგადასული განცხადებებით იგივეს სჩადიან.
მანანა კობახიძის თქმით, პრეზიდენტი თურმე ნასვამი ყოფილა და ა.შ. თუ არაადეკვატურობაზეა საუბარი, ეს განცხადება მანანა კობახიძის მხრიდან სწორედ ამაზე მიუთითებს. ვინ ეწევა ინსტიტუტების დისკრედიტაციას, მანანა კობახიძე თუ პრეზიდენტი?! მე ვფიქრობ, მანანა კობახიძე და თუნდაც გია ვოლსკი. ამ ადამიანებს საერთოდ არ ესმით პოლიტიკა, რას წვალობენ საერთოდ. ის არ ესმით, რომ ადამიანს, რომელიც ზეწოლასთან დაკავშირებულ განცხადებას აკეთებს, მტკიცებულების ტვირთი არ ეკისრება. მათ არ ესმით, რომ ხელისუფლება საზოგადოებისგან განსხვავებით ვერ სარგებლობს უდანაშაულობის პრეზუმფციით. ხელისუფლება ვალდებულია თვითონ ამტკიცოს უდანაშაულობა. წარმოიდგინეთ, რომ ვიღაც მოქალაქემ დარეკოს და თქვას, რომ მას მოკვლით ემუქრებიან და ესენი ეუბნებიან, რომ მტკიცებულება მომიტანე, თორემ ისე საქმეს არ ავღძრავთ. ასეთი სისულელე შეიძლება ვინმემ ილაპარაკოს?!
ჩვენ უმაღლესი რანგის პოლიტიკოსებზე ვლაპარაკობთ, რომლებსაც არ ესმით, რომ უდანაშაულობის პრეზუმფციით ხელისუფლება ვერ ისარგებლებს, ეს მხოლოდ უბრალო მოქალაქეს იცავს. ეს არ ესმით და ვისაც მსგავსი რამ არ ესმის, იმას ხელისუფლებაში რა უნდა, მითხარით?!
- რა უნდა მოიმოქმედოს ხელისუფლებამ ამ სიტუაციის გასანეიტრალებლად და მდგომარეობის გამოსასწორებლად?
- ვფიქრობ, რომ ახლა საჭიროა, სიტუაცია არ გაღრმავდეს და უარესი სურათი არ მივიღოთ, ის, რაც თქვა, პრეზიდენტმა. უნდა დასხდნენ ინსტიტუტების პირველი პირები: პრეზიდენტი, პრემიერ-მინისტრი და პარლამენტის თავმჯდომარე, შექმნან რაღაც მოდელი და მექანიზმი ამ ყველაფრის პრევენციისთვის, რათა ასეთი რაღაცები არ ხდებოდეს. ვიღაცეები თავის რესურსს წინასაარჩევნო პერიოდში არ [უნდა] იყენებდნენ პოლიტიკური მიზნის მისაღწევად. მე არ გამოვრიცხავ, რომ ამ საქმეში არც შინაგან საქმეთა მინისტრი არ იყოს გარეული, მითუმეტეს პრემიერი და ქვედა დონეზე, საკუთარი ინიციატივით ხდებოდეს მსგავს რაღაცები. მერე კი მსგავსი სისულელეებზე აწერინებენ შსს-ის მინისტრს ხელს.
კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, რომ შსს-ს განცხადება მხოლოდ ფორმალურ ნაწილს ეხებოდა და არა რეალურ პრობლემას, რომელიც ის იყო, რომ ამ ადამიანის თქმით, მის მიმართ ჩხრეკის ჩამტარებელმა პირებმა პოლიტიკური ინტერესი გამოთქვეს და ამ საკითხზე ხმა არ ამოუღიათ, ვითომ ეს განცხადება არც ყოფილა. თუ ამით კმაყოფილდება შინაგან საქმეთა მინისტრი და მიაჩნია რომ ამით ეს თემა დასრულდა, ასე ნამდვილად არ არის.
„რეზონანსი“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ვახტანგ ძაბირაძესთან: „პრეზიდენტის მიერ დასახელებული ფაქტი სახელმწიფო გადატრიალებას ნიშნავს” // „გიორგი კვირიკაშვილის განცხადებები საერთოდ ყველაფერს აცდენილია. რა ჯანდაბა თამაშია, ეს ადამიანები სულ გაგიჟდნენ?“
ელზა პაპოშვილი
ანლიტიკოსი და კონსტიტუციონალისტი ვახტანგ ძაბირაძე ამბობს, რომ ქვეყანაში საკმაოდ საშიში თამაში მიდის. მისი თქმით, პრეზიდენტის და გიორგი პაპუაშვილის განცხადების შემდეგ აშკარაა, რომ არსებობენ გარკვეული პირები, რომლებიც პრემიერსაც კი არ ემორჩილებიან და თვითნებურად მოქმედებენ.
ვახტანგ ძაბირაძის აზრით, თუ გიორგი კვირიკაშვილმა და გიორგი მარგველაშვილმა ამის საწინააღმდეგოდ სასწრაფო ზომები არ მიიღეს, წინასაარჩევნოდ ან მის შემდეგ ქვეყანაში უმართავი პროცესები დაიწყება. ანალიტიკოსის აზრით, ამ ჯგუფს ქვეყანა დესტაბილიზაციისკენ მიჰყავს, რაც ფაქტობრივად სახელმწიფო გადატრიალების მცდელობას ჰგავს.
- საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარემ, გიორგი პაპუაშვილმა განაცხადა, რომ მოსამართლეებზე გარკვეული პირების მხრიდან ზეწოლა ხდება. ამის შემდეგ კი უკვე პრეზიდენტმა თქვა, რომ მას ეს ფაქტი არ უკვირს, რადგანაც მის ოჯახის წევრზეც იყო გარკვეული სახის შანტაჟი. რა ხდება ქვეყანაში, რა სახის პროცესებთან გვაქვს საქმე?
- ამ ორი განცხადებით იმის გათვალისწინებით, თუ რა ჩინის და თანამდებობის ადამიანები საუბრობენ ზეწოლაზე, ფაქტობრივად ჩვენ აბსურდის თეატრის ფარგლებს გავცდით და რაღაცა არარეალურ ქვეყანაში აღმოვჩნდით, რომლის პრეზიდენტსაც თურმე აშინებენ. თქვენ წარმოგიდგენიათ, შანტაჟზე ვინ საუბრობს? ქვეყანაში სულ 5 ყველაზე მაღალი თანამდებობა არსებობს. ეს არის პრეზიდენტი, პრემიერი, პარლამენტის, უზენაესი სასამართლოს და საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარეები. აქედან ორი ამბობს, განსაკუთრებით პრეზიდენტი, რომელიც გვეტრაბახება, რომ თურმე მისი ოჯახის წევრზე შანტაჟი და ძალადობა იყო, თან იქადნის, რომ მას ამით ვერ შეაშინებენ. უკაცრავად და პრეზიდენტია თუ რომელიმე ენჯეოს თავმჯდომარე?
- პრეზიდენტს ან საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარეს ამ შემთხევევაში რა უნდა გაეკეთებინათ?
- მან საერთოდ იცის, რომ პრეზიდენტი ქვეყნის უსაფრთხოების, ტერიტორიული მთლიანობის და ასე შემდეგ გარანტი არის? საინტერესოა, გიორგი მარგველაშვილმა როგორ იმოქმედა – იგი პრესკონფერენციით გამოვიდა და წუწუნი დაიწყო. ამ კაცმა ჩვენი უფლებები როგორ უნდა დაიცვას? ხალხმა სამართლის საძებრად ვის უნდა მიმართოს?
გიორგი პაპუაშვილთან დაკავშირებითაც ანალოგიური სიტუაციაა. პრეზიდენტს ხომ შეუძლია უშიშროების საბჭო მოიწვიოს, მთავრობის სხდომას დაესწროს და განგაშის ზარს შემოჰკრას, ის კი კონფერენციას ატარებს და ხალხს ეუბნება, ჩემი ოჯახი დაცული არ არისო.
მაშინ ხალხს საგანგებო განცხადებით უნდა მიმართოს და უთხრას, რომ ქვეყანაში ძალიან ცუდი ვითარებაა. რა ჯანდაბა თამაშია, ეს ადამიანები სულ გაგიჟდნენ?
- როგორ შეაფასებთ ამ შემთხვევაში პრემიერ-მინისტრის მოქმედებას, რომელმაც განაცხადა, რომ პრეზიდენტს ამ თემასთან დაკავშირებით ესაუბრა და ძალოვანი სტრუქტურებიდან შესაბამის ქმედებას მოითხოვს…
- გიორგი კვირიკაშვილის განცხადებები ხომ საერთოდ ყველაფერს აცდენილია. რას ნიშნავს – მქონდა საუბრები? ამათ თავი საერთოდ ვინ ჰგონიათ? სახელმწიფოს მეთაურები არიან თუ მოჩვენებით სამყაროში ცხოვრობენ? თუ დავუშვებთ, რომ ქვეყანაში მსგავსი რამ ხდება, ამას სატელეფონო საუბარი შველის? ეს რა ცირკია?
ფაქტი სასწრაფოდ აღკვეთილი უნდა იყოს. კვირიკაშვილს ყველა ძალოვანი სტრუქტურა უნდა ემორჩილებოდეს, ახლა მას ისინი ფეხზე უნდა ჰყავდეს დაყენებული და არკვევდეს, რა მოხდა. თუ ამის თავი არა აქვს და არავინ ემორჩილება, მაშინ გადადგეს. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ რამე სახუმარო და საღლაბუცო ამბავი ხდება, საქმე მართლა კარგად გვქონია. ეს პატარა ცუღლუტობა კი არ არის, ეს არის საგანგაშო ვითარება, ხალხს რა მესიჯებს უგზავნიან? რა აღორძინებაზეა საუბარი და რა კონსტიტუციურ სამართალზე ვმსჯელობთ? ვინმეს წარმოუდგენია, რომ მოსამართლე, რომელსაც ვიღაც ჯერ გაურკვეველი ხალხი აშანტაჟებს, სწორ და სამართლიან გადაწყვეტილებას მიიღებს?
ამ ადამიანებს არანაირი სახელმწიფოებრივი განცდა არა აქვთ. თუ ქვეყანაზეა საუბარი, მაშინ ნებისმიერმა მათგანმა მკაფიოდ უნდა დაასახელოს, ვინ არიან ეს ადამიანები, ვისაც თავხედობა ჰყოფნის და პრეზიდენტს, მთავარსარდალს აშანტაჟებს? პრეზიდენტი კმაყოფილი სახით გამოდის და ამბობს, მე მაგის ბიჭი ვარ, ვინმემ შემაშინოსო? რა შეშინებაზეა ლაპარაკი?
- ამ პროცესების ფონზე, რაც ახლა მიმდინარეობს, როგორ ფიქრობთ, ხომ არ არსებობს გარკვეული ჯგუფი, რომელიც არც პრეზიდენტს და არც პრემიერს არ ექვემდებარება. ვინ შეიძლება ეს ადამიანები იყვნენ და მითითებებს ვისგან შეიძლება იღებდნენ?
- ასეთი ჯგუფი ნამდვილად არსებობს, ამის მტკიცებულება კი კორცხელის ინციდენტის არგამოძიებაა. ეს საქმე ისე ჩაიფარცხა, ვითომ არც არფერი ყოფილა. ახლა კი ეს ადამიანები უფრო ცუდ და საშიშ თამაშში ჩაებნენ. თუმცა ამ ჯგუფთან ნაკლები პრეტენზია მაქვს, თუ ქვეყნის მაღალ პირებს ამ ჯგუფის ქმედებების გაკონტროლება არ შეუძლიათ, გადადგნენ. პრეზიდენტს ვურჩევ, რომ ფიცი კარგად წაიკითხოს, თუ რამის თავი აქვს, ერს მოუწოდოს, რომ მასთან ერთად იბრძოლოს. უთხრას ხალხს პირდაპირ, რომ ქვეყანაში საქმე ძალიან ცუდად არის. დაასახელოს ამ ჯგუფის წევრების ვინაობა, დარწმუნებული ვარ, როგორც მარგველაშვილმა, ასევე კვირიკაშვილმა კარგად იცის ისინი. ეს ფაქტობრივად სახელმწიფო გადატრიალებაა, თქვენ რას ლაპარაკობთ, ხალხო, საერთოდ იცით, ქვეყნისა და ადამიანების მიმართ რა ვალდებულებები გაკისრიათ?
- თუ ხელისუფლებაში გარკვეული ჯგუფი არსებობს, რომელსაც პრემიერი ვერ აკონტროლებს, წინასაარჩევნოდ ეს რას შეიძლება ნიშნავდეს. ამ ხალხმა რა შეიძლება მოიმოქმედოს?
- კარგს არაფერს გააკეთებენ, ფაქტია, მათ იმხელა გავლენა აქვთ, რომ საკონსტიტუციო სასამართლოს მოსამართლეების დაშინებასაც არ ერიდებიან. უფრო მეტი, მათ პრეზიდენტის ოჯახის წევრის დაშანტაჟება გაბედეს. თქვენ წარმოგიდგენიათ, მათ რამხელა ზურგი აქვთ? ისინი საერთოდ კონსტიტუციის ფარგლებიდან არიან გასულები.
ასეთი ჯგუფის არსებობა იმას ნიშნავს, რომ ისინი რასაც საჭიროდ ჩათვლიან და რაც მოესურვებათ, იმას გააკეთებენ. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ქვეყანაში დესტაბილიზაციის პროცესები დაიწყება. ჩვენ ისიც კი არ ვიცით, მათ რა შეიძლება უნდოდეთ, ან რისი მიღწევა შეიძლება სურდეთ. ეს არ არის მარტივი თამაში. თუ ამას ხელისუფლება ყურადღებას არ მიაქცევს, აქაც იგივე პროცესები განვითარდება, რაც ჩვენს მეზობელ ქვეყნებში ხდება. პრეზიდენტმა და პრემიერმა რეალური ნაბიჯები უნდა გადადგან, ხოლო თუ არ იციან, რა გააკეთონ, ქვეყანას შარში ნუ გახვევენ, წავიდნენ, ბატონო, სახლში, თავი დაგვანებონ. ეს არის ძალიან მარტივი გამოსავალი.
„რეზონანსი“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ვინ შეიძლება ახორციელებდეს ზეწოლას პრეზიდენტის ინსტიტუტზე?
ნინო ქეთელაური
როგორ ფიქრობთ, პრეზიდენტის ინსტიტუტზე ვინ შეიძლება ახორციელებდეს ზეწოლას? – ამ კითხვით “რეზონანსმა” საზოგადოების წარმომადგენლებს მიმართა.
ირმა სოხაძე (მომღერალი): “ალბათ ის, ვისაც პრეზიდენტის ინსტიტუტი რაღაცაში არ აწყობს. მოკეთე და მოყვარე რომ ამას არ გააკეთებს, ეს ხომ ცხადია. არც ის არის გამორიცხული, ეს პროვოკაცია იყოს, რომ ხალხში არასტაბილურობის, ამ მთავრობის მიმართ უკმაყოფილების განცდა იყოს. რთული სათქმელია, ეს მართლა მოხდა, თუ ვიღაცის მიერ იყო პროვოცირებული. თუმცა, რა თქმა უნდა, ყველა შემთხვევაში ცუდი ფაქტია.”
სერგო ვარდოსანიძე (ისტორიკოსი): “ჩემთვის სრულიად წარმოუდგენელია, რომ პრეზიდენტის ოჯახზე და საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარეზე ხდებოდეს ზეწოლა. თუ ეს ასეა, მაშინ ჩვენი ქვეყნის დემოკრატიისთვის ეს კატასტროფაა. მე, როგორც მოქალაქე, ვერ დავიჯერებ, რომ პრეზიდენტის და საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარის ოჯახებზე ზეწოლა ხდება. ისინი გარანტი უნდა იყვნენ, რომ ჩვენზე არავინ მოახდინოს ზეწოლა და თუ მათზე ზეწოლაა, მაშინ მე, რიგითმა ადამიანმა, რაღა ვქნა?!”
მიხეილ ღანიშაშვილი (პოეტი): “პრეზიდენტის განცხადება ეს უკვე ძალიან სერიოზული და დამაფიქრებელია. გამოდის, არც პრეზიდენტს, არც პრემიერს და არც პარლამენტის თავმჯდომარეს რეალურად ხელისუფლება არ აქვთ ხელში, რადგან მათ აკონტროლებენ. ვის ინტერესებში შეიძლება იყოს, არ ვიცი, მაგრამ ალბათ ისეთი ძალების, ვინც კულისებს მიღმა დგას და ქვეყნის მართვაზე აქვს პრეტენზია.”
გია ბურჯანაძე (მსახიობი): “ამით პრეზიდენტი თითოეულ მოქალაქეზე თავად ახორციელებს ზეწოლას. გამოდის, ვისაც გასაჩხრეკად გააჩერებენ, ან ვის სახლშიც შევლენ, ყველაზე ზეწოლა ხორციელდება?! პრეზიდენტი არის რაღაც დინებას აყოლილი კაცი და არასერიოზულია მისი განცხადებები. სამარცხვინოა ეს ყეველაფერი.”
დოდო ხურცილავა (ხელოვნებათმცოდნე): “მე ცოტა გაკვირვებული ვარ ჩვენი პრეზიდენტით. სულ დეჟა ვუ მაქვს, რომ ისევ მიშა სააკაშვილია ხელისუფლებაში. არ შეიძლება, რომ ვინც წარგადგინა და ვის გამოც პრეზიდენტი ხარ, მუდმივად იმას ეჭიდაო და წინააღმდეგობა გაუწიო. თავიდან ძალიან გახარებული ვიყავი და ვამბობდი, რომ ის ფილოსოფოსია – მეთქი, როგორც იცით, სიბრძნის სიყვარულს ნიშნავს ფილოსოფია და ბოდიში, მაგრამ რომელ სიბრძნის სიყვარულზეა საუბარი, როდესაც მოსვლის პირველ პერიოდში თქვა – მე ვიქნები როგორც “პლასტელინიო” და მერე აღმოჩნდა, რომ გიგა ბოკერიას და ვანო მაჭავარიანის ხელშია ეს “პლასტელინი”. ძალიან მწყდება გული და გაოცებული ვარ.”
„ახალი თაობა“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ლევან ალაფიშვილთან: „გიორგი მარგველაშვილმა „ქართული ოცნების“ აქტივისა და სპეცსამსახურის თანამშრომლობაზე გააკეთა აქცენტი“
სამართლის ექსპერტი, კონსტიტუციონალისტი ლევან ალაფიშვილი „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში გუშინ, 25 ივლისს, პრეზიდენტის განცხადებას აფასებს.
- პრეზიდენტს შეხვდა საკონსტიტუციო სასამართლოს თავმჯდომარე გიორგი პაპუაშვილი. პრეზიდენტმა „საშიში ტენდენცია“ ახსენა. პირველი შემთხვევა არ არის, როდესაც პაპუაშვილი ზეწოლაზე საუბრობს. რამდენად შეიძლება მსგავსი მიდგომა კვლავ გარკვეული იარაღი იყოს?
- სამწუხაროდ, ეს არის საკითხი, რომელიც წინასაარჩევნო პერიოდის შეუსრულებელ დაპირებას უკავშირდება.
- რას გულისხმობთ?
- ერთი დაპირება ეხებოდა სამართლიანობის აღდგენას და მეორე – სამართალდამცავი ორგანოების დეპოლიტიზაციას. საკმაოდ რთულად მიმდინარეობს ეს პროცესი. უამრავი ჩვენი საერთაშორისო პარტნიორის განცხადების შემდეგ ხელისუფლება იძულებული გახდა, ფორმალურად, კანონის დონეზე მაინც მოეხდინა სამართალდამცავი ორგანოების ფუნქციების გამიჯვნა, მაგრამ ამის იქით არაფერი გაკეთებულა. თავად კოალიციის წევრები, „რესპუბლიკელები“, „თავისუფალი დემოკრატები“, მოგვიანებით „ეროვნული ფორუმი“ ღიად საუბრობდნენ სუს-ის ჩარევაზე სახელმწიფო დაწესებულებების საქმიანობაში. ეს არ არის დეპოლიტიზაცია. მსგავსი ტენდენცია საფრთხის შემცველია, ეს არის სწორედ ინსტიტუციური დემოკრატიის დასასრული, რაც დამღუპველია ქვეყნისთვის. სწორედ ეს მიუთითების იმაზე, რომ დეპოლიტიზაცია არ მომხდარა.
- უმრავლესობის ლიდერები გიორგი პაპუაშვილისგან კონკრეტული ფაქტების დასახელებას ითხოვენ. უნდა დაესახელებინა პაპუაშვილს საჯაროდ ეს ფაქტები?
- ამ პოლიტიკოსებს შევახსენებ, რომ ისინი არიან უმაღლესი ლეგიტიმაციის მატარებელნი, ხალხის მიერ პირდაპირ ლეგიტიმაციის მქონე პირები, ამდენად, მათი პასუხისმგებლობა გაცილებით უფრო მაღალი უნდა იყოს. თუ მათ აქვთ კითხვები ან ეჭვი ეპარებათ, მაშინ შექმნან პარლამენტში საგამოძიებო კომისია. თქვან, რომ პაპუაშვილი ან იტყუება ან სიმართლეს ამბობს, რასაც გამოკვეთს კომისია, ის უთხრან ხალხს.
- პრეზიდენტმა მარგველაშვილმა საჯარო განცხადება გააკეთა თავისი ოჯახის წევრის მიმართ სამართალდამცავების მხრიდან ზეწოლაზე. პრეზიდენტი ხედავს, რომ ღრმავდება ეს ტენდენცია და ამიტომ გამოიტანა საჯაროდ. რა შეგიძლიათ თქვათ პრეზიდენტის ამ განცხადებაზე?
- ძალიან სამწუხარო ფაქტია. ეს უკვე ტენდენციაა და წელიწადია, რაც ამან სისტემური ხასიათი მიიღო. როდესაც პრეზიდენტი ამ ტენდენციაზე საუბრობს, ეს უკვე არამხოლოდ ყურადსაღები და დასაფიქრებელია, არამედ ძალიან საგულისხმო და შემაშფოთებელია.
- პრეზიდენტმა ახლა რატომ გააკეთა ეს განცხადება?
- პრეზიდენტმა დღეს რატომ გააკეთა ეს განცხადება, ვერ გეტყვით, მაგრამ პრეზიდენტმა ერთი საგულისხმო განცხადება გააკეთა: პარტია `ქართული ოცნების~ აქტივისა და სპეცსამსახურის თანამშრომლობაზე გააკეთა მან აქცენტი. პრეზიდენტს არ უხსენებია პარტიის თუ ქვეყნის პირველი პირები. პირიქით, ხაზი გაუსვა და თქვა, რომ პირველ პირებს არ გულისხმობდა.
- თქვენ ამბობთ, ისინი პრემიერ გიორგი კვირიკაშვილს ცუდ სამსახურს უწევენ?
- გიორგი კვირიკაშვილი მართლაც არის მომავლის პოლიტიკოსი, კვირიკაშვილი მართლაც არის ლიდერი, ის მართლაც იმსახურებს სიმპათიებს, მაგრამ მის გუნდთან ერთად, რომელსაც თავად შეარჩევს. პრემიერი კვირიკაშვილი არის გადაწყვეტილების მიმღები პირი? მე ეს კითხვა მაქვს. ამის საილუსტრაციოდ მაგალითის დასახელებაც შემიძლია: ახლად დანიშნულმა პრემიერმა კვირიკაშვილმა როდესაც ისაუბრა რესპუბლიკელებთან ორპარტიულ სტრატეგიულ თანამშრომლობაზე, რამდენიმე საათში ვიცე-პრემიერი გამოვიდა და თქვა, ეს არ მოხდება, ჯერ პარტიას უნდა დაეკითხოსო. ფაქტია, რომ კვირიკაშვილმა პარტიაში გადაწყვეტილება ვერ გაიტანა.
- კახა კალაძე არის გადაწყვეტილების მიმღები ფიგურა?
- მე თვალსაჩინო მაგალითი დაგისახელეთ. არ ვიცი, როგორ იმართება პარტია „ქართული ოცნება“. მე ვსაუბრობ და ანალიზს ვაკეთებ იმ ფაქტებზე, რაც იყო. შეიძლება ეს პარტიის შიდა დემოკრატიის ბრალიც იყოს.
„ახალი თაობა“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ მიხეილ მაჭავარიანთან: „ბიძინა ივანიშვილს გიორგი მარგველაშვილის ჯიბეში ჩასმა უნდა“
ვისი მითითებით ხორციელდება პრეზიდენტზე ზეწოლა, ვის ხელშია ფარული კადრები, როგორ უნდა დაიცვან საჯარო პირებმა თავი შანტაჟისაგან? – ამ თემაზე „ახალ თაობას“ ნაცმოძრაობის ერთ-ერთი ლიდერი მიხეილ მაჭავარიანი ესაუბრება.
- როდესაც ქვეყნის პრეზიდენტი, უმაღლესი მთავარსარდალი გამოდის და ამბობს, რომ მასზე ზეწოლა ხორციელდება, ეს რისი მანიშნებელია?
- ის რაც დღეს ქვეყანაში ხდება, ოლიგარქიული მმართველობის შედეგია. მეოთხე, საუკეთესო წელს აღმოვაჩინეთ, რომ სახელმწიფო ინსტიტუტები არა ხალხს, არამედ ოლიგარქს ექვემდებარებიან. სწორედ ამიტომ შეიქმნა შარშან სუსი და ამიტომ შეცვალეს პროკურატურაში რაღაცები, რომ ისინი ერთი კონკრეტული ადამიანის დაქვემდებარებაში იყვნენ. მთავრობის მეთაური, რომელიც ქვეყანაში პირველი პირია, ვერაფერზე პასუხისმგებლობას ვერ იღებს. არადა, ზოგიერთ ბიზნესმენს რომ ჰკითხო, ის არის საქართველოს გადამრჩენელი. ამაზე ის ბიზნესმენები საუბრობენ, რომლებიც ყველა ხელისუფლებას ასხამდნენ ხოტბას. ამხელა ეკონომისტი და ქვეყნის გადამრჩენელი პრემიერი იმდენად უმნიშვნელო ფიგურა გახდა, რომ მას ბრალსაც კი არაფერში სდებენ.
- იქნებ კარგად მუშაობს და ამიტომ არ ადანაშაულებენ.
- სად ნახეთ კარგი ნამუშევარი. ქვეყნის ეკონომიკას ეტყობა ეს სიკარგე ყველაზე მეტად. კვირიკაშვილი არის პრემიერი და ძალოვანი სტრუქტურების ქმედებაზე მანაც უნდა აგოს პასუხი. რას აკეთებენ ძალოვნები, კარგად ხედავთ, მაგრამ მთავრობის მეთაურს არავინ ახსენებს. საქართველოში ყველამ ვიცით, რომ მთავრობას დღეს ბიძინა ივანიშვილი აკონტროლებს. ოლიგარქს მარტო ეს არ აკმაყოფილებს. ახლა ცდილობს საკონსტიტუციო სასამართლოც გააკონტროლოს. აქ მთავარია რუსთავი 2-ის წინააღმდეგ ბრძოლა. ამ ბრძოლაში დაავიწყდათ, რომ საკონსტიტუციოს ერთი მოსამართლე პროკურორის მოადგილე იყო, ხოლო მეორე კიდევ სადღაც მუშაობდა. მათი წარსული საპატიო მიზეზით დაივიწყეს.
- რა მიზეზით?
- გადაიბირეს. მე მაქვს სარწმუნო ინფორმაცია, რომ მათთან დაამთავრეს ყველაფერი. გადაიბირეს და ვსიო. ახლა ისინი ერთ კაცზე მუშაობენ, რომლის გადაბირებაც უნდათ.
- ის ერთი კაცი ვინ არის?
- მის გვარს შეგნებულად არ გეტყვით. ახლა რაც შეეხება პრეზიდენტს, ხელისუფლება დაინტერესებულია, რომ პრეზიდენტზე დაამყაროს კონტროლი. ამის სურვილი რამდენიმე ადამიანს უნდა ჰქონდეს. პირველი ეს არის გიორგი კვირიკაშვილი, მაგრამ შევთანხმდეთ, რომ მას არანაირი გავლენები არა აქვს. მეორე, ვისაც პრეზიდენტის ჯიბეში ჩასმა უნდა, არის ქვეყნის ფაქტობრივი მმართველი ივანიშვილი. მკითხველმა მიკერძოებაში რომ არ დამადანაშაულოს, ამ ორ გვარს დავით ბაქრაძესაც დავამატებ და ახლა მითხარით, ვის ინტერესებში უნდა იყოს.
- ისე, ბაქრაძეც არ იტყოდა უარს, პრეზიდენტი ჯიბეში რომ ჩაესვა?
- აჰ აჰა! ვთქვათ, ძალიან უნდა მარგველაშვილის გაკონტროლება, მაგრამ სუსის თანამშრომელს როგორ მიუგზავნიდა პრეზიდენტის სიძეს? ეს გამორიცხულია.
- ნაციონალებს ბევრი ფარული ჩანაწერები აქვთო და ამითაც ხომ შეიძლება პრეზიდენტზე ზეწოლის განხორციელება და დაშანტაჟება?
- ფირები და კადრები იმ თანამშრომლების ხელში იყო, რომლებიც თავიდან ძალიან კარგად კურკურებდნენ „ქართულ ოცნებასთან“.
- კურკურებდნენო და ახლა აღარ კურკურებენ?
- ზოგმა გააგრძელა, ზოგს არ გამოუვიდა…. საერთოდ, ეს კადრები ძალიან საინტერესო ამბავია. პირველ რიგში უნდა გაირკვეს ის, როგორ მოხდა მათი გარეთ გამოტანა. კონკრეტული სახელი და გვარი უნდა დასახელდეს.
- ხო დასახელდა, ვაჟა ლილუაშვილი, მაგალითად. ის დააკავეს კიდეც.
- ვაჟა ლილუაშვილთან ერთად კიდევ რამდენიმე პირი დააკავეს, მაგრამ რა…. გაიგო ვინმემ, როგორ მოხვდა ეს კადრები ინტერნეტსივრცეში. მოდით, პირდაპირ ვთქვათ, ამ ხალხის დაკავებით თვალში ნაცარი შეგვაყარეს. ვაჟა ლელუაშვილსაც იგივე ბედი ეწევა, რაც გიგა მკურნალიძეს. ეს უკანასკნელი პატიმრების წამებისთვის იყო დაკავებული. ცოტა ხნის წინ უპრობლემოდ გაათავისუფლეს. ლელუაშვილიც ასე გამოვა ციხიდან.
- მოდით, ისევ პრეზიდენტს დავუბრუნდეთ. თქვენი აზრით, `ოცნება~ მასთან ბრძოლას სადამდე გააგრძელებს?
- ეს ბრძოლა მანამდე გაგრძელდება, სანამ ივანიშვილი პრეზიდენტთან ერთად საკონსტიტუციოს ჯიბეში არ ჩაისვამს. საკონსტიტუციოს რამდენიმე მოსამართლეს ცოტა ხანში გაუვა ვადა. ივანიშვილი შეეცდება, რომ ახალ მოსამართლეებს ამ მოწვევის პარლამენტმა უყაროს კენჭი. გიორგი მარგველაშვილის ატანა კიდევ დიდხანს მოუწევთ, ის 5 წლის ვადით არის არჩეული და ვადა 2018 წელს ეწურება. ფიზიკურად მას ვერ გაანადგურებენ. იმპიჩმენტი რთული პროცედურაა. საუკეთესო გამოსავალი მისი ჯიბეში ჩასმაა. წარმომიდგენია, რა მოხდებოდა, პრეზიდენტის სიძე რომ დაეჭირათ. პრეზიდენტის გარშემო მიმდინარე პროცესები ძალიან წააგავს სერიალ `ჩემი ცოლის დაქალების~ ამბებს. ერთ-ერთ ბოლო სერიაში აღმოაჩინეს, რომ პრეზიდენტი თურმე რეპავს. ქოცებმა კი გუშინ, 25 ივლისს, აღმოაჩინეს რომ მარგველაშვილი სვამს. მინდა ქოცების გასაგონად ვთქვა, რომ არაფერსაც არ სვამს. ნეტა ყველა ისე სვამდეს, როგორც გიორგი.
- ანუ თქვენ იცით რამდენს და როგორ სვამს მარგველაშვილი?
- ვიცი და მაგიტომ ვამბობ, რომ ნეტა ყველა ეგრე სვამდეს. გიორგის ნასვამობის პრობლემა საერთოდ არა აქვს. ამ შემთხვევაში მარგველაშვილის მხარეს ვარ.
- ისე, თუ ძალიან გაუჭირდა პრეზიდენტს, დაიცავთ მას ხელისუფლებისგან?
- ჩვენი პარტია სახელმწიფო ინსტიტუტებს ყოველთვის დაიცავს. გიორგი მარგველაშვილი თავადაც კარგად ახერხებს თავის დაცვას და ამ შემთხვევაშიც სწორად მოიქცა.
- სწორად მოქცევაში რას გულისხმობთ?
- საჯაროდ რომ თქვა, ჩემზე ზეწოლა ხორციელდებაო. შანტაჟის და ზეწოლის წინააღმდეგ ბრძოლის საუკეთესო წამალი ამაზე ხმამაღლა ლაპარაკია.
„ახალი თაობა“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ სოსო შატბერაშვილთან: „თამარ ჩუგოშვილის კანდიდატურა დიდ ჩრდილს აყენებს „ქართულ ოცნებას“
„ნაცმოძრაობა“ მიმდინარე წლის საპარლამენტო არჩევნების კორცხელიზაციაზე საუბრობს. ერთ-ერთი საბაბი საამისოდ გახდა ამ პარტიის მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატის, სევდია უგრეხელიძის ჩაშლილი შეხვედრა ამომრჩევლებთან. ერთ-ერთმა მოქალაქემ მას შეხვედრის ტერიტორიის დატოვებისკენ მოუწოდა. ამ ფაქტში გასაკვირს ვერაფერს ხედავს მემარცხენე ალიანსის გენერალური მდივანი სოსო შატბერაშვილი. „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში იგი ხელისუფლების ბრალეულობაზეც საუბრობს..
„ნაციონალურ მოძრაობას უამრავი დანაშაული აქვს ჩადენილი. ამომრჩევლებს შორის არიან ისინი, ვისაც ქონება წაართვეს, ვინც აწამეს, გააუპატიურეს და ტყუილად დაიჭირეს. „ქართულმა ოცნებამ“ არ მისცა სრულყოფილი შეფასება ამ დანაშაულებს და არ გაასამართლა ნაციონალური მოძრაობა. ამან გამოიწვია ის, რომ დაჩაგრული და იმედდაკარგული მოქალაქეები აპროტესტებენ ნაციონალური მოძრაობის საარჩევნო აქტივობას. ეს არც უნდა გაგვიკვირდეს. პირადად სევდია უგრეხელიძე დანაშაულში გასვრილი არ არის, მაგრამ დამნაშავეა ის ორგანიზაცია, რომელსაც ის წარმოადგენს“, – ამბობს სოსო შატბერაშვილი.
- საუბარია არჩევნების შესაძლო კორცხელიზაციაზე. კორცხელის ინციდენტი სხვა იყო..
- არა. კორცხელის ინციდენტი სხვა არ იყო. ისიც გამოიწვია იმან, რომ ადამიანებმა პროტესტი გამოხატეს დაუსჯელობის გამო. ისინი გააღიზიანა იქ გიგა ბოკერიას გამოჩენამ. მნიშვნელობა არა აქვს, იყვნენ თუ არა მათ შორის სპორტსმენები ან მეცნიერ მუშაკები. წესით, ბევრი ნაციონალი ხალხთან გამოჩენას კი არა, ტელეეკრანზე გამოსვლას ვერ უნდა ბედავდეს.
- საერთოდ, როგორ მიმდინარეობს წინასაარჩევნო კამპანია?
- შემიძლია ჩვენი შეხვედრებით ვიმსჯელო. არ მინდა ვინმეს ნიშნი მოვუგო, მაგრამ ჩვენ მოსახლეობა კარგად გვხვდება. მემარცხენე ალიანსის მიმართ დიდ კეთილგანწყობას ვგრძნობთ.
- ანუ, შეიძლება ითქვას, რომ ხალხს გამოცდილი პოლიტიკოსები მობეზრებული არ ჰყავს? რამდენიმე თვეა, ინერგება აზრი, რომ პოლიტიკური კლასი შესაცვლელია.
- მართლაც, ყოველდღე ჩაგვჩიჩინებენ, რომ ძველი სახეები ახალი სახეებით უნდა შეიცვალოს. ახალი ფიგურების მოყვანა აუცილებელი გახდა იმ პარტიებისთვის, რომლებმაც ან დაპირებები ვერ შეასრულეს, ან სერიოზული დანაშაულები ჩაიდინეს. ვგულისხმობ „ქართულ ოცნებას“ და ნაციონალურ მოძრაობას. ძველი ფიგურების გადამალვა მათ სჭირდებათ. ახალი სახეები ჩვენ გვყავს, მაგრამ ჩვენი პარტიის გამოცდილი პოლიტიკოსების მიმართ პრეტენზია არ გამოთქმულა. ხალხს ჩვენი წარსულისადმი კითხვები არ გააჩნია.
- აღნიშნეთ, რომ ახალი სახეები ორ პარტიას დასჭირდა. მთლიანად პოლიტიკური კლასის განახლებაზე სხვებიც საუბრობენ. მაგალითად, პაატა ბურჭულაძე...
- პაატა ბურჭულაძე ამას იმიტომ ამბობს, რომ თვითონ უნდა სხვების შეცვლა. ის თავის თავს პრეზიდენტად, პრემიერად ან პარლამენტის თავმჯდომარედ ხედავს. აბა, რიგითი დეპუტატობა რად უნდა? იგი ასოცირებულია მიხეილ სააკაშვილთან და ოპერასთან. მას სცენიდან პირდაპირ უმაღლეს თანამდებობაზე უნდა მოხვედრა. არადა, ამისათვის ოპოზიციონერის ეკლიანი გზა უნდა გაიარო. პაატა ბურჭულაძემ თავად აღიარა, რომ პოლიტიკამდე დიდ კომფორტში იყო და ამიერიდან ამაზე უარს ამბობს. იმ წლებში, როცა სხვებს იჭერდნენ, აწამებდნენ, ოჯახს უწიოკებდნენ, ბურჭულაძე სრულ კომფორტში იყო. ახლა პირდაპირ პირველ ან მეორე პირად გახდომა უნდა. დისკომფორტი არც ახლა ექმნება. პოლიტიკაში ასე არ ხდება.
- არაერთი მოქალაქე გამოთქვამს უკმაყოფილებას იმის გამო, რომ „ქართული ოცნება“ ზოგ შემთხვევაში კანდიდატებად ნაცმოძრაობის ყოფილ წევრებს ასახელებს.
- ასეთი პრეტენზიები მეც ხშირად მესმის. ისეთი ფაქტებიც არსებობს, როცა ნაციონალები იღებენ თავის რიგებში „ქართული ოცნებიდან“ წამოსულ ადამიანებს. საუბედუროდ, კოაბიტაცია დასრულებული არ არის. არ არიან დაკავებული სერიოზულ დანაშაულებში ეჭვმიტანილები. მაგალითად, გიგა ბოკერია, რომლისადმი პრეტენზიები აქვს ნაწამები სულხან მოლაშვილის ოჯახს და სხვა ეჭვმიტანილები.
„ქართულმა ოცნებამ“ თავის სიაში ჩასვა ნაციონალებთან დაახლოებული ადამიანები. მაგალითად, თამარ ჩუგოშვილი, რომელიც მოიაზრება მომავალი პარლამენტის თავმჯდომარედ. ეს ის ადამიანია, რომელმაც საიას სახელით წინასწარ მწვანე შუქი აუნთო 2011 წლის 26 მაისის სისხლიან დარბევას. ეს სხვა ვერავინ გაბედა. მან აღნიშნა, რომ ხელისუფლებას აქვს შეკრებილი მომიტინგეების დაშლის უფლება. თამარ ჩუგოშვილის კანდიდატურა დიდ ჩრდილს აყენებს „ქართულ ოცნებას“. მმართველი პარტიის რეიტინგი არ მაღელვებს. ამას იმიტომ ვამბობ, რომ ეს იწვევს დაპირისპირებას საზოგადოებაში, რაც არ წაადგება ქვეყანას. ახალ სახეებში „ოცნებამ“ შეიყვანა სააკაშვილის სტიპენდიანტები მარიამ ჯაში და სხვები.
- უცხოეთში განათლებამიღებულები შეარჩიეს...
- ესეც არ არის სწორი. ბრიტანეთსა და აშშ-ში მაქვს კურსები დამთავრებული. ამგვარი სერტიფიკატები ჩვენი პარტიის სხვა ლიდერებსაც აქვთ, მაგრამ ამით არასდროს გვიტრაბახია. ამაზე არც კი გვისაუბრია. საბჭოთა სკოლა და უმაღლესი დავამთავრე, მაგრამ ანტისაბჭოურად ვიყავი განწყობილი. ამ ახალი სახეების წარდგენისას ხაზი გაესვა უცხოურ განათლებას. ამ წარდგენაზე შეურაცხყოფა მიაყენეს ჩვენს უმაღლეს განათლებას. ამით ახალგაზრდებს უთხრეს, ვისაც აქ გაქვთ განათლება მიღებული, მომავალი არ გიწერიათო.
- თამარ ჩუგოშვილს „ნაციონალებთან“ კავშირი არ ჰქონია...
- ის არ ყოფილა „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრი, მაგრამ ის ამართლებდა მიხეილ სააკაშვილის მოქმედებებს. მან წააქეზა 26 მაისის სისხლიანი მოვლენები. იდეოლოგიურად ჩუგოშვილი რესპუბლიკელებთანაც იყო. რესპუბლიკური პარტია მიიჩნევს, რომ აფხაზეთი დამოუკიდებელი სახელმწიფო უნდა იყოს. რით არის ეს ნაციონალების იდეოლოგიაზე უკეთესი?!
„ასავალ-დასავალი“, 25 ივლისი, 2016 წელი
ინტერვიუ ნანა დევდარიანთან: „ეს არის სააკაშვილისეული საკადრო პოლიტიკის პირდაპირი გაგრძელება!
ჯაბა ხუბუა
„ქართულ ოცნებაში“ უცხოური დიპლომებით „შეიარაღებული“ ახალი სახეები გამოჩენას საქართველოს ყოფილი სახალხო დამცველი, ჟურნალისტი და ანალიტიკოსი ნანა დევდარიანი ეხმაურება: „ეს ნამდვილად არ არის ის გუნდი, რომელსაც ქართველი ხალხი „ქართული ოცნებისაგან“ ელოდებოდა, ხოლო უცხოეთში ცოტა ხნით გავლილ-გამოვლილი ახალგაზრდების ხელისუფლებაში დასაქმება სააკაშვილისეული საკადრო პოლიტიკის პირდაპირი გაგრძელებაა!“
– თუმცა, სააკაშვილი პირიქითაც შვრებოდა – ვიღაც-ვიღაცებს ჯერ მინისტრებად ნიშნავდა და მერე უშვებდა საზღვარგარეთ სასწავლებლად!
– დიახ, სააკაშვილი ამას აკეთებდა და თანაც, ისეთი მოკლე „სათადარიგო სკამი“ ჰქონდა, რომ ერთსა და იმავე ხალხს რამდენიმე თანამდებობას უცვლიდა! მოკლედ, „ქართული ოცნების“ ახალი სახეებით კიდევ ერთხელ მიგვანიშნეს, რომ კადრების სამჭედლო ჩვენგან შორს – დასავლეთშია და სანამ იქ არ გაივლი „დათვალიერებას“, სახელისუფლო „ვიზას“ არ მოგცემენ!
– ამ ყველაფრის ფონზე „ქართულ ოცნებას“ რამდენად ექნება არჩევნებში ხალხის მხარდაჭერა?
– მიაქციეთ ყურადღება, როგორი ჭინკების შაბაში მოაწყვეს ნაციონალებმა იმის გამო, რომ „ოცნებამ“ ქუთაისში მაჟორიტარი დეპუტატობის კანდიდატად კობა ნარჩემაშვილი წარადგინა? ნაცების უტიფრობა იქამდეც კი მივიდა, რომ ამბობენ, „ვარდების რევოლუციის“ დროს შინაგან საქმეთა მინისტრმა ნარჩემაშვილმა საკუთარი მოვალეობა ვერ შეასრულაო. საინტერესოა, რა უნდა ექნა კობას, ხალხი დაეხოცა?! წარმოიდგინეთ, იმას ედავებიან, სახელმწიფო გადატრიალება რომ მოვაწყვეთ, ტყვია რატომ არ გვესროლეო?!
– ნარჩემაშვილის მაგალითზე ნაციონალები იმაზეც აპელირებენ, „ოცნება“ შევარდნაძის კადრებს „აცოცხლებსო“!
– დღევანდელი ნაციონალები – მაჭავარიანი, ბარამიძე, გოგორიშვილი, წერეთელი, ბაქრაძე შევარდნაძის კადრები არ არიან?! მათი ბელადი სააკაშვილი შევარდნაძის მთავრობაში იუსტიციის მინისტრი იყო და „მოქალაქეთა კავშირის“ საპარლამენტო ფრაქციასაც ხელმძღვანელობდა! სხვათაშორის, შევარდნაძის ხელისუფლებაში არაერთი პატიოსანი და არაკორუმპირებული სახელმწიფო მოხელე იყო, რომელთა „ჩარეცხვაც“ იმით დაგვირგვინდა, რომ სრულიად არაკვალიფიციური, ბოროტი და ცხოვრებაზე დაბოღმილი ადამიანები მოვიდნენ თანამდებობებზე.
– ზემოთ გკითხეთ და არ მიპასუხეთ – „ქართულ ოცნებას“ არჩევნებში ხალხის მხარდაჭერა ექნება?
– ხალხი მხარს დაუჭერს ისევ და ისევ ბიძინა ივანიშვილს და არა – „ოცნების“ ახალ სახეებს! დიახ, საზოგადოებაში ბიძინა ივანიშვილს საკმაოდ დიდი მხარდაჭერა აქვს და ამის არდანახვა პოლიტიკური სიბეცეა! გარდა ამისა, ხალხი „ოცნებას“ იმის შიშითაც დაუჭერს მხარს, რომ ხელისუფლებაში ნაცები არ დაბრუნდნენ! სხვათაშორის, „ოცნებამ„ დასავლური დიპლომების მქონე ახალი სახეების გამოჩენით ამერიკელებს მიანიშნა – ჩემო სტრატეგიულო ძმაო და პარტნიორო, არ ინერვიულო, შენი გამოზრდილი კადრები აგერ მყავს და რესპუბლიკელების კომპენსირებას მათით მოვახდენო!
– ნაციონალურ მოძრაობას რა ბედი ელის?
– ნაცმოძრაობა მთავარი ოპოზიციის“ სტატუსს ვეღარ შეინარჩუნებს. ისინი იმის მეოთხედ მანდატებსაც ვერ მიიღებენ, რაც ახლა აქვთ. მოკლედ, ნაციონალები მეორე ადგილზე ვეღარ გავლენ, რადგან საამისოდ არანაირი რესურსი არ გააჩნიათ!
«Prime Time», 25 ივლისი, 2016 წელი
გასაიდუმლოებული ფინანსური ოპერაციები, „იავნანას“ ფონდიდან ნაყიდი ძვირად ღირებული ჯიპები და დაკარგული 5 მილიონი
ქეთი ხატიაშვილი
პაატა ბურჭულაძე გულწრფელი, როგორც ჩანს, მხოლოდ სცენაზე იყო. ახლა დემოკრატიის სახელით პოლიტიკაშია, მანამდე კი უმწეოთა დახმარების სახელით მასშტაბურ ქველმოქმედებას ეწეოდა.
ქველმოქმედება პოლიტიკა არ არის და ის ყველა მოქალაქეს აერთიანებს ერთი ნათელი საქმისთვის, სტიმულს აძლევს ადამიანებს, სოლიდარობა გამოუცხადონ მათ, ვინც ჩვენს დახმარებასა და თანადგომას საჭიროებს.
წლიდან წლამდე პაატა ბურჭულაძის „იავნანა“ ფართომასშტაბიან აქციებს ატარებდა და წლიდან წლამდე სულ უფრო მეტი და მეტი ადამიანი ერთვებოდა აქციაში.
მეტი და მეტი რამდენია? რა თანხები შედიოდა საქველმოქმედო ფონდ „იავნანაში“ და რამდენად მიზნობრივად იხარჯებოდა ის? პასუხი ამ კითხვაზე არ გვაქვს.
არ გვაქვს იმიტომ, რომ „იავნანაში“, როგორც მისმა სამხატვრო ხელმძღვანელმა აგვიხსნა, ახლა ყველა შვებულებაშია და 20 აგვისტომდე არც არავინ იქნება. დეტალური ინფორმაცია კი საიტზე არ უდევთ. თეა ჯორბენაძის განმარტებით, დეტალური ინფორმაცია დაბეჭდილია ჟურნალებში „ბუღალტრული აღრიცხვა“, „აუდიტი, აღრიცხვა, ფინანსები“, თანაც გაუკვირდა, რომ ჩვენ არ გვაქვს ამ სპეციფიკურ ჟურნალთან წვდომა და გაბრაზებული ხმით დააყოლა: ნუ, თუ თქვენ ვერ შოულობთ, მე მოგაწვდითო. იმედია, მოგვაწვდის.
სხვათა შორის, კანონი მათ ავალდებულებს ფინანსურ გამჭვირვალობას, ის ყველა მოქალაქისთვის ხელმისაწვდომი უნდა იყოს. ამ საკითხს ისევ მივუბრუნდებით.
მანამდე კი ის, რაც ჩვენ საკუთარი წყაროებით მოვიძიეთ.
როცა ქველმოქმედებაში ერთვები, ფიქრობ, რომ ეხმარები იმას, ვისაც შენი თანაგრძნობა ძალიან სჭირდება, იმდენად უჭირდა, არ შეეძლო შვილების გამოკვება, მათი მკურნალობა ან მათთვის წიგნების ყიდვა. პრობლემა მრავალგვარია. თუმცა, ალბათ, ძნელია, წარმოიდგინო, რომ შენი გაღებული თანხები შეიძლება ისევ პაატა ბურჭულაძეს ხმარდებოდეს.
პარადოქსულად ჟღერს თუ სკანდალურად? შეიძლება ორივე ერთად. თუმცა, ციფრები მართლაც დაუჯერებლად გამოიყურება.
„პრაიმტაიმის“ მიერ მოპოვებული დაუზუსტებელი ინფორმაციის თანახმად, ბოლო წლების განმავლობაში ფონდმა „იავნანამ“, ქველმოქმედების სახით, 9 მილიონამდე ლარი მიიღო და მხოლოდ 3 მილიონამდე დაიხარჯა ქველმოქმედებაში.
და მაშინ, სად წავიდა დანარჩენი 6 მილიონამდე ლარი? ინფორმაციისთვის: ფონდის ყველა თანამშრომელი ამჯერად შვებულებაშია, ანგარიშების მოძრაობის თაობაზე ინფორმაცია ფონდის ვებგვერდზე არ მოიპოვება, თუმცა, ის ხელმისაწვდომი უნდა იყოს ყველა მოქალაქისთვის. ცხადია, როგორც თეა ჯორბენაძემ აგვიხსნა, სპეციფიკურ ჟურნალებში მონაცემები არის და ის ფინანსთა სამინისტროში დევს, მაგრამ აქ საუბარია მოქალაქეებისთვის ინფორმაციის წვდომაზე. ასე რომ, მონაცემები „იავნანას“ ვებგვერდზე უნდა იყოს განთავსებული.
რატომ არ არის? გასაიდუმლოებულია? სად დაიკარგა დანარჩენი 6 მილიონი?
საკმარისია, ეს ლეგიტიმური შეკითხვები გაგიჩნდეთ, რომ მაშინვე მოინათლებით შავი პიარის ნაწილად და ასე შემდეგ. როგორც ჩანს, უფრო ადვილია, თავს დაგესხან სხვადასხვა ბრალდებებით, ვიდრე კითხვებზე პასუხი მოგცენ. შესაძლოა, მათი ლოგიკა აქაც არის.
ჩვენ უკვე მივმართეთ შესაბამის უწყებებს. ოფიციალური დოკუმენტების მიღებამდე, მხოლოდ გეტყვით, რომ „იავნანას“ რამდენიმესართულიანი ოფისი აქვს კოსტავას ქუჩაზე, ჰყავს დიდი რაოდენობის სტაფი და ემსახურება ძვირადღირებული მანქანები.
ერთ-ერთი ინფორმაციით კი, „ტოიოტა ცენტრ თბილისიდან“ გამოყვანილია ორი ავტომობილი TOYOTA LAND CRUISER 200, სახ # IAV-001 და სედანის ტიპის ა/მ TOYOTA CAMRY სახ#IAV-002. ეს ძვირად ღირებული მანქანები პირადად პაატა ბურჭულაძეს ემსახურებიან.
ემსახურებიან დღესაც, როცა ის უკვე პოლიტიკაშია და ფონდთან საერთო აღარაფერი უნდა ჰქონდეს. TOYOTA CAMRY, რომლითაც დღეს უკვე პოლიტიკოსი ბურჭულაძე გადაადგილდება, ჩვენი ინფორმაციით, სწორედ ფონდის სახსრებით არის ნაყიდი. ანუ ეს ქველმოქმედების სახელით აკრეფილი ფულია, რომელიც ჩვენ გვგონია, რომ იმ ადამიანებს მოხმარდათ, ვინც ჩვენს დახმარებასა და თანადგომას ყველაზე მეტად იმსახურებს. არის კი პაატა ბურჭულაძე ასეთ ადამიანთა რიგში? საჭიროებს ის ჩვენს ფინანსურ მხარდაჭერას? ვიცოდით ჩვენ, რომ ფული, რომელიც ქველმოქმედებისთვის გადავრიცხეთ, ბურჭულაძის ფუფუნების საგნებს მოხმარდებოდა? გვაქვს უფლება, ვიცოდეთ, რაში იხარჯება ჩვენ მიერ გაღებული თანხები?
კითხვა ბევრია, პასუხები კი – არა. „იავნანას“ სტაფი 20 აგვისტომდე შვებულებაშია. ვნახოთ, რას ამბობს კანონი.
საქართველოს საგადასახადო კოდექსის იმპერატიული მოთხოვნაა, ყოველი წლის საქმიანობის პროგრამული ანგარიში და ფინანსური დოკუმენტები იყოს საჯარო, ხელმისაწვდომი ყველა დაინტერესებული პირისთვის. მათ შორის, დამოუკიდებელი აუდიტორის მიერ დადასტურებული ბოლო წლის ფინანსური დოკუმენტები.
საქველმოქმედო ფონდს, ფინანსური ოპერაციების გასაჯაროების ვალდებულების გარდა, კანონი ასევე ავალდებულებს საგადასახადო ორგანოს, ყოველი წლის 1-ელ აპრილამდე წარუდგინოს: ფინანსური ანგარიში მიღებული შემოსავლების შესახებ, წყაროებისა და გაწეული ხარჯების მიზნობრიობის მითითებით.
მარტივად რომ ვთქვათ, კანონის თანახმად, მხოლოდ შესაბამის უწყებებს კი არ უნდა ჰქონდეთ ფონდის ფინანსებზე წვდომა ყოველწლიურად, არამედ ყველა მოქალაქეს. შესაბამისად, ეს ინფორმაცია სპეციფიკური ჟურნალის გარდა, „იავნანას“ ვებგვერდზეც უნდა არსებობდეს.
ფონდი 2004 წელს დაარსდა. პაატა ბურჭულაძემ ის საკმაოდ ჭკვიანურად ააწყო: მის ძირითად საქმიანობას წარმოადგენს საქველმოქმედო კონცერტების, გლამურული მიღებების, მდიდრული საღამოების მოწყობა. პერმანენტულად ფონდი მონაწილეობს სხვადასხვა ტიპის შოუებსა და სარეკლამო კამპანიებში. ამ აქტივობების დეკლარირებული მიზანი მოქალაქეებისგან თანხების მოზიდვაა. ეს თანხები, წესით, სოციალურად დაუცველ ადამიანებს უნდა მოხმარდეთ.
ახლა პაატა პოლიტიკაშია. ბუნებრივია, მის მიმართ ინტერესი გაიზარდა.
„პრაიმტაიმმა“ უკვე წერილობით მიმართა ფინანსთა სამინისტროს შემოსავლების სამსახურს და ველოდებთ ინფორმაციას „პაატა ბურჭულაძის საერთაშორისო ფონდ იავნანას“ ფინანსურ მდგომარეობაზე. აქვე ვიტყვი, რომ დოკუმენტებში ასახული უნდა იყოს ფონდის დაფუძნების დღიდან დღემდე განხორციელებული საქმიანობის შესახებ, მათ შორის ყოველი წლის საქმიანობის პროგრამული ანგარიში და ფინანსური დოკუმენტები და დამოუკიდებელი აუდიტორის მიერ დადასტურებული და წარდგენილი ბოლო წლის ფინანსური დოკუმენტი.
შემოსავლების სამსახურს, თავის მხრივ, კანონი ავალდებულებს, მოგვაწოდოს ჩვენ მიერ გამოთხოვილი ინფორმაცია.
———————-
„რეზონანსი“, 26 ივლისი, 2016 წელი
ვინ შეცვლის თინა ხიდაშელს და რა სტრატეგია უნდა აირჩიოს ახალმა თავდაცვის მინისტრმა
ელზა პაპოშვილი
საქართველოს თავდაცვის მინისტრის ადგილი რამდენიმე დღეში ვაკანტური იქნება – უკვე ცნობილია, რომ ამერიკის შეერთებული შტატებში ოფიციალური ვიზიტის დასრულების შემდეგ, საქართველოში დაბრუნებული თინა ხიდაშელი თანამდებობას დატოვებს. ამის შესახებ თავდაცვის მინისტრი და პრემიერ-მინისტრი უკვე შეთანხმებულები არიან.
დიდი ხანია, რაც პოლიტიკურ წრეებში მიდის განხილვა იმ კანდიდატების შესახებ, რომლებმაც შესაძლოა თინა ხიდაშელი შეცვალონ. დღემდე ყველაზე ხშირად პარლამენტის თავდაცვისა და უსაფრთხოების კომიტეტის თავმჯდომარე ირაკლი სესიაშვილსა და ვეტერანთა სახელმწიფო დეპარტამენტის უფროს კობა კობალაძეს ასახელებდნენ, თუმცა ეს ინფორმაცია პრემიერ-მინისტრმა რამდენიმე დღის წინ უარყო.
სამხედრო ექსპერტი ვახტანგ მაისაია ამბობს, რომ თავდაცვის მინისტრის პოსტზე დასახელებული კანდიდატებიდან დავით დანელიას გარდა ყველა შესაფერისია. მისი აზრით, “ოცნებას” თუ უნდა, რომ ამ პოსტზე სერიოზული ადამიანი დანიშნოს, ეს კახა კახიშვილია, რადგანაც ის წარმატებული მინისტრია, რომელმაც საკმაოდ მცირე დროში სასჯელაღსრულების სამინისტროს რეფორმირებისთვის სერიოზული სამუშაო გასწია.
“პრემიერი თუ გადაწყვეტს, რომ კახა კახიშვილი თავდაცვის მინისტრად დანიშნოს, ვფიქრობ, ეს მისი მმართველობის მანძილზე ყველაზე ბრძნული და სწორი გადაწყვეტილება იქნება. ახლა თავდაცვის სამინისტრო უმძიმეს მდგომარეობაშია და მას კარგი მენეჯერი სჭირდება. ყველა წინა მინისტრი ამ თანამდებობაზე საერთოდ შემთხვევით იყო მოხვედრილი. ორი მათგანი კი ძალოვანი სტრუქტურების წარმომადგენლები იყვნენ, ანუ ჩეკისტები, რაც ყველაზე დიდი შეცდომაა. თინა ხიდაშელი, მართალია, კარგი პოლიტიკოსია, მაგრამ ამ თანამდებობაზე ის არის დილეტანტი, ამიტომაც შედეგი უკვე გვაქვს. საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში უმძიმესი სიტუაციაა. მას დროული და სასწრაფო დახმარება ესაჭიროება. ვხედავთ, რეგიონში რა პროცესებიც ვითარდება. ვნახეთ, თურქეთი თავის გეოპოლიტიკურ არეალს ცვლის, დაიში სულ უფრო აქტიურდება, რუსეთი აგრესიას აძლიერებს და ღმერთმა იცის, თავში რა მოუვა. ამიტომაც კახიშვილის მსგავსი მინისტრი ამ ეტაპზე, ვფიქრობ, სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი იქნება. რაც შეეხება დავით დანელიას კანდიდატურას, ამაზე კომენტარს საერთოდ ვერ გავაკეთებ. თუ პრემიერმა გადაწყვეტილება მის სასარგებლოდ მიიღო, ეს ძალიან დიდი შეცდომა იქნება”, – აცხადებს ვახტანგ მაისაია. მისივე თქმით, მართალია, დასავლეთის და ნატოს მხრიდან საქართველოს დიდი მხარდაჭერა აქვს, მაგრამ ეს არის მხოლოდ გარე დახმარება, რომელიც შიგნით არსებულ პრობლემებს ნაწილობრივ აგვარებს. მაისაიას აზრით, ეს დახმარება რომ არ იყოს, სიტუაცია კიდევ უფრო რთულად იქნებოდა.
ვახტანგ მაისაიას განცხადებით, ჩვენი ჯარი ამ ეტაპზე არ არის მზად არც შეიარაღებით და არც სამხედრო მომზადებით იმისთვის, რომ გარედან წამოსული აგრესია მოვიგერიოთ. მისი თქმით, ჯარისკაცების მხოლოდ სამშვიდობო მისიებში და ოპერაციებში მონაწილეობა საკმარისი არ არის, რადგანაც ქვეყანას ტერიტორიული თავდაცვის სისტემის შექმნა სჭირდება, რათა იგივე ტიპის შეცდომები არ დავუშვათ, რაც 2008 წლის აგვისტოს ომის დროს მოხდა.
ამირან სალუქვაძე, ბრიგადის გენერალი, ანალიტიკოსი სამხედრო-პოლიტიკურ და უსაფრთხოების საკითხებში ამბობს, რომ პრემიერმა კახა კახიშვილის კანდიდატურაც გამორიცხა, შესაბამისად, მისი აზრით, ამ ეტაპზე თავდაცვის მინისტრის პოსტზე დავით დანელია რჩება. მისი თქმით, ეს პრობლემას არ წარმოადგენს, რადგანაც თავდაცვის მინისტრი სამოქალაქო პირია. თუმცა ამირან სალუქვაძე მაინც ფიქრობს, რომ ამ პოსტზე კანდიდატის შერჩევისას მას გარკვეული სამხედრო გამოცდილება და ამ სფეროსთან შეხება უნდა ჰქონდეს.
ექსპერტის თქმით, საქართველოში პრაქტიკა აჩვენებს, რომ სამხედრო საკითხები მაინც მინისტრთან თანხმდება, რადგანაც გენერალური შტაბი, რომელიც დამოუკიდებელი ორგანო უნდა იყოს, სხვადასხვა მინისტრის პირობებში მთლად ასე არ არის ხოლმე. მისი აზრით, თუ მინისტრი დაკისრებულ მოვალეობებს კარგად შეასრულებს, მნიშვნელობა არ აქვს, ის დანელია იქნება თუ კახიშვილი.
“თავდაცვის მინისტრობის შესაძლო კანდიდატებიდან, როგორც ვნახეთ, სამი მათგანი პრემიერმა გამორიცხა და, კულუარული ინფორმაციით, სავარაუდოდ, დავით დანელია დარჩა. თუმცა ეს არ არის ზუსტი ინფორმაცია, რადგანაც პრემიერის განცხადებით, კონსულტაციები ჯერ კიდევ გრძელდება და რამე სახის კონკრეტული გადაწყვეტილება არ მიუღია. თუმცა ვფიქრობ, რომ კანდიდატის ვინაობას დიდი მნიშვნელობა არა აქვს, მთავარია, მან თავდაცვის სამინისტროში პრობლემებს მიხედოს, რომელიც რეგიონში არსებული სიტუაციის ფონზე, დიდ ძალისხმევას მოითხოვს. ახალმა თავდაცვის მინისტრმა პირველ რიგში ნატოსთან ინტეგრაციის მიმართულებით არსებული კურსი და რეფორმები უნდა გააგრძელოს. თავდაცვის მინისტრმა თავისი გეგმები ორად უნდა გაყოს, ერთი იქნება პერსპექტივაზე გათვლილი, ხოლო მეორე მყისიერად გადასაწყვეტი პრობლემები. აუცილებელია შეიარაღების და ტექნიკის მზადყოფნაში მოყვანა, საჭიროა წვრთნების უფრო მეტი ინტესივობით ჩატარება. მითუმეტეს რეგიონში ხვალ პროცესები როგორ განვითარდება, არავინ იცის. ახლო პერიოდში საგანგაშოს ვერ ვხედავ, თუმცა შესაძლებელია, უმნიშვნელო ნაპერწკალი ცეცხლად იქცეს.
გრძელვადიანი მიმართულებით აუცილებელია, ყურადღება განათლების სისტემას მიექცეს. არ მოხდეს კვალიფიციური ოფიცრების გადინება, როგორც ეს ადრე ხდებოდა. უნდა შეიქმნას საკარიერო ზრდის და განათლების სისტემის ისეთი მოდელი, რომელიც უზრუნველყოფს ოფიცერთა სამართლიან საკარიერო ზრდას და მათ არმიაში შენარჩუნებას.
რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანი მიმართულებებია საჰაერო ძალების რეფორმირება, ფლოტის განვითარება და სხვა. ასევე კარგი იქნება, თუ ახალი მინისტრი საექსპერტო საზოგადოებასთან, ყოფილ სამხედრო მაღალჩინოსნებთან ითანამშრომლებს. დაველოდოთ მოვლენებს”, – აცხადებს გენერალი.
